ရာသူလေး (စ/ဆုံး)
လနခဲ့သော ၂ နစခန့က ဦးသာလမိနးမ မအုံးရင သားအိမကငဆာရောဂါ နင့ ကယလနခဲ့သည။ မအုံးရင မကယလနခငကပင ဦး သာလတို့နင့ တဆကတညး ရိနေသော မေကကကိုဝယယူ၍ ၂ ခနး ၃ ခနး မေစိုကအိမတစလုံးဆောကပေးကာ မရငမေ ကို နေထိုငစေသည။ ခံက ပေတစရာပတလည ကယဝနးသဖင့ ထိုခံထဲတင သနပခါးပငမား စိုကပိုးထား၏။ မရငမေက စိုကပိုးရေးဝါသနာပါသည။ ဆယတနး အောငပီးလညးဖစ၏။ မေထုနနို့စားနားမ သုံးကောငလညးရိသည။ ထို့ကောင့ သူတို့ တူ ဝရီးမာ ဤရာတင စီးပားရေး ခောငလညသူမားဖစက၏။ အမောအမင ရိသူမား ဖစက၍ အဝီစိတငးတူးကာ စိုကပိုးရေးကို တိုးခဲ့ကာလုပကိုငကသည။ အနစ ၂ ကောကာပီဖစ၍ မရငမေသည ဤရာသူလုံးလုံးဖစနေပါပီ…. ရာ၏သာရေး နာရေးလုမု ရေးကိစရပမားတင ရေ့တနးမပါဝင၍ တကတကကက လုပဆောငသည။ မရငမေက ဦးဆောင၍ အမိုးသမီးဝတအသငးဖဲ့ ကာ အဖိတ ဥပုသထကနေ့တိုငး ရာလညဓမာရုံတင ဝတတကက၏။ စုစုပေါငး အမိုးသမီးကီးငယ ၅ ကောခန့ရိ၏။
“….အမ….ပနရောကပီလား…” “…..အေး…..ရောကနေတာကာပလား…” “….ဟုတကဲ့….” ဘကညက ရေနေးကမးသောက ရငး ခရမးခဉသီးမားအပည့အမောကထည့ထား သော ထနးခေါကတောငးတစလုံးကို ခေါငးပေါရက၍ ဝငလာသော မရငမေကို နုတ ဆကလိုကရာ မရငမေကလညး အလိုကသင့ ပနနုတဆကလိုက၏။ မရငမေက လေကားတကခုံပေါတင ခရမးခဉသီး တောငးကို ခမည့ဟနဖင့ ဒူးနင့ခါးကိုညတ၍ လကနစဖကဖင့ပင့မပီး အောကသို့ခလိုက သည။ ထမီတိုတိုဝတထားသဖင့ တငးရငးစိုပေသော ခေသလုံးသားမား၏ သနစမးမု မို့မောကသော ရငသားအစုံ ဝိုကကားသောပုံသဏာနရိသည့ ကားကား စင့ စင့ ငါးငါးဖင့ဖင့ရိလနးလသည့ ပည့ဖိုးတငးအိသော တငသားဆိုငထားထားမား
ထိုသို့ ထိုသို့သော အလနအခိုးစားကနသည့ ဣတိယအငါရပမားကို အရောငလကသော မကလုံးတို့ဖင့ ဖတကနဲကည့လိုက မိ၏။ မရငမေက ဆံထုံးကို ဖညခရငး ခေါငးခုပုဆိုးဖင့ ယပခတသလိုလုပကာ အမောဖေနေသည။ ပည့ဖိုးတုတခိုငသော ပေါငတံကီးတေက ထမီကို ထငးဖေါက၍ အလပနေသည့နယ ပေါပေါလငလငရိလသည။ ဘကညမိနးမ တငအိလညး လ ပါသည။ အဖုအထစအမို့အမောက အငါရပမားနင့ပည့စုံပီး စဲမကစရာကောငးလပါသည။ တငအိ က မရငမေလောက တော့ ဒေါငမကောငး…. သညတော့ ရေဘိုမငးကိုကလုံးကီးပေါကလစတိုငတော့ မဟုတ။ အဲ တငအိက မရငမေထကသာတာက အရယဂုဏ…ငယဂုဏ… တငအိ အသကက အခုမ ၃ ထဲ ဝငရုံရိသေး၏။ ခကသညက ကားဆိုသောသတဝါသည ကိုယ့မိနးမ မညမ ခောမောလပပီး စဲမကစရာ အငါရပတေနင့ ပည့စုံပါစေ နေ့ရိသရေ့ ညရိသရေ့ နစပေါငးမားစာ ပေါငးသငးဆကဆံလာ သည့အခါ ရိုးအီသားတတပါသည။
အတငးသိ အစငးသိ ကာကာပေါငးလာသောအခါ တစခိနကခစခငနစသကစဲမက စရာဟုထငခဲ့သော အရာတေက အပစ အသငဆောငလာပီး အငတငတင ညီးတီးတီးဖစလာတတ၏။ ထို့ကောင့ အာရုံကိုအပောငးအလဲဖစစေရန ယခုလို တောင့ တောင့ ဖောင့ဖောင့ လုံးကီးပေါကလ မိနးမမားကို ကိလေသာ ရမကလမးသော အကည့တို့ဖင့ ငမးငမးတက ကည့မိခငးဖစ ပါသည။ စောစောက အဘဦးသာလပောခဲ့သော ကာမရောဂါဝမးတငးနာက ဘကညကို စဲကပလိုကတော့၏။ လီးရိပလီးငေ့မ သမးသော အဖုတကီးကို စိတဖင့ မနးဆကာ ရာဂစိတနယပယကို ကယသလောကကယအောင ဖန့ကကလိုကသည ။လပတ ပက အကဲခတရုံဖင့ ဦးသာလက ဘကည၏မနောနင့ သဘောကို ရိပမိလိုကသည။ ဘကညလိုလူစားသည ကိလေသာအာရုံနင့ ဖမးစားခငးခံရလင ပတဝနးကငကို မေ့တတပီး အသိတရားဖင့ ပနလညထိနးခုပ နိုငစမးမရိခငးဟု ဦးသာလစိတထဲက မတသားလိုက၏။
မရငမေက အမောဖေပီး ထမငးဟငးခကပုတရန မီးဖိုခနးပေါ တကသား၏။လုပလီ လုပလဲ့ နိမ့ခီမင့ခီ အဆီခဲတေစုခဲထား သည့ တငဆုံထားထား ကီးက သူ့စိတကို မူဆယကလိသားသညဟု ထငမတလိုကမိ၏။ သညတော့မ သူ့လာရငးကိစကို သတိရတော့၏။ ဦးသာလက ပုံးတုံ့တုံ့ မကနာထားနင့…………….. “…………အေး…….. ငါ့တူမ အပိုကီးကလညး ကာမရောဂါ ကို ထကတိုးပားစေတဲ့ ဗိုငးရပစပိုးကီးနော…. အဟဲ…. ဟဲ….ဟဲ…” ဦးသာလ စကားကောင့ ဘကညမကနာမာ အနညးငယ ရကရိပသမးသားပီး တဟီးဟီးနင့ ရယပလိုကသည။ “…..အဘ….ကုပ….ဟို…ဟို…” ဘကညစကားမဆုံးသေးခငမာပင ဦး သာလ လကကာပလိုကရငး ……….. “…နေနေ….မောငဘကည… အဘ…သိတယ…” “….မငးငေ…..လိုခငလို့မဟုတလား…” “…..ဟုတကဲ့……..အဘ…” ဘကညစိတထဲ အံ့သသားတာအမန။သူ့အကံကို ဦးသာလဘယလိုသိနေသလဲ.. ဘကည၏ စိတအခေအနေကို ဦးသာလက ရိပမိလိုကသဖင့… ……. “…..မအံ့သနဲ့မောင…..မငးရောကလာတဲ့အခိနကို ငါက အငဝိဇာနညး နဲ့တကကည့ လို့သိပီးသား…. .မငးမာငေလိုနေတယ…ဒီတစခေါက အရောငးအဝယကိစမာ မငး အရုံးကီးရုံးခဲ့တယ…… တခား နေရာမာ ရစရာမမငတော့ င့ါဆီရောကလာတယ… ကဲ… ဟုတတယ… မဟုတလား….”
ဘကညတစယောက ဟုတကဲ့ ဟုပင မပောနိုငတော့ဘဲ ပါးစပဟောငးလောငး ကီးဖင့ ဦးသာလကိုပူးပူးကီးကည့လက ကောငအမးအမးကီးဖစသားသည။ ပီးတော့မ ခေါငးကို ခပသကသကငိမ့ကာ “…..ဟုတ….ဟုတကဲ့…အဘ….” ဘကည ဦး သာလကို ယခငကထကပို၍ အထငကီးလေးစားသား၏။ ဓာတတေ ပရမတတေကိုလညး လူပိနးလူနတေ နားလညအောင ရငး ပတတ…. လောကီဂမီရ ပညာရပတေကလညးတတ…..အလန အံ့သစရာကောငးတဲ့ ဦးသာလ ပါတကား……… ဦးသာလကို အထငကီးလေးစားစိတဖင့ ကည့နေစဉမာပင ဦးသာလ တစယောက သူ့တစထပတိုကပုလေးထဲသို့ ဝငရောကပောကကယ သားပါ တော့သည။ မရငမေတယောက ထကမားလာလေမလားဟု မီးဖိုခနးဘကဆီ အကည့ရောကသားသည။ “….ရော့… မောငရင လိုခငတာ ၂ သိနးခဲမဟုတလား…” မီးဖိုခနးဘကဆီငေးနေစဉ နောကကောဘကဆီက ပေါလာသော ဦးသာလ စကား သံနင့အတူ နစသိနးခဲထောငတနအထုပက သူ့ပေါငပေါ ဖုတကနဲကလာ၏။
“……အော…ငေပမာဏပါသိနေတဲ့ ဦးသာလပါလား…” ဘကည ကပပစပေါက ဆငးလိုကပီး ဦးသာလခေရငးတင ဆောင့ကောင့ထိုငကာ ဦးသုံးကိမကနတော့လိုကတော့၏။ “…အေး…အေး….ဒီတခေါကအဆငပေပါစေကာ…” ဘကည ငေ ထုပကိုကောကကိုငလိုကပီး ဦးသာလကို နုတဆကကာ ထကလာခဲ့သည။ အကယ၍သာ ဘကညတစယောက ဤကိစရပတေ ကို အငဝိဇာ ဗေဒငနညးဖင့ သိရသညမဟုတဘဲ သူ့မိနးမ တငအိကိုယတိုင ဖင့ပောထား၍ သိနေသည ဆိုလင… အဖိတနေ့ည ဝတတကစဉက တငအိတစယောကဝတအဖဲ့ထဲ မပါဘဲ ဦးသာလထံ ရောကနေခဲ့သညဆိုလင……………… ထိုနေ့ည သေးသား ဆနနီးနောဖလယပဲကီး အဆငပေခောမေ့စာ ပီးဆုံးသားပီးနောက ဦးသာလရငခငထဲမာ ဦးသာလ၏အပေ့အဖကကို ခံယူထား စဉ ငေကေးကိစပောခဲ့သညဆိုလင……… …….. ထိုနေ့ည ပနခါနီးတင ဦးသာလက…… “………၂ သိနးခဲဟုတလား…. အေး..အေး…. သနဘကခါ ညီးယောကားကို ငါ့ဆီ လတလိုက….” ဟု မာကားလိုကသညဆိုလင…… ဘကညတစယောက ဦး သာလထံမ အလယတကူ ငေ ၂ သိနးခဲခေးယူရရိခဲ့သည့အတက အခုလို ပောရငနိုငမညလော………. ဦးသာလကိုလညး အထငကီး လေးစားနိုငပါအုံးမညလော…. သို့သော နစယောကလုံးပုံးနေက၏။ သို့သော………. အဓိပါယခငးကာ မတူပါ လေ…….။
အဖိတနေ့ည…… ……။ ထိုအဖိတနေ့ညကို ဦးသာလမမေ့ပါ……ဒီနေ့ည တငအိလာမည…. ရငမေက အကိုးအကောငး အစုံအလငကို ဦးသာလအား ပောပထားပီးဖစ၏။မရငမေနင့ တငအိတို့ ညိနိုငးကသောစကားထဲတင ငေ ၂ သိနးခဲရမည… ဦး သာလ၏သေးသား ဆနကို လိုကလောဖည့ဆညးပေးရမည။အမားသူငါမရိပမိစေရန ယောကားကို ငေယူလတရမည။ မညသူမ မရိပမိနိုငသည့ အဖိတနေ့ညကို ရေးရမည။ အတိုးငေ ၅ ကပဆိုလင ကပနုနး ခံစားခင့ပေးမည။ သို့သော ယောကားကို ငေပို့ခိုငးစဉ ၅ ကပနုနးနင့ပေးအပခိုငးရမည။ ကပနုနးခံစားခင့ကို ဝပတကသည့ညမ ကိုယတိုငသားယူရမည။ မရငမေ ဘကက တငပသော အခကအလကမားကို တငအိကိုယတိုငက ကေနပပီးဖစ၍ ထိုအဖိတနေ့ညက တငအိတစယောက ဝတတကဓမာရုံတင ရောကရိကောငး လကမတထိုး၍ အသာလစထကခဲ့သည။။ ဝတတကခေါငးဆောငက မရငမေမို့ ပဲပီးမီးသေအငိမဖစ၏။ ဝတတကခိန တစနာရီ အသစသငကားပို့ခသညက ၂ နာရီခဲ…. ဤအခိနအတငး ()မိနစစော၍ ပန ရောကစေရမညဟု မရငမေက အသေအခာ မာ လိုကပီးဖစ၏။တပါတရစ….. ယောဂီထမီ အကx{103E}လေးနင့ တငအိတ ယောက တသေးတမေး လလို့နေပါသည။
အခုတပါတ ကုနရုံးလာသည့အတက ယောကားက စိတညစသညဟု ဆိုကာ အရကခည့တနးသောကနေ၏။ မရငမေဆီကရ အောင ပောကည့ပါမညဟု ခေးသိပရငး အရကကို လော့သောကခိုငးထားရ၏။ ဒါတောင ဝတတကလာခါနီး ရမအကီးတစလုံး ဝယပေးခဲ့ရသေးသည။ တငအိကလညး သူ့အကံနင့သူမို့ ကေနပစာပင အကေးဝယပေးခဲ့ပါသည။ မရငမေ အစီအစဉ အတိုငး တိုကနောကဖေးပေါကက ဝငရမညဖစသည။ “….ဒေါက…ဒေါက….ဒေါက..ဒေါက….” မရငမေသငပထားသည့ အတိုငး တံခါးခေါကအခကပေးလိုကသည။ မကာခငတံခါးပင့လာ၏။ တံခါးဝတင ဦးသာလက ဘောငးဘီပပ…စပကယအကီx{1039}x{1004} လကပတနင့ မားမားကီးရပနေလေသည။ ဦးသာလ၏ တောင့တငးကံ့ခိုငသော ကိုယနေဟနထားကို ကည့၍ တငအိ ရင တေလိုကဖိုလုပခတသား၏။
