ပန်ချင်တယ် ခရေဖူးဆိုလို့

ပနခငတယ ခရေဖူးဆိုလို့ (စ/ဆုံး)

“ဟယ.. မောင.. မောင ပနလာပီ.. နနးကို ညာတယ ကည့စမး.. လကုနပီးလောကမ ပနရောကမယ ဆို..” “ဟားဟား.. စပရိုက စလေ.. နနးလေး အရမး ပောသားတာ မငခငလို့.. အာ မ.. မ.. မ..”   “လမးလိုကရတာ မောငရယ..”  “လမးလိုကရတာ နနး ရယ..” “အမ..”  “အဲ..”  “ဟားဟား..”   “ခိခိခိ..”  လကထပပီးစ ဇနီးမောငနံလေး။ ခငပနးဖစသူ ကိုမိုးခေါ မိုးမငးက NGO တစ ခုမ အရာထမး တစဦး။ ပညတငး ပညပ ခရီးယာယီ အငမတန မားလသူ။ နနး ဆိုသည့ ဇနီးလေး နနးငေရောငက တောငပေါမေ မ ကောငးဆရာမလေး။ JICA project တစခုတင ကိုမိုးနင့ နနး ဖူးစာဆုံသည။

နိုငငံတကာလည့ကာ အလုပလုပနေသော ရနကုနသားကီး ကိုမိုး၏ မနိုးသေးသော နလုံးသားက အေးခမးသိမမေ့သည့ ရမးတိုငး ရငးသူ ကောငးဆရာမလေး နနးငေရောငနင့ ဆုံမ ပနအိပခိန မရိနိုငတော့။ အလုပမားသည့ ကားမပင တောငပေါမေပန့   ခောငးပေါကမတတ ခေရာထပပီး တောငပေါပနးကလေး နနးကို အရခူးခဲ့သည။ ခစသူ သကတမး တစနစကောကောတင နစ ဘကမိဘမား သဘောတူညီမု ရယူကာ ထိမးမားလကထပခဲ့ကသည။ ကာမပိုင အကငလငမယားမို့ အတူ နီးရပီ ဆို သောငားလညး တောငပေါမာမေး၊ တောငပေါမာကီးပီး တောငပေါမေကို ခစသော နနး တစယောက သောငနောက ဆံထုံးမပါ နိုငခဲ့။

မို့ကီးပကီးမားတင ငေလမးခငး၍ ပညာရာနိုငသော ကလေးငယတို့ ပညာရေး အဆင့ မင့မားလာပီ ဖစသောလညး ဖံ့ဖိုးမု နညးသေးသည့ ဒေသမားတငတော့ ကလေးငယတေ ပညာရေးအတက မညမ ခကခဲကောငး ကိုယတိုင ကုံခဲ့သူ နနး အသိဆုံး။  အလုပထကပီး အနားနေစေလိုသော ခငပနး မောင့ကို သညတစခုလေးတော့ သနားသဖင့ အခင့ပေးဖို့ နနး တောငးဆိုခဲ့သည။    ကိုမိုး ကိုယတိုငကလညး ပရဟိတ စိတထားရိသူ ဖစသည့အပင အလုပတာဝနအရ ဖံ့ဖိုးမု နညးသေးသော ဒေသလေးမား၏  ပညာရေး ကနးမာရေး အခကခဲမားကို နနးထကပင ပိုသိသူမို့ ဇနီးလေးနနး၏ မနမတသည့ ဆနလေးကို ရပပစဖို့ အတငးအကပ  မတိုကတနးရကခဲ့။

နောကတစခကက ကိုမိုး၏ ခရီးစဉမားတင ပညတငးထက ပညပ ခရီးက ပိုသည။ နနးကို အလုပထကပီး သူ့နောက လိုကနေ ခိုငးလိုကလင နနးလေး တယတာရာသည့ တောငပေါမေနင့ အညတရ ကလေးငယတေကို ခဲလိုကရတာသာ အဖတတငဖို့  မား၏။ အခိနပည့ အနား နေမပေးနိုငသော ဇနီးသညကို သူ ပောသည့ အလုပလေးနင့ မေ့လောစေလိုသညက ကိုမိုး ရငထဲက  စေတနာ။  သညလို နားလညမုလေးနင့ ထူထောငခဲ့သော အိမရာလေးတင လငမယား နစဦးတို့မာ အတူနေရခိနက တစလလင  ၅ရကပင မပည့တတ။ ယခုလညး ဂပနနိုငငံသို့ အလုပကိစ ခရီးထကရပီး ပနလာခငး ဖစသည။ ပနလာမည့ ရကထက ဆယ ရကလောက နောကဆုတ ပောထားပီး ရုတတရက ရောကခလာခငးမို့ နနး အရမး အံ့သသားခငးပင။

အထုတ ပစခပီးသညနင့ နစဦးသား တငးကပစာ ထေးဖကရငး အလမးသယကသည။ ပူးကပနေသော ကိုယနစခုကားတင   အပခညကိုးပင တိုးလို့ ရနိုငအံ့မည မထင။ တရိုကမကမကသော အနမးတို့ကလညး ရေတံခနမ ရေလို အလဉမပတ။ နုတခမး  တေပူ ပါးတေထူလာမပဲ အနမးတို့ ရပဖစတော့၏။  “ပောပါဦး နနးရဲ့.. ဒီတစပတတငး ကဗာ ဘယနပုဒ ရေးဖစလဲ..”    စာပေအနုပညာကို မတနိုးသည့ ကောငးဆရာမလေး နနးငေရောငက အားလပသည့ အခိနလေးမားတင စာ၊ ကဗားလေးမား လညး ရေးလေ့ရိ၏။ အထူးသဖင့ မောငနင့ လကထပပီးမ ပနခဲရသည့ အခိနလေးတေ။ ဆတပံ့လမးမောရသည့ နလုံးသားက  အနုပညာလလလေးမားကို မေးဖားစေသည မဟုတပါလားလေ။

“ရေးဖစတယ မောငရဲ့.. ကလေးတေ စာမေးပဲ ဖေနေတော့ အမားကီးတော့ ဟုတဘူး..”  “မောင့မိနးမလေး အလုပမားနေတယ ပေါ့လေ.. မောင့ကို လမးဖို့တောင အားရဲ့လား..”  “မောင့နော.. အခိနတိုငး သတိရနေတာ.. စိတထဲကနေ စကားတေ လမးပောနေ တာ.. လမးတယ ဆိုတိုငးတော့ ဟိုလိုကီး ဆေး မနေပါဘူး.. မောင့ အကောငး တေးနေရရငကိုက နနးတက ပည့စုံတာ..”  “ဟားး.. ခစတယကာ.. မောင့ဆရာမလေး.. စာရေးဆရာမလေး.. ပ ပ.. ကဗာလေး ဖတမယ..”   ခဏ ဟု ဆိုကာ စာကည့စားပဲ လေးဆီ ပေးပီး ဒိုငယာရီ စာအုပလေး ထုတ၊ မောင့ အတက ရေးထားတဲ့ ကဗာလေးကို ပလိုကသည။

ခစစံအိမ  မေကရားလေး ခပသေးသေး ကညအေးစမးရေသယ။  ထငးခောငးတေစု  မီးဖိုပု  ယခု သောကဖို့တည။  ပကပက ဆူမူး  လကဖကခူး ရယစူး မောင့တကကယ။ အကမးတကိုက  ပုံးကာတိုက  မောဟိုကပေရနရယ။  သနပခါးမိုး   ပနးခက ခိုး  ဆံထိုးလေးလို ပနပါ့မယ။ ပါးပငနစဘက  နံ့သာကက မောင့တကပနးခီခယ။   ယုနငယလေးမား  မေးလို့ထား  နောကနားခံ ထဲဝယ။ ပတငးထကမာ နေခညလာ နစဖာ ငကကေး မေးဦးမယ။ ကီကာသံလေး  တူစုံတေး  ဆိုပေးစမးပါ့ ငကလေးရယ။ အိမအဝငလမး စိမးမခမး လနးဆနးမကခငးစိုကဦးမယ။ မိုးသညးတိမတို့ မိုငးကာညို့ ခိုလို့တိုးမယ ရငခငကယ။

ခမးပေစေခငး ထေးပေ့ရငး မီးလငးဖိုလေး ထနးထားမယ။ ခစစံအိမလေး ကဗာရေး ကမာဆေးလညး တညစေကယ။ နနး  ကဲ့သို့ပင စာပေကဗာ ဝါသနာကီးသူ မောငက ကိုယတိုင အားဖင့ သိပရေးလေ့ မရိသောလညး နနးရေးသမ စာတိုပေစနင့ ကဗာ လေးမားကိုတော့ လိုတာပိုတာ ဖည့စကပီး ပိုလစေအောင အရောင တငပေးတတသေးသည။ နနး ရေးတဲ့ ကဗာပုစိ စာပုစိလေး တေကို တယုတယ ဖတပီး အမတတနိုး တနဖိုးထားတတသူ မောင၊ ခုလညး နနး၏ ခစစံအိမကဗာလေးကို ဖတပီး ကေနပပီတိ ဖစလစာ ပုံးနေ၏။

“ရမးပညမာ သနပခါးပနး ရိလို့လား မိနးမ.. ခယရီပနးမိုး တစခကခိုး လို့ ဖစသင့တာပေါ့..”  “ဟီးး.. ရိဘူးလေ.. သနပခါးပနးနံ့  မောင ကိုကတယ ပောဖူးလို့ ထည့ရေးတာ.. ခယရီက မေးမ မမေးတာ.. နနးကိုယတိုငလညး မပနခငပါဘူး..”  “ဟဟ..  မတထားတယပေါ့လေ..”  “မတမိနေတာပါနော..”  “ဟုတပါပီ သာလိကာရယ.. လာ လာ.. သနပခါးပနးနံ့ ကိုကတာက ရငအေး လို့.. နနးနဲ့ မဆုံခငက ကိုကတာ.. အခု မောင့ နနးငေရောငလေးက သနပခါးပနးထက ရငအေးတယ.. နနးလေးကိုပဲ ရူတော့ မယ.. လာ..” ဟု ဆိုကာ ရငခငထဲ ဆဲသငးရငး အနမးမိုးတေ သနခတော့သည။ သညလိုနင့ပင နမးရငး ပေ့ရငး ကလူကညစယ ရငး ခဲနေရသည့ ရကမားမ အကိုးအကောငးတို့ မေးရငး ပောရငး ညနေခငး တစခု ကုနလနသားပီ။

တောငပေါဒေသ၏ နေဦး ညခမးသည ရနကုနမေလို ပူလောငခငး မရိသောလညး ပောလောကအောငတော့ မခမး။  သို့သောလညး ကငသူ နစဦးကတော့ဖင့ အိပရာထကတင ကားလေသေး မခံနိုငသလို ပေ့ဖကလက အခစသညးနေကသည။  ရညသယသော မောင့ လကခောငးမားက နနး အကီအောကထဲ နိုက၍ ရငမာ မို့မို့တို့ကို ဆော့ကစားနေ၏။ ပါးခငးအပကာ  ကားနိုငရုံမသော အသံဖင့ စကား စလိုကသူက မောင..   “မောငတို့ အနီးဆုံးလူဆိုတာ တကယ..”  “အင.. ဘယလို..”  “ခရီးထက ရတိုငးလေ.. တစယောကတညး အိပရတဲ့ ညတေတိုငး..”  “အငး ဟင..”  “မောင ပနပနတေးမိတာ နနး နဲ့ မောင စ ဆုံဖစတဲ့  အခိနလေးတေ..”  “အင့..” “ခုတော့ ငါ ပိုငဆိုငရပီ ဆိုတဲ့ အတေးပေါ့..” “ကညနူးတာလား မောင..”   “အမးးး.. ကညနူးတယ ဆို တာထက.. ကာ.. လိုက နေတာ ရငထဲ..”

“အင့.. နနးလညး မောင့လိုပဲ.. ဖစနိုငရင အခိနတေ နောကပနပီး ရညးစားစကား ပောတဲ့နေ့ဆီ ပနသားခငတယ..” “ဟမ..”  “ကားလို့ မဝဘူးလေ.. ကိုယ့ဘာသာ ရကနေမိတာရယ.. မောငလညး မရဲတရဲလေး ဖစနေတာရယ..”  “အမးး.. မောငရောပဲ..”  “ခစတယ နနးရယ..” “နနးလညး ခစတယ မောင..”  “မခဲဘူးနော.. မောငတို့ ဘယတော့မ မခဲဘူး..”   “ဟုတ.. လူခငး ခဏ ခဲရ တဲ့ခိနတေလညး နလုံးသားခငး မခဲကေး.. နော မောင့..”“ဒါပေါ့.. မောင့ ရငထဲမာ အမဲ ကားနေတာ နနး အသကရုသံလေးတေ..”  ကညနူး လမးမောခငးတို့ကို ကစကစဆုပကိုငရငး အနမးမိုးတေ စေကပနသည။ ထို့နောကမ ညငသာသော ရမက။

“မိနးမ ဘောလီလေးက တငးနေတာပဲ.. မောင့ အကိုကတေ အကုနလုံးက မိနးမလေးဆီမာ ရိနေတာ.. ခစလနးတယ.. ပတစ..   နနးက မောင့မိနးမလေး ဖစနေတာ ပောသလိုမိုး..” “မောင့..”   “ဗ.. ပတစ..”  “အရမး ပငပနးနေလာ့..”   “အမးး.. ဒီတစခေါက က နညးနညး ပိုပငပနး.. ပတစ..”  “စိတတော့ ကညသာနေတယဟုတ..”  “စိတကတော့ ကညတယ.. မကညရင မိနးမလေးကို  ဆူမာပေါ့..”  “ကညနေလညး ဆူခင ဆူပါနော.. မောင စိတမကညလာရင ဖင့ခဖို့က နနးပဲ ရိတာဟာ..”  “အမးပါ.. ပတစ..”  “အင့.. ခုဏလညး တေ့စ အကောငးလေးတေ ပနပောနေတာ ခစလို့..”   “အမ့.. ပတစ..”  “အရမး ပငပနးလနးရငလညး အာ့ လို ပနတေးမိတတတယ.. စိတက အမောပေရာ ရာတာလေ..”

