အခနး ။
မယမုံစိမး
“မောင ဟိုအိမရေ့ က ကောငလေးက တောတောနာဘူးကတယနော၊ မ ကို ကည့ကည့နေတာ ခေါတော တထောငအားနဲ့ တခါထဲ”
“အိုကာ မ ကလညး အရမးဆကဆီ ကတာကိုး၊ ကည့မာပေါ့။ အဲဒီကောငလေးမ မဟုတဘူး၊ ဂနဒူးမဟုတတဲ့ ယောကား တိုငး ကည့မာပဲ၊ မောင့ အလုပက ကောငတေတောင ဟိုနယူးယီးယား ပါတီ မာ တေ့ပီးကတဲက မ ကို အရမးမိုကတာပဲ မငးကံကောငးတယ ဆိုပီးပောနေကတာ”
“ဟန့ သူတောတော သဘောကနေတယပေါ့၊ အဲလိုပောတော့ မောငက စိတထဲ ဘယလိုမ မနေဘူးလား”
“အို ဘယလိုနေရမလဲ ကိုယ့မိနးမ မိုကလို့ မိုကတယ ပောတာပဲဟာ”
“သူတို့ ငမးပီး စိတထဲမာ ပစမား နေကမလား ဆိုပီး မတိုဘူးလားလို့”
“အိုကာ ဘာလို့တိုရမာလဲ၊ စိတထဲ ဖစတာပဲ တကယဖစတာမ မဟုတပဲ၊ မောငက မောင့မိနးမ ကို ယုံပီးသားပဲ”
“အငးပါ ထားပါတော့ မောင အူမတိုတတဘူး ဆိုတာတော့ သိပါတယ၊ မ ကမေးကည့တာပါ၊ မောင့စိတထဲ ဘယလိုမ မနေဘူးလားလို့”
ကမ ပောသာ ပောနေတာ စိတကတော့ သိပမလုံဘူးရယ။ မောင့ကိုသာ မကိုကဘူး ကနပလိနးနေတာ၊ တကယက အဲလို ယောကားလေး တေက ကိုယ့ကို ကည့ရင ပီတိ ဖစရတယ။ ကိုယ့ကိုယကိုလညး ဂုဏယူတယလေ။ အဲလိုလအောငလညး နညးနညးတော့ ကိုးစားရတာပေါ့၊ အိပပီးစား၊ စားပီးအိပ တီဗီထိုငကည့နေရုံနဲ့တော့ ယောကားလေး တေ ကိုကတတတဲ့ ဘောဒီမိုး ဘယရလိမ့မလဲ။ အစားအသောကလညး ကည့စား ရတယ။ ကိုယလကလေ့ကင့ခနးလညး လုပရတယလေ။ ကမ မကနာလေးက လညး ဝိုငးဝိုငးလေး နဲ့ ငယငယထဲက လူတိုငးက ခောတယလို့ ပောကတယလေ။ တရုပစပပေမဲ့လညး နူတခမးက ထူထူလေး ဆိုတော့ ဆကဆီ ဖစနေတာလားမသိ၊ အဟိ။ ဒါတောငမ ငယငယထဲက စာအရမးဖတလို့ မကမနပုလငးဖငတတထားရသေးတာ။ နို့မို့လို့ကတော့ အဟငး။ မောဒယတေ၊ မငးသမီးတေလောကတော့ သနားသေးတယ။
မောင က ထုံးစံအတိုငးအလုပသားကာနီး ကမ ကို အားရပါးရ နူတခမးစုပနမး လိုကပါတယ။
“ကဲပါ မရယ မောင မကို ယုံတယဆိုတာ သိတယမလား၊ ကဲညနေ ရုပရငသားမာလား မ ကိုကတဲ့ မငးသားပါတဲ့ကား တငနေပီလေ”
“အငးသားမယလေ မောင၊ မောငစောစောပနလာခဲ့လေ”
“အိုကေ လေ မ ဆေးခနး က ပနလာတဲ့ အခိန မောငလညးရောကအောငပနလာမယလေ၊ ဘိုင့ဘိုငမ”
မောင အလုပကို သူ့ကားလေး မောငးထကသားတာကို ဝရံတာကနေ ငုံ့ကည့လကပရငး က မကလုံးက မကနာခငးဆိုင တိုကခနးကို ရောကသားတယ။ အို၊ ဟိုကောငလေးပေါ့၊ ပောလို့မ မဆုံးသေးဘူး။ ကမကို ပုံးစေ့စေ့နဲ့ ကည့နေတာ၊ ဘာလေးလဲမသိဘူး။ ကမ မကနာကို ခတတညတညပဲ ထား၊ ကိုယ့ကို လမးကည့နေတာကို မမငခငယောငဆောငပီး အိမထဲကို ပနဝငလာခဲ့တယ။ အိမနေရငး ဘောငးဘီ အတိုလေး ဝတထားလို့ စငးဖောင့နေတဲ့ ပေါငတံလလလေးတေ၊ ဘောငးဘီအောကက ဖောငးက လုံးကစနေတဲ့ တငသားလေးတေကို၊ အဲဒီကောငလေး ဆကကည့နေတယလို့ စိတထဲမာ ခံစားနေရတယ။ ကမ အတငးဘကကို အမနဆုံးလောကလာမိလိုကတယ။ ရငထဲမာ တော့ တဒုနးဒုနးနဲ့ပေါ့။ ဘာဖစလို့မနးတော့ မသိဘူး။ ကမကိုယကမလညးမသိဘူး။ တကယဆိုရင ကမတို့ အိမထောငသကက အခုမ သုံးနစလောကပဲ ရိသေးတာ၊ မောင့ကို ငီးငေ့တာတော့ မဖစနိုငဘူး၊ မောငက ကမကို ငီးငေ့တာဆိုရငတော့ နညးနညးဖစနိုငမလားမသိဘူး။ ရကာစတုနးက တည ကို သုံးခါလောက ခစပဲဝငခဲ့ဘူးတဲ့မောင အခုတော့ တပတမ တခါ အနိုငနိုငရယ။
အိမထဲ ပနဝငလာရငးနဲ့ နံရံကပနာရီကို လမးကည့လိုကတယ၊ အခိနရိသေးတယ ရေခိုးလိုကမ တောကာ ညီညီ ထလာရင ရေခိုးခနး မအားဖစနေမယ။ ဆိုပီး ကမတို့ အခနးထဲ က မကနာသုတပုဝါ ကို ယူပီး ရေခိုးခနးထဲ ဝငလာခဲ့လိုကတယ။ ရေခိုးခနးထဲကမ ကမ အဝတအစားတေ အကုနခတပစလိုကတယ။ ကမ အတငးခံဘောငးဘီလေးကို ခတလိုကပီးတော့ ခဆုံလေးကို ကည့လိုကတော့ ထငတဲ့အတိုငးပဲ အရေလေး စိုပီးကကနေတယ။ အဲဒီ အိမရေ့က ကောငလေးကောင့လား၊ အလုပမသားခင ကမ နူတခမးကို အားကုနစုပနမးသားတဲ့ မောငကောင့ပဲလား၊ မသိတော့ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ မနေနိုငလို့ နညးနညးလေး ဖုထ နေတဲ့ ကမရဲ့ အစေ့လေးကို အသာ လကဖားနဲ့ဖိပီးပတလိုကမိတယ။
“အိ….ရီး…..”
ကမ ကိုယလေးတောင တုံသားမိတယ။ တကယတော့ ကမ လိုနေတာကာပီလေ၊ မောငကလညး မလုပရားတာ တပတကောသားပီ။ ကမ လကတဖကက လကခလညအဖားလေးနဲ့ အစေ့ လေးကို ပတပီး ဖိနေမိတယ။ ကမသေးတေနေးလာတယ။ အားမလို အားမရတအားကို ပတခေနေမိပီ။
..အငးးးးး အီးးးး ကတစ……ရီးးး…..အ..အ…
…ဒုနး..
“ဟင”
ကမ တအားဖီးတက ပီး ပတနေမိလို့ ကိုယ့ပါးစပက အသံထကလို့ ထကမနးမသိ လိုကပေမဲ့ ရေခိုးခနးတံခါးကို ဝုနးကနဲ တခုခု က လာတိုကမိလိုကတာကောင့လန့သားပါတယ။ ဒါပေမဲ့ ဟနမပက၊
“ဟေ့ ဘယသူလဲ ညီညီ လား”
အပငက ဘာသံမ မကားရတာနဲ့ ကမ ခုနယူလာတဲ့သဘကကို ရငလားလိုကပီး တံခါးကို အသာလေး ဖင့ပီး ခေါငးပဲ ထုတပီး အပငကို ကည့လိုကပါတယ။ အပငမာ ဘယသူမ မတေ့ရပေမဲ့၊ ခုနက ရေခိုးခနးတခါးဝမာ ခငးထားတဲ့ အခငးလေးက သူ့နေရာမာ မရိတော့ဘဲ ဘေးနားကို လင့ကနေတာတေ့ရပါတယ။ ကမ အဲလောကတော့ မတုံးပါ။ အသံထကအောင မာစတာဘိတလုပမိတဲ့ ကိုယ့ကိုယကိုပဲ ရကသားမိပါတယ။ အဲဒါနဲ့ ရေကို ကမနးကတမးခိုး လိုကပီး ရေခိုးခနးထဲက ထကလာခဲ့ပါတော့တယ။ ကမ ဆံပငက သိပအရညကီး မဟုတဘူး ပုခုံးကောရုံလေး ပေမဲ့ ဒီနေ့တော့ ရကရကနဲ့ ခေါငးလညးမလောတော့ဘူး ရေပဲ အမနခိုးပီး ထကလာလိုကတော့ သိပပငဆငစရာ မလိုပဲနဲ့ ဆေးခနးသားဖို့ကို ခနလေး နဲ့ အဆငသင့ ဖစသားတယ။
မီးဖိုထဲ မာတော့ မနကက ဒေါလေး မသနးမင့ ဝယပီး လာထားပေးတဲ့ မုန့ဟငးခါး ကို ဟငးရညလေး နေးလိုကတယ။ မောငက တပဲစားသားပီး ကောဖီလညးသောကသားပီ။ ကမ အတကနဲ့ ညီညီ့ အတက တော့ကနသေးတယ။ မုန့ဟငးခါး ဟငးရညလေးပူလာတော့ ကမအတက မုန့ဖတထည့ထားတဲ့ ပုဂံထဲ ဟငးရညထည့ရငးက မ သတိရတယ။ ဟင ညီညီ ဘယမာလဲ။ ခါတိုငးဆို ကမ ရေမိုးခိုးပီးတာနဲ့ သူရေဝငခိုး၊ ပီးရင မနကစာ ကမစားခိန သူရောကလာပီ။ ကမနးကတနးစားပီး ကောငးကို ကမနးကတနး သားတော့တာ။ ခုတော့ သူဘယရောကနေတာလဲ။ ခုနက ရေခိုးခနးတံခါး က အသံကို ပနစဉးစား မိပီး ကမ မကနာတခုလုံး ပူရိနးသားတယ။ ဟန့ ဒီကောငလေး ရေခိုးဖို့လာရငး ငါ ရေခိုးခနးထဲ မာစကာဘိတလုပနေတဲ့အသံ ကားလို့ ခောငးနားထောငရငး ခေခောပီး တံခါးနဲက တိုကမိလို့ အသံထကသားတာပဲ ဖစမယ ရကလိုကတာ လို့ တေးနေမိတယ။ နေပေ့စေတော့ ဒီနေ့တော့ သူ့ဘာသာ သူစားပေစေတော့ ငါလညး ဆေးခနးသားစရာရိတာ သားတော့မယလို့တေးပိး အိမရေ့ထကလာခဲ့တယ။
အိမရေ့ခနးက နံရံကပနာရီကို ကည့မိတော့ စိတပူသားတယ ကည့စမး ကောငလေး ကောငးနောကကတော့မယ။ ခုထိ အိပယာက မထသေးဘူးလားမသိဘူး။ အိမက မထကခငနိုးခဲ့အုံးမ ပါလေဟု တေးရငး ဇဲခစညီညီ လို့ခေါတဲ့ ညီညီ ရဲ့ အိပခနးတံခါးကို သားခေါကလိုကတယ။ တံခါးက နဂိုထဲက ဟနေလို့ ကမခေါကလိုကတော့ ပင့သားတယ။ ဟောတော့။ ကမ မကနာတောင ပူနေးသားတာပဲ။ ကည့လေ ကောငလေး အိပနေလိုကတာ ပုဆိုးက လညပငးမာ ကငးလုံးစတနေတယ အောကက လီးကီးက မာတောငပီး ထောငနေလိုကတာ။ အလံတိုငကီးလိုပဲ။ ခနကောငပီး ကည့နေမိပီးမ အခနးပငကို နောကပနဆုတလိုကရငး တံခါးကို အသာပိတလိုကတယ။ ပီးမ တံခါးကို မဖင့ပဲ အပငက နေ တဒုနးဒုနးထုလိုကတယ။
“ဟေး ညီညီ၊ မထသေးဘူးလား၊ ဘယလိုဖစတာလဲ ကောငးနောကကတော့မယလေ”
အခနးထဲက ခကခငးအသံမကားသေးပေမဲ့ ခနနေတော့ အသံထကလာတယ။
“ဟုတကဲ့ မမစိမး ကနောထပီ ညက စာကည့တာ ညဉ့နကသားလို့”
“အငးအငးဒါဆို မမဆေးခနးသားပီနော၊ နောကဖေးမာ မုန့ဟငးခါးနဲ့ ကောဖီ ရိတယစားသားလိုက”
အဲလိုပဲ လမးအော ပောလိုကပီးတော့ ကမလညး အိမထဲက ကမနးကတမးထကလာခဲ့မိပါတော့တယ။
အခနး ၂။
ဇဲခစညီညီ
အဟီး အိမရေ့က တံခါးပိတသားသံကားမ ပဲ ကနတောလညး အခနးထဲက ထကရဲတော့တယ၊ လူက လန့လိုကတာ၊ စောစောတုနးက တောငနေတဲ့ လီးတောင နညးနညးပော့ကသားတယ။ မနက အိပယာနိုးပီး ထုံးစံအတိုငး မကနာသစဖို့ ရေခိုးခနးဘကကို ထကခဲ့တော့ ရေခိုးခနးထဲ က အသံတခုကားလိုကရတယ။ အဲဒါနဲ့ ဘာသံလဲ ဆိုပီး တံခါးနားကပနားထောငလိုကတာ၊ အနလိုငးမာ ကည့ထားတဲ့ အောကားထဲက အတိုငးပဲ အသံကားလိုကရတယ။ ကိုကီးက ဒီအခိနဆို အလုပသားပီး သူနဲ့ မမစိမး နစယောကထဲ အိမမာ ကနနေကဆိုတော့ မမစိမးပဲ ဆိုတာသိလိုကတယ။ သိလိုကတာနဲ့ကို လီးက ခကခငးတနး တောငလာတယ။ မတောငခံ နိုငမလား။ ကနတော့လို လူပိုပေါက ဟိုမုနးထတဲ့ အရယ အဲလောက လလပပ တောင့တောင့ မရီး က အိမမာ နေရင ဘောငးဘီတို နဲ့၊ တခါတလေ ပိတသားပော့ပော့ ဂါဝနအရည ခေသလုံးလောကကို အောကက အတငးခံမပါ၊ ဘာမပါနဲ့ သားလာနေတာ။ စူးစူးစိုကစိုက မကည့မိအောင သတိထားနေရတာ။ စိတထဲက တော့ ပစမားပီးသားလေ။
အဲတော့ အခု ရေခိုးခနးထဲက အသံကားတာနဲ့ မမစိမး ကိုယတုံးလုံးနဲ့ အဖုတပတနေပုံကို တေးမငနေပီး ဒူးတောင ခောငသားလို့ လဲမကသားအောင ကမာနးကတနး ရေခိုးခနးတံခါး လကကိုငကို လမးကိုငမလို့ လုပမိတာ အထဲက မမစိမး ကားသားမယ ဆိုပီး လန့သားပီး ခေထောကပေါမာပဲ ဟနခကမပကအောင ခေမလေးကို ကုတထိနးလိုကတာ အောကက ပိတစလေး က သံမံတလငးပေါက ခောထကသားပီး ကနတော့ ခေါငးနဲ့ ရေခိုးခနးတံခါး ဒိနးကနဲ ဆောင့မိတော့တာပဲ။ အထဲက မသဲမကဲ အောလိုကသံကားတော့ ကနတောကတော့ လစပီပဲ အခနးထဲ အမနပနပေးဝငပီး အိပယာပေါတကလဲ အိပခငယောငဆောငနေလိုက တယ။ ဒါပေမဲ့ မမစိမး လိုကလာတာ မတေ့တော့ စိတသကသာရာရသားတယ။ ဒါပေမဲ့ ဟိုကောငကတော့ မသကသာပါဘူးဗာ။ မာတောင တောင့တငးနေပီ။ နောက မမစိမးကို လညး မကနာခငးမဆိုငရဲတော့ အပငမထကပဲ အိပယာထဲ မာ အိပပောခငယောငဆောငနေမိတယ။ နညးနညးကာတော့ လီးကလညး မာ ကောကလညးပူလာတော့ ပုဆိုးကို အပေါလနတငရငး ကိုယ့လီးကို လကဖဝါးနဲ့ ဆုပကိုငပီး ဖဖလေး ပတပေးနေမိတယ။ အဲလိုနေတုနးမာ မမစိမး အသံကားရတယ။ ဟငသူတောင ဆေးခနးသားတော့မယ၊ ငါ့ကို လာနိုးတော့မာပဲ ဆိုတော့၊ စိတရိုငးဝငလာတယ။ ကိုယ့ရဲ့ မာတောငတောင့တငးနေတ့လီးကီးကို ပခငလာတယ။ အိပပောနေတုနးဆိုတော့ သူလညးအပစပောလို့ မရနိုငဘူး ဆိုပီး ပုဆိုးကို ကငးလိုက လညပငးပေါမတငထားလိုကတယ။ မမစိမး အိပခနးတံခါးတနးဖင့လိုကတော့ အိ ကနဲ အသံနဲ့ ခနငိမသားတယ။ နောကတော့ တံခါးကို ဖညးဖညးလေး ပနပိတသံကားရပီးမ တံခါးကို တဒုံးဒုံး ထုသံကားရတော့တယ။
“ဟေး ညီညီ၊ မထသေးဘူးလား၊ ဘယလိုဖစတာလဲ ကောငးနောကကတော့မယလေ”
ကနတော အသံခကခငးမပေးသေးပဲ ခနငိမနေလိုကတယ။ တံခါးကို နောကတခါထပထုတော့မ ၊
“ဟုတကဲ့ မမစိမး ကနောထပီ ။ ညက စာကည့တာ ညဉ့နကသားလို့”
“အငးအငးဒါဆို မမဆေးခနးသားပီနော၊ နောကဖေးမာ မုန့ဟငးခါးနဲ့ ကောဖီ ရိတယစားသားလိုက”
မမစိမးထကသားတော့ ကနတောကမနးကတနးထ မမစိမးနဲ့ ကိုကီးတို့ အိပတဲ့ အခနးထဲ ဝငလိုကတယ။ ကုတငခေရငးမာ မမစိမး မနကက ဝတနေတဲ့ အိမနေရငး ဘောငးဘီအတိုလေး။ အဲဒါလေးကို ကောကပီး ခဆုံနား သူ့စောကဖုတလေးနဲ့ ထိနေမဲ့ နေရာလောကကလေးကို နမးကည့တော့ အနံ့လေးတခုရတယ။ ကနတော့ လကတဖကကလညး လီးကို ဆုပကိုငပီး တခကနစခကထုလိုကတယ။ ကောငးလညးသားရတော့မယဆိုတော့ ဘောငးဘီလေးကို သူ့နေရာသူပနထားလိုကပီး ထကလာခဲ့လိုကတယ။ ရေခိုးခနးထဲမာတော့ အတငးခံဘောငးဘီအဝါလေး ခုပဲ ရေလောထားလို့ထငတယ စိုနေတုနး။ တနးနားကို ငုံ့နမးကည့တော့ ဆပပာနံ့ပဲ ရတယ။ အခိနလညးမရိတော့ဘူး ဆိုတော့ ကိုယအောကပိုငးကို ရေတခက နစခကလောငးခိုးလိုကပီးတော့ ဆပပာကို လကနဲ့ပတ၊ နညးနညးလေး ပော့သားပီ ဖစတဲ့ လီးကီးကို ကိုငပီး ဂေလိမ့တော့တာပေါ့။ ခါတိုငးဆို အိမနားက စောကီးတေ။ ကောငးက ခပတောင့တောင့ဆရာမတေ၊ ကောငးက ဆောလေးတေ အစုံလောကမနးပေမဲ့ ဒီတခါတော့ မမစိမးပဲ။ ဘယသူ့မ မမနးတော့ဘူး။ ခနလေးနဲ့ လရေတေ ရေခိုးခနးကမးပငထဲကို တဖုတဖုတကပီး လူလဲ တုနခါ မော၊ နဲ့ တခီပီးသားတော့တယ။ အဲတော့မ၊ ဟာ ကောငးနောကကပီ ဟဆိုပီး ရေကမနးကတနးလောငးခိုး မုနးဟငးခါးတောင မစားနိုငတော့ အဝတအစားဝတပီး အိမက ထကလာခဲ့တော့တယ။
………………………………….
အခနး ၃။
မတသူရ
အဟီး အဲဒီစောကီးက တောတောမိုကတာပဲ။ ကနတော အိမရေ့ ဝရံတာကနေ လမးသားလမးလာတေ ကည့သလိုလို နဲ့ သူ့ကို ရိုးနေတာလညး သူသိတယ။ မကနာထားက ခပတညတညပေမဲ့ လူကတော့ တကယ့ ဆကဆီဗာ။ တရုပစပ ဆိုတော့ အသားကလညး ဖေးနေတာ။ အဲဒါ အိမနေရငးဆို သူက ရော့ပင ဝတလေ့ရိတော့ပေါငလုံးတေက ဖေးနေတာပဲ။ တောင့တာကလညး တောင့သလားမမေးနဲ့၊ ကနတော့စောလေး နဲ့ တခားစီပဲ။ ကနတော့စောလေးက ပားခပခပလေး၊ ရုပကလေးက ခောပီး နီးစပလို့ ဖစသားတယပဲ ဆိုပါစို့ဗာ။ တီးတော့ မတီးရသေးဘူး။ ကနတောက စောတေနဲ့ ပတသကလာရငတော့ ကံကောငးတယ ခေါရမယ၊ ငယငယကထဲက အတေ့အကုံစုံလာပီးပီ။ ဆိုတော့ လကထဲ စောလကကိုုငမရိရင မနေတတဘူးလေ။ အဲတော့ အခု ညိုညိုဇင ဆိုတဲ့ ကောငမလေးက ကနတော နဲ့ တတနးထဲ၊ ကနတော တို့ လကတေ့အုပစုထဲမာ ရုပအခောဆုံး၊ ဘောဒီလေးက ပိနလလ။ မိနးခလေး ငါးယောက ယောကားလေး နစယောက အုပစု ဆိုတော့ ယောကားလေးတေက ရေပဲလေ ဟဲဟဲ။ ကနတောက နဂိုထဲက လညး ဇရိတော့ လပိုငးလောကနဲ့ ကနတော့စောဖစလာတာပေါ့။ ညိုက ရီးစားလညး တခါမ မထားဘူး။ ကနတောက သူ့အခစဦးဆိုတော့ သူ့အတကက အဆနးပေါ့။ ကနတော့အတကက တော့ ရိုးနေပီလေ။ ဒါပေမဲ့ ကနတောက သိတယ၊ သူ့ကို အတငး လုပမရဘူးဆိုတာ၊ ဖညးဖညးခငး စညးရုံးရမယဆိုတာ သိတော့ ကိုးရညရညလနထားတာပေါ့။ ကိုယ့အပေါကို ယုံကညမုရအောင။
ကနတောက မစဝကနးပေါမို့လေးတခုက ဆယတနးအောငလာတာလေ၊ ကောလိပကို တခားမစဝ ကနးပေါက မို့ကီးတခုကို သားရမာပေမဲ့၊ ဦးလေး ရိတဲ့ ရနကုနကို အိမက ပို့ထားလိုကတာ။ အနညးဆုံး အဆောငဖိုး၊ အိမခနးငားခ ဖိုးသကသာရအောငပေါ့။ ဦးလေးက အိပစပို့စ ကုမဏီတခုမာ လုပတယ ပညတငးက ပစညးတေကို ဝယစုပေးရတဲ့ အဝယတောသဘောမိုးပေါ့ ။ တခါတလေ ရာသီခိနပေါမူတညပီး နယထက၊ ပစညးကောကရတာတေ၊ ပိုကဆံကိုပေးပီး သားစညးရုံးရတာတေ ရိတယ။ ဦးလေး မိနးမ ကတော့ နိုငငံခားက ကုမဏီတခုမာ လုပနေတယ။ဦးလေး မိနးမ က အီးလိုလဲကောငးတော့ အလုပဖစနေတာပဲ။ ဘာလုပသလဲတော့ ကနတော လဲ သေခာမသိပါဘူး။ သူတို့ က ကလေးမရကတာလား မယူတာလားမသိ။ အသကကတော့ ဦးလေးက ဦးလုံးကိုငက ၃၈ နစ၊ သူ့မိနးမ က ၃၅ နစရိနေကပီ။ သူတို့က အိမမာလညး ခကမစားကဘူး၊ ဦးလေး မိနးမ ဒေါမူယာတင့ ရဲ့ အမေ အိမက သူတို့ အိမနဲ့ တလမးကောမာ ရိတယ၊ ဒေါမူယာတင့ရဲ့ အမ အပိုကီးတေက ထမငးဟငးခကပီး သူတို့ကို ဂိုင့နဲ့ လာပေးတယ။ အဲဒီအိမက ခိုငးတဲ့ကောငမလေးက မနကအစောကီး လာပို့ပေးလိုကရင တခါတလေ ဒေါမူယာတင့က ရုံးမာ စားဖို့ နညးနညးထည့ယူသားတတတယ။ ကနတာတေကို ညနေပနလာရငစားကတယ။
အာ့တာ အိမရေ့အခနးက စောကီးအကောငးပောရအုံးမယ။ သူက မကနာက ကနောရိုးလိုကရင အမဲ စုပုတနေတာဗ။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီစူပုတပုတလေးကိုက ခစစရာလေးဗ။ ဆကဆီ ပဲ။ နောကသူက ဆရာဝနမလေ၊ ကနတောတို့ လမးထိပမာပဲ သူ့ဆေးခနးဖင့ထားတယ။ မေတာရိပမုံ ဆေးခနးဆိုတာ။ အောကမာက ဒေါကတာမယမုံစိမး တဲ့ဆိုငးဘုတက။ နာမညက လညးအပံစား။ တခါတလေ သူဆေးခနးသားတဲ့ အခိန ကနတောလညး ကောငးသားဖို့ ရယဒီ ဖစနေပီ ဆိုရင မသိမသာ အနောကက လိုကသားပီး သူ့ဖငလုံးလလလေးကို လိုကပီး သားရညကရတယ။ သူ့ဆေးခနးက လမးထိပတင ဆိုတော့ သူက အမဲ လမးလောကသားလေ့ရိတယ။ သူ့ဖငလေးက လုံးလုံးလေး ခစစရာလေးရယ။ ခါးကလညးသေး၊ ဘောဒီက တကယ့ စလငး ဘောဒီမာ နို့တေက ဖောငးဖောငးလုံးလုံးလေး၊ ခါးသေးသေး ဖငက လုံးလုံးလေး ဆိုတော့ တောတော့ကို မိုကတာ၊ မောဒယတေ အတိုငးပဲ။ နေကောငးရဲ့သားနဲ့ နေမကောငးဘူးဆိုပီး သူ့ဆေးခနး သားပရမလားလညး အမဲ စဉးစားမိတယ။ လကတေ့သာ အကောင အထညမဖေါဖစတာ အဟီး။ အိမက ဦးလေး မိနးမ ဒေါမူယာတင့နဲ့ ကတော့ တခားစီပဲ၊ ဒေါလေးမူယာ က တကယ့ ပည့ပည့ဖိုးဖိုးကီး၊ ဖငဆုံကီးက ကားနေတာ နညးတာကီး မဟုတဘူး၊ နိ့တေကလညး အကီးကီးတေပဲ၊ ခါးက အဲလောက မသေးပေမဲ့ ဖငကီးရငကီးဆိုတော့ ခါးကသေးသားသလို ထငရတယ။ ဗိုကလညးနညးနညးလေး ဖောငးခငတယ။ ဒါပေမဲ့ အားရပါးရကီး၊ ကနတော စိတရိုငးဝငလာပီး ကမးကမးတမးတမးဆောခင လာရငတော့ ဒေါလေးမူယာ ကို မနးပီးထုလိုကတာပဲ၊ ငငငငသာသာ ဇိမခံဆဲမယဆိုရငတော့ အိမရေ့က ဒေါကတာမ ကို မနးထုတာပဲ။ ခုလောလောဆယတော့ ကနတော့စော ပိနကပလေး ညိုနဲ့ ဒီနေ့ ခိနးထားတယ စညးရုံးနေတာ ကာပီ အဆငပေရငတော့ အိမခေါလာပီး လုပပစမယလို့ မနးထားတာပဲ၊ နေ့လညနေ့ခငးဆို အိမမာက ဘယသူမ မရိဘူးလေ။ အငး ကောငးသားဖို့ ပငမပါ။
……………………..
