ရေး- မောငနေရောင
” ဘတ….ဘတ…..အား…ရီး…..ဖတ…..ဖောက….အား…ဘတ….ဗိ….အငး…’ မနယရဲ့ငီးသံနင့အတူ အိုးရိုကသံတေက တဘတဘတနဲ့ တခနးလုံး ညံနေလေသည။ မငးခန့ကလဲ စားပဲခုံလေးပေါမာ လေးဘကကုနးပေးထားတဲ့ မနယရဲ့ဖငကီးကို လကနဲ့တဖနးဖနးရိုကကာ ဆဲဆဲဆောင့ဆောင့နေလေ၏။ မနယရဲ့အိုးက သာမနအိုးမဟုတ၊ ပည့တငးပီး နောကသို့ပင ကောကထကနေလေသည။ နို့ကီးနစလုံးကလဲ ရငမောစရာ။ အောကသို့ တဲကပီး ရေ့နောကခါရမးနေကသညမာ ပုတထကလုမတတပင။
မငးခန့က ဒါပထမဆုံးလုပဖူးတာဖစ၍ ဖောမပနိုငလောကအောင အကောငးကီးကောငးနေလေသည။ သူ့စိတထဲမလဲ မနယက ကလေးနစယောကအမေဖစ၍ ဒီလောကထိ လုပလို့ကောငးလိမ့မယမထငခဲ့ပေ။ မငးခန့တယောက နောကကနေ အတငးဆောင့ရငး မထိမးနိုငတော့ပဲ ‘ ဘတ….ဘတ…..ဗိ…..အား…အမေ…အင့…ဖတ……ဖတ…….အား…..ကောငးလိုကတာ အမေရာ……အမေ့စောကဖုတကီးက အီဆိမ့နေတာပဲ……တအားလိုးကောငးတာပဲဗာ…….ရော့….ဘတ……ဘတ……..အင့……ဘတ…….အား…အမေရာ…..ကောငးလိုကတဲ့ စောကဖုတကီး…..လီးကို ဆိမ့နေတာဗ….’
သားဖစသူ၏ စကားတေကို မနယ လေးဘကကုနးရငး ကားနေရ၏။ သားကီး အရမးကောငးနေပီဆိုတာ မနယ သိ၏။ ပီးတော့ အခု လိုးနေကတဲ့နေရာက ခံထဲက ထငးတဲလေးထဲမာဖစ၍ အခားသူမား မကားနိုငခေ၊ သားငယဆိုတာလဲ အိပပောနေရင ပေ့ထူတာတောင မနိုး။ ထို့ကောင့ မနယလဲ သူမသားကီး ကောငးသထက ကောငးအောငဟု တေးကာ ‘သား…. အားရပါးရဆောင့……အမေ့ကို မညာနဲ့….ဘတ……ဘတ…..ဖတ……ဟုတပီ…..အဲလိုလိုး….အမေ့ကို အားမနာနဲ့……လိုးကာ….အားရပါးရ လိုးစမး……ဘတ…..ဘတ……အား…ဖတ…..ဒါမ..အမေ့သားကီးက……ဖနး…..အား…..ဖနး…….အား….”။ မငးခန့လဲ သူ့အမေဆီက မမောလင့သောစကားကို ကားရ၍ အားတကလာလေသည။ ပုံမနအတိုငးဆို မနယ ဒီလိုစကားမိုးကို ပောဖို့မဆိုထားနဲ့ စိတတောငမကူးဖူးပေ။ အခုဟာက ကာမစိတတေ လမးမိုးနေသောကောင့ မထိမးနိုငတော့ပဲ ပောမိပောရာ ပောလိုကမိ၏။
အမနက မငးခန့ကောငးတယဆိုတာလဲ ဟုတပေသည။ ထို့ထက မနယက နစဆသုံးဆ ပိုကောငးနေလေ၏၊ ဘာ့ကောင့လဲဆိုတော့ မနယ အောင့အီးထားခဲ့ရတဲ့ နစတေက မနညးတော့ပေ။ အဲဒါတေကို ဖင့ထုတခင့ရတဲ့အခါမာလဲ အိုကီးအိုမနဲ့ မဟုတ။ အငမတန ရာဂပငးထနတဲ့အရယ နုနုထတထတ လူပိုစစစစဖစတဲ့ သူမ သားကီးနဲ့ ဆိုတော့ မနယတယောက မကလုံးကိုမိတပီး တဝကီး ကုနးခံနေလိုက၏။
မနယသားကီးက လူပိုစစစစဆိုပေမဲ့ အူတူတူ အ,တတ မဟုတ။ ဩကားတေကို အနုရောအကမးရော စုံအောငကည့ထားတဲ့အတက အငမတန ကမးကငနေလေသည။ဒါ့အပင သူ့လီးကီးကလဲ ဆငအံငကပောသီးကီးကဲ့သို့ တုတတုတခိုငခိုငကီး ဖစ၏။ မနယ စ,ကုနးပေးခါစက သူ့သားကီး၏ ဒုတကို အမနပင လော့တကထားခဲ့၏။ အဲဒီအခိနက သားအမိနစယောကလုံး ထငးတဲထဲ မရောကသေးပဲ အိမထဲမာပင ရိသေး၏၊ မငးခန့က သူ့အမေ မနယ ကုနးကုနးခငး ထမိနကီးကို ခါးထိရောကအောင လနတငလိုကလေ၏၊ မနယက ‘ဒီကောငလေး ထည့ရရုံ နညးနညးပါးပါး လနလဲပီးတာကို ဖိလနနေတာ’ ဟုဘဝငမကပဲ ပနလည့ကာ သူ့ထမိနကို ဆဲဖုံးလိုကသေး၏။