“အမး.. ပတစ.. ပတစ.. ခရီးက ထပရိဦးမာ မိနးမ.. ပတစ..” “ဘယတတနိုငမလဲ မောငရယ..”  “အမး.. မောင့ပေါတက မိနးမ လေး.. မောကလကလေးနေ.. ပါးခငး ကပထားပေး..”  “ဟုတ..”  “ကိုယလုံးလေး နဲ့ပေးဦး.. ဖကထားရတာ အိစိစိနဲ့.. ပတစ..” “အင့.. အိရ..”  “ရီးး.. မိနးမ.. ပါးလေး နမးဦးမယ.. ပတစ..”  “ပတစ..”  “ဒီဖငကားကနေ ရေ့ဖကက အဖောငးလေးကို နိုကလို့ မိ မလား.. ဒါမိုးလေ..” “အ..”  “မိ မိတယဟ.. ဒီမာ..” “အီးး.. မောင့နော.. သမား ဖစလာလိမ့မယနော.. ဟင့..”   “မိနးမဟာလေး ကို မဆော့ရတာ ကာပီ.. မိနးမလေး..”  “ရန့..”  “မောင့ကို နောကဘကလေး ပေးမလုပခငဘူးလားဟင.. ပတစ..”  နောကဘက တဲ့လား။ နနးတစယောက တေးရပီ။ လိငမုရေးရာကို စတငသိရိပီး တစကိုယရည ဖေဖောကတတခိနကနေ တစဦးတညးသော  ခစသူ မောင့ထံ အပိုစင ပနးကလေး ခူးခင့ ပေးခဲ့သညအထိ၊ ယခုလို ကာမပိုငလငသား ဖစလာသညအထိ အနောကဘကသို့  လိငဆကဆံခငးကို လကသင့မခံခင။ ဓမတာနင့ ဆန့ကငနေသောအမုဟု ခံယူသလို သေးသားအာသီသ လနကဲမုတစရပ အဖစ လညး ခံယူထားမိသည။

ခုတော့ မောငက တောငးဆိုလို့လာပီ။ ကလေးငယတစဦးလို ပူဆာနေသည့ မောင့ မကဝနးလေးက ဆာလောငမတသိပမုဆနစာ  ရီဝေနေရာ၏။ နနးကို ခစသော နနးက ခစရသော မောင့ကို ကည့ရငး ငငးခငသောလညး မငငးရကတော့နိုင။ အတငးအကပ  တကလုပလငတောင ကာမပိုငလငသားမို့ ငငးအား မလယလသည မဟုတပါလား။   ညနေစောငးကမ ကိုယတိုင လောပေးထား သော မောင့ ခေါငးမ ဆံပငမားကို ထိုးဖကစားလိုကသည။ နာတံရညရည၏ ထိပဖားလေးအား နနးနာခေါငးလေးနင့ ကလိက လောက ပတသပလိုကပီးမ…  “အငးးးးးးးးးးးးးးးး.. အနောကဘက.. အိုခေ.. ပေးမယကာ.. လုပ..”  “ဝိုးးး.. ထ..”    ပောသားရာ သော မောင့မကနာလေးက ပီဘိ ကလေးတစဦးလို။ နနးကို တငးတငး ဖကလကကပင အတငး ကုနးရုနး ထပီး..   “အကx{103E}ခတ  မိနးမ..”  “ဟုတ.. ဖညးဖညးနော မောင့..”  “အမးပါ.. ရေ့ဘကကို စိုအောင အရငလုပပေးမယနော မိနးမလေး..”   “ဟုတ..”  “ဖငကို ထောငထား.. အမ့.. ကုနးလိုကမ ဆငပေမယ..”   “ဟုတ.. မောင့.. ဖညးဖညး.. နော..”  အိပရာပေါ မောကခုံမောက လက ကိုယအပေါပိုငးလေးအား ပားပားဝပကာ ခါးလေးကော့ပီး တငစိုငထားထားကို မောင့ အလိုက နေပေးလိုကသည။  လိုခငတာ ရသားသည့ လငတောမောငခမာ ဝတရညစုပမည့ ပိတုနးကောငအလား ခစဇနီး၏ ပစညးလေးကို မကနာအပရာ တော့သည။

“ဒီမာ.. စိစိပူးလေး.. လကညိုးနဲ့ အရင ဆဲပေးမယ..”  “အီးး.. အူယားတယနော.. သမား ဒီမာ ကကသီးထနေပီ..” “အမ့..  ဖေးဖေးပဲ လုပမာ မိနးမကို.. နညးနညးတော့ နာမယနော မိနးမလေး..”  “အင့.. တအား မနာစေနဲ့လို့.. နော..”  “မောင့ကို ကိုကခင ကိုက.. လကသီးလေး ဆုပခငဆုပထား..”  “အိပရာခငးကို ဆုပထားမယ..” “မိနးမ ပေါငကားက ဒီအပတလေးကို.. ပတစ..”   “အိုးးး.. ရီးးး..”  ကိုမိုးတစယောက မိမိ အလိုကို လိုကရာသည့ ခစဇနီးလေး သကတောင့ သကသာ ရိဖို့အရေး ကာမ ခလုတတို့  ပင့အောင အရင ကိုးစားရာပါသည။ အကဲလေး ဆဲဟပီး ပတစ ကနဲ စုပလိုကပီးမ လာဖင့ ဇတ ဇတ ဇတ ဇတ မညအောင  ကစားပေးလိုကသည။  “အီးး.. အင့.. ရီးး.. အ.. မောင့..”  ပတစ ပတစ ပလပ ပလပ  “အီးး.. မောင့.. တောပီ တောပီ.. မလကနဲ့ တော့.. နော..”  “လကခောငးလေးနဲ့ ကလိပေးမယ.. အပတလေးထဲ လကခလယနဲ့..”  “အင့.. ရီးး..”   ပလတ..  “စိစိလေးက  ငေါကတောကလေး..”   “အ.. ရီးး..”  “စိုလာပိ.. နီစိစိလေး..” “အင့.. ရီးးး..” “မောင့ဟာနဲ့ ရေ့ဖကကို နစခကသုံးခက အရငလုပ ပေးရမလား.. ဟမ မိနးမ..”

“ဟုတ..” “အရညနဲ့ ခောသားအောငလေ.. နော..” “ဟုတ..” “အာ့ဆို ထည့ပီနော မိနးမလေး..” “အင့..” “ပေါငလေး နညးနညး..  ကား.. ကားလိုက မိနးမ.. ဒီလို..” “အင့.. အီးး..” “ရီးးးးးးးးးး..” “အ.. ရီးး.. မောင့..” “တစခောငးလုံး ထိုးထားတာခု.. သိလား   မိနးမ..” “စီးးး.. အင့.. သိ.. သိတယ..” “ရီးးးး.. လုပရတာ စီးနေတာပဲ.. ကာ..”  “အင့.. ကပနေတယ.. အီးး..”  “အမးး.. အာ..  ကတသားပီကာ.. ပနထည့မယ..” “အ.. နောက.. နောကဘကဆို.. ထည့လေ နော..”  “အမ့.. အာ့ဆို ထည့မယနော.. နောကကို..  မိနးမလေး သကသာအောင ဒီနေရာက အရညတေယူပီး..”“ရီးးး.. အင့.. စိုရဲနေပီ..”   “မိနးမပေါ မောငဖိလုပရင ခံနိုငမလား..” “ဟုတ.. ခံနိုငပါတယ.. မရရင ပောမယလေ.. နော..”  “လကမထောကနိုငလညး ဖငလေး ထောငထားပေးရင ရတယမိနးမ..”  “အင့..”  ကောလေး ဝပပီး အိပရာပေါ ပားပား မောကပေးထားလိုကသည။ ခါးကဉကဉ တငကားကားကတော့ မောင့ အကိုက မင့မင့စင့စင့လေး ထောငလက။ မောငက အရေ့ဆီမ ခူခထားသည့ အရညမားကို သူ့ ထိပဖူးနင့ သပကာ ယူသည။

အသားစိုင အိအိနစခုကို အသာအယာ ဖဲဟလိုကတော့ အလယတင ကပညပနေသည့ ခရေပင့ ခေါ အနောကပေါကလေး။   “မိနးမလေး.. လော့ထားနော.. မောင လကခောငး အရင ထည့မယနော.. တနး လုပလိုကရင အရမး နာသားမာစိုးလို့.. နော  မိနးမ..”  “အီးး.. ဟုတ.. ဟူးး..”  “နာရငပော မောင့ကို.. နော.. ရလား.. ရလား.. ဖိထိုးတာ ရလား..”  “အ.. အင့.. ရ.. ရတယ..  အီးး..” “လော့ မိနးမလေး.. စိတလော့ထား.. ရငဘတတေရော.. အသကကို ပုံမနလေးရူ..”   “ဟုတ.. အင့.. ဟူးး..”   “ရပီ မောင့ လကခောငး ဝငပီ..” “အင့.. အီးး..”  “ကပနေတာပဲ.. ပနဆဲထုတလို့တောင မလယဘူး..” “အီးး.. ဖညးဖညးနော မောင့..”  “အ မ့.. အသာလေး နိုကထားပေးမယ..”“အငး.. ရံပူးလာ့.. အီးး..”   “ရံပူး မောငလုပမယ့ အပေါကလေးလေ.. မိနးမလေး ပေးလို့ လုပ ရတာ.. ရံမလား..”  “အင့..”  “နာရငပောနော မိနးမလေး..” “ဟုတ.. အီး.. တစဆို့ဆို့ရီး.. ဟင့..”   လကတစဘကက နောကပေါက လေးထဲ ထိုးစိုကထားရငး ကနတစဘကက ကကသီးဖုမား ပည့နက နေသည့ ကောပငလေးကို ဖဖ ပတပေးသည။ ဘောလီ အောကမ တစရစထကနေသည့ အသားစိုင အိအိလေးမား။ ရမးတိုငးရငးသူလေး နနးက အသားအရည လလနးသူ။

ကိုမိုးကလညး မိနးကလေး ဆိုလင ညိုညကညကထက ဖူဥဖေးဖေးလေးတေက ပို လတယ ထငသူ။ မိမိ ခစရသည့  မိနးကလေး၊ အပိုငရသည့ ဇနီးလေးက မိမိ အကိုကနင့ ထပတူ ကလနးတာကတော့ဖင့ တနခိုးရင ဖနဆငးသော ဖူးစာ ဟုပင ဆို နိုငသည့ မဟုတပါလား။ ကိုမိုးအဖို့တော့ မိမိသည လောကတင ကံအကောငးဆုံး ယောကားပါပေ။  “ဘောလီက တအားကပ လာပီ မောင့.. ခတခငလာပီ..”  “မခတနဲ့ဦး.. ခုတိုငးလေး တအားလလို့.. ခစတယ မိနးမလေးကို အာမ..”  “အင့.. ဟင့..”     နနး  ကိုယပေါ ဖဖ မောကလိုကပီး ကုတလေးကို လာနင့ လက၊ လညတိုငလေးကို တဖညးဖညး ပတရငး နားထငစပတေကို  စုပနမးပေးသည။ နောကပေါကလေးထဲ နစထားသည့ လကခောငးကို ဆဲ မထုတဘဲ အသာအယာ လည့ ပေး၏။ အနမးမားတင  မိနးမောသားသည့ ခစဇနီးလေး၏ နောကပေါကမ ကကသားအားလေး လော့လုလု ဖစလာပီ..။ သညတော့မ..   “ကဲ စိတလော့ ထားမယနော မိနးမ.. မောင့ဟာ ထည့မလို့ လက ပနထုတမယ.. နော..”

“အီ.. ဟုတ..”  “ဖငကိုငိမ.. ငိမထားပေး.. တငး မထားနဲ့နော မိနးမလေး..”  “အငးပါ..”   လကခောငးလေး ပနဆဲထုတလိုက တော့ ခရေပင့လေးက ခပအာအာလေး ဖစကနခဲ့သည။ နနးလညး လကလေးနစဘက နောကပစပီး တငစိုင ၂ ခမးကို ဆဲဟ  ပေးထားလိုက၏။ ခစရတဲ့ မောင လိုခငနေတဲ့ အာသီသ ပည့ပည့ဝဝ ခံစားပါစေလေ။  “မိနးမလေး ကိုယတိုင ဖဲပေးထားတယ လား.. ခစတယကာ.. ကလေးရာ..”  “အင့.. ဖညးဖညးနော မောင..”  “အမး.. စိတကိုလော့နော မောင ထိုးထည့တော့မယ..”  “အင့.. ဟူးး..”   “ရလား.. ဖိပီ အသာလေး..”  “အ.. အီးး..”  “မောင့ထိပဖူး ဝငရင ဆငပေပီ.. နော မိနးမ..”   “အင့.. အိရ..”    “အ.. နနး ရာ.. ဖငပေါကလေးက.. ရီးး.. ကပနေတာပဲ..”  ထိပဖူး တစခုလုံး ဝငသားပီ ထငသည။ နနး ကိုယထဲ တစဆို့ဆို့နင့  အောင့သလိုလို ယားသလိုလိုကီး။ ယောငယမးပီး ခါလေး တန့လိုကမိ၏။ ပီးမ မောင နာသားမလား တေးမိသည။ တကယတမး တော့ မောင့ ပစညး ဆိုတာကလညး အရိုး မပါသည့ ကကသားခောငးကီး မဟုတလား..။ မခိမဆန့ အပေါကလေးထဲ ထိုးထည့ နေခိန နနးဘကက သင့တင့အောင လကခံ မပေးတတပါက နာကင သားတာမိုး ဖစကောငး ဖစနိုငသညလေ။

“နာ.. သားလာ့.. အီးး.. မောင့.. နနး ရုနးလိုကမိလား.. နာသားလားဟင..”  ဟု တုနတုနရီရီလေး မေးလိုက၏။ လင့အလိုကို အံ ကိတ ဖည့ရငးကပင လငဖစသူ နာကငသားမလား စိုးရိမရာသည့ ဇနီး အလိမာလေး။ လညတိုငလေးကို ကငနာစာ နမးပီးမ..  “မနာပူး နနး.. ရတယ..” “ဟူးး.. အငးး..”  “နောကထပ နညးနညးထပသငးမယ.. နော..”  “အငးး.. ဟုတ.. ဟူး..”  “ရီးးးး..”   “အိ..  အင့ အင့..” “ခဏလေး.. ခဏလေး နနး.. နညးနညး အောင့ခံပေးနော.. အဆုံးဝငတော့မယ..” “ရီးးး အင့ .. ကစ.. ကစ ကစ..”   “မောင ထိုးထည့လိုကမယနော အဆုံးထိ.. နော မိနးမ..”   “ဟု.. ဟုတ..” “အ.. အူး.. ရီးးးး အိုးးးးး..”   “ကစ ကစ.. အီးး..”   “အီးး..  မိနးမလေး.. မောင့အတံ အဆုံးထိ.. ဝင.. ဝငသားပီ..” “အီးး.. မောင့.. ဆို့ဆို့ရီး.. ရီးးးးးးးးးး..”  “အမး.. မောင မလုပဘူး နော.. မိနးမလေး..” “အငးး.. အင့ပါ..”  “ဖကထားမို့.. မိနးမလေးကို ဖကထားမယ.. နော..”  “ရီးးးး.. အငး.. နောကထဲက..  အတောင့.. အတောင့လိုကကီး မောင့..”“အမးး.. အရသာရိလိုကတာ မိနးမရယ.. မိနးမအိုးကီးထဲ မောင့ဟာ မုပထားတာ..”  “ရိးးးး.. အာ့.. ကစ ကစ..”  “မိနးမ.. ပုံစံ ပငရအောင.. ထိုငရအောင.. မောင့ပေါ ထိုငပေး.. နော..” “အီးး.. ဒါကီး ကတသားရင  ပနထည့တစခါ နာမာ..”

