လယကငးထဲက လိုးပဲ (စ/ဆုံး)
ဒီနေ့ လုပစရာလေး နဲနဲပါးပါး လုပပီး လယတဲထဲ ဆေးလိပတိုလေးနဲ့ မိနးနေတုနး ဗုံးဆို ခငလ ပေါကခလာတယ။ မကစိတဆုံး မငနေရတဲ့ လယကငးပငကို ငေးပီး ဟိုတေးဒီတေး တေးနေတာမို့ ဒီကောငမ ဘယကနေ ဘယလို ရောကလာမနးတောင မသိလိုကဘူး။ ဦးမောငလကီး ဆိုပီး ကုပနာမညခေါလို့ လယတဲထဲ ဝငလာမ တေ့လိုကတာ။ ခငလ ဆိုတာ ကုပတို့ ရာထဲက ငယ ငယရယရယနဲ့ မုဆိုးမ ဖစနေတာ။ ပောရရင ကုပနဲ့ ဖစဖူးတဲ့ မတူး တို့နဲ့ အရယတူပေါ့။ သူ့လငက မနစက ကုပလို ပိုးထိတာ။ ကုပက ကံကောငးလို့ မသေပေမဲ့ သူ့လင ကိုထနးသောင ကတော့ ကုလို့ မမီလို့ အသကပါ ပါသားတာ။ အိမထောငကတာဖစ တနစကော နစ နစ အမားဆုံး ရိအုံးမယ ထငတယ။ ခုတော့ မုဆိုးမ ဖစပီး သူ့တယောကထဲ ဖစသလို ရုနးကနနေလေရဲ့။
“ဟဲ့ ဘာတုနးဟ” သူခေါတော့ ကုပကလဲ ပနထူးပီး ဝငလာတဲ့ ခငလ ကိုကည့မိတယ။ ဒီကောငမ မတေ့တာတောင အတော ကာပီ၊ ပည့ပည့ဖိုးဖိုး နဲ့ ကည့လို့ကောငးသား၊ ရာသူဆိုတော့ ထမီက တိုတို၊ ပုဝါစုတလေး ခေါငးပေါငးလို့၊ ဝလာလို့ ထငပါရဲ့ ရငဖုံးအကီက ခပကပကပ ဖစနေတော့ သူ့ရငကို မနဲတငးအောင ဆဲထားသလိုဖစပီး တငးတငးကပကပလေးနဲ့ဖေါငးနေတာ ကည့လို့တောင ကောငးသေး။
“ဘာမ မဟုတပါဘူး ဦးမောငလကီးရေ… အားနေတာနဲ့ လောကလာတာ.. ပီးတော့ ဦးမောငလကီးကိုလဲ မေးစရာ ရိလို့” “ဘာ မာလဲဟ” “တခားမဟုတပါဘူး… ဒီနစ ဦးမောငလကီး လယမာ ကောကစိုကဘို့ လူပည့သားပီလားလို့” “ဘာလဲ နင ငါ့လယမာ လာစိုကမလို့လား” “အငး.. အဲဒါလဲ လာမေးတာ” “ဒါဆိုရပါတယ… အခငးခငးတေဘဲ.. လာစိုက” “ဒါဆိုလဲ ကေးဇူးပါဘဲ တော” ပောရငး ဆိုရငး ခငလက ကုပဘေး ဝငထိုငတယ။ ပီးတော့ ခေါငးမာ ပေါငးထားတဲ့ ပုဝါကို ဖုတပီး မကနာကို ဟိုတို့ ဒီတို့ လုပရငး “မိုးဦးကသာဆိုတယ ခုထိ ပူတုနး” “အေးဟ ပူလနးလို့ ငါတောင အဝတမကပနိုငဘူး… ဒီလို အပူမိုးနဲ့ ဒီနစ ရေ တောင တငပါ့မလားဘဲ… မိုးကလဲ နညးလိုကတာ” ကုပကလဲ ထုံးစံအတိုငး တယောကထဲလဲ ဖစပနဆိုတော့ အပေါပိုငးက တုံးလုံး၊ လုံခညတိုကိုတော့ ပေါငကားစုထည့လို့ တငပလငခေ ဒူးပေါပေါငပေါ ထိုငနေတာ။
“ဟုတတယနော ဦးမောငလကီး… ခါတိုငး ဒီအခိနဆို မိုးကကောငးကောငးရာနေပီ… ဒီနစမ မိုးကလဲ နောကကလိုကတာ” ပော ရငး ခါးလောကဘဲ အဝတရိတဲ့ ကုပခနာကို မကလုံးဝေ့ကည့တာ သတိထားမိတယ။ ဒီကောငမ ဒီကိစ တခုထဲနဲ့တော့ ငါ့ဆီ ရောကတာ မဖစနိုငဘူး၊ ဒီကိစက ရာထဲတေ့ လမးမေးလိုကလဲ ရတဲ့ဟာကို ဘာကောင့ ခေရညပီး ငါ့လယထဲထိ ရောကလာလဲ မသိဘူး၊ တေးမိပီး စကားလမးကောငး ပောငးလိုကတယ။ “တေ့တုနးစပစုအုံးမယ… နငကိုကည့ရတာ ခောလို့လလို့ အရယက လဲ ငယ… ရုပရညလေးကလဲရိ… တယောကထဲ ရုနးကနနေရတာ မပငပနးဘူးလား… တပငလဲ တပငထူ ဘို့ မစဉးစားတော့ဘူး လား” “အမလေး ပောမ ပောတတတယ ဦးမောငလကီးရယ…ကမလို မုဆိုးမ ဘယသူယူမတုနး” “ဟ မုဆိုးမဆိုပေမဲ့ နငက လ တုနးပတုနးဆိုတော့ ကိုကတဲ့သူပေါပီး ယူမဲ့သူရိမာပေါ့ဟ” “မရိပါဘူးတော… မုဆိုးမဆိုမ ဘယသူက ယူမလဲတော့… ပီးတော့ ခငလက ဘာလလို့လဲ… ရာထဲက အပိုတေက ခငလထက အမားကီးသာပါ့တော.. ယူခငးယူ သူတို့သားယူမာပေါ့” “အေး လေ ဒါလဲဟုတတာဘဲ.. မုဆိုးမဆိုတော့လဲ ခကသား.. နငကလဲ ကံဆိုးပါတယ… နင့ယောကကားက ပိုးထိတာ အသိနောကကလို့ ဖစသားတာ.. ငါ့လိုသာ အသိစောရင ကုရင မီတယ”
“ကုသိုလကံပေါ့ ဦးမောငလရယ.. ဘယတတနိုငမလဲ” ကုပ အဖစနဲ့ယဉပောရငးနဲ့ ကုပ မအေးကို ရုတတရက သတိရသား တယ။ ခငလ သူလဲ မအေးလို ဖစနေလို့ မားလား၊ ဒါကောင့ သူ မုဆိုးမ ဖစတာထငတယ။ စဉးစားမိတာနဲ့ လတကနဲ ပါးစပက ထကသားတယ။ ကုပဝသီ ကိုက ဒီလိုဘဲ၊ “ငါ အခုမ စဉးစားမိတယ.. နငမုဆိုးမဖစတဲ့အကောငး..” ပောရငးတမးလမး ကုပ တိကရဲ ရပသားတယ။ ဟိုက သူက မိနးခလေး ပောလို့ မသင့တောဘူးထငတယလို့ စဉးစားမိပီး စကားကို လောခလိုကတယ။
“အာ… နင့ကို ပောလို့ မဖစပါဘူး… နငလဲ သိခငသိမာပေါ့” “ဘာမားလဲ ဦးမောငလကီးရဲ့.. ကမက ဘာသိရမာလဲ” “အေး အေး မသိလဲ ပီးရော.. ဘာမမဟုတပါဘူး” ကုပဖာသာကုပ အတေးပေါကပီး ပုံးစိစိ နဲ့ သူ့ကိုပောတော့ သူက ပိုသိခငတယနဲ့ တူတယ။ အတငး မရမက မေးတော့တာဘဲ။ “ဘာလဲ ဦးမောငလကီး… ပော ပော” “အာ နငကလဲ ပောလို့ မကောငးပါဘူးဆိုမ အတငးမေးတော့တာဘဲ” “ဘာလို့ပောလို့ မကောငးရမာလဲ.. ဘာအကောငးမို့လဲ ပော ပော” “ဟ နငသိပီးသားလဲ ဖစခငဖစ မာပေါ့” ဒီလိုနဲ့ သူကလဲ အတငးမေး၊ ကုပကလဲ ဒါဘဲ အပကောငးထပပောရငး ဂာအေး သူ့ အမေရိုကတဲ့ ဇတခငးနေတာ အတောကာတယ။ နောကဆုံးတော့ “ကဲ နငဒီလောကသိခငနေတာ ရေ့မကနာ နောကထားပီး ပောရတာပေါ့… နောကမ ငါ့ကို အဆိုးမဆိုနဲ့” “မဆိုပါဘူး.. တခါထဲ ပောဆိုမပောဘူး ဈေးက ကိုငနေသေးတယ” “အော နငကလဲ ပောသင့လား မသင့လားလဲ ရိသေးတယလေဟာ” “အမလေး ဒီလူနဲ့ ဒီလူ.. ပောပါဆိုမ ရညနေသေးတယ တခါတညး” “ကဲ ဒီလောကသိခငတာ ပောမယ” ဆိုပီး အောပောရငတောင ဘယသူမ မကားတဲ့ နေရာမာ သူ့ အနားနဲနဲတိုးလို့ လေသံကို နဲနဲနိပပီး
“နင မုဆိုးမဖစတာ နင့ဟိုဟာမာ မဲ့ပါလို့မဟုတလား” “ဘယလို ဘယလို ဦးမောငလကီး ဘယဟိုဟာလဲ” “အာ နငကလဲ.. နင့ ဟိုဟာပါဆို.. နင့ မိနးမဟဝာလေဟာ.. ဟုတတယမဟုတလား ကဲ ပော” ကုပအပောကို ခငလ ဘာသဘောကတယမသိ၊ တခ စခစရယရငး ပနပောတယ။“ခစ ခစ ခစ ခစ.. ဦးမောငလကီးကလဲ… ကံကံဖနဖန လာပောပနပီ” “ဟဲ့ ကံကံဖနဖန ပော တာမဟုတဘူးဟ.. ငါ့ကို မဲ့ကမးကေတဲ့ ပုဂိုလကီးက သေခာပောပသားတာ… အဲ့နေရာ မဲ့ပါတဲ့ မိနးမတေက ယောကကားယူ ရင မုဆိုးမ ဖစတတတယတဲ့… နင့မာ ပါတယမို့လား.. ငါ့ကို မရကနဲ့ မနမနပော” “ဘယကလာ ဦးမောငလကီးမား ဘာရကရမာ လဲ… အဲဒီနေရာမာတော့ မပါ ပါဘူးတော… ကုပတကိုယလုံးမာ မဲ့က ရငသားမာသာရိတာ… ရိတာမ သေးသေးလေးတောင မဟုတဘူး ထငးနေတာ.. ဟောဒီနေရာမာ” ခငလက သူ့မဲ့ရိတဲ့ ညာဘကရငသားနေရာကို အကx{103E}ပေါက လကညိုးနဲ့ ထောကပ ရငး ပင့ပင့လငးလငးဘဲပောတယ။ ရကကိုးရကကနးမရိ။ မုဆိုးမ မို့လားတော့ မသိ၊ ကုပကလဲ အဲ့လို ပင့လငးမ သဘောကတာ နဲ့တော့ အံကိုက။
