အန်တီတို့ ၏ မာယာ သို့မဟုတ် ပြန်လည်တူးဆွထားသော ကျွန်တော့် ရဲ့ ခြေရာများ

။ ပထမဦးဆုံး အတေ့အကုံ။

ပထမဦးဆုံးအတေ့အကုံလို့ ပောရပေမဲ့ အဲဒီအခိနမာ စောမလုပဘူးတာတော့ မဟုတဘူးနော၊ ဖာခဘူးနေပီ။ ငယငယရယရယ နဲ့ ဘယလို ဖာခဘူးတာလဲ လို့ မေးရင အပေါငးအသငးနဲ့ ပတဝနးကင ကောငးမုကောင့လို့ပဲ ပောရတော့မယ။ အကိုဝမးကဲတယောကက ငတေဗ၊ သူက ကနတော့ထက အသကကီးပေမဲ့ စာမေးပဲခဏခဏကလို့ အတနးလာတူနေပီး သူငယခငးဖစနေတာ၊ သူ့ကောင့ပဲ ကိုးတနးလောကနဲ့ ကနတောအရကသောကတတပီ၊ သောကတယ ဆိုတာကလညး သီတငးကတ၊ တနဆောငတိုင ပဲတေ လောကမ ပါ။ ဖာလညး သူတို့ပေးကေးလို့ စားခဲ့ဖူးပီ။ ဖာခတယ ဆိုတာလညး မောငထဲ မာ မကနာတောင သေခာမမငရတာမားပါတယ။ အကိုဝမးကဲနဲ့ သူ့သူငယခငးတေက ဖာခေါပီး ခ ရငးက ကိုယ့ကို ရငပုပေးရအောင ဆိုပီး အခနးထဲ ထည့ပေးလိုကရငးက သူတို့ခေါတိုငး ဝငခမိတာပါ။ သိပအကိမရေ မမားလပေမဲ့ ဘယလို ပုံဆိုရင ဘယလို ဆောင့ရမယ ဆိုတဲ့ အခေခံလေးတော့ သိလာတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ခောငနေတာက မားနေတော့ မာစတာဘိတ လုပသလောကတောင ဒငပည့ကပပည့ အရသာ မရိပါဘူး။ နောကပီး ကနတောက လညး ရံတတတော့ နမးတာ ပုတာတို့ မလုပဘူး။ တခါတလေ ဖကတောငမဖကဘူး။ အဲတော့ ကာမကိစ ဆိုတာ ဘယလိုကီးမနးမသိဘူး လို့ပဲ ပောရမလိုပေါ့ဗာ။ လီးတောငလာလို့ အကောလော့လိုကတာလောကပဲ သဘောထားမိတာ။ တကယ့အမနအကန နဲ့ တေ့တော့ မ ဆကခ ဆိုတာ တောတောကောငးပါလား ဆိုတာသိလာရတယ။

အဲဒီ ပထမဦးဆုံး အမနအကန နဲ့ အတေ့အကုံ ကပဲ ကနတော့ကို အနတီ မမ တေ အရယကို ခိုကသားစေခဲ့တယလို့ ပောရမလားမသိ၊ နောကပိုငး အနတီ မမ တေ အရယကို ပဲ စိတက သနနေမိတော့တာပဲ။ အဲဒါကောင့ ကနတော့ ဘဝ တလောကမာ အနတီမမ တေနဲ့ပဲ တေ့ဆုံ ခစတငးနောဖစခဲ့ ရတာက ပိုမား နေသလိုပဲ။

ပထမဆုံး အနတီ ကတော့ ကနတော့ သူငယခငးရဲ့ အမေပဲ။ သူငယခငးဆိုပေမဲ့လညး ငယပေါငးတော့ မဟုတဘူး၊ တကသိုလရောကမ ဆုံကတာ။ ဒါပေမဲ့ ဝါသနာတူကတော့ ပေါငးဖစသားတာ။ ကနတောက လညး တကသိုလရောကတဲ့ထိ စောဆိုလို့ ကောငးကောငးမနမန မရိသေးဘူး။ စာဂပိုးလို ဖစနေလို့လားမသိဘူး။ ကနတော့အကို တေ အဖဲ့ကတော့ ထုံးစံအတိုငး ဝ တနးအောငဖို့ ဆို တာ အိပမကတောင မကပုံ မပေါပါဘူး။ အဲတော့ တကသိုလရောကတာနဲ့ သူငယခငး အသစတေနဲ့ ပေါငးမိတယ။ စာအုပဖတတဲ့၊ ရုပရငကိုကတဲ့ သူငယခငးတေနဲ့ ပေါငးမိကတယ။ တကသိုလဆိုတော့ နေရာပေါငးစုံက လာကတာလေ၊ အဲတော့ ကနတောတို့ နဲ့ သိပမနီးတဲ့ ရပကကက အောငမိုး ဆိုတဲ့ကောငနဲ့ တဲမိသားတယ၊ သူ့အိမတလည့ ကိုယ့အိမတလည့ စာကကတာတို့ အလေလိုကတာတို့ လုပဖစကတယ။ အဲဒီမာ ကနတော့ သူငယခငး အောငမိုး အမေ ဒေါနနးသူဇာခင နဲ့ ဆုံဖစတော့တာပဲ။ ပထမတုနးက တော့ ဘယလိုမ စိတထဲ မနေပါဘူး။ သူငယခငး အမေလညး ကိုယ့အမေ ကိုယ့အဒေါလို သဘောထားပါတယ။ တစခုပဲ ကနတောက အိမက မေးခငးထဲမာအငယဆုံး၊ ဒီကောငကတော့ သူ့ မေးခငးထဲမာ အကီးဆုံး၊ နောကသူ့အမေကလညး ငယငယလေး နဲ့ အိမထောငကထားတာထငတယ။ ကနတောတို့ တကသိုလ ပထမနစရောကနေတာတောင ငယငယလေး ရိသေးတယ။ ပထမ အသကဘယလောကရိမယမနးတောင မသိပါဘူး နောကမ ပနတကကည့ကည့တာ၊ အဲဒီတုနးက အနတီနနး က ၃ရ – ၃၈ လောကတော့ရိမယဗ။ ရမး အမိုးသမီးပီပီ အသားအရညက ဝငးဝါ ပီး မကနာကလညး တောတောခောတယ။ ခောတာရယ ခန့တာရယ တဲပောမ ရမယထငတယ။ အောငမိုး အဖေက လူဝငမု မာလုပတော့ ရမးပညမာ တာဝနကတုနး အိမထောငကလာတယ ပောတာပဲ။ အရငတုနးက မူလတနးပ ဆရာမလုပတယ ဆိုလား နောကတော့ ကလေး သုံးယောကရတော့ အိမရငမ အလုပပဲ လုပတော့တယ။ အိမမာ အိမဖောမထားဘူး။ အောငမိုး အဖေ က ရပကီသမား၊ ညနေဆို အမဲတနး မကနာကီး နီပီး အရကနံ့ က ထကနေတတတယ။

အောငမိုး တို့ တိုကခနးမာ အိပခနး ၂ခနးရိတယ၊ သူတို့ က ထပခိုးလေး တငထားတယ။ အောကက အခနးမာ အောငမိုး ညီ၂ယောကနေပီး ထပခိုးတခုလုံးကို အောငမိုးက ရတယ။ ကနတော့ စတညးခတဲ့ နေရာက အောငမိုးရဲ့ ထပခိုးပေါ့။ အဲဒီမာ ပဲ ဂိမးဆော့တယ၊ နာစာအုပတေ ဖတတယ။ စာမေးပဲနီးရင စာကကတယ။

စာကကတဲ့ ညတေဆိုရင အနတီနနးက လကဖကသုတတို့ ဘာတို့ လုပပီး လာလာ ကေးတတတယ။ ကနတောသူ့ အပေါမာ စပီး စိတကစားဖစသားတာက ဒီလိုဗ။ တနေ့ နေ့ခငးဖကကီး ကနတောတို့ ထပခိုးမာ နာစာအုပ အသစရလို့ တစယောကတစအုပဖတနေကတာ၊ ဇာတလမးကတအားကောငးတော့ လီးက အရမးတောငလာပီး နာတောငလာတယ။ တောကာ ဘောအောင့နေမာ စိုးလို့ဂငးသားထုလိုကအုနးမယ ပေါ့။ အောငမိုးကိုတော့ အိမသာသားလိုကအုနးမယ ဆိုပီး အောကဆငးလာခဲ့တယ။ အောကထပမာလညး လူရိပအခေမတေ့တော့ ရေခိုးခနးဘကကို အမနလောကလာလိုကတယ။ အဲဒီအခိနတုနးက အတငးခံဘောငးဘီကလညး ဝတခငတဲ့ အခိနမ ဝတတာဆိုတော့ ပုဆိုးအောကမာ လီးက တထောငထောငပေါ့။ သူတို့ တိုကခနးက ရေခိုးခနးနဲ့ အိမသာ တဲရကဗ။ ကနတော ရေခိုးခနးနားရောကတော့ ရေခိုးခနးတံခါးဗုံးကနဲ ပင့လာပီး အနတီနနး ထကလာတယ။ အဲဒီတံခါးနားမာက လညး ထမငးစား စားပဲနဲ့ ကုလားထိုငတေ ရိတော့ ကနတော တို့ နစယောက ရုတတရက မကနာခငးဆိုငတိုးမိတာမာ ကပရောငလိုကကပေမဲ့ ဖစခငတော့ အနတီနနးက ကုလားထိုငတလုံးနဲ့ ခေထောကညိသားတယ။ အနတီနနးက ရေခိုးပီးလို့ ထမိနရေလဲ ကို ရငလားထားပီး အပေါက သဘကကို ခေါငးက ဆံပငတေပေါပတလာတာ။ သူ့ဆံပငအုပကီးကလညး ကောငးတော့ ခေါငးလောပီ။ သဘကနဲ့ ပတလာပုံရတယ။ သူက ကနတော့ကို ရောငလိုကပီး လမးပေးတဲ့ အနေနဲ့ ကောလည့ပေးလိုကတာ အောကက ကုလားထိုငနဲ့ ခေထောကခိတမိပီး ကုနးကုနးကီး ဖစသားတယ။ ကနတောကလညး အနောကက နံရံနဲ့ ကောက ကပနေပီ ဆိုတော့ နောကဆုပလို့ မရဘူး။ ကုနးလိုက လို့ ကားစင့ပီး တကလာတဲ့ အနတီနနး ရဲ့ တငပါးဆုံ ကီးနဲ့ ကနတော့ရဲ့ ပုဆိုးအောကက မာတောငနေတဲ့ လီးကီးတို့ ဖိပတမိတော့တာပေါ့။ ပါးလာတဲ့ ကနတော့ ပုဆိုးရယ၊ ပါးလာပီး ရေစိုလို့ အသားမာကပနေတဲ့ သူ့ရေလဲ ထမိနသားလေး ရယက ကားထဲမာ မရိသလိုတောငထငရတယ ကနတော့လီးနဲ့ သူ့ဖငကီး အားရပါးရဖိမိလိုကတာ။ သူက အိုကနဲ တောင အသံထကသားတယ။ အခိနက စကန့ပိုငးလေး လောကပေမဲ့ ကနတောတော့ သုတတေ ပနးထကသားခငလောကအောငကောငးသားခဲ့ရတယ။ ကနတော့ ကနတော့ အနတီနနး ဆိုပီး ကနတော ရေခိုးခနးထဲ အမန ပေးဝငခဲ့လိုကမိတယ။

ရေခိုးခနးထဲ ရောကတာနဲ့ ပုဆိုးကို ကငးသိုငး၊ လကကို ရေနညးနညးစတ၊ ဆပပာတုနးကို ပတလိုကပီး ကိုယ့လီးကီးကို ဆုပကိုင ဂငးထုတော့တာပေါ့။ ဒီ အခိနမာပဲ အနတီနနး ရဲ့ ပငတီအသားရောငလေး လောပီး တနးပေါ တငထားတာ တေ့လိုကရတယ၊ လောပီးကာစ ရေစိုတိုတို ပငတီလေးကို လမးယူပီး ပငတီ ခဆုံပေါကို ကနတော့ကောငကီး ထိပမာ တေ့ပီး သုတတေ လတပစလိုကမိတော့တယဗာ။ အကောတေကို စိမ့သားတာပဲဗာ။ ပီးသားတာနဲ့ အဲဒီပငတီလေးကို ရေအမနလောပီး ပနလမးထားလိုကရတယ။
အဲဒီမာ အနတီနနးကို ကနတောသတိထားမိသားတယ။ သူက အရပလညးမင့တယ၊ ငါးပေ ခောကလောကရိတယ၊ ကနတောတို့ ကလညး လူပိုပေါက အရပထကကာစ ဆိုတော့ သူ့ထက တလကမလောကပဲ မင့မယ။ ကနတောတို့က လူကလညး လပိနညောင ဆိုတော့ အနတီနနးနဲ့ ယဉရင အကောငသေးသလိုဖစနေတယ။ အနတီနနးက ကိုယလုံးက လညး ထားထားကီး ရငသားတေက လညး လုံးကနေတာ၊ တငပါးဆုံကီးတေက လုံးပီး တုနခါနေတာ။ နောကပိုငး ဂငးထုဖို့ မနးတိုငး အနတီနနး က အမဲ စိတကူးထဲ ပါနေတာပေါ့။ တကယလုပခင့ ရလိမ့မယလို့လညး မတေးမိခဲ့ပါဘူး။

ဒါပေမဲ့ အဲဒီအဖစအပကဖစပီးနောကပိုငးမာ ကိုယကပဲ ဂရုစိုကနေလို့လားမသိ၊ အနတီနနးက ကနတော နဲ့ ပိုရငးရငးနီးနီး ဆကဆံလာသလိုပဲ။ ကနတောကိုယတိုငကလညး မကစေ့ထဲမငရသမ အိမပနရောကရင မနးထုဖို့ အသေမတရတာ ဆိုတော့ စကားမရိစကားရာ အာဖောငးထုတာတေ လုပတာပေါ့။ ပိုဆိုးတာက သူက ရငးရငးနီးနီး သူ့သားလို သဘောထားတာလား၊ သဘောထားဆနးတာလား ကနတောက ဝေခဲမရအောငကို အမူအယာကောငး တယဆိုရမယ။ ကနတော့ကို စကားပောရင ဟိုပုတဒီပုတ။ လကမောငးလေးကိုငပောလိုက၊ တခါတလေ ကနတော့ခေါငးက ဆံပငတေကို လကနဲ့ ထိုးဖ ပောလိုက နဲ့၊ ကိုယကတော့ အနတီနနးနဲ့ အသာခငးထိလိုကတာနဲ့ လီးက ဖောငးကနဲ ထောငထနေပီ တစခါတစလေ သူသတိမထားမိရအောင ခါးကို နညးနညးကုံးထားရတယ။

ပထမဆုံး ကနတောတို့ခငး ဖင့မပောဘဲ တိတတခိုးကာမ ဆနတေ ဓါတကူးမိကတာက ဒီလိုဗ။ တနေ့ ကောငးပိတထားတဲ့ အခိန အောငမိုးတို့ အိမထုံးစံအတိုငး ဂိမးဆော့မလို့သားတော့၊ အနတီနနး တယောကထညးရိတယ။ အောငမိုးက သူ့အဖေ ကို ဆေးခနးလိုကပို့တယတဲ့။ ဒီကောငက ကားစမောငးနေပီ ဆိုတော့ သူအားတဲ့ ရက ကို သားကတာတဲ့၊ စပါယရယလစစ ဆေးခနးဆိုတော့ ဝေးလညးဝေးတယ၊ အနတီနနးက အိမမာပဲ ထမငးဟငးခကပုတဖို့ ကနခဲ့တယ၊ အငယကောငတေက ကောငးသားနေကတယ။ ကနတောက အနတီနနး နဲ့ နစယောကထဲ ဆိုတော့ နေခငပေမဲ့လညး ကိုယ့ကိုယကို စိတမလုံတော့ အောငမိုးမရိရင ကနတောလညး ပနလိုကပါအုံးမယလို့ ဆိုတော့၊ အနတီနနးက နေပါအုနးကယ ပနလာမာပါ စောင့လိုကပါအုနး၊ ဒီမာလညး အမဲသားနပထားတယ၊ ဆိုလိုကတော့ ရေငတတုနးရေတငးထဲ ကပေါ့၊ အငး အဲဒါဆိုလဲ နေမယ ဘာကူညီပေးရအုနးမလဲ ပေါ့ မီးဖိုထဲ ဝင ရောဖို့ ကံရော။ အနတီနနးက ခကပုတပီးသားပါပီ တဲ့ သားသား အိမရေ့မာပဲ တီဗီသားကည့နေလိုက အနတီ ထကလာခဲ့မယ ဆိုတော့ အိမရေ့ဆိုဖာပေါ ပနလာထိုငနေရတာပေါ့။ ခဏနေတော့ အနတီနနး ထကလာတယ၊ အိမနေရငး ရငဖုံး လကပတအကx{103E}နဲ့ ဆိုတော့ လကမောငးလုံးကီးတေက ဝငးနေတာပဲ။ ဆံပငကိုလညး တပတလိုထုံးထားသေးတော့ လညတိုငကလညး ရငးကော့နေတာပဲ။