“မကတဘူး မိနးမ.. မောင စိတမထိနးနိုငရင ဆောင့မိမာစိုးလို့.. မိနးမလေး နာသားမာစိုးလို့.. မောင့ပေါ ထိုငသလို ဖစအောင..  နော..” “အီးး.. ကောက.. ရီးးးး.. ကောကတယလို့..”  “ကောကနဲ့.. ဘားမဖစပူး.. မောင ပေ့ထူမယ.. လော့ထားပေး.. အသာ လေး..”  “ဟုတ.. အင့..”  စိတရောလူရော လော့ခပီး အဝတပော့ရုပလေးလို နေပေးလိုကသည။ ခစရတဲ့ မောင ဆန ရိသေလာ က သာယာပါစေလေ။ အနေအထားအရ နနးက မောင့ရငခငကို နောကမီပီး မောင့ပေါထိုငနေသလိုမိုး ဖစသားပီ။ နောကပေါက ထဲမ မခိမဆန့ကီး ဆို့နေဆဲမို့ နေရခကလေသာလညး နနး တစကိုယလုံးကို ပတသပပေးနေသည့ မောင့လကမားက ကငလည လနးသည။

နနး၏ ကာမ ခလုတမားထဲမ တစခုဖစသော ကုတသားလေးမားကို ဖဖ ကိုကလိုက၊ လညတိုငလေးကို စုပနမး လိုကဖင့  ပဉလကဆနသော မောင့ ယုယမုမားအောကတင နနး တစယောက နာကငမုကိုပင မေ့လုလု ဖစအောင မိနးမော သားရပန၏။   “မောင တကလာနေတာ အလိုလို.. သိလား မိနးမ..”  “ရိးးးး အိုးးးး..” “မိနးမ ရေ့ဘကက ဟာလေး.. မောင ပတပေးမယ..”  “အမ လေ့.. ရီးးးး..”  “မိနးမ စိစိလေး ပောကနေတယ.. ရာမတေ့ဘူး.. ဒီနားတဝိုကပဲ..” “အ.. ရီးး.. မောင့.. ပတ ပေး.. ရီးး..”  “အမ့..  မိနးမ.. ရေ့ကဟာလေး အရသာရရဲ့လား..”  “ရီးးးး..”  နနး နောကပေါကထဲ မိမိအတံကီး ထိုးစိုကထားရငး ကိုယလုံး အိအိလေးကို  ပေ့ထားလက လကက ရေ့ဘကလေးကို ဖဲဟကာ ဆပေးသည။ နနး၏ မာဆတဆတ အစိလေးက ကိုမိုး လကညိုးနင့  လကခလယ အကားတင ခဲတံကိုငသလို လိမ့ကစား ခံနေရ၏။

“ကောငးလား မိနးမလေး.. မောငလကခောငးနဲ့ ဆော့ပေးနေတာ.. ကိုကလာ့..”  “အ.. ကိုကတယ.. ရီးးး..”  “စိ စိနဲ့ အသံလေး တေ မညလို့.. မိနးမလေး ဖငကပါ မောင့ဟာကီးကို ညစနေတာကာ..”  “ရီးးး..”  “အိနေတာပဲကာ.. မောင့နနးလေး ဖိထိုငပေးထား တာ..”  “အာ့.. အငးး.. မနာ ဘူးလား ဟင.. နနး တန့လိုကမိပန..” “နိုးး.. မနာဘူး.. ပိုကောငး.. မောင့ဟာ တစခောငးလုံး ထိုးထည့  ထားရတာ.. တအား ကောငးလနးတယ..”   “ရီးးး.. အင့..”  “အမးးး.. မိနးမလေးရဲ့ အလအပကို.. အီးး.. မောငတိုကရိုကယူတာ  ရီးးး..”  “ကိုကလာ့ မိနးမကို.. ဟင..” “ကိုကတယ ကလေးရယ.. မောင့ကို မေ့ပေးပါလား မိနးမ.. ခါးလေးလုပပီးလေ.. နော..”  “ရီးး.. ဟုတ..” “ရေ့ နညးနညး ကိုငး.. မောငဘောလီခိတ ဖုတမလို့..”   “အင့.. အီးး.. ရိးးးး..”  “ကောပငလေးက ဖူနုနေတာ ပဲ..”  “အီးး.. မောင့ အတံကီး.. နစထား.. နစထားတာ အဆုံး ထိ လာ့..” “အမးးလေ.. တစခောငးလုံး..”   “အီးး.. ထုတသငးဆို နာ မာ.. ကောက.. ကောကလို့.. နော မောင့..”  “အမးပါ.. လုပဘူးနော.. ခုတိုငးလောကလေးပဲ..”

ဆိုတော့လညး မောင့ကို သနားပိုမိပနသည။ တကယတော့ နောကဘကကို လိငဆကဆံခငးအား နနး စိတကသာ လကမခံခင ပေမဲ့ ကိုကတဲ့ မိနးမတေတော့ ကိုကကတာ ဖတဖူး နေသား။ နနးကို ညာနေရတဲ့ မောင.. အပည့အဝ သာယာပါရဲ့လား။ သူ လိုခငသော နေရာကို သူ့ပစညး တစဆုံး ထည့ထားရရုံမဖင့ ကေနပပေးရာသည့ မောင။ နနး မနာဖို့နင့ သာယာဖို့ကိုသာ  ဦးစားပေး ကိုးစားနေရာသည။  ခိတပုတသားသော ဘောလီလေးကို ဆဲဖယလိုကပီး ရငအုံမားကို ဖစညစပေးသည။ နို့သီးလုံး  ကစကစလေးကို လိမဆော့လိုက၊ ခပဖဖ ဆဲဆိတပေးလိုကနင့ ဒါတေက နနး အကိုကတေ။ မောင့ လကခောငးအရငးကားမာ  နို့သီးလေးတေ လိမ့ခေခံရတိုငး နနးတစယောက ကောလေး ကော့ကာ အရသာ ခံမိ၏။ သညတော့ တစခါ နောကပေါကထဲ စိုက ထားသည့ အတံကီးကို နဲ့ပေးသလို ဖစသားသည။ ဒါလေးကပဲ မောင့ အတက အရသာထူး ဖစသားစေပုံရသည။

“ရီးးး.. နနးရယ.. ကောငး.. ကောငးလိုကတာ..”  ဟု သဲ့သဲ့လေး ပောရာသည။ နနးလညး အရဲစန့ပီး ဖငလေးကို တစခက ရမး ပေးလိုက၏။  “အာ.. အားး.. နနး.. နနးရယ..”  မောင တစယောက အံကိတ ညညးညူကာ နနး ကုတကလေးကို ဖိခဲထားရာသည။  နနး ရိပမိလိုကပီ။ ဒါက မောင့အတက တကယ့ သာယာမုပင။ နနး ရငအုံကို ဆုပကိုငထားသည့ မောင့ လကတေနေရာ မရေ့ တော့ဘဲ ဆတဆတတုနနေရာသည။ လညတိုငကို ခဲထားသည့ ပါးစပမလညး တဟူးဟူး ညညးနေ၏။ နနး ခါးလေး ဆန့ပီး တစ ခက ထပမေ့ပေးသည။

“အားး.. ရီးးးး.. မိနးမလေး လုပပေးတာ.. မောင့ အတံ တစခောငးလုံး ရမးသားတာပဲ..” “အင့.. ကိုကလာ့..”   “ကိုကတာ.. တ အား ကာ.. မိနးမရယ.. မောင့ကို မီပီး ထိုငလိုကတော့.. နော.. တအားမီလိုက..”  မောင့ အလိုကဖစအောင တစကိုယလုံး လော့ခ ပီး မီထိုငပေးလိုကသည။ နို့အုံနစဘကကို ဖစညစ ခေပေးရငး..  “ရလား.. မိနးမ.. နာလား.. မောင့ဟာကီးက မိနးမ ဖငပေါက အထဲမာ.. ရီးးးး..”  “အင့.. တအား မနာပါဘူး.. ရတယ..” “မောင့ပေါ သကသာသလို ထိုင.. နော.. မောငတကလာပီ.. မရတော့ ဘူး..”  “အငးး..” “မိနးမ ပီးခါနီးရဲ့လားဟင.. မောင နညးနညးလေး ကော့ထိုးခငတာ.. မောင မအောင့နိုငတော့ဘူးကာ..” “အင့..  ထိုး မောင့.. ရတယ.. လုပ..”  စကားဆုံးသညနင့ မောငက နနး ပခုံးလေးကို ဆဲပီပီး ခပဆဆလေး ကော့ထိုးသည။ ပေးဆော့ရန  ခင့ပုခကရသည့ ကလေးငယအလားပင။

“အီးး.. ကစကစ..”  နနးတစယောက နညးနညး နာသား သောလညး အသံ မထကမိအောင အောင့ထားပေးလိုက၏။ နဖူးဆံစပ နင့ နုတခမး အထက နားလေးတင ခေးလေးမား စို့လာတာ နနး ဘာသာ သတိထားမိလိုကသည။   “မိနးမလေး.. မောကရက  ပောငးရအောင.. နော..”  “အင.. ဟုတ.. မခတ နဲ့ နော.. ကတစေနဲ့..”  မောင့ကို ခရီးဆုံးထိ ကောငးစေခငသည မနသောလညး  အစကနေ ပနထိုးထည့လင တအားနားမာ သိနေသည့ နနး၊ မောင မပီးခင အတံကီး ကတသားမာတော့ တကယပဲ ကောက မိသည။  “အမး.. မကတဘူး နနးလေး.. အသာလေးပဲ.. လကထောကလိုက.. လေးဖကထောကပေး.. နော..”  မောင့ စကားလညး  ဆုံး၊ နနးလညး လေးဘကလေး ကုနးပီးသား အသင့။  “တစခကဆောင့မယ.. နော နနးလေး.. တစခကပဲ..”  “ဟုတ..  ဆောင့.. မောင့.. ရတယ..”  “ရော့.. အီးး.. အ.. မောငပီးတော့မယ.. ရီးးးး.. နနး ဝမးလားမောက.. မောကခလိုက..”  လေးဘက  ထောကလကကို တအား ဆောင့မိသားလင နနးလေး နာသားမာ စိုးသောကောင့ မောကခ ခိုငးလိုကသည။ နနး ပခုံးကိုဆဲပီး  ဆတကနဲ ဆတကနဲ ဆောင့..။ တစခက၊ နစခက။ ပီးနောက..“ရီးး.. ထကကုနပီ.. သုကရညတေ..”

“အင့.. အင့.. ဟင့..”  “ရီးး.. မိနးမလေး.. မိနးမလေးရာ.. မိနးမဖငထဲ မောင့ အရညတေ ပနးထည့နေတာ.. ရီးးး..”   အသစစကစက နောကပေါကလေးထဲ ကပညပနေရာသည့ အကောခောငးကီး အောငးထားသမ အရညတေ အနထကသားပီ။  ကိုမိုး တစယောက တစကိုယလုံး အကောဆဲသလို တန့လိမလူး သားရ၏။   “ဟူးး.. ကောငးလိုကတာ.. ကောငးလိုကတာ မိနးမ လေး.. မောင့ အကောတေကို ပေကုနရော.. မိနးရတာ ဇိမပဲ.. ခစတယ.. မိနးမလေး.. ခစတယ နနးရယ.. နာသားသေးလား.. ဟ မ..”  “ဟင့.. နာတာပော့..” “ဟီးးးး.. ခစလိုကတာ.. မောင့အလို လိုကပေးတဲ့ မိနးမလေး.. မိနးမလေး ပီးသေးဘူးမလား..” “အငး..  ပီးပူး..” “အရေ့က စိုနေတုနးလား.. မောငလကနဲ့ ခုတိုငး အသာလေး စမးပေးမယ.. ပီးနိုငလား မိနးမ.. ဟမ..”   “ဟုတ..”

“ပေါငလေးကဦး နညးနညးလေး..” “အင့..” မောကလက ပိနေသည့ နနးကိုယလုံးလေးကို ဘေးစောငး ဖစအောင ပငလိုကပီး  ပေါငတစဘကကို မိမိ ခေထောကပေါ နောကပန တငစေလိုကသည။ ဟပဲလေး ဖစသားသည့ ရတနာလေးက အစောကလို ရဲ အိုင မနေတော့။ နနးလေး နာသားလို့ စိတ ပောကသားပုံရသည။ အနစနာခံရာသော ဇနီးကို ၂ ဆတိုး အခစပိုရပန၏။  နောကက နေ ပေ့ဖကသိုငးရငး နို့သီးလေးတေကို ဖစခေပေးသည။ အောကကိုလညး လကနင့ ခပဆဆ မေပေးသည။ လညတိုငနင့ လည ကုတ ဖေးဖေးလေးမားကို ဖဖကိုကလိုက လာနင့ လကလိုက လုပပေးသည။ ဇနီးလေးဆီမ အသကရူသံလေးမား အစောက ထက ပငးလာပီး ခပစိပစိပလေး ထကလာပီ။ ခောရညနေးနေးလေးမား ပနလညး ဖဲ့အိုငလာသည့ တငးလေးထဲသို့ လကခလယကို အသာလေး ထိုးထိုးထည့ပေးသည။ သာယာမိနးမောမု၏ စညးခကဖစသော ညညးသံ သဲ့သဲ့လေးနင့ အတူ  အောကမလညး ပလတ ပလတ မညသံလေးမား ထကလာ၏။  “မနမန.. မောင့.. မနမန.. ရီးး..”   နနး လကလေးက အားမ ရသလိုဟနနင့ မိမိလကကို ဆုပကိုင လာသည။

“လကဖယ နနး.. မောင လုပပေးမယ.. ပီးအောင..”   ဆိုပီး ကမးကမးလေး ထိုးမေ ပေးလိုက၏။ နနးလေး နုတခမးကိုကလက  ခေါငးလေး မော့ကာ အင့ အင့ အ အ မညသံမား။ အောကက တငးလေးမ ဇိ ဇိ မညသံမား။  “အ.. ပီး.. ပီ.. မောင.. ဟူးး..  တော.. တောပီ..”  နုနးခိသားပုံရသည့ နနးလေး၊ ဆံပငရညရညမားက ဖရိုဖရဲနင့။ အောကက တငးလေးကတော့ စိုကထည့ထား ပေးသည့ ကိုမိုးလကကို ညစနေဆဲ။  “ဘာတေ ဖစကုနလားဟင.. မောင့ကို ဘာတေ လုပခိုငးမိကုနလာ့..”  “ဟမ.. ဘာမ လုပ ခိုငးပူးလေ.. လငမယား အလုပပဲ ခိုငးတာ.. ရတစ.. အာ မ.. မိနးမလေး ပါးလေးကို ခေးစို့နေရော.. ရတစ..”  “အင့.. လူလညး  မော့နေရော..”  “ကောငးတယ.. အာ့လို မော့သားစေခငတာ.. မောင့ မယားလေး.. ခစတယ တအားး..”  “ကတသားပီလာ့  နောကထဲက ဟာရီး.. ဟင့..”  “ကတသေးပူးလေ.. ဟီးး.. ခဏ ထုတမယ..”  “အီးးး.. အာ့မို့ ဆို့နေသေးတာ.. ဖညးဖညးနော..”   “နနးလေး.. မိနးမ ဖငလေး နညးနညးကုနးပေးမ အဆငပေမယထငတယ.. ဟီးး..”

