စိမ့်

စိမ့

“လနးတယနော အကိုကီး…..” ကောမိုးဟနစကားကောင့ သိနးဇော လမးကည့မိသည။ နုနုငယငယ ကောငမလေးတစယောက အသကက ၂ ကောပုံ မရ။အသားလေးတေက ရေရောငဝငးနေသည။ဝတထားသောထဘီစကပက သူမ၏ကိုယအားတငးကပစာ စညးနောငထားသဖင့ ဖံ့ထားသော တငသား အစုံက အလုံးလိုကကားအယပေါလငနေသည။အောကပိုငးနင့ ညီမသော ခနာကိုယအပေါပိုငးကလညးဖံ့ထားမုမာ အောကပိုငးနင့ညီမရုံမမက လည ဟိုကအကx{103E}ကောင့ အိ၍တငးနေသောအသားဝငးဝငးလေးမားကို ရိုးတိုးရိတတိတလမးမငလိုကရသေးသည။ တမငဖောင့ထားပုံရသော အခောငး လိုကကနေသည့ ဆံပငလေးတေကကောဖကလကပငတဝိုကတင ဝဲနေသည။ ပေါလငသော နာတံလေး၏ထိပက ခပခနခနလေးနင့ နုတခမးလုံးလုံး လေးမားက မကဆံကီးကီးဖင့ ကော့ညတထူထဲသော မကတောငကီးမား ဝနးရံကာစဲမကစရာ ကောငးလသည။ ကောငမလေးက သူတို့ထိုငနေရာဖက သို့ တခကလည့၍ မကလုံးလေးဝေ့ကာပုံးယောငလေး တခကသနးပေးသားသည။ သူတို့ထိုငနေတာက ၉၂ လမးထိပ ဆဲဗငးအလဲဗငး ၇ လကဘက ရညဆိုငလမးမဘက အစနဆုံး စားပဲတငဖစသည။ “အကိုကီး နဲ့ သိလား…”“…အငး……သိတယ…”“….ပောပပါအုံး…..အကိုကီးရ….သူ့ အကောငး တေ ကနော စိတဝငစားလို့ပါ”“မငးတို့ လူငယတေ တောတောခကတာဘဲ လတာလေးမငရင သဘောကကတာဘဲ” အသကက ၄ နီးပါးသာရိ သောလညး သူ့အသကထက အမားကီးရင့သောအဖိုးကီးလေသံနင့ သိနးဇောက ပောလိုကသည။ “ဟာ…..အကိုကီး…ကလဲ ဒါကတော့ဗာ…..”သိနး ဇောက ကောငမလေးသားရာလမးဖကကို ကောပီးကည့လိုကသည

။ကောငမလေးကိုတော့ မတေ့ရတော့။ကိတကိတတိုး သားလာနေသေ ာလူတေကားမာ ပောကကယသားပီဖစသည။ “…ပောပါအုံး…..အကိုကီး ရ….”ကောဟနမိုး ဖငနေရာပငထိုငရငး မောလင့တကီးမေးသည။“…ဘာကိုလဲ….”“စောစောက ကောငမလေး အကောငးကိုပေါ့…..”သိနးဇော ပောမ ပခငကောငး အကဲခတမိပေမဲ့လညး သိခငစိတကပငးထနနေလေတော့ အားမနာနိုင။ကောဟနမိုး အတငးမေးမိသည။ သိနးဇော စိတပကသော  မကနာပေးဖင့ ခေါငးကိုခါယမးရငး ဗူးထဲမ စီးကရကတစလိပကို ထုတ၍နုတခမးတငတေ့ကာ မီးညိလိုကသည။ “ဈေးကိုငလိုကတာ….ဒါကောင့  လူပိုကီးဖစနေတာ…”ကောဟနမိုး စိတမရညနိုငသည့အဆုံး သူ့ကို အပစဆိုသည။“ဟ ကောငရ…..ငါမယူခငလို့ပါက….မငးဘာသိလဲ…..လူပိုကီး ဖစရတာအကောငးနစခကရိတယက….သိပပီး ထုံအလနးရငလညး လူပိုကီးဖစတတတယ။နောကတစခကက သိပပီးလညရငလညး လူပိုကီးဖစ တတတယက….” စကားအဆုံးတော့ သိနးဇောက ကောဟနမိုး မကနာကို တစခက အကဲခတလိုကသည။စောစောကလို တကကရငလနးတာမိုးမရိ တော့ဘဲ အလိုမကသောမကနာပေးနင့ သုနမုန၍နေသည။

“   ကဲ……ပါ……..မငးသိပပီးသိခငနေရင ငါပောပပါ့မယ….သူ့နာမညက စိမ့ တဲ့…နေတာက ၈၉ လမးထဲမာ….ငါသိတာက အဲလောကဘဲ….”“အငး…..ဒီ လောကသိရလဲ…..မဆိုးပါဘူး…”“သူ့နာမညက အဲဒီ…စိမ့…..ဆိုတာ တလုံးထဲဘဲလား….”“မဟုတဘူး…….နာမညအပည့အစုံက စိမ့စိမ့သ…..” ူ“၈၉  လမးထဲမာဆိုတော့ မမအိ သူ့ကိုသိရငသိမာ ကနတာတေ မမအိကိုဘဲဆကမေးတော့မယ…”“ဟေ့ကောင……မငး ….အိအိ…ကိုမေးရငမေး ဒါပေမဲ့ ငါပော တာ မပည့စုံလို့ဆိုတာမိုးတော့ ထည့မပောနဲ့”“ဘာကိုပောတာလဲ….ကနတော သဘောမပေါကဘူး…. “မငးမေးခငမေး……ငါ့နာမည…..မပါစေနဲ့လို့ ပောတာက…ရငးလား…”“ဟဲ…ဟဲ…” ကောဟနမိုး ဘာအဓိပါယပေါကသားသညမသိ။သူ့ကို တခကကည့ကာပုံးယောငသနးသားပီး တဟဲဟဲ ရီ သည။“ကဲ…သားမယကာ……အလုပရိသေးတယ….”ပောပီး ငေရငးကာ နစယောကစလုံး လမးခဲ၍ပနခဲ့ကသည။ကောဟနမိုးက လမး ၉ ထဲတင နေသည။သိနးဇောက ၉၂ လမးထဲတင နေသည။သူတို့နစယောက လကဘကရညဆိုငတင မကာခဏဆုံတတပီး တစရပကကထဲနေသူမားဖစသည့ အလောက ရငးနီးနေခဲ့တာ ကာပီဖစသည။ကောဟနမိုးအသကက အခုမ ၂ ကောရုံသာရိသေးသည။သိနးဇောအနေနင့ ကည့လငတော့မနူးမနပ လေးပေါ့။ဒါမိုးလေးတေက ပောရဆိုရခကတာ သိပီးသား….ဒါပေမဲ့သိနးဇောက ဒါမိုးတေ ရိုးနေပီဟု တေးရငး ပုံးလိုကမိသည။

ဒီနေ့ ရုံးပိတရကလညးဖစ အိနင့မတေ့ရတာလဲ ကာပီဖစ၍ လကဘကရညဆိုငသို့ ပင မဝငတော့ဘဲ သိနးဇော ၈၉ လမးဘကထကလာမိသည။ ထိုငနေက ၇ဆိုငရေ့ရောကတော့ လည့ကည့မိသည။ကောဟနမိုးကို မတေ့ရ။ဒီကောင လေးပောကနေတာ သုံးလေးရကရိပီ။ ၈၉ လမးရောကတော့ အိနေတာက ဒုတိယထပတင။လေခါးကို တကမညအလုပလေခါးဘေး မေညီထပအခနးက  ဖင့ထားလေတော့ သူလည့ကည့မိသည။“ဦး…….မမအိဆီသား မလို့လား….” တံခါးဝသို့ထက၍ပောလိုကသော စိမ့စိမ့သူအား သိနးဇောအားမနာ တမးကည့မိသည။“အေး…..ဟုတတယ…..”ကောငမလေး ပုံးလိုက သည။ညာဖကပါးတစဖကထဲတင ရိသော ပါးခိုင့လေးကခစစရာကောငးလသည။  “မမအိ…..စောစောကတငထကသားတယ…သူတို့ဘဏမာ  အလုပမားနေလို့ ဒီနေ့အိုဗာတိုငဆငးရမယလို့ပောတယ…….လာဝင….ထိုငအုံး လေ….ဦး…”သိနးဇော ဖိနပခတကာ တိုကခနးထဲ ဝငလိုကသည။“ခဏ  ထိုငအုံးနော…..ဦး….”ကောငမလေး နောကဖေးဘကပေးဝငသားသည။အိမနေ ရငး ဝတထားသောထဘီလေးအောကတင တငးရငးစင့ကားနေသော  တငပါးနစဆုံက သိနးဇောကိုညိ့ငငသားသည။ သိနးဇောကုလားထိုငတစလုံးတင  ဝငထိုငလိုကသည။ဗိုကထဲကနဲနဲဆာလာသည။ ခါတိုငးအိဆီရောက လင အိက အသုတထကဝယပီး နစယောကသားအတူစားနေက။ဒီနေ့တော့ အိက အိုဗာတိုငဆငးရသည။ပနမဘဲ လကဘကရညဆိုငဝငတော့မညဟု  တေးလိုကမိသည။

သိနးဇော ကောငမလေးဝငသားရာ အိမနောကဖကသို့ တခကငဲ့ကည့မိ၏။ကောငမလေးကို မတေ့ရပေ။ဒီလိုဘဲ သိနးဇော အိ ထံလာခိုက စိမ့စိမ့သူတို့  အခနးသို့မကာခဏဝင၍ လညမိတတသည။ရငးနီးနေခဲ့တာကာပီ ဖစသည။“ဦး…..ဒီမာ ကောဖီ သောကအုံး….” စိမ့စိမ့သူအနားရောကလာပီး ကောဖီ ပနးကနနင့ လီးထားသော ကိတမုန့မားထည့ထားသည့ ပနးကနတစခပကို ခပေးသည။ ကောငမလေးက သူ့ရေ့မ ကုလားထိုငတငဝင၍ ထိုငသည။အိမ နေရငးဝတထားသော ခရမးရောငပောင ထဘီလေးနင့ဖူဖေးသော အသားရောငလေးကိုနောကခံပုကာ စိမ့စိမ့သူလခငတိုငး လနေသည။ သိနးဇောတ ခကပုံးလိုကပီး ကောဖီကို တငုံငုံ၍ ကိတမုန့တခပကိုလမးယူလိုကသည။ “ဦး……ကိုမေးမလို့….”“မေးလေ……”“ဦး…နဲ့ လကဘကရညဆိုငမာ တေ့ တေ့နေရတဲ့ တယောကက ဘယကလဲဟင…”သိနးဇော မကခုံးတစခက မင့တကသားပီး“လမး ၉ ထဲမာ နေတယ……သူ့နာမညက ကောဟနမိုးတဲ့… အလုပလကမဲ့ တနးကပေါ့….”စကားဆုံးတော့ ကောဖီတငုံထပ၍ သောကလိုကသည။“ဘာဖစလို့လဲ……စိမ့….”“ဟို….ဘာမ မဟုတပါဘူး…..ကုံလို့  မေးကည့တာပါ….”“စိမ့ တစယောကထဲလား…..အမကီးရော…..”“အနတီက ၂၄ လမးဘကသားတယ….”စိမ့စိမ့သူတို့ တူဝရီးနစယောကထဲနေသညကို  သိပီးသား။ “ကဲ…..စားလို့သောကလို့လဲ ပီးပီ……ကေးဇူးဘဲနော…..ပနလိုကအုံးမယ…ညီမ”“ဟုတကဲ့ပါ…..”သူထကလာတော့ ကောငမလေး တံခါး ထပိတသည။အပနလမးတစလောကအိ၏အလနင့ စိမ့၏အလကို နိုငးယဉပီး တေးမိနေသည။အိ၏အလကရင့ကကတညငိမသောအလ။ရငထဲအေး သည။ စိမ့၏အလက ရငထဲ ဘလောငဆူပီးလာရလောကအောင ပူသောအလ စိမ့နင့တေ့ပီးတိုငး သူ့အာရုံထဲမာ အိကအလိုအလောက ပောကကယ သားတတနေကပီဖစသည။ ဒီရကထဲမာ အလုပတေကနေ၍ သိနးဇောမအားရ။မဂဇငးမကနာဖုံးလုံးခငး မကနာဖုံး ပနးခီတေက အတောလေးကနေ သည။

