ကုလားဇာတလမးတခု ကို ဆီလောအောင ဘာသာပနပေးပါသည။
အခနး ။
ကနတောတို့ မိသားစု က နယစပမို့လေး တမို့ မာ နေထိုငကပီး ဘာသာရေးကိုငးရိုငးတဲ့ မူစလင ဘာသာဝင မိသားစု ဖစကပါတယ။ ကနတော့ အဖေက ဦးသိနးရေ ဖစပီးတော့ သူက တဖကနိုငငံမာ လကသမား အဖစနဲ့ သားရောကလုပကိုင နေပါတယ။ အမေက အဖေ့ထက ငါးနစလောကငယ ပီး အခု အသက လေးဆယကောကော လေး ဖစတယ။ ကနတောအထက မာ အမ တစယောကရိပီး ကနတော့ထက ခောကနစလောက ကီးပါတယ။ နာမညက မေဖူးပင့ပါ။ ကနတော့ နာမညက အောငမငးမော၊ အသကက ၂ နယမို့က ကောလိပတခု မာ ပဲ တကနေပါတယ။ အမေ့နာမညက ဒေါမိုးမင့သူဇာပါ။
ကနတော့ အမ က အိမထောငကသားတာ ခောကနစလောကရိပါပီ။ သူမ ဆယတနးအောငပီး ကတညးက ရာနီးခူပစပက ကောငးဆရာတယောကနဲ့ အိမက ပေးစားလိုကတာပါ။ သူတို့ မာ ခုထိ ကလေး မရသေးပါဘူး။ အဲဒါက အခုတော့ ကနတောတို့ မိသားစု တေထဲမာ ပနာကီး တခု ဖစနေပါတယ။ ကနတောတို့ လို ကေးတောရာက ဘာသာရေးကိုငးရိုငးတဲ့ မူစလင မိသားစု တေမာ ကလေးမရတာကို ရေးကီးခငကယ လုပကပါတယ။ အထူးသဖင့ အမ ရဲ့ ယောကခမ တေဘကကပါ။ သူတို့ ကလညး သူတို့ ရဲ့ တဦးထညးသော သားမို့ မေးအရမးလိုခငနေပါတယ။
အမေ့ကို မမ နဲ့ ဖုံးအကာကီး ပောပောနေတာ သတိထားမိတယ။ မမ ခလေး မရတဲ့ ပနာပဲ ဆိုတာ ကနတော သိနေရတယ။ ကနတော့ ကိုတော့ ယောကားလေး လညးဖစ၊ ဘာသာရေးကိုငးရိုငးတဲ့ မိသားစု လညး ဖစတော့ ဘာမ ကို အသိမပေးဘူး။ သူတို့ ပောနေတာကို အမူမဲ့ အမတမဲ့ ကားနေမိလို့ သာ သိနေရတာ။ မမ ရဲ့ ယောကခမ ကီးက အရမးကို မကေမလည ဖစနေရတယတဲ့။ သူက တဦးတညးသော သားမို့ မေး ခီခငလပီတဲ့။ သူ့သားကို မမ နဲ့ ကာရငးခိုငးပီး နောကမိနးမ ပေးစားဖို့တောင ပငနေတယတဲ့။ မမ က လငမယား ကဲဖို့ သဘောမတူလညး နောကတယောကထပပေးစားမယတဲ့။ ကနတောတို့ မူစလငတေက မိနးမ လေးယောက တရားဝင ယူခင့ ရိတာကိုးဗ။
အဲလို သတငးတေကားရတော့ ကနတော တို့ မိသားစု က အတော စိတမခမးမသာ ဖစရတယ။ ယောကဖ က တကယတော့ လူအေး နောကပီး မမ ကို လညး တကယခစတာ။ ဒါပေမဲ့ သူတို့ အသိုငးအဝိုငးရဲ့ ဖိအားပေးမုကို တော့ ခံနိုငမယ မထငဘူး။
မမ က ကနတောတို့ ဆီကို မကာမကာ လာလညတယ။ ကနတောတို့ နားမာ ခလေးဆု တောငးလို့ ရနိုင တယဆိုတဲ့ နေရာမနသမ ကို အမေ နဲ့ သားသားပီး အလူငေ ထည့တာတို့ ၊ ဆုတောငးတာတို့ သားသား လုပ လေ့ရိကတယ။
အခုတလော အမေ့ကို ကည့ရတာ တောတော့ ကို စိတညစညူးနေပုံပဲ။ တမိုငမိုင တတေတေနဲ့။ မမ ယောကခမ တေက သူ့သားအတက ခေးမ အသစတယောက ရာနေတယလို့ သတငး ကားရလို့ ထငတယ။ ကနတော ကိုယတိုငလညး ကိုယဘာမ တတနိုငတဲ့ ကိစ မဟုတတော့ ဘာမ လုပမပေးနိုင ၊ အမ အတက စိတမကောငးဖစရတာပဲ ရိတယ။
အမေ နဲ့ မမ တို့ ဖုံးထဲ ပောနေတာကို မသိမသာ နားစင့ ပီး နားထောငနေတတတော့ သူတို့ ဘာတေ ပောနေကမနး လညး သိလာတယ။ မမ နဲ့ ယောကဖ တို့ ဆရာဝနတေ လညး စုံပီး စမးသပမုတေလညး စုံနေပီတဲ့။ မမ မာ ဘာမ ပနာမရိ ခလေး အခိနမရေး ရနိုင ပေမဲ့ ယောကဖ မာတော့ သုတကောငအရညအတက က နညးနညး နဲ နေတယတဲ့၊ ဒါပေမဲ့ ကလေး မရနိုငလောကတော့ အခေအနေထိ တော့ မဆိုးဝါးဘူးတဲ့။ ဆိုတော့ကာ ဘုရားသခင က တမင မရအောင လုပထားသလိုပဲ ဖစနေရတော့တာပေါ့။
တနေ့ ကနတော ကောငးက ပနလာတော့ အမေတယောက ဧည့ခနးထဲမာ တယောကထဲ အတေးနဲ နစမဒပနေသလိုပဲ။ ကနတော့ အဖေ ကလညး နိုငငံခားမာ ဆိုတော့ အမေ တယောကထဲ မမ ပနာကို ခေါငးထဲ ထည့ထားနေရသလို ဖစနေရတာကို ကနတောက သနားနေမိတယ။ အမေ ထိုငနေတဲ့ ဆိုဖာဘေး မာ ဝငထိုငလိုကပီးတော့၊
“မေမေ မေမေ့ ကို တနေ့တနေ့ အဲလို ပုံနဲ့ တေ့နေရတာ သား စိတမကောငးဘူး။ တခုခု ဖစနေတာလား၊ ကနတော လုပပေးနိုငတာ ရိရင ပောလေ၊ ကနတောလညး ကလေးမ မဟုတတော့ပဲ မိသားစု အခကအခဲ တေကို ကူပီး လုပပေးရမဲ့ တာဝနရိနေပီလေ၊ ကနတော့ကို တိုငပငခငတာ လညး တိုငပငလို့ ရပါတယ”
အမေက ကနတော့ ဘကကို လည့ပီး ကနတော့ မကနာကို ငေးစိုကကည့နေတယ။ သူ့ မကနာကည့ရတာ အတေးထဲ နစမုပနေတုံး၊ မမ အကောငး ကနတော့ကို ပောမာလား မပောဘူးလားတောင မသေခာ တဲ့ပုံ။ နောကတော့ စိတဆုံးဖတခက တခုခု ခလိုကတဲ့ ပုံနဲ့၊
“ဒီမာ သား၊ သား က စဥးစားတတတဲ့ အရယ ပညာတတ တယောက ဖစနေပီ။ သားအဖေ ကလညး အဝေးမာ ဆိုတော့ အိမမာ ယောကား သား ဆိုလို့ သားတယောကထဲ ရိတော့တယ။ အမေ့ မာ တိုငပငရမဲ့သူ ဆိုလို့ သားတယောကထဲ ပဲ ရိတော့တာမို့ အမေ ပောပတော့မယ၊ အခိနတခု ရောကလာရငတော့ အမေတို့ မပောလဲ သား သိရတော့မဲ့ ကိစတခုပဲ၊ အဲဒါက တော့ သားရဲ့ မမ မေဖူးပင့ ပနာပဲ။ သူ အိမထောငကခဲ့တာ နစတေ ကာခဲ့ပေမဲ့ ကလေး မရနိုငလနးလို့ အခု ယောကခမ တေ သညးမခံနိုငတော့ဘူးတဲ့၊ သူတို့ က မငး မမ ယောကား အတက နောကမိနးမ တယောကပေးစား ဖို့တောင ရာနေကပီတဲ့၊ သူတို့က သား မမ ကို အိမထောငက နေ ကာရငးခိုငးရင ခိုငး မခိုငးရငလညး သူတို့ သားကို နောကမိနးမ တယောက ပေးစား ဖို့ ပငနေကပီ။ အဲဒီ အဆင့ ရောကခဲ့ရင သား မမ ရဲ့ ဘဝတော့ ပကပီပဲ၊ ”
အမေက ခနနားပီး တော့ ဆကပောလာတယ။
“တကယလို့သာ သူက မကာရငးပဲ ဆကနေခဲ့မယဆိုရင အဲဒီမိသားစု မာ အိမဖေါသာသာ အဆင့နဲ့ ပဲ နေရတော့မာ၊ သူတို့ မိသားစု က မလေမစားနဲ့ ဆကဆံတာကို ပဲ ခံရတော့မယ။ တကယလို့ ကာရငးပေးလိုကရငလညး သူ ဘယမာ သားနေမလဲ ၊ သားသိတဲ့ အတိုငးပဲ အမေတို့ ဓလေ့ထုံးစံမာ တလငကာ၊ တခုလတ ဆိုတာ ဘယသူမ မလေးစား၊ ဂရုမစိုကကဘူးလေ၊ မိသားစု တေက တောင မလိုခငတော့ဘူး။ အဲလို မိနးခလေးကို ဘယသူနဲ့ပဲ ဖစဖစ အဖိုးကီးဖစဖစ မုဆိုးဖို၊ တခုလတ ဘာဖစဖစ ယူမယဆိုရင ပေးစား ပစလိုကကတော့တာ။ နောကဆုံးယူမဲ့သူ မရိရင အမေတို့ နဲ့လာပီး တသကလုံး နေသားရတော့မယ၊ သူ့ဘဝလညး ဆုံးပီလေ၊ အမေ သား မမ အတက အရမးကို စိတပူပီး ဘာလုပရမနးမသိ၊ ဘာအကံမ လညး မထက၊ သားအဖေ ကလညး အဝေးမာ ဆိုတော့ သူလညး မကူညီနိုင..အဟီးးးးးးးရတ..”
အမေ က ပောရငး နဲ့ ငိုခလိုကပါလေရော။ သူ့ရငထဲ တငးကပနေတာ တေကို ဖင့ခလိုကရလို့ ထငတယ။ ကနတောလညး မမ ယောကား ဖကက မိသားစု တေကို အတောဒေါသ ဖစမိတယ။
“ဒါ ဘယတရားမလဲ သူတို့ ဆရာဝနတေကို မပကည့ကဘူးလား၊ မမ အပစမဟုတပဲ သူတို့ သားကောင့ မရတာ ဆိုရငရော”
“သူတို့ ဆရာဝနတောတောမားမား နဲ့ ပပီး စစပီးကပီးပီ၊ မေဖူးပင့ ရော သူ့ယောကား ရော နစယောကစလုံး မာ ပနာမရိဘူး၊ အခိနမကသေးလို့ ပဲ ဖစမာပါလို့ ပောတယ။ သူ့ယောကား မာတော့ မိုးစေ့ နညးနညး နဲ တဲ့ ပနာရိတယ ဒါပေမဲ့ သားသမီး ရနိုငတယလို့ ဆိုတယ၊ အဲတော့လညး သားရငတေရဲ့ ထုံးစံ နင့မမ အပေါ မာပဲ အပစပုံခကတော့တာပေါ့”
ကနတော က ကနတောတို့ ဓလေ့ ထုံးစံကို သဘောပေါကတာမို့ ဘာပောရမနးမသိဖစရတယ။ အမေနဲ့ ကနတောတို့ နစယောက သား အတေးထဲ မုပပီး ငိမသားခဲ့ကတယ။
“အမေ ဒီခေတကီးထဲ ခလေးရဖို့ ပိုကဆံတတနိုငရငတော့ နညး တေ အမားကီးရိပါတယ။ တကစကူ ဘေဘီတို့၊ ဘာတို့လိုမိုးပေါ့၊ ဒါပေမဲ့ ကနတောတို့ မ ပိုကဆံ မတတနိုငတာ၊ အမေ မိတဆေတေ ဘာတေ ထဲမာ ရော အတေ့အကုံ မားတဲ့ သူတေ ဆီက အကံညာဏမတောငးကည့မိဘူးလား”
အမေ က ခနကာလောကတေပီး ကနတော့ မကနာကို ကည့တယ၊ သူ့ပုံက ပောရငကောငးမလား မကောငးဘူးလား ဆုံးဖတရခကနေပုံပဲ၊ ပီးတော့မ စိတဆုံးဖတလိုကပုံနဲ့ သကပငးခလိုကရငး၊
“ဒီမာ သား ဒီကိစ က ကိုယ့မိသားစု အတငးရေးမို့ အရမးအရေးကီးတာမို့ သာ သားနဲ့ တိုငပငမိတာ၊ နို့မို့ဆိုရင အမေ့ ပါးစပက ပောထကမာ မဟုတဘူး၊ အခု တော့ အမေလညး ကံရာမရလို့ ပောဖစတာ၊ အမေ့ မိတဆေတေကို လညး လည့ပတပီး အကံညဏ တောငးကည့ပီးပီ။ တောတောမားမား ကတော့ ဘာမ ကောငးကောငးမနမန အကံမရိကဘူး၊ ဟိုဘကလမးက ဖားဖား ဒေါ စာဥ ကို သိတယမလား၊ သူက တော့ ထူးထူးဆနးဆနး နဲံ့ ကပသညးကပသပ အကံတခု ပေးတယ။ သူက ပောတယ မေဖူးရဲ့ ပနာက သူ့ယောကား အားနညးတာပဲတဲ့၊ အဲတော့ ယောကခမ တေ က အိမပေါ က ကနခတာ ခံမဲ့ အစား တခား ယောကား တယောကယောကနဲ့ ကိုယဝနရအောငလုပလိုကပါလားတဲ့၊အမေက တော့ အာ အဖားကလညး ကံကီးစညရာ အဲဒါမိုးတော့ မလုပနိုငပါဘူးလို့ပောလိုကတယ”
ကနတော က ဒေါသတောတောထကသားတယ။
“ဟာ ဒီအဖားကီးက တောတောဆိုးပါလား၊ အဲလို လုပတာ တယောကယောက ကသာ သိသားလို့ကတော့၊ ကနတောတို့ ဘကက ဆေမိုးတေရော မမ ယောကခမ ဘကက အမိုးတေရော အလယမာ ကနတောတို့ ဒုကရောက ပီပေါ့၊ တောတော အရကမရိတဲ့ ဟာကီး”
“သား .. သားကတော့ ယုံမာ မဟုတဘူး၊ အခုလို အကဥးအကပထဲ မာ တကယတမး စဥးစား လိုကတော့ အဲဒီအကံက ဖစနိုငတယ ဆိုတာကို အမေ တေးလိုကမိတယ”
ကနတော ပါးစပအဟောငးသား နဲ့ အမေ့ကို ငေးကည့လိုကမိတယ၊ အမေမား ရူးသားပလားလို့၊
“အမေ့ အနေနဲ့ သားကို အဲလို အကောငးတေ ပောပရတာ စိတက မလုံဘူးကယ ဒါပေမဲ့ ခုလို အခိနမာ အဖကဖကက ဖစနိုငခေတေကို စဥးစား ကည့ရတာပေါ့၊ သားပောတာ မနတယ အဲဒီ ကိစဟာ အမားကီး ဆိုတာ၊ တကယတမး မေဖူး က အဲဒီလမးကို ရေးလိုကမယ၊ ဘယသူ မလညး မသိဘူး ထားကပါစို့။ နောကထပ ဘာတေ ဖစလာနိုငမလဲ၊ ကလေး ရပီးတဲ့ အခိနကမ၊ အဲဒီသူ့ကို ကိုယဝနရိအောင လုပပေး လိုကတဲ့သူက သူ့ကို ငေညစလာရငရော၊ နောကပီးတော့ ကလေးက မေဖူး နဲ့ရော သူ့ယောကား ဘကက နဲ့ရော မတူခဲ့ရင ဘယလို လုပမလဲ၊ သူ့ယောကခမ တေက မယုံသငာဖစလာမာပေါ့၊ အဲဒါတေကို အသာထားဦး အဲလို လုပပေးမယဆိုတဲ့လူကရော ဘယမာ သားရာမလဲ”
ကနတောလညးပဲ အတောအံ့အား သင့ရပါတယ။ ဒီလိုမိုး ကိစတေကို အမေက ကနတော နဲ့ ပင့ပင့လငးလငး ဆေးနေးတာ ဒါ ကနတော့ ဘဝမာ ပထမဦးဆုံး အကိမပါပဲ။ စိတတေ ညစညူးပီး ကံရာ မရ ဖစနေလို့သာ ဖင့ပောဆေးနေးရတယဆိုတာကို ကနတော နားလညပါတယ။ အဲဒါကောင့ ကနတောလညး အဲဒီကိစကို ခေါငးထဲ ထည့ပီး တေးနေမိပါတော့တယ။
အခနး ၂။
အဲလို နဲ့ နစရက သုံးရက လောကအကာ တနေ့ ကနတော ကောငးက ပနလာတော့ အမေ့ကို အဆုံးဝါးဆုံး အနေအထားနဲ့ တေ့လိုကရပါတယ။ အမေတယောက ဘယလောကကာအောင ငိုထားမနးမသိပါဘူး။ မကလုံးတေလညး နီရဲလို့ ဆံပငတေလညး ဖရိုဖရဲနဲ့၊ မမ မေဖူးပင့ ကိစပဲ ဖစမယလို့တေးမိပါတယ။ အဲဒါနဲ့ အမေ့ အနားကို သားပီး ဘာတေ ဖစနေပလဲလို့ မေးလိုကမိတယ။ ကနတော မေးလိုကမ အမေ က ထပငိုခလိုကပနပါတယ။ အားရအောင ငိုပီးတော့မ တခကတခကရိုကရငးနဲ့ အဖစအပကကို ပောပ ပါတယ။ မမမေဖူး ရဲ့ ယောကခမ တေက သူတို့ သား အတက နောကမိနးမ တယောက ရာပေးစားမယ။ မမမေဖူး နဲ့ သူတို့ သားကိုလညး ကာရငးဖို့ ဆုံးဖတလိုကတယလို့ ဆိုပါတယ။ အခု နောကပေးစားမဲ့ မိနးခလေးရဲ့ အဖေ ကတောင သူတို့အိမကို မနေ့က ရောကလာပီး မငလာကိစ တေ ဆေးနေးကတယလို့ ဆိုတယ။ သူတို့ က ဥပုလလ ( ရာမဒန ) ပီး လို့ တလကာရင မငလာအခနးအနားလုပမယလို့ ရာထား ကပီလို့ ဆိုတယ။ မမမေဖူး က အမေ့ကို ငိုလို့ ဖုံးဆကပောတယတဲ့။ လငမယားကာရငးခနးလုပပီးရင မမ က ကနတောတို့ အိမပနမလာခငတော့ဘူး၊ ကိုယ့ကိုယကို ပဲ သတသေလိုကခငပီလို့ ပောတယတဲ့။
ကနတောလညး တောတော စိတထိခိုက ပီး ဒေါသလညး အရမးထကရပါတယ။ အမေ့ကို ကနတောတို့ တခုခု တော့ အမနလုပမ ရမယလို့ ပောမိတယ။ အမေ့ကို ကည့ရတာလညး တခုခု ကို စိတဆုံးဖတပီး လုပဖို့ စဥးစား ထားပုံပဲ။ သူ့မကရညတေကို သုတလိုကပီး အသံမာမာ နဲ့ ၊
“အမေတို့ သားရဲ့ မမ၊ မေမေ့ ရဲ့ သမီး အသကနဲ့ အရကကို ကယဖို့ တခုခု လုပရတော့မယ။ အခုလို ပုံစံမိုး နဲ့ သူ့ယောကခမ တေက အိမပေါ ကကနခတာမိုးကို ခံလို့ မဖစတော့ဘူး။ သမီးက သူ့ကိုယသူ သတသေခင တယ ဆိုတာလညး အဆိုးတော့ ဆို မရဘူး”
ကနတောလညး ဘာပောရမနးမသိ၊ မမ အတက ပဲ စိတတေ အရမး ပူ အရမးသနား မိပီး ကနတော့ အခနးထဲကို ဝင၊ အိပယာပေါ ပကလကလဲလို့ မကရညတေ ကလာမိတယ။ အမေ က မမ ဆီ ဖုံးခေါ ပီး တတတတ တတတတ နဲ့ အကာကီး စကားပောနေသံကားနေရတယ။ ကနတောက အခနးထဲမာ မို့ ဘာတေ ပောနေကမနးတော့ သဲသဲကဲကဲ မကားရဘူး။
ညနေဘကက တော့ အမေ ကနတော့ အခနးထဲ ဝငလာတယ။ နူတခမးကို တငးတငးစေ့လို့ အံကိတ ထားတယ။ မကနာက လညး သေးဆုတ နေပီး စိတလုပရားနေပုံပဲ။ အမေက ကနတော အိပနေတဲ့ ဘေးမာ ဝငထိုငလိုကတယ။ သူ့ကည့ရတာ တခုခု ပောခငနေသလိုပဲ မို့ ကနတောက အမေ ဘာပောခငလို့လဲ လို့ မေးလိုကတယ။ သူခနလောက တော့ ငိမနေသေးတယ၊ ပီးတော့ မ ဆုံးဖတခက ခလိုကသလို အမူအရာနဲ့၊
“သား အောငမငးမော၊ သားကို ပောရမာ မေမေ အရမးကို ရကပါတယ။ ပောလညး မပောသင့တဲ့ ကိစပါ၊ ရေ့မကနာ နောကထားပီး ပောရမာပါ၊ ဒါပေမဲ့ ဘယက နေ စပောရမနးကို မသိပါဘူး”
“အာ အမေ ကလညး အဲလို စကားခံနေစရာ မလိုပါဘူး၊ ကနတောက အမေ့ သားပဲ အမေ ပောခငသလို ပောလို့ ရနေတာပဲဟာ၊ ဘာမ လညး မပောသင့တဲ့ ကိစမရိနိုငပါဘူး၊ ပောသာ ပောပါ အမေ”
အမေက ခနတာလောက ငိမနေပီးတော့မ၊
“သား အမေ ဒီ မီးရောင အောကမာ မကနာ ပောငတိုကပီး ပောမထကဘူး၊ မီးပိတလိုကပါလား အမောငထဲမာ မကနာ မမငရပဲ ပောခငတယ၊ မငးရဲ့ မမ ကိစပါပဲ”
ကနတော မီးခလုပကို ပိတလိုကပါတယ။ အခနးထဲမာ မောကကသားတယ။ အပငက နံရံအကိုအကားက ဝငလာတဲ့ အလငးရောကတခို့ပဲ ရိပါတယ၊ အမေနဲ့ ကနတော တောင တယောက မကနာ တယောက အသေအခ မမငရပါဘူး။ အလငးက နေ ခကခငးမောငသားလို့လညး ဖစနိုငပါတယ။ အမေက လညခောငးကို ဟန့ပီး သလိတရငးလိုကရငးက၊
“အောငမငးမော…သားလေး.. ဒီကိစက အရမး အရေးကီးတယ၊ အပငက ဘယသူမ သိလို့ မဖစဘူး၊ အမေတို့ မိသားစု အတငးမာပဲ ထားရမယ။ အမေ က သား မမ အတက တနေ့လုံး တညလုံး စဥးစား နေခဲ့ မိတယ၊ သူ့ဘဝကို ဘယလို ကယတငရမလဲ ဆိုတာ”
အမေ က ခန ရပလိုကတယ။ ပီးမ ဆုံးဖတခက ခထားပီးတဲ့ အသံနဲ့ ဆကပောတယ။
“သမီး ရဲ့ ယောကခမ တေက သမီးရဲ့ အပစမဟုတပဲ နဲ့ သမီး ဘဝကို ပကစီးအောင လုပဖို့ ကံနေကတယ၊ သမီး အတက ထကပေါကလမးက ဘိုကကီးအောင တယောကယောကကို ရာပီး လုပလိုကဖို့ပဲ၊ သူ့ ယောကား ကို သူတို့ အိမက နောကမိနးမ တယောကနဲ့ မပေးစားခင အမနဆုံး ဘိုကကီးဖို့ လိုတယ။ အဲတော့ သမီးမေဖူး ကိုယဝနရိဖို့ က ယောကား တယောက နဲ့ အတူတူ အိပမ ပဲ ဖစတော့မယ။ အဲဒီ ယောကား ကလညး သမီး မေဖူး ကိုယဝနတည ကလေး မေးပီးရင ငေညစတာတို့ အဲဒီကိစကို အကောငးပပီး အနိုငကင့တာတို့ လညး မလုပမဲ့သူ၊ နောက မေးလာမဲ့ ကလေးက လညး သမီး တို့ ဘကဖစဖစ သူ့ယောကား ဘကက ဖစဖစ တယောကယောကနဲ့ ရုပခငး ဆငဖို့လညး လိုတယ ဆိုတော့ ဒီကမာပေါ မာ အမေ စဥးစားလို့ ရတဲ့ ယောကား နစယောကပဲ ရိတယ။ အဲဒါ သား အဖေ ဒါမ မဟုတ သား ပဲ၊ သားအဖေ ကလညး အဝေးမာ တောတောနဲ့ ပနလာဖို့ မဖစနိုငသေးဘူး ဆိုတော့ လကတေ့ ဖစနိုငတာကတော့ သား တယောကပဲ ရိတော့တယ”
အမေ့ နောကဆုံး စကား က ကနတော့ နားထဲ မာ မိုးခိမးသံလို ပဲ ခေါငးထဲ ဒိနးကနဲ ဖစသားရပါတယ။ ကနတော့ ပါးစပက ဟင ဆိုတဲ့ အသံအကယကီး ထကသားခဲ့ရပီး၊
“အမေ ရူးမား သားပီလား၊ ကိုယပောတာ ဘာတေ ပောနေတာလညး ဆိုတာရော သိသေးရဲ့လား”
လို့ ပနမေးလိုကမိတယ။ အမောငထဲ မာ မကစေ့ အသားကသားလို့ နညးနညး ပိုမငလာရတဲ့ အမေ့ မကနာကို ကည့ရငး ပောလိုကပေမဲ့ မလုပမရား အမေ့ကောင့ အိပရာက ကုနးထပီး အမေ့ ပုခုံးကို ဆုပကိုငလို့ လုပရမးလိုကပါတယ။ အမေက ကနတော့ လကမောငးတေကို ပနဆုပကိုငရငးက၊
“သား စိတ ကို ခနလေး ငိမငိမထားပီး စဥးစား ကည့စမးပါ၊ အမေတို့ မာ တခားလမး ရိသေးလို့လား၊ သား က သား မမ ကို မခစတော့ဘူးလား၊ သူ က သူ့အရကကို အသကနဲ့ လဲဖို့တောင အဆငသင့ ဖစနေပီလေ၊ အမေ ဦးနောက ပေါကထကမလောကကို စဥးစားခဲ့ရတာပါ။ သမီးမေဖူး ကလေး ရပီးသားခဲ့ရင သမီး အနာဂါတမာ ဘယသူ့မ ကောကစရာ စိုးရိမစရာ မလိုတော့ဘူးလေ၊ ဒီကိစကို ဘယသူမ သိစရာလညး မလိုတော့ဘူး၊ အဆုံးစနပောရရင သားအဖေ တောင သိစရာ မလိုတော့ဘူး၊ ပီးတော့ ကလေးက သားနဲ့ တူနေခဲ့ရငတောင သမီးမေဖူး နဲ့ တူတယလို့ ကို ပောလို့ ရတယ။ သား မမ ကို ခစရငတော့ အဲဒါလေးတခုတော့ ကိုးစားပီး ကူညီပေးပါလားကာ”
ကနတော ငုံးတိတိ နဲ့ ဘာပောရမနးမသိ ငေါငတောငတောင ဖစနေရပါတယ။ အမေ ပောနေတဲ့ ဟာတေကို လညး တစိမ့စိမ့ စဥးစား လိုကတော့လညး အမေ ပောတာတေ အကုနလုံးက အဓိပါယ ရိနေခဲ့တယ။ အဲဒါက လညး အကောငးဆုံး နညးလမး၊ ထကပေါကတခု ပဲ လို့ ဆိုရမယ။ အမေ ကတော့ ကနတော့ ဘေးမာ ငိမထိုင နေရငးက ကနတော့ အမူအယာကို အကဲခပနေခဲ့တယ။
တောတောလေး ကာအောင ငိမနေခဲ့ပီးမ ကနတော က အမေ့ ကို အသံတိုးတိုးလေးနဲ့ မေးလိုကမိတယ။
“အမေ က မမ ကိုရော အဲဒီအကောငးကို မမမေဖူး နဲ့ရော ပောကည့ပီးပီလား။ သူက ဘာပောလဲ”
ကနတော့ အမေးကို ကားတော့ အမေ့ မကနာ မာ အပုံးရိပကလေး သနးသားတာကို အမောငမာ ကင့သားရ သားတဲ့ ကနတော့ မကလုံးတေက မငလိုကရတယ။
“အမေ က သမီးမေဖူး နဲ့ မပောရသေးပါဘူး။ သားက သာ အဆငပေမယဆိုရင အမေ က သမီး ကိုလညး မကဆေ့ပို့မယ၊သမီး ယောကခမတေကို လညး ပောလိုကမယ၊ ငါတို့ ဒီမာ ငါတို့ သမီး ကို ဆုတောငးပဲလေး တခုလုပပေးမလို့ ဆယရကလောက ငါတို့ အိမမာ လာနေခိုငးပေးပါလို့၊ သူတို့ ကလညး ကနထုတခငနေ တာဆိုတော့ လတမာပါပဲ၊ ပီးတော့ သမီး ဒီမာ လာနေတဲ့ အခိန ညဘက သူ့ကို အိပဆေးတိုကပီး သား က ကိုယဝနရအောင လုပပေးပေါ့၊ ဒါက ငါတို့ရဲ့ လို့ဝကခကပဲနော၊ မိသားစု အတက ၊ သား မမ မေဖူး ဘဝ အတက အလနအရေးကီးတယ၊ သဘောပေါကလား”
ကနတော အသာငိမနေလိုကမိတယ။ ကနတော့ အတေးမာတော့ အမေ က မမ ကို ပောပီးလောကပီလို့ တေးမိတယ။ မမ က သဘောမတူပဲနဲ့ အမေ သူ့သဘောနဲ့ သူ လုပလိမ့မယလို့ ကနတောတော့ မထငဘူး။ အမေ က ကနတော့ ကို တမငမသိစေခငတာပဲနေမယ၊ အဲဒါမ မောငနမ နစယောက ရဲ့ ဆကဆနရေးက နောကပိုငး အရုတထုပ မဖစလာမာလို့ သူတကနေမာပေါ့။
“အမေ အဲဒီဟာ က အငးစက နော ကနတောတို့ လူအသိုငးအဝိုငးမာ အပစကီး တခု အနေနဲ့ လကခံထား ကတာ၊ နောကပီး ကနတော မမ ကို အဲလို မိုး စိတထဲက တောင တခါမ မပစမားမိခဲ့ဘူး၊ ဒါပေမဲ့ ပနစဥးစား ကည့လိုကတော့၊ တခားနညးလမး မရိတော့ဘူး ဆိုတာ တေ့ရတယ၊ ဘာပဲ ဖစဖစ မမ ဘဝအတက ကနတော့ ဘကက အဆငသင့ ပါပဲ၊ အမေ လုပစရာရိတာသာ လုပလိုကပါတော့”
အမေ က အငးတို့ တိုးတိုးလေး ပောလိုကတယ၊ ပီးမ အိပယာပေါ က အသာထပီး၊အခနးပငဘက ထကသား တော့တယ၊ ကနတော့ ခေါငးထဲမာတော့ မမ နဲ့ ကနတောနဲ့ ဆကဆံရေး အပောငးအလဲ ဖစလာတော့မဲ့ အရေးကို တေးနေမိပီး၊ ဘယက ဘယလို အိပမောကသားမနးမသိ အိပပောသား ခဲ့ရပါတော့တယ။
………………
နောကတနေ့ မနကအိပယာထ တော့ မနကပိုငး လုပနေက အလုပတေ ပုံမနပဲ လုပဖစတယ၊ ကောငးသားကာနီး မီးဖိုထဲ မနကစာ စားမလို.ဝငလာတော့ အမေ က ကနတောနဲ့ မကလုံးခငး မဆုံအောင ရောငနေတယ၊ ကနတော ကိုယတိုငကလညး မကနာပူသလို ဖစနေတာနဲ့ မနကစာ ကမနးကတမး စားပီး ကောငးကို ထကလာခဲ့လိုကတယ။
ညနေဖက ကောငးက နေ အိမပနရောကလာတော့ အိမမာ မမ ရောကနေပီး ဧည့ခနးထဲ ထိုငနေတာ တေ့လိုကရတယ။ ကနတောက မမ ကို နူတဆကလိုက သလို မမ ကလညး ပနနူတဆကတယ၊ မမ မကနာက နညးနညးလေးတော့ ပနးရောငသနးနေတယ။ ကနတောနဲ့ လညး မကလုံးခငး မဆုံအောင ရောငနေတယ။ စကားပောတော့ လေသံက လညးမသိမသာလေး တုံနေတယ၊ ကည့ရတာ မမ လညး အမေ့ ပလနကို သိပုံရတယ။ ခါတိုငး တေ့ရင စကားဖေါငနေက ကနတောတို့ မောငနမ နစယောက အခု စကား သိပဟဟ မပောဖစကဘူး။ ကနတော က မကနာပူပီး စိတထဲ တမိုးကီး ဖစနေတယ။ မမ ဘာလို့ အိမကို ရောကနေရသလဲ ၊ ကနတောက ဘာလုပပေးရမာလဲ ဆိုတာကို သိနေရတော့ စိတထဲ မလုံဖစနေတာပေါ့။
မမ ကို ကနတော့ ဘဝမာ မိနးမ တယောကအနေနဲ့ ပထမဆုံးအကိမ သတိထားကည့မိတယ။ ကနတော တို့ မိသားစု က မဂိုစပ တေ ဆိုတော့ မူစလင ဆိုပေမဲ့ အသားဖူကတယ။ ကိုယလုံးကိုယထညလညး ထားကတယ။ မမ က ဆံပင အုပကောငးကောငး အရညကီး နဲ့ မကနာက လညး ခောတယ။ သူ က အပိုတုနးက အရပရညရည နညးနညးပိနတယ၊ အိမထောင ကပီးမ တုတတုတခိုငခိုင နဲ့ ကိတလာတာ၊ အခု ဝတထားတာကလညး ရငဖုံး လကစက အပာနုရောင ကိုယကပအငီလေး ဆိုတော့ နို့ကီးတေက ဖောငးက မို့မောကနေတာ၊ လကမောင သား တုတတုတခိုငခိုငလေးက လညး ဝငးနေတယ။ အောကက ထမိန ကလညး အရောငတူ ဝမးဆက ဗောင ကို ဝတထာတော့ ခါးသေးသေးအောကက ကားစံ့နေတဲ့ ဖငလုံးကီး၊ ခေတလမးလမးလိုကတိုငး ထငးကနဲ ဖစသားတဲ့ ပေါငလုံးကီးတေ က ထမိနပေါ ကနေတောင အထငးသား မငနေရတယ။ ပထမဆုံး အကိမ အဖစ ကိုယ့ အမ ကို ခိုးကည့မိပီး လီးကီး ဆတကနဲ ထောငလာရတယ။ အား အရမးကို ဟော့တာပါလား။
အမေ က ညနေစာ စားလို့ရပီ ဆိုလို့ ကနတောတို့ မိသားစု ညနေစာကို စကားသိပမပောဖစပဲ ခပသုတသုတ စားလိုကကတယ။ အရငက မိသားစု ဆုံရင ဆူညံပကထ နေတဲ့ အိမထဲမာ အခုတော့ ဆိပငိမ ပီး တမိုး ဖစနေတယ။ လူတိုငး က အတေးကိုယစီနဲ့ ဖစနေကတယ။ စားသောကပီးကတော့ ကနတောလညး ကိုယ့အခနး ထဲ ကိုယပနနားနေလိုကတယ။ နာရီဝကလောကကာတော့ အမေ က ကနတော့ အခနးထဲကို ခေသံဖဖနငးပီး ဝငလာတယ။ ပီးတော့ တိုးတိုးလေး လေသံနဲ့၊
“သား အခု မငး မမ လညး ဒီမာ ရောကနေပီ၊ အခု မငးမမ ရဲ့ အနာဂတနဲ့ သူ့ဘဝ က မငးအပေါ မာပဲ တညနေတော့တယ။ ငါ အခု မပောမဖစလို့သာ ပောရတာ၊ ရကလို့ သေတော့မယ။ ဒါပေမဲ့ မတတနိုငဘူး ၊ ရေ့မကနာနောကထား ပောရမာပဲ၊ ငါတို့ မာ ရေးစရာလမးလညး မရိတော့ဘူးမဟုတလား၊ အခု မငး မမ အခနးထဲကို သားလိုက၊ သူအိပပော နေလိမမယ၊ သူ့ကို သားမနိုးလိုကနဲ့။ ဖညးဖညး ညငညငသာသာ ပဲ လုပစရာရိတာကို လုပပါ၊ ပီးတော့ သူ့အဝတအစားတေကို နဂိုအတိုငး ပုံမပက အောင ပနပငထားပေးခဲ့ လိုက၊ အဲဒါမ မနက သူအိပယာက သူ့ဘာသာ နိုးလာခဲ့ပီး ညက ဘာဖစသလဲ ဆိုတာ သူသိမာ မဟုတဘူး။ ကဲ သားသား”
လို့ ပောပါတယ။ တကယတော့ ကနတော့ စိတတေက အတော ထက နေရပါပီ။ မကပဲ နေပါ့မလား လူပို ဟောမုနး ထနေတဲ့ အရယ၊ ကိုယ့အမ အရငး အကိတကီးကို ၊ ကိုယ့အမေရဲ့ ခင့ပုခကနဲ့ လိုးရမယ ဆိုတာ၊ ခငဗားတို့ ပဲ စဥးစားကည့ကည့လေ။ ကနတော့ လီးက အတော့ ကို မာတောင တောင့တငးနေပီ။လုံခည အောကက ဖောငးထနေတဲ့ လီးကီးကို အမေ သတိမပုမိအောင ခါးကို အသာကုံးထားလိုကရတယ။
“အမေ မမ က အခုနလေးက မ သူ့အခနးထဲ ဝငသားတာ သူ အိပမောက ပါဦးမလား၊ မမ က ကနတောလာမယ ဆိုတာကိုရော သိထားလား။ မသိဘူး ဆိုရင တောကာ မမ အိပယာက ရုတတရက နိုးလာရင ဘယလိုလုပမလဲ၊ ကနတော ဒုကဖစမာပေါ့”
အခနး ၃။
အမေက စိတမရညတဲ့ လေသံနဲ့၊
“သား အောငမငးမော အခိနတေ ဖုနး မနေနဲ့၊ မငး ဘာမ စိတပူမနေနဲ့လို့ ငါပောထားတယမဟုတလား၊ ဘာဖစလို့ ဒီ စောကရူးစကားတေ ပောနေရတာလဲ၊ အခု ငါထပပောဦးမယ၊ မငး မမ က အခု အိပပောနေတယ သူ ဘယလိုမ နိုးမာ မဟုတဘူး၊ အခု သားပီး လုပစရာရိတာကို သာ လုပလိုကစမး။ ငါ အခုလို ပောရတာတောင မကနာကို ဒါးနဲ့ လီးပစခငနေပီ၊ ရကစရာကောငးလိုကတာ”
အမေ က သူအရမး ဒေါသထကတဲ့ အခိနပဲ ကနတော့ ကို မငးနဲ့ ငါ ပောတာ၊ အခု သူ ကနတော့ ကို စိတမရည ဒေါသ ဖစနေတာတေ့လို့၊ ကနတောလညး ဘာမ မပောတော့ပဲ ဟုတကဲ့ပါ ဆိုပီး မမ အိပနေတဲ့ အခနးဆီ ထကလာ ခဲ့လိုကတော့တယ။
အခနးထဲ မာ က ညဘကထနးတဲ့ မီးလုံး ပာပာလေး တပင့ပဲ အခနးထောင့မာ လငးနေတယ။ မီးရောကက မိနမိနလေးမို့ အိပယာပေါ မာ လဲနေတဲ့ မမ ရဲ့ ကိုယလုံး အနေအထားကို ပဲ လမးတေ့ရတယ။ မမ က အိပယာ အလယခေါငမာ လဲနေပီးတော့ တကိုယလုံး တဆကထညး ဂါဝန ကို ဝတထားတယ။ အတငးက တော့ ဘာဝတထားသလဲ မသိဘူး။
