အဲ့လိုပြောလို့ ကျွန်တော်က ငတ်ပြတ်နေတဲ့ ကောင်လားဆိုတော့ မဟုတ်ပါဘူးဗျာ။ ညီမလေးကောင်းမှုနဲ့ စားကောင်းသောက်ကောင်း စားနေရတာပါ။ ဘာလို့ ညီမလေးကောင်းမှုလဲတော့ မမေးနဲ့နော်။ မမေးခင်က ပြောပြမဲ့ကောင်မို့ မမေးနဲ့ပြောတာ။
+
ညီမလေးမှာ အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းမလေး တစ်ယောက်ရှိတယ်။ သူ့နာမည်က ခင်သူဇာ တဲ့။ ရင်းနှီးတဲ့သူတွေကတော့ သူသူပဲ ခေါ်ကြတယ်။ ကိုယ်လည်း သူသူပဲ ခေါ်ဖြစ်တယ်။ သူတို့က အလယ်တန်းကျောင်းသူဘဝတည်းက တွဲလာတာ။ ကိုယ်နဲ့လည်း ကျောင်းတူတော့ ကိုယ်နဲ့ပါ ရင်းနှီးနေတာလေ။ ကိုယ့်မှာ ညီမလေးကို မုန့်သွားပို့ရင် နှစ်ယောက်စာ အမြဲဝယ်ရတယ်။ သူတို့က ပူးတွဲနေတော့လေ။ ဒါကြောင့် ညီမလေးကို ချစ်လွန်းလို့ အမြဲမုန့်ဝယ်ကျွေးဖို့အရေး ကိုယ့်မှာ အငတ်ပါခံပြီး ဝယ်ကျွေးခဲ့ရတာ။ အဲ့တုန်းကတော့ ဒါတွေက အရင်းအနှီးတွေ ဖြစ်လာမယ်တော့ မတွေးမိခဲ့ပါဘူး။ ညီမလေးရဲ့ အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းက ကိုယ့်ညီမလေးပဲလို့ သဘောထားခဲ့တာကိုး။
သူသူကတော့ ပြည့်ပြည့်ဖောင်းဖောင်းလေးလို့ ပြောရမယ်။ ပြည့်ဆို အကုန်ပြည့်တာဗျ။ နို့တွေလည်း ညီမလေးထက် ကြီးတယ်။ အိုးလေးကလည်း တင်းပြီး ကိုယ်လုံးလေးက ပြည့်နေတာ။ အဆီလေး နည်းနည်းတော့ ရှိတာပေါ့။ အရမ်းကြီး ဝတဲ့အထဲ မပါလို့ တော်သေး။ အရပ်က ညီမလေးထက် နှစ်လက်မလောက် ပိုရှည်တော့ ပုံမှန်လောက် ဆိုပါတော့။
သူတို့ ၁၈ နှစ်ပြည့်ပြီးခဲ့တဲ့ တစ်နှစ်လောက်မှာ ကိုယ်နဲ့ စကြိုက်တာ။ ညီမလေးဆီက သတင်းစကားတွေနဲ့ စတာပါပဲ။ ညီမလေးနဲ့ ကိုယ်က အရမ်းလည်းချစ် အရမ်းလည်း close ဖြစ်တယ်လေ။ ညီမလေးက ကိုယ့်ကိုဆို အကုန်ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဘာမဆို ပြောနေကြ။ ဘာမဆိုဆိုတာ အကုန်ပဲနော်။ အဲ့လောက်ဆို ပေါက်လိုက်တော့။
တစ်နေ့ ညီမလေးကပြောတယ် ကိုလေးကို ပြောပြစရာရှိတယ်တဲ့။ ကိုလေးဆိုလို့ ပြောပြဦးမယ်။ ကိုယ်တွေမှာ မောင်နှမ နှစ်ယောက်တည်းရှိတာ။ နောက်ထပ် အစ်ကိုလည်းမရှိပဲနဲ့ ဘာလို့ ကိုလေးလို့ခေါ်တာလဲ မေးဖူးတယ်။ မသိဘူးတဲ့၊ ကိုလေးလို့ခေါ်ရတာ ပိုသဘောကျလို့ အဲ့လိုခေါ်ရတာ ပိုရင်းနှီးတယ် ထင်လို့တဲ့။ ထားပါတော့ လိုရင်းဆက်ရအောင်။ သူသူက ပြောတယ်တဲ့၊ အခုနေ ရည်းစားလေး တစ်ယောက်လောက်ရှိရင် ကောင်းမှာပဲတဲ့၊ အဲ့ရည်းစားက ကိုလေးဖြစ်မယ်ဆို အတိုင်းထက် အလွန်ပဲလို့ ပြောတာတဲ့။
အဲ့မှာစတွေ့တာပဲ။ ကိုယ်ကလည်း ကိုယ့်ညီမလေးရော သူသူရော နှစ်ယောက်လုံးကို ချစ်လိုက်ရတာ လက်ကုန်ပဲ ဖြစ်နေတာလေ။ ပြောရဦးမယ် ကြွားတာတော့ မဟုတ်ဘူး။ ကျွန်တော်က အရပ်က ငါးပေရှစ်၊ ကြွက်သားတွေဖုထစ်၊ အသားက ဖြူဖြူ၊ လူလုံးကလှလှ၊ ယောကျ်ားပီသ စိတ်နှလုံးလှ ဆိုတဲ့ စိတ်ကူးထဲက ဇာတ်ကောင်တွေကို ပုံဖော်နေကြ ပုံစံလို့တော့ မထင်လိုက်နဲ့ဦးဗျ။ အရပ်က ငါးပေခြောက် ပုတော့ မပုဘူးပေါ့ဗျာ။ အားကစားလည်း မလုပ်၊ ဘီယာလေးကလည်း ကြိုက်တော့ ဗိုက်လေးက ပြည့်တယ်ဆိုတဲ့ နောက်မှာ အဆီလေး နည်းနည်းတော့ ကပ်ပါနေတာပေါ့။ အသားကလည်း ခတ်လတ်လတ်ပါပဲ။ ရုပ်ချောတဲ့အထဲတော့ မပါပေမဲ့ ကြည့်ပျော်ရှုပျော်လောက်ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ချစ်တဲ့အမြင်နဲ့ ကြည့်ရင်တော့ ချစ်စရာဖြစ်နေမှာ သဘာဝပေါ့။
ဒါကြောင့် ယောကျ်ားလေးတွေနဲ့ သိပ်မရောထွေးတတ်တဲ့ ညီမလေးတို့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်အတွက်တော့ ကိုယ်သာခန့်ချော ကိုယ်သာယောကျ်ားပီသ ဖြစ်နေတာလည်း ဖြစ်နိုင်တာပေါ့။ ထားပါ လိုရင်းမရောက် ဖြစ်နေမယ်။ ကိုယ်လည်း ဟန်ကို့ဖို့လေး လုပ်ပြန်ပြောရတာပေါ့။
“ဟုတ်လို့လား ညီမလေးရယ်၊ ကိုလေးက ရုပ်ကလည်း ချောတာမဟုတ်၊ ပြီးတော့ ညီမလေးသူငယ်ချင်းကို ညီမလေးလို သဘောထားလာခဲ့တာ၊ သူကလည်း သူ့အစ်ကိုလို သဘောထားတဲ့ပုံပါ”
လို့ ဆိုတော့ ညီမလေးက
“အာ ကိုလေးကလည်း မဟုတ်ပဲ ညီမလေးက ပြောမလား၊ ညီမလေးတို့ကြားမှာ လျို့ဝှက်ချက် မထားကြေး နေလာတာလေ၊ အခုကစပြီး ကိုလေးကိုလည်း ပြောရတော့မယ်၊ ကိုလေးနဲ့ ညီမလေးကြားမှာလည်း လျို့ဝှက်ချက် မထားကြေးဆို သဘောတူမလား။”
“သဘောတူတာက ရပါတယ်၊ ကိုလေးမှာလည်း ညီမလေးကို လျို့ဝှက်ရလောက်တဲ့ကိစ္စလည်း မရှိပါဘူး။ ကွဲကွဲပြားပြားဖြစ်အောင်တော့ မေးရမယ်။ ဘယ်အထိ ပွင့်လင်းမှာလဲ”
“လျို့ဝှက်ချက်မထားကြေးပါဆို အကုန်ပွင့်လင်းရမှာပေါ့”
“ဟုတ်ပြီ ကိုလေး သဘောပေါက်ပြီ။ ဒါပေမဲ့ သေချာအောင်တော့ နည်းနည်းမေးကြည့်မယ်”
“ကိုလေးကလည်း ပြောသာပြော မေးသာမေးပါ”
“ခဏလေးစိတ်ရှည်ပါ ညီမလေးရယ်။ ကိုလေးက ညီမလေးကို အရမ်းချစ်တာ။ ကိုလေး ပြောမှားဆိုမှား ဖြစ်မိပြီး ညီမလေးက စိတ်ခုသွားမှာ ကိုလေးကို စိမ်းသွားမှာ သေမလောက်ကြောက်လို့ ကြိုကာနေရတာပါ”
“ကဲပါ ကိုလေးရယ်။ လုံးဝစိတ်မဆိုးဘူး။ ကိုလေးသိချင်သမျှ ဘာမဆို မေးလို့ရတယ်။ ညီမလေးလည်း မေးမှာ။ မေးသမျှ အမှန်အတိုင်း ဖြေပေးရမှာ အမေးခံရသူရဲ့ တာဝန်ပဲ”
“ဟုတ်ပြီ ကိုလေးမေးခွန်းက ရိုင်းတာပါလည်း ရတယ်ပေါ့”
“ရတယ် ကြိုက်သလောက် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဒဲ့မေး ဒဲ့ဖြေ ဟုတ်ပြီလား”
အဲ့ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း ညီမလေးကို မေးလိုက်တယ်။
“ညီမလေးမှာ ချစ်သူရှိလား”
“ချစ်သူတော့မရှိဘူး ရည်းစားတော့ရှိတယ်”
အဲ မဖြေလောက်ဘူးထင်တာ ဖြေတယ်ဟ။ ကိုယ်တောင် မသိလိုက်ရဘူး။ ကိုကလည်း လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ်အတွင်းမှာ အလုပ်တစ်ဖက်နဲ့ဆိုတော့ သူတို့နဲ့ အဆက်ပြတ်နေသလို ဖြစ်နေတာကိုး။ ညီမလေးနဲ့တောင် သိပ်ပြီး စကားများများ မပြောဖြစ်ဘူး ဖြစ်ခဲ့တာကိုး။
“ချစ်သူမရှိဘူး ရည်းစားရှိတယ်ဆိုတော့ ဘယ်လိုကြီးတုန်း”
“ကိုလေးကလည်း အဲ့လောက်လည်း မထူပဲနဲ့။ ရည်းစားဆိုတော့ တွဲရုံပဲ ချစ်လို့မဟုတ်ဘူး ကြိုက်လို့ပဲ ထားလိုက်တော့”
“ဟုတ်ပါပြီ ဆက်မေးမယ်နော်။ အဲ့ရည်းစားနဲ့ ဘာတွေလုပ်လဲ”
“ကိုလေးပဲ မေးနေတာ။ ပြီးရင် ညီမလေး အလှည့်နော်။ ပြောပြမယ် ဘယ်အထိရောက်လဲဆိုတော့။ ကြိုက်ခါစကတော့ လက်လေးပဲကိုင်တာ။ နောက်တော့ ပါးနမ်း နှုတ်ခမ်းနမ်း နို့နှိုက်ကနေ အခုတော့ ပေါင်ကြားကိုင်အဆင့်ထိ တိုးလာပြီ”
“အာ ပေါင်ကြားကိုင်ဆိုတော့ ဟိုအထိရော ရောက်ပြီလား”
“ကိုလေးကလည်း ဒဲ့မေးဒဲ့ဖြေ ပြောပြီးသားလေ။ ရဲရဲမေးပါ။ ကိုလေးမေးတာမှန်မှ အမှန်အတိုင်းဖြေမှာ”
“ဟုတ်ပါပြီ ဒါဆိုလည်း ဒဲ့ပေါ့။ ကိုလေးဒဲ့က ညီမလေးဒဲ့ထက် ကြမ်းမှာနော်”
“ကြမ်းပါစေ ကြိုက်တယ်။ အမှန်အတိုင်းပြောရရင် ညီမလေးက အဲ့လိုပြောချင်တာ။ ပြောရမယ့်သူကလည်း မရှိ။ သူစိမ်းနဲ့သွားပြောရင် ညီမလေးကို တစ်မျိုးထင်တာလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်။ တစ်ခုခုလုပ်လိုက်တာလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်လေ။ ဒါကြောင့် ပြောချင်ပေမဲ့ မပြောပဲနေနေရတာ။ အခုမှ ကိုလေးနဲ့မို့ စိတ်ချလက်ချ ပြောရဲတာ”
“ဟုတ်ပါပြီ သူသူနဲ့ရော မပြောဖြစ်ဘူးလား”
“ပြောတယ်လေ။ မိန်းမချင်းဆိုတော့ အားမရဘူး။ သူကလည်း ယောကျ်ားလေးအကြောင်း မသိ၊ ကိုယ်ကလည်း မသိ၊ မနူးမနပ်ချင်းကိုး”
“ဟုတ်ပါပြီဗျာ။ ဒါဆိုလည်း ကိုယ့်ညီမလေးကို အိတ်သွန်ဖာမှောက် ပြောပြဖို့ အသင့်ပါ။ အခုတော့ ညီမလေး အရင်ဖြေဦး။ ပေါင်ကြားနှိုက်ဆိုတာ အဝတ်တွေ အပြင်ကလား။ ကြာပါတယ် ဒဲ့မေးပြီ။ ညီမလေးစောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ကိုင်တာလား လိုးတဲ့အဆင့်ရော ရောက်ပြီးပြီလား”
“Wow အဲ့လိုဒဲ့မေးစမ်းပါ ဖြေမယ်။ ညီမလေး စကပ်ထဲ လက်ထည့်ပြီးတော့ ကိုင်တဲ့အဆင့် ရောက်နေပြီ။ လက်နဲ့တိုက်ရိုက်ပဲ လိုးတဲ့အဆင့်ထိတော့ မရောက်ဘူး။ ညီမလေးက လက်မခံသေးဘူး။ ပန်းခြံထဲမှာမို့လေ ဟီးဟီး။ ဒီ့ပြင်နေရာဆိုရင်တော့ ညီမလေးလည်း မသေချာဘူး။ ကိုလေး အပြစ်မတင်ရဘူးနော်။ မလိမ်ကြေးလို့ ပြောထားလို့ အကုန်ပြောပြတာ။”
“အင်းပါကွယ် အပြစ်မတင်ပါဘူး။ အခုလိုသိရတော့ ကိုလေးလည်း ပြောသင့်တာ ပြောပြလို့ရတာပေါ့။ ညီမလေး အခုအခြေအနေထက်တော့ မပိုနဲ့ဦး။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ညီမလေးစကားအတိုင်းပဲ ရည်းစားမို့လို့။ ချစ်သူလည်းမဟုတ် လက်ထပ်မဲ့သူလည်း မဟုတ်သေးပဲ ဒီအထိရောက်တာတောင် လွန်လှပြီ။ ရှေ့ဆက်မတိုးနဲ့ဦးနော်။ နောင်အခါ ညီမလေး တကယ်ချစ်ရတဲ့သူ လက်ထပ်မဲ့သူ တွေ့တဲ့အချိန်မှ အဲ့သတင်းက ပေါ်လာခဲ့ရင် ညီမလေးအပေါ် ထိခိုက်မှာစိုးလို့”
“အင်းပါ ကိုလေး။ ညီမလေး နားလည်ပါပြီ။ သူ့ကိုလည်း အဆက်ဖြတ်လိုက်တော့မယ်။ အခု မလိုတော့ဘူးလေ”
“ဘယ်လို မလိုတာလဲ”
“အရင်က ဘာလိုလို့လဲ ပြောခဲ့တယ်လေ။ ယောကျ်ားလေးအကြောင်းသိချင်ရင် ယောကျ်ားလေးဆီကပဲ သိရမှာပေါ့။ ဒါကြောင့် ရည်းစားထားလိုက်တာ။ အခုက ကိုလေးဆီပဲ အကုန်မေးတော့မယ်လေ”
“ဟုတ်ပါပြီဗျာ။ အဆက်ဖြတ်တာလည်း အရမ်းကာရော မလုပ်နဲ့နော်။ ပေါင်ကြားကိုင်အဆင့် ရောက်ပြီးမှ လိုးတဲ့အဆင့် ရောက်တော့မယ် သေချာပေါက်ရမယ် တွေးထားမှာပဲ။ ညီမလေးကို ငြိုးပြီး ပြဿနာရှာနေမယ်”
“အဲ့လောက်တော့ ရပါတယ်။ ညီမလေး နပ်ပါတယ် မပူနဲ့။ သူနှိုက်တာ မနေ့ကပဲ။ ညီမလေးက ရုန်းနေတဲ့ကြားက ရအောင်နှိုက်တာ။ အဲ့ဒါကိုပဲ အကြောင်းပြပြီး ဖြတ်လိုက်မယ်။ ပြဿနာ မတက်လောက်ပါဘူး။”
“ဟုတ်ပါပြီ ညီမလေးဇာတ် ညီမလေးနိုင်ရင် ပြီးရော”
“အခု ညီမလေးအလှည့်။ ကိုလေး ဖြေဖို့သာပြင်ပေတော့။ မေးစရာတွေက အများကြီး”
“ကောင်းပါပြီဗျာ ကြိုက်တာသာမေးတော့”
“အရင်ဆုံး သူသူကိစ္စက စမေးမယ်။ ကိုလေးရော သူသူ့ကို ချစ်လား”
“ညီမလေးစကားပဲ ယူသုံးရတော့မယ်။ ချစ်လားဆိုရင် ချစ်သူလို လက်ထပ်မဲ့သူလိုတော့ မချစ်ဘူး။ ညီမလေးလို ချစ်ခဲ့တယ်။ ကြိုက်လားဆိုရင်တော့ ကြိုက်တယ် တွဲကြည့်ချင်တယ်”
“မဆိုးပါဘူး တွဲကြည့်ပြီး ဘာတွေလုပ်ဖို့ထိ တွေးထားလဲ”
“အစကတော့ အဲ့လိုမျိုးအထိ မတွေးထားခဲ့တော့ ကြိုတွေးထားတာတော့ မရှိဘူးလေ။ ကိုလေးက ရည်းစားလည်း မထားခဲ့ဖူးဘူး။ အခုပြောနေရင်း တွေးမိသလောက်ဆိုရင်တော့ အဆုံးထိ လုပ်ချင်တာပဲ”
“ဘယ်လိုအဆုံးထိတုန်း”
“လက်ကိုင်ပါးနမ်းကနေ လိုးတဲ့အထိပေါ့ကွယ်”
