ဆရာမရဲ့လိုးပါဆက်လိုးပါ

ဆရာမရဲ့လိုးပါဆကလိုးပါ

ဆရာမ စောကပတထဲ လီးဒစဝငသားပီနော…၊ ဒူးနစဖကပေါ လကထောကပီး အသာကုနးပေးပါ..၊ ဒါမ နောကက လီးအကုနဝငအောင ထိုးသငးပီး ကောငးကောငး ဆောင့လိုးလို့ ရမာ…” “ အရမးကီး ထိုးမသငးပါနဲ့အုံး ရင…ကပနေတာ…၊ ဖညးဖညး ပဲ သငးပါအုံး ရင့..” ကုနးပေးပီးနောက ခေါငးလေးကို နောကသို့ လည့ကာ လမးပောသည..။ စိုးခိုငကလညး ခေါငးငဲ့လာတာ အလိုကသင့ဖစသား၍ ဆရာမလေး၏ နုတခမးကို တစခကလမးဆဲစုပလိုကရာ ပတကနဲ အသံမညသည..။ “ ဟင့….ကည့ပါလား…တကယပါပဲ…” “ ဘာဖစလို့လဲ ဆရာမရဲ့..ဟဲဟဲ ဟဲ…” “ သားပါ….လူကို နမးလား စုပလားနဲ့…” “ အော…ဆရာမရယ… စောကပတထဲ လီးဒစတောင သငးထားပီပဲ…၊ ပါးစပစုပတာ နမးတာ ဘာဖစလို့လဲ..၊ ခေါငး နောကလည့ပေးစမးပါအုနး..” “ အို…ဟင့….ဘာလုပအုံးမလို့လဲ…” “ ဆရာမရဲ့ နုတခမးကို စုပနမးခငလို့…ပေါ့…” “ ဟာ….သား …. မနမးနဲ့..” “ ဆရာမကလဲ ဗာ… အလိုးတော့ခံနေပီး အနမးကမ နမောတန့တိုနေတယ…” “ ဟာ…အဲ့လိုတေ မပောနဲ့…” “ စောကပတထဲ လီးထပထိုးသငးမယ နော…” ဆရာမလေးက ဘာမမပောတော့..။ ခါးညတကာ ဖငကီးကို နောကကော့ပေးသည..။

ပါးစပက မပောသောလညး လီးသငးရန အလိုကသင့ နေပေးထားရာ ဆကထိုးသငးဖို့ ပောသညနင့ မခားပါ..။ စိုးခိုငက စုံကိုငဆဲထားသော နို့ကီးနစလုံးကိုလညး ပို၍ တငးတငး ဆဲညစသည.။ ဖငပောငကီးကို မသိမသာ ဝိုက၍လုပပေးရာ စောကပတထဲဝငနေသော လီးဒစကီးနင့ စောကခေါငးဝကို ထိုးမေလည့သလို ဖစလက ဆရာမလေး တုနခါတန့လုပသားသည.။ “ ကတ…ကာ…ကုနးဆိုလို့ ကုနးပေးထားပီပဲဟာ….လုပပေါ့လို့…” “ ဆရာမ စောကပတက အတောကဉးတယ..လီးဆကသငးလို့ နာရင တအားမအောနဲ့ နော..၊ ဟိုအခနးထဲက ကားကုနအုနးမယ..” “ ဟာ…အရမးနာမာလား…” “ ကောငးလညး ကောငးမာပါ..၊ ဆရာမလညး အသိသားနဲ့…” “ အို….ကမက ဘာကို သိရမာလဲ…လို့…” “ စောကပတထဲ လီးထိုးသငးတာ အရမးခံလို့ကောငးတယ ဆိုတာကိုလေ…” “ ဟန့…ကတ…သားစမးပါ…၊ အဲဒါကို ကမက ဘယလိုလုပသိရမာလဲ…” “ ဆရာမ အရငက အလိုးခံဖူးတယ မဟုတလား…” “ ဟာ….ဘာတေ လာပောနေမနး မသိဘူး..၊ ကဲ…လုပမာလား မလုပရငလဲ ဖယတော့…တကယပဲ…လူကို စိမပေနပေနဲ့ လုပနေတာ.. သူ့မယားကနေတာပဲ..” “ ဟဲဟဲ….လိုးမယ…လိုးမယ…ကဲ….သငးပီ…” အိုငရငး၏ ဘယဖကဖငလုံး တစတစကီးကို အားမနာတမး ဆုပကိုငကာ ဖိထိုးသငးခလိုကလေတော့သည..။

“ ဗစ….ဘုဘု……ဘပ…အားပါးပါး…နာတယ…ဖညးဖညး…..ဘုဘု ဘပ…ဘပ….အား ကတကတ….အမလေးလေး…” လီးကီးသည ဆရာမလေး၏ ကဉးကပသော စောကခေါငးပေါကလေးထဲသို့ တစ၍တစ၍ တိုးဝငသည..။ အိုငရငးမာ လီးအစစနင့ မဟုတသောလညး ရာဘာလီးအတု စောကပတထဲ ထိုးသငးတာခံဖူးပီး၊ ကိုယတိုငလညး ခရမးသီးကဲ့သို့သော ရညမောမော အရာမားကို အသုံးပုကာ အဖုတကို ထိုးကလိ အာသာဖေနေသော မိနးကလေးမို့ စောကပတက လီးဝငလမးဖောင့အောင အလိုလို လုပပေးတတနေသည..။ လီးကီးသည စောကပတလေးထဲသို့ အဆုံးပင ဝငသားလေတော့သည..။ လီးဝငအောင ထိုးသငးပီးနောက စိုးခိုငက ဆဲထုတပနသငးနင့ လိုးပါလေတော့သည..။ လိုးရငးလညး အိပခနးထဲသို့ လမးကည့သည..။ အိုငရငးကလညး အလိုးခံရငး လမးကည့မိသည..။ ပနးအိဖူတို့ ဆရာတပည့နစယောကကတော့ အပတကို ကဲနေကသည..။ အိပခနးဝတင စုံတဲတစတဲ လိုးနေဆောနေကသညကို လုံးလုံး မသိက..။ ကာမယမးအိုး ပေါကကဲကာ အပီကို ပတနေကသည..။

“ ဖတဖတ….ပစပစ…..ဖတ..ဖတ…ဖု .ဖု…ဖတ…” “ အားပါးပါး…ကောငးလိုကတာ တီခယရယ…၊ ပတစမးပါရင့… အမလေးနော… သမီးနို့ကိုလညး ဆဲအုနးလေ…၊ တီခယရဲ့.. အားအား…ကောငးတယ… ကောငးတယ အမလေး ထိတယ…အဲလိုမိုး ဖိဖိ ပတပေးစမးပါ ရင့…” “ ကော့လေ…ပနးအိ… ဖငကီး ကော့ကော့ပေး..၊ ဟုတပီ…တီခယ့နို့ကီးတေကိုလညး လမးဆဲလေ…၊ အ…အား…..တအားဆဲစမးပါ…ကလေးရ…မငးစောကပတကို ဖိပတရတာ..ကောငးလိုကတာကာ..” နောကဆုံးတငတော့ …. “ ပတ…ပတ…ဖိပတပစစမးပါ…တီခယရဲ့…သမီးလာတော့မယ…ထကတော့မယ….တအားပတ… တီခယပတပေးတာ သိပမိုကတာပဲ…အား….ဟင့…ဟင့….ထကပီ…အိ….အီး…ရီး…အား….အား…” ပနးအိဖူတစယောက တီ ဆားတို့ခံရသလို ကော့ပံလနကာ ပီးသားသည..။ စတယလာလညး ရေ့ဆင့နောကဆင့ ဆိုသလိုပင ပီးရသည..။ “ ဟာ…ဘာလို့ ထုတတာလဲ….လိုးပါရင့….ကမကို ဆကလိုးပါ…စောကပတထဲ လီး ပနသငးပါ….” ပီး တော့ရန သိပမဝေးတော့ပဲ ကာမဆိပအပည့ တကလက အရမးကို နာထနေလေသော အိုငရငးမာ စောကပတထဲမ လီးကီး ဆဲထုတသားသည့အတက ဆန့တငံ့ငံ့ ကီးဖစသားရသညမို့ အငမးမရပင အောဟစပောလိုကမိသည..။

ကာမအရသာ အပည့အဝ ခံစားရပီးနောက အနားယူသလို တစယောကနင တစယောက ဖကရငး မိနးနေကသည့ အိပခနးထဲမ မိနးကလေး နစယောကသည ဆရာမလေး အိုငရငး၏ အာသာငမးငမး ရမကပငးပငး ပောလိုကသည့ စကားသံမားကို အတိုငးသားပင ကားလိုကကသည..။ ဆရာမလေးစတယလာနင့ ပနးအိဖူတို့သည အသံထကလာရာဆီသို့ ပိုငတူပင လမးကည့မိကသည..။ ထိုအခိနမာပင စိုးခိုငကလညး အိပခနးဝမ အခနးစညးကို ညာလကဖင့ သိမးကာ ဘေးသို့ တနးဖယလိုကသည..။ အခနးစညး ပင့သားသဖင့ စိုးခိုငနင့ ဆရာမလေး အိုငရငးတို့ဖစနေကပုံကို အိပခနးထဲရိ မိနးကလေးနစယောကက ကောငးကောငးကီးပင လမးမငလိုကကရလေတော့သည..။ စိုးခိုငနင့ ဆရာမလေး အိုငရငးတို့ ဘယလိုအခေအနေဖစကာ ဘယစခနးဆိုကခဲ့ကသညကို ဒကကနဲပင သိသာနိုငသည..။ သို့လော သို့လောပင သံသယပားစရာ မလို..။ မိနးကလေးနစယောကမာ မထငမတသော မငကငးကောင့ မကလုံးအဝိုငးသား၊ ပါးစပအဟောငးသား ဖစကုနကသည.။ စိုးခိုငရောကလာမညကို ပနးအိဖူက သိထားသလို အိုငးရငးဝငလာမညကိုလညး စတယလာက သိထားသည..။ သို့သော အိုငရငးနင့ စိုးခိုငတို့ လိုးဖစကမညကိုတော့ သူတို့ လုံးဝမထင..။ စိုးခိုငကို မငရ၍ စတယလာအံသသားရသလို အိုငရငးကို မငတေ့ရ၍ ပနးအိဖူလညး အံ့အားသင့သားရသည..။