တဒိနးဒိနးခုနနေတဲ့ နလုံးကို အသာဖိလို့ မမ အနားကို လောကသားလိုကတယ။ မမ အသကရူသံက လညး မနနေတယ။ မမမကစေ့ တေက တငးတငးပိတထားပီး သူ့ရငသား အစုံ က နိမ့လိုကမင့လိုက နဲ့ ဖစနေတာ အသကရူသံနဲ့ အပိုငပဲ။ သေခာတာကတော့ မမ လညး အိပမပောပဲ အိပပောခင ယောငဆောငနေတာပဲ။ အမေ က သေခာပေါက မမ နဲ့ တိုငပငပီး မမ သဘောတူလို့သာ ကနတော့ကို လုပခိုငးလိုကတာပဲ၊ နို့မို့ ကတော့ ဘယလို မ ဖစလာနိုငစရာ အကောငးမရိဘူး။ အမေက ထုံသလို အသလို နဲ့ ကနတောတို့ မောငနမ အနာဂတ ဆကဆံရေးကို မပကပားရအောင ရညရယပီး ဖနတီးပေးလိုကတာ နေမာပဲ။ သူ့အတေးကလညး မနပါတယ။
အခနးထဲ က အလငးရောငက တအားနညး နေပေမဲ့လညး အိပယာ အလယမာ လဲနေတဲ့ ကနတော့မမ ၊ ရငးရငး ပောရရင ကနတော့ အလိုးခံဖို့ကို စောင့နေရရာတဲ့ မမ ကို ဝိုးတဝါးတေ့ရတာနဲ့ကို လီးက မာတောင တောင့တငး နေပီ။ တကယက ကနတော ကလညး စောကဖုတ တခါမ လုပဖူးတဲ့သူ မဟုတပါဘူး၊ အိမနီးခငးထဲက ခပရရ ကောငမလေး တေ အမားကီးနဲ့ ဖစခဲ့ဘူးပါတယ။ ဒါပေမဲ့ ဒါက ကိုယ့ အမ အရငးကီးလေ။
ကနတောက အအ အိပယာနား ကပရပပီး ငုံ့ကည့လိုကတော့ သူက မကစေ့ကို တငးတငးလေး ပိတထားပီး မကနာကို တဖကလည့ထားတယ ကနတော နဲ့ မတောတဆ မကနာခငးဆိုင ကည့မိသားမာ စိုးလို့ နဲ့တူတယ။ မမ အနားမာ ထိုငလိုကပီး တိုးတိုးလေး သူ့နာမညကို ခေါ ကည့လိုကတယ။ သူက မထူးဘူး အိပခငယောင ဆောငနေတယ၊ အသကရူက တော့ ပိုမနလာသလိုပဲ၊ ကနတော သူ့လကကလေးကို ဆုပကိုငလိုကတော့ လကဖားတေက အေးစက ပီး တုံနေတယ။
မမ ရဲ့ ရငသား အစုံ နိမ့လိုကမင့လိုကနဲ့ လိုကဖို နေတာကို ကည့ရငး က စိတအရမးကလာခဲ့တယ။ ကနတော သူ့ရဲ့ ဘယဘက နို့ အုံကီးပေါ ကို သူ့ ဂါဝနပေါ ကပဲ လကဖဝါးနဲ့ အုပကိုငလိုကတယ။ သူက ဘာမ မလုပမရားငိမနေတယ။ နို့ကီးက အကီးကီး နဲ့ အိတငး နေတယ။ ကိုငလို့ အရမးကောငးတာပဲ၊ ကနတော အရငက ကိုငခဲ့ ဖူးတဲ့ စောတေ နဲ့ ဘာမ မဆိုငဘူး။ ကနတော လကဖဝါးနဲ့ အုပကိုင ပီး ဆုပနယပေးလိုကတယ။
ကနတော့ လီး ကလညး မာ တာမ တောငတောင မညနေပီ၊ ကနတော့ စတကယကို ဆဲခတလိုကပီးပုဆိုး ကို ကငးလုံးပုံခတခလိုကတယ။ ပထမ တော့ ကနတော့ လကနစဖကနဲ့ မမ နို့နစလုံးကို အငီပေါ ကပဲ ဆုပနယနေရငး နဲ့ အသားကို ကိုငခငလာတယ။ အဲဒါနဲ့ ခေသလုံးနားက နေဂါဝနအစကို အပေါ လနတငလာလိုကတယ။ တကယ ကတော့ ကနတောက အခနးထဲကို ဝင အိပခငယောငဆောငနေတဲ့ မမ ဂါဝနအနားစကို လနတင၊ စောကဖုတကို လီးတတလိုး၊ လရညတေ စောကဖုတထဲ ထုတခဲ့ပီး အခနးထဲက ပနထကလာခဲ့ရမာ။ ဒါပေမဲ့ ခောလညး ခော ကိတလညး ကိတတဲ့ မမ အနားရောကလာတော့ ကနတော စိတထဲ မာ နညးနညး တော့ ဖီးလညး ခံခငစိတပေါကလာသဗ။
မမ ရဲ့ ဂါဝနအနားစလေးကို လနတငလာရငး ဖေးကနဲ ပေါ လာတဲ့ ပေါငလုံး တုတတုတခိုငခိုင တေကို မငလိုကရတော့ လကတေက အလိုလို ပေါငလုံးတေပေါ ရောကသားတယ။ ကနတော့ လကဖဝါးတေက သူ့ပေါငလုံးတေကို ပတပေးနေတော့ မမ တယောက ဆတကနဲ တန့သားပီး သူ့ကိုယလုံးလေးက တုံခါနေတာ လကမာ ဖီးဖစနေတယ။ မမ က မကလုံးကို တငးတငးလေး ပိတထားတယ၊ ပါးစပက တော ဘာမ အသံမထကဘူး။ ကနတော သူ့ ပေါငတေ ပတပေးနေတာကို ခံနေခဲ့တယ။
ဂါဝနအနားစကို ဆကလနတငလိုကတော့ အိုး လလိုကတဲ့ စောကဖုတကီး။ မီးရောငမိနမိနအောကမာ ကင့သား ရသားတဲ့ မကလုံး ကောင့ စောကမေးတေ ဖုံးနေတဲ့ စောကဖုတဖောငးဖောငးကီးကို တေ့လိုကရတယ။ အောကမာ ဘာမ မဝတထားဘူးကိုး။ စောကဖုတနူတခမးသား နဲ့ စောကစေ့ ကတော့ အမေးထူထူ အောကမာ အရိပက နေလို့ သေခာ မမငရဘူး၊ နို့တေ ပေါ အောင လနတငဖို့တောင မေ့သားတယ စောကဖုတကီးကို ကိုငခင နေပီ။ ကနတော့ မကနာ ကို စောကဖုတနားကပလိုကတော့ စောကဖုတနံ့ သငးသငးလေး ရလိုကတယ။
ရုတတရက ကနတော့ မကလုံးက မမ ကုတငခေါငးရငးနားက စားပဲပေါ မာ တငထားတဲ့ မနခပကလေး ဆီကို ရောကသားတယ။ သူတို့ အလပင ဆံပငတေ ဘာတေ ဖီးရင သုံးဖို့ ထောငထားတဲ့ မနကလေးပါ။ အဲဒီထဲ မာ မငလိုကရတဲ့ ပုံရိပက ကနတော့ ကို ထခုနမိတော့မတတ ကို အံအားသင့ သားစေရပါတယ။
အဲဒါက တော့ လိုကကာ ခနးစီး အောက အနားက နေ ကမးပငပေါ က ခေထောကတစုံပါပဲ၊ အဲဒီ ခနးစီးက ရေခိုးခနး အိမသာ ကို ကာထားတဲ့ လိုကကာ ခနးစီးပါ။ အဲဒီ ရေခိုးခနး အိမသာက မမ အခနးနဲ့ အမေတို့ အခနးကားမာ ရိပီး ဟိုဘက အခနးက ရော ဒီဘက အခနးက ပါ သုံးလို့ ရအောင ဒိုးယိုပေါက ဖေါကထားတာပါ။
အခုတော့ အဲဒီ ခနးစီး ရဲ့ အနောကမာ တယောကယောကက ရပနေတယဆိုတာကို မငလိုကရတယ။ ဒီအိမထဲမာ လူသုံးယောကပဲ ရိတာ ၊ ဆိုတော့ အမေက လဲပီး ဘယသူမ မဖစနိုငတော့ဘူးလေ။ အမေ က ခနးစီး နောကကယက နေ ကနတော ဘာလုပနေသလဲ ဆိုတာကို ခောငးကည့နေတာပါလား။ အခနးက မီးက လညးမောငနေ ကနတော့ နေရာက ဆိုလညး အဲဒီခေထောက နေရာကို မငရဖို့ က မလယဘူး ဒေါင့ခိုး ကယနေတယ၊ ခေါငးရငး ဘကက မနခပကောင့သာ ကနတော ကံအားလောစာ မငလိုကရတာပါ။
အဲဒါက ကနတော့ ကို အလနအံ့အားသင့စေပါတယ။ ကနတော့ အမေ ကိုယတိုငက သူ့သား က သူ့သမီးကို လိုးတော့မာကို လာခောငး နေပါလား။ သူက ပဲ သားကို သူ့ အမ သူပနလိုးဖို့ ခင့ပေးလိုကပီး လာခောငးနေတယ ဆိုတာ ဘာသဘောလဲ၊ ကနတော သေခာ မလုပမာကို ပဲ စိုးရိမလို့လား၊ ဒါမ မဟုတ အဲလို အငးစက ဖစတာကို စိတဝငစား ဖီးတကလို့ ပဲ လာခောငးတာလား ၊ ဘာလဲ ဆိုတာ မပောပတတပေမဲ့၊ ကနတောတို့ ရိုးရာယဥကေးမု နဲ့ ဖောင့ဖောင့ကီး ဆန့ကငနေတဲ့ အဖစအပကတခုကို လာပီး ခောငးကည့နေတာကတော့ တောတော့ ကို ထူးဆနးတယ ဆိုရမယ။ ကနတော ကိုယတိုငတောင၊ အခု ကိုယ့ အမ ကို ကိုယလိုးတော့မဲ့ ပဲကို ကိုယ့အမေ အရငးက လာခောငးကည့နေတယ ဆိုတာ သိလိုကရတာနဲ့ လီးက စတီးခောငးလို မာတငးပီး တဆတဆတကို တုံနေပီ။ ဘာလုပရမနးတောင မသိတော့ဘူး။
ကနတော မကနာကို မမ စောကဖုတနား ကပထားရငးက ခနငိမနေလိုကမိတယ။ အမေ့ ခေထောကအစုံကိုလညး မနထဲက စိုကကည့နေမိတယ။ မမ ကတော့ အိပခငယောငဆောငပီး မကလုံးကို မိတထားတာမို့ ဘာမ မငရမာ မဟုတဘူး။ ကနတော ဘာဆကလုပမလဲ ဆိုတာကို ပဲ ရငတခုံခုံနဲ့ စောင့နေ မာပဲ၊ တကယက ကနတော့ အနေနဲ့ အဲလို အခိနဆဲနေရမာ မဟုတဘူး၊ အခနးထဲ ဝငလာ၊ ပုဆိုးခတ၊ ဂါဝနလာ၊ စောကဖုတထဲ လီးထည့ လိုး ၊ လရညပနးထည့ ပီး ပနထကသားရမာလေ။ ဒါပေမဲ့ ကနတော အခိနဆဲနေသမ မမလညး ဖီးတေ တရိတရိတတကနေမာ သေခာပါတယ။
မမစောကဖုတကို အနီးကပကည့နေရငးက တဏာစိတတေက ထိနးမနိုင သိမးမရ ကလာခဲ့ရပါတယ။ စောကမေးတေကို လကခောငးထိပနဲ့ အသာ ဖဲလိုကရငး မမ စောကဖုတအနံ့လေးကို အားရပါးရ ခတပငးပငးလေး တခကရိုကရူလိုကတယ။ မနထဲ မာ မငနေရတဲ့ အမေ့ခေအစုံကို လညး တခကကည့လိုက တယ။ စောကမေးတေ ဖဲလိုကလို့ ပေါ လာတဲ့ စောကစေ့ ဖုဖုလေး ကို ငုံ့ပီး လာထိပနဲ့ ထိုး လကလိုကတယ။ မမ တကိုယလုံးက ဓါတလိုကသလို ဆပကနဲ တုံတကသားပီး ဖငကီး ယမး သားတယ။ ပါးစပကတောင ယောငယမးပီး အသံနညးနညးထကသားတယ၊ ဒါပေမဲ့ ပါးစပကို အတငးပိတထားလို့ တိုးတိုးလေး ပဲ ကားရတယ။ ကနတောလညး ပိုပို မာလာတဲ့ စောကစေ့လေးကို လာထိပနဲ့ ဖိထိုး ရက ရုံမက နူတခမးနစခုကား ရအောင ညပပီး စုပပစလိုကတယ။ မမ ဖငကီး မေ့ယာပေါ ကနေ ကပီး စောကဖုတကို ကော့ ပေးလာတယ။ ဒါပေမဲ့ သူ အသံထကလို့ မရဘူးလေ၊ အိပခငယောငဆောငနေရမာကိုး။ ဟဟ။
မမ ယောကား ကောငးဆရာ ငတိက ဘာဂာ တခါမ မပေးဘူးလား မသိဘူး မမ တယောကတော့ ကနတော့ လာအောကမာ ငရံ့ပာလူး ကော့ပန နေတာပဲ။ မမ က ပေါငနစလုံးကို ကားပီး စောကဖုတကို ကော့ပေး လာတော့ ကနတော့ အတက ကလညး အဆငပေဖို့ ဖစလာတယ။ သူက အိပခငယောငဆောင ပီး အသံထကလို့ မရဘူး ဆိုတော့ ကနတော့ ဘာလုပလုပ သူပောလုပမရတော့ ကနတော့ အကိုက လုပခငတာ လုပလို့ ရနေပီပေါ့။
ကနတော့ လာ ကို အပားလိုကနဲ့ စောကဖုတ နူတခမးတန့တန့တေကို ရကလိုက စောကစေ့ကို စုပလိုက လုပပေးနေတော့ အရညတေ တစိမ့စိမ့ ကလာပါတယ။ ကနတော့ လကခလညနဲ့ လကညိုး နစခောငးကို ပူးပီး မမ စောကဖုတထဲ ထိုးထည့ ကရိုငးပေးတော့ မမ ခေါငးက ဘယညာရမးလာပါတယ။ သူ့စောကစေ့ကို စုပပေးရငးနဲ့ ထကကလာတဲ့ စောကရညတေကို လညး စုပမညးကည့လိုကတယ။ ကနတော အိမနားက ကောငမလေး တေကို လိုးခဲ့ပေမဲ့ စောကဖုတတေ တခါမ မလကခဲ့ဖူးပါဘူး၊ သူတို့ ပါးစပထဲ ကနတော့ လီးထည့ဖို့ ဆိုတာလညး ဝေလာဝေးပဲ။ စောကဖုတလကဖူးတာ ကတော့ ပထမဆုံး အကိမပါ။ စာတေထဲ ဖတဖူး၊ ဗီဒီယိုတေထဲ ကည့ဖူးတဲ့ တကကနစတေကို အသုံးခ လိုကတော့ မမ ခမာ လူးလိမ့ နေရပါတယ။ တခု ပဲ မမ က စောကမေးတေကို မရိတထားတော့ လာကို အပားလိုက ရကလိုကတိုငး စောကမေးတေက ပါးစပထဲ အနညးနဲ့ အမား ရောကရောကလာတတတာပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ ကနတော့ မမ အခောအကိတ ကီး စောကပတကို လကနေရတယ ဆိုတဲ့ အသိက ဖီးပိုတကစေပါတယ။
စားပဲပေါ က မနခပကို လညး ကနတော ခိုးခိုး ကည့မိသေးတယ။ အမေ့ ခေထောကတေက ဂဏာမငိမ လုပရား နေပါတယ။ ကည့ရတာ ဒေါသ ဖစနေသလားမသိပါဘူး၊ ကနတော့ တာဝနက မမ ကို ဘိုကကီးသား အောင တကလိုးရမာ မဟုတလား အခုတော့ ဘာမ မဆိုငတဲ့ စောကဖုတကို လကပေးနေတာကို သူမကေနပတာပဲ ဖစမာပါ။ အမေ လညး ဘာဂာ မုတတာ ခံဘူး ရဲ့ လားမသိဘူးလို့ တေးလိုကမိသေးတယ။ သူတို့ ဂငနရေးရငးက လူတေက အမုတခံရဖို့ နေနေသာသာ မုတ တဲ့ စုပတဲ့ ဗီဒီယိုတေတောင ကည့ဖူးပါ့မလား လို့လညး ဘာမဆိုငညာမဆိုင စဥးစားလိုကမိသေးတယ။ ဘာပဲ ပောပော သူက လညး ကနတောတို့ မသိအောင ခောငးကည့နေတာ ဆိုတော့ ကနတောဘာလုပနေနေ ဒေါပနေရုံကလဲလို့ ဘာမ တတနိုငမာ မဟုတဘူး ဆိုတာ သိနေတော့ ကနတောက လညး ဂရုစိုကမနေတော့ပါဘူး။
ကနတော့ ပါးစပက သူ့စောကစေ့ လေးကို စုပပေးပီး လကနစခောငးနဲ့ စောကဖုတထဲ ကို ထည့လိုးပေးနေတော့ မမ ခမာ ကော့ပနလူးလိမ့နေရပါတယ။ မမ က မကစေ့ကို စုံမိတထားပေမဲ့ လညး သူ့လကနစဖကက တော့ ကနတော့ ခေါငးပေါ ရောကလာပီး သူ့ပေါငခဆုံကို ကနတော့ ခေါငး အတငး ဖိထားနေပါတယ။
ကနတော့ လီးက လညး တအားတောငနေပါပီ။ ခုလို စောကရညရဲနေတဲ့ စောကဖုတထဲ လီးတပပီး သာ လိုးထည့လိုကရရငတော့ တခါတညး တနးပီး အဆုံးထိ ဝငသားမာပဲ လို့ တေးမိတယ။ ဒါပေမဲ့ ခုလို အခင့အရေးရတုနးလေး လီးစုပခိုငးရရင ကောငးမယလို့ တေးလိုကမိတယ။ လိုးပီးမ ဆို အဲဒီ အခင့အရေးရခငမ ရတော့မာလေ။
မမမေဖူး အတက ကလညး တကယ စုပပေးမယဆိုရငတောင သူ့အတက ပထမဆုံး လီးစုပဖူးတာ ဖစခင ဖစနေမာ၊ သူက ကိုကခငမ လညး ကိုကမာ၊ စုပပေးခငမ လညး စုပပေးမာလေ။ သူ့ကို ခပနာနာလေး ဆပေးပီး တအားထနလာမ စမးကည့ မယလို့ တေးလိုကတယ။ အဲဒါကောင့ သူ့စောကစေ့ ကို ခပကမးကမး လေး စုပပေးရငး လကက လညး စောကဖုတထဲ ခပသကသကလေး ထိုးထည့ လိုးပေးလိုကတယ။
တောတောလေး အရိနရလာတော့ မမ မခံနိုငတော့ဘူး။ တအားကို ကော့ပံ လာပီ။ ကနတော့ ခေါငးကိ ဆံပင တေကို ပါ သူ့လကနဲ့ ဆဲဆုပ ပီး သူ့စောကဖုတပေါ ကို ဖိတနးလာတယ၊ အသံအုပအုပလေး နဲ့ လညးငီး နေတယ။ ကနတော စောကဖုတကို ကလိ နေရငးက ခေထောကကို မမ ခေါငးရငး ဘကရောက အောင ကိုယကို လည့လာလိုကတယ။ ကနတောတို့ နစယောက ဆစစတီနိုငး ပိုဇေရငး ဖစသားပါတယ။ မမ ခေါငး တဖကတခကမာ ဒူးထောကလက လီးက မမ မကနာအပေါ မာ ဝဲနေပါပီ။ မမ ကတော့ မကလုံးကို တငးတငးမိတထားလို့ မသိသေးပါဘူး။
ကနတော က ကိုယကို ဖညးဖညးခငး နိမ့ခပီး လီးထိပကို သူ့နူတခမး နဲ့ ထိအောင လုပလိုကမ မမ ရုတတရက လန့ သားပီး မကစေ့ ဖင့ကည့လိုကတယ။ အဲတော့ မ သူ့မကနာကို ဘေးကို စောငးခလိုကတော့ ကနတော့ လီးက သူ့ပါးပငကို သားထိုးမိပါတယ။ မမ က ကနတော့ လီးကို သူ့ပါးစပထဲ ထည့ခငပုံမရဘူး။ အစကတညးက ထငပါတယ၊ ကည့ရတာ မမ က လီးလညး တခါမ စုပဖူးပုံမရဘူး။ သူ့စောကဖုတတောင ကိုယက လကပေး နေတယဆိုတာကို သိရအောင အစေ့လေးကို စုပရငး သူ့ပါးကို လီးထိပနဲ့ တခကနစခက ထိုးပေးလိုကတယ။ ဒါပေမဲ့ မမ က အဆငသင့ မဖစသေးဘူး၊ သူပိုထနလာအောင လုပပေးမ ရမယလို့ တေးမိတယ။
ကနတော လီးထိပနဲ့ မမ ပါးတေ နားတေ လိုကပတပေးနေသေးပေမဲ့၊ သူက ခေါငးကို ဟိုယမး ဒီယမး နဲ့ ရောငနေတော့ စိတလညး နညးနညးတိုလာတယ။ သူကတော့ သူ့စောကဖုတကို လကနဲ့ လိုး၊ စောကစေ့ကို ကနတော့ လာနဲ့ လက စုပပေးတာ ကို ကောငးကောငးကီး ဇိမခံနေပီး ကနတော့ လီးက တော့ စုပမပေးခင ဘူး။
အဲဒါနဲ့ သူ့စောကစေ့လေးကို ခပပငးပငးလေး စုပပေးပီး စောကဖုတအတငးထဲ လကနစခောငးပူးနဲ့ ကမးကမးလေး ကရိုငးပေးလိုကတယ၊ သူကော့ပံ လာပီး ကာမ အရသာ အထတအထိပနားကပလာတာ သိလိုကရတယ။ အသံတေ ထကပီး ကနတော့ ဆံပငတေကို ဆဲဆုပလာတာကိုး၊ အဲဒီ အခိနကမ ကနတော့ လကခောငးတေကို သူ့စောကဖုတထဲက ဆဲထုတပီး ပါးစပကို လညး စောကစေ့ကနေခာလိုကတယ။
မမ တယောက ဟတကော့ ကီး ဖစသားပုံရတယ။ ဖငကီး မေ့ယာပေါ ကတထာလောကကို ကပီး ကနတော့ ပါးစပရိရာကို လိုကကော့ ပေးနေတယ။ သူ အဲလို ကော့ကော့ကီး ဖစနေတာကို စောင့ကည့ပီး ကနတောက လီးကို သူ့နူတခမးထိပ သားထိုးပေးလိုကတယ။
အခနး ၄။
တကယတော့ မမ က အရမး နာထ နေပါပီ။ သူ့ အရသာ အထတအထိပ ရောကကာနီးမ ကနတောက သူ့စောကဖုတကို လက နဲ့ ပါးစပ နဲ့ လုပပေးနေတာတေကို ရပလိုကလို့ ဟတကော့ကီး ဖစနေတုံး သူ့ရဲ့ စေ့ထားတဲ့ နူတခမးအစုံကို ကနတော လီးထိပနဲ့ ထိုးပေးလိုကပါတယ။
အခုလောကဆိုရငတော့ မမ တယောက သူကနတော့ လီးကို ပါးစပထဲ မထည့မခငး သူ့စောကဖုတကို ကနတော ဘာမ မလုပတော့ဘူး ဆိုတဲ့ ဟာကို သဘောပေါကနေပီ ထငပါတယ။ သူ့မကနာကို လည့ မပစ တော့ဘူး၊ ဒါပေမဲ့ နူတခမးကို တော့ တငးတငး စေ့ထားသေးတယ။ ကနတော့ လီးထိပက အရညကည တောင သူ့နူတခမး ပေါ မာ စိုသားပီ။ အာ့နဲ့ ကနတောလညး ကနတော့ နူတခမး နဲ့ သူ့စောကစေ့လေးကို ထိ လိုကတယ။ ဘာမ မလုပပေးဘူး၊ အဲတော့မ မမ နူတခမး က လေးလေးလေး လော့ ပီး ပင့သားတယ။ ကနတောအသာလေး ထိုးထည့လိုကတော့ ကနတောရဲ့ မာတောငနေတဲ့ လီး ဒစဖူးက မမ နူတခမးကို ခဲပီး ပါးစပထဲ ဝငသားတယ။ သူ့အာငေ့ နေးနေး လေး နဲ့ နူးညံ့တဲ့ ခံတငးလေး ကောင့ လီးကီးက မာတငးလာတယ။
ကနတော့ လကခောငး နစခောငးကို လညး မမ စောကဖုတထဲ အသာထိုးထည့ ပီး မလုပမရားပဲ ဒီအတိုငးပဲ ထားလိုကတယ။ ကနတော့ ပါးစပရော လကရောက မမ စောကဖုတကို ထိပဲ ထိထားပီး မလုပမရားပဲ ငိမ လို့ စောင့နေလိုကတယ။ မမ အတက အရမးကို ဖစလာပီလေ။ ခုနက မ ပီးကာနီး အထိ ဖီးအရမးတကလာပီးမ ရုတခညးကီး ရပလိုကတာကိုး။ ခုတော့ အယူကီးပဲ မရဘူး ကိုယက လညး ပေးမ ရတော့မယ ဆိုတာ သူနားလညအောင ပထားတော့ သဘောပေါကသားပီ ထငတယ။ သူ့ပါးစပထဲ ဝငနေတဲ့ ကနတော့ လီးကို သကားလုံး စုပသလို ဖညးဖညး ခငး စုပပေးလာတော့တယ။
“အား ….ကတစ…ရီး”
ကနတော့ ပါးစပက အသံတောငထကသားတယ။ ကောငးလိုကတာ စိမ့နေတာပဲ။ ကနတော စောတေသာ လိုးဖူးတာ တခါမ လီးအစုပမခံဖူးဘူး။ စုပမဲ့ အစုပခံရတော့လညး ကိုယ့ အမ အရငးကီးက စုပပေးနေတာလေ။ ကကသညးတေ တောင တဖငးဖငး ထသားရတယ။ ကနတော့ ပါးစပက အလိုလို မမစောကစေ့လေးကို စုပ ပေးနေမိပီး လကနစခောငးက လညး စောကဖုတထဲကို ထိုးသငးပီး လိုးပေးနေမိတော့တယ။
ကနတောတို့ နစယောကသား အခုတော့ ဆစစတီနိုငး စစစစ ဖစနေကပီလေ။ မမ က ကနတော့ လီးကီးကို ကိုငပီး တအားစုပနေတာကို ကနတောက ဖငကက ပီး သူ့ပါးစပထဲ အထုတအသငး လုပပေးတော့ ပါးစပကို လိုးနေသလို ဖစနေရတယ။ ကနတော့ လကက လညး မမ စောကဖုတထဲ ဝငသလောက နိူကပီး ထိုးထည့ ပေးနေတော့ စောကရည တေက လညး တစိမ့စိမ့ စီးက ရဲနေရပီ။ တခကတခက အားမလို အားမရ ဖစတာမို့ မမ စောကစေ့လေးကို ကိုကလိုကမိတော့ သူ အသံထိနးလို့ မရ ထကလာပီး ငီးနေရတယ။
“အိုး…အို…ရီးးးးးရီးးးး..ကတစ..ကတစ..”
အရိန လညးရလာရော ခုနက ဟတကော့ ဖီးလ က ခကခငး ပနတကလာလို့ ထငတယ မမ သူ့စောကဖုတကီး ကို ကော့ကော့ ပီး ကနတော့ မကနာကို ဖိပတနေရုံမက ကနတာ့ ခေါငးကို ပါ သူ့လကနစဖကနဲ့ ဖိပီး သူ့ပေါင နစလုံးကားထဲ သငးထည့နေတယ။
“အားအား…..အီးးးးးးး ရီးးးးးးးးး အိုးးးးးးး”
မမ ပီးကာနီး ပီ ဆိုတာ သိလို့ ကနတော လညး လကညိုးနဲ့ လကခလည နစခောငးကို စောကရည တေ တအားရဲအောင စိမ့ကနေတဲ့ သူ့စောကဖုတကီးထဲကို အမနနုံး နဲ့ သကသကကီး လိုးပေးနေလိုကတယ။ သူ့စောကခေါငးထဲက အသားတေ လုပလာပီး ပစေ့စေ့ နဲ့ ကနတော့ လကကို ညစလာပီး သူ့ကိုယလုံးကီးလညး တောင့တငးသားတော့ သူပီးသားပီ ဆိုတာ သိလိုကရတယ။ ကနတော့ လကကို အသာ စိမထားရငး နဲ့ သူ့စောကစေ့လေးကို စုပပေးလိုကတော့ သူ့ပါးစပက တအီးအီး အသံထကပီး ငီးရာတယ၊ ပီးတော့မ သူ့ကိုယလုံး က ပော့ခေ ကသားတယ။ အသက ကို လညး ပငးပငးရူလို့ ရငဘတက ဖိုလိုက ဖိုလိုက နဲ့ သူ့အတက အကောငး ဆုံး ဖီးရသားတယ ထငတယ။ သူ့ပါးစပထဲက ကနတော့ လီးကို တောင စုပဖို့ မေ့နေတယ။
ကနတောလညး အသာလေး ငိမနေလိုကရငး ကမ လီးကို သူ့ပါးစပထဲ က အသာဆဲထုတလိုက သငးလိုက လုပပေးလိုကတယ။ အဲတော့ မ လီးကို ပနပီး စုပပေးလာတယ။ ဒီတခါတော့ ကောငးကောငးမနမန အားရပါးရ စုပပေးနေတယ။ သူ့အတက အကောငးဆုံး ပီးသားတာ ဆိုတော့ ကနတော့ ကို ပနပုစု ရမယဆိုတဲ့ စိတပေါ လာသလားမသိ။
ကနတောလညး အခု မ ဒီအခနးထဲ ကနတော ရောကလာရတဲ့ ရညရယခကကို သတိရတော့တယ။ မမ ပါးစပထဲ တော့ ပီး ပစလို့ မဖစဘူး။ သူ့ကို ဘိုကကီးဖို့က စောကဖုတထဲ လရညတေ ပနးထည့မ ရမာလေ။ အခု မမ စုပပေးနေလို့ ပနမာတောငလာတဲ့ လီးကီးကို သူ့ပါးစပထဲက ဖညးဖညးခငး ဆဲထုတရငး ကိုယကို က လိုကတယ။ သူက အခု မ လီးစုပပေးရတာ အရသာ တေ့လာလို့လားမသိ။ ကနတော့ လီးကို လကတဖက နဲ့ ဆုပကိုငရငး ခေါငးက ကလိုကလာတယ။ ကနတော က သူ့နဖူးကို အသာဖိခပီး လီးကို ဆဲထုတလိုကရတယ။ မမ က အခုထိ မကစေ့ကို တော့ မိတထားတုံးပဲ။ အိပခငယောငက လညး ဆောငရသေးတယ။ ဒီအခေ အနေ ရောကနေတာတောင။
ကနတောက ကိုယကို မတရငးက မနထဲ ကို ပနပီး အမေ့ အခေအနေ ဘယလိုလဲ ဆိုတာ လမးအကဲခပလိုက တယ။ ကနတောတို့ နစယောက ဆစစတီနိုငးကတာကို သူ ကည့ပီး ဖီးတကနေသလား ၊ ကနတော့ ကို သတခငလောက အောင ဒေါပ နေပလားဆိုတာတော့ မသိဘူး။ အဟီးး ၊ သူက ခောငးပီး ကည့နေတယ ဆိုတာကို ကနတောတို့ ကို မသိစေခငတာကိုး၊ အသံထကလို့ ဘယရမလဲ။
အခုတော့ ကနတော့ မမ က အိပယာပေါ မာ ပကလက၊ ဂါဝနတဆကတညး အငီက ဂိုငးအထိ လနတကနေတော့ နို့ကီး တေက နေ အောကပိုငးက ကိုယလုံးတီး။ အမေက လညး ကနတော တို့ နစယောက လုပသမကို ခောငးနေတယ ဆိုတော့ ကနတော့ ဖီးက ထလို့ လီးက လရညတောင ပနးထကခငနေပီ။
ကနတောက မမခေါငးရငး ကနေ ထပီးကုတငအောက ဆငးလိုကတယ။ ကုတငခေရငးဘကကို သားရငး ကိုယ က အမေခောငးနေတဲ့ ဘကကို လည့လိုကတယ။ မကနာကတော့ အဲဒီဘက ကို မကည့ပါဘူး။ မာတောင နေတဲ့ လီးတနကီးက အမေ ခောငးနေတဲ့ ခနးစီး ဘကကို သေနပပောငးကီးလို ခိနလို့ ပေါ့။ သူ ဒီလောကတောင ခောငးနေတာ ကနတော့ လီးတော့ မငရအောင ပလိုကဦးမယလို့ စိတထဲ ခပရဲ့ ရဲ့ အတေးလညး ပေါ လာ လို့လေ။နောကတော့ ကုတငဘေး မာ ဘေးတစောငးအနေအထားက နေကုံးပီး ပကလက လဲနေတဲ့ မမ နို့ကီးတေကို လမးဆုပကိုင ပီး နယလိုကတယ။ အမေ့ နေရာက နေ ကနတာ့ကို ဘေးတိုက မငနေရမာ ဆိုတော့ လီးတနကီး ထောငမတနေတာကို အခောငးလိုက မငနေရမာ သေခာတာပေါ့။
နောကတော့ မမ ပေါငနစလုံးကို ဆဲပီးတော့ ကနတော့ ဘကကို အတည့ ဖစအောငလည့လိုကတယ။ မမ က အခုတော့ ကုတငပေါ မာ ကနလန့ ဖတ ဖစသားပီး အမေ ခောငးနေတဲ့ ဘကကို ခေထောကပေးထားသလို ဖစသားတယ။ ပီးတော့ မ ကုတငနား ကမးပငမာ ရပနေတဲ့ ကနတော့ ဆီကို ဆဲယူလိုကတယ။ ခုထိ အိပခငယောငဆောင မကလုံးမိတထားတဲ့ မမ ဒူးနစလုံးကို ထောငပီး ပေါငကို ကားလိုကတော့ စောကဖုတ ကီးက ပင့ထကလာတယ။ ကုတငစောငးမာ ဆိုတော့ မတတတရပနေတဲ့ ကနတော့ လီးထိပကီး နဲ့ သူ့စောကဖုတအဝနဲ့ တနးနေတာပဲ။ အခုတော့ ကနတောက အမေ့ကို ဖငပေးလကသားပေါ့ ၊ ကနတော့ ဒူးကို ကေးပီး လီးကို မမ စောကဖုတဝမာ တေ့ပီး အသာဖိသငးလိုကတယ။ အမေ့ နေရာက နေကည့ရင ကနတော့ ပေါငကားက ဂေးဥတနးလနးကီးရယ။ မမ စောကဖုတထဲ ဝငသားတဲ့ ကနတော့ လီးကီးရယကို မငနေရမာပဲ။
ကနတော့ လီးကီး မမစောကပတ ထဲ ထိုးခဲ ဝငသားတော့ မမ ဆီက ငီးသံလေး ထကလာတယ။ စောကရည တေက ရဲနေလို့သာ တောတော့တယ။ သူ့လငက လီး သေးလားမသိဘူး။ ရစနစလောက သူလိုးထားတဲ့ သူ့မယား၊ ကနတော့ အမ စောကပတက ကနတော့ လီး နဲ့ ဆို ကဥးသလို ဖစနေတယ။ လီးကို ဒစဖူးဝငလောကတဲ့ အထိ လကနဲ့ ကိုင၊ အသာဖိသငးလိုကပီးမ သူ့နို့ကီး နစလုံးကို လကနစဖကနဲ့ အုပကိုင ညစလိုကတယ။ အဲဒီ နို့နစလုံးကို ဆဲပီး တော့ လီးကီးကို တရစခငး သငးယူတယ။ တလကမ ထုတ နစလကမ ပနသငး၊ အဲလို နညးလေး နဲ့ပေါ့၊ နို့သီးခေါငးတေကို လကခောငးထိပကလေး နဲ့ ခေပေးလိုကတော့ မမ ကိုယလုံး လူးလန့ သား တယ။ ကနတော့ လီးလညး ထပဝငသားတယ။ လီး က မမ စောကဖုတထဲ လေးပုံသုံးပုံလောက ဝငတော့ ကနတော ငုံ့ပီး မမ နူတ ခမးတေကို ကနတော့ နူတခမးတေနဲ့ ဖိကပ စုပနမးလိုကတယ။
မမ ကလညး ကနတော့ နူတခမးကို ပနနမးလာတယ။ အဲဒီ အခိနမာ ကနတောက လီးကို အရိနခပပငး ပငး လေး နဲ့ ဆောင့ထည့ခလိုကတာ အဆုံးထိ ဝငသားပါရော။ မမ ပါးစပက အား ကနဲ အသံထကလာတယ။ ကတစုပသံလေးနဲ့ ကနတော့ လကမောင နစဖကကို လညး သူ့လကတေနဲ့ ကိုငပီး တနးဖို့ ကိုးစား တယ။ ကနတောက သူ့နူတခမးအစုံကို အတငးဖိကပစုပထားပီး လီးတခောငးလုံး စောကဖုတထဲ ထည့စိမမုပလို့ ဆီးခုံခငး ဖိကပရငး ငိမနေလိုကတယ။ ကနတော့ ဂေးဥနစလုံးကတော့ သူ့ဖငအကဲကောငးမာ သားထိကပနေတာပေါ့။
ကနတောက သူ့ပါးစပကို ဖိကပထားတော့ သူ ငီးသံမသဲမကဲပဲ လုပလို့ရတော့တယ။ သူ့ပေါငလုံးကီး နစလုံးကို လညး ကနတော့ ခါးကို အတငးညပထားတယ။ နာတာကို ကိတမိတခံနေရတဲ့ပုံပဲ။ ကနတောက သူ့နူတခမး တေကို ဆကနမးရငး လကတေက နို့တေကို ဆုပနယပေးနေလိုကတယ။ ခနလေးနေတော့မ မမ ကိုယလုံးလေး ပော့ကလာတယ။ သူ အနာသကသာသားပီ ဆိုတာ သိလိုကတယ။ အဲတော့မ ကနတောက ကိုယကို နညးနညးကပီး လီးကို ဖညးဖညးခငး ဆဲထုတလိုက ပနသငးလိုကနဲ့ ငိမ့ငိမ့ ကလေး လိုးပေးလိုကတယ။ သူလညး တဖညးဖညး ကောငးလာပုံရတယ ဖငကီးကို ကက ပီး ကနတော့ အဆောင့ကို စညးခကညီညီ နဲ့ အောကက ကော့ပေးလာတယ။ တစဆယ့လေးငါး ခကလောက ကောငးကောငး လိုးပေးနေတော့ သူ့စောကဖုတက စောကရညတေ စိမ့ထကလာတယ။ လီးအဝငအထကလညး ခောမေ့လာပီး အရိနရလာကတယ။
အခု ပိုဇေရင မာ အမေ့ ကို ကနတော မမငရဘူး။ သူခောငးနေတဲ့ နေရာက ကနတော့ ကောဘက တည့တည့ မာ ဖစနေတာကိုး၊ သူ့ကို မငကငးကောငးကောငးရအောင ကံလိုကတယ။ မမ ကို ကုတငပေါ နညးနညး တနးလိုကပီး ကနတော ကုတငပေါ တကလိုကတယ။ မမ ခေထောက နစဖကကို ကနတော့ ပုခုံး တဖကတခကတငလိုကတယ။ ခေါငးအုံးတလုံးကို ဆဲပီး မမခါးအောကထည့ပေးလိုကတယ။ ကနတောက ဒူးထောကရငးက လိုးတော့ အမေ့ နေရာက ဆို စောကဖုတထဲ လီးဝငနေတာကို ကောငးကောငး မငရမာပဲ လို့ တေးမိတယ။
စောကရညတေ လညး ရဲနေတဲ့ မမ စောကဖုတထဲ အခုတော့ ကနတော့ လီးကီးက အရိနပငးပငး နဲ့ ဝငထကလို့ ဆောင့လိုးနေ သလို စိတထဲက လညး အမေ တယောက ကနတော့ လီးကီး ဝငထကနေတာ တေ့ရမာပဲလို့တေးရငး လီးက ပိုပို မာလာတယ။ မမ လညး အခု မ ကောငးလာသလို ဖငကီး ကော့ကော့ ပေးနေတော့ ကနတော တို့ ဆီးခုံခငး ရိုကမိသံတောင တဖတဖတ မညနေတယ။ မမ က မကစေ့ မိတထားပေမဲ့ ငီးသံက ကယလာသလို လကတေက လညး ကနတော့ လကမောငး နစဖကကို ဆဲဖကထားတယ။
” ဖတ..ဖတ….ဗိ….ဖတ….”
“အ…အ….အိ…….အီးးးးး…ကတစ…ကတစ….”