“အိုကေ အဲ့အဖြေကြိုက်တယ်။ သူသူကလည်း အဲ့အထိ လိုချင်တာပဲ။ ညီမလေးတို့ သူငယ်ချင်း အချင်းချင်း ပြောဆိုဆွေးနွေးပြီးသား။ ညီမလေးတို့ အဲ့ဒီအတွေ့အကြုံကို ခံစားဖူးချင်မိတယ်။” (ကိုလေးသာ စိတ်ပါရင် ညီမလေးကိုလဲ လိုးလို့ရပါတယ်။ ညီမလေးရဲ့ရင်ထဲ လွှမ်းမိုးထားတာလည်း ကိုလေးပါပဲ။ ကိုလေးကို ချစ်လွန်းလို့ ဘယ်လောက်အထိ ဘယ်လိုအနေအထားအထိ ချစ်မိနေမှန်းကို မသိတော့ဘူး။ ကိုလေးသာ တောင်းဆိုရင် ဘာမဆို လိုက်လျောဖို့ အသင့်ပဲ ဆိုတာတော့ စိတ်ထဲကနေပဲ ပြောဖြစ်လိုက်ပါတယ်။)
“ညီမလေးကလည်း ခံစားဖူးချင်တယ်ပေါ့”
“အမှန်အတိုင်းဝန်ခံရရင် အင်း ပေါ့”
“အခုပဲ ကောင်လေးကို အဆက်ဖြတ်တော့မယ်ဆို”
“ကိုလေးစကား နားထောင်တာလေ။ တကယ်ချစ်တဲ့သူနဲ့ တွေ့ရင် အမည်းစက် ကျန်မှာစိုးလို့” ( ကိုကိုနဲ့ဆို ဘာအမည်းစက်မှ ကျန်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ကိုယ့်ညီမလေးအကြောင်း သူများကိုပြောမှာမှ မဟုတ်တာ။ ဒါလည်း စိတ်ထဲက အတွေးလေးပါပဲ )
“အေးပါ ညီမလေးရယ်။ နားထောင်ပေးတယ်ဆိုလို့ ပိုချစ်ရပါတယ်။ ညီမလေး သိလိုသမျှလည်း ကိုလေး ဖြေပေးမယ်နော်”
အဲ့လိုနဲ့ ကိုယ်တွေမောင်နှမကြား ဘာမဆို ပွင့်လင်းခဲ့ကြတယ်။ သူကြုံတွေ့ရသမျှ ကိုမသိတာမရှိ။ ကိုယ်ကြုံတွေ့ရသမျှ သူမသိတာမရှိ။ ချွင်းချက်လေးတော့ ရှိတာပေါ့။ အဲ့လိုပွင့်လင်းပြီးနောက်မှ ညီမလေးကို ချောင်းတာက စမိတာ။ အရင်က အဲ့လိုအတွေးလည်း မရှိ၊ ညီမလေးကိုချစ်တာလည်း အဖြူထည်သက်သက်ပါ။ သူစိမ်းကောင်တစ်ယောက်က ကိုယ့်ညီမလေးစောက်ဖုတ်ကို လက်ကြီးနဲ့ ကိုင်သွားတယ် ကြားတော့ အဲ့တုန်းက လီးတောင် တောင့်သွားတာ။ ပေါင်ကြားမနည်းညှပ်ထားခဲ့ရတာ။ ညီမလေး မကြည့်လို့ မမြင်သွားတာပဲ ကံကောင်း။ ဒီကောင်ကိုင်သွားတဲ့ ညီမလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို မြင်ဖူးချင်သွားရာကနေ ချောင်းကြည့်ခြင်း လမ်းစဥ်တွေ စခဲ့ရတာပဲ။
ပထမဆုံး ချောင်းကြည့်တဲ့နေ့က ညီမလေး အိပ်နေတဲ့အချိန်ကြီး ပေါ်နေတာလည်း ဘာမှမရှိပါဘူး။ တစ်ခုပဲ ညီမလေးက အတွင်းခံတွေမဝတ်ပဲ အိပ်တတ်တာဆိုတော့ ဘောင်းဘီအပျော့လေးက ပက်လက်အိပ်နေတဲ့ ညီမလေးရဲ့ဆီးခုံမှာ အိကပ်နေတယ်။ အပေါ်ပိုင်းလည်း ဒီအတိုင်းပဲ ထိကပ်နေတာလေး မြင်ရတော့ လီးက တောင်မကျဖြစ်ခဲ့ရတာ။ အခုကြတော့ နပ်သွားပြီလေ။ ချောင်းကြည့် ကျွမ်းကျင်အဆင့်ရောက်ဖို့ ရေရှည်လေ့လာခဲ့ရတာ။ ညီမလေး ဘယ်အချိန်မှာ တစ်ကိုယ်လုံးချွတ်မယ်၊ ဘယ်အချိန်မှာ အတွင်းခံတွေ ချွတ်မယ် သိနေတော့ ညီမလေးတစ်ကိုယ်လုံး ကိုယ်မသိတာမရှိ မမြင်ဖူးတာမရှိ။ တစ်ခုပဲ မထိမကိုင်ရသေးတာ တစ်ခုပဲ။ ဒါကလည်း စည်းတစ်ဖက် ခြားထားတာကိုး။ အခုတော့ အင်တာနက်တွေသုံး ပွန်းဆိုဒ်တွေကြည့် အောစာအုပ်တွေ ဖတ်တတ်လာတော့ အင်းစက်ဆိုတာ နားလည်လာတယ်။ နားလည်လာတဲ့နောက် စမ်းသပ်ချင်တာလည်း ဖြစ်လာတယ်။ မစရဲသေးတာ ခက်နေတာ။
ထားပါတော့ အရစ်တွေ ရှည်နေတယ် ဖြစ်မှာစိုးလို့ အဓိကဆီ သွားကြတာပေါ့။ ဒါလည်း အစပျိုးလေးတော့ ပါမယ်နော်။ ညီမလေးကပဲ ဇာတ်ညွှန်းရေး ဒါရိုက်တာလုပ်ပြီး သူသူနဲ့ ချိန်းပေးပါလေရော။
“ကိုလေးလုပ်ရမှာ တစ်ခုတည်းနော်။ ကိုလေး သူသူ့ကို ချစ်နေပါတယ် ပြောရုံပဲ။ အားလုံး အေးဆေး”
လို့ ကျွန်တော့်ကိုမှာပြီး ပန်းခြံထဲ သူသူနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ထားခဲ့ပြီး သူက ရေခဲမုန့်သွားဝယ်မယ်ဆိုပြီး လစ်သွားတယ်။ ကိုယ်က အဲ့မှာစတွေ့တာ ခြေတွေတုန် လက်တွေတုန်လို့ ပြောင်းပြန်ဖြစ်နေလားဆိုပြီး သူသူ့ကို ကြည့်မိတော့ သူက ပိုတောင်တုန်နေသေးတယ်။
“သူသူ”
“ရှင်”
“ကိုလေး ပြောစရာရှိလို့”
“ဟုတ် ကိုလေး”
“ကိုလေး ပြောဖို့ အားယူနေတာကြာပြီ။ ဘယ်လိုစပြောရမှန်းမသိလို့ ဘယ်ကစရမှန်းမသိဘူး။”
အဲ့မှာ သူသူက သူ့ကိုယ်သူ ပြန်အားတင်းလိုက်သလားပဲ။ သူပဲ ဦးဆောင်မှဖြစ်မယ် တွေးမိတာလည်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။
“ကိုလေး ဘာပြောချင်လဲ သူသူသိပါတယ်။ လမင်း အကုန်ပြောပြပြီးပြီ။ ဒါပေမဲ့ ကိုလေး မပြောမချင်းတော့ အတည်မဖြစ်ဘူးလေ။ ကိုလေးက မေးမှ သူသူက ဖြေရမဲ့သူလေ။ ကိုလေးမှာ မေးစရာမရှိရင် ပြောစရာမရှိရင် လမင်းလာရင် ရေခဲမုန့်စားပြီး ပြန်ကြတာပေါ့ ကိုလေးရယ်”
“အဲ့လိုမဟုတ်ဘူး ကဲပါ သူလေး နားထောင်နော်။ အခုကစပြီး သူလေးလို့ပဲ ခေါ်တော့မယ်။ သူလေးကို ကိုလေး ချစ်တယ်။ သူလေးရော ကိုလေးကို ချစ်တယ်မို့လား”
“ကိုလေး သိနေတာပဲမို့လား။ မိလမင်းက ဖောက်သည်ချထားမှာပေါ့”
“မရဘူးလေ သူလေးဖြေမှ အတည်ဖြစ်မှာလေ”
“ဒါဆိုလည်း ဖြေမယ်။ သူသူက ကိုလေးကို အရင်ချစ်ရတာပါနော်”
“ဝမ်းသာလိုက်တာ သူလေးရယ်။ စွက်…”
ဘာစွက်လဲ မမေးနဲ့။ အငြိမ့်ထဲကလိုပဲ ပုခုံးလေး တန်းဖက်တာ ပန်းခြံထဲဆိုတော့ ပါးလေးပါ တစ်ခါတည်းနမ်းတာ။ အရှိန်တင်ထားတဲ့ သဘောပေါ့။ အမြန် စီးရုံးရတော့မယ်လေ။ လိုချင်တဲ့ အခြေအနေကို မြန်မြန်သွားဖို့ပေါ့။ ဒီမောင်မှာ ညီမလေးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကြည့်ပြီး လီးတောင် ဘောအောင့်နေရတာ ကြာပြီလေ။
အဲ့လိုနဲ့ သူသူနဲ့ ကျွန်တော် ရည်းစားဖြစ်တယ်ပေါ့။ ကို့ယ်အတွက်တော့ ညီမလေးက တကယ့် ဒါရိုက်တာကြီးပါ။ ချိန်းတွေ့ဖို့ရော သူသူကို သူ့အိမ်ကနေ ထုတ်ပေးဖို့ရော ဘယ်နေရာသွားမယ် ဘယ်လိုရှောင်ပေးရမယ် သူ့ဘာသာ အကုန် အကွက်ချထားတာ။ တော်ပါပေရဲ့ ချစ်ညီမလေး။
ရည်းစားဖြစ်ပြီး တစ်ပတ်လောက်မှာ ညီမလေးနဲ့ စကားပြောဖြစ်တယ်။ ကိုယ်ဖြစ်ချင်တာလေးကိုပေါ့။
“ညီမလေးရေ ပြောစရာရှိတယ်”
“အင်း ကိုလေး ပြောလေ”
“ကိုလေးတို့ချင်း ရင်မဖွင့်ဖြစ်တာ ကြာပြီနော်။ ပြောစရာလေးတွေ ရှိလို့”
“ဟုတ် ကိုလေး ပြောလေ”
“ကိုလေး သူလေးနဲ့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့ချင်လို့”
“အခုရော မလွတ်လပ်လို့လား။ ညီမလေး ရှောင်ပေးတာပဲလေ”
“အဲ့လိုမဟုတ်ဘူး နှစ်ယောက်တည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကြီး တွေ့ချင်တာ”
“ကိုလေးက ဝေ့နေတယ်။ သေချာမပြောရင် မလုပ်ပေးဘူး” (ဟုတ်တယ် ကိုလေး ဘာဖြစ်ချင်နေတယ် ဘာပြောချင်နေတယ် သိတာပေါ့။ ဒဲ့ပြောမှ မိလမင်းတို့က အားရတာ။ ကိုလေးနဲ့ အဲ့လိုတွေ ဒဲ့ပြောပြီးရင် ညဆို အခန်းထဲမှာ ရှယ်သိမ်းထားတဲ့ သခွားသီးနဲ့ မိတ်ဆက်ရတာ အရမ်းအားရတာလေ။ စိတ်ထဲကနေ ကိုလေး ကိုလေးလို့ ညည်းပြီး ထိုးထည့်ရတာ ဘာနဲ့မှ မလဲနိုင်တဲ့ အရသာ ခံစားရတာ။ ဘာနဲ့မှ မလဲနိုင်ဘူးဆိုတဲ့အထဲ လီးအစစ်တော့ မပါဘူးပေါ့။ အထူးသဖြင့် ကိုလေးလီးပေါ့ )
“အာ့ဆိုလည်း သေချာနားထောင်။ ကိုလေး သူလေးကို လိုးချင်လို့ တစ်နေရာကို ခေါ်သွားချင်တယ်။ ကူညီပေးနော်”
“အင်း အဲ့လိုဒဲ့ပြောရင် ကူညီပေးရမှာပေါ့။ ပြီးရင်လည်း အကုန်ပြန်ပြောပြမယ်လို့ ကတိပေးရမှာနော်”
“အင်း ပေးတယ်။ သည်၏မလွဲ ပြန်ပြောပြမယ်ကွာ။ ဘယ်တော့ရမလဲသာပြော”
“သုံးရက်အတွင်း ရစေရမယ်။ အချိန်ဘယ်လောက် ကြာမလဲ”
“အဲ့ဒါတော့ ကိုလေးလည်း မသိဘူး။ နှစ်နာရီလောက်ဆို လုံလောက်မယ်ထင်တာပဲ”
“အိုကေလေ ဖြစ်စေရမယ်။ နေပါဦး ကိုလေးက အတွေ့အကြုံ ရှိလို့လား။ လုပ်ရော လုပ်ရဲလို့လား”
“ညီမလေးရယ် ကိုလေးက ယောကျ်ားအစစ်ပါ။ အကုန်နားလည်ပါတယ်။ အင်တာနက်မှာလည်း သင်ဆရာ မြင်ဆရာတွေ ပေါမှပေါ။ ဆိုဒ်ပေါင်းစုံ လေ့လာထားတာ”
“ဟုတ်ပါပြီ သုံးရက်အတွင်း ဖြစ်စေရမယ်” ( ဆိုဒ်အစုံဆိုတော့ အင်းစက် အကြောင်းတွေလည်း သိမယ်ထင်တယ်နော်။ ညီမလေးကြ နည်းနည်းလေးတောင် ထည့်မတွေးမိဘူးလားကွယ်။ အရမ်းရိုးသားဖြူစင်လွန်းတဲ့ ကိုလေးရယ်) (အဖြစ်မှန်မသိသေးလို့ အထင်ကြီး လေးစားလွန်းတဲ့ အတွေးပေါ့ 😁😁 )
အဲ့လိုနဲ့ နှစ်ရက်မြောက်နေ့မှာ ညီမလေးကောင်းမှုနဲ့ ဆုံခဲ့ရပါတယ်။ ဗိုလ်အောင်ကျော်လမ်း အလယ်ဘလောက်က တည်းခိုခန်းပြောရမလား ဟိုတယ်ပြောရမလားပဲ။ ဟိုတယ်လို့တော့ ရေးထားတယ်။ ကျဥ်းတော့လည်း တည်းခိုခန်းသာသာပေါ့။ မိုတယ်ဆို ပိုမှန်လောက်မယ်ထင်တယ်။ နှစ်နာရီ စက်ရှင်ယူပေမဲ့ တစ်နာရီခွဲကျော်လောက်မှာ ပြန်ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။ ညီမလေးကတော့ ဘဏ်တစ်ခုဘေးက ကော်ဖီဆိုင်လေးမှာ ကော်ဖီသောက် wifi သုံးရင်း စောင့်နေတာ။ သူသူကတော့ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ မိုတယ်က ဆင်းလာတာနဲ့ ကားငှားပြီး တန်းပြန်သွားတယ်။ ညီမလေးကို ဒီနေ့ ရင်မဆိုင်ရဲလို့တဲ့။
ကော်ဖီဆိုင်ထဲဝင်လာတော့ လက်ထောင်ပြတဲ့ ညီမလေးကို တန်းတွေ့တာပါပဲ။
“လာ ကိုလေး ကော်ဖီသောက်မလား”
“ကိုလေး သံပရာရည်ပဲ သောက်မယ်”
“ဟုတ်တာပေါ့ ကိုလေးမောလာတာ ဟီးဟီး”
“ဘာဟီးဟီးလဲ မိလမင်း ဟီးလာထနေ”
“အံမာ ဆန္ဒပြည့်သွားတော့ ညီမလေးကို ဟောက်လားငန်းလားနဲ့”
“မဟုတ်ပါဘူး ညီမလေးရယ်။ ကိုလေးပြောတာ နည်းနည်းမာသွားရင် sorry။ ကိုလေး ဒေါသနည်းနည်း ထွက်လာလို့ပါ”
“ဘာလို့လဲ ကိုလေး။ အဆင်မပြေဘူးလား။ သူသူက လက်မခံလို့လား။ အခု သူသူရော မပါလာပါလား”
“မဟုတ်ပါဘူး သူလေးက ကိုလေးအကြိုက် အကုန်လိုက်လျောတယ်။ ခုနက ကားငှားပြီး ပြန်သွားတာ။ ညီမလေးကို ရှက်လို့တဲ့”
“ဟွန်း သူသူမ အခုမှ လာရှက်ပြနေတယ်။ သူပဲ ဇာတ်လမ်းတွေစခဲ့ပြီး ဟွင်း”
“တကယ် နှဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ကြတော့ ရှက်တာပေါ့။ ပထမဆုံးအကြိမ်ကိုး။ ကဲပါ ပြန်ကြရအောင်”
“ကိုကိုပဲ သည်၏မရွေး ပြန်ပြောပြမယ်ဆို”
“အင်းလေ အိမ်ကြမှ သေချာပြောပြမယ်။ ဆိုင်ထဲမှာ ကောင်းမလား ညီမလေးရယ်”
“ဪ ဟုတ်သား။ ဒါဆိုလည်း ပြန်ကြစို့”
အဲ့လိုနဲ့ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ညီမလေးက စကားပြောဖို့ ချောင်းနေတာပေါ့။ နည်းနည်း အရစ်ရှည်လိုက်ဦးမယ် စိတ်မဆိုးကြေးနော်။ အင်းဆက် တစ်ခု ဖြစ်လာဖို့ အရမ်းမလွယ်ကူဘူးလေ။ ဖြေးဖြေးချင်း ဖြစ်လာရတာကို စိတ်ရှည်နော် ကို့လူတို့။ အရစ်ရှည်မယ် ဆိုတာက ကျွန်တော်တို့ လူငယ်တွေအကြောင်းပဲ ပြောနေတာ မိဘမဲ့တွေ ထင်မှာ စိုးလို့ပါ။
အိမ်မှာ မိသားစုလေးယောက်ရှိတယ်။ အဖေက ရန်ကုန်-မန္တလေး express ထောင်ထားတာ။ သူက ကိုယ်တိုင်လိုက်ဦးစီးတယ်။ သူကိုယ်တိုင်က ခရီးသွားရတာ ဝါသနာပါလွန်းလို့။
အမေကတော့ အိမ်ရှင်မပါပဲ။ အဝေးသင် ဒုတိယနှစ်တက်နေတဲ့ ညီမလေးနဲ့ အဝေးသင် ဥပဒေ နောက်ဆုံးနှစ်ဖြေပြီး တတ်သိပညာ ဗလချာနဲ့ သိမ်ကြီးစျေး D ရုံက လျှပ်စစ်ပစ္စည်းဆိုင် တစ်ဆိုင်မှာ ဂိုထောင်စာရေး အမည်ခံ ပစ္စည်းအထုတ်အသွင်း လုပ်နေတဲ့ သားတော်မောင်တို့ကို ချက်ပြုတ်ကျွေးမွေး လျှော်ဖွတ် သန့်စင် လူအရောင်ထုတ်ပေးနေတဲ့ အိမ်ရှင်မပေါ့။ ညီမလေးကလည်း အဝေးသင်ဆိုတော့ စာမေးပွဲဖြေခါနီးမှ အနီးကပ်တက်ရတယ်။ ခုနေတော့ အခပေးကျူရှင်တွေပဲ သွားနေတာ။ တစ်ပတ်မှ သုံးရက်လောက်ပဲ သင်ရတာဆိုတော့ အမေလည်း အရေးတကြီး လုပ်ပေးစရာ မရှိပါဘူး။ အဲ့တော့ အမေလည်း စိတ်ပါရင် အဖေနဲ့ လိုက်သွားတာ။
