အမည်ခံအပျိုကြီး

အမညခံအပိုကီး

ထကနိုငကို နဲ့ စိမးလဲ့ဝေက အထကတနးကောငးသားဘဝတညးက ခစသူရညးစားတေပါ။ အခု တကသိုလတကတော့လဲ အတူတူပဲ။ နစယောကလုံးက အထနတေခညးမို့ အဆငပေရငပေသလို လိငဆကဆံလေ့ရိပါတယ။ တကသိုလဝနးမာ သူတို့မဖယမရာလုပနေတာကို သန့ရငးရေးဝနထမးနဲ့ ဆရာ ဆရာမေတ မကာခဏမိပေမဲ့ ဇင့ကိုအဖေတိုငကနးကီးက အသပာနဲ့ ဖေရငးပေးတော့ ဘာပနာမမဖစပါဘူး။ ထကနိုငကိုက စိမးလဲ့ဝေကို အစဲကီး စဲနေတော့ စိမးလဲ့ဝေက လမးမိုးထားနိုငပါတယ။ မိဘေတ အိမမာမရိတဲ့အခိနဆိုလဲ ထကနိုငကိုက စိမးလဲ့ဝေကို အိမခေါပီး ဖုတလေ့ရိပါတယ။ ရတဲ့ အခင့အရေးကို ဖုနးမပစပါဘူး။ ထကနိုငကိုရော စိမးလဲ့ဝေပါ လိငဆကဆံတိုငး အသစအဆနးတေလုပဖို့ စိတအားထကသနကပါတယ။ ထကနိုငကို  ဝင့ရညကို စသတိထားမိတာ စာမေးပဲ မစခငနစလလောကအလိုကပါ။

အရငက အတနးလစတာမားတာကတကောငး၊ စိမးလဲ့ဝေရိနေတာကတကောငးမို့ ဝင့ရညကို သတိမထားမိခဲ့ဘူး။ ဝင့ရညအတနးထဲဝငလာတာကည့ပီး ထကနိုငကိုတယောကမငသကသားရတယ။ ဖစခငတော့ အဲဒီနေ့က စိမးလဲ့ဝေ အတနးလစပါတယ။ သူတို့ကမာထဲ ဝင့ရညစဝငလာတာ စိမးလဲ့ဝေ မသိခဲ့ပါဘူး။ ဝင့ရညက ရေခံမေခံကနးမာရေးကောငးသူတယောက။အကားအစင့အဖံ့အထား ဘာမပောစရာမလိုပါဘူး။ အဲ အထငရားဆုံးကတော့ ဝင့ရညရဲ့ အောငမငဖံ့ဖိုးတဲ့ ရငသားတေပါ။ အဝေးကကည့ရငတောငမငရမဲ့ဟာမိုးပေါ့။ တခုရိတာက ဝင့ရညဟာ မကမနထူထူထဲထဲနဲ့ စာကမးပိုးပုံစံ ကီးပါ။ ဒါပေမဲ့ ဝင့ရညရဲ့ အပုံးတေက ထကနိုငကို့ကို ဆဲဆောငပါတယ။ အတနးစတော့ ထကနိုငကိုက နောကဆုံးတနးမာ ထိုငတယ။ စာကမးပိုး ဝင့ ရညကတော့ ရေ့ဆုံးတနးမာ နေရာယူပါတယ။ ထကနိုငကိုတယောကဆရာမလစတိုငး ဝင့ရညရဲ့ ထိုငခုံနောကက စင့ကားနေတဲ့ တငပါးကိုကည့ပီး  တံတေးတေ တဂကဂကမိုခနေမိတယ။ သိပမကာခငပဲ ဆရာမ မိသားပီး အတနးပငထကခိုငးပါတော့တယ။

စညးကမးကီးတဲ့ ဆရာမဖစနေတော့ ထကနိုငကို အားနာပီး ထကလာရတယ။ အရငက အတနးပငထကခိုငးရငထကနိုငကို တနေရာရာသားလေ့ရိပေမဲ့ ဒီတခါတော့ ဘယမမသားပါဘူး။ စာသငခိနပီးပီး ဝင့ရညထကလာတော့ ထကနိုငကို အနားကပပီး မိတဆကပါတယ။ မငလာပါ ကနတောထကနိုငကိုပါ ဟုတကဲ့ ကနမ ဝင့ရညပါ မနကအတနးခိနတုနးက ဝင့ရညကို မတေ့ဘူးနော ဟုတတယဝင့ရညနေ့လယမ ရောကတာ ဒါဆို မနကကသငတာတေ ကူးပေးရမလား အို နေပါစေ၊ ဝင့ရညဆရာမဆီ မေးခဲ့ပီးပီး အဆငပေပါတယ။ ကေးဇူးနော. ဝင့ရညပနတော့မယ အငး မနကဖနမ တေ့ကတာပေါ့နော စာကမးပိုးမလေး ဝင့ရညကို စာနဲ့ မားပေမဲ့ ထကနိုငကို မအောငမငခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီနေ့က ဝင့ရညကိုမနးပီး ထကနိုငကိုတယောကသုံးလေးခါ အာသာဖေခဲ့မိတယ။ ဝင့ရညကို ဖုတခငနေခဲ့ပီ။ ဝင့ရညက လယလင့တကူခဉးကပလို့ရမယမထငဘူး။ ဒါကောင့မို့ ထကနိုငကို သေခာအစီအစဉစဆဲပါတော့တယ။ စိမးလဲ့ဝေဆီ ဖုနးဆကတယ။ ခစသူရညးစားမိုဘ အရငကလဲ ဆကနေကပါပဲ။

ဒါပေမဲ့ ဒီတခါက ရညရယခကနဲ့ပါ။ စုလေး ဒီနေ့ အတနးမတကဘူးနော။ နေကောငးရဲ့လား အငး ကောငးပါတယ။ မနကဖနတေ့မယလေ မောင စုလေးကို မောငတောငးဆိုခငတာ ရိလို့ အငး ပောလေ မောင ဒီလိုကာ အခုအခိနထိ စုလေးကို မောငနေရာတကာအလိုလိုကခဲ့တယနော လိုရငးကို ပောပါ မောငရဲ့ မောငတခု အဆနးထငခငလို့ အငး ဘာထငခငတာတဲ့လဲ။ စုလေးက လကခံပီးသား အရငနားထောငကည့ပါဦး စုလေးရဲ့။ ဒါဆို ပောလေ ဟို ဟို လေ မောငသရီးဆမး လုပခငလို့ ဘာပောတယနာဘူးကောငစုတ သောမငးအလိုတေက ငါဖည့ဆညးပေးရပီး ငါတောငးဆိုတာလေးတခုလောကက  နာဘူးကောငတဲ့လား၊ မငး တောတောမမတဘူး စုလေး သေလိုကပါလားဟဲ့ စိမးလဲ့ဝေ ဒေါသတကီး ရေရတပီး ဖုနးခသားတယ။ ထကနိုငကိုနဲ့ စိမးလဲ့ ဝေ သုံးလေးရကလောကစကားမပောဖစဘူး။ အဲဒီအခိနမာ ထကနိုငကိုက ဝင့ရညကို စပီးခဉးကပတယ။ ဝင့ရညအိမပနခိနနောကက လိုကတယ။

