မယားတောသူ အပိုငး ( ၃ ) ( ဝတုရည )
အခနး၆။ မိုးမ ရဲ့ မကဆေ့
မိုးမတယောက စိတတေလုပရားပီး ခေးတေပန၊ ကာ ကိုယလုံးလေးပငတုံရီနေသည။ ကိုရငဦးမောငပနလာမည့လမးဘကကို မောကည့ရငးဖင့တခိနထညးမာပင သူ့ကို ဖုံးထဲမ စကားပောသားသည့ သူစိမး အကောငးကို စဉးစားမိနေသည။ ယောကား တေ အကုနလုံးက အတူတူပဲလားလို့ သူ့ကိုယသူ ပနမေးနေမိသည။ သူ့ယောကားက သူ့ကို လိုးနေစဉမာ တခားယောကားတယောကက တကလိုးနေသညဟု သူ့ကို စိတကူးယဉခိုငးသလို၊ အခု သူစိမး အမိုးသား တယောကကလညး သူ့ယောကား လိုးနေခိနမာ သူလို့ စိတကူးယဉခိုငးနေပနပါသည။ ဘာပဲ ဖစဖစ အဲဒီ သူစိမး တယောကနဲ့ စကားပောခဲ့ရတာ သူ့ကို စိတထဲ တမိုးလေး ခံစားရပီး ရမကဆနတေ ကလာသည ကို ခံစားနေခဲ့ရသည။ သူ့ယောကားက လဲပီး ဘယသူစိမးယောကား ကမ သူ့ကို အဲလို စကားမိုး ပောတာ မကားခဲ့ဘူးတာလညးပါမညထငပါသည။ သူ့ ပေါငခဆုံကားနဲ့ ပိပိလေးမာတောင စိုရဲနေပီ အဲဒါတေ သား သန့ရငးလေး လုပရအုနးမည။
ကိုရငဦးမောင သူတို့ အဆောကအဦး ဝငးထဲကို ကားမောငးဝငလာရငးမ ဝရံတာမာ ထကရပနေသော မိုးမ ကို လကဝေးယမး ပလိုကရာ မိုးမ ကလညးသူ့ကို ပနလကပလိုကသည။ တခားအခနးမားမ ထကရပနေကသော သူမားကလညး ကိုရငဦးမောင လကဝေ့ယမးပနေသည့ ဝရံတာဘကသို့ လိုကလံကည့ရူနေကလေသည။
ကိုရငဦးမောငတို့ နေသော အဆောကအဦး မာ ခောကထပ အဆောကအဦး ဖစပီး သူတို့က ဒုတိယထပမာ နေကခငးဖစလေသည။ သူတို့ ကနဒို အောကထပမာ ကားရပစရာနေရာရိသလို အရေ့တည့တည့ မာ ဧညသညကားပတကင နေရာလညးရိလေသည။ ကိုရငဦးမောငက ပုံမနဆို အောကထပ ကားပတကငမာ ရပလေ့ရိသောလညး တခါတလေ အပငဘကကားပတကငမာ ရပတတသည။
ဒီနေ့ မိုးမ ဝရမတာမာ ရပကည့နေတာမို့ ကိုရငဦးမောငက အိမရေ့ပတကငမာပင ကားကို ရပလိုကပီး ဆငးလာခဲ့လေသည။ ထို့နောက ကားဆီမ အဆောကဦးဆီသို့ လမးလောကလာရငး ဝရံတာပေါမ မိုးမကို မော့ကည့ကာ အနမးပံ လေး ပေးလိုကလေသည။ မိုးမကတော့ သူ့လကညိုးလေးကို သူ၏ ပုလဲလေးတေ စီထားသလို ညီညာလပသော သားလေး မားဖင့ ကိုကထားရငး ကိုရငဦးမောငကို လမးကည့နေလေသည။
မိုးမ နဲ့ မကနာခငးဆိုင တခားတိုကခနးမာ ရပနေကတဲ့ အမိုးသမီးကီး နစဦးက လညး ကိုရငမူးအောငကို နောကပီး အနမးပံ ပနပေးနေကသည။ ပီးတော့ မိုးမ ကို ပါလမးပောလိုကသေးသည။ “ဟဲ့ အဲဒါ သမီး ယောကားလား၊ ခောလိုကတာနော။ ခစခစ။ ငါတို့ ခငလို့ စတာ စိတမရိနဲ့နော” မိုးမ က ပုံး ရယပီး ခေါငးကို သာ အသာယမးပလိုကသည။ ကိုရငဦးမောငက အဆောကအဦးရိရာသို့ လမးလောကလာနေစဉ မိုးမ က သူ့လကခောငးလေး နစခောငးဖင့လမးလောကသည့ပုံမိုးဖင့ လုပပလိုကသည။ သူတို့ နစယောကခငးနားလညသည့ သငကေသ ဖစလေသည။ လေခါးဖင့ တကလာမာလား ဓါတလေခါးဖင့ တကလာမာလားဟူ၍ဖစသည။ သူတို့ နေသညမာ ဒုတိယထပဖစသဖင့ တခါတရံ ကိုရငဦးမောငက လေ့ကင့ခနးအနေဖင့ တခါတရံ လေခါးမ တကလာတတသည။ တခါတလေ အလုပမ ပငပနးပီးပနလာသော အခါတငတော့ ဓါတလေခါး ဖင့ တကလာတတသည။ ထို့ကောင့လညး မိုးမ က လကဟနခေဟနဖင့ မေးလိုကခငး ဖစသည။ကိုရငဦးမောငက လညး သူ့လကခောငးလေးမားဖင့ လေခါးက တကလာမညဟု ပနပလိုကတော့ မိုးမ က ခေါငးငိမ့ပလိုကပီး အိမထဲ အမနဝငသားတော့သည။ မိုးမ က အိမသာသို့ အမနဝငပေးကာ တစရုး စတခို့ကို ယူပီး စောကရညတို့ဖင့ စိုရဲနေသောသူ့စောကဖုတရေ့ ပငတီထဲ ထိုးထည့လိုကလေသည။ သူ့ကိုယသူလညး ပနစဉးစားနေမိသည၊ လူစိမးတယောက နင့ ဖုံးပောရုံမဖင့ ဘာလို့ ဒီလောကတောင စိုလာရတာလဲ ဆိုတာကို အံဩနေမိသည။ အဲလိုမိုး သူတခါမ အတေ့အကုံမရိခဲ့ဘူးခေ။ မိုးမ ခေါငးထဲ မာ ထိုလူစိမးရဲ့ စကားသံတေက မထကနိုငပဲ ဖစနေလေသည။ လေခါးပေါမ တကလာသော ကိုရငဦးမောင မာလညး မိုးမ တယောက လူစိမးဖုံးခေါတဲ့အကောငးသူ့ကို ပောပမာလား ၊ ဖုနးကယထားမာလား ဆိုတာ တေးနေသည။ တကယလို့ သူ့ကို ပနမပောဘူး ဖုနးကယထားတယဆိုရင တော့ သူဖစစေခငတယ့လမးကောငးကို ဦးတညနေပီ။ တကယလို့သာ သူ့ကို အကုနပနပောပတယဆိုရင တော့ သူဖစစေခငတဲ့ လမးကောငးကို ရောကဖို့ ထပကိုးစားရအုနးမာပဲလို့ တေးနေမိသည။