အိုငရငးနင့ စိုးခိုငတို့ လိုးဖစသားကပီးဖစကောငးကို သိသားကတော့ ပနးအိဖူရော စတယလာပါ စိတအရမးလုပရားကုနကသည..။ ဆရာမလေး အိုငရငးလညး အံ့သတုနလုပသည.. ။ မိနးကလေး သုံးယောကစလုံး ကကသေသေ ကုနကသည..။ ဘာလုပ၍ ဘာပောရမနးကို မသိကတော့..။ စိုးခိုငကတော့ ဘာလုပရမညကို သိသည..။ ငနဲသားသည ဘာမပောမနေ..။ တုံ့ဆိုငးနောကတန့နေခငးလညး မရိ..။ အိပခနးထဲသို့ ခေလမးသကသကနင့ လောကလမးဝငသားသည..။ အိုငရငးကို လိုးနေရာမ ဆဲထုတထားသော လီးကီးသည အသကုနမတထောငကာ တငေါ့ငေါ့ လုပခါရမး၍ နေသည..။ ဆရာမလေး အိုငရငးမာလညး အလိုးခံနေရငးတနးလနး ဆဲထုတသားသည့အတက ဒူနစဖကပေါ လကထောကကာ ခပကိုငးကိုငး ကုနလကသားရိနေရာမ အသာမတတပရပလိုကသည..။ အိပခနးထဲ ခုတငထကမ ဆရာမလေး စတယလာသည အားကနဲ အိုးကနဲ ရေရတကာ ဆဲမိဆဲရာ ခေါငးအုံးတစလုံးဆဲယူကာ ရငတငဖိကပပိုကသည..။ ယောကားသားကီးတစယောကရေ့မောကတင ကိုယဝတအကတကတ အလတလတဖင့ ဗလာကိုယလုံးတီး ၊ ဖငကီးအပောငသား၊ နို့ကီးအဖေးသား၊ စောကပတကီး အပူးသား ရိနေရမုကောင့ ကမနးကတနး လုပမိလုပရာ လုပလိုကခငးပါ..။ ပနးအိဖူတစယောကသာ အေးအေးဆေးဆေး ရိနေသည..။

စိုးခိုင ဘယလို စခနးဆကသားမညကို ကောငမလေးက ရိပမိနေပီကိုး…။ မူလစီစဉထားသညထက၊ တစယောကပိုကာ ဆရာမလေး အိုငရငးပါ အတူပါဝငလာမညမို့လညး ခာတိတမလေး ပိုသဘောကနေလေသည..။ ခေါငးအုနးကီး ရငတငပိုကလိုကသောကောင့ စတယလာ၏ ရငဘတနင့ ပေါငကားတို့ကတော့ အကာအကယ ဖစသားရသည..။ တငပါးဆုံမို့မို့တစတစကီးနင့ ပေါငတနတုတတုတဖိုးဖိုးတေကတော့ အထငးသား အရငးသား ။ မကနာခငးဆိုငလို ရိနေသော စိုးခိုငကတော့ စတယလာ၏ ဖငကီးပောငဝငးနေသညကို မမငနိုငသေး..။ ပေါငတနကီးတေ အဖေးသား ရိနေသညကိုတော့ မငနေရသည..။ စိုးခိုငက ခုတငရိရာသို့ တနးတနးမတမတပင သားသည..။ ဆရာမလေး စတယလာသည မကလုံးလေး ကလယကလယ ဖင့ စိုးခိုငကို ကောငကည့နေသည..။ စိုးခိုင ခုတငပေါတကသည..။ ပီးတော့ စတယလာကို လူရော ခေါငးအုနးပါ တစခါတညး ဆဲပေ့ဖကလိုကသည..။

စိုးခိုငသည သညနေရာတင ရိနေသော မိနးကလေး သုံးယောကတင ပနးအိဖူက သူလိုးနေသည့ မိနးကလေး ၊ ပိုငပီးသား..။ ဆရာမလေး အိုငရငးကလညး စောစောလေးကပဲ လိုးခဲ့ပီးသူ..။ ပိုငနေပီဟု ဆိုနိုငသည..။ မပိုငသေးတာက ဆရာမလေး စတယလာသာ ရိသည..။ ဒါကောင့ ဆရာမလေး စတယလာကိုလညး အပိုငကိုငနိုငရန စိုးခိုငက လကမနခေမန လုပလိုကခငးဖစသည..။ ဆရာမလေး စတယလာ နာကီးကောငးကိုတော့ အပတပင သိပီးပါပီ..။ ထကနေသော ရမကဇောတို့လညး တငေ့ငေ့ ရိနေသေးသညကိုလညး နားလညသည..။ အပိုငကိုငရဖို့ ဘာမ မခက..။ ရဲရဲနင့ ခပကဲကဲ လုပဖို့သာ လိုသည..။ ပေ့ထူ၍ ပါလာသော ဆရာမလေးစတယလာကို ခပကမးကမးပင ဆဲလည့၍ မေ့ရာပေါ မောကလကဖစအောင တနးလဲခသည..။ “ အို…အို….ဟင့….ဘာလုပမလို့လဲ…ဖယဖယ….လကကိုလတပါ…မလုပပါနဲ့ ရင… မလုပပါနဲ့….ဟင့ဟင့…” ဆရာမလေး စတယလာမာ အလန့တကား ရေရတငငးဆနရငး စိုးခိုငတနးခသည့အတိုငး လဲကသည..။ စိုးခိုငလုပလိုကပုံကလညး တကယ့ကို အခေအနေကို ကောငးကောငး အသုံးခသည့ ပိုငကက..။ မောကရကဖစအောင တနးခလိုကရာတင ဆရာမလေးမာ ခေါငးအုနးကီးရငခငပိုကရကနင့ ဝမးလားမောကလဲကသားလေရာ၊ ရငဘတနင့ ဝမးဗိုကအောကတင ခေါငးအုနးခုထားသလို ဖစသားသည..။

ဝမးလားမောကကသားသညဆိုသောလညး တကယတော့ ဒူးတုတကာ ဝပပေးသည့ အနေအထားမိုး ဖစနေသည..။ သညကားထဲတင ဒူးနစဘကကလညး ခေါငးအုနးဘေးတင ညပခသလိုပုမိပနရာ ဖငကီး ပိုထောငတကသည..။ စိုးခိုငကလညး ဆရာမလေး၏ ဖငကီးနောက အမနဒူးထောကကပသည..။ ပီးတော့ သူ့လီးကီးကို စောကပတထဲ ထိုးသငးထည့လိုကသည.။ စတယလာက ဖငရမးပီး ရုနးကနလေရာ စောကပတထဲ ထိုးသငးထည့သော လီးကီးက အပေါကခောသားသည.။ စောကခေါငးပေါကထဲ မဝင၊ ဖငပေါကထဲ ဝငသားလေသည..။ စတယလာက ဖငအကော့ စိုးခိုငက ဖိဆောင့ထိုးအသငး အံကိုကဆိုသလို တိုကဆိုငသားလေရာ လီးဒစသာမက တစဝကမရိတရိလောကပင ဖငပေါကထဲ ဝငသည..။ ဖငဝနင့ လီးခောငးတို့တင ပေကံနေသော ခဲကိကိ စောက၇ညကညတို့ကောင့ လီးဝငခောသောလညး လီးနင့ လိုးတာမဆိုထား၊ လကသနးလေးနင့ပင ထိုးကလိဖူးခငး မရိသည့ စအိုလေးမာ ကဉးလပေရာ၊ လီးကီးသည ကပသိပနေသည..။ စတယလာမာလညး ဖငဝ ကိနးစပတစဆို့လက အရမးနာသည..။ “ အား….နာတယ…နာလိုကတာ… မရဘူး….၊ သိပနာတာပဲ…သေပါပီ…အား…အား ” တစဝကသာသာလောကဝငနေသညမို့ ထပထိုးသငးသောအခါ လီးသည နောကထပ သုံးလကမလောက တစ၍ ထပဝငသားသည..။ အပငတင နစလကမသာသာလောကသာ ကနပေတော့သည..။

“ အား….အမလေး.. ရကစကလခညလား…၊ အဲဒါ..ဖငပေါကပါရင့…၊ ဖငထဲ ဝငနေတယ.. မလုပနဲ့ ပနထုတပါ…၊ နာတယ…သိပနာတယ…သေလိမ့မယ…၊ ပနထုတပါရင…အား…အား……” နာလနး၍ စတယလာ အောဟစမိသည.။ အတငးလညး ရုနးထကသည..။ စိုးခိုငက အလတမပေး..။ မိနးကလေး၏ ခါးကငကငလေးကို လကနစဘကနင့ စုံကိုငကာ အတငးဖိထိနးထားသည..။ ခါးကို ကော့ကာ ဆက၍ ထိုးသငးသည..။ ဖငကဲလုမတတဖစရာ ပငးပလသော နာကငမုကိုလညး မခိမဆန့ ခံရသော စတယလာ ကုနးအောတော့သည..။ ထန့ထန့လညး လူးနေသည..။ ဆရာမလေး စတယလာ၏ အောလိုကသံသည စိုးခိုင၊ ပနးအိဖူနင့ အိုငရငးတို့ကို အံ့သသားစေသည..။ ယခု ဆရာမလေး စတယလာ စူးစူးဝါးဝါး အောလေတော့မပင သူတို့သုံးယောကလုံး ဖငထဲ လီးဝငနေသညကို သိကုနကသည..။ စိုးခိုငသည ဆရာမလေး စတယလာကို ဖငခဖို့တော့ အစီအစဉရိသည.။ သို့သော အစပိုငးတငတော့ မဟုတ..။ စောကပတကို အပီခကာ ယဉပါးရငးနီးလာအောင လုပပီးမ ဖငကို အပီတယဖို့ ကံထားသည..။ ယခုမူ မထငမတပဲ အပေါကခောကာ သူ့လီးက ဆရာမလေးစတယလာ၏ ဖငပေါကထဲသို့ ဝငသားခဲ့လေပီ..။ ဝငတာကလညး လီးတစခောငးလုံး နီးပါးလောကပင..။ စတယလာ၏ စောကပတကိုသာ လိုးဖို့ဖစသောလညး သညအခေအနေသို့ ရောကတော့မ စိုးခိုငအနေဖင့ ဆရာမလေးစတယလာ၏ ဖငပေါကထဲမ လီးကီးကို ပနဆဲထုတဖို့ကလညး မဖစတော့ပါ..။ ထို့ကောင့ အပေါကခောကာ မားထိုးသငးလိုကသည့တိုင ဖငလိုးမုပည့စုံပီပငသားအောငတော့ လုပမဖစတော့မည..။ မဟုတပါက စတယလာမာ ဖငလိုးခံရမု အရသာကို မခံစားနိုငပဲ၊ နာတာကိုသာ သိလက ဖငခံရမာ အရမးကောကကာသားနိုငသည..။

