ညိုမောင်ရည်းစား လေးငယ်

ညိုမောငရညးစား လေးငယ

အသကအစိတမာ ပုခကမခိတရရင တစသကမနိတဘူးဆိုတဲ့စကားရိပေမယ့ ညိုမောငအဖို့ကတော့ အသက(၂၆)နစရောကမ ရားရားပါးပါးရညးစားလေးတစယောကရခဲ့ရသည။ ရမဲ့ရတော့လညး ညိုမောငရညးစား လေးငယက ညိုမောငထကအသက(၇)နစလောကငယသည။ လေးငယအသကက ခုမ (၉)နစသာရိသေးသည။ အသကကီးမရညးစားလေး() ယောကရတော့ ညိုမောငမာမထိရကမကိုငရက ထိလိုကလင နမးကေတော့မလားထငနေသည။

ပနးလေးတစပင့ကို ထိုင၍အလကည့နေသလိုထားသည။ ဒါပေမယ့ လေးငယက ခေတကာလသမီးပိုဘဲ ညိုမောငထကရဲသည၊ သကသည။ ရညးစားဘဝပီပငအောင ညိုမောငအားလမးပခေါငးဆောငပေးသည။ ဘာလိုလိုနဲ့ ညိုမောငနင့လေးငယကိုကကတာ (၆)လကောလာခဲ့ပီ။ တစနေ့မာတော့ ညိုမောငတစယောကအိမမာတစယောကထဲရိသညနင့ ပငးပငးနင့အိပပောနေတုနး လေးငယတစယောက ဘယကဘယလိုရောကလာ သညမသိ။ညိုမောင၏အိပခနးထဲထိရောက၍လာသည။

ပကလကအိပနေသော ညိုမောင၏ရငဘတပေါသို့လေးငယကပါးလေးအပပီး မောကအိပလိုကသည။ နုညကသောအထိအတေ့နင့မေးပံ့သောရနံ့တေကောင့ ညိုမောငနိုးလာပီး မကလုံးဖင့ကည့မိသည။ ““ဟင……လေးငယ…”” ညိုမောငအံ့သသားသည။ ““အစကိုနိုးလာပီလား…”” ““အငး….လာ အိမရေ့သားရအောင….”” ညိုမောငက ထထိုငရနပငလိုကသည။
လေးငယက ညိုမောင၏ရငဘတပေါမောကခထားသော သူမ၏ကိုယလုံးကို မ ထသည့အပင ပို၍ဖိခလိုကသည။ ဒီလိုအနေအထားမ ဘယသေးဘယသားတေက ခံနိုငရညရိနိုငပါ့မလဲ……။ ပောမရသည့အဆုံး ညိုမောငကနားမလညနိုငစာနင့လေးငယ၏မကနာလေးကို စိုကကည့ရငး သူ့စိတတေကလုပရား၍လာ သည။

ညိုမောင သူ့ခေါငးကိုက၍ လေးငယပါးလေးတစဖကကိုနမးရုံ့လိုကသည။ လေးငယမကလုံးလေးမိတကသားပီး မကနာလေးကပုံးသားသည။ အရိနပငးစာလုပရားနေသော ညိုမောင၏ရငခုနသံတေကို လေးငယကားနေရသည။ မိနးမသားဆိုတာက အိနေကောငးလနး၍သာ သူတို့ကိုအကဲမခတနိုငရိရမည။ သူတို့ကယောကx{1039}x{1004}ားတေထကပိုပီးခံစားခကပငး ပ၍ စိတလုပရားမုပငးထနသည။ လေးငယ၏လကလေးတစဖကက ညိုမောင၏ရငဘတပေါကို ယုယုယယလေးပတသပပေးရငးမ ညိုမောင၏ဝမးဗိုကပေါရောကသားရာမ ဆီးခုံပေါသို့ထိပတနေမိသည။ ““လေးငယထတော့ကယ…..တောကာမားကုနကလိမ့မယ….”” ““တစယောကနဲ့တစယောက ခစကတာ မားတာလားဟင အစကို….”” အသံလေးမားက လိုငးထပုတခတနေသည။

ညိုမောငဘာပနပောရမနးမသိတော့ပေ။ လေးငယမကားအောငသကပငးတစခကခိုး၍ခရငး ညိုမောင၏လကအစုံက နေးထေးအိစက နေသော လေးငယ၏ကိုယလုံးလေးကို ရစပတပေ့ပိုကလိုကသည။ လေးငယ၏ရငထဲတင ဝေဟငထဲလင့မောသားသလိုခံစားလိုကရသည။ ညိုမောင၏လကတစဖကက လေးငယ၏ တငသားလုံးလုံးလေးကို ဆုပကိုငပတသပပေးရငးဆုပနယသည။ ““ခစတယ….လေးရယ”” ညိုမောင၏အသံက အစတစတစ တစဆို့ဆို့ကီး….. ““လေးလဲ….အစကို့ကို သိပခစတာပဲ သိလား…….”” ကာမအမောငထုသည တစဖေးဖေးမုံရီနကရိုငး၍လာသည။ ညိုမောငရငဘတပေါသို့ လေးငယလိမ့တကလိုကသည။

တစယောကမကနာကို တစယောကစေ့စေ့မကည့ရဲကပေ။ ညိုမောင ပေါငနစဖကကိုဘေးသို့ကားလိုကသည။ မာကောကော အခောငးတစခုက လေးငယ၏စောကပတလေးကို ထောကမိသားသည။ လေးငယ၏အသားလေးတေတဆတဆတ တုနလာသည။ ““အစကို…”” ““ဘာလဲ…..လေး…”” ““လေးငယ ရကတယကယ….”” လေးငယကညိုမောငနားဝသို့ တိုးတိတညငသာစာလေးဆိုသည။ ညိုမောငလကမားကတရရလုပရား၍လာသည။ လေးငယ၏ထဘီအောကစလေး လနတကသားသည။ ““အစကို….လေးငယ ရကပါတယဆို…”” ညိုမောငထံမ တုန့ပနစကားသံထကပေါ၍မလာပေ။ သူ၏အပေါမာ မောကလကသားလေးဖစကာ ထဘီအောကစလေးလနတငနေ၍ ဖငပောငပောငလေးဖစနေသောလေးငယ ကိုအသာပေ့ဖက၍ ဘေးသို့လဲခလိုကရာက ညိုမောငကအပေါစီးမဖကလကသား နေရာယူလိုကသည။

လေးငယ၏ဒူးလေးကခပကားကားလေး ထောငထားမိရာ ပေါငလေးနစဖက ကအလိုအလောကကားထားသည့နယ အသင့အနေအထားသို့ရောက၍နေသည။ ညိုမောင၏အသကရုသံတေက စညးခကမကတော့ဘဲ ဗရမးပတာဖစကာပငးထန၍လာသည။ အလားတူ လေးငယ၏ထကသကလေသံမားကလညးမူမမနတော့ပေ။ ညိုမောငက သူနင့လေးငယတို့ကားသို့ လကကိုလိုသငးပီး လေးငယ၏စောကဖုတလေးကိုစမးသည။ ““ဟင့အငး…..မကိုငနဲ့ကာ…..အို…”” ညိုမောင၏ လီးကအစမးကုနမတတောင၍နေသည။ လီးကိုလကတစဖကဖင့ကိုငပီး လေးငယ၏စောကပတလေးထဲသို့တေ့သငးသည။

လီးနင့စောကပတအတေ့က စိုစတနေးထေး ၍နေသည။ တစကိုယလုံးရိသေးသားမားဆူပကကာ နစယောကစလုံးဆောကတညရာမရကခေ။ ““ပတ….အား….ဟင့…အဟင့…..မဝငဘူး…..”” လီးကဘေးသို့ခောထိုးမိသည။ လေးငယက လတခနဲပါးစပကထကသားသည။ ““မဝငသေးဘူးလား………….ဟင…..လေး….”” ““ဟင့အငး….”” လေးငယ ညိုမောငမကနာကို မကည့ပဲ အသားတေတဆတဆတတုနနေသည။ ““ကိုငသငးပေးပါလား….ဟင..”” ““ဟာ….ကတ….ဒုကဘဲ….မကိုငရဲဘူး….အဟင့….”” ခနာကိုယနစခုက ပူးကပတန့လိမနေသဖင့ လိုရာမရောကဘဲ နောင့နေး၍နေသည။ ညိုမောငက လေးငယ၏ပါးပငနုနုဖေးဖေးလေးကို ညငသာစာနမးပီး သူမ၏လညတိုငဖေးဖေး လေးကို ယုယစာပတသပနမးရုံ့ပီး သူ့ကိုယကီးကိုတငးတငးကပကပဖကထားသော လေးငယ၏လကထဲမရုနး၍ ကိုယခငးခာကာ သူ့ကိုယကိုကပီး သူ့လီးကီးကို အသာအယာလေး ဖိသငးခလိုကပနသည။

““ပတ….အမလေး…အစကိုရယ….”” သညတစခါတော့ လီးကလေးငယ၏စောကပတလေးထဲသို့ တငးတငးကပကပကီးဝငသားသည။ ခနာကိုယနစခုလုံး တုနခါလုပရမးသားသည။ ““ပတ…ပတ….စတ…..စတ……ပတ….”” ညိုမောင၏အလိုးအညောင့ လေးငယ၏အလူးအလူးအလိမ့လိမ့ အကော့လေးတေ ဗောငးဆနသားသည။ လပနုနယသော လေးငယ၏ခနာကိုယလေးမာ ဘယလူးညာလိမ့ဖင့ ဖစနေသည။ ညိုမောင၏လီးကီးကလညး မနမနကီးဆောင့သငးနေသည။ ““ပတ….ဖတ….စပ…စပ…..ပတ…ပတ….”” အမေးပါးပါးလေးအုပလမးနေသော လေးငယ၏စောကပတကို ညိုမောငငုံ့၍ကည့သည။ မဲမောငနေသော သူ၏လီးမေးကီးမားက ဖူလနူးညံ့နေသောလေးငယ၏စောကဖုတအုံလေး ကို ပတသပမိလေတိုငး လေးငယမာကော့ပံလူးလိမ့သားရသည။

လီးကီးဆဲနုတလိုကတိုငး ရဲကနဲ ရဲကနဲ အပငသို့ပူးထကလာသောလေးငယ၏ စောကခေါငးအတငးသားလေးမားမာ အရညမားဖင့ ရဲနစကာနူးအိ၍နေသည။ သူ့တစသကမိနးမတစယောက၏ စောကပတကို နဖူးတေ့ဒူးတေ့ တေ့မငလိုကရခိနမာပင တစပါတညးလိုးဖူးလိုကရသည။ မနမနဆောင့လိုးနေသည့အရသာဒဏကိုခံရငးလူးလိမ့၍ တစလောကလုံးကိုမေ့နေသော လေးငယ၏ကိုယပေါမရငစေ့အကx{103E}လေး၏ကယသီးမားကို အဆောင့မပကညိုမောငဖုတ ပစလိုကသည။ ပီးတော့အောကမဘောလီပနးရောငလေးကို အပေါသို့လန၍တငလိုကသည။

အဲ့ဒီနောကတော့ ညိုမောင၏လကတစဖကက လေးငယ၏နို့နစလုံးကိုဆုပကိုငညစနယ ပေးလိုကရာ လေးငယခမာအလူးလူးအလိမ့လိမ့ဖင့ရငဘတလေးကော့ကော့တကသားရသည။ ““ပတ…..ပတ…..စပ…..ပလပ….စပ…ပတ….ပတ”” ““အစကို….အ…အင့…..အင့….အင့…အ…အား…”” အငါစပနစခုကားမ ယိုစိမ့ကလာသောခဲပစပစအရညလေးမားက လံကလာပီးအသံလေးတေကပို၍ကယလာသည။ ““ရီး…အား….အဟငး….တစမိုးကီးဘဲ….ဟငး…ဟငး….”” ““နာရငပောနော….လေး..”” ““အင…လေးငယ..မပောတတဖူး….အငး…ဟငးးးးး”” ““လေး…လေးငယ…..အား….ဟ”” နောကဆုံးဆောင့ခကနင့အတူ ညိုမောငက လေးငယ၏ရငဘတပေါသို့မောကခ၍ လေးငယ၏ကိုယလေးကိုသိမးကုံး၍ဖကလိုကခိုက လေးငယကလညးကမနးကတမးပနဖကရငး ခနာကိုယနစခုမာ ဗရမးဗတာတုနခါသားရလေတော့သည။ ကဲကောသီးအမာနစခုလိုတငးပောငနေသော နုတခမးသားနစခုက သာမာနအနေအထားထကပိုပီး ဖောငးမို့နေတာသိသာ လသည။

ခံစားရတာလဲအသားတေကတငးနေပီးနာနေသည။ မခံမရပနိုငအောငနာကငခငးမိုးမဟုတပေမယ့ နေရထိုငရတာခကလသည။ လေးငယဘာလုပရမညမနးမသိ………. တစသကနင့တစကိုယဒီတစခါဘဲ ဒီနေရာမဒီလိုဖစဖူးသည။ အစကိုညိုမောငလေ….လူပိုသိုးကီး မနေ့ကနေ့ခငးက လေးငယကိုနဲနဲလေးတောငအနားမပေးဘဲ သုံးခီဖုတလိုကသည။ လီးဆိုတာ ဘာမနးမသိသေးသော မကနာစိမးစောကပတလေးက သူ့အားသူ့အငနင့မမလောကအောင တာဝနတေထမးဆောငလိုကရသည။ ဒီတော့ခုလိုယောငယမးလာရတာ ဘာမမဆနးလပေ။ ဒါကလဲ လေးငယကောင့ဘဲမဟုတလား……..သူ့ဘာသာအိပပောနေတဲ့ ညိုမောငကိုလေးငယဘဲ မိနးကလေးတနမဲ့ မနေနိုငမထိုငနိုငသားပီး နူးခဲ့တာမဟုတ လား……။

ညကတော့သိပပီးမသိသာလ အရိနကမသေသေးဘဲကို…စောကပတလေးနာနေတာကို “အစကိုလိုးခဲ့တဲ့စောကပတလေးဆိုပီး ဒီနေရာလေးကို အစကိုမကမကမောမော လိုးခဲ့တာပဲဆိုပီး” ဖီးလလေးနဲ့ယဉပီး နာနေတာလေးကိုခံစားကာကညနူးနေတော့ ဝေဒနာတစရပရယလို့မခံစားမိသေးပေ။ အခုမိုးလငးတော့မ သူ့ဟာလေးသူကည့ပီး လေးငယဘာ လုပရမနးမသိဖစနေသည။ တစခါမမကုံဖူးတော့လဲ ဘာတေထပပီး တိုးပီးဖစလာအုံးမလဲဟုတေးပီး ထိတလန့မိပန၏။ ဆေးခနးသားပဖို့တော့ ဘယနညးနဲ့မမဖစနိုငပါ။ အတောအတနစဉးစားလိုကတော့မ နညးလမးလေးတစခုကို ဝေဝါးဝါးလေးသိလိုကရသည။ အိမတင မိဂသီဒဏကေလိမးဆေး ရိသည။ ခေထောကတေလကတေ တစခားကိုယအငါအစိတအပိုငးတေထိခိုကမိ၍ နာကငယောငယမးလငတော့ မိဂသီလိမးလငပောကသားသည။

လေးငယဘာမ သိပပီးမစဉးစား တော့ဘဲ အစမဖစသူ ထေးနယ၏အိပယာဘေးမာ တုံးလုံးပကလကလေးဖစနေသော မိဂသီဆေးပုလငးကိုယူ၍ နံရံကိုမီကာ ခပလောလောလေးထိုင၍ ပေါငနစခောငးထောငကာ ကားရငးဆေးလူးနေမိသည။ ““ဟယ….လေးငယ ဘာဖစလို့လဲ”” ““ဟာ မမ ….ဘာ….ဘာမမဖစပါဘူး”” လေးငယပေါငနစလုံးကိုစေ့၍ထဘီကိုကမနးကတနးဆဲခလိုကပီး ခါးကိုပတပီးထိုငပစလိုကမိသည။ မမ၏မကနာက ညီးပောတာငါမယုံပါဘူးအေ ဆိုသည့မကနာပေးမိုးဖင့ လေးငယကိုကည့သည။ ““ငယလေးကလဲ….ညီအစမခငးဘဲဟာ ပင့ပင့လငးလငးပောပေါ့ ဒါမမမလဲ ဝိုငးပီးလုပပေးနိုငမာ….”” ““အာ….မမကလဲ ခုံစောငးနဲ့ဆောင့မိလို့ ဒီမာနာရတဲ့ကားထဲမာ ဘာတေမနးလဲမသိဘူး လာပောနေတယ….”” မိဂသီဆေးပုလငးကို ထေးနယ၏အိပယာပေါတငလိုကပီး ခေကိုဆောင့နငး၍ထကလာခဲ့မိသည။ အငယဆုံးတေရဲ့စရိုကကဒီလိုဘဲဆိုးတတသည။ လေးငယ မမထေးနယကို သိပ ပီးအစာမကေခင။

ရငးရငးပောရရင သူဒီလိုဖစတာ မမထေးနယကောင့…၊မမကောင့ တစနေ့ကညက မမထေးနယလေ သူ့ရညးစား ခငမောငထေးနဲ့ခိနးတေ့တယ….ခိနးတေ့တဲ့ နေရာကသိပပီးဝေးဝေးလံလံမဟုတ။ သူမတို့အိမတငပငဖစသည။ တနညးအားဖင့ပောရရင ခငမောငထေးက အိမလာတတသညဟုလညး ပောရငရသည။ ကာပါ့…အစကိုညိုမောင တို့နင့အတော့ အိမရေ့လမးကဖတသားလို့ ““အိမထဲဝငအုနးလေ””ဟု လေးငယကခေါရငတောငမ အစကိုညိုမောငက “မဝငတော့ဘူးသားတော့မယ” ဆိုပီးဆကလောကသား တတသည။ မမထေးနယရဲ့ရညးစားခငမောငထေးကတော့ လူခေတိတခိနကမ ခံထဲကိုရောကလာတတသည။ မမထေးနယနင့ခငမောငထေးတို့က ကိုတငခိနးထားပုံမရ။ ခငမောငထေးရောက လာလင သစကိုငးခောကသေးသေးလေးတေကို သပမိုးပေါပစတင၍အသံပေးတတသည။

ခဲလုံးလိုလိမ့ဆငးသားတာမိုးမဟုတတော့ ဖောက….ဖောက……ဆိုသောအသံလေးသာ ကားလိုကရသည။ ဒီအသံကားပီးပီဆိုလင မမထေးနယက လေးငယအိပနေရာဖကကိုလည့ကည့ပီး အသာလေးအိပယာပေါမထကာ ခံထဲဆငးသားတတသည။ ဒီအခါမိုးတင လေးငယအိပခငယောငဆောငနေပီး အိပယာထဲမာငိမပီးနေလိုကသည။ နောကတော့….လေးငယတစကယအိပပောသားသည။ သူတို့ခံထဲတငဘာတေဖစနေမနးမသိတော့ပေ။ တစနေ့ကတော့ မိုးခုပမလေးငယလကဖကတေစားထားမိလို့ ညဖကအိပမပောဘဲဖစနေတုံး သပမိုးပေါမတစဖောကဖောကအသံလေးတေကားလိုကရသည။ လေးငယအိပခင ယောငဆောငနေသည။ မမထေးနယထကသားပီး ခဏလောကကာမ လေးငယအိပယာမထပီး မမထေးနယစေ့ထားပစခဲ့သော နောကဖေးတံခါးမခံထဲသို့ဆငး၍စပစုမိသည။ ခံထဲ ရောကတော့ လေးငယသူမကိုယသူမ မားမားသားပီလားလို့ အထိတတလန့တေးလိုကမိသည။

တေ့လိုကရသောမငကငးကမသကသာလ။ မမထေးနယက မေပငမနစပေကော ကောအမင့ပေါတငပေါကနေသော သရကပငခကားပေါသို့ သူ့ဗိုကလေးကိုတငပီး မောကထား၍လကနစဖကက ဘယညာခဲထကသားသောသရကပင ပငစညနစခုကိုကိုင၍ အားပုထားသည။ (သရကပငခကားမာ သားရေခလိုပုံစံမိုးဖစနေသည။) ခါးအောငပိုငးက ထဘီကိုခါးဆီသို့ဆဲ၍လနတငထားပီး မမထေးနယ၏ဖငဖေးဖေးကီးတေက ပောင၍နေ၏။ ခငမောငထေးဆိုတဲ့လူက နောကကနေ မမရဲ့ခါးသေးသေးလေးကိုကိုငပီး နောကကိုပူးထကနေတဲ့ မမပစညးထဲကိုသူ့ဟာကီးကဝငနေပီး အားရပါးရကီးကို ကစနေသည။ ဒီလောကကီး ခငမောငထေးက အားရပါးရကီးသငးနေတာတောငမ မမထေးနယကအားရပုံမရ။

““ပတ……ဖတ….ဗစ……ပတ…..ဖတ…..ဖတ…ကတ…ဆောင့….ဆောင့…ကိုထေး….အားရအောငလုပ….ပတ…..ပတ……ဖတ….ဖတ…စပ…စပ….ပလတ..ဖတ အား….အငး…အငး….ဗငးစမးပါအုနး….နာနာလုပ….”” သုမနောကမ ခငမောငထေးကို လညပငးကောလေးထောငအောင သမငလညပနလည့ကည့ရငး အငမးမရပောသည။ မငလိုကရသည့တစခဏအတငးမာပင အပိုရိုငးမလေး လေးငယ၏သေးသားတေက ဟုနးကနဲထ၍သောငးကနးလာသည။ သဲသဲမဲမဲ ဝငလိုကထကလိုကလုပနေသော ခငမောငထေး၏လီးကီးကို ငေးကည့မိရငးလေးငယ၏ဒူးဆစလေး တေက မခိုငခငတော့ တဆတဆတဖစလာသည။ ပီးတော့ လေးငယစောကခေါငးထဲကယားတကလာပီး အရညလေးတေလိမ့ဆငးလာသည။
စိတတေအဆမတနထနေပုံရတဲ့ စောကပတဖောငးဖောငးမို့မို့ကီးထဲကို ဒုတကနဲ ဒုတကနဲ စိုကစိုကဝငသားနေတဲ့ ခငမောငထေး၏လီးကီးက အရညတေစိုရဲပီးပောငတငး၍နေသည။ လေးငယမကတောငပငခတမိသလား၊ မခတမိလားမသိတော့။ ကည့ရငး ပဲကကမးသထကကမးလာသည။ လေးငယဒူးတေတုနပီး အာခေါင တေခောကကာ ရငထဲတငကပ၍မောလာသည။ လေးငယဆကပီးရပကည့နိုငစမးမရိတော့ပေ။ ဒါကောင့အိမပေါသို့ပနတကခဲ့ပီး အိပယာထကသို့ခေပစလကပစ လဲခလိုကမိသည။

အိပယာပေါတငပကလကလေးနေရငးနဲ့ လေးငယမကလုံးထဲမာ မမထေးနယနင့ခငမောငထေးတို့ဆောနေကသည့မငကငးကတစဖနပနလညလို့မငယောငလာမိပနသည။ မမထေးနယကလညး သူ့ကိုယတိုငကကိုရထကာ ခငမောငထေး၏ဆောင့လိုးခကမားကို အံကိတခံရငးညီးညူနေရပနတော့ လေးငယမာလညးသူတို့အတဲလိုဖစခငစိတကနိုးထလာရပနသည။ မမထေးနယတစယောကတညး ရညးစားရိသညမဟုတ။ လေးငယမာလညးရညးစားရိတာဘဲ။ ဒီခံစားခကကောင့ပင လေးငယတစယောက မိနးကလေးတနမဲ့ အရကကိုငဲ့ကက ၍ မနေ့ကအစကိုညိုမောငဆီရောကခဲ့ရတာဖစလေတော့သည။ လေးငယတစယောက ညိုမောငကိုမကနာပူမိတာအမနပငဖစသည။ အပိုလေး၏ပထမဆုံးအတေ့အကုံဆိုတော့လဲ လေးငယရကမိသည။ နောကပီးတော့ လေးငယကအိနေမဲ့ပီး အစကိုကို့နုးခဲ့တာမဟုတလား…..။ တစနေ့တညးနင့လေးငယ၏ပစညးလေးက မူလနဂိုအတိုငးပန၍ဖစသားသညဆိုပေမဲ့လေးငယ ညိုမောငကိုရောငနေခဲ့သည။

တစရကမနစရက နစရကမသုံးရက အစကိုညိုမောငတို့အိမဖကကိုမသား။ အစကိုညိုမောငကလညး လေးငယကိုရိနနေပီး မကနာမပဘူး။ ဒီမာလေးငယတစယောကနောကပိုငးတော့အနေရအထိုငရခကလာသည။ လေးငယအခုခံစားနေရတဲ့ဝေဒနာက နာကငသော၊ ယောငယမးခငးဝေဒနာထကပိုဆိုးသည။ ပိုပီးခံရခကသည။ အရညလေးတေတစစိုစိုဖစနေသည။ ညိုမောငကို မတေ့ရတာ(၃)ရကမ(၄)ရကထိရောကလာတော့ လေးငယစိတထဲဒေါသစိတလေးတေပားလာသည။ သူကငမကိုယကငဘဲ သူကဘာမို့လို့လဲ…..။ သူမလာသမ ငါ့ကိုဘယတော့မ မတေ့ရဘူး။ ငါကတော့ သူ့ဆီဘယတော့မမသားဘူးဟု ဒေါသအတေးတေဝငလာပီး ဝေဒနာကိုကိတမိတပီး ခံစားနေမိသည။ ဒီကားထဲ မမထေးနယကလဲ တစမောင့ အကိုညိုမောင တို့အိမခေါငးရငးမ လလတငတို့အိမတငအလူရိ၍ဝိုငးလုပရန လေးငယကိုပါခေါနေသည။

