ကျွန်တော်၁၀တန်းအောင်ခါစ ဟိုသင်တန်းတက် ဒီသင်တန်းတက်၊ ယောင်တောင်ပေါင်တောင်ကာလ ပေါ့။ အိမ်မှာ ကျွန်တော်ငယ်ငယ်လေး ထဲက အတူနေလာတဲ့ အဒေါ် အပျိုကြီး အပေါ်စိတ်ဖေါက်ပြန်လာတယ်။
သူကတော့ အမေနဲ့ နှစ်ဝမ်းကွဲလောက်တော်မယ်။ ဟိုနယ်က ဒေါ်လေးနဲ့သူနဲ့ကတော့ ဘာမှ မတော်ဘူး မေမေ့ရဲ့ အဖေဘက်နဲ့ အမေဘက်အမျိုးလို့ ပြောရမှာပေါ့။ အရင်တုန်းက တော့ အဲလို စိတ်မျိုးတွေ မပေါ်ခဲ့ပေမဲ့၊ အောစာအုပ်တွေဖတ်/အောကားတွေကြည့်ပြီး ခပ်တောင့်တောင့်မိန်းမမြင်ရင် လိုးချင်တဲ့ အချိန်ပေါ့ ဒေါ်လေးက ထွားထွားတောင့်တောင့်ကြီး၊ အပျိုကြီး ဆိုတော့ ဖင်လုံးက တွံတေးအိုးကြီးလို ပဲ ခါးကလည်း အသေးကြီး မဟုတ်တောင်မှ ဖင်ကြောင့် သေးသွားသလိုပဲ။ ငယ်ငယ်တုန်းက တောင် အတူအိပ်ခဲ့ဘူးတာ ဘယ်လိုမှ မနေခဲ့ဘူး။
အခုတော့ စားရတဲ့ခလေး ပိုငတ် ပြောမလား။ အမဲသားစားမိတော့ နွားမြင်တိုင်း လက်ညိုးထိုးတယ် ခေါ်မလား။ မျက်စေ့အမြင်က ပြောင်းလာပြီ။ အဖေအမေ အလုပ်သွားလို့ နေ့ခင်းဘက် တခါတလေ တရေးတမောအိပ်ရင် သူ့နား သွားခွေခေါက် ပူးကပ်ပြီး အိပ်တတ်တာ ငယ်ငယ်ထဲက ဆိုတော့ ဘာမှ မထူးဆန်းပေမဲ့ ကျွန်တော့် ဘက်က စိတ်တွေ ဖေါက်လာတော့ ခံစားမှုတမျိုးဖြစ်နေရပြီ။ သူက တကယ်တော့ သုံးဆယ့်ခွန် သုံးဆယ့်ရှစ်လောက် ပဲရှိအုန်းမှာ။ နောက်တခါ သူက ညှောင်းညာရင် ကျွန်တော့်ကို နင်းနှိပ်ခိုင်းတတ်သေးတယ်။ အရင်က သိပ်လုပ်မပေးချင်ပေမဲ့ အခုတော့ ကျွန်တော်က စလုပ်ပေးချင်နေမိတယ်။ သူ့ခြေသလုံး ပေါင်တန်တွေ လက်နဲ့ ဆုပ်နှယ်ပေးရင်း ကိုယ့်လီးက မာတောင်ထနေတာပဲ။ ပြီးတာနဲ့ ရေချိုးခန်းဝင် မာစဆာဘိတ်လုပ်ပြစ်ရတယ်။ ကျွန်တော် အရင်က သတိမထားမိပေမဲ့ ဆက်ခ်အကြောင်းအခု သိလာတော့ ကိုယ်သူ့ကို နှိပ်ပေးတဲ့ အချိန်မှာ သူဖီးခံ တာကို သတိထားမိလာတယ်။ သူ့ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ထမိန်ပေါ်က နှိပ်ပေးရပေမဲ့ ခြေသလုံးတွေကိုတော့ အသားပေါ် တိုက်ရိုက်နှိပ်ပေးရတာ။ သူက အိပ်ပျော်သလိုနဲ့ မျက်လုံးလေး စင်းပြီး ဇိမ်ခံနေတတ်တာ။ နှိပ်ပြီးလို့ ထသွားပြီး ထမိန်တွေ ဘာတွေ လှည့်ဝတ်ရင် အစိုကွက်ကလေး ရုတ်တရက်တွေ့လိုက်ရတော့ သေခြာသွားတာပေါ့။ သူက ကိုယ့်ကို ဘာမှ မသိသေးတဲ့ ကောင်ဆိုပြီး ဇိမ်ခံနေတာကိုး၊ ဒီကကောင်က အခု အတွေ့အကြုံရှိလာပြီ ဆိုတော့ ဘယ်ရလိမ့်မတုန်း။ အခု ခြေသလုံးကို နှိပ်ပေးရင်းက ထမိန်အောက်က နေပြီး ဒူးခေါင်း ပေါင်နားထိ တိုးနှိပ်တယ်၊ ပထမတော့ ဟဲ့ အကုန်ပေါ်ကုန်တော့မယ် ထမိန်ပေါ်က နှိပ်ပါဟဲ့ ပြောပေမဲ့ ၊ ဟာ ဒေါ်ကြီးကလည်း ထမိန်ပေါ်က ဆို မထိဘူးဗျ။ လက်မလည်းနာတယ် ဆိုတော့ ဘာမှ မပြောတော့ဘူး။ အဲတော့ ကျွန်တော့် လက်က ဒေါ်ကြီးပေါင်ရင်းပေါ်မှာ ပွတ်သတ်နှိပ်နှယ်ပေးရတာက ပုံမှန်လို ဖြစ်လာတော့တယ်။ နောက်သူက မှောက်ရက် အိပ်ပေးရင် ပေါင်ရင်းကို ပွတ်နှိပ်ရင်း ထမိန်ကို မသိမသာ လှန်တင်လာတာ ဖင်လုံးကြီးအောက်က စောက်မွှေးတွေနဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို လှမ်းမြင်ရတဲ့ အထိပဲ။ တနေ့မှာတော့ ကျွန်တော်က သူ့ပေါင်ရင်းနှစ်ဘက်ကို လက်တဖက်တချက်နဲ့ ဖိနှိပ်ရင်း လက်မ နှစ်ဖက်နဲ့ စက်ဝိုင်းလို ဖိပွတ်ပေးနေတော့ သူ့ဖင်ပေါက်က ပွင့်လိုက် ပိတ်လိုက်ဖြစ်နေတယ်၊ အဲဒါအပြင် သူ့စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးက အရည်ကြည်ကလေး တစက်တောက်ကနဲ့ ကျလာတာတွေ့ရတယ်။ ကျွန်တော်လည်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့တာနဲ့ သူ့ပေါင်ကြားခေါင်းထည့်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျှာနဲ့ ကုန်ရက်ပြစ်လိုက်တယ်။ သူက အီးကနဲ အသံထွက်ပြီး ဖင်က ကြွလာတယ်။ ပါးစပ်ကတော့ ခေါခလောဆိုတဲ့ ဟောက်သံထွက်လာတယ်။ ဟဲဟဲ ဒီကကောင်က သိနေပြီလေ၊ စောက်ဖုတ်ကို ကုန်းရက်ခံနေရတဲ့ မိန်းမ တယောက်က ဘယ်လို ဟောက်သံပေးပြီး အိပ်ပျော်နေနိုင်ပါ့မလဲ ဆိုတာ။ သူက တော့ အပျိုကြီးပီပီ ကျူပ်ကို ခလေး မှတ်ပြီး ခပ်တည်တည်ဖိန့်နေတာ။ ဘယ်ရမလဲ ကျွန်တော့ဘာဂျာအစွမ်းလဲ ပြလိုက်ရော ဟောက်သံက ပုံမှန်မဟုတ်တော့ ပဲ အယောင်ယောင်အမှားမှားတွေ ဖြစ်၊ အသက်ရှုသံတောင် မမှန်တော့ဘူး လေ။ ကျွန်တော်က ရီချင်ပေမဲ့ သူစိတ်ထနေတာကိုယ့်အခွင့်ကောင်းပဲ ဆိုပြီး အပီအပြင်ကို မှုတ်တော့တာပေါ့။
ကျွန်တော့်လီးကလည်း တော်တော့်ကို မာနေပြီ ဆိုတော့ သူ့ဖင်ကြီးတကြွကြွ နဲ့ စောက်ဖုတ်ကလည်း အရည်တစိုစို ဖြစ်လာတာနဲ့ ပုဆိုးကွင်းလုံးချွတ်ပြီး သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားဝင်လိုက်တယ်။သူ့စောက်ပတ်ကြီးထဲ ကျနော့် လီးကြီးလဲ ထိုးထည့်လိုက်ရော၊ အား ကျွတ်စ်ကျွတ်စ်နာတယ် လို့ ထဖြစ်ရောဗျ။ ဒီက ကောင်က ဘယ်အလျှော့ပေးလိုက်မလဲ ပေါင်နှစ်လုံးကိုင်ပြီး လိုးတော့တာပေါ့။ အပျိုကြီး ဆိုမှ တကယ့် အပျို ကြီးတဲ့ ဗျာ၊ နောက်မှ ပြောပြတာ လီးတခါမှ မဝင်ဖူးဘူးတဲ့၊ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ။ အဲဒါကြောင့် ကျနော့် လီးကြီးက သူ့စောက်ဖုတ်ထဲမှာ စီးပိုင်ပိုင်ကြီးဖြစ်နေတာပေါ့။ ပထမဆုံးလီးဆိုတော့ သူက နှစ်ခါလောက်ပြီးပြီးမှ ကျနော့် လရေတွေက သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်ပြီး ပြီးသွားတယ်။ ပထမဆုံးအကြိမ်ပြီးတော့ ရှက်လို့ မျက်စေ့မဖွင့်ဘူး။ ကျနော်က သူ့ မျက်နှာတွေ နူတ်ခမ်းတွေ ရှောက်နမ်း နို့တွေနှယ်နဲ့ လီးပြန်တောင်လာတော့ တခါပြန်လိုးတာ သူက နာနေရက်နဲ့ ရှက်လို့ ဘာမှ မပြောဘူးဗျာ၊ ကျနော်လည်း လိုးကောင်းကောင်းနဲ့ အပြတ်ကို လိုးပြစ်လိုက်တာ၊ ညနေ သူ ကွတကွတနဲ့ ဖြစ်နေမှ သနားနေမိတော့တယ်။ အဟီး။
နောက်ကျတော့လည်း အစရှိတနှောင်နှောင် ဆိုသလိုပေါ့ဗျာ၊ နေ့ခင်းဘက် ဆို အိမ်မှာ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ထဲရှိတာ ထမင်းစားပြီးတစ်၊ ရေချိုးရင်တစ် ဆိုသလိုပဲ လိုးကြတာပေါ့။ သူ့အသက်ကလည်း ဗိုက်ကြီးနိုင်တဲ့အရွယ်ပဲရှိသေးတာဆိုတော့ ကျနော် ပဲ ဆေးရှာကြံဝယ်ပေးရတယ်ဗျာ။ ဒါပေမဲ့တန်ပါတယ် အပျိုစစ်ကို ပါကင်ဖေါက်လိုက်ရတာကိုး။
နောက်တခု ကောင်းတာက အပျိုကြီးဆိုတော့ ကျနော်ပြောသမျှလဲ ယုံတယ်ဗျ။ ကျနော်ဘာလုပ်လုပ် ဟဲ့ဘယ်လိုကြီးလဲကွာ လို့ ပြောတတ်ပြီး ကျနော်က အဲဒါ လင်မယားတိုင်းလုပ်တယ်၊ လို့ပြောလိုက်ရင် ဟုတ်လားဆိုပြီး မငြင်းတော့ဘူး၊ အဲလိုနည်းနဲ့ ပဲ သူ့ ဖင်လည်း ကျနော်လိုးပြစ်လိုက်တာပေါ့။ ဘာဂျာပုလွေ နောက်ပေါက် ကို စုံသွားတာပဲ၊ အဟိ။ကျွန်တော်လည်း ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ မိန်းမ ရသလို ဖြစ်နေတော့တာပေါ့။ သင်တန်းက အိမ်ပြန်လာ၊ ဒေါ်ကြီး ထမင်းခူးခပ်ကျွေးတာ စားသောက်ပြီး တာနဲ့၊ သူ့အခန်းထဲ သွားပြီး လိုးတာပဲ။ တနေ့ကို အနည်းဆုံး တချီလောက်တော့ လိုးဖြစ်ပါတယ်။
အဲဒါ ကျွန်တော် ကျောင်းစတက်မှပဲ နည်းနည်း လုပ်ဖြစ်တဲ့အချိန်နည်းသွားတော့တယ်။ နောက်တော့လည်း သူ့ကို တဖက်သတ်ကြိုက်နေတဲ့ လူပျိုကြီးတယောက်နဲ့ ရသွားတယ်။ သူအိမ်ထောင်ကျပြီးကာစတော့ ကျွန်တော်လည်း သူယောက်ျားရသွားပြီ ဆိုတော့ ရှိန်နေတာရယ်။ သူကလည်း ယောက်ျားရသွားပြီး အိမ်ပြောင်းသွားတာရယ်ကြောင့် သိပ်မဆုံဖြစ်ကြတော့ဘူး။ ဒါပေမဲ့ နောက်ပိုင်းနှစ်နည်းနည်းကြာလာပြီး ပြန်ဆုံမိတဲ့ အချိန် ပြန်စားဖြစ်မိတာကို အဲဒီအချိန်ပိုင်းလောက်ကျမှ ပြောပြတော့မယ်ဗျာ။