ထို့ကောင့ စတယလာကို ဖငဇိမခံတတကာ ဖငလိုးခံရမုကို စဲစဲမကမကဖစသားအောင လုပရမည..။ ဒါမ စတယလာကို ရေရည ဖငဆကလိုး၍ ရနိုငသလို သူအလိုးခငဆုံးဖစသော ဆရာမလေး အိုငရငးကို ဖငလိုးရဖို့လညး အခင့အရေးတေ ခောမောလာမည..။ စတယလာ ဖငလိုးခံပီး အရသာအပတတေ့တာကို အိုငရငးမငကာ ဖငခံခငစိတတေ ပေါလာအောငလညး လုပပေး၇မည..။ “ ပနးအိ…ဆရာမလေးရဲ့ စောကပတကို အပီရကပေးလိုက..။ သူ ဖငကောငးကောငး ဇိမခံတတအောင ဦးက လိုးပေးမလို့…” စိုးခိုငက ပနးအိဖူကို လမးပောသည..။ “ ဟာ…အဲဒါ မလုပပါနဲ့တော့ ရင… အရမးနာနေတယ…၊ တောပါတော့…ပနထုတပါ…ကမ မခံဘူး..ဖယ… ဖယပါ…” မိမိကို ဖင အပီလိုးတော့မညဟု စိုးခိုငပောလိုကသော စကားကောင့ ဆရာမလေးစတယလာမာ ပို၍ကောကလန့ကာ အတငးပင ရုနးထကသည..။ သညအခိနတင အလတပေးလိုကလို့ မဖစကောငး နားလညသော စိုးခိုငက ဆရာမလေး၏ ခါးကို အတငးပငခုပကိုငဆဲထားကာ ခါး ဆတခနဲကော့၍ ဖိထိုးသငးခလိုကရာ အပငတငကနနေသေးသော နစလကမလညး ဖငပေါကထဲ တစ၍ မုပဝငသားလေတော့သည..။

“ အောငမလေးလေး…နာလိုကတာ…ဖငကဲသားပီ ထငပါရဲ့…၊ဖယ..ဖယလို့ဆို… သေပါပီ…နာတယ… နာတယ….” “ ဖငမကဲနိုငပါဘူး ဆရာမလေးရဲ့..၊ ဖငထဲ လီးသငးတာလောကနဲ့တော့ ဖငကဲမထကပါဘူး…” “ အို…မသိဘူး….အရမးနာနေတာ…ပနထုတပါ ရင…သနားပါအုနး…” “ လီးသငးကာစမို့ နာနေတာပါ… ဆောင့လိုးပေးလိုကရင ဆရာမလေး အပတကို အရသာ တေ့လာမာပါ…” “ ဟာ..ဆောင့အုံးမလို့လား…ရင…မလုပပါနဲ့တော့…၊ ဟို…ဟို သငးပီးပီ မဟုတလား..၊ ဒါနဲ့ ကေနပပါတော့နော…တောငးပနပါတယ….အို…အမေ့…ဟင့..ဟင့ အားပါးပါး…” နောကဆုံး အသံမားမာ ပနးအိဖူက သူမစောကပတကို ကုနး၍ လာနင့ ထိုးရကပေးလိုကမုကောင့ ဆရာမလေးစတယလာတစယောက တုနတခိုကခိုက ဖစလက မညတမးလိုကခငးဖစသည..။ စိုးခိုငက လီးကို ဒစအရငးပိုငးမ အရစပေါလာသညအထိ ဆဲထုတကာ အားအနညးငယထည့၍ ဆတကနဲ ပနဆောင့သငးလိုကသည..။

“ အောငမယလေး…နာလိုကတာ… ကမးလခညလား ရင…သေပါပီ…” အားအနညးငယပါသော ဆောင့လိုးလိုကခကကောင့ စအိုကိနးစပကာ ဖငခေါငးထဲ အောင့သည..။ ဖီလငတကကာ မိနး၍နေသော ဆရာမလေးလညး ခေါငးမော့ခါးကော့၍ ရေရတသည..။ ညညးတားသည..။ ထိုအခိနတင ပနးအိဖူသည လာနင့ စောကစေ့ကို ထိုးကလော၍ ခပကမးကမး ရကပေးသည.။ လကခလယနင့ လကညိုးနစခောငးပူးလက စောကခေါငးပေါကထဲ ထိုးသငးပနထုတ ခပသကသက လုပပေးသည..။ ဆရာမလေး စတယလာအဖို့ ဖငပေါကထဲ လီးခောငးကီး ခပဆတဆတ ဆောင့လိုးခလိုက၍ နာကငမုဝေဒနာ နင့အတူ စောကစေ့ရက၊ စောကပတနိုက လုပပေးမုတို့၏ အသညးအေးရငဖိုဖယရာ အရသာကို တစပိုငတညး ခံစားရသည..။ အရသာနင့ ဝေဒနာတို့ ရောနောသားသည..။ အလနပင ထူးခားလသော နာကငမုရောပနးသည့ ဖငလိုးခံမု ဖီလငကို အမိုးသမီး စတငခံစားရသည..။ ထိုဖီလငအရသာကောင့ တငပါးကီးသည အလိုလိုပင ကော့၍တကလာသည..။ စတယလာကိုယတိုငမာတော့ သညလိုဖငကော့ ပင့တငပေးလိုကမုကို မသိလိုကပါ..။ စိုးခိုငကမူ အမိုးသမီ ဖငဇိမခံတတစပုပီကို နားလညသည..။

ထို့ကောင့ ဖငပေါကထဲ အဆုံးပင ဆောင့လိုးသငးထည့လိုကသော လီးတနကီးကို ဆဲထုတပနသငး နင့ တစခကခငး ခပဖညးဖညး ခပမနမန ဆက၍ဆောင့သည..။ ဆောင့လိုးလိုကတိုငး စတယလာ၏ ဖငကီး ကော့ကော့တကသည..။ ဖငကော့ပေးလိုကမုကောင့ လီးသည ဖငပေါကထဲ ပို၍နစဝငသည..။ နာလညး ပိုနာသည..။ သို့သော ထူးဆနးစာပင ထိုနာကငမုသည ဆရာမလေးစတယလာအတက ထူးခားသော ကာမအရသာ ဖစ၍လာသည..။ ဆရာမလေးသည နာ၍ မအောတော့..။ ကောငး၍မညတမးမုမားသာ ပါးစပမ ပေါထကသည..။ စိုးခိုငက အဆောင့ အညောင့ အသာရပသည..။ လီးကိုလညး ဖငထဲ ဝငရုံလောကသာ ထိုးစိမထားသည..။ ကိုယကိုအသာကိုငးခထားကာ ဆရာမလေး၏ နို့ကီးတေကို ဆဲသည..။ နို့သီးမားကို ပတခေသည..။ ဖငလိုးခံရမု အရသာကို တုနခိုကအောင ခံစားနေရလေပီဖစသော စတယလာမာ အရမးကို ဟော့လို့နေပါပီ..။ သူမ၏ ဖငကို ဆောင့လိုးပေးနေမု ရပသလိုဖစသားရာ ဆရာမလေးမာ ဘယလိုမ မနေနိုငတော့..။

ဖငလည အပတကို ယားလို့လာပီကိုး..။ “ အို…ဟင့ဟင့….ဆောင့လေ လို့…၊ ဘာဖစလို့ ရပလိုကရတာလဲ..၊ ဆောင့စမးပါရင့.. ကမဖငကို ခပကမးကမး ဆောင့လိုးပေးစမးပါ….” တဏာရမက အလနပငးထနလက ကာမအရသာ အ၇မးတေ့သော မိနးမတေ ဖစမဲအတိုငး ဆရာမလေး စတယလာသည မရကနိုင မကောကနိုင သိကာတေ ဘာတေပင မထိနးနိုငတော့..။ မိမိ၏ တရားဝငလငလညး မဟုတ၊ ကုနကုနပောရလင ရညးစားလညး မဟုတ၊ မငဖူးရုံသာ ရိသည့ သူစိမးယောကားတစယောကအား မိမိကို ဖငအပီလိုးပေးရန အာသာငမးငမး ရမကဇောထနထနနင့ ထုတပောလေတော့သည..။ စတယလာကို ဖငလိုးမု အဆငပေ ခောမောသားခဲ့လေပီမို့ စိုးခိုငလညး အတောကို သဘောကသားသည..။

ပနးအိဖူမာလညး သညလိုဖစသားစေရန ပါဝငလုပဆောငပေးနိုငသည့အတက အရမးကေနပသည..။ အခားမိနးမသားတစယောကကို သညလိုမိုး အရကအကောကကငးစာ အငမးမရ ဖစလာသညအထိ လုပပေးနိုငမုသည ခာတိတမလေး၏ ကာမစိတကိုလညး ဟုနးဟုနးထစေသည..။ ပီးတော့ ပနးအိဖူသည မိနးမခငး အဖုတရက ကလိပလူးပေးရမုမားတငလညး ဖီလငတေ့ အရသာခံတတနေပီမို့ စိတထထနင့ စတယလာ၏ စောကပတကို အပီရက၊ အပီထိုးကလိ ပစလိုကသည..။ စိုးခိုငကလညး အားရပါးရပင ဆရာမလေး စတယလာ၏ ဖငကို ခပကမးကမး ဆောင့လိုးသည..။ နို့ကီးတေကိုလညး အားမနာတမးပင ဆဲညစသည..။ စတယလာအဖို့လညး ကမးရရ ထနးပငးသော အ၇သာထူးကို မိနးမူးအောင ခံစားရလက ကမးတမးအားပငးသော ဖငဆောင့လိုးခကမားကို အားရပါးရပင ခံယူနေလေတော့သည..။