“နာမာလား.. ကောကတယလို့.. အီးး..” ဆောင့တုနးကတောင တောင့ခံပေးရာသည့ ဇနီးလေး၊ ပနထုတမည ဆိုခါမ နာမာ ကောကလို့ အောရာလေသည။ လင့ အလို ကိတမိတဖည့ရငး တငးထားရသည့ မကရညတို့က စိတလော့ခါမ စို့လာပီထင့။  “နညးနညး လကထောက.. ဖငလေးက..”   “မေမေရေ… အီးး..”  “အာ.. ဘယ့နယ မေမေရေတုနး.. ဟီးး..”  “ထုတမရ ဖစပီ လာ့..”  “ဖစစရာလား.. ကံကံဖနဖန မိနးမကလညး.. ဒူးကိုအသာလေး ထောကတငလိုက..”  “အီးဟီး.. ထုတမရရငတော့ ဒုကပါ ပဲ..”  “ဖစပူးလေ ကလေးရဲ့ .. ခဏ ကောကနဲ့ ဖငကို ခုနလို ဖဲမယနော.. နညးနညးပဲ ဖဲမာ..”  “အင့.. ဟင့..”   “လော့.. တငးထား တာ လော့..”  “ရီးးး..”  “နနးလေး.. လော့ပေးလို့.. မိနးမလေးက မလတတာ.. မောင့ကောငကီးကို..”   “အီးး.. ဟူးးး..”   “လော့ ထား..” “ဆို့ နေတုနးလို့ အထဲမာ.. ဒုကတော့ ရောကပီ ထငတယ.. ဟင့..”   “ရောကဘူး မိနးမ.. ကောကနဲ့နော.. တအား လေဟာနယ ဖစသားတာ..” “အီးဟီး..”   “လော့ပေးထား နနးရဲ့.. မိနးမလေး ကောကအားလန့အား ညစထားတော့ မောင့ဟာ ပန ထလာလိမ့မယ..”

“ဟင.. မကတတော့ရင ဘယလို လုပမတုနး.. ဟင့..”  “တပရက တူတူနေကမယလေ..”  “အီးဟီး.. နေစရာလာ့..”  “ဟီးးးး..” “မေမေရေ.. အီးးဟီးး.. တကယ မကတတော့ဘူးလား မသိဘူး..”  “ဟားဟား.. ခစတာ ကာ.. ရပီ.. ရပီ နနးရဲ့.. ဟိတ.. ကတ သားပီ ဒီမာ..”   “ဟင့ ဟင့..”  “ကလေးလေး.. တကယကီး ငိုရပီ.. နာသားပီလား..”  “နာတာပေါ့.. ဟင့.. ဟင့..”  “မောင့ပေါ အိပ.. နော.. အုအုအုအု မ.. ပတစ..”  “ဟင့.. တောသေးတာပေါ့.. မကတလို့ကတော့ မတေးရဲ..”  “မကတရငတော့ မောငက အဲ့ တိုငးနေမာ.. ကလေးလေးနဲ့ တစခါတညး နစကိုယ့တစကိုယ ဖစနေအောငလေ.. ကလေးလေးတော့ ဖငထဲနာပီ.. ဟီးးးး..”

“အီးနဲ့ ပေါကထုတပလိုကမာ.. ဟင့.. အီးဟီး.. နာ တယ..”“အို့အို့ မောင့ မိနးမလေး.. ဖငလေးနာသားပီ.. မောင့ပေါမောကအိပ..   လာ..”   “အင့.. နိုကနဲ့တော့နော.. စပ အောင့အောင့ရီး..”  “နိုကဘူး..”  “ဖငလုံးလေးကိုတော့ ခစစနိုးကိုငမယလေ.. အထဲနိုက ဘူး.. နော မိနးမ..”  “ဟုတ..”  “စောငဆဲ.. အိပကမယ.. နော မိနးမလေး..”  “အင့.. သန့ရငးရေးလေးတော့ လုပဦးမပေါ့..”  “မောင ညောငးသားပီ နနးရာ.. မထခငတော့ဘူး.. နော..”   “နနးတော့ ရူးပေါက ခငသေးတာလေ.. ကဲ ကဲ လဲနေနင့.. ပနလာခဲ့ မယ..”   အိပခနးနင့ တဲလက သန့စငခနးလေးထဲ အမနပေးပီး ဆီးသားရငး ဆေးကောရသည။ နောကပေါက လေးကိုလညး မ ရဲတရဲ စမးရသေး၏။ စပဖဉးဖဉး အောင့သကသက ဖစနေ သေးသောလညး သေးထကလောကအောင ပေါကပဲမသားတာ  တောသေးသညဟု ပောရမည။ မိမိကိုယကို ဆေးကောပီးတော့ မောင့အား သန့ရငးရေး လုပပေးရန တဘကနုနုလေး ရေနေး စတပီး ယူလာခဲ့လိုကသည။

အိပရာဆီ ပနရောကတော့ လငတောမောင အိပပောနေရာပီ။ ခရီး ပနးလာသည့အထဲ တစနေကုန တစရေးမ မနားဖစသည့ အပင ဇဲနဘဲကလညး ကောငးလိုက သေးသည မဟုတပါလား။ တရူးရူးနင့ အိပမောကနေလိုက သညမာ သူ့အတံကီးအား  ရေနေးဝတဖင့ ဖဖပတသုတပီး သန့စင ပေးနေသညကိုပင မနိုးရာ။   အဝတစိုလေး သားပနသိမးပီး ကုတငပေါ ပနတက၊ မော င့ဘက မကနာခငးဆိုငပီး တစောငးလေး လဲခလိုက၏။ ပကလကကလေး အိပမောကနေသည့ မောင၊ နနး ကိုယငေ့ကိုတော့  သိရာပုံရသည။ နနး တစယောက ကောပင မခရသေးမီ ခကခငး ဆိုသလိုပင နနး ဘက စောငးပီး ဖကလိုကကာ ဗလာကငး နေ သည့ ရငမာအစုံအား မကနာ ထိုးအပ၍ တရူးရူး ရိုကရငး အိပပောသားပနသည။ နနးလညး တံတောငလေး ထောကထား လကမ ဆကမလဲခမိဘဲ မိခငက သားငယအား ထေးပေ့ ထားသည့ ပမာ မောင့ ခေါငးလေးအား ရငခငတင ပေ့ထားပေးရငး  ဆံပငမားကို ဖဖ သပပေး လိုကပါတော့သည။   ပီးပါပီ။

 

Zawgyi

 

ပနငယ္ ခေရဖူးဆိုလိုx{1037} (စ/ဆုံး)

“ဟယ္.. ေမာင္.. ေမာင္ ပနာၿပီ.. နန္းကို ညာတယ္ ၾကည့မ္း.. လကုန္ၿပီးေလာက ပန္ေရာကယ္ ဆို..” “ဟားဟား.. စပx{101B}ိုက္ စ္ေလ.. နန္းေလး အရမ္း ေပာားတာ မငငိုx{1037}.. အာ မ.. မ.. မ..”   “လမ္းလိုကတာ ေမာငယ္..”  “လမ္းလိုကတာ နန္း ရယ္..” “အမ္..”  “အဲ..”  “ဟားဟား..”   “ခိခိခိ..”  လကပ္ၿပီးစ ဇနီးေမာင္x{1014}x{103D}ံေလး။ ခငန္းဖစူ ကိုမိဳးေခၚ မိဳးမင္းက NGO တစ္ ခုမ အရာထမ္း တစ္ဦး။ ပညင္း ပည ခရီးယာယီ အငတန္ မားလသူ။ နန္း ဆိုသည့္ ဇနီးေလး နန္းေငေရာင ေတာင္ေပၚေမ မ ေကာင္းဆရာမေလး။ JICA project တစုတင္ ကိုမိဳးx{1014}x{103D}င့္ နန္း ဖူးစာဆုံသည္။

x{1014}x{103D}ိုငံတကာလည့ာ အလုပုပ္ေနေသာ ရနုနားx{1039}x{101C}ကီး ကိုမိဳး၏ မx{1014}x{103D}ိုးေသးေသာ x{1014}x{103D}လုံးသားက ေအးခမ္းသိမ္ေမx{1037}သည့္ ရမ္းတိုင္း ရင္းသူ ေကာင္းဆရာမေလး နန္းေငေရာင္x{1014}x{103D}င့္ ဆုံမ ပနိပိန္ မရိx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့။ အလုပားသည့္ ၾကားမပင္ ေတာင္ေပၚေမပနx{1037}္   ေခာင္းေပါကတတ္ ေခရာထပ္ၿပီး ေတာင္ေပၚပန္းကေလး နန္းကို အရခူးခဲ့သည္။ ခစူ သကမ္း တစ္x{1014}x{103D}စ္ေကာ္ေကာင္ x{1014}x{103D}စ္ ဘကိဘမား သေဘာတူညီမx{103C} ရယူကာ ထိမ္းမားလကပဲ့ၾကသည္။ ကာမပိုင္ အၾကငငယားမိုx{1037} အတူ နီးရၿပီ ဆို ေသာားလည္း ေတာင္ေပၚမာေမး၊ ေတာင္ေပၚမာx{1039}x{101C}ကီးၿပီး ေတာင္ေပၚေမကို ခစ္ေသာ နန္း တစ္ေယာက္ ေသာင္ေနာက္ ဆံထုံးမပါ x{1014}x{103D}ိုငဲ့။

ၿမိဳx{1037}x{1039}x{101C}ကီးပx{1039}x{101C}ကီးမားတင္ ေငလမ္းခင္း၍ ပညာရာx{1014}x{103D}ိုင္ေသာ ကေလးငယိုx{1037} ပညာေရး အဆင့္ မင့ားလာၿပီ ဖစ္ေသာည္း ဖံx{1037}ၿဖိဳးမx{103C} နည္းေသးသည့္ ေဒသမားတင္ေတာ့ ကေလးငယ္ေတ ပညာေရးအတက္ မည ခကဲေၾကာင္း ကိုယိုင္ x{1039}x{101C}ကဳံခဲ့သူ နန္း အသိဆုံး။  အလုပက္ၿပီး အနားေနေစလိုေသာ ခငန္း ေမာင့ို သညစုေလးေတာ့ သနားသဖင့္ အခင့္ေပးဖိုx{1037} နန္း ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။    ကိုမိဳး ကိုယိုငလည္း ပရဟိတ စိတားရိသူ ဖစည့ပင္ အလုပာဝနရ ဖံx{1037}ၿဖိဳးမx{103C} နည္းေသးေသာ ေဒသေလးမား၏  ပညာေရး ကန္းမာေရး အခကဲမားကို နန္းထကင္ ပိုသိသူမိုx{1037} ဇနီးေလးနန္း၏ မနတည့္ ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ေလးကို ရပစိုx{1037} အတင္းအၾကပ္  မတိုကန္းရကဲ့။

ေနာကစက ကိုမိဳး၏ ခရီးစဥားတင္ ပညင္းထက္ ပည ခရီးက ပိုသည္။ နန္းကို အလုပက္ၿပီး သူx{1037}ေနာက္ လိုက္ေန ခိုင္းလိုကင္ နန္းေလး တယာရာသည့္ ေတာင္ေပၚေမx{1014}x{103D}င့္ အညတရ ကေလးငယ္ေတကို ခဲလိုကတာသာ အဖတငိုx{1037}  မား၏။ အခိနည့္ အနား ေနမေပးx{1014}x{103D}ိုင္ေသာ ဇနီးသညို သူ ေပာည့္ အလုပ္ေလးx{1014}x{103D}င့္ ေမx{1037}ေလာ္ေစလိုသည ကိုမိဳး ရငဲက  ေစတနာ။  သညို နားလညx{103C}ေလးx{1014}x{103D}င့္ ထူေထာငဲ့ေသာ အိမာေလးတင္ လငယား x{1014}x{103D}စ္ဦးတိုx{1037}မာ အတူေနရခိန တစလင္  ၅ရကင္ မပည့တ္။ ယခုလည္း ဂပန္x{1014}x{103D}ိုငံသိုx{1037} အလုပိစx{1039}x{1005} ခရီးထကၿပီး ပနာခင္း ဖစည္။ ပနာမည့္ ရကက္ ဆယ္ ရက္ေလာက္ ေနာကုတ္ ေပာထားၿပီး x{101B}ုတရက္ ေရာကလာခင္းမိုx{1037} နန္း အရမ္း အံ့ၾသသားခင္းပင္။

အထုတ္ ပစၿပီးသည္x{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}စ္ဦးသား တင္းၾကပာ ေထးဖကင္း အလမ္းသယ္ၾကသည္။ ပူးကပ္ေနေသာ ကိုယ္x{1014}x{103D}စုၾကားတင္   အပည္x{1039}x{101C}ကိဳးပင္ တိုးလိုx{1037} ရx{1014}x{103D}ိုငံ့မည္ မထင္။ တရx{103C}ိကကက္ေသာ အနမ္းတိုx{1037}ကလည္း ေရတံခန ေရလို အလဥပတ္။ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္း  ေတပူ ပါးေတထူလာမပဲ အနမ္းတိုx{1037} ရပစ္ေတာ့၏။  “ေပာပါဦး နန္းရဲx{1037}.. ဒီတစတင္း ကဗာ ဘယ္x{1014}x{103D}ပုဒ္ ေရးဖစဲ..”    စာေပအx{1014}x{103D}ုပညာကို မတ္x{1014}x{103D}ိုးသည့္ ေကာင္းဆရာမေလး နန္းေငေရာင အားလပည့္ အခိန္ေလးမားတင္ စာ၊ ကဗားေလးမား လည္း ေရးေလ့ရိ၏။ အထူးသဖင့္ ေမာင္x{1014}x{103D}င့္ လကပ္ၿပီးမ ပနဲရသည့္ အခိန္ေလးေတ။ ဆတံx{1037}လမ္းေမာရသည့္ x{1014}x{103D}လုံးသားက  အx{1014}x{103D}ုပညာလလေလးမားကို ေမးဖားေစသည္ မဟုတါလားေလ။

