ညီအစမနစဦး
တငမေအိ ဖုနးကနေ အောကားတေကည့ရငး စိတထလာပီး နို့ကိုလကတစဖကနဲ့ ပတနေသည။ အောကားထဲ ဘဲက ဘာဂာကို တာ တေ့ရတော့ မနေနိုငတော့ဘဲ ထိုငခုံပေါလောခထိုငကာ ထမီကိုဖေခပီး စောကစိကို လကနဲ့ပတနေမိတော့သည။ သူ့ကို ပူ တငးပေါကကနေ ခောငးနေတဲ့ တစဘကအိမက ဘိုဘိုကို သူသတိမထားမိ။ ဘိုဘိုက ဘေးတိုကမို့ စောကဖုတကီးကို ကောငးကောငးမမငရဘဲ စောကမေးမဲနကကာ ထူပစနေတာကိုတော့ ကောငးကောငးတေ့နေရသည။ မတငမေအိရဲ့ လုပရားဟန နဲ့အမူအယာက သူတို့ဂငးထုလို့ ကောငးတဲ့ပုံစံနဲ့တူလို့ မိနးမတေဂငးထုတာ ဒီလိုပါလားလို့ တေးမိလိုကသေးသည။ တငမေအိပီး တော့ ကိုယလုံးကီး ဆတကနဲ ဆတကနဲ တန့ကာညိမကသားသည။ ဘိုဘိုလညး ခောငးကည့ရငး ဂငးထုတာ တစခီပီးသားခဲ့ သည။ တငမေအိက စောကစိကိုဖိထားရငး… “ကောငးလိုကတာ ဘိုဘိုရယ–မမကို တကယလာလိုးလဲ့ပါလား”
လို့ပောလိုကသံကို ဘိုဘို ကောငးကောငးကားလိုကသည။ သူလညး တို့လိုဘဲ မနးထုရာတာနေမာလို့တေးပီး သူပောတဲ့ ဘိုဘိုဆို တာ ငါဖစရငကောငးမယလို့ ဆကတေးလိုကပနသည။ လီးက လကကနလီးရညတေကို ပုဆိုးနဲ့သုပပီး ဘိုဘိုခံကိုဖဲပီး အိမကို ပနလိုကသည။ တငမေအိညီမ ဖူမေက ဘိုဘိုရဲ့ ရညးစားဖစသည။ ဘိုဘိုနဲ့ဖူမေ ခိမးတေ့ဘို့ ခံကိုဖဲထာခငးဖစသည။ ဖူမေ က သူ့အိမက လူလစရင ဒီအိမဘေးကိုထကလာပီး ဘိုဘိုနဲ့ခိမးတေ့နေက ဖစသည။ ခိမးတေ့တိုငး ကစဆငဆဲပီး ဘိုဘိုက စောကဖုတထဲ လကထဲ့ဆောင့ပေးသလို ဖူမေကလညး ဂငးပနထုပေးနေကဖစသည။ ဖူမေက ရုပခောပေမဲ့ ဂောမတောင့ သည့အပင ဘိုဘိုရဲ့လကပူပါ မိနေလေတော့ ပားခပ နေရာသည။ သူအစမတငမေအိကတော့ အရပရညပီး ဂောတောင့သည။ ငယကတညးက အတူနေလာကသူမားမို့ နစဖကရငးနီးကသည။ ဘိုဘိုက တစဦးတညးသောသားမို့ ကောငးပိတလို့ သူအဖေနဲ့ အမေအလုပသားရင အိမမာတစဦးတညး ကနတတသည။ ဒါမဲ့ ဖူမေက အိမကူးမလာရဲလို့ မလိုးခဲ့ရတာဖစသည။
မတငမေအိ ပောလိုကတဲ့ဘိုဘိုဆိုတာကို စဉးစားမိပီး ခံပနကူးလိုကသည။ အုတခုံပေါကနေ တကကည့တော့ မတငမေအိကို ကုတငပေါမာလဲပီး အောကားထပကည့ရငး စောကစိကို လကနဲ့ပတနေတာ ထပတေ့သည။ သူမနတံခါးကို ခေါကကည့လိုက သည။ တငမေအိ ခေါင့းနောကပနမော့ကည့ပီး ထမီးပငဝတကာထလာသည။ “ရုး” ဆိုပကာ ပူတငးပေါကတံခါး လာဖင့ ပေးသည။ ဘိုဘိုလညး အိုကေပီမို့ ပူတငးပေါကကို ကောဝငလိုကသည။ အထဲရောကရောကခငး တငမေအိက ဘိုဘိုကိုဖက ကာ ကစဆငဆဲတော့သည။ တငမေအိလာက ဘိုဘိုလာတေကို ကလိပီးစုပသည။ တောငနေတဲ့ လီးကိုကိုငကာ သူ့ပေါငကားကို ပတနေသည။ ညီးသံကတော့ တိုးတိုးလေးဘဲ ထကနေသည။ တငမေအိထိနးပီး ညီးနေတာဖစသည။ “မောငလေးရယ– မမ တမးတနေတာ–ဆနပည့သားပီ”လို့ပောသည။ ပီးကုတငစောငးမာလဲပီး ထမီကို ရငဘတအထိ လနတငပေးသည။ ဘိုဘို စောကပတကို လကနဲ့ဖဲပီး ဘာဂာဆဲပစလိုကသည။ ပထမတော့တန့သားပီး နောကပိုငး ဖငကီးက လေထဲမောကမောက တကလာတော့သည။ သူအသံမထကအောင လကကို ကိုကကာထားတဲ့ပုံက အရမးကောငးနေပုံရသည။ တငမေအိ အောကား ကည့ပီး လကနဲ့အာသာဖေနေရာက အခုဘာဂာအကိုငခံနေရပီမို့ ကေနပသားသည။
ဘိုဘိုက စောကစိကိုလာနဲ့ ထိုးထိုးပေးရငး စောကဖုတထဲ လကထိုးထဲ့ဆောင့ပေးနေပနသည။ တငမေအိပီးနေလို့ ဘိုဘိုခေါငးကို ပေါငနစဖကနဲ့ခပီး ခုပထားသည။ အူဟီး အူးဟီး နဲ့ ညီးရငး ဗိုကက ပူလိုကဖေါငးလိုကနဲ့ ဖစနေသည။ တငမေအိ ကုတင ပေါရေ့လိုကပီး ဘိုဘိုကိုဖကကာ ခထားသည။ ဘိုဘိုက တငမေအိအကီကယသီးတေုဖုတပီး နို့တေကို စို့နေပနသည။ တရီးရီး ညီးရငး ဘိုဘိုလီးကို ဖစညစနေသည။ တငမေအိဇတကနဲ ကုနးထပီး ဘိုဘိုကို ပုလေကိုငပေးနေပနသည။ အောကားထဲက ပုလေကိုငတာတေအတိုငး အပညအစုံမုတပေးတော့ ဘိုဘိုတအားကောငးနေရသည။ ကုတငက တစခကခကအသံထကလို့ တငမေအိ ကမးပငပေါဆငးပီး ပကလကလနပေးထားသည။ ဘိုဘိုကလီးကို စောကဖုတဝမာတေ့ပီး သငးပေမဲ့ ခောကီးနေလို့ ခောထိုးနေသည။ တငမေအိက စိတမရညတဲ့ပုံနဲ့ လကနဲ့စောကဖုတကို ဖဲပေးသည။ အဲ့ဒီကမ အဆငပေပီး ခောကနဲ ဝငသား တော့သည။ တငမေအိက ဘိုဘိုကိုဖငထားပီး ရီးရီးနဲ့ညီးနေသည။
“ကောငးလိုကတာ မောငလေးရယ–မောငလေးလီးကီး– အဆုံးထိ ဝငသားပီလား” လို့မေး သည။ ဘိုဘိုက ခေါငးညိမ့ပပီး ခါး ကိုကကာ ဆောင့တော့သည။ တငမေအိကတော့ အလိုအပဆုံးအခိနနဲ့ သူတမးတမနးဆသူ ဘိုဘိုရဲ့အလိုးကို ခံနေရပေပီ။ “အို မောငလေးရယ– လုပလုပ– မမကောငးတယ–မမမနာဘူးနော– မညာနဲ့– အီး–အီး–ရီး–အရမိးကောငးတယကာ– အို-အို– အအ-အူးရီး” နဲ့အောကကနေ ပနကော့ထိုးပေးနေလေသည။ “ဘပ–မောငလေးရယ– ဘပ–အဟင့—ဗတ–အီးဟီး–ဘပ– ကောငးလိုတာ–ဇပ– မမ ပီးတော့မယ —ဗတ—အီးဟီး” နဲ့တငမေအိ ပီးနေရာသည။ တငမေအိ စောကဖုတထဲက ဇိဇိနဲ့ အတငးသားတေ လုပနေတာကို ဘိုဘိုလီးကနေတဆင့ ခံစားပီးသိနေသည။ ဘိုဘို ထပဆောငပနသည။ “မောငလေး– ခပကမး ကမးဆောင့ပေး” လို့ပောလာလို့ ဘိုဘိုကမးပေးလိုကသည။ တငမေအိခေနစခောငးကို ဘိုဘိုပုခုံးပေါ တငလိုကပီး ဆောင့ ပေးသည။ “အမလေး–မောငလေးရယ– ပိုကောငးတယကာ” လို့ဆိုလာသည။ မကာခငမာဘဲ ဘိုဘိုရော တငမေအိပါ ပိုငတူပီး သားတော့သည။ နစဦးလုံး မောဟိုကပီး အသကခပပငးပငးရုနေကရသည။ တငမေအိက ဘိုဘိုကိုအတငးဖကပီးခထားကာ လကမောငးကို နမးနေသည။ ပီး…
“ညကရင လာခဲ့အုံး” လို့ပောသည။ ဘိုဘိုလညး ပူတငးပေါကကို ကောခကာ ခံဖဲပီးအိမဖကပနခဲ့သည။ ညကတော့ အဖေနဲ့ အမေအိပခိနမာ တငမေအိကို လိုးဘို့ အသာထကပီး ခံဖဲလာခဲ့သည။ အမတမထင အမောငထဲမတတတရပနေတဲ့ မေဖူကို မ တငမေအိ ပူတငပေါကနား ရပနေတာကို တေ့လိုကသည။ “စောင့နေတာ ကာလပီ” လို့တိုးတိုးလေးပောကာ ဖကလာသည။ မမတငမေအိအခနးက မီးမိတထာလို့ တောသေးသညလို့ ဘိုဘိုတေးပီး မေဖူစောကဖုတကို နိုကကလိပေးလိုကသည။ မေဖူက လညး ထုံးစံအတိုငး ဂငးထုပေးနေသည။ ဘိုဘိုဒါနဲ့တင အားမရတော့ဘဲ မေဖူထမီးကို မလနကာလီးနဲ့ စောကဖုတဝမာ တေ့ လိုကသည။ မေဖူက ခေဖားထောကပေးပီး… “လိုးမလို့လား ကိုကို” လို့မေးသည။ ဒီအခိနမာဘဲ လီးကစောကဖုတထဲ ဝင သားပီး ဆောင့နေတော့သည။မနတံခါးကို ဘိုဘိုလာမခေါကသေးလို့ တငမေအိမနနားကို ခေဖလောကပီး ကည့လိုကသည။ မ သဲကဲပေမဲ့ သူအခနးဘေးမေပေါမာ မတတတဆောနေကတဲ့အတဲကို တေ့လိုကသည။ တစခကခကလေအဝေ့မာ သစရကတေ ကားက ထိုးဖောကထကလာတဲ့ လမးမီးကောင့ ဘိုဘိုနဲ့ မေဖူဆိုတာ သိသားသည။
ပထမတော့ စိတအရမးဆိုးသားပေမဲ့ သူလညး ငါ့လိုလိုအပနေရာတာနေမာဆို မေဖူကို ခင့လတပီး ဆကခောငးနေသည။ တက ယလိုးနေတာကို ခောငးရတာ အောကားကည့ရတာထက ဖီးလပိုရိပါလားလို့ တေးရငး စောကရညတေ ပေါငပေါ စီးကလာခဲ့ သည။ မေဖူရမးခါနေတာကိုကည့ပီး သူပါအလိုးခံခငစိတပေါကလာသည။ ဒါမဲ့ သူတို့အရိနရနေပီမို့ သူအလည့လာတော့မာဘဲ လို့တေးပီး ထမီကိုအောကလနတငကာ စောကစိကိုပတရငး ခောငးနေသည။ နစယောကသား ညိမသားတော့ တငမေအိလညး တစခီပီးသားသည။ မေဖူက ဘိုဘိုဖကပီးနပနေတာ နာရီဝကလောကကာလို့ တငမေအိ စိတမရညဖစနေသည။ မေဖူအိမ နောကဖကကို ထကသားပီး အိမထဲအရောကမ ပူတငးပေါကကို ဖင့ပီး… “လာတကဲ့” လို့ တငမေအိတိုးတိုးလေးခေါလိုက သည။ အိမပေါလညး ရောကရော… “မငး.. မေဖူနဲ့ ကိုကနေတာ ကာပီလား” လို့မေးသည။ ဘိုဘိုက ခေါငးညိမ့ပတော့… “စားနေတာကော ကာပီလား” လို့မေးသည။