ကိုရငဦးမောင သူ့တို့ တိုကခနးထဲ ဝငလာတော့ မိုးမ တယောက သူ့ကို အတငးပေးဖကပီး သူ့မကနာကို ကိုရငဦးမောင ရငခငထဲ တိုးကပထားလေသည။ မိုးမ ရငခုံသံတေက အရမးမနနေတာကို ကိုရငဦးမောင ရငခငမာပင ခံစားသိရိနေရလေသည။ ကိုရငဦးမောငက ဘာမ မသိသလို ဟနဆောငရငး၊ “ဘာဖစလို့လဲ ခစလေး၊ တကိုယလုံးလညး ခေးတေနဲ့ ကိုယလုံးလညးတုနရီ နေပါလား။ နေမကောငးဘူးလား၊ ဟင။ ကိုယတေ လညး ပူလို့ပါလား” မိုးမ က ဘာမ ပနမပောပဲ ကိုရငဦးမောငကိုသာ အတငးတိုးဖကထားလိုကသည။ မိုးမရဲ့ ရငခုံသံတေက တအားကို မနနေသည။ မိုးမ တယောက စိတထဲမာ ခီတုံခတုန ဖစနေရသည။ ကိုရငဦးမောငကို လူစိမးတယောက ခေါတဲ့အကောငးပောလိုကရရင ကောငးမလား၊ မပောပဲနဲ့ ဒီတိုငးပဲ ထားလိုကရရင ကောငးမလား၊ မိုးမ စိတထဲမာ အဲဒီလူစိမးနဲ့ ပတသကပီးတော့လညး ထူးဆနးတဲ့ ခံစားခကတေ ရိနေသည။ အဲဒီလူက ကိုရငဦးမောင ရဲ့ သူငယခငးတယောကယောကမားဖစနေမလား၊ တကယလို့ ဖစနေခဲ့ရင သူတို့ သူငယခငးခငး ပနာ တကအောင မိုးမ ကပဲ လုပလိုကသလို ဖစနေမလား။ အဲဒါလေး တခုကို သေခာအောင သူ မသိမသာ တီးခေါကကည့ပီး အဖေသိရမပဲ ကိုရငဦးအောငကို ဖင့ပောလိုကရင ကောငးမယဟု တေးမိသည။ ဘယလိုပဲ ဖစဖစ မိုးမ မနညးအားယူပီး ကိုရငဦးမောငကို ကိုယလကသန့စင ဖို့ ပောလိုကသည။ ကိုရငဦးမောငကလညး မကနာသုတပုဝါ၊ အတငးခံ တို့ကို ယူပီး ရေခိုးခနးထဲ ဝငသားလေသည၊ ထိုအရာမားနင့အတူ သူ၏ ရီဂစစတာမလုပထားသော ဖုံးကဒ ထည့ထားသည့ဖုံးကိုလညး ဖကယူသားလေသည။ ကိုရငဦးမောင က ရေခိုးခနးထဲရောကမ မိုးမ ဆီသို့ မကဆေ့ ပို့လိုကလေသည။ “ခစမမ ဒီည အိပယာပေါကရငတော့ ကနော့ကို သတိရမယလို့ မောလင့ပါတယ” မိုးမ တယောက သူ့ဖုံးမာ ရုတတရကပေါလာသော မကဆေ့ကောင့ ဇောခေးပနသားပီး ရေခိုးခနးဖကကို လမးကည့လိုကရငး မကဆေ့ကမနးကတနးပနရိုကလိုကလေသည။
“ရင ရူးနေသလား၊ ကေးဇူးပုပီး ကမ ယောကား အိမမာရိနေတဲ့အခိန SMS မလုပပါနဲ့၊ အခု သူရေခိုးခနးထဲဝငနေလို့တောတော့တယ၊ နို့မို့ဆို သူတေ့သားမာပေါ့၊ ရငကမ ကို ဒုကရောကအောငလုပနေတာလား၊ ဒါနဲ့ ရင့နာမညဘယသူလဲ အခု ကမယောကား ရေခိုးခနးထဲက ထကမလာခင မနမနပောစမးပါ” ရေခိုးခနးထဲ မ ကိုရငဦးမောငတယောက မကဆေ့ကို ဖတပီး သဘောကစာ ရီမောလိုကလေသည။ နောက သူက ၊ “အခစကလညး ကာ အခစရဲ့ ဖုံးကို အသံပိတထားလိုကပီး အခစဘဲကီးမမငရတဲ့နေရာမာ ထားထား လိုကပေါ့၊ အဲဒါဆို ကနော့ မကဆေ့ လညး သူမမငရတော့ဘူးပေါ့၊ အငးပါ အငးပါ၊ ကနော မကဆေ့ မပို့တော့ပါဘူး၊ အခစရဲ့ ဘဲကီးက ရေခိုး ခနးထဲ ဝငရင ဘယလောကကာတတလညး၊ သူမထကလာခင ၅ မိနစလောက ကနောတို့ ခပလို့ရမလား၊ ကနော့နာမညကို အခစက ဘာလို့သိခငရတာလဲ၊ အဲဒါဆို အခစရဲ့ နာမညလညး ကနော့ကို အရငပော၊ အဲဒါဆို ကနော့နာမညပနပောပမယ” “ကမ နာမညက မိုးမ၊ ထားပါတော့ ရင့နာမည ကမကို မပောပါနဲ့တော့ ကမပဲ ရင့ကို နာမညပေးထားလိုကမယ ကိုမောငငယ တဲ့ မတထား၊ ဟုတပလား၊ ရင့ကို ကိုမောငငယ လို့ပဲ ကမခေါမယ၊ အငး ဒီည ကမ ယောကားနဲ့ ကမ ကို လုပတဲ့ အခိနမာ ရင့လို့ စိတကူးယဉနေမယ ဟုတပလား၊ ဟုတတယ သူက ရေခိုးခနးထဲမာ ၅မိနစလောကကာတတတယ၊ အခု ကမက ရင့ မကဆေ့ကို ရီပလိုငးမလုပတော့ဘူး ဆိုရင သူရေခိုးခနးထဲက ထကလာပီလို့ မတလိုကပါ၊ ကမ ကို မကဆေ့ဆကမရိုကပါနဲ့တော့၊ နောကတခုက ရငက ကမ ယောကားရဲ့ သူငယခငးလား၊ ဒီအပတမန့ မာပဲ နေတဲ့သူလား ပောပစမးပါ” ကိုရငဦးမောငတယောက အတော့ကို ပောသားပီ။ အရာရာတိုငးက သူစီစဉထားသလို ဖစလာနေပီ၊ မိုးမ တယောက သူလိုးနေတဲ့အခိနမာ ကိုရငဦးမောငကို သူ့ရီးစားဟောငး ကိုမောငငယ လို့ တေးပီး ခံစားနေတော့မည။