“ေရးဖစယ္ ေမာငဲx{1037}.. ကေလးေတ စာေမးပဲ ေဖေနေတာ့ အမားx{1039}x{101C}ကီးေတာ့ ဟုတူး..”  “ေမာင့ိန္းမေလး အလုပားေနတယ္ ေပါ့ေလ.. ေမာင့ို လမ္းဖိုx{1037}ေတာင္ အားရဲx{1037}လား..”  “ေမာင့္ေနာ္.. အခိနိုင္း သတိရေနတာ.. စိတဲကေန စကားေတ လမ္းေပာေန တာ.. လမ္းတယ္ ဆိုတိုင္းေတာ့ ဟိုလိုx{1039}x{101C}ကီး ေဆး မေနပါဘူး.. ေမာင့္ အေၾကာင္း ေတးေနရရငိုက နန္းတက္ ပည့ုံတာ..”  “ဟားး.. ခစယာ.. ေမာင့ရာမေလး.. စာေရးဆရာမေလး.. ပ ပ.. ကဗာေလး ဖတယ္..”   ခဏ ဟု ဆိုကာ စာၾကည့ားပဲ ေလးဆီ ေပးၿပီး ဒိုငာရီ စာအုပ္ေလး ထုတ္၊ ေမာင့္ အတက္ ေရးထားတဲ့ ကဗာေလးကို ပလိုကည္။

ခစံအိမ္  ေမကရားေလး ခပ္ေသးေသး ၾကည္ေအးစမ္းေရသယ္။  ထင္းေခာင္းေတစု  မီးဖိုပဳ  ယခု ေသာကိုx{1037}တည္။  ပကက္ ဆူမဴး  လကကူး x{101B}ယူး ေမာင့ကယ္။ အၾကမ္းတကိဳက္  ၿပဳံးကာတိုက္  ေမာဟိုက္ေပရန္x{101B}ယ္။  သနပါးမိဳး   ပန္းခက္ ခိဳး  ဆံထိုးေလးလို ပနါ့မယ္။ ပါးပင္x{1014}x{103D}စက္  နံx{1037}သာကက္ ေမာင့ကန္းခီခယ္။   ယုနယ္ေလးမား  ေမးလိုx{1037}ထား  ေနာကားၿခံ ထဲဝယ္။ ပတင္းထကာ ေနခညာ x{1014}x{103D}စာ ငက္ေကး ေမးဦးမယ္။ ကီၾကာသံေလး  တူစုံေတး  ဆိုေပးစမ္းပါ့ ငက္ေလးရယ္။ အိမဝငမ္း စိမ္းမခမ္း လန္းဆန္းမကင္းစိုက္ဦးမယ္။ မိုးသည္းတိမိုx{1037} မx{103C}ိင္းကာညိဳx{1037} ခိုလိုx{1037}တိုးမယ္ ရငငယ္။

ခမ္းေပေစခင္း ေထးေပx{1037}ရင္း မီးလင္းဖိုေလး ထန္းထားမယ္။ ခစံအိမ္ေလး ကဗာေရး ကမာၻေဆးလည္း တည္ေစကယ္။ နန္း  ကဲ့သိုx{1037}ပင္ စာေပကဗာ ဝါသနာx{1039}x{101C}ကီးသူ ေမာင ကိုယိုင္ အားဖင့္ သိပ္ေရးေလ့ မရိေသာည္း နန္းေရးသမ စာတိုေပစx{1014}x{103D}င့္ ကဗာ ေလးမားကိုေတာ့ လိုတာပိုတာ ဖည့က္ၿပီး ပိုလေစေအာင္ အေရာင္ တင္ေပးတတ္ေသးသည္။ နန္း ေရးတဲ့ ကဗာပုစိ စာပုစိေလး ေတကို တယုတယ ဖတ္ၿပီး အမတx{1014}x{103D}ိုး တနိုးထားတတူ ေမာင္၊ ခုလည္း နန္း၏ ခစံအိမဗာေလးကို ဖတ္ၿပီး ေကနပီတိ ဖစစာ ၿပဳံးေန၏။

“ရမ္းပညာ သနပါးပန္း ရိလိုx{1037}လား မိန္းမ.. ခယီပန္းမိဳး တစကိဳး လိုx{1037} ဖစင့ာေပါ့..”  “ဟီးး.. ရိဘူးေလ.. သနပါးပန္းနံx{1037}  ေမာင္ x{1039}x{101C}ကိဳကယ္ ေပာဖူးလိုx{1037} ထည့္ေရးတာ.. ခယီက ေမx{103E}းမ မေမx{103E}းတာ.. နန္းကိုယိုငည္း မပနငါဘူး..”  “ဟဟ..  မတားတယ္ေပါ့ေလ..”  “မတိေနတာပါေနာ္..”  “ဟုတါၿပီ သာလိကာရယ္.. လာ လာ.. သနပါးပန္းနံx{1037} x{1039}x{101C}ကိဳကာက ရင္ေအး လိုx{1037}.. နန္းနဲx{1037} မဆုံခင x{1039}x{101C}ကိဳကာ.. အခု ေမာင့္ နန္းေငေရာင္ေလးက သနပါးပန္းထက္ ရင္ေအးတယ္.. နန္းေလးကိုပဲ ရx{103D}ေတာ့ မယ္.. လာ..” ဟု ဆိုကာ ရငငဲ ဆဲသင္းရင္း အနမ္းမိုးေတ သနေတာ့သည္။ သညိုx{1014}x{103D}င့င္ နမ္းရင္း ေပx{1037}ရင္း ကလူၾကညယ္ ရင္း ခဲေနရသည့္ ရကားမ အကိဳးအေၾကာင္းတိုx{1037} ေမးရင္း ေပာရင္း ညေနခင္း တစု ကုနနားၿပီ။

ေတာင္ေပၚေဒသ၏ ေx{1014}x{103D}ဦး ညခမ္းသည္ ရနုန္ေမလို ပူေလာငင္း မရိေသာည္း ေပာေလာက္ေအာင္ေတာ့ မခမ္း။  သိုx{1037}ေသာည္း ၾကငူ x{1014}x{103D}စ္ဦးကေတာ့ဖင့္ အိပာထကင္ ၾကားေလေသး မခံx{1014}x{103D}ိုငလို ေပx{1037}ဖကက္ အခစည္းေနၾကသည္။  ရညယ္ေသာ ေမာင့္ လက္ေခာင္းမားက နန္း အကီေအာကဲ x{1014}x{103D}x{103C}ိက္၍ ရင္x{1039}x{101D}မx{103E}ာ မိုx{1037}မိုx{1037}တိုx{1037}ကို ေဆာ့ကစားေန၏။ ပါးခင္းအပာ  ၾကားx{1014}x{103D}ိုင္x{101B}ုံမေသာ အသံဖင့္ စကား စလိုကူက ေမာင္..   “ေမာငိုx{1037} အနီးဆုံးလူဆိုတာ တကယ္..”  “အင္.. ဘယို..”  “ခရီးထက္ ရတိုင္းေလ.. တစ္ေယာကည္း အိပတဲ့ ညေတတိုင္း..”  “အင္း ဟင္..”  “ေမာင္ ပနန္ေတးမိတာ နန္း နဲx{1037} ေမာင္ စ ဆုံဖစဲ့  အခိန္ေလးေတ..”  “အင့္..” “ခုေတာ့ ငါ ပိုငိုငၿပီ ဆိုတဲ့ အေတးေပါ့..” “ၾကည္x{1014}x{103D}ူးတာလား ေမာင္..”   “အမ္းးး.. ၾကည္x{1014}x{103D}ူးတယ္ ဆို တာထက္.. ကာ.. လx{103C}ိက္ ေနတာ ရငဲ..”

“အင့္.. နန္းလည္း ေမာင့ိုပဲ.. ဖစ္x{1014}x{103D}ိုငင္ အခိန္ေတ ေနာကန္ၿပီး ရည္းစားစကား ေပာတဲ့ေနx{1037}ဆီ ပနားခငယ္..” “ဟမ္..”  “ၾကားလိုx{1037} မဝဘူးေလ.. ကိုယ့ာသာ ရက္ေနမိတာရယ္.. ေမာငည္း မရဲတရဲေလး ဖစ္ေနတာရယ္..”  “အမ္းး.. ေမာင္ေရာပဲ..”  “ခစယ္ နန္းရယ္..” “နန္းလည္း ခစယ္ ေမာင္..”  “မခဲဘူးေနာ္.. ေမာငိုx{1037} ဘယ္ေတာ့မ မခဲဘူး..”   “ဟုတ္.. လူခင္း ခဏ ခဲရ တဲ့ခိန္ေတလည္း x{1014}x{103D}လုံးသားခင္း မခဲေၾကး.. ေနာ္ ေမာင့္..”“ဒါေပါ့.. ေမာင့္ ရငဲမာ အၿမဲ ၾကားေနတာ နန္း အသကx{103C}သံေလးေတ..”  ၾကည္x{1014}x{103D}ူး လမ္းေမာခင္းတိုx{1037}ကို ကစစုပိုငင္း အနမ္းမိုးေတ ေစၾကပနည္။ ထိုx{1037}ေနာက ညငာေသာ ရမၼက္။

“မိန္းမ ေဘာီေလးက တင္းေနတာပဲ.. ေမာင့္ အx{1039}x{101C}ကိဳက္ေတ အကုနုံးက မိန္းမေလးဆီမာ ရိေနတာ.. ခစန္းတယ္.. x{1039}x{101D}ပတ္..   နန္းက ေမာင့ိန္းမေလး ဖစ္ေနတာ ေပာလိုမိဳး..” “ေမာင့္..”   “ဗ္.. x{1039}x{101D}ပတ္..”  “အရမ္း ပငန္းေနလာ့..”   “အမ္းး.. ဒီတစ္ေခါက္ က နည္းနည္း ပိုပငန္း.. x{1039}x{101D}ပတ္..”  “စိတ္ေတာ့ ၾကညာေနတယုတ္..”  “စိတေတာ့ ၾကညယ္.. မၾကညင္ မိန္းမေလးကို  ဆူမာေပါ့..”  “ၾကည္ေနလည္း ဆူခင္ ဆူပါေနာ္.. ေမာင္ စိတၾကညာရင္ ဖင့ဖိုx{1037}က နန္းပဲ ရိတာဟာ..”  “အမ္းပါ.. x{1039}x{101D}ပတ္..”  “အင့္.. ခုဏလည္း ေတx{1037}စ အေၾကာင္းေလးေတ ပန္ေပာေနတာ ခစိုx{1037}..”   “အမ့္.. x{1039}x{101D}ပတ္..”  “အရမ္း ပငန္းလန္းရငည္း အာ့ လို ပန္ေတးမိတတယ္.. စိတ အေမာေပရာ ရာတာေလ..”

“အမ္း.. x{1039}x{101D}ပတ္.. x{1039}x{101D}ပတ္.. ခရီးက ထပိဦးမာ မိန္းမ.. x{1039}x{101D}ပတ္..” “ဘယတ္x{1014}x{103D}ိုငလဲ ေမာငယ္..”  “အမ္း.. ေမာင့္ေပၚတက္ မိန္းမ ေလး.. ေမာကက္ေလးေန.. ပါးခင္း ကပားေပး..”  “ဟုတ္..”  “ကိုယုံးေလး x{1014}x{103D}ဲx{1037}ေပးဦး.. ဖကားရတာ အိစိစိနဲx{1037}.. x{1039}x{101D}ပတ္..” “အင့္.. အိရ္..”  “ရီးး.. မိန္းမ.. ပါးေလး နမ္းဦးမယ္.. x{1039}x{101D}ပတ္..”  “x{1039}x{101D}ပတ္..”  “ဒီဖင္ၾကားကေန ေရx{1037}ဖက အေဖာင္းေလးကို x{1014}x{103D}x{103C}ိကိုx{1037} မိ မလား.. ဒါမိဳးေလ..” “အ..”  “မိ မိတယ.. ဒီမာ..” “အီးး.. ေမာင့္ေနာ္.. သမား ဖစာလိမ့ယ္ေနာ္.. ဟင့္..”   “မိန္းမဟာေလး ကို မေဆာ့ရတာ ၾကာၿပီ.. မိန္းမေလး..”  “ရနx{1037}္..”  “ေမာင့ို ေနာကက္ေလး ေပးမလုပငူးလားဟင္.. x{1039}x{101D}ပတ္..”  ေနာကက္ တဲ့လား။ နန္းတစ္ေယာက္ ေတးရၿပီ။ လိငx{103C}ေရးရာကို စတငိရိၿပီး တစိုယည္ ေဖေဖာကတိနေန တစ္ဦးတည္းေသာ  ခစူ ေမာင့ံ အပိဳစင္ ပန္းကေလး ခူးခင့္ ေပးခဲ့သညထိ၊ ယခုလို ကာမပိုငငား ဖစာသညထိ အေနာကကိုx{1037}  လိငကံခင္းကို လကင့ခံခင္။ ဓမၼတာx{1014}x{103D}င့္ ဆနx{1037}င္ေနေသာအမx{103C}ဟု ခံယူသလို ေသးသားအာသီသ လနဲမx{103C}တစပ္ အဖစ္ လည္း ခံယူထားမိသည္။