အိမနားကစောင့ပီး တကသိုလကို လိုကတယ။ အဲလိုလုပရတာကို ထကနိုငကို သာယာနေတယ။ အတနးထဲ စာသငခိနဆို ရေ့ဆုံးတနးမာ ထကနိုငကိုတကထိုငတယ။ ဝင့ရညနောကထကနိုငကိုတကောကကောကလိုကတဲ့ သတငးက တောမီးလို ပံ့နံ့သားတယ။ အဲဒါကို စိမးလဲ့ဝေသိတော့ စိတဆိုးပီး ထကနိုငကို့ဆီဖုနးဆကတယ။ ဒီတခါ ထကနိုငကို့အလည့မို့ စိမးလဲ့ဝေဖုနးဆကတိုငး ခပစတယ။တညတော့ စိမးလဲ့ဝေ အငတာနကမာအောကား မေနောကနေတုနး သရီးဆမးဇာတကားတကားကို မတောတဆ ကည့မိသားတယ။ ထကနိုငကိုနဲ့လဲ အဆငမပေတော့ စိမးလဲ့ဝေ ဆာနေပီ။ သရီးဆမး ဇာတကားကည့ပီး စိတတေထလာတော့ လကနဲ့ အာသာဖေလိုကတယ။ စိမးလဲ့ဝေလဲ အပငမာ သရီးဆမးကို စမးသပခငလာတယ။ အဲဒါကောင့ထက နိုငကို့ဆီ စာတိုပို့လိုကတယ။ သရီးဆမးဖို့ သဘောတူတယမောင နောကနေ့ ထကနိုငကိုနဲ့ အတနးထဲမာတေ့တော့ စာကမးပိုးဝင့ရညအကောငးနဲ့ ထကနို ငကို့အစီအစဉတေကို စိမးလဲ့ဝေသိရတယ။ ပထမအဆင့ကို စိမးလဲ့ဝေလကခံသားတော့ ထကနိုငကိုက နောကတဆင့တကတယ။

စာကမးပိုးဝင့ရညက ရေ့ဆုံးတနးရဖို့ စောစောလာတတမနး ထကနိုငကိုသိထားတယ။ အဲဒီတော့ အတနးထဲဘယသူမ မလာခငဝင့ရညမငအောငထကနိုငကိုနဲ့ စိမးလဲ့ဝေက နမးပမယ့အဆင့။ ဒီအဆင့လဲ အကောကအထညဖောဖို့ သိပခကိုကူး။ ဆိုငကယစတနးမာ ဝင့ရညရဲ့ စကူပီလေးရပတာနဲ့ ထကနိုငကိုက အတနးထဲကို ပေးပီး စိမးလဲ့ဝေက အားပါးတရ နစနစကာကာစနမးတယ။ အရငလဲ နမးဖူးပေမဲ့ ဒီတခါက ဝင့ရညကိုမူဆယဖို့အတကမို့ စိမးလဲ့ဝေ စိတလုပရားနေမိတယ။ အခနးဝကို ဝင့ရညရောကလာပီး သူတို့နမးနေတာ မငသားတယ။ ဝင့ရညတံခါးဝမာကယပီး ခောငးကည့တယ။ ဝင့ရည ခောငးနေမယဆိုတာ ထကနိုငကိုသိပီးသား။ ထကနိုငကိုနဲ့ စိမးလဲ့ဝေ ခပကမးကမးနမးနေတာကည့ပီး ဝင့ရညရထလာတယ။ နုတခမးကိုဖိကိုကပီး နို့ တေကို အကီx{1039}x{1004}ီပေါက ဖိပတမိတယ။ ဆယမိနစလောကနေတော့ ထကနိုငကိုနဲ့ စိမးလဲ့ဝေ နမးနေတာပီးသားတယ။ အဲဒီအခိနမ ဝင့ရညသတိပနဝငလာ ပီး အတနးဝကနေ လည့ပနသားတယ။

ဝင့ရညရဲ့ ခေသံတေကားပီး ဒုတိယအဆင့လဲ အောငမငပီဆိုတာ ထကနိုငကို သဘောပေါကလိုကတယ။ တတိယနဲ့ အရေးအကီးဆုံးအဆင့ကို  ရောကလာပီ။ အဲဒါက စိမးလဲ့ဝေနဲ့ ဝင့ရညရငးနီးသားဖို့။ စိမးလဲ့ဝေကို ဝင့ရညနဲ့ မိတဖဲ့ခိုငးတယ။ မိနးကလေးခငးမို့ မခကလဘူး။ အခိနတိုအတငးမာပဲ  တပူးတဲတဲဖစသားတယ။ ရငးနီးသားတဲ့နောကညစတီးညစပတလိငအကောငးလေးတေ ဝင့ရညကို ပောခိုငးတယ။ ဝင့ရညဟာ စာကမးပိုးပေမဲ့ လိင ကိစကို စိတပါသူတယောကဖစနေတယ။   ထကနိုငကို့အစီအစဉတဆင့ပီး တဆင့တကလာအောငအခေအနေကလဲ ဖနတီးပေးထားတယ။ စိမးလဲ့ဝေ  ညီမဝမးကဲမငလာဆောငရိလို့ နယို တအိမလုံးသားကတဲ့အခိနစိမးလဲ့ဝေက စာမေးပဲအကောငးပပီး ကနနေခဲ့တယ။အိမမာ လူရငးသားတော့ ဝင့ရည ကို ညေနစာအတူကကို့ ခေါတယ။ ထကနိုငကို့ကိုလဲ ဘာဆကလုပရမလဲ မေးတယ။ ထကနိုငကို ပောတဲ့အတိုငး တီရပအရညကို ဘာမမခံဘဲ စိမးလဲ့ဝေ ဝတထားတယ။ ဝင့ရညရောကလာတော့ စိမးလဲ့ဝေဝတထားတာကည့ပီး ဘရာမပါမနး သိသားတယ။