“ ဘပ…ဘု ဘု…ဘပ…ဖတ…အားပါးပါး..ရီး…ကောငးလိုကတာ…ဆောင့ပါ…ဆောင့ပါ ၊ အား…အာ့… အိ…..ခပကမးကမး ဆောင့ပေးစမးပါ…ဟုတပီ…အား..အ..အား…” ဆရာမလေးစတယလာ၏ ပါးစပမလညး အသံတေ မိုးစုံ ပေါထကပောဆိုလို့ လာပါပီ။ “ ဘယလိုလဲ..ဆရာမလေး..ဖငလိုးခံရတာ ကောငးတယမဟုတလား..ဟင..” “ ကောငးတယ … ကောငးတယ.. ကောငးလို့ ဆောင့လိုးခိုငးတာပေါ့…တအားဆောင့ပေး… ဆောင့ … ဆောင့ ဆောင့ပေးစမးပါရင… အား….အား…အီး…” “ ဆောင့လိုးတော့ ဘယလိုနေလဲ…” “ ဘပ….အာ့..အိ…ကမဖငပေါကထဲမာ အု….အိုး….လီးကီး ပည့သိပပီး ..ဘပ..ဘု…အမေ့…ဟင့… အ၇မးကို ကောငးတာပေါ့…ဘပ…ဘု ဘု…ဘပ..” “ နို့ကီးတေ ဆဲပီး ဆောင့ပေးတာ ကိုကလား..” “ အငး…ကိုကတယ…ကိုကတယ..ဆဲပါရင့…ကမ နို့တေကို တအားဆဲစမးပါ.. ဆောင့လညး တအားဆောင့…ရငသဘောရိ လုပပါ… အား…ဟုတပီ…ကောငး …ကောငး လိုကတာ…..အိ…ရီး….အား….” အိပခနးတံခါးဝတင ရပကနနေခဲ့လေသော ဆရာမလေး အိုငရငးမာ သူမ၏ သူငယခငးဖစသူ စတယလာ ဖငလိုးခံ နေရပုံကို အသညးတုနအူတုန ခမနးပင ကည့မငနေခဲ့ရသည..။ စစခငးတော့ ကောကသလို ဖစသည.။

ဖငထဲ လီးခောငးကီး ထိုးသငးမုဒဏကို မခိမဆန့ခံနေရသော စတယလာကို ကည့ရငး မိမိကိုယတိုင ဖငခံနေရသလို စအိုဝ ကိနးတိနးတိနး ဖစသည.။ ထို့ပင လီးကီး မိမိစောကပတထဲ ထိုးထည့လိုးခဲ့စက မိမိလညး အရမးနာခဲ့ရပုံကို ပနတေးမိသည..။ စောကပတထဲ သငးတာတောင နာခဲ့ရသော ထိုလီးကီး ဖငပေါကကဉးကဉးလေးထဲ အထည့ခံရသောအခါ မညမလောက နာမညကို စာနာကာ တေးမိသည..။ ထိုနညးတူ စောကပတထဲ လီးအဆုံးဝငအောင ထိုးသငးပီးနောက လိုးဆောင့ပေးသည့အခါ မိမိမာ နာတာတေမေ့၍ မကုံဖူးသော ကာမအရသာကို ထပခံစားခဲ့ရသညကို ဆကတေးမိရာ ဖငထဲ လီးတစခောငးလုံး အဆုံးဝငအောင ထိုးသငးပီး ဖငကို ဆောင့လိုးပေးလာလင စတယလာ အရသာတေ့မာလား ဟုလညး သိခငလာသည..။ ရင ဒိတဒိတ ခုနရငး ဆကကည့နေမိသည..။ မကာပါ..၊ စတယလာ တစယောက ဖီလငတကကာ အရမးဟော့လာသညကို အိုငရငး မငတေ့ရလေတော့သည..။

အိုငရငးမာ ယုံပင မယုံနိုငအောင ဖစနေရသည..။ သူမ၏ ဖငဝမလညး ယားသလိုလို ဖစလာသည.။ စောကပတထဲတငလညး ပစိပစိ လုပရားလို့လာသည..။ စတယလာတစယောက ဖငခံရသညသာမက ပနးအိဖူ၏ စောကပတရကပေးမုကိုပါ အပီခံရလက အရမးဖစနေပုံကို ကည့ရငး အိုငရငးလညး ကာမယမးအိုး ပေါကကဲသည..။ စောကပတကို လကနင့ ကိုငပတထိုးကလိသည..။ စအိုကိုလညး လမးနိုကမိသည.။ လကတို့နင့ အားမရနိုငသောအခါ ဆလငးဘကအိတထဲမ ခရမးညိုသီး တစလုံးကို အမနထုတယူကာ စောကပတထဲ ထိုးသငးကလိသည..။ ဖငဝက ပိုယားလာရာ ကနခရမးသီးကိုပါ ထုတ၍ စအိုပေါကကို ထိုးကလိသည..။ စောကပတနင့ ဖငပေါကတို့ကို ခရမးသီးတစလုံးစီ ပိုငတူ ထိုးထည့ကာ အပတကို အရသာယူသည..။

အိပခနးထဲရိ ဖငလိုးခနးကလညး ကမးသညထက ကမးလာသည..။ စိုးခိုငက အပတတယနေသလို ပနးအိဖူကလညး အပီရကသည.။ စတယလာကလညး ရကရကရောရောကို ခံသည..။ ကည့မငနေရသော အိုငရငး ပိုဖီလငတကသည.။ ခရမးညိုသီးလောကနင့ မကေနပနိုငတော့..။ စိုးခိုင၏ လီးကီးကို တမးတလာသည..။ ထိုလီးကီးနင့ လိုးတာကို ခံခငလာသည..။ ရမကထနပငးလာသော မိနးမမားသည ဘာကိုမ ထောကထားစဉးစားမု မရိတတတော့ ထုံးစံအတိုငး ဆရာမလေး အိုငရငးတစယောကလညး ထိုးကလိနေသော ခရမးညိုသီးမားကို ဖယထုတကာ အိပခနးထဲသို့ အမနပင လောကလမးဝငသားလေတော့သည..။ကိုစိုးခိုငရယ…ကမကိုလညး လိုးပေးပါအုနး…ကမ သိပယားနေပီ… အရမး ခံခငနေပီ..လိုးပေးပါနော…” ပီးးး

 

Zawgyi

 

ဆရာမရဲx{1037}လိုးပါဆကိုးပါ

ဆရာမ ေစာကတဲ လီးဒစငားၿပီေနာ္…၊ ဒူးx{1014}x{103D}စက္ေပၚ လက္ေထာက္ၿပီး အသာကုန္းေပးပါ..၊ ဒါမ ေနာက လီးအကုနင္ေအာင္ ထိုးသင္းၿပီး ေကာင္းေကာင္း ေဆာင့ိုးလိုx{1037} ရမာ…” “ အရမ္းx{1039}x{101C}ကီး ထိုးမသင္းပါနဲx{1037}အုံး ရင္…ၾကပ္ေနတာ…၊ ဖည္းဖည္း ပဲ သင္းပါအုံး ရင့္..” ကုန္းေပးၿပီးေနာက္ ေခါင္းေလးကို ေနာကိုx{1037} လည့ာ လမ္းေပာသည္..။ စိုးခိုငလည္း ေခါင္းငဲ့လာတာ အလိုကင့စား၍ ဆရာမေလး၏ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို တစကမ္းဆဲစုပိုကာ ပတနဲ အသံမညည္..။ “ ဟင့္….ၾကည့ါလား…တကယါပဲ…” “ ဘာဖစိုx{1037}လဲ ဆရာမရဲx{1037}..ဟဲဟဲ ဟဲ…” “ သားပါ….လူကို နမ္းလား စုပားနဲx{1037}…” “ ေအာ္…ဆရာမရယ္… ေစာကတဲ လီးဒစ္ေတာင္ သင္းထားၿပီပဲ…၊ ပါးစပုပာ နမ္းတာ ဘာဖစိုx{1037}လဲ..၊ ေခါင္း ေနာကည့္ေပးစမ္းပါအုန္း..” “ အို…ဟင့္….ဘာလုပုံးမလိုx{1037}လဲ…” “ ဆရာမရဲx{1037} x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို စုပမ္းခငိုx{1037}…ေပါ့…” “ ဟာ….သား …. မနမ္းနဲx{1037}..” “ ဆရာမကလဲ ဗာ… အလိုးေတာ့ခံေနၿပီး အနမ္းကမ x{1014}x{103D}ေမာတနx{1037}ိုေနတယ္…” “ ဟာ…အဲ့လိုေတ မေပာနဲx{1037}…” “ ေစာကတဲ လီးထပိုးသင္းမယ္ ေနာ္…” ဆရာမေလးက ဘာမမေပာေတာ့..။ ခါးx{1039}x{100B}x{103E}တာ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးကို ေနာက္ေကာ့ေပးသည္..။