ခုေတာ့ ေမာင ေတာင္းဆိုလိုx{1037}လာၿပီ။ ကေလးငယစ္ဦးလို ပူဆာေနသည့္ ေမာင့္ မကန္းေလးက ဆာေလာငတိပx{103C}ဆနာ  ရီေဝေနရာ၏။ နန္းကို ခစ္ေသာ နန္းက ခစေသာ ေမာင့ို ၾကည့င္း ငင္းခင္ေသာည္း မငင္းရက္ေတာ့x{1014}x{103D}ိုင္။ အတင္းအၾကပ္  တကုပင္ေတာင္ ကာမပိုငငားမိုx{1037} ငင္းအား မလယသည္ မဟုတါလား။   ညေနေစာင္းကမ ကိုယိုင္ ေလာ္ေပးထား ေသာ ေမာင့္ ေခါင္းမ ဆံပငားကို ထိုးဖကစားလိုကည္။ x{1014}x{103D}ာတံရညည္၏ ထိပားေလးအား နန္းx{1014}x{103D}ာေခါင္းေလးx{1014}x{103D}င့္ ကလိက ေလာက္ ပတပိုက္ၿပီးမ…  “အင္းးးးးးးးးးးးးးးး.. အေနာကက္.. အိုေခ.. ေပးမယာ.. လုပ္..”  “ဝိုးးး.. ထ..”    ေပာားရာ ေသာ ေမာင့က္x{1014}x{103D}ာေလးက ပီဘိ ကေလးတစ္ဦးလို။ နန္းကို တင္းတင္း ဖကကပင္ အတင္း ကုန္းx{101B}ုန္း ထၿပီး..   “အကx{103E}ခၽတ္  မိန္းမ..”  “ဟုတ္.. ဖည္းဖည္းေနာ္ ေမာင့္..”  “အမ္းပါ.. ေရx{1037}ဘကို စိုေအာင္ အရငုပ္ေပးမယ္ေနာ္ မိန္းမေလး..”   “ဟုတ္..”  “ဖငို ေထာငား.. အမ့္.. ကုန္းလိုက ဆင္ေပမယ္..”   “ဟုတ္.. ေမာင့္.. ဖည္းဖည္း.. ေနာ္..”  အိပာေပၚ ေမာကုံေမာက္ လက္ ကိုယေပၚပိုင္းေလးအား ပားပားဝပာ ခါးေလးေကာ့ၿပီး တငိုငားထားကို ေမာင့္ အလိုက ေနေပးလိုကည္။  လိုခငာ ရသားသည့္ လင္ေတာ္ေမာငမာ ဝတညုပည့္ ပိတုန္းေကာငလား ခစနီး၏ ပစx{1039}x{1005}ည္းေလးကို မက္x{1014}x{103D}ာအပာ ေတာ့သည္။

“ဒီမာ.. စိစိပဴးေလး.. လကx{103B}ိဳးနဲx{1037} အရင္ ဆဲေပးမယ္..”  “အီးး.. အူယားတယ္ေနာ္.. သမား ဒီမာ ၾကကီးထေနၿပီ..” “အမ့္..  ေဖးေဖးပဲ လုပာ မိန္းမကို.. နည္းနည္းေတာ့ နာမယ္ေနာ္ မိန္းမေလး..”  “အင့္.. တအား မနာေစနဲx{1037}လိုx{1037}.. ေနာ္..”  “ေမာင့ို ကိုကင္ ကိုက္.. လကီးေလး ဆုပငုပား..”  “အိပာခင္းကို ဆုပားမယ္..” “မိန္းမ ေပါင္ၾကားက ဒီအx{1039}x{101D}ပတ္ေလးကို.. x{1039}x{101D}ပတ္..”   “အိုးးး.. ရီးးး..”  ကိုမိဳးတစ္ေယာက္ မိမိ အလိုကို လိုကာသည့္ ခစနီးေလး သက္ေတာင့္ သကာ ရိဖိုx{1037}အေရး ကာမ ခလုတိုx{1037}  ပင့္ေအာင္ အရင္ x{1039}x{101C}ကိဳးစားရာပါသည္။ အကဲေလး ဆဲဟၿပီး x{1039}x{101D}ပတ္ ကနဲ စုပိုက္ၿပီးမ လာဖင့္ ဇတ္ ဇတ္ ဇတ္ ဇတ္ မည္ေအာင္  ကစားေပးလိုကည္။  “အီးး.. အင့္.. ရီးး.. အ.. ေမာင့္..”  x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ ပလပ္ ပလပ္  “အီးး.. ေမာင့္.. ေတာ္ၿပီ ေတာ္ၿပီ.. မလကဲx{1037} ေတာ့.. ေနာ္..”  “လက္ေခာင္းေလးနဲx{1037} ကလိေပးမယ္.. အx{1039}x{101D}ပတ္ေလးထဲ လကလယဲx{1037}..”  “အင့္.. ရီးး..”   ပလတ္..  “စိစိေလးက  ေငါက္ေတာက္ေလး..”   “အ.. ရီးး..”  “စိုလာပိ.. နီစိစိေလး..” “အင့္.. ရီးးး..” “ေမာင့ာနဲx{1037} ေရx{1037}ဖကို x{1014}x{103D}စကုံးခက္ အရငုပ္ ေပးရမလား.. ဟမ္ မိန္းမ..”

“ဟုတ္..” “အရညဲx{1037} ေခာသားေအာင္ေလ.. ေနာ္..” “ဟုတ္..” “အာ့ဆို ထည့ီေနာ္ မိန္းမေလး..” “အင့္..” “ေပါင္ေလး နည္းနည္း..  ကား.. ကားလိုက္ မိန္းမ.. ဒီလို..” “အင့္.. အီးး..” “ရီးးးးးးးးးး..” “အ.. ရီးး.. ေမာင့္..” “တစ္ေခာင္းလုံး ထိုးထားတာခု.. သိလား   မိန္းမ..” “စီးးး.. အင့္.. သိ.. သိတယ္..” “ရီးးးး.. လုပတာ စီးေနတာပဲ.. ကာ..”  “အင့္.. ၾကပ္ေနတယ္.. အီးး..”  “အမ္းး.. အာ..  ကၽတားၿပီကာ.. ပနည့ယ္..” “အ.. ေနာက္.. ေနာကကို.. ထည့္ေလ ေနာ္..”  “အမ့္.. အာ့ဆို ထည့ယ္ေနာ္.. ေနာကို..  မိန္းမေလး သကာေအာင္ ဒီေနရာက အရည္ေတယူၿပီး..”“ရီးးး.. အင့္.. စိုx{101B}x{103E}ဲေနၿပီ..”   “မိန္းမေပၚ ေမာငိလုပင္ ခံx{1014}x{103D}ိုငလား..” “ဟုတ္.. ခံx{1014}x{103D}ိုငါတယ္.. မရရင္ ေပာမယ္ေလ.. ေနာ္..”  “လကေထာက္x{1014}x{103D}ိုငည္း ဖင္ေလး ေထာငားေပးရင္ ရတယိန္းမ..”  “အင့္..”  ေကာေလး ဝပ္ၿပီး အိပာေပၚ ပားပား ေမာက္ေပးထားလိုကည္။ ခါးကဥဥ္ တငားကားကေတာ့ ေမာင့္ အx{1039}x{101C}ကိဳက္ မင့င့င့င့္ေလး ေထာငက္။ ေမာင အေရx{1037}ဆီမ ခဴခထားသည့္ အရညားကို သူx{1037} ထိပူးx{1014}x{103D}င့္ သပာ ယူသည္။

အသားစိုင္ အိအိx{1014}x{103D}စုကို အသာအယာ ၿဖဲဟလိုက္ေတာ့ အလယင္ ၾကပပ္ေနသည့္ ခေရပင့္ ေခၚ အေနာက္ေပါက္ေလး။   “မိန္းမေလး.. ေလာ့ထားေနာ္.. ေမာင္ လက္ေခာင္း အရင္ ထည့ယ္ေနာ္.. တန္း လုပိုကင္ အရမ္း နာသားမာစိုးလိုx{1037}.. ေနာ္  မိန္းမ..”  “အီးး.. ဟုတ္.. ဟူးး..”  “နာရင္ေပာ ေမာင့ို.. ေနာ္.. ရလား.. ရလား.. ဖိထိုးတာ ရလား..”  “အ.. အင့္.. ရ.. ရတယ္..  အီးး..” “ေလာ့ မိန္းမေလး.. စိတ္ေလာ့ထား.. ရငတ္ေတေရာ.. အသကို ပုံမန္ေလးရx{103D}..”   “ဟုတ္.. အင့္.. ဟူးး..”   “ရပီ ေမာင့္ လက္ေခာင္း ဝင္ၿပီ..” “အင့္.. အီးး..”  “ၾကပ္ေနတာပဲ.. ပနဲထုတိုx{1037}ေတာင္ မလယူး..” “အီးး.. ဖည္းဖည္းေနာ္ ေမာင့္..”  “အ မ့္.. အသာေလး x{1014}x{103D}x{103C}ိကားေပးမယ္..”“အင္း.. x{101B}ံပူးလာ့.. အီးး..”   “x{101B}ံပူး ေမာငုပယ့္ အေပါက္ေလးေလ.. မိန္းမေလး ေပးလိုx{1037} လုပ္ ရတာ.. x{101B}ံမလား..”  “အင့္..”  “နာရင္ေပာေနာ္ မိန္းမေလး..” “ဟုတ္.. အီး.. တစိုx{1037}ဆိုx{1037}ရီး.. ဟင့္..”   လကစက ေနာက္ေပါက္ ေလးထဲ ထိုးစိုကားရင္း ကနစက ၾကကီးဖုမား ပည့္x{1014}x{103D}က္ ေနသည့္ ေကာပင္ေလးကို ဖဖ ပတ္ေပးသည္။ ေဘာီ ေအာက တစစက္ေနသည့္ အသားစိုင္ အိအိေလးမား။ ရမ္းတိုင္းရင္းသူေလး နန္းက အသားအရည္ လလန္းသူ။

ကိုမိဳးကလည္း မိန္းကေလး ဆိုလင္ ညိဳညကကက္ ဖဴဥေဖးေဖးေလးေတက ပို လတယ္ ထငူ။ မိမိ ခစသည့္  မိန္းကေလး၊ အပိုငသည့္ ဇနီးေလးက မိမိ အx{1039}x{101C}ကိဳက္x{1014}x{103D}င့္ ထပူ ကလန္းတာကေတာ့ဖင့္ တနိုးရင္ ဖနင္းေသာ ဖူးစာ ဟုပင္ ဆို x{1014}x{103D}ိုငည့္ မဟုတါလား။ ကိုမိဳးအဖိုx{1037}ေတာ့ မိမိသည္ ေလာကတင္ ကံအေကာင္းဆုံး ေယာက္ားပါေပ။  “ေဘာီက တအားၾကပ္ လာၿပီ ေမာင့္.. ခၽတငာၿပီ..”  “မခၽတဲx{1037}ဦး.. ခုတိုင္းေလး တအားလလိုx{1037}.. ခစယ္ မိန္းမေလးကို အာမ..”  “အင့္.. ဟင့္..”     နန္း  ကိုယ္ေပၚ ဖဖ ေမာကိုက္ၿပီး ကုတ္ေလးကို လာx{1014}x{103D}င့္ လက္၊ လညိုင္ေလးကို တဖည္းဖည္း ပတင္း နားထငပ္ေတကို  စုပမ္းေပးသည္။ ေနာက္ေပါက္ေလးထဲ x{1014}x{103D}စားသည့္ လက္ေခာင္းကို ဆဲ မထုတဲ အသာအယာ လည့္ ေပး၏။ အနမ္းမားတင္  မိန္းေမာသားသည့္ ခစနီးေလး၏ ေနာက္ေပါက x{1039}x{101E}ကကားအားေလး ေလာ့လုလု ဖစာၿပီ..။ သည္ေတာ့မ..   “ကဲ စိတ္ေလာ့ ထားမယ္ေနာ္ မိန္းမ.. ေမာင့ာ ထည့လိုx{1037} လက္ ပနုတယ္.. ေနာ္..”

“အီ.. ဟုတ္..”  “ဖငိုၿငိမ္.. ၿငိမားေပး.. တင္း မထားနဲx{1037}ေနာ္ မိန္းမေလး..”  “အင္းပါ..”   လက္ေခာင္းေလး ပနဲထုတိုက္ ေတာ့ ခေရပင့္ေလးက ခပာအာေလး ဖစနဲ့သည္။ နန္းလည္း လက္ေလးx{1014}x{103D}စက္ ေနာကစ္ၿပီး တငိုင္ ၂ ခမ္းကို ဆဲဟ  ေပးထားလိုက္၏။ ခစတဲ့ ေမာင္ လိုခင္ေနတဲ့ အာသီသ ပည့ည့ဝ ခံစားပါေစေလ။  “မိန္းမေလး ကိုယိုင္ ၿဖဲေပးထားတယ္ လား.. ခစယာ.. ကေလးရာ..”  “အင့္.. ဖည္းဖည္းေနာ္ ေမာင္..”  “အမ္း.. စိတိုေလာ့ေနာ္ ေမာင္ ထိုးထည့္ေတာ့မယ္..”  “အင့္.. ဟူးး..”   “ရလား.. ဖိၿပီ အသာေလး..”  “အ.. အီးး..”  “ေမာင့ိပူး ဝငင္ ဆင္ေပၿပီ.. ေနာ္ မိန္းမ..”   “အင့္.. အိရ္..”    “အ.. နန္း ရာ.. ဖင္ေပါက္ေလးက.. ရီးး.. ၾကပ္ေနတာပဲ..”  ထိပူး တစုလုံး ဝငားၿပီ ထငည္။ နန္း ကိုယဲ တစိုx{1037}ဆိုx{1037}x{1014}x{103D}င့္  ေအာင့လိုလို ယားသလိုလိုx{1039}x{101C}ကီး။ ေယာငမ္းၿပီး ခါေလး တနx{1037}ိုကိ၏။ ၿပီးမ ေမာင္ နာသားမလား ေတးမိသည္။ တကယမ္း ေတာ့ ေမာင့္ ပစx{1039}x{1005}ည္း ဆိုတာကလည္း အx{101B}ိုး မပါသည့္ x{1039}x{101E}ကကားေခာင္းx{1039}x{101C}ကီး မဟုတား..။ မခိမဆနx{1037}္ အေပါက္ေလးထဲ ထိုးထည့္ ေနခိန္ နန္းဘက သင့င့္ေအာင္ လကံ မေပးတတါက နာကင္ သားတာမိဳး ဖစ္ေကာင္း ဖစ္x{1014}x{103D}ိုငည္ေလ။

“နာ.. သားလာ့.. အီးး.. ေမာင့္.. နန္း x{101B}ုန္းလိုကိလား.. နာသားလားဟင္..”  ဟု တုနုနီရီေလး ေမးလိုက္၏။ လင့လိုကို အံ ကိတ္ ဖည့င္းကပင္ လငစူ နာကငားမလား စိုးရိမာသည့္ ဇနီး အလိမၼာေလး။ လညိုင္ေလးကို ၾကငာစာ နမ္းၿပီးမ..  “မနာပူး နန္း.. ရတယ္..” “ဟူးး.. အင္းး..”  “ေနာကပ္ နည္းနည္းထပင္းမယ္.. ေနာ္..”  “အင္းး.. ဟုတ္.. ဟူး..”  “ရီးးးး..”   “အိ..  အင့္ အင့္..” “ခဏေလး.. ခဏေလး နန္း.. နည္းနည္း ေအာင့ံေပးေနာ္.. အဆုံးဝင္ေတာ့မယ္..” “ရီးးး အင့္ .. ကစ္.. ကစ္ ကစ္..”   “ေမာင္ ထိုးထည့ိုကယ္ေနာ္ အဆုံးထိ.. ေနာ္ မိန္းမ..”   “ဟု.. ဟုတ္..” “အ.. အူး.. ရီးးးး အိုးးးးး..”   “ကစ္ ကစ္.. အီးး..”   “အီးး..  မိန္းမေလး.. ေမာင့တံ အဆုံးထိ.. ဝင္.. ဝငားၿပီ..” “အီးး.. ေမာင့္.. ဆိုx{1037}ဆိုx{1037}ရီး.. ရီးးးးးးးးးး..”  “အမ္း.. ေမာင္ မလx{103C}ပူး ေနာ္.. မိန္းမေလး..” “အင္းး.. အင့ါ..”  “ဖကားမိုx{1037}.. မိန္းမေလးကို ဖကားမယ္.. ေနာ္..”  “ရီးးးး.. အင္း.. ေနာကဲက..  အေတာင့္.. အေတာင့ိုက္x{1039}x{101C}ကီး ေမာင့္..”“အမ္းး.. အရသာရိလိုကာ မိန္းမရယ္.. မိန္းမအိုးx{1039}x{101C}ကီးထဲ ေမာင့ာ မx{103B}ဳပားတာ..”  “ရိးးးး.. အာ့.. ကစ္ ကစ္..”  “မိန္းမ.. ပုံစံ ပငေအာင္.. ထိုငေအာင္.. ေမာင့္ေပၚ ထိုင္ေပး.. ေနာ္..” “အီးး.. ဒါx{1039}x{101C}ကီး ကၽတားရင္  ပနည့စါ နာမာ..”