“ဒါဆို နငမုဆိုးမ ဖစတာ အဲဒါနဲ့ မဆိုငဘူး ထငတယ.. ကံတရားကောင့ဘဲလို့ ပောရတော့မယထငတယ… နင့ယောကကား ထနး သောင ဆုံးတော့ နငတို့ ညားတာ တနစကောကောဘဲ ရိအုံးမယ ထငတယ” “အငး တနစနဲ့သုံးလဘဲရိသေးတာ…ခငလ ကံကို ဆိုး ပါတယ” “အေးပေါ့ဟာ.. သတဝါတခု ကံတခုပေါ့… ဘယတတနိုငမလဲ.. ဒါနဲ့ တခါတလေ နင့ယောကကားကို သတိမရဘူးလား” “ရတာပေါ့ ဦးမောငလကီးကလဲ.. မေးမ မေးတတတယ” “ဟဲ့ ငါပောတာ ဟို ရိုးရိုးသားသား သတိရတာ မေးတာမဟုတဘူးဟ” ကုပက ရယကဲကဲ နဲ့ သေးတိုးစမးလိုကတယ။ ခငလက ကုပခပပုံးပုံးနဲ့ လမးမေးတာကို သဘောပေါကပုံနဲ့ ကုပပေါငကို လမးရိုကရငး “ဦးမောငလကီး” လို့ သဘောပေါကပုံနဲ့ ကုပကို ခပဆတဆတ လေသံနဲ့ ကုပကိုလမးအောတယ။ အောတယသာ ပောသာ လေသံက မကိုကတဲ့ အသံမဟုတမနး ကုပခကခငးသိလိုကတာကောင့ အလော့မပေးဘဲ “ဘာလဲဟ.. ငါကသိခင လို့” “ဘာလို့ သိခငရတာလဲ”“အော ငါတို့အဖစနဲ တိုကဆိုကသလားလို့”
“ဘာအဖစလဲ” “နငသိတဲ့အတိုငး သနးမလဲ ယောကကားနဲ့ကဲပီး ပနရောကလာတာမို့လား… အဲဒီမာ သူလဲ ခနခန သတိရပီး ငါနဲ့ ညားတာလေ… ဟား ဟား ဟား ဟား” “ဦးမောငလကီးကတော့ ပောပီ… သနးမတော့ ဟုတတာပေါ့ … ကုပမာတော့ သတိရ လဲ ညားမဲ့သူမရိပါဘူးတော” “ပောပါ နငတကယသတိရလား” ခငလ ခကခငး မဖေ၊ ကုပကို လမးကည့တယ။ ကုပကလဲ ခငလကို ကည့တယ။ ကည့ရငး ကုပရငထဲ တဒုတဒုတနဲ့ သေးပူလာသလိုဘဲ၊ ပောငကီးတောင နဲနဲတငးလာတယ။ ကုပတို့ အခငးခငး မကစိခငး ခနဆုံပီး ခငလ ပုံးတုနးတုနး လုပရငး ဟိုဘကလည့သားတယ။ ပီးတော့ “ရတာပေါ့ ဦးမောငလကီးက လဲ.. မရဘဲ နေမလား… ဟနး ဘာတေ လောကမေးနေမနး မသိဘူး… မပောလိုကခငဘူး” တဲ့ကုပနဲနဲ သဘောပေါကသားတယ၊ လူသူမနီးတဲ့ ဒီလိုနေရာမာ ကုပနဲ့ ခငလ နစယောကထဲ။ သူ့စိတထဲလဲ တခုခု ဖစနေပီဆိုတာ ကုပသိလိုကပီ၊
“ဟဲ ဟဲ ဟဲ ဟဲ.. ငါသိတယ ငါသိတယ” ကုပက ရယကဲကဲ နဲ့ လမးပောလိုကတော့ သူက “ဘာသိတာလဲ… ဦးမောငလကီး နော” “နငသတိရတာ ကိုပောတာလေ ငါသိတာပေါ့…. ထနးသောငကီး အကောငး… ဒီကောငလား အရငက ငါတို့ သူ့ကို ထနး တောငလို့ ခေါတာ… တောငလနးလို့ မိနးမ မနမနရတာလေ ဟား ဟား ဟား ဟား” “ဦးမောငလကီးကတော့ ပောပီ ခစ ခစ” “အမယ ငါပောတာ မဟုတတာကနေတာဘဲ… ကဲပော တနေ့ဘယနစခါလဲ ဟား ဟား ဟား” “သား . . ဦးမောငလကီးရော မ တောငတာကနေတာဘဲ.. တောငလနးလို့ သနးမနဲ့ ညားတာမဟုတဘူးလား” “ဟား ဟား ဟား ဟား အေးပေါ့ဟ” “ခစ ခစ ခစ ဦး မောငလကီး ပုံကည့တာနဲ့ ဘယလောကတောငမနး လူတိုငးသိတယ.. ဒါကောင့ ရာထဲက ကောငမတေ ပောနေကတာ ဒီ လောကထတဲ့ သနးမ မောငလနဲ့တေ့မ ငိမကသားတာတဲ့ ခစ ခစ ခစ ခစ” ရာထဲကကောငမတေ တကယပောတာလား၊ ခငလ ဘဲလုပဇတထငတာလားမသိ။ ဒီအပောနဲ့ဆို အခေနေက ကောငးမနး ကုပသိလိုကပီ။
“ဟား ဟား ဟား ဟား နငပောတာမနတယ… အခုတောင နင့နဲ့ တေ့ပီး တောငနေပီနော” တဟားဟားနဲ့ စသလိုနောကသလို ပောရငး သူ့လက လမးဆဲလိုကတယ။ “အဲ့ ဦးမောငလကီးကလဲ….” သူ့လေသံ မဆုံးခငမာ ကိုယပါလမးဖကလိုကတော့ ခငလ က လေသံခပပော့ပော့နဲ့ “ဦးမောငလကီးရယ ခငလကို အထငတော့ မသေးပါနဲ့နော” ညငးတာတော့ မဟုတ၊ သူ့ပုံက ခံလဲခံခင တယ။ အထငသေးမာလဲ စိုးတဲ့သဘောလို ဖစနေတာမို့ “မသေးပါဘူးဟာ… ငါ နင့ကို နားလညပါတယ…. ငါလဲ နင့လိုပါဘဲဟာ” “ဦမောငလကီးကလဲ ပောပီ.. ဦးမောငလကီးက မိနးမနဲ့ဟာ” “မိနးမနဲ့ဆိုပေမဲ့ ခုသနးမက ငါကို အနားမကပမခံတော့ဘူးဟ” “ဒီလောကတောငတဲ့သူ အနားအကပမခံဘဲ နေမလား.. လောကပောနေ” “နငမသိပါဘူးဟာ… ငါတို့အကောငး… သနးမက အခုတလော ဘာဖစတယမသိဘူး.. ငါ့ကို အကပကိုမခံတော့တာ.. သူရိုးသားလို့နေမာပေါ့” “ဒါကောင့ ခု ခငလကို လာကပတာ ပေါ့လေ ဟုတလား” “ဟဲ ဟဲ ဟဲ ဟဲ ဒါကတော့ နငနဲ့ငါက လိုအပတာခငး တူနေတာကိုး… လူဆိုတာ လိုအပတာတူမ ပေါငးလို့ရ တာဟ” “ခစ ခစ ဦးမောငလကီးက ပောတတတယ”
“ဟဲ့ ငါပောတာ မဟုတလို့လား…. လာ လာ ငါ့ပေါငပေါ အိပခလိုက တောကာ အဝေးက တယောကယောကဖတသားရင နစ ယောကပူးနေတာ မငသားလို့ လာစပစုနေအုံးမယ” “ဟနး ဦးမောငလကီးက ရိုးမလိုလိုနဲ့ ဉာဏခညးဘဲ” ပါးစပကသာ ပောပေ မဲ့ ခငလက ဘေးဘီ လမးကည့ပီး ကုပပေါငပေါ လဲခလိုကတယ။ ပေါငကားက ပောငကီးကတော့ စားရတော့မယမနး သိလို့ လား မသိ တောတောလေးကို တငးနေပီ၊ ကုပက ခငလ ခေါငးကို သေသေခာခာ ကုပပေါငကားထဲ ဆဲထည့လိုကတော့ တငး နေတဲ့ ပောငကီးက ခငလ ခေါငးနဲ့ ထိရော။ “အမလေး ဘာကီးလဲဟ ခစ ခစ ခစ ခစ” “သိခငရင ကိုယ့ဖာသာကည့… ငါက ခု နင့ နို့က မဲ့ကို ကည့မလို့” “ခစ ခစ ခစ ခစ” ပောရငး ကုပပေါငပေါ ခေါငးတငပီး ပကလကလဲနေတဲ့ ခငလ အကီကို တ လုံးခငး ဖုတလိုကတယ။ ခငလက ကုပကယသီး ဖုတနေတာကို မညငး။ “ဦးမောငလကီးနော… ခငလက ကိုထနးသောင ဆုံး ကတညးက ဘယသူနဲ့မ ဖစခဲ့တာ မဟုတဘူး… အထငတော့ မသေးနဲ့… ခု ဦးမောငလကီး မို့လို့” “ဒါတေ ငါနားလညပါတယ ခင လရာ… နငပောမနေနဲ့… ခု ငါ့ကို ထနးသောငလို့ဘဲ သဘောထားလိုက” “ဦးမောငလကီကရော ခငလကို သနးမ လိုသဘောထား မာမို့လို့လား” “ငါက နင့ကို သနးမ လို့တော့ သဘောမထားပါဘူး… နငက ပိုလနေတဲ့ဟာ… နင့ကို နငလို့ဘဲ သဘောထားမယ” “ခစ ခစ ခစ ခစ ဦးမောငလကီး ကတော့လေ ပောတတတယ” ပောရင အကx{103E}ကယသီးတေ ပုတတော့ ဘောလီကို ဆဲလန ရငး ထငးနေအောင ပေါနေတဲ့ မဲ့ကို လကနဲ့ အသာပတကည့ရငး “မဲ့က နင့ရငသားမာ ထငးကနဲဘဲဟ… ဒါကောင့ထငတယ နင့နို့ တေ ထားတာ.. ငါက အဲလိုမ ကိုကတာ” ပောလဲပော လကက နို့အုံကီးကို ဆုတလို့၊ အိကနဲ အိကနဲ ခငလနို့ ကိုငလို့ကေငးခက၊ ကိုငနေရငး အားမရတော့ ကုနးစို့လိုကတယ။