ကနတောလညး နားသိုးကိုးပတလို တအားကို ဆောင့လိုးနေမိပါတယ။ ကိုယ့အမ အရငး ကို ပနလိုးနေရတယ ဆိုတဲ့ စိတက လညး စိတရိုငးတေကို အကုနထုတလတပေးနေသလိုမို့ ပိုကမးနေမိသလားမသိပါ။ သိပမကာခငမာ ပီးတော့မယ ဆိုတာလညး သိနေပါပီ။ နောကဆုံး မမ ပုခုံးနစဖကကို လမးဆဲပီး အသားကုန ဆောင့လိုးနေမိပါတယ။ ဆယမိနစလောက အကာမာ လရညတေ ကနတော့ လီးထိပကနေ ပနးထကသားလိုကတာ၊ မီးတောင ပေါကကဲပီး ခောရည တေ ထကကုနသလိုပါပဲ။ တဗတဗတ နဲ့ကို ပနးထကကုနပါတယ။ မမ လညး ပီးခငနေတာနဲ့ အတောက သားပုံရပါတယ။ ကနတော့ ပါးစပက မနေနိုငတော့ ပဲ အောလိုကမိပါတယ။
“မမ ငါ..ပီးးးးးးးပီးးးးးးပီ…အားးးးးး အိုး အာလာ…ကောငးးးးးးး လိုကတာ….အီးးးးးး”
မမလညး မပီမသ အသံနဲ့ ငီးပီး ကိုယလုံးကီးတောင့တငးလို့ ကာမ အရသာ အထတအထိပရောက သား ပါတယ။ ကနတော့ လိုးခဲ့တဲ့ အတေ့အကုံထဲမာ အကောငးဆုံး အရသာ ခံစားလိုကရတာပဲ ဖစပါတယ။ ကနတော့ လီးက ပနးထည့လိုကတဲ့ လရညတေက တဂါလံလောကမားတောင ရိမလားထငရပါတယ။ မဆုံးနိုင အောငပဲ မမ စောကခေါငးထဲ မာ တဖတဖတ နဲ့ ပနးထည့နေတာ တောတောကာပါတယ။ ပီးတော့ ကနတောတို့ နစယောကသား အိပယာပေါ ကို ပော့ခေ လဲက သားရပါတယ။ နစယောကသား တယောကကို တယောက ဖကထားရငး က ဆယမိနစလောက နားနေကပါတယ။ ကနတော အသိပနဝငလာတော့ ခေါငးရငးက မနထဲကို လမး ကည့လိုကမိတယ။ အမေ ဆကခောငးနေတုံးလား ပနလစသားပီလားပေါ့။ အမေ ပုနးပီး ခောငးနေတဲ့ အခနးစီး စ က သူခါးနေရာလောကမာ လိုငးထသလို လုပရားနေတာ တေ့ရပါတယ။ အမေ ဒေါသကောင့ အငိမမနေနိုင လုပရားနေတာလား။ သူ့ဘာသာ သူ မာစတာဘိတလုပနေတာလား မသိလို့ တေးလိုကမိတယ။
ဘာပဲ ဖစဖစ အခိနလညး ဖင့ပီ ဆိုတော့ ကနတော လညး လဲနေရာက နေထ ပီး ကမးပေါ ကငးလုံး ပုံကနေတဲ့ လုံခညကို ကောကယူလိုကပါတယ။ မမ ကတော့ ကနတော ထားခဲ့တဲ့အတိုငး ကိုယလုံးတီးနဲ့ ပကလကလေး လဲနေပါတယ။ တကယတော့ အမေ ပောတဲ့ အတိုငးဆို သူ့ဂါဝနရညကီးကို အောငဆဲခပီး ဖုံးထားပေးခဲ့ရမာပါ။ စိတထဲက အကင့ ယုတကလေးက ပေါ လာတယ။ အဲလို ပဲ ဖငပောငကီး ထားလိုကတာ ကောငးမယ လို့ ဆုံးဖတလိုကတယ။
ပုဆိုးကို ခါးမာ ဖစသလို ပတဝတလိုကရငးက မမ စောကဖုတကီးကို နောကဆုံးအနေနဲ့ တခကနမးလိုကတယ။ နို့တေကိုလညး တခကနစခက ဖစညစဆုပနယလိုကရငး နူတခမးလေးကို ပတစကနဲ တခကစုပနမး လိုကတယ။ ပီးတော့ မ မမ အခနးတံခါးကို ဖညးဖညးခငးဖင့ထကလာခဲ့လိုကတယ။
ကနတော့ အိပယာပေါ ကို လဲခလိုကတော့ တောတောပငပနး နေပီ။ ခနလေး နဲ့ တုံးကနဲ အိပမောကသား တော့တယ။
..
အခနး ၅။
နောကနေ့ မနကနေ့အိမယာနိုးတော့ မနက ခုနစခဲနေပီ။ ကောငးကို ကိုးနာရီ ရောကရမာ ဆိုတော့ ကမနးကတမးထ ရေမိုးခိုး ကီးတော့ ထမငးစားခနး ထဲ မနကစာ စားဖို့ ဝငခဲ့တယ။ မမဖူး က ဟငးခကဖို့ ကနစနးရက တေ ခေနေတယ။ ကနတော လညး ညတုနးက ဘာမ မဖစခဲ့သလို ပုံမနဖစအောင။ မမ နေကောငးလား လို့ မေးလိုကတယ။ သူက ကနတော့ ဆီက စကားလမးပောသံကား တော့ အံ့အားသင့ သားသလို ပုံနဲ့ ရုတတရက ခေါငးမော့ကည့ရငး ၊ ကောငးပါတယ လို့ တိုးတိုးလေး ပနပောလိုကတယ။ မကနာကလေးက ပနးရောင သနးနေတယ။ ပီးတော့ ခေါငးကို ခကခငး ပနငုံ့ထားပီး ကနစနးရက တေကို ပဲ စိတဝငတစား ပုံစံမိုး လုပပီး ဆကခေနေတယ။ ညတုံးက ကနတော့ လုပရပတေနဲ့ သူ့တုံ့ပနမု တေကို သူ့ဘာသာ ရကနေပီး ကနတော့ ကို တတနိုငသလောက မကလုံးခငး မဆုံအောင ရောငနေတဲ့ပုံပဲ။
မမ အနေနဲ့ သူညတုံးက ဖီးတကပီး တုံ့ပနမိခဲ့တာကို ပဲ ရကနေသလား၊ တကယ့ ကိစ ကို မလုပပဲ အပိုတေ နူးနပ လုပရငး သူ့ပါးစပထဲ လီးထည့ စုပခိုငးခဲ့တာကို ပဲ ဒေါပနေသလား မပောတတပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကနတော့ အနေနဲ့က တော့ အခု ကိုယ့အမ ကို ကိုယ့ အမ အနေနဲ့ မမငနိုငတော့ဘူး၊ မိနးမ တယောကကို ယောကား တယောကက မငတဲ့ အမင မိုးနဲ့ပဲ မငမိတော့တယ။ ဖီးကတော့ တအားမိုက မ မိုကပဲ။
အမေ က ကနတော့ အသံကားလို့ ထငတယ အခနးထဲကို ကနတော့ အတက၊ မနကစာ ကို ပုဂံတခပထဲ ထည့ ပီး ယူလာပေးတယ။ မကနာက တော့ ခါတိုငးလို ပုံမနမဟုတဘူး။ ဟနတော့ ဆောငပီး ပုံမနဖစအောင လုပထားမနး သိသာနေတယ။ အမေ ညက ကနတော တို့ မောငနမ လိုးကတာကို ခောငးကည့ပီး သူခိုငးတဲ့ ဟာကို ပဲ မလုပ၊ အပိုဆာဒါးတေ လုပနေတာကို တေ့သားလို့ ဒေါတော့ ပနေမာ သေခာတယ။ ဒါပေမဲ့ ကနတောက တော့ အေးဆေးပါ။ သူက သူခောငးကည့နေတယ ဆိုတာကို ပောလို့မ မဖစတာ။ ဟဲဟဲ။
အမေ့ မကနာ အမူအယာ နဲ့ လုပရား မုတေကတော့ ကနတော့ ကို အကီးအကယ ဒေါသဖစနေတယ ဆိုတာ သိသာနေတယ။ ဒါပေမဲ့ ပါးစပကတော့ ဘာမ မပောဘူး။ ကနတောလညး မသိခငယောင ဆောငနေ လိုက တယ။ စားသောကပီး လို့ ပုဂံဆေးဖို့ မီးဖိုထဲ ဝငလိုကတော့ အမေ့ ကို မီးဖိုထဲ ရပနေတာ တေ့တယ။ မကနာ နီမနးပီး ဒေါသထကနေတဲ့ မကနာနဲ့ အမေက ကနတော့ကို၊
“အောငမငးမော၊ ညက ဘယလိုလဲ ၊ ငါပောသလို ရော လုပခဲ့ရဲ့လား အဆငပေလား”
လို့ မေးတယ။ ကနတောလညး ပုံမနအသံနဲ့ ရူးသလို ပေါသလို မသိခငယောငဆောငပီး။
“ဟုတကဲ့ မေမေ အားလုံး အဆငပေပါတယ။ မမဖူး က အိပပောနေလိုကတာ လုံးဝကို တုတတုတမ မလုပဘူး၊ မေမေ ပောထားတဲ့ အတိုငးပဲ၊ ဒါပေမဲ့ ကနတော့ အခနး ကို ပနရောကတော့ ပငပနးပီး အိပပောသားလိုကတာ တုံးကနဲပဲ၊ မနကတောင အိပယာ နောကကမ နိုးတယ”
အမေ က ကနတော လိမမနး သိနေပေမဲ့၊ သူဘာမ ပောလို့ မရပါဘူး။ သူခောငးကည့နေတယဆိုတာကို ပေါ သားမာ လညး စိုးနေတာကိုး။
“နင ပနထကလာတော့ သမီးဖူး အဝတအစား တေကိုရော သေခာ ပနဖုံးဖိပေးခဲ့တယမလား၊ မနကက တော့ သူဘာမ မရိပမိအောင”
အမေ က ကနတော တို့ မောငနမ နစယောကရဲ့ ဆကဆံရေးကို ပုံမနပနဖစစေဖို့ ကိုးစား နေဟနတူပါတယ။ ဒါပေမဲ့ မနေ့ညကတညးက ကနတောတို့ မောငနမ နစယောက ရဲ့ ဆကဆနရေးက ပောငးသားခဲ့ပီလေ။ ဒါပေမဲ့ ကနတော ခပတညတညပဲ ဆကလိမလိုကပါတယ။
“အငး ပေါ့ ကနတော မမဖူး အခနးထဲ ဝငသားတုံး တေ့ရတဲ့ ပုံစံအတိုငးပဲ အဝတအစား တေကို စန့စန့ရန့ရန့ ပနထားပေးခဲ့ပါတယ”
အမေ့ ကည့ရတာ မခံခိ မခံသာ နဲ့ ဖစနေပေမဲ့ ဘာမ မတတနိုငလို့ ကိတမိတနေရပုံပေါကပါတယ။ ကနတော နဲ့ မမနဲ့ ကိစကို လညး ပင့ပင့လငးလငး ပောရမာ သူ့ပါးစပက ထကပုံ မရပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကိုးစား ပါတယ။
” သား အောငမငးမော ဒီမာ မေမေ ပောဦးမယ။ မငး အမ မမဖူး က ဒီမာ ဆယရက ပဲ အခိန ရမာ၊ ဒီဆယရက ပီးရင သူ အိမပနသားရတော့မယ။ မငး အနေနဲ့ အခိနကို အကိုးရိရိ အသုံးခစေခငတယ။ ညဘက မငး အခနးပနလာအိပပီး ရင မနကစောစောထ ပီး မငး မမ အိပယာမနိုးခငလေး တခါ သားပီး အလုပလုပသင့တယ။ အဲဒါမ မငးမမ ကလေး ရဖို့ က ပိုသေခာမယ။ ဒါမ လညး သူ့ ယောကခမ တေ အိမပေါ က ကနခ ခံရမဲ့ အရေးကလညးလတမယ။ အဲဒါကောင့ မငး မမဖူး ရဲ့ ဘဝ က မငးလကထဲ မာပဲ ရိတယ။ မငး က ကလေး ငယ အရယလညး မဟုတတော့ဘူး၊ တာဝနကို သေသေခာခာ ကေပနအောင လုပစမးပါကယ”
အမေ ပောတာလညး အမနပါပဲ၊ ကနတော့ ရဲ့ အမား မို့ စိတမကောငးလညး ဖစသားမိတယ။
“ဟုတကဲ့ မေမေ သား မားပါတယ။ သား မမ မနိုးခင သူ့အခနး ပနသားဖို့ စိတကူးပေမဲ့ မနက အိပယာထ နောကက သားလို့ မသားဖစတော့တာပါ။ နောက မေမေ ကလညး လာမနိုးတော့ ဘယလို မ မနိုးဘူး ဖစသားတာ၊ ကနတော နောကဆို ဆငခငပါ့မယ၊ အခု နေ့လည ခငး ကောငးက နေ့လညစာ စားခိန လတရင ကနတော အိမပနလာစား မယလေ၊ အဲဒီ အခိန မမဖူး သာ အိပပောနေမယ ဆိုရင ကနတော အလုပလုပလို့ ရမယလေ။ ပီးတော့ ဒီနေ့က စပီး ညဘက ရော၊ မနကပိုငးရော၊ နေ့ခငး နေလညစာ စားခိနရော တနေ့ သုံးခါ လုပလို့ ရတယလေ။ အဲဒါဆိုရင နောကကိုးရက ဆိုရင ၂၇-၂၈ ခါလောက စုစုပေါငး လုပဖစမယ၊ အဲလောကဆို မမ အတက ကိုယဝနတညဖို့ သေခာသလောက ရိမာပါ”
အမေ့ မကလုံး ပူးသားတယ။ လေသံပော့ပော့ လေးနဲ့၊
“သား အမေ က မငး ကနးမာရေးကို လညး မထိခိုကစေခငဘူး၊ အဲလို မိုး တနေ့ သုံးခါ ဆိုတာတော့ မားလနးတယ ထငတယ၊ ”
“မေမေ ဘာမ မပူနဲ့ သား က တနေ့ သုံးခါလောကက တော့ အေးဆေး လုပနိုငတယ။ အရငတုံးက တနေ့ကို ဂငး သုံးလေးခါလောက တိုကတာ ဘာမ ကို မနေဘူး လုပနေက”
ကနတောလညး ပောခငဇော နဲ့ ပောလိုကတာ ကိုယ့အမေ နဲ့ စကားပောနေတယ ဆိုတာကို မေ့သားတယ။ အမေကိုယတိုငလညး ကနတော့ ရဲ့ အဲလို စကားကို ကားလိုကရတော့ မကနာကကကနဲ ပကသားတယ။ ဒါပေမဲ့ ဘာမ မပောတော့ပဲ ခေါငးပဲ ငိမ့ပလိုကတယ။ ကနတောလညး အခနးထဲ ဝငကောငးစာအုပတေ ယူပီး ပနထကလာခဲ့တယ။ မမဖူး ကတော့ ကနတော ထကလာတာတေ့ပေမဲ့ ခေါငးကို ငုံ့ထားပီး သူလုပလကစ ကို ဆကလုပနေတယ။ ရကတကတက ပုံစံ ဖစနေတယ။
“မေမေ မမဖူး ကနတော သားတော့မယ။ နေ့ခငး ကမ ကောငးက ပနလာပီး ထမငး လာစားမယ၊ နစယောကစလုံး အိပမပောနေကနဲ့ ဦးနော၊ အနညးဆုံး တယောကတော့ ကနတော့ ကို နေ့လညစာ ပငကေးဖို့ စောင့နော၊ ဘိုငဘိုင”
အမေ က ဘာမ အသံမထကပဲ ငိမနေပေမဲ့ မမဖူး မကနာ ပေါ မာ အပုံးတခက သနးသားတယ၊ ကနတော ဘာဆိုလိုတယဆိုတာ သူကောငးကောငးသိတယ ဆိုတဲ့ သဘော၊ မကလာကို တခကပင့ပီး ကနတော့ ကို လမးကည့လိုကပေမဲ့၊ ကနတောက လမးအကည့နဲ့ ဆိုတော့ ခကခငး ခေါငးပနငုံ့ သားတယ။ မကနာက ခစစရာ ပါးခိုင့လေး နဲ့ အပုံးကတော့ မပောကသားဘူး။ ခေါငးကို ငိမ့ပီး သူကားကောငး ပလိုကတယ။ ကနတော့ စိတထဲ မာတော့ အငး ဒီနေ့ နေ့ခငးကတော့ သူအိပခငယောငဆောငနေပီး ကနတော့ အလိုးကို ခံတော့မယ ဆိုတာ သေခာသားပီပေါ့လို့ တေးလိုကမိတယ။
တကယလညး နေ့လညဘက ကောငးက နေ အိမပနလာပီး ထမငးလာစားတော့ အမေ ပဲ ထမငးပငကေး တယ။ မမဖူးရော ဆိုတော့၊ သူ့အခနးထဲမာ အိပပောနေပီတဲ့။
ဒီတခါတော့ မေမေက ကနတော့ကို ဘာမ ညနကားခက မပေးတော့ဘူး၊ ဘာဖစမယ ဆိုတာ သူသိပီးသားလိုပဲ ခိ။ ထမငးစားပီး လကဆေး လကသုတနေတဲ့ ကနတော့ကို မမထူး အခနး မေးဆတပလိုကတယ။ ကနတောလညး အလိုကတသိ ပန ဘာမ ပနမပောတော့ဘူး မမဖူး အခနးထဲ ဝငလာခဲ့လိုကတယ။
ကနတော မမဖူး အိပပောနေတဲ့ နားရောကပီး သူ့အဝတအစားတေ ခတနေတုံးပဲ မေမေ အခနးဆီးနောကကယ မာ လာရပနေတာကို ခေါငးရငး မနခပထဲက မငနေရပီ။ ဒီတခါကတော့ နေ့လညခငးကီး ဆိုတော့ အခနးထဲမာ လညး လငးထိနနေတာ၊ မေမေ တော့ ကနတောတို့ နစယောကလိုးပဲကို ကောငးကောငးကီး ရုစားရတော့မာပေါ့။ ကနတော က ထုံးစံအတိုငးပဲ၊ ကနတော ရဲ့ မာတောင နေတဲ့ လီးကီးကို မေမေ့ နေရာက ကောငးကောငး မငနိုငအောင ပပေးလိုကတယ။ မမ စောကဖုတကို လိုးနေရငးလညး မကာမကာ အပငကို ဆဲထုတ ပီး မေမေ မငအောင တမင ပတယ။ ကနတော့ စိတထဲ မာ ကိုယ့ လီးကို မေမေ ကည့နေတယ ဆိုတာကို တေးလိုကမိတောင လီးက လညး တငးကနဲ တငးကနဲ လုပလုပသားတယ။ ပိုလညး မာလာသလိုပဲ။
ထုံးစံအတိုငး မလိုးခင ကနတောနဲ့ မမဖူး တို့ ဆစစတီနိုငးပီး သူ့စောကဖုတ ကနတော ရက။ ကနတော့ လီး သူစုပ လုပကတဲ့ အခါတိုငး လရညတေ မမပါးစပထဲ မပနးမိ အောင ထိနးထိနးထားရတယ။ အဓိက က သူ့သားအိမထဲ ကို ကနတော့ သုတရညတေ ထည့ပေးဖို့ ဆိုတာကိုတော့ ကနတော မမေ့ ပါဘူး။
အဲလိုမိုး တနေ့ကို သုံးခါ မမ ကို လိုးတာက တဖညးဖညးနဲ့ အသားကလာတယ။ မနကတခါ၊ နေ့ခငး တခါ၊ ညတခါ၊ ပေါ့။ မေမေ ကလညး အမဲတမး မပကမကက ခနးဆီး နောကကယက နေ ပဲတိုငး ခောငးတယ။ ကနတော သူ့ကို မနထဲက နေ မငနေရတယ ဆိုတာကို တော့ သူမသိဘူး။ သူ့ကိုယသူတော့ လုံလပီလို့ ထငနေရာတယ။ ကနတော မလိုအပပဲ မမ စောကဖုတရကတာတေ မမ ကို လီးစုပခိုငးတာတေကို သူ ဘာမ မပောဘူး ပောလို့ လညး မရဘူးလေ၊ သူဘယလို သိလညး ဆိုတာက ပနာမဟုတလား။ မမကို လညး သူပောပုံ မရဘူး။ မမကိုယတိုငက လညး အခု တဖညးဖညး နဲ့ လီးစုပ ရတာကို ကိုကလာပုံပဲ၊ နောကပိုငး စိတပါလကပါ၊ နဲ့ အားရပါးရကို စုပလာတယ။ ကနတော သူ့စောကဖုတ မရက ပေးပဲ နဲ့တောင လီးကို လမးကိုင ပီး စုပဖို့ စလာတယ။ ဒါပေမဲ့ မမ က အမဲတမးပဲ အိပပောခင ဟနဆောင ပီး တော့ မကလုံးပိတ လုပတယ။ အဲလို မိုး ထိနးထားတော့ ကနတောတို့ နစယောက အပငမာ ဆိုရင မောငနမ လိုပဲ ဆကဆနလို့ ရတယ။ အိပယာထဲ အဖစအပကကို သူဘာမ မသိသလို ပဲ နေတယ။ အဲဒါကောင့လညး တဖညးဖညးနဲ့ မမ ရကတာတေ သိပမရိတော့ဘူး အပငမာ ဆို ကနတောနဲ့ အရငတုနးက လိုပဲ မောငနမ ခငး နောကတာ ပောငတာ ပုံမန စကားပောတာတေ ပောဖစလာတယ။
အဲလို နဲ့ ဆယရက ဆိုတာ ခနလေး လိုပဲ ကုနဆုံးသားတယ။ မမ စောကဖုတထဲ ကနတော့ သုတရညတေ ထည့ထည့ပေးတာ အကိမပေါငး ၂၈ ကိမ အနညးဆုံး ဖစမယထငတယ။ အဲလောက ဆိုရငတော့ ကိုယဝနတော့ တညသင့လောကပီလို့ ထငရတာပဲ။
မေမေ လညး အခုတော့ စိတကေနပပုံပဲ၊ ကနတော နဲ့ နစယောကတညး ရိတဲ့ အခိန ကနတော့ ခေါငးကို ပတသတရငးနဲ့၊ ငါတို့ ကတော့ သမီးဖူး အတက လုပနိုငတဲ့ ဘကက ဝိုငးဝနးလုပပေးလို့ ရသမ လုပပေးခဲ့ပီပဲ။ ဘုရားသခင ရဲ့ ခီးမောကမုပဲ စောင့ကည့ရတော့မာပဲ လို့ ပောတယ။
တနငနေနေ့ တနေ့ ၊ မမ ကို သူ့ယောကားက ဖုံးဆကပီး ညနေခငး မာ သူလာခေါ တော့မယ့ အကောငး ပောတယ။ သူတို့ ဥုပုဒ ရကတေလညး ပီးသားပီလို့ ပောတယ။
ကနတောက မေမေ့ကို ဒီနေ့ခငး နောကဆုံးအနေနဲ့ အခိနရိခိုကလေး ကိုးစား လိုကခငတယ ပောတော့ မေမေက သဘောတူတယ။ မေမေ က ခေါငးငိမ့ပီး၊ မမ အိပယာက မနိုးခင မနမနသကသကလေး လုပဖို့၊ အဲဒါမ မမနိုးလာရင ရေမိုးခိုးပီး သူ့ယောကား လာခေါ တာကို ပငဆင စောင့ဖို့ အခိနရမာလို့ ပောတယ။
ကနတော နေ့ခငး ၂နာရီလောက အပငက ပနရောကလာတော့ ပလနအတိုငးပဲ မမ က သူ့အခနးထဲမာ အိပပောနေပီ။ မေမေ က မမ အခနးဘကကို ခေါငးဆတ ပလိုကတယ။ ကနတောလညး အခနးထဲ ဝင အဝတအစားတေ အကုနခတ လုံခညတထညပဲ ကောကပတလိုကပီး မမ အခနးထဲ ဝငလာခဲ့လိုကတယ။ မေမေ ကတော့ ဘယရောကနေသလဲ မသိ။ ကည့ရတာ အထူးတနးက ကည့ဖို့ ခနးဆီး နောကမာ နေရာယူထား ပီးပီထငတယ။
ဒီတခါ က နောကဆုံး အခီ ပဲ ဆိုတော့ တနအောင အကောငးဆုံး လုပလိုကမယလို့ လညး တေးထားတယ။ အမဲတနး လေကီးထိုး ရိုးရိုးပဲ လိုးနေရတာဆိုတော့ မမ ကို ပထမဆုံးအနေနဲ့ လေးဘကထောကခေးလိုး ပုံစံ နဲ့ လိုးပစလိုကမယလို့ စဥးစားထားတယ။
မမ အခနးထဲ ရောကတော့ မမ က ထုံးစံအတိုငး မကဆီ လို့ခေါ တဲ့ ပုခုံးက နေ ခေသလုံး တဆကထဲ ဂါဝနရည ကီး ဝတထားပီး ပကလက အိပနေတယ။ ကနတောလညး ကုတငနားသား ပီး ကုတငခေါငးရငးက မနခပလေး ထဲ လမး ကည့လိုကတော့ ခနးဆီးအောကက မေမေ့ ခေထောကတေ တေ့ရတယ။ ပုဆိုးကို ကမးပေါ ကငးလုံး ခတခလိုကပီး မေမေ ခောငးကည့နေတဲ့ဘကကို မကနာခငးဆိုင ရပနေလိုကပီး ခေါငးက မမ ကို ငုံ့ကည့ လိုကတယ။ ကိုယ့ အမေ က ကိုယ့ကို ခောငးကည့နေမနးသိတော့ လီးက တနးကနဲ တောငနေပီ။ လကတဖကနဲ့ ဆုပပီး သူ့ဘကကို ခိနလို့ တခကနစခက ထုပေးလိုကတယ။ ဒစကီးက ပူးကနဲ ပူးကနဲ အမေ့ကို ဖဲပနေသလို နေမာပဲ အဟီး။ နေ့ခငးကောငတောင ဆိုတော့ အလငးရောငက လညး ကောငး ကောငးနဲ့ မေမေ ကောငးကောငး မငနေရမာပဲ ဆိုပီး လီးက ပိုတောင မာတငးလာသလိုပဲ။ ပီးမ လီးကို သူ့ဘာသာ ထောငတနး နေတာ လကက လတပေးထားလိုကပီး မမ ဂါဝနကို တခါတညး လယပငး အထိ လနတငလိုကတယ။ လလိုက ကိတလိုကတဲ့ ဘောဒီ။ ဖေးနေတာပဲ။ ပေါငလုံးကီး နစလုံးက ခောမတ ဖောင့စငး နေပီး နို့ကီး နစလုံးက လညး မို့မောက တငးရငးလို့ နေတယ။
ကနတော မမ နို့ကီး နစလုံးကို အရင အုပကိုင ပီး ဆုပနယလိုကတယ။ သူ့နို့သီးခေါငးတေက မာပီး တောင နေပီ။ မမ အသံထကပီး ငီးလိုကတယ။ ခုနောကပိုငး မာ မမ က မကလုံးသာ မိတထားတာ အသံထကပီး ငီးတာကိုတော့ မထိနးတော့ဘူး။ သူနိုး နေမနး ကနတော သိနေတယ ဆိုတာလညး သူသိနေတာပဲလေ။
နောကတော့ နို့တလုံးကို နယရငး နောကတလုံးကို စို့၊ နို့ ဘယ ဘက ပောငးလိုက ညာဖကပောငးလိုက နဲ့ ဆယမိနစလောက ကောငးကောငး စို့ပေးလိုကတယ။ ပီးမ ထ ပီး မမ ပေါငနစလုံးကား ဝငထိုငလိုကတယ။ မမ က ကနတော ဘာလုပတော့မယ ဆိုတာ ကို သိနေပီ ဆိုတော့ သူ့ပေါငကီး နစလုံးကို ကားပေးလိုကတယ။ စောကဖုတကီးကို ကနတော လကလို့ ရအောင အပေါ နညးနညး ကော့ပေးလာတယ။ မမ အခုတော့ စောကဖုတ ရကခံရတာကို အလိုးခံရတာထကတောင ကိုကနေသလိုပဲ၊ လီးလညး စုပတာ ပို သနလာတယ။ ကနတောကသာ သူ့ပါးစပထဲ ပီးလို့ မရဘူး ဖစနေတာ လရညကို သူ့စောကဖုတထဲ ပဲ ထည့ဖို့ ထိနးထိနးထား နေရတယ။
အခနး ၅။ အဆက-
ကနတော မမ စောကစေ့ကို လာနဲ့ အသာထိုးရကလုကပီး လကခောငးထိပတေနဲ့ စောကဖုတ နူတခမးသား နစခုကား ပတတိုကလိုကတယ။ မမ စောကဖုတက စောကရညတေက စိမ့နေပီးသား၊ သူလညး ကနတော့ ကို စောင့နေရငးက ဖီးတကနေတာထငတယ။
ကနတော က မမ စောကဖုတ ထဲလာကို ထိုးထည့ ပီး လကတဖကက စောကစေ့လေးကို ခေ၊ နောကလက တဖကက သူ့နို့တလုံးကို လမးအုပကိုငပီး နယ လုပပေးနေတော့ မမ တအားကောငးနေပုံရပါတယ။ သ့ဖငကီး အိပယာပေါ က မောကမောက တကလာပီး လူက အငိမ မနေနိုင ဖစနေရပါတယ။ အသံကလညး တအီးအီး နဲ့ အကယကီး ငီး တားနေပါတယ။ အဲလိုမိုး ဆယမိနစ လောက လုပနေတော့ သူ့အသံကို တောတော့ကို ကယလာပါတယ၊ ကနတောလညး ဇာကညောငး လီး ညောငး ဖစလာပါတယ။ အဲဒါနဲ့ လုပနေက အတိုငး ကိုယကို လည့ပီး ဆစစတီနိုငး ပုံစံရအောင ပောငးလိုကတယ။ ကနတော့ လီးထိပက မမ နူတခမး ကို ထိမိ တော့ သူ့နူတခမး နစလာက ခကခငး ပင့လာပီး ဒစဖူးကို စုပပေးလာပါတယ။ ကနတောလညး ခေါငးပနငုံ့ ပီး စောကစေ့ကို စုပပေးလို့ မမ စောကဖုတထဲ လကနစခောငး နဲ့ ထိုးထည့ လိုးပေးလိုကတယ။
မမ လညး ဒီဆယရက အတငးမာ လီးစုပတာ တောတောကမး လာခဲ့တယ။ ကနတော့ ဒစဖူးကို သူ့လာနဲ့ ရစပတ ရကရငး က လီးတခောငးလုံးကို ဝငသလောက သူ့ပါးစပထဲ ထည့ထည့ပီး သကားလုံး စုပသလို စုပစုပပေး ပါတယ။ တခကတခက ကနတော့ လီးခောငးထဲ စစကနဲ စစကနဲ နေအောငကို စုပပေးပါတယ။ ကနတောက လီးကို သူ့ပါးစပထဲ အသာလေး ထိုးထည့လိုက ဆဲထုတလိုကနဲ့ ဖညးဖညးခငး လိုးပေးတော့ သူက သူ့နူတခမးတေကိုကနတော့ လီးတန မာ စေ့ထားပေးပါတယ။ ကနတောတို့ နစယောကစလုံး နတပညရောက နေသလို ခံစားနေရတယ။
ကနတောက မမ ပါးစပထဲမာ ပီးလို့ မရပေမဲ့ မမ ကိုတော့ ကနတော့ ပါးစပမာ ပီးစေခငသေးတယ။ အဲဒါနဲ့ စောကစေ့ကို တအားစုပပီး စောကခေါငးထဲ ကို လကနစခောငး ခပသကသက ထိုးထည့ပီး လိုးပေးနေတာ သူအသံတေ တအားထက လူလညး ကော့လနတကပီး စောကရညတေ တအား စိမ့ထကလာတယ။ ကနတော့ လီးကို လညး အတငးစုပပေးလာတယ။ နောကဆုံးတော့ မမ ဖငကီး ကော့ တကပီး ကိုယလုံးကီး တောင့တငး သားတယ။ သူပီးသားပီ ထငတယ။ ကနတော့ လီးကိုတော့ ခလေး နို့စို့သလို တပတပတ စို့ပေးနေတုနး။
နောကဖငကီး အိပယာပေါ ပနကသားပီး မမ ကိုယလုံးကီးလညး ပော့ခေ သားတယ။ တောတော ကောငးသားပုံပဲ။ အဲဒီတော့မ အရမးကို မာတောင တောင့တငးနေပီ ဖစတဲ့ ကနတော့ လီးကီးကို မမ ပါးစပထဲက ဆဲထုတပီး ကုတငပေါ က ဆငးလို့ ကမးပင မာ မတတပ ပနရပလိုကတယ။ လီးကီးမာ မမ ရဲ့ သားရညတေနဲ့ စိုရဲပီး အကောတေက ထောငထနေတယ။ ကနတော့ ကိုယအောကပိုငးကို မေမေ ခောငးနေတဲ့ ဘကကို တမငလည့ပေးထားပီး ရိုးလိုကသေးတယ။ မနထဲကို ကည့လိုကတော့ မေမေ့ ခေထောကအစုံက ဂဏာမငိမ လုပရားနေပေမဲ့ နေရာမရေ့ပဲ ရပကည့နေတုနးဆိုတာ တေ့ရတယ။
လီးကို မေမေ ခောငးနေတဲ့ ဘက လည့ပေးထားရငးက ကိုယအပေါ ပိုငးက မမ ဘကလည့ရငး ကုတငပေါ ပကလကဖစနေတဲ့ မမ ခါးအောကက လကလိုနိုကရငး ကိုယကို မောကရက ဖစသားအောင လိမ့ပေးလိုကတယ။ မမ က မောကရက ဖစသားမ ကိုယကို ကုတငပေါ ကန့လန့ဖတ ဖစသားအောင လည့လိုကတယ။ ခေထောကကို မေမေ ခောငးနေတဲ့ ဘကကို လည့လို့ပေါ့။ ပီးတော့မ မမ ပေါငနစလုံး ကား ကုတငပေါ ကို ကနတော တကပီး ဒူးထောကလိုကတယ။ မမ ခေထောကတေကို တနးပီး ဒူးကို သူ့ဘေး တဘကတခက ရောကအာင ထားလိုကတော့ ဖားပုတလို ပုံစံ ဖစသားတယ။ အဲဒီ လို ပုံစံက မ မမ ဘိုကအောငကို လကလိုပီး အပေါ ကို မတငလိုကတော့ ဖငဘူးတောငး ထောငလိုကသလို ဖစသားတယ။ ကနတော့ လီးကို လကတဖကနဲ့ ဆုပကိုငပီး မမ စောကဖုတအကဲကောငးကီးကို လီးထိပနဲ့ အထကအောက စုနဆန ပတပေးလိုကတယ။ မမ ဆီက ငီးသံ အုပအုပကလေး ထကလာတယ။ မမ အတကက ဒီလို ပုံစံမိုး က ပထမဦးဆုံး ဖစမလားမသိဘူး။ ကနတော့ အတကက လညး မမ ကို လိုးခဲ့တာ နေ့တိုငး လေကီးထိုး ပဲ မို့ ဒီလို ဖငဘူးတောငးထောငလိုကမ မမ ရဲ့ ဖငအလကို တေ့ရတော့တာ။ မမ အိုးကီးက ကားစင့လုံးနေတာ အားရပါးရပဲ၊ ပေါငလုံးကီး နစလုံးကားက ပူးထကနေတဲ့ စောကဖုတဖေါငးဖေါငးကီး ကားထဲ လီးဒစကို တေ့ပီး ထိုးသငးလိုကတော့ စောကရညတေအိုငနေတာမို့ ခောခောရူရူပဲ လီးကီး ဝငသားတယ။ ဒါပေမဲ့ နူးညံ့တဲ့ စောကခေါငးအတငးသားတေက တော့ နေးထေးပီး ဆုပကိုငထားသလို ဖီးရိတယ။ မမ ဆီက လညး ငီးသံလေးက ပိုကယလာတယ။ လီးကို အဆုံးထိအောင ထိုးသငးပီး မမဖငနဲ့ ကနတော့ ဆီးခုံ ကပထားလိုကတယ။ ပီးမ မမ နို့တေကို လမးဆုပကိုငရငး မမ ကိုယကို အပေါ မပေးလိုကတယ။ မမ ကိုယအပေါ ပိုငးကို လကနစဖက ထောကပီး ကလိုကတယ။ ခုမ ပဲ ဒေါ့ကီ စတိုင ဖစတော့တယ။
ကနတော က ဒူးထောကရာက ထပီး လူကို ကတတ အနေအထားပငပီး မမ စောကဖုတကို အပေါ ကနေ ဆောင့ခလိုးဖို့ လုပလိုကတယ။ အဲဒါ မ မေမေ့ နေရာကဆို မမ စောကဖုတထဲ ကနတော့ လီးကီး ဝငထကနေတာ ကောငးကောငး မငရမာလေ။ မမ ဖငပေါကကို လညး တံတေး တခကလမးထေးလိုကရငးက ဖငဝမာ အိုငသားတဲ့ တံတေးကို လကမ နဲ့ ဖငပေါကလေးထဲ ဖိသငးလိုကတယ။ မမ ကိုယလုံးလေး တန့သားရငး ကကသညးထသားတာတောင တေ့လိုကရတယ။ ခိခိ နောကတာပါ။ မမ ဖငပေါကလေးကည့ရတာ ပါကငပဲ၊ နောကအခင့အရေးရမ ပါကငဖင့ရမယလို့ တော့တေးထားလိုကပါတယ။
အခုတော့ မေမေ တယောက သူ့သားနဲ့ သမီး ခေးလိုး ပုံစံ နဲ့ လိုးနေကတာကို ကကကကကငးကငး အနီးကပ မငနေရပါပီ။ မနထဲ ကို ခိုးကည့လိုကတော့ မေမေ တယောက အခနးစီး ဘေးကနေ ကည့နေတာ တေ့လိုကရ ပါတယ။ ကနတောတို့ က နစယောကစလုံး သူ့ကို ဖငပေးထားတာမို့ သူက စိတခလကခ ကို စူးစူးစိုကစိုက ကည့နေတာ တေ့လိုကရပါတယ။ အဲဒီမငကငးက ကနတော့ လီးကို ပိုပီး မာတောင စေတာမို့ မမ ကို ပဲ အားရပါးရ ဆောင့လိုးနေမိပါတယ။
အခု အားရပါးရ ဆောင့လိုးရငး က အောကကို ငုံ့ကည့လိုကတော့ လေးဘကထောကကုံး နေတဲ့ မမ ရဲ လုံးကားပီး စင့နေတဲ့ ဖငလုံးကီးကို မငနေရတယ။ ကနတော ဆောင့လိုကတိုငး ပေါငခံနဲ့ သူ့ဖငလုံးကီးတေ ရိုကမိတော့ တုံကနဲ တုံကနဲ ဖစနေတာကို ကည့ရငး ဖီးက လညး ပိုတကလာတယ။ အိပခငယောငဆောငနေရာ တဲ့ မမ တယောက လေးဘကထောကနဲ့ တအီးအီး အောငီး နေတာ က တေးကည့ရင ရီစရာမဟုတလား။ မမ နို့ကီးတေက လညး တုံခါ ယမးနေပါတယ။ စောကဖုတထဲ ဝငထကနေတဲ့ လီးကီးမာလညး စေးပိုငတဲ့ အရသာ အပင ဟိုး အတငးထဲ ထိကို ဝငဝင သားသလို ခံစားနေရတယ။ ကောငးလိုကတဲ့ အရသာ။ ဒီပုံစံကို ခုမ ဘာလို့ လုပမိသလဲ ဆိုတာ ကိုယ့ကိုယကို ကိမဆဲ နေမိပါတယ။ ဒီနေ့က နောကဆုံးနေ့ပဲ မဟုတလား။ ဘာပဲ ဖစဖစ အခိနရိ ခိုက လုံ့လ စိုကရတော့မာပဲ လို့ တေးရငး အားသန ခနစိုက ဆောင့လိုးနေမိတယ။
မမ စောကဖုတက လညး စောကရညတေက စိမ့စိမ့ ထကနေတော့ စောကရညထဲ လီးဝငထကနေတဲ့ တစတစတ သံလညး အကယကီး ထကနေတယ။ ကနတောတို့ နစယောကစလုံးလညး ခေးတေ သံတေထက။ အရိနက လညး တအားမနလာကပီမို့ နစယောကစလုံး ပီးခါနီး ပီ ဆိုတာ သိနေတယ။ ကနတော့ ဂေးဥ ထဲ မာတငးလာပီး လီးထိပကလညး ယားယံလာတယ။ နောကဆုံး အနေနဲ့ ခပပငးပငး လေး ဆယခက ဆယနစခကလောက ဆောင့ခပီးလိုကတဲ့ အခိန၊ ကနတော့ လီးထိပက လရညတေက မီးတောင ပေါကကဲပီး ခောရညတေ ထကသလို ပကကနဲ ပကကနဲ ထကကုနပါတော့တယ။ လကက လညး မမ နို့ကီးနစလုံးကို လမးဆဲညစပီး အောငငီးလိုကမိပါတော့တယ။
