စုမနတစယောကမနထဲမာ ကိုယ့ကိုကိုယပနကည့ပီး တောတောစိတပကသားသည ။ ဒီနေ့ ရေကူးကနမာ ရေသားကူးမလို့ ဒီဝတစုံနဲ့ဘယလိုမ မဖစနိုငမနးသိနေသည ။
သူမရဲ့အဖုတမေးတေက ရေကူးဝတစုံအပေါကပငကည့မငနေရသည ။ ဒါတောငရေမစိုသေး…ရေစိုသားလင ပကတိအတိုငး လစပသလိုဖစနေမည ။ ရေကူးဝတစုံအရောငကိုက
နုလနးနေ၍ဖစသည။ အဖုတအမေးကိုရိတလိုကလငတော့ အဆငပေသားလိမ့မည ။ ခကနေတာက သူမအဖုတမေးကိုရိတမို့ သူ့မာဘာ ကိရိယာမရိမနေခငးပါ ။
ရုတတရက သူမရဲ့အစကိုကောခိုင ရိတရိတနေတဲ့ မုတဆိတရိတဓါးကို သတိရမိသည ။ သူမရဲ့အစကိုကောခိုငက သူမထကနစနစကီးသည ။ စုမနက အခု ၅နစဆိုတော့
အစကိုကောခိုငက ၇နစပေါ့ ။ စုမနနင့ကောခိုငတို့အခနးနစခုကားမာ သူတို့နစဦးဘုံသုံးနေရတဲ့ ရေခိုးခနးရိပါတယ ။ သူတို့နစဦးအခနးကနေ ရေခိုးခနးဝငဖို့ တံခါးတစခပဆီ
ရိပါတယ ။ စုခိုငအပငထကပီး သူမအစကိုရိမရိသေခာ ကည့လိုကသည ။ သေခာပီ ဒီအခိနဆို အစကိုကောခိုငက ဂိမးဆိုငမာ ဂိမးကစားနေကဆိုတော့ ဂိမးဆိုငသားနေမာပေါ့ ။
စုမနတစယောက ရေခိုးခနးထဲဝငလိုကပီး သူမအစကိုအခနးထဲသို့ ဝငလိုကသည ။ ကောခိုင့ရဲ့ ဂယလကတီ မုတဆိတရိတဓါးနင့အမေးရိတဆပပာကိုယူပီး အဝတအစားတေခတလိုကသည ။
အဖုတမေးတေကို သေခာကည့ရုနေမိသည ။ အမဲရောငအမေးပါးပါးလေးတေက အပိုစငအဖုတလေးကို လမးခုံထားလေ၏ ။ စုမနက မိနးမခောလေးတစဦးဖစပီး ရငသားဆိုဒက ၃၄ ဖစပီး
သယလသောခါးနင့ လုံးဝနးသောတငသားလေးတေက စဲမကဖယကောငးလေသည ။ အမေးရိတဆပပာကို သူမရဲ့အဖုတပေါအနံ့ ညငသာစာပတလိုကသည ။ သူမရဲ့အဖုတကိုတစခါမ ဒီလိုမလုပခဲ့ဖူးပါ ။
ပနးရောငအဖုတနုတခမးသားတေ ပတနေရငး အဖုတလေးပေါမအစိလေးကို ထိမိတော့ ထူးဆနးသောခံစားမုကို တစပိုငနံ့ခံစားလိုကမိသည ။ ဓါးကိုယူပီး ဖညးညငးစာ ပောငစငသညအထိ
စိတရညလကရည ရိတနေမိသည ။ အာရုံခံစားမုကအသစအဆနးဖစနေသောကောင့ သူမအစကို ရုတတရကအခနးထဲဝငလာသညကိုပင သတိမထားမိတော့ပေ ။
” အမန..ငါ့မုတဆိတရိတဓါးယူပီး ဘာလုပနေတာလဲ..နငရူးနေလား ”
” မလုပပါဘူး ” စုမနခမာ ဒီလောကပဲပောနိုငပီး ကောငအမးအမးဖစသားသည ။
ကောခိုငက စုမနရဲ့လပသောနို့ကလေးတေ ၊ ခေထောကကိုဖဲပီးရိတနေသောကောင့ ပင့အာနေတဲ့နငးဆီပမာ အဖုတကလေးကိုမငတော့ ထကနေတဲ့ဒေါသတေ ပောကသားသည ။
စုမနလညး အစကိုကောခိုင၏ အာသာငမးငမးမကလုံးတေမငတော့မ သူမ၏ဝတလစစလစ အနေအထားကိုသတိရပီး ကိုယသုတပုဝါကိုယူပီး ကမနးကတမးဖုံးကယလိုကသည ။
“ မဖုံးနဲ့…ငါကည့ခငသေးတယ ”
“ ထကသားတော့ ကိုကော အမေ့ကိုတိုငပောလိုကမာနော ”
“ ဘာပောမာလဲ ငါ့မုတဆိတရိတဓါးနဲ့ နင့အဖုတမေးရိတတာကို ပောမလို့လား အမန.. ”
“ မသင့တောပါဘူး..ကိုကော..အမနကကိုကော့ညီမလေ … ဘာလို့ိကိုယလုံးတီးနဲ့ကိုကည့ခငတာလဲ ”
“ ဟုတပီ..ဒါဆို အပေးအယူပေါ့ ”
“ ဘာ အေပးအယူလဲ ”
“ နင့အကောငးတေအားလုံးငါ့ကိုပောပ … ငါ့အကောငးတေလဲပောပမယ အရငးနီးဆုံးသူငယခငးလိုပေါ့ ”
“ထားပါတော့ … ခုတော့ထကသားသင့ပီကိုကော … တစယောကယောကမငသားရင မသင့တောဘူး ”
“ ညနေကမတေ့တော့မယ အမန ” ဟုပောရငး ကောခိုငတစယောက လိငတံကီးမာဘောငးဘီအောကမ ဖောကထကမည့အလား တထောငထောငဖင့အခနးပငသို့ ထကသားလေသည ။