“အိ” ခငလဆီက အိ ကနဲ အခကအသံထကပီး တိတသားတယ။ ခနလေးကာတော့ တဟငးဟငး နဲ့ အသကရုသံ ခပပငးပငး ထကလာတယ။ ပီးတော့ သူ့လကက ကုပ ခနာကိုယ ကိုဟိုပတဒီပတနဲ့၊ နောက အလိုလို ကုပပေါငကားထဲ ဝငလာပီး ပောင ကီးကို ဖမးဆုတလိုကတယ။ အဲဒါမ ကုပကိုကတာ၊ ခငလနို့က ထားကလဲထား၊ ကိုငလို့လဲကောငး၊ စို့လို့လဲ ကောငးတာမို့ အတောကာတယ၊ တမောစို့ပီးမ “ခငလ” “အင” “နင ရာထဲက ရေခဲခောငးစားဖူးလား” “အငး ဘာဖစလို့လဲ” “အော ငါ့ ရေခဲခောငး စားမလားလို့” “ခစ ခစ ခစ ခစ ဦးမောငလကီးဟာက ရေခဲခောငးလဲ မဟုတဘူး” ပါးစပက ပောပေမဲ့ ခငလ ပကလကလဲနေရာက ကုပဘဲ စောငးလို့ ကုပကောငပောငကီးကို မကနာခငး ဆိုငလိုကတယ။ သေခာကိုငကည့ရငး သူ့ နုတခမးကို ဝကလိုစူလို့ ပောငကီးနဲ့ တေ့လိုက ခာလိုက လုပကစားနေရငး “ဦးမောငလကီးရော ဘိနးမုံ့ စားဖူးလား ခစ ခစ ခစ ခစ” သူ့အပောကို ကုပ ခကခငး သဘောပေါကတာမို့“ဘာလဲ နင့ယေကကား ထနးသောငကီးက ဘိနးမုံ့ ကိုကလို့လား”
“အငး အရမးကိုကတာ” “သူကိုကတာလား နငကိုကတာလား” “ခစ ခစ ခစ ခစ” ကုပဘာမမပောတော့၊ ကုပ ခငလ ဘေး ပောငးပနအိပခလိုကတယ၊ ကုပခေါငးက ခငလတငပါးနား၊ သူ့ ထမီကို ဆဲဖေခလို့ ကုပမကနာပေါ ဆဲတငလိုကတယ။ အဲဒီ မာ ပောငကီး ခငလပါးစပထဲ ရောကသားမနး ကုပသိလိုကတယ။ ခငလခေထောကတေကို ကေးလို့ ကုပကိုယပေါမာ ဒူး ထောကသလို ပုံစံပောငးလိုကတော့ သူ့ရဲ့ ဘိနးမုံ့ကီးက ကုပမကစိရေ့ ထငးကနဲ။ ဆုံးသားတဲ့ သူ့လင ကိုကလဲကိုကစရာဘဲ၊ အမေးတေထူလပစနဲ့ မဲတူးနေတဲ့ မုံ့မိုးမဟုတ၊ အမေးကခပပါးပါးနဲ့ နုတခမးသားက ညိုတိုတို ဖစနေပေမဲ့ အကဲကောငးအထဲက နီရဲလို့ အရညကည တစို့စို့နဲ့ အစေ့ကို ပူလို့၊ ကည့တာနဲ့ ဖိစုတခငစရာကောငးနေတာ။ ကုပလဲ သေသေခာခာကည့ရငး သူ့တငပါးကို သေခာကိုငပီး ကုပပါးစပဝ တေ့ခလိုကတယ၊
“အီး . . .” ခငလဆီက ရုတတရက အသံကားရပီး ပနပောကသားတယ။ ပီးတော့ ပောငကီးဆီက နေးကနဲ နေးကနဲ နဲ့။ နစ ယောကသား အပေးအယူ မနေတာ ဘယညာလူးလို့၊ ခငလက အပေါရောကလိုက၊ ကုပက အပေါရောကလိုက၊ နောကဆုံး ကုပ မရတော့၊ ခငလရေ ငါထကပဟ ဆိုပီး တဗစဗစ နဲ့ အားရပါးရ ပနးထကတော့တာဘဲ။ အဲဒီမာ နစယောကသား ညိမကသားတာ။ ခနလောက ညိမနေပီး “အမလေး ခငလရယ ဘယလိုမား စုတထည့လိုကတာလဲဟ… ငါတောင မအောင့နိုငဘူးဖစသားတယ” ကုပက ငုတတုတထထိုငလို့ မောဟိုကသံနဲ့ ပောတော့ ခငလက တခစခစရယတယ။ သူ့ပုံကည့ရတာ ဘာမမဖစသလိုနဲ့ ကုပ သူ့ကို လုပပေးတာ ထိမထိရဲ့လားလို့ သံသယဝငလာတာမို့ လမးမေးလိုကတယ။ “ဟဲ့ နင့ကိုငါ လုပပေးတာရော ကောငးရဲ့လား” “ဦးမောငလကီးကလဲ… ဘာတေလာမေးနေတာလဲ” “ဟဲ့ ငါလုပတာကောငးမကောငး သိခငတာပေါ့ဟ… ပောစမးပါ” “မသိ ဘူးလား ဒီမာ ဒီလောကလူးနေတာ… တခါတညး လူကို မနားတမးလုပနေတဲ့ဟာ… ဒီမာ အသကတောငရုလို့ မရတော့ဘူး ဟနး” ခငလက ညုတုတု နဲ့ ပနပောတဲ့ လေသံကောင့ ကုပမာအမောပေရုံက စိတက ပနလညလာသလိုတောင ဖစလာတယ။
“ဟဲ ဟဲ ဟဲ ဟဲ နင့ဘိနးမုံ့က တကယစားကောငးတယဟ… ငါလုပတာ နငရော ပီးလား” “ပီးလိုကတာမ ဦးမောငလကီးရယ.. တ ရုးရုးနဲ့ ပနးနေတာ ဦးမောငလကီးကို အားတောငနာတယ” “ဟဲ ဟဲ ဒါမိုးက အားမနာရဘူးဟ.. ပနးသာပနး… မားမားပနးလေ ငါ ကိုကလေဘဲဟ” စကားသာပောနေပေမဲ့ ခငလက ပကလကလဲနေရာက မထ၊ ကုပလဲ ပီးသာပီးသားတယ အာသာကမပေ သလိုလို၊ သူ့အပော နဲ့ အမူအယာကို ကည့ပီး စိတက ပနထလာတာမို့ သူ့ပေါငကားထဲ ဝငထိုငရငး သူ့ခေထောကကို ဆဲမလို့ ကုပကောငပောငကီကို သူ့ ဘိနးမုံ့နဲ့ ကပပေးလိုကတယ။ ခငလက ကုပအဖစကို ပုံးကည့ရငး ကုပအလိုက ခေမောကပေး တယ။ သူလဲ မဝသေးတဲ့ပုံ။ ဘိနးမုံ့နံ့ ရတာနဲ့ အနထားလို့ ခေါငးစိုကသယေယာငယောင ဖစနေတဲ့ ပောငကီးက ခကခငး ခေါငး ပနထောငလာတော့တာဘဲ။ ဒါမိုးဆို ကုပကောငပောငကီးက စိတခရတယ။ ၃ ခီလောကတော့ မနားတမးခေါငးထောငနိုငတဲ့ ကောင။ သူ့ဘိနးမုံ့ကို ပောငကီးလာထောကတာနဲ့ ခငလဆီက “ဖေးဖေးအရငလုပနော ဦးမောငလကီး… ခငလ မလုပတာ အရမးကာပီ” “အေးပါ ငါသိပါတယဟ”ကုပလဲ အခိနမဆိုငးဘဲ ခေါငးထောငနေတဲ့ ပောငကီးကို စိုရဲ ခဲအိ နူးညံ့နေတဲ့ ခငလ ဘိနးမုံ့ထဲ အသာဘဲ ဖိထိုးလိုကတော့ ခပလယလယဘဲ တထစခငးတိုးဝငသားတော့တာပါဘဲ။ ဒီကောငမ မလုပတာ အရမးကာပီ ပောပေမဲ့ အပေါကကတော့ ပိတမနေ၊ ဧကန သူ့လင ထနးသောငကို သတိရတိုငး ခရမးသီးနဲ့ စခနးသားနေလား မသိ။
သူ့အိမနောကဖေးမာလဲ တနိုငစာ ခရမးစိုကခငးနဲ့။ အဆုံထိ ပောငကီးကို ထိုးသငးပီး ခငလ မကနာကို လမးကည့လိုကတော့ မကစိလေးမေးလို့ ပုံးတုံးတုံး မကနာပေးနဲ့ ပါးစပမပင့တပင့ဟလို့၊ ကည့စမး အပည့အဝ ကို အရသာ ခံနေတာ။ သူ့ပုံကည့ပီး ကုပတောတော အားတကလာတယ။ စောစောက မောတာတေတောင ဘယပောကသားမနး မသိ။ ဒါနဲ့ဘဲ ပောငကီးကို အသာ ဆဲထုတလို့ ခပဖိဖိလေး ထပသငးကည့တယ။ ဒါလဲ ရောရောရူရူ ပလပကနဲ ဝငသားတာပါဘဲ။ လေး ငါး ခကလောက အသာ စမးပီး ကုပအားပါတဲ့ ဆောင့ခကတေ တနးသငးတိုကတာ ခငလ ပါးစပ မပင့တပင့ကနေ ခပကယကယလေး ဟ သားတာဘဲ ရိတယ။ မကနာပေးကမပောငး၊ မထီမဲ့မင မကနာပေးနဲ့ ကုပလုပနေတာ မမု့တဲ့ ပုံမို့ ကုပ အသားကုနဘဲ မနားတမးဆောင့ ပေးလိုကတာ ခငလ နို့အုံကီးဆို ပငလယလိုငးထနေသလို ယနးလို့။ အဲဒီတော့မ ခငလ ဆီက တအအ နဲ့ အသံထကလာပီး အောကနုတခမးကို ခပဖဖကိုကလို့ မကစိပင့လာပီး ကုပကို ကည့တယ။ ကုပကလဲ သူ့မကနာကို ကည့ပီး လုပနေမို့ ခက ခငးဘဲ အကည့ခငး ဆုံတာပေါ့။ ကုပလဲ မောနေတာမို့ ဆောင့ခကကိုရပပီး အဆုံးထိ ထိုးသငးလို့ သူ့ကို လမးမေးလိုကတယ။
