ရမက ကေးကန
ရေးသားသူ – ထူးခား
🏵️ အပိုငး (၂) ဇာတသိမး🏵️
အငးစကဇာတလမး ဖစပါသည။ အငးစကမကိုကသူမား မဖတရုပါနင့။
ညို့ပေါငနစလုံးကို ထမးလို့ အားရပါးရဆောင့ပါတော့တယ။ ညို့ မခံနိုငတော့ပါဘူး အကောတေ ဆဲသလို ထန့ထန့လူးပီး တခီပီးသားတော့တယ၊ ဖေဖေကောလညး လတလိုကတယထငတယ ညို့ စောကဖုတလေးထဲ လရေပူပူနေးနေးတေ ပနးထည့ပစလိုကတာ နေးကနဲ နေးကနဲ ခံလိုကရတယ။
“အား ကောငးလိုကတာ သမီးရယ အဲဒါမိုးလေးကို ဖေဖေကော လမးနေရတာ”
………………………………………………………………………………………….
ညိုတို့ တခီပီးသားတော့ ဖေဖေကောက ညို့ကို အသာလေး ထေးဖကထားသလို၊ ညိုကလညး ဖေဖေကော့ရငခငကီးထဲ တိုးခေ့ ပီး ဝငနေမိတယ။ ညို့လကကလေးတေက ဖေဖေကော့ ခါးကို သိုငးဖကထားမိတယ။ ညို့ စိတထဲမာ ကိုယ့အခစဦး ရငခငငေ့ ကို လုံနေရသလိုပဲ လို့ ခံစား နေမိတယ။ မောငက ညို့ရဲ့ အခစဦးပေမဲ့၊ ညို့ ရဲ့ ပထမဦးဆုံး ကာမ အရသာ အတေ့အကုံကို ပေးခဲ့တာက ဖေဖေကောလေ၊ အဲတော့ ဖေဖေကော့ကို အခစဦး မဟုတရင ကာမဦးလို့ ပောမလား။ မသိတော့ဘူး။
ဖေဖေကောက ညို့ ကောပငလေးကို သူ့လကဖဝါးကီးနဲ့ ပတသတပေးနေရငးက ညို့ မကနာလေးကို ငုံ့ကည့ရငး ညို့မကခံလေးကို ငုံနမးလိုကတယ။
“ညိုလေး သမီး ဘာတေ စဉးစားနေတာလဲ”
“အငး ဟိုဟိုဒီဒီပေါ့၊ ဥပမာ ဖေဖေကော ဘာလို့ ညို့ ကို ပထမဆုံး မုဒိနးကင့ရတာလဲလို့ ခစခစ”
Watch Exclusive Japanese Adult Videos
“ဟကဟက ခလေးက လညးကာ တကယက ဖေဖေကောက မုဒိနးကင့တာ မဟုတပါဘူး။ အဲဒီစကားကီးက အရုပဆိုးပါတယကာ မသုံးပါနဲ့”
“အာ့တာ ဆို အဓကင့တာပေါ့လေ ဟုတလား၊ ညို့သဘောမ မပါပဲဟာ”
“ဟင ဟုတလို့လား ခလေး သဘောမပါဘူး ဆိုရင အဲတုနးက ခလေးက ဘာလို့ မရုနးလဲ မအောလညး၊ ခလေးသာ ဟင့အငး သားမလုပနဲ့ ဆိုရင ဖေဖေကောက နောကဆုတသားမာပဲ၊ ခလေးမ မပောတာ ဖေဖေကောက ခလေးလညး စိတပါတယထငလို့လေ၊ တကယလညး စိတပါတယ မဟုတလား ခလေး ဟိုဟာလေးမာ အရညတေက ရဲလို့လေ”
“ဟန့ အဲဒီတုနးက ကောကတာကိုးလို့၊ နောကပီးတော့ ဟိုကိုင ဒီကိုငဆိုတော့ အရေတော့ ရဲတာပေါ့၊ သေးနဲ့ သားနဲ့ ပဲဟာကိုး၊ အဓမ မဟုတရငတောငမ ဖားယောငးသေးဆောငတာပဲ ဟင့ သူမားကို ”
“အငးပါကာ ညိုလေး ကိုကသလို ဖေဖေကော့ကို အမညတတတော့ သိလား၊ ဖေဖေကောက ညိုလေးကို ခုလို စိတတူ ကိုယတူ ခစရတာ အရမးကို ဝမးသာတာပဲကာ”
“တောပါ ခုမ၊ မုနးစရာကီး”
ညိုက မကစောငးလေးတခကထိုးလိုကပီး ဖေဖေကော့ ကောပငကီးကို ညို့လကသညးလေးနဲ့ ဆဲဆိတလိုကတယ။
“အာ့ နာတယကလေးရယ အဟီး ခုရော မုနးစရာကီးပဲလား ဖေဖေကောတော့ မထငပါဘူး၊ ခုနတုနးက မား ဖေဖေကော့ကို အတငးဖကပီးတော့ သမီးပီးတော့မယ ဆကဆောင့ဆို”
“အို အဲဒါက တော့ ဟိုဟာပုနေရငးတနးလနးကိုး”
“ဘယဟာပုနေရငးလညးညိုလေးရဲ့”
“လိုးနေရငးပောတာလေ၊ ဟန့ သူတောတောကားခငနေတယခါထဲ”
ဖေဖေကောက ညို ပောနေတာကို တဟားဟား ရီမော လိုကတယ၊ ပီးမ ညို့နူတခမးလေးကို ငုံစုပလိုကပနပါတယ။ ညိုက ညို့လာလေးကို တနးလနးထုတပေးလိုကတော့ ညို့လာလေးကို ပါ ဆဲစုပ လိုကတယ။ ခနနေတော့ မ နူတခမးခငးခာလိုကရငး ညို က ဖေဖေကော့မကနာကို ကည့လိုကရငး၊
“ဒါနဲ့ ဖေဖေကော ညို့ကို ပထမဆုံး အကိမ လာလုပတော့ မူးနေလို့ မဟုတလား၊ လူမနးမသိ ဘာမနးမသိနဲ့ မဟုတလား”
“အဟက ဘယကလာ၊ အဲလောကနဲ့ တော့ ဖေဖေကောက ဘယမူးပါ့မလဲ၊ နေ့ခငးက သောကထားလို့ မူးနေလညး အဲဒီအခိနလောကဆို အမူးက ပေနေပီပေါ့၊ တမငသိသိကီးနဲ့လုပတာပါ”
“ဟန့ သူတောတောဆိုး”
ညို့က ဖေဖေကော့ကို ထပဆိပလိုကတယ၊ ဖေဖေကောက သူ့ဖာသာ သဘောကပီး ရီနေတယ။
“ဖေဖေကော အဲဒီတုနးက မေမေတရားဝငနေလို့ စိတဆာနေတာနဲ့ ညိုကလညး ရိနေတာနဲ့ ကုံသားလို့မဟုတလား၊ ဟို အဲဒီတုနးက ဖေဖေကော့ သူငယခငးမိနးမ ကိုလညး အခင့သာရင လုပမာပဲ မဟုတလား”
“ဟင့အငး မဟုတပါဘူး၊ တကယတော့ ညိုလေးကို ခစခငနေတာ ကာလပီ၊ ဖေဖေကောက စိတကို ထိနးထားတာ၊ ညိုလေး အပိုဖေါ စဝငကထဲက ညိုလေးကို ခစခငနေတာ၊ အဟိ၊ တောကာ အနဒါအေ့ ဆို ပို အပစကီး လို့ မလုပပဲ ထိနးထားတာ၊ အဲဒီသငန မာ အခင့ အရေးရလိုကလို့ အသုံးခလိုကတာ၊ ဟိုမိနးမ က ဖေဖေကော လုပခင ရင အခိနမရေးရတယ၊ မလုပခငလို့”
“ဟင ဘာလို့ သူမားကို အဲလောကလုပခငနေရတာလဲ”
“ခစလို့ပေါ့၊ ညိုလေးက ညိုလေး မေမေ အဝငး နဲ့ တအားတူတာ နစယောကစလုံးက ဖေဖေကောကိုကတဲ့ ဘောဒီမိုးမို့လေ”
“ဟင ဘာကို ပောတာလဲ”
တကယတော့ ဘာဆိုလိုလဲ ဆိုတာ ညိုသိပီးသားပါ၊ဖေဖေကော့ပါးစပက ပောတာ ကားခငလို့လေ။
“ဖငလေးတေက လုံးပီး ကောကနေတာလေ၊ အဟိ။ အဝငး က ဖငလုံးပီးကောကနေတော့ ပကလကအိပလိုကရင အဖုတလေးက မောကပီးတကလာတယလေ။ အဲဒါကို ဖေဖေကောက အရမးသဘောကတာ၊ နောကပီးတော့ ဖငကောကတဲ့သူတေကို အနောကကနေ မတတပလိုးလို့လဲ အရမးကောငးတာ၊ အဲတော့ ညိုလေးကလညး ညိုလေး မေမေ့လိုပဲ ဖငလေးက လုံးပီးကောကနေတော့ ဖေဖေကောက တအားကို ခစခငနေတာပေါ့ကာ”
“လိုးခငနေတယပဲ ပောလိုကပါတော့ ဖေဖေကောရယ”
“ဟုတပ လိုးခငနေတာပေါ့ ခုတောငကည့ပါလား ပောရငးနဲ့ လီးက တောငလာပီ”
တကယလညး ဟုတပါတယ။ ဖေဖေကော့ လီးကီးက ဒစကီးဖူးကားပဲလို့ မိုပင့ကီးလို ထောငမတနေတာကို တေ့လိုကရတော့ ညို့ အဖုတလေးလညး ရစိစိ ဖစသားရပါတယ။ ခုနက ဖေဖေကောနဲ့ စကားပောနေရငးက ညို့ စိတတေ လညးပနထလာနေရပီ မဟုတပါလား။ညို့ စိတထဲ တခု အဆနးထငဖို့ စဉးစားလိုကမိပီး မကနာက ပုံးတုံ့တုံ့ဖစသားတယ။ အဲဒါကို ဖေဖေကောက လညးတေ့တယ။
“ဘာပုံးတာလဲ ညိုလေးက ”
“ဖေဖေကောက လေ၊ ညို့ ဆီကို လာတုံးကတော့ စတောဘယရီ လကဖော ဆိုပီး ခုတော့ သောကဖို့ အခိနတောင မပေးတော့ဘူး”
“ဟာ ဟုတပါဘူး ညိုလေးကလညး၊ ကဲကဲ သောကပါ၊ ဖေဖေကောလညး ရုးသားပေါကလိုကအုံးမယ”
“အငး ဖေဖေကော့ ဟိုဟာကို ရေသေခာဆေးခဲ့နော”
ညိုက လကညိုးလေးနဲ့ ဖေဖေကော့ ကောငကီးကို ညနပလိုကတော့ ဖေဖေကောက ပုံးပုံးကီး နဲ့၊
“အငးပါ သေခာဆေးလာခဲ့မယ”
ဆိုပီး ထကသားပါရော။ နာရီကည့လိုကတော့ ခုမ ကိုးနာရီ ပဲရိသေးတယ။ အဟိ။ နိုကက စတေးရမး ပါလား။ခနနေတော့ ဖေဖေကော အခနးထဲ ပနဝငလာတယ၊ အောကက ပုဆိုးဝတမသားတော့ ဘားဖကတောက တနးလနးတနးလနးနဲ့၊ညိုက ကုတငပေါက ဆငးလိုကပီး ခေးခေပုလေးတခုမာ ထိုငလိုကရငး က ဖေဖေကော့ကို လာဖို့ လကပလိုကတယ။ ဖေဖေကောက ညို့အနားရောကလာတော့ သူမတတတရပ အနေအထားနဲ့ ညို ခေးခေပုလေးမာ ထိုငနေတဲ့ အနေအထားနဲ့ ဆိုရင၊ ညို့မကနာရေ့တည့တည့မာ သူ့လီးကီးက တည့နေတာပဲလေ။ ညိုက စတောဘယရီ လကဖောခကကို ယူပီးတော့ ဖေဖေကော့ကို ပေးလိုကတယ။
“ကဲ သမီးကို စတောဘယရီ လကဖောတိုကတော့”
ဖေဖေကောက ညိုပောတာကို ရုတတရကကောငသားပေမဲ့ သူက တမိုးသဘောပေါကသားတယထငတယ၊ ညို့လကထဲက ဖောရညဖနခကကို လမးယူလိုကပီးတော့ ညို့ပါးစပနားကို လာတေ့ပေးတယ။ညိုက၊
“ဟင့အငး အာ့တာမိုး တိုကခိုငးတာမဟုတဘူး”
ညို့ကို နားမလညသလို ကည့နေတဲ့ ဖေဖေကော့ကို ညိုက ပုံးပလိုကပီး သူ့ဟာကီးကို လကညိုးထိုးပလိုကတယ။
“အဲဒါနဲ့ တိုက”
အဲတော့မ ဖေဖေကော သဘောပေါကသားတယထငတယ။ ပါးစပကီး သားသုံးဆယ့နစခောငးစလုံးပေါအောငပုံးလို့ စတောရီဖနခကထဲ သူ့လီးတနကီးကို ထိုးနစလိုကတယ။ အဲဒီလီးတနကီး ဖနခကက ဆဲထုတလိုကခိနမာပဲ ညိုက ပါးစပကို ဟပီး သူ့လီးတနကီးကို ငုံစုပပစလိုကတယ။
“အားးးးးးး ကောငးလိုကတာ ညိုရယ၊ ကံကံဖနဖနလညး တတတယကယ”
ဖေဖေကော မကုံစဖူး အရသာ ထူးသားရာတယထငတယ၊ စတောဘယရီ တခက မကုနခင ညို စုပတဲ့ ဒဏကောင့ ညို့ ပါးစပထဲ သူ့လရေတေ ပနးထည့ပီး တခါပီးသားရာတော့တယ။ ညိုလညး စတောဘယရီ လကဖောကို ပရိုတငးနဲ့ ရောသောကလိုကရတော့တာပေါ့၊ ခစခစ။
………………………………………………………………………………………
ဖေဖေကောလညး ၂ ခီ ပီးသားတော့ မောသားတယထငတယ၊ ညို့ကို ဖကပီးတော့ ကုတငပေါတကကေးရငးက၊
” ညို့အိပယာလေးက နစယောကဆိုတော့ နဲနဲကဉးတယ ဖေဖေကောတို့ အခနးသားရအောင”
ညိုလညး နဲနဲတော့ အိပခငလာတာမို့ သဘောတူလိုကပီး နစယောကသား အခနးပောငးကတယ။ မေမေနဲ့ ဖေဖေကောတို့ ရဲ့ နစယောကအိပကုတငကီးမာ ညိုနဲ့ ဖေဖေကောတို့ ဖကပီး နပနေကတယ။
“ဖေဖေကော တို့ လငမယား အိပတဲ့ ကုတငကီးနော၊ ညို အိပရတာ စိတမသန့ သလိုပဲ”
“ဟငဘာလို့လဲ ညိုလေးရဲ့”
“အို လငမယား အိပတဲ့ ကုတငဆိုတာ လငမယားပဲ အိပရမာပေါ့လို့”
“ညိုလေးက ခု ဖေဖေကော့ မယားလေးပဲလေ အဟိ”
“ဟုတပါဘူး ညို က ကိုဇောဦး လို့ခေါတဲ့ မောင့ မယားပါ၊ ကိုဇောဦး ကမ ညို့ရဲ့ လင”
“အာ့ဆိုရငလညး ဖေဖေကောက ညို့ ရဲ့ လငငယ လေးပေါ့ ဟဲဟဲ”
“ဟန့ သူ တောတော အမိုးစပခငတယ တောပါ၊ အဲဒါတေ လောကပောမနေပါနဲ့တော့ အိပရအောင ညို အိပခငနေပီ”
“အငး ပါ ဖေဖေကောက လညး စတာပါ။ အငးအငး ဖေဖေကောလညး အိပခငပီ”
အဲလိုနဲ့ ညိုတို့ နစယောက အိပမောကသားကပါတော့တယ။ နောကတော့ ညိုတရေးနိုးလာတယ။ ဖေဖေကောက တော့ အသကမနမနရူရငး အိပမောကနေတယ။ ညို့ကိုယလေးကို လညး သူ့ရငခငထဲမာ ဆဲထားပီး ညို့ကိုယလုံးလေးကို တငးတငးလေး ဖကထားတယ။ ညိုတို့ ကိုယပေါမာတော့ စောငပါးလေး တထညပဲ ရိတယ။ အခနးထဲက ညမီး ပာပာလေး အောကမာ ခန့ခောလေး ခောတဲ့ ဖေဖေကော နစနစခိုကခိုကလေး အိပနေတာကို ကည့ရငး သူနိုးသားမာ စိုးလို့ ညို မလုပပဲနဲ့ အသာလေး ငိမနေလိုကသေးတယ။ ဖေဖေကော နဲ့ စဖစခဲ့ရ တဲ့ မနလေးတုနးက အဖစအပကတေကို စိတထဲမာ ပနတေးနေမိပီး ဖေဖေကော့ ရငခငထဲ ပိုတိုးဝငပီး ဖေဖေကော့ ကောပငကီးကို ဖကလိုကမိတယ။
ခနလေး လူးလန့ ပီးတော့ ဖေဖေကော့ မကလုံးတေပင့လာတယ။ သူ့မကနာကို ကည့နေတဲ့ ညို့ကို တေ့သားတော့ ဖေဖေကောက ပုံးလိုကရငး ညို့ နာခေါငးလေးကို ငုံ့နမးလိုကတယ။
“ခေး ဖေဖေကော့ကို ကည့ပီး ဘာတေ တေးနေတာလဲက”
ညိုက ဖေဖေကော့ကို မကစောငးလလလေး တခကထိုးလိုကရငး၊
“ဖေဖေကော ဆိုးခဲ့တဲ့ အကောငးတေပေါ့ ဟန့”
“ဘာတေ ဆိုးခဲ့လို့လဲကာ”
“ဖေဖေကောပေါ့၊ တခါမ ယောကား လေး နဲ့ မအိပဘူးတဲ့ အပိုစင မယားပါသမီးကို အလိုမတူပဲနဲ့ လုပခငရာ အကုနလောကလုပတာလေ”
“ဟင့ အဲဒါက ခေးကို သိပခစလနးလို့ပါကာ”
“အို ခစတာကလညး တခါတညး၊ ရေ့ပေါကရော၊ နောကပေါကရော၊ ပါးစပ ရော ဘယအပေါကမ မခနဘူး၊ လနလနးတယ”
“အဟီး ခေးက လညးအရမးခစခငစာ ကောငးတာကိုးလို့ ခုတောင ခေးပောလို့ ဖေဖေကော သတိရလာပီ”
“ဘာကိုလညး”
“ခေးရဲ့ ဖငလလလေး လေ၊ ဖေဖေကော လိုးခငလာပီ”
ဖေဖေကောရဲ့ လီးကီးကလညး တကယ့ကို မာလာပါပီ၊ ညို့ ပေါငလုံးနစခုကားတိုးဝငလာပီး ပေါငအတငးသားတေကို သူ့ဒစနေးနေးကီးက လာပတနေပီလေ၊
“ဟန့ အဲဒါ သူမား ယောကားတောငမ အိမထောငကပီးတောတောကာမ လုပရတာ၊ သူက ဦးဦးဖားဖားတခါထဲ”
“အေးပါကာ ဖေဖေကောမားပါတယ၊ ခု ဖေဖေကောတောငးပနတယလေ ခင့လတတော့နော”
ညိုက တမင စနောကနေရငးက ဖီးတကလာလို့ ညို့ ပိပိလေးမာလညး အရညစို့လာပါပီ။ ဖေဖေကောက ကုတငပေါက အသာထပီး ဘေးက အံဆဲကို ဆဲလိုကပီး ပစညးတေ ထုတနေပါတယ။ ညိုက ကိုယတစောငးနဲ့ လကတဖကကို ထောကပီး သူ့ကိုကည့လိုကတော့ လုဘရီကန့ ဘူးကလေးရယ ကနဒနတထုတရယကို တေ့လိုကရတယ။ သူညို့ကို တကယ ဖငလိုးတော့မယ ဆိုတာ သိတော့ စိတထလာပါတယ။ ဖေဖေကောက ကနဒနကို သူ့လီးကီးမာ စတလိုကပီး ဘူးကလေးကို လကတဖကက ကိုငလို့ ကုတငပေါတကလာပါတယ။ ညိုက အလိုကသင့လေး ဖစအောင အိပယာပေါမာ မောကလိုကပီး ဖငဘူးတောငးလေး ထောငပေးလိုကပါတယ။ ဖေဖေကောက၊
“ရတယ ညိုလေး ဖေဖေကော ရေ့က နေပဲ လုပမယ”
ညို့ အတက ဆနးသားပါတယ။ ညို့ကို ဖေဖေကော တခါလုပဖူးတာရယ၊ နောက မောင က လုပတာရယမာ ညို့ နောကပေါကလေးကို လုပမယဆိုရင အနောကကနေပဲ လုပကတာမဟုတလား၊ အခု ရေ့က လုပမယ ဆိုတော့၊ ဘာပဲ ဖစဖစလေ၊ သိရတာပေါ့၊ ဆိုပီး ညိုလညး ပကလကပနလနနေလိုကတယ။ ဖေဖေကောက ညို့ ပေါငနစလုံးကားမာ ဝငဒူးထောကထိုငရငးနဲ့ ညို့ကို ဒူးထောငပေါငကား ပုံစံနေခိုငးလိုကတယ။ ဖေဖေကောရဲ့ လကခောငးလေးတဖကက ခောဆီတေ သုတပီး ညို့ ဖငပေါကလေးကို ဆီထိုး ပေးနေရငး နောကလကတဖကက ညို့ စေ့စေ့လေးကို ဖိပတခေ ပေးနေတယ။ ညို့ ပိပိလေး မာ တော့ ရဲရဲစိုနေရပီပေါ့။ နောကညို့ တငပါးအောကမာ ခေါငးအုံးလေး တလုံးခုလိုကတယ။
ဖေဖေကောက ရေ့တိုးလာပီးတော့ သူ့လီးတနမာမာကီးနဲ့ ညို့ ဖငပေါကလေးကို အသာလေး နညးနညးခငး နဲ့သငးလာခဲ့တယ။ လေကီးထိုး ပုံစံမိုးနဲ့ ဖငပေါကကို အလိုးခံရတာ ညို့အတက ပထမဆုံးမို့လို့လညး ဆနးနေတယ။ ညို့ စေ့စေ့လေးကို လညး လကတဖကက ဖိခေနေရငး သူ့လီးကီးကို ညို့ ဖငပေါကလေးထဲ တရစခငးတရစခငးသငးနေတယ။ ညို့မကနာကိုလညး စေ့စေ့ကည့နေတယ၊ ညို့ မကနာတောင ပူနေတယ။ ရကလညးရက၊ ဖီးလညးတအားတကတာကိုး။ ဖေဖေကော့ လီးတနကီး ညို့ ဖငပေါကလေးထဲ အဆုံးထိ ဝငသားမ ညို့ စောကစေ့လေးကို ကလိနေတာ လတလိုကပီး ညို့ ပုခုံးလေးကို ဆဲပီး ဖညးဖညးမနမနလေး ဆောင့လိုးလာတော့တယ။
“စိ..စတ..စလတ..ဖတ..ဖတ..”
“စိ..စတ..စလတ..ဖတ..ဖတ..”
“စိ..စတ..စလတ..ဖတ..ဖတ..”
“အာ့…ဖေ့”
ဖေဖေကော အရိနရလာပီးအားကုနဆောင့တော့ ညို့နညးနညးလေး အောင့သားလို့ အောလိုကမိတယ။ ညို့ ပိပိလေးက ရေတေ လညး တစိမ့စိမ့ယိုကလာပီး ညို ကာမ ပနးတိုငကို ရောကခငလာခဲ့တယ။ အဲဒီ အခိနမာပဲ ဖေဖေကောက ညို့ ပုခုံးတဘကကို လတလိုကပီး ညို့စောကစေ့လေးကို ပနဖိခေပနတယ။ ဒီတခါတော့ ညိုမခံနိုငတော့ဘူး။ ညို့ကိုယလုံးလေး တန့လိမတကပီး ဖေဖေကော့ကို ညို့လကတေနဲ့ အတငး ဆဲကုတဖကမိတော့တယ။ ညို ပီးသားပီလေ။ ဖေဖေကောက ညို့ဖငပေါကထဲက သူ့လီးကီးကို ဆဲထုတလိုကပီး အဖေါကို ခတ ကမးပငကို ပစခလိုကတယ။
နောက ညို့ စောကဖုတကလေးထဲ ထိုးထည့ပီး ဆကတိုက ဆောင့ပါတော့တယ။ ညို့ စောကဖုတ အတငးသားတေ က တအားကို အထိမခံနိုငအောင ကဉနေရပီမို့ အကောတေ ဖငးကနဲ ဖငးကနဲ နေအောင အရသာ စိမ့နေရပါတယ။ ဖေဖေကောလညး အခကနစဆယလောကဆောင့အပီး မာ သူ့လရေပူတေ ညို့စောကဖုတထဲ ပနးထည့လိုကပါတော့တယ။
“အား လိမာလိုကတဲ့ သမီးလေးရယ။ အရမးကောငးတာပဲကာ”
ညိုလညးသူ့ကို ပနဖကထားမိတယ။
“သမီးလညးကောငးတာပါပဲ ဖေဖေကောရယ”
ညိုတို့ နစယောကဖကရက ပနအိပပောသားပနပါတယ။ မနကမိုးလငးလို့ အခနးထဲ အလငးရောငဝငတော့မ နစယောကသား နိုးလာကပါတယ။ ညို့တို့ နစယောက လငးဆဲလေး တခီဆဲလိုကကသေးတယ ဆိုရငရော တရားလနတယ ပောကမာလားရင။အဲဒီ လငးဆဲတခီဆဲပီးတော့ ညို တရေးပနအိပပောသားပနတယ။
…………………………………………………………………………………………
စနေနေ့ မို့လို့လား လငးဆဲပဲ ဆဲခဲ့ကလို့လားတော့ မသိ ညို တောတော့ကို နေမင့မ အိပရာက နိုးလာကတယ။ နိုးနိုးခငး အိပယာပေါမာ ဖေဖေကော့ မတေ့လို့ အိမသာသားနေသလားမသိဟု တေးရငး စောင့နေရာက ညိုလညးရုရုူးပေါကခငတာနဲ့ ထပီးမီးဖိုဖကထကလာခဲ့တယ။ အိမသာတကပီး ပနထကလာရငး အိမထဲလိုကရာတော့လညးမတေ့တာနဲ့ မကနာသစရေမိုးခိုးလုပလိုကပါတယ။ ရေမိုးခိုးပီးတော့ ဆံပငကို ဒရိုငရာမုတနညးနညးခောကသားမ မကနာသုတပုဝါကို ရငလားလုပလိုကပီး ရေခိုးခနးထဲက ထကလာတော့ မ မီးဖိုခောငထဲမာ ဖေဖေကော့ ကို တေ့လိုကရပါတယ။
“ဟောဖေဖေကော ခုနတုံးက ဘယသားနေတာလဲ”
“ဒီမာလေ သမီးအကိုက မနကစာသားဝယနေတာ၊ မလိုငနံပားရယ၊ ရေတောငခေါကဆဲရယ၊ လဘကရညရယ ကိုကတာ စားလို့ရအောင”
“ဟေး အတောပဲက ဒါမ တို့ ဖေဖေကောက ဘိုကဆာနေတာနဲ့ အတောပဲ၊ အာ့တာတေ ခစစာကောငးတာ ဖေဖေကောက”
ဖေဖေကောက ညို့အနားကို ပုံးပုံးကလေးနဲ့ ကပလာရငး၊
“အာ့တာတေ ခစစာကောငးတယ ဆိုတော့ ဟိုဟာကရော”
လို့မေးလိုကပါတယ၊ ညိုကလညး၊
“ဟိုဟာလညးကောငးတာပဲ ခစခစ၊ တခါထဲ လူကို မနားရဘူး”
ဖေဖေကောက ညို့ကို သူ့ရငခငထဲ ဆဲထည့လိုကပီး ညို့နူတခမးတေကို စုပနမးလိုကပနတယ။ ညိုကလညးဖေဖေကော့ လညကုတကို တဲခိုလို့ အနမးတေ နဲ့ ပနတုန့ပနလိုကပါတယ။ ဖေဖေကော့လကတေက ညိုရငလားထားတဲ့ သဘကကို ဖညခလိုကပါတယ။
“အို မီးဖိုကီးထဲမာ ဖေဖေကောကလညး”
ညို က အဲလို နေရာမိုးမာ တခါမ ကိုယလုံးတီးနဲ့ မနေဖူးတော့ ရကသားပါတယ။
“အားညိုလေးရယ ခုလို ရေခိုးပီးစ လတဆပနေတာလေးကို တကိုယလုံးနမးခငတယကာ”
“သူ့သဘော”
ဘယတတနိုငတော့မလဲနော့ ညိုကိုယနိူကကလညးခပပါပါကိုး၊ မီးဖိုခနးထဲမာ မိမေးတိုငးဖမေးတိုငး အဝတဗလာနဲ့ ရပနေတဲ့ ညို့တကိုယလုံးကို နို့သီးခေါငးဖားကလေးကနေ စောကစေ့လေးအထိ ဖေဖေကော နမးစုပရကတာကို ခံရငးနဲ့ ညို့ပိပိလေးက အရညတေ တစိမ့စိမ့စီးကလာပါပီကော။ နောကတော့လညး ထမငးစားစားပဲပေါကို လကထောကကုနးပေးနေတဲ့ ညို့ကို အနောကကနေ တအားဆောင့ဆောင့လိုးနေတာက တော့ ဖေဖေကောပဲပေါ့။
အဲဒီနေ့ လညး နေ့လညစာကို မနေ့က ကနတဲ့ ထမငးဟငးတေ စားပီး အိမထဲက အိမပငမထကပဲ လိုးကတယ။ ညနေဘက ညိုကိုကတဲ့ ကုလားထမငးဆိုင ကို သားစားကတယ။ နောကတော့ အိမပနလာပီး တညလုံး လိုးကတယ။ နောကနေ့ မနကလညးအဲဒီအတိုငးပဲ၊ ညနေ မေမေတို့ ပနလာကာနီးမ ရေမိုးခိုး ပီး အိမတအိမလုံး ညိုနဲ့ ဖေဖေကောတို့ နေရာအနံ့လောကလိုးထားလို့ လရေတေ စောကရေတေ အနံ့တေ ပောကအောင အဲယား ဖရကရနာတေ လိုကဖနးကရတယ။ မေမေ တို့ ပနလာတော့ ပုံမပကပေါ့။ မေမေနဲ့ မောလေးတောင ပုံမပက ပနလာသေးတာ ညိုနဲ့ ဖေဖေကောတို့ကလညး ဘယလို ပုံပကတော့မလဲ။
ညိုကသာ ညို့ဘာသာ စဉးစားမိတာ၊ ငါတော့ အခု ဆိုရင အလိုးခံရတာကို အရမးကိုကတဲ့သူ ဆိုတာ ကိုယ့ကိုယကို သိသားခဲ့ရပီ။ မောင့အိမ ပနရောကခဲ့ရငလညး ဖေဖေဦးကို ရောငနိုငပါ့မလား ဆိုတာ ကိုယ့ကိုယကို မသေခာတော့ဘူး။ ဘာပဲ ဖစဖစလေ။ ရမကရဲ့ အရသာကို သိခဲ့ရပီဆိုတော့ လညး ခံစားပီးရငး ခံစားခငနေတော့တာပဲမဟုတလား။
……………………………………………………………………………………..
