လောကဓံဆိုတဲ့ လိုငးတံပိုးတေဟာ သူမဆီကို အကိမကိမ ရိုကခတလို့နေသည။ သူမ ကိုးစား ထ ရာ၏။ ကိုစား ရုနးကန၏။ သူမက အမိမဲ့ သမီးတစဦး။ သူမက အဖမဲ့ တစကောငကကတစယောက။ သူမဘဝမာ ဘာဆိုဘာမ မရိ။ သူမမာရိသာ ဆနတစခုပဲ။ လောကကီးထဲ ငါ နေရဲရမယတဲ့။ ဒါ… သူ့ကေးကောသံလေ။
သူမအသက (xxx) နစအရယမာ သူမရဲ့အပိုစငဘဝ ပကခဲ့တယ။ သူမ…မနမောပါဘူး။ ဒါ လောကရဲ့ ဖစတတတဲ့ သဘောသဘာဝတေပဲလေ။ လူတေမ မလနဆနနိုငဘဲ။ အဲဒီယောကားကလညး သူမကို ခစခဲ့ရာသည ထငရဲ့။ သို့ပေမယ့ သူမက မခစခဲ့ပါ။ သူမက အပောရာရုံသကသကပဲလေ။ ဘယနေ့ ၊ ဘယအခိန သေမယဆိုတာ မသိရတဲ့ဘဝကီးမာ ဒီနေ့ဟာ နောကဆုံးလညး ဖစနိုငတာပဲ။ ဒီလို သူမယုံတယ။
သူမနာမညက မလတတဲ့။ အမကီးက မမတ။ အငယဆုံးက မငယမို့။ သူမက မလတဖစခဲ့ရသည။ သမီးတေခညး မေးခငးရိခဲ့ပေမယ့ သူမက တစကောငကကက တစကောငကကပဲ။ အမကီးမမတက ယောကားရသားကတညးက ယောကားရာနောကကို တနးနေအောင လိုကသားခဲ့သည။ နညးနညးလေးမ နောကကိုပနလည့မကည့ခဲ့။ အငယနစယောက ဘယလို စခနးသားမလဲ။ ဘယလို ဘဝကို အခကခဲတေ ကုံမလဲ ဂရုမစိုကခဲ့ခေ။ တစခနးသာ ပောခဲ့သညမာ
“ကိုယ့စောကဖုတကိုယတောင ဝအောငမကေးနိုငဘူး နငတို့ဘာသာ လုပကိုငစားက” ဟူသတဲ့။
အငယမက ရပိုးနံ့သညဟု ဆိုရမည။ ရကကကထဲ လူကီးလူကောငးဆိုသည့ အဖိုးကီးတေနဲ့မ ရေးပီး ဇာတကို ရုပသည။ တခို့က မယားကီးငုတတုတနဲ့။ မငယက တခို့ကတော့ ဘုရားဂေါပကလိုလို တရားသမားလိုလိုလူတေ။ အကုနလုံးနဲ့ ဇာတလမးရုပခဲ့ဖူးသည။ မငယရုပခဲ့ဖူးသည့ ဦးဘဇောဆိုလင သူ့သမီးမ မငယနင့ ရယတူဖစရသည။ မငယက “အမ ငါအဖိုးကီးနဲ့ ယူတော့မယ”ဟု သတိပေးခဲ့သည။ သိပမကာလိုကပါ။ မငယမာ သကဆိုးမရညရာခဲ့။ ငယငယလေးနင့ ဆုံးရရာသည။ AIDS လကဏာဟု ထငရသည့ ရေယုံမား အဖု့အပိန့မားပေါကလက စောစောစီးစီး လောကကီးနုတဆကသားရသည။ လူတေကတော့ AIDS လို့ပောသူက ပောကသည။ သို့သော ဆရာဝနက ဆေးစစစေခဲ့ရာ HIV မရိခဲ့ဟု ဆိုသည။ မလတတစယောကသာ ကုစရာစရိတမရိလို့ သေရသညဟု အမနတရားကို သိသည။
မလတက (xxx)နစနဲ့ အပိုစငဘဝကို စန့လတခဲ့သည။ (၈)နစတင အိမထောငကသည။ ပတဝနးကငကလူတေသည မလတတင HIV ရိသညဟု တီးတိုးပောဆိုကသောလညး ကိုတင့က ရုံးတတလကမတထိုးခဲ့သည။ မလတက ဆရာဝနထံသားကာ HIV မရိကောင့ ကိုတင့ကို သကသေထူခဲ့နိုငသည။ ထို့ကောင့ သူတို့အိမထောငရေးသည အနောင့ယကမရိခဲ့ပါ။ “အိမတငအေးဆေးနေ ငါလုပကေးမယ မိနးမ” ဟု ကိုတင့က ကေးကောလက သစခဲစကရုံတင အလုပလုပသည။ တစနေ့ကို (၅၅) ပတဝနးကင ဝငငေရိသည။ သူတို့အတက စီးပားရေးအခကခဲမရိခဲ့။ မလတကလညး အိမမာပဲ နေသည။ အလုပထကလုပစရာ မလိုခဲ့။