သူက ပောတယ အောငမိုးခေါငးမာ သနးတေ တေ့လို့တဲ့ မနေ့က ဘီးစိတတိုက ရငးလိုကရတယတဲ့ သနးတေ မနညးဘူးထကလာတယတဲ့၊ သားခေါငးရော မယားဘူးလားတဲ့။ ကနတော့ ကိုလညး သူက သားပဲ ခေါတယလေ။ အငး မပောတတဘူး အနတီနနး ဆိုတော့ လာဒီမာ ထိုင အနတီ ကည့ပေးမယ ဆိုပီး ခေါတယ။ သူထိုငနေတဲ့ ဆိုဖာရေ့မာပဲ ကနတောက ကမးပေါမာ သူ့ကို ကောပေး တီဗီကို မကနာမူပီးထိုငလိုကတယ။ ကနတော့ နံဘေးနစဘကကို သူ့ပေါငနစလုံးကား မာ ထိပီး ထိုငလိုကရတာနဲ့ ကနတော့လီးက အသေတောငနေပီ။ အဲဒီမာပဲ သူက ကနတော့ ခေါငးကို သူ့လကခောငးကလေးတေနဲ့ သနးစရာပေးနေတယ။ သနးတေ့မတေ့မသိပေမဲ့ ကနတောက တော့ ဇိမခံလို့ကောငးနေတယဗာ။

တစအိမလုံးမာလညး နစယောကထဲ၊ အဲလိုလညး နီးနီးကပကပ နေရတယ ဆိုတော့ ကာမစိတတေက တောတော့ကို ပငးထနနေတာကို၊ ကနတော့လို လူပိုပေါကတယောကက ဘယလို ထိနးနိုငမာလဲ။ ခါတိုငး မလုပရဲတဲ့ ဟာတေကို စန့စားခငလာတယ။ အဲဒါနဲ့ ကနတော့ လကနစဖကကို တဖကတခက ကိုယကို ထိနးလိုကသလိုနဲ့ သူ့ခေဖမိုးနစဖကကို ကိုငလိုကတယ၊ နောကတော့ ပနမလတသေးပဲ ဆကကိုငထားလိုကတယ။

အနတီနနးက ဘာမ မပောတော့ ကနတော့ လကတေက ကိုယအနေအထား တခါပင တစနေရာရေ့လိုကနဲ့ ခေသလုံးသားတေကို ကိုငထားမိတဲ့ အခေအနေရောကနေပီ၊ ကနတော့ ရငတေကတော့ တဒုံးဒုံးခုနနေတာပေါ့ဗာ။

“သား အနောကမာတော့ မရိဘူး၊ အရေ့ဘကကည့ရအောင ဒီဘကလည့”

ဆိုတော့ ကနတောသူ့ဘကကိုမကနာခငး ဆိုငလည့ထိုငလိုကတယ။ သူကလညး ဆိုဖာရေနားကို ဖငတိုးထိုငပီး ပေါငနစလုံးကို ကားပေးလိုကတော့ ကနတော့ ဂိုငးအောက နစဖကမာ သူ့ပေါငကီး နစလုံး ရောကလာတယ။ အဲလို အနေအထားရောကမတော့ မထူးတော့ဘူး ဆိုပီး သူ့ပေါငခဆုံ မာ မကနာအပလိုကတယ။ ထမိနကလညး အသားပော့ပော့ပါးပါးလေး ဆိုတော့ အဖုတနံ့သငးသငးလေး ကို အားရပါးရကို ရုပစလိုကတာပေါ့။ ကနတော့လကတေကလညး သူ့ကို သိုငးဖကပီး ကိုယအရမးကိုငခငနေတဲ့ တငပါးဆုံကီး နစဖကပေါလကဖဝါးတငထားလိုကတယ။ ဆုပတော့ မကိုငရဲသေးဘူး ထိတယဆိုရုံလေးပဲ။ သူကလညး ဘာမ မပောပဲ ကနတော့ ခေါငးကို ပဲ သနးရာပေးသလို ဆံပငကို ဖနေတယ။ အဲဒီလောက ဆိုရငတော့ ကနတောလညး မညံ့ပါဘူး အထာပေါကနေပါပီ၊ ခကတာက ကိုယကမလုပတတမကိုငတတတာပဲ။ ကိုယ သူ့စောကဖုတအနံ့ကို ရုနေတယ ဆိုတာကို သိအောင လေပူလေးလညး မုတပေးလိုက အသကတဝကီး ရုလိုကလုပပေးနေမိတယ။ လကဖဝါးကိုလညး တဖညးဖညး သူ့တငပါးကီးတေကို ပတပေးနေမိတယ။ အဲဒီအခိနမာပဲ အိမရေ့မာ ကားရပလိုကသံကားရတယဗာ။ သူတို့ အခနးက နစထပမာ ဆိုတော့ အိမရေ့ကိုတော့ မမငရဘူး။ အနတီနနး ရုတတရက ကနတော့ကို တနးလတလိုကပီး။

“ဟော သားတို့ ပနလာပီထငတယ ”

ဆိုပီး ကမနးကတနးထသားတော့တယ။ သူ့နောကဖကကို ကည့လိုကတော့ဖငကီး နစလုံး တလုံးခငး တုံခါသားတဲ့ ထမိနအနောကမာ အရေစိုကက ကလေး တေ့လိုကရတယ။ အနတီနနးလညး ဖီးလတကနေတာပါလား ဆိုတာ သိလိုကရပါတယ။ ကနတောလညး မတတတထလိုကတော့ ပုဆိုးအောကက ကောငကီး က ငေါကတောကကီးကို ထိုးထောငထ လာပါတယ။ အနတီနနးက ကနတော့ကို ကောပေးထားလို့ မမငတာကို စိတအရမးထနေတဲ့ ကနတောက မငစေခငတာနဲ့၊

“အနတီ ရတယ ကနတောတံခါးဖင့ပေးလိုကမယ ”

ဆိုပီး အလုအရက သူ့ရေ့ကို သားပါတယ။ အဲတော့မ သူကကနတော့ ပုဆိုးအောကက ငေါကတောကကီးကို တေ့သားပီး မကနာ တစခကနီ သားပါတယ။ နောကတော့၊

“သား ပုဆိုးသေခာပငဝတလိုကပါအုနး၊ ဒါမ မဟုတလညး.. သား အပေါ့သားလိုကအုနး အနတီ ဖင့ပေးလိုကပါမယ”

တဲ့။ ကနတောကလညး ဘယအညံ့ခံမလညး၊

“ဟုတကဲ့ အနတီနနး ဒါဆိုလဲ သား ရုးသားပေါကလိုကအုနးမယ၊ အနတီနနးလညး ထမိန လည့ဝတလိုကအုနးနော”

လို့ ပောပီးထကလာခဲ့ပါတယ။ အဲတော့မ အနတီနနး ပာပာသလဲ သူ့ထမိနကို ဖန့ကည့ပီး လည့ဝတနေတာကို မကစိနဲ့ မငလိုကရပါတယ။
အဲဒီနောကပိုငးတော့ ကနတောနဲ့ အနတီနနးတို့က တစယောကနဲ့ တစယောက ဖင့မပောပဲနဲ့ နားလညမုရသလို ဖစလာပါတယ။ ကနတောက အနတီနနး ဘယလောကထိ ခင့ပုမယမနးလညး မသိတော့ နညးနညးခငး သေးတိုးစမး ရတာပေါ့။ ဥပမာ ကနတောနဲ့ အောငမိုး ဂိမးဆော့နေရငး ကနတောက သေးပေါကမို့ အိမသာသားရငး မီးဖိုထဲ မာ အနတီနနး တယောကထဲ ခကပုတနေတာတေ့ရင၊ အနတီနနး ဘာတေ ခကနေတာလဲ ဘာညာနဲ့ အနောကနားက ကပသားပီး ကိုယနံ့လေး ကပရု သူ့တငကီးတေကို ကိုယ့လီးနဲ့ မသိမသာပတ။ ပထမပိုငးတော့ မသိမသာ ထိရုံလေးပဲ၊ နောက အနတီနနးကဘာမ မပော တဲ့ အပင သူကလညး ညုတုတု လိုမိုးလေး ဆိုတော့ နောကပိုငး လူလစရင လစသလို ပေါတငထောကတော့တယ၊ ပါးစပကတော့ ဟိုပောဒီပော ပေါ့။ အနတီနနးက တခါတလေ ကနတော အရမး ကမးသားရင ကနတော့ လကကို ဆိတဆဲတတသေးတယ။ သူက ကနတော့ လကကို ဆဲစိတတော့ ကနတော လညး ဘယနေမလညး၊ သူ့လကကို ပနဆဲထားပီး မလတတာတို့၊ သူ့လကမောငးအိုးကီး ကို ပတပေးတာတို့ လုပလာတော့တာပေါ့။

အဲဒီအခိနထိက ကနတောတို့ နစယောကစလုံး ဟနဆောငပနဆောငပဲ၊ အပငပနးကတော့ သူငယခငးအမေ နဲ့ သားရဲ့ သူငယခငး တို့ ရငးရငးနီးနီး ဆကဆံတဲ့ ပုံပဲ ဖစနေကပီး အတငးစိတတေ က ဖောကပန နေခဲ့ကတာပေါ့။

အဲလို အခေအနေမိုး ရောကလာမ ပဲ နစယောကထဲ လတလတလပလပ တေ့ရဖို့က တောတော့ ကို အခင့အရေးနညးတာပဲ။ အဲလိုနဲ့ ကောငးတေ ပနဖင့လာရော။ တနေ့တော့ အောငမိုးဆီက သူ့အဖေ ခရီးထကသားတယဆိုတာ သိရတယ ။ အနတီနနးနဲ့ နစယောကထဲ တေ့ဖို့ အခင့အရေးရပီ ဆိုပီး နောကတနေ့ အောငမိုးကိုတော့ ဒီနေ့ အိမက ခိုငးထားတဲ့ အလုပရိလို့ ဆိုပီး အကောငးပလို့ ကောငးမသားတော့ပဲ အောငမိုးတို့ အိမထကလာခဲ့တယ။

အောငမိုးတို့အိမ တံခါးခေါကလိုကတော့ အနတီနနး တံခါးလာဖင့တယ။ ကနတော့ကို တေ့လိုကတော့ အံအားသင့ သားသလို ဖစသားပီးမ မကနာက အပုံးပနးလေးပင့လာတယ။

“ဟယ သား ကိုရဲ ကောငးမသားဘူးလား ”

“မသားဘူး အနတီနနး အိမက ခိုငးထားတာလေး သားစရာရိလို့”

“အော အခု ဘာလာလုပ တာလဲဒီကို ၊ ကိစရိလို့လား”

“အော အနတီနနးကလညး သားက ကိစရိမ လာရမာလားလို့”

“ဟုတပါဘူးကယ အိမက ခိုငးထားတာသားစရာရိလို့ ဆိုပီး ကောငးမသားပဲနဲ့ ဒီကို လာတာမို့ ကိစတခုခုမား ရိနေလားလို့ပါ။ အနတီနနး တို့အိမက သား အခိနမရေးလာလို့ရပါတယ”

“ကနတောကလညး အနတီနနးကို စတာပါ။ အိမက ခိုငးလိုကတဲ့ အလုပက ဒီနားမာလေ၊ အဲဒါ လမးကုံတော့ ဗိုကလညး ဆာတာတာ ရိတာနဲ့ အနတီနနးမား ဘာတေ ခကထားလဲလို့ လာငတကီးကတာ”

“အမလေး ဘာမ အကောငးတော့ မရိပါဘူးကယ ဒီနေ့ ဝကသားနဲ့ မစခဉ ခကထားတယ၊ မငး အနကယ က မစစားလို့ မရဘူးလေ၊ သေးတကတတလို့ အဲဒါကောင့ သူမရိတုနးခကရတာ”

“အနကယ က ဘယသားလို့တုနး အနတီနနး”

ကနတော သိရဲ့သားနဲ့ ဖိန့လိုကတာ လေ၊ အဟိ။

“ခရီးထကသားတယလေ တပတလောကကာမာ၊ သား မပောဘူးလား”

“အော ပောတယထငတာပဲ၊ ကနတောလညး အမုမဲ့ အမတမဲ့ပဲ”

“ခဏနော သား၊ အနတီ ဝကသားနူးပီလား သားကည့လိုကအုနးမယ”

မီးဖိုထဲ ကို လည့ပီး ခပသုတသုတလေး ထကသားတဲ့ အနတီနနးရဲ့ ဖငလုံးကီးတေ တစလုံးခငး ခါယမးသားတာကို ကည့ရငး၊ ကနတော့လီးက မာလာရပါတယ။ အိမရေ့တံခါးမ ကို ကလန့ထိုးပိတရငးက နောကဖေး မီးဖိုခောငထဲ လိုကဝငခဲ့ပါတယ။

နောကဖေး မာ မီးဖိုပေါက ဝကသားဟငးအိုးကို မေနေတဲ့ အနတီနနးရဲ့ နောကကောကနေ ကပသားပီး ဟငးအိုးကို သူ့ပုခုံးပေါက ကောကည့ရငး၊

” အငးးးးးး အနံ့လေးက မေးလိုကတာ”

တကယက အနတီနနး လညပငးက သနပခါးနံ့လေးကို ပောလိုကတာပါ။

“အငး ဗိုကဆာနေပီလား၊ ခဏနေရင ရတော့မာ သုံးထပသားလေ၊ မစနဲ့ ဆိုတော့ နူးနေအောင မီးမငးမငးလေးနဲ့ တညထားတာ”

အဲဒီအခိနမာ ကနတော့ရဲ့ တဖညးဖညး မာလာနေတဲ့ လီးကီးက အနတီနနး ရဲ့ ဖငဆုံကီး နစလုံးကားမာ အမောငးလိုက ဝငကပနေပါပီ။ လကတစဖကကလညး အနတီနနးရဲ့ ဟငးအိုးမေယောငးမ ကိုငထားတဲ့ လကမောငးသားကို ကိုငလိုကရငး။

“ဆာတာကတော့ တောတောဆာနေပီ အနတီနနးရေ”

အနတီနနး ထမိနအောကမာလညး အတငးခံမဝတထားဘူးထငပါရဲ့ ဖငသား အေးအေး ကီးတေကား ကနတော့လီးကီးရဲ့ ပူပူနေးနေး အထိအတေ့ကောင့ တစခကတုနကနဲ ဖစသားတာ သိလိုကပါတယ။

“အငး ခဏလေးပါ၊ ရခါနီး နေပါပီ သားရဲ့”

အနတီနနးရဲ့ အသံ ကလညး နညးနညးလေး လညခောငးကပနေသလို ဖစနေပါတယ၊ ကနတောလညး တောတောတော့ တငးနေပီ ဖစလို့ သာမန ဆငခငတုနတရားတေ ပောကကုနပါပီ။ အနောကကနေပီး အနတီနနး ရဲ့ ခါးလေးကို သိုငးဖကလိုကပီး သူ့နားရကအောကက လညတိုငလေးကို နမးရုံ့ လိုကမိပါတော့တယ။

“မကောငးဘူးထငတယ သားရယနော”

အနတီနနးက မရုနးပဲ နဲ့ အသံတိုးတိုး လေး တုနတုနရီရီ နဲ့ ပောလာတာဟာ ကနတော့ကို ရဲဆေးတငပေးလိုကသလိုပါပဲ။ အဲဒါနဲ့ အနတီနနးကို ကနတောနဲ့ မကနာခငးဆိုင ဖစသားအောင ဆဲလည့လိုကပါတယ။ အနတီနနးလကထဲက ကိုငထားတဲ့ ဟငးမေယောငးမကို ကနတောပဲ ဆဲယူပီး ဘေးမာခထားလိုကတယ။ နောကတော့ တတသမ မတသမနဲ့ အနတီနနး မကနာ တစခုလုံး နမးရုပပီး အနတီနနးရဲ့ နူတခမး ထူထူကီးတေကို ပါ ကနတော့နူတခမးနဲ့ ဖိကပစုပနမးလိုကပါတယ။ ကနတော့ လိငတံကီးက တော့ မာကောတောင့တငးလို့ အနတီနနးရဲ့ ပေါငသား ဗိုကသားတေကို ဟိုထိုး ဒီထိုး ဖစနေပါတော့တယ။ အနတီနနး ကိုယလုံးကီးလညး ကနတော့ လကထဲမာ ပော့ခေနေသလို ဖစနေလို့ ကနတောပဲ ဖကထိနးထားရပါတယ။ အဲဒီတုနးက လိငဆကဆံဖို့ ဆိုရင အိပယာတို့ ဖာတို့ ပေါမာပဲ လုပရမယလို့ သိထားတဲ့ ကနတောက အနတီနနးကို သူတို့ အိပခနးဖကကို လကဆဲခေါလိုကပါတယ။ အနတီနနးက ခဏလေး ဆိုပီး ဟငးအိုး မီးကို လကတဖကနဲ့ လမးပိတလိုက ပီး ကနတောဆဲခေါရာနောကကို လိုကလာခဲ့ပါတယ။