မန္တလေးမှာ အမေ့ရဲ့ယောင်းမ အဖေ့ရဲ့ညီမလည်း ရှိတော့ တစ်ခါတစ်လေ လိုက်လည်တဲ့ သဘောပေါ့။ ထားပါတော့ အရေးကြီးတဲ့ဆီ ပြန်ဆက်ကြတာပေါ့။ ညီမလေးက ချောင်းနေတုန်း အမေကပြောရော
“ဒီနေ့ အမေ နင့်တို့အဖေနဲ့ လိုက်သွားမှာ။ နင်တို့မောင်နှမရော လိုက်မလား။ နင်တို့အဒေါ်က မေးနေလို့တဲ့။ နင့်အဖေပြောတာ ကြာနေပြီ”
“သားကတော့ မလိုက်ဘူးမေမေ။ မနက်ဖြန်မနက် ပစ္စည်းအသစ်တွေ ရောက်မှာမို့ ဂိုထောင်က သားမရှိလို့မရဘူး။ အလုပ်ပိတ်ရက်ကြုံမှပဲ လိုက်တော့မယ် မေမေ”
“ကောင်းပါပြီရှင် သမီးကရော”
“သမီးလည်း မလိုက်တော့ဘူး။ မေမေလည်းသွား သမီးလည်းသွားရင် ကိုလေး မနက် ထမင်းချိုင့်တို့ ညနေပြန် ညစာစားဖို့တို့ ဒုက္ခရောက်မှာပေါ့။ ပြီးတော့ သမီးလည်း မနက်ဖြန် ကျူရှင်ရှိတယ်လေ။ ဒါကြောင့်”
“ကဲ ဟုတ်ပါပြီ။ ဒီမောင်နှမ တည့်အောင်လည်း နေကြ။ သမီးကိုလေးအတွက် ထမင်းချိုင့်တို့ ညစာတို့အတွက် မေမေ လုပ်ပေးထားပြီးသားပါ။ သမီးက ပြန်နွှေးပြီး ပြင်ပေးလိုက်ရုံပဲ။ ဟုတ်ပြီလား”
“ဟုတ်”
ပြိုင်တူကို ဖြေမိတာ။ အဲ့လိုနဲ့ ညခုနစ်နာရီလောက်မှာ ဖေဖေက မေမေ့ကို လာခေါ်သွားပါလေရော။ ကားက ညရှစ်နာရီခွဲ ထွက်မှာလေ။ မေမေတို့ ထွက်သွားတာနဲ့ အိမ်တံခါး ခြံတံခါး အကုန်ပိတ် ဧည့်ခန်းထဲကို ညီမလေးက လက်ဆွဲခေါ်ပါလေရော။
“ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ ညီမလေးရယ်။ ကိုလေး ဘယ်မှမသွားပါဘူး”
“မရဘူး သိချင်လှပြီ။ မေးဖို့အရေး စောင့်လိုက်ရတာ မေမေ မသွားမချင်း။ ကဲ ပြောတော့”
“ဘယ်ကစပြောရမှာလဲ”
“ညီမလေးနဲ့ လမ်းခွဲပြီး ဟိုတယ်ပေါ် တက်တဲ့ဆီကနေ စပြောတော့”
“ဟုတ်ပါပြီ”
အခုကစပြီး ပြောပြတဲ့ပုံစံမဟုတ်ပဲ ကိုယ်တိုင်ကြုံတွေ့တာကိုပဲ ရေးပြမယ်ဗျာ။ ခုဏက အဲ့အခန်းတွေ ကျော်လိုက်တာ ညီမလေးကို ပြန်ပြောပြတဲ့အခါ ထပ်နေမှာစိုးလို့။ ညီမလေးကို ပြောပြနေတုန်းက ပိုအရေးကြီးတာမို့ပဲ မှတ်ပါဗျာ။
ညီမလေးက ကော်ဖီဆိုင်ဘက် လစ်သွားပြီ ကိုတွေက ဟိုတယ်ထဲ ဝင်မယ်ပေါ့။ သူလေးရဲ့ လက်လေးကို ကိုင်ထားတော့ ချွေးစေးတွေပါ ထွက်ပြီး တုန်နေရှာတာ။ ကိုကပဲ အတင်းဆုပ်ပြီး အားပေးရတာပေါ့။ ဧည့်ကြိုကောင်တာ ရောက်တာနဲ့ နှစ်နာရီစက်ရှင် ယူလို့ရလားမေးတာနဲ့ ရတယ် ဆိုပြီး ငွေရှင်း တန်းပြီးလိုက်ပို့ပေးတာ။ မြန်မြန်ဆိုတော့ တော်သေးတာပေါ့။ အခန်းရောက်တော့ လိုအပ်တာရှိရင် ဖုန်းကနေ မှာလို့ရပါတယ်။ အခုလိုတာရှိလည်း မှာလိုက်လို့ရပါတယ် ပြောလို့ ကုတ်နှစ်ဗူးနဲ့ ရေသန့်နှစ်ဗူး အမြန်လေး လာပို့ပေးပါ မှာလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဖဲမွှေ့ယာ ပြောရမှာပေါ့။ အဲ့ပေါ်မှာ သူလေးနဲ့ တူတူထိုင်ပြီး ပုခုံးလေးဖက်ထားတယ်။ ဘာမှ မဘာသေးဘူး။ ရေသန့်နဲ့အအေး လာပို့ရင် အရှိန်ပျက်မှာ စိုးလို့။
အောက်က ငပဲကတော့ ဘာပြောကောင်းမလဲ။ ဘာပြောပြော မကောင်းဘူး ဖြစ်နေပြီ တင်းတောင့်နေတာပဲ။ ဒေါက်ဒေါက်ဆို တံခါးထဖွင့်၊ ရေသန့်နဲ့ အအေးကို ဗန်းနဲ့ထည့်လာတော့ ဗန်းလိုက်လေးယူပြီး စားပွဲပေါ်တင် တံခါးလော့ချပြီးတာနဲ့ ဘာမှပြောမနေဘူး တစ်ကိုယ်လုံး ရှိသမျှ အကုန်ချွတ်ချ ကန်ထုတ်ပစ်တာ။ ငပဲကို အတွင်းခံက ဖိထားလို့ နာနေပြီလေ။ သူလေးက လိုက်ကောက်ပြီး ခေါက်ပေးရှာတယ်။
“ထားလိုက်ပါ သူလေး။ ပြီးမှ ပြန်ဝတ်မှ ကောက်မယ်။ သူလေးလည်း ချွတ်လိုက်လေ။ ကြေကုန်ရင် ပြန်ဝတ်ဖို့ အဆင်မပြေ ဖြစ်နေမယ်”
“ခဏစောင့်နော် ကိုလေး။ ရေချိုးခန်းထဲ သွားလဲ လိုက်မယ်”
“ကိုလေးကို ရှက်မနေပါနဲ့တော့ သူလေးရယ်။ အခုလာတာ ဘာအတွက်လဲ သူလေးလည်း သိနေတာပဲ”
“သိတာက ဟုတ်ပါတယ်။ သဘက်လေးတော့ လဲပါရစေဦး ကိုလေးရယ်”
“ကဲပါ ကိုလေး ကူချွတ်ပေးမယ်နော်”
“သဘောပါတဲ့ ကိုလေးလူဆိုးရေ”
ချွတ်ရတာလည်း မခက်ပါဘူး။ အပေါ်ပိုင်းကလည်း ကိုယ်တွေဝတ်တဲ့ တီရှပ်လိုမျိုးဆိုတော့ ခေါင်းကကျော် ချွတ်လိုက်ရုံပဲ။ ပေါ်လာပါပြီဗျာ ဘရာပန်းရောင်လေး၊ အင်္ကျီကလည်း ပန်းရောင်၊ ရင်ခုန်စဖွယ်လေး ဝတ်လာရှာတာ။ အောက်က စကပ် အနက်လေးကလည်း သားရည်ကြိုးလေးနဲ့ ထင်တာပဲ သေချာတော့ နားမလည်ဘူး အတင်းချွတ်ချတာ ဘာချိတ်မှ ရှာမနေဘူး ကျွတ်ကျလာတာပါပဲ။ အတွင်းခံလေးကလည်း ဇာပန်းရောင်လေးဗျာ။ ရှုစားမနေအားပါဘူး ချွတ်တော့တာပဲ။
သူလေးက လက်ထဲကိုင်ခါးတဲ့ သဘက်ကို အတင်းပတ်တာ။ ဒီကောင်က မရတော့ဘူး။ မွှေ့ယာပေါ် တွန်းလှဲပြီး ကစ်ဆင်ဆွဲပစ်တာ။ သူလေးကလည်း အပြန်အလှန်ပါပဲ၊ ရှက်တာက ရှက်တာ၊ ရင်ခုန်တာက ရင်ခုန်တာ၊ ဒါလုပ်ရင် ဒါပြန်လုပ်ရမယ်မှန်းတော့ သိပြီးသား ခေတ်သမီးပျိုဆိုတော့။ ကျွန်တော့် လက်တွေကိုလည်း အငြိမ်မထားပါဘူး။ နှစ်ဘက်လုံးက နို့တွေ အတင်းကိုင်တာ။ ကိုင်ကိုကိုင်ရမယ်လို့တော့ မသတ်မှတ်ထားပေမဲ့ ကိုင်ပေးရတယ်လို့တော့ မှတ်သားထားမိတာကိုး အောစာပေ ဆရာများရဲ့ ကျေးဇူးပေါ့။
ဘေးတိုက်ဆိုတော့ ခြေတစ်ဖက်ကို လှမ်းခွပြီး ကိုယ့်ဘက်ကို အတင်းဆွဲယူတာပေါ့။ သူလေးက နည်းနည်းတောင့်ထားတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ လက်တစ်ဖက်နဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို နှိုက်တော့ အရည်တွေက ချွဲကျိနေပြီ။ အစကတော့ တွေးထားတာ ပထမဆုံးအကြိမ်မှာ စောက်ဖုတ်လေးကို ယုယုယယ နမ်းပြီးမှ လိုးမယ်ပေါ့။ အမှတ်တရလေးဖြစ်အောင်။ အခုတော့ မရတော့ဘူး ငပဲက တင်းတောင်နေတာကလည်း တစ်ကြောင်း၊ အရည်တွေ ချွဲကျိနေပြီဆိုတော့ ရွံသလိုလို ဖြစ်မိတာလည်း တစ်ကြောင်းကြောင့် တန်းလိုးလိုက်ဖို့ပဲ တွေးမိတော့တယ်။
ဒါကြောင့် နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းနေတာ ရပ်ပြီး ကိုယ်ကငုတ်တုတ်ထထိုင် သူ့ဖင်အောက်ထဲ ခေါင်းအုံးခုတာပေါ့။ ဒါလည်း ဆရာသမားများရဲ့ စာပေကို သေချာလေ့လာခဲ့တဲ့ ကျေးဇူးပဲပေါ့။ ကို့ငပဲကလည်း စာပေတွေထဲပါသလို ရှစ်လက်မလောက်ရှည်ပြီး ပက်စီပုလင်းလောက် တုတ်နေတာမှ မဟုတ်တာ။ အရှည်က ငါးလက်မ စွန်းစွန်းလောက်ပဲရှိတာ။ လုံးပတ်ကတော့ အနေတော်လောက်ပေါ့။ ထွားကျိုင်းတဲ့အထဲ မပါသလို လူစဥ်မမှီတဲ့အထဲကလည်း မဟုတ်။ ရှိသင့်သလောက်ပေါ့။ ဒါလောက်ဆို ကိုယ့်ဆရာတွေ ခန့်မှန်းတတ်မှာပါ။ အဲ့လိုဆိုတော့ ခေါင်းအုံးခုခြင်းက အများကြီး အထောက်အကူပေးတာပေါ့။
အချိန်တွေ ဆိုင်းမနေတော့ဘူး နှစ်နာရီပဲရှိတာ။ အခုတင် နာရီဝက်လောက် ကုန်နေပြီ အတွေးထဲမှာပေါ့။
သူလေးပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်ဝင်လိုက်တယ်။ ပေါင်လေးနှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့ ကားလိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ သူလေးက မျက်နှာကို လက်နဲ့အုပ်ပြီး ငံ့လင့်နေတာလား ရှက်နေတာလားပဲ။ စောက်ဖုတ်လေးကို ဖြဲကြည့်တော့ အရည်လေးတွေနဲ့ တောက်ပနေသလို ပန်းရောင်လေး သန်းနေတယ်။ လက်တစ်ချောင်း ထိုးထည့်ကြည့်တော့ လျှောလျှောလျှူလျှူပဲ ဝင်သွားတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ နှစ်ချောင်းပူးပြီး နည်းနည်း ကလိုင်းကြည့်တော့ နာလို့လား ကောင်းလို့လားတော့မသိ ဒူးတွေက ကြွကြွတက်လာတယ်။ အခုဆို သူလေး ဒူးထောင်ပေါင်ကား ဖြစ်နေပြီ။
ကိုယ်လည်း မရတော့ဘူး။ တောင်မတ်နေတဲ့ ကိုယ့်လီးလေးကို ကိုင်၊ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းလေး တစ်လျှောက် သုံးလေးခါလောက် ပွတ်ပေးပြီး စောက်စိလို့ ထင်တဲ့နေရာကို ဘတ်ဘတ်နဲ့ လေးငါးချက်လောက် ရိုက်ပေးလိုက်တာ သူလေးမှာ နည်းနည်း လူးလွန့်လာတယ်။ အခုထိ ဘာတုန့်ပြန်သံမှတော့ မကြားရသေးဘူး။ သူလေးစောက်ဖုတ်လေးကလည်း အမွှေးအမျှင်ကင်းကင်းနဲ့ ချစ်စရာလေး။ မနေ့ညကမှ ရှင်းလင်းထားပုံရတယ်။ ခုနေတော့ အရှိန်ကြောင့်လား နဂိုလ်နေလားတော့မသိ စောက်ဖုတ်လေးက ဖောင်းထနေတာ မုန့်ပေါင်းမျိုးလို့ ပြောကြတဲ့ အထဲက ဖြစ်မယ်။
နှုတ်ခမ်းသားလေးကို ဘယ်လက်ရဲ့ လက်ညိုးလက်မလေးနဲ့ဖြဲ၊ ညာလက်နဲ့ လီးထိပ်ခေါင်းလေး ကိုင်ပြီး တေ့ပြီးတာနဲ့ ဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်းတာ ထိပ်ကတော့ လျှောလျှောလျှူလျှူ ဝင်သွားတယ်။ တဝက်လောက်ရောက်တော့ အပျိုမှေးတွေ ဘာတွေများ တစ်နေမလားဆိုပြီး စိတ်က ထင်နေသေးတာ ဘာမှ မထောက်ပါဘူး။ ကြပ်လာတဲ့ ခံစားချက်ပဲ ခံစားရတယ်။ ရှေ့တိုးလေ ပိုကြပ်လေ။
“အာ့ ကိုလေး နာတယ်”
အခုမှပဲ သူလေးအသံ စကြားရတယ်။
“အင်းပါ သူလေး။ ခဏပဲနော် ပြီးရင် မနာတော့ဘူး”
“ကိုလေးက သိတယ် ကျွမ်းနေပြီပေါ့။ သူလေးက ဘယ်နှစ်ယောက်မြောက်လဲ”
ဆိုပြီး လုပ်ရော။ ကိုယ်လည်း တဝက်သာသာမှာ ရပ်တယ်လည်း မဟုတ်၊ အတင်းလည်း ထိုးမသွင်းပဲ နှဲ့တယ်ဆိုရုံလေး နှဲ့ရင်း၊ စိတ်အပြောင်းအလဲလေး လုပ်ပေးဖို့ စကားလေးပြောမှရမယ် တွေးမိတယ်။ နို့မို့ဆို ကိုယ့်ငပဲက အဆုံးမဝင်သေးပဲ ပြီးချင်နေပြီ။ အဲ့လိုကြီးဆို ရှက်လို့ဆုံးမှာ မဟုတ်တော့ဘူးလေ။
“မဟုတ်ပါဘူး သူလေးရယ်။ သူလေးက ကိုလေးအတွက် ပထမဆုံးပါ။ ကျွမ်းနေတာလည်း မဟုတ်ဘူး။ ကိုလေးလည်း ခေတ်လူငယ်လေ။ စာပေတွေ movies တွေကတဆင့် အားလုံး သိနေနိုင်တာပဲကွယ်”
“အင်းပါ ကိုလေးရယ်။ သူလေးအတွက်လည်း ကိုလေးက ပထမဆုံးမို့ ကိုလေးရဲ့ ပထမဆုံး ဖြစ်ချင်ဇော လောဘနဲ့ မေးမိတာပါ”
“အင်းပါ ကိုလေး နားလည်တယ်။ အခုကော နာသေးလား”
“မနာတော့ဘူးလိုပဲ။ လုံးဝ မနာတာလည်း မဟုတ်ဘူး။ ဘယ်လိုပြောရမလဲ မသိဘူး”
“မသိရင် မပြောပြနဲ့။ ကိုလေး ရှေ့ဆက်တိုးမယ်နော်”
“ကိုလေး သဘောပါ”
အဲ့ဒါနဲ့ ဖြေးဖြေးချင်း တွန်းထည့်တာ ဆီးခုံချင်း ကပ်မိပြီ။ ဖြေးဖြေးပြန်ထုတ် ဖြေးဖြေးပြန်ထည့် အသာလေး လိုးပေးနေမိတယ်။ အချက်ရေလေး နည်းနည်းများလာတော့ အဝင်အထွက် ပိုချောလာတယ်။ ကိုယ်ကလည်း ပြီးချင်လာပြန်ရော။ အခုမှ စလိုးတာ နှစ်မိနစ် အလွန်ဆုံးလောက်ပဲ ရှိသေးတာ ခဏရပ်ထားလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူလေးအပေါ်မှောက်ပြီး ပါးနမ်း ကစ်ဆင်ဆွဲလုပ်တာပေါ့။
အဲ့လိုတွေ ပြောပြနေတဲ့ အချိန်မှာ ညီမလေးကို ကြည့်ရတာ စိတ်နဲ့ကိုယ်နဲ့ မကပ်တော့ဘူး။ ကိုယ့်အထင် သူကိုယ်တိုင် သူလေးနေရာ ဝင်ခံစားနေလား မသိပါဘူး။ ကိုယ်တွေ အောစာပေ ဖတ်သလိုပေါ့။ ဖတ်နေတဲ့အချိန် မင်းသားက ကိုယ်အမြဲဖြစ်နေပြီး မင်းသမီးကလည်း ကိုယ်တွေ အခုတလော မျက်စိကျမိတဲ့ ကောင်မလေးတွေ ဖြစ်နေတတ်တာမျိုးပေါ့။ ဒီဘက်က အခြေအနေလေး အစီရင်ခံတာပါ။