“ကနောအရမးပောသားပီ ခစမမ ရယ၊ မမ နာမညက သိပလလာပဲ၊ အခု တော့ ကနောဘာမ မပောခငသေးဘူး ၊ ကနောဟာ မမဘဲကီးရဲ့ သူငယခငးလား၊ ဒီအပတမန့မာ နေတာလား ဆိုတာကို၊တခုပဲ ပောမယ၊ ဒီနေ့ မမ အရမးလတာပဲ၊ မမ နို့တေက လညး အရမးလ၊ မကီးမသေး အနေတောပဲ၊ နို့သီးခေါငးလေး တေ ခနနေတာကိုက ကနော့ အကိုကပဲ၊ ဟုတတယ မဟုတလား မမ ဝတထားတဲ့ တီရပအောကက နို့သီးခေါငးခနခနလေးတေ ထောငထ နေတာ အထဲက ဘရာ မပါဘူး မဟုတလား၊ ကနော့စိတတေကို အရမးထ စေတာပဲ၊ မမ ပေါငလုံးတေက လညး အရမးလတာပဲ၊ ကနောသာ နမးခင့ရရင အရမးကောငးမာပဲ၊ အခစရယ ဒီည ကနောကိုယတိုငပဲ အခစ နဲ့ အိပယာထဲ အတူတူ ဖစခငတာပဲ၊ အခု မကဆေ့ရိုကရငး နဲ့ ကနောလီးကီးတောငနေတာ သိတယမဟုတလား မမ” မိုးမ အထကပါ မကဆေ့ကို ဖတပီး သူ့ပေါငနစလုံးကို လိမကစလိုကမိသည။ “ရင ဒီည ကမနဲ့ အိပယာထဲမာ အတူတူ ဖစမာပါ၊ ဝမးနညးဖို့ကောငးတာက ရငက ကမကို သိပီးတော့ ကမက ရင့ကို မသိတာပဲ၊ ရင့ကို ကမက မမငဘူးတော့ ရငက ကမရဲ့ စိတကူးနဲ့ ပုံဖေါထားတဲ့သူပဲ ဖစနေမာပဲ၊ ဒါပေမဲ့ ရငက ကတော့ မတူးဘူးလေ၊ ရငက ကမကို မငဖူးနေတဲ့သူ ဆိုတော့ ရငက စိတကူးထဲမာ ကမမကနာ၊ ကမကိုယလုံး ကို ကောငးကောငးပုံဖေါလို့ရတာပေါ့၊အငး တောပီး မကဆေ့ မပို့ပါနဲ့တော့ ကမ ရင့မကဆေ့တေကို လညးဖကပစရအုနးမယ၊ တောပီ ဘိုင”
အခနး ( ၇ ) ကိုမောငငယ အဖစ မိုးမ နင့ လိုးကခငး။ သို့ သောလညး ကိုရငဦးမောငက မိုးမကို နောကဆုံးမကဆေ့တခုထပပို့ပေးလိုကပနပါသည။ “ အခစလေး ကေးဇူးပုပီး ကို့ကို တခု လုပပေး၊ ခစလေးနဲ့ ခစလေးရဲ့ ဘဲကီး လိုးလို့ပီးရင ခစလေး အိမသာထဲ ကို သားပီး ကို့ ဆီကို မကဆေ့ပနပို့ပေးပါ၊ ကောငးလားမကောငးလား ဆိုတာကို၊ ကို အဲဒီ မကဆေ့ကို စောင့နေမယ၊ တကယလို့ ခစလေး ကို့ ကို မကဆေ့ မပို့ဘူး ဆိုရင တော့ ကို မကဆေ့ပို့ပီးမေးရလိမ့မယ၊ ဒါပဲနော”
မိုးမ တယောက ကိုရငဦးမောငမား ရေခိုးခနးထဲက ထကလာမလား ဆိုတာကို တခိနလုံးစောင့ကည့ရငးက သူ့ဖုံးကိုလညး ကည့နေမိသဖင့၊ နောကဆုံး မကဆေ့ ဝငလာတာနင့ ဖတပီး ရီပလိုငးခကခငး ပနလုပလိုကလေသည။ “ဒါ ကမရဲ့ နောကဆုံးမကဆေ့ပဲ၊ အိုကေ ဒီညကမတို့ ခစပဲဝငပီးရင မကဆေ့ပို့ပေးလိုကမယ၊ ဆယနာရီ ဆယ့တနာရီလောက လဲ ဖစခငဖစမယ၊ ကေနပပလား၊ တောပီ၊ ကမကို သနားရင လုံးဝ မကဆေ့ မပို့ပါနဲ့တော့ရင၊ ဒါပဲနော၊ ကေးဇူး” ကိုရငဦးမောငတယောက ရေခိုးခနးထဲမာ သူ့မိနးမ ဆီက မကဆေ့ကို ဖတပီး လီးကီးမာ မာတောင တောင့တငးနေရတော့သည။ ဒီလို ရိုးသား ဖူ၊စငလတဲ့ မယားတောသူလေးတယောက၊ သူဖစစေခငတဲ့ လမးကောငးပေါကို လငလငမနမနကီးကို လောလာနေပီ ဆိုတာ သိလိုကရလို့ဖစသည။ မိုးမ တယောက ခုလို လယလယနဲ့ ဖစလာလိမ့မယလို့ သူတကယ့ကို မထငထားမိခဲ့ဘူး၊ ဒါပေမဲ့ သူ့ တကယ့ဆနကို မိုးမ နားလညဖို့ကတော့ ခရီးရညဆကရအုနးမည ဆိုတာကို သူနားလညသည။ အခု လို အစလေး ကောငးလာတာကိုပဲ အတောကေနပလပေပီ။ ထိုညမာ မိုးမ သူ့ရဲ့ ညဝတအငီ ကို ဝတပီး ကုတငပေါတကလာတာနဲ့ ကိုရငဦးမောငက မိုးမပုခုံးသားလေးကို ကိုကခဲလိုကသည။ မိုးမ တယောက တောတော့ကို ဆာလောငနေပုံပါပဲ။ မိုးမက ကိုရငဦးမောင ပုခုံးကို ပနကိုကခဲလိုကပီး သူ့လကတေက အတငးခံဘောငးဘီဝတထားတုနးဖစတဲ့ ကိုရငဦးမောင ရဲ့ ပုဆိုးထဲ လကထည့ပီး ဘောငးဘီပေါကနေ ပဲ လီးကီးကို ပတပေးနေပါသည။ နောကတော့ ပကလကလနအိပနေတဲ့ ကိုရငဦးမောင ရဲ့ ကိုယပေါကို တကခပီး သူ့စောကဖုတနေရာကို ကိုရငဦးမောင လီးကီးဖုထကနေတဲ့ အတငးခံ ဘောငးဘီပေါမာ တကပတပါသည။ ထိုကဲ့သို့ သူ့အပေါမိုးမ တကခစိးတာ သူတို့ အိမထောငကပီး လအတငးမာ ပထမဦးဆုံး အကိမဖစပါသည။ ထို့ကောင့ ကိုရငဦးမောငတယောက မေးခနးထုတဖို့ အကကရသားပါတော့သည။
“ ခစလေး ဘယသူ့ကို ဒီလောကတောင စိတတေ ထပီး ခံခငနေရတာလဲ ဟင။ ကိုကိုက ဘယသူလို့ ခစလေး စိတထဲ မာ စိတကူးယဉလေတာလဲ” “ကိုကို က ကိုမောငငယလေ၊ ခစလေးရဲ့ ရီးစားဟောငး ကိုမောငငယလေ မနေ့က ပောထားတာ မမတမိဘူးလား” ကိုရငဦးမောင အရမးပောသားသည။ မိုးမ ကို တငးကပစာ ဖကလိုကသည။ မိုးမ လညတိုငလေးကို လာဖင့ ရကရငး နို့တေ ဆီသို့ ငုံ့ဆငးသားလိုကသည။ မိုးမ တယောက ပါးစပလေး ဟ ပီး အသကရုသံပငးပငး ဖင့ ဆာလောငမတသိပနေတဲ့ ဝံပုလေမ လို ပဲ ကိုရငဦးမောငကို စေ့စေ့ကည့နေလေသည။ သူရဲ့ ကာမဆနတေ နိုးကပီး အရမးကို ခံခငနေတယဆိုတာက သူ့မကလုံးတေမာ မငနေရသည။ ကိုရငဦးမောငက သူ့ကို လိုးပါတော့ဟု တောငးပနခယလာသညအထိ ဖစသားအောင အခိနဆဲနေလိုကသည။ “ အငး ကောငးပီ ကဲ မငးရဲ့ အခစဦးကီးရဲ့ ရုဘတကို ရကပေး၊ ပီးတော့ ဖညးဖညးခငး အောကကို လောဆငးသား ဗိုကတေက နေ ဆီးစပနားရောကတဲ့အထိ၊ ပီးမ သူ့အတငးခံ ဘောငးဘီကို ဆဲခတပီး ထကလာတဲ့ လီးခောငးကီးကို ရကပေး” မိုးမ က ကိုရငဦးမောင ပောတဲ့အတိုငး စလုပတော့တယ။ မိုးမက ကိုရငဦးမောင ကိုယပေါမာ ခရကသားနဲ့မို့ သူ့နို့တေက ညဝတအငီအပါးလေး အောကမာ တဲလောငးကပီး လုပခါရမး နေတယ။ ပုခုံးကိုးသိုငးလေး တဖကက လကမောငးကို လောကနေတာ ကိုရငဦးမောင မကစေ့ထဲမာ အရမးကို ဆကဆီ ဖစနေတယ။ မိုးမ က သူ့ကို ငုံ့ကည့နေတဲ့ ကိုရငဦးမောင ရဲ့ မကလုံးတေကို တေ့တေ့ဆိုငဆိုင မော့ကည့ရငးမ ကိုရငဦးမောငရဲ့ ဝမးဘိုကသားတေကို ဆကရကနေတယ။ နောကတော့ ကိုရငဦးမောငရဲ့ လီးခောငးကီးကို အတငးခံဘောငးဘီအပေါကနေပဲ အသာလေးကိုကလိုကတယ။ ကိုရငဦးမောင က အားး အီးအီး အသံထကတောငတောင ငီးမိပီး မိုးမ ရဲ့ ခေါငးလေးကို အသာကိုငလိုကမိသည။ အဲတော့မ မိုးမက ကိုရငဦးမောငကို ပုံးကည့ရငး အတငးခံဘောငးဘီကို ဆဲခတလိုကသည။ ခေါငးတရမးရမးနဲ့ လေအတိုကမာ ယိမးနဲနေတဲ့ သစပငကီးလို ပေါလာတဲ့ လီးတနကီးကို မိုးမ က သူ့လာကလေးနဲ့ လမးရကိုကတော့ ကိုရငဦးမောငတယောက တုနခါသားအောင ဖီးတကလာပါသည။
ကိုရငဦးမောငရဲ့ အတငးခံကို ခေထောကအဖားအထိ ဆဲခတခလိုကပီးမ မိုးမက သူ့ဆံပငတေကို ခေါငးမော့ကာ အနောကဖကသို့ စုကာပို့လိုကသည။ နောကတော့ ကိုရငဦးမောငကို ကည့လိုကပီး သူ့လကကလေးတေက ကိုရငဦးမောင လီးကီးကို တခကနစခကလောကပတကာ ကငးလေးထုပေးလိုကသည။ ပီးမ ငုံကာ သူ့ပါးစပလေးဖင့ ငုံဖို့ အလုပတင ကိုရငဦးမောငက၊ “ခစလေး ရဲ့ ဘဲကီးက ဘယမာလဲဟင။ အခု ကို က ကိုမောငငယနော၊ ခစလေးနဲ့ ကိုယလုံးတီး ကီး ခစလေးတို့ လငမယားအိပတဲ့ကုတငကီးပေါရောကနေပီ၊ ခစလေးက ကိုမောငငယ့လီးကီးကို ကိုငထားတုနး ခစလေးရဲ့ ဘဲကီး အခနးထဲ ဝငလာရင ဘယလိုလုပမလဲ” “ ဟင့ သူက အိုဗာတိုင ဆငးနေပါတယ ကို ရဲ့ ညသနးကောငကောမ ပနရောကမာ၊ ဒီလို အခင့အရေးမိုး ရဖို့ဆိုတာ လယတာမဟုတဘူး၊ အခစရဲ့ စကားပောမနေနဲ့ ဇိမခံနေစမးပါ အခစလေး မနေနိုငတော့ဘူး” ကိုရငဦးမောငက