လူကီးက အသက ၅ ကော ၆ အတငးဆိုသောလညး ကနးမာ သနစမးလသည။ ရငအုပကားကား လကမောငး ကကသား ကီးတေက ထစဖုတုတ ခိုငလသည။ ထို့အတူ ပေါငတံ ခေသလုံးကကသားကီးတေက တငးရငးဖုထစ သနမာလသည။ ဦးသာ လက တငအိ ဝငသာအောင ဘေးသို့ဖယပေးလိုကပီး….. “….ဝင…ဝင…..တူမကီး….အထဲကို…” တငအိက ကိုယကိုရို့၍ အတငးသို့ဝငလိုက၏။ ဦးသာလက တံခါးမငးတုနး ခကကို ထိုးပိတလိုကသည။ အခုသူတို့ရောကနေသော အခနးမာ ထမငးစား ခနး ဖစ၏။ ၂ ခနး ပတလညကယဝနးပီး မတတပရပ ခကပုတရသော မီးဖို စားစရာ မားကို သိုလောငထားသည့ ကောငအိမ ၃ လုံးရိ၏။ ထမငးစားစရာနေရာမာ ၂ ပေခဲကောကောခန့ မင့ပီး သစမာရာထိုးသား မားခငးထားသည။ ထိုအပေါတင စားပဲခုံ ဝိုငးတစလုံးခထားပီး ဝီစကီအကီးတစလုံး …ကကကော…. ဝကအူခောငးကော… ငကပောသီးဖီးကမးတစဖီး … ဝီစကီ ပုလငး ကအပည့မဟုတတော့…. ထိုအထဲတင ကာမစမးအားကို တိုးပားစေသော ဖံသိုစိမထား၏။
“….ကဲ…အပေါတကလေ…တူမကီးရဲ့….အေးအေးဆေးဆေးပေါ့နော..သား…. ဟိုမာ စားစရာတေရိတယ ….. စားနင့…” တငအိ က မတတပကီးရပနေ၍ ဦးသာလက ပောလိုကသည။ လာကထဲက ကိုယ့ဆုံးဖတခကနင့ကိုယမို့ အရကတေ သိကာတေ ကင့ဝတတေ အကုနခဝါ ခထားခဲ့ပီးဖစသည။ ကိုယ့မေဓာရိလင…. သူ့မေဓာလညးရိရမညပင………………. ပီးတော့ ကိုယရ ခငတဲ့ငေက နညးနညးနောနော မဟုတ…. ဖာထကခံလငတောင ရမညမဟုတ…… ပီးတော့ ကိုယကအပိုမမဟုတဘဲ…. ကလေးနစယောကအမေ …အအို….ပီးတော့ စောကဖုတကလဲ ဖတဖတကေအောင လီးအလိုးခံထားရတဲ့ စောကဖုတ… ဒီတော့ ဘာဆနးတာမတလို့…ပီးတော့ တငအိက ခောသည… လသည….တောသူဆိုပေမင့ ရေးအတိတကုသိုလကောငးပုံရ၏။…. ဒီ တော့ ခပရဲရဲ ခပဟော့ဟော့ပင ဆကဆံလိုကသည။ အပေးကောငး အပုအစုကောငးခဲ့ရင ၂ သိနးခဲငေ အလကားတောင ရခငရ နေအုံးမည……။
“…..အဟစ…အစ…ခစ…အဟင့…ဟင့….ယား…ယား…တယလို့…” အနေရအထိုငရခကလောကအောငယားသည့အတက တင အိတစကိုယလုံး ကော့တကသားရာသည။ သညတော့ နို့အုံကီးက ပိုမို၍စူတငးထကလာသည။ ဦးသာလက နို့တစလုံးကို တပတပတ စုပပေးလကကပင တငအိ ဘောငးဘီကို ဆဲခတသည။ ပေါငတံကီးတေက…ထား… တငဆုံကီးတေက ဖံ့ထား စင့ ကားလနးနေသည့ အတက ဘောငးဘီက တောတောနင့ မကတဘဲဖစနေသည။ “….ဟနး…..ခိုးခငတာလဲပာလို့…လကနေးတာ လဲ ခာလို့…” ဦးသာလတစယောက အရယနင့မလိုကအောင တဏာရမကတေ မနထူနေပုံကို အမငကပကပရိလစာ ဆူဆူ ဆောင့ဆောင့လေး မညတနရငး…. ကူခတပေးလိုက ၏။တငအိ အပုအမူလေးက ဦးသာလကို ကညနူးစဲမကသားစေ၏။ ဘောငးဘီတို ကတသားသောအခါ ဖူဝငးထားအိနေတဲ့ ပေါငတံနစသယ ကားက တငးအိနေတဲ့ စောကဖုတဖေါငးဖေါငးကီးကို ဘားကနဲ မငလိုကရ၏။ တငအိက ပိုမငရအောင ပေါငနစခမးကို မသိမသာဖဲပေးလိုကသည။ စောကဖုတကီးက ပေါငအဟ တင သိသိသာသာ ပဲဟသားပီး အတငးသားနီနီနုနုတေကိုပါ မငလိုကရ၏။
စောကဖုတနုတခမးသားတေက အညိုရောငသမးနေပီး ထူထူပပဖစ နေ၏။ သူ့အရောငနင့သူ ပိုငးခားထားသော စောကဖုတ ကီးမာ အလန့အလနကည့ ကောငးနေ၏။ ဝငးဝါမို့မောကနေသော ဆီးခုံ။ နကပောငမဲမောငနေသည့ စောကမေး အညိုရောင သမးနေသည့ စောကဖုတနုတခမးသား … ပဲဟနေသော အတငးသား နီနီ…ကည့ရငး ကည့ရငးက…… ဦးသာလလီးကီးမာ ထား သထကထား… တောငသထကတောင…. မာသထကမာ…. ထနသထကထနလာပါ၏။ ဘောငးဘီတိုကားမ တိုးတိုးထကနေ သော လီးကီးကို တငအိက လကဖဝါးလေးနင့ ခပဖဖပုတရငး………….. “….ဟန့….ကဲ…..ကဲ….လနးတယ…” နာခေါငးလလ လေးတန့ရုံ့ရငး ပော၏။ တငအိက ဦးသာလနင့ မကနာခငးဆိုင ဆောင့ကောင့ထိုငလိုကပီး … ………… “….ကဲ….အသေအခာ….ထိုငစမးပါ….တကထဲ….” ဦးသာလတစယောက လကရိအသကထက ၅ ပုံ ပုံခန့ငယသားသလား ထငရ အောင နုပိုသား၏။ စိတထဲမာလဲ ပောရငမူးကသားသည။ တငအိ မလာခငကပင သောကထားနင့သော အရကအရိနက လညး တကနေပီဖစ၏။ ထို့ကောင့ ကမးပေါ ဖငခထိုငပီး ခေဆငးလက ပေါငကို နဲနဲကားထားလိုကသည။
“…….ကဲ…..ဘောငးဘီခတ……” တငအိက ဘောငးဘီတိုကို ကိုယတိုငခတပေး၏။ ဆောင့ကောင့ထိုင အနေအထားမို့ ခနာကိုယအလည့အပောငးလုပရားလိုကတိုငး စောကဖုတကီးက ပုံစံအမိုးမိုးဖင့ ဦးသာလကို မူဆယလကရိနေပါသည။ ဦး သာလက ဘောငးဘီအခတရလယအောင သူ့လကနစဖကကို ကမးပေါထောကပီး ကိုယကိုက မောကပေးလိုကသည။ ဖုထစ မို့မောကသော ရငအုပလကမောငးကကသားကီးတေက တငးအစကတကလာသည။ ဘောငးဘီကတထကသားသညနင့ ဦး သာလလီးတနကီးမာ မတကနဲ ထောငတကသား၏။ အညိုရောငသမးနေသော လီးကီးကို ဘားကနဲ မငလိုကရသောအခါ တငအိ အံ့သမငသကသား၏။ မအံ့သလို့လညးမဖစ…. သူ့လီးတနကီးက မငးလီးတနကီးလောက နီးနီးရိသည။ သူ့စောကဖုတကို ပင… လကနင့ယောငရမး၍ အုပမိလိုကသည။ အရညရစလကမ ကောကောခန့ရိသော လီးတုတကီးမာ အကောတေပိုငးပိုငး ထလက အရေပားတေက ကကပေါငကငး တုတတုတတေ အထပထပစပထားသလို အရစအရစထနေသည။
တစသကနင့တကိုယ မတေ့ဖူးမမငဖူးသေးသော လီးကီးဖစသည။ တငအိလညး ခေသူတော့ မဟုတပါ။ ဘကညနင့ မညားခင ကပင ယခငရညးစား ဟောငး နစယောက၏ အလိုးကိုခံခဲ့ဖူးသည။ ထိုလီးမိုးသည ယောကားလူစဉမီရုံသာ ရိသည။ ခံလို့လညး ကောငးခဲ့ပါသည။ အခု ဦးသာလလီးကီးက သူမတခါမ မမငဖူးသေးသော ကောကခမနးလိလိ လီးကီးဖစနေပါတော့သည။ ဒစ ဖူးကီးက တငးပောငနေသော ခရမးခဉသီးကီးပမာ နီညိုရောင သမးနေသည။ ဦးသာလက သူ့လီးကီးကိုကည့၍ ကောငတကတကဖစနေသော တငအိလကကို ဆဲယူ၍ သူ့လီးကီးကို ကိုငစေလိုကသည။ တငအိက မေတကောငကိုကိုငရသ လို မဝံ့မရဲလေး ကိုငကည့လိုကသည။ သံမဏိခောငးကဲ့သို့ မာတငးသောအတေ့ကို နေးနေးရိနးရိနးကီး ခံစားလိုကရ၏။ တင အိအနေဖင့ ယခုသေးသားဆနဖလယပဲတင လုံးဝအညံ့ခံ၍ မဖစပါ။ ဦးသာလကေနပလင ကေနပသလောက သူ့အဖို့ အခင့အရေးတေ ရလာနိုင၏။ ဦးသာလသဘောကနစခိုကစေမည့ အလုပမိုးကို ကားဖူးသလောက လုပနိုငသလောက အစမးကုနလုပပေးမညဟု ဆုံးဖတထားပီးဖစ၏။ သူမခေးရမည့ ငေတေက နညးနညးနောနောမဟုတ။ ကုနက အကီးအကယ ရုံးခဲ့သည့အလောက ရငးရမည့ငေတေက မရငးနိုငလင သူ့ယောကားထောငကပီး ဘဝပါပကမည။ ဘဝပကမည့အရေးနင့ ယဉလိုကလင သူ့စောကဖုတကို ဦးသာလထံ ထိုးအပရသည့အလုပက ဘာမမပာပလောကသည့ အလုပမဟုတ။
သညကားထဲ အပုအစုကောငးလင ဦးသာလ၏ ပေးကမးရကရောမည့ အခင့အရေးတေက တသီကီး။မရငမေက ပောပ ထား၍ အတငးရေးကို သိထားနင့ ပီးဖစ၏။ တကယအားဖင့ မရငမေသညပင တူမ၊မေးစားသမီးဆိုသောလညး ဦးသာလ၏လူမ သိသူမသိမယားသာဖစနေ၏။သို့သော…. အဖိုးကီးက ပီမ… ပိုငမ သူသဘောကမ သားကောငကို ကိုငလေ့ရိသည။ ပနာကီး ငယ မပေါပေါကစေ ရန လုံခုံစိတခရအောင အကကခစီစဉပီးမ သူ့ဆနကို အကောငအထည ဖေါခငး ဖစသည။ ပထမဆုံး တိုကကကအဖစ တငအိက ဦးသာလ၏ ပေါငကားအတငးသို့ ဒူးတုတထိုငခလိုကပီး လေးဖကထောကကုနးကာ လီးကီးကို ခပ တငးတငးဆုတ ကိုငလက ပါးစပဖင့ ငုံခဲစုပယူလိုကသည။ လီးကီးက တုတလနးသဖင့ အကုနလုံး သိမးကုံးမငုံနိုငဘဲ တဝက တပကသာ ငုံခဲထားနိုငသည။ ပူနေးစိုစတသော အာငေ့နင့ ကမးရသောလာအတေ့က အရေးပါသော ကာမအကောအစုံကို စုပ ယူမိ လိုကသောအခါ ဦးသာလတစယောက ကော့တကသားပီး အီးကနဲ ကောငးကောငး ညီးလိုကသည။ ဦးသာလတစယောက တငအိအပေါအမတတေ ပေးလိုကသည။ တငအိအပုအမူက သူသဘောကနစခိုကသော အပုအမူတေ ဖစနေ၏။ ကလေးနစ ယောကထကပီးသား စောကဖုတမို့ သူ့လီးဒဏကို ကောငးကောငးကီး ခံနိုငမညဟုလညး ယုံကညလိုကသည။
“….ကဲ….ကဲ….တူမကီး ခဏရပလိုကအုံး…. လေးလေး…. မငးကို သဘောကသားပီး… အေး.. အေး….ဆေး..ဆေးပေါ့နော….” ဦးသာလစကားကောင့ တငအိတစယောက ဦးသာလလီးကီးကို လာဖင့ဝိုကပတ ၍ လကပေးနေရာမ ခေတရပလိုကပီး ဒူးတု တလက ကနဲ့ကလ ထိုငနေသည။ ဦးသာလက တငအိကိုယကာယအလမားကို တဝကီးကည့ရုခံစားရငး ဝီစကီတစခက ငဲ့ သောကလိုကသည။ ဖနခက ပနအခ တငအိက အဆငသင့ပင ဝကအူခောငးနစခောငးပါးစပထဲ ခံ့ပေးလိုက၏။ ဦးသာလ တစ ယောက အကေနပကီး ကေနပနေစဉ ငကပောသီးတစလုံးကို အခံနာ၍ ပါးစပနားထိုးပေး လိုကသည။ ဦးသာလက တဝက ကောကောကို ကိုကယူစားလိုကသည။ ဤမဆိုလင တငအိသဘောထားကို အတောအတနရိပမိသားပီ။ တငအိနင့ လကတဲလို့ ကောငးကောငးကီး ရနိုငကောငး သဘောပေါကလိုကသည။“…ကဲ…တူမကီး…ဦးလေးရဲ့ ပစညးကီးကို ကေနပရဲ့လား…” “… အဟငး..ဟငး…ကကသီးတောငထတယ…” “…ကဲ..ထ….အပေါက ခထိုငပီး…ကိုယ့ဖာသာကို အဆုံးထိဝငအောငသငးကည့ … ဦးက မဆငမခင လုပမိရင နာသားမာစိုးလို့….” တငအိ စိတထဲ ဦးသာလကို လေးစားသားသည။ အမနအားဖင့ တငအိသည ယခုအခိနတင သူ့လကခုပထဲကရေသာဖစ၏။ ကိုကသလို လုပခင့ရိ၏။ သို့သော ဦးသာလက မလုပပါ…….. သူ့ကောငးကိုယ ကောငး ကာမကိစတင အပေးအယူမတစာ ပုမူလိုကပါ၏။ တငအိက မတတပရပလိုကပီး ဦးသာလပုခုံးကိုကိုငကာ တဖညးဖညး ထိုငလိုကသည။ လီးကီးနင့စောကဖုတအဝ တေ့ထောကမိသောအခါ ဦးသာလက တငအိ ဖငဆုံထားထားကီးကို သူ့လကနစဖကဖင့ ပင့မပေးထားလိုက၏။ တငအိက ခထိုငလကကပင ဦးသာလလီးတံ တုတတုတကီးကို သူ့လကနင့ အကအန ဆုတကိုင သူ့အဖုတဝနင့ အသေအခာ ခိနလိုကသည။ ထို့နောက တဖညးဖညး ဖိသငးလိုက၏။