အိမပနရောကပီးအလုပလုပနေသောလညး စိတကမပါခင။စိမ့စိမ့သူက ကောဟနမိုးအကောငးကိုမေးလိုကသည့ ကိစက သူ့အာရုံကို နောကယက နေသညမဟုတပါလား။ “ဒေါက……ဒေါက…….ဒေါက…..”တံခါးခေါကသံကောင့ သိနးဇောမထခငထခငဖင့ တံခါးထဖင့ပေးလိုကသည။  “…..ဟင…..စိမ့…..ပါလား….ဘာကိစရိလို့လဲ…”“…..ဟုတတယ……ဦး….”“…….လာ……အထဲဝငထိုငလေ…….”သိနးဇော တိုကခနးတံခါးပနပိတခိုက  စိမ့စိမ့သူ အခနးထဲကို ကည့မိသည။စားပဲပေါတင ရိုငရယဝီစကီပုလငးက ထောငလကသား။ဘေးတငဖနခကတစခကနင့ အသားကငပနးကနတစခပ ကို တေ့လိုကရသည။ စိမ့စိမ့သူနုတခမးတန့လိုကသည။“……ထိုငလေ…..စိမ့…..”“……ဟုတကဲ့ပါ…..”နစယောကစလုံးပိုငတူထိုငမိသည။ဖနခကထဲမ  လကနစလုံးလောကကနသောဝီစကီကိုကောကမော့လိုကပီး အသားကငတစဖကကို ကောကဝါးလိုကသည။စိမ့စိမ့သူက သူ့ကို မကနာလေးတညတည ဖင့ ကည့နေသည။“….ကဲ…မလာစဖူး……အလာထူး…….ဆိုစမးပါအုံး…”“…….အော…..ဟုတကဲ့……..ဦးကို မေးစရာလေးရိလို့….”စိမ့စိမ့သူ၏ လေသံက  အရငကနဲ့မတူဘဲ မာဆတဆတဖစနေသညကို ခေါငးထဲမာရီဝေနေသည့ကားက သိနးဇော သတိထားလိုကမိသည။ “……မေးပါဗာ….”“…….ဦးက  ကမကို ဘာဖစလို့ ပူစီလေးလို့….ပောရတာလဲ…….”“……ဟင…”စိမ့စိမ့သူ တဲ့ကီးပောလိုကတာက သိနးဇော၏ရငထဲကို ဒိနးကနဲ လာမနသည။သူအံ သသော အမူအယာနင့ မကလုံးကီးပူးပီး စိမ့စိမ့သူကို ကည့နေမိသည။“…..ဦး……ကောဟနမိုးကို ပီးခဲ့တဲ့ ၂ ရကလောက ပောလိုကတာလေ….ဒီ ကောငမလေးက ပူစီလေးပါကာဆိုတာလေ…ငငးခငသေးလို့လား….”သိနးဇော ပူလာသော လညခောငးတေကို စားပဲပေါရိ မတခကထဲမရေတကိုက သောက၍ ဂလု ဆိုပီး အတငးမော့ခလိုကသည “…….ဟုတတယ…….ကို ပောမိတယ….”“…..ကမတို့နဲ့ ဦး….သိတာခငတာကာပီဘဲ….ဘာဖစလို့ အဲလို ပောရတာလဲကမကောငးကောငးမနမနဆိုတာ……ဦး လဲသိသားနဲ့….”သိနးဇော အရကကို လကနစလုံးလောက ဖနခကထဲငဲ့လိုကပီးရေလကနစလုံး လောက ထပရောကာ တဘရိတထဲမော့ခလိုကသည။ ပီးတော့အသားကငတဖတကို ကောကဝါးပီး စိမ့စိမ့သူကို ရီဝေစာ ကည့လိုကသည။

“  …..ပောပါအုံး…..ဘာဖစလို့ အဲလို ပောရတာလဲ…”“ကို……..မဖေခငဘူး…….”“…..မပောလို့မရဘူး…..ကမသိပသိခငတယ…..ရင့စကားက ကမကို အရမးနစနာသားတာ…….ကဲ…ပောပါအုံး….”“….ကဲ……မငးသိခငနေလဲ ပောရတာပေါ…….”ဒီမနင့စကားရပသားပီး သိနးဇောက ခါးဆန့၍ ပငထိုင လိုကသည။“……ပောလေ……ကမနားထောငနေတယ….”နီရဲ၍ ခကထနနေသော သူမ၏မကနာဆီမ အကည့ကို ခာလိုကသည။“…….ခစမိလို့ပေါ့…… စိမ့ရယ…”တိုးတိုးလေး တစလုံးခငးပောလိုကသော သိနးဇော၏အသံက စိမ့စိမ့သူနားထဲမာဟိနးထက၍ ပူဆငးသားသည။“…….ဘာ…… ဘယလို……..ဦး….”“…….မငးကို…..ကိုယ….” “….တောပီ…ဆကမပောနဲ့ ဖအေနဲ့….သမီးလောကရိတဲ့ ဟာကိုမား….”“…ဟား…..ဟား…ဟား….”သိနး ဇော ခကထိုးခကလန ရီလိုကတော့ ကောငမလေး ကောငသားသည။ဒီလူကီး ရေခိနကိုကနေပီလား…..။ရေခိနကိုကရုံမမက ကောနေပီ…..။ဝိုငးသိမး တောမည့ဆဲဆဲ သူမရောကလာပီး သူ့ပစခကကို ထိုးဆလိုကသည့အတကသိနးဇော ထပဆင့၍ သောကလိုကမိသည။ သူ့ကို ကောငကည့နေသော  မကလုံးကို မကလာခလိုကပီးဆို့နစကေကဲသောပုံစံဖင့ နဖူးပေါဝဲကနေသော ဆံပငလေးမားကိုသပတငလိုကသည။“……ရင…….မရကဘူး လား….”“……ဘာကိုလဲ……စိမ့…”“…..ရင့…..အရယကီးနဲ့…..”“……ဟား…ဟား….ဟား…”သိနးဇော ဒုတိယအကိမမောက ရီလိုကပနသည။အရကနံ့က  လင့ပံ၍နေသည။

“……..မငး…….ကိုယ့ကို…..မုနးသားပီလား…..စိမ့…”ရေ့သို့ တိုး၍ မကနာခငးထိလုမတတ ပောလိုကသောစကား။စိမ့စိမ့သူ ဘာစကားမ ပနမပော ဖစ။အသားလေးတေ တုနနေသည။ ဘာမပော ညာမပောနင့ သိနးဇောက သူမ၏ပုခုံးသားတငးတငးကစကစလေးကိုဆဲယူကာ ရငခငထဲ ဆဲသငးလိုက သည။“……..ဟင…….အို…..”“……ရင……ရင……..ဒါ…ဒါ…..ဘာလုပတာလဲ……”စိမ့စိမ့သူ ဖတလတစာ သိနးဇော၏ လကမားကို ရိုကထုတလိုက သည။ လကလတသားပေမဲ့ သိနးဇောမကနာက ဖတကနဲ ရေ့သို့တိုးပီး နမးလိုကသည။ခကခငး မကနာလဲလိုကသဖင့ ပါးကို မနမးမိသောလညး န ထငစပကိုနမးလိုကမိသည။ မကနာလေးတစဝိုက သေးမား ရိနးကနဲ ခံစားလိုကရသည။ “……ရင……လူယုတမာ…..”ခကခငးဒေါသသေးတို့က ဆူဝေ လာသည။ပောလဲပော နောကသို့လညးတလမးဆုတလိုကသော စိမ့စိမ့သူအား သိနးဇောအားဖင့ လကတဖကကို လမး၍ဆဲလိုကသည။ သူ့ဖကသို့  ငိုက၍ပါလာသော စိမ့စိမ့သူက စားပဲပေါရိရိုငရယဝီစကီပုလငးကို လမး၍ဆဲလိုကပီး တပါတညး သိနးဇော၏ခေါငးကိုရိုကခလိုကသည။ သိနးဇော  ခေါငးကိုဖတကနဲ ငုံ့ပေးလိုကပီး အားလနသားသော စိမ့စိမ့သူ၏လကမ တတောငဆစကို သူ့လကဖနောင့နင့ တနးပေးလိုကသည။ အားနင့ရိုကသော  ရိုကခကက အားလနကာ အရိနနင့ယိုငသားစဉ ထပမအတနးခံ ံလိုကရသောကောင့ သိနးဇော၏ရငခငထဲသို့ ကောလေးမီပီး လဲကသားသည။ “…….ခ မး…..ခ……လမး…..”လကထဲမ အရကပုလငးက စားပဲစနးနင့တိုကမိသားပီး ကဲအသား စိမ့စိမ့သူက လကမလတခလိုကသည။

“…..လတ….လတ….လတစမး့ပါ…..ခေးကီး…..”“ဟင…….နင……နင…..ငါ့ကို…..” သိနးဇော၏လိုငးထနေသော ရာဂစိတထဲသို့ ဒေါသစိတက ရောပနး  သားသည။ သူ့ရငခငထဲသို့ ကောမီကလာသော စိမ့စိမ့သူ၏လညဂုတလေးကို ရေ့သို့ ဖိ၍တနးကာ စားပဲပေါသို့ မောကခလိုကသည။“……ဒုနး…… အမလေး….”နဖူးနင့စားပဲ မိတဆကသားသဖင့ ခေါငးထဲ မိုကကနဲဖစသားပီး မိတလိုကရသောမကလုံးနစလုံးကို ခကခငးပန၍ဖင့လိုကသည။ “…တိ ရိစာနကီး…..မယုတမာနဲ့…လတ….ဖယ…ဖယ….စမး…”“….ဟား…ဟား…ဟား….လတမယ…လတမယ….စိတခ….ငါ့ရဲ့သေးသားတေကို မငးရဲ့ကိုယထဲ ကို လတပေးမယ…..စိတသာခ…”“…….ရင…..ရင……နော…”စိမ့စိမ့သူနုတမ ဤမသာ ထကလာနိုငပီး မေးကောလေးမား ထောငအောငအံကိတ လိုကကာ မကရညတေ တပေါကပေါက ကလာသည။ အရကရေခိနလနနေသော သိနးဇော ရာဂစိတနင့ဒေါသစိတတို့ စတဖကလာသောအခါ စိတထဲမ  အတားအဆီးမရိတော့။လူရောစိတပါ လတနေသည။ သိနးဇောက စိမ့စိမ့သူ ခါးကို ဒူနင့ဖိထောကထားရငး စားပဲပေါတငမောကရကဖစနေသော စိမ့စိမ့ သူ၏ ဂိုငးအောကမ လကကိုလိုနိုကကာလုံးကစအိစကနေသော နို့လေးနစဖကကို ဆုပညစလိုကလေသည။“….အ….အ….ခေးကီး….မ….မလုပ နဲ့…..”ကောကအားလန့အားကားက တကိုယလုံးကကသီးတဖနးဖနးထသားသည။ကိုယလုံးလေး တန့ကနဲ လူးသားသည။ စိမ့စိမ့သူ အားယူကာ ကုနး ထရန ဒူးကိုအကေးကမးပငတင လေးဘကထောကရကသားဖစသားသည။