စုမနတစယောက ရေကူးကနသို့ရောကသားသောအခါ သူငယခငးမားနင့အတူ မပောရငနိုငပဲ စိတတေနောကနေလေသည ။ ခေါငးထဲမာ နံနကကအဖစပကကိုပဲ စဉးစားနေမိသည ။ခုလိုအဝတစားမဲ့ ကိုယလုံးတီးအဖစနဲ့ ဘယသူ့အရေ့မာမ မနေခဲ့ဖူးပေ ။ သူမရဲ့အစကိုရေ့မာမ ဖစရတာမို့ ပနစဉးစားရငး စိတလုပရားသလိုလို စိတပကသလိုလိုဖစနေသည ။အစကိုကောခိုငက ညနေကရငဘာလုပမာလဲ သူမသိ ။ သူမကိုကိုယလုံးတီးကည့ဖို့တောငးဆိုလင သူမလဲအစကိုကောခိုငပါ ခတပဖို့ပနတောငးဆိုရမည့ အခင့အရေးရိသည ။ သို့သော…တစစုံတစခုကို စိုးရံ့သလို စိတထဲခံစားနေရသည ။
ညနေခငး ညစာစားခိနရောကတော့ စားပဲသို့ရောကသောအခါ အစကိုကောခိုငကို မလုံမလဲကည့သောအခါ စုမနကိုဘာမမပောပဲ ခပတညတညပင ခုပေါမာထိုငနေသည ။
သူတို့နစဦးခါတိုငးလိုမဟုတပဲ တိတဆိတနေသဖင့ ဖခငဖစသူက
“ ဖိုးကော ၊ သားနဲ့မိမနတို့နစယောက ရနဖစထားတာလား ”
“ မဟုတါဘူး …ဘာလုိx{1037}လဲ ”
“ ဘာလို့သားတို့နစယောက ခါတိုငးလို…စကားမပောကတာလဲ..” ဖခငဖစသူက စုမနဘကကိုပါ လည့ကည့ပီးမေးလိုကသည ။
“ အို..အဖေကလဲ သမီးနေ့ခငးက ရေကူးပီးပနလာတာ မောနေလို့ပါ…ဘာမမဖစပါဘူး ”
“ အငး..ဒါဆို မနကဖနတနငနေနေ့ပဲ…စာအကောငးလဲစဉးစားစရာမလိုဘူး သကတောင့သကတာနေပါကာ ”
စားသောကပီးတော့ တစယောကကိုတစယောကနုတဆကပီး အိပခနးထဲသို့ အသီးသီးဝငကလေ၏။
စုမနတစယောကအခနးထဲရောကပီး တစနာရီလောကအကာမာ သူမရဲ့ ရေခိုးခနးတံခါးဘကဆီမ တံခါးခေါကသံကားရလေသည ။ တုနလုပခောကခားစာ တံခါးကိုဖင့လိုကတော့ ….
“ အမန…ငါအခနးထဲ ဝငခဲ့မယနော ”
“ အငး ”
ကောခိုငက အခနးမီးကိုပိတလိုကပီး ညအိပမီးသာထနးလိုကသည ။
“ ကိုကော…ဘာလုပတာလဲ ”
“ အမန…ငါကနင့အစကိုပါ နငမကိုကတာ ဘာမမလုပဘူး ၊ အေးဆေးနေပါ ဘာမပူမနေနဲ့ ”
ဒီတော့မ စုမနခမာ သကပငးခရငး ယဲ့ယဲ့လေးပုံးလိုကတာ ကောခိုငမငလိုကသည ။
“ ကိုကောက ညအိပဝတစုံနဲ့တောတောကည့ကောငးတာပဲ ” အိမနက စိတလုပရားမုကိုတညငိမစေရန စကားရာပောလိုကသည ။
“ ဟားဟား..ဟုတလား အမန..နငလဲကည့ကောငးပါတယ အထူးသဖင့ အဝတအစားမရိတဲ့အခါပေါ့…”
“ အာ….အဲအကောငးမပောနဲ့တော့ကာ ” ဟု..စုမနကရကရံ့စာ ပနအောလိုကသည ။
“ ဟုတပီ ဒါဆို မေးခနးတစခို့မေးမယလေ ”
စုမနက ခေါငးငိမ့လိုကသည ။
“ နငဝတနေတဲ့ ဘောလီက ဘယလောကဆိုဒလဲ ”
“ ၃၄ ” … စုမနကတိုတိုတုတတုတ ပနဖေလိုကသည
“ နို့သီးခေါငးက ဘာအရောငလဲဟင ”
“ ကိုကော ဒီနေ့မငပီးပီပဲ…ဘာလို့မေးတာလဲ ” စုမနတစယောကနညးနညးရဲတငးလာကာ မကနာပောငတိုကပီးပနမေးလိုကသည ။
“ အာ..နငက ခကခငးဖုံးလိုကတော့ ဝိုးတိုးဝါးတားပဲ မငလိုကလို့ပါဟ ”
“ နီညိုရောင ” စုမနကပုံးပီးပနဖေလိုကသည ။
“ အခု ဘရာဇီယာဝတားလား ”
“ ဟင့အငး… အိပရာဝငရင တစခါမမဝတဘူး ”
“ ကည့လို့ရမလား ”
“ ဘာဆိုငလို့လဲ…မေးခနးပဲမေးမယဆို ”
ပောသာပောနေရသည စုမနရဲ့စိတတေ အတောလေးကိုစိတလုပရားနေသည ။ သူမရဲ့အဖုတကလဲ အရညတေစိမ့ထကနေသလို
ညအိပအကီင္ပါးပါးလေးအောကမ နို့သီးတေလဲထောငထလာနေသည ။ ဒါတေကို ကိုကောခိုငတစယောက မမငပါစေနဲ့လို့ စုမနတစယောကဆုတောငးနေမိသည ။
“ ကည့ခငလို့ပါဆိုမ ” ဟု..ကိုကောမငးက မသဲမကဲပောလိုကသည ။