““မလိုကခငဘူး မမရာ မမဘာသာသားပေါ့”” ““ငယလေး အိမမာတစယောကထဲဖစနေမာပေါ့”” ““မမကလဲ ဖစဖစပေါ့….အိမကတံခါးပိတထားရငလုံနေတာဘဲဟာ….ခါတိုငးလဲ….မမသားရင ငယလေးတစယောကထဲ နေတာဘဲဟာကို….”” ““ငယလေးကလဲကာ မမက မိုးလငးမပနလာမာ”” ““ဟင့အငးကာ….ဟင့အငး…မလိုကခငဘူး”” ““ကဲ….မယမငးကီးမ မလိုကခငလဲနေတော့….မမဘာသာဘဲ သားလိုကတော့မယ…”” ““အဲ့ဒါပီးတာဘဲဟာကို…”” ““အေးပါ….အေးပါဟုတပါတယ”” ““တံခါးတေတော့ သေခာပိတအိပ…”” ““သားမဲ့ဟာ သားစမးပါမမရာ…”” လေးငယမကစောငးထိုး၍နုတခမးစူရငး စိတမရညသလိုလုပကာပောလိုကသည။ လေးငယ၊ ထေးနယတို့၏မိဘနစပါးမာ မားသောအားဖင့ အိမတငမရိတတ…..လေးငယတို့အဖေကပညတငးရေကောငးသငောမာစကဆရာဆိုတော့ အမေကပါ.. အဖေ့သငော နင့လိုကနေတတသည။

တစလမတစခါလောကသာ သငောနားရကမအိမသို့ပနလာတတလေသည။ အိမတငက လေးငယနင့ထေးနယတို့ ညီအစမနစယောကထဲသာ ကနရစခဲ့ရ တာဖစသည။ ညနေစာစားပီး နဲနဲမောငမ မမထေးနယတစယောကအလူအိမသို့ထကသားခဲ့သည။ မမထေးနယထကသားပီးတော့ လေးငယက အိပယာထဲတငလဲကာ ဝတုဖတသည။ အခစဝတုတေကိုကိုကသာ လေးငယတစယောကဖတနေသောဝတုစာအုပတစဝကမကိုးခငမာပင ရညးစားဖစသူ ညိုမောငကိုသတိရလာသည။ ဒီရကတေထဲတင သူမခံစားနေရသောကာမဆနဝေဒနာကလညး လေးငယအခစဝတုကိုဖတနေခငး၊ အိမကီးတစလုံးထဲတင တစယောကထဲလတလတလပလပဖစနေခငး၊ ပတဝနးကငတစခုလုံး တိတဆိတငိမသကနေခငးတို့ကိုအားပု၍ လေးငယ၏တစကိုယလုံးရိသေးသားတေကိုဆူပကအောငလုပရားလာစေသည။ လေးငယညိုမောငကို ဒေါသဖစလိုကမိသည။

လကထဲမဝတုစာအုပကို ဘုနးကနဲဘေးသို့ပစခလိုကပီး စားပဲတငနာရီလေးကိုလမး၍ကည့လိုကမိသည။ ည()နာရီတောင ထိုးတော့မာပဲ သူမဝတုဖတတာ အခိနမနဲတော့ လေးငယအိပယာမထ၍မီးပိတပီး၊ ခငထောငခကာလေးငယခငထောငထဲဝငသည။ ခံစားနေရသောဝေဒနာခံစားခကကို ကိတမိတ ခံစား၍ လေးငယအိပပောအောငကိုးစားသည။ အခိနတောတောလေးကာသားသညအထိ လေးငယကအိပ၍ပငမပောနိုငဖစနေသည။ ““ဖောက….ဖောက….ဖောကဖောက”” ကားလိုကရသညနင့လေးငယတစယောကခေါငးနပမးကီးကာ ရငတေတဒိနးဒိနးခုနသားသည။ သစကိုငးခောကသေးသေးလေးမား သပမိုးပေါသို့ကလာသည့အသံ။ ခံထဲသို့ မမ ထေးနယရညးစားခငမောငထေးရောကလာပီး အခကပေးလိုကသည့အသံဖစသည။ လေးငယရငတေခုနပီး စိတတေဗောငးဆနအောငလုပရားလာသည။ ခငမောငထေးရောကလာ ပီး အိမမာကမမထေးနယက မရိပေ။
သူအလူအိမသားမာကိုမပောထားလို့လား….အဲ….ဘယလိုပောဖစပါ့မလဲ…ခငမောငထေးကစကရုံအလုပလုပနေပီး နစရကဆငးတစရကနား ရသော အလုပဆိုတော့ခုညမအိမကိုပနလာပီး ရညးစားထံပေးလာဟနတူသည။ ““ဖောက….ဖောက….ဖောက….ဖောက”” မမထေးနယ မနိုးသေးဘူးထင၍ထပပီးအခကပေးတာဖစသည။ ဟိုတစနေ့က သူမတေ့ခဲ့ရသည့ ခငမောငထေးနင့မမထေးနယတို့၏မငကငးကို လေးငယပန၍မငယောငလာပီး မူလခံစားနေရသော ဝေဒနာပေါတငထပဆင့ကာသေးသားဆူပကမုတို့က အဆမတနခံစား၍လာရသည။ အရညလေးတေကဆကတိုကဆိုသလိုစိမ့ထကကလာသည။ လေးငယ ကောကကာငငကာထထိုငလိုကပီး ခငထောငကိုဖင့၍ထကလိုကသည။

ခငထောငအပငရောကတော့ ထရပရနကမးပငသို့လကတစဖကထောကလိုကပီးမ လေးငယနဲနဲတေး၍ ပီးမအောကနုတခမးလေးကိုကိုကပီး ဆတကနဲထရပလိုကကာ လောကလာခဲ့ပီးအိမနောကဖေးတံခါးကိုဖင့ကာ ခံထဲသို့ဆငးလိုကလေသည။ အပငဖကမာက လမိုကညမို့မောငမဲနေ သည။ အမဲသားလာလုပရားနေသည့ မိမိအိမရိရာခံဝနးကိုတော့ လေးငယအခကအခဲမရိသားလိုရာသို့လောကလာနိုငသည။ အမောငထဲတငမကစေ့ကလဲနဲနဲကင့သားရလာသဖင့ ခံထဲတငမသဲမကဲလေးဖစလာရသည။ အိမဘေးရိခံထဲတငသရကပငဘေး၌ငုတတုတထိုင၍စောင့နေသော ခငမောငထေးကို လေးငယရေးရေးလေးမငလာရသည။ လေးငယ၏တစကိုယလုံးဖိနးရိနး၍တကလာပီး ရငတေတဒိနးဒိနးပိုခုနလာသည။ ဆုံးဖတပီးလငနောကဆုတတကသူတေထဲမာ လေးငယမပါ။ ခငမောငထေးကိုတေ့လိုကရသညနင့ ရပတော့မလိုဖစသားသောသူမ၏ခေထောကနစဖကကိုအားယူ၍ ထပလမးလိုကပီးခငမောငထေး၏ရေ့မဖတကနဲလောက သရကပငခကားကို မကနာမူ၍လေးငယရပလိုကသည။

ထေးနယဆငးလာမညဆိုသောအသိဖင့စောင့နေသော ခငမောငထေးမာလေးငယသူ့နားသို့ရောကသညနင့ လေးငယမနးသိပီးအနားမပနးခုံထဲ လည့ဝငမညအလုပသူအနီးကပမငလိုကရသော လေးငယ၏မကနာ၌ တဏာခိုးတေဝေပီးအမးတနးတနးဖစနေကာ နီမနးနေသညကိုသတိရလိုကပီး ပနးခုံထဲခေါငးတိုးဝငပီးကာမ ခငမောငထေးမလေးငယဖကသို့လည့၍ကည့သည။ သူကည့လိုကမိသောခဏမာပင လေးငယကသရကပငခကားသို့ သူမ၏ဗိုကကလေးကိုမောက၍ကုနးလိုကသညကိုတေ့မငလိုကရသည။ ခငမောငထေးနောကသို့ပနလည့၍ မတတပရပလိုကခိုကမာပင လေးငယကကုနးရကသားလေးမ သူမ၏ထဘီလေးကို ခါးဆီသို့လန၍တငလိုကသညကိုတေ့လိုကရပီး ခငမောငထေးတစယောကလေးငယ၏နောကနား သို့ရောကမနးမသိရောက၍သားသည။

ကိုယ့ခစသူလညးမဟုတ၊ တစစိမးယောကx{1039}x{1004}ားတစယောကရေ့၌ဖငကုနးပေးပီး ထဘီကိုပါလနပေးလိုကကာလိုးတော့မည့အရေးကိုစောင့မော နေရသော လေးငယ၏ရငတေမာတစလပလပဖစကာ တစကိုယလုံးကသေးသားတေဗောငးဆနနေပီး အသားလေးတေပငတစဆတဆတတုန၍နေခေသည။ ကာမရေ့ပေးအရည တို့ကလညး ပေါငတငးသားနစဖကပေါသို့ပငလိမ့ဆငးကလာကသည။ ခငမောငထေးစားရကံကုံတော့မုတဆိတပားစဲပီး ထေးနယကိုလိုးဖို့ဆောင့နေရငး ထခငတိုငးထနေသော သူ့လီးကီးကိုဝတထားသောပုဆိုးကိုလနတင၍ ခါးတငပနညပကာထုတလိုကသည။ ပီးတော့ ကားကားတစတစဖစနေသောလေးငယ၏ဖငနစလုံးကို လကနစဖကဖင့ညပ၍ ကိုငလိုကသည။ လေးငယဆီမ သကပငးသေးသေးလေးတစခကခသံကိုကားလိုကရသည။ လေးငယ၏တငသားအစုံကမာပီးကစနေသည။

ထေးနယ၏တငသားတေလို အိစက၍မနေ။ သူမကာခဏ လိုးလိုးနေသဖင့ ထေးနယ၏တငသားတေကအတနငယပော့နေပီ။ ခငမောငထေးလကဖဝါးတစဖကကို ပကလကလန၍လေးငယ၏ပူးထကနေသော စောကပတကီးကိုအောကမနေ ၍ပင့ကိုငလိုကသည။ လေးငယကိုယလေးတန့ကနဲဖစကာ ဖငလေးရမးသားသည။ အရညတေက မတရားရဲနေပီ။ လေးငယဆီမ သကပငးခသံလေး တစခကကားလိုကရပနသည။ လေးငယ၏စောကပတကို စိုစတနေးထေးစာထိတေ့မိလိုကကာမ ခငမောငထေး၏စိတတေကပိုပီးဗလောငဆူလာသည။ ခငမောငထေး သူ့လီးကိုကိုငကာတေ့လိုကပီးမ မနလာသောကာမစိတတေကောင့ လီးကိုဆောင့၍သငးလိုကသည။

““ပတ….ဖတ…အား….အား…”” လီးကတစခါတညးအဆုံးဝငမသား…..အပငတငလကနစလုံးလောက ကနနေသေးသည။ ဒါကိုဆကမသငးသေးဘဲ ခဏရပလိုကသည။ ““လေးငယ…သိပနာသားလား…”” ““ဟင့အငး….ကပတယကာ…”” လေးငယစိတတေဘယလိုမ မအောင့အီးနိုငတော့…ဖငကီးကိုနောကသို့တနးပို့ရငးပောသည။ ခငမောငထေးက လေးငယ၏ခါးလေးကိုဆဲ၍ တစခကခငးဆောင့လိုးသည။ ““ပတ….ဖတ….ပတ….ဖတ….ပလတ…”” ““ကတ….ကတ….ကတ…အငး….အငး”” လိုးနေရငး လေးငယဆီကမသဲမကဲငီးသံလေးတေကားနေရတာ ခငမောငထေးအဖို့ပို၍အရသာတေ့လသည။ ထေးနယကတော့ဒါမိုးမဟုတ အံကိတပီးနုတခမးနစခုတငးတငးစေ့ ကပကာခံသည။

လူကားမာစိုးတာလဲပါသည။ ပီးတော့လီးတစဆုံးဝငသားကတညးက လေးငယ၏အတငးထဲမဆဲငငရစပတအားက ပငးထနလသည။ ဒီလိုတစမူထူးကို အရသာတေ ထူးခားလာတော့ ခငမောငထေး၏ဆောင့ခကတေကပို၍စိပလာသည။ သရကပငခကားမာမောကထားသော လေးငယ၏ကောပငလေးကော့ကော့ပီး ထောငထောငသားရသညထိ ဆောင့ခကတေကပငးထနလာသည။ ““ ပတ….ဖတ….ပတ….ဖတ….ပလတ…”” ““ကတ….ကတ….ကတ…အငး….အငး”” ““အား….အား…..အငး…အငး…..လုပ…”” ““အမလေး….လုပ…လုပပါ”” လေးငယပီးလုပီးခငဖစလာပီဆိုတာကို ခငမောငထေးသိလိုကပီး ခပစိတစိတလေးဆောင့ပစလိုကသည။

ညိုမောငလိုးတာကိုခံရတုံးကထက အမားကီးပိုပီးအရသာရိလသည။ ဒီတုံးကအစိမးသကသကဖစနေရတာကလညးတစကောငး၊ ညိုမောငကလညး မိနးမလုပဖူးပုံမရသေး….၊လိုးခကတေကထိထိမိမိမရိလ။ အခုတော့ အတေ့အကုံမားလသော ခငမောငထေး၏အတေ့ဝယ လေးငယဘယလိုမမအောင့နိုငတော့ဘဲ အားနဲ့ဖငကီးတေကိုနောကသို့ခပပငးပငးဆောင့ပီး အဆုံးသတလိုကသည။ လေးငယပီးသားမနးသိတော့ ခငမောငထေးကခပဖေးဖေးတစခကခငးဆောင့ပေးသည။ လေးငယအရသာရိလသညမာ မပောပါနဲ့တော့။ အရသာရိလပေမယ့ သရကပငခကားမမောကပီးခံရတော့ သိပပီးဇိမမ တေ့လပေ။ သရကပငခကားတငမောက၍ကုနးထားသော လေးငယခါးကိုဆန့၍ဗုနးကနဲမတတပရပလိုကတော့ ခငမောငထေး၏လီးကအလိုအလောကကတသားသလို ခါးသို့လန တငထားသော သူမ၏ထဘီလေးကလညး အလိုအလောကအောကသို့ပနက၍ လေးငယ၏အောကပိုငးကိုဖုံးအုပသားသည။

လေးငယကိုခငမောငထေးနားမလညနိုငစာကည့လိုကသည။ သူ့ပုဆိုးကိုပနပီးမဖုံးမိသေး။ မပီးသေးသော ခငမောငထေး၏လီးကီးကအရညတို့ဖင့ ပေပကာမတတောငနေသညမာ အသဲယားစရာကောငးလသည။ မကလုံးစေ၍ လေးငယ ခငမောငထေး၏အောကပိုငးကိုကည့လိုကသည။ ““လာ….အစကိုထေး အိမပေါသားရအောင…”” လေးငယက သူမဘာသာတစယောကထဲပောသလို ခငမောငထေးကိုမကည့ဘဲပောပီးလမးထကသားသည။ ရပနေသောခငမောငထေး၏ခေထောကတေက ဗုံးကနဲမလုပရားတေ ဝေနေပုံရသည။ ““အိမမာဘယသူမမရိဘူး အစကိုထေး…”” ဒီတော့မ ခငမောငထေး၏ခေထောကတေက လုပရား၍လာသည။ ရေ့မသားနေသော လေးငယ၏နောကသို့ ခငမောငထေးလိုကလာသည။ အိမပေါရောကတော့ လေးငယအိပခနး ထဲထိသားမနေတော့၊ မီးဖိုဆောငကမးပငမာပင ထိုင၍လဲခလိုကသည။ ခငမောငထေး သူမဘေးသို့ရောကလာပီးထိုငခလိုကရာမ လေးငယ၏ထဘီလေးကိုလနတငလိုကသည။

လေးငယမကလုံးလေးမိတပီး ငိမခံနေသည။ ပီးတော့ ခငမောငထေးသူမ၏စောကပတလေးကို တရရကိုငတယပတသပသည။ လေးငယပေါငနစလုံးကိုဆဲထောငလိုကသည။ ဟာလာဟငးလငးဖစနေပေမယ့ စောကပတကအဝလေးဟနေမယဆိုတာ လေးငယသိသည။ ““လိုးတော့မယနော…..လေးငယ…”” လေးငယနားထဲပူသားပီး တစကိုယလုံးဖိနးရိနးသားသည။ စောစောက လေးငယ၏ဟာလေးကို သူတရရကိုငကည့နေကထဲက လေးငယစိတတေပါလာနေပီဖစသည။ လေးငယ ပေါငနစလုံးကိုထပပီးကားကာ ဖငလေးကိုပတပေးရငးစောကဖုတလေးကို ပိုခုံးမောငအောငလုပပေးသည။ ခငမောငထေးလီးထိပကီးက စောကပတလေးကိုပတတိုကဆော့ကစားပီးမ စောကခေါငးဝလေးကိုတေ့လိုကသည။ လေးငယအသကအောင့ထားမိသည။ ခငမောငထေး၏ဖငကီးကိုကော့၍ လီးကိုဖိသငးသည။

စောကခေါငးထဲသို့ပည့ကပစာ တငးတငးကီးပင ဝငလာသော လီးကီး၏အရသာကိုခံစားရငးလေးငယ၏မကဝနးတေထဲတင ညိုမောငကိုမငယောငနေမိသည။ ခစသူညိုမောငကိုသတိရနေမိသည။ လေးငယမားမား မားသားပီလား၊ မသိဘူး၊ အခစကိုငဲ့ကက၍ လေးငယသေးသားဆနကို ရေ့တနးတငခဲ့လေသည။ တငးကနဲဝငလာသောလီးကီး၏အရသာအတေ့က လေးငယ၏တစကိုယလုံးကိုဖငးကနဲလမးခုံရစ သိုငး၍သားသည။ လေးငယလကကလေးမားကခငမောငထေး၏ကောပငကိုအလိုလောကဖကတယလိုကမိသည။ လေးငယဖငလေးကိုကော့ထားရငး တငးတငးလေးနေသဖင့ စောကဖုတလေးကခုံးမို့ဖောငးကားနေသည။

““ ပတ….ဖတ….ပတ….ဖတ….ပလတ….စပ….ဖတ….အငး…အငး…အမလေး..လေး…အား….အငး…”” လေးငယ ခငမောငထေးကိုမခစမိသညကတော့သေခာသည။ ခငမောငထေးလိုးတာကိုခံရငး ခစသူညိုမောငကိုဘဲ မငယောငနေသည။ ဒါပေမယ့ လေးငယ ခငမောငထေးကို တစအားပန၍ဖကထားပီး ခငမောငထေး၏ပါးကိုပင ခေါငးထောင၍တစခကနမးလိုကမိသေးသည။ ဆောင့အားနင့လိုးအားကောငးလသောကောင့ မကာမီမာပင လေးငယမခံနိုင အောငကငတကအီဆိမ့လာသည။ ဖငကိုလူးလိမ့၍ စကောဝိုငးကော့ကော့ပေးလိုကမိသည။

““ပတ….ဖတ….ပတ…ဗစ….အား…”” လေးငယ၏စောကခေါငးထဲမအရညမားပကကနဲ ပနးထုတလိုကသည။ ““ပတ…ဒုတ….ဖတ….ဖတ…ဗီ….”” ““အငး……”” တခဏအတငးမာပင ခငမောငထေး၏လီးထိပမထကလာသောအရညတေက လေးငယ၏စောကခေါငးလေးအတငးဝယ နေးကနဲ နေးကနဲဖင့ လေးငယကိုဆိမ့ကငသားပေတော့ပါ သည။ ခငမောငထေးနင့လေးငယလိုကပေးသားသညဟူသော သတငးကညိုမောင၏အသဲကို ကဲခတသားရုံမသာမဟုတ။ ထေးနယ၏ရငဝကိုလညး လံခနစိုကသကဲ့သို့ခံစားလိုကရသည။ ညိုမောငက လေးငယ၏ရညးစား၊ ထေးနယဆိုတာက ခငမောငထေး၏ရညးစား၊ ပီးတော့ထေးနယကလေးငယ၏အစမအရငးခေါကခေါက ခငမောငထေးနင့လေးငယဘကက ဘယလိုဖစသားကသညကို ထေးနယနင့ညိုမောငတို့နစယောကစလုံး မစဉးစားတတအောငဖစကရသည။ ထေးနယဆီနစရကခားတစခါလာနေက ခငမောငထေးမလာတာ နစလကောအကာမာလေးငယကို ခိုးပေးခငးဖစသည။ ဒီကားထဲမာ ခငမောငထေးက ထေးနယကိုတစခါခိနးခဲ့ဘူးသည။ လာနေကဘာကောင့ရောကမလာသလဲဆိုတာသိခငသော ထေးနယက ခငမောငထေး၏အိမကိုအရဲစန့၍ သားတေ့ခဲ့သည။

ဟိုရောကတော့ ကိုထေးဘာကောင့မလာသလဲဆိုသော မေးခနးကိုမမေးမိ၊ မတေ့ရတာကာပီဖစသောခစသူနင့ အတိုးခပီးခစခဲ့ကသည။ ဒါပေမယ့ပနခါနီးမာတော့ နုံးခိနေသော ထေးနယ၏ကိုယလုံးလေးကို ဖေးမဖကငငကာအိမပေါကဝသို့လိုကပို့ရငး ကိုယ ထေးနယဆီလာဖို့မလယတော့ဘူး။ အိမကလူကီးတေကညဘကဆို ကိုယ့ကိုအပောကမခံတော့ဘူး။ အခုလိုအိမမလူရငးတဲ့အခါ ထေးနယကိုလမးပီးခိနးလိုကပါ့မယ…ဟူသောစကားက အိမပေါကဝရောကကာမ ကိုယ့လညပငးကီးကိုထေးနယလမးဖကပီးနမးလိုကမိသညအထိ ထေးနယကိုအငအားတေဖစစေခဲ့တာပါ။ အခုတော့ဒီစကားက ထေးနယကိုပားရညနဲ့ဝမးခခဲ့တာမနး ထေးနယနောကကစာဖင့သိခဲ့ရပါပီ။ အခုတော့ကိုရယ ထေးနယဘယလိုနေရမ လဲ ဟင……။ ညိုမောငအိမသို့ လေးငယရောကလာပီးညိုမောငအိပနေစဉရောကလာကာ လေးငယကဦးဆောင၍အခစပဲကိုနဲခဲ့ကသည။ နောကနေ့မစ၍ လေးငယအားညိုမောငမတေ့မိတော့ပေ။

လေးငယရကနေတာပဲဖစမည။ ဒါဆိုလေးငယတို့အိမဖကလောကပီး လေးငယကိုသားတေ့ဖို့ကောငးပါ့မလား….လူပိုသိုးကီးညိုမောငမဆုံးဖတနိုင။ ခီတုံခတုံဖစနေသည။ သူသား တော့ရိနေသောလေးငယစိတတိုသားလငခကမည။ ဒီအသကအရယရောကမ ရညးစားဦးရသော ညိုမောငတစယောကဘာလုပရမနးမသိဖစနေသည။ ပီးတော့တစကယလို့မား သူနင့လေးငယ ဟိုတစနေ့ကတေ့ခဲ့ဖစခဲ့ကတာတေကို တစနညးနညးနဲ့လူကီးတေသိသားပီး လေးငယဘာပနာတေဖစမနးမသိ။ အကယ၍ဒီလိုဖစနေတာမနခဲ့ရင သူရောကသား ရင လေးငယအတကပါ ပနာကမသေးလ။ ညိုမောင၏အတေးတေက သူလေးငယဆီမသားဖို့ကမားနေသည။ ဒါကောင့လဲ ညိုမောငကိုငယငယထဲကသေးကောငတဲ့ညိုမောငလို့ သူငယခငးတေက ပောကသည။ ပီးတော့ငယငယတုနးကဆိုရင သူငယခငးတေကသူ့ကို စကောကကီးတဲ့။ နောကဆုံးညိုမောငတေးမိတာကတော့ အရငတစခါကလညးလေးငယသူ့ဆီရောကလာတာနဲ့ အခုလညးအခေအနေပေးရင သူ့ဆီရောကလာမာဘဲဟုတေးကာဆုံးဖတပီး လေးငယ အလာကိုသာညိုမောငမောနေမိတော့သည။