သိနးဇောက စိမ့စိမ့သူ၏နသယစပလေးကို မမီမကမးငုံ့နမးလိုကရာ စိမ့စိမ့ သူက ခေါငးကိုကမးတမးစာ ခါထုတပစလိုကသည။ မကနာလေးကို နမး၍ မမီသောအခါ နုညကဝငးမတသောဂုတသားတစတစလေးကို လမးကိုက၍  မလတတမး ခဲထားလိုကသည။ “….ဟင…..အငး….အငး….ဟငး….ဟငး…”စိမ့စိမ့သူ အနာခံပီး ရုနးသည။သိနးဇောကလညး မလတသည့အပငသူ့ လကနစဖကက လုံးတစအိစကသော နို့လေးနစလုံးကို ပယပယနယနယကီးကိုငညစဆုပနယပေးလိုကရာ စိမ့စိမ့သူ တကိုယလုံး ထိုးထိုးထန့ထန့ ဖစ သားသည။ သညအခိနနင့ တပိုငနကတညးတင မာကောသော အခောငးကီးကစိမ့စိမ့သူ၏ ဖငကားသို့ ပုဆိုးနင့ထဘီခံနေသည့ကားက တနး၍ဝငလာ သည။“……………လတ…….ခေးကီး…..”စူးရအကကဲသော စိမ့စိမ့သူ၏အောသံက တိုကခနးတစခုလုံး လမးခုံသားသည။အောလညးအော ဖငကိုလညး  ရမးလိုကသောကောင့ ဖငကားမ အသားနုလေးမား၏ အတေ့ကို ထိတေ့နေသော လီးက ဘေးသို့ ခောထကသားသည။ သိနးဇော ဒေါသအိုးပေါကက သားသည။ ဲ“…..ဒုနး….အင့……အငး….”ရကစကလနးသညဟု ပောရမညပင။စိမ့စိမ့သူ၏ နောကစေ့ကို လကနင့အုပပီးမကနာကို စားပဲနင့ကိုငဆောင့ လိုကသောကောင့ စိမ့စိမ့သူ မေ့မောလုနီးပါးခံစားလိုကရသည။နားထဲမ လေတေထကသားကာ မကခုံးစနးမ သေးပူပူမားစီးကလာသညကို ခံစားသိ လိုကရသသည။ သိနးဇော အခိနဆဲနေလင အနရာယမားမညကို တေးလိုကမိလို့လား။ဒါမမဟုတ သေးသားတေက တားမရအောင ဆူပကလာလို့လား  မသိ။

သူ့ပုဆိုးကိုဆတကနဲ ခတခလိုကသလို စိမ့စိမ့သူ၏ထဘီကိုလဲ ဆောင့၍ ဆဲခတခလိုကသည။ ဝငးဝါအိစကသော စိမ့စိမ့သူဖငကီးက သိနး ဇော၏ကာမရမကဇော ကိုဟုနးကနဲတောကလောငစေပီး ပငးပသော ဒေါသတို့ ရောထေးပေါငးစပကာကမးတမးသနမာလနးနေသည။ ခေါငးတစခုလုံး  အုံခဲပီး မကရညစကလကနင့ မုံမိုငးခံစားနေရသည့ကားမပင အဝတမဲ့သော ဖငကားတငးတငးကီးနစခမးကားသို့ နေးပူသော လီးတနကီး အထိအတေ့ကို ခံစားနေရကောငး အသိစိတက သိနေသည။ စားပဲပေါ ဆန့တငထားသော လကနစဖကကေးထောကခင့မရလောကအောင သိနးဇောမ  ယောကားအားကီးဖင့ ဖိထားသည။ သိနးဇော၏ လီးတနကီးက ထားကိုငးတုတခိုငစာ သနမာလကသံခောငးကီးတခောငးပမာ ဖငကားသို့ တစပစပ တိုးဝငနေသည။ တမငညောင့နေသောကောင့ ပစကနဲ ပစကနဲ အသံလေးမားဖင့ ဖငသား နစခမးကားသို့ လီးထိပကီး တိုးဝငသားတိုငး မညနေသည။ စိမ့စိမ့သူ သတိရသောလညး မကလုံးကဖင့ မဖင့နိုင။တကိုယလုံးလညး လုပမရဘဲအားအငမားနုံးခည့နဲ့သားသလို ခံစားနေရသည။နောကဆုံးရိသော  အငအားမားကိုစုစညး၍ ဖငကီးကို အထကသို့ကော့တငပီး ကော့ထိုးလိုကကာ သိနးဇော၏ကိုယကီးကို ခါထုတပစရန ကိုးစားလိုကသည။

“…..ကဲ…..ဟာ…..အငး…..”“…..ဟာ…..ငိမငိမနေ….စမး….ကဲ…ဟာ….”“……ဒုနး….အ….အား….ကတ…ကတ….ကတ….” သိနးဇော လူစိတ  ပောကနေပီ။ဒုတိယအကိမ စိမ့စိမ့သူ နောကစိအား ညာလကဝါးဖင့အုပကိုငကာ မကနာကို စားပဲဖင့ ဖိဆောင့ပစလိုကပနသည။ စိမ့စိမ့သူ နာခေါငး  ထဲ မနထူသားသည။အရာရာသည ခေတမ အမောငဖုံးသားတော့သည။ ဘယလောကကာသားသညမသိ။ စိမ့စိမ့သူ သတိရလာတော့မေ့ယာပေါရောက  နေသည။သူမ၏ခေနစခောငး မိုးပေါသို့ထောငနေသည။ခေဖဝါးတို့က ခေါငရငးဖကသို့ လနနေသည။တကိုယလုံးတင ဘာအဝတအစားမ မရိတော့ပေ။   လကတဝါးစာမ ဖေါငးတငးမောကကနေသော ဆီးခုံကီးအထကမ နီကငကငစောကမေးလေးမားကိုပင စိမ့စိမ့သူ ပနမငနေရသည။ စိမ့စိမ့ သူ၏လက နစဖကက ဘေးသို့ အတောငပံပမာ ပံ့က၍နေသည။ခေါငးမဆံနယတို့က မကနာတစခမးကို အုပ၍နေသည။စောကပတထဲမ ပူကနဲ ခံစား ခကနင့အတူ ကိုယလုံးလေးက ဆတကနဲဖစကာ ခါးက ကုနးကနဲ ထလိုကသည။ဗကနဲ……ဗစကနဲ…ကပကပတောကတောကတိုးတိုးဝငလာသော လီး သံကိုလညး ကားလိုကရသည။ လေးလံသော မကခံအစုံကို အသာဟ၍ မေးစငးပီး ကည့လိုကမိသည။သိနးဇောက လကနစဖကကို သူမ၏ကိုယဘေး တစဖကတစခကဆီသို့ ခပီးထောကထားသည။စိမ့စိမ့သူ၏ဒကောကခကနစဖကကို သူ့ပုခုံးပေါတငထမးထားသည။ သိနးဇော၏လီးတန တုတတုတခဲခဲ ကီးက စိမ့စိမ့သူ၏ ပစခဲနေသောစောကပတထဲသို့ စိုကစိုကနစဝငသားသညကို ငုံ့ကည့ရငး သိနးဇောက လိုးနေသည။ စိမ့စိမ့သူ သတိလစသားသည ကို အခင့ကောငးယူကာ အဝတအစားတေအားလုံးကို ခတပစခဲ့သည။ဖေါငးကားမို့မောငနေသော စောကပတလေးဝငးဝငးပပနင့ ကေးနီရောငစောက မေးလေးမား ခံရံလက လပစာ နီရဲရမးစိုခုံးထနေသည။ သူက ကမးတမးစာ မဆောင့။

ခပဖေးဖေးလေးဖိခလိုက မငးမငးလေးဆဲနုတလိုက လုပရငး  လီးအဝငအထကကို အသေအခာငုံ့ကည့ရငးလိုးနေခငးဖစသည။စိမ့စိမ့သူက  သတိလစဟနဆောငရငး လတမောကရနနညးလမးကို တေးတောကံဆ နေမိသည။ဒါပေမဲ့…….ဒါပေမဲ့ပေါ့…….စောကပတနဲ့လီး ထိပီတေ့ပီဆိုသညနင့  အသေးအသားတို့က တားမရဆီးမရနိုငဖစကာ မညသို့မ ထိနးခုပ၍ မရ တော့ပေ။ တဇတဇတ ဖေးဖေးခငး နစနစသငးခလိုကသော လီးဒစကီး က စောကစေ့ငေါကတောကလေးကို တိုကတိုကဝငသားတိုငး စိမ့ တကိုယလုံး  ရိနးဖိနးကငတကသားသည။ ထိုအခိုက စအိုလေးကို ရုံ့ကနဲ လုပလိုကမိ တာကအစ သူမကိုယသူမ သိနေသည။“….ဗစ….ဇတ…..ဇိ…စပ…..ဗ စ…..ဘတ….”စိမ့ ဖငကီးက မသိမသာ ဘယညာယိမးနဲ့ကာ ခါယမးလာ တတသည။ဖငကီးက အပေါဖကသို့လညး ဇတကနဲ ဇတကနဲ တန့တန့တကသား တတသည။ ထိုသို့ တကသားတိုငး သိနးဇောက ငုံ့ကည့ရငး သူ့လီးကီး ကို တည့မတစာ စိုကခဝိုကခပစလိုကသည။“…..ဘတ……ပလတ…..ဗစ…..ဗ စ……”“…..အငး…..အငး….အင့….ဟငး….ဟငး….ဟငး…”စောကပတ နုတခမးသားထူထူနစခမးက ခပအာအာလေးပဲပဲသားအောငပငလီးတနကီးက  အရိနနင့အဆကမပတ စိုကစိုကဝငသားနေသည။သိနးဇော ပါးစပမ  ဖားဖိုကီးလို အသကရုသံတေ မနလာပီး အားရပါးရကိုဆောင့လိုးနေပေသည။ ဆောင့လိုးလိုကတိုငး လီးတနကီးနင့ စောကပတနစခမးသားလေးမားက  လိပလိပပီး ကပပါလာတတသည။ ဒါကိုပင သိနးဇောသဘောအကကီး က ကာ ဆကတိုကမနားတမး ဆောင့လိုးနေသည။ စအိုဖကမ အရေပား  လေးမားက လီးတနကီးစိုကစိုကဝငသားတိုငး ရုံ့ရုံသားပီးတငးကနဲ တငးကနဲ ဖစဖစသားသည။ ဖူခဲပစခဲသော စောကရညမားက စောကပတ နုတခမးပတလညတငပူတစပူတစနင့ဖစကာ အမုပလေးမားထနေသည။ လီးတနကီး၏ အရသာက ထူးခားလနကဲစာ ကောငးမနလခငးကောင့ စိမ့၏ အသိတရားမားက လတလတသားနေသည။

ထိုအခိုက သူမ၏လကနစဖကကသိနးဇော၏ဖငကီးကို အားရပါးရကီး ဆဲဆဲပီး ဆောင့ပစလိုက မိသည။ သိနးဇော အားရိပါးရိ ဖိဖိဆောင့ခလိုကတိုငးလဲ ဂေးဥကီးက စိမ့၏စအိုဝလေးကို ဖတကနဲ ဖတကနဲ လာလာရိုကခတနေမိသည။ ယငးသို့ စအိုဝ လေးကို ဂေးဥကီးက တဖတဖတရိုကဆောင့နေခငးမာလညးအရသာရိလသည။ အခကလေးငါးဆယခန့ မနားတမးလိုးဆောင့ပေးနေရငးမ ပုခုံးပေါရိ သူမ၏ခေထောကတဖကကို ပေါငပေါသို့ ဆဲခလိုကသည။ ထိုကောင့ စောကပတက ကန့လန့အနေအထားသို့ ပောငးသားကာလီးတနကီးက စောက ပတထဲသို့ ကန့လန့ဖတဖတပီး ဆောင့ဝငနေသည။စောကပတထဲသို့ လီးက ဒဲ့ဒိုးကီး ကန့လန့ဖတဝငနေခငးအတက လီးတနအထကနင့အောကမာ  သနစမးသော စောကပတညစအားကို ထိထိမိမိ ရရိသည။ ထိုကောင့ စိုစတပူနေးသော စောကခေါငးထဲမ အသားမငလေးမားက ဒစကီးကိုလုံးထေးစုပ ယူထားသလို ဖစနေသောကောင့ လီးကီးမာ တစထကတစ ပိုမို၍မာကောတောငတငးလာရပေသည။ မာကောလသော အဖုအထစ လီးကီးက  အားရပါးရကီး အဆကမပတလိုးသငးလိုက ထုတလိုကဖင့ လိုးနေခငးကောင့ စိမ့ စောကပတကီးမာ ပေါကကဲလမတတ တငးမာဖေါငးကလာပီး လီး တနကီး ကတထက လတထကသားမာကိုစိုးရိမသည့အလား တငးတငးကီးညစထားရငး စိမ့ ခါးလေးကို ပင့ပင့ပီးကော့ဆောင့ပေးလိုကမိသည။  “……..အင့……အင…….အား…..အငး……အင့…”စိမ့ နုတဖားမ မခိမဆန့လေး ညီးတားရငး သိနးဇော၏ ခါးကိုတစခါ ကောကိုတလည့မခိတငကဲ ဆဲဆဲဆောင့ကာ ကော့ထိုးပစလိုကမိသည။ သိနးဇော၏ လီးတနကီးမာ တငးကနဲ တငးကနဲ အစမးကုနမာတောငသားပီးအဆုံးထိထိုးဖိကာ သုတရညမားကို စိမ့၏စောကခေါငးကဉးကဉးလေးထဲသို့ တပတပတ ပနးသငးလိုကတော့သည။ သညအခိုက စိမ့ခမာ မတရားအလုပခံနေရတာကို မေ့ပောကသားသည။အကောအပိုငးပိုငး ဖုထစလက မာ တောငနေသော လီးတနကီးအရသာနောကသို့တထပတညးလိုကပါရငး ဖငကီးကို ဘယညာယိမးနဲ့ ခါရမးပေးနေမိတော့သည။