အခနး ၄။
မငးရဲကိုကို
မငးရဲကိုကို ရုံးကို ရောကတော့ ထုံးစံအတိုငး သူ့အိပတေ စားပဲပေါတင၊ သူ့လုပဖေါကိုငဘက ကိုကိုကီး ရောကနေတာ တေ့ တာနင့ နစယောကသား လဘကရညဆိုငသို့ ထကလာကသည။ လဘကရညဆိုငကလညး လူစညကားသော ဘတစကားမတတိုငနားမာ မို့ ကားမတတိုငမာ စောင့နေကသော၊ ဘတစကားပေါမ ဆငးလာကသော အလုပသား အလုပလာ မိနးမပို အငယ အလတ အကီး အကုန မကစေ့ အစာကေး ကလေသည။ မငးရဲကိုကို နင့ ကိုကိုကီးမာ အလုပထဲ ကမ သိကသောလညး ဝါသနာတူ စိတဝငစားတာ တူသဖင့ အတောပေါငးမိ ကပီး အခငးခငး ဟနမဆောငတမး စိတထဲ ရိတာကို ပောလို့ရကသည။ အထူးသဖင့ အငတာနက ပနဆိုကတေ မ ဇာတလမးမား ဗီဒီယိုမားကို အခငးခငး ရယခငး၊ ဝေဖန ပောဆို ဆေးနေးခငးမားလညး လုပဖစကသည။ သူတို့ ရေ့ ဖတလောကသားကသော စောမား အကောငး၊ သူတို့ ရုံးမ စောမား အကောငးလညး တီးတိုး ဆေးနေး ဝေဖနကလေ့ရိသည။
ကိုကိုကီးမာ အညာသား ဖစပီး အနညးငယ ညိုမောငသော အသားအရောငရိသည။ ကိုယလုံးကိုယပေါကက မငးရဲကိုကို နင့ ယဉလင အနညးငယဝသညခေါရမည။ ကိုကိုကီး မိနးမ မာ သူနင့ တမို့ထဲ မ ဖစပီး တခား အစိုးရ ဌာန တခုတင ရာထူး ခပကီးကီး ဖင့ တာဝနထမးဆောငနေသူ ဖစသည။ ကိုကိုကီး မိနးမ မတဝတရည မာ အသား မဖူ မညို မကနာဝိုငးဝိုငး၊ မကမနအထူကီးကောင့ မကလုံးလေး အနညးငယပူး သညဟု ထငရသည။ကိုယလုံးကိုယထညမာ ပည့ပည့ဖိုးဖိုးလေးဖင့ ဖငလေးနညးနညးကောကသလို ရိသောလညး ဆဲဆောငမုရိသော ကိုယလုံးကိုယထညလေးဖစသည။ ခလေးတယောက ရိပီး ငါးတနး ကောငးသားကလေး ဖစနေလေပီ။ ကိုကိုကီး တို့ လငမယားမာ မငးရဲကိုကို တို့ထက အသက အနညးငယကီးလေသည။ မငးရဲ ကိုကို ထကစာလင ကိုကိုကီး မာ စကားပောဆိုရာမာ ပိုပင့လငးလေသည။ အတေ့အကုံလညး ပိုမားသည။
တနေ့ သူတို့ လဘကရညဆိုင ရေ့မ ဖတလေကသားသော မိနးမ တယောက အပေါ သူတို့ ထငမငခငမား ကို ပောနေကရာမ မငးရဲကိုကို ၏ သုံးသပခကကို ကိုကိုကီးက ရီမောလက။
“ကဲ မငးကို ငါမေးမယ၊ မငး ဝတရည ကို ဘယလိုထငလဲ”
“ဟာ ခငဗားမိနးမ ကို ကနတောက ဘယလိုထငရမာလဲ”
“ဆကခ နဲ့ ပတသကရငပောတာက၊ ငါ့ကို အားမနာနဲ့ မငးရဲ့ ထငမငခကကို ပင့ပင့လငးလငးပောစမးပါ”
“အငး မဝတရည ကည့ရတာ သူက ဖေ့စဘုပပေါမာ ဘုနးကီး ဆမးကပတာတေ ပဲ အမဲတင၊ နောကပီးတော့ ဥပုဂလညး အမဲစောင့၊ ကနတောတေ့ရသလောကက ရုံးမသားတဲ့ အခိနတေ မာ ယောဂီ ထမိန အမဲဝတနေသလိုပဲ၊ ခငဗား လိုခငတာ မရဘူး မဟုတလား ဟားဟား၊ သူက အဲဒီကိစတေ စိတပါပုံ မရဘူး”
“ဟဲဟဲ အဲဒါကို ပောခငလို့ ဝတရညက အတောထနတာ၊ တခါတလေ ငါတောင မနိုငလို့ လကလနထားရတယ၊ တခါတလေ ငါမတတနိုငရင၊ ငါနေမကောငးလို့ ဒီနေ့ ရုံးမာ ပငပနးလာလို့ လို့ပောပီး ရောငရတယ၊”
“ဟင ခငဗားကလညးဗာ၊ အသကလညး အဲလောကမကီးသေးပဲနဲ့ဟာကို”
“အသကတော့ မကီးသေးဘူးပေါ့ကာ၊ ဒါပေမဲ့ ငါတို့ အတူတူ အိပလာတာ ဆယနစကောနေပီလေကာ မငးတို့ လငမယားလို မနေ့တနေ့က အိမထောငကတာမ မဟုတတာ မကီးသေးပေမဲ့ အိမထောငသက ဆယနစကောကာ မငးပဲ စဉးစားကည့ အေးပါ မငးက တော့ စဉးစားတတသေးမာ မဟုတပါဘူး၊ ငါတို့ လို နစကာမ သိမာ”
“အငး ကနတော နားလညပါတယ၊ ခငဗားလို ဆယနစ မပောနဲ့ ကနတော တို့ သုံးနစလောကမာတောင အခုက အရငလို ဟုတတော့ဘူး၊ တပတမ နစခါလောကတောင အနိုငနိုင၊”
“ဟာ အဲဒါတော့ မငးလနတယကာ စိမး က ဒီလောက လတာ၊ အသားလေးက လညးဖေးနုနေတာပဲ ဝတရညလို ညိုညို တုတတုတ မ မဟုတပဲ”
“အဲဒါနဲ့ ဘာဆိုငလညးဗ မဝတရညက ညိုညိုတုတတုတလေးနဲ့ ဆကဆီကပါတယဗ”
မငးရဲကိုကို ပါးစပမ မရညရယပဲ လတကနဲက ထကသားသည။ ပီးမ ကိုကိုကီးကို အားနာသားမိသည။ ကိုကိုကီး က ပုံးပီး၊
“အေးငါလညး အဲလို ထငတာပဲက၊ ငါက တော့ ညိုညို တုတတုတလေး လညးဆကဆီကတယ ဖူဖူသယသယလေး လညး ဆကဆီကတယထငတာပဲ၊ တခို့လူတေက တော့ အဲလိုမုတဘူးလေ၊ မငးက ဝတရညကို ဆကဆီကတယထငတာ ကေးဇူးတငပါတယကာ ဟဲဟဲ”
“အငး ကနတောလညး ခငဗားလိုပါပဲဗ၊ မဝတရည ကို ဆကဆီကတယဆိုတာ ကနတော့စိတထဲ ဘာမ ရိလို့ မဟုတပါဘူးဗာ၊ စိတမရိပါနဲ့”
“ဟကောငရ စိတမရိပါဘူးဆို၊ မငးကလညး ငါက ပိုတောင သဘောကသေးတယ ဟဲဟဲ၊ အေး မငးကို ငါပောရအုံးမယက၊ မငးနဲ့ငါနဲ့ ကားမာပဲ ထားနော အဲဒီစကားကို”
“ခငဗားကလညး ကနတော့ကို သတငးဖန့ခီရေးမား မတနေလို့လား”
“သိပါတယက ဒါပေမဲ့ ဒါက ငါတို့ ပါစငနယ အတငးရေးမို့ပါ၊”
“အငးပါ ကနတောကလညးနောကတာပါ၊ စိတမပူပါနဲ့ ကနတော့မိနးမတောင မပောဘူးဗာကဲ”
“ဒီလိုက၊ ငါတို့ က အိမထောငကတာလညး ဆယနစကောပီ ဆိုတော့ တယောကအထာလညး တယောကသိနေပီမလား၊ မနစက ငါတို့ ငပလီ ကို အပနးဖေသားကတာ မတမိတယမလား၊ အဲဒီတုနးက တနေ့ ငါတို့ မိသားစု သောငပငမာ ဆော့နေကတုနး သားက အီးပါခငတယဆိုတာနဲ့ ငါက အိမသာ သားပို့တယ။ အဲကောငက အီးပနးနေလို့ တောတောကာ သားတယ၊ အဲဒါပီးတော့ ငါတို့ ပနလာကတော့ ငါ့မိနးမ နားမာ ဘဲတဗေကို တေ့လိုကတယ၊ အဲဒါနဲ့ ငါတို့လညး ကမနးကတနး ပနလောကလာကတော့ အဲကောင ထကသားတာ တေ့လိုကရတယ၊ ငါလညး မိနးမ နားရောကတော့ ခုန ဘယသူလညး လို့ မေးတော့ မိနးမ က ရီတယ၊ ပီးမ ပောပတယ သူ့ကို တယောကထဲမတလို့တဲ့ လာကူတာတဲ့၊ နောကမ ယောကားနဲ့ လို့ ပောတာကို တောတောနဲ့ မသားသေးဘူး တဲ့ မဖစနိုငပါဘူး၊ အမ က လာထည့နေတယ ဘာညာနဲ့ ဆကခဲနေသေးတယတဲ့၊ နောကမ ငါတို့ လာနေတာကို ဟိုမာ လာနေပီ ဆိုတော့မ လစသားတယတဲ့၊ ထူးဆနးတာက ငါက အဲကောငကို စိတမတိုတဲ့ အပင စိတလုပရားသားတယ၊ ပထမ မိနးမက ငါ စိတဆိုးပီး အဲဒီကောငကို သားပနာ ရာမာ စိုးလို့ ထိနးထိနးသိမးသိမးပောသေးတယ၊ ငါ စိတမဆိုးပဲနဲ့ စိတဝငစားနေတာ တေ့မ သူက သေခာပောပတာ၊ အဲဒီကောင က အပောကောငးတယ ဆိုပဲ၊ သူသာ အပို ဆိုရငတော့ ကသားလောကတယတဲ့၊ အဲတော့ ငါကလညး ပောတာပေါ့၊ တကယလို့ ငါမပါလာဘူးဆိုရငရော မငးဘယလို ထငသလဲလို့၊ ဆိုတော့ အို ကိုကလညး ဝတရညက အိမထောငသည ဟာကို ဖစစရာလားတဲ့၊ ငါက တကယလို့ ကို က စိတမဆိုးဘူးဆိုရငရော ဝတရည စိတထဲ ဘယလို နေမလဲလို့ မေးလိုကတယ၊ သူ့မကလုံးတေက ငါ့ကို သေခာကည့နေတယ ငါနောကနေတာလား အတညလား ဆိုတာကို၊ ကိုနော လောကပောမနေနဲ့ ဘာညာ လို့ သူက ပောနေတယ ဒါပေမဲ့ သူ စိတဝငစားတယဆိုတာ ငါသိနေတယ။ ငါ့မိနးမ ပဲ သူ့မကနာကို ကည့လိုကရင သူစိတလာနေလား မလာဘူးလားဆိုတာလောကတော့ ငါသိပါတယ၊ အဲဒါနဲ့ အဲဒီက စပီး ငါ သူ့ကို သေးတိုးစမးလာခဲ့တယ။ ငါတို့ လငမယားရဲ့ ဆကခ ကိစလညး ပနပီး တော့ တိုးတကလာတယက၊ ပထမ တော့ ငါက သူ့ကို ပောတယ တကယမလုပနဲ့ စိတကူးယဉ ဆိုရင ခင့ပုတယကာ လို့ ပောတယ၊ ဥပမာ အနလိုငး ရီးစားတေ ဘာတေ ထား၊ ဆကခ ခပတေ ဘာတေလုပ၊ ငါအဲလောကတော့ ခင့ပုတယ ဆိုတော့ သူက အရမး စိတတကကတယ၊ ဒါပေမဲ့ သူမလုပရဲသေးဘူး၊ တောကာတဲ့ မတောလို့ အဲဒီအနလိုငးက ကောငက ငါတို့ နဲ့ အပငမာ သိတဲ့လူတေ ဘာတေ ဖစနေရင ဘယလိုလုပမလဲတဲ့၊ သူပောတာလညး ဟုတတာပဲလေ၊ သူ့လို ရာထူးဌာနနဲ့ အရာရိမ တယောကက အဲဒါမိုး ဖစပီး လူသိသားရင သေပီလေ၊ ဒါပေမဲ့ အဲဒီအတေးစိတကူးယဉလေးတေက လညး ငါတို့ကို အိပဆိုကတငး ဖစစေတယလေကာ၊ အဲဒါနဲ့ ငါတို့ နစယောက အနလိုငး ဆိုကတေ ထဲ ဟိုသားဒီသားနဲ့ ကည့မိတယ။ လကတေ့တော့ ခုထိ အကောငအထညမဖေါရဲသေးပါဘူး၊ သူ့ကို ငါက လညးပောထားတယ အဲလို လုပမယဆိုရင ငါ့ကို အသိပေးလို့ ငါအားပေးတယလို့ ပောထားတယ။ အဟီး”
“အငး ခငဗားတို့ ကတော့ စံပါပဲ၊ ကနတော့ မိနးမ ကို ကနတော က မောင့ သူငယခငးတေက မ ကို မိုကတယလို့ပောနေကတယဆိုတော့ မောငက မတိုဘူးလားတဲ့ လို့တောင ပနမေးသေးတယ”
“အဲဒါ မငးကို စမးတာက၊ ဟဲဟဲ။ မတိုဘူး ပောရငလညး သူတို့ ကို မခစဘူး ဆိုပီး စိတကောကပမယ၊ တိုတယ ဆိုရငလညး မငးကို သူက နောကဆို ဘာမ ပောမာ မဟုတတော့ဘူး၊ တခားဘဲတဘေလာရစရင တောင လိုထားတော့မာ”
“အငး ထားပါတော့ အဲတော့ ခငဗားတို့ ကိစ က စိတတော့ ဝငစားစရာပဲ၊ အဲတော့ အခု မဝတရညက အနလိုငး ရီးစားရနေပီလား၊ အဟီး ဆောရီးနော ခငဗားပောလို့ မေးကည့တာ”
“ရပါတယကာ မငးကလညး မငးကို ငါက တမငပောပတာပဲဟာ၊ ဒီလိုက သူ့လိုပဲ ငါလညး တေးပူတာပဲ၊ တောကာ စိတထားမကောငးတဲ့ကောငဖစပီး သူ့ရဲ့ အိုငဒီကို အကောငးတခုခုကောင့ သိသားခဲ့ရင နောကဆကတဲတေကို လန့တာပေါ့။အဲဒါကောင့ ငါက လညး ငါစစဆေးပီး စိတခရမ သူ့ကို မီးစိမးပမယလို့ တကယလို့ သူနဲ့ အဆငပေနေကရင သူတို့ ကိစဒီတေးငါမပါတော့ဘူးလို့ ၊ ငါ့ကိုပဲ သူပနပောပတာ နားထောငမယလို့ ပောထားတယ”
“အငး ခငဗားကရော ဘယလို စစဆေးမာလဲ”
“ခိခိ အဲတာပောတာပေါ့၊ ငါက ဝတရညကို ဖီးထားတယလေ၊ ငါက အိုငပီတေ ပရောကစီတေကို ကနပူတာသမားတယောကနဲ့ ခကခိုငးမယ နောက သူနဲ့ စခပတဲ့ အခိနမာ ငါလေ့လာမယ၊ အိုကေဆိုရင မီးစိမးပမယလို့ ပောထားတယ၊ တကယက ငါလညး နားမလညဘူး အိုငပီတေဘာတေ၊ အဲဒီမာ မငးကို သတိရသားတယ”
“ဟင ကနတောလညး အိုငပီကိစတေ ပရောကစီ ကိစတေ နားမလညပါဘူးဗာ”
“အိုငပီ၊ ပရောကစီ ကိစမဟုတဘူးက၊ မငး အနလိုငးအကောင့တခုနဲ့ ဝတရညကို လာခပကာ၊ ငါက စစကည့သလိုနဲ့ စိတခရတယဆိုပီး မီးစိမးပလိုကမယ၊ အဲတော့ ဝတရည အနလိုငးရီးစားရသားမာပေါ့၊ငါကလညး ဝတရည ဘယသူနဲ့ ခပနေသလဲ ဆိုတာကို သိထားပီးသား ဆိုတော့ အေးဆေးပဲပေါ့၊ ဘယလိုလဲ၊ မငးလုပပေးမလား”
“ဟာဗာ ခငဗားကလညး ကံကီးစညရာ၊ မကောငးပါဘူး”
“ကောငးပါတယက မငးလညး အနလိုငးမာ အပငးပေ၊ ဝတရညလညး ဖီးတက၊ ငါ့အတကလညးကောငးပေါ့”
“ကနတောက ခငဗားကို မကနာပူရမာပေါ့ဗ”
“ပူစရာမလိုဘူးဟကောင၊ ငါက မငး အကောင့ကို စိတခရတယ ပနာမရိနိုငဘူးလို့ မီးစိမးပပီးရင ဝတရညကို ငါက ပရိုကဗိတဆီပေးမယလို့ ပောထားတယ၊ ငါလညး ဝငမနောကယက ဝငမကည့ဘူး၊ ဝတရညပောတာပဲ နားထောငပီး ဖီးသငးမာ၊ဟဲဟဲ”
“ဖစပါ့မလားဗာ၊ မဝတရညကို အားနားစရာကီး”
“ဟေ့ကောငလုပမနေနဲ့ ငါက တောင အဲလောက ပောနေမ ၊ ငါ့ကိုလညး ကူညီတဲ့အနေနဲ့ပေါ့ကာ၊ နောကပိုငးဖီးမလာတော့ရင ဖတလိုကပေါ့၊ အနလိုငးပဲဟာ၊ စမးကည့ပါ ခနတော့၊ ဘယလိုလဲ၊ ကူညီမယမလား”
“စဉးစားအုံးမယဗာ”
………………………….
အခနး ၅။
ကိုကိုကီး
မငးရဲကိုကို ဆီက လုပပေးပါမယဆိုတဲ့ ဂတိရတော့ ကနတော တောတောပောသားတယ။ကိုယ့အကံအစည တဝကလောက အဆငပေသားပီကိုး၊ တကယတော့ ကနတောက ကိုယ့မိနးမ ကို သူမားနဲ့ လိုးတာကို ကည့ခငတဲ့ ကပကိုးလို့ ခေါတဲ့ စိတမိုးပေါနေတာ တနစ နစနစလောကရိနေပီ။ အိမထောငသက ရစနစကိုးနစလောက ကာလာတော့ မိနးမ နဲ့ ပုံစံမိုးစုံလညး လုပရတာ နညးနညးတော့ ငီးငေ့လာတယ။ မိနးမ ကိုလုပနေရငးက တခားမိနးမ တယောကကို လုပနေတယလို့လညး စိတထဲ မနးလုပနေမိတယ။ နောက ကိုယ့မိနးမကို တခားတယောက လုပနေတယလို့လညး စိတထဲ မနးလုပမိတယ။ အဲဒါတေက ကိုယ့ကို ပိုပီး စိတလုပရားစေတယ။ မိနးမ ကိုတော့ ပေါတင ဖင့မပောရဲဘူးလေ။ တောကာ ကိုယ့ကို ဆိုကကိုလို့ ထငသားမာလညး စိုးတယလေ။ အဲဒါနဲ့ ငပလီ ခရီးစဉပီးတော့ မိနးမ ကို နပကောငးပေးလာတာ မိနးမ က အနလိုငး ရီးစား ထားကည့ဖို့ သဘောတူတာနဲ့ အရမး ဝမးသာခဲ့တယ။ ဒါပေမဲ့ ကိုယဘာမနးမသိတဲ့ ပေါကကရ အနလိုငးက ကောငနဲ့တော့ ပေးမဖစခငပါဘူး။ ကိုယက အမဲ လေ့လာပီး အကဲခတလို့ ရနေမ ကိုယ့ကနထရိုးအောကမာ ရိမာ မဟုတလား၊ တောကာ ထိနးမနိုင သိမးမရ နဲ့ အရကတေကဲ၊ ကိုယ့အိမထောငလဲ ပိုကဲ ဖစသားမာလညး မလိုခငဘူးလေ။ အဲဒါကောင့ မိနးမ လညး တဖကလူကို လူစိမး လို့ပဲ ထင၊ ကိုယက လညး စိတခရမဲ့ ကောင၊ ရုံးက မငးရဲကိုကို ကိုစညးရုံးကည့တာ၊ ဒီကောငလေးက ပထမ အငတငတငပေမဲ့ သူ့ကည့ရတာ ဝတရညပေါလညး စိတဝငစားပုံရတယလေ။ အဲတော့ နောက သူက လုပပေးပါ့မယ ပောလိုကတော့ ပောပီပေါ့ကနတော။ မငးရဲကိုကို ဆိုတော့ ပူစရာလညး မလိုဘူးလေ။ တခုခု ဒီကောင ရုတရုတလုပမယကံလညး သူ့မိနးမ က ခောခောလေး၊ ဆရာဝနမ၊ တရုပမလေး၊ နိကပခတပီး တကိုယလုံးတောင ရကပစလိုကခငစိတပေါကတယ။ အဟိ။ ဒီကောင ရုတရုတလုပရင မငးမိနးမ ကို ဖင့ပောလိုကမယ ဆိုပီး ကိုငလိုကရုံပဲ၊ လုပစရာ မလိုလောကဘူးလို့တော့ထငတာပဲ။ သူလညး ကိုယ့လိုမိုး ရောဂါ အတငးခံရိပီး ကပကိုးလုပခငတယ ဆိုရငတော့ အတိုငးထက အလနပေါ့။ ဘာပောကောငးမလဲ သူ့မိနးမလေး နဲ့ ဝတရညနဲ့ ခနလဲ မယ ဆိုရငတောင ကိုယ့ဘကက အလိုကပေးလဲလိုကမယ ဟဲဟဲ။ သူ့မိနးမ က သုံးနစလောကပဲ လုပရသေးတာ၊ ဝတရညက ကိုယလုပထားတာ ဆယနစကောပီ။ ကလေးတောင တယောကရိနေပီလေ။ အငး၊ တေးရငးတောင လီးက တောငလာတယ။
မငးရဲကိုကိုနဲ့ စကားပောပီး သူ့ဆီက လုပပေးမယ ဆိုတဲ့ ဂတိရလာတဲ့ နေ့က ညဘက ဝတရညကို လိုးတော့၊ ဝတရညကို မငးရဲကိုကို လိုးနေတယလို့ စိတထဲက မနးပီးဆောလိုက။ မငးရဲကိုကို မိနးမ ဒေါကတာမယမုံစိမး ကို ဆောနေတယလို့ တေးပီး ဆောလိုကနဲ့ တောတော့ကို ကောငးသားတာ။ မိနးမကတောင မသငာဘူး ဒီနေ့ ဘယစောကို မကစေ့ထဲ တေ့လာသလဲတဲ့။ မတေ့ပါဘူးကာ မိနးမ နဲ့ မလုပရတာ ကာလို့ပါလို့ ပောတာတောင သိပမယုံဘူး၊ လငမယားသက အဲလောကကာလာတော့လညး လိမမရဘူးဗ။ ဟားဟား။
နောကတော့ မငးရဲကိုကို နဲ့ တိုငပငပီးတော့ ဝတရညနဲ့ ဘယလို အနလိုငးမာ ဆုံကမလဲ ဆိုတာကို ရေးကတယ။
အခနး ၆။
မတဝတရည
မောငက အဲဒီဘဲ ဆို အဆငပေမယထငတယက လို့ ပောတော့ ဝတရညလညးသဘောတူတယ၊ အဲဒီ ကောငလေး ကည့ရတာ ယဉယဉကေးကေးလေး အနးလိုငးမာ တေ့တဲ့ စောဆိုပီးတော့လညး စကားလုံးကမးကမးတေ မသုံးဘူး၊ နောကတကယအရေးကီးတာက သူက နိုငငံခားကလို့ ပောတယ။ အငလနမာ ကောငးတကနေတယလို့ ပောတာပဲ။ တခားဒီတေးတော့ မပောပါရစေနဲ့တဲ့ တကယက ဝတရညက လညး မသိခငပါဘူး။ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ ကိုယကလညး မပောခငဘူးလေ။ ဒါပေမဲ့ မောငက ဝတရညကိုယစား ဝတရညက မနလေးက လို့ ပောထားလိုကတော့ ပီးတာပဲပေါ့။ အငး၊ ပထမတုနးက မောငနဲ့ ဝတရည ကနပူတာရေ့ အတူထိုငပီး တော့ ခပကတာ၊ နောကတော့ မောငက ဝတရညကို ကိုယ့ဘာသာပဲ လတလတလပလပခပတော့ ထူးခားမ သူ့ကို ပောတဲ့၊ သူလညးဝငမရုတတော့ဘူး ဆိုပီး ဝတရညကို ပတစဝပတေ ကိုယ့ဘာသာ ပနလဲခိုငးတယ။ အခု ဆို ဝတရညတယောကထဲ ရိတဲ့ အခိနတို့ ၊ ဝတရညရုံးမာ အားတဲ့ အခိနတို့ မာ ခပဖစတယ။
ကောငလေးက သူ့ကိုယသူ ဒငကီး တဲ့၊ နာမညကီးကလညး အသညးယားစရာ၊ ခစခစ။ မောငကလညး ဝတရညအကောင့ကို thiri469 လို့ ဖင့ထားတယလေ။ မောင့ အပောကတော့၊ သီရိ ဆိုတာတေက အဗေလဘယ မဖစလို့ အနောကက နံပါတထည့ထားတာတဲ့။ နံပတကလညး ကည့အုံး၊ ခစခစ။ သူမားတေ ရုတတရက ဖတလိုကရင သီရိဖောဆစစတီနိုငး လို့ ဖစနေမာပေါ့။ သူက တော့ အဲဒါကောငးတယတဲ့။ ပေါကကရတေ လေ။ ဝတရညကလညး အပောပဲ ဆိုတော့ ဘာမ မပောတော့ပါဘူး။ဒါပေမဲ့ ကောငလေးက ခပထဲမာကတော့ မမသီရိ လို့ခေါတယ။ သူက သူ့ကိုယသူ ၃ဝ မပည့သေးဘူးလို့ ပောတာကိုး။ ဝတရညကလညး တမင နဂို ၃၄ နစကို အသကတမင ကီးအောင ၃၆ လို့ ပောထားလိုကတယ။ အာ့ကောင့ ဝတရညက သူ့ကို မငးနဲ့ ငါလို့ ပောပီး သူက မမသီရိ နဲ့ ကနတောဆိုပီးပောတာ။
အဲဒီကောငလေး နဲ့ ခပတာ ခပနေတာ သူ့ပုံလညး မမငဖူးဘူး၊ ကိုယက လညး ကိုယ့ပုံကို ပဖို့ မရညရယတော့ မပခိုငးဘူး။ အဲတော့ သူ့ပုံကို ကိုယ့စိတကူးထဲမာ ကိုယမငဖူးတဲ့ ကောငလေးတယောကပုံ ဖေါထားလိုကတယ။ အဟိ။ အဲဒါကိုတော့ မောင့ကို မပောပတော့ဘူး၊ တောကာ မောင အထငလဲနေမာစိုးလို့၊ အဲကောငလေးက ဝတရည့ ရုံးမာ ရုံးအကူလာလုပနေတဲ့ မောငမောငထေး လေ။ ကောငလေးက အသက၂ဝ ကောလေး၊ မိဘ က ခို့တဲ့လို့ အဝေးသငတကရငးက အလုပလာလုပနေတာ၊ ရုပလေးက သနားကမားလေးနဲ့ လူက ခပသယသယ။ လူက တော့ တကယ့ရိုးရိုးသားသား၊ အလုပကိုလညး မခိုမကပလုပတယ။ ခိုငးလို့လညး အငမတနဖငပေါ့တဲ့ ကောငကလေး၊ မရိုးတာကတော့ သူ့မကလုံးတေ။ မိနးခလေးတေကို ကည့တဲ့ သူ့မကလုံးတေ။ ဝတရညကိုလညး လစရငလစသလို ခိုးခိုးကည့တာ၊ အထူးသဖင့ ဝတရညရဲ့ နောကပိုငးကိုပေါ့၊ ယောကားလေးတေ ပောလေ့ရိတဲ့ အိုး ပေါ့။ ဝတရည ရဲ့ အိုးကို လစရင လစသလို ခိုးခိုးပီးကည့တဲ့ သူ့မကလုံးတေက အငေ့တောငထကနေသလိုပဲ။ ဝတရည က မသိခငယောင ဆောငနေတာ။ အဲလို အကည့ခံရတာကို ဝတရညက သဘောကတာပေါ့၊ ဝတရညရဲ့ တငတေက လုံးပီး ကစနေတာ၊ ခလေးတယောကသာရိတာ တခို့ ခလေးအမေတေလို ပော့ပဲနေတာမဟုတ ဘူးလေ။ ဝတရညက ကိုယ့တငကလေး အဲလို လုံးပီးတော့ ကားနေတာကို ကိုယလုံးပေါ မနထဲ လည့ပတကည့ရငး သဘောကနေတာဆိုတော့၊ ကိုယ့ပစညးကို အဲလိုလေး တပမကမောခီးကူးတဲ့ အကည့နဲ့ အကည့ခံရတော့ ရငဖိုပီး ကေနပနေမိတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ရောင့တကအောငတော့ မလုပပါဘူး။ ခပတညတညပဲ ဆကဆနတယ။ ကိုယနဲ့ ကလညး အဆင့အမားကီးကာတာဆိုတော့ သူက ဝတရညကို အရမးလညး ကောကပါတယ။ အခု ဒငကီး နဲ့ ခပတော့ ဒငကီး ပုံစံကို မောငမောငထေး လို့ ယူဆ ပီး ခပ နေလိုကတော့ ဖီးလေးက တမိုး ဖစရတယ။
ဒငကီးကလညး ခေသူမဟုတဘူးနော ဝတရညကို ခနလေးနဲ့ ခငသားအောင ပောနိုငတယ။ ဝတရညနဲ့ သူနဲ့ကလညး ဝါသနာခငးတူတော့ စာအုပ၊ရုပရင သီခငးတေ အကောငးပောဖစကတယ။ အကိုကတေလညး တူတော့ ရငးနီးသားတာ အရမးမနတာပဲ။ နောကပီး အပငမာလညး တေ့မာ မဟုတဘူးလေ လို့ စိတထဲ ဆုံးဖတထား၊ မောငကလညး အားပေးနေတော့ ဒငကီးနဲ့ ဝတရညက ခငမငမုနူံး အရမးကို မနသားတယ။ အဲလိုနဲ့ ဒငကီး က ဝတရညကို မမသီရိကို ကနတောခစနေမိပီ ဗာ ဆိုတော့၊ နဂိုထဲက အနလိုငး ရီးစားထားဖို့ မောငကိုယတိုငက ဒီအကောင့ကို ဖင့ပေးထားတာဆိုတော့ ဝတရညက လညး ဒငကီးကို ခစပါတယလို့ အဖေပေးလိုကတယ။ အဲဒီတော့ ဝတရညတို့ နစယောက အခေါအဝေါတေလညး ပောငးလို့ မောငမောင နဲ့ မမ ဆိုပီး ဖစလာကတယ။ အပောအဆိုတေလညး အရမးကို ပင့လငးလာကတယ။ ဒငကီး က နောကတော့ ဝတရညကို မမ ရငသားမောငးလောကတော့ ပပါလား ဘာညာ ဖစလာတယ။ မောင့ ကို ပောပတော့ မောငက ပလိုကပါလား ဘာဖစလဲ ဆိုပေမဲ့ ဝတရညက မရဲပါဘူး။ လညပငးအရမးဟိုကတာလောက နဲ့ပဲ အပေါကနေ ရိုကပလိုကတယ။ မကနာကို တော့ မပပါဘူး၊ အာ့တာတောင အရမးလတာပဲ ဘာညာနဲ့ လာတယ။ နောကတော့ မောငက လညးဘေးကနေ မောကပေး တော့ ဝတရည ဘရာဇီယာနဲ့ ပုံ ပလိုကတယ။ မောင့ကို တော့ အနားမာ မနေခိုငးပါဘူး ဝတရညက ပောပဲ ပောပတော့တယ၊ နောကဝတရည ရငသားတေ ဘရာဇီယာ မပါပဲ နဲ့ ပလိုကတဲ့ နေ့က ဆို ဝတရည ပိပိလေး မာတောင အရညတေ စိုရဲနေတာပဲ၊ နို့သီးခေါငးလေးက လညးထောငမတလို့ပေါ့။ အဲဒီတော့ ဒငကီးကလညး သူ့ပစညးကို ရိုကပတယ။ မာတောင တောင့တငးနေတာပဲ။ လုံးပတက တော့ သိပအကီး ကီး မဟုတပေမဲ့ အရညက တောတောရညပုံပဲ။ ဒစကီးကလညး ကားလို့၊ မောင့လီး ကလဲရင ပထမဆုံး မငဖူးတဲ့တစိမး ယောကား လီး မို့ ဝတရညလညး အတောကို စိတထ သားရတယ။ ညဘကကတော့ မောင့ကို ပနပောပတော့ မောင လညး စိတတေ အရမးထပီး တော့ ဝတရညကို တကလုပတာ မုဒိနးကင့တာ ကနေတာပဲ။ ဝတရညကိုယတိုငက လညး ပိပိ မာ အရေတေ ရဲစိုနေလို့ တောသေးတာပေါ့။ နောကနေ့ ရုံးသားတော့ ဒငကီး လို့ ဝတရညဘာသာ ပုံဖေါထားတဲ့ မောငမောငထေး လေးကို တေ့တော့ တောင ဝတရည ရငတေ ခုံပီး ပိပိလေး ထဲ အရေတေ စိုလာရတယ။ အဲဒါကိုတော့ မောင့ကို ပနမပောပမိတော့ဘူး။ မောငမောငထေးလေးကိုလညး ရုံးခနးခေါပီး အလုပခိုငးရငးက ဝတရည ရငသားမောငး ကို မသိမသာ ရိုးလိုကမိတယ။ မောငမောငထေး ကည့နေမနးသိရက နဲ့ ဖိုငစင အောကဆုံးထပက ဖိုငတခုကို ကုနးပီး ဆဲထုတလိုကသေးတယ။ ဝတရည အိုးကို ဒီကောငလေး အသေငမးနေတော့မယ ဆိုတာ သိသိခညးနဲ့လေ။ အနလိုငးမာ ဒငကီး နဲ့ ပောရငးကူ ရငး နာက ပထလာတော့ အပငမာလညး မောငမောငထေး လေးကို ဟိုရိုးဒီရိုး ပမိရုံမက အရမးကို ရငးရငးနီးနီး လညး ပေါငးဖစလာခဲ့တယ။
နောကပိုငးမာ တော့ ဒငကီး နဲ့ ဆကခပ ကို ပေါတငပဲ ခပလာခဲ့ကတော့တယ။
အခနး ၇။
မောငမောငထေး
“အားအား အီးအီးး အိုးးးးး ကောငးလိုကတာ မမဝတရညရယ”
ကနတော့ပါးစပက အသံထကပီးတောင ငီးလိုကမိတယ။ အိုး လူကို မောဟိုကသားတာပဲ၊ တနေ့လုံး တောငနေရတဲ့လီး။ ရေမခိုးခင အိမသာထဲ ဝငပီးတော့ ထုပစလိုကတာ။ လရေတေ တဖုတဖုတပနးထကပီး ပီးသားမ နညးနညးနေသာသားတယ။ ဒါတောငမ စိတထဲမာ ဒီနေ့ အိကနဲ့ ကိုယ့ပေါငရငးနဲ့ ထိလိုကရတဲ့ ဒေါမတဝတရည တငသား တငးတငးလေး ရဲ့ အရသာကို မမေ့နိုငသေးဘူး။