အခုတော့လေးငယတစယောက ညိုမောငဆီဘယတော့မ လာတော့မညမဟုတတော့ပေ။ ညိုမောငထံလေးငယရောကခဲ့ပီး ညိုမောငလာ လေနိုးနဲ့မောခဲ့ပေမယ့လညး လေးငယထံသို့ညိုမောငရောကမလာခဲ့ပေ။ ထနးနို့ကလီးလိုကမိပီ။ အစရိတနောငနောင သေးသားတို့က ပကတိသေးသားတေမဟုတတော့…။ လူသေး ကိုလာပေါတငယကစုပလိုကမိသော ကားရိုငးမလေးသဖယဖစနေသည။ လေးငယက ငယရယနုပိုသူမို့ မထိမးနိုင၊ အစမဖစသူထေးနယ၏ရညးစား ခငမောငထေးတစယောကလာနေကအတိုငး ညဖကခံထဲရောကလာတော့ အိမမာမမထေးနယကမရိ။ အလူအိမသို့သားနေသည။ မမထေးနယနင့ခငမောငထေးတို့၏ ပောရငမူးတူးခစပဲလူးခဲ့ကတာကိုလညး လေးငယမကဝါးထငထငတေ့ရဖူးသည။ အခုလတတလောမာလညး ကားရိုငးမလေး လေးငယသေးကဆာနေသည။ အစမထေးနယ၏ရညးစား ခငမောငထေး စောင့နေမည့ခံထဲသို့ လေးငယညသနးခေါငတင တစယောကထဲဆငးလာသည။ ပီးတော့ လေးငယတစယောကအသိဉာဏတေ အရကတေကိုလင့ပစလိုကပီး မမထေးနယကာမအရသာကိုခံစားနေက သရကပငခကား၌မောက၍ကုနးပေးလိုကသည။

အစမဖစသူ ထေးနယထကတောင့သော ခောသော ပို၍စဲမကဖယရာကောငးလသော လေးငယတစယောကသူ့ရေ့သို့စကရုပတစရုပနယ လမးလောကရောကလာပီး ဖငလေးကုနး ကာ ထဘီလေးလနတငလိုကတာမငလိုကရတော့ ခငမောငထေးမာကနးမာသနစမးသော လူပိုလူငယတစယောကပါ…။ ပီးတော့လာနေကအတိုငး ခစသူထေးနယထံရောကလာပီး ပငးပသောဆနနင့ထေးနယကိုစောင့နေခိုက…….ဒီတော့လေးငယကို ဘယအလတပေးပါ့မလဲ…..။ သူဖစခငသောဆန၊ လေးငယတောင့တနေသောဆနတေကို တစဝကီးဖည့ ဆညးလိုကသည။ အတေ့အကုံမားက ညိုမောငထကအစစအရာရာသာသော အတေ့တို့တငနစမနးကာ လေးငယတစယောကခငမောငထေးကို အိမပေါအထိခေါခဲ့လေသည။

တစကိမမသည အကိမပေါငးမားစာ တစရကမသညရကပေါငးမားစာ နစလတာကာခဲ့သောကာလဝယ ကာမအတေ့၌နစဝငနေခဲ့သော လေးငယတစယောကခောကခားစရာကောငး လသော အိပမကကောင့အိပပောနေရာမ ဗုံးကနဲလန့နိုးရသူလို လေးငယတုနလုပခောကခားသားရသည။ မိနးမတို့ စမူဆာ မတေ့ရတာနစလရိသားခဲ့ပီ။ တတကမးနားလညသူကို တိုးတိုးတိတတိတပကည့တော့ ထငသည့အတိုငးအဖေကမနနေသည။ လေးငယဘာလုပရမလဲမသိ….။ ပထမဆုံးညိုမောငနင့တစနေ့ခငးလုံးအပောကူးခဲ့ကသည။ နောကခငမောငထေးနင့ အကိမကိမအဖနဖနဆိုတော့ ဘယသူ့လကခကမနး လေးငယဝေခဲဆုံးဖတ၍မရ။ ဒါပေမယ့လကရိက ခငမောငထေး ဒီတော့…မိနးမသားပီပီ လေးငယတစယောက ခငမောငထေးထံမကရညခံထိုး၍ ကိုထေးရငသေးလေး ငယလေးဆီမာ ရိနေပီဆိုတဲ့စကားလေးကို မရဲတရဲလေးတုနခိုကစာ မပင့တပင့လေးဆိုလိုကတော့ ခငမောငထေးတစယောကလေးငယကို ခိုးပေးလေတော့သည။ အိမမာက မိဘနစပါးရိသညမဟုတ အစမကီးအမိအရာဆိုသလို ထေးနယတစယောကမကရညစကလကဖင့ မိဘတေထံကိုလညးအကောငးကားရသည။

ရပရာသူကီးမားမတစဆင့ ခငမောငထေး၏မိဘမားထံလညး ဆကသယရသည။ ညီမလညးဆုံး၊ ခစသူလညးဆုံး ပီးတော့သူတို့နစယောကကိစကိုလညး ထေးနယမကရညစကလကဖင့လိုကလုပနေရသည။ ထေးနယလောကနာကငခံစားနေရ တာ ဘယမာရိနိုငပါတော့မညနညး။ ညိုမောငကတော့ ယောကx{1039}x{1004}ားလေးအမာစား၊ အပော့စားမဟုတ။ ဒါပေမယ့ လေးငယကညိုမောငအတကရညးစားဦး၊ ဒီတော့ညိုမောငခံနိုငရညမရိ၊ မကုံဖူးသောဝေဒနာကို လူးလိမ့ နေအောငခံစားနေရသည။ ဒီလိုကိစမိုးနင့ပတသက၍ ယောကx{1039}x{1004}ားတေမာထကပေါကကရိပီးသား အဲ့ဒါကတော့ ယမကာထကပေါကပငဖစသည။ တစသကလုံးသောကတတစားတတ သူမဟုတတော့ ညိုမောငစိတကမရဲ ဒီတော့အိမသို့ဝယလာပီး ပုနးလိုးကယလိုးသောကရသည။ အိမမာကလညး လူကမားမားစားစားရိတာမဟုတ။ ညိုမောငအစကိုဝမးကဲ မင့ဝေ နင့ မရီးခငသကတို့လငမယားနစဦးသာရိသည။

မင့ဝေက လိုငးကားမောငးတော့ ညဥ့နကမပနလာတတပီး မိုးမလငးမီထသားတတသည။ ဒီတော့ညိုမောငတစယောက လတလပ ခငတိုငးလတလပ၍နေသည။ အမနတော့ ညိုမောငတို့မိသားစုကနယတငနေတာဖစသည။ ညိုမောငသာအလုပလာရာရငး စကရုံတငအလုပရကာ အစကိုဝမးကဲမင့ဝေ၏အိမမာနေတာဖစသည။ မင့ဝေမိနးမ ခငသကကလညး သူတို့မို့သူပငဖစတော့…..ညိုမောငနင့ရငးနီးခငမငပီးသားဖစလေသည။ မခငသကက သဘောကောငးသည။ အိမတငညိုမောငကို အစစအရာရာ ဦးစားပေးသည။ ညိုမောင၏အဝတအစားကအစ ခငသကလောပေးသည။ စားစရာခကရငလညး အသဲအမစလေးမားပင ညိုမောငအတကခူးခပ၍ဖယပေးထားသည။ မခငသကက ညိုမောငထက အသကတစနစသာကီးသညမို့ သူငယခငးတေလိုပောဆိုဆကဆံသည။ ဒါပေမယ့ ညိုမောငကအိမတငရိသော ခငသကကိုလညးဂရုမစိုက စကရုံမခင့ရကရညယူထားပီး ပုလငးတစလုံးနင့သာအဖောပုနေလေသည။

ညိုမောငရညးစား လေးငယ ခငမောငထေးနင့လိုကပေးသဖင့ ညိုမောငခံစားနေရတာကို ခငသကသိသည။ အရငကညိုမောငရညးစားမထားခဲ့ဖူးတာကိုလညး ခငသကတစစနးတစစသိသည။ ဒီတော့ ညိုမောငအဖစကိုစာနာ၍ ညိုမောင့ကို ဘာမမပောဘဲ ခငသကအသာဘဲကည့၍နေသည။ ဒါပေမယ့ ညိုမောငက တစနေ့ထကတစနေ့ပို၍ဆိုးလာသည။ သောကကာစက သူ့ကိုယသူထိမးနိုငသိမးနိုငသေးသည။ သူ့ကိုယသူ သတိထား၍သောကသည။နောကတငတော့ ဆငဆငခငခငမရိရုံမမက လူမနးသူမနးမသိအောငအထိသောကလာပီး ခငသကခူးခပ၍လာခပေးသော ထမငးဟငးကိုပငစားတယဆိုရုံ တစဇနးနစဇနးစား၍ နေရာတငပငလဲခအိပ ပောသားသညအထိ အခေအနေဖစလာတော့ ခငသကဆကပီးဒီအတိုငးကည့မနေနိုငတော့ ညိုမောငအားပောဆိုဖောငးဖရန စဉးစားရလေတော့သည။ ညိုမောငတစယောကရေ့တင အရကပုလငး၊ ဖနခက၊ ရေခကနင့ ငါးခောကကောပနးကနလေးကိုခ၍ ကမးပငတငထိုငကာ ထုံးစံအတိုငး သူလုပနေကအတိုငး အိမရေ့လမးမကို အကာကီးမောကည့နေလိုက အရကဖနခကကို ကောကမော့လိုကနင့လုပနေသည။

ခငသကရေခိုးပီး အိမပေါသို့တကလာကာ မကနာသုတအပီး ညိုမောငအားထမငးခူးပေးရန သတိရကာ ထမငးနင့ဟငးတို့ကို ပနးကနနင့ခူးခပထည့ယူလာပီး ညိုမောင၏ရေ့တငခပေးလိုကသည။ ခငသကကည့လိုကတော့ အရကပုလငးထဲတငလကနစလုံးလောကသာရိ တော့သည။ ““ညိုမောင…..ထမငးစားတော့..”” ““အငး….”” ပောပီး ထမငးပနးကနကိုခပေးကာ ခငသကလည့ထကမညအလုပ အပငတငမောငစပိုးနေသညကိုသတိထားမိပီး အိမရေ့တံခါးကို ခငသကသား၍ပိတလိုကသည။ သူမပနလည့ လာသညအထိ ညိုမောငကထမငးပနးကနကိုမတို့သေး။ ““ညိုမောင ထမငးလညးစားအုနး……ပီးတာတေလညးပီးသားပီဘဲဟာ….တစယောကမကောငး တစယောကပေါ့….ကိုယ့ကနးမာရေးလညးဂရုစိုကဦး…..”” ခငသက ညိုမောငနားအရောကရပ၍ ဖောငးဖပောဆိုလိုကသည။ ခငသကဖောငးဖလိုကသညကပင ညိုမောငကိုဆပေးသလိုဖစသားသညလားမပောတတတော့။

““မပီးဘူး….ဘယတော့မမပီးဘူး….ငါ့ရငထဲမာ ဘယတော့မ မပီးဘူးခငသက…”” ခငသကကိုလည့ကည့ပီး ညိုမောငကမူးသံကီးဖင့ပောသည။ ရေ့မပုလငးကို ခငသကကည့လိုကတော့ စောစောက ကနနေသည့အရကလကနစလုံးကမရိတော့။ ပုလငးပင ကမးပငပေါတင တုံးလုံးလဲနေပီ။ ““ဒါတော့…..ဒါပေါ့ဟာ….ကနးမာရေးကို ဂရုစိုကဖို့ပောတာပါ…”” ““ထီ….ယောကx{1039}x{1004}ားခငး ဘာမားကာလို့လဲ ခငသကရာ ငါလညးယောကx{1039}x{1004}ားစစပါပဲဟာ…”” အို…“ဟာ…..ဝုနး…..အာ”” ““ဟဲ့…ညို…..မောင…..ညိုမောင….အို….အို….”” ညိုမောငက အားမာနအပည့ဖင့ကုံး၍အထ ဘေးသို့ယိုငဆငးသားတော့ ခငသကကလမးဆဲ၍ထိနးလိုကသည။ ညိုမောငသူမဖကပါလာပေမယ့ ခါးကပုဆိုးကကတကသားသည။ ခငသကက ဗုံးကနဲလမးဆဲ၍ ညိုမောငကခငသကဘကကို မတ၍ပနပါလာသောလညး သူ့ကိုယသူမဟနနိုင၍ ပန၍ယိုငအသား ညိုမောငက ခငသကကိုလမး၍ဖကလိုကသောလဲ ညိုမောင၏ခနာကိုယအလေးခိနကို ခငသကမထိနးနိုင နစယောကစလုံးဖကလကသား…..ကမးပငပေါသို့လဲပို၍ကသားတော့သည။

ရငလားထားသော ခငသက၏ထဘီကပေက သားပီး ဖေးနစသော နို့နစလုံးကဝငးကနဲထကပေါ၍လာသည။ စူးရသောမကလုံးအစုံဖင့ ညိုမောငကခငသက၏နို့နစလုံးကို စူးစူးရဲရဲစိုကကည့နေသည။ ““ညိုမောင…..ဖယ…ဖယတော့….ငါထတော့မယ….”” ခငသက ဘယလိုမဒီအနေအထားနင့မနေတတတော့…. နို့နစလုံးကလညး ဟငးလငးကီးပေါ၍နေသည။ ဒါကိုလညး ညိုမောငကစိုကကည့နေသည။ ဒါတငလားမဟုတသေး။ သူမ၏ကိုယတစခမးပေါသို့ မောကကနေသော ညိုမောင၏ပေါငကားမဖားဖကတောကီးက ဘယအခိနကထနေတာလဲမသိ သံခောငးကီးအလား ခငသက၏ပေါငထိပဘေးကို ထောကထားမိသည။ စောစောက ကတကသားပီဖစ၍ ညိုမောငခါးတငပုဆိုးကရိတော့တာမဟုတ။ ကိုယလုံးခငးပိနေသဖင့ မာကောလသော လီးတနကီးကတဒိတဒိတသေးတိုငး နေတာကို ခငသကသိနေရသည။

ခငသကတစကိုယလုံးထူပူလာသည။ ခငသကပောလိုကတာကို ညိုမောငကဘာမပနမပော ခငသက၏မကနာကို ဖတကနဲလမးကည့လိုကပီး “ရတ” ကနဲ လမးနမးလိုကသည။ ““ဟင….အို…”” တစကိုယလုံးထူပူနေရသည့အထဲတင ခငသကတစကိုယလုံးကကသီးဖနးကနဲထသားသည။ ““ဖယ….ဖယဟာ…အို….အို….အငး…..အငး…အ…အငး..”” ခငသက၏နို့ကိုညိုမောင အငမးမရစို့လိုကသည။ စို့တာမ ကမူးရုးထိုးကို ကမးကမးရမးရမးစို့ပစလိုကသည။ ခငသက ညိုမောင၏ကောပငကို လကသီးဆုပလေးဖင့ထုသည။ နစခကသုံးခကသာထုလိုကနိုငပီး ခငသကငိမကသားပီး တအငးအငးငီးကာ ရငဘတလေးက၍ က၍တကလာသည။ ဟုတသည ဒီလိုအငမးမရကမးကမးရမးရမးစို့တာကို သူမခံ ရတာကာပီ။ နို့နစလုံးကို တစလုံးပီးတစလုံး ညိုမောငစို့သည။ ဖေးနစသော နို့အုံလေးမားပင ပနးနုရောငသနးလာသည။

ခငသကမကလုံးလေးတေစငးကလာပီး တအငးအငးငီးကာ ခနာကိုယမအားအငမားက တစစတစစရုတလော့၍လာသည။ ခငသက၏အာရုံက နို့စို့ခံနေရသောအတေ့မသည ပေါငထိပတငထောက၍နေသော လီးခောငးကီးဆီသို့ တစခကခက ရောက၍သားသည။ သနလိုကတဲ့ဟာကီးဟု တေးမိလိုကတိုငး နို့အုံတစခုလုံးပါစပထဲပုတဝငသားလုမတတ ရငဘတလေးကပေးရသညအထိခံစားနေရသော အတေ့ဆီကိုအာရုံက ရောကသားပနသည။ ခငသကဘာသားနဲ့ထုထားတာမို့လို့လဲ…ခငသကခနာကိုယအတငးမသေးသားတေဘလောငဆူလာသည။ ညိုမောင သူ့ခနာကိုယကပီးထလိုကကာ သူလတပေးလိုကသော နို့လေး တေကိုအာသာမပေပုံဖင့ကည့သည။ ခနာကိုယကိုကပီး ညိုမောငထလိုကတော့ ညိုမောင၏လီးတနကီးက ရငးရငးလငးလငးကီးဖစသားသည။ ခငသကအမိအရကည့လိုကရငး မကတောငလေးတေ တစဖတဖတခတလိုကကာ သူမ၏မကလုံးလေးတေကခကခငးရီဝေသားသည။ လီးကီးကဒစပဲကီး စောငးကီးကအသဲယားစရာကောငးလောကအောင ဖောငး ထနေပီး တငေါကငေါကဖစကာ လီးထိပတငအရညလေးတေစို့နေတာကို ထငထငရားရားမငလိုကရသည။

ခငသကရငထဲတငမနးကပ၍လာသည။ ပကလကလေးဖစနေသော ခငသက၏တစကိုယလုံးကို ညိုမောငခေဆုံးခေါငးဖားကည့သည။ နစဆယကောအသကနင့ တစသားမမက သေးသော ခငသက၏ကိုယလုံးလေးက ဖံ့ထားကစလစကာ စဲမကစရာကောငးလသည။ မူလရငလားထားသော ထဘီကခါးနားအထိပေကနေပီး ထဘီအောကနားစလေးကလညး ဒူးဆစတစဖကပေါ တစဖကဖုံးဖင့အသားလေးတေကဝငး၍နေသည။ ခငသကတစကိုယလုံးကို ညိုမောငက တစခကမကည့လိုကပီးမ ထဘီအောကနားစလေးကို အပေါသို့လန တငလိုကသည။ ““အို….ဟဲ့…ညိုမောင….မလုပနဲ့လေ….မတောပါဘူး….”” အတငးအငါကိုလေစိမးတိုး၍ အေးကနဲဖစအသားသတိဝငလာသော ခငသကကတစဆို့ဆို့အသံလေးဖင့တားရာသည။ လူကတော့ နေရာမမရေ့။ ညိုမောင ခငသကကိုဂရုမစိုက လစဟပေါပေါကလာသော ခငသက၏အတငးအငါကိုကည့သည။ ခငသကအမေးသနသည။

ဒါကောင့ တစလတစခါရိတပေးရသည။ အခုရိတပီးတာ နစရကဘဲရိသေးတော့ အမေးငုတတိုလေးတေကစိမးမမလေးထက၍နေသည။ စောကပတနုတ ခမးသားနစခုက ဘာလို့ဖောငးစို၍ထကနေသညမသိ ဖောငးတငး၍ထနေသည။ ညိုမောင သူမအပေါသို့ခ၍အတက ခငသကမကလုံးမိတခလိုကသည။ မောငမငးကီးသားညိုမောငက လူပေါကိုခတကပီးကာမ စောကပတကိုလကဖဝါးလန၍ကိုငကည့လိုကသည။ ခငသကတစခကတန့သားသည။ သေသေခာခာကိုငပီးပတလိုကတော့ပါလား….ထိုသို့မဟုတ စမးကည့ကိုငတယရုံမသာ တစခကကိုငလိုကပီး သူ့လီးကိုအရငးမကိုငကာတေ့လိုကသည။ ပီးတော့တစဆကတညးဆောင့သငးလိုကသည။ ““ပတ…ဖတ…ဟငး…”” အထဲမာကအရညတေပည့လံနေသည။ တစခကတညးနင့ လီးကတစဆုံးဝငသားသည။ ခငသကဟငးကနဲသကပငးခကာ ကမးပငနင့တစထာလောကကာအောငသာကထား သော သူမ၏ဒူးနစဖကကိုဆဲထောငပစလိုကသည။ ညိုမောင ခငသက၏မကနာလေးကိုလမး၍နမးရငး သူမပေါသို့မောက၍ခကာ ဖငကီးကကပီးဆောင့သည။

““ပတ…ဖတ….ဖတ…ဟင့…ဟင့…ဟငး…”” လူပိုလို့မပောရ ညိုမောင၏ဆောင့ခကတေက အရိုငးဆနလသည။ ခငသကက အရိုငးသကသကမဟုတပါ။ ဆောင့ခငသလိုဆောင့၍နေသော ညိုမောင၏လီးတနကီးကို သူမလို သလို ဖငကိုညာလိမ့လိုက ဘယလိမ့လိုကက၍ ကော့ပေးလိုကသဖင့ သူမလိုသလိုလည့ပောငးကာ အလိုးခံသည။ တစခကတစခက သတိရလငလညး ညိုမောငအရသာတေ့စေ ရန သဲကီးမဲကီးဆောင့ဝငနေသော ညိုမောင၏လီးတနကီးကို စောကပတနင့ညစ၍ပေးသည။ ဆဲ၍ပေးသည။

““ပတ…ဖတ…ပလတ….ဖတ…..ဖတ…ဟင့…ဟင့…ဟငး…”” ညိုမောငက တရုးရုးအသကရုသံကီးနင့ အားရပါးရဆောင့နေသလို ခငသကခမာမာလညး မကလုံးစုံမိတထားရငးက ပါးစပလေးဟဟပီး ဟငးကနဲ ဟငးကနဲ အသကရု၍ ရုံ့၍သား သည။ ““ပတ…ဖတ…ပလတ….ဖတ…..ဖတ…အငး…ဟငး…အ….အ…..အငး…ညို…ညိုမောင….ဟငး…..ဟငး”” ခငသကဘယလိုမစိတတငးထား၍မရ၊ ညိုမောငကိုယကီးကိုပန၍ဖကထားလိုကမိသည။ ကာမအရသာက နစယောကစလုံး၏ကိုယနစခုစလုံးမာဆူဝေ၍တကလာသည။ ညိုမောင ကုနးထ၍ ခငသက၏နို့ကိုဆဲစို့ရငး ဆကဆောင့သည။ ဒီတော့ခငသကက ညိုမောင၏လညပငးကို သိုငး၍ဖကသည။ ညိုမောင၏စိတထဲအာရုံထဲတင လေးငယဆိုတာမရိတော့သလို ခငသက၏အာရုံထဲတငလညး မင့ဝေဆိုတာမရိတော့ပေ။ နစယောကစလုံး အရာအားလုံးကိုမေ့၍ ကာမအရသာတငနစမနးနေကသည။

““ဖတ…..ပတ…ပတ…ပလတ….အဟငး….အငး….ဟငးဟငး….”” ညိုမောငက ဒလစပဆောင့လာသလိုအောကမ ခငသကကလညး ဟငးကနဲ ဟငးကနဲ အားယူကာ ညိုမောင၏ဆောင့ခကအတိုငးဖငကီးကိုကော့၍ကော့၍ပနဆောင့သည။ ““ပလတ…..ဖတ….ဗစ….ညို….မောင….အား….ထက….ထက….ပီ…အား….အား…”” ခငသကတစယောကအတငးကော့၍ လီးကီးကိုဆဲညစကာပီးသားခိုက ညိုမောငမာလညး မအောင့နိုငတော့ဘဲပနးထုတလိုကပါလေတော့သည။ ခငမောငထေးနင့လေးငယတို့၏ မငလာဆောငကပီးသားပီ။ လေးငယနင့ထေးနယတို့၏ ဖခငမာလညးတာဝနကရာ ရေယာဉသို့ပနရသဖင့ မိခငဖစသူပါပန၍လိုကပါသားသည။ အိမမာကထေးနယတစယောကထဲကနခဲ့သည။ လေးငယမာ ယောငနောကဆံထုံးပါဆိုသောစကားအတိုငး ခငမောငထေးတို့အိမတငပငနေသည။ ဒီတော့ အိမမာထေးနယ တစယောကထဲသာကနခဲ့သည။ ထေးနယအတက ညမုညတာအဖောရစေရန ဆေမိုးနီးစပတောသူ အဒေါကီးတစယောကကိုခေါထားသည။ ထိုအဒေါကီးက ညမိုးခုပသညနင့ အိပတော့သည။
စောစောမအိပတတသူ ထေးနယတစယောကမာတော့ခောငလညခောငပတနင့ကနခဲ့သည။ ထေးနယအရငညတေတုံးကတော့ တီဗီထိုငကည့ပီး တီဗီသိမးမအိပ သည။ ဒီညတော့ ထေးနယမာတီဗီကည့ခငစိတမရိသဖင့ တီဗီကိုပိတကာ အိပခနးထဲသို့ဝငခဲ့သည။ နေရာသီညမို့ အိုကစပစပရိသညနင့ ထေးနယကိုယပေါမ ဘောလီအကx{103E}ကိုခာပစ လိုကပီး ထမီကိုရငလားလိုကသည။ ပီးမထေးနယမာ ရငလားထားသောထမီကိုပန၍ဖညလိုကပီး ထမီကိုခါးသို့ပတ၍ဝတလိုကသည။ ထိုအခါ ဆူဖိုးသောထေးနယက သူမ၏နို့နစလုံးကိုငုံ့၍ကည့ပီး ရညးစားဖစသူ ခငမောငထေးကိုသတိရလိုကသည။ တစခိနက ခငမောငထေးမတမတရရကိုင၍ အငမးမရစို့ခဲ့သော နို့လေးနစလုံး အခုတော့သခငမဲ့နေပီ။