လီးတနကီးက စောက ခေါငးထဲသို့ တဆုံးထိုးစိုကကာပူနေးသောသုတရေမားက ပူကနဲ ပူကနဲ ပနးဝငလာသညနင့ စိမ့တကိုယလုံးသကသကခါလောကအောင တ ဆတဆတတုနသားရလေသည။ လီးထိပက စောကခေါငးအတငး သားအိမခေါငးကို ထိုးစိုကတေ့ပီးမသုတရညမား ပနးထဲ့လိုကသညနင့ စိမ့၏စောက ရေသုတရညတို့ကလညး ရီးကနဲဒလကမး ပနးထကကုနလေတော့သည။ “……အား……ရုး အငး…..အငး…..အား….အ….အ…”ခပတိုးတိုး ကိတအော လိုကသော စိမ့၏အသံလေးက အရသာကီးစာဖင့ကေကေနပနပကီး အောမညသံမနး သိသာလသည။ အရညမား ရဲအိုငပည့လံ၍နေသောလညး လီး ကီးကို စောကခေါငးထဲမမခတသေးဘဲ ခပဆတဆတလေး ညောင့၍ လိုးပေးနေသည။ ထို့အပင စိမ့၏ဝတလစစလစ ကိုယလုံးလေးမ နို့လေးနစလုံးကို ပယပယနယနယကီး ဆဲကိုငဖစညစလိုကခငးကောင့ စောကပတနစခမးမာ တငးကနဲ တငးကနဲ ညစလိုကမိသည။ ဒါကောင့ အရသာ တေ့သားသော  လီးကီးက တငးကနဲ တငးကနဲ ဖစဖစသားကာပီးသား၍ အတနငယပော့နေရာမ တဖေးဖေးခငး ပန၍ မာတငးလာသည။ စိမ့စိမ့သူ အပေါ သိနး ဇော၏ကာမမီးက တောကလောငနေဆဲဖစသည။ လီးကိုစောကပတထဲမ မခတခငလောကအောင လိုးခငနေသည။ ထို့ကောင့ သူ့ပုခုံး ထကတင တငလကတခောငးတညးကနနေသော သူမ၏ခေထောကတဖကကိုမ၍ သူ့ရေ့မကောကာ ဆဲလဲ၍ စိမ့ကို အရုပလေးတစရုပလိုမောကခ လိုကသည။“….အ….အငး…အီး…..ကတ….ကတ….” လီးကီးက အပေါကကဉးကဉးလေးထဲတင တပတလည၍သားသည။

မောကလကသားဖစ သားသော စိမ့စိမ့သူ၏ခါးလေးကို လကနစဖကဖင့ ဆဲပီးမတငလိုကသောအခါ စိမ့စိမ့သူသည ဖငဗူးတောငးထောငထားသော အနေအထားသို့ပောငး သားသည။ စိမ့က ပါးပငသို့ စိုစတ၍ ကလာသော မကရညမားကို လကဖမိုးလေးတဖကဖင့ သုတပစလိုကသည။ ခပနီးနီး ထောကထားသော ပေါငနစ ဖကကို သိနးဇောက ဖဲကားရနပငလိုကစဉ စိမ့က အစမးကုနပဲအောင ဖဲကားပေးလိုကသည။ “…….စိမ့……ကိုယ့ကို…..စိတဆိုးနေတုနးပဲ လား….ဟင…”စိမ့ ဆီမ ဘာသံမ မကား။တိတနေသည။သိနးဇော ထပ၍မေးသည။“…..ကိုယ မေးနေတယလေ….စိမ့……ကိုယ့ကို မုနးတုနးပဲလားလို့……  ရင စကားမမားနဲ့…..ရငလုပခငတိုငး လုပနေပီးတော့…”သိနးဇော ပုံးလိုကမိသည။စိမ့ ရငထဲက သူ့ကိုမခစသည့တိုင စိမ့၏လပသောကိုယ လေးက သူ့ကိုခစနေပီဆိုတာကိုတော့ သူအတတသိလိုကသည။ လီးအဖားလောကဝငနေသော စောကပတထဲသို့ လကညိုးကို ထပပီးထိုးထဲ့ကာ ကလိ လိုကသည။ “……အို…..အ…..လား…လား…..ဟငး…”ခပနိမ့နိမ့ဖစနေသော ဖငဖေးဥဥကီးက ယောငယမးပီး ဆတကနဲ ထောငသားသည။ထိုအခါ ဖင က ထောငသားသဖင့ စောကပတကီးက အနောကသို့့ပူးကာဖေါငးတငးထကလာသည။ အားရစရာကီးဖစနေသော စောကပတကီးထဲသို့ လီးကီးကို  စိုက၍လိုးခလိုကလေသည။စိမ့မာ ပါးစပလေးဟသားပီး မကတောငလေးမားစငးကသားသည။ဖငကီးတစခုလုံးလညး ဆတဆတတုနကာ ကကသီး ဖုလေးတေသိသိသာသာထသားသည။ “…….စိမ့…..ခံလို့ ကောငးလား……ဟင….”“……သိဘူး….”စိမ့ နုတခမးကို ပတလုမတတ ကိုကထားသည။“…… ဗစ….ဗစ…ဒုတ….ဒုတ….”“……အား……အား…..အား….”ဆောင့တိုကလိုကရငး လကကိုအောကသို့လို၍ နို့နစလုံးကို ဆဲကိုငကာနို့သီးခေါငးလေးတေ ကို လကညိုးလကမတို့ဖင့ ဖိညပပစလိုကသည။ ထို့ကောင့ စောကခေါငးထဲ တငးတငးကီးစိုကဝငနေသော လီးကီးကိုစောကပတနစခမးက ဆဲညစ လိုကရငး ဖငကီးကိုနောကသို့တနးဆောင့ပစလိုကမိသည။“…….ဗစ….စတ…စတ……အင့…..အငး…..အငး….”“…..စိမ့…..ကောငးလားဟင…..”“…… ကတ……ကောငးပါတယ……ဆို…” ဟုဆိုလိုကသော စိမ့၏ အမတတမဲ့ ထကသားသောလေသံလေးက သိနးဇော၏ရငကိုဆဲလုပလိုကပါတော့လေ သည…………………………………..

 

Zawgyi

 

စိမ့္

“လန္းတယ္ေနာ္ အကိုx{1039}x{101C}ကီး…..” ေကာိဳးဟနကားေၾကာင့္ သိန္းေဇာ္ လမ္းၾကည့ိသည္။ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုငယယ္ ေကာငေလးတစ္ေယာက္ အသက ၂ ေကာုံ မရ။အသားေလးေတက ေx{101B}x{103E}ေရာငင္းေနသည္။ဝတားေသာထဘီစကပ သူမ၏ကိုယားတင္းၾကပာ စည္းေx{1014}x{103D}ာငားသဖင့္ ဖံx{1037}ထားေသာ တငား အစုံက အလုံးလိုကားအယ္ေပၚလင္ေနသည္။ေအာကိုင္းx{1014}x{103D}င့္ ညီမေသာ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ာကိုယေပၚပိုင္းကလည္းဖံx{1037}ထားမx{103C}မာ ေအာကိုင္းx{1014}x{103D}င့ီမx{101B}ုံမမက လည္ ဟိုကကx{103E}ေၾကာင့္ အိ၍တင္းေနေသာအသားဝင္းဝင္းေလးမားကို x{101B}ိုးတိုးရိတိတမ္းမငိုကေသးသည္။ တမင္ေဖာင့ားပုံရေသာ အေခာင္း လိုကေနသည့္ ဆံပင္ေလးေတကေကာဖကကငဝိုကင္ ဝဲေနသည္။ ေပၚလင္ေသာ x{1014}x{103D}ာတံေလး၏ထိပ ခပၽနၽန္ေလးx{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းလုံးလုံး ေလးမားက မကံx{1039}x{101C}ကီးx{1039}x{101C}ကီးဖင့္ ေကာ့x{1039}x{100B}တူထဲေသာ မက္ေတာင္x{1039}x{101C}ကီးမား ဝန္းရံကာစဲမကရာ ေကာင္းလသည္။ ေကာငေလးက သူတိုx{1037}ထိုင္ေနရာဖက္ သိုx{1037} တခကည့္၍ မကုံးေလးေဝx{1037}ကာၿပဳံးေယာင္ေလး တခကန္းေပးသားသည္။ သူတိုx{1037}ထိုင္ေနတာက ၉၂ လမ္းထိပ္ ဆဲဗင္းအလဲဗင္း ၇ လကက္ ရညိုငမ္းမဘက္ အစနုံး စားပဲတငစည္။ “အကိုx{1039}x{101C}ကီး နဲx{1037} သိလား…”“…အင္း……သိတယ္…”“….ေပာပပါအုံး…..အကိုx{1039}x{101C}ကီးရ….သူx{1037} အေၾကာင္း ေတ ကေနာ္ စိတငားလိုx{1037}ပါ”“မင္းတိုx{1037} လူငယ္ေတ ေတာ္ေတာကာဘဲ လတာေလးမငင္ သေဘာကၾကတာဘဲ” အသက ၄ နီးပါးသာရိ ေသာည္း သူx{1037}အသကက္ အမားx{1039}x{101C}ကီးရင့္ေသာအဖိုးx{1039}x{101C}ကီးေလသံx{1014}x{103D}င့္ သိန္းေဇာ ေပာလိုကည္။ “ဟာ…..အကိုx{1039}x{101C}ကီး…ကလဲ ဒါကေတာ့ဗာ…..”သိန္း ေဇာ ေကာငေလးသားရာလမ္းဖကို ေကာ္ၿပီးၾကည့ိုကည္

။ေကာငေလးကိုေတာ့ မေတx{1037}ရေတာ့။x{1039}x{101C}ကိတ္x{1039}x{101C}ကိတိုး သားလာေနေသ ာလူေတၾကားမာ ေပာကယားၿပီဖစည္။ “…ေပာပါအုံး…..အကိုx{1039}x{101C}ကီး ရ….”ေကာနိဳး ဖင္ေနရာပငိုငင္း ေမာင့x{1039}x{101C}ကီးေမးသည္။“…ဘာကိုလဲ….”“ေစာေစာက ေကာငေလး အေၾကာင္းကိုေပါ့…..”သိန္းေဇာ္ ေပာမ ပခင္ေၾကာင္း အကဲခတိေပမဲ့လည္း သိခငိတပင္းထန္ေနေလေတာ့ အားမနာx{1014}x{103D}ိုင္။ေကာနိဳး အတင္းေမးမိသည္။ သိန္းေဇာ္ စိတက္ေသာ  မက္x{1014}x{103D}ာေပးဖင့္ ေခါင္းကိုခါယမ္းရင္း ဗူးထဲမ စီးကရကစိပို ထုတ္၍x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းတင္ေတ့ကာ မီးညx{103B}ိလိုကည္။ “ေဈးကိုငိုကာ….ဒါေၾကာင့္  လူပိဳx{1039}x{101C}ကီးဖစ္ေနတာ…”ေကာနိဳး စိတရည္x{1014}x{103D}ိုငည့ဆုံး သူx{1037}ကို အပစိုသည္။“ဟ ေကာင…..ငါမယူခငိုx{1037}ပါက….မင္းဘာသိလဲ…..လူပိဳx{1039}x{101C}ကီး ဖစတာအေၾကာင္းx{1014}x{103D}စကိတယ….သိပ္ၿပီး ထုံအလန္းရငည္း လူပိဳx{1039}x{101C}ကီးဖစတယ္။ေနာကစက သိပ္ၿပီးလညငည္း လူပိဳx{1039}x{101C}ကီးဖစ္ တတယ….” စကားအဆုံးေတာ့ သိန္းေဇာ ေကာနိဳး မက္x{1014}x{103D}ာကို တစက္ အကဲခတိုကည္။ေစာေစာကလို တက္x{1039}x{101E}ကx{101B}x{103E}ငန္းတာမိဳးမရိ ေတာ့ဘဲ အလိုမကေသာမက္x{1014}x{103D}ာေပးx{1014}x{103D}င့္ သုနx{103C}န္၍ေနသည္။