အိပခနးထဲ ရောကတဲ့ အထိ အနတီနနး ပါးစပက ဘာတေ ဗလုံးဗထေး ပောနေမနး မသိပါဘူး။ ကနတောလညး နားလညဖို့ ကို မကိုးစားဘူးလေ။ အနတီနနးတို့ လငမယား ရဲ့ နစယောကအိပကုတငကီးနား ရောကတာနဲ့ အနတီနနးကို ဖကပီး ကုတငပေါမာ လဲခလိုကမိတယ။ သူ့ကိုယပေါတကပီး မကနာလညပငး ရငညန့ အကုန ကမူးရူးထိုးနဲ့ နမးရုပမိတေ့ာတယ။ အနတီနနးက လညး ပနဖကထားပီး အနမးတေ ပနပေးပါတယ။ သူလညး ရငတေခုနပီးမောနေပုံပါပဲ။ ကနတော အရမး ဖကနမးခငနေတဲ့ ဆနတေ ပည့သားမ အနတီနနး ရဲ့ အကx{103E}ကယသီး တေကို ဖုတဖို့ ကိုးစားတော့တယ။

“အို.. သား ဘာတေ လောကလုပနေတာလဲကာ”

“သားကည့ခငလို့ပါအနတီနနးရယ”

အနတီနနး ဘာမ မပောတော့ဘဲ မကလုံးလေး ကို မိတထားတော့ ကနတော့ အကိုကပေါ့၊ အကx{103E}ကယသီးတေ ဖုတပီး မို့ဖောငး ထားအိနေတဲ့ ရငသား အစုံကို ထိနးထားတဲ့ ဘရာစီရာ ပော့ပော့လေးကို သူ့ကောအောက နိူက ဂိတဖုတတော့ ကောလေးကို ကော့ပေးပါတယ။ ဂိတတေ ပုတသားတော့ ဘရာစီရာရော အကx{103E}ရော အပေါမတငခတလိုကတော့ လကလေး နစဖက မောကပေးရာပါတယ။ အနတီနနးရဲ့ နို့ကီးတေက တောတောလေးကို ထားပါတယ။ ကလေးသုံးယောကအမေမို့အတငးကီး ရိမနေပေမဲ့ ပော့ပဲပီးတော့ ရဲမနေပါဘူး။ ရမးမပီပီ အသားအရညက ဝငးဝါနေပီး နို့သီးခေါငးတေကတော့ အညိုရောင ရင့ရင့ နဲ့ ကနတော့ လကညိုး ထိပလောကကို တုတပီး လကမဝကလောက ရညပါတယ။ စိတကနေလို့လားမသိ၊ နို့သီးခေါငးတေက မာတောင ထနေပါတယ။ ကနတောလညး အငမးမရ လကကလညး စုပနယ ပါးစပနဲ့လညး တပတပတ စုပတော့ အနတီနနး ကနတော့ ခေါငးကို ထိနးကိုငထားရငးက တအငးအငး ငီးငူနေပါတယ။ နို့တေကို တဖကတခကစီ စုပနေရငးနဲ့မ ကနတော့ လကတေက ပေလုလု ဖစနေတဲ့ ထမိနကို အောကကို တနးခ လိုကပါတယ၊ ကနတော့ ပုဆိုးကိုလညး ကနထုတပစလိုကတယ။ အနတီနနး ထမိနအောကမာတော့ ထငတဲ့ အတိုငးပဲ အတငးခံ မရိပါဘူး။ ကနတော့ လကဖဝါးနဲ့ အနတီနနး ပေါငခဆုံကို လမးစမးလိုကတဲ့ အခိနမာ အမေး ဖုတဖုတ ကားထဲက အနတီနနး ရဲ့ စောကဖုတနူတခမးသားတေ ကို အရညစိုစို စတစတနဲ့ သားစမးမိပါတယ။ အနတီနနးက သူ့ပေါငလုံးကီးတေကို ကားပေးလိုကတော့ ကနတောလညး လကတစဖကက တတောငနဲ့ထောကပီး ကိုယကို က၊ နောကလကတစဖကနဲ့ ကိုယ့လီးကို ကိုငပီး အနတီနနး စောကဖုတဝကို တေ့လိုကပါတော့တယ။ ပီးမ ကိုယကို နိမ့ခပီး လီးကီးကို ထိုးထည့လိုကပါတယ။ အနတီနနး ရဲ့ စောကဖုတ က ကပမနေပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ဖာသညမတေလိုလဲ ခောငကလောငမဟုတပါဘူး။ ကနတော့လီးကို ခပဖဖလေး အသားနုနုနဲ့ ဆုပကိုငထားသလို ခံစားရပါတယ။ ဒါပေမဲ့ ကိုယအရမးလုပခငနေတဲ့ အမိုးသမီးကီးကို လုပရတယဆိုတဲ့ စိတရယ။ နူးညံ့နေးထေးတဲ့ စောကဖုတ အတငးသား တေရယက ကနတော့ ကို အရသာ ထူးရစေပီး ကနတော့ ဘဝမာ အမဲတမး အမတရနေစေခဲ့ပါတယ။ ကနတော့ ဘဝအတက ပထမဆုံး၊ ဖာမဟုတတဲ့ မိနးမ တယောကကို စိတတူကိုယတူ လိုးနေရတာကိုး။ အနတီနနးလညး အသံလေးတေ ထက ငီးငူပီး သူ့ဖငကီးကို ကက ပေးသလို၊ ကနတောလညး နားသိုးကိုးပတ ဆောင့ဆောင့လိုးခ နေမိပါတော့တယ။

အဲလောကတောင စိတတေက အရမး တကကနေမတော့ အကာကီးမထိနးနိုငတာ ထုံးစံပါ။ ဒါပေမဲ့ ကနတော တတနိုငသလောက ထိနးပါသေးတယ၊ နောကဆုံးမအောင့နိုငလနးတော့ မ လရေတေကို အနတီနနး စောကဖုတထဲ မာပဲ ပနးထုတပီး ပီးလိုကရပါတော့တယ။ အနတီနနးလညး ပီးသားပုံရတယ၊ ကနတော့ကို တငးတငးကီး ပနဖကထားတယ။

တကယက စိတက တအားတငးနေလို့သာ သုတမထိနးနိုငတော့ပဲ ထကသားရတာပါ၊ ဒီလို မိုး ကိုယ့အိပမက ကို အကောငအထညဖေါခင့ရတဲ့ အခေအနေမိုးမာ လယလယနဲ့ ဘယလို အဆုံးသတခငမာလဲ။ ကနတော လီးကီး ကလညး သုတထကသားပေမဲ့ နညးနညးလေးတော့ မာနေတုနးမို့ အနတီနနး စောကဖုတထဲမာပဲ စိမထားလိုကပီး အနတီနနး မကနာတေကိုပဲ အနမးတေ ထပပေးနေမိတယ။

“ခဏဖယအုနးသားရယ၊ ဟငးအိုး ပနသားမီးဖင့လိုကအုနးမယ”

အနတီနနး ပောမ ပဲ ကနတော ဗိုကဆာလာတာကို သတိထားမိတယ။ ဒါပေမဲ့ အခင့အရေးကို လကလတရမာ လညး နမောလို့။

” ကနတော အနတီနနးကို ခစရတာ မဝသေးဘူး အနတီနနးရယ”

“အမလေး ပိုပီ၊ တစခါထဲ ထမငးစားလိုကအုနး နောကမ၊ အခုနေ့လညစာစားခိနရောကနေပီ”

“အနတီနနးရဲ့ နောကမ ဆိုတဲ့ စကားကောင့ ပောပီး ကမနးကတမးထလိုကပါတယ။

“ပတစ”

“အို”

ကနတော့လီးကီး အနတီနနး စောကဖုတထဲက ကတထကလာပီး အရညတေ ထကကကုနလို့ အနတီနနး ပေါငပေါနဲ့ အိပယာခငးပေါ ကကုနပါတယ။ အနတီနနးက ကမနးကတနး ထမိနစနဲ့ ကောကသုတလိုကတယ။

“အငး အိပယာခငးတော့ လဲပစရတော့မယ”

“ဟုတ အနတီနနး နောကတခါပီးမ တစခါထညးလဲတော့ပေါ့”

“ဟန့ လူလညလေး ဘယသူက နောကတခါ လို့ပောလို့တုနး”

အနတီနနး ရဲ့ မကစောငး က ကနတော့ရငကို ဒိနးကနဲ၊ ကနတော့လီးကို လညး ထိနးကနဲ ဖစစေခဲ့ပါတယ။

ထမငးဟငးတေ အဆငသင့ဖစသားတော့ အနတီနနးက၊

“သား ဗိုကအရမးဆာ နေပီလား၊ နညးနညးစောင့နိုငသေးရင အနတီ ရေလေး အမနခိုးလိုကခငလို့၊ ဟငးနံ့ တေရော ခေးတေရောနဲ့ လူက စေးကပနေလို့”

“စောင့နိုငတယ အနတီနနး ခိုးခိုး”

အနတီနနး ရေခိုးခနးထဲ ဝငသားပီး ခဏ နေတော့ ကနတောလညး အကံတခု ရလာတာနဲ့ ရေခိုးခနးတံခါး သားခေါကလိုကပါတယ။ အနတီနနး က ရေလဲ ထမိနရငရားဖင့ တံခါးဖင့ပေးလာသည။ ကနတောက တီရပကို ခေါငးပေါမ ဆဲခတကာ ကုလားထိုငတစခုပေါ ပစတငလိုကပီး လုံခညကို ကမးပေါမာပင ကငးလုံးခတခခဲ့ကာ ရေခိုခနးတငးသို့ အတငးဝငလိုကတော့သည။

“ဟယ ဘယလို ဖစတာလဲ”

“ကနတောလညး ရေခိုးခငလာလို့လေ အဟီး”

“အို ရေခိုးခငတာကလညး ဟိုမာ ရေလဲလုံခည ရိတယ လေ ဘယလိုကီးလညး လီးတနးလနးနဲ့”

“ဟာ အနတီနနးက လညး ကနတောတို့ ဒီလောက ထိ ပင့လငးပီးကပီပဲ ဘာရကနေစရာလိုသေးလို့လဲ အနတီနနးလဲခတ နိကပခိုးကရအောင”

“အို မခတနိုငပါဘူး.. ဟဲ့ဟဲ့ ပောနေတာ ဘယလိုလဲ”

အနတီနနး တားနေတဲ့ကားထဲက ကနတောကတော့ အတငးရအောင ဆဲခတတာပဲ၊ အဲလို လုံးရငးထေးရငးက သူ့ထမိနလညး ကငးလုံးကတ၊ ကနတော့လီးကီးလညး မာတောငလာရတော့တာပေါ့။ မတောငပဲ ခံနိုငမလား၊ အနတီနနး အသားအရညက ဝငးနေတာ အပင သူ့နို့ကီးတေ က အကီးကီးတေပဲ၊ ကလေး သုံးယောကရိလို့ထငတယ၊ အောကတော့ နညးနညးတဲကနေပေမဲ့ ကည့လို့ကောငးတုနးပဲ၊ အောက ဆုံကီးကရော ကောငးသလားမမေးနဲ့ ပေါငတနကီးတေကလညး အားရစရာ။ ဒါပေမဲ့ ကနတောလညး ဘာမ မဖစသလို နဲ့ ရေတစခကလောကခပခိုးလိုကတာ ရေအအေးကောင့ လီးက နညးနညးတော့ ပော့သားတယ၊ လုံးလုံးကီးပော့သားတာတော့မဟုတဘူးပေါ့ ခုဏ လို အလံတိုင ဖစမနေတာတစခုပဲ။အနတီနနး ကိုလဲ ရေလောငးပေးလိုကတယ၊ သူလညး ခဏနေတော့ မထူးတော့ဘူး ဆိုဘူး ရေတဗမးဗမး လောငးခိုးတော့တာပဲ။ သူရေလောငးတာရပတော့ ကနတောက ဆပပာရညတေ လကထဲ ညစထည့ပီး သူ့ကိုယကို ဆပပာတိုကပေးတာပေါ့။ သူလညး ကနတော့ကို ပနလုပပေးတယလေ။ ကနတောဆပပာတိုကပေးတာက သိတဲ့အတိုငးပဲလေ အဟီး။ သူ့နို့ကီးတေ ဖငလုံးကီးတေ ဖငကားတေ အဓိက တိုကတာပေါ့ ။ သူလညး ကနတော့ လီးကီးကို လာပီး ဆပပာမုပတေနဲ့ ပတပေးပါတယ။ ဆပပာမုပတေနဲ့ ခောနေတုနး ကနတောက သူ့ဖငကားထဲ လကထည့ပီး ဖငပေါကလေးကို လကခလညနဲ့ ကုတထိုးလိုကတော့ တန့ကနဲ ဖစသားပီး ကနတော့ လကကို တနးထုတပစလိုကတယ။ ဟဲ့ ဘာတေ လုပနေတာလဲတဲ့။ ကနတော က မသိခငယောငဆောငပီး အနတီနနး သန့သားအောငလို့ပါလို့ ပောလိုကတယ နောကတော့ သူ့နောကဖကက နေဖကပီး နို့ကီးတေကို ဆုပနယလိုကတယ။ ဆပပာရညခောခောခတခတနဲ့ ဖကရတာ တစမိုးကီးပဲဗာ မိုကတယ။ သူလညး အဲဒါကောင့ထငတယ ငိမနေတယ။ ကနတော့လီးကီးက သူ့ပေါငနစလုံးကားထဲကနေ ဝငနေတယ ဆပပာရညခောခောနဲ့ သူ့ပေါငလုံးကီးနစခုကားကို ကနတော့လီးနဲ့ ညောင့လိုးနေမိတယ။ ခဏနေတော့ မအောင့နိုငတော့ဘူးဗ။ အနတီနနး ကုနးပေးဗာ သားလိုးခငနေပီဆိုပီး သူ့ကို ရေကနဘောငကို လကထောကပီး အနောကဘကကို ဖငကော့ခိုငးလိုကတယ။ သူလညး စိတလာနေပီမို့ထငတယ၊ မငငးတော့ပဲ ခိုငးတဲ့အတိုငးလုပပေးတယ။ သူ့ပေါငနစလုံးကားက ပူလာတဲ့ စောကဖုတဖောငးဖောငးကီးမာ ကနတော့လီးကီးကို တေ့ပီး မောတောဆပတော့တာပေါ့၊ ဆပပာရညတေ ကိုယမာ ခောခောကိကိနဲ့ တစမိုး လိုးလို့ကောငးလိုကတာဗာ၊ ကနတောတို့ နစယောကစလုံး တပိုငနက ပီးသားကတယ။ အဟီး ပီးတာနဲ့ ရေလောငးခိုးကပီး မကနာသုတပုဝါတေနဲ့ ရေအခောကသုတပီး ကမနးကတမးထမငးစားကတော့တယ. တောတောဆာနေပီလေ။ အဲဒီနေ့က ကနတော သူတို့အိမက မပနခင၊ အနတီနနးတို့ လငမယားအိပတဲ့ ကုတငကီးပေါမာ နောကတစခီကို စိမပေနပေနဲ့ ဇိမခံဆဲခဲ့လိုကတယ။ အနတီနနးလညး သူ့ဘဝမာ ပထမဦးဆုံးအကိမ ဖောကပနမိခငး လို့ ပောပါတယ။ ကနတော့ဘဝမာလညး ပထမဦးဆုံး ဖာမဟုတတဲ့ အမိုးသမီး၊ သူမားမယားကို လိုးခဲ့ရတာပဲ ဖစပါတယ။