“အားးးးး အီးးး ထကကုနပီးးး အီုးးးးး ကောငးလိုကတဲ့ စောကပတကီးးးးးးးအီးးးးးးး”
ကနတော့ လရည ပူနေးနေး တေကလညး မမ သားအိမဝထိကို ဆောင့ပနးထကကုနတော့ မမလညး တုံကနဲ ဖစပီး သူလညး ပီးသားပုံ ရပါတယ အသံလေး ထကငီးရငး က စောကခေါငးသားတေက ကနတော့ လီးကီးကို လကနဲ့ ဆုပကိုငသလို ဆုပညစပေးနေပါတော့တယ။ ကနတော့ လီးကီးက လရညတေက တောတောကာ အောငကို တန့ကနဲ တန့ကနဲ နဲ့ စောကခေါငးထဲ ညစသငးနေပီးမ ပော့က သားပါတယ။ ဒီ ဒေါ့ကီ စတိုငက ကနတောတို့ နစယောကစလုံးအတကအကောငးဆုံး အရသာကို ပေးစမးခဲ့ပါတယ။ မေမေ့ အနေနဲ့လညး အကောငးဆုံး လိုကဖရိုးကို ကည့လိုကရတာပါပဲ။
ကနတော မမကောပေါ မာ ခနတာ နားနေလိုကပီးမ ကိုယကို ပနမတလိုကပီး လီးကို သူ့စောကဖုတထဲက ဆဲထုတလိုကတယ။ ကနတော့ လရညတေနဲ့ မမ စောကရညတေက မားလနးလို့ စောကဖုတထဲက တခို့ လံက ပီး မမ ပေါငပေါ ကို စီးကလာပါတယ။ တခို့လညး မေ့ယာပေါ ကို ကပီး ကကကုနပါတယ။
ကနတောက မောမော နဲ့ အိပယာပေါ ထိုကခလိုကပေမဲ့ မမ ကတော့ လေးဘကထောက ကုံးကုံးကီး ဖစကနနေခဲ့ပါတယ။ သူက အိပပောခင ယောငဆောငပီး ကနတော မရေ့ပေး မခငး သူလုပမာ မဟုတပါဘူး။ အဲဒါကောင့ ကိုးယိုးကားယားနဲ့ လေးဘကထောကရက မကစေ့မိတနေတာ ရီစရာကီးလိုဖစနေတယ။ မမ အဖုတကို နောကဆုံးအနေနဲ့ လကခောငးထိပတေနဲ့ ပတသတလိုကပီး ဖငပေါကလေးကို ပါ လကခောငးမာ ပေသားတဲ့ အရညတေနဲ့ ပတသတ ကစားလိုကပါတယ။ ပီးတော့ လုံခညကို ကောကယူပီး အခနးထဲက ထကမလို့ ပငလိုကတယ။
ဒါပေမဲ့ ကနတော့ စိတထဲ မာ ပောငပကခငတဲ့ စိတတခုပေါ လာပါတယ။ နောကတခုက ကနတောက သူထငထားသလို ငတုံး မဟုတဘူး ဆိုတာကိုလညး မေမေ့ ကို ပခငစိတကလေး ကလာခဲ့တယ။ အဲဒါနဲ့ ကုတငပေါ မာ မမ စောကဖုတကို ကိုငမလို ဟိုဟာ ဒီဟာ လုပမလို အရောငပရငး ဗနးကနဲ မေမေ ပုနးနေတဲ့ ခနးစီးနားကို သားရပလိုကတယ။ အခုတော့ အငိုကမိသားတဲ့ မေမေ က ကနတောနဲ့ မကလုံးခငး တည့တည့ ဆုံလို့ ၊ မကနာခငးက လညး တထာတောင မကာအောင နီးကပ နေပါတယ။ မေမေ လညး ကနတော့ ရဲ့ ရုတတရက အပုအမူ ကောင့ ထိပလန့တကား ဖစသားပါတယ။ သူ့တကိုယလုံးလညး တောင့တငးသားပီး ဘာလုပရမနးမသိ ကောငကည့ရငး နဲ့ တောင့တောင့ကီး ရပနေတယ။
ကနတောက သာ သူ့ကို ပုံးပုံးကီး ကည့ရငး မကစေ့ တဖကမိတပလိုကတယ။
တောင့တောင့ကီး ရပ နေတဲ့ မေမေ နဲ့ ကုတငပေါ မာ လေးဘကထောကရငးက စောကဖုတကီး အရညတေ ရဲနေတဲ့ မမ တို့ကို အခနးထဲမာ ခနထားခဲ့ပီး အခနးပငကို ကနတော လောကထကလာခဲ့ပါတော့တယ။
အခနး ၆။
ကနတော့ အခနးထဲ ဝငပီး ကုတငပေါ ခနလဲနားနေတုံးမာပဲ မေမေ က သူ့အခနးထဲက ထကလာပီး မီးဖိုဘက ကို ထကသားသံကားရတယ။ နောကလေးငါးမိနစ ကာတော့ မမလညး အခနးထဲက ထကပီး ဧည့ခနးဘကကို လောကသားတဲ့ ခေသံကားရတယ။ မေမေ နဲ့ ကနတော နဲ့ ခုလေးတင ဖစသားတဲ့ အဖစအပကကို မမ ကတော့ သိလိုကမာ မဟုတဘူး။
ကနတောလညး အဲတော့မ အခနးပင ပနထကလာရငးက၊
“မေမေ၊ မနမန လုပတော့ ကိုစိုးမိုး (မမ ယောကား) ခနနေ ရောကတော့မာ၊ စေးက ဝယခငတာတေ ရိသေးလား။ ကနတော သားဝယပေးမယ”
မေမေ က ခုထိ ကနတော့ကို မကနာပူနေသေးတယထငတယ။ စကားတောင ပနမပောနိုငဘူး။ ခေါငးကို ပဲ ခါယမး ပတယ။ မမ ကတော့ ရေခိုးခနးထဲ က ပနထကလာပီး သူ့ယောကား လာခေါ ရင လိုကသားဖို့ အထုပအပိုးတေ ပငနေတယ။ မမ ကလညး ကနတောနဲ့ အကည့ခငးမဆုံအောင ရောငနေတယ။ ခါတိုငး ပုံမနဖစလာခဲ့ပီးတာ တပတလောကရိပီး ဒီနေ့မ ပနပီး ရကသလိုလို အမူအယာ ဖစနေရတာ၊ သူ့ကို ဒီနေ့ လိုးလိုကတဲ့ ပုံစံအသစ ကောင့ပဲ ဖစမယလို့ တေးမိတယ။
အိမရေ့တံခါးက ခေါကသံကားတော့ ကနတောပဲ တံခါးဖင့ပေးလိုကတော့ ယောကဖ ဖစနေတယ။
“ဟေး ကိုစိုးမိုး ဘယလိုလဲ နေကောငးလား”
လို့ ကနတောက နူတဆကလိုကတော့။ ယောကဖကီးကလညးပနပီး။
“ကောငးပါတယက၊ မငးတို့ရော”
“ကနတောတို့ က ကောငးပါတယ”
သူ့ကို တံခါးဖင့ပေး၊ နူတဆကပီး ကနတောက ဧည့ခနးထဲ လည့ဝငလာတော့ သူလညး အနောကက ကပပါလာတယ။ မမ က ဆိုဖာမာ ထိုငနေရာက နေထပီး သူ့ယောကားကို ဝမးသာအားရ နူတဆကတယ။ မတေ့ရတာ ဆယရကလောက ရိပီ ဆိုတော့ တယောကနဲ့ တယောက လမးနေကတဲ့ပုံပဲ။
နောက မေမေ ကလညး ထကလာပီး လဘကရည မုန့တို့ နဲ့ ဧည့ခံတော့ စားကသောကကနဲ့ စကားစမီပောဆို ဖစကတယ။ တနာရီလောက ကာတော့မ ပဲ။ ကိုစိုးမိုး က၊
“ကဲ အခိနလညး ဖင့ပီ နေသိပမစောငးခင ကနတောတို့ ပနကရအောင”
လို့ ဆိုလို့ အားလုံးထပီး နူတဆကကတယ။
ကနတောတို့ အားလုံး အပငထကလာခဲ့ကပီး ကနတောက အနီးနားက ဆိုကကား တစီးခေါ ပေးလိုကတယ။ ယောကဖက ရေ့က ထိုငပီး အမက နောကက ထိုငတယ။ သူတို့ ဆိုကကား ထကတော့။ ကနတောက၊
“ဘုရားသခင ကောငးခီးပေးပါစေ၊ နောက ကရငလညး လာလညပါဦး”
လို့ပောလိုကတယ။ ယောကဖက တော့ အေးအေး ကေးဇူးပါ လို့ ပနပောပေမဲ့ ၊ မမ ကတော့ မကနာလေး နီမနးနေပါတယ။ နောကတော့ မမ မကနာ က အပုံးကလေး တပင့ပင့လာပီး ခေါငးညိမ့ ပလိုကပါတယ။ သူ့ပါးခိုင့ခကကလေး တဖက က လညး ခစစရာကောငးလပါတယ။ မမ အပုံးနဲ့ ခေါငးညိမ့ ပလိုကတဲ့ အဓိပပါယ လို့ဝကခကကို တော့ ယောကဖကီး သိမာ မဟုတပါဘူး။ သူတို့ ဆိုကကား ထကသားတာကို ရပကည့ရငး ကနခဲ့တာက တော့ ကနတောတို့ သားအမိ နစယောကပါပဲ။
မောငရီပိုးလို့ နေစဝငစ အခိနမာ က ကနတောက ဧည့ခနးထဲမာ တီဗီကည့နေပါတယ။ မေမေ က မီးဖိုခနးထဲမာ ညနေစာ အတက ခကပုတနေတယ။ ကနတောတို့ နစယောကကားမာ တံတိုငးကီးတခု ကာထားသလိုပဲ တယောကနဲ့ တယောကလညး မကနာခငးမဆိုင၊ စကားလညး မပောဖစကပါဘူး။ မေမေ က သူ ကနတောတို့ ကို ခောငးတာ ကနတောမိသားလို့ ရကနေပုံရပါတယ။ ကနတောတို့ နစယောက ညစာကို အတူတူ စားဖစခဲ့ကပေမဲ့ အိပယာဝငကတဲ့ အထိ၊ တယောကနဲ့ တယောက စကားတခနးမ မပောဖစခဲ့ကပါ။
ကနတောလညး ကိုယ့အခနးက မေ့ယာပေါ လဲလောငးရငး မမ တယောက ကိုယဝနတညပီး လငမယား အသိုကမပက အိမထောငရေးဘဝ အောငမငပါစေလို့ ဆုတောငးမိလိုကပါတယ။
နောကနေ့ မနကကတော့လညး အဲလိုပုံဖစနေတော့ ကနတောက ပဲ စပီး၊
“မေမေ မမ ကတော့ သားရာပီ။ ကနတော တို့ တတနိုငသလောက တော့ လုပပေးလိုကတာပဲ။ ကနတာကတော့ ဘုရားသခင အလိုတော အတိုငးပဲ ပေါ့ နော”
လို့ ပောလိုကတော့ ကနတော့ကို မော့ကည့ပါတယ။ သူ့ကည့ရတာ ကနတောက နဂိုပုံမန အတိုငး စကားပောလာလို့ အံ့အား သင့သားပုံပါပဲ။ သူက ကနတော သူ့ကို အထငသေးသားပီး အရိုအသေပက စကားမိုး ပောလာမလားလို့ စိုးရိမနေသလားမသိပါ။
“အငး”
လို့ တခနးပဲ ပောပါတယ။ ဒါပေမဲ့ မကနာပေါ က စိုးရိမမုတေက တော့ နညးနညးလော့သား ပုံပါပဲ။
ဒီလို နေရငး နစရက သုံးရကလောက ကာတော့ ကနတောတို့ နစယောက နဂို အတိုငး ပုံမနနီးပါး ပနဖစ လာကပါပီ။ ဒါပေမဲ့ မေမေ့ ဆီမာ အပောငးအလဲ လေး တခို့ ကို မသိမသာ မငရပါတယ။ အဲဒါက တော့ မေမေ က တခကတခကမာ ကနတော သူ့ကို ကည့မနေဘူးလို့ ထငရတဲ့ အခိနမိုး မာ ကနတော့ ကို စူးစိုက ကည့နေတာ မိုး တေ့ရတတတယ။ ကနတောက သူ့ဘကကို လည့ ကည့လိုကခိနမာ မကနာကို ခကခငး လဲသားလေ့ရိတယ။
နေရာသီ ကာလ ပူပငးလာပီမို့ ကနတောလညး အိမနေရငး ဆိုရင လုံခည ခပပါးပါး နဲ့ စတကယပဲ ဝတလေ့ရိတယ။ တခါတလေ စတကယတောင မဝတမိဘူး။ ကနတော့ အငီ မဝတထားတဲ့ ရငဘတ တို့ လကမောငးတို့ကို မေမေ က တခါတလေ စိုကကည့နေတတတယ။ အရငတုနးက တော့ အမုမဲ့ အမတမဲ့ ပေမဲ့ အခုကတော့ အမေ တယောကက သားကို ကည့တဲ့ အကည့မိုး မဟုတပဲ၊ မိနးမ တယောကက ယောကား တယောကကို ကည့တဲ့ အကည့မိုးလို့ ကနတော ထငမိပါတယ။ တခါတလေညး ကနတော့ ပေါငခံကို ခိုး ပီး လမးကည့တတပါသေးတယ။ ကနတောတို့ မောငနစမ နစယောက လိုးတာကိုက တနေ့သုံးခါ ဆယရကလောက တိတိ ခောငးကည့ခဲ့တဲ့ အကိုး အာနိသငတေက အမေ့ အပေါ မာ သကရောကနေတယထငရပါတယ။
မေမေ့ ရဲ့ အပုအမူတေ ကနတော့ အပေါ ပောငးလဲ လာတဲ့ အကည့တေကို ပထမပိုငးတော့ ကနတော့ စိတထဲ ဘယလိုမ မနေခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ မမ ပနသားပီး ရကအနညးငယကာတော့ ကနတော့ တဏာဆနတေက နိုးကလာပါတော့တယ။ ဆယရကဆကတိုက၊ မနက၊ နေ့လည၊ ည ပုံမန လိုးနေခဲ့ရပီးနောက လုံးဝ ပတတောက သားတော့ အစာငတသလို ဖစလာရပါတယ။ စောကဖုတလိုးခငစိတတေ ထကလာရတယ။ အဲဒီ အခိနမာ မေမေ့ကို ကနတော မိနးမ တယောက အနေနဲ့ ပောငးပီး မငလာခဲ့ရပါပီ။
တခိနတုနးက ကိုယ့အမေ ဆိုတဲ့ စိတနဲ့ တခါမ သေခာ မကည့မိခဲ့ပေမဲ့ အခုလို ထနလာတဲ့အခိနမာတော့၊ မိနးမ တယောကအနေနဲ့ သတိထားကည့မိလာပါတယ။ တကယတော့ အမေ ဟာ အသက ၄၆ နစလောက ရိပီဖစပေမဲ့ ဘယလို မ မထငရပါဘူး။ သူ့သူငယခငး ရယတူတေ ဆိုရင ဝတုတပဲ နဲ့ အဖားကီး ရုပတေ ဖစနေကပေမဲ့ မေမေ ကတော့ ဟော့ရော့ ဒီဇိုငးပါ။ မကနာက လေးထောင့ကခငခင၊ နူတခမး ထူထူ ပါးစပပဲပဲ မို့ ရုပက နညးနညး ကမးသလို ထငရပေမဲ့ သေခာကည့ ရင ဆကဆီ ကလတဲ့ ဒီဇိုငးပါ။ ဆံပငလညး ခေတမီမီ ကောလညလောကအထိ ပဲ အရညထားပီး အိမနေရငး ဆို ဖားယား ခ ထားလေ့ ရိပါတယ။ နို့ကီးတေက ဖေါငးကပီး မို့မောကနေတော့ ရငကော့ထားသလိုတောင ဖစနေတယ၊ အငီဝတထားလကနဲ့ ကည့ရတာ တောငမ မမ ထက ပိုပီးထားမယဆိုတာ သေခာပေါက ပောရဲပါတယ။ ခါးက တော့ မောဒယတေ မယတေလို သေးကင နေတာ မဟုတပေမဲ့ ကားစင့ပီး ကောကနေတဲ့ အိုးကီးကောင့ အလိုလို သေးသားသလို ဖစနေရတယ။ တကယ့ ဂစတာရိတပါပဲ။
အခု လို စောကပတဆာပီး ဏာထနနေတဲ့ အခိန ဆိုတော့ တအိမထဲ အတူနေတဲ့ ဆကဆီ မေမေ့ကို ကည့ပီး လိုးခငစိတတေ ထိနးမနိုင သိမးမရ ကလာခဲ့ရတာ အပစလို့ ပောဦးမာလားဗာ။
မေမေ့ ကို ကည့ရတာလညး ကနတောနဲ့ ထပတူ ထပမ ဖစနေသလိုပါပဲ။ မကာသေးခငက မ စလို့ သူက ကနတောနဲ့ ရီစရာ ဟာသတေ ကို ပောတဲ့ အခါ မိုး မာ အဓိပါယနစခ ပါတဲ့ စကားတေ ပောလာတာကို ကနတောတောင အံ့အားသင့ မိပါတယ။ ဥပမာ အောကကဟာမိုး။
“သား သိလား ရေးလူကီးတေက တောတော ညဏအမောအမငရိတာက။ သူတို့ ဆုံးမခဲ့တဲ့ စကားတေ ကည့ပါလား။ ကပကပ သတိထား တို့၊ အရညကည့ တို့ ဆိုတာ ၊ ခစခစ၊ ”
သူလညး ယောကား က နိုငငံခားမာ သားလုပနေတာ တနစမ တခေါကလောက ပနလာတာ အခု ဆို လေးငါးခောကလ လောက ပတနေရာတာ၊ ဒီကားထဲ သူ့ သမီးနဲ့ သား လိုးကတာကို တနေ့သုံးခါ ခောငးခောငး ကည့ နေခဲ့ရတာ ဆိုတော့ တောတောလေး လညး နာထ နေလောကပီ။
နောကတခု မေမေ့ ကို သတိထားမိတာက၊ သူ အိမမာ နေရငး အောကခံ ဘရာ တို့ ပငတီ တို့ မဝတတော့ တာကိုပဲ။ နေရာသီ အရမးပူပငးလနးလို့လား။ ကနတော့ ကို ပဲ ရိုးခငလို့လား ဆိုတာတော့ မသေခာပါဘူး။
ဘာပဲ ဖစဖစ ကနတော့ အတကက တော့ ဘောဒီ အကိတကီးနဲ့ လမးလောကတိုငး လုပခါ ယမးနေတဲ့ နို့ကီးတေကို မကစေ့အာရုံခံစားနေရတာ လီးကတော့ တောငပီးရငး တောငပါပဲ။ မေမေ့ ဖငလုံးကီးတေကလညး ခေးနဲ့ တခါတလေ ပိတစကို ကပပီး တဖကနိမ့ တဖကမင့ တုံတုံတကသားတာက မကစေ့ထဲ ကည့မဝနိုငဘူး ဖစနေရပါပီ။
လူက လညး တအားတငးနေတော့ ကနတော က မေမေ့ကို ဟနဆောငပနဆောငတောင ခိုးကည့မနေတော့ ပါဘူး ပေါတငကို ကည့မိပါတယ။ မေမေ ကလညး သတိထားမိပါတယ။ အိမနေရငး လုံခညအောကမာ ဘယတော့မ အတငးခံဝတလေ့မရိတဲ့ ကနတော့ လီးကတော့ ပုဆိုးအောကက တထိုးထိုး တထောငထောင။ အဲဒါကို လညး မသိမသာ မေမေ က အကဲခပရင မကလုံးတေက အရောကတောက လာတတပါတယ။
တနေ့ မာ ကနတောတို့ နစယောက ရပကက နားက စေးကို သားပီး လိုခငတာလေးတေ ဝယရငး အဝတအစား အထညတေ ရောငးတဲ့ အတနးနားက ဖတသားကပါတယ။ အဲဒီမာ စေးလော့ရောငးနေတဲ့ အထညပုံတခုကို တေ့လို့ မေမေ က စိတဝငတစား အဲဒီ အငီ တေကို သားကည့ပါတယ။ အဲဒီ ကောငတေက မမ အိပပောခင ယောငဆောငတုံး ဝတတဲ့ စတိုင မကဆီ လို့ခေါတဲ့ ပုခုံးက ခေသလုံး ရောက တဆကတညးဂါဝန အမိုးအစားပါ။ မေမေ့ မာ အဲလို စတိုင တေ အမားကီး ရိနေတာ ကနတော သိပီးသားပါ။ အိမမာလညး အိမနေရငး သူဝတနေကပါ။ မားသော အားဖင့ကတော့ ပနးပင့တေနဲ့ ခညသား လေးတေပါ။ အခု မေမေ ကောကကိုငပီး စေးမေးနေတာက အဖူရောငဗောင အသားက ပါးတာမ ဇာခငထောင ပိတစ အသားလိုမိုးပါ။ ကနတော ကလာရညပီး ဒီကောငက အပငသားရင ဝတလို့ မရလောကဘူးထငတယလို့ သာပောမိပါသေးတယ။ မေမေ က နေရာသီ ပူလနးလို့ အိမထဲမာ အိမနေရငး ဝတဖို့ ဝယတာလို့ ပနပောပါတယ။
အိမလညး ပနရောကရော၊ မေမေ က သူ့အိပခနးထဲ ဝငသားပီး ခုနက ဝယခဲ့တဲ့ မကဆီ ဒရကစကို ဝတပီး ပနထကလာပါတယ။
“သား အောငမငးမော၊ ဒီမာ ကည့စမး၊ ဘယလိုနေလဲ၊ အသား ကလညး ပါးပီးပော့ နေတာ၊ ဝတလို့ အေးနေတာပဲ၊ နေရာသီ အတက အတောပဲ”
ကနတော မေမေ့ ကို ကည့ပီး ပါးစပ အဟောငးသား ဖစသားရပါတယ။ ဝတထားတဲ့ ပိတစ က တကယ့ကို ပါးပါးလေး အပင အောကက ဘာမ မဝတထားတော့ အကုနလုံးကို ထိုးဖေါက မငနေရပါတယ။ အသားက လညးပော့တော့ အောကက လုပသမလညး ပတစက လုပရားနေတာပေါ့။ အဖူရောင အသားဆိုတော့ မေမေ့ နို့သီးခေါငး ညိုညို တုတတုတကီး နစလုံး က မာတောင တောင့တငးနေတာကိုလညး ပိတစကို ထိုးဖေါကမလို ဖစနေတာ မငနေရတယ။ ပေါငလုံးကီးတေကလညး ထငးလို့ ပေါငခဆုံက စောကမေးဖုတဖုတကီးတောင မဲနေတာ မငနေရတယ။ မကနာက လညး ကာမူပါပါ မထေ့တထေ့ အပုံးနဲ့ ဆိုတော့ ကနတော့ လီးက မတရား တောငပီး လီးထိပဖူးကို ပုဆိုးအမာနဲ့ သားပတမိတော့ ဒူးတောင ခောငခငသလို ဖစသားရပါတယ။ ဒီထက ပိုဆိုးတာက ရေ့က ရငဘတ အဟိုကက လညး ဟိုကလိုကတာ မေမေ့ နို့လုံးကီးတေ အပေါ ပိုငး ကို နို့သီးခေါငး မပေါ ရုံတမယသာ ရိပါတော့တယ။
ကနတော့ ရဲ့ ပုံပနးပကနေတဲ့ မကနာ အနေအထားကို ကည့ရငး မေမေက။
“ဟဲ့ သား ဘာဖစနေတာလညး ၊ မေးနေတာလညးမဖေဘူး။ ဒီအဝတက အရမးပါးပီး အထဲကို အကုနမငနေရသလားလို့၊ မေမေ ဝတလို့ အဆငပေပါ့မလားလို့ မေးနေတာ”
“အာ မေမေ ဒီအဝတက မေမေ နဲ့ အရမးလိုကတာပဲ၊ အရမး ဆကဆီလညး ဖစတယ၊ လလညး လတယ။ အထဲကို တော့ ဒိုးယိုပေါက မမငရပါဘူး နညးနညး ရိုးတိုးရိတတိတလောကပါပဲ။ မေမေဝတလို့ အဆငပေပါတယ၊ ဒါပေမဲ့ အပငထကရငတော့ ဝတလို့မဖစဘူးထငတယ။ အဟီး ၊ ကနတောက မေမေ့ သားမို့ ထားလိုကတော့ တခား ယောကား တေ မငရင သူတို့ ဥမာဒဏီ မငရတဲ့ အမတတေလို ရူးကုနကလိမ့မယ ခိခိ”
လို့ ပောပီးကနတောက ရီမောလိုကတယ။ မေမေ က လညး ရကတကတက နဲ့ ရီပီး။
“အောငမငးမော၊ သားက မေမေ ငယငယကတညးက နို့တိုက မေးလာခဲ့တဲ့သားအရငးမို့ ကိစ မရိပါဘူး။ အဲတော့ အိမထဲ မာပဲ ဝတတော့မယလေ၊ ဟုတလား”
လို့ မသိမသာ ညုတုတု အသံလေး နဲ့ ပောလာတယ။ ကနတောကလညး သဘောတူကောငး ခေါငးညိမ့ ပလိုကတယ။ တကယတော့ အဲဒီ အဝတအစား ကောင့ အပောဆုံး ဖစရတဲ့သူက တော့ ကနတောပဲ ဆိုတာ စာဖတသူတေ ခံစားလို့ ရကမယလို့ ထငမိပါတယ။
အခနး ရ။
အဲဒီနေ့က စပီး တော့ ကနတော အိမမာ ရိ တဲ့ အခိနတိုငး၊ မေမေ က အဲဒီ မကဆီ ကို ပဲ ဝတလေ့ရိတာကို သတိထားမိလာတယ။ ကနတော မေမေ့ တကိုယလုံကို အလငးရောင အောကမာ ဆို ကိုယတုံးလုံးနီးပါးကို မငနေရလေ့ရိတယ။ အဲဒီအခါတိုငးလညးကနတော့ လီးက မတရားကို တောငတကလာတယ။
ကနတောလညး တလောက မ အသားအရမးခော ပီး ပါးတဲ့ ပလေကပ ပုဆိုးတထည ဝယထားတာ အဲဒါလေး အေးလို့ အတငးခံ မပါပဲ ဝတဝတနေမိတာ ကနတော လီးတောင တိုငးလညး မေမေ မငနေရမာပဲ။ သူ့ကည့ ရတာလညး အဲဒါကို သဘောက ပုံရတယ။
အဲလို နဲ့ တနေ့ထက တနေ့ ကနတော နာက ပိုပို ထလာတယ။ မေမေ့ ကိုယလုံးကို လညး မကနာပောငတိုက ပီး ကည့နေမိတယ။ မေမေ ကလညး မသိမသာ မကစောငးလေးနဲ့ ကနတော့ လုံခည အောကက ထိုးထောငထ နေတဲ့ လီးကို ခိုးခိုးကည့တာ တေ့နေရတယ။ ကနတောတို့ နစယောကစလုံးက တယောကကို တယောက ခိုးကည့ နေကရငးက အဆင့ တိုးခငနေကတယ။ ဒါပေမဲ့ နစယောကစလုံး ဘယက စရမနး မသိကဘူး ဖစနေကတယ။
တခါတလေ ကနတော ဧည့ခနးထဲ ထိုငနေရင မေမေ က မလိုအပပဲနဲ့ တံမကစညးလဲ၊ ကမးတိုကတာတေ လုပ တတတယ။ တခါတလေ ကမးကို အုနးခံခမးနဲ့ ပတတိုကရင ကနတော ထိုငနေတဲ့ ဘကကို မကနာမူပီး လေးဘကထောကလို့ တနး တနးတိုက တဲ့ အခါ ဆိုရင၊ သူ့ နို့ကီး နစလုံးက လုပခါ ယမးနေတာ အတိုငးသား မငနေရတယ။ တခါတလေ အဲဒီနို့ကီးတေ သူ့ ရငဘတ အဟိုကက နေ ကောထကလာမလားတောင ထငနေရတယ။ ကနတော့ကို ကောပေး ပီး တိုကနေရငလညး လေးဘကထောက လိုက ဖငဘူးတောငး ထောငလိုက ဆိုတော့ ကားစံ့ တကလာတဲ့ အိုးကီးက အကဲကောငးကီး နဲ့ ပေါငခစုံက အမေးမဲမဲ တေကို တောင အဝတစ ပါးပါးလေး ကို ဖေါကပီး မငနေရတယ။
မေမေ က ကနတော့ ဖက မကနာမူပီး ကမးတိုက နေတဲ့ အခိန ကနတောက ဆိုဖာပေါ မာ ပေါငနစလုံးကို ကားထိုင ထားတော့ လီးကီးက ပုဆိုးအောကက နေ ကောကတိုငလို ထောငထ ထကနေတာကို မဖုံးမကဲပဲ ထားပေးလိုကတယ။ သူက အဲဒီ လီးကီးကို ခိုးခိုး ကည့နေတဲ့ အခိန၊ ကနတောက တော့ သူ့တဲလောငးက လုပရမးနေတဲ့ နို့ကီးတေကို မကနာပောငတိုကပီး ကည့နေလိုကတယ။
တနေ့ တော့ အဖစအပက တခု ကောင့ ကနတောတို့ နစယောက ရေ့တဆင့တိုးဖို့ အခေအနေ ဖစလာခဲ့ရတယ။
ဖစပုံက ကနတောက ထုံးစံအတိုငး ဧည့ခနးထဲ မာ ထိုငနေတုံး မေမေ ကလညး ကမးတိုကနေတယ။ သူဝတထားတဲ့ မကဆီက လညး အရမးဟိုကဆိုတော့ နို့ကီးတေကို နို့သီးခေါငး မပေါ ရုံတမယ အလုံးလိုက တေ့နေရတယ။ ကည့နေက ဖစနေပီ မို့ စောကရကမရိတော့တဲ့ ကနတောက လညး အဲဒီနို့ကီးတေကို သားရည တမားမား နဲ့ ပေါတငပဲ ကည့နေလိုကတယ။ လီးကလညး တဆတဆတ တုံပီးတော့ တောင ထောငမတနေပီ။ မေမေ က ကနတော ကည့ နေတာကို မသိခငယောငဆောငပီး ကမးကို အားပါပါ ဆောင့တိုက တော့ နို့ကီးတေက လညး လေတိုကလို့ ဘူးသီးစငက တဲလောငးကနေတဲ့ ဘူးသီးကီးတေလို သိမ့သိမ့ခါ လုပနေရော။
ကနတော့ လီးက လညး တောတော မာနေပီ၊ အဲဒီအခိန မေမေ က ကနတော့ အနား ရောက လာပီး ကနတော ထိုငနေတဲ့ ဆိုဖာရေ့ စားပဲပေါ က ပစညးတေ ဖယပီးဖုံခါတယ။ ကနတော နဲ့ အဲဒီ ကောဖီ စားပဲပုလေးက ၂ပေလောကပဲ ခားတာ ဆိုတော့ မေမေ့ ကိုယလုံးက ကနတော့ ဒူးနဲ့ လာထိနေတယ။ နောကတော့ သူက ကနတော ထိုငနေတဲ့ ဖကကို ဖငပေးပီး စားပဲပုလေး အောကကို လကနိူက ပီး ကမးကို တိုကဖို့ လုပတယ။ စဥးစားတာ သာကည့တော့ ကနတော့ ရေ့တည့တည့ မာ ဖငဘူးတောငးထောငပီး ဖငကီး က ကနတော့ ဒူးနား မာ လုပတုပ လုပတုပနဲ့ ဆိုတော့ လူက မနေနိုငတော့ဘူး။ ဆိုဖာအစနး အသာလေး ရေ့ထိုငလိုကပီး ညာဖက ဒူးကို မေမေ့ ပေါငနစလုံးကား ခိနထားလိုကတယ။ မေမေ က စားပဲ အောကဟိုး အစနဖကကို လကနိုကရငးက ပနထကလာပီး ဖငကို နောကဆုတလိုကတော့ ကနတာ့ ဒူးက သူ့ပေါငကီး နစလုံးကား ဝငသားတယ။
တကယက ကနတောက ဖငနောကရေ့ပီး ဆိုဖာ နောကမီကို ဆုတထိုငလိုကရင တငပါးနဲ့ နညးနညး လေး ထိတယ ဆိုရုံလောကပဲ ထိမာ၊ နောက ကနတော့ ဒူးခေါငးက နေးနေး အိအိ ကီး နဲ့ ထိမိတော့ ရငထဲ ဒိနးကနဲ ဖစသားတယ။ ဟာ အဲဒါ မေမေ့ စောကဖုတကီးပဲ ဆိုတာ သိလိုကတယ။ မေမေ လညး ရုတတရက ငိမသားတယ။ ကနတော ရငတေ တလပလပ ဖစလာတယ။ ကနတော့ကို မား လည့ပီး ရိုကလိုကလေ မလား။ အောဟစ ပီး မား ကိမးမောငးလေမလားပေါ့။ တခိနထဲမာပဲ လူကို နောကဆုတလိုကရမလား လို့ တေးနေပေမဲ့ ဒူးက စောကဖုတကီးမာ သံလိုကဓါတလို ကပနေတယ ထိထားရာက မခာခငတော့ဘူး။
အံသစရာကောငးလောကအောင မေမေ က ဘာမ မပောဘူး။ ကနတော့ ဒူးခေါငး နဲ့ သူ့ စောကဖုတကီး ထိမိနေတာကို မသိခငယောင ဆောငပီး ခုလကရိပုံစံက နေ မရေ့တော့ပဲ စားပဲအောကကို အမိုက ဆကရငး ကမးတိုကနေတယ။ တခကတခက သူ့ဖငကီးက လုပရမးသားတော့ စောကဖုတကီးက ကနတော့ ဒူးခေါငးကို လာပတနေသလို ဖစနေရတယ။ မေမေ့ အခေအနေကို ကည့ပီးတော့ ကနတော လညး နညးနညး ရဲလာခဲ့တယ။ ဒူးခေါငးကို အသာကလို့ မေမေ့ စောကဖုတကီး ကို အသာဖိပတပေးလိုကမိတယ။ စောကဖုတကီး က အပူငေ့ နေးနေးလေးတောင ဒူးခေါငးထိပမာ ခံစားမိနေရတယ။ မေမေ လညး စားပဲအောက က ကမးကို ပတနေရာက ခနရပသားတယ။ ကနတော့ စိတက လညး တအားထ နေပီမို့ ဒူးခေါငးကို နညးနညး လေး မောကပီး စောကဖုတနေရာကို ဖိလို့ ရေ့တိုး နောကဆုတပတပေးလိုကတယ။ မေမေ့ ပါးစပက ငီးသံသဲ့သဲ့ လေး ထကလာတယ။ ကနတော့ လီးက လညး မတရားတောင လာတာမို့ လကတဖကနဲ့ ပုဆိုးပေါ ကပဲ အုပကိုင လိုကမိတယ။ မမ ပနသားပီးကတညးက စောကဖုတ မလိုး ရလို့ တခိနလုံး စာ နေတဲ့ စိတကောင့ ခုလို စောကဖုတနဲ့ ဒူးထိလိုကရတဲ့ အရသာက လရညတေ ပုဆိုးထဲ ပနးထကခင လာခဲ့တယ။ အဲလို ကီးလညး မဖစခငလို့ ဒူးကို နောကဆုတပီး ဆိုဖာပေါ ကနေ မတတတထရပလိုကရတယ။ နဂို ကတညးက မေမေ့ ပေါငနစလုံးကားမာ စောကဖုတကီးနဲ့ ထိနေတဲ့ ကနတော့ ဒူးခေါငးက မတတတထ ရပလိုကတော့ စောကဖုတကီး တလောကပတဆဲသလို ဖစသားလို့ မေမေ့ ဆီက ငီးသံလေး တောင ခုနထက ပိုကယပီး ထကလာတယ၊ ကနတော က မသိခငယောငဆောငပီး နောကဖေးဘကကို လောကထကသားတော့ မ၊
“ဟဲ့ ဒီကောငလေး လူရိနေတာ အတငး တိုးထကရသလားဟဲ့”
လို့ အသံတုံတုံ နဲ့ ဆူသလို မာနသလို ပောလိုကသံကို ကားလိုကရတယ။ ဟိုကိစတော့ မသိခငယောင ဆောင နေတယ၊ ကနတော ရေခိုးခနး ကို အမနပေးလို့ တံခါးပိတပီးတာနဲ့ ပုဆိုးကို စလယသိုငး၊ လကဖဝါးရေဆတ ဆပပာပတပီး မာတောငနေတဲ့ လီးကို ဆုပပီး ထုရတော့တယ။ မကစေ့ထဲ မာ ခုနက ကနတော့ မကနာရေ့တည့တည့ ကုံးပေးထားတဲ့ ဖငကီး နဲ့ ဒူးခေါငးမာ ခံစားရတဲ့ စောကဖုတနေးနေးကီး တေကို မနးမနး ပီး ထုလိုကတာ ခနလေး နဲ့ လရညတေ ပနးထကပီး လူလညး ဒူးတောင ညောငးသားတယ။ ပီးတော့ ကနတော့ အခနး ထဲပဲ ဝငသားလိုကပီး ကုတငပေါ မာ လဲ နားနေလိုကတာ ခနလေး နဲ့ အိပမောကသားတော့တယ။
အဲဒီနေ့ က အဖစအပက ဖစပီးတော့ ကနတော က မကနာပူလို့ ရောငနေပေမဲ့ မေမေ ကတော့ ဘာမ မဖစသလို ပဲနေတယ။ တရက နစရက လောက နေတော့ မကနာပူတာ ပောကပီး တဏာစိတပန ကလာတယ။ အဲဒီတုနးက ဒူးနဲ့ လုပမဲ့ အစား လကနဲ့ ကိုငရင ကိုင ၊ လီးနဲ့ ထောကရင ထောက လုပလိုက ရမာလို့ ပနတေးပီး ကိုယ့ကိုယကိုတောင အားမရဘူး ဖစနေရပနရော။ မေမေ ကိုယတိုငက လညး ပတသီး ပတသတ နေလာတော့ စိတက လညး နညးနညး ရဲလာတဲ့ သဘောဖစနေတာ။
သုံးလေးရက လောကနေတော့ အဲလို မိုး ကုံဖို့ အဆငမငပနရော။ လူက ခကခငး လီးတောငလာတယ။ မေမေ ကမးတိုကရငး ကနတော့ အနား ရောကလာတာလေ။ ဆိုဖာစနးကို အသာလေး ဖငရေ့ထိုင ထားလိုကတယ။ မကလုံးက တော့ တီဗီကို ပဲ စိတဝငတစား ကည့နေသလိုလို ပေါ။ ဆိုဖာနဲ့ ခုံနဲ့ကလညး သိပအကာကီး မဟုတ တော့၊ ကနတော့ ဒူးက စားပဲခုံနဲ့ ထိလုလု ဖစနေတာ၊ အဲဒါ ကနတော့ကို နောကရေ့မခိုငးပဲနဲ့ မေမေ က ကနတော့ ဒူးတဖကကို ဆဲဖယပီး ဝငလာတယ။ ကနတော့ ပေါငက ကားရကကီး ဖစနေတာပေါ့။ အဲဒီကား မာနေပီး စားပဲခုံအောကကို ဟိုတနေ့ကလို ဖငကီးကုံးပီး ဝင ကမးတိုကပနရော။ မလုပခငတုနးက ဆငဖမးမယ ကားဖမးမယ တေးထားတဲ့ ကနတော အခုတော့ ဇောခေး ပနနေ ပီ။ အဆီတုံးကီး ကရေ့မာ သားရညတောင ကလောကတယ။ ကားစံ့နေတာ၊ လကတေ့ လုပဖို့ တော့ လကဖား ခေဖား တေ အေးစက နေပီး လီးတောင မတောငခငတော့သလို ဖစနေတယ။ မမ နဲ့ တုံးက မေမေ ကိုယတိုငက လုပခိုငးလို့ ဝငလုပ ရတော့ ကိုကသလို ဆရာကီး လုပခဲ့တာ၊ အခု ကတော့ ဘာပောမယ ဆိုတာ မသိ၊ တခိနလုံး ကောကခဲ့ရတဲ့ မေမေ ဆိုတော့ သူကိုယတိုငက နညးနညး ရနေတာ သိပေမဲ့ ကိုယ့သားက မလေး မစား လုပသလို လုပတာ ခံပါ့မလား။ လောကတေးပီး မလုပရဲ။ အခု ဟာက မေမေ့ ဖငကီး နစလုံးက ကိုယ့ပေါငနစလုံးကားမာ ၊ မကဆီ အငီ အသားပော့ ပော့ ကောင့ ဖငအကဲကောငးတောင မငနေရတယ။
“သား စားပဲပေါ ခကတေကို နေရာ နညးနညး ရေ့လိုကစမး မေမေ တိုကမိရင ကကဲသားမာ စိုးလို့”