“   ကဲ……ပါ……..မင္းသိပ္ၿပီးသိခင္ေနရင္ ငါေပာပပါ့မယ္….သူx{1037}နာမည စိမ့္ တဲ့…ေနတာက ၈၉ လမ္းထဲမာ….ငါသိတာက အဲေလာကဲ….”“အင္း…..ဒီ ေလာကိရလဲ…..မဆိုးပါဘူး…”“သူx{1037}နာမည အဲဒီ…စိမ့္…..ဆိုတာ တလုံးထဲဘဲလား….”“မဟုတူး…….နာမညပည့စုံက စိမ့ိမ့…..” ူ“၈၉  လမ္းထဲမာဆိုေတာ့ မမအိ သူx{1037}ကိုသိရငိမာ ကနာေတ မမအိကိုဘဲဆက္ေမးေတာ့မယ္…”“ေဟ့ေကာင္……မင္း ….အိအိ…ကိုေမးရင္ေမး ဒါေပမဲ့ ငါေပာ တာ မပည့ုံလိုx{1037}ဆိုတာမိဳးေတာ့ ထည့ေပာနဲx{1037}”“ဘာကိုေပာတာလဲ….ကၽန္ေတာ္ သေဘာမေပါကူး…. “မင္းေမးခင္ေမး……ငါ့နာမည္…..မပါေစနဲx{1037}လိုx{1037} ေပာတာက…ရင္းလား…”“ဟဲ…ဟဲ…” ေကာနိဳး ဘာအဓိပx{1039}x{1018}ါယ္ေပါကားသညသိ။သူx{1037}ကို တခက္ၾကည့ာၿပဳံးေယာငန္းသားၿပီး တဟဲဟဲ ရီ သည္။“ကဲ…သားမယာ……အလုပိေသးတယ္….”ေပာၿပီး ေငရင္းကာ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံး လမ္းခဲ၍ပနဲ့ၾကသည္။ေကာနိဳးက လမ္း ၉ ထဲတင္ ေနသည္။သိန္းေဇာ ၉၂ လမ္းထဲတင္ ေနသည္။သူတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာက္ လကကညိုငင္ မၾကာခဏဆုံတတ္ၿပီး တစပကဲေနသူမားဖစည့္ အေလာက္ ရင္းx{1014}x{103D}ီးေနခဲ့တာ ၾကာၿပီဖစည္။ေကာနိဳးအသက အခုမ ၂ ေကာ္x{101B}ုံသာရိေသးသည္။သိန္းေဇာေနx{1014}x{103D}င့္ ၾကည့င္ေတာ့မx{1014}x{103D}ူးမနပ္ ေလးေပါ့။ဒါမိဳးေလးေတက ေပာရဆိုရခကာ သိၿပီးသား….ဒါေပမဲ့သိန္းေဇာ ဒါမိဳးေတ x{101B}ိုးေနၿပီဟု ေတးရင္း ၿပဳံးလိုကိသည္။

ဒီေနx{1037} x{101B}ုံးပိတကည္းဖစ္ အိx{1014}x{103D}င့ေတx{1037}ရတာလဲ ၾကာၿပီဖစ္၍ လကကညိုငိုx{1037} ပင္ မဝင္ေတာ့ဘဲ သိန္းေဇာ္ ၈၉ လမ္းဘကကာမိသည္။ ထိုင္ေနက ၇ဆိုင္ေရx{1037}ေရာက္ေတာ့ လည့္ၾကည့ိသည္။ေကာနိဳးကို မေတx{1037}ရ။ဒီေကာင္ ေလးေပာက္ေနတာ သုံးေလးရကိၿပီ။ ၈၉ လမ္းေရာက္ေတာ့ အိေနတာက ဒုတိယထပင္။ေလခါးကို တကညလုပ္ေလခါးေဘး ေမညီထပခန္းက  ဖင့ားေလေတာ့ သူလည့္ၾကည့ိသည္။“ဦး…….မမအိဆီသား မလိုx{1037}လား….” တံခါးဝသိုx{1037}ထက္၍ေပာလိုက္ေသာ စိမ့ိမ့ူအား သိန္းေဇာားမနာ တမ္းၾကည့ိသည္။“ေအး…..ဟုတယ္…..”ေကာငေလး ၿပဳံးလိုက္ သည္။ညာဖကါးတစကဲတင္ ရိေသာ ပါးခိဳင့္ေလးကခစရာေကာင္းလသည္။  “မမအိ…..ေစာေစာကတငကားတယ္…သူတိုx{1037}ဘဏာ  အလုပားေနလိုx{1037} ဒီေနx{1037}အိုဗာတိုငင္းရမယိုx{1037}ေပာတယ္…….လာဝင္….ထိုငုံး ေလ….ဦး…”သိန္းေဇာ္ ဖိနပၽတာ တိုကန္းထဲ ဝငိုကည္။“ခဏ  ထိုငုံးေနာ္…..ဦး….”ေကာငေလး ေနာက္ေဖးဘက္ေပးဝငားသည္။အိမ္ေန ရင္း ဝတားေသာထဘီေလးေအာကင္ တင္းရင္းစင့ားေနေသာ  တငါးx{1014}x{103D}စုံက သိန္းေဇာိုညx{103B}ိx{1037}ငငားသည္။ သိန္းေဇာုလားထိုငစုံးတင္  ဝငိုငိုကည္။ဗိုကဲကနဲနဲဆာလာသည္။ ခါတိုင္းအိဆီေရာက္ လင္ အိက အသုတကယ္ၿပီး x{1014}x{103D}စ္ေယာကားအတူစားေနၾက။ဒီေနx{1037}ေတာ့ အိက အိုဗာတိုငင္းရသည္။ပနဘဲ လကကညိုငင္ေတာ့မညု  ေတးလိုကိသည္။

သိန္းေဇာ္ ေကာငေလးဝငားရာ အိမ္ေနာကကိုx{1037} တခကဲ့ၾကည့ိ၏။ေကာငေလးကို မေတx{1037}ရေပ။ဒီလိုဘဲ သိန္းေဇာ္ အိ ထံလာခိုက္ စိမ့ိမ့ူတိုx{1037}  အခန္းသိုx{1037}မၾကာခဏဝင္၍ လညိတတည္။ရင္းx{1014}x{103D}ီးေနခဲ့တာၾကာၿပီ ဖစည္။“ဦး…..ဒီမာ ေကာီ ေသာကုံး….” စိမ့ိမ့ူအနားေရာကာၿပီး ေကာီ ပန္းကန္x{1014}x{103D}င့္ လီးထားေသာ ကိတုနx{1037}ားထည့ားသည့္ ပန္းကနစပို ခေပးသည္။ ေကာငေလးက သူx{1037}ေရx{1037}မ ကုလားထိုငငင္၍ ထိုငည္။အိမ္ ေနရင္းဝတားေသာ ခရမ္းေရာင္ေပာင္ ထဘီေလးx{1014}x{103D}င့ဴေဖးေသာ အသားေရာင္ေလးကိုေနာကံပဳကာ စိမ့ိမ့ူလခငိုင္း လေနသည္။ သိန္းေဇာ ခက္ၿပဳံးလိုက္ၿပီး ေကာီကို တငုံငုံ၍ ကိတုနx{1037}ခပိုလမ္းယူလိုကည္။ “ဦး……ကိုေမးမလိုx{1037}….”“ေမးေလ……”“ဦး…နဲx{1037} လကကညိုငာ ေတx{1037} ေတx{1037}ေနရတဲ့ တေယာက ဘယလဲဟင္…”သိန္းေဇာ္ မကုံးတစက္ မင့ကားၿပီး“လမ္း ၉ ထဲမာ ေနတယ္……သူx{1037}နာမည ေကာနိဳးတဲ့… အလုပကဲ့ တန္းကေပါ့….”စကားဆုံးေတာ့ ေကာီတငုံထပ္၍ ေသာကိုကည္။“ဘာဖစိုx{1037}လဲ……စိမ့္….”“ဟို….ဘာမ မဟုတါဘူး…..x{1039}x{101C}ကဳံလိုx{1037}  ေမးၾကည့ာပါ….”“စိမ့္ တစ္ေယာကဲလား…..အမx{1039}x{101C}ကီးေရာ…..”“အနီက ၂၄ လမ္းဘကားတယ္….”စိမ့ိမ့ူတိုx{1037} တူဝရီးx{1014}x{103D}စ္ေယာကဲေနသညို  သိၿပီးသား။ “ကဲ…..စားလိုx{1037}ေသာကိုx{1037}လဲ ၿပီးၿပီ……ေကးဇူးဘဲေနာ္…..ပနိုကုံးမယ္…ညီမ”“ဟုတဲ့ပါ…..”သူထကာေတာ့ ေကာငေလး တံခါး ထပိတည္။အပနမ္းတစ္ေလာကိ၏အလx{1014}x{103D}င့္ စိမ့္၏အလကို x{1014}x{103D}x{103C}ိင္းယဥ္ၿပီး ေတးမိေနသည္။အိ၏အလကရင့ကည္ၿငိမ္ေသာအလ။ရငဲေအး သည္။ စိမ့္၏အလက ရငဲ ဘေလာငူၿပီးလာရေလာက္ေအာင္ ပူေသာအလ စိမ့္x{1014}x{103D}င့္ေတx{1037}ၿပီးတိုင္း သူx{1037}အာx{101B}ုံထဲမာ အိကအလိုအေလာက္ ေပာကယ္ သားတတ္ေနၾကၿပီဖစည္။ ဒီရကဲမာ အလုပ္ေတကေန၍ သိန္းေဇာအားရ။မဂဇင္းမက္x{1014}x{103D}ာဖုံးလုံးခင္း မက္x{1014}x{103D}ာဖုံး ပန္းခီေတက အေတာ္ေလးကေန သည္။

အိမန္ေရာက္ၿပီးအလုပုပ္ေနေသာည္း စိတမပါခင္။စိမ့ိမ့ူက ေကာနိဳးအေၾကာင္းကိုေမးလိုကည့္ ကိစx{1039}x{1005}က သူx{1037}အာx{101B}ုံကို ေx{1014}x{103D}ာကက္ ေနသညဟုတါလား။ “ေဒါက္……ေဒါက္…….ေဒါက္…..”တံခါးေခါကံေၾကာင့္ သိန္းေဇာထခငခငင့္ တံခါးထဖင့္ေပးလိုကည္။  “…..ဟင္…..စိမ့္…..ပါလား….ဘာကိစx{1039}x{1005}ရိလိုx{1037}လဲ…”“…..ဟုတယ္……ဦး….”“…….လာ……အထဲဝငိုင္ေလ…….”သိန္းေဇာ္ တိုကန္းတံခါးပနိတိုက္  စိမ့ိမ့ူ အခန္းထဲကို ၾကည့ိသည္။စားပဲေပၚတင္ x{101B}ိဳငယီစကီပုလင္းက ေထာငကား။ေဘးတငနကစက္x{1014}x{103D}င့္ အသားကငန္းကနစပ္ ကို ေတx{1037}လိုကသည္။ စိမ့ိမ့ူx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းတနx{1037}ိုကည္။“……ထိုင္ေလ…..စိမ့္…..”“……ဟုတဲ့ပါ…..”x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံးၿပိဳငူထိုငိသည္။ဖနကဲမ  လက္x{1014}x{103D}စုံးေလာကန္ေသာဝီစကီကိုေကာက္ေမာ့လိုက္ၿပီး အသားကငစကို ေကာကါးလိုကည္။စိမ့ိမ့ူက သူx{1037}ကို မက္x{1014}x{103D}ာေလးတညည္ ဖင့္ ၾကည့္ေနသည္။“….ကဲ…မလာစဖူး……အလာထူး…….ဆိုစမ္းပါအုံး…”“…….ေအာ္…..ဟုတဲ့……..ဦးကို ေမးစရာေလးရိလိုx{1037}….”စိမ့ိမ့ူ၏ ေလသံက  အရငနဲx{1037}မတူဘဲ မာဆတတစ္ေနသညို ေခါင္းထဲမာရီေဝေနသည့္ၾကားက သိန္းေဇာ္ သတိထားလိုကိသည္။ “……ေမးပါဗာ….”“…….ဦးက  ကမကို ဘာဖစိုx{1037} ပူစီေလးလိုx{1037}….ေပာရတာလဲ…….”“……ဟင္…”စိမ့ိမ့ူ တဲ့x{1039}x{101C}ကီးေပာလိုကာက သိန္းေဇာ္၏ရငဲကို ဒိန္းကနဲ လာမနည္။သူအံ ၾသေသာ အမူအယာx{1014}x{103D}င့္ မကုံးx{1039}x{101C}ကီးပဴးၿပီး စိမ့ိမ့ူကို ၾကည့္ေနမိသည္။“…..ဦး……ေကာနိဳးကို ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂ ရက္ေလာက္ ေပာလိုကာေလ….ဒီ ေကာငေလးက ပူစီေလးပါကာဆိုတာေလ…ငင္းခင္ေသးလိုx{1037}လား….”သိန္းေဇာ္ ပူလာေသာ လည္ေခာင္းေတကို စားပဲေပၚရိ မတကဲမေရတကိဳက္ ေသာက္၍ ဂလု ဆိုၿပီး အတင္းေမာ့ခလိုကည္ “…….ဟုတယ္…….ကို ေပာမိတယ္….”“…..ကမတိုx{1037}နဲx{1037} ဦး….သိတာခငာၾကာၿပီဘဲ….ဘာဖစိုx{1037} အဲလို ေပာရတာလဲကမေကာင္းေကာင္းမနနိုတာ……ဦး လဲသိသားနဲx{1037}….”သိန္းေဇာ္ အရကို လက္x{1014}x{103D}စုံးေလာက္ ဖနကဲငဲx{1037}လိုက္ၿပီးေရလက္x{1014}x{103D}စုံး ေလာက္ ထပ္ေရာကာ တဘရိတဲေမာ့ခလိုကည္။ ၿပီးေတာ့အသားကငဖတို ေကာကါးၿပီး စိမ့ိမ့ူကို ရီေဝစာ ၾကည့ိုကည္။