တနငာနေ့ အလုပက ဆငးတော့ ညို မောငတို့ အိမ ပနသားတယ။ မောငတို့ အိမက တော့ ထုံးစံအတိုငးပါပဲ။ ဖေဖေဦး ကသာ ညို့ အပေါမာ နညးနညး အနးတနးတနး ဖစနေခဲ့တယ။ သူထငတာက သူညို့ကို လာပီး နသားပါယား လုပလိုကလို့ ညို အမေ့အိမကို ပနသားနေတာလို့ ထငနေသလားမသိဘူး။ ညိုက ဘာမ မဖစသလို နေလိုကတော့ မ သူ နညးနညး ကနဖော့တေဘယ ဖစသားတယထငတယ။ တဖညးဖညးနဲ့ ပုံမနပနဖစလာခဲ့တယ။
ညိုက တော့ ပုံမနမဟုတတော့ပါဘူး။ အလုပမာ တခါတလေ နေ့လညစာစားခိန ဖေဖေကော ရောကလာပီး သူမားတေ ရေ့မာတော့ သားအဖ နေ့လညစာ ထကစားရအောင ဆိုပီး၊ ဟောတယတခု မာ သားလိုးကတယ။ ညိုနဲ့ ဖေဖေကော နဲ့က တယောကနဲ့ တယောက နားလညမုအပည့နဲ့ ပင့ပင့လငးလငး ဖစနေကပီလေ။ ဖေဖေကောက မေမေ့ကို အရမးခစလို့ မေမေစိတခမးသာသလို နေခင့ပေးထားတာမို့လညး မေမေတို့ အိမထောငရေး ပိုကဲဖို့လညး အကောငးမရိဘူးလေ။
ညိုက လညးဖေဖေကော့ကို ဂတိတောငးထားတယ မေမေ့ ကို မပစသားရဘူး ၊ ဂရုစိုကရမယလို့ ဂရုမစိုကလို့ကတော့ ညိုနဲ့ အပတပဲလို့။ တယောကနဲ့ တယောကလညး ပင့ပင့လငးလငးပောဖစလာတော့ ဖေဖေကောက ပောတယ၊ သူက မေမေနဲ့ တခားယောကား တယောက လိုးတာကို ခောငးကည့ခငနေတာတဲ့၊ အဲဒါကို ဘယလို လုပရမနးမသိတာတဲ့။ ညိုက အဆငပေရင ညိုစီစဉပေးမယလို့ ပောထားလိုကတယ။
မောင့အိမမာ ကတော့ ဖေဖေဦး နဲ့ တမိုး ရငဆိုငရတယ။ ဖေဖေဦး ကိုလညး အလိုလိုကလောလိုကခငတယ၊ မေမေထား ကိုလညး မကနာပူတယ။ ညို့စိတတေက အရငလို မဟုတတော့ဘူးလေ။ ယောကားနဲ့ မိနးမ ကာမ ဆကဆံတယဆိုတာကို ရေးကီးခငကယကီးအနေနဲ့ မထငတော့ဘူးလေ။ သဘာဝတရားရဲ့ လိုအပခကတေလို့ပဲ ထငမိတယ။ ကနတဲ့ ဟာတေက လူတေတဖညးဖညး ခဲ့ကားပီး လိုခငသလို စညးကမးထုတလာကတာလို့ပဲ ထငတယ။ ဖေဖေဦး က အိပယာပေါမာ ကရင ဘယလိုနေမလဲ ဆိုတာလညး သိခငလာခဲ့တယ။
ညို သိပပီး ကိုးစားစရာတောင မလိုပါဘူး၊ ဖေဖေဦးက ညို သူ့ကို ပုံမနပနဆကဆံပီး တလလောကကာတာနဲ့ ခေးမီးကောက ကညထောကစပ ပါပဲ။ ညို့ကို မထိတထိ ပနစလာတာပါပဲ။ တခုပဲ ထူးခားတာက ညိုက ပါ အလိုတူ အလိုပါလေ။
တညတော့ ထုံးစံအတိုငး မေမေထား ဘုရားခနးဝငသားပီး ဖေဖေဦးနဲ့ ညိုတို့ တီဗီကည့နေကရငးက ညိုက မူယာကလေးနဲ့ နားထငလေးကို လကခောငးလေးနဲ့ နိပပီး မကနာလေး မဲ့နေလို့ ဖေဖေဦးက၊
“ညိုလေး ဘာဖစလို့လဲ ခေါငးကိုကလို့လား”
“အငး နညးနညးလေး မူးတူးတူးနေလို့ ဒီနေ့ နညးနညးပငပနးလို့ထငတယ၊ ညို စောစောအိပတော့မယ”
အဲလိုလေးပောရငးက ဆိုဖာပေါက ထရပတော့ ဟနကလေးနဲ့ လူကို ယိုငတိုငတိုငလေးလုပပေးလိုကတာ၊
“အို ဖစရဲ့လား ဖေဖေ လိုကပို့ပေးမယလေ”
ဆိုပီး ဖေဖေဦး တယောက ညို့နားရောကလာတော့တာပဲ။ ညိုလညး ဖေဖေသီးပုခုံးကို တယလိုကပီး သူဦးဆောငရာနောကလိုကလိုကတယ။ ညို့ ရငသားတေကတော့ သူ့နံဘေးကို ဖိကပလို့ပေါ့။ လေကားပေါတကတော့ ညို့ပေါငသားတေကို လာလာပတမိနေတဲ့ သူ့ဟာကီးက မာနေပီလေ။
ညိုတို့ အခနးထဲကို ရောကတော့ ညို့ကို ကုတငပေါအသာလဲတငပေးရငး ဖေဖေဦးက ငုံ့ပီး ညို့မကနာလေးကို နမးလိုကတယ။ နောကတော့ ညို့နူတခမးလေးတေကို သူ့ပါးစပကီးနဲ့ လာစုပတယ။ ညိုက အသာလေးတနးလိုကပီး၊
“အခနးတံခါးလညး လော့မခခဲ့ပဲနဲ့”
လို့ညုသံလေးနဲ့ပောလိုကတာ နဲ့ ဖတကနဲ မနလိုကတာ အခနးတံခါးဆီကို ပေးသားပီး တံခါးဂလန့ခလိုကတယ။
ပီးတာနဲ့ ကုတငပေါပကလကလေးဖစနေတဲ့ ညို့ကိုယပေါကို ငုံ့ပီး ညို့နူတခမးတေကို စုပနမးလာတယ။ ညိုကလညး ဖေဖေဦး ကို ပနနမးမိတော့ သူ့လာကီးက ညို့ ပါးစပထဲဝငလာတယ။ ညိုလညး ဖေဖေဦး လညကုတကို လကတေနဲ့ တဲခိုဆဲထားလိုကမိတယ။ ဖေဖေဦးလကတေက ညို့တီရပကို လနတငလိုကပီး ညို့ ဘရာဇီယာဂိတကို ကောအောကက လကလိုပီး ဖုတနေတယ။ညိုက သူလကဝငလို့ လယအောင ကောလေးအသာကော့ပေးလိုကတယ၊ ဂိတပုတသားတော့ ညို့ ဘရာဇီယာကို အပေါတနးတငပီး တော့ ညို့ ရငသားတေကို ဆုပနယပါတော့တယ။
“အို လလိုကညိုလေးရယ၊ ညိုလေး နို့တေက အရမးလတာပဲ”
ဖေဖေဦးက ပောရငးဆိုရငးပဲ ညို့နို့လေးတေကို ကုံးစို့တော့တာပဲ၊ ညို ကိုယလုံးလေး ကကသညးလေးတေထသားပီး ကောလေးပါကော့သားရတယ၊သူအရမးပဲ စို့တာကိုး၊ ညို့ နို့သီးခေါငးလေးတေတောင ကငသားသလိုပဲ။
“အား ဖေဖေဦး ဖညးဖညး..”
ညို့ထမိနကို လညးအတငးပဲ ဆဲခတပစလိုကတယ။ ညို့ပငတီလေးမာ အရညစိုကကနေတာကို သူ့လကထိတကလေးနဲ့ ဖိပီးပတလိုကတယ။ ညို့ပိပိလေးကို တိုကရိုကကို ထိသားတာပဲ။ ပငတီပေါကနေ ညို့ပိပိလေးကို ပတပီးမ ပငတီလေးကို ဆဲခတလိုကတယ။ နောကတော့ သူ့လာကီးနဲ့ ညို့ပိပိလေးကို တပတပတရကတော့တာပါပဲ။အိုဖေဖေဦးရယ၊ ညို့ စေ့စေ့လေးကိုလညး သူ့လာထိတကီးနဲ့ ထိုးကစားနေသေးတယ။ ညို့လကတေက ဖေဖေဦးခေါငးကို ကိုငမိနေပီ ငရဲတော့ ကီးတော့မာပဲ။
ဖေဖေဦး လာကီးက ညို့ ပိပိနူတခမးသားလေးတေကား ထိုးဝငထိုးထကလုပနေရုံမက ညို့ ပိပိနူတခမးသားအဖတလေးကို သူ့နူတခမးကီးနဲ့ ဖတကနဲ ဆဲစုပလိုကသေးတယ။ ညို့ဖငကီးတေ ခါယမးကော့တကလာရပီလေ။ ညို့ ပိပိလေး ဟိုးအတငးထဲက ကလိကလိ ဖစနေရပီ၊ အရညတေလညး တစိမ့စိမ့စီးကလာရပီ။
“ဖေဖေဦး လာတော့ကာ”
ညိုက ဖေဖေဦးလကမောငးကို အသာဆဲပီး လေသံလေးနဲ့ ပောလိုကတယ။ ဒီလောကဆို သူအထာပေါကပါတယ။ သူ့ပုဆိုးကို ကနခတလိုကပီး ညို့ပေါငကားကို ဝငလာခဲ့တယ။ သူ့ရဲ့ ညိုညိုတုတတုတ လီးတနကီးက လညး မာနဖီလို့ ခေါငးတယမးယမးနဲ့လေ။ ညို့ပိပိလေး အပေါကဝကို သူ့ကောငကီးခေါငးနဲ့ တေ့ပီး ဖညးဖညးခငး ဖိသငးလိုကတယ။ ညို့ ပိပိလေးက အရညတေ ရဲနေပီမို့ သူ့လီးကီးက ဖညးဖညးခငးပဲ တိုးဝငသားတယ။ ညို့ ပိပိ အတငးသားတေကို သူ့ဒစကီးက တိုးခေ့သားတယ။ အား ကောငးလိုကတာ ဖေဖေဦး ရယ။
ဖေဖေဦးက သူ့ဖငကို ကော့ကော့ပီး ဖညးဖညးခငးစဆောင့တယ။ နောကတော့ ပုံစံက အားမရဘူးထငတယ၊ ညို့ပေါငနစလုံးကို သူ့ လကမောငးနဲ့ တဖကတခကမပီးတော့ အားထည့ပီး တခကခငးတခကခငး အင့ကနဲနေအောငကို ပစပစဆောင့တော့တယ။
“ဖတ..ဖတ..ဖတ..ပတစ..ဗိ..”
ညိုတို့ ကုတငတောင သိမ့သိမ့တုံနေသလိုပါပဲ။ ဘုရားရစခိုးနေတဲ့ မေမေထား ကားသားမာတောင တေးပီးလန့မိသေးတယ။ နောကတော့လညး အရမးကောငးလာတော့ ဘာကိုမ ဂရုမစိုကနိုငတော့ပါဘူး။ညိုလညးဖငကီးကို ကော့ကော့ပီးပေး၊ ဖေဖေကောက လညး ဖိဖိပီးဆောင့ နစယောကသား တကညီလကညီနဲ့ ကောငးနေကတာပေါ့။ နစယောကစလုံး ကာမအရသာ အထတအထိပကို ပိုငတူနီးပါးရောကပီး တော့ ညိုလညး ပီး ဖေဖေဦးလညး လရေတေ ညို့ပိပိလေးထဲ ပနးထုတပီး ပီးသားတော့တယ။
“အားးး ကောငးလိုကတာ ညိုလေးရယ”
“ညိုလညးကောငးပါတယဖေဖေဦးရယ”
“ခုထိ ဖေဖေဦး ပဲလားကယ”
“အို ဖေဖေဦးမခေါလို့ ဘယလိုခေါရမာလဲလို့”
“လငကီးလို့ခေါကာ နားထောငခငလို့”
“မခေါနိုငပါဘူး၊ ကမလငကီးကကိုဇောဦးလေ ဖေဖေဦး က လငငယ.. ခစခစ”
“အာ့ ဆိုလညး လငလေးလို့ခေါကာ”
“ခေါခငပါဘူး အဲဒါက တမိုးကီးပဲ”
“အဲဒါဆို ကိုဦး လို့ခေါ”
“ဘာဖစလို့လဲ ဖေဖေဦးကလညး အခေါအဝေါက အရေးကီးလို့လား”
“ကို့ အတကက အရေးကီးတာပေါ့လို့၊ ကိုတို့ ရဲ့ ဆကဆနရေး ပောငးသားပီ ဆိုတာ အသိအမတအနေနဲ့လေ”
“အငး ပါ ဒါဆိုလဲ ကိုကို လို့ ခေါမယလေ”
“ကောငးတယ ကိုကို နဲ့ ခစလေး ပေါ့နော”
“သားပါ သူမားကို ခစတာလညးမဟုတပဲနဲ့ လိုးပဲ လိုးခငတာမား”
“ခစလညး ခစပါတယ ခစလေးရယ၊ လိုးခငတာ သကသက မဟုတပါဘူး”
ဒီစကားတေကို ဖေဖေဦးက သူ့လီးကီး ညို့ပိပိလေး ထဲက မထုတသေးပဲ စိမထားရငး ပောနေခဲ့တာပါ။ ပောရငး ဆိုရငး သူ့လီးကီး ညို့ ပိပိလေး ထဲပနမာလာတာကိုလညးး ညိုသတိထားမိပါတယ။
“ဟော ကိုကို့ ကောငကီးက ပနမာလာပီ”
“ဟုတတယလေ ခစလေးကို ခစလို့ မဝသေးလို့ပေါ့”
“အခိနမရိတော့ဘူး၊ မေမေထား ဘုရားရစခိုးတာပီးတော့မယ”
“အငး မနမနလေးပဲ လုပလိုကမယလေနော ခစလေး”
“အငး ကိုကို့ သဘောပဲ၊ ညိုက တော့ မိသားမာ ကောကတယ”
“စိတခပါ ကိုကိုလညးအခိနကည့ထားပါတယ”
နောကတော့ ဖေဖေဦး က ညို့ပေါငနစလုံးကို သူ့ပုခုံးပေါတငပီးတော့ အားရပါးရ ဆောင့လိုးပါတော့တယ။ ညိုလညး ပထမတော့ စိတပူပေမဲ့ နောကကောငးလာတော့ ဘာမ စိတထဲ မတေးမိတော့ပါဘူး။
“အား..ခပကမးကမးလေး ဆောင့ပေးစမးပါ ကိုကိုရယ”
………………………………………………………………………………..
ညို့ ရဲ့ အဖစကတော့ တကယပါပဲ၊ ကိုယ့ယောကား က နိုငငံခား အလုပသားလုပနေ၊ ညိုက ဒီမာ ယောကားကီး နစယောက က တလည့စီ လိုးတာခံနေရ။ ဟိုစကားပုံထဲကလို ဖစနေရပီပေါ့၊ မောငမလာမောငသာငတ၊ မောင့နေရာလူမပတဆိုတာလေ။
မောငနဲ့ ကတော့ အနလိုငးမာ ခပဖစပါတယ။ တခါတလေ ဆကခခပ လညးလုပတယ။ မောငလညး နိုငငံခားမာ အလုပလုပနေရငးက အတေး အမငလေးတေ ပောငးလာတယထငပါ့။ ညို့ ဆီကို ကပကိုး အကောငး၊ အငးဆကအကောငး ဇာတလမးတေ၊ ဗီဒီယို အတိုအထာလေးတေ ပို့ပေးလာလေ့ရိတယ။ ဆကခခပ လုပလို့ရိရငလညး အခုတော့ ရိုးပလေး လေးတေနဲ့ လုပလာတယ။
ဥပမာ သူ့ကိုယသူ သူစိမးယောကား တယောက ပေါ့ လမးမာ ညို့ကို တေ့ရငးလိုကကူတယ၊ နောကဆုံး ဟောတယတခု ကို ရောကသားကပီးတော့ ညိုတို့ လိုးဖစကတယပေါ့။ အဲဒါကို ညိုက အလိုကသင့ လိုကပောပါတယ။ မောငစိတခမးသာရအောငပေါ့။ နောကကတော့ မောငက ဟို ဘကီးထောငရဲ့ ခစဒုက ဆိုလား မနမာအောစာအုပ ကို ဖတမိပီး ညို့ကိုလညးရယပတယ နောက သူ့ကိုယသူ ညို့ယောကခထီးကီး၊ သူဖေဖေ အဖစသရုပဆောငပီး ရိုးပလေးကစားဖို့ ကိုးစားတယ။ ညိုက မကောငးပါဘူး မောင့ဖေဖေ နဲ့ ညိုမလုပခငပါဘူး ဆိုတာကို အတငးစညးရုံးတယ။
………………………………….
ညိုက မောငစိတခမးသာအောင မလုပခငလုပခငနဲ့ လိုကလုပပေးရသလိုမိုး ဟနဆောငပီးလိုကလောလိုကရတယ။ တကယ့အပငမာ တော့ မောင့ ဖေဖေ က ညို့ကို ပုံစံမိုးစုံကို လိုးနေပီ ဆိုတာကို မောငမသိသေးဘူးလေ။ ညို့ ကို သူက သူ့အဖေ အနေနဲ့ ဆကခခ လုပရတာရိုးလာတော့ သူ့ကိုယသူ ဖေဖေကော အဖစ ရိုးပလေး ကစားခငတယလုပလာပါရော၊ တောတောဆိုးတဲ့မောင။ အဟိ။
အဲတော့လညး ညိုက မောငစိတခမးသာအောင အတငးငငးရငးကနေ လိုကလောရတော့တာပေါ့။ သူ့ခမာ အရမးကို ဖီးတကလနးလို့ ခပနေရငးနဲ့ ဂေလိမ့တာ ခနခန ကို ပီးရတယတဲ့။ အဲလို ညို့ကို ဟိုလူ အနေနဲ့ ပောငးခပလိုက ဒီလူအနေနဲ့ ပောငးခပလိုက ရိုးပလေး အမိုးမိုး လုပနေတာ လပိုငးလောကကာလာတော့ နညးနညးအီလာတယထငတယ၊ ညို့ကို လကတေ့စမးဖို့ သေးဆောငလာတယ၊ ညိုက ခေါငးမာမာ နဲ့ ငငးတော့ လကလော့သားတယ၊ ခနပါပဲ နောကပိုငးပနပူဆာလာတာပါပဲ။ ညိုက မောင တကယလား နောက ညို့ကို မသဒီတော့ရင ဘယလို လုပမလဲ ဆိုတော့ ညို့ကို သူခစသလို၊ ညိုကလညးသူ့ကို ခစတာသူသိတယတဲ့၊ နောကပီး သူပောတဲ့လူနစယောကကလညး သူယုံကညတဲ့သူတေတဲ့၊ ဘယသူ့ကိုမ လောကပောမဲ့လူတေ မဟုတလို့တဲ့။
အာ့ဆို ညို ဘယလိုလုပရမာလဲ ဆိုတော့ သူသငပေးမယတဲ့ ပရောဂရပစ ကိုသာ သူ့ကို ရီပို့လုပပေးတဲ့၊ ညိုလညး သူပောတဲ့ အိုငဒီယာကို နားထောငပီး ဖီးတကလာရတယ။ခစခစ။ တကယက ညိုက အဲဒီနစယောကစလုံးရဲ့ အလိုးကို ပုံစံမိုးစုံနဲ့ကို ခံဖူးနေပီလေ။ ခုတော့မောင့ခင့ပုခကနဲ့ တရားဝငရတော့မာပေါ့။
မောင့ဖေဖေ ကို ဘယလို ခငဖနတီးပေးရမလဲ ဆိုတာကို မောငက သငပေးတယ။ မောငပောသလို လုပတယ ဆိုပီး ညိုလညးမကဆေ့တေ ပနရိုကပေးလိုကတယ။ မောငက တော့ သဘောကနေတာပေါ့။ ညိုက မောငနဲ့ အဲလို ပောနေကတာကို မောင့ဖေဖေ၊ ဖေဖေဦး သို့မဟုတ ညို့ရဲ့ ကိုကို့ ကို ပနပောပလိုကတယ။ ကိုကို က သူ့သား အဲလို စိတမိုးရိတယဆိုတာကို သိရတော့ အံ့ဩနေတာပေါ့။
ဒါပေမဲ့ သူလညးစိတလုပရားတာပဲလေ။ တနေ့ မေမေထား ညအိပခရီးထကသားတဲ့ တည ထုံးစံအတိုငး ညို့အခနးကို ကိုကို ရောကလာပီး ညိုတို့ အခစပဲလေး တပဲအားသနခနစိုက နဲလိုကပီးတဲ့ အခိန ညို တို့ တယောက ကိုတယောက ထေးပေ့ဖကထားကရငး နဲ့ စကားပောတော့ အဲဒီအကောငးကို ပောဖစကတယ။
“ညို သား က ဘာပောသေးလညး ကိုကို နဲ့ အဆငပေနေပီလားလို့ မမေးဘူးလား”
“အငး မေးတယကိုကို ညိုက မောင့ကို ပနပောထားတယ၊ တောတောအဆငပေနေပီလို့ မောင့အဖေက တောတောလကသရမးတယလို့ မေမေထား လစတာနဲ့ ညို့ ဖငကို လာလာညစနေတယလို့ ပောထားတယ ခစခစ”
“အဟီးးး အဲတော့ သားက ဘာပောလဲ”
“အငး ညိုတို့ အဆငပေသားလို့ လုပဖစရင ညို့ဖုံးကငမရာကို ထောငထားပီး လိုကဖရိုး သူ့ကို ပတဲ့”
“ဟင ညို့ ကငမရာကို ထောငထားတော့ ကိုကိုကလညး မငနေရမာပေါ့”
“အငး သူက အကံပေးတာက ညို့ ဖုံးကငမရာကို ဖင့ ကုတငဘေး စားပဲပေါက ညို့ စကူဘူးလေးထဲမာထည့၊ စကူဘူးကို ကငမရာမနရေ့နားနေရာလောကကို အပေါကဖေါကထားလိုကတဲ့”
“အငး သူလညး တောတောတေးထားတာပဲနော အဟီး၊ ကိုကို က အားနာနေတာ သားမိနးမ ကို သူ့ရေ့မာ လိုးပရမာကို”
“သားပါ ..သူလား အားနာတာ.. လစတာနဲ့ သူမားကို ဖတဖတညကညကကေအောင လိုးနေပီးမား”
“အဲ့တာကတော့ ညိုလေးက ခစစာကောငးတာကိုးလို့”
“သူ့ မယားကီး သူသားလုပပါလား မေမေားကလညး အလတကီးရိသေးတာ ထားထားကီးကို”
“ကိုကို က သူ့ကို လုပလာတာ နစပေါငးမားစာကာနေပီလေကာ၊ နောက ညိုက အရမးလိုးလို့ကောငးတာ ဖငလေး လုံးလုံးနဲ့ ကောကကောကကလေး ကိုကို က ညို့ကို သားမိနးမ ဖစနေလို့ နို့မို့လို့ကတော့ ခိုးပေးပီး အတညကို ယူထားခငတာ”
ဖေဖေဦးက ပောရငးနဲ့ သူ့လီးကီးကမာတောငလာတယ။ ညို့ပေါငလုံးတေပေါမာ သူ့ရေ့ပေးအရေကညလေးတောင လာစိုသားတယ။ ညိုလညးသူ့လီးတနကီးကို ညို့လကကလေးနဲ့ ဖဖလေး ဂငးတိုကပေးနေလိုကရငးက၊
“ကိုကို”
“အင ညို ပောဘာလဲ”
“ကိုကို့ သားက ကိုကို့ကို သူ့မယား နုနုထတထတလေးကို ပေးပီးတော့ လိုး ခိုငးနေတာ ကိုကို ကေးဇူးမတငဘူးလား”
“တငတာပေါ့ ညို ရ သားကို ဘယလို ကေးဇူးဆပရမယတောင မသိဘူး ဟားဟား”
“အာ့ ဆိုရင ကိုကို့ မိနးမ ကိုလညး သားကို ပေးလိုးခိုငးလိုကပေါ့ ကိုကိုရ”
“အာ.. ညိုက လညး သားအမိကီးကို ဘယဖစနိုငပါ့မလဲ”
“ဘာလို့ မဖစနိုငရမာလဲလို့ ကိုကို ကလညး သူ့အတကကတော့သိတတတယ”
ညိုက ပါးစပက နေ ပောနေရငး လကကလညး ဖေဖေဦး လီးကီးကို ဂငးတိုကပေးနေရငးက ခေါငးလေးငုံ့ပီး လဒစကီးကို လာလေးနဲ့ ရကလိုကတယိ။
“အားးး ကောငးလိုကတာ ညိုရယ၊ ကိုကို့လီးကီးကို စုပပေးစမးပါအုံး”
ညိုက ဖေဖေဦး လီးကီးကို အသာလေး ဖစညစဆုပကိုငရငးက ဂငးတခကနစခက စောင့ထုလိုကတယ။ ကိုယလိုခငတဲ့ ဟာ မရသေးပဲ နဲ့မလုပပေးသေးပါဘူး ခိခိ။ ယောကားတေ ဦးနောကက သေး လီးထဲရောကလာရင သူတို့ ဘာမ မစဉးစားတော့ဘူး မဟုတလား။ ဖေဖေဦး ကို ဆကစညးရုံးလိုကတယ။
“အငး တကယလို့ ကိုကို့ သားက မေမေထားကို လိုးခငတယ ဆိုရငရော ကိုကို ကခင့ပုမာလား၊ ယဉကေးမုတေ ငရဲတေ လာပောမနေနဲ့ ခု ကိုကိုလညး ညို့ကို လိုးနေတာမဟုတလား၊ လိုးတာကမ စောကဖုတရော ပါးစပရော ဖငရော၊ အပေါကတပေါကမ မခနဘူးပဲဟာ.. ပတစ”
ညိုက ပောရငးနဲ့ စကားဆုံးတော့ သူ့ဒစကီးကို အသာငုံပီး တခကစုပပေးလိုကတယ နောကတော့ ပါးစပက ပနခတပီး လကနဲ့ပဲ ဖဖလေး တိုကပေးနေလိုကတယ။သူ သေးဆူလာပီလေ။
“အငး ပါ ညို ရယ၊ သား စိတလာလို့ သူ့အမေ ကို လိုးခငသပ ဆိုလညးလိုးပါစေ၊ ကိုကို ကတော့ ခင့ပုပါတယ။ ကဲ ကိုကို့ လီးကို သာ စုပပေးပါတော့ ညို့နူတခမးလေး တေကို ကိုကို့လီးကီးက လမးနေပီတဲ့”
ဖေဖေဦး ဆီက အဲလို စကားကားရတော့မ ညိုက တခကပုံးပီး ဖေဖေဦး လီးကီးကို ငုံစုပလိုကပါတယ။ နောကတော့ ညို့ရဲ့ ပုလေပညာအစမး ကို အကုနသုံးပစလိုကတာ၊ ဖေဖေဦးတယောက ညို့ ခေါငးကို သူ့လကတေနဲ့ ဖမးကိုငပီး ညို့ပါးစပကို စောကဖုတလိုပဲ လိုးလာပီး ညို့ပါးစပထဲကို လရညတေ ပနးထုတရငး ပီးလိုကပါတော့တယ။ ညိုကသာ ဖေဖေဦး လရညတေကို မိုခလိုကရငး ညို့ အကံအစီ အောငမငသားလို့ ကေနပသားမိပါတော့တယ။
………………………………………………………………………………………..
