ထန်နေတဲ့ သူနာပြုဆရာမ

ထနနေတဲ့ သူနာပုဆရာမ

“ကိုကောမ ရငနတပညရောကဖူးလား” နေမကောငးခငသလိုဖစနေသဖင့ ဆေးခနးလာပသည့ ကောမ ကေးရာသူနာပု ဆရာမလေး မိခို၏စကားကောင့ နညးနညးကောငတောငတောငဖစသားသည။   ဒီနေ့မ ဆေးမူ းကလဲမရိ။  မို့ကတိုကနယ ဆေးရုံသို့ ခဏပနသားရာ ဆေးခနးတင မိခိုတစယောကသာရိသည။  ကောမလဲ ယခင ရာမာသူနာပုဆရာမမရိခငတုနးက  တောတနရုံဖားနာတာလောကဆိုလင ကမးရကပုံလောက ငနးနီကောလောကသောကပီး အိပယာထဲစောငခုံကေးကာ  ခေးထုတနေကဖစသည။ အသစပောငးလာသည့ ဆေးမူ းနင့အတူ သူနာပုဆရာမလေး မိခိုပါပါလာတော့မ ကောမ အပါအဝငရာသားကာလသားတောတောမားမားက နညးနညးလောကကိုယပူခငသလို နာစေးခငသလိုဖစလာတာနင့ ကေးရာ ဆေးခနးကိုပေးလေ့ရိကသည။

ဆေးလိုခငလို့တော့ မဟုတ။  ရုပခော ကိုယလုံးကိုယပေါကလသလောက အပောအဆိုညကညောသည့ သူနာပုဆရာမလေး မိ ခိုနင့ပရောပရီလုပခင၍ဖစသည။ ယခုလဲ ကောမ နေနညးနညးမကောငးတာအကောငးပပီး ဆေးခနးကိုလာခဲ့ခငးဖစသည။    ဆေးမူ း မို့တကသားတာကိုလဲကားထားတော့ ဆရာမလေးနင့လတလတလပလပ ပရောပရီလုပလို့လဲရပီဆိုသည့ ရညမနးခကနင့လာခဲ့ခငးပင။  ကံတရားက ကောမဘကမာရိနေသညဟုပဲဆိုရမလား ။   ကောမကိုဆေးတစလုံးထိုးပီးလို့ ပန မယလုပတော့ မိုးကသညးကီးမဲကီးထရာလေရာ လာတုနးက မိုးမရာလောကဘူးထငပီး ထီးယူမလာခဲ့သည့ ကောမ ပနရခက ဖစနေသည။  မိခိုဆီကထီးကိုခဏငားသားလို့ရပေမဲ့ နေမကောငးလကစကို မိုးစိုတိစိုစတထဲသားလင အဖားတကလိမ့မညဆို ပီး မိုးခိုကတားထားလေသည။  ဒါကောင့ ကောမ ဆေးခနးအဝငဝနားက ခုံတနးလားပေါမာထိုငရငး မိုးတိတတာကိုစောင့နေရ သည။   ဆေးခနးထဲမာလဲ ထိုနေ့မကံအားလောစာပင အခားဆေးခနးပသူတစယောကမမရိ။   ကောမနင့ မိခိုနစယောကထဲ သာရိလေသည။

မိခိုက ကောမကို ကောပေးကာ ဆေးဗီရိုပေါက ဆေးဘူးတေကိုသေသေသပသပဖစအောင ပနစီနေရငး ကောမကိုစောစော ကမေးခနးမေးလိုကခငးဖစသည။   မိမိကိုကောပေးထားသည့ ဆရာမလေးမိခိ၏ တငအစုံကိုအမတတမဲ့ငေးကည့နေမိသည့  ကောမ မိခိုမေးခနးကောင့ သတိပနဝငလာပီး ဘာဖေရမနးမသိ ကောငအမးအမးဖစသားသည။   ကောမဘာဖေရမနးမသိ ဖစနေစဉ မိခိုဆီက အသံထပမံထကပေါလာသည။  “ကနမတော့ အရငလတလတနတပညရောကဖူးတယရင့ ရငကနမပော တာယုံလား”   ငယငယကရေးလူကီးတေပောကသည့ သတိလစမေ့မောကာ ငရဲပည နတပညခဏရောကသားပီး အသကပန ရငလာသည့ သေရာပနတေအကောငးကို ကောမပနသတိရသားပီး  “ဆရာမေလးက သေရာပနတေကိုပောတာလား  ကနတောငယငယကတော့လူကီးတေပောတာကားဖူးယ ယုံတော့ယုံပါတယ”   ဟုဖေလိုကလေရာ မိခို နုတခမးလေးစူကာ  ကောမဘကကိုလည့ပီး အ တတရနကောဆိုသည့ အကည့မိုးဖင့ကည့လေသည။

“ရငတောတောအတာပဲ ကိုကောမရယ ကဲရငကကနမပောတာကိုသဘောမပေါကတော့ ကနမကိုယတိုငပမယ လာဒီကုတင ပေါခဏလာလဲ အဲ့တံခါးဝနထိုငမနေနဲ့ ရငကနေကောငးသေးတာမဟုတဘူး လေကတဖူ းဖူ း အအေးပတပီး အဖား တာရညလိမ့မယ”  မိခို၏စကားကောင့ ကောမလဲ ငါပဲဒီလောကအတာလား ဟုခေါငးကိုတဗငးဗငးကုတရငး မိခိုလုပခိုငး သည့အတိုငး လူနာတေစမးသပရနဆေးထိုးရနပုလုပထားသည့ အခနးထောင့ကကုတငပေါလဲခလိုကလေသည။   “ကဲ ကိုကော မ ပုဆိုးကိုခါးကနေဖေလော့လိုက”  ဆရာမလေးမိခိုကိုကိတကိုကနေတာမနပေမဲ့ မကာခဏလဲ မိခိုဖငကိုခိုးခိုးကည့နေက  ပေမဲ့ ရိုးသားလသည့ ကောမ သူ့ကိုဆေးထပထိုးမညဟုထငသားပီး  “ဟာ ဆရာမေလး ကနတော့ကိုဆေးထိုးဦးမလို့လား  စောစောကမ တစလုံးဆရာမလေးကိုယတိုငထိုးပီးပီလေ”