“  …..ေပာပါအုံး…..ဘာဖစိုx{1037} အဲလို ေပာရတာလဲ…”“ကို……..မေဖခငူး…….”“…..မေပာလိုx{1037}မရဘူး…..ကမသိပိခငယ္…..ရင့ကားက ကမကို အရမ္းနစာသားတာ…….ကဲ…ေပာပါအုံး….”“….ကဲ……မင္းသိခင္ေနလဲ ေပာရတာေပါ…….”ဒီမx{1014}x{103D}င့ကားရပားၿပီး သိန္းေဇာ ခါးဆနx{1037}္၍ ပငိုင္ လိုကည္။“……ေပာေလ……ကမနားေထာင္ေနတယ္….”နီရဲ၍ ခကန္ေနေသာ သူမ၏မက္x{1014}x{103D}ာဆီမ အၾကည့ို ခာလိုကည္။“…….ခစိလိုx{1037}ေပါ့…… စိမ့ယ္…”တိုးတိုးေလး တစုံးခင္းေပာလိုက္ေသာ သိန္းေဇာ္၏အသံက စိမ့ိမ့ူနားထဲမာဟိန္းထက္၍ ပူဆင္းသားသည္။“…….ဘာ…… ဘယို……..ဦး….”“…….မင္းကို…..ကိုယ္….” “….ေတာ္ၿပီ…ဆကေပာနဲx{1037} ဖေအနဲx{1037}….သမီးေလာကိတဲ့ ဟာကိုမား….”“…ဟား…..ဟား…ဟား….”သိန္း ေဇာ္ ခကိုးခကန္ ရီလိုက္ေတာ့ ေကာငေလး ေၾကာငားသည္။ဒီလူx{1039}x{101C}ကီး ေရခိနိုက္ေနၿပီလား…..။ေရခိနိုက္x{101B}ုံမမက ေကာ္ေနၿပီ…..။ဝိုင္းသိမ္း ေတာမည့ဲဆဲ သူမေရာကာၿပီး သူx{1037}ပစကို ထိုးဆလိုကည့တကိန္းေဇာ္ ထပင့္၍ ေသာကိုကိသည္။ သူx{1037}ကို ေၾကာင္ၾကည့္ေနေသာ  မကုံးကို မကx{103E}ာခလိုက္ၿပီးဆိုx{1037}နစ္ေၾကကဲေသာပုံစံဖင့္ နဖူးေပၚဝဲကေနေသာ ဆံပင္ေလးမားကိုသပငိုကည္။“……ရင္…….မရကူး လား….”“……ဘာကိုလဲ……စိမ့္…”“…..ရင့္…..အx{101B}ယ္x{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037}…..”“……ဟား…ဟား….ဟား…”သိန္းေဇာ္ ဒုတိယအx{1039}x{101C}ကိမ္ေမာက္ ရီလိုကနည္။အရကံx{1037}က  လင့ံ၍ေနသည္။

“……..မင္း…….ကိုယ့ို…..မုန္းသားၿပီလား…..စိမ့္…”ေရx{1037}သိုx{1037} တိုး၍ မက္x{1014}x{103D}ာခင္းထိလုမတတ္ ေပာလိုက္ေသာစကား။စိမ့ိမ့ူ ဘာစကားမ ပနေပာ ဖစ္။အသားေလးေတ တုန္ေနသည္။ ဘာမေပာ ညာမေပာx{1014}x{103D}င့္ သိန္းေဇာ သူမ၏ပုခုံးသားတင္းတင္းကစစ္ေလးကိုဆဲယူကာ ရငငဲ ဆဲသင္းလိုက္ သည္။“……..ဟင္…….အို…..”“……ရင္……ရင္……..ဒါ…ဒါ…..ဘာလုပာလဲ……”စိမ့ိမ့ူ ဖတတာ သိန္းေဇာ္၏ လကားကို x{101B}ိုကထုတိုက္ သည္။ ကတားေပမဲ့ သိန္းေဇာက္x{1014}x{103D}ာက ဖတနဲ ေရx{1037}သိုx{1037}တိုးၿပီး နမ္းလိုကည္။ခကင္း မက္x{1014}x{103D}ာလx{103E}ဲလိုကဖင့္ ပါးကို မနမ္းမိေသာည္း န ထငပိုနမ္းလိုကိသည္။ မက္x{1014}x{103D}ာေလးတစိုက္ ေသးမား ရိန္းကနဲ ခံစားလိုကသည္။ “……ရင္……လူယုတာ…..”ခကင္းေဒါသေသးတိုx{1037}က ဆူေဝ လာသည္။ေပာလဲေပာ ေနာကိုx{1037}လည္းတလမ္းဆုတိုက္ေသာ စိမ့ိမ့ူအား သိန္းေဇာားဖင့္ လကဖကို လမ္း၍ဆဲလိုကည္။ သူx{1037}ဖကိုx{1037}  ငိုက္၍ပါလာေသာ စိမ့ိမ့ူက စားပဲေပၚရိx{101B}ိဳငယီစကီပုလင္းကို လမ္း၍ဆဲလိုက္ၿပီး တပါတည္း သိန္းေဇာ္၏ေခါင္းကိုx{101B}ိုကလိုကည္။ သိန္းေဇာ္  ေခါင္းကိုဖတနဲ ငုံx{1037}ေပးလိုက္ၿပီး အားလနားေသာ စိမ့ိမ့ူ၏လက တေတာငစို သူx{1037}လကေနာင့္x{1014}x{103D}င့္ တန္းေပးလိုကည္။ အားx{1014}x{103D}င့္x{101B}ိုက္ေသာ  x{101B}ိုကက အားလနာ အရိန္x{1014}x{103D}င့ိုငားစဥ္ ထပအတန္းခံ ံလိုကေသာေၾကာင့္ သိန္းေဇာ္၏ရငငဲသိုx{1037} ေကာေလးမီၿပီး လဲကသားသည္။ “…….ခ မ္း…..ခ……လမ္း…..”လကဲမ အရကုလင္းက စားပဲစန္းx{1014}x{103D}င့ိုကိသားၿပီး ကဲအသား စိမ့ိမ့ူက လကလx{103E}တလိုကည္။

“…..လx{103E}တ္….လx{103E}တ္….လx{103E}တမ္း့ပါ…..ေခးx{1039}x{101C}ကီး…..”“ဟင္…….နင္……နင္…..ငါ့ကို…..” သိန္းေဇာ္၏လx{103C}ိင္းထေနေသာ ရာဂစိတဲသိုx{1037} ေဒါသစိတ ေရာx{1039}x{101D}ပန္း  သားသည္။ သူx{1037}ရငငဲသိုx{1037} ေကာမီကလာေသာ စိမ့ိမ့ူ၏လညုတ္ေလးကို ေရx{1037}သိုx{1037} ဖိ၍တန္းကာ စားပဲေပၚသိုx{1037} ေမာကလိုကည္။“……ဒုန္း…… အမေလး….”နဖူးx{1014}x{103D}င့ားပဲ မိတကားသဖင့္ ေခါင္းထဲ မိုကနဲဖစားၿပီး မိတိုကေသာမကုံးx{1014}x{103D}စုံးကို ခကင္းပန္၍ဖင့ိုကည္။ “…တိ ရိစာx{1039}x{1006}န္x{1039}x{101C}ကီး…..မယုတာနဲx{1037}…လx{103E}တ္….ဖယ္…ဖယ္….စမ္း…”“….ဟား…ဟား…ဟား….လx{103E}တယ္…လx{103E}တယ္….စိတ….ငါ့ရဲx{1037}ေသးသားေတကို မင္းရဲx{1037}ကိုယဲ ကို လx{103E}တ္ေပးမယ္…..စိတာခ…”“…….ရင္…..ရင္……ေနာ္…”စိမ့ိမ့ူx{1014}x{103D}x{103C}တ ဤမသာ ထကာx{1014}x{103D}ိုင္ၿပီး ေမးေၾကာေလးမား ေထာင္ေအာငံx{1039}x{101C}ကိတ္ လိုကာ မကည္ေတ တေပါက္ေပါက္ ကလာသည္။ အရက္ေရခိနန္ေနေသာ သိန္းေဇာ္ ရာဂစိတ္x{1014}x{103D}င့္ေဒါသစိတိုx{1037} စတကာေသာအခါ စိတဲမ  အတားအဆီးမရိေတာ့။လူေရာစိတါ လတ္ေနသည္။ သိန္းေဇာ စိမ့ိမ့ူ ခါးကို ဒူx{1014}x{103D}င့ိေထာကားရင္း စားပဲေပၚတင္ေမာကကစ္ေနေသာ စိမ့ိမ့္ သူ၏ ဂိဳင္းေအာက လကိုလိဳx{1014}x{103D}x{103C}ိကာလုံးကစိစက္ေနေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေလးx{1014}x{103D}စကို ဆုပx{103B}စိုက္ေလသည္။“….အ….အ….ေခးx{1039}x{101C}ကီး….မ….မလုပ္ နဲx{1037}…..”ေၾကာကားလနx{1037}ားၾကားက တကိုယုံးၾကကီးတဖန္းဖန္းထသားသည္။ကိုယုံးေလး တနx{1037}နဲ လူးသားသည္။ စိမ့ိမ့ူ အားယူကာ ကုန္း ထရန္ ဒူးကိုအေကးၾကမ္းပငင္ ေလးဘက္ေထာကကားဖစားသည္။

