ဒီနေ့လညး အောငမိုးခိမ့ သူ့ရုံးခနးကို စောစောစီးစီး ရောကနေတယ ။ သူ့ထက စောတာက သူ့တပည့ သိနးအုပကော ။ သူ့ကား ထိုးဆိုကလိုကတာနဲ့ သိနးအုပကော ကားဆီကို ပေးလာတယ ။ အောငမိုးခိမ့ရဲ့ လကဆဲအိတအပားလေးကို သိနးအုပကောက လမးယူလိုကတဲ့အခိန အောငမိုးခိမ့က “ ဒီနေ့ ရိုငးတို့အမု ရုံးခိနး ရိတယ မဟုတလား…. တပည့…” လို့ မေးလိုကတယ ။ သိနးအုပကောက ခကခငးဘဲ.. “ ဟုတတယ..ဆရာ…နာရီ …” လို့ ဖေလိုကတယ ။ ရုံးခနးပေါကို တကလာတဲ့အခိန အောငမိုးခိမ့က “ တပည့ရေ..ဆရာ့အတက ကောဖီ ဖောတဲ့ အခိနမာ အောကထပဆိုငက ဘဲသားမုန့လေးပါ မာလိုကကာ.. ဟီး..အိမက ဘာမ မစားခဲ့ရသေးလို့ ..” လို့ သိနးအုပကောကို ပောလိုကတယ ။ သိနးအုပကောက “ ဟုတကဲ့ဆရာ….” လို့ ဖေတယ ။ မနေ့ညနေက ရေခိုးခနးထဲမာ မယားခောလေးနဲ့ စလိုကတဲ့ ကာမပဲကမးလေးက အိပခနးထဲကို ရောကသားပီး ပီပီပငပင ဆဲဖစခဲ့ကပီးတော့ အစရိသားတာနဲ့ ဆကတိုက ဆိုသလိုဘဲ တပဲပီး တပဲဆဲဖစသားကတာ လေးခီတိုငတိုငဘဲ ။ မနကကတော့ မယားဖစသူလညး အိပရာက ခါတိုငးလို မထဘဲ နပနေလို့ ဘရိတဖတစ ဘာမ မစားခဲ့ရသေးတာ ..။
သူ့ရုံးခနးကို သိနးအုပကောက ကိုတငရောကနင့ပီး အဲကနးဖင့ပေးထားတာကောင့ သူဝငသားတာနဲ့ စိမ့အေးနေတယ ။ ဒီနေ့ ရုံးခိနးမာ ရိုငးရဲ့ ကနပိုဇာ (တေးရေးဆရာတေ ) အာမခံရမယလို့သူ ကိမးသေတကထားတယ ။ ပေးကမးခငးသည အတားမဆီး ဆူးညောင့ခလုပတေကို ဖယရားပစမာ သေခာတယလေ ။ ကောဖီပူပူ တခကနဲ့ ဘဲသားမုန့ တပုဂံ သူ့စားပဲပေါကို ရောကလာသည ။ ဟာနေတဲ့ ဝမးဘိုကကို ဖည့တငးပီးခိနမာ သိနးအုပကောက အပငကနေ အငတာကနးနဲ့ “ ဆရာ..ဆရာ့သူငယခငး ဦးအာကာကောကော နဲ့ ဇနီး ရောကနေပါတယ.. ဆရာ တေ့နိုငပါမလား…” လို့ ပောလိုကတာကို သူ ကားလိုကရလို့ သူ့သူငယခငး အာကာကောကော သူ့မိနးမကို ခေါလာ မိတဆကပေးမယ လို့ ပောခဲ့တာကို သတိရလိုကတယ…။ “ တပည့ရေ..လတလိုကပါကယ…” လို့ သူ ပနပောလိုကရငး နံရံက မနမာ သူ့ကိုယသူ ပန စစဆေးလိုကတယ ။ ဘဲသားမုန့ကောင့ ပေနေတဲ့ ဆီတေကို လကသုတပုဝါနဲ့ သေသေခာခာ သုတပစလိုကတယ ။ အာကာကောကောနဲ့ သူ့မိနးမ ဝငလာတယ ။ “ လာ သူငယခငး..ထိုငကပါ…” အာကာကောကောရဲ့ မိနးမက တောတော ငယတာဘဲ ။ သူ့မိနးမ ဒီလောက ခောလိမ့မယလို့ အောငမိုးခိမ့ ထငမထားခဲ့ဘူး ။