“ခုမပါ မမရယ– မမနဲ့လိုးထားတော့–သူနဲ့တေ့ပီး–မနေနိုငတော့လို့ပါ” လို့ ဘိုဘို က ပနပောသည။ “အေးပါထားပါတော့–မငးထပဆဲပေးနိုငသေးတယမိုလား” လို့ မေးတော့.. “ကနောပီးတဲ့အထိ– မဆဲခဲ့ဘူး– သူနစခိအပီးမာ–ကနောပီးပီဆို ပောလိုကတာ” လို့ဘိုဘိုက ဆိုတော့ တငမေအိက ဖကပီး… “လိမမာလိုကတဲ့ မောငလေး” ဆိုကစဆငဆဲရငး ဘိုဘိုလီးက မေဖူစောကရညတေကို ပုဆိုးနဲ့သုတပေးနေသည။ ဘိုဘိုက ရံနေမာစိုးလို့… “မမ–မမုတခင မ မုတနဲ့လေ” ဆိုတော.. “့မုတမာပေါ့ကာ” ဆိုပီးကမးပငပေါ ထိုငခကာ ဘိုဘိုလီးကို ငုံခဲစုပတော့သည။ ဘိုဘိုကပီးသားမာစို့လို့ ဆဲထူပီး တငမေအိထမီကို ခတကာ ဘာဂာကိုငးပေးလိုကသည။ တငမေအိက ပေါငကားပီးကော့ထားကာ တအငးအငး တိုးတိုး လေး ညီးနေသည။ ဘိုဘိုက စောကစိကို လာနဲ့ကလောထိုးတော့ တငမေအိ ဒူးက ညတညတကလာသညမို့ ကမးပငပေါ ပကလကလန အိပပေးလိုကသည။ တငမေအိစောကဖုတဘေးသား ပါးပါးလေးတေကို နုတခမးနဲ့ ညပဆဲပေးတော့ ခါးကော့ပီး.. “အားလားလား” ဆိုခါယမးသားသည။
ဘိုဘိုက… ”ကောငးလား” လို့မေးတော့ မဆိုငးမတ ခေါငးညိမ့ပနေသည။ ဘိုဘိုက ဘာဂာကိုငရငး ညီအစမနစယောကစလုံး စား ရလို့ ပီတိဖစနေသည။ တငမေအိက ဘိုဘိုကို ကမးပငပေါတနးလဲပီး အပေါကနေ တကခဆောင့ပေးသည။ တငမေအိ အတော ထနနေတော့ ဆောင့ခကက ညငသာမု မရိပါ။ ဘာဂာအစမးကောင့ ခနလေးလိုးရုံနဲ့ တငမေအိပီးသားပီး ဘိုဘိုကိုယပေါ မောက ကလာခဲ့သည။ တရီးရီးညီးနေရာက ခနအကာမာတော့… “မငး တို့ညီအစမနစယောကစလုံးနဲ့ ပိုငတူလိုးခငလား” လို့မေးသည။ ဘိုဘိုက ”ရကစရာကီး” ဆိုတော့… “ငါတို့မိနးခလေးကတောင- မရကတာ–မငးက ရကတယပေါ့” လို့ပောလို့ ဘိုဘိုက… “မေ ဖူက လကခံပါ့မလား” မေးတော့ တငမေအိက “ငါစညးရုံးကည့မယ–အဆငပေမာပါ” လို့ပောသည။ ထိုညက တငမေအိနဲ့ဘို ဘို မိုးလငးခါနီးအထိ လိုဖစပီး လေးနာရီခဲမ ဘိုဘိုအိမပနခဲ့သည။
ညတိုငး မေဖူကို ခံထဲမာလိုးပီး တငမေအိကို အိမးခနးထဲမာ လိုးလာတာ တစပတမောကနေ့ညမာ … “ကိုကိုက မမနဲ့လညး– ဖစနေတယဆို” လို့ မေဖူက မေးလာတော့သည။ ဘိုဘိုလညး ညာမရတဲ့အဆုံး ခေါငးညိမ့ပရတော့သည။ မေဖူက လေအေး အေးနဲ့… “မမက သုံးယောကဆုံပီး– လိုးခငလို့တဲ့–ရကစရာကီးနော ခစခစ” ဆိုရီပီးပောတော့ မတငမေအိဘဲ စညးရုံးရေး ကောငးတာလား ညီအစမနစယောက ညိဘဲထားတာလားဆိုတာ ဘိုဘိုစဉးစားမရ ဖစကာ… “မရကပါနဲ့ မေဖူရယ– အသစအဆနး–ဖစတာပေါ့” ဆိုတော့ မေဖူနောကဖကကို ထကသားပီး ဘိုဘိုလညး ပူတငးပေါက ကောဝငလိုကသည။ ဘိုဘို အိမထဲအရောက မေဖူလညး စေ့ထားတဲ့တံခါးကို တနးဝငလာကာ တံခါးကို ဂကထိုးနေသည။ မတငမေအိကတော့ ကုတင ပေါမာ ဖုနးထဲကအောကားကို ကည့နေသည။ မေဖူက ဘိုဘိုကိုပေးဖကပီး ကစဆငဆဲရငး လီးကီးကိုကိုငစနေသည။ တငမေ အိက… “မငးက– မေဖူကို– ဘာဂာကို ပေးနေတာကို-မမကည့ခငတယ” လို့လမးပောသည။ မေဖူအဝတတေကိုဘိုဘိုက အကုနလုံးခတတော့ မေဖူရကနေသည။ မေဖူအရကသကသာအောင ဘိုဘိုက သူ့အဝတတေပါ ခတလိုကသည။ တငမေအိ ကတော့ တောငမတပီးရမးနေတဲ့ ဘိုဘိုလီးကိုကည့ရငး ကုတငိပေါမာထိုငကာ အဝတတေခတနေသည။ ဘိုဘိုက မေဖူနို့တေနဲ့ စောကဖုတကို ခုမမငဘူးလို့ သေခာစိုကကည့နေသည။
“ရကတယ ကိုကိုရယ–ကည့မနေနဲ့ကာ” လို့ပောသည။ ဘိုဘိုက ထိုငခုံကို ကုတငနားရေ့ပီး မေဖူကို ထိုငခိုငးလိုကသည။ ပီး ခေနစခောငးပါ တငခိုငးပီး ထိုငခိုငးတော့ မေဖူရကနေသည။ ဘိုဘိုက လကနဲ့ထဲ့ဆောင့တာဘဲခံဘူးလို့ ဘာဂာအမုတခံရမာကို ရံနေသည။ ပေါငဖဲထားတဲ့ မေဖူစောကဖုတမာကတော့ စောကရညတေက တဲခိုနေရာပါပီ။ စောကမေးပါးပါးလေးအောကက စောကစိလေးကို ဘိုဘိုလာနဲတို့တော့… “အမလေး– တကိုယလုံးယားသားတယ–ကိုကိုရယ” ဆိုထိုငခုံပေါကနေ ဖငတစခက ကသားသည။ ဘိုဘိုက လာနဲ့စောကဖုတအကကဲကောငးကို ထိုးယကတော့ “အီးဟီး” ဖငထပကပီး ခါးပါကော့သားသည။ တင မေအိက ကမးပငပေါထိုငနေတဲ့ ဘိုဘိုနောကမာထိုငပီး လီးကီးကိုကိုငကာ ကောကုနးကီးကို လာနဲ့ယကရငး ဖေးဖေးခငး ဂ ငးထုပေးနေသည။ ဘိုဘိုလာက ဖေးရာကနေမနပီး မေဖူစောကဖုတကို ပင့ယကပေးနေသည။ တငမေအိက မေဖူထိုငနေတဲ့ ထိုငခုံနောကဖကကနေ ခေါငးလိုဝငပီး ဘိုဘို့လီးကို စုပပေးနေပနသည။ မေဖူစောကရညတေနဲ့ ဘိုဘို့တံတေးတေရောပီး တင မေအိကောပေါ ကသားသည။ တငမေအိအတက ဒါဟာ ရံစရာမဟုတဘဲ ဖီးလပိုတကစေခဲ့သည။ တငမေအိကလီးကို အာခေါင ထဲထိ ထိုးထဲ့ပီးမ ဖေးဖေးခငး ပနဆဲထုတနေတော့ မေဖူကို ဘာဂာကိုငနေတဲ့ ဘိုဘိုလညး ဖီးလတကကာ မေဖူစောကဖုတ ကီးကို လာနဲ့ဖိပီး ဆဲယကအိလိုကသည။
“အမလေး ကိုကိုရယ–မေဖူ ကလီဇာတေထဲကတောင –ယားသားတယ–အဟင့ဟင့” ဆို ဘိုဘိုခေါငးကို အတငးတနး ထားသည။ တငမေအိက အာခေါငအထိ လီးကိုထိုးသငးလေ ဘိုဘိုက ဖိယကလေနဲ့… “အားကိုကို–မေဖူကောငးသားပီ” လို့ ပောနေသည။ ဒါရိုကတာတငမေအိက နောကပနခေါငးလိုထကသားပီး… “မမ–အမုတခံမဲ့–အလည့” လို့ မေဖူကိုပော တော့ မေဖူထိုငခုံကနေ ဖယလိုကသည။ တငမေအိထိုငခုံပေါကို ဒူးကေးတငပီး ဖငကုနးပေးလိုကသည။ ဘိုဘိုက ထိုငမုတမရ လို့ မတတတရပခါးကိုငကာ ဖငနစလုံးကား ပူထက နေတဲ့တငမေအိရဲ့ စောကဖုတဖေါငးဖါငးလေးကို လာနဲ့ယကလိုက ထိုးမေ လိုက လုပရငး စအိုဝလေးပါ လာနဲ့ပတဆဲပေးလိုကသည။ တငမေအိလညး ရီးရီးနဲ့ညီးနေရငး အောကားထဲက ဘိုမတေလို ဖငပါ အလိုးခံကည့ခငစိတပေါကသားသည။ မေဖူက ဘာလုပရမနးမသိဘဲ သူတို့နစယောကကား ဘေးကနေ ရပကည့နေလို့ ဘိုဘို က မေဖူနို့တေကို လည့စို့ရငး တငမေအိစောကပတထဲ လကထိုးထဲ့ကာ မေပေးနေသည။ တအားထနနေရာတဲ့ တငမေအိက…
“မောငလေးရယ–ဖငထဲထိုးထဲ့–ဖငထဲထိုးထဲ့” ဆိုလို့ ဘိုဘိုလကခလယတဆုံး ဖငထဲထိုးထဲ့လိုကသည။ “အမလေး–နာသလို လို– ကောငးသလိုလိုကာ” ဆိုပောသည။ မေဖူကတော့ သူအစမကို အံ့အောပီးကည့ရငး နို့ပေါက ဘိုဘိုလာကောင့ အရသာ တေ့နေသည။ တငမေအိက ဖငထဲက ဆောင့ပေးနေတဲ့လကကို စိတစုစညးပီး အရသာခံကည့နေသည။ “မောငလေး– လကထုတပီး– လီးထဲ့ကည့ကာ” လို့ပောလာသည။ ဘိုဘိုခါးကိုမတပီး တငမေအိဖငဝမာ လီးတေ့ကာ ဖေးဖေးခငးထိုး သငး လိုကသည။ လီးတဝကလောကအဝငမာ… “မရဘူး မရဘူး–ပနထုတတော့” လို့ပောပီး ထမီရငလားဝတကာ အိမသာကို ပေး တော့သည။ ဘိုဘိုက မေဖူကိုကုတငစောငးမာ ပကလကလိုးပေးနေသည။ “ကိုကိုရယ–ကောငးလိုကတာကာ–ကိုကိုရော ကောငးရဲ့လားဟင– မမနဲ့မေဖူ ဘယသူက လိုးလို့ပိုကောငးလဲဟင–ကိုကို မေဖူကို ပစမထားနဲ့နော– မေဖူ ကိုကို့ကို တကယ ခစတာပါ ကိုကိုရယ– ကိုကိုနဲ့ မေဖူမခဲနိုငလို့–မမပောတာကို– လိုကလောလိုကတာပါ–အဟင့ဟင့– လိုးပါ ကိုကိုရယ– ကိုကို ကေနပတဲ့အထိ– မေဖူကိုလိုးပါ–ကိုကိုစလိုးတဲ့နေ့ကလေ– မေဖူသေးတောင ထကတယသိလား ကိုကိုရယ–ဝီးကောငးလိုက တာ” ဆို ညီးတားကာ ပောနေသည။ ထိုစဉ တငမေအိပနဝငလာပီး ဘိုဘိုနဲ့မေဖူ လိုးနေတာကိုကည့ရငး ဖီးလယူနေရာသည။
“မောငလေး–မမအတက ခနအုံးနော” လို့ ပောလိုကသေးသည။ ဘိုဘိုက တငမေအိကို အနားခေါပီး ဖငကုနးခိုငးကာ မေဖူ စောကဖုတထဲက လီးကိုထုတလို့ လိုးပေးနေပနသည။ “အဟင့ဟင့-မောငလေးရယ” ဆိုအရသာတေ့သားသည။ မေဖူခမာမာ တော့ ဘိုဘိုနဲ့ တငမေအိလိုးနေတာကို ကည့ရငး စောကစိလေးကို လကနဲ့ပတကာ အရသာခံနေလေသည။ “မောငလေးရေ–မန မနလေးလုပ–မမကောငးနေပီကာ” ဆို တငမေအိ ကာမအရသာအပေါ ခံစားနေရမု သဏနကိုကည့ရငး မေဖူလညး စိတတေ ပိုကနေရာသည။ “အီး ဆို အသံရညကီး ညီးကာ တငမေအိ ပနးတိုငဝငသားရာပေသည။ ဒါကောင့ ဘိုဘိုက မေဖူကို တလည့ပ နလိုးပေးလိုကတော့သည။ တငမေအိတစယောက ကုတငပေါတကကာ အနားယူနေသည။ ဒီပဲကိုစီစဉသူ တငမေအိ ညိမကသား လို့ ဘိုဘိုက တငမေအိကို မေဖူပိုကောငးအောင နို့တေစို့ပေးဘို့ ပောလိုကသည။ မေဖူခမာမာတော့ အလိုးလညးခံနေရသလို သူ့အမစတငမေအိရဲ့ နို့တေစို့ပေးခံရမုကောင့ ပိုကောငးတဲ့ ကာမအရသာထူးကို ခံစားနေရလေသည။