အနတီနနး ကို ကနတောက ဖစနိုငရင နေ့တိုငး လိုးခငနေပေမဲ့ အခင့အရေး ရဖို့က မလယဘူးဗ။ တကယလညး အဲဒီ အခိနက တညးခိုခနးတေ ဘိတေ မိုလို ပေါကနေတဲ့ အခိနမဟုတသေးဘူး။ အောငမိုး နဲ့ တခါတလေ ညဘကသားအိပတဲ့ အခိနမာ အနတီနနး နဲ့ မီးဖိုထဲတို့ ဧည့ခနးတို့ မာ နစယောကထဲ ဆုံရင ဖကနမး ဖို့ သူ့ဖငလုံးကီးတေကို ဆုပကိုငဖို့ ကိုးစားသေးတယ။ အနတီနနးက လကမခံဘူး အတငးပုတထုတပီး ကနတော့ကို မကမောငကုတပတယ။ အသံမထကပဲ ခေါငးယမးပတယ။ အနတီနနး စိတဆိုးမာကိုလညး စိုးတော့ ကနတောလညး ရေ့ ဆကမတိုးရဲဘူးလေ။ သူတို့ ရေခိုးခနးထဲ ပဲ ဝငပီး ဂငးထု ရတာပေါ့။ အနတီနနး ပငတီလေး တေ့တဲ့ အခိနဆိုရငတော့ သူ့ပငတီထဲ လရညတေ ထုတပစလိုကတော့တာပဲ။ နောကပိုငးတော့ ပငတီကို ရေပနလောဖို့ လညး သိပဂရု မစိုကတော့ပါဘူး။ အောငမိုးတို့ သူ့အဖေ တို့ သတိ မထားမိအောင ရေနညးနညး ဆေးလိုကတာပဲ လုပတော့တယ။ အခင့ရရင ရသလိုတော့ အနတီနနး နဲ့ နစယောကထဲ တေ့ခငသေးတယလို့ ပူဆာ မိတာပေါ့။ အဲလို နဲ့ နညးနညးလေး ကာသားတော့ အနတီနနးကို လိုးခင့ရဖို့ မဖစနိုငတော့ ပါဘူးလို့ စိတလော့မိတဲ့ အခိန မထငမတပဲ အခင့ကောငးတခု ပေါလာတော့တယ။ အဲဒါက တော့ အောငမိုးရဲ့ အဖေက ကနးမာရေး တခုခု ဖစလို့ အလုပက နေပီး ခင့ရက ရညတောင ယူထားရပီး ဆေးရုံကို လညး တရကခားတခါလောက သားနေရတယ။ ကောငးတေလညး ပိတထားခိနမို့ အောငမိုးက လိုကပို့ပေးနေလို့ ရတယ။ ဖစခငတော့ အနတီနနး ရဲ့ အဖေ က ဆုံးသားတော့ အနတီနနးက လားရိုး ကို သားဖို့ ပငတယ။ သူတယောကထဲမို့ အဖေါရအောင လိုကပေးနိုငမလားလို့ အောငမိုး တို့က ပောလာတော့ ကနတောက ဝမးသာ အားရပဲ လကခံလိုကတာပေါ့။ တကယတော့ အနတီနနး နောကပိုငး ပောပလို့ သိရတာကတော့ သူ့အဖေက အနတီနနးအမေ နဲ့ ကဲပီး နောကမိနးမ ငယငယလေး အနတီနနး နဲ့ မတိမးမယိမး ကို ယူထားလို့ စိတဆိုးပီး အဆကအသယမရိပဲ နေတာ ကာလပီ၊ အခု ဆုံးတယဆိုတာ ကားတာ။ အဖေ ဆိုတော့လညး သားမ ဖစမာ ဆိုပီး သားရတာ။

မနလေးကို အမနဘပစ နဲ့ သားပီး မနလေးက မ ရထားစီးမယ ဆိုပီး အမနကားကို ညကိုးနာရီလောကမာ စစီးခဲ့ကပါတယ။ အနတီနနး နဲ့ နစယောကထဲ ခရီးသားရတော့မယ ဆိုတဲ့ အတေးက ကနတော့လီးကို တခိနလုံး မာနေစေသလို၊ ဘတစစကားပေါမာ ကပထိုငလိုကကထဲက အနတီနနး ဆီက သငးပန့ ကိုယနံ့လေးက ကနတော့လီးကို သံခောငးအလား ဖစစေခဲ့ပါတယ။ အဲဒါကို ကိုသိလို့ အတငးခံဘောငးဘီ ဝတလာခဲ့တာ တောကာ လူရေ့သူရေ့ လမးလောကမရမာ စိုးလို့။ ဒါပေမဲ့ အခု ကားပေါမာ ထိုငနေကပီ ဆိုတော့ တောတောနဲ့လညး ထဖို့ အကောငးက မရိဘူးမဟုတလား၊ နောက မာတောငနေတဲ့ လီးကီးပေါမာ ဘောငးဘီက လညး ကပနေတာမို့ လီးနာရုံမက စိတလညး ကဉးကပလာတာနဲ့ အသာလေး လောပီး ခတလိုကတယ။ ဘေးနားက လူတေ မမငအောင အသာလေး ခေထောကကနေ လောခ ပီး အနတီနနး ယူလာတဲ့ ပလတစတစအိပတခု ထဲ ထိုးထည့ထားလိုကတယ။ အနတီနနးက စားစရာတေကို ပလတစတစအိပတေနဲ့ သယလာတာမို့ ပလတစတစအိပတေက တခို့ ကနတောတို့ ခုံကားမာ ရိနေတယ။ ကားထကတော့ အဲယားကနးက လညး တအားအေးတော့ အနတီနနးက သူယူလာတဲ့ စောငပါးလေး ကို ထုတခုံတယ ကနတော့ပေါလညး လမးခုံလိုကတော့ ကနတောတို့ နစယောက စောငခုံ အောကမာ လုပရားဖို့ အဆငပေသားတယ။ မီးကလညး မောငခလိုကတာမို့ ကနတော အနတီနနး ကိုယပေါ အသာ မေး အိပရငးက သူ့ နို့ကီးတေကို အကx{103E}ပေါကပဲ လမးအုပကိုငလိုကတယ။ သူက ဘာမ မပောပေမဲ့ အကx{103E}ပေါက ကိုငရတာက အကx{103E}အသားရော ဘရာဇီယာရော ခံနေတာမို့ ဘာမ မထိရောကသလိုပဲ မို့ သူ့ ဘိုကသားလေး တေကို သားပတကိုငရငးနဲ့ ထမိန ထဲ လကထိုးထည့ပီး စောကဖုတကို ကိုငဖို့ ကိုးစားတော့တယ။ ပထမ ထမိနက တငးကပနေပေမဲ့ ကနတောက မရမနေကိုးစားမုကောင့ ထမိနထဲ ဘိုကသားပေါကနေ လကထိုးထည့လို့ ရသားတယ။ ကနတော့လကက ထမိနတငမက ဘူး ပငတီအောကက ပါ တခါထဲ တိုးဝငသားတာ ဆိုတော့ အနတီနနးတဲ့ စောကမေး ဖုတဖုတကီးကို ပါ စမးမိတာပေါ့၊ အမေးကားထဲ လကဆော့ကစားရငးက စောကဖုတအကဲကောငးကို သားစမးမိတော့ အရညတေ စိုနေတာ တေ့လိုကရတယဗ။ သူလညး ဖီးလာနေပီကိုး။
ကနတော့ လကခလညနဲ့ သူ့စောကဖုတထဲကို ထည့ပီး ကားဖူးနားဝ ဂီစပေါ့ကို ရာပီး ရောကစမးပတနေမိတယ။ လကခောငးကို အပေါဖကလေးကေးတငပီး ပတလိုကတော့ သူ ဆတကနဲ တုံသားတာ သိလိုကတယ။ နောက အနတီနနး ကနတော့ လကဖံကို တငးတငးကီး ဆုပကိုငပီး သူ့ပါးစပက မသဲမကဲ ငီးသံလေးတေ ကားရတော့ ခကကောငးထိပီဟ ဆိုပီး ဖိပတတော့တာပဲ။ အနတီနနး ခေါငးလေးကကနတော့ ပုခုံးပေါ မီကလာပီး မကလုံးလေး မေးရငး နူတခမးလေး ဟတတ မို့ ကနတောလညး ကစစ ဆဲပစလိုကမိတယ။ ကားပေါမာလညး လူတေ အိပဖို့ အမောငခထားတော့ အဆငပေပါတယ။ နောကတော့ သူ့လကကို ဆဲယူပီး ကနတော့ လီးပေါ တငပေးလိုကတယ။ အနတီနနးက ကနတော့ လီးကို ဖဖလေး ကိုငပီး ဂငးထုသလို ပတပေးနေတော့ ကနတောလညး တအားတငးလာတယ။ ကားပေါမာ လိုးဖို့က လညး အတောလေး ဂကတာမို့ သူ့ကို ပုလေမုတခိုငးဖို့ ပဲ တေးမိတယ။ အဲတော့ နင့အလည့ပီးငါလို့ ပောလို့ ရအောင ကနတော့ လကခလညနဲ့ သူ့စောကဖုတကို ခပသကသကလေး ကလိုငးပေးနေလိုကတယ။ သူ့စောကဖုတက လညး အရညတေ ရဲနေပီလေ။ တဗကဗက အသံမထကအောင သတိထားနေရတယ။ ခနနေတော့ အနတီနနး ကနတော့ လီးကို အတငးညစပီး ကနတော့ ပါးစပကိုလညး အတငးစုပနမးလာလို့ သူပီးတော့မယ ဆိုပီး လကကို ညောငးနေတာ အံကိတပီး အတငး ဖိလိုးပေးလိုကတယ။ ပီးသားတော့ သူ ကနတော့လကကို သူ့စောကဖုတကနေ အတငးထနးထုတတယ။

“အနတီနနး ..ကောငးလား ”

ဆိုတော့ ခေါငးလေး ငိမ့ပတယ။

“လာ ကနတော့ပေါငပေါ ခေါငးအုံးအိပတော့”

ဆိုတော့ သူလညး သိပါတယ။ ကနတော့ လကမောငးကို ဆဲဆိပ ပီး ကနတော့ ပေါငပေါ မကနာမောကအိပလိုကတယ။ ကနတောက စောငခုံလိုကပီး ပုဆိုးကို ဆဲခတလိုကတယ။ ကနတော့လီးက အနတီနနး မကနာကို ထိုးမိတာပေါ့ သူက ငုံစုပလိုကတော့ နေးကနဲပေါ့။ နောကတော့ အနတီနနး တစစစစ နဲ့ စုပလိုကတာ ၊ အား အရမးကောငးတာပဲ။ ကနတောလညး ဖငလေး ကော့ကော့ပီး အနတီနနး ပါးစပကို လိုးနေမိတယ။ သိပမကာပါဘူး ကနတော့ လီးထိပက အရညတေ ပနးထကပီးပီးသားတယ။ အနတီနနးလညး အကုနမိုခရတာပေါ့။ ဘာမ လုပလို့မ မရပဲ။ ပီးမ ခုံပေါမာ အတည့ပနထိုငပီး အသကကို ပငးပငး ရုနေရတယ။ အပငကလရောငအောကမာ နဖူး မာ ခေးလေး စို့နေတဲ့ အနတီနနး မကနာ လလလေးကို ကည့ပီူး တအားခစသားမိတယ။ သူ့ပါးလေးကို ကနတော အသာနမးလိုကတော့ မကမောငကုပပီး ခေါငးယမးပတယ။ တခားလူတေ တေ့ကုနမယပေါ့။ ကနတောက တိုးတိုးလေး

“ခစလို့ပါ အနတီနနးရယ”

ဆိုတော့ သူကလညး လေသံလေးနဲ့

“တို့လညး ခစပါတယကာ၊ ဘေးက လူတေ မငလို့ မသင့တောဘူးလေ၊ နောကမ နော”

နောကတော့ ကနတောတို့ နစယောကစလုံး အိပမောကသားပါတော့တယ။
မနက မနလေး မာ ဘတစ ဆိုကတော့ ဟောတယတခု ကို သားကပါတယ။ လားရိုး ရထားက မနကအစောကီး မာ ထကတာမို့ မမီတော့ပါဘူး။ ဟောတယ ခနးထဲ ရောကတာနဲ့ အနတီနနးက ကားစီးရတာ ငီးစီစီ ကီးမို့ ရေခိုး ခငတယ ဆိုပီး ရေဝငခိုးပါတယ။ ကနတောလညး ဘယနေလိမ့မလဲ။ ရေခိုးခနးထဲ ကိုယတုံးလုံး ခတပီး လိုကဝငသားပါတယ။ ရေခိုးခနးထဲက ရေပနးအောကမာ ကိုယတုံးလုံးခတနဲ့ ရေခိုးနေတဲ့ အနတီနနးရဲ့ ပုံက ပငပနးနေတဲ့ ကနတော့ လီးကို ထောငးကနဲ ပနမာလာစေပါတယ။ အသားအရညက ဝငးဝါ လတဲ့ အနတီနနး ရဲ့ နို့ကီးတေက ကဲကောသီးတေလောက နီးပါး ရိပီး နို့သီးခေါငးတေကတော့ ညိုမဲနေပါတယ။ ခလေးသုံးယောကအမေ မို့ ( အကီးဆုံးသားက ကနတော့ သူငယခငးလေ၊ အဟီး ) ဘိုကက သားကောပတရာတေနဲ့ နညးနညးလေး ပူနေပေမဲ့ ကီးမား လုံးဝနး စံ့ကားနေတဲ့ တငလုံးကီးတေ။ တုတခိုင ဖောင့စငးနေတဲ့ ပေါငလုံးကီးတေက အဲဒီ ဗိုကနညးနညးလေး ပူနေတာကို ဖုံးလမးလိုကသလိုပါပဲ၊ဆံပငကိုလညး ဖားရားခပီးခေါငးလောရညတေနဲ့ ရောနေတာကောင့ ကနတောဝငလာတာကို မမငလိုကပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကနတောဝငလာတာကိုတော့ သူသိပါတယ။ သူ့ခါးလေးကို ကနတော အနောကကနေ သိုငးဖကလိုကတော့။ ကနတော့ လကကို သူ့လကကလေးနဲ့ မနာတနာ ရိုကလိုကရငး ခေါငးကို ဆကလောနေပါတယ။ ကနတောက မာတောငနေတဲ့ လီးကီးကို ဆပပာရညလောငးထည့လိုကပီး အနတီနနး ဖငကားထဲကို လာတိုကသလို ပတတိုကပေးနေလိုကပါတယ။ ကနတော့လကတေက အနတီနနး နို့ကီးတေကို အားရပါးရ ဆုပကိုငနယပေးနေပါတယ။ ခေါငးလောတာ ပီးသားတော့ အနတီနနးက ကနတော့ ဖကကို လည့လိုကပါတယ။ သူလညး ဆပပာရညတေကို သူ့လကဖဝါးမာ လောငးထည့ပီး ကနတော့ လီးကို လာပတပေးပါတယ။ ကနတော့လီးက မတရားကို တောငနေပါပီ။ မစောင့နိုငတော့ပါဘူး။ အနတီနနးကို အတငးဖကပီး နံရံ မာ ကောနဲ့ ကပသားအောင တနးကပလိုကပါတယ။ အနတီနနး ပေါငတလုံးကို မလိုကတော့ စောကဖုတကီးက ဟတတ ဖစသားပါတယ။ ကနတော ဒူးကို ကေးလိုကပီး ထောငမတနေတဲ့ လီးကီးကို အနတီနနး စောကဖုတဝမာ တေ့ပီး အပေါကော့ ဆောင့လိုကပါတယ။

“အာ့..သား..ကိုရဲ..ဖညးဖညးကာ..ကတစ..ကတစ..”

“ဖလတ..ဖတ..ဖတ”

“ရီး..”

“အင့”

ဖတ..ဖတ..ဖတ..ဖတ..