အသားဝငးဝါဝါ စဲဆောငမုအပည့ ရိတဲ့ မကလုံးမကခုံးနဲ့ နာတနပေါပေါ နုတခမးလလနဲ့ ကုလားဆငလေး ။ ရုတတရက ကည့ရင မဂိုကုလားဖူမလေး နဲ့ တူသည ။ “ အောငမိုးခိမ့..ဒါ ငါ့မိနးမ ..ဆေဆေမာထနး.. ဆေဆေ..ဒါ မောင့ အခစဆုံး သူငယခငးကီး အောငမိုးခိမ့ ….မောငမပါဘဲ ရနကုနကို လာတဲ့အခါ ဒီကောငကီးကို အစစ အားကိုးနိုငတယ …” အာကာကောကောက သူ့မိနးမ ဆေဆေမာထနးနဲ့ အောငမိုးခိမ့ကို မိတဆကပေးတယ ။ အောငမိုးခိမ့က “ ဘာဘဲလိုလို ပောပါ ..အာကာ မပါလညး ကနော့ဆီကို ဝငပါ …ဆေဆေ…” လို့ ပောတယ ။ အာကာကောကောနဲ့ ဆေဆေမာထနးတို့ကို အောကထပက ဆိုငက ဘဲသားမုန့နဲ့ လဖကရညနဲ့ မာခိုငးပီး ကေ း တယ ။ သူတို့ လငမယား ပနဖို့ ထကတော့ အောငမိုးခိမ့ သူ့ရုံးခနး အပငဖကအထိ လိုကပို့နုတဆကတယ ။ သူ သတိထားမိလိုကတာက အာကာကောကောရဲ့ ဇနီးခောလေး ဆေဆေမာထနးက သူ့မိနးမ ခငဦးဦးမင့ ထကတောင ပိုပီး ကနးမာရေးကောငးနေတာပါဘဲ ။ အခိုးက လပလနးတဲ့ ခါးသိမသိမအောကက တငပါးလလကော့ကော့ကီးတေနဲ့ ပေါငတနသယလလတေကို မသိမသာ ကည့ပီး သားရေယိုသားရတယ ။ သူတို့ ပနသားပီး ခဏခဏ ဘဲ ဆေဆေမာထနးရဲ့ တငပါးလလတေကို ပနလည မငယောငမိပီး သဘောကနေမိတယ ။
ငယသူငယခငးရဲ့ မိနးမ..လငရိမိနးမ ဆိုတာကို သတိမထား ဂရုမစိုက တော့ဘဲ ကာမရာဂစိတကို ထိနးခုပဆငခငမု လုံး မရိတော့ဘူး ။ သိနးအုပကော ဒီနေ့ ရုံးခနးကို တကလာတော့ ဘောစ အောငမိုးခိမ့ ရုံးခနးကို သူ့ထက စောပီး ရောကနင့နေတာကို တေ့လိုကရတယ ။ ဒီလို ခဏ ခဏ ဖစတတပါတယ ။ အောငမိုးခိမ့က နံမညကောတာ အောငမငတာလညး မပောနဲ့ ။ ဝိရိယက ရိတယ ။ ကိုးစားတယ ။ ဒါပေမယ့ ဆရာ ကောဖီသောကမလား.. ဘာ ဘရိတဖတစ စားမလဲ မေးမလို့ သူ့သီးသန့ရုံးခနးထဲကို ဝငဖို့ ကိုးစားတော့ အထဲက သော့ပိတထားတာကို သိနးအုပကော သိလိုကရတယ ။ ဆရာက ဒီလို လုပလေ့ မရိဘူး ။ အထူးသဖင့ ကောဖီ လာပို့ပေးမယ့ ဒီလို မနကစောစော အခိန ။ သညအခိုကမာ ဆရာ့ရုံးခနးထဲ့ အသံတခိ ု့ကို ကားလိုကရတယ ။ မိနးမ တယောကရဲ့ အသံ ။ ဟာ….ဘယက မိနးမမားပါလိမ့ ..။ ဟို ရိုငးဆိုတဲ့ အဆိုတောလေးမားလား …။ ဒါမ မဟုတ သုနတာ လား.. ခရစတီရာနာ လား …။ အထဲက အသံဘလံတေကို နားထောငကည့ဖို့ ဆရာ့ရုံးခနး နံရံနားကို သိနးအုပကော တိုးကပလိုကတယ ။ ဆရာ့အခနးနံရံနား ကပပီး နားထောငပေမယ့ မိနးမတယောကရဲ့ တခိခိ တခစခစ ရယသံတေကိုဘဲ ကားရပီး ဒီမိနးမဟာ ဘယသူလဲ ဆိုတာ သူ မခန့မနးတတဘူး ဖစနေတယ ။