မိခို ရိုးသားလသည့ ကောမကိုကည့ကာ ဟကဟကပကပကရယရငး  “အလိုကတာရင ကဲရငမခတရင ကနမကိုယတိုငပဲခတ ပေးမယ “  ဟုဆိုကာ ကောမပုဆိုးကို ခါးအပေါဘကသို့ဆတခနဲလနတငလိုကလေသည။   စောစောက သူနာပုဆရာမလေးမိ ခို၏တငပါးကို ခိုးကည့ရငး စိတကူးယဉထားသည့ အရိနကောင့ အတငးခံလဲဝတမထားသည့ ကောမပေါငကားက လီးကီးမာ  မိုးပေါသို့ထောငမတနေလေသည။ ပုံမနလဲ ဆေးမူ းမအားသည့အခိနဆို မိခိုဆီမာဖငလနဆေးထိုးနေကပေမဲ့ ယခုလို ပကလကအနေအထားနင့မဟုတပဲ မောကခုံအနေအထားနင့ ဖငလနပီးသာဆေးထိုးနေကမို့ ကောမ ယောကားလေးတနမဲ့ရက သားသည။  မကနာတေထူပူပီး မိခိုနင့မကနာခငးမဆိုငရဲလောကအောငဖစသားသည။  မိခိုကတော့ နဂိုကလဲ သူနာပုဆရာမ ပီပီ ယောကားတေ၏ပစညးကိုမငဖူးနေကမို့ သူမအတကသိပပီးထူးဆနးဟနမရိ။  ကောမလီးထိပ အေရပားကိုပဲ သူမ လကခောငးလေးတေနင့အောကသို့လနခလိုကရာ မိုပင့သဖယထကားထကနေသည့ ဒစဖူးကီးပေါလာလေတော့သည။

လူပိုဖစပီးထဲက ကောမ တစခါမ သူစိမးမိနးကလေးတစယောကဆီမာ လီးကိုငမခံဖူးသေး။  ဒါကောင့ ယခုလို ဆရာမလေးမိ ခို၏လကခောငးတေနင့ထိတေ့ခံလိုကရတော့ ရကနေသည့ကားက လီးကီးမာ တဆတဆတပငတုနလာလေတော့သည။   မိခု ကလဲ ကောမလီးကီးကို ကလေးငယတစယောက ကစားစရာအသစရသလို မလတတမး သူမစိတကိုကဆုပနယကစားနေလေ သည။  အပငမာလဲ မိုးကသဲကီးမဲကီးရာနေတာမို့ ဆေးခနးထဲမာ မိခိုနင့ကောမနစယောကထဲ လတလပခငတိုငးလတလပနေ လေရာ မိခိုစိတကိုကဖစနေလေသည။   ကောမလီးကီးကို ကိုငတယကစားနေရငးက မိခို ခေါငးကိုငုံ့ခလိုကကာ ကောမလီး ထိပဒစကီးကိုလဖားလေးနင့ မပောမဆိုဝိုကခလိုကလေသည။   လီးစုပသညဆိုတာကို အပာစာအုပထဲမာသာဖတဖူးထားသည့  ကောမတစယောက ခနာကိုယအောကပိုငးက အားတေအကုနလုံး စုပယူခံခဲ့ရသကဲ့သို့ခံစားလိုကရသည။

မိခိုစောစောကပောသည့ နတပညရောကသညဆိုတာဒါမားလားလို့ ကောမသဘောပေါကလာသည။  မိခိုကတော့ မလတ သေး။  ဒစကိုလာနင့ဝိုကရုံတငမကသေး။ပါးစပထဲထည့ပီးတော့ပါ ငုံလေသည။   နောက လီးအရငးထိစုပပေးလေရာ ကောမ လီးမာ မိခိုအာခေါငကိုသားထောကလေသည။   ခောခောလလ သူနာပုဆရာမလေး မိခိုကိုယတိုငလီးစုပပေးတာကိုခံနေရ သည့အတက ကောမစိတမထိနးနိုငပဲ မိခိုခေါငးကို ပေါငကားထဲအတငးဖိသငးခကာ ကာမအရသာကိုခံစားနေလေသည။   ထငရကစရာမရိလောကအောင လီးစုပကမးလသည့ မိခိုကလဲ ကောမလီးကီးကို ကလေးငယတစယောက ရေခဲခောငးကို အားရပါးရအရသာခံစုပသည့နယ တပတပတမညအောငစုပပေးလေသည။ လီးစုပပေးရုံတငမကပဲ ဥတေကိုပါ လကနင့ ဆုပနယပေးလေရာ မကာခင အတေ့အကုံမရိသည့ ကောမတစယောက တောင့မခံနိုငတော့ပဲ အထတအထိပရောကသားလေ တော့သည။

မိခိုခေါငးကို သူ့ပေါငကားထဲ ဖိသငးထားရငး သုတရညတေကိုပနးထည့လိုကသညမို့ မိခိုပါးစပထဲကောမသုတရညတေဝင  ကာ အာခေါငထဲသို့ပင သုတရညတေဝငကုနလေသည။  တစခီပီးသားမ အသိစိတပနဝငလာသည့ ကောမ ယခုမ ဆရာမလေး မိခိုကို အားနာသားပီး  “အားတောငးပနပါတယ ဆရာမေလး ကနတောသတိလတသားတယ ကနတော့ဗာ ကနတော့ ကနတော့  “  ဟု ရိုးသားစာပငတောငးပနလေသည။   မိခိုကတော့ ကောမသုတရညတေကို မရံမရာ တဂတဂတမညအောင မိုခရငး တခ စခစရယကာ ကောမလီးပတလညမာကနနေသေးသည့ သုတရညတေကိုပါ လာနင့လိုကယကပီး မိခပစလေသည။  မိ ခို၏ထူးဆနးသည့အပုအမူတေကောင့ ကောမကောငအမးအမးဖစနေစဉ မိခို အူရိုငးလူပိုပေါကလေး ကောမကို   “လီးစုပံ ရတာဒါပထမဆုံးလား ကနမရဲ့ လူပိုရိုငးလေး “  ဟုပင့လငးစာပင ဒဲ့မေးခလိုကလေသည။   လီးတောငအစုပခံလိုကရပီမို့ ကော မလဲပောရဲဆိုရဲရိလာလေသည။  “ဟုတပါတယ ဆရာမေလး ပထမဆုံးပါ ကောငးးး ကောငးလိုကတာဗာ အရငလတလတ နတပညရေညကသားသလိုပဲ”  “ကဲဒါဆို ရငကတော့ ကောငးသားပီ ကနမတော့ မကောငးသေးဘူး ဒီတစခါရငကနမကိုလုပ ပေးရမဲ့အလည့”  “ကနတောဘာပနလုပပေးရမလဲ ဆရာမေလး “  “ရငတကယလုပပေးရမာနော ငငးရငး ရင့ကိုနောကတစခါဒါ မိုးဘယတော့မလုပမပေးတော့ဘူး ကဲလာ ကုတငပေါကဆငး”  မိခိုခိုငးသည့အတိုငး ကောမကုတငပေါကဆငးလိုကလေ သည။