“အငး..ဒါဆိုလဲ အမန့ဒီဘကနို့ကို ပပေးမယလေ…အမနမေးတာကိုရော ကိုကောပနဖေရမာနော…အသာစီးယူလို့တော့မရဘူး …ကတိပေး ”
“ ပေးပါတယ အမနရယ ”
စုမနကအကီငို ညငသာစာ မ,တငပီး သူမရဲ့ဘကဘကနို့ကိုထုတပလိုကသည။ ကောခိုငတစယောက အသကရုဖို့မေ့နေလောကအောင ငေးကည့နေမိသည ။
“ လရဲ့လား ” အမနကသူမအစကိုကောခိုငဖစပကနေပုံကိုကည့ပီ စပဖီးဖီးဖင့ မေးလိုကသည ။
“ အရမးလတာပဲကာ….” ဟု.. ကောခိုင စိတလုပရားသံဖင့ ပောပီး
“ ကိုငကည့ခငတယ …အမနရယ ”
“ အငးလေ..ဒီနေရာပဲကိုငနော ”
ကောခိုငတစယောက လကကိုဆန့လိုကပီး လမးကိုငလိုက၏ ။ စုမနရဲ့စိတလုပရားပီး ထောငနေသောနို့သီးခေါငးကို လကညိုးနဲ့လကမလေးဖင့ပတပေးလိုက၏ ။
စုမနထံမ ညီးသံသဲ့သဲ့ထကလာသည ။
“ နာလုိx{1037}လား ”
“ ဟင့အငး…ဆကလုပလေ…အမနခံစားရတာ တစမိုးပဲ ”
ကောခိုငကအိမနရဲ့အကီငိုဆဲမတငပီး ခေါငးကနေကောပီး ခတလိုကသည ။ အပေါပိုငးဗလာဖင့ တောကပနေသောနတသမီးတစပါးရောကနေသလို ကောခိုငငေးကည့နေမိသည ။
“ ကိုကော…ဘာမမလုပပါဘူးလို့ ဂတိပေးထားတယလေ ”
“ ခင့လတပါဟာ…ငါနစဖကစလုံးကိုကည့ခငလို့ဖစသားတာ ”
“ ထားလိုကပါတော့…ကိုကောကည့ခငတယဆို သဘောပဲ ”
ကောခိုငခမာ စိတညို့ခံထားရသူတစဦးပမာ စုမနအနားကပလာပီ ရုတတရက ဘယဘကနို့ကို ပါးစပဖင့ဖမးစို့လိုကသည ။ စုမနကိုယလုံးလေး ရုကတရကတန့သားပီး မကတောငတေမေးစငးကုန၏ ။
“ အိုး…ကောငးလိုကတာ…နောကတစဖကပါစို့ပေးနော ကိုကော ”
ကောခိုငတစယောက စိတပါလကပါဖင့ လာဖင့သိမးကုံးပီ စိတကိုကလကနေတော့သည ။ ဘကဘကနို့ပီးတော့ ညာဘကနို့ကို အသကရုခိနမရလောကအောင စို့ပေးနေမိသည ။ စုမနရဲ့ညညးသံမာလဲ ပိုပိုကယလာသလို နို့တေကိုလဲ ကော့ကော့ထိုးပေးနေမိသည ။ စုမနအတကနို့စိုခံရခငးမာ ပထမဆုံးအကိမဖစသလို
သူမ၏အဖုတမလဲ အရညတေ တစစိမ့စိမထကလာတာ သိနေရသည ။ ဆတခနဲ…တစကိုယလုံးတန့တကသားပီး..အငးးးးခနဲအောသညးလိုကမိသည ။ရကရံ့သလိုလဲခံစားနေမိသည ။ တစကိုယလုံးမာ အတငးခံဘောငးဘီတစထညသာ ကနတော့၍ ဘောငးဘီပေါတငပင တောတောရဲနေလေ၏ ။ ကိုကောခိုငမာ နို့စို့ရငး လကတေက အငိမမနေလိုကပတပေးနေ၏ ။ ရုတတရက ပေါငခားထဲရောကလာပီး ဘောငးဘီအပေါကစမးလိုကရာ..အရညတောတောမားမာရဲနေ၍
“ နငပီးသားပီလား ”
“ အဲဒါဘာလဲဟင ” စုမနကအသံတိုးတိုးလေးဖင့ပနမေးလိုက၏ ။
“ စိတခံစားမု အထတထိတရောကသားတာပေါ့ အမနရယ ”
ခုမသူမရဲ့ဘောငးဘီကိုသူမ သေခာပနကည့မိသည ။ တောတောလေးကို ရဲနေတာပဲ ။
“ အမနကသေးပေါကလိုကတာထငတာ…ဟိဟိ ”
“ မဟုတပါဘူး … ခံစားမုပီးမောကပါတယဆိုမ …ဘယလိုနေလဲ ကောငးလား ”
“ အငး….” ဟု စုမနကရကရံ့စာခေါငးညိတလိုကသည ။
“ ငါနင့ ပိပိလေးကို ကည့ခငတယဟာ ” လို့ပောပောဆိုဆိုနဲ့ ကောခိုငတစယောကစုမနရဲ့အတငးခံဘောငးဘီကိုဆဲခတခလိုကသည ။
အမေးမငကငးမဲ့နေသော စုမနရဲ့အဖုတလေးမာ အရညတလကလကဖင့ ကောခိုငတစယောကကည့ရငး မနေနိုငတော့ပဲ စုမနရဲ့အဖုတလေးဆီသို့လကဖင့လမးကိုငလိုကသည ။
“ အာ…မကိုငနဲ့လေ…” စုမနတစယောက ရကရံ့စာပောရငး ကောခိုင့လကကိုအတငးလမးဖယလိုကသည ။
“ အငး..ဒါဆိုလဲ ငါ့ကိုကည့ခင့တော့ပေးဟာ ”
“ ကည့ခငလဲကည့တော့ဟာ ” ပောရငး စုမနသူ၏အကီ ငိုလမးယူရငး ဝတဖို့လုပလိုကသည ။