နစနစကာတော့ မလတတင ကိုယဝနရိလာခဲ့သည။ ကိုတင့က ပောမဆုံးရိခဲ့သည။ မီးဖားခါနီးတင ကိုတင့က သူ့မိတဆေ ငမင့နင့အတူ အရကသောကပီး မူးပီး အိမအပနလမးတင ကားတိုကဆုံးပါးသားခဲ့သည။ သူ၏ သားလေးကိုပင မမငတေ့ခဲ့လိုကရပါ။ မလတ၏ကံကမာသည ထိုသို့ ဆိုးရာရသည။ ကိုတင့က အသောကသမားတစယောကမဟုတပါခေ။ တစခါတစရံ ကုံကိုကမ သောကတဲ့သူဖစသည။ သောကပီးလညး အေးအေးဆေးဆေးနေတတသည။ သို့သော သူ့ကိုသတသညမာ အရကဖစသည။ သူသောကခဲ့သော အရကမဟုတ။ သူ့ကိုတိုကခဲ့သော ကားသမားသောကသည့ အရကဖစသည။
ထိုကားသမားသည သူဌေးသားတစယောကဖစသည။ မူးရူးပီး ကားကို ကုံးမောငးသည။ ဆငးရဲသားရပကကထဲက လူတစယောက ဦးခေါငးခံကဲအောင တိုကသည။ ကောကပီး ထကပေးခဲ့သည။ ရဲမားက ဖမးဆီးခဲ့၏။ သို့သော ခမးသာသောမိဘမားက အဆငပေအောင ရဲအရာရိမားနင့ ညိနိုငးခဲ့ပီး လောကေးအဖစ မလတကို သိနး(၇) ပေးခဲ့သည။ မလတ၏ဘဝတင ထိုလောကမားပားသော ငေပမာဏကို လကဝယမကိုငဖူးခဲ့။ ကေအေးလာတင လကမတကို “လတ” ဟု တစလုံးထိုးခဲ့သည။ အားလုံးအဆငပေသားခဲ့သည။ ကလေးမေးတော့လညး ထိုကားသမားလူပေါ့၏မိဘမားက လာရောက ကူညီထောကပံ့ပေးခဲ့သောကောင့ ရပကကထဲက လကသညနင့မမေးခဲ့ရဘဲ ပညသူ့ဆေးရုံကီးတင မေးခဲ့ရသည။ သားယောကားလေး မေးသည။ နာမညကို “မောငထကနိုင” ဟု မည့ပေးခဲ့သည။ ထို့နောက မလတက သူမအမေ၏ အမေဆကခံသည့အနေဖင့ အကောကောရောငးကာ မောငထကနိုငဖစသည့ အရပခေါ “ငထက”အား လုပကေးခဲ့သည။
ငထကကလေးမာ ၆ နစသားရောကလာခဲ့ပီး တစတနးအရယရောကသော မလတက ကိုတင့၏မိတဆေဖစသူ ငမင့နင့ ယူလိုကသည။ ငမင့က မလတအား “ညညးယောကားသေရတာ ငါ့ကောင့ပါဟာ” ဟု ပောလက အိမသို့ လာလညရငး ငိစနးခဲ့ကခငးဖစသည။ ငမင့က အသောကသမားဖစသည။ သို့သော ထိနးထိနးသိမးသိမးတော့ သောကသည။ မလတအား ခစသညဟု ဆိုရမည။ မလတလိုလေသေးမရိ အလိုလိုကသည။ မလတ အကောရောငးစရာမလိုတော့။
ငမင့လုပသော သစခဲစကရုံတင ငမင့မာ သကတမးရညကာ အလုပသမားဖစသောကောင့ အလုပသမားခေါငးဆောငသဖယဖစပီး တစနေ့ကို တစသောငးခဲ စကရုံကပေးသည။ သူက သစခဲလုပသားမားကို စီမံခန့ခဲရ၏။ လူစုံတိုငး သောကသည။ ငထကကလေး နစတနးရောကသော မလတက အကောပနရောငးနေရပီ။ အကောငးမာ ငမင့ ဖဲရိုကတတလာသည။ ဖဲရုံးသည့အခါ ပထေးပီသလာသည။ ငထကကို ရိုကသည့ခါရိုကသည။ မလတကို ငေါကသည။ ဆူသည။ ဆဲသည။
