အရကသမားဆို သိပမုနးတယ
ဤပုံပငသည တောရာလေးတစရာအား နောကခံထား၍ရေးသားထားခငးဖစပါသည။ ဤရာလေး၌နေထိုငသော..မောငဘိုသနး..သူ၏သရုပသညကား အသားမဲသည။ ရုပမခော။ တောင့သည၊ ဖောင့သည၊ ညာဘကမကနာ၌ အမာရတကီးတစခုရိသည။ ဆငးရဲသည။ သဘောထားရိုးသားဖူစငသည။
ဟိုဟာလား ? အငး..သူရဲ့ကောငမလေး မဆေး နဲ့တေ့တဲ့အခါကမ လုံးစေ့ပတစေ့ဖေါပပါမည။ သူ့ရဲ့ခစသူ မဆေး ၏သရုပသညကား အသားလတသည။ ကိုယလုံးကိုယထညတောင့သည။ ရုပခောသည။ ရာအနေဖင့ခမးသာသည။ စကားပောသည့အခါမပေပစ။ ဘိုသနး အပေါ၌နဲ့ဆိုး ဆိုးသည။ အရမးလညးခစသည။ ဘိုသနး အရကသောကပီးဆိုးတဲ့အခါတိုငး သိပမုနးဘို့ကောငးတာပဲ၊ အရကသမားဆိုသိပမုနးတယ… ဟုညငသာစာပောတတသည။
“ကနတော့မမပုသိမသူ.. ခောပုံရငရငပုံလပုံတမူ.. အမားနဲ့မတူ..အလဘဲ့ယူ..စံပယကည့ကည့ရငစဲငိမယတမူ..ခငမငစရာလဲကောငးလသူ.. ကနတော့မမ..မမ..ပုသိမသူ…ဒနဒန..ဒနဒန..တန တန့ တန့တန…၏ဒနတန……၏” အဲဒီသီခငးကို ဟိုဘက ယာခငးထဲမာ လယထနနေတဲ့ ကိုဘိုသနး သီဆိုနေတာပါ။ မဆေး တို့ယာခငးနဲ့ကပလကမာ။ ဒီဘကယာခငးရဲ့ မနကညးပငထိပ မာ သူ့ရဲ့ခစသူမဆေး က မနကညးရကခူးနေမနးသိလို့ သီခငးဆိုအားပိုကောငးနေတာပါ။ ဥသသံ၏သာယာမူကို မမီပငမယ့၊သူ လညးခစစရာ အသံရငပါလား၊ ဟု မဆေး တေးနေခိုက……..
“သမီးရေ၊ တစခါခက နစခါခက ရရင တောပီဟေ့” မဆေး အသံထကအောင ရယမောသည။ “အမေက တောခိုငးနေ၊ သညမာ ဖင့ တစရကမ မခူးရသေးဘူး” အမေလညးတုန့ပနရယမောကာ… “မသိပါဘူးအေ၊ အမားကီးခူးလာရင နမးကုနပီး အလကား ဖစကုနမာစိုးလို့ပါ၊ ဒါဖင့လဲ အမေ ဆူးပုတရကကလေးတေ ရာလိုကအုနးမယ” ပောပောဆိုဆို ထကသားခိနတင မဆေးလညး ကိုငးဖားသို့ရောကလာလေပီ။ မငရခဲသော အပေါစီးမငကငးကို တစမောတစခေါကီး ငေးလိုကမိသည။ ဟောဟိုက အဖိုးတို့ ယာ၊ ထနးပငပေါကကလေးတေရဲ့ ဟိုဘကက ကိုဘိုသနး တို့ယာ။ သိမတခငးသညပင မပီးစီး။ နင့ကနဲ့ ခံစားရခငးက သိမတမူ ကို မနာလိုစိတဖင့ခေဖကလိုကသည။ သို့သော အကည့ကို မဆေး မရုပသိမးနိုင။ သုံးနစသုံးမိုး တယတာငမးထူခဲ့ရသော ခစသူ ခငသူ ကငသူ။ မဆေး ကိုအကောငးပုပီး မောငလေးကိုပါအလိုလိုကသူ။ တစနစသော တင့တောင့တင့တယ မငလာဆောငနိုငနိုး၊ နောကနစသော ယာသီးယာနံအောငမငဖံ့ဖိုးနိုးဖင့ တယတာနစရညခဲ့ရသူ။ တစရာလုံး တစနယလုံး သာ မက၊ သူနင့ ကိုဘိုသနး အကောငးကို တစဆေလုံး တစမိုးလုံးသိထားပီး အကောငးတေဖစသည။ အမေ အဝေးကိုရောကသား ပီဆိုသော အသိဖင့…