“ အကီ ငော့မဝတနဲ့ဟာ…ဒီတိုငးလေးပဲကည့ခငလို့…အရမးလတယသိလား ”
္
“ အငး…ဒါဆို အမနမေးတာ…ကိုကောဖေရမယနော ”
“ ကိုကတာမေးပါကာ…ကဲမေး ဖေဖို့အသင့ပဲ ”
“ ကိုကော့ဟာကီးက ထိပမာအရညပားလနနေပီလား ”
“ လနတာပေါ့…အရယရောကတာနဲ့ဒီလိုဖစလာတာပဲ ”
“ တောတောကီးနေပီလား ”
“ ဘာကိုမေးတာလဲ ”
“ အမနမေးတာ ကိုကောသိမာပါနော…ဟနး ” စုမနကရကစနိုးလေးနဲ့ပနပောလိုက၏ ။ ကောခိုငကရယလိုကရငး
“ ၇-လကမနီးပါးရိတော့မယဟ…ကည့ခငလို့လား ”
“ အငး ” ဟုအမနတစယောက ရကရံံစာ ခေါငးညိတပရာသည ။
ကောခိုငတစယောကသူ့ရဲ့ပုဆိုးကိုခတခလိုကပီ အတငးခံဘောငးဘီထဲမ သူရဲ့တောငနေသာလီးကိုထုတပလိုကသည ။ စုမနတစယောက မယုံနိုငအောငကီးမားသော အစကိုကောခိုငလီးကို ကည့ရငး မူးမေ့သားလောကအောငဖစသားသည ။ စုမနသူငယခငးတေပောနေလို့ လီးအကောငးကို ကားဖူးပေမယ့ တစခါမမတေ့ဖူးပေ ။ အခုကည့နေရသညမာ ဆဲဆောငမုတစခုရိသလို ခံစားရပီး ကိုငကည့ခငစိတဖစသောလဲ ပောမထကပေ ။
“ အမန္..သေဘာကရဲ x{1037}လား ”
“ မပောတတဘူး ”
“ အရငတုနးက တစခားလီးတေလဲတေ့ဖူးလား ”
“ အော..အမနကို ခပနန့နန့ကောငမလေးလို့ထငတယပေါ့လေ ”
“ ဟာ…မဟုတပါဘူး မေးကည့တာပါ …ထားလိုကတော့..အခုကိုငကည့ခငလား ”
အမနခမာ ခဏကတညးက ကိုငကည့ခငနေသညဖစရာ ကောခိုငကမေးလိုကတော့ အိနေပငမဆညနိုငတော့ပဲ သူမ၏လကဖင့ ညငသာစာဆုပကိုငလိုကသည ။ ဆုပကိုငမိသညနင့ တပိုငနက
နူးညံ့သောအထိတေ့နင့အတူ ပူနေးမူတို့ကို ခံစားလိုကရသည ။ လီးတံကီးကိုကိုငကည့ရငး စုမနရဲ့လကတေမာ တဆတဆတတုနရီနေသည ။ ကောခိုငတစယောကလညး နတပညရောကသလို ခံစားနေရသည ။ သူ့လီးကို အခားတစယောကအကိုငခံရတာ ပထမဆုံးအကိမပင ။
ကောခိုငတစယောက သူ၏ညီမကသူ့ရဲ့လီးကို ဆုပကိုငပေးနေတယဆိုတဲ့အသိကောင့ ရမကတေနိုးကလာပီး လီးထိပတငအရညကညလေးတေ စို့လာ၏ ။ စုမနမာလညး သူ၏လီးကိုကိုငကည့ကာသေခာစူးစမးနေမိသည ။ ကောခိုငက သူ့ညီမစုမနကို ဂငးတိုကခိုငးရနစဉးစားမိသောကောင့ စုမနလကကိုအပေါကကိုငပီး
အထကအောကဆဲခိုငးလိုကသည ။
“ ဒီလို အထကအောကဆဲပီးလုပကည့ပါလား အမန ”
“ အဲလိုလုပတော့ ဘာဖစမာလဲဟင ”
“ နငလုပပေးတာ…ငါခံစားကည့ခငလို့ဟာ..လုပလေ ” လို့ပောပီ ကောခိုငလကကိုလတလိုကသည ။ စုမနတစယောက တသေမတိမး ဆကလုပပေးနေမိ၏ ။
ကောခိုငမာလညး ကောငးလနး၍မကစိမိတကာ ခံစားနေသည ။ စုမနတစယောက ဂငးထုပေးနေရငး လီးကိုသေခာ စိုကကည့နေပီး အောကမတရမးရမးဖစနေသော
ကောခိုင၏ဂေးဥကို ဘယလကဖင့ဆုပကိုငလိုကပီး
“ ဒါက ဂေးဥလေးတေလား ဟိဟိ …ကိုငလို့ကောငးလိုကတာ ဘောလုံးလေးတေလိုပဲ”
“ အငး…ဟုတတယ …အ..အ…ကောငးလိုကတာဟာ… အမန ခပမနမနလေး ဆကလုပပေး ငါပီးတော့မယ ”
စုမနလညး လကကိုခပသပသပလုပလိုကသည ။ ကောခိုငတစကိုယလုံး ဆပကနဲ…ဆပကနဲ တန့တကသားပီ လီးထပမအရညမား စုမန၏ရငဘတဆီသို့ ပနးထကလာခဲ့သည ။ ရုတတရက စုမနမာ လန့သားပီး လီးကိုလတလိုကမိပီ သူ့အစကိုကောခိုငရဲ့မကနာကိုမော့ကည့လိုကမိ၏ ။ ကောခိုငက အား…အား…အောသံအဆုံးမာ ထကနေသော သုတရညမားရပတန့သားသည ။ ဒီတော့မ စုမနတစယောက သူ့ရငဘတပေါသို့ပနကည့မိသည ။ သူ့အစကို ကောခိုငရဲအရညတေ တောတောမားတာပဲ….