ကိုငမည့ စို့မည့သူမရိ။ အဖောမဲ့လက အထီးကနခဲ့ရပီ။ ထေးနယ သူမ၏နို့သီးခေါငးနစခုအား သူမဘာသာဖစညစကည့လိုကပီးမ ပေါငလေးကိုက၍အဖုတလေးကို သူမလကလေးဖင့ထမီပေါမပငအုပ၍ ကိုငကည့လိုက ပနသည။ တစခိနက သူမ၏ရညးစား ခငမောငထေးအားရပါးရလိုးခဲ့သော အဖုတလေးခုတော့ လုပမည့သူမရိ အဖောမဲ့ သခငမဲ့လကရိသည။ ထေးနယ သူမ၏အဖုတလေးကို ထဘီပေါမပငလကဖဝါးဖင့အုပ၍ကိုငကာ ဖစညစဆုပနယလိုကပီးခပကမးကမးလေး နစခကသုံးခကပတပစလိုကသည။ ရညးစားဖစသူ ခငမောငထေးကို သတိရခငးနင့အတူ ခနာကိုယရိကာမခလုတမားကို ကိုငမိပတမိလုပမိလိုကတော့ ထေးနယ၏သေးသားတေက လုပရား၍လာသည။ “ဟင” ကနဲ ထေးနယ သကပငးခကာ ခါးတငပတထားသော ထဘီလေးကိုဖညကာဆဲတငလိုကပီးပန၍ ရငလားလိုကသည။

““ဖောက…..ခတ….ခတ…”” ““ဟင”” ထေးနယရငထဲထိတကာ မကလုံးလေးမားဝိုငးသားသည။ ထေးနယ၏အိပခနးအပငဖကခံထဲမသစကိုငးခောကကို လူနငးသည့အသံမနး ထေးနယကောငးကောငးသိလိုကသည။ အသာလေးခေဖော့နငးကာ ထေးနယအိမနံရံဘေးသို့ကပလိုကပီး ပဉပားအကဲကောငးမ အပငသို့ကည့လိုကသည။ ““ဟင….ကောကောပါလား…”” ထေးနယတို့အိမ၏နောကဖေးအိမမ အသက(၈) (၉)သာရိသော ကောကောဆိုတဲ့ကောငလေး အိမဘေးတငငုတတုတလေးထိုင၍နေသည။ ညနေက ထေးနယအိမဘေးတင ရေခိုးနေစဉက ကောကောက သူမကိုခုံအကယမထိုင၍ခောငးနေတာကို ထေးနယသတိထားလိုကမိသည။ အခုလညးကောကောက သူမကိုလာပီးခောငးတာဖစမည။ ထေးနယစိတကူးတစမိုးရသားသည။

““ဟာ….အိုကလိုကတာ…”” ““ဂလောက…..ဂလောက…”” ထေးနယ ပူတငးပေါကကို ဖင့ပစလိုကသည။ ပီးတော့ ပူတငးပေါကမာပငရပ၍ ရငလားထားသောထဘီကိုဖညလိုကပီး စောစောကလိုပင သူမ၏နို့အုံနစလုံးကိုထုတ၍ ငုံ့ကည့ သည။ စောစောကထက နဲနဲပိုကာသည။ ထို့နောကတငထေးနယပူတငးပေါကကိုပန၍ မပိတဘဲကုတငပေါတက၍လဲကာ ပူတငးပေါကဘကကို ကောပေး၍ တစစောငးလေးလဲ၍ အသာမကလုံးလေးမိတကာအသကကို မနမနရုရငး ငိမနေလိုကသည။ ဆယ့ငါးမိနစ၊ မိနစနစဆယလောကအကာမာတော့ အိမကတစခကငိမ့ကနဲ သိမ့ကနဲဖစသားသည။ သိသာရုံလေးသာ ထေးနယကမကလုံးမိတ၍ ငိမကာသတိထားနေသဖင့သိလိုကရခငးဖစသည။ ထေးနယတို့အိမ၏ပူတငးပေါကအောကဖကဘောငက မေပငမလေးပေခန့သာမင့သည။ သံဇကာတေ သစသားတနးတေကာထား ခငးမရိသဖင့ ပူတငးပေါကဘောငကို ခို၍ဆဲတကပါက အသာလေးတကလို့ရပေပီ။

ကောကောဆိုသောကောငလေး အခနးထဲသို့ရောကပီဆိုသညကို ထေးနယသိလိုကပီ…။ မကာလိုက ပူတငးပေါကဖကကို ကောပေး၍စောငးအိပနေသော ထေးနယ၏တငသားကီးနောကဖကသို့ အေးစကသောအရာလေးတစခုက လာ၍ထိသည။ ကောငလေးကောကနေ ထငသည။ လကဖားလေးတေအေးနေသညဟု ထေးနယအသကမနမနရုကာမကလုံးမိတ၍ အိပခငယောငဆောငနေရငးတေးမိလိုကသည။ ထေးနယ ငိမခကသားကောငးနေတော့ ကောကောဆိုသောကောငလေးပို၍ရဲလာပုံရသည။ ထေးနယ၏တငသားကီးတေကို သူ့လကလေးဖင့မထိတထိလေးပတကည့သည။ လကဖဝါးလေးဖင့ အိအိဖောငးဖောငးတငသား ကီးတေကို အသာလေးဖိဖိကည့သည။ စိတထဲမာမရိုးမရဖစလာပေမယ့ ထေးနယမလုပရဲ အသာလေးဆကပီးငိမနေသည။ ဒီတော…ကောကောပို၍ရဲလာသည။ ထေးနယ၏တင သားကီးတေကို သိသိသာသာကီးကိုငတယကာ ဆုပနယလာသည။

ထေးနယဆကပီး ငိမနေလို့မဖစတော့။ အိပခငယောငဆောငနေမနးသိသားရင ကောငလေးထကပေးသားလိမ့ မည။ ထေးနယမကလုံးကို ဖတကနဲဖင့ကာ လကတစဖကက ကောကော၏လကကိုလမးဆဲလိုကပီး ကနလကတစဖကက သူမ၏ရငလားထားသော ထမီကိုရငဘတမဆဲခတလိုကကာ တစပါတညး ပကလကလနလိုကသည။ ““မမထေး….ကနနော…..ဟို…..ဟို….”” ကောကောက ကောကအားလန့အားပောနေပေမယ့ သူ့မကလုံးတေက ထေးနယ၏နို့တေကိုစူးစူးဝါးဝါးကည့နေသည။ ကောငလေးလကကိုကိုငထားသော ထေးနယ၏လကကမ လတ…..ကနလကတစဖကနင့ ကောကော၏ပါးစပကိုလမးပိတလိုကသည။ ကောကောအထစထစအငေါ့ငေါ့စကားသံရပသားပီး ထေးနယ၏မကနာကိုလမးကည့သည။ ရီဝေသောမကလုံးအစုံဖင့ သူ့မကနာကိုကည့နေသော ထေးနယ၏မကနာလေးက သူ့ကိုပုံးပလိုကတာကိုတေ့လိုကရသည။

တစဆကတညးမာပင ထေးနယကကောကော၏ လကတစဖကကိုပါ လမးကိုငကာ သူမဖကကိုဆဲယူလိုကတော့ ရေငတတုနးရေတငးထဲဆငးခငနေသည့ ကောကောမာသူမအပေါသို့မောကလကသားကလာပီး ခကခငးပငကုတင ဘေးတငရိနေသေးသည့ သူ၏ခေထောကနစခောငးကိုပါ ကုတငပေါဆဲတငလိုကပီး ထေးနယကိုအငမးမရဖကကာ ထေးနယ၏ပါးပငနစဖကကို ဒလစပနမးလိုကရာမ သူမ၏ရင ဘတပေါသို့ ကောကော၏မကနာကမောကကသားသည။ ကလေးတစယောကနို့စို့သလို ထေးနယ၏နို့သီးခေါငးလေးတေကို ကောကောက တပတပတစို့သည။ ထေးနယ သူ့ကောပငကို သိုငးဖကလိုကပီး ရငဘတလေးကိုကကာကကာ ဖင့ နို့အစုံကို ကောကော၏မကနာသို့ ကပကပပေးသည။ ဘေးကနေ သူမပေါမောကထားသည့ ကောကော၏ကိုယနင့ပိနေသော ထေးနယ၏လကတစဖကက တရရလုပရား၍လာ သည။ ကောကော၏ပေါငကားကိုစမး၍ပင့ကိုငသည။ ““ဟယ…အယ..နဲတာကီးမဟုတဘူး…လူကသာငယတာ….ပစညးကီးက ခငမောငထေးလောကကိုရိသည…”” ကောကောကတော့ နို့စို့တာမဝနိုငသေး။

နို့နစလုံးကို တစလုံးပီးတစလုံး ဘယပနညာပနစို့နေသည။ ထေးနယ၏လကက သူ့ပုဆိုးခါးပုံစကို အသာစမးပီးဖုတလိုကရာက ပုဆိုးကား သို့တိုး၍ဝငသားကာ လီးတနကီးကိုမိမိရရဆုပကိုငလိုကသည။ ပူနေးမာကောလသော လီးခောငးကီးအတေ့က ထေးနယစအိုလေးကို ရုံ့သငးမိသညအထိပငဖစသားရသည။ ထေးနယ ကောကော၏လီးတနကီးကို အသာလေးပတပေးကာ ဖဖလေးကိုင၍ဂငးတိုကပေးသည။ ပီးတော့ ဥကီးတေကိုလညးစမးပီး ဖဖလေးဆုပနယပေးသည။ ကောငလေးက လညးအလာကီး ထေးနယ၏နို့တေကိုမပတတမးစို့နေရငး သူ့လကတစဖကက ထေးနယ၏ပေါငကားကိုစမးလိုကသည။ ထေးနယပေါငနစလုံးကိုဖဲပေးလိုကသည။ ထေးနယ၏စောက မေးလေးတေကို ဖဖလေးပတလိုက အသာလေးဆဲလိုကဖင့လုပနေသည။ ထေးနယအသဲယားလာပီး သူမလကထဲမကောကော၏လီးကီးကို ခပသကသကလေးဂငးတိုကပေးလိုက သည။ ကောကော၏လကက ထေးနယ၏စောကဖုတကိုရရလေးပတပနသည။

““အို…..အဟင့…ဟင့…”” ထေးနယ တစကိုယလုံးတုနသားသည။ ဟုတတယလေ……။ ကောကောတစယောက စောကဖုတကိုမပတတတပတတတနင့ လကဖဝါးနဲ့ဖိပီး ပတလိုကတော့ သူ့လကဖဝါးက ပူးထကနေသောစောကစေ့လေးကိုပတလည့လိုကသလိုဖစသားသည။ ထေးနယငီးသံလေးထကကာ အသားလေးတုနသားတာကိုမငလိုကရပီး သူပတတာဟုတပီလို့ သတမတကာ ထိုအတိုငးထပ၍ပတပနသည။ ““အို….အို….ဟင့…အို…”” ““ကော….ကော…ဘယနဲ့လုပနေတာလဲ….မမ မနေတတတော့ဘူ…ထတော့….”” ကောကောလညးမနေနိုငတော့ပါ။ ထေးနယလကထဲက သူ၏လီးကီးက အဆမတနကီးကာ တငေါကငေါကဖစနေပီ။ ကောကောထထိုငလိုကပီး သူ့ပုဆိုးကိုခေါငးမနေကော၍ ခတလိုကကာ သူ့ကိုယကိုထေးနယ၏ခေရငးဖကသို့အရေ့ ထေးနယကပေါငနစခောငးကိုဆဲ၍ထောငကာကားလိုကပီး ဒူးနစဖကကိုသူမဝမးဗိုကပေါသို့ ရောကအောငကေးတငပစ လိုကသည။ ကောကောကည့နေတုနး စောကပတနုတခမးသားအထူအပါးကီးနစခုက ပထမတော့တကလာပီးနောက စောကစေ့အောကဖကအကဲကောငးနေရာလေးဘေးနစဖက သို့ဆဲတငလိုကသလိုပဲသားသည။

တငးပေါကလေးတော့ ပေါမလာပါ။ ဒါပေမယ့ အဲ့ဒီနေရာလေးကို သူ့လီးထိပကီးတေ့လိုကပီး ကောကောဖိသငးလိုကသည။ ““ဗစ….ပတ…ပတ…အိုး….အို….အား….အား…”” ဖိသငးလိုကသောလီးကို ကောကောကအရိနမထိမးနိုင လီးကတစခါတညးအဆုံးဝငသားသည။ ထေးနယ၏ကောလေးကော့တကသားပီး မကနာလေးရုံ့ကာသား၏။ လန့ပီးဗုံးက နဲတစဆုံးဝငသားသော လီးကိုညစလိုကမိတော့ ကောကောတန့ကနဲဖစသားပီးအတငးနငးဆောင့တော့သည။ ““ပတ….ဖတ….ဖတ…ပလတ….ဗစ….ပတ….”” ““အငး….ဟငး…..အိုး…အိုး….အဟငး….”” မထူးတော့ပီ သူဆောင့ခငသလိုသာဆောင့စေတော့ ထေးနယကအောကကကော့ကော့ပေးပီး သူမစိတတေကိုလတထားပေးလိုကသည။ သူမ၏ကိုယဘေးတင ထောကထားသော ကောကော၏လကတစဖကကိုဆဲယူပီး နို့ပေါတငပေးလိုကသည။ သဘောပေါကသားသော ကောကောကနို့နစလုံးကိုစုံကိုင၍ ဆကဆောင့သည။““ပတ…..ပလတ…ဖတ…..ဖတ…အိုး….အိုး….အ….အ…..ကော…..အီး…ဟငး….”” ထေးနယခေါငးလေးကတကလာပီး တစကိုယလုံးတောင့သားခိုက ကောကော၏လီးထိပမလညး သုတရညမားပနးထကကာ နစယောကသားပိုငတူပီးသားကလေသည။ ပီးးး

 

Zawgyi

 

ညိဳေမာငည္းစား ေလးငယ္

အသကစိတာ ပုခကခိတရင္ တစကနိတူးဆိုတဲ့စကားရိေပမယ့္ ညိဳေမာငဖိုx{1037}ကေတာ့ အသက္(၂၆)x{1014}x{103D}စ္ေရာက ရားရားပါးပါးရည္းစားေလးတစ္ေယာကခဲ့ရသည္။ ရမဲ့ရေတာ့လည္း ညိဳေမာငည္းစား ေလးငယ ညိဳေမာငကသက္(၇)x{1014}x{103D}စ္ေလာကယည္။ ေလးငယသက ခုမ (၉)x{1014}x{103D}စာရိေသးသည္။ အသက္x{1039}x{101C}ကီးမရည္းစားေလး() ေယာကေတာ့ ညိဳေမာငာမထိရကကိုငက္ ထိလိုကင္ x{1014}x{103D}မ္းေၾကေတာ့မလားထင္ေနသည္။

ပန္းေလးတစင့ို ထိုင္၍အလၾကည့္ေနသလိုထားသည္။ ဒါေပမယ့္ ေလးငယ ေခတာလသမီးပိဳဘဲ ညိဳေမာငကဲသည္၊ သကည္။ ရည္းစားဘဝပီပင္ေအာင္ ညိဳေမာငားလမ္းပေခါင္းေဆာင္ေပးသည္။ ဘာလိုလိုနဲx{1037} ညိဳေမာင္x{1014}x{103D}င့္ေလးငယ္x{1039}x{101C}ကိဳက္ၾကတာ (၆)လေကာာခဲ့ၿပီ။ တစ္ေနx{1037}မာေတာ့ ညိဳေမာငစ္ေယာကိမာတစ္ေယာကဲရိသည္x{1014}x{103D}င့္ ပင္းပင္းx{1014}x{103D}င့ိပ္ေပာ္ေနတုန္း ေလးငယစ္ေယာက္ ဘယဘယိုေရာကာ သညသိ။ညိဳေမာင္၏အိပန္းထဲထိေရာက္၍လာသည္။

ပကကိပ္ေနေသာ ညိဳေမာင္၏ရငတ္ေပၚသိုx{1037}ေလးငယပါးေလးအပ္ၿပီး ေမာကိပိုကည္။ x{1014}x{103D}ုညက္ေသာအထိအေတx{1037}x{1014}x{103D}င့္ေမx{103E}းပံx{1037}ေသာရနံx{1037}ေတေၾကာင့္ ညိဳေမာင္x{1014}x{103D}ိုးလာၿပီး မကုံးဖင့္ၾကည့ိသည္။ ““ဟင္……ေလးငယ္…”” ညိဳေမာငံ့ၾသသားသည္။ ““အစိုx{1014}x{103D}ိုးလာၿပီလား…”” ““အင္း….လာ အိမ္ေရx{1037}သားရေအာင္….”” ညိဳေမာင ထထိုငနငိုကည္။
ေလးငယ ညိဳေမာင္၏ရငတ္ေပၚေမာကထားေသာ သူမ၏ကိုယုံးကို မ ထသည့ပင္ ပို၍ဖိခလိုကည္။ ဒီလိုအေနအထားမ ဘယ္ေသးဘယားေတက ခံx{1014}x{103D}ိုငညိx{1014}x{103D}ိုငါ့မလဲ……။ ေပာမရသည့ဆုံး ညိဳေမာငနားမလည္x{1014}x{103D}ိုငာx{1014}x{103D}င့္ေလးငယ္၏မက္x{1014}x{103D}ာေလးကို စိုက္ၾကည့င္း သူx{1037}စိတ္ေတကလx{103C}ပား၍လာ သည္။

ညိဳေမာင္ သူx{1037}ေခါင္းကိုx{1039}x{101E}က၍ ေလးငယါးေလးတစကိုနမ္းရx{103C}ံx{1037}လိုကည္။ ေလးငယကုံးေလးမိတသားၿပီး မက္x{1014}x{103D}ာေလးကၿပဳံးသားသည္။ အရိနင္းစာလx{103C}ပားေနေသာ ညိဳေမာင္၏ရငုနံေတကို ေလးငယ္ၾကားေနရသည္။ မိန္းမသားဆိုတာက အိေx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ေကာင္းလန္း၍သာ သူတိုx{1037}ကိုအကဲမခတ္x{1014}x{103D}ိုငိရမည္။ သူတိုx{1037}ကေယာကx{1039}x{1004}ားေတထကိုၿပီးခံစားခကင္း ပ၍ စိတx{103C}ပားမx{103C}ပင္းထနည္။ ေလးငယ္၏လက္ေလးတစက ညိဳေမာင္၏ရငတ္ေပၚကို ယုယုယယေလးပတပ္ေပးရင္းမ ညိဳေမာင္၏ဝမ္းဗိုက္ေပၚေရာကားရာမ ဆီးခုံေပၚသိုx{1037}ထိပတ္ေနမိသည္။ ““ေလးငယေတာ့ကယ္…..ေတာ္ၾကာမားကုန္ၾကလိမ့ယ္….”” ““တစ္ေယာကဲx{1037}တစ္ေယာက္ ခစ္ၾကတာ မားတာလားဟင္ အစို….”” အသံေလးမားက လx{103C}ိင္းထပုတတ္ေနသည္။

ညိဳေမာငာပန္ေပာရမန္းမသိေတာ့ေပ။ ေလးငယၾကားေအာငကင္းတစကိုး၍ခရင္း ညိဳေမာင္၏လကစုံက ေx{1014}x{103D}းေထးအိစက္ ေနေသာ ေလးငယ္၏ကိုယုံးေလးကို ရစတ္ေပx{1037}ပိုကိုကည္။ ေလးငယ္၏ရငဲတင္ ေဝဟငဲလင့္ေမာသားသလိုခံစားလိုကသည္။ ညိဳေမာင္၏လကစက ေလးငယ္၏ တငားလုံးလုံးေလးကို ဆုပိုငတပ္ေပးရင္းဆုပယည္။ ““ခစယ္….ေလးရယ္”” ညိဳေမာင္၏အသံက အစစစ္ တစိုx{1037}ဆိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီး….. ““ေလးလဲ….အစိုx{1037}ကို သိပစာပဲ သိလား…….”” ကာမအေမာငုသည္ တစ္ေဖးေဖးမx{103C}ံရီနကx{103C}ိင္း၍လာသည္။ ညိဳေမာငငတ္ေပၚသိုx{1037} ေလးငယိမ့ကိုကည္။

တစ္ေယာကက္x{1014}x{103D}ာကို တစ္ေယာက္ေစ့ေစ့မၾကည့ဲၾကေပ။ ညိဳေမာင္ ေပါင္x{1014}x{103D}စကိုေဘးသိုx{1037}ကားလိုကည္။ မာေကာေကာ အေခာင္းတစုက ေလးငယ္၏ေစာကတ္ေလးကို ေထာကိသားသည္။ ေလးငယ္၏အသားေလးေတတဆတတ္ တုနာသည္။ ““အစို…”” ““ဘာလဲ…..ေလး…”” ““ေလးငယ္ ရကယယ္….”” ေလးငယညိဳေမာငားဝသိုx{1037} တိုးတိတငာစာေလးဆိုသည္။ ညိဳေမာငကားကတx{101B}x{101B}လx{103C}ပား၍လာသည္။ ေလးငယ္၏ထဘီေအာကေလး လနကားသည္။ ““အစို….ေလးငယ္ ရကါတယို…”” ညိဳေမာငံမ တုနx{1037}နကားသံထက္ေပၚ၍မလာေပ။ သူ၏အေပၚမာ ေမာကကားေလးဖစာ ထဘီေအာကေလးလနင္ေန၍ ဖင္ေပာင္ေပာင္ေလးဖစ္ေနေသာေလးငယ္ ကိုအသာေပx{1037}ဖက္၍ ေဘးသိုx{1037}လဲခလိုကာက ညိဳေမာငအေပၚစီးမဖကကား ေနရာယူလိုကည္။

ေလးငယ္၏ဒူးေလးကခပားကားေလး ေထာငားမိရာ ေပါင္ေလးx{1014}x{103D}စက္ ကအလိုအေလာကားထားသည့္x{1014}x{103D}ယ္ အသင့ေနအထားသိုx{1037}ေရာက္၍ေနသည္။ ညိဳေမာင္၏အသကx{103C}သံေတက စည္းခကကေတာ့ဘဲ ဗရမ္းပတာဖစာပင္းထန္၍လာသည္။ အလားတူ ေလးငယ္၏ထကက္ေလသံမားကလည္းမူမမန္ေတာ့ေပ။ ညိဳေမာင သူx{1014}x{103D}င့္ေလးငယိုx{1037}ၾကားသိုx{1037} လကိုလိဳသင္းၿပီး ေလးငယ္၏ေစာကုတ္ေလးကိုစမ္းသည္။ ““ဟင့င္း…..မကိုငဲx{1037}ကာ…..အို…”” ညိဳေမာင္၏ လီးကအစမ္းကုနတ္ေတာင္၍ေနသည္။ လီးကိုလကစကင့ိုင္ၿပီး ေလးငယ္၏ေစာကတ္ေလးထဲသိုx{1037}ေတ့သင္းသည္။

လီးx{1014}x{103D}င့္ေစာကတေတx{1037}က စိုစတ္ေx{1014}x{103D}းေထး ၍ေနသည္။ တစိုယုံးရိေသးသားမားဆူပကာ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံးေဆာကညာမရၾကေခ။ ““x{1039}x{101D}ပတ္….အား….ဟင့္…အဟင့္…..မဝငူး…..”” လီးကေဘးသိုx{1037}ေခာိုးမိသည္။ ေလးငယ လx{103E}တနဲပါးစပထကားသည္။ ““မဝင္ေသးဘူးလား………….ဟင္…..ေလး….”” ““ဟင့င္း….”” ေလးငယ္ ညိဳေမာငက္x{1014}x{103D}ာကို မၾကည့ဲ အသားေတတဆတတုန္ေနသည္။ ““ကိုငင္းေပးပါလား….ဟင္..”” ““ဟာ….ကၽတ္….ဒုကx{1039}x{1001}ဘဲ….မကိုငဲဘူး….အဟင့္….”” ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ္x{1014}x{103D}စုက ပူးကပနx{1037}ိမ္ေနသဖင့္ လိုရာမေရာကဲ ေx{1014}x{103D}ာင့္ေx{1014}x{103D}း၍ေနသည္။ ညိဳေမာင ေလးငယ္၏ပါးပင္x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေဖးေဖးေလးကို ညငာစာနမ္းၿပီး သူမ၏လညိုင္ေဖးေဖး ေလးကို ယုယစာပတပမ္းရx{103C}ံx{1037}ၿပီး သူx{1037}ကိုယ္x{1039}x{101C}ကီးကိုတင္းတင္းၾကပ္ၾကပကားေသာ ေလးငယ္၏လကဲမx{101B}ုန္း၍ ကိုယင္းခာကာ သူx{1037}ကိုယိုx{1039}x{101E}ကၿပီး သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကို အသာအယာေလး ဖိသင္းခလိုကနည္။

““x{1039}x{101D}ပတ္….အမေလး…အစိုရယ္….”” သညစါေတာ့ လီးကေလးငယ္၏ေစာကတ္ေလးထဲသိုx{1037} တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္x{1039}x{101C}ကီးဝငားသည္။ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ္x{1014}x{103D}စုလုံး တုနါလx{103C}ပမ္းသားသည္။ ““x{1039}x{101D}ပတ္…x{1039}x{101D}ပတ္….စတ္…..စတ္……x{1039}x{101D}ပတ္….”” ညိဳေမာင္၏အလိုးအေညx{103B}ာင့္ ေလးငယ္၏အလူးအလူးအလိမ့ိမ့္ အေကာ့ေလးေတ ေဗာင္းဆနားသည္။ လပx{1014}x{103D}ုနယ္ေသာ ေလးငယ္၏ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ္ေလးမာ ဘယူးညာလိမ့င့္ ဖစ္ေနသည္။ ညိဳေမာင္၏လီးx{1039}x{101C}ကီးကလည္း မနန္x{1039}x{101C}ကီးေဆာင့င္းေနသည္။ ““x{1039}x{101D}ပတ္….ဖတ္….စပ္…စပ္…..x{1039}x{101D}ပတ္…x{1039}x{101D}ပတ္….”” အေမx{103E}းပါးပါးေလးအုပx{103E}မ္းေနေသာ ေလးငယ္၏ေစာကတို ညိဳေမာငုံx{1037}၍ၾကည့ည္။ မဲေမာင္ေနေသာ သူ၏လီးေမx{103E}းx{1039}x{101C}ကီးမားက ဖဴလx{103E}x{1014}x{103D}ူးညံ့ေနေသာေလးငယ္၏ေစာကုတုံေလး ကို ပတပိေလတိုင္း ေလးငယာေကာ့ပံလူးလိမ့ားရသည္။