သူသငးခငတဲ့ ဂငထဲ ကို မိုးမတယောက ဝငလာပီ ဆိုတာ သိလို့ အရမးကို ဝမးသာနေရပါသည။ အရမးကို တငးပီးထနလာလို့ မိုးမက သူ့လီးထိပကို သူ့ပါးစပမာ ငုံလိုကသည့အခိန အရေ့ ပေး အရညကညတေ ကို လာပေါမာ ခံစားသိလိုကရလို့၊ မိုးခလိုကပီး ကိုရငမောင့ကို မော့ကည့ကာ၊ “ ဟင့ ငံကိကိနဲ့ ဘာလို့ ဒီလောကတောငမ မနရတာလဲ၊ ကမ မကောငးခငတော့ အခစမပီးရဘူးနော ပောထားတယ၊ ကမ အရမးအလိုးခံခငနေတာ ၊ တတနိုငသလောကထိနးထားပါနော” မိုးမ က သူ့လီးကီးကို ငုံပီးစုပလိုကတဲ့ အခိန ကိုရငဦးမောငတယောက သူ့လကနစဘကနဲ့ အိပယာခငးကို ဆုပကိုင လိုကမိပီး လညခောငးထဲက ငီးသံ ကိုအံကိတထိနးရငး မိုးမ ပါးစပထဲ သူ့လီးကီးကို ကော့ထိုးမိလေသည။ အခု မိုးမ စိတထဲ ဘာတေ စဉးစားနေသလဲ၊ သူတကယပဲ သူ့ စိတထဲမာ တခား ဘဲတဗေကို တေးပီး သူ့လီးကို စုပနေတာလား၊ မိနးမတေ ရဲ့ အတငးစိတကိုတော့ ဘယသူမ သိနိုငမညမဟုတပါ။ ကိုရငဦးမောင က ကိုးစားပီး မိုးမ ဘာတေ စဉးစားနေ မလဲ လောကတေးကည့ပေမဲ့ မအောငမငပါ။
ခနနေတော့ မိုးမက လီးကီးကို သူ့ပါးစပက ခတလိုကပီး ကိုရငဦးမောငပေါမာ တားတားတကလာပါသည။ ကိုရငဦးမောင ကို ပါးစပခငးစုပနမးရငးက လီးကီးကိုလညး သူ့လကတဖကက ကိုငကာ သူ့စောကဖုတဝတင တေ့ပေးလိုကပါသည။ မိုးမ က သူ့ကိုယကို နိမ့ခလိုကတော့ လီးကီးက သူ့စောကဖုတထဲ ဖညးဖညးခငးလောဝင သားသည။ မိုးမ ပါးစပမလညး ငီးသံလေး တကပေါလာသည။ “အ…..အ…...အီး…………...အားးးးးးးးးးးးးးး” မိုးမ က အသံအကယကီး ထကငီးလိုက တဲ့အခိန ကိုရငဦးမောငက မိုးမ ကို တငးတငးကပကပ ဖကပီး မကနာ အနံ့ နမးရုံ့ ရငး၊ “ကိုကို့ကို ကိုမောငငယ လို့ ခေါလိုကစမးပါ ခစလေး၊ ဆောင့ပါတော့လို့ ပော” မိုးမ တယောက အရမးကို တငးထနနေလေပီ။ “အငး...အီး… ကိုမောငငယ...ကမ ကို ဆောင့လိုကစမးပါ အထဲကို အဆုံးထိ ခပကမးကမးလေး ဆောင့လိုကစမးပါ၊ အရမးကောငးတာပဲ ကိုမောငငယရယ၊ ရင့ ကို လညး စဲမိနေပီ၊ အားးးးး တအားကောငး..” နစယောကစလုံး ကာမဆနတေ အထတအထိပကို ရောကသားကပီးတော့ မောပနးနမးနယသားကလေသည။ မိုးမ က ကိုရငဦးမောင လညပငးကို တခကစုပနမးလိုက ပီးမကလုံးလေးမေးကာ အနားယူနေလေသည၊ ကိုရငဦးမောငရဲ့ စိတထဲမာတော့၊ “အငး ငါ့မိနးမ တကယပဲ တခား ယောကားတယောကက လိုးနေတယလို့ စိတကူးယဉခဲတာလား” လို့ တေးနေလေသည။ ခနအကာတင မိုးမက၊ “ရေခိုးခနးခန သားအုနးမယ” ဟုပောကာ ရေခိုးခနးထဲဝငပီး ကိုမောငငယ့ ဆီသို့ မကဆေ့ပို့လေသည။ “ရင ဒီနေ့ လိုးပေးတာ အရမးကောငးတာပဲရင၊ ကမ ပိပိလေးထဲ အတငးဆောင့လိုးတာ၊ အရမးခံလို့ကောငးတာပဲ၊ ကမ အလိုးခံလို့တောင မဝခငဘူး၊ ဒီညတော့ ဒီလောကပဲနော၊ အိပတော့နော အခစ၊ မမ၊ အိပပောအောငအိပတော့ နော၊ ဘိုင”
အထကပါမကဆေ့ကို ပို့ပီးသညနင့ မိုးမ သူ့ဆဲလဖုံးကို ပိတပစလိုကတော့သည။ ကိုရငဦးမောငတယောက မိုးမ မကဆေ့ကို ဖတပီး တောတောလေး စိတလုပရားသားသည။ အခု မကဆေ့ပို့လိုကတာဟ သူ့ရဲ့ မယားတောသူ မိုးမ မ ဟုတပါလေရဲ့လား၊ သူတေ့တောင မတေ့ဘူးသေးတဲ့ ဘဲတဗေ နဲ့ စိတကူးယဉပီး ကာမ ဆနအထတအထိပတောင ရောကသားခဲ့ရပါလား။ ........................................................................................................................................... အခနး ( ၈ ) မောငဥကာ နင့စကားစမီပောဆိုခငး။ ထိုညက မိုးမ တယောက တောတောနင့ အိပမပောခေ။ မိုးမ သူတခါမ မမငဘူး ဘဲ အသံသာကားဘူးရသည့ လူစိမးတယောကကို ဘာဖစလို့ စိတကူးယဉမိသလဲ ဆိုတာကို တေးတောနေမိသည။ သူတခါမ ညတုနးက