×
ရေးသားသူ – အမညမသိ
🏵️အခနး ()🏵️
အိဝါ မတမိနေပါတယလေ…။ ရေမလာခင မောငးပေးမိတဲ့ အိဝါအပစရယလို့ဘဲ ခံယူနားလညထားပါတယ…. ။ နငးတေကနေတဲ့ နေ့တစနေ့ကို အိဝါ မတမိနေပါတယ ..။ အဘစပခနကာ ဝယပေးထားတဲ့ ထရကစုလေးကိုဝတပီး အိဝါ ခံထဲမာ အပေးလေ့ကင့နေတဲ့ နေ့ပေါ့ ..။ မသဲစံအိမကီးဘကကိုအရောကမာ မမောလင့ဘဲနဲ့ ကိုကို့ကို တေ့ခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီတုနးက ကိုကိုက သိုးမေးလောငးကုတကီးကို ဝတထားတယမို့လား။
““အမေ့….အိုး…..””
အဲဒါ အိဝါက လမးတာပါ။ ကိုကိုက ကုနးစပက ရေနေးငေ့တေ တထောငးထောငးထနေတာကို ငေးနေတာ။ ထငရုးပငကိုကေ့ပီး လမးအခိူးဝငမာ သူ့ဖာသာသူရပနေတဲ့ ကိုကို့ကို အိဝါ ဝငတိုကမိတာပါ…..။
““ဟိတ… မငး ဒီခံကီးထဲကို ဘာလာလုပတာလဲ””
““အ…… အပေးလေ့ကင့တာပေါ့””
““မငးဘားအေ….ငါ့ကို ဦးဦးလို့ ခေါရလားဟ””
ကိုကိုက စိတမဆိုးဘဲ စိတဆိုးဟနလုပပတာကို အိဝါ အရမးသဘောကသားမိတယ…။ ဒါကောင့လညး ခကခငးဘဲ ရငးနီးသားပီး …..
““ဒါဖင့ ဘယလိုခေါရမလဲ””
လို့ မေးပစလိုကတယ..။
““ကိုကိုလို့ ခေါပါလား””
““အောငမာ… ခငဗားက အိဝါရညးစားမို့ အဲ့လို ခေါရမာလား””
အိဝါလေ တငစီးလနးတဲ့ ကိုကို့ကို ရနတေ့တာပေါ့။
““အခုမဟုတလညး.. နောကတော့ ဟုတမာပေါ့””
““အောငမာ…. ခငဗားလို ဂေါဇီလာကီးကို ရညးစားမလုပပါဘူးနော.””
““အေး…. ဂေါဇီလာနဲ့ သခငမလေး ခစမ ကောငးတာ””
““ခငဗား အရမးရိုငးပါလားဗ””
““ဟားဟားဟား… မနလေးသူလညး မဟုတဘဲနဲ့ လုပပီးမပောနဲ့ ရယစရာကီး ဟား ဟား ဟား ဟားးးးးးး””
ကိုကို့မကနာက ယောကားပီသတယ..။ အမူအယာတေက သိကာရိတယ..။ ဒါတေကဘဲ အိဝါနဲ့ ခငမငဖို့ ဖစလာတယ။
““အေးကာ… နောကကို မရိုငးတော့ပါဘူး။ ထားပါတော့ မငးက ဘယမာနေလဲ””
““ဒီ ခံထဲတငရယ””
““သော …… ””
ကိုကိုက တစစုံတစရာကို သဘောပေါကသားဟနဖင့ ခေါငးညိမ့ရငး ပိတဝနးကငကို ဝေ့ဝဲကည့သည။ နငးတေက ပိုသဲလာနေသည။ မုံဝါးလာနေ၏။ ပတဝနးကငတစခုလုံး တိတဆိတနေသညကိုလညး အိဝါ သတိပုမိသည။
““မငးမကောကဘူးလား ခာတိတ””
““ဘာကိုကောကရမာလဲ .. မကောကပေါင””
အားကစားအငီထဲ လကနိုကရငး ကိုယလုံးလေးကို ခါရမးရငး မကောကပါဘူးဟု ဟနရေးပနေမိသည့ အိဝါ ရငတေခုနလာခငပီ။
““ကိုကို အခုနေ တစခုခုပေါ့ လုပရငလေ…””
““အောငမာ… လုပကည့ပါလား …. ကရာတေးတတတယနော…. ဟနး””
““ဟုတလား … ဒါဖင့ စမးကည့ရသေးတာပေါ့….. ဟိတ…””
““အန့ … အိုး.. လတပါ…. အိုး .. ဟငးး””
တကယဘဲ ကိုကိုက သိပမနတယ။ လကကလညး သကလိုကတာ။ အိဝါ နို့လေးနစလုံးကို ပိုငပိုငနိုငနိုငကီး ကိုငထားပီး အိဝါ နုတခမးလေးတေကိုလညး မဲမံစာ စုပနမးရိုကနေပီ။ အိဝါ ခေထောကကလေးတေ မေမာ ခေဖားထောကမိလာတယ..။ ထရကစုအပာရင့ရောငအောကက တငပါးကီးတေကိုလညး တစလုံးတစခဲကီး ဖစညစနယဖတနေတယလေ….။ အိုး.. နောကတော့ …. နောကတော့ …။
““လိုးကရအောင ခလေးရယ… ””
ကဲ ကည့ပါဦး။ ဟနး …. အိဝါနားထဲကို ဘယလိုကီးဝငလာမနး မသိဘူး။ အိဝါ ရုနးတယ.. ကနတယ..။ တနးတယ။ အကောအခငတေက အားမပည့ဘူး။ ကိုကို့လကတစဘကက ခုံးထမောကမို့နေတဲ့ အိဝါအဖုတလေးကို အုပကိုငပတသပလာတယ။ အိဝါလေ.. ငိုခငသလိုလို ရယခငသလိုလိုနဲ့ မကရညတေ ဝဲလာနေတယ။ ကိုကို့ပေါငကားက မာတောငနေတဲ့ လိငတနကီးကလညး အိဝါ အောကပိုငးတဝိုကကို ထိုးထိုးမိနေတယ။ ရငထဲက တလပလပ ခံစားလာရတယ။
ကိုကို့လကတေက အရမးကမးကငတယ သိလား ။ နို့လေးနစလုံးလညး ကေမနေပီးလားလို့ ထငရလောကအောငကို ပယပယနယနယကီး နယဖတနေတာလေ။ ဟင့အငး လုံးဝမနာဘူး ခံလို့ကောငးနေတယ။ ဒါပေမယ့ သိတယမဟုတလား။ အိဝါ အရမးရကနေမိတယလေ…။ အဲဒါကောင့ ကိုကို့ ရငဘတကီးကို တအား ဆောင့တနးပီး ပေးခဲ့မိတယ။ ကိုကို စိတဆိုးသားမလားလို့လညး စိုးရိမမိသေးတယ။ တစမိူးဘဲနော ရညးစားလညး မဟုတသေးဘဲနဲ့ အဟငး။ ဒါတေဟာ ကိုကိုနဲ့ စတေ့ခဲ့ရတဲ့ အိဝါရဲ့ ခံစားမုလေးတေပါ။
……………………………………………
နောကတော့လညး ကိုကို့ ထောငခောကတေထဲမာ အိဝါ ကဆငးခဲ့ရတာဘဲလေ။ ညဘက မသဲစံအိမမာ ကိုကိုနဲ့ ခိနးပီး လိုးခဲ့ကတာလေးတေ အိဝါ ဘယလိုလုပပီး မေ့လို့ရမာတဲ့လဲ ကိုကိုရယ …..။ အိဝါ နားထဲမာတော့
““လိုးကရအောင ခလေးရယ””
ဆိုတာဘဲ ကားနေတယ။ အဟုတပောတာ။ ကိုကို အဲ့လိုပောရင အိဝါ အလိုလို ခံခငလာတယ .. သိလား။
““စောကပတလေး ဖဲထားပေးပါလား ဟင””
လို့ ကိုကိုက နားဝမာ တိုးတိုးလေး ပောလိုကတိုငး လညး အိဝါ လကကလေးနစဘကနဲ့ တငပါးအောက လကလိူပီး အစမးကုန ဖဲပေးမိတာဘဲ။ အဲဒါဆို ကိုကို အရမးသဘောကတယလေ။ အိဝါ ခေခငးဝတနစဖကကို သူ့ဗလကီးနဲ့ ဆဲကိုငပီး မောကထားလိုကတဲ့အခါ အိဝါ ဖငလေးဟာ အလိုးခံဖို့ ရငးရငးလငးလငးကီး မောကတကလာတော့တာဘဲလေ။ ကိုကိုက အရိနတကလာရင ကမးခငတယ။
““ ပတ ဖတ ဖတ စတ စတ ””
ဆိုတဲ့ အသံတေ အရမးထကလာရင အိဝါရကတယ။
““ ကိုကိုကလညးကာ.. အသံတေ အရမးထကတာဘဲ””
လို့ပောရင
““လီးနဲ့စောကပတ လိုးတဲ့အခါကရင ဒီလို အသံမိူးထကမ အရသာရိတာ””
လို့ နားဝမာ ကပပောတတသေးတယ။
““ သား .. ကိုကို လူဆိုး ။ လူညစပတကီး ””
ဆိုပီး ကိုကို့ပုခုံးကီးကို အိဝါ လကသီးဆုပလေးနဲ့ ထုရင ကိုကိုက ပိုပီး ဆောင့တတတယ။
““ဆောင့တာ မကိုကဘူးလား””
လို့လညး မေးတတသေးတယ။
““ အရမးဆောင့ရင နို့တေ ခါရမးကုနတာပေါ့ ””
လို့ပောရင
““ ဒါဆိုရင နို့တေကို ဒီလိုငုံပီး ဆောင့ပေးမာပေါ့ ””
လို့ပောပီး အရမးဆောင့လိုးတတတယ။ ကိုကိုတစယောက မမစောမသူဇာနဲ့ ပောရငခမးမေ့ပါစေလို့ ဆုတောငးပေးလိုကပါတယ..။