လီးx{1039}x{101C}ကီးဆဲx{1014}x{103D}x{103C}တိုကိုင္း ရဲကနဲ ရဲကနဲ အပငိုx{1037}ပဴးထကာေသာေလးငယ္၏ ေစာက္ေခါင္းအတင္းသားေလးမားမာ အရညားဖင့္ x{101B}x{103E}ဲနစာx{1014}x{103D}ူးအိ၍ေနသည္။ သူx{1037}တစကိန္းမတစ္ေယာက္၏ ေစာကတို နဖူးေတx{1037}ဒူးေတx{1037} ေတx{1037}မငိုကခိနာပင္ တစါတည္းလိုးဖူးလိုကသည္။ မနန္ေဆာင့ိုးေနသည့ရသာဒဏိုခံရင္းလူးလိမ့္၍ တစ္ေလာကလုံးကိုေမ့ေနေသာ ေလးငယ္၏ကိုယ္ေပၚမရင္ေစ့အကx{103E}ေလး၏ၾကယီးမားကို အေဆာင့ပကိဳေမာငဳတ္ ပစိုကည္။ ၿပီးေတာ့ေအာကေဘာီပန္းေရာင္ေလးကို အေပၚသိုx{1037}လန္၍တငိုကည္။

အဲ့ဒီေနာက္ေတာ့ ညိဳေမာင္၏လကစက ေလးငယ္၏x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံးကိုဆုပိုငx{103B}စယ္ ေပးလိုကာ ေလးငယမာအလူးလူးအလိမ့ိမ့င့ငတ္ေလးေကာ့ေကာ့တကားရသည္။ ““x{1039}x{101D}ပတ္…..x{1039}x{101D}ပတ္…..စပ္…..ပလပ္….စပ္…x{1039}x{101D}ပတ္….x{1039}x{101D}ပတ္”” ““အစို….အ…အင့္…..အင့္….အင့္…အ…အား…”” အဂx{1039}x{1004}ါစပ္x{1014}x{103D}စုၾကားမ ယိုစိမ့လာေသာခၽဲပစစရည္ေလးမားက လံကလာၿပီးအသံေလးေတကပို၍ကယာသည္။ ““ရီး…အား….အဟင္း….တစိဳးx{1039}x{101C}ကီးဘဲ….ဟင္း…ဟင္း….”” ““နာရင္ေပာေနာ္….ေလး..”” ““အင္…ေလးငယ္..မေပာတတူး….အင္း…ဟင္းးးးး”” ““ေလး…ေလးငယ္…..အား….ဟ”” ေနာကုံးေဆာင့က္x{1014}x{103D}င့တူ ညိဳေမာင ေလးငယ္၏ရငတ္ေပၚသိုx{1037}ေမာက၍ ေလးငယ္၏ကိုယ္ေလးကိုသိမ္းx{1039}x{101C}ကဳံး၍ဖကိုကိုက္ ေလးငယလည္းကမန္းကတမ္းပနကင္း ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ္x{1014}x{103D}စုမာ ဗရမ္းဗတာတုနါသားရေလေတာ့သည္။ ကၽဲေကာသီးအမx{103E}ာx{1014}x{103D}စုလိုတင္းေပာင္ေနေသာ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားx{1014}x{103D}စုက သာမာနေနအထားထကိုၿပီး ေဖာင္းမိုx{1037}ေနတာသိသာ လသည္။

ခံစားရတာလဲအသားေတကတင္းေနၿပီးနာေနသည္။ မခံမရပ္x{1014}x{103D}ိုင္ေအာငာကငင္းမိဳးမဟုတ္ေပမယ့္ ေနရထိုငတာခကသည္။ ေလးငယာလုပမညန္းမသိ………. တစက္x{1014}x{103D}င့စိုယီတစါဘဲ ဒီေနရာမဒီလိုဖစူးသည္။ အစိုညိဳေမာင္ေလ….လူပိဳသိုးx{1039}x{101C}ကီး မေနx{1037}ကေနx{1037}ခင္းက ေလးငယိုနဲနဲေလးေတာငနားမေပးဘဲ သုံးခီဖဳတိုကည္။ လီးဆိုတာ ဘာမန္းမသိေသးေသာ မက္x{1014}x{103D}ာစိမ္းေစာကတ္ေလးက သူx{1037}အားသူx{1037}အင္x{1014}x{103D}င့မေလာက္ေအာင္ တာဝန္ေတထမ္းေဆာငိုကသည္။ ဒီေတာ့ခုလိုေယာငမ္းလာရတာ ဘာမမဆန္းလေပ။ ဒါကလဲ ေလးငယ္ေၾကာင့ဲမဟုတား……..သူx{1037}ဘာသာအိပ္ေပာ္ေနတဲ့ ညိဳေမာငိုေလးငယဲ မိန္းကေလးတနဲ့ မေနx{1014}x{103D}ိုငထိုင္x{1014}x{103D}ိုငားၿပီး x{1014}x{103D}ူးခဲ့တာမဟုတ္ လား……။

ညကေတာ့သိပ္ၿပီးမသိသာလ အရိနမေသေသးဘဲကို…ေစာကတ္ေလးနာေနတာကို “အစိုလိုးခဲ့တဲ့ေစာကတ္ေလးဆိုၿပီး ဒီေနရာေလးကို အစိုမကက္ေမာေမာ လိုးခဲ့တာပဲဆိုၿပီး” ဖီးလ္ေလးနဲx{1037}ယဥ္ၿပီး နာေနတာေလးကိုခံစားကာၾကည္x{1014}x{103D}ူးေနေတာ့ ေဝဒနာတစပယိုx{1037}မခံစားမိေသးေပ။ အခုမိုးလင္းေတာ့မ သူx{1037}ဟာေလးသူၾကည့္ၿပီး ေလးငယာ လုပမန္းမသိဖစ္ေနသည္။ တစါမမx{1039}x{101C}ကဳံဖူးေတာ့လဲ ဘာေတထပ္ၿပီး တိုးၿပီးဖစာအုံးမလဲဟုေတးၿပီး ထိတနx{1037}ိပန္၏။ ေဆးခန္းသားပဖိုx{1037}ေတာ့ ဘယည္းနဲx{1037}မမဖစ္x{1014}x{103D}ိုငါ။ အေတာတနဥ္းစားလိုက္ေတာ့မ နည္းလမ္းေလးတစုကို ေဝဝါးဝါးေလးသိလိုကသည္။ အိမင္ မိဂသီဒဏ္ေၾကလိမ္းေဆး ရိသည္။ ေခေထာက္ေတလက္ေတ တစားကိုယဂx{1039}x{1004}ါအစိတပိုင္းေတထိခိုကိ၍ နာကင္ေယာငမ္းလင္ေတာ့ မိဂသီလိမ္းလင္ေပာကားသည္။

ေလးငယာမ သိပ္ၿပီးမစဥ္းစား ေတာ့ဘဲ အစဖစူ ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏အိပာေဘးမာ တုံးလုံးပကက္ေလးဖစ္ေနေသာ မိဂသီေဆးပုလင္းကိုယူ၍ နံရံကိုမီကာ ခပ္ေလာေလာေလးထိုင္၍ ေပါင္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းေထာငာ ကားရင္းေဆးလူးေနမိသည္။ ““ဟယ္….ေလးငယ္ ဘာဖစိုx{1037}လဲ”” ““ဟာ မမ ….ဘာ….ဘာမမဖစါဘူး”” ေလးငယ္ေပါင္x{1014}x{103D}စုံးကိုေစ့၍ထဘီကိုကမန္းကတန္းဆဲခလိုက္ၿပီး ခါးကိုပတ္ၿပီးထိုငစိုကိသည္။ မမ၏မက္x{1014}x{103D}ာက ညီးေပာတာငါမယုံပါဘူးေအ ဆိုသည့က္x{1014}x{103D}ာေပးမိဳးဖင့္ ေလးငယိုၾကည့ည္။ ““ငယ္ေလးကလဲ….ညီအစခင္းဘဲဟာ ပင့င့င္းလင္းေပာေပါ့ ဒါမမမလဲ ဝိုင္းၿပီးလုပ္ေပးx{1014}x{103D}ိုငာ….”” ““အာ….မမကလဲ ခုံေစာင္းနဲx{1037}ေဆာင့ိလိုx{1037} ဒီမာနာရတဲ့ၾကားထဲမာ ဘာေတမန္းလဲမသိဘူး လာေပာေနတယ္….”” မိဂသီေဆးပုလင္းကို ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏အိပာေပၚတငိုက္ၿပီး ေခကိုေဆာင့င္း၍ထကာခဲ့မိသည္။ အငယုံးေတရဲx{1037}စx{101B}ိုကဒီလိုဘဲဆိုးတတည္။ ေလးငယ္ မမေထးx{1014}x{103D}ယို သိပ္ ၿပီးအစာမေၾကခင္။

ရင္းရင္းေပာရရင္ သူဒီလိုဖစာ မမေထးx{1014}x{103D}ယ္ေၾကာင့္…၊မမေၾကာင့္ တစ္ေနx{1037}ကညက မမေထးx{1014}x{103D}ယ္ေလ သူx{1037}ရည္းစား ခင္ေမာင္ေထးနဲx{1037}ခိန္းေတx{1037}တယ္….ခိန္းေတx{1037}တဲ့ ေနရာကသိပ္ၿပီးေဝးေဝးလံလံမဟုတ္။ သူမတိုx{1037}အိမငငစည္။ တနည္းအားဖင့္ေပာရရင္ ခင္ေမာင္ေထးက အိမာတတညုလည္း ေပာရငသည္။ ကာပါ့…အစိုညိဳေမာင္ တိုx{1037}x{1014}x{103D}င့ေတာ့ အိမ္ေရx{1037}လမ္းကဖတားလိုx{1037} ““အိမဲဝငုန္းေလ””ဟု ေလးငယေခၚရင္ေတာင အစိုညိဳေမာင “မဝင္ေတာ့ဘူးသားေတာ့မယ္” ဆိုၿပီးဆက္ေလာကား တတည္။ မမေထးx{1014}x{103D}ယဲx{1037}ရည္းစားခင္ေမာင္ေထးကေတာ့ လူေခတိတိနမ ၿခံထဲကိုေရာကာတတည္။ မမေထးx{1014}x{103D}ယ္x{1014}x{103D}င့င္ေမာင္ေထးတိုx{1037}က x{1039}x{101C}ကိဳတငိန္းထားပုံမရ။ ခင္ေမာင္ေထးေရာက္ လာလင္ သစိုင္းေခာက္ေသးေသးေလးေတကို သပိုးေပၚပစင္၍အသံေပးတတည္။

ခဲလုံးလိုလိမ့င္းသားတာမိဳးမဟုတ္ေတာ့ ေဖာက္….ေဖာက္……ဆိုေသာအသံေလးသာ ၾကားလိုကသည္။ ဒီအသံၾကားၿပီးၿပီဆိုလင္ မမေထးx{1014}x{103D}ယ ေလးငယိပ္ေနရာဖကိုလည့္ၾကည့္ၿပီး အသာေလးအိပာေပၚမထကာ ၿခံထဲဆင္းသားတတည္။ ဒီအခါမိဳးတင္ ေလးငယိပင္ေယာင္ေဆာင္ေနၿပီး အိပာထဲမာၿငိမ္ၿပီးေနလိုကည္။ ေနာက္ေတာ့….ေလးငယစယိပ္ေပာားသည္။ သူတိုx{1037}ၿခံထဲတငာေတဖစ္ေနမန္းမသိေတာ့ေပ။ တစ္ေနx{1037}ကေတာ့ မိုးခဳပေလးငယကက္ေတစားထားမိလိုx{1037} ညဖကိပေပာဲဖစ္ေနတုံး သပိုးေပၚမတစ္ေဖာက္ေဖာကသံေလးေတၾကားလိုကသည္။ ေလးငယိပင္ ေယာင္ေဆာင္ေနသည္။ မမေထးx{1014}x{103D}ယကားၿပီး ခဏေလာက္ၾကာမ ေလးငယိပာမထၿပီး မမေထးx{1014}x{103D}ယ္ေစ့ထားပစဲ့ေသာ ေနာက္ေဖးတံခါးမၿခံထဲသိုx{1037}ဆင္း၍စပုမိသည္။ ၿခံထဲ ေရာက္ေတာ့ ေလးငယူမကိုယူမ မားမားသားၿပီလားလိုx{1037} အထိတလနx{1037}္ေတးလိုကိသည္။

ေတx{1037}လိုကေသာမငင္းကမသကာလ။ မမေထးx{1014}x{103D}ယ ေမပငx{1014}x{103D}စ္ေပေကာ္ ေကာမင့္ေပၚတင္ေပါက္ေနေသာ သရကငၾကားေပၚသိုx{1037} သူx{1037}ဗိုက္ေလးကိုတင္ၿပီး ေမာကား၍လက္x{1014}x{103D}စက ဘယာခဲထကားေသာသရကင္ ပငည္x{1014}x{103D}စုကိုကိုင္၍ အားပဳထားသည္။ (သရကငၾကားမာ သားေရခလိုပုံစံမိဳးဖစ္ေနသည္။) ခါးေအာငိုင္းက ထဘီကိုခါးဆီသိုx{1037}ဆဲ၍လနငားၿပီး မမေထးx{1014}x{103D}ယ္၏ဖင္ေဖးေဖးx{1039}x{101C}ကီးေတက ေပာင္၍ေန၏။ ခင္ေမာင္ေထးဆိုတဲ့လူက ေနာကေန မမရဲx{1037}ခါးေသးေသးေလးကိုကိုင္ၿပီး ေနာကိုပဴးထက္ေနတဲ့ မမပစx{1039}x{1005}ည္းထဲကိုသူx{1037}ဟာx{1039}x{101C}ကီးကဝင္ေနၿပီး အားရပါးရx{1039}x{101C}ကီးကို ကစ္ေနသည္။ ဒီေလာက္x{1039}x{101C}ကီး ခင္ေမာင္ေထးက အားရပါးရx{1039}x{101C}ကီးသင္းေနတာေတာင မမေထးx{1014}x{103D}ယအားရပုံမရ။

““x{1039}x{101D}ပတ္……ဖတ္….ဗစ္……x{1039}x{101D}ပတ္…..ဖတ္…..ဖတ္…ကၽတ္…ေဆာင့္….ေဆာင့္…ကိုေထး….အားရေအာငုပ္….x{1039}x{101D}ပတ္…..x{1039}x{101D}ပတ္……ဖတ္….ဖတ္…စပ္…စပ္….ပလတ္..ဖတ္ အား….အင္း…အင္း….ဗင္းစမ္းပါအုန္း….နာနာလုပ္….”” သုမေနာက ခင္ေမာင္ေထးကို လညင္းေၾကာေလးေထာင္ေအာင္ သမငညနည့္ၾကည့င္း အငမ္းမရေပာသည္။ မငိုကသည့စဏအတင္းမာပင္ အပိဳx{101B}ိုင္းမေလး ေလးငယ္၏ေသးသားေတက ဟုန္းကနဲထ၍ေသာင္းကန္းလာသည္။ သဲသဲမဲမဲ ဝငိုကကိုကုပ္ေနေသာ ခင္ေမာင္ေထး၏လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ေငးၾကည့ိရင္းေလးငယ္၏ဒူးဆစ္ေလး ေတက မခိုငင္ေတာ့ တဆတတစာသည္။ ၿပီးေတာ့ ေလးငယ္ေစာက္ေခါင္းထဲကယားတကာၿပီး အရည္ေလးေတလိမ့င္းလာသည္။
စိတ္ေတအဆမတနေနပုံရတဲ့ ေစာကတ္ေဖာင္းေဖာင္းမိုx{1037}မိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးထဲကို ဒုတနဲ ဒုတနဲ စိုကိုကငားေနတဲ့ ခင္ေမာင္ေထး၏လီးx{1039}x{101C}ကီးက အရည္ေတစိုx{101B}x{103E}ဲၿပီးေပာငင္း၍ေနသည္။ ေလးငယက္ေတာငငတိသလား၊ မခတိလားမသိေတာ့။ ၾကည့င္း ပဲကၾကမ္းသထက္ၾကမ္းလာသည္။ ေလးငယူးေတတုန္ၿပီး အာေခါင္ ေတေခာကာ ရငဲတင္ၾကပ္၍ေမာလာသည္။ ေလးငယက္ၿပီးရပ္ၾကည့္x{1014}x{103D}ိုငမ္းမရိေတာ့ေပ။ ဒါေၾကာင့ိမ္ေပၚသိုx{1037}ပနကဲ့ၿပီး အိပာထကိုx{1037}ေခပစကစ္ လဲခလိုကိသည္။

အိပာေပၚတငကက္ေလးေနရင္းနဲx{1037} ေလးငယကုံးထဲမာ မမေထးx{1014}x{103D}ယ္x{1014}x{103D}င့င္ေမာင္ေထးတိုx{1037}ေဆာ္ေနၾကသည့ငင္းကတစနနညိုx{1037}မင္ေယာငာမိပနည္။ မမေထးx{1014}x{103D}ယလည္း သူx{1037}ကိုယိုငကိုx{101B}ထကာ ခင္ေမာင္ေထး၏ေဆာင့ိုးခကားကို အံx{1039}x{101C}ကိတံရင္းညီးညဴေနရပန္ေတာ့ ေလးငယာလည္းသူတိုx{1037}အတဲလိုဖစငိတx{1014}x{103D}ိုးထလာရပနည္။ မမေထးx{1014}x{103D}ယစ္ေယာကည္း ရည္းစားရိသညဟုတ္။ ေလးငယာလည္းရည္းစားရိတာဘဲ။ ဒီခံစားခက္ေၾကာင့င္ ေလးငယစ္ေယာက္ မိန္းကေလးတနဲ့ အရကိုငဲ့ကက္ ၍ မေနx{1037}ကအစိုညိဳေမာငီေရာကဲ့ရတာဖစ္ေလေတာ့သည္။ ေလးငယစ္ေယာက္ ညိဳေမာငိုမက္x{1014}x{103D}ာပူမိတာအမနငစည္။ အပိဳေလး၏ပထမဆုံးအေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံဆိုေတာ့လဲ ေလးငယကိသည္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေလးငယအိေx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}မဲ့ၿပီး အစိုကိုx{1037}x{1014}x{103D}x{103C}းခဲ့တာမဟုတား…..။ တစ္ေနx{1037}တည္းx{1014}x{103D}င့္ေလးငယ္၏ပစx{1039}x{1005}ည္းေလးက မူလနဂိုအတိုင္းပန္၍ဖစားသညိုေပမဲ့ေလးငယ္ ညိဳေမာငိုေရာင္ေနခဲ့သည္။

တစကx{1014}x{103D}စက္ x{1014}x{103D}စကသုံးရက္ အစိုညိဳေမာငိုx{1037}အိမကိုမသား။ အစိုညိဳေမာငလည္း ေလးငယိုရိန္ေနၿပီး မက္x{1014}x{103D}ာမပဘူး။ ဒီမာေလးငယစ္ေယာက္ေနာကိုင္းေတာ့အေနရအထိုငခကာသည္။ ေလးငယခုခံစားေနရတဲ့ေဝဒနာက နာကင္ေသာ၊ ေယာငမ္းခင္းေဝဒနာထကိုဆိုးသည္။ ပိုၿပီးခံရခကည္။ အရည္ေလးေတတစိုစိုဖစ္ေနသည္။ ညိဳေမာငို မေတx{1037}ရတာ(၃)ရက(၄)ရကိေရာကာေတာ့ ေလးငယိတဲေဒါသစိတ္ေလးေတပားလာသည္။ သူၾကငကိုယ္ၾကငဲ သူကဘာမိုx{1037}လိုx{1037}လဲ…..။ သူမလာသမ ငါ့ကိုဘယ္ေတာ့မ မေတx{1037}ရဘူး။ ငါကေတာ့ သူx{1037}ဆီဘယ္ေတာ့မမသားဘူးဟု ေဒါသအေတးေတဝငာၿပီး ေဝဒနာကိုx{1039}x{101C}ကိတိတ္ၿပီး ခံစားေနမိသည္။ ဒီၾကားထဲ မမေထးx{1014}x{103D}ယလဲ တစ္ေမာင့္ အကိုညိဳေမာင္ တိုx{1037}အိမ္ေခါင္းရင္းမ လလတငိုx{1037}အိမငလx{103D}ရိ၍ဝိုင္းလုပန္ ေလးငယိုပါေခၚေနသည္။

““မလိုကငူး မမရာ မမဘာသာသားေပါ့”” ““ငယ္ေလး အိမာတစ္ေယာကဲဖစ္ေနမာေပါ့”” ““မမကလဲ ဖစစ္ေပါ့….အိမတံခါးပိတားရငုံေနတာဘဲဟာ….ခါတိုင္းလဲ….မမသားရင္ ငယ္ေလးတစ္ေယာကဲ ေနတာဘဲဟာကို….”” ““ငယ္ေလးကလဲကာ မမက မိုးလင္းမပနာမာ”” ““ဟင့င္းကာ….ဟင့င္း…မလိုကငူး”” ““ကဲ….မယင္းx{1039}x{101C}ကီးမ မလိုကငဲေနေတာ့….မမဘာသာဘဲ သားလိုက္ေတာ့မယ္…”” ““အဲ့ဒါၿပီးတာဘဲဟာကို…”” ““ေအးပါ….ေအးပါဟုတါတယ္”” ““တံခါးေတေတာ့ ေသခာပိတိပ္…”” ““သားမဲ့ဟာ သားစမ္းပါမမရာ…”” ေလးငယက္ေစာင္းထိုး၍x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းစူရင္း စိတရညလိုလုပာေပာလိုကည္။ ေလးငယ္၊ ေထးx{1014}x{103D}ယိုx{1037}၏မိဘx{1014}x{103D}စါးမာ မားေသာအားဖင့္ အိမငရိတတ္…..ေလးငယိုx{1037}အေဖကပညင္းေရေၾကာင္းသေဘx{1039}x{1004}ာမာစကရာဆိုေတာ့ အေမကပါ.. အေဖ့သေဘx{1039}x{1004}ာ x{1014}x{103D}င့ိုက္ေနတတည္။

တစမတစါေလာကာ သေဘx{1039}x{1004}ာနားရကအိမိုx{1037}ပနာတတ္ေလသည္။ အိမင ေလးငယ္x{1014}x{103D}င့္ေထးx{1014}x{103D}ယိုx{1037} ညီအစx{1014}x{103D}စ္ေယာကဲသာ ကနစဲ့ရ တာဖစည္။ ညေနစာစားၿပီး နဲနဲေမာင မမေထးx{1014}x{103D}ယစ္ေယာကလx{103D}အိမိုx{1037}ထကားခဲ့သည္။ မမေထးx{1014}x{103D}ယကားၿပီးေတာ့ ေလးငယ အိပာထဲတငဲကာ ဝတx{1039}x{1013}ဳဖတည္။ အခစတx{1039}x{1013}ဳေတကိုx{1039}x{101C}ကိဳကာ ေလးငယစ္ေယာကတ္ေနေသာဝတx{1039}x{1013}ဳစာအုပစကကိဳးခငာပင္ ရည္းစားဖစူ ညိဳေမာငိုသတိရလာသည္။ ဒီရက္ေတထဲတင္ သူမခံစားေနရေသာကာမဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ေဝဒနာကလည္း ေလးငယခစတx{1039}x{1013}ဳကိုဖတ္ေနခင္း၊ အိမ္x{1039}x{101C}ကီးတစုံးထဲတင္ တစ္ေယာကဲလတတပပစ္ေနခင္း၊ ပတန္းကငစုလုံး တိတိတ္ၿငိမက္ေနခင္းတိုx{1037}ကိုအားပဳ၍ ေလးငယ္၏တစိုယုံးရိေသးသားေတကိုဆူပက္ေအာငx{103C}ပားလာေစသည္။ ေလးငယိဳေမာငို ေဒါသဖစိုကိသည္။