“ကိုဘိုသနး..ကုပဒီမာတော့” ဟု လမးအသံပုရငး အပငပေါမဆငးကာ..မညသည့အရပ၊ မညသည့နေရာ၊ မညသည့အခိနတင ခေါသညဖစစေ၊ နလုံးသားကကကမတထားသောအသံ။ ခစရတဲ့ မဆေး ရဲ့အသံ။ တခါတညး လယထနတာတေရပပီး ဟိုဘက ယာခငးဆီအပေးအလား။ “တောနယတော။ ကုပမာ တောလာနိုးနိုးနဲ့ စောင့လိုကရတာ။ တောကတော့စိမပေနပေ။ အမေ ကဒီ ဘကကို ပနမလာတော့ဘူးလို့လဲ ပောသားတယတော့။” “ကုပသိပါတယတော၊ အသစတေ့လို့ ကုပကို မေ့ခငပီမဟုတလား။” “ဟောဒီခုံထဲက မေစိမးမီးခောကကိုကပီး သေပါစေ၊ ဘိုသနး ခစတာဟောဒီတစမိုးအောက မာ ဆေးဆေး တစယောကတညးဆိုတာ ယုံပါ။” ဘိုသနး ဆိုတာ အရကသောကမထားလဲ လူရငးနေရင တကတီးတကတာ ပောတတသူပါ။ မိမိ စကားကို သဘောကပီး ဟီး ကနဲ့အသံထကလာတော့..
“ဘာ ဟီး လဲ သေနာကီး” ပါးစပက သေနာကီးဆိုငားလညး မဆေး မကနာက ပုံးနေသည။ မကလုံးကလေးတေကည နေသည။ ဘိုသနး မတနိုးရသော အပုံး။ “မတေ့သေးဘူး ဟောကတာက အရငကိုးဟ” ဘိုသနး ပုံးပုံးကီးပောပီး မဆေး အားရငခငကယကီးထဲ ဆဲအသငး..တစဆကတညးပင အုနးကနဲ့ ထုရိုကသံပေါလာကာ မဆေး ရုနးထကသည။ ရကမကလုံး ကလေးဝေ့လိုကသည။ “သိပရမးကားတာပဲ၊အမငကပတယ” “ခစတာကိုးဟ” “သေနာက” မဆေး ဆဲသည။ သို့သော ပုံးပီး နောကနားဆုတကာ ခပခါခါထိုငသည။ ဘိုသနး အဖို့သညဆဲသံသည ပားရညထကခိုသည။ ငေဆညးလညး သံထကလညး သာယာသည။မဆေး ကိုလဲငေးကည့နေရငး..ရငထဲတင..
“လလခေလား မဆေး ရယ”… “မမငဘူးတာ ကနေတာဘဲ၊ မကလုံးကု ိ ဒုတနဲ့ထိုးု လိုကရမလား” သညတော့မ ဘိုသနး အသကရုမိတော့သည။ “ဘာဖစလို့ သနပခါး လိမးလာရတာလဲ” “တော့မကလုံးတေ ကတကအောငလို့ တောရေ့” ရယ သံလေးမား ရေသစရက ပေးရေ့သည့နယ လငမူးလက ဘိုသနး ရငထဲပေးဝငလာ၏။ “ငါ့မကစိထဲမာတော့ နငသနပခါးမ လိမးလဲ လတာပဲဟ၊ ရံ့တေပေနေလဲ လတာပဲ” “တောပါ၊အပောကီးက” “ပီးတော့ နေ့ခငးကောငတောငကီးမာ သူမားတေမင သားရင မကောငးဘူး” “ညကမ တေ့နေက အိမနောကဖေးက ထနောငးပငကီးအောကမာတေ့မယနော” “အေးပါ၊မိနးမရဲ့” “သေနာကီး၊ တငစီးအုနး”
မဆေး ၏လကသီးဆုပကလေးသည ခေးရဲနေသော ရငအုပပေါသို့ အုနးကနဲ့မက၊ဖုံပေနေသော ဘိုသနး ၏လကတငး ရောက သားသည။ တခားအရာကိုသာ မိအောငမဖမးနိုငရိရမည..မဆေး ကိုဖမးရာတငကား ကငလညလသည။ မဆေး၏ လကသီးဆုပ ကို ဖမးမိခိနတင မေပေါသို့ထိုငခလိုကသည။ ဆောင့ဆဲလိုကသောအရိနကောင့ မဆေး ပါလာလင ရငခငတငးသို့ သငးပီး ခေါငးငုံ့ပီး ဖစတော့သည။