ထိုအခါ မိခိုက ကုတငပေါမာလဲလိုကပီး  “ကဲ ဒီတစခါ စောစောကရင့ကိုလုပပေးသလိုပဲ ကနမကိုလဲ ပနလုပပေး”   ပောရငးဆို ရငး မိခိုဒူးထောငပေါငကားကာ ခါးကထဘီကို ဗိုကပေါထိဆဲတငလိုကလေသည။   ခါးကအနီရောင အတငးခံဘောငးဘီလေးကို ပါ သူမကိုယတိုငဆဲခတလိုကလေရာ မိခိုခနာကိုယအောကပိုငးမာ မိမေးတိုငးဖမေးတိုငးဝတလစစလစဖစသားလေ တော့သည။ တစခိနလုံး ထဘီဝတလကသားဖငကီးကိုသာ ခိုးကည့ခဲ့ရသည့ ကောမ။    ယခုတော့ ပုရိသမနသမကိုဆဲဆောင နိုငစမးရိသည့ မိခိုခနာကိုယအောကပိုငးကို အဝတအစားကငးမဲ့စာမငလိုကရတော့ စိတမထိနးနိုငတော့။    မိခိုပေါငကားခေါငး စိုကကာ အပာစာအုပတေထဲမာဖတဖူးထားသည့အတိုငး တတသလောက မတသလောကနင့ မိခိုအဖုတကိုယကလေ တော့သည။  တစခါမ အဖုတယကမပေးဖူးသည့ ယောကားတစယောကဆီမာ အဖုတယကခံရတာပေမဲ့ ကောမ လာကမးကီး နင့ အဖုတကိုထိုးယကလေရာ  မိခိုတစယေယာက အဖုတထဲကအသားကုနယားတကလာပီး မကတောငလေးတေမေးစငးကာ  တဟငးဟငးညညးရငးအရသာခံနေလေသည။

ကောမခေါငးကဆံပငတေကိုလဲ အားမလိုအားမရပတသပရငး သူမပေါငကားထဲ ကောမခေါငးကိုဖိသငးထားလေသည။     အတောလေးကောငးနေတုနး ရုတတရကကောမအဖုတယကတာကို ရပလိုကသည့အတက မိခိုအံ့သသားပီး မကလုံးဖင့ ကည့လိုကရာ  သူမပေါငကားမာဒူးထောကပီး သူမအဖုတို ဒုံးကညနင့ခိနသလို လီးကီးနင့ခိနထားသည့ ကောမကိုတေ့လိုက လေသည။  “ကိုကောမ ရငမကောငးဘူးနော ရင့တုနးကကတော့ ကနမပီးအောငစုပပေးရတယ ရင့အလည့ရောကတော့ ရငက သေခာလုပမပေးဘူးပေါ့လေ”   မိခိုအဖုတကိုပဲစိုကကည့နေရငး စိတမထိနးနိုငဖစသေည့ ကောမ   “တောငးပနပါတယ ဆရာ မေလး ကနတောဆရာမလေးဟာကိုမငရတော့ စိတမထိနးနိုငတော့လို့ပါ ကနတော့ကိုခင့လတပါ”   ဟုပောကာ မိခိုအဖုတထဲ  သူ့လီးကီးကိုသေခာကိုငပီး စတခနဲထိုးသငးခလိုကလေသည။  မိခိုအားခဲနအောရငး နာကငမုကိုခံစားလိုကရသည။    မိုးက သဲကီးမဲကီးရာနေသည့အတက မိခိုကအသံကိုတော့ ဆေးခနးအပငဘကက ဘသူမမကားနိုင။  “ကိုကောမရယဖညးဖညး လုပပါ ကနမထကမပေးပါဘူး ရငလိုးခငရင အခိနအမားကီးရပါသေးတယ”  မိနးကလေးတနမဲ့ ဗငးဗငးကီးပောခလိုကသည့  မိခို၏ညစတီးညစပတစကားလုံးတေကောင့ ကောမ စိတပိုထလာပီး သရဲသဘကတစကောငသဖယစလာကာ  “မတတနိုငတော့ဘူးဆရာမလေး ကနတောဘလိုမစိတမထိနးနိုငတော့လို့ပါ”   ဟုပောရငး လီးကိုအဆုံးထိရောကသငး အားကုန ထိုးသငးလိုကလေသည။

မိခိုနေရာမာသာ တစခါမအလိုးမခံဖူးသည့ အပိုမိနးကလေးတစယောကဆို ကဲပဲသားနိုငသည။  မို့ဆေးရုံမာအလုပလုပတုနး က ဆေးရုံအုပကီး ဦးထနးခိုင၏ တစလကကိုငဖစခဲ့ဖူးသူမို့သာ ကောမလီးဒဏကိုခံနိုငနေခငးဖစသည။  ဒါတောငသိပ သကသာလတာမဟုတ။  တောသူတောငသားပီပီ ကောမလီးကကီးလဲကီးသနလဲသနလသည။  မိခို လီးအဝငလယအောင  ပေါငတေကိုအတငးဖဲကားပေးထားရသည။  စောစောက ကောမအဖုတယကပေးထားလို့သာ အဖုတထဲမာကာမရညကညတေ စိမ့ထကနေပီး လီးဝငခောကာ မိခိုအနညးငယခံနိုငနေခငးဖစသည။  ကောမကတော့ လူပိုရိုငးပီပီ အရူးအမဲသားကေးသလို  နားသိုးကိုးပတစတလိုးလေသည။  အခကလေးငါးဆယလောကစောင့အပီးမာ မိခို ကောမလီးဒဏကိုတဖညးဖညးခံနိုငလာ ပီး ကင့သားရလာသည။   သူမကိုယတိုင ကောမက တစခကဆောင့လိုးတိုငး အလိုကသင့လေးနေပေးကာ ကာမအရသာကို  ခံစားနိုငလာသည။ အပငမာ မိုးရာလို့ ခမးစိမ့စိမ့ဖစနေပေမဲ့ ပထမဆုံးအကိမ မိနးမလိုးဖူးသည့ ကောမခမာတော့ ခေးတေရဲ နစနေသည။   အဖားတောင ဘယရောကလို့ရောကသားလဲမသိတော့။  နောကထပအခကသုံးလေးဆယလောကစောင့အပီးမာ တော့ ကောမတောင့မထားနိုငတော့။