လကဲမဝတx{1039}x{1013}ဳစာအုပို ဘုန္းကနဲေဘးသိုx{1037}ပစလိုက္ၿပီး စားပဲတငာရီေလးကိုလမ္း၍ၾကည့ိုကိသည္။ ည()နာရီေတာင္ ထိုးေတာ့မာပဲ သူမဝတx{1039}x{1013}ဳဖတာ အခိနနဲေတာ့ ေလးငယိပာမထ၍မီးပိတ္ၿပီး၊ ခင္ေထာငကာေလးငယင္ေထာငဲဝငည္။ ခံစားေနရေသာေဝဒနာခံစားခကို x{1039}x{101C}ကိတိတ္ ခံစား၍ ေလးငယိပ္ေပာ္ေအာင္x{1039}x{101C}ကိဳးစားသည္။ အခိန္ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာသားသညထိ ေလးငယအိပ္၍ပငေပာ္x{1014}x{103D}ိုငစ္ေနသည္။ ““ေဖာက္….ေဖာက္….ေဖာက္ေဖာက္”” ၾကားလိုကသည္x{1014}x{103D}င့္ေလးငယစ္ေယာက္ေခါင္းနပမ္းx{1039}x{101C}ကီးကာ ရင္ေတတဒိန္းဒိန္းခုနားသည္။ သစိုင္းေခာက္ေသးေသးေလးမား သပိုးေပၚသိုx{1037}ကလာသည့သံ။ ၿခံထဲသိုx{1037} မမ ေထးx{1014}x{103D}ယည္းစားခင္ေမာင္ေထးေရာကာၿပီး အခက္ေပးလိုကည့သံဖစည္။ ေလးငယင္ေတခုန္ၿပီး စိတ္ေတေဗာင္းဆန္ေအာငx{103C}ပားလာသည္။ ခင္ေမာင္ေထးေရာကာ ၿပီး အိမာကမမေထးx{1014}x{103D}ယ မရိေပ။
သူအလx{103D}အိမားမာကိုမေပာထားလိုx{1037}လား….အဲ….ဘယိုေပာဖစါ့မလဲ…ခင္ေမာင္ေထးကစက္x{101B}ုံအလုပုပ္ေနၿပီး x{1014}x{103D}စကင္းတစကား ရေသာ အလုပိုေတာ့ခုညမအိမိုပနာၿပီး ရည္းစားထံေပးလာဟနူသည္။ ““ေဖာက္….ေဖာက္….ေဖာက္….ေဖာက္”” မမေထးx{1014}x{103D}ယ္ မx{1014}x{103D}ိုးေသးဘူးထင္၍ထပ္ၿပီးအခက္ေပးတာဖစည္။ ဟိုတစ္ေနx{1037}က သူမေတx{1037}ခဲ့ရသည့္ ခင္ေမာင္ေထးx{1014}x{103D}င့မေထးx{1014}x{103D}ယိုx{1037}၏မငင္းကို ေလးငယန္၍မင္ေယာငာၿပီး မူလခံစားေနရေသာ ေဝဒနာေပၚတငပင့ာေသးသားဆူပကx{103C}တိုx{1037}က အဆမတနံစား၍လာရသည္။ အရည္ေလးေတကဆကိုကိုသလိုစိမ့ကလာသည္။ ေလးငယ္ ေကာကာငငာထထိုငိုက္ၿပီး ခင္ေထာငိုဖင့္၍ထကိုကည္။

ခင္ေထာငပင္ေရာက္ေတာ့ ထရပန္ၾကမ္းပငိုx{1037}လကစက္ေထာကိုက္ၿပီးမ ေလးငယဲနဲေတး၍ ၿပီးမေအာက္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလးကိုကိုက္ၿပီး ဆတနဲထရပိုကာ ေလာကာခဲ့ၿပီးအိမ္ေနာက္ေဖးတံခါးကိုဖင့ာ ၿခံထဲသိုx{1037}ဆင္းလိုက္ေလသည္။ အပငကာက လမိုကမိုx{1037}ေမာငဲေန သည္။ အၿမဲသားလာလx{103C}ပားေနသည့္ မိမိအိမိရာၿခံဝန္းကိုေတာ့ ေလးငယခကခဲမရိသားလိုရာသိုx{1037}ေလာကာx{1014}x{103D}ိုငည္။ အေမာငဲတငက္ေစ့ကလဲနဲနဲကင့ားရလာသဖင့္ ၿခံထဲတငသဲမကဲေလးဖစာရသည္။ အိမ္ေဘးရိၿခံထဲတငရကင္ေဘး၌ငုတုတိုင္၍ေစာင့္ေနေသာ ခင္ေမာင္ေထးကို ေလးငယ္ေရးေရးေလးမငာရသည္။ ေလးငယ္၏တစိုယုံးဖိန္းရိန္း၍တကာၿပီး ရင္ေတတဒိန္းဒိန္းပိုခုနာသည္။ ဆုံးဖတ္ၿပီးလင္ေနာကုတကူေတထဲမာ ေလးငယပါ။ ခင္ေမာင္ေထးကိုေတx{1037}လိုကသည္x{1014}x{103D}င့္ ရပ္ေတာ့မလိုဖစားေသာသူမ၏ေခေထာက္x{1014}x{103D}စကိုအားယူ၍ ထပမ္းလိုက္ၿပီးခင္ေမာင္ေထး၏ေရx{1037}မဖတနဲေလာက္ သရကငၾကားကို မက္x{1014}x{103D}ာမူ၍ေလးငယပိုကည္။

ေထးx{1014}x{103D}ယင္းလာမညိုေသာအသိဖင့္ေစာင့္ေနေသာ ခင္ေမာင္ေထးမာေလးငယူx{1037}နားသိုx{1037}ေရာကည္x{1014}x{103D}င့္ ေလးငယန္းသိၿပီးအနားမပန္းၿခဳံထဲ လည့ငညလုပူအနီးကပငိုကေသာ ေလးငယ္၏မက္x{1014}x{103D}ာ၌ တဏာခိုးေတေဝပီးအမ္းတန္းတန္းဖစ္ေနကာ နီမန္းေနသညိုသတိရလိုက္ၿပီး ပန္းၿခဳံထဲေခါင္းတိုးဝင္ၿပီးကာမ ခင္ေမာင္ေထးမေလးငယကိုx{1037}လည့္၍ၾကည့ည္။ သူၾကည့ိုကိေသာခဏမာပင္ ေလးငယသရကငၾကားသိုx{1037} သူမ၏ဗိုကေလးကိုေမာက္၍ကုန္းလိုကညိုေတx{1037}မငိုကသည္။ ခင္ေမာင္ေထးေနာကိုx{1037}ပနည့္၍ မတပပိုကိုကာပင္ ေလးငယကုန္းရကားေလးမ သူမ၏ထဘီေလးကို ခါးဆီသိုx{1037}လန္၍တငိုကညိုေတx{1037}လိုကၿပီး ခင္ေမာင္ေထးတစ္ေယာက္ေလးငယ္၏ေနာကား သိုx{1037}ေရာကန္းမသိေရာက္၍သားသည္။

ကိုယ့စူလည္းမဟုတ္၊ တစိမ္းေယာကx{1039}x{1004}ားတစ္ေယာက္ေရx{1037}၌ဖငုန္းေပးၿပီး ထဘီကိုပါလန္ေပးလိုကာလိုးေတာ့မည့ေရးကိုေစာင့္ေမာ္ ေနရေသာ ေလးငယ္၏ရင္ေတမာတစပပစာ တစိုယုံးကေသးသားေတေဗာင္းဆန္ေနၿပီး အသားေလးေတပငစတတုန္၍ေနေခသည္။ ကာမေရx{1037}ေပးအရည္ တိုx{1037}ကလည္း ေပါငင္းသားx{1014}x{103D}စက္ေပၚသိုx{1037}ပငိမ့င္းကလာၾကသည္။ ခင္ေမာင္ေထးစားရကံx{1039}x{101C}ကဳံေတာ့မုတိတားစဲၿပီး ေထးx{1014}x{103D}ယိုလိုးဖိုx{1037}ေဆာင့္ေနရင္း ထခငိုင္းထေနေသာ သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကိုဝတားေသာပုဆိုးကိုလနင္၍ ခါးတငနx{103B}ပာထုတိုကည္။ ၿပီးေတာ့ ကားကားတစစစ္ေနေသာေလးငယ္၏ဖင္x{1014}x{103D}စုံးကို လက္x{1014}x{103D}စကင့x{103B}ပ္၍ ကိုငိုကည္။ ေလးငယီမ သကင္းေသးေသးေလးတစကသံကိုၾကားလိုကသည္။ ေလးငယ္၏တငားအစုံကမာၿပီးကစ္ေနသည္။

ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏တငားေတလို အိစက္၍မေန။ သူမၾကာခဏ လိုးလိုးေနသဖင့္ ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏တငားေတကအတနယ္ေပာ့ေနၿပီ။ ခင္ေမာင္ေထးလကဝါးတစကို ပကကန္၍ေလးငယ္၏ပဴးထက္ေနေသာ ေစာကတ္x{1039}x{101C}ကီးကိုေအာကေန ၍ပင့ိုငိုကည္။ ေလးငယိုယ္ေလးတနx{1037}နဲဖစာ ဖင္ေလးရမ္းသားသည္။ အရည္ေတက မတရားx{101B}x{103E}ဲေနၿပီ။ ေလးငယီမ သကင္းခသံေလး တစက္ၾကားလိုကပနည္။ ေလးငယ္၏ေစာကတို စိုစတ္ေx{1014}x{103D}းေထးစာထိေတx{1037}မိလိုကာမ ခင္ေမာင္ေထး၏စိတ္ေတကပိုၿပီးဗေလာငူလာသည္။ ခင္ေမာင္ေထး သူx{1037}လီးကိုကိုငာေတ့လိုက္ၿပီးမ မx{103E}နာေသာကာမစိတ္ေတေၾကာင့္ လီးကိုေဆာင့္၍သင္းလိုကည္။

““x{1039}x{101D}ပတ္….ဖတ္…အား….အား…”” လီးကတစါတည္းအဆုံးဝငသား…..အပငငက္x{1014}x{103D}စုံးေလာက္ ကန္ေနေသးသည္။ ဒါကိုဆကသင္းေသးဘဲ ခဏရပိုကည္။ ““ေလးငယ္…သိပာသားလား…”” ““ဟင့င္း….ၾကပယာ…”” ေလးငယိတ္ေတဘယိုမ မေအာင့ီးx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့…ဖင္x{1039}x{101C}ကီးကိုေနာကိုx{1037}တန္းပိုx{1037}ရင္းေပာသည္။ ခင္ေမာင္ေထးက ေလးငယ္၏ခါးေလးကိုဆဲ၍ တစကင္းေဆာင့ိုးသည္။ ““x{1039}x{101D}ပတ္….ဖတ္….x{1039}x{101D}ပတ္….ဖတ္….ပလတ္…”” ““ကၽတ္….ကၽတ္….ကၽတ္…အင္း….အင္း”” လိုးေနရင္း ေလးငယီကမသဲမကဲၿငီးသံေလးေတၾကားေနရတာ ခင္ေမာင္ေထးအဖိုx{1037}ပို၍အရသာေတx{1037}လသည္။ ေထးx{1014}x{103D}ယေတာ့ဒါမိဳးမဟုတ္ အံx{1039}x{101C}ကိတ္ၿပီးx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းx{1014}x{103D}စုတင္းတင္းေစ့ ကပာခံသည္။

လူၾကားမာစိုးတာလဲပါသည္။ ၿပီးေတာ့လီးတစုံးဝငားကတည္းက ေလးငယ္၏အတင္းထဲမဆဲငငစတားက ပင္းထနသည္။ ဒီလိုတစူထူးကို အရသာေတ ထူးခားလာေတာ့ ခင္ေမာင္ေထး၏ေဆာင့က္ေတကပို၍စိပာသည္။ သရကငၾကားမာေမာကားေသာ ေလးငယ္၏ေကာပင္ေလးေကာ့ေကာ့ၿပီး ေထာင္ေထာငားရသညိ ေဆာင့က္ေတကပင္းထနာသည္။ ““ x{1039}x{101D}ပတ္….ဖတ္….x{1039}x{101D}ပတ္….ဖတ္….ပလတ္…”” ““ကၽတ္….ကၽတ္….ကၽတ္…အင္း….အင္း”” ““အား….အား…..အင္း…အင္း…..လုပ္…”” ““အမေလး….လုပ္…လုပါ”” ေလးငယ္ၿပီးလုၿပီးခငစာၿပီဆိုတာကို ခင္ေမာင္ေထးသိလိုက္ၿပီး ခပိတိတ္ေလးေဆာင့စိုကည္။

ညိဳေမာငိုးတာကိုခံရတုံးကထက္ အမားx{1039}x{101C}ကီးပိုၿပီးအရသာရိလသည္။ ဒီတုံးကအစိမ္းသကကစ္ေနရတာကလည္းတစ္ေၾကာင္း၊ ညိဳေမာငလည္း မိန္းမလုပူးပုံမရေသး….၊လိုးခက္ေတကထိထိမိမိမရိလ။ အခုေတာ့ အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံမားလေသာ ခင္ေမာင္ေထး၏အေတx{1037}ဝယ္ ေလးငယယိုမမေအာင့္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘဲ အားနဲx{1037}ဖင္x{1039}x{101C}ကီးေတကိုေနာကိုx{1037}ခပင္းပင္းေဆာင့္ၿပီး အဆုံးသတိုကည္။ ေလးငယ္ၿပီးသားမန္းသိေတာ့ ခင္ေမာင္ေထးကခပ္ေဖးေဖးတစကင္းေဆာင့္ေပးသည္။ ေလးငယရသာရိလသညာ မေပာပါနဲx{1037}ေတာ့။ အရသာရိလေပမယ့္ သရကငၾကားမေမာက္ၿပီးခံရေတာ့ သိပ္ၿပီးဇိမ ေတx{1037}လေပ။ သရကငၾကားတင္ေမာက္၍ကုန္းထားေသာ ေလးငယါးကိုဆနx{1037}္၍ဗဳန္းကနဲမတပပိုက္ေတာ့ ခင္ေမာင္ေထး၏လီးကအလိုအေလာကၽတားသလို ခါးသိုx{1037}လန္ တငားေသာ သူမ၏ထဘီေလးကလည္း အလိုအေလာက္ေအာကိုx{1037}ပန၍ ေလးငယ္၏ေအာကိုင္းကိုဖုံးအုပားသည္။

ေလးငယိုခင္ေမာင္ေထးနားမလည္x{1014}x{103D}ိုငာၾကည့ိုကည္။ သူx{1037}ပုဆိုးကိုပန္ၿပီးမဖုံးမိေသး။ မၿပီးေသးေသာ ခင္ေမာင္ေထး၏လီးx{1039}x{101C}ကီးကအရညိုx{1037}ဖင့္ ေပပကာမတ္ေတာင္ေနသညာ အသဲယားစရာေကာင္းလသည္။ မကုံးေစ၍ ေလးငယ္ ခင္ေမာင္ေထး၏ေအာကိုင္းကိုၾကည့ိုကည္။ ““လာ….အစိုေထး အိမ္ေပၚသားရေအာင္…”” ေလးငယ သူမဘာသာတစ္ေယာကဲေပာသလို ခင္ေမာင္ေထးကိုမၾကည့ဲေပာၿပီးလမ္းထကားသည္။ ရပ္ေနေသာခင္ေမာင္ေထး၏ေခေထာက္ေတက ၿဗဳံးကနဲမလx{103C}ပားေတ ေဝေနပုံရသည္။ ““အိမာဘယူမမရိဘူး အစိုေထး…”” ဒီေတာ့မ ခင္ေမာင္ေထး၏ေခေထာက္ေတက လx{103C}ပား၍လာသည္။ ေရx{1037}မသားေနေသာ ေလးငယ္၏ေနာကိုx{1037} ခင္ေမာင္ေထးလိုကာသည္။ အိမ္ေပၚေရာက္ေတာ့ ေလးငယိပန္း ထဲထိသားမေနေတာ့၊ မီးဖိုေဆာင္ၾကမ္းပငာပင္ ထိုင္၍လဲခလိုကည္။ ခင္ေမာင္ေထး သူမေဘးသိုx{1037}ေရာကာၿပီးထိုငလိုကာမ ေလးငယ္၏ထဘီေလးကိုလနငိုကည္။

ေလးငယကုံးေလးမိတ္ၿပီး ၿငိမံေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ခင္ေမာင္ေထးသူမ၏ေစာကတ္ေလးကို တx{101B}x{101B}ကိုငယတပည္။ ေလးငယ္ေပါင္x{1014}x{103D}စုံးကိုဆဲေထာငိုကည္။ ဟာလာဟင္းလင္းဖစ္ေနေပမယ့္ ေစာကတအဝေလးဟေနမယိုတာ ေလးငယိသည္။ ““လိုးေတာ့မယ္ေနာ္…..ေလးငယ္…”” ေလးငယားထဲပူသားၿပီး တစိုယုံးဖိန္းရိန္းသားသည္။ ေစာေစာက ေလးငယ္၏ဟာေလးကို သူတx{101B}x{101B}ကိုင္ၾကည့္ေနကထဲက ေလးငယိတ္ေတပါလာေနၿပီဖစည္။ ေလးငယ္ ေပါင္x{1014}x{103D}စုံးကိုထပ္ၿပီးကားကာ ဖင္ေလးကိုပတ္ေပးရင္းေစာကုတ္ေလးကို ပိုခုံးေမာင္ေအာငုပ္ေပးသည္။ ခင္ေမာင္ေထးလီးထိပ္x{1039}x{101C}ကီးက ေစာကတ္ေလးကိုပတိုက္ေဆာ့ကစားၿပီးမ ေစာက္ေခါင္းဝေလးကိုေတ့လိုကည္။ ေလးငယသက္ေအာင့ားမိသည္။ ခင္ေမာင္ေထး၏ဖင္x{1039}x{101C}ကီးကိုေကာ့၍ လီးကိုဖိသင္းသည္။

ေစာက္ေခါင္းထဲသိုx{1037}ပည့္ၾကပာ တင္းတင္းx{1039}x{101C}ကီးပင္ ဝငာေသာ လီးx{1039}x{101C}ကီး၏အရသာကိုခံစားရင္းေလးငယ္၏မကန္းေတထဲတင္ ညိဳေမာငိုမင္ေယာင္ေနမိသည္။ ခစူညိဳေမာငိုသတိရေနမိသည္။ ေလးငယားမား မားသားၿပီလား၊ မသိဘူး၊ အခစိုငဲ့ကက္၍ ေလးငယ္ေသးသားဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ကို ေရx{1037}တန္းတငဲ့ေလသည္။ တင္းကနဲဝငာေသာလီးx{1039}x{101C}ကီး၏အရသာအေတx{1037}က ေလးငယ္၏တစိုယုံးကိုဖင္းကနဲလx{103E}မ္းၿခဳံရစ္ သိုင္း၍သားသည္။ ေလးငယကေလးမားကခင္ေမာင္ေထး၏ေကာပငိုအလိုေလာကကယိုကိသည္။ ေလးငယင္ေလးကိုေကာ့ထားရင္း တင္းတင္းေလးေနသဖင့္ ေစာကုတ္ေလးကခုံးမိုx{1037}ေဖာင္းကားေနသည္။

““ x{1039}x{101D}ပတ္….ဖတ္….x{1039}x{101D}ပတ္….ဖတ္….ပလတ္….စပ္….ဖတ္….အင္း…အင္း…အမေလး..ေလး…အား….အင္း…”” ေလးငယ္ ခင္ေမာင္ေထးကိုမခစိသညေတာ့ေသခာသည္။ ခင္ေမာင္ေထးလိုးတာကိုခံရင္း ခစူညိဳေမာငိုဘဲ မင္ေယာင္ေနသည္။ ဒါေပမယ့္ ေလးငယ္ ခင္ေမာင္ေထးကို တစားပန္၍ဖကားၿပီး ခင္ေမာင္ေထး၏ပါးကိုပင္ ေခါင္းေထာင္၍တစကမ္းလိုကိေသးသည္။ ေဆာင့ားx{1014}x{103D}င့ိုးအားေကာင္းလေသာေၾကာင့္ မၾကာမီမာပင္ ေလးငယခံx{1014}x{103D}ိုင္ ေအာငငကီဆိမ့ာသည္။ ဖငိုလူးလိမ့္၍ စေကာဝိုင္းေကာ့ေကာ့ေပးလိုကိသည္။

““x{1039}x{101D}ပတ္….ဖတ္….x{1039}x{101D}ပတ္…ဗစ္….အား…”” ေလးငယ္၏ေစာက္ေခါင္းထဲမအရညားပကနဲ ပန္းထုတိုကည္။ ““x{1039}x{101D}ပတ္…ဒုတ္….ဖတ္….ဖတ္…x{1039}x{101F}ဗီ….”” ““အင္း……”” တခဏအတင္းမာပင္ ခင္ေမာင္ေထး၏လီးထိပထကာေသာအရည္ေတက ေလးငယ္၏ေစာက္ေခါင္းေလးအတင္းဝယ္ ေx{1014}x{103D}းကနဲ ေx{1014}x{103D}းကနဲဖင့္ ေလးငယိုဆိမ့ငားေပေတာ့ပါ သည္။ ခင္ေမာင္ေထးx{1014}x{103D}င့္ေလးငယိုက္ေပးသားသညူေသာ သတင္းကညိဳေမာင္၏အသဲကို ကၽဲခတားx{101B}ုံမသာမဟုတ္။ ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏ရငကိုလည္း လံခၽနိုကကဲ့သိုx{1037}ခံစားလိုကသည္။ ညိဳေမာင ေလးငယ္၏ရည္းစား၊ ေထးx{1014}x{103D}ယိုတာက ခင္ေမာင္ေထး၏ရည္းစား၊ ၿပီးေတာ့ေထးx{1014}x{103D}ယေလးငယ္၏အစအရင္းေခါက္ေခါက္ ခင္ေမာင္ေထးx{1014}x{103D}င့္ေလးငယက ဘယိုဖစားၾကသညို ေထးx{1014}x{103D}ယ္x{1014}x{103D}င့ိဳေမာငိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံး မစဥ္းစားတတ္ေအာငစ္ၾကရသည္။ ေထးx{1014}x{103D}ယီx{1014}x{103D}စကားတစါလာေနၾက ခင္ေမာင္ေထးမလာတာ x{1014}x{103D}စေကာၾကာမာေလးငယို ခိုးေပးခင္းဖစည္။ ဒီၾကားထဲမာ ခင္ေမာင္ေထးက ေထးx{1014}x{103D}ယိုတစါခိန္းခဲ့ဘူးသည္။ လာေနၾကဘာေၾကာင့္ေရာကလာသလဲဆိုတာသိခင္ေသာ ေထးx{1014}x{103D}ယ ခင္ေမာင္ေထး၏အိမိုအရဲစနx{1037}္၍ သားေတx{1037}ခဲ့သည္။

ဟိုေရာက္ေတာ့ ကိုေထးဘာေၾကာင့လာသလဲဆိုေသာ ေမးခန္းကိုမေမးမိ၊ မေတx{1037}ရတာၾကာၿပီဖစ္ေသာခစူx{1014}x{103D}င့္ အတိုးခၿပီးခစဲ့ၾကသည္။ ဒါေပမယ့နါနီးမာေတာ့ x{1014}x{103D}ုံးခိေနေသာ ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏ကိုယုံးေလးကို ေဖးမဖကငာအိမ္ေပါကသိုx{1037}လိုကိုx{1037}ရင္း ကိုယ္ ေထးx{1014}x{103D}ယီလာဖိုx{1037}မလယ္ေတာ့ဘူး။ အိမလူx{1039}x{101C}ကီးေတကညဘကို ကိုယ့ိုအေပာကခံေတာ့ဘူး။ အခုလိုအိမလူရင္းတဲ့အခါ ေထးx{1014}x{103D}ယိုလမ္းၿပီးခိန္းလိုကါ့မယ္…ဟူေသာစကားက အိမ္ေပါကေရာကာမ ကိုယ့ညင္းx{1039}x{101C}ကီးကိုေထးx{1014}x{103D}ယမ္းဖက္ၿပီးနမ္းလိုကိသညထိ ေထးx{1014}x{103D}ယိုအငားေတဖစ္ေစခဲ့တာပါ။ အခုေတာ့ဒီစကားက ေထးx{1014}x{103D}ယိုပားရညဲx{1037}ဝမ္းခခဲ့တာမန္း ေထးx{1014}x{103D}ယ္ေနာကစာဖင့ိခဲ့ရပါၿပီ။ အခုေတာ့ကိုရယ္ ေထးx{1014}x{103D}ယယိုေနရမ လဲ ဟင္……။ ညိဳေမာငိမိုx{1037} ေလးငယ္ေရာကာၿပီးညိဳေမာငိပ္ေနစဥ္ေရာကာကာ ေလးငယဦးေဆာင္၍အခစဲကိုx{1014}x{103D}x{103E}ဲခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ေနx{1037}မစ၍ ေလးငယားညိဳေမာငေတx{1037}မိေတာ့ေပ။

ေလးငယက္ေနတာပဲဖစည္။ ဒါဆိုေလးငယိုx{1037}အိမက္ေလာက္ၿပီး ေလးငယိုသားေတx{1037}ဖိုx{1037}ေကာင္းပါ့မလား….လူပိဳသိုးx{1039}x{101C}ကီးညိဳေမာငဆုံးဖတ္x{1014}x{103D}ိုင္။ ခီတုံခတုံဖစ္ေနသည္။ သူသား ေတာ့ရိေနေသာေလးငယိတိုသားလငကည္။ ဒီအသကx{101B}ယ္ေရာက ရည္းစားဦးရေသာ ညိဳေမာငစ္ေယာကာလုပမန္းမသိဖစ္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့တစယိုx{1037}မား သူx{1014}x{103D}င့္ေလးငယ္ ဟိုတစ္ေနx{1037}ကေတx{1037}ခဲ့ဖစဲ့ၾကတာေတကို တစည္းနည္းနဲx{1037}လူx{1039}x{101C}ကီးေတသိသားၿပီး ေလးငယာပx{103F}နာေတဖစန္းမသိ။ အကယ္၍ဒီလိုဖစ္ေနတာမနဲ့ရင္ သူေရာကား ရင္ ေလးငယတကါ ပx{103F}နာကမေသးလ။ ညိဳေမာင္၏အေတးေတက သူေလးငယီမသားဖိုx{1037}ကမားေနသည္။ ဒါေၾကာင့ဲ ညိဳေမာငိုငယယဲကေသးေၾကာငဲ့ညိဳေမာငိုx{1037} သူငယင္းေတက ေပာၾကသည္။ ၿပီးေတာ့ငယယုန္းကဆိုရင္ သူငယင္းေတကသူx{1037}ကို စေၾကာက္x{1039}x{101C}ကီးတဲ့။ ေနာကုံးညိဳေမာင္ေတးမိတာကေတာ့ အရငစါကလည္းေလးငယူx{1037}ဆီေရာကာတာနဲx{1037} အခုလည္းအေခအေနေပးရင္ သူx{1037}ဆီေရာကာမာဘဲဟုေတးကာဆုံးဖတ္ၿပီး ေလးငယ္ အလာကိုသာညိဳေမာင္ေမာ္ေနမိေတာ့သည္။