လို အရသာရိသည့ကာမစပယကမိမိုး တခါမ မခံစားခဲ့ရဘူးခေ။ အိပယာပေါမာ တလူးလူး တလိမ့လိမ့ဖင့၊ ညတုနးက ကိုရငဦးမောငအစား တခားလူတယောကကို စဉးစားရငးဖင့ အရသာ ထူးသော ခစပဲ ဝငခဲ့ခငးကို စဉးစားနေမိသည။ ကိုရငဦးမောငတယောကကတော့ သူ့ဘေးမာ တခေါခေါဖင့ အိပမောကနေလေသည။ မိုးမ တယောက ကိုမောငငယသူ့ကို ပောသော စကားတခို့ကို တေးမိပီး ကိုယ့ဖာသာ ပုံးလိုကမိသည။ မိုးမ အိမယာပေါမ ထကာ မိုးဖိုခောငသို့သားကာ ကောဖီတခက ဖောလိုကပီး ထိုငသောကရငးက သူ့ဖုံးထဲမ ကိုမောငငယ့ မကဆေ့တေကို အပနပနအလနလန ဖတရုနေမိလေသည။ မိုးမတယောက ကိုမောငငယ့ကို ခေါသင့မခေါသင့ တေဝေနေရာမ ကိုမောငငယ့ဖုံးနံပါတကို နိပလိုကလေသည။ သို့ရာတင ဖုံးမာ ပိတထားသဖင့ခေါ၍ မရခေ။ မိုးမ တယောက စိတတေ ပနထလာပီး စောကရညတေ ရဲနေ့ပနပီ။ နောကဆုံးတော့ အိပယာထဲ ပနဝငပီး လဲလိုကရာ အိပပောသားပီး သူစိမးတယောကက သူ့ကို လာလိုးသညဟု အိပမကပင မကမိလေသည။ အိပမကထဲတင၊ သူက ဝရံတာမာ ထကရပနေစဉ၊ ကိုမောငငယက စူပါမနး ကဲ့သို့ လေထဲမ ပံလာပီး သူ့ကို အိပယာပေါအတငးခေါသားလေသည။ သူကလညး ညဝတအငီပါးပါးလေးကို ဝတထားလေသည။ ကိုမောငငယက သူ့တကိုယလုံးကို ရကပေးသဖင့ သူအသံလေး ထကအောင အောငီးမိပီး ကိုမောငငယ့ကိုလညး တရိုကမကမက ပနလညနမးရုံ့နေမိလေသည။
နောကနေ့မနက မိုးးလငးတော့ မိုးမ တယောက စိတပုံမနပနဖစသားလေပီ။ ညတုနးက စိတသောငးကနး ခဲ့တာတေ အကုနပောကကုနသားပီး အလုပသားတော့မည့ ကိုရငဦးမောငကို အားရပါးရဖင့ ခစမတတနိုးနမးကာ နုတဆကလိုကလေသည။ နေလညဘကတငလညး အိမအလုပမားဖင့ ရုတကာ ကိုမောငငယကို မေ့မေ့လောလော ဖစသားခဲ့လေသည။ စိတထဲမာလညး ကိုမောငငယရော သူ့မကဆေ့တေကိုပါ ခပပေါ့ပေါ့ပင သဘောထားလိုကမိလေတော့သည။ ကိုရငဦးမောငတယောကကတော့ သူ့အလုပမာ ထိုငပီး စဉးစားခနးဝငနေမိလေသည။ သူ့မိနးမ အခုတော့ စပီး ကာမ အရသာကို ကိုကနစသကနေပီ ဆိုတာကို သူသိလေသည။ သို့သော သူမောလင့ထားခဲ့သလို၊ တယောကယောကက အထူးသဖင့ သူဖစစေခငသည့ ဘဲ တဘေဘေက လိုးတာကို သူမငရပါ့မလားဆိုတာကို တေးနေမိသည။ ကိုရငဦးမောငက မိုးမ တယောက တခား ယောကား တယောကအပေါဆနရိတာ၊ အခား ယောကား တယောက ရဲ့ တကိုယလုံးကို မိုးမက စိတပါလကပါနဲ့ ရကပေးတာ၊ အခားယောကား တယောကက မိုးမ ရဲ့ ကိုယလုံးကို ကိုငတယတဲ့အခါ မိုးမ ဘယလို ဖီးတကမလဲ၊ နောက မိုးမ က သူ့ကို နမးသလို တခားယောကားလေးကိုနမးတဲ့ အခါမာလညး စိတပါလကပါနဲ့၊ ဘယလို တကကနေမလဲ၊ မိုးမ စောကဖုတထဲကို တခား ယောကား လီးကီးဝငသားတဲ့အခါ မိုးမက သူ့ကို တုန့ပနသလို ထို သူ့ကိုလညး တုန့ပနတာရယ၊ အဲဒီအခိနမာ ဖစနေတဲ့ မိုးမ မကနာအနေအထားရယကို ကိုရငဦးမောငတယောက အရမးကို ကည့ခငနေမိလေသည။ တခားလူတယောကက လိးနဲ့ မိုးမ စောကဖုတကို ဆောင့ထိုးတဲ့ အခိနမာ မိုးမ အောမာလား၊ တကယလို့ သူက လုပစေခငလို့ အလိုးခံရတာမိုးဖစမလား၊ မိုးမ ကိုယတိုငကို က တစိမးယောကားတယောကလိုးတာကို ခံခငပီးရငး ခံခငဖစနေမလား။ အဲလို ဟိုဟို ဒီဒီတေ လောကတေးနေရငးဖင့ ကိုရငဦးမောငတယောက မိုးမဆီကို မကဆေ့ပေးဖို့ စိတကူးပေါကလာသည။ သူ့ဖုံးကို ကောကကိုငလိုကပီး၊ မကဆေ့တခု ပို့လိုကလေသည။