ပီးတော့ မနယက ‘သူ့သားကီး လုပတော့မာပဲ’ ဟုတေးလက သူမဖငကီးကို ကောကနေအောင ကော့ပေးလက မကစိမိတထားလိုက၏။ ဒါပေမယ့ မငးခန့က မလုပသေးပဲ သူမဖငကီးကိုကည့ပီး အရမးအားရတာနဲ့ လကဖဝါးနဲ့ ရုတတရက ‘ဖနး’ ကနဲမညအောင ရိုကခလိုက၏။ မနယတယောက အငိုကမိသား၏။ ထည့တော့မယထငပီး မိနးနေရာက လန့ပီး ‘အမေ့’ ဆိုပီး အောခလိုက၏။ မနယအသံက ဘေးနားအိမသို့ပင ကားနိုငလေ၏။ ဒါပေမယ့ အိပမောကခိနဖစ၍ ဘယသူမမသိလိုကက။ အိပရေးကီးတဲ့ သူမသားငယသညပင ဆတခနဲဖစသားပီး တလန့ လန့သား၏။
မနယရငထဲ တဒိနးဒိနး ဖစနေလေသည၊ အခုပဲ သားဖစသူ၏ ဒုတကီးက သူမအငါဇာတထဲ တိုးဝငလာတော့မာကိုသိတော့ ရေ့ထောကထားတဲ့ လကတေပင ဂဏာမငိမပဲ တုနတုနယငယင ဖစလာလေသည။ သားနစယောက မေးဖူးသော မနယသညပင ဒီလောကဖစမတော့ တခါမမလုပဖူးသေးသော မငးခန့မာ ပောစရာမလိုပေ။ တကိုယလုံး ရိနးဖိနးလက အိမမကကဲ့သို့ ဖစနေပေသည။ ထိုအခိနမာပဲ မငးခန့စိတထဲ သူကည့ဖူးတဲ့ ဩကားထဲက အခနးတခနး ပေါလာလေသည။ ဒါပေမဲ့ ‘မိခငဖစ၍ လုပလို့တောပါ့မလား’ ဟုတခက တေးလိုကသေး၏။ ထိုအတေးကို ပည့တငးနေတဲ့ သူ့အမေအိုးကီးက “လုပသာလုပပါ” ဟုတိုကတနးလိုကသောအခါ သူ့အမေ မနယရဲ့ ဖငကီးကို နောကကနေဖဲပီး အောကအကဲကောငးတလောက သူ့လာကိုထိုးထည့ကာ မေကည့လိုက၏။ မနယတယောက ကောငးလနးလို့ ခါးကို ကော့တကသားလေသည။ ခကခငးဆိုသလို မနယက နောကလည့ကည့လိုကပီး သူမဟာကို လကနေမနးသိတော့ ရုတတရက လန့သားပီ ဖငကို ဘေးဘကလည့ခလိုက၏။
ထိုအခါ မနယတကပီး ကုနးထားတဲ့ ခုံလေးက ကဉးကဉးရညရညလေးဆိုတော့ မနယဖငကီး ဘေးခောကကာ တကိုယလုံးပကလကလနကသားလေသည၊ ဒီအခါလဲ မနယလန့ပီး အောခလိုကတာ ခေရငးအိမက မစနးစနးတို့ပင လန့နိုးသားလေသည။ “ထ..ထ ..မိစု….ဟိုဘကအိမက မနယတို့ ဘာဖစမနးမသိဘူး..သားကည့ရအောင..” ဟု သူ့တူမကို နိုးကာ ထကလာကလေသည။ အိမအပငကတညးက “မနယ..မနယ..”ဆိုပီး ခေါဝငလာသောကောင့ မနယတို့ သကသာပေသည။ ရုတတရကဝငလာရင မနယတို့ စောကကိုးနဲပီ။ မီးကလဲ ထိနနေအောင ထနးထားလက၊ သားအမိနစယောက စိတတေကလဲ မနနေကတော့ အခနးတံခါးပင ခကမခမိပေ။ ဒီကားထဲ မငးခန့က သူ့အမေ ပကလကဖစနေတာ ဆဲမထူပဲ ပေါငနစလုံးကို ဖဲပီး အငမးမရ ကုနးလကနေလေသည။
မစနး၏အသံကောင့ မနယလဲ သူမသားကီးကို အတငးတနးဖယပီး ကုနးထ,လိုက၏၊ တောပါသေးရဲ့ မနယ ထမိနပငဝတပီးမ မစနးတို့တူအရီး တံခါးကိုတနးဖင့ကာ ဝငလာကလေသည။ အဲဒီတော့မ မနယလဲ စိတတေမနပီး တံခါးခကမခမိမနးသိကာ အပူကီးပူသားလေ၏။ မငးခန့ကတော့ ပုဆိုးပငမပါပဲ ခုတငအောက ဝငပုနးနေလိုက၏။ မစနးက “ဘာဖစတာလဲ” လို့ အကိုးအကောငးမေးတော့မ မနယက “ဗိုကထဲမာ လေတေဆောင့ဆောင့တိုးပီး အောင့နေလို့ မစနးရယ…” လို့ စိတထဲပေါရာ ဖေလိုက၏။ ပီးတော့ဆကပီး ” အခုတော့ သကသာသားပါပီ… မစနးတို့ အိပရေးပကနေပါအုံးမယ… ကနမ ဘာမမဖစပါဘူး..” လို့ပောကာ ခပနငနငလေး လုပလိုကရ၏။ မနငလို့ကလဲ မဖစပေ၊ သူမသားကီး ပုဆိုးနဲ့ အတငးခံဘောငးဘီက အောကမာပုံရက၊ ပီးတော့စားပဲခုံလေးပေါက တိုလီမိုလီလေးတေကလဲ ကာမဇောနဲ့ဆိုတော့ ဒီအတိုငး တနးခပစထားတာ ဘေးနားမာ ပံ့ကဲလို့၊ မနယခေါငးက ဆံထုံးကလဲ ဘာမတောင မလုပရသေးပဲနဲ့ ဖရိုဖရဲနဲ့ ပေကနေလေသည။ စောစောက ခုတငပေါမာ သားအမိနယောက ခပီး ဆက နိုကကတုနးကတညးက စ,ပေသားခငးဖစလေသည။