“…..ဖိ…ဖိ…ဖစ…ပတ….ဗစ….ဖတ….ဖိဖိ……ဖစ….ပတ…” လီးတံကီးက တဖညးဖညးခငး စောကခေါငးလမးကောငး အတငးသို့ နစနစ ဝငလာသည။ ကလေးမေးဖူးသော မိနးမမို့ ထိနးခုပခိနဆရမည့အထာကို မနးဆ တတသူပီပီ ထိနးလိုကသငး လိုက ဖိလိုကနင့ ကမးကငစာ ပုလုပနေသည။ သူ့သဘောနင့သူ စိတတိုငးကပုလုပနေသညမို့ ပငးပငးထနထန မနာကငဘဲ တငးပည့ကပပည့ ကာမအရသာထူးကီးကို လီးကီးကတဆင့ ခံစားနေရသည။ ပါးစပကလေးဟလိုက……… .မကနာလေးရုံ့မဲ့ လိုကနင့အမိုးမိုး အဖုံဖုံဖစနေရာသော တငအိကိုကည့၍ ဦးသာလသဘောကနေပါတော့သည။ ငါးမိနစခန့ကာသောအခါ လီး ကီးက အဆုံးထိ နစဝငရန လကနစလုံးလောကသာ လိုတော့သည။ နာကငမာစိုး၍ ထိနးသငးနေသည့ကားက ခံခငစိတနင့ အား မလို အားမရ စိတရောထေးသားကာ တငအိ ကဆတကနဲ ထိုငခလိုကသည။
“…..ဖရစ…ဗစ….ဖစ….ဒုတ…..ပတ….” “….အမေ့…အင့….အ….အီး…အား…အ….”လီးထိပကီးနင့ သားအိမဝမာ တငးကနဲ ဒုတကနဲ ပစဆောင့သားရာ နာကောငးအီဆိမ့သော ကာမအရသာကီးကို ပိုငတူခံစားလိုကရသည။ ခေတမ ငိမနေပီးနောက တငအိက ဦးသာလပုခုံးကို အားယူဖိထားရငး ကိုယကိုမောကက လိုကပနသည။ ဖိသငးစဉကနင့မတူဘဲ အကတင အနညးငယ မနဆန၏။ တဖန စောစောကလို တဖညးဖညးပနဖိသငးသည။ စောကရညကညတေက စိုရဲအိုငထနး နေပီမို့ ပို၍ ပို၍ အဆငပေခောမေ့လာတော့သည။ ဤနညးအားဖင့ အခက ၂ ကောခန့ ပုလုပပီးသောအခါ တငအိ ရမကစိတတေက အပငးအထနထကလာပါတော့သည။ မောကက ပနဖိခဆောင့ခကတေက စိပစိပလာသည။ မနမနလာ သည။ထနထနလာ သည။ သနသနလာသည။ “…..ပတ….ဖတ….ဖတ….ဘပ…. …..ပတ….ဖတ… .ဖတ… .ဘပ…….ပတ….ဖတ… .ဖတ….ဘ ပ…” “….အမေ့…အား…အင့….အင့….အမေ့…..အီး… အင့…ကတ…ကတ… အင့… အ…အီး…ရီး… ကတ…,ကတ…အမေ့… အား…” တငအိတစယောက ကာမဇောတေအထတအထိပ ရောကအောင တကက ပငးထနလာသည။ အထကသို့ ကပီး ဆောင့တိုငးဆောင့တိုငး နို့အုံအိအိကီးတေက ထကအောက လုပရားနေတော့သည။ ဦးသာလကမူ အထေအထူးအားအငမစိုကရ ဘဲ တငအိ ပုမူသမကိုသာ ဇိမကစာ ခံယူနေပါသည။ သူ့ကိုယကို အနညးငယမတလိုကပီး ရမးခါနေသော တငအိနို့အုံကီးနစလုံး ကို သူ့လကအစုံဖင့ တငးတငးဆုတခေပတဆ ပေးလိုကသည။ လို့ဝကဆနးကယသော ကာမဓာတသတိက နို့ကီးနစလုံးကို ဆုတခေ ပတဆပေးလိုကသညနင့ တပိုငနက……………..
“…..ဟီး…အီး…အမေ့….အမယလေး…” ခောကခားဖယရာ အသံနကကီးကို မညတမးရငး တငအိတကိုယလုံးလပစစ လိုက သလို တန့လိမကော့တကသားသည။ တဆကတညးပင ကာမပနးတိုငသို့ ရောကရိကောငး သငေတအဖစ စောကရေပူတေကို ဗငးကနဲ ဗငးကနဲ ပနးထုတ လိုကတော့သည။ တငအိတကိုယလုံး ပော့ခေညတကသားပီး ဦးသာလ ဘယဘကပုခုံး ပေါ မကနာမောကကသားတော့သည။ ဦးသာလက တငအိခါးသယလေးကို လမးဖကလိုကရငး ကေနပအားရစာ မေးနေလိုကသည။ တငအိ အမောအပနးပေသညအထိ ခေတစောင့ဆိုငးနေပီး ဦးသာလ လကအစုံက ခောမတပည့တငးသော တငသားဆိုင ထားထားအိအိကီးကို စုံခီဆနခီပတလက ရိပါတော့သည။ အမောပေ၍ထငသည တငအိက ဦးသာလ ပုခုံးပေါတငမောကအပ ထားသော မကနာကို ခာလိုကပီး ကိုယကိုမတလိုက၏။ သူမမကနာလေးက နမးနယနေဟနရိသောလညး ကေနပသော ပီတိရိပ တေက ထငဟပနေသည။ ကိုယအလုပတင စောကဖုတအတငး နင့ကနဲ လိုကကနဲ ထူပူသား၏။ “……အမလေး တော့…..ဘုရား…..ဘုရား….” တငအိစိတထဲ တကယပင အမလေး တမိလိုကသည။ မတလို့ဖစရိုးလား….. ကိုယတော ဘုရား၏လီးတံကီးက သံမဏိတိုငကီးစိုကထားသလို ခိုငခိုငမတမတ ကီး ရိနေသေး၏။,တငအိသဘောထားကို ဦးသာလက ရိပမိလိုက၍….. “…..ဘာလဲ….အိလေးက…သဘောကနေတာလား…” “….ဟင့….အငး….ဝေးသေး…” ဦးသာလနုတဖားက အလိုလိုအခေါအဝေါတေ ပောငးလဲသား၏။ တငအိကို အိလေးတဲ့……… …………… “….ဒါဆို…တောပီပေါ့…” “…..ဟင့အငး…” “….ဒါဆို….သဘောကတယပေါ့….” “….ဟင့….အငး…” ဦးသာလက တငအိအမူအယာကောင့ အူယားပီး စိတမရညဖစကာ တငအိခါးလေးကို ကုံး၍ ဆဲဖကပစလိုကသည။
“….အမေ့…..ရီး….ကတ…ကတ….” တငးကပတောငမတစာ မုပဝငနေသော လီးတနတုတတုတကီးက ဦးသာလခါးကို ဆဲ ဖကလိုကသည့အတက စောကဖုတကီးကို ကန့လန့ဖတ ဆဲနဲ့လိုကသလို ဖစကာ ပူကနဲ ဖငးကနဲ ဖစသားသောကောင့ တငအိ နုတက လတကနဲ အောလိုကမိသည။ “…..အဟင့…ဟင့…ဟင့….ဟောဒီအကိုကီးကို……သိပကမးတာပဲ…..ကဲ…. ကမး အုံး………..ကမးအုံး….” တငအိက ငိုသံနဲ့နဲ့လေးဖင့ ဦးသာလပုခုံးကို ခပဖဖလေးထုပစလိုကသည။ အခစဓာတ၏ ရစပတ နောငဖဲ့မူကောင့ တငအိနုတကလညး အလိုလို အခေါအဝေါပောငးသား၏။ ကိုယ့အဖေအရယလောက အသကကီးသူကို အကို ကီးတဲ့…..အော…ကာမ…. ကာမ….လူကို ရူးသပစေပါလား……. “…….အိလေး….ကိုကီးပုခုံးကို မဲမဲဖကထားနော…” “…..အငး ပါ….” အငးပါဟုသာပောလိုကရသည။ ဦးသာလဘာလုပမညမသိ၍ ရငတဖိုဖိုနင့ မောလင့ နေရ၏။ အတောထူးဆနးလသည့ လူဆနးကီး ဦးသာလပင….. ဦးသာလက ခေဆငးထိုငနေရာမ ဒူးနစခောငးကို ကေးပီး သူ့ဖကဆဲယူ လိုကသည။ တငအိက လညး အနေအထားကနရန သူ့ခနာကိုယကို ပုပငပေး၏။ ဦးသာလ ဘယလကက ကမးကိုအားနင့ ဖိထောကရငး ညာလကက တငအိခါးသယလေးကို ခပတငးတငးဖကကာ…
“…..အသေအခာ…ဖကထားနော…” “….ဟုတကဲ့ရင့….ကမလင…” တငအိနုတက ထကသားသော စကားလုံးမာ မားမားစား စားမဟုတ…. ရေတကကည့လင ၆ လုံးမသာဖစ၏။ သို့သော ထို စိတဇသဒ ခေါ ကာမရာဂ အားကောငးလစာသော ထိုအသံ ၆ လုံးက ဦးသာလကို အပိုငခီတုတထားလိုကပါပီ ဦးသာလကောရိုးတလောက စိမ့သားသညအထိ ထိုအပော ထိုအသံ ထိုဟနပန လေးက တငအိမ တငအိဟု စဲစဲလနးလနးဖစသားစေပါသည။ နုပိုသနစမးသော အငအားသစတေ ဝငရောကလာ၏။ ထို့ကောင့ ရငလနးတကကစာ အားမာနသငးလက “…ဟိတ…” ဟူသော အသံနင့အတူ ဖပကနဲ မတတပထရပလိုကသည။ အားမာနပါသော ထိုရငခေါငးသံကီးက တငအိကိုပါ လန့ဖန့သားစေ ပါသည။ပီးမ ပုံးမိ၏။ တငအိတစယောက စောကဖုတကီး ပါပုံးဖီးလာသည့အလား တသိမ့သိမ့ တငိမ့ငိမ့ဝေဒနာလိုငးတေ ရိုကခတသားသည။ ဦးသာလက မတတပရပပီးသညနင့ တင အိ ဒူးကောကကေးအတငးသို့ လကနစဖကလိုသငးကာ ဖငဆုံကီးအောကမ ပင့မထားလိုကသည။
အလားတူ တငအိလကနစဖကကလညး ဦးသာလ၏,လညပငကီးကို ခိတဖကထားလိုက၏။ သူ့ယောကား ဘကညသညပင ဦး သာလလို လုပနိုငမညမဟုတ။ ဤအခကက ဦးသာလ၏အားအငဗလသတိမာ အရယနင့မမအောင ကီးမားသနစမးကောငး ပသနေ၏။ တခီတမောငး ကောငးကောငးကီး ပီးဆုံးသားသောလညး သေးသား ဆူဖိုး ကာမဓာတအားတေ အဆကမပတ တိုး ပားလကရိနေသော တငအိမာ ကိလေသာ ရာဂစိတတေ တဖနနိုးကလာပန၏။ စောကဖုတကီးတစခုလုံး စူဖေါငးကတကလာ ပီး ရစိထိုးကာ တလုပလုပ တရရနင့ဖစလာ၏။ ခံခငစိတတေက ဒီရေအလား တိုးပားလာပနသည။ သူ၏ သနစမးမုကို ပသ ခင၍ စောကဖုတအတငး ကကသားတေဖင့ ဦးသာလလီးတနကီးကို ညစ၍ ညစ၍ပလိုကသည။ ထိုအတေ့က ဦးသာလလီး ထိပ ကီးတခုလုံး ကငထုံအီဆိမ့တကသားစေသည။ ဤကဲ့သို့ လေးငါးခောကခါမ အားထဲ့၍ညစပေးရာ လီးခောငးတံကီးတခု လုံး ယားကလာသည။ လလေရတေ ထကလုနီးနီးထိ ကောငးလာသည။
သညအတိုငးငိမခံနေလင သေခာပေါက သုတတေထကကုနတော့မည။ ထို့ကောင့ ဦးသာလက တနပနစစထိုးသည့အနေဖင့ သူ့လီးကီးကို အားထဲ့၍ တငးခံလိုကသည။ ညစအားနင့ ကနအားအရိနကီးမားစာ တိုကဆိုငသားသဖင့ နစယောကလုံး တုနခါ သားကသည။ ဦးသာလက တငအိကို ပေ့မလကကပင ကမးပငပေါက ဆငးလိုက၏။ ထို့နောက တိုကအတငးခနးထဲသို့ ဝင သည။ ထို့နောက သူ့အိပခနးတငးသို့ ဝငသည။ ထမငးစားခနးထဲမ အိပခနးဆီထိလာရာ ခရီးတလောကတင တငအိ တစယောက ရငတေတသိမ့သိမ့ခုံကာ တငိမ့ငိမ့နင့ လိုကပါလာရငး လီးအရသာ ကို ခံစားလာ၏။ တခါတခါ ဖငဆုံကီးကို ကုံ့၍ကုံ့၍ ပတ ပတဆောင့လိုကသည။ တသကနင့တကိုယ ဤမထူးဆနး အံ့သဖယကောငးလသော ဖစရပမိုးကို အိပမကထဲမာပင မကုံဖူးခဲ့ ပါ။
ထိုခရီးစဉအတငး တငအိတခီတမောငး ကောငးကောငးကီးပီးခဲ့ပန၏။ တငအိ နစခီတိုငတိုငကာမဆန ပီးဆုံးခဲ့သည့ တိုငအောင လူထူးလူဆနး လူ့အံ့မခနးကီး ဖစသော ဦးသာလမာ တခီမ မပီးသေးပါ။ အိပခနးထဲရောကသောအခါ အလန သားနားလပသော မေ့ယာကီး အထကသို့ တငအိခနာကိုယကို ညငသာစာ ပကလကခလိုကသည။ လကနစဖကကို ဘေးတဖက ဆီသို့ပစခလက မကလုံးစုံမိတရငး တငအိ တစယောက မိနးနေရာသည။ သူ့ခေထောကနစခောငးကမူ ဦးသာလခါးကို ခိတ ထားလကရိသည။ အတောအတန အမောပေသားသောအခါ တငအိခေထောကနစခောငး ကိုဆဲမလိုကပီး ပေါငနစခောငးကို ရငဘတဆီ ဖိတနးထားလိုကသည။ သေခာအောင ထပဖိကည့လိုကသေး၏။ ထို့နောက သူ့လီးကီးကို ဒစအရငးလောက ရောက သညအထိ ဆဲနုတသည။ ပီးတော့ ခပကမးကမး ပနသငးသည။