“ဟေ့ ငထက တောတစပိုငးလောကသားဝယစမးကာ မငးအမေဆီက ပိုကဆံတောငးသား”
မလတက မကနာငယလေးဖင့ ဘောလီကားက ငေငါးရာ ထုတပေးသည။
“တောတစပိုငးလောက ဦးဌေး”
ဦးဌေးက ငထကကို တစခက အကဲခတသည။
“ဟ ဟိုကောငငမင့က အလုပမသားဘဲ နေ့ခငးကီးတောင သောကနေပီလား လော့သောကစမးလို့ ပောလိုက ငါက”
ငထကက ခေါငးသာ ညိမ့ပသည။ သူ့မထေးငမင့အား ပနတော့ မပောသညမာ သေခာပါသည။ တစခေါကကလညး မာလို့သာ ပောရသည။ အရိုကခံတော့ သူပဲ အရိုကခံရသည။ အမးငေ (၅) မရခဲ့ပါ။ အရငတစခေါက အကေးဖင့ နိမခဲ့ရသည။
“ကိုမင့ ငထကလေး ပနလာတော့မာ ညမ လုပပါလား.. နော.. ညနေ အကောကောဖို့ ပဲမုန့နယရဦးမာ”
ငထက ရငတေခုနလာသည။ ပါဆယဆဲလာသော အရကတစပိုငးကို ကိုငလက ကပကားထဲက ခောငးကည့မိသည။ ရပကကထဲက အကိုကီးတေ ပောပောနေသည့ လိုးတယဆိုတာ ဖစရမည။
“အဲကောင လာရင အရကငဲ့ခိုငးပီးကို လိုးမာ”
မလတမာ မကရညလေးဝဲနေသည။
“ရင မိုကမိုကရိုငးရိုငးမပောနဲ့ လိုးစရာရိတာ မနမနလိုး သားမလာခင”
ငထက ရငတေတုနနေပီဖစသည။ တစခါတစရံ ညတင ထိုအသံမား ကားရသောလညး ထမကည့ရဲခဲ့။ ယခု မိခငကိုလိုးနေသညကို ကိုယတိုငခောငးနေမိပီဖစသည။
ဘေးအိမက မမင့တို့ လငမယားလိုးတုနးကလညး ဘာရယမဟုတ ခောငးတော့ ခောငးဖူးသည။ သဲသဲကဲကဲမမငရခဲ့။ နောကပီး သိပလညး နားမလည။ ဘာ အရသာရိသနညးလညး ငထက မသိနိုင။ ကိုလကီးက “မငး ဂငးထုတတတဲ့အရယမ သိမာ” ဟု ဆိုသည။ ထိုဂငးထုသညကိုပင ငထကမသိခဲ့ရာ။
မလတ၏နို့ဖူဖူလေးက တစခမးသာ ပေါနေသည။ ငမင့က နောကကနေ ကိုလကီးပောဖူးသည့ ခေးလိုးလိုးနေသည။ မလတက မငီး။ ပါးစပကိုသာ ပိတထားရာသည။ ဖငဗူးထောငကာ ကုံးနေရငး ကိတမိတခံနေရာသည။ ငထက ဒေါသထတလာသည။ “ဒါအမေ့ကို နိပစကနေတာပဲ” ဟု အတေးဝငလာသည။ ငထကက သူ့သာ ရိုကတာခံနိုငသည။ မိခငထိရငတော့ မခံနိုင။ ကလေးပေမယ့ မိခငကို ခစစိတက ကီးသည။
“တော တစပိုငးရပီ အဖေ…”
ငထကက မလတအား နိပစကနေသညကို ရပသားစေရန အောဝငလာသည။ သို့သော မလတတို့ လိုးနေသညက ပကမသားပေ။
“အေး.. တိုငပေါက သံမာ ခိတထားလိုကစမးလေ ဘာလို့ ကုံးအောနေတာလညး”
မလတက ငထကကို မကည့ပေ။ ပေါနေသည့ ဖူဝငးနေသည့ဖငအား ထမီဖင့ ဖုံးလိုကသည။ ငမင့မာ လိုးနေဆဲပင ဖစသည။
“အမေတို့ အဲဒါ ဘာလုပနေတာလဲ”
မလတက လကညိုးကို နုတခမးနား ကပလက တိုးတိုးနေရန သတိပေးသည။ ငမင့က ပုံးနေသည။
“လာ အနားထိုငနေစမး… မငးအမေကာ ငါ့ကို ပိုကဆံထုတမပေးလို့ နညးနညးဆုံးမနေတာ။ မငးမေမာ လေးငါးခောကထောငလောကတော့ ရိပါတယက အကောရောငးကောငးနေတာကို”