လို့ မေမေ လမးပောလိုကတော့ မ ကမနကတမး စားပဲခကတေကောဖီ ခကကို လမးပီး စားပဲ အလယနား ရေ့လိုကမိတယ။ ဟာ၊ စိတက တေးခငရာ တေးနေမိပီး မေမေ လမးအပောမာ ကယောငကတမးနဲ့ လုပလိုကတာ။ ကောဖီခကကို မမီမကမးမို့ ရေ့တိုး လမးဆဲလိုကမိတာ၊ ကိုယ့ပေါငခံ ထဲကို မေမေ့ ဖငလုံးကီး ကအိကနဲ ရောကလာတယ။ အဲလို ပေါငခံနဲ့ မေမေ့ ဖငလုံးကီးတေ ဖိမိတော့လညး လီးက ခကခငးကို တောင လာတယ။ နောကပနမဆုတပဲ အသာလေး နေကည့လိုကတော့လညး မေမေ က ဘာမ မပောဘူး၊ သူလုပစရာရိ တာဆကလုပနေတယ။ လီးက တောငလာတော့လညး ခေါငးထဲ သုတသေး ရောကပီပေါ့။ ရေ့နညးနညး တိုးပီး ဆိုဖာအစနးနား ရောကသညအထိ ဖငကို ရေ့လိုက တယ။ မာနေတဲ့ လီးက မေမေ့ ဖငကားထဲ တနးဝငသား တယ။ မဆငမခင တဏာဇော နဲ့ တိုးလိုကတာမို့ လီးထိပက ဖငကား တနးထိုးမိတယ။ ထိုးမိတာမ မေမေ့ ဖငပေါကတည့တည့ကို ထိုးမိလိုကတာမို့ မေမေ့ ဆီက အင့ကနဲ တောင အသံထကသားတယ။ ကနတောလညး လန့သားတယ။ ငါ့ကို လကပနနဲ့ ရိုကလိုကတော့မလား လို့ စိုးရိမသားမိတယ။ အံ့သစရာ ကောငးလောက အောင မေမေ က ဘာမ မပောဘူး။ ခုန ထိုးမိလို့ လကက ကမးတိုကနေတာ ခန ရပသားပေမဲ့ စကန့ပိုငးလောကပဲ။ လကကို ပနလုပပီး ကမးတိုက သလို လုပနေတယ။
ဒီလို အဆငနဲ့ ဒီလို အပငကတော့ ကနတောလညး နပပါတယ။ မီးစိမးပထားတာပဲဟာ ဆိုပီး ရေ့ကို နညးနညး ထပတိုးလိုကတယ။ လီးထိပက မေမေ့ ဖငအကဲကောငးထဲကနေ ဖငအဝ တည့တည့ကို ထောကနေရာကနေ တိုးစရာမရိတော့လို့ အောကကို တိုးသားတယ။ မေမေ့ မကဆီ အငီအသား နဲ့ ကနတော့ လုံခည အသား နစခု ခံနေလို့ပဲ၊ နို့မို့ ကတော့ ဖငပေါက ထဲ လီးထိပ မုပသားနိုငတယ။ မေမေ က ဘာမ မပောတဲ့ အပင သူ့ဖငကီးက အနောကတောင နညးနညးပိုကော့ တကလာသလိုပဲ။
ဖီးက အရမးတကနေပီ ဆိုတော့ ကနတော လညး ပုဆိုးအစကို ဒူးကနေ အသာလေးဆဲရငး တငလာလိုကတော့ လီးက ပုဆိုးအောကကနေ လတပီးထကလာတယ။ အခုတော့ ကနတော့ လုံခညအသားစ မရိတော့ လီးနဲ့ မေမေ့ ဖငကားမာ မေမေရဲ့ မကဆီ အသား ပါးပါးလေးပဲ ကနတော့တယ။ အဲဒီလီးထိပနဲ့ မေမေ့ ဖငကားက ဖငပေါက နေရာလေးကို ခိနပီးအသာ ထိုးထည့လိုကတယ။ မေမေ့ ဆီက အင့ကနဲ ငီးသံကလေး တခကထကလာတယ။ မေမေ့ လကတေက ကမးတိုကနေရာက ရပသားတာ သတိထားမိလိုကတယ။ သူ လညး သတိထားမိမာပဲ၊ ပုဆိုးအသားစ မရိတော့ မကဆီစ ပါးပါး လေး တလာ သာ ခားနေတဲ့ ကနတော့ လီး ထိပက အပူငေ့ကို သူ့ဖငပေါက ကလေးက ခံစား မိမာ သေခာတယ။
လီးထိပနဲ့ မေမေ့ ဖငပေါကကလေးကို စမးပီး တခကနစခက ထိုးပေးရငးကမ ပေါငကီး နစလုံးကားထဲ ကို ထိုးထည့လိုကတယ။ မကဆီ အသားကလညးပါးပော့ပော့လေး ဆိုတော့ လီးက ပေါငကားထဲ ဝငသားတယ။ ကနတော့ ဖငက လညး ဆိုဖါ အစနးက ပုတကလုလု ဖစနေပီ။ လီးကီးက ပေါငခဆုံကို လောတိုက ဝငသားတော့ လီးဒစဇောငးက စောကဖုတ ဖေါငးဖေါငးကီး နစခမးလာကို ဖိပတမိသားတယ။ မေမေ့ ကိုယလုံး ကီး ဆတကနဲ ဖစသားတာ သိလိုကတယ။ ဖငကီးက အပေါကို ပိုမောကလာတယ။ အခုလို ဒေါင့ခိုးမိုးနဲ့ ဆို ကနတော့ လီးထိပနဲ့ မေမေ့ စောကဖုတနူတခမး အကဲကောငးကို ထိုးပတနေသလို ဖစနေရပီ။ ကနတော ဖငကို ကပီး လီးကို ရေ့တိုးနောကဆုတ လုပရင စောကဖုတနူတခမးကို ပတပေးလိုကတယ။ မကဆီ အသားပါးပါး လေးပဲ ခံနေတာ ဆိုတော့ တကယ့ကို စောကဖုတနဲ့ လီး ပတနေရသလို ဖစနေတာလေ။ ကနတော့ လီးက တဆတဆတ တုနလာတယ။ ဒီလို ပုံနဲ့ ဆို မကာခင လီးထဲက လရညတေ ပနးထကကုနတော့မယ့ အရေးမငနေပီ။ အခုသာ ပနးထကရင မေမေ့ မကဆီ အဝတသား ပေါ မာ အကုနပေစနးကုနတော့ မာ။ အဲဒါတော့ ဘာလို့မနး မသိ၊ လန့သေးတယ။ အဲလို နဲ့ နောကဆုံး လရည မထကအောင ထိနးထား နိုငတဲ့ နောကဆုံးအခိနအထိ ပတထိုးနေရငးကမ လီးထဲ တအားယားလာတော့ ကမနးကတမးထပီး ရေခိုးခနးဆီ ပေးထကလာခဲ့တယ။ မေမေ့ ဖငကီးကိုတောင တနးလိုကမိသလို ဖစသားရတယ။ မေမေ့ အသံက နညးနညး စိတပကသားသလိုပဲလို့ ထငမိတယ။
“ဟယ ဒီကောငလေးဟာလေ”
တဲ့၊ သူ့ကို တနးဖယပီး ထကသားလို့လား။ ဖီးတကနေတုံး တနးလနးထားခဲ့လို့လားတော့မသိ။ ကနတောကတော့ ရေခိုးခနးထဲ အတငးပေးဝငတံခါးပိတပီး ထုံးစံအတိုငး မကစေ့ပိတ ထုလိုကတာ၊ သုံးလေး ခကထဲ နဲ့ လရညတေ တပတပတ ပနးထကကုနတော့တာပါပဲ။
ပီးတော့ နာထတာတေ ပောကသားတောလညး ခုန လုပခဲ့တာတေ ကို ပနလန့ လာရော၊ မေမေ မား ဘာပော မလဲပေါ့။ ကိုယ့ အခနး ကိုယခေဖားထောက ပနလာပီး အိပယာပေါ လဲအိပလိုကတယ။
ညနေ ထမငးစားကတော့ မေမေ့ မကနာ မကည့ရဲ၊ ခပတညတည ခေါငးငုံ့ပီး ထမငးပဲ စားနေလိုကတယ။ တခကတခကတော့ မေမေ့ မကဆီ လညဟိုကက ပေါ နေတဲ့ ရငသားမောငးတေတော့ ရိုးလိုကသေးတယ။ မေမေ ကလညး ဘာမ မဖစခဲ့သလို ပုံမနပဲ ဆိုတော့ နညးနညး တော့ ကောကစိတတေ ပနပောကသားရတယ။
နောကနေ့ ကတော့ ကောငးပိတရက ဆိုတော့ မနကစာ စားပီးကတညးက ဧည့ခနးမာ ထိုင တီဗီကည့နေတာပေါ့။ မေမေ က စေးက ပနလာ ထမငးဟငးခကပုတပီး ကာစ ဖုံးမညလာလို့ သူ့ဆဲလ ဖုံးကို ကောကကိုငပီး စကားပောနေတယ။ ထူးလိုကတဲ့အသံနဲ့ ပောနေကတာတေ ကို ထောကရင မမဆီက ပဲ ဖစမယလို့ တေးမိတယ။ ပောရငးနဲ့ ကနတော့ ဘကကို လညး လည့လည့ကည့နေတယ။ မမဖူး နဲ့ စကားပောနေတယ ဆိုတာ သိရတော့ ကနတော့ အတေးထဲ မမဖူးကို တနေ့ သုံးခါ လိုးခဲ့တာတေ ပနသတိရ လာပီး လီးက တောငလာတယ။ ခနနေတော့ မေမေ က ဖုံးကို ခလိုကတယ။ သူ့ကည့ရတာ အရမးကို ပောနေတဲ့ ပုံပဲ။ ပီးတော့ ကနတော့ ဆီ လောကလာတယ။ ကနတာလညး တခုခုတော့ ထူးပီ ဆိုတာ သိတော့ ဆိုဖာပေါ ကမတတပထရပလိုကတယ။
မေမေ့ ကည့ရတာ ပောလနးလို့ စကားတောင ပါးစပက ခကခငးမထကဘူး ဖစနေလို့ ကနတောကတောင ဘာဖစတာလဲ မေးလိုကမိတယ။ သူက လကနစဖကကို မောကပီး ကနတော့ကို ဖကဖို့ ကိုးစားတာနဲ့ ကနတောလညး လကနစဖကကို ကားပေးပီးသူ့ကို ရငခငထဲ ဆဲထည့ဖကလိုကတယ။ မေမေက လကနစဖကကို မောကပီး ကနတော့ လညကုတကို သိုငးဖကလိုကတာမို့ သူ့နို့ကီး နစလုံးက ကနတော့ ရငဘတကို အိကနဲ လာဖိမိတယ။ ကနတော့ လကတေကလညး သူ့ကောပငကို သိုငးဖကပီး ရငခငထဲ ဆဲသငးလိုကတာမို့ သူ့နို့ကီး နစလုံးက ကနတောရငဘတပေါ မာ အိကနဲကို လာဖစတာပေါ့။
အခနး ၈။
အခုဖကထားတဲ့ ပုံကလညး သားအမိ ဖကတဲ့ ပုံမဟုတပဲ ခစသူ ရီးစား ဖကသလို ဖစနေတော့ ကနတောတို့ နစယောကရဲ့ အရေ့ဖကပိုငးတေက ထိကပနေကတာပေါ့။ ကနတောဝတထားတာကလညး လုံခညအပါး မေမေ့ နို့ကီးတေက လညး ကောကကောတုံးကီးတေလို ကနတော့ ရငဘတမာ ဖိမိ၊ သူ့ကိုယနံ့ သနပခါးနံ့ သငးသငး လေးကလညး ကနတော့ နာခေါငးမာ သငးပံ့ ဆိုတော့ လီးက ခကခငး ဒိုငးကနဲထောင။ လီးက မေမေ့ ဘိုကအောကနား ဆီးခုံ တဝိုကမာ သားထောကနေတာပေါ့။ သူက အဲဒါတေကို သတိမထားမိသေးဘူး။ ကနတော့ကို သတငး ဖေါကသညခခငစိတမားနေတာ။
“သား မေမေ အခု ပဲ သမီးဖူး ဆီက သတငးကောငးကားလိုကရတယ။ ဘယလို ဝမးသာ မနးတောငမသိတော့ဘူး။ သိလား မငးမမ ရာသီ မလာတာ ရကကာလို့ ဆရာဝနဆီ သားစစတာ အခု ဆရာဝနက သမီးဖူး မာ ကိုယဝနရိနေပီလို့ အတညပုပေးလိုကတယ။ မငး မမ မာ ကိုယဝနရိနေပီကယ့။ သမီးဖူး အရမး ပော နေတယ။ မေမေ လညး ပောတာပဲ။ အဲဒါ သမီးဖူး ယောကခမ နဲ့တောင ဆကပောလိုကမိတယ။ ဘုရားသခင က အခုတော့ စောငမ ကည့ရူလိုကပီလေ၊ နောကဆုံးတော့ သမီးဖူး က မေမေ့ မေးကလေးကို ကိုယဝနဆောငထားရပီကယ့”
ကနတောလညး တကယ့ကို ပောသားတယ။ နောကပီးတော့ ဒီကလေး ရဲ့ အဖေ ကလညး ငါပါလား ဆိုတဲ့ အတေးက ထူးဆနးတဲ့ ဖီလငတမိုး ကို ခံစားလိုကရတယ။ အမ ဖစသူ အိမထောငရေး အစဥပေသားတာကို ဝမးသာတာက တကောငး၊ ကိုယ့ ရငသေးလေး ဖစထနးတော့မာပါလားဆိုတဲ့ ဖီလငက တမိုး ၊ ကိုယ့အမ ဖစသူက ကိုယ့ ကလေးကို ကိုယဝနဆောငထားပီ ဆိုတဲ့ အတေးက တမိုးမို့ ပောပ ဖို့ မတတတဲ့ ခံစားမုတေ ပေါ လာရပီး မေမေ့ကို ဝမးသာအားရနဲ့။
“အိုး မေမေ ရယ။ အဲဒါ ဘုရားသခငက စောငမ ကည့ရူ့တာ မဟုတပါဘူး။ မေမေ ရဲ့ စိတကူး အတေးနဲ့ ညနကား စီစဥ ဆုံးဖတပေးခဲ့လို့ ၊ ကနတောက မမ ကို လိုးခဲ့ရတယ။ သူ့ရဲ့ မောငအရငး ဖစတဲ့ ကနတော ကောငးကောငး လိုးပေးခဲ့လို့ မမ မာ ကိုယဝနတညခဲ့ရတာ၊ နို့မို့ ခုထိ သူ့ယောကား လိုးနေလညး ကိုယဝနက တညလာမာ မဟုတတာ၊ အားလုံး ရဲ့ ကေးဇူး ရငက မေမေပဲလေ။ အခု တော့ မမ တဘောက သူ့ ယောကခမ သူ့ယောကား ဆေမိုးတေ ကားထဲ တင့တင့တယတယ မောကားနိုငပီပေါ့”
မေမေ လညး အတောပော နေလို့ ထငတယ။ ကနတော “လိုး ” ဆိုတဲ့စကားကို သုံးပီး ပောလိုကတာကိုတောငမ စိတမရိသလိုပဲ ဘာမ မပောသေးပဲ ကနတော့ကို ဆကဖကထားတယ။ ကနတော မေမေ့ ရေ့မာ တခါမ မသုံးဖူးတဲ့ “လိုး” ဆိုတဲ့ စကားလုံး သုံးလိုကမိလို့ မေမေ မား ဆူမလား စောင့နေပေမဲ့ စိတဆိုးဟနမပလို့ ခပတငးတငးလေး ဆကဖကထားလိုကမိတယ။ မေမေ ကလညး ကနတော့ကို ဆကဖကထားရငး၊
“သား အောငမငးမော၊ မေမေ့ အတက ကံရာမရတဲ့ နောကဆုံးမို့ မကလုံးစုံမိတပီး ဆုံးဖတခကကို ခလိုကရတာ၊ တကယတော့ သမီးမေဖူး ကိုယဝနဆောငနိုငဖို့ သားကို လုပခိုငးလိုကရတာ၊ တကယတော့ မကောငးပါဘူး၊ အငးစက ဆိုတဲ့ သေးသားရငးခငး မားယငးတဲ့ ကိစမိုးဟာ အပစကီးလပါတယ။ တယောကယောကသာ အဲဒီကိစကို သိသားခဲ့မယ ဆိုရငတော့ မေမေတို့ မိသားစု အတက မတေးရဲ စရာ အဖစဆိုးတေနဲ့ ကုံရမာပါ၊ အဲဒါကိုတော့ သား မေမေ့ကို ဂတိပေးစမးပါ၊ ဒီကိစ ကို ဘယလို မ မပေါကကားရပါစေဘူးလို့”
ကနတောက မေမေ့ ကောကို သိုငးဖကထားတဲ့လကကို အသာလော့ ပီး လကဖဝါးအစုံနဲ့ ကောပင တလောက ပတသတပေးနေမိပီး လကက မသိမသာ ခါးအောက တငပါး အစပနားထိ ရောကသားပါတယ။
“မေမေ ရယ အဲဒါကို တော့ စိတခစမးပါ၊ ကနတော က ကနတော့ အမ ကို ပနလိုး ပီး ဘိုကကီး စေခဲ့တဲ့ အကောငးကို ကနတော သေတဲ့အထိ ဘယသူမ မသိစေရဘူး။ မမ ကို သူ့ယောကား အမိုးတေ ကားထဲမာ ပောရငပီး ကနတောတို့ ကလေးကို အောငအောငမငမငနဲ့ မေးဖားပါစေလို့ပဲ ဆုတောငးကရမာပါ”
ကနတော တမငသကသက “လိုး” ဆိုတဲ့ စကားကို သုံးဖစအောင သုံးလိုကပါတယ။ အဲလို မိုး မေမေ့ ကို ပစပစနစနစ စကား သုံးပောလိုကရလို့ ဖီးလညး တကရပါတယ။ မေမေ ကတော့ စိတဆိုးတဲ့ပုံ မပေါ ပါဘူး။
ကနတောတို့ နစယောက တယောကကို တယောက မတတပဖကရငး ငိမသက နေရာတာ နညးနညးတောင ကာသားပါပီ။ မေမေ ရဲ့ နို့ကီးတေက ကနတော့ ရငဘတမာ ထေးအိဖိကပ နေပီး ကနတော့ လီးကလညး မေမေ့ ဆီးခုံကို ထိုးထောကလကရိနေပါတယ။ မေမေ့ နို့သီးခေါငးတေက မာတောင လာပီး ကနတော့ ရငဘတကို လာထောကမိနေတာကို လညး ကနတောက သတိထားမိနေသလို မေမေ ကလညး ကနတော့ လီးကီး သူ့ဆီးခုံပေါ မာ သားထောကနေတာကို သတိပုမိပုံပါပဲ။
မေမေ က သူ့ခေဖားကို ထောကလိုကတော့ ကနတော့ လီးက သူ့စောကဖုတ နေရာနဲ့ အမင့အတူတူ ဖစ သားတော့ စောကစေ့ နေရာကို သားထိုးမိလိုကတယ။ မေမေ့ ပါးစပက အင့ကနဲ အသံထကလာပေမဲ့ ကနတော့ ကို ဖကခိုထားတာက မလတပဲ ဆကဖကထားတယ။ သူ့ နို့ကီး နစလုံးက လညး ကနတော့ ရငဘတမာ အိအိ ကီးနဲ့။ ကနတော့ လီးက အရမးကို မာနေပီး ပီးတောင ပီးခငနေပီ။ မနေ့က လို ဖီလငမိုး ဖစလာပနပီ။ လူက မနေနိုငပဲ ဖငကို ကော့ကော့ ပီး လီးကို မေမေ့ စောကဖုတနေရာကို မနးထိုးလိုကတယ။ မေမေ လကတေက ကနတော့ကို အတငးတယဖကလာပီး ကနတော့ ပုခုံးပေါ မာ လေပူတေ မုတထုတလို့၊ အသကရူသံတေလညး ပငးလာတယ။ သူလညး ဖီးတကနေပီ ထငတယ။
တဒိတဒိတခုနနေတဲ့ ရငဘတကို မေမေ့ နို့ကီးတေနဲ့ ဆကဖိကပထားရငး ကနတော အသံကို မတုံအောငထိနးလို့ မေမေ့ ကို တိုးတိုးလေး ထပပောလိုကတယ။
“မေမေ ကနတော မမဖူး ကိုယဝနရိသားတာကို အရမးပောတာပဲ။ မေမေ မမဖူးကို ခေါ ပီး ဒီက ဘုရားကောငး မာ မေးလာမဲ့ ကလေး ကံကောငးဖို့ ဆုတောငးရအောငလို့ လာခဲ့ပါလားလို့ ခေါ ကည့ပါလား၊ မမဖူး လာခဲ့ရင ကနတော သူ့ ကိုယဝန သေခာသားအောင ထပပီး လိုးပေးလိုကမယလေ ဒါမ သူကိုယဝန သေခာသားအောင”
မေမေက ကနတော ပောနေတဲ့ လိုးစကားတေကို မသိဟနဆောငရငး ကနတော့ မကနာကို သူ့လကဖဝါးနဲ့ ပတသတပေးရငးက၊
“သား အောငမငးမော သား က သမီးဖူး ကိုယဝနရိအောင လုပပေးခဲ့ပီပဲ ၊ သားတာဝနကေပါပီကယ၊ သူဒီလာလညး ဘာမ အကိုးမရိတော့ပါဘူး၊ သူက ကိုယဝနရိနေပီ ဆိုတော့ဘာမ ထပလုပစရာ မလိုတော့ပါဘူး။ သူလာခဲ့ရငတောငမ သား လုပလို့ သူ့ ကိုယဝနတောင ထိခိုကနိုငသေးတယ၊ သူဒီကို လာတာထက ဆရာဝနဆီ သားတာက ပိုအကိုးရိမာပါ ခစခစ”
မေမေ က ရီလိုကပီး ဆကပောပါတယ။
“သား အောငမငးမော သား မမ လာဘို့ မလိုတော့ဘူး ဆိုတာ သားလညး သိပါတယ။ ဒါပေမဲ့ သား ဘာလို့ မမ ကို လာစေခငနေသလဲ ဆိုတာကိုလညး မေမေ နားလညပါတယ။ သား လုပခငတာတေကို ခန ဘေးဖယပီး သား မမ ခလေးကို ကနးကနးမာမာ နဲ့ မေးဖားနိုငဖို့ကိုပဲ ဆုတောငးပေးလိုကပါ။ မေမေ သား အတက မိနးမ ခောခော လေး ရာပေးစားပေးပါ့မယ။ အဲဒါမ သား ၊ သားမမ ကို စိတထဲ စဲမနေတော့မာ”
အဲလို ပောပီးတော့ မ ကနတော့ ဖကထားတဲ့ လကတေကို ဆဲခာပီး ကနတော့ ရငဘတကို လကညိုးနဲ့ ထောကထိုးလိုကရငး က ၊ ပောငခောခော အပုံးနဲ့၊
“ကဲ မေမေ လဘကရည သားဖောလိုကဦးမယ”
ဟု ပောပီး မီးဖိုဖက ထကသားပါတော့တယ။ ကနတော့မာ သာ ပုဆိုးအောကက ထိုးထောငထ နေတဲ့ လီးကီးတနးလနး နဲ့ ကနခဲ့ ရပါတယ။ ဘယတတနိုငတော့မလဲ ရေခိုးခနးဆီ သားပီး ထုံးစံအတိုငး ငါးဦးကောမတီ နဲ့ တေ့ပေးလိုကရပါတော့တယ။
—————————–
နောကတနေ့ ညနေ လေးနာရီလောကမာ ကနတော ကိုယ့အခနးထဲက ကုတငပေါ မာ ထိုငရငးက အိမမာ ကနတော နဲ့ မေမေ တို့ရဲ့ ဟိုလိုလို ဒီလိုလို အထိအတေ့ အပတအသတ တေကို တေးရငး အီလညလည ဖစနေပါတယ။ မမ ပနသားတာလညးအတောကာခဲ့ပီမို့ ကနတော့ လီးက တကယ့ စောကဖုတနဲ့ ဝေးပီး လကနဲ့ပဲ ထုနေခဲ့ရတာ မတငးတိမနိုင ဖစနေရပါတယ။ မေမေ့ အဝတအစား အနေအထိုင နဲ့ ယိသဲ့သဲ့ လုပနေပုံတေကလညး ကနတော့ လီးကို အမဲတောင ဖစနေခဲ့ရတယ။ အခု အခိနမာ အပေါကဆို ရင ဘယအပေါက ဖစဖစ ထိုးထည့ခင စိတကို ပေါကနေရလောကအောငကို ထနနေရပါတယ။
အဲဒီ အခိန အခနးတံခါး ပင့လာပီး မေမေ က လဘကရညခက နစခကနဲ့ ကနတော့ အခနးထဲ ဝငလာတာတေ့လိုကရတယ။ ထုံးစံ အတိုငး အဖူရောင အသား ပါးပါး မကဆီကို အောကက ဘာမ မခံပဲ ဝတထားတော့ လမးလောကလိုကတိုငး နို့ကီးတေက ဘယညာအထကအောက လုပရားနေရတယ။ ကနတောက ကုတငစောငးမာ ထိုငနေတာ တေ့လိုကရတော့ ပုံးပီး။
“ဟေး ဘယလို လဲ အပငးဆဲလေး ဘယမ မသားတော့ဘူးလားခေငိမနေတယ”
ကနတောက ခေါငးယမးပလိုကပီး မေမေ လမးပေးတဲ့ လဘကရညခကကို ယူလိုကပါတယ။ အခု တလောက အလိုလို နေရငးတောင တောငနေရတဲ့ လီးက မေမေ အနားရောကလာပီ ဆိုရငတော့ ပောစရာမလို အလံတိုငလို ထောငထခငလာတယ။ ကနတောက အပေါ ပိုငး အငီကတနဲ့ အောကက ပုဆိုးပဲ ဝတထားတာ ဆိုတော့ လီးတောငတာ မသိသာအောင ခါးပုံစနဲ့ လုံခညကို လုံးထေးထားလိုကပါတယ။ မေမေ့ မကဆီ အောကက ထငးထငးကီး မငနေရတဲ့ နို့သီးခေါငး ညိုညို နစလုံး ဆီကို လညး မကစေ့က အလိုလို ရောကသားတယ။
မေမေ က မသိခငယောငဆောငပီး ကနတော့ ဘေးမာ ဝငထိုငလိုကပီး သူ့ခကထဲက လဘကရညကို မော့သောကလိုကတယ။
“အောငမငးမော၊ဘာတေ အတေးခေါငပီး ငိမနေတာလညး၊ မငး အိမထဲမာ ခညးပဲ ကုတနေတာ အတောကာလပီ၊ သူငယခငးတေ နဲ့ သားထက ဆော့တာတေတောင မလုပတော့ဘူး။ သား မမ ကို လမးနေတာလား”
ကနတော နညးနညးတော့ ရကသားတယ။ မေမေ ကနတော ဆာနေတာ ရိပမိနေတာကိုပေါ့။
“အို မေမေ ကလညး ဘာလို့ အဲလို ပောရတာလဲ၊ မမ က ကနတော့ မမ ပဲဟာ ကနတော မမကို ခစတာကို၊ တခါတလေတော့လညး သတိရတာပေါ့၊ ရိုးရိုးသားသားပါ”
မေမေ က ပောငခောခော ပုံစံမိုးနဲ့ ပုံးပီး ကနတော့ ဘိုကကို လကညိုးနဲ့ ထိုးကလိလိုကရငး။
“မငး မမ ကို ဘယလောကခစသလဲ ဆိုတာ မေမေ သိပါတယ။ ဒါပေမဲ့ ကောငကလေး စိတတော့ ရညရညထားပါ။ မငး မမ က ကိုယဝနရိနေပီ၊ သူက ဒီကို တောတောနဲ့ လာလညနိုငမာ မဟုတသေးဘူး။ မငး အရငတုနးက မဟုတတာ လုပခဲ့တာတေကို မေ့လိုကတော့၊ အပငထက သူငယခငးတေ ဘာတေနဲ့ လောကလည ကစား၊ နောက ရယတူ ကောငမလေး တေနဲ့ ရငးနီးအောငလုပ၊ ခေတစကားနဲ့ ဆိုရင ကူ ပေါ့ ဟုတပလား”
ကနတောလညး နောကသလို ပောငသလိုနဲ့။
“ဟုတတယ မေမေ၊ မေမေပောတာမနတယ။ မမဖူး က ပနလာနိုငဦးမယ မဟုတတာရယ၊ မမ နဲ့ ကနတော ဟိုတလောက လုပခဲ့တာမိုးတေ ကို ပနလုပရဖို့ မလယဘူး ဆိုတာလညးမနတယ၊ ဒါပေမဲ့ ကနတောက ကနတောနဲ့ ရယတူ ကောငမလေး တေကို စိတမဝငစားဘူး”
မေမေ က အံ့အားသင့ သားတဲ့ ပုံစံနဲ့၊
“ဟင သား က ဘာပောတာလဲ ၊ သားတို့ အရယ လူပိုလေး တေ ဆိုတာ သူတို့ နဲ့ ရယတူ ကောငမလေး တေနဲ့ သူငယခငး ဖစခငလနးလို့ ကိုးစားနေကရတာ သားက ဘာလို့ အဲဒီကောငမလေးတေ အရယကို မကိုကတာလဲ”
လို့ မေးတယ၊ ကနတောက ခပတညတညပဲ၊
“မေမေ၊ မေမေက ကနတောတို့ မောငနမ နစယောက မောငနမခငး လုပက ကိုငက တာကို အကုနလုံး အစအဆုံး မငဘူးခဲ့တယမဟုတလား၊ တကယကတော့ မမ ကို မလိုးခင ကနတော ရပကကထဲက ကောငမလေး တေ နဲ့ ဖရင့ ဖစပီး သူတို့ ထဲက သုံးလေး ယောကလောကကို တောင လိုးခဲ့ဖူးတယ။ ဒါပေမဲ့ အဲလောက စိတထဲမာ ကောငးတယလို့ မခံစားရဘူး ၊ ကနတော့ အကိုကက တမိုး မို့လို့ထငတယ။ တခါ နစခါလောက လိုးပီးတာနဲ့ ဖတလိုကတာပဲ၊ အဲဒီ ကောငမလေး တေက သူတို့ ကိုယသူတို့ သိပပီးတော့ ဂရုစိုကတာပဲ၊ ဝလာမာ စိုးတယ ဘာညာ နဲ့ မောဒယ တေလို တအားပိနခငတာ၊ ကနတောက အဲလို ပိနပိန ဆလငးဘောဒီ မိုးကို မကိုကဘူး။ ကနတောက ဝဝတုတတုတ ဖိုင့ဖိုင့လေးနဲ့ အရယရောက ရင့ကကတဲ့ အမိုးသမီး မိုးကို သဘောက တာ၊ မမဖူး တို့ မေမေ တို့လို၊ တကယတမး မေမေ တို့ အရယ အမိုးသမီးကီးတေ ကိတကိတကီး မေမေ တို့လို မိုးကိုပဲ သဘောကတာ”
မေမေ က မကမောငလေး ကုံ့ ပီး ခနတာလောက ငိမသားတယ။ ကနတော လညး “လိုး ” ဆိုတဲ့ စကားကို အားရ ပါးရကို သုံးပစလိုကတာ၊ မေမေ့ ကည့ရတာ ဘာပနပောရမလဲ စဥးစားနေပုံရတယ။ နောကဆုံးတော့ သူ့ကည့ရတာ ကနတော့ အသုံးအနုံးကို လစလူပုလိုကပုံရတယ။
“သား အောငမငးမော၊ မိနးခလေး တိုငးက တယောကနဲ့ တယောကက တော့ မတူကဘူးလေ၊ တခို့ မိနးကလေးတေက မငး သဘောကခင ကမာပါ၊ နောကတော့ မငးကောငးလညး ပီးရော အဲဒီကောငမလေး နဲ့ အိမထောငကခငလညး ကသားမာပေါ့၊ ပိနပိန ဆလငးကလေး တေက လညး ခောပါတယ၊ ဘာမ မဖစပါဘူး”
“မေမေ၊ ကနတော လိုးခဲ့တဲ့ ကောငမလေး တေက ပိနလနးအားကီးလို့ အရိုးစူးမာ တောင ကောကရတယ၊ လကနဲ့ ပတသတ ဖစညစဆုပနယ ဖို့တောင အသားမရိဘူး၊ ခပဝဝ တုတတုတလေးမ ကိုငလို့ ကောငး ၊ ညစလို့ကောငး ဖကလို့ ကောငးတာ၊ နောကတခကက မေမေ ကနတော့ လီး ကို လညး မငဘူး ပီးပီမလား၊ ကနတော မမ နဲ့ လိုးတုံး မေမေ ခောငးခောငး ကည့နေတာပဲဟာ၊ ကနတော့ လီးက ၇လကမ လောကရညပီး လုံးပတက လေးလကမ လောကရိတာ၊ အဲဒီ ကောငမလေး တေက မခံနိုငဘူး၊ လီးတခောငးလုံးထည့ လိုးလို့တောင မရဘူး။ မမတောငမ ဒီလောက သူ့ယောကကားက လိုးနေတာ ဘယနစနစ ရိပီလဲ၊ ဒါတောင ကနတော စလိုးတော့ သူ တောတော မအီမလည ဖစအောင ခံရသေးတာ မေမေ အမငပဲလေ”
အခနး ၈။ – အဆက-။
ကနတော တဏာစိတတေက လညး ကလာတော့ စကားလုံးကမးကမး တေနဲ့ မေမေ့ကို ပကပကစကစက ပောနေလိုကရတာ ဖီးက အရမးကောငးလာတယ၊ မေမေ ခုတလော ကနတော့ ကိုလညး ဆဆ နေတာလညး ပါတာပေါ့လေ၊ အဲတော့ ကနတောလညး အခု ခပပစပစနစနစ လေးတေ သုံးပီး သူ့ကို တမငဆလိုကတာ။
မေမေ က ကနတော့ စကားလုံး ကမးကမးတေကို ဂရုမထားတာလား၊ တမင မသိခငယောင ဆောငနေသလားမသိ၊ အေးဆေးပဲ၊
“သား အောငမငးမော၊ မေမေ က သားတို့ မောငနစမ နစယောက အတူ အိပတာကို ခောငးကည့ခဲ့မိတာ စိတမကောငးပါဘူး၊ အမေ တယောကအနေနဲ့စိတပူပငမု လညး ဖစမိလို့ပါ၊ အဲဒါကို တော့ နားလညခင့လတပေးပါကယ။ နောကပီးတော့ အခနးထဲ မာလညး ဒီလောက ကီးလငးလငး ခငးခငး မရိတော့ တကယတမးက သေခာလညး မမငရပါဘူး။ မေမေ ထငတာကတော့ သား က သားရဲ့ ယောကား တနဆာကို နညးနညး တော့ ခဲ့ထင ပောတယထငတာပဲ၊ သား အရယနဲ့ သားရဲ့ ပစညး က နညးနညး ကီးတယ ဆိုတာတော့ ဖစနိုငတယ၊ ဒါပေမဲ့ ၇လကမ ရညပီး လေးလကမ လုံးပတဆိုတာကတော့ ခစခစ နညးနညးတော့ လော့ပါဦးကယ ဟဟ”
“မေမေ ကနတော အာနေတာ မဟုတဘူး တကယပောတာ၊ ဘာလို့ လိမစရာလိုလို့လဲ”
ကနတော က မခံခငစိတဖင့ အသံနညးနညး ကယလာတာကို မေမေ က ပုံးကည့ရငး၊
“မဖစနိုငပါဘူးကာ၊ အပို ဂငးမထည့ပါနဲ့”
မေမေ က ဆလေ ကနတောက ပိုမခံမရပနိုင ဖစပီး ဝုနးကနဲ မတတတထရပလိုကကာ၊ ဝတထားသော ပုဆိုးကို ခါးပုံစမ ဖညပီး ကမးပေါ ကငးလုံပုံခတခလိုကလေသည။ ခုတော့ မေမေ ဝငလာကတညးက မာတောငနေသော လီးကီးက လေးဆယ့ငါးဒီကရီ ထောငမတလက မေမေ့ရေ့မာ ကိုယလုံးတီး ရပပနေမိတာက ကနတောပါလား။ ကနတော့ လီးကီးကလညး တဆတဆတ ခေါငးထောငလို့ ။
“ကဲ မေမေ တေ့ပလား၊ ကနတော ညာတာလား အာတာလား ဆိုတာ၊ လကတေ့ကည့တော့”
မေမေ တယောက ကနတော့ အပုအမူကို အငိုကမိသားသဖင့ ဘာလုပလို့ ဘာပောရမနးမသိ ဖစသားခဲ့ရသည။ မေမေ က ကနတော အခုလိုမိုး အရကမရိ အကောကမရိ လုပလိမ့မယလို့ မထငထားခဲ့ဘူးထငတယ။ ဒါပေမဲ့ သူ့မကလုံးတေက တော့ ကနတော့ လီးကီးကို မကတောငမခပတမးကည့နေတယ။ ကနတော့ လီးကီး ကလညး မေမေ့ကို ခုလို ပေါ တငရိုးနေရလို့ ထငတယ။ လီးတနကီးပေါ မာ အကောပိုငးပိုငးထလို့၊ ဒစဖူးကီးက ဖေါငးကားလို့ တဆတဆတကို တုံနေတယ။ နောကဆုံးတော့ မေမေ က တောလောကပီလို့ ဆုံးဖတလိုကလို့ ထငတယ။ အသံ ခောကကပကပ ကနေ လညခောငး တခကဟန့လိုကပီး၊
“သား ၊ သားရဲ့ ပစညး ကီးက တကယကီးတယဆိုတာ မနပါတယ။ မေမေ က ယောကား ပစညး ဆိုလို့ တယောကပဲ မငဘူးတာ အဲဒါ သားဖေဖေပဲ၊ အခု သားက ဒုတိယ လူပဲ၊ သားပစညးက သားဖေဖေ ပစညး ထကရညလညး ရည တုတလညးတုတတယ”
မေမေ က စိတမဆိုးပဲ နဲ့ ကနတော့ လီးကို ကည့ပီး ဖေဖေ့ လီးနဲ့ လညး နိုငးယဥ ပောနေတာတေ့ရတော့ ကနတော ပိုရဲတငးလာရတယ။ ကနတော့ လီးကို ဆကကည့နေသေးတဲ့ မေမေ့ကို။
“မေမေ ကနတော့ လီးက ကီးတာတုတတာတင မကဘူး၊ မာပီးပူနေတာ စမးကည့ပါလား”
ပောရငးက ကုတငစောငးထိုငနေတဲ့ မေမေ့ ဘေးဝငထိုငလိုကပီး သူ့လကကို ဆဲလို့ ကနတော့ လီးပေါ တငပေးလိုကတယ။
“ကဲ မမာဘူးလား မေမေ”
သူ့လကဖဝါးက ကနတော့ လီးကို ထိမိလိုကတော့ မေမေ့ တကိုယလုံး ဓါတလိုကသလို တုံခါသားပီး လကကို ဖတကနဲ ပနရုတလိုကပီး ဒေါသထကတဲ့ လေသံနဲ့။
“အောငမငးမော၊ ဒါက ဘာလုပတာလဲ နင စောကရကကို မရိတော့ဘူးလား”
လို့ မေးတယ။ ကနတော့ နားထဲမာတော့ မေမေ့ အသံက တမငလုပထားတဲ့ ဒေါသသံလို့ ပဲထငတယ။ အသံကလညး နညးနညး တုံနေသေးတယ။ အာ့ကောင့ သူ့လကကို ပနဆဲလိုကပီး ရီသလို မောသလိုနဲ့၊
“မေမေ ကလညး ခုနလေးတငက ကနတော့ကို အာတယ ဘာညာ ပောပီး အခုကတော့ မသိခငယောငဆောင နေတယ၊ ပောပါဦး ကနတော့ လီးက တကယ ၇ လကမ ရညပီး မာတောင့ နေတာ မဟုတဘူးလားကဲ”
ပောရငးက သူ့လကကို ကနတော့ လီးပေါ ပနတငပေးလိုကတယ။ ဒီတခါတော့ သူ့လကကို မရုတတော့ဘူး။ သူ့လကနဲ့ ကနတော့ လီးကီးကို ဖညးဖညးခငး ဆုပကိုင လိုကပီး ရီခငတဲ့ အသံလေးနဲ့၊
“အောငမငးမော၊ သား ပောတာ မနပါတယကယ၊ မငးဟာ ကီးက သံခောငးကီးလိုလညး မာတငးနေတာ၊ ကောကနံရံကိုတောင ဒါကီးနဲ့ ထငးလို့ ရနိုငတယ။ ပူနေတာကလညး ကစနေတာပဲ၊ ပနးပဲဖိုထဲက ထကလာတဲ့ သံခောငးကီးလိုပဲ၊ ရေထည့ထားတဲ့ ဖနခကထဲ စိမလိုကရငတောင ရေဆူပီး ရေနေးကမးလုပသောကလို့ ရနိုငလောကတယ။ ခစခစ”
မေမေ က ခုတော့ ကနတော့ လီးကီးကို ဆုပကိုင ရငး နဲ့ ဖညးဖညးခငး အထကအောကလုပရားလို့ ထုပေးနေ တယ။ သူ့ကည့ရတာ နောကတိ နောကပောင ဒီဇိုငးမိုးဖစနေပါတယ။ ကနတော့ ရဲ့ မာတောင တောင့တငးနေတဲ့ လီးကီးကို မေမေ က ခုလို ဆုပကိုငပီး ထုပေးနေတယဆိုတာ ကနတော့ အတကက တော့ အရမး ဖီးပါတယ။ သူကိုယတိုင လညး ခောငးကည့နေရတာ ကာပီး အခုမ ကိုငရတာ ဆိုတော့ ဖီးလာမာပါ။ ဒါပေမဲ့ အပေါ ယံမာတော့ နောကသလို ပောငသလို အသငဖမးနေပါတယ။