“တောပါတော့ ကိုရယ၊ ရာထဲက ငတာ တို့မငသားမဖင့ သာသာထိုးထိုးလေးပါးစပ မောငးကေးနငးခတနေပါအုနးမယတော” “တော့ နားတေလဲ နေပူနေတော့မယ၊ ညကမ တေ့မယနော” “ဟုတသားပဲ ညကမ” ဆိုတဲ့အတေးနဲ့..မဆေး ကိုလတပီး ယာခငးဘကပနအသား.. “ကို..ညကရင အရကတေ သောကမလာနဲ့နော” “ အရကသမားဆို သိပမုနးတယ “ကဲ..မိုးခုပကစို့” “အာ…အခုမ ညနေစောငးပဲ ရိသေးတယ” ခစရတဲ့ မဆေး ကအရကတေ သောကမလာပါနဲ့ဆိုမ ဘိုသနး ကိုသတိပေးလိုက သလိုဖစပီး ညနေစောငးတဲက အရကတေသောကပီးရဲဆေးတငထားသည။ ရာလညက ကိုကောကီးဆီကလဲ မိနးမကိုငတယပုံ နညးတေ စနစတကလေ့လာထားပီးသား။
ညပိုငးမာ မိမိရဲ့ကောငမလေးနဲ့တေ့ပီး လိုးဘို့စိတကူးထားရင ညနေပိုငးမာ မဖစမနေ ဂငး တစခါတော့တိုကသားဆိုလို့ ပောငးဖူးခငးထဲမာ တိုကထားပီးသား။ ညနေပိုငးမာ ဂငး တိုကထားရငညပိုငး လိုး လို့ရိရင အခိနကာကာ လိုး နိုငပီးကောငမလေး ဆဲသားရောဆိုလို့ပါ။ လိုးတဲ့အခါမာလဲ နားသိုးကိုးပတ အတငးမလိုးဘို့၊ အေးအေးဆေး ဆေးလိုးဘို့၊ နူးဘို့နပဘို့ကလဲ သငခနးစာပည့စုံပီးသားဆိုတော့…မိုးခုပတာပဲကောငးပါတယ။မိုးခုပခါစ ညီရငးအကို မသိတသိ အခိနကတဲက ဘိုသနး မာဖင့စိတဆောပီးပုဆိုးတစကငး အပိုယူ၊ လကနိပဓာတမီး တစခုဖင့ မဆေး နဲ့ခိနးထားတဲ့ ထနောငးပင အောကကိုရောကနေပါပီ။ စိတထဲကလဲ အဆငသင့ပဲဟေ့ ဆိုပီးသီခငးတေအောဆိုနေမိတယ။
“ကိုဘိုသနး ကုပကဒီဘကမာတော့” “အငး..ဒီဘကနားကိုလာခဲ့..အဲဒီဘကက ထနောငးကိုငးခောကဆူးတေနဲ့” မဆေး လဲအနား ရောကရော..အဆငသင့ခငးထားတဲ့ ပုဆိုးကငးပေါ ဖကပီးလဲခကာခစတယ ဆေးဆေး ရယပောပီး အတငးကို ဖကတယ။ နမး လညးနမးတယ၊ မဆေး မာမလူးသာ မလန့သာဖစပီး.. “ကဲ လိုကတာ ကိုကိုရယ” “ကုပ ကဘယကိုမ ထကမပေးပါဘူးတော့” ဘိုသနး မာတော့အရကရိနကလေးကလဲပါ။ မဆေး ပောတာတေဘာတစခုမ နားမဝငဘဲထမိနကားထဲ အတငးလကနို ကကာ မဆေး ရဲ့စောကခေါငးကားထဲ လကညိုးကိုသငးခီထုတခီ လုပပေးတဲ့အခါမာတော့ မဆေး ခငဗာ၏တအငးအငးနဲ့ ကိုကို ရယ အဲဒီလိုကီးမလုပပါနဲ့ ဆိုပီး ဘိုသနး ရဲ့ကောပငကီးကို သိုငးဖကထားရငးနဲ့ အလိုကသင့ခါးလေးကော့လိုက၊ ရငလေးကော့ လိုကနဲ့ဖစနေရာတယ။ အဲဒီလိုတင အားမရသေးတဲ့ ဘိုသနး ကတော့ ကနလကတစဘကက မဆေးရဲ့ခကနား တဝိုကညငသာစာ ပတသတပေးကာ၊ တဆင့တကပီး နို့တေကို တလည့ဆီကိုငတယ ပေးပါတယ။ ခံရသူ မဆေး မာတော့ ပေါငနားတဝိုကလာ ပီးထောကနေတဲ့ ဘိုသနး ရဲ့လကတစဆုပမကတဲ့ လီးကီးကို ကိုငကာ ဂငးတိုကပေးတဲ့ အခါမာတော့ ဆေးဆေး ရယ ကိုကိုမနေ နိုင တော့လို့ လိုး တော့မယနော..