“ဆရာမေလး ကနတောမရတော့ဘူး ပီးတော့မယ”  “အဲ့တာဆို ကနမထဲပဲပီးလိုက ရင့သုတရညတေ ကနမဟာထဲအကုနပနး  ထည့လိုက” မိခိုကိုယတိုငလဲ အလိုးအဆောင့သနလသည့ ကောမလီးကီးကောင့ ပီးခငနေလေပီ။  ကောမလဲ တစရစပဆော င့လိုးရငး မိခိုအဖုတထဲသုတရညတေပနးထည့လိုကလေသည။  ကနဒုံးမစပထားသည့ လီးနင့ အလိုးခံရပီး အဖုတထဲသုတရည တေပနးထည့ခံရသည့ အရသာက မိခိုအတကဘာနဲ့မမလဲနိုင။  ကောမလဲ ပထမဆုံးမိနးမလိုးဖူးတာမို့ မိခိုအဖုတထဲလီးကိုစိမ ထားရငး အမောဖေနေလေသည။  မိခိုကိုယတိုငလဲ အနားယူနေရငး အမောပေသားတော့မ   “ရင့လီးကီး ထုတပါဦး ကိုကောမ ရယ ကနမလဲ ကုတငပေါကဆငးဦးမယ ရငကလိုးလို့မဝသေးဘူးလား”  လို့ပောရငး ကုတငပေါကဆငးကာ အနားကအဝတစ တစစကိုယူပီး အဖုတမာပေကံနေသည့ ကောမ၏သုတရညတေကို သန့ရငးသုတသငရလေသည။  ကောမလဲ သူစိတထငတို ငးလိုးတာခံထရသည့ သူနာပုဆရာမလေးမိခိုကိုအခုမ နညးနညးအားနာသားသည။  ဒါပေမဲ့ မိခို၏ပင့လငးလသည့  ညစတီးညစပတစကားလုံးတေကိုတော့ ကောမ နစခိုကနေမိသည။  အပာစာအုပထဲမာသာဖတဖူးထားသည့ စကားလုံးတေကို  မိခိုလို ခောခောလလ မို့ကသူနာပုဆရာမလေး၏ပါးစပကနေ နားနင့ ဆတဆတကားနေရခငးဖစသည့အတက ကေနပ သာယာနေမိသည။

မိခို ထဘီကိုသပသပရပရပဖစအောငပနဝငရငး  “ဒီအကောငးတေကို ဘသူ့ကိုမပနမပောရဘူးနော ကိုကောမ ရငပနပော လို့ကတော့ ကနမရာလူကီးဆီမာ ကိုကောမ ကနမကိုမုဒိနးကင့ပီး ရဲတိုငရငသတပစမယလို့ ပောသားပါတယလို့တိုငမာနော” ဟု ကောမကိုတစခါထဲနုတပိတထားလေသည။   ကောမလဲ ကုတငပေါကဆငးကာ ပုဆိုးကိုပနဝတရငး   “စိတပါဆရာမေလးရဲ့  လောကပောရင ကနတောစားပေါကပိတသားမာပေါ့ နောကလဲ ဒီလိုလုပို့ရေသးတယလား ဆရာမေလး”   “ဒါတော့ရင့ပါးနပ မုနဲ့ပဲဆိုငတယ ရငလိမာရငတော့ရင့အတကခညးပဲ ကဲအခုတော့ မိုးလဲတစဖညးဖညးစဲလာပီ ရငပနတော့တောကာ တစခား သူတေရိပမိကုနမယ”  ကောမလဲ မိုးအနညးငယစဲသညနင့ မိခိုဆီကထီးငားကာ အိမသို့ခပသကသကပနလာခဲ့လေသည။

အိမရောကတော့ ထမငးတောငမစားနိုင။  အိပယာထဲလဲကာ ဆရာမလေးမိခိုနင့ ခစစခနးဖင့ခဲ့သည့အကောငးကို ပနလညစမုံ့ ပနတေးတောနေလေသည။   ဒီညအတကတော့ ကောမဂငးမထုနိုငတော့။   ဆရာမလေးနင့ နစခီတောငပီးခဲ့သညမို့ ပထမဆုံး အတေ့အကုံပီပီ တောတောမော့သားလေသည။  ပီးပါပီ….။

 

Zawgyi

 

ထန္ေနတဲ့ သူနာပဳဆရာမ

“ကိုေကာ ရငတည္ေရာကူးလား” ေနမေကာင္းခငလိုဖစ္ေနသဖင့္ ေဆးခန္းလာပသည့္ ေကာ ေကးx{101B}ာသူနာပဳ ဆရာမေလး မိခိဳ၏စကားေၾကာင့္ နည္းနည္းေၾကာင္ေတာင္ေတာငစားသည္။   ဒီေနx{1037}မ ေဆးမx{103D} းကလဲမx{101B}ိ။  ၿမိဳx{1037}ကတိုကယ္ ေဆးx{101B}ုံသိုx{1037} ခဏပန္ၾသားရာ ေဆးခန္းတင္ မိခိဳတစ္ေယာကာရိသည္။  ေကာလဲ ယခင္ x{101B}ာမာသူနာပဳဆရာမမရိခငုန္းက  ေတာန္x{101B}ုံဖားနာတာေလာကိုလင္ ကမ္းx{101B}ကုံေလာက္ ငန္းနီေကာ္ေလာက္ေသာက္ၿပီး အိပာထဲေစာင္ၿခဳံေကးကာ  ေခၽးထုတ္ေနကဖစည္။ အသစ္ေပာင္းလာသည့္ ေဆးမx{103D} းx{1014}x{103D}င့တူ သူနာပဳဆရာမေလး မိခိဳပါပါလာေတာ့မ ေကာ အပါအဝင္x{101B}ာသားကာလသားေတာ္ေတာားမားက နည္းနည္းေလာကိုယူခငလို x{1014}x{103D}ာေစးခငလိုဖစာတာx{1014}x{103D}င့္ ေကးx{101B}ာ ေဆးခန္းကိုေပးေလ့ရိၾကသည္။

