” ကို့သဲလေးက ယူနီဖောင်းလေးနဲ့ လှလိုက်တာကွာ”
ခါးတိုအင်္ကျီအဖြူ နီရဲရဲထဘီလေးနဲ့ ယဉ်ယဉ်လေးလှနေတဲ့ ချစ်သူလေးကို ကျနော် ကြည့်ငေးနေမိတယ်။ ပြီးတော့ ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်ရင်း ခါးကိုဆွဲဖက်လိုက်တော့ သက်စုခိုင် အသာရုန်းတယ်။
”ထဘီလဲလိုက်ဦးမယ်ကိုရယ်”
”မလဲနဲ့ကွာ။ ဒီယူနီဖောင်းလေးနဲ့မှ ပိုလိုးကောင်းမှာ”
သက်စုက ကျနော့်ကိုမျက်စောင်းထိုးတယ်။
”ကို့ချစ်သူ သူနာပြုဆရာမလေးကို ယူနီဖောင်းဝတ်လေးနဲ့ ပိုလုပ်ချင်လို့”
” ဟွန်း အဝတ်တွေ ပေကုန်မှာပေါ့”
”ပြန်လျှော်ရင် စင်ပါတယ် သက်ရဲ့”
ပြောရင်း ထဘီနီလေးပေါ်က ပေါင်သားအိအိကို လက်နဲ့ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်တယ်။ သက်စုက ခေါင်းပေါ်ဆောင်းထားတဲ့ ကဒ်အဖြူလေးကို ချွတ်ပြီး ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းလေးတိုးဝင်တယ်။ ထူပြည့်ပြည့် နီနုနု နှုတ်ခမ်းသားလေးကို ပြွတ်ခနဲ ကျနော် ငုံနမ်းစုပ်ယူလိုက်ရင်း ခါးလေးကို တင်းတင်းဖက်ထားလိုက်တယ်။ နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းစုပ်သံ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့အတူ သက်စုရဲ့ ညည်းသံလေး။
အင်္ကျီပေါ်ကနေ နို့မို့မို့လေးကို အသာဆုပ်ညှစ်တော့
”အင်းဟင်းဟင်း ကိုရယ်”
သက်စုလက်ကလေး ကျနော့်ပေါင်ကြားထဲ ဝင်လာတယ်။ တောင်မတ်နေတဲ့ ကျနော့်ဒုတ်ဟာ လက်နွေးနွေးလေးရဲ့ အထိတွေ့ကြောင့် ဒုံးပျံပမာ။
ပုဆိုးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ကျနော့်ဒုတ်ကို သက်စု ပွတ်သပ်ဆုပ်ညှစ်တယ်။ ကစ်ဆင်ဆွဲနေရင်းကနေ
”ကြီးလိုက်တာကိုရယ်။ ဟိုတခါလောက် မကြမ်းနဲ့နော်။ သဲနာလို့ ”
” အင်းပါ။ ဒီခါ ဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကောင်းကောင်း လိုးပေးမယ်”
”အဟင့်”
သက်စုထဘီနီလေးကို အပေါ်လှန်တင်ပီး ကျနော် ကိုယ်လုံးချင်းပူးကပ်လို့ ကုတင်ပေါ် လှဲချလိုက်တယ်။ ကျနော်နဲ့ သက်စုရဲ့ လိုးခန်းအကြောင်း မပြောခင် ပြောစရာတချို့ အရင်ပြောမယ်နော်။
သက်စုက ကျနော့်ထက် ငယ်တယ်။ သူနာပြုသင်တန်းဆင်းပြီး ဆေးရုံမှာ တာဝန်ကျစ။ အသက်က ခုမှ ၂၃ နှစ်။
ကျနော်နဲ့ ရည်းစားဖြစ်တာ တစ်နှစ်ကျော်ပြီ။ ဒါပေမဲ့ နို့ကိုင် ဂွင်းထု တယောက်ပစ္စည်း တယောက် ကိုင်ဖူးရုံပဲ။ သက်စုကို လိုးခွင့်ရတာ ခုမှ ၃ကြိမ်မြောက်ပဲ ရှိသေးတယ်။ လူကြီးတွေ ခရီးသွားလို့ အိမ်မှာ ကျနော်တယောက်တည်း ရှိတဲ့ည သက်စုကို ခေါ်အိပ်တာ။ ပထမတော့ သူ မအိပ်ရဲဘူး ဘာညာ ငြင်းသေးတယ်။ တော်ကီပစ်ရတာပေါ့။ အဲဒီည အတူအိပ်ရင်း အောကားအတူကြည့်ပြီး အရလိုးလိုက်တာ။ ပါကင်လေးကို ဖြုတ်ခွင့်ရခဲ့တာ။ ကျနော် ကံကောင်းပါတယ်။ သက်စုက ကျနော်နဲ့မှ ရည်းစားဆိုတာကို သိတာ။ ကျနော်က သူ့အချစ်ဦးပေါ့။
ပထမဆုံး ယောကွှားအထိအတှေ့တှေ သကစွု အတောဖွှတသွနွးလိုကရွတယွ။ ဥပမာ နို့စကိုငွ နှုတခွမွးစစုပတွုနွးကတို့၊ သူ့အဖုတကွို ကနှောွ စကိုငတွုနွးကတို့။ လကနွဲ့ ပါကငအွဖုတမွို့အိအိလေးကို စကစားပေးနခှေိနကွဆို နှုတခွမွးကို အတငွးကိုကပွီး အောညွညွးတာ။ တောသွေး လူမရှိတဲ့ နရောမှာမို့ပေါ့။ သကစွုလကလွေးထဲ ကနှောွ့ဒုတွ ထညွ့ပေးလိုကတွဲ့ ပထမအကှိမကွဆိုရငွ တကိုယလွုံး ဓာတလွိုကသွလို တုနနွတော။
သူနာပှုတကလွို့ လိငကွိဈစ စာထဲသငရွပမေဲ့ တကယွ့ယောကွှားတယောကရွဲ့ စံခှိနမွှီလီးတံကှီးကို ထိတှေ့လိုကရွခှိနမွှာ အပှိုစဈစဈလေးသကစွု ဘယခွံနိုငမွလဲ။ နောကပွိုငွးတော့ လီးကို အရမွးကှိုကပွဲ။ အဖုတထွဲ မဝငဖွူးခငကွတညွးက ကနှောွ့ဒုတကွို စှဲနတော။ ပထမဆုံး လီးစုပခွိုငွးတုနွးက မကှရွညပွါကတှယွ။ ပှီးတော့လညွး အစုပကွှှမွးသှားတာပါပဲ။
ကဲ … ကနှောတွို့လိုးပှဲ စမယနွောွ။ တတိယအကှိမမွှောကွ သကစွုအဖုတထွဲ ကနှောွ့လီးသှငွးခနွးပေါ့။
စောစောကပှောသလို ကုလငပွေါလွှဲအိပပွှီး တယောကကွို တယောကွ နှူးဆှပေးနရငွေး အဖုတဝွထဲ အသာလေး ဒုတကွို ဖိသှငွးလိုကတွယွ။
” အ … ကို ”
” ရှှီး ”
ကပှစွီးနတေဲ့ အဖုတပွေါကလွေးထဲ ကနှောွ့လီး တဆုံးတိုးဝငသွှားတယွ။
” အို ကစှကွစွှ ထိလိုကတွာ ကို့လီးကှီးကို ခစှတွယွ”
”သဲက ကို့ကိုခစှတွာလား ကို့လီးကို ခစှတွာလား”
”အဟငွ့ ကို့လီးကို ပိုခစှတွာကှယွ”
” ခစွှဦးကှာ … ကဲ ”
ဖတခွနဲ ကနှောွ ဆှဲဆောကတွယွ။
”အို့ … ကို … ကို အဟငွ့ဟငွ့”
အရငွ ၂ခါ လိုးဖူးပမေဲ့ ခုလို ယူနီဖောငွးနဲ့ မဟုတဘွူး။ အိမနွဝတစွေားကို ခှှတလွိုးတာ။ ခု ကနှောွ ပိုဖီးလာနတယွေ။ ခစှသွူစဖှဈတညွးက တနေ့ကရှငွ သကစွုကို ယူနီဖောငွးလေး ဝတခွိုငွးပီး လိုးမယလွို့ ကှုံးဝါးထားတာလေ။ သကစွုရဲ့ တငကွားကားလေး ထဘီနီလေးနဲ့ သိပကွှညွ့ကောငွးတာကိုး။ ကနှောွ ခစှသွူရဲ့ဖငသွားကို ထဘီကှားနှိုကပွှီး ဆှဲညှဈရငွး လိုးတယွ။ အငွကြှီကို နှိပသွီးဆှဲဖှုတွ၊ ဘောလွီလှနတွငပွှီး နို့ကို တပှှတပွှှတွ စို့တယွ။