ကနတော့လကတဖကက အနတီနနးပေါငကို မ၊ နောကတဖကက အနတီနနးခါးကို ကိုငပီး ကော့ကော့ ဆောင့လိုးနေပါတယ။ အနတီနနးကလညး ကနတော့ လညပငးကို တဲခိုပီး တအငးအငးနဲ့ အရသာတေ့နေပါတယ။ နောကတော့ ကနတော ညောငးလာတာနဲ့ ဆောင့တာရပပီး လီးကို ဆဲထုတလိုကပါတယ။

အနတီနနး ကိုယလုံးကို ဆဲလည့ပီး နံရံပေါ လကနစဖကထောက ဖငကုုံးခိုငးလိုကပါတယ။ ပီးမ ဖငကားက ပူထကလာတဲ့ စောကဖုတကီးမာ လီးကို တေ့။ အနတီနနး ခါးကို ကိုငပီး တော့ အားရပါးရ ဆောင့ပေးလိုကတာ အခကလေးငါးဆယလောကမာ ကနတောရော အနတီနနးရော နစယောကစလုံး အရသာ အထူးတေ့ပီး ပီးသားကပါတော့တယ။

ပီးသားတော့ ရေဆေး ရေပနးကို ပိတ၊ သဘကတေနဲ့ အခောကသုပ။ နစယောကစလုံး အဝတအစား ပနမဝတသေးပဲ၊ သဘကပဲ ပတပီး ကနတောကတော့ အခနးထဲ ပနဝငလာခဲ့ပီး အနတီနနးက တော့ ဒရိုငရာ နဲ့ သူ့ဆံပငတေကို အခောကမုတနေပါတယ။ ကုတငနားရောကတော့ါ ခါးက သဘကကို ဖညခပီး ကုတငပေါကိုယတုံးလုံးနဲ့တက စောကအောကဝငပီး လဲနေလိုကပါတယ။ လူက ကားပေါမာလညး တညလုံး ညောငးလာ၊ ရေပူပူလေးနဲ့လညး ခိုးရ၊ တခီလညး လိုးပီးဆိုတော့ ခေါငးအုံးပေါ ခေါငးခလိုကတာနဲ့ အိပပောသားပါတော့တယ။

……………..

တရေးနိုးတော့ နေတောတောမင့နေပါပီ။ ကနတော့ ဘေး အိပယာထဲမာတော့ အနတီနနး အသကမနမနလေး ရူလို့ အိပပောနေပါတယ။ ကနတော့ ကိုယ ကနတောတောင အိပမကမားလား လို့ မယုံနိုငအောင ဖစရပါတယ။ ကိုယ့သူငယခငး အမေ၊ ဖူဖူဖေးဖေး ရေဆေးငါး အကိတကီး နဲ့ အခုလို ဟနးနီးမနးထကလာစ လငမယားလို နေရလိမ့မယလို့ ဘယတုနးက မ မတေးမိခဲ့ဘူး မဟုတလား။ စောငလေးကို အသာလပကည့တော့ နညးနညးလေး လော့တဲနေပေမဲ့ ဖံ့ထားလပီး ကည့ကောငးသေးတဲ့ နို့ကီး နစလုံးက အသကရုလိုကတိုငး မင့ကာ နီမ့ကာ နဲ့ လုပရားနေတာ ကည့လို့ကောငးလပါတယ။ အိပယာနိုးက သေးပေါကခငတာနဲ့ ရောပီး လီးကလညး တအားမာနေပီဗ။ ဘိုကကလညး ဆာလာတာနဲ့ နို့ကီးတလုံးကို အသာငုံစို့လိုကတယ။ နို့မထကမနးသိပေမဲ့ အာသာပေပေါ့ဗာ။ အနတီနနး လညး သူ့နို့ကို အစို့ခံလိုကရလို့ နိုးသားတယ။ မကနာပေါမာ အပုံးပနးလေး တပင့နဲ့ နိုးလာတဲ့ အနတီနနးက သူ့နို့တေကို ကုံးစို့နေတဲ့ ကနတော့ခေါငးက ဆံပငကို အသာလေး လာပတပေးရငးက မပီမသ အသံလေးနဲ့ ငီးငူနေတယ။ ကနတောလညး အရိနရလာပီး မို့ ကနတောတို့ ကိုယပေါခုံထားတဲ့ စောငကို ဆဲလနပီး ကုတငအောက ပစခလိုကတယ။ ဘားကနဲ ပေါလာတဲ့ ဖူဖူဖေးဖေး ရေဆေးငါးကီး အနတီနနးရဲ့ ပေါငလုံးတုတတုတကီးတေ ရဲ့ ခဆုံမာ အမေးနကနကလေး တေနဲ့ စောကဖုတကီး။ အနတီနနး ပေါငနစလုံး ကားဒူးထောကဝငလို့ စောကဖုတကီးကို မကနာအပ၊ အားရပါးရ နမးရုံ့လိုကမိပါတယ။ နညးနညးလေး စိုစတနေပီဖစတဲ့ စောကဖုတနူတခမးသားတေကို လာနဲ့ ထိုးခဲပီး နူတခမးတန့တန့လေးတေကို ရကလိုကပါတယ။

“အူး… ကတစ..ကတစ..”

အနတီနနးရဲ့ ငီးသံလေးနဲ့ အတူ ဒူးထောငပေါငကား ဖစသားပီး ဖငကီး ကော့လာပါတယ။ ကနတောလညး အနတီနနးဖငအောကကို လကဖဝါးနစဖကထိုးထည့ပီး စောကဖုတထဲ ကနတော့ လာ ဝငသလောက ထိုးထည့ပီး အတငးနံရံတေကို လာထိပနဲ့ လောကထိုးပေးလိုကတယ။ အနတီနနး ကနတော့လကမောငးကို ဆဲပီး မလိုကလို့ သူ့ကိုယပေါကို ကနတော တားတားတကလိုကပါတယ။

“ကိုရဲ ကာ လာတော့ အနတီ မနေတတတော့ဘူး၊ ကာ”

“ဘယလို မနေတတတာလဲ အနတီနနးရဲ့”

ကနတောလညး သိရဲ့သားနဲ့ ရစလိုကပါတယ။ အနတီနနးက မကစောငးထိုးပီး၊

“ဟန့ သူတောတောကားခငနေတယမလား၊ ဟို အထဲက ယားလို့ မနေနိုငတော့ဘူးလို့ပောတာဟေ့၊ ရငးပလား”

“ဟင့အငး မရငးသေးဘူး၊ ဟိုအထဲက ယားလို့ မနေနိုငတော့ ကနတောက ဘာလုပပေးရမာလဲလို့”

အနတီနနးက ကနတော့ လကမောငးကို ဆဲဆိပပီး၊

“အဲဒါကောင့ လိုးပေးတော့လို့ ပောတာဟေ့ ရငးပလား၊ ကဲ တောတောနားထောငခငတယ”

“ဟစဟစ”

တကယတော့ ကနတောလညး မနေနိုငတော့ပါဘူး။ လီးက ပေါကကဲထကတော့မလောက မာတောငနေပီ၊ သေးပေါကခငတာနဲ့ လိုးခငတာက ရောနေတာကိုး။ အနတီနနး စောကဖုတမာ တေ့ပီး တခါထညး ဆောင့လိုးခလိုကမိပါတယ။

“ဖလတ..ဗိ..ဖတ”

“အား…သေပါပီဟယ..ဖညးဖညး လေ ကာ ဘယ့နယ့ တအားကီး”

ကနတော စကားမပောနိုငတော့ပါဘူး။ နေးထေးနူးညံ့လတဲ့ အနတီနနး စောကဖုတကီးထဲကို အဆကမပတဆောင့လိုးမိနေပါပီ။

“ဖတ..ဖတ..ဖလတ..ဖတ..ဖတ..ဖတ..”

“အ..အား…အိ…အား..”

…………………….

အဲဒီနေ့က အိပယာနိုး တခီဆောပီးတော့ နေ့လညစာ ထကစား၊ အခနးပနလာတော့ ဒေါ့ကီဆဲ၊ ပီးတော့ အနတီနနး နဲ့ ဖကပီး အိပ။ ညနေစောငးနိုးတော့ တခါလိုး။ ပီးတော့ ရေမိုးခိုး ညနေစာ ထကစား အခနးပနလာပီး တခီဆော။ အဲဒီအခိန မာ ကနတော အနတီနနးကို ဖငလိုးခငလို့ ဆယပါတယ။ အနတီနနးက တခါမ ဖငမခံဖူးဘူး နာမာကောကတယလို့ ပောပါတယ။ ကနတောက နာရင မလုပဘူး လို့ ဂတိပေးပီးတော့ ကနတော့မာ ပါလာတဲ့ ကနဒနကို စတ။ အနတီနနး ဖငဝကို ဂယလူး ကနဒနစတထားတဲ့ လီးကို ဂယလူးပီးတော့ ဖညးဖညးခငး ပဲ သငးပါတယ။ အစပိုငး မာ နာသလိုလို နဲ့ ငီးပီး နောကတော့လညး လီးတဆုံးဝငသားတော့ အဆငပေသားပါတယ။ ကနတော့ လီးကို အနတီနနး ဖငထဲမာ စိမထားရငးက စောကစေ့လေးကို ကလိပေးတော့ အနတီနနး ဖငကီး တယမးယမးနဲ့ လုပရားလာလို့ ကနတောလညး လိုးကောငးကောငးနဲ့ အားရပါးရ ဆောင့လိုးမိပါတော့တယ။ပီးတော့ နောက မနကအစောကီး လငးဆဲ တခီဆဲပီး ရထားဘူတာကို ထကလာခဲ့ကပါတယ။ ရထားပေါမာတော့ ဖငနညးနညးနာနေတယတဲ့ ပောပါတယ။

လာရိုးမာတော့ ကနတောတို့ အခင့အရေးမရခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ အပနမာတော့ မနလေး ဟောတယမာ အလာတုနးက အတိုငပဲ၊ စားလိုက လိုးလိုက အိပလိုက လိုးလိုက တညနေခဲ့ပါတယ။ အနတီနနးလညး ဖငအလိုးခံရတာ အသားကသားပါတယ။ သူ့ကို ဖငဘူးတောငးထောငခိုငးပီ သူ့တငဖူဖူ အလုံးကီး နစလုံးကား၊ ကနတော့ လီးညိုညို ကီး ဝငထကနေတာ ကည့ရတာကိုက အရမး အရသာရိပါတယ။ အပနလမး ဘတစပေါမာလညး သူ့ဟာ ကိုယနိူက ကိုယ့ဟာ သူဆုပ နဲ့ ပနလာခဲ့ကပါတယ။

ရနကုနမာကတော့ အခင့အရေးက အဲလို နောကတခါ ပနရဖို့ ဆိုတာ မလယတော့ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကနတောတို့ ဇာတလမး ဒီမာတင ဆုံးမာ မဟုတဘူး ဆိုတာကိုတော့ မိတဆေတို့ သိနေကမာပါလေ။

၂။ ပါမောက ဆရာမကီး၊ သို့မဟုတ ဒုတိယ အတေ့အကုံ

အဲတစယောကကတော့ ကိုယက ဒီယုနမငလို့ ဒီခုံထငခဲ့တယ ပောရမလား၊ တေ့တာနဲ့ စိတဝငစားသားရတာပေါ့။ နညးနညးလေး တော့ ဖိုင့တယ၊ ဖငတုံကီး လို့ပောလို့ရပေမဲ့ အရမးကီးထိနးမနိုငလို့ လမးလောကရင အိပဲ့အိပဲ့ ဖစနေရတဲ့ ဆိုက မိုးကီးတော့ မဟုတဘူး။ ခါးလေး သိမတယလို့ ပောမရပေမဲ့ ထမိနကပကပ ဝတထားလို့လားတော့မသိ၊ ခါးနေရာလေးတော့ မငရပါတယ။ မကမန ကဲကောကိုငး လေးထောင့ထူထူ နဲ့ အထဲက မကလုံးပူးပူးလေး၊ ဆံထုံးအကီးကီး နဲ့၊ အသားညိုညို၊ မကနာက အမဲတမး မရီမပုံးပေမဲ့ ခိုတယ။ ပါးခိုင့လေး ပါးတဖကမာရိတယ။ ပထမနစ မာတုနးက တော့ အမုမဲ့ အမတမဲ့ပဲ၊ အဲဒီတုနးက အနတီနနးကို လိုးနေရပီ ဆိုတော့ ဒီပငမိနးမ တေ သိပစိတမဝငစားသေးဘူး။ လစတာနဲ့ အနတီနနးနဲ့ ဘယလို တေ့ပီး လိုးရမလဲ ဆိုတဲ့ အကကပဲ ခောငးနေမိတာဆိုတော့ တခားဘကကို အာရုံသိပမရဘူး။ အနတီနနး ကို လိုးရတာ အရသာတေ့ ပီး နောကပိုငး အခေအနေကလညး အကကကောငးဝငဖို့ တောတော ဖနတီးရတာ အဆငမပေခငလာတော့ တခားသားကောင တေကို ရာမိတယ။ အနတီနနး ကလညး အတောစားလို့ကောငးတော့ အဲလို အနတီအရယကို ပဲ ရာမိတယ။ အဲဒီမာ ဆရာမကီးကို သားသတိထားမိတယ။ ကနတောတို့ မေဂာက လူအဲလောက မားတာ မဟုတတော့ ဆရာတေ ဆရာမ တေ အကုနလုံးလိုလို ကို ကောငးသားတေက သိနေသလို ဆရာမတေကလညး ကောငးသားတေကို မကမနးတနးမိနေကတယလေ။ အဲဒီ ဆရာမကီးက အပိုကီး၊ ဘာဖစလို့ အပိုကီး ဖစနေမနးတော့ မသိဘူး၊ သူ့ မာ တူမလေး တေ ရိတယ။ တူမလေး တေက နယက လာကတာ သူ့အိမမာ နေကတယ၊ တယောကက အီကို၊ နောကတစယောကက ကနတောနဲ့ တစတနးထဲ ဆရာမကီးရဲ့ ဝိဇာဘာသာရပ မာ အတူတူ တကနေတာ။ ဆရာမကီး ရဲ့ တူမ မနးသိတော့ ကနတောက ကပပီး ဘောဒါဖဲ့ ရငးနီးအောငလုပထားတော့ ဘောဘောဖစနေတာ။ ဆရာမကီး ကိုလညး လုပဖစဖို့ အထိ မထငထားပါဘူး။ အနီးကပ ကည့ခင့ရရင ၊ စိတထဲ မနးပီး ထုရုံလောကပဲ ကံတာပါ။ ဆရာမကီးနာမညက ဒေါခငညိုညိုအောင တဲ့၊ ကနတော့ရဲ့ ဘောဒါ ဆရာမကီးရဲ့ တူမလေးနာမညက ခိုငခိုငမိုး တဲ့။ ကောငမလေးက ရုပရညလညး မဆိုးပါဘူး။ သေးသေးကစကစလေး၊ ယောကားရာလေးလို ပဲ ဆံပငတိုတို နဲ့ ခပသကသက။ အဲဒါကောင့ပဲ ကနတောနဲ့ ပေါငးဖစသားတာလား၊ ဒါမ မဟုတ ကနတော့အပေါမာပဲ တိမးညတခငလို့ပဲလား၊ မပောတေတပေမဲ့ ကနတောကလညး သူ့ကို ကနတော့အပေါအဓိပါယကောကမမားအောင ရိုးတိုးရိတတိတ စကားမိုး၊တေဆို၊ နောကသလို ပောငသလို တောငမပောမိအောင သတိထားတယ။ ဘာလို့လဲတော့မသိဘူး၊ ကနတော့အပေါမာကို တယကပနေပီး၊ ကိုယ့ကို ဟိုဟာမလုပရဒီဟာမလုပရ၊ ဒါလုပရင စိတကောက၊ ဟိုဟာလုပရင စိတဆိုးဆိုပီး ခူပခယမဲ့လူမိုး မလိုခငသေးတာလညးပါမယ။ ကိုယ့စိတထဲမာ အရမးကို ခစပီး သူပောသမနားထောငခငစိတပေါကအောင ခစရမဲ့ မိနးခလေးမိုး မတေ့သေးတာလညးပါမယ။ လောလောဆယကတော့ သံယောဇဉမငိ၊ ပနာမရိပဲ လိုးလို့ရမဲ့ စောမိုးပဲလိုခငနေမိတယ။ ဆရာမကီးက အနတီနနး နဲ့ အရယတူလောကရိမယ လို့ ထငခဲ့တယ။ နောကမ သိရတာက တော့ အနတီနနးထက နစနစလောက ကီးသေးတယ၊ ဒါပေမဲ့ အပိုကီး ဖစပီး ဆရာမကီးအနေနဲ့ ပဲ ခိုငးရပုရမဲ့ သူတေနဲ့ နေခဲ့လို့လား မသိ၊ ပိုပီး ငယတယထငရတယ။ နုတယပောရမာပေါ့။ အသားကလညး အနတီနနးလို မဖူဘူး။ အနတီနနးက ရမးမ ဆိုတော့ အသားအရညက ဝငးဝါပီး ဖေးနေတာ။ ဆရာမကီးက အသား ညိုစိမ့စိမ့လေး။ ဆံပငကတော့ အုပကောငးတယ အနတီနနးလိုပဲ။ ဖညခရင ဆံပငဖားက တငပါး ထိရောကတယ။