နို့သီးခေါငးတေက တီရပအောကမာ သိသာထငရားနေတယလေ။ စိမးလဲ့ဝေက ဝင့ရညကို ဖကလိုကတော့ နို့အခငးခငးထိမိသားတယ။ ဝင့ရညရငထဲ  လပစစလိုငးဖတသားသလို ခံစားလိုကရတယ။ စိတတေလဲ ထလာတယ။ စိမးလဲ့ဝေလဲ ဝင့ရညအခေအနေကို ရိပမိတယ။ စိမးလဲ့ဝေ အိပခနးထဲရောက တော့ ဝင့ရညရဲ့ အဝတအစားတေ လဲခိုငးလိုကတယ။ စာကကရငသကတောင့သကသာမရိမာ စိုးလို့တဲ့။ ဝင့ရညစိတထဲ မသိုးမသန့ဖစသားပေမဲ့ သူလဲ  လိုခငနေတာဆိုတော့ ဘာမမပောဖစဘူး။ ရေခိုးခနးထဲဝငပီး စိမးလဲ့ဝေပေးတဲ့ တီရပနဲ့ ဘောငးဘီတိုကိုလဲတယ။ စိမးလဲ့ဝေက အခနးထဲမာ ရိုမန့ဆန တဲ့ တီးလုံးငိမ့ငိမ့ညောငးညောငးလေးတေ ဖင့ထားတယ။ တယောကမကနာ တယောကကည့လိုကတယ။ ဝင့ရညက မကမနခတပီး ကုတငဘေး စားပဲပေါတငတယ။ စိမးလဲ့ဝေက ဝင့ရညနားတိုးကပလာပီး နမးလိုကတယ။ လာအခငးခငးကလူကီစယပီး တဖညးဖညးအရိနတငလာတယ။  နောကတော့ ကုတငပေါရောကသားပီး အနမးတေက ပိုကမးလာတယ။

အစပိုငး စိမးလဲ့ဝေက ဦးဆောငနေပေမဲ့ နောကပိုငး ဝင့ရညက ပနဦးဆောငလာတယ။ စိမးလဲ့ဝေရဲ့ နို့နဲ့ နို့သီးခေါငးတေကို နမးစို့ကစားတယ။ ပီးတာနဲ့  အောကဆငးပီး စိမးလဲ့ဝေရဲ့ စောကဖုတနုတခမးသားတေကို လကတယ။ တခိနတညးမာပဲ နို့သီးခေါငးတေကို လကနဲ့ခေပေးတယ။ စောကစိကနေ ဖင ဝအထိ လာအပားလိုကလကပေးတဲ့အခိနမာတော့ စိမးလဲ့ဝေပါးစပက အောဟစမညတမးနေခဲ့ပါပီ။ အားးးကောငးတယ လကပေး ဝင့ အငး.အားအိုး  စိမးလဲ့ဝေရဲ့ ခနာကိုယက ကကသီးထနေတယ။ တဆတဆတတုနခငနေတယ။ သိပမကာခငမာ စိမးလဲ့ဝေ ကာမအရသာအထဋအထိပို ရောကတော့ မယဆိုတာ သတိထားမိတဲ့ ဝင့ရညက စောကဖုတလကနေတာ ရပလိုကတယ။ စိမးလဲ့ဝေ ဟာခနဲဖစသားပီး ဘာလို့ ရပလိုကရတာလဲ ဝင့ရည ငါ နင့ကို  ခဏလေးနဲ့ မပီးစေခငလို့ပါဟာ ဒီတခါတော့ စိမးလဲ့ဝေပနပုစုပေးရမဲ့ အလည့ပါ။ ဝင့ရညရဲ့ အမတလကဏာ နို့ထားထားတေကို ပနဆုပနယတယ။  ပနးရောငရင့ရင့နို့သီးခေါငးလေးတေကို လာနဲ့လကတယ။ သားနဲ့ ဖဖလေးကိုကတယ။

ပီးတော့ အောကပိုငးကို ဖညးဖညးခငး လောဆငးလာတယ။ ဝင့ရညရဲ့ စောကဖုတဟာ အမေးအမငကငးပီး သန့ရငးနေတယ။ စီးကနေတဲ့ အရည လေးတေက သူ့လောကအနံ့မပငးတာမို့ စိမးလဲ့ဝေ အသာအယာပဲ လာနဲ့သပတယ။ ဝင့ရညရဲ့ စောကဖုတကို မကနာအပလိုကခိနမာပဲ တံခါးဘဲလမည လာတယ။ စိမးလဲ့ဝေလဲ အဝတကပာကယာစပပီး တံခါးသားဖင့တော့ ထကနိုငကိုဖစနေတယ။ ထကနိုငကို့အစီအစဉထဲမာ သူလာမယဆိုတာမပါလို့  စိမးလဲ့ဝေ အံ့သသားတယ။  ထကနိုငကိုက တံခါးဆဲပိတပီး စိမးလဲ့ဝေကိုနမးတယ။ တီရပို ဆဲခတတယ။ သူ့အဝတတေကိုလဲ ခတတယ။ ကမးပေါ လဲခပီး စောကဖုတကို လီးထည့ဖို့လုပတယ။ အိမရေ့ခနးမာ ထကနိုငကိုက စိမးလဲ့ဝေကို လိုးတော့မယ။ ဝင့ရညက စိမးလဲ့ဝေကာနေတာနဲ့ တေ့တဲ့ တဘကလေး ကောကပတပီး အိမရေ့ဆီထကခဲ့တယ။ ဝင့ရညစိမးလဲ့ဝေနဲ့ ထကနိုငကိုကို မငလိုကရတော့ မကလုံးတေဝိုငးစကပူးကယသားတယ။  ထကနိုငကိုကလဲ ဝင့ရညကိုမငတော့ သူ့အိပမကတေတကယဖစလာပီဆိုတာ သိလိုကတယ။

မကမနခတထားတော့ ဝင့ရညက ပိုကည့ကောငးနေတယ။ ဝင့ရညရဲ့ နို့တေကို တဘကလေးက မနိုင့တနိုငဖုံးကယထားရတယ။ ထကနိုငကို့စံခိနမီလီး ကို ဝင့ရညမငပီး မကလုံးမခာနိုငတော့ဘူး။ အဲဒီအခိနမာ စိမးလဲ့ဝေက ဝင့ရညကို ကိုယတိုငလာခံစားကည့ပါလား ဝင့ရယ ဝင့ရညလဲ ထကနိုငကို့ နားကပလာတယ။ ဒူးထောကထိုငခပီး ထကနိုငကို့လီးကို ဆုပကိုငတယ။ ပီးတော့ ပါးစပကယကယဟပီး လီးတခောငးလုံးဝငအောငတခကတညး  စုပလိုကတယ။ စိမးလဲ့ဝေနဲ့ ထကနိုငကို ဝင့ရညရဲ့ အပုအမူကိုကည့ပီး အံ့အားသင့သားတယ။ စာကမးပိုးက ဒါတေဘယလိုတတနေပါလိမ့။ ဝင့ရည လညခောငးကို ထကနိုငကို့လီးက ထောကမိသားတော့ ဝင့ရညတအင့အင့ဖစသားရတယ။ ဝင့ရညရဲ့ ဒိသရုတအပီးမာတော့ ထကနိုငကို သူစိတကူးနဲ့  မနးခဲ့ရတဲ့ နို့တေကို ပယပယနယနယစို့နေရပါပီ။ ဝင့ရညနို့တေစို့နေရငး စိမးလဲ့ဝေစောကဖုတကို လကနဲ့လိုးပေးနေလိုကတယ။ ဝင့ရညရဲ့  ကောကကောငးတေက ထကနိုငကို့ရမကတေကို ပိုထနလာစေတယ။