ေဆးလိုခငိုx{1037}ေတာ့ မဟုတ္။  x{101B}ုပ္ေခာ ကိုယုံးကိုယ္ေပါကသေလာက္ အေပာအဆိုညက္ေညာသည့္ သူနာပဳဆရာမေလး မိ ခိဳx{1014}x{103D}င့ေရာပရီလုပင္၍ဖစည္။ ယခုလဲ ေကာ ေနနည္းနည္းမေကာင္းတာအေၾကာင္းပၿပီး ေဆးခန္းကိုလာခဲ့ခင္းဖစည္။    ေဆးမx{103D} း ၿမိဳx{1037}တကားတာကိုလဲၾကားထားေတာ့ ဆရာမေလးx{1014}x{103D}င့တတပပ္ ပေရာပရီလုပိုx{1037}လဲရၿပီဆိုသည့္ ရညန္းခက္x{1014}x{103D}င့ာခဲ့ခင္းပင္။  ကံတရားက ေကာဘကာရိေနသညုပဲဆိုရမလား ။   ေကာကိုေဆးတစုံးထိုးၿပီးလိုx{1037} ပန္ မယုပ္ေတာ့ မိုးကသည္းx{1039}x{101C}ကီးမဲx{1039}x{101C}ကီးထx{101B}ာေလရာ လာတုန္းက မိုးမx{101B}ာေလာကူးထင္ၿပီး ထီးယူမလာခဲ့သည့္ ေကာ ပနခက္ ဖစ္ေနသည္။  မိခိဳဆီကထီးကိုခဏငားသားလိုx{1037}ရေပမဲ့ ေနမေကာင္းလကကို မိုးစိုတိစိုစတဲသားလင္ အဖားတကိမ့ညို ၿပီး မိုးခိဳကတားထားေလသည္။  ဒါေၾကာင့္ ေကာ ေဆးခန္းအဝငနားက ခုံတန္းလားေပၚမာထိုငင္း မိုးတိတာကိုေစာင့္ေနရ သည္။   ေဆးခန္းထဲမာလဲ ထိုေနx{1037}မကံအားေလာာပင္ အခားေဆးခန္းပသူတစ္ေယာကမရိ။   ေကာx{1014}x{103D}င့္ မိခိဳx{1014}x{103D}စ္ေယာကဲ သာရိေလသည္။

မိခိဳက ေကာကို ေကာေပးကာ ေဆးဗီx{101B}ိုေပၚက ေဆးဘူးေတကိုေသေသသပပစ္ေအာင္ ပနီေနရင္း ေကာကိုေစာေစာ ကေမးခန္းေမးလိုကင္းဖစည္။   မိမိကိုေကာေပးထားသည့္ ဆရာမေလးမိခိ၏ တငစုံကိုအမတမဲ့ေငးၾကည့္ေနမိသည့္  ေကာ မိခိဳေမးခန္းေၾကာင့္ သတိပနငာၿပီး ဘာေဖရမန္းမသိ ေၾကာငမ္းအမ္းဖစားသည္။   ေကာဘာေဖရမန္းမသိ ဖစ္ေနစဥ္ မိခိဳဆီက အသံထပံထက္ေပၚလာသည္။  “ကၽနေတာ့ အရငတတတည္ေရာကူးတယင့္ ရငၽနေပာ တာယုံလား”   ငယယေရးလူx{1039}x{101C}ကီးေတေပာၾကသည့္ သတိလစ္ေမ့ေမာကာ ငရဲပည္ နတညဏေရာကားၿပီး အသကန္ ရငာသည့္ ေသx{101B}ာပန္ေတအေၾကာင္းကို ေကာပနတိရသားၿပီး  “ဆရာေမလးက ေသx{101B}ာပန္ေတကိုေပာတာလား  ကၽန္ေတာယယေတာ့လူx{1039}x{101C}ကီးေတေပာတာၾကားဖူးယ္ ယုံေတာ့ယုံပါတယ္”   ဟုေဖလိုက္ေလရာ မိခိဳ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလးစူကာ  ေကာဘကိုလည့္ၿပီး အ တတန္ေကာဆိုသည့္ အၾကည့ိဳးဖင့္ၾကည့္ေလသည္။

“ရင္ေတာ္ေတာတာပဲ ကိုေကာရယ္ ကဲရငကၽနေပာတာကိုသေဘာမေပါက္ေတာ့ ကၽနကိုယိုငမယ္ လာဒီကုတင္ ေပၚခဏလာလဲ အဲ့တံခါးဝနထိုငေနနဲx{1037} ရငေနေကာင္းေသးတာမဟုတူး ေလကတဖဴ းဖဴ း အေအးပတ္ၿပီး အဖား တာရညိမ့ယ္”  မိခိဳ၏စကားေၾကာင့္ ေကာလဲ ငါပဲဒီေလာကတာလား ဟုေခါင္းကိုတဗင္းဗင္းကုတင္း မိခိဳလုပိုင္း သည့တိုင္း လူနာေတစမ္းသပန္ေဆးထိုးရနဳလုပားသည့္ အခန္းေထာင့ကုတင္ေပၚလဲခလိုက္ေလသည္။   “ကဲ ကိုေကာ္ မ ပုဆိုးကိုခါးကေနေဖေလာ့လိုက္”  ဆရာမေလးမိခိဳကိုx{1039}x{101C}ကိတ္x{1039}x{101C}ကိဳက္ေနတာမန္ေပမဲ့ မၾကာခဏလဲ မိခိဳဖငိုခိုးခိုးၾကည့္ေနက  ေပမဲ့ x{101B}ိုးသားလသည့္ ေကာ သူx{1037}ကိုေဆးထပိုးမညုထငားၿပီး  “ဟာ ဆရာေမလး ကၽန္ေတာ့ိုေဆးထိုးဦးမလိုx{1037}လား  ေစာေစာကမ တစုံးဆရာမေလးကိုယိုငိုးၿပီးၿပီေလ”

မိခိဳ x{101B}ိုးသားလသည့္ ေကာကိုၾကည့ာ ဟကကကကယင္း  “အလိုကာရင္ ကဲရငခၽတင္ ကၽနကိုယိုငဲခၽတ္ ေပးမယ္ “  ဟုဆိုကာ ေကာပုဆိုးကို ခါးအေပၚဘကိုx{1037}ဆတနဲလနငိုက္ေလသည္။   ေစာေစာက သူနာပဳဆရာမေလးမိ ခိဳ၏တငါးကို ခိုးၾကည့င္း စိတူးယဥားသည့္ အရိန္ေၾကာင့္ အတင္းခံလဲဝတထားသည့္ ေကာေပါင္ၾကားက လီးx{1039}x{101C}ကီးမာ  မိုးေပၚသိုx{1037}ေထာငတ္ေနေလသည္။ ပုံမနဲ ေဆးမx{103D} းမအားသည့ခိနို မိခိဳဆီမာဖငန္ေဆးထိုးေနၾကေပမဲ့ ယခုလို ပကကေနအထားx{1014}x{103D}င့ဟုတဲ ေမာကုံအေနအထားx{1014}x{103D}င့္ ဖငန္ၿပီးသာေဆးထိုးေနကမိုx{1037} ေကာ ေယာက္ားေလးတနဲ့ရက္ သားသည္။  မက္x{1014}x{103D}ာေတထူပူၿပီး မိခိဳx{1014}x{103D}င့က္x{1014}x{103D}ာခင္းမဆိုငဲေလာက္ေအာငစားသည္။  မိခိဳကေတာ့ နဂိုကလဲ သူနာပဳဆရာမ ပီပီ ေယာက္ားေတ၏ပစx{1039}x{1005}ည္းကိုမငူးေနကမိုx{1037} သူမအတကိပ္ၿပီးထူးဆန္းဟနရိ။  ေကာလီးထိပ္ ေအရပားကိုပဲ သူမ လက္ေခာင္းေလးေတx{1014}x{103D}င့္ေအာကိုx{1037}လနလိုကာ မx{103C}ိပင့ဖယထကားထက္ေနသည့္ ဒစူးx{1039}x{101C}ကီးေပၚလာေလေတာ့သည္။