” ယားတယကွှယွ။ အဟငွ့ ”
” ခစှလွား သဲ ”
” ခစှတွယွ။ ဟငွ့ ဖှညွးဖှညွးလုပလွို့ ”
ကနှောွ စိတထွပှီး အားပါသှားတယွ။
” တခှီးပှီးရငွ လီးစုပပွေးနောွ သကွ”
” အငွးပါကှယွ ”
လှကှေီးထိုးနဲ့ပဲ တခှီ ဆှဲလိုးနမေိတယွ။ သကစွုက တဟငွ့ဟငွ့နဲ့ သူခစှတွဲ့ ကနှောွ့လီးအရသာကို ခံစားနတယွေ။
”ကို့ရဲ့နာဈလေးကို ကိုသိပခွစှတွယွ”
”အဟငွ့။ ကိုက ယူနီဖောငွးနဲ့ဆို ဘာလို့ ပိုကှိုကတွာလဲ”
” ဆှဲဆောငမွှုရှိလို့ပေါ့သဲရဲ့။ ကို သဲကို ယူနီဖောငွးလေးနဲ့ မှငရွငွ လီးပိုတောငတွာ”
” အိုကှယွ”
”ထဘီနီလေးအောကကွ အိုးလုံးလုံးလေးကို ပှေးညှဈခငှိရော ”
” ဟငွ့ ”
” ကိုမှမဟုတဘွူး။ ယောကွှားအတောမွှားမှား သဲတို့လို နာဈလေးတှကေိုဆို အိုလိုးခငှတွာ”
” အို ဘာလို့လဲ”
”နာဈတှကေ အပှုစုပိုကောငွးတာတဲ့။ ဒါထကကွို နာဈယူနီဖောငွးလေးနဲ့ မိနွးမက လိငစွိတပွိုထစတေဲ့ ပုံစံလေးကိုးကှယွ”
ပှောရငွး ဆှဲလိုးတယွ။ ပါးတှကေို နမွးတယွ။ နို့သီးခေါငွးကို ဆှဲငုံတယွ။
”အ။ အဟငွ့ဟငွ့။ ဆောငွ့ကှာ”
အားရပါးရ ကနှောွ ဆှဲလိုးရငွး လရတှေေ တပဈပဈ ပနွးထှကကွုနတွယွ။
” အို ကိုပှီးသှားပီ။ ကောငွးလား”
”အငွးပေါ့ ”
”သဲ မပှီးသေးဘူးကှယွ”
”ပှီးအောငွ လုပပွေးမှာပေါ့ သဲရဲ့”
ကနှောကွ လီးကို ဆှဲခှှတွ့ပီး သကစွုကို ဖကထွားလိုကရွငွး ခနနားတယွ။ လကကွ နို့စိုငလွေးတှကေို ကစားပေးနတယွေ။ သကစွုက နညွးနညွးပှော့သှားတဲ့ ကနှောွ့လီးကို ပှတသွပကွစားပေးနရငွေး
” ဒါနဲ့လေ ယောကွှားတှကေ တကယပွဲ သူနာပှုဆရာမလေးတှကေို လိုးခငှကွှတာလား”
”တကယပွေါ့ သဲရဲ့။ ကိုဆို အခု ယူနီဖောငွးလေးနဲ့ လိုးရတာ သိပကွောငွး။ ငါ့ခစှသွူ နာဈလေးပါလားလို့ တှေးလိုးတာ။ ဒါမို့ မှနမွှနပွှီးသှားတာ”
”အဟငွ့ ဒါမို့ဟုတမွယွ။ သဲ ဆေးရုံသှားရငွ တခှို့ယောကွှားတှေ သဲကို ကှညွ့တာ မကှလွုံးကှှတမွတတပွဲ”
ထူးဆနွးတယွ။ ကနှောွ တမှိုးလေး ခံစားလိုကရွတယွ။ ကိုယွ့ခစှသွူကို တခှားယောကွှားတှကှညွေ့တာ စိတတွော့တိုသလိုလိုပဲ။ ဒါပမေဲ့ ခုလို လိုးနခှေိနွ ပှောတော့ ရငထွဲ တမှိုးပဲ။
” ဘယနွရောကို ကှညွ့တာလဲ”
” ကိုကလညွး နောကပွိုငွးကိုပေါ့ ”
” ဒီနရောကိုလား ” လို့မေးရငွး သကစွု ဖငသွားနှဈဖကလွုံးကို လကနွှစိဖကနွဲ့ ဆုပနွယလွိုကတွယွ။
” ဟငွ့”
” ကှညွ့မှာပေါ့ ကို့ခစှသွူ ထဘီနီလေးနဲ့ အိုးကော့ကားကားလေးက လမွးလှှောကရွငွ တုနတွုနအွိအိ ဘယညွာလှုပနွတောကို”
” အငွးနောွ”
”ကှညွ့ရငွး သကကွို သူတို့လိုးခငှမွှာပဲ။ ဒီနာဈလေးကို လိုးလိုကရွရငတွော့ကှာ တို့၊ ထဘီနီလေး လှနတွငိပှီး အိုးလေးထဲ လီးသှငွးရရငတွို့ မှနွးနကှမှော”
”အာ ကိုကလညွးနောွ။ မဟုတတွာ”
” တကယွ။ အဲ့တငပွါးနှဈဖကနွားက စောကပွတကွှီးကိုလညွး မှငယွောငကွှညွ့ကှမှာ ”
” အှနွး”
ပှောရငွး ကနှောွ စိတထွလာတယွ။ ဖတဖွူးတဲ့ အပှာစာတှထေဲက cuckold စိတဆွိုတာ ဒါမှားလား။ ကိုယွ့ခစှသွူ ကိုယွ့မိနွးမကို တခှားသူနဲ့ ပေးလိုးခငှတွာမှိုး။ ကတှောကွတော့ လကတွှေ့မှာ ပေးမလိုးခငှပွါဘူး။ စိတကွူးနဲ့ ဆိုရငကွော။ ရငထွဲ တလှပလွှပဖွှဈသှားတယွ။
” သဲကို သဲနဲ့နီးစပတွဲ့ ယောကွှားတှေ မှနိးထုကှမှာပဲကှာ ”
” ကိုနောွ။ မဟုတတွာ”
” ဟုတတွယွ။ ကို့သဲက လိုးခငှစွရာလေးကို။ ယောကွှားတှေ ဂှငွးထုတဲ့အခါ သဲကို မှနွးမှာပေါ့”
စိတဆွိုးမှာစိုးပမယွေ့ သကစွု စိတမွဆိုး။ စိတမွဆိုးတဲ့အပှငွ ကနှောွ့ကို ပိုတိုးဖကကွာ လီးကို တငွးတငွးဆုပတွယွ။ ကနှောွ့ဒုတွ ထောငွးခနဲ တောငတွကလွာတယွ။
” သဲ ”
” ဟငွ ကို”
” သဲကို ဘယလွိုမှနွးကှလဲ သိလား”
”ဟငွ့အငွး ”
” နားထောငခွငှလွား”
”ပှောကှညွ့လေ ကို ”
” ဥပမာ သဲ သူငယခွငွှးတယောကယွောကွ ဂှငွးထုတဲ့အခါ သဲကို မှနွးတယပွေါ့။ သူက လကနွဲ့ လီးကို ကိုငထွုရငွး စိတကွူးထဲ သဲကို လုံးတီးခှှတလွိုကမွယွ။ ပှီး သဲနို့လေးကို ညှဈမယွ။ ပါးစပနွဲ့စို့မယွ ”
”အို အဟငွ့”
ကနှောထွငတွယွ။ သကစွု ဖီလွးလာပုံရတယွ။ ဒါနဲ့ ပိုဖီလွးအောငွ သူ့အဖုတကွို လကနွဲ့ပှတွ အစေ့ကို လကကွှားညှပခွှပေေးရငွး ဆကပွှောတယွ။
” စိတကွူးထဲ သဲအဖုတကွို ခုလို ကိုငကွစားမယွ”
”အို”
”အစေ့လေးကို ကိုခှသလေို သူခှနမယွေေ”
”အဟငွ့”
”ပှီး သဲအဖုတထွဲ သူ့လီးကှီး ထိုးသှငွးပီး သကစွုရယွ သကစွုရယွ လို့ စိတကွ ရရှတပွှေီး သဲကို လိူးနသလေို ခံစား ဂှငွးတိုကတွာပေါ့”
” ကိုရယွ။ တမှိုးပဲ။ သဲ စိတလွှုပရွှားလိုကတွာ။ အရငကွ အဲဒါမှိုး မတှေးမိဖူး။ ကိုပှောမှ တှေးမိတော့တယွ”
ကနှောွ ပိုရငခွုနသွှားတယွ။ သကစွုကို ကနှောွ အဲဒီလို ခံစားစခငှတွောလေ။
”သဲကို အဲ့လိုမှနွးပှီး စိတကွူးနဲ့ တကလွိူးနကှတေဲ့သူတှေ နညွးမှာမဟုတဘွူး”
” အဟငွ့”
” သကစွုအဖုတထွဲ ပနွးထညွ့နတယဆွေိုပှီး လရတှေေ ပနွးထုတကွှတာလညွး မနညွးလောကဘွူး”
” ဟငွ့ ”
” သဲ တှေးကှညွ့စမွး။ သဲ ပတဝွနွးကငှိမှာ သဲကို ဘယသွူ မှနွးထုလောကမွလဲ”
သကစွုက ခနစဉွးစားတယွ။ ပှီးတော့