ကနတောတို့ ဌာနက အရာရိမကီး ဒေါမတဝတရညကို တငးနေတာ တောတောကာလရောပေါ့။ တကယတော့ ဒေါမတဝတရည လို့သာ ဒေါတတခေါနေကတာ အသကက ၃ဝ လောကပဲ ရိအုံးမယ ထငတာပဲ။ အသားလေး ညိုစိမ့စိမ့ နဲ့ အိုးက မိုကသလားမမေးနဲ့ လုံးပီး စံ့နေတာပဲ။ အရပကလညး မနိမ့မမင့၊ မကနာလေးက ဝိုငးဝိုငးလေး ခစစရာကလေး။ ပါးခိုင့လေးက ပါးတဖကမာ ပါလိုကသေး။ အရငတုံး ကတော့ ကိုယနဲ့ က အရမးကာခားလနးတော့ အဝေးကနေပဲ မသိမသာ ခိုးခိုးကည့ပီး စိတထဲက ပစမားနေရတာ။ နောကပိုငးကတော့ ကနတော့ကို သူ့လူရငးလို သဘောထားပီး သူ့ လကအောကမာ တိုကရိုကခိုငး နေတော့ သူ့အခနးကို ခနခန ဝငထကခင့ရနေပီး သူနဲ့ လညး ပိုရငးနီးလာတော့ ပိုပိုပီး လိုးခငစိတပေါကလာရတယ။ ခလေးတယောကအမေ အိမထောငနဲ့ ဆိုပေမဲ့ ဟို အပို ပားခပခပ တေနဲ့ ဘယသူ့ရေးမလဲ ကနတော့ မေးလို့ကတော့ ဒေါမတဝတရညကို ပဲ ရေးမာပဲ၊ အဟီး။ ခုနောကပိုငး သူဝတတဲ့ အကx{103E}တေက လညး နညးနညးဟိုကလနးသလား ကိုယက ပဲ ဘူးကလနးလို့လားမသိဘူး သူ့ နို့သား အပေါပိုငး ကို တောတောမငရတယ။ နောကပီး အခနးထဲမာ ကနတောနဲ့ နစယောကထဲ ရိတုံး ကုံးကုံးကက လုပလိုကရင ကားပီး တငးတကလာတဲ့ သူ့ဖငကီး တေက အနောကက နေ ဆောင့လိုးခငစရာဗာ။ တခါတလေ သူ့ ကို တနေ့လုံး ခိုးကည့ပီး စိတထဲက ပုံစံမိုးစုံနဲ့ လုပနေမိတာ ရုံးမဆငးခငကို ဘောအောင့တော့တာပါပဲဗာ။ အဲဒါကောင့ နောက ပိုငး ဆို သိပတငးလာရင ရုံးက အိမသာထဲ ပဲ ဝငပီး ဂေလိမ့ လိုကရတော့တယ။ နို့မို့ ဘောအောင့တဲ့ဒဏ မခံနိုငဘူးဗ။
ကနတော့ စိတပဲ ထငလို့လား၊ ဘာမနးတော့ မသိဘူး၊ သူကလညး နညးနညး ဖေဘာပေးလာသလိုပဲ ဗ။ မောငထေး မောငထေး နဲ့ ရုံးက အလုပတငမက ပါစငနယတေပါ ခိုငးတာတယ။ ဒီကကောငက လညး အနားကပ အနံ့ရူနေရရငတောင ကေနပနေပီ ဆိုတော့ ဘာခိုငးခိုငး ကုံးလုပတော့တာပဲ။ သိပမကာသေးခင ကမ ဒေါမတဝတရည အကည့တေက လညး တမိုး လိုပဲ။ ကနတော့ လီးကို တခိနလုံးမာနေစေတော့တာပဲ။
“ဟဲ့ကောငလေး အိမသာတကတာက လညး အပငပေါကတော့မာလား ထမငးစားရတော့မယလေ၊ မနမနလုပ ရေခိုးအုံးမာ မလား”
ဟိုက တောသေးတယ၊ ခုပဲ ပီးသားလို့ လုပနေတုံးတနးလနးသာ ကီးကီးသီတာ့ အသံကားလိုကရ ရငဖီးအောကသားမာ။
“ဟုတကဲ့ ကီးကီးသီတာ ကနတော ပီးပါပီ ဘိုကထဲက ရစနေလို့ နေ့ခငးက ပေါကစီ အခဉကောင့လားမသိဘူး”
အဲလိုလေး ဖောရောပီး ရေခိုးခနးဝင ပီး ရေကနထဲက ရေတေ တဝုနးဝုနးနဲ့ လောငးခိုးပစလိုကတော့တယ။
ကနတော့မိဘတေက ခို့တဲ့ ပီး ကနတောတို့ နယမာကလညး ဘာအလုပမ မယမယရရ မရိတော့ ရနကုနက အဖေ့အမ ဝမးကဲတော တဲ့ အပို ကီးညီအမ ဒေါသီတာမင့ နဲ့ ဒေါသူဇာဆင့ တို့ က သူတို့ အိမမာလညး ယောကားလေး အဖေါရ၊ လကတိုလကတောငးလညးခိုငးလို့ ရ အောင၊ဆိုပီး ခေါထားပေးတာ။ ကောငးကိုတော့အဝေးသငယူ၊နောကတော့ နီးစပရာတေ နဲ့ သငးပေးထားလို့ အစိုးရဌာနတခုမာ ဝငလုပနေတာလေ။ကီးကီးသီတာ က ဈေးမာ အထညဆိုငလေးရိတယ၊ ကီးကီးသူဇာက အလယတနးပဆရာမ၊ အိမမာလညး ခလေးတေ ကို ကူရငလေး ဘာလေးပေးတယ။ သူတို့မာ အထညဆိုင အတကရော၊ ထမငးဟငးခကအဝတလောစတာလုပဖို့ရော ဆေမိုးနီးစပ နယက ကောငမလေးနစယောကရိ တယ။ သူတို့ ကထမငးဟငးကို ပိုခကပီး သူတို့ ညီမ အငယဆုံး တဖကလမးမာ နေတဲ့ အနတီမူယာတင့ တို့ အိမကိုလညး သားပေးရသေးတယ။ အနတီမူယာတင့က သူတို့ကို ထမငးအတက လခပေးတယ။
ကနတော့ ဆီက ပိုကဆံမယူဘူး၊ အိမမာ ရိနေတဲ့ အခိန အိမအလုပဆိုငအလုပ ဝိုငးကူလုပပေါ့၊ ကနတောကတော့ သိတတတဲ့ အနေနဲက တခါတလေ ငေပိုလေး ဘာလေး ရိရင သူတို့ကို ကနတော့ပါတယ။ သူတို့က အဲဒါတောင မယူဘူး၊ နင့မိဘ တေ ဆီ ပနပို့ပေး လို့ပဲ ပောတာပါ။ ငါတို့ မာ ဒီအမိုးလေး ပဲ ရိတာဆိုပီး အမဲပောပါတယ။
ဒီနေ့ တော့ အနတီမူယာ တို့ ဆီ ထမငးခိုင့ သားပို့ပေးဖို့ ကောငမလေးက အလုပရုတနေ၊ ကနတောလညး အလုပသားဖို့ အဆငသင့ ဖစနေတာနဲ့ ကနတောဝငပေးလိုကမယ ဆိုပီး ထမငးခိုင့ ယူထကလာခဲ့တယ။အနတီမူယာ တို့အိမ ထမငးခိုင့ဝငပို့ပေးပီးတော့ ထကအလာ အရေ့က သားနေတဲ့ တရုပမလေး တယောက ကို အိုးကုံစီးလိုကသားလိုကတယ။ အဟီး အိုးကုံစီးဆိုတာ သိမာပေါ့။ ရေ့ကနေ ဖငလေး တုံတုံ တုံတုံ နဲ့ သားနေတဲ့ စောတေအနောကက နေ မကစေ့အရသာခံ လိုကကည့တာကို ပောတာလေ။ အသားက ဝငးနေလို့ တရုပမ လို့ ထငတာပါ။ ဖငက ဒေါမတဝတရညလို လုံးဖံ့ကား နေတာ မဟုတပေမဲ့ သူဝတထားတဲ့ ထမိနလေး အောကမာ ခါးသေးလို့လားမသိ လုံးကစကစ ကလေးနဲ့ ကည့လို့ကောငးနေတယ။ ဘောဒီလေးက မောဒယ တေလိုပဲ။ အနောကက မသိမသာလိုကရငးက မ မကနာကို မငခငလို့ ခေလမးကို သကသကလေး လောကပီး ကောတကဖို့ ကိုးစားလိုကတယ။ ခေသုံးလေးလမးကောပီးမ မကနာမငလိုကရတော့၊ ဟိုက အဲဒါ လမးထိပ ကားမတတိုငနားက ဆေးခနးက ဆရာဝနမပဲ၊ မေတာရိပမုံ ဆိုလား၊ တခါ ကီးကီးသီတာ နေမကောငးလို့ လိုကပို့တုနးက တေ့ဖူးတာ၊ အဲတုနးကတောင ဒီဆရာဝနမ တောတောမိုကတာပဲ လို့ တေးမိခဲ့သေးတာ၊
ကနတောက သူ့ကို ကောလောကသားရငး လည့ကည့လည့ကည့လုပမိလို့ထငတယ၊ အဲဒီ ဆရာဝနမ က ကနတော့ကို ပနကည့နေတယ။ အာ့တာနဲ့ မကလုံးကို ကမနးကတနးလဲပီး ကားမတတိုင ဆီ လောကလာခဲ့လိုကတယ။
ကားမတတိုင မာ ရုံးသားဖို့ ဘတစကား စောင့ရငး နဲ့ ဆေးခနးဘကကို မသိမသာ ကည့မိတယ။ ဆရာဝနမ လေးမား ထပမငရမလားလို့လေ။ အဟီး။ တဏာစိတမားနော။ မနေ့ ညနေကလညး ဒေါမတဝတရညကို မနးပီး ကောငးကောငးထုခဲ့ပီးပီ။ အခု ဒီဆရာဝနမ လေးကိုလညး လုပခငနေပနပီ။ အဟီး။ ရုံးရောကရင ဒေါမတဝတရည နားကပ အနံ့ရူရအုံးမယလို့ စဉးစားမိလိုကတော့ ရငခုံသံမနလာပီး လီးလညးနညးနညးမာလာရတယ။ အငး။ ဒီလို ဆိုတော့လညး နေ့တဒူဝကို ဖတသနးရတာ သိပပငးစရာ မကောငးဘူးပဲ။ ဟဲဟဲ။
အခနး ၈။
မယမုံစိမး
ကမ အစက ထငနေတာက မစားရလို့ ငတတယပေါ့လေ။ မောငက မလုပတခကလုပတခကမို့ ကမ စိတတေ ကစားနေတယပေါ့။ ဟိုအိမရေ့က ကောငလေး ကည့နေရငလညးရငဖို လို့၊ အိမက ညီညီ မသိမသာ ကမ ပေါငတနတေ ဖငတေကို ခိုးခိုးကည့နေရငလညး စိတတေ ထလို့ အဲလို ဖစနေရတဲ့ အကောငးက မောင ကမ ကို ကာမ ဆနတေ ဝလငအောင မဖည့ဆညးပေးလို့ ပေါ့။ အဲလို ထငခဲ့မိတာ။ အခုတော့ မားမနးသိပီလေ။
မောင ကခုတလော ကမ ကို ဆကတိုက ပနလုပလာတယ။ အိမမာ နေရင ကနပူတာမာ ထိုငရငထိုင မထိုငရင ကမကို လုပတာပဲ။ တခါတလေညကီးသနးကောငတောင ကနပူတာရေ့ထိုငနေတတတယ။ နောကပီးတော့လညး ကမကို လုပရငလညး အေးဆေးမလုပတော့ဘူး။ ပါးစပက မိုးစုံ ပောတယ။ အခု မောင့နေရာမာ အိမရေ့က ကောငလေး ဆို မ ဘယလို နေမလဲတို့။ သူ့ရုံးက သူငယခငး ဦးကိုကိုကီး ဆိုရငရော မဘယလိုနေမလဲတို့။ နောက တခါတလေ နယက နေ မို့တကပီး ပစညးတေ ဘာတေ လာဝယရင အိမမာတညးတတတဲ့၊ သူ့ဘကီး ဦးဘသာ က ကမ ကို အတငးကံရငရော ဘယလိုနေမလဲတို့။ အဲဒါမိုးတေ တနေ့ တမိုး ပောငးပောပီး လိုးတဲ့ အကင့ရလာတယ။ပထမတော့ ကမက စိတဆိုးသေးတယ။ ဒါပေမဲ့ မောငက အငး အငး မ မကိုကရင မပောတော့ပါဘူး ဆိုပီး ကမ ကို စိတထအောငဆပီး လိုးနေရငးနဲ့ အဲလို စကားတေ ပနစလာပနရော။ ကမ ကိုယတိုငက လညး ဟနသာ ဆောငနေတာ သူ အဲလို ပောပောပီး လိုးရင ကမ စောကဖုတကလေးက ဖောငးကပီး အရညတေ တရဲရဲ နဲ့ ဖစနေရတာ။အာ့တာနဲ့ နောက ဆို သူပောခငသလို ပောလတထားလိုကတော့တယ။အဲဒီတော့မ ပိုဆိုးလာရော၊ သူက မလုပခငပဲ ဇာတလမးဆငပီး အရငစလာတယ။ ဟိုကောငလေးက ကမကို လမးမာ နောကက လိုကလာပီး ဘတစကားပေါမာ ထောကတာတို့။ သူနဲ့ ကိုကိုကီးတို့ အိမမာ အရကသောကရငး သူက မူးလို့ ဆိုဖာပေါမာ အိပပောနေတုနး ကိုကိုကီးက ကမကို အိပခနးထဲမာ မုဒိနးကင့တာတို့။ သူက ခရီးထကသားတုနး သူ့ဘကီး ဦးဘသာက အိမမာလညးရောကနေပီး ညဘက ကမအိပပောနေတုနးဝငလာပီး မုဒိနးကင့တာတို့။ အဲလို ဇာတလမးတေ ဆငလာတယ။နောကပိုငး ကမ လညး အဲဒါတေက တကယမဟုတဘူး သူကိုယတိုငက ဇာတလမးဆငတာပဲလေ ဆိုပီး သူ့အကိုက ပနဟနဆောငပလိုကတယ။ ဥပမာ၊ ဘဘကီးရယ မလုပပါနဲ့ မောငသိသားရင မကောငးပါဘူး ဘာညာပေါ့။ အဲလိုလေး ပောလိုကရင သူ့လီးကီးကလညး တအားတောင၊ ကမ ဖုတဖုတလေးက လညး အရညတေ တအားရဲ၊ ဟိုအရငတုနးက မကုံဘူးတဲ့ ကာမ အရသာ အထတအထိတကို ရောကရောကသားတော့တာပဲ။ အဲလို နဲ့ ခုနောကပိုငး ညတိုငးလိုလို ကမတို့ လငမယား လုပဖစလာကတယ။
အဲဒါကောင့ ပောတာလေ၊ စောစောတုနးက ကမထငခဲ့တာက အစာ မဝလို့ ဆာနေတယထငတာ၊ အခုတော့ စားရတဲ့ ခလေးပိုငတတယ ဆိုတဲ့ စကားက ပိုမနမလားတောင မသိဘူး။ ကမ ကာမဆနတေက လညး အမဲ နိုးက နေသလိုပဲ။
အဲဒါကောင့လညး မောင အလုပသားတဲ့ အခိနနဲ့ ကမ ဆေးခနးမသားခင အခိနလေးကားထဲမာ အိမရေ့က ကောငလေး ကမကို သူတို့ ဝရံတာကနေ ရိုးနေတဲ့ အခိနမိုးမာ ကမ ဘောဒီ အလကို မသိမသာ လစဟပမိတယ။ ကောငလေးက လညး နညးနညးပိုရဲလာသလိုပဲ ကမ ဆေးခနးကို ထကတာနဲ့ သူ က အနောကက လိုကလာပီ။ ပထမပိုငးတော့ ကမ က မသိခငယောငဆောငနေပေမဲ့ သူက ကမနဲ့ မကလုံးခငးမဆုံဆုံအောင ကည့ပီး ပုံးပတာတို့ ခေါငးငိမ့ နူတဆကတာတို့ လုပလာတယ။ နောကပိုငးသူက စကားပါ စပောလာတယ။ ဆရာမ ဆေးခနးသားပီလားတို့၊ ဒီနေ့ ဆေးခနးသားတာ နောကကတယနောတို့၊ ကမလညးမကောငးတတလို့ ခေါငးငိမ့တာတို့ အငးတို့ လုပလာရငးနဲ့ သူက သူ့ကိုယသူ မိတဆကလို့ သူ့နာမညမတသူရ ဆိုတာလညးသိလာရတယ။ အိမက ညီညီ နဲ့ ဆို ကီးလမ တနစနစနစ ဆိုတော့လညး ကိုယ့ထက ငယတာပဲ အကောငးမုတပါဘူး၊ ဘာမ ဖစလာစရာ အကောငးမရိဘူး ဆိုပီး ကမလညး အသညးပို မလုပတော့ဘူးလေ။ သူစပီး ကမကို စကားစလာကထဲက မောင့ကိုလညး ပောပထားတယ။ မောငက တော့ အေးဆေးပဲ၊ အေးလေ မ၊ အိမနားနီးခငးတေပဲဟာ ဒီလောကက တော့ တယောကနဲ့ တယောက မေးထူးခေါပောရိမာပေါ့တဲ့။ ပောပီးတော့ ညကတော့ မတသူရက မ ကို လိုးခငတယဆိုရင ဘယလိုလုပမလဲ၊ ဟော မတသူရက မ ကို ကိုငနေပီတို့ ဘာတို့ နဲ့စလာရော၊ ကမ လညး အတေးထဲ မတသူရ ကို တေးလိုကမိပီး စောကရညတေ က စိမ့လာတော့ ကိုယ့ကိုယကိုတောင စိတရုတမိတယ။
ဟိုတလောက ကောငးတေစာမေးပဲပီးလို့ ပိတသားတော့ ညီညီ က သူတို့ အမိုးတေ ရိတဲ့ နယကို သားလညနေတယ။ ခါတိုငးဆိုလညး မတသူရလညး သားပီ အိမမာ မရိတော့ဘူး။ အဲဒါတနေ့ ကမ လညးဆေးခနး က နေ့လညနားလို့ အိမပနလာတဲ့ အခိန။ မတသူရတို့ အခနးလမးကည့တော့ ဝရံတာကို ထကတဲ့ တံခါးက ပင့နေတယ ဆိုတော့ ဒီကောငလေး အိမမာ ရိတယပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ဝရံတာကို ထကမလာ တော့ အထဲကို လမးစပစုခငစိတပေါလာတယ။ အဲဒါနဲ့ တံခါးကားကနေ မောင့ရဲ့ အဝေးကည့မနဘီလူးနဲ့ ခောငးကည့မိတယ။ ဟယ၊ အဲဒီအိမက အမကီးနဲ့ မတသူရနဲ့ ဖကပီး နမးနေကပါလား။ အဲဒီ အမကီးက ရငလားနဲ့ မတသူရကလညး အပေါပိုငးမာ အကx{103E}မရိဘူး အောကမာ လုံခညပဲ ဝတထားတယ။ ဧည့ခနးကီးထဲမာ ဒါပေမဲ့ ကမလို မနဘီလူးနဲ့ အိမရေ့ မကနာခငးဆိုငအထပ ကနေ မကည့လို့ က မမငရနိုငလို့လညး သူတို့ လတလတလပလပကဲတာနေမာပေါ့။ နောကတော့ အတငးဘကကို ဝငသားကတယ။ ကမ ခေါငးထဲမာ ရုတသားတယ။ ဒီကောငလေးက အဲဒီအိမမာ သကလတပိုငး လငမယားနစယောကနဲ့ နေတာ အဲဒီအမကီးရယ သူ့ယောကားရယ၊ အဲဒီကောငလေးရယပဲ ရိတယ။ သူ့ယောကားကရော အိမမာ မရိတာလား၊ ဒါမ မဟုတသူ့ယောကားကိုယတိုငက လတထားတာလား၊ ကမ ခေါငးထဲ သိခငစိတတေ အရမးကို မားလာပါတယ။
ကမ ပေါငကားမာလညး အရေတေ စိုလာတဲ့အထိ ဖီးတကလာပါတယ။ မောင့ကိုတော့ မပောပတော့ဘူး၊ ကိုယ့ဘာသာ လေ့လာပီး အကဲခတတော့မယလို့ လဲ ဆုံးဖတလိုကမိပါတယ။ လငရိတဲ့ မိနးမ ကအဲလို ဖစရတယတဲ့လား။ ကမ နဲ့ မောငနဲ့ က ဟနဆောငပီးတော့ လုပနေကတာ တကယမဖစနိုငပါဘူးလို့ ကမ က တေးထားခဲ့တာ အခု သူမားတေက တကယလုပနေကတာလား။ ကမရဲ့ စူးစမးခငစိတတေနဲ့ နိုးကလာတဲ့ လိငစိတတေက တောတော့ကို အားကောငးလာခဲ့ပါတော့တယ။
အခနး ၉။
မတသူရ
လူက တောတောတငးနေပီ။ ကနတော့ စောလေး ညိုက လညး ကဂီကကောင၊ လယမလိုနဲ့ခကနေတယ။ နို့လေး ကိုငဖို့ အဆင့တောင တောတောကိုးစားနေရတယ။ လူက တငးတော့လညး တခါတလေ မကနာပောငမိတယ။ အိမရေ့က ကနတောမနး နေက ဆရာဝနမ လေးကိုတောင ဖနလိုကလိုကကောင ပီး ခပတညတညနဲ့ မရကမကောက၊ သားဖီးပ၊ ဆရာမ ဆေးခနးသားပီးလား ဘာညာ နဲ့ အာလိုကတာ သူ့ဆီက ပထမ တော့ ကိုယ့ကို မတူမတနသလို အမူအယာပေးတေလုပ၊ နောကတော့ အားနာလို့လားမသိ မကနာရစခေါကခိုးကနေ ပော့လာလိုကတာ၊ အခု ဆို မေးထူး ခေါပော၊ လမးတေ့ ပုံးပ အဆင့တောင ရောကနေပီ၊ ဟဲဟဲ။ သူ့အသံလေး ကားရတာတောင လီးတောငခငသလိုလို ကို ဆကဆီ ဖစတာကလား။
ဒီကားထဲ ဦးလေးက နယသားနေတော့ ဒေါလေး မူယာနဲ့ နစယောကထဲ၊ အောဇာတလမးတေထဲက ကားဒရိုငဘာ လို ကိုယ့လီးလနပလိုကရင ဒေါလေးမူယာက ပဲ ကိုယခိုငးတာလုပပေးမဲ့ ဆကခဆလေ့ ဖစမား ကိုယပဲ အိမပေါက ခေါငးနဲ့ ဆငးရငဆငး မဆငးရင ဂတထဲ အခူပထဲ ရောကမလား ဘာဖစမလဲ မသိ။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီ အခူပထဲ သားရမာကို ကောကတာနဲ့ ဘာကို ဘာမ ကို မစမးရဲ။
ဒေါလေး မူယာ ကလညး ဦးလေး မရိနေတော့ ပိုဟော့နေသလိုပဲ၊ နေ့တိုငးလိုလို အလုပက လညး နောကကမ ပနရောကတယ။ ပါတီတေလညး အစုံနဲနေသလား မသိ၊ အရကနံ့လေး သငးသငးပီး ပနလာတတတယ။ ဝိုငသောကတာ နေမာပါ၊ ဝိုငကလညး အရကစောနံတာပဲလေ။
တနေ့ကတော့ ဒေါလေး မူယာ တောတောလေး မူးလာတယဗ။ သူ့ကို လိုကပို့တဲ့သူတေက လညး အိမရေ့မာ ခခဲ့တယထငတယ။ ကနတော ဝရံတာပေါကနေ ကည့နေတာ ဒေါလေးမူယာ ယိုငထိုးထိုငထိုး နဲ့ လေခါးကို ဝငသားတာ တေ့ရတယ။ ကနတောလညး အခနးတံခါးဖင့ပီး လေခါးကို ငုံ့ကည့လိုကတော့ တကမလာသေးဘူး၊ လေခါးလကရမးကို ကိုငထားပီး ခေါငးငိုကစိုကက ရပနေတာတေ့ရတယ။ အခေအနေမကောငးဘူးထငတယ ဆိုပီး အောကကို ဆငးသားတော့ ထငတဲ့ အတိုငးပဲ၊ ဒေါလေး မူယာ လကခါးလကရမးကို ကိုငပီး မကလုံးစုံ မိတထားတယ။ ဒေါလေး မူယာ အဆငပေလား၊ လို့ မေးလိုကတော့လကက ပဲ ပတယ အံခငနေသလိုလို ပုံမို့ ကနတော သူ့ကို သားတဲခေါလိုကတယ။ သူလကတဖကက လမးဘေးမောငးကို လကထိုးပနေတာတေ့လို့ အဲဒီနားကို တဲခေါသားလိုကတာ အဲဒီနားမာ ဆောင့ကောင့ထိုငပီး အံခပါလေရော။အံလို့ တောတောအားရသားမ ပဲ အပေါတကမယဆို ပီးလကဟနခေဟနပတာနဲ့ ကနတောပဲ တဲပီး လေခါးထစတေက နေတကလာခဲ့ကရတယ။
ဒေါလေးမူယာ ဝတထားတာကလညး အသားပော့ပော့ခောခော ပုခုံးကိုးသေးသေးလေးနဲ့ လကပတကို တဆကထဲ ပေါငလယနားထိပဲရောကတဲ့ ဒရကစ အကx{103E}မိုး၊ လကထဲမာလညးရေရောင ပိုကဆံအိပကီးကို ကိုငထားသေးတယ။ အဲဒီလကနဲ့ပဲ ကနတော့ပုခုံးပေါတင ဖကထားတာ ဆိုတော့ သူ့ရဲ့ နို့ကီးတေက ကနတော့ လကမောငးသားတေကို ဖိအိလို့ပေါ့။ ရေမေးအနံ့ကလညး ငရုတကောငးပကထားသလို ခတစူးစူး ဆိုတော့ အိမနေရင အတငးခံမဝတထားတဲ့ ကနတော ဒုကကောငးကောငးတေ့ပီပေါ့။ လီးကီးက ခကခငးကို မာတောငလာတာ၊ လေခါးထစတေက အရိပကပီးမောငနေတာမို့ ကနတော့ပုဆိုးအောကက ထောငထနေတဲ့ လီးကီးကို ဘယသူမ တော့ မတေ့နိုငပါဘူးလေ။ဒါပေမဲ့ ကနတောတဲပီး လေခါးထစကို တကနေရတဲ့ ဒေါလေးမူယာ့ ပေါငလုံးကီးတေကိုတော့ လီးထိပ က သားသားပတမိနေတယ။ လီးကလညး ရိုကလေ မာလေ ဆိုတဲ့ အတိုငး ဒေါလေးမူယာပေါငလုံးကီးတေနဲ့ ပတလိုကတိုငး နစဆပနမာမာ လာသလိုပဲ။ ကနတောက တော့ ဒေါလေးမူယာ အမူးလနနေပီး အဲဒါကို သတိမထားမိပါစေနဲ့လို့ ဆုတောငးနေရငး နဲ့ လီးဒစကို ပတပတသားတဲ့ အရသာကိုလညး မိနးခံနေတာပေါ့။
ဒေါလေးမူယာ တို့ အခနးထဲ ရောကတော့ သူတို့ ကုတငနားအထိကို တဲသားပီး ကုတငပေါကို လဲတငပေးလိုကတယ။ ဒေါလေးမူယာရဲ့ ဒရကစက နဂိုထဲက မ ပေါငလယလောကရိတာ ကုတငပေါ လဲခလိုကတော့ လနတကသားတာ အောကက ပငတီတောင မငရခါနီးပဲ။ ပေါငလုံးကီးတေက လညး ဖေးကနဲ့ လုံးတုတနေတာဆိုတော့ ကနတော့ မာ လရေတေတောင ပနးထကခငရလောကအောငကို ဖီးတကသားတယ။ ကနတော ကုတငဘေးမာ ခနရပပီး ဒေါလေးမူယာ ကိုယလုံးကို ကည့ကောငးကောငးနဲ့ ကည့နေမိပီး မ မကောငးပါဘူးလေ ဆိုပီး သားတော့မယလို့ လည့လိုကတော့ ဒေါလေးမူယာ က ကနတော့လကကို လမးဆဲလိုကတယ။
“ဟေ့ ကောငလေး မသားနဲ့တော့ ငါနဲ့ အိပတော့ဒီည”
ဆိုပီးပောလိုကတယ။ ကနတောက နားကားမား လဲလို့လားလို့ သူ့မကနာကို ပနကည့တော့ သူ့မကလုံးတေက ပင့နေတယ။ ကနတော့ကို လညး ရီဝေဝေ မကလုံးတေနဲ့ ပါးစပကတော့ ခပတန့တန့ အပုံးလေးနဲ့ပေါ့။ ကနတောက သူတကယပောနေတာလား ယောငနေတာလား ဆိုတာကို ငုံကည့လိုကတော့ သူ ကနတော့ကို ဆောင့ဆဲလိုကတဲ့ အခိနနဲ့ သူ့ကိုယပေါမောကရက ကသားတယ။ သူ့နူတလမးစိုစိုတေနဲ့ ကနတော့ မကနာ ကို နမးလာတယ။ အဲလောကတော့ ကနတောလညး ဘယထိနးနိုငတော့မလဲ၊ သူ့နူတခမးကို ကနတော့ ပါးစပနဲ့ ငုံပီး စုပပစလိုကတယ။ သူက လာတေ ဘာတေလညး ကနတော့ပါးစပထဲ ထိုးတည့ပေးတော့ သူ့လာလေးကို ပါ အကုနစုပပစလိုကတယ။
ကနတော့ လကတေက လညး သူ့နို့ကီးတေကို အကx{103E}ပေါက ပဲ အုပကိုငပီး ဆုပနယပေးနေမိတော့ သူကလညး တအိးအီးငီးလာတယ။ ကနတော လညး မီးစိမး ပတာတေ့ရတော့ အရမးကို သားရညယိုနေခဲ့ရတဲ့ သူ့ပေါငလုုံးကီးတေ ကို ရကခငလာလို့ ခေရငးဘကကို တားတားဆငးလိုကပီး သူ့ဒရကစကို ခါးပေါအထိလနတငပစလိုကတယ။ ဘားကနဲပေါလာတဲ့ ပေါငလုံးတုတတုတကီးတေက ဖေးဥနေတာပဲ ပေါငအတငးသားတေကို ကုနးပီး ရက ပစလိုကတယ။
“အိုး.. ခိခိ..ယားတယကယ မောငသူရရယ”
အို ဒေါလေးမူယာက အသိရိနေသေးတာပဲ ကနတောမနးလညး သိနေတာကို အငး ကောငးတာပေါ့။ လို့ တေးရငး က သူ့ပငတီခရမးရောကလေးကို ဆဲခတပစလိုကတယ။ သူက လညး အလိုကသင့ သူ့ဖငကီးတေကို ကပေးလာတာ။ အခုတော့ ဒူးထောငပေါငကားနဲ့ ပကလကလနနေတဲ့ ဒေါလေးမူယာ ရဲ့ စောကဖုတကီးက အမေးရိတထားလို့ ပောငခောနေပီး အရေတေနဲ့ ရမးလကလို့ ကနတော့ မကစေ့အောကတည့တည့မာ ရောကနေပါပကော။
အဲဒီ စောကဖုတကီးကို ကနတော့ လာအပားလိုကနဲ့ အားရပါးရ ခေးထနးလကစားသလို ရကပစလိုကတယ။ ငံကိကိ၊ ညငးဆိုးဆိုး အနံ့လေး ရိပေမဲ့ ခနလေးနဲ့ နာခေါငးယဉသားတာပါပဲ။ နောကတော့ ဖုဖုလေး ဖစနေတဲ့ သူ့စောကစေ့လေးကို လကခောငးထိပကလေးနဲ့ ဖိပတရငး လာကို စောကခေါငးထဲ ရသလောက ထိုးထိုးပေးကည့တော့ ဒေါလေးမူယာ ဖငကီးတရမးရမးနဲ့ ကော့ပနလာတာပေါ့။
“မောငသူရ ရယလာတော့ကယ တို့ မနေနိုငတော့ဘူး”
ဒေါလေး မူယာလိုပါပဲ ကနတောလညး မနေနိုငတော့ပါဘူး။ ဒေါလေးမူယာ ပေါငနစလုံးကားဝငဒူးထောကပီး သူ့ပေါငတေကို ဖဲလိုကတယ။ သံခောငးလို မာနေတဲ့ ကနတော့ လီးကီးကို ပင့ဖတလေးတေ လနနေတဲံ ဒေါလေးမူယာ စောကဖုတအဝမာ တေ့ပီး ထိုးသငးထည့လိုကတယ။
“အားးးးးးးးးးအီး….ကတစ..ကတစ…”
နာလို့ တော့ မဖစနိုငပါ ကောငးသားတာပဲ ဖစမာပါ။ စောကရေတေရော ကနတော့ တံတေးတေရောကောင့ လီးကီးက ဒေါလေးမူယာ စောကဖုတထဲ အိကနဲ ဝငသားပါတယ။ ဆာလောငမတသိပနေပီ ဖစတဲ့ အသေးအသား အကောတေက အထိအတေ့ကောင့ တဖဉးဖဉး နဲ့ နစယောကစလုံး အရသာတေ့သားရတာပါ။ အခုတော့ ကနတော မနးပဲ ထုနေခဲ့ရတဲ့ ဒေါလေး မူယာ ကို အခု သူတို့ လငမယားအိပတဲ့ ကုတငကီးပေါမာ ပေါငနစလုံးဖဲလို့ ကောငးကောငးလိုးဆောင့နေရပီပေါ့။ အကx{103E}တောက ခတဖို့ အခိနမဆဲနိုငလို့ ခါးပေါလနတငထားရတဲ့ ဒရကစကို ဂိုငးအောကထိဆကလနပီး သူ့ကောအောက လကလိုလို့ ဘရာဇီယာဂိတကို ဖုတလိုကပါတယ။ လုံးဝနးထားကိုငးလတဲ့ ဒေါလေးမူယာရဲ့ နို့ကီးတေက အတောကို ကီးပါတယ။ ခလေးလညး မရိလို့ ကဲကောသီးလုံးလောက နို့ကီးတေက တငးရငးလို့ ရိနေပါသေးတယ။ နို့သီးခေါငးညိုညိုနစလုံးက လညး ထောငမတလို့။ ကနတော ဆောင့လိုးနေတာကို ခနရပ၊ လီးကီးကို ဒေါလေး မူယာရဲ့ စောကဖုတထဲ အဆုံးထိထည့စိမပီးတော့ ဒေါလေးမူယာနို့တေကို ငုံစို့လိုကပါတယ။ ဒေါလေးမူယာက ကနတော့ခေါငးကို ပတသတပေးနေရငးက အောကက နေ သူ့ဖငကီးတေကို ကော့ကော့ပေးပီး ဆကလိုးပေးဖို့ အခကပပါတယ။ တကယက ကနတော့လီးထိပက ယားလာပီး လရေထကပီးသားတော့မာမို့ အခိနဆဲတဲ့ အနေနဲ့ နို့ကို တလည့ပောငးစို့နေတာပါ။
“မောငသူရ ဆကလုပလေကယ ဘာလို့ ရပနေတာလဲ၊ အဲဒါနောကမလုပလေ”
ဒေါလေးမူယာရဲ့ တိုကတနးမုကို ကနတောမလနဆနဝံ့တော့ နို့စို့တာ ခနနားလိုကပီး သူ့ပေါငလုံးကီးနစလုံးကို ဖကလို့ ဖငကို ကော့ကော့ပီး သူ့စောကဖုတကီးကို ပဲ ဆောင့လိုးပေးလိုကပါတယ။
“ဖတ..ဖတ..ဖလတ..ပတ..ဖတ..”
“ဖတ..ဖတ..ဖလတ..ပတ..ဖတ..”
“အား ဒေါလေး ကနတော ပီးတော့မယ…အိုး…..”