လူပိဳဖစ္ၿပီးထဲက ေကာ တစါမ သူစိမ္းမိန္းကေလးတစ္ေယာကီမာ လီးကိုငခံဖူးေသး။  ဒါေၾကာင့္ ယခုလို ဆရာမေလးမိ ခိဳ၏လက္ေခာင္းေတx{1014}x{103D}င့ိေတx{1037}ခံလိုကေတာ့ ရက္ေနသည့္ၾကားက လီးx{1039}x{101C}ကီးမာ တဆတတငုနာေလေတာ့သည္။   မိခဳ ကလဲ ေကာလီးx{1039}x{101C}ကီးကို ကေလးငယစ္ေယာက္ ကစားစရာအသစသလို မလx{103E}တမ္း သူမစိတ္x{1039}x{101C}ကိဳကုပယစားေနေလ သည္။  အပငာလဲ မိုးကသဲx{1039}x{101C}ကီးမဲx{1039}x{101C}ကီးx{101B}ာေနတာမိုx{1037} ေဆးခန္းထဲမာ မိခိဳx{1014}x{103D}င့္ေကာx{1014}x{103D}စ္ေယာကဲ လတပငိုင္းလတပ္ေန ေလရာ မိခိဳစိတ္x{1039}x{101C}ကိဳကစ္ေနေလသည္။   ေကာလီးx{1039}x{101C}ကီးကို ကိုငယစားေနရင္းက မိခိဳ ေခါင္းကိုငုံx{1037}ခလိုကာ ေကာလီး ထိပစ္x{1039}x{101C}ကီးကိုလဖားေလးx{1014}x{103D}င့္ မေပာမဆိုဝိုကလိုက္ေလသည္။   လီးစုပညိုတာကို အပာစာအုပဲမာသာဖတူးထားသည့္  ေကာတစ္ေယာက္ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ္ေအာကိုင္းက အားေတအကုနုံး စုပူခံခဲ့ရသကဲ့သိုx{1037}ခံစားလိုကသည္။

မိခိဳေစာေစာကေပာသည့္ နတည္ေရာကညိုတာဒါမားလားလိုx{1037} ေကာသေဘာေပါကာသည္။  မိခိဳကေတာ့ မလx{103E}တ္ ေသး။  ဒစိုလာx{1014}x{103D}င့ိုက္x{101B}ုံတငကေသး။ပါးစပဲထည့္ၿပီးေတာ့ပါ ငုံေလသည္။   ေနာက္ လီးအရင္းထိစုပ္ေပးေလရာ ေကာ လီးမာ မိခိဳအာေခါငိုသားေထာက္ေလသည္။   ေခာေခာလလ သူနာပဳဆရာမေလး မိခိဳကိုယိုငီးစုပ္ေပးတာကိုခံေနရ သည့တက္ ေကာစိတထိန္းx{1014}x{103D}ိုငဲ မိခိဳေခါင္းကို ေပါင္ၾကားထဲအတင္းဖိသင္းခကာ ကာမအရသာကိုခံစားေနေလသည္။   ထငကရာမရိေလာက္ေအာင္ လီးစုပၽမ္းလသည့္ မိခိဳကလဲ ေကာလီးx{1039}x{101C}ကီးကို ကေလးငယစ္ေယာက္ ေရခဲေခာင္းကို အားရပါးရအရသာခံစုပည့္x{1014}x{103D}ယ္ တx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတည္ေအာငုပ္ေပးေလသည္။ လီးစုပ္ေပးx{101B}ုံတငကပဲ ဥေၾတကိုပါ လက္x{1014}x{103D}င့္ ဆုပယ္ေပးေလရာ မၾကာခင္ အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံမရိသည့္ ေကာတစ္ေယာက္ ေတာင့ခံx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ပဲ အထတထိပ္ေရာကားေလ ေတာ့သည္။

မိခိဳေခါင္းကို သူx{1037}ေပါင္ၾကားထဲ ဖိသင္းထားရင္း သုတည္ေတကိုပန္းထည့ိုကညိုx{1037} မိခိဳပါးစပဲေကာသုတည္ေတဝင္  ကာ အာေခါငဲသိုx{1037}ပင္ သုတည္ေတဝငုန္ေလသည္။  တစီၿပီးသားမ အသိစိတနငာသည့္ ေကာ ယခုမ ဆရာမေလး မိခိဳကို အားနာသားၿပီး  “အားေတာင္းပနါတယ္ ဆရာေမလး ကၽန္ေတာတိလတားတယ္ ကန္ေတာ့ဗာ ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့  “  ဟု x{101B}ိုးသားစာပင္ေတာင္းပန္ေလသည္။   မိခိဳကေတာ့ ေကာသုတည္ေတကို မx{101B}ံမရာ တဂတတည္ေအာင္ မိဳခရင္း တခ စစယာ ေကာလီးပတညာကန္ေနေသးသည့္ သုတည္ေတကိုပါ လာx{1014}x{103D}င့ိုကက္ၿပီး မိခပစ္ေလသည္။  မိ ခိဳ၏ထူးဆန္းသည့ပဳအမူေတေၾကာင့္ ေကာေၾကာငမ္းအမ္းဖစ္ေနစဥ္ မိခိဳ အူx{101B}ိုင္းလူပိဳေပါက္ေလး ေကာကို   “လီးစုပx{1039}x{1001}ံ ရတာဒါပထမဆုံးလား ကၽနရဲx{1037} လူပိဳx{101B}ိုင္းေလး “  ဟုပင့င္းစာပင္ ဒဲ့ေမးခလိုက္ေလသည္။   လီးေတာငစုပံလိုကၿပီမိုx{1037} ေကာ္ မလဲေပာရဲဆိုရဲရိလာေလသည္။  “ဟုတါတယ္ ဆရာေမလး ပထမဆုံးပါ ေကာင္းးး ေကာင္းလိုကာဗာ အရငတတ္ နတည္ေရညကားသလိုပဲ”  “ကဲဒါဆို ရငေတာ့ ေကာင္းသားၿပီ ကၽနေတာ့ မေကာင္းေသးဘူး ဒီတစါရငၽနကိုလုပ္ ေပးရမဲ့အလည့္”  “ကၽန္ေတာာပနုပ္ေပးရမလဲ ဆရာေမလး “  “ရငကယုပ္ေပးရမာေနာ္ ငင္းရင္း ရင့ိုေနာကစါဒါ မိဳးဘယ္ေတာ့မလုပေပးေတာ့ဘူး ကဲလာ ကုတင္ေပၚကဆင္း”  မိခိဳခိုင္းသည့တိုင္း ေကာကုတင္ေပၚကဆင္းလိုက္ေလ သည္။