သိနးအုပကောသည သူ့ဆရာ အောငမိုးခိမ့ ဇ ရိတာကို သိနေတာ ကာပါပီ ။ ဆရာအောငမိုးခိမ့သည မိနးမကိစမာ နံမညကီးတာကိုလညး တပည့ရငးမို့ သိနေတာ ကာပီ ။ ဆရာအောငမိုးခိမ့သည သူ့ဆီမာ ရေ့နေပညာ လာသငကတဲ့ မိနးကလေး တပည့မမားကို တယောကမ အလတမပေးတာလညး သိနေတေ့နေရတယ ။ သိနးအုပကောသည သူ့အပေါ အလန စေတနာထားပီး သူ့ကို ကည့ရုစောင့ရောကထားတာကောင့ ဆရာအောငမိုးခိမ့ ဘယလောက သောငးကနး သောငးကနး သူကတော့ သစာရိ လေးစားနေမာ ဘဲ ။ ဆရာ့ရုံးခနးထဲကို စောစောစီးစီး ရောကနေပီး တခိခိ ရနေတဲ့ မိနးမဟာ ဘယါသူလညး ဆိုတာကို သိနးအုပကော သိခငစိတ တအား ပငးပနေတယ ။ ဒါကောင့ ဘိုကဆာနေတာတောင အောကထပက ဆိုငမာ သား မစားသေးဘဲ ဆရာ့ရုံးခနးထဲက ထကလာမယ့ မိနးမကို တေ့ရဖို့ အောင့အီးပီး ဟိုဟာ လုပသလိုလို ဒီဟာ လုပသလိုလိုနဲ့ စောင့နေလိုကတယ ။ မကာပါဘူး ။ ရုံးခနးထဲကနေ ဆရာ့ခေါသံ ကားလိုကရတယ ။ “ သိနးအုပကောရေ…..ဆရာ့အတက အောကက ဆိုငက ကကဥကော.. အိုဗာတငး.. မာပေးပါကယ … ဧည့သညအတကပါ ၂ ယောကစာပေါ့….” လို့ ပောလိုကတဲ့ ဆရာ့အသံက မောဟိုကနေသလိုလိုဘဲ ။
“ ဟုတကဲ့ပါ ဆရာ…” လို့ ပနဖေရငး သိနးအုပကော အောကထပက ဆိုငကို ဖုနးနဲ့ ဆကပီး မာလိုကတယ ။စားစရာတေ လငဘနးနဲ့ လာပို့တော့ သိနးအုပကော အထဲကို ဝငပို့ရတယ ။ သိနးအုပကော တအား အံ့အားသင့သားတယ ။ အထဲမာ ရောကနေတဲ့ မိနးမက ဆရာ့သူငယခငး ဆိုတဲ့ဦးအာကာ ကောကောရဲ့ ဇနီး မဆေဆေမာထနး ဖစနေတယ ။ ဘယလို အစောကီး ရုံးခနးထဲ ရောကနေကသလဲတော့ မသိဘူး ။ ဆရာအောငမိုးခိမ့က ကကဥကောနဲ့ ပေါငမုန့မီးကငကို အားရပါးရ စားရငး “ သိနးအုပကော ရေ..မငး ဒီနေ့ ဆေဆေမာထနးရဲ့ ရုံးကိစလေးတေ သားပေးရမယကာ..” လို့ ပောတယ ။ သိနးအုပကောလညး သားဖီးပပီး “ စိတခပါ ဆရာ..လိုတာပောပါ..ကနော သားပေးမယ..” လို့ ပနပောရငး အခနးထဲက အထက ဆေဆေမာထနးရဲ့ တငပါးကီးတေကို ရိုးလိုကတယ ။ အောငမိုးခိမ့ ဒီနေ့ အမုတခု ရိတာကောင့ဆေဆေမာထနးကို ရော့ပစနတာ တခုကို လိုကပို့လိုကပီး အမုပီးတဲ့အခိန ပနတေ့ကဖို့ ခိနးထားလိုကတယ ။ ဒီနေ့ ရငဆိုငရမယ့ အမုက အပနအလန တရားစဲဆိုထားတဲ့မယားခိုးမုနဲ့ နာကငစေမု ။ ယောကားဖစတဲ့လူက မိနးမကို တခားလူတယောကနဲ့ ကာမမုပုနေတာကို ပကပငးမိတော့ ဆဲလားထိုးလားတေ ဖစကုနတဲ့အခါ ကာခိုတဲ့ လူကို လိုကရိုကနကတဲ့အခါ မိနးမက ကားဝငခံလိုကလို့ မိနးမလကကိုးသားတယ ။
ဒီလူက ကာခိုတဲ့ လူကို မယားခိုးမုနဲ့ တရားစဲတော့ မိနးမကလညး လငငယကို ထိလို့မခံခငဘဲ သူ့ယောကားကို နာကငစေမုနဲ့ ပနစဲတယ ။ အောငမိုးခိမ့ကို ယောကားဖစတဲ့လူက ငားတာ ။ အောငမိုးခိမ့လညး အမုအခေအနေကို ကည့လိုကတော့ နစဖကစလုံးက ထောငကနိုငတဲ့ ဟာခညးဘဲ ။ တရားရုံးကို ရောကတော့ သူ့အမုသညက ကိုရောကနေတယ ။ အမုသညက အစိုးရ ရုံးတရုံးမာ အရာရိတယောက ဖစတော့ ထောငက မခံနိုငဘူး ။ ထောငကရင အလုပပါ ပုတမာ ။ သူ့မိနးမကို ကာခိုတဲ့ကောငကလညး သူ့ထကတောင ပိုဆိုးသေးတယ ။ အစိုးရလကနကကိုင တပဖဲ့တခုက အရာရိ ။ ထောငကရင သူလညး အလုပပုတမယလေ ။ ဒီတော့ တငးမာနေတာကို ကားကနေ ညိပေးလိုကတာက နစဦးနစဖက မနစနာဘူးလို့ အောငမိုးခိမ့ တကဆသလို တဖကက မိနးမရဲ့ ရေ့နေကလညး အောငမိုးခိမ့လိုဘဲ ထငမငတယ ။ ဒါနဲ့ အောငမိုးခိမ့လညး တရားသူကီး ဘယသူလဲ ဆိုတာကို ကည့လိုကတော့ သူ ဝငထကလို့ ရမယ့ တရားသူကီးလညး ဖစနေတာနဲ့ တိုငပငကည့လိုကတော့ နစဖကစလုံး နာမယ့သဘော ပသနေတယ . ညိလိုကတာက အကောငးဆုံးဘဲ တဲ့ ။ ဒါနဲ့ နစဦးနစဖက ကေအေးလိုကဖို့ လုပကတယ ။
ကေအေးလိုကကပေမယ့ သူ့အမုသညနဲ့ ဟိုဖကက ကာခိုတဲ့ ငတိတို့ရဲ့ တငးမာမုကတော့ နိုငးလောကရိတယ ။ သူက သူ့အမုသညကို ကိုယကလညး အလုပအကိုငနဲ့ ဆိုတော့ ထပပီး မညိရင ကောငးတယ…စိတလော့ပါ လို့ အကံပေးတယ ။ အမုသညကလညး သူပောတာကို လကခံပါတယ ။ အမုသညက ထမငးကေးလို့ တရားရုံးနားက ထမငးဆိုငမာ ကုနးဘောငကော..ကိုကလနကောနဲ့ ကောငးကောငးဆဲနေတုံး ဖုနးလာတယ ။ အိုး..ရိုငးလေး ခေါတာ ။ ကိုခ ုပတို့ အာမခံ ရတဲ့နေ့က ဆရာနဲ့တနေရာ မသားလိုကရဘူး.. ဆောရီးဘဲ လို့ ရိုငးက တီတီတာတာ ဘာညာဘာညာ ပောတယ ။ အောငမိုးခိမ့လညး ရိုငးနဲ့ တေ့ဖို့ ခိနးလိုကတယ ။ ထမငးစားပီးလို့ အမုသညကို နုတဆကပီး သူ့ကားဆီကို လောကသားလိုကတဲ့အခိန ဖုနးတခု ထပလာလို့ ကည့လိုကတော့ ဆေဆေမာထနး ဖစနေတယ ။ ဆေဆေမာထနးက “ အကိုအောင…ဆေ ရော့ပင လုပလို့ပီးပီ … အကိုအောင လာခေါနိုငပီလားဟင…” လို့ မေးတယ ။ “ လာခေါနိုငပီ…ဆေလေး….လာပီ..လာပီ….ဒါနဲ့ ဆေလေးကို တခု ရီကကစ လုပလို့ ရမလားဟင…” လို့ အောင မိုးခိမ့ မေးလိုကတယ ။ “ ဘာမားလဲ အကိုအောင..” “ အကို့ကိုလေ..အကိုဘဲ ခေါပါလား..ဟီး… အကိုအောင ဆိုတော့ တမိုးကီးဘဲ….” “ ဟုတကဲ့…အကို…” အောငမိုးခိမ့သည သူငယခငး အာကာကောကောရဲ့ မိနးမ ဆေဆေမာထနး ကိုလညး အလတမပေးခင ။
ဆေ ဆေမာထနးကလညး သူ့လိုဘဲ တဏာရမက ကီးတဲ့ မိနးမ ။ မေမေခငး ခေမင တယ ။ ဒါကောင့လညး သူ့လင လိုကမလာတဲ့ ရနကုနခရီးစဉမာ အောငမိုးခိမ့နဲ့ အပတကဲပစတော့မည ။အောငမိုးခိမ့ ဆေဆေမာထနးကို ခိနးထားတဲ့နေရာမာ သားခေါလိုကပီး သူကဲနေက သူခေါသားနေက ကနဒို အခနးကို ခေါသားလိုကတယ ။ တနေ့ကရင ဆေဆေမာထနးနဲ့ အာကာကောကောတို့ ဝယတဲ့အခါ အိုငဒီယာ ရအောင လိုကကည့ ဆိုပီး ခေါသားတာ ။ ဆေဆေမာထနးကလညး အောငမိုးခိမ့ အကံကို သိတယ ။ ဒီလူကီး ကံစညတော့မယ ဆိုတာ ။ ဒီလို သိသိကီးနဲ့ လိုကသားရတာက ရငခုံစရာကီး ။ ဆေဆေမာထနး စိတတေ အရမး လုပရားနေတယ ။ အောငမိုးခိမ့ကလညး သူငယခငး အရငးအခာရဲ့ မိနးမ အပေါ စညးမစောင့ဘဲ အခုလို ကံစညရတာကို သဘောကနေတယ ။ သူ့စိတတေက မလုပသင့တာကို လုပရတာကို ပိုပီး စိတလုပရားသလိုဘဲ ။ ပထမ တခါ အာကာကောကောနဲ့ လာကထဲက ဆေဆေမာထနးရဲ့ စင့ကား တောင့တငးတဲ့ အိုးကီးတေကို သူ့လင အလစမာ ခိုးခိုးကည့ပီး စိတနဲ့ ပစမားနေခဲ့တာ ။ “ အကိုအောင..အဲလေ..အကိုက တအား ခမးသာတာဘဲနော…တိုကခနးတေ အပို ဝယထားနိုငတယ…” “ နဲနဲပါးပါးပါး ဆေဆေရယ..ဟဲဟဲ….” ကနဒို အဆောကအဦးရဲ့ အေရ့မာ ကားကို ရပလိုကတဲ့အခိန အောငမိုးခိမ့ ပေါငကားက မေဟောကက တအားကို ပါးပဉးထောငနေလို့ ကားပေါက အဆငးရ ခကနေတယ ။
သူ့လကဆဲအိတ အပားလေးနဲ့ ကာပီးထားရတယ ။ ဆေဆေမာထနးနဲ့ အပေါထပ သူ့တိုကခနးကို တကကတဲ့အခါ ဆေဆေမာထနးကို လုပရတော့မယ ဆိုတဲ့ စိတက အောငမိုးခိမ့ကို တအား ပိုပို ထနစေတယ ။ တိုကခနးတံခါးကို ဖင့တော့ သော့တနကို သော့ပေါကထဲ ထိုးလို့ မရဘူး ။ သူ့လကတေ တုနနေလို့ ။ ဝါရင့နေတဲ့ လူတယောက ဖစပေမယ့ လငရိမိနးမတယောကကို ခိုးစားရမာမို့ လူငယလူသစလေး တယောကလိုဘဲ အောငမိုးခိမ့ စိတတေ မတညငိမ ..