ပါးစပ မေပာေသာည္း လီးသင္းရန္ အလိုကင့္ ေနေပးထားရာ ဆကိုးသင္းဖိုx{1037} ေပာသည္x{1014}x{103D}င့္ မခားပါ..။ စိုးခိုင စုံကိုငဲထားေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးကိုလည္း ပို၍ တင္းတင္း ဆဲညx{103B}စည္.။ ဖင္ေပာင္x{1039}x{101C}ကီးကို မသိမသာ ဝိုက္၍လx{103C}ပ္ေပးရာ ေစာကတဲဝင္ေနေသာ လီးဒစ္x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ ေစာက္ေခါင္းဝကို ထိုးေမx{103E}လည့လို ဖစက္ ဆရာမေလး တုနါတနx{1037}x{103C}ပားသည္.။ “ ကၽတ္…ကာ…ကုန္းဆိုလိုx{1037} ကုန္းေပးထားၿပီပဲဟာ….လုပ္ေပါ့လိုx{1037}…” “ ဆရာမ ေစာကတ အေတာဥ္းတယ္..လီးဆကင္းလိုx{1037} နာရင္ တအားမေအာဲx{1037} ေနာ္..၊ ဟိုအခန္းထဲက ၾကားကုနုန္းမယ္..” “ ဟာ…အရမ္းနာမာလား…” “ ေကာင္းလည္း ေကာင္းမာပါ..၊ ဆရာမလည္း အသိသားနဲx{1037}…” “ အို….ကမက ဘာကို သိရမာလဲ…လိုx{1037}…” “ ေစာကတဲ လီးထိုးသင္းတာ အရမ္းခံလိုx{1037}ေကာင္းတယ္ ဆိုတာကိုေလ…” “ ဟနx{1037}္…ကၽတ္…သားစမ္းပါ…၊ အဲဒါကို ကမက ဘယိုလုပိရမာလဲ…” “ ဆရာမ အရင အလိုးခံဖူးတယ္ မဟုတား…” “ ဟာ….ဘာေတ လာေပာေနမန္း မသိဘူး..၊ ကဲ…လုပာလား မလုပငဲ ဖယ္ေတာ့…တကယဲ…လူကို စိမ္ေပနေပနဲx{1037} လုပ္ေနတာ.. သူx{1037}မယားကေနတာပဲ..” “ ဟဲဟဲ….လိုးမယ္…လိုးမယ္…ကဲ….သင္းၿပီ…” အိုငင္း၏ ဘယကငုံး တစစ္x{1039}x{101C}ကီးကို အားမနာတမ္း ဆုပိုငာ ဖိထိုးသင္းခလိုက္ေလေတာ့သည္..။

“ ဗစ္….ဘုဘု……ဘပ္…အားပါးပါး…နာတယ္…ဖည္းဖည္း…..ဘုဘု ဘပ္…ဘပ္….အား ကၽတၽတ္….အမေလးေလး…” လီးx{1039}x{101C}ကီးသည္ ဆရာမေလး၏ ကဥ္းၾကပ္ေသာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ေလးထဲသိုx{1037} တစ္၍တစ္၍ တိုးဝငည္..။ အိုငင္းမာ လီးအစစ္x{1014}x{103D}င့္ မဟုတ္ေသာည္း ရာဘာလီးအတု ေစာကတဲ ထိုးသင္းတာခံဖူးၿပီး၊ ကိုယိုငည္း ခရမ္းသီးကဲ့သိုx{1037}ေသာ ရည္ေမာေမာ အရာမားကို အသုံးပဳကာ အဖုတို ထိုးကလိ အာသာေဖေနေသာ မိန္းကေလးမိုx{1037} ေစာကတ လီးဝငမ္းေဖာင့္ေအာင္ အလိုလို လုပ္ေပးတတ္ေနသည္..။ လီးx{1039}x{101C}ကီးသည္ ေစာကတ္ေလးထဲသိုx{1037} အဆုံးပင္ ဝငားေလေတာ့သည္..။ လီးဝင္ေအာင္ ထိုးသင္းၿပီးေနာက္ စိုးခိုင ဆဲထုတနင္းx{1014}x{103D}င့္ လိုးပါေလေတာ့သည္..။ လိုးရင္းလည္း အိပန္းထဲသိုx{1037} လမ္းၾကည့ည္..။ အိုငင္းကလည္း အလိုးခံရင္း လမ္းၾကည့ိသည္..။ ပန္းအိဖဴတိုx{1037} ဆရာတပည့္x{1014}x{103D}စ္ေယာကေတာ့ အပတို ကဲေနၾကသည္..။ အိပန္းဝတင္ စုံတဲတစဲ လိုးေနေဆာ္ေနၾကသညို လုံးလုံး မသိၾက..။ ကာမယမ္းအိုး ေပါကဲကာ အပီကို ပတ္ေနၾကသည္..။

“ ဖတတ္….ပစစ္…..ဖတ္..ဖတ္…ဖု .ဖု…ဖတ္…” “ အားပါးပါး…ေကာင္းလိုကာ တီခယယ္…၊ ပတမ္းပါရင့္… အမေလးေနာ္… သမီးx{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုလည္း ဆဲအုန္းေလ…၊ တီခယဲx{1037}.. အားအား…ေကာင္းတယ္… ေကာင္းတယ္ အမေလး ထိတယ္…အဲလိုမိဳး ဖိဖိ ပတ္ေပးစမ္းပါ ရင့္…” “ ေကာ့ေလ…ပန္းအိ… ဖင္x{1039}x{101C}ကီး ေကာ့ေကာ့ေပး..၊ ဟုတ္ၿပီ…တီခယ့္x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးေတကိုလည္း လမ္းဆဲေလ…၊ အ…အား…..တအားဆဲစမ္းပါ…ကေလးရ…မင္းေစာကတို ဖိပတတာ..ေကာင္းလိုကာကာ..” ေနာကုံးတင္ေတာ့ …. “ ပတ္…ပတ္…ဖိပတစမ္းပါ…တီခယဲx{1037}…သမီးလာေတာ့မယ္…ထက္ေတာ့မယ္….တအားပတ္… တီခယတ္ေပးတာ သိပိုကာပဲ…အား….ဟင့္…ဟင့္….ထက္ၿပီ…အိ….အီး…ရီး…အား….အား…” ပန္းအိဖဴတစ္ေယာက္ တီ ဆားတိုx{1037}ခံရသလို ေကာ့ပံလနာ ၿပီးသားသည္..။ စတယာလည္း ေရx{1037}ဆင့္ေနာကင့္ ဆိုသလိုပင္ ၿပီးရသည္..။ “ ဟာ…ဘာလိုx{1037} ထုတာလဲ….လိုးပါရင့္….ကမကို ဆကိုးပါ…ေစာကတဲ လီး ပနင္းပါ….” ၿပီး ေတာ့ရန္ သိပေဝးေတာ့ပဲ ကာမဆိပပည့္ တကက္ အရမ္းကို x{1014}x{103D}ာထေနေလေသာ အိုငင္းမာ ေစာကတဲမ လီးx{1039}x{101C}ကီး ဆဲထုတားသည့တက္ ဆနx{1037}ငံ့ငံ့ x{1039}x{101C}ကီးဖစားရသညိုx{1037} အငမ္းမရပင္ ေအာစ္ေပာလိုကိသည္..။

ကာမအရသာ အပည့ဝ ခံစားရၿပီးေနာက္ အနားယူသလို တစ္ေယာက္x{1014}x{103D}င္ တစ္ေယာက္ ဖကင္း မိန္းေနၾကသည့္ အိပန္းထဲမ မိန္းကေလး x{1014}x{103D}စ္ေယာကည္ ဆရာမေလး အိုငင္း၏ အာသာငမ္းငမ္း ရမၼကင္းပင္း ေပာလိုကည့္ စကားသံမားကို အတိုင္းသားပင္ ၾကားလိုက္ၾကသည္..။ ဆရာမေလးစတယာx{1014}x{103D}င့္ ပန္းအိဖဴတိုx{1037}သည္ အသံထကာရာဆီသိုx{1037} ၿပိဳငူပင္ လမ္းၾကည့ိၾကသည္..။ ထိုအခိနာပင္ စိုးခိုငလည္း အိပန္းဝမ အခန္းစည္းကို ညာလကင့္ သိမ္းကာ ေဘးသိုx{1037} တန္းဖယိုကည္..။ အခန္းစည္း ပင့ားသဖင့္ စိုးခိုင္x{1014}x{103D}င့္ ဆရာမေလး အိုငင္းတိုx{1037}ဖစ္ေနၾကပုံကို အိပန္းထဲရိ မိန္းကေလးx{1014}x{103D}စ္ေယာက ေကာင္းေကာင္းx{1039}x{101C}ကီးပင္ လမ္းမငိုက္ၾကရေလေတာ့သည္..။ စိုးခိုင္x{1014}x{103D}င့္ ဆရာမေလး အိုငင္းတိုx{1037} ဘယိုအေခအေနဖစာ ဘယခန္းဆိုကဲ့ၾကသညို ဒကနဲပင္ သိသာx{1014}x{103D}ိုငည္..။ သိုx{1037}ေလာ သိုx{1037}ေလာပင္ သံသယပားစရာ မလို..။ မိန္းကေလးx{1014}x{103D}စ္ေယာကာ မထငတ္ေသာ မငင္းေၾကာင့္ မကုံးအဝိုင္းသား၊ ပါးစပေဟာင္းသား ဖစုန္ၾကသည္.။ စိုးခိုင္ေရာကာမညို ပန္းအိဖဴက သိထားသလို အိုင္းရင္းဝငာမညိုလည္း စတယာက သိထားသည္..။ သိုx{1037}ေသာ္ အိုငင္းx{1014}x{103D}င့္ စိုးခိုငိုx{1037} လိုးဖစ္ၾကမညိုေတာ့ သူတိုx{1037} လုံးဝမထင္..။ စိုးခိုငို မင၍ စတယာအံၾသသားရသလို အိုငင္းကို မင္ေတx{1037}ရ၍ ပန္းအိဖဴလည္း အံ့အားသင့ားရသည္..။

အိုငင္းx{1014}x{103D}င့္ စိုးခိုငိုx{1037} လိုးဖစားၾကၿပီးဖစ္ေၾကာင္းကို သိသားၾကေတာ့ ပန္းအိဖဴေရာ စတယာပါ စိတရမ္းလx{103C}ပားကုန္ၾကသည္..။ ဆရာမေလး အိုငင္းလည္း အံ့ၾသတုနx{103C}ပည္.. ။ မိန္းကေလး သုံးေယာကလုံး ၾကက္ေသေသ ကုန္ၾကသည္..။ ဘာလုပ္၍ ဘာေပာရမန္းကို မသိၾကေတာ့..။ စိုးခိုငေတာ့ ဘာလုပမညို သိသည္..။ ငနဲသားသည္ ဘာမေပာမေန..။ တုံx{1037}ဆိုင္းေနာကနx{1037}္ေနခင္းလည္း မရိ..။ အိပန္းထဲသိုx{1037} ေခလမ္းသကက္x{1014}x{103D}င့္ ေလာကမ္းဝငားသည္..။ အိုငင္းကို လိုးေနရာမ ဆဲထုတားေသာ လီးx{1039}x{101C}ကီးသည္ အသကုနတ္ေထာငာ တေငါ့ေငါ့ လx{103C}ပါရမ္း၍ ေနသည္..။ ဆရာမေလး အိုငင္းမာလည္း အလိုးခံေနရင္းတန္းလန္း ဆဲထုတားသည့တက္ ဒူx{1014}x{103D}စက္ေပၚ လက္ေထာကာ ခပိုင္းကိုင္း ကုနကားရိေနရာမ အသာမတပပိုကည္..။ အိပန္းထဲ ခုတငက ဆရာမေလး စတယာသည္ အားကနဲ အိုးကနဲ ေရx{101B}တာ ဆဲမိဆဲရာ ေခါင္းအုံးတစုံးဆဲယူကာ ရငငိကပိုကည္..။ ေယာက္ားသားx{1039}x{101C}ကီးတစ္ေယာက္ေရx{1037}ေမာကင္ ကိုယတကၽတၽတ္ အလတတင့္ ဗလာကိုယုံးတီး ၊ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးအေပာငား၊ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးအေဖးသား၊ ေစာကတ္x{1039}x{101C}ကီး အပဴးသား ရိေနရမx{103C}ေၾကာင့္ ကမန္းကတန္း လုပိလုပာ လုပိုကင္းပါ..။ ပန္းအိဖဴတစ္ေယာကာ ေအးေအးေဆးေဆး ရိေနသည္..။