နောကတခုက အနတီနနးက ထောငထောငမောငးမောငးဒေါငကောငးသလောက ဆရာမကီးက ပုတယ။ အနတီနနးက ကနတော့နဲ့ အရပကို မီလုလု ရိပီး ဆရာမကီးကတော့ ကနော့ထကခေါငးတလုံးစာမက နိမ့တယ။ အနတီနနးကို ပုံစံမိုးစုံနဲ့ လိုး ခဲ့ဘူးတာမို့ ဆရာမကီး လို ပုပုလုံးလုံးလေး ဆို ဘယလိုမား နေမလဲ ဆိုတာလညး တေးရငးတေးရငးကကို လီးတောငလာရပါတယ။

သူ့တူမ နဲ့လညး လုံးထေးနေပီး သူနဲ့လညး ရငးနီးနေတော့ ကနောက ဆရာမကီးတို့ အိမကို ဝငထက သားလို့ရနေတယ။ နောက သူတို့ အိမမာလညး ယောကားသား မရိတော့ တခုခု လုပစာရိရင ကနော့ပဲ ခေါခေါခိုငးတတတယ။ အဲလိုနဲ့ ရငးနီးလာလိုကတာ တနစသာ ကုနသားတယ အခင့အရေးက မရနိုငဘူးဗာ။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီကားထဲမာက ကနောက အနတီနနးကို လိုးခင့ ရနေတော့ သိပကီး ငတနေတာမဟုတဘူးလေ။

နောကပိုငး အနတီနနးနဲ့ အခင့အရေးကလညး မသာ၊လောလောဆယ ဖူဖူဖေးဖေးကီး လိုးနေရာက ညိုညို လုံးလုံးလေး လိုးရရင ဘယလို နေမလဲ အတေးနဲ့ ဆရာမကီးကို လိုးခငစိတက တောတော့ကို ပငးပလာ ခဲ့ရတာပေါ့။

ဖစခငတော့လညး လယလိုကတာလို့ ပောကလိမ့မယ။ အောစာအုပတေထဲ ကလိုတောင ဟိုဟာပဒီဟာပစရာ မလိုဘဲ ဖစသားခဲ့ရတာ။ ဟိုက နေအုံး ဖတရတာ အရသာ မရိ ဖစသားမယ ကနတောပောပမယ၊ ဒီလိုဗ။

နေရာသီကောငးပိတရကမာ ဆရာမကီးတူမတေက အကုနလုံး သူတို့ မိဘတေ ရိတဲ့ နယကို ပနကုနကတော့ ဆရာမကီး အိမမာ ဆရာမကီး တယောကထဲ ကနခဲ့တယ။ အဲတော့ လညး ဆရာမကီးလညး အဖေါရ ခိုငးစရာပုစရာလေး တေ ရိရငလညး အဆငပေအောင ကနတော သားသားနေပေးရတယ။ ကနတော့အိမကလညး သိတော့ သားခိုငးပါတယ။ ကိုယ့ဆရာမကီး လိုတာကို လုပပေးဖို့။

အိမကီးတလုံးလုံးမာလညး ကနတောနဲ့ ဆရာမကီးနဲ့ နစယောကထဲ ဆိုတော့ နဂိုထဲက မ သူ့အပေါ စိတလာနေရတဲ့ ကနတော့မာတော့ အတငးခံ ဝတထားရင လီးက အမဲတောငနေတော့ လီးထိပနာတာ ကောင့ အတငးခံကို မဝတတော့ဘူး။ ဆရာမကီးကို ရိုသေးသလို ဘာလိုလို နဲ့ လီးတောငတာ သူမသိအောင ကုံးကုံး ပီး လမးလောကတယ။ ဆရာမကီးက လညး နစယောကထဲ ဆိုတော့ အရငကထက စာရင ပိုရငးရငးနီးနီး ဆကဆံလာတယ။

ဖိုနဲ့ မ နစယောကထဲ လတလပပီး လူသူ မမငနိုငတဲ့ နေရာမာ နီးနီးကပကပ နေကတယ ဆိုတော့ သဘာဝ အတိုငး စိတတေက သရောသရီ ဖစလာတာပေါ့။ အဲဒါက နောကမ ဆရာမကီး ပနပောပတာ။ ကနတော့ဖကက တော့ နဂိုထဲက လိုးခငနေတာ ဆိုတော့ ကိုယ့ကို ကောခိုငးလိုကတာနဲ့ ဆရာမကီးရဲ့ အိုးကီးကို ကည့ပီး သားရညတေ မိုခနေရတာလေ။

ဆရာမကီး ပနးခံထဲ အပငလေးဘာလေး ပိုးစိုကရငလညး လိုကကူ၊ မီးဖိုခောငထဲ ထမငးဟငးခကရငလညး လိုကကူ၊ ထမငးဟငးလညး အတူတူ စား၊ ဈေး သားရငလညး လိုကကူ၊ အဲတော့ တယောကနဲ့ တယောက အသားခငးလညး ထိမိ၊ အနံ့လေးတေလညး ကပရု၊ ဆရာမကီးကတော့ ဘယလိုနေမယမသိ။ ကနတော့ ဘကကတော့ ရပကနဲ ထိတာနဲ့ လီးက ဒိနးကနဲကို ထောငနေတော့တာ။ တနေ့ကတော့ မနကပိုငး ဟငးခကစရာလေး တေ ဝယရအောင ဆိုပီး ဈေး ကို သားကတယ။ ဆရာမကီး ကားနဲ့ ပါပဲ။ ဈေးမာ ကနတောက နောကက နေခငးတောငးကိုငလိုကပေါ့။ ဈေးကလညး လူတေ ကပတော့ တိုးတိုးခေ့ခေ့ပေါ့။ အဲဒီမာ ကနတောက ခနလေး အနောကက ပတကနခဲ့တာ ဘာဖစလိုကမနးမသိဘူး ဆရာမကီး နဲ့ ကနတော့ အရယ ကောငကလေး တယောက စကား အပနအလန မားနေကတာ တေ့ရတယ။ ကနတောအနားကို အမနတိုးသားတဲ့ အခိနမာ ပဲ အဲဒီကောငက ဆရာမကီးအနားကို အရမးကပ သားပီး တခုခု လုပမယပုံမိုး ပငတာတေ့တာနဲ့ ကနတောလညး မနထူသားပီး အဲဒီကောငကို ရငဘတဆောင့တနးလိုကတယ။ အဲဒီ အခိနမာပဲ ဖောငးကနဲ အသံနဲ့ ကနတော့ ခေါငးပူကနဲ ဖစသားပီး ရေ့ကို ငိုကကသားတယ။ ခုန ကနတောတနးလိုကတဲ့ကောငကလညး ကနတော့ အငိုကကို အခင့ကောငးယူပီး ကနတော့ မကခကကို လကသီးစာ ကေးလိုကတယ။ ကနတော မကလုံးတောင ပာကနဲ ဖစပီး ကယတေလတေ ထကသားတယ။ ဒါပေမဲ့ စိတလော့လိုကရင ပိုခံရမယဆိုတာသိလို့ ခေါငးပနထောငပီး အနောကကို ဆုပလိုကတယ။ အနောကက ဒုတကိုငပိး ကနတော့ကို ရိုကထားတဲ့ကောငကို ဆိုကကစတခကပေးလိုကတယ။ နောကတော့ ဆရာမကီးရဲ့ အောသံ ဟစသံ။ ရဲတေလညး ရောကလာ ဟိုကောငတေလညး ထကပေး သားတော့ ကနတော့ မာ မူးဝေဝေ နဲ့ ကနခဲ့တယ။ ရဲတေ ကို ဆရာမကီး ဘာတေ ပောနေမနးတောင မသိတော့ဘူး။ ဆရာမ ကီးက ကနတော့ကို ကည့ပီး ပာပာသလဲ နဲ့။

“ဟယ ကိုရဲ ခေါငးမာ သေးတေနဲ့ လာလာ ဆေးခနးသားရအောင ဆရာမ သူငယခငး ဆရာဝန ဆီကို သားရအောင”

ဆိုပီး ကနတော့လကကို အတငးဆဲ၊ သူ့ကားဆီပနလာကပီး ဆေးခနးကို ထကလာကတယ။ ခေါငးက အရေပား နညးနညးကဲသားတာ တခကလောကပဲ ခူပရပါတယ။ မကနာပေါမာတော့ မကလုံးအောကပါးရိုးပေါမာ သေးခေဥ ကနခဲ့ပါတယ။ နောကတော့ ဆရာမကီး အိမပနလာကတယ။ ဆရာမကီးက ကနတော့ကို ဆေးတိုကပီး ခိုငခိုငမိုးတို့ အခနးထဲက ကုတငပေါမာ လဲနေခိုငးပါတယ။ ကနတောလညး ခေါငးထဲ မူးနောကနောကမို့ မေးနေရငးနဲ့ အိပပောသားပါတယ။

နေ့လည တရေးနိုးတော့ ဆရာမကီး အငေ့တထောငးထောငးထ နေတဲ့ ဆနပုတပုဂံ လေးနဲ့ ဝငလာပါတယ။

“မောငရဲ ဘိုကဆာနေပီ မလား ဆနပုတပူပူလေး သောကလိုက”

“ဟာ ဆရာမကီးကလညး ကနတောက လူမမာမ မဟုတတာ အားနာစရာကီး”

ကနတောက ပောရငး ဆိုရင ထထိုငလိုကပါတယ။ ရုတတရကမို့လားမသိ ခေါငးက တခကထိုးပီး ကိုကသလို ဖစသားလို့ ကနတော့ မကနာ တခကရုံ့သားမိပါတယ။

“အား.. ကတစ..ကတစ..”

“အို ဘာလို့ ခကခငးကီး ရုတတရကထရတာလဲ ကယ။ သေးတေ ထကထားတာ ခေါငးမူးမာပေါ့ ဖညးဖညးထလေ”

“ရပါတယ ဆရာမကီး ကနတော သကသာပါတယ ခေါငးထဲ နညးနညးမူးသလို ဖစသားလို့”

“အေးပေါ့ ဖစမာပေါ့ ကဲကဲ အစာလေးထည့လိုကအုံး၊ မောငရဲ အိမ ဆရာမကီး လိုကပောပေးမယ၊ ဆရာမကီးကောင့ ဖစရတာ ဆိုတာ”

“ဟာ မလိုပါဘူး ဆရာမကီး ရယ၊ ကနတော မပောခငဘူး အိမကို ကနတော ခောလဲ တယပဲ ပောလိုကမယ”

“ဟင မကနာ မာ ညိုနေတဲ့ဟာကီးကို ”

“အဲဒါက တရကလောကဆို ပောကသားမာပါ၊ ကနတော ဒီမာ တညလောကအိပလို့ ရမလား၊ အိမကို ဆရာမကီး အိမစောင့ပေးရမယလို့ ပောလိုကမယလေ”

“အိပတာက တော့ ကောငးတာပေါ့၊ ဆရာမကီးလညး မောငရဲကို စိတမခဘူး၊ ဆရာမကီးမာလညး အဖေါလိုတယ၊ ဒါပေမဲ့ အိမကိုတော့ လိမတာ မကောငးဘူးထငတယ”

“အငးပါ ဆရာမကီးရယ၊ အိမကို နောကတော့ သေးအေးတော့မ ပောပါ့မယ၊။ ကနတော မနကဖန အခေအနေကည့လိုကအူးမယ”

“အငးလေ ရောရော့ဒါလေး အရငစားလိုကအုံး”

ကနတော ဆရာမကီးအိမမာ အိပခငလို့ အာဖနတီးလိုကတာ အလုပဖစသားပီ။ အဟီး ဘယလို ကံရမလဲ မသိသေးပေမဲ့၊ တဆင့ခငး အဆငပေသလို ကည့လိမ့တာပေါ့လို့ တေးလိုကမိတယ။ တဆကထညးမာပဲ ကနတော့ပေးကုတငပေါလာထိုင တဲ့ ဆရာမကီး ဆီက ရေခိုးထားလို့ ထငတယ ဆပပာနံ့သငးသငးလေး နဲ့ အိမနေရငး ဝတထားတဲ့ လကပတ ဂါဝနလိုလို တကိုယလုံးစတခေသလုံးလောက ရောကတဲ့ ပိတစပါးပါးလေး အကx{103E} ကောင့ လကမောငးသား ဝငးဝငးလေး တေကောင့ လီးက တောငလာရတယ။စိတကို အသာလော့ပီး ဆနပုတကို ပဲ ကုနအောင သောကလိုကတယ။

တကယတော့ ကနတော ဘာမ မဖစတော့ပါဘူး၊ ခေါငးက တခကတခက နညးနညးလေး တငးကနဲ ဖစနာတာလေး ရယ ပါးရိုးပေါမာ နညးနညးလေး ထုံနေတာလေးရယ ပဲ ကနပါတယ။ ဒါပေမဲ့ နဲနဲ လေး ပိုပေးရတာပေါ့။ မိနးမ တေ က သနားတတတယလေ။ အဟီး။

အဲလိုနဲ့ အိမကို ဆရာမကီးအိမမာ အိပမဲ့ အကောငး ဖုံးဆကပောပီးတော့ တနေ့ခငးလုံး အိမရေ့ခနးမာ ဆရာမကီးနဲ့ တီဗီကည့ စကားစမီပော အကောငးအရာ မိုးစုံပောပီး တောတော့ကို ရငးနီးလာကတယ။ ကနတော့ စိတထဲမာတောင အဲလောကရငးနီးလာတော့ သူ့ကို စိတထဲက မနးလိုးနေမိတာတောင အားနာလာသလိုပဲ။ ဒါပေမဲ့ အိမနေရငး ဂါဝင အပါးအောကက အိတုံ ကားစင့နေတဲ့ တငလုံး၊ပေါငလုံးကီးတေ လကပတဝတထားလို့ ဝငးနေတဲ့ လကမောငးအိုးကီးတေ။ မကနာဝိုငးဝိုငးပါးခိုင့လေးနဲ့ ကကသရညရိတဲ့ ဆရာမကီးကတော့ ကည့ရငးကည့ရငးက လိုးခငစိတတဖားဖား ပေါနေတာတော့ ဘယလိုမ ထိနးမရဘူးလေ။

ညနေထမငးစားကပီး တော့ အိမရေ့သားဖို့ အထမာ၊

“အား ကတစကတစ”

ကနတော့ မကနာရုံ့မဲ့ငိီးလိုကတာကောင့ ဆရာမကီးက ကနတော့ကို ပေးလာပီး လကမောငးကို တဲလိုကပါတယ။

“ဟင မောငရဲ ဘာဖစလို့လဲ ပနနာလာတာလား၊ ဆရာမကီး ဆရာဝနကို ဖုံးဆကလိုကရမလား”

“ဟင့အငး ရပါတယ ဆရာမကီး မနကက အကိုကအခဲပောကဆေး ပယသားလို့နေမယ ထပသောကရတော့မယထငတယ။

“အေးဟုတသားပဲ ခနလေး ဆရာမကီးဆေးယူပေးမယ ခနထိုငလိုကအုံးပီးမ အခနးထဲ သားလဲနေလိုကပေါ့”

ကနတော ဆေးသောကပီးတော့ ဆရာမကီးက ကနတော့လကမောငးကို တဲပီး အိပခနးကို လိုကပို့တော့ သူ့နို့ကီးတေနဲ့ ကနတော့ လကမောငးတခကတခကဖိမိပတမိနေတယ။ အထိအတေ့က အိလနးလို့ လီးကလညး ပုဆိုးအောကမာ တောငလာတာ ဆရာမကီးသတိမထားမိအောင ခါးကို အသာကိုငးထားရတယ။ သားနေရငးလမးမာ ဆရာမကီး ဝတထားတဲ့ ဘရာဇီယာကပဲ အသားပော့လို့လား မသိဘူး၊ သူ့နို့သီးခေါငး တေ မာလာတာ ကနတော့ လကမောငးမာ ခံစားထိတေ့နေရတယ။ ကနတောက မိနးမ အတေ့အကုံ ရိနေတဲ့ကောငပဲ ဆရာမကီး လညး နညးနညးတော့ ဖီးထ နေတယ ဆိုတာ သိလိုကပီပေါ့။ ကနတော စန့စားဖို့ ဆုံးဖတခကခလိုကမိတယ။

အိပခနးထဲ ရောကလို့ ကနတော့ကို ကုတငပေါထိုငဖို့ ဆရာမကီးက ကိုယကို လည့ပေးလိုကတော့ ဆရာမကီးနဲ့ ကနတောနဲ့ မကနာခငးဆို ဖစသားပီး မကနာခငးက လညး တအားကပသားတယ။ ကနတော့ကို တဲထားတဲ့ ဆရာမကီးလကကို မလတတော့ပဲနဲ့ နောကလကတဖကနဲ့ သူ့ခါးကို ဖကပီး ဆရာမကီးရဲ့ နူတခမးအစုံကို ဖိကပစုပနမးလိုကတော့တယ။ ဆရာမကီး ရုတတရက အငိုကမိသား လို့ သူ့နူတခမးအိအိထေးထေးလေး ကနတော့ နူတခမးထဲ မာ ပါလာတယ။ ခိုပီး အိနေတာပဲ။ ဆရာမကီးလညး အဲလို ယောကားသားတယောကနဲ့ အတေ့အကုံ မရိဘူးလို့ ထငတယ။ သူ့ကိုယလုံးက ပော့ခေသားပီး ကနတော့ပေါ လဲကလာတာ ကနတောတို့ နစယောကစလုံး ကုတငပေါလုံးထေးပီး ကသားတော့တယ။