ထိုအခါ မိခိဳက ကုတင္ေပၚမာလဲလိုက္ၿပီး  “ကဲ ဒီတစါ ေစာေစာကရင့ိုလုပ္ေပးသလိုပဲ ကၽနကိုလဲ ပနုပ္ေပး”   ေပာရင္းဆို ရင္း မိခိဳဒူးေထာင္ေပါငားကာ ခါးကထဘီကို ဗိုက္ေပၚထိဆဲတငိုက္ေလသည္။   ခါးကအနီေရာင္ အတင္းခံေဘာင္းဘီေလးကို ပါ သူမကိုယိုငဲခၽတိုက္ေလရာ မိခိဳခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ္ေအာကိုင္းမာ မိေမးတိုင္းဖေမးတိုင္းဝတစလစစားေလ ေတာ့သည္။ တစိနုံး ထဘီဝတကားဖင္x{1039}x{101C}ကီးကိုသာ ခိုးၾကည့ဲ့ရသည့္ ေကာ။    ယခုေတာ့ ပုရိသမနမကိုဆဲေဆာင္ x{1014}x{103D}ိုငမ္းရိသည့္ မိခိဳခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ္ေအာကိုင္းကို အဝတစားကင္းမဲ့စာမငိုကေတာ့ စိတထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့။    မိခိဳေပါင္ၾကားေခါင္း စိုကာ အပာစာအုပ္ေတထဲမာဖတူးထားသည့တိုင္း တတေလာက္ မတေလာက္x{1014}x{103D}င့္ မိခိဳအဖုတိုယက္ေလ ေတာ့သည္။  တစါမ အဖုတကေပးဖူးသည့္ ေယာက္ားတစ္ေယာကီမာ အဖုတကံရတာေပမဲ့ ေကာ လာၾကမ္းx{1039}x{101C}ကီး x{1014}x{103D}င့္ အဖုတိုထိုးယက္ေလရာ  မိခိဳတစ္ေယယာက္ အဖုတဲကအသားကုနားတကာၿပီး မက္ေတာင္ေလးေတေမးစင္းကာ  တဟင္းဟင္းညည္းရင္းအရသာခံေနေလသည္။

ေကာေခါင္းကဆံပင္ေတကိုလဲ အားမလိုအားမရပတပင္း သူမေပါင္ၾကားထဲ ေကာေခါင္းကိုဖိသင္းထားေလသည္။     အေတာ္ေလးေကာင္းေနတုန္း x{101B}ုတရက္ေကာအဖုတကာကို ရပိုကည့တက္ မိခိဳအံ့ၾသသားၿပီး မကုံးဖင့္ ၾကည့ိုကာ  သူမေပါင္ၾကားမာဒူးေထာက္ၿပီး သူမအဖုတx{1039}x{1000}ိဳ ဒုံးကည္x{1014}x{103D}င့ိနလို လီးx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့ိနားသည့္ ေကာကိုေတx{1037}လိုက္ ေလသည္။  “ကိုေကာ ရငေကာင္းဘူးေနာ္ ရင့ုန္းကကေတာ့ ကၽနၿပီးေအာငုပ္ေပးရတယ္ ရင့လည့္ေရာက္ေတာ့ ရင ေသခာလုပေပးဘူးေပါ့ေလ”   မိခိဳအဖုတိုပဲစိုက္ၾကည့္ေနရင္း စိတထိန္းx{1014}x{103D}ိုငစ္ေသည့္ ေကာ   “ေတာင္းပနါတယ္ ဆရာ ေမလး ကၽန္ေတာရာမေလးဟာကိုမငေတာ့ စိတထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့လိုx{1037}ပါ ကၽန္ေတာ့ိုခင့x{103E}တါ”   ဟုေပာကာ မိခိဳအဖုတဲ  သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကိုေသခာကိုင္ၿပီး စတနဲထိုးသင္းခလိုက္ေလသည္။  မိခိဳအားခဲနေအာင္း နာကငx{103C}ကိုခံစားလိုကသည္။    မိုးက သဲx{1039}x{101C}ကီးမဲx{1039}x{101C}ကီးx{101B}ာေနသည့တက္ မိခိဳကအသံကိုေတာ့ ေဆးခန္းအပငက ဘသူမမၾကားx{1014}x{103D}ိုင္။  “ကိုေကာရယည္းဖည္း လုပါ ကၽနထကေပးပါဘူး ရငိုးခငင္ အခိနမားx{1039}x{101C}ကီးရပါေသးတယ္”  မိန္းကေလးတနဲ့ ဗင္းဗင္းx{1039}x{101C}ကီးေပာခလိုကည့္  မိခိဳ၏ညစီးညစတကားလုံးေတေၾကာင့္ ေကာ စိတိုထလာၿပီး သရဲသဘကစ္ေကာငဖယ္ၾလာကာ  “မတတ္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘူးဆရာမေလး ကၽန္ေတာလိုမစိတထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့လိုx{1037}ပါ”   ဟုေပာရင္း လီးကိုအဆုံးထိေရာကင္း အားကုန္ ထိုးသင္းလိုက္ေလသည္။