“ပီးသားလို့လား” “အငး… ဦးမောငလကီး အရမးကမးတာဘဲ” မကနာပေးက ခပပုံးပုံးနဲ့ ပောလိုကတဲ့ လေသံက မခံနိုငတဲ့ လေသံမဟုတ။ သဘောကတဲ့လေသံ။ “မကမးပါဘူးဟ.. ဒီလောကတော့ ရိမာပေါ့… ဒါတောင ငါကလော့ထားတာဟ” ကုပက လဲ ပောရငး ဖဲကားထားတဲ့ သူ့ပေါငနစခောငးကို စုလို့ ဘိုကပေါ တနးတငလိုကတယ။ ကတကလာတဲ့ သူ့ဘိနးမုံ့ကို တခက နစ ခကလောက ဖိအဆောင့မာ “နားပါအုံးလား ဦးမောငလကီးရယ” ကည့ရတာ သူလဲ နားခငပုံဘဲ၊ ကုပကလဲ ခန နားခငတာနဲ့ အတောဘဲ။ ခန နားပီး နငအပေါက စိတကိုကလုပ ဟုတလား လို့ပောရငး မနားခင အဆစယူတဲ့ သဘောနဲ့ လေးငါးခက လောက ဆကတိုကလေး ဆောင့ပီး သူ့ဘေးလဲခလိုကတယ။ နစယောကလုံးက အတေ့ကုံ ရိပီးသားမို့ အထူးပောနေစရာ မလို တော့။ အခေအနေက အားနာစရာလဲ မလိုတော့။ နေးနေးတလည့ မနမနတလည့၊ နားလိုက လုပလိုကနဲ့ ခငလနဲ့ ကုပ ပုံစံမိုးစုံ သုံးပီး စခနးသားလိုကတာ ညနေစောငး အိမပနတော့ ကုပမာ ဒူးတောင ခောငလို့။ ကုပလဲ ခုမဘဲ အဆငပေသားတယ။ မ အေးကိုလဲမေ့၊ သနးမ အကပမခံလဲ ဂရုမစိုကတော့။ ခငလလောက ကုပအပေါ ဘယသူမ မကောငးမနး ကုပကောငးကောငး သိသားတယ။
Zawgyi
လယင္းထဲက လိုးပဲ (စ/ဆုံး)
ဒီေနx{1037} လုပရာေလး နဲနဲပါးပါး လုပ္ၿပီး လယဲထဲ ေဆးလိပိုေလးနဲx{1037} မိန္းေနတုန္း ၿဗဳံးဆို ခင ေပါကလာတယ္။ မကိတဆုံး မင္ေနရတဲ့ လယင္းပငို ေငးၿပီး ဟိုေတးဒီေတး ေတးေနတာမိုx{1037} ဒီေကာင ဘယေန ဘယို ေရာကာမန္းေတာင္ မသိလိုကူး။ ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီး ဆိုၿပီး ကဳပာမည္ေခၚလိုx{1037} လယဲထဲ ဝငာမ ေတx{1037}လိုကာ။ ခင ဆိုတာ ကဳပိုx{1037} x{101B}ာထဲက ငယ္ ငယ္x{101B}ယ္x{101B}ယဲx{1037} မုဆိုးမ ဖစ္ေနတာ။ ေပာရရင္ ကဳပဲx{1037} ဖစူးတဲ့ မတူး တိုx{1037}နဲx{1037} အx{101B}ယူေပါ့။ သူx{1037}လင မx{1014}x{103D}စ ကဳပို ပိုးထိတာ။ ကဳပ ကံေကာင္းလိုx{1037} မေသေပမဲ့ သူx{1037}လင္ ကိုထန္းေသာင္ ကေတာ့ ကုလိုx{1037} မမီလိုx{1037} အသကါ ပါသားတာ။ အိမ္ေထာငတာဖစ္ တx{1014}x{103D}စ္ေကာ္ x{1014}x{103D}စ္ x{1014}x{103D}စ္ အမားဆုံး ရိအုံးမယ္ ထငယ္။ ခုေတာ့ မုဆိုးမ ဖစ္ၿပီး သူx{1037}တေယာကဲ ဖစလို x{101B}ုန္းကန္ေနေလရဲx{1037}။
“ဟဲ့ ဘာတုန္းဟ” သူေခၚေတာ့ ကဳပလဲ ပနူးၿပီး ဝငာတဲ့ ခင ကိုၾကည့ိတယ္။ ဒီေကာင မေတx{1037}တာေတာင္ အေတာ္ ၾကာၿပီ၊ ပည့ည့္ၿဖိဳးၿဖိဳး နဲx{1037} ၾကည့ိုx{1037}ေကာင္းသား၊ x{101B}ာသူဆိုေတာ့ ထမီက တိုတို၊ ပုဝါစုတ္ေလး ေခါင္းေပါင္းလိုx{1037}၊ ဝလာလိုx{1037} ထငါရဲx{1037} ရငုံးအကီက ခပ္ၾကပ္ၾကပ္ ဖစ္ေနေတာ့ သူx{1037}ရငို မနဲတင္းေအာင္ ဆဲထားသလိုဖစ္ၿပီး တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ေလးနဲx{1037}ေဖါင္းေနတာ ၾကည့ိုx{1037}ေတာင္ ေကာင္းေသး။
“ဘာမ မဟုတါဘူး ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီးေရ… အားေနတာနဲx{1037} ေလာကာတာ.. ၿပီးေတာ့ ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီးကိုလဲ ေမးစရာ ရိလိုx{1037}” “ဘာ မာလဲဟ” “တခားမဟုတါဘူး… ဒီx{1014}x{103D}စ္ ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီး လယာ ေကာကိုကိုx{1037} လူပည့ားၿပီလားလိုx{1037}” “ဘာလဲ နင္ ငါ့လယာ လာစိုကလိုx{1037}လား” “အင္း.. အဲဒါလဲ လာေမးတာ” “ဒါဆိုရပါတယ္… အခင္းခင္းေတဘဲ.. လာစိုက္” “ဒါဆိုလဲ ေကးဇူးပါဘဲ ေတာ္” ေပာရင္း ဆိုရင္း ခငက ကဳပ္ေဘး ဝငိုငယ္။ ၿပီးေတာ့ ေခါင္းမာ ေပါင္းထားတဲ့ ပုဝါကို ဖဳတ္ၿပီး မက္x{1014}x{103D}ာကို ဟိုတိုx{1037} ဒီတိုx{1037} လုပင္း “မိုးဦးကသာဆိုတယ္ ခုထိ ပူတုန္း” “ေအးဟ ပူလန္းလိုx{1037} ငါေတာင္ အဝတကပ္x{1014}x{103D}ိုငူး… ဒီလို အပူမိဳးနဲx{1037} ဒီx{1014}x{103D}စ္ ေရ ေတာင္ တငါ့မလားဘဲ… မိုးကလဲ နည္းလိုကာ” ကဳပလဲ ထုံးစံအတိုင္း တေယာကဲလဲ ဖစနိုေတာ့ အေပၚပိုင္းက တုံးလုံး၊ လုံခညိုကိုေတာ့ ေပါင္ၾကားစုထည့ိုx{1037} တငလင္ေခ ဒူးေပၚေပါင္ေပၚ ထိုင္ေနတာ။
“ဟုတယ္ေနာ္ ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီး… ခါတိုင္း ဒီအခိနို မိုးကေကာင္းေကာင္းx{101B}ာေနၿပီ… ဒီx{1014}x{103D}စ မိုးကလဲ ေနာကလိုကာ” ေပာ ရင္း ခါးေလာကဲ အဝတိတဲ့ ကဳပx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ာကို မကုံးေဝ့ၾကည့ာ သတိထားမိတယ္။ ဒီေကာင ဒီကိစx{1039}x{1005} တခုထဲနဲx{1037}ေတာ့ ငါ့ဆီ ေရာကာ မဖစ္x{1014}x{103D}ိုငူး၊ ဒီကိစx{1039}x{1005}က x{101B}ာထဲေတx{1037} လမ္းေမးလိုကဲ ရတဲ့ဟာကို ဘာေၾကာင့္ ေခရည္ၿပီး ငါ့လယဲထိ ေရာကာလဲ မသိဘူး၊ ေတးမိၿပီး စကားလမ္းေၾကာင္း ေပာင္းလိုကယ္။ “ေတx{1037}တုန္းစပုအုံးမယ္… နငိုၾကည့တာ ေခာလိုx{1037}လလိုx{1037} အx{101B}ယ လဲ ငယ္… x{101B}ုပည္ေလးကလဲရိ… တေယာကဲ x{101B}ုန္းကန္ေနရတာ မပငန္းဘူးလား… တပငဲ တပငူ ဘိုx{1037} မစဥ္းစားေတာ့ဘူး လား” “အမေလး ေပာမ ေပာတတယ္ ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီးရယ္…ကမလို မုဆိုးမ ဘယူယူမတုန္း” “ဟ မုဆိုးမဆိုေပမဲ့ နင လ တုန္းပတုန္းဆိုေတာ့ x{1039}x{101C}ကိဳကဲ့သူေပၚၿပီး ယူမဲ့သူရိမာေပါ့ဟ” “မရိပါဘူးေတာ္… မုဆိုးမဆိုမ ဘယူက ယူမလဲေတာ့… ပီးေတာ့ ခငက ဘာလလိုx{1037}လဲ… x{101B}ာထဲက အပိဳေတက ခငထက္ အမားx{1039}x{101C}ကီးသာပါ့ေတာ္.. ယူခင္းယူ သူတိုx{1037}သားယူမာေပါ့” “ေအး ေလ ဒါလဲဟုတာဘဲ.. မုဆိုးမဆိုေတာ့လဲ ခကား.. နငလဲ ကံဆိုးပါတယ္… နင့္ေယာကားက ပိုးထိတာ အသိေနာကလိုx{1037} ဖစားတာ.. ငါ့လိုသာ အသိေစာရင္ ကုရင္ မီတယ္”