အဲလို နောကသလို ပောငသလို လုပနေတာက ကနတော့ ကို ပိုပို ပီးတော့ ရဲလာစေပါတယ။ ကနတောက ကနတော့ လီးကို ဆုပကိုငထားတဲ့ သူ့လကပေါ က အုပကိုငလိုကပီး ပိုတငးကပကပ ဆုပစေပီး ထုတာကို လညး သကသကလေး လုပစေလိုကတယ။
“မေမေ ကနတောတို့ ပောနေကတာ ဘုရားသခငက ကငနာတယ ဆိုတာ၊ ကည့ ပါလား၊ သူက အမိုးသမီးတေ အားလုံးကို အပေါကတေ ဖေါကပေးထာပီးသား၊ ယောကား တေက အပေါကသစ ရာဖေါကနေစရာ မလိုတော့ဘူး၊ နောကပီး ကနတော့ လီးက ဒီလောက ပူလိမ့မယလို့ ကနတောက ထငမထားဘူး၊ တကယသာ မေမေ ပောသလို ပူနေမယဆိုရင မေမေ မီးဖိုထဲမာ ဂတစ အကုနခံပီး ရေနေးတညနေမဲ့ အစား ကနတော့ ဆီပဲ ရေခကယူလာလိုက ကနတော့ လီးစိမလိုကရင ရေနေး ဖစသားမာပေါ့ ဟဲဟဲ”
မေမေ က လညး ကီစယ တဲ့ ပုံနဲ့ ရီမောရငး၊ ကနတော့ ဘိုကကို နောကလကတဖကက လကညိုးနဲ့ ထိုးလို့၊
“အောငမငးမော၊ မငးဟာလေ တနေ့ထက တနေ့ ပို ပောငလာတယနော၊ အရကက လညးနညးလိုကတာ ကိုယ့အမေ ကိုယ အဲလို မိုး အပောတေ ပော၊ ကိုယ့အမေလကထဲ သူ့လီးကီးလာထည့လိုထည့နဲ့”
ပောသာ ပောနေတာ မေမေ က ကနတော့ လီးကို သူဂငးထုပေးနေတဲ့ လကကို မလတသေးပဲ ဆကထု နေတာမို့ ကနတောက ပနနောကလိုကတယ။
“မေမေ ကလညး ကနတောက ဘာလို့ ရကရမာလဲ၊ တကယတမးတေးကည့ရင ကနတော့ လီးကလညး မေမေ ဖနတီးပေးခဲ့တာပဲလေ၊ ကနတော့ တကိုယလုံးကတောင မေမေ စောကဖုတထဲက ထကလာခဲ့တာ မဟုတလား၊ ဆိုတော့ တခား တစိမးတရံ ရဲ့ ပစညးမ မဟုတပဲ မေမေ က ကိုယ့ အသား ကိုယပနကိုငထားသလိုပဲ ဖစနေတာပေါ့၊ ဟဲဟဲ”
ကနတောက ပောရငး ဆိုရငးက ရူးသလို ပေါသလိုနဲ့ မေမေ စောကဖုတကို သူ့ မကဆီ ဒရကစပေါ ကနေ လမးကိုငလိုကတယ။ မေမေ က ရီမောရငး၊
“အောငမငးမော၊ မငးမာ မေးခနးတေ အတက အဖေ အကုနရိနေတာပဲ ငါဘာပောရတော့မလဲ”
လို့ ပောတယ။ ကနတောက ၊
“ကနတော့ လီး နဲ့ ဖေဖေ့ လီး ဘာတေ မတူတာတေ့လဲ မေမေ”
“အောငမငးမော သား ရဲ့ ဟာက သား အဖေ ဟာထက ကီးတဲ့ အပင သားအဖေ လို မဟုတပဲ သားက သန့သန့ရငးရငးထားတာ တေ့ရတယ၊ သားကလညး အမေးတေလညး ရိတထားတယ”
“အော အဖေ က အမေး မရိတဘူးလား၊ ဒါနဲ့ သားက လည အမေးရိတထားတယ ဆိုတော့ ဘယသူက လညး ရိတထားလို့လဲ”
မေမေ မကနာက ရကသေးဖနးသားတယ။ ခေါငးလေးငုံ့ပီး အသံတိုးတိုးလေးနဲ့၊
“မေမေ လညး ရိတထားတယ”
လို့ ပောလိုကတယ။ ကနတောလညး ဝမးသာအားရနဲ့၊
“အိုး မေမေ၊ ကောငးလိုကတာ မေမေ က စောကမေးတေကို ရိတထားတယ။ ကနတော တခါမ စောကမေးရိတထားတဲ့ စောကဖုတကို မမငဖူးသေးဘူး၊ မမ တောင အမေးတေကို ဒီအတိုငးထားထား တာ စောကဖုတကို ရကလို့ စုပလို့ သိပအဆငမပေဘူး။ ကနတော့ အရငတုနးက ကောငမလေး တေလညး ဒီအတိုငး ပဲ၊ အကုနလုံး စောကမေး ထူလဗစနဲ့ ၊ အမေးရိတထားတဲ့ စောကဖုတ အပငမာ တကယ မတေ့ဘူးသေးဘူး၊ စိတမရိဘူး ဆိုရင မေမေ့ စောကဖုတ ကနတော့ကို ပလို့ ရမလား၊ ဘယလို လဲ ဆိုတာ အရမးကို ကည့ခငလို့ပါ”
“ဘုရားရေ၊ အောငမငးမော မငး အခု ဘာကို တောငးဆိုနေသလဲ ဆိုတာကို ရော မငးသိရဲ့ လား၊ မေမေ့ ရဲ့ တနဆာကို မငးကို ဘယလို ပရမာလဲ၊ ကိုယ့ရဲ့ သားကို ဘယလို အမေမိုးက ကိုယ့ပစညး လနပ မာလဲ”
ကနတောက သူ့ စောကဖုတကို ဝတထားတဲ့ မကဆီ အသားပေါ ကနေ ပတပေးနေရငးက၊
“မေမေ ကလညး အဲလောကကီးလညး အယူမသညးစမးပါနဲ့၊ မေမေ့ စောကပတ ကနတော့ကို ပလို့ ဘာမ ဖစမသားပါဘူး။ ကနတောက မေမေ့ သားပဲဟာ၊ မေမေ ကိုယတိုင အဲဒီ စောကပတကနေ ကနတော့ ကို မေးထုတခဲ့တာပဲလေ၊ ကနတော ဒီလူ့လောကထဲကို ရောကလာတော့ ပထမဦးဆုံး မငဖူးခဲ့တာက မေမေ့ စောကဖုတကီးပဲလေ၊ အခုရော ဒီ စောကဖုတကို ပနကည့ခင့ရမာလေ အဲဒါ ဘာဆနးလဲ၊ မေမေ ရကတယဆိုရင မကလုံးလေး အသာမိတထား၊ ကနတော့ ကိုတော့ အမေးရိတထားတဲ့ စောကဖုတကီး မငခင့ပေးပါ မေမေရယ”
“သား အောငမငးမော၊ မငးပဲ စဥးစားကည့ အဲဒီကိစကို တယောကယောကသာ သိသားလို့ကတော့ ဘာတေ ဖစကုနမလဲ ဆိုတာ၊ သား ဘယသူ့ကို မ မဖပါဘူး ဆိုတာကို ဂတိ ပေးရငတော့ မေမေ ပမယ။ အဲဒါက လညး သား ဘယလို လညး ဆိုတာ သိခငလနးလခေရဲ့ ဆိုလို့သာ ပပေးတာ ဘာအကန့ မ မပါဘူး နားလညလား”
ကနတော က ဟုတကဲ့ ပောဖို့တောငမ စိတတအားတကကနေလို့ မပောနိုငဘူး ခေါငးတာ တဆပဆပညိမ့ ပမိတယ။ မေမေ့ မကဆီ အနားစကို ကိုငလိုကပီး တဖညးဖညးခငး မတငလာခဲ့တယ။ ကနတော့ နလုံးခုနသံ က ကမးလနးလို့ အဖရိကနဒရမ တေခေါကနေသလို တဒုံးဒုံးတောင မညနေသလိုပဲ။ မေမေ့ စောကဖုတ ကနတော ပထမဆုံး မငရတော့မာပါလား၊ မေမေ့ရဲ့ တရားဝင ခင့ပုခကနဲ့ သူ့စောကဖုတကီးကို လနကည့ခင့ ရတော့မာပါလားဆိုတဲ့ အသိက အကီးအကယ စိတလုပရားစေပါတယ။
မေမေ လညး မကနာလေး နီမနးလို့ ရကနေပုံပါပဲ။ ကနတော့ကို ကည့ နေတဲ့ သူ့မကဝနးတေကို ပနစိုက ကည့လိုကတော့ မကလာခသားပီး ပုံးတုံ့တုံ့ လုပနေတယ။ မကဆီ ဒရက အစကို လနလာတော့ ပထမဆုံး မငရတာက ဖူဖေး ဝငးမတ နေတဲ့ ပေါငလုံးတုတတုတကီးတေ ၊ အိုး ခောမတနေတာပဲ၊ အကောစိမးလေးတေတောင သနးနေတယ။ ပီးတော့မ ပေါငခဆုံကားထဲက စောကဖုတ ဖေါငးဖေါငးကီး။
မေမေ စောကဖုတကီးက အမေးတေ ပောငရငးပီး သန့ပန့လိုကတာ၊ အခု မ လတလတဆတဆတ ရိတထားတဲ့ ပုံပဲ အမေးငုတတောင မရိဘူး။ စိမးနေတယ။ နူတခမးကီးတေက ထူထူကီးတေ နုတခမးအတန့လာတခု က အနားစောငးလေး မဲညိုညို၊ စောကဖုတ နူတခမးက အတောစေ့ နေတယ။ ကည့ရတာ လီးမဝငတာကာလို့ ထငတယ။ အဖေ နိုငငံခား က ပနလာပီး ပနထကသားတာပဲ တနစနီးပါး ရိနေတာကောင့လညး ဖစမယ။ တကယလို့ ရိခဲ့ရငလညး ကနတော့ လီးထက သေးတယ ဆိုတော့ ဒီလို စောကဖုတကီးကို ပဲလနအောင လိုးနိုငမာ တော့မဟုတဘူး။ ဘယလိုပဲ ဖစဖစ မေမေ့ စောကဖုတက ကနတော မငဖူးခဲ့သမ စောကဖုတထဲမာ တော့ ခုခိနအထိ အလဆုံး စောကဖုတလို့ပဲ အမတပေးရမာပါပဲ။
မေမေ ကရကလို့ မကလုံးစုံမိတထားတော့ ကနတော့ စိတကိုက သူ့စောကဖုတကီးကို အားရပါးရ ကည့ခင့ ရနေတာပေါ့။
အခနး၈ -အဆက ၂၊
“မေမေ ကနတော မောကပောတာတော့ မဟုတဘူး၊ မေမေ့ စောကဖုတဟာ ကနတော မငဖူးသမ စောကဖုတတေထဲမာ တော့ အလဆုံး စောကဖုတပါပဲ။ ဖေးနုခောမတပီးတော့ အတငးသား လေးတေက ပနးနုရောင သနးနေတယ။ အမေးလညး စငအောင ရိတထားတော့ သန့ပန့နေတာ၊ အဲဒီ ဖေးဖေး ဖေါငးဖေါငး အဖုတကီးကို ခနလောက ကိုငကည့ပါရစေနော မေမေ”
မေမေ က အဲတော့ မ မကလုံးဖင့ကည့ပီး။
“သား အောငမငးမော မငးဟာလေ ရလေ လိုလေ အိုတစေ ပါပဲလား၊ ခုနတုနးက တော့ မငရရုံလေးပဲဆို ပီး အခုတော့ ကိုငကည့ခငတယ ဖစလာပီ၊ ပီးရင နောကထပ ဘာတေ တောငးဆိုဦးမလဲ မသိဘူး”
ကနတောလညး ခပတညတညနဲ့၊
“အို မေမေ ကလညး စိတမဆိုးပါနဲ့၊ မေမေ့ စောကဖုတကီး က အရမးကို ဆဲဆောငမုရိလနးလို့ ပါ။ မေမေ က ကနတော့ကို ပတောင ပီးပီပဲ ကိုငကည့တာက ဘာပိုထူးသားမာ မို့လဲ၊ ထိကည့ကိုငကည့တယဆိုတာလညး မကလုံးအစား လကကို သုံးတာလေ၊ လကနဲ့ ကည့တဲ့ သဘောပေါ့”
ကနတောလညး ရူးသလို ပေါသလို ပေါကကရတေပောရငး လကက လညး မေမေ့ ပေါငလုံးကီးတေကို ဆကပတပေးနေလိုကတယ။
“အငး ထားပါတော့ ကဲ ထိခငရင ထိ၊ ကိုငကည့ခငရင ကိုငကည့၊ ဒါပေမဲ့ မဟုတကဟုတက တော့လုပမယ မကံနဲ့၊ အာ့တာဆိုရငတော့ နောက ဆို လုံးဝကို ကို ကိုငဖို့ မပောနဲ့ ကည့ခင့တောင မပေးတော့ဘူး နားလညလား”
ကနတော ထခုနခငလောကအောငကို ပောသားတယ။ စကား အဓိပါယက နောကဆိုရင လညး ကနတော့ ကို ကည့ခင့ ကိုငခင့ပေးမဲ့ သဘောမဟုတလား။ ခေါငးကို တဆတဆတငိမ့လို့ သဘောတူကောငး ပပီး လကက မေမေ့စောကဖုတဆီကို လမးလိုကတယ။
ကနတော့ လကက သူ့စောကဖုတကီးကိုလညး ကိုငမိရော အင့ကနဲ အသံနဲ့ မေမေ ထခုနမလို ဖစသားတယ၊ ပေါငကီးနစလုံးကားသားပီး ဖငက မောကတကလာတယ။ ကနတော့ လကထဲ စောကဖုတကီးကို ရော့အင့ လို့ ပေးလိုကသလိုပဲ။ ကနတောလညး သူ့အဖုတကီးတခုလုံးကို လကဖဝါးနဲ့ အုပကိုငလိုကပီး အသာလေးဆုပညစ လိုကတယ။ ခုနက ကနတော့ကို သတိပေးစကားပောပီးတော့ ရကလို့ ထငတယ မကလုံးမေးပီး မိတသားတဲ့ မေမေ၊ သူ့အဖုတကို လညး ကနတော ကိုငညစလိုကရော အိကနဲ့ အသံထက ယောငလိုကပီး၊ မကလုံးပင့လာတယ။ သူ့စောကဖုတကို ကိုငနေတဲ့ ကနတော့ လကကို ငုံ့ကည့တယ။ ကနတော့ အတကတော့ နတပညရောကနေသလို။ သူလညး အတူတူပဲ ထငတယ။ ကနတောတို့ နစယောကစလုံး ပထမဆုံး အကိမ အဖစ သားအမိခငး၊ မထိသင့ အကိုငမခံသင့တဲ့ အရာတေကို ထိ ကိုင ခံ နေကတဲ့ ဖီလငမို့ အရမးကို စိတလုပရား နေကရတယ။
ကနတော့ လကခောငးထိပကလေးနဲ့ သူ့စောကစေ့ကို ဖိပတခပေေးလိုကတော့၊ နူတခမးနစလာဟလာပီး အသံထကငီးတယ။ ကနတော့ မကလုံးတကေို စေ့စေ့ကည့လာတယိ။ အကည့တကေ ဒေါသငေ့လုံးဝမပါ။ မကဝနးထဲမာ က ကနတော့ ကို တခုခု လုပပေးဖို့ တောငးဆိုတဲ့ အရိပအယောငတပေဲ တေ့နရေတယ။
ကနတောတို့ နစယောကစလုံး ရမကလိုငးတေ ထနနေကရပီ၊ မေမေ က ကနတော့ လီးကီးကို ဆုပကိုင ပီး ထုပေးနေသလို ကနတောက လညး မေမေ့ စောကစေ့ကို ဖိပတခေပေးနေတယ။ နောကတော့ လကကို စောကဖုတနူတခမးတေဆီကို ပောငးလိုကတယ။ မေမေ စောကဖုတက အခုတော့ စောကရညတေ စိမ့လို့ ထကနေပီလေ။ လကညိုးနဲ့ စောကဖုတအကဲကောငးကို ပတပေးနေလိုက စောကစေ့လေးကို ပတလိုကနဲ့ လုပပေးနေရငးက လကခောငးကို စောကခေါငးထဲ အသာထိုးထည့လိုကတယ။ ကနတော့ လကခောငး စောကခေါငးထဲ တိုးဝငသားတာနဲ့ မေမေ့ ဆီက အီးးးးး ကနဲ အသံအကယကီး ထကလာတယ။ စောကခေါငး အသားတေက လညး နူးညံ့ပီး နေးနေတာပဲ။ မေမေ က ဖငကို ကပီး စောကပတကို ကော့ပေးလာတယ။ ကနတော က လကနဲ့ လိုးပေးဖို့ ရညရယခကမရိလို့ လကခောငးကို ပနဆဲထုတလိုကတယ။
ကနတောတို့ နစယောကစလုံးက တယောကနဲ့ တယောက ပညာစမးနေကတယလို့ထငမိတယ။ ကနတော လကခောငးကို သူ့စောကဖုတထဲက ဆဲထုတလိုကတော့ သူ့စောကဖုတကို ကပီး လိုကဖမးဖို့ ကိုးစားတာ မအောငမငတော့ မေမေ့ မကနာက ကနတော့ ကို တောငးပနတဲ့ အကည့နဲ့ ကည့နေတယ လို့ ထငတယ။ ကနတောက မသိခငဟနဆောငပီး။
“မေမေ ၊ မေမေဟာ တကယ့ နတသမီးလေးလိုပဲ၊ မေမေ့ စောကဖုတက ကမာပေါ မာ အလဆုံး စောကဖုတပါပဲ။ ကနတော မမ အပါအဝင ကောငမလေး တေ တခို့ကို လိုးခဲ့ဖူးပါတယ။ သူတို့ စောကဖုတတေက မေမေ နဲ့ ယဥလိုကရင မေမေ့ ခေဖားတောင မမီပါဘူး။ မေမေ့ စောကဖုတက နူးညံ့ပီး အရညရမး ပီး နေးထေးနေတယ။ အနံ့လေးက လညး သငးလို့၊ ကနတော အခု ကိုငကည့ စမးကည့တာနဲ့ကို ပောရရင မေမေ့ စောကဖုတက မမ စောကဖုတထကကို အဆတရာလောက ပိုကောငး ပို အရသာ ရိမယဆိုတာ လောငးရဲတယ”
မေမေ က ကနတော့ မကနာကို မကလာတခကပင့ကည့ပီး၊
“အို သား ရယ မေမေ က သားကို တခု မေး ခငတာ၊ ရကလနးလို့ သေတော့မယ။ အခု သားပောလို့ သာ အရသာ ရိတယ ဆိုလို့၊ မေမေ အရဲစန့ ပောမိတာ၊ မေမေ သားတို့ နစယောကကို ခနးစီးနောကကယက ခောငး ကည့နေတုနးက သား မမ ကို သားလိုးနေတာ၊ ( ဟုတကဲ့ ကနတော့ မေမေ လိုး ဆိုတဲ့ စကားကို သုံးလာပီဗ၊ သူဘယလောကထနနေပီလဲ ဆိုတာ စဥးစားကည့တော့ ) အဲဒီတုနးက သား မမ ရဲ့ စောကပတကို သား ရကနေတာ တေ့ရတယ။ အဲဒါ မေမေ့ အတက တခါမ မမငမတေ့ဘူးခဲ့ဘူး။ မငဖူး တေ့ဖူး ဖို့ မပောနဲ့ တယောကယောကက သူ့ရဲ့ ပါးစပကို ဒီလို နေရာမိုးတေမာ ထိကပဖို့ ဆိုတာကို တောင မစဥးစား ခဲ့မိဘူး။အရမး လညး ရကစရာ ရံ့စရာ ကောငးမာပဲ၊ သားတို့ နစယောက အဲလို တယောကကို တယောက လုပနေကတာ စိတထဲမာ ဘယလို မ မနေကဘူးလား”
ကနတောက မေမေ့ကို အံ့အားသင့တဲ့ အကည့နဲ့ ကည့လိုကမိတယ။
“အာ မေမေ ဘာကို ပောနေတာလညး၊ မေမေ က ဖေဖေ့ကို တခါမ လီးမစုပပေးဖူးဘူးလား၊ ဖေဖေ ကလညး မေမေ့ စောကပတကို မလကပေးဖူးဘူးလား၊ စောကဖုတနဲ့ လီးတို့ အရသာကို မခံစားဖူးဘူးလား၊ ခုခေတမာ ဒါက ပုံမနပါပဲ၊ လူတိုငးလူတိုငးက စုပတယ ရကတယ ဆိုတာ မဆနးပါဘူး၊ ဒါ ကို အိုရယဆကခ လို့ ခေါ တယလေ”
“သား အောငမငးမော၊ မေမေ တို့က ခုခေတပေါ တေကို ဘယမီတော့မလဲ ကယ၊ မေမေ က သားဖေဖေ့ကို တခါမ လုပမပေးဘူးသလို သားဖေဖေ ကလညး မေမေ့ကို တခါမ မလုပပေးဘူးပါဘူး၊ ခေါငးထဲမာတောင အာ့မိုး လုပရမယလို့ တခါမ မပေါ လာဖူးဘူး၊ မေမေ တို့ ဓလေ့ထုံးစံအရလညး ဒီလို တနဆာတေက ယုတညံ့ ညစပတ ပီးအနံ့လညး ဆိုးတယလို့ ယူဆကတယလေ၊ မငး ရဲ့ ဖေဖေ က မေမေ့ဆီလာရင ထမိနလနပီး သူ့ဟာကို မေမေ့ ဟာထဲ ထည့ပီး ၂ မိနစ ၃မိနစလောကဆိုရင ပီးသားပီး သူ အိပပော သားတာပဲ၊ ဒါကလဲရင မေမေ တို့ ဘာမ မလုပဖူးပါဘူး၊ တခါတလေ မေမေ့ နုတခမးကို သူလာစုပနမးတယ၊ အဲဒါ အမားဆုံးပဲ၊ သား တို့ နစယောကလုပနေကတာတေက မေမေ အတက အကုန အသစအဆနးတေ ကီးပါပဲ ”
“အော မေမေ အာ့ဆိုရင မေမေ တခါမ အိုရယဆကခ ကို မခံစားဖူးဘူးပေါ့၊ မေမေ့ စောကဖုတက အနံ့လေး မိုးနဲ့ ဆိုရင မေမေ့ စောကရညတေက အတော အရသာရိမယ ပားရညထကတောင ခိုလိမ့မယဆိုတာ၊ ကနတော လောငးရဲတယ၊ ကနတော မေမေ့ စောကရည ကို မေမေ့ကို ပနမီး ကည့ခိုငးမယ”
ပောရငး ဆိုရငးနဲ့ ကနတော့ လကခောငးကို မေမေ့ စောကခေါငးထဲ တဆုံးထိ ထိုးထည့လိုကတယ။ မေမေ ရုတတရက ထခုနမလို ဖစသားတယ။ ဒါပေမဲ့ ဘာမ မလုပပဲ ကနတော့ လကခောငး သူ့စောကဖုတထဲ ဝငသားတာကို ငုံ့ကည့နေတယ။ ကနတောက လကခောငးကို စောကဖုတထဲ အဝငအထက သုံးလေးခါလောက ညောင့လိုးပေးလိုကပီး မ ဆဲထုတရငး သူ့နာခေါငးနား ထိုးပေးပီး ၊
“ကဲ နမးကည့ ဘယလောက သငးပံ့တဲ့ အနံ့လညး ဆိုတာ၊ ဒီဟာကို တခါမ မနမးခငဘူး ဆိုရင အရူးပဲ ဖစရမယ”
မေမေ က ရကတကတကနဲ့ ကနတော့ လကခောငးကို နမးကည့ရငး၊
“အို အောငမငးမော၊ မငးဟာလေ တောတော နောကတီး နောကတောကပါလား၊ ဘယသား မ ကိုယ့အမေကိုယ အဲလို ပနလုပမာ မဟုတဘူး၊ ဘာပဲ ဖစဖစ အနံ့ကတော့ ဘာအနံ့နဲ့ မ မတူဘူး ဆိုတာ ငါဝနခံပါတယ။ အနံ့ဆိုးလိမ့မယလို့ ငါထငထားသလိုတော့ မဟုတတာ အမနပဲ၊ ဒါ ပထမဆုံးအ ကိမ ငါ အနံ့ကို စမးရူဖူးတာပဲ”
“မေမေ့ စောကရည အနံ့က အရမးကို ကောငးတာ ၊ ကနတော့ နာခေါငးနဲ့ အဝေးကီးမာတောင ကနတော အဲဒီ ခိုမတဲ့ အနံ့ ရနေတယ။ အရသာလညး ကောငးမာပဲ၊ ကနတော့ လကခောငးကို စုပကည့ပါလား မေမေ့ ပားရညအရသာကို မေမေ သိရအောင”
အဲလို ပောရငးက ကနတော့ လကကို မေမေ ပါးစပထဲ ထိုးထည့ပေးလိုကတယ။ မေမေ က ရုတတရကမို့ မရောငလိုကနိုငပဲ ကနတော့ လကညိုးက သူ့ပါးစပထဲကို တနးဝငသားခဲ့တယ။ သူ အငိုကမိသားလို့ နူတခမးကို ကမနးကတမးပိတလိုကတော့ လကညိုးကို စုပလိုကသလို ဖစသားရတယ။ ကနတော့ လကကို ကိုငပီး သူ့ပါးစပထဲက ဆဲထုတလိုကပီး၊
“အောငမငးမော၊ မငး အရက အကောကကို မရိပါလား ဘာလို့ အဲလို လုပရတာတုနး၊ အငး ဘာပဲ ဖစဖစလေ အရသာက တော့ မဆိုးပါဘူး၊ ငါ အဲလို အရသာမိုး တခါမ မမီးစမးဖူးဘူး”
ကနတောက လကကို သူ့စောကဖုတပေါ ပနတငပီး စောကဖုတနုတခမးတေကို ပတပေးနေလိုကသလို သူကလညး ကနတော့ လီးကို ဆကပီးဂငးထုပေးနေတယ။
“မေမေ အမိုးသမီးတေက တော့ စောကရည အနံ့နဲ့ အရသာကို သားတို့ ယောကား လေးတေ ကိုကသလောက တော့ ကိုကခငမ ကိုကမယ၊ တိရစာနတေမာတောင ကည့ပါလား၊ ခေးထီးတေက ခေးမတေ စောကဖုတကို သူတို့ မလိုးခင လိုကလကနေတာ မငနေက မဟုတလား၊ ကနတော တော့ မေမေ့ စောကရည အနံ့ ကို အရမး ကိုကသလို မေမေ လညး ကနတော့ လီး အနံ့ နဲ့ အရသာကို ပိုကိုကမယလို့ ကနတောထငတယ”
အဲလို ပောရငးက ကနတောက မေမေ့စောကဖုတထဲ အသငးအထုတလုပပေးနေတဲ့ ကနတော့ လကကို ဆဲထုတပီး နာခေါငးရေ့မာ နမးရုံ့လိုကပီး ပါးစပထဲ ထည့ စုပပလိုကတယ။
“ဟာဟ ကနတော ထငတဲ့ အတိုငးပဲ၊ မေမေ့ ဟာ အနံ့က ကမာပေါ က အကောငးဆုံး ရေမေးအတိုငးပဲ၊ အရသာက ပားရညထကတောင ခိုသေး၊ မမ စောကရည ကတောင မေမေ့ ဟာကို မမီသေးဘူး၊ မေမေ့ စောကရညက ပားရညကို လိမော ရညလေး ရောထားသလိုမိုးပဲ၊ တကယလို့ သာ မေမေ ပီးလို့ ထကလာမဲ့ စောကရညတေ ဆိုရငတော့ ဒီထက အဆတထောငလောကပိုခိုမယထငတာပဲ”
မေမေ က ကနတော့ ရဲ့ အပောတေကောင့ ရကသလိုလို ဖစနေပေမဲ့ သူ့လကက တော့ ကနတော့ လီးကို မလတတမး ဆုပကိုငထားပီး ဂငးဆကထုပေးနေတုနးပဲ၊ အခုတော့ ကနတောလညး မတရား ထနနေပီမို့ လီးထိပက ရေ့ပေး အရညကည တောင စို့ပီးထကလာတယ။ မေမေ က အဲဒီ အရညကညအလုံးကလေး ထက လာတာကို ငုံ့ကည့ရငး နောကသလို နဲ့၊
“အောငမငးမော မငးလညး အခု အရည စိမ့ထကလာပီ၊ မငးရဲ့ မမ က မငးလီးကို ရကပေးတာ ကို မေမေ မငခဲ့ရတယ။ သူလညး အရသာ မီးစမးဖူးမာပဲ၊ ကည့ရတာ မငးရဲ့ အရညက လညး အရသာ ရိပုံပဲ မငး လီးကို မငးမမ ပါးစပထဲက ဆဲထုတတော့ သမီးဖူး ကည့ရတာ သူ့ပါးစပထဲက လတမပေးခငသလိုပဲ”
“မေမေ ကနတော မပောဘူးလား၊ ယောကား တေရဲ့ လီးရဲ့ အရသာကို မိနးမ တေက ပိုကိုကတယလို့၊ ကနတော့ ရေ့ပေး အရညတောင မေမေ ကိုကလိမ့မယ ဆိုတာ ကနတော ပောရဲတယ၊ မေမေ မယုံရင စမးကည့ပါလား”
မေမေ က ဟနဆောင ဒေါသထကသလိုလို အသံနဲ့၊
“အောငမငးမော မငးက ငါ့သားအရငးလေ၊ မငးကိုမငး ကိုယ့အမေကို မငးရဲ့ လရည မီးစမး ကည့ဖို့ ပောစရာလား၊ မငး တောတော ဆိုးတဲ့ ကောငပဲ၊ မငး က ဆိုးပေမဲ့ ငါ့အတကက လညး အဲဒါက အသစအဆနးပဲ၊ တခါမ လရညကိုမ မီးစမးခဲ့ဖူးဘူး၊ မငး ကိုယ့အမေ အပေါ ကို အထငလဲ မလဲနဲ့ မကောငးလညး မတေးနဲ့၊ ဘယလိုနေမလဲ ဆိုတဲ့ စူးစမးတဲ့ စိတမိုးနဲ့ တော့ စမးမီးကည့ခငစိတပေါ လာတယ၊ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့အမေကိုယ တလဲ လောကတေးမနေရဘူးနော”
မေမေ က ပောရငး ဆိုရငးနဲ့ အားနေတဲ့ တခားလကတဖကနဲ့ လီးထိပက အရညကညကို လမးတို့ဖို့ ပငတယ၊ ကနတောက ကမနးကတမး လမးတားရငး၊
“မေမေ နိုးး အဲဒါ ဘာလုပမလို့လဲ၊ အဲဒါ လရညကို မီးစမးဖို့ နညးလမးမမနဘူး၊ ရေ့ပေးအရညကညဆိုတာက နညးနညးလေး တစကခငး စိမ့ထကတာ၊ လကနဲ့ သားတို့လိုကရင အကုနလုံးက လကခောငးထိပမာတင ခောကသားပီးပောက သားမာ၊ ရေ့ပေးအရညကညကို မီးစမးဖို့ က လီးထိပကို လာနဲ့ တိုကရိုက တို့ စမးမ ရမာ”
မေမေ က ကနတော့ မကနာကို အံ့အားသင့ သလို လမးကည့လိုကရငး၊
“အောငမငးမော၊ ကည့ရတာ မငးငါ့ကို လည့ဖားပီးတော့ မဟုတတာ လုပခိုငးဖို့ ကံနေတာထငတယ၊ မငးက ငါ့ပါးစပကို မငးလီးထိပမာ တေ့ပီးတော့ လရညကညကို မီးစမးစေခငနေတာ မဟုတလား”
အခနး ၈ အဆက ၃။
“မေမေ ကလညး ကိုယ့အမေ ကိုယ လိမစရာလား၊ အဲဒီ ရေ့ပေးအရညက အမားကီးထကတာ မဟုတဘူး၊ တစက နစစက အဲလိုပဲ ထကတာ လာနဲ့ တိုကရိုက လကမသာ အရသာ သိနိုငမာမို့ပါ။ ”
မေမေ က ခေါငးငုံ့ကီး ကနတော့ လီးထိပက အရညကညလေးကို လာထုတပီး လကလိုကတယ။ မငကငး ကအရမးဖီးပဲ၊ ကနတော့ ဘဝမာ ကိုယ့အမေ ကိုယတိုငက ကိုယ့လီးကို လာနဲ့ လကပေးတာ ခံရလိမ့မယလို့ တခါမ တောင မတေးထားခဲ့မိဘူး။ သူက လီးထိပက အရညစကကို ကို လကပီးတော့ ဒစဖူးတခုလုံးကို လကမလို့ ပငတော့ ပိုပီး လိုခငတဲ့ အကံတခု က ခေါငးထဲ ပေးဝငလာတယ။ အာ့နဲ့ ခကခငး၊
“မေမေ ဘာလုပမလို့လညး၊ အော ဒါ မေမေ့ ပထမဆုံး အတေ့အကုံကိုး၊ မေမေ က သိမာ မဟုတဘူး၊ လရညကို အာ့မိုး မီးစမးလို့ မရဘူး”
“အမ ဘာဖစလို့လဲ”
“မေမေ ကလညး အဲဒီ ရေ့ပေး အရညကညက အစက သေးသေးလေး မေမေ လာနဲ့ အဲလို လမးလကရင အောက စငကသားမာပေါ့၊ တကယ့နညးလမးအမနက ၊နူတခမးကို ဝလုံးပုံစံလုပလိုကကိုပီးတော့ လီးဒစဖူးကို ငုံလိုက၊ အဲလို ဒစဖူးကို အာခံတငးထဲ ငုံပီးမ လာထိပကလေးနဲ့ လီးထိပက အရညကညလေးကို တို့လိုကရမယ၊ အဲလို လုပပီးမ လာကို လီးဒစဖူး စောငးနား တေကို ပတကီး လကလိုက နောကထပစိမ့ထကလာမဲ့ လရညစက ကလေးက လာပေါ ကသားလိမ့မယ၊ အာ့တာဆို လုံးဝ အဖိတအစငမရိပဲ မီးစမး ကည့လို့ ရမယ”
“အောငမငးမော မငး ငါ့ကို လာပီး မဟုတက ဟုတက တေနဲ့ ကလိမညဏဆင နေတာ မဟုတလား၊ ငါက မငးအမေလေ ငါ့ကို လာပီး ပေါကကရတေနဲ့ အာဝါလား လာမရိုကနဲ့၊ ”
“ဪ ဒုကပါပဲ၊ ကနောက ကိုယ့အမေကိုယ ပနလိမစရာလားလို့ မေမေ မစမးကည့ခငလညး ရပါတယ၊ မေမေ က တခါမ လုပဖူးတာ မဟုတလို့ပောပပေးရတာကို”
မေမေ က ငိမသားပီး စဥးစားသလို လုပနေတဲ့ အခိနမာ ကနတော့ ရငတေက တဒိနးဒိနးခုနနေပါတယ။ ငါ ထီပဲ ပေါကတော့မလား၊ ရနေတဲ့ အခင့အရေးလေးတောင ဆုံးရုံးသားတော့မလား ပေါ့၊ နောကဆုံးတော့ ဆုံးဖတခကခလိုကတဲ့ ပုံနဲ့၊ ( သူပဲ အရမးကို ထနနေပီမို့လို့လား၊ ကနတော့ လရညကညကို ပဲ တကယစမးမီးကည့ခငတာလား၊ ဘာမနးတော့ မသိ၊)
“အငး အောငမငးမော၊ မငးက မေမေ့သား အရငးဆိုတော့မငးပောတာ ငါယုံလိုကတော့မယ၊ ကောငးပီ”
ပောလိုကပီး ခေါငးကို ငုံ့လို့ သူ့နူတခမးကို ဝလုံးပုံ လုပထားရငး ကနတော့ လီးဒစဖူးကို ငုံလိုကတယ။ မေမေ့ နူတခမး အစုံ က ကနတော့ လီးတနကို ထိမိလိုကတာ နဲ ကနတော့ မာ ဗို့လအား တထောငလောကနဲ့ ဓါတလိုကခံ လိုကရသလို ကို ဖစသားတော့တယ။ နလုံးခုနတာတောင မနလနးလို့ ဟတအတကတောင ရမလား ထငရတယ။
မေမေ က ကနတော့ လီးကို လကနဲ့ ဆုပကိုငပီး ဒစဖူးကိုအာခံတငးထဲ ငုံထားရငးကမ လီးထိပက အကဲကောငး လေးကိုလာထိပနဲ့ တို့ရကလိုကတယ၊ ပီး တော့မ လာဖားနဲ့ ဒစဇောငးကို ပတရစလိုကတယ။ သူ့လကက လညး လီးအရငးကို ဆုပကိုငထားပီး ဖညးဖညး ခငး ဂငးထုပေးနေသေးတယ။ ကနတော လီးတနတလောက လုံး မာတငးနေပီး လရညတေ ပနးထုတမပစလိုကဖို့ကို တောတော စိတတငးနေရတယ။ မေမေ က ကနတော့ ညာဘကဘေးက ကနတော့ ပေါငခံကို ငုံ့ပီး လုပပေးနေတာမို့ ကနတော့ လကက သူ့ဖငဖကက နေစောကဖုတကို ဆကနိုကပေးနေတာ၊ သူ့စောကဖုတ ကလညး စောကရညတေ နဲ့ ရဲနေပီလေ။
နစယောကစလုံး ကအသကရူသံတေလညး ပငးလာကသလို မေမေ ကလညး ဒစဖူးကို ကလေး သကားလုံး စုပသလို တပတပတစုပပေးနေတယ။ ခနနေတော့ မေမေ က ကနတော့ ဒစဖူးကို သူ့ပါးစပက နေဆဲခတလိုက တယ ကနတော့ လကနစခောငးက တော့ သူ့စောကဖုတမာ ထိုးသငး လိုးပေးနေတုနး။
“မေမေ ဘယလိုလဲ အရသာကောငးလား၊ ကည့ရတာ မေမေ ကိုကပုံပဲ”
“ဟုတတယ သား၊ သားပောတာ မနတယ၊ ရေ့ပေးအရညကညလေးက ပထမတော့ တစကပဲ နောက မေမေ ရကပေးတုနး နစစကလောကထပထကလာတာ မေမေ မညးဖူးသမ ဟာတေထဲမာ အရသာ အရိဆုံး ထငတာပဲ၊ ခုမ ပဲ သမီးဖူး က သား ဟာကို စုပနေတုနးမာ သူ့ပါးစပက ဆဲထုတလိုကရင မကိုကသလို ဖစနေရတာ ဘာကောင့လဲ ဆိုတာ သဘောပေါကတော့တယ”
ကနတောလညး ပောသားပီး မေမေ့ စောကစေ့ကို လကထိပနဲ့ နာနာလေး ဖိပတလိုကတယ။
“မေမေ ကိုကတယဆိုလို့ ဝမးသာတယ။ မေမေ တို့လိုပဲ ကနတောတို့ ကလညး မိနးမ တေရဲ့ စောကရည ကို ကိုကတယ။ အခု မေမေ့ စောကဖုတကလညး စောကရညတေ တအားရဲနေပီ၊ ကနတော ပါးစပနဲ့ တိုကရိုက ရကကည့ခငတယ”
မေမေက ကနတောပောတာကို ပဲ အာရုံမထားပဲနဲ့ ကနတော့ ဒစကို ပဲ အာရုံစိုကနေလို့လားမသိဘူး၊ ကနတော ပောနေတာတေကို ဘာမ ပနမပောပဲ နဲ့ သူပောခငတာတေကို ဆကပောနေတယ။
“သား အောငမငးမော၊ မေမေ တခု စဥးစား မိတယ၊ သားရဲ့ ရေ့ပေးအရညကညက လညး အရမးအရသာ ရိသလို သား ဒစဖူးကီး ကို ပါးစပထဲ ငုံထည့ရတာလညး အရသာ တမိုးပဲ၊ သားရဲ့ တကယ့ လရညတေသာ ဆိုရင ဘယလို အရသာရိမလဲ မသိဘူးနော၊ နောကပီး သား လီးတခောငးလုံးသာ ပါးစပထဲထည့စုပကည့ရရင ဘယလို နေမလဲ မသိဘူး၊ အဲဒါကောင့လညး သမီးဖူး က ဘာမ သာ မပောတာ သူ့အမူအယာတေက သူ့ပါးစပထဲက သားဟာကို မလတ ခငတာကိုး၊ ဒါပေမဲ့ သားက လညး သူ့ကို ကိုယဝနရိအောင လုပရမာ ဆိုတော့ ပါးစပထဲ လညး သုတရညကို ဘယထုတလို့ရမလဲ၊ အခု သား ရဲ့ ရေ့ပေးအရညကညကို မီးစမးကည့ပီး တော့ မ မေမေ လညး အဲဒါကို တေးမိလာတာ”
ကနတော အရမးပောသားတယ။
“ဟား မေမေ ရယ မေမေ နဲ့ ကနတော အတေးခငးတူနေပီ၊ မေမေ သား လရညကို မီးစမးခငတယဆိုရင ဒီလို လုပလိုကကရအောင၊ မမ နဲ့ ကနတော လုပသလို ဆစစတီနိုငး ပိုဇေရင နဲ့ ဆိုရင ကနတောတို့ နစယောကစလုံး အဆငပေသားကမာပေါ့၊ ကနတော က မေမေ့ စောကဖုတကို လကမယ စုတမယ၊ မေမေ့ စောကရည အရသာကို မီးစမးမယ၊ မေမေ ကလညး ကနတော့ လရည အရသာကို မီးစမးပေါ့၊ အခုက မမတုနးကလို ကနတောက လရညကို စောကဖုတထဲ ထည့ ဖို့ ထိနးထားစရာမ မလိုတော့တာ၊ မေမေ့ ပါးစပထဲ ထုတပေးလိုကမာပေါ့”