” ကို သိလား။ သဲ ခု တှေးမိပှီး ရငအွရမွးခုနလွာတယွ။ သဲနဲ့ ဆယတွနွးအတနွးတူ သူငယခွငွှးတှေ သဲကို ကှိုကတွဲ့သူတှေ ရှိတယိ။ သဲပှနမွကှိုကခွဲ့လို့။ သူတို့ရော သဲကို အဲ့လိုပဲ မှနွးမှာပေါ့နောွ”
” အငွးပေါ့။ ဆယတွနွးက ဂှငွးထုတတနွပေီလေ သဲရ။ အဲ့ကတညွးက သဲကို မှနွးလိုးကှမှာပေါ့ ”
”အ … ကိုရယွ”
ကနှောွ သူ့အစေ့ကိုပိုခှပေေးတယွ။ လကတွဖကကွ နို့ကို ကစားပေးတယွ။ သကစွု အတောဖွီးလတွကလွာမှနွး သိသာတယွ။ အသံလေးက လှိုကဖွိုလို့။
” သဲလေ ပှောပှမယကွိုရယွ။ ကိုစိတဆွိုးမလားပဲ။ သဲ ခုမှပှနစွဉွးစားမိတာ။ သဲအကိုဝမွးကှဲလေ။ နှဈဝမွးကှဲလောကတွော့ တောတွယွ”
” အငွး”
”ကိုတော့ သူ့ကို မသိဘူး။ ကိုသီဟထှနွးတဲ့။ သူ အိမလွာခှိနမွှာ သဲက ရခှေိုးပီး အိမခွနွးထဲဝငွ ထဘီလဲနတော။ သူ ဟိုဘကခွနွးထဲ ဝငပွှီး သဲထဘီလဲနတောကို ခိုးကှညွ့တာ။ သဲက အမှတမွထငွ မှငတွော့ သူ လှဈခနဲ ထှကသွှားတယွ။ သဲလညွး မသိမသာ နလေိုကတွယွ။ အဲ့ညနကေ သူခှောငွးတဲ့ နံရံအောကမွှာလေ ပဈခှှဲခှှဲနဲ့ ဘာအရတှလေေဲမသိဘူးလို့။ ခုမှ စဉွးစားမိတာ ”
” ဒါဆို ကိုသီဟထှနွးက သဲထဘီလဲနတော ခိုးကှညွ့ပှီး ဂှငွးထုသှားတာပေါ့”
” ဟငွ့ ”
” သဲအကိုက သဲအဖုတကွို လိုးခငှနွတောပဲ အဲ့နေ့က သဲထဘီလဲတော့ နို့တှေ တငပွါးတှေ ပေါငတွှေ တစှနွးတစ မှငမွှာ။ အဲ့တော့ ဂှငွးထုလိုကတွာပေါ့ ”
” အဟငွ့ဟငွ့”
” သူ့လီးကှီး သဲအဖုတထွဲ ထိုးထညွ့ပှီး လိုးနတယလွေို့ သူခံးစားပှီး ဂှငွးထုမှာပဲ။ ခဏခဏ ”
” အ ”
သကစွုလကကွလေးက ကနှောွ့လီးကို ဂှငွးတိုကပွေးနတယွေ။
” သဲ ”
” ဟငွ”
” ကို သဲကို ဖီလွးအသဈ ပေးမယွ။ မကှလွုံးမှိတွ”
” ဟုတွ ”
မကှလွုံမှိတရွကလွေး ဂှငွးတိုကပွေးတယွ။
” ကိုသီဟထှနွး လီးကို သဲမှငဖွူးလား ”
” အို ဘယလွိုမှငဖွူးမလဲလို့ ”
” ကိုသီဟထှနွး လီးက အကှီးကှီးနမှောပဲ”
” အာ ဘယသွိမလဲ”
” ကိုသီဟထှနွးက သဲကို လိုးခငှနွတော။ သူ အာသာပှအေောငွ သဲလကလွေးနဲ့ ဂှငွးထုပေးလိုကပွါလား ”
” ဟာ ကိုနောွ။ မဟုတတွာ ”
သကစွု မကှလွုံးဖှငွ့ကှညွ့လကွှ အောတွယွ။
” စိတကွူးနဲ့ ထုပေးလိုကကွှညွ့ပါလား”
” ဟငအွငွး။ ကိုနောွ။ ဘာလို့ သူမှားဟာကို ပေးထုခိုငွးနတောလဲ ”
” သဲ စိတလွှုပရွှားမှာ။ သိလား။ မယုံ စမွးကှညွ့”
” ဟငအွငကွှာ။ မောငနွှမကို ”
” သူတောငွ သူ့ညီမကို ဂှငွးထုမှနွးတာပဲ”
” ဟာကှာ ”
” ကဲပါ။ မကှလွုံးမှိတွ။ ခု သဲကို ကိုသီဟထှနွး ဖကထွားတယွ”
ပှောရငွး သူ့ကို အသာလေး ဖကလွိုကတွယွ။
” သဲက ကိုသီဟထှနွး လီးကှီးကို ကိုငလွိုကွ။ ပှီး ဂှငွးထုပေးလိုကွ”
” အို ”
သူ ပှောတဲ့အတိုငွးတော့ လုပတွယွ။ ကနောွ့လီးကို တရှရှဆုပညွှဈတယွ။ ဂှငွးထုတယွ။
” သူက သဲနို့လေးကို ငုံစို့မယွ”
ပှောရငွး သကစွုနို့လေးကို ငုံပှီး လှှာနဲ့ကလိပေးလိုကတွယွ။ သကစွု တအီးအီး ညညွးတယွ။ တငပွါးပါ ကှှတကတွယွ။ လကကွလညွး ကနှောွ့လီးကို ဆကတွိုကကွှမွးကှမွး ထုပေးတယွ။
” ကိုသီဟထှနွး လီးက ကှီးလားသဲ”
” အဟငွ့ ကှီးတယွ ”
” ကို့လီးနဲ့ ဘယသွူ ပိုကှီးလဲ ”
” ကိုသီဟထှနွးလီးက ပိုကှီးတယွ။ အား အဟငွ့ဟငွ့ ကိုရယွ။ ရငတွုနတွယွ”
” ကဲ ထ။ ကိုသီဟထှနွးကို လီးစုပပွေးလိုကနွောွ ”
” အဟငွ့ဟငွ့ ကိုနောွ ”
” ထပါ ”
ကနှောွ ထူပေးတယွ။ သကစွု ထထိုငတွယွ။ မကှလွုံးမှိတထွားလို့ ပှောပှီး ကနှောွ့လီးကို ပါးစပနွား တေ့ပေးလိုကတွော့ သကစွု ဒဈဖှားလေးကို ငုံတဟွ။
” အား ကောငွးလိုကတွာ ညီမလေးရယွ ”
” ဟငွ့ ”
” ပှှတွ ပှှတွ ”
သကစွုက ကနှောွ့လီးဒဈကို တရှရှ စုပလွိုကွ လှှာလေးနဲ့ ကစားပေးလိုကွ စုပနွတယွေ။ မကှလွုံးလေး မှိတလွို့ ခံစားရငွးပေါ့။
” ကိုသီဟက သဲဆံပငကွို ဆှဲပှီး သဲ လီးစုပပွေးနတောကို ခံစားနတယွေ။ စုပွ ညီမ စုပွ ”
” အု အု ”
” စုပကွောငွးလား ညီမ ”
” ကောငွးတယွ ကိုကှီးရယွ ”
ကနှောွ လရပနွေးထှကခွကှလွာတယွ။ ဒါနဲ့ ခဏရပခွိုငွးပှီး
” သဲ အဖုတသွှားဆေးပါလား ”
” ဘာလို့လဲ ကို ”
” ပှီး ပှောပှမယွ ”
သကစွုက ရခှေိုးခနွးထဲ ဝငိသှားတယွ။ ရသေံကှားနရတယွေ။ ကနှောွ သကစွုပှနအွလာကို ရငတွခုနခွုနနွဲ့ စောငွ့နတယွေ။
” ကို ”
” လာ သဲ။ အိပခွှ။ ပကလွကလွှနထွား ”
သကစွု အိပရွာပေါွ ပကလွကလွှဲတယွ။ အလိုကသွငွ့လေး ပေါငနွှဈဖကကွို ကားပေးတယွ။ အမှေးထူထူလေးနဲ့ ဖောငွးမို့ခုံးထဈနတေဲ့ သကစွုရဲ့ စောကဖွုတကွှီးက လှတပတလေး။
”မကှလွုံးမှိတွ ညီမ။ ကိုကှီး ညီမ စောကပွတကွို မှုတပွေးခငှတွယွ ”
” အို ”
ကနှောွ သူ့ပေါငကွှားထဲ နရောယူပှီး အဖုတလွေးကို မကှနွှာအပတွယွ။
” အဟငွ့ဟငွ့ ”
” ခု သဲအကို ကိုသီဟ သဲစောကဖွုတကွို စုပပွေးတော့မယွ ”
” အ ”
လှှာဖှားလေးနဲ့ အကှဲဖတလွေးကို ထိုးဆှလိုကတွယွ။
” ရှှီး ”
” ပလပွ ပလပွ ပှှတွ ”
” ကိုကှီးရယွ ”
” ခု လှှကနွတော ကိုသီဟထှနွးနောွ ”
” ဟငွ့ ”
အစေ့လေးကို ဆှဲစုပငွုံခဲလိုကတွယွ။
” အား အဟငွ့ဟငွ့ အ အ အ ”