“…..ဖစ….ဖစ….ဗစ….ဗစ….ဖစ….ဘတ…..ဖတ….” အဆုံးထိဝငရန လကနစလုံးအလို စောစောက အတိုငးပနနုတသည။ စောကရေတေကလညး အိုငရဲဗကထနေသလို စောကဖုတကီးကလညး လီးတံကီး ၏ဒဏကို ကောငးကောငးကီး ခံနိုငနေပီမို့ စီးစီးပိုငပိုငတငးတငးကပကပကီး အသငးအနုတလုပလို့ရနေ၏။ ဦးသာလက တငအိရဲ့ ပေါငတံဖေးဖေးတုတတုတကီးအပေါ အသေအခာဖိထောက၍ ခပပငးပငး ခပသကသက ဆောင့ဆောင့လိုးပါတော့သည။ “……ဖစ…ဖတ…ဖပ….အမေ့….အင့…. …..ဖစ… .ဖတ….ဖပ….အား….အီး….အင့….” “….ပတ…ဒုတ…ဒုတ…ဗစ….ဖတ…ပတ….ဖစ…ဖတ….” “….ရီး….ကတ….ကတ….အ…အီး…အင့….အမေ့….ကတ…ကတ…အမယလေး… အီး….အား….. အင့….” တငအိတယောက ညီးညူလူးလန့ရငး ဖငကီးကို ကော့ကောခံသည။ ဦးသာလ၏ ဆောင့ခကတေက ဂကအငဂငလို အရိနမပတ ဒလစပမနဆန လာ၏။ တငအိ စောကဖုတအတငးသားတေက ဦးသာလ၏ လီးတနကီးကို ညစညစဆဲသည။ သူတို့သခင ဘုရငမကို ပငးအ ထနတိုကခိုကနေသော ရနသူကို ပနလနရနတုံ့သကဲ့သို့ အငနင့အားနင့ ဆဲဆဲညစက၏။ ညစအားဒဏကောင့ ဦးသာလ ဒစထိပ ကီးတစခုလုံး ထူပူကငထုံလာ၏။ အထူးသဖင့ ဒစအညာရငးရိ အကောမငကီးမာ ပတလုမတတ တငးတောင့ လာသည။ ကဉ သော…….ယားသော….ဆိမ့သော…. အီသော ဝေဒနာအပူလိုငးတေ က လခောငးတံကီးတလောက လည့ပတမေနောကနေ၏။
အခကပေါငးတစရာအရောကတင တငအိနုတဖားက “အီးကနဲ” အသံနကကီး မညဟီးလက ကော့ထိုးတကသား၏။ ဦးသာလ လညး အလားတူ ဝေဒနာမိုးကီးခံစားကာ သုတရေပူတေကို ပိုငတူ ပနးထုတလိုကကသတညး။ တငအိက ဘကညကို အသေအခာ မာလိုက၏။ “….တော….ဦးသာလကို ……လေးလေးစားစား… ဆကဆံနော…” “…..အေးပါ..ဟ…” ကီးသူကို ရိုသေ သောကောင့လားမသိ ငေ ၂ သိနးခဲကို ဦးသာလထံမ ရောရော ရူရူရလာခဲ့သည။ ဘကညမကနာပုံးလက…… … အလားတူ ဦး သာလ မကနာမာလညး………… ……………………..။
Zawgyi
x{101B}ာသူေလး (စ/ဆုံး)
လနဲ့ေသာ ၂ x{1014}x{103D}စနx{1037} ဦးသာလမိန္းမ မအုံးရင္ သားအိမငာေရာဂါ x{1014}x{103D}င့္ ကယနဲ့သည္။ မအုံးရင္ မကယနငပင္ ဦး သာလတိုx{1037}x{1014}x{103D}င့္ တဆကည္း ရိေနေသာ ေမကကိုဝယူ၍ ၂ ခန္း ၃ ခန္း ေမစိုကိမစုံးေဆာက္ေပးကာ မရင္ေမ ကို ေနထိုင္ေစသည္။ ၿခံက ေပတစာပတည္ ကယန္းသဖင့္ ထိုၿခံထဲတင္ သနပါးပငား စိုကိဳးထား၏။ မရင္ေမက စိုကိဳးေရးဝါသနာပါသည္။ ဆယန္း ေအာင္ၿပီးလည္းဖစ္၏။ ေမထုန္x{1014}x{103D}ိုx{1037}စားx{1014}x{103D}ားမ သုံးေကာငည္းရိသည္။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ သူတိုx{1037} တူ ဝရီးမာ ဤx{101B}ာတင္ စီးပားေရး ေခာငညူမားဖစ္ၾက၏။ အေမာမင္ ရိသူမား ဖစ္ၾက၍ အဝီစိတင္းတူးကာ စိုကိဳးေရးကို တိုးခဲx{1037}ကာလုပိုင္ၾကသည္။ အx{1014}x{103D}စ္ ၂ ေကာ္ၾကာၿပီဖစ္၍ မရင္ေမသည္ ဤx{101B}ာသူလုံးလုံးဖစ္ေနပါၿပီ…. x{101B}ာ၏သာေရး နာေရးလx{103C}မx{103C} ေရးကိစx{1039}x{1005}ရပားတင္ ေရx{1037}တန္းမပါဝင္၍ တကက္x{1039}x{101E}ကx{1039}x{101E}က လုပ္ေဆာငည္။ မရင္ေမက ဦးေဆာင္၍ အမိဳးသမီးဝတသင္းဖဲx{1037} ကာ အဖိတ္ ဥပုသက္ေနx{1037}တိုင္း x{101B}ာလညမၼာx{101B}ုံတင္ ဝတက္ၾက၏။ စုစုေပါင္း အမိဳးသမီးx{1039}x{101C}ကီးငယ္ ၅ ေကာနx{1037}ိ၏။
“….အမ….ပန္ေရာက္ၿပီလား…” “…..ေအး…..ေရာက္ေနတာၾကာပလား…” “….ဟုတဲ့….” ဘၾကည ေရေx{1014}x{103D}းၾကမ္းေသာက္ ရင္း ခရမ္းခဦးမားအပည့ေမာကည့ား ေသာ ထန္းေခါက္ေတာင္းတစုံးကို ေခါင္းေပၚx{101B}က္၍ ဝငာေသာ မရင္ေမကို x{1014}x{103D}x{103C}တ္ ဆကိုကာ မရင္ေမကလည္း အလိုကင့္ ပန္x{1014}x{103D}x{103C}တကိုက္၏။ မရင္ေမက ေလကားတကုံေပၚတင္ ခရမ္းခဦး ေတာင္းကို ခမည့နင့္ ဒူးx{1014}x{103D}င့ါးကိုx{1039}x{100B}တ္၍ လက္x{1014}x{103D}စကင့င့ၿပီး ေအာကိုx{1037}ခလိုက္ သည္။ ထမီတိုတိုဝတားသဖင့္ တင္းရင္းစိုေပေသာ ေခသလုံးသားမား၏ သနမ္းမx{103C} မိုx{1037}ေမာက္ေသာ ရငားအစုံ ဝိုကားေသာပုံသx{100F}x{1039}x{100D}ာနိသည့္ ကားကား စင့္ စင့္ ငါးငါးဖင့င့ိလန္းလသည့္ ပည့္ၿဖိဳးတင္းအိေသာ တငားဆိုငားထားမား
ထိုသိုx{1037} ထိုသိုx{1037}ေသာ အလနခိဳးစားကနသည့္ ဣတx{1039}x{1013}ိယအဂx{1039}x{1004}ါရပားကို အေရာငက္ေသာ မကုံးတိုx{1037}ဖင့္ ဖတနဲၾကည့ိုက္ မိ၏။ မရင္ေမက ဆံထုံးကို ဖညရင္း ေခါင္းခုပုဆိုးဖင့္ ယပတလိုလုပာ အေမာေဖေနသည္။ ပည့္ၿဖိဳးတုတိုင္ေသာ ေပါငံx{1039}x{101C}ကီးေတက ထမီကို ထင္းေဖါက္၍ အလပေနသည့္x{1014}x{103D}ယ္ ေပၚေပၚလငငိလသည္။ ဘၾကညိန္းမ တငိလည္း လ ပါသည္။ အဖုအထစမိုx{1037}အေမာက္ အဂx{1039}x{1004}ါရပားx{1014}x{103D}င့ည့ုံၿပီး စဲမကရာေကာင္းလပါသည္။ တငိ က မရင္ေမေလာက္ ေတာ့ ေဒါငေကာင္း…. သည္ေတာ့ ေx{101B}x{103E}ဘိုမင္းx{1039}x{101C}ကိဳကုံးx{1039}x{101C}ကီးေပါကစတိုင္ေတာ့ မဟုတ္။ အဲ တငိက မရင္ေမထကာတာက အx{101B}ယုဏ္…ငယုဏ္… တငိ အသက အခုမ ၃ ထဲ ဝင္x{101B}ုံရိေသး၏။ ခကည ကားဆိုေသာသတx{1039}x{1011}ဝါသည္ ကိုယ့ိန္းမ မည ေခာေမာလပၿပီး စဲမကရာ အဂx{1039}x{1004}ါရပ္ေတx{1014}x{103D}င့္ ပည့ုံပါေစ ေနx{1037}ရိသေx{101B}x{1037} ညရိသေx{101B}x{1037} x{1014}x{103D}စ္ေပါင္းမားစာ ေပါင္းသင္းဆကံလာ သည့ခါ x{101B}ိုးအီသားတတါသည္။
အတင္းသိ အစင္းသိ ၾကာၾကာေပါင္းလာေသာအခါ တစိနခစင္x{1014}x{103D}စကဲမက္ စရာဟုထငဲ့ေသာ အရာေတက အပစ္ အသင္ေဆာငာၿပီး အငငင္ ညီးတီးတီးဖစာတတ္၏။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ အာx{101B}ုံကိုအေပာင္းအလဲဖစ္ေစရန္ ယခုလို ေတာင့္ ေတာင့္ ေဖာင့္ေဖာင့္ လုံးx{1039}x{101C}ကီးေပါက မိန္းမမားကို ကိေလသာ ရမၼကx{103E}မ္းေသာ အၾကည့ိုx{1037}ဖင့္ ငမ္းငမ္းတက္ ၾကည့ိခင္းဖစ္ ပါသည္။ ေစာေစာက အဘဦးသာလေပာခဲ့ေသာ ကာမေရာဂါဝမ္းတင္းနာက ဘၾကညို စဲကပိုက္ေတာ့၏။ လီးရိပီးေငx{1037}မ သမ္းေသာ အဖုတ္x{1039}x{101C}ကီးကို စိတင့္ မန္းဆကာ ရာဂစိတယယို ကယေလာကယ္ေအာင္ ဖနx{1037}ကိုကည္ ။လပ ပက္ အကဲခတ္x{101B}ုံဖင့္ ဦးသာလက ဘၾကည္၏မေနာx{1014}x{103D}င့္ သေဘာကို ရိပိလိုကည္။ ဘၾကညိုလူစားသည္ ကိေလသာအာx{101B}ုံx{1014}x{103D}င့္ ဖမ္းစားခင္းခံရလင္ ပတန္းကငို ေမ့တတ္ၿပီး အသိတရားဖင့္ ပနညိန္းခဳပ္ x{1014}x{103D}ိုငမ္းမရိခင္းဟု ဦးသာလစိတဲက မတားလိုက္၏။
မရင္ေမက အေမာေဖၿပီး ထမင္းဟင္းခကဳတန္ မီးဖိုခန္းေပၚ တကား၏။လx{103C}ပီ လx{103C}ပဲ့ နိမ့ီမင့ီ အဆီခဲေတစုခဲထား သည့္ တငုံထားထား x{1039}x{101C}ကီးက သူx{1037}စိတို မဴဆယလိသားသညု ထငတိုကိ၏။ သည္ေတာ့မ သူx{1037}လာရင္းကိစx{1039}x{1005}ကို သတိရေတာ့၏။ ဦးသာလက ၿပဳံးတုံx{1037}တုံx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာထားx{1014}x{103D}င့္…………….. “…………ေအး…….. ငါ့တူမ အပိဳx{1039}x{101C}ကီးကလည္း ကာမေရာဂါ ကို ထx{1039}x{101E}ကတိုးပားေစတဲ့ ဗိုင္းရပိုးx{1039}x{101C}ကီးေနာ္…. အဟဲ…. ဟဲ….ဟဲ…” ဦးသာလ စကားေၾကာင့္ ဘၾကညက္x{1014}x{103D}ာမာ အနည္းငယ္ ရကိပမ္းသားၿပီး တဟီးဟီးx{1014}x{103D}င့္ ရယလိုကည္။ “…..အဘ….ကဳပ္….ဟို…ဟို…” ဘၾကညကားမဆုံးေသးခငာပင္ ဦး သာလ လကာပလိုကင္း ……….. “…ေနေန….ေမာငၾကည္… အဘ…သိတယ္…” “….မင္းေင…..လိုခငိုx{1037}မဟုတား…” “…..ဟုတဲ့……..အဘ…” ဘၾကညိတဲ အံ့ၾသသားတာအမန္။သူx{1037}အx{1039}x{101C}ကံကို ဦးသာလဘယိုသိေနသလဲ.. ဘၾကည္၏ စိတေခအေနကို ဦးသာလက ရိပိလိုကဖင့္… ……. “…..မအံ့ၾသနဲx{1037}ေမာင္…..မင္းေရာကာတဲ့အခိနို ငါက အဂx{1039}x{1004}ဝိဇx{1039}x{1008}ာနည္း နဲx{1037}တက္ၾကည့္ လိုx{1037}သိၿပီးသား…. .မင္းမာေငလိုေနတယ္…ဒီတစ္ေခါက္ အေရာင္းအဝယိစx{1039}x{1005}မာ မင္း အရx{103C}ံးx{1039}x{101C}ကီးရx{103C}ံးခဲ့တယ္…… တခား ေနရာမာ ရစရာမမင္ေတာ့ င့ါဆီေရာကာတယ္… ကဲ… ဟုတယ္… မဟုတား….”