ကနတော တော့ မေမေ့ ကို အသုံးအနုံး ရိုငးရိုငးတေ ပောရငးက လီးက မတရားတောငနေပီ၊ မေမေ့ မကနာကလညး ကနတော အကံပေးတာကို ကားပီး ဝငးကနဲ ဖစသားပေမဲ့ ဟနဆောငပနဆောငနဲ့၊
“အငး အောငမငးမော သားရဲ့ အကံကတော့ ကောငးပါတယ၊ ဒါပေမဲ့ မေမေတို့ ကသားအမိလေ၊ အဲလို မိုးနဲ့ အရသာကို မီးစမး နိုငကပေမဲ့ သားရဲ့ လီးကို မေမေ့ ပါးစပထဲ ထည့ဖို့ ဆုတာက ကောငးပါ့မလားကယ၊ အမေတယောကနေနဲ့ ဘယလုပသင့မလဲ ၊ သားရော ဘယလိုထငလဲ”
ကနတောက တော့ မေမေ ကနတော့ လီးကို စုပခငနေတာမနးသေခာသိတယ၊ ဒါပေမဲ့ အစပိုငးမို့ သူက ဟနဆောငပနဆောငလုပနေတာ၊
“မေမေ ကလညး ဟိုးရေးခေတက အယူအဆတေ ဆဲကိုငထားတုနးလားဗာ၊ ကနတောက မေမေ့ သားလေ၊ မေမေ့ရဲ့ ဒီစောကဖုတထဲက နေ ထကလာတာပဲ (ပောနေရငးနဲ့ ကနတော့ လကနစခောငးနဲ့ မေမေ့စောကဖုတအတငးထဲကို နိူကမေပေးလိုကတယ) ကနတော့ တကိုယလုံးက မေမေ့ ကိုယထဲက ထကလာတာပဲလေ၊ အဲတော့ ကနတော့ လီးကို မေမေ့ ပါးစပထဲ ထည့စုပတယဆိုတာလညး ဘာမ မထူးခားပါဘူး၊ ဘုရားသခငက ကနတောတို့ ကိုယကို ဖနတီးပေးထားတာ တကိုယလုံးအတူတူပဲလေ၊ ကနတော့ လကကို မေမေ့ ပါးစပထဲ ထည့စုပတာနဲ့ ကနတော့ လကတခောငးကို မေမေ့ ပါးစပထဲ ထည့စုပတာက အတူတူပဲဟာ၊ မေမေ ကလညး ဗာ လာပါ၊ သား မေမေ့ စောကဖုတရဲ့ အရသာကို သားလာနဲ့ လကပီး မီးစမးကည့ခငလပါပီ၊ အရမးကီး အစဲအလမးမကီးစမးပါနဲ့၊ မေမေ အောကက နေခငသလား အပေါက နေခငသလား အာ့တာပဲ ပော”
မေမေ က ခေါငးတခကငိမ့လိုကပီး၊
“သား အောငမငးမော မငးပောတာလညး ဟုတတာပဲ၊ ကိုယပေါ က အငါအစိပအပိုငးတေက အတူတူ လူတယောကထဲ ကပိုငတာပဲလေ၊ ဒါပေမဲ့ ခုငါတို့ လုပကမဲ့ ဟာကိုသာ တခားလူတေ သိသားခဲ့ရင ဘယလောက မား ငါတို့ ဒုကရောကကမလဲ၊ လူ့အသိုငးအဝိုငးက လကမခံနိုငကသေးဘူးလေ၊ အဲဒါကောင့ သား အခုကိစကို တော့ လုံးဝ လုံးဝ ကို ဘယသူမ သိလို့ မဖစဘူးဆိုတာ နားလညထားစမးပါ၊ နောကပီးတော့ မေမေ က ဘာမ လညး လုပတတကိုငတတသေးတာ မဟုတတော့ မေမေ အောကကပဲ ပကလကနေပေးပါမယ၊ နောကပီးတော့ သားရဲ့ လီးကီးကလညး အရမးတုတ အရမးရညတော့ တအားကီးတော့ မေမေ့ပါးစပထဲကို ထိုးမထည့ပါနဲ့ တောကာ လညခောငးထဲ တစပီးအသကရူမရပဲ နေပါမယ၊ နောကတခု သားမတထားရမာက မေမေ တို့ က အခု အရသာ ဘယလိုလဲ ဆိုတာကို မီးစမးခငတဲ့ သဘောက လဲပီး တခား ဘာရညရယခကမ မရိဘူး ဆိုတာကိုပဲနော၊ အတေးမမားသားနဲ့ ဟုတလား”
အဲလို ပောရငးက မ မေမေ က အိပယာပေါ မာ ပကလကကလေး လဲလိုကပါတယ၊ ဒါပေမဲ့ ကနတော့ စိတထဲက လိုခငတဲ့ ပနးတိုငကို ရောကဖို့ ရညရယခကရိတော့ မေမေ့ လကမောငးကို အသာဆဲထားလိုကပီး၊
“မေမေ ခနလေး ဒီမာ သားက တကိုယလုံးမာ ဘာအဝတအစားမ မရိတော့ပဲ နဲ့ မေမေက မကဆီကီး ဝတထားတုနးပဲ၊ ကေးဇူးပုပီး ခတပေးပါလား၊ အာ့မ ညီတူမတူ ဖစမာလေ၊ နောကပီးတော့ သား က မေမေ့နို့ကီးတေကို လညး မငခငသေးတယ၊ မေမေ ဝတထားတဲ့ မကဆီက ပါးပီးတော့ အထဲကို မငနေရတယ ဆိုပေမဲ့ တကယ့ အသားအတိုငးဆိုရင ဘယလိုလဲ ဆိုတာလညး မငခငတယ။ ပီးတော့ အိလား တငးလား လညး ထိမိ ကိုငမိခငတယ။ ကနတောလိုးခဲ့ဖူးတဲ့ကောငမလေး တေ ဆိုရင အကုနလုံး ပားခပလို့ မမ ကိုတောင မီတဲ့သူ တယောကမ မရိဘူး၊ မေမေ့ လို နို့ကီးမိုးကို ကိုငကည့ခင တဲ့ ဆနတေ ပေါ နေခဲ့တာ ကာလပါပီ၊ နောကပီးတော့ ကနတောတို့ ဆစစတီနိုငး လုပကရင နစယောကစလုံးကိုယပေါ မာ ဘာအဝတအစား မ ရိမနေ ကရင ပိုပီးတော့ လုပရကိုငရ အဆငပေတာပေါ့ မေမေ”
“မငးဟာလေ လိုခငလောဘက တဆင့ခငးကို တကလာတော့တာပါလား၊ ငါ က အခု တောင အရကကုနသလောက ဖစနေတာ တကိုယလုံးတော့ မခတနိုငပါဘူး၊ ဟင့အငး ဟင့အငး”
ကနတော့ စိတထဲမတော့၊ မေမေ ကိုယ့သား ဒစဖူးကို ခုနငုံပီး လကပေးခဲ့တာကိုတော့ မရကဘူး၊ နောကပီးအခု လီးစုပဖို့ ပငနေတာကိုလညး မရကဘူး၊ မေမေ အရမးနာထ နေပီဆိုတာ ကနတောသိတယ၊ အတငးမတောငးဆို ပဲ သူ့ဘာသာ သူ ခတရ လုပရမာကို သာ ရကလို့ ဟနဆောငနေတာပါ။
“မေမေ ကလညး ဗာ၊ ကနတော ကမေမေ့သားပဲ မေမေ့ ကိုယလုံးကို မငခင့ရိပါတယဗာ၊ နို့ဆိုရင ကိုငလို့ စို့လို့တောင ရရမာပေါ့၊ ငယငယတုနးက ဆို အကိမပေါငး မရေတကနိုငအောင ကိုငခဲ့ စို့ခဲ့ဘူးတာပဲဟာ၊ အခုရော ဘာထူးခားသားမာ မို့လို့လဲ”
မေမေ က ကနတော့ကို ဘာပနပောရမနးမသိ တေဝေနေတုနး ကနတောက သူ့ မကဆီကို ဆဲလနပီး ခေါငးပေါကနေ ဆဲခတလိုကတယ။ သူ ရကသလိုလို လေးနဲ့ လကကို မောကပေးရာတယ။ အငီစလတ သားပီး မေမေ့ နို့ကီးတေ ဘားကနဲ ပေါလာတော့ ကနတော့ မကတောငတောင ခပဖို့ မေ့သားရတယ၊ လလိုကတဲ့ နို့ကီးတေဗာ၊ ကီးတာကလညး ကီးထားလညးထား၊ ဖရဲသီးလုံးကီးတေလိုပဲ၊ အနညးဆုံး ၄၆ဒီ ဆိုကလောကတော့ ရိမယထငတယဗာ၊ ကနတော့ လကဖဝါးနဲ့ တော့ ဘယလိုမ မဆန့တဲ့ ဆိုကကီးတေ၊
ဒါလောကကီးတာတောင အောကကို နညးနညးလေး ပဲ အိကတယ၊ အဖားကီးတေလို ခကထိတော့ ကမနေဘူး၊ နို့သီးခေါငးညိုညို တုတတုတကီးတေက လညး မာတောငထနေတယ၊ နို့သီးခေါငးအောကက နို့ခံပားကီးကလညး ဝိုငးဝိုငးစကစကကီးက ကနတောတေ့ဖူးတဲ့ ကောငမလေးတေလို ငါးမူးစေ့ပား အရယမဟုတဘူး၊ အကီးကီးတေ ၊ နိုငငံခား အောကားတေထဲက ကောငမကီးတေလိုပဲ။ ဒါပေမဲ့ မေမေ့ နို့ကီးတေက ပိုလ တယ။ အသားက လညး ခောမေ့နေတာပဲ။
“အား မမေေ ရယ လလိုကတာ ရကရကစကစကပဲ၊ မမေေ့ နို့ကီးတကေ အငကီဝတထားရကနဲ့ မငနရေတော့ ကီးတယဆိုတာ သိပမေဲ့ အဲလို မိုး တငးရငးပီး လနလေိမ့မယလို့ မထငမိဘူး။ ကနတော တော့ ကိုယ့ထက ကံကောငးတဲ့ကောင ဒီကမယာမာ ရိလိမ့မယ မထငဘူးဗာ”
မေမေ က ရကသားပီး သူ့လကနစဖကနဲ့ နို့ကီးတေကို ကာဖို့ ကိုးစားတယ။ ကနတော က ခကခငးပဲ သူ့လကတေကို ဆဲဖယလိုကတယ၊ သူက အတငး ပနအုပကယဖို့ ကိုးစားပေမဲ့ ကနတောက လကဖနတေနဲ့ ကာထားရငး နို့ကီးနစလုံးကို တဖကတခကဆီ လကဝါးနဲ့ အုပကိုင ညစလိုကမိတယ။ မေမေ့ လကတေက ကနတော့ လကဖန တေကို လမးကိုငထားပေမဲ့ ဆဲမဖယပစဘူး၊ မကလုံးလေး မေးစငးကသားတယ။ မေမေ့ ရဲ့ ခဲဖကတုံးကီးတေလို ညိုတုတတုတ နို့သီးခေါငးတေကို ကနတော လကမ လကညိုးတို့နဲ့ ညစကိုငရငး လိမ့ပတခေ ပေးလိုကတော့ သူ့ပါးစပက ငီးသံလေး ထကလာတယ။ ကနတော ခေါငးငုံ့ပီး သူ့ညာဘက နို့သီးခေါငးကို ပါးစပနဲ့ ငုံလို့ ဖဖလေး ကိုကပေးလိုကတော့ မေမေ့ ငီးသံ အကယကီးထကလာတယ။ အိပယာပေါ ကို ပကလကကလေး လဲကသားတော့တယ။ ကနတော လကတဖကနဲ့ သူ့နို့အုံကီးကို ကိုငပီး နို့သီးခေါငးကို နူတခမးနဲ့ ညပ ပီး စို့ပေးရငးက လကတဖကက သူ့စောကဖုတဆီ ရောကသားပီး နိုကမေပေးလိုကတယ။
နို့ကို ခပပငးပငးလေး စုပရငးက စောကဖုတထဲကို လကနစခောငးနဲ့ ကရိုငးပေးနေတော့ မေမေ တကိုယလုံး ကော့ပံ ပီး ဖီးအရမးတကနေပီလေ၊ မကလုံးကို စုံမိတလို့ စောကဖုတကို ကော့ကော့ ပေးလာတယ၊ သူ တခါတောင ပီးခငနေပီ ထငတယ။ ဒါပေမဲ့ သူ မကလုံးရုတတရကပင့လာပီး ကနတော့ မကနာကို သူ့နို့ကီးတေ ဆီက နေ တနးဖယပစလိုကတယ။
အခနး ၉။
“အောငမငးမော၊ မငးဟာ ငါ့ နို့တေကို မတရား ကို စုပတော့တာပဲ၊ အာ့ကောင့ ငါ အငီ ခတမပေးခငတာ၊ ကဲ အခု ငါ အိပယာပေါ လဲတော့မယ၊ ငါတို့ ခုနပောသလို တယောကနဲ့ တယောက အရညတေကိုမီးစမး ကရ အောင”
ကနတောလညး မေမေ့ စောကဖုတ အရမး လကခငနေပါပီ၊ အာ့ကောင့ ကမနးကတမး ထပီး မေမေ အိပယာပေါ သေခာလဲလို့ ရအောင နေရာပေးလိုကတယ။ အခုတော့ ဝတလစစလစနဲ့ မေမေ တယောက အိပယာပေါ မာ ဆန့ဆန့ကီး လဲလို့၊ ပေါငလုံးကီး နစလုံးကိုလညး ကားပေးထားတယ။ မေမေ့ စောကဖုတကီးက လညး ပောငနေအောင ရိတထားတာမို့ စောကရညတေ ရဲပီး အလငးရောငမာ ရောငပနနဲ့ လကနေတယ။
ကနတောက အိပယာခေါငးရငးဘကသားလိုကပီး မေမေ့ ခေါငး တဖကတခကမာ ဒူးထောကလိုကတယ၊ ကနတော့ ကိုယကို ကိုငးပီး မေမေ့ပေါငခစုံကို မကနာကပလိုကတော့ ကနတော့ လီးကီးက မေမေ့မကနာပေါ ကို တည့တည့ ခိနထားလိုကသလို ဖစသားရတယ။
ကနတော့ နူတခမးတေ သူ့စောကဖုတကို ထိလိုကတာနဲ့ကို မေမေ့ ပါးစပက အသံအကယကီး ထက ငီးလိုကပီး ဖငကီး မေ့ယာပေါ ကနေ ကတကလာတယ။ မေမေ့ ပါးစပကအဟောငးသား ဟသားပီး မေ့ယာပေါ ကအက ကနတော့လီးကီးကလညး ခိနသား အကိုက ဆိုတော့ ၊ မေမေ့ နူတခမး နစခုကားက နေ ပါးစပထဲကို လီးကီးက တနးတနးမတမတကို တိုးဝငသားတော့တာပေါ့။
မေမေ အတကတော့ သူ့ဘဝမာ ပထမဆုံး စောကဖုတပေါ တခားလူတယောကရဲ့ ပါးစပ နဲ့ လာထိကပခံဘူးတာပဲပေါ့၊ အာ့ကောင့လညး ပောမပနိုငလောကတဲ့ ခံစားမု မိုးနဲ့ ဖီးလငတေ အလိပလိပ တကလာခဲ့ရတာပေါ့။ ကနတောက မေမေ့ စောကဖုတ နူတခမး အစုံကို လကခောငးနဲ့ ဖဲလိုကတော့ အတငးသား ပနးရောင ရဲရဲလေးတေကပေါလာတယ။ ကာညိုနံ့သငးတဲ့စောကဖုတ ကီးရဲ့ အတငး နူတခမးသား လေးတေက ကည့လို့ မဝနိုငပါဘူး၊ ကနတော့ လာကို မေမေ့ စောကခေါငးထဲကို ထိုးထည့လိုကတယ။ မေမေ့ ငီးသံကတော့ ပီပီသသ ထကမလာနိုငတော့ပါဘူး၊ သူ့ပါးစပထဲမာ ကနတော့ လီးကီးနဲ့ ပည့နေတာကိုး၊ ကနတော့ လာပေါက နူးညံ့နေးထေးတဲ့ မေမေ့ စောကဖုတအတငးသား တေကို ထိတေ့ခံစားနေရငး လကခောငးတေက လညး စောကစေ့လေးကို ဖိပတခေပေးနေလိုကတယ။ မေမေ အတက ပထမဆုံး ဘာဂာ ပေးခံရတာဆိုတော့ အရမးကောငးနေပုံပဲ သူ့ပေါငကီ နစလုံးကို ကားပီး ဖငကို ကက ပေးတယ၊ ကနတော့ လာ သူ့စောကဖုတထဲဝငနိုငသမ ဝငအောင လုပပေးတဲ့ သဘောပေါ့၊ သူ့နူတခမးကလညး ကနတော့လီးတနကီးမာ တငးတငးစေ့နေတယ၊ ကနတော့ လီးက လညး တုတတော့ သူ့ပါးစပကို အစမးကုနဖဲထားရသလို ဖစနေ သလားမသိ၊ လီးက လညး ပထမဆုံးအကိမ စုပဖူးတာဆိုတော့ သူ့အတက အသစအဆနးပေါ့၊ သူက လီးကီး တခောငးလုံးသူ့ပါးစပထဲ ဝငလာမာစိုးလို့ လကနစဖကနဲ့ လီးအရငးကို ဆုပကိုငထားတယ။ သူ့လကအပငဘက ပိုထကနေတဲ့ လီးထိပပိုငးပဲ သူ့ပါးစပထဲ ဝငလို့ရတာပေါ့။
မေမေ လညးအခုတော့ လီးစုပရတာ ကိုကတယထငပါ့၊ သူ့ပါးစပထဲ ဝငနေသလောကကို ပဲ ကလေး သကားလုံးစုပသလို တပတပတစုပနေတော့တာပဲ၊ သူ့ခေါငးတောင မောကမောကတကလာပီး နူတခမးနဲ့ ဂငးတိုကသလိုကို လုပပေးနေသေးတယ။ ကနတောကိုယတိုင ကလညး ကိုယ့ကိုယကို သတိမထားမိပဲ မေမေ့ ပါးစပကို လီးနဲ့ စောကဖုတလိုးသလို ဖညးဖညးခငး ညောင့လိုးပေးနေမိတယ။
ကနတော့ လာက အခု စောကစေ့ကို ပောငးလကပီးတော့ လကနစခောငးနဲ့ မေမေ့စောကဖုတကီးကို ကရိုငး ပေးနေတာ စောကရညတေက တောတော့ ကို လိုကလာတယ။ လကနဲ့အလမးမီရာကနေ ခေါငးအုံးကို ဆဲပီး မေမေ့ခါးအောကကို ထိုးထည့လိုကတယ။ အခု မ စောကဖုတကီးက ကနတော့ အတက လကဖို့ စုပဖို့အနေအထားမနသးတော့တယ။ မေမေ့ ရဲ့ ခရေပင့ ညိုညိုလေးက လညး မကစေ့ရေ့တည့တည့ကို ရောကလာခဲ့တယ။ စောကရညတေ ရဲနေတဲ့ ကနတော့ လကထိပနဲ့ပဲ မေမေ့ ဖငပေါကလေးကို သားကလိပီး ထိုးထည့ကည့တယ။ မေမေ ဖငကီးတေ ဟိုရမး ဒီရမး နဲ့ ခါနေတယ။ သူ့ဖငပေါကကို ထိလို့ ယားတာလား ၊ မလုပစေခငတာလားမသိ၊ မေမေ က လီးစုပ စောကဖုတရက၊ ပုလေဘာဂာတောင မလုပဖူးဘူး ဆိုတော့ ဖငလညး အလိုးခံဖူးမယ မထငဘူး။ ကနတောတို့ လို ဘာသာရေး ကိုငးရိုငးတဲ့ အမိုးအဆေတေက ဒါတေဆိုတာ မကောငးတာလို့ ယူဆထားကတာမဟုတလား။ ဒါကောင့ မေမေ က သူ့ဖငပေါကကို ကနတော လကသရမးနေတာ ကို မကိုကတာပဲ ဖစမာ။ ဒါပေမဲ့ သူ့ပါးစပက လညး ကနတော့ လီးကီးနဲ့ ပည့နကနေ၊ သူကိုယတိုငကလညညး ကနတော့ အောကမာ ရောကနေပီ ဆိုတော့ ပါးစပက လညး ပောလို့ မရ၊ ရုနးလို့လညး မရဖစနေတာပေါ့။ အဲတော့လညး အဲဒီအခင့အရေးကို အပည့ယူပီး သူ့ဖငပေါကထဲကို ကနတော့ သားရည၊ သူ့စောကရညတို့ နဲ့ လကခောငးကို ထိုးထည့ပေးနေလိုကတယ။
မေမေ က စကားလညး လမးပောလို့ မရ ဖငကို ရမးပီး ရောငတာကလညး သိပအရာ မရောကလို့ ငိမသားတာနဲ့ ကနတော့ လကခလညတခောငးလုံး သူ့ဖငပေါကထဲ ဝငအောင ထိုးထည့ပစလိုကတယ။ နောကတော့ စောကဖုတကို လာနဲ့ အဆကမပတရကနေရငးက သူ့ဖငပေါကထဲ လကခလညကို အသငးအထုတလုပပေး နေတာ ငိမကသားတယ။ အရိနရလာတော့ သူ့ဖငကီးတေ ပနကလုပရားလာတယ။ စောကရညတေက လညး ထပထကလာပီး ဖငကားထဲ စီးကလာတယ။ စောကရညတေကလညး ကနတော့ အတကတော့ အတောခို နေတာပဲ။ စောကရညတေ ကနတော့ လကခောငးနဲ့ သူ့ဖငပေါကဝမာ အိုငလာတာနဲ့ နောကလကညိုးကိုပါ ပူးပီး ထိုးသငးလိုကတယ၊ ကနတော့ လကတဖကက စောကစေ့ကို ဖိပတ လာက လညး စောကခေါငးထဲ ထိုးထည့ လကနစခောငးပူးကလညး သူ့ဖငပေါကထဲ ဝငထကလုပ တာခံနေရ ပီ ဆိုတော့ မေမေ တယောက နတပညအရငလတလတ ရောကနေရပီပေါ့။
အာ့ကောင့ ပဲ ကနတော့လီးကို လညး ပါးတေ ခိုင့သားတဲ့ အထိ အားရပါးရ စုပနေလိုကတာ ကနတော့ ဆီးလမးကောငးထဲက တောင စစကနဲ စစကနဲ ဖစအောင ကောငးနေတော့တယ။ ခုတော့ ကနတော့လီးကီးလညး သူ့ပါးစပထဲ တခောငးလုံးနီးပါး သူ့အာဂေါင မထိုးမိရုံတမယ ရောကနေပီ ဆိုတော့၊ ကနတောလညး ဖငကို ကော့ကော့ ပီး သူ့ပါးစပကို စောကဖုတလိုးသလို လိုးပေးနေမိတယ။ သူက လကတဖကနဲ့ လီးအရငးကို လညး ဆုပကိုငထားတာ ဆိုတော့ အားရပါးရ ဆောင့လိုးလို့ရတယ သူ့အာဂေါငကို လီးလိပက သားမထိုးမိတော့ဘူး။
ကနတောတို့ နစယောက စလုံး ကာမ ဒီရေ က အတောတကနေကပီ။ အသကကလညး မဝတဝ ရူနေကရတော့ နလုံးခုနတေလညး မနလာကတယ။ အသံတေက လညး ကယလာတယ။ အဲလို ဆစစတီနိုငးနေတာ ၅မိနစလောက ရိပီ ဆိုတော့ မေမေ လညး ပီးကာနီးလာသလို ကနတောလညး ပီးဖို့ သိပမလိုတော့ဘူး။ ကနတောက ပါးစပကို သူ့စောကဖုတကခာပီးတော့၊
“မေမေ သား. ပီးကာနီးနေပီ၊ မနမနလေး ထုပီးစုပပေးပါတော့၊ တကယလို့ မေမေ့ ပါးစပထဲ လရညတေ ပနးထည့မခံခငဘူးဆိုရငတော့ ကနတော ပီးတာနဲ့ အမန ပါးစပထဲကနေ လီးကို ဆဲထုတလိုကတော့”
လို့ပောလိုကတယ။ မေမေ က စကားတောင မပနနိုငတော့ဘူး ဘာလို့လညး ဆိုတော့ သူလညး ပီးကာနီးလို့ စောကဖုတကို ကော့ကော့ပေးနေပီ ပါးစပကလညး ကနတော့လီးကို အသညးအသနစုပနေရတာကိုး။ ကနတောလညး သူ့ဖငပေါကကို ကရိုငးနေတဲ့ လကနစခောငးကို အရိနမင့တငလိုကပီး စောကဖုတကို လညး ပနကုနးလကပေးလိုကတယ။ မကာပါဘူး ကနတော့ လီးတနတခောငးလုံး ပူဆငးပီး လရညတေ စီးသားတာ သိလိုကတယ။
“အား မေမေ ကနတောပီးးးပီးးး အိုးးးးးးးးးး”
လို့ အောရငးနဲ့ တအားကော့ထိုးလိုကမိတယ။ ကနတော့ လီးထိပက ပနးထကသားတဲ့ လရည တေက မေမေ့ လညခောငး ထဲ တနးဝငသားမယဆိုတာ သိလိုကတယ။ နောကထပပနးထကလာတာတေကပါးစပမာ ပည့လံသားပေမဲ့ မေမေ က လီးကို သူ့ပါးစပထဲက ထုတမပစပဲ နဲ့ အကုနမိုခပစနေတယ။
ကနတော့ လရညတေ သူ့ပါးစပထဲ ပနးထကသားပီး အခိနမနောငးခငမာပဲ မေမေ့ ဖငကီး အိပယာပေါ ကတတောငလောကကတကလာပီ ကနတော့ ပါးစပ ကို သူ့ စောကဖုတနဲ့ အတငးထိုးကပထားလိုကတယ ဖငလညး ရုံ့သား ပီး ဖငပေါကထဲဝငနေတဲ့ ကနတော့လကနစခောငးကို အတငး ညစထားတယ၊ စောကရညတေက သေးပေါကခသလိုပဲ တပတပတပနးထကလာခဲ့တယ။
ကနတောတို့ နစယောကစလုံး ကာမအရသာ အထတအထိပကို တပိုငထညးနီးပါး ရောကသားခဲ့ရတဲ့ သဘောပေါ့ဗာ။ ကနတော တော့ ဘယလောကကာကာ လရညတေ သူ့ပါးစပထဲ ညစထုတထည့ နေမိ မနးတောင မသိတော့ပါဘူး။ မေမေ က တော့ ထုတသမ အကုနကို စုပပစ မိုခနေတော့တာပါပဲ။ ကနတော လညး သူ့စောကဖုတက လံထကလာသမကို စုပလက ပစနေမိတော့တယ။
တောတော လေး အရိနသေသားမ ကနတောတို့ နစယောကသား ခေကုနလကပနး ကသားကတော့တယ။ အဲတော့မ ကနတောလညး ဆစစတီနိုငး ပိုဇေရငက နေထပီး ပေါငကား ပကလကအိပနေတဲ့ မေမေ ရဲ့ ပေါငနစလုံးကားမာ ဒူးထောကထိုငပီး ကည့လိုကတယ။ သူ့နို့ကီး နစလုံးက တငးတငးရငးရငး ရိသေးပေမဲ့ ကီးလနးလတာကောင့ ဘေးဘကတေကို နညးနညးတော့ အိကနေတယ။ အခုမ ရကနေလို့ထငတယ မကလုံးကို စုံမိတပီး မကနာကို ဘေးဘကလဲထားတယ။
ကနတော ကသူ့ကိုယပေါ မောကရက လဲခလိုကပီး မေးစေ့ကနေ မကနာကို ဆဲလည့ပီး သူ့နူတခမးတေကို ကနတော့ နူတခမးတေနဲ့ ဖိကပ စုပနမးလိုကတယ။ ကနတော့ လရညနံ့တေက သူ့နူတခမးကနေ ပနရနေတယ။ မေမေ က ပနမနမးဘူး အိပပောသလို မိုး နဲ့ ငိမနေတယ။ ကည့ရတာ ခုထိ ပီးသားတဲ့ အရိနက မပယသေးဘူး ထငတယ။ သူ့နို့ကီးတေက ကနတော့ ရငဘတအောကမာ ဘောလုံးတေလို ဖိကပ အိနေတယ။
ခနနေတော့မ မေမေ့ မကလုံးတေပင့လာတယ။ သူ့ကိုယပေါ မောကအိပနေတဲ့ ကနတော့ကို ပုံးပလိုကရငး ကနတော့ ကိုယလုံးကို ပနသိုငးဖကလာတယ။ ကနတောလညး သူ့ပါးလေးကို ရတကနဲ နမးလိုကရငး၊
“မေမေ ရယ၊ မေမေ သားကို အခုလို လုပပေးတာရော၊ သားကို လုပခင့ပုတာကိုရော အရမးကို ကေးဇူးတငပါတယ၊ သား အခု ကာမ ဆန အထတအထိပရောကသားတာ သား ဘဝမာ အကောငးဆုံး အရသာပါပဲ၊ သား ကောငမလေး တေ အတောမားမား လိုးခဲ့ဖူးပါတယ၊ မမ ကိုလညး လိုးခဲ့ဖူးတယ၊ ဒါပေမဲ့ အခု မေမေ လီးစုပပေးတာလောက ဘယသူမ ကောငးအောင လုပမပေးနိုငခဲ့ဘူး၊ မေမေ က သူတို့ ထက အဆပေါငး ထောငခီ သာပါတယ၊ မေမေ့ အနေနဲ့ ရော ဘယလို လဲဟင၊ မေမေ ကိုကရဲ့လား၊ ကနတော့ လီး နဲ့ လရည တေရဲ့ အရသာရော မေမေ ကိုကရဲ့လား”
လို့ သူ့ပါးနားကပ တိုးတိုးလေး မေးလိုကတယ၊ မေမေ က ရကသလို နဲ့သူ့မကနာကို ပုခုံးပေါ ကကောပီး ကနတော့ နားအနောကဘကမာ လာဖကနေလိုကတယ။ ကနတောက ကိုယကို ကပီး သူ့နို့ကီး အုပကိုင ပီး ဖညးဖညးခငး ဆုပနယပေးနေလိုကတယ၊ ပီးတော့ သူရကနေတာကို ပိုစခငတာနဲ့ ထပမေးလိုကတယ။
“မေမေ ပောစမးပါဦး၊ ကနတော့ လီးကီးကို စုပရတာ ဘယလို နေလဲလို့ ၊ မေမေ ကိုကရဲ့လား၊ ဘာဖစလို့ ခု နူတပိတနေရတာလဲဗာ”
မေမေ က သူ့ပါးစပကို ကနတော့ နားနား ကပပီးတော့ တိုးတိုးလေး၊
“အို အောငမငးမော၊ သား ရယ မေမေ့ အတက အရမးကို ကောငးတာပါ၊ မေမေ့ ဘဝမာ ပထမဆုံးအကိမ၊ အဲဒီနေရာကို အလကခံ အစုပခံရတာ၊ သား ဖေဖေ က ဘယတော့ မ အဲဒီနေရာကို မထိမကိုငဘူး သူက အဲဒီနေရာက ညစပတယုတညံ့တဲ့နေရာလို့ ထငတယ၊ မေမေ့ သူငယခငးတခို့ကတော့ အဲလိုမိုး လကပေးတာ တေ ရိတယလို့ ပောတာ ကားဖူးခဲ့ဘူးတယ၊ ဒါပေမဲ့ အခုတော့ လကတေ့ခံစားလိုကရတာ ထငထားတာထက အကိမပေါငး တသနးလောကပိုကောငးပါတယသားရယ၊ သားရဲ့ လကခောငးနဲ့ မေမေ့ ဖငပေါကထဲ ထိုးထည့ တာလညး မေမေ့ အတက အသစအဆနးပါပဲ၊ အဲဒါတေက မေမေ့ အတက စိတကူးထကတောင ဆနးပားတဲ့ အရာတေပါ၊ မေမေ့ ဘဝမာ အကောငးဆုံး ပီးခဲ့တာပါပဲ၊ သား ဖေဖေ နဲ့ အခုအခိနအထိ ကောငးကောငး ပီးခဲ့တာ ဆိုလို့လကခိုးရေလို့ရပါတယ၊ ဒါပေမဲ့ အခု သား လုပပေးလို့ ပီးတာနဲ့ နိုငးယဥလို့ ကို မရနိုငပါဘူး၊ ဒါပေမဲ့ သားက မေမေ့ သားအရငးဆိုတော့ ခုလို မေမေ တို့ လုပကတာဟာ အလနပဲ မားပါတယ၊ ဘုရားသခငက ခင့လတမာ မဟုတဘူးသား၊ ဒါပေမဲ့ သားကို မေမေက ပိုခစသားတာကတော့ သေခာပါတယသားရယ”
ပောရငးက မေမေက သူ့မကနာကို ကနတော့ နားနောကမာ ဖကပီး ကနတော့ကိုယကို တငးတငးကပကပ ပေ့ဖကထားပါတယ။ ကနတောလညး ပောရငအားရစာနဲ့ သူ့ကို တငးတငးကပကပ ပနဖကထားလိုကတယ။
ခနနေတော့မ ကနတောက ခေါငးကို ကပီး သူ့မကနာကို ဆဲယူလို့ နူတခမးအစုံကို ဖိကပပီးစုပနမး ပစလိုကတယ။ သူ့အပေါ မာ မောကရက တကနေတာမို့ ကနတော့ လီးကီးက သူ့စောကဖုတ နူတခမးမာ ထိပတမိနေပါတယ။ လီးက ခုနလေးတငပီးထားတာမို့ ပော့နေတယ။ အဲဒီ ပော့ပော့ ကီးနဲ့ စောကဖုတနူတခမး အကဲမောငးထဲမာ ဖိကပမိနေပါတယ။ အဲဒီ လီးပော့ပော့ နဲ့ပဲ အထကအောက နညးနညး ဖိပတပေးလိုကတာကို မေမေ လညး ကိုကပုံရပါတယ အသကရူတာ မနလာပီးတော့ ကနတော့ အနမးကို လညး တုန့ပနလာပါတယ။
ကနတောတို့ နစယောကရဲ့ အနမးတေက သားအမိ အနမးတေ မဟုတတော့ပါဘူး၊ ခစသူ နစဦး အာသာ ငမးငမး နဲ့ တယောကကို တယောက နမးစုပကတဲ့ အနမးမိုးပါ၊ အနမး အစုပတေ ပငးလာတာနဲ့ အတူ နစယောကစလုံးလညး စိတတေ ကလာရပါတယ။ စတစို နေတဲ့ စောကဖုတအကဲကောငးပေါ အမောငးလိုက ဖိကပနေတဲ့ ကနတော့ လီးကီးကလညး တဖညးဖညး မာလာရပါတယ။
ကနတော့ လာကို မေမေ့ ပါးစပထဲ ထိုးထည့ပေးလိုကတော့လညး မေမေက ကနတော့ လာကို အတငးစုပယူပါတယ၊ ကနတော့ လကတေက သူ့နို့သီးခောငးတေကို ပတခေပေးလိုကတော့ သူက ကနတော့ ကိုယလုံးကို တငးတငးကပကပ ဖကတယလာခဲ့ပါတယ။ မေမေ က ပေါငနစလုံးကို မောကလို့ ကနတော့ ခါးကို ခပီး ကနတော့ ပေါငနောကဖကမာ သူ့ခေကငးဝတနစခုကို ခိတထားလိုကတယ။ အဲဒါကောင့ ကနတော့ လီးကီးကလညး သူ့စောကဖုတအကဲကောငးမာ ပိုပီး နစဝငနေတယ။ မေမေ့ ဘကက အသကရူမနပီး ဖီးတကလာသလို ကနတောလညး ပနပီး ဖီးတကလာတာမို့ လီးကလညး တဖညးဖညးခငးမာလာခဲ့တယ။
ကနတောတို့ နစယောက အဲဒီပုံစံနဲ့ တယောကကို တယောကတငးတငးကပကပဖကရငး နူတခမးအစုံကလညး နမးမိနေကတော့ ကနတော့ လီးက သံခောငးလို အစမးကုန မာတငးလာခဲ့ရပါတယ။
အခနး ၉။ အဆက-။
ကနတော့ လီးက တောငလာပေမဲ့ မေမေ့ စောကဖုတအကဲကောငးထဲ အမောငးလိုက၊ ဖိကပထားသလို ဖစနေလို့ ကနတောက ဖငကို ကလိုကတော့ လီးက တနးကနဲ ဖစသားပီး မေမေ့ စောကဖုတ နူတခမးသား ကားမာ ဒစဖူးက ကကတိ ဖစနေတယ။ ဖငကို နညးနညးလေး အပေါ အောကလုပပေးလိုကတော့ ကနတော့ ဒစဖူးက မေမေ့ စောကဖုတ နူတခမးလာကားမာ အမောငးလိုက ပတတိုကမိနေတယ။ တကယတမးက စောကရညတေ နဲ့ ရဲပီး ခော နေတဲ့ စောကဖုတထဲ ကို ထိုးထည့လိုကတာနဲ့ ကို စတကနဲ ဝငသားမာပဲ။ ဒါပေမဲ့ ကနတောက မေမေ့ ခင့ပုခကမရပဲ နဲ့ စောကဖုတထဲကို ထိုးမထည့ခငဘူး။ ဒစဖူးကို ပဲ စောကဖုတနူတခမးသား ပေါ မာ ပတတိုကပေးနေတာ စောကစေ့ကိုလညး ထိုးမိရော မေမေ့ ပါးစပက ရီးကနဲ အသံထကလာပီး သူ့ကိုယလုံးလညး တုံတကသားတယ။ မေမေ့ ပေါငလုံးတုတတုတ ကီးတေက ကနတော့ ခါးကို တအားညစလာခဲ့တယ။ ကနတော့ လီးကလညး တဆတဆတကို တုံနေပီ၊ ကနတောက မေမေ့ နူတခမးကို ဖဖလေး ပတကနဲ စုပနမးလိုကရငးက တိုးတိုးလေး၊
“မေမေ ရယ မေမေ့ကို အရမးခစတာပဲ၊ မေမေ က အရမးလညးလတယ၊ ကနတော့ ရယတူကောငမလေး တေရော၊ မမဖူး တောငမ မေမေ့ အလနဲ့ ယဥမရနိုင ပါဘူး။ သူတို့ ကို ကိုငဖကရတာ အရိုးကိုငရသလိုပါပဲ၊ မေမေ့ နို့ကီးတေလို အားရပါးရမရိဘူး၊ မေမေ့ ပေါငလုံးကီးတေလို တုတခိုင ခော့မတ မနေဘူး၊ မေမေ့ စောကဖုတကီးကလညး ဖေါငးတငးပီး စောကရညတေကလညး ခိုမနေတာပဲ၊ မေမေ ဟာ ကနတော့ စိတကူးယဥ ထဲ က နတသမီးကီးပါပဲ၊ ကနတော မနးပီး လိုးခဲ့ဘူးတဲ့သူတေထဲက ဘုရငမ တပါးပါပဲ၊ မေမေ အခု ကနတော့ လီး ဘယလောကမာနေသလဲ တေ့တယမလား၊ မေမေ့ စောကဖုတထဲကို မ မဝငရရင ပေါကကဲတော့မတတ ဖစနေပီ၊ မေမေ ကနတော မေမေ့ စောကဖုတထဲ ကနတော့ လီးကို ထိုးသငး ခင့ ပုပါလားဗာ”
မေမေ က ဘာမ ပနမပောပဲ အတနကာ ဆိတဆိတနေပါတယ၊ ပီးမ ကနတော့ နူတခမးကို ပနနမးပီး၊
“အောငမငးမော သားလေး၊ မေမေ တို့ အခု အခေအနေထိ ရောကခဲ့ကတာ သိခငတဲ့ စူးစမးခငတဲ့ စိတတေကောင့ ဖစခဲရတာပါ။ ပါးစပနဲ့ ဆကဆံတဲ့ အဆင့ဆိုတာတောင သားအမိခငးဆိုတာ အလနကို မားယငးတဲ့ အပစကီးပါ။ မေမေ တို့ အဲဒါတောင မလုပသင့ခဲ့ပါဘူး၊ မေမေ တို့က သားအမိ ဆကဆံရေး နယပယအဆင့ကို ကောခဲ့ ကတယ၊ မေမေ့ စိတထဲ မာ ကိုယ့ကိုယကို ပဲ အပစတငနေမိတယ၊ သား လို ငယရယသူ တယောကအပေါ မာ မေမေ ရဲ့ စူးစမးခင စိတလေး တခုအတကနဲ့ အခင့ကောငးယူသလို ဖစခဲ့တယ။ ဒါပေမဲ့ မေမေ့ ဘဝမာ ပထမဦးဆုံး အတေ့အကုံ ဖစခဲ့သလို၊ အရမးလညးကောငး အရမးလညး အရသာရိခဲ့တယ ဆိုတာ ဝနခံပါတယ။ လီးစုပ၊ စောကဖုတရကတယဆိုတာ က မလုပသင့ဘူး ဆိုပေမဲ့ သား လီးကီး မေမေ့ စောကဖုတထဲကို ထည့တယ ဆိုတာကတော့ အငးဆကပဲ၊ ဘုရားသခငနဲ့ လူ့အသိုငးအဝိုငးက လညးမကိုကဘူး၊ မေမေ လညး အဲဒါကောင့ ရေ့ဆကမတိုးခငဘူး၊ အငးဆက ဆိုတာ ဘာသာရေးလူမုရေး အနေနဲ့ အပစအကီးမား ဆုံး ကူးလနမုပဲ၊ မေမေ တို့ မလုပသင့ဘူး။ သား အာ့ကောင့ ကေးဇူးပုပီးတော့ စိတကို ထိနးလိုကပါကယ။ အဲဒါကို တော့ မတောငးဆိုပါနဲ့”