စိုးခိုင္ ဘယို စခန္းဆကားမညို ေကာငေလးက ရိပိေနၿပီကိုး…။ မူလစီစဥားသညက္၊ တစ္ေယာကိုကာ ဆရာမေလး အိုငင္းပါ အတူပါဝငာမညိုx{1037}လည္း ခာတိတေလး ပိုသေဘာကေနေလသည္..။ ေခါင္းအုန္းx{1039}x{101C}ကီး ရငငိုကိုက္ေသာေၾကာင့္ စတယာ၏ ရငတ္x{1014}x{103D}င့္ ေပါင္ၾကားတိုx{1037}ကေတာ့ အကာအကယ္ ဖစားရသည္..။ တငါးဆုံမိုx{1037}မိုx{1037}တစစ္x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ ေပါငနုတုတ္ၿဖိဳးၿဖိဳးေတကေတာ့ အထင္းသား အရင္းသား ။ မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုငို ရိေနေသာ စိုးခိုငေတာ့ စတယာ၏ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးေပာငင္းေနသညို မမင္x{1014}x{103D}ိုင္ေသး..။ ေပါငန္x{1039}x{101C}ကီးေတ အေဖးသား ရိေနသညိုေတာ့ မင္ေနရသည္..။ စိုးခိုင ခုတငိရာသိုx{1037} တန္းတန္းမတတင္ သားသည္..။ ဆရာမေလး စတယာသည္ မကုံးေလး ကလယလယ္ ဖင့္ စိုးခိုငို ေၾကာင္ၾကည့္ေနသည္..။ စိုးခိုင္ ခုတင္ေပၚတကည္..။ ၿပီးေတာ့ စတယာကို လူေရာ ေခါင္းအုန္းပါ တစါတည္း ဆဲေပ့ဖကိုကည္..။

စိုးခိုငည္ သည္ေနရာတင္ ရိေနေသာ မိန္းကေလး သုံးေယာကင္ ပန္းအိဖဴက သူလိုးေနသည့္ မိန္းကေလး ၊ ပိုင္ၿပီးသား..။ ဆရာမေလး အိုငင္းကလည္း ေစာေစာေလးကပဲ လိုးခဲ့ၿပီးသူ..။ ပိုင္ေနၿပီဟု ဆိုx{1014}x{103D}ိုငည္..။ မပိုင္ေသးတာက ဆရာမေလး စတယာသာ ရိသည္..။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာမေလး စတယာကိုလည္း အပိုငိုင္x{1014}x{103D}ိုငန္ စိုးခိုင လကန္ေခမန္ လုပိုကင္းဖစည္..။ ဆရာမေလး စတယာ x{1014}x{103D}ာx{1039}x{101C}ကီးေၾကာင္းကိုေတာ့ အပတင္ သိၿပီးပါၿပီ..။ ထx{1039}x{101E}ကေနေသာ ရမၼက္ေဇာတိုx{1037}လည္း တေငx{1037}ေငx{1037} ရိေနေသးသညိုလည္း နားလညည္..။ အပိုငိုငဖိုx{1037} ဘာမ မခက္..။ ရဲရဲx{1014}x{103D}င့္ ခပဲကဲ လုပိုx{1037}သာ လိုသည္..။ ေပx{1037}ထူ၍ ပါလာေသာ ဆရာမေလးစတယာကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ ဆဲလည့္၍ ေမx{1037}ရာေပၚ ေမာကကစ္ေအာင္ တန္းလဲခသည္..။ “ အို…အို….ဟင့္….ဘာလုပလိုx{1037}လဲ…ဖယယ္….လကိုလx{103E}တါ…မလုပါနဲx{1037} ရင္… မလုပါနဲx{1037}….ဟင့င့္…” ဆရာမေလး စတယာမာ အလနx{1037}ၾကား ေရx{101B}တင္းဆနင္း စိုးခိုငန္းခသည့တိုင္း လဲကသည္..။ စိုးခိုငုပိုကုံကလည္း တကယ့ို အေခအေနကို ေကာင္းေကာင္း အသုံးခသည့္ ပိုငက္..။ ေမာကကစ္ေအာင္ တန္းခလိုကာတင္ ဆရာမေလးမာ ေခါင္းအုန္းx{1039}x{101C}ကီးရငငိုကက္x{1014}x{103D}င့္ ဝမ္းလားေမာကဲကသားေလရာ၊ ရငတ္x{1014}x{103D}င့္ ဝမ္းဗိုက္ေအာကင္ ေခါင္းအုန္းခုထားသလို ဖစားသည္..။

ဝမ္းလားေမာကသားသညိုေသာည္း တကယ္ေတာ့ ဒူးတုတာ ဝပ္ေပးသည့္ အေနအထားမိဳး ဖစ္ေနသည္..။ သည္ၾကားထဲတင္ ဒူးx{1014}x{103D}စကလည္း ေခါင္းအုန္းေဘးတင္ ညx{103B}ပသလိုပဳမိပနာ ဖင္x{1039}x{101C}ကီး ပိုေထာငကည္..။ စိုးခိုငလည္း ဆရာမေလး၏ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးေနာက္ အမနူးေထာကပည္..။ ၿပီးေတာ့ သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ေစာကတဲ ထိုးသင္းထည့ိုကည္.။ စတယာက ဖငမ္းၿပီး x{101B}ုန္းကန္ေလရာ ေစာကတဲ ထိုးသင္းထည့္ေသာ လီးx{1039}x{101C}ကီးက အေပါက္ေခာားသည္.။ ေစာက္ေခါင္းေပါကဲ မဝင္၊ ဖင္ေပါကဲ ဝငားေလသည္..။ စတယာက ဖငေကာ့ စိုးခိုင ဖိေဆာင့ိုးအသင္း အံကိုကိုသလို တိုကိုငားေလရာ လီးဒစာမက တစကရိတရိေလာကင္ ဖင္ေပါကဲ ဝငည္..။ ဖငx{1014}x{103D}င့္ လီးေခာင္းတိုx{1037}တင္ ေပကံေနေသာ ခၽဲကိကိ ေစာကည္ၾကညိုx{1037}ေၾကာင့္ လီးဝင္ေခာေသာည္း လီးx{1014}x{103D}င့္ လိုးတာမဆိုထား၊ လကန္းေလးx{1014}x{103D}င့င္ ထိုးကလိဖူးခင္း မရိသည့္ စအိုေလးမာ ကဥ္းလေပရာ၊ လီးx{1039}x{101C}ကီးသည္ ၾကပိပ္ေနသည္..။ စတယာမာလည္း ဖင ကိန္းစပစိုx{1037}လက္ အရမ္းနာသည္..။ “ အား….နာတယ္…နာလိုကာ… မရဘူး….၊ သိပာတာပဲ…ေသပါၿပီ…အား…အား ” တစကာသာေလာကင္ေနသညိုx{1037} ထပိုးသင္းေသာအခါ လီးသည္ ေနာကပ္ သုံးလကေလာက္ တစ္၍ ထပငားသည္..။ အပငင္ x{1014}x{103D}စကသာသာေလာကာ ကန္ေပေတာ့သည္..။

“ အား….အမေလး.. ရကကခညား…၊ အဲဒါ..ဖင္ေပါကါရင့္…၊ ဖငဲ ဝင္ေနတယ္.. မလုပဲx{1037} ပနုတါ…၊ နာတယ္…သိပာတယ္…ေသလိမ့ယ္…၊ ပနုတါရင္…အား…အား……” နာလန္း၍ စတယာ ေအာစိသည္.။ အတင္းလည္း x{101B}ုန္းထကည္..။ စိုးခိုင အလတေပး..။ မိန္းကေလး၏ ခါးကငင္ေလးကို လက္x{1014}x{103D}စက္x{1014}x{103D}င့္ စုံကိုငာ အတင္းဖိထိန္းထားသည္..။ ခါးကို ေကာ့ကာ ဆက္၍ ထိုးသင္းသည္..။ ဖငဲလုမတတစာ ပင္းပလေသာ နာကငx{103C}ကိုလည္း မခိမဆနx{1037}္ ခံရေသာ စတယာ ကုန္းေအာ္ေတာ့သည္..။ ထနx{1037}နx{1037}ည္း လူးေနသည္..။ ဆရာမေလး စတယာ၏ ေအာိုကံသည္ စိုးခိုင္၊ ပန္းအိဖဴx{1014}x{103D}င့္ အိုငင္းတိုx{1037}ကို အံ့ၾသသားေစသည္..။ ယခု ဆရာမေလး စတယာ စူးစူးဝါးဝါး ေအာ္ေလေတာ့မပင္ သူတိုx{1037}သုံးေယာကုံး ဖငဲ လီးဝင္ေနသညို သိကုန္ၾကသည္..။ စိုးခိုငည္ ဆရာမေလး စတယာကို ဖငဖိုx{1037}ေတာ့ အစီအစဥိသည္.။ သိုx{1037}ေသာ္ အစပိုင္းတင္ေတာ့ မဟုတ္..။ ေစာကတို အပီခကာ ယဥါးရင္းx{1014}x{103D}ီးလာေအာင္ လုပ္ၿပီးမ ဖငို အပီတယိုx{1037} x{1039}x{101C}ကံထားသည္..။ ယခုမူ မထငတဲ အေပါက္ေခာာ သူx{1037}လီးက ဆရာမေလးစတယာ၏ ဖင္ေပါကဲသိုx{1037} ဝငားခဲ့ေလၿပီ..။ ဝငာကလည္း လီးတစ္ေခာင္းလုံး နီးပါးေလာကင္..။ စတယာ၏ ေစာကတိုသာ လိုးဖိုx{1037}ဖစ္ေသာည္း သညေခအေနသိုx{1037} ေရာက္ေတာ့မ စိုးခိုငေနဖင့္ ဆရာမေလးစတယာ၏ ဖင္ေပါကဲမ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ပနဲထုတိုx{1037}ကလည္း မဖစ္ေတာ့ပါ..။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ အေပါက္ေခာာ မားထိုးသင္းလိုကည့ိုင္ ဖငိုးမx{103C}ပည့ုံပီပငားေအာင္ေတာ့ လုပဖစ္ေတာ့မည္..။ မဟုတါက စတယာမာ ဖငိုးခံရမx{103C} အရသာကို မခံစားx{1014}x{103D}ိုငဲ၊ နာတာကိုသာ သိလက္ ဖငံရမာ အရမ္းေၾကာကာသားx{1014}x{103D}ိုငည္..။