နောကတော့ မဒီနစယောကကို အိပခနးထဲပင့ပီး တခီစီပီးအောငဘာဂာကိုငပေးတယ။ ထကနိုငကိုကတော့ ခုမ အစပဲရိသေးတယ။စိမးလဲ့ဝေရဲ့ ပေါငကို ဖဲကားပီး စောကဖုတဝမာ လီးတေ့ပီး တဆုံးဝငအောငဆောင့သငးလိုကတယ။ စိမးလဲ့ဝေက ရိုးနေပုံပါပဲ။ မကနာတောငမပကဘူး။ ဒါပေမဲ့ သူညညး တာက တောတောကယလာတော့ ဝင့ရညလဲ စိမးလဲ့ဝေပါးစပကို စောကဖုတတေ့ပီး ပိတပေးလိုကရတယ။ ဘေးအိမတေကားသားရငခကပီလေ။      ထကနိုငကိုအလိုးအဆောင့အောကမာ စိမးလဲ့ဝေတခါထပပီးသားတယ။ ထကနိုငကိုက လီးကို စိမးလဲ့ဝေ စောကဖုတထဲက ဆဲထုတပီး ဝင့ရညကိုစုပ ခိုငးတယ။ ဝင့ရညမငငးမိဘူး။ ငါးမိနစလောကလီးစုပခံပီး ထကနိုငကို ဝင့ရညကို ကုတငပေါလဲခိုငးတယ။ ဝင့ရညပေါတကခပီး ကစကစလစလစ စောကဖုတဝလေးမာ လီးတေ့တယ။ ဝင့ရညစောကဖုတက ထငသလောကအရညမထကသေးတော့ ထည့ရတာအဆငမပေဘူး။ ဒါနဲ့ ထကနိုငကိုက  တံတေးထေးခပီး ထည့ဖို့ကိုးစားတယ။

စိမးလဲ့ဝေနဲ့ မတူဘဲ ဝင့ရညစောကဖုတက တငးကပစေးပိုငနေတယ။ ထကနိုငကို အရိနတငပီးဆောင့တာကို ဝင့ရညက မကလုံးလေးမေးစငး လကက အိပရာခငးလေးဆုပဆဲပီး မပင့တပင့လေးညညးတယ။ ဝင့ရညကို လေးဘကထောကခိုငးပီး ဒေါ့ဂီပုံစံနဲ့ ဖုတတယ။ လီးအဝငနကတော့ ဝင့ရညခံစားရ တာပိုကောငးလာတယ။ ဘေးမာ စိမးလဲ့ဝေက နစခီလောကပီးထားတော့ မော့နေပီ။ ကားစင့နေတဲ့ ဝင့ရညအိုးတေကည့ရငး ဒေါ့ဂီဆဲနေတဲ့ ထကနိုငကို  ပီးခငလာတယ။ စူတူတူခေရဝေလးကလဲ သူ့ကို မကစပစပနေသလိုလို။ ဝင့ရညကို အထဲမာ ပီးရမလားမေးတော့ ခေါငးခါပတယ။ အဲဒါနဲ့ပဲ ထက နိုငကို လီးကိုဆဲထုတပီး သုကတေကို ဝင့ရညရဲ့ တငပါးနဲ့ ကောပေါပနးပေးလိုကတယ။ သုံးလောကလုံး ပငပနးနေကတာနဲ့ ခဏအိပကတယ။ အဲဒီညက  နောကထပနစခါထပဆဲဖစတယ။ ဘဲ့ရတဲ့အထိ ထကနိုငကိုက သူ့ရညးစားစိမးလဲ့ဝေကိုရော စာကမးပိုး ဝင့ရညကိုပါ လိုးဖုတနေခဲ့တယ။ သရီးဆမး လိုကဝမးဘိုငဝမးလိုကနဲ့ပေါ့။ ဝင့ရညလဲ ထကနိုငကို့အလိုးကို ကေသားတယ။ ဘဲ့ရတော့ တနယစီဝေးသားပီး မဆုံဖစတော့ဘူး။ ထကနိုငကိုကတော့  စိမးလဲ့ဝေနဲ့ အိမထောငကတယ။ ဝင့ရညက အပိုကီးနာမညခံနဲ့ ကာမဆနဆာလောငမတသိပမုတေကို တပဲတိုးပဲ ဖေရငးနေခဲ့ပါတော့တယပီးပါပီ။

 

Zawgyi

 

အမညံအပိဳx{1039}x{101C}ကီး

ထက္x{1014}x{103D}ိုငို နဲx{1037} စိမ္းလဲ့ေဝက အထကန္းေကာင္းသားဘဝတည္းက ခစူရည္းစားေတပါ။ အခု တကx{1039}x{1000}သိုလက္ေတာ့လဲ အတူတူပဲ။ x{1014}x{103D}စ္ေယာကုံးက အထန္ေတခည္းမိုx{1037} အဆင္ေပရင္ေပသလို လိငကံေလ့ရိပါတယ္။ တကx{1039}x{1000}သိုလန္းမာ သူတိုx{1037}မဖယရာလုပ္ေနတာကို သနx{1037}င္းေရးဝနမ္းနဲx{1037} ဆရာ ဆရာေမၾတ မၾကာခဏမိေပမဲ့ ဇင့ိုအေဖတိုငန္းx{1039}x{101C}ကီးက အသပာနဲx{1037} ေဖရင္းေပးေတာ့ ဘာပx{103F}နာမမဖစါဘူး။ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုက စိမ္းလဲ့ေဝကို အစဲx{1039}x{101C}ကီး စဲေနေတာ့ စိမ္းလဲ့ေဝက လx{103E}မ္းမိုးထားx{1014}x{103D}ိုငါတယ္။ မိေဘၾတ အိမာမရိတဲ့အခိနိုလဲ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုက စိမ္းလဲ့ေဝကို အိမ္ေခၚၿပီး ဖဳတ္ေလ့ရိပါတယ္။ ရတဲ့ အခင့ေရးကို ဖဳန္းမပစါဘူး။ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုေရာ စိမ္းလဲ့ေဝပါ လိငကံတိုင္း အသစဆန္းေတလုပိုx{1037} စိတားထကန္ၾကပါတယ္။ ထက္x{1014}x{103D}ိုငို  ဝင့ညို စသတိထားမိတာ စာေမးပဲ မစခင္x{1014}x{103D}စေလာကလိုကပါ။