“ကိုလေး”
“ပြောလေ သူလေး”
“ကိုလေး ပြီးချင်နေတာကို အတင်းထိန်းနေရတာလား”
သူက ကိုယ့်ထက် ပိုနပ်နေတယ်။ ခေတ်သမီးပျိုတွေများ။
“အင်း.. ကိုလေးဝန်ခံပါတယ်။ ဒါက ကိုလေးအတွက် ပထမဆုံး အထိအတွေ့ ဖြစ်နေတော့ ဘယ်လိုမှ ထိန်းမရဘူး ဖြစ်နေတာ”
“ပြီးအောင်လုပ်လိုက်ပါ ကိုလေးရယ်။ အချိန်ရှိပါသေးတယ်။ ကိုလေး စိတ်ပါရင် သူလေးက ထွက်မပြေးပါဘူး။”
“ကိုလေးက မြန်လိုက်တာဆိုပြီး သူလေး အထင်သေးသွားမှာစိုးလို့ပါ”
” ဪ ကိုလေးရယ်။ သူလေးလည်း အဲ့လောက် မအပါဘူး။ အဲ့လောက်တော့ နားလည်ပါတယ်။ ပြီးလိုက်နော် ကိုလေး။ အထဲမှာ ပြီးချင်လည်းရတယ်။ သူလေး ဆေးဝယ်ထားပြီးသား”
“ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တဲ့ သူလေးရယ်”
အဲ့မှာ ထောင်းနမောင်းထတော့တာပဲ။ နသိုးကြိုးပြတ်ခေါ်မလား အားရပါးရ ပေါင်နှစ်ဘက်ကိုင်ပြီး ဆောင့်တာ။ အချက်သုံးလေးဆယ်လောက် ဆောင့်ပြီးတာနဲ့ သူလေးစောက်ဖုတ် အဆုံးထိကပ် ဆီးစပ်ချင်းထိပြီး တအားကို ဖက်ထားမိတော့တယ်။ သူလေးကလည်း ကိုယ့်ကို ဖက်လို့။ ငပဲကတော့ တွန့်ကာတွန့်ကာနဲ့ သွန်နေတုန်းပဲ။ အားရလောက်အောင် သွန်ပြီးမှ ဘေးကို လှဲချမိတော့တယ်။ အဲကွန်းက အတန်အသင့် အေးနေတာတောင် နှစ်ယောက်လုံး ချွေးတပြိုက်ပြိုက်နဲ့။ ကိုယ့်သုတ်ရည်တွေက သူလေးစောက်ဖုတ်ထဲကတဆင့် ပြန်ကျလာတယ်။ ခေါင်းအုံးပေါ်မှာ ကွက်လို့။ အဲ့ကြမှ ပါးလေးနမ်းရင်း မေးမိတယ်။
“သူလေး ပြီးရဲ့လား”
“သူလေးလည်း မသိဘူး။ အတူနေနေတုန်းကတော့ စိတ်တွေက ကယောက်ကယက်ပဲ။ ပြီးလား မပြီးလားတော့ မသိဘူး”
တဲ့ဗျာ။ အေးရော။
“လာ ရေသွားချိုးရအောင်”
“ကိုလေးချိုးနှင့် ကိုလေးပြီးမှ သူလေးချိုးမယ်”
“အဲ့လိုဆို အချိန်တွေ နှမြောစရာပါကွယ်။ ကိုလေးတို့က လိုးပြီးနေပြီပဲ။ အရှက်ကုန်တဲ့အဆင့် ရောက်နေပါပြီ။ လာနော်”
ဆိုပြီး လက်ကနေ အတင်းဆွဲမှ ထလိုက်လာတယ်။ ဒါတောင် သဘက်ကို ယူပတ်နေသေးတယ်။
“ပတ်မနေပါနဲ့”
ဆိုပြီး အတင်းဆွဲခေါ် ရေချိုးခန်းထဲရောက်မှ shower tap လေး ကိုင်ပြီး ဖျန်းပေးလိုက်တယ်။
“အ”
“ဘာဖြစ်လို့လဲ သူလေး”
“စပ်လို့”
ခုဏလိုးတုန်းက မအော်ဘူး။ ရေဖျန်းမှ စပ်လို့အော်တာ။ ငါ့နယ်နော် ငါစွမ်းမှ စွမ်းရဲ့လားတောင် တွေးမိတယ်။ ပြီးအောင်လည်း မလုပ်ပေးမိ။ ကိုယ့်အတွက် သက်သက်လို ဖြစ်သွားလား တွေးမိသွားတယ်။
“ကိုလေး”
“ဟင်”
“ဘာလို့ ငိုင်သွားတာလဲ။ သူလေးကို စိတ်ပျက်သွားတာလား”
“မဟုတ်ရပါဘူးကွယ်။ ကိုယ့်အကြောင်းကို တွေးမိတာပါ”
“ပြောပြ”
“အင်းပါ ပြောပြမယ်။ ကိုလေး ရေဖျန်းရင်း ပြောပြမယ်။ သူလေးက အထဲအထိ သေချာနှိုက်ဆေးနော်”
“အင်း ဘာလို့လဲ”
“အကြောင်းရှိလို့ပေါ့။ ပြီးရင် သိရမယ်နော်”
“ဟုတ်ပါပြီ”
ခုဏငိုင်သွားတဲ့ အကြောင်းကို ပြောတော့
“ကိုလေး အောကားတွေလည်း အများကြီး ကြည့်ဖူးတယ်။ အောစာအုပ်တွေလည်း အများကြီး ဖတ်ဖူးတယ်။ သူလေးက ကိုလေးကို လိမ်မှာမဟုတ်တာလည်း သိတယ်”
“အင်း အခုဘာဖြစ်လို့လဲ။ သူလေးတောင် လန့်လာပြီ”
“ဪ ဒီလိုပါ။ ကိုလေးက အပျိုမှေးကို အတင်းထိုးဖောက်ရမယ် ထင်တားတာ ဘာမှမရှိဘူးလို့ ခံစားရတယ်။ ပြီးတော့ ကိုလေးလိုးနေတုန်း ပထမ စသွင်းခါစက နာတယ် တစ်ခါပဲပြောတယ်။ သူလေး တစ်ချက်မှ မအော်ဘူး။ ရေဆေးမှ စပ်လို့ ထအော်တယ်။ အဲ့မှာ ကိုလေးတွေးမိတာ စာတွေက မှားတာလား၊ သူလေး မအော်တာကရော ကိုလေးစွမ်းဆောင်ရည် အားနည်းလို့လား တွေးမိသွားတာပါကွယ်”
“ဪ ကိုလေးရယ်။ သူလေးက အပျိုအစစ်ပါ။ ကိုလေးက ပထမဆုံးပါ။ ဒါကိုတော့ ယုံပါနော်”
“ကိုလေး သူလေးကို ယုံပါတယ်။ တကယ်ပဲ ယုံတာပါကွယ်”
“အပျိုမှေးအကြောင်း သူလေးသိသလောက် ပြောပြရရင် သူလေးက ဆယ်နှစ်သမီးလောက်ကတည်းက စက်ဘီးစီးလာတာလေ။ ပြီးတော့ သူလေးတို့ ကြိုးခုန် ထုတ်ဆီးတိုး ဘာညာ ဆော့ခဲ့ဖူးတယ်လေ။ ငယ်ငယ်က အဲ့လိုဆို သူ့ဘာသာ ပြတ်သွားတတ်တယ်တဲ့။ ပြီးတော့ ကိုလေး သံသယရှင်းအောင် ဝန်ခံရရင် သူလေး သခွားသီးနဲ့ အာသာဖြေဖူးတယ်။ ခဏခဏပေါ့။ သူလေးတို့လည်း တိုးတက်လာတဲ့ ခေတ်ကြီးမှာ အောစာတွေဖတ်မိ၊ porn site တွေ ကြည့်မိ၊ အာသာဖြေတာတွေလည်း မြင်ဖူးနေတော့ လက်တည့်စမ်းမိတာတွေ ရှိပါတယ်။ ဒါကြောင့် နေမှာပါကွယ်။ ကိုလေး လုပ်နေတုန်းက မအော်ဘူးဆိုတာလည်း မကောင်းလို့ မဟုတ်ပါဘူး။ ခုဏက ပြောတယ်လေ။ စိတ်တွေက ကယောက်ကယက်ပဲ ဆိုတာ ကောင်းနေတာကို ပြောတာပေါ့ ကိုလေးရယ်။ အော်တာကတော့ သူလေးလည်းမသိဘူး။ အဲ့လိုလုပ်တိုင်းလည်း အော်တာမဟုတ်ပါဘူး။ movies တွေကတော့ ဆွဲဆောင်နိုင်အောင် များများအော်ပေးတဲ့ သဘောလို့ ကြားဖူးတယ်”
“အဲ့လိုလား ပြီးတာပါပဲ။ ကိုလေးက ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပြစ်တင်ချင်နေတာ”
“ကဲပါ မတင်နဲ့တော့ ဆေးလို့လည်းပြီးပြီ ပြန်ထွက်ကြစို့။ သဘက် ပတ်လိုက်တော့မယ်”
“မပတ်နဲ့တော့ သူလေးရယ်။ ခုဏက အရှိန်တက်နေတာ သေသေချာချာ ပြည့်ပြည့်ဝဝ မရှုစားရသေးဘူး”
“ကဲ ကိုလေးသဘော။ သူလေးလည်း ရှက်မနေတော့ပါဘူး။ ကိုလေး အားမရ ဖြစ်နေမှာစိုးလို့”
“ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တဲ့ ချစ်သူလေး”
——————————————-
“အာ့ဆို နှစ်ယောက်လုံး ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ နေတာပေါ့”
“အင်းလေ အဲ့အခန်းကနေ ပြန်ထွက်တော့မယ်ဆိုမှ ပြန်ဝတ်တာ”
“မိသူသူ… ထွက်လာတုန်းကတော့ တွေ့ရမှာ ရှက်သလေး ဘာလေးနဲ့။ ဟွန်း တွေ့ဦးမယ်။ ပြီးတော့ ပြန်လာတာလား”
“မဟုတ်ဘူး နောက်တစ်ခါ လိုးသေးတယ်။ ပြောပြမယ်”
“ပြော ခရေစေ့တွင်းကျ”
အိပ်ယာပေါ် သူလေး ပက်လက်လှန်လိုက်တာနဲ့ ကိုယ်က သူ့ပေါင်ကြား ဝင်နေရာယူလိုက်တယ်။
“ကိုလေး လုပ်တော့မလို့လား မြန်လှချည်လား ကိုလေးဟာက လုပ်လို့ရပြီလား”
“မဟုတ်ပါဘူး သူလေးရယ်။ သူလေးနဲ့ကို ဒီနေ့လေး အမှတ်တရဖြစ်အောင် ကိုလေးလုပ်မလို့ တွေးထားတာလေး အခုလုပ်ပေးမယ်နော်”
ပြောပြောဆိုဆို ပေါင်လေးကားပြီး ခေါင်းလေးနှိမ့်လိုက်တာနဲ့ ရနံ့လေးတစ်ခုကရတာ။ ပြီးမှ သိရတာ သူလေးက ph5 ဆိုတာနဲ့ ဆေးတာတဲ့။ ရနံ့လေးက မဆိုးဘူး ပြောရမယ်။ မွှေးတေးတေးလေးပေါ့။ စောက်ဖုတ်လေး အသာလေးဖြဲတော့
“ကိုလေးရယ် ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ။ သူလေး ရှက်လာပြီ။ ဖြဲမကြည့်ပါနဲ့ကွယ်”
ကိုယ်က ဘာမှပြန်မပြောနေဘူး။ လျှာနဲ့ အပြားလိုက် လျက်ချလိုက်တာ သူလေး ထွန့်ထွန့်လူးသွားတယ်။
“အ ကိုလေး ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ။ သူလေး ငရဲကြီးတော့မှာပဲ”
“မကြီးပါဘူးကွယ်။ သူလေး အများကြီး ကြည့်ဖူးမှာပေါ့။ ဒါမျိုးက sex partners တွေမှာ လုပ်ရိုးလုပ်စဥ်လောက်ပဲ ရှိပါတယ်”
“မလုပ်ပါနဲ့ ကိုလေးရယ် ရွံစရာမို့ပါ”
“ရွံစရာမကောင်းပါဘူးကွယ် ချစ်စရာတောင် ကောင်းသေး။ မွှေးလည်းမွှေးတေးတေးနဲ့။ သူလေး ခုဏက ဘာသုံးလိုက်တာလဲ”
“PH5 သုံးလိုက်တာ။ ကိုလေး အခုလိုလုပ်ပေးမယ် သိလို့ မဟုတ်ပါဘူး။ သူလေးဟာကနေ အနံ့တွေဘာတွေ ထွက်ရင် ကိုလေး ရွံရှာသွားမှာစိုးလို့ ယူလာတာပါ”
“ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အခုသုံးထားတာ အရမ်းကောင်းတယ်။ ကိုလေး သဘောကျသွားတယ်။ ကိုလေးလည်း အနံ့အသက် နံမယ်ပဲထင်တားတာ။ အခုက အဲ့လိုမဟုတ်လို့ ကျေနပ်တယ်”
အဲ့လိုနဲ့ ပြောတာရပ်ပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို လျက်ပေးနေလိုက်တယ်။ သူလေးကတော့ ပေါင်ကိုကားလိုက် စိလိုက်နဲ့ မနေတတ်သလိုပဲ။ ခေါင်းကိုလည်း အတင်းတွန်းနေတာ။ ကိုယ်ကမရတော့ဘူး အရှိန်တက်လာပြီ။ ခုဏကလိုးတဲ့ အပေါက်လေးထဲ လျှာကို ဝင်နိုင်သလောက်သွင်းပြီး လျှာနဲ့လိုးပေးတာ သူလေးတော့ အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည်ရောက်နေသလိုပဲ ကိုယ့်လက်လေးတွေကို ဆုပ်လို့ ငြိမ်နေတော့တယ်။ စောက်ဖုတ်လေးထဲက အရည်တွေ တော်တော်ကြီး စီးကျလာမှ ကိုယ်လည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတိထားမိတယ်။ ကိုယ့်လီးကလည်း တောင်မတ်နေပြီ။
“သူလေး”
“ရှင်”
“နောက်တစ်ချီ လိုးကြရအောင်နော်”
“ကိုလေးသဘောလို့ ပြောထားတယ်လေ”
“ဒါဆို လေးဖက်ကုန်းပေးနော်”
“ခုဏလိုပဲ မဟုတ်ဘူးလား”
“ပုံစံလေးတော့ ပြောင်းမယ်လေ။ ပထမဆုံးအကြိမ်ချင်းအတူတူ သိသင့်တာလေးတွေ သိရတာပေါ့”
“အင်းပါ ကိုလေးသဘော”
ဆိုပြီး ကုန်းပေးရှာပါတယ်။ ကိုယ်က နောက်ကနေ အနိမ့်အမြင့် လိုတာလေးညှိပြီး တေ့တွန်းလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ စီးစီးပိုင်ပိုင်လေးနဲ့ တိုးဝင်ပါလေရော။ သတိထားမိတာကတော့ ခုဏကထက် ပိုကြပ်တယ်ဆိုတာပဲ။ ဒီအနေအထားကြောင့် ဖြစ်မယ်ထင်တယ်။ အဲ့မှာပိုဆိုးတာ။ ဒုတိယအကြိမ်ကတော့ ကြာမယ်ထင်ထားတာ အခုလည်း ထိန်းမရပြန်ဘူး။ ဆယ်ချက်လောက်ဆောင့်ပြီး ရပ်ထားရပြန်ရော။ မရပ်ထားရင် ပြီးသွားမှာ အသေအချာပဲဆိုတော့ သူလေးကလည်း တစ်ခါနှစ်ခါကနေ များလာတော့ သိတယ်။
“ကိုလေးရယ် အခုက ပထမအခေါက်ပဲ။ သူလေးမပြီးရင် နေပါစေ။ သူလေးက ပြီးတာမပြီးတာလည်း နားကိုမလည်တာပါ။ ကိုလေး စိတ်ကြိုက်ပဲ လုပ်လိုက်နော်”
“အင်းပါ သူလေးရယ်။ နောက်တစ်ခါ အဲ့လို မဖြစ်စေရဘူးနော်။ ဒီတစ်ခါတော့ ခွင့်လွှတ်တော့ကွယ်”
“ဪ ကိုလေးရယ်။ ပြီးမပြီးသာ မသိတာပါ။ ကိုလေးနဲ့ အခုလိုနေရတာ သူလေး သဘောကျမိပါတယ်။ ကိုလေးလည်း သဘောကျတယ်ဆို သူလေး ကျေနပ်ပါပြီ”
“ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တဲ့ ချစ်သူလေးရယ်”
ကိုယ်လည်း မရတော့ဘူး။ ခါးကနေကိုင်ပြီး အားရှိသလောက် ဆောင့်ပစ်တော့တာ။ မကြာသောအချိန်လေးမှာပဲ တစ်ကိုယ်လုံးက အားမာန်တွေ လီးကြောထဲရောက်သွားသလို အရှိန်နဲ့ သူလေးစောက်ဖုတ်ထဲတိုးဝင် သုတ်ရည်တွေ ပန်းနေမိတော့တယ်။ သုတ်ရည်ပန်းရင်းနဲ့ ကပ်ညှောင့်နေသေးတာပေါ့။ မပျော့မချင်း။ ခဏနေ ပျော့ကျသွားမှ ဆွဲထုတ်ပြီး နှစ်ယောက်သား လှဲနေမိတော့တယ်။
“ကိုလေး အဆင်ပြေရဲ့လား”
“ဪ သူလေးရယ်။ ကိုလေးက မေးရမဲ့သူပါ”
“ချစ်သူချင်းပဲကွယ်။ ဘယ်သူမေးရမယ် မသတ်မှတ်ထားပါဘူး။ သူလေးက ကိုလေး အဆင်ပြေတာပဲ ကြားချင်မိလို့ပါ”
“အရမ်းကို အဆင်ပြေတာပါကွယ်။ သူလေးကိုလည်း အရမ်းချစ်တယ်။ ကျေးဇူးလည်းတင်တယ်နော်။ ကိုလေးကို လိုက်လျောပေးတာရော နားလည်ပေးတာရောအတွက်”
“သူလေးလည်း ဝမ်းသာပါတယ်။ သူလေးရဲ့ ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံကို ကိုလေးကို ပေးခွင့်ရတဲ့အတွက်ပါ”
“အင်းပါ သူလေးရယ် အရမ်းချစ်တယ်”