“အို..အေးးးးးအငးးးးးးးးးအီးးးး”
ကနတော့လီးထိပက လရေတေ ဒေါလေးမူယာ့စောကဖုတထဲကို ဖနးပကထည့လိုကခိနမာပဲ ဒေါလေးမူယာကလညး ကိုယလုံးလေး တောင့တငးပီး ကနတော့ကို အတငးဆဲဖကလာပါတယ။ကနတောတို့ နစယောကစလုံးတယောကကို တယောက တငးတငးကပကပ ဖကထားရငး ခနကတော့မ အသာလေး ဖေလော့လိုကကမိပါတော့တယ။
အခနး ၉။
မတသူရ
လူက တောတောတငးနေပီ။ ကနတော့ စောလေး ညိုက လညး ကဂီကကောင၊ လယမလိုနဲ့ခကနေတယ။ နို့လေး ကိုငဖို့ အဆင့တောင တောတောကိုးစားနေရတယ။ လူက တငးတော့လညး တခါတလေ မကနာပောငမိတယ။ အိမရေ့က ကနတောမနး နေက ဆရာဝနမ လေးကိုတောင ဖနလိုကလိုကကောင ပီး ခပတညတညနဲ့ မရကမကောက၊ သားဖီးပ၊ ဆရာမ ဆေးခနးသားပီးလား ဘာညာ နဲ့ အာလိုကတာ သူ့ဆီက ပထမ တော့ ကိုယ့ကို မတူမတနသလို အမူအယာပေးတေလုပ၊ နောကတော့ အားနာလို့လားမသိ မကနာရစခေါကခိုးကနေ ပော့လာလိုကတာ၊ အခု ဆို မေးထူး ခေါပော၊ လမးတေ့ ပုံးပ အဆင့တောင ရောကနေပီ၊ ဟဲဟဲ။ သူ့အသံလေး ကားရတာတောင လီးတောငခငသလိုလို ကို ဆကဆီ ဖစတာကလား။
ဒီကားထဲ ဦးလေးက နယသားနေတော့ ဒေါလေး မူယာနဲ့ နစယောကထဲ၊ အောဇာတလမးတေထဲက ကားဒရိုငဘာ လို ကိုယ့လီးလနပလိုကရင ဒေါလေးမူယာက ပဲ ကိုယခိုငးတာလုပပေးမဲ့ ဆကခဆလေ့ ဖစမား ကိုယပဲ အိမပေါက ခေါငးနဲ့ ဆငးရငဆငး မဆငးရင ဂတထဲ အခူပထဲ ရောကမလား ဘာဖစမလဲ မသိ။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီ အခူပထဲ သားရမာကို ကောကတာနဲ့ ဘာကို ဘာမ ကို မစမးရဲ။
ဒေါလေး မူယာ ကလညး ဦးလေး မရိနေတော့ ပိုဟော့နေသလိုပဲ၊ နေ့တိုငးလိုလို အလုပက လညး နောကကမ ပနရောကတယ။ ပါတီတေလညး အစုံနဲနေသလား မသိ၊ အရကနံ့လေး သငးသငးပီး ပနလာတတတယ။ ဝိုငသောကတာ နေမာပါ၊ ဝိုငကလညး အရကစောနံတာပဲလေ။
တနေ့ကတော့ ဒေါလေး မူယာ တောတောလေး မူးလာတယဗ။ သူ့ကို လိုကပို့တဲ့သူတေက လညး အိမရေ့မာ ခခဲ့တယထငတယ။ ကနတော ဝရံတာပေါကနေ ကည့နေတာ ဒေါလေးမူယာ ယိုငထိုးထိုငထိုး နဲ့ လေခါးကို ဝငသားတာ တေ့ရတယ။ ကနတောလညး အခနးတံခါးဖင့ပီး လေခါးကို ငုံ့ကည့လိုကတော့ တကမလာသေးဘူး၊ လေခါးလကရမးကို ကိုငထားပီး ခေါငးငိုကစိုကက ရပနေတာတေ့ရတယ။ အခေအနေမကောငးဘူးထငတယ ဆိုပီး အောကကို ဆငးသားတော့ ထငတဲ့ အတိုငးပဲ၊ ဒေါလေး မူယာ လကခါးလကရမးကို ကိုငပီး မကလုံးစုံ မိတထားတယ။ ဒေါလေး မူယာ အဆငပေလား၊ လို့ မေးလိုကတော့လကက ပဲ ပတယ အံခငနေသလိုလို ပုံမို့ ကနတော သူ့ကို သားတဲခေါလိုကတယ။ သူလကတဖကက လမးဘေးမောငးကို လကထိုးပနေတာတေ့လို့ အဲဒီနားကို တဲခေါသားလိုကတာ အဲဒီနားမာ ဆောင့ကောင့ထိုငပီး အံခပါလေရော။အံလို့ တောတောအားရသားမ ပဲ အပေါတကမယဆို ပီးလကဟနခေဟနပတာနဲ့ ကနတောပဲ တဲပီး လေခါးထစတေက နေတကလာခဲ့ကရတယ။
ဒေါလေးမူယာ ဝတထားတာကလညး အသားပော့ပော့ခောခော ပုခုံးကိုးသေးသေးလေးနဲ့ လကပတကို တဆကထဲ ပေါငလယနားထိပဲရောကတဲ့ ဒရကစ အကx{103E}မိုး၊ လကထဲမာလညးရေရောင ပိုကဆံအိပကီးကို ကိုငထားသေးတယ။ အဲဒီလကနဲ့ပဲ ကနတော့ပုခုံးပေါတင ဖကထားတာ ဆိုတော့ သူ့ရဲ့ နို့ကီးတေက ကနတော့ လကမောငးသားတေကို ဖိအိလို့ပေါ့။ ရေမေးအနံ့ကလညး ငရုတကောငးပကထားသလို ခတစူးစူး ဆိုတော့ အိမနေရင အတငးခံမဝတထားတဲ့ ကနတော ဒုကကောငးကောငးတေ့ပီပေါ့။ လီးကီးက ခကခငးကို မာတောငလာတာ၊ လေခါးထစတေက အရိပကပီးမောငနေတာမို့ ကနတော့ပုဆိုးအောကက ထောငထနေတဲ့ လီးကီးကို ဘယသူမ တော့ မတေ့နိုငပါဘူးလေ။ဒါပေမဲ့ ကနတောတဲပီး လေခါးထစကို တကနေရတဲ့ ဒေါလေးမူယာ့ ပေါငလုံးကီးတေကိုတော့ လီးထိပ က သားသားပတမိနေတယ။ လီးကလညး ရိုကလေ မာလေ ဆိုတဲ့ အတိုငး ဒေါလေးမူယာပေါငလုံးကီးတေနဲ့ ပတလိုကတိုငး နစဆပနမာမာ လာသလိုပဲ။ ကနတောက တော့ ဒေါလေးမူယာ အမူးလနနေပီး အဲဒါကို သတိမထားမိပါစေနဲ့လို့ ဆုတောငးနေရငး နဲ့ လီးဒစကို ပတပတသားတဲ့ အရသာကိုလညး မိနးခံနေတာပေါ့။
ဒေါလေးမူယာ တို့ အခနးထဲ ရောကတော့ သူတို့ ကုတငနားအထိကို တဲသားပီး ကုတငပေါကို လဲတငပေးလိုကတယ။ ဒေါလေးမူယာရဲ့ ဒရကစက နဂိုထဲက မ ပေါငလယလောကရိတာ ကုတငပေါ လဲခလိုကတော့ လနတကသားတာ အောကက ပငတီတောင မငရခါနီးပဲ။ ပေါငလုံးကီးတေက လညး ဖေးကနဲ့ လုံးတုတနေတာဆိုတော့ ကနတော့ မာ လရေတေတောင ပနးထကခငရလောကအောငကို ဖီးတကသားတယ။ ကနတော ကုတငဘေးမာ ခနရပပီး ဒေါလေးမူယာ ကိုယလုံးကို ကည့ကောငးကောငးနဲ့ ကည့နေမိပီး မ မကောငးပါဘူးလေ ဆိုပီး သားတော့မယလို့ လည့လိုကတော့ ဒေါလေးမူယာ က ကနတော့လကကို လမးဆဲလိုကတယ။
“ဟေ့ ကောငလေး မသားနဲ့တော့ ငါနဲ့ အိပတော့ဒီည”
ဆိုပီးပောလိုကတယ။ ကနတောက နားကားမား လဲလို့လားလို့ သူ့မကနာကို ပနကည့တော့ သူ့မကလုံးတေက ပင့နေတယ။ ကနတော့ကို လညး ရီဝေဝေ မကလုံးတေနဲ့ ပါးစပကတော့ ခပတန့တန့ အပုံးလေးနဲ့ပေါ့။ ကနတောက သူတကယပောနေတာလား ယောငနေတာလား ဆိုတာကို ငုံကည့လိုကတော့ သူ ကနတော့ကို ဆောင့ဆဲလိုကတဲ့ အခိနနဲ့ သူ့ကိုယပေါမောကရက ကသားတယ။ သူ့နူတလမးစိုစိုတေနဲ့ ကနတော့ မကနာ ကို နမးလာတယ။ အဲလောကတော့ ကနတောလညး ဘယထိနးနိုငတော့မလဲ၊ သူ့နူတခမးကို ကနတော့ ပါးစပနဲ့ ငုံပီး စုပပစလိုကတယ။ သူက လာတေ ဘာတေလညး ကနတော့ပါးစပထဲ ထိုးတည့ပေးတော့ သူ့လာလေးကို ပါ အကုနစုပပစလိုကတယ။
ကနတော့ လကတေက လညး သူ့နို့ကီးတေကို အကx{103E}ပေါက ပဲ အုပကိုငပီး ဆုပနယပေးနေမိတော့ သူကလညး တအိးအီးငီးလာတယ။ ကနတော လညး မီးစိမး ပတာတေ့ရတော့ အရမးကို သားရညယိုနေခဲ့ရတဲ့ သူ့ပေါငလုုံးကီးတေ ကို ရကခငလာလို့ ခေရငးဘကကို တားတားဆငးလိုကပီး သူ့ဒရကစကို ခါးပေါအထိလနတငပစလိုကတယ။ ဘားကနဲပေါလာတဲ့ ပေါငလုံးတုတတုတကီးတေက ဖေးဥနေတာပဲ ပေါငအတငးသားတေကို ကုနးပီး ရက ပစလိုကတယ။
“အိုး.. ခိခိ..ယားတယကယ မောငသူရရယ”
အို ဒေါလေးမူယာက အသိရိနေသေးတာပဲ ကနတောမနးလညး သိနေတာကို အငး ကောငးတာပေါ့။ လို့ တေးရငး က သူ့ပငတီခရမးရောကလေးကို ဆဲခတပစလိုကတယ။ သူက လညး အလိုကသင့ သူ့ဖငကီးတေကို ကပေးလာတာ။ အခုတော့ ဒူးထောငပေါငကားနဲ့ ပကလကလနနေတဲ့ ဒေါလေးမူယာ ရဲ့ စောကဖုတကီးက အမေးရိတထားလို့ ပောငခောနေပီး အရေတေနဲ့ ရမးလကလို့ ကနတော့ မကစေ့အောကတည့တည့မာ ရောကနေပါပကော။
အဲဒီ စောကဖုတကီးကို ကနတော့ လာအပားလိုကနဲ့ အားရပါးရ ခေးထနးလကစားသလို ရကပစလိုကတယ။ ငံကိကိ၊ ညငးဆိုးဆိုး အနံ့လေး ရိပေမဲ့ ခနလေးနဲ့ နာခေါငးယဉသားတာပါပဲ။ နောကတော့ ဖုဖုလေး ဖစနေတဲ့ သူ့စောကစေ့လေးကို လကခောငးထိပကလေးနဲ့ ဖိပတရငး လာကို စောကခေါငးထဲ ရသလောက ထိုးထိုးပေးကည့တော့ ဒေါလေးမူယာ ဖငကီးတရမးရမးနဲ့ ကော့ပနလာတာပေါ့။
“မောငသူရ ရယလာတော့ကယ တို့ မနေနိုငတော့ဘူး”
ဒေါလေး မူယာလိုပါပဲ ကနတောလညး မနေနိုငတော့ပါဘူး။ ဒေါလေးမူယာ ပေါငနစလုံးကားဝငဒူးထောကပီး သူ့ပေါငတေကို ဖဲလိုကတယ။ သံခောငးလို မာနေတဲ့ ကနတော့ လီးကီးကို ပင့ဖတလေးတေ လနနေတဲံ ဒေါလေးမူယာ စောကဖုတအဝမာ တေ့ပီး ထိုးသငးထည့လိုကတယ။
“အားးးးးးးးးးအီး….ကတစ..ကတစ…”
နာလို့ တော့ မဖစနိုငပါ ကောငးသားတာပဲ ဖစမာပါ။ စောကရေတေရော ကနတော့ တံတေးတေရောကောင့ လီးကီးက ဒေါလေးမူယာ စောကဖုတထဲ အိကနဲ ဝငသားပါတယ။ ဆာလောငမတသိပနေပီ ဖစတဲ့ အသေးအသား အကောတေက အထိအတေ့ကောင့ တဖဉးဖဉး နဲ့ နစယောကစလုံး အရသာတေ့သားရတာပါ။ အခုတော့ ကနတော မနးပဲ ထုနေခဲ့ရတဲ့ ဒေါလေး မူယာ ကို အခု သူတို့ လငမယားအိပတဲ့ ကုတငကီးပေါမာ ပေါငနစလုံးဖဲလို့ ကောငးကောငးလိုးဆောင့နေရပီပေါ့။ အကx{103E}တောက ခတဖို့ အခိနမဆဲနိုငလို့ ခါးပေါလနတငထားရတဲ့ ဒရကစကို ဂိုငးအောကထိဆကလနပီး သူ့ကောအောက လကလိုလို့ ဘရာဇီယာဂိတကို ဖုတလိုကပါတယ။ လုံးဝနးထားကိုငးလတဲ့ ဒေါလေးမူယာရဲ့ နို့ကီးတေက အတောကို ကီးပါတယ။ ခလေးလညး မရိလို့ ကဲကောသီးလုံးလောက နို့ကီးတေက တငးရငးလို့ ရိနေပါသေးတယ။ နို့သီးခေါငးညိုညိုနစလုံးက လညး ထောငမတလို့။ ကနတော ဆောင့လိုးနေတာကို ခနရပ၊ လီးကီးကို ဒေါလေး မူယာရဲ့ စောကဖုတထဲ အဆုံးထိထည့စိမပီးတော့ ဒေါလေးမူယာနို့တေကို ငုံစို့လိုကပါတယ။ ဒေါလေးမူယာက ကနတော့ခေါငးကို ပတသတပေးနေရငးက အောကက နေ သူ့ဖငကီးတေကို ကော့ကော့ပေးပီး ဆကလိုးပေးဖို့ အခကပပါတယ။ တကယက ကနတော့လီးထိပက ယားလာပီး လရေထကပီးသားတော့မာမို့ အခိနဆဲတဲ့ အနေနဲ့ နို့ကို တလည့ပောငးစို့နေတာပါ။
“မောငသူရ ဆကလုပလေကယ ဘာလို့ ရပနေတာလဲ၊ အဲဒါနောကမလုပလေ”
ဒေါလေးမူယာရဲ့ တိုကတနးမုကို ကနတောမလနဆနဝံ့တော့ နို့စို့တာ ခနနားလိုကပီး သူ့ပေါငလုံးကီးနစလုံးကို ဖကလို့ ဖငကို ကော့ကော့ပီး သူ့စောကဖုတကီးကို ပဲ ဆောင့လိုးပေးလိုကပါတယ။
“ဖတ..ဖတ..ဖလတ..ပတ..ဖတ..”
“ဖတ..ဖတ..ဖလတ..ပတ..ဖတ..”
“အား ဒေါလေး ကနတော ပီးတော့မယ…အိုး…..”
“အို..အေးးးးးအငးးးးးးးးးအီးးးး”
ကနတော့လီးထိပက လရေတေ ဒေါလေးမူယာ့စောကဖုတထဲကို ဖနးပကထည့လိုကခိနမာပဲ ဒေါလေးမူယာကလညး ကိုယလုံးလေး တောင့တငးပီး ကနတော့ကို အတငးဆဲဖကလာပါတယ။ကနတောတို့ နစယောကစလုံးတယောကကို တယောက တငးတငးကပကပ ဖကထားရငး ခနကတော့မ အသာလေး ဖေလော့လိုကကမိပါတော့တယ။
အခနး ။
မငးရဲကိုကို
မဝတရည နဲ့ ကနတော နဲ့ ခပတငး က တောတော့ ကို ပင့လငးလာပီး၊ တနေ့ထကတနေ့လညး မဝတရညကို လိုးခငတဲ့ စိတက တအားကို ပငးပလာခဲ့ရတယ။ ကိုကိုကီး ကိုလညး အားနာမိတယ။ မဝတရညနဲ့ ကနတောနဲ့ ဘယလောကထိအောင ဖစနေပလဲ ဆို မောင နဲ့ မမ ဆိုတဲ့ အခေါအဝေါတေတောင ဖစနေကပီ။ အနလိုငးပေါမာလညး တယောကနဲ့ တယောက အသညးပေါကအောင ခစသညဆိုတဲ့ ဟာမိုးတေတောင နောကသလို ပောငသလို ပောလာကပီ။ ကိုကိုကီး ပောတဲ့ သူ့မိနးမ တောတောထနဆိုတာ အတောပငမနကောငးသိရတယ။ မဝတရညက မကနာ ကလဲလို့ ကနတော့ကို အကုနပပီးနေပီ။ မကနာကလညး နူတခမးကနေ အောကပိုငးကို ပတယ။ အောကပိုငးက တော့ တကိုယလုံး မာ ဘယနားမည့ရိတယဆိုတာက အစ ကနတောသိနေပီ။ စောကဖုတ ကိုလညးပတယ။ စောကစေ့ကို ပတပတယ၊ အရညတေ စိမ့ကနေတာလညး မငဘူးပီးပီ။ နို့ကီးတေကိုလညး မငဖူးပီ။ ကနတောကိုယတိုငလညး ဝကကမ ရေ့မာ ဂေလိမ့ပ ဖူးပီ။ ကနတော မနမာပညပနလာလို့ မနလေးဘကရောကရင သူမ နဲ့ ဆုံကရအောင ဟု တောင ပောခဲ့တယ။ ဒါမ မဟုတ ရနကုနမာ လာဆုံမယလေဟုလညး ပောသေးတယ။ တကယတော့ မဝတရညက အပငမာ ဘယသူဆိုတာ ကနတော သိထားမနး သူမ မသိဆိုတော့ ကနတော့ မာသာ အသဲယား နေရတာ။ မဝတရညနဲ့ ခပနေရငးက အပငမာ ဆုံဖို့ ကနတောခိနးရင သူတကယလာမယဆိုတာကို ကနတောသိနေတော့ ပိုဆိုးနေတာပေါ့။ ကနတောက ကနတော့ အိုငဒနတတီကိုမ ဖင့ပလို့ မရတာ။ နောကတခု ပိုပင့လငးသားတာက ကနတောကို နိုငငံခားကလူလို့ သဘောထားပီး သူမ အတငးရေးတေကို ပါ ပင့ပင့လငးလငး ဆေးနေးလာတော့ ကနတော့မာ အခကကုံရတယ။ ဥပမာ ကနတော့ ကိုယစား အပငမာ တေ့နေရသည့ကောငလေး တယောကကို သူမ စိတလာနေကောငးပောပတယ။ သူမရုံးက ခိုငးတဲ့ ကောငကလေး လို့ပောတယ။ ကည့ရတာက မဝတရညက အဲလောက ဆာနေပီး ကနတောနဲ့ လညး ဆကခခပ တခိနလုံးခပနေတော့ ပေါကကဲတော့မည့ တိုငးဗုံး လို ဖစနေမာ။ အဲတော့ အဲဒီကောငလေးနဲ့ အပငမာ တကယဖစသားမာ စိုးရိမမိတာပေါ့။ ဖစမယ့ဖစ ကနတောက သာ မဝတရညကို လိုးခငမိတာ။ အဲဒီကိစကို ကိုကိုကီးကို ဖင့ပောရမလား တောတော့ကို ဦးနောကစားခဲ့ရတာ။ ကိုကိုကီးကို လညး သတိပေးခင။ ကိုယ့ကို ယုံကညပီး အနလိုငးခစသူ မို့ အတငးရေးဖင့ပောထားတဲ့ မဝတရညကို လညး သစာမဖေါကခင။ သို့သောလညး ကိုကိုကီး က မူလ ပထမ ကိုယ့ကို ပင့လငးထားသော သူဖစတာမို့ တနေ့ သူ့ကို ဖင့ပောလိုကရတယ။ ကိုကိုကီးက တောတောလေး အံ့ဩသားပုံ ရတယ။
“ဟေ ဟုတလား၊ မငးပောတဲ့ ပုံပနးသဏနအရ ဆိုရင တော့ ဘယသူဆိုတာ ငါသိတယက။ မောငထေးလေးပဲနေမာ၊ အဟီး။ ကောငလေးက လူရညတော့ သန့ပါတယ ခိခိ။ ဒါပေမဲ့ ငါမသိပဲ ဖစသားမာတော့ မလိုခငဘူး၊ ငါက ဝတရညကို သူမားလိုးတာကို ကည့ခငတာ။ ငါ့ကယရာမာ သားလိုးနေတာတော့ မကိုကဘူး။ ဒါပေမဲ့ ငါ့ကို ပနပောပရငတော့ ခင့လတနိုငပါတယ။ မငးငါ့ကို ဖင့ပောတာကေးဇူးကာ”
“ဟာ ခငဗားကလညး ပောပရမာပေါ့၊ ကနတောက မဝတရညနဲ့ ခုလို ပောခငသလို ပောခင့ရနေတာတောင ခငဗားကို အားလညးနာ၊ကေးဇူးလညးတငနေပါပီဗာ၊ အဟီးးးး”
“အငးပါ၊ ဒါနဲ့ မငးကို ငါတခုမေးမယ မငး စိတမဆိုးနဲ့”
“ဘာလဲ ဗ မေးပါ။ ကနတောတောင ခငဗားမိနးမ နဲ့ ပောခငသလို ပောနေတာ ခငဗား စိတမ မဆိုးပဲနဲ့ဟာ”
“တခားတော့ မဟုတဘူး၊ မငးကရော အဲလိုမိုး မငးမိနးမ နဲ့ တခားဘဲတဗေနဲ့ လိုးတာ မကည့ခငဘူးလား”
“မပောတတဘူးဗ။ အခု တော့ အဲဒီအိုငဒီယာက ကနတော့ကို စိတတော့လာစေတယ။ တကယတမးကတော့ ဘယလိုကောငနဲ့ ဆိုတာလညး မူတညသေးတယထငတာပဲ၊ တောကာ ရောဂါတို့ စောကပနာတို့ တကလာရင သေရောပဲ”
“အေးပေါ့က၊ အဲဒါကောင့ ငါက ငါ့မိနးမ ကို ကနထရိုးလေးနဲ့ လုပရားတာပဲ ဖစစေခငလို့ မငးနဲ့ ခပထားခိုငးလိုကတာ။ မငးပောသလို သူ့အောကက ခာတိတကလေးနဲ့ငါ့ကယရာမ တော့ မဖစစေခငပါဘူး”
“အငး အဲဒါ လညးဟုတတာပဲ”
“အငး မငး စိတမဆိုးဘူး ဆို ငါဆကပောမယကာ၊ မငး နဲ့ ဝတရညနဲ့ အိပရအောင ငါ ဂငရိုကပေးမယ၊ ငါနဲ့ မယမုံစိမး နဲ့ရော အိပရအောင မငးကူညီမလား၊ ရငးရငးပောရရင ဆငး ပေါ့ကာ၊ ဆောရီးနော ငါရိုငးသလို ဖစသားရင”
“အငး မဖစပါဘူးဗ။ ကနတောလညး စဉးစားမိနေတာပါ။ မဝတရညကို ကနတော တကယတော့၊ အိုဗာ မကနာပူပူပဲ ပောရရင မဝတရညနဲ့ ကနတော အိပခငနေမိပီဗ။ ကနတော့မိနးမ ကို လုပတာတောင တခါတလေ မဝတရညလို့ မနးနေမိတာ”
“အေးလေ မငး ဝတရညနဲ့ အိပလို့ ရအောင ငါဂငဖနပေးမယ၊ မယမုံစိမးကိစကိုရော မငး ဘယလိုသဘောရလဲ”
“အငး ခငဗား ဆိုရငတော့ ကနတော စိတမရိလောကဘူးဗ။ ဒါပေမဲ့ ကနတောက ဘယလို ဂငရိုကပေးရမလဲ၊ စိမး က မလယဘူးထငတယ၊ ”
“စိမးလယတာ မလယတာ မငး ခေါငးထဲ မထည့နဲ့ ငါနဲ့ အခေအနေပေးအောငသာ ဂငရိုကပေး၊ငါ့ဘာသာ စညးရုံးမယ အဲလိုမ မရရငလညး အကောငးမဟုတဘူး၊ ဝတရညကိုတော့ မငးနဲ့ ငါ ဂငဆငပေးမယ။ စိမးအတကက ငါ့တာဝနထား၊ မငး မသိပဲနဲ့ မလုပရားခငလို့”
“အိုကေလေ အာ့တာဆိုလညး ကည့ကတာပေါ့”
ကနတော့စိတတေ လုပရားလာတယ။ မဝတရညကို လိုးခငတာကလညး တပိုငး၊ စိမးကို ဒိပငယောကားတယောက လိုးနေတာကို မငရမယ၊ ဒါမ မဟုတ ကနတော့ကယရာမာ ဒိပငယောကား တယောက လိုးတာကို ခံနေမယ ဆိုတာကို တေးရငးနဲ့ကို လီးက တောငလာတယ။ ရငထဲမာ လညး တဒုံးဒုံး မညလာတယ။ ကိုကိုကီး စိမးကို ဘယလို လုပရားမလဲ ဆိုတာလညး တေးရငး နဲ့ စိတဝငစားလာရတယ။ အငး ကည့ရသေးတာပေါ့။ အခုတော့ ဒီည မဝတရညနဲ့ ခပဖို့ကို အရမးစိတလုပရားလာရတယ။ တနေ့ မာမဝတရညကို တကယလိုးရတော့မာပါလား ဆိုတဲ့ အသိကောင့ပေါ့။
ကနတောနဲ့ မမသီရိ ခေါ မမမတဝတရည တို့ ခပကတာလေး နမူနာ အောကမာသာ ဖတကည့ကပါတော့။
10:08 PMဒငကီး: မမနဲ့ မနေ့ မနကက ခပလိုကတာ အိမပနရောကတော့ မအောင့နိူငတော့ပဲ ကိုယ့ဘာသာ လကနဲ့ ပလေး လိုကရတယမမရေ အရမးကို တငးလာလို့ ခိခိ
Thiri469: ခိခိ
10:10 PM ခုကော
10:12 PM ပောပမယ
10:13 PM ဒီနစလောက မမစိတထဲမာ ဒီကိစကို စိတထဲတောတောပါမိတယ
အသကကောင့လားတော့မသိဘူး
10:14 PM အရယကောင့လို့ မောငထငလား
10:15 PM ဒငကီး: အငး မမ ဘာကောင့ မ မဟုတဘူး
မောင နဲ့ နေ့တိုငးခပနေလို့ ခိခိ
Thiri469: ခိခိ
10:16 PM ဖစနိုငတာဘဲ
10:17 PM အရငတုံးကဆို ရေခဲခောငးစားရတာတေ စိတမဝငစားဘူး
ခုတော့ စားဖို့ဘဲ စဉးစားနေမိတယ ခိခိ
ဒငကီး: မောင့ ရေခဲ ခောငးတေ့ သားလို့ထငတယ ခိခိ
10:18 PM မောင က ငတနေတာနော
Thiri469: မမလဲငတနေတာဘဲလေ
10:34 PM ဒငကီး: အငး ကဲ ဒါဆို မောငလာရင မမ က မောငနဲ့ လာတေ့မာလား ( စိတကူးယဉပေါ့မမရယ အပငးပေ ခိခိ ) မောင က အခနးကောငးကောငးလေး ငားထားမယ
10:35 PM နညးနညးကောငးတဲ့ ဟိုတယပေါ့၊ မမ လာရင မောင က ဆပပာမုပတေနဲ့ ရေဇလုံကီး ကိုဖည့ထားမယ
10:36 PM Thiri469: အငး
ဒငကီး: မောငတို့ နူစယောက အတူတူ ဝငခိုးလို့ရအောင
Thiri469: အငး
10:37 PM ဒငကီး: အငး ရေခိုး ဆိုမ မမ ကို ဟိုနေ့ က မောငအီးမေးနဲ့ ပေးလိုကတဲ့ ဗီဒီယိုရောကည့ပီး ပလား အဲ ဒီထဲ မာ မောငကိုကတာက ဆပပာရညတေ အဖုတပေါ သုတပီး ဘဲ ကီး ပေါငပေါမာ ရောတိုကတာပဲ ခိခိ
10:38 PM Thiri469: အငး
ဒငကီး: ပေါငယားလိုကတာ ခိခိ
Thiri469: ခိခိ
ဒငကီး: မမ ကိုတော့ ဘပတပထဲ မာ မောင့ပေါငပေါ ထိုငခိုငးမယ
Thiri469: အငး
10:39 PM ဒငကီး: မောင့ကောငကီးက မမ ပေါငနူစလုံးကားက ထောငထကနေမယလေ
Thiri469: အငး
ဒငကီး: မမကို ထိုငထ လေ့ကင့ခနးလုပခိုငးမလို့ ခိခိ
10:40 PM Thiri469: အငး
ဒငကီး: မမ အထ မာ မောငက အပေါကတည့အောင ခိနပေးမယ လေ
Thiri469: ခိခိ
ဒငကီး: မမ ပနအထိုငမာ တခါထဲ စိကနဲ ဝငသားအောင ခိခိ
Thiri469: အငး
10:42 PM ဒငကီး: မမ အခု ပောနေရငးတောင မောင့ကောငကီးတောငလာပီ
10:43 PM ခိ
Thiri469: ဟိ
10:46 PM ဒငကီး: ကဲ ပောလေ မမ မောင့ ဆီလာ ဘပတပထဲ မာ မောင့ပေါငပေါထိုင
အဲလိုနဲ့
တခီပီးအောငလုပလိုကမယ ကဲ
မမ ရဲ့ နိူ့ကီးတေကိုလညး စို့မယ၊ မမ သားလေး မစို့တာ ကာပီ မလား
10:47 PM Thiri469: အငး
ဒငကီး: မမ နိူ့ကီးနူစလုံးကားမာ လိုးရငးညစထည့ပီး မောင့အတနကီးကို ညပထားပေး
Thiri469: ဒီနေ့ shaved ထားတယ
အငး
10:48 PM ဒငကီး: မောငကကော့ကော့ ထိုးမယ မမမေးစေ့ထိအောင
Thiri469: အငး
ဒငကီး: မမက ခေါငးငုံထားပီး နူတခမးဟထားပေး
Thiri469: အငး
ဒငကီး: မောင့ဒစဖားက မမ နူတခမး ဝ ကို သားသားထိမယ
10:49 PM Thiri469: အငး
10:50 PM ဒငကီး: အင့အင့
10:51 PM မောင အရမးတငးလာပီနောမမ ထကခါနီးပီ
Thiri469: အငး
ဒငကီး: ဟိုဘကလည့ လေးဘကထောကပေးတော့
Thiri469: အငး အရမးဆောင့နော
10:52 PM ဒငကီး: ဖငဘူးတောငးထောငဆောရတာ အားရတယ
Thiri469: အငး
ဒငကီး: အရမးဆောင့မယ
Thiri469: အဲ့ဒါအကိုကတူတယ
10:53 PM ဒငကီး: မောင့လကမ လေးကိုလညး လိုးရငးလူးပီး မမ ခရေပင့လေးထဲ ထိုးထိုးပေးမယ ခိခိ
အဲဒါကတော့ သေးတိုးစမးတာပေါ့ ခိခိ
Thiri469: ကိုကဖူး
ဒငကီး: ခိခိ
10:54 PM မကိုကတော့ မမက ဖငရမးရင မောင့ အတနကီးက မမ အဖုတလေးထဲ မာ ဟိုထိဒီထိ ဖစသားတာပေါ့ ခိခိ
Thiri469: ခိခိ
10:55 PM ဒငကီး: မမ အခု မောငက မောင့ဟာကို ပုဆိုးပေါကနေပတနေတယ ဒီညမောင ပုဆိုးဝတထားတယ ခိခိ
မမရော မမဟာလေးကို မပတနေဘူးလား
10:56 PM Thiri469: ပတနေတာပေ့ါလို့
ဒငကီး: မမ ရဲ့ လကခလယထိပကလေးနဲ့ အဖုလေး ကို ပတနေလေ
မမ ရယ
မောင့ ကောငကီးတောင တအားယားနေပီ
10:57 PM Thiri469: အငး အယားပေလုပပေးခငလိုကတာ
10:58 PM ဒငကီး: တကယတော့ လုပတယ ဆိုတဲ့ ဝေါဟာရ က ဂငနရယဆနတယမမရဲ့
ဘာလုပလုပ လုပတယပဲ ပောတာ
ဒီ နေရာမိုးမာလညး လုပတယပဲ သုံးတာ သိပဖီးမတကဘူး ခိခိ
ဒါပေမဲ့ထားလိုကပါတော့ ခိခိ
10:59 PM Thiri469: ပောရဲဖူးရယ
ဒငကီး: ခိခိ
အယားပေ စုပပေးမယ ပောမလို့လား
ခိခိ
Thiri469: အငးပေ့ါ
ဒငကီး: ဒါကို ပောမထကဘူး ခိခိ
11:00 PM Thiri469: ခိခိ
ဒငကီး: မောငက မမ ကိုအားနာလို့ ဖငဘူးတောငးထောငပီး လုပမယပောတာ ခိခိ
11:01 PM မောင့သဘောသာဆိုရင ဖငဘူးတောငထောငပီး xxxxx မယလို့ ပောမာ ခိ
အဲဒါက ပိုအားရတယ
Thiri469: ခိခိ မောငလဲပောရခကတာဘဲမလား
11:02 PM ဒငကီး: မခကဘူး မောငက မမ ကိုအားနာလို့ ခိခိ
Thiri469: ဟဟ
11:03 PM ဒငကီး: မမ က စိတဆိုးမာလား ကဲ မောငပောရင
Thiri469: ဆိုးပါဘူး
ဒငကီး: မဆိုးဘူးဆိုရငပောမယ
11:04 PM တခိနလုံးပင့လငးလာပီး မ
ဒါလေး ပောဖို့ ဝနမလေးပါဘူး ခိခိ
Thiri469: ခိခိ
ပောလေ
ဒါဆို
11:05 PM ဒငကီး: မမ မနေ့ မနကက ပောလိုကတာ မောငဖီးတကသားပီး အိမရောကတော့ လကနဲ့တောငထုတယူလိုကရတယ ခိခိ
Thiri469: စားခငစိတပေါကတာကိုးလို့
ဒငကီး: ခိခိ
11:07 PM မမ က မောင့လီးကီး ကို အားရပါးရ စုပပေး ၊မောင့လီးကီး တအားမာလာ မ မမ ကိုရေခိုးခနးကမးပင မာ ဖငဘူးတောငးထောငခိုငးပီး မမ ပေါငနူစလုံးကားက ပူထကလာတဲ့ မမစောကဖုတလေးထဲ မောင့လီးကီးကို ထိုးထည့ပီး တအားလိုးခငတယ၊ ကဲ မမ ဘယလိုထငလဲ ခိခိ
Thiri469: သိပကောငးတာပေ့ါ လို့
ဒငကီး: ခိခိ
11:08 PM Thiri469: မောငကအရပအရညကီး မမကပုတော့ ဂကမယထငတယ
ဒငကီး: အဲလို လိုးလို့ မ မပီးသေးရင မမ ရဲ့ ပေါငတခောငးကို မောကပီး မမ ရဲ့ အနောကကနေ ပီး တပေါငကောနညးနဲ့ လိုးပေးမယ
11:09 PM Thiri469: ကောငးတယ
ဒငကီး: မောငက အောကကို လောခပီး ကော့လိုးရုံပဲလေ မရဲ့
Thiri469: အငး
11:10 PM ဒငကီး: ပိုတောငကောငးသေးတယ မမ က ပုတယဆိုရင မမကို အောကက ဆောင့ပင့လိုးနေရငး မမနိူ့နူစလုံးကို ဆဲနယလို့ မီသေးတယလေ ခိခိ
Thiri469: ခိခိ
ဒါဆိုလဲ မနလာတော့
😛
11:11 PM ဒငကီး: အမဲ တမးသုံးနေရငလညး ရိုးသားမယ တကယ လိုတဲ့နေရာကမ သုံးမယ ဟိဟိ စကားကို ခေတာတာ
Thiri469: ခိခိ
ဒငကီး: လာမာပေါ့ မမ ရယ
မောင က လာခငတာပေါ့
မောငတို့ နူစယောက ကားတနေရာမာ ဆုံကရငကောငးမယနော ခိ
11:12 PM Thiri469: း)
11:13 PM ဒငကီး: မောင နဲ့ ဆို မ စိတခရတယ ခိခိ မ နောကပိုငးလညး ဘာမ စိုးရိမစရာမရိဘူး၊ ခိ၊ ဟို ရုံးကကောငလေးနဲ့ ဆို နောကပိုငး ပနာ ရူတနိူငတယ ခိ
နောက နေ့တိုငးတေ့ နေရတဲ့သူ တေ
ဆကဆနရေး အဆငမပေတော့ရင မကောငးတော့ဘူး ခိခိ
11:14 PM တရားခနေတာ မနာလိုလို့
Thiri469: ခိခိ
စိတခပါ
သူနဲ့က ဘာမ ဖစလာစာမရိအောငနေမယ
ဒငကီး: မ ကို မ ဘဲကီး ကလဲ ရင ကို့တယောကကိုပဲ လိုးခင့ပေးပါ မရယ နော ခိခိ
Thiri469: အငး
11:15 PM မောငကကတော့ မတကိုယလုံးနီးပါးမငဖူးတာဘဲလေ၊ ရုံးက ကလေးလေးက အပေါယံလောကပါ
ဒငကီး: အဲဒီ မ ရုံးက ကလေးလေးနဲ့ ဖစ သားရငလညး မောင မနာလိုမာ စိုးတယဆိုပီး ဖုံးမထားနဲ့ နော မောငက အဲလိုဟာမိုးတေလညး ဝါသနာပါတယ၊ ကားခငတယ ခိခိ
11:16 PM Thiri469: ခိခိ
ဒငကီး: ဖစခဲ့ရင လညး ဒီတေးလေး မောင့ ကိုပောနော ခိခိ၊ မမ ဘဲကီးမရိပမိဘူးလား
Thiri469: တခါတခါသူ့ကိုကည့ရငး စိတတော့ လာသား
ဒါမဲ့
ယောကနဲ့ကလဲပီး ဘယသူနဲ့မ မအိပဖူးသေးတော့
ယောကား*
11:17 PM လကတေ့ဖစဖို့က မလယဘူး ယောကားက မရိပမိလောကပါဘူး
ဒငကီး: အငး သူက မမလကအောကက ဖစနေတာက ဆိုးတယနော ခိခိ
မမ ကလညး ရာထူးအကီးကီး မဟုတဘူး ဆိုရငတော့ မောင မောကပေးပါတယ ခိခိ
11:18 PM ခုကတော့ အဲဒီခာတိတ က မကောငးရင ဇာတလမးရူတကုနမယ
ဆာရင မောင နဲ့သာ ခိနးလိုက ခိခိ လေယာဉလကမတဖို့ စုထားမယ
Thiri469: ခိခိ
11:20 PM ဒငကီး: မမ နဲ့ အဲ လိုပောလိုကပီးရင မမ ဆီကို အပေးလာပီးတော့သာ လိုးလိုကခငတော့တယ
11:21 PM Thiri469: ခိခိ
ဒငကီး: ခုန မောငရေးလိုကသလိုပေါ့ အားပါတော့ ဖီးတကတာပေါ့ ခိခိ —မ က ကိုလီးကီး ကို အားရပါးရ စုပပေး ၊ကိုလီးကီး တအားမာလာ မ မ ကိုရေခိုးခနးကမးပင မာ ဖငဘူးတောငးထောငခိုငးပီး မ ပေါငနူစလုံးကားက ပူထကလာတဲ့ မစောကဖုတလေးထဲ ကိုလီးကီးကို ထိုးထည့ပီး တအားလိုးခငတယ၊ ကဲ မ ဘယလိုထငလဲ ခိခိ
—
11:34 PM Thiri469: ကောငးမယထငတာပေ့ါ
ဟဟ
ဒငကီး: အဲလိုမိုး ခိခိ
Thiri469: အငး
11:35 PM ဒငကီး: မ နိူ့ကီးနူစလုံးကည့ပီး အခုန မောငပောသလိုပဲ လိုးရငးလူးပီး မောင့လီးကီးကို ကားထဲ ညပထားပီး လိုးခငတယ
မ ရဲ့ နူတခမးလလလေးကိုလညး လိုးခငတယ
11:36 PM မ မကိုကတဲ့ အပေါကလေးတော့ ခနထားအူးမယ နောကမ မ ဘဲ ကီးကို မောကပေးမယ ခိခိ
Thiri469: ခိခိ
11:37 PM ဒငကီး: မ ဘဲ ကီး ကို မောငနဲ့ အနလိုငးသူငယခငးဆိုပီးတော့ မိတဆကပေးလိုက ပီးတော့ ကိုယ့မိနးမ ကို ဘယလို ပုံစံတေနဲ့ လုပရင ကောငးတယ ဆိုတာ လကခာပေးသလိုနဲ့ ပောလိုကမယ ခိခိ
မ က ဘယလိုကိုကသလဲ သာပောပေးထားခိခိ
11:38 PM Thiri469: ခိခိ
ဒငကီး: ဖငဘူးတောငးထောငပေးတာ ကိုကတာတော့သိတယ ခိခိ
11:39 PM မ မောင အိပခငပီ ဒီနေ့ နညးနညး ပငပနးထားလို့
ခစတယ မ ကို
11:40 PM မောင့ တသက မာ ကို အဲလိုပောခင့ရတဲ့ မိနးခလေးက မ တယောကပဲ ရိသေးတယ
Thiri469: အငးပါ
အိပတော့လေ
ဂတနိုက
ဒငကီး: ကေးဇူးနော မမ
Thiri469: ရပါတယ
ဒငကီး: ဂတနိူက
11:42 PM မမ နဲ့ အိပယာတခုထဲမာ ဆိုရင သိပကောငးမာပဲ
Thiri469: အငး
11:43 PM ဒငကီး: တနေ့ ပေါ့မ ရယနော ခိခိ
သါားပီ
Thiri469: အခေအနေရခဲ့ရငပေါ့
အငး
တာ့တာ
ဒငကီး: အငးပါ
မောင လောဘ နဲ့ လော မကီးပါဘူး
11:44 PM Thiri469: း)
:kiss
ဒငကီး: ကစစ မရေ
အခနး ။
ကိုကိုကီး
မငးရဲကိုကို ကို စကားတောကလိုက တာ အဆငပေသားတော့ ကနတော တောတောပောသားတယ။ တကယ့ကို တခကခုတ နစခကပတပဲ၊ ကိုယ့မိနးမ ကိုလညး သူမားလိုးတာတေ့ရမယ၊ ကိုယလညး သူမားမိနးမ ကို လုပရမယ။ အဲဒီ ဆရာဝနတရုပမလေးကို လိုးခငနေတာ အသညးကို ယားနေတာပဲ။ ပေါငတနးဖေးဖေးလေး နဲ့ ကိုယလုံး ကစကစလေး တအားဆဲဖကပီး ဆောင့လိုကရရငတော့ အဟီး။ တေးရငးနဲ့ လီးတောငလာတယ။ မငးရဲကိုကို မိနးမ မယမုံစိမး လေး ကည့ရတာလညး တငးမဲ့ပုံလေးပဲ။ တခါတုံး က ပါတီမာ တေ့လို့ ကိုယက အမတမထငသူ့ ပေါငတနလေးတေကို ကည့နေတာ မိသားတော့ ကနတော့ မကလုံးတေကို စူးစူးစိုကစိုကပနကည့နေပုံက တခုခု ပဲ လို့ ထငမိတယ။ မငးရဲကိုကို ကလညး ကနတော့မိနးမ ကို တောတောတငးနေပီ ဆိုတော့ ပထမဆုံး သူတို့ နစယောက အဆငပေသားအောင လုပပေးမ ကနတောလိုခငတာတေ လညး ဖစလာမယမဟုတလား။
အဲဒါနဲ့ မငးရဲကိုကို ကို မောကပေးလိုကတယ။
“မငး အခေအနေကောငးရင ဖင့ပောလိုကကာ၊ မငးဘယသူလဲ ဆိုတာ”
ဆိုတော့ သူက လန့နေတယ။
“ဟာ ခငဗားက လညးဗာ၊ တောကာ ကနတော့ကို စိတဆိုးသားပီး အပငမာတောင စကားမပောတော့ရင ဘယလိုလုပမလဲ”
“မငးကလညးကာ ဘာလန့စရာရိလို့လဲ လန့ မဲ့လန့ ဝတရညက လန့ရမာ သူက မိနးခလေး ဆိုတော့ ၊ နောကသူနဲ့ မငးနဲ့ ကလညး တောတောလေးကို အတငးကက ရငးနီး နေပီ မဟုတလား၊ မငး တခားလူတေကို လောကပောလိုကမာကိုလညး သူက လန့မာပဲလေ”
“တောကာ ရဲတိုငလိုကရင ဘယလိုလုပမလဲဗ အဟီး”
“ဟာ မငးကလညး မဟုတတာ တေးပူနေတယ၊ မငး မာ သူ့ကိုယလုံးတီးပုံတေ အမားကီး သူလညး စိတလာလို့ ပထားတာကို၊ နစဦးသဘောတူပဲဟာ သူက လုပရဲပါ့မလား”
မငးရဲကိုကို နညးနညးတေဝေနေတယ။ စန့စားရမယဆိုတာကို သိပေမဲ့ ဒီကောငလေး တဏာစိတက ငယထိပရောကနေပီ ဆိုတော့ လုပတော့မယဆိုတာ ကနတောသိနေတယလေ။
“လုပလိုကကာ၊ မငး ဖင့ပောလိုကတာကို ဝတရညက ငါ့ပနပောမပော ငါကည့မယ။ ငါ့ကို ပနမပောဘူး ဆိုရငတော့ မီးစိမးပပီပဲ၊ မငး လုပရားလို့ရပီ။ ငါ့အိမမာ ပဲတခုခု လုပပီး မငးတို့ လငမယားကို ဖိတလိုကမယ။ စိမးကို ငါက တခုခု နဲ့ ဆဲထားပေးမယ အဲဒီအခိနမာ မငးလုပရားပေါ့”
“ဟာ ခငဗားကလညး ကနတောက ဖင့ပောလိုကလို့ မဝတရည က ဘယလို တုံ့ပနမယမနးတောင မသိရသေးဘူး အစီစဉက ဆဲနေပီ အဟီး”
“အေးလေ အစီစဉ ဆိုတာ ဒီလိုပဲ ကိုဆဲထားမ ကမောကကမ မဖစမာလေ”
“အေးဗာ ဒီသောကာနေ့ ည ကနတောဖင့ပောကည့လိုကမယ၊ ခငဗားလညး အကဲခတလို့ရတာပေါ့၊ ရုံးပိတရကဆိုတော့ သူလညးစဉးစားခိနရအောင”
“ကောငးတယ ဟရောင အခိနဆဲမနေနဲ့တော့၊ ငါအကဲခပထားလိုကမယ”
ကနတော့ခေါငးထဲမာတော့ အစီအစဉ တေ၊ ဖစလာနိုငခေတေ မိုးစုံကို စဉးစားနေမိပီ။ ကနတောမနးသလိုသာ ဖစလာလို့ကတော့ အပီပဲ။ အငးလေ ဘာပဲ ဖစဖစ စောင့ကည့ရသေးတာပေါ့။
အခနး ၂။
မတဝတရည
…ဟင ကိုကို ဟုတလား ..မငးရဲကိုကို …..