အရင အတန္းလစာမားတာကတေၾကာင္း၊ စိမ္းလဲ့ေဝရိေနတာကတေၾကာင္းမိုx{1037} ဝင့ညို သတိမထားမိခဲ့ဘူး။ ဝင့ညတန္းထဲဝငာတာၾကည့္ၿပီး ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုတေယာကငကားရတယ္။ ဖစင္ေတာ့ အဲဒီေနx{1037}က စိမ္းလဲ့ေဝ အတန္းလစါတယ္။ သူတိုx{1037}ကမာၻထဲ ဝင့ညဝငာတာ စိမ္းလဲ့ေဝ မသိခဲ့ပါဘူး။ ဝင့ည ေရခံေမခံကန္းမာေရးေကာင္းသူတေယာက္။အကားအစင့ဖံx{1037}အထား ဘာမေပာစရာမလိုပါဘူး။ အဲ အထငားဆုံးကေတာ့ ဝင့ညဲx{1037} ေအာငငံx{1037}ၿဖိဳးတဲ့ ရငားေတပါ။ အေဝးကၾကည့င္ေတာငငမဲ့ဟာမိဳးေပါ့။ တခုx{101B}ိတာက ဝင့ညာ မကနူထူထဲထဲနဲx{1037} စာၾကမ္းပိုးပုံစံ x{1039}x{101C}ကီးပါ။ ဒါေပမဲ့ ဝင့ညဲx{1037} အၿပဳံးေတက ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုx{1037}ကို ဆဲေဆာငါတယ္။ အတန္းစေတာ့ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုက ေနာကုံးတန္းမာ ထိုငယ္။ စာၾကမ္းပိုး ဝင့္ ရညေတာ့ ေရx{1037}ဆုံးတန္းမာ ေနရာယူပါတယ္။ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုတေယာကရာမလစိုင္း ဝင့ညဲx{1037} ထိုငုံေနာက စင့ားေနတဲ့ တငါးကိုၾကည့္ၿပီး  တံေတးေတ တဂကက္ၿမိဳခေနမိတယ္။ သိပၾကာခငဲ ဆရာမ မိသားၿပီး အတန္းပငကိုင္းပါေတာ့တယ္။

စည္းကမ္းx{1039}x{101C}ကီးတဲ့ ဆရာမဖစ္ေနေတာ့ ထက္x{1014}x{103D}ိုငို အားနာၿပီး ထကာရတယ္။ အရင အတန္းပငကိုင္းရငက္x{1014}x{103D}ိုငို တေနရာရာသားေလ့ရိေပမဲ့ ဒီတခါေတာ့ ဘယမသားပါဘူး။ စာသငိန္ၿပီးၿပီး ဝင့ညကာေတာ့ ထက္x{1014}x{103D}ိုငို အနားကပ္ၿပီး မိတကါတယ္။ မဂx{1039}x{1004}လာပါ ကၽန္ေတာက္x{1014}x{103D}ိုငိုပါ ဟုတဲ့ ကၽန ဝင့ညါ မနကတန္းခိနုန္းက ဝင့ညို မေတx{1037}ဘူးေနာ္ ဟုတယင့ည္ေနx{1037}လယ ေရာကာ ဒါဆို မနကသငာေတ ကူးေပးရမလား အို ေနပါေစ၊ ဝင့ညရာမဆီ ေမးခဲ့ၿပီးၿပီး အဆင္ေပပါတယ္။ ေကးဇူးေနာ္. ဝင့ညန္ေတာ့မယ္ အင္း မနကန ေတx{1037}ၾကတာေပါ့ေနာ္ စာၾကမ္းပိုးမေလး ဝင့ညို စာနဲx{1037} မားေပမဲ့ ထက္x{1014}x{103D}ိုငို မေအာငငဲ့ပါဘူး။ အဲဒီေနx{1037}က ဝင့ညိုမန္းၿပီး ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုတေယာကုံးေလးခါ အာသာေဖခဲ့မိတယ္။ ဝင့ညို ဖဳတင္ေနခဲ့ၿပီ။ ဝင့ည လယင့ကူခဥ္းကပိုx{1037}ရမယထငူး။ ဒါေၾကာင့ိုx{1037} ထက္x{1014}x{103D}ိုငို ေသခာအစ္ီအစဥဆဲပါေတာ့တယ္။ စိမ္းလဲ့ေဝဆီ ဖုန္းဆကယ္။ ခစူရည္းစားမိုဘ အရငလဲ ဆက္ေနကပါပဲ။

ဒါေပမဲ့ ဒီတခါက ရည္x{101B}ယကဲx{1037}ပါ။ စုေလး ဒီေနx{1037} အတန္းမတကူးေနာ္။ ေနေကာင္းရဲx{1037}လား အင္း ေကာင္းပါတယ္။ မနကန္ေတx{1037}မယ္ေလ ေမာင္ စုေလးကို ေမာင္ေတာင္းဆိုခငာ x{101B}ိလိုx{1037} အင္း ေပာေလ ေမာင္ ဒီလိုၾကာ အခုအခိနိ စုေလးကို ေမာင္ေနရာတကာအလိုလိုကဲ့တယ္ေနာ္ လိုရင္းကို ေပာပါ ေမာငဲx{1037} ေမာငခု အဆန္းထငငိုx{1037} အင္း ဘာထငငာတဲ့လဲ။ စုေလးက လကံၿပီးသား အရငားေထာင္ၾကည့ါဦး စုေလးရဲx{1037}။ ဒါဆို ေပာေလ ဟို ဟို ေလ ေမာငရီးဆမ္း လုပငိုx{1037} ဘာေပာတယ္x{1014}x{103D}ာဘူးေကာငုတ္ ေၾသာင္းအလိုေတက ငါဖည့ည္းေပးရၿပီး ငါေတာင္းဆိုတာေလးတခုေလာက  x{1014}x{103D}ာဘူးေကာငဲ့လား၊ မင္း ေတာ္ေတာမတဘူး စုေလး ေသလိုကါလားဟဲ့ စိမ္းလဲ့ေဝ ေဒါသတx{1039}x{101C}ကီး ေရx{101B}တ္ၿပီး ဖုန္းခသားတယ္။ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုနဲx{1037} စိမ္းလဲ့ ေဝ သုံးေလးရက္ေလာကကားမေပာဖစူး။ အဲဒီအခိနာ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုက ဝင့ညို စၿပီးခဥ္းကပယ္။ ဝင့ညိမနိန္ေနာက လိုကယ္။