ဒီနေ့ ည ညိုလညး စိတတေ လုပရား နေတယ။ ဖေဖေဦးလညး တူတူ ပဲ ပေါ့။ မောင့ကို ညို နဲ့ ဖေဖေဦး တို့ လိုးပဲကို လိုကဖ ပမလို့လေ။ မောငနဲ့ လညး အခိန ကို အခိနးအခကလုပပီးသား၊ ဖေဖေဦး ကိုလညး ပောထားပီးသား။ ညို ဒီည စောစောအိပမယ ဆိုပီး အိပယာဝငမယ၊ တယလီဖုံးကို ဟနးအောက ဗီဒီယိုမုတ နဲ့ ထားပီး အိပယာဘေးက စားပဲပေါမာ ထောငထားမယ။ တယလီဖုံး ဆိုပေမဲ့ စကူ အမာဘောကစထဲ မာ ထည့ထားတာ။ ကငမရာ အပေါကရိတဲ့ နေရာလေး ပဲ အပေါကရိတဲ့ စကူဘောကစကလေးပေါ့။ မောင့ဘက ကဟနးအောက မာ အသံကို မု လုပထားမယ။ ဖေဖေဦး ညို့ အခနးကို ဝငမလာခငကလေး မာ ရယဒီပငပီး စကူဘောကစကလေးကို မောငလိုခငတဲ့အနေ အထားကို ရေ့ထားပေးလိုကတယ။ ပီးတာနဲ့ ညို ညဝတ အငီ ပနးရောငလေး ကို ဝတပီး ကုတငပေါလဲနေလိုကတယ။
ခနပါပဲ၊ ဖေဖေဦး အခနးထဲကို ဝငလာတယ။ တံခါးဂလန့ကို အသံမမညအောင ပနပိတတယ။ မောင အစအဆုံး မငနေရပီ ဆိုတာ သိတော့ ညို ရငတေ ခုံ နေရသလို၊ ပိပိလေးလညး အရညတေ ရဲနေရပီ။
ဖေဖေဦးက ညို ကောပေးထားတဲ့ ဖကကနေ ဝငလာပီးတော့ ညို့ ခေသလုံးလေးတေကို ငုံ့နမးတယ။ အဲဒီကနေ အပေါကို တဖညးဖညး တကလာတယ။ ညို့ ညဝတအငီအဖား က ပေါငလညလောကထိ ပဲ ရိတာဆိုတော့ ပေါငလညလောကအထိကို အငီလနစရာ မလိုပဲ နဲ့အသားကို နမးလို့ ရတယလေ။ ဖေဖေဦးရဲ့ စိုစတစတ လာလေး နဲ့ မထိတထိ တို့ ရကလာတာရော၊ မောင ကည့နေတယ ဆိုတဲ့ စိတလုပရားမု ကောင့ရော ပေါ့။ ညို့ ပိပိ လေးမာ အရမးကို စိုရဲနေရပီလေ။
ညို လညး မလုပမယကနဲ့ အိပပောနေတဲ့ ပုံလုပထားလိုကတယ။ မောင ရော ဖေဖေဦး ရော က ညို အိပပောမနေဘူး ဆိုတာကို သိနေကတာပဲဟာ။ ဖေဖေဦးက လုံးဝကို အသံမထကပဲနဲ့ကို ညို့ကို ဖီးတေ ပေးနေတယ။ ညို့ ပေါငလညလောကရောကတော့ ညို့ညဝတအငီလေးကို ခါးပေါထိ လနတငလိုကတယ။ အိုး ညို သူ့ဖေဖေ ရေ့မာ ဖငပောငကီးနဲ့ ဖစနေတာကို မောငကည့နေတယ ဆိုတဲ့ အတေး က ညို့ အရေပားပေါ မာ ကကသညးမေးညငး လေးမားတောင ထောငထသားရပါတယ။
ဖေဖေဦး ရဲ့ နူတခမးမေး ယားကိကိ နဲ့ လာစိုစို နေးနေး ကီးက ညို့ ပေါငသားလေးတေကို ရောကလာတယ။ ညို့ ပေါငလုံးတေကို ဖေဖေဦးက ကိုငပီးတော့ အသာလေးတနးလိုကတာ၊ ညို အိပယာပေါမာ မောကရကလေး ဖစသားတယ။ ညို့ပေါငနစလုံးကို တနးကားလိုကပီး ပေါငနစလုံးကား ဖေဖေဦး ဝငလိုကတာ သိလိုကတယ။ ဖေဖေဦး နဲ့ ဘယလောကတောင အတေ့အကုံ ရိနေပလဲ ဆိုတော့ သူဘာလုပတော့မယမနးလညး ညို သိနေတယလေ။ အာ့ကောင့ ညို့ ပေါငရငး ဆီးခုံအောကကို ဖေဖေဦး ဖကခေါငးအုံး အလုံးလေး လာထည့တော့ အသာကပေးလိုကတာပေါ့။ နဂို ထဲက ကောကရတဲ့ ညို့ဖငကီးအခုဆို အပေါလို လနကောကထကနေပီပေါ့။ ဖေဖေဦး ညို့ ဖငနစလုံးကို ဖဲပီး ညို့ ပိပိလေးကို လာရကလိုကတာ ညို့ မာ တန့ကနဲ တောငဖစသားရတယ။
“..ရီး…ကတစ…ကတစ…”
ညို့ဆီက အသံတိုးတိုးလေး ထကသားရတယ။ စိတလတကိုယလတအောမရဘူးလေ၊ တောကာ မေမေထား ကားသားမ ဂိနနေအုံးမယ။ ဖေဖေဦး က သူ့မကနာကီးကို ညို့ဖငကားအတငးအပပီး ရကနေတော့ ညို့ ဖငကီးကိုတောင ခါယမးမိတယ။ ဖေဖေဦး နာခေါငးကီးက လညး ညို့ ဖငပေါကလေးကို လာလာထိနေတာ အူယားလိုကတာ။
နောကတော့ ဖေဖေဦး ညို့ဖငကားက သူ့မကနာကို ခာပီး ညို့ကောပေါကို တားတကလာတယ။ ဘယတုနးထဲက သူ့အငီလုံခညတေ ခတပစခဲ့လညးမသိဘူး။ သူ့လီးထိပဖူးကီး ညို့ ပိပိ အဝလေးကို လာထိပီး ဒစဖူးကီး ညို့ ပိပိလေးထဲ တိုးဝငလာတယ။ ညို့ပုခုံးလေးကို လေး သူ့ပါးစပနဲ့ မနာတနာလေး ကိုကခဲပီး လကနစဖကက အိပယာနဲ့ ညို့ကိုယလုံးကားက လိုဝငလာတယ။ဘရာဇီယာ မဝတထားတဲ့ ညို့ ရငသားတေကို ညဝတအငီပါးပါးလေး ပေါကနေပဲ အုပကိုငပီး ဆုပနယပေးရငးကမ သူ့လီးကီးကို စပီး အဝငအထကလုပလာတယ။ ညို့ ပိပိလေး က အရညတေ အရမးရဲနေပေမဲ့ ဖေဖေဦး လီးတနကီးက တော့ ပည့နစနေအောငပဲ တိုးဝငလာတယ။ အလိုလို ပဲ ညို့ ပုံစံက ဖငဘူးတောငးထောင ပုံစံဖစသားတယ။ ဖေဖေဦး အကိုကပဲလေ။
ညို့ ရငသားတေကို အုပကိုငပီးဆဲလို့ ၊ ညို့ ပိပိလေးကို အားကနုဆောင့လိုးလိုကတာ ညို တို့ လငမယားရဲ့ နစယောက အိပကုတငကီးတောင တကိကိ မညနေရတယ။ သူ့သား က သူ့အဖေ ခေးမ သို့မဟုတ ကိုယ့မိနးမ ကို လိုးနေတာ ကို ကည့နေတယ ဆိုတဲ့ အသိကမား သူ့ကို ပိုစိတကစေလားမသိ။ ဖေဖေဦး လီးကီးက ပိုမာပီး ပိုထားနေသလိုပဲ။ တခကဆောင့လိုကတိုငး ညို့ ရငထဲ အဖုတထဲ မာ နင့ကနဲ နဲ့ကို ကောငးလိုကတာရင။ ဖေဖေဦး ရဲ့ တဖတဖတ ဆောင့နေရငးက ကို ညို တုနတက ပီး ပီးသားတယ။ ဖေဖေဦးလညး ညို့ကိုယလုံးလေး တောင့သားပီး အိပယာခငးတေကို ဆဲဆုပထားတာ တေ့လိုကလို့ထငတယ။ သူ့လရေတေကိုလညး ညို့ ပိပိလေးထဲ ပနးထုတပစလိုကတော့တယ။
“…အား… ကောငးလိုကတာ သမီးလေးရယ..”
“..အငး..သမီးလညး ကောငးတယ ဖေဖေဦးရယ..”
ညို့ ပါးစပက ပောပီးမ မောငကည့နေတယ ဆိုတာကို သတိရသားတယ။ ဖေဖေဦး စလိုးတဲ့ အခိန ကစပီး မောငကည့နေတယ ဆိုတာကို မေ့သားလိုကတာ။ ညို့ ဖငကီးတေ တယမးယမးနဲ့ နောကပနကော့ ပေးပီး မောင့ဖေဖေ အလိုးကို ခံနေတာ၊ မောငမား ဘယလို မားထငသားမလဲ မသိဘူးနော။ ခုမ ရကတကတက လေး ဖစသားရတယ။ ဖေဖေဦးလညး မောငကည့နေမယလို့ ညို ပောထားတာမား မေ့သားသလားမသိဘူး ညို့အပေါ ထပလက မောကပီး ညို့ လညတိုငလေးတေ နားရကနောကနားလေး တေကို သူ့လာနဲ့ ရကနေရငးက၊
“..ညို လေး၊ ဖေဖေဦး လိုးပေးတာနဲ့ ညို့ ယောကားလိုးတာ ဘယဟာ ပိုခံလို့ ကောငးလဲဟင..”
တဲ့၊ ကည့ပါအုံး သူ့သား နဲ့ သူနဲ့ ညို့ကို လိုးကတာ ဘယသူ ပိုကောငးသလဲ လာမေးနေတယ။ မောငကည့နေတာ သူမေ့သားပလားမသိဘူး၊ တောတောဆိုးတဲ့ ဖေဖေဦး။ နေဦး ညို လညးပညာပလိုကအုံးမယ။
“ဟန့ ဖေဖေ ဦးကလညး၊ အာ့တာက တော့ တယောကတမိုးစီ ကောငးကတာပေါ့၊ ညိုတော့ မပောတတ ဘူး ဘယသူက ပိုကောငးလညး ဆိုတာ၊ တကယလို့ မောင မေမေထားကို လိုးပီးမ မေမေထားကို မေးကည့ပါလား ၊ မေမေထားက တော့ ညို့ထက အတေ့အကုံ ပိုမားတော့ ပောရင ပောတတမာပေါ့”
လို့ ဆိုလိုက မ ရုတတရက မောငကည့နေတယ ဆိုတာကို သတိရသားတယထငတယ၊ ခကခငးပဲ၊
“အို ညိုလေး ကလညး စတာပါကယ။ ဖေဖေဦး တို့လို အဖိုးကီးတေက သားတို့ လို လူငယတေကို ဘယယဉနိုင ပါ့မလဲကာ”
တဲ့။ ပီးတော့ ညို့ကိုယပေါက နေ ညို့ဘေးမေ့ယာပေါကို လိမ့ခလိုကတယ။ ညိုလညး အဲတော့မ ညို့ ဘိုကအောကက ခေါငးအုံးကို ဆဲထုတပီးတော့ ဖေဖေဦး ဘကကို မကနာခငးဆိုင လည့လိုကတယ။ ဖေဖေဦးက ညို့ကိုယလုံးလေးကို သူ့ရငခငထဲ ဆဲထည့ပီး ညို့ နူတခမးတေကို စုပနမးလာတယ။ ညိုလညး ညို့လာလေးကို ဖေဖေဦး ပါးစပထဲ ထိုးထည့လိုကတယ။ ဖေဖေဦးရဲ့ ပော့ခေသားတဲ့ လီးကီးကို ညို့လကကလေးနဲ့ ကိုငဆုပပီး ရေ့တိုးနောကဆုတ ဂငးတိုကပေးလိုကတယ။ မောငကည့နေတုနးလေး တနအောင နောကတခီ လိုးဖို့ အစပိုးလိုကတာပဲပေါ့။ ဒီတခါတော့ မောင ကည့နေတဲ့ ကငမရာရေ့မာ အဖုတနဲ့ လီး ဝငတာ အနီးကပ မငရအောင ပုံစံ ပောငးရမယလို့ စဉးစားလိုကပါတော့တယ။
………………………………………………………………………………………………..
နောကပိုငးတော့ မောင က ညိုနဲ့ သူ့ဖေဖေ တို့ လိုးတာကို ပုံစံ မိုးစုံ အားရ ပါးရ ကို မငနေရပါတော့တယ။ ညိုက အမဲ လိုကဖ ရိုး လုပပေးထားတာကိုး။ ဖေဖေကော နဲ့ ညို လိုးတာကိုတော့ မပောသေးဘူး၊ မောငနဲ့ ကိုယတိုငတေ့မ ပဲ ပောတော့မယလို့ ရညရယထားတယ။
အဲလိုနဲ့ မောင့ဖေဖေလညး ခရီးထကသားတာ တပတလောကရိ တော့ ညိုလညး ဆာနေတယ။ ညို့မေမေ ကလညး ခုတလော အိမမာ ရိနေတော့ ဖေဖေကော နဲ့လညး လတလတလပလပတေ့ရဖို့ အခင့အရေးက ကပနေတယ။ ဒါနဲ့ပဲ ဖေဖေကော့ကို အလုပထဲမာ မသိမသာ ကပပီး ညုလိုကတယ။ဖေဖေကောက လညး သိပါ့ ။ ဒါပေမဲ့ သူလညး အကံရခကနေတော့ ညို့ကို ညအိပထကလာလို့ရမလား ဆိုတော့ ညိုက လညး အိမမာ မေမေထားပဲ ရိနေတာဆိုတော့ ညို့မေမေဆီ တညသားအိပမယဆိုပီး ထကလာရငတော့ ရတယလို့ပောလိုကတယ။ အာ့ဆိုရင မို့ပငက ဟောတယလေးတခု မာ ဆုံရအောင တည အိပပေါ့ ပီးတာနဲ့ အလုပ ကို အဲကနေ ဆကသားမယလေ ဆိုတော့ ညိုက လညး သဘောတူလိုကတယ။ အဲဒီမာ ညိုနဲ့ ဖေဖေကောတို့ ဆုံကတယ။
ဟောတယခနးထဲ ရောကပီး အထဲကနေ အခနးတံခါး ပနပိတပီးတာနဲ့ နစယောကသား အားရပါးရ နမးကတယ။ ဖေဖေကောက ညို့လာလေးကို တအားစုပ တယ။ သူ့လီးကီးကလညး ပုဆိုးအောကက နေငေါထနေတာ၊ ညို့ဘိုကကို လာထောကနေတယ။ ညို့ပိပိလေးက လညး စိုနေပီလေ။ နောကတော့ ဖေဖေကောက သူ့လာကီးနဲ့ ညို့လညပငးတေ မေးစေ့လေးတေကို ရကတော့ ညို့ ပိပိလေးက အရညတစိမ့စိမ့ကို စီးကလာရပီလေ၊ညိုလညး ဖေဖေကော့ ပုဆိုး နဲ့ အတငးခံဘောငးဘီအပကီးကို ဆဲခတပီး လီးကီးကို ဆုပကိုငလိုကတယ။ ညို့ အသညးစဲ လီးကီးလေ။ ညို့ကို ပါကငဖင့ခဲ့တဲ့ လီးကီးပေါ့။ ညို့ တကိုယလုံးက အပေါကမနသမကို သူပဲ ပထမဦးဆုံး ထိုးဝငခဲ့တဲ့ ကောငကီးပေါ့။
ညို့လကထဲမာ ဖေဖေကော့ လီးကီးက အကောပိုငးပိုငးနဲ့ မာတောငနေပီး ညိုတငးတငးလေးဆုပလိုကတော့ သေးကောတေက တဒုတဒုတခုနနေသလိုပဲ။ နေးနေးကီး။ ညို့ပါးစပက သားရညကခငလာတယ။ ညို ဖေဖေကော့ ရေ့ ဒူးထောကရငးနဲ့ သူ့လီးညိုညို ကီးကို ငုံစုပလိုကတော့တယ။ ညို့ပါးစပနဲ့ ပည့နေအောင ပဲ ဖေဖေကော့ ဒစဖူးကီးက ဖေါငးကားနေတာပဲ။ ညို က ဒစဖူးကို သကားလုံး စုပသလို တပတပတ စုပပလိုကတော့ ဖေဖေကောခမာ ဒူးတေတောငကေးသားတယ။ ညို့မေးစေ့လေးကို လာရိုကနေတဲ့ သူ့ဂေးဥကီးတေကိုလညး ညို့လကကလေးနဲ့ ပတပေးနေမိတယ။ နောကတော့ ဖေဖေကောက ညို့ကို ဂိုငး နစဖကကနေ ဆဲမပီး ညို့မကနာကို နမးပနရော၊
“ညိုလေး ဖေကော မနေနိုငတော့ဘူးကာ၊ နောကမ စုပတော့ အခု လိုးတော့မယနော”
ဆိုပီးပောတော့ ညိုလညး ခေါငးငိမ့ပလိုကတယ။ ညိုက စကဒခတနေတုနးဖေဖေကောက ညို့ ဘလော့အငီကယသီးတေ ခတနဲ့ တကညီလကညီ ကိုးစားလိုကပီး နစယောကစလုံး ကိုယတုံးလုံးနဲ့ ကုတငပေါရောကသားရော၊ ညို့ပေါငနစလုံးကို ဖဲပီး ဖေဖေကောတယောက သူ့မကနာကီး ညို့ပေါငခဆုံမာ အပ သူ့လာကီးနဲ့ ညို့ပိပိလေးကို ရကပနပါရော၊ ခုနတုနးက တော့ လိုးတော့မယဆိုပီး၊ ခုတော့ ငီးတားရတာက ညို့အလည့ပေါ့။
ဖေဖေကော့ လကတဖကက ညို့စေ့စေ့လေးကို ဖိခေပီး လာကီးက ညို့ပိပိလေးကို အပငရော အတငးရော နံ့စပနေအောင ရက၊ နူတခမးနဲ့လညး ညို့ စောကပတအဖတလေးကို စုပလိုစုပနဲ့ အိုးးးးး ကောငးလိုကတာ ညို့ပိပိလေး အရညတေ အိုငထနးနေ ပီပေါ့။ ညိုကော့လနတကပီး ပီးကာနီးလို ဖစမ ဖေဖေကောက ထပီး သူ့လီးကီး ညို့ပိပိလေး အဝမာတေ့ ဖိသငးပီးလိုးပါတော့တယ။ နစယောကစလုံးက တယောကအထာတယောကသိပီးသားဆိုတော့ စညးခကညီညီလိုးလိုကကတာ ပထမဆုံးအခီမို့ သိပမကာခငမာပဲ အရသာတေ အဆုံးစနရောကပီး တခီပီးသားကတော့တယ။
နစယောကစလုံး အမောဖေ တယောကကို တယောကထေးပေ့ရငးနားနေကတယ။ သိပလောဖို့မလိုဘူးလေ၊ တညလုံးကနသေးတယမလား။
“ညိုလေး ရယ၊ ခစတယကာ၊ ညိုလေး ရယ ဖေကော့ အသညးလေးရယ”
“ညို ကလညးဖေကော့ကို ခစပါတယ”
“အငး ဖေကောက စစခငး ညိုလေးကို မားမိတဲ့ အခိနတုနးက ညိုလေး ဖေကော့ကို အမုနးကီးမုနးသားမလားလို့ စိုးရိမခဲ့မိတာ”
“ဟနး ဖေကောစိုးရိမတာကလညး ကောကစရာပဲ၊ ခစခစ။ ညို့ ရိသမ အပေါကမနသမကုနရောပဲ”
“အဲဒါကတော့ကာ ညိုလေးက အရမးလိုးလို့ကောငးတာကိုးလို့၊”
“သားပါ အဲလို စကားမိုး မိနးခလေးဘယနစယောကကို သုံးခဲ့ပီးပလဲ”
“တကယပါကာ ညိုလေး နဲ့ ညိုလေးမေမေ သာ ဖေကော့ဘဝမာ အခစဆုံးပါ”
“အငးပါ ညို ကလညး ဖေကော့ကို ခစပါတယ။ မေမေ စိတမခမးသာမာလညး အရမးစိုးရိမတာ”
“ဟုတတယ။ ညို့မေမေ ကလညး ညိုလေးကို သိပခစရာတာ၊ ဖစနိုငမယ ဆိုရင ဖေကောက ညို့ မေမေနဲ့ ညို နဲ့ နစယောကကားမာ အိပခငတယ။ တခါလောက အိပခင့ရရင သေပောပါပီကာ”
“ခစခစ အပိုတေိ၊ သူမား သားအမိ နစယောကစလုံးကို တပိုငနကလိုးခငရင လိုးခငတယပောပါ ဖေကောရာ”
“တကယ့ကို စဲနေတာပါ ညိုလေးရာ”
“အငး ညို့ ဘကက တော့ အဆငပေပါတယ၊ ဖေကောသာ မေမေ့ကို ရအောငစညးရုံး”
“အငး တကယလား၊ ဝမးသာ လိုကတာ ညိုရယ၊ ခစလေးရယ မ ပတစ”
ဘယပောကောငးမလဲ နစယောကစလုံး ငတလညးငတ၊ လမးလညးလမးနေတော့ တညလုံး လိုးလိုကကာတာ။ မအိပမနေပဲ။ ဖေဖေကောက အရမးသနပီး လုပလညး အရမးလုပနိုငတာပဲ။ နောကပီးတော့ ညို့ရဲ့ ပထမဦးဆုံး အလိုးခံရတဲ့ လီးကီးလေ။ အာ့တာကောင့လညး ညို ကဖေဖေကော့ကို စဲနေရတာပေါ့။ ဖေဖေကော အဲဒီညက ညို့ကို ပုံစံမိုးစုံနဲ့ အပေါကစုံ လိုးထည့လိုကတာ မနကလဲကရော ညို တယောက ပိုငးနေပီလေ။ သူလညး နညးနညးတော့ နုံးနေပါတယ။
ညိုက မနကကတော့ ညိုဒီနေ့တော့ အလုပလုပနိုငမာ မဟုတဘူး ဆိုတော့ သူလညး တူတူပဲတဲ့။ ဒါပေမဲ့ သူက တော့ သူ့ကုမဏီ ဆိုတော့ ခနတော့ သားရမယတဲ့၊ အဲလိုနဲ့ ညို့ ကို အိမလိုကပို့ပေးပီး အလုပကို ထကသားတော့တယ။ ညိုအိမရောကတော့ အိမက တိတဆိတနေတယ။ ဖေဖေဦးလညး မရိတော့ မေမေထား လညး အလုပသား၊ နောက ဒီရကပိုငး အိမမာ လူမရိဘူး ဆိုတော့ အေးအေးဆေးဆေး ကိုယ့အခနးကိုယ အားရပါးရတနေ့လုံးနပလိုက အုံးမယ ဆိုပီး၊ အိမသော့ ကိုယ့ဘာသာခတပီး ဝငလာလိုကတယ။
အိမက လေခါးကို တကလာတဲ့ အခိနမာတော့ တိတဆိတနေတဲ့ အိမကီးထဲမာ အသံတခု ကားလိုကရတယ။ ညို့နားမမားဘူး ဆိုရငတော့ မိနးမ တယောကရဲ့ အောငီးသံ၊ အဲဒီအသံက အောကား တေထဲမာ လညး ကားဖူးတယ။ ညိုကိုယတိုငလညး အဲလို အောငီးဖူးတော့ ဘာလညးဆိုတာ တနးသိတယ။ ဒါပေမဲ့ ညို မသိတာက ဘယသူတေလဲပေါ့။ ခုခိန ဆိုအိမမာ ဘယသူမ ရိတဲ့ အခိနမဟုတဘူးလေ။
ညို လေခါးက အသံမမညပေမဲ့ ခေဖားထောကတကလာမိတယ။ လေခါးထိပရောကတော့ အသံက ဖေဖေဦး တို့ အခနးက လာနေတယ ဆိုတာ သိရတယ။ အဲဒီအခနးဘကကို အသာလောကသားတော့ တံခါးက ပင့မနေပေမဲ့ ပိတလညးမနေဘူး၊ လကနစလုံးစာလောက ဟတတလေး ပင့နေတယ။ အဲဒါနဲ့ တံခါးကားကနေ သားခောငးလိုကတော့၊
“ဟင”
ညို့ မကလုံး တေ ပူးသားပီး ကကသညးမေးညငးတောင ထသားရပါတယ။ အခနးထဲမာ ကိုယလုံးတီးနဲ့ မီးကုနယမးကုန လိုးဆောနေကတဲ့ မိနးမ တယောကနဲ့ ယောကား တယောကကို တေ့လိုကရတယ။ မိနးမ က ဖငဘူးတောငးထောငရက ကို ယောကားက အနောကဖကက မုဆိုးထိုငထိုငပီး ထိုအမိုးသမီး ပေါငနစလုံးကို ဆဲကာ တဖနးဖနး နဲ့ နေအောင အားရပါးရလိုးနေပါတယ။ ဆောင့လိုးလိုကတိုငး အမိုးသမီး ပါးစပက အသံထကအောငီးနေပါတယ။
ညို့ မကလုံးတေပူးပီး ကကသညးမေးထ ရတဲ့အထိ ဖစသားရတာကတော့ ထိုသူနစဦးဟာ တခားသူတေ မဟုတကပဲ၊ မောင့မေမေ၊ မေမေထား နဲ့ မောင့ညီငယ မောငနိုငဦး တို့ ဖစနေကလို့ပါပဲ။ ညို က မ မောင့ကို အငးစက ဖစအောင ဘယလို ဆယရမလဲ စဉးစားနေတုနး မောင့ညီအငယကောငက သူ့အမေ နဲ့ လိုးနေပါပကောလား။ လိုးနေတာမ ပကပကစကစကမို့ တညလုံး မအိပမနေ ဖေဖေကော့ အလိုးခံထားရတဲ့ ညိုတောငမ စောကရညလေး စိမ့ထကလာရပါတယ။ ညို အကံတခု ပေါလာတာနဲ့ ဖုံးကို ထုတ့ပီး တံခါးကားကနေ သူတို့ သားအမိတေ လိုးနေကတာကို ဗီဒီယို ဆဲထားလိုကပါတော့တယ။ နောကတော့ ညို့ကို တေ့သားမာ စိုးလို့ အသာလေးပဲ ခေဖားထောကပနဆငး၊ အိမတံခါးကို အသံမမညအောငပနပိတပီး အပငလမးမဘကကို ထကလာခဲ့လိုကပါတော့တယ။
………………………………………………………………………………….