ရငဘတတစခုလုံးရဲစိုနေသည ။ ကောခိုငမာ မကလုံးမားပင့လာပီး
“ကေးဇူးပဲ..အမနရယ…ဒီလိုကောငးတာ ငါတစခါမမခံစားဖူးဘူး ” ဟုပောရငး စုမနရဲ့ပါးပငပေါသို့အနမးခေလိုကသည ။
“ ကိုကောရယ…အမန့ရငဘတတစခုလုံး ပေပသားတာပဲ ..ဘယလိုလုပရမလဲ ”
ကောခိုငက အမန့ရငဘတကိုငုံကည့လိုကရာ သူ့သုတရညမားနင့လပနေသော အမန့နို့တေကိုတေ့လိုကရပီး အတေးတစခုဝငလာခဲ့သည ။ သူ့ခေါငးကိုနိမ့ခလိုကရငး သုတရညမားပေပနေသောနို့တေကိုလာဖင့ သန့ရငးရေးလုပသလို သိမးကုံးယကလိုကတော့သည ။ ငနကိကိအရသာတေခံစားလိုကရသောလညး ပောငစငသညအထိ စိမပေနပေယကပေးနေမိသည ။ ပောငစငသားသောအခါနို့သီးလေးကို ငုံပီးစို့ပေးနေလိုကသည ။ အမန့ထံမတဖန သညးညူသံကားရသောအခါ
“ အမန…ထပလုပကည့ခငလား… ”
“ ဘာကိုပောတာလဲ ကိုကော ”
“ အော…ကိုကို့လီးကို အရသာခံကည့ခငလားလို့ပါ ”
“ ဟမ…ဘာလဲ ကိုကော့ဟာကီးကို အမန့ပါးစပထဲ ထည့မလို့ပေါ့လေ…ညစပတလိုကတာ ”
“ ဒါညစပတတာ မဟုတပါဘူး အမနရယ…ခစခငးရဲ့သငေတပါ လာ..စမးကည့ ”
ကောခိုငကစုမနရဲ့ခေါငးကိုကိုငပီး သူ့ရဲ့အနညးငယ ပနတောငနေသောလီးကီဆီသို့ ခေါငးကိုဆဲခလိုကသည ။ စုမနမာလညးသုတရညမားနင့ပေပနေသော
ကောခိုငးလီးကီးကိုကည့ပီး စိတမပါစာ ပါးစပကိုဟလိုကသည ။ ကောခိုငက လီးကီးကိုကိုငပီး စုမန၏ပါးစပထဲသို့ ထိုးထည့ပေးလိုကသည ။
“ သကားလုံးစုပသလို စုပလေ အမန ”
စုမနမာလညး ကောခိုင့လီးပါးစပထဲရောကသညနင့တစပိုငနက စိတတေကနိုးကားလာပီး အစကိုကောခိုငပောသလို စုပပေးနေမိသည ။ ပါးစပထဲတင လီးကကီးမားလာသလို ခံစားရသောကောင့ စုမနအလန့တကား လီးကိုပနဆဲထုတလိုကသည ။
“ ဘာဖစတာလဲ အမန ..”
“ ကိုကော့ဟာကီးက ပါးစပထဲမာကီးလာတယလေ ”
“ နငလုပပေးတာကောငးလို့ပေါ့ အမနရယ…အငးလေ…ဒီနေ့တော့ဒီလောကပါပဲနော…နောကနေ့တေလဲလုပကရအောင ”
ကောခိုငမာ အလောကီး၍မရကောငးစဉးစားမိပီး နောကနေ့မဆကလုပရနတေးမိ၏ ။ စုမနကလညး
“ ဟုတ…ကိုကော အမနလဲ ဒီလိုလုပရတာနစသကပါတယ …ဒါပေမယ့ အမနကကိုကောညီမလေ ”
“ ဘယသူမမသိစေရပါဘူး အမနရယ ငါကတိပေးပါတယ ”
“ သိတာ၊မသိတာကိုပောတာ မဟုတဘူးကိုကော…အမနတို့ကမောငနမတေဆိုတာ သတိထားဦးလို့ပောတာ ”
“ အဲဒါတေဖယထားကာ လောလောဆယကိုကော အမန့နဲ့ခစခငတာပဲသိတယ သိလား ”
“ ကိုကော အခနးပနအိပတော့ဟာ…”
ကောခိုငတစယောက သူ့ညီမစုမနက အခနးပနဖို့နငထုတနေသောကောင့ မကနာအိုမငးသားကာ ခေါငးငိုကစိုကကသားသည ။ စုမနကသူ့အစကိုကောခိုငမကနာပကသားတာမငတော့
“ ကိုကော…ဘာဖစသားတာလဲ..ပနတော့ပါနော..စိတမကောငးမဖစပါနဲ့နော…ညီမလေးအိပခငပီ ”
“ ငါနင့ကိုခစနေမိပီ…အမန သိလား ”
“ အမနလဲ…ကိုကို့ကိုခစပါတယ ကိုကိုရယ ”
ကောခိုငတစယောက စုမနကိုကိုလို့ခေါလိုကသောကောင့ နားကိုမယုံနိုငအောငဖစပီး
“ ဘာလဲ..အမန..ကိုကိုတဲ့လား ….ကိုကို့ကိုတစကယခစပါတယနော ..”