အိမားကေစာင့္ၿပီး တကx{1039}x{1000}သိုလို လိုကယ္။ အဲလိုလုပတာကို ထက္x{1014}x{103D}ိုငို သာယာေနတယ္။ အတန္းထဲ စာသငိနို ေရx{1037}ဆုံးတန္းမာ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုတကိုငယ္။ ဝင့ည္ေနာကက္x{1014}x{103D}ိုငိုတေကာက္ေကာကိုကဲ့ သတင္းက ေတာမီးလို ပံx{1037}x{1014}x{103D}ံx{1037}သားတယ္။ အဲဒါကို စိမ္းလဲ့ေဝသိေတာ့ စိတိုးၿပီး ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုx{1037}ဆီဖုန္းဆကယ္။ ဒီတခါ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုx{1037}အလည့ိုx{1037} စိမ္းလဲ့ေဝဖုန္းဆကိုင္း ခပစယ္။တညေတာ့ စိမ္းလဲ့ေဝ အငာနကာေအာကား ေမx{103E}ေx{1014}x{103D}ာက္ေနတုန္း သရီးဆမ္းဇာတားတကားကို မေတာဆ ၾကည့ိသားတယ္။ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုနဲx{1037}လဲ အဆငေပေတာ့ စိမ္းလဲ့ေဝ ဆာေနၿပီ။ သရီးဆမ္း ဇာတားၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတထလာေတာ့ လကဲx{1037} အာသာေဖလိုကယ္။ စိမ္းလဲ့ေဝလဲ အပငာ သရီးဆမ္းကို စမ္းသပငာတယ္။ အဲဒါေၾကာင့က္ x{1014}x{103D}ိုငိုx{1037}ဆီ စာတိုပိုx{1037}လိုကယ္။ သရီးဆမ္းဖိုx{1037} သေဘာတူတယ္ေမာင္ ေနာက္ေနx{1037} ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုနဲx{1037} အတန္းထဲမာေတx{1037}ေတာ့ စာၾကမ္းပိုးဝင့ညေၾကာင္းနဲx{1037} ထက္x{1014}x{103D}ို ငိုx{1037}အစီအစဥ္ေတကို စိမ္းလဲ့ေဝသိရတယ္။ ပထမအဆင့ို စိမ္းလဲ့ေဝလကံသားေတာ့ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုက ေနာကဆင့ကယ္။

စာၾကမ္းပိုးဝင့ည ေရx{1037}ဆုံးတန္းရဖိုx{1037} ေစာေစာလာတတန္း ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုသိထားတယ္။ အဲဒီေတာ့ အတန္းထဲဘယူမ မလာခငင့ညင္ေအာငက္x{1014}x{103D}ိုငိုနဲx{1037} စိမ္းလဲ့ေဝက နမ္းပမယ့ဆင့္။ ဒီအဆင့ဲ အေကာကထည္ေဖာိုx{1037} သိပၼခကx{1039}x{1021}ိဳကၻဴး။ ဆိုငယတန္းမာ ဝင့ညဲx{1037} စကူပီေလးရပာနဲx{1037} ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုက အတန္းထဲကို ေပးၿပီး စိမ္းလဲ့ေဝက အားပါးတရ x{1014}x{103D}စ္x{1014}x{103D}စာကာစနမ္းတယ္။ အရငဲ နမ္းဖူးေပမဲ့ ဒီတခါက္ ဝင့ညိုမx{103B}ဴဆယိုx{1037}အတကိုx{1037} စိမ္းလဲ့ေဝ စိတx{103C}ပားေနမိတယ္။ အခန္းဝကို ဝင့ည္ေရာကာၿပီး သူတိုx{1037}နမ္းေနတာ မငားတယ္။ ဝင့ညံခါးဝမာကယ္ၿပီး ေခာင္းၾကည့ယ္။ ဝင့ည္ ေခာင္းေနမယိုတာ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုသိၿပီးသား။ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုနဲx{1037} စိမ္းလဲ့ေဝ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းနမ္းေနတာၾကည့္ၿပီး ဝင့ည္x{101B}ထလာတယ္။ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကိုဖိကိုက္ၿပီး x{1014}x{103D}ိုx{1037} ေတကို အကီx{1039}x{1004}ီေပၚက ဖိပတိတယ္။ ဆယိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုနဲx{1037} စိမ္းလဲ့ေဝ နမ္းေနတာၿပီးသားတယ္။ အဲဒီအခိန ဝင့ညတိပနငာ ၿပီး အတန္းဝကေန လည့နားတယ္။

ဝင့ညဲx{1037} ေခသံေတၾကားၿပီး ဒုတိယအဆင့ဲ ေအာငင္ၿပီဆိုတာ ထက္x{1014}x{103D}ိုငို သေဘာေပါကိုကယ္။ တတိယနဲx{1037} အေရးအx{1039}x{101C}ကီးဆုံးအဆင့ို  ေရာကာၿပီ။ အဲဒါက စိမ္းလဲ့ေဝနဲx{1037} ဝင့ညင္းx{1014}x{103D}ီးသားဖိုx{1037}။ စိမ္းလဲ့ေဝကို ဝင့ညဲx{1037} မိတဲx{1037}ခိုင္းတယ္။ မိန္းကေလးခင္းမိုx{1037} မခကဘူး။ အခိနိုအတင္းမာပဲ  တပူးတဲတဲဖစားတယ္။ ရင္းx{1014}x{103D}ီးသားတဲ့ေနာကစီးညစတိငေၾကာင္းေလးေတ ဝင့ညို ေပာခိုင္းတယ္။ ဝင့ညာ စာၾကမ္းပိုးေပမဲ့ လိင္ ကိစx{1039}x{1005}ကို စိတါသူတေယာကစ္ေနတယ္။   ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုx{1037}အစီအစဥဆင့္ၿပီး တဆင့ကာေအာငေခအေနကလဲ ဖနီးေပးထားတယ္။ စိမ္းလဲ့ေဝ  ညီမဝမ္းကဲမဂx{1039}x{1004}လာေဆာငိလိုx{1037} နယx{1039}x{1000}ိဳ တအိမုံးသားၾကတဲ့အခိနိမ္းလဲ့ေဝက စာေမးပဲအေၾကာင္းပၿပီး ကန္ေနခဲ့တယ္။အိမာ လူရင္းသားေတာ့ ဝင့ည္ ကို ေညနစာအတူကx{1039}x{1019}ိဳ့ ေခၚတယ္။ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုx{1037}ကိုလဲ ဘာဆကုပမလဲ ေမးတယ္။ ထက္x{1014}x{103D}ိုငို ေပာတဲ့အတိုင္း တီရပရညို ဘာမမခံဘဲ စိမ္းလဲ့ေဝ ဝတားတယ္။ ဝင့ည္ေရာကာေတာ့ စိမ္းလဲ့ေဝဝတားတာၾကည့္ၿပီး ဘရာမပါမန္း သိသားတယ္။