“ကိုလေး အခု ကျေနပ်ပြီမို့လား။ ရေဆေးပြီး အဝတ်အစားဝတ် သွားကြစို့နော်။ လမင်းခင်မျာ စောင့်နေရမှာ အကြာကြီး။ ပြီးတော့ သူလေး ဒီကထွက်တာနဲ့ ကားငှားပြီး ပြန်တော့မယ်။ လမင်းကို လောလောဆယ် မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲဘူး။ ရှက်လို့”
“အင်းပါကွယ် ဒါဆိုလည်း ပြန်ကြစို့”
အဲ့လို သည်၏မကျန် ခရေစေ့တွင်းကျ ညီမလေးကို ပြောပြပြီးမှ ညီမလေးလည်း အတွေးတွေထဲက ပြန်ထွက်လာသလိုပဲ။ သူ့ပါးလေးတွေကို နီနေတာပဲ။ ကိုယ့်ကိုကြည့်တဲ့ အကြည့်တွေကိုလည်း ဘာမှန်း မဝေခွဲတတ်ခဲ့ဘူး။
“အင်း ပြီးပြီဆိုလည်း ညီမလေး သွားအိပ်တော့မယ်”
“ကောင်းပါပြီကွယ် good night ညီမလေး အိမ်မက်လှလှမက်ပါစေကွယ်”
“ဟုတ် you too ကိုလေး”
အဲ့လိုနဲ့ သူလည်း သူ့အခန်းထဲဝင်၊ ကိုယ်လည်း ကိုယ့်အခန်းထဲဝင်ပေါ့။ ညီမလေး အိပ်တော့မယ်ဆိုတော့ အတွင်းခံတွေဘာတွေ ချွတ်တော့မှာကို သိနေတော့ နံရံနားပြေးကပ် ချောင်းသေးတာ။ ညီမလေးက တံခါးလော့ချပြီးတာနဲ့ တစ်ကိုယ်လုံး ချွတ်ချပစ်တာ။ ပြီးမှ ဂါဝန်အတိုလေးပဲ သီးသန့်ဝတ်ပြီး အိပ်ယာပေါ်တက် ပက်လက်လှန်လိုက်မှ ချောင်းနေတာကို ရပ်လိုက်တော့တယ်။ ကိုယ်လည်း ဒီနေ့ ပန်းထားတာဆိုတော့ အိပ်ယာထဲဝင် မျက်လုံးလေး မှေးရုံရှိသေး အိပ်ပျော်သွားတာပဲ။ အတွင်းခံချွတ်တာလောက်ပဲ စောင့်ကြည့်တော့ ညီမလေး သခွားသီးနဲ့ နှစ်ပါးသွားတာကို မသိလိုက်ရတော့ဘူးပေါ့။ အရင်အကြိမ်တွေမှာလည်း ဒီအတိုင်းပဲ ညီမလေး အတွင်းခံချွတ်ပြီး အိပ်ယာဝင်သွားပြီဆို ဆက်မချောင်းတော့တာ။
လမင်းလည်း အိပ်ယာထဲရောက်တာနဲ့ ဂါဝန်အတိုလေးကို ဗိုက်ထိဆွဲတင် မနေ့ကမှ အမေ့စျေးခြင်းထဲက ယူဖွက်ထားတဲ့ စပါယ်ရှယ် သခွားသီး စစ်သည်တော်လေးကို အစားထိုး အသုံးချနေမိတယ်။ အရင်က အာသာဖြေရင် သခွားသီးကို စောက်ဖုတ်အမြှောင်းပေါ်ပဲ ပွတ်ပြီး အဝလေး ဝင်တယ်ဆိုရုံ သွင်းရဲတာ။ ဒီနေ့တော့ မရတော့ဘူး။ လေးလက်မလောက်ထိကို အသွင်းအထုတ် လုပ်မိတယ်။ စိတ်ထဲမှာလည်း ကိုလေးလီးကြီးလို့ပဲ သဘောထားနေမိတယ်။ ကိုလေးနဲ့သူသူ လိုးတဲ့အကြောင်း ပြန်စဥ်းစားပြီး သူသူ့နေရာကနေ အစားဝင်လုပ်နေမိတယ်။ တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းရှိန်းဖိန်းဖိန်းနဲ့ အထွဋ်အထိပ် ရောက်သွားရတဲ့ အထိပဲ။
အဲ့နောက်ပိုင်း ကျွန်တော် ညီမလေးကောင်းမှုနဲ့ သူသူလေးနဲ့ တော်တော်လေး လိုးဖြစ်ခဲ့တယ်။ အခုဆို တစ်နှစ်နီးပါး ရှိလာခဲ့ပြီ။ နှစ်ပတ်တစ်ခါ တစ်လတစ်ခါ ညီမလေးက ချိန်းပေးတယ်။ ပြီးရင် အကုန်ပြန်ပြောပြပေါ့။ ကိုယ်ကလည်း လုပ်သက်ရင့်လာတော့ ထိန်းသင့်တာ ထိန်းနိုင်လာပြီ။ ဒါပေမဲ့ ညီမလေးကို ပြန်ပြောပြတိုင်းတော့ သုတ်မထိန်းနိုင်လို့ ခဏလေးနဲ့ ပြီးပြီး ပြန်ခဲ့ရတယ်ချည်းပဲ ပြောပြမိတယ်။ ဒါကလည်း ကိုယ့်ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ ကိုယ်ပေါ့။ အကြောင်းလေးတွေ ရှိလို့ဆိုပါတော့။
ကျွန်တော် သူသူလေးနဲ့ ကာမကိစ္စ ပတ်သတ်လိုက်ရရင် ဆန္ဒပြည့်မြောက် အာသာပြေမယ်လို့ ထင်ထားတာ။ အခုချိန်ထိ စိတ်ထဲ အာသာမပြေဘူး ဖြစ်နေတယ်။ တကယ်တော့ ညီမလေးကို ကိုယ်က အာသာရှိနေတာ ကြာလေသိရလေ ဖြစ်လာတယ်။ ဒါကြောင့် ဆင်ကြံကြံနေတာ။ ညီမလေးဘက်က ဖြစ်နေတဲ့ အခြေအနေတွေကိုလည်း ကိုယ်က မသိဘူးလေ။ ပြဿနာတက်မှာပဲ အသေကြောက်နေမိတာကိုး။
အဲ့လိုနဲ့ အချိန်ကောင်းကို စောင့်နေခဲ့တာ အဲ့ဒီနေ့က ရောက်လာခဲ့ပါပြီ။ တစ်နှစ်ပတ်လုံး အိမ်မှာပဲ ကပ်နေတဲ့ မေမေက မနက်ဖြန် မန္တလေး လိုက်သွားမယ်၊ ကိုတွေကလည်း မလိုက်ဘူး ငြင်းပြီးပြီ၊ အကြောင်းပြချက်မျိုးစုံနဲ့ပေါ့။ ဒီတစ်ခါ မေမေက တစ်ရက်ခြားသွားရတဲ့ ကားနဲ့ တန်းပြန်မလာဘူး၊ သုံးရက်နေပြီးမှ ပြန်လာမှာ။ အဲ့တော့ ဆင်ကြံကြံပြီလေ။
အလုပ်ကနေ နေ့တဝက်နားပြီး ပြန်လာခဲ့တယ်။ ညီမလေးကို စကားပြောဖို့ ချောင်းနေတာ။ နေ့လည် နှစ်နာရီလောက် မေမေ တရေးအိပ်နေတော့ အသာတံခါးသွားခေါက်လိုက်တယ်။ ညီမလေးက တံခါးလာဖွင့်တာနဲ့
“ပြောစရာရှိလို့ ဧည့်ခန်းထဲ ခဏလိုက်ခဲ့”
“ဟုတ် ကိုလေး အရေးကြီးလို့လား”
“အင်း အရေးကြီးတယ်တော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ကိုလေး ရင်ဖွင့်စရာရှိလို့”
ညီမလေးက လိုက်လာရှာပါတယ်။
“ကဲပြော ဘာတွေများ ပြောစရာရှိတုန်း”
“ကိုလေး မနက်ဖြန် သူသူနဲ့ ချိန်းထားတယ်”
“ဪ ဒါများ ဘာထူးလို့တုန်း။ ဒီလိုပဲ သွားနေကြပဲဟာ”
“ထူးတာရှိတယ်လေ။ ကိုလေး ဆေးတစ်မျိုး ရထားတယ်။ အရမ်းထန်ပြီး အရမ်းကြာတယ်တဲ့။ မနက်ဖြန် သူသူ့ဆီသွားရင် သောက်သွားပြီး အပီကြမ်းမှာ။ ကိုကိုလည်း တစ်ခါမှ မသုံးဖူးတော့ ဘယ်လိုအခြေအနေ ရှိမလဲတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမိတယ်။ အဲ့ဒါလေး ပြောပြချင်လို့ပါကွယ်”
“အင်းပါ အခုလိုပြောပြတာ ကျေးဇူးပဲ။ ပြီးရင် ဆေးသုံးပြီး လုပ်တဲ့အခြေအနေလေးပါ ပြောပြဦး။ ညီမလေးလည်း သိချင်တယ်”
“ပြောပြမှာပေါ့။ ညီမလေး သေသေချာချာကြီးကို သိရစေမယ်”
“ကိုလေးပြောတာကြီးက တမျိုးပဲ။ ဆေးသုံးပြီး သူသူ့ကို လိုးမဲ့ကိစ္စ ဒီကဘယ်လို သေသေချာချာကြီး သိရမှာတုန်း”
“ထားပါလေ ပြောပြတော့ သိရမှာပေါ့”
“ကိုလေး ပြောစရာကုန်ပြီလား။ ညီမလေး အခန်းပြန်တော့မယ်”
“အင်း ကုန်ပါပြီ။ အဲ့ဒါလေး ညီမလေးကို ပြောပြချင်နေလို့ လာခေါ်တာ”
“ဟုတ် သွားပြီ”
ဒီလိုနဲ့ ညရောက်တော့ မေမေလည်း ခရီးသွားခါနီး မှာသွားသေးတယ်။
“သားရေ ညဘက် လဘက်ရည် ထွက်သောက်မနေနဲ့ဦး။ အိမ်မှာ ညီမလေး တစ်ယောက်တည်း ဖြစ်နေမယ်”
“စိတ်ချမေမေ။ မေမေ ပြန်မလာမချင်း အလုပ်ကလွဲရင် အပြင်မထွက်ဘူး”
ကျွန်တော် လိုတာတွေလည်း အကုန်ဝယ်ထားပြီးသားလေ။ တားဆေးကအစ အားဆေးအဆုံးပေါ့။ ဒီညအတွက် ကြက်ဥနှစ်လုံးနဲ့ ဂရင်ဆိုဒါအပြင် အော်ရာမင်းဂျီလေးပါ ဝယ်ထားတယ်။ အိပ်ခါနီး ညီမလေး အတွင်းခံချွတ်မဲ့ အချိန်တောင် ဒီညမချောင်းဖြစ်ဘူး။ မနက်ဖြန်မှလို့ပဲ တေးထားပြီး ကြက်ဥဂရင်ဆိုဒါလေးသောက် ပွန်းဆိုဒ်တွေလျှောက်ကြည့် အော်ရာလေးအွန်ပြီး အိပ်လိုက်တယ်။ မနက်ရှစ်နာရီလောက်မှထ မျက်နှာသစ် ဝတ်ကောင်းစားလှ လဲပြီး နောက်ဖေးဝင်လိုက်တော့ ညီမလေးက ထမင်းကြော်ပေးထားပြီး ပြင်ပေးထားတာနဲ့ ထမင်းကြော်လေး လွေးနေတုန်း ညီမလေး ဘေးနားရောက်လာတယ်။ ကိုယ်ကလည်း ထမင်းကြော် မစားခင် ကြက်ဥနဲ့ ဂရင်ဆိုဒါ ကိုယ်တိုင်ဖျော်ပြီး ဘေးချထားတာ သူလာမှ သောက်ပြလိုက်တယ်။
“အမလေး ကိုလေးကတော့ ဒီနေ့ အရမ်းတွေ မောင်းတင်နေပါလား။ သူသူမတော့ ဒီနေ့ ထောင်းနမောင်း ကြေတော့မယ် ထင်တယ်”
“တစ်နှစ်လုံး အားမရခဲ့သမျှ ဒီနေ့ အားရစေရမယ်လို့ ကိုလေး တွေးထားမိလို့ပါကွယ်”
“ဟုတ်ပါပြီ ကိုလေး ပျော်ပါစေနော်”
“ကျေးဇူး ချစ်ညီမလေး”
ညီမလေးကို ပါးလေးဆွဲလိမ် ခေါင်းလေးပုတ်လိုက်ပြီး ထလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ညီမလေးက ဘေးလေးရို့ပေးတယ်။ ကိုယ်ကတော့ တမင် ညီမလေးနို့ကို တံတောင်နဲ့ထိပြီး ညီမလေးလည်ပင်းကို နောက်ကနမ်းသလိုလိုနဲ့ ညီမလေးဖင်လေးကို ခုဏက ထမင်းကြော်စားရင်း အတွေးတွေနဲ့ တောင်နေပြီဖြစ်တဲ့ ကိုယ့်ငပဲနဲ့ ပွတ်ဆွဲခဲ့တယ်။ ညီမလေးကို ဒီလိုလုပ်မိတာ ဒါပထမဆုံးပဲ။ ဒီနေ့က အဆုံးစွန်အထိ တွေးထားတာလေ။ ကိုယ့်ရဲ့ စွန့်စားခန်းကြီးက ဒီနေ့ အကောင်အထည်ဖော်မှာ။
ကိုလေး ငါ့ဖင်ကို လီးနဲ့ ပွတ်ဆွဲမိသွားတာပဲ။ ပွတ်ဆွဲရုံမဟုတ်ပဲ ဆွဲလိုးလိုက်ပါတော့လား ကိုလေးရယ်။ ညီမလေးလည်း သူသူ့လို အရသာအဖြာဖြာ ခံစားဖူးချင်နေပါပြီ။ ကိုလေးပြောခဲ့ပြီးကတည်းက ဘယ်ရည်းစားမှ မထားတော့သလို ချစ်ရမဲ့သူကလည်း မတွေ့မိပါဘူး။ ကိုလေးထက် ပိုချစ်ရမဲ့သူက အခုထိကို မတွေ့နိုင်တာ။
“ကိုလေးသွားတော့မယ်။ တံခါးတွေ သော့ခတ်ခဲ့မယ်နော်။ နေ့လည်လောက် ပြန်လာမယ်။ အကုန် ပြောပြမယ်နော်”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ ကိုလေး။ ညီမလေးလည်း စာကြည့်ရင်း စောင့်နေပါ့မယ်”
အဲ့လိုနဲ့ အပြင်ထွက်လာ လဘက်ရည်ဆိုင်မှာ တစ်နာရီခွဲလောက် အချိန်ဖြုန်းလိုက်တယ်။ အမှန်တော့ သူသူနဲ့လည်း မချိန်းထားပါဘူး။ ဒီနေ့ရဲ့ပစ်မှတ်က ညီမလေးလေ။ မုဒိန်းလိုပုံစံ မဖြစ်ရဖို့နဲ့ အဆုံးစွန်ထိကို ဖြေးဖြေးချင်းဆွဲခေါ်ဖို့ ဒီတစ်ခါ ကိုယ်တိုင်ဒါရိုက်တာလုပ် ဇာတ်ညွှန်းရေးထားတာ။ ခဏနေ အဖြေသိရတော့မှာပါ။ အောင်မြင်မယ်လို့လည်း ခံစားနေရတယ်။ ညီမလေးကလည်း ကိုယ့်ကို ချစ်လည်းချစ်သလို သူလည်း ကာမကိစ္စ ခံစားဖူးချင်နေတာ ကိုယ့်ကို ခဏခဏ ပြောပြဖူးတာကိုး။ တစ်ခုပဲ အင်းစက်ဆိုတဲ့ အကြောင်းတော့ တစ်ခါမှ မဆွေးနွေးဖူးဘူး။ ညီမလေး ပွန်းဆိုဒ်တွေကနေတော့ ဖတ်ဖူးနေပါစေပဲ ဆုတောင်းရတာပေါ့။
အချိန်ကျပြီလို့ ကိုယ့်ဘာသာ ဆုံးဖြတ်ပြီးတာနဲ့ အိမ်ကိုပြန် တံခါးတွေ သော့ပြန်ခတ်ပြီး အိမ်ထဲဝင်လာတော့ ညီမလေးက သူ့အခန်းထဲမှာပဲ။ ကိုယ်လည်း တံခါးသွားခေါက်လိုက်တယ်။ ညီမလေး ထွက်လာတော့ ကြည့်မိတာ အတွင်းခံတွေ တစ်ခုမှ မဝတ်ထားပုံပဲ။ ဂါဝန်အပျော့လေးနဲ့ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်တွေ အကုန်မြင်နေရတော့ တစ်ခါတည်း တန်းလိုးပစ်ချင်စိတ်ကို မနည်းအောင့်ထားရတယ်။ အောက်က ငပဲကလည်း တောင်ထွက်နေတာ ဘောင်းဘီထဲတောင် ဖောင်းထွက်နေတယ်။ ညီမလေးက အံ့သြတဲ့အကြည့်နဲ့ စကားစပါလေရော။
“ကိုလေး မြန်လှချည်လား ဘာဖြစ်လိုလဲ”
“ဘာဖြစ်ရမှာလဲ ညီမလေးရယ်။ သူသူက ဒီနေ့ မလာဖြစ်ဘူးတဲ့။ သူ့အမေနဲ့ ဘယ်လိုက်သွားရမယ်ဆိုလားပဲ။ ခုဏကမှ ဖုန်းဆက်တယ်။ ကိုလေးကလည်း ဆေးသောက်မှာတွေ ဘာတွေ ကြိုမပြောထားမိဘူး။ အခုတော့ ကိုလေးမှာ ဟက်ကော့ဖြစ်ပြီ။ ဆေးကလည်း သောက်ပြီးလို့ အရှိန်က တက်နေပြီ”
“ကိုလေး ဘယ်လိုလုပ်မလဲ”
“မသိတော့ဘူးကွယ်။ ကိုလေးဘာသာ ကြိုးစားပြီး အာသာဖြေကြည့်ရတော့မှာပေါ့”
ဆိုပြီး အခန်းကိုယ်စီ ပြန်ဝင်ခဲ့ကြတယ်။ ကိုလေးရယ် အခုနေ ကိုလေးသာ ညီမလေးကို အတင်းလုပ်ရင် ညီမလေး ငြင်းလည်းမငြင်းဘူး။ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ခံယူလိုက်မှာပါကွယ်။ စိတ်ထဲကတွေးရင်း စောက်ဖုတ်လေးကို ရွရွလေး ပွတ်နေမိတယ်။ စောက်စိလေးကလည်း ထိလိုက်တာနဲ့ ကျိန်းနေတာပဲ။ ကိုလေးကိုကြည့်ရတာ အင်းစက်ကို မသိတာလား လက်မခံတာလား မသိပါဘူး။ ဒီလောက် တစ်နှစ်ပတ်လုံး မောင်နှမနှစ်ယောက် sex အကြောင်းတွေ ပွန်းဆိုဒ်အကြောင်းတွေ ကိုလေးနဲ့သူသူ လိုးတဲ့အကြောင်းတွေ ပြောလာတာတောင် လမင်းကို တစ်ခါမှ ပစ်မှားချင်တဲ့ပုံမပြဘူး။ ဒီမနက် မတော်တဆ ထိမိတာလေး တစ်ခုက ပထမဆုံး ဖြစ်ခဲ့တာလေ။ ကိုလေး သနားပါတယ်။ ကိုယ်ကတော့ သွားစလို့ မရဘူးဆိုတော့ ကိုယ့်ဘာသာပဲ အာသာပြေလေး ပွတ်နေမိတော့တယ်။ ဒီနေ့အတွက် သခွားသီးကလည်း ဖယ်ထားမိတာ မရှိဘူး။ လီးအစစ်ကြီးက ဒီနေ့လာမယ်ဆိုတာလည်း အခုထိ မသိရသေးရှာဘူးလေ။ စိတ်လေးတောင် ညိုးနွမ်းနေမိတယ်။