အဲလိုနဲ့ တက္ကသိုလ်စတက်ဖြစ်တဲ့ အချိန်ကျတော့ ဖရက်ရှာဘဝ နဲ့ ဆိုတော့ ပတ်ဝန်းကျင် အသစ်အဆန်း တွေနဲ့ ဆိုတော့ ပျော်တာပေါ့ဗျာ။ အိမ်မှာလည်း နေတဲ့ အချိန် နည်းသွားတယ်။ ကျောင်းမှာ ကိုယ်နဲ့ ရွယ်သူ ဒါမှ မဟုတ် ကိုယ်နဲ့ တစ်နှစ် နှစ်နှစ်လေက် ကြီး သို့မဟုတ်ငယ်တဲ့ ကောင်မလေးတွေ ကြားမှာ စိတ်လှုပ်ရှားခဲ့တာပေါ့။ အဲဒီမှာ ကိုယ်နဲ့ အတန်းတူ ကောင်မလေး တယောက်ကို ကြိုက်မိတယ်ဗျ။သူ့နာမည်က စိုးစိုးနွယ် တဲ့ ဘော်ဒီလေးက လည်း ခတ်မိုက်မိုက် နဲ့ ယောက်ျားလျှာလို ဆံပင်တိုတို နဲ့ ယောက်ျားရှပ်အကျႌကို ထမိန်တိုတိုနဲ့ ဝတ်လေ့ရှိတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ ခုံနံပါတ်လည်း သိပ်မကွာတော့ ကျွန်တော်တို့ က တွဲဖြစ်ကြတယ်၊သူငယ်ချင်းရယောက်ပေါ့။ အဲဒါတွေ ဖယ် အတိုချံူး ရရင် သူနဲ့ ကျွန်တော် သမီးရီးစား ဖြစ်သွားကြတယ်ဗျ။ တက္ကသိုလ်က သူများအတွဲ တွေလို ဟိုချောင်ထိုင် ဒီချောင်ထိုင်၊ စာသင်ခန်းအလွတ်တွေထဲ ထိုင်ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ဘာမှ လုပ်လို့ မရဘူး သူက အမေက အရမ်းစည်းကမ်းကြီးလို့ ထင်တယ် ရှက်လည်း အရမ်းရှက်တော့ နူတ်ခမ်းချင်းနမ်းတဲ့ အဆင့် ရအောင်တောင် လနဲ့ချီကြာတယ်။
အဲဒီကာလ တွေမှာတော့ သူနဲ့ ချောင်တနေရာထိုင်ပြီးရင် လီးကတောင်နေပြီး အိမ်ပြန်လာရင် ဘတ်စကားပေါ်မှာတောင် ဘောက အောင့်ချင်လာပြီ။ အိမ်က ဒေါ်ကြီးက လည်း ယောက်ျား မရသေးတဲ့ အချိန် ဆိုတော့ ညဖက် သူ့အိပ်ယာထဲမှာ သွားဆော်ရတာပေါ့။ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ ကျွန်တော်အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့ အချိန်ဆိုရင် အဖေအမေတို့ကလည်း အိမ်ကို အသီးသီးပြန်ရောက်ကြ၊ ပြီး အခွင့်အရေး က မရဘူး။ အိမ်သား အားလုံး အိပ်ပျော်မှ ဒေါ်ကြီး ခြင်ထောင်ထဲ ဝင်ဆော်ရတာပေါ့။ ပထမဆုံး ညကတော့ ဒေါ်ကြီးက အရမ်းကြောက်တယ်။ အိမ်မှာ လူတွေ ရှိနေတော့ အသံထွက်မှာတို့ လူမိသွားမှာတို့ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ နောက်တော့လည်း အေးဆေးဖြစ်သွားတာပဲ၊ ကျိတ်လိုးလေးပေါ့။တခါတလေ သိပ်ထန်နေတဲ့ အခါ နှစ်ချီလောက် ဆက်လိုးပြီး ရင် သူရော ကျွန်တော်ရော ဖလက်ပြပြီး အိပ်ပျော်သွားလိုက်တာ မနက်အာရုံတက်ကာနီးမှ သူနိူးလာရင် ကျွန်တော့်ကို ကမန်းကတန်းနိုးပြီး ကိုယ့်အိပ်ယာ ကိုယ်ပြန်သွားခိုင်းတော့တာပဲ။ ဒီလိုနဲ့ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်. လင်မယားတွေလို အမြဲလိုးခဲ့ ကျပါတယ်..
= THE END =