ငထကက ငမင့ထိုငခိုငးတော့လညး ထိုငရသည။
“ရင.. သားကို လောကပောမနေနဲ့။ ကမ သေသာသေလိုကခငတယ အဲပိုကဆံတေက ကလေးကို သုံးတနးတတရင ကူရငစရိတစုထားတာ။ ရင.. ဟိုနေ့ကလညး ငါးထောငယူသားတာပဲ”
ငမင့က မဲ့ရဲ့သားသည။
“ဘာ.. စောကမိနးမကာ။ ငါနင့ယောကားပါ ငါ့ကိုပန ဆရာလုပနေတာလား ဟင ဟင”
ငမင့က ပောရငးနင့ လေးဖကကုံးထားသော မလတအား ဆောင့ဆောင့တနးသည။ မလတက ပါးစပကို ပိတပီး ငိုနေရာသည။
“ဟေ့ကောင ကည့စမး။ ဒါကည့ထား… မငးအမေ အခိုးမပေလို့ ဆုံးမနေတယခေါတယ။ ဒါပေမယ့ မငးအမေက သိပဆုံးမတာ ခံခငတာ”
မလတက ငိုနေရငး တုနယငသောအသံဖင့
“ကလေးကို လောကမပောပါနဲ့တော ကမတောငးပနပါတယ မနမနပီးအောငသာ လုပပါ။ ကမ ရစကီးခိုးပါတယ ကိုမင့ရယ”
ငထကကလညး ဘာကောင့မနးမသိ ငိုသည။ အသံတော့ မထတရဲ။ မလတ၏ လကကို ကိုငရင တရုံ့ရုံ့ငိုသည။ မလတကလညး ငိုသည။
“ဒီမိနးမကတော့ မသိရင ငါက ရိုကနကနေတာလိုလိုနဲ့ကာ။ မပလီနဲ့ နင သိပကောငးနေတယမလား ဟင ဟင ”
တိုးတိုး ကပပောရငး နို့ကို လနကုတနေပနသည။ ငထကက နားမလညရာဘဲ ငိုရငး ငမင့၏လကအား မိခင နို့မားပေါမာ ဖယခနေသည။ ငမင့က တဟီးဟီးနင့ ရီနေသည။ နောကကနေ အဆကမပတဆောင့နေရငး “အတော ရီရတဲ့ဟာတေ” ဟု ဆိုသေးသည။
“ပီးတော့မယ ထကတော့မယ”
ငမင့က တုနတုနယငယငနင့ ပောတော့ ငထကက မေ့ကည့သည။ ငမင့က မကလုံးမားကို မိတထားသည။ ထို့နောက ထမီကို အပေါသို့ လနပစလိုကသည။ ဖူဝငးလသော မလတ၏ဖငတုံးထားထားနစခု တလုပလုပဖစနေသည။ ငထကက နားမလညစာ ကည့နေမိသည။ မလတက “အ အား” ဟု တိုးတိုးလေး ငီးငူနေသည။ မလတ၏ဖငတုံးကီးက မင့သတတမင့လာသည။ ငမင့က ထိုဖငနစမာကို ကပနာနာ ညစရငး ဆောင့ဆောင့ပစသည။ ငထကစိတထဲတင မိခငမာ သဘောကနေဟန ရိသညဟု ထငလာသည။
“ဟား ဟား နင့သားလီးကည့စမး ဟဲ့ကောငမ ကလေးပေမယ့ နားလညသလားမသိဘူး တောငနေပီ”
မလတက အလန့တကား ငထက၏ဘောငးလီကားထဲမာ လီးငယလေးကို ကည့မိသည။ ထို့နောက ငိုပနသည။
“ရင့ စောကပါးစပကီး ပိတပါတော့ ကိုမင့ရယ။ ပီးတော့မာမလား အားစိုကလုပစမးပါ”
ငမင့က ဒူးနစခောငးကို ပငလိုကပီး ဆောင့ဆောင့လိုးသည။ ငထကက မကလုံးအပူးသားလေးနဲ့ ကည့နေရာသည။
“အား ဟငး ဟငး”
ငမင့၏ ဆောင့ခကမား လေးကသားသည။ ငထကမငရသည မိခင၏ခဆုံကား မဲမဲအမေးမားကားမာ အဖူရညမား စီးကလာသည။ ငမင့က ပကလကလနခလိုကပီး ဘေးတင အမောဖေနေသည။ မလတက ထမီကို အမနပနဝတပီး ငထကကို ဘေးအခနးထဲခေါသားသည။