နငးတို့သည နေခညအလငး မထကသေးခင သဲသဲလုပလက ကဆငးနေသည။ အိဝါတစယောက မသဲစံအိမ အနောကဘကမ ရေကနဘေးရိ ထငရုးပငခေရငး နကရိုငးသော ခောကထဲသို့ ခုနဆငးသားသည။ ထာဝစဉ နငးငေ့မား လမးခုံရစသိုငးလက အခစရနံ့လေးမားဖင့ မနးထုံနေခဲ့သော မသဲစံအိမကီး ဝနးခံအတငး အသကမဲ့သော သစရကလေးမား လုပရားမု ပငးရိဖယ နာကညးဖယ၊ အထီးကနဆနသော တောငပေါငကကလေးမား၏ တိုးညငးသော အောမညသံလေးမားက အိဝါရဲ့ အဖစကို တိတတိတလေး သရုပဖောနေဟနရိသည။
………………………………………………
🏵️အခနး ( ၂ )🏵️
ကောကော ရငထဲတင တောတောလေးကို ခံစားခဲ့ရသည။ အခစရမတမားစာကို ဘဝပုဒစာတိုငး၌ ခနပိုငတစယောက အမတပည့ရနေခိနတင ကောကောမာ ခေးသီးခေးပေါကကလာအောင သူဇာ့ အခစစာမေးပဲကို ပိုငပဲဝငခဲ့သောလညး သုည ၊ ဘဲဥ နင့ “ ဝ” လုံး ကိုသာ ဘဝစာမကနာပေါ၌ သူဇာ ရကစကစာ ခစပေးခဲ့သည။ စိတနာသည.. သူဇာ့ကို မဟုတ။ မကနာလိုကတတလနးသော ကံတရားကို နာတာ။ ဒါပေမယ့ ဘာတတနိုငမာလဲ မဟုတဘူးလား။
ခံစားရတာတေကိုတော့ အတငးကက ဖင့ပောခငတယ။ သူဇာ့ နို့သီးတေ၊ ပတမားသီးလေးလို နီမနးနေတဲ့ နို့သီးခေါငးလေးတေ၊ ဒီအလလေးတေကို ခနပိုင ခေမဆုပနယနေမာ။ လပရမးစိုတဲ့ သူဇာ့ နုတခမးလေးတေ ဆိုရငလညး ခနပိုင စုပနမးလို့ ရောငကိုငးဖူးပည့နေရော့မယလေ။ အိုဗာ… ခငဗားတို့ဘဲ စဉးစားကည့။ မကစိထဲမာ ဘယလိုမ ဖကလို့မရတဲ့ မငကငးမိူးတေခညးဘဲ ဝငနေတာ။ ကောကောရယ မေ့ပစလိုကပါလားလို့ ခငဗားတို့ မပောကနဲ့ သိလား။
ကောကောဆိုတဲ့ ကူပ၊ ကူပဟာ ဟိုး ကလေးဘဝကတညးက သူဇာ့စောကဖုတရဲ့ ရနံ့နေးနေးလေးတေကို ခံစားရငး ကီးပငးလာခဲ့ရတဲ့ သူဇာ့ရဲ့ အခစကေးကနလေးပါဗာ။ အခစငတသမားလို့ ကဗာဆနဆန မပောခငဘူး။ နာကငနေတဲ့ နလုံးသား အပိုငးအစတေကို တစစစီ ကောကယူ စုစညးရငး ပေါငးတငးကောတေ လိုကလာတဲ့အထိ လိုးခငနေတဲ့ ဆနကို ကနတော ဘယလို ဖေဖောကရမနးမသိတဲ့ ကာမဆနရဲ့ ပငးပတဲ့ တောင့တမုတေသာ တကိုယလုံးကို လမးမိုးနေခဲ့တယလေ။
ကဲ …. မသဲစံအိမကီးအတငးမာ ခစတလငးကို စစခငးနေကတဲ့ သူဇာနဲ့ ခနပိုငတို့ ပစပစနစနစ ကိုကသလို ပုံစံတေနဲ့ လိုးနေတဲ့အခိနမာ ကနတော့လီးထိပက ဆနအရညကညလေးမားဟာ ထာဝစဉလို အတငးခံဘောငးဘီလေးအတငးထဲမာဘဲ စိုရဲနစမောနေခဲ့ရပီလေ။ အခါခပသိမး မနကနတဲ့ အကငနာတေနဲ့ အခစဆိုတာကို မရနိုငဘူးဆိုတာတော့ ကနတော့မာ ကိုယတေ့ကုံနေရပီလေ။ ဒီတော့ စစမနတဲ့ တနပနထိုးစစနဲ့ ပနတိုကရမာဘဲလေ။
ကောကော့ မကဝနးမား တလကလက တဖပဖပတောကပလာသည။ ထိုးစစ၊ ထိုးစစ ဟုတပီ။ တစစုံတစခုကို လုပရားရဖို့ ကောကောဉာဏမား ပင့သားပီ။ ကည့စမးပါဦး ။ ငါ မေ့ထားလိုကတာ။ ဟငးဟငးဟငး။ ခနပိုင့ညီမ နနးဥမာကိုမ မေ့ရသလားလို့။ ခစစရာ စိတတကကဖယ နနးဥမာရဲ့ တငပါးကီးတေ ဖုလုံးမို့မောကနေတဲ့ နို့ကီးနစလုံးရဲ့ ခါရမးသိမ့တုနမုတေ၊ စိတကူးနဲ့မနးပီး စောကဖုတဖောငးဖောငးလေးကို အမတတနိုး လကဝါးကလေးနဲ့ အုပပီး တဖဖပတသပရငး လကညိုးနဲ့ ထိုး လကမအကူအညီနဲ့ အသာကလေးဖဲလို့ ထကလာတဲ့ စောကပတရနံ့ သငးသငးလေးတေ …. ဟူး … အဲလိုတေးရငးနဲ့တောင ကောကောတစယောက လီးကီးတောငလာသည။ ဟုတပီ။ ကောကော နနးဥမာထံသားရန ဆုံးဖတခကခလိုကသည။
………………………………………..
““သော ကောကော ””
““ ဟုတတယ ဥမာ.. နငနဲ့ တိုငပငစရာရိလို့ လာတာ ””
““ ဘာကိစလဲ ကောကော ””
““ သူဇာ့ကိစ … ဥမာ နငသဘောပေါကပါတယ””
““ ငါမမသိတာ ””
နနးဥမာ ဟနဆောငအပုံးလေးကို အတတနိုငဆုံး သဘာဝကအောင ပုံးပေမဲ့ သူ့အပုံးထဲမာ ဟနဆောငမုတေက ပေါလငနေသည။ ကောကောက စီးကရကကို အဝေးသို့ပစရငး
““ အေးလေ မသိဘူးဆိုတော့လညး ရပါတယ။ အခု မသဲစံအိမကီးက အိဝါရဲ့အလောငးက အတိအက သကသေခံပါလိမ့မယ။ အိဝါနဲ့ နင့အစကို ခနပိုငတို့ ဘယလိုဆကဆံခဲ့ကတယ ဆိုတာကိုလညး နင သိသားနဲ့ ။ မသိဘူးဆိုလညး ရတယ..။ ကဲ သားမယ””
ကောကောက အပိုငကိုငနိုငသော လေအေးလေးဖင့ ပောပီး ဝေါ့ကငးရုးဖိနိပဦးဖင့ ခဲတစလုံးကို ထောကကနဲ ကနလိုကပီး လည့ထကခဲ့လေသည။ ကောကော တကဆထားသည့အတိုငး ပစမတကို တိုကရိုကထိမနခဲ့လေသည။
““ ကောကော နေပါဦး ။ နငကလညး အဟငး။ ””
နနးဥမာ၏ လေခိူလေသေးအသံလေးက ကောနောကပါလာသည။ ကောကောက ကေနပစာ ပုံးလိုက၏။
““နင ဘာကိုသိခငတာလဲ။ မမမသူဇာအကောငးလား။ အခု မမမသူဇာ ဘယမာရိတယ””
““ မသူဇာ ဘယမာရိတယဆိုတာကို ငါသိပီးပီ။ မသဲစံအိမမာ ငါတေ့ခဲ့ပီးပီ။ ””
နနးဥမာ မကလုံးလေးအပူးသားဖင့ ကောကော့ကို ကည့လိုကသည။
““ ဟုတတယ .. ငါသိတယ ။ ဒါပနာ မဟုတပါဘူး ဥမာရယ..။ ငါသိခငတာ တစခုပါ ””
နနးဥမာ နာခေါငးလေးရုံ့ရငး ခေါငးကုတလိုကသည။
““ နင ဘာသိခငလဲလို့ ကောကော .. ””
““ နင့မာ ရညးစား ရိမရိ ””
““ အိုး.. ဘာဆိုငလို့လဲ ””
အပိူမလေးက အငေါတူးသည။ ကောကောက အေးအေးသကသာ ပုံးနေသည။
““ ငါမေးတာ နငမဖေဘူး ဆိုပါတော့ ””
နုတခမးစူထားသော ဥမာ့မကနာလေးက ကလေးလေး စိတကောကနေပုံနင့ တစထပတညး။ ကောကောက ဂာကငအငီအိတထဲမ ပီကေတစခုကို ထုတယူလိုကပီး စကူစလေးမားခာလက ပီကေတစခုကို နနးဥမာထံသို့ လမးပေး၏။
““ မစားခငဘူး ””
ဥမာက မကစောငးလေးထိုးပီး ပောလိုကရငး အနီးရိ စကူပနးခုံကို အဓိပါယမဲ့စာ ငေးနေလိုကမိသည။
““ ပါးစပမေးတယဟ ””
ကောကောက သူ့ဖာသာ သဘောကသလို ဟကကနဲ တစခကရယပီး ပီကေနစခပကို ပါးစပထဲ ပစသငးကာ ဂငးဘောငးဘီအိတကပထဲ လကကို စုံနိုကထားရငး
““ ရပါတယလေ .. မဖေပါနဲ့ ။ နင ရညးစားရိတာ မရိတာ ငါနဲ့မဆိုငဘူး။ ဒါပေမယ့ ရဲစခနးမာ နင့ကို ဦးစပခနကာ ခေါတေ့တဲ့အခါမာတော့ သူတို့မေးတဲ့အထဲမာ အဲဒီမေးခနး ကိနးသေ ပါလာလိမ့မယ ””
ယုတိရိစာ ပောနေသော ကောကော့စကားမားထဲမ ရဲစခနးဟူသော အသံက ဥမာ့တကိုယလုံးကို တောင့တငးသားစေခဲ့တာတော့ အမနပင။
““ ငါတို့က ဘာလို့ ရဲစခနးရောကရမာလဲ ””
““ ဖားယောငးသေးဆောငမု၊ မုဒိနးမု ””
““ မုဒိနးမု ဟုတလား””
““ နင စိတဝငစားသားပီမို့လား ဥမာ ””
““ နငဘာတေလာပောနေတာလဲ ကောကော ””
““ မနေ့ညက မသဲစံအိမကို ညဘကကီး ငါရောကသားတယ နနးဥမာ။ အဲဒီမာ နင့အစကို စပခနပိုငက စောမသူဇာ့ကို စားပဲလေးပေါမာ အရုပကလေးတစရုပ ထောငသလို ဆောင့ကောင့လေးတငပီး ပူးထကနေတဲ့ သူဇာ့စောကဖုတလေးကို အားရပါးရကီး လိုးနေတာ ငါတေ့ခဲ့တယ ဥမာ ””
““ ဟင .. ဟင.. နင နင ””
““ အေး ဟုတတယ။ ငါ့ကို သိပရိုငးတာဘဲလို့ နငထငတယ မဟုတလား။ ဟငး ဟငး ရိုငးမ လူတေက နားလညလယတတကတယ ဥမာ။ ဒီတော့ စောမသူဇာဆိုတာ ငါ့အသက၊ ငါ့အသဲ။ နင့အစကိုက ပစပစနစနစကီး လိုးနေတာ တေ့ရတော့ ငါဘယလိုနေမလဲ နငစဉးစားကည့စမး။ သူဇာ့ကို ငါဆုံးရုံးလိုကရပီ ဥမာ။ ဒီတော့ ခနပိုင့ညီမကို ငါရဖို့ လိုလာပီလေ။ ရငးရဲ့လား ဥမာ ””
““ အင .. နင…. နင … ””
ဥမာ့ မကလုံးလေး ဝိုငးသား၏။
““ မကောကပါနဲ့ အစမရဲ့။ ဟဲ ဟဲ မသတပါဘူး။ ဒါပေမယ့ ကူပ လူသတရဲတယ ဆိုတာကိုတော့ ခငဗားသိထား။ ငါ လူတစယောကကို မသတခင နင့ကိုလိုးရမ ငါကေနပမယ ဥမာ ””
ပောပောဆိုဆို ကောကောက ဘောငးဘီအိတထဲမ မောငးပနဓါးကို ဖောငးကနဲမညအောင ဆဲထုတလိုကသည။ ဓါးဦးက ဥမာ့လညတိုငလေးထဲ စပါးလုံးတထောင့စာခန့ နစဝငသားသည။ ကောကော့ မကလုံးမားက ဝငးဝငးတောကနေသည။ ကောကောက ဥမာ့ လကမောငးလေးကို တငးကပစာ ဆုပကိုငထားလိုကသည။ ကောကောသည သနမာသော လူငယတစဦးဖစ၏။
““ မအောနဲ့၊ မရုနးနဲ့ ငါ့စိတတိုငးက ကုနး ””
ပောပောဆိုဆို စကူပနးခုံအကယ မကခငးလေးထဲသို့ ဆဲခေါသားလေတော့လေသည။ နနးဥမာ သေးပကမတက ကောကရံ့နေပီ။ သူ့အစကို ခနပိုင့ကိုလညး ဒေါသဖစနေမိသေးသည။
““ ထမီခတလေ .. ငါ …. တယ…. ””
““ နာ .. နာတယ ကောကောရယ … ငါ ခတပါ့မယ။ နင့ ဓါးကီးကို အရမးမထောကထားပါနဲ့နော ””
““ အေး .. နင ကညကညဖူဖူခံရင ငါဘာမမလုပဘူး ..။ ရုနးလား ကနလား လုပရငတော့ ငါ အသေသတမာနော ””
““ အေးပါ.. ငါ ပေးလညးမပေးပါဘူး။ ရုနးလညး မရုနးပါဘူး ””
ဥမာ မကရညလေးမား လိမ့ဆငးလာပီး မေမာ ရကရံ့စာ ထိုငခပီး ထမီလေးကို လေးကနစာ ခတပီး ဒူးနစလုံးပူးကာ ထိုငခလိုကသည။ တရုံ့ရုံ့ငိုရငး ခေါငးလေးကိုငုံ့ကာ မကနာကို လကဝါးဖင့ အုပထားလိုကလေသည။
““ ဟိတ .. ဘာလုပနေတာလဲ ထမီခတဆို ””
““ ခတပီးပီလေဟာ .. အဟင့ . ဟင့ .. ဟင့ ””
““ အောငမာ… ဓါးနဲ့ဝေးလို့ လေသံပောငးလာတယ ဟုတလား ””
ပောပောဆိုဆို ကောကောက ဓါးဦးကို ဆတကနဲ ထိုးလိုကရာ ဥမာ့မကနာလေး ဖူလောသားသည။
““ မ မလုပပါနဲ့ ကောကောရယ။ ခတပါ့မယ … ””
ထမီလေးကို တုနရီစာ ကငးလုံးခတပီးမ ယခငပုံစံအတိုငး ပေါငနစလုံးကပပီး ထိုငနေပနသည။
““ ကာတယ ဥမာ …. လေးဘကထောကလိုကစမး.. တောက ””
ကောကောက ဘောငးဘီဇစကိုဖုတပီး ကိမးဝါးလက အဖုအထစမားဖင့ ပည့နေသော သူ့လိငတနကီးကို ထုတလိုကလေသည။ ဥမာက မော့အကည့ လီးကီးနင့ ဥမာ့မကနာလေး ရဲကနဲဖစသားပီး ဆတကနဲ ခေါငးကို ပနငုံ့ပစလိုကကာ ငိုခလိုကပနသည။
““ ကဲ ဥမာ …. နင့အသား နာခငလား ဟင ””
ကောကောက အံကိတပီးပောရငး ဓါးဦးကို လကမောငးသားလေးထဲ ဖိသငးလိုကပနသည။
““ အားး … နာတယ ဟ ။ ””
““ နာရင ကုနး ။ ကုနးစမး ။ အေး .. ဒီလိုမပေါ့ ””
နနးဥမာတစယောက မကခငးပေါ လေးဘကလေးထောကပီး တရုံ့ရုံ့ ထိုငငိုနေရာလေတော့သည။ တငးကားနေသော တငပါးကီးမားက ကောကော့ရေ့တင အလိုးခံရန အသင့အနေအထားသို့ ရောကရိခဲ့လေပီ။ ဝိုငးဝနးသော တငပါးနစဖကကားမ စောကပတလေးမာ တငးကစပီး ပူးထကနေ၏။ ကောကောက သူ့လီးကီးအား စောကဖုတအကဲအကောငးလေးအတိုငး အလားလိုကလေး ပတ သပလိုကသည။
အပိူစင နနးဥမာ အံကိတပီး မကစိမတလက ထောကထားသော လကကလေးမားက ဆတဆတခါနေလေသည။ ပေါငအတငးသားလေးမားမာလညး မားဆိပမိသော သမငမလေးအလား ဖတဖတလူး တုနရီနေကသည။ ကောကောက လကတစဖကမ ဓါးကိုကိုငထားရငး ကနလကတစဖကဖင့ ဥမာ့ဖငကီးကို ဆဲယူပတသပလိုကလေရာ ဥမာ့ကိုယလုံးလေး တန့ကနဲ ဖစသားလေတော့သည။
““ အဟင့ .. မနမနလုပဟာ ။ ငါ ရကတယ။ အဟင့ ””
အမနတကယ ဥမာခငမာ ရကလနလနး၍ ငိုနေမိခငးဖစသည။ သူစိမးယောကားလေးတစယောကရေ့မာ မိမိစောကဖုတလေးကို အစမးကုန ပူးပဲကာ အလိုးခံရန ကုနးပေးရသော အပိူစငမလေး တစယောကအဖို့ အဘယမ ရကခငးကို ခံစားရမညနညး။ ကောကောက တရိနရိန လိမ့တကလာသော ကာမဆနမားကောင့ သူ့လီးကီးအား သေးငယကဉးကပသော စောကဖုတလေးထဲသို့ ဝငစေရန ကိုငသငးရနသာ ကိုးစားနေလေတော့သည။
““ ဗစ .. တစ….. ပတ ””
ဒစထိပကီးက စေ့ကပနေသော စောကဖုတသေးသေးလေးကို တစခကခောထိုးပီးမ အကဲကောငးလေးသို့ တေ့မိပီး စောကပတနုတခမးလေးကို မပင့မအာဘဲ အတငးထိုးသငးလိုကလေရာ စောကဖုတလေးမာ တန့ကနဲ ရုံ့ဝငသားပီးမ ခိူင့ဝငသားသည။ ထိုအနေအထားအတိုငး သုံးစကန့မ လကလော့လိုကဟနဖင့ ငိမနေလိုကပီးမ အတငးထိုးသငးလိုကလေရာ လီးကီးက ဗတကနဲ ဝငရောကသားလေတော့သည။ နေးကနဲ နူးညံ့နေးထေးသော လီးကီးအထိအတေ့က စောကခေါငးလေးကို ကငစိမ့သားစေသည။
မေကီးပေါမာ ထောကထားသော လကနစဖကမာ ရေ့သို့ ရုတတရက ကေးညတသားလေသည။ ပေါငနစလုံးက လီးကီးဝငခိနတင စုဝငသားသောလညး စောကခေါငးအတငးသို့ လီးဒစကီး မုပသားခိနတငမာမူ အလိုလို ဆတကနဲ နေရာရေ့ပီး အစမးကုန ကားပစမိသည။ လီးဝငသားမ ဥမာကုနးထားသော “ပိုဇေရင ” က ပိုမနသားသည။ ဖငလေးက ပိုမိုကော့တကသား၏။ စောကဖုတလေးလညး ပိုမိုဖောငးလာ၏။ စောကဖုတလေးက လီးအရငးအထိ ကပနိုငရန ပိုမို ပူးထကလာလေသည။
ကောကောက မဆန့မပဲ ဖစနေသော သူ့လီးအခေအနေကို သတိထားမိသည။ ထို့ကောင့ အရမးကာရော ဆောင့မသငးရဲ။ ဖေးဖေးခငးသာ မငးထည့နေ၏။
““ ဗတ .. တစ တစ… ပတ … ””
““ အင့ … ဟငး .. ဟငး ””
နုတခမးလေးကို အပေါသားလေးနင့ ပတလုမတတ ကိုကထားရငး ဥမာက မတိုးမကယလေး ငီးတားရာလေသည။ မကစေ့လေးမားလညး မေးစငးသားက၏။ နထငရငးကို အပူရိနတေ တကလာသလိုလို၊ ပေါငအတငးသားတငးသို့ပင တစစုံတစရာ သပလိူခံရသလိုလို မလုပခင၊ မရားခင … ။ စောကဖုတလေးကိုသာ အားနစပီး တစခကနစခကမ ညစကည့လိုကမိသည။ ဥမာက အားနင့ညစထားစဉ လီးကီးက ရေ့မတိုးနိုငဘဲ တန့သားပီး စောကဖုတလေး အားပော့သားခိနမာ ထစကနဲ နစဝငသားနေပေတော့သည။
““ ဗတ … ပတ .. ပတ .. ””
တစိမ့စိမ့ ယိုစိမ့ကလာသော စောကရညကညလေးမားကောင့ လီးကီးကိုယထညမာ စောက ခေါငးထဲသို့ ခောဆီလိမးထည့သလို အနညးငယ ပေပစလာသည။ လိုးစကဲ့သို့ ခောကကပကပကီး မဟုတတော့ဘဲ အရညလေးရဲရဲဖင့ ခောမောပေပစစာ ဝငရောကသားလေတော့သည။ ကောကောလကမ ဓါးလညး မေပငသို့ ရောကနေပီဖစ၏။ သို့သော ဓါးကို သတိမထားနိုငကတော့။ ကောကော့အာရုံကလညး ဥမာစောကဖုတလေးပေါမာသာ စူးစိုကနေပီး ဥမာကလညး နာကငခငး၊ အီဆိမ့ခငး၊ ယားယံနေးထေးအိစကခငး၊ ကာမအရသာဆိုသော အရသာထူးကို ပထမဆုံးတစိမ့စိမ့ မညးစမးရငး တသိမ့သိမ့ခံစားနေခိန ဖစလေရာ ဘာကိုမ သတိမရတော့ခေ။
““ ဥမာ နာသေးလားဟင ””
““ နညးနညး နာသေးတယဟ .. နင့ဟာကီးကလညး မဆုံးတော့ဘူးလား .. အခုထိ ဝငနေတုနးဘဲ””
““ ဆုံးတော့မယ.. နင နာမာစိုးလို့ ဖေးဖေးခငး သငးနေတာ .. နင့စောကပတလေး ကဲသားလိမ့မယ ””
““ အောငမာ. … အခုမ ကငနာမနေပါနဲ့နော။ ဟငး .. စောကဖုတထဲဘဲ လီးတစခောငးလုံးဝငနေမ ””
““ နင အရမးနာပီး အရသာမရိမာစိုးလို့ ဟ ””
““ ဟုတတယ.. ငါက အရသာရိခငလို့ ခံနေတာကိုး ””
““ မဟုတဘူးလားဟ။ လိုးမတော့ နစယောကစလုံး ကောငးအောင လိုးခငတာပေါ့ ””
““ ကဲပါ …. လုပပါ .. မနမနပီးရင အေးတာဘဲ ””
““ အေးလေ.. နင့သဘောနော.. ””
ကောကောက သေးကဉးသော ဥမာ့ခါးလေးကို စုံကိုငဆဲပီး လီးကီးကို တဝကမ ဆဲထုတကာ ဖိဆောင့ခလိုကသည။
““ ဗစ .. ဗစ .. ဗတ … ””
““ အီး ဟီး … ””
ဥမာ ရေ့သို့ ဆတကနဲ ယိုငသားပီး ပနမတလိုကရာသည။ စောကခေါငးအတငးသို့ တငးကနဲ ပီပငစာ အလုံးအရငးနင့ ဆောင့ဝငလာသော လီးကီးအငအားမာ မသေးလ။ စောကခေါငးတစခုလုံး ရိနးကနဲ ၊ ဖငးကနဲ၊ သိမ့ကနဲ တုနလုပသားစေ၏။ ထိုနညးအတိုငး သုံးလေးခကမ ခပနာနာလေး ဆကဆောင့လိုကသောအခါ ဥမာစောကဖုတ အောကဖကနုတခမးစနးလေးမာ နစလကမခန့ ဖတကနဲ ကဲသားပီး သေးစလေးမား စီးကလာလေတော့သည။
““ ကဲသားပီ ထငတယ .. ကတ . .. ကတ ””
ဥမာ ငီးတားသံလေးက သနားစဖယ တိုးတိတလ၏။
““ ဆောရီးကာ ။ ဥမာ နင့စောကဖုတလေးက ကဉးတာကိုး ””
““ အပိူဘဲ ကဉးမာပေါ့ ။ ဟနး မပောခငဘူး ။ ကယတာကိုကရင ကလေးအမေတေကို သားခပါလားလို့ ””
““ နငကလညးဟာ ဘယယောကားက ကယတာကိုကမာလဲ။ နင့စောကဖုတလေးက စီးစီးပိုငပိုငနဲ့ ””
““ နင ပါးစပအရသာ မယူနဲ့နော ကောကော ။ ပီးအောငသာ မနမနလုပ ””
ပါးစပက စကားမားက တတတတတ ပောနေကသောလညး ကောကောက စညးဝါးမနမနလေး ဆောင့လိုးနေလေရာ တပတပတအသံမား ညံနေလေ၏။
““ ဗတ .. ဗစ … ဖတ ဖတ…. ဗတ .. ဗလတ .. ဗစ ””
““ ဟိတ . .. အသံတေ အရမးမညအောင မလုပနဲ့ဟာ ””
““ သူ့ဖာသာ ထကတာဘဲ ။ ဘယတတနိုငမလဲဟ ””
““ ဗတ .. ဖတ .. ဗတ .. ဖတ .. ဖတ ””
““ အား … အား….. နာတယ .. ဖေး ..ဖေး ဟ ””
တဖေးဖေး တထစခငး လမးလာသော ကာမ ပနးတိုငဆီသို့ နစဦးသား ခဉးကပမိကပီမို့ ဥမာကလညး ဖငလေးကို နောကသို့ ပနလည ဆောင့ဆောင့ပေးလာရာ ကောကော၏ လိငတနကီးက အဆုံးအထိ နစဝငသားပီး ဂေးဥကီးက ဥမာ့ ဖငဖူဖူလေးကို “ ဖတကနဲ ” မညအောင ရိုကမိနေလေတော့သည။ ဥမာမာ အားအငမားဝငလာသလို ခပကမးကမးလေး နောကပန ပစဆောင့လိုကပီး
““ အငး ””
ခနဲ ငီးရငး သုတရညဖူဖူလေးမားကို ပနးထုတလိုကလေတော့သည။ ထိုအခါမ ကောကောက ဥမာ့ကိုယလုံးလေးကို ပကလကအနေအထားသို့ ပနထားပီး ဒူးနစလုံးကို မေးစေ့အောကအထိ ဆဲတငမလိုကပီး ပူးထကနေသော စောကဖုတလေးအား ကန့လန့ဖတ ပေါငနစခောငးဆန့ထားပီး လာမထိ အာမထိ လီးခညးသကသက ခပသကသကလေး ဆောင့လိုးလိုကလေရာ တဖိနးဖိနး ၊ တရိနးရိနး ခံစားလိုကရပီး ကောကော့လီးထိပမ သုတရညမား ဥမာ့စောကခေါငးအတငးသို့ ဗငးကနဲ ပနးထုတလိုကလေတော့သည။
…………………………………………..
““ တောက ….. အမိူးမိူး ဒုကပေးတယ””
ပငးထနသော တောကခေါကသံနင့အတူ ကောကောသည ဂငးဘောငးဘီအိတထဲသို့ လကနိုကကာ မသဲစံအိမကီးထဲ ဝငလိုကသည။ ဧည့ခနးထဲတင လူသူကငးရငးနေသည။ ထို့ကောင့ အပေါထပသို့ ဆကပီး တကခဲ့လေသည။ ဦးစပခနကာက သူ့သမီး မငလာဆောငကိစအတက အကူအညီတောငးနေ၍ အစီအစဉမား မေးမနးခိုငးလိုကခငး ဖစလေသည။ ကောကော ဒေါပနေသည။ ဒေါသကောင့ ခမးအေးရမနးပင မသိတော့ ။ အိမအပေါထပသို့သာ လေခါးအတိုငး ဆကတကလာခဲ့လေသည။
““ ဟာကာ … အဲ့လို အရမးဆောင့တော့ နာတာပေါ့ ””
““ ဆောရီးအခစရယ…. ဖညးဖညးလေးဘဲ လုပပေးမယနော ””
စောစောစီးစီး မအေလိုးနယဗာ … ကောကော ကိမဆဲလိုကရငး တံခါးဝတင ရပလိုက၏။
““ ကည့ပါလား … နို့ကို အရမးကိုငတာဘဲ .. နာတယ မောင ….””
စောမသူဇာ အသံလေးက ကောကော့ရငထဲကို ပိုပီး နာကငပူလောငစေ၏။
““ အဲလိုကီးက မကောငးဘူးကာ .. . ညောငးတယ။ ရိုးရိုးပဲ လိုးပါလား .. နော.. မောင … မောငက လိမာပါတယနော…””
အခုကတညးက ခနပိုင့ကို နင အရုံးပေးနေရပီလား သူဇာရယ … တောက။ အေးလေ … လငမယားဆိုတာ ဒီလောကတော့ ရိရမာပေါ့ ..။ ကောကော အခနးတံခါးကို ခေါကရန လကကိုမောကလိုကရာ အထဲက အသံလေးမားက ထကလာပနပါသည။
““ ဟင့အငးကာ … လီးတော့ မစုပခငဘူး ။ မောငရယ ””
စောမသူဇာ အသံက တိုးတိတညငသာစာ ပေါလာပနသည။
““ မောင့ကို မခစဘူးလား ကဲ ပော … ””
““ ခစတာပေါ့လို့ ””
““ ခစရငရော့ …… တစခါဘဲ … တစခါဘဲ … ””
““ ဟာကာ .. … မောငကလညး …. အု အု ပတ ပတ ””
ကောကော မေးကောကီးမား ထောငသား၏။ ဘောငးဘီအိတထဲမ မောငးပနဓါးကို စမးလိုကသည။
တောက ငါ့ ခစဦးသူကို ကိုယမေကိုယလိုး လီးစုပခိုငးရတယလို့ ….။ ခနပိုင .. ခနပိုင .. အေးလေ… သူဇာက မငးမယားဖစနေပီဘဲ .. မငးလုပပေါ့ကာ ။ ဟငး ဟငး …။ ကောကော အောကထပသို့ ပနဆငးပီး ဧည့ခနးတင ခေပစလကပစထိုငရငး သူတို့အပီးကို စောင့နေလိုက၏။
““ ခနပိုင ဓါးထိုးခံရလို့တဲ့ ””
““ ဘာ …. ဘာပောတယ … ””
ကောကော ပူးပူးပာပာ ဖစသားသညကို ဒုရဲအုပ ဦးတငထနးအောငက မကလုံးမေး၍ ကည့လိုကသည။
““ ဟုတတယ… ခနပိုင သေပီက။ သူ့ညီမ နနးဥမာက မငးဖစရမယလို့ တိုငခကဖင့တယ။ သူ့ကိုလညး အဓမကင့မုနဲ့ တရားစဲတယ ကိုယ့လူ။ အခု မငးကို တို့ လာဖမးကတာပါ ””
““ ဟာ ဆရာ ….. ကနော လူမသတဖူးဗ……… မသတဖူး ””
““ သူခိုးက ခိုးတယ ဘယပောမလဲက … ””
ကောကော နုံးခိသားသည။ အားအငတေလညး ဆုတယုတသားသည။ နေရာမ ဖေးလေးစာ ထရပပီး လကနစဖကကို ရဲအရာရိရေ့သို့ ပူးကပ ဆန့တနးပေးလိုကသည။ ဦးတငထနးမကနာတင ကေနပနစသိမ့ခငးမား ဝေဖာနေလေသည။ သူသိခငသည့ မေးခနးမားကို ထပမေး၏။
……………………………………………………
စောမသူဇာနင့ နနးဥမာတို့ နစယောကသား ခံထဲတင ယဉပီး လမးလောကရငး စကားပောလာကသည။
““ ကိုကို သေရတာ ငါ့ကောင့ ””
““ ဘာဆိုငလို့လဲ ဥမာရယ .. မဆိုငတာတေ … ””
““ ဟုတတယ…. မသဲစံအိမကို ကိုကိုရောကလာခဲ့တာကိုက ကမာငငတာပဲလေ.. သူဇာရယ ””
သူဇာက အဝေးသို့ငေးရငး သကပငးခသည။
““ ငါမားတယ … သူဇာရယ …။ ကိုကိုသေလို့ ကောကောကို တိုငတာ မဟုတဘူး သိလား …။ ကိုကိုမရိရင ကောကော သူဇာ့ကို လကထပမာဘဲဆိုပီး မစားရတဲ့အမဲ သဲနဲ့ပကလိုကတာဘဲ သူဇာ …။ ဟုတတယ သူဇာ ကောကော့ကို ဥမာ တကယခစမိနေပီ သူဇာ ””
““ ဟာ… ဒါဆို ကောကော လူသတသမားဆိုတာ မသေခာဘဲနဲ့ တိုငလိုကတာပေါ့ ””
““ ဟုတတယ… သူဇာရယ…. ဥမာ ဘာလုပရမလဲဟင””
““ ဟင.. ဥမာရယ.. ဒုကပါဘဲ ””
နနးဥမာ အသဲနုနုဝယ အကိုငအတယ အပတအသပတို့နင့ ရငးနီးခဲ့သော ကောကော့ကို စဲလနးခဲ့ရသညကို သူဇာ လကခံမိပါသည။ ယောကားလေးမားကဲ့သို့ နေရာတကာ နလုံးသားကို ပဲထုတ၍ မရသော မိနးမသားဘဝကို သူဇာ နာကညးမိ၏။
““ တို့နစယောက ကောကော့ကို ထောငဝငစာ သားတေ့ရအောင ””
““ အငး .. ကောငးသားဘဲ … အခု သားရအောငလေ ””
ရဲစခနးအပငဖကတင ကားလေးတစစငး ငိမ့ကနဲ ရပလိုကသည။ ကားထဲမ ရမးမ ခောခောလေးနစယောက ထကလာ၏။ နစယောကလုံး၏ အလက တစမိူးစီ စာဖဲ့နိုငလေသည။ လုံးကီးပေါကလ ထားထားဖံ့ဖံ့ကီး လပနေသော မသဲစံအိမ အရငသခငမလေး စောမသူဇာ ….၊ ပင့သစစ နငးဆီငုံလေးကဲ့သို့ အဖုအထစ အနိမ့အမင့အမောကမားဖင့ ပနးပုရုပလေးလို လနေသော နနးဥမာ .. ။ သူတို့နစယောက၏ အနောကမ ထာဝရငိမးခမးသော မကနာဖင့ ခံစောင့ကီး ဦးစိုငးလုံက ဒရိုငဘာခနးမ ယိုးဒယားလကဆဲခငးကို ဆဲပီး လိုကလာ၏။
““ သုံးရာ့နစ ကောကော ။ ဧည့သည ””
တနးစီအခနးစောင့က ကယလောငစာ အောပောလိုကသည။ ကောကော ပော့စိစိမကနာဖင့ သံတိုငမားနား ကပလာလေသည။
““ ကောကော နေကောငးရဲ့လားဟင ””
ဂရုဏာပည့လံစာ မေးလိုကသောလညး ကောကောက မကရညဝိုငးသော မကလုံးမားဖင့ သူဇာ့ကို ကည့နေရငး ငိုမဲ့မဲ့ပုံးပရာသည။ ဥမာက ငိုသည။ သူဇာကလညး ကိတရိုကသည။ ကောကော မကစေ့မတပီး တငးကနဲ အံကိတလိုကသည။
““ မနေ့က ရေ့နေက ပောတယ..””
““ ဘာတဲ့လဲ ကောကော ””
““ သေဒဏနဲ့ တစသကတစကနး .. တစခုခု ဖစခငဖစမယ .. မဖစရင နစခုလုံး ကခံရမာဘဲတဲ့ ””
““ အိုး …. ဟင .. ဟာ .. ””
ဦးစိုငးလုံကပါ စိတမကောငးစာ ရေရတလိုကရာသည။
““ ဒါပေမယ့ ငါပောပါတယ သူဇာ ””
““ ပောတယ ဟုတလား ကောကောရယ ””
““ ဟုတတယ… ငါ့လို မုဒိမးသမား ၊ လူသတကောငတစယောက ဟောဒီလောကကီးက ထထကသားရမာ ဝမးနညးစရာလား ””
ဝမးနညးစရာလားဟု မေးရငး ကောကော ငိုသည။ မိနးကလေးနစဦးကလညး သံတိုငကို ကိုငထားသော ကောကောလကဖားကို ဆုပကိုငပီး ငိုခလိုကကသည။
““ အခိနစေ့ပီ ။ ဧည့သညပနခိန ””
ကေကဲသော မကလုံးမားဖင့ တစယောကကိုတစယောက စိုကကည့နေကသည။ ကောကောအား ရဲသားတစဦးက ပုခုံးကို ဆဲကိုငပီး သတိပေးရငး ဆဲခေါသားသည။
““ ကောကော ………. ကောကောရယ..””
““ မောငရယ …….. မောငရယ..””
ကောကော နနးဥမာကို တအံ့တသ လည့ကည့သည။
““ မောင .. ဥမာ့ကို ခင့လတတယလို့ ပောသားဦးလေ ””
ဥမာက သေးရုးသေးတနးလေး လမးအောသည။ သူဇာက ဥမာ့ပုခုံးလေးကို သတိပေးသလို ကိုငရငး လုပရငး
““ သူငယခငးရယ… ပနကစို့နော ””
ဟု ပောလိုကသည။ လူငယမားအဖစကို ကည့ရငး ဦးစိုငးလုံတစယောက မကရညတေ တထေထေ ကဆငးလာသည။ ထို့နောက ခာကနဲ လည့ထကသားပီး
““ စခနးမူးကီးခငဗာ …… ခနပိုင့ကို သတတာ ကူပပါ ….. ””
““ ဗာ ………… ဗာ ………………… ””
““ ဟုတတယ……. ကူပသတတာ ။ ဒီကောင ကုပသမီးလေး နနးအိဝါကို ဖကဆီးပီး မယူလို့ ကုပသမီးလေး သူ့ကိုယသူ သတသေရတာ …။ ဒါကောင့ ကုပ .. ကုပ ဓါးမောငနဲ့ ခောကခကတိတိ မသေမခငး ထိုးသတခဲ့တာပေါ့ ။ ကုပအပစကို ကုပဘဲ ခံသင့တယလို့ မငလာခဲ့ပါပီ ””
““ သော… ဦးလေးရယ…””
စောမသူဇာနင့ နနးဥမာတို့ ပိုငတူရေရတမိက၏။
………………………………………………………
““ သားပါနော ဟန့ .. ဟိုမာ သူ့မိနးမက ””
စောမသူဇာက ကောကော့ကို တနးလတရငး နနးဥမာကို မကစောငးထိုးပသည။
““ အားလုံးကိုယစား ကေးဇူးတငစကား ပောမလို့ လာခဲ့တာပါ ””
““ ဒါဆို အခု ဘယကိုမား ခေစကာ ဖန့တောမူဦးမာလဲ ””
““ အားလုံးနဲ့ဝေးရာကိုပေါ့ သူဇာရယ ””
ကောကော့အသံက အားငယဝမးနညးသံ ပါနေလေသည။
““ ဥမာ့ကို နငမသနားတော့ဘူးလား ကောကောရယ ””
““ ဥမာ့ကို သနားပါတယ…. ဒါပေမယ့ အနိုငကင့ခဲ့မိလို့ နောငတရမဆုံး ဖစနေမိတယ… ငါ့ကိုလညး သူ မုနးနေမာပါဟာ ””
ကောကော့မကလုံးက ဥမာ့ထံသို့ ရောကလာ၏။
““ ကည့ပါလား ဟနး ””
ဥမာက ရေကူးကနထဲမ ရေနင့ လမးပကသည။
““ အခု နင့ကို ဥမာက မမုနးတော့ဘူးဟ ။ သိပီလား ။ ””
““ ဘာဖစလို့လဲ ဟင ””
““ လေးဘကထောကမိတိုငး နင့ကို သတိရတယလို့ ငါ့ကို ခဏခဏ ပောနေတယ ””
““ ဟာ သူဇာနော……… ညစတီးညတပတတေ … သား ””
နနးဥမာက ရကကိုးရကကနးလေးပောရငး ၊ တဖကသို့ လည့ထကသား၏။ စောမသူဇာက ကောကော့ကို တနးလတသည။
““ သားပါဟ။ ငါရောငပေးမာပါ။ ဟငး ဟငး””
စောမသူဇာက ပောပောဆိုဆို နေရောငခံ ကုလားထိုငပေါမ စေ့ကနဲ ထသားလေသည။ ကောကောက ရေကူးကနစပသို့ သားထိုငလိုကလေသသည။
““ ဟိတ…. သူဇာပောတာ ဟုတလား … ဥမာ။ လေးဘကထောကတိုငး မောင့ကို သတိရတယ ဆိုတာလေ ””
““ လာပနပီ ။ မောငနော…. မစနဲ့ ဟနး ””
အခေအနေအရပရပသည ဇာတကောငးခနးသို့ ပို့ဆောငနေပီဖစသောလညး ဦးစပခနကာက တရေးမောင့၍ စောမသူဇာခငမာ အပူမားထူရပနပါလေသည။
………………………………………………
🏵️အပိုငး (၃)🏵️
““ သူက သမီးနဲ့ လကထပပါ့မယတဲ့ကယ ””
““ ဟာ သမီးမ မမငဖူးတာ ဖေဖေကလညး .. ””
““ အေးလေ … ဒါကောင့ ဖေဖေ ခေါလာပါတယ။ ””
““ ဟနး .. သူငယခငးတေကပါ .. ဖေဖေနဲ့ရောပီး လကထပဖို့ခညးဘဲ ပောနေတာ။ သူ့သမကလောငးကဖင့ ဖူသလား မဲသလားတောင မမငဖူးဘဲနဲ့ ””
““ ဟောဗာ ….ဒီမောင … အသကရညဦးမယ..””