ဘၾကညစ္ေယာက္ ဟုတဲ့ ဟုပင္ မေပာx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘဲ ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္း x{1039}x{101C}ကီးဖင့္ ဦးသာလကိုပဴးပဴးx{1039}x{101C}ကီးၾကည့က္ ေၾကာငမ္းအမ္းx{1039}x{101C}ကီးဖစားသည္။ ၿပီးေတာ့မ ေခါင္းကို ခပကက္ၿငိမ့ာ “…..ဟုတ္….ဟုတဲ့…အဘ….” ဘၾကည္ ဦး သာလကို ယခငထကို၍ အထင္x{1039}x{101C}ကီးေလးစားသား၏။ ဓာတ္ေတ ပရမတ္ေတကိုလည္း လူၿပိန္းလူနေတ နားလည္ေအာင္ ရင္း ပတတ္…. ေလာကီဂမၻီရ ပညာရပ္ေတကလည္းတတ္…..အလန္ အံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့ ဦးသာလ ပါတကား……… ဦးသာလကို အထင္x{1039}x{101C}ကီးေလးစားစိတင့္ ၾကည့္ေနစဥာပင္ ဦးသာလ တစ္ေယာက္ သူx{1037}တစပိုကုေလးထဲသိုx{1037} ဝင္ေရာက္ေပာကယ္ သားပါ ေတာ့သည္။ မရင္ေမတေယာက္ ထကားလာေလမလားဟု မီးဖိုခန္းဘကီ အၾကည့္ေရာကားသည္။ “….ေရာ့… ေမာငင္ လိုခငာ ၂ သိန္းခဲမဟုတား…” မီးဖိုခန္းဘကီေငးေနစဥ္ ေနာက္ေၾကာဘကီက ေပၚလာေသာ ဦးသာလ စကား သံx{1014}x{103D}င့တူ x{1014}x{103D}စိန္းခဲေထာငနထုပ သူx{1037}ေပါင္ေပၚ ဖုတနဲကလာ၏။
“……ေအာ…ေငပမာဏပါသိေနတဲ့ ဦးသာလပါလား…” ဘၾကည္ ကပစ္ေပၚက ဆင္းလိုက္ၿပီး ဦးသာလေခရင္းတင္ ေဆာင့္ေၾကာင့ိုငာ ဦးသုံးx{1039}x{101C}ကိမန္ေတာ့လိုက္ေတာ့၏။ “…ေအး…ေအး….ဒီတေခါကဆင္ေပပါေစကာ…” ဘၾကည္ ေင ထုပိုေကာကိုငိုက္ၿပီး ဦးသာလကို x{1014}x{103D}x{103C}တကာ ထကာခဲ့သည္။ အကယ္၍သာ ဘၾကညစ္ေယာက္ ဤကိစx{1039}x{1005}ရပ္ေတ ကို အဂx{1039}x{1004}ဝိဇx{1039}x{1008}ာ ေဗဒငည္းဖင့္ သိရသညဟုတဲ သူx{1037}မိန္းမ တငိကိုယိုင္ ဖင့္ေပာထား၍ သိေနသည္ ဆိုလင္… အဖိတ္ေနx{1037}ည ဝတကဥ တငိတစ္ေယာကတဖဲx{1037}ထဲ မပါဘဲ ဦးသာလထံ ေရာက္ေနခဲ့သညိုလင္……………… ထိုေနx{1037}ည ေသးသား ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}x{1014}x{103D}ီးေx{1014}x{103D}ာဖလယဲx{1039}x{101C}ကီး အဆင္ေပေခာေမx{1037}စာ ၿပီးဆုံးသားၿပီးေနာက္ ဦးသာလရငငဲမာ ဦးသာလ၏အေပx{1037}အဖကို ခံယူထား စဥ္ ေငေၾကးကိစx{1039}x{1005}ေပာခဲ့သညိုလင္……… …….. ထိုေနx{1037}ည ပနါနီးတင္ ဦးသာလက…… “………၂ သိန္းခဲဟုတား…. ေအး..ေအး…. သနကါ ညီးေယာကာ္းကို ငါ့ဆီ လx{103E}တိုက္….” ဟု မာၾကားလိုကညိုလင္…… ဘၾကညစ္ေယာက္ ဦး သာလထံမ အလယကူ ေင ၂ သိန္းခဲေခးယူရရိခဲ့သည့တက္ အခုလို ေပာ္x{101B}x{103E}င္x{1014}x{103D}ိုငည္ေလာ………. ဦးသာလကိုလည္း အထင္x{1039}x{101C}ကီး ေလးစားx{1014}x{103D}ိုငါအုံးမည္ေလာ…. သိုx{1037}ေသာ္ x{1014}x{103D}စ္ေယာကုံးၿပဳံးေနၾက၏။ သိုx{1037}ေသာ္………. အဓိပx{1039}x{1018}ါယင္းကာ မတူပါ ေလ…….။
အဖိတ္ေနx{1037}ည…… ……။ ထိုအဖိတ္ေနx{1037}ညကို ဦးသာလမေမ့ပါ……ဒီေနx{1037}ည တငိလာမည္…. ရင္ေမက အကိဳးအေၾကာင္း အစုံအလငို ဦးသာလအား ေပာပထားၿပီးဖစ္၏။မရင္ေမx{1014}x{103D}င့္ တငိတိုx{1037} ညx{103B}ိx{1014}x{103D}x{103C}ိင္းၾကေသာစကားထဲတင္ ေင ၂ သိန္းခဲရမည္… ဦး သာလ၏ေသးသား ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ကို လိုက္ေလာဖည့ည္းေပးရမည္။အမားသူငါမရိပိေစရန္ ေယာကာ္းကို ေငယူလx{103E}တမည္။ မညူမ မရိပိx{1014}x{103D}ိုငည့္ အဖိတ္ေနx{1037}ညကို ေx{101B}းရမည္။ အတိုးေင ၅ ကပိုလင္ ကပ္x{1014}x{103D}x{103C}န္း ခံစားခင့္ေပးမည္။ သိုx{1037}ေသာ္ ေယာကာ္းကို ေငပိုx{1037}ခိုင္းစဥ္ ၅ ကပ္x{1014}x{103D}x{103C}န္းx{1014}x{103D}င့္ေပးအပိုင္းရမည္။ ကပ္x{1014}x{103D}x{103C}န္းခံစားခင့ို ဝပကည့မ ကိုယိုငားယူရမည္။ မရင္ေမ ဘက တငေသာ အခကလကားကို တငိကိုယိုင ေကနပ္ၿပီးဖစ္၍ ထိုအဖိတ္ေနx{1037}ညက တငိတစ္ေယာက္ ဝတကမၼာx{101B}ုံတင္ ေရာကိေၾကာင္း လကတိုး၍ အသာလစကဲ့သည္။။ ဝတက္ေခါင္းေဆာင မရင္ေမမိုx{1037} ပဲၿပီးမီးေသအၿငိမစ္၏။ ဝတကိန္ တစာရီ အသစင္ၾကားပိုx{1037}ခသည ၂ နာရီခဲ…. ဤအခိနတင္း ()မိနစ္ေစာ၍ ပန္ ေရာက္ေစရမညု မရင္ေမက အေသအခာ မာ လိုက္ၿပီးဖစ္၏။တပါတစ္….. ေယာဂီထမီ အကx{103E}ေလးx{1014}x{103D}င့္ တငိတ ေယာက္ တေသးတေမး လလိုx{1037}ေနပါသည္။
အခုတပါတ္ ကုနx{103C}ံးလာသည့တက္ ေယာက္ားက စိတစညု ဆိုကာ အရကည့န္းေသာက္ေန၏။ မရင္ေမဆီကရ ေအာင္ ေပာၾကည့ါမညု ေခၽးသိပင္း အရကို ေလာ့ေသာကိုင္းထားရ၏။ ဒါေတာင္ ဝတကာခါနီး ရမx{1039}x{101C}ကီးတစုံး ဝယ္ေပးခဲ့ရေသးသည္။ တငိကလည္း သူx{1037}အx{1039}x{101C}ကံx{1014}x{103D}င့ူမိုx{1037} ေကနပာပင္ အေx{1039}x{101E}ကးဝယ္ေပးခဲ့ပါသည္။ မရင္ေမ အစီအစဥ္ အတိုင္း တိုက္ေနာက္ေဖးေပါက ဝငမညစည္။ “….ေဒါက္…ေဒါက္….ေဒါက္..ေဒါက္….” မရင္ေမသငထားသည့္ အတိုင္း တံခါးေခါကခက္ေပးလိုကည္။ မၾကာခငံခါးပင့ာ၏။ တံခါးဝတင္ ဦးသာလက ေဘာင္းဘီပပ…စပယကီx{1039}x{1004} လကတ္x{1014}x{103D}င့္ မားမားx{1039}x{101C}ကီးရပ္ေနေလသည္။ ဦးသာလ၏ ေတာင့င္းx{1039}x{101C}ကံ့ခိုင္ေသာ ကိုယ္ေနဟနားကို ၾကည့္၍ တငိ ရင္ ေတလx{103C}ိကိုလx{103C}ပတား၏။
လူx{1039}x{101C}ကီးက အသက္ ၅ ေကာ္ ၆ အတင္းဆိုေသာည္း ကန္းမာ သနမ္းလသည္။ ရငုပားကား လက္ေမာင္း x{1039}x{101E}ကကား x{1039}x{101C}ကီးေတက ထစုတုတ္ ခိုငသည္။ ထိုx{1037}အတူ ေပါငံ ေခသလုံးx{1039}x{101E}ကကားx{1039}x{101C}ကီးေတက တင္းရင္းဖုထစ္ သနာလသည္။ ဦးသာ လက တငိ ဝငာေအာင္ ေဘးသိုx{1037}ဖယ္ေပးလိုက္ၿပီး….. “….ဝင္…ဝင္…..တူမx{1039}x{101C}ကီး….အထဲကို…” တငိက ကိုယိုx{101B}ိုx{1037}၍ အတင္းသိုx{1037}ဝငိုက္၏။ ဦးသာလက တံခါးမင္းတုန္း ခကို ထိုးပိတိုကည္။ အခုသူတိုx{1037}ေရာက္ေနေသာ အခန္းမာ ထမင္းစား ခန္း ဖစ္၏။ ၂ ခန္း ပတညယန္းၿပီး မတပပ္ ခကဳတေသာ မီးဖို စားစရာ မားကို သိုေလာငားသည့္ ေၾကာငိမ္ ၃ လုံးရိ၏။ ထမင္းစားစရာေနရာမာ ၂ ေပခဲေကာ္ေကာနx{1037}္ မင့္ၿပီး သစာရာထိုးသား မားခင္းထားသည္။ ထိုအေပၚတင္ စားပဲခုံ ဝိုင္းတစုံးခထားၿပီး ဝီစကီအx{1039}x{101C}ကီးတစုံး …ၾကက္ေၾကာ္…. ဝကူေခာင္းေၾကာ္… ငက္ေပာီးဖီးၾကမ္းတစီး … ဝီစကီ ပုလင္း ကအပည့ဟုတ္ေတာ့…. ထိုအထဲတင္ ကာမစမ္းအားကို တိုးပားေစေသာ ဖံသိုစိမား၏။
“….ကဲ…အေပၚတက္ေလ…တူမx{1039}x{101C}ကီးရဲx{1037}….ေအးေအးေဆးေဆးေပါ့ေနာ္..သား…. ဟိုမာ စားစရာေတရိတယ္ ….. စားx{1014}x{103D}င့္…” တငိ က မတပ္x{1039}x{101C}ကီးရပ္ေန၍ ဦးသာလက ေပာလိုကည္။ လာကထဲက ကိုယ့ုံးဖတက္x{1014}x{103D}င့ိုယိုx{1037} အရက္ေတ သိကx{1039}x{1001}ာေတ ကင့တ္ေတ အကုနဝါ ခထားခဲ့ၿပီးဖစည္။ ကိုယ့္ေမဓာရိလင္…. သူx{1037}ေမဓာလည္းရိရမညင္………………. ၿပီးေတာ့ ကိုယ ခငဲ့ေငက နည္းနည္းေနာေနာ မဟုတ္…. ဖာထကံလင္ေတာင္ ရမညဟုတ္…… ၿပီးေတာ့ ကိုယအပိဳမမဟုတဲ…. ကေလးx{1014}x{103D}စ္ေယာကေမ …အအို….ၿပီးေတာ့ ေစာကုတလဲ ဖတတ္ေကေအာင္ လီးအလိုးခံထားရတဲ့ ေစာကုတ္… ဒီေတာ့ ဘာဆန္းတာမတိုx{1037}…ၿပီးေတာ့ တငိက ေခာသည္… လသည္….ေတာသူဆိုေပမင့္ ေရးအတိတုသိုလ္ေကာင္းပုံရ၏။…. ဒီ ေတာ့ ခပဲရဲ ခပ္ေဟာ့ေဟာ့ပင္ ဆကံလိုကည္။ အေပးေကာင္း အပဳအစုေကာင္းခဲ့ရင္ ၂ သိန္းခဲေင အလကားေတာင္ ရခင ေနအုံးမည္……။