ဘိုဘိုက ဖငကုနးပီးနို့စို့ပေးနေတဲ့ တငမေအိရဲ့ စောကစိကို လကနဲ့လမးပီး ပတပေးလာလို့ တငမေအိပေါငကားပေးလိုကသည။ ပီး မေဖူကိုဘဲ သေခာလိုးပေးလိုကဘို့ ပောသည။ “ကိုကိုရယ–အရမးခစတယ–ကိုကို့ကို မေဖူအရမးခစတယ– အမလေး ကိုကိုရယ–မေဖူကို ကိုကိုခစပါနော” လို့ မေဖူတတတတတပောရငး မောဟိုကနေရာသည။ တငမေအိကလညး ဘိုဘိုခိုငး သလို မေဖူရဲ့နို့တေကို လာနဲ့ဆကတိုက ယကလိုက နို့သီးခေါငးလေးကို ကိုကလိုကနဲ့ လုပပေးနေသည။ “အား–ကိုကိုတောပီ ကာ–မေဖူရပီ” လို့ ပောပီးတားနေသည။ ဘိုဘိုက တငမေအိကို ကုတငပေါကဆဲခကာ ကမးပငပေါ လေးဘကကုနး ခိုငးသည။ တငမေအိက… “မောငလေး–ဖငကို မလုပနဲ့နော–မမ–မကောငးဘူး သိလား” ဆိုလည့ပောသည။ ဘိုဘိုက ခေါငးညိ မ့ပပီး တငမေအိစောကဖုတထဲ လီးထိုးထဲ့ကာ တရကမးဆောင့တော့သည။ မေဖူက ထလာပီး သူအစမနို့တေကို လကနဲ့ပတ ကလိပေးနေသည။ တငမေအိ တအားကောငးလာတော့ နောကပနတောင ဆောင့ပေးလာပနသည။ “မမ–ကနတောပီးတော့ မယ” ဆိုတော့ တငမေအိက “အငး” လို့ပနပောသညိ။ ဘတဘပဘတဘပနဲ့ ဘိုဘို့လီးရညတေ တငမေအိစောကဖုတထဲ ပနးဝင သားတော့သည။
ဒီလိုနဲ့ မေဖူနဲ့ဘိုဘိုတို့နစဦး မိဘတေကို ဖင့ပောပီး လကထပဖစခဲ့သည။ တငမေအိက မေဖူနဲ့ ဘိုဘိုကို အရမးစိတဆိုးသား သည။ ဒါကိုသိတဲ့ မေဖူက တငမေအိကို အခနးထဲဆဲခေါလာပီး ဘိုဘိုရငခငထဲ တနးပို့လိုကသည။ ပီး.. “မမက အကီးဆို တော့–ညီမက ဦးစားပေးတယ” လို့ ပောသည။ ဘိုဘိုလညး တငမေအိ နုတခမးတေကို အားပါးတရ စုပနမးရငး…. “မမရယ– မေဖူရော ကနောရော–ကိုအရငလိုဘဲ ခစပါ– မမအလိုးခံခငရငလညး–မောငလေး လိုးပေးပါ့မယ” လို့ပောသည။ တငမေအိ က ဘိုဘိုရငခငထဲ ခေါငးလေးထိုးဝငကာ.. “မေဖူရယ–ဒါမမ — နောကဆုံးပါ–နောကကို ညီမလေးတို့ကို–မနောင့ယကတော့ပါ ဘူး”လို့ ပောလာသည။ မေဖူက “မမ–စိတမကောငးမဖစပါနဲ့” လို့ပောပီး တငမေအိအဝတတေကို ခတပေးလိုကသည။ အဲ့ဒီ ညက တငမေအိကို ဘိုဘိုအရငလိုဘဲ ဘာဂာကိုငကာ ကေနပသညအထိ ဆဲပေးပီးမ မေဖူကို ဆဲပေးလိုကသည။ မတငမေအိ လညး ကိုထူးဆိုသူနဲ့ လကထပပီး အိမခဲဆငးသားသည။ မေဖူကလေးမေးလို့ ဆေးရုံပေါရောကနေတဲ့တစရက မတငမေအိ အိမ မာလာအိပဖစသားသည။ သူတို့အဖေနဲ့ အမေက တရားစခနးဝငနေပီး ဘိုဘိုဆေးရုံကအပန နောကကလို့ အိမလာစောင့ ရငး အိပဖစသားတာဖစသည။ ဘိုဘိုတို့လငမယားက အရငသူနေခဲ့တဲ့ အခနးလေးမာ အိပတာကို အတိတကိုတေးရငး သတိရ နေသည။ ဒါကောင့ သူမိဘတေရဲ့ ကုတငပေါမာ လူးလိမ့ရငး အိပမပောနိုင ဖစနေသည။ ဘိုဘိုလညး သူ့လိုနေရာမာဘဲလို့ တေး နေမိသည။ သူ့အတေးအဆုံးမာဘဲ…
“မမ–မမ” ဆို ဘိုဘိုတံခါးလာခေါကသံကို ကားရသည။ တငမေအိတံခါးနားကပပီး… “မသင့တောပါဘူး မောငလေးရယ” လို့ ပောလိုကသည။ဘိုဘိုက “ခနလေးပါ–အိပမရလို့–စကားပောရအောငပါ” လို့ထပပောတော့ တငမေအိ တံခါးဂကဖင့ ပေးလိုကသည။ ဘိုဘိုက ဝငလာလာခငး တငမေအိကို အတငးဖကကာ နုတခမးကို စုပဖို့လုပတော့ တငမေအိ အတငးရုနးရငး ညငးနေသည။ ဘိုဘိုကို အားခငးမယဉနိုငဘဲ တငမေအိသကပငးခကာ အရုံးပေးရတော့သည။ ဘိုဘိုနုတခမးတေကို သူပနနမး ရငး ဘိုဘိုနဲ့စလိုးခဲ့တဲ့နေ့ကလိုဘဲ ရငတေ ခုနနေရာသည။ ဘိုဘိုရဲ့ ပတသပကိုငတယမုကောင့ တခဏအတငး စိတပါလာ တော့သည။ တငမေအိလကက အလိုလို ဘိုဘိုလီးဆီ ရောကသားပီး ဂငးထုပေးနေမိတော့သည။ ပီးဘိုဘိုလကကို ဆဲယူကာ သူ့ ပေါငဂဆီ ပို့ပေးလိုကသည။
“ဘိုဘိုရယ မငးတအားဆိုးတယ–မမကို မငးအနိုငကင့တယနော ” လို့ တငမေအိက ပောလိုကသည။ ဘိုဘိုက.. “မမက– ကနတောကို– အရငစခဲ့တာ–မဟုတဖူးလား” ဆိုကာ တငမေအိအလိုက ပေါငကားကို ပတပေးရငး အနမးတေခေနေသည။ “လူဆိုးလေး–မမ-မနေနိုငတော့ပါဘူးကာ” လို့တငမေအိပောလိုကပီး ပါးစပကို အတငးဟကာ ဘိုဘိုနုတခမးနစလာလုံးကို စုပ နမးပစရငး ပုဆိုးပေါကနေ လီးကီး အတငးဖစညစနေပနတော့သည။ ဘိုဘိုက တငမေအိထမီကို ခတခပီး စောကဖုတကို ဖဖ လေးပတပေးတော့ စောကရညတေ ရဲကလာတော့သည။ “အို–အို–မောငလေးရယ– အဟင့ဟင့-အီး–ဟူး–တအားကောငးတာ ဘဲကာ”ဆိုပီး ဘိုဘိုနုတခမးထဲ လာကိုအတငးထိုးသငး ကလိပေးနေသည။ ဘိုဘိုက သူလုပလေ့လုပထရိသလို ကမးပငထက ထိုငပီး ဘာဂာကိုငတော့သည။ “အမလေး–မောငလေးရယ” ဆို ကောကော့သားလေသည။ ဘိုဘိုက လာနဲ့စောကဖုတကို ဝိုကယကလိုက ပင့ယကလိုက တဆတဆတထိုးလိုကနဲ့ ဘာဂာအစမးတေ ပလိုကတော့… “အီးဟီးယီး– ရီး-ကတကတ ကောငးလိုကတာ–မောငလေးရာ” ဆို အတငကော့ထားပေးသည။ ဘိုဘိုဘာဂာကို တာရညမခံနိုငတော့လို့ တငမေအိ အတငး ခါးကုနးပီး ရုံးထကကာ သေးထကကတော့မာမို့ အိမသာဆီ ပေးလေသည။ ပနရောကလာတော့.. “မောငလေးရယ–မမ–မငး ဘာဂာကို–အရမးဆဲနေပီ– အိမကလူက မငးလောက–မကောငးဘူးကာ” လို့ တငမေအိဝနခံလာသည။ ပီးဘိုဘိုလီးကီးကို ငုံပီး ပုလေကိုငပေးတော့သည။
“အ-အ–မမပုလေကိုလညး–မောငလေးစဲပါတယ–မမရယဝီး” ဆိုလိုကသည။ ဘိုဘိုက တငမေအိကိုနံရံမာ လကထောကခိုငးပီး ကုနးခိုငးလိုကသည။ နောကက ပူထကနေတဲ့စောကဖုတဝကို လီးနဲ့ထောကထားပီး တငမေအိခါးနစဖကကို ကိုငကာ “ဗစ” ကနဲ ဆောင့သငးလိုကသည။ “အီးဟီး-အရမးမကမးနဲ့ကာ–အူး” ဆို တငမေအိစောကဖုတထဲက တစခကအောင့သားလို့ ပော လိုကသည။ ဘိုဘိုက သတိထားပီး ပုံမနလေးဆောင့ပေးနေသည။ နို့တေကို လမးကိုငပီး နယပေးလိုကသေးသည။ “မောငလေး ရယ–ကောငးလာပီကာ–ခပသကသကလေးဆောင့ပါ— အူးရီး” နဲ့ညီးနေရာသည။ ဘိုဘိုကဒူးထပညတပီး အောကကနေ လန ထိုးဆောင့လိုကသည။ “အီးငီး–မမပီးနေပီ–အီးဟီး–အီးးးးးး” ဆို တငမေအိတကိုယလုံး တုံနေသည။ ဘိုဘိုလညး ဖူမ နေ့စေ့လစေ့မို့ မလိုးရလို့ စိတက ထိနးမထားနိုငတော့ဘဲ ပီးသားတော့သည။ ကုတငပေါမာ နစဦးဖကထိုငနေရငး ဘိုဘိုက.. “မမ ကို မေးစရာအကေးရိနေသေးတယ” လို့ ဘိုဘိုကပောတော့ တငမေအိက မေးဆိုတဲ့သဘောနဲ့ မေးငေါ့ပသည။
“မမနဲ့စလုပဖစတဲ့နေ့က–ဖုနးထဲက အောကားကည့ရငး–မမကိုယ့ဘာသာ လုပတုံးကလေ– ပီးသားတော့– ကောငးလိုကတာ– ဘိုဘိုရယလို့ ပောတာလေ” လို့မေးလိုကသည။ တငမေအိက “ခစခစ–ဒါလား–မမကို မငးလိုးပေးတယလို့–စိတမနးပီးလုပ တာ” လို့ရီပီး ပနပောသည။ ဘိုဘိုက “မမက–အဲ့ဒီထဲက–စိတကူးနဲ့–ကနော့အလိုးကို–ခံနေတာပေါ့လေ” ဆိုတော့ ပုံးပီးလီး ကို ဖမးဆုတကိုငရငး ခေါငးညိမ့ပသည။ နောကတငမေလတက.. “မမက–မငးနဲ့မေဖူ–ကိုကနေတာကို မသိတော့–မငးကို တဖကသတ–ကေနေတာလေ” လို့ ပောသည။ ဒါကောင့ “မမ–ကိုယ့ဖာသာကိုယ–လုပတိုငး မောငလေးလိုးတယ–လို့ စိတကူ ယဉလုပတာပေါ့”လို့ဆကပောသည။ ဘိုဘိုရငထဲ အကငနာတေဝငပီး တငမေအိပါးလေးကို ရတကနဲ နမးလိုကသည။ တငမေ အိက… “မေဖူကို– သုံးယောကအတူနေဘို့–စညးရုံးတာကော — သိခငသေးလား” လို့ ဆကမေးသည။ ဘိုဘိုခေါငးညိမ့ပ လိုကသည။ တငမေအိက.. “မမ–ဖုနးထဲက–အောကားတေ ပလိုကတယ–သူစိတဝငစားနေတုံး–ငါနဲ့ဘိုဘို အဲ့လိုလိုးတာလို့– ပောတော့– သူအံ့အောသားတယ–သူက မငးနဲ့ကိုကနေတယလို့–လုံးဝ မပောဘူး–ဒါနဲ့မမက– အမိုးသမီးနစယောကနဲ့- အမိုးသားတစယောကထဲ–လိုးတဲ့ကားတေပပီး–ဘိုဘိုကို စညးရုံးကည့မယ–ညီမလညး ကုံဘူးအောငလို့–ပောတော့–သူ စဉးစားအုံးမယတဲ့ — မမဘဲမို့ အားနားတယတဲ့လေ- နောကသုံးရကလောကမ–သူစမးကည့မယ ပောတယ– အဲ့ဒီကမ– မမက မငးနဲ့သူ အိမဘေးမာ ညတိုငးလိုးတာ-တေ့တယလို့ ပောလိုကတယ–သူလန့သားပီး ဒီည–သုံးယောကဆုံမယလို့–ပောလာတာ က” ဆိုရငးပသည။