ခဏနေတော့ မစနးတို့လဲ နုတဆကပီး ပနသားကလေသည။ ဒီတော့မ မနယလဲ “ဟငး” ခနိုငတော့၏။ ထိုအခါ မငးခန့က ခုတငအောကက ထကလာပီး ” အမေ..လာ..ကုနးကုနး…” ဆိုပီး အတငးကုနးခိုငးပန၏။ မနယလဲ ရုတတရက ဒေါသကလေး ထကသားပီး ” တဏာရူးလေး…လုပခငတာပဲသိတယ…. တံခါးတော့ ခကခမထားဘူး ….လာ…နငလုပပုံနဲ့ အကုနသိကုနလိမ့မယ….ခံထဲက ထငးတဲလေးထဲ သားရအောင…. “ဆိုပီး ရေ့ကနေ ဦးဆောင ထကသား၏၊ မငးခန့လဲ ခုံပုလေး ကောကမ,ပီး လိုလိုမယမယ စောငတထညပါ ယူခလာ၏။ တဲလေးထဲ ရောကတော့ ခုံပုလေးကို ခပီး အပေါမာ စောငဖနခငးလိုက၏၊ မနယကလဲ သဘောပေါကပီးသား၊ ခုံပုလေးပေါမာ ခကခငး လေးဘကကုနးပေးလိုကလေ၏။
မငးခန့လဲ သူ့အမေ နောကကနေ စောစောကလို ထမိနကိုမလနတော့ပဲ ခါးကနေ ဖေပီး ဆဲခတလိုကလေသည။ ဒီတခါတော့ မနယ မတားတော့ပေ၊ သူမစိတတေကလဲ စောစောကလောက မကတော့ပဲ အတောပင ပငးထနလာလေသည။ အဲဒါကောင့လဲ သူမ သားကီးက နောကကနေ ကလိတဲ့အခါ ဖငကီးကိုကောကပီး ပေါငနစလုံးကိုပင ကားပေးထားလေသည။ မငးခန့လဲ သူ့အမေ အကဲကီးကို သေသေခာခာ ဖဲပီး လာနဲ့ထိုးမေလေတော့သည။ အစိကီးကို ထိုးမိသောအခါ သူ့အမေဖငကီး တန့တန့သားတာကို မငးခန့ သဘောကနေလေသည။ သူ့အမေ အခေါငးကီးထဲ လာကုနထိုးထည့ပီး ပတပတလည မေလိုကသောအခါ မနယ ဘယလိုမ မနေနိုငတော့ပဲ လိမလန့လာလေသည။ တခဏအတငးမာပဲ မနယ အခေါငးထဲက အရညတေ စိမ့ထကလာတော့၏။ အဲဒီအခါ မနယစိတထဲ သူမသားကီးကို အားနာသလိုလို ဖစသား၏။ မငးခန့ကတော့ ဘာမမဖစ၊ သူ့အမေ အခေါငးကီးထဲက ထကလာတဲ့ အရညတေကို အငမးမရ စုပယူလိုက, အခေါငးပေါကထဲ တေ့ပီး ပနထေးထည့လိုကနဲ့ ပကပကစကစက မေနေလေ၏။
“ငါ့အမေ အရမးဆာနေလို့ အရညတေ ထကလာတာပဲ” လို့ တေးမိပီး မငးခန့တယောက ဝမးအမောကကီး မောကသားလေ၏။ ပီးတော့” တခါမ မဆဖူးပဲ အမေ့ကို စိတကလာအောင ဆနိုငတယ” ဆိုပီး ဘဝငမင့ခငသလိုပင ဖစသားလေသည။ သူဘဝငမင့မယဆိုလဲ မင့ခငစရာ၊ မနယတယောက ဒီလိုအကောငးမိုး တခါမမကောငးဘူပေ။ ” ဒီကောငလေး ပေါကပေါကရာရာ လုပလဲလုပတတတယ” ဆိုပီး သူမသားကီးကို စိတထဲက ကိတခီးကူးမိ၏။
မနယက သားကီးမငးခန့နဲ့ သားငယတို့ကို မေးထားသူဖစပေမဲ့ အခုလို ပကပကစကစကလုပတာ တခါမမခံစားဖူးပေ။ လုပရကောငးမနးပငမသိ၊ သူမ ယောကကား ရိစဉကလဲ မောငနဲ့မညးမညးမာ ထမိနကို အသာလနပီး မပီးမခငး ကုနးဆောင့၏။ ဒီ့ပင ဘာမမလုပတတ၊ မနယ နို့ကိုပင စို့ခဲ၏။ မနယကိုယတိုငလဲ ” သူမားတေလဲ ဒီလိုပဲ လုပကမာပါ” ဟု ထငထားခဲ့၏။ အခု သူမ သားကီးနဲ့ လုပတော့မ ” ဘယသူမ မလုပကတဲ့ အလနရိုငးစိုငးညစညမးတဲ့ အလုပတေကို ငါတို့သားအမိနစယောက လုပနေကတာပဲ” လို့ တေးမိပီး ကိလေသာစိတတေလမးကာ တကိုယလုံး လေထဲမောကတကသားသကဲ့သို့ ဖစသား၏။