အခုေတာ့ေလးငယစ္ေယာက္ ညိဳေမာငီဘယ္ေတာ့မ လာေတာ့မညဟုတ္ေတာ့ေပ။ ညိဳေမာငံေလးငယ္ေရာကဲ့ၿပီး ညိဳေမာငာ ေလx{1014}x{103D}ိုးနဲx{1037}ေမာဲ့ေပမယ့ည္း ေလးငယံသိုx{1037}ညိဳေမာင္ေရာကလာခဲ့ေပ။ ထန္းx{1014}x{103D}ိုx{1037}ကလီးလိုကိၿပီ။ အစရိတေနာင္ေနာင္ ေသးသားတိုx{1037}က ပကတိေသးသားေတမဟုတ္ေတာ့…။ လူေသး ကိုလာေပၚတငကုပိုကိေသာ ကားx{101B}ိုင္းမေလးသဖယစ္ေနသည္။ ေလးငယ ငယ္x{101B}ယ္x{1014}x{103D}ုပိဳသူမိုx{1037} မထိမ္းx{1014}x{103D}ိုင္၊ အစဖစူေထးx{1014}x{103D}ယ္၏ရည္းစား ခင္ေမာင္ေထးတစ္ေယာကာေနၾကအတိုင္း ညဖက္ၿခံထဲေရာကာေတာ့ အိမာမမေထးx{1014}x{103D}ယမရိ။ အလx{103D}အိမိုx{1037}သားေနသည္။ မမေထးx{1014}x{103D}ယ္x{1014}x{103D}င့င္ေမာင္ေထးတိုx{1037}၏ ေပာ္x{101B}x{103E}ငဴးတူးခစဲလူးခဲ့ၾကတာကိုလည္း ေလးငယကါးထငင္ေတx{1037}ရဖူးသည္။ အခုလတေလာမာလည္း ကားx{101B}ိုင္းမေလး ေလးငယ္ေသးကဆာေနသည္။ အစေထးx{1014}x{103D}ယ္၏ရည္းစား ခင္ေမာင္ေထး ေစာင့္ေနမည့္ၿခံထဲသိုx{1037} ေလးငယသန္းေခါငင္ တစ္ေယာကဲဆင္းလာသည္။ ၿပီးေတာ့ ေလးငယစ္ေယာကသိဉာဏ္ေတ အရက္ေတကိုလx{103E}င့စိုက္ၿပီး မမေထးx{1014}x{103D}ယာမအရသာကိုခံစားေနၾက သရကငၾကား၌ေမာက္၍ကုန္းေပးလိုကည္။

အစဖစူ ေထးx{1014}x{103D}ယက္ေတာင့္ေသာ ေခာေသာ ပို၍စဲမကယာေကာင္းလေသာ ေလးငယစ္ေယာကူx{1037}ေရx{1037}သိုx{1037}စက္x{101B}ုပစ္x{101B}ုပ္x{1014}x{103D}ယ္ လမ္းေလာက္ေရာကာၿပီး ဖင္ေလးကုန္း ကာ ထဘီေလးလနငိုကာမငိုကေတာ့ ခင္ေမာင္ေထးမာကန္းမာသနမ္းေသာ လူပိဳလူငယစ္ေယာကါ…။ ၿပီးေတာ့လာေနကအတိုင္း ခစူေထးx{1014}x{103D}ယံေရာကာၿပီး ပင္းပေသာဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}x{1014}x{103D}င့္ေထးx{1014}x{103D}ယိုေစာင့္ေနခိုက္…….ဒီေတာ့ေလးငယို ဘယလတ္ေပးပါ့မလဲ…..။ သူဖစင္ေသာဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}၊ ေလးငယ္ေတာင့ေနေသာဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ေတကို တစကီးဖည့္ ဆည္းလိုကည္။ အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံမားက ညိဳေမာငကစစအရာရာသာေသာ အေတx{1037}တိုx{1037}တငစန္းကာ ေလးငယစ္ေယာကင္ေမာင္ေထးကို အိမ္ေပၚအထိေခၚခဲ့ေလသည္။

တစ္x{1039}x{101C}ကိမသည္ အx{1039}x{101C}ကိမ္ေပါင္းမားစာ တစကသညက္ေပါင္းမားစာ x{1014}x{103D}စတာၾကာခဲ့ေသာကာလဝယ္ ကာမအေတx{1037}၌နစင္ေနခဲ့ေသာ ေလးငယစ္ေယာက္ေခာကားစရာေကာင္း လေသာ အိပက္ေၾကာင့ိပ္ေပာ္ေနရာမ ၿဗဳံးကနဲလနx{1037}္x{1014}x{103D}ိုးရသူလို ေလးငယုနx{103C}ပ္ေခာကားသားရသည္။ မိန္းမတိုx{1037} စမူဆာ မေတx{1037}ရတာx{1014}x{103D}စရိသားခဲ့ၿပီ။ တတၽမ္းနားလညူကို တိုးတိုးတိတိတၾကည့္ေတာ့ ထငည့တိုင္းအေဖကမန္ေနသည္။ ေလးငယာလုပမလဲမသိ….။ ပထမဆုံးညိဳေမာင္x{1014}x{103D}င့စ္ေနx{1037}ခင္းလုံးအေပာ္ၾကဴးခဲ့ၾကသည္။ ေနာကင္ေမာင္ေထးx{1014}x{103D}င့္ အx{1039}x{101C}ကိမ္x{1039}x{101C}ကိမဖနနိုေတာ့ ဘယူx{1037}လကကန္း ေလးငယ္ေဝခဲဆုံးဖတ္၍မရ။ ဒါေပမယ့ကိက ခင္ေမာင္ေထး ဒီေတာ့…မိန္းမသားပီပီ ေလးငယစ္ေယာက္ ခင္ေမာင္ေထးထံမကညံထိုး၍ ကိုေထးရင္ေသးေလး ငယ္ေလးဆီမာ ရိေနၿပီဆိုတဲ့စကားေလးကို မရဲတရဲေလးတုနိုကာ မပင့ပင့္ေလးဆိုလိုက္ေတာ့ ခင္ေမာင္ေထးတစ္ေယာက္ေလးငယို ခိုးေပးေလေတာ့သည္။ အိမာက မိဘx{1014}x{103D}စါးရိသညဟုတ္ အစx{1039}x{101C}ကီးအမိအရာဆိုသလို ေထးx{1014}x{103D}ယစ္ေယာကကညကကင့္ မိဘေတထံကိုလည္းအေၾကာင္းၾကားရသည္။

ရပ္x{101B}ာသူx{1039}x{101C}ကီးမားမတစင့္ ခင္ေမာင္ေထး၏မိဘမားထံလည္း ဆကယသည္။ ညီမလည္းဆုံး၊ ခစူလည္းဆုံး ၿပီးေတာ့သူတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာကိစx{1039}x{1005}ကိုလည္း ေထးx{1014}x{103D}ယကညကကင့ိုကုပ္ေနရသည္။ ေထးx{1014}x{103D}ယ္ေလာကာကငံစားေနရ တာ ဘယာရိx{1014}x{103D}ိုငါေတာ့မညည္း။ ညိဳေမာငေတာ့ ေယာကx{1039}x{1004}ားေလးအမာစား၊ အေပာ့စားမဟုတ္။ ဒါေပမယ့္ ေလးငယညိဳေမာငတကည္းစားဦး၊ ဒီေတာ့ညိဳေမာငံx{1014}x{103D}ိုငညရိ၊ မx{1039}x{101C}ကဳံဖူးေသာေဝဒနာကို လူးလိမ့္ ေနေအာငံစားေနရသည္။ ဒီလိုကိစx{1039}x{1005}မိဳးx{1014}x{103D}င့တက္၍ ေယာကx{1039}x{1004}ားေတမာထက္ေပါကရိၿပီးသား အဲ့ဒါကေတာ့ ယမကာထက္ေပါကငစည္။ တစကုံးေသာကတားတတ္ သူမဟုတ္ေတာ့ ညိဳေမာငိတမရဲ ဒီေတာ့အိမိုx{1037}ဝယာၿပီး ပုန္းလိဳးကယိဳးေသာကသည္။ အိမာကလည္း လူကမားမားစားစားရိတာမဟုတ္။ ညိဳေမာငစိုဝမ္းကဲ မင့္ေဝ x{1014}x{103D}င့္ မရီးခငကိုx{1037}လငယားx{1014}x{103D}စ္ဦးသာရိသည္။

မင့္ေဝက လိုင္းကားေမာင္းေတာ့ ညဥ့ကပနာတတ္ၿပီး မိုးမလင္းမီထသားတတည္။ ဒီေတာ့ညိဳေမာငစ္ေယာက္ လတပ္ ခငိုင္းလတပ္၍ေနသည္။ အမန္ေတာ့ ညိဳေမာငိုx{1037}မိသားစုကနယင္ေနတာဖစည္။ ညိဳေမာငာအလုပာရာရင္း စက္x{101B}ုံတငလုပကာ အစိုဝမ္းကဲမင့္ေဝ၏အိမာေနတာဖစည္။ မင့္ေဝမိန္းမ ခငကလည္း သူတိုx{1037}ၿမိဳx{1037}သူပငစ္ေတာ့…..ညိဳေမာင္x{1014}x{103D}င့င္းx{1014}x{103D}ီးခငင္ၿပီးသားဖစ္ေလသည္။ မခငက သေဘာေကာင္းသည္။ အိမငိဳေမာငို အစစအရာရာ ဦးစားေပးသည္။ ညိဳေမာင္၏အဝတစားကအစ ခငက္ေလာ္ေပးသည္။ စားစရာခကငည္း အသဲအမစ္ေလးမားပင္ ညိဳေမာငတကူးခပ္၍ဖယ္ေပးထားသည္။ မခငက ညိဳေမာငက္ အသကစ္x{1014}x{103D}စာx{1039}x{101C}ကီးသညိုx{1037} သူငယင္းေတလိုေပာဆိုဆကံသည္။ ဒါေပမယ့္ ညိဳေမာငအိမငိေသာ ခငကိုလည္းဂx{101B}ုမစိုက္ စက္x{101B}ုံမခင့ကညူထားၿပီး ပုလင္းတစုံးx{1014}x{103D}င့ာအေဖာဳေနေလသည္။

ညိဳေမာငည္းစား ေလးငယ္ ခင္ေမာင္ေထးx{1014}x{103D}င့ိုက္ေပးသဖင့္ ညိဳေမာငံစားေနရတာကို ခငကိသည္။ အရငညိဳေမာငည္းစားမထားခဲ့ဖူးတာကိုလည္း ခငကစန္းတစသိသည္။ ဒီေတာ့ ညိဳေမာငဖစိုစာနာ၍ ညိဳေမာင့ို ဘာမမေပာဘဲ ခငကသာဘဲၾကည့္၍ေနသည္။ ဒါေပမယ့္ ညိဳေမာင တစ္ေနx{1037}ထကစ္ေနx{1037}ပို၍ဆိုးလာသည္။ ေသာကာစက သူx{1037}ကိုယူထိမ္းx{1014}x{103D}ိုငိမ္းx{1014}x{103D}ိုင္ေသးသည္။ သူx{1037}ကိုယူ သတိထား၍ေသာကည္။ေနာကင္ေတာ့ ဆငငငငရိx{101B}ုံမမက လူမန္းသူမန္းမသိေအာငထိေသာကာၿပီး ခငကူးခပ္၍လာခေပးေသာ ထမင္းဟင္းကိုပငားတယိုx{101B}ုံ တစန္းx{1014}x{103D}စန္းစား၍ ေနရာတငငဲခအိပ္ ေပာားသညထိ အေခအေနဖစာေတာ့ ခငကက္ၿပီးဒီအတိုင္းၾကည့ေနx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ ညိဳေမာငားေပာဆိုေဖာင္းဖရန္ စဥ္းစားရေလေတာ့သည္။ ညိဳေမာငစ္ေယာက္ေရx{1037}တင္ အရကုလင္း၊ ဖနက္၊ ေရခက္x{1014}x{103D}င့္ ငါးေခာက္ေၾကာန္းကန္ေလးကိုခ၍ ၾကမ္းပငငိုငာ ထုံးစံအတိုင္း သူလုပ္ေနၾကအတိုင္း အိမ္ေရx{1037}လမ္းမကို အၾကာx{1039}x{101C}ကီးေမာ္ၾကည့္ေနလိုက္ အရကနကို ေကာက္ေမာ့လိုက္x{1014}x{103D}င့ုပ္ေနသည္။

ခငက္ေရခိဳးၿပီး အိမ္ေပၚသိုx{1037}တကာကာ မက္x{1014}x{103D}ာသုတၿပီး ညိဳေမာငားထမင္းခူးေပးရန္ သတိရကာ ထမင္းx{1014}x{103D}င့င္းတိုx{1037}ကို ပန္းကန္x{1014}x{103D}င့ူးခပည့ူလာၿပီး ညိဳေမာင္၏ေရx{1037}တငေပးလိုကည္။ ခငက္ၾကည့ိုက္ေတာ့ အရကုလင္းထဲတငက္x{1014}x{103D}စုံးေလာကာရိ ေတာ့သည္။ ““ညိဳေမာင္…..ထမင္းစားေတာ့..”” ““အင္း….”” ေပာၿပီး ထမင္းပန္းကနိုခေပးကာ ခငကည့ကညလုပ္ အပငင္ေမာငပိဳးေနသညိုသတိထားမိၿပီး အိမ္ေရx{1037}တံခါးကို ခငကား၍ပိတိုကည္။ သူမပနည့္ လာသညထိ ညိဳေမာငထမင္းပန္းကနိုမတိုx{1037}ေသး။ ““ညိဳေမာင္ ထမင္းလည္းစားအုန္း……ၿပီးတာေတလည္းၿပီးသားၿပီဘဲဟာ….တစ္ေယာကေကာင္း တစ္ေယာက္ေပါ့….ကိုယ့န္းမာေရးလည္းဂx{101B}ုစိုက္ဦး…..”” ခငက္ ညိဳေမာငားအေရာကပ္၍ ေဖာင္းဖေပာဆိုလိုကည္။ ခငက္ေဖာင္းဖလိုကညပင္ ညိဳေမာငိုဆေပးသလိုဖစားသညားမေပာတတ္ေတာ့။

““မၿပီးဘူး….ဘယ္ေတာ့မမၿပီးဘူး….ငါ့ရငဲမာ ဘယ္ေတာ့မ မၿပီးဘူးခငက္…”” ခငကိုလည့္ၾကည့္ၿပီး ညိဳေမာငမူးသံx{1039}x{101C}ကီးဖင့္ေပာသည္။ ေရx{1037}မပုလင္းကို ခငက္ၾကည့ိုက္ေတာ့ ေစာေစာက ကန္ေနသည့ရကက္x{1014}x{103D}စုံးကမရိေတာ့။ ပုလင္းပင္ ၾကမ္းပင္ေပၚတင္ တုံးလုံးလဲေနၿပီ။ ““ဒါေတာ့…..ဒါေပါ့ဟာ….ကန္းမာေရးကို ဂx{101B}ုစိုကိုx{1037}ေပာတာပါ…”” ““ထီ….ေယာကx{1039}x{1004}ားခင္း ဘာမားကာလိုx{1037}လဲ ခငကာ ငါလည္းေယာကx{1039}x{1004}ားစစါပဲဟာ…”” အို…“ဟာ…..ဝုန္း…..အာ”” ““ဟဲ့…ညိဳ…..ေမာင္…..ညိဳေမာင္….အို….အို….”” ညိဳေမာင အားမာနပည့င့္x{1039}x{101C}ကဳံး၍အထ ေဘးသိုx{1037}ယိုငင္းသားေတာ့ ခငကလမ္းဆဲ၍ထိန္းလိုကည္။ ညိဳေမာငူမဖကါလာေပမယ့္ ခါးကပုဆိုးကကၽတသားသည္။ ခငက ၿဗဳံးကနဲလမ္းဆဲ၍ ညိဳေမာငခငကကို မတ္၍ပနါလာေသာည္း သူx{1037}ကိုယူမဟန္x{1014}x{103D}ိုင္၍ ပန္၍ယိုငသား ညိဳေမာင ခငကိုလမ္း၍ဖကိုက္ေသာဲ ညိဳေမာင္၏ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယေလးခိနို ခငကထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံးဖကကား…..ၾကမ္းပင္ေပၚသိုx{1037}လဲၿပိဳ၍ကသားေတာ့သည္။

ရငားထားေသာ ခငက္၏ထဘီကေပက သားၿပီး ေဖးနစ္ေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံးကဝင္းကနဲထက္ေပၚ၍လာသည္။ စူးရေသာမကုံးအစုံဖင့္ ညိဳေမာငခငက္၏x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံးကို စူးစူးရဲရဲစိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ““ညိဳေမာင္…..ဖယ္…ဖယ္ေတာ့….ငါထေတာ့မယ္….”” ခငက္ ဘယိုမဒီအေနအထားx{1014}x{103D}င့ေနတတ္ေတာ့…. x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံးကလည္း ဟင္းလင္းx{1039}x{101C}ကီးေပၚ၍ေနသည္။ ဒါကိုလည္း ညိဳေမာငစိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ဒါတငားမဟုတ္ေသး။ သူမ၏ကိုယစမ္းေပၚသိုx{1037} ေမာကေနေသာ ညိဳေမာင္၏ေပါင္ၾကားမဖားဖက္ေတာ္x{1039}x{101C}ကီးက ဘယခိနထေနတာလဲမသိ သံေခာင္းx{1039}x{101C}ကီးအလား ခငက္၏ေပါငိပ္ေဘးကို ေထာကားမိသည္။ ေစာေစာက ကၽတသားၿပီဖစ္၍ ညိဳေမာငါးတငုဆိုးကရိေတာ့တာမဟုတ္။ ကိုယုံးခင္းပိေနသဖင့္ မာေကာလေသာ လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးကတဒိတိတ္ေသးတိုင္း ေနတာကို ခငကိေနရသည္။

ခငကစိုယုံးထူပူလာသည္။ ခငက္ေပာလိုကာကို ညိဳေမာငဘာမပနေပာ ခငက္၏မက္x{1014}x{103D}ာကို ဖတနဲလမ္းၾကည့ိုက္ၿပီး “x{101B}x{103E}တ္” ကနဲ လမ္းနမ္းလိုကည္။ ““ဟင္….အို…”” တစိုယုံးထူပူေနရသည့ထဲတင္ ခငကစိုယုံးၾကကီးဖန္းကနဲထသားသည္။ ““ဖယ္….ဖယာ…အို….အို….အင္း…..အင္း…အ…အင္း..”” ခငက္၏x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုညိဳေမာင္ အငမ္းမရစိုx{1037}လိုကည္။ စိုx{1037}တာမ ကမူးရx{103C}းထိုးကို ၾကမ္းၾကမ္းရမ္းရမ္းစိုx{1037}ပစိုကည္။ ခငက္ ညိဳေမာင္၏ေကာပငို လကီးဆုပ္ေလးဖင့ုသည္။ x{1014}x{103D}စကုံးခကာထုလိုက္x{1014}x{103D}ိုင္ၿပီး ခငက္ၿငိမသားၿပီး တအင္းအင္းၿငီးကာ ရငတ္ေလးx{1039}x{101E}က၍ x{1039}x{101E}က၍တကာသည္။ ဟုတည္ ဒီလိုအငမ္းမရၾကမ္းၾကမ္းရမ္းရမ္းစိုx{1037}တာကို သူမခံ ရတာၾကာၿပီ။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံးကို တစုံးၿပီးတစုံး ညိဳေမာငိုx{1037}သည္။ ေဖးနစ္ေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံေလးမားပင္ ပန္းx{1014}x{103D}ုေရာငန္းလာသည္။

ခငကကုံးေလးေတစင္းကလာၿပီး တအင္းအင္းၿငီးကာ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယအားအငားက တစတစx{101B}ုတ္ေလာ့၍လာသည္။ ခငက္၏အာx{101B}ုံက x{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}ခံေနရေသာအေတx{1037}မသည္ ေပါငိပင္ေထာက္၍ေနေသာ လီးေခာင္းx{1039}x{101C}ကီးဆီသိုx{1037} တစကက္ ေရာက္၍သားသည္။ သနိုကဲ့ဟာx{1039}x{101C}ကီးဟု ေတးမိလိုကိုင္း x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံတစုလုံးပါစပဲပဳတငားလုမတတ္ ရငတ္ေလးx{1039}x{101E}ကေပးရသညထိခံစားေနရေသာ အေတx{1037}ဆီကိုအာx{101B}ုံက ေရာကားပနည္။ ခငကာသားနဲx{1037}ထုထားတာမိုx{1037}လိုx{1037}လဲ…ခငကx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယတင္းမေသးသားေတဘေလာငူလာသည္။ ညိဳေမာင္ သူx{1037}ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ္x{1039}x{101E}ကၿပီးထလိုကာ သူလx{103E}တ္ေပးလိုက္ေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေလး ေတကိုအာသာမေပပုံဖင့္ၾကည့ည္။ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယိုx{1039}x{101E}ကၿပီး ညိဳေမာငလိုက္ေတာ့ ညိဳေမာင္၏လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးက ရင္းရင္းလင္းလင္းx{1039}x{101C}ကီးဖစားသည္။ ခငကမိအရၾကည့ိုကင္း မက္ေတာင္ေလးေတ တစတတတိုကာ သူမ၏မကုံးေလးေတကခကင္းရီေဝသားသည္။ လီးx{1039}x{101C}ကီးကဒစ္ၿပဲx{1039}x{101C}ကီး ေစာင္းx{1039}x{101C}ကီးကအသဲယားစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေဖာင္း ထေနၿပီး တေငါက္ေငါကစာ လီးထိပငရည္ေလးေတစိုx{1037}ေနတာကို ထငငားရားမငိုကသည္။

ခငကငဲတငန္းၾကပ္၍လာသည္။ ပကက္ေလးဖစ္ေနေသာ ခငက္၏တစိုယုံးကို ညိဳေမာင္ေခဆုံးေခါင္းဖားၾကည့ည္။ x{1014}x{103D}စယ္ေကာသက္x{1014}x{103D}င့္ တစားမမက ေသးေသာ ခငက္၏ကိုယုံးေလးက ဖံx{1037}ထားကစစာ စဲမကရာေကာင္းလသည္။ မူလရငားထားေသာ ထဘီကခါးနားအထိေပကေနၿပီး ထဘီေအာကားစေလးကလည္း ဒူးဆစစက္ေပၚ တစကုံးဖင့သားေလးေတကဝင္း၍ေနသည္။ ခငကစိုယုံးကို ညိဳေမာင တစကၾကည့ိုက္ၿပီးမ ထဘီေအာကားစေလးကို အေပၚသိုx{1037}လန္ တငိုကည္။ ““အို….ဟဲ့…ညိဳေမာင္….မလုပဲx{1037}ေလ….မေတာါဘူး….”” အတင္းအဂx{1039}x{1004}ါကိုေလစိမ္းတိုး၍ ေအးကနဲဖစသားသတိဝငာေသာ ခငကတစိုx{1037}ဆိုx{1037}အသံေလးဖင့ားရာသည္။ လူကေတာ့ ေနရာမမေx{101B}x{1037}။ ညိဳေမာင္ ခငကိုဂx{101B}ုမစိုက္ လစေပၚေပါကာေသာ ခငက္၏အတင္းအဂx{1039}x{1004}ါကိုၾကည့ည္။ ခငကေမx{103E}းသနည္။

ဒါေၾကာင့္ တစတစါရိတ္ေပးရသည္။ အခုရိတ္ၿပီးတာ x{1014}x{103D}စကဲရိေသးေတာ့ အေမx{103E}းငုတိုေလးေတကစိမ္းမမေလးထက္၍ေနသည္။ ေစာကတ္x{1014}x{103D}x{103C}တ္ ခမ္းသားx{1014}x{103D}စုက ဘာလိုx{1037}ေဖာင္းစို၍ထx{1039}x{101E}ကေနသညသိ ေဖာင္းတင္း၍ထေနသည္။ ညိဳေမာင္ သူမအေပၚသိုx{1037}ခ၍အတက္ ခငကကုံးမိတလိုကည္။ ေမာငင္းx{1039}x{101C}ကီးသားညိဳေမာင လူေပၚကိုခတက္ၿပီးကာမ ေစာကတိုလကဝါးလန္၍ကိုင္ၾကည့ိုကည္။ ခငကစကနx{1037}ားသည္။ ေသေသခာခာကိုင္ၿပီးပတိုက္ေတာ့ပါလား….ထိုသိုx{1037}မဟုတ္ စမ္းၾကည့ိုငယ္x{101B}ုံမသာ တစကိုငိုက္ၿပီး သူx{1037}လီးကိုအရင္းမကိုငာေတ့လိုကည္။ ၿပီးေတာ့တစကည္းေဆာင့င္းလိုကည္။ ““x{1039}x{101D}ပတ္…ဖတ္…ဟင္း…”” အထဲမာကအရည္ေတပည့ံေနသည္။ တစကည္းx{1014}x{103D}င့္ လီးကတစုံးဝငားသည္။ ခငကင္းကနဲသကင္းခကာ ၾကမ္းပင္x{1014}x{103D}င့စာေလာကာေအာငာx{1039}x{101E}ကထား ေသာ သူမ၏ဒူးx{1014}x{103D}စကိုဆဲေထာငစိုကည္။ ညိဳေမာင္ ခငက္၏မက္x{1014}x{103D}ာေလးကိုလမ္း၍နမ္းရင္း သူမေပၚသိုx{1037}ေမာက္၍ခကာ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးx{1039}x{101E}ကx{1039}x{101E}ကၿပီးေဆာင့ည္။