ခံဝမာ ညငသာစာ လိမ့ဝငလာသော တိုယိုတာ ကောရိုလာ အဖူလေးတစစငးက ဆငဝငအောကတင ရပလိုကသည။ ကားတံခါးဖင့ပီး ဆငးလာသညက ဗိုကရဲရဲ အသားမညးမညး ကုလားကီး။
““ ဟင ဒါလား …. ဖေဖေ….. ဒေါကတာမငးထိုက ဆိုတာ ””
စောမသူဇာက စိတပကစာ မကနာလေးအိုပီး ပောလိုကရာ ဦးစပခနကာက တဟားဟား ရယလိုက၏။
““ ဟုတပ .. ဟုတပဗာ။ အဲ့ဒါ ဒေါကတာမငးထိုကပါဘဲ ။ ဟား ဟား ..။ ကံကံဖနဖန သမီးကလညး အဲ့ဒါက သူ့ဒရိုငဘာ ကုလားပါဟ။ ဟိုမာလေ သူက အခုမ ဆငးလာတာ တေ့တယမတလား ””
““ အိုး … ””
အာမေဋိတသံလေးပင ထကသားမိသည။ သပရပမနရညသော လူရယတစဦးပါလား။ ခောမောခန့ညားသော မကနာက လူတိုငးကို သနားတတဟနဖင့ ကညလငသန့စငနေသည။
““ လာဟေ့ မောငမငးထိုက ..။ မငးဒရိုငဘာကို အဲ့ဒါ ဒေါကတာမငးထိုကလားလို့ သမီးက မေးနေတယက ””
““ အငး … သူဘယမတမိပါ့မလဲ အနကယ။ ကနတော ဆေးတကသိုလတကနေတော့ သူက (၅) တနးဘဲ ရိသေးတာကိုး။ ””
““ သမီးမတမိလားကဲ့ ””
““ ဟင့အငး မမတမိဘူး ဖေဖေ ””
““ ညောငရေသားတိုငး ဖေဖေ အမဲဝငတဲ့ ဆေးခနးက သူ့ဆေးခနးပေါ့ကဲ့ ..။ လာ.. အိမထဲဝငကရအောင ””
စောမသူဇာအား သူက ဖောရေနစလိုဖယကောငးသော အပုံးဖင့ ပုံးပရငး အိမထဲသို့ ဝငသားသည။ သူဇာ သူ့အပုံးကောင့ ရငထဲတငလိုငးထကနခဲ့သည။
————————————-
““ မောင အိပတော့မလားဟင ””
““ မောင စာနညးနညး ဖတလိုကဦးမယ။ ခာတိတ အိပနင့လေ ””
ဘယလို ဘယလို မငလာဦးညမနးလဲ မသိ .. ။ သတိုးသားက စာဖတနေသညမာ ည () နာရီ ကောနေပီ။ သူဇာ အိပခငလာသည။ မယားဝတရား မကေမာ စိုးသည။ ပထမဦးဆုံးညမို့ သူဘယလို လိုးမညဆိုတာကိုတေးလက ရငတုနမောပမးနေမိသည။ တစနေကုန မငလာအခမးအနားကားမာ လုပရားခဲ့ရ၍လညး ခေကုနလကပမးကဆငးနေသည။ သို့သောလညး ကိုယက အိပယာ အစောကီးဝငလို့ သိပမကောငး။ ယခုတော့ အိပခငနေပီ။ ကည့ .. ည () နာရီ ထိုးနေပီဟာကို။
လူပိူကီးတေက ဒီအတိုငးဘဲလေ …. ဘယကစရမနးမသိတာနဲ့ ခငထောငထဲ မဝငဖစဘူးထငတယ။ သူဇာ တရုးရုး အိပမောကသားတော့မ ဟနဆောငကည့နေတဲ့ စာအုပကို စားပဲပေါခခဲ့ပီး ခငထောငထဲ ဝငမိသည။ ညဝတအငီပါးပါးလေးအောကမ ရုနးကနလိုငးထနေတဲ့ သူဇာ့နို့ကီးနစလုံးက မီးခောငးအလငးရောငအောကမာ တငးပောငလို့နေသည။ ဆရာဝနပေမယ့ မိနးမတေနဲ့ ကိုယက မပတသတအောင နေခဲ့သူဖစသည။ လငမယားဖစလာလငတော့ လိုးကရမည။ လိုးဖို့လညး ယူကခငးဖစသည။
ဘဝအဖောမနတေ ဘာတေ တငစားပီး ပေါကတတကရလေးဆယ ပောနေကသည။ ညာပီးလငတော့လိုး ၊ လိုးပီးလင ကလေးထက ။ အဲ့ဒါကောင့ မငလာဆောငတာ လိုးဖို့ဘဲ ။ အခုတော့ ကိုယ့ဟာက ည (၂) ကောပီ။ မငလာဦးည အဓိပါယကို မဖောနိုငသေး။ လပနုထေးသော သူဇာ့မကနာလေးကို မတနိုးစာ ငုံ့ကည့ရငး လီးကီးက ဇာတိပလာသည။ တောငလာသည။ သူဇာ့ပေါငကားကိုလညး မကစိကရောကသည။ ဖူးဖူးစိုစို နုတခမးလေးအစုံကို မရဲတရဲ နုတခမးခငးထိကပရငး နမးသည။ သူဇာ မနိုးသေး။
သူ ရဲတငးလာပီး နုတခမးလေးကို တဖဖလေး စုပယူပီး နို့ကီးမားကို ပတသပလိုကသည။ သူဇာ အသကမနမနရူပီး အိပမောကနေဆဲ။ ညဝတအငီ ခါးစညးကိုးကို ဖေးဖေးခငး ဖေခလိုကသည။ ပီးတော့ ရငဘတမ အငီကိုလညး ခာခ လနဟလိုကသည။ ခါး၊ ရင ၊ တင ပနးပုရုပတစရုပကို အသကသငးထားသလား ထငမတမားလောကအောငကို စောမသူဇာက လပနေသည။ နို့ကီးနစလုံးကို ဖိကပစုပနမးလိုကပီးမ ခါးမ ပုဆိုးကို ခတကာ ကုတငခေရငးတနးပေါ တငလိုကလေသည။
““ ဟင ……… သော ……… မောင ””
သူဇာ လန့နိုးလာသည။ နောကမ သတိရသားပီး ခေါငးလေးကို စောငးကာ မကစိလေး မတထားလိုကရာသည။ မောင့သဘောဆိုသည့သဘော။ မငးထိုကက အခုမ လိုးခနးစနိုငလေတော့သည။ နို့နစလုံးကို အလကားနေ တရုံ့ရုံ့နမးနေသည။ နို့သီးခေါငးကို စုပသညလညးမဟုတ အတောခကသည့ လူပိူကီး။ သူဇာက နုတခမးဒေါင့လေးမား ကေးပီး ပုံးခငနေသည။ လီးကတော့ မာတောငနေပါသည။
ပူနေးသော လီးကီးက စောကဖုတထဲမဝင၊ ပေါငနစလုံးကားမာ ရိနေလေရာ သူဇာက အသညး ယားပီး သူမပေါငကားနစဖကကို အစမးကုန လေးဘကလေးတန ကားပေးလိုကလေတော့သည။ ထိုအခါမ ပူနေးသော သူ့လီးကီးက တဆတဆတတုနကာ သူဇာ့စောကဖုတလေးထဲ တလကမးကီး ဝငသား၏။
““ အား .. အား …. ””
သူဇာ လတကနဲ အောလိုက၏။
““ ဗတ ””
သူက လီးကီးခကခငး ပနခတရငး
““ အရမးနာလို့လားဟင””
ဟုမေးသည။ သူဇာ သကပငးမသိမသာ မုတထုတရငး မကလုံးဖင့ကာ ခငပနးဖစသူကို ပုံးပီး ကည့သည။
““ မနာပါဘူး မောင ၊ လန့ပီး အောမိတာပါ ””
““ ဒါဖင့ အဲ ဟိုလိုလုပမယနော””
““ အငး အငး ””
နုတခမးကို လာလေးဖင့ ရကရငး သူ ခေါငးငိမ့ပ၏။ အထောကအကူမားဖင့ လူပိူစစစစနင့ တစခုလပမလေးတို့၏ မငလာဦးညကို စတငဆငနဲကပါလေတော့သည။ လေကီးထိုး ရိုးရိုးဆောင့လိုးနေသဖင့ သူဇာ ပူအိုကလာသည။ သူကတော့ ညောင့လိုးကောငးဆဲ။
““ မောင ””
““ ဟင .. ဘာလဲ .. သူဇာ ””
““ သူဇာ လေးဘကကုနးပေးမယလေ ””
““ အငး … ဟုတ .. ””
ခငပနးဖစသူ လူရိုးကီးအား သူဇာက လေးဘကလေးကုနးပီး လိုးပုံလိုးနညးပါ ပရပနပါသည။
““ ဒူးထောကပီးမ ထည့လေ မောင … ဒူးကေးပီးရပနေတော့ ညောငးနေမာပေါ့ မောငရဲ့ ””
ဒေါကတာမငးထိုကလုပနေပုံက ရုးခငယောငဆောငနေသညမားလားဟုပင သူဇာ ထငမိပန သည။ အမနက ဒေါကတာမငးထိုကမာ မိနးမနင့ လုံးကငးသူပင။
““ နာနာလေးဆောင့ .. ဆောင့ ..အဲ .. ဟုတပီ .. အဲဒါမ ထိတာ ””
““ ဗစ .. ပတ .. ပတ … ဖတ ““
““ အားးးး …. အားးးး .. ကောငးလိုကတာ မောငရယ ကတ ““
အမနက ဒီလောက အောရလောကအောင မကောငးသောလညး ဒီအသံလေးကားမ ယောကားတေက ဖီလငတကတတကမနး တစခုလပမလေး သူဇာက နောကေနေပီမို့ ထိုသို့ တဟငးဟငး ငီးပလိုကခငး ဖစ၏။ ( ကူးပစမားလညး သတိထားကပါ .. စကားခပ ) ကုံးနေသော လူပိူကီးက ဖီလငတေအပည့ ….။
““ ကဲ .. မောင .. အောကကအိပ .. သူဇာ လိုးပေးမယ ””
““ အငးပါ .. အန.. သူဇာက လိုးပေးမယ ဟုတလား ””
““ အာ .. မောငကလညးကာ … ဒါလောကတောင ဗဟုသုတ နညးရတယလို့ မဟုတသေးပါဘူး ””
သူဇာက ပုံးစစနင့ ပောလိုကရာ သူက ရယ၏။
““ ခာတိတပောလညး ခံရတော့မာဘဲ .. ကိုယက မ ဘကမာ အားနညးတာလညးပါတယ ..။ ဆေးပညာမာတော့ လေ့လာဖူးတာပေါ့ ..။ ဒါပေမယ့ ကိုယက ခနာဗေဒသဘောနဲ့ဘဲ လေ့လာရတာ ””
““ ကဲပါ .. ဆရာဝနကီးရယ… ကနမကဘဲ ပီးအောင လိုးပေးပါ့မယရင ””
သူဇာက ပုံးစိစိနဲ့ အိပရာပေါမ လူးလဲထလိုကခါ မငးထိုကကို အိပစေလိုကသည။ သူဇာက ပါးစပကပောရငး ခငပနးသညနင့ ရငးနီးမုရစေရန လီးကီးကို ကိုင၍ ဖဲခလိုကသည။ ကိုမငးထိုက မေးကောကီးမားက တငးကနဲ ထောငသားပီး .. အံကိတလိုကရငး ..
““ အင့ .. အား .. နာတယ .. သူဇာရဲ့ .. ””
ဟုဆိုသည။ သူဇာက လီးကီးထိပကို လာဖားလေးဖင့ ဦးစာထိုးပီး ကလိပေးသည။ ကငခောငးကီး တစခုလုံး ဆန့ငငဆန့ငင နုတခမးလေးနစလာဖင့ ငုံခဲပီး ပတကနဲ စုပလိုကသည။
““ ဟိုး .. အိုး .. ကောငးလိုကတာ မိနးမရယ ””
ကိုမငးထိုက လတကနဲ ပောလိုကမိသညအထိလညး အရသာရိလပါသည။ အပုအစုကောငးသော မယားလေးကို ပိုမိုပီး ခစမတနိုးစိတမားလညး ဝငလာလေသည။ သူဇာက တစထစပီး တစထစ တိုကစစဆငနေသည။ ပတကနဲ အပေါသို့ ဆဲပီး ဆဲပီး စုပပေးနေရာမ ပါးစပထဲတင ငုံလက လာဖားလေးဖင့ ဒစတဝိုကကို ကေ့ပတပီး ထိုးလိုကသောအခါ ကိုမငးထိုကဖငကီးမာ ကော့ကော့ပီး မောကတကကာ မေ့ယာပေါသို့ ဘုံးကနဲ ပနကသားသည။ နုတခမးကို လာဖင့ရကရငး တဟငးဟငး ငီးတားနေပါတော့သည။
““ သူဇာရယ မောင့လီးကီးထဲမာ စိမ့စိမ့သားအောင ကောငးလခီလား အခစရယ””
ကိုမငးထိုက အရိအတိုငး သူဇာ့ကို ပောနေပနသည။ ထိုသို့ အပေါသို့ ဆဲပီးစုပလိုက ဒစတ ဝိုကကို လုပနေရာမ ခေါငးကို လိမစောငးပီ လီးကို ပါးစပဖင့လိမကာ လိမကာ ပတသပရငး လေဖင့မုတကာ အရငးအထိ စုပခလိုကပနသောအခါ ကိုမငးထိုကလီးကီးမာ ဆတကနဲ တငးသားပီး သုတရညမား သူဇာ့ပါးစပထဲသို့ စတကနဲ စတကနဲ ပငးထနစာ ပနးသငးလိုကသည။
သုတရညမားက သူဇာ့အာခေါငထဲအထိ ရောကသားပီး သူဇာက တံတေးမား သုတရညမားကို ကုတငဘေးသို့ ထေးခလိုကလေသည။ ထို့နောက ပောငတငးပီး တဆတဆနတုနနေသော လီးကီးကို သူမမကနာလေးဖင့ ပတသပရငး လညတိုင၊ နဖူး ၊ နာခေါငးမကန ပတသပခော့မူပေးလိုကရာ လူပိူကီး ကိုမငးထိုကမာ အလနအမငး အရသာ တေ့နေလေတော့သည။
““ ကဲ …. မောင့ အလည့ ””
““ မောင့ အလည့ .. ဟုတလား … ဘာလုပပေးရမာလဲဟင ””
““ ကည့ … သူမားကတော့ စုပပေးရတယ.. ဟနး ””
““ အော ……. အငး …. မောငလညး ရကပေးပါ့မယ.. အခစရယ… ””
သူဇာ့ စောကပတလေးမာ အရညကညမားဖင့ ဝငးလကနေသည။ စောကဖုတနုတခမးသား နစခုမာ ပည့ဖောငးနေပီး ခပအာအာလေး ဖစနေပါသည။ မိနးမစောကပတ အတောမားမားကို ကိုငတယခဲ့ဖူးသောလညး ယခုကဲ့သို့ ကာမစပယကရသော ကိုယ့မိနးမစောကဖုတကို ပထမဆုံး ရကပေးရမညဆိုသော အသိက ကိုမငးထိုကကို ရငခုနစေသည။
ကိုမငးထိုက လကနစဖကဖင့ စောကပတနုတခမးသားလေးမားကို ဆဲပီး ဖဲလိုကသည။ နီရဲ သော စောကခေါငးလေးအတငး အရညကညမားက ပည့လံကာ မီးခောငး အလငးရောငအောကတင တရရ လုပရားနေလေရာ ငေမငရောင သုတထားသော ပိုးကောငကလေးမား ရစိရစိ လုပရားနေသညနင့ တူလပေသည။ ကိုမငးထိုက မကလုံးမားက စောကပတအထကနားမ ဆီးပနလေးကို ဖုံးအုပထားသော စောကစိလေးဆီသို့ ရောကသားလေသည။ ထို့ကောင့ ပထမဆုံး စောကစိလေးကို လာနေးနေးကီးဖင့ ထိုးပေးလိုက၏။
““ အငး ….. ကတ .. ကတ …. ကောငးလိုကတာ မောငရယ ””
သူဇာက ခေါငးအုံးအစနးလေးကို လကပနလေးဆဲကိုငပီး ခေါငးလေးစောငး မကစေ့လေး မိတကာ ညညးငူလိုကရာလေသည။ ကိုမငးထိုက လာကီးက အတင့ရဲလာပီး စောကဖုတတစအုံလုံးကို သုံးလေးခကမ ရကလိုကရာ သူဇာမာ ဖငလေးရုံ့ဝငသားပီး ဆတကနဲ အထဲသို့ တန့ဝငသားလေ၏။ ကိုမငးထိုက လာစောငးကီးမားက စောကဖုတနုတခမးသားကို တဖန ရကပေးပီး စောကခေါငးထဲသို့ လာဖင့ စုခနထိုးထည့ကာ မေပစလိုကပနသည။
““ အ …. အ …. မောငက တတသားဘဲ …. ဟငး …. ဟငး ””
သူဇာက ကေနပနစသိမ့စာ ရေရတရငး ခါးလေးကို ဘယညာ လူးလန့ပေးလိုကမိသည။
““ မောင ……… မောင … ””
““ ဟင … ဘာလဲ .. သူဇာ ””
““ လိုးတော့ မောငရယ …. သူမား မနေနိုငတော့ဘူး .. အရမးထလာပီ … ဟငး .. ဟငး ””
မငးထိုကက သူဇာ့ ပေါငနစဖကကို ဆဲယူကိုငမောကကာ ကတကလာသော ဖငကားလေးထဲသို့ ဒူးထောကပီး ဝငထိုငလိုကရာ တဆတဆတတုနနေသော လီးကီးက စောကဖုတကလေးတင တေ့လကသားလေး ဖစသားလေတော့သည။ မငးထိုကက တေ့မိနေသော ဒစကီးကို သူဇာ့ စောကဖုတလေးထဲသို့ ထိုးသငးခလိုကသည။
““ ပတ .. အိ .. အီး … ကတ .. ကတ ””
မခိမဆန့ ဝငသားသော လီးကို မညာမတာ သငး၍ အားရိပါးရိ လိုးလိုကသောကောင့ သူဇာ ငီးဆောင့သားသည။ မကနာလေး ရုံ့မဲ့ပီး မကစေ့လေးမိတကာ တဖကသို့ စောငးသားပီး အံကိတထားလိုကမိရာသည။
““ မောင့ဟာကီးကလညးကာ …. ကည့တော့ ပော့စိစိနဲ့ .. လိုးတော့လညး မသကသာဘူး .. ကီးပီး ရညနေတာဘဲ …။ ””
““ သူဇာ .. ဘယလောကမကီးတာ မဟုတဘူး .. တခိူ့ဆို လုံးပတတောင ငါးလကမလောကရိကတယ ””
““ အမလေးလေး မောငရယ… အဲဒါ မိနးမတေက ဘယလို ခံကတာလဲ ဟင ””
““ မိနးမ စောကပတဟာ ရံ့နဲ့ပုံသငးထားသလိုဘဲ သူဇာ။ ကိုကသလောကကီးပါစေ ဝငသားတာဘဲ ..။ ခံစားရတာခငးကတော့ အကီးအသေးအလိုက မတူကဘူးပေါ့ ..။ သူဇာကရော ကီးတာကိုကလား .. သေးတာကိုကလား ဟင ””
““ ဟာကာ … မောငကလညး ဘာတေ လောကမေးနေမနး မသိဘူး။ ကိုယ့လငလီးဘဲ .. သေးသေး ကီးကီး ကိုကတယ ””
ခပဆောင့ဆောင့လေး ပောလိုကသော သူဇာ့အဖေကို ကိုမငးထိုက သားကီးဖဲကာ အကီးအကယ သဘောကလက ဆတခါဆတခါ ဆောင့လိုးပစလိုကလေသည။
““ ဗတ .. ဗစ … ပတစ .. ဖတ .. ဖတ ””
““ ဟင့ … ဟင့ ..ဟငး … မောငက အဆောင့သနတယ … အဲ့ဒါ အရသာမရိဘူး မောငရဲ့။ ””
““ ဟုတလား .. ဘယလိုလုပရင အရသာရိလဲဟင ””
““ သူဇာ့အကိုကကတော့ လီးကို စောကပတထဲမာ ခပတငးတငးလေး ဖိသငးပီး ကပကပပီး ကိတဆောတာမိူးလေးက အရသာရိတယ မောင ””
သူဇာ အရသာရိတယဆိုသော ပုံစံကို မငးထိုကက လုပပေးရငး တကယပင နစဦးနစဖက အရသာ ရိလနးကသည။ စောကပတနင့လီး ကုတနဲ့ကောပီး ခာခရမတတ ဖိကပလက အမေးခငး တဗိဗိ ကပပတသံလေးမားပါ ထကလာကာ သုတရညမား အသီးသီး ပနးထုတလိုကကပီး မငလာဦး ကုတငကီးပေါတင လိုးပဲလေးတစပဲ ပီးဆုံးငိမသကသားလေတော့သည။
——————————————-
မောဟိုကနုံးခိစာ ရငခုနလုပရားခဲ့ရသော မငလာဦးညကို ပနတေးရငး တဖကတင ပကလကကီး ခေပစလကပစ အဝတကငးမဲ့စာ အိပမောကနေရာသည့ မောင့ကို သူဇာ အပေါမ မိုး၍ ကည့နေမိသည။ မောငက ခန့ခန့ခောခော ဆရာဝနမို့ သူဇာ မောင့ကို ကေနပစာ အလိုးခံခဲ့ပီးဖစသည။ တစခိနက လိုးပုံအမိူးမိူးကို သငကားပေးခဲ့သော ခနပိုင့ကိုလညး လစကနဲတော့ သတိရမိလိုကသေးသည။
ဘာဘဲပောပော ယခုကဲ့သို့ အကငလငမယားဘဝမာ မောင့အပေါမာ သူဇာက တာဝနကေခငးဖစသည။ မောင့ ရငအုပအပေါမာ နူးညံ့အိစကသော သူဇာ့ ပါးမို့မို့လေးမားဖင့ တယုတယ ပတသပပေးမိသည။ မောင့ထံမ ဟငးကနဲ သကပငးရညကီးခလိုကသံကို ကားရပီး တရုးရုး ပနလည အိပမောကနေပနသည။ မောငရယ .. တကယ့ ကလေးဆိုးကီးလိုပါဘဲလား .. အခစရယ။
မောင့လီးကီးက တဒိတဒိတ သေးတိုးနေသညကို သူဇာ လကကလေးက ခံစားသိရိနေမိသည။ သူဇာ မောင့နုတခမးကို စိတမထိနးနိုငဘဲ ခပဖိဖိလေး စုပလိုကသည။ မောင့မကလုံးမား လေးကနစာ ပင့လာသည။ တပိုငတညးတင မောင့လိငတနကီးမာ ဆတကနဲ ဆတကနဲ လူးလန့နိုးထလာလေရာ သူဇာ့ လကဖဝါးလေးအတငး နေးထေးမာကောစာ ကီးထားလာလေရာ သူဇာက ဝမးသာအားရလေး ဆုပကိုငထားရငး မသိမသာလေး ညငသာစာ ဂငးတိုကပေးလိုကမိသည။
““ လိမမာလိုကတဲ့ အခစရယ ””
မောငက သူဇာ့နုတခမးလေးကို ပနလနစုပယူကာ သူဇာ့ကိုယလေးကို သူ့ကိုယပေါသို့ ဆဲတငလိုကသည။ အဝတမဲ့ ကိုယခနာနစခု အထိအတေ့က ငိမသကစာ မိနး၍ အရသာခံရလောကအောင နူးညံ့အိစက နေးထေးနေကလေတော့သည။
““ သူဇာ အခစရယ … ””
မောငက လိုကမောတုနရီစာ ကတုနကရီကီး ခေါလိုကသည။ သူဇာ မောင့မကနာကို မကည့ရဲ။ မရဲတရဲလေးသာ ပနထူးလိုကသည။
““ မောငလေ… သူဇာ့ကို လိုးရတာ အရသာရိလိုကတာကာ ””
““ လူပိူကီးနော .. ဟနး …. နောကတော့ သူဇာ့ဟာလေးက ရိုးသားပီး အသစကလေးတေ ရာဦးမာမို့လား .. သားပါ .. ””
““ ဒါက သူဇာတို့ မိနးမတေ အပေါမာ မူတညပါတယကာ။ ကိုယ့လင ကိုယ့ယောကားအတက အမဲအဆငသင့ ဖစနေမယ .. စိတလုပရားစရာ အခေအနေလေးတေ ဖနတီးပေးရမယလေ။ ပီးတော့ ပို့စလေးတေလညး လေ့လာထားတတရမယ။ ဒါဆို ယောကားက ဘယစိတကုနမလဲ””
““ ကည့ လူလညကီး ””
ပောပောဆိုဆို မောင့ကိုယပေါမာ ကားယားခလက မေ့ယာပေါတင ဒူးထောကထိုငလိုကရာ ငုတတိုကီးတစခောငးလို မတတောငနေသော မောင့လီးတနကီးမာ သူဇာ့ စအိုဝလေးကို တေ့သားမိသည။
““ သူဇာ .. ထိုငခလိုကလေ… တေ့မိနေပီ””
““ ဟာ … ဒါက ဖငလေ .. မောငကလဲ ”” “
“ အဲဒီ နစပေါကလုံးကို အလိုးခံတတအောင ကင့ရမာ ဒါမ အမိူးမိူး လိုးလို့ရမာပေါ့နော .. သူဇာ ””
““ ဟာကာ ဖငထဲတော့ မလုပနဲ့ မောငရယ””
““ ခံကည့ပါဦး။ မကောငးတော့လညး နောကမလုပနဲ့ပေါ့ … နော … ””
မောင့ကို သူဇာ အရုံးပေးလိုကသည။ မောင့အလိုက မောင့လိငတနကီးကို ကိုငပီး ဖငဝတင တေ့ပီး အံလေးကိတကာ ထိုငခပစမိလိုကသည။
““ ဟ အား .. အား … ကတ .. ကတ .. နာတယ အီး ””
သူဇာ အောပီး ပနထမညအပု မောင့လကနစဖကက သူဇာ့ပုခုံးနစဖကကို ဖိခခုပကိုငထားကာ အားနင့ ဖိခခငးခံလိုကရသည။
““ ဗစ .. ဗစ .. ဗစ .. ””
““ အား .. အား … နာတယ .. နာတယ မရဘူး .. မလုပပါနဲ့ မောငရယ ..။ စောကပတကိုဘဲ လုပပါကာ ..””
သူဇာ မကရညဝဲဲလေးဖင့ တောငးပနရာသည။ သို့သော မောငမာ ဘာအရသာ ပိုထူးနေသလဲ မသိပါ။ သဲကီးမဲကီး ဖိခရငး အောကမ ကော့ကော့ပီး အားရပါးရကီး ဆောင့လိုးနေပနပါသည။ စအိုလေးထဲသို့ တငးကပနေးထေးသော မောင့လိငတနကီး ခပကမးကမး ဝငထကလကရိနေရာ သူဇာ့စောကပတလေးမာ စအိုလေးဘကသို့ အပုံလိုကလေး ရေ့သားလိုက ပုံမနနေရာ ပနရောကလိုက ဖစနေလေတော့သည။ ထိုသို့ လုပရားဆောင့လိုးနေရာမ သူဇာကိုယတိုင အားလေးနင့ ဖိခ ဆောင့ထိုငကာ လိုးနေမိပနသည။ ထိုအခါ စောကပတလေးက တရဲရဲလေး ပဲပဲသားပီး မောင့လမေးကမးကမးကီးမားကို ပတသပမိပီး စောကစိလေးမာလညး လမေးမား၏ ပတသပမုဖင့ ခံခငစိတမား ပငးထနစာ ပေါထကလာသည။
““ စိတ .. စိတတေထလာပီ မောငရယ.. ””
နို့ကီးမားကို စုံကိုငနယဖတနေသော မောငက အောငမငသားသော သူ့သငခနးစာကို အပီးတိုင သငကားပို့ခနေ၏။
““ တောပါကယ .. စောကပတကို လိုးတော့ကယနော။ ””
သူဇာ မရကနိုငတော့ဘဲ မောင့လီးကီးကို ပတကနဲ စအိုလေးထဲမ ခတပီး စောကပတဝလေးသို့ တေ့ပေးကာ မီးကုနယမးကုန ဖငလေးမောကကာ အားရပါးရကီး ဆောင့လိုးနေမိပါတော့သည။ မောငက မကလုံးလေးမိတကာ ဇိမခံနေပါလေသည။
““ ပတ .. စတ.. . စတ … ဗတ .. ဗတ ””
““ အငး .. ဟငး … အ ဟငး … ဟငး ””
သူဇာ မကနာလေး အဆီပနလာပီး နီရဲတတလာသည။ စောကပတလေးထဲသို့ အရညမား အရဲသားနင့ ပိုငနိုငစာ လိုးနေသော မောင့လီးကီးမာလညး ပို၍ပို၍ မာကောတငးမာလာပီး မောင့တကိုယလုံးမာ ဓါတလိုကခံရသော မေကီးအလား ဘယညာ အထကအောက တုနခါလာလေတော့သည။
““ သူဇာ မောင မောင ထကတော့မယ””
““ အား .. အား ””
သေးကငသော သူဇာ့ခါးလေးကို မောငက ဆဲကိုငပီး ဖိခရငး အောကမ တအားကော့ ဆောင့လိုကရာ သူဇာ့ခငမာ အပေါသို့ လင့ကနဲ လင့ကနဲ မောကတကသားရပီး စောကခေါငးလေးထဲမ စိမ့ကနဲ ခံစားလိုကရပီး လီးကီး၏ ဒဏကို အရသာရိရိလေး ခံစားလိုကရလေတော့သည။ မောင့လီးကီးထိပမ သုတရညမား ဗငးကနဲ အရိနပငးပငးလေး စောကခေါငးလေးအတငး ဝငရောကသားသညကို သားအိမထဲမ ပူကနဲ ခံစားလိုကရမိသညနင့ သိလိုကမိလေရာ သူဇာ ကညနူးကေနပသားမိလေသည။ စိတထဲမ ကညနူးကေနပမိသညနင့လညး သူဇာသည မောင့ပါးကို ဘယပနညာပန ခပကမးကမးလေး ဖိနမးရငး သုတရညမား ပနးထုတမိလေသည။
““ ကောငးရဲ့လား သူဇာ ””
““ ကောငးတယ . မောငရယ .. စောကခေါငးလေးထဲမာ ကငပီး အီဆိမ့သားအောင ကောငးတယ သိလား …””
““ အဲဒါ လငမယား ခိုငမဲနညးဘဲ သူဇာ ””
““ သူဇာ သဘောပေါကပါတယ.. မောင””
““အခုလို ပီးသားရင မခတနဲ့ဦး ။ မေးနေရသေးတယ””
““ အငး .. သူဇာလညး မလုပခငတော့ဘူး .. ဟငး ဟငး ””
““ သူဇာက အလိုးကောငးတယ .. နောကဆို မောငက အောကကဘဲ ခံတော့မယနော ””
““ အမယ … အမယ … ဟငး .. လူပါး … ဘယရမလဲ .. သူဇာလညး တခါတလေ အောကက ခံဦးမာပေါ့လို့ ””
““ ကဲ .. ဒါဖင့ နောကတစခါလိုးဦးမယ .. ပကလကလနလိုက””
““ အာ .. အခုပောတာ မဟုတဘူး မောငကလဲ .. နောကမ .. မောင အလုပနောကကနေဦးမယ””
သူဇာက အလောသုံးဆယလေး မောင့ကိုယပေါမ ဖယဆငးလိုကရာ လီးကီးက ပော့ခေပီး ဗလတကနဲ ထကသားလေတော့သည။ သုတရညမားကလညး စူးစူးဝါးဝါး အပိုငအဆိုင အနံ့လေးမား ထကလာပါတော့သည။
ပီးပါပီ။