ကမ နားထငကို လူတယောကက လကဖဝါးနဲ့ ရိုကထည့လိုကသလို နားတေ အူပီး ခေါငးထဲမာ လညး ဘာမ စဉးစားလို့ မရတော့ဘူး။ ကမ ကတော့ နိုငငံခားက ကိုယနဲ့ အပငမာ မဆုံဖူး မသိဘူးတဲ့သူ ဆိုပီး ခပနေလိုကတာ အရမးကို ရငးနီးတဲ့ သမီးရီးစား ဘဝလညးရောက။ ကိုယ့တကိုယလုံးလညး သူမမငဘူးတဲ့ နေရာ မရိအောငကို ပပီးနေပီ။ ဘယသူ့ကို မ မပဖူးတဲ့ ကိုယ့ဘာသာ စိတဖေတဲ့ ဒီဂေပတတာတောင ဗီဒီယို နဲ့ ပပေးခဲ့တယ။ ခုတော့ အဲဒီတဖကက လူစိမး က မငးရဲကိုကို တဲ့၊ မောင ရဲ့ အလုပထဲက သူငယခငးလေ။ ကောငလေးက ခောခောလေး အရပမင့မင့ နဲ့ သူ့မိနးမကလညး ဖူဖူဖေးဖေး နုနုခောခော ဆရာဝနမလေး၊ ကမ ဘာလုပရမနးကို မသိတော့ဘူး။ လကတေလညး တဆတဆတတုံနေတယ။ သူ့ရဲ့ ထားကိုငး တုတခိုငတဲ့ လိငတနကီးကိုလညး ကမ ခနခန မငဖူးနေပီးတော့ အဲဒီကောငကီးနဲ့ အလိုးခံခငနေမိတာ ကာပေါ့။ ခုတော့ အို ရကလိုကတာ၊ ဒေါသလညးထကမိတယ။ ကမ အတောကာကာကို ခေါငးနောကရီဝေပီးတော့ ဘာလုပရမနးမသိတော့ သူ့ ဆီက မကဆေ့လေးတေက တတောငတောင နဲ့ တကနေတယ။
…မမ ကနတော့ကို စိတဆိုးသားပီလား…
…… ….. ……
…မမ ကနတော့ကို စကားလေးတခနးလောကတော့ ပနပောပါအုံး..
… .. ..
..ကနတော မမ ကို ခစလနးလို့ ကံမိတာပါ…
…. .. ..
..မမ…
.. .. ..
..မမဝတရည..
.. .. ..
..ခစ မမ…
.. .. ..
..မမ ဘာဖစစေခငတာလဲ..
.. .. ..
..မမ တခုခုတော့ ပောပါမမရယ..
.. .. ..
…မမ အကို့ ကိုတော့ ပနမပောပါနဲ့နော..
.. .. ..
..ကနတောတောငးပနပါတယ…
.. .. ..
..မမ ကို ခစလနးလို့ ကံခဲ့မိတာပါ..
ငါအခုမ တော့ မောင့ကို ဘယလို ပနပောရမာလဲ၊ မောင့ကို တော့ ခပတယ အနလိုငးဘဲထားတယ၊ ဟိုဖေါဒီပ နညးနညး လုပတယလို့ပဲ ပောထားတယ။ ကိုယ့ဘာသာ ဒီဂေပတတာကို ဒီတေးဗီဒိယိုနဲ့ ပလိုကတယ ဆိုတာကိုတော့ မပောရဲ လို့ လိုထားလိုကတယ။ အခုမ တော့ အဲဒီဘဲက မောင့ရုံးက သူငယခငးလို့ ပောရင မောင ဘယလိုနေမလဲ။ မောငလညး ရကသားမာပေါ့။ ကမ စိတတေ ခီတုံခတုံ ဖစနေရပီ။
..မမ..
.. .. ..
..မမဝတရည..ရိသေးလား..
ကမ လကတေက ကီးဘုတဆီကို အလိုလိုရောကသားတယ။
…မငး..လုပရကတယကာ..
..မမ ကို ခစလနးလို့ပါ မမရယ.. ကနတောတောငးပနပါတယ..
..အငး..
ကမ အသံနညးနညးပော့သားတာကို သူရိပမိပုံပဲ။
..မမ ရော ကနတော့ကို စိတမဆိုးဘူး မလား၊ ဟင ကနတော့ကို ခစသေးတယမလား..
ကမရဲ့ စိတတေ လနဆဲနေတယ။ စိတဆိုးတာက တစဖက။ သူ့ကို တောတောလေး တယတာမိနေတာက တစဖက။
..မရဲ့ စိတတေ ရုပနေတယ.. နောကရကမ ဆကပောကတာပေါ့..TTYL နော..
ကမရဲ့ စိတတေငိမအောငလို့ တစရကလောက အခိနပေးလိုကတာ ကောငးပါတယ။ ကောငလေးကို နုတဆကပီးပေမဲ့ ခကဘောကကို ခကခငး မပိတဖစသေးဘူး။ ဒီလို သံယောဇဉမပတနိုငတာ ခကတယ ကောငလေးရယ။
..နေပါအုံး.. မမရယ..
..ကနတောစကားပောလို့ မဝသေးဘူး..
..မမ…
..မမ..
..မမ စိတမဆိုးနဲ့နော.. မမနဲ့ စကားပောရတာကို ကနတောအရမးကိုကတာ..
..မမစိတဆိုးမာကောကတယ..
..အိုကေ အိုကေ ဂတနိုကနော မမ ကနတော့ကို အိပမကထဲမာ ခင့လတတယလို့မကနော..
ကောငလေး နုတဆကတဲ့အထိ ကနပူတာစခရငကို ကမစိုကကည့မိနေတယ။ တောတောလေးကာအောင တေဝေနေပီးမ ကနပူတာပိတလို့ ကမအိပရာဝငခဲ့ပါတယ။ မောငကတော့ အိပရာပေါမာ အိပနေတာ မလုပတော့ဘူး။ ခါတိုငး သူနစနစခိုကခိုကအိပပောသလို အသကရုသံပငးပငးမကားသေးဘူး။ အငးလေ သူအိပပောနေတာပဲ ကောငးပါတယ။ နို့မို့ဆို ကမမကနာကဲကိုခတမိလို့ ကောငလေးနဲ့ အဆငမပေဘူးလားမေးရင ကမဖေရခကနေအုံးမယ။
……………….. ………………..
အခနး ၃။
မတဝတရည
ဒီလိုနဲ့ နောကတစနေ့…
ကောငလေးနဲ့ ခကနေကအခိနနီးလာပီ… သူနဲ့ ဆကခကသင့ မခကသင့ ကမ ခီတုံခတုံ ဖစတုနးပဲ
စိတအာရုံပောငးသားအောင အငတာနကက ဝတုတစပုဒကို ဒေါငးလော့ဆဲပီး ဖတနေလိုကတယ။ သူနဲ့ မခကတော့ဘူးလို့ ဆုံးဖတထားပေမဲ့ အခိနကတော့ ကမ မနေနိုငပါဘူး… ကမရဲ့ လကတေက ခကဘောကကို အလိုလိုဖင့မိရကသားပဲ။
ဒငကီး == နိုးပီလား မမ
Thiri469== Inn
ဒငကီး== မမ စိတဆိုးတာနဲ့ မောင လညး အလုပမာ အဆငမပေဘူး အဟိ ဘာမ တော့ မဆိုငဘူး စိတက မဖောင့တာ
Thiri469== Aww sorry
ဒငကီး== မောင ကဆောရီးရမာပါ
Thiri469== My bad
ဒငကီး== အသံက စိတဆိုးမပေသေးပုံပဲ မမ
Thiri469== ဟောတော
ဒငကီး== ခိခိ .. အဲဒီအသံကမ မမရဲ့ ပုံမနအသံ
Thiri469== မားပါတယ
ဒငကီး== ကနတောက မားခငနေတာလေ .. အမား တေ ကူးလနတယဆိုတာ .. လူမုရေးအရသာ မကောငးသာ လူက အရသာရိသား ဟဲဟဲ
Thiri469== ခိခိ
ဒငကီး== မရတော့ဘူး အရမးခစခငနေပီ မမ .. ဒီတခါပဲ ခစခင့ပေးပါတော့
Thiri469== အတငးကိုစိတမဆိုးတော့အောငစကားလိုကပောနေတာပဲ
ဒငကီး== နောကလုံးဝမဖစစေရပါဘူး .. ဒီတခါထဲပါ .. ခိခိ
Thiri469== တကယပဲတတနိုငလနးတယ .. မနေ့က အလုပလုပတာ မဖောင့ဘူးဆိုလို့ ပနလောပေးတာ
ဒငကီး== အငး မောင လုပထားတဲ့ ရီပို့တခုက အမားကို ခုမတေ့လို့
Thiri469== အော
ဒငကီး== ပနပငနေတာ ဒီနေ့ တစနေ့လုံး စိတနဲ့ ကိုယနဲ့ မကပဘူး
ကောငလေး အလုပမာ အဆငမပေဖစတယလို့ ကားရတော့လဲ ကမတောတော စိတမကောငးဖစမိတယ။ သူ့ကို စိတမဆိုးရကတော့ပါဘူးလေ။ မငးရဲကိုကိုတေ သူ့မိနးမ မယမုံစိမးတေကို ကမ သတိမရတော့ဘူး။ ကမရဲ့ ကောငလေးက ကမနဲ့ ညတိုငးခစလာတဲ့ ဒငကီး ဆိုတဲ့ နစပါပဲ။ သူ့ကို အရမး သံယောဇဉ တယမိပီ။
Thiri469== အငး မမ တကယစိတမကောငးပါဘူး .. ကဲ အခု ပနလောပေးမယလေ…
ဒငကီး== ..အား..ပောလိုကတာ မမရယ..မမ နောမမ..အခု မပဲ ကနတော အသကရုလို့ရတော့တယမမရယ..
Thiri469== ..သူက အသကရုလို့ ရတယ လို့ ပောနေ၊ မမ က အခုထိ ရငတုန ပီး မကနာပူနေတုံးပဲ.. မမ အမိုးသားကို ဘယလို ပောရမာလဲ၊ ကိုးလို့ကန့လန့ကီး..
ဒငကီး== ..ဘာမ မပောနဲကလေ မမ၊ ကနတောတို့ ဒီအတိုငးပဲ ခစကရအောငလားမမရယ၊ ခုတောင မမ ကိုလာလိုးခငလာပီ.. စရကပေးရတော့မလား… ပေါငအတငးသားလေးတေကို
မငးရဲကိုကို ရဲ့ အဲလို ခပကမးကမး လိငအသုံးအနုံးတေက ကမ ကို ထုံးစံအတိုငးပဲ သေးပူလာစေပါတယ။ ကမလကတေက လညး အလိုလို ကီးဘုတပေါမာ ပေးသားနေမိတော့တယ။
Thiri469== ရကနဲ့
ဒငကီး== ဘာလုပပေးရမလဲ ပော .. မောင က ရယဒီ ဖစနေပီ
Thiri469== ဟီး… ဟိုဟာ ခုနပဲ ပောတာ
ဒငကီး== ဘာလဲ… လိုးရမာလား
Thiri469== အငး အလံခိုးမယ .. အဲ့လို ပောရတာတောင မမပိပိက အရညတေ ထကလာပီ
ဒငကီး== လာပီ မိနးမ.. ဟဲဟဲ အောစာအုပတေထဲကလိုပောတာ ..အောဇာတလမးတေမာ အထူးသဖင့ ဟိုအာကာမငးတို့ ရေးတဲ့ထဲမာ တခါလိုးပီးတာနဲ့ မိနးမ တို့ လငကီးတို့ ခေါကတာပဲ
Thiri469== ဟိ
ဒငကီး== အငး တခါက ကောငမလေးတယောကက ပောဖူးတယ
Thiri469== အငး ဘယလိုပောလဲ
ဒငကီး== သူ့သူငယခငးပေါ့ အဲဒီကောငမလေးက ကောငးတို့ ပငလယတို့ ဝငဖူးတယ တာပေမဲ့ လိုးပရိုဖိုငးပဲနေတယစာဖတသူပဲပေါ့ .. မောင နဲ့တော့ မသိဘူး
Thiri469== အငး
ဒငကီး== အဲဒီ့ ကာငမလေးကို ပောတာ သူနဲ့ ဘဲကီးတဗေ အဲလိုပဲ အနလိုငးကတေ့ပီး အပငမာ ခိနးတေ့ အလုပဖစကတယတဲ့
Thiri469== အဲ့ဒီတော့
ဒငကီး== အဲဒါ အဲဒီအဖိုးကီးက စကားကို ပစပစနစနစပောရတာ သဘောကတယတဲ့ တခိနလုံးအဲလိုပောနေတာတဲ့ .. ခိခိ .. အပငမာ တကယမသုံးတဲ့စကားတေပေါ့ .. လိုးမယတို့ .. မိနးမ တို့
Thiri469== အငး မငးရော အဲ့လိုကိုကလား
ဒငကီး== တကယက ပါးစပက ပောမထကဘူး.. စာနဲ့တော့ရေးထကတယ ခိခိ
Thiri469== ခိခိ
ဒငကီး== ဒါပေမဲ့ မမနဲ့ ဆိုရငတော့ ဘယလိုဖစဖစရမယထငတယ ခိခိ .. မမတယောကပဲ မောငနဲ့ စိတတူကိုယတူ
Thiri469== အငးနော .. မောင့ကို မမတော့ ယုံယုံကညကညပင့လငးလိုကပီ
ဒငကီး== အငးပါ သိပါတယ ခစမမရာ .. ခစမမ ရဲ့ နို့ကလေးတေကို စို့ခငတယ
Thiri469== အငး လိုးလဲ လိုးပေး .. နို့တစမိုးပဲ စို့မနေနဲ့
ဒငကီး== အငး ပါ လိုးမာပေါ့မမ ရာ .. လိုးခငလို့ မမဆီလာနေတာပဲ .. အခု ဘာဝတထားလဲ .. ခတဖို့
Thiri469== တီရပ အနမးလေးရယ
…..
Thiri469== ဘောငးဘီ ပပကီးရယ .. အငး
ဒငကီး== တီရပနဲ့ ပါဂားမားလား .. အောကက ဘာမ ဝတမထားဘူးလား
Thiri469== ဝတဘူး
ဒငကီး== ဘရာနဲ့ ပငတီ
Thiri469== မမက အိမနေရငး ဝတလေ့မရိဘူး
ဒငကီး== အာ့ဆိုရင နို့သီးခေါငးကလေးတေ ထောငနေပီပေါ့ .. တီရပပေါကတောငစို့လို့ရမယ
Thiri469== အငး .. စို့စို့ စိတကိုကစို့ .. မမတကိုယလုံး ခစအတကပဲ
ဒငကီး== ပထမဆုံးက ဘောငးဘီပပကီးကို ဆဲခတမယ .. ခေသလုံးလောကထိမာ ထားခဲ့ပီး ပေါငခစုံကို နမးမယ .. ခစမမက ကိုယ့ဘာသာ ကနခတ
Thiri469== အငး စိုနေပီ .. အောကက
ဒငကီး== ခစမမပေါငကီးတေ ကားသားမ မောင က ပိပိလေးကို လာနဲ့ရကမယ .. လကခောငးထိပကလေးနဲ့ အစေ့လေးကိုလညးဖိခေမယ .. နာရငပော .. မနာတနာလေးဖိပီးခေမယ
Thiri469== အိုး… .. တဆတဆတတုနနေမာ
ဒငကီး== မမစိမ့နေတဲ့ အရညတေကို စုပလိုကမယ .. မမရဲ့ နူတခမးအဖတလေးပါပါလာရင သားနဲ့ မနာအောငကိုကမယ
Thiri469== ဟင့အငး မစုပနဲ့ .. အနောကကို သုတလိုကတော့ .. လေးဘကထောကပေးမယ
ဒငကီး== အာ့ဆိုရင လာကို အထဲထိုးထည့မယ
Thiri469== ဖငကိုလိုးတော့ .. ကနဒုံမနမနသားယူ
ဒငကီး== လေးဘကထောကပေးရငတော့ ဖငနစလုံးကို ဖဲပီး အကဲကောငးတလောကရကမယ .. ကနဒုံ က စတပီးသားပဲ .. တံတေးထေးထည့နေတယ ခရေပင့လေးထဲကို
Thiri469== အငး နောကနေ့မ ဖေးဖေး ရကတော့ .. ဒီနေ့တော့ မနမနလုပ
ဒငကီး== မောင လိုးတော့မယ အဲဒါဆိုရင
Thiri469== အငး
ဒငကီး== မမ ဖငပေါကမာ တံတေးတေ ထေးထည့လိုကပီးပီ
Thiri469== ဖငဝကို လော့ပေးထားမယ
ဒငကီး== အား ကောငးတယ မမ ကပနေတာပဲ
Thiri469== ဖညးဖညးအိအိသငး
ဒငကီး== မမဖငဝလေး နဲ့ ခုံ့ခညပခညလုပပေးတာကောငးတယ
Thiri469== အငး
ဒငကီး== အငး ဝငသလောက ဖညးဖညခငးးသငးမယ .. မောင့ လီးတနပေါကိုလညး တံတေးထပတေးခမယ
Thiri469== ကောငးလာလို့ ရုံ့ခညပခညဖစလာတာ
ဒငကီး== မမဖငပေါကလေးထဲ အဆုံးထိဝငသားပီထငတယ
Thiri469== မောင သငးလာရင မမ လော့ပေးထားမယ
ဒငကီး== မမဖငလုံးးနဲ့ မောင့ပေါငခံ ကပနေပီ
Thiri469== မောင ရပသားရင မမ က ပနညစမယ
ဒငကီး== မောင ဆောင့ရတော့မလား .. မမ ခေါငးအုံးကို ကိုကထားတော့ မောင ဆောင့တော့မယ
Thiri469== အငး ပနထုတကည့အုံး .. အငး ဆောင့သာဆောင့
ဒငကီး== တောကာ မမအောသံကို မမ အမိုးသား ကားသားအုံးမယ
Thiri469== အာ့ ခစ… ခစ… ခစ
ဒငကီး== ဆောင့နေပီ ကောငးလိုကတာ
Thiri469== အောဘူး ကိတခံမယ .. စိတကိုကလိုး
ဒငကီး== မမက ဖငကီးကို အပေါကော့ပေး
Thiri469== အငငး ကော့ပေးမယ
ဒငကီး== မောင က တငပဆုံ နစလုံးကို ဖဲဖဲပီးလိုးမယ .. အဲဒါမ အဆုံးထိဝငမာ
Thiri469== ကောငးတယ
ဒငကီး== ဆောင့လို့ကောငးလိုကတာမမရယ
Thiri469== နာတော့နာတယ
ဒငကီး== အငး ဆီနဲ့ဆို ပိုကောငးတယ
Thiri469== ခစလိုကတာကယ
ဒငကီး== ခုတော့ တံတေနဲ့ဆိုတော့ .. ခစတယ မမ .. မမ
Thiri469== ကောငးလနးလို့ တုနတကလာပီ
ဒငကီး== မမရဲ့ ဖငလုံးကိးတုံတုံသားတာကိုက ကိုကစားခငစရာ .. မောငကော့ပီး တအားဆောင့နေပီ
Thiri469== မမရေ့ပေါကက ခောဆီ အမားကီးထကနေတာ .. အာ့တေ ယူယူ လိမးပီးဆောင့
ဒငကီး== မမပေါငနစလုံးကို ဆဲဆဲပီးဆောင့နေတာ .. အဲဒါတေကို မောင့ လီးတနကီးမာ လိမးနေတယ
Thiri469== ခု ပကိလကအိပရငးနဲ့တောင အရညတေက အနောကပေါကအထိ ရဲနေပီ .. ဟီး
ဒငကီး== ဆဲထုတလိုကတိုငးလိမးပီး ပနပနဆောင့နေတယ
Thiri469== ခု ဖငကို ပစိစိ ညစနေတယ
ဒငကီး== ကိုကတယ အဲလို အရညရဲတာ
Thiri469== အရညတေ စီးလာတာ သိနေတယ
ဒငကီး== မောင ကတော့ ဆောင့လို့ကောငးနေတယ
Thiri469== ရစရစိ ခောကိခောကိနဲ့ .. အငး နောကတစခီ ထပလာပနပီ .. အား….