မနယ အရညတေဆငးပီးကတညးက သားကီးလီးကို တောင့တနေလေသည။ ဒါပေမယ့ မငးခန့က လာအရသာတေ့ပီး ဘယလိုမ မလတနိုငအောင ဖစနေလေသည။ မငးခန့စိတထဲတင “ဒီအခေါငးကီးက ငါ့ကိုမေးခဲ့တဲ့ အခေါငးကီးပဲ ” လို့ တေးမိသောအခါ တကိုယလုံး ဖငးဖငး ဖငးဖငးနဲ့ စိတတေ အရမးပငးထနလာပီး စောကဖုတ အတငးနံရံတေပါမက ရေ့ခလောငထဲအထိ လာကို အကုနဆန့ကာ ထိုးမေလေတော့၏။
ဒါပေမဲ့ မငးခန့လာက သူ့အမေ စောကခေါငး အဆုံးထိ မရောကနိုငရာပေ။ ထိုအခါ မငးခန့ ဘဝငမက အားမရဖစကာ သူ့လီးကီးကို လကနဲ့စမးလက “ဒီလီးကီးနဲ့ဆို ရောကမာပဲ” လို့ တေးမိပီး လိုးဖို့ ဆုံးဖတလိုကလေသည။ မငးခန့ မတတပထရပလိုကသောအခါ သူ့လီးကီးနဲ့ သူ့အမေ ဖငကီးက ကတတိ တနးနေလေသည။ အဲဒါနဲ့ မငးခန့လဲ သူ့ပါးစပထဲက တံတေးတေကို စုပီး သူ့လီးကီးပေါ ထေးခဖို့ ဟနပငလိုကလေသည။ ထိုအခိုက မငးခန့စိတထဲ တခကသတိရသားလေ၏။
ဒါပေမဲ့ “ဒီအပုအမူကီးက.. ကိုယ့အမေ အရငးကီးဆိုတော့.. မကောငးပါဘူးလေ” ဆိုပီး မငးခန့စိတထဲ တန့သား၏။ အဲဒီအခိန ထည့နိုးထည့နိုးနဲ့ စောင့နေတဲ့ သူ့အမေ မနယက ” မထည့ပဲ ဘာလုပနေပါလိမ့” ဟု စိတမရညပဲ လည့ကည့လိုက၏။ ထိုအခါ သနမာတောင့တငးပီး အကောတေထောငထ,နေတဲ့ သားဖစသူ၏လီးကီးကိုမငတော့ တအံ့တဩ ငေးကည့နေမိ၏။ ထိုအခါ မနယတယောက ပါးစပထဲက တံတေးတေကို “ဂတ”ခနဲ မိုခလိုကလေ၏။
မငးခန့လဲ သူ့အမေရဲ့ နုတခမးဖူးဖူးကီးတေကို ကည့ပီး စိတကိုတငးကာ လေးဘကကုနးထားတဲ့ သူ့အမေ မကနာရေ့ သားလက ခါးကော့ပေးလိုကလေသည။ အမေရငးဖစ၍ ပိုငစိုးပိုငနငး မလုပရဲသောကောင့ အလိုကတသိ ပုစုခိုငးခငး ဖစ၏။ သို့သော မငးခန့ ရညရယခက မအောငမငပေ။ သူ့အမေ မနယခမာ ဒါတေနဲ့ ပတသကရင ဘာမမသိရာပေ။ သူမ မကနာရေ့ ရောကလာတဲ့ လီးကီးကို တခက, သူမသား မကနာကို တခက မော့ကည့ပီး ရကစိတမားပင ဖစလာလေသည။ ဘာလုပရမနးလဲမသိပေ။ သူ့အမေ အမူအရာကို ကည့ပီး မငးခန့ သဘောပေါကသားလေသည။ အဲဒါနဲ့ မငးခန့လဲ “မထူးတော့ပါဘူး ပို့မယ့ပို့ ကူးတို့ ရောကအောငပို့ ဆိုသလို ဒီည အမေ့ကို တခါမ မခံစားဘူးသေးတဲ့ အရသာထူးကီးတေကို တဝကီး ကေးပစလိုကတော့မယ” လို့ ဆုံးဖတပီး ရေ့တိုးလိုကလေသည။ ပီးတော့ သူ့အမေ ခေါငးကို လကနစဖကနဲ့ကိုငပီး ဆဲယူလိုကတော့၏။
မနယ အ,ခကက ဒီအခိနထိ မသိသေးပဲ ပါးစပကီး ပိတထားတော့ သူ့သား လီးကီးက ဝငခင့မရပဲ နုတခမးကနေ ဘေးခောခော သားလေသည။ အဲဒီတော့မ မငးခန့လဲ မပောလို့မဖစတော့ပဲ “အမေကလဲ အ,လိုကတာ… ပါးစပကီးက ဘာလို့ပိတထားတာလဲ…သားက အမေ့ပါးစပပေါကကို လိုးမလို့ သိပီလား” ဆိုပီး ပောခလိုကတော့၏။ မနယ အဖစက အဲဒီလို ဒဲ့ပောမ သဘောပေါကရာတော့၏။ ခကခငးဆိုသလို မနယ ပါးစပကီး ဟ,ပေးလိုကရာ သူ့သားလီးကီးက မနယ ပါးစပပေါကထဲ တိုးဝငလာလေသည။ မငးခန့လဲ အလနနူးညံ့တဲ့ သူ့အမေ ပါးစပပေါက အရသာကောင့ မထိမးနိုငတော့ပဲ အမေ့ခေါငးကို ကိုငကာ ပါးစပပေါကကီးထဲ ကော့ကော့ထိုးမိတော့၏။ စိတအရမးထနနေတုနးသာ မငးခန့ အခုလို လုပခဲ့ပေမဲ့ လုပလို့ အားလုံးပီးသားတဲ့ အခါကတော့ သူ့အမေကို အားနာနေမိ၏။ အဲဒါကောင့ နောကပိုငး ပနတောငးပနသောအခါ သူ့အမေ မနယက “မလိုပါဘူးသားရယ…လုပပီဆိုမတော့ အဲလိုလုပတာ အမေလဲ ကိုကတယ ” ဆိုပီး ရာဂလမးတဲ့ အကည့တေနဲ့ ပနပောလိုက၏။