မိနဈအတောကွှာ ကနှောွ လှှာစှမွးပှလိုကတွာ သကစွု တှနွ့တှနွ့လူး အောဟွဈညညွးညူနတေော့တာပဲ။ နှုတကွလညွး ကိုကှီးရယွ ကိုသီဟရယွ လကှပွါ ဆိုပှီး တမွးတလို့။ အတနကွှာတော့မှ ကနှောွ အမှုတရွပပွှီး နရောယူတယွ။ လီးလညွး အစှမွးကုနတွောငနွပှေီ။ သကစွု အဖုတဝွလေးကို လီးထိပတွေ့လိုကတွယွ။ တငပွါးကိုကိုငွ လီးဖိသှငွးရငွး
” ခု ကိုသီဟ ညီမကို လိုးတော့မယနွောွ ”
” လိုးပါ လိုးပေးပါ ကိုကှီးသီဟရယွ။ သကစွုကို ကိုကှီးလီးကှီးနဲ့ လိုးပေးပါ ”
ကတှောွ့ လီးခှောငွးပူပူကှီး သကစွုအဖုတထွဲ တဆုံးထိုးဖိသှငွးလိုကတွယွ။ စီးပိုငကွပှထွုပနွဆေဲ အဖုတလွေးရဲ့ အတှငွးသားတှကေ ကနှောွ့လီးကို ဆှဲညှဈတယွ။ ကနှောွ ပှနဆွှဲထုတပွှီးမှ ဆတခွနဲ ဆောကသွှငွးတယွ။
” ကောငွးလိုကတွာ။ ခါတိုငွးထကွ ပိုကောငွးတယွ ကိုရယွ ”
” ကိုသီဟရဲ့ လီးအသဈကှီးနဲ့ကိုး။ ကှိုကလွား ”
” ကှိုကတွယွ။ အ။ အဟငွ့ ”
” ကုနွးပေးပါလား ”
” ဟုတွ ”
သကစွု ဒူးလေးထောကပွှီး တငလွေးကို ပငွ့ကော့ပေးတယွ။ ထဘီနီလေးကို ကနှောွ ဆှဲလှနတွငလွိုကတွယွ။ ဖှူဝငွးကားစှငွ့နတေဲ့ သကစွုဖငသွားစိုငွ အိစကစွကကွှီးကို ဆှဲညှဈဖှဲလိုကတွယွ။
” ကိုသီဟက ကုနွးထားတဲ့ ညီမကို နောကကွနေ လိုးမယတွဲ့ ”
” အငွ့ ဟငွ့ဟငွ့ လိုးပါ လိုးပေးပါ ”
သကစွု အရမွးဖီလွးဖှဈနပှေီ။ ကနှောလွညွး ပိုကောငွးနတယွေ။ ကုနွးထားတဲ့ ဖငသွားဖှေးဖှေးနှဈဖကအွလယကွှားက ပှူအဈနတေဲ့ အဖုတနွီရဲရဲလေး အဝကို လီးဒဈ ထိုးသှငွးရငွး
” ကိုသီဟ ညီမလေးစောကဖွုတကွို လီးထညွ့ပှီနောွ ”
” အဟငွ့ ”
တငစွိုငကွို အားယူပှီး ကုနွးလကှအွနအထေား ဆောငွ့လိုးပဈတယွ။ အကိုဝမွးကှဲရဲ့ လီးကှီးနဲ့ လိုးနတယလွေို့ ခံစားအလိုးခံနတေဲ့ သကစွု … အရသာမှိုးစုံ ခံစားနရမှော အမှနပွါပဲ။ ကနှောနွဲ့ သကစွု အဲဒီညက အခှီမနညွး လိုးဖှဈကှတယွ။ သူ့အကိုဝမွးကှဲ ကိုသီဟထှနွး ပုံစံနဲ့ လိုးပေးတာကို သကစွု အတောခွံစားလို့ကောငွးတယထွငရွဲ့။ ခါတိုငွး လိုးတုနွးက အလှနဆွုံးမှ ၃ခှီပဲ။ ဒီတဈခါ ငါးခှီလောကွ နှဈယောကစွလုံး အပှီးလိုးလိုကဖွှဈတယွ။
ကနှောတွို့စုံတှဲက အပေးအယူမှှတယွ။ အပှငမွှာ မတှေ့ဖှဈရငလွညွး ညအိပခွါနီးဖှဈဖှဈ နေ့ဘကွ လူရှငွးရငဖွှဈဖှဈ ဖုနွးပှောရငွး Phone ဆကွ လုပကွှတယွ။ ပထမတော့ ကှှနတွောကွ လိုး၊ သူက ခံပေါ့။ အဲဒီညက ကိုသီဟထှနွးအဖှဈ စိတကွူးပှီး လိုးပေးပှီးနောကပွိုငွး သကစွုက တခှားဘဲတဈပှနေဲ့ ပေးလုပခွိုငွးလေ ပိုဖီးလလွပေဲ။
တဈခု ပှောဦးမယွ။ ကနှောွ့သကစွုလေးက အဖုတအွမှုတခွံရတာကို အသကှေိုကတွာ။ ကနှောွ စပေးလိုကတွာလေ။ တဈနေ့ ဖုနွး ဆကွ လုပရွငွး ပါးစပနွဲ့ ပှောလိုးကှရငွး သကစွုက ” တခှားယောကှာွးတယောကကွို ပိုကဆွံပေးငှားပှီး မှုတခွိုငွးလို့ရရငွ ကောငွးမှာပဲနောွ ” တဲ့။
ကနှောကွ တဈနေ့နေ့ ဖနတွီးပေးမယလွို့ ပှောထားလိုကတွယွ။ လကတွှေ့မတော့ ဘယလွှယမွလဲ။ တဒငွဂြကောငွးပမယွေ့ နောကပွိုငွးအရှုပအွရှငွးတှလညွေး ရှိနိုငတွယလွေ။ ဘာဖှဈဖှဈ တနေ့မှာ သဲကို ရအောငဖွနတွီးပေးမယလွို့တော့ ကတိပေးထားလိုကတွာပဲ။
နောကတွဈပတကွှောလွောကွ ကနှောတွို့ မလိုးဖှဈဘူး။ ဖုနွးထဲ စကားနဲ့ လိုးကှရုံပဲ ရှိတယွ။ လိုးကှတိုငွးလညွး ကိုသီဟထှနွးလီးကှီးနဲ့ ဇာတလွမွးဆငွ ပေးခံတာပဲ။ တဈနေ့ သကစွု ကနှောွ့ကို ပှနပွှောပှတယွ။ ဒီလို …
” သကစွုရေ၊ ညီမလေး။ ဒေါဒွေါတွို့ မရှိကှဘူးလား ”
အသံနဲ့အတူ အိမထွဲဝငလွာတာက ကိုသီဟထှနွး။ ကိုသီဟထှနွးကို မှငတွာနဲ့ သကစွု ကှကသွီးဥလေးတှေ ထသှားမိတယွ။ ကိုနဲ့ လုပကွှတုနွးက ကိုသီဟထှနွးကို မှနွးစိတကွူးခဲ့တာတှေ ပှနသွတိရပှီး သကစွုရငတွုနသွှားတယွ။ အဖုတလွေးလညွး ဆဈခနဲဖှဈသှားသလိုလို။ ကိုသီဟထှနွးက အိမထွဲဝငလွာတယွ။ သကစွုထိုငနွတေဲ့ ဆိုဖာမှာ ဘေးခငွှးကပွ ဝငထွိုငတွယွ။
အသားခငွှးမထိပမယွေ့ သကစွု ရငတွဒိတဒွိတခွုနသွလိုပဲ။ လီးကှီး … ကိုသီဟရဲ့ လီးကှီး။ အို … ရှကလွိုကတွာ။ သကစွု အလိုလိုနရငွေး ရှိ့တို့ရှနွ့တနွ့ ဖှဈနမေိတယွ။
” ဒီနေ့ ဂှူတီမရှိဘူးလား သကစွု ”
” မရှိဘူး ကိုကှီး။ မနကဖွှနမွှ သှားရမှာ။ ဒီနေ့ Off ရကွ ”
” အငွး။ ငါလညွး ခု ပငွှးတာနဲ့ လာလညတွာ ”
ကိုသီဟနဲ့ ဟိုအကှောငွးဒီအကှောငွး ပှောရငွး သကစွု နရခကေလွာတာနဲ့ အခနွးထဲ ဝငခွဲ့တယွ။ အိမမွှာ အမရှေိနတေော့ အမထှကလွောပှီး ကိုသီဟနဲ့ စကားပှောနကှတယွေ။ သကစွု အခနွးထဲဝငွ တံခါးပိတပွှီး အိပရွာထဲလှဲရငွး အတှေးတှေ အစုံပါပဲ။
ပေါငကွှားထဲ လကထွညွ့ပှီး အဖုတနွှေးနှေးလေးကို အုပကွိုငပွှတသွပနွမေိတယွ။ စိတတွှလညွေး အတောလွှုပရွှားလို့။ ကိုသီဟရဲ့ လီးကှီးနဲ့သာ အလိုးခံရရငဆွိုတဲ့ အတှေးတှကေ သကစွုရငကွို ဗလောငဆွူလာစတယလွေေ။
” သမီးရေ။ သကစွု .. မမေေ အပှငခွဏသှားဖို့ အပှငထွှကလွာဦးနောွ ”
” ဟုတွ မမေေ ”
အတှေးတှေ ပှတသွှားတယွ။ သကပွှငွးလေးခပှှီး အခနွးပှငထွှကတွော့
” သီဟတော့ ပငွှးပငွှးနဲ့ အိပပွှောသွှားပှီ။ ညက မအိပထွားရလို့တဲ့။ အိပပွါစေ ”