ဘိုဘိုက “မမက စညးရုံးရေးကောငးတယလို့” ပောပီးဖကကာ နောကကိုလဲခပီး ကစဆငဆဲနေလိုကသည။ တငမေအိက… “ဒီည အတူအိပမယ–မမကိုထပလုပပေးအုံးနော” ဆို အိမသာမာရေသားဆေးပီး သန့စငလိုကသည။ ဘိုဘိုလညး သူ့လီးကို ဆပပာနဲ့ ပတဆေးလိုကသည။ ကုတငပေါမာ နစဦးလုံးထေးနေပီး ပတသပနေကသည။ ဘိုဘိုက တငမေအိနို့အုံတေကို လာနဲ့ ယကပီး နို့သီးခေါငးလေးကို မနာ့တနာကိုကကာပေးတော့ ဖီးလတကပီး နို့သီးခေါငးလေးမာလာသည။ တရီးရီးညီးရငး ဘိုဘိုလီး ကို တငမေအိလကနဲ့ ဖစညစပေးလာသည။ ဘိုဘိုက လကတဆစဘဲ စောကဖုတထဲသငးပီး ပတပေးနေလိုကသည။ စောကရည တေနဲ့ ခပခောခောလေးပတရငး စောကရညတေ ပိုထကလာသည။ “မောငလေးရယ-အရမးမပတနဲ့နော” လို့ပောပီး ဘိုဘို နားပေါကထဲ လာလေးနဲ့ ထိုးထိုးပေးနေသည။ နစယောကအပနအလနဖကပီး တငမေအိက ဘိုဘိုပေါငကားထဲ ပေါငခထိုးထဲ့ လိုကသည။ သူ့ပေါငကို ဘိုဘိုလီးနေးနေးကီးနဲ့ကပကာ ဖီးလယူနေသည။
“မောငလေး–မေဖူကို–လိုးတဲ့နေ့တိုငး–မမခောငးတာ–သိလားလို့” ပောတော့ “ကနောသိသားဘဲ– မေဖူသာ မသိတာ– ခောငးပီးလုပတာ မဟုတလား” ဆိုတော့ “ဟိဟိ နေနိုငမာတဲ့လား- သူပီးလို့ မမအလဲ့ရောကတိုငး– ဘတဘတနဲ့–ငါးခက လောက–ဆောင့ရငကို-မမပီးတာလေကာ” ဆို ကလေးလေးတစယောကလို ဝနခံပီး ဘိုဘိုပါးကို ရတကနဲ နမးလိုကသည။ ဘို ဘိုက.. “မမဖငထဲ လီးထဲ့တဲ့နေ့ကကော–ဘာလို့ ထကပေးတာလဲ” လို့မေးလိုကသည။ တငမေအိ ခီခီနဲ့ရယပီး “အီးပါခငလာ လို့–ပေးတာလေ” လို့ပောသည။ ဘိုဘိုက ဖကထားရငး နို့သီးခေါငးလေးတေကို ကိုငစပေးနေသည။ “ရော့ စို့” ဆိုပီး ဘိုဘို ပါးစပနားနို့ကို တိုးပေးလိုကသည။ ဘိုဘိုက တပတပတနဲ့စို့နေသည။ ပီးခနလတကာ ဘိုဘိုက… “မမက–ဘာဂာဆဲပေးရင–တ အားထနလာရောနော” ဆိုတော့ “မငးမိနးမ မေဖူရော” လို့ ပနမေးလို့ ဘိုဘိုက “သူလညး အတူတူဘဲ” လို့ပောသည။ တငမေအိ က”မိနးမတိုငး–မကိုကတဲ့သူ မရိပါဘူးကာ” လို့ ဆကပောသည။ ဘိုဘိုက “မမဖုနးထဲမာ–အောကားတေ–ရိသေးလား” ဆို တော့ “့ကိုမိုးနဲ့လကမထပခငကတညးက–ဖကလိုကတာလေ” လို့ပောသည။ တငမေအိကဘဲ လီးကို စနေရငး… “မောင လေး–လာနေပီ–စကရအောင” ဆို ဘိုဘိုလီးကိုပါးစပထဲထဲ့ကာ စုပတော့သည။ ဘိုဘိုက တငမေအိကို ဖငတပနခေါငးတပန လဲခိုငးပီးပေါငကားထဲ ခေါငးဝငကာ ဘာဂာပနကိုငပေးသည။ “မောငလေးဖဖလေးဘဲ လုပနော” လို့ တငမေအိပောလိုကပီး လီးပနစုပသည။ တငမေအိကို ဘာဂာကိုငပီး လိုးလာတာကာပေမဲ့ ခုတခါ ဘာဂာကိုငမ သတိထားမိတာက ဘေး နုတခမးသားပေါက မဲ့နစလုံးဖစသည။ ဘိုဘိုဖတဖူးတဲ့ ကာမရတကမးမာ အဲ့လိုမိနမးမတေက ဏာအလနကီးတယဆိုတာ တေး ပီး တငမေအိက အမဲဖငစိုနေမ နေတတတာ ဒါကောင့လို့ ဘိုဘိုတေးမိတော့သည။
“တော ပီကာ–တကလုပတော”့ လို့ တငမေအိက တောငးဆိုလိုကသည။ ဘိုဘိုက တကခပီး ညောင့တော့သည။ “အအ– ကိုယတောလေး–မကမးနဲ့–မကမးနဲ့” ဆိုတားနေပနသည။ တငမေအိလူးလန့ရငး ဘေးတိုကအနေအထားဖစသားသည။ ခေ တဖကက မေ့ယာပေါမာကေးပီး ကနတဘကကို ဘိုဘိုက တစောငးထမးလိုးတဲ့ ပုံစံဖစသည။ “အမလေးလေး–ဖိ ဆဲပါသားပါ လား–အို့ဟိုး” ဆိုတငမေအိပါးစပလေးဟကာ အရသာတေ့နေသည။ “အီးးးပီးပီ” ဆိုတငမေအိကပောရငး တကိုယလုံး ငါးရံ့ပာ လူးဖစနေရာတော့သည။ တငမေအိမောကခလိုကတော့ ဘိုဘိုဆောင့ကောင့ထိုငလက ဖစသားပီး ဖငကီးကိုနယကာ ဆောင့ ပနသည။ ဘိုဘိုနဲ့တငမေအိအတက လိုးနညပုံအသစတေလို ဖစနေပီး တငမေအိတအားကောငနေရာသည။ “မောငလေးရယ– မမတအားကောငးတာဘဲ ဖငတေကို လကနဲ့နယဆောင့ကာ” လို့ ညာသံပေးလာသည။ ဗစဗစဗိ ဗတနဲ့ သံစုံတေနဲ့အတူ နစ ယောကသား ညိမကသားသည။ လူခငခဲပီး တငမေအိ ပောလိုကတာကတော့… “မမကို– မောငလေးလိုးခငရင–massage ပို့ လိုကနော” တဲ့။ ပီးပါပီ။ ။
Zawgyi
ညီအစx{1014}x{103D}စ္ဦး
တင္ေမအိ ဖုန္းကေန ေအာကားေတၾကည့င္း စိတလာၿပီး x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုလကစကဲx{1037} ပတ္ေနသည္။ ေအာကားထဲ ဘဲက ဘာဂာကို တာ ေတx{1037}ရေတာ့ မေနx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘဲ ထိုငုံေပၚေလာခထိုငာ ထမီကိုေဖခၿပီး ေစာကိကို လကဲx{1037}ပတ္ေနမိေတာ့သည္။ သူx{1037}ကို ပဴ တင္းေပါကေန ေခာင္းေနတဲ့ တစကိမ ဘိုဘိုကို သူသတိမထားမိ။ ဘိုဘိုက ေဘးတိုကိုx{1037} ေစာကဖုတ္x{1039}x{101C}ကီးကို ေကာင္းေကာင္းမမငဘဲ ေစာက္ေမx{103E}းမဲနကာ ထူပစ္ေနတာကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္းေတx{1037}ေနရသည္။ မတင္ေမအိရဲx{1037} လx{103C}ပားဟန္ နဲx{1037}အမူအယာက သူတိုx{1037}ဂင္းထုလိုx{1037} ေကာင္းတဲ့ပုံစံနဲx{1037}တူလိုx{1037} မိန္းမေတဂင္းထုတာ ဒီလိုပါလားလိုx{1037} ေတးမိလိုက္ေသးသည္။ တင္ေမအိၿပီး ေတာ့ ကိုယုံးx{1039}x{101C}ကီး ဆတနဲ ဆတနဲ တနx{1037}ာညိမသားသည္။ ဘိုဘိုလည္း ေခာင္းၾကည့င္း ဂင္းထုတာ တစီၿပီးသားခဲ့ သည္။ တင္ေမအိက ေစာကိကိုဖိထားရင္း… “ေကာင္းလိုကာ ဘိုဘိုရယ္–မမကို တကယာလိုးလဲx{1037}ပါလား”
လိုx{1037}ေပာလိုကံကို ဘိုဘို ေကာင္းေကာင္းၾကားလိုကည္။ သူလည္း တိုx{1037}လိုဘဲ မန္းထုရာတာေနမာလိုx{1037}ေတးၿပီး သူေပာတဲ့ ဘိုဘိုဆို တာ ငါဖစင္ေကာင္းမယိုx{1037} ဆက္ေတးလိုကနည္။ လီးက လကနီးရည္ေတကို ပုဆိုးနဲx{1037}သုပ္ၿပီး ဘိုဘိုၿခံကိုၿဖဲၿပီး အိမို ပနိုကည္။ တင္ေမအိညီမ ဖဴေမက ဘိုဘိုရဲx{1037} ရည္းစားဖစည္။ ဘိုဘိုနဲx{1037}ဖဴေမ ခိမ္းေတx{1037}ဘိုx{1037} ၿခံကိုၿဖဲထာခင္းဖစည္။ ဖဴေမ က သူx{1037}အိမ လူလစင္ ဒီအိမ္ေဘးကိုထကာၿပီး ဘိုဘိုနဲx{1037}ခိမ္းေတx{1037}ေနက ဖစည္။ ခိမ္းေတx{1037}တိုင္း ကစငဲၿပီး ဘိုဘိုက ေစာကုတဲ လကဲ့ေဆာင့္ေပးသလို ဖဴေမကလည္း ဂင္းပနုေပးေနၾကဖစည္။ ဖဴေမက x{101B}ုပ္ေခာေပမဲ့ ေဂာမေတာင့္ သည့ပင္ ဘိုဘိုရဲx{1037}လကူပါ မိေနေလေတာ့ ပားခပ္ ေနရာသည္။ သူအစတင္ေမအိကေတာ့ အရပည္ၿပီး ေဂာေတာင့ည္။ ငယတည္းက အတူေနလာၾကသူမားမိုx{1037} x{1014}x{103D}စကင္းx{1014}x{103D}ီးၾကသည္။ ဘိုဘိုက တစ္ဦးတည္းေသာသားမိုx{1037} ေကာင္းပိတိုx{1037} သူအေဖနဲx{1037} အေမအလုပားရင္ အိမာတစ္ဦးတည္း ကနတည္။ ဒါမဲ့ ဖဴေမက အိမူးမလာရဲလိုx{1037} မလိုးခဲ့ရတာဖစည္။
မတင္ေမအိ ေပာလိုကဲ့ဘိုဘိုဆိုတာကို စဥ္းစားမိၿပီး ၿခံပနူးလိုကည္။ အုတုံေပၚကေန တက္ၾကည့္ေတာ့ မတင္ေမအိကို ကုတင္ေပၚမာလဲၿပီး ေအာကားထပ္ၾကည့င္း ေစာကိကို လကဲx{1037}ပတ္ေနတာ ထပ္ေတx{1037}သည္။ သူမနံခါးကို ေခါက္ၾကည့ိုက္ သည္။ တင္ေမအိ ေခါင့္းေနာကန္ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ထမီးပငတာထလာသည္။ “ရx{103C}း” ဆိုပကာ ပဴတင္းေပါကံခါး လာဖင့္ ေပးသည္။ ဘိုဘိုလည္း အိုေကၿပီမိုx{1037} ပဴတင္းေပါကို ေကာငိုကည္။ အထဲေရာက္ေရာကင္း တင္ေမအိက ဘိုဘိုကိုဖက္ ကာ ကစငဲေတာ့သည္။ တင္ေမအိလာက ဘိုဘိုလာေတကို ကလိၿပီးစုပည္။ ေတာင္ေနတဲ့ လီးကိုကိုငာ သူx{1037}ေပါင္ၾကားကို ပတ္ေနသည္။ ညီးသံကေတာ့ တိုးတိုးေလးဘဲ ထက္ေနသည္။ တင္ေမအိထိန္းၿပီး ညီးေနတာဖစည္။ “ေမာင္ေလးရယ္– မမ တမ္းတေနတာ–ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ပည့ားၿပီ”လိုx{1037}ေပာသည္။ ၿပီးကုတင္ေစာင္းမာလဲၿပီး ထမီကို ရငတထိ လနင္ေပးသည္။ ဘိုဘို ေစာကတို လကဲx{1037}ၿဖဲၿပီး ဘာဂာဆဲပစိုကည္။ ပထမေတာ့တနx{1037}ားၿပီး ေနာကိုင္း ဖင္x{1039}x{101C}ကီးက ေလထဲေမာက္ေမာက္ တကာေတာ့သည္။ သူအသံမထက္ေအာင္ လကို ကိုကာထားတဲ့ပုံက အရမ္းေကာင္းေနပုံရသည္။ တင္ေမအိ ေအာကား ၾကည့္ၿပီး လကဲx{1037}အာသာေဖေနရာက အခုဘာဂာအကိုငံေနရၿပီမိုx{1037} ေၾကနပားသည္။