ဒငကီး== မမ ကုတငပေါမာ ကုံးပီးရိုကထားတဲ့ပုံလေး မကစေ့ထဲ မငယောငပီးတော့ မနးနေတယအရမးဆောင့နေတာ မမခံနိုငရဲ့လား
Thiri469== မမ အရမးတုနတကလာပီး ညစလိုကတာ
ဒငကီး== ခစမမလေး
Thiri469== မောင့ လီးကို အရမးညစမိတာ .. မောင တောင ခန မဆောင့နိုငတော့ဘူး
ဒငကီး== ရေ့က ကလာတဲ့အရေတေကို လကနဲ့ခံပီး မောင့လီးတနကီးကို သုတနေတယ .. အား ကောငးတယ .. လကနဲ့ ဆုပလိုကသလိုပဲ
Thiri469== ကငသားလား ခစမောငလေး .. ခောတီး
ဒငကီး== ဝါး ကောငးလိုကတာ ခစမမရယ .. တကယဆိုရင ကနဒနမပါပဲတောငလိုးခငတာ
Thiri469== မမ
ဒငကီး== အဲဒါမ ခစမမဖငပေါကထဲ ကို့လရေတေ ပနးထည့လို့ရမယ
Thiri469== အငး မမ ဝမးနုတပီး သန့ရငးရေးသေခာလုပထားမယ .. နောကတစခေါကမောင နဲ့တေ့တော့
ဒငကီး== အငး အဲခါကရငလုပမယ .. ကနဒနမသုံးပဲနဲ့ .. လရေတေကို ဖငပေါကထဲပနးထည့ခငတယ .. ခစမမ .. မမ
Thiri469== အငး မောင့ သဘောပဲ .. ခုပီးလိုကတော့နော .. မမ
ဒငကီး== မမ .. ခုဘလူးဘောဖစနေပီ .. ခစမမလေးရယ၊ .. မောင့ ရဲ့ ဗာကူရယဝေါမာ ခစရဆုံးသူကတော့ ခစမမကီး ပါပဲ .. ဘယမိနးခလေးကမ မောင့ ကို ဗာကူရယဝေါမာတောင ခစမမကီး လို အလိုမလိုကခဲ့ကဖူးပါဘူး .. ခု ဘလူးဘောဖစနေရငးနဲ့မောင ဒီမကဆေ့ကို ရိုကနေတာပါ .. မမကို ခစလိုကရတာ တခါမ မကုံဖူးတဲ့ အတေ့အကုံ တခုပါပဲ .. မမ ခစမမကီး ရယ .. သိပခစတယကာ .. ခစမမကို သိပခစသားမိပီ .. ခစမမကို ဖစနိုငရင ညတိုငးကို လာလာလိုးခငနေမိတော့တယ .. ခစတယ ခစမမရယ
အခနး ၄။
မယမုံစိမး
ဒုကပါပဲ ဒီနေ့ မ ပဲ မောငက လညး နောကကမယ၊ သူု့သူငယခငးတယောက ရာထူးတိုး လို့ သောကပဲ တခု သားမလို့တဲ့။ အိမမာလညး နေ့လည ဆေခနးပိတခိန ထမငးပနစားတော့ မီးပကနေတာ၊ တလမးလုံးပကတယမတနေတာ ဆေးခနးပနသားမလို့ ဆငးတော့မ တခားအိမတေ မီးလာနေတာ သတိထားမိတယ။ ကကဆကသံ၊ တီဗီသံတေ ကားနေရတာကိုး၊ အဲဒါကောင့ အိမက ဖူ့ တခုခု ပတတာ ကတော့ သေခာတယပေါ့။ မောငက လညး ညဘကညနကမယဆိုတော့ အမောငထဲက ထိုငစောင့ရမဲ့ကိနးပဲ။ ကမ မ မလုပတတတာ။
ညနေ ဆေးခနးပိတပီး ပနလာတော့ လမးထိပမာပဲ အပငက ပနလာတဲ့ မတသူရ နဲ့တေ့တယ။ စိတထဲမာ ယောကားလေး တေက တော့ အဲဒါမိုးတေ လုပတတမာပဲလေ ဆိုတဲ့ အတေးနဲ့၊ သူ့ကို မေးကည့လိုကတော့ သူသိတယ လုပပေးမယတဲ့ ဆိုပီး ကမ အခနး ကို တခါထညးလိုကလာခဲ့တယ။
ကမ အခနးတံခါးဖင့ပီးတော့ ညနေစောငးပီမို့ မောငစပုနေတဲ့ အခနးထဲကို မတသူရ နဲ့ နစယောကထဲ ဝငလာခဲ့ တော့ စိတထဲမာ တမိုး လေးတော့ ဖစလာတယ။ မောင နဲ့ တခါတလေ အိပယာထဲမာ မောငက မတသူရ ဆိုပီး ဟနဆောင လုပခဲ့တဲ့ အခိနတေကို သားသတိယ မိပီး ကမ ရငတေ ခုန လာခဲ့ရတယ။ တကယသာ ဆိုရင ဘယလိုနေမလဲပေါ့။ ကမ ပိပိလေးက အကောလေးတေ လုပသားသလိုပဲ။ အတငးမာ အရေစို လာပီ ဆိုတာ ကမ သိနေတယ။
“ဆရာမ ဖူ့ က ဘယနေရာမာ ရိလဲ သိလား”
“အငး အာ့တာလဲ မသိဘူးကယ၊ ကိုမတသူရ ရိတတတဲ့ နေရာ ဘယနေရာတေလဲ သိလား အဟငး ဆောရီးနော”
“အာ ရပါတယ ဆရာမ ကလညး အငး ကနတောရာကည့မယ၊ ဒါပေမဲ့ ဖယောငးတိုင ဖစဖစ လကနပဓါတမီး ဖစဖစတော့ လိုမယထငတယ”
“အငးအငး လကနိပဓါတမီးပေးမယ”
ကောငလေး က လကနိပဓါတမီးနဲ့ လိုကရာပီး တေ့သားတယ၊ အဲဒါနဲ့ သူဘယလို လုပလိုကသလဲ မသိ တအိမလုံး မီးပနလာတယ။ မီးလာပီးတာနဲ့ ခကခငးပဲ ဖတ ဆို ပနပိတသားတယ။ အဲဒါနဲ့ ကောငလေးက၊
“ဆရာမ ဘရိတကာ ကက သားတာ ဆရာမတို့ အိမထဲမာ တနေရာရာမာ ရော့ရိနေပီ အဲဒါကို ရာမ ရမယ”
“ဟင ဟုတလား ဒုက ပါပဲ ဆရာမ အမိုးသားက လညး ညနကမ ပနရောကမယတဲ့၊ မီးပငသမား ခေါရမလား မသိပါဘူး”
“ကနတောတော့ အာမတော့ မခံနိုငဘူး ဒါပေမဲ့ ဖစတတတဲ့ လတစစ ပစညးတေကို ပလတခနဖုတကည့ကည့ပီးစမးရငတော့ ဘယဟာ က ဖစမလဲ ဆိုတာ သိမယထငတယ ဆရာမ၊ အဲလို စမးကည့ရအောင”
“အငး တို့ တော့ သိပနားမလညဘူး ကိုမတသူရ စမးကည့လေ”
“အာ့တာဆိုရင အဲယားကနးတကေ စပီးစမးရအောငိ၊ ဆရာမ တို့ အိမမာ အဲယားကနး ဘယနစခုရိလဲ”
“လေးခု ထငတယ အိမရေ့ခနး ရယ အိပခနး ၂ခု ရယ မီးဖိုခနးရယ မာ”
ကောငလေးက အိမရေ့ ခနးနဲ့ မီးဖို ခနးက အဲယားကနးပလတတေကို သားခတလိုကတယ၊ နောကတော့
“ကဲ ဆရာမ အခနးတေထဲက အဲယားကနးပလတတေ ခတရအောင ကနတော့ကို လမးပပေး”
ကမ လညး ကောငလေးကို ကမ တို့ လငမယား အိပခနးထဲကို ဦးဆောငပီးခေါသားမိတယ။ မောငမောငမဲမဲ ထဲ ကမ တို့ လငမယားအိပခနးထဲမာ ကောငလေးနဲ့ ကမ နစယောကထဲ ဆိုတဲ့ အသိက ကမ ရငကို ခပကမးကမးလေး တုံခါစေလို့ သူမား ကားသားမလားတောင စိုးရိမမိတယ။ ကမ ပငတီလေးမာ ရဲလာတာကိုတော့ ကမ ပေါငကို တောင လာစိုနေလို့ သိနေရပီ။ ဖစခငတော့ အဲယားကနး ပလတထိုးထားတာက ကမတို့ကုတင ခေါငးရငး အောကဖကနားမာ ကုတငခေါငးရငးက အကာနဲ့ ကယနေတယ၊ အဲဒါကောင့ လကနိပဓါတမီးတေ ခနခရငး ကုတငကို ကမတို့ နစယောက နညးနညးဆဲလိုကရတယ နံရံနဲ့ ကုတငကားလကဝငလို့ ရမ ကမ က ခေါငးရငးနားမာ ဆိုတော့ ကမပဲ ဆဲဖတလိုကမယလို့ စိတကူးပီး မီးပလတရိရာကို ကုနးလို့ လကလိုပီး ဆဲဖုတဖို့ ကိုးစားလိုကတယ။ အား ကပလိုကတာ ပလတကလညး အဲလို ကုနးပီး ဆဲဖုတနေတုနး ကောငလေး ကမ အနောကမာ ကပရပလိုကတာ သတိထားမိတယ။ ကမ ပနထဖို့ ကိုးစားလိုကပေမဲ့ နောကကသားပီ၊
“အ.. အို ..ဟေ့ မငး မငး ဘာလုပတာလဲ”
ကောငလေး ရဲ့ မာတောငနေတဲ့အခောငးကီးက ကမ ဖငနစလုံးကားမာ ထိုးထောကနေပီး သူ့လကနစဖကက ကမ ဂိုငးအောကကနေ တဖကတခကဆီ လိုသငးရငး ကမ ရငသားတေကို အကx{103E}ပေါကနေ အုပကိုင ဆုပထားလိုကတယ။ ကမ ပနထဖို့ ကိုးစားပေမဲ့ ကမကောကို သူ့ရငဘတနဲ့ ဖိထားရငး က ကမ လညကုတလေးကို သူ့လာကီးနဲ့ ရကလာတယ။ ကမ တကိုယလုံး ကကသညး တေ ထသားပီး ဒူးတေကလညး ညတခေ ခငသလို အားကုန နုံးနဲ့ သားရတယ။
“လတ.. လတပါကာ.. ငါ့မာ ယောကား နဲ့ပါ.. မကောငးပါဘူး”
သူ့လည့တေက ကမ ရငသားတေကို အုပကိုငပီး ဆုပနယနေတော့ ကမ နို့သီးခေါငးလေးတေ မာတောငပီး ထ နေတာ သူ့လကဖဝါးတေက ခံစားသိနေရမာပေါ့။ သူ့ လီးမာမာ ကီးကလညး အောကခံဘောငးဘီမပါဘူးလားမသိဘူး လုံခညအောကကနေ ကမ ပေါငနစလုံးကားကို ထိုးပတနေတာ ပူပူနေးနေးကီး ။ ကမ အသံ ရော ကိုယခနာကပါ အားမပါ ပဲနဲ့ ဖော့လော့နေတာကို သူကောငးကောငးသတိထားမိပုံပါပဲ။
“ဆရာမ ကလညး ယောကားရိတော့ရော၊ ကနတောက ဆရာမ ကို လကထပခင့တောငးနေတာမ မဟုတပဲ.. တခါလောက ခစခင့ရရင ကေနပပါပီဗာ”
ကောငလေးက ကမ နားနား မာ တိုးတိုးလေး ကပပောရငးက ကမ နားရကကို သူ့လာစိုစိုကီးနဲ့ ရကလိုကတယ။ ကမ ကိုယလေး တဆတဆတတုံသားတယ။ သူက ကမ ကိုယကို ဖိကပထားရငး ဆဲပီး ကုတငပေါ မောကရကဖစအောင အသာတနးလိုကတယ။ ခုတော့ ကမတို့ နစယောက ကုတငဘေးမာ ရပလကက ကိုယတပိုငး ကုတငပေါ မောကရက က လို့ သူက ကမအပေါက ထပရကပေါ့။ ကမ ရိသလောက အားကလေးနဲ့ ရုနးကည့ပါသေးတယ။ သူက အသာလေး ဖိထားတယ။ သူ့ရဲ့ လကခောငးတေက ကမ နို့သီးခေါငးတေကို အကx{103E}ပေါကနေ စမးပီး ဖိပတခေနေတယ။ ကမ ပါးစပက ငီးသံလေး တောငထကသား မိတယ။ ကမ ကိုယလုံးကို လော့ခလိုကပီး မကစေ့ကို ပိတထားလိုကမိတော့တယ။ သူကမ ရဲ့ ထမိနကို ဖေခပီး ကမ ပငတီကို ဆဲခတလိုကတာတောင မငငးပယမိတော့ပါဘူး။ သူ့ရဲ့ လကခောငးကီးက ကမ ပိပိလေး နူတခမးကို ထိုးဆရငး ကမ စေ့စေ့လေးကို အသာဖိပတခေလိုကတယ။ ကမ ပိပိလေး မာ အရညတေ ရဲစိုနေတာ သူသိသားပီပေါ့၊ ရကလိုကတာ။ ကမ အသံထကမငီးမိအောင နူတခမးကို ကိုကထားလိုကမိတယ။ သူ့လကကီးက ကမ ပိပိလေးထဲကို မေနောက ဆော့နေပနပါပီ။
“အိုး ရဲနေတာပဲ ဆရာမ ရယ၊ ကနတော က အဲလို စောကရညရဲ တဲ့ စောကဖုတလေးတေကို လိုးရတာ ကိုကတယ”
အိုး ကောငလေး ပါးစပက ဘယလို စကားတေ ပောနေမနးမသိပါဘူး နားရကလိုကတာ။ ဟင၊ သူ့လကခောငးတေ ကမ ပိပိလေးထဲက ထကသားတော့ ရငထဲမာ ဟာကနဲ ဖစသားမိတယ။ ခနပါပဲ ပူပူနေးနေး အလုံးကီး အဝမာ တစပီး ကမ ပိပိလေးထဲ တိုးဝငလာတယ။ အို သူ့လီးကီးနဲ့ ကမ စောကဖုတလေးထဲ လိုးနေပီ။ ဒုကပါပဲ။ တစိမးယောကား တယောက လီးကီးကို အိမထောငသည မိနးမ ကမ ကဘာလို့ ကိုယ့စောကဖုတထဲ အဝငခံနေရတာလဲ၊ အို၊ တေးလိုကတာနဲ့တောင အရသာ ဆနးပီး ပီးခငလာတယ။ သူက ဖညးဖညးခငး ဇိမခံသငးလာတာ ကမ အတငးထဲမာ ယားကိကိ ဖစလာလို့ ဖငကို ကော့ပီးပေးလိုကမိတယ။ သူလညး ကမ ခနာကိုယက အခကပေးတာကို သိပုံရပါတယ။ တခါထဲ ဖိဆောင့ပစလိုကတယ။
“အား”
“ဖစ..ဗစ..ဆိ..ဖတ”
“အား ကောငးလိုကတာ ဆရာမ ရယ စေးနေတာပဲ”
ကမ အသံမထကမိတော့ပါဘူး။ စောကဖုတထဲ လီးကီးဝငနေမ တော့ ဘာထူးတော့မာလဲ လို့ ၊ နောကပီးတော့ ကမ ယောကားက လဲပီး ဘယလီး နဲ့မ မခံဘူးတော့ ကမ အတက တမိုးဆနးသလို ဖစနေပီး အရသာလညး ကောငးနေသလိုပဲ။ နောကပီး ကမ ယောကားနဲ့ လညး မတသူရ မုဒိနးကင့တယ ဆိုပီး ခနခန ရိုးပလေး ကစားဖူးနေတော့ အခုဟာက တကယလား ရိုးပလေးကစားတာလားမသိ စိတတေလညး ယောငကောငကုနပီး ကမ ဖငကီးကို ကော့ကော့ပေးရငး အလိုးခံနေမိပီ၊
“အိုး ရီး ကောငးကောငးလိုကတာ မောငရယ ဆောင့စမးပါကမးကမးလေး”
အို ကမ ပါးစပက တောင ယောငပီး မောငလို့ ထကသားမိတယ။ မောင ကမကို ရိုးပလေးကစားနေတာနဲ့ မားကုနပီ။
“ဖတ ဖတ စတ ဖတ”
ကောငလေး အားရပါးရကို ဆောင့နေပီရင၊ ကမလညး တအီးအီးငီးရငးနဲ့ ကာမ အရသာ အထတအထိပကို ရောကသားရတယ။ အိပယာခငးတေကို ဆဲဆုပကိုငရငး ကမကိုယလေး တောင့တငးသားသလို ကမ ပိပိအခေါငးလေးထဲကလညး သူ့လီးမာမာကီးကို စောင့ခေါငးသားလေးတေနဲ့ ဆုပညစ လိုကမိတယ။ သူ့လီးထိပကီးကလညး ကမ စောကခေါငးလေးထဲမာ ပယောငလာသလိုပဲ အတငးကပထုတလာပီး လရေပူပူနေးနေးတေ ပနးထည့လိုကတော့တယ။ အား၊ ကမ လောက နဲ့ အဆကပတသလိုတောင ဖစသားရတယ။ ကောငးလိုကတဲ့ လောက စညးစိမပါလားနော။
အခနး ၅။
မငးရဲကိုကို
“ခငဗားကို ဘာမ ကို မပောဘူးလား”
“မပောဘူးက ဟရောငရ။ ဒီတိုငးဆို အိုကေ နေပီ မငးကို သူပေးတော့မာသေခာတယ”
“ဟာ ခငဗားကလညး ဗာ မကနာပူစာကီး”
“အောငမယ မကနာပူ မနေနဲ့ မငးအလည့ ကရငသာ မနဲ့စတမး ငါ့လူ”
ကနတော စိတထဲမာ နညးနညးပေါ့သလို ဖစသားပါတယ။ ကိုကိုကီး ကလညး တကယစိတပါလကပါ ပောနေတယ၊ သူ့စိတရငးအတိုငး ပောနေတယ ဆိုတာ သိရတော့ ပိုပီးတော့လညး ဖီးတကလာပါတယ။ ကနတော ဘယသူ ဆိုတာကို မမဝတရညကို ထုတပောလိုကပီး တော့ နောကပိုငး မမဝတရညနဲ့ ဆကခခပ တာ ပိုပီး ကမးလာခဲ့ပါတယ။ မမဝတရညကလညး ကနတော ဘယသူဆိုတာကို သိပီး နောကပိုငးမာ ပိုတောင ပင့လငးလာသလိုပဲ ခံစားမိပါတယ။ ကိုကိုကီး ကလညး ပောထားတာမို့ သူ့ကို ပနပောသလားမေးကည့တော့ သူ့ကို မမဝတရညက လိုထားတယ ဆိုဘဲ၊ အဲဒါသိရတော့ ပိုပီးတော့ စိတလုပရားမိပါတယ။ ကနတော့ စိတထဲ မာ မမဝတရညကို လိုးခငစိတက ဘယလောကပငးပ နေသလဲ ဆိုတော့ ကိုယ့မိနးမ ကို ကိုကိုကီးက သူဖနပီး လိုးမယဆိုတဲ့ သဘောတူညီခကကိုတောင အရငကလောက မနာလိုဝနတိုစိတ မရိတော့ပါ။ စိမးကို တခားယောကား လိုးတာကို ကည့ခငစိတလညး ပေါလာမိပါတယ။
အခု ကနတောနဲ့ မမဝတရည အဆငပေနေတာသိရတော့ အပငမာ တကယဆုံပီး လိုးရအောင ခငဖနဖို့ ကိုကိုကီးက အစီအစဉ ဆဲပါတယ။ ကနတောတို့ လငမယားစုံတဲ နစတဲ တနေရာ ခရီးထကကရအောငတဲ့၊ အဲဒီ အခိနတငးမာ ကနတော့ကို လုပရားတဲ့၊ ကနတောလညး ကောငးသားပဲလို့ ဆိုတော့ သူက ငေဆောင ကို နစည အိပလောက သားကမယ ဆိုပီး အစီအစဉလုပပါတော့တယ။
ကနတောလညး စိမးကို ငေဆောငကိစ ပောဖို့ တေး ပီး အိမပနလာတဲ့ နေ့က စိမးမကနာ မကောငးတာ တေ့လို့၊ ဘာဖစလညး ဆိုတာကို မေးပေမဲ့ တောတောနဲ့ မပောပါဘူး။ ညနေစာ စားပီးတော့ တီဗီလညး မကည့တော့ဘဲ အိပယာ စောစော ဝငဖစကတယ။ ကုတငပေါမာ အတူတူ လဲလောငးကရငးနဲ့ ငေဆောငကို သားကရအောင လို့ ပောတော့ စိမးမကလုံးတေ အရောငတောကလာသလိုပဲ သူပောသလို ဖစသားတယ ဒါပေမဲ့ ခကခငးပဲ မကနာ လေး ငယသားတယ။ အဲဒါနဲ့ ကနတော မနေနိုငတော့ဘူး အတငးရအောင မေးတော့တာပေါ့။
“မ ဘာဖစနေလဲ၊ မောင့ ကို ပောပလေ၊ မမကနာမကောငးတာ မောငပနလာကထဲက ပဲတခုခု ဖစတာလား”
စိမး ကနတော့ကို စူးစိုကကည့ပီးတော့ မ စိတဆုံးဖတလိုကတယထငတယ။ ကနတော့ကို ဖကပီး ငိုပါတော့တယ။
“မောင၊ မ မကောငးဘူး၊ မောင ခင့လတနိုငမာ မဟုတဘူး၊ မ ကောကတယ၊ မောင့ကို လညးခစတယ”
“မောငလညး ခစပါတယကာ၊ မ ကို မောငခင့မလတနိုငလောကအောင ဆိုးတဲ့ ဟာမိုး မ လုပမာ မဟုတဘူး ဆိုတာ မောငသိပါတယ။ပောစရာရိတာပောပါ၊ မောငတို့ မယူခငကတညး က တယောက ကို တယောက မလိမမညာတမး ပင့ပင့လငးလငး ပောမယလို့ မောငတို့ ပောထားကဘူးတယလေ”
“အငး ဒါပေမဲ့ မ ကောကတယ မောငစိတဆိုးမာ မကောကတယ”
“ဟာ မ ကလညး မောငဘယတုနးက စိတဆိုးဘူးလို့တုနး၊ မကလညး လူပဲ ဟာ တခါတလေ တော့ အမားလုပမိမာပေါ့။ ဘာလညး ဆိုတာလညး မောင့ကို အရင ပောပအုံးမပေါ့”
အဲဒီတော့မ စိမးက သူမနဲ့ အိမရေ့ အိမက ကောငလေး မတသူရ တို့ အကောငးကို ပောပတော့တယ။ ကနတော အံ့အားသင့ သားမိပါတယ။ တခိနထဲမာပဲ ကနတော့ လီးကလညး မတရားကို တောငမတလာ ပါတယ။ အရငတုနးက သူ့ကို ခေါတောတထောငအားနဲ့ ငမးငမး နေတယလို့ ဆိုပီး စောကမငကပနေခဲ့တဲ့ ကောငလေး ကို အခုတော့ ကနတောတို့ လငမယား ကုတငပေါမာကို အလိုးခံလိုကတာပါလား။
“မောင မကို မုနးသားပီ မလား၊ မကိုယက မ….အု..”
ကနတော စိမးစကားဆက မပောနိုငတော့အောင သူ့နူတခမးတေကို ဆဲစုပနမးပစလိုကပါတယ။ ကနတော့လုံခညကိုလညး ခေကနခတပီး စိမးညဝတ အကx{103E}ကိုလညး လနတငလိုကပါတယ။ စိမးရဲ့ ပငတီ အဖူလေးကို ဆဲဖဲတော့မတတ အတငး ဆဲခတလိုကတော့ စိမး ရဲ့ အရညတေ ရဲနေတဲ့ စောကဖုတဖေါငးဖေါငးလေး က အကဲကောငး ဟတတနဲ့ ပေါလာတယ။ ကနတော့ မာတငးနေတဲ့ လီးကီးကိုတရိနထိုး ဆောင့သငး လိုးခလိုကပါတယ။
…ဖတ…ဗိ…စပ…
…အ..ရီး….ကတစ..ကတစ..
စိမးဆီက ငီးသံလေး ထကလာပါတယ။ ကနတော ဂရုမစိုကတော့ပါဘူး။ စိမးပေါငနစလုံးကို ဆဲမ ပီး အားကုန လိုးဆောင့နေမိပါတယ။ အတေးထဲမာတော့ အိမရေ့က ကောငလေး စိမးကို ကနတောတို့ ကုတငပေါမာ ပကပကစကစက လိုးနေတာကို မငယောငနေရငးနဲ့ပေါ့။ စိမးက လညး စိတတေ ထနေပါတယ။ ကနတော့ကိုယကို အတငး ဆဲဖကလို့ သူ့ဖငကီးတေ ကော့ကော့ပေးရငးက အလိုးခံနေပါတယ။ မကလုံးလေးလညး မေး စငးလို့ပေါ့။ ကနတော အခက နစဆယလောကပဲ ဆောင့ရသေးတယ စိမးတယောက ကိုယလုံးလေး တောင့တငးပီး အတငးကုတခစတယဖကထားတော့ သူပီးသားတယဆိုတာ သိလိုကပါတယ။ ကနတောလညး သိပမဝေးပါဘူး နောကထပ ဆယခကလောကဆောင့ပီး လရညတေ စိမး အဖုတထဲ ပနးထည့ပီး ပီးလိုကပါတော့တယ။ ကနတောတို့ နစယောက တယောကကို တယောက တငးတငးကပကပလေး ဖကထားကရငး အမောဖေနေကပါတယ။
“မောင.. မ ကို စိတမဆိုးဘူးပေါ့နော.. ဟုတလား”
“ဟင့အငး၊ မ အဲလို မောင့ကို ဖင့ပောတာကို မောင သဘောကတယ၊ မကို လညး မောင ပိုပီး ခစသားမိပီ။ တခုပဲ နောက အဲကောငလေးနဲ့ မ လိုးအူးမာလား”
“ဟင့အငး မောင့သဘော၊ မောငက နိုး ဆိုရင မ လည့ကို မကည့တော့ဘူး”
“အဲဒါက တော့ မောငသဘောမဟုတဘူး မသဘော မဘာသာ ဆုံးဖတပီးတော့ လုပ၊ တခုပဲ မောင့ကိုတော့ အသိပေးရမယ ဒါပဲ။ မ အဲကောငလေး နဲ့ ဖစဖစ ဘယသူနဲ့ ဖစဖစ ဆကခ လုပမယဆိုရင မောင့ကို အသိပေးရမယ။ အာ့တာဆို မောင ခင့လတတယ၊ မောငမသိအောင မလုပပါဘူး ဆိုတာ ဂတိပေး”
“အငး ပါ မောငရယ၊ မောငကရော တကယ စိတထဲ က ခင့လတတယနော၊ ”
“အငး ခင့လတပါတယ၊ မ လညး မောငတကယလို့ တခားမိနးမ တယောက ကို လိုးဖစခဲ့ရငရော ခင့လတမာလား”
“မောင ပောသလိုပဲ လေ မကို ကို ပောပေါ့၊ အာ့တာ ဆိုရင မ လညး သဘောတူရမာပေါ့၊ မောင့ဘကကတောင မ ကို ကညကညဖူဖူ ခင့လတသေးတာပဲ”
ကနတော့ စိတထဲမာ ကနတောနဲ့ မတဝတရည ကိစကို ဖင့ပောလိုကရငကောငးမလား ဖစလာသေးတယ၊ ဒါပေမဲ့ ကနတောက ဖုံးထားတယဆိုပီးတော့ ပနာ ရာနိုငသေးတယမဟုတလား၊ အဲတော့ ပီးခဲ့တာတေကို မေ့လိုကပီး တော့ နောကဖစလာမဲ့ဟာကိုပဲ ပောဖို့ ဆုံးဖတလိုကတယ။
“အငး အဲဒါဆိုရင မောင ငေဆောငကိစကို အဆငပေတယလို့ ကိုကိုကီး ကို ပောလိုကတော့မယနော၊ မ ဆေးခနးပိတဖို့လညး စီစဉလို့ အဆငပေတယမလား”
“ဟုတ အဆငပေတယမောင”
စိမး မကနာလေးက ကနတော့ကို ဖင့ပောလိုကရလို့ တောတောစိတပေါ့သားပုံရတယ။ ကနတောအလုပက ပနလာကာစတုနးက လို မကနာညိုးညိုးလေး မဟုတတော့ဘူး၊ သူ့ပုံလေး ကို ကည့ပီး ကနတော စခငစိတပေါလာတာနဲ့၊
“ဒါနဲ့ မ က ဟိုကောငလေးနဲ့ရော ဒီကားထဲ ခိနးထားသေးလား၊ မောငလာခောငးကည့လို့ ရမလား”
စိမးမကနာလေး ရဲကနဲ ဖစသားပီး ကနတော့ ရငဘတကို လာထုပါတယ။
“အို မောငကလညး ခိနးစရာလား၊ ခုနပောတာတောင မတောတဆ ဖစတာပါ ဆို၊သူတောတော ကည့ခငနေတယမလားဟန့ ၊ ကိုယ့မိနးမ ကို သူမား လိုးတာကို”
စိမးရဲ့ အပော၊ စိမးရဲ့ မကစောငးလေး တကေ ကနတော့လီးကီးကို ဒေါငကနဲ မာတောငတက လာစပေါတယ။ လီးကီးက ပုဆိုးပနမဝတရသေးတာကောင့ စိမးပေါငကို သားထိုးမိလတေော့ စိမးလညး ခကခငးသိလိုကပါတယိ။
“အို့ အာ့တာလေး ပောတာနဲ့ တောင မောင ကလီးတောငလာပီ၊ အဲဒါမိုးတေပဲ မားမားပောနေမ ထငတယ”
“အငး ခိခိ၊ မ က ခပကမးကမးလေး အလိုးခံခငရင အဲလို စကားနဲ့ စလေ၊ အဟိ။ ဒါနဲ့ ဟိုကောငလေး ကိစက မောင က အတညပောတာနော၊ နောကတခါ ဖစမယ ကံရင မောင့ ကို ကိုပော မောင ပနလာပီး ခောငးမယ၊ ညီညီ့ အခနးကနေ ခောငးမယ နောကနေ့ အပေါကဖေါကထားလိုကမယ၊ ညီညီ ပနမလာခင”
“အို မောငကလညးလေ၊ ပောလေကဲလေပဲ တခါတညးမ ပဲ၊ အိုး….ရီး..ကတစ ကတစ.. အရမးပဲကာ”
ကနတောတို့ လငမယား နစယောကရဲ့ တကညီလကညီ လိုးပဲ စပါတော့တယခငဗား။ ကနတော့စိတအတေးထဲမာတော့၊ ဟိုကောငကလေး ကနတော့မိနးမ ကို လိုးနေတဲ့ပုံ၊ ကနတောက မတဝတရညကို လိုးနေတဲ့ပုံ၊ ကနတော့မိနးမ ကို ကိုကိုကီးက လိုးနေတဲ့ပုံ အဲဒါတေ အကုန လောကတေးနေမိ ပီး စိမးကို အားရအားရကီး ဆောင့လိုးနေမိပါတော့တယ။ စိမး ရဲ့ စိတအတေးမာတော့ ဘာတေ တေးနေမလဲ၊ ကနတော့မာ တေးဖို့ နေရာ မရိတော့ပါ။
အခနး ၆။
ကိုကိုကီး
ကနတောတို့ လငမယားနဲ့ မငးရဲကိုကို တို့ လငမယား ၂စုံတဲ ငေဆောငကို အပောခရီးထကခဲ့ကပါတယ။ သားကို တော့ သူ့ အဖိုးအဖားနဲ့ ထားခဲ့ပါတယ။ လူကီးတေကီးပဲ သားတာမို့ သားပငးနေမယ ဘာညာပေါ့။ နောကမ သူတို့ ရယတူတေ ပါတဲ့အဖဲ့နဲ့ သားမယ ဆိုပီး ထားခဲ့ရတာပေါ့။ သားမဲ့နေ့ ညနေ ကားဂိတရောကတော့ မငးရဲကိုကို နဲ့ သူမိနးမ ဒေါကတာ မယမုံစိမး တို့နဲ့ ဆုံကတယ။ မယမုံစိမးက တော့ မိုကပါ့။ ဘောငးဘီ အတိုလေး နဲ့ ဖေးနေတဲ့ ပေါငတနလလလေး တေက ကုံးရကခငစရာကီး။ မကနာလေးကလညး ခော တရုပစပကလေး ဆိုတော့ အသားက ဖေးပီး ကိုယလုံးသယသယ။ ဒါပေမဲ့ ပိနတာမဟုတဘူး အဖုအဖောငးလေးတေက ရိသင့တဲ့နေရာမာ ရိလို့။ ကနတော့ မိနးမ အညာသူ ညိုထားကီး နဲ့ ဆန့ကငဖက ဖစနေတယ။ ဝကဆီပန ကီးစားနေရတာကာတော့ ပုဇနကော့လေးတေလညး စားခငတာပေါ့ အပောငးအလဲလေ အဟက။
ဒီထက ပို အရေးကီးတာက မငးရဲ ကိုကို နဲ့ ကနတော့ မိနးမ ဝတရညတို့ ပဲ။ ဒီပဲက သူတို့ နစယောက တကယလကတေ့ နဖူးတေ့ ဒူးတေ့ တေ့ကရမဲ့ ပဲလေ။ နစယောကစလုံး ရဲ့ မကနာတေက စစတေ့ကခငး မာ အိုးတိုးအနးတနး တေနဲ့ ကနတောက မသိခငယောငဆောငနေရတယ။ ကား ပေါရောကပီး ကားစထက ကာစ မာ ကနတောတို့ လငမယား နစစုံတဲ စကားတေ အလာဘသလာဘ တေ ပောဆို နေကပီး နောကတော့ ကိုယ့ထိုငခုံ ကိုယထိုငရငး ငိမလိုကပါလာကတယ။ ဝတရညနဲ့ မငးရဲကိုကို တို့ လိုးနေကမဲ့ ပုံကို တေးရငးက ကနတော့လီးက မတရားတောငလာခဲ့တယ။