ဒီလိုနဲ့ တွေးနေရင်း ဆယ်မိနစ်လောက်မှာ ကိုလေး တံခါးလာခေါက်ပြန်တယ်။ ပြီးသွားပြီထင်ပါရဲ့။
“ညီမလေး ကိုလေး အာသာဖြေတာ ဘယ်လိုမှမရဘူး ဖြစ်နေတယ်။ ကိုလေးကို တစ်ခုလောက် ကူညီပါလား”
“ဘယ်လိုကူညီရမှာလဲ ကိုလေးရယ်”
“ကိုလေး ညီမလေးနို့လေးတွေကို ကြည့်ပြီး အာသာဖြေရင် ပြီးလောက်မယ်ထင်တယ်။ ကူညီပါလားကွယ်”
“ရှက်စရာကြီး ကိုလေးရယ်။ ညီမလေးတို့က မောင်နှမတွေလေ”
ကိုလေး အဲ့လိုပြောလာတော့ ဒီကလည်း မူရတာပေါ့ကွယ်။ ပြောလာတာနဲ့ တန်းပြီး ချွတ်ပြလိုက်လို့တော့ မသင့်ဘူးလေ။ ကိုလေးဘက်က အတင်းစလာမှ လက်ခံမယ်လို့ ကိုယ့်ဘာသာ ဆုံးဖြတ်ထားမိတာကိုး။
“လုပ်ပါ ညီမလေးရယ်။ ရှက်စရာမလိုပါဘူး။ ညီမလေးနို့လေးတွေက ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်။ ညီမလေးရဲ့ နို့လေးတွေကိုကြည့်ပြီး ကိုလေး အာသာဖြေနေကြ။ လွယ်လွယ်နဲ့ ပြီးတတ်လို့ပါ”
“ဟင် ကိုလေးက ဘယ်တုန်းက ညီမလေးနို့ကြည့်ပြီး အာသာဖြေတာတုန်း။ ညီမလေး ဘယ်တုန်းက ပြမိလို့လဲ”
“ညီမလေးရဲ့နို့လေးတွေ ကြည့်တာကတော့ နေ့တိုင်းပါကွယ်။ အာသာဖြေတာကတော့ တစ်ခါတရံပေါ့။ ညီမလေး ရေချိုးပြီးရင် အခန်းထဲဝင်တာနဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးချွတ်ပြီး သဘတ်နဲ့သုတ်တိုင်း ကိုလေး အခန်းထဲကနေ ချောင်းကြည့်ခဲ့မိတာ”
“ကိုလေး လူဆိုး တစ်ခါမှလည်း မပြောပြခဲ့ဘူး။ မထိန်ချန်ကြေးဆိုပြီးတော့”
“ဒါကိုတော့ ဘယ်လိုမှ မပြောပြသင့်ဘူး ထင်လို့ပါကွယ်။ ညီမလေးကို တစ်ခါလောက် ချောင်းကြည့်မိပြီး ချစ်စရာကောင်းလွန်းတဲ့ ညီမလေးကိုယ်လုံးလေးကို နေ့တိုင်းမြင်ချင်မိလို့ နောက်မချောင်းရတော့မှာစိုးလို့ ထိန်ချန်မိပါတယ်ကွယ်။ နောက်ပြီးမှ ညီမလေးကြိုက်တဲ့ အပြစ်ပေးပါ။ အခုတော့ ကိုလေးဒုက္ခကို ကူညီပါကွယ်နော်။ ကိုလေးမှာလည်း ညီမလေးပဲ အကူအညီ တောင်းစရာရှိလို့ပါ”
“ကဲပါ ညီမလေးချစ်တဲ့ ကိုလေးအတွက်ပဲ။ ညီမလေး ကူညီရမှာပေါ့။ အခု ဒီမှာပဲ ပြရမှာလား”
“ညီမလေးအခန်းထဲပဲ ဝင်မယ်ကွယ်။ ညီမလေးက အိပ်ယာပေါ်မှာ ပက်လက်လေးပြပေးနော်။ ကိုလေးက ကြည့်ပြီး ဆက်လုပ်မယ်”
“ကဲ ဒါဆိုလည်းလာ”
ရင်တွေခုန်လိုက်တာနော်။ လမင်းချစ်တဲ့ ကိုလေးကို လမင်းရဲ့ အလှအပတွေထဲက တစ်ခုကို ပြရတော့မှာပါလားလို့။ အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်လှန်ပြီး ဂါဝန်လေးကို လက်နဲ့ဖြဲလို့ နို့လေးဖော်ထားပေးတယ်။ လည်ပင်းပေါက်က အရမ်းမကျယ်တော့ တစ်ဖက်ပဲ ပြလို့ရတယ်လေ။ ဒါကြောင့် တစ်ဖက်ပဲ ပြထားရတယ်။ ကိုလေးကတော့ ဘောင်းဘီပါချွတ်ချပြီး မမှိတ်မသုန်ကြည့်လို့ သူ့လီးကြီးကို ညာလက်နဲ့ ဂွင်းတိုက်နေတာ ငေးနေမိတယ်။ အကြောတွေ ထောင်နေတဲ့ လီးကြီးက ရင်ခုန်စရာ။ အဲ့လီးကြီး လမင်းစောက်ဖုတ်ထဲထည့်ပြီး လိုးခံရရင်လို့ တွေးမိပြီး တံတွေးတွေပဲ မြိုချနေမိတယ်။
“ညီမလေး နှစ်ဖက်လုံးပြကွာ”
“မရဘူးလေ ကိုလေးရယ်။ လည်ပေါက်က ကျဥ်းနေတာ”
“ဒါဆိုလည်း ချွတ်လိုက်လေကွယ်”
“အာ အောက်မှာလည်း ဘာမှခံဝတ်မထားဘူး။ ချွတ်လိုက်ရင် ကိုလေး အကုန်မြင်ကုန်မှာပေါ့”
“ကိုလေး မြင်နေကြပါကွယ်။ ပိုပြီး မထူးတော့ပါဘူး။ ကိုလေးကို မချစ်ဘူးလား”
“သိတော့ဘူး ကိုလေးရယ် တကယ်ဒုက္ခပါပဲ”
“ညီမလေး အဆင်မပြေရင် ရပါတယ်ကွယ်။ ကိုလေး ထွက်သွားပေးပါ့မယ်။ ညီမလေးကို ဒုက္ခမပေးချင်ပါဘူး”
“အဲ့လိုပြောတာ မဟုတ်ပါဘူး ကိုလေးရယ်။ သူသူမ အလွဲကြောင့် ကိုလေး ဒုက္ခရောက်ရတယ်လို့ ပြောတာပါ။ ကိုလေး အဆင်ပြေအောင်လုပ်နော်။ အောက်ပိုင်းလည်း ကိုလေးကြည့်တော့ ပိုပြီးမြန်မြန် ပြီးချင်လည်း ပြီးမှာပေါ့”
လို့ပြောပြီး ဂါဝန်ကို ခေါင်းကဆွဲချွတ်ပြီး ပက်လက်ပြန်လှန်ပေးထားမိတယ်။
ဒီကကောင်က မရတော့ဘူး။ အိပ်ယာပေါ်တက် ဘေးနားကပ်ပြီး နို့လေးတွေကို လက်တစ်ဖက်နဲ ဆုတ်ချေ၊ ကျန်တစ်ဖက်ကတော့ ဂွင်းထုချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ဆွပဲဆွပေးနေတာ ပိုပိုပြီး မာတောင်လာတာပေါ့။ ဒီတစ်ခါတော့ ဘာမှ ကြိုမပြောတော့ပဲ လက်ကို ညီမလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးဆီ အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ အမွှေးအမျှင် အမြဲရိတ်ထားတာလား ဆေးနဲ့ချွတ်ထားလားမသိတဲ့ ညီမလေးစောင်ဖုတ်လေးက ဖောင်းမို့မို့လေးနဲ့ အိညက်နေတယ်။ ကိုင်ရတာတောင် တကယ့်ကို အရသာရှိလှပါဘိ။
“အာ ကိုလေး အဲ့ဒါတော့ မကိုင်နဲ့လေ”
“မထူးတော့ပါဘူး ညီမလေးရယ်။ သူများသူစိမ်းတောင် ပေးကိုင်ခဲ့ဖူးတာပဲ။ ကိုလေးလည်း ကိုင်ပါရစေတော့နော်”
“သူစိမ်းက ဘာမှမဖြစ်ဘူး။ ကိုလေးနဲ့ ညီမလေးက မောင်နှမတွေလေ”
“မောင်နှမတွေ လိုးတာတွေတောင် အခုရှိနေပါပြီကွယ်။ အင်းစက်ဆိုတာ ညီမလေး မကြားဖူးသေးဘူးလား”
“ကြားတော့ကြားဖူး ဖတ်ဖူးပါတယ်။ ဒါတွေက တကယ်မရှိလောက်ပါဘူး စိတ်ကူးယဥ်တွေနေမှာပါ ကိုလေးရယ်”
“ဒါတော့ မသိဘူးကွယ်။ အခုချိန်မှာ ဒါတွေ မစဥ်းစားနိုင်တော့ဘူး။ ကိုလေးဒုက္ခနဲ့ ကိုလေးမို့ပါကွယ်”
ကိုလေးလက်ကြီးကလည်း လွှတ်ပေးမဲ့ပုံမပေါ်၊ ကိုင်လည်းကိုင်လက်စနဲ့ မထူးတော့ပြီမို့ ပြောမနေတော့ဘူး။ စိတ်ထဲမှာတော့ ဘာဖြစ်ချင်နေမှန်းကို မသိတော့တာ။ အခုနေ ကိုလေးက တက်လိုးလည်း ပေါင်ကားပေးမိရုံကလွဲရင် ဘာမှ တုန့်ပြန်မိမယ် မထင်တော့ပါဘူး။ အုပ်ကိုင်နေရင်းကနေ လက်ခလယ်တစ်ချောင်းပါ ထိုးထည့်နေပြီ။ ကိုလေးကို မျက်စောင်းပဲထိုးကြည့်တော့ ကိုလေးအကြည့်တွေက ခွင့်လွှတ်တော့ ခွင့်ပြုတော့ကွယ်လို့ ပြောနေသယောင် မျက်စောင်းပဲထိုးပြီး ငြိမ်နေပေးလိုက်တော့တယ်။
“ညီမလေး အဆင်မပြေသေးဘူးထင်တယ်”
“ဘာဖြစ်ပြန်ပြီလဲ ကိုလေးရယ်။ တစ်ကိုယ်လုံး ကိုလေးစိတ်ကြိုက် မြင်နေရရုံမက တစ်ကိုယ်လုံး ကိုင်တွယ်နေရပြီလေ”
“ဟုတ်တော့ ဟုတ်ပါတယ်ကွယ်။ အခုက ဆေးအရှိန်ကြောင့်လည်းပါမယ်၊ သူသူ့ကို လိုးနေကြမို့ တော်ရုံ ဂွင်းထုတာက မတိုးတော့တာလည်း ပါမယ်ထင်တယ်။ ဒီအတိုင်းတော့ မပြီးလောက်တော့ဘူး”
“အာ့ဆို ဘယ်လိုလုပ်မတုန်း ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ”
ကိုယ်ကလည်း တစ်ဆင့်ချင်းပဲသွားမှာ။ ညီမလေးက လိုးတော့လို့ မပြောမချင်း မလိုးဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်ထားတာလေ။ အဲ့တော့ နောက်တစ်ဆင့်ပေါ့။
“ဒီလိုလုပ်ပါလား ညီမလေး။ ပေါင်လေးနှစ်ဖက် စိထားပေး။ ကိုလေးက အဲ့ပေါင်ကြားကို စောက်ဖုတ်လိုးသလိုမျိုး လိုးမယ်ကွာ။ ဒါဆို ပြီးလောက်မှာပါ။ ဒါလေးပဲ လုပ်ပေးတော့နော်”
“ခက်ပြီ ကိုလေးရယ်။ ကိုလေး ညီမလေးစောက်ဖုတ်ကို လိုးမှာတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော်။ ပေါင်ကြားကိုပဲနော် ”
“အင်းပါကွယ် ညီမလေး လက်မခံတာ ဘာကိုမှ ကိုလေး မလုပ်ပါဘူး”
“အင်း ဒါဆိုလည်း လုပ်တော့။ မြန်မြန်ပြီးလိုက်ပါတော့နော် ကိုလေး”
ပြောပြီး ပေါင်လေးစိထားပေးရှာတယ်။ ကိုယ်လည်း အပေါ်ကနေတက်ပြီး ပေါင်ကြားကို လီးထည့်ပြီး ညှောင့်တော့တာပေါ့။ တမင်သက်သက်ကို အပေါ်ကို ပင့်ပင့်ပြီးညှောင့်တော့ ညီမလေးစောက်ဖုတ် အဝကို လီးထိပ်ခေါင်းက သွားသွားထိမိတာပေါ့။ ညီမလေးစောက်ဖုတ်ကလည်း အရည်တွေ တွဲကျနေပါပြီ။ မကျခံနိုင်မလား ဒီလောက်နည်းလမ်းပေါင်းစုံနဲ့ နူးနေတာကိုး။
“ကိုလေး ကိုလေးလီးက ညီမလေးစောက်ဖုတ်ကို လာလာထိတယ် အောက်ဘက်ကို လုပ်လေ”
“အားပါ ပါသွားလို့ပါ ညီမလေးရယ်။ အမှန်အတိုင်းပြောရရင် ပေါင်ကြားကို လိုးနေတာက ဘာမှမခံစားရပဲ ညီမလေးစောက်ဖုတ်လေးကို သွားထိမိတဲ့အချိန်မှ ကိုလေး ဖီးလ်တက်တာ။ ထိရုံလေးနဲ့တောင် ကိုလေးခံစားရတာ အရသာရှိလိုက်တာကွယ်။ လိုးသာလိုးလိုက်ရရင်လို့ ကိုလေး တွေးနေမိပြီ။ ကိုလေး ရပ်လိုက်တော့မှ ဖြစ်တော့မယ် ထင်တယ်။ ရှေ့ဆက်ရင် ကိုလေး မထိန်းနိုင်တော့ဘူး။ ညီမလေးစောက်ဖုတ်ထဲ ထည့်ပြီး လိုးမိတော့မယ် ”
“ရပ်လိုက်ရင် ကိုလေး အဆင်ပြေသွားမလား။ အခုရပ်လိုက်လို့ ရပြီလား”
“အဆင်တော့ပြေမလားကွယ်။ ဘယ်အချိန်ထိ ဒီလိုတောင်နေမလဲ ကိုလေးလည်း မသိဘူးလေ။ အခုဆို ပေါက်ထွက်တော့မလားတောင် ထင်ရတယ်။ ညီမလေးကြည့်လေ အကြောတွေက အရမ်းထောင်ထနေတာ”
“ခက်ပါလား ကိုလေးရယ်။ ညီမလေးတို့က မောင်နှမအရင်းတွေနော်။ မလုပ်သင့်ဘူး ထင်တာပဲ။ အမှန်တိုင်းပြောပြရရင် ညီမလေးကလည်း ကိုလေးလိုးတာ ခံပေးချင်မိပါတယ်။ အင်းစက်ဆိုတာ စိတ်ကူးယဥ်တွေပဲလို့ ထင်မိပြီး မဖြစ်သင့်ဘူးလို့ပဲ ခံစားရလို့ပါ။ အခုနေ ကိုလေးနေရာ အခြားသူစိမ်းဆို ညီမလေးကတောင် တက်ခွပြီး လိုးမိမလားပဲ။ ညီမလေးစောက်ဖုတ်ထဲလဲ မယိုးမယွနဲ့ ဘာဖြစ်ချင်နေမှန်းကို မသိတော့တာ”
“ဒါဆိုလည်း ကိုလေး လိုးပါရစေတော့ ညီမလေးရယ်။ ညီမလေးပြောသလို စိတ်ကူးယဥ်တွေဆိုလည်း ကိုလေးတို့က လက်တွေ့စလိုက်ကြတာပေါ့။ ကိုလေးလည်း ထိန်းလို့မရတော့ဘူး။ ညီမလေး ပေါင်လေးကားပေးလိုက်ပါတော့နော်”
“ညီမလေး မတားချင်တော့ဘူး ကိုလေးရယ်။ ဒီကိစ္စကိုသာ အထူးလျို့ဝှက်ပေးပါတော့။ ကိုလေး သဘောရှိသာ လိုးလိုက်ပါတော့နော်”
“ဝမ်းသာလိုက်တာ ညီမလေးရယ်။ ကျေးဇူးလည်း အထူးတင်ပါတယ်။ ကိုလေးလုပ်မိတဲ့ အမှား၊ ကိုလေးဒုက္ခကို ညီမလေး ကယ်တင်ပေးတာပါနော်”
“ကိုလေးကို အရမ်းချစ်လို့ပါကွယ်”
ဆိုပြီး ပေါင်လေးကားပေးရှာတယ်။ ပါးလေးကို ချစ်မြတ်နိုးမှုအပြည့်နဲ့ အရင်နမ်းပြီးမှ ကိုယ့်လီးလေးကို ညီမလေးစောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်းပဲ ထိုးသွင်းမိတယ်။ ကြပ်ကြပ်တည်းတည်းပေမဲ့ တအိအိနဲ့ အဆုံးနားအထိ ဝင်သွားတာပါပဲ။ ဒီတစ်ခါတော့ နပ်သွားပြီ။ ညီမလေး အပျိုမစစ်တော့ဘူးလား ဘာညာ မမေးတော့ဘူး။ သူကလည်း သူသူလိုပဲ ငယ်ငယ်ကတည်းက စက်ဘီးစီး ဆော့ကစားလာတော့ သခွားသီး ခရမ်းသီး ဘာညာလည်း လုပ်တတ်နေမှာပဲဆိုတာ သိခဲ့ပြီလေ။ အဆုံးထိကပ်သွားတော့ ဘာမှ မလုပ်သေးဘူး။ ညီမလေးမျက်နှာလေးကိုပဲ ချစ်စနိုးနဲ့ ငေးနေမိတယ်။ ညီမလေးကလည်း မျက်နှာလေးက နည်းနည်းတော့ ရှုံ့နေပေမဲ့ ကြည်ကြည်လင်လင်လေး ရှိနေတာပါပဲ။
“နာလား ညီမလေး”
“နည်းနည်းတော့ နာတယ် ကိုလေး။ ဒါပေမဲ့ မခံမရပ်နိုင်လောက်အောင်တော့ မဖြစ်ပါဘူး”
“ညီမလေးရယ် ချစ်လိုက်တာကွယ်။ ကိုလေး ဆောင့်တော့မယ်နော် ”