“ အငးပေါ့ … ကိုကို…နောကနေ့မတေ့ရအောငနော ”
“ ဟား…..ပောလိုကတာ ကလေးရယ ” လို့ဆိုပီး ကောခိုငတစယောကစုမနအနားကပလာပီး ပေ့ခီကာ စုမနနုတခမးလေးကို နမးစုပလိုကပီး ပေ့ခီလကရေခိုးခနးထဲသို့လမးလောကသားတော့သည ။ ရေခိုးခနးထဲရောကတော့ စုမနကိုညငသာစာခပီး ရေလောငးပေးကာ တစကိုယလုံးသေခာစာ ပတဆေးပေးနေတော့သည ။ စုမနက ကောခိုငပုသမကလေးငယတစဦးကဲသို့ ခစရညလဲ့သော မကဝနးဖင့ပနကည့နေမိသည ။ စုမနတစကိုယလုံးသန့စငပီးတော့ကောခိုငက
“ ကလေး…အိပခငပီဆိုသားအိပတော့လေ ”
“ ဟင့အငး…ကိုကို့ကို အမနပနဆေးပေးမယလေ ”
“ ကလေး အအေးပတနေဦးမယဟာ..သားတော့…good night နော ” ဟုဆိုပီးစုမနပါးပငပေါသော အနမးလေးပေးလိုကသည ။ စုမနလဲပုံးပရငး
“ ဟုတ…good night နောကိုကို ….” ပောပီးတံခါးဖင့ကာ သူ့အခနးထဲသို့ဝငသားသည ။ ကောခိုငလဲ စိတရိလကရိရေလောငးခိုးပီ အခနးထဲသို့ဝငပီး ကိုယသုတပဝါဖင့ခောကသေ့အောငသုတကာ အဝတအစားပင မဝတတော့ပဲ ဒီအတိုငးအိပစကလိုကသည ။
…………………………………
ကောခိုငနံနကအိပရာကနိုးတော့ အောကကညီလေးက ထောငမတနေတာကည့ပီး ညကအဖစပကတေပနတေးမိပီး တစယောကထဲကိတပုံးနေမိသည ။ မကနာသစဆေး၊သားပတတံကိုယူပီး အဝတအစားပင မဝတတော့ပဲ ဒီအတိုငးမကနာသစရန ရေခိုးခနးထဲသို့ဝငရန တံခါးဖင့လိုကသည။ စုမနတစယောက သားတိုကနေရာမ တံခါးဖင့သံကား၍ လည့ကည့လိုကရာ သူ့အစကိုကောခိုငတစယောက အဝတစားမရိပဲ အောကမလီးကလဲတထောငထောငနဲ့ ရေခိုးခနးထဲဝငလာသညကိုတေ့ရာ
“ အာ…ကိုကို ညစပုတ…ဘာမလဲမဝတထားဘူး …ဟနးကည့ပါလား အစောကီးအောကကဟာကီးလဲ ထောငနေပီ ”
“ ဟာဟ…ဒါက…ကလေးကိုလမးလို့ထောငနေတာပေါ့…ညကမ ခစလို့မဝတာကိုး ” ဆိုပီးစုမနအနားကိုလောကလာခဲ့သည ။
“ ဟိုး…ဟိုး..ဆရာ…ဟနးတောတောဆိုး မကနာတောငမသစရသေးပဲ ”
“ ကလေးကိုစတာပါကာ ” လို့ဆိုပီး ကောခိုငတစယောကသားတိုကဆေးကိုယူပီး သားပတတံထဲထည့ကာ သားတိုကလိုကသည ။ စုမနမကနာသစရငး သူ့အစကိုကောခိုငသားတိုကတာကိုကည့နေရာအောကက ကောခိုငလီးကီး တရမးရမးဖစနေတာကိုကည့နေရငး ပုံးနေမိသည ။ စုမနမကနာသစပီးတော့အပငပနထကခါနီး ကောခိုင၏လီးကို ဖတကနဲတစခကပုတလိုကရငး
“ တောတောဆိုးတဲ့ဟာကီး…အစောကီးနိုးနေတယ ” ဟုဆိုရငးအခနးထဲသို့ဝငသားတော့သည ။ ကောခိုငတစယောကလဲ သဘောအကကီးကရငး မကနာသစနေမိသည ။
မကနာသစပီး လနးသားအောငကောခိုငရေခိုးလိုကသည ။ ထို့နောကအဝတအစားဝတရန ခါတိုငးလိုမဟုတပဲ…စိတကိုကအဝတအစားတေရေးဝတပီး နံနကစားစာရနအောကထပသို့ဆငးလာခဲ့သည ။
ဒီနေ့မတောကတောကပောငအဝတအစားဖင့ ကောခိုငကိုတေ့လိုက၍ တစအိမသားလုံးအံအားသင့စာ ငေးကည့နေရငး ဖေဖေက
“ ဟာ..သားဖိုးကော…လနးလခညလား….ဘယသားမလို့တုနး ”
အဖေဖစသူမေးတော့မကောခိုငတစယောက ရကကိုးရကကနးဖစသားရငး
“ဟုတ…အဖေ ဟိုဘကလမးက စိနတိုးကို အတနးမာသငတဲ့မရငးတဲ့စာတေ သားပခိုငးမလို့ပါ ”
“အေးကာ…ဒါနဲ့ဒီနေ့အဖေတို့နယကအသိတစယောက နာမကနးဖစနေတယဆိုလို့ ခဏနေသားမယ ညနေလောကမပနလာမယ…ဒါဆို သမီးအမနအိမစောင့နော ”
“ ဟုတကဲ့ဖေဖေ…သမီးစောင့နေပါ့မယ ”
ကောခိုငတစယောကကိတပုံးလိုကမိသည ။ တကယတော့ သူကဘယမသားစရာမမရိပါ သူ့ညီမစုမနတစယောက သဘောကအောင ဘာမနးမသိ ဒီနေ့မ အဝတအစားတေရေးခယပီး ဝတမိရာ အဖေဖစသူက မေးတော့ ရကကိုးရကကနးဖစပီ အဖေဖစသူကိုလိမပောလိုကမိသည ။ အားလုံးစားသောကပီးတော့ ကောခိုငက အလငအမနထကရငး လမးထိပလကဖကရညဆိုင ခောငကကဝိုငးတငရေးထိုငလိုကသည ။ သူ့အဖေနဲ့အမေကားနဲ့ထကသားပီး ခဏအကာတငအိမသို့ပနခဲ့လေတော့သည ။ အိမရောကတော့ သော့ဖင့ပီး အိမထဲသို့ဝငလိုကရာ စုမနတစယောက ဧည့ခနးထဲတင ဗီဒီယိုထိုငကည့နေတာတေ့လိုကသည ။ စုမနတစယောက လည့ကည့ကာ ပံုးပလိုကရငး