“တော့ သဘောပါ ကိုကိုရယ” “ကုပလဲ အမေ မနိုးခင ခံခငလပီတော့” အမေ မနိုးခင ဆိုတာနဲ့ ဘိုသနး လညးညနေက ကိုကော ကီး ပေးထားတဲ့သငခနးစာပါအဆင့မားကို ကောလနပီး အဆငသင့ကားပေးထားတဲ့ မဆေး ရဲ့ပေါငကားကို ဒူးတုတထိုငကာ..မ ဆေး ရဲ့စောကပတကငးကငးလေးထဲကို ဖေးဖေးခငး တဆင့ပီးတဆင့သူ၏လီးကီးအား ထိုးထည့ကာ သငးခီထုတခီလုပ လိုက..ခဏနားလိုကနဲ့ အထတအထိတသို့ရောကသောအခါ နစယောကစလုံးအားကိုးမာနတက၊ အောကကသူက ကော့လိုက အပေါကသူက စောင့လိုက..စညးမနဝါးမနနဲ့ လုပလိုကကတာ..
“ကိုကို..ကုပပီးတော့မယတော့” “ကိုကို လဲပီးတော့မယ” “အား..ဟင့..အား..ဟင့” “အား..အား..အ ာ း “ ဘိုသနး မာ အားကုနစောင့ပီး လရညမားအား မဆေး ရဲ့စောကပတထဲကိုပနးထည့လိုကတာ စောကပတတစခုလုံး ပည့လံပီး အောကက ခငးထားသော ပုဆိုးပေါထိရောကရိ စိုရဲသားပါတော့သည။ နစယောကစလုံး တစဦးကိုတစဦး လတထကသားမတတ ဖကထား ရငးနဲ့.. “ကိုကို ဒီနေ့ အရကတေသောကလာတယမို့လား” “နဲနဲလေးပါကယ” “နောကဆိုရင လုံးဝမသောကရဘူးနော” “အငးပါ မိနးမရဲ့” “သေနာကီး ဆငးတော့” “အမေနိုးလိမ့မယ” “ကုပက အရကသမားဆိုသိပမုနးတယတော့”
Zawgyi
အရကမားဆို သိပုန္းတယ္
ဤပုံပငည္ ေတာx{101B}ာေလးတစ္x{101B}ာအား ေနာကံထား၍ေရးသားထားခင္းဖစါသည္။ ဤx{101B}ာေလး၌ေနထိုင္ေသာ..ေမာငိုသန္း..သူ၏သx{101B}ုပညား အသားမဲသည္။ x{101B}ုပေခာ။ ေတာင့ည္၊ ေဖာင့ည္၊ ညာဘကက္x{1014}x{103D}ာ၌ အမာx{101B}တ္x{1039}x{101C}ကီးတစုရိသည္။ ဆင္းရဲသည္။ သေဘာထားx{101B}ိုးသားဖဴစငည္။
ဟိုဟာလား ? အင္း..သူရဲx{1037}ေကာငေလး မေဆး နဲx{1037}ေတx{1037}တဲ့အခါၾကမ လုံးေစ့ပတ္ေစ့ေဖၚပပါမည္။ သူx{1037}ရဲx{1037}ခစူ မေဆး ၏သx{101B}ုပညား အသားလတည္။ ကိုယုံးကိုယည္ေတာင့ည္။ x{101B}ုပ္ေခာသည္။ x{101B}ာအေနဖင့မ္းသာသည္။ စကားေပာသည့ခါမေပပစ္။ ဘိုသန္း အေပၚ၌x{1014}x{103D}ဲx{1037}ဆိုး ဆိုးသည္။ အရမ္းလည္းခစည္။ ဘိုသန္း အရက္ေသာက္ၿပီးဆိုးတဲ့အခါတိုင္း သိပုန္းဘိုx{1037}ေကာင္းတာပဲ၊ အရကမားဆိုသိပုန္းတယ္… ဟုညငာစာေပာတတည္။
“ကၽန္ေတာ့မပုသိမူ.. ေခာပုံရငငုံလပုံတမူ.. အမားနဲx{1037}မတူ..အလဘဲx{1037}ယူ..စံပယ္ၾကည့္ၾကည့ငဲၿငိမယမူ..ခငငရာလဲေကာင္းလသူ.. ကၽန္ေတာ့မ..မမ..ပုသိမူ…ဒနန္..ဒနန္..တန္ တနx{1037}္ တနx{1037}န္…၏ဒနန္……၏” အဲဒီသီခင္းကို ဟိုဘက္ ယာခင္းထဲမာ လယန္ေနတဲ့ ကိုဘိုသန္း သီဆိုေနတာပါ။ မေဆး တိုx{1037}ယာခင္းနဲx{1037}ကပကာ။ ဒီဘကာခင္းရဲx{1037} မနည္းပငိပ္ မာ သူx{1037}ရဲx{1037}ခစူမေဆး က မနည္းx{101B}ကူးေနမန္းသိလိုx{1037} သီခင္းဆိုအားပိုေကာင္းေနတာပါ။ ဥၾသသံ၏သာယာမူကို မမီပငယ့္၊သူ လည္းခစရာ အသံရငါလား၊ ဟု မေဆး ေတးေနခိုက္……..