“အင်း စစချင်း အရမ်းတော့ မဆောင့်နဲ့နော်။ ဖြေးဖြေးလုပ်ပေးဦး။ ပြဲကွဲကုန်မှာစိုးလို့ ”
“အင်းပါကွယ်။ ကိုလေးချစ်တဲ့ ညီမလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ကိုလေးက ယုယုယယလေး လိုးမှာပါကွယ်”
ပြောလည်းပြော စဆောင့်နေပြီ။ ဖြေးဖြေးချင်း အထုတ်အသွင်းလေးနဲ့ ဆောင့်တာပေါ့။ မခံနိုင်မှာစိုးလို့ အများကြီးတောင် ပြန်မထုတ်ဘူး။ နည်းနည်းလေးပဲ ထုတ်ပြီး ပြန်သွင်းတာ။ ညီမလေးက နဂိုကတည်းက အရည်ရွဲနေပြီးသားဆိုတော့ ကြပ်နေပေမဲ့ ဆောင့်ရတာလည်း အဆင်ပြေတယ်။ ပထမဆုံးမို့ အရမ်းနာတာ ဘာညာလည်း ရှိပုံမရဘူး။ ကိုရွှေသခွားတို့ ကျေးဇူးတွေလည်း ပါမှာပေါ့။
အဲ့လို နည်းနည်းဆောင့်ရာကနေ များများထုတ်ဆောင့်လာတာ အခုဆို တဝက်လောက်ထုတ်ပြီး ဆောင့်တဲ့အဆင့် ရောက်နေပြီ။ ညီမလေးကတော့ သူသူနဲ့မတူဘူး။ ကို့ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေမှာ စည်းချက်လိုက်သလိုလေး ညည်းပြီးခံတာ။
“ညီမလေးရယ် ကောင်းလိုက်တာ။ ကိုလေးဘဝမှာ အားအရဆုံးနဲ့ အကောင်းဆုံးတွေကို ခံစားနေရတယ်ကွယ်”
“အပိုတွေ ကိုလေးရယ်။ သူသူနဲ့ ဒီလောက်တောင် လိုးလာခဲ့တာပဲ။ ညီမလေးက အခုမှ ပထမဆုံးအကြိမ်ပါ။ ဒါတောင် မဖြစ်မနေမို့ လိုးရတာကိုများ”
“မဖြစ်မနေ မဟုတ်ဘူး ညီမလေးရဲ့။ ဖြစ်အောင်နေပြီး လိုးတာလေ”
“ကိုလေးပြောတာ သဘောမပေါက်ဘူး”
“သဘောပေါက်အောင် ပြောပြဆို ပြောပြမယ်။ ကိုလေး လိုးနေတာကို မရပ်ခိုင်းဘူးလို့ ကတိပေး”
“မရပ်ခိုင်းပါဘူးကွယ်။ အခုနေ ကိုလေးက ရပ်မယ်ဆိုလည်း ညီမလေးက အတင်းဖက်ပြီး အလိုးခံပေးတော့မှာပါ”
“တကယ်နော် ကတိ”
“ကတိကွာ ပြောတော့။ အလိုးလည်း မရပ်နဲ့၊ ပြောလည်းပြော၊ ဆက်လည်းဆောင့်ပေး။ နည်းနည်း ပိုအားထည့်ပြီး ဆောင့်ပေးတော့”
“အိုကေ ညီမလေး အားရစေရမယ်နော်”
ဆိုပြီး ပိုအားထည့်ဆောင့်ပေးရင်း
“တကယ်တော့လေ အခုဖြစ်လာတာတွေက ကိုလေး ရည်ရွယ်ပြီး လုပ်တာပါ။ ညီမလေးရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးကို နေ့တိုင်းမြင်နေရပြီး လိုးချင်နေတာ နှစ်ပေါက်နေပါပြီကွယ်”
“တကယ်ကြီးလား ”
“တကယ်ကြီးပေါ့။ ကိုလေး သူသူကို လိုးနေရပေမဲ့ အားရတယ်လို့ မခံစားရဘူး။ ညီမလေးကိုပဲ လိုးချင်နေမိတယ်။ ညီမလေးကို မလိုးရမချင်း ဆန္ဒပြည့်တယ်လို့ မခံစားရဘူး။ ဒါကြောင့် ဒီနေ့အစီအစဥ်ကို ကိုလေးဆွဲခဲ့တာ။ သူသူနဲ့ ချိန်းထားတယ်ဆိုတာလည်း မဟုတ်ဘူး။ ဆေးသောက်ပြီး ထန်နေတာလည်း မဟုတ်ဘူး။ ညီမလေးကို လိုးချင်တဲ့စိတ်နဲ့ အော်တိုထန်နေတာ”
“ကိုလေးလူဆိုး အစတည်းက မပြောဘူး။ ကိုလေးက ညီမလေးကို လိုးရမှ ဆန္ဒပြည့်မယ်လို့ ပြောပြီး လိုးရင်လည်း ညီမလေးက အလိုးခံပေးမိမှာပါ။ ညီမလေးလည်း ကိုလေးလိုးပေးတာကို စိတ်ထဲကနေ တောင့်တနေမိတာ ကြာခဲ့ပါပြီကွယ်။ မောင်နှမအရင်းဆိုတဲ့ စည်းတွေခြားထားလို့ မြိုသိပ်သိမ်းဆည်းထားရတာ။ အဲ့လိုသာ သိခဲ့ရရင် အချိန်တွေကုန်ခဲ့မှာ မဟုတ်ဘူးကွယ်။ ကုန်သွားတဲ့အချိန်တွေ နှမြောလိုက်တာ။ ပြီးမှဆက်ပြောတော့ ကိုလေးရယ်။ ညီမလေး ပြီးချင်နေပြီ။ အသားကုန် ဆောင့်ပေးတော့”
” အိုကေ ကြိုက်ပြီလေ။ ကိုလေးကလည်း အားရပါးရ ဆောင့်ချင်နေတာ”
“ဆောင့် ကိုလေး စိတ်ကြိုက်ဆောင့်”
ပြောလည်းပြော သူ့ခြေထောက်လေး နှစ်ဖက်ကလည်း ကိုယ့်ခါးကိုခွပြီး ချိတ်ဆွဲချနေတာ ကျောပြင်ကိုလည်း အတင်းကြီးဖက်ထားတာ။ ဒီမောင်အရှိန်တက်ပြီး မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်နေမိတာ။ ညီမလေး မျက်လုံးတွေမှေး အတင်းကြီးဖက် လူးခါပြီးတော့ ပြီးသွားပါလေရော။ ပြီးနေမှန်းသိပေမဲ့ ညီမလေး ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားရအောင် ခုဏလောက် မပြင်းတဲ့နှုန်းနဲ့ အသွင်းအထုတ် ဆက်ဆောင့်ပေးနေမိတယ်။ ညီမလေး ငြိမ်ကျသွားတော့မှ ကိုယ်ပါ ညီမလေး ဖက်ထားတဲ့အတိုင်း ငြိမ်နေပေးမိတာပေါ့။ ညီမလေးက မျက်လုံးလေးပွင့်လာပြီး
“ဘာဖြစ်သွားမှန်းကို မသိပါဘူး ကိုလေးရယ်။ လေဟာနယ်ထဲ ရောက်သွားသလိုပဲ။ ခံစားလို့ ကောင်းလိုက်တာ”
“အဲ့ဒါ ကာမအရသာပဲပေါ့ ညီမလေးရယ်။ နောက်လည်း ကိုလေးကို ပေးလိုးပါနော်”
“အင်းပါ ကိုလေးရယ်။ နောက်လည်း အလိုးခံမယ်။ အခုလည်း ကိုလေး မပြီးသေးဘူးမို့လား။ ပြီးအောင် လိုးလိုက်လေ။ အကြောတွေ ပေါက်ထွက်ကုန်ဦးမယ် ဟီးဟီး”
“အဲ့အကြောတွေက ဘယ်တော့မှ ပေါက်မထွက်ဘူး။ အဲ့ထဲက သုတ်ရည်တွေကသာ ညီမလေးစောက်ဖုတ်လေးထဲ ပန်းထွက်လာမှာ ”
“ကိုလေးက အထဲမှာပြီးမလို့လား။ ညီမလေး ဗိုက်ကြီးသွားရင် အကုန်ပြဿနာတွေ တက်ကုန်မှာပေါ့”
“သေမဲ့နေ့အထိ ပြင်ဆင်ထားတယ် ”
ကျော်ဟိန်းလေသံနဲ့ပြောပြီး ဘေးမှာ ချွတ်ချထားတဲ့ ဘောင်းဘီထဲက ဆေးလေးပါ ထုတ်ပြလိုက်တယ်။ အီးဇီးတူးဆိုလား ဘာလားပဲ။
“ကိုလေး လူလည်ကြီး။ အကုန်ပြင်ဆင်ထားတယ် ကိုယ့်ညီမအရင်းလေးကို လိုးဖို့”
“ဟုတ်တယ် ပြင်ဆင်ထားတယ်။ နောက်လည်း ပြင်ဆင်ပေးမှာ အမြဲတမ်းလိုးရဖို့။ အခု ကိုလေးပြီးအောင် လိုးတော့မယ်။ ကိုလေး အားအရဆုံးပုံစံလေးနေပေး”
“အင်း ဘယ်လိုလဲ ”
“ဖင်ကုန်းပေး ဒေါ့ကီစတိုင်ပေါ့”
ပြောပြီး ကိုယ်လည်း မချွတ်ရသေးတဲ့ လီးကိုချွတ်ပြီး ဘေးခဏဖယ်ပေးတာနဲ့ ညီမလေးက ကုန်းပေးရှာတယ်။
“ကဲဒီမှာ ကိုလေးစိတ်ကြိုက် ဆောင့်လိုးပေတော့”
ကိုယ်လည်း အနိမ့်အမြင့်လေးညှိ၊ ညီမလေး ဒူးထောက်ထားတာလေး နည်းနည်းဖြဲပြီး၊ ကိုယ်ကတော့ ဒူးလေးကို ပူးပြီးထောက်လို့ စောက်ဖုတ်ဝလေးကို လီးလေးအသာတေ့ ဖြေးဖြေးချင်း အဆုံးထိထိုးထည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဖြေးဖြေးချင်းပဲ စိမ်ပြီး လိုးပေးနေမိတုန်း တဖြေးဖြေးချင်း အရှိန်ကို တင်လာတာပေါ့။ ကိုယ့်ညီမအရင်းလေးကို လိုးနေရတဲ့ဖီးလ်က ဘယ်သူ့ကိုမှ ပြန်မပြောပြချင်ဘူး အင်းစက်တွေ များလာမှာစိုးလို့။ ဘာနဲ့မှကို မလဲနိုင်တဲ့ အရသာပါလေ။
“ကိုလေး ညီမလေး ထပ်ပြီးချင်လာတာလား မသိဘူး။ ပိုပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုးပေးပါလား”
ညီမလေးကိုချစ်တာ အဲ့ဒါပဲ။ သူက ရှက်မနေတတ်ဘူး။ တစ်တစ်ခွခွတွေ ဒဲ့ပြောတတ်တာ။ အခုမှ ပထမဆုံး အလိုးခံဖူးပေမဲ့ ရှိန်မနေဘူး။ လိုးပေး ဆောင့်ပေးနဲ့ အားရစေတာ။ ကိုယ်ကလည်း အဲ့လိုပြောပြီး လိုးနေရရင် ပိုထန်တဲ့ကောင်မျိုး။ မောင်နှမတွေ စိတ်တွေတူနေတာလည်း ဖြစ်မှာပေါ့။
အရှိန်တင်ပြီး မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်လိုးပစ်တာ အခန်းထဲ ဆူညံနေတာပဲ။ မေမေတို့ မရှိလို့သာ တော်သေး။ ရှိရင် အိပ်နေရင်းတောင် တန်းသိမဲ့ အခြေအနေ။ ညီမလေး ဖင်လုံးနဲ့ ကိုယ့်ပေါင်လုံး၊ ညီမလေး စောက်ဖုတ်အောက်ပိုင်းနဲ့ ကိုယ့်ရဲ့လဥ ရိုက်ခံသံတွေက တဖန်းဖန်းနဲ့။ ညီမလေးကလည်း စိတ်ထဲရှိသလို ညည်းပြီး အလိုးခံတာ ဂျပန်မတွေနီးပါးပဲ။ ကိုယ့်မှာလည်း ဆောင့်လေ အရှိန်တက်လေ လိုးရတာ အားရလေနဲ့။ ညီမလေးဆီက
“အွန်း ဟွန်း ပြီးပြီ ကိုလေးရေ ”
လို့ အသံကြားပြီး မရှေးမနှောင်းမှာတင် ကိုယ်လည်း ညီမလေးစောက်ဖုတ်လေးကို အတင်းဖိကပ်ပြီး သုတ်ရည်တွေ တဖျောဖျော ပန်းထုတ်နေမိတော့တယ်။ ပန်းထုတ်လို့ အားရပြီဆိုမှ ညီမလေးခါးကို ဆွဲထားတာ လွှတ်ပေးမိတော့တယ်။ ညီမလေးလည်း မှောက်ယက်လေး ငြိမ်လို့။ ကိုယ်လည်း ဘေးကဝင်လဲပြီး ညီမလေးကို ဖက်ထားမိတာ အတော်လေးကြာမှ ညီမလေးက မှိန်းနေရာက မျက်လုံးဖွင့်ပြီး လက်လေးထောက်ထပြီး
“ကိုလေးရေ ထဦး အိပ်ယာခင်းတွေ အကုန်ပေကျံနေပြီ လျှော်မှရတော့မယ်”
” နေဦး မလျှော်နဲ့ဦး။ ကိုလေး လိုးလို့မဝသေးဘူး။ ညနေမှ လျှော်နော်။ ခဏနေ တစ်ချီထပ်လိုးချင်သေးတယ်”
“အမ် ကိုလေးကလည်း အခုလေးတင် လိုးပြီးတာလေ တော်သင့်ပြီမို့လား”
“မတော်နိုင်သေးပါဘူး။ ကိုလေး စိတ်ကူးယဥ်ထားတာတွေ အများကြီး။ ခုဏက ပထမဆုံးအကြိမ် လိုးရဖို့အရေးမို့ လိုးတဲ့ဆီကို အတင်းချည်းကပ်နေရတာ မပြည့်စုံသေးဘူး။ ကိုလေးက ညီမလေးစောက်ဖုတ်လေးကို ယုယုယယနဲ့ လျက်ပေးချင်သေးတယ်။ လျက်ပေးပြီးမှ တစ်ချီထပ်လိုးချင်သေးတယ်။ ဒါကြောင့်မို့ပါကွယ်။ ဒီတစ်ချီ လိုးပြီးရင်တော့ ကိုလေး မရှုပ်တော့ဘူးနော်။ တစ်ချီလောက် ပေးလိုးပါဦး ချစ်ညီမလေးရယ်”
“အဲ့လိုလား ဒါဆိုရင်တော့ စိတ်ဝင်စားတယ်။ ညီမလေးလည်း စောက်ဖုတ်လျက်ခံရတဲ့ အရသာကို ခံစားဖူးချင်တာ။ ကိုလေး လုပ်ပေးမယ်တော့ မထင်မိဘူး။ ညီမလေးလည်း ကိုလေးကို လီးပြန်စုတ်ပေးမယ်။ ကိုလေး သင်ပေးပေါ့”
“ဒါမှ ငါ့ညီမလေး။ အဲ့လိုပွင့်လင်းတာလေးကို ချစ်တာ ”
“ဒါဆိုလည်း ရေသွားဆေးလိုက်ဦးမယ် ပေပွနေတာပဲ ”
“သေချာပြောင်အောင်ဆေး အထဲထိနှိုက်ဆေး”
“စိတ်ချ ပြောင်အောင်ဆေးပါ့မယ်။ ph5 ပါ သုံးလိုက်မယ်”
“ဆောင်ထားတယ်ပေါ့”
“ဆောင်ထားတာပေါ့။ ဒါက မိန်းကလေးတွေအတွက် လိုအပ်တယ်။ အနံ့အသက်အတွက်ရော သန့်ရှင်းမှုအတွက်ရောပေါ့။ ကိုလေးလည်း သေချာဆေးလိုက်ဦး ”
“အင်းပါ အတူတူဆေးတာပေါ့။ တစ်ယောက်တစ်လှည့် ဆေးပေးကြမလား”
“လာလေ ပိုမိုက်တာပေါ့”
အဲ့လိုနဲ့ သူ့ကို ကိုယ်ကဆေးပေး၊ ကိုယ့်ကို သူကဆေးပေးနဲ့ ပျော်စရာလေးပါ။ ဆေးကြောပြီးတာနဲ့တင် ကိုယ့်လီးက ပြန်တောင်ချင်နေပြီ။ မာတောင်နေတာတော့ မဟုတ်ဘူးပေါ့။ ညီမလေးစောက်ဖုတ်လေး ကိုင်ပြီးဆေးပေးရ လက်နဲ့ဖြဲပြီး အထဲပါ နှိုက်ဆေးရတော့ အရှိန်က ပြန်ရချင်နေပြီ။ ညီမလေးလက်လေးဆွဲပြီး အိပ်ယာပေါ် ပြန်တင်ပြီးတာနဲ့ ခြေထောက်ကစပြီး သဘက်လေးနဲ့ သုတ်ပေးလာတာ၊ စောက်ဖုတ်လေးကိုကျော်ပြီး ဗိုက်တွေ နို့တွေပါ သုတ်ပေးပြီးမှ စောက်ဖုတ်လေးကို ဖွဖွလေး ယုယုယယ သုတ်ပေးတာ။ အထဲထိဖြဲပြီး တို့သုတ်ပေးပြီးတာနဲ့ သဘက် ဘေးချပြီး ညီမလေးကို ဆွဲထူ ထိုင်လျက်လေး နှုတ်ခမ်းချင်း စုတ်နမ်းတာ။ ညီမလေးကလည်း ဆရာတစ်ဆူအလားပဲ တုန့်ပြန်ချက်တွေက။ ကိုယ့်လျှာ့က သူ့ပါးစပ်ထဲရောက်လိုက် ပြန်ထုတ်တာနဲ့ သူ့လျှာက အော်တိုလိုက်လာ ကိုယ့်ပါးစပ်ထဲ ရောက်လိုက်နဲ့ အဲ့မှာတင် အရသာတွေက တင်းကြမ်းဗျာ။ ကျေနပ်လောက်အောင် နမ်းပြီးမှ ညီမလေးနို့လေးတွေကို လက်ဝါးလေးအုပ်ပြီး ဖိချလိုက်တာ ပက်လက်လေး ပြန်ဖြစ်သွားတာပေါ့။ ညီမလေးပေါင်ကြားထဲ နေရာယူပြီး ပေါင်လေးကို လက်နဲ့တွန်းပြီး ကားလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ညီမလေးစောက်ဖုတ်လေးကို လက်လေးနဲ့ အသာဖြဲပြီး စိမ်ပြေနပြေ ရှုစားနေမိတယ်။
“ကိုလေးရေ အဲ့လောက်မကြည့်နဲ့လေကွာ မမြင်ဖူးတာလည်း မဟုတ်ပဲနဲ့။ ခုဏတင် ရေဆေးတုန်း တစ်ခါဖြဲကြည့်သေးတယ်လေ”
“အင်းပါကွယ် ကြည့်လို့ကိုမဝ ရှုလို့ကိုမငြီး ဖြစ်နေလို့ပါ ”
“ကိုလေးကနေ ကိုပိုလေး ဖြစ်လာပြီနော်”