သိန္းေဇာ စိမ့ိမ့ူ၏နသယပ္ေလးကို မမီမကမ္းငုံx{1037}နမ္းလိုကာ စိမ့ိမ့္ သူက ေခါင္းကိုၾကမ္းတမ္းစာ ခါထုတစိုကည္။ မက္x{1014}x{103D}ာေလးကို နမ္း၍ မမီေသာအခါ x{1014}x{103D}ုညကင္းမတ္ေသာဂုတားတစစ္ေလးကို လမ္းကိုက္၍  မလတမ္း ခဲထားလိုကည္။ “….ဟင္…..အင္း….အင္း….ဟင္း….ဟင္း…”စိမ့ိမ့ူ အနာခံၿပီး x{101B}ုန္းသည္။သိန္းေဇာလည္း မလx{103E}တည့ပငူx{1037} လက္x{1014}x{103D}စက လုံးတစိစက္ေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေလးx{1014}x{103D}စုံးကို ပယယယယ္x{1039}x{101C}ကီးကိုငx{103B}စုပယ္ေပးလိုကာ စိမ့ိမ့ူ တကိုယုံး ထိုးထိုးထနx{1037}နx{1037}္ ဖစ္ သားသည္။ သညခိန္x{1014}x{103D}င့္ တၿပိဳငကည္းတင္ မာေကာေသာ အေခာင္းx{1039}x{101C}ကီးကစိမ့ိမ့ူ၏ ဖင္ၾကားသိုx{1037} ပုဆိုးx{1014}x{103D}င့ဘီခံေနသည့္ၾကားက တန္း၍ဝငာ သည္။“……………လx{103E}တ္…….ေခးx{1039}x{101C}ကီး…..”စူးရအကဲေသာ စိမ့ိမ့ူ၏ေအာံက တိုကန္းတစုလုံး လx{103E}မ္းၿခဳံသားသည္။ေအာည္းေအာ္ ဖငိုလည္း  ရမ္းလိုက္ေသာေၾကာင့္ ဖင္ၾကားမ အသားx{1014}x{103D}ုေလးမား၏ အေတx{1037}ကို ထိေတx{1037}ေနေသာ လီးက ေဘးသိုx{1037} ေခာကားသည္။ သိန္းေဇာ္ ေဒါသအိုးေပါက သားသည္။ ဲ“…..ဒုန္း….အင့္……အင္း….”ရကကန္းသညု ေပာရမညင္။စိမ့ိမ့ူ၏ ေနာက္ေစ့ကို လက္x{1014}x{103D}င့ုပ္ၿပီးမက္x{1014}x{103D}ာကို စားပဲx{1014}x{103D}င့ိုင္ေဆာင့္ လိုက္ေသာေၾကာင့္ စိမ့ိမ့ူ ေမ့ေမာလုနီးပါးခံစားလိုကသည္။နားထဲမ ေလေတထကားကာ မကုံးစန္းမ ေသးပူပူမားစီးကလာသညို ခံစားသိ လိုကသသည္။ သိန္းေဇာ္ အခိနဲေနလင္ အx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ရာယားမညို ေတးလိုကိလိုx{1037}လား။ဒါမမဟုတ္ ေသးသားေတက တားမရေအာင္ ဆူပကာလိုx{1037}လား  မသိ။

သူx{1037}ပုဆိုးကိုဆတနဲ ခၽတလိုကလို စိမ့ိမ့ူ၏ထဘီကိုလဲ ေဆာင့္၍ ဆဲခၽတလိုကည္။ ဝင္းဝါအိစက္ေသာ စိမ့ိမ့ူဖင္x{1039}x{101C}ကီးက သိန္း ေဇာ္၏ကာမရမx{1039}x{1018}က္ေဇာ္ ကိုဟုန္းကနဲေတာက္ေလာင္ေစၿပီး ပင္းပေသာ ေဒါသတိုx{1037} ေရာေထးေပါင္းစပာၾကမ္းတမ္းသနာလန္းေနသည္။ ေခါင္းတစုလုံး  အုံခဲၿပီး မကညကက္x{1014}x{103D}င့္ မx{103C}ံမx{103C}ိင္းခံစားေနရသည့္ၾကားမပင္ အဝတဲ့ေသာ ဖင္ၾကားတင္းတင္းx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စမ္းၾကားသိုx{1037} ေx{1014}x{103D}းပူေသာ လီးတန္x{1039}x{101C}ကီး အထိအေတx{1037}ကို ခံစားေနရေၾကာင္း အသိစိတ သိေနသည္။ စားပဲေပၚ ဆနx{1037}ငားေသာ လက္x{1014}x{103D}စက္ေကးေထာကင့ရေလာက္ေအာင္ သိန္းေဇာ  ေယာက္ားအားx{1039}x{101C}ကီးဖင့္ ဖိထားသည္။ သိန္းေဇာ္၏ လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးက ထားx{1039}x{101C}ကိဳင္းတုတိုငာ သနာလကံေခာင္းx{1039}x{101C}ကီးတေခာင္းပမာ ဖင္ၾကားသိုx{1037} တစပပ္ တိုးဝင္ေနသည္။ တမင္ေညx{103B}ာင့္ေနေသာေၾကာင့္ ပစနဲ ပစနဲ အသံေလးမားဖင့္ ဖငား x{1014}x{103D}စမ္းၾကားသိုx{1037} လီးထိပ္x{1039}x{101C}ကီး တိုးဝငားတိုင္း မည္ေနသည္။ စိမ့ိမ့ူ သတိရေသာည္း မကုံးကဖင့္ မဖင့္x{1014}x{103D}ိုင္။တကိုယုံးလည္း လx{103C}ပရဘဲအားအငားx{1014}x{103D}x{103C}ံးခည့ဲx{1037}သားသလို ခံစားေနရသည္။ေနာကုံးရိေသာ  အငားမားကိုစုစည္း၍ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးကို အထကိုx{1037}ေကာ့တင္ၿပီး ေကာ့ထိုးလိုကာ သိန္းေဇာ္၏ကိုယ္x{1039}x{101C}ကီးကို ခါထုတစန္ x{1039}x{101C}ကိဳးစားလိုကည္။

“…..ကဲ…..ဟာ…..အင္း…..”“…..ဟာ…..ၿငိမ္ၿငိမ္ေန….စမ္း….ကဲ…ဟာ….”“……ဒုန္း….အ….အား….ကၽတ…ကၽတ….ကၽတ….” ္ ္ ိန္းေဇာ္ လူစိတ္  ေပာက္ေနၿပီ။ဒုတိယအx{1039}x{101C}ကိမ္ စိမ့ိမ့ူ ေနာကိအား ညာလကါးဖင့ုပိုငာ မက္x{1014}x{103D}ာကို စားပဲဖင့္ ဖိေဆာင့စိုကနည္။ စိမ့ိမ့ူ x{1014}x{103D}ာေခါင္း  ထဲ မx{103E}နူသားသည္။အရာရာသည္ ေခတx{1039}x{1011}မ အေမာငုံးသားေတာ့သည္။ ဘယ္ေလာက္ၾကာသားသညသိ။ စိမ့ိမ့ူ သတိရလာေတာ့ေမx{1037}ယာေပၚေရာက္  ေနသည္။သူမ၏ေခx{1014}x{103D}စ္ေခာင္း မိုးေပၚသိုx{1037}ေထာင္ေနသည္။ေခဖဝါးတိုx{1037}က ေခါငင္းဖကိုx{1037} လန္ေနသည္။တကိုယုံးတင္ ဘာအဝတစားမ မရိေတာ့ေပ။   လကဝါးစာမ ေဖါင္းတင္းေမာက္x{1039}x{101E}ကေနေသာ ဆီးခုံx{1039}x{101C}ကီးအထက နီကငင္ေစာက္ေမx{103E}းေလးမားကိုပင္ စိမ့ိမ့ူ ပနင္ေနရသည္။ စိမ့ိမ့္ သူ၏လက္ x{1014}x{103D}စက ေဘးသိုx{1037} အေတာငံပမာ ပံx{1037}က၍ေနသည္။ေခါင္းမဆံx{1014}x{103D}ယိုx{1037}က မက္x{1014}x{103D}ာတစမ္းကို အုပ္၍ေနသည္။ေစာကတဲမ ပူကနဲ ခံစား ခက္x{1014}x{103D}င့တူ ကိုယုံးေလးက ဆတနဲဖစာ ခါးက ကုန္းကနဲ ထလိုကည္။ဗကနဲ……ဗစနဲ…ၾကပ္ၾကပ္ေတာက္ေတာကိုးတိုးဝငာေသာ လီး သံကိုလည္း ၾကားလိုကသည္။ ေလးလံေသာ မကံအစုံကို အသာဟ၍ ေမးစင္းၿပီး ၾကည့ိုကိသည္။သိန္းေဇာ လက္x{1014}x{103D}စကို သူမ၏ကိုယ္ေဘး တစကစကီသိုx{1037} ခၿပီးေထာကားသည္။စိမ့ိမ့ူ၏ဒေကာကက္x{1014}x{103D}စကို သူx{1037}ပုခုံးေပၚတငမ္းထားသည္။ သိန္းေဇာ္၏လီးတန္ တုတုတဲခဲ x{1039}x{101C}ကီးက စိမ့ိမ့ူ၏ ပစၽဲေနေသာေစာကတဲသိုx{1037} စိုကိုကစငားသညို ငုံx{1037}ၾက့င္း သိန္းေဇာ လိုးေနသည္။ စိမ့ိမ့ူ သတိလစားသည္ ကို အခင့္ေကာင္းယူကာ အဝတစားေတအားလုံးကို ခၽတစဲ့သည္။ေဖါင္းကားမိုx{1037}ေမာင္ေနေသာ ေစာကတ္ေလးဝင္းဝင္းပပx{1014}x{103D}င့္ ေၾကးနီေရာင္ေစာက္ ေမx{103E}းေလးမား ၿခံရံလက္ လပစာ နီရဲx{101B}x{103E}မ္းစိုခုံးထေနသည္။ သူက ၾကမ္းတမ္းစာ မေဆာင့္။

ခပ္ေဖးေဖးေလးဖိခလိုက္ မင္းမင္းေလးဆဲx{1014}x{103D}x{103C}တိုက္ လုပင္း  လီးအဝငထကို အေသအခာငုံx{1037}ၾကည့င္းလိုးေနခင္းဖစည္။စိမ့ိမ့ူက  သတိလစန္ေဆာငင္း လတ္ေမာကနည္းလမ္းကို ေတးေတာx{1039}x{101C}ကံဆ ေနမိသည္။ဒါေပမဲ့…….ဒါေပမဲ့ေပါ့…….ေစာကတဲx{1037}လီး ထိၿပီေတx{1037}ၿပီဆိုသည္x{1014}x{103D}င့္  အေသးအသားတိုx{1037}က တားမရဆီးမရx{1014}x{103D}ိုငစာ မညိုx{1037}မ ထိန္းခဳပ္၍ မရ ေတာ့ေပ။ တဇတတ္ ေဖးေဖးခင္း နစစင္းခလိုက္ေသာ လီးဒစ္x{1039}x{101C}ကီး က ေစာက္ေစ့ေငါက္ေတာက္ေလးကို တိုကိုကငားတိုင္း စိမ့္ တကိုယုံး  ရိန္းဖိန္းကငကားသည္။ ထိုအခိုက္ စအိုေလးကို ရx{103C}ံx{1037}ကနဲ လုပိုကိ တာကအစ သူမကိုယူမ သိေနသည္။“….ဗစ္….ဇတ္…..ဇိ…စပ္…..ဗ စ္…..ဘတ္….”စိမ့္ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးက မသိမသာ ဘယာယိမ္းx{1014}x{103D}ဲx{1037}ကာ ခါယမ္းလာ တတည္။ဖင္x{1039}x{101C}ကီးက အေပၚဖကိုx{1037}လည္း ဇတနဲ ဇတနဲ တနx{1037}နx{1037}ကား တတည္။ ထိုသိုx{1037} တကားတိုင္း သိန္းေဇာ ငုံx{1037}ၾကည့င္း သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီး ကို တည့တာ စိုကဝိုကခပစိုကည္။“…..ဘတ္……ပလတ္…..ဗစ္…..ဗ စ္……”“…..အင္း…..အင္း….အင့္….ဟင္း….ဟင္း….ဟင္း…”ေစာကတ္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားထူထူx{1014}x{103D}စမ္းက ခပာအာေလးၿပဲၿပဲသားေအာငငီးတန္x{1039}x{101C}ကီးက  အရိန္x{1014}x{103D}င့ဆကပတ္ စိုကိုကငားေနသည္။သိန္းေဇာ္ ပါးစပ  ဖားဖိုx{1039}x{101C}ကီးလို အသကx{103C}သံေတ မနာၿပီး အားရပါးရကိုေဆာင့ိုးေနေပသည္။ ေဆာင့ိုးလိုကိုင္း လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ ေစာကတ္x{1014}x{103D}စမ္းသားေလးမားက  လိပိပ္ၿပီး ကပါလာတတည္။ ဒါကိုပင္ သိန္းေဇာေဘာအကx{1039}x{101C}ကီး က ကာ ဆကိုကနားတမ္း ေဆာင့ိုးေနသည္။ စအိုဖက အေရပား  ေလးမားက လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးစိုကိုကငားတိုင္း ရx{103C}ံx{1037}ရx{103C}ံသားၿပီးတင္းကနဲ တင္းကနဲ ဖစစားသည္။ ဖဴခၽဲပစဲေသာ ေစာကညားက ေစာကတ္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းပတညငဴတစဴတစ္x{1014}x{103D}င့စာ အမဳပ္ေလးမားထေနသည္။ လီးတန္x{1039}x{101C}ကီး၏ အရသာက ထူးခားလနဲစာ ေကာင္းမနခင္းေၾကာင့္ စိမ့္၏ အသိတရားမားက လတတားေနသည္။