“သမီးေရ၊ တစါခက္ x{1014}x{103D}စါခက္ ရရင္ ေတာ္ၿပီေဟ့” မေဆး အသံထက္ေအာင္ ရယ္ေမာသည္။ “အေမက ေတာိုင္းေန၊ သညာ ဖင့္ တစ္x{101B}က မခူးရေသးဘူး” အေမလည္းတုနx{1037}နယ္ေမာကာ… “မသိပါဘူးေအ၊ အမားx{1039}x{101C}ကီးခူးလာရင္ x{1014}x{103D}မ္းကုန္ၿပီး အလကား ဖစုနာစိုးလိုx{1037}ပါ၊ ဒါဖင့ဲ အေမ ဆူးပုတ္x{101B}ကေလးေတ ရာလိုကုန္းမယ္” ေပာေပာဆိုဆို ထကားခိနင္ မေဆးလည္း ကိုင္းဖားသိုx{1037}ေရာကာေလၿပီ။ မငခဲေသာ အေပၚစီးမငင္းကို တစ္ေမာစ္ေခၚx{1039}x{101C}ကီး ေငးလိုကိသည္။ ေဟာဟိုက အဖိုးတိုx{1037} ယာ၊ ထန္းပင္ေပါကေလးေတရဲx{1037} ဟိုဘက ကိုဘိုသန္း တိုx{1037}ယာ။ သိမတင္းသညင္ မၿပီးစီး။ နင့နဲx{1037} ခံစားရခင္းက သိမတူ ကို မနာလိုစိတင့္ေခဖကိုကည္။ သိုx{1037}ေသာ္ အၾကည့ို မေဆး မx{101B}ုပိမ္းx{1014}x{103D}ိုင္။ သုံးx{1014}x{103D}စုံးမိုး တယာငမ္းထူခဲ့ရေသာ ခစူ ခငူ ၾကငူ။ မေဆး ကိုအေၾကာင္းပဳၿပီး ေမာင္ေလးကိုပါအလိုလိုကူ။ တစ္x{1014}x{103D}စ္ေသာ္ တင့္ေတာင့င့ယ္ မဂx{1039}x{1004}လာေဆာင္x{1014}x{103D}ိုင္x{1014}x{103D}ိုး၊ ေနာက္x{1014}x{103D}စ္ေသာ္ ယာသီးယာx{1014}x{103D}ံေအာငငံx{1037}ၿဖိဳးx{1014}x{103D}ိုးဖင့္ တယာx{1014}x{103D}စညဲ့ရသူ။ တစ္x{101B}ာလုံး တစယုံး သာ မက၊ သူx{1014}x{103D}င့္ ကိုဘိုသန္း အေၾကာင္းကို တစ္ေဆလုံး တစိဳးလုံးသိထားၿပီး အေၾကာင္းေတဖစည္။ အေမ အေဝးကိုေရာကား ၿပီဆိုေသာ အသိဖင့္…
“ကိုဘိုသန္း..ကဳပီမာေတာ့” ဟု လမ္းအသံပဳရင္း အပင္ေပၚမဆင္းကာ..မညည့ရပ္၊ မညည့္ေနရာ၊ မညည့ခိနင္ ေခၚသညစ္ေစ၊ x{1014}x{103D}လုံးသားကကကတားေသာအသံ။ ခစတဲ့ မေဆး ရဲx{1037}အသံ။ တခါတည္း လယနာေတရပ္ၿပီး ဟိုဘက္ ယာခင္းဆီအေပးအလx{103E}ား။ “ေတာ္x{1014}x{103D}ယ္ေတာ္။ ကဳပာ ေတာာx{1014}x{103D}ိုးx{1014}x{103D}ိုးနဲx{1037} ေစာင့ိုကတာ။ ေတာေတာ့စိမ္ေပနေပ။ အေမ ကဒီ ဘကို ပနလာေတာ့ဘူးလိုx{1037}လဲ ေပာသားတယ္ေတာ့။” “ကဳပိပါတယ္ေတာ္၊ အသစ္ေတx{1037}လိုx{1037} ကဳပို ေမ့ခင္ၿပီမဟုတား။” “ေဟာဒီခဳံထဲက ေx{1039}x{101D}မစိမ္းမီးေခာကိုက္ၿပီး ေသပါေစ၊ ဘိုသန္း ခစာေဟာဒီတစိုးေအာက္ မာ ေဆးေဆး တစ္ေယာကည္းဆိုတာ ယုံပါ။” ဘိုသန္း ဆိုတာ အရက္ေသာကထားလဲ လူရင္းေနရင္ တကီးတကာ ေပာတတူပါ။ မိမိ စကားကို သေဘာကၿပီး ဟီး ကနဲx{1037}အသံထကာေတာ့..