“သားလေး အမေတို့ဒီလိုလုပတာ သူငယခငးတေရော ဘေးက လူကီးတေရော ဘယသူ့မာ ပနမပောရဘူးနောသား”
ငထကက ငေးကောငနေသည။ မလတက ငထက၏လကမောငးလေးမားအား လုပရမးလိုကသည။
“အမေပောတာ ကားလားလို့သား”
ငထကက ခေါငးလေးကို ခပဆတဆတ ညိမ့ပလိုကသည။ မလတက မကရညမား စီးကရငး ငထက၏ နဖူးလေးအား နမးရုံ့လိုကသည။
“သားလေးရယ အမေတို့မာ ဘယဘဝက ဝဋတေပါလိမ့”
ဟု ပောရငး ငထကလေးအား ဖကရငးပောသည။ ငထကကလညး ဘာမနးမသိ လိုကငိုသည။
“ရော့ ဒီပိုကဆံတေယူသား။ အမေတော့ ရကလို့မဝယခငတော့ဘူး။ လမးထိပက ဆေးဆိုငသားပီး ဒီစာလေးပေးပီး ဝယနေကဟာ ဝယခဲ့”
ငထကပေးထကခဲ့သည။ ပိုကဆံမားကလညး လကထဲကစကစပါအောင ဆုပကိုငထားသည။ စာရကထဲတင စာလုံးပေါငးမဖတတတသေးတော့ ဘာရေးထားမနးမသိ။ ဆေးဆိုငက ဦးလေးကီးတော့ ပုံးကည့နေသည။
“မငးကို ဘယသူဝယခိုငးသလဲ”
ဟု ရယရငးမေသည။
“ဝယခိုငးတဲ့လူက မပောနဲ့လို့ မာထားတာ” ဟု ငထကဖေပီး အိမသို့ ပေးထတလာမိသည။ အောကငုံကည့တော့ သေးတေစိုနေသည။
နေရာသီကောငးပိတရကတို့သည ငထကအတက ပောစရာကောငးခဲ့ပါသည။ ကလေးပီပီ ဆော့ကစားရသည။ သူမားတေတတသည့ ကူရငဆိုတာကို သူမတတရသေးပါ။ သို့သော သူတို့အိမ၏ စီးပားရေးသည တစနေ့တခား အဆငမပေလာတာကို သူသိလာသည။ ပထေးငမင့မာ သစခဲစကရုံ၏ငေမားကို အလဲသုံးစားလုပပီး အလုပပုတသားပီဟုလညး သိရသည။ နောကထပအလုပလညး မရာတော့။ အိမမာသာ တစနေကုနသောကနေတော့သည။
“မငးအကောက ရောငးကောငးသားပဲဟ ငါ ဘာလို့အလုပလုပနေတော့မလဲ” ဟု ပောပီးနောကပိုငး မလတကလညး ဘာမမပောတော့။ အရကဖိုးသာ မနမနပေးခဲ့သည။
ငထကသိသညမာ နေ့ခငးတိုငး လိုးသညဟုခေါသည့ အလုပကို ပထေးငမင့က နစရကခာဖစစေ ၊ တစခါတလေ နေ့တိုငးလုပသည။ တစညနေဆို ငထကကစားပီး အိမအပနတင ပထေးငမင့၏ သေးပေါကသည့အတံကီးအား မိခငက စုပပေးနေရသညကိုလညး တေ့ရသည။ နောကတော့ ငထကအတကသည မဆနးမဟုတတော့။ “မငးမေစပတလား ၊ ငါလိုးမသား လီးစုတကာ” ဟု ဆဲသံမား ကားလင ငထကကလေးသည မိခငကို ပေးပေးသာ မငတော့သည။ မိခင၏ မဲနကသော အမေးမားရိသည့နေရာသည ရပကကထဲ ဆဲဆဲနေသည့
“မငးမေစပတ” ဖစသည။
“ငါလိုးမသား” ဟု ဆဲသံကားလင ပထေးဖစသည့ငမင့ကို ပေးမငသည။ သူက အမေ့ကို ခဏခဏလိုးသည။ နောက သူက ငမင့၏သားဖစသည။
“လီးစုတကာ” ဟုဆိုလငတော့ မိခငရေခဲခောငးလို စုပစုပပေးနေသည့ ကိုမင့လီးနင့ မိခငပါးစပသာ ပေးမငရတော့လေသတညး
အပိုငး() ပီး၏။
The Art of Incezt (အပိုငး၂)