..ဟေးအခစလေး၊ မနေ့ညက အရမးကောငးတာပဲ၊ ကိုကို လညးအရမးကိုကတာပဲ၊ ကိုကို တို့ အပငမာ တကယလုပကရအောငလား… ထိုမကဆေ့ကို ဖတပီးတာနင့ မိုးမ မာ အတောဒေါပသားပီး ခကခငး မကဆေ့ပနရိုကလိုကသည။ ..ဘာတကယကို ပောနေတာလဲ၊ ရငက ကမကို အပငမာ တကယလိုခငနေတယလို့ထငနေတာလား။ အဲဒါက စိတကူးယဉသကသကပဲ ဆိုတာ ရငနားမလညဘူးလား၊ စိတကူးကို စိတကူးထဲမာပဲ ရပလိုကပါ၊ ရငဒိထကပိုလာရင ကမ မကဆေ့ကိုလညး ဘလော့လုပမယ၊ ရင့ကိုလညး စကားပနပောမာ မဟုတတော့ဘူး..နားလညလား.. မိုးမ မကဆေ့ကို ဖတပီး ကိုရငဦးမောငတယောက ဘာလုပရမညမနးမသိတော့ခေ။ သူ့မိနးမက သူ့အပေါသစာရိနေတာကို သိရလို့ပဲ ပောရမာလား၊ သူဖစခငတဲ့လမးကောငးထဲ ဝငမလာလို့ စိတပကရမာလား။ ဆိုတာ ဝေခဲမရတော့။ မိုးမ ကမကဆေ့ပို့ပီးတာနင့ ဝရံတာသို့ထကလာခဲ့ပီး သူတို့ ခံဝနးနင့ ကားပတကင၊ နောက လမးမ ဘကတဝိုကကို မကလုံးဝေ့ကာ ကည့လိုကမိသည။ သူတို့ ကနဒို တေရဲ့ ခံဝ ဂိတမာ စောင့နေတဲ့ လုံခုံရေးဝနထမးတဦး က သူ့ဘကကို လမးကည့နေတာကို တေ့လိုကရသည။ မိုးမ က အိမနေရငး ထမိနဗောင အသားပော့ပော့လေးနင့ စံ့ကားသော တငသား လုံးကစသောပေါငတနတို့က ထုံးစံအတိုငး ကည့ကောငးနေပေရာ ထို လုံခုံရေးဝနထမးက မိုးမ ကိုလမးကည့နေရာမ မကလုံးမခာတော့ခေ။ ထိုလုံခုံရေးဝနထမးမာ လူပို အရယဖစပီး မိနးခလေး တိုငးလိုလို ကို စိတဝငစားကာ အခင့အရေးရလင ရသလို မထိတထိ စတတနောကတတသူဖစလေသည။ ယခုလညး မိုးမ ကသူ့ကို လမးကည့နေတာကို တေ့ရသောအခါ သူ့ကိုယသူ စိတထဲ မာ ပောနေမိသည။ ..ဟား မိုကလိုကတဲ့စောကီး၊ ဘောဒီကလညး အပီပဲ၊ ဝရံတာ လကရမးပေါမာ ကုနးပီးငုံ့ကည့လိုကရင ကောငးမာပဲ အဲဒါဆို သူ့နို့ကီးတေ၊ ရငကား မောငးကို မငရမာ၊ ခါးလေးကလညးသေးလိုကတာ၊ အောကက ဖငကီးကလညး ကားစင့နေတာပဲ ကောငးလိုကတဲ့ အိုးကီး၊အပါး..
ထို ကောငလေးမာ ဥကာဖစလေသည။ သူက မိုးမတို့ ကနဒို အဆောကအဦးတခုလုံး၏ လုံခုံရေးဝနထမး လညးဖစ၊ ဂိတစောင့လညးဖစ၊ ဝေရာဝတစ လုပပေးသူလညး ဖစလေသည။ မိုးမ က ဥကာ သူ့ကို လမးကည့နေသညကို တေ့လိုကရတော့ စိတထဲမာ ဒီကောငလေးက ကိုမောငငယမားလား ဟု သံသယ ဖစမိသည။ မိုးမ လကတေ့စမးကည့ဖို့ စိတကူးလိုကကာ ကိုမောငငယ့ဖုံးနံပါတကို ခေါလိုကသည။ ဥကာတယောက သူ့ဖုံးကို လမးကိုငမညလားဆိုတာလညး စောင့ကည့နေလိုကသည။ ထို အခိနမာ ကိုရငဦးမောငတယောကကလညး အလုပထဲမာ အလုပမားနေသဖင့ ဖုံးကို လည့မကည့နိုင၊ ထို့ကောင့ မိုးမ ခေါသည့အခိနမာ ဖုံးကို ဘယသူမ လာမကိုငကပေ။ မိုးမ က ဦးနောကစားသားသည။ ဘာလို့ သူဖုံးကို မကိုငတာလဲ၊ သူက ငါစောင့ကည့နေတော့ ဖုံးကိုငလိုကရင ကိုမောငငယဆိုတာ သူမနးသိသားမာစိုးလို့ ဖုံးမကိုငတာလား၊ မိုးမ တယောက ဥကာကို စပီးမသငာ ဖစလာခဲ့သည။ မိုးမ က သေခာအောင စုံစမးခငသည။ ထို့ကောင့ အိမထဲပနဝငပီး အငီအဝတအစားလဲကာ ဒီအနားက ဈေး တခုသားမလို ဟနဖင့ ထကလာခဲ့လေသည။ မိုးမ က အပာရောင ဘလော့အငီလေးနင့ အရောင ဆငတူ ပါတိတခပပော့ပော့ အသားလေး တထညကောကဝတ ကာ မကနာကို မိတကပပါးပါးလေး ဖင့ သလိုကသည။ ရေမေးနညးနညးစတ ဆံပငကို နောကကောမာ ဖားယားလေးခကာ သူ့ကနဒိုပေါမ ဆငးလာခဲ့လိုကလေသည။ မိုးမ တယောက သူတို့ အဆောကအဦးမ ထကလာတာ မငသညနင့ ဥကာတယောက မိုးမကို ခေဆုံးခေါငးဆုံး အပနပနအလနလနကည့ပီး ငမးတော့သည။ တလမးခငး လောကလာတဲ့ မိုးမ ရဲ့ ပေါငတနကီးတေ က ထမိနအောကမာတောင အလုံးလိုက ထငးနေသည။ မိုးမ ဘလောကက ခါးတိုမို့ ထမိနနဲ့ ဘလော့ကားတခကတခကလစကနဲ ပေါလာတဲ့ အသားဝငးဝငးလေး၊ ခါးကငကငကလေး၊ ဖငကားကားကီး၊ အား၊ မိုးမ သူ့ဆီလမးလောကလာတာကို ကည့ရငးနဲ့ပင ဥကာ လီးကီးမာတောငလာရသည။