ကနတောတော့ မေမေ့ အဖေကောင့ တောတော စိတပကသားတယ။ မေမေ က အရမးထနပီး ကနတော့လီးကို သူ့စောကဖုတထဲ ထိုးထည့တာ ခံခငနေတာကို ဘုရားသခင တေ လူမုရေးတေ လာပော ဆငဝေ့ရနရောင လုပနေတာအသိသာကီး၊ ကနတော တောင အခု ဘာဆကလုပရမလဲ နညးနညး ကပသားတယ။ ကနတော့ ဒစဖူးကီး မုတနေတဲ့ သူ့အဖုတနူတခမးမာ ဒီလောက စောကရညတေ ရဲနေတာ ရယ၊ သူ့စောကဖုတနူတခမးမောငးထဲ ကနတော့ ဒစဖူးကီး လောတိုကနေတာရယကို မငငးပဲ ခံနေတာက ဘာသဘောလဲ။ အဲဒါကို ကနတောလညး နာသာခံခက၊ ဒေါသထကခငလာတယ။ ပုံစံကလညး ကည့လေ။ နစယောကစလုံးကိုယလုံးတီးနဲ့၊ သူက ပကလက၊ ကနတောက သူ့အပေါ မာ မောကရက၊ လီးနဲ့ စောကဖုတကလညး တေ့ပီးသား၊ သူ့ပေါငကီး နစလုံးကို ဖဲကားလို့ ကနတော့ ခါးကိုညပ၊ ကနတော့ နောကကောဖကမာ သူ့ခေကငးဝတနစခုကို ခိတထားသေး။ ဒီအခေနဲ့ ဒီအခေ၊ ဆကမလုပရဘူး ဆိုတော့။
ကည့ရတာ တခီ ကောငးကောငးကီးပီးသားတော့ ဖီးနညးနညးကသားလို့ ပဲ ဖစမယလို့ တေးလိုကတယ။ ကနတော့ လီးဒစဖူးကို မေမေ့ စောကဖုတ မောငးထဲ ဆကပတပေးနေရငးက မေးခနးထုတလိုကတယ။
“မေမေ အခုပောတာက တော့ တောတော့ကို ထူးဆနးတာပဲ၊ အငးဆက ဆိုတာက ဘာလဲ၊ ကနတော နဲ့ မမဖူး တို့ လုပခဲ့တာကတော့ရော၊ မေမေ့ ခင့ပဒခကနဲ့ လုပခဲ့တာ၊ အဲဒါ ဘာပောမလဲ၊ အဲဒါ အငးဆကပဲ၊ ကိုယ့အမ အရငးကီးကို ကိုယဝနရိအောငလုပခဲ့တာရော၊ အငးဆကမဟုတဘူးလား။ ကိုယ့သား လီးကို စုပပေးတာရော အငးဆက မဟုတဘူးလား၊ ကိုယ့သားကို ကိုယ့စောကပတ လကခိုငးတာရော အငးဆကမဟုတဘူးလား၊ မေမေ အပစတေ ယဥကေးမုတေ၊ ကို တေးမနေနဲ့ ၊ အငးဆကက မားတယဆိုရင ကနတောတို့ က အဲဒီ အဆင့ကို ကောဖတ ပီးနေခဲ့ပီ၊ နောကဆုံး ဒီအဆင့လေးတခုပဲ ကနတော့တာ တတကစားလညး ကကသနပဲ ပါးစပနံ နေမ တော့ ဘာထူးမာလဲ၊ အဲဒီ အတားအဆီးလေး တခုကို ကောဖတပီးတော့ ကနတောတို့ နစယောက အခစရဲ့ အထတအထိပ အရသာကို ခံစားကရအောငပါ၊ လုပပါ မေမေ ရယ။ သားကို လိုးခင့ပေးပါ၊ ဘာဖစလို့ သား လိုးမာကို ခင့မပေးရတာလညး ဆိုတာကို လညး အခကအလကခိုငခိုငမာမာ ရိရင ပောပစမးပါ”
မေမေ က ခကခငးပနမပောနိုင၊ အတနကာအောင ငိမစဥးစား နေသည။ ပီးမ လေသံတိုးတိုးဖင့၊
“သား အောငမငးမော၊ တကယတော့ အငးဆကအပင တခားအကောငးတေလညး ရိပါသေးတယ။ မေမေ က ဘဝတလောကလုံးမာ မငး ဖေဖေ ကလဲလို့ ဘယသူနဲ့မ မနေခဲ့ ဖူးဘူး၊ တကယလို့ သာ ဒီအကောငးသာ ပေါကကားပီး မေမေ တို့ အသိုငးအဝိုငးက သာ သိသားမယဆိုရင လူတကာရဲ့ တံတေးပငလယကောမာ မောကရမာ၊ မငးရဲ့ ဖေဖေ ကို မေမေ ဘယလို မကနာပရတော့မာလဲ၊ မေမေ တို့ အမိုးအဆေတေ၊ အိမနီးနားခငးတေ၊ မငးမမ ကိုတောင မေမေ ဘယလို မကနာခငးဆိုငရတော့မလဲ၊ နောကပနာတခု က သားရဲ့ ဟာကီးက သိပပီးတုတခိုငထားကိုငးလနးတယ၊ သားဖေဖေ ဟာက သားရဲ့ တဝကလောကပဲရိမာ၊ သားဟာကီးသာ မေမေ့ထဲ ထိုးထည့လိုကရင၊ အကုနစုတပတကဲပဲကုနမာ၊ သား ဖေဖေ ကတောင မေမေ နဲ့ မနေတာ လပေါငးမားစာ ကာပီ၊ သူအခု နေ ပနလာလို့ မေမေ နဲ့ နေရငတောင မေမေ တောတော ခံရဦးမာ၊ သား ဟာနဲ့ ဆိုရင တော့ သေခာပေါက ကို အရမးနာမာ၊ မေမေ က ရေ့ဆကပီး အရသာတောငခံနိုငမယ မထငဘူး။ နောကတခုက မေမေ က သားကို ပေးလုပလိုကရင၊ သားက ဒီတခါနဲ့ ပီးသားမာ မဟုတဘူး၊ အမဲတနးလိုလို လုပခငလာဦးမယ၊ အဲဒီအခါတော့ နာကငတာတေက တော့ သကသာ ရင သကသာ သားမယ၊ အဲဒါတေ အားလုံးထကဆိုးတာက မေမေ တို့လို ဘာသာရေးကိုငးရိုငးတဲ့ အစလနဘာသာဝင တေက ဒီလို အငးစက ကိစကို ဘုရားသခင အလိုတောနဲ့ ဆန့ကငတယလို့ လကခံထားကတယ။ မေမေ က ဘုရားသခင အလိုတော နဲ့ ဆန့ကငဖို့ အဆငသင့ မဖစသေးပါဘူး၊ မေမေ တို့ ဘာသာရေး၊ လူမုရေးနဲ့ ဓလေ့ထုံးစံတေက တငးတငးကပကပ ကို တားမစထားပါတယ၊ ဒါကောင့ ကေးဇူးပုပီး စိတမကောငးလညးမဖစပါနဲ့၊ မေမေ တို့ ဒီ့ထကပိုပီး မဖစနိုငပါဘူး”
အဲလို ပောပီးတော့ မေမေ က ကနတော့ကို တငးတငးလေး ဖကလိုကရငးက ကနတော့ ကောတေကို သူ့လကဖဝါးလေးနဲ့ ပတသတပေးနေတယ။ ကနတော လညး ဘာဆကလုပရမလဲ ဆိုတာ အကံထုတ နေတယ ( အဲလို ခေါငးထဲ သာ အကံထုတနေတာ၊ လီးဒစဖူးနဲ့ကတော့ သူ့စောကဖုတနူတခမးလာကားထဲ ပတပေးနေတုနး၊ လကတေက လညး သူ့နို့ကီးတေကို ဆုပနယ ခေမနေတုနး၊ မေမေ ကလညး အဲဒါတေကို တော့ လုံးဝမတားဘူး လတပေးထားတယ၊ ဆိုတော့ ရမကဆနတေက တော့ အေးမသားလောကသေးဘူး) ကနတောလညး ခနတာ အကံထုတပီး မေမေ့ကို ပါးလေး တခကရတကနဲ နမးလိုကရငး၊
“မေမေ ကလညး ဗာ ဘာလို့ အဲဒီလို စကားတေ ပောရတာလဲ၊ ကနတောက မေမေ့သားလေ၊ မေမေ့ကို သိပခစတဲ့သား ပဲ ဘာလို့ မေမေ့ကို နာကငအောငလုပရမာလဲ၊ မေမေ က ကနတော့ကို ငယငယကတညး က ယုယုယယ နဲ့ ပိုးမေးသလို မေးလာခဲ့တဲ့သူ၊ ကနတောက မေမေ့ကို မေမေ သဘောမကပဲ ခင့မပုပဲ၊ ဆနမပါ ပဲ ဘယတုနးက လုပဖူးလို့လဲ၊ ကနတောက မေမေ့ ကို သေလုမတတအောင လိုးခငနေပေမဲ့ လညး မေမေ ဆနမရိ ရင မေမေ့ စောကဖုတထဲ ကနတော လကတခောငးတောင မသငးပါဘူး၊ လီးဆိုတာ မပောနဲ့တော့၊ စိတခ စမးပါ၊ မေမေ့ ဆန မပါပဲ ဘာမ မဖစစေရဘူး”
ကနတော့ စကားကောင့ မေမေ နညးနညးတော့ စိတအေးသားပုံပဲ၊ သူက ကနတော အတငး နသားပါယား လုပမယလို့ ထငနေပုံရတယ။ ကနတော က ဆကပောလိုကတယ။
“ကနတော ပောဦးမယ၊ မေမေ နဲ့ ကနတော အခုအခေအနေထိ လုပခဲ့ကတာရော၊ တကယလို့ မေမေ့ ကို လိုးဖစခဲ့ရငရော၊ အဲဒါတေက ကနတော တို့ နစယောကထဲ ရဲ့ လို့ဝက ခကပဲ၊ ဘယသူမ သိစရာ အကောငး မရိဘူး၊ အခု က ကနတောတို့ အိမတငးထဲမာ ဖစနေကတာ ဘယသူမ လညး မသိနိုငဘူး၊ ဘယသူ့ကို မလညး ကနတော က ပောစရာ အကောငးမရိဘူး၊ မေမေ နဲ့ ကနတော့ ဆကဆံရေးဟာ အိမတငးထဲမာ တမိုးဖစရငတောင မ အိမအပင အသိုငးအဝနးကားထဲမာတော့ အမေနဲ့ သား ဆကဆနရေးထက မပိုစေရဘူး၊ ဒုတိယ အခကက တော့ ကနတော့ လီးကီး တုတလို့ ကီးလို့ ဆိုတာကိုတော့ ဘာမ စိတထဲ မထားနဲ့၊ ကနတော ကမေမေ့ရဲ့သား ၊ မေမေ့ကို သိပခစတဲ့ သား၊ မေမေ နာကငသားမာကို အရမးစိုးရိမတာ၊ မေမေ့ အဖုတထဲ ကနတော့ လီးကီး ထည့ခင့ရရငတာင မေမေ ခင့ပုတဲ့ အထိ၊ မေမေ ခံနိုငလောကတဲ့ အထိကိုပဲ ထည့မာ၊ မေမေ နာပီ ဆိုတာနဲ့ ခကခငးရပလိုကမာ၊ လုံးဝကို ဆကမထည့တော့ဘူး၊ နစယောကစလုံး ဖီးကောငးဖို့က အဓိကလေ။ နောကပိုငး ဆိုလညး ဒီအတိုငးပဲ၊ ဘယတော့ မဆို မေမေ ခင့ပုမ ပဲ ကနတောက လုပမာ၊ ဒီနေ့ မေမေ ကနတော့ကို လိုးခင့ ပုလိုကပေမဲ့ နောင အနာဂတမာ မေမေ ခင့မပုပဲ နဲ့ လညး ကနတော အတငး မလုပဘူး ဆိုတာ ဂတိပေးတယ။ မေမေ မကိုကဘူး ဆိုရင နောကဆုံးအကိမမတိုငမီ တခါ နဲ့ နောကဆုံးတခါပဲ လုပပါတော့မယ။ မေမေ မကိုကဘူး ဆို ကနတော လုံးဝကို မထိတော့ဘူး၊ ကနတော ကတော့ ဘုရားသခင ကပဲ ကနတောတို့ နစယောကရဲ့ ခစခငးကို ဖနတီးပေးတာလို့ ထငတယ။ ကည့ပါလား ၊ ကနတော့ ဘဝမာ ကနတော့ အမ အရငး မမဖူးကို လိုးခင့ ရလိမ့မယလို့ ဘယလိုမ မထငထားဘူး၊ မမဖူး ကို ကနတော တခါမ စိတနဲ့ တောင မပစမားခဲ့ဘူး ပဲနဲ့ အကိမပေါငးမားစာ လိုးခင့ရခဲ့တယ။ သူ့ကို ကိုယဝနတောင ဆောငစေခဲ့တယ။ အခု ဆို မမ နဲ့ ကနတောတို့ ဆုံဖို့တောင မလယတော့ပနဘူး၊ အခုလညး မေမေ နဲ့ ကနတော လိုးဖစကဖို့ကို အကောငးက တိုကဆိုငလာပနရော၊ အဲတော့ အဲဒါတေက ဘုရားသခင အလိုတောမဟုတရင ဘာဖစမလဲ၊ သူကပဲ ဖစအောင ဖနတီးပေးခဲ့တာလေ၊ ဒါကောင့အခု မေမေ နဲ့ ကနတော လိုးတာကလညး ဘုရားသခင အလိုတော နဲ့ လညး မဆန့ကငပါဘူး၊ ကနတော ပောတာတေကို သေခာစဥးစား ကည့ပါဦး မေမေ ရယ။ ကေးဇူးပုပီး လိုးခင့ပေးပါတော့၊ ကည့ပါဦး ကနတော့ လီးကီးက အရမးမာလနးလို့ နာတောငနေပီ၊ သူက မေမေ့ ရဲ့ စောကဖုတ စေးစေးလေးထဲကို တိုးဝငနေခငပီ၊ အာ့ကောင့ ကနတော ထကလာခဲ့တဲ့ အပေါကထဲ ပနဝငခင့ပေးပါတော့ မေမေရယ”
ကနတောက ပေရငးက လီးကို ပတနေတာ မပကပဲ ဆကပတပေးနေပါတယ။
“အငး သား က မေမေ ပောသမကို ပနခေပတာပဲ၊ သား ဆိုလိုတာက မေမေ့ ကို သုံးခါပဲ လုပမယပေါ့၊ အခု တခါရယ၊ နောကဆုံးမတိုငမီ တခါရယ၊ နောကဆုံးတခါရယ အဲလိုလား ခစခစ”
“ဟာ မေမေ ကလညး ကနတောက မေမေ့ကို သုံးခါ ပဲ လိုးမယလို့ မပောပါဘူး၊ ကနတော ဂတိပေးတာက ကနတောက မေမေ့ကို နောကဆုံးတခါ မတိုငမီ နောကတခါ ပဲ လိုးပါမယလို့ ပောတာပါ”
မေမေ က အဲတော့မ ကနတော့ ညဏမားခကကို ရိပမိသားပီး၊
“အောအော အောငမငးမော၊ မငး ကလိမကကစကို မေမေ အခုမ သဘောပေါကပီ၊ မငးဆိုလိုတာက နောကဆုံးအကိမ မတိုငမီ တကိမ လို့ ဆိုတော့ နောကဆုံး ဆိုတာ ဘယတော့မ ဖစလာမာမ မဟုတတာ၊ ဘာလို့လဲ ဆိုတာ့ ဒီတခါ နောကဆုံးအကိမပဲ ဆိုရင အဲဒီမတိုငခင တကိမဆိုပီး လုပမယ၊ ပီးတော့ နောကတခါလညး နောကဆုံးအကိမ ဆိုတော့ အဲဒီမတိုငခငတခါဖစမယ၊ ဟနး တောတော မငးတောတော ညဏမားတယ၊ ကိုယ့အမေတောင ကိုယပနပီး စကားနဲ့ ခညတယ”
ကနတောလညး ရီသလိုမောသလိုနဲ့
“မေမေ ရယ အခိနတေ ဖုနးမနေပါနဲ့တော့၊ ကနတော့ လီးက အရမးကို တငးနေပါပီ၊ ဘောတောင အောင့ခငလာပီ လရညတေ မေမေ့ စောကဖုတထဲ မထုတရရင ဒုကရောကရတော့မာပါ”
လို့ပောရငးက သူ့နို့တေကို ဆုပညစလိုကတယ၊ မေမေကလညး၊
“အောငမငးမော ငါ ခုထိ ဘုရား မကိုကတာ မလုပခငသေးဘူး၊ ငါ့ကို အတငးအကပ မပောနဲ့တော့ ၊ မေမေ တို့ နောကတော့ အသေအခာ ဆေးနေးရအောင၊ မေမေ သား လီးထိပနဲ့ မေမေ့ အဖုတဝကို ပတခင့ပေးထားတာပဲ၊ အထဲကို တော့ မထည့နဲ့၊ သား လီးက လရညတေ ထကသားတဲ့အထိသာ ပတနေလေ၊ မေမေ့ကို စဥးစားဖို့ အခိနပေးဦး”
မေမေ က ပောရငးနဲ့ အောကကို လကလိုပီး ကနတော့ လီးကီးကို ဆုပကိုငလိုကတယ၊ ပီးတော့ သူ့စောကဖုတနူတခမးလာမာ တေ့ရငးက အထကအောက ပတတိုကပေးနေတယ၊ ကနတောလညး ဘာမ မပောတော့ပဲ ငိမခံနေလိုကတယ။ ကနတော့ ဒစဖူးကီးက သူ့စောကစေ့တို့ သူ့စောကဖုတအဝတည့တည့တို့ကို ထိသားတိုငး သူ့ဆီက ငီးသံလေး အ ကနဲ အကနဲ ထကလာတယ။ ကနတောလညး စိတတော့ သိပမရညဘူး ဖစလာတယ။ သူလညး ကိုကရဲ့သားနဲ့ ဘာလို့ အဲလို လုပနေရတာလဲ၊ ဒေါသလညးထကလာတယ။
“မေမေ အဲဒါ အလုပမဖစဘူး၊ ကနတော ဘယလိုမ ပီးမာ မဟုတဘူး၊ မေမေ လညး ပီးမာ မဟုတဘူး၊ မေမေ ကနတော့ကို မေမေ့စောကဖုတ ပေးမလိုးဘူး ဆိုရငတောင ဖငကိုတော့ ပေးလိုးပါလား၊ မေမေ့ ရဲ့ ဒီလောကကီးလတဲ့ ဆုံကီး အိုးကီး မာ ဒီလောကလတဲ့ ခရေပင့သေးသေးလေး ရိနေတာ ကနတော့ ကို ပေးလိုးပါလား”
“ဟဲ့ အောငမငးမော နငရူးနေသလား၊ ငါက နင့လီးကီးကို စောကဖုတထဲ ပေးထည့ဖို့တောင လန့နေတာ ဖငပေါကဆို ပိုတောင ဆိုးဦးမယ၊ နငတို့ ယောကား တေဟာလေ၊ ကိုယကောငးဖို့ပဲ သိတယ၊ တဖကလူနာကင မာကို ဘယတော့မ မတေးဘူး၊ တယောကယောကက နင့ဖငပေါကထဲ ကို လကထိုးထည့ရင ဘယလောကနာသလဲ ဆိုတာ နငခံစား ကည့မ သိမာ၊ နင ဒီလောကတောင ကိုယ့အမေ ဆီက တောငးဆိုနေတာ သငခနးစာတော့ ပေးမ ရမယ”
မေမေ က ပောပော ဆိုဆိုနဲ့သူရဲ့ အားနေတဲ့ တခားလကတဖက က လကခောငးထိပနဲ့ ကနတော့ ဖငပေါကကို ပတသတပီး ဆော့သလို လုပရငးက လကခောငးထိပကို ထိုးထည့လိုကပါတယ၊ ကနတော လညး တခါမ မခံစားဘူး ပဲ ဖငပေါကထဲ ကို သူ့လကခောငးထိုးဝငလာတော့ ရုတတရက လန့တာရော နာတာရော ပေါငးပီး တန့ကနဲ ဖစသားပါတယ။ အဲလို ရုတတရက တန့တာက ဖငကို ကော့လိုကသလို ဖစသားတော့ ကနတော့ လီးဒစဖူးကီးကလညးလညး စောကရညတေရဲပီးခောနေတဲ့ မေမေ့ စောကဖုတဝထဲ အတငးကို နစလကမ သုံးလကမလောက စိကနဲ ဝငသားပါတော့တယ။
အခနး ၉။ အဆက -၂။
ကနတော့ လီးကီး မေမေ့ စောကဖုတထဲ စိ ဆိုဝငသားတာနဲ့ မေမေ လန့ဖန့ပီး အောထည့လိုကပါတယ။
“အားးးး နာာာာာာာာတယ………အီးးးးးးးး အောငမငးမော မငးးး မငးးး ထုတ..ထုတ…ပနထုတ…လိုကစမး”
ကနတောလညး ခံစားလိုကရတဲ့ ဖီးလ ကောင့ အတော အံ့သသားခဲ့ရတယ။ မေမေ့ စောကဖုတက ကပလိုကတာမ ကနတော့ လီးကီးကို ပုတတူနဲ့ ညပထားလိုကသလိုပဲ၊ ဒီလောက စောကရညတေ ရဲနေတာတောငမ ကပစေးနေတာ၊ ဘယလိုကီးလဲ။ ဒါပေမဲ့ မေမေ့ အထိတတလန့ နာလို့ အောလိုကတာ ရပသားပီး နညးနညး ငိမသားမ၊ ခပတညတညနဲ့၊
“အာ မေမေ ကနတော ထိုးသငးလိုကတာ မဟုတဘူးနော၊ မေမေ က ကနတော့ ဖငထဲ လကခောငးထိုးထည့လိုကတော့ ရုတတရက လန့ပီး ကော့လိုက မိတာ၊ အခုတော့ မေမေ့ စောကဖုတထဲ ကနတော့လီး ဝငသားပီ ဘာမ မတတနိုငတော့ ဘူး။ အခု ဆိုရင ကနတော့ လီးက မေမေ့ စောကဖုတထဲ ဝငနေမတော့ လိုးတာ ဖစနေပီပဲ၊ ဖစသားပီးမတော့ မထူးတော့ပါဘူး မေမေ၊ ကနတော့လီးကို ပနဆဲထုတ လိုကလညး လိုးတာက တော့ လိုးပီးသားပါပီ၊ ကနတောလညး တမငရညရယတာ မဟုတ မေမေ ကလညး ရညရယတာ မဟုတပဲ ဖစသားတာဆိုတော့ ဘုရားသခင အလိုတောက လဲပီး ဘာဖစဦးမာလဲ မေမေရဲ့၊ သူကိုယတိုငကို ကကနတောတို့ နစယောကကို ဖစစေခငလို့ ဖနတီးပေးလိုကပီပဲ၊ ကနတော့ကို မတားပါနဲ့ တော့ မေမေ၊ မေမေ ကိုယတိုငလညး အလိုးခံခငနေတယ ဆိုတာ ကနတောသိပါတယ၊ ကိုယ့ကိုယကိုလညး စိတဆငးရဲ မခံနေပါနဲ့တော့၊ ဖစလိုကကရအောငပါ၊ မေမေ့ ကို ကနတောခစ တယ၊ မေမေ့ ခင့ပုခက မရပဲ နဲ့ တော့ မေမေ့ကို ကနတောမလိုးဘူး၊ မေမေ တကယလုံးဝ ခါးခါးသညးသညးပဲ ဆိုရင အခု ကနတော လီးကို မေမေ့ စောကဖုတထဲက ဆဲထုတလိုကတော့မယ၊ ကနတော မုဒိနးသမားတော့ မဟုတဘူး”
ကနတောက အဲလိုလေး တိုးတိုး ခငးပောရငးက မေမေ့ ကို ပါးလေးနမးလိုက နူတခမးလေး နမးလိုက လုပပေးလိုကတယ။ မေမေ က အကာကီး ငိမနေပီးမ ၊
“သား အောငမငးမော၊ သားကိုလညး မေမေက ခစပါတယ၊ သားက မေမေ့ အလို မကရင ဘာမ မလုပတတတာ မေမေ သိပါတယ၊ သားပောခဲ့သလို မေမေလညး သား ရဲ့ လီးတုတတုတကီးနဲ့ အလိုးခံခငတာ မငငးပါဘူး၊ ဒါပေမဲ့ မေမေ တို့ရဲ့ ကံကမာကိုက ဒီဘဝမာ သားအမိ လာဖစနေရတာက ဆိုးပါတယ၊ သားရဲ့ လီးကီး မေမေ့ အဖုတထဲမာ ဖီးခငတာကို မေမေ ဝနခံပါတယ၊ ဘုရားသခငက လညး ကန့ကကမု မရိဘူး ဆိုရငတော့ မေမေလညး မတားခငတော့ပါဘူး၊ ဒါပေမဲ့ သားရဲ့ ဟာကီးက သိပကီးလနးတယ၊ အခုတောင မေမေ့ ဟာလေးကို အတငးမဆန့မပဲတိုးဝငနေတာ နာနေပီ၊ အခုလောလောဆယတော့ ပနထုတလိုကပါဦး၊ နောကတော့မ ဆီလေးဘာလေး သုံးပီး စမးကရအောငလား”
ကနတော အရမးပောသားပီ။ တကယတော့ ဒါ လိုးခင့ပုလိုကတဲ့ သဘောပဲ မဟုတလား၊ သူ့စောကဖုတ ဝမာ တစနေတဲ့ ကနတော့ လီးကီးတောင တုံတကသားတယ။ ကနတောက လညး နောကဆိုတာ အသာထား ခု ရသလောကက တော့ လုပဖို့ ရညရယထားပီးမို့၊
“အငး မေမေ့ သဘောပါပဲ ခု ထိတော့ ဝငသလောကလေးကို လုပပါရစေဦး”
လို့ ပောရငးက လီးကို အသာလေး နဲ့ရငး က မေမေ့ ကို နူတခမးတေ စုပလိုကလိုက၊ လကကလညး သူ့နို့သီးခေါငးတေကို ခေပေးရငးနဲ့ ကနတော့ လာကို သူ့ပါးစပထဲ ထိုးထည့ပီး စုပစေတယ၊ အဲလို လုပရငး ပုရငးက သူ့စောကဖုတထဲက လညး စောကရည က စိမ့စိမ့ကလာတော့ လီးက တလကမခငး တိုးတိုး ဝငသားတယ။ လီးက မေမေ့စောကဖုတထဲ တဝကနီးပါးဝငတော့ မေမေ့ ပါးစပက အသံအကယကီး ငီးပီး မကစေ့ကို တငးတငးလေး ပိတထားတယ။ သူ့ပေါငကီး နစလုံးကို လညး အစမးကုနဖဲကားပေးထားတယ။ မေမေ့ ကည့ရတာ နာတာထက အရသာက ပိုကောငးနေသလိုပဲ မို့ ကနတောလညး ပိုပို ပီး အားထည့ လိုးလာခဲ့တယ။ စောကရညတေက လညး တစိမ့စိမ့ကလာတော့ မကာခငပဲ လီးကီးက အဆုံးထိ ဝငပီး ဆီးခုံခငးတောင ထိကပသားရပီ။
“အား စိမ့နေတာပဲ မေမေ ရယ၊ ကဲ နာသေးလား ခု သားလီးကီး မေမေ့စောကဖုတထဲ အဆုံးထိတောင ဝငသားပီ”
မေမေ့ မကနာက နီရဲပီး မကလုံးကို စုံမိတထားတယ၊ သူ့သားလီးကီး သူ့စောကဖုတထဲ တဆုံးဝငနေပီး သူက လညး တအီးအီး အသံထကလို့ ကောငးခနးရောကနေတုနး ကနတော က ရပပီး မေးလိုကတာကိုး၊ ကနတော နဲ့ မကလုံးခငး မဆိုငဝံ့တော့ဘူးလေ၊ ဒီဂငနဲ့ ဒီဂင ကတော့ ကနတော က အသာရနေပီ ဆိုတော့ အေးဆေး ပဲလေ၊ ကနတော က ဆီးခုံခငး ကပထားပီး ဆကမလိုးသေးပဲ ရပထားလိုကတယ။ မေမေ့ မကနာကို အပေါ ကနေ စီးမိုး ကည့ရငးက ။
“ကဲ ပါ မေမေ ရဲ့ သားမေးတာကို ဖေပါဦး ၊ ခုမ တခါထဲ မကလုံးကီးပိတထားလိုကတာ၊ သားက နာမာစိုးလို့ ဆကလုပရမာလား မလုပရဘူးလားသိခငတာကို”
အဲတော့မ မကလုံးကို ဖင့ကည့ပီး ကနတော့ လကမောငးကို သူ့လကနဲ့ ဆဲဆိတလိုကပီး။
“သူ တောတောကဲ သိရဲ့ သား နဲ့ လာအနိုငကင့နေတယ၊ ကိုယ့ အမေကိုယ အရကမကုနကုနအောငလာလုပနေတယ၊ မနာတော့လို့ ဘာမ မပောပဲ ငိမနေတာပေါ့၊ ဘာလို့ ရပထားလိုကလဲ ဆကလုပလေ”
” ကောငးရော ကောငးရဲ့ လားမေမေ ရဲ့ အရသာ မရိရငလညး အလကားပဲလေ”
မေမေ က တခကပုံးလိုကရငးက၊
“သားရယ ကောငးတာမ မေမေ့ ရငထဲကို ပည့ နစနေတာပါ၊ သား ဖေဖေ နဲ့ အကိမမားစာ လုပခဲ့ဘူးတာ အခု သားတဝကကိုတောင မမီသေးပါဘူး၊ ကဲ ကေနပပလား ဆကလုပပါတော့”
“နေပါဦး မေမေ ခုနက ပုံးလိုကတာ ဘာကောင့လဲ”
“အော မေမေ တို့ မိနးမ တေထဲ က ဟာသ တခုကို သားသတိရလို့ပါ၊ ပုံမနဆိုရငတော့ မေမေ သားကို အဲဒီဟာသ ပောပလို့ မရပေမဲ့ အခုလို ဖစနေခဲ့မ တော့ ပောလို့ ဘာမ မဖစနိုငတော့ပါဘူး”
“ဘာဟာသလဲ မေမေ ရဲ့”
“အငး မိနးမ တယောက က သူ့ယောကား နဲ့ လိငဆကဆနနေရငးက သူ့ယောကားကို ပောတယတဲ့၊ ကိုကို ကမ အသဲကို မခဲလိုကနဲ့ နောတဲ့၊ အဲဒါ သူ့ယောကားက ပနပောတယတဲ့ ကိုကို့ လီးက အဲလောကမ မရညတာ ခစလေး အသဲကို မခဲနိုငပါဘူးတဲ့ ၊ ခစခစ အဲဒီဟာသ ကို ပနတေးမိရငး အရမးရညတဲ့ သားလီးကီး မေမေ့ စောကဖုတထဲ တိုးဝငလာတာ ဟိုးအထဲရောကပီး မေမေ့လညခောငးထဲက ပနထကလာတော့မလိုကို ပည့နစနေတာမို့ သား မေမေ နူတခမးကို စုပရင သားလီးကီးသား ပနစုပမိနေမလားလို့ တေးမိရငး ပုံးမိတာပါ၊ ခစခစ”
“ဟားဟား ဟားဟား”
ကနတောလညး သဘောကလို့ရီလိုကမိ ရငးက မေမေ့ စောကဖုတထဲက လီးကို ဆဲထုတပီး အားရပါးရ ဆောင့လိုးပါတော့တယ။
“စတဖတ…ဖတဖတ…ဖတဖတ”
“အ…အီးးးး ရီးးးးး ကတစ..”
မေမေ လညး အရမးကောငးလာတယထငတယ အောကက နေကော့ကော့ ပေးလာတယ၊ ကနတောတို့ နစယောက လိုးကတာ ရထားမောငးသလို တဂူံးဂူံး ကို ဖစလာတာ၊ ကနတောလဲ လီးကို အဆုံးထကကာနီးအထိ မေမေ့စောကဖုတထဲက ဆဲထုတပီးမ ဖောငးကနဲ နေအောင ဆီးခုံးခငး ရိုကမိအောင ပနလိုးခ၊ အဲလို မိုးကို အားရပါးရ ဆောင့ဆောင့ လိုးတာ။ မေမေ က အံကိတပီး မကလုံးတေက စူးစူးစိုကစိုက နဲ့ ကနတော့ ကို ကည့နေတာ ၊ ကနတောလညး သူ့မကလုံးကို ပနစိုကကည့ ပီးတော့ကို ဆောင့ဆောင့လိုးတာ။
“မေမေ အခုတော့ အရမးကိုကနေပလား၊ အောကကနေ မေမေ ပေးတာ အရမးကောငးတာပဲ မမတောင အဲလောက မကမးဘူး။ ခု ကနတော လိုးနေတာ နဲ့ ဖေဖေ လိုးတာ ဘယလိုနေလဲ၊ ဘယသူလိုးတာ ပိုကောငးလဲ”
“အိ..အိ.. အဲ…လို မမေးးးး နဲ့လေ….သားအမိခငး မေမေ က ဘယလို ဖေရမလဲ၊ မေမေ က သား ဖေဖေ နဲ့ အကိမပေါငး မားစာ လိုး ခဲ့ပီးတော့ သား မမ နဲ့ သားကို တောင မေးပေးခဲ့တာ၊ ဒါပေမဲ့ သား လီးလောကလဲ မကီးဘူး ၊ သားလိုလညး အကာကီး ခုလို မထိနးထားနိုငဘူး. ၊ သား လီးကီးက မေမေ့ စောကဖုတထဲ တငမက ရငခေါငးထဲထိတောင နစနေအောင ကောငးတာကို၊ သား ဖေဖေ မေမေ့ကို ပထမဆုံး လိုးခဲ့တဲ့မငလာဦးည က အရသာ ကောငးလပီ ထငခဲ့တာ၊ အခု သားလိုးနေတာက အဆပေါငး မားစာ သာပါတယ၊ ဒါပေမဲ့ သားက မေမေ့ သားလေ၊ ဘယလို လုပပီးသားလိုးတာ ကောငးလိုကတာလို့ မေမေ့ပါးစပကပောထကမာလဲ ရကစရာ”
ပောရငးကမ မေမေက ကနတောနဲ့ မကလုံးခငးဆုံကည့နေရာကနေ မကလုံးကို လဲပီး မကနာကို ကနတော့ ရငဘကမာ လာကပလို့ ဖကထားလိုကတယ။ မေမေ့ ရဲ့ အပိုလေးလို ရကသေးဖနးသားပီး ကနတော့ ရငခငထဲ မကနာဖကလို့ သားပေမဲ့ အောကက ကော့ကော့ ပေးနေတာတေကတော့ အရိနမပကလို့ ကနတော့ လီးကလညး တအားကို တငးမာလာခဲ့တယ၊ ကနတောလညး ပီးကာနီးနေတာမို့ စကားမပောတော့ပဲ အရိနပငးပငး နဲ့ ဆကဆောင့လိုးနေလိုကတယ။ ကနတော ပီးကာနီးလေးပဲ မေမေက ပီးသားတယထင တယကိုယလုံးကီးတောင့တငးလို့ ကနတော့ ကောပင ကိုလညး အတငးကုတခစလာတယ၊ သူ့စောကဖုတထဲက လညး ကနတော့ လီးကီးကို ဆုပညစလာလို့ ကနတောလညး မထိနးနိုငတော့ ပဲ လရည ပူနေးနေး တေကို သူ့စောကခေါငးထဲ တပတပတ နဲ့ ပနးထုတနေမိပါတော့တယ။
ကနတောတို့ နစယောက တယောကနဲ့ တယောက တငးကပစာဖကလို့ တောတောကာကာကို အမောဖေ နားနေလိုကကရပါတယ။ ကနတော့ လီးကီးက မေမေ့ စောကဖုတထဲမာ အနညးငယပော့ သားပေမဲ့ ကိုယ့မေမေကို ကိုယလိုးလိုကရတယဆိုတဲ့ အသိကောင့ လီးက အရမးကီး မပော့သားသေးပဲ ရိနေပါတယ။ ကနတော က လီးကို စောကဖုတထဲက ဆဲမထုတသေးပဲ မေမေ့ နို့ကီးတေကို ဆုပကိုငနယပေးနေရငးက နူတခမးလေးကို ကစစုပပေးလိုကရငး စကား စပောလိုကပါတယ။
“အငး မေမေ က သားအမိ ခငးမို့ သားလိုးတာ သား ဖေဖေ လိုးတာထက ပိုကောငးတယလို့ မပောခင မနိုငးယဥခငဘူး ဆိုရင လညး ထားလိုကပါတော့၊ တခုပဲ ပော ၊ သား အခုလိုးတာ ကောငးသလား၊ နောကလညး အလိုးခံဦးမာလား ဆိုတာ ပော”
“အငး ဘယလို ပောရမလဲ၊ မေမေ့ တသကလုံးမာ ဒီတခါ ဟာ အကောငးဆုံး အလိုးခံဘူးတာပဲ ဆိုရငရော ကေနပပလား ၊ ကဲ၊ နောက ကတော့ မပောတတဘူး ခစခစ”
” မပောတတ လို့ကတော့ ကနတော မေမေ့ အဖုတထဲက နေ လီးကို မထုတတော့ဘူး၊ ထုတလိုကရင နောကတခါ မလိုးရမာ စိုးလို့”
“အာ အဲလို မလုပနဲ့လေ၊ သား မမ နဲ့ နောကဆုံးလုပလိုကတဲ့ ဟိုလေ လေးဘကထောကရက ဟာမိုးလညး မေမေ စမးကည့ခငသေးတယ၊ ”
” အော၊ ဒေါ့ကီလား၊ အဲလို ခေးလိုးလိုး တာက အရမးကောငးတာ မေမေ့လို ဖငအကီးကီး ပေါငလုံးတုတတုတ ဆို အရမးကို လိုးလို့ကောငးတာ လုပမယလေ ဟားဟား”
“သား ကိုယ့ အမေကိုယမား ဖငကီးကီး ပေါငလုံးတုတတုတ တဲ့ သေမယ”
…………
ကနတောတို့ အဲလို ဖစခဲ့ကတာ လနခဲ့တဲ့ လေးငါးနစလောကကတညးကပေါ့၊ အဲဒီနေ့ ကစပီး ကနတောက မေမေ တို့ လငမယား အိပတဲ့ ကုတငကီးမာ ပောငးအိပခဲ့တာ ခုခိနအထိပဲလေ၊ ဖေဖေ နိုငငံခားက ပနလာတဲ့အခါတေမာပဲ ကနတော နေ့တိုငးလိုးလို့ မရဘူး ၊ ငတတာကတော့ မငတဘူး၊ မေမေ က ညဆို ဖေဖေ အိပပောသားရင ကနတော့ အခနးကို လာပီ။ နေ့ခငး ဖေဖေ အပငသားတဲ့ ကနတော အလုပနားတဲ့ ရကတေဆို နေ့ခငးဘကလိုးကတယ။
ဖေဖေ နိုငငံခား ပနသားရင တော့ ကနတောတို့ လငမယား ပနဖစသားကတာပေါ့၊ မေမေ က ခုဆိုရင သူ့ကိုယသူ ကနတော့ မယား အဖစ လကခံသားပီ၊ ကနတော ဘာလုပလုပ၊ ဘာလုပခိုငးခိုငး အကုနလုပပေးတယ။ သူ့ကို ခရေလညး ပါကင ဖင့ပေးလိုကတော့ အခု ဖငလိုးတာတောင ကိုကသားပီ။ ကနတော့ မမ ကလေး တနစပည့တော့ မေးနေ့ သားလညသေးတယ။ သူ့ယောကား က ကလေး နောကတယောက ထပလိုခငသေးတယလို့ ပောတယ ဆိုပီး မမ က ပောတော့ ကနတော့ မကနာကီး ပုံးဖီးဖီး ဖစသားတာ မေမေ့ မကစောငးဒဏခံလိုကရတယ။ မေမေ က မမ ကို ကလေး တယောကဆိုတော ပီ သမီးလညး ဒုက မားတယ ဆိုပီး စကားကို ပိတပောခဲ့တယ။ အဲတော့မ ကနတောလညး မေမေ ကနတော့ ကို မနာလို အူတိုတတနေပါလား ဆိုတာ သိလိုကရတယ။
အိမပနရောကတော့တောင ကနတော့ကို တောတောနဲ့ စကားမပောလို့ တောတော ခော့ယူလိုကရသေးတယ။
“မိနးမ ကလညးကာ၊ တကယတော့ မမဖူး ကောင့ပဲ မိနးမ နဲ့ ယောကား လိုးခင့ရခဲ့တာလေ၊ ဘာဖစလို့ တိုနေရတာလညး”
“တောပါ သူ တောတော လီးယားနေတယဟုတလား၊ အိမက မိနးမ ကီးကို လိုးလို့ ဝသားလို့ သူ့ အငယလေးကို သားဖီး နေတာပေါ့လေ၊ ဟနး တခါထညး သူ့ဟာကီးကို ဖတပစလိုကမယသိလား”
“လာပါ မိနးမ ရယ၊ ဒီယောကားက ဟောဒီ အဖုတကီး နဲ့ ဖငကီးတေက လဲလို့တခား အဖုတတေ ဖဲနဲ့စကဲပါကယ”
“ဟနး နောကတခါ အဲလို မကနာမပောငနဲ့ သိလား မကိုကဘူး”
“အငးပါ မိနးမရယ လာပါ၊ မိနးမ နူတခမးလေးကို ယောကားလီးက လမးနေပီတဲ့လာပါကာ မမ ပတစ”
ပောရငး ဆိုရငး ကနတော့ ပုဆိုးကို ကငးလုံးပုံခတလိုကတော့ လီးကီးကဖောငးကနဲ ထကလာပါရော၊။ အဲလို ကတော့လညး တောင့မခံနိုငပါဘူး၊ ကနတော့ရေ့မာ ဒူးထောကလာပီး လီးကီးကို အားရပါးရ စုပပေးနေတာကတော့ မေမေ ပဲပေါ့ဗာ။
တကယတော့ မမ ကောင့သာ ကနတောနဲ့ မေမေ ညားခဲ့ကရတာ မဟုတပါလား။
….ပီးပါပီ…..