နောက သူသတိရသားလို့လားမသိဘူး အတငးရုနးဖို့ ကိုးစားတယ။ ကနတောက မလတသေးဘဲ ဆကနမးတယ။ ကနတော့ တောငမတနေတဲ့ လီးကလညး သူ့ပေါငရငးကို ထောကမိနေရာက သူရုနးတော့ ပေါငတေကို ပတထိုးနေသလို ဖစရာက တခကသူ့ပေါငခဆုံက စောကဖုတနေရာကို သားထောကမိတော့ အင့ကနဲ ဖစသားပီး သူရုနးနေရာက ရပသားပီး ကနတော့ပေါ ခေကလာပနရော။

ဒီတခါတော့ ကနတော သိလိုကပီ ငါ့ခငထဲ ရောကသားပီ ဆိုတာ။ အဲဒါနဲ့ ဆရာမကီးကို ဖကရကကနေ လိမ့လိုကတော့ ဆရာမကီးက ပကလကဖစသားပီး ကနတောက အပေါက ရောကသားတော့တယ။ ကနတော့ လကတဖကက ရုနးထကမရအောင ဖကထားပီး နူတခမးကို အဆကမပတစုပနမးနေရငးကနေ နောကလကတဖကနဲ့ ဆရာမကီး နို့တဖကကို အုပကိုင ပီး ဆုပနယပေးနေလိုကတယ။ ကနတော့ လီးကီးကလညး ဆရာမကီး စောကဖုတပေါမာ ထောကပတနေတာပေါ့။ ဆရာမကီးပါးစပက ငီးသံလေး သဲ့သဲ့ ထကလာလို့ ကည့လိုကတော့ ဆရာမကီး မကလုံးတေက ပိတထားတာတေ့ရတယ။ မီးစိမးတော့ ပနေပီလေ။

အဲတာနဲ့ ဆရာမကီးနူတခမးကို ငုံစုပနေရငးက ကနတော့လာကို ဆရာမကီး နူတခမးနစခုကားကနေ အသာထိုးသငးလိုကတယ ဆရာမကီး ကဖီလငမာမောနေတော့ ကနတော့လာကို ပါ မသိမသာလေး စုပပေးလာတယ။ ကနတောပုဆိုးကို ခေထောကနဲ့ ကနခတရငးက ဆရာမကီးရဲ့ ဂါဝနအနားစကို အပေါကို လနတငလာလိုကတယ။ ဂါဝနအနား ပေါငပေါရောကတာနဲ့ ကနတော့လကက ဆရာမကီး ပေါငခကားက စောကဖုတကို ပငတီပေါကပဲ ကိုငပီး ပတပေးကည့တော့ အရညတေ ရဲနေပီ။ ကနတော ဆရာမကီး ပငတီကို ဆဲခတတော့ ဆရာမကီးက သူ့ဖငကီးကို ကပေးတယ။ ဆရာမကီး အသားလေးတေ ကကသညးမေးထတာမငရတယ။ မကလုံးကို တငးတငးမိတထားပေမဲ့ အသကရူသံက တအားပငးနေတယ။

ဆရာမကီးပေါငလုံးတေကို ကနတော့ဒူးနဲ့ ဖဲကားလိုကတော့ ဆရာမကီးရဲ့ စောကမေးနကနကတေ ကားက အရညစိုရဲနေတဲ့ စောကဖုတကီးက ဟလာပီး အတငးသား ပနးနုရောငကို မငရတော့ ကနတော့လီးကီးကို တေ့ပီး ဖညးဖညးခငး ဖိသငးလိုကတယ။

“အ..အားးးး ”

ဆရာမကီးဆီက ငီးသံလေး ထကလာသလို ကနတော့လီးကီးကိုလညး တငးတငးကပကပ ဆုပကိုငထားသလို ခံစားရတယ။ လီးထိပကမးသီးလုံးကို အတငးဖိထိုးတော့ အရညတေ စိုနေလို့ စောကဖုတထဲ ဖစကနဲ ဝငသားတယ။ ဆရာမကီး လကတေက ကနတော့ ကောကို ကုတခစပီး ဖကလာတယ။ လီးက တအားကို တငးကပနေပေမဲ့ အိစကနေတဲ့ အသားတေထဲကို အတငးထိုးခဲပီး ဝငသားတယ။

“အားးးးးး နာတယ..နာတယ…မောငရဲ နိုးနိုးးးးးးးးး ထပမ ထိုးနဲ့တော့ အိုးးးးး ကတစ ကတစ..”

ခုနက ဖကထားတဲ့ လကတေနဲ့ ဆရာမကီးက ကနတော့ ရငဘတကို တနးထုတဖို့ ကိုးစားတယ။ ကနတောကလညး ခု အခိနမတော့ ဘယလတပေးတော့မလဲ၊ ဆရာမကီးကို ရုနးထကလို့ မရအောင အတငးဖကထားလိုကတယ။ လီးကိုတော့ ဆကမထိုးသေးပဲ ရပထားလိုကတယ။ ဆရာမကီးမကနာအနံ့ကို နမးရုံ့ ပီး လာနဲ့ပါ လိုကရကလိုကတယ။ဆရာမ ကီးက ခေါငးတယမးယမး နဲ့ပေမဲ့ ခနကာတော့ သကသာသားတယထငတယ ငိမသားတယ။ အဲတော့မ ကနတောက ဆကမထိုးသေးပဲ နညးနညး လေး လီးကို နဲ့ပေးနေလိုကတယ။ ဆရာမကီးစောကဖုတက အရညပိုရဲလာတယ။ ခနနေတော့ ရုတတရက ဖိပီးထိုးခလိုကတယ။

“အား အမလေး သေပါပီ ကတစ..ရီးးးးးးးး ရီးးးးးးးး”

ဆရာမကီး အရမးနာသားပုံရတယ တအားအောပီး ကနတော့ကို ဆောင့တနးဖို့ ကိုးစားတယ။ ကနတောကလညး နောကဆုံး အညောင့ဆိုတော့ ထိုးထည့ပီးတာနဲ့ သူ့ကို တအားဖကထားတော့ သူဘယလိုမ ရုနးမရဘူးလေ။ အဲလို ဖကထားရငး ကနတောတို့ ဆီးခုံနစခု ကပရကသား မလုပမရားပဲ ငိမနလေိုကတာ၊ ဆရာမကီး အသားတေ တုနခါနတော ရပသားပီး အသကရုတာ ပနပုံမနဖစလာတဲ့အထိပဲ။ ကနတော့ လီးကီးတခောငးလုံးလညး ကတီတပါစတနေဲ့ အုပပီး ညစကိုငထားသလိုပဲကပစေး နတော။ ဒါပမေဲ့ ဆရာမကီး စောကဖုတထဲက အတငးသားလေးတကေ ပရုံ့ပရုံ့ နဲ့ လုပပေးနသေလိုမို့ ဇိမခံပီး မိနးလို့ ကောငးနတောပေါ့။

ဆရာမကီး ရဲ့ တကိုယလုံး တောင့တငးနတော လော့ကသားမ ပဲ ဆရာမကီးကို ဖကထားတာ အသာလော့ပီး သူ့မကနာကို ကည့လိုကတယ။ ဆရာမကီး မကလုံးကို တငးတငးမိတထားပီး အသကကို ပုံမနဖစအောင ရုနတောတေ့ရတယ။ ဆရာမကီးရဲ့ မကမနကို အသာခတပီး ခေါငးအုံးဘေးခလိုကတယ။ ပီးမ ပါးလေး တေ နဖူးလေး တကေို အသာနမးရုံ့ပေးရငးနဲ့ နူတခမးကို လာနဲ့ ရကလိုကတယ။ ဆရာမကီးပါးစပလေး ဟလာတယ။ ရကလို့ထငတယ မကလုံးတော့ မဖင့သေးဘူး။ ပါးစပလေးတော့ ပင့လာတယ။ ကနတော့ လာကို ဆရာမကီးပါးစပထဲ ထိုးထည့ရငး သူ့လာလေးကို လိုကပတပေးတော့ ကနတော့ လာကို ပနစုပလာတယ။ အဲဒီအခိနမာ သူ့စောကဖုတထဲက အရညတေ ထပထကလာတယထငတယ။ ကနတော့ လီးကီးနညးနညးလေး ကပတာ လော့သားတယ။ အဲတော့မ ကနတော လီးကီးကို တဝကလောက ဆဲထုတပီး သာသာလေး ပနထိုးထည့လိုကတယ။ အဲလို မိုးနဲ့ ဖညးဖညးခငး ဇိမခံပီး တရစခငး လိုးပေးနတေော့ ဆရာမကီးကိုယလုံးလေး လူးလန့လာပီး ငိးသံလေးတေ ထကလာတယ။ ဒီတခါငီးသံက တော့ အရသာ ဖူးကို ထိသားလို့ တုနခါသားတဲ့ ငီးသံမိုးလေး။ စောကဖုတက တော့ ဖူူကဲ ညိုခဲ ဆိုတဲ့ အတိုငးလားမသိ၊ လိုးလို့ အရသာရိလိုကတာ စေးနတောပဲ။

နောကတော့ အရိနရလာပီတော့ လီးကို ကတခါနီး ထိ ဆဲဆဲထုတပီး ဆောင့လိုးပေးနေတော့ ဆရာမကီး အံကလေးကို ကိတလို့ ကနတော့ ပုခုံးကို ကုတခစ ခံနေရာတယ။ ဒီတခါတော့ ကနတော့ လီးလညး အရမးယားနေပီး ပီးခငနေပီ ဆရာမကီးလညး အခု အခိနမတော့ နောကပနလည့မဖစနိုငတော့တာမို့ သူ့ဖငကိးကော့ကော့မပေးပီး အလိုးခံနေရာတယ။

“အ…အ….အား…အီးးးးးးးး”

“အို့……အိုးးးးးးးးးး”

လီးထိပက လရညတေ ဆရာမကီးစောကဖုတထဲ ကို ပူကနဲ ပနးထကသားတာ အရသာရိလနးလို့ ကနတော့ ပါးစပက တောင အသံထက ငီးလိုကမိပါတယ။ ကနတော့ လီးထိပက လရညတေက ပတကနဲ ပတကနဲ ကို ပနးထကနေပီး ဆရာမကီး စောကဖုတထဲက လညး ကနတော့ လီးခောငးကီးကို ဆုပလိုက လော့လိုက နဲ့ ညစပေးနေသလို ခံစားနေရပါတယ။ ဆရာမကီး နဲ့ ကနတော နဲ့ နစယောကသား တယောကကို တယောက တငးတငးကပကပကီး ဖကပီး နေလိုကကတာ နောကဆုံး ကနတော့ လီးထဲက လရညထကတာ ရပပီး လီး ကီး တဖညးဖညး ပော့သားမ ပဲ တယောကကို တယောက ဖကထားတာ ဖညလော့ ပီး အသကကို ဝအောင ရုနေကရပါတော့တယ။

“မောငရဲ တို့ တော့ မားမိကပီကယ၊ ဆရာမ ကို လတပါအုနး ထမလို့”

“ဘာဖစလို့ လဲ ဆရာမကီးရယ”

“အို မားခဲ့တာကို မေ့လိုကတော့ နောကထပမမားအောငလို့ ဆငခငကရမာပေါ့”

“ကနတောက တော့ မားတယမထငပါဘူး ဆရာမကီးရယ၊ အရမးကို ကောငးတာပဲဟာ”

“အို ဘာတေ ပောနေတာလဲ တောတော့ အို ဒီလကက ဘာလုပတာလဲ”

ကနတောက ပောဆိုရငးက ဆရာမကီး နို့တေကို လမးအုပကိုငပီး ဆုပနယလိုကလို့လေ၊ ခုနက ဇိမခံလိုးရငးက ဆရာမကီး နောကကောက ဘရာဇီယာဂိတကို ဖုတထားခဲ့လို့ ဆရာမကီး နို့ တေက လတလပနေပီမဟုတလား။ ဆရာမကီးက တော့ ဇောနဲ့ မို့ သူ့ဘရာဇီယာ ကတသားတာတောင အခုမ သတိထားမိပုံရတယ။ ကနတော့ လကဖဝါးအောကမာပဲ သူ့နို့သီးခေါငးလေး တေ ထောငလာတာ သတိထားမိတယ။ကနတော့ လီးက လညး ပနမာထလာရပီလေ။ ဆရာမကီးရဲ့ မကမနမရိ တော့တဲ့ မကလုံးပူးပူးလေး နဲ့ ပါးဖေါငးဖေါငးလေး နဲ့ ထူထဲလတဲ့ ဆံပငအုံကီးဖရိုဖရဲနဲ့၊ ဂါဝနတခုလုံးလညး လညပငးထိမတငထားလို့ ညိုဝငးနေတဲ့ ကိုယလုံးထူထူထဲထဲလေး က ကည့လို့ အရမးကောငး ပီး ဆကဆီ ဖစနေရတာကိုး။

ကနတော့လီးမာမာကီး သူ့ပေါငတငးသားတေကို ထိုးပတနေတော့ သူလညး ဖီးပနတကလာတယထငတယ။ သိပတော့ မရုနးပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ရကရကကလေးနဲ့၊

“အိုး မောငရဲ ရယ။ သူ သိပဆိုးတာပဲ၊ ကိုယ့ဆရာမ ကို ကိုယ အဲလို လုပရကတယ”

“ခစလို့ပါ ဆရာမကီးရယ၊ ဆရာမကီးက အရမးကို ခောတာပဲ”

“သားပါ မယုံပါဘူး၊ ယောကားလေး တေက အဲလိုပဲနေမာပါ”

“တကယပါ ဆရာမကီးရယ ခုတောင ကနတော့လီးကီးကို ကည့ပါလား”

“အို့……အား..ရီးးးးးး ဟိုဟို..မောငရဲ တို့ ဟို အထဲက စပနေတယ နာလညးနာတယ၊ ဖစပါ့မလားကယ”

“အစမို့ပါ ဆရာမကီးရဲ့ ဖစပါတယခနနေ ကောငးသားမာပါ”

သူ့ရဲ့ စောကဖုတ စိုစိုလေးထဲ ကနတော့ လီးဒစကီး ဖိမုပလိုကလို့ အောလိုကတာ ဖစပါတယ။ ကနတောလညး ပောရငး ဆိုရငးကကိုပဲ အသာလေး ဖိလိုးလိုးပေးလိုကပါတယ။ ဆရာမကီး မကလုံးစုံမိတလို့ တရီးရီး ငီးနေရငးက ကိုပဲ ဖငကီး မောကတကလာရပါတယ။ ဒီတခါလညး အစပိုငးတော့ နညးနညး လေး ကပပေမဲ့ နောကတော့ အဆငပေသားပါတယ။ ဒီတခါတော့ ကနတော ဆရာမကီးဖငလုံးကီးတေကို လကဖဝါးနဲ့ ပင့ရငး အားရ ပါးရ ဆောင့ပစပါတော့တယ။

“ဖတ..ဖတ..ဗိ..ဗတ…စိ….ဖတ..”

“အင့….”

“ဖတ..ဖတ..ဗိ..ဗတ…စိ….ဖတ..”

“အိ..”

“ဖတ..ဖတ..ဗိ..ဗတ…စိ….ဖတ..”