“ ဟင…စာသားမေးမယဆို ကိုကော ”
“ ဘာကိုကောလဲ…ကိုကိုလို့ခေါပါကလေးရယ…လပလပလပလပခစဖို့ပနခဲ့တာ သိလား ”
“ ဟာ..အပောအဆို ဆငခငရမယလေ…ဒီလိုအပငမာ ကိုကိုလို့ဘယခေါလို့ရမလဲ မဟုတဘူးလား ကိုကော ”
ကောခိုငကစုမနအနားဝငထိုငလိုကရငး စုမနကိုလမးဖကလိုကသည ။
“ မလုပနဲ့လေ…ကိုကော ဧည့ခနးထဲမာကာ ”
“ အငး…ဒါဆိုလာခဲ့တော့ ” ဟုဆိုရငး စုမနကိုပေ့ခီကာ သူ၏အခနးထဲသို့ခေါဆောငခဲ့တော့သည ။
အခနးထဲရောကသညနင့ ကောခိုငတစယောကစုမနကိုပေ့ခီလက မေ့ယာပေါသို့ နစဦးစလုံးပစလဲခလိုကသည ။ ထို့နောကစုမနနုတခမးကိုစုပယူပီး စုမနရဲ့အကီ ငယသီးတေကို တစလုံးခငးဆဲဖုတနေလိုကသည ။နုတခမးက အနမးတေခေနေရငး အကီ ငတသားသောအခါ စုမနဗိုကသားလေးတေကို
လကနင့ပတပေးနေ၏ ။ နို့အုံကိုလညး ဘောလီပေါမပင ခပတငးတငးဆုပနယပေးလိုကသည ။ စုမနတစယောကမကဝနးလေးမေးစငးနေပီ တဟငးဟငးနဲ
့ညညးနေရာသည ။ ကောခိုငက စုမနကောအောကထဲကိုလကလိုပီး ဘောလီခတကိုလမးဖုတလိုကသည။ ပေါလာသော နို့သီးလေးတေမာအတောလေးထောငနေပီ
ဖစသောကောင့ကောခိုငတစယောက နို့သီးလေးကို သားနဲ့မနာမကင ကိုကလိုကသည ။ ထို့နောက ကောခိုငကနို့ကိုအငမးမရေစို့နေရငးလကတေကအဖုတကို ထမိနပေါမပငပတပေးလိုကသည ။
“ ပတ..အနး..ပတ..ဟငး..ကောငးလိုကတာ ကိုကိုရယ…အာ့..အ ”
ကောခိုငနို့စို့နေရငး စုမိန၏ထမိနကိုဖညးဖညးခငး ဆဲခတလိုကသည ။ ပေါငတံတစလောကစိတကိုကပတပေးနေလိုကသည ။ လကတေက ပေါငရငးသို့ရောကသောအခါ အတငးခံဘောငးဘီပေါမပင မထိတထိဖဖလေး ပတပေးပီးပေါငသို့ပနဆငးက ပတပေးလိုက၏ ။ စုမနတစယောက မရိုးမရဖစလာပီး ဖငကီးကိုကော့ကော့ပေးနေတော့သည။ ဘောငးဘီပေါမာလညး အဖုတကကလာတဲ့အရညတေအတောလေးရဲနေပီဖစသည ။
ကောခိုငမတတပရပလိုကပီး လုံခညကိုခတလိုကသည ။ စုမနတစယောက ရမကခိုးဝေနေသောမကလုံးဖင့ ကောခိုင့လီးကိုစိုကကည့နေ၏။
ကောခိုငကစုမနပေါငနစခောငးကားထဲတင ဒူးထောကနေရာယူလိုကကာ ကုနးပီး စုမနဝမးဗိုကသားတေကို ယကလိုကသည ..ထို့နောက ခကကိုလာနဲ့မေကာ ယကတော့ စုမနခမာ တလူးလူးတလိမ့လိမ့ ဖစနေတော့သည ။ ကောခိုငလာကို အောကဘကဆငးလာပီ အတငးခံဘောငးဘီပေါမပင လာဖင့ယကပေးလိုကသည ။
စုမနတစယောက ဖငကီးကတကလာပီး
“ အာ့…အ…ကိုကို…အဲလိုမလုပနဲ့လေ…အမနငရဲကီးကုနမာပေါ့ …အာ့..”
ကောခိုငတစယောကဘာမပနမပောပဲ တငတငယကနေပီးအတငးခံဘောငးဘီးကို ဆဲခတခလိုကကာ အစိလေးကိုလာနဲ့ထိထိမိမိ ယကပေးလိုကသည ။
“ အာ့..အေမ့….ရီးးးး..”
အဖုတကိုတစခါမ အယကမခံဖူးတဲ့စုမနတစယောကဖငကိးတစယမးယမးနဲ့ သူ့အစကိုကောခိုငဆံပငကိုဆဲကိုငကာ မေ့ယာပေါမလူးလိမ့နေသည ။ ကောခိုငမာလညး
စောကခေါငးထဲသို့လာထိုးသငးလိုကပီးအစေ့လေးကို လကမနဲ့မနားတမးပတပေးနေတော့သည ။ မိနစအနညးငယ ယကပေးပီးတော့ စုမနတစယောက တစကိုယလုံးတန့လိမပီး ငိမကသားသည ။ ကောခိုငမကနာမာလဲ စုမနစောကရညတေပေပနေခေ၏ ။
“ ကောငးလား..ကလေး ”
“ပောမပတတအောငပဲ..ကိုကိုရယ ”
“အငး…ကိုကို့ကိုလဲကောငးအောငပနလုပပေးလေကာ ” ဟုဆိုပီလီးကို စုမနမကနာရေ့သို့ကပထားလိုကသည ။ စုမနနုတခမးလေး ဟပေးသညနင့ကောခိုငဖငကို ကော့ရငးထိုးထည့လိုကရာ နေးထေးနူးညံ့သော ပါးစပလေးထဲကောခိုငတစယောက သုတလတခငစိတပေါကသား၏ ။ စုမနမာလညး မစုတတတစုပတတနဲ့စုပပေးနေရာသည ။ ကောခိုငကစုမနခေါငးလေးကိုငပီး ရေ့တိုးနောကငငလုပပေးလိုကသည ။စုမနလဲလာဖင့ဒစကိုကစားပေးနေသဖင့
ကာကာမထိနးထားနိုငတော့ပဲ တစဖစဖစနဲ့စုမနပါစပးထဲသို့ သုတရညမားပနးထည့လိုကသည ။
“အနး…အနး..” ဟုအောရငး စုမနမာအတငးရုနးနေသဖင့ ကောခိုငကစုမနခေါငးကိုကိုငထားကာ သုတရညကုနသညအထိ ပနးခပီးမ ပနလတပေးလိုကသည ။