x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေတက တီရပ္ေအာကာ သိသာထငားေနတယ္ေလ။ စိမ္းလဲ့ေဝက ဝင့ညို ဖကိုက္ေတာ့ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အခင္းခင္းထိမိသားတယ္။ ဝင့ညငဲ  လပစx{103C}ိင္းဖတားသလို ခံစားလိုကတယ္။ စိတ္ေတလဲ ထလာတယ္။ စိမ္းလဲ့ေဝလဲ ဝင့ညေခအေနကို ရိပိတယ္။ စိမ္းလဲ့ေဝ အိပန္းထဲေရာက္ ေတာ့ ဝင့ညဲx{1037} အဝတစားေတ လဲခိုင္းလိုကယ္။ စာကကငက္ေတာင့ကာမရိမာ စိုးလိုx{1037}တဲ့။ ဝင့ညိတဲ မသိုးမသနx{1037}စားေပမဲ့ သူလဲ  လိုခင္ေနတာဆိုေတာ့ ဘာမမေပာဖစူး။ ေရခိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီး စိမ္းလဲ့ေဝေပးတဲ့ တီရပဲx{1037} ေဘာင္းဘီတိုကိုလဲတယ္။ စိမ္းလဲ့ေဝက အခန္းထဲမာ x{101B}ိုမနx{1037}န္ တဲ့ တီးလုံးၿငိမ့္ၿငိမ့္ေညာင္းေညာင္းေလးေတ ဖင့ားတယ္။ တေယာကက္x{1014}x{103D}ာ တေယာက္ၾကည့ိုကယ္။ ဝင့ည မကနၽတ္ၿပီး ကုတင္ေဘး စားပဲေပၚတငယ္။ စိမ္းလဲ့ေဝက ဝင့ညားတိုးကပာၿပီး နမ္းလိုကယ္။ လာအခင္းခင္းကလူကီစယ္ၿပီး တဖည္းဖည္းအရိနငာတယ္။  ေနာက္ေတာ့ ကုတင္ေပၚေရာကားၿပီး အနမ္းေတက ပိုၾကမ္းလာတယ္။

အစပိုင္း စိမ္းလဲ့ေဝက ဦးေဆာင္ေနေပမဲ့ ေနာကိုင္း ဝင့ည ပန္ဦးေဆာငာတယ္။ စိမ္းလဲ့ေဝရဲx{1037} x{1014}x{103D}ိုx{1037}နဲx{1037} x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေတကို နမ္းစိုx{1037}ကစားတယ္။ ၿပီးတာနဲx{1037}  ေအာကင္းၿပီး စိမ္းလဲ့ေဝရဲx{1037} ေစာကုတ္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားေတကို လကယ္။ တခိနည္းမာပဲ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေတကို လကဲx{1037}ေခေပးတယ္။ ေစာကိကေန ဖင္ ဝအထိ လာအပားလိုကက္ေပးတဲ့အခိနာေတာ့ စိမ္းလဲ့ေဝပါးစပ ေအာစညမ္းေနခဲ့ပါၿပီ။ အားးးေကာင္းတယ္ လက္ေပး ဝင့္ အင္း.အားအိုး  စိမ္းလဲ့ေဝရဲx{1037} ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ ၾကကီးထေနတယ္။ တဆတတုနင္ေနတယ္။ သိပၾကာခငာ စိမ္းလဲ့ေဝ ကာမအရသာအၾထဋထိပx{1039}x{1000}ိဳ ေရာက္ေတာ့ မယိုတာ သတိထားမိတဲ့ ဝင့ည ေစာကုတက္ေနတာ ရပိုကယ္။ စိမ္းလဲ့ေဝ ဟာခနဲဖစားၿပီး ဘာလိုx{1037} ရပိုကတာလဲ ဝင့ည္ ငါ နင့ို  ခဏေလးနဲx{1037} မၿပီးေစခငိုx{1037}ပါဟာ ဒီတခါေတာ့ စိမ္းလဲ့ေဝပနဳစုေပးရမဲ့ အလည့ါ။ ဝင့ညဲx{1037} အမတကx{1039}x{1001}ဏာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ထားထားေတကို ပနုပယယ္။  ပန္းေရာငင့င့္x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးေတကို လာနဲx{1037}လကယ္။ သားနဲx{1037} ဖဖေလးကိုကယ္။

ၿပီးေတာ့ ေအာကိုင္းကို ဖည္းဖည္းခင္း ေလာဆင္းလာတယ္။ ဝင့ညဲx{1037} ေစာကုတာ အေမးအမငင္းၿပီး သနx{1037}င္းေနတယ္။ စီးကေနတဲ့ အရည္ ေလးေတက သူx{1037}ေလာကနံx{1037}မပင္းတာမိုx{1037} စိမ္းလဲ့ေဝ အသာအယာပဲ လာနဲx{1037}သပယ္။ ဝင့ညဲx{1037} ေစာကုတို မက္x{1014}x{103D}ာအပိုကိနာပဲ တံခါးဘဲလည္ လာတယ္။ စိမ္းလဲ့ေဝလဲ အဝတပာကယာစပ္ၿပီး တံခါးသားဖင့္ေတာ့ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုဖစ္ေနတယ္။ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုx{1037}အစီအစဥဲမာ သူလာမယိုတာမပါလိုx{1037}  စိမ္းလဲ့ေဝ အံ့ၾသသားတယ္။  ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုက တံခါးဆဲပိတ္ၿပီး စိမ္းလဲ့ေဝကိုနမ္းတယ္။ တီx{101B}ပx{1039}x{1000}ိဳ ဆဲခၽတယ္။ သူx{1037}အဝတ္ေတကိုလဲ ခၽတယ္။ ၾကမ္းေပၚ လဲခၿပီး ေစာကုတို လီးထည့ိုx{1037}လုပယ္။ အိမ္ေရx{1037}ခန္းမာ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုက စိမ္းလဲ့ေဝကို လိုးေတာ့မယ္။ ဝင့ည စိမ္းလဲ့ေဝကာေနတာနဲx{1037} ေတx{1037}တဲ့ တဘက္ေလး ေကာကတ္ၿပီး အိမ္ေရx{1037}ဆီထကဲ့တယ္။ ဝင့ညိမ္းလဲ့ေဝနဲx{1037} ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုကို မငိုကေတာ့ မကုံးေတဝိုင္းစကဴးကယားတယ္။  ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုကလဲ ဝင့ညိုမင္ေတာ့ သူx{1037}အိပက္ေတတကယစာၿပီဆိုတာ သိလိုကယ္။