မမထှကေသွှေားတော့ ခှံတံခါးဆငွးပိတလွိုကတွယွ။ ပှနတွကလွာတော့ ဆိုဖာပေါွ ပကလွကအွိပနွတေဲ့ ကိုသီဟကို ရပကွှညွ့နမေိတယွ။ အထူးသဖှငွ့ ကိုသီဟရဲ့ ပုဆိုးကှားက ဖုဖောငွးဖောငွး နရောကိုပေါ့။ သကစွုကှညွ့ရငွး ရငတွုနလွိုကတွာ။ အနားကပသွှားမိတယွ။ ကိုသီဟကတော့ တခူးခူးနဲ့ ဟောကတွောငနွသေေး။
သကစွု စိတတွှေ စုစညွးမရတော့ဘူး။ စိတကွူးနဲ့ အကှိမကွှိမွ အလိုးခံလာရတဲ့ ကိုသီဟရဲ့ လီးကှီး။ ဒီနရောမှာပါလား။ သကစွု လကလွေးတဈဖကဟွာ ကိုသီဟပေါငကွှားက ဖုဖောငွးနတေဲ့ နရောကို အသာတို့ထိ စမွးကှညွ့လိုကတွယွ။
” အို ”
လကတွှေ တဆတဆွတတွုနလွို့။ ပှော့အိနှေးထှေးနတေဲ့ လိငခွှောငွးက သကစွုအဖုတကွို ယားယံလာစတယွေ။ အတှငွးခံ ဝတမွထားတာမို့ လိငတွံပှော့ပှော့ကို ဖှဖှလေး စမွးကိုငထွားရငွး တံတှေးမှိုခနှရတယွေ။ လကတွဈဖကကွ အဖုတကွို ပှတနွမေိရငွး။ လကကွလေးနဲ့ အသာဆုပထွားခှိနမွှာ ပှော့ခှနတေေဲ့ လိငတွံဟာ တဖှညွးဖှညွး မတတွောငလွာတယွ။
” ဟငွ့ အကှီးကှီးပဲ။ ကို့ဟာထကွ ပိုကှီးတယွ ”
သကစွု ရငထွဲ လှိုငွးထနနွတယွေ။ ပိုဆိုးတာက အကိုဖှဈသူရဲ့ လီးကှီးကို ကိုငထွားရတာမို့ ရငခွုနမွှုက မှနနွရေောပဲ။ ကိုသီဟကတော့ အိပမွောကနှရှောတာ။ သကစွု ဖီးလတွကပွှီး လီးကို ကိုငထွားတာတောငွ မသိဘူး။ အိပမွကလွိုလို ဖှဈနသလေားပဲ။ တောငမွတနွတေဲ့ လီးပူပူကှီးကို သကစွု အတနကွှာ ဆုပကွိုငထွားမိ တယွ။
အရမွးလညွး မညှဈရဲဘူး။ နိုးသှားရငွ ကိုယကွှိုးနညွးမှာ။ အသာဖှဖှလေးပဲ အရသာခံရငွးက ခေါငွးလေးကို ငုံ့ခလှိုကတွယွ။ ဖူးအဈနတေဲ့ ဒဈထိပကွို နှုတခွမွးနဲ့ တဝနမွးရှိုကပွဈလိုကတွယွ။ လီးနံ့က တမှိုးပဲ။ သကစွု သကပွှငွးခပှှီး လီးကို လကထွဲက လှှတလွိုကတွယွ။ ဒါတောငွ ပုဆိုးပေါွ ထောငပွှီး မတနွတေုနွး။
မမှငရွပမယွေ့ ပုဆိုးပေါကွ ဖောကထွှကနွတေဲ့ လီးမတမွတကွှီးကို သကစွု ငေးကှညွ့ရငွး အဖုတလွေးကို ပှတနွမေိတယွ။ ပှီးတော့ ဘယလွိုမှ မခံစားနိုငတွော့တဲ့အဆုံး ကို့ဆီ ဖုနွးခေါလွိုကတွော့တယွ။
” ကို … ကိုအားလား သဲ အရမွးဆာနပှေီကှယွ။ ဖုနွးနဲ့ပှောရငွး လိုးပေးပါတော့နောွ ”
” သဲ … ဘယလွိုဖှဈတာလဲ။ နေ့ခငွးကှီး ”
” အိမမွှာ လူမရှိတုနွး ဒီလိုကိုရေ။ သဲ အရမွး ခံစားနရပှေီ။ မှနမွှနလွိုးပေးပါနောွ ”
ကို့ရဲ့ ခပကွှမွးကှမွး ဆကွ စကားလုံးတှကေို ခံစားနားဆငရွငွး ကိုသီဟလီးကှီးကို မှနွးဆလို့ အိပရွာပေါွ ပကလွကကွလေးနဲ့ သကစွုတဈယောကွ လကခွှောငွးလေးကို ကစားရငွး အာသာဖှတေော့တယွ။ နူးညံ့စိုစှတနွတေဲ့ စောကဖွုတနွှုတခွမွးသား ပနွးလှှာနုလေးကို လကခွှောငွးနဲ့ ပှတသွပကွစား၊ အစေ့ရဲရဲ မာမာလေးကို ပှတခွှေ၊ တှငွးပေါကထွဲ လကခွလယလွေး အသှငွးအထုတလွုပရွငွး …
” ကိုကှီးသီဟရဲ့ လီးမာမာကှီး ငါ့စောကဖွုတထွဲ ထိုးထညွ့လို့ … အဟငွ့ဟငွ့၊ ငါ့ကို နမွးရှုံ့ပေး၊ ငါ့နို့လေးတှကေို ကိုကှီးသီဟလကနွဲ့ ဆှဲညှဈ၊ အို … ငါ့ကို ပေါငလွေးကားခိုငွးပှီး အဖုတလွေးထဲ သူ့လီးကှီးနဲ့ အားကုနဆွောငွ့ပေးနေ … အဟငွ့ ကိုကှီးသီဟရယွ၊ သကစွုကို အရမွးလိုးပေးပါ၊ မညှာပါနဲ့၊ အဆုံးထိ ကှမွးကှမွးဆောငွ့လိုးပေးပါနောွ ”
စိတကွူးထဲ ကိုကှီးသီဟရဲ့ လိုးဆောငွ့ခကှတွှကေို မှငယွောငတွှေးတော အရသာခံ မှိနွးမောရငွး ….
… … …
သကစွု ပှောပှသော ဇာတလွမွးကို နားထောငရွငွး ကနှောွ့လီး အစှမွးကုနွ တောငမွတလွာတယွ။ သကစွုကို ပှတော့ သကစွုက လကကွလေးနဲ့ ဖှဖှကိုငဆွုပပွေးတယွ။
” အဲဒီနေ့က ဒီလိုလေး သဲကိုငထွားတာပေါ့ ကိုရယွ။ ကိုကှီးသီဟ လီးကှီးလေ။ သဲ စကိုငတွုနွးက ပှော့ပှော့သေးသေးလေး။ ကိုငထွားရငွးက တောငတွကလွာတာ ကို့ဟာထကွ ပိုရှညတွယွ။ ပိုလညွး အလုံးကှီးတယွ၊ သဲ အဖုတလွေး ကဉှခွနဲပဲကှယွ ”
” အပေါကွနေ တကခွှထိုငပွှီး ကိုယွ့ဘာသာ အဖုတထွဲ ထိုးထညွ့ လိုးလိုကပွေါ့ သဲရာ ”
” ခံခငှတွာ ကိုရယွ။ မဖှဈသငွ့လို့သာ ”
” သဲ လိုခငှနွပှေီလား”
သကစွု ခေါငွးလေးညိတတွယွ။ ကနှောွ့ပုခုံးပေါွ ခေါငွးမှီတယွ။ သကစွု မကှလွုံးတှေ ရီဝနတယွေေ။ ကှှနနွောွ သကစွုကို ရငခွှငထွဲ ဆှဲသှငွးလိုကပွှီးတော့ နှုတခွမွးလေးကို ပှှတခွနဲ ဆှဲစုပငွုံပဈလိုကတွယွ။
”အငွ့”
” ဟငွ့”
”ခစှတွယကွှယွ”
” လိုးကှစို့နောွ သဲလေး ”
” ဟုတွ”
သကစွုက ထုံးစံအတိုငွး ခေါငွးဆောငွးကတလွေးကို ဖှုတပွှီး စားပှဲပေါတွငတွယွ။ ကနှောကွ အငွကြှီဖှူလေး အောကကွ လုံးခှှနမွို့တငွးနတေဲ့ ရငသွားတဖကကွို ဖှဖှညှဈဆုပပွှတသွပပွေးလိုကတွယွ။
” အဟငွ့ ”
သကစွု ကနှောွ့လီးကို လကနွဲ့ဆုပပွှီး တခကှနွှဈခကွှ ဂှငွးတိုကပွေးတယွ။
” အရငစွုပပွေးပါလား သဲ ”
” အငွး ကို ”
ကနှောွ ကုတငပွေါွ ပကလွကလွှဲတယွ။ ပေါငကွှားက ကောငကွ မိုးပေါမွတလွို့။ ခစှသွူက ကနှောွ့ဘေးမှာအသာဝငထွိုငတွယွ။ နှုတခွမွးနီနီဖူးဖူးလေးကို နညွးနညွးဟလိုကပွှီး ခေါငွးလေးငုံံ့ခလှိုကတွယွ။ စိုစှတပွူနှေးနတေဲ့ နူးညံ့ညံ့နှုတခွမွးအစုံဟာ လိငတွံတလှှောကွ အရသာအပှညွ့ ပေးစှမွးတယွ။ အာငှေ့နှေးနှေးလေးနဲ့အတူ ထိတှေ့ရှေ့လှားနတေဲ့ နှုတခွမွးသား။ လိငခွှောငွးကို ရဈပတလွိုကပွှီး အာခေါငထွဲထိ ဆှဲငုံစူပယွူလိုကတွဲ့ အပှုစု။ တခကှတွခကွှ ဒဈကို ဖှဲခပှှီး ဒဈထိပခွေါငွးအောကခွှကေ ရသာဖုလေးတှကေို ထိထိမိမိထိုးဆှပှတတွိုကပွေးတဲ့ သကစွုရဲ့ လှှာဖှားလေးကှောငွ့ ကနှောွ ကှှတကအွောငွ အရသာခံစားရတယွ။