“မကၽတူး မိန္းမ.. ေမာင္ စိတထိန္းx{1014}x{103D}ိုငင္ ေဆာင့ိမာစိုးလိုx{1037}.. မိန္းမေလး နာသားမာစိုးလိုx{1037}.. ေမာင့္ေပၚ ထိုငလို ဖစ္ေအာင္..  ေနာ္..” “အီးး.. ေၾကာက္.. ရီးးးး.. ေၾကာကယိုx{1037}..”  “ေၾကာကဲx{1037}.. ဘားမဖစူး.. ေမာင္ ေပx{1037}ထူမယ္.. ေလာ့ထားေပး.. အသာ ေလး..”  “ဟုတ္.. အင့္..”  စိတ္ေရာလူေရာ ေၾလx{103B}ာ့ခၿပီး အဝတ္ေပာ့x{101B}ုပ္ေလးလို ေနေပးလိုကည္။ ခစတဲ့ ေမာင္ ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015} x{101B}ိေသလာ က္ သာယာပါေစေလ။ အေနအထားအရ နန္းက ေမာင့ငငို ေနာကီၿပီး ေမာင့္ေပၚထိုင္ေနသလိုၿမိဳး ဖစားၿပီ။ ေနာက္ေပါက္ ထဲမ မၿခိမဆနx{1037}္x{1039}x{101C}ကီး ဆိုx{1037}ေနဆဲမိုx{1037} ေနရခက္ေလသ္ာလည္း နန္း တစိုယုံးကို ပတပ္ေပးေနသည့္ ေမာင့ကားက ကငည္ လန္းသည္။

နန္း၏ ကာမ ခလုတားထဲမ တစုဖစ္ေသာ ကုတားေလးမားကို ဖဖ ကိုကိုက္၊ လညိုင္ေလးကို စုပမ္း လိုကင့္  ပx{1039}x{100A}x{1039}x{1005}လကန္ေသာ ေမာင့္ ယုယမၽဳမားေအာကင္ နန္း တစ္ေယာက္ နာကငဳကိုပင္ ေမ့လုလု ဖစ္ေအာင္ မိန္းေမာ သားရပန္၏။   “ေမာင္ တကာေနတာ အလိုလို.. သိလား မိန္းမ..”  “ရိးးးး အိုးးးး..” “မိန္းမ ေရx{1037}ဘက ဟာေလး.. ေမာင္ ပတ္ေပးမယ္..”  “အမ ေလ့.. ရီးးးး..”  “မိန္းမ စိစိေလး ေပာက္ေနတယ္.. ရာမေတx{1037}ဘူး.. ဒီနားတဝိုကဲ..” “အ.. ရီးး.. ေမာင့္.. ပတ္ ေပး.. ရီးး..”  “အမ့္..  မိန္းမ.. ေရx{1037}ကဟာေလး အရသာရရဲx{1037}လား..”  “ရီးးးး..”  နန္း ေနာက္ေပါကဲ မိမိအတံx{1039}x{101C}ကီး ထိုးစိုကားရင္း ကိုယုံး အိအိေလးကို  ေပx{1037}ထားလက္ လက ေရx{1037}ဘက္ေလးကို ၿဖဲဟကာ ဆေပးသည္။ နန္း၏ မာဆတတ္ အစိေလးက ကိုမိဳး လကx{103B}ိဳးx{1014}x{103D}င့္  လကလယ္ အၾကားတင္ ခဲတံကိုငလို လိမ့စား ခံေနရ၏။

“ေကာင္းလား မိန္းမေလး.. ေမာငက္ေခာင္းနဲx{1037} ေဆာ့ေပးေနတာ.. x{1039}x{101C}ကိဳကာ့..”  “အ.. x{1039}x{101C}ကိဳကယ္.. ရီးးး..”  “စိ စိနဲx{1037} အသံေလး ေတ မညိုx{1037}.. မိန္းမေလး ဖငပါ ေမာင့ာx{1039}x{101C}ကီးကို ညx{103B}စ္ေနတာကာ..”  “ရီးးး..”  “အိေနတာပဲကာ.. ေမာင့န္းေလး ဖိထိုင္ေပးထား တာ..”  “အာ့.. အင္းး.. မနာ ဘူးလား ဟင္.. နန္း တနx{1037}ိုကိပန္..” “x{1014}x{103D}ိုးး.. မနာဘူး.. ပိုေကာင္း.. ေမာင့ာ တစ္ေခာင္းလုံး ထိုးထည့္  ထားရတာ.. တအား ေကာင္းလန္းတယ္..”   “ရီးးး.. အင့္..”  “အမ္းးး.. မိန္းမေလးရဲx{1037} အလအပကို.. အီးး.. ေမာငိုက္x{101B}ိုကူတာ  ရီးးး..”  “x{1039}x{101C}ကိဳကာ့ မိန္းမကို.. ဟင္..” “x{1039}x{101C}ကိဳကယ္ ကေလးရယ္.. ေမာင့ို ေမx{103E}x{1037}ေပးပါလား မိန္းမ.. ခါးေလးလx{103C}ပ္ၿပီးေလ.. ေနာ္..”  “ရီးး.. ဟုတ္..” “ေရx{1037} နည္းနည္း ကိုင္း.. ေမာင္ေဘာီခိတ္ ဖဳတလိုx{1037}..”   “အင့္.. အီးး.. ရိးးးး..”  “ေကာပင္ေလးက ဖဴx{1014}x{103D}ုေနတာ ပဲ..”  “အီးး.. ေမာင့္ အတံx{1039}x{101C}ကီး.. x{1014}x{103D}စား.. x{1014}x{103D}စားတာ အဆုံး ထိ လာ့..” “အမ္းးေလ.. တစ္ေခာင္းလုံး..”   “အီးး.. ထုတင္းဆို နာ မာ.. ေၾကာက္.. ေၾကာကိုx{1037}.. ေနာ္ ေမာင့္..”  “အမ္းပါ.. လုပူးေနာ္.. ခုတိုင္းေလာက္ေလးပဲ..”

ဆိုေတာ့လည္း ေမာင့ို သနားပိုမိပနည္။ တကယ္ေတာ့ ေနာကကို လိငကံခင္းအား နန္း စိတသာ လကခံခင္ ေပမဲ့ x{1039}x{101C}ကိဳကဲ့ မိန္းမေတေတာ့ x{1039}x{101C}ကိဳက္ၾကတာ ဖတူး ေနသား။ နန္းကို ညx{103B}ာေနရတဲ့ ေမာင္.. အပည့ဝ သာယာပါရဲx{1037}လား။ သူ လိုခင္ေသာ ေနရာကို သူx{1037}ပစx{1039}x{1005}ည္း တစုံး ထည့ားရx{101B}ုံမဖင့္ ေကနပ္ေပးရာသည့္ ေမာင္။ နန္း မနာဖိုx{1037}x{1014}x{103D}င့္ သာယာဖိုx{1037}ကိုသာ  ဦးစားေပး x{1039}x{101C}ကိဳးစားေနရာသည္။  ခိတဳတားေသာ ေဘာီေလးကို ဆဲဖယိုက္ၿပီး ရငုံမားကို ဖစx{103B}စ္ေပးသည္။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးလုံး  ကစစ္ေလးကို လိမ္ေဆာ့လိုက္၊ ခပဖ ဆဲဆိတ္ေပးလိုက္x{1014}x{103D}င့္ ဒါေတက နန္း အx{1039}x{101C}ကိဳက္ေတ။ ေမာင့္ လက္ေခာင္းအရင္းၾကားမာ  x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေလးေတ လိမ့္ေခခံရတိုင္း နန္းတစ္ေယာက္ ေကာေလး ေကာ့ကာ အရသာ ခံမိ၏။ သည္ေတာ့ တစါ ေနာက္ေပါကဲ စိုက္ ထားသည့္ အတံx{1039}x{101C}ကီးကို x{1014}x{103D}ဲx{1037}ေပးသလို ဖစားသည္။ ဒါေလးကပဲ ေမာင့္ အတက္ အရသာထူး ဖစားေစပုံရသည္။

“ရီးးး.. နန္းရယ္.. ေကာင္း.. ေကာင္းလိုကာ..”  ဟု သဲ့သဲ့ေလး ေပာရာသည္။ နန္းလည္း အရဲစနx{1037}္ၿပီး ဖင္ေလးကို တစက္ ရမ္း ေပးလိုက္၏။  “အာ.. အားး.. နန္း.. နန္းရယ္..”  ေမာင္ တစ္ေယာက္ အံကိတ္ ညည္းညဴကာ နန္း ကုတေလးကို ဖိခဲထားရာသည္။  နန္း ရိပိလိုက္ၿပီ။ ဒါက ေမာင့တက္ တကယ့္ သာယာမx{103C}ပင္။ နန္း ရငုံကို ဆုပိုငားသည့္ ေမာင့္ လက္ေတေနရာ မေx{101B}x{103E}x{1037} ေတာ့ဘဲ ဆတတုန္ေနရာသည္။ လညိုငို ခဲထားသည့္ ပါးစပလည္း တဟူးဟူး ညည္းေန၏။ နန္း ခါးေလး ဆနx{1037}္ၿပီး တစ္ ခက္ ထပ္ေမx{103E}x{1037}ေပးသည္။

“အားး.. ရီးးးး.. မိန္းမေလး လုပ္ေပးတာ.. ေမာင့္ အတံ တစ္ေခာင္းလုံး ရမ္းသားတာပဲ..” “အင့္.. x{1039}x{101C}ကိဳကာ့..”   “x{1039}x{101C}ကိဳကာ.. တ အား ကာ.. မိန္းမရယ္.. ေမာင့ို မီပီး ထိုငိုက္ေတာ့.. ေနာ္.. တအားမီလိုက္..”  ေမာင့္ အလိုကဖစ္ေအာင္ တစိုယုံး ေလာ့ခ ၿပီး မီထိုင္ေပးလိုကည္။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံx{1014}x{103D}စကို ဖစx{103B}စ္ ေခေပးရင္း..  “ရလား.. မိန္းမ.. နာလား.. ေမာင့ာx{1039}x{101C}ကီးက မိန္းမ ဖင္ေပါက္ အထဲမာ.. ရီးးးး..”  “အင့္.. တအား မနာပါဘူး.. ရတယ္..” “ေမာင့္ေပၚ သကာသလို ထိုင္.. ေနာ္.. ေမာငကာၿပီ.. မရေတာ့ ဘူး..”  “အင္းး..” “မိန္းမ ၿပီးခါနီးရဲx{1037}လားဟင္.. ေမာင္ နည္းနည္းေလး ေကာ့ထိုးခငာ.. ေမာင္ မေအာင့္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘူးကာ..” “အင့္..  ထိုး ေမာင့္.. ရတယ္.. လုပ္..”  စကားဆုံးသည္x{1014}x{103D}င့္ ေမာင နန္း ပခုံးေလးကို ဆဲၿပီၿပီး ခပဆေလး ေကာ့ထိုးသည္။ ေပးေဆာ့ရန္  ခင့ဳခကသည့္ ကေလးငယလားပင္။

“အီးး.. ကစစ္..”  နန္းတစ္ေယာက္ နည္းနည္း နာသား ေသာည္း အသံ မထကိေအာင္ ေအာင့ားေပးလိုက္၏။ x{1014}x{103D}ဖူးဆံစပ္ x{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္း အထက္ နားေလးတင္ ေခၽးေလးမား စိုx{1037}လာတာ နန္း ဘာသာ သတိထားမိလိုကည္။   “မိန္းမေလး.. ေမာကက္  ေပာင္းရေအာင္.. ေနာ္..”  “အင္.. ဟုတ္.. မခၽတ္ နဲx{1037} ေနာ္.. ကၽတ္ေစနဲx{1037}..”  ေမာင့ို ခရီးဆုံးထိ ေကာင္းေစခငည္ မန္ေသာည္း  အစကေန ပနိုးထည့င္ တအားနားမာ သိေနသည့္ နန္း၊ ေမာင္ မၿပီးခင္ အတံx{1039}x{101C}ကီး ကၽတားမာေတာ့ တကယဲ ေၾကာက္ မိသည္။  “အမ္း.. မကၽတူး နန္းေလး.. အသာေလးပဲ.. လက္ေထာကိုက္.. ေလးဖက္ေထာက္ေပး.. ေနာ္..”  ေမာင့္ စကားလည္း  ဆုံး၊ နန္းလည္း ေလးဘက္ေလး ကုန္းၿပီးသား အသင့္။  “တစက္ေဆာင့ယ္.. ေနာ္ နန္းေလး.. တစကဲ..”  “ဟုတ္..  ေဆာင့္.. ေမာင့္.. ရတယ္..”  “ေရာ့.. အီးး.. အ.. ေမာင္ၿပီးေတာ့မယ္.. ရီးးးး.. နန္း ဝမ္းလားေမာက္.. ေမာကလိုက္..”  ေလးဘက္  ေထာကကို တအား ေဆာင့ိသားလင္ နန္းေလး နာသားမာ စိုးေသာေၾကာင့္ ေမာက ခိုင္းလိုကည္။ နန္း ပခုံးကိုဆဲၿပီး  ဆတနဲ ဆတနဲ ေဆာင့္..။ တစက္၊ x{1014}x{103D}စက္။ ၿပီးေနာက္..“ရီးး.. ထကုန္ၿပီ.. သုကည္ေတ..”