ဘတစကား ပေါမာ မငးရဲကိုကို တို့ လငမယားက ရေ့ခုံ ကနတောတို့ လငမယားက နောကခုံ မာ ထိုငကတယ။ မိနးမ တေက ပတငးပေါက ဘကမာ ထိုငကတယ။ မိနးမ တေ က ရေ့နောက ယောကားတေက ရေ့နောကပေါ့။ မငးရဲကိုကို က သူမိနးမ ဘကကို ကည့သလိုလို၊ ပတငးပေါက ကနေ အပငရုခငး ကည့သလိုလို နဲ့ ကနတော့ မိနးမ ဝတရညကို ရိုးနေတာ ကို ကနတောသိရက နင့ မမငခငယောင ဆောငနေလိုကတယ။ ဝတရညကလညး ပထမပိုငးက သာ ရကသလိုုလို၊ မကနာပူသလိုလို ဖစနေတာ နောကတော့ မကလုံးတေ က အရောင တောကနေတာတေ့ရတယ။
ညဘက ခရီးသညတေ အိပရအောင ကားကိုမီးအမောငခပေးလိုကတော့ ကနတောတို့ နစယောက စောင ခုံအောကမာ စလုပရားတော့တယ။ ဝတရညလကကို ဆဲယူပီး ကနတော့ ကောငကီးပေါ တငပေးလိုကတယ။ ဝတရည ပုံးစေ့စေ့နဲ့ ကနတော့ကောငကီးကို ဖဖလေး ဆုပညစ ပီး ဂငးတိုကပေးနေတယ။ ကနတော ဝတရည စောကဖုတထဲထိ ရောကအောင ထမိနဖည၊ အတငးခံ ဘောငးဘီအောကက နေထိုးထည့ ပီး စမးတော့ ဝတရည စောကဖုတက စိုရဲနေတာပဲ။ သူလညး တောတောဖီးလာနေပီထငတယ။ ကနတော ဝတရညနားနား ကပပီး ခပတိုးတိုးလေး၊
“ငါ့မိနးမ အောကမာ ရဲလို့ပါလား၊ ဘာတေ ဖီးလာနေတာလဲ မနမနပောစမး”
ဝတရညမကနာနညးနညးလေး ပကသားသလို ဖစပေမဲ့ ခကခငးကနတော့ကို မကမောငကုပကည့ပီး လကတဖကက လီးကို ညစလိုကပီးနောကလကတဖကနဲ့ ကနတော့ လကမောငးကို ဆဲဆိပလိုကပါတယ။
“အောငမယ ဘာကို ဖီးလာရမာလဲ၊ သူကတော့ရော။ တခါထဲ သံခောငးကီးကနေတာပဲ၊ ဟန့ မသိဘူးမားမတနေလား။ ဟို ဘောငးဘီတိုနဲ့ ပေါငလုံးတေကို တေ့ရလို့ မဟုတလား၊ ”
ဝတရညက မယမုံစိမး ဘကကို မသိမသာ မကစ တခကပစပလိုကပီး ကနတော့ကို ပနတိုကခိုကပါတယ။
“ခိခိ ဘာလဲ မိနးမ က လဲစားကည့ခငတဲ့ သဘောလား”
“ဟငးနော သူတောတောကဲနေတယ။ ”
ပါးစပက သာ ပောနေတာ ဝတရညစောကဖုတလေးက အရညပိုရဲလာသလိုပဲ။ ကနတောလညး စကားဆကမပောတော့ပဲနဲ့ လကခလညနဲ့ သူ့စောကဖုတကို ကရိုငးပေးနေလိုကတယ။ သူလညး ကနတော့လီးကို အားရပါးရကို ထုနေတယ။ စိတတေက တအားထ နေကတော့ ကနတောတို့ နစယောကစလုံး မကာခငပဲ တခီစီ ပီးသားကတယ။ ကနတော့ လီးကိုတော့ ပီးကာနီးမာ သူ့လကကိုကပုဝါလေးနဲ့ အုပပီး ထုခိုငးလိုကတာမို့ လကကိုငပုဝါလေးထဲ မာ အလုပဖစသားတယ။ သူ့စောကဖုတကတော့ ဒီအတိုငးပဲ ပငတီ ဆဲဖုံးပီး ပနဝတပေးလိုကတယ။ နောကတော့ နစယောကသား နစနစခိုကခိုကကို အိပပောသားကတာပါပဲ။
……………………
အခနး ၇။
မယမုံစိမး
ကမ မတသူရ နဲ့ ကိစကို မောင့ကို ဖင့ပောလိုကရလို့ ရငထဲမာ တငးကပနေတာ ပေလော့သားပီး မောငကလညး ခင့လတတာကို သိရတော့ ကမရဲ့ ကာမ ရမက လိုငးထနမုတေက ပိုမင့မားလာသလိုပဲရင။ အခုလညး ငေဆောငသားကတဲ့ ခရီးစဉမာ မောင့ လုပဖေါကိုငဘက ကိုကိုကီး ရဲ့ ကမကို ကည့တဲ့ အကည့တေက မရိုးသားဘူး ဆိုတာကို သိနေတဲ့အပင အဲဒီအကည့ကောင့လညး ကမ ပိပိလေးမာ အရညတေ စိုစတနေခဲ့ရပါကော။မောင့ မကလုံးတေကလညး ဦးကိုကိုကီးမိနးမ မမမတဝတရည အပေါမာ တခိနလုံး ရစဝဲနေလို့ မောင့ပေါငကို ဆိတဆဲပီး မကစောငးထိုးဟနမူရာပခဲ့ပါတယ။ ဒါပေမဲ့ ကမ ကတော့ လုပခငရာ လုပပီး မောင့ကို တော့ ခူပခယလို့ မရဘူး ဆိုတဲ့ အသိစိတကလေးကောင့ မောင့ကို နောကသလို ပောငသလိုနဲ့ ပနပီး နောကပောင စ ခဲ့မိပါတယ။ မောငက အဲဒီ အမကီးကို လိုးနေတာကိုလညး စိတအတေးထဲ ဖေါကည့တော့ တမိုးကီးရယ။ မနာလိုတာလား၊ စိတပဲ ထလာသလားမသိ၊ ကမ သေးတေ ပူနေးလာသလိုပါပဲ။ ကမ တော့ မတသူရနဲ့ လိုးခဲ့တာကို မောင ခင့လတပေးခဲ့တာ၊ ကမလညး မောင့ကို တခုခု လုပပေးမ ရမယလို့ ကိုယ့ကိုယကို အကေးတငနေတယလို့ ခံစားမိနေတဲ့ ကမ၊ ငေဆောင ရောကတော့ မောင့ကို ပင့ပင့လငးလငးပဲ ပောလိုကပါတယ။
“မောင မမမတဝတရညကို လိုးခငနေတယမဟုတလား၊ ကိုးစားကည့ပါလား”
“ဟာ မ က လညး သူ့ယောကားကီး ဘေးမာ တယောကလုံး ရိနေတာ၊ ပနာတကကုနမာပေါ့လို့”
“ဒီလိုလုပ ညနေဘိရ ကို ဆငးရင မောင အကောငးတခုခု ပပီးနေခဲ့ သူ့ယောကား ကီး ဘိရကို လိုကခငအောင မ ကိုးစားကည့မယ”
“ဟင မမတဝတရညက ရော ဘယလိုနေခဲ့မလဲလို့”
“ခိခိ သိဘူး အဲဒါတော့ မောင့အစမးပဲ၊ တနေ့ မဖစတနေ့ပေါ့”
“အငး မောင ဘိရမာ ဆိုငကယငားစီး ရငး လဲလို့ ခေထောကနာသားတယ ပောရငး ခနနေခဲ့လိုကမယ။ မ က မသူငယခငးတေ ရောကနေတယပောလို့ သားတေ့အုံးမယပောလိုက၊ အဲဒါဆို မမတဝတရည က မနဲ့ လိုကလာမာ မဟုတတော့ဘူး။ ကိုကိုကီးကို တော့ မောင ကံဖနပီး ပထုတလိုကမယ”
မောငက တကယကီးကို ကံနေတာပါလား။ ကမလညး တေးကည့ရငးနဲ့ကို ဖီးတကလာတော့ လုပပေ့စေ ဆိုပီး မောင့အကံကို လကခံလိုကတယ။
ငေဆောငရောကပီး အထုပအပိုးတေ ခ၊ မောငက သူ့အကံနဲ့ ဆိုတော့ ဦးကိုကိုကီး တို့ကို ကမတို့ အပငခနသားမယ သူငယခငးတေလညးရောကနေလို့ သားတေ့အုံးမယဆိုပီး ထကလာလိုကတယ။ နောကတော့စားသောကဆိုငလေးတခုမာ စားသောက ဘီယာလေးဘာလေးသောကပီးတော့ အခနးပနကတယ။ ညနေနေအေးတော့ တိုငပငထားတဲ့အတိုငး ကမ သူငယခငးတေ ရိတဲ့ တညးခိုဆောငဘကကို သားအုံးမယ မောငလညး ခေထောကနာနေလို့ နားအုံးမယဆိုပီးနေခဲ့တယ။ အော အခနးအနေအထားကို မပောရသေးဘူး၊ ကမတို့ ငားထားတဲ့ အခနးက အိပခနး၂ခနးပါတယ၊ ရေ့မာ ဧည့ခနးလိုမိုးတခု ပါတယ။ ကမတို့က တခနး ဦးကိုကိုကီးတို့ လငမယားက တခနးလေ။ ကမ အခနးထဲက ထကလာတော့ မောငက အိပခနးထဲမာ အိပကနခဲ့တယ။ ဦးကိုကိုကီးတို့ လငမယားက ဧည့ခနးထဲမာ ထိုငနေကတယ။ မမမတဝတရညက လညး ကမးခေ မာ ဝတတဲ့ ဝတစုံမိုး အပံစား နဲ့ ဦးကိုကိုကီးက တော့ စာအုပတအုပဖတနေတယ။ ကမထကလာတော့ ကမ ပေါငလုံးတေကို စူးစူးစိုကစိုကကည့နေတယ။ ကမလညး အကိုးအကောငးပောပပီး အမနထကလာခဲ့လိုကတယ။
တကယက သူငယခငးတေ ဆီ သားမယ ဆိုပီးထကလာတာ သူငယခငးတေက တကယမရိတော့ နညးနညးတော့ အူကောငကောငနိုငတယ။ ဒါပေမဲ့ ကမးခေမာ လူတေ ရေကစားနေကတာ တေ့ တော့ လောကသားလိုကတယ။ နေလညးကခိနမို့ ပငလယပငက လညး ကည့လို့ ကောငး၊ သောငပငက လညး လောကလို့ ကောငးတာနဲ့ ကမလညး ကမးခေ အတိုငးပဲ လောကလာလိုကတာ လူတေနဲ့ နညးနညးလေး လမး နဲ့ နေရာရောကလာတယ။
“အမ တယောကထဲလား ”
ရုတတရက ဘေးက အသံထကလာလို့ ကမ လန့သားတယ၊ ဒါပေမဲ့ ကည့လိုကတော့ မတသူရတို့ အရယ ကောငလေးတယောက၊ တီရပ ဂငးဘောငးဘီနဲ့ ဆံပင နညးနညးရညရညနဲ့၊ ရုပလေး ကတော့ သနားကမား ပုံလေးပါ။ အဲဒါနဲ့ အလန့ ပေသားတယ။ ဒါပေမဲ့ သူ့မကလုံးတေက ကမ ပေါငတနနဲ့ မကနာတေကို သားရည တမားမား နဲ့ ကည့နေတာ တေ့ရလို့ စခငစိတပေါကသားတယ။ဒါပေမဲ့ တောရုံ အရိုငးစိတမဝငအောင ယောကား ရိကောငးတော့ အသိပေးထားမ ဆိုပီး ၊
“အငး အခု ကတော့ တယောကထဲ ပဲ အမ အမိုးသား အနောက က တညးခိုဆောငမာ ကနနေခဲ့လို့ ခနနေ လိုကလာမာ”
“အော၊ ဟုတလား၊ ကနတောတို့ ဒီနားမာ ပောပဲစား လုပနေကတာ လိုကခဲ့မလား ဒီနားလေးပဲ အမယောကား ရောကလာရငလညး လာဂိုငးဖို့ ခေါလိုကမာပေါ့”
“အငး ခန လိုကကည့မယလေ”
ကောငလေး ကည့ရတာလညး အဆင့ရိပုံရပီး ၊ ကမ စိတကလညး မောငနဲ့ မမမတဝတရညတို့ အခိနပိုရအောင ဖုနးဖို့ အဖေါရပီ ဆိုပီး လိုကသားလိုကတယ။ ကောကဆောငလေး တခု ကို ကောလိုကတော့ သဲသောငပငပေါမာ အခငးလေးနဲ့ စားစရာ သောကစရာလေးတေနဲ့ ကောငလေး နစယောက ထိုငနေတာကို တေ့လိုကရတယ။ သူတို့ ကသူတို့ သူငယခငး နဲ့ ပါလာတဲ့ ကမ ကို စူးစမးတဲ့ အကည့တေနဲ့ ကည့နေကတယ။
“ဟေး ကောငတေ ဒီက အမ နဲ့ ကမးခေမာ အသိဖစလာလို့ ငါဖိတလာတာ”
“ဟေး အမ နာမညက စိမး ပါ”
“ကနောက က နိုငဇောနိုင၊ သူက နောငနောင၊ သူက အာကာစိုး ပါ”
ကမ နဲ့ ပါလာတဲ့ ကောငလေးက ပဲ သကသကလကလက မိတဆကပေးလိုကပါတယ။ တကယတော့သူတို့က ဘီယာ သောကနေကတာ၊ ယောကားလေး တေ ဖစပီးတော့ လဘကတေရော၊ ခရမးခငသီးသုတတေရော၊ ဆတသားခောကတေ ရော နဲ့ ဆိုတော့ စားခငစရာကီး၊ ဘေးနားက ဘလူးတု ဆောငးဘောကစ ကလေး နဲ့ သီခငးလေး လညး ငိမ့ငိမ့လေး ဖင့ထားသေးတယ။ အဲဒါနဲ့ သူတို့ အခငးလေး ပေါမာ ကမလညး ဝငထိုငပီး အမညးကောကစားလိုကတယ။
“အမ နညးနညး ခပါလား ဘီယာလောကတော့ ဖစပါတယနော”
“အငး နညးနညးပဲနော”
ကမလညး သူတို့ အုပစုဝငလို ဖစသားပီး စိတကလညး လတလတလပလပ ဖစနေတာနဲ့ တခကယူသောကလိုကတယ။ အဲကောငလေး အုပစုနဲ့ စားလိုက ရောကရာပေါကရာ လောကပောလိုကနဲ့ နညးနညးလေး အရိနရလာသလို ကမ မကနာလေးလညး နညးနညး နီလာပီး သေးလညး ပူလာပါတယ။ စိတထဲမာလညး မောင နဲ့ မမတဝတရညတို့ အကောငးစဉးစားရငး နဲ့ ဖီးတကလာပါတယ။ အဲဒီအခိနမာပဲ ကောငလေး နစယောကက ရေကုနနေလို့ ရေသန့ဘူး နဲ့ နောကထပစားစရာသားယူအုံးမယဆိုပီး ထကသာပါတယ။ တကယတော့ သူတို့ အခငးခငး အခကပပီးတော့ ကမနဲ့ နိုငဇောနိုင နစယောကထဲ ထားခဲ့လိုကတာ နောကမ ကမ ရိပမိပါတယ။ နိုငဇောနိုင က ကမ နားအရမးကပနေပီးတော့ ကူနေပါတယ။
“အမ က အရမးလတာပဲ၊ ဘောဒီက လညး အရမးဆကဆီ ကတာ၊ ကနော သောငပငပေါ ပထမတေ့တော့ မောဒယ တယောကယောကမားလားလို့ အမနပေးလိုကလာပီး ကည့လိုကတာ”
“နောကတော့ မကနာမငလိုကရတော့ စိတပကသားတယပေါ့ ခစခစ”
“အိုး အမ က မောဒယတေ ထက ဆယဆ မက ပိုခော ပိုလပါတယ”
“အမလေး မောကနေပနပါပီ အစားလညးကေး မောကလညး မောက ဆိုတော့ ငါ့ဆီက ဘာမား ပနတောငးမလဲ မသိ ခစခစ”
“အမ ကို တခါလောကနမးခင့ ရရင ကေနပပါပီ”
“ဟယ ကဲ ကည့ စလာပီ ဇာတိက”
နိုငဇောနိုင က သူအကဲစမးတာ ကမ စိတဆိုးတဲ့ ပုံမပတော့ ရဲလာပီး ကမ ကိုယလုံးလေးကို ဆဲဖက ပီး ကစဆငစပေးပါတော့တယ။ ကမကလညး နဂိုထဲက စိတထ နေတာ ဆိုတော့ အလိုကသင့ ပါသားပီး တော့ သူ့ကို ပနနမးမိပါတယ။ အဲကောငလေး လကက သကလိုကတာရင၊ ကမ ပိပိ ပေါမာ တခါထဲ ပငတီပေါကနေ ပတခေနေတာ၊ ပါးစပက လညး ကမလာလေးကို စုပလို့ ၊ ကမ ပိပိလေးက စောကရညတေက လညး ရဲတာမ ပငတီကို ပါစိုနေပီဆိုတော့ ကမလညး အလိုးခံခငနေပီ ဆိုတာ မသိသာလနးဘူးလား။ ရကတော့ ရကလိုကတာရင၊ ကမလို အိမထောငသည၊ ဆရာဝနမ တယောကက တေ့တာမ နာရီပိုငးလောက ရိသေးတဲ့ ကောငလေးတယောကရဲ့ အနမးခံ အကိုငခံနေရတာကို၊ ကမ သောငပငပေါမာ လတလတလတလတဆော့လို့ ရအောင ဆိုပီး ဝတထားတဲ့ ဝတစုံတေက ကောငလေးအတက အရမးအဆငပေဖို့ ဖစသားတာပေါ့၊ သူက ဘာမ တောင ခတဖို့ မကိုးစားပါဘူး။ ကမရဲ့ပတထားတဲ့ ပတစ ပါးပါးတေကို လနတငပီး ပငတီလေးကို သာ ဆဲခတခလိုကတာ ကမ ဘာမနးတောင သေခာမသိခင သူ့လီးကီးက ကမ ပိပိလေးထဲ ဝငလာပီလေ။ ညနေစောငး နေမဝငတဝငအခိန သောငပငပေါက အခငးကလေး တခုပေါမာ အခုလို ပေါတငကီးအလိုးခံရမယလိုက ကမ ဘယတုနးက မ မတေးထားခဲ့တော့ စိတအရမးကို လုပရားရပါတယ။ သူ့လီးကီးက လညး မာတငးနေလိုကတာ ကမ ပိပိလေး အတငးသားတေကို တအားဖိကိတတိုးဝငလာတော့ အရသာ ကောတေကို တဖိန့ဖိန့ တဖနးဖနးဖစနေအောငခံစားရပါတယ။ လီးကီးကပဲ ကပလို့လား၊ နေရာကောင့လား၊ လူကောင့လား ဘာမနးကို မသိတော့ပါဘူးရင။
“အား ကောငးလိုကတာ မမစိမးရယ ၊မမစိမး စောကဖုတ ကီးက အိနေတာပဲဗာ”
“အို ဘာတေ လောကပောနေတာလဲ၊ မငးကာ”
“ဖတ…ဗိ… ဖတ..စိ.. ”
“အ…အီး… ကတစ… ရီး…”
“ဖတ…ဗိ… ဖတ..စိ.. ”
“အ…အ ..အ..အိုး..”
“ဖတ…ဗိ… ဖတ..စိ.. ”
“အိုး ..ကတစ… ကတစ… ရီး…”
ကမ တကိုယလုံး အကောတေ တောင့တငးပီးတော့ အရသာ အဆုံး ရောကသားတယ။ ကောငလေးက မပီးသေးဘူး ဆကဆောင့နေတုနးပဲ။ ကမ စောကခေါငးထဲ မာ အထိမခံနိုငတောငအောင စနးစနးတင့ ဖစနေတော့ သူ့လီးမာမာ ကီး နဲ့ ပတပေးနေတာ ကငနေအောင ခံစားနေရပါတယ။ ဒါပေမဲ့ ခနနေတော့ ကမ ပနကောငးလာပါတယ။ ကမ ဖီးပနတော့လာပီး သူ့လကမောငးတေကို ကိုငရကနဲ့ ဖငကီးကို ကော့ကော့ပေးနေတုနးမာ သူ့လီးကီးက လရညပူပူနေးနေးတေ ကမ စောကဖုတထဲ ပနးထည့လိုကတာ ခံစားလိုကရပါတယ။
“အား…အီး.. ကနော..ပီးသားပီ..မမစိမး…အား..”
“အငး..”
“မမစိမးရော ပီးရဲ့လား”
“အငး ”
“မမ ကနော့သူငယခငး နောငနောငလေ သူကလညး မမစိမးကို ခစခငလို့တဲ့ ”
“အို”
အဲတော့ မ ကမတို့ ဘေးနားရောကနေတဲ့ နောငနောင ကို သတိထားမိလိုကပါတယ။ ရကလိုကတာရင ကမ စိတလတလကလတ အလိုးခံဖီးတကနေတာကို ဘေးမာ လူရောကနေတာတောင မသိလိုကပါလား။ ကမ ဘာပောရမနးမသိခိနမာပဲ နိုငဇောနိုင က သူ့လီးကီးကို ဆဲထုတလိုကပီး နေရာက ထလိုကပါတယ။ ကမလညး ပကလကကနေ ထလိုကတော့ နောငနောငက ကမ ကို ဝငဖကပီး ကစဆငပေးပါတော့တယ။ ကမလညး ခုန ကမ ဖီးပနတကလာတုနး တနးလနးမို့ နောငနောင့ အနမးက မီးပနတောကလာသလို ဖစမိပါတယ။ ဘယတုနးကတညးက အောကမာ အဝတမရိတော့မနးမသိတော့ပဲ ထိုးထောငထနေတဲ့ နောငနောင့လီးကီးက ကမစောကရညတေရယ၊ နိုငဇောနိုင လရညတေရယ ရောပေါငး လံစီးကနေတဲ့ ကမ စောကဖုတထဲ တိုးဝငလာပါတော့တယ။
အခနး ၈။
မယမုံစိမး
နောငနောင့ လီးကီးက ရုတတရက ဆောင့ထိုးသငးလိုကပေမဲ့ အရညတေနဲ့ အိုငထနးနေတဲ့ ကမ စောကဖုတထဲကို အလိုကသင့ပဲ ဝငသားတယ။ သူ့လီးက လညး နိုငဇောနိုင နဲ့ လုံးတူ ပတတူ လောကပဲ ဆိုတော့ ကမလညး ဖီးပနတကလာပါတယ။ သူ့လာကီးနဲ့ ကမ ပါးစပလေးထဲ ကို အတငးထိုးသငးပီး ကမ လာလေးကို လာပတနေတာနဲ့ ကမလညးသူ့လာကီးကို ပနစုပပေးလိုကတယ။ သူ့လကတေက ကမ နိ့တေကို အကx{103E}ပေါကပဲ ဆုပနယနေပီးတော့ အောကက တော့ အလိုးမပကဘူးရင။ ကမလညး အရိနရလာတော့ သူ့ကို အတငးဖကတယပီး ပနကော့ပေးနေမိတယ။
ကမစောကဖုတထဲက လညး အရမးကို စနးစနးတင့ဖစနေသလားမသိဘူး ဆောင့လိုးလိုကတိုငး သူ့ဒစကီးက စောကဖုတနံရံတေကို ပတဆဲနေတာ ခံနေရတယ။ နောကတော့ သူက ကမ ပေါငနစလုံးကို ပုခုံးပေါတငထမးဆောင့တော့ ကမ အတငးထဲက နညးနညးအောင့လို့ အောငီးမိတယ။ အဲဒီအခိနမာပဲ အာကာစိုးဆိုတဲ့ ကောငလေး ကမတို့ အနားရောကလာပါတယ။ ခုမ တော့ ဘာမ မထူးတော့တာမို့ ကမ မကလုံးမိတလိုကပါတယ။ နညးနညး မကနာပူတာလဲ ပါတာပေါ့လေ။
ဒါပေမဲ့ ကမ နူတခမးကို တခုခု လာထိတော့ မကလုံးဖင့ကည့လိုကမိတယ။ အာကာစိုးပေါ့၊ သူ့လီးကီးကို ကမ ပါးစပနားမာ လာတေ့တယ။ ပါးစပက ဘာမ မပောပေမဲ့လညး လီးစုပခိုငးနေတယ ဆိုတာ ကမသိပါတယ။ ဝကဖစမတော့ မစငကောကနေနိုငပါတော့မလား။ ကမ နူတခမးလေး ဟပေးလိုကတော့ သူ့လီးကီး ပါးစပထဲ တိုးဝငလာပါတယ။ အာဂေါငကို သားထိုးမိမာ စိုးလို့ ကမလကကလေးနဲ့ လီးတနကီးကို ဆုပကိုငလိုကပါတယ။ အဲတော့ သူကမပါးစပကို လိုးနေလညး အာဂေါငကို မထိုးမိမာလေ။ နောကတော့ အသာလေး စုပပေးရငး လာထိပကလေးနဲ့ သူ့လီးဒစဖူးကို ပတရကလိုက၊ အပေါကကလေးကို ထိုးလိုက၊ လုပပေးနေမိတယ။ သူကတော့ မကလုံးလေးမေးရငး က ဇိမခံနေတယ။ ဒါပေမဲ့ သူ အားမရဘူးထငတယ။ နောငနောင့ကို ၊
“ဟေ့ကောငနောငနောင မပီးသေးဘူးလားကာ မငးက လညးကာလိုကတာ၊ ငါက ထကတော့မယ”
“ထကရငလညး ပါးစပထဲ ထုတလိုကပေါ့က မမစိမးက သဘောကောငးပါတယ။ သူဘာမ ပောမာ မဟုတပါဘူး”
နောငနောငက ကမကို အလိုးမပက စပဖဲဖဲနဲ့ ပောလိုကပါတယ။ အာကာစိုးက၊
“ဟာ ငါက စောကဖုတတော့ လိုးခငသေးတယကာ မငးလာ ပါးစပထဲ ပီးလိုက မငးက လိုးပီးပီပဲ”
ကမကို တော့ သဘောတူလား မတူလားမမေးကပဲ သူတို့ ဘာသာ နေရာပောငးလိုကပါတယ။ ဒီတခါတော့ နောငနောငက ပကလကလနလို့ သူ့ရဲ့ ထောငမတပီး နိုငဇောနိုင့လရညတေရည ကမစောကရညတေရယ၊ သူ့ရဲ့ ရေ့ပေးအရညတေရယနဲ့ ပေပနေတဲ့ လီးကီးကို စုပခိုငးပါတယ။ သူ့ကို ကုံးစုပပေးတော့ ဒေါ့ကီလို ဖစသားတဲ့ ကမကို အာကာစိုးက အနောကက နေ လိုးပါတော့တယ။ သူ့လီးက လညး ဟိုကောငလေးတေနဲ့ သိပမကာတာကောင့ ကမ အတကတော့ ပည့ပည့ဝဝ ခံစားနေရပါတယ။ နောငနောင့လီးက သာ အနံ့မိုးစုံ အရသာ မိုးစုံ ဖစနေတာ၊ပထမ တော့ ရံ့တန့တန့ ဖစနေပေမဲ့ ခနနေတော့ အသားကသားပါတယ။ အဲတော့ အနောကက ကောငလေးက ဆောင့လိုးလိုက ရေ့က လီးကီးက ကမ လညခောငးထဲ ထိုးဝငလာလိုကနဲ့ တူးအငဝမး အရသာကို ပထမဆုံး ကမ ခံစားနေရပါတော့တယ။ အခုတော့ ကမလညး ပီးခငလာပါပီ၊ အဲဒါနဲ့ ဖငကီးကို အနောကဖက ကော့ကော့ပေးရငး ပါးစပထဲက လီးကိုလညး အသေစုပပေးလိုကတော့ နစယောကစလုံး သိပမကာပါဘူး လရညတေ ကမ စောကဖုတထဲ နဲ့ ပါးစပထဲကို ပနးထုတပီးလိုကကပါတော့တယ။
“အိုး…. ဝိုးးးး… ကောငးလိုကတာ မမစိမးရယ”
“အားးးး မမစိမး”
“အုးးးး ဝုဝု….”
………….
ကမ စောကဖုတရော ပါးစပရော လရညတေ စောကရညတေ တံတေးတေ နဲ့ ပေပ နေပီမို့ ကမးခေဘကကို ဆငးပီပငလယရေ နဲ့ပဲ ဆေးကောလိုကပါတယ။ ကောငလေး နစကောငက တော့ သူတို့ အခငးပေါမာ ပကလကလေး မိနးနေကပါတယ။ အရကနဲ့ ဆေး က အခု မ အရိနတကလာကတယထငတယ။ ကမလညး သေးပေါကခငလာတာနဲ့ ကောကဆောငအကယဝငပီး သေးပေါကရငးက ဟိုက ဘယအခိနတောင ရိပလဲ လတောင ထကနေပီ၊ ကိုယ့နေရာကိုယပနမ ရတော့မယဆိုပီး အသာလေး လစထကလာခဲ့တယ။
ကမ တို့ တညးခိုဆောငနား ရောကတော့ အရိပလေး ကနေတဲ့ နံရံဘကမာ လူတယောကရပနေတာကို တေ့လိုကရပါတယ။ သစပငရိပ ခုံ ရိပ နဲ့ ညဦးပိုငးလေးမို့ လူလညးရငးပီး လမးမ နေ တောရုံ မမငရပါဘူး။ အနားရောကတော့ ဦးကိုကိုကီး ဖစနေတာ တေ့လိုကရပါတယ။ ကမ လညး သဲပေါက လောကလာတာမို့ သူမကားပါဘူး၊ အနားရောကမ သစကိုငးတခု တကနငးမိလို့ ဖောကကနဲ မညသားမ သူလည့ကည့တော့ ကမ ကို တေ့သားပါတယ။
“အော ဦးကိုကိုကီး ပါလား အမရော”
“မတဝတရညလား ရိပါတယ အထဲမာ၊ ကနတောက ဆေးလိပသောကခငလို့ ခနထကလာတာ”
ဦးကိုကိုကီးက လကထဲကိုငထားတဲ့ စီးကရကဗူးနဲ့မီးခစကို ကမ မငရအောငထောငပပါတယ။ ကမ လညး ရုတတရက ပါးစပက ထကသားတယ။
“ခုန က ကုံးကုံး ကုံးကုံး နဲ့ အထဲကို မငရလို့လား ခောငးနေတာ”
ဦးကိုကိုကီး မကလုံးပူးသားပါတယ။ ဒါပေမဲ့ ခကခငး အိနေပန ဆညလိုကပီးတော့။
“အငး ညီမ ကိုတော့ မကနာပူပူ နဲ့ပဲ ပောရတော့မာပဲ။ ကဲလာ ညီမ ဒီအပေါကက နေ သာ ကည့လိုကတော့”
ကမ လညးသူ့အနားကပသားပီးတော့ သူပတဲ့ အပေါကကနေ အသာကုံးပီးခောငးကည့လိုကတော့၊
“ဟင”
အခနး ၉။
မတဝတရည
မောငလေ ကမ ကို အရမး စိတလုပရားစေတာပဲ၊ မောငဆိုတာကလေ ကမယောကား မောငကို ပောတာ မဟုတဘူးနော၊ အို ရုတကုနပါပီ။ ကမ ပောတဲ့ မောင ဆိုတာက အနလိုငးပေါမာ ဒငကီး ဆိုပီး ကမ နဲ့ခပနေတဲ့ မငးရဲ ကိုကို ကို ပောတာလေ။ ကမ ယောကားကို အရငက မောငလို့ ခေါခဲ့ပေမဲ့ နောကပိုငး သားလေး မေးပီးတော့ တခါတလေ လဲ ဒကဒီ၊ တခါတလေလဲ မောင၊ တခါတလေလဲ ယောကား၊ အဲလို အမိုးမိုးခေါဖစခဲ့တယ။ နောကပိုငး တယောကနဲ့ တယောကကို ယောကား မိနးမ အဲလို မိုးပဲ ခေါဖစတော့တယ။ အဲတော့ မောင လို့ အခု ကမ ပောရင ဟို ဒငကီးကို ကို ပောတာဆိုတာသဘောပေါကနော။
မောငက သူ့အပင တခားယောကား တယောကနဲ့ အတေ့အကုံ ရိစေခငလို့ ဆိုပီး အနလိုငး ရီးစားထားခိုငးတယ၊ သူကိုယတိုငပဲ အကောင့ရာပေးပီး အပထားပေးတယ။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီကောငလေးက သူ့သူငယခငးဖစနေတာ သူမသိဘူး၊ ကမလညး ဘယလို ပောပရမနးမသိဘူး၊ အဲဒီကောငလေးကို လညး စိတတိုမိတယ။ ဒါပေမဲ့ နောကတော့ ကောငလေး အခဲကောငးတာနဲ့ ငိသားရငးက ဆကခပ တေလညး ပောမိတယ။ အခု တော့ အဲ့ကောငလေး လငမယားနဲ့ အတူတူ ခရီးထကလာပီး အတူတူ နေဖို့ အခင့အရေးရနေပီ။ ခုထိ ယောကားကို ဖင့မပောဖစသေးဘူး၊ ရကနေတာလားဘာလားမသိတော့။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီကောငလေး နဲ့ နစယောကထဲ တေ့ရတော့မယဆိုတဲ့အသိက ကမ ပိပိလေးကို တအားစို နေစေခဲ့တယ။
တိုကဆိုငခငတော့ မောင့(အဲ့ကောငလေး) မိနးမ ကလညး သူ့သူငယခငးတေ ကို သားတေ့မလို့တဲ့ဆိုပီးထကသားတယ။ မောငကလညး ဆိုငကယလဲပီး ခေထောကနာသားလို့ ဆိုပီး နေခဲ့တယ။ ယောကား ကလညး သူတနေရာသားအုံးမယ မိနးမ နားခင နားအုံး ဆိုပီး ထကသားတယ။ ခုတော့ မောင နဲ့ ကမ တညးခိုခနး မာ နစယောကထညး၊
ကမ စိတတေ အရမးလုပရားပီး ပိပိလေး မာ စိုနေပေမဲ့ မကနာခငးဆိုငကီးကတော့ အရမးမကနာပူတာနဲ့ ကိုယ့အခနးထဲက မထကပဲ ငိမနေမိတယ။ ကမတို့ တညးခိုဆောငက အိပခနး နစခနးတဲလေ။ မောငက သူ့အိပခနးထဲမာ ကမက ကမ အိပခနးထဲမာ။ ကုတငပေါအသာလဲပီးတော့ ပါလာတဲ့ စာအုပတအုပထုတပီး ဖတနေလိုကမိတယ။ စိတကတော့ စာအုပထဲမာ မရိပါဘူး။
“ဒေါကဒေါက..”