“ ဟနး..ကိုကိုညစပတ…ဘာလို့အမန့ပါးစပထဲမာ ပနးထုတရသလဲ ”
“ အဲဒါအခစရညတေလေကာ ကလေးကိုသောကစေခငလို့ ..ဟာဟ” ဟုဆိုပီးစုမနဘေးနားမာ ဝငအိပလိုကသည ။ ကောခိုငအနားယူနေတုနး စုမနကပော့တဲနေသော လီးကီးကိုကိုငကာ
“ ခုတော့လဲ…သူမဟုတသလိုပဲနော ” ဆိုပီးလီးကီးကို ကိုငကစားနေသည ။ စုမနလကထဲမာပင ခဏလေးအတငးကောခိုင့လီးကိးက ပနတောငလာတော့သည ။
“ ခိ..ခိ..ကိုကို့ဟာကီး…ရနရာနေပနပီဟေ့…လုပပေးရဦးမလား ”
“ ရတယ … ဒီတစခါကိုကိုကိုယတိုငလုပမယ ”
“ ဟုတား …ဘယုိလုပလုိx{1037}လဲ…”
“ ကည့နေလေ ” ဟုဆိုပီကောခိုငတစယောကစုမနပေါငကားထဲဝငပီး ဒူးထောကထိုငကစုမနနုတခမးကိုစုပယူလိုကသည ။ အောကကလဲ လီးထိပကိုကိုငပီး စုမနအဖုတနုတခမးသားလေးတေကို အထကအောကပတဆဲပေးလိုကသည။
“ ဟငး….ဟင့..ဟငး…” စုမနမာခါးလေးကော့တကလာပီး ညညးသံထကလာခဲ့သည ။ အထကအောကပတဆဲရငး စုမနရဲ့အဖုတထဲသို့ ဒစလေးမုပယုံထည့လိုကသည ။
“ အာ့…အ…ကိုကို ..အဲလိုတော့မလုပနဲ့လေ….အမနတို့ကမောငနမတေလေ ”
ကောခိုငကဘာမပနမပောပဲ ဒစကိုထုတလိုကသငးလိုကဖင့ ဆယခကခန့လုပပေးလိုကရာ…စုမနရဲ့အမေးမငကငးမဲ့နေသောအဖုတထဲမ
အရညတေတောတောထကလာသောအခါ လီးကိုနညးနညးပိုသငးလိုကသည။ တစခုခုကာဆီးထားသလိုခံစားရသညနင့ ကောခိုငတစယောကအပိုမေးဆိုတာသိလိုကသည ။ စုမနရဲ့ ပါးစပကိုပိတလိုကပီး အားနဲ့ဆောင့သငးလိုကသည ။
“ ဝူး….ဝူး …” စုမနမာပါးစပပိတခံထားရသောကောင့ပနမအောနိုငပဲ မကဝနးမမကရညတေကလာသည ။ ကောခိုငကလီးကို တစဆုံးထည့ထားလိုကသည ။ ခဏအကာမ ဖညးဖညးခင အထုတအသငးလုပပေးရငး အောကကိုငုံ့ကည့လိုကရာစုမနအဖုတမ သေးအနညးငယထကနေသညကိုတေ့လိုကရသည ။ အထုတအသငးကို စညးခကမနမနလုပပေးနေရငး စုမနတစယောကနာကငမုတေပောကပီး ဖငကိုပနကော့ကော့ပီးခံလာသောကောင့ ဆောင့ခကကိုတငပေးလိုကသည ။“
“ အား..ရီး..ကုိကုိ….”
“ ကောငးလား ကလေး နာနေတုနးပဲလား ”
“ အငး…သိပမနာတော့ဘူး …ဆောင့ဆောင့ကိုကို အမနခံနိုငလာပီ ”
“ခံလို့ကောငးနေပီလား ကလေး ”
“ အာ့…အ..ဆောင့ပါကိုကိုရယ ဘာတေမေးနေမနးမသိဘူး ”
ကောခိုငတစယောကဘာမမပောတော့ပဲ ဆောင့ခကကိုမင့တငလိုကသည ။ စောကခေါငးအတငးရဲအိုငထကနေသော စောကရညကညမားကောင့ လီးကီးဝငထကတိုငး တပတပတဖင့အသံမား အခနးထဲတငဆူညံနေသည ။
“ ဖတ္…ပတ္…ပတ္…”
“ အာ့…အာ့…ကောငးလိုကတာကိုကိုရယ ဆောင့…ဆောင့…ခပနာနာလေးဆောင့စမးပါ…အဟင့ရီးးးး”
ကောခိုင စိတရိလကရိဆောင့လိုးသောကောင့ တစခကခက ၊ ဒစကီးက သားအိမဝကိုနစနစသားသဖင့ စုမနခမာ ရငခေါငးထဲမအောင့၍သားသောလညး
“ လုပစမးပါကိုကိုရယ …အင့….အင့…အမန့ခံနိုငလာပီ…လုပ…ခပပငးပငးလေးဆောင့လေ အီး….အ”
စုမနတစယောက အောရငး ကောခိုငဆောင့ခကနင့အညီ အောကမသူမ၏ဖငကိးကို ပနလညကော့ပေးနေရာ ၊ ကောခိုငကအဆောင့ စုမနကအပင့ ဆီးစပခငးပင
တဖတဖတ ရိုကသားသညအထိ စညးခကညီညီလိုးနေသောကောင့ ကောခိုင့လဥကီးက စုမနဖငနစခမးကားကို တဆတဆတရိုကခတနေတော့သည ။
“ ဖတ…ဘတ…ဖတ…အင့….ဖတ…ဘတ..”
“ ဆောင့…ဆောင့..ကိုကို အရမးခံလို့ကောငးလာပီး…အီး..ရီးးးးအားးးးးးးးး”
စုမနတစကိုယလုံး တဆတဆတတုနခါပီး ၊ စောကရေမားက စောကဖုတအပငဘကကို စီးကလာသညအထိ ပကကနဲ ပကကနဲထကကလာတော့သည ။ ကောခိုငလညး စုမနပီးသားပီဆိုတာသိလို့အားစိုကပီစိတသငးကာ ဆောင့လိုကပီး တစဖစဖစနဲ့သုတရညတေ စုမနအဖုတလေးထဲသို့ပနးထည့လိုကသည ။ ထို့နောကစုမနကိုယပေါသို့ ထပရပအိပလိုကတော့သည ။
“ အရမးကောငးတာပဲကိုကိုရယ…နောကနေ့တေလဲအမဲတမး ဒီလိုလုပကမယနော..ကိုကို ”
“ ကလေးသဘောပါပဲကာ…ခုတောငကိုကို့ဟာကီးကို ကလေးအဖုတထဲက မထုတခငတော့ဘူး တစသကလုံးထည့ထားခငတယ သိလား ”