ဘိုဘိုက ေစာကိကိုလာနဲx{1037} ထိုးထိုးေပးရင္း ေစာကုတဲ လကိုးထဲ့ေဆာင့္ေပးေနပနည္။ တင္ေမအိၿပီးေနလိုx{1037} ဘိုဘိုေခါင္းကို ေပါင္x{1014}x{103D}စကဲx{1037}ခၿပီး ခဳပားသည္။ အူဟီး အူးဟီး နဲx{1037} ညီးရင္း ဗိုက ပူလိုက္ေဖါင္းလိုကဲx{1037} ဖစ္ေနသည္။ တင္ေမအိ ကုတင္ ေပၚေx{101B}x{103E}x{1037}လိုက္ၿပီး ဘိုဘိုကိုဖကာ ခထားသည္။ ဘိုဘိုက တင္ေမအိအကီၾကယီးေတဳဖဳတ္ၿပီး x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကို စိုx{1037}ေနပနည္။ တx{101B}x{103E}ီးx{101B}x{103E}ီး ညီးရင္း ဘိုဘိုလီးကို ဖစx{103B}စ္ေနသည္။ တင္ေမအိဇတနဲ ကုန္းထၿပီး ဘိုဘိုကို ပုေလကိုင္ေပးေနပနည္။ ေအာကားထဲက ပုေလကိုငာေတအတိုင္း အပညစုံမx{103C}တ္ေပးေတာ့ ဘိုဘိုတအားေကာင္းေနရသည္။ ကုတင တစကကသံထကိုx{1037} တင္ေမအိ ၾကမ္းပင္ေပၚဆင္းၿပီး ပကကန္ေပးထားသည္။ ဘိုဘိုကလီးကို ေစာကုတမာေတ့ၿပီး သင္းေပမဲ့ ေခာx{1039}x{101C}ကီးေနလိုx{1037} ေခာိုးေနသည္။ တင္ေမအိက စိတရညဲ့ပုံနဲx{1037} လကဲx{1037}ေစာကုတို ၿဖဲေပးသည္။ အဲ့ဒီကမ အဆင္ေပၿပီး ေခာကနဲ ဝငား ေတာ့သည္။ တင္ေမအိက ဘိုဘိုကိုဖငားၿပီး x{101B}x{103E}ီးx{101B}x{103E}ီးနဲx{1037}ညီးေနသည္။
“ေကာင္းလိုကာ ေမာင္ေလးရယ္–ေမာင္ေလးလီးx{1039}x{101C}ကီး– အဆုံးထိ ဝငားၿပီလား” လိုx{1037}ေမး သည္။ ဘိုဘိုက ေခါင္းညိမ့ၿပီး ခါး ကိုx{1039}x{101E}ကကာ ေဆာင့္ေတာ့သည္။ တင္ေမအိကေတာ့ အလိုအပုံးအခိနဲx{1037} သူတမ္းတမန္းဆသူ ဘိုဘိုရဲx{1037}အလိုးကို ခံေနရေပၿပီ။ “အို ေမာင္ေလးရယ္– လုပုပ္– မမေကာင္းတယ္–မမမနာဘူးေနာ္– မညx{103B}ာနဲx{1037}– အီး–အီး–x{101B}x{103E}ီး–အရမိးေကာင္းတယာ– အို-အို– အအ-အူးx{101B}x{103E}ီး” နဲx{1037}ေအာကေန ပန္ေကာ့ထိုးေပးေနေလသည္။ “ဘပ္–ေမာင္ေလးရယ္– ဘပ္–အဟင့္—x{1039}x{101D}ဗတ္–အီးဟီး–ဘပ္– ေကာင္းလိုတာ–ဇပ္– မမ ၿပီးေတာ့မယ္ —x{1039}x{101D}ဗတ္—အီးဟီး” နဲx{1037}တင္ေမအိ ၿပီးေနရာသည္။ တင္ေမအိ ေစာကုတဲက ဇိဇိနဲx{1037} အတင္းသားေတ လx{103C}ပ္ေနတာကို ဘိုဘိုလီးကေနတဆင့္ ခံစားၿပီးသိေနသည္။ ဘိုဘို ထပ္ေဆာငနည္။ “ေမာင္ေလး– ခပ္ၾကမ္း ၾကမ္းေဆာင့္ေပး” လိုx{1037}ေပာလာလိုx{1037} ဘိုဘိုၾကမ္းေပးလိုကည္။ တင္ေမအိေခx{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို ဘိုဘိုပုခုံးေပၚ တငိုက္ၿပီး ေဆာင့္ ေပးသည္။ “အမေလး–ေမာင္ေလးရယ္– ပိုေကာင္းတယာ” လိုx{1037}ဆိုလာသည္။ မၾကာခငာဘဲ ဘိုဘိုေရာ တင္ေမအိပါ ၿပိဳငူၿပီး သားေတာ့သည္။ x{1014}x{103D}စ္ဦးလုံး ေမာဟိုက္ၿပီး အသကပင္းပင္းရx{103C}ေနၾကရသည္။ တင္ေမအိက ဘိုဘိုကိုအတင္းဖက္ၿပီးခထားကာ လက္ေမာင္းကို နမ္းေနသည္။ ၿပီး…
“ညကရင္ လာခဲ့အုံး” လိုx{1037}ေပာသည္။ ဘိုဘိုလည္း ပဴတင္းေပါကို ေကာကာ ၿခံၿဖဲၿပီးအိမကနဲ့သည္။ ညကေတာ့ အေဖနဲx{1037} အေမအိပိနာ တင္ေမအိကို လိုးဘိုx{1037} အသာထက္ၿပီး ၿခံၿဖဲလာခဲ့သည္။ အမတထင္ အေမာငဲမတတပ္ေနတဲ့ ေမဖဴကို မ တင္ေမအိ ပဴတင္ေပါကား ရပ္ေနတာကို ေတx{1037}လိုကည္။ “ေစာင့္ေနတာ ၾကာလၿပီ” လိုx{1037}တိုးတိုးေလးေပာကာ ဖကာသည္။ မမတင္ေမအိအခန္းက မီးမိတာလိုx{1037} ေတာ္ေသးသညိုx{1037} ဘိုဘိုေတးၿပီး ေမဖဴေစာကုတို x{1014}x{103D}x{103C}ိကလိေပးလိုကည္။ ေမဖဴက လည္း ထုံးစံအတိုင္း ဂင္းထုေပးေနသည္။ ဘိုဘိုဒါနဲx{1037}တင္ အားမရေတာ့ဘဲ ေမဖဴထမီးကို မလနာလီးနဲx{1037} ေစာကုတမာ ေတ့ လိုကည္။ ေမဖဴက ေခဖားေထာက္ေပးၿပီး… “လိုးမလိုx{1037}လား ကိုကို” လိုx{1037}ေမးသည္။ ဒီအခိနာဘဲ လီးကေစာကုတဲ ဝင္ သားပီး ေဆာင့္ေနေတာ့သည္။မနံခါးကို ဘိုဘိုလာမေခါက္ေသးလိုx{1037} တင္ေမအိမနားကို ေခဖေလာက္ၿပီး ၾကည့ိုကည္။ မ သဲကဲေပမဲ့ သူအခန္းေဘးေမေပၚမာ မတတ္ေဆာ္ေနၾကတဲ့အတဲကို ေတx{1037}လိုကည္။ တစကက္ေလအေဝx{1037}မာ သစ္x{101B}က္ေတ ၾကားက ထိုးေဖာကကာတဲ့ လမ္းမီးေၾကာင့္ ဘိုဘိုနဲx{1037} ေမဖဴဆိုတာ သိသားသည္။
ပထမေတာ့ စိတရမ္းဆိုးသားေပမဲ့ သူလည္း ငါ့လိုလိုအပ္ေနရာတာေနမာဆို ေမဖဴကို ခင့x{103E}တ္ၿပီး ဆက္ေခာင္းေနသည္။ တက ယိုးေနတာကို ေခာင္းရတာ ေအာကားၾကည့တာထက္ ဖီးလိုရိပါလားလိုx{1037} ေတးရင္း ေစာကည္ေတ ေပါင္ေပၚ စီးကလာခဲ့ သည္။ ေမဖဴရမ္းခါေနတာကိုၾကည့္ၿပီး သူပါအလိုးခံခငိတ္ေပါကာသည္။ ဒါမဲ့ သူတိုx{1037}အရိနေနၿပီမိုx{1037} သူအလည့ာေတာ့မာဘဲ လိုx{1037}ေတးၿပီး ထမီကိုေအာကနငာ ေစာကိကိုပတင္း ေခာင္းေနသည္။ x{1014}x{103D}စ္ေယာကား ညိမားေတာ့ တင္ေမအိလည္း တစီၿပီးသားသည္။ ေမဖဴက ဘိုဘိုဖက္ၿပီးx{1014}x{103D}ပ္ေနတာ နာရီဝက္ေလာက္ၾကာလိုx{1037} တင္ေမအိ စိတရညစ္ေနသည္။ ေမဖဴအိမ္ ေနာကကို ထကားၿပီး အိမဲအေရာက ပဴတင္းေပါကို ဖင့္ၿပီး… “လာတကx{1039}x{1001}ဲ့” လိုx{1037} တင္ေမအိတိုးတိုးေလးေခၚလိုက္ သည္။ အိမ္ေပၚလည္း ေရာက္ေရာ… “မင္း.. ေမဖဴနဲx{1037} x{1039}x{101C}ကိဳက္ေနတာ ၾကာၿပီလား” လိုx{1037}ေမးသည္။ ဘိုဘိုက ေခါင္းညိမ့ေတာ့… “စားေနတာေကာ ၾကာၿပီလား” လိုx{1037}ေမးသည္။
“ခုမပါ မမရယ္– မမနဲx{1037}လိုးထားေတာ့–သူနဲx{1037}ေတx{1037}ၿပီး–မေနx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့လိုx{1037}ပါ” လိုx{1037} ဘိုဘို က ပန္ေပာသည္။ “ေအးပါထားပါေတာ့–မင္းထပဲေပးx{1014}x{103D}ိုင္ေသးတယိုလား” လိုx{1037} ေမးေတာ့.. “ကေနာ္ၿပီးတဲ့အထိ– မဆဲခဲ့ဘူး– သူx{1014}x{103D}စိအၿပီးမာ–ကေနာ္ၿပီးၿပီဆို ေပာလိုကာ” လိုx{1037}ဘိုဘိုက ဆိုေတာ့ တင္ေမအိက ဖက္ၿပီး… “လိမာလိုကဲ့ ေမာင္ေလး” ဆိုကစငဲရင္း ဘိုဘိုလီးက ေမဖဴေစာကည္ေတကို ပုဆိုးနဲx{1037}သုတ္ေပးေနသည္။ ဘိုဘိုက x{101B}ံေနမာစိုးလိုx{1037}… “မမ–မမx{103C}တင္ မ မx{103C}တဲx{1037}ေလ” ဆိုေတာ.. “့မx{103C}တာေပါ့ကာ” ဆိုၿပီးၾကမ္းပင္ေပၚ ထိုငကာ ဘိုဘိုလီးကို ငုံခဲစုပ္ေတာ့သည္။ ဘိုဘိုကၿပီးသားမာစိုx{1037}လိုx{1037} ဆဲထူၿပီး တင္ေမအိထမီကို ခၽတာ ဘာဂာကိုင္းေပးလိုကည္။ တင္ေမအိက ေပါငားၿပီးေကာ့ထားကာ တအင္းအင္း တိုးတိုး ေလး ညီးေနသည္။ ဘိုဘိုက ေစာကိကို လာနဲx{1037}ကေလာိုးေတာ့ တင္ေမအိ ဒူးက x{1039}x{100B}တ္x{1039}x{100B}တလာသညိုx{1037} ၾကမ္းပင္ေပၚ ပကကန္ အိပ္ေပးလိုကည္။ တင္ေမအိေစာကုတ္ေဘးသား ပါးပါးေလးေတကို x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းနဲx{1037} ညx{103B}ပဲေပးေတာ့ ခါးေကာ့ၿပီး.. “အားလားလား” ဆိုခါယမ္းသားသည္။
ဘိုဘိုက… ”ေကာင္းလား” လိုx{1037}ေမးေတာ့ မဆိုင္းမတ ေခါင္းညိမ့ေနသည္။ ဘိုဘိုက ဘာဂာကိုငင္း ညီအစx{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံး စား ရလိုx{1037} ပီတိဖစ္ေနသည္။ တင္ေမအိက ဘိုဘိုကို ၾကမ္းပင္ေပၚတန္းလဲၿပီး အေပၚကေန တကေဆာင့္ေပးသည္။ တင္ေမအိ အေတာ္ ထန္ေနေတာ့ ေဆာင့က ညငာမx{103C} မရိပါ။ ဘာဂာအစမ္းေၾကာင့္ ခနေလးလိုးx{101B}ုံနဲx{1037} တင္ေမအိၿပီးသားၿပီး ဘိုဘိုကိုယ္ေပၚ ေမာက္ ကလာခဲ့သည္။ တx{101B}x{103E}ီးx{101B}x{103E}ီးညီးေနရာက ခနအၾကာမာေတာ့… “မင္း တိုx{1037}ညီအစx{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံးနဲx{1037} ၿပိဳငူလိုးခငား” လိုx{1037}ေမးသည္။ ဘိုဘိုက ”ရကရာx{1039}x{101C}ကီး” ဆိုေတာ့… “ငါတိုx{1037}မိန္းခေလးကေတာင္- မရကာ–မင္းက ရကယ္ေပါ့” လိုx{1037}ေပာလိုx{1037} ဘိုဘိုက… “ေမ ဖဴက လကံပါ့မလား” ေမးေတာ့ တင္ေမအိက “ငါစည္းx{101B}ုံးၾကည့ယ္–အဆင္ေပမာပါ” လိုx{1037}ေပာသည္။ ထိုညက တင္ေမအိနဲx{1037}ဘို ဘို မိုးလင္းခါနီးအထိ လိုဖစ္ၿပီး ေလးနာရီခဲမ ဘိုဘိုအိမနဲ့သည္။