မိခိဳေနရာမာသာ တစါမအလိုးမခံဖူးသည့္ အပိဳမိန္းကေလးတစ္ေယာကို ကဲၿပဲသားx{1014}x{103D}ိုငည္။  ၿမိဳx{1037}ေဆးx{101B}ုံမာအလုပုပုန္း က ေဆးx{101B}ုံအုပ္x{1039}x{101C}ကီး ဦးထန္းခိုင္၏ တစကိုငစဲ့ဖူးသူမိုx{1037}သာ ေကာလီးဒဏိုခံx{1014}x{103D}ိုင္ေနခင္းဖစည္။  ဒါေတာငိပ္ သကာလတာမဟုတ္။  ေတာသူေတာငားပီပီ ေကာလီးကx{1039}x{101C}ကီးလဲx{1039}x{101C}ကီးသနဲသနသည္။  မိခိဳ လီးအဝငယ္ေအာင္  ေပါင္ေတကိုအတင္းၿဖဲကားေပးထားရသည္။  ေစာေစာက ေကာအဖုတက္ေပးထားလိုx{1037}သာ အဖုတဲမာကာမရည္ၾကည္ေတ စိမ့က္ေနၿပီး လီးဝင္ေခာကာ မိခိဳအနည္းငယံx{1014}x{103D}ိုင္ေနခင္းဖစည္။  ေကာကေတာ့ လူပိဳx{101B}ိုင္းပီပီ အx{101B}ူးအမဲသားေကၽးသလို  x{1014}x{103D}ားသိုးx{1039}x{101C}ကိဳးပတတိုးေလသည္။  အခက္ေလးငါးဆယ္ေလာက္ေစာင့ၿပီးမာ မိခိဳ ေကာလီးဒဏိုတဖည္းဖည္းခံx{1014}x{103D}ိုငာ ၿပီး ကင့ားရလာသည္။   သူမကိုယိုင္ ေကာက တစက္ေဆာင့ိုးတိုင္း အလိုကင့္ေလးေနေပးကာ ကာမအရသာကို  ခံစားx{1014}x{103D}ိုငာသည္။ အပငာ မိုးx{101B}ာလိုx{1037} ခမ္းစိမ့ိမ့စ္ေနေပမဲ့ ပထမဆုံးအx{1039}x{101C}ကိမ္ မိန္းမလိုးဖူးသည့္ ေကာခမာေတာ့ ေခၽးေတx{101B}x{103E}ဲ နစ္ေနသည္။   အဖားေတာင္ ဘယ္ေရာကိုx{1037}ေရာကားလဲမသိေတာ့။  ေနာကပခကုံးေလးဆယ္ေလာက္ေစာင့ၿပီးမာ ေတာ့ ေကာေတာင့ထားx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့။

“ဆရာေမလး ကၽန္ေတာရေတာ့ဘူး ၿပီးေတာ့မယ္”  “အဲ့တာဆို ကၽနထဲပဲၿပီးလိုက္ ရင့ုတည္ေတ ကၽနဟာထဲအကုနန္း  ထည့ိုက္” မိခိဳကိုယိုငဲ အလိုးအေဆာင့နသည့္ ေကာလီးx{1039}x{101C}ကီးေၾကာင့္ ၿပီးခင္ေနေလၿပီ။  ေကာလဲ တစစပ္ေဆာ င့ိုးရင္း မိခိဳအဖုတဲသုတည္ေတပန္းထည့ိုက္ေလသည္။  ကနုံးမစပားသည့္ လီးx{1014}x{103D}င့္ အလိုးခံရၿပီး အဖုတဲသုတည္ ေတပန္းထည့ံရသည့္ အရသာက မိခိဳအတကာနဲx{1037}မမလဲx{1014}x{103D}ိုင္။  ေကာလဲ ပထမဆုံးမိန္းမလိုးဖူးတာမိုx{1037} မိခိဳအဖုတဲလီးကိုစိမ္ ထားရင္း အေမာေဖေနေလသည္။  မိခိဳကိုယိုငဲ အနားယူေနရင္း အေမာေပသားေတာ့မ   “ရင့ီးx{1039}x{101C}ကီး ထုတါဦး ကိုေကာ ရယ္ ကၽနလဲ ကုတင္ေပၚကဆင္းဦးမယ္ ရငလိုးလိုx{1037}မဝေသးဘူးလား”  လိုx{1037}ေပာရင္း ကုတင္ေပၚကဆင္းကာ အနားကအဝတ တစကိုယူၿပီး အဖုတာေပကံေနသည့္ ေကာ၏သုတည္ေတကို သနx{1037}င္းသုတငေလသည္။  ေကာလဲ သူစိတငို င္းလိုးတာခံထရသည့္ သူနာပဳဆရာမေလးမိခိဳကိုအခုမ နည္းနည္းအားနာသားသည္။  ဒါေပမဲ့ မိခိဳ၏ပင့င္းလသည့္  ညစီးညစတကားလုံးေတကိုေတာ့ ေကာ x{1014}x{103D}စ္ၿခိဳက္ေနမိသည္။  အပာစာအုပဲမာသာဖတူးထားသည့္ စကားလုံးေတကို  မိခိဳလို ေခာေခာလလ ၿမိဳx{1037}ကသူနာပဳဆရာမေလး၏ပါးစပေန နားx{1014}x{103D}င့္ ဆတတ္ၾကားေနရခင္းဖစည့တက္ ေကနပ္ သာယာေနမိသည္။

မိခိဳ ထဘီကိုသပပပပစ္ေအာငနငင္း  “ဒီအေၾကာင္းေတကို ဘသူx{1037}ကိုမပနေပာရဘူးေနာ္ ကိုေကာ ရငန္ေပာ လိုx{1037}ကေတာ့ ကၽနx{101B}ာလူx{1039}x{101C}ကီးဆီမာ ကိုေကာ ကၽနကိုမုဒိန္းကင့္ၿပီး ရဲတိုငငတစယိုx{1037} ေပာသားပါတယိုx{1037}တိုငာေနာ္” ဟု ေကာကိုတစါထဲx{1014}x{103D}x{103C}တိတားေလသည္။   ေကာလဲ ကုတင္ေပၚကဆင္းကာ ပုဆိုးကိုပနတင္း   “စိတx{1039}x{1001}ါဆရာေမလးရဲx{1037}  ေလာက္ေပာရင္ ကၽန္ေတာားေပါကိတားမာေပါ့ ေနာကဲ ဒီလိုလုပx{1039}x{1021}ိဳ့ေရသးတယၼလား ဆရာေမလး”   “ဒါေတာ့ရင့ါးနပ္ မx{103C}နဲx{1037}ပဲဆိုငယ္ ရငိမၼာရင္ေတာ့ရင့တကည္းပဲ ကဲအခုေတာ့ မိုးလဲတစည္းဖည္းစဲလာၿပီ ရငန္ေတာ့ေတာ္ၾကာ တစား သူေတရိပိကုနယ္”  ေကာလဲ မိုးအနည္းငယဲသည္x{1014}x{103D}င့္ မိခိဳဆီကထီးငားကာ အိမိုx{1037}ခပကကနာခဲ့ေလသည္။

အိမ္ေရာက္ေတာ့ ထမင္းေတာငစားx{1014}x{103D}ိုင္။  အိပာထဲလဲကာ ဆရာမေလးမိခိဳx{1014}x{103D}င့္ ခစခန္းဖင့ဲ့သည့ေၾကာင္းကို ပနညၿမဳံx{1037} ပန္ေတးေတာေနေလသည္။   ဒီညအတက္ေတာ့ ေကာဂင္းမထုx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့။   ဆရာမေလးx{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}စီေတာင္ၿပီးခဲ့သညိုx{1037} ပထမဆုံး အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံပီပီ ေတာ္ေတာ္ေမာ့သားေလသည္။  ၿပီးပါၿပီ….။