“ဘာ ဟီး လဲ ေသနာx{1039}x{101C}ကီး” ပါးစပ ေသနာx{1039}x{101C}ကီးဆိုငားလည္း မေဆး မက္x{1014}x{103D}ာက ၿပဳံးေနသည္။ မကုံးကေလးေတၾကည္ ေနသည္။ ဘိုသန္း မတ္x{1014}x{103D}ိုးရေသာ အၿပဳံး။ “မေတx{1037}ေသးဘူး ေဟာကာက အရငိုးဟ” ဘိုသန္း ၿပဳံးၿပဳံးx{1039}x{101C}ကီးေပာၿပီး မေဆး အားရငငယ္x{1039}x{101C}ကီးထဲ ဆဲအသင္း..တစကည္းပင္ အုန္းကနဲx{1037} ထုx{101B}ိုကံေပၚလာကာ မေဆး x{101B}ုန္းထကည္။ ရကကုံး ကေလးေဝ့လိုကည္။ “သိပမ္းကားတာပဲ၊အမငပယ္” “ခစာကိုးဟ” “ေသနာက” မေဆး ဆဲသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ ၿပဳံးၿပီး ေနာကားဆုတာ ခပါခါထိုငည္။ ဘိုသန္း အဖိုx{1037}သညဲသံသည္ ပားရညကိဳသည္။ ေငဆည္းလည္း သံထကည္း သာယာသည္။မေဆး ကိုလဲေငးၾကည့္ေနရင္း..ရငဲတင္..
“လလေခလား မေဆး ရယ္”… “မမငူးတာ ကေနတာဘဲ၊ မကုံးကု ိ ဒုတဲx{1037}ထိုးု လိုကမလား” သည္ေတာ့မ ဘိုသန္း အသကx{103C}မိေတာ့သည္။ “ဘာဖစိုx{1037} သနပါး လိမ္းလာရတာလဲ” “ေတာ့ကုံးေတ ကၽတေအာငိုx{1037} ေတာ္ေရx{1037}” ရယ္ သံေလးမား ေx{101B}x{103E}သစ္x{101B}က္ ေပးေx{101B}x{1037}သည့္x{1014}x{103D}ယ္ လငဴးလက္ ဘိုသန္း ရငဲေပးဝငာ၏။ “ငါ့မကိထဲမာေတာ့ နငနပါးမ လိမ္းလဲ လတာပဲဟ၊ x{101B}x{103E}ံx{1037}ေတေပေနလဲ လတာပဲ” “ေတာါ၊အေပာx{1039}x{101C}ကီးက” “ၿပီးေတာ့ ေနx{1037}ခင္းေၾကာင္ေတာင္x{1039}x{101C}ကီးမာ သူမားေတမင္ သားရင္ မေကာင္းဘူး” “ညကမ ေတx{1037}ေနက အိမ္ေနာက္ေဖးက ထေနာင္းပင္x{1039}x{101C}ကီးေအာကာေတx{1037}မယ္ေနာ္” “ေအးပါ၊မိန္းမရဲx{1037}” “ေသနာx{1039}x{101C}ကီး၊ တငီးအုန္း”
မေဆး ၏လကီးဆုပေလးသည္ ေခၽးx{101B}x{103E}ဲေနေသာ ရငုပ္ေပၚသိုx{1037} အုန္းကနဲx{1037}မက၊ဖုံေပေနေသာ ဘိုသန္း ၏လကင္း ေရာက္ သားသည္။ တခားအရာကိုသာ မိေအာငဖမ္းx{1014}x{103D}ိုငိရမည္..မေဆး ကိုဖမ္းရာတငား ကငညသည္။ မေဆး၏ လကီးဆုပ္ ကို ဖမ္းမိခိနင္ ေမေပၚသိုx{1037}ထိုငလိုကည္။ ေဆာင့ဲလိုက္ေသာအရိန္ေၾကာင့္ မေဆး ပါလာလင္ ရငငင္းသိုx{1037} သင္းၿပီး ေခါင္းငုံx{1037}ၿပီး ဖစ္ေတာ့သည္။