ညတိုင္း ေမဖဴကို ၿခံထဲမာလိုးၿပီး တင္ေမအိကို အိမ္းခန္းထဲမာ လိုးလာတာ တစတ္ေမာက္ေနx{1037}ညမာ … “ကိုကိုက မမနဲx{1037}လည္း– ဖစ္ေနတယို” လိုx{1037} ေမဖဴက ေမးလာေတာ့သည္။ ဘိုဘိုလည္း ညာမရတဲ့အဆုံး ေခါင္းညိမ့ရေတာ့သည္။ ေမဖဴက ေလေအး ေအးနဲx{1037}… “မမက သုံးေယာကုံၿပီး– လိုးခငိုx{1037}တဲ့–ရကရာx{1039}x{101C}ကီးေနာ္ ခစစ္” ဆိုရီၿပီးေပာေတာ့ မတင္ေမအိဘဲ စည္းx{101B}ုံးေရး ေကာင္းတာလား ညီအစx{1014}x{103D}စ္ေယာက္ ညx{103B}ိဘဲထားတာလားဆိုတာ ဘိုဘိုစဥ္းစားမရ ဖစာ… “မရကါနဲx{1037} ေမဖဴရယ္– အသစဆန္း–ဖစာေပါ့” ဆိုေတာ့ ေမဖဴေနာကကို ထကားၿပီး ဘိုဘိုလည္း ပဴတင္းေပါက္ ေကာငိုကည္။ ဘိုဘို အိမဲအေရာက္ ေမဖဴလည္း ေစ့ထားတဲ့တံခါးကို တန္းဝငာကာ တံခါးကို ဂကိုးေနသည္။ မတင္ေမအိကေတာ့ ကုတင္ ေပၚမာ ဖုန္းထဲကေအာကားကို ၾကည့္ေနသည္။ ေမဖဴက ဘိုဘိုကိုေပးဖက္ၿပီး ကစငဲရင္း လီးx{1039}x{101C}ကီးကိုကိုငေနသည္။ တင္ေမ အိက… “မင္းက– ေမဖဴကို– ဘာဂာကို ေပးေနတာကို-မမၾကည့ငယ္” လိုx{1037}လမ္းေပာသည္။ ေမဖဴအဝတ္ေတကိုဘိုဘိုက အကုနုံးခၽတ္ေတာ့ ေမဖဴရက္ေနသည္။ ေမဖဴအရကကာေအာင္ ဘိုဘိုက သူx{1037}အဝတ္ေတပါ ခၽတိုကည္။ တင္ေမအိ ကေတာ့ ေတာငတ္ၿပီးရမ္းေနတဲ့ ဘိုဘိုလီးကိုၾကည့င္း ကုတငိေပၚမာထိုငာ အဝတ္ေတခၽတ္ေနသည္။ ဘိုဘိုက ေမဖဴx{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတနဲx{1037} ေစာကုတို ခုမမငူးလိုx{1037} ေသခာစိုက္ၾကည့္ေနသည္။
“ရကယ္ ကိုကိုရယ္–ၾကည့ေနနဲx{1037}ကာ” လိုx{1037}ေပာသည္။ ဘိုဘိုက ထိုငုံကို ကုတငားေx{101B}x{103E}x{1037}ၿပီး ေမဖဴကို ထိုငိုင္းလိုကည္။ ၿပီး ေခx{1014}x{103D}စ္ေခာင္းပါ တငိုင္းၿပီး ထိုငိုင္းေတာ့ ေမဖဴရက္ေနသည္။ ဘိုဘိုက လကဲx{1037}ထဲ့ေဆာင့ာဘဲခံဘူးလိုx{1037} ဘာဂာအမx{103C}တံရမာကို x{101B}ံေနသည္။ ေပါင္ၿဖဲထားတဲ့ ေမဖဴေစာကုတာကေတာ့ ေစာကည္ေတက တဲခိုေနရာပါၿပီ။ ေစာက္ေမx{103E}းပါးပါးေလးေအာက ေစာကိေလးကို ဘိုဘိုလာနဲတိုx{1037}ေတာ့… “အမေလး– တကိုယုံးယားသားတယ္–ကိုကိုရယ္” ဆိုထိုငုံေပၚကေန ဖငစက္ x{1039}x{101E}ကသားသည္။ ဘိုဘိုက လာနဲx{1037}ေစာကုတကဲေၾကာင္းကို ထိုးယက္ေတာ့ “အီးဟီး” ဖငပ္x{1039}x{101E}ကၿပီး ခါးပါေကာ့သားသည္။ တင္ ေမအိက ၾကမ္းပင္ေပၚထိုင္ေနတဲ့ ဘိုဘိုေနာကာထိုင္ၿပီး လီးx{1039}x{101C}ကီးကိုကိုငာ ေကာကုန္းx{1039}x{101C}ကီးကို လာနဲx{1037}ယကင္း ေဖးေဖးခင္း ဂ င္းထုေပးေနသည္။ ဘိုဘိုလာက ေဖးရာကေနမန္ၿပီး ေမဖဴေစာကုတို ပင့က္ေပးေနသည္။ တင္ေမအိက ေမဖဴထိုင္ေနတဲ့ ထိုငုံေနာကကေန ေခါင္းလိဳဝင္ၿပီး ဘိုဘိုx{1037}လီးကို စုပ္ေပးေနပနည္။ ေမဖဴေစာကည္ေတနဲx{1037} ဘိုဘိုx{1037}တံေတးေတေရာၿပီး တင္ ေမအိေကာေပၚ ကသားသည္။ တင္ေမအိအတက္ ဒါဟာ x{101B}ံစရာမဟုတဲ ဖီးလိုတက္ေစခဲ့သည္။ တင္ေမအိကလီးကို အာေခါင္ ထဲထိ ထိုးထဲ့ၿပီးမ ေဖးေဖးခင္း ပနဲထုတ္ေနေတာ့ ေမဖဴကို ဘာဂာကိုင္ေနတဲ့ ဘိုဘိုလည္း ဖီးလကာ ေမဖဴေစာကုတ္ x{1039}x{101C}ကီးကို လာနဲx{1037}ဖိၿပီး ဆဲယကိလိုကည္။
“အမေလး ကိုကိုရယ္–ေမဖဴ ကလီဇာေတထဲကေတာင္ –ယားသားတယ္–အဟင့င့္” ဆို ဘိုဘိုေခါင္းကို အတင္းတန္း ထားသည္။ တင္ေမအိက အာေခါငထိ လီးကိုထိုးသင္းေလ ဘိုဘိုက ဖိယက္ေလနဲx{1037}… “အားကိုကို–ေမဖဴေကာင္းသားၿပီ” လိုx{1037} ေပာေနသည္။ ဒါx{101B}ိုကာတင္ေမအိက ေနာကန္ေခါင္းလိဳထကားၿပီး… “မမ–အမx{103C}တံမဲ့–အလည့္” လိုx{1037} ေမဖဴကိုေပာ ေတာ့ ေမဖဴထိုငုံကေန ဖယိုကည္။ တင္ေမအိထိုငုံေပၚကို ဒူးေကးတင္ၿပီး ဖငုန္းေပးလိုကည္။ ဘိုဘိုက ထိုငx{103C}တရ လိုx{1037} မတတပါးကိုငာ ဖင္x{1014}x{103D}စုံးၾကား ပဴထက္ ေနတဲ့တင္ေမအိရဲx{1037} ေစာကုတ္ေဖါင္းဖါင္းေလးကို လာနဲx{1037}ယကိုက္ ထိုးေမx{103E} လိုက္ လုပင္း စအိုဝေလးပါ လာနဲx{1037}ပတဲေပးလိုကည္။ တင္ေမအိလည္း x{101B}x{103E}ီးx{101B}x{103E}ီးနဲx{1037}ညီးေနရင္း ေအာကားထဲက ဘိုမေတလို ဖငါ အလိုးခံၾကည့ငိတ္ေပါကားသည္။ ေမဖဴက ဘာလုပမန္းမသိဘဲ သူတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာက္ၾကား ေဘးကေန ရပ္ၾကည့္ေနလိုx{1037} ဘိုဘို က ေမဖဴx{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကို လည့ိုx{1037}ရင္း တင္ေမအိေစာကတဲ လကိုးထဲ့ကာ ေမx{103E}ေပးေနသည္။ တအားထန္ေနရာတဲ့ တင္ေမအိက…
“ေမာင္ေလးရယ္–ဖငဲထိုးထဲ့–ဖငဲထိုးထဲ့” ဆိုလိုx{1037} ဘိုဘိုလကလယဆုံး ဖငဲထိုးထဲ့လိုကည္။ “အမေလး–နာသလို လို– ေကာင္းသလိုလိုကာ” ဆိုေပာသည္။ ေမဖဴကေတာ့ သူအစကို အံ့ေအာၿပီးၾကည့င္း x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေပၚက ဘိုဘိုလာေၾကာင့္ အရသာ ေတx{1037}ေနသည္။ တင္ေမအိက ဖငဲက ေဆာင့္ေပးေနတဲ့လကို စိတုစည္းၿပီး အရသာခံၾကည့္ေနသည္။ “ေမာင္ေလး– လကုတ္ၿပီး– လီးထဲ့ၾကည့ာ” လိုx{1037}ေပာလာသည္။ ဘိုဘိုခါးကိုမတ္ၿပီး တင္ေမအိဖငမာ လီးေတ့ကာ ေဖးေဖးခင္းထိုး သင္း လိုကည္။ လီးတဝက္ေလာကဝငာ… “မရဘူး မရဘူး–ပနုတ္ေတာ့” လိုx{1037}ေပာၿပီး ထမီရငားဝတာ အိမာကို ေပး ေတာ့သည္။ ဘိုဘိုက ေမဖဴကိုကုတင္ေစာင္းမာ ပကကိုးေပးေနသည္။ “ကိုကိုရယ္–ေကာင္းလိုကာကာ–ကိုကိုေရာ ေကာင္းရဲx{1037}လားဟင္– မမနဲx{1037}ေမဖဴ ဘယူက လိုးလိုx{1037}ပိုေကာင္းလဲဟင္–ကိုကို ေမဖဴကို ပစထားနဲx{1037}ေနာ္– ေမဖဴ ကိုကိုx{1037}ကို တကယ္ ခစာပါ ကိုကိုရယ္– ကိုကိုနဲx{1037} ေမဖဴမခဲx{1014}x{103D}ိုငိုx{1037}–မမေပာတာကို– လိုက္ေလာလိုကာပါ–အဟင့င့္– လိုးပါ ကိုကိုရယ္– ကိုကို ေကနပဲ့အထိ– ေမဖဴကိုလိုးပါ–ကိုကိုစလိုးတဲ့ေနx{1037}ကေလ– ေမဖဴေသးေတာင္ ထကယိလား ကိုကိုရယ္–ဝီးေကာင္းလိုက္ တာ” ဆို ညီးတားကာ ေပာေနသည္။ ထိုစဥ္ တင္ေမအိပနငာၿပီး ဘိုဘိုနဲx{1037}ေမဖဴ လိုးေနတာကိုၾကည့င္း ဖီးလူေနရာသည္။
“ေမာင္ေလး–မမအတက္ ခနုံးေနာ္” လိုx{1037} ေပာလိုက္ေသးသည္။ ဘိုဘိုက တင္ေမအိကို အနားေခၚၿပီး ဖငုန္းခိုင္းကာ ေမဖဴ ေစာကုတဲက လီးကိုထုတိုx{1037} လိုးေပးေနပနည္။ “အဟင့င့္-ေမာင္ေလးရယ္” ဆိုအရသာေတx{1037}သားသည္။ ေမဖဴခမာမာ ေတာ့ ဘိုဘိုနဲx{1037} တင္ေမအိလိုးေနတာကို ၾကည့င္း ေစာကိေလးကို လကဲx{1037}ပတာ အရသာခံေနေလသည္။ “ေမာင္ေလးေရ–မန္ မန္ေလးလုပ္–မမေကာင္းေနၿပီကာ” ဆို တင္ေမအိ ကာမအရသာအေပၚ ခံစားေနရမx{103C} သx{100F}x{1039}x{100D}နိုၾကည့င္း ေမဖဴလည္း စိတ္ေတ ပိုx{1039}x{101E}ကေနရာသည္။ “အီး ဆို အသံရည္x{1039}x{101C}ကီး ညီးကာ တင္ေမအိ ပန္းတိုငငားရာေပသည္။ ဒါေၾကာင့္ ဘိုဘိုက ေမဖဴကို တလည့ နိုးေပးလိုက္ေတာ့သည္။ တင္ေမအိတစ္ေယာက္ ကုတင္ေပၚတကာ အနားယူေနသည္။ ဒီပဲကိုစီစဥူ တင္ေမအိ ညိမသား လိုx{1037} ဘိုဘိုက တင္ေမအိကို ေမဖဴပိုေကာင္းေအာင္ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတစိုx{1037}ေပးဘိုx{1037} ေပာလိုကည္။ ေမဖဴခမာမာေတာ့ အလိုးလည္းခံေနရသလို သူx{1037}အမစင္ေမအိရဲx{1037} x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတစိုx{1037}ေပးခံရမx{103C}ေၾကာင့္ ပိုေကာင္းတဲ့ ကာမအရသာထူးကို ခံစားေနရေလသည္။