ထိုx{1037}ေၾကာင့္ စတယာကို ဖငိမံတတာ ဖငိုးခံရမx{103C}ကို စဲစဲမကကစားေအာင္ လုပမည္..။ ဒါမ စတယာကို ေရရည္ ဖငကိုး၍ ရx{1014}x{103D}ိုငလို သူအလိုးခငုံးဖစ္ေသာ ဆရာမေလး အိုငင္းကို ဖငိုးရဖိုx{1037}လည္း အခင့ေရးေတ ေခာေမာလာမည္..။ စတယာ ဖငိုးခံၿပီး အရသာအပတ္ေတx{1037}တာကို အိုငင္းမငာ ဖငံခငိတ္ေတ ေပၚလာေအာငည္း လုပ္ေပး၇မည္..။ “ ပန္းအိ…ဆရာမေလးရဲx{1037} ေစာကတို အပီရက္ေပးလိုက္..။ သူ ဖင္ေကာင္းေကာင္း ဇိမံတတ္ေအာင္ ဦးက လိုးေပးမလိုx{1037}…” စိုးခိုင ပန္းအိဖဴကို လမ္းေပာသည္..။ “ ဟာ…အဲဒါ မလုပါနဲx{1037}ေတာ့ ရင္… အရမ္းနာေနတယ္…၊ ေတာါေတာ့…ပနုတါ…ကမ မခံဘူး..ဖယ္… ဖယါ…” မိမိကို ဖင္ အပီလိုးေတာ့မညု စိုးခိုင္ေပာလိုက္ေသာ စကားေၾကာင့္ ဆရာမေလးစတယာမာ ပို၍ေၾကာကနx{1037}ာ အတင္းပင္ x{101B}ုန္းထကည္..။ သညခိနင္ အလတ္ေပးလိုကိုx{1037} မဖစ္ေၾကာင္း နားလည္ေသာ စိုးခိုင ဆရာမေလး၏ ခါးကို အတင္းပငဳပိုငဲထားကာ ခါး ဆတနဲေကာ့၍ ဖိထိုးသင္းခလိုကာ အပငငန္ေနေသးေသာ x{1014}x{103D}စကလည္း ဖင္ေပါကဲ တစ္၍ မဳပငားေလေတာ့သည္..။

“ ေအာငေလးေလး…နာလိုကာ…ဖငဲသားၿပီ ထငါရဲx{1037}…၊ဖယ္..ဖယိုx{1037}ဆို… ေသပါၿပီ…နာတယ္… နာတယ္….” “ ဖငကဲx{1014}x{103D}ိုငါဘူး ဆရာမေလးရဲx{1037}..၊ ဖငဲ လီးသင္းတာေလာကဲx{1037}ေတာ့ ဖငဲမထကါဘူး…” “ အို…မသိဘူး….အရမ္းနာေနတာ…ပနုတါ ရင္…သနားပါအုန္း…” “ လီးသင္းကာစမိုx{1037} နာေနတာပါ… ေဆာင့ိုးေပးလိုကင္ ဆရာမေလး အပတို အရသာ ေတx{1037}လာမာပါ…” “ ဟာ..ေဆာင့ုံးမလိုx{1037}လား…ရင္…မလုပါနဲx{1037}ေတာ့…၊ ဟို…ဟို သင္းၿပီးၿပီ မဟုတား..၊ ဒါနဲx{1037} ေကနပါေတာ့ေနာ္…ေတာင္းပနါတယ္….အို…အေမ့…ဟင့္..ဟင့္ အားပါးပါး…” ေနာကုံး အသံမားမာ ပန္းအိဖဴက သူမေစာကတို ကုန္း၍ လာx{1014}x{103D}င့္ ထိုးရက္ေပးလိုကx{103C}ေၾကာင့္ ဆရာမေလးစတယာတစ္ေယာက္ တုနခိုကိုက္ ဖစက္ မညမ္းလိုကင္းဖစည္..။ စိုးခိုင လီးကို ဒစရင္းပိုင္းမ အရစ္ေပၚလာသညထိ ဆဲထုတာ အားအနည္းငယည့္၍ ဆတနဲ ပန္ေဆာင့င္းလိုကည္..။

“ ေအာငယ္ေလး…နာလိုကာ… ၾကမ္းလခညား ရင္…ေသပါၿပီ…” အားအနည္းငယါေသာ ေဆာင့ိုးလိုကက္ေၾကာင့္ စအိုကိန္းစပာ ဖင္ေခါင္းထဲ ေအာင့ည္..။ ဖီလငကာ မိန္း၍ေနေသာ ဆရာမေလးလည္း ေခါင္းေမာ့ခါးေကာ့၍ ေရx{101B}တည္..။ ညည္းတားသည္..။ ထိုအခိနင္ ပန္းအိဖဴသည္ လာx{1014}x{103D}င့္ ေစာက္ေစ့ကို ထိုးကေလာ္၍ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ရက္ေပးသည္.။ လကလယ္x{1014}x{103D}င့္ လကx{103B}ိဳးx{1014}x{103D}စ္ေခာင္းပူးလက္ ေစာက္ေခါင္းေပါကဲ ထိုးသင္းပနုတ္ ခပကက္ လုပ္ေပးသည္..။ ဆရာမေလး စတယာအဖိုx{1037} ဖင္ေပါကဲ လီးေခာင္းx{1039}x{101C}ကီး ခပတတ္ ေဆာင့ိုးခလိုက္၍ နာကငx{103C}ေဝဒနာ x{1014}x{103D}င့တူ ေစာက္ေစ့ရက္၊ ေစာကတ္x{1014}x{103D}x{103C}ိက္ လုပ္ေပးမx{103C}တိုx{1037}၏ အသည္းေအးရငိုဖယာ အရသာကို တစ္ၿပိဳငည္း ခံစားရသည္..။ အရသာx{1014}x{103D}င့္ ေဝဒနာတိုx{1037} ေရာေx{1014}x{103D}ာသားသည္..။ အလနင္ ထူးခားလေသာ နာကငx{103C}ေရာx{1039}x{101D}ပန္းသည့္ ဖငိုးခံမx{103C} ဖီလငို အမိဳးသမီး စတငံစားရသည္..။ ထိုဖီလငရသာေၾကာင့္ တငါးx{1039}x{101C}ကီးသည္ အလိုလိုပင္ ေကာ့၍တကာသည္..။ စတယာကိုယိုငာေတာ့ သညိုဖင္ေကာ့ ပင့င္ေပးလိုကx{103C}ကို မသိလိုကါ..။ စိုးခိုငမူ အမိဳးသမီ ဖငိမံတတပဳၿပီကို နားလညည္..။

ထိုx{1037}ေၾကာင့္ ဖင္ေပါကဲ အဆုံးပင္ ေဆာင့ိုးသင္းထည့ိုက္ေသာ လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးကို ဆဲထုတနင္း x{1014}x{103D}င့္ တစကင္း ခပည္းဖည္း ခပနန္ ဆက္၍ေဆာင့ည္..။ ေဆာင့ိုးလိုကိုင္း စတယာ၏ ဖင္x{1039}x{101C}ကီး ေကာ့ေကာ့တကည္..။ ဖင္ေကာ့ေပးလိုကx{103C}ေၾကာင့္ လီးသည္ ဖင္ေပါကဲ ပို၍နစငည္..။ နာလည္း ပိုနာသည္..။ သိုx{1037}ေသာ္ ထူးဆန္းစာပင္ ထိုနာကငx{103C}သည္ ဆရာမေလးစတယာအတက္ ထူးခားေသာ ကာမအရသာ ဖစ္၍လာသည္..။ ဆရာမေလးသည္ နာ၍ မေအာ္ေတာ့..။ ေကာင္း၍မညမ္းမx{103C}မားသာ ပါးစပ ေပၚထကည္..။ စိုးခိုင အေဆာင့္ အေညx{103B}ာင့္ အသာရပည္..။ လီးကိုလည္း ဖငဲ ဝင္x{101B}ုံေလာကာ ထိုးစိမားသည္..။ ကိုယိုအသာကိုင္းခထားကာ ဆရာမေလး၏ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးေတကို ဆဲသည္..။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးမားကို ပတ္ေခသည္..။ ဖငိုးခံရမx{103C} အရသာကို တုနိုက္ေအာင္ ခံစားေနရေလၿပီဖစ္ေသာ စတယာမာ အရမ္းကို ေဟာ့လိုx{1037}ေနပါၿပီ..။ သူမ၏ ဖငို ေဆာင့ိုးေပးေနမx{103C} ရပလိုဖစားရာ ဆရာမေလးမာ ဘယိုမ မေနx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့..။