မလတ၏ဘဝသည ခကခဲကမးတမးရာလသည။ မနကနင့ညနေတင အကောကောရောငးရရာသည။ ညတင အကောအတက မနကညးသီးအရညညစကာ အခဉလုပရသည။ နေ့ခငး ပဲမုန့နယရသည။ ကားထဲ ငမင့က လီးစုပခိုငးရင ဂရုတစိုက မုတပေးရသေးသည။ ယခုနောကပိုငးတင မလတမာ ဆေးသိပမသောကရတော့။ ငမင့က အပငးထူလာသည။ မလိုးတော့။ ကာမအရသာကို လီးအစုပခံခငးဖင့သာ ခံစားတော့သည။ အပငပနးခံ လိုးနေစရာမလို။ အရကကလေးသောကပီး မလတကို လီးစုပခိုငးရငး သာယာနေသည။
ငထကကလေးမာ တဖေးဖေးအရယရောကလာခဲ့ပီဖစသည။ ၆ တနးကောငးသားဖစလာပီ။ ကောငးတင ကောငးစိမးဘောငးဘီမဟုတတော့။ ကောငးစိမးပုဆိုးကလေး စမးပီး ဝတတတလာပီ။ လောကအကောငးကိုလညး တဖေးဖေးနားလညလာပီ။ ကောငးတငသူငယခငးမား စုပီး စောကဖုတလိုးကောငးမား ပောခငး ၊ လီးတောငရင အကီးပိုငခငးမားကို သိပစိတမဝငစားတော့ပါ။ သူ့တင နေ့စဉနင့အမ လိုးတာကိုလညး မငဖူး၏။ မိခင၏ ပထေးအား လီးစုပပေးခငးကိုလညး မကည့ခငမအဆုံး မငနေရ၏။ တစခါတစရံ အတောပငဆိုးသည။
“ဟိုကောင မယားပါသား မငလား မငးအမေ ငါ့လီးစုပနေတာ” ဟု မိုကမိုကရိုငးရိုငး ဆဲသည။ ပတဝနးကငအပေါတင ငထကက အနညးငယ ရကတတလာပီ။ သူငယခငးမားလညး သိပမရိတော့။ ကလေးငယမား အရယရောကလာကသူမားပီပီ ဖိုမ သဘာဝလိုးခငးအကောငးမားပောကလင သူက အလိုုလို မကနာပူသည။ သူ့ကို အမေတို့အကောငး တစခုခုမေးလိုကမာ စိုးရိမလာသည။ mp4 ဖင့ သူငယခငးတစယောက ဖူးကားမား ကည့နေစဉတင သူရကကောကစိတမားဖစပေါလာတတသည။ သို့နင့ ငထကသည ပတဝနးကငနင့ စိမးမနးမသိ စိမးလာခဲ့သည။
“သားလေး… မငးကူရငတတရမယ။ အမေ စုထားတယ ပိုကဆံကို နင့အဖေမသိစေနဲ့။ သိရင ယူပီးဖဲသားရိုကမာ ဒီတော့ ကူရငကို ခိုးတတရမယ သားလေး”
ဟု အမေက ခပတိုးတိုးပောသည။ ငမင့ကား မူးအိပနေပီ။ သူ့နားတင ငထကက မတတသာသည့အခိနမသာ ကပသည။ ခဉစောအရမးနံသည။ အမေမား ဒီလောကနံတဲ့ လီးကို အမဲစုပပေးနေတာ ငထကအံ့ဩမဆုံးရိသည။
“ပိုကဆံကို ဆရာမဆီ ကိုသငးပေးထားမယ သုံးလစာ။ ခဏနေရင နင့ဖေနိုးလာတော့မာ မုတခိုငးရင မုတပေးရဦးမယ။ အမေ..ပိုကဆံကို သားပေးထားတယ။ ဆရာမဆီသားပီး သေခာပော.. ပီးတော့ ကူရငခိနတေကို ခိုးတတရကောငး ရငးပထား။ အမေပောတာ နားလညလား”
အမေ့မကဝနးထဲတင မကရညလေးမား ဝဲနေရာသည။ တစထောငတနမား အလုံးလိုကလေး ဘောလီထဲက ထုတပေးရာသေးသည။
“ဟဲ့ မိနးမ ဘယရောကနေသတုနးဟ ကိုယ့သားကိုယမား လိုးနေသလား”
ကားမကောငးသော ဆဲသံမားက အဆကမပက ထတနေသည။ မလတ၏မကဝနးထဲက မကရညမား စီးကလာသည။ ငထကကို ဖကထားသည။