“ေတာါေတာ့ ကိုရယ္၊ x{101B}ာထဲက ငတာ တိုx{1037}မငားမဖင့္ သာသာထိုးထိုးေလးပါးစပ္ ေမာင္းေၾကးနင္းခတ္ေနပါအုန္းမယ္ေတာ္” “ေတာ့္ x{1014}x{103D}ားေတလဲ ေနပူေနေတာ့မယ္၊ ညကမ ေတx{1037}မယ္ေနာ္” “ဟုတားပဲ ညကမ” ဆိုတဲ့အေတးနဲx{1037}..မေဆး ကိုလx{103E}တ္ၿပီး ယာခင္းဘကနသား.. “ကို..ညကရင္ အရက္ေတ ေသာကလာနဲx{1037}ေနာ္” “ အရကမားဆို သိပုန္းတယ္ “ကဲ..မိုးခဳပ္ၾကစိုx{1037}” “အာ…အခုမ ညေနေစာင္းပဲ ရိေသးတယ္” ခစတဲ့ မေဆး ကအရက္ေတ ေသာကလာပါနဲx{1037}ဆိုမ ဘိုသန္း ကိုသတိေပးလိုက္ သလိုဖစ္ၿပီး ညေနေစာင္းတဲက အရက္ေတေသာက္ၿပီးရဲေဆးတငားသည္။ x{101B}ာလည ကိုေကာ္x{1039}x{101C}ကီးဆီကလဲ မိန္းမကိုငယုံ နည္းေတ စနစကေလ့လာထားၿပီးသား။
ညပိုင္းမာ မိမိရဲx{1037}ေကာငေလးနဲx{1037}ေတx{1037}ၿပီး လိုးဘိုx{1037}စိတူးထားရင္ ညေနပိုင္းမာ မဖစေန ဂင္း တစါေတာ့တိုကားဆိုလိုx{1037} ေပာင္းဖူးခင္းထဲမာ တိုကားၿပီးသား။ ညေနပိုင္းမာ ဂင္း တိုကားရငပိုင္း လိုး လိုx{1037}ရိရင္ အခိန္ၾကာၾကာ လိုး x{1014}x{103D}ိုင္ၿပီးေကာငေလး ဆဲသားေရာဆိုလိုx{1037}ပါ။ လိုးတဲ့အခါမာလဲ x{1014}x{103D}ားသိုးx{1039}x{101C}ကိဳးပတ္ အတင္းမလိုးဘိုx{1037}၊ ေအးေအးေဆး ေဆးလိုးဘိုx{1037}၊ x{1014}x{103D}ူးဘိုx{1037}x{1014}x{103D}ပိုx{1037}ကလဲ သငန္းစာပည့ုံၿပီးသားဆိုေတာ့…မိုးခဳပာပဲေကာင္းပါတယ္။မိုးခဳပါစ ညီရင္းအကို မသိတသိ အခိနတဲက ဘိုသန္း မာဖင့ိတ္ေဆာၿပီးပုဆိုးတစင္း အပိုယူ၊ လက္x{1014}x{103D}ိပာတီး တစုဖင့္ မေဆး နဲx{1037}ခိန္းထားတဲ့ ထေနာင္းပင္ ေအာကိုေရာက္ေနပါၿပီ။ စိတဲကလဲ အဆငင့ဲေဟ့ ဆိုၿပီးသီခင္းေတေအာိုေနမိတယ္။
“ကိုဘိုသန္း ကဳပဒီဘကာေတာ့” “အင္း..ဒီဘကားကိုလာခဲ့..အဲဒီဘက ထေနာင္းကိုင္းေခာကူးေတနဲx{1037}” မေဆး လဲအနား ေရာက္ေရာ..အဆငင့င္းထားတဲ့ ပုဆိုးကင္းေပၚ ဖက္ၿပီးလဲခကာခစယ္ ေဆးေဆး ရယ္ေပာၿပီး အတင္းကို ဖကယ္။ နမ္း လည္းနမ္းတယ္၊ မေဆး မာမလူးသာ မလx{103E}နx{1037}ာဖစ္ၿပီး.. “ကဲ လိုကာ ကိုကိုရယ္” “ကဳပ္ ကဘယိုမ ထကေပးပါဘူးေတာ့” ဘိုသန္း မာေတာ့အရကိနေလးကလဲပါ။ မေဆး ေပာတာေတဘာတစုမ နားမဝငဲထမိန္ၾကားထဲ အတင္းလက္x{1014}x{103D}ို ကာ မေဆး ရဲx{1037}ေစာက္ေခါင္းၾကားထဲ လကx{103B}ိဳးကိုသင္းခီထုတီ လုပ္ေပးတဲ့အခါမာေတာ့ မေဆး ခငာ၏တအင္းအင္းနဲx{1037} ကိုကို ရယ္ အဲဒီလိုx{1039}x{101C}ကီးမလုပါနဲx{1037} ဆိုၿပီး ဘိုသန္း ရဲx{1037}ေကာပင္x{1039}x{101C}ကီးကို သိုင္းဖကားရင္းနဲx{1037} အလိုကင့ါးေလးေကာ့လိုက္၊ ရင္ေလးေကာ့ လိုကဲx{1037}ဖစ္ေနရာတယ္။ အဲဒီလိုတင္ အားမရေသးတဲ့ ဘိုသန္း ကေတာ့ ကနကစက မေဆးရဲx{1037}ခကား တဝိုကငာစာ ပတတ္ေပးကာ၊ တဆင့က္ၿပီး x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကို တလည့ီကိုငယ္ ေပးပါတယ္။ ခံရသူ မေဆး မာေတာ့ ေပါငားတဝိုကာ ၿပီးေထာက္ေနတဲ့ ဘိုသန္း ရဲx{1037}လကစုပကတဲ့ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ကိုငာ ဂင္းတိုက္ေပးတဲ့ အခါမာေတာ့ ေဆးေဆး ရယ္ ကိုကိုမေန x{1014}x{103D}ိုင္ ေတာ့လိုx{1037} လိုး ေတာ့မယ္ေနာ္..
“ေတာ့ သေဘာပါ ကိုကိုရယ္” “ကဳပဲ အေမ မx{1014}x{103D}ိုးခင္ ခံခငၿပီေတာ့” အေမ မx{1014}x{103D}ိုးခင္ ဆိုတာနဲx{1037} ဘိုသန္း လည္းညေနက ကိုေကာ္ x{1039}x{101C}ကီး ေပးထားတဲ့သငန္းစာပါအဆင့ားကို ေကာန္ၿပီး အဆငင့ားေပးထားတဲ့ မေဆး ရဲx{1037}ေပါင္ၾကားကို ဒူးတုတိုငာ..မ ေဆး ရဲx{1037}ေစာကတင္းကင္းေလးထဲကို ေဖးေဖးခင္း တဆင့္ၿပီးတဆင့ူ၏လီးx{1039}x{101C}ကီးအား ထိုးထည့ာ သင္းခီထုတီလုပ္ လိုက္..ခဏနားလိုကဲx{1037} အထတထိတိုx{1037}ေရာက္ေသာအခါ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံးအားx{1039}x{101C}ကိဳးမာနက္၊ ေအာကသူက ေကာ့လိုက္ အေပၚကသူက ေစာင့ိုက္..စည္းမနါးမနဲx{1037} လုပိုက္ၾကတာ..
“ကိုကို..ကဳပ္ၿပီးေတာ့မယ္ေတာ့” “ကိုကို လဲၿပီးေတာ့မယ္” “အား..ဟင့္..အား..ဟင့္” “အား..အား..အ ာ း “ ဘိုသန္း မာ အားကုန္ေစာင့္ၿပီး လရညားအား မေဆး ရဲx{1037}ေစာကတဲကိုပန္းထည့ိုကာ ေစာကတစုလုံး ပည့ံၿပီး ေအာက ခင္းထားေသာ ပုဆိုးေပၚထိေရာကိ စိုx{101B}x{103E}ဲသားပါေတာ့သည္။ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံး တစ္ဦးကိုတစ္ဦး လတကားမတတ္ ဖကား ရင္းနဲx{1037}.. “ကိုကို ဒီေနx{1037} အရက္ေတေသာကာတယိုx{1037}လား” “နဲနဲေလးပါကယ္” “ေနာကိုရင္ လုံးဝမေသာကဘူးေနာ္” “အင္းပါ မိန္းမရဲx{1037}” “ေသနာx{1039}x{101C}ကီး ဆင္းေတာ့” “အေမx{1014}x{103D}ိုးလိမ့ယ္” “ကဳပ အရကမားဆိုသိပုန္းတယ္ေတာ့”