တံခါးကို ဖဖလေးခေါကသံ ကားတယ၊ ကမ ရငခုံနေပီ၊ အသံက ဘယလိုပဲ ထိနးခူပထိနးခူပ နညးနညးတော့ တုံရီနေတယ။
“ဘယသူလဲ”
“ကနတောပါ မမ ခနဝငခဲ့မယနော”
“ဟာ”
ကမ ဘာမ ပနမပောရသေးခင သူဝငလာတယ။ မောငပေါ့၊ မောင သို့မဟုတ၊ ဒငကီး သို့မဟုတ ဟိုကောငလေး သို့မဟုတ မငးရဲကိုကို ရယပေါ့။
“မမ”
“ဟင ဟို ဟို.. မမ ယောကား ပန..ပနလာတော့မာ တောကာ”
“သူတောတောနဲ့ ပနမလာသေးပါဘူး မမ ရယ သူ မောင့ကို ပောသားတယ ကာမယတဲ့ ညနေစောငးလောကမ ပနလာခဲ့မယတဲ့”
ကမ မကနာလေးနီသားတယ။ သူနဲ့ အခု မ မကနာခငးဆိုင တည့တည့ကီး၊ ပီးတော့ သူ့ကိုယသူ မောငတဲ့။
“ဟို… ဟို.. သူ့.. အမိုးသမီးကရော”
“စိမး က သူ့သူငယခငးတေနဲ့ သား တေ့မာ ကာအုံးမာ သူလညး ညနေမ ပနရောကမာ”
သူက သူ့မိနးမ ကို မိနးမ တို့ အမိုးသမီးတို့ ဆိုတဲ့ အသုံးအနုံးကို ရောငပီးစိမးလို့ သုံးတာကို ကမ သတိထားမိတယ။ သူက ဆံပငလေး မတိုမရညနဲ့ ရုပခောလေး၊ အသားလတလတ အရပမင့မင့၊ အခုတော့ တီရပနဲ့ ဘောငးဘီတိုပပ လေးဝတထားတယ။ ကမလညး ကမးခေ ဆငးရင ဆငးမာမို့ အပေါပိုငးက တီရပလကတို ၊ အောကက ဂါဝနအတို လေးဝတထားတယ။ ပေါငလညလောကပဲ ရောကတဲ့ ဂါဝနတိုမို့ ကမပေါငလုံးတုတတုတတေက တော့ ပေါနေတာပေါ့။ ပုံမနဆို ထမိနကို ခေမကစေ့ထိပဲ အမဲဝတတတ တဲ့ သူမို့ ကမ မကနာပူလိုကတာ။ ငေဆောငရောကမတော့ ငေဆောင မာလို ဝတမပေါ့လို့ ယောကားက မောကပေးတာလဲ ပါတယလေ။ ကောငလေး က ကမ ကို မကလုံးခငးတည့တည့ စူးစူးစိုကစိုက ကည့နေတယ သူ့မကနာလေး က ပုံးယောငယောငနဲ့၊ ကမ ပေါငလုံးတေကိုလညး သူ့မကစေ့ ကရောကသားတယ။ ကုတငပေါကနေ ခေခ ထိုငနေတဲ့ ကမ မလုံမလဲနဲ့ ပေါငကို စေ့လိုကပီး ဂါဝနအတို လေးကိုလညး အနားကနေ ရသလောက ဆဲခဖုံးနေမိတယ။ စိတထဲမာ လညး စိုးရိမသလိုလို၊ ကောငလေးမား ကမ ပေါငလုံးခေသလုံးကီးတေက တုတလိုကတာလို့မား ထငနေမလားပေါ့။ ကမ ရငထဲ တဒိနးဒိနးခုနနေတာမား သူတောင ကားလောကမယထငတယ။ ဘယလိုကီးမနးကို မသိပါဘူး။
“မ က သိပလတာပဲဗာ၊ မကနာ ကလညး ကကသရညရိပီးခောလိုကတာ။ ကိုယလုံး၊ ခေထောကတေကလညး အရမးလတာပဲ။ မောင အခုမ သေခာကည့ခင့ရတော့တယ”
“အို မမောကပါနဲ့ မ က အသကကီးပါပီ စိမးတို့လို အသားလေးဖေးပီး မလပါဘူးနော”
“မ အသားက ဝငးနေတာပါမရဲ့၊ အဲဒါကောင့ ညိုခောလေး ဆိုတာ ပောလေ့ရိကတာပေါ့”
ကောငလေး က ပောရငး အနားကပလာတယ။ ကမ ဘာပနပောရမနးမသိ၊ ကမကို ပုံးစစနဲ့ ငုံ့ကည့လာတဲ့ သူ့ကို အလန့တကားလိုမိုးမော့ကည့လိုကမိတယ။
“ပတစ”
“အု”
အို သူ့ပါးစပ နဲ့ ကမ နူတခမးအစုံကို ငုံပီးစုပတာခံလိုကရတယ။ သူ့လကတဖကက ကမ ခါးကလေးကို ဆဲဖကလိုကတော့ ကမ ကုတငပေါကနေ အလိုလို ကမးပေါမာ မတတတရပရက ဆငးဖစသားတယ။ သူ့နောကလကဝါးကီးတဖကက ကမ တငသား တဖကကို အုပကိုငလာတယ။ ကမ လကတေကလညး သူ့လညကုတတေကို တဲခိုမိလို့။
သူ့ရဲ့ ကမးကငလတဲ့ အနမး အောကမာ ကမ အရညပောခဲ့ရပီပေါ့။ သူ့ရဲ့ လာက ကမ ပါးစပထဲ တိုးဝငလာပီး တော့ ကမ လာကလေးကို တိုးပတ ဆော့ကစားနေရငးက သူ့လကဖဝါးကီးတေက ကမ တငသားတေကို အားမလို အားမရ ဆုပနယ ပီး သူ့ကိုယနဲ့ အတငးဆဲကပထားတယ။ သူနဲ့ ကမ ပေါငရငးခငးကပနေတော့ သူ့ဘောငးဘီအောကက မာကောနေးထေးနေတဲ့ ကောငကီးက ကမ ဘိုကသားလေးကို လာထောကနေတာပေါ့။ ဘာလညးဆိုတာကို ကမ စိတက အလိုလို သိနေတာမို့ ပိပိလေး ကလညး အရညတစိုစို ရစိနေရပါပီ ရင။
သူက အားရပါးရ နမးစုပပီးသားတော့ ပါးစပခငးခာလိုကပီး ကမ မကနာကို သေခာ စေ့စေ့ကည့တယ၊ ကမတို့ မကနာခငးက လကလေးငါးလုံးစာလိုကပဲ ကာတာပါ။ ဒီတခါတော့ ကမလညး သူ့ကို သေခာပနစိုကကည့လိုကတယ။ ကမ တငပါးတေကို ဆုပနယနေတဲ့ သူ့လကတေက ကမ ကောပငကို တီရပအောကက နေ တိုးဝငလာပီး ဘရာဇီယာဂိတကို ဖုတနေတယ။ ဘရာဇီယာဂိတပုတသားတော့ ခောငသားတဲ့ ကမ ရငသား အရေ့ပိုငးကို သူ့လကတေက ရောကလာပီး ကမ ရငသားတေကို ဖဖလေး အုပကိုငပီး ဆုပနယနေတယ။ ကမ နို့သီးခေါငးလေးတေက ထောငမတပီး စနးစနးတင့ ဖစနေတာ သူ့လကဖဝါးပေါက အသားကမး နဲ့ ခစမိလိုကတော့ ကမ တကိုယလုံးတုံတကသားတယ။ သူက ကမ ကို၊
” မ မောင ဒီရပကို ခတလိုကတော့မယနော”
ဆိုတော့ ကမ ရကရကလေးနဲ့ ခေါငးသာ ငိမ့ပမိပါတယ။ ခုတော့ မောင့ရေ့မာ ကမ အပေါပိုငး ကိုယလုံးတီးနဲ့ အောကပိုငးက ဂါဝနတိုနံ့နံ့လေးသာ ကနခဲ့ပါတော့တယ။
“လလိုကတာ မ ရယ၊ မနို့တေက အရမးလတာပဲလုံးပီး အိနေတာပဲ”
မောငက ပောလညးပော သူ့ခေါငးကို ငုံ့ပီး ကမ နို့သီးခေါငးလေး တေကို တဖကစီ တပတပတ နဲ့ စုပပါလေရော၊
“အ..ဖညးဖညး မောငရယ၊ မ မနေတတဘူး”
အဟုတပဲ ကမ နို့သီးခေါငးလေး တေက အရမးစနးစနးတင့တာရင့၊ သူ အဲလို တအားစုပတော့ ကမ တကိုယလုံး ကကသညး တဖဉးဖဉး ထ ပီးတုံတကသားရတယ။ အဲလို နို့တေကို စို့နေရငးက သူ့လကတေက ကမပေါငကားက ပိပိလေးကို ပငတီပေါကနေလာအုပကိုငနေတာ ပငတီလေး စိုရဲနေတာတေ့သားပီပေါ့။ ရကစရာကီး။ သူက ပထမတော့ ပငတီပေါကနေ လကဖဝါးကီးနဲ့ ပိပိအုံလေးကို အုပကိုငခေမ နေသေးတယ။ အဲဒါ အားရသားမ ပငတီလေးကို ဆဲခတခတယ။
“အို့”
ကမ ပိပိ နူတခမးလေးတေကို သူ့လကခောငးထိပလေးနဲ့ တိုးခေ့ ပတကစားရငးက မ ကမ ပိပိလေးအပေါနားက စေ့စေ့လေးကို သူ့လကထိပနဲ့ အသာဖိခေပေးလိုကတော့ ကမ ပါးစပက အသံပါထကငီးလိုကမိတယ။ အခုတော့ ကမ နို့တေကို သူ့ပါးစပကစို့ပေးရငး သူ့လကခလညက ကမ ပိပိလေးထဲ ထိုးထည့ပီး ဖငးကားဖတ လုပနေပီလေ။ ကမ ခေဖားလေးပါ ထောကထောကသားအောင အထိနာရတယ။ သူ့ဆံပငတေကို ဆဲဆုပလိုကမိတယ။ ကမ အရမးလိုနေပီ ဆိုတာ သူလညး ရိပမိပုံပါပဲ။
“မ ရယဒီပီလားဟင”
လို့ မေးတော့ ကမ ခေါငးညိမ့ပလိုကတယ။ အဲတော့မ သူက နို့တေကို ကုံးစုပနေရာက မတမတပနရပလိုကရငး ကမ ကို ကုတငပေါဖငခထိုငခိုငးလိုကပီး သူ့ဘောငးဘီကို ခတခလိုကတယ။ သူ့ရဲ့ လီးတနကီးက ထောငမတပီး တယမးယမးနဲ့ ထကလာတယ။ တုတတုတခိုငခိုင လီးကီးက ယောကား နဲ့ လုံးပတ ဆိုက က သိပမကာပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ မတူတာကတော့ ဘာမတူမနးမသိဘူး။ နောကတော့ သူက ကမ ပေါငနစလုံးကားမာ ဝငရပပီး ကမ ပေါငနစလုံးကို ဘေးကို ကားအောငတနးလိုကတယ။ ကမ ဂါဝနလေးကို လနတငလိုကပီး ဟတတ အရညတေ ရဲနစနေတဲ့ ပိပလေးအဝကို သူ့လိငတနထိပဖူးကီးနဲ့တေ့ပီး တဖညးဖညးခငးထိုးသငးလိုကတယ။ လီးကီး တဖညးဖညးခငး ကမပိပိလေးထဲ နစဝငလာတာ အရသာ ရိလနးလို့ ကမ မကစေ့လေးကို မေးပီး ဖီးခံလိုကမိတယ။
“အ…. ရီးးးးးး..ကတစကတစ..”
အခနး ၂။
မငးရဲကိုကို
အား ကောငးလိုကတာဗာ၊ လီးကို စိမ့သားတာပဲ။ ဖူရဲ ညိုပစ မဲနုတမရဆိုတဲ့ စကားကားဖူးတယ။ ဒါပေမဲ့ ဟုတမဟုတတော့မသိဘူး။ အခု လောလောဆယ ကနတောစိတထဲ နိူငးယဉမိတာက တော့ ကနတော့မိနးမ စိမး နဲ့ အခု မမတဝတရည နစယောကပဲ။ ကနတော့မိနးမ က တရုပစပဖူဖူဖေးဖေးမိုကလားမသိ အရညတအားရဲ တာ အဲတော့ တစပစပ နဲ့ လိုးလို့ ကောငးပေမဲ့၊အခု မမတဝတရညကတော့ ညိုညိုလေး မို့လားမသိ အရညတေ ရဲနေပေမဲ့ စေးနေတယ။ အရညတေက ဟိုစာဆိုကလိုပဲ ပစလို့ပဲလား၊ ဒါမ မဟုတ။ သူ့ယောကား ကိုကိုကီးကလညး လုံးပတသေးလို့လား၊ ဒါမ မဟုတ ကလေးမေးပီး ဆရာဝနကလကစမးပပီး အပေါကကဉးကဉးလေး ဖစသားအောင ခူပပေးထားလို့လားမသိ။ စေးထနးထနးလေး။ လီးကိုထိုးထည့လိုကတာ။ ခပပစပစဖောထားတဲ့ ပုနးရညကီးဖောရညထဲ လကထိုးထည့လိုကသလိုပဲ။ စိမးတုနးကတော့ ထောပတ အရညပောပောလေးထဲ လကထိုးထည့လိုကသလိုပဲ။ တမိုးစီပေါ့ဗာ အဟီး။
မမတဝတရည ရဲ့ မကနာဝိုငးဝိုငး၊ ပါးတဖကမာ ပါးခိုင့ကလေးနဲ့ ရကတကတက မကနာပေးလေး ကလညး ခစဖို့ အလနကောငး။ နို့အုံကီးတေကတော့ ခလေးတယောကအမေ မို့လားမသိ။ ကနတော့မိနးမ စိမးထက သိသိသာသာလေး ကီးတယ။ နို့သီးခေါငး ညိုညိုလေးတေကလညး တုတတယ။ နူတခမးလေးက ထူထူ ထောထောလေး တေ စုပနမးလို့ တအားကောငး။ မမတဝတရည ရဲ့ ရကတကတကမကနာလေးကို တခကငုံ့နမးလိုက အောကကနေ ဖငကော့ပီးလီးကို အဆုံးထိ ဆောင့သငးလိုက၊ လညတိုငကော့ကော့လေး ကို ငုံ့နမးလိုက၊ အောကက ဆောင့သငးလိုက။ အရမးကောငးတာပဲ။ အောကကနေ ကော့ပီးဆောင့ဆောင့လိုးလိုကတိုငး ကနတော့ရငဘတနဲ့ ဖိကတနေတဲ့ သူ့နို့ကီးတေက အိကနဲ ဆိုဖာလို ကနတော့ရငဘတကို လာလာပတနေတာ လညး ဇိမကလိုကတာ။ နောကပိုငး အရိနရလာတော့ သူကလညး အောကကနေ ပင့ပီး ပနကော့ပေးတယ။ ကနတော့လီးကီး သူ့စောကဖုတထဲမာ ပပိးကီးလာတော့ ပီးကာနီးပီ ဆိုတာ သူလညးသိပုံရတယ။ ကနတော့ပုခုံးကို တယဖကထားပီး သူ့ပေါငနစလုံး နဲ့ ကနတော့ခါးကို ခ ညပလာတယ။ ကနတောလညးသူ့ ဖငလုံးကီးတေကို လကဖဝါးနဲ့ တဖကတခကမ ပီး ဆဲဆဲ ဆောင့တော့ မကာပါဘူး ကနတော့ လီးကီးထဲက လရညတေ တဖတဖတနဲ့ သူ့စောကဖုတထဲ ပနးထကသားတယ။ သူလညး ကိုယလုံးလေး တောင့သားပီး စောကခေါငးထဲက အတငးသားလေးတေနဲ့ ကနတော့လီးခောငးကီးကို ဖဖလေး ဆုပဆုပပေးသလို လုပပေးလာတယ။ လရညတေ လီးခောငးထဲက ကုနသလောကပနးထုတပီးတော့ ကနတောလညး မောသားလို့ သူ့ကို အိပယာပေါကောခ လဲစေပီး ကနတော က အပေါက ထပရကနဲ့ လဲခလိုကတယ။ စောကဖုတထဲက တော့ လီးကို မခတခငသေးဘူးလေ၊ အထဲမာ နေးထေး အရသာရိနေတာကိုး။ သူလညး ကနတော့ကို အတငးဖကထားတုနးပဲ။
ခနလေး နေကမ ကနတောတို့ လကတေ ပေလော့သားကပီး ကနတော အိပယာပေါ သူ့ဘေးမာ လိမ့ခပကလကလနလိုကတယ။ ကနတော့လီးကိးလညး သူ့စောကဖုတထဲက ဖလတကနဲ ထကလာတာပေါ့။ မမတဝတရညက အို ကနဲ အသံလေးထကသားပီး သူ့ဂါဝနတိုလေးကို ဆဲခ ပီး စောကဖုတလေးကို လုံသလောက ပနဖုံးထားလိုကတယ။ ကနတောက ဘာမ မပောတော့ပဲ ပုံးပဲ ကည့နေလိုကမိပါတယ။ မမတဝတရညက ကနတော့ဘကကို လည့ပီး ပုံးရငးက ကနတော့ပါးကို ရတကနဲ သူ့နူတခမးလေးနဲ့ လာနမးလိုကပါတယ။ ကနတောက နောကသလို ပောငသလိုနဲ့၊
“အာ့တာ ဘာဖစလို့ လဲ မ၊ ခစလို့ လား ကောငးလို့လား”
လို့ မေးလိုကတော့ သူ့ပါးခိုင့လေးခကအောငပုံးရငးက
“နစခု စလုံး ”
လို့ အဖေပေးလိုကပါတယ။ ကနတောက သူ့ကိုယလေးကို လမးဆဲလိုကတော့ သူက အလိုလို ကနတော့ရငခငထဲ တိုးဝငလာပါတယ။ ကနတောတို့ တယောကကို တယောက ထေးပေ့ပီး အတနကာ နားနေကပါတယ။
“မ အရမးကောကတာပဲ ကယ တခါမ အဲလို မဖစဖူးဘူး”
“ဘာကို ကောကတာလဲ မရဲ့”
“မ က ကိုယ့ယောကား နဲ့ကလဲပီး တခား သူနဲ့ တခါမ မနေဖူးဘူးလေ အာ့တာကို ပောတာ”
“မ ကတော့ မောငပောရင ရုံမလားမသိဘူး မောငလညးအတူတူ ပဲ၊ မောငလညး မောင့မိနးမ ကလဲလို့ ဘယသူ့ကိုမ မလိုးဖူးဘူး”
ကနတော့ ရဲ့ လိုး ဆိုတဲ့ စကားကောင့ မမတဝတရညတယောက ရကသားပီး ကနတော့လကမောငးကို ဖတကနဲ ရိုကလိုကပါတယ။ ခပပေါမာ ဘယလို ပဲ ညစညစပတပတပောခဲ့ပောခဲ့၊ ခုလို နဖူးတေ့ ဒူးတေ့ ကတော့ ရကနေပုံပါပဲ။
“အဲဒါ မောင့ကိုတောငလေ ယောကားက စိတခရတဲ့အကောင့တဲ့ အနလိုငး ရီးစားထားဖို့ ဆိုပီး အပောဖင့ပေးလိုကတာ၊ နောကတော့ မောင မနးသိသားတော့ မ အဆကဖတဖို့ တောငကိုးစားသေးတယ သိလား၊ ဒါပေမဲ့ မရတော့ ဘူး မောငက တောတော တောကီကောငးတာ မ ဘယလို မ ရုနးမထကနိုငဘူး ဟငး”
“အငး မောငဆိုတာ ကို မယောကား သိသားတော့ရော ဘာဖစမာမို့လဲ”
“အငး သူမား ရကမလားလို့ပေါ့။ ကိုယ့သူငယခငးက ကိုယ့မိနးမ လာပီးဟိုဟာလုပနေတာကို”
“ဘယဟာလုပတာလဲ မရဲ့”
“ဟယ ဘယလို ဖစနေလဲ တောတောကားခငနေလား၊ ကဲ လိုးတာကို ပောတာရင့ လာလိုးတာကို ပောတာ ကဲ ခစခစ”
မမတဝတရညက သူ့ဘာသာ ပောပီး တခစခစ ရီနေပါတယ။ ကနတောက သူ့ယောကား ကိုကိုကီး က ကနတောမနးအစထဲက သိပီးသားဆိုတာကို ပောလိုကရငကောငးမလား လို့ တေးလိုကသေးသည။ သို့သောလညး မမတဝတရညကိုယတိုင က လို့ဝကထားတာ၊ အခုသူသိသားရင သူ့ယောကားပေါမာ စိတဆိုးသားမာတို့ အထငသေးသားမာတို့ကိုလညး ကနတောက မဖစစေခင။ ယောကားခငးစာနာသည။ အခုတော့ ကိုယကိုတိုငလညး စိမးကို ကိုကိုကီးလိုးခငလိုးပေစေတော့၊ ကိုယကသိပီး ခောငးကည့ခင့ရရင ကည့ခငမိသည့စိတပေါမိသည။ ထို့အတက မမတဝတရညကိုလညး လိမသည့သဘောမရောကရအောင လည့ပတပောရမညဟု တေးလိုကမိသည။
“တကယလို့ အကိုကီး သိသားရငလညး စိတဆိုးမာ မဟုတပါဘူး၊ ထငတာပဲ။ မောငတောင မောင့မိနးမ နဲ့ တခား ယောကား တယောကလိုးတာကို ခောငးကည့ခငစိတပေါကနေတာ။ မခစလို့ မဟုတဘူးနော၊ ဖီးတမိုးလာလို့”
“အငး မ ယောကားလညး အဲလို ပောဖူးတယ၊ မောင့ မိနးမ စိမးက ဖူဖူနုနုလေး မ တောင နမောတယ တခား မဟုတမဟတတေနဲ့ ဖစမာ၊ နောက မောငကရော တကယ နေနိုငလို့လား ”
“နေနိုငလား ဆိုတော့ ကိုယ့ကိုယကိုတောင မထငမိဘူး၊ မ ကို ပင့ပင့လငးလငးပောရရင ကိုယ့မိနးမ ကို တခားယောကား တယောက က လိုးပီးသားပီ”
“ဟင ဟုတလား ဘယလို ကနေ ဖစပီး မောငက ဘယလိုသိတာလဲ”
ကနတော က မမတဝတရညကို စိမးနဲ့ မတသူရ တို့ ဖစပကခဲ့ပုံ ကို စိမးပနပောပတဲ့ အတိုငး ပောပလိုကတယ။ မမတဝတရည စိတဝငတစားနဲ့ နားထောငနေရာတယ။ သူ့မကလုံးလေး တေက အရောငလကလို့ သူ့လကကလေးတေနဲ့ ကနတော့ ခေါငးက ဆံပငတေကို ထိုးဖပီး ဆော့နေသေးတယ။ ကနတောလညး စိမးအကောငး နောကကောငးပနပောရငးက လီးတောငလာတယ။ တောငလာတဲ့လီးက မမတဝတရည ဘိုကကို သားထောကနေတယ။ မမတဝတရညလညး ကနတောပောတာ နားထောငပီး စိတတေ ပနထလာတယထငတယ။ မကလုံးလေးတေ အရောငတောကလာပီး နူတခမးထူထူလေး က ဟတတ နဲ့၊ သူ့လကတေက လညး ကနတော့ လညကုတပေါက ဆံပငတေကို ကုတခစလို့၊ သူ့နို့ကီး နစလုံးက နို့သီးခေါငးတေကလညး ကနတော့ ရငဘတပေါမာ ထိုးထောငထလာတယ။
ကနတောက သူ့နာခေါငလေးကို ကနတော့နာခေါငးလေးနဲ့ ပတပေးရငးက သူ့နူတခမးဖူးဖူးလေးကို ငုံစုပလိုကတယ။ သူကလညး ကနတော့ ပါးစပထဲ သူ့လာကလေး ထိုးထည့လာတယ။ ဒီတခါတော့ သူ့နူတခမးဖူးဖူးလေးနဲ့ ကနတော့ကို ပုစုပေးတာကို ခံခငလာတယ။ သူ့ကို ဖကထားတာလေး ခနဖညလိုကပီးတော့ သူ့မကနာကို ကည့ရငးနဲ့ သူ့ပုခုံးလေးကို အသာလေး အောကကို ဖိတနးပေးပီး ကနတော့ကောငကီး ကို မေးထိုးပတော့ သူလညးသဘောပေါကပါတယ။ မကစောငးလေးပဲ တခကထိုးပီး ကနတော့ ဝမးဘိုကသားတကေို သူ့နို့ကီးနစလုံးနဲ့ ပတတိုကရငးက ကနတော့ပေါငပေါထိ ဆငးသားတယ။ သူ့နို့ကီးတနေဲ့ ကနတော့ပေါင ပတတိုကပီး အဖိခံနရောက လတသားတဲ့ ကနတော့ လီးကီးက ထိုးထောငထလာတာ သူ့မေးစေ့နားကို သားထိပါတယ သူက သူ့လကကလေးနဲ့ လီးကီးကို ဖဖလေး ဆုပကိုငရငးက လီးဒစဖူးကို သူ့နူတခမးလလလေး နဲ့ ငုံစုပလိုကပါတယ။ နေးထေး အိညကလတဲ့ သူ့အာခံတငးလေးက ကနတော့ လီးကီးကို ပိုပီး မာတောင ကီးထားလာစပေါတယ။ သူ့နူတခမးနစလာနဲ့ ကနတော့လီးတနကီးကို စေ့ထားပီး သူ့ခေါငးကို အထကအောက မင့နိမ့နဲ့ လုပပေးရငးက သူမ လာကလေးနဲ့ နဲ့ လီးထိပလေးကို ထိုးထိုးကစားပေးပါတယ။ စုပတာကလညး တကယ အားပါးတရဆိုတော့ လီးခောငးထဲ မာ တစစစစ နဲ့ အတောခံလို့ ကောငးပါတယ။ သူ့ မကနာ ဝိုငးဝိုငးလေး ကလညး ခစစရာကောငးလနးတော့ မမတဝတရည ကနတော့လီးစုပပေးနတောကို ကည့ရတာတောင အရသာရိနပေါတယ။ ကနတော့လကတနေဲ့ သူ့ခေါငးနောကဘကက ဆံပငတကေို ဆုပကိုငပီးတော့ သူ့ပါးစပ ကို လညး ဖငကော့ကော့ပီး လိုးပေးနမေိတယ။ အရိနရပီးဖီးတကလာတော့ ကနတော တခကအဆောင့မာ လီးထိပဖူး က သူ့လညခောငးအဝ ကို ဝငသားလို့ အစကနဲ ဖစတာကို သိလိုကပါတယ။ ဒါပမေဲ့သူက တနးမလတပစပါဘူး။ စိမးဆိုရင အတငးတနးလတတာကို သိလို့ ကနတောလညး လုပရားမုကို ရပလိုကပါတယ။ ဒါပမေဲ့ သူက ဖညးဖညးခငးသူ့ခေါငးကို နိမ့ကာမင့ကာနဲ့ ဆကလုပပေးတော့ ကနတော့လီး ထိပဖူးက သူ့လညခောငးပေါကထဲကို လိုးနရေတယဆိုတာ သိလိုကရပါတယ။ ကနတော့အတကတော့ ပထမဆုံး ဒိသရုပ အတေ့အကုံပါပဲ။ မမတဝတရည အဲလောကကမးမယမနး မထငမတထားခဲ့တော့ အတောအံ့ဩရပါတယ။ ကောငးတာကလညးကောငးလနးတော့ ကနတောမထိနးနိုငတော့ပါဘူး။ လီး ကလရညတေ မမတဝတရညလညခောငးထဲ ပနးထည့ပီး လိုကမိပါတော့တယ။
ကနတော ပနးထည့သမ လရညတေကို မိုခလိုကပီး တော့ သူ့နူတခမးတေကို လကနဲ့ သုတလို့ အသကကို ပုံမနဖစအောင ပနရူနေရတဲ့ မမတဝတရညရဲ့ ပါးလေးကို ရုတကနဲ့ တခကနမးလိုကမိပါတယ။
“ကောငးလိုကတာ မ ရယ။ မောင မပောမဆို မပါးစပထဲ ပီးလိုကမိတာ ဆောရီးနော”
“အငးရပါတယ မောငရယ၊ အသကတော့ နညးနညးအောင့ထားလိုကရတာပေါ့၊ မောင့ကို ကောငးကောငးပုစုခငတာကိုး”
“ခစတယ မ ရယ”
ကနတော့ပါးစပက အလိုလို ထကသားမိပါတယ။ မမတဝတရညက ပုံးပီး၊
“မ လညး မောင့ကို ခစပါတယ။ ဒါပေမဲ့ မတို့က ပိုငရငရိထားပီးသားလူတေလေ။ မတို့ အပောခစကလေးကို အပောခစအတိုငးပဲ ထားတာက ပိုပီးပောစရာကောငးမာပါနော၊ မောငလညး စိမးကို အခစမပကရဘူးနော”
“ဟုတမ အဲလို နားလညမုရိတဲ့ မ ကို မောငက ပိုခစရတာပေါ့”
ကနတောတို့ တယောကနဲ့ တယောက ပနဖကပီး ခနနားလိုကတာ မေးကနဲ အိပပောသားကပါတယ။ တနာရီလောကမာ သေးပေါကခငတာနဲ့ ပနနိုးလာခဲ့ပါတယ။ မမတဝတရညလညး တူတူပါပဲ။ နစယောကသား ထ ရေခိုးခနးသားအပေါ့သား သန့ရငးလေးလုပပီးတော့ ဘယသူမ လညး ပနမလာသေးတာနဲ့ ကုတငပေါ ပနရောကလာကပနပါတယ။ တယောကနဲ့ တယောက ဟိုအကောငးဒီအကောငးလေးတေ စကားစမီပောရငးက စိတတေ ပနထလာကပနပါတယ။ ဒီတခါတော့ မမတဝတရညအိုးကီးကို ကည့ပီး အနောကက ဆဲခငတာနဲ့ လေးဘကထောကခိုငးပီး ဒေါ့ကီ ဆဲကပါတယ။ မမတဝတရညက လညး အခုတော့ ရကရံ့တာ မရိတော့ပါဘူး။ ဖငကီးကို အနောကပစကော့ကော့ပေးတာ အတောဆောင့လို့ကောငးပါတယ။ ကနတောလညး နစခါပီးထားတာမို့ တောတာနဲ့ မပီးပါဘူး။ အဲတော့ ပုံစံမိုးစုံ ပောငးပီး လိုးကတော့တာပါပဲဗာ။
အခနး ၂။
ကိုကိုကီး
ကနတော တညးခိုဆောငက ထကလာပီး စားသောကဆိုငတေ ရိရာဘကသား မယောငမလည ဟိုကည့ဒီကည့ နောကတော့ အအေးဆိုငတခုမာ ထိုငပီး ဘီယာတလုံးဝယသောကရငး ခနနပနေလိုကတယ။ စိတကတော့ တညးခိုဆောငကို ပနသားခငစိတ က မနညးကို ဖိနိပထားရတယ။ ခုလောကဆို ဝတရည နဲ့ မငးရဲ ကိုကို တို့ ဘယလို အခေအနေရောကနေပလဲ ဆိုတာ သိခငနေတယလေ။ ဘီယာတလုံးကုနပီးတော့ ကမးစပဖကကို ခန လမးလောကလိုကတယ။ နောကတော့ မထူးပါဘူးကာ ဆိုပီး တညးခိုဆောငဘကကို ခေဦးလည့လာခဲလိုကတော့တယ။
တညးခိုဆောငရောကတော့ ကနတောကိုတငပီး နေရာမတထားခဲ့တဲ့ဆီကို သားလိုကတယ။ အဲဒီနေရာက ကနတောတို့ အခနး ထဲကို ခောငးဖို့ အပေါကလညး ရယဒီပဲ၊ ဝတရညကိုလညး ကနတောတောတောနောကကမ ပနရောကမယလို့ ပောထားတော့ သူကတော့ ကနတောပနလာမာကို စိတပူမာ မဟုတဘူး။
“ဟိုကရလဘား”
ခောငးပေါကကလေးကနေ ခောငးကည့လိုကတော့ လားလား မနလခေလား မိနးမရေ လို့ တောင စိတထဲက အောမိတယ။ မိနးမ က တကိုယလုံးမာ အဝတအစား ဆိုလို့ တမငတောငမရိတော့ဘူး။ မငးရဲကိုကိုလညး ဒီအတိုငးပဲ။ ဘယလောကတောင ဆောထားကသလဲ မသိဘူး တယောကနဲ့ တယောကဖကပီး အိပမောတောငကနေကပီ။ ကနတော့နေရာက ကည့လိုကတော့ မိနးမ ရဲ့ ညိုဝငးနေတဲ့ ဖငလုံးကီးတေ တေ့နေရတယ။ အောငမယ မငးရဲကိုကို ကို သူ့ရီးစား ကနေတာပဲ၊ အငးတကယတော့လညး သူ့ရီးစားပါပဲလေ၊ အနလိုငးရီးစားပေါ့။ ဖကထားလိုကတာ သူ့ ခေါငးကလေး ဟိုကောင့ ရငခငထဲ တိုးဝငလို့ ဟိုကောင့ ခါးကို ဖကထားပီး အိပပောနေတယ။ ကနတော့လီးတောင မာတငးလာတယ။ သူတို့ကို ခနခောငးနေတာတောင မလုပကသေးတော့ ကနတော့ပတဝနးကင နားတဝိုကကို လည့ပတကည့လိုကတယ။ သစပငတေ ခုံဘုတတေနဲ့ ဆိုတော့ ကနတော ဒီနားက ခောငးနေတာကို ဘယသူမ မမငနိုငဘူး ဆိုတာ သိလိုကတော့ နညးနညး အေးဆေးဖစသားတယ။
စိတထဲက လညး စဉးစားတယ ခုနေ ဝငသားလိုကရင ဘယလို ဖစမလဲ ဆိုပီး၊ အာ့တာမိုးလညး မလုပခငသေးဘူး။ မိနးမ ကို သူ့ဘာသာ သူ ပင့လငးလာတာ မိုးကို ဖစစေခငတယလေ။ အနားတဝိုကကည့လိုကတော့ သစငုတတိုလေးတခုတေ့တာနဲ့အဲဒီမာ သားထိုငနေလိုကတယ။ အဲဒီမာ ထိုငလိုက သူတို့ နိုးပီးလား သားခောငးလိုက နဲ့ အခိနဖုံးနေရတာပေါ့ဗာ။
အဲ ခနနေတော့ သစတုံးလေးပေါထိုငနေရာက အသံကားသလိုရိတယဆိုပီး သားခောငးတော့ သူတို့ နိုးနေကပုံပဲ ဗ။ ဖကရကသားက တယောကနဲ့ တယောက ကစစ ဆဲနေလိုကကတာ အမလေး။ တယခစနေကပါလား။ ပီး တော့ နစယောကအတူထသားကတယ။ မငးရဲ ကိုကို လီးက တောငမတနေပါလား ဘယကို သားကတာလဲ။ နောကဖေးဘကထကသားကတာဆိုတော့ အပေါ့အပါးသားကတာဖစမယလို့ တေးလိုကမိတယ။ အဲဒါနဲ့ ကနတော့လုံခညအောကက နေ ထောငထနေတဲ့ လီးကို ကိုယ့ဘာသာ အသာလေး လကအုပပီး ပတပေးရငးက အပေါကကို မကခေမပတကည့နေမိတယ။ ကာလိုကတာ နောကဖေးမာ ဘာတေမားလုပနေတာလဲ၊ စိတတောငမရညခငတော့ဘူး။ ဟော လာပါပီဗာ။
မငးရဲကိုကို နဲ့ ဝတရညတို့ ကိုယတုံးလုံးနဲ့ အခနးထဲ ပနဝငလာကတယ။ ဝတရညက တခစခစ နဲ့ မီးကောငပေါကမလေး ကနေတာပဲ၊ ဟိုကောင့မကနာကီး ကလညး မိုကို ကနတိနနာ တလုံးစာ ရထားတာ ကနေတာပဲ။ ဖီးလို့။ အံမယ၊ သူတို့ကို သူတို့ မား မငလာဦး ပားရညဆမး ထကလာတာကနေတာပဲ၊ ဖကလိုက နမးလိုက နဲ့ ဟား။ သူတို့ နစယောက ဖိုးပလေး နေကတာကို ကည့ရငးနဲ့ကို ကနတော့လီးက လရညတေ ထကကပီး ပီးခငလာပီ။ ဖီးတကတာ ဘယလို အရသာမနးကို မသိဘူးဗာ။ ကိုယ့မိနးမ က ကိုယ့လုပဖေါကိုငဖက ကောငလေးနဲ့ ပလူးနေကတာ၊ အိုး၊ မငးရဲကိုကို က ဝတရညနို့တေကို တအားစို့ နေတာ ဝတရည မကလုံးလေးကို မေးလို့။ ဟနး။ ဝတရညလကကလညး ဟိုကောင့လီးကီးကို ဆုပကိုငပီး ပတပေးနေတယ။ ကနတော လကက ပုဆိုးပေါကနေပဲ လီးကို ကိုငပီး ဂငးတခကနစခက တိုကပစလိုက မိတယ။ ဟော ကုတငပေါတကပီ၊ မငးရဲ ကိုကို တခုခု ပောနေတယ။ ဝတရညက လညး မကနာက ခိုလို့ ဟော ကုတငပေါတကပီး လေးဘကထောကပေးတယ။ ဝတရညက အိုးလတယလေ ပေါငလုံးလေးတေကလညး ညိုဝငးနေတာ၊ ဒီကောင ဒေါ့ကီ ဆဲမို့ထငတယ ပောနေတာ။ အိုး ခီးမ ပဲ ငါတော့ ဘောတော့ အောင့တော့မာပဲ။ မငးရဲကိုကို က လေးဖကထောက ဖငထောငပေးထားတဲ့ ဝတရညရဲ့ အနောကက နေ ဖငလုံးနစလုံးကို ဖဲ သူ့မကနာအပပီး နမးတာလား ရကတာလား လုပနေတယ။ ဝတရညဖငကီး ယမးနေပီ။ အား ကနတော့ လီးက အရမးကို ယားလာပီ။ မတတနိုငတော့ဘူး လုံခညတေ စိုကုနလိမ့မယ။ ကနတော ဘေးဘီကည့ကမနးကတမး ခုံအနားကို သား လုံခညလနပီး အားရပါးရ ထုပစလိုကတာ လေးငါးခါပဲ။ သုတရညတေ ခူံပုတ ထဲ တပစပစထကသားတော့တယ။
အီး၊ ဒူးတောင ခောငခငသားတယ။ ခန သစတုံးလေးပေါ ထိုငနားလိုကတယ။ ပီးတော့မ သူတို့ ဘယလို အခေအနေဖစနေပီလညးဆိုတာ သိခငလာတာနဲ့ ထခောငးလိုကတယ။ ဟ။ မငးရဲ ကိုကို ဝတရညကို ဒေါ့ကီ ဆဲနေပီ။ ဝတရညရဲ့ ပေါငရငး နစဖကကို သူ့လကနဲ့ တဖကတခကစီ ဆုပကိုငရငး က အားကောငးကောငး နဲ့ မငးရဲကိုကို ကတော့ ဆောင့နေပီ၊ ဝတရညကလညး အောကက ခေါငးအုံးပေါ တတောငထောကလို့ သူမ ဖငကီးကို ကော့ကော့ပေးနေတယ။ အခနးထဲ ခောငးနေရငးနဲ့ လူရိပမငလိုကလို့ လည့ကည့လိုကတော့ မယမုံစိမး ဖစနေတယ။
“အော ဦးကိုကိုကီး ပါလား အမရော”
“မတဝတရညလား ရိပါတယ အထဲမာ၊ ကနတောက ဆေးလိပသောကခငလို့ ခနထကလာတာ”
ကနတော လကထဲကိုငထားတဲ့ စီးကရကဗူးနဲ့မီးခစကို မယမုံစိမး မငရအောငထောငပပါတယ။