“အမေတို့ဘဝမား ဘယတော့ဝဋကတမလဲ သားရယ”
ထို့နောက ငထကငယငယက စို့ခဲ့ဖူးသည့ နို့အုံဖူဖူ ၊ အသီးနီနီကလေးမားကို အပငထုတလိုကသည။ မလတမာ သားလေးရေ့ မိမိကိုယခနာကို ပရသညကို မရကတတတော့ပါ။ နစနဲ့ခီပီး အရိုးစဲအောင သားလေးရေ့ သူ့ကို ကိုမင့လိုးခဲ့ဖူးပီ။ မကရညမားကတော့ ကနေဆဲ။
“လာပီ လာပီ”
မကရညမားကို ကပာကယာ သုတ၏။ ထို့နောက အခနးထဲ ခေါငးအုံးတစလုံးကို ပေးယူရကာ ဘေးတင ငမင့အား အိပနယပေးနေသည။ ငထကမာ ဘာကောင့မနးမသိ။ ပထေးငမင့ကို သတပစခငစိတမား ပေါနေသည။ ကလေးပီပီ ကောကစိတကလညးရိသည။ သို့သော စဉးစားခင့ခိနနိုငသည့ အရယဖစနေပီ။ ကောက၍သာ ပထေးငမင့ကို မလုပရဲ။ သူတစနေ့ အရယရောကလာပီး ခနအားမားရိလာလင ငမင့ကို နေ့စဉနိပစက အနိုငကင့မညဟု သူစဉးစားထားပါသည။
………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
“ဒီပိုကဆံတေ ထကနိုင ဘယလိုရလာသလဲ”
ဆရာမက မယုံသငာသော အကည့ဖင့ သူမ၏မကမနဝိုငးကီးကို ခတရငးမေးသည။ ငထက ရကသည။ အလနရကသည။ အကောငးမာ အတနးထဲတင သူကိတကိုကနေသာ ကောငမလေး စာလာပနေခိနတင မေးလိုကသောကောင့ဖစသည။
“အမေက အဖေမသိစေခငလို့ အသာခိုးပေးလိုကတာ” ဟု စိတက ပောကည့သည။ အသံက မထကနိုင။ ဝမးနညးလာသည။ မိခငအား ပထေးက အားရပါးရလိုးနေသညမားကို ပနမငလာသည။
“အမေ့ပိုကဆံတေပါ”
ဆရာမက ဆကမမေးတော့။ နားလညသညထငသည။ ပထေးနဲ့နေရသညကိုလညး သိသည။ ပထေးက မိနးမအပေါနိုငပီး သိပနိုငပီး အရကသမား ယစထုပကီးဖစသညကိုလညး သူမသိပီးသား။ ဒါကောင့ ဆရာမက ဘာမဆကမပောတော့။
“မောငထကနိုငကို ရေ့ဆုံးအတနးမာ ထားမယ”
ငထက ကိတကိုကနေသည့ ကောငမလေးက မကစောငးထိုးသည။ သူမက အတနးထဲ စာအတောဆုံးဖစသည။ ကောငးကီးတင မိနးကလေးတစဖက ယောကားလေးတစဖက ခဲထားသောလညး ကူရငတငမူ ယောကားလေးနင့ မိနးကလေးက တစတနးထဲ တတရသည။ မိနးကလေးမားက ရေ့တနးတင ထိုငရသည။ နောကတနးမားမ ယောကားလေးမား ထိုငရခငးဖစရာ ငထကကို ရေ့ဆုံးအတနးထားရာတင အားလုံးက ထူးဆနးသလို ကည့နေကသည။
သို့နင့ ငထကမာ သူကိတကိုကနေသာ ကောငမလေးနင့ အတူတူထိုငခင့ရသည။ သူမ၏နာမညမာ မထကထကလငဟု ခေါသည။ နောကတော့ ခငသားကပါသည။ ကောငမလေးကလညး “စာတောတယ မာနကီးတယ” လို့ ဆိုကပေမယ့ တကယက စိတထားလေးက ကောငးရာသည။ ကောငးသားခါနီးတင ငထကကိုလာခေါသည။ ကူရငခိနဆို ခိုးခေါရာသည။ သူတို့အတူတူဆော့ကစားကသည။ သူငယခငးအရငးကီးမား ဖစသားကသည။