မငးခန့ လီးကီးက ရညကလဲရည ပီးတော့ တဆုံးထိ ဆောင့ဆောင့ထိုးနေတော့ သူ့အမေ မနယခမာ လညမိုထိ ဆိုကဆိုက သားလေသည။ ထိုအခါ မနယ စားထားတဲ့ အစာတေပင ပို့ပို့တကလာလေ၏။ မငးခန့ကတော့ ဘာမမသိ၊ တခါမ မခံစားဖူးတဲ့ ပါးစပပေါက အရသာကို တဝကီး ခံစားနေလိုက၏။ “ပတ….ပတ…..ပတ….အား…ဇိ……ပလပ…..အား…ကောငးလိုကတာ အမေရာ…..အင့..ပတ…..အင့…ဖတ…..အား….အမေ…ကနတော့နော….သား တအားကောငးနေလို့ အမေ့ပါးစပပေါကကို လိုးပီဗာ….ပတ….ဖတ…..ဇိ…..ပတ….ပတ…ဗတ….ဖောက…..အမေရယ…..ကနတော့ပါရဲ့ ….ကောငးလိုကတာဗာ……အား……ရီး……”
မနယကတော့ ပါးစပမအား၍ ဘာမမပောနိုငပေ။ မပောနိုငပေမဲ့ ပါးစပပေါက အလိုးခံရတဲ့ အရသာကို ဒီလောကထိ ကောငးမနး မသိခဲ့ပေ။ အခုလို လကတေ့ခံရတော့မ မနယတယောက အကိုကကီး ကိုကနေတော့၏။ သားလီးကီး နုတသားမာကိုပင သူမ စိုးရိမလာတော့၏၊ အဲဒါကောင့ သားဖငကီးကို ဆဲဖကထားလိုက၏။ မငးခန့လဲ သူ့အမေ စိတတေ အရမးထနနေမနးသိတော့ ဘာမမလုပတော့ပဲ ကော့ရုံသာ ကော့ပေးထားလေသည။ မနယတယောက အငမးမရနဲ့ သားလီးကီးကို ပါးစပနဲ့ မေလိုကတာ သူမ သားရညတေနဲ့ မငးခန့လီးကီးမာ ပေပနေလေသည။ သူမ ပါးစပပေါကကီးလဲ ပေပသားတော့၏။
သူ့အမေ၏ ပါးစပအစမးကောင့ မငးခန့မာ ကာမ အထတအထိပသို့ ရောကလာလေ၏။ အဲဒါကောင့ “အဖုတကီးထဲ ထည့ပီး အဆုံးသတတော့မယ” ဟုတေးကာ နောကဆုတလိုက၏။ အဲဒီအခါ မနယက သူ့သားလီးကီးကို ပါးစပက အပုတမခံပဲ ရေ့တိုးလိုကရာ ခုံပေါကပင ပုတကမလို ဖစသားသေး၏။ မငးခန့လဲ လီးကီးကို သူ့အမေ ပါးစပပေါကက ဆဲနုတပီး ဖငကီးနောက သားလိုက၏။ ရောကတယဆိုရငပဲ သူ့လီးကီးကိုကိုငကာ သူ့အမေ အဖုတဝ တေ့ထောကလိုကလေသည။ ပီးတော့မ သူ့အမေ ခါးကိုကိုငကာ တဖညးဖညးခငး ဖီးနဲ့ ထိုးထည့လိုကလေ၏။ မငးခန့ လီးကီးကလဲ သားရညတေနဲ့ , သူ့အမေ အဖုတကီးကလဲ အရညတေနဲ့ဆိုတော့ အိအိ အိအိနဲ့ တိုးဝငသားလေတော့၏။
မငးခန့လဲ သူ့လီးကီး တခောငးလုံး ဝငအောင ထိုးထည့လိုကပီး သူ့အမေ ခါးကို ဖကကာ ” အမေ့ အဖုတကီးက..ကောငးလိုကတာ..အမေရာ…” ဆိုပီး တခဏ မိနးနေလိုကလေ၏။ မနယဆိုလင သားလီးကီး စ,ဝငလာကတညးက မကစိမိတပီး မိနးခံနေလိုကတာ နတစညးစိမထက အဆတရာ မကအောင ကောငးနေလေ၏။ သူမ စိတထဲကလဲ “မေးရကိုး နပလိုကတာ သားကီးရယ ” ဆိုပီး ရေရတနေမိ၏။
ထိုအခိနကား မကာလိုက၊ ခကခငးဆိုသလိုပင မငးခန့က သူအမေ ခါးကို ကိုငပီး ဆဲဆဲဆောင့လေတော့၏။ အခုလို သူ့လီးကီး တဆုံးဝငအောင ဆောင့လိုးရတာကိုပင မငးခန့ အားမရနိုငပဲ ဖစနေလေသည။ ကမးလိုကတာကလဲ ကမးကုန၊ သူ့အမေ ပခုံးနစဖကကို လကနဲ့လမးဆဲပီး ဆောင့ဆောင့ ခလိုကတာ မနယဖငကီး တုနတုနသားလေ၏။ တခနးလုံး ဖငရိုကသံတေနဲ့ အဆကမပတ ဆူညံသားတော့၏။ မကာမီမာပဲ သားအမိ နစယောကလုံး ကာမဘီလူးကီးက ဝါးမိုသားလေတော့၏။ တလောကလုံး သူတို့သားအမိ နစယောကထဲ ရိသကဲ့သို့ ဘာမဂရုမစိုကကတော့ပေ။ ကာမ၏ ကေးကန လုံးလုံး ဖစသားကလေသည။