“မပိုပါဘူး လိုတောင်လိုသေး ဟားဟား”
လက်လေးနဲ့ ဖြဲထားတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို လျှာအပြားလိုက်နဲ့ လျက်တင်ပစ်လိုက်တာ ညီမလေး ကော့တက်သွားတာပဲ။ ကိုယ်လည်း ချစ်ရတဲ့ညီမလေးရဲ့ ပန်းရောင်သန်း အတွင်းသားလေးတွေကို စိမ်ပြေနပြေ လျက်ပေးနေမိတာ စောက်စိနေရာလေးကိုလည်း နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုနဲ့ဖိပြီး ဆွဲဆုတ်ပစ်တာ ညီမလေး လူးခါနေတာပဲ။
“ညီမလေး ခံစားလို့ကောင်းလား”
“ကောင်းတာလား ဘာလားတော့ မသိဘူး။ ခံစားရတာတော့ စုံနေတာပဲ။ ကိုလေးခေါင်းကို တွန်းထုတ်ချင်စိတ်ရော ဆွဲထားချင်စိတ်ရော စုံနေတာပဲ။ ညီမလေး ရူးတော့မယ်ထင်တယ်”
“ရူးလောက်အောင်ကောင်းတာ နေမှာပေါ့ကွယ်။ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီးသာ ခံစားလိုက်တော့”
တကယ့်ကို ဇိမ်ဆွဲပြီး လုပ်ပေးနေမိတာပါ။ လက်မလေးနှစ်ဖက်နဲ့ဖြဲပြီး လျှာကို တတ်နိုင်သမျှချွန်လို့ ထိုးထည့်ပြီး လိုးပေးတဲ့အချိန်မှာတော့ မရတော့ဘူး ညီမလေး လူးခါနေပြီ။ အရည်တွေကလည်း တောက်လျှောက်နီးပါး စီးကျနေတာ။ ကိုယ့်လျှာပေါ်လည်း ဘာအရသာမှန်းကိုမသိဘူး။ ခါးသက်သက်လား ငံကျိကျိလားပဲ။ ညီမလေး လူးခါနေတာကိုကြည့်ပြီး ပီတိတွေရော အားရကျေနပ်တာတွေရော ခံစားနေရတာတော့ အမှန်ပဲ။
အဲ့အချိန်မှာပဲ ညီမလေးက ခြေထောက်နှစ်ချောင်း ကိုယ့်ပုခုံးပေါ်က ကျော်လို့ ကိုယ့်ခေါင်းကို ခြေခွင်နဲ့ဆွဲချိတ်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်လေးနဲ့ ကိုယ့်လျှာကို အကွာမခံနိုင်တော့ဘူးဆိုတဲ့ အထာနဲ့ အတင်းဖိကပ်တော့တာ။ ကိုယ်လည်း သူ့ပေါင်လေးတွေကို လက်လေးနဲ့ထိန်းပြီး လျှာကို အပေါ်အောက် လျက်ပေးလိုက်တာ ညီမလေး လူးခါပြီး ပြီးသွားပုံပဲ တွန့်လိမ်နေတော့တာ။ တော်တော်လေးကြာမှ ခြေထောက်က အားတွေ လျော့သွားတယ်။ ကိုယ်လည်း ညီမလေးခြေထောက်လေးတွေ ဆွဲဖယ်ပြီး အိပ်ယာပေါ် ပြန်ချပေးလိုက်တော့ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး ဝင်သက်ထွက်သက်ကို အတင်းရှူနေရတဲ့ပုံ။ ရင်ဘက်လေးတွေတောင် ဖုတ်လိုက်ဖုတ်လိုက်နဲ့ ကြွတက်နေတာ။ ခဏလောက်နေမှ ပုံမှန်လေး ပြန်ဖြစ်လာပြီး မျက်လုံးလေးဖွင့်လို့ ကိုယ့်ကို မမှိတ်မသုန် ကြည့်နေတော့တာ။
“ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်း မသိတော့ပါဘူး ကိုလေးရယ်။ ကန်တော့နော် ခုဏက ခြေထောက်နဲ့ အတင်းချိတ်မိတာ”
“ရပါတယ်ကွယ် ဒီလိုဖြစ်မယ်မှန်း ကိုလေး သိပြီးသားပါ။ ကိုလေး ကျေနပ်အားရမိပါတယ်။ ညီမလေးကို အခုလိုလေး လုပ်ပေးရလို့ပေါ့”
“တကယ်ကျေးဇူးပါ ကိုလေးရယ်။ လောကစည်းစိမ်လို့ ဘာလို့ပြောကြလဲ သဘောပေါက်လိုက်ရသလိုပါပဲ”
“အခု ညီမလေး ပြန်လုပ်ပေးမယ်လေ။ ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမလဲ ကိုလေးက ပြောပြပေးပေါ့”
ကိုယ်လည်း အိပ်ယာပေါ်တက် ပက်လက်လေးလှန်ပြီး
“ကိုလေး ခုဏလုပ်သလိုပဲ ကိုလေးပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်။ ပြီးတော့ ကိုလေးရဲ့လီးကို စုပ်လုံးလို့သာ သဘောထားပြီး စမ်းကြည့်လိုက်”
“အိုကေ သဘောပေါက်ပြီ ”
ပြောပြောဆိုဆို နေရာယူပြီး ကိုလေး ဒစ်ထိပ်လေးကို ငုံပြီးစုပ်ကြည့်တယ်။ တစ်မျိုးလေးပါပဲ။ အဲ့ဒါနဲ့ ထိပ်လေးကိုပဲ ငုံလိုက်စုပ်လိုက် လုပ်ပေးနေမိတယ်။
“ညီမလေး ရသလောက်ငုံပြီး စုပ်ပေးလေ”
“ကိုလေးပဲ စုပ်လုံးစုပ်သလိုဆို”
“ကိုလေးက သဘောကို ပြောတာလေကွယ်။ ညီမလေးကလည်း မသိတာကြနေတာပဲ။ အများကြီး မြင်ဖူးထားပြီးသားမို့လား”
“ဟီးဟီး သိပါတယ် ကိုလေးကို ချစ်လို့စနေတာ။ ကိုလေးက စုပ်လုံးလိုဆိုလို့ လုပ်ပြတာ”
အခုမှ တကယ်စုတ်ပေးမိတော့တာ။ အားရပါးရ ငုံပစ်တာ အဆုံးနား မရောက်တရောက်ထိပဲ။ ဥတွေပါ လျက်လည်းလျက် ငုံပါငုံပေးပစ်တာ။ ပြီးမှ လီးချောင်းကို နှုတ်ခမ်းနဲ့စုပ်လို့ အပေါ်အောက် သွက်သွက်ကစားတော့ ကိုလေးလီးက အကြောတွေပါ ထောင်ထလာပြီး ကိုလေးက ခါးပင့်ပြီး လိုက်ဆောင့်လာတာ။ ကိုယ်ကလည်း မလျှော့ပါဘူး အားရပါးရ စုပ်ပေးနေတာ။ ရုတ်တရက် ကိုလေးက သူ့လီးကို အတင်းဆွဲထုတ်လာတယ်။
“ဘာလို့လဲ ကိုလေး ပြီးအောင်လုပ်ပေးမယ်လေ ”
“ဟင့်အင်း မပြီးချင်ပါဘူး။ ကိုလေးသုတ်ရည်ကို ညီမလေး စောက်ဖုတ်လေးထဲပဲ ပြီးချင်တာ။ လိုးပြီးတော့ပဲ ပြီးမယ်ကွယ်။ အခု ကိုလေးကို့ အပေါ်ကနေ လိုးပေး ”
“အင်း မြင်းစီးထွက်ရမှာပေါ့”
“ကိုလေးညီမလေးကလည်း အပျိုမို့သာနော်။ မသိတာမရှိပဲ ဟားဟား”
“ကိုလေးညီမလေးပဲဟာ အကုန်လေ့လာထားတာပေါ့”
“ကဲပါ လာ တက်ခဲ့တော့ ညီမလေး မြင်းစီး ဘယ်လောက်တော်လဲ ကြည့်ရတာပေါ့”
ညီမလေးက မတ်တပ်ရပ်လို့ ကိုယ့်ဗိုက်နား ခွတက်လာပါတယ်။ ထိုင်မယ်လုပ်တဲ့အချိန်
” မထိုင်နဲ့ဦး ညီမလေး ကိုလေး မျက်နှာနားအထိ လျှောက်လာခဲ့ ဒီအတိုင်းလေးပဲ ”
“ကိုလေးရယ် ငရဲတွေက ကြီးသထက် ကြီးနေပါ့မယ် ”
“ကိုလေးခိုင်းတာပဲကွယ် ငရဲမကြီးပါဘူး။ အဲ့အနေအထားလေး ကိုလေးကြည့်ချင်လို့။ အရင်ကချောင်းရင် ညီမလေးအဖုတ်လေးက အခုလို ကားယားခွထားရလို့ ဟနေတဲ့ပုံလေး မမြင်ဖူးလို့လေ”
“ကဲပါ စိတ်ကြိုက် ရှုစားတော်မူပါ”
တစ်လှမ်းခြင်း လှမ်းလာတဲ့ ပုံစံအနေအထားလေးက ဘယ်လိုပြောပြရမှန်း မသိဘူး ချစ်ဖို့ကောင်းနေရော။ မနေနိုင်လို့ ပေါင်လေးနှစ်ဖက်ကိုင်ပြီး ဆွဲချ၊ စောက်ဖုတ်လေးကို ပါးစပ်နေရာ တည့်ပြီး ထပ်လျက်ပေးမိပြန်တယ်။ ညီမလေးကတော့ ငြင်းဖို့လည်း မတွေးတော့ဘူးထင်ပါရဲ့။ ငြိမ်ပြီး အလိုက်သင့်လေး နေပေးနေတယ်။ ကိုယ်ကတော့ အရှိန်သမားလေ မရတော့ဘူး။
ညီမလေးဖင်ကနေ လက်နဲ့ပိုက်ဆွဲပြီး ညီမလေးစောက်ဖုတ်နဲ့ မျက်နှာအနှံ့ကို ပွတ်ပစ်မိတော့တာ။ အရင်က ကြားဖူးပါတယ်။ မိန်းမကြီးတွေ ရန်ဖြစ်တဲ့အခါ မျက်နှာကို စက်ပတ်နဲ့ ပွတ်လိုက်မယ်ဆိုတာ ဒါမျိုးကိုပြောတာ ထင်ပါရဲ့။
“ကိုလေး ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ။ ညီမလေးတော့ သေချာပေါက် ငရဲကြီးတော့မှာ ဖယ်တော့”
ဆိုပြီး အတင်းရုန်းထွက်မှ လွှတ်ပေးမိတော့တယ်။ ညီမလေးကလည်း လျှားဖျားကနေသာ ရုန်းထွက်တာပါ လီးဖျားကနေတော့ ရုန်းမထွက်ပါဘူး။ ကိုယ်ပေါ်တက်ထိုင်လို့ လီးချောင်းကို ကိုင်ပြီးတော့ တေ့နေပြီ ဖိချနေပြီ။ အဆုံးထိဝင်သွားတာနဲ့ ဖိဆောင့်နေတာများ ကောင်းဘွိုင်မလေးအလားပဲ။ ခါးအားကလည်း သန်ပါ့။ သူ့ဘာသာဆောင့်ပြီး သူ့ဘာသာ ညည်းနေသေးတာ။ ပထမတော့ ကိုယ်လည်း ငြိမ်ခံနေပေးတာ သူအားရပေမဲ့ ကိုကအားမရသလို ခံစားလာရတော့ မရတော့ဘူး။ ကိုယ်ပါ လက်နောက်ပြန်ထောက်ထပြီး သူဆောင့် ကိုယ်ဆောင့် ဆောင့်တော့တာ။ သူလည်းမလျှော့ ကိုလည်းမလျှော့ဘူး။ အသံတွေလည်းစုံ အရည်တွေလည်းကျလို့ မီးပွင့်မတတ်ပဲ။ အဲ့လိုဆောင့်နေရင်း
“ညီမလေး ပြီးချင်လာပြန်ပြီ။ ကိုလေး ပက်လက်ပြန်နေပေး။ ညီမလေးဘာသာ ဆောင့်ပြီး ပြီးချင်လို့”
ကိုယ့်မှာ ပက်လက်ပြန်လှန်ပေးရတယ်။ သူက ဖိမဆောင့်တော့ဘူး။ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ အတင်းကို ဖိပွတ်တော့တာ။ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေကလည်း အတင်းကို ညှစ်ထားသလိုပဲ ကောင်းလိုက်တဲ့ အရသာလေး။ တဖြေးဖြေး ပွတ်ဆွဲရင်းကနေ ကိုယ့်အပေါ် မှောက်ကျလာပြီး ငြိမ်သွားပြန်တယ်။ ကိုယ်လည်း ညီမလေးကို အသာလေး ဘေးတွန်းချ မှောက်ယက်လေးထား ခါးအောက်ထဲ ခေါင်းအုံးလေးခုလို့ အပေါ်ကနေ တက်မှောက်ပြီး ညီမလေး လက်နဲ့ လှမ်းဖြဲပေး၊ ဒီတိုင်းလေး လိုးချင်လို့ ညီမလေးလည်း လက်နောက်ပစ်ပြီး ဖြဲပေးမှ လီးကိုစမ်းတေ့ပြီး လိုးဆောင့်တာ။ ညီမလေးကတော့ ပင်ပန်းလို့လားမသိ မျက်လုံးလေးမှိတ် မှိန်းခံနေတာ။ ကိုယ်လည်း တက်သုတ်ရိုက် အားရပါးရဆောင့်ပြီး သုတ်ရည်တွေ တဖျောဖျော ပန်းထည့်မိပါတော့တယ်။
“ညီမလေးရေ အရမ်းချစ်တာပဲကွယ်”
“ညီမလေးကလည်း အရင်ကထက်ကို ပိုချစ်မိပြီကွယ်”
ပြီးတော့ ညီမလေးကို ဖက်ထားရင်း တူတူလှဲနေမိတယ်။ ညီမလေးကို ပက်လက်ပုံစံပြောင်းအောင် တွန်းပြီ လှည့်ပေးပြီးမှ နို့လေးတွေကို ချေပေးရင်း
“ညီမလေး ကိုလေးလိုးပေးတာ ကောင်းရဲ့လား။ နောက်လည်း ကိုလေးတို့ ဒီလိုနေကြမယ်မို့လား”
“နေမှာပေါ့ ကိုလေးရယ်။ တစ်တက်စားလည်း ကြက်သွန်၊ နှစ်တက်စားလည်း ကြက်သွန်ပဲလေ”
“ဝမ်းသာလိုက်တာကွယ်။ အရင်လို လိုးရဖို့အရေး နှစ်ပတ် တစ်လ မစောင့်ရတော့ဘူး။ စိတ်ရှိရင် ဂွင်းထုပြီး အာသာဖြေရတဲ့နေ့တွေ ထားခဲ့လို့ရပြီပေါ့နော်”
“မေမေ ပြန်လာရင်တော့ မရတော့ဘူးလေ။ ပြဿနာတက်မှာပေါ့”
“လောလောဆယ်လည်း မေမေ ပြန်မလာသေးသလို မေမေ ပြန်လာပြီးရင်လည်း လွတ်တဲ့အချိန်တွေ ရှိပါတယ်ကွယ်၊ ညီမလေးကသာ လက်ခံပေးဖို့ အရေးကြီးတာ”
“အခုလိုဖြစ်ပြီးမှတော့ လက်မခံပဲ မနေနိုင်ပါဘူး။ အခွင့်အရေးသာ ရလို့ကတော့ အချိန်မရွေးသာ လာခဲ့။ ညီမလေးကလည်း အခွင့်အရေးချောင်းနေမှာ။ အဲ့ကြမှ ညီမလေးရေ ကိုလေး မရတော့လို့ပါ မလုပ်နဲ့။ လိမ်ချိုးပစ်မှာ”
“အောင်မလေး လာခဲ့စမ်းပါ။ ညီမလေးအတွက်ဆို အမြဲတမ်းထန်ပြီးသား ဖြစ်နေစေရမယ် ”
“ဟုတ်ပါပြီ အခုတော့ ရေချိုးပါရစေတော့။ အိပ်ယာခင်းတွေလည်း လျှော်မှရတော့မယ်”
“ညီမလေး အိပ်ယာခင်းက လျှော်ရမှာဆိုတော့ ဒီညတော့ ကိုလေးအခန်းမှာ လာအိပ်လိုက်တော့နော်”
“ဟင်း တကယ်မလွယ်တဲ့ ကိုလေး။ ဒီညမရှုပ်တော့ဘူး ပြောထားပြီးတော့”
“စိတ်ချ ကိုလေးက ပြောပြီးရင် တည်ပါတယ်။ ဆယ့်နှစ်နာရီကျော်သွားရင်တော့ နောက်နေ့ကူးသွားပြီလေ။ အဲ့ဒါဆို ကိုလေးစကား တည်ပြီးသား ဖြစ်ပြီပေါ့”
“ဟုတ်ကဲ့ပါတဲ့ရှင်။ ဆယ့်နှစ်ကျော်ရင် ကိုတော်လေး သဘောရှိပါတဲ့”
“ဟားဟား အဲ့ဒါတွေ ချစ်ရတာ။ လာ ရေအတူတူ သွားချိုးစို့”
“ကိုလေးရေ ရေလေးတော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ချိုးပါရစေတော့။ ညကြမှ ကိုလေး သဘောရှိလုပ်တော့။ နားချိန်လေးလည်း ပေးပါဦး”
“အင်းပါကွယ် သဘောပါ။ ကိုလေးက ချစ်လို့ဟာ။ ကိုလေးချစ်တဲ့ဒဏ်ကို မခံနိုင်ဘူးပေါ့”
“ခံနိုင်ပါသတဲ့ရှင် ခံလည်းခံသွားပါမယ်တဲ့ရှင်”
“ဟားဟား ဒါမှ ကိုလေးချစ်တဲ့ ညီမလေးကွ”
တကယ်တော့ အဲ့ညက ဆယ့်နှစ်အထိလည်း တကယ်မစောင့်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။ ဆယ်နာရီမထိုးခင်ကတည်းက ပွဲပြန်ကြမ်းခဲ့ကြတာ စိတ်တူကိုယ်တူ သူထန်ကိုထန် သူဒဲ့ ကိုယ်ဒဲ့တွေပေါ့။ နောင်ဘယ်လို ဖြစ်လာမလဲ မသိပေမဲ့ အခုချိန်လေးတွေကိုတော့ အမြတ်တနိုးနဲ့ ဘဝမှာ အပျော်ဆုံးအချိန်ကလေးတွေအဖြစ် ထာဝရ သိမ်းဆည်းထားတော့မှာပါလေ။
ပြီးပါပြီ။