။ “ အကို့လကတေ တုနနေတယ…ခိခိ..” ဆေဆေမာထနးက ပုံးစိစိနဲ့ ပောလိုကတယ ။ အခနးထဲကို ရောကတော့ အောငမိုးခိမ့က ဒါက မီးဖိုခနး.. ဒီမာက ရေခိ ုးခနးနဲ့ အိမသာ…ဆိုပီး လိုကပတယ ။ အိပခနးထဲကို ရောကတော့ ဆေဆေမာထနးက ထူထဲ တဲ့ မေ့ယာကီးပေါ ထိုငကည့တယ ။ “ အကို့ ကုတငနဲ့မေ့ယာက တကယ့ အပံစားဘဲကာ.. အိပခငစိတတောင ပေါကလာပီ….” “ အိပခင အိပလိုကပေါ့ ဆေဆေရဲ့…” ဆေဆေမာထနးက ကုတငပေါကို ပကလကလဲခလိုကတယ ။ အောငမိုးခိမ့လညး ဆေဆေမာထနး ဘေးမာ ဝငထိုငလိုကတယ ။ “ အကို..အကို့သူငယခငး အကောငး သိထားလား…” “ ဟင..ဘာအကောငးလဲ…မသိထားဘူး…” “ အငး…သူ..သူ….ဟိုဒငး မလာတော့ဘူး အကို…” “ ဟင..ဟုတလား…ကာပီလား….” “ အငး…နဲနဲကာပီ …သူသောကနေတဲ့ ဆေးတေကောင့ ထငတာဘဲ …”။
“ မသိဘူး..ဆေဆေ..သူကလညး မပောပဘူး … ဒါဆို ဆေဆေနဲ့ သူ ဟိုဟာ မဖစကဘူးပေါ့နော..” “ အငး…ကာပီ …” “ အို..ဖစမ ဖစရလေ…ဆေဆေရယ….” “ ဒီလိုဘဲပေါ့ အကိုရယ…ဆေလညး…စိတကို ထိနးခုပရတာပေါ့..သူကမ မစမးဆောငနိုငဘဲလေ….” အောငမိုးခိမ့လညး ပနးသေနေတဲ့ သူငယခငး ကိုယစား သူ့မိနးမ တောင့တောင့ တငးတငးလေးကို တာဝနယူပေးခငစိတတေက ပိုမားလာတယ ။ “ ဆေဆေ့ကို သနားလိုကတာ….” အို..အကိုက ဘာတတနိုငတာမို့လဲ..” “ တတနိုငတာပေါ့ ဆေဆေရဲ့..ဆေဆေ့အခကအခဲ လိုအပခကတေကို အကိုက သူငယခငး ကိုယစား ဖေရငးပေးနိုငတယ .. ဆေဆေ လကခံရငပေါ့..”. “ အငး..အကိုရယ..ဒီကိစ ပေါကကားလို့တော့ လုံး မဖစဘူး .. သူက စိတကီးတယ .. သိလို့ကတော့ ဆေဆေ့ကို သတပစမာ…” ဒီအခိနမာ ပကလကလဲနေတဲ့ ဆေဆေမာထနးရဲ့ ပေါငတနတေ အပေါကို အောငမိုးခိမ့ရဲ့ လကတဖကကရောကနေပီး သာသာလေး ပတသပပေးနေတယ ။ “ လို့ဝကပီး လုပကရင ဘယလိုမ မသိနိုငပါဘူး …” “ ဆေလေ..လိုလညး လိုခငတယ… ကောကလဲ ကောကတယ….” “ မကောကနဲ့..ဆေ့လိုအငတေ ဆနတေကို အကို ဖည့ဆညးပေးပါရစေ…. ဆေ ကေနပတဲ့အထိ အကို တာဝနယူပေးခငတယ…” “ အကို..ဆေ့ကို အပေါစားလို့ ထငသားလားဟင…” “ မထငပါဘူး ဆေရယ…ဆေ့အခကအခဲကို ကိုယ သဘောပေါက စာနာပါတယ…”။