အဲဒါကောင့ သူတို့ ပါးစပတေက စညးစောငရမး မရိကတော့ပဲ သားအမိခငး မကားဝံ့ မနာသာအောင ယုတယုတမာမာတေ ထကဆိုနေကတော့၏။ “…ဘတ…..အ….ဘတ……အား….အမေ့အဖုတကီးက..စီးပိုငနေတာပဲ.အမေရာ…….အရမးလိုးလို့ကောငးတာပဲ….ရော့….ဘတ….ဖတ…..ဖောက……အား….ဒီစောကခေါငးကီးက သားကို မေးခဲ့တာ ဟုတရဲ့လားဗာ…..” ” အစစပေါ့ သားရဲ့…အမေကိုယတိုင သားတကိုယလုံးကို အဲ့စောကခေါငးကီးထဲက ညစထုပထားတာဟဲ့……မယုံရင လကသယ ဒေါစောကို သားမေး…..” ” နောကမ မေးမယဗာ…..အခု အမေ့စောကခေါငးကီးက တအားလိုးကောငးနေပီ…..ကဲဟာ….ဘတ……ဘတ…….ဘတ……အား…..ဘတ…..အမလေး…ကောငးလိုကထာကာ….ကေးဇူးရငကီး…ရော့…..ဘတ…..ဗိ….ဖတ…..ဖတ…..” ” သား…အားရပါးရသာလိုး..အမေလဲ တအားကောငးနေပီ……ဘတ…..ဘတ…….ဖောက…….အငး…ဟုတပီသား..အဲလိုနာနာဆောင့..အငး…ဖတ…..အငး…..” မကာလိုကပါ၊ မငးခန့ လီးကီးတခုလုံး အကောတေ တငးလာပီး လရညတေက သူ့ထကငါ တိုးထကဖို့ ကိုးစားလာကလေ၏။ မငးခန့အတက ဒီအခိနလောက ကောငးတဲ့အခိန မရိတော့ပေ။ ကောငးလနးလို့ သူ့အမေ ပခုံး ဆဲဆောင့ရတာပင အားမရတော့ပဲ ဖရိုဖရဲနဲ့ သူ့အမေ ကောပေါ ပံ့ကဲနေတဲ့ ဆံပငတေကို လကနဲ့ စုဆဲပီး အားကုန ဆောင့လိုးလေတော့၏။ မနယကလဲ သူ့သား ကမးလေလေ သူမအတက ကောငးလေလေဖစ၏၊ ဆံပင အဆဲခံထားရတော့ မကနာကီး အပေါမော့ပီး တအငးအငးနဲ့ ငီးနေရာ၏၊ သူမကို သားဖစသူက အခုလို မရိုမသေ ရိုငးရိုငးစိုငးစိုငး ပုလုပနေပေမဲ့ သူမအနေနဲ့ သားဖစသူအပေါမာ လုံးဝ စိတမဆိုးမိပဲ ဖီးတေသာ အလိပ အလိပနဲ့ တကလာလေသည၊ သားတောမောငကလဲ ပုံမနအခိနဆို သူမအပေါ အရမးရိုသေ၏၊ ညတိုငး သူမကို ရိခိုးပီးမ အိပ၏၊ သူမ ထမိနတေကိုပင ယူယူပီး လောဖတပေးတတ၏၊ အခုဟာက ကာမဂုဏစိတကောင့ သူမအပေါ ရိုငးစိုငးတာကို သူမ အပစမယူပေ၊ ယူလို့လဲ မဖစ၊ လိငဆကဆံနေခိနမာ “ငါက အမေပဲ”ဆိုပီး မဏပတိုင တကပရမဲ့ အခါမဟုတးမနး သူမ နားလည၏၊ အခုခိနမာ ယောကားနဲ့မိနးမ, ဖိုနဲ့ မ သာ ရိကောငး သူမ သိ၏၊ အဲဒါကောင့ သားဖစသူ လုပသမဟာ သူမအတက ကောငးလို့သာ နေပေသည၊ ” ဘတ…ဘတ…ဗတ….အား…. လိုးလို့ ကောငးလိုကတာကာ….ဖငအိုးကီးကလဲ ရယပဲ….ဖနး….အ…ဖနး…အား….. ” မငးခန့တယောက လိုးနေပုံက မအေကို လိုးနေပုံနဲ့ မတူပေ၊ လမးဘေးက ဖာသယမကီး ခေါလိုးနေသညနင့ တူလ၏၊ မအေ့ခေါငးက ဆံပငတေကို ဆောင့ဆဲပီး ဖငအိုးကီး တဖနးဖနးရိုကရငး မငးမောငးသလို လိုးနေခငး ဖစ၏၊ သူ့လီးခောငးကီးကလဲ မေးသမိခင၏ စောကခေါငးကီးထဲ ဝငထကနေလိုကတာ အသဲယားစရာပင၊ သညစောကခေါငးကီးက လနခဲ့တဲ့ ၉နစကောက သူ့ကို မေးထုပပေးခဲ့တဲ့ အခေါငးကီးလို့ တေးမိလိုကတဲ့ အခိနမာ သူ့တကိုယလုံး ရိနးဖိနးသားပီး လီးခောငးကီးက အသားကုန တငးလာလေ၏၊ မ အငါတေထဲမာ အမေဖစသူ၏ မ အငါက သားတေအတက အဆဲဆောငနိုငးဆုံးဆိုတာ သူ သဘောပေါကသား၏၊ အဲဒါကောင့ ပီးခါနီးမာ အားမာနအပည့နဲ့ အမေဖစသူကို အသားကုန ကုံးလိုးပစ၏၊ “ဘတ……ဘတ……ပတ……ဖနး…..အား….ရီး…..အသေလိုးကောငးတာဟ….ကဲဟာ…..ဗတ…….ဗိ……ဖောက……အား….ကောငးလိုကတဲ့စောကခေါငးကီး…..ရော့…..ဘတ…..ဘတ….ဖနး……အား…အမေ…ထကပီ…..မရတော့ဘူး…..ထကပီကာ…..ဗစ…..ဗစ…..အား….ဗစ….အား…..ရီး…..ကေးဇူးကီးလိုကတဲ့ စောကခေါငးကီးကာ….” မငးခန့လဲ ပါးစပထဲ တည့ရာပောဆိုပီး သူ့လီးကီးထဲက လရညတေကို သူ့အမေ အဖုတကီးထဲ တဗငးဗငးနဲ့ ပနးထည့ပစလိုက၏။ လရညတေက မားလနးလို့ တောတောနဲ့ မကုနနိုငပေ။ မနယ အဖုတကီးထဲ လရညတေပည့သားပီး နုတခမးဝ,သို့ပင လံထကလာကလေသည။
မငးခန့ ခဏနားပီး မအေဖစသူကို ကည့မိတော့ သူ့စိတထဲ အတောပင အားနာသား၏၊ သူ့ခမာ ကိုယတုံးလုံးကီးနဲ့ အရုပကိုးပတ ခေခေလေးအိပနေရာ၏၊ စောကဖုတကီးကလဲ အရညတေနဲ့ ဗကပေါကနေလေ၏၊ ဖငကီးနစခမးကလဲ သူ ပစရိုကထားတော့ လကဝါးရာတေနဲ့ ရဲတတနေလေသည၊ ခေါငးက ဆံပငတေကလဲ အားရပါးရ သူ ဆောင့ဆဲထားတော့ ဖရိုဖရဲနဲ့ ဖာလနကဲနေလေသည၊ အရငက သူ အရမးရိုသေခဲ့,ကောကခဲ့ရတဲ့ အမေဆိုတဲ့ မိနးမကီးကို အခု သူ့ရေ့မာ ဖာသယမကီး တယောကလို မငလိုကရတော့ သူ့လီးကီးက ငေါကကနဲ ထောငထလာ၏၊ အခိနကား မကာလိုကပါပေ၊ ခံတခုထဲက ထငးတဲလေးထဲမာ အသံဗလံတေ တကော့ပန ဆူညံလာလေတော့၏၊ ယခုအသံကား ယခငအသံထက ပိုမိုပငးထန ကမးတမးလာလေ၏၊ အဘယ့ကောင့ဆိုသော ကာမဂုဏဆိုသညမာ နောကဆုပရိုး ထုံးစံမရိ၊ ရေ့သို့သာ ဆကသောကောင့၄ငး၊ မငးခန့ကိုယတိုငက သူ့အမေကို ဖာသယမတယောကလို မငသားသောကောင့၄ငးတညး။
” ဘတ….ဘတ…..ဘတ….အား….ရီး…..အမေ့စောကဖုတကီးက လိုးလို့ကောငးလိုကတာဗာ…..လကောတေကို ဆိမ့နေတာပဲ…..ကဲဟာ….ဘတ…..ဘတ…..ဖနး…..ဖနး….. ဖငအိုးကီးကလဲ အယထကနေတာပဲ …..ရိုကလို့ကို မဝဘူး….ရော့….ဖနး…အ…ဖနး…..အား….ဘတ….ဗိ….ဖတ……ဖတ…..ဖတ……အား……ကောငးလိုကတာ မိနယရာ…..ဒီလိုကောငးမနးသိရင အရငထဲက ဆဲလိုးပါတယ…….ဘတ……ဘတ…..နယကီး….ငါလိုးပေးတာ ကောငးလား….ပောကာ…..ငါ့လီးကီးကို ကိုကလား……ပောလေ….မပောဘူးလား…..ကဲဟာ…ဖနး…..ဖနး…..အ…..” ” ကိုကတာပေါ့ဟဲ့…..ကိုကလို့ အလိုးခံနေတဲ့ဟာကို….လိုး….လိုး….သကသကလိုး….ကမးကမးလိုး….နင့မအေကီးကို အသေလိုးပစစမးပါဟယ…..ငါ တအားကောငးနေပီ…..စပပတပဲခင ပဲပစေ…မညာနဲ့…..လိုး…..ဘတ…..ဘတ…..ဖနး…..အ…..ကောငးတယ……အဲလိုလိုး…..ဘတ…..ဖတ…..ဖတ……..ဖနး……အမလေး….ကောငးလိုကတာဟယ……..ငါပီးတော့မယ…….လိုးပါဟဲ့..မအေလိုးလေးရဲ့……ဘတ…..ဗိ…..ဖနး……ဟုတတယ…..နာနာရိုကပေး……ထကခါနီးပီ……ဆဲဟယ…..ဆဲပီးလိုးပေး……စောကခီးသားလေး…..ဆဲပါဆိုနေ….မဆဲရင နင့မကနာကို စပပတနဲ့ တကပတမယ….ဖေလိုမ သားလေး……” မငးခန့တယောက မအေဖစသူက အရကမရိတော့ပဲ အလိုးခံရငး ညစညစပတပတတေ ဆဲဆိုနေတော့ တကိုယလုံး ရိနဖိနးလာပီး စိတလတကိုယလတ ဖစသား၏၊ လီးကီးကလဲ အသားကုန တငးလာပီး လိုးအားကလဲ ပငးထနလာ၏၊ မကာခင သူလဲ ပီးစီးဖို့ သုတသေးက ငယထိပသို့ ရောကလာတော့၏၊ ” ဘတ……ဘတ…….ဗိ……အား….လိုးလို့ကောငးလိုကတာကာ……စပပတပဲမကီး….အသေလိုးကောငးတာဟ…..ရော့…..ဘတ…..ဖောက……ဖနး…… အား…..ရီး……မိနယမ….နင့စပပတက စီးပိုငနေတာပဲ……ငါလိုးမစပပတကီး…..ကဲပဲသားအောင လိုးပစမယ…..ကဲဟာ…..ဘတ…..ဘတ…..ဖတ….ဖတ…..အား……ရီး…….ထကတော့မယ…..ငါလီးပဲ…..ဖေလိုးမကီး….ကောငးခကက လကလနတယ….ရော့…..ဘတ…ဘတ……ဘတ…..အား….ထကပီ….ငါလိုးမဟာကီ…..ထကပီကာ……နင့မကနာ မော့ပေး….. လရညနဲ့ပနးပစမယ……”