ထိုအခိုက္ သူမ၏လက္x{1014}x{103D}စကသိန္းေဇာ္၏ဖင္x{1039}x{101C}ကီးကို အားရပါးရx{1039}x{101C}ကီး ဆဲဆဲၿပီး ေဆာင့စိုက္ မိသည္။ သိန္းေဇာ္ အားရိပါးရိ ဖိဖိေဆာင့လိုကိုင္းလဲ ေဂးဥx{1039}x{101C}ကီးက စိမ့္၏စအိုဝေလးကို ဖတနဲ ဖတနဲ လာလာx{101B}ိုကတ္ေနမိသည္။ ယင္းသိုx{1037} စအိုဝ ေလးကို ေဂးဥx{1039}x{101C}ကီးက တဖတတ္x{101B}ိုက္ေဆာင့္ေနခင္းမာလည္းအရသာရိလသည္။ အခက္ေလးငါးဆယနx{1037}္ မနားတမ္းလိုးေဆာင့္ေပးေနရင္းမ ပုခုံးေပၚရိ သူမ၏ေခေထာကဖကို ေပါင္ေပၚသိုx{1037} ဆဲခလိုကည္။ ထိုေၾကာင့္ ေစာကတ ကနx{1037}နx{1037}ေနအထားသိုx{1037} ေပာင္းသားကာလီးတန္x{1039}x{101C}ကီးက ေစာက္ ပတဲသိုx{1037} ကနx{1037}နx{1037}တတ္ၿပီး ေဆာင့င္ေနသည္။ေစာကတဲသိုx{1037} လီးက ဒဲ့ဒိုးx{1039}x{101C}ကီး ကနx{1037}နx{1037}တင္ေနခင္းအတက္ လီးတနထက္x{1014}x{103D}င့္ေအာကာ  သနမ္းေသာ ေစာကတx{103B}စားကို ထိထိမိမိ ရရိသည္။ ထိုေၾကာင့္ စိုစတူေx{1014}x{103D}းေသာ ေစာက္ေခါင္းထဲမ အသားမင္ေလးမားက ဒစ္x{1039}x{101C}ကီးကိုလုံးေထးစုပ္ ယူထားသလို ဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ လီးx{1039}x{101C}ကီးမာ တစထကစ ပိုမို၍မာေၾကာေတာငင္းလာရေပသည္။ မာေၾကာလေသာ အဖုအထစ္ လီးx{1039}x{101C}ကီးက  အားရပါးရx{1039}x{101C}ကီး အဆကပတိုးသင္းလိုက္ ထုတိုကင့္ လိုးေနခင္းေၾကာင့္ စိမ့္ ေစာကတ္x{1039}x{101C}ကီးမာ ေပါကဲလမတတ္ တင္းမာေဖါင္းx{1039}x{101E}ကလာၿပီး လီး တန္x{1039}x{101C}ကီး ကၽတက္ လတကားမာကိုစိုးရိမည့လား တင္းတင္းx{1039}x{101C}ကီးညx{103B}စားရင္း စိမ့္ ခါးေလးကို ပင့င့္ၿပီးေကာ့ေဆာင့္ေပးလိုကိသည္။  “……..အင့္……အင္…….အား…..အင္း……အင့္…”စိမ့္ x{1014}x{103D}x{103C}တားမ မခိမဆနx{1037}္ေလး ညီးတားရင္း သိန္းေဇာ္၏ ခါးကိုတစါ ေကာကိုတလည့ခိတငဲ ဆဲဆဲေဆာင့ာ ေကာ့ထိုးပစိုကိသည္။ သိန္းေဇာ္၏ လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးမာ တင္းကနဲ တင္းကနဲ အစမ္းကုနာေတာငားၿပီးအဆုံးထိထိုးဖိကာ သုတညားကို စိမ့္၏ေစာက္ေခါင္းကဥ္းကဥ္းေလးထဲသိုx{1037} တx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတ္ ပန္းသင္းလိုက္ေတာ့သည္။ သညခိုက္ စိမ့မာ မတရားအလုပံေနရတာကို ေမ့ေပာကားသည္။အေၾကာအၿပိဳင္းၿပိဳင္း ဖုထစက္ မာ ေတာင္ေနေသာ လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးအရသာေနာကိုx{1037}တထပည္းလိုကါရင္း ဖင္x{1039}x{101C}ကီးကို ဘယာယိမ္းx{1014}x{103D}ဲx{1037} ခါရမ္းေပးေနမိေတာ့သည္။

လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးက ေစာက္ ေခါင္းထဲသိုx{1037} တဆုံးထိုးစိုကာပူေx{1014}x{103D}းေသာသုတ္ေရမားက ပူကနဲ ပူကနဲ ပန္းဝငာသည္x{1014}x{103D}င့္ စိမ့ကိုယုံးသကကါေလာက္ေအာင္ တ ဆတတုနားရေလသည္။ လီးထိပ ေစာက္ေခါင္းအတင္း သားအိမ္ေခါင္းကို ထိုးစိုက္ေတ့ၿပီးမသုတညား ပန္းထဲ့လိုကည္x{1014}x{103D}င့္ စိမ့္၏ေစာက္ ေရသုတညိုx{1037}ကလည္း ရီးကနဲဒလၾကမ္း ပန္းထကုန္ေလေတာ့သည္။ “……အား……ရx{103C}း အင္း…..အင္း…..အား….အ….အ…”ခပိုးတိုး x{1039}x{101C}ကိတ္ေအာ္ လိုက္ေသာ စိမ့္၏အသံေလးက အရသာx{1039}x{101C}ကီးစာဖင့္ေကေကနပပ္x{1039}x{101C}ကီး ေအာညံမန္း သိသာလသည္။ အရညား x{101B}x{103E}ဲအိုငည့ံ၍ေနေသာည္း လီး x{1039}x{101C}ကီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲမမခၽတ္ေသးဘဲ ခပတတ္ေလး ေညx{103B}ာင့္၍ လိုးေပးေနသည္။ ထိုx{1037}အပင္ စိမ့္၏ဝတစလစ္ ကိုယုံးေလးမ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေလးx{1014}x{103D}စုံးကို ပယယယယ္x{1039}x{101C}ကီး ဆဲကိုငစစိုကင္းေၾကာင့္ ေစာကတ္x{1014}x{103D}စမ္းမာ တင္းကနဲ တင္းကနဲ ညx{103B}စိုကိသည္။ ဒါေၾကာင့္ အရသာ ေတx{1037}သားေသာ  လီးx{1039}x{101C}ကီးက တင္းကနဲ တင္းကနဲ ဖစစားကာၿပီးသား၍ အတနယ္ေပာ့ေနရာမ တေဖးေဖးခင္း ပန္၍ မာတင္းလာသည္။ စိမ့ိမ့ူ အေပၚ သိန္း ေဇာ္၏ကာမမီးက ေတာက္ေလာင္ေနဆဲဖစည္။ လီးကိုေစာကတဲမ မခၽတင္ေလာက္ေအာင္ လိုးခင္ေနသည္။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ သူx{1037}ပုခုံး ထကင္ တငကေခာင္းတည္းကန္ေနေသာ သူမ၏ေခေထာကဖကိုမ၍ သူx{1037}ေရx{1037}မေကာာ ဆဲလဲ၍ စိမ့ို အx{101B}ုပ္ေလးတစ္x{101B}ုပိုေမာက လိုကည္။“….အ….အင္း…အီး…..ကၽတ….ကၽတ….” ္ ီးx{1039}x{101C}ကီးက အေပါကဥ္းကဥ္းေလးထဲတင္ တပတည္၍သားသည္။

ေမာကကားဖစ္ သားေသာ စိမ့ိမ့ူ၏ခါးေလးကို လက္x{1014}x{103D}စကင့္ ဆဲၿပီးမတငိုက္ေသာအခါ စိမ့ိမ့ူသည္ ဖငူးေတာင္းေထာငားေသာ အေနအထားသိုx{1037}ေပာင္း သားသည္။ စိမ့ ပါးပငိုx{1037} စိုစတ္၍ ကလာေသာ မကညားကို လကမိုးေလးတဖကင့္ သုတစိုကည္။ ခပီးနီး ေထာကားေသာ ေပါင္x{1014}x{103D}စ္ ဖကို သိန္းေဇာ ၿဖဲကားရနငိုကဥ္ စိမ့ အစမ္းကုန္ၿပဲေအာင္ ၿဖဲကားေပးလိုကည္။ “…….စိမ့္……ကိုယ့ို…..စိတိုးေနတုန္းပဲ လား….ဟင္…”စိမ့္ ဆီမ ဘာသံမ မၾကား။တိတ္ေနသည္။သိန္းေဇာ္ ထပ္၍ေမးသည္။“…..ကိုယ္ ေမးေနတယ္ေလ….စိမ့္……ကိုယ့ို မုန္းတုန္းပဲလားလိုx{1037}……  ရင္ စကားမမားနဲx{1037}…..ရငုပငိုင္း လုပ္ေနၿပီးေတာ့…”သိန္းေဇာ္ ၿပဳံးလိုကိသည္။စိမ့္ ရငဲက သူx{1037}ကိုမခစည့ိုင္ စိမ့္၏လပေသာကိုယ္ ေလးက သူx{1037}ကိုခစ္ေနၿပီဆိုတာကိုေတာ့ သူအတတိလိုကည္။ လီးအဖားေလာကင္ေနေသာ ေစာကတဲသိုx{1037} လကx{103B}ိဳးကို ထပ္ၿပီးထိုးထဲ့ကာ ကလိ လိုကည္။ “……အို…..အ…..လား…လား…..ဟင္း…”ခပိမ့ိမ့စ္ေနေသာ ဖင္ေဖးဥဥx{1039}x{101C}ကီးက ေယာငမ္းၿပီး ဆတနဲ ေထာငားသည္။ထိုအခါ ဖင္ က ေထာငားသဖင့္ ေစာကတ္x{1039}x{101C}ကီးက အေနာကိုx{1037}့ပူးကာေဖါင္းတင္းထကာသည္။ အားရစရာx{1039}x{101C}ကီးဖစ္ေနေသာ ေစာကတ္x{1039}x{101C}ကီးထဲသိုx{1037} လီးx{1039}x{101C}ကီးကို  စိုက္၍လိုးခလိုက္ေလသည္။စိမ့ာ ပါးစပ္ေလးဟသားၿပီး မက္ေတာင္ေလးမားစင္းကသားသည္။ဖင္x{1039}x{101C}ကီးတစုလုံးလည္း ဆတတုနာ ၾကကီး ဖုေလးေတသိသိသာသာထသားသည္။ “…….စိမ့္…..ခံလိုx{1037} ေကာင္းလား……ဟင္….”“……သိဘူး….”စိမ့္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို ပတုမတတ္ ကိုကားသည္။“…… ဗစ္….ဗစ္…ဒုတ္….ဒုတ္….”“……အား……အား…..အား….”ေဆာင့ိုကိုကင္း လကိုေအာကိုx{1037}လိဳ၍ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံးကို ဆဲကိုငာx{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးေတ ကို လကx{103B}ိဳးလကတိုx{1037}ဖင့္ ဖိညx{103B}ပစိုကည္။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲ တင္းတင္းx{1039}x{101C}ကီးစိုကင္ေနေသာ လီးx{1039}x{101C}ကီးကိုေစာကတ္x{1014}x{103D}စမ္းက ဆဲညx{103B}စ္ လိုကင္း ဖင္x{1039}x{101C}ကီးကိုေနာကိုx{1037}တန္းေဆာင့စိုကိသည္။“…….ဗစ္….စတ္…စတ္……အင့္…..အင္း…..အင္း….”“…..စိမ့္…..ေကာင္းလားဟင္…..”“…… ကၽတ……ေကာင္းပါတယ္……ဆို…” ုဆိုလိုက္ေသာ စိမ့္၏ အမတမဲ့ ထကားေသာေလသံေလးက သိန္းေဇာ္၏ရငိုဆဲလx{103C}ပိုကါေတာ့ေလ သည္…………………………………..