အောငမိုးခိမ့က ဆေဆေမာထနးရဲ့ ဘေးကို ယဉတဲ လဲခလိုကပီး နုတခမးပဲပဲထူထူတေကို သူ့နုတခမးကီးနဲ့ ငုံ စုတလိုကတော့ ဆေဆေမာထနးလညး သူ့ကို ပနဖကပီး အလိုကသင့ ပနလည နမးစုတပါတော့တယ ။ အောငမိုးခိမ့လညး စိတထဲက “ ရပီက..” လို့ ပောမိရငး တအား ပောသားတယ ။ အစလေးဘဲ ခကခဲတာလေ ..။ အိုကေပီဆိုရင စိုပေပီဘဲ ။ ဆေဆေမာထနးရဲ့ လာလေးကို သူ့လာကီးနဲ့ ကလိပေးလိုကတော့ ဆေဆေမာထနးလညး သူကလိတဲ့အတိုငး ပနကလိပေးလာလို့ လာခငး စီခငးထိုးပဲလေးက တောတော ပငးထနသားရတယ ။ လကမနခမန ရိတဲ့ စားနေက ကောငပါးကီး အောငမိုးခိမ့က လာခငး ကလိနေတဲ့ အခိနမာ ဆေဆေမာထနးရဲ့ ထမိနကို ဆဲခတလိုကတယ ။ ဆေဆေမာထနးကလညး ခံခငစိတ ပငးပလနးနေတော့ အကီကို သူမဖါသာ ခတပစလိုကတယ ။ ပငတီလေးကို အောငမိုးခိမ့ ခတပစနေတဲ့အခိန ဆေဆေမာထနးက သူမ ဘရာစီယာကို ခိတဖုတ ခတပစလိုကတော့ ဆေဆေမာထနး ကိုယလုံးတီး ဖစသားပီ ။ ဖံ့ထားလနးတဲ့ ရငစိုငကီးတေက ကနးမာရေးကောငးတဲ့ သားကောငးမိခင တယောက လို့ ပသဖေါညနးနေတယ ။ အောငမိုးခိမ့လညး သူ့ကိုယပေါက အဝတတေ အားလုံးကို တခုမကန ခတပစလိုကတယ ။ နစယောကစလုံး ကိုယတုံးလုံးတေ နဲ့ ဖစကုနပီ ။ အောငမိုးခိမ့ရဲ့ လကနကကီးက မတမတထောငနေတယ ။
ဆေဆေမာထနး တအံ့တသ ဖစနေတယ ။ “ ဟယ..အကိုရယ…ဆေ့ယောကား အကို့ဘောဒါရဲ့ ဟာနဲ့ အကို့ဟာနဲ့က တခားစီဘဲကာ…အကို့ဟာကီးက တအားကီးတာဘဲ… ရညလညး ရညတယ…” “ ကိုကလား..ဆေဆေ..ဟငးဟငး….” ဆေဆေမာထနးက ခေါငးလေးညိမ့ပပီး ” ကိုကတယ အကို ” လို့ ပောရငး အောငမိုးခိမ့ရဲ့ ဒုတကီးကို လမး ကိုငဆုပလိုကပါတယ ။ “ စုတပေးရမလား ..အကို…” “ အငး..” ဆေဆေမာထနးက အောငမိုးခိမ့ရဲ့ ဒစပဲကီးကို ငုံစုတလိုကသလို တဲလောငးကနေတဲ့ ဂေးစိနစလုံးကိုလညး သူမ လကကလေးနဲ့ ဆုပနယနေတယ ။ အောငမိုးခိမ့လညး ဆေဆေမာထနးရဲ့ ဖံ့ထားလုံးဝနးတဲ့ ရငသားတေကို လကနဲ့ ဆုပနယဆော့ကစားရငး ဆေဆေမာထနး စုတတာတေကို မကလုံးစုံမိတပီး ခံယူနေတယ ။ အောငမိုးခိမ့ ဆေဆေမာထနးကို အကာကီး စုတခင့ မပေး ။ ဆေဆေမာထနးကို သူ လုပခငနေပီ ။ ဆေဆေမာထနးကလညး ခံခငနေတာမ အဖုတထဲက လိုကလိုက ယားနေတာ ။ နစယောကစလုံး တအား ထနနေကတာကောင့ ပကလကပေါငဖဲကားပေးတဲ့ ဆေဆေမာထနးရဲ့ ပေါငကားထဲ နေရာဝငယူလိုကပီး ဖေါငးမို့နေတဲ့ ဆေဆေမာထနးရဲ့ အဖုတကီးထဲ သူ့လိငတနကို ထိုးနစထည့ပီး အောငမိုးခိမ့ အသားကုန ဆောင့ထည့တော့ ဆေဆေမာထနးလညး လိုလားနေတာ ကာပီ ဖစတဲ့ကာမ အရသာတေကို ရရိလိုကရလို့ ဖငကီးတေ ရမးခါလုပရငး ကော့ပင့ပေးကာ ခံယူနေတယ ။