“…..အဟစ္…အစ္…ခစ္…အဟင့္…ဟင့္….ယား…ယား…တယိုx{1037}…” အေနရအထိုငခက္ေလာက္ေအာငားသည့တက္ တင္ အိတစိုယုံး ေကာ့တကားရာသည္။ သည္ေတာ့ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံx{1039}x{101C}ကီးက ပိုမို၍စူတင္းထကာသည္။ ဦးသာလက x{1014}x{103D}ိုx{1037}တစုံးကို တx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတ္ စုပ္ေပးလကပင္ တငိ ေဘာင္းဘီကို ဆဲခၽတည္။ ေပါငံx{1039}x{101C}ကီးေတက…ထား… တငုံx{1039}x{101C}ကီးေတက ဖံx{1037}ထား စင့္ ကားလန္းေနသည့္ အတက္ ေဘာင္းဘီက ေတာ္ေတာ္x{1014}x{103D}င့္ မကၽတဲဖစ္ေနသည္။ “….ဟန္း…..ခိုးခငာလဲပာလိုx{1037}…လက္ေx{1014}x{103D}းတာ လဲ ခာလိုx{1037}…” ဦးသာလတစ္ေယာက္ အx{101B}ယ္x{1014}x{103D}င့လိုက္ေအာင္ တဏာရမၼက္ေတ မx{103E}နူေနပုံကို အမငပပိလစာ ဆူဆူ ေဆာင့္ေဆာင့္ေလး မညနင္း…. ကူခၽတ္ေပးလိုက္ ၏။တငိ အပဳအမူေလးက ဦးသာလကို ၾကည္x{1014}x{103D}ူးစဲမကားေစ၏။ ေဘာင္းဘီတို ကၽတားေသာအခါ ဖဴဝင္းထားအိေနတဲ့ ေပါငံx{1014}x{103D}စယ္ ၾကားက တင္းအိေနတဲ့ ေစာကုတ္ေဖါင္းေဖါင္းx{1039}x{101C}ကီးကို ဘားကနဲ မငိုက၏။ တငိက ပိုမငေအာင္ ေပါင္x{1014}x{103D}စမ္းကို မသိမသာၿဖဲေပးလိုကည္။ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးက ေပါငဟ တင္ သိသိသာသာ ၿပဲဟသားၿပီး အတင္းသားနီနီx{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေတကိုပါ မငိုက၏။
ေစာကုတ္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားေတက အညိဳေရာငမ္းေနၿပီး ထူထူပပဖစ္ ေန၏။ သူx{1037}အေရာင္x{1014}x{103D}င့ူ ပိုင္းခားထားေသာ ေစာကုတ္ x{1039}x{101C}ကီးမာ အလနx{1037}လန္ၾကည့္ ေကာင္းေန၏။ ဝင္းဝါမိုx{1037}ေမာက္ေနေသာ ဆီးခုံ။ နက္ေပာငဲေမာင္ေနသည့္ ေစာက္ေမx{103E}း အညိဳေရာင္ သမ္းေနသည့္ ေစာကုတ္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသား … ၿပဲဟေနေသာ အတင္းသား နီနီ…ၾကည့င္း ၾကည့င္းက…… ဦးသာလလီးx{1039}x{101C}ကီးမာ ထား သထကား… ေတာငထက္ေတာင္…. မာသထကာ…. ထနထကနာပါ၏။ ေဘာင္းဘီတိုၾကားမ တိုးတိုးထက္ေန ေသာ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို တငိက လကဝါးေလးx{1014}x{103D}င့္ ခပဖပုတင္း………….. “….ဟနx{1037}္….ကဲ…..ကဲ….လန္းတယ္…” x{1014}x{103D}ာေခါင္းလလ ေလးတနx{1037}x{103C}ံx{1037}ရင္း ေပာ၏။ တငိက ဦးသာလx{1014}x{103D}င့္ မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုင္ ေဆာင့္ေၾကာင့ိုငိုက္ၿပီး … ………… “….ကဲ….အေသအခာ….ထိုငမ္းပါ….တကထဲ….” ဦးသာလတစ္ေယာက္ လကိအသကက္ ၅ ပုံ ပုံခနx{1037}ယားသလား ထင ေအာင္ x{1014}x{103D}ုပိဳသား၏။ စိတဲမာလဲ ေပာ္x{101B}x{103E}ငဴးx{1039}x{101E}ကသားသည္။ တငိ မလာခငပင္ ေသာကားx{1014}x{103D}င့္ေသာ အရကရိန လည္း တက္ေနၿပီဖစ္၏။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ ၾကမ္းေပၚ ဖငထိုင္ၿပီး ေခဆင္းလက္ ေပါငို နဲနဲကားထားလိုကည္။
“…….ကဲ…..ေဘာင္းဘီခၽတ္……” တငိက ေဘာင္းဘီတိုကို ကိုယိုငၽတ္ေပး၏။ ေဆာင့္ေၾကာင့ိုင္ အေနအထားမိုx{1037} ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယလည့ေပာင္းလx{103C}ပားလိုကိုင္း ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးက ပုံစံအမိဳးမိဳးဖင့္ ဦးသာလကို မဴဆယကိေနပါသည္။ ဦး သာလက ေဘာင္းဘီအခၽတလယ္ေအာင္ သူx{1037}လက္x{1014}x{103D}စကို ၾကမ္းေပၚေထာက္ၿပီး ကိုယိုx{1039}x{101E}က ေမx{103B}ာက္ေပးလိုကည္။ ဖုထစ္ မိုx{1037}ေမာက္ေသာ ရငုပက္ေမာင္းx{1039}x{101E}ကကားx{1039}x{101C}ကီးေတက တင္းအစ္x{1039}x{101E}ကတကာသည္။ ေဘာင္းဘီကၽတကားသည္x{1014}x{103D}င့္ ဦး သာလလီးတန္x{1039}x{101C}ကီးမာ မတနဲ ေထာငကား၏။ အညိဳေရာငမ္းေနေသာ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ဘားကနဲ မငိုကေသာအခါ တငိ အံ့ၾသမငကား၏။ မအံ့ၾသလိုx{1037}လည္းမဖစ္…. သူx{1037}လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးက မင္းလီးတန္x{1039}x{101C}ကီးေလာက္ နီးနီးရိသည္။ သူx{1037}ေစာကုတို ပင္… လက္x{1014}x{103D}င့္ေယာငမ္း၍ အုပိလိုကည္။ အရညစက ေကာ္ေကာနx{1037}ိေသာ လီးတုတ္x{1039}x{101C}ကီးမာ အေၾကာေတၿပိဳင္းၿပိဳင္း ထလက္ အေရပားေတက ၾကက္ေပါငင္း တုတုတ္ေတ အထပပပားသလို အရစရစေနသည္။
တစက္x{1014}x{103D}င့ကိုယ္ မေတx{1037}ဖူးမမငူးေသးေသာ လီးx{1039}x{101C}ကီးဖစည္။ တငိလည္း ေခသူေတာ့ မဟုတါ။ ဘၾကည္x{1014}x{103D}င့္ မညားခင္ ကပင္ ယခငည္းစား ေဟာင္း x{1014}x{103D}စ္ေယာက္၏ အလိုးကိုခံခဲ့ဖူးသည္။ ထိုလီးမိဳးသည္ ေယာကာ္းလူစဦx{101B}ုံသာ ရိသည္။ ခံလိုx{1037}လည္း ေကာင္းခဲ့ပါသည္။ အခု ဦးသာလလီးx{1039}x{101C}ကီးက သူမတခါမ မမငူးေသးေသာ ေၾကာကမန္းလိလိ လီးx{1039}x{101C}ကီးဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ ဒစ္ ဖူးx{1039}x{101C}ကီးက တင္းေပာင္ေနေသာ ခရမ္းခဦးx{1039}x{101C}ကီးပမာ နီညိဳေရာင္ သမ္းေနသည္။ ဦးသာလက သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကိုၾကည့္၍ ေၾကာငကကစ္ေနေသာ တငိလကို ဆဲယူ၍ သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ကိုင္ေစလိုကည္။ တငိက ေx{1039}x{101D}မတေကာငိုကိုငသ လို မဝံ့မရဲေလး ကိုင္ၾကည့ိုကည္။ သံမဏိေခာင္းကဲ့သိုx{1037} မာတင္းေသာအေတx{1037}ကို ေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းရိန္းရိန္းx{1039}x{101C}ကီး ခံစားလိုက၏။ တင္ အိအေနဖင့္ ယခုေသးသားဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ဖလယဲတင္ လုံးဝအညံ့ခံ၍ မဖစါ။ ဦးသာလေကနပင္ ေကနပေလာက္ သူx{1037}အဖိုx{1037} အခင့ေရးေတ ရလာx{1014}x{103D}ိုင္၏။ ဦးသာလသေဘာကx{1014}x{103D}စ္ၿခိဳက္ေစမည့္ အလုပိဳးကို ၾကားဖူးသေလာက္ လုပ္x{1014}x{103D}ိုငေလာက္ အစမ္းကုနုပ္ေပးမညု ဆုံးဖတားၿပီးဖစ္၏။ သူမေခးရမည့္ ေငေတက နည္းနည္းေနာေနာမဟုတ္။ ကုန အx{1039}x{101C}ကီးအကယ္ ရx{103C}ံးခဲ့သည့ေလာက္ ရင္းရမည့္ေငေတက မရင္းx{1014}x{103D}ိုငင္ သူx{1037}ေယာကာ္းေထာငၿပီး ဘဝပါပကည္။ ဘဝပကည့ေရးx{1014}x{103D}င့္ ယဥိုကင္ သူx{1037}ေစာကုတို ဦးသာလထံ ထိုးအပသည့လုပ ဘာမမပာပေလာကည့္ အလုပဟုတ္။