ဘိုဘိုက ဖငုန္းၿပီးx{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}ေပးေနတဲ့ တင္ေမအိရဲx{1037} ေစာကိကို လကဲx{1037}လမ္းၿပီး ပတ္ေပးလာလိုx{1037} တင္ေမအိေပါငားေပးလိုကည္။ ၿပီး ေမဖဴကိုဘဲ ေသခာလိုးေပးလိုကိုx{1037} ေပာသည္။ “ကိုကိုရယ္–အရမ္းခစယ္–ကိုကိုx{1037}ကို ေမဖဴအရမ္းခစယ္– အမေလး ကိုကိုရယ္–ေမဖဴကို ကိုကိုခစါေနာ္” လိုx{1037} ေမဖဴတတတတ္ေပာရင္း ေမာဟိုက္ေနရာသည္။ တင္ေမအိကလည္း ဘိုဘိုခိုင္း သလို ေမဖဴရဲx{1037}x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကို လာနဲx{1037}ဆကိုက္ ယကိုက္ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးကို ကိုကိုကဲx{1037} လုပ္ေပးေနသည္။ “အား–ကိုကိုေတာ္ၿပီ ကာ–ေမဖဴရၿပီ” လိုx{1037} ေပာၿပီးတားေနသည္။ ဘိုဘိုက တင္ေမအိကို ကုတင္ေပၚကဆဲခကာ ၾကမ္းပင္ေပၚ ေလးဘကုန္း ခိုင္းသည္။ တင္ေမအိက… “ေမာင္ေလး–ဖငို မလုပဲx{1037}ေနာ္–မမ–မေကာင္းဘူး သိလား” ဆိုလည့္ေပာသည္။ ဘိုဘိုက ေခါင္းညိ မ့ၿပီး တင္ေမအိေစာကုတဲ လီးထိုးထဲ့ကာ တရၾကမ္းေဆာင့္ေတာ့သည္။ ေမဖဴက ထလာၿပီး သူအစx{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကို လကဲx{1037}ပတ္ ကလိေပးေနသည္။ တင္ေမအိ တအားေကာင္းလာေတာ့ ေနာကန္ေတာင္ ေဆာင့္ေပးလာပနည္။ “မမ–ကၽန္ေတာ္ၿပီးေတာ့ မယ္” ဆိုေတာ့ တင္ေမအိက “အင္း” လိုx{1037}ပန္ေပာသညိ။ ဘတပတပဲx{1037} ဘိုဘိုx{1037}လီးရည္ေတ တင္ေမအိေစာကုတဲ ပန္းဝင္ သားေတာ့သည္။
ဒီလိုနဲx{1037} ေမဖဴနဲx{1037}ဘိုဘိုတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ဦး မိဘေတကို ဖင့္ေပာၿပီး လကပစဲ့သည္။ တင္ေမအိက ေမဖဴနဲx{1037} ဘိုဘိုကို အရမ္းစိတိုးသား သည္။ ဒါကိုသိတဲ့ ေမဖဴက တင္ေမအိကို အခန္းထဲဆဲေခၚလာၿပီး ဘိုဘိုရငငဲ တန္းပိုx{1037}လိုကည္။ ၿပီး.. “မမက အx{1039}x{101C}ကီးဆို ေတာ့–ညီမက ဦးစားေပးတယ္” လိုx{1037} ေပာသည္။ ဘိုဘိုလည္း တင္ေမအိ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတကို အားပါးတရ စုပမ္းရင္း…. “မမရယ္– ေမဖဴေရာ ကေနာ္ေရာ–ကိုအရငိုဘဲ ခစါ– မမအလိုးခံခငငည္း–ေမာင္ေလး လိုးေပးပါ့မယ္” လိုx{1037}ေပာသည္။ တင္ေမအိ က ဘိုဘိုရငငဲ ေခါင္းေလးထိုးဝငာ.. “ေမဖဴရယ္–ဒါမမ — ေနာကုံးပါ–ေနာကို ညီမေလးတိုx{1037}ကို–မေx{1014}x{103D}ာင့က္ေတာ့ပါ ဘူး”လိုx{1037} ေပာလာသည္။ ေမဖဴက “မမ–စိတေကာင္းမဖစါနဲx{1037}” လိုx{1037}ေပာၿပီး တင္ေမအိအဝတ္ေတကို ခၽတ္ေပးလိုကည္။ အဲ့ဒီ ညက တင္ေမအိကို ဘိုဘိုအရငိုဘဲ ဘာဂာကိုငာ ေကနပညထိ ဆဲေပးၿပီးမ ေမဖဴကို ဆဲေပးလိုကည္။ မတင္ေမအိ လည္း ကိုထူးဆိုသူနဲx{1037} လကပ္ၿပီး အိမဲဆင္းသားသည္။ ေမဖဴကေလးေမးလိုx{1037} ေဆးx{101B}ုံေပၚေရာက္ေနတဲ့တစက္ မတင္ေမအိ အိမ္ မာလာအိပစားသည္။ သူတိုx{1037}အေဖနဲx{1037} အေမက တရားစခန္းဝင္ေနၿပီး ဘိုဘိုေဆးx{101B}ုံကအပန္ ေနာကလိုx{1037} အိမာေစာင့္ ရင္း အိပစားတာဖစည္။ ဘိုဘိုတိုx{1037}လငယားက အရငူေနခဲ့တဲ့ အခန္းေလးမာ အိပာကို အတိတိုေတးရင္း သတိရ ေနသည္။ ဒါေၾကာင့္ သူမိဘေတရဲx{1037} ကုတင္ေပၚမာ လူးလိမ့င္း အိပေပာ္x{1014}x{103D}ိုင္ ဖစ္ေနသည္။ ဘိုဘိုလည္း သူx{1037}လိုေနရာမာဘဲလိုx{1037} ေတး ေနမိသည္။ သူx{1037}အေတးအဆုံးမာဘဲ…
“မမ–မမ” ဆို ဘိုဘိုတံခါးလာေခါကံကို ၾကားရသည္။ တင္ေမအိတံခါးနားကပ္ၿပီး… “မသင့္ေတာါဘူး ေမာင္ေလးရယ္” လိုx{1037} ေပာလိုကည္။ဘိုဘိုက “ခနေလးပါ–အိပရလိုx{1037}–စကားေပာရေအာငါ” လိုx{1037}ထပ္ေပာေတာ့ တင္ေမအိ တံခါးဂကင့္ ေပးလိုကည္။ ဘိုဘိုက ဝငာလာခင္း တင္ေမအိကို အတင္းဖကာ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို စုပိုx{1037}လုပ္ေတာ့ တင္ေမအိ အတင္းx{101B}ုန္းရင္း ညင္းေနသည္။ ဘိုဘိုကို အားခင္းမယဥ္x{1014}x{103D}ိုငဲ တင္ေမအိသကင္းခကာ အရx{103C}ံးေပးရေတာ့သည္။ ဘိုဘိုx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတကို သူပနမ္း ရင္း ဘိုဘိုနဲx{1037}စလိုးခဲ့တဲ့ေနx{1037}ကလိုဘဲ ရင္ေတ ခုန္ေနရာသည္။ ဘိုဘိုရဲx{1037} ပတပိုငယx{103C}ေၾကာင့္ တခဏအတင္း စိတါလာ ေတာ့သည္။ တင္ေမအိလက အလိုလို ဘိုဘိုလီးဆီ ေရာကားၿပီး ဂင္းထုေပးေနမိေတာ့သည္။ ၿပီးဘိုဘိုလကို ဆဲယူကာ သူx{1037} ေပါငဆီ ပိုx{1037}ေပးလိုကည္။
“ဘိုဘိုရယ္ မင္းတအားဆိုးတယ္–မမကို မင္းအx{1014}x{103D}ိုငင့ယ္ေနာ္ ” လိုx{1037} တင္ေမအိက ေပာလိုကည္။ ဘိုဘိုက.. “မမက– ကၽန္ေတာို– အရငခဲ့တာ–မဟုတူးလား” ဆိုကာ တင္ေမအိအလိုက ေပါင္ၾကားကို ပတ္ေပးရင္း အနမ္းေတေခၽေနသည္။ “လူဆိုးေလး–မမ-မေနx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ပါဘူးကာ” လိုx{1037}တင္ေမအိေပာလိုက္ၿပီး ပါးစပို အတင္းဟကာ ဘိုဘိုx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းx{1014}x{103D}စx{103E}ာလုံးကို စုပ္ နမ္းပစင္း ပုဆိုးေပၚကေန လီးx{1039}x{101C}ကီး အတင္းဖစx{103B}စ္ေနပန္ေတာ့သည္။ ဘိုဘိုက တင္ေမအိထမီကို ခၽတၿပီး ေစာကုတို ဖဖ ေလးပတ္ေပးေတာ့ ေစာကည္ေတ x{101B}x{103E}ဲကလာေတာ့သည္။ “အို–အို–ေမာင္ေလးရယ္– အဟင့င့္-အီး–ဟူး–တအားေကာင္းတာ ဘဲကာ”ဆိုၿပီး ဘိုဘိုx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းထဲ လာကိုအတင္းထိုးသင္း ကလိေပးေနသည္။ ဘိုဘိုက သူလုပ္ေလ့လုပရိသလို ၾကမ္းပငက္ ထိုင္ၿပီး ဘာဂာကိုင္ေတာ့သည္။ “အမေလး–ေမာင္ေလးရယ”္ ဆို ေကာေကာ့သားေလသည္။ ဘိုဘိုက လာနဲx{1037}ေစာကုတို ဝိုကကိုက္ ပင့ကိုက္ တဆတတိုးလိုကဲx{1037} ဘာဂာအစမ္းေတ ပလိုက္ေတာ့… “အီးဟီးယီး– x{101B}x{103E}ီး-ကၽတၽတ္ ေကာင္းလိုကာ–ေမာင္ေလးရာ” ဆို အတင္ေကာ့ထားေပးသည္။ ဘိုဘိုဘာဂာကို တာရညခံx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့လိုx{1037} တင္ေမအိ အတင္း ခါးကုန္းၿပီး x{101B}ုံးထကာ ေသးထကေတာ့မာမိုx{1037} အိမာဆီ ေပးေလသည္။ ပန္ေရာကာေတာ့.. “ေမာင္ေလးရယ္–မမ–မင္း ဘာဂာကို–အရမ္းဆဲေနၿပီ– အိမလူက မင္းေလာက္–မေကာင္းဘူးကာ” လိုx{1037} တင္ေမအိဝနံလာသည္။ ၿပီးဘိုဘိုလီးx{1039}x{101C}ကီးကို ငုံၿပီး ပုေလကိုင္ေပးေတာ့သည္။
“အ-အ–မမပုေလကိုလည္း–ေမာင္ေလးစဲပါတယ္–မမရယီး” ဆိုလိုကည္။ ဘိုဘိုက တင္ေမအိကိုနံရံမာ လက္ေထာကိုင္းၿပီး ကုန္းခိုင္းလိုကည္။ ေနာက ပဴထက္ေနတဲ့ေစာကုတကို လီးနဲx{1037}ေထာကားၿပီး တင္ေမအိခါးx{1014}x{103D}စကို ကိုငာ “ဗစ္” ကနဲ ေဆာင့င္းလိုကည္။ “အီးဟီး-အရမ္းမၾကမ္းနဲx{1037}ကာ–အူး” ဆို တင္ေမအိေစာကုတဲက တစက္ေအာင့ားလိုx{1037} ေပာ လိုကည္။ ဘိုဘိုက သတိထားၿပီး ပုံမန္ေလးေဆာင့္ေပးေနသည္။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကို လမ္းကိုင္ၿပီး နယ္ေပးလိုက္ေသးသည္။ “ေမာင္ေလး ရယ္–ေကာင္းလာၿပီကာ–ခပကက္ေလးေဆာင့ါ— အူးx{101B}x{103E}ီး” နဲx{1037}ညီးေနရာသည္။ ဘိုဘိုကဒူးထပ္x{1039}x{100B}x{103E}တ္ၿပီး ေအာကေန လန္ ထိုးေဆာင့ိုကည္။ “အီးငီး–မမၿပီးေနၿပီ–အီးဟီး–အီးးးးးး” ဆို တင္ေမအိတကိုယုံး တုံေနသည္။ ဘိုဘိုလည္း ဖဴမ ေနx{1037}ေစ့လေစ့မိုx{1037} မလိုးရလိုx{1037} စိတ ထိန္းမထားx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘဲ ၿပီးသားေတာ့သည္။ ကုတင္ေပၚမာ x{1014}x{103D}စ္ဦးဖကိုင္ေနရင္း ဘိုဘိုက.. “မမ ကို ေမးစရာအေx{1039}x{101E}ကးရိေနေသးတယ္” လိုx{1037} ဘိုဘိုကေပာေတာ့ တင္ေမအိက ေမးဆိုတဲ့သေဘာနဲx{1037} ေမးေငါ့ပသည္။