“ကုသိုလံေပါ့ ဦးေမာငရယ္.. ဘယတ္x{1014}x{103D}ိုငလဲ” ကဳပ္ အဖစဲx{1037}ယဥ္ေပာရင္းနဲx{1037} ကဳပ္ မေအးကို x{101B}ုတရက္ သတိရသား တယ္။ ခင သူလဲ မေအးလို ဖစ္ေနလိုx{1037} မားလား၊ ဒါေၾကာင့္ သူ မုဆိုးမ ဖစာထငယ္။ စဥ္းစားမိတာနဲx{1037} လx{103E}တနဲ ပါးစပ ထကားတယ္။ ကဳပသီ ကိုက ဒီလိုဘဲ၊ “ငါ အခုမ စဥ္းစားမိတယ္.. နငုဆိုးမဖစဲ့အေၾကာင္း..” ေပာရင္းတမ္းလမ္း ကဳပ္ တိကရဲ ရပားတယ္။ ဟိုက္ သူက မိန္းခေလး ေပာလိုx{1037} မသင့္ေတာူးထငယိုx{1037} စဥ္းစားမိၿပီး စကားကို ေလာခလိုကယ္။
“အာ… နင့ို ေပာလိုx{1037} မဖစါဘူး… နငဲ သိခငိမာေပါ့” “ဘာမားလဲ ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီးရဲx{1037}.. ကမက ဘာသိရမာလဲ” “ေအး ေအး မသိလဲ ၿပီးေရာ.. ဘာမမဟုတါဘူး” ကဳပာသာကဳပ္ အေတးေပါက္ၿပီး ၿပဳံးစိစိ နဲx{1037} သူx{1037}ကိုေပာေတာ့ သူက ပိုသိခငယဲx{1037} တူတယ္။ အတင္း မရမက ေမးေတာ့တာဘဲ။ “ဘာလဲ ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီး… ေပာ ေပာ” “အာ နငလဲ ေပာလိုx{1037} မေကာင္းပါဘူးဆိုမ အတင္းေမးေတာ့တာဘဲ” “ဘာလိုx{1037}ေပာလိုx{1037} မေကာင္းရမာလဲ.. ဘာအေၾကာင္းမိုx{1037}လဲ ေပာ ေပာ” “ဟ နငိၿပီးသားလဲ ဖစငစ္ မာေပါ့” ဒီလိုနဲx{1037} သူကလဲ အတင္းေမး၊ ကဳပလဲ ဒါဘဲ အပ္ေၾကာင္းထပ္ေပာရင္း ဂာေအး သူx{1037} အေမx{101B}ိုကဲ့ ဇတင္းေနတာ အေတာ္ၾကာတယ္။ ေနာကုံးေတာ့ “ကဲ နငီေလာကိခင္ေနတာ ေရx{1037}မက္x{1014}x{103D}ာ ေနာကားၿပီး ေပာရတာေပါ့… ေနာက ငါ့ကို အဆိုးမဆိုနဲx{1037}” “မဆိုပါဘူး.. တခါထဲ ေပာဆိုမေပာဘူး ေဈးက ကိုင္ေနေသးတယ္” “ေအာ္ နငလဲ ေပာသင့ား မသင့ားလဲ ရိေသးတယ္ေလဟာ” “အမေလး ဒီလူနဲx{1037} ဒီလူ.. ေပာပါဆိုမ ရည္ေနေသးတယ္ တခါတည္း” “ကဲ ဒီေလာကိခငာ ေပာမယ္” ဆိုၿပီး ေအာ္ေပာရင္ေတာင္ ဘယူမ မၾကားတဲ့ ေနရာမာ သူx{1037} အနားနဲနဲတိုးလိုx{1037} ေလသံကို နဲနဲx{1014}x{103D}ိပ္ၿပီး
“နင္ မုဆိုးမဖစာ နင့ိုဟာမာ မဲx{1037}ပါလိုx{1037}မဟုတား” “ဘယို ဘယို ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီး ဘယိုဟာလဲ” “အာ နငလဲ.. နင့္ ဟိုဟာပါဆို.. နင့္ မိန္းမဟဝာေလဟာ.. ဟုတယဟုတား ကဲ ေပာ” ကဳပေပာကို ခင ဘာသေဘာကတယသိ၊ တခ စစယင္း ပန္ေပာတယ္။“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္.. ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီးကလဲ… x{1039}x{101C}ကံx{1039}x{101C}ကံဖနန္ လာေပာပန္ၿပီ” “ဟဲ့ x{1039}x{101C}ကံx{1039}x{101C}ကံဖနန္ ေပာ တာမဟုတူးဟ.. ငါ့ကို မဲx{1037}ကမ္းေၾကတဲ့ ပုဂx{1039}x{1002}ိဳလ္x{1039}x{101C}ကီးက ေသခာေပာပသားတာ… အဲ့ေနရာ မဲx{1037}ပါတဲ့ မိန္းမေတက ေယာကားယူ ရင္ မုဆိုးမ ဖစတယဲ့… နင့ာ ပါတယိုx{1037}လား.. ငါ့ကို မရကဲx{1037} မနန္ေပာ” “ဘယလာ ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီးမား ဘာရကမာ လဲ… အဲဒီေနရာမာေတာ့ မပါ ပါဘူးေတာ္… ကဳပကိုယုံးမာ မဲx{1037}က ရငားမာသာရိတာ… ရိတာမ ေသးေသးေလးေတာင္ မဟုတူး ထင္းေနတာ.. ေဟာဒီေနရာမာ” ခငက သူx{1037}မဲx{1037}ရိတဲ့ ညာဘကငားေနရာကို အကx{103E}ေပၚက လကိဳးနဲx{1037} ေထာက ရင္း ပင့င့င္းလင္းဘဲေပာတယ္။ ရကိုးရကန္းမရိ။ မုဆိုးမ မိုx{1037}လားေတာ့ မသိ၊ ကဳပလဲ အဲ့လို ပင့င္းမ သေဘာကတာ နဲx{1037}ေတာ့ အံကိုက္။
“ဒါဆို နငုဆိုးမ ဖစာ အဲဒါနဲx{1037} မဆိုငူး ထငယ္.. ကံတရားေၾကာင့ဲလိုx{1037} ေပာရေတာ့မယငယ္… နင့္ေယာကား ထန္း ေသာင္ ဆုံးေတာ့ နငိုx{1037} ညားတာ တx{1014}x{103D}စ္ေကာ္ေကာဲ ရိအုံးမယ္ ထငယ္” “အင္း တx{1014}x{103D}စဲx{1037}သုံးလဘဲရိေသးတာ…ခင ကံကို ဆိုး ပါတယ္” “ေအးေပါ့ဟာ.. သတx{1039}x{1011}ဝါတခု ကံတခုေပါ့… ဘယတ္x{1014}x{103D}ိုငလဲ.. ဒါနဲx{1037} တခါတေလ နင့္ေယာကားကို သတိမရဘူးလား” “ရတာေပါ့ ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီးကလဲ.. ေမးမ ေမးတတယ္” “ဟဲ့ ငါေပာတာ ဟို x{101B}ိုးx{101B}ိုးသားသား သတိရတာ ေမးတာမဟုတူးဟ” ကဳပ ရယဲကဲ နဲx{1037} ေသးတိုးစမ္းလိုကယ္။ ခငက ကဳပပ္ၿပဳံးၿပဳံးနဲx{1037} လမ္းေမးတာကို သေဘာေပါကုံနဲx{1037} ကဳပ္ေပါငို လမ္းx{101B}ိုကင္း “ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီး” လိုx{1037} သေဘာေပါကုံနဲx{1037} ကဳပို ခပတတ္ ေလသံနဲx{1037} ကဳပိုလမ္းေအာယ္။ ေအာယာ ေပာသာ ေလသံက မx{1039}x{101C}ကိဳကဲ့ အသံမဟုတန္း ကဳပကင္းသိလိုကာေၾကာင့္ အေလာ့မေပးဘဲ “ဘာလဲဟ.. ငါကသိခင္ လိုx{1037}” “ဘာလိုx{1037} သိခငတာလဲ”“ေအာ္ ငါတိုx{1037}အဖစဲ တိုကိုကလားလိုx{1037}”