““x{1039}x{101D}ပတ္…ဖတ္….ဖတ္…ဟင့္…ဟင့္…ဟင္း…”” လူပိဳလိုx{1037}မေပာရ ညိဳေမာင္၏ေဆာင့က္ေတက အx{101B}ိုင္းဆနသည္။ ခငက အx{101B}ိုင္းသကကဟုတါ။ ေဆာင့ငလိုေဆာင့္၍ေနေသာ ညိဳေမာင္၏လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးကို သူမလို သလို ဖငိုညာလိမ့ိုက္ ဘယိမ့ိုက္x{1039}x{101E}က၍ ေကာ့ေပးလိုကဖင့္ သူမလိုသလိုလည့္ေပာင္းကာ အလိုးခံသည္။ တစကစက္ သတိရလငည္း ညိဳေမာငရသာေတx{1037}ေစ ရန္ သဲx{1039}x{101C}ကီးမဲx{1039}x{101C}ကီးေဆာင့င္ေနေသာ ညိဳေမာင္၏လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးကို ေစာကတ္x{1014}x{103D}င့x{103B}စ္၍ေပးသည္။ ဆဲ၍ေပးသည္။

““x{1039}x{101D}ပတ္…ဖတ္…ပလတ္….ဖတ္…..ဖတ္…ဟင့္…ဟင့္…ဟင္း…”” ညိဳေမာင တရx{103C}းရx{103C}းအသကx{103C}သံx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ အားရပါးရေဆာင့္ေနသလို ခငကမာမာလည္း မကုံးစုံမိတားရင္းက ပါးစပ္ေလးဟဟၿပီး ဟင္းကနဲ ဟင္းကနဲ အသကx{103C}၍ ရx{103C}ံx{1037}၍သား သည္။ ““x{1039}x{101D}ပတ္…ဖတ္…ပလတ္….ဖတ္…..ဖတ္…အင္း…ဟင္း…အ….အ…..အင္း…ညိဳ…ညိဳေမာင္….ဟင္း…..ဟင္း”” ခငကယိုမစိတင္းထား၍မရ၊ ညိဳေမာငိုယ္x{1039}x{101C}ကီးကိုပန္၍ဖကားလိုကိသည္။ ကာမအရသာက x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံး၏ကိုယ္x{1014}x{103D}စုစလုံးမာဆူေဝ၍တကာသည္။ ညိဳေမာင္ ကုန္းထ၍ ခငက္၏x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုဆဲစိုx{1037}ရင္း ဆက္ေဆာင့ည္။ ဒီေတာ့ခငက ညိဳေမာင္၏လညင္းကို သိုင္း၍ဖကည္။ ညိဳေမာင္၏စိတဲအာx{101B}ုံထဲတင္ ေလးငယိုတာမရိေတာ့သလို ခငက္၏အာx{101B}ုံထဲတငည္း မင့္ေဝဆိုတာမရိေတာ့ေပ။ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံး အရာအားလုံးကိုေမ့၍ ကာမအရသာတငစန္းေနၾကသည္။

““ဖတ္…..ပတ္…ပတ္…ပလတ္….အဟင္း….အင္း….ဟင္းဟင္း….”” ညိဳေမာင ဒလစပ္ေဆာင့ာသလိုေအာက ခငကလည္း ဟင္းကနဲ ဟင္းကနဲ အားယူကာ ညိဳေမာင္၏ေဆာင့ကတိုင္းဖင္x{1039}x{101C}ကီးကိုေကာ့၍ေကာ့၍ပန္ေဆာင့ည္။ ““ပလတ္…..ဖတ္….ဗစ္….ညိဳ….ေမာင္….အား….ထက္….ထက္….ၿပီ…အား….အား…”” ခငကစ္ေယာကတင္းေကာ့၍ လီးx{1039}x{101C}ကီးကိုဆဲညx{103B}စာၿပီးသားခိုက္ ညိဳေမာငာလည္း မေအာင့္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘဲပန္းထုတိုကါေလေတာ့သည္။ ခင္ေမာင္ေထးx{1014}x{103D}င့္ေလးငယိုx{1037}၏ မဂx{1039}x{1004}လာေဆာငၿပီးသားၿပီ။ ေလးငယ္x{1014}x{103D}င့္ေထးx{1014}x{103D}ယိုx{1037}၏ ဖခငာလည္းတာဝနရာ ေရယာဥိုx{1037}ပနသဖင့္ မိခငစူပါပန္၍လိုကါသားသည္။ အိမာကေထးx{1014}x{103D}ယစ္ေယာကဲကနဲ့သည္။ ေလးငယာ ေယာင္ေနာကံထုံးပါဆိုေသာစကားအတိုင္း ခင္ေမာင္ေထးတိုx{1037}အိမငင္ေနသည္။ ဒီေတာ့ အိမာေထးx{1014}x{103D}ယ္ တစ္ေယာကဲသာကနဲ့သည္။ ေထးx{1014}x{103D}ယတက္ ညမx{103C}ညတာအေဖာေစရန္ ေဆမိဳးနီးစပ္ေတာူ အေဒၚx{1039}x{101C}ကီးတစ္ေယာကိုေခၚထားသည္။ ထိုအေဒၚx{1039}x{101C}ကီးက ညမိုးခဳပည္x{1014}x{103D}င့္ အိပ္ေတာ့သည္။
ေစာေစာမအိပတူ ေထးx{1014}x{103D}ယစ္ေယာကာေတာ့ေခာငည္ေခာငတ္x{1014}x{103D}င့နဲ့သည္။ ေထးx{1014}x{103D}ယရငေတတုံးကေတာ့ တီဗီထိုင္ၾကည့္ၿပီး တီဗီသိမ္းမအိပ္ သည္။ ဒီညေတာ့ ေထးx{1014}x{103D}ယာတီဗီၾကည့ငိတရိသဖင့္ တီဗီကိုပိတာ အိပန္းထဲသိုx{1037}ဝငဲ့သည္။ ေx{1014}x{103D}ရာသီညမိုx{1037} အိုကပပိသည္x{1014}x{103D}င့္ ေထးx{1014}x{103D}ယိုယ္ေပၚမ ေဘာီအကx{103E}ကိုခာပစ္ လိုက္ၿပီး ထမီကိုရငားလိုကည္။ ၿပီးမေထးx{1014}x{103D}ယာ ရငားထားေသာထမီကိုပန္၍ဖညိုက္ၿပီး ထမီကိုခါးသိုx{1037}ပတ္၍ဝတိုကည္။ ထိုအခါ ဆူၿဖိဳးေသာေထးx{1014}x{103D}ယ သူမ၏x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံးကိုငုံx{1037}၍ၾကည့္ၿပီး ရည္းစားဖစူ ခင္ေမာင္ေထးကိုသတိရလိုကည္။ တစိန ခင္ေမာင္ေထးမတတရကိုင္၍ အငမ္းမရစိုx{1037}ခဲ့ေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေလးx{1014}x{103D}စုံး အခုေတာ့သခငဲ့ေနၿပီ။

ကိုငည့္ စိုx{1037}မည့ူမရိ။ အေဖာဲ့လက္ အထီးကနဲ့ရၿပီ။ ေထးx{1014}x{103D}ယ္ သူမ၏x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းx{1014}x{103D}စုအား သူမဘာသာဖစx{103B}စ္ၾကည့ိုက္ၿပီးမ ေပါင္ေလးကိုက၍အဖုတ္ေလးကို သူမလက္ေလးဖင့မီေပၚမပငုပ္၍ ကိုင္ၾကည့ိုက္ ပနည္။ တစိန သူမ၏ရည္းစား ခင္ေမာင္ေထးအားရပါးရလိုးခဲ့ေသာ အဖုတ္ေလးခုေတာ့ လုပည့ူမရိ အေဖာဲ့ သခငဲ့လကိသည္။ ေထးx{1014}x{103D}ယ္ သူမ၏အဖုတ္ေလးကို ထဘီေပၚမပငကဝါးဖင့ုပ္၍ကိုငာ ဖစx{103B}စုပယိုက္ၿပီးခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး x{1014}x{103D}စကုံးခကတစိုကည္။ ရည္းစားဖစူ ခင္ေမာင္ေထးကို သတိရခင္းx{1014}x{103D}င့တူ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယိကာမခလုတားကို ကိုငိပတိလုပိလိုက္ေတာ့ ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏ေသးသားေတက လx{103C}ပား၍လာသည္။ “ဟင္” ကနဲ ေထးx{1014}x{103D}ယ္ သကင္းခကာ ခါးတငတားေသာ ထဘီေလးကိုဖညာဆဲတငိုက္ၿပီးပန္၍ ရငားလိုကည္။

““ေဖာက္…..ခၽတ္….ခၽတ္…”” ““ဟင္”” ေထးx{1014}x{103D}ယငဲထိတာ မကုံးေလးမားဝိုင္းသားသည္။ ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏အိပန္းအပငက္ၿခံထဲမသစိုင္းေခာကို လူနင္းသည့သံမန္း ေထးx{1014}x{103D}ယ္ေကာင္းေကာင္းသိလိုကည္။ အသာေလးေခေဖာ့နင္းကာ ေထးx{1014}x{103D}ယိမံရံေဘးသိုx{1037}ကပိုက္ၿပီး ပဥားအကဲေၾကာင္းမ အပငိုx{1037}ၾကည့ိုကည္။ ““ဟင္….ေကာ္ေကာါလား…”” ေထးx{1014}x{103D}ယိုx{1037}အိမ္၏ေနာက္ေဖးအိမ အသက္(၈) (၉)သာရိေသာ ေကာ္ေကာိုတဲ့ေကာင္ေလး အိမ္ေဘးတငုတုတ္ေလးထိုင္၍ေနသည္။ ညေနက ေထးx{1014}x{103D}ယိမ္ေဘးတင္ ေရခိဳးေနစဥ ေကာ္ေကာ သူမကိုၿခဳံအကယထိုင္၍ေခာင္းေနတာကို ေထးx{1014}x{103D}ယတိထားလိုကိသည္။ အခုလည္းေကာ္ေကာ သူမကိုလာၿပီးေခာင္းတာဖစည္။ ေထးx{1014}x{103D}ယိတူးတစိဳးရသားသည္။

““ဟာ….အိုကိုကာ…”” ““ဂေလာက္…..ဂေလာက္…”” ေထးx{1014}x{103D}ယ္ ပဴတင္းေပါကို ဖင့စိုကည္။ ၿပီးေတာ့ ပဴတင္းေပါကာပငပ္၍ ရငားထားေသာထဘီကိုဖညိုက္ၿပီး ေစာေစာကလိုပင္ သူမ၏x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံx{1014}x{103D}စုံးကိုထုတ္၍ ငုံx{1037}ၾကည့္ သည္။ ေစာေစာကထက္ နဲနဲပိုၾကာသည္။ ထိုx{1037}ေနာကင္ေထးx{1014}x{103D}ယဴတင္းေပါကိုပန္၍ မပိတဲကုတင္ေပၚတက္၍လဲကာ ပဴတင္းေပါကကို ေကာေပး၍ တစ္ေစာင္းေလးလဲ၍ အသာမကုံးေလးမိတာအသကို မနနx{103C}ရင္း ၿငိမ္ေနလိုကည္။ ဆယ့ါးမိနစ္၊ မိနစ္x{1014}x{103D}စယ္ေလာကၾကာမာေတာ့ အိမတစက္ၿငိမ့နဲ သိမ့နဲဖစားသည္။ သိသာx{101B}ုံေလးသာ ေထးx{1014}x{103D}ယမကုံးမိတ္၍ ၿငိမာသတိထားေနသဖင့ိလိုကခင္းဖစည္။ ေထးx{1014}x{103D}ယိုx{1037}အိမ္၏ပဴတင္းေပါက္ေအာကက္ေဘာင ေမပငေလးေပခနx{1037}ာမင့ည္။ သံဇကာေတ သစားတန္းေတကာထား ခင္းမရိသဖင့္ ပဴတင္းေပါက္ေဘာငို ခို၍ဆဲတကါက အသာေလးတကိုx{1037}ရေပၿပီ။

ေကာ္ေကာိုေသာေကာင္ေလး အခန္းထဲသိုx{1037}ေရာက္ၿပီဆိုသညို ေထးx{1014}x{103D}ယိလိုက္ၿပီ…။ မၾကာလိုက္ ပဴတင္းေပါကကို ေကာေပး၍ေစာင္းအိပ္ေနေသာ ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏တငားx{1039}x{101C}ကီးေနာကကိုx{1037} ေအးစက္ေသာအရာေလးတစုက လာ၍ထိသည္။ ေကာင္ေလးေၾကာက္ေန ထငည္။ လကားေလးေတေအးေနသညု ေထးx{1014}x{103D}ယသကနနx{103C}ကာမကုံးမိတ္၍ အိပင္ေယာင္ေဆာင္ေနရင္းေတးမိလိုကည္။ ေထးx{1014}x{103D}ယ္ ၿငိမကားေကာင္းေနေတာ့ ေကာ္ေကာိုေသာေကာင္ေလးပို၍ရဲလာပုံရသည္။ ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏တငားx{1039}x{101C}ကီးေတကို သူx{1037}လက္ေလးဖင့ထိတထိေလးပတ္ၾကည့ည္။ လကဝါးေလးဖင့္ အိအိေဖာင္းေဖာင္းတငား x{1039}x{101C}ကီးေတကို အသာေလးဖိဖိၾကည့ည္။ စိတဲမာမx{101B}ိုးမx{101B}ဖစာေပမယ့္ ေထးx{1014}x{103D}ယလx{103C}ပဲ အသာေလးဆက္ၿပီးၿငိမ္ေနသည္။ ဒီေတာ…ေကာ္ေကာို၍ရဲလာသည္။ ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏တင္ သားx{1039}x{101C}ကီးေတကို သိသိသာသာx{1039}x{101C}ကီးကိုငယာ ဆုပယာသည္။

ေထးx{1014}x{103D}ယက္ၿပီး ၿငိမ္ေနလိုx{1037}မဖစ္ေတာ့။ အိပင္ေယာင္ေဆာင္ေနမန္းသိသားရင္ ေကာင္ေလးထက္ေပးသားလိမ့္ မည္။ ေထးx{1014}x{103D}ယကုံးကို ဖတနဲဖင့ာ လကစက ေကာ္ေကာ္၏လကိုလမ္းဆဲလိုက္ၿပီး ကနကစက သူမ၏ရငားထားေသာ ထမီကိုရငတဆဲခၽတိုကာ တစါတည္း ပကကနိုကည္။ ““မမေထး….ကၽန္ေနာ္…..ဟို…..ဟို….”” ေကာ္ေကာ ေၾကာကားလနx{1037}ားေပာေနေပမယ့္ သူx{1037}မကုံးေတက ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကိုစူးစူးဝါးဝါးၾကည့္ေနသည္။ ေကာင္ေလးလကိုကိုငားေသာ ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏လကမ လx{103E}တ္…..ကနကစက္x{1014}x{103D}င့္ ေကာ္ေကာ္၏ပါးစပိုလမ္းပိတိုကည္။ ေကာ္ေကာထစစေငါ့ေငါ့စကားသံရပားၿပီး ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏မက္x{1014}x{103D}ာကိုလမ္းၾကည့ည္။ ရီေဝေသာမကုံးအစုံဖင့္ သူx{1037}မက္x{1014}x{103D}ာကိုၾကည့္ေနေသာ ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏မက္x{1014}x{103D}ာေလးက သူx{1037}ကိုၿပဳံးပလိုကာကိုေတx{1037}လိုကသည္။

တစကည္းမာပင္ ေထးx{1014}x{103D}ယေကာ္ေကာ္၏ လကစကိုပါ လမ္းကိုငာ သူမဖကိုဆဲယူလိုက္ေတာ့ ေရငတုန္းေရတင္းထဲဆင္းခင္ေနသည့္ ေကာ္ေကာာသူမအေပၚသိုx{1037}ေမာကကားကလာၿပီး ခကင္းပငုတင္ ေဘးတငိေနေသးသည့္ သူ၏ေခေထာက္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကိုပါ ကုတင္ေပၚဆဲတငိုက္ၿပီး ေထးx{1014}x{103D}ယိုအငမ္းမရဖကာ ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏ပါးပင္x{1014}x{103D}စကို ဒလစပမ္းလိုကာမ သူမ၏ရင္ ဘတ္ေပၚသိုx{1037} ေကာ္ေကာ္၏မက္x{1014}x{103D}ာကေမာကသားသည္။ ကေလးတစ္ေယာက္x{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}သလို ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးေတကို ေကာ္ေကာ တx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတိုx{1037}သည္။ ေထးx{1014}x{103D}ယ္ သူx{1037}ေကာပငို သိုင္းဖကိုက္ၿပီး ရငတ္ေလးကိုx{1039}x{101E}ကကာx{1039}x{101E}ကကာ ဖင့္ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အစုံကို ေကာ္ေကာ္၏မက္x{1014}x{103D}ာသိုx{1037} ကပပ္ေပးသည္။ ေဘးကေန သူမေပၚေမာကားသည့္ ေကာ္ေကာ္၏ကိုယ္x{1014}x{103D}င့ိေနေသာ ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏လကစက တx{101B}x{101B}လx{103C}ပား၍လာ သည္။ ေကာ္ေကာ္၏ေပါင္ၾကားကိုစမ္း၍ပင့ိုငည္။ ““ဟယ္…အယ္..နဲတာx{1039}x{101C}ကီးမဟုတူး…လူကသာငယာ….ပစx{1039}x{1005}ည္းx{1039}x{101C}ကီးက ခင္ေမာင္ေထးေလာကိုရိသည္…”” ေကာ္ေကာေတာ့ x{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}တာမဝx{1014}x{103D}ိုင္ေသး။

x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံးကို တစုံးၿပီးတစုံး ဘယနာပနိုx{1037}ေနသည္။ ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏လက သူx{1037}ပုဆိုးခါးပုံစကို အသာစမ္းၿပီးဖဳတိုကာက ပုဆိုးၾကား သိုx{1037}တိုး၍ဝငားကာ လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးကိုမိမိရရဆုပိုငိုကည္။ ပူေx{1014}x{103D}းမာေကာလေသာ လီးေခာင္းx{1039}x{101C}ကီးအေတx{1037}က ေထးx{1014}x{103D}ယအိုေလးကို ရx{103C}ံx{1037}သင္းမိသညထိပငစားရသည္။ ေထးx{1014}x{103D}ယ္ ေကာ္ေကာ္၏လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးကို အသာေလးပတ္ေပးကာ ဖဖေလးကိုင္၍ဂင္းတိုက္ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့ ဥx{1039}x{101C}ကီးေတကိုလည္းစမ္းၿပီး ဖဖေလးဆုပယ္ေပးသည္။ ေကာင္ေလးက လည္းအလာx{1039}x{101C}ကီး ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကိုမပတမ္းစိုx{1037}ေနရင္း သူx{1037}လကစက ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏ေပါင္ၾကားကိုစမ္းလိုကည္။ ေထးx{1014}x{103D}ယ္ေပါင္x{1014}x{103D}စုံးကိုၿဖဲေပးလိုကည္။ ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏ေစာက္ ေမx{103E}းေလးေတကို ဖဖေလးပတိုက္ အသာေလးဆဲလိုကင့ုပ္ေနသည္။ ေထးx{1014}x{103D}ယသဲယားလာၿပီး သူမလကဲမေကာ္ေကာ္၏လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ခပကက္ေလးဂင္းတိုက္ေပးလိုက္ သည္။ ေကာ္ေကာ္၏လက ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏ေစာကုတိုx{101B}x{101B}ေလးပတနည္။

““အို…..အဟင့္…ဟင့္…”” ေထးx{1014}x{103D}ယ္ တစိုယုံးတုနားသည္။ ဟုတယ္ေလ……။ ေကာ္ေကာစ္ေယာက္ ေစာကုတိုမပတတတတ္x{1014}x{103D}င့္ လကဝါးနဲx{1037}ဖိၿပီး ပတိုက္ေတာ့ သူx{1037}လကဝါးက ပဴးထက္ေနေသာေစာက္ေစ့ေလးကိုပတည့ိုကလိုဖစားသည္။ ေထးx{1014}x{103D}ယ္ၿငီးသံေလးထကာ အသားေလးတုနားတာကိုမငိုကၿပီး သူပတာဟုတ္ၿပီလိုx{1037} သတတာ ထိုအတိုင္းထပ္၍ပတနည္။ ““အို….အို….ဟင့္…အို…”” ““ေကာ္….ေကာ္…ဘယဲx{1037}လုပ္ေနတာလဲ….မမ မေနတတ္ေတာ့ဘူ…ထေတာ့….”” ေကာ္ေကာည္းမေနx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ပါ။ ေထးx{1014}x{103D}ယကဲက သူ၏လီးx{1039}x{101C}ကီးက အဆမတန္x{1039}x{101C}ကီးကာ တေငါက္ေငါကစ္ေနၿပီ။ ေကာ္ေကာထိုငိုက္ၿပီး သူx{1037}ပုဆိုးကိုေခါင္းမေနေကာ္၍ ခၽတိုကာ သူx{1037}ကိုယိုေထးx{1014}x{103D}ယ္၏ေခရင္းဖကိုx{1037}အေx{101B}x{103E}x{1037} ေထးx{1014}x{103D}ယေပါင္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကိုဆဲ၍ေထာငာကားလိုက္ၿပီး ဒူးx{1014}x{103D}စကိုသူမဝမ္းဗိုက္ေပၚသိုx{1037} ေရာက္ေအာင္ေကးတငစ္ လိုကည္။ ေကာ္ေကာ္ၾကည့္ေနတုန္း ေစာကတ္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားအထူအပါးx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုက ပထမေတာ့တကာၿပီးေနာက္ ေစာက္ေစ့ေအာကကကဲေၾကာင္းေနရာေလးေဘးx{1014}x{103D}စက္ သိုx{1037}ဆဲတငိုကလိုၿပဲသားသည္။

တင္းေပါက္ေလးေတာ့ ေပၚမလာပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီေနရာေလးကို သူx{1037}လီးထိပ္x{1039}x{101C}ကီးေတ့လိုက္ၿပီး ေကာ္ေကာိသင္းလိုကည္။ ““ဗစ္….x{1039}x{101D}ပတ္…x{1039}x{101D}ပတ္…အိုး….အို….အား….အား…”” ဖိသင္းလိုက္ေသာလီးကို ေကာ္ေကာအရိနထိမ္းx{1014}x{103D}ိုင္ လီးကတစါတည္းအဆုံးဝငားသည္။ ေထးx{1014}x{103D}ယ္၏ေကာေလးေကာ့တကားၿပီး မက္x{1014}x{103D}ာေလးရx{103C}ံx{1037}ကာသား၏။ လနx{1037}္ၿပီးၿဗဳံးက နဲတစုံးဝငားေသာ လီးကိုညx{103B}စိုကိေတာ့ ေကာ္ေကာနx{1037}နဲဖစားၿပီးအတင္းနင္းေဆာင့္ေတာ့သည္။ ““x{1039}x{101D}ပတ္….ဖတ္….ဖတ္…ပလတ္….ဗစ္….x{1039}x{101D}ပတ္….”” ““အင္း….ဟင္း…..အိုး…အိုး….အဟင္း….”” မထူးေတာ့ၿပီ သူေဆာင့ငလိုသာေဆာင့္ေစေတာ့ ေထးx{1014}x{103D}ယေအာကေကာ့ေကာ့ေပးၿပီး သူမစိတ္ေတကိုလx{103E}တားေပးလိုကည္။ သူမ၏ကိုယ္ေဘးတင္ ေထာကားေသာ ေကာ္ေကာ္၏လကစကိုဆဲယူၿပီး x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေပၚတင္ေပးလိုကည္။ သေဘာေပါကားေသာ ေကာ္ေကာx{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံးကိုစုံကိုင္၍ ဆက္ေဆာင့ည္။““x{1039}x{101D}ပတ္…..ပလတ္…ဖတ္…..ဖတ္…အိုး….အိုး….အ….အ…..ေကာ္…..အီး…ဟင္း….”” ေထးx{1014}x{103D}ယ္ေခါင္းေလးx{1039}x{101E}ကတကာၿပီး တစိုယုံးေတာင့ားခိုက္ ေကာ္ေကာ္၏လီးထိပလည္း သုတညားပန္းထကာ x{1014}x{103D}စ္ေယာကားၿပိဳငူၿပီးသားၾကေလသည္။ ၿပီးးး