မနယလဲ တသကနဲ့တကိုယ ဒီလောက တခါမ စိတမကစဖူး၊ ဒီညတော့ လူမနးသူမနး မသိအောငကို စိတက ရထနေလေ၏၊ လိငဆကဆံရတဲ့ အရသာကို ဒီလောကကောငးမယမနး သူမ လုံးဝ ထငမထားခဲ့၊ အခု နဖူးတေ့ ဒူးတေ့ တေ့လိုကရတော့ သူမ ဘယလိုမ မထိမးနိုငတော့ပေ၊ သားဖစသူ ပောပောခငး သူမ မကနာကီးကို သားဖစသူ၏ လီအောကမာ ပကလကလနခရငး လာထုပပေးထားလိုက၏၊ မငးခန့လဲ သူ့အမေ မကနာပေါ ဒူးထောကခရငး သူ့လရညတေကို မအေ့မကနာပေါ ပနးခပစလိုက၏၊ ” ဗစ…..အား……ကောငးလိုကထာကာ…..ဗစ……ဗစ…..အား….ရီး…..ဗစ…….အား…..ဖီးရိလိုကတဲ့မကနာကီး……ပနးပီကာ…ဗစ…ဗစ…….ရီး….ဘတဘတ….ဘတဘတ……” မငးခန့တယောက မအေ့မကနာကို လရညတေနဲ့ ပနးခပီး အသင့ထုပပေးထားတဲ့ မအေ့လာကို သူ့ရဲ့ မတောငမညိုး လီးကီးနဲ့ ကိုငရိုကပစလိုက၏၊ အခုဆို မအေဖစသူရဲ့ မကနာတခုလုံး သူ့လရညတေနဲ့ ပေပနေလေ၏၊ အဲဒါမငတော့ မငးခန့စိတထဲ ရာဂစိတက ကမသားပဲ တရိနးရိနးနဲ့ ပနတကလာတော့၏၊ ဘာကောင့လဲဆိုတော့ သူ အရငက ရိုသေခဲ့ရ, အမဲတမး ရစခိုးအိပခဲ့ရတဲ့ အမေဆိုတဲ့ အမိုးသမီးကီးရဲ့ မကနာက အခု သူ့ရေ့မာ သူ လရညပနးခစရာ အိမသာခကကီးကဲ့သို့ ဖစနေသောကောင့ပင၊ မငးခန့လဲ မအေ့မကနာကို သူ့လီးကီးနဲ့ ပတထိုးနေရငး သေးပေါကခငလာတာနဲ့ ထငးတဲလေးထဲမ အပငထကကာ သစပငတပငအောက၌ မတတတရပပီး ကော့ပနးဖို့ ပငလိုက၏၊ အဲဒီအခိန သူ့အမေ မနယ ရောကလာပီး ” သား….သေးပေါကမလို့လား…..အတောပဲ….အမေ မကနာသစခငနေတာနဲ့…..အမေ့မကနာကို သေးနဲ့ပနးပေး….” ဆိုပီး သူ့ရေ့မာ ဒူးထောကထိုငရငး မကနာကီး မော့ပေးထားလိုက၏၊ မငးခန့တယောက ရုတတရကကောငပီး ငေးနေမိ၏၊ သူ ဘယလိုမ ထငမထားတဲ့ အပုအမူကီး၊ သူ့အမေ အဲ့လောက ထနလိမ့မယလဲ ထငမထားခဲ့၊ ပီးတော့ မေးမေအရငးကီးဆိုတော့ သူ အဲ့လောကကီး လုပဖို့ မဝံ့မရဲ ဖစနေ၏၊ အဲဒါကို ရိပမိတော့ မနယက ” အာ…သားကလဲ…ဘာတေတေးနေတာလဲ….ပနးခလေ…စောစောကတော့ မအေကို ငါလိုမခငးထေးအောင ဆဲဆိုကိုငတုပပီး ခုမ ရိုသေပမနေနဲ့…….အူယားလာပီ..လုပ..မနမန…..” ဆိုပီး အတငးပနးခခိုငး၏၊ မငးခန့လဲ ဘာသားနဲ့ထုထားတာမ မဟုတတာ၊ ဖစခငရာဖစဆိုပီး မအေ့မကနာပေါ တည့တည့ခိနပီး သေးတေနဲ့ ပနးခပစလိုက၏၊ ” ဗငး.ဗငး…ဗငး..ဗငး…..ကလောက…လောက….အား…..ကောငးလိုကတာ အမေရာ…..ဗငး..ဗငး…..အား….ရီး……ကနတော့နော အမေ…..ဗငး..ဗငး….အီး…အား….အမေရာ…….ပါးစပဟပေးဗာ…..ဟုတပီ…..ကလောက…လောက..လောက…..ဂတ….ဂတ…..”
မငးခန့လဲ အစပိုငးသာ အမေ့ကို အားနာသလိုရိပေမဲ့ နောကတော့ ဖီးတေအရမးတကပီး မအေ့မကနာကို သေးနဲ့ ရယပနးပစလိုက၏၊ သူ့သေးတေကလဲ မားလိုကတာကို မပောနဲ့၊ တခါမ အဲ့လောကမားမား မထကစဖူးပေ၊ ညဆိုပေမဲ့ လရောငလေးက အမေဖစသူရဲ့ မကနာပေါမာ ဖာကနေတော့ သေးအပနးခံနေတဲ့ မအေ့မကနာကို သူ ကောငးကောငးမငနေရလေသည၊ မအေ့မကနာတခုလုံး ?