ဖငည္ အပတို ယားလိုx{1037}လာၿပီကိုး..။ “ အို…ဟင့င့္….ေဆာင့္ေလ လိုx{1037}…၊ ဘာဖစိုx{1037} ရပိုကတာလဲ..၊ ေဆာင့မ္းပါရင့္.. ကမဖငို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့ိုးေပးစမ္းပါ….” တဏာရမၼက္ အလနင္းထနက္ ကာမအရသာ အရမ္းေတx{1037}ေသာ မိန္းမေတ ဖစ္ၿမဲအတိုင္း ဆရာမေလး စတယာသည္ မရက္x{1014}x{103D}ိုင္ မေၾကာက္x{1014}x{103D}ိုင္ သိကx{1039}x{1001}ာေတ ဘာေတပင္ မထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့..။ မိမိ၏ တရားဝငငည္း မဟုတ္၊ ကုနုန္ေပာရလင္ ရည္းစားလည္း မဟုတ္၊ မငူးx{101B}ုံသာ ရိသည့္ သူစိမ္းေယာက္ားတစ္ေယာကား မိမိကို ဖငပီလိုးေပးရန္ အာသာငမ္းငမ္း ရမၼက္ေဇာထနန္x{1014}x{103D}င့္ ထုတ္ေပာေလေတာ့သည္..။ စတယာကို ဖငိုးမx{103C} အဆင္ေပ ေခာေမာသားခဲ့ေလၿပီမိုx{1037} စိုးခိုငည္း အေတာို သေဘာကသားသည္..။

ပန္းအိဖဴမာလည္း သညိုဖစားေစရန္ ပါဝငုပ္ေဆာင္ေပးx{1014}x{103D}ိုငည့တက္ အရမ္းေကနပည္..။ အခားမိန္းမသားတစ္ေယာကို သညိုမိဳး အရကေၾကာကင္းစာ အငမ္းမရ ဖစာသညထိ လုပ္ေပးx{1014}x{103D}ိုငx{103C}သည္ ခာတိတေလး၏ ကာမစိတိုလည္း ဟုန္းဟုန္းထေစသည္..။ ၿပီးေတာ့ ပန္းအိဖဴသည္ မိန္းမခင္း အဖုတက္ ကလိပလူးေပးရမx{103C}မားတငည္း ဖီလင္ေတx{1037} အရသာခံတတ္ေနၿပီမိုx{1037} စိတထx{1014}x{103D}င့္ စတယာ၏ ေစာကတို အပီရက္၊ အပီထိုးကလိ ပစိုကည္..။ စိုးခိုငလည္း အားရပါးရပင္ ဆရာမေလး စတယာ၏ ဖငို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့ိုးသည္..။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးေတကိုလည္း အားမနာတမ္းပင္ ဆဲညx{103B}စည္..။ စတယာအဖိုx{1037}လည္း ၾကမ္းရရ ထန္းပင္းေသာ အ၇သာထူးကို မိန္းမူးေအာင္ ခံစားရလက္ ၾကမ္းတမ္းအားပင္းေသာ ဖင္ေဆာင့ိုးခကားကို အားရပါးရပင္ ခံယူေနေလေတာ့သည္..။

“ ဘပ္…ဘု ဘု…ဘပ္…ဖတ္…အားပါးပါး..ရီး…ေကာင္းလိုကာ…ေဆာင့ါ…ေဆာင့ါ ၊ အား…အာ့… အိ…..ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္ေပးစမ္းပါ…ဟုတ္ၿပီ…အား..အ..အား…” ဆရာမေလးစတယာ၏ ပါးစပလည္း အသံေတ မိဳးစုံ ေပၚထက္ေပာဆိုလိုx{1037} လာပါၿပီ။ “ ဘယိုလဲ..ဆရာမေလး..ဖငိုးခံရတာ ေကာင္းတယဟုတား..ဟင္..” “ ေကာင္းတယ္ … ေကာင္းတယ္.. ေကာင္းလိုx{1037} ေဆာင့ိုးခိုင္းတာေပါ့…တအားေဆာင့္ေပး… ေဆာင့္ … ေဆာင့္ ေဆာင့္ေပးစမ္းပါရင္… အား….အား…အီး…” “ ေဆာင့ိုးေတာ့ ဘယိုေနလဲ…” “ ဘပ္….အာ့..အိ…ကမဖင္ေပါကဲမာ အု….အိုး….လီးx{1039}x{101C}ကီး ပည့ိပ္ၿပီး ..ဘပ္..ဘု…အေမ့…ဟင့္… အရမ္းကို ေကာင္းတာေပါ့…ဘပ္…ဘု ဘု…ဘပ္..” “ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးေတ ဆဲၿပီး ေဆာင့္ေပးတာ x{1039}x{101C}ကိဳကား..” “ အင္း…x{1039}x{101C}ကိဳကယ္…x{1039}x{101C}ကိဳကယ္..ဆဲပါရင့္…ကမ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကို တအားဆဲစမ္းပါ.. ေဆာင့ည္း တအားေဆာင့္…ရငေဘာရိ လုပါ… အား…ဟုတ္ၿပီ…ေကာင္း …ေကာင္း လိုကာ…..အိ…ရီး….အား….” အိပန္းတံခါးဝတင္ ရပန္ေနခဲ့ေလေသာ ဆရာမေလး အိုငင္းမာ သူမ၏ သူငယင္းဖစူ စတယာ ဖငိုးခံ ေနရပုံကို အသည္းတုနူတုန္ ခမန္းပင္ ၾကည့င္ေနခဲ့ရသည္..။ စစခင္းေတာ့ ေၾကာကလို ဖစည္.။

ဖငဲ လီးေခာင္းx{1039}x{101C}ကီး ထိုးသင္းမx{103C}ဒဏို မခိမဆနx{1037}ံေနရေသာ စတယာကို ၾကည့င္း မိမိကိုယိုင္ ဖငံေနရသလို စအိုဝ ကိန္းတိန္းတိန္း ဖစည္.။ ထိုx{1037}ပင္ လီးx{1039}x{101C}ကီး မိမိေစာကတဲ ထိုးထည့ိုးခဲ့စက မိမိလည္း အရမ္းနာခဲ့ရပုံကို ပန္ေတးမိသည္..။ ေစာကတဲ သင္းတာေတာင္ နာခဲ့ရေသာ ထိုလီးx{1039}x{101C}ကီး ဖင္ေပါကဥ္းကဥ္းေလးထဲ အထည့ံရေသာအခါ မညေလာက္ နာမညို စာနာကာ ေတးမိသည္..။ ထိုနည္းတူ ေစာကတဲ လီးအဆုံးဝင္ေအာင္ ထိုးသင္းၿပီးေနာက္ လိုးေဆာင့္ေပးသည့ခါ မိမိမာ နာတာေတေမ့၍ မx{1039}x{101C}ကဳံဖူးေသာ ကာမအရသာကို ထပံစားခဲ့ရသညို ဆက္ေတးမိရာ ဖငဲ လီးတစ္ေခာင္းလုံး အဆုံးဝင္ေအာင္ ထိုးသင္းၿပီး ဖငို ေဆာင့ိုးေပးလာလင္ စတယာ အရသာေတx{1037}မာလား ဟုလည္း သိခငာသည္..။ ရင္ ဒိတိတ္ ခုနင္း ဆက္ၾကည့္ေနမိသည္..။ မၾကာပါ..၊ စတယာ တစ္ေယာက္ ဖီလငကာ အရမ္းေဟာ့လာသညို အိုငင္း မင္ေတx{1037}ရေလေတာ့သည္..။

အိုငင္းမာ ယုံပင္ မယုံx{1014}x{103D}ိုင္ေအာင္ ဖစ္ေနရသည္..။ သူမ၏ ဖငမလည္း ယားသလိုလို ဖစာသည္.။ ေစာကတဲတငည္း ပစိပစိ လx{103C}ပားလိုx{1037}လာသည္..။ စတယာတစ္ေယာက္ ဖငံရသညာမက ပန္းအိဖဴ၏ ေစာကတက္ေပးမx{103C}ကိုပါ အပီခံရလက္ အရမ္းဖစ္ေနပုံကို ၾကည့င္း အိုငင္းလည္း ကာမယမ္းအိုး ေပါကဲသည္..။ ေစာကတို လက္x{1014}x{103D}င့္ ကိုငတိုးကလိသည္..။ စအိုကိုလည္း လမ္းx{1014}x{103D}x{103C}ိကိသည္.။ လကိုx{1037}x{1014}x{103D}င့္ အားမရx{1014}x{103D}ိုင္ေသာအခါ ဆလင္းဘကိတဲမ ခရမ္းညိဳသီး တစုံးကို အမနုတူကာ ေစာကတဲ ထိုးသင္းကလိသည္..။ ဖငက ပိုယားလာရာ ကနရမ္းသီးကိုပါ ထုတ္၍ စအိုေပါကို ထိုးကလိသည္..။ ေစာကတ္x{1014}x{103D}င့္ ဖင္ေပါကိုx{1037}ကို ခရမ္းသီးတစုံးစီ ၿပိဳငူ ထိုးထည့ာ အပတို အရသာယူသည္..။

အိပန္းထဲရိ ဖငိုးခန္းကလည္း ၾကမ္းသညက္ ၾကမ္းလာသည္..။ စိုးခိုင အပတယ္ေနသလို ပန္းအိဖဴကလည္း အပီရကည္.။ စတယာကလည္း ရကက္ေရာေရာကို ခံသည္..။ ၾကည့င္ေနရေသာ အိုငင္း ပိုဖီလငကည္.။ ခရမ္းညိဳသီးေလာက္x{1014}x{103D}င့္ မေကနပ္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့..။ စိုးခိုင္၏ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို တမ္းတလာသည္..။ ထိုလီးx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ လိုးတာကို ခံခငာသည္..။ ရမၼကနင္းလာေသာ မိန္းမမားသည္ ဘာကိုမ ေထာကားစဥ္းစားမx{103C} မရိတတ္ေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း ဆရာမေလး အိုငင္းတစ္ေယာကည္း ထိုးကလိေနေသာ ခရမ္းညိဳသီးမားကို ဖယုတာ အိပန္းထဲသိုx{1037} အမနင္ ေလာကမ္းဝငားေလေတာ့သည္..။ကိုစိုးခိုငယ္…ကမကိုလည္း လိုးေပးပါအုန္း…ကမ သိပားေနၿပီ… အရမ္း ခံခင္ေနၿပီ..လိုးေပးပါေနာ္…” ၿပီးးး