“အင့္.. အင့္.. ဟင့္..”  “ရီးး.. မိန္းမေလး.. မိန္းမေလးရာ.. မိန္းမဖငဲ ေမာင့္ အရည္ေတ ပန္းထည့္ေနတာ.. ရီးးး..”   အသစကက္ ေနာက္ေပါက္ေလးထဲ ၾကပပ္ေနရာသည့္ အေၾကာေခာင္းx{1039}x{101C}ကီး ေအာင္းထားသမ အရည္ေတ အနကားၿပီ။  ကိုမိဳး တစ္ေယာက္ တစိုယုံး အေၾကာဆဲသလို တနx{1037}ိမူး သားရ၏။   “ဟူးး.. ေကာင္းလိုကာ.. ေကာင္းလိုကာ မိန္းမ ေလး.. ေမာင့္ အေၾကာေတကို ေပကုန္ေရာ.. မိန္းရတာ ဇိမဲ.. ခစယ္.. မိန္းမေလး.. ခစယ္ နန္းရယ္.. နာသားေသးလား.. ဟ မ္..”  “ဟင့္.. နာတာေပာ့..” “ဟီးးးး.. ခစိုကာ.. ေမာင့လို လိုက္ေပးတဲ့ မိန္းမေလး.. မိန္းမေလး ပီးေသးဘူးမလား..” “အင္း..  ပီးပူး..” “အေရx{1037}က စိုေနတုန္းလား.. ေမာငကဲx{1037} ခုတိုင္း အသာေလး စမ္းေပးမယ္.. ၿပီးx{1014}x{103D}ိုငား မိန္းမ.. ဟမ္..”   “ဟုတ္..”

“ေပါင္ေလးx{1039}x{101E}ကဦး နည္းနည္းေလး..” “အင့္..” ေမာကက္ ပိေနသည့္ နန္းကိုယုံးေလးကို ေဘးေစာင္း ဖစ္ေအာင္ ပငိုက္ၿပီး  ေပါငစကို မိမိ ေခေထာက္ေပၚ ေနာကန္ တင္ေစလိုကည္။ ဟၿပဲေလး ဖစားသည့္ ရတနာေလးက အေစာကလို x{101B}x{103E}ဲ အိုင္ မေနေတာ့။ နန္းေလး နာသားလိုx{1037} စိတ္ ေပာကားပုံရသည္။ အနစာခံရာေသာ ဇနီးကို ၂ ဆတိုး အခစိုရပန္၏။  ေနာက ေန ေပx{1037}ဖကိုင္းရင္း x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေလးေတကို ဖစ္ေခေပးသည္။ ေအာကိုလည္း လက္x{1014}x{103D}င့္ ခပဆ ေမx{103E}ေပးသည္။ လညိုင္x{1014}x{103D}င့္ လည္ ကုတ္ ေဖးေဖးေလးမားကို ဖဖကိုကိုက္ လာx{1014}x{103D}င့္ လကိုက္ လုပ္ေပးသည္။ ဇနီးေလးဆီမ အသကx{103D}သံေလးမား အေစာက ထက္ ပင္းလာၿပီး ခပိပိပ္ေလး ထကာၿပီ။ ေခာည္ေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းေလးမား ပနည္း ဖဲx{1037}အိုငာသည့္ တင္းေလးထဲသိုx{1037} လကလယို အသာေလး ထိုးထိုးထည့္ေပးသည္။ သာယာမိန္းေမာမx{103C}၏ စည္းခကစ္ေသာ ညည္းသံ သဲ့သဲ့ေလးx{1014}x{103D}င့္ အတူ  ေအာကလည္း ပလတ္ ပလတ္ မညံေလးမား ထကာ၏။  “မနန္.. ေမာင့္.. မနန္.. ရီးး..”   နန္း လက္ေလးက အားမ ရသလိုဟန္x{1014}x{103D}င့္ မိမိလကို ဆုပိုင္ လာသည္။

“လကယ္ နန္း.. ေမာင္ လုပ္ေပးမယ္.. ၿပီးေအာင္..”   ဆိုၿပီး ၾကမ္းၾကမ္းေလး ထိုးေမx{103E} ေပးလိုက္၏။ နန္းေလး x{1014}x{103D}ုတမ္းကိုကက္  ေခါင္းေလး ေမာ့ကာ အင့္ အင့္ အ အ မညံမား။ ေအာက တင္းေလးမ ဇိ ဇိ မညံမား။  “အ.. ၿပီး.. ၿပီ.. ေမာင္.. ဟူးး..  ေတာ္.. ေတာ္ၿပီ..”  x{1014}x{103D}ုန္းခိသားပုံရသည့္ နန္းေလး၊ ဆံပငညညားက ဖx{101B}ိုဖရဲx{1014}x{103D}င့္။ ေအာက တင္းေလးကေတာ့ စိုကည့ား ေပးသည့္ ကိုမိဳးလကို ညx{103B}စ္ေနဆဲ။  “ဘာေတ ဖစုနားဟင္.. ေမာင့ို ဘာေတ လုပိုင္းမိကုနာ့..”  “ဟမ္.. ဘာမ လုပ္ ခိုင္းပူးေလ.. လငယား အလုပဲ ခိုင္းတာ.. x{101B}x{103E}တ္.. အာ မ.. မိန္းမေလး ပါးေလးကို ေခၽးစိုx{1037}ေနေရာ.. x{101B}x{103E}တ္..”  “အင့္.. လူလည္း  ေမာ့ေနေရာ..”  “ေကာင္းတယ္.. အာ့လို ေမာ့သားေစခငာ.. ေမာင့္ မယားေလး.. ခစယ္ တအားး..”  “ကၽတားၿပီလာ့  ေနာကဲက ဟာရီး.. ဟင့္..”  “ကၽတ္ေသးပူးေလ.. ဟီးး.. ခဏ ထုတယ္..”  “အီးးး.. အာ့မိုx{1037} ဆိုx{1037}ေနေသးတာ.. ဖည္းဖည္းေနာ္..”   “နန္းေလး.. မိန္းမ ဖင္ေလး နည္းနည္းကုန္းေပးမ အဆင္ေပမယငယ္.. ဟီးး..”

“နာမာလား.. ေၾကာကယိုx{1037}.. အီးး..” ေဆာင့ုန္းကေတာင္ ေတာင့ံေပးရာသည့္ ဇနီးေလး၊ ပနုတည္ ဆိုခါမ နာမာ ေၾကာကိုx{1037} ေအာာေလသည္။ လင့္ အလို ကိတိတည့င္း တင္းထားရသည့္ မကညိုx{1037}က စိတ္ေလာ့ခါမ စိုx{1037}လာၿပီထင့္။  “နည္းနည္း လက္ေထာက္.. ဖင္ေလးx{1039}x{101E}က..”   “ေမေမေရ… အီးး..”  “အာ.. ဘယ့္x{1014}x{103D}ယ္ ေမေမေရတုန္း.. ဟီးး..”  “ထုတရ ဖစီ လာ့..”  “ဖစရာလား.. x{1039}x{101C}ကံx{1039}x{101C}ကံဖနန္ မိန္းမကလည္း.. ဒူးကိုအသာေလး ေထာကငိုက္..”  “အီးဟီး.. ထုတရရင္ေတာ့ ဒုကx{1039}x{1001}ပါ ပဲ..”  “ဖစူးေလ ကေလးရဲx{1037} .. ခဏ ေၾကာကဲx{1037} ဖငို ခုနလို ၿဖဲမယ္ေနာ္.. နည္းနည္းပဲ ၿဖဲမာ..”  “အင့္.. ဟင့္..”   “ေလာ့.. တင္းထား တာ ေလာ့..”  “ရီးးး..”  “နန္းေလး.. ေလာ့ေပးလိုx{1037}.. မိန္းမေလးက မလx{103E}တာ.. ေမာင့္ေကာင္x{1039}x{101C}ကီးကို..”   “အီးး.. ဟူးးး..”   “ေလာ့ ထား..” “ဆိုx{1037} ေနတုန္းလိုx{1037} အထဲမာ.. ဒုကx{1039}x{1001}ေတာ့ ေရာက္ၿပီ ထငယ္.. ဟင့္..”   “ေရာကူး မိန္းမ.. ေၾကာကဲx{1037}ေနာ္.. တအား ေလဟာနယ္ ဖစားတာ..” “အီးဟီး..”   “ေလာ့ေပးထား နန္းရဲx{1037}.. မိန္းမေလး ေၾကာကားလနx{1037}ား ညx{103B}စားေတာ့ ေမာင့ာ ပန္ ထလာလိမ့ယ္..”

“ဟင္.. မကၽတ္ေတာ့ရင္ ဘယို လုပတုန္း.. ဟင့္..”  “တပက္ တူတူေနၾကမယ္ေလ..”  “အီးဟီး.. ေနစရာလာ့..”  “ဟီးးးး..” “ေမေမေရ.. အီးးဟီးး.. တကယ္ မကၽတ္ေတာ့ဘူးလား မသိဘူး..”  “ဟားဟား.. ခစာ ကာ.. ရၿပီ.. ရၿပီ နန္းရဲx{1037}.. ဟိတ္.. ကၽတ္ သားၿပီ ဒီမာ..”   “ဟင့္ ဟင့္..”  “ကေလးေလး.. တကယ္x{1039}x{101C}ကီး ငိုရၿပီ.. နာသားၿပီလား..”  “နာတာေပါ့.. ဟင့္.. ဟင့္..”  “ေမာင့္ေပၚ အိပ္.. ေနာ္.. အုအုအုအု မ.. x{1039}x{101D}ပတ္..”  “ဟင့္.. ေတာ္ေသးတာေပါ့.. မကၽတိုx{1037}ကေတာ့ မေတးရဲ..”  “မကၽတင္ေတာ့ ေမာင အဲ့ တိုင္းေနမာ.. ကေလးေလးနဲx{1037} တစါတည္း x{1014}x{103D}စိုယ့စိုယ္ ဖစ္ေနေအာင္ေလ.. ကေလးေလးေတာ့ ဖငဲနာၿပီ.. ဟီးးးး..”

“အီးနဲx{1037} ေပါကုတလိုကာ.. ဟင့္.. အီးဟီး.. နာ တယ္..”“အိုx{1037}အိုx{1037} ေမာင့္ မိန္းမေလး.. ဖင္ေလးနာသားၿပီ.. ေမာင့္ေပၚေမာကိပ္..   လာ..”   “အင့္.. x{1014}x{103D}x{103C}ိကဲx{1037}ေတာ့ေနာ္.. စပ္ ေအာင့္ေအာင့ီး..”  “x{1014}x{103D}x{103C}ိကူး..”  “ဖငုံးေလးကိုေတာ့ ခစx{1014}x{103D}ိုးကိုငယ္ေလ.. အထဲx{1014}x{103D}x{103C}ိက္ ဘူး.. ေနာ္ မိန္းမ..”  “ဟုတ္..”  “ေစာငဲ.. အိပ္ၾကမယ္.. ေနာ္ မိန္းမေလး..”  “အင့္.. သနx{1037}င္းေရးေလးေတာ့ လုပ္ဦးမေပါ့..”  “ေမာင္ ေညာင္းသားၿပီ နန္းရာ.. မထခင္ေတာ့ဘူး.. ေနာ္..”   “နန္းေတာ့ ရx{103D}းေပါက္ ခင္ေသးတာေလ.. ကဲ ကဲ လဲေနx{1014}x{103D}င့္.. ပနာခဲ့ မယ္..”   အိပန္းx{1014}x{103D}င့္ တဲလက္ သနx{1037}ငန္းေလးထဲ အမန္ေပးၿပီး ဆီးသားရင္း ေဆးေၾကာရသည္။ ေနာက္ေပါက္ ေလးကိုလည္း မ ရဲတရဲ စမ္းရေသး၏။ စပဥ္းဖဥ္း ေအာင့ကက္ ဖစ္ေန ေသးေသာည္း ေသးထက္ေလာက္ေအာင္ ေပါက္ၿပဲမသားတာ  ေတာ္ေသးသညု ေပာရမည္။ မိမိကိုယို ေဆးေၾကာၿပီးေတာ့ ေမာင့ား သနx{1037}င္းေရး လုပ္ေပးရန္ တဘက္x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေလး ေရေx{1014}x{103D}း စတ္ၿပီး ယူလာခဲ့လိုကည္။

အိပာဆီ ပန္ေရာက္ေတာ့ လင္ေတာ္ေမာင္ အိပ္ေပာ္ေနရာၿပီ။ ခရီး ပန္းလာသည့ထဲ တစ္ေနကုန္ တစ္ေရးမ မနားဖစည့္ အပင္ ဇဲနဘဲကလည္း ေကာင္းလိုက္ ေသးသည္ မဟုတါလား။ တရx{103D}းရx{103D}းx{1014}x{103D}င့္ အိပ္ေမာကေနလိုက္ သညာ သူx{1037}အတံx{1039}x{101C}ကီးအား  ေရေx{1014}x{103D}းဝတင့္ ဖဖပတုတ္ၿပီး သနx{1037}င္ ေပးေနသညိုပင္ မx{1014}x{103D}ိုးရာ။   အဝတိုေလး သားပနိမ္းၿပီး ကုတင္ေပၚ ပနက္၊ ေမာ င့က္ မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုင္ၿပီး တေစာင္းေလး လဲခလိုက္၏။ ပကကေလး အိပ္ေမာကေနသည့္ ေမာင္၊ နန္း ကိုယ္ေငx{1037}ကိုေတာ့  သိရာပုံရသည္။ နန္း တစ္ေယာက္ ေကာပင္ မခရေသးမီ ခကင္း ဆိုသလိုပင္ နန္း ဘက္ ေစာင္းၿပီး ဖကိုကာ ဗလာကင္း ေန သည့္ ရင္x{1039}x{101D}မx{103E}ာအစုံအား မက္x{1014}x{103D}ာ ထိုးအပ္၍ တရx{103D}းရx{103D}း ရx{103C}ိကင္း အိပ္ေပာားပနည္။ နန္းလည္း တံေတာင္ေလး ေထာကား လက ဆကလဲခမိဘဲ မိခင သားငယား ေထးေပx{1037} ထားသည့္ ပမာ ေမာင့္ ေခါင္းေလးအား ရငငင္ ေပx{1037}ထားေပးရင္း  ဆံပငားကို ဖဖ သပ္ေပး လိုကါေတာ့သည္။   ၿပီးပါၿပီ။