” ပှှတွ ပှှတွ ရှှီး ”
” ကောငွးလားဟငွ ကို ”
စုပပွေးရငွးက ပါးစပကွနေ လီးကို ခနခှှတပွှီး ကနှောွ့ကို သကစွုမေးတယွ။
” ဘာနဲ့မှ မလဲနိုငဘွူး သကစွုလေးရာ။ သိပကွောငွးတယွ။ ကို့အသဲလေးက သိပအွပှုစုကောငွး ”
သကစွုက ခစှစွဖှယမွကှစွောငွးလေးထိုးရငွး ဒုတကွို ပှနဆွုပကွိုငလွို့ နှုတခွမွးလေးနဲ့ ပှနငွုံတယွ။
” ပါးစပထွဲ ပှီးခငှတွယွ သဲရယွ ”
ကှှနတွောွ သကစွုပါးစပထွဲ ပှီးပဈလိုကခွငှတွာမို့ တောငွးဆိုတယွ။ ခဏခဏစုပပွေးဖူးပမေဲ့ တခါမှ ပါးစပထွဲ မပှီးဖူးဘူး။
” ဟာကှာ ကိုကလညွး ”
” လုပပွါ သဲရယွ ကိုပှီးလိုကခွငှလွို့ ”
” ကိုနောွ။ မလုပနွဲ့ကှာ။ တမှိုးကှီး ”
” သဲအတှကွ အားရှိပါတယကွှ။ နောွ ”
” ဟငွ့အငွးလို့။ ပှီးခါနီးပှောလေ ကိုရာ။ အပှငမွှာပဲ ထုတလွိုကပွါနောွ ”
” မရဘူး။ ဒီတခါတော့ ပေးပှီးကှာ။ နောွ သဲလေး ”
” ဟငွ့အငွးလို့ ”
ပှောရငွး ဆကစွုပတွယွ။ ကနှောွ ရအောငွ စညွးရုံးလိုကတွော့လညွး နောကဆွုံးမှာ ခေါငွးညိတလွကခွံပေးရှာပါတယွ။ ပူနှေးစိုစှတတွဲ့ ခစှသွူရဲ့ အစုပအွငုံ။ ဒါတငမွက သူနာပှုဝတစွုံလေးနဲ့ ဆံထုံးလေးနဲ့ ခပခွှောခှော ခစှသွူ Nurse လေးက မကှလွုံးလေးစငွးလို့ ကိုယွ့လီးကို တယုတယစုပပွေးနပေုံကို ကှညွ့လေ ကနှောွ အရသာပိုရှိ ပိုကောငွးလာလပေါပဲ။ ဒူးထောကွ ခေါငွးငုံ့စုပပွေးနတောမို့ တငစွိုငလွေးက နောကကွို ကော့ထားဟနလွေးနဲ့။ ခါးကဉှကွဉှလွေးအောကကွ ကော့စှငွ့လုံးဝနွးနတေဲ့ ထဘီနီဖုံး တငသွားပှညွ့ပှညွ့ကို တပမွကစွှာကှညွ့ရငွး ဆနဒြတှေ အတိုငွးမဲ့။
ခစှသွူ့ခေါငွးလေးကို ထိနွးကိုငထွားပေးလိုကတွယွ။ ဆံထုံးလေးကို ဘယလွကနွဲ့ဆုပပွှီး အားယူလိုကတွယွ။ အာခေါငထွဲထိ ဒဈထိပဝွငအွောငွ ဖိသှငွးလိုကတွော့ သကစွု အှတခွနဲ ဖှဈသှားရှာရဲ့။
လှိုငထွနတွဲ့ ရငခွုနနွှုနွး၊ တဆဈဆဈ ပှေးလှှားနတေဲ့ ဆဲလတွှေ၊ ရုနွးကှှလာတဲ့ ရမမြကွ၊ တဒုတဒွုတွ ခုနနွတေဲ့ သှေးကှောတှကေ တဆငွ့၊ သူနာပှုယူနီဖောငွးလေးနဲ့ ခစှသွူရဲ့ လီးကို အရသာခံ စုပပွေးနတေဲ့ သကစွုကို ကနှောွ ပိုခစှမွှတနွိးမိတယွ။ နောကဆွုံးတော့ ပူနှေးတဲ့ သုတရွညပွှဈတှဟော လိငတွံထိပကွနေ သကစွုပါးစပထွဲ ဒလဟော ပနွးထှကကွုနတွော့တယွ။
ကနှောွ သကစွုပါးစပလွေးထဲက လီးကှှတထွှကမွသှားအောငွ မကှနွှာလေးကို ထိနွးကိုငထွားတယွ။ လရတှေေ တစကမွကနှအွောငွ ညှဈထုတပွနွးထုတလွိုကပွှီးတော့မှ ပါးစပထွဲကနေ လီးကို ခှှတလွိုကတွယွ။
” မှိုခလှိုကလွား သဲ ”
” ဟှနွ့ အငွးပေါ့လို့ ”
” အရသာ ဘယလွိုလဲ ”
” တမှိုးကှီး ဘယလွိုမှနွး မသိဘူး ”
” ခစှတွယကွှာ ”
” ကိုရယွ။ ခစှလွှနွးလို့ ကို့အလိုလိုကခွဲ့တာပါ ”
သကစွုက ပှောရငွး ကနှောွ့ဘေး ဝငလွှဲအိပတွယွ။ လကမွောငွးပေါွ ခေါငွးလေးမှီလို့ လကကွလေးနဲ့ ကှှနတွောွ့ကို သိုငွးဖကထွားပေးတယွ။ ကနှောတွို့ ခစှသွူနှဈဦး စကားပှောဖှဈတယွ။ ပှောနရငွေးက ကနှောွ့လကဟွာ သကစွုဖငသွားအိအိတှကေို တရစပွ ဆုပနွယပွှတသွပပွေးနတယွေ။
ထဘီနီလေးအောကကွ အတှငွးခံကှိုးလေးကို စမွးကိုငွ ရငွး တဖှညွးဖှညွးခငွှး အတှငွးခံကို ခှှတယွူတယွ။ သကစွုလညွး ကူခှှတပွေးတယွ။
နို့တှကေို နယဖွတဆွုပညွှဈတယွ။ အတှငွးခံမရှိတော့တဲ့ အောကပွိုငွးထဲ ထဘီကှား လကထွညွ့ပှီး အတှငွးပိုငွး အသားစိုငတွှေ အနှံ့ကို ခပရွှရှလေး လှှောကပွှတသွပနွတေော့ သကစွု ညညွးသံလေး ထှကလွာတယွ။
ပေါကတွှငွးသားလေးတှဆေီ ပုရှကဆွိတပွှေးသလို လှှောကကွစားပေးတော့ ခစှသွူ ဘယနွနေိုငမွလဲ။ စောကဖွုတလွေးကို အသာစမွးလိုကမွိခှိနမွှာတော့ တှငွးပေါကဝွလေးမှာ အရညတွှေ စိုစှတနွပှေီ။
” ခစှတွယွ ကို အဟငွ့ဟငွ့ ”
” သဲရယွ ”
” အ ”
ထဘီလေးကို ကနှောွ ခါးအထိ အသာ ပငွ့တငလွိုကတွယွ။ မကှနွှာခငွှးဆိုငပွဲ ဆှဲဖကပွှီး ပေါကတွဈဖကကွို အပေါွ မတငလွိုကတွယွ။
” အို့ ကို ”
ပှနမွတနွပှေီဖှဈတဲ့ လီးခှောငွးကို ခပဟွဟဖှဈနတေဲ့ အဖုတဝွလေးထဲ ပငွ့ထိုးထညွ့လိုကတွယွ။
” အှနွ့ ဖှညွးဖှညွး ကို ”
သကစွု အဖုတလွေးဟာလညွး အရညရွှှဲနပှေီမို့ သိပခွကခွကခွဲခဲ မထညွ့ရတော့ဘူး။ ခပကွှပကွှပပွမေဲ့ စးစေးပိုငနွူးညံ့နတေဲ့ စောကဖွုတတွှငွးထဲ ကနှောွ့လီး တဆုံး တိုးဝငသွှားတယွ။
” ကှှတကွှှတွ ထိတယကွိုရာ ”
ကနှောွ ပေါငလွေးကို မကိုငအွားယူပှီး ပငွ့ထိုး လိုးဆောငွ့ပေးလိုကတွယွ။
” အို့ အို ”
” ဟငွ့ဟငွ့ ”
” ပှှတွ ပှှတွ ”
” ရှှီး … အ ”
” နို့စို့ပေးပါဦး ကိုရယွ ”
ဘောလွီခှိတလွေး ဖှုတပွေးတယွ။ အငွကြှီနှိပသွီးတှေ တထောကထွောကွ။ ရှှဝေါရောငွ ဝငွးစကအွိဖှေးနတေဲ့ ရငသွားမို့လုံးလုံးလေးကို တဖကခွငွှးစီ ငုံတယွ။ စုပတွယွ။ လှာလေးနဲ့ ကစားပေးတယွ။ အောကကွနလညွေး ထိုးဆှ လိုးညှောငငွ့ပေးနမှေု မလဈဟာအောငွ အာရုံစိုကထွားတယွ။ သကစွုရဲ့ တဟငွ့ဟငွ့ ညညွးသံလေးရယွ အဖုတထွဲ လီးတိုးဝငတွိုးထှကွ အသံတှရယွေ တဖတဖွတွ တပှှတပွှှတနွဲ့ပဲ။ အဲဒီအခှိနွ ကနှောွ စိတတွဈခု ဝငလွာတယွ။