မိုးမကတော့ ဝငးတံခါး ဂိတရိရာကို လောကလာရငးက ဥကာရဲ့ မကနာအနေအထား အပောငးအလဲကို အကဲခတနေလေသည။ဒီကောင ငါ့ကို ခေါတော တထောငအားနဲ့ ကည့နေလိုကတာ၊ ငါ့ကို ဖုံးခေါတာ သူမဟုတသလို ဟနဆောငနေတာလားမသိဘူး၊ ကည့စမးပါအုနး ကည့နေလိုကတာ ငါ့တကိုယလုံးကို အဝတအစားမပါတဲ့ ခနာကိုယကနေတာပဲ၊ သူက ဒီကနဒိုရဲ့ လုံခုံရေးဆိုတော့ ဝရံတာတေကို စောင့ကည့ရငး မနေ့က ငါရပနေတာကို တေ့တာပဲ နေမယ။ ဒါကောင့လညး ငါဘယလို ဘာတေ ဝတထားတယ ဆိုတာ သူပောနိုငတာပေါ့၊ ဘုရားရေ ညတုနးက ငါ သူ့ကို ပောခဲ့မိတယ မငးဟာငါနဲ့ အိပယာထဲ အတူရိနေမယလို့ စိတကူးယဉခဲ့တယလို့။ ဒုကပါပဲ။ မိုးမ တယောက ဂိတပေါကဝကို ရောကတော့ ဥကာက လမးကို ပီးနူတဆကလိုကပါသည။ “ဟဲလို အမကီးခငဗာ၊ ကနတော့နာမည ဥကာပါ၊ ဒီကနဒို အဆောကအဦးရဲ့ လုံခုံရေးဝနထမးပါ၊ ပ နာ တခုခု ဖစရင ကနတော့ကို ခေါနိုငပါတယ” မိုးမက ရပလိုကတယ၊ မိုးမ ဥကာမကနာကို လေ့လာလိုကသည။ ဥကာက မိုးမ ရဲ့ ဖောငးကနေတဲ့ ရငသားအစုံ၊ ဖောင့စငးတဲ့ ပေါငတနတေကို ခိုးကည့နေသည။ မိုးမက၊ “မငးနာမညဥကာ ဆိုတာ သေခာလား၊ ကိုမောငငယ မဟုတဘူးလား” ဥကာ ရုတတရကအံ့သသားသည။ “ကိုမောငငယ၊ ဘယသူက ကိုမောငငယလညး ဘယကလဲ၊ ကနတော့နာမညက ဥကာပါ၊ ဒီတိုကက လူတေ အားလုံး ကနတော ဥကာဆိုတာ သိကပါတယ။ အမက ရောကကာစမို့ မသိတာ ပါ “ “ အငး ကမ ဆိုလိုတာက ရင့ကို ဘယသူက မ ကိုမောငငယလို့ မခေါဘူးလား “ “ဟင့အငး အမ၊ ကနတော့နာမညက ဥကာ ဥစာကို ဘယသူက ဘာလို့ ကိုမောငငယလို့ ခေါရမာလဲ” ‘သေခာလား၊ မငး ဟနဆောငနေတာတော့ မဟုတပါဘူးနော”
“ အိုး အမ လူမားနေပီ ထငတယ၊ ကနတောက ဥကာပါ၊ ဘယသူမ ကနတော့ကို ကိုမောငငယလို့ မခေါပါဘူး၊ ဒါနဲ့ စကားမစပ အမ ဘာရေမေးစတထားတာလညး အရမးမေးတာပဲ”
မိုးမ က ပုံးပီး ကေးဇူးလို့ ပောလိုကသည၊ နောက၊
“အငး အေးကာ မငးအလုပကို အနောကအယကပေးသလို ဖစနေပီ အမ က မငးကို မနေ့တုနးက အမ နဲ့ဖုံးပောခဲ့တဲ့ ကိုမောငငယ မတနေလို့ပါ”
“ဘယကိုမောငငယလညး အမ၊ ဦးရာမ ရဲ့ သား မောငငယလား၊ ဒါပေမဲ့ သူက ခလေးလေး အရယပဲ ရိသေးတာ”
“အို ထားလိုကပါတော့ အရေးမကီးပါဘူး၊ အမတို့ အခနးကို ခနကည့ပေးထားစမးပါ၊ အမ ဒီနားမာ ဈေးလေး တခကဝယစရာရိလို့ တနာရီလောကပဲ”
“ခနလေး အမ၊ အမ ရဲ့ ဆဲဖုံးနဲ့ အိမဖုံးနံပါတ ကနတော့ကို ပေးထားပါလား၊ ဒီအဆောကအဦးထဲက လူတေ အကုနလုံးက ကနတော့ကို ပေးထားကတယ။ အဲဒါက အရေးလညးကီး၊ အသုံးလညးဝငပါတယ၊ နောကပီး ဘာ ကိစပဲ ဖစဖစ ကနတော့ကို လမးခေါပီး အကူညီတောငးလို့ရပါတယ၊ ရေပိုကပငတာ၊ မီးကိုး ပနာ၊ နောက တခို့ လကသမား အလုပတောင ကနတော နညးနညးပါးပါး ရပါတယ၊ အခိနမရေး၊ အမတို့ အခနးက တခုခု ပငစရာရိရင၊ ကနတော့ကို ခေါဖို့မမေ့ပါနဲ့၊ ကနတောက ဒီအဆောကအဦးက အခနးတိုငးကို လုပပေးနေကပါ”
“အော ဟုတလား၊ မငးက တောတော အသုံးဝငတာပဲပေါ့၊ အာ့တာ ဆို မငးဖုံးနံပါတကို ငါယူထားရမာပေါ့၊ ငါက ခေါရမဲ့သူလေ”
“အတူတူ ပါပဲ အမရဲ့၊ တယောကယောကက အမ ကိုရာနေတယဆိုရင ကနတော့မာ အမနံပါတရိရင လမးေါပီး အသိပေးလို့ရတယလေ၊ ဘယသူလာနေပီ ဆိုတာကို”
“အငးပါ ကဲ မငးရဲ့နံပါတသာ ငါ့ကိုပေး၊ ငါခေါလိုကမယ၊ အဲတော့ ငါ့နံပါတကို မတထားဟုတလား၊ အမနာမညက မိုးမလို့ ခေါတယ”
“ဟုတကဲ့ အမ မိုးမ”
သူတို့ နံပါတခငးဖလယလိုကတဲ့ အခိနမာတော့ မိုးမ တယောက သေခာသားတော့သည၊ ဥကာသည ကိုမောငငယမဟုတဘူး ဆိုတာကို။ မိုးမက လမးမဘကကို ထကလာတော့ ဥကာတယောကအနောကမငေးကည့နေမိလေသည။ အာပါးတောင့လိုကတဲ့ဆောကီး သူ့ကိုရထားတဲ့ယောကားတော့တောတောကံကောငးတာပဲ။ ဖုတလိုကရရငအပီအပင အဆီတထပအသားတထပပဲနေမာ။ ကည့စမးပါအုနးတလုံးခငးတုံခါယမးနေလိုကတာ၊ တခီလောကဆောခင့ရရငတောငလူဖစကိုးနပပါပီကာ၊ စသညဖင့တေးတောကာ တကယအခင့ရရငဖင့ဘယလိုဆောလိုကမယ ဟုဆကစိတကူးယဉ နေမိတော့သည။