“အို့”

ဒီတခါတော့ ကနတောတို့ နစယောက အတဲညီညီ ဆောင့ကလိုးကနဲ့ တောတောလေး ကာမ နစယောကစလုံး အရိနပငးပငးလိုးရငး ဒုတိယ အခီ ပီးသားကရပါတော့တယ။

“အား… ကောငးလိုကတာ ဆရာမကီးရယ”

“အိုး…မောင ရဲ ရယ”

“ကောငးလားဟင ဆရာမကီး”

“အို ဘာတေ လာမေးနေတာလဲ ပောပါဘူး ရကစရာကီး”

“ဒီလောကတောင ၂ခီ တိတိ လိုးပီးနေတာတောင ရကနေတုနးလား ဆရာမကီးကလညး”

“ဟန့ သူကရော၊ လူကို စိတရိလကရိ သောငးကနးနေပီး ခုထိ ဆရာမကီး ခေါနေတုနးလား၊ သူက မ ဆရာကီး”

“ပါးစပက အကင့ပါနေလို့ပါ ဆရာမကီးရဲ့ ဒါဆို ဘယလိုခေါရမလဲ မမ လို့ ခေါရမလား”

ဆရာမကီးက ညို့ကည့ကည့နဲ့ ကည့ရငး အငးလို့ ပောပါတယ။

“ကဲ ပောလေ မမ ရော ကောငးလို့လားလို့”

“အငး ကောငးတာပေါ့ မောငရယ”

“ဟင ဘယလိုခေါလိုကတာလဲ၊ နားထောငလို့ ကောငးလိုကတာ မမ ရယ ပနခေါပါအုံး”

“ဟန့ သူတောတောကဲ၊ မောင .. မောင..မောင ရယ တဲ့ ကေနပပလား”

“ကေနပပါ့ မမ ရယ၊ မောင မမ ကို အရမးခစတယကာ”

“မမ ကလညး မောင့ကို ခစပါတယ”

ကနတော စိတထဲ ကလိလိ ကို ဖစလာလို့ ဆရာမကီး ပါးနစဖကနဲ့ မကနာပငအနံ့ကို တရတရတနဲ့ အနမးမိုး ရာခပစလိုကမိတော့တယ။ဆရာမကီးက လညး ကနတော့ကို ပနလန နမးရုံ့ပါတယ။
ဆရာမကီးကို လိုးခင့ရလိုကတာ ကနတော ထီပေါကသလောက ကံကောငးတယ ဆိုတာ အဲဒီ နစခီလိုးပီးမ အမောဖေရငး စကားပောတော့ သိလာရတော့တယ။ တကယတော့ ကနတောက ဆရာမကီး ရဲ့ ပနးဦးကို ခေလိုကရတာပါလား။ အပိုစင စစစစ ဆိုရင ကောငမလေး ငယငယလေးတေ မာပဲ ရိမယလို့ ထငထားခဲ့တာ ဆရာမကီး ပောပတော့မ ကနတောက သူ့ကို ပထမဦးဆုံး ပါကင ဖင့ပေးတဲ့သူ ဆိုတာ ကို သိလိုကရတယ။ အဲဒါကောင့လညး ကနတော့ လီး မာလညး စပဖငးဖငး နဲ့ ဖစနေပီး၊ အိပယာခငးမာလညး သေးစလေး တေ နညးနညး တေ့ရပါတယ။ သူ့စောကဖုတ ထဲက နာပီး စပနေတယ ဆိုလို့ အဲဒီညက ဆကမလုပတော့ပဲ ကနတောတို့ နစယောက သူ့အခနးပောငးပီး ဖကရကအိပလိုကကပါတယ။

မနက ကနတော အိပယာက နိုးတော့ ဘေးမာ ဆရာမကီး မရိတော့ပါဘူး။ မနေ့ညနေက လိုးခဲ့ရတာလေး ပနတေးပီး ဖီးတကလာတော့ လီးက မတရားတောငလာပါတယ။ အဲဒါနဲ့ ဒီအတိုငး ကိုယတုံးလုံးနဲ့ပဲ အိပခနးထဲက ထကလာခဲ့ပါတယ။ အသံ ကားနေရတဲ့ နောကဖေးဘကကို သားတော့ မီးဖို က ထမငးစားပဲပေါမာ အငေ့တထောငးထောငးထ နေတဲ့ ထမငးကော ပနးကနကို တေ့လိုကရပီး ကောဖီ ဖောနေတဲ့ ဆရာမကီးကို တေ့လိုကရပါတယ။

“ဟော မောင နိုးလာပလား”

“အငး မမ အစောကီး နိုးနေတာလား”

“ဟော ကည့ သူဆိုးတယ ပုဆိုးလေး ဘာလေးတောင ဝတမလာဘူး”

“အို အိမထဲမာ မမ နဲ့ မောင နဲ့ နစယောကထဲရိတာကို”

“ဘယသူပဲ ရိရိပေါ့ မကစေ့ရကပါတယ တကထဲ”

“မောင အိပယာက နိုးတော့ မ ကို မတေ့တော့ စိတပူလို့လေ”

“ဘာကို စိတပူတာလဲ မောငက”

“မောင့ကို မား ထားခဲ့ပီး ပေးပီလားလို့ပေါ့”

“ခစခစ၊ အောငမယလေး တော ဒါက ဘယသူ့အိမမို့လဲ၊ ကိုယ့အိမတော့ ကိုယပစမပေးပါဘူးတော”

“အဟီး မသိဘူးလေ၊ နောကပီးတော့ မောင့ညီလေးကို ကည့ပါအုံး သူက မမ ကို လမးနေလို့တဲ့ မာတောငနေတာ မတေ့ဘူးလား”

“အာ.. သူကာ တအားဆိုးတာပဲ၊ မမ ဟိုဟာလေး ထဲ မာ နာနေတယ မမ ကောကတယကာ ခု တော့ မရသေးဘူးထငတယ”

“မမ တခုခု တော့ လုပပေးရမယ နော နို့မို့ မောင့ဟာကီး ပေါကကဲသားမယ”

“အင အာ့ ဆို လကနဲ့ လုပပေးမယလေ လာထမငးကောစားလိုကအုံး”

“ဟင့အငး လကနဲ့ လုပမပေးနဲ့ ခု မမ ပါးစပလေးနဲ့ လုပပေး”

“မမ မ မလုပတတတာ တခါမ လညးမလုပဖူးဘူး”

“ရပါတယ မောငသငပေးမာပေါ့၊ ဘာမ မလုပတတစာ မရိပါဘူး”

“မောငက မဆာသေးဘူးလား၊ မတောင ဆာလို့ နညးနညးစားထားတယ၊ မဆာသေးရငလညး လာ အခနးထဲ သားမယ ”

“အခနးထဲ သားစာ မလိုပါဘူး မမ ရယ၊ ဒီမာပဲ လုပပေးလို့ ရပါတယ။ မောငလညး စားလို့ ရတာပေါ့လို့”

အပိုကီးဆိုတော့ ဆကခ ကိစတေ ကို အိပခနးထဲမာ ပဲ လုပရမညလို့ စဲမတနေသော အပိုကီး ဆရာမ ကို ပညာပေးဖို့ ရညရယပီးတော့ ထမငးစား စားပဲ က ကုလားထိုငတခုမာ ထိုငခလိုကတယ။ ပီးမ လကလမးဆဲခေါပီး ကနတော့ရေ့မာ ဒူးထောကထိုငခိုငးလိုကတယ။ လီးစုပတယ ဆိုတာကိုတော့ ပုံတေ ဗီဒီယိုတေ ကည့ဖူးပုံ ရပါတယ။ အထူး မငငးတော့ပါ။ ကနတော့ ရေ့မာ ပဲ ဒူးထောကထိုငလိုကရငး မာတောငနေတဲ့ လီးကီးကို ကိုငကည့ပါတယ။

“မောင့ ဟာကီးက အကီးကီးပဲနော၊ အကောတေလညး ထောငထလို့ ဟန့ သူ အဲဒါနဲ့ မမ ဟာလေးကို မညာမတာ လုပလို့ပေါ့ အခု အထဲမာ ပဲသားလားမသိဘူး အရမးနာနေတာ”

တကယက ကနတော့ လီးက ပုံမန ဆိုက ၅လကမခဲလောကပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ အပိုကီး ဆရာမ မို့ ယောကား လီး သေခာ မတေ့ဖူးတာနင့ ပါကင မို့လို့လညး တောတော ခံစားသားရတာ ဖစမာပါ။ အနတီနနး တုနးက တော့ ကနတော့လို လူငယ အားအင ပည့ စတနမနာ ရိသူမို့ စဲရတာ လို့ ပောဖူးပါတယ။

“ကဲ ပါ မမ ရယ ကနတော့ ကောငလေး အရမးတငးနေပီ စုပပေးပါတော့”

လို့ပောရငး သူ့ခေါငး ကို အသာဆဲပီး ဖိပေးလိုကပါတယ။ သူက ပါးစပလေး ဟပီး ကနတော့ လီးကို အသာငုံလိုကပါတယ။ အား နေးပီး နူးညံ့့လတဲ့ သူ့အာခံတငးကောင့ ကနတော့လီးတောင တဆတဆတတုနသားရပါတယ။ နောကတော့ ခပဖဖလေး စုပပေးပါတယ။ ကနတောက သူ တပတလိုထုံးထားတဲ့ ဆံထုံးကီးက ကိုငပီးတော့ သူ့ခေါငးကို နိမ့လိုကမင့လိုကလုပပေးရငးနဲ့ သူ့ပါးစပကို လိုးပါတော့တယ။

“မမ မောင့လီးမာ နူတခမးကို တငးတငးလေး စေ့ထားပေး”

နောကတော့ ဆရာမကီး နူတခမးကို စောကဖုတလို သဘောထားပီး ကောငးကောငးလိုးနေမိပါတယ။ သူ့ပါးစပက တငးတငးစေ့ထားရငးက လညး အထဲက စုပပေးနေတာမို့ အရမးကို အရသာ ရိလပါတယ။ ကုလားထိုငပေါက ဖငကို ကက ပီးတောင ထိုးမိလို့ တခကတခက သူ့အာဂေါငကို သားထိမိပါတယ။ နောကတော့သူက ကနတော ထိုးထည့လို့ မရအောင ကနတော့ပေါငတေကို သူ့တတောငနဲ့ဖိထားပါတယ။ မကာခငမာပဲ ကနတော့ လီးတနကီး ယားတကလာပီး လရညတေ သူ့ပါးစပထဲ တဖတဖတပနးထည့ပီး ပီးလိုကမိပါတော့တယ။ ဆရာမကီးလညး သူ့ပါးစပထဲ ဝငလာသမကို မိုခ ပစလိုကပါတယ။ ကနတော့ လီးကီး ဖညးဖညးခငး ပော့သားတဲံအထိ သူ စုပပေးရာပါတယ။ ပီးသားတော့ ကနတောပဲ သူ့ကို ဆဲထူပိး သူ့နူတခမးလေးကို နမးလိုကပါတယ။

“ကောငးလိုကတာ မမ ရယ၊ မောင့ကို မမ တကယခစမနး သိသားပါပီဗာ”

“မမ ကလညး မောင့ကို တကယခစလို့ လုပပေးတာနောဟနး တခါမ မလုပဘူးတဲ့လူကို အတငးခိုငးတာပဲ”

အဲဒီနေ့ ကတော့ ကနတောတို့ ခစသူ နစဦး ဟာ စလိုကနောကလိုက ခစရညလူးလိုကနဲ့ တနေ့လုံး ပောရင မူးထူးခဲ့ကပါတယ။ ကနတော လညး အိမကို ဖုံးဆကပီး နောကတနေ့ ဆကအိပမဲ့ အကောငး ပောလိုကပါတယ။ ညကရငတော့ ဆရာမကီး ကို လိုးလို့ ရမာပဲ ဆိုတာလညး သိထားတော့ လူက လညး တခိနလုံး သေးပူနေတာပေါ့ ဟဲဟဲ။

ညနေဘက ထမငးစားပီးတော့ တီဗီခနထိုငကည့ကရငးက ဆရာမကီးကို ခါးလေး ဖကထားရာကနေ နူတခမးကို နမးစုပလိုကပါတယ။ ဆရာမကီးကလညး ပနနမးစုပတော့ အရိနရလာကပါတယ။

“မမ အခနးထဲ သားရအောငလေ”

“အငး”

အခနးထဲ ရောကတာနဲက ကနတောက အဝတအစားတေ အကုနခတပီးနေပီလေ။ ဆရာမကီးကသာ ရကနေပီး အဝတအစားအပည့အစုံနဲ့ ကုတငပေါတကပကလကလဲလိုကတယ။ အဲဒါနဲ့ ကနတောလညး သူ့ခေရငးဘကက တကပီး ထမိနကို ဆတကနဲ ဆဲခတလိုကပါတယ။

“အို့”

ဆရာမကီးရဲ့ ပေါငလုံးတုတတုတကီး တေက ညိုမတခောမေ့နေပါတယ။ စောကမေးလေးပါးပါး ဖုံးနေတဲ့ စောကဖုတဖေါငးဖေါငးကီးကလညး ဟစေ့စေ့နဲ့ မီးရောငအောကမာ အရညကညလေးတေ လဲ့နေပါတယ။ ကနတောက ပေါငကီး နစလုံးကို ဖဲလိုကပီး သူ့စောကဖုတကီးကို မကနာအပလို့ နမးရုံ့လိုကပီးမ လာနဲ့ ရကလိုကပါတယ။ ဆရာမကီးလကတေက ကနတော့ ခေါငးကို လာကိုငထားရငး ငီးသံလေးတေ ပေးနေပါတယ။ ကနတော့ လာက ဆရာမကီး စောကဖုတအကဲကောငးထဲ ထိုးထည့လိုကတော့ ပူနေးနူးညံ့တဲ့ အတငးသားလေးတေ နဲ့ စောကရညညီစို့စို့လေးတေကို ခံစားရမိပါတယ။ ဆရာမကီးရဲ့ စောကစေ့ ဖုဖုလေးကို လကညိုးထိပလေးနဲ့ဖိပတပေးရငးက ကနတော့လာကို သူ့စောကခေါငးထဲ အသငးအထုတလုပပေးတော့ ဆရာမကီး ဖငကီးတေ ကော့ပနတကလာခဲ့ပါတယ။ ကနတော့ သားရညတေနဲ့ ဆရာမကီးရဲ့ စောကရညတေက လံကပီးဆရာမကီးဖငကားထဲ စီးကလာပါတယ။ ကနတော့ လကခလညထိပလေးနဲ့ စောကရညတေကို သုပပီးတော့ ဆရာမကီး ဖငဝလေးကို ကလိပေးတော့ ဆရာမကီး ခမာ ငရံ့ပာလူး ဖစနေရပါတယ။ ကနတော့လီးကီးကလညး မတရားတောင့တငးနေပီမို့ ကာကာတော့ မနူးနိုငတော့ပါ။ ဆရာမကီးပေါငကားဒူးထောကထိုငလိုကရငးက ကနတော့လီးကီးကို ဆရာမကီးစောကပတဝကို တေ့လိုကပါတယ။ နောကတော့ ဆရာမကီးပေါငနစလုံးကို ကိုငလို့ ဖညးဖညးခငး လိုးပါတော့တယ။ ဆရာမကီးက မကလုံးစုံမိတပီး နူတခမးလေး ဟတတနဲ့ ခံနေရာတယ။ နောက အရိနရလာတော့ တခကခငး ဆောင့ဆောင့လိုးတော့ မကလုံးတေ ပင့လာပီး ကနတော့ကို စိုကကည့ရငး အံကလေးကို ကိတထားပါတယ။ သူ့ဖငကီးကို လညးကော့ကော့ပေးလာပါတယ။ စာသငခနးထဲ မာ အိနေကီးလတဲ့ ဆရာမကီးတယောက ရမကထနနေတဲ့ မကနာလေးကို ကည့ပီး လိုးရတာ အရသာ ရိလနးလို့ သိပတောင အကာကီးမခံပဲ ပီးခငနေပါတယ။ ဒါပေမဲ့ ဆရာမကီးမပီးခင ပီးသားမာ စိုးလို့ ထိနးထားပီး လိုးနေခဲ့မိတယ။ နောကတော့ ဆရာမကီးက အောဟစငီးတားပီး ကနတော့လကတောကို လမးဆုပကိုငလာလို့ သူလညးပီးခငနေပီ ဆိုတာ သိရလို့ အမနဆောင့ပေးရငး နစယောကအတူတူ ပီးလိုကကပါတယ။

“မောင ရယ၊ မမ ကို သတနေတာလားကာ”

“အို မမ ကလညး မောငက မမ ကို ခစနေတာပါ”

အဲဒီညက ကနတော နဲ့ မမ တို့ အားရပါးရလိုးက မောရင နားလိုက ခနအိပလိုက ပနနိုးရင လိုးလိုကနဲ့ ဘယနစခီမနးတောင မသိပဲ မိုးလငးသားခဲ့ရပါတယ။ အာရုံတကလောကမာမ အိပပောသားလို့ နေမင့လောက ကနတောနိုးလာတော့ ဆရာမကီးခမာ မထနိုငသေးပါဘူး ကိုယတုံးလုံးနဲ့ မောကရက ကနတော့ဘေးမာ အိပပောနေတုနးရိပါသေးတယ။ ညိုဝငးခောမတနေတဲ့ ပေါငလုံးကီးတေနဲ့ လုံးဝနးဖင့ထားအယစတုံ ဖငလုံးကီးကို ကည့ရငး ဒီနေ့တော့ ဖငရအောငလိုးမယလို့ တေးလိုကမိပါတော့တယ။