ဆေဆေမာထနးရဲ့ အဖုတက ထူးထူးခားခား လုပလို့ကောငးလနးနေတယ ။ ဆေဆေမာထနးရဲ့ အဖုတထဲက သူ့လိငတနကို ဆဲယူနေသလို ခံစားရတာကောင့ ထိုးဆောင့ခကတိုငးက အရသာ ရိနေတယ ။“ မော့ ” ပါတဲ့ စောကဖုတ ဆိုတာမိ ုးကို တေ့နေပီ လို့ အောငမိုးခိမ့ ထငလိုကတယ ။ ဆောင့ကောငးကောငးနဲ့ တအားဆောင့လိုကတာ ဆေဆေမာထနးရဲ့ အဖုတထဲကလညး သူ့လိငတနကို တအား ရစပတဆဲယူနေတာမို့ မထိနးနိုငတော့ဘဲ သုတရညတေ အခကပေါငးမားစာ ထုတလတမိပီး “ ပီး ” သားရတော့တယ ။ “ ဆေ..တအားကောငးတယကာ..ဆေ့ အဖုတက ကိုယ့လီးကို ရစဆဲညစနေသလိုဘဲ ….ဆေကော ပီးတယ မဟုတလားဟင..” “ ပီးတယ အကို..နစခါတောင ပီးတယ…အကို ကိုကတယ ဆိုလို့ ဆေ ဝမးသာပါတယ … ဆေလညး အကို လိုးတာ အရမးကိုကတယ… တ လိုးကမယနော…အကို စိတကိုကသာ လိုး…” ဆေဆေမာထနး နဲ့ အောငမိုးခိမ့တို့ ခဏ လဲလောငး အနားယူလိုကကပီးတော့ ဆေဆေမာထနးက ရေခိ ုးခနးထဲကို မိမေးတိုငး ကိုယနဲ့ လောကသားလိုကတဲ့ အခိန အောငမိုးခိမ့လညး သေးကဉတဲ့ ခါးလေး အောကက စင့ကားတဲ့ ဖငတုနးကီးတေ တုနခါသားနေတာကို တေ့နေရပီး စိတတေ ပနထကလာရတယ ။
ကုတငပေါက ဖတကနဲ ထလိုကပီး ဆေဆေမာထနးရဲ့ အနောကကို ခပသကသက ပေးလိုကသားလိုကတယ ။ ဆေဆေမာထနးလညး အိမသာခကပေါမာ ဆောင့ကောင့ထိုငပီး သေးပေါကနေတယ ။ အောငမိုးခိမ့လညး ဆေဆေမာထနးရဲ့ အဖုတထဲက သေးတေ ထကနေတာကို သေသေခာခာ စိုကကည့ပီး စိတတေ တဟုနထိုး ထကလာရတယ ။ သူ့လိငတနလညး ခကခငးဘဲ တောငမတလာတယ ။ ဆေဆေမာထနး သေးပေါကအပီး ထလိုကတဲ့ အခိန အောငမိုးခိမ့က ဆေဆေမာထနးကို ဆဲဖကလိုကပီး ဆေဆေမာထနးရဲ့ နုတခမးတေကို စုတယူလိုကသလို လကတေကလညး ဖငတုနး ထယထယကီးတေကို ဖမးညစလိုကတော့ ဆေဆေမာထနးလညး “ အကို ရေဆေးကရအောငကာ..အကိုက အားကီးလိုကတာ..” လို့ ပုံးစိစိနဲ့ ပောလိုကပီး အောငမိုးခိမ့ရဲ့ ပနတောငမာနေတဲ့ လိငခောငးကီးကို ဆပပာနဲ့ ပတတိုက ဆေးကောပေးလိုကတယ ။ “ ဆေက ဘယကိုမ ထကပေးမာ မဟုတတာ အကိုရယ..အကို စိတကိုကသာ လိုး..ဆေက လိုးလေ ကိုကလေဘဲ….” လို့ ညုတုတုနဲ့ ပောလိုကပီး သူမစောကဖုတကိုလညး ဆပပာနဲ့ ကကနန ဆေးကောလိုကပါတယ ။ ဆေဆေမာထနးနဲ့ အောငမိုးခိမ့ တခီပီး တခီ ဆဲကတာ မိုးကီး ခုပလို့ ခုပမနးတောင သူတို့ မသိကတာ့သည ……… ပီးပါပီ။
