Month: April 2025
မနူးမနပ်မလေး – အပြာစာပေ
ရန်ကုန်မြို့၌ ခုနစ်ထွေ တီးဟောက်စ် ဆိုလျင် သားသားနားနားနှင့် အကောင်းဆုံးဆိုင်ဟု လူသိများသည်..။ ပိုင်ရှင်မှာ ဦးမြမောင် နှင့် ဒေါ်သန်း တို့ဖြစ်ပြီး သမီး ချိုမာဆိုသော အပျိုမလေး သာရှိသည်..။ ကလေးစိတ်မကုန်သေးသော အပျိုမလေး မြီးကောင်ပေါက်မလေး အရွယ်ပင်…။ မောင်မောင်မှာ ပွင့်ဆိုတဲ့ အစ်မတစ်ယောက်ရဲ့ ဆက်သွယ်ပေးမှုကြောင့် ထိုဆိုင်တွင် ကတ်ရှာ ဟုခေါ်သော ငွေသိမ်းကောင်တာ ထိုင်ရသော အလုပ်ကို ရရှိသည်..။ ဆိုင်အိပ်ဆိုင်စား နှင့် မပူမပင် နေရ၏..။ မောင်မောင်က အပြောအဆို မွန်ရည် ပြေပြစ်မှု ၊…
ကျနော့်လက်ဦးဆရာမ
ဒီနေ့ ကျမစိတ်တွေ ဘယ်လိုဖြစ်နေတယ်မသိပါဘူး။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်လည်း ဒီလိုတွေဖြစ်နေလိ့ု ဒေါသထွက်နေမိတယ်။ ကိုယ့်သားအရွယ် ကိုယ့်တပည့်ကိုမှ စိတ်က ဒီလိုဖြစ်စရာလား၊ ကောင်လေးကြည့်ရတာသူ့ဆရာမဖြစ်နေတာတွေ ဘာမှသိပုံမရဘူး။ အပစ်ကင်းတဲ့ ကလေးမျက်နှာလေးနဲ့ ကျမမှာသာ လူကြီးတန်မဲ့ မကြံအပ်မစီရာတွေဖြစ်နေတာ၊ ကိုယ့်ကိုကိုယ် စိတ်ဆိုးဆိုးနဲ့ သူ့ကိုဖိဆူနေတော့ သူ့ခမျာ မျက်လုံးလေးပေကလတ် ပေကလတ်နဲ့ ကျမကိုပြူးကြည့်နေရှာပါတယ်။ “ကဲ ငဇော်၊ ငါ့ကိုပြူးကြည့်မနေနဲ့ ပြန်တော့ နောက်နေ့မှဘဲ စာဆက်သင်တော့မယ်” အဲ့လိုပြောလိုက်တော့ သူ့ခမျာ စာအုပ်တွေသိမ်းပြီး ထပြန်သွားလေရဲ့၊ ဒီနေ့အဖြစ်အပျက်ကို ပြန်စရရင် ဟိုး အစကနေပြောမှဖြစ်ပါလိမ့် မယ်။ ကျမနာမည်က…
အရသာရှိတယ် ဦးရယ် (အပြာစာပေ)
သမီးအမည် ချူ ိချူ ိလတ် ပါ နယ်မှာလုပ်ငန်းအဆင်မပြေတော့ မြို့က အဒေါ် ဖြစ်တဲ့သူက သူ့ဆီ ထမင်းချက် အိမ်ကိစ္စ ဝိုင်းကူလုပ်ပေးဖို့ အမေဆီလာပြီး ထည့်ပေးဘို့ လစာ ကောင်းနဲ့ ပေးပြီး ကောင်းကောင်းမွန်မွန် နေထိုင်ဖို့ တောင်းဆိုပြီး လာတောင်းရမ်တယ် နယ်ကလည်း လုပ်ငန်း အဆင်မပြေတော့ အမေကလဲ သမီးလေး စိတ်ချမ်းသာရင် ထည့်ပေးမယ်လို့ ပြန်ပြောလိုက်တော့ အဒေါ်ကလည်း ချူ ိဆီ လာပြီး ရန်ကုန်ကိုလိုက်ခဲ့ဖို့ ပြောလာတော့တယ် ချူ ိ လဲ မြို့ကြီး…
မောင်လေးဖြေးဖြေး (အပြာစာအုပ်)
ကျွန်တော် ဆယ်တန်းတုံးက ကျွန်တော့ကိုဂိုက်လုပ်ပေးတဲ့အစ်မဝမ်းကွဲတစ်ယောက်ရှိတယ်ဗျ၊ အိအိတဲ့ သူ့နာမည်က၊ သူက ကျတော့ထက် နှစ်နှစ်လောက်ကြီးတယ်။ တက္ကသိုလ်မသွားခင် စာကလည်းတော်တော့ ကျွန်တော့အမေက သူ့ကို ဂိုက်လုပ်ပေးဖို့ အကူအညီတောင်းထားတာ။ သူတို့အိမ်ကလည်း ဘေးကပ်ရပ်ပဲဆိုတော့ ညဘက်အထိ စာကူလုပ်ပေးဖို့ အဆင်ပြေတာပေါ့။မအိက တစ်ဦးတည်းသောသမီးပါ။ ကျွန်တော့မှာတော့ ညီမလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ ၂ နှစ်ကွာပါတယ်။ ဖူးဖူးလို့ပဲ မှတ်ထားဗျာ။လောလာဆည်တော့မအိအကြောင်းအရင်ဆက်ပါမယ်။ အစ်မအိအိက လှတာတော့ သိပ်မလှဘူး ရွက်ကြမ်းရေချို ရုပ်ပဲ၊ ဒါမဲ့ ဘော်ဒီက မိုက်တယ် ခါးသေးသေးနဲ့ ရင်ဘက်ရော တင်သားရော အကိတ်ကြီးမဟုတ်ပေမယ့် လုံးပြီးကျစ်လစ်နေတာပဲ။…
ရမက်ထန်သည့်အကြည့် (အပြာစာပေ)
ဝေယံမိုးက ဒုတိယနှစ် ကျောင်းသား ဦးလေးက ဦးမျိုးဝင်း ဆုံးပါးသွားတာ နှစ် နှစ်ကျော် သုံး နှစ် နီးပါး ရှိပြီ။ ဦးလေး ဆုံးသွားတော့ သူ့ကို သူ့ အဖေ အမေ အရင်းတွေက လာခေါ်သည့် အခါ တီလေးက မထည့်သူကလည်း မိဘရင်းတွေထက် တီလေးကို ပိုခင်တွယ်သောကြောင့် မလိုက်သွားပဲ တီလေးနှင့် နေခဲ့တာ ဖြစ်ပါသည်။ သူ နှစ် နှစ် အရွယ် နို့ပြတ်ထဲက ဦးလေးတို့ လင်မယား ထိုစဉ်က ရခါစ သူ့ကို…