“ဘာအဖစဲ” “နငိတဲ့အတိုင္း သန္းမလဲ ေယာကားနဲx{1037}ကဲၿပီး ပန္ေရာကာတာမိုx{1037}လား… အဲဒီမာ သူလဲ ခနခန သတိရၿပီး ငါနဲx{1037} ညားတာေလ… ဟား ဟား ဟား ဟား” “ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီးကေတာ့ ေပာၿပီ… သန္းမေတာ့ ဟုတာေပါ့ … ကဳပာေတာ့ သတိရ လဲ ညားမဲ့သူမရိပါဘူးေတာ္” “ေပာပါ နငကယတိရလား” ခင ခကင္း မေဖ၊ ကဳပို လမ္းၾကည့ယ္။ ကဳပလဲ ခငကို ၾကည့ယ္။ ၾကည့င္း ကဳပငဲ တဒုတုတဲx{1037} ေသးပူလာသလိုဘဲ၊ ေပာင္x{1039}x{101C}ကီးေတာင္ နဲနဲတင္းလာတယ္။ ကဳပိုx{1037} အခင္းခင္း မကိခင္း ခနဆုံၿပီး ခင ၿပဳံးတုန္းတုန္း လုပင္း ဟိုဘကည့ားတယ္။ ၿပီးေတာ့ “ရတာေပါ့ ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီးက လဲ.. မရဘဲ ေနမလား… ဟန္း ဘာေတ ေလာက္ေမးေနမန္း မသိဘူး… မေပာလိုကငူး” တဲ့ကဳပဲနဲ သေဘာေပါကားတယ္၊ လူသူမနီးတဲ့ ဒီလိုေနရာမာ ကဳပဲx{1037} ခင x{1014}x{103D}စ္ေယာကဲ။ သူx{1037}စိတဲလဲ တခုခု ဖစ္ေနၿပီဆိုတာ ကဳပိလိုက္ၿပီ၊
“ဟဲ ဟဲ ဟဲ ဟဲ.. ငါသိတယ္ ငါသိတယ္” ကဳပ ရယဲကဲ နဲx{1037} လမ္းေပာလိုက္ေတာ့ သူက “ဘာသိတာလဲ… ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီး ေနာ္” “နငတိရတာ ကိုေပာတာေလ ငါသိတာေပါ့…. ထန္းေသာင္x{1039}x{101C}ကီး အေၾကာင္း… ဒီေကာငား အရင ငါတိုx{1037} သူx{1037}ကို ထန္း ေတာငိုx{1037} ေခၚတာ… ေတာငန္းလိုx{1037} မိန္းမ မနနတာေလ ဟား ဟား ဟား ဟား” “ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီးကေတာ့ ေပာၿပီ ခစ္ ခစ္” “အမယ္ ငါေပာတာ မဟုတာကေနတာဘဲ… ကဲေပာ တေနx{1037}ဘယ္x{1014}x{103D}စါလဲ ဟား ဟား ဟား” “သား . . ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီးေရာ မ ေတာငာကေနတာဘဲ.. ေတာငန္းလိုx{1037} သန္းမနဲx{1037} ညားတာမဟုတူးလား” “ဟား ဟား ဟား ဟား ေအးေပါ့ဟ” “ခစ္ ခစ္ ခစ္ ဦး ေမာငx{1039}x{101C}ကီး ပုံၾကည့ာနဲx{1037} ဘယ္ေလာက္ေတာငန္း လူတိုင္းသိတယ္.. ဒါေၾကာင့္ x{101B}ာထဲက ေကာငေတ ေပာေနၾကတာ ဒီ ေလာကတဲ့ သန္းမ ေမာငနဲx{1037}ေတx{1037}မ ၿငိမသားတာတဲ့ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္” x{101B}ာထဲကေကာငေတ တကယ္ေပာတာလား၊ ခင ဘဲလုပတငာလားမသိ။ ဒီအေပာနဲx{1037}ဆို အေခေနက ေကာင္းမန္း ကဳပိလိုက္ၿပီ။
“ဟား ဟား ဟား ဟား နင္ေပာတာမနယ္… အခုေတာင္ နင့ဲx{1037} ေတx{1037}ၿပီး ေတာင္ေနၿပီေနာ္” တဟားဟားနဲx{1037} စသလိုေနာကလို ေပာရင္း သူx{1037}လက္ လမ္းဆဲလိုကယ္။ “အဲ့ ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီးကလဲ….” သူx{1037}ေလသံ မဆုံးခငာ ကိုယါလမ္းဖကိုက္ေတာ့ ခင က ေလသံခပ္ေပာ့ေပာ့နဲx{1037} “ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီးရယ္ ခငကို အထင္ေတာ့ မေသးပါနဲx{1037}ေနာ္” ညင္းတာေတာ့ မဟုတ္၊ သူx{1037}ပုံက ခံလဲခံခင္ တယ္။ အထင္ေသးမာလဲ စိုးတဲ့သေဘာလို ဖစ္ေနတာမိုx{1037} “မေသးပါဘူးဟာ… ငါ နင့ို နားလညါတယ္…. ငါလဲ နင့ိုပါဘဲဟာ” “ဦေမာငx{1039}x{101C}ကီးကလဲ ေပာၿပီ.. ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီးက မိန္းမနဲx{1037}ဟာ” “မိန္းမနဲx{1037}ဆိုေပမဲ့ ခုသန္းမက ငါကို အနားမကပခံေတာ့ဘူးဟ” “ဒီေလာက္ေတာငဲ့သူ အနားအကပခံဘဲ ေနမလား.. ေလာက္ေပာေန” “နငသိပါဘူးဟာ… ငါတိုx{1037}အေၾကာင္း… သန္းမက အခုတေလာ ဘာဖစယသိဘူး.. ငါ့ကို အကပိုမခံေတာ့တာ.. သူx{101B}ိုးသားလိုx{1037}ေနမာေပါ့” “ဒါေၾကာင့္ ခု ခငကို လာကပာ ေပါ့ေလ ဟုတား” “ဟဲ ဟဲ ဟဲ ဟဲ ဒါကေတာ့ နငဲx{1037}ငါက လိုအပာခင္း တူေနတာကိုး… လူဆိုတာ လိုအပာတူမ ေပါင္းလိုx{1037}ရ တာဟ” “ခစ္ ခစ္ ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီးက ေပာတတယ္”
“ဟဲ့ ငါေပာတာ မဟုတိုx{1037}လား…. လာ လာ ငါ့ေပါင္ေပၚ အိပလိုက္ ေတာ္ၾကာ အေဝးက တေယာက္ေယာကတားရင္ x{1014}x{103D}စ္ ေယာကူးေနတာ မငားလိုx{1037} လာစပုေနအုံးမယ္” “ဟန္း ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီးက x{101B}ိုးမလိုလိုနဲx{1037} ဉာဏည္းဘဲ” ပါးစပသာ ေပာေပ မဲ့ ခငက ေဘးဘီ လမ္းၾကည့္ၿပီး ကဳပ္ေပါင္ေပၚ လဲခလိုကယ္။ ေပါင္ၾကားက ေပာင္x{1039}x{101C}ကီးကေတာ့ စားရေတာ့မယန္း သိလိုx{1037} လား မသိ ေတာ္ေတာ္ေလးကို တင္းေနၿပီ၊ ကဳပ ခင ေခါင္းကို ေသေသခာခာ ကဳပ္ေပါင္ၾကားထဲ ဆဲထည့ိုက္ေတာ့ တင္း ေနတဲ့ ေပာင္x{1039}x{101C}ကီးက ခင ေခါင္းနဲx{1037} ထိေရာ။ “အမေလး ဘာx{1039}x{101C}ကီးလဲဟ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္” “သိခငင္ ကိုယ့ာသာၾကည့္… ငါက ခု နင့္ x{1014}x{103D}ိုx{1037}က မဲx{1037}ကို ၾကည့လိုx{1037}” “ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္” ေပာရင္း ကဳပ္ေပါင္ေပၚ ေခါင္းတင္ၿပီး ပကကဲေနတဲ့ ခင အကီကို တ လုံးခင္း ဖဳတိုကယ္။ ခငက ကဳပ္ၾကယီး ဖဳတ္ေနတာကို မညင္း။ “ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီးေနာ္… ခငက ကိုထန္းေသာင္ ဆုံး ကတည္းက ဘယူနဲx{1037}မ ဖစဲ့တာ မဟုတူး… အထင္ေတာ့ မေသးနဲx{1037}… ခု ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီး မိုx{1037}လိုx{1037}” “ဒါေတ ငါနားလညါတယ္ ခင္ လရာ… နင္ေပာမေနနဲx{1037}… ခု ငါ့ကို ထန္းေသာငိုx{1037}ဘဲ သေဘာထားလိုက္” “ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီကေရာ ခငကို သန္းမ လိုသေဘာထား မာမိုx{1037}လိုx{1037}လား” “ငါက နင့ို သန္းမ လိုx{1037}ေတာ့ သေဘာမထားပါဘူး… နင ပိုလေနတဲ့ဟာ… နင့ို နငိုx{1037}ဘဲ သေဘာထားမယ္” “ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီး ကေတာ့ေလ ေပာတတယ္” ေပာရင္ အကx{103E}ၾကယီးေတ ပဳတ္ေတာ့ ေဘာီကို ဆဲလန္ ရင္း ထင္းေနေအာင္ ေပၚေနတဲ့ မဲx{1037}ကို လကဲx{1037} အသာပတ္ၾကည့င္း “မဲx{1037}က နင့ငားမာ ထင္းကနဲဘဲဟ… ဒါေၾကာင့ငယ္ နင့္x{1014}x{103D}ိုx{1037} ေတ ထားတာ.. ငါက အဲလိုမ x{1039}x{101C}ကိဳကာ” ေပာလဲေပာ လက x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံx{1039}x{101C}ကီးကို ဆုတိုx{1037}၊ အိကနဲ အိကနဲ ခငx{1014}x{103D}ိုx{1037} ကိုငိုx{1037}ေကင္းခက္၊ ကိုင္ေနရင္း အားမရေတာ့ ကုန္းစိုx{1037}လိုကယ္။
“အိ” ခငဆီက အိ ကနဲ အခကသံထက္ၿပီး တိတားတယ္။ ခနေလးၾကာေတာ့ တဟင္းဟင္း နဲx{1037} အသကx{103C}သံ ခပင္းပင္း ထကာတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူx{1037}လက ကဳပ္ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ာကိုယ္ ကိုဟိုပတီပတဲx{1037}၊ ေနာက္ အလိုလို ကဳပ္ေပါင္ၾကားထဲ ဝငာၿပီး ေပာင္ x{1039}x{101C}ကီးကို ဖမ္းဆုတိုကယ္။ အဲဒါမ ကဳပ္x{1039}x{101C}ကိဳကာ၊ ခငx{1014}x{103D}ိုx{1037}က ထားကလဲထား၊ ကိုငိုx{1037}လဲေကာင္း၊ စိုx{1037}လိုx{1037}လဲ ေကာင္းတာမိုx{1037} အေတာ္ၾကာတယ္၊ တေမာစိုx{1037}ၿပီးမ “ခင” “အင္” “နင္ x{101B}ာထဲက ေရခဲေခာင္းစားဖူးလား” “အင္း ဘာဖစိုx{1037}လဲ” “ေအာ္ ငါ့ ေရခဲေခာင္း စားမလားလိုx{1037}” “ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီးဟာက ေရခဲေခာင္းလဲ မဟုတူး” ပါးစပ ေပာေပမဲ့ ခင ပကကဲေနရာက ကဳပဲ ေစာင္းလိုx{1037} ကဳပ္ေကာင္ေပာင္x{1039}x{101C}ကီးကို မက္x{1014}x{103D}ာခင္း ဆိုငိုကယ္။ ေသခာကိုင္ၾကည့င္း သူx{1037} x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို ဝကိုစူလိုx{1037} ေပာင္x{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} ေတ့လိုက္ ခာလိုက္ လုပစားေနရင္း “ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီးေရာ ဘိန္းမုံx{1037} စားဖူးလား ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္” သူx{1037}အေပာကို ကဳပ္ ခကင္း သေဘာေပါကာမိုx{1037}“ဘာလဲ နင့္ေယကား ထန္းေသာင္x{1039}x{101C}ကီးက ဘိန္းမုံx{1037} x{1039}x{101C}ကိဳကိုx{1037}လား”
“အင္း အရမ္းx{1039}x{101C}ကိဳကာ” “သူx{1039}x{101C}ကိဳကာလား နင္x{1039}x{101C}ကိဳကာလား” “ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္” ကဳပာမမေပာေတာ့၊ ကဳပ္ ခင ေဘး ေပာင္းပနိပလိုကယ္၊ ကဳပ္ေခါင္းက ခငတငါးနား၊ သူx{1037} ထမီကို ဆဲေဖခလိုx{1037} ကဳပက္x{1014}x{103D}ာေပၚ ဆဲတငိုကယ္။ အဲဒီ မာ ေပာင္x{1039}x{101C}ကီး ခငပါးစပဲ ေရာကားမန္း ကဳပိလိုကယ္။ ခငေခေထာက္ေတကို ေကးလိုx{1037} ကဳပိုယ္ေပၚမာ ဒူး ေထာကလို ပုံစံေပာင္းလိုက္ေတာ့ သူx{1037}ရဲx{1037} ဘိန္းမုံx{1037}x{1039}x{101C}ကီးက ကဳပကိေရx{1037} ထင္းကနဲ။ ဆုံးသားတဲ့ သူx{1037}လင္ x{1039}x{101C}ကိဳကဲx{1039}x{101C}ကိဳကရာဘဲ၊ အေမးေတထူလပစဲx{1037} မဲတူးေနတဲ့ မုံx{1037}မိဳးမဟုတ္၊ အေမးကခပါးပါးနဲx{1037} x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားက ညိဳတိုတို ဖစ္ေနေပမဲ့ အကဲေၾကာင္းအထဲက နီရဲလိုx{1037} အရည္ၾကည္ တစိုx{1037}စိုx{1037}နဲx{1037} အေစ့ကို ပဴလိုx{1037}၊ ၾကည့ာနဲx{1037} ဖိစုတငရာေကာင္းေနတာ။ ကဳပဲ ေသေသခာခာၾကည့င္း သူx{1037}တငါးကို ေသခာကိုင္ၿပီး ကဳပါးစပ ေတ့ခလိုကယ္၊
“အီး . . .” ခငဆီက x{101B}ုတရက္ အသံၾကားရၿပီး ပန္ေပာကားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေပာင္x{1039}x{101C}ကီးဆီက ေx{1014}x{103D}းကနဲ ေx{1014}x{103D}းကနဲ နဲx{1037}။ x{1014}x{103D}စ္ ေယာကား အေပးအယူ မေနတာ ဘယာလူးလိုx{1037}၊ ခငက အေပၚေရာကိုက္၊ ကဳပ အေပၚေရာကိုက္၊ ေနာကုံး ကဳပ္ မရေတာ့၊ ခငေရ ငါထကဟ ဆိုၿပီး တဗစစ္ နဲx{1037} အားရပါးရ ပန္းထက္ေတာ့တာဘဲ။ အဲဒီမာ x{1014}x{103D}စ္ေယာကား ညိမသားတာ။ ခနေလာက္ ညိမ္ေနၿပီး “အမေလး ခငရယ္ ဘယိုမား စုတည့ိုကာလဲဟ… ငါေတာင္ မေအာင့္x{1014}x{103D}ိုငူးဖစားတယ္” ကဳပ ငုတုတထိုငိုx{1037} ေမာဟိုကံနဲx{1037} ေပာေတာ့ ခငက တခစစယယ္။ သူx{1037}ပုံၾကည့တာ ဘာမမဖစလိုနဲx{1037} ကဳပ္ သူx{1037}ကို လုပ္ေပးတာ ထိမထိရဲx{1037}လားလိုx{1037} သံသယဝငာတာမိုx{1037} လမ္းေမးလိုကယ္။ “ဟဲ့ နင့ိုငါ လုပ္ေပးတာေရာ ေကာင္းရဲx{1037}လား” “ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီးကလဲ… ဘာေတလာေမးေနတာလဲ” “ဟဲ့ ငါလုပာေကာင္းမေကာင္း သိခငာေပါ့ဟ… ေပာစမ္းပါ” “မသိ ဘူးလား ဒီမာ ဒီေလာကူးေနတာ… တခါတည္း လူကို မနားတမ္းလုပ္ေနတဲ့ဟာ… ဒီမာ အသက္ေတာငx{103C}လိုx{1037} မရေတာ့ဘူး ဟန္း” ခငက ညဳတုတု နဲx{1037} ပန္ေပာတဲ့ ေလသံေၾကာင့္ ကဳပာအေမာေပx{101B}ုံက စိတ ပနညာသလိုေတာင္ ဖစာတယ္။