မကနၽတားေတာ့ ဝင့ည ပိုၾကည့္ေကာင္းေနတယ္။ ဝင့ညဲx{1037} x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကို တဘက္ေလးက မx{1014}x{103D}ိုင့x{1014}x{103D}ိုငုံးကယားရတယ္။ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုx{1037}စံခိနီလီး ကို ဝင့ညင္ၿပီး မကုံးမခာx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘူး။ အဲဒီအခိနာ စိမ္းလဲ့ေဝက ဝင့ညို ကိုယိုငာခံစားၾကည့ါလား ဝင့ယ္ ဝင့ညဲ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုx{1037} နားကပာတယ္။ ဒူးေထာကိုငၿပီး ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုx{1037}လီးကို ဆုပိုငယ္။ ၿပီးေတာ့ ပါးစပယယၿပီး လီးတေခာင္းလုံးဝင္ေအာငခကည္း  စုပိုကယ္။ စိမ္းလဲ့ေဝနဲx{1037} ထက္x{1014}x{103D}ိုငို ဝင့ညဲx{1037} အပဳအမူကိုၾကည့္ၿပီး အံ့အားသင့ားတယ္။ စာၾကမ္းပိုးက ဒါေတဘယိုတတ္ေနပါလိမ့္။ ဝင့ည္ လည္ေခာင္းကို ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုx{1037}လီးက ေထာကိသားေတာ့ ဝင့ညအင့င့စားရတယ္။ ဝင့ညဲx{1037} ဒိသx{101B}ုတၿပီးမာေတာ့ ထက္x{1014}x{103D}ိုငို သူစိတူးနဲx{1037}  မန္းခဲ့ရတဲ့ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကို ပယယယယိုx{1037}ေနရပါၿပီ။ ဝင့ည္x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတစိုx{1037}ေနရင္း စိမ္းလဲ့ေဝေစာကုတို လကဲx{1037}လိုးေပးေနလိုကယ္။ ဝင့ညဲx{1037}  ေကာက္ေၾကာင္းေတက ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုx{1037}ရမက္ေတကို ပိုထနာေစတယ္။

ေနာက္ေတာ့ မဒီx{1014}x{103D}စ္ေယာကို အိပန္းထဲပင့္ၿပီး တခီစီၿပီးေအာငာဂာကိုင္ေပးတယ္။ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုကေတာ့ ခုမ အစပဲရိေသးတယ္။စိမ္းလဲ့ေဝရဲx{1037} ေပါငို ၿဖဲကားၿပီး ေစာကုတမာ လီးေတ့ၿပီး တဆုံးဝင္ေအာင္ေဆာင့င္းလိုကယ္။ စိမ္းလဲ့ေဝက x{101B}ိုးေနပုံပါပဲ။ မက္x{1014}x{103D}ာေတာငပကူး။ ဒါေပမဲ့ သူညည္း တာက ေတာ္ေတာယာေတာ့ ဝင့ညဲ စိမ္းလဲ့ေဝပါးစပို ေစာကုတ္ေတ့ပ္ီး ပိတ္ေပးလိုကတယ္။ ေဘးအိမ္ေတၾကားသားရငက္ၿပီေလ။      ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုအလိုးအေဆာင့္ေအာကာ စိမ္းလဲ့ေဝတခါထပ္ၿပီးသားတယ္။ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုက လီးကို စိမ္းလဲ့ေဝ ေစာကုတဲက ဆဲထုတ္ၿပီး ဝင့ညိုစုပ္ ခိုင္းတယ္။ ဝင့ညငင္းမိဘူး။ ငါးမိနစ္ေလာကီးစုပံၿပီး ထက္x{1014}x{103D}ိုငို ဝင့ညို ကုတင္ေပၚလဲခိုင္းတယ္။ ဝင့ည္ေပၚတကၿပီး ကစစစစ္ ေစာကုတေလးမာ လီးေတ့တယ္။ ဝင့ည္ေစာကုတ ထငေလာကရညထက္ေသးေတာ့ ထည့တာအဆငေပဘူး။ ဒါနဲx{1037} ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုက  တံေတးေထးခၿပီး ထည့ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကိဳးစားတယ္။

စိမ္းလဲ့ေဝနဲx{1037} မတူဘဲ ဝင့ည္ေစာကုတ တင္းကပ္ေစးပိုင္ေနတယ္။ ထက္x{1014}x{103D}ိုငို အရိနင္ၿပီးေဆာင့ာကို ဝင့ည မကုံးေလးေမးစင္း လက အိပာခင္းေလးဆုပဲၿပီး မပင့ပင့္ေလးညည္းတယ္။ ဝင့ညို ေလးဘက္ေထာကိုင္းၿပီး ေဒါ့ဂီပုံစံနဲx{1037} ဖဳတယ္။ လီးအဝငက္ေတာ့ ဝင့ညံစားရ တာပိုေကာင္းလာတယ္။ ေဘးမာ စိမ္းလဲ့ေဝက x{1014}x{103D}စီေလာက္ၿပီးထားေတာ့ ေမာ့ေနၿပီ။ ကားစင့္ေနတဲ့ ဝင့ညိုးေတၾကည့င္း ေဒါ့ဂီဆဲေနတဲ့ ထက္x{1014}x{103D}ိုငို  ၿပီးခငာတယ္။ စူတူတူေခရေဝလးကလဲ သူx{1037}ကို မကပစေနသလိုလို။ ဝင့ညို အထဲမာ ၿပီးရမလားေမးေတာ့ ေခါင္းခါပတယ္။ အဲဒါနဲx{1037}ပဲ ထက္ x{1014}x{103D}ိုငို လီးကိုဆဲထုတ္ၿပီး သုက္ေတကို ဝင့ညဲx{1037} တငါးနဲx{1037} ေကာေပၚပန္းေပးလိုကယ္။ သုံးေလာကုံး ပငန္းေနၾကတာနဲx{1037} ခဏအိပ္ၾကတယ္။ အဲဒီညက  ေနာကပ္x{1014}x{103D}စါထပဲဖစယ္။ ဘဲx{1037}ရတဲ့အထိ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုက သူx{1037}ရည္းစားစိမ္းလဲ့ေဝကိုေရာ စာၾကမ္းပိုး ဝင့ညိုပါ လိုးဖဳတ္ေနခဲ့တယ္။ သရီးဆမ္း လိုကမ္းဘိုငမ္းလိုကဲx{1037}ေပါ့။ ဝင့ညဲ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုx{1037}အလိုးကို ေx{1039}x{101E}ကသားတယ္။ ဘဲx{1037}ရေတာ့ တနယီေဝးသားၿပီး မဆုံဖစ္ေတာ့ဘူး။ ထက္x{1014}x{103D}ိုငိုကေတာ့  စိမ္းလဲ့ေဝနဲx{1037} အိမ္ေထာငတယ္။ ဝင့ည အပိဳx{1039}x{101C}ကီးနာမညံနဲx{1037} ကာမဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ဆာေလာငတိပx{103C}ေတကို တၿပဲတိုးပဲ ေဖရင္းေနခဲ့ပါေတာ့တယ္ၿပီးပါၿပီ။