သည္ၾကားထဲ အပဳအစုေကာင္းလင္ ဦးသာလ၏ ေပးကမ္းရက္ေရာမည့္ အခင့ေရးေတက တသီx{1039}x{101C}ကီး။မရင္ေမက ေပာပ ထား၍ အတင္းေရးကို သိထားx{1014}x{103D}င့္ ၿပီးဖစ္၏။ တကယားဖင့္ မရင္ေမသညင္ တူမ၊ေမးစားသမီးဆိုေသာည္း ဦးသာလ၏လူမ သိသူမသိမယားသာဖစ္ေန၏။သိုx{1037}ေသာ္…. အဖိုးx{1039}x{101C}ကီးက ပီမ… ပိုင သူသေဘာကမ သားေကာငို ကိုင္ေလ့ရိသည္။ ပx{103F}နာx{1039}x{101C}ကီး ငယ္ မေပၚေပါက္ေစ ရန္ လုံၿခဳံစိတရေအာင္ အကကစီစဥ္ၿပီးမ သူx{1037}ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ကို အေကာငထည္ ေဖၚခင္း ဖစည္။ ပထမဆုံး တိုကကဖစ္ တငိက ဦးသာလ၏ ေပါင္ၾကားအတင္းသိုx{1037} ဒူးတုတိုငလိုက္ၿပီး ေလးဖက္ေထာကုန္းကာ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ခပ္ တင္းတင္းဆုတ္ ကိုငက္ ပါးစပင့္ ငုံခဲစုပူလိုကည္။ လီးx{1039}x{101C}ကီးက တုတန္းသဖင့္ အကုနုံး သိမ္းx{1039}x{101C}ကဳံးမငုံx{1014}x{103D}ိုငဲ တဝက္ တပကာ ငုံခဲထားx{1014}x{103D}ိုငည္။ ပူေx{1014}x{103D}းစိုစတ္ေသာ အာေငx{1037}x{1014}x{103D}င့္ ၾကမ္းရေသာလာအေတx{1037}က အေရးပါေသာ ကာမအေၾကာအစုံကို စုပ္ ယူမိ လိုက္ေသာအခါ ဦးသာလတစ္ေယာက္ ေကာ့တကားၿပီး အီးကနဲ ေကာင္းေကာင္း ညီးလိုကည္။ ဦးသာလတစ္ေယာက္ တငိအေပၚအမတ္ေတ ေပးလိုကည္။ တငိအပဳအမူက သူသေဘာကx{1014}x{103D}စ္ၿခိဳက္ေသာ အပဳအမူေတ ဖစ္ေန၏။ ကေလးx{1014}x{103D}စ္ ေယာကက္ၿပီးသား ေစာကုတိုx{1037} သူx{1037}လီးဒဏို ေကာင္းေကာင္းx{1039}x{101C}ကီး ခံx{1014}x{103D}ိုငညုလည္း ယုံၾကညိုကည္။
“….ကဲ….ကဲ….တူမx{1039}x{101C}ကီး ခဏရပိုကုံး…. ေလးေလး…. မင္းကို သေဘာကသားၿပီး… ေအး.. ေအး….ေဆး..ေဆးေပါ့ေနာ္….” ဦးသာလစကားေၾကာင့္ တငိတစ္ေယာက္ ဦးသာလလီးx{1039}x{101C}ကီးကို လာဖင့ိုကတ္ ၍ လက္ေပးေနရာမ ေခတx{1039}x{1011}ရပိုက္ၿပီး ဒူးတု တက္ ကx{1014}x{103D}ဲx{1037}ကလ ထိုင္ေနသည္။ ဦးသာလက တငိကိုယာယအလမားကို တဝx{1039}x{101C}ကီးၾကည့x{103C}ခံစားရင္း ဝီစကီတစက္ ငဲx{1037} ေသာကိုကည္။ ဖနက္ ပနခ တငိက အဆငင့င္ ဝကူေခာင္းx{1014}x{103D}စ္ေခာင္းပါးစပဲ ခံx{1037}ေပးလိုက္၏။ ဦးသာလ တစ္ ေယာက္ အေကနပ္x{1039}x{101C}ကီး ေကနပ္ေနစဥ္ ငက္ေပာသီးတစုံးကို အခံx{1014}x{103D}ာ၍ ပါးစပားထိုးေပး လိုကည္။ ဦးသာလက တဝက္ ေကာ္ေကာို ကိုကူစားလိုကည္။ ဤမဆိုလင္ တငိသေဘာထားကို အေတာတနိပိသားၿပီ။ တငိx{1014}x{103D}င့္ လကဲလိုx{1037} ေကာင္းေကာင္းx{1039}x{101C}ကီး ရx{1014}x{103D}ိုင္ေၾကာင္း သေဘာေပါကိုကည္။“…ကဲ…တူမx{1039}x{101C}ကီး…ဦးေလးရဲx{1037} ပစx{1039}x{1005}ည္းx{1039}x{101C}ကီးကို ေကနပဲx{1037}လား…” “… အဟင္း..ဟင္း…ၾကကီးေတာငတယ္…” “…ကဲ..ထ….အေပၚက ခထိုင္ၿပီး…ကိုယ့ာသာကို အဆုံးထိဝင္ေအာငင္းၾကည့္ … ဦးက မဆငခင္ လုပိရင္ နာသားမာစိုးလိုx{1037}….” တငိ စိတဲ ဦးသာလကို ေလးစားသားသည္။ အမနားဖင့္ တငိသည္ ယခုအခိနင္ သူx{1037}လကုပဲကေရသာဖစ္၏။ x{1039}x{101C}ကိဳကလို လုပင့ိ၏။ သိုx{1037}ေသာ္ ဦးသာလက မလုပါ…….. သူx{1037}ေကာင္းကိုယ္ ေကာင္း ကာမကိစx{1039}x{1005}တင္ အေပးအယူမတစာ ပဳမူလိုကါ၏။ တငိက မတပပိုက္ၿပီး ဦးသာလပုခုံးကိုကိုငာ တဖည္းဖည္း ထိုငိုကည္။ လီးx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ေစာကုတဝ ေတ့ေထာကိေသာအခါ ဦးသာလက တငိ ဖငုံထားထားx{1039}x{101C}ကီးကို သူx{1037}လက္x{1014}x{103D}စကင့္ ပင့ေပးထားလိုက္၏။ တငိက ခထိုငကပင္ ဦးသာလလီးတံ တုတုတ္x{1039}x{101C}ကီးကို သူx{1037}လက္x{1014}x{103D}င့္ အကအန ဆုတိုင္ သူx{1037}အဖုတx{1014}x{103D}င့္ အေသအခာ ခိနိုကည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ တဖည္းဖည္း ဖိသင္းလိုက္၏။
“…..ဖိ…ဖိ…ဖစ္…x{1039}x{101D}ပတ္….ဗစ္….ဖတ္….ဖိဖိ……ဖစ္….x{1039}x{101D}ပတ္…” လီးတံx{1039}x{101C}ကီးက တဖည္းဖည္းခင္း ေစာက္ေခါင္းလမ္းေၾကာင္း အတင္းသိုx{1037} နစစ္ ဝငာသည္။ ကေလးေမးဖူးေသာ မိန္းမမိုx{1037} ထိန္းခဳပိနရမည့ထာကို မန္းဆ တတူပီပီ ထိန္းလိုကင္း လိုက္ ဖိလိုက္x{1014}x{103D}င့္ ကၽမ္းကငာ ပဳလုပ္ေနသည္။ သူx{1037}သေဘာx{1014}x{103D}င့ူ စိတိုင္းကပဳလုပ္ေနသညိုx{1037} ပင္းပင္းထနန္ မနာကငဲ တင္းပည့ပည့္ ကာမအရသာထူးx{1039}x{101C}ကီးကို လီးx{1039}x{101C}ကီးကတဆင့္ ခံစားေနရသည္။ ပါးစပေလးဟလိုက္……… .မက္x{1014}x{103D}ာေလးရx{103C}ံx{1037}မဲ့ လိုက္x{1014}x{103D}င့မိဳးမိဳး အဖုံဖုံဖစ္ေနရာေသာ တငိကိုၾကည့္၍ ဦးသာလသေဘာကေနပါေတာ့သည္။ ငါးမိနစနx{1037}္ၾကာေသာအခါ လီး x{1039}x{101C}ကီးက အဆုံးထိ နစငန္ လက္x{1014}x{103D}စုံးေလာကာ လိုေတာ့သည္။ နာကငာစိုး၍ ထိန္းသင္းေနသည့္ၾကားက ခံခငိတ္x{1014}x{103D}င့္ အား မလို အားမရ စိတ္ေရာေထးသားကာ တငိ ကဆတနဲ ထိုငလိုကည္။
“…..ဖရစ္…ဗစ္….ဖစ္….ဒုတ္…..x{1039}x{101D}ပတ္….” “….အေမ့…အင့္….အ….အီး…အား…အ….”လီးထိပ္x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ သားအိမမာ တင္းကနဲ ဒုတနဲ ပစ္ေဆာင့ားရာ နာေကာင္းအီဆိမ့္ေသာ ကာမအရသာx{1039}x{101C}ကီးကို ၿပိဳငူခံစားလိုကသည္။ ေခတx{1039}x{1011}မ ၿငိမ္ေနၿပီးေနာက္ တငိက ဦးသာလပုခုံးကို အားယူဖိထားရင္း ကိုယိုေမx{103B}ာက္x{1039}x{101E}က လိုကနည္။ ဖိသင္းစဥx{1014}x{103D}င့တူဘဲ အx{1039}x{101E}ကတင္ အနည္းငယ္ မနန္၏။ တဖန္ ေစာေစာကလို တဖည္းဖည္းပနိသင္းသည္။ ေစာကည္ၾကည္ေတက စိုx{101B}x{103E}ဲအိုငန္း ေနၿပီမိုx{1037} ပို၍ ပို၍ အဆင္ေပေခာေမx{1037}လာေတာ့သည္။ ဤနည္းအားဖင့္ အခက္ ၂ ေကာနx{1037}္ ပဳလုပ္ၿပီးေသာအခါ တငိ ရမၼကိတ္ေတက အပင္းအထနx{1039}x{101E}ကလာပါေတာ့သည္။ ေမx{103B}ာက္x{1039}x{101E}က ပနိခေဆာင့က္ေတက စိပိပာသည္။ မနနာ သည္။ထနနာ သည္။ သနနာသည္။ “…..x{1039}x{101D}ပတ္….ဖတ္….ဖတ္….ဘပ္…. …..x{1039}x{101D}ပတ္….ဖတ္… .ဖတ္… .ဘပ္…….x{1039}x{101D}ပတ္….ဖတ္… .ဖတ္….ဘ ပ္…” “….အေမ့…အား…အင့္….အင့္….အေမ့…..အီး… အင့္…ကၽတ္…ကၽတ္… အင့္… အ…အီး…ရီး… ကၽတ္…,ကၽတ္…အေမ့… အား…” တငိတစ္ေယာက္ ကာမေဇာေတအထတထိပ္ ေရာက္ေအာင္ တက္x{1039}x{101E}က ပင္းထနာသည္။ အထကိုx{1037} x{1039}x{101E}ကၿပီး ေဆာင့ိုင္းေဆာင့ိုင္း x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံအိအိx{1039}x{101C}ကီးေတက ထက္ေအာက္ လx{103C}ပားေနေတာ့သည္။ ဦးသာလကမူ အေထအထူးအားအငစိုက ဘဲ တငိ ပဳမူသမကိုသာ ဇိမစာ ခံယူေနပါသည္။ သူx{1037}ကိုယို အနည္းငယတိုက္ၿပီး ရမ္းခါေနေသာ တငိx{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံး ကို သူx{1037}လကစုံဖင့္ တင္းတင္းဆုတ္ေခပတ ေပးလိုကည္။ လိဳx{1037}ဝကန္းကယ္ေသာ ကာမဓာတတx{1039}x{1011}ိက x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးကို ဆုတ္ေခ ပတေပးလိုကည္x{1014}x{103D}င့္ တၿပိဳငက္……………..