“ဟဲ ဟဲ ဟဲ ဟဲ နင့ိန္းမုံx{1037}က တကယားေကာင္းတယ… ငါလုပာ နင္ေရာ ၿပီးလား” “ၿပီးလိုကာမ ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီးရယ္.. တ ရx{103C}းရx{103C}းနဲx{1037} ပန္းေနတာ ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီးကို အားေတာငာတယ္” “ဟဲ ဟဲ ဒါမိဳးက အားမနာရဘူးဟ.. ပန္းသာပန္း… မားမားပန္းေလ ငါ x{1039}x{101C}ကိဳက္ေလဘဲဟ” စကားသာေပာေနေပမဲ့ ခငက ပကကဲေနရာက မထ၊ ကဳပဲ ၿပီးသာၿပီးသားတယ္ အာသာကမေပ သလိုလို၊ သူx{1037}အေပာ နဲx{1037} အမူအယာကို ၾကည့္ၿပီး စိတ ပနလာတာမိုx{1037} သူx{1037}ေပါင္ၾကားထဲ ဝငိုငင္း သူx{1037}ေခေထာကို ဆဲမလိုx{1037} ကဳပ္ေကာင္ေပာင္x{1039}x{101C}ကီကို သူx{1037} ဘိန္းမုံx{1037}နဲx{1037} ကပ္ေပးလိုကယ္။ ခငက ကဳပဖစို ၿပဳံးၾကည့င္း ကဳပလိုက ေခေမx{103B}ာက္ေပး တယ္။ သူလဲ မဝေသးတဲ့ပုံ။ ဘိန္းမုံx{1037}နံx{1037} ရတာနဲx{1037} အနားလိုx{1037} ေခါင္းစိုကေယယာင္ေယာင္ ဖစ္ေနတဲ့ ေပာင္x{1039}x{101C}ကီးက ခကင္း ေခါင္း ပန္ေထာငာေတာ့တာဘဲ။ ဒါမိဳးဆို ကဳပ္ေကာင္ေပာင္x{1039}x{101C}ကီးက စိတရတယ္။ ၃ ခီေလာက္ေတာ့ မနားတမ္းေခါင္းေထာင္x{1014}x{103D}ိုငဲ့ ေကာင္။ သူx{1037}ဘိန္းမုံx{1037}ကို ေပာင္x{1039}x{101C}ကီးလာေထာကာနဲx{1037} ခငဆီက “ေဖးေဖးအရငုပ္ေနာ္ ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီး… ခင မလုပာ အရမ္းၾကာၿပီ” “ေအးပါ ငါသိပါတယ”ကဳပဲ အခိနဆိုင္းဘဲ ေခါင္းေထာင္ေနတဲ့ ေပာင္x{1039}x{101C}ကီးကို စိုx{101B}x{103E}ဲ ခၽဲအိ x{1014}x{103D}ူးညံ့ေနတဲ့ ခင ဘိန္းမုံx{1037}ထဲ အသာဘဲ ဖိထိုးလိုက္ေတာ့ ခပယယဲ တထစင္းတိုးဝငားေတာ့တာပါဘဲ။ ဒီေကာင မလုပာ အရမ္းၾကာၿပီ ေပာေပမဲ့ အေပါကေတာ့ ပိတေန၊ ဧကx{1014}x{103D}x{1039}x{1012} သူx{1037}လင္ ထန္းေသာငို သတိရတိုင္း ခရမ္းသီးနဲx{1037} စခန္းသားေနလား မသိ။
သူx{1037}အိမ္ေနာက္ေဖးမာလဲ တx{1014}x{103D}ိုငာ ခရမ္းစိုကင္းနဲx{1037}။ အဆုံထိ ေပာင္x{1039}x{101C}ကီးကို ထိုးသင္းၿပီး ခင မက္x{1014}x{103D}ာကို လမ္းၾကည့ိုက္ေတာ့ မကိေလးေမးလိုx{1037} ၿပဳံးတုံးတုံး မက္x{1014}x{103D}ာေပးနဲx{1037} ပါးစပပင့ပင့လိုx{1037}၊ ၾကည့မ္း အပည့ဝ ကို အရသာ ခံေနတာ။ သူx{1037}ပုံၾကည့္ၿပီး ကဳပ္ေတာ္ေတာ္ အားတကာတယ္။ ေစာေစာက ေမာတာေတေတာင္ ဘယ္ေပာကားမန္း မသိ။ ဒါနဲx{1037}ဘဲ ေပာင္x{1039}x{101C}ကီးကို အသာ ဆဲထုတိုx{1037} ခပိဖိေလး ထပင္းၾကည့ယ္။ ဒါလဲ ေရာေရာရx{103D}ရx{103D} ပလပနဲ ဝငားတာပါဘဲ။ ေလး ငါး ခက္ေလာက္ အသာ စမ္းၿပီး ကဳပားပါတဲ့ ေဆာင့က္ေတ တန္းသင္းတိုကာ ခင ပါးစပ္ မပင့ပင့ေန ခပယယ္ေလး ဟ သားတာဘဲ ရိတယ္။ မက္x{1014}x{103D}ာေပးကမေပာင္း၊ မထီမဲ့မင္ မက္x{1014}x{103D}ာေပးနဲx{1037} ကဳပုပ္ေနတာ မမx{103C}x{1037}တဲ့ ပုံမိုx{1037} ကဳပ္ အသားကုနဲ မနားတမ္းေဆာင့္ ေပးလိုကာ ခင x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံx{1039}x{101C}ကီးဆို ပငယx{103C}ိင္းထေနသလို ယန္းလိုx{1037}။ အဲဒီေတာ့မ ခင ဆီက တအအ နဲx{1037} အသံထကာၿပီး ေအာက္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို ခပဖကိုကိုx{1037} မကိပင့ာၿပီး ကဳပို ၾကည့ယ္။ ကဳပလဲ သူx{1037}မက္x{1014}x{103D}ာကို ၾကည့္ၿပီး လုပ္ေနမိုx{1037} ခက္ ခင္းဘဲ အၾကည့င္း ဆုံတာေပါ့။ ကဳပဲ ေမာေနတာမိုx{1037} ေဆာင့ကိုရပ္ၿပီး အဆုံးထိ ထိုးသင္းလိုx{1037} သူx{1037}ကို လမ္းေမးလိုကယ္။
“ၿပီးသားလိုx{1037}လား” “အင္း… ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီး အရမ္းၾကမ္းတာဘဲ” မက္x{1014}x{103D}ာေပးက ခပ္ၿပဳံးၿပဳံးနဲx{1037} ေပာလိုကဲ့ ေလသံက မခံx{1014}x{103D}ိုငဲ့ ေလသံမဟုတ္။ သေဘာကတဲ့ေလသံ။ “မၾကမ္းပါဘူးဟ.. ဒီေလာက္ေတာ့ ရိမာေပါ့… ဒါေတာင္ ငါကေလာ့ထားတာဟ” ကဳပ လဲ ေပာရင္း ၿဖဲကားထားတဲ့ သူx{1037}ေပါင္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို စုလိုx{1037} ဘိုက္ေပၚ တန္းတငိုကယ္။ x{1039}x{101E}ကတကာတဲ့ သူx{1037}ဘိန္းမုံx{1037}ကို တခက္ x{1014}x{103D}စ္ ခက္ေလာက္ ဖိအေဆာင့ာ “နားပါအုံးလား ဦးေမာငx{1039}x{101C}ကီးရယ္” ၾကည့တာ သူလဲ နားခငုံဘဲ၊ ကဳပလဲ ခန နားခငာနဲx{1037} အေတာဲ။ ခန နားၿပီး နငေပၚက စိတ္x{1039}x{101C}ကိဳကုပ္ ဟုတား လိုx{1037}ေပာရင္း မနားခင္ အဆစူတဲ့ သေဘာနဲx{1037} ေလးငါးခက္ ေလာက္ ဆကိုက္ေလး ေဆာင့္ၿပီး သူx{1037}ေဘးလဲခလိုကယ္။ x{1014}x{103D}စ္ေယာကုံးက အေတx{1037}x{1039}x{101C}ကဳံ ရိၿပီးသားမိုx{1037} အထူးေပာေနစရာ မလို ေတာ့။ အေခအေနက အားနာစရာလဲ မလိုေတာ့။ ေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းတလည့္ မနနလည့္၊ နားလိုက္ လုပိုကဲx{1037} ခငနဲx{1037} ကဳပ္ ပုံစံမိဳးစုံ သုံးၿပီး စခန္းသားလိုကာ ညေနေစာင္း အိမန္ေတာ့ ကဳပာ ဒူးေတာင္ ေခာငိုx{1037}။ ကဳပဲ ခုမဘဲ အဆင္ေပသားတယ္။ မ ေအးကိုလဲေမ့၊ သန္းမ အကပခံလဲ ဂx{101B}ုမစိုက္ေတာ့။ ခငေလာက္ ကဳပေပၚ ဘယူမ မေကာင္းမန္း ကဳပ္ေကာင္းေကာင္း သိသားတယ္။