“မမနဲx{1037}စလုပစဲ့ေနx{1037}က–ဖုန္းထဲက ေအာကားၾကည့င္း–မမကိုယ့ာသာ လုပုံးကေလ– ၿပီးသားေတာ့– ေကာင္းလိုကာ– ဘိုဘိုရယိုx{1037} ေပာတာေလ” လိုx{1037}ေမးလိုကည္။ တင္ေမအိက “ခစစ္–ဒါလား–မမကို မင္းလိုးေပးတယိုx{1037}–စိတန္းၿပီးလုပ္ တာ” လိုx{1037}ရီၿပီး ပန္ေပာသည္။ ဘိုဘိုက “မမက–အဲ့ဒီထဲက–စိတူးနဲx{1037}–ကေနာ့လိုးကို–ခံေနတာေပါ့ေလ” ဆိုေတာ့ ၿပဳံးၿပီးလီး ကို ဖမ္းဆုတိုငင္း ေခါင္းညိမ့သည္။ ေနာကင္ေမလတ.. “မမက–မင္းနဲx{1037}ေမဖဴ–x{1039}x{101C}ကိဳက္ေနတာကို မသိေတာ့–မင္းကို တဖကတ္–ေx{1039}x{101E}ကေနတာေလ” လိုx{1037} ေပာသည္။ ဒါေၾကာင့္ “မမ–ကိုယ့ာသာကိုယ္–လုပိုင္း ေမာင္ေလးလိုးတယ္–လိုx{1037} စိတူ ယဥုပာေပါ့”လိုx{1037}ဆက္ေပာသည္။ ဘိုဘိုရငဲ အၾကငာေတဝင္ၿပီး တင္ေမအိပါးေလးကို x{101B}x{103E}တနဲ နမ္းလိုကည္။ တင္ေမ အိက… “ေမဖဴကို– သုံးေယာကတူေနဘိုx{1037}–စည္းx{101B}ုံးတာေကာ — သိခင္ေသးလား” လိုx{1037} ဆက္ေမးသည္။ ဘိုဘိုေခါင္းညိမ့ လိုကည္။ တင္ေမအိက.. “မမ–ဖုန္းထဲက–ေအာကားေတ ပလိုကယ္–သူစိတငားေနတုံး–ငါနဲx{1037}ဘိုဘို အဲ့လိုလိုးတာလိုx{1037}– ေပာေတာ့– သူအံ့ေအာသားတယ္–သူက မင္းနဲx{1037}x{1039}x{101C}ကိဳက္ေနတယိုx{1037}–လုံးဝ မေပာဘူး–ဒါနဲx{1037}မမက– အမိဳးသမီးx{1014}x{103D}စ္ေယာကဲx{1037}- အမိဳးသားတစ္ေယာကဲ–လိုးတဲ့ကားေတပၿပီး–ဘိုဘိုကို စည္းx{101B}ုံးၾကည့ယ္–ညီမလည္း x{1039}x{101C}ကဳံဘူးေအာငိုx{1037}–ေပာေတာ့–သူ စဥ္းစားအုံးမယဲ့ — မမဘဲမိုx{1037} အားနားတယဲ့ေလ- ေနာကုံးရက္ေလာက–သူစမ္းၾကည့ယ္ ေပာတယ္– အဲ့ဒီကမ– မမက မင္းနဲx{1037}သူ အိမ္ေဘးမာ ညတိုင္းလိုးတာ-ေတx{1037}တယိုx{1037} ေပာလိုကယ္–သူလနx{1037}ားၿပီး ဒီည–သုံးေယာကုံမယိုx{1037}–ေပာလာတာ က” ဆိုရင္းပသည္။
ဘိုဘိုက “မမက စည္းx{101B}ုံးေရးေကာင္းတယိုx{1037}” ေပာၿပီးဖကာ ေနာကိုလဲခၿပီး ကစငဲေနလိုကည္။ တင္ေမအိက… “ဒီည အတူအိပယ္–မမကိုထပုပ္ေပးအုံးေနာ္” ဆို အိမာမာေရသားေဆးၿပီး သနx{1037}ငိုကည္။ ဘိုဘိုလည္း သူx{1037}လီးကို ဆပာနဲx{1037} ပတ္ေဆးလိုကည္။ ကုတင္ေပၚမာ x{1014}x{103D}စ္ဦးလုံးေထးေနၿပီး ပတပ္ေနၾကသည္။ ဘိုဘိုက တင္ေမအိx{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံေတကို လာနဲx{1037} ယက္ၿပီး x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးကို မနာ့တနာကိုကာေပးေတာ့ ဖီးလက္ၿပီး x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးမာလာသည္။ တx{101B}x{103E}ီးx{101B}x{103E}ီးညီးရင္း ဘိုဘိုလီး ကို တင္ေမအိလကဲx{1037} ဖစx{103B}စ္ေပးလာသည္။ ဘိုဘိုက လကဆစဲ ေစာကဖုတဲသင္းၿပီး ပတ္ေပးေနလိုကည္။ ေစာကည္ ေတနဲx{1037} ခပ္ေခာေခာေလးပတင္း ေစာကည္ေတ ပိုထကာသည္။ “ေမာင္ေလးရယ္-အရမ္းမပတဲx{1037}ေနာ္” လိုx{1037}ေပာၿပီး ဘိုဘို နားေပါကဲ လာေလးနဲx{1037} ထိုးထိုးေပးေနသည္။ x{1014}x{103D}စ္ေယာကပနလနက္ၿပီး တင္ေမအိက ဘိုဘိုေပါင္ၾကားထဲ ေပါငထိုးထဲ့ လိုကည္။ သူx{1037}ေပါငို ဘိုဘိုလီးေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037}ကပာ ဖီးလူေနသည္။
“ေမာင္ေလး–ေမဖဴကို–လိုးတဲ့ေနx{1037}တိုင္း–မမေခာင္းတာ–သိလားလိုx{1037}” ေပာေတာ့ “ကေနာိသားဘဲ– ေမဖဴသာ မသိတာ– ေခာင္းၿပီးလုပာ မဟုတား” ဆိုေတာ့ “ဟိဟိ ေနx{1014}x{103D}ိုငာတဲ့လား- သူၿပီးလိုx{1037} မမအလဲx{1037}ေရာကိုင္း– ဘတတဲx{1037}္–ငါးခက္ ေလာက္–ေဆာင့ငို-မမၿပီးတာေလကာ” ဆို ကေလးေလးတစ္ေယာကို ဝနံၿပီး ဘိုဘိုပါးကို x{101B}x{103E}တနဲ နမ္းလိုကည္။ ဘို ဘိုက.. “မမဖငဲ လီးထဲ့တဲ့ေနx{1037}ကေကာ–ဘာလိုx{1037} ထက္ေပးတာလဲ” လိုx{1037}ေမးလိုကည္။ တင္ေမအိ ခီခီနဲx{1037}ရယ္ၿပီး “အီးပါခငာ လိုx{1037}–ေပးတာေလ” လိုx{1037}ေပာသည္။ ဘိုဘိုက ဖကားရင္း x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးေတကို ကိုငေပးေနသည္။ “ေရာ့ စိုx{1037}” ဆိုၿပီး ဘိုဘို ပါးစပားx{1014}x{103D}ိုx{1037}ကို တိုးေပးလိုကည္။ ဘိုဘိုက တx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတဲx{1037}စိုx{1037}ေနသည္။ ၿပီးခနလx{103E}တာ ဘိုဘိုက… “မမက–ဘာဂာဆဲေပးရင္–တ အားထနာေရာေနာ္” ဆိုေတာ့ “မင္းမိန္းမ ေမဖဴေရာ” လိုx{1037} ပန္ေမးလိုx{1037} ဘိုဘိုက “သူလည္း အတူတူဘဲ” လိုx{1037}ေပာသည္။ တင္ေမအိ က”မိန္းမတိုင္း–မx{1039}x{101C}ကိဳကဲ့သူ မရိပါဘူးကာ” လိုx{1037} ဆက္ေပာသည္။ ဘိုဘိုက “မမဖုန္းထဲမာ–ေအာကားေတ–ရိေသးလား” ဆို ေတာ့ “့ကိုမိဳးနဲx{1037}လကထပငတည္းက–ဖကိုကာေလ” လိုx{1037}ေပာသည္။ တင္ေမအိကဘဲ လီးကို စေနရင္း… “ေမာင္ ေလး–လာေနၿပီ–စၾကရေအာင္” ဆို ဘိုဘိုလီးကိုပါးစပဲထဲ့ကာ စုပ္ေတာ့သည္။ ဘိုဘိုက တင္ေမအိကို ဖငပန္ေခါင္းတပန္ လဲခိုင္းၿပီးေပါင္ၾကားထဲ ေခါင္းဝငာ ဘာဂာပနိုင္ေပးသည္။ “ေမာင္ေလးဖဖေလးဘဲ လုပ္ေနာ”္ လိုx{1037} တင္ေမအိေပာလိုက္ၿပီး လီးပနုပည္။ တင္ေမအိကို ဘာဂာကိုင္ၿပီး လိုးလာတာၾကာေပမဲ့ ခုတခါ ဘာဂာကိုင သတိထားမိတာက ေဘး x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားေပၚက မဲx{1037}x{1014}x{103D}စုံးဖစည္။ ဘိုဘိုဖတူးတဲ့ ကာမရတx{1039}x{1011}ကမ္းမာ အဲ့လိုမိနးမေတက ဏာအလန္x{1039}x{101C}ကီးတယိုတာ ေတး ၿပီး တင္ေမအိက အၿမဲဖငိုေနမ ေနတတာ ဒါေၾကာင့ိုx{1037} ဘိုဘိုေတးမိေတာ့သည္။
“ေတာ္ ၿပီကာ–တကုပ္ေတာ”့ လိုx{1037} တင္ေမအိက ေတာင္းဆိုလိုကည္။ ဘိုဘိုက တကၿပီး ေညx{103B}ာင့္ေတာ့သည္။ “အအ– ကိုယ္ေတာ္ေလး–မၾကမ္းနဲx{1037}–မၾကမ္းနဲx{1037}” ဆိုတားေနပနည္။ တင္ေမအိလူးလနx{1037}င္း ေဘးတိုကေနအထားဖစားသည္။ ေခ တဖက ေမx{103E}x{1037}ယာေပၚမာေကးၿပီး ကနဘကို ဘိုဘိုက တေစာင္းထမ္းလိုးတဲ့ ပုံစံဖစည္။ “အမေလးေလး–ဖိ ဆဲပါသားပါ လား–အိုx{1037}ဟိုး” ဆိုတင္ေမအိပါးစပ္ေလးဟကာ အရသာေတx{1037}ေနသည္။ “အီးးးၿပီးၿပီ” ဆိုတင္ေမအိကေပာရင္း တကိုယုံး ငါးရံx{1037}ပာ လူးဖစ္ေနရာေတာ့သည္။ တင္ေမအိေမာကလိုက္ေတာ့ ဘိုဘိုေဆာင့္ေၾကာင့ိုငက္ ဖစားၿပီး ဖင္x{1039}x{101C}ကီးကိုနယာ ေဆာင့္ ပနည္။ ဘိုဘိုနဲx{1037}တင္ေမအိအတက္ လိုးနညုံအသစ္ေတလို ဖစ္ေနၿပီး တင္ေမအိတအားေကာင္ေနရာသည္။ “ေမာင္ေလးရယ္– မမတအားေကာင္းတာဘဲ ဖင္ေတကို လကဲx{1037}နယ္ေဆာင့ာ” လိုx{1037} ညာသံေပးလာသည္။ ဗစစ္ၿဗိ x{1039}x{101D}ဗတဲx{1037} သံစုံေတနဲx{1037}အတူ x{1014}x{103D}စ္ ေယာကား ညိမသားသည္။ လူခငဲၿပီး တင္ေမအိ ေပာလိုကာကေတာ့… “မမကို– ေမာင္ေလးလိုးခငင္–massage ပိုx{1037} လိုက္ေနာ္” တဲ့။ ၿပီးပါၿပီ။ ။