ညဘကကတော့ ညို ရိုကထားတဲ့ ဗီဒီယို ဖိုငကို မောင့ဆီ ပို့ပေးလိုကပါတယ။ မောင တအားကို အံ့အားသင့ သားပါတယ။ သူ လညး အရမးကို စိတထ နေပါတယတဲ့။ အခု ဟောလီဒေး ရကရညမာ ခင့ထပယူပီး ပနလာမယလို့ ပောပါတယ။ မောင့စိတတေ တအားထကနေပါပီ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ညို့ကို မောငပောတဲ့စကားတေက သိနိုငတာပါ။ ညို့ကို မောင့ဖေဖေ နဲ့ လိုးတာလညး တေ့ဖူးပီး ဆိုတော့ ညို့ကို ဖေဖေကောနဲ့ ရောလုပဖို့ စိတပါလားလို့ မေးလာပါတယ။ ညို က မောင့ကို ပောသင့မပောသင့စဉးစားနေတုနးမဟုတလား၊ အဲဒါနဲ့၊
“မောင ကလညး ညို့ကို လူတကာနဲ့ အိပခိုငးနေတော့တာပဲ”
“ဟုတပါဘူး ခစ ကလညး မောငက လူတကာ နဲ့ မအိပခိုငးပါဘူး၊ ခစ စိတပါတဲ့လူမပါ၊ ခစစိတပါတဲ့လူက လညး တခား တစိမးမဟုတ ပဲ ကိုယ့ဖနမလီ ထဲက ဆိုတော့ ပိုမကောငးဘူးလားလို့ ၊ သတငးပေါကကားမာ တို့ ဘလကမေးလ လုပခံရမာတို့ ပူစာ မလိုတော့ဘူးပေါ့လို့”
“အငး”
ညို က ခုထိ ပောသင့မပောသင့ခိနနေတုံး၊ ဘာလို့ဆိုတော့ ဖေဖေကောက မောင့အရင ဖစခဲ့တဲ့အပင ညို့ကို ပနးဦးခေခဲ့တဲ့ သူမဟုတလား၊ တောကာ မောင စိတထဲမာ သူ့ကို နားမ ရံ့ပိတ ပေးတာ ခံရတယဆိုပီး စိတဆိုးမာ စိုးရတယလေ။ အာတာ့ကောင့ အဲဒီကိစကိုတော့ မပောတော့ဘူး၊ အခုနောကပိုငးမ ဖစသလိုပဲ ဖောလိုးလုပလိုကတော့မယလို့ ဆုံးဖတလိုကတော့တယ။
“မောင သဝနမတိုဖူးဆိုရငတော့ ဖေဖေကော့ကို ညို စညးရုံးကည့မယလေ၊ သူက ညို့ကို သမီးလေး တယောကလို ခစတာ၊ ငယငယထဲက သူ့လကပေါမာ ကီးလာခဲ့ရတာ ညို့ကိုတောင စိတနဲ့ ပစမား ပါ့မလားမသိဘူး၊ နညးနညးတော့လန့တယ”
“ဟာ ညို ကလညး ညို့လို ဘောဒီနဲ့ ညို့လို မကနာပေး မိုး ကို တစိမး ယောကား မပောနဲ့ အမိုး နညးနညးဝေး ရငတောင စိတက မပစမားပဲ နေမာ မဟုတဘူး နညးနညးသေးတိုးစမးကည့လိုက”
အဲလို မောငပောတဲ့ အကောငးကို ဖေဖေကော့ကို ပနပောပလိုကတော့ ဖေဖေကောတယောက ရီလိုကတာလေ။ ညို့ကိုလညး ယောကားရ ကံကောငးတဲ့အကောငးပောတယ။ ခု ညို့မေမေ ကို သူက တိတိလငးလငး ဖင့မပောပဲ မသိခငယောငဆောငပေးထားတာပဲ ရိတယတဲ့၊ ညို့ ယောကားလို မိုး သူက ပင့ပင့လငးလငးပောပီး ခင့ပုပေးရမာတဲ့။ နောက ညို့ မေမေ ကို ပေးလိုးလိုကပါလားတဲ့။ ဖေဖေကော က အဲဒီ အိုငဒီယာကို ညို့ခေါငးထဲ ထည့ပေးလိုကတယ။ ညို့ စိတကူးထဲမာ မေမေ့ကို မောငလိုးနေတာ တေးမိရငး က ဖီးတကလာရတယ။ ဒါပေမဲ့ အဲလို အခေအနေ မိုးဖစဖို့ကို ဖေဖေကောနဲ့ ညို နဲ့ လိုးနေပီ ဆိုတာ မောင့ကို ပောမ ရတော့မာ မလား၊ အဲတော့ မောင့ကို ညို ဖေဖေကောနဲ့ ဖစနေပီလို့ ပောလိုကတော့တယ။
ဟင ဘယလို ဖစသားတာလဲ မနလခေလား၊ ဆိုတော့ နညးနညး လုပကံဇာတလမးလေး ကို ပောပရတာပေါ့။ မေမေ အိမမာ မရိတုနး ၊ ညို အိမမာ အိပဖစသားတဲ့ အကောငး၊ အဲ ဒီအခိန မာ မောငက ဖေဖေ ကော့ကို သေးတိုး စမးကည့ပါလား ဆိုတော့ ဘယလို စမးရမလဲ ပေါ့၊ ညိုက ညဝတအငီအပါး အကပလေး ဝတ၊ အဲဒီအငီက မောင သိတဲ့ အတိုငးပဲ လေ ညို့ပေါငလညလောကပဲ ရောကတာ၊ ပီးတော့ အိပမပောလို့ ဆိုပီး အိမရေ့ခနးထကလာပီး ဖေဖေကော နဲ့ အတူတူ တီဗီကည့တာပေါ့။ ဖေဖေကော ညို့ ပေါငလုံးတေကို ခိုးကည့နေတာကို မငနေရတာပေါ့။ ဖေဖေကော အဲလို ညို့ပေါငတေကို အာသာ ငမးငမး နဲ့ ကည့တာကို တေ့ရလေ၊ ညို့ ပိပိလေးက အရညတေ ရဲလေ ဖစနေတာပေါ့။
အဲဒါနဲ့ ညို က ခနလဲမယ ဆိုပီး ဖေဖေကော့ ပေါငပေါ ခေါငးအုံး အိပပီး တီဗီဆကကည့နေလိုကတယပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ဖေဖေကော့ လုံခညအောက က ထောငထနေတဲ့ လီးကီးကို ညို့ ပါးနဲ့ ထိမိတော့ ညို မအောင့နိုငတော့ပဲ နဲ့ ဆုပကိုင ပီး ထုပေးလိုကမိတယ ဖေဖေကော လညး ဘယခံနိုငမလဲ၊ နောက ညို့ ပုလေစမး နဲ့ တေ့သားတော့ အသံတောင မထကနိုငဘူး ဖစသားရတာပေါ့။ အဲဒီညက ဖေဖေကော က တညလုံး ညို့ ကို အမုနးဆဲတာမောင။ မောင့မိနးမ တော့ ဖတဖတညကညကကို ကေသားတာပဲ။ ခစခစ။ အဲလို ဇာတလမးဆငပောပလိုကတော့ မောင့အသကရုသံ ပငးပငးကို ပဲ ကားနေရတယ။ ကည့ရတာ မောင တဖကမာ ထုနေပီထငတယ။ နောကတော့ မောငပနလာမဲ့ ရကတေ အကောငး ပောဖစကရငး က အစီစဉ ဆဲခဲ့ကတယ။
ဒီကားထဲ ဖေဖေကော က ညို့ ကို ပောခဲ့သလို ညိုတို့ သားအမိ ကို တပိုငထဲ လုပခငတာမို့ မေမေ့ကို စညးရုံးဖို့ ဘယလို ကိုးစားရမလဲ အကံညဏတောငးနေတယ။ ယောကား တေမား ခကပါတယ။ မိနးမ တယောကကို လုပဖို့ သူတို့ မာ ညဏနီညဏနက မိုးစုံ ရိနေရကသား နဲ့ မိနးမ တေဆီက ရရင ရသလို အကံညဏက လညးတောငးတတသေးတယ။ ညို က မထူး ပါဘူး ဖေဖေကောရယ၊ မေမေ နဲ့ မောလေး ကိစ ကို သိတယ ဆိုပီး သာ ဖင့ပောလိုကပါတော့လို့ ပောလိုကရတယ။ ပီးရင မေမေ နဲ့ သဘောတူညီမု ယူ။ အဲလို တဆင့ခငး တကပီးမ ညို တို့ ကိစကို ဖင့ပောလိုကလို့ ပောခဲ့လိုကတယ။
နောကတပတလောကကတော့ အလုပမာ ဖေဖေကော မကနာကီး ပုံးစေ့စေ့နဲ့ ရောကလာပါလေရော၊
“ညိုလေး ဒီနေ့ အခိနရလား ဖေဖေကော ပောစရာရိလို့”
“အငး နေ့လညစာ စားခိန ပောလေ”
အဲလို နဲ့ နေ့လညစာ စားခိနကတော့ အဲယားကနး နဲ့ ပရိုကဗိတခနးရတဲ့ စားသောကဆိုငတခု ရောကသားကတယ။
“ညိုလေး ဖေဖေကော ပောပရရင ညိုလေးတော့ ယုံမာ မဟုတဘူး”
“ဟန့ ပောမာသာ ပောပါ ဖေဖေကောက လညး”
“ပီးခဲ့တဲ့ အပတက တည ညိုလေး မေမေ နဲ့ ဖေဖေကောတို့ အိပယာထဲ ခစပဲဝငနေရငးက အရိနတကနေ တဲ့ အခိနမာ ဖေဖေကော က အဝငး ကို ပောလိုကတယ။ မောလေး နဲ့ အဝငးအကောငးကို ဖေဖေကော သိကောငးပေါ့”
“ဟင ဗုံးဒိုငးကီး”
“အငး လေ ညိုလေး ပဲ ပောတာပဲ အဲလို ဒဲ့ မ ပဲ ဖစမယဆိုတာကိုး အဟီး”
“အငး ပါ ထားပါတော့ အဲတော့ ဘာတေ ဖစလဲ”
“အငး အဲတော့ အဆငပေသားတာပေါ့၊ အဝငး ကလညး မောလေးကို အတောစဲနေရာတာ၊ မောလေး နဲ့ သူနဲ့ ဖစနေတာကို ဝနခံ တဲ့အပင၊ ဖေဖေကော က သိပီး ခင့လတနိုငတာကိုလညး သူက အရမးဝမးသာ သားတယ။ ဖေဖေကော တောငးဆိုတာကိုလညး သူက လိုကလောတယ”
“ဖေဖေကောက ဘာကို တောငးဆိုလို့လဲ၊ ညိုလေး နဲ့ သရီးဆမး ဆိုတာတော့ မဟုတပါဘူးနော”
“အဟား မဟုတပါဘူး၊ မောလေး နဲ့ ဖေဖေကော နဲ့ အဝငး နဲ့ သရီးဆမးလေ ဟီး”
“ဟဲတော၊ ဖေဖေကော က လညး အတောကဲတယနော၊ဟနး၊ အဲတော့ မေမေ က ဘာပောလဲ”
“အဲတုနးက တော့ ကည့အုံးမယ ပောတယ။ ဒါပေမဲ့ ပီးခဲ့တဲ့ စနေ ကပဲ ဖေဖေကော တို့ သရီးဆမး ဖစသားတယ၊ အရမးမိုကတယ”
ဒီတခါ တော့ ညို ပါးစပအဟောငးသား ဖစသားရတယ။ ဟယ လူကီးတေ ဆိုပီး အထငမသေးလိုကနဲ့ ကိုယနောကကောကက ကနသားရပီ ကည့ပါလား။ ဖေဖေကော က ဆကပောတယ။
“အဲဒီ ညမာပဲ ဖေဖေကော တို့ တယောကနဲ့ တယောက ပင့လငး သားလိုကကတာ၊ ညိုလေး နဲ့ ဖေဖေကော တို့ ဖစနေတာပါ အဝငး ကို ဖင့ပောလိုကတယ။ အဝငး သိပမအံဩဘူး ညိုလေး ယောကားက နိုငငံခားမာ ဆိုတော့ သူနားလညမု ရိပါတယတဲ့။ ညိုလေး နဲ့ ဟိုးအရငကတညးက ဖစနေတယ ဆိုလိုကမ သူ တောတောအံ့ဩ သားခဲ့တယ”
“ဟယ ရကစရာကီး မေမေ့ကို ဘယလို မကနာပရမလဲ မသိဘူး”
“အဝငး က အေးဆေးပါ၊ ညိုလေးကို သူက ခစရာတယ၊ သူက ဘာမ မပောဘူး၊ ညိုလေးကို ပဲ စိတခမးသာ အောင ထားဖို့ ဖေဖေကော့ကို ပောတယ”
“အငး”
“အဲတော့ ဖေဖေကော့ မာ အကံတခု ရိတယ”
“လုပပနပီ ဖေဖေကောကတော့လေ၊ ရိနိုငလနးတဲ့ အကံတေ တခါထဲ”
“ဒီလိုလေ ညိုလေး………….”
……………………………………………………………………………………………………
ဖေဖေကော က သူ့အကံအစညကို အကောငအထညဖေါဖို့ ဒီတခါ သငန မနလေး သားကကမညဟု ဆိုသည။ ညို ကလညး လိုကမည။ မောလေး လညး လိုကမညပေါ့။ ဖေဖေကော့ ကား နဲ့ ပဲ ညို တို့ လေးယောကစလုံး ( ဖေဖေကောရယ မေမေရယ မောလေး ရယ ညိုရယ) အတူတူ တပောတပါးကီးသားကတယ။ မနလေး မာ ရိတဲ့ ဖေဖေကောတို့ တိုကမာ ပဲပေါ့။ အဲဒီ မာ ညို့ ကို ဖေဖေကော ပါကငဖင့ခဲ့တာ သတိရမိပီး ညို့ဟာလေးတောင စိုတိုတို ဖစသားရတယ။ အဲဒီတုနးက လညး သငနတငးကီး လေ။ တိုကတိုကဆိုငဆိုင၊ ခုတခေါကလညး သငနတငး ပနရောကရပနပီပေါ့။
ဒီတခါတော့ မေမေ က တရားစခနးမဝငတော့ဘူး။ ဖေဖေကောက သငနလညလို့ ကောငးမဲ့ ကားတစီး ငားလိုကတယ၊ အကိုနေ့ မာ မနးလေး ရောကတာ ဆိုတော့ ပငဆင နားနေက ခရီးပနးတာနဲ့ ဆိုတော့ မလညဖစကပါဘူး၊ အကိုနေ့ မာ ဘာမ လညး ရိမာမဟုတသေးဘူးလေ ဆိုပီးတော့လေ။
မနကကတော့ မောလေး သားဝယလာတဲ့ နနးကီးသုပ စား လဘကရညသောကကပီးတော့ အဝတအစားလဲ ထကလာကတယ။ ဖေဖေကောငားထားတဲ့ ကားလေးက ခေးဘီလူးကားလေးကို အမိုးဖုတထားတဲ့ ကားလေး ဒရိုငဘာပါပါတယ ဒရိုငဘာက မနးလေး သား ဆိုတော့ သူက ဘယဘယတေ လညရမယ ဆိုတာသိတယ ကိုယလမးညနစရာ မလိုတော့ဘူး။
ညို ကတော့ ဒူးမရောကတရောက ကာတား ဘောငးဘီနဲ့ အပေါက တီရပ ပဲ သဘက အကီးကီး တထည ခုံလာတယ။ ဦးထုပ နေကာ မကမန မိတကပထူထူ နဲ့ နေပူခံနိုငအောင ပငလာတယ။ မေမေ ကလညး အပေါက တော့ တီရပပဲ အောကက တော့ ထမိန ပဲ ဝတလာတယ၊ သူလညး ညို့လိုပဲ ဦးထုပ နေကာမကမန နဲ့ သဘကကီးကီး တထညပါတယ။ ကားဆရာ က ရေ့ခနး က သူ့ကကပ မာ မို့ ညိုတို့ လေးယောက အနောကဖကမာ ခောငခောငခိခိ လတလတလပလပ နဲ့ မတတတရပပီး ကားပေါက စတီးကိုငးတေကို ကိုငလိုကလာကတယ။
စစခငး ကားထကတော့ မေမေ့နားမာ ဖေဖေကောက ရပ မောလေး က တနေရာ ညိုက တနေရာ ရပနေကတယ။ ညို က သာ သူတို့ သုံးယောကထဲမာ ဖေဖေကော ကလဲရင မေမေ နဲ့ မောလေးကို နညးနညး မကနာပူနေတာ၊ သူတို့ သုံးယောကက တော့ အေးဆေး ပဲ ဘာမ မဖစသလိုပဲ၊ ပုံမန မိသားတစု ရေပကခံထကလာကသလိုပဲ၊ ရေပကခံမဏပတေ တခုပီး တခု ဝငထကလာကတော့မ ရေတေစို အောကဟစက နဲ့ ကလေးတေလို ပဲ ညိုတို့ အုပစု ပောလာကတော့ ကနတာတေ မတေးမိတော့ဘူး။
အခိနက ဘယလို ကုနသားမနးတောငမသိလိုကဘူး နေမနးတည့ပီး ရေပကတဲ့သူတေ နားသားတော့ မ ညိုတို့လညး နားဖို့ ပငကတယ။ ဘိုကလညး ဆာနေကပီ ဆိုတော့၊ ဦးပိနတံတားဘကကို သားကတယ။ လူတေက သောကသောကလဲ မားတာပဲ။ ဖေဖေကော နဲ့ မောလေး တို့ က စားသောကဆိုကတခု မာ တေဘယရဖို့ သားပောတော့ ခနစောင့ရမယဆိုလို့ ညို နဲ့ မေမေတို့ ကားပေါမာ သဘကအစိုတေလမး၊ ကားရေ့ခနးမာ အပိုယူလာတဲ့သဘကအခောကနဲ့ဆံပငတေကိုယတေ သုပ အပိုပါလာတဲ့ တီရပ ကို လဲ ကတယ။ နောကတော့ ဦးပိနတံတား အဝနားက ဈေးဆိုငတနး လောကကည့ပီး တိုလီမုတစလေး တေ ဝယကတယ။
စားသောကဆိုငမာ စားပဲရတော့ သားစားကတယ။ ဖေဖေကောက အခမးပေ ဆိုပီး သူယူလာတဲ့ပုလငးပားထဲက ဝီစကီ ကို မောလေး နဲ့ ဆိုငက ရေခဲတောငးပီး တခကစီ ထည့တယ။ ညို နဲ့ မေမေ နဲ့ အတက စပိုင တလုံးစီ မာပေးတယ။ ဘိုကကလညး ဆာ၊ ဝိုငကလေးကလညးကောငး တော့ စားလို့ အရမးကောငး။ ဖေဖေကော နဲ့ မောလေး လညး နေပူရိနကောင့လား အရကရိနကောင့လားမသိ မကနာတေ ရဲနေကတယ။
စကားတေလညး သကနေကတယ။ မနကက ရေပကမဏပက အတေ့အကုံတေကို ပနပောရငး ရီမောနေဖစကတယ။ စားပီးတော့ ဘိုကလေးပည့လာတော့ ဖေဖေကောက အိမပနနားခငသေးလား ဆိုတော့ မေမေ က နာရီကည့ပီး ၂နာရီပဲ ကောနေပီ ခနလောက ဒီနား တံတားပေါ ဟိုလောကဒီလောက အရိပကလေး မာ ပဲ ခနနားပီး ပနထကရအောင၊ ညနေ ကမ အိမစောစောပနတာပေါ့၊ အဲဒါကမ ညဘက မဏပတေက ဖောဖေတာတေလညး လိုကကည့လို့ ရမာ ဆိုတော့ အားလုံး သဘောတူကတယ။
ဒီတခါ ရေပကခံဖို့ ပနထကကတော့ အရကရိနပဲ ရလာလို့လား၊ ခုန ခနနားတဲ့ အခိန မေမေ နဲ့ တီးတိုးတီးတိုး ပောပီး သဘောတူညီခက ရလာလို့ လားမသိ။ ကားပေါမာ ဖေဖေကောက ညို့ အနားကပလာရပနေတယ။ တိတိကက ပောရရင ညို့ အနောကဖကမာပေါ့။ မောလေး ကိုလညး သူက လကကုတပီး မေမေ့နား သားရပဖို့ မကနာရိပ မကနာကဲ နဲ့ ပောနေတာ၊ တဖကကို ငေးနေတဲ့ မေမေ က မမငပေမဲ့ ညို က မငတာမို့ ဖေဖေကော့ လကကို ဆဲဆိပလိုကရသေးတယ။ ဖေဖေကော စပဖီးဖီး နဲ့ ညို့ကို ပနကည့တော့ ညိုက မကမောငကုတ ပလိုကတယ။ ညို့ မကနာက ရီခငသလို ဖစနေတာကိုတော့ ဖုံးရမယမထငဘူး။
ဒီတခါ ရေပကမဏပလညး ရောကလို့ ရေပိုကတေနဲ့ တအားလညး ထိုးရော ဖေဖေကောက ညို့ ကို အနောကက နေ သိမးကုံးဖကထားပါလေရော၊ ညို ကတော့ ဘာမ မမငဘူး သဘကကို ခေါငးခုံလို့ နာခေါငးထဲ ရေမဝငရအောင အတငးငုံ့ထားရတယ။ ညို့ ဖငကားမာသာ ဖေဖေကော့ ဟာကီး အမောငးလိုက လာကပနေတာ သိနေတယ။ ရေပကမဏပက ထကလို့ မကနာကို သဘကဖယတော့မ မေမေ့ ကိုလညး မောလေးက အနောကကနေ အသေဖကထားတာ တေ့လိုကရတယ။ မေမေလညး သူ့မကနာသုတပုဝါကိုဖယလိုကပီး ညိုတို့ ဖကကို လမးကည့လိုကတယ။ ညို က သူတို့ကို ပုံးကည့နေတာ တေ့သားလို့ မောလေး သူ့ခါးကို ဖကထားတဲ့ လကကို တနးခဖို့ ကိုးစားတယ။
မောလေးက မဖယပေးပဲ တငးတငးလေး ဖကထားတော့ သူဖယခလို့ မရဘူး၊ ညို က မသိခငယောငဆောငပီး တဖကကို ငေးနေလိုကတယ။ နောကပနကည့တော့ မောလေး လကက မဖယပဲ ဆကဖကထားတယ။ မောလေး ရေ့ပိုငးက မေမေ့ ဖငကောကကောက အနောကဖကမာ ကပနေလိုကတာ လေခိုဖို့တောငမလယလောကဘူး။ အဟီး။ ဂငးဘောငးလီ အထူဝတထားတဲ့ ညို့ ဖငကားမာတောင ဖေဖေကော့ အခောငးကီး အမောငးလိုက လာကပနေတာ သိနေသေးရင၊ ထမိနဝတထားတဲ့ မေမေ့ ဖငကားမာတော့ မောလေး ဟာကီး ဘယလို နေမလဲ ဆိုတာ တေးကည့စာမလိုတော့ဘူးလေ။
အဲဒီ နောကပိုငးတော့ နေသား ကသားသလိုပဲ ညိုတို့ လေးယောက သငနမဏပတေထဲကို ဝငရင စုံတဲ နစတဲ သငနလညကသလို ဖစနေတယ။ မေမေ နဲ့ မောလေးက တတဲ ၊ ညို နဲ့ ဖေဖေကော ကတတဲ ပေါ့ ခစခစ။ နောကပီး ဖေဖေကော ခါးကားထိုးယူလာတဲ့သံဗူး အပားလေးထဲက အရက ကို သူက ငုံမော့လိုက၊ မောလေးကို လညး ပေးမော့လိုက နဲ့ ပိုပီး အရိနရလာကတယ။
နောကမဏပတခု အရောကမာ မောလေးက မေမေ့ကို သူနဲ့ မကနာခငးဆိုင ဖစအောင လည့ထားပီး ဖကထားတာတေ့ရတယ။ နောက မဏပက အထကမာ မေမေ့ ကို သူ နူတခမးခငးစုပနမးနေတာ တေ့တယ။ ညိုလညး မသိခငယောငဆောငနေ လိုကတယဒါပေမဲ့ ကည့ရတာ အရမးကို ဖီးဖစလို့ ညို့ပိပိလေး တောငမ အရညစိုနေပီ။ ဖေဖေကော့ လီးကီးကို ပုဆိုးပေါကနေ ကိုငကည့တော့ မာတောငနေပီ။ သူလညး သူ့မိနးမ ကို လူရေ့သူရေ့မာ မိနးမ တူ က ဖကထားပီး နူတခမးခငး စုပနေတာကို ကည့ရငး ဖီးတေ တအားတကနေပီထငတယ။
ညနေလေးနာရီလောကကတော့ ဖေဖေကောက ပနကရအောင ညကရငလညး ပနထကပီး မဏပတေက ဖောဖေကတာတေ ကည့ကအုံးမယ ဆိုတော့ ဘယသူမ မငငးတော့ပါဘူး၊ ကားဆရာကို အိမပနမောငးဖို့ ပောလိုကပီး ပနလာခဲ့ကပါတယ။
လူတေ အကုနလုံး ( လေးယောကစလုံး ) လညး သေးထဲ မာကာမ ရမကတေက တောတာ ထ ပီးတငးနေကပါပီ။ တဦး နဲ့ တဦး ဖင့မပောပေမဲ့ မကနာရိပ မကနာကဲ ကည့ပီး သိနေကပါတယ။ ဒါမေဲ့ ခကတာက မေမေ နဲ့ ညို လေ၊ မိနးမသား ခငးလညး ဖစ သားအမိလညး ဖစတော့ တယောကနဲ့ တယောကက ပေါတငကီး ပါးစပက လညး ပောမထက၊ တယောက ရေ့မာလညး တယောကက အနေအထိုင ဟော့ဟော့ရမးရမး နေမရ၊ တယောက နဲ့ တယောက ရိနနေကတယ။
အိမရောကတော့ ကားသမားလေးကို မနကဖနမနကကမ ပနလာခေါဖို့ မာပီး ပနလတလိုကတယ။ ညဖကက တော့ ဖေဖေကော့ ကားရိတယလေ။ အိမထဲ ဝငကတော့ ညိုလညး အဝတစို တေ အမနလဲခငတာနဲ့ ညို့ အခနးကို အမနပေးဝင သားလိုကတယ။ အခနးထဲ ရောကတော့ ရေစို ပီးတငးကပ လေးလံနေတဲ့ ဂငးဘောငးဘီကို ခတပစ ပီး အောကပိုငး ကို မကနာသုပပုဝါ ပတ ပီးတော့မ အပေါက တီရပကို ခေါငးပေါမ ဆဲခတလိုကပီး နောကမကနာသုပပုဝါတထညနဲ့ ကိုယတေ ခေါငးတေ မကနာတေကို အရငသုတလိုကတယ။ ခေါငးက ဆံပငတေကို သုတနေတုနးပဲအခနးတံခါးဖင့ပီး လူတယောကဝငလာသံကားလို့ လည့ကည့လိုကတော့ ဖေဖေကော၊
“ဟင ဖေဖေကော မေမေရော၊ ”
“ညိုလေး မေမေ က ဖေဖေကော တို့ အခနးထဲမာလေ”
“အဲဒါဆို ဖေဖေကောက ညို့အခနးဘာလာလုပတာလဲ လို့”
“ညိုလေး မေမေ က ဖေဖေကော့ကို ကနထုတလိုကတာလေ၊ ဖေကော တို့ အခနးမာ မောလေး ရောကနေလို့”
“ဟောတော့ ခစခစ ဖစရလေ၊ သနားပါတယ ဖေကောရယ ခစခစ”
“သနားရင နို့တိုက ဖေကောနို့ဆာနေတယ”
ဖေဖေကောက ပောရငး ဆိုရငးက ညို့နားကို ကပလာပီး ဘရာဇီယာလေး ပဲ ကနတော့ တော့ ညို့ နို့တေကို လကတေနဲ့ လာအုပကိုငရငး ဆုပနယလိုကတယ။
“အာ ဘရာ တခုလုံးရဲနစနေတာပဲ အအေးမိအုံးမယ ညိုလေးက လညး ခုထိမခတသေးဘူးလား”
“အငးလေ ခတမလို့ပဲ အခု ဆံပင သုတနေတာကိုဟာ”
ဖေဖေကောက ညိုလေး နောကကောကို သိုငးဖကလိုကပီး ညို့ နောကကော က ဘရာဇီယာဂိတတေကို စမးရငး ဖုတလိုကတယ။ ညို့ဘရာဇီယာ ကတသားလို့ လတလတလပလပ ဖစသားတဲ့ နို့ကီးတေကို ငုံ့ပီး သူ့ပါးစပ ကီးနဲ့ တပတစပတစ ကုံးစုပပါတော့တယ။
“အမးးးးးးး ပတ စလတ..အား ကောငးလိုကတဲ့ နို့အေး အမောပေသားတာပဲ အဟီး”
ညို့ရဲ့ ရေစို လို့ နူးနေပေမဲ့ မာတောငနေတဲ့ နို့သီးခေါငး လေးတေက အရမးကို ဆနးဆနးတင့နေတော့ ဖေဖေကော စို့လိုကတဲ့ အခိန တကိုယလုံး ကငတက သားအောငကို ခံစားလိုကရပါတယ။ ညို့လကထဲက သဘက လဲဘယတုနးက ပစခလိုမနးမသိတော့ဘူး ဖေဖေကော့ ခေါငးကို သာ ကိုငပီးပတပေးနေမိပါတယ။ ဖေဖေကောက ညို့ နို့တေကို ငုံ့စို့နေရငးက ညို့ခါးမာပတထားတဲ့ သဘကကို လညး ဖညခလိုကတယ။ ညို့ ရေစို အတငးခံလေးကို လညး ခတခလိုကတော့ သူအဆငပေအောင ညိုလညး ခေထောကတေ တဖကခငး ကပေးလိုကရတယ။
ကိုယလုံးတီး ဖစသားတဲ့ ညို့ကို ခေတခေါကကေးက နေ မယူလိုကပီး ညို့ကုတငပေါမာ ပကလက တငပေးလိုကတယ။ ပီးတော့မ ကုတငဘေးမာ ရပရငး သူ့ အဝတအစားတေ ကို ခတနေတယ ဖေဖေကော့ အဝတအစားတေ အကုနကတသားတော့ သူရဲ့ မာတောငနေတဲ့ လီးကီးက အကောပိုငးပိုငး ခေါငးတယမးယမးနဲ့ပေါ့။ ညိုက ကုတငပေါမာ ပကလကအနေအထားက တစောငးလေး လိမ့လိုကပီး ဖေဖေကော့ လီးကီး ဆီ လကကို လမးလိုကတယ။ ဖေဖေကောက လညး ညို့ မကနာ နားကို လောကလာပီး ကုတငစောငးမာ ရပလိုကတယ။ ညို့မကနာနားကို ရောကလာတဲ့ ရေစိုလီးကီးကို ညို့လကကလေး နဲ့ လမးဆုပကိုငပီးတော့ ညို့ပါးစပလေး နဲ့ ငုံခဲလိုကတယ။
“အား … ညို့ပါးစပလေးက နေးနေတာပဲကာ ကောငးလိုကတာ”
နောကတော့ ညိုက သူ့ဒစဖောငးကို လာကလေး နဲ့ လည့ပတရကပေးပီးမ ဒစဖူးကို သကားလုံး စုပသလို ဖညးဖညးခငး စုပပေးတယ။ ဖေဖေကော ဒူးကေးပီး ညို့ ခေါငးကိုလာကိုငတယ။ သူ့ဖငကီးကော့ကော့ပီး ညို့ ပါးစပကို စောကဖုတလိုးသလို လာလိုးတယ။ အဲလို လုပမယ ဆိုတာကို ဖေဖေကော့ အလိုးခံသက ရင့နေတဲ့ ညိုက သိနေပီမို့ သူ့လီးအရငးကို ညို့လကကလေးနဲ့ ဆုပထားလိုကတယ။ ညို့လကနဲ့ ညို့မေးစေ့ နဲ့ တိုကမိတဲ့ အထိလောကပဲ ညို့ပါးစပထဲ ကို သူထိုးလို့ ရတော့တာမို့ ညိုလညး အာဂေါငမနာတော့ဘူး၊ အဟိ။ ဒိသရုပလုပပေးရမယဆိုရငတော့ တမိုးပေါ့။
ဖေဖေကော့ လီးကီးကလညး သံခောငးကီးလိုမာတောငနေပီ။ သူ့ကည့ရတာ အမနဆုံး ထုတခငနေပုံရတယ။ ညို့ပါးစပထဲ မာတောင ပီးခငနေပုံပဲ။ ဒါပေမဲ့ ညိုကလညး လိုသေးတယလေ။ သူတို့ ယောကား တေက ဘယလောကပဲ အားသနသန ခကခငး ပနတောငဖို့က လယတာ မဟုတဘူး။ ညို့ ပိပိလေးက လညး အရမးလိုနေပီ အရညကည တေ တအားစိမ့ထကနေတာ ဆိုတော့ ညို့ပါးစပထဲ အခု ပီးခိုငးလို့ မဖစခေဘူး ဆိုပီး လီးကီးကို ညို့ပါးစပထဲက ပလတကနဲ နေအောင ဆဲထုတလိုကတယ။
ညို က ကုတငပေါမာ ပကလကလနပီး ပေါငနစလုံးကို ဒူးထောငပေါငကားပေးလိုကတော့ ဖေဖေကော ကုတငပေါတကလာပီး ညို့ပေါငနစလုံးကားမာ နေရာယူလိုကတယ။ ညို့ ခါးဘေးမာ သူ့လကတဖကထောကရငး တဖကက သူ့လီးကီးကို ဆုပကိုငလို့ ညို့ စောကဖုတအဝကို လာတေ့တယ။ ညို့စောကဖုတတခုလုံး ကလညး စောကရညကညတေ ရဲနေပီလေ။ ဖေဖေကော သူ့လီးကီးကို ဒစမုတသားတဲ့အထိ အသာဖိသငးပီး မ ညို့ဂိုငးအောက တဖကတခကမာ သူကလကတေကို ထောကလိုကတယ။ ညို့ကို အပေါစီးက မိုးပီး ပုံးကည့တယ။
“ညိုလေး ဖေကော လိုးတော့မယနော”
ညို က မကစောငးတခကထိုးရငး၊
“လီးက ဖင့ တဝကဝငနေပီ ဖေကော ကလညး၊ ခုမ လိုးတော့မယလုပနေတယ ခစ”
“ညို့ မေမေ ကို ဖေကော နဲ့ ညို့ ရေ့မာ မောလေး ကိုငတယ ဖကနမးနေတာ ကည့ပီး ဖေကော ဖီးတအားတကတာ၊ လုံခညထဲမာတောင လရညတေ ထကကခငနေတာ”
“ညိုလညး တူတူ ပဲ၊ အာ့ကောင့ ဖေကော ညို့ပါးစပထဲ ပီးသားမာ စိုးလို့ ညို့ ပိပိထဲ ထည့ခိုငးတာ ညို့ဟာလေးထဲ အရမးဆာနေပီ။ နောကမ ဖေကော့ကို ညို စိတကိုကမုတပေးမယ ဟုတပလား”
……………………………………………………………………………………………….
ဖေဖေကောက ညို့ ဂိုငးအောက တဖကတခကကို ထောကထားတဲ့ သူ့လကတေကို ပကလကလနညို့ဂိုုငးအောကက လကလိုပီးတော့ ညို့ပုခုံးကို ဆဲလို့ လီးကီးကို အဆုံးထိ ဆောင့လိုးပစလိုကတယ။ ညို ကဖေဖေကော့ ခါးကို ညို့ ပေါငနစလုံး နဲ့ ညပလိုကပီး ညို့ ခေကငးဝတ နစခုကို ဖေဖေကော့ ဖငအနောကမာ ခိတထားလိုကတယ။ ဖေဖေကော့ ရငဘတမာ ညို့နို့ကီးတေက ဖိမိပီးတော့ ဖေဖေကော ဆောင့လိုးတိုငး နို့သီးခေါငးတေကို ပတခေပေးနေသလို ခံစားနေရတယ။
ဖေဖေကောက အောကက သူ့လီးကီးကို ညို့ စောကဖုတထဲက တဝကနီးပါး ဆဲထုတလိုက ပနဆောင့သငးလိုက နဲ့ အားရပါးရကို လိုးနေတာ။ ညိုက လညး ဖေဖေကော့ ဖငနောကမာ ခိတထားတဲ့ ညို့ ခေထောကတေနဲ့ ဖေဖေကောဆောင့တိုငး အားပိုရိရအောင ဆဲဆဲပေးနေတာလေ။ ဖေဖေကောက လိုးနေရငးက မ ညို့မကနာကို စေ့စေ့လာကည့နေတော့ ညို တောင ရကတကတက ဖစလာတယ။ အလိုးခံနေရငး နဲ့ စကားလညး မပောခငတာမို့ မကလာပဲ ခပီး ဖီးအပည့ခံစားနေလိုကတယ။
ညို လညး ပီး ဖေဖေကောလညး ညို့ စောကခေါငးထဲ လရညနေးနေးတေ ပနးထည့လိုကပီးတော့မ ညိုတို့ နစယောက ဖကထားရငး နားနေကတယ။ ညို့စောကခေါငးထဲက ဖေဖေကော့ လီးပီး ဖေးဖေးခငး ပော့သားတယ။ ခနနေမ ညို က၊
“ဖေကော ခုန က ဘာလို့ ညို့ကို စိုကကည့နေတာလဲ တခါထဲ ဟိုဟာလုပနေရငး လူကို စေ့စေ့ကည့နေတာ မနေတတပါဘူးဟန့”
“ညိုလေး က ကည့လေ လလေမို့ပါကာ၊ စောကဖုတလေးက လညး နေးပီး အိနေတော့ လိုးလို့ကောငး မကနာလေးက လညးခိုပီး လလနးလို့၊ ညို့မကနာလေး တစိမ့စိမ့ ကည့လိုးရတာ အရမးကို အရသာရိတာမို့ပါ”
“အငး အခု မေမေ ကလညး တအိမထညး မာ ညိုနဲ့ ဖေကော နဲ့ လုပနေတာ သူသိနေတယဆိုတော့ တမိုးကီးပဲ ညို မကနာပူနေတယ၊ ဒါပေမဲ့ သူလညး မောလေး နဲ့ လုပနေတာပဲ ဆိုတာကို တေးလိုကမ နညးနညး စိတပေါ့သားရတယ”
“အငး ခုနက လညး အဝငးက ပဲ ဖေကောကို လတလိုကတာပါ၊ ညိုလေး ဆီ သားလိုက သူတယောက ထဲ ပငးနေလိမ့မယ ဆိုပီးတော့”
“အော အဲဒါကောင့ ဖေကောက ညို့ ဆီ လာတာပေါ့လေ ဟုတလား၊ နို့မို့ ဆို မေမေ့နားက ခာမာ မဟုတဘူး မလား၊ ဟန့ သိပါတယ”
ညိုက တမငနောကခငတာ ကောင့ မကနာကို ခပပုတပုတလေး လုပ မကစောငး တခကထိုးပီး နူတခမးကို ထောလို့ ပောလိုကပါတယ။
“အာ ဖေကော ကလညး လာခငတာပါ။ ဒီအတိုငးထားခဲ့လို့ကလညး မကောငးဘူးလေ၊ နောကတော့ အခနးထဲ မောလေး ဝငလာတာနဲ့ အဝငးက အဲလို လညး နငထုတရော ဖေကောလညး သုတကနဲ ထကလာတာပေါ့ကာ ဟဲဟဲ”
“လူလညကီး၊ တခါထညး မယားပါသမီးကို လိုးခငတော့ မိနးမ ကို နောကဘဲတဗေနဲ့ လတပေးခဲ့တယ ဟနး”
“ဟားဟား ဟားဟား ညို လေး ကိုကသလို သာ စတစဲပါတော့ကာ ဟဲဟဲ”
…………………………………………………………………………………………………………..
ဝငးမော
ကနတော လညး အတောတငးနေပီဗ၊ မနကပိုငး တပိုငးလုံး ကီးဝငးနားကို ကပခငတာ မကပရဲ ဘူးဖစနေတာ၊ မမညို ကလညး ရိ တော့၊ သူတို့ သားအမိ နစယောက ရေ့ကီးမာ ဘယလို လုပရမလဲ မသိဖစနေတာ။ နောကတော့လညး ရေပကခံရငး ပောလာလို့ မေ့မေ့ ပောကပောကပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ ရေစိုလာလို့ ရေစို ထမိနက ကီးဝငး ရဲ့ အိုးကီး မာ ကပပီး ပေါငလုံး ဖငလုံးတေ အလက ပေါလာလေ လီးက တောငလာလေ ပဲ လေ။ နေ့လညစာ စားပီးတော့ ဦးကော နဲ့ ကနတောတို့ နစယောက အပငးလေး တေ ကစ ပီး နောကတော့ လူက နညးနညး ရဲလာတယ။ ဦးကောက လညး ကနတော့ကို မကရိပပတယ။ ကီးဝငး ကို ကပဖို့၊ တကယတော့ ဦးကော နဲ့ ကီးဝငး နဲ့ ကနတောတို့ က သရီးဆမးပီးသားပီ ဆိုတော့ အဆနးမဟုတ ပေမဲ့ အခုက မမညို ပါလာတော့ နညးနညး ရိနနေကတာ။
ဦးကောက သူ မမညို ကို ဖုတပီးသား ဆိုတာတော့ ပောတယ။ ကီးဝငးလညး သိတယ။ ဒါပေမဲ့ သားအမိခငးတော့ ဖင့မပောက သေးဘူး၊ မကနာခငးဆိုငကီးကတော့ နညးနညး အနးနေကတာပေါ့။ နောကတော့ ကီးဝငး နားကပ သူ့သဘကကို ဝငခုံရငး နဲ့ တဖညးဖညးရဲလာတယ။ ရေစိုနေတဲ့ ထမိနအောကက ကီးဝငး ဖငအိတုံ ကီးတေနဲ့ ကနတော့ပေါငခံဖိမိတော့ လီးက ထောငးကနဲ တောငတကလာတာပေါ့။ နောကပီး လူတေအမားကိးကားထဲ မာ ဘာမ မဖစသလိုလို ဘာလိုလို ရေပကခံတာကိုပဲ ပောနေသလိုလို ဟေးလားဝါးလားနေပေမဲ့ လူမမငတဲ့အပိုငး ကနတော့လီးကီး ကီးဝငး ဖငနစလုံးကားထဲ ဖိသငး ထားရတာ စိတလုပရားစရာမဟုတလား။
ဒီကားထဲ မမညို ကိုလညး ဦးကော က အနောကက ဖကပီး ကပထားတာတေ့ တော့ ပိုပီးဖီးလာရတယဗ။ မမညို ကို အရငက တော့ ကိုယ့အမ ပဲ ဆိုပီး စိတထဲ ဘယလို မ မနေတာ အခုရေစို နဲ့ ဦးကောနဲ့ အဲလို အဲလို တေတေ့တော့ ဖီးတကလာတယဗ။ မမညို ဘောဒီက ကီးဝငးအတိုငးပဲ၊ အာ့ကောင့ သမီး ကီးလာရင ဘယလို ပုံ ဖစမယ ဆိုတာ အမေကို ကည့ရတယ ဆိုတဲ့စကားက အမနပဲဗ။ မမညို ဖငက ကီးဝငးအတိုငးပဲ လုံးကစပီးတော့ အနောကကို ကောကထကနေတာ။ အဟီး။ ကနတောတို့ အမိုးတေက တကယ့ဖငကောကအမိုးတေဗ။
နောကတော့ သဘကအောကက နေပီးတော့ ကီးဝငး နို့ကီးတေကို အားရပါးရ ဆုပနယပီး သမတော့တာပေါ့ဗာ။ ကီးဝငးက လညး ဘာမ ကို မပောတာဗ။ သူလညး သူ့မကစေ့အစနက မမညို နဲ့ ဦးကောတို့ အတဲကို တေ့မာပေါ့၊ တမငမမငခငယောငဆောငပီး ဘာမ မဖစသလို နေနေတာ။
ညနေစောငး အိမပနရောကတော့ ကီးဝငးက သူရေအရင ဝငခိုးတယ။ နောက သူထကလာတော့ မမညို ဝငခိုးတယ။ မမညို ရေဝငခိုးနေတုနး ကီးဝငးက ကနတော့ကို အခနးထဲ ခေါလိုကတယ။ ကီးဝငးက ရေခိုးပီးလို့ မကနာသုပပုဝါ ကို ကိုယမာ ရငလားသလို ပတထားရငးက ကနတော့ကို လမးခေါလိုကတယ။ ဦးကောလညး သူ့ရေစို အဝတတေကို ခတပီး ပုဆိုးအခောကတထညနဲ့ လဲနေတုနးပေါ့။ ကီးဝငးက ကနတောလညး အခနးထဲ ရောကရော၊ ဦးကောကို အခနးထဲက နေတနးထုတပီး၊
“သားသား ယောကား သမီးညို့ ဆီကို သားတော့ ဒီည အပငပနမထကခငအထိနေလိုက၊ အဝငးလညး မောလေး နဲ့ နေမလို့ သားတော့”
လို့ အတငးနငထုတပီး တံခါးပါ ပိတလိုကတယ။ ကနတော့မာ ဦးကောကို အားနာလိုကတာ။ ဒါပေမဲ့ လီးကတော့ မာနေပီလေ။ ကနတောလညး ရေစိုတေကို ခတပီး ပုဆိုးနဲ့ စတကယပဲ ဝတထားတာ ခေါငးက ရေစိုတေတောင ကောငးကောငး မသုတရသေးဘူးလေ။
ကီးဝငးက သူရငလားထားတဲ့သဘကကီးကို ဖညလိုကတယ။ ကီးဝငးရဲ့ ကဲကောသီးလုံးလောက နို့ကီးတေက တုံခါရမး ပီး ပေါလာတယ။ နို့သီးခေါငးညိုညို ကီးတေက မာတောငလို့ ။
“လာအုံးမောလေး နင့ခေါငးက ဆံပငတေက ရေစိုတုနးပဲ ငါသုတပေးမယ ခောကအောင တောကာအအေးမိနေအုနးမယ”
ကနတောက လညး အကိုကပဲလေ၊ ကီးဝငး သူ့မကနာသုတပုဝါနဲ့ ကနတော့ ခေါငးသုတပေးလို့ ရအောင ခေါငးငုံ့ပေးရငးက ကီးဝငး ရငခငထဲ ဝငပီး နို့ကီးတေနဲ့ မကနာကို ပတလိုကတယ။ ပီးတော့ လကတဖကတခကနဲ့ နို့ကီးတေကို ဆုပကိုငနယရငးနဲ့ နို့သီးခေါငးတေကို ငုံပီး အားရပါးရ စို့နေလိုကတယ။
“အယ ဒီခလေးဟာလေ၊ ခေါငးသုတပေးမယ ဆိုတာကို နို့လာစို့နေတယတကယပဲ၊ အို့ ဟဲ့ ဖညးဖညးစို့ပါဟဲ့၊ အီးးးးးးးးးး”
နို့ကီးတေကို တဖကတလည့စီ ပောငးစို့နေရငးက ကနတော့ လကတေကို ကီးဝငး ဖငကောကကီးပေါ ပောငးတငပီး ဆုပကိုငလိုကတယ။ ကနတော့ ခေါငး က အတငးတိုးဝငလို့ ကီးဝငးက နောကယိုငသလို ဖစသားတယ။
“ဟယ ငါ လဲကတော့မယ ဘယလို ဖစတာလဲ လာ၊ ဒါဆိုရင ငါဒီမာ ထိုငမယခန”
ကီးဝငးက ကုတငဘေးက ကုလားထိုငလေးမာ ထိုငခလိုကတော့ သူ့ရေ့မာ ကနတောက ဒူးထောကထိုငလိုကတယ။ ကီးဝငးရဲ့ နို့တေကို စို့ပေးရငးက ကနတော့ခေါငးကို အောကနီမ့လို့ ကီးဝငးဘိုကသား လေးတေနမးရငးက ပေါငနစလုံးကားကို မကနာအပလိုကတယ။ ကီးဝငးက ကုလားထိုငမာ ရေ့လောထိုငလိုကရငးက သူ့ပေါငကီး နစလုံးကို ကားပေးလိုကတယ။
သူ့လကက သဘကဘယရောကသားပလဲ တော့မသိဘူး၊ ကနတော့ ဆံပငတေထဲကို လကခောငးတေ ထိုးထည့ပီးတော့ ဖပေးနေတယ။ ကီးဝငးရဲ့ ရေစို စောကဖုတကီးက အမေးပါးပါး လေးနဲ့ ဖေါငးမို့နေတယ။ စောကဖုတကီးကို လာနဲ့ ကုနးရကလိုကတော့ ကီးဝငး ပါးစပက ငီးသံလေး ထကလာတယ။ ပေါငလုံးကီးကိုလညးပိုကားပေးလာတယ။ ကီးဝငး စောကဖုတထဲက အရညကညလေးတေ စိုနေပီ။ သူလညး ဘယအခိနထဲက စိတထနေလဲ မ မသိတာ။ နောက အားရပါးရ ရကလိုက ရအောင သူ့ပေါငနစလုံး ကို လကနဲ့ တနးမောကပီး လာကို စောကဖုတထဲ အတငးထိုးထည့လိုကတယ။
“အ့ မောလေး တို့ ကို လိုးတော့ကာ မရတော့ဘူး အရမးလိုနေပီ။ အာ့ကောင့ ကိုကော့ကို နငထုတလိုကတာ”
ကနတောကလညး နစခါမပောရပါဘူး။ ကီးဝငးကို ကုလားထိုငက နေ ဆဲထူပီး ကုတငစောငးမာ ပောငးထိုငခိုငးလိုကတယ။ကီးဝငး ပေါငနစလုံးကို မောကပီး ခေဖဝါးနစဖကကို ကုတငပေါအပားလိုကတငလိုကတော့ ကီးဝငးက နောကပနမလဲအောင မေ့ယာပေါကို သူ့လကနစဖကနဲ့ ကနထောကထားလိုကရတယ။ ကနတော့ ရေ့မာ တော့ စောကဖုတကီးက ဟ တတ ဖစနေပီ ။လီးကို လကတဖကနဲ့ ကိုငပီး စောကဖုတဝကို တေ့လို့ အသာဖိသငးလိုကတယ။ နောကတော့ ကီးဝငး နဲ့ ရငခငးကပပီးတော့ ကုတငပေါကို လကထောကလို့ ဖငကို ကော့ကော့ ပီး လိုးပေးလိုကတယ။
ကနတော့လီးကီးက တအားမာတငးနေတော့ ကီးဝငးရဲ့ စောကခေါငးထဲ က အိစကတဲ့ နေးထေးမု အရသာလေး တေကို ခံစားသိနေရတယ။ သငးလိုက ထုတလိုကတိုငး လီးတခောငးလုံးမာ အရသာ တပုံလုံး ခံစားနေရတယ။ ကီးဝငးလဲ အဲလိုပဲ နေမာပဲ မကလုံးလေး စငးလို့ တအငးအငး နဲ့ ခံနေရာတယ။
အဲလို အခကငါးဆယလောက ဆောင့ပီးတော့ ကနတောက လီးကို အပငဆဲထုတလိုကတယ ကီးဝငးက မော့ကည့ပီး
“ဘာဖစလို့လဲ မောလေး”
“ပုံစံပောငးမယလေ မိနးမ ရယ၊ ယောကား ဘာကိုကတတတယ ဆိုတာ သိတယမလား”
ကနတောက လိငစိတတအားတကနေပီး စိတကနေခိနဆိုရင အဲလို မိုး မိနးမ လို့ ခေါတတတယ။ ကီးဝငးက လညး မငငးပါဘုူး သူကလညး တခါတလေ ယောကား လို့ ခေါတတတယ။ ခုလညး ကနတောက သူ့ ကို လိုးရင အကိုကဆုံးက ဒေါ့ကီ ဆိုတာ ကို သူသိတယလေ။ သူ့လို မိုး အိုးလ ပီး အနောကကိုကောကနေတဲ့ ဖငမိုးကို ဒေါ့ကီ ဆဲလို့ အရမးကောငးတော့ အဲဒီပုံစံ နဲ့ ပဲ အမဲ အဆုံးသတခငတယလေ။
ကီးဝငးက ဘာမ မပောတော့ဘူး၊ ကုတငပေါမာ လေးဘကထောကကုံးပေးပီး ကောကပီးသား ဖငကီးကို အနောကပနကော့ပေးထားတယ။ ကနတောလညးကုတငပေါ တကလိုကပီး ကီးဝငးနောကက မုဆိုးထိုငထိုငလို့ ကီးဝငး ဖငနစလုံးကားက ပူးထကလာတဲ့ စောကဖုတကီးကို ပတပေးလိုကတယ။ ပီးမ ပဲ အနောကက နေ အားရပါးရ ဒေါကီ နဲ့ လိုးပီး နစယောကစလုံး ပိုငတူပီး လိုကကတယ။ ကနတော့လီးကီးကို ကီးဝငး စောကဖုတထဲမာစိမထားရငး က ဖကပီး နားနေလိုကတာ မနကက သငနလညတာ ပငပနးထားတာနဲ့ ဆိုတော့ တုံးကနဲ အိပပောသားကတယ။
“ဒုနးဒုနး ဒုနးဒုနး”
ကနတောတို့ အခနးတံခါးကို အပငက လာပီး တဒုနးဒုနးထုတော့မ ပဲ ကနတောရော ကီးဝငးရော နိုးလာကတယ။ အပငက ဦးကော အသံကားရတယ။
“ဟေး အထဲက တူအရီး နစယောက မပီးကသေးဘူးလား၊ ဘိုကဆာပီလေ တခုခု ထကစားရငး ညဘက သငနမဏပတေ လောကကည့ရအောင”
“ဟုတ လာပီ ဦးကော”
ကနတော ကမနးကတနးထ ကမးပေါက လုံခညတထညကောကယူဝတပီးအခနးတံခါးကို သားဖင့လိုကတယ။
“ဟိုက”
အခနးဝ မာ ဦးကောတယောကထဲ လို့ ထငထားတာ မမညို ပါ ပါနေတယ။ သူတို့ နစယောကစလုံးက အပေါပိုငး အငီဗလာ ပုဆိုးဖစသလို ခညထားတဲ့ ကနတော့ကို ကောပီး ကုတငပေါကို လမးကီး မကလုံးပူးနဲ့ ကည့နေကတယ။ ကနတောလညး လည့ကည့လိုကတော့ ကီးဝငး က ထမလို့ ကုတငစောငးမာ ထိုငရကကီး တကိုယလုံးမာ အဝတအစား တမငမ မရိ၊ ဆံပငဖားလားနဲ့ လညပငးက သူဝတနေက ရေဘတကိုးတုတတုတကီး တခုပဲ နို့ကီး နစလုံး ကားမာ တဲလောငးကလို့။
…………………………………………………………………………………………….
ဦးကောမိုးဟိနး သို့မဟုတ ဖေဖေကော၊
“ဟဲ့ စောကကလေးလေး နငဟာလေ လုပလိုကရင စောကရမးပဲ ဘာမ နောကကို ပနမကည့ဘူး”
အဝငး က မောလေးကို လမးတုတ လိုကရငးက ကုတငပေါက စောငတထညကမနးကတနးကောကယူပီး သူမကိုယရေ့ပိုငးကို ဖုံးထားလိုကတယ။ ညိုလေးက တော့ သူ့ပါးစပကလေး ပိတပီး တခိခိ ရီနေတယ။ ကနတောလညး အခနးထဲ ဝငလိုကပီး။
“ထားလိုကပါကာ ကလေးဆိုတော့ ဒီလိုပဲပေါ့၊ ငါ့မိနးမ က ဘယလို နေနေ လနေတာပါ”
ဟု ပောရငးက အဝငး ပါးလေးကို ငုံ့နမးလိုကတယ။ မောလေး က စပဖဲဖဲ နဲ့ သူ့တီရပကို ကမးပေါက ကောကယူပီး အိမသာ သားအုံးမယ ဆိုရငး ထကသားတယ။ ညိုလေးလညး အခနးဝမ မရိတော့ပါဘူး။ သူမမေမေ ရကနေမာစိုးလို့ အိမရေ့ဘကထကသားတယထငတယ။
“သားပါဟန့ သား အခု တံခါးသားပိတလိုကအုံး ဒီမာ အဝတအစား လညး မရိပဲနဲ့”
အဝငးက မကနာလေး နီမနးပီး ပောလို့ကနတောအခနးတံခါးသားပိတလိုကပါတယ။ ပီးတော့ ကုတငဆီ ပနလာတော့ အဝငးက သူမ ဆံပငဖားယားတေကို စုပီး အနောကဖကမာတပတလိုထုံးဖို့ လုပနေပါတယ။ ခုနက ကာထားတဲ့စောကကိုလညး လတခလိုကတော့ သူမရဲ့ ဖံ့ထားလတဲ့ ကဲကောသီဆိုက နို့ကီးတေက လုပရမးနေပါတယ။ ကနတော လကက အလိုလို သူမရဲ့နိုကီးတေဆီ လကရောကသားပါတယ။
“လလိုကတဲ့ နို့ကီးတေကာ ငါ့မိနးမ နို့ကီးတေက ဘယအခိနကည့ကည့ စို့ခငစရာကီးတေ”
“တောပါ အပိုတေ ဟိုမာ သမီးကို အားရအောင လုပလာခဲ့ပီးလို့ အမေကို လာဖား နေတာ မဟုတလား”
“ဟင အဝငး ပဲ ကို့ကို တနးထုတလိုကတာပဲလေ၊ အဝငး လငငယလေး ကိုခေါပီး ကို့ကို တနးထုတလိုကလို့ ကို က ညိုလေး ဆီ သားရတာ”
“အမယ အပိုတေ သူက မသားခငရာဘူး မဟုတလား”
အဝငး ရဲ့ မကစောငး လေးကို ပုံးပုံးကီး ခံယူလိုကပီး မ၊
“မောလေး က ဘယနစခီတောင ဆဲလိုကလဲ၊ ငါ့မိနးမ အိပယာတောင မထနိုငအောင ပိုငးသားတာ”
“အို မနကက နေပူထဲ ရေပကခံ တနေကုနဆိုတော့ လူက ပငပနးသားလို့ပါ အဲလောကမဟုတပါဘူး”
“အငး ဒါဆိုရင အခုညထကလို့ ရော ရပါအုံးမလား ၊ နားခငနားလေ”
“ရပါတယ ဖယဖယ ဒီလကကီးကလညးလေ၊ တခါထဲ သမီးလညး အဝလိုးပီးတာတောင အမေ ကို ဆကလုပဖို့ ကံနေသေးတယ၊ ဖယတော့ ရေမိုးခိုး အဝတအစားလဲလိုကအုံးမယ၊ ဘိုကလညးဆာပီ”
အဲလို နဲ့ ကနတောတို့လေးယောက ညဘက ကတော့ ကိုယ့ကား ပဲ ကိုယမောငးပီး ၂ရလမး နဲ့ ၈၂လမးထောင့က ကုလားဆိုင မာပဲ သားစားသောကကတယ။ ပီးမ ၆၈လမးမာ ကားအပ၊ အယပိုငး မဏပ ကို လမးလောကသားကတယ။ လမးလောကကတော့ ညိုလေးက ကနတော့လကမောငးကို တဲခိုလို့၊ အဝငးက တော့ မောလေး လကမောငးတဲလို့ ပေါ့။
မဏပနားရောကတော့လညး နာမညကီး အဆိုတော တေ ဘာတေ လာတာဆိုတော့ လူတေက ကိတကိတတိုး ပေါ့။ ညိုလေးကို တခားလူကပမရအောင ကိုယ့ရေ့မာ ပဲ နေခိုငးပီး ကိုယပဲ ထောကပေါ့။ အဟီး မောလေးက လညး သူ့ဒေါကီးကို အဲဒီအတိုငးပဲ ပေါ့။ သူတို့ သားအမိ နစယောကစလုံး ကလညး ဖငကောက ဆိုတော့ ပုဆီုးအောကက လီးက ဖငနစလုံး ကားထဲ အမောငးလိုကပေါ့။ လူတေက လညးတိုးတော့ ကနတောတို့က လညး ကောကပသလို ပူးကပထားရတယ။
ညိုလေး နဲ့ အဝငးနဲ့ ဘေးခငးယဉရကပေါ့။ အခုက တော့ သူတို့ သားအမိ နစယောကလညး အသားကသားပီ ထငတယ။ ခပတညတညပဲ ကိုယ့အတဲနဲ့ ကိုယဆိုသလို ဖစနေတာ။ နောကပီး မနလေးက လညး ကိုယ့မို့မဟုတတော့ သိတဲ့လူ မရိ အေးဆေးပဲ။ ကည့နေတုနးမာ ညိုလေးက လကနောကပနနဲ့ ကနတော့လီးကို လာဆုပပီး ကိုငတယ။ ပီးတော့ လူကားထဲ မာ ထုပေးနေတယ။ မကနာက တော့ စတိတကို ကည့လို့ပေါ့။ ခနနေတော့ မနေနိုငတော့ ဘူး ကနတော့လီးက တအား မာနေပီ။ အိမပနကရအောငကာ လို့ လည့ပောတော့ အဝငးမကနာ ကလညး ရကတကတက အငးလို့ ပောတယ။ အောကငုံ့ကည့လိုကတော့မောလေး လကက အဝငး ထမိနအလာတထပအောက ဝငပီး နိကနေတာကိုး။
ကနတောတို့ လေးယောကစလုံး လူကားမာ ပတရငး သပရငး နိကရငး က စိတတေ တအားကလာလို့ ကားဆီ ပနသားပီး အိမကို အမနပနလိုကကတယ။
အိမရောကတော့ ဘယသူတေ ဘယအခနးသားရမနးမသိအူကောငကောင ဖစနေကတော့ မထူးပါဘူးကာ လို့ တေးပီး အဝငးကိုရော ညိုလေးကို ပါ လကတဖကတခကစီ ဆဲလို့ ကနတောတို့ အိပခနးထဲ ခေါလာလိုကတော့တယ။ မောလေး လညး ပုံးစေ့စေ့ နဲ့ အနောကက လိုကလာတယ။ အခနးထဲရောကတာနဲ့ ညိုလေးကို ဖကပီး ကစစပေးလိုကတယ။ မောလေးက လညး အားကမခံ သူ့ဒေါကီးကို ဖကပီး ကစပေးတယ။ နောကတော့ ကုတငပေါမာ ပကလက ယဉအိပနေကတဲ့ အဝငး နဲ့ ညိုလေး တို့ နစယောကကို ကနတော နဲ့ မောလေး နဲ့ ဘေးခငးယဉရက က လိုးဖစကတော့တယ။ သူတို့ လညး စိတတေကနေတော့ အသံထက ပီး ငီးငူရငးက အောကက နေ ကော့ပနပေးနေကတယ။ တခီပီးသားမ လေးယောကသား ကုတငပေါမာ နားကတယ။ မောလေးက ညိုလေး ကိုယလုံးတီး ကို အခု မ မငဘူးတော့ သေခာ ကည့ရငး၊
“မမညို ဘောဒီက ကီးဝငး အတိုငး ပဲ နော အဟီး ပနးပုဆရာ တောတယခေါရမယ ခိခိ”
“အမလေး တို့က အိုနေပါပီကာ သမီး လို မဟုတတော့ပါဘူး”
“ဟင့ မေမေ က လပါတယ သမီးထကတောင ပို ဆကဆီ ဖစသေးတယ။ သမီးက မ ခါးနညးနညးတုတသလို ဖစနေသေးတယ”
“ညိုလေး က မတုတပါဘူး၊ သမီး မေမေ က ဖငအိုးကီး ပိုကီးတော့ ခါးသေးသလို ဖစနေတာပါ။ အတူတူလောကပါပဲ”
ကနတောတို့ လေးယောက တယောကတပေါကပောရငးက တဖညးဖညး ပုံမနလို ဖစလာပါတယ။ မောလေး ကည့ရတာလညး သူ့အမကို သားရညယိုနေပုံ ရပါတယ။ အဲဒါကောင့ သူကို လညး အလည့ပေးလိုကအုံးမယ စိတကူးပီး။
“မောလေး လာကာ ဒီဘကကို မငးကလညး ငါ့မိနးမကို ငါမကပရဘူး မငးကီးပဲ”
ဟု နောကသလို ပောသလို ပောရငးက ညိုလေး ဘေးက ထလိုကပါတယ။ မောလေးလညး အဝငးကို နောကက ဖကထားရာက ကမနးကတနးထရငး၊
“အာ ဟုတပါဘူး ဦးကော ကလညး လာပါ ရပါတယ။ မမညို က ကနတောကပတာ ကိုကမကိုက မသိလို့ပါ”
အမိုးသမီး နစယောကစလုံးက ကနတောတို့ နစယေက ညဏမားနေတာ ကို သိကပီး မကစောငးတေ ထိုးလိုကကပါတယ။
“အောငမလေး ရငတို့ နစယောက ပလီတေ မားမနေကပါနဲ့ လုပစရာရိတာ လုပကပါ၊ တခါထဲ၊ သားသား သမီးကို ပုစုလိုကအုံး သမီး တူးဘိုငဝမး အတေ့အကုံ ရသားအောင”
ညိုလေးကို အဝငးက ပင့ပင့လငးလငး ပောခလိုကတော့ ညိုလေး မကနာလေး နီပီး ရကတကတက ဖစသားပေမဲ့ မကလုံးတေက တော့ အရောငတောကလာပါတယ။
“အာ မေမေ ကလညး ”
ဟု ပောလိုကပီး ကနတော့ကို မကစောငးလည့ထိုးပါတယ။ ညိုလေး ရဲ့ ခစစရာ့ မကစောငးနဲ့ ပါးဖောငးဖောငးလေးကို ကနတောမနေနိုငတော့ သူမ မကနာလေး ဆဲပီး နမးပစလိုကတယ။ နူတခမးလေးတေကို လညး စုပနမးလိုကတော့ သူမလညး ဖီးတကလာပီး ကနတော့ကို ပနဖကနမးလာပါတယ။ အခု ကတော့ ကနတောကလညး ကနတော့မိနးမ ရေ့ သူမ သမီးကို နမးနေရတာဖစပီး ညိုလေး အဖို့ကလညး သူမ အမေနင့ မောငတဝမးကဲ ရေ့မာ မို့ စိတလုပရား ပီး ဖီးတမိုးခံစားနေရတာ ဖစမယထငပါတယ။
ကနတော က အကံရိတာမို့ ညိုလေးကို ဖကရငး က ပကလကလနခလိုကတော့ ညိုလေးက ကနတော့ ကိုယပေါမောကရက ထပကလာပါတယ။ ညိုလေး ခါးကို ကိုငမောကပေးလိုကပီး မာလာတဲ့ ကနတော့ လီးကီးကို တေ့လို့ သူမ စောကဖုတလေး အဝ ကိုတေ့ပီး ဖိသငး လိုကတယ။ နေးထေး အိညကနေတဲ့ စောငခေါငးအတငးသားလေး တေက ကနတော့ လီးတနကီးကို ဖဖလေး ဆုပကိုငပေးသလို ခံစားရပါတယ။
ဘယအခိနလိုးလိုး မဝနိုငတဲ့ ညိုလေး ရဲ့ အဖုတကလေးပါ။ ညိုလေးရဲ့ နို့တေက ကနတော့ ရငဘတပေါကို အိကနဲ ဖိလို့လာပါတယ။ ညိုလေး အဖုတထဲ ကနတော့လီးကီး အဆုံးထိ ဝငသားပီးမ ကနတောက ခေဖဝါးနစခုကို အားယူလို့ ဖငကို ကလိုကပီး ဘေးက ခေါငးအုံးတလုံးယူလို့ ဖငအောကထဲခုလိုကတယ။ ဘေးက ငေးကည့နေတဲ့ မောလေးကိုလကပခေါပီး ညိုလေး ဖငကို ထိုးပလိုကတယ။ မောလေး လညး အဲတော့မ ကမနးကတနး ဂယဘူးယူပီးထလာတယ။ ညိုလေး လညး သူမ ဖငပေါကကို ဂယသုတနေတာ ခံစားလိုကရတော့ တန့ကနဲ ဖစပီး ကနတော့ လီးကီးကို သူမ စောကဖုတအတငးထဲက အတငးညစပေးသလို၊ ကနတော့ နူတခမးတေကို လညး သူမ ပါးစပနဲ့ အတငးကုံးစုပတော့တာပဲ။
မောလေး က ကနတောတို့ နစယောက အပေါက နေခပီးတော့ ညိုလေး ဖငဝကို သူ့လီး တေ့၊ ဖညးဖညးခငး ဖိသငးလာတယ။ ညိုလေး ပါးစပက ငီးသံက ကနတော့ပါးစပထဲ ရောကလာတယ။ ညိုလေး ကနတော့ ဆံပငတေကို သူ့လကတေနဲ့ ဆဲဆုပကိုငလာတယ။ မောလေးက ဖိပီး ဆောင့လိုးလိုကတိုငး ညိုလေး နို့တေက ကနတော့ ရငဘတအပေါ အိကနဲ ဖိမိသလို ကနတော့ လီးကီးကလညး ညိုလေး စောကခေါငးထဲ အဆုံးထိ ဝငသားသလို ခံစားရတယ။ ညိုလေး စောကခေါငးထဲမာ နံရံတထပခားပီး မောလေး လီး နဲ့ ကနတော့လီး နစခောငး ပတနေသလိုပဲ စိတထဲမာ ထငမငခံစားနေရတယ။
မောလေး ဆောင့ခက နဲ့ ကနတော့ ဆောင့ခက နရီကအောင ခနတော့ ကိုးစားလိုကရတယ။ နောကတော့ တယောက အလည့ တယောက သိသားတော့ တလည့စီ ဆောင့လိုကကတာ ညိုလေး တယောက တအစအစ နဲ့ ကောငးကောငးကိး အရသာ တေ့နေတော့ ကနတောတို့ နစယောက မပီးခငမာကို ညိုလေးက ကာမအရသာ အထတအထိပရောကသားတယ။ ခံစားရတဲ့ အရသာ ကောငးလနးလို့ ထငတယ ညိုလေး သူမ သားတေနဲ့ ကနတော့ ပုခုံးကို ပါ ကိုကပစလိုကတယ။
“အား…”
…………………………………………………………………………………………………..
ညို
ညို ဘဝ မာ ပထမဆုံး အကိမ ယောကား နစယောကကား မာ ဆနးဒဝစ အလုပခံရတဲ့ ပထမဆုံး အတေ့အကုံပေါ့။ ပိုဆိုးတာက ဘေးနားမာ ကိုယလုံးတီး နဲ့ မေမေ က တစောငးလေး လဲလို့ ကည့နေတယ။ သူမ ယောကား ဖစသူ၊ ညို့ ပထေး ဖေဖေကော နဲ့ ညို့ မောငတဝမးကဲ ၊ မေမေ့ တူ ဖစတဲ့ မောလေး တို့ ညို့ ကို နစယောက ညပလိုးနေကတာကို ပုံးပုံး ကလေးနဲ့ ကည့နေတယ။ သူစား ဖူးလို့ ကောငးမနးသိသားပီး သူ့သမီးကို ပေးစားရငး၊ ဘယလို နေလဲ ကောငးတယမဟုတလား ဆိုတဲ့ အကည့အပုံးမိုး လို့ ညို့စိတထဲထငမိတယ။
ညို့ဖငကို ဆောင့လိုးနေတဲ့ အရိနကောင့ ညို့ ပိပိလေး ထဲ က ဖေကော့ လီးတနကီးက ညို့ရဲ့ ပိပိလေး ထဲ ဟိုးအတငး ထဲ ထိ တိုးတိုး ဝငသားသလိုပဲ။ ညို့ပိပိလေး မာ ကငကနဲ ဖစပီး တကိုယလုံးအကောတေ ကကသားတေ တောင့တငးသားပီးတော့ တကိုယလုံး ပော့ခေသားတော့တယ။ အရုပကိုးပတလို ပော့ခေသားတဲ့ ညို့ကို အောကက ပင့လိုးနေတဲ့ ဖေကောရော အပေါက ဆောင့လိုးနေတဲ့ မောလေး ရော မညာတာကဘူး တခါထဲ တဖုံးဖုံး နဲ့ ဆကလိုးနေကတာ။ သူတို့ လီးကီးတေက လရညတေ ညို့ကိုယလုံးလေးထဲ တပတပတပနးထည့လိုကကပီးမ ပဲ ငိမကသားတော့တယ။ ညိုတို့ သုံးယောက ထပလကသားနဲ့ ငိမပီး နားနေမိကတယ။
ညိုမေမေ က ညို့လကကလေးကို လမးဆုပကိုငတော့ ညိုလညး ပနပီး ဆုပကိုငထားမိတယ၊ ညိုတို့ သားအမိ တယောကကို တယောက ကည့မိကတဲ့ အကည့တေက နားလညမု အပည့နဲ့ပေါ့။ မေမေ ကလညး သူ့ကို မိဘတယောကအနေနဲ့ အကညညို ပကမာ စိုးထိတနေတဲ့ မကလုံး တေက နေ ညိုရဲ့ နားလညမု အကည့တေကောင့ စိတသကသာရာရသားပီး ပောရငတဲ့မကလုံးတေ ဖစလာရတယ။
“သမီး ညိုလေး အဆငပေရဲ့လား၊ ”
“ပေပါတယ မေမေ ရဲ့၊ မေမေ့ယောကား ကီး ကပဲ ဆိုးတာ ဟန့”
“ဟုတလား သမီး သူ့ကို မေမေလညး မနိုငတော့ပါဘူးကယ”
“ဘယနိုငမလဲ ညို့မေမေ က ကိုယ့ကို မ ဂရု မစိုကတော့တာ၊သူ့လငငယကလေးပဲ သူက ဂရုစိုကတာ”
“အာ ဦးကောက လညး နောကပီဗာ”
“ဟားဟား”
“ဟငးဟငး”
“ခိခိ”
“ခစခစ”
…………………………………………………………………………………………………………..
မေမေ နဲ့ မောင
မနလေး သငနက ပနလာကပီးတော့နောကတော့ ညို တို့ မိသားစု က ပင့ပင့လငးလငး ဖစသားကပါပီ။ မေမေ က ညို့ ယောကား အကောငးမေးတယ။ ညိုက အကုနပောပလိုကတယ။ ညို နဲ့ မောင့ဖေဖေ ဖေဖေဦး နဲ့ ဖစနေတာရော၊ မောင့မေမေ နဲ့ မောင့ညီလေး နဲ့ ဖစနေတာရော၊ မောငက မောင့မေမေ အပေါ စိတလာနေတာရော၊ မေမေ က တအံ့တသဖစလို့။ မောင က ညို့ကို ဖေဖေကော နဲ့ ဖစနေတာ မသိသေးပဲ နဲ့ ညို့ကို ဖေဖေကောနဲ့ ဖစစေခငတာ ပါ ပောပလိုကတော့ မေမေ က ရီလိုကတာ၊ ပီးတော့ ပောလိုကသေးတယ။ ငါ့သမီး က တကယ့ဆရာမ ကီးပဲတဲ့။ ခစခစ။ သူ့နဲ့ မောလေး နဲ့ ဖစနေတာကို သိနေရကသား နဲ့ကို အောင့ထားနိုငတာ လညး နညးတဲ့ ဆရာ မဟုတဘူးတဲ့ အဟီး။
မေမေ့ကို လညး မောငက စိတဝငစားနေတယ ဆိုတော့ ဟုတလားတဲ့၊ သမီးကရော ဂဲလကစ မဖစဘူးလားတဲ့။ မဖစပါဘူး သမီး ကိုတောင မေမေ က ဖေဖေကော နဲ့ ကို ဂဲလကစမ မဖစတာကိုလို့ ဆိုတော့ မေမေ ကရီတယ။ ဖေဖေထက သူ့မာက မောလေး ရိနေတာမို့ လို့ ဆိုတယ။ ညို က မောငလာရင မေမေ နဲ့ ပေးအိပမယဆိုတော့၊ သမီးသဘောပဲလေတဲ့။
ညို မောငနဲ့ ဖုံးပောတော့ မောငက သူ့အလုပက လကရိ ပရောဂကကလေး လကစဖတပီးတာနဲ့ ပနလာခဲ့မယတဲ့။
……………………………………………………………………………………………………………………….
မောငပနလာတဲ့ နေ့ညို စိတတေ လုပရားလို့ပေါ့ ၊ ညို့လို ပဲ စိတလုပရားကမယ့သူတေ ဘယသူတေ ဖစနိုငမလဲ ခစခစ တေးကည့က ပေ့ါရင။
မောင့ကို ညိုကိုယတိုငပဲ လေဆိပမာ သားကိုလိုကတယ။ မောငက ညို့ကို တေ့တာနဲ့ လူတေရေ့မာ နူတခမး ခငး အကာကီး စုပနမးလိုကတယ။
“ညိုရယ မောင အိမအထိတောင အောင့နိုငပါ့မလား မသိဘူး”
တဲ့၊ ခစခစ။ အိမအထိ အောင့ထားစရာမလိုပါဘူး မောငလို့ ပောပီး မောင့ကို ကားသော့ပေးလိုကတယ။ မောင ကားမောငးနေတုနး မောင့ ဘောငးဘီဇစကို ဖုတပီး အတငးခံအောကက လီးကီးကို ဆဲထုတလိုကတယ။ မာတောင ဖူးကားနေတဲ့ မောင့လီးကီးကို အားရပါးရ စုပပေးလိုကတယ။ မောငတယောကဘယလောကတောင ထနနေသလဲ ဆိုရင ဆယမိနစလောကပဲ ခံတယ၊ ညို့ပါးစပထဲ လရညတေ တဖုတဖုတနဲ့ ပနးထုတပစလိုက တော့တာပါပဲ။ မောင့ လရညတေကို မိုခ၊ မောင့လီးကီးကို သန့အောင လာနဲ့ လကပေးပီးမ ဘောငးဘီ ဇစပနတပပေးလိုကတယ။
အိမရောကတော့ ညနေစာ မိသားစု ဒငနာ စားကတယ၊ မောင့ဖေဖေ မောင့မေမေ နဲ့ မောင့ညီလေး တို့ အားလုံး ပော ရငဝမးသာနေကတယလေ။ ဖေဖေဦးက မောင့အလစမာ မကစေ့တဖကမိတပသေးတယ။ ညို လညး လာထုပပလိုကတယလေ။ ခစခစ။ ဒီည ကတော့ မောင့အတက သီးသန့လေ။ မောငကလညး တကယ တနအောငကို လိုးပါတယ။ ပုံစံမိုးစုံ နဲ့ကို မနားတမး ကို လိုးတာ။ ညိုတို့ မနက ကတော့ အိပယာတောင မထနိုင ဘူး။ နေမင့မ ကို နိုးတော့တယ။
မေမေထားက အိမမာ နေ့လညစာ စားဖို့ ပောသေးတယ ဒါပေမဲ့ ညို က မေမေ တို့နဲ့ စီစဉထား ပီး ပီလို့ ပောလိုကတယ၊ နေ့လညစာကို မေမေ တို့ ဖေဖေကော မောလေး တို့နဲ့ အတူစားကတယ၊ မေမေ က မောင့ကို ဘယလောကကာကာနေမာလဲ ဆိုတော့ မောငက တလလောကနေမယဆိုတော့၊ ခရီး ထကကမလားတဲ့ ၊ မောငကလညး ကောငးသားပဲ ကနောလညး သားခငနေတာ ဆိုတော့ ၊ အငးလေးတောငကီးလိုငကော ခရီးစဉ ဆဲကတယ။ အဲလို နဲ့ ညို တို့ လငမယားရယ၊ မေမေရယ မောငလေး ဝငးမောရယ ထကလာလိုကကတယ၊ ဖေဖေကော ကတော့ အလုပနဲ့ မို့ မလိုကတော့ဘူး။ ဖေဖေကော့ ဟယရီရာလေး နဲ့ပဲ ထကခဲ့ကတယ။ မောငတလည့ မောလေး တလည့ မောငးကတယ။
…………………………………………………………………………………………………………………
ကိုဇောဦး
ကနော တို့ ခရီးစဉ က အလောသုံးဆယလညး မဟုတ အေးအေး ဆေးဆေး ခရီးစဉ ဆိုတော့ နားနားနေနေ ပဲ သားဖို့ ပငကတယ၊ မနကပိုငးက ထကလာတာ ညနေပိုငးကလေးမာ နေပညတော ရောကတယ။ နေပညတောမာ ပဲ ဟောတယ တခုမာ ညအိပဖို့ ဝငကတယ၊ ညို့ မေမေ နဲ့ ညို့မောငဝမးကဲ မောလေး တို့ က တခနး ကနောတို့ လငမယားက တခနး ယူကတယ။
ပုံမနဆိုရငတော့ တူအရီး တခနးနေတာ ဘယလိုမ မနေပေမဲ့ သူတို့ နစယောက ဖစနေကတယ ဆိုတာ ညိုပောထားလို့ ကနော က သူတို့ နစယောကလိုးနေကပုံ စိတထဲ ပုံဖေါရငး က လီးတောငနေရတယ။
ကနော့မိနးမ ညို ကလညး ကနော နိုငငံခား ထကသားတုနးကနဲ့ မတူတော့ဘူး အရမးကို ကိတလာတယ။ ကနော နဲ့ ညိုနဲ့ ကလညး ပင့ပင့လငးလငး ဆိုတော့ ညို က သူ ဖစပကနေတာကို ပောပတယလေ။ ကနော ကပဲ အားပေး အားမောကလုပပေးလို့ သူ့ ပထေး နဲ့ ရော သူ့ယောကထီး ဖစသူ ကနော့အဖေ နဲ့ ရော တငမက သူ့ မောငဝမးကဲ နဲ့တောင အလိုးခံထား ခဲ့တာ ဆိုတော့ ပိုပီး ဆကဆီ ဖစနေသလိုပဲ။ သူ့အမေ ကိုတောင ကနော လိုးလို့ ရအောင သူကံပေးမယ ဆိုတော့ ကနော ပိုပီး စိတတေ ထရတာပေါ့။ မထ ခံနိုငရိုးလား။ ညို့မေမေ က ညိုနဲ့ ကိုယလုံးကိုယပေါက အဆစအမစက တခိုးထဲ ၊ သူက အသကကီးလို့ ပိုပီး နညးနညး ဖိုင့လာတာလေး ဝလာတာလေး တေ ရိပေမဲ့ အဲဒါက ကနော့အတက ပို ဖီးလာသလိုပဲ။
ညို ကလညး အရမးကို မိုကပါတယ အသားအရညက ညိုဝငးမတနေပီး မကနာ ဝိုငးဝိုငးလုံးလုံးလေး နဲ့ အရမးခိုတဲ့ အပုံး လေး အမဲရိတယ၊ သူတို့ သားအမိ နစယောကစလုံး တူတာက အနောကဖကကို ကောကခိတနေတဲ့ ဖငတေ ၊ ကားလညးကား လုံးလုံးလညး လုံးဖင့တော့ မငရတဲ့ ယောကား တေ စိတထဲ မနးမလိုးပဲ မနေနိုငတဲ့ ကိုယလုံး မိုးတေ လေ။ အဲဒါကောင့လညး မနမာပည ပနရောကတဲ့ ညကထညး က ပုံစံမိုးစုံ နဲ့ ညတိုငးလိုးနေတာတောင မဝနိုငသေးဘူး။ အခု ခရီးထကလာတော့လညး ညို့ အမေ မေမေဝငး ကို လိုးရတော့မယ ဆိုတဲ့ အသိက လီးကို မတရားတောငနေစေခဲ့တာပေါ့။
ညိုကလညး အလိုကသိပါတယ။ နေပညတော ရောကလို့ ဟောတယမာ ပစညးတေ ခ၊ ရေမိုးခိုးပီး အပငမာ ညနေစာ ထကစား ပီး ဟိုတယပနရောကတော့၊ နေပညတောက သူ့သူငယခငး တယောကစီ သားလညမလို့တဲ့။ မောလေးကို ခေါ ပီး ထကသားတယ။ မသားခင ကနော့ကို လညး တိုးတိုးလေး မာသားတယ။ သူတို့ တောတောနဲ့ ပနလာမာ မဟုတဘူး၊ မေမေ့ကို ရအောငလုံး တဲ့၊ ပီးတော့ သူံအမေကို လညး မာတယ မေမေ တယောကထဲ ပငးနေမယ မောင နဲ့ စကားစမီပော နေခဲ့နောတဲ့၊ ငလညမလေး။ ကနော့မာ ဘယလို ခဉးကပရမလဲ ဆိုတာ အကံထုတ နေရပီ။ ညို့ မေမေ က ကနောလုပခငတာကို သိပီးသား ဆိုပေမဲ့ ကဲလာ လိုးကရအောင ဆိုတာက ဘယကောငးမလဲလေ နော။
“မေမေ တခုခု သောကမလား အပငးပေပေါ့ အောကက လောဘီ မာ ပဲ ဝိုငလေး ဘာလေး သားဝယလိုကမယလေ”
“ကောငးသားပဲ တို့ ပါလိုကခဲ့မယ။ သူတို့ ဘာတေ ရိသေးလဲ ကည့ရအောင”
ကနောတို့ နစယောက ဒီည အပငမထကတော့ဘူး ဆိုတော့ ကနောက လညး တီရပနဲ့ ပုဆိုး အောကခံမပါပဲ ဝတထားတယ၊ ညို့မေမေ ဒေါ ဝငးဝငးခိုင ကလညး အပေါက တီရပ အဖူ နဲ့ထမီ ဗောင မရမးစေ့ရောငလို မိုး ဝတထားတယ။ ထမီကို ခါးမာ ကပကပလေး စီးထားတော့ ဖငလုံးကီးက ကားစင့ပီး အနောကဖကကို ကောကနေတာပေါ့။ သူလညး ကနော့ ကို မကနာခငးဆိုင မကည့ဘူး။ ပုံးတုံ့တုံ့ မကနာလေး နဲ့ တခားဖကကို ပဲ ကည့နေတယ။
ဟောတယ လောဘီ မာ တိုကတိုကဆိုငဆိုင စားပဲတလုံးမာ ဝိုင တေ ကောငာ အမညးတိုကပီး ရောငးနေတဲ့ ကောငမလေး ကိုတေ့တယ။ ယောကခမကီး နဲ့ ကနောတို့ အမညး ဝိုငသုံးလေးမိုး ကို တခကစီ သောကကည့ပီးမ ဝိုငအနီ တလုံးကို ဝယလိုကတယ။ ယောကခမကီး ကအဲဒီ အမညး သုံးလေးခက သောကပီး တော့ မကနာလေး တောင နီနေပီ။
အဲလို နဲ့ ကနောတို့ အခနးကို ပနတကဖို့ ဓါတလေခါးထဲ ကို ဝငလိုကကတယ။ အပေါ အတကမာ ဓါတလေခါးက သိမ့ကနဲ တခကအလုပ ယောကခမ ကီး က ယိုငကနဲ ဖစသားတယ။ ကနော့ ဘယဘကလကက ဝိုငပုလငးကိုငထားတာမို့ ညာဖကလကနဲ့ ယောကခမကီး ခါးကလေးကို ကိုငထိနးလိုကရတယ။
“အို့”
“မေမေ အဆငပေရဲ့လား”
“အငး ခစ တို့တော့ အမညး သောကတာနဲ့တင မူးနေပီ ထပသောကစရာမလိုတော့ဘူးထငတယ”
“ဟဟ မဟုတတာ မေမေ ကလညး နောကနေပီ”
ကနောက ပါးစပက ပောရငး လကက သူမ ခါးလေးကို တငးတငးလေး ဆဲဖကထားတာက မလတတော့ပဲ မသိခငယောင ဆောငပီး ဆကဖကထားလိုကတယ။
“ဟဲ့ လတပါဦးဟဲ့ ရပါပီ မတော သူမားတေ တေ့သားရငတမိုးထငနေပါဦးမယ”
“အော မေမေ လဲသားမာ စိုးရိမလို့ပါ”
လို့ ပောပီး မလတခငလတခငနဲ့ လတပေးလိုကရတယ။
ကနောတို့ အခနးရိတဲ့ အထပရောကတော့ ယောကခမကီးက သူ့လကထဲ မာ သော့ရိတာမို့ သူတို့ အခနးကို ကနော့ ရေ့က နေ အမနလောကသားတယ။ သူ့ ဖငကီး တလုံးခငး ခါယမးသားတာက ကနော့ကို မကစေ့ ပစပနေသလိုပဲ လို့ ထငမိတယ။ လီးကလညး မာလာပီလေ။
အခနးထဲ ရောကတော့ ယောကခမကီးက ရေခိုးခနးထဲ တနးဝငသားတယ။ ကနောလညး ဝိုငကို စားပဲပေါတင လိုကပီးမ ဖေါကတံကို သတိရလိုကတယ။ ဝိုငဖေါကတံ က ကနော့ အခနးထဲ မာ ကနနေခဲ့တာမို့ သားယူလိုကဦးမယလို့ ယောကခမကီးကို အောပောခဲ့ပါတယ။
ကနော့အခနးထဲ ရောကတော့ ဝိုငဖေါကတံကို ယူရငးနဲ့ ယောကခမ ရဲ့ ဖငလုံးကီးကို မကစေ့ထဲ မငယောငရငးက ခောဆီပုလငးလေးရယ၊ ကနဒနတထုပရယ ကို ပါ ကောကယူလာခဲ့လိုကတယ။
ယောကခမကီး တို့ အခနးထဲ ရောကတော့ ကုတငဘေးက စားပဲလေးပေါ ကနဒန နဲ့ ခောဆီ ပုလငးလေး တငထားလိုကပီး ဝိုငပုလငးကို ဖေါကလိုကတယ။ ဟောတယက ခထားတဲ့ ဖနခကလေး နစခကမာ ပဲ ဝိုငကို တခကစီ ငဲ့ထည့ရငး နဲ့ ယောကခမကီး ကို တခကပေးလိုကတယ။
“ဟဲ့ လူက မူးခငနေပါပီ ဆိုတာကို ထပပီး ဝိုငလာတိုကနေတယ ဟန့ လူကို မူးအောင လုပဖို့ ကိုးစားနေတာလား”
“ဟုတပါဘူး မေမေ ကလညး ဝိုငက အခိုစားပါ၊ နောကပီး မေမေ မူးသားအောင ကနော က ဘာဖစလို့ လုပရမာလဲ လို့ ”
“မသိပါဘူးတော၊ ပောလို့ ရမလား”
ယောကခမကီး ရဲ့ မကစောငးက ကနော့ လီးကို တငးကနဲ ဖစစေပါတယ၊
“ခီးယားစ”
“ခီးယားစ”
ကနောတို့ နစယောက ဖနခကခငး ခပကနဲ တိုကလိုကပီး ဝိုငကို နညးနညး ခငး စုပသောကလိုက ကပါတယ။
“သမီး တို့ ကလညး ဘယလောကကာမလဲ မသိဘူးနော”
“ညို က အေးဆေး နေဦးမယပောတယ၊ သူ့သူငယခငး နဲ့ မတေ့ရတာကာလို့တဲ့”
တကယတော့ ညို နဲ့ မောလေး တို့ ခနနေ ပနလာပီး ကနောတို့ အခနး မာ သားအိပကမယလို့ ကနော့ကို ပောထားပီးသား။
ညို့မေမေ က ဝိုငခကကို တဝကလောကသောကပီး ကုတငဘေးက စားပဲလေးမာ သားတငလိုကတယ။ အဲဒီမာ ခုနက ကနောတငထားခဲ့တဲ့ ခောဆီ ပုလငးလေး နဲ့ ကနဒနထုပ ကို တေ့သားတယ။
“ဟင ဒါက ဘယက ဟာတေလဲ”
“ကနော ခုနက ဝိုငဖေါကတံ သားယူရငး နဲ့ ယူလာခဲ့တာပါ မေမေ”
ယောကခမကီး မကနာ နီသားပါတယ။ သူမ မကနာကလေးက လညး ဝိုင အရိန နဲ့ နညးနညးလေး နီမနးလို့ မကလုံးတေက လညး ရီဝေစ ပုနေပါပီ။
“ဘာလုပဖို့လဲ..အန့..အို..”
ယောကခမကီး မေးခနးထုတနေတဲ့ စကားမဆုံးသေးခင ကနောက သူမ အနား ရောကနေပါပီ ဝိုငခကကို စားပဲပေါ လမးတငရငး ယောကခမကီး ကို ဆဲဖကလိုကတာပါ။ ယောကခမ ကီးက ပောလကစ စကားရပသားပီး ကနော့ကို မော့ကည့လိုကတော့ သူမ ရဲ့ ပင့အာ နေတဲ့ နူတခမး ပော့ပော့ လေးတေကို ကနော့ ပါးစပနဲ့ ငုံစုပပီး နမးလိုကပါတယ။
“ပတစ..ပလတစ”
သူမ ရဲ့ ဝိုင အနံ့လေး သငးနေတဲ့ နူတခမး ခိုခို တေကို ဝအောင စုပနမး ပစလိုကပီးမ အသာခာပီး မကစေ့ကို တည့တည့ဆိုငကည့ရငး။
“မေမေ့ ကို ခစမလို့လေ”
“အို”
ကနော့ အပောကောင့ ယောကခမကီး ခေါငးငုံ့သားပါတယ။ ကနောက သူမ မေးစေ့လေးကို ပင့မကီး ကနော့ကို ကည့စေလက။
“မေမေ က သိပခစခငစရာ ကောငးတာပဲဗာ”
လို့ ပောလိုကမိတော့သည။
………………………………………………………………………………………………………………
ဓဒါ ဝငးဝငးခိုင နဲ့ ကိုဇောဦး
“သမီး တို့ ပနလာရင မကောငးဘူး ထငတယ”
“ညို က မလာဘူး ကနော့ကို တမင လတပေးခဲ့တာ ”
“အငး ဒီကောငမလေး ကတော့လေ၊ တကယ့ ဆရာမကီးပဲ”
“ဟားဟား မေမေ ကလညး ကနော့ ကို မခစခငလို့လား”
“ပောဖူးကာသတခငသတလိုက ခစခစ”
သကလတပိုငးအရယ မကနာခောခော ဖငကောကကောက နဲ့ အရမးကိတလတဲ့ အမိုးသမီး ဆိုကတညးက ကနော့ အကိုက ဖစနေတာ အခု လို ကိုယ့ မိနးမ ရဲ့ အမေ ဆိုတော့ ပိုတောင ဖီးက လာနေတာမဟုတလား။ အရမးကို မာတောင တောင့တငးနေတဲ့ လီးကီး က ပုဆိုးနဲ့ ပတနေတာကို မခံနိုငတော့လို့ ကိုယ့ပုဆိုးကို ကမးပေါ ကငးလုံး ပုံ ခတခပစလိုကတော့တယ။
“ဟယ ရကလညး မရကဘူး”
“ဘာရကစရာရိလို့လဲ မေမေ ကလညး သားက မေမေ့ ကို ဘယလောကခစခငနေပလဲ ဆိုတာကို သကသေပတာလေ”
“ဟန့ အပိုတေပါ မယုံပါဘူး သား”
ယောကခမကီးက ညတုတု နဲ့ ကနော့ကို တနးလတပီး ကုတငဖကကို မူယာမာယာ နဲ့ ပေးတယ၊ ကနော့ အကိုကပေါ့ အနောကက လိုကပီး ဖကလိုကတယ၊ သူလညး ကုတငပေါ မောကရက အက ကိုယက အပေါက ထပလကပေါ့၊ သူ့ထမိနပော့ပော့ ပေါ ကနေပဲ ကနော့ လီးကီးက သူ့ဖငကီး နစလုံးကား ဝငအောငးတယ။ ကုတငစောငးမာ ကုတငပေါ ကုံးကုံးကီး မောကရက ဖစနေတဲ့ သူ့နောကကောကို အသာဖိထားပီး ထမီကို အောကကနေ လနတငပစလိုကတယ၊
“အို”
ပေါငလုံး တုတတုတ ကီး နစလုံး ကားက ပူးထကနေတဲ့ စောကဖုတဖေါငးဖေါငးကီးက အရညတေ ရမးလဲ့ လို့။ လကတဖကက တတောငနဲ့ သူ့ကောကို ဖိထားလိုကပီး နောကလကတဖကက ပေါငကားထဲ ထိုးထည့ပီး စောကဖုတကီး ကို ဆုပကိုင ပတခေပစလိုကတယ။ ယောကခမကီး ဆီက ငီးသံလေး ထကလာခဲ့တယ၊ ကနောလညး ကုတငဘေး ကမးပေါမာ ဒူးထောကထိုငရငး ကုတငပေါ ကိုယတခမးမောကထားတဲ့ ဘောကခမကီး ပေါငနစလုံးကားထဲ ခေါငးထိုးဝငလိုကတယ။
ယောကခမကီး ရဲ့ စောကဖုတဖေါငးဖေါငး ကီးက အမေးပါးပါး လေး နဲ့ နူတခမးထူထူကီး၊ စောကရညတေက အကဲကောငး တလောကမာ ရမးလဲ့ နေတယ။ ကာညိုနံ့ သငးသငးလေး ရတဲ့ စောကဖုတကီးကို အားရပါးရ ပဲ ကုံးရကပစလိုကတယ။ ယောကခမကီးကလညး ကမးပေါ ကို ခေဖားထောကလို့ ဖငကီးကို ကော့ပေးလာတယ။ လာပေါ က စောကရည အရသာခံရငး လကခောငးထိပနဲ့ စောကစေ့ နေရာလေးကို ဖိပတခေ ပေးနေလိုကတယ။
“အားးးး အငးးးး အိုးးကာ”
“ပလပ…ပလပ…ပတစ”
“ရီးးးး ကတစ….”
ခေါငးကို မော့ပီး စောကဖုတကို လကနေရတော့ ကနောလညး ဇကညောငးလာတယ။ လီးကလညး မာတောငနေပီ ဆိုတော့ မတတတရပလိုကတယ။ ကနော့ လီးတနကီး ကယောကခမကီး ဖငလုံးကီး နစလုံး အပေါ မာ တနးနေတယ၊ လီးတန အရငးကို လကနဲ့ ကိုငပီး ဒစဖူးနဲ့ ဖငတုံးကီးကို တခကနစခက ရိုကလိုကပီး ယောကခမကီးကို နောကလိုကတယ။
“ကဲ ဒီလောက တောင လိုးခငစရာကောငးတဲ့ ဖငကီး ဒုတတို နဲ့ ရိုကလိုကဦးမယ ”
“ဖတ..ဖတ..”
“ခစခစ မလုပပါနဲ့ အဲဒီ ဒုတကီး မသုံးရသေးပဲ ကိုးသားပါဦးမယ”
ယောကခမကီးကလညး မခေဘူး ကနော့ကို ပနနောကလိုကသေးတယ။ ကနော က ဒူးကို ကေးညတလိုကတော့မ လီးတနထိပဖူးက စောကဖုတအကဲကောငးနဲ့ တည့သားတယ။ လေးဆယ့ငါးဒီကရီ ထောငနေတဲ့ လီးကီးက ကုတငပေါ ကုံးနေတဲ့ ယောကခမကီး စောကဖုတနဲ့က တနးနေတာ။ ဆောင့ထိုးထည့လိုက တာ စတကနဲကို တနးဝငသားတော့တာပဲ။
“အား…..အီးးးး နာတယ..ကာ တအားပဲ ..ဘာလို့ တအားထိုးထည့ရတာလဲ ကတစ ကတစ”
ယောကခမကီး စောကဖုတက အရညတေ ရဲနေလို့ ခောခောရူရူပဲ ဝငသားပေမဲ့ ရုတတရက အငိုကမိပီး ခပကမးကမးလေး ဝငသားလို့ ထငတယ ယောကခမကီး စုပသတပီး ငီးလိုကတယ။ ကနော့လီး လညး ပူကနဲ တခကဖစသားတာကောင့ လီးကီး တဆုံးထိဝငပီး ကနော့ပေါငခံနဲ့ ယောကခမကီး ဖငလုံး ကီးတေ ဖိကပထားပီး ခနနားနေလိုကတယ၊ စောကခေါငးထဲက နေးထေးနူးညံ့တဲ့ အထိအတေ့ က လီးကီး နာသားတာကို အာငေ့ ပေးထားသလိုမို့ ခနလေး နဲ့ သကသာသားပါတယ။
“ဆောရီး မေမေ၊ မေ့မေ့ ဖငလုံးကီးတေနဲ့ စောကဖုတကီးက အရမး လိုးခငစရာကီးမို့ လောဘ ကီးသားမိတာပါ ကနတော့ ကနတော့ ”
“ခုမတော့ ကနတော့ မနေနဲ့ မတနေအောငသာ မေ့တော့ အဟီးး”
ယောကခမကီးကလညး မခေဘူး၊ ဒါမိုးတေ ရသား။ ကနောက လညး တကယက အပောစောင့နေတာမဟုတပါဘူး။ လီးသကသာအောင ခနနားနေတာ၊ ယောကခမကီး စောကဖုတထဲက လီးကို တထစခငး ဇိမခံပီး ဆဲထုတ လိုကတယ၊ လီးကီးက စောကဖုတအဝက ပုတမထကခင ဒစလညပငး ပေါလာတဲ့အထိပေါ့။ ယောကခမကီးက လီးကီး ကတထကသားတော့မယ ထငပီး ရီးကနဲ ဖစသား တယ။ အဲတော့မ ကနောလညး အရိန နဲ့ ဆောင့ထိုးခလိုကတယ။
“ဖလတ..ဗိ…ဖတ”
“အင့..”
ယောကခမကီး ဖငလုံးကီးတေ ကတုံခါသားတယ။ လီးပေါ က ခံစားရတဲ့ စောကဖုတအတငးက အရသာ။ ယောကခမကီး ဖငလုံးကီးတေနဲ့ ကိုယ့ပေါငခံ ရိုကခတမိတဲ့ အရသာ အပင။ ကိုယ့မိနးမ ရဲ့ အမေ ကို လိုးနေရတာပါလား ဆိုတဲ့ အသိက ကနော့ရဲ့ ကာမ အရသာတေကို အစမးကုန ခိုမိနစေခဲ့တယ။
ကနော့ ရဲ့ အနောကက နေ ပင့ကော ထိုးမေ ဆောင့လိုး ခကတေက တဖညးဖညးခငး အရိနရပီး မနလာသလို ယောကခမကီးရဲ့ အငိမမနေ ကော့ကော့ပေး နေတဲ့ ဖငကီး ကောင့လညး လီးကီးက လဥ တေပါ တခါထဲ ဝငသားမလောကကို ဆောင့ဆောင့ လိုးသငးနေမိပါတယ။ ဒါပေမဲ့ ကနော နိုငငံခားက ပနရောကကတညးက ညို နဲ့ အဆကမပတလိုးနေခဲ့ရလို့ လီး ကီးက ခကခငး ပီးဖို့ မလယသေးပါ။ ယောကခမကီးကတော့ ပုံစံကည့ရတာ ပီးခငနေသလိုပါပဲ။
ကနောလညး ယောကခမကီး ဖငလုံးကီး နစလုံးကို ဆုပကိုင ဖဲဖဲရငး ဆောင့ ဆောင့လိုးနေတာဆိုတော့ ယောကခမကီးရဲ့ ဖငနစလုံးကားက ခရေပင့ကလေးက ကနော့ကို ဟစေ့ဟစေ့ ပနေသလို တေ့နေရပါတယ။ အဲဒါနဲ့ လကမ တဖကနဲ့ အဲဒီခရေပင့လေးထဲ ဖိထိုးထည့လိုကတော့ ယောကခမကီး ကိုယလုံးလေး တောင့တကသားပါတယ၊ သူ့ဖငကီးလညး ခါတကလာတာမို့ သူပီးတော့မယဆိုတာ သိပီး ကနောလညး အရိနမင့ ပီး ဆောင့လိုးလိုကတယ။
“ဖတ…ဖတ..”
“အ…အ…အီးးး”
ယောကခမကီး စောကခေါငးထဲက ကနော့လီးတနကီးကို ရစေ့ရစေ့ လုပပီး ညစသလို ဖစလာလို့ သူ ပီးသားပီ ဆိုတာ သိလိုကတယ။
ကနော လေးငါးဆယခကလောက ဆကဆောင့ပေးလိုကပီး လီးမာမာကီးကို သူ့စောကဖုတထဲ အဆုံးထိ သငးထားပီး စိမထားလိုကတယ။ ယောကခမကီး မိနးပီး ဇိမခံနေတာ နညးနညး လေး စောင့လိုကတယ။ ယောကခမကိး ကိုယလုံး တောင့နေရာကနေ ပော့ကသားမ အသာ ရပပီး လီးကို ဖညးဖညးခငး ဆဲထုတလိုကတယ။ လီးကီးမာ စောကရညတေ ရဲပီး ဖညးဖညးခငး ကတထကလာသလို စောကဖုတထဲက အရညတခို့ အပငကို စီးကလာတယ။ လီးကီး စောကဖုတအပငကတထကသားတော့ ယောကခမကီးက အိကနဲ အောလိုကရငးက ကနော့ လကတဖကကို လမးဆဲ ဆုပထားလိုကတယ။ ပီးမ အသံတိုးတိုးလေးနဲ့။
“သား မပီးသေးဘူး မလား လုပလေ။ ဟိုစားပဲပေါက ဟာ ဘာအတကလဲ ဆိုတာ မေမေ သိပါတယ”
ယောကခမကီးက ကုတငပေါမောကရကက မထသေးပဲ တတောငဆစနဲ့ မေ့ယာကို ထောကပိး ကိုယတပိုငးကကာ ကနော့ဘက လည့ကည့ရငး စားပဲပေါ ကို မကစ ပစပလိုကပါတယ။
“ဟုတ..အဟီးး”
ကနောလညး လီးတနးလနးနဲ့ စားပဲလေးရိရာ လောကသားပီး၊ စားပဲပေါ ကကနဒန ကို ဖေါကပီး လီးတနကီးမာ လိမ့စပလိုကတယ။ နောက ခောဆီပုလငးလေးကို ကောကယူပီး ယောကခမကီး ရိရာကို ပနလောကလာခဲ့တယ။ ယောကခမကီးက ခုန ပုံစံကို မပောငးဘူး ဒါပေမဲ့ သူ့လကနဲ့ မေးစေ့လေးကို ထောကပီး ကနော့ကို ပုံးပုံးလေး လညပနကည့နေတယ။
“လု လေး ကောငးကောငး နဲ့ ညငညငသာသာ နော သား၊ ခုန အရေ့ ပေါကလို မကမးနဲ့ တခါထဲ ကဲပဲကုန ရင အီးပါမရ ဘာမရ ဒုကရောကလိမ့မယ”
“အဟီး ဟုတကဲ့ပါ မေမေ ရ ၊ မေမေ က ကမးတာပဲ အနကယကော က အနောကကိုကတာလား”
“ဟင့အငး မောလေး လေ၊ မောလေး က လူသာ ငယသာ အနောကသနတယ ခစခစ၊ မေမေ့ကို သူပဲ သိမးသငး သားတာ အဟိ”
ကနောလညး ယောကခမ ဖငတုံကီး နစလုံး အကဲကားထဲ ခောဆီကို လောငးခပီး လကမလေးနဲ့ ခရေပင့ပေါကထဲ ထိုးထိုး ထည့ပေးလိုကတယ ယောကခမကီး က ကိုကပုံရတယ၊ ကောငမလေး လိုပဲ ခေါငးလေး မော့ပီး အငးအငး နဲ့ ငီးတယ၊ နောကတော့ လကခလညနဲ့ ကရိုငးတယ၊ ဆီထပထည့တယ လကညိုး၊ လကခလည နစခောငးနဲ့ ကရိုငးတယ၊ နောကတော့ လကသကယပါ ထည့ပီး သုံးခောငးရအောင ဆီနဲ့ ခဲ့ ပစလိုကတယ။ ယောကခမကီး ခရေပနးလေး တောတော လေးလော့သားမ ကနဒနစတထားတဲ့ လီး ကီးကို တေ့ပီး ဖညးဖညးခငး အသာ ဖိသငးလိုကသည။ ဖငပေါကက အကောတေက တငးတငးလေး ဆုပ ထားသလို ပေမဲ့ ခောဆီ အားကိုး နဲ့ တထစခငး ဝငသားတယ၊
“အား…ဖညးဖညးနော သား အရမးမကမးနဲ့ ”
“ဟုတကဲ့ပါ မေမေ”
ကနောလညး ယောကခမ ဖငလုံး ကီး နစလုံး ကို လကဖဝါး နစဖက နဲ့ တဖကတခကစီ တနးဖဲရငး၊ လီးကီး ဖငပေါကထဲ တစိမ့စိမ့ ဝငသားတာကို အရသာခံ ကည့ နေမိတယ။ ညို နဲ့ သူ့ အမေလို ဖငကောကပီး ဖငလုံး ကီးတဲ့ သူတေ ကို ဖငလိုးရတာ အရမးကို အရသာ ရိတာပဲ လို့ တေးနေမိတယ။ အခု ညို့ အမေကို ဖငလိုးရတာ ညို ထကတောင ပိုကောငးသလိုပဲ လို့ ထငမိတယ။ ညို့ အမေ ဖငကီးက ပိုကီး ပီးတော့ အဆီ နညးနညး ပိုမားတော့ အိနေသလိုပဲ။
ခနလေး နဲ့ လီးအဝငက ဖောင့သားသလို၊ ဖငအလိုးခံနေက မို့လားမသိ၊ ညို့အမေ ကလညး ဖငလိုးတာကို မိနးပီး အရသာခံနေတယ။ ဖငလုံး ကီး နစလုံးကို ဖဲပီး ဆောင့ဆောင့ လိုးနေရာက ရေ့ကို ကုံးပီး နို့ကီးတေကို လမးဆုပနယလိုကတယ။ အဲဒီ အခိနမာပဲ အခနးတံခါးခေါကသံ ကားလိုကရတယ။ ကနောလညး လီးကို ယောကခမကီး ဖငမာ တနးလနးတပရကနဲ့ ၊
“ဘယသူလဲ”
လို့ လမးမေးလိုကတယ၊
………………………………………………………………………………………………………………….
အပငက။
“ညိုတို့ပါမောင၊ ”
လို့ လမးပောသံကားတော့၊ ကနောကပဲ၊
“သော့ရိတယ မလား ဝငလာခဲ့လေ ဒီမာ လကမအားဘူး”
လို့ လမးအောပောလိုကတယ။ ယောကခမကီးက လကပနနဲ့ ကနော့လကကို လမးဆဲဆိပလိုကတယ။ နောကတော့ သော့ဖင့ သံ နဲ့ အတူ တံခါး ပင့သားတယ။ ညိုက ကနောတို့ ပုံစံကို တေ့သားတော့ မကနာ ပုံးစေ့စေ့နဲ့ နောကက ပါလာတဲ့ ဝငးမောကို လမးပောလိုကတယ။
“ဟဲ့ မောလေး တံခါး မနမနပိတလိုက၊ တောကာ အပငက ဖတလောကသားတဲ့လူတေ မငကုနမယ”
ဝငးမောက လညး တံခါးကို အမနပိတလိုကပါတယ။ ညို က ကနောတို့နား လောကလာပီး၊
“အငး မောငက လူရော လီး ရော မအားတာကိုး ခစခစ”
အဲလို ပောရငးက အနားရောကလာတော့ ကနော လိုးနေတဲ့ အပေါကကို တေ့သားပီး၊
“ဟဲတော့ မောငက မေမေ့ ကို အနောကပေါက ဆဲနေတာကိုး အဟီး မနလိုကကတာ သူတို့ နစယောကကလညး ခုပဲ တေ့တယ ခုပဲ နောကပေါက ရောကနေကပီ”
ဝငးမော ကလညး အနောကက ကပလိုကလာရငး၊
“အငး ကီးဝငး အကိုကပေါ့ ခိ”
ယောကခမကီး ကတခိခိ ရီတော့ သူ့ ဖငဝ အကောတေက လီးအရငးကို လာဆုပညစသလို ခံစားရတယ၊ ကနောလညး သူတို့ နစယောက အနားမာ လာဟီနေတော့ ဖီးအောကတာနဲ့ ၊
“အာ ညိုတို့ကလညး ကာ ဒီမာ လုပနေတုံးကီးကို ဖီးအောကတယ ဟာသတေ လုပမနေကနဲ့”
လို့ ပောလိုကမ လာလေး တစလစထုပပတယ။
“အငး အာ့ဆို ညိုတို့ အခနးကို မောလေး ခေါသားလိုကမယနော ဟုတလား မောင၊ မေမေ ရော ”
“အငး ကောငးတယ ဒီတည တို့တေ အိပယာလဲ ကရအောင”
ယောကခမကီး ကလညး ညို နဲ့ မောလေး တို့ကို သဘောတူကောငး ခေါငးငိမ့ ပလိုကတယ။ ညို က ကနော့ နားလာပီး နူတခမးခငး နမးစုပလို့ ၊
“ဂတနိုကမောင၊ မေမေ့ ကို ကောငးကောငးပုစုပေးလိုကနော ခစ”
လို့ ပောတယ၊ ဝငးမောက လညး သူ့ဒေါကီး ခေါငးရငးဘကသားလို့ ခစသူ နစဦးအလား နူတခမးခငး စုပနမး နူတဆကနေကတယ၊ အဲဒီ အငးဆက တူအရီး နစယောက အခစပိုနေတာ ကည့ရငး ယောကခမကီး ဖငထဲ စိမထဲတဲ့ ကနော့ လီးကီး က တုံကနဲ မာသားတယ။ အဲတော့ ညိုတို့ နစယောက အခနးထဲက ထကသားတာနဲ့ ကနော ယောကခမကီး ဖငပေါကကို တဖုံးဖုံး ဆောင့လိုးပေးလိုကမိတော့တယ။
ယောကခမကီး နဲ့ ကနောတို့ တညလုံး ပုံစံမိုးစုံ နဲ့ လိုးဆောကတာ မနကလငးကာနီး လောကမ အိပပော သားကတယ၊ ညိုနဲ့ ဝငးမောတို့ လာနိုး မ ပဲ နိူးကတော့ တာပေါ့။
နောကနေ့ ကတော့ နေပညတောက ထကလာကပီး မနလေးကို ရောကတယ။ ဟောတယရောကပီး တော့ လောကသားက ဖို့လညး စိတထဲ သိပမပါတာနဲ့ ဘုရားကီး ဈေးခို၊ ကူံးနား ဖတမောငး မနလေး မီးရည မုန့တီ အဲလို စားခငတာတေ လောကစားပီး ဟောတယမာ ပဲ ပနနားကတယ။ ညိုက မောင ဒီညရော မေမေ နဲ့ သားအိပခငသေးလားလို့ မေးတယ။ ကနောက အိပလညး အိပခငတယ၊ ယောကခမကီး နဲ့ သူ့တူလေး တို့ လိုးကတာကိုလညး ကည့ခငတယ။ မောငတို့ ဖိုးဆမး လို့ မရဘူးလားဆိုတော့။ ညို က ရီပီး ရတာပေါ့ တဲ့။ သူညိလိုကမယတဲ့။
ကနော က ကနောတို့ လငမယားအခနးမာ ပဲ ရေမိုးခိုးနေတုံး ညို က သူ့မေမေ တို့ အခနးကို သားစကားပောနေတယ။ ကနော ရေမိုးခိုး အဝတအစားလဲ ပီးတော့ အိပယာပေါ လဲခနနားနေတုနး ညို ပနရောကလာတယ။ အဆငပေတယတဲ့။ မောငနဲ့ မောလေး တို့ အစားအသောကတေ သားဝယလာခဲ့တော့ ဒီညနေ အပငမထကတော့ဘူး အခနးထဲမာ ပဲ စားသောကကမယတဲ့၊
အဲလို နဲ့ ယောကခမကီး တို့ အခနးထဲမာပဲ ကနောတို့ ဝယလာတဲ့ အစားအသောက တေ ခငကငးပီး စားသောကကတယ၊ ညို နဲ့ ယောကခမကီး အတက ဝိုငရယ၊ ကနောနဲ့ မောလေး အတက ဘီယာရယ သောကရငး စကား တေ ဟိုဟို ဒီဒီ ထိုငပောကတယ၊ ဟောတယခနးက ကုတငနစလံးကား မာ စာပဲခုံ အပုလေး ခငး ပီးစားစရာ သောကစရာတေတင၊ လူတေက ကုတငပေါ ထိုငရငး စားသောကကရတယ။ ကနောတို့ လငမယားက တဖက၊ မောလေး နဲ့ ယောကခမကီးတို့ တူဝရီးက တဖက စီ ထိုငကတယ။ စကား တေက ပောရငး ပောရငး ကပဲ ထုံးစံအတိုငး အပာရောင ဘ
က ရောကသားတယ။ ပင့လငး တဲ့ အိမထောင ရေးအကောငး ရောကသားတယ။
ကနောလညး စိတထဲ က သိခငနေတာလေး မနေနိုငလို့ မေးကည့လိုကတယ။
“နေပါဦး အခု အဲဒါဆိုတော့ အိမမာ မေမေ က ညဆို ဘယသူနဲ့ အိပလဲ၊ အနကယကော နဲ့လား မောလေး နဲ့လား”
“အခု ပုံမနကတော့ မောလေး နဲ့ ပဲ အိပတယလေ၊ မင့အနကယကော က သူစိတလာ တဲ့ အခိန တို့ နဲ့ လာပေါငးတယလေ၊ တခါတလေလညး တို့ က သားပေါငး ကတယလေ၊ အဟငး ”
ယောကခမကီးက အဲလို စကားပောနေခိနမာ ဝငးမော ခါးကို သူ့လကနစဘကနဲ့ သိုငးဖကထားရငး ဝငးမော ရငဘတ မာ ပါးအပထားတယ။ ဝငးမော လကတဖကက သူ့ကောဘကက သိုငးဖကလို့ ဂိုငးအောကက လိုဝငပီး နို့တဖကကို အုပကိုငထားတယ။ ညို ကလညး ကနော့ ရငခငထဲ မီလာတယ၊ ယောကခမကီးတို့ တူအရီး နစယောက ရဲ့ နေပုံထိုငပုံ ကို ကည့ရငး က တောငလာတဲ့ ကနော့လီးကို ညို က ပုဆိုးပေါ ကနေ လာစမး လိုကရငး။
“ဟော မောင့ညီလေး က ဘာလို့ ထလာတာလဲ ခစခစ”
“အဟီး ပင့ပင့လငးလငး ပောရရငတော့ မေမေ တို့ တူအရီး အဲလို နေတာထိုငတာ ကည့ရငး က စိတတေ ထလာရတာလေ ”
ယောကခမကီးက ရီလိုကရငး။
“ဟဲ့ တို့ က အခု အခိနမာ တူအရီး မဟုတဘူး လငမယား ဟဲ့ သိပလား ၊ သူက နင့ ယောကခထီး ခစခစ။ ဟုတတယမလား လငကလေး”
“ဟုတပါတယမိနးမ ရယ ဟားဟား”
သူတို့ နစယောက အတိုငအဖေါက ညီနေကတာကို ကည့ရငး ညို က တခစခစ ရီပါတယ။ ကနော့ လီးကီးကလညး တဆတဆတကို တုံလာရတယ။ အပငလောက မာ တကယ့ အငးစကကို တေ့နေရပီကိုး။
ညို က ကနော့ ပုဆိုးခါးပုံစ ကို ဖညလိုကပီး ထောငမတနေတဲ့ လီးကို သူ့လကကလေး နဲ့ ဖဖလေး ဆုပကိုငပီး ဂငးစထုပေးနေပါတယ။ ဝငးမော နဲ့ ယောကခမကီးတို့က ပုံးလို့ လမးကည့နေရငး ယောကခမကီးကလညး ဝငးမော ဘောငးဘီ သားရညကိုးကို အောကဆဲခလိုကတယ။ ညို က ခေါငးလေး ငုံ့ကီး ကနော့လီး ကို ငုံစုပလိုကသလို ယောကခမကီးကလညး ဝငးမော လီးကို စပီး စုပပေးနေပါပီ။
ညို ရဲ့ နေးထေး နူးညံ့တဲ့ အာခံတငးလေး ရဲ့ အထိအတေ့နဲ့ ကမးကငတဲ့ ပုလေပညာ ကောင့ အရသာရိနေပေမဲ့ ရေ့မာ ယောကခမကီး သူ့တူ ဝငးမောကို လီးကုံးစုပပေး နေတာ ကည့နေရတာက လီးကီးကို မာတောင တောင့တငး စေခဲ့ရပါတယ။ ဝငးမော ကလညး ကနော့ လီးကို ကုံးစုပပေးနေတဲ့ သူ့အမ ကို ကည့နေရငးက ဒေါဝငးဝငးခိုင ရဲ့ ဆံပငအုပကီးကို ဖညခလိုကတယ။ ဆံပငအုပကောငးလတဲ့ သကလတပိုငးအရယ အမိုးသမီးကီး တဦး က သူ့တူသား အရယ၊ တကယက တူအရငးကီး ရဲ့ လီးကို စုပပေးနေတာ၊ သူ့တူလေးက လညး အမိုးသမီးကီး ရဲ့ ဆံပငကီးထဲ လကထိုးဖပီး ဆော့ကစားနေတာ၊ ကည့နေရငးနဲ့ကို လီးက လရညထက ခငနေတယ။ ညို က ယောကခမကီးတို့ နစယောကကို မကတောငမခတတမး ငေးကည့နေတဲ့ ကနော့ မကနာကို မော့ကည့ရငး၊
“မောင အနီးကပ ကည့ရအောင ညိုတို့ ကုတငတခုထဲ ပေါငးကရအောငလား”
“အငး ကောငးသားပဲ သူတို့ ကုတငကို သားကမယ”
ဝငးမော နဲ့ ယောကခမကီး တို့က ကုတငစောငက နေ ကုတငပေါ နေရာရေ့လိုကကသလို ကနောနဲ့ ညိုက လညး သူတို့ ကုတငပေါ မာပဲ သူတို့ ဘေးမာ နေရာ ဝငယူလိုကကတယ။
ဝငးမောက ခေါငးအုံးပေါ ခေါငးခပီး ပကလကလနလဲလိုကတော့ ကနောလညး သူ့ဘေးမာ ယဉလက ပကလကလဲလိုကတယ။ ယောကခမကီးက ဒူးတုတပီး ဝငးမော လီးကို ငုံ့စုပသလို ညိုကလညး ကနော့ လီးကို ငုံ့စုပတယ။ ကနောတို့ သမီး ယောကဖ နစယောက ကုတငတခု ထဲမာ ဘေးခငးယဉ အိပရငး က သားအမိ နစယောကက လီး စုပပေးနေတာ ခံရတာ ဘယလောက စိတဝငစားစရာကောငးသလဲ မကစေ့ထဲသာ မငကည့လိုကတော့၊ ဒါပေမဲ့ ကနောက ကည့ဖူးတဲ့ နိုငငံခား အောကားတေထဲကလို ဟာတေ စမးခငနေတယ။
“ညိုလေး မောငတို့ ပုံစံပောငးရအောင”
လို့ ပောပီး ခေရငး ခေါငးရငး လဲလိုကတယ။ ညိုရဲ့ ဖငကီးက ဝငးမော မကနာနား ရောကသားပီး ကနော့ မကနာက ယောကခမကီး ဖငလုံး နားရောကသားတယ။ သူတို့လညး သဘောပေါကပုံရတယ၊ ဝငးမောက ညိုလေး ဖငလုံးကားထဲ လကနဲ့ လမးနိုကလိုကတာ တေ့ရတယ။ ကနောလညး ယောကခမကီး ပေါငလုံး နစလုံးကားက ပူထကနေတဲ့ စောကဖုတကီးကို လကခောငးထိပကလေး နဲ့ အကဲကောငးတလောက အသာထိုးပီး စမးလိုကတယ၊ ယောကခမကီး စောကဖုတက အရညတေ စို့နေပီ။
ယောကခမကီး စောကဖုတနူတခမး ထူထူကီးတေကို ပတသတရငးက စောကစေ့ရိနေတဲ့ နေရာကို လကခောငးထိပနဲ့ ဖိပီး ပတခေပေးလိုကတယ၊ ယောကခမကီး ဆီက ငီးသံ ထကလာတယ။ ကနော့ လီးကို စုပပေးနေတဲ့ ညိုပါးစပက လညး ငီးသံလေး ထကလာပီး လီးကို လညး တအားစုပပေးလာတာ ခံစားလိုကရတယ။ ဝငးမောလညး ညို့ စောကဖုတကို ကလိနေပီထငတယ။ ယောကခမကီး ဖငလုံးကီး နစလုံးကို ဆုပကိုင ဖဲလိုကရငး စောကဖုတကီးကို လာနဲ့ အပားလိုက ရကလိုကတယ၊ စောကရညတေက စိမ့ထကနေတယ။ ဖငကားထဲကနေ ဖငပေါကဝလေးကိုပါ ရကပေးလိုကတယ။ ယောကခမကီး ဖငခါရမးလာတယ။ ယောကခမကီး ဖငပေါကကို လာနဲ့ ထိုးရကပေးရငးက စောကဖုတထဲကို လညး လကနစခောငးနဲ့ ကရိုငး ပေးနေတော့ ယောကခမကီး ဖငတကက ဖစနေရတယ။ ဝငးမောက။
“ကိုဇော နေရာ ပောငးရအောင ”
လို့ ပောလို့ ခေါငးထောငကည့လိုကတော့ ဝငးမော က ယောကခမကီးကို တပတလည့ခိုငးလိုကတာတေ့ရတယ။ ယောကခမကီး မကနာက ကနော့ လီးနား ရောကလာတယ၊ ဝငးမောက ယောကခမကီးကို ဖငဘူးတောငးထောငခိုငးပီး လိုးတော့မလို့ လုပနေတာကိုး။ ညို ကလညး ယောကခမကီး ဘေးမာ ဖငဘူးတောငးထောငပီး ဝငးမောဘကကို ဖငကုံးပေးလိုကတယ၊ အခုတော့ သူတို့ သားအမိ နစယောကစလုံးရဲ့ခေါငးက ကနော့ ပေါငခံမာ၊ ညိုက ကနော့ လီးတနကို စုပပေးရငး ယောကခမကီးက ကနော့ ဘောတေကို လမးစုပနေတယ။ ဝငးမောက ယောကခမကီးကို အနောကက ဖငလား စောကဖုတလားမသိ လိုးနေရငးက ညို့ စောကဖုတကို လကနဲ့ ကရိုငးပေးနေတယ။
“အား မေမေ ကနော့ လီး စုပပေး၊ ညို က ဂေးဥ ပောငးစုပပေးကာ၊ မောငပီးခငနေပီ မေမေ့ ပါးစပထဲ ပီးခငလို့”
ကနော့ ဆနကို ညိုရော ယောကခမကီးကရော လိုကလောကပါတယ။
“အား….အီးးးးးးးးး…”
………………………………………………………………………………………………………………………….
ခရီးစဉ တလောကလုံး မာ ကနောတို့ လေးယောကတဲ ဖိုးဆမး ပဲ ဆဲခဲ့ကတယ။ ဝငးမောနဲ့ က သမီး ယောကဖ လညး ဖစ၊ မယားညီအကိုလို့လညး ခေါ လို့ရဆိုတော့ ပိုပီး ရငးနီး ပင့လငး လာကတယ။ အဲဒီမာ ညို က ကနော မာမီ့ ကို လညး စိတလာနေကောငး ပောပ လိုကတော့ ဝငးမောက လညး သူ့ အမေ နဲ့ လညး ဖစခဲ့ကောငး ပောပပါတယ။
ဇာတလမး မရညအောင အကဉးခုံ့ရရငတော့ သူနဲ့ သူ့ကီးဝငးတို့ ဖစပီးမ သူ့အမေ နဲ့ ဖစခဲ့တာပါတဲ့၊ သူနဲ့ ကီးဝငးနဲ့ ဖစနေခဲ့ ကပီး တနစလောကအကာမာ သူတို့ မိုံက အလူ ပဲတခု အတက ပနကတော့ သူတို့ နစယောကပဲ ပနသားကတယတဲ့၊ အဲဒီမာ သူတို့ က လညး ညားကာစ လငမယားလိုပဲ လစတာနဲ့ လိုးခငနေကတာ၊ ဆိုတော့ တနေ့ လစပီ ဆိုပီး သူ့အမေအိမ က ကီးဝငး အိပတဲ့ အခနး မာ ဝငလိုး နေကတာ ကို သူ့အမေ သငးသငးခိုင က မိသားတယ။
အဲဒါကို ခောငးကည့ရငး မငရတဲ့ သငးသငးခိုင က လညး သေးတေ ဆူလာရတယတဲ့၊ သူ့ယောကား နဲ့ လညး မအိပဖစတာ ကာနေတဲ့ သငးသငးခိုင တယောက လူပိုအားကောငးမောငးသန သူ့သား က သူ့ထကကီး တဲ့ အမ ဖစသူ ဝငးဝငးခိုင နဲ့ ဖစနေတာ တေ့ရတော့ သူ့အမ ကို မနာလို တောငဖစသားရတယတဲ့၊ အမ ဖစသူကို လညး ကောကရတော့ မပောရဲ၊ သားကို ဘယလို ပောရမလဲ ဆိုတာ အလစခောငးနေတာပေါ့၊ ဝငးမော ကလညး သူ့ကီးဝငး နဲ့ ဖစပီး နောကပိုငးမာ အရယရောကပီး အမိုးသမီးကီးတေကို ပဲ စိတလာနေတဲ့ သူဆိုတော့၊ မို့ပနရောကကတညးက သူအရငက သတိမထားမိတဲ့ သူ့အမေရဲ့ ဘောဒီ အခိုးအဆက ကို သတိထားမိနေတယလေ။ သူ့ကီးဝငး နဲ့ ညီအမ ပီပီ ဘောဒီ က တခိုးထဲ၊ ဖငကားဖငကောက နဲ့ ခါးသေးရငခီ ဆိုတော့၊ သူ့စိတထဲ မာ သူ့အမေ နဲ့မား ဆိုရင ဘယလို မားနေမလဲ လို့တေးရငး စိတကူးထဲက တောင လိုးကည့ ပီးနေပီ။
အလူကိစအတက ကီးဝငး အလုပရုတနေတဲ့ တနေ့ သူ့အမေ က အနားက ရာတရာကို ကိစတခု နဲ့ သားဖို့ ပေါလာလို့ ဝငးမောကို အဖေါ ခေါ ပီး သားကတယ။ ခရီးက မဝေးပေမဲ့ သူတို့ ဒေသ ရဲ့ ထုံးစံ ရာသီဥတု အခေအနေကောင့ ညအိပဖို့ ကုံလာတယ၊ ကေးရာထုံးစံ သူတို့ကို သားအမိ ဆိုပီး တအိပယာထဲ ပေးအိပတယ။ နဂိုထဲ က နစယောကစလုံးရဲ့ စိတတေ က ဖေါကပနနေကတာ ဆိုတော့၊ တအိပယာထဲ အတူအိပလိုကကရတဲ့ အခိနမာ သနးကောငမတိုငခင ကို လိုးမိတဲ့ အထိ ကို နယကံသားခဲ့ကတယ၊ အဲဒီည က နစယောကစလုံး တရေးမ တောင မအိပလိုကကရဘူးတဲ့။
သူတို့ မို့ပနရောကတော့ ဝငးမော တယောကအခေအနေကို ကည့ပီး ဒေါဝငးဝငးခိုင က သဘောပေါကလိုကတယ၊ သိပအစစရာ မလိုပဲ နဲ့ သူတို့ သားအမိ နစယောက ဖစသားကတယ ဆိုတာ ကို သိလိုကရတယ၊ သူနဲ့ ဝငးမော နဲ့ ဖစနေတာကို လညး သူ့ညီမ သိသားမနး သိလိုကရတယ၊ အဲဒီအခေါကက တော့ ညီအမ နစယောက တယောကနဲ့ တယောက မကနာ ပူရိနနေကပီး တယောကနဲ့ တယောက မကနာခငးမဆိုငပဲ ရောငနေခဲ့ကတယ။ နောကပိုငး ကတော့ ဝငးမော ရဲ့ စညးရုံးမု ကောင့ ညီအမ နစဘောကစလုံး နဲ့ တပိုငထဲ အိပလို့ ရတဲ့ အဆင့ထိ ရောကခဲ့ရတယတဲ့၊
အဲဒီ ဇာတလမး ကားပီးတာနဲ့ ကနောလညး ငါ မနမာပညက ပနမထကခင မာမီ့ကို ရအောင လုပသားမယလို့ စိတထဲက ကုံးဝါးလိုကမိပါတော့တယ။
ညို ဝငးခိုင
ညိုတို့ လငမယားရယ၊ မောလေး နဲ့ မေမေ တို့အတဲရယ ခရီးစဉတလောကလုံး ကုတငတလုံးမာ လေးယောကအတူတူ အိပခဲ့ကတယ။ မောလေး က မေမေ ရယ သူ့မေမေ အနတီသငး ရယ ညီအမ နစယောက နဲ့ အတူတူ အိပခဲ့ တဲ့ အတေ့အကုံတေ ပနပောတာ ကားရတော့ မောင တယောက တကယ့ကို အရူးခီးပနးသလိုပါပဲ ရင။ သူ့အိမ ကို ပနပီး သူ့မာမီ ကို ဘယလို ရအောငလုပရမလဲ ဆိုတာပဲ စိတထဲ တေးရငး လီး က တထောငထောငဖစနေရပါတယ။
တကယက လညး ညို့အမငမာတော့ သိပခကခဲ လမယမထငပါဘူး။ ညို့ ဖုံးထဲမာတောင မောင့မေမေ နဲ့ မောငညီလေး နိုငဦး တို့ ကာမ ဆကဆံနေကတဲ့ဗီဒီယို ကလစ ရိနေပီးသားပဲ။ တခုပဲ ကာလံဒေသံအဂံ ဆိုသလို အခိနကာလ နဲ့ အခေအနေညီညတဖို့ ပဲလိုတယလေ။
မောငက သူ့ခင့ က ရကနညးနညး ပဲ လိုတော့တယ၊ သူမပနခငတော့ ဖစသားခငတယလို့ ပူဆာတာနဲ့ ညိုလညး ခကခငးပလနလုပလိုက တယ။ မောငက သူရောကတုနး မိသားစု နဲ့ အပနးဖေ ခရီးတို ထကခငတယ ဆိုပီး ငေဆောင ၂ညအိပ ခရီး စဉ ဆဲလိုကတယ။ မောင့မာမီနဲ့ ဒကဒီ၊ ရယ ညိုတို့ လငမယား နစယောကရယပေါ့ ၊ ညိုတို့ ကိုယပိုငကားလေး နဲ့ပဲ ထကလာခဲ့ကတယ။ နိုငဦး ကတော့ ပါမလာဘူး။
မောငက စိတတပူပူ လီးတတောငတောင နဲ့ပေါ့။ ညိုက တော့ ခေါငးထဲ ပလနဆဲပီးသား ဆိုတော့ အေးဆေးပါ၊ ဒါပေမဲ့ မောင့ကို ဆပပရိုကလုပခငလို့ ဘာမ မပောထားဘူးလေ။
ငေဆောင ရောကတော့ ပငလယကမးစပကို မကနာမူထားတဲ့ ကပရက အခနး နစခနး ယူလိုကတယ။ နေ့ခငးဘကမာ ပဲ ဆိုတော့ ပစညးတေခ ခနတဖုတနားပီးတာနဲ့ ကမးစပသား ရေဆော့ကတယ။ ညို က ရေကူးဝတစုံ နဲ့ ပေမဲ့ မောင့ မာမီက ထမိနနဲ့ပဲ။ ညို့ ပေါငတန ဖငလုံး တေကို ခိုးခိုးကည့နေတဲ့ ဖေဖေဦးကို ဘယသူမ မမငနိုငတဲ့ အလစမာ လာတစလစထုတပလိုကသေးတယ။ ခစခစ၊ သူ့လီးကီးက ဘောငးဘီတိုအောကမာ ထောငထနေတာကို လူတေ မမငအောင ခါးကိုငးကိုငး ကိုငးကိုငး နဲ့ သားနေတာ ရီစရာကီး။ မောငက လညး သူ့မာမီ ရေစို ထမိနအောကက တစတစရစရစ လုံးထ နေတဲ့ ဖငလုံးကီး တေ ကည့ပီး တံတေးတေ တဂတဂတ မိုခနေလေရဲ့။
မောင့ မာမီ ကို မောငက လေထိုးထားတဲ့ ကတပေါ တငပီး ရေထဲ ကိုငထိနးထားနေတုံး ညို နဲ့ ဖေဖေဦး တို့ စကားတီးတိုး ပောခင့ ရလိုကတယ။ နဂိုကတညးက မောင့အကံကို ဖေဖေဦး ပောထားပီးသားမို့ ဒီခရီးစဉမာ တခုခု ဖစမယ ဆိုတာလညး ဖေဖေဦး က ရိပမိထားပီးသား။ ဒါပေမဲ့ ညို ခပတဲ့ ပလနကို ကားလိုကရတော့ သူ့မကနာက မယုံမရဲ ဖစနေသေးတယ။ ညို ကအခကအလက တေ နဲ့ တိတိကက ပောပပေးတော့မ သူ လကခံသားခဲ့တယ။
ညိုတို့ လေးယောက ညနေစာ ကို ဟောတယ စားသောကဆိုငမာပဲ စားသောကလိုကကတယ။ မောငနဲ့ ဖေဖေဦး တို့ က သူတို့ ယူလာတဲ့ ဝီစကီ တလုံးကို ဖေါကပီး ညိုတို့ အတကကိုတော့ ဝိုငနီ မာပေးတယ။
အဲဒီ ရကစတောရင့ မာပဲ ထိုငရငးက ပငလယရေထဲ နေလုံးကီး မုတဝငသားတဲ့ နေဝငခိနအလကို ကည့ခဲ့ကတယ။ မောငရီပိုးတော့မ ပဲ ညိုတို့ ကိုယ့အခနးကိုယ ပနခဲ့ကတယ။
ညိုတို့ ကိုယ့ အခနးထဲ ကိုယပနရောကတော့ မောင့ လီးကီးက တအားမာတောငနေပီ။ မောငက ညို့ကိုတအားလာဖကပီး နူတခမးတေ စုပနမး နို့တေကို လာဆုပနယ လုပတော့ ညိုက သူ့လီးကီးကို ဆုပကိုင ကည့လိုကတယ။
“မောင အဲဒီကောငကီး တောငနေတာ မောင့ မာမီ ကောင့ မဟုတလား ခစခစ မညာနဲ့နော ”
“အငး ညို ပောရငလညး ခံရတော့မာပဲ၊ ဟုတတယညိုရယ၊ ညို က ပလနလုပထားတယ ဆိုလို့သာ၊ အခုတောင တညကုနတော့မယ မောငတော့ ဘယလိုမ နီးစပဖို့ မမငသေးဘူး”
မောငက ပောရငး ဆိုရငးက ညို့ဂါဝနအောကကို လကနိုကပီး အဖုတကို ပတဖို့ ကိုးစားတယ၊ ညိုက မောင့လကကို အသာတနးဖယရငး။
“မောင ဒီညတော့ မောင့ မာမီ အတက ခနထားလိုကတော့ ညို့ ဆီမာ လာမဖုံးနဲ့ ခစခစ”
မောငက ညို့ကို နားမလညသလို ကည့နေတယ။ အဲဒီအခိနမာပဲ ညို့ဖုံးမာ မကဆေ့တောငကနဲ ဝငလာတယ ညို ကမကဆေ့ကို ဖတလိုကပီးတော့ ၊
“မောင ခနလေး နေဦး”
ညို လညး ညိုတို့အခနးနောကဖေးဘကအပေါကတံခါးကို ဖင့ထကလိုကတော့ ဖေဖေဦး ကို တေ့တယ၊ ဖေဖေဦးက ညိုပောတဲ့အတိုငး အားလုံး အဆငပေတယလို့ ပောတယ။ ဒါနဲ့ ညိုလညး ဖေဖေဦးကို အခနးထဲ ခေါလာလိုကတယ။ မောငက သူ့ဒကဒီကို တေ့လိုကရလို့ ရုတတရက လန့ဖတသားတယ၊ ဒါပေမဲ့ ညိုက မောင့ကို အစီအစဉ သေခာရငးပပီး တော့ ညို့ဖုံးကိုပါ မောင့လကထဲ ထည့ပေးလိုကတယ၊ ညို နဲ့ သူ့ဒကဒီ ကို မယုံမရဲ အကည့တေ နဲ့ ကည့ရငး နဲ့ ညိုတနးလတလိုကတဲ့ ဆီကို ယကကနယကကန နဲ့ ထကသားလိုကတော့တယ။
မောငထကသားတာနဲ့ ဖေဖေဦး က ညို့ကိုယလုံး ကို သူ့ရငခငထဲ ဆဲထည့လိုကပီး ညို့နူတခမးတေကို ငုံစုပနမးလိုကတယ။
“အား ညိုရယ၊ ဖေဦး လမးနေရတာ ကာလပေါ့ ”
“ခစခစ သိပါ့ တမနကလုံး ကိုယ့မယားဘေးမာ ထားပီး သူမား မယားကိုပဲ သားရညကနေတာ လူမငလို့တောင မကောငးဘူး အဟိ”
“ညို ပောရငလညး ခံရမာပဲကာ ဒီခေးမ အလိမာလေးကို မလိုးရတာ ဘယလောကတောင ကာနေပီလဲလို့”
“ဟန့ ဖေဖေဦး ပါးစပ က စောကဖုတနံ့ ရတယ ခိခိ ရေလညး ဆေးမလာဘူး”
“အငးလေ ညို လေး ပောလို့ ခင့ ကို စောကရညတေ ရဲနစလာအောင ဘာဂာမုတပေးပီး သူ့သားအတက အသင့ ပငပေးထားခဲ့တာလေ၊ ဘယ ပါးစပ ဆေးခိနရမလဲလို့ အဟီး”
“အငးပါ အငးပါ၊ ဒါဆိုလညး သူ့မိနးမ ကီးကို သူ့သားလိုးနေတုံး ဒီခေးမလေး စောကဖုတကို လာရကပေးခိခိ”
ဖေဖေဦး လညး ဘယတုံးကတညးက ငတနေသလဲ မသိပါဘူး၊ ညို့ကို ဆောလိုကတာ တညလုံး နီးပါးပဲ၊ အပေါကလညးစုံ ပုံစံလညး စုံ နေတာပဲ၊ လီးကလညး အတောငမကဘူး၊ ညိုတောင အံ့ဩယူရတယ။ ဒီအရယနဲ့ လီးအတောငမကပဲ လိုးနိုငတာ၊ နောကမ သိရတာ သူ့စိတထဲမာ သူ့မိနးမ ကို သူ့သားလိုးနေတာ ကို တေးမိရငး လီးက တောငတောငလာခဲ့တာလို့ ပောတယ။ မောငလညး တညလုံး ပနမလာတော့ဘူး။
မိုးလငးကာနီး အထိ ညို နဲ့ ဖေဖေဦးတို့ လိုးဖစကတော့ မနကတောတောနဲ့ မနိုးဘူး။ နေမင့မ ပဲ နိုးတယ နာရီကည့လိုကတော့ နာရီတောငထိုးနေပီ။ ညိုလညး ဘိုကဆာလာတာနဲ့ မကနာသစ ရေကမနးကတနးခိုး ကပီး ဖေဖေဦး နဲ့ ညိုတို့ စားသောကဆိုင ရိရာကို ထကလာခဲ့ကတယ။ မောင နဲ့ မာမီတို့ အခနးတံခါး ပိတထားတာ ကို သားမခေါကခငလို့ ညိုတို့ နစယောကပဲ စားသောကဆိုငမာ ဘရန့ ရ မာစားသောကကတယ။ အဆာလေး နညးနညး ပေသားမ ဖေဖေဦး ဆီက ဖုံးနဲ့ ညို့ ဖုံးကို ခေါလိုက တယ။ အဲတော့ မ မောင က တဖကက ဖုံးကိုငလာတယ။ ညိုတို့ ဘယရောကနေလညး ဆိုတော့ စားသောကဆိုငမာ လို့ ပောလိုကတယ၊ လာခဲ့လေ လို့ ဆိုတော့ မောင အသံက နညးနညး တန့ဆုတနေတယ၊ နောကမ တိုးတိုးလေး၊ မာမီ က ညိုနဲ့ ဘယလို မကနာခငးဆိုငရမနးမသိလို့ လို့ ပောတယ၊ ညိုက ရီလိုကပီး။
အမလေး ညိုက စီစဉပေးတာလို့ မောငမပောလိုကဘူးလား။ ခစခစ ဘယလိုမမနေနဲ့ နောကလညး ဆိုငရဦးမာ ခု ကတညးက သာ ဆိုငလိုက နောကဆို မပူရတော့ဘူးလို့။ မောင က ဖုံးကို လကတဖကနဲ့ ပိတပီး တဖကကို လမးစကားပောနေပုံရတယ။ ပီးမ အိုကေ ခုလာခဲ့မယ လို့ ပောပီး ညိုတို့ ရိမဲ့ နေရာကို မေးလို့ ဖုံးပနခသားလိုကတယ။ ခနနေတော့ မေမေထားနဲ့ မောငတို့ နစယောက ညိုတို့ ရိတဲ့ စားသောကဆိုင ကို ဝငလာကတယ၊ မေမေထား မကနာကီး က နီလို့ ညို နဲ့ ဖေဖေဦး တို့ နဲ့ မကလုံးခငး မဆုံမိအောင ရောငနေတယ။ ညိုတို့ က ဘာမ မဖစသလို ပုံမနပဲ ဟိုအကောငး ဒီအကောငးတေ ပောရငး စားစရာ သောကစရာ မာပေးတော့ ဆာဆာ နဲ့ တီးကတယ။
ဖေဖေဦး က အစားအသောကတေအတက ပိုကဆံရငးပေးပီးတော့ ညို နဲ့ ဒီနားက ရော့ပငး တခု သားကည့ဦးမယ၊ ညစာ စားတော့မ ပနဆုံရအောငလို့ ပောပီး တော့ သူတို့ နစယောကထားပီး ထကလာခဲ့ကတယ။ တကယတော့ အခနးပနပီး ခန ဖကအိပကတာပါ၊ တညလုံးနီးပါး အိပရေးပကထားလို့ အခနးထဲက ကုတငပေါ ဖကပီး လဲလိုကတာနဲ့ အိပပောသားလိုကကတာ ညနေစောငးမ ပနနိုးလာတယ၊ နိုးတာနဲ့ မာတောာငထ နေတဲ့ ဖေဖေဦး လီးကီးကို ကောငးကောငး ဒိသရုတ မုတပေးလိုကတယ။ နောက ဖေဖေ ဦး စောကဖုတ ရကပေးတာခံတယ။ ပီးတော့ မ သန့ရငးရေးလုပပီး ကမးခေဖက လမးလောကထကလာခဲ့ကတယ။
ညနေစောငးတော့ မောငက ဖုံးဆကတယ ဘယရောကနေလဲပေါ့။ ညိုက ဘာလုပမလို့လဲ ဆိုတော့ အခနးမာ အဝတအစားလဲမလို့ တဲ့ စာသောကဆိုငမာ ညစာ စားဖို့ ညိုတို့ ခိနးထားတယမလား၊ ညို့အခနးသော့က ညို့ ဆီမာပါလာတာကိုး။ အဲတော့ ညိုက အခု ပနလာခဲ့မယလို့ ပောလိုကပီး။ ဖေဖေဦးကိုလညး အခနးပနအဝတလဲလို့ ပောလိုကတယ။
ညို အခနးပနရောကတော့ မောငလညး ရောကလာတယ၊ ဖေဖေဦးလညး မေမေထားအခနးကို ပနသားပီ။ မောင့ ပါးစပကိးက ပဲနေတာ နားရကတကခိတတော့မယ။ ခစခစ။ ညို က အကိုးအကောငးမေးတော့ အကုနအဆငပေတဲ့ အပင လိုးလို့ မဝ ကသေးလို့ ဒီတညပါ အခနးခငး လဲအိပမယလို့ ဆိုတယ။ ခစခစ။
မနေ့ညက ညိုက ဖေဖေဦးကို မာထားတာ အခနးကို အမောငခ၊ မေမေထားကို ဘာဂာ ကောငးကောငးပေးပီး စိတတေ တအားထနေအောငလုပထား၊ ပီးရငအိမသာ ခနသားမယဆိုပီး၊ နောကဖကတံခါးကို အသာစေ့ပီး ထကလာခဲ့၊ အဲဒီအခိနမာ မောင့ကို အသာဝငသားခိုငးပီး တကလိုးပေါ့။ လီးဝငပီးသားရင ပီးပီပေါ့။ တကယလို့ မပီးသေးပဲ ပနာ ရာမယဆိုရင မေမေထားနဲ့ နိုငဦး လိုးနေတဲ့ ဗီဒီယို ညို့ဖုံးထဲမာ ရိတာ ပဖို့ ညို့ဖုံးပါ လိုရမယရ ထည့ပေးလိုကတာ။
………………………………………………………………………………………………………………………………….
ဇာတသိမး
မောင့အပောအရတော့ အဲဒီအဆင့ထိတောငမလိုပါဘူးတဲ့ လီးဝငသားကတညးက သူ့ယောကား မဟုတမနးသိလို့ ဝူးဝူးဝါးဝါး ထလုပပေမဲ့ သားမနးသိသားတော့ သူမားတေ ကားလို့ မတောဘူး ဆိုပီး ငိမသားတယတဲ့ နောကတော့ စောကဖုတနဲ့ လီး အခစကီးကတော့လညး အကုနမေ့သားတယတဲ့။ တယောကနဲ့ တယောက သားအမိခငး လိုးနေတာ မောင့အတက က အသစဆိုတော့ လီးက အတောငမကဘူးတဲ့။ မောင့မာမီကလညး သူ့သားအငယနဲ့ လိုးနေပေမဲ့ သားအကီးက ကမးကငတာနဲ့ စိတအားထကသနတာနဲ့ ဆိုတော့ ရမကသေးတေ ကကနေရပီး ပငလယရေလို အငတမပေနိုငပဲ သောကသုံးမိကတယတဲ့။
ညိုတို့လိုပဲ သူတို့ လညး မိုးအလငးပဲ ဆဲကတယတဲ့။ ညိုတို့ ထကဆိုးတာက ညိုတို့က မနကနိုးတော့ ဘိုကဆာတယဆိုပီး စားသောကဆိုငကို ထကသားခဲ့သေးတယ။ သူတို့က နိုးတာနဲ့ ဘိုကဆာတယဆိုပီး အပငသားဖို့ ထ ရေခိုးကရငး ရေခိုးခနးထဲမာ လိုးကသေးတယတဲ့၊ နောက ရေခိုးပီးတော့လညး သဘကနဲ့ အခောကခံသုတကရငး တခါ ထပလိုးဖစကသေးတယတဲ့။ အဲဒါကောင့ စားသောကဆိုင က ညိုတို့ ခေါ တော့ အမနထကလာခဲ့ကတာ မေမေထား စောကဖုတထဲမာ မောင့ လရညတေ နဲ့ ပည့နေတုံးတဲ့။ အာ့ကောင့ စားသောကဆိုငကို ရောကလာခိနမာ မေမေထား မကနာတခုလုံး နီမနးနေတာပေါ့။ ခိခိ။
ညစာ အတူစားကပီးတော့ မောငက မေမေထားအခနးကို သားပီး ဖေဖေဦး က ညို့အခနးကို လိုကလာ ခဲ့တယ။ ထုံးစံအတိုငး နောကနေ့လညး နေမင့မ နိုးက တော့တယ။ နောက အိမပနရောကကတော့လညး အိမမာ ညိုတို့ ညဘက ယောကားခငး လဲ အိပခဲ့ကတယ။ မောင မနမာပညက ပနမထကသားခငအထိပေါ့။
ညိုလညး အလုပလုပလိုက အိမမာဆိုရင မေမေထားနဲ့ ဖေဖေဦးနဲ့ သရီးဆမးလိုက၊ တခါတလေ နိုငဦး လာရငး ဖိုးဆမးပေါ့။ တခါတလေလညး မေမေတို့ အိမသားအိပဖစရင ဖေဖေကော နဲ့ မေမေ နဲ့ မောလေး တို့နဲ့ သရီးဆမး။ တခါတလေလညး ဖေဖေကော နဲ့ ပဲ အိပဖစတယ.။
ညို့ဘာသာ ညို ပနတေးကည့မိတော့ ကုနခဲ့ တဲ့ နစ နညးနညးလေးမာ ညို ကုံခဲ့ရတဲ့ အတေ့အကုံ တေ မနညးပါလားလို့။ ဒါပေမဲ့ ညို တယောကထညး ရမကကီးသူ မဟုတပဲ ညို့ပတဝနးကငက လူတေ အကုနလုံး ညို့ လို ပဲ အတူတူပါပဲ ဆိုတာ ညို သိလိုကရတယ။ တခားလူတေလညး ဒီလိုပဲ ဖစမာပါလို့ ညို တေးမိတယ။ ညို ကိုယ့ကိုယကို မသိခဲ့တဲ့ ညိုရဲ့ တကကပငးထနတဲ့ ရမကဆနကို နိုးဆပေးခဲ့သူက တော့ ဖေဖေကောပဲ ဆိုတာ ဒီဇာတလမး အစအဆုံး ဖတခဲ့တဲ့သူတေ သိကမာပါ။
ညို့ ကို ညို ပထမတော့ ရမက ရဲ့ ကေးကနလို့ ထငခဲ့ပေမဲ့ အခု တော့ လူသားတိုငး၊ သို့မဟုတ သကရိ သတဝါတိုငး လိုလို ဟာ ရမကရဲ့ ကေးကနတေ ကီးပါလားလို့ သတိထားလာမိတဲ့ အခိနမာ ညို ကိုယ့ကိုယကို အပစရိတယလို့ မထငတော့ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ညို့ ရဲ့ လငယောကား နဲ့ ပည့ပည့ဝဝ ဆနတေကို အတူတူ ခံစားခငတဲ့ အတက မောင့ကို လညး မနမာပည အပီး ပနလာခဲ့ဖို့ ပောတော့မယလို့ ဆုံးဖတလိုကမိတယ။ မောငကလညး နစခါပောရမယမထငပါဘူး။ သူလေယာဉပေါ မတကခင ညို့ကို တိုးတိုးလေး ပောသားတယ။ မာမီ့ကို လိုးလို့ မဝသေးဘူးတဲ့။ ခစခစ။
ညို့လိုပဲ ရမကကေးကန တေ ဖစကတဲ့ စာဖတပိရိတသတတေလညး ညို့လိုပဲ ရမကဆနတေကို ပည့ပည့ဝဝ ပောပောရငရင ပဲ ခံစားနိုငကပါစေလို့ ဆုတောငးရငး………..။
ပီးပါပီ။