“…..ဟီး…အီး…အေမ့….အမယ္ေလး…” ေခာကားဖယာ အသံနက္x{1039}x{101C}ကီးကို မညမ္းရင္း တငိတကိုယုံးလပစ္ လိုက္ သလို တနx{1037}ိမ္ေကာ့တကားသည္။ တဆကည္းပင္ ကာမပန္းတိုငိုx{1037} ေရာကိေၾကာင္း သေကx{1039}x{1004}တအဖစ္ ေစာက္ေရပူေတကို ဗင္းကနဲ ဗင္းကနဲ ပန္းထုတ္ လိုက္ေတာ့သည္။ တငိတကိုယုံး ေပာ့ေခx{1039}x{100B}x{103E}တ္ၾကသားၿပီး ဦးသာလ ဘယကုခုံး ေပၚ မက္x{1014}x{103D}ာေမာကသားေတာ့သည္။ ဦးသာလက တငိခါးသယ္ေလးကို လမ္းဖကိုကင္း ေကနပားရစာ ေမးေနလိုကည္။ တငိ အေမာအပန္းေပသညထိ ေခတx{1039}x{1011}ေစာင့ိုင္းေနၿပီး ဦးသာလ လကစုံက ေခာမတည့င္းေသာ တငားဆိုင္ ထားထားအိအိx{1039}x{101C}ကီးကို စုံခီဆနီပတက္ ရိပါေတာ့သည္။ အေမာေပ၍ထငည္ တငိက ဦးသာလ ပုခုံးေပၚတင္ေမာကပ္ ထားေသာ မက္x{1014}x{103D}ာကို ခာလိုက္ၿပီး ကိုယိုမတိုက္၏။ သူမမက္x{1014}x{103D}ာေလးက x{1014}x{103D}မ္းနယ္ေနဟနိေသာည္း ေကနပ္ေသာ ပီတိရိပ္ ေတက ထငပ္ေနသည္။ ကိုယလx{103C}ပင္ ေစာကုတတင္း နင့နဲ လx{103C}ိကနဲ ထူပူသား၏။ “……အမေလး ေတာ့…..ဘုရား…..ဘုရား….” တငိစိတဲ တကယင္ အမေလး တမိလိုကည္။ မတလိုx{1037}ဖစ္x{101B}ိုးလား….. ကိုယ္ေတာ္ ဘုရား၏လီးတံx{1039}x{101C}ကီးက သံမဏိတိုင္x{1039}x{101C}ကီးစိုကားသလို ခိုငိုငတတ္ x{1039}x{101C}ကီး ရိေနေသး၏။,တငိသေဘာထားကို ဦးသာလက ရိပိလိုက္၍….. “…..ဘာလဲ….အိေလးက…သေဘာကေနတာလား…” “….ဟင့္….အင္း….ေဝးေသး…” ဦးသာလx{1014}x{103D}x{103C}တားက အလိုလိုအေခၚအေဝၚေတ ေပာင္းလဲသား၏။ တငိကို အိေလးတဲ့……… …………… “….ဒါဆို…ေတာ္ၿပီေပါ့…” “…..ဟင့င္း…” “….ဒါဆို….သေဘာကတယ္ေပါ့….” “….ဟင့္….အင္း…” ဦးသာလက တငိအမူအယာေၾကာင့္ အူယားၿပီး စိတရညစာ တငိခါးေလးကို x{1039}x{101C}ကဳံး၍ ဆဲဖကစိုကည္။
“….အေမ့…..ရီး….ကၽတ္…ကၽတ္….” တင္းကပ္ေတာငတာ မဳပင္ေနေသာ လီးတနုတုတ္x{1039}x{101C}ကီးက ဦးသာလခါးကို ဆဲ ဖကိုကည့တက္ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးကို ကနx{1037}နx{1037}တ္ ဆဲx{1014}x{103D}ဲx{1037}လိုကလို ဖစာ ပူကနဲ ဖင္းကနဲ ဖစားေသာေၾကာင့္ တငိ x{1014}x{103D}x{103C}တ လx{103E}တနဲ ေအာိုကိသည္။ “…..အဟင့္…ဟင့္…ဟင့္….ေဟာဒီအကိုx{1039}x{101C}ကီးကို……သိပ္ၾကမ္းတာပဲ…..ကဲ…. ၾကမ္း အုံး………..ၾကမ္းအုံး….” တငိက ငိုသံx{1014}x{103D}ဲx{1037}x{1014}x{103D}ဲx{1037}ေလးဖင့္ ဦးသာလပုခုံးကို ခပဖေလးထုပစိုကည္။ အခစာတ္၏ ရစတ္ ေx{1014}x{103D}ာငဲx{1037}မူေၾကာင့္ တငိx{1014}x{103D}x{103C}တလည္း အလိုလို အေခၚအေဝၚေပာင္းသား၏။ ကိုယ့ေဖအx{101B}ယ္ေလာက္ အသက္x{1039}x{101C}ကီးသူကို အကို x{1039}x{101C}ကီးတဲ့…..ေအာ္…ကာမ…. ကာမ….လူကို x{101B}ူးသပ္ေစပါလား……. “…….အိေလး….ကိုx{1039}x{101C}ကီးပုခုံးကို ၿမဲၿမဲဖကားေနာ္…” “…..အင္း ပါ….” အင္းပါဟုသာေပာလိုကသည္။ ဦးသာလဘာလုပညသိ၍ ရငဖိုဖိုx{1014}x{103D}င့္ ေမာင့္ ေနရ၏။ အေတာူးဆန္းလသည့္ လူဆန္းx{1039}x{101C}ကီး ဦးသာလပင္….. ဦးသာလက ေခဆင္းထိုင္ေနရာမ ဒူးx{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို ေကးၿပီး သူx{1037}ဖကဲယူ လိုကည္။ တငိက လည္း အေနအထားကနရန္ သူx{1037}ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယို ပဳပင္ေပး၏။ ဦးသာလ ဘယက ၾကမ္းကိုအားx{1014}x{103D}င့္ ဖိေထာကင္း ညာလက တငိခါးသယ္ေလးကို ခပင္းတင္းဖကာ…
“…..အေသအခာ…ဖကားေနာ္…” “….ဟုတဲ့ရင့္….ကမလင္…” တငိx{1014}x{103D}x{103C}တ ထကားေသာ စကားလုံးမာ မားမားစား စားမဟုတ္…. ေရတက္ၾကည့င္ ၆ လုံးမသာဖစ္၏။ သိုx{1037}ေသာ္ ထို စိတx{1039}x{1011}ဇသဒx{1039}x{1015} ေခၚ ကာမရာဂ အားေကာင္းလစာေသာ ထိုအသံ ၆ လုံးက ဦးသာလကို အပိုငီတုတားလိုကါၿပီ ဦးသာလေကာx{101B}ိုးတေလာက္ စိမ့ားသညထိ ထိုအေပာ ထိုအသံ ထိုဟနန္ ေလးက တငိမ တငိဟု စဲစဲလန္းလန္းဖစားေစပါသည္။ x{1014}x{103D}ုပိဳသနမ္းေသာ အငားသစ္ေတ ဝင္ေရာကာ၏။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ x{101B}x{103E}ငန္းတက္x{1039}x{101E}ကစာ အားမာနင္းလက္ “…ဟိတ္…” ဟူေသာ အသံx{1014}x{103D}င့တူ ဖပနဲ မတပရပိုကည္။ အားမာနါေသာ ထိုရင္ေခါင္းသံx{1039}x{101C}ကီးက တငိကိုပါ လနx{1037}နx{1037}ားေစ ပါသည္။ၿပီးမ ၿပဳံးမိ၏။ တငိတစ္ေယာက္ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီး ပါၿပဳံးၿဖီးလာသည့လား တသိမ့ိမ့္ တၿငိမ့္ၿငိမ့္ေဝဒနာလx{103C}ိင္းေတ x{101B}ိုကတားသည္။ ဦးသာလက မတပပ္ၿပီးသည္x{1014}x{103D}င့္ တင္ အိ ဒူးေကာက္ေကးအတင္းသိုx{1037} လက္x{1014}x{103D}စကိဳသင္းကာ ဖငုံx{1039}x{101C}ကီးေအာက ပင့ထားလိုကည္။
အလားတူ တငိလက္x{1014}x{103D}စကလည္း ဦးသာလ၏,လညင္x{1039}x{101C}ကီးကို ခိတကားလိုက္၏။ သူx{1037}ေယာကာ္း ဘၾကညညင္ ဦး သာလလို လုပ္x{1014}x{103D}ိုငညဟုတ္။ ဤအခက ဦးသာလ၏အားအငလသတx{1039}x{1011}ိမာ အx{101B}ယ္x{1014}x{103D}င့မေအာင္ x{1039}x{101C}ကီးမားသနမ္းေၾကာင္း ပသေန၏။ တခီတေမာင္း ေကာင္းေကာင္းx{1039}x{101C}ကီး ၿပီးဆုံးသားေသာည္း ေသးသား ဆူၿဖိဳး ကာမဓာတားေတ အဆကပတ္ တိုး ပားလကိေနေသာ တငိမာ ကိေလသာ ရာဂစိတ္ေတ တဖန္x{1014}x{103D}ိုးx{1039}x{101E}ကလာပန္၏။ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးတစုလုံး စူေဖါင္းx{1039}x{101E}ကတကာ ၿပီး x{101B}စိထိုးကာ တလx{103C}ပx{103C}ပ္ တx{101B}x{101B}x{1014}x{103D}င့စာ၏။ ခံခငိတ္ေတက ဒီေရအလား တိုးပားလာပနည္။ သူ၏ သနမ္းမx{103C}ကို ပသ ခင္၍ ေစာကုတတင္း x{1039}x{101E}ကကားေတဖင့္ ဦးသာလလီးတန္x{1039}x{101C}ကီးကို ညx{103B}စ္၍ ညx{103B}စ္၍ပလိုကည္။ ထိုအေတx{1037}က ဦးသာလလီး ထိပ္ x{1039}x{101C}ကီးတခုလုံး ကငုံအီဆိမ့ကားေစသည္။ ဤကဲ့သိုx{1037} ေလးငါးေခာကါမ အားထဲ့၍ညx{103B}စ္ေပးရာ လီးေခာင္းတံx{1039}x{101C}ကီးတခု လုံး ယားx{1039}x{101E}ကလာသည္။ လေလရေတ ထကုနီးနီးထိ ေကာင္းလာသည္။
သညတိုင္းၿငိမံေနလင္ ေသခာေပါက္ သုတ္ေတထကုန္ေတာ့မည္။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ ဦးသာလက တနနစိုးသည့ေနဖင့္ သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကို အားထဲ့၍ တင္းခံလိုကည္။ ညx{103B}စားx{1014}x{103D}င့္ ကနားအရိန္x{1039}x{101C}ကီးမားစာ တိုကိုငားသဖင့္ x{1014}x{103D}စ္ေယာကုံး တုနါ သားၾကသည္။ ဦးသာလက တငိကို ေပx{1037}မလကပင္ ၾကမ္းပင္ေပၚက ဆင္းလိုက္၏။ ထိုx{1037}ေနာက္ တိုကတင္းခန္းထဲသိုx{1037} ဝင္ သည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ သူx{1037}အိပန္းတင္းသိုx{1037} ဝငည္။ ထမင္းစားခန္းထဲမ အိပန္းဆီထိလာရာ ခရီးတေလာကင္ တငိ တစ္ေယာက္ ရင္ေတတသိမ့ိမ့ုံကာ တၿငိမ့္ၿငိမ့္x{1014}x{103D}င့္ လိုကါလာရင္း လီးအရသာ ကို ခံစားလာ၏။ တခါတခါ ဖငုံx{1039}x{101C}ကီးကို ကဳံx{1037}၍ကဳံx{1037}၍ ပတ္ ပတ္ေဆာင့ိုကည္။ တသက္x{1014}x{103D}င့ကိုယ္ ဤမထူးဆန္း အံ့ၾသဖယ္ေကာင္းလေသာ ဖစပိဳးကို အိပကဲမာပင္ မx{1039}x{101C}ကဳံဖူးခဲ့ ပါ။
ထိုခရီးစဥတင္း တငိတခီတေမာင္း ေကာင္းေကာင္းx{1039}x{101C}ကီးၿပီးခဲ့ပန္၏။ တငိ x{1014}x{103D}စီတိုငိုငာမဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015} ၿပီးဆုံးခဲ့သည့္ တိုင္ေအာင္ လူထူးလူဆန္း လူx{1037}အံ့မခန္းx{1039}x{101C}ကီး ဖစ္ေသာ ဦးသာလမာ တခီမ မၿပီးေသးပါ။ အိပန္းထဲေရာက္ေသာအခါ အလန္ သားနားလပေသာ ေမx{1037}ယာx{1039}x{101C}ကီး အထကိုx{1037} တငိခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယို ညငာစာ ပကကလိုကည္။ လက္x{1014}x{103D}စကို ေဘးတဖက္ ဆီသိုx{1037}ပစလက္ မကုံးစုံမိတင္း တငိ တစ္ေယာက္ မိန္းေနရာသည္။ သူx{1037}ေခေထာက္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကမူ ဦးသာလခါးကို ခိတ္ ထားလကိသည္။ အေတာတန္ အေမာေပသားေသာအခါ တငိေခေထာက္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္း ကိုဆဲမလိုက္ၿပီး ေပါင္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို ရငတီ ဖိတန္းထားလိုကည္။ ေသခာေအာင္ ထပိၾကည့ိုက္ေသး၏။ ထိုx{1037}ေနာက္ သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ဒစရင္းေလာက္ ေရာက္ သညထိ ဆဲx{1014}x{103D}x{103C}တည္။ ၿပီးေတာ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပနင္းသည္။
“…..ဖစ္….ဖစ္….ဗစ္….ဗစ္….ဖစ္….ဘတ္…..ဖတ္….” အဆုံးထိဝငန္ လက္x{1014}x{103D}စုံးအလို ေစာေစာက အတိုင္းပန္x{1014}x{103D}x{103C}တည္။ ေစာက္ေရေတကလည္း အိုင္x{101B}x{103E}ဲဗကေနသလို ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးကလည္း လီးတံx{1039}x{101C}ကီး ၏ဒဏို ေကာင္းေကာင္းx{1039}x{101C}ကီး ခံx{1014}x{103D}ိုင္ေနၿပီမိုx{1037} စီးစီးပိုငိုငင္းတင္းကပပ္x{1039}x{101C}ကီး အသင္းအx{1014}x{103D}x{103C}တုပိုx{1037}ရေန၏။ ဦးသာလက တငိရဲx{1037} ေပါငံေဖးေဖးတုတုတ္x{1039}x{101C}ကီးအေပၚ အေသအခာဖိေထာက္၍ ခပင္းပင္း ခပကက္ ေဆာင့္ေဆာင့ိုးပါေတာ့သည္။ “……ဖစ္…ဖတ္…ဖပ္….အေမ့….အင့္…. …..ဖစ္… .ဖတ္….ဖပ္….အား….အီး….အင့္….” “….x{1039}x{101D}ပတ္…ဒုတ္…ဒုတ္…ဗစ္….ဖတ္…x{1039}x{101D}ပတ္….ဖစ္…ဖတ္….” “….ရီး….ကၽတ္….ကၽတ္….အ…အီး…အင့္….အေမ့….ကၽတ္…ကၽတ္…အမယ္ေလး… အီး….အား….. အင့္….” တငိတေယာက္ ညီးညဴလူးလနx{1037}င္း ဖင္x{1039}x{101C}ကီးကို ေကာ့ေကာခံသည္။ ဦးသာလ၏ ေဆာင့က္ေတက ဂကငငို အရိနပတ္ ဒလစပနန္ လာ၏။ တငိ ေစာကုတတင္းသားေတက ဦးသာလ၏ လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးကို ညx{103B}စx{103B}စဲသည္။ သူတိုx{1037}သခင္ ဘုရငကို ပင္းအ ထနိုကိုက္ေနေသာ ရနူကို ပနနနုံx{1037}သကဲ့သိုx{1037} အင္x{1014}x{103D}င့ားx{1014}x{103D}င့္ ဆဲဆဲညx{103B}စ္ၾက၏။ ညx{103B}စားဒဏ္ေၾကာင့္ ဦးသာလ ဒစိပ္ x{1039}x{101C}ကီးတစုလုံး ထူပူကငုံလာ၏။ အထူးသဖင့္ ဒစညx{103B}ာရင္းရိ အေၾကာမx{103B}င္x{1039}x{101C}ကီးမာ ပတုမတတ္ တင္းေတာင့္ လာသည္။ ကဥ္ ေသာ…….ယားေသာ….ဆိမ့္ေသာ…. အီေသာ ေဝဒနာအပူလx{103C}ိင္းေတ က လေခာင္းတံx{1039}x{101C}ကီးတေလာက္ လည့တ္ေမx{103E}ေx{1014}x{103D}ာက္ေန၏။
အခက္ေပါင္းတစာအေရာကင္ တငိx{1014}x{103D}x{103C}တားက “အီးကနဲ” အသံနက္x{1039}x{101C}ကီး မညီးလက္ ေကာ့ထိုးတကား၏။ ဦးသာလ လည္း အလားတူ ေဝဒနာမိဳးx{1039}x{101C}ကီးခံစားကာ သုတ္ေရပူေတကို ၿပိဳငူ ပန္းထုတိုက္ၾကသတည္း။ တငိက ဘၾကညို အေသအခာ မာလိုက္၏။ “….ေတာ္….ဦးသာလကို ……ေလးေလးစားစား… ဆကံေနာ္…” “…..ေအးပါ..ဟ…” x{1039}x{101C}ကီးသူကို x{101B}ိုေသ ေသာေၾကာင့ားမသိ ေင ၂ သိန္းခဲကို ဦးသာလထံမ ေရာေရာ ရx{103D}ရx{103D}ရလာခဲ့သည္။ ဘၾကညက္x{1014}x{103D}ာၿပဳံးလက္…… … အလားတူ ဦး သာလ မက္x{1014}x{103D}ာမာလည္း………… ……………………..။