” သဲ ”
” ဟငွ ”
” ခုနေ ကိုသီဟ ဘေးမှာရှိနရငွေ ဘယလွိုဖှဈမလဲ”
” အာ ရှကစွရာကှီး ”
” ဘာလို့ ရှကရွမလဲ သဲရဲ့။ ကိုသီဟက ဘေးမှာ ထိုငကွှညွ့ရငွး ဂှငွးထုခငှထွုပစပေေါ့”
” ကိုရာ ”
” ကဲ ”
ကှှနတွောွ အားနညွးနညွးထညွ့ပှီး ပငွ့ဆောကလွိုးပေးလိုကတွယွ။
” အဟငွ့ ကှှတကွှှတွ ”
” အ အ ”
” ကောငွးတယကွိုရာ ”
သကစွု ပေါငတွံလေးကို ပိုဆှဲမတငလွိုကတွယွ။ ဖောငွးမို့နတေဲ့ အရညရွှှဲရှှဲ စောကဖွုတဟွာ ပိုပှဲဟသှားပှီး ကနှောွ့လီးအဝငအွထှကွ ပိုခှောမှေ့သှားတယွ။ တဖှောငွးဖှောငွး ဆောကွ့လိုးပေးနရငွေး
” သဲ။ ကိုသီဟက ကှညွ့ရုံနဲ့ အားမရတော့ဘူးတဲ့ ”
” ဟငွ့ ကိုရယွ။ သူက ဘာလုပနွိုငမွှာမို့လဲ။ သဲ အဖုတကွို ကိုလိုးနတောလေ။ သဲအဖုတထွဲ ကို့လီးကှီး ဝငနွတောလေ ကိုရယွ .. အ ”
” စောကဖွုတထွဲ ကို့လီးသှငွးနပမေေဲ့ ကိုသီဟလညွး သဲကို လိုးလို့ရပါတယွ ”
” ကိုရာ ”
” ဟော သူ သဲနောကဘွကမွှာ ဝငလွှဲအိပခွလှိုကပွှီ”
” အဟငွ့ဟငွ့ ”
သကစွု နှုတခွမွးလေး မပိတနွိုငဘွဲ တအအ တအငွ့အငွ့ ညညွးညူနတယွေ။
” ကိုသီဟက သဲနောကကွနေ ခါးကို ဖကတွယွ”
” အို ”
” ပှီးတော့လေ သဲကို ကိုနဲ့အတူ ကိုသီဟ လိုးပေးတော့မှာ ”
” အ ဘယလွို ဘယလွိုလဲကှာ ”
” ဒီလို သဲ ”
ကှှနတွောွ သကစွုဖငသွားစိုငကွို ပငွ့ဖှဲလိုကတွယွ။ ပှီးတော့ တံတှေးရှှဲအောငွ ဆှတထွားတဲ့ လကခွလယလွေးကို သကစွုရဲ့ ခရပှငွေ့လေးမှာ ပှတသွုတပွေးရငွး
” သဲရဲ့ နောကပွေါကလွေးကို ကိုသီဟ လိုးမှာလေ။ အခု ကိုသီဟက သူ့လီးကှီးကို သကစွု နောကပွေါကဝွမှာ တေ့လိုကပွှီ ”
” အား အဟငွ့ဟငွ့ ကိုရေ … တမှိုးကှီးကှာ ”
လကနွဲ့ အပှောသာ လှုပရွှားတယွ မထငနွဲ့။ စောကဖွုတကွို လိုးပေးနတေဲ့ လီးအသှငွးအထုတလွညွး အရှိနမွပကှစွဘေူး။ လကခွလယကွို တံတှေးပှနဆွှတွ့ပီး နောကပွေါကဝွလေးကို ဖှညွးဖှညွးခငွှး ဖိသှငွးလိုကတွယွ။
” အမလေး ရှှီး … ကို . ကို . သဲ … အ ”
သကစွု တကိုယလွုံး တုနနွတယွေ။ လကတွှကေ ကနှောွ့ကို ကုတခွှဈတယွ။
” ကိုသီဟ လီးကှီး သဲနောကပွေါကထွဲ တိုးဝငလွာပှီ”
ပှောရငွး လကတွဆဈ ဝငအွောငွ မှနမွှနသွှငွးလိုကတွယွ။ ပှောသာပှောတာပါ။ လကတွောငွ မနညွးထညွ့ရတယွ။ လကတွဆဈဝငသွှားခှိနမွှာ သကစွု ကတုနကွရငဖွှဈနရှောပှီ။ စိတအွတောလွှုပရွှားနမှနွေး ခနွ့မှနွးမတှယွ။ ကနှောလွညွး ဒီလို ပှောလုပနွခှေိနွ ပိုအရသာ တှေ့နတောလေ။ စအိုကှှကသွားတှကေ ကနှောွ့ လကခွှောငွးကို ဆုပယွူဆှဲညှဈနတော။
” ကှညွ့စမွး သူ့ညီမလေးကို ကိုသီဟ လိုးနပှေီ။ စောကဖွုတကွိုတောငမွဟုတဘွူး။ ဖငကွို လိုးနတော ”
” အီးဟီး … ကိုရေ၊ အဟငွ့ ”
လကနွှဈဆဈလောကွ ဝငတွဲ့အထိ ထိုးသှငွးပှီးခှိနမွှာ သကစွုဟာ အသကကွိုတောငွ မနညွးရှူနရတေော့တယွ။ ခံစားမှု အသဈအဆနွးကှောငွ့ စိတလွှုပရွှားမှုဟာ အရှိနမွှငွ့လှနွးနမယွေ ထငပွါရဲ့။
” ကှှတကွှှတွ ကိုလညွး ဆောကွ့ကှာ ”
” အငွးပါ ”
ကှှနတွောွ သကစွုစောကဖွုတလွေးကို တဖှောငွးဖှောငွး ဆောကတွယွ။ ဆောကပွေးရငွးကမှ နောကပွေါကထွဲ ထညွ့ထားတဲ့ လကခွလယကွို ခပဖွှညွးဖှညွး မှနမွှနိလေး အသှငွးအထုတွ လုပပွေးတယွ။ စအိုအတှငွးသားတှကေို ပှတတွိုကထွိုးဆှပေးတယွ။
” ကောငွးလိုကတွာ ကိုရယွ။ ခစှတွယွ။ လိုးပါ အဟငွ့ဟငွ့ သဲကို လိုးပါ ”
” ကဲ ကဲ … ရှေ့က ကို့လီးနဲ့ သဲစောကဖွုတကွို လိုးနတယွေ။ နောကကွလညွး ကိုသီဟလီးက သဲဖငပွေါကကွို လိုးနတယနွေောွ ”
” အ အ အ ”
” သဲ ကှိုကလွား ”
” ကှိုကတွယွ ကှိုကတွယွ ကို။ သဲ အရမွး ကောငွးနတယွေ။ စိတလွှုပရွှားတာ အရမိးပဲ။ ဟငွ့ ”
စောကဖွုတနွုနုလေးကို တရစပထွိုးဆှ လိုးနှကပွေးနတေဲ့ ကနှောွ့လီးအရသာကော စအိုပေါကလွေးထဲ ထိုးသှငွးဆှနှိုကပွေးနတေဲ့ လကခွှောငွးရဲ့ စိတကွူးယဉခွံစားမှုကှောငွ့ပါ ဆိုတော့ သကစွုခမှာ ကာမအရသာ အလိုးခံရတဲ့ အရသာကို ရသစုံ ခံစားနရမဟေထွငတွယွ။ စကားတောငွ မပှောနိုငတွော့ဘဲ ကနှောွ ပှုစုသမှှ အရသာခံစားနတေဲ့ ခစှသွူလေးကို ကနှောွ အားရပါးရ လိုးရငွး လရထှကခွေငှလွာတယွ။
” သဲ ကုနွးပေးကှာ ”
” ဟငွ့ ”
သကစွု အလိုကသွငွ့လေး ကုနွးပေးတယွ။
ကနှောွ ဆကမွလိုးခငွ သခှောကှညွ့သေးတယွ။ ကုတငပွေါမွှာ ယူနီဖောငွးလေးနဲ့ ထဘီနီလေး လှနတွငပွှီး တငသွားတှကေို စှငွ့နအေောငွ ကော့ပေးထားတဲ့ သူနာပှုဆရာမလေးကို ကနှောွ ပိုငထွားရတာ ဘယလွောကွ ကံကောငွးလိုကသွလဲ။ ရုပရွညလွညွး ပှောစရာမရှိ၊ အပှုအစု အယုအယလညွး ကောငွး၊ စိတတွူကိုယတွူ အလိုးခံတတတွဲ့ သကစွုကို ကနှောွ သိပခွစှတွာပါပဲ။
ကနှောွ နရောယူလိုကတွယွ။ ခကှခွငွှး မလိုးသေးဘဲ သကစွုရဲ့ တငနွှဈမှှာကှားက ခရပှငွေ့လေးကို ကနှောွ ငေးနမေိတယွ။ ကှညွ့ရငွး စိတမွထိနွးနိုငတွော့ဘူး။ ခရပှငွေ့လေးကို လကထွိပနွဲ့ အသာပှတလွိုကတွယွ။ ပှီးတော့ ဖငသွားနှဈဖကကွို လကနွဲ့ ဆှဲဖှဲပှီး ကနှောွ့ မကှနွှာဟာ အဲဒီဖငသွား ဖှေးဖှေးနှဈဖကအွလယကွို အပသွှားတယွ။
” အို … ကို ဘာလုပမွလို့လဲ ”
” သကလွေးကို အရသာသဈ ပေးမလို့ ငှိမငွှိမနွေ”
စူတူတူ ခရပှငွေ့လေးကို ကနှောွ လှှာနဲ့ သပတွငလွိုကတွယွ။
” အား … ကို ”
” ပှှတွ ပှှတွ ”
” အီး … ကိုရေ ဘယလွိုလုပနွတောလဲ ”
ကနှောွ ပှနမွပှောတော့ဘဲ ခစှသွူရဲ့ ခရပှငွေ့လေးကို ရသလောကဖွှဲပှီး လှှာထိပကွို ထိုးထိုးထညွ့တယွ။ အဝလေးကို လှှာနဲ့ ပတမွှှကစေားတယွ။
” ရှှီး … သဲကို သတနွတောလား ကိုရယွ။ အ အ ”
” နမရတေော့ဘူးကို။ အဟငွ့ဟငွ့ သဲ ဒူးတှေ ခှကတှေော့မယွ ”
” အား ”
တရစပပွဲ ကနှောွ့လှှာကို အလုပပွေးနမေိတယွ။
” တောပွါတော့ ကိုရယွ တောပွါတော့ … အ အ ”
” ပလပွ ပလပွ ”
” ပှှတွ ”
” အား … အဟငွ့ဟငွ့ဟငွ့ ”
ခရပှငွေ့လေး တံတှေးတှေ စိုစိုရှှဲလို့။ ကနှောွ ဒူးထောကလွိုကတွယွ။ ပှီးတော့ လီးပေါွ တံတှေးတှေ ရှှဲနအေောငွ သုတခွလှိုကတွယွ။ ပှီးတာနဲ့ ဖငသွားကို အားပါးရ ဆုပကွိုငွ ဖှဲလိုကရွငွး
” ကော့ထား သဲ။ ရသလောကွ ကော့ထား ”
သကစွုက ပှောတဲ့အတိုငွး ပိုကော့ပေးတယွ။
ကနှောွ တယမွးယမွးနဲ့ အရညတွရှှဲရှှဲ လီးခှောငွးကို သကစွု ခရပှငွေ့အဝမှာ တေ့လိုကတွယွ။
” ကို အပေါကလွှဲနေ … အငွ့ အို ”
ကနှောွ့စိတွ သိပထွနနွပှေီ။ လီးဒဈကို အဝမှာ အသာတေ့ပှီးတာနဲ့ ဖိသှငွးပဈလိုကတွယွ။ လီးမှာရော စအိုမှာပါ တံတှေးတှေ ရှှဲရှှဲစိုနတောကှောငွ့ လီးထိပဟွာ လှှောခနဲ ထောငွူခနဲ စအိုပေါကကွဉွှးထဲ တိုးဝငသွှားတယွ။
” အား … အိ … သပေါပှီ ”
ကနှောွ သကစွု ဖငသွားကို လကတွဖကကွိုငွ လီးကို ကှှတမွထှကိအောငွ လကတွဖကထွိနွးပှီး ဆကထွိုးသှငွးလိုကတွဟွ။ သကစွု ရုနွးတယွ။ ကနှောွ ဖိခှုပထွားတယွ၊
” ကို… ပှနထွုတွ သဲ မခံနိုငဘွူး … အ ”
” အခု လိုးနတော နငွ့ရညွးစား မဟုတဘွူး။ ငါ သီဟပဲ သကစွု။ နငွ့ဖငကွို ငါ့လီးကှီး ထညွ့လိုးပေးမယွ ကဲ”
” အား … အဟငွ့ဟငွ့ နာတယွ”
” ကဲ ကဲ ကဲ ”
ကနှောွ့ လီးတံ သကစွုခရပေေါကထွဲ တဝကကွှောွ တရစပွ တိုးဝငသွှားခှိနမွှာ သကစွု တအားအား အောဟွဈတယွ။ ကနှောလွဘွး သိပမွကှမွးပါဘူး။ ကဉွှးကပှတွဲ့ သကစွုဖငပွေါကလွေးဟာ ကနှောွ့လီးကို ကှောကကွှောကနွဲ့ ဆှဲညှဈထားတာကိုး။
” ငါ့လီးကို ကှိုကလွား သကစွု ”
” ဟငွ့ ”
” မေးတာ ဖှလေေ ”
” ကှိုကွ … ကှိုကတွဟွ ။ ဖှညွးဖှညွးနောွ ကို သဲနာတယွ”
” ကို မဟုတဘွူး။ နငွ့အကို ကိုသီဟ နငွ့ကို ဖငကွုနွးခိုငွးပှီး လိုးနတော။ ဖငလွိုးနတော ”
ပှောရငွး ခပဖွှညွးဖှညွး မှနမွှနွ သှငွးလိုကွ ထုတလွိုကွ။ သကစွုခမှာ အံကှိတညွညွးညူရငွး ကနှောွ့လီးနဲ့ အလိုးခံနရတေဲ့ ဖငပွါကငဖွှငွ့ခနွးကို သူ့အကို ကိုသီဟ အမှတနွဲ့ ခံစားလို့ …
” အ … အ ”
” ကှိုကလွား ”
” ကှိုကတွယွ ဟငွ့ဟငွ့ ”
” ဖှတွ ဖှတွ ပလှပွ ”
ကနှောွ စိတပွိုပှငွးထနလွာတယွ။ ကုနွးနတေဲ့ ကော့စှငွ့စှငွ့ ဖငသွားစိုငွ ဖှူဖှေးဖှေး ကားကားအစုံကို လကဝွါးနဲ့ ဖှနွးခနဲ ရိုကလွိုကတွယွ။
” အ ”
” ဖှနွး ဖှနွး ”
ရိုကလွိုကွ လိုးလိုကနွဲ့ လရတှလညွေေး ထိနွးမရတော့ဘဲ ပနွးထှကသွှားတယွ။ ကနှောွ သကစွုအပေါွ ထပမွှီလဲခပှှီး ဖငပွေါကထွဲ လီးကို တဆုံး စိမထွညွ့ထားပှီး လရတှကေေို အကုနအွစငွ ညှဈထုတပွဈလိုကတွယွ။ အတနကွှာထိ လီးကို မခှှတသွေးဘဲ ဖငထွဲ ထိုးစိမထွညွ့ထားရငွး သကစွုကို ဖကလွို့ အမောဖှနရတေယွေ။ ဆယမွိနဈလောကွ ကှာမှ သကစွုက
” အမောပှပှေီလား ”
မကှစွောငွးလေး ထိုးပှီး လှညွ့မေးတယွ။ ကနှောွ ပါးလေးကို တရှှတရွှှတနွမွးရငွး ခေါငွးညိတလွိုကတွယွ။
” ခှှတတွော့ ဟှနွ့ ”
လီးက ပှော့သှားပှီ။ သကစွုဖငပွေါကထွဲကနေ ပလှတခွနဲ ပှနထွှကလွာတယွ။
” အတောဆွိုးတယွ ဘယလွိုလူလဲမသိဘူး ”
” အဲလို ဆိုးပေးတာကိုပဲ သကစွုလေး ခစှတွာ မလား။ ခပဆွိုးဆိုး လီးနဲ့လိုးပေးတာကို ပိုကှိုကတွယမွလား”
” ဘယသွူပှောလဲ”
” ဟောဒီဟာလေးတှေ ပှောတာ ”
ကနှောကွ သကစွုရဲ့ အဖုတနွဲ့ ခရကေို လကနွဲ့ ထိကိုငပွှလိုကတွော့
” ဟှနွး … သူမှားကို နှဈယောကပွေါငွးပှီး အရမွးလိုးကှပှီးမှ ”
” ဟောဗှာ။ ကို့ခစှသွူလေးကို ခစှလွို့ အရသာစုံ ပေးစှမွးနတောပါကှာ ”
” အဲ့လိုကပှကွပှလွုပွ။ တခှားသူ လီးတှကေိုပါ ကှိုကသွှားမိမှာနောွ ”
” ကှိုကပွေါ့။ ကိုက ဖှညွ့ဆညွးပေးမှာ”
” အပို ”
” တကယွ။ တနေ့ ကိုတို့ လကထွပပွှီးလို့ ကိုလိုးလို့ ဝရငွ သဲအဖုတလွေးကို တခှားလီးနဲ့ ပေးခံစားမယွ။ ခုနလို ယောကွှား၂ယောကွ ပူးလိုးတဲ့ ဖီလွးလေးလညွး ပေးမယွ မိနွးမရယွ ”
” ဟငွ့ … ကိုရယွ ”
သကစွု ကနှောွ့ရငခွှငထွဲ ပှနတွိုးဝငလွာတယွ။
လကခွှောငွးလေးတှကေ ပှော့ခှနလတေေေဲ့ ကနှောွ့လီးကို အသာဆုပကွိုငလွိုကတွယွ။ တယုတယ ဆုပကွိုငလွိုကတွဲ့ ခစှသွူ့လကနွုနုလေးတှေ အထိအတှေ့ကှောငွ့ မကှာခငွ ကနှောွ့ကောငွ ပှနထွောငမွတလွာတော့မယွ။ ဒီအခါ သကစွုကို နောကထွပရွသတမှိုးနဲ့ ပှီးအောငွ လိုးပေးဖို့ ကနှောွ့တာဝနွ။ ။
ၿပီးပါၿပီ။