ငထက၏ပောစရာအိမမကကလေးသည ကာရညလိုကခငး မရိရရာ။ တစနေ့ ကောငမလေးက ငထကအား ကူရငခိနမို့ အသာခိုးခေါရန အိမတငးသို့ ခောငးကည့ခိနတင ငထကက ပထေးငမင့ကို နိပပေးနေရသည။ ထို့နောက မလတက ကိုယတုံးလုံးဖင့ ငမင့လီးကို စုပပေးနေသည။ ကောငမလေးက ထိုမငကငး မငမိသည့အခိနမစ၍ ငထကကို စကားမပောတော့။ ဆရာမက “သူငယခငးနစယောက ရနဖစထားသလား” ဟု ပုံး၍ မေးရာတင ထကထကက “မဟုတပါဘူးဆရာမ ငထကနဲ့မပေါငးခငတော့လို့”ဟု ဖေပီး သူတို့သူငယခငးနစယောက၏ဇာတလမး တစခနး ရပသားရသည။
ထကထကလငသည ငထကကိုတော့ “နငနဲ့ သူငယခငးမဖစခငတော့ဘူး” ဆိုသည။ ငထကမာ ဘာကောင့မနး မသိခဲ့ရဘဲ နေခဲ့ရရာသည။
ငထကသည ထိုသို့ ကံဆိုးခဲ့ရာသည။ ငမင့အတက ” စားရတဲ့လူ ပိုငတတတသည” ဟု ဆိုရမည။ တစခါတစလေက အရကသိပမသောက။ တစပတလောက အရကဖတပီး မလတကို လိုးသည။ အရကမ ရသော ဇိမထက မိနးမကို လိုးရသော ဇိမက ပိုကောငးသောကောင့ဟု ငထကတကမိသည။ ငထကသည ၈ တနးကောငးသား အမေးပေါကအရယဟု အရပထဲခေါကသည။ အသံကလညး ပောငးစပုနေပီ။ အရယလညးရောကပီ။ ငထကဂငးစထု တတနေပီ။
“ထကထကရယ ထကထကရယ…”ဟု
ထကထကလင၏ဓါတပုံဟောငးလေးကို ကည့ရင နုတက ရတရငး ဂငးထုရတာ သိပအရသာ ရိသည။ တစခါတရံ မိခငနင့ ပထေးငမင့တို့ လိုးတာကို ပေါတငကည့သည။ ငမင့က သိပမကိုကတော့။
“ငါမလိုးသား ၊ မအေလိုးလေး လီးလို့လာကည့နေတာလား ။ ပါးကို အရိုကခံခငနေတာလား” ဟု ဆဲဆဲလတသည။ ငမင့အသကသည ၃၅နစကောပီ။ အရယက ကနေပီဖစသည။ ငထကက သိပမကောကတော့။ ငထကက တစခါတလေ ရနဖစတတသောကောင့ အထိုးအကိတကို နားလညနေပီ။ သို့သော နညးနညးတော့ ကောကသည။ ဘာကောင့မနးမသိ ။ ယဉထိုးလင နိုငမညကိုသိသောလညး ပထေးငမင့ကို ကောကနေသည။ ငယကောကဆိုတာ တစသကလုံးကောကတယဆိုသော စကားသညမနသညဟုဆိုရမည။ အဆဲခံရလင အခနးထဲပနဝငပီး ဂငးသာ ထုပစသည။
မလတမာ နုပိုပီး ပိုပိုလလာသည။ ဘာကောင့မနးမသိ။ အလကို သတိတရပငတတသည။ “မလတ လလာတယ” ဟု အရပထဲပောကလင မလတက ရကပုံး ပုံးနေတတသည။ ငမင့က ဒါကိုစောကမငကပသည။ “ဖာသညမ လငငယနေရငတော့ နင့ဓါးနဲ့ ထိုးသတပစမယ” ဟု တစခါတလေ ခိနးခောကတတသည။ ထို့နောက ဘာကောင့မနးမသိ ငမင့ အလနအကူး ပနသောကလာသည။
ငထကတို့ စီးပားရေးလေးသည ငမင့ပနသောကရင ပနခောငလညတတသည။ သိပမသောကပါက ငမင့က မိနးမလိုး ၊ ဖဲရိုက ၊ လကဘကရညဆိုငထိုင ဒါမိုးမား လုပသည။ ပနသောကရင ဒါတေ သိပမလုပတော့။ မူးပီး အိပနေတတသည။ တစခါတစလေ မိနးနေတတသည။
“သားလေ ၊ ကိုးတနးကို အဆောငနေမလား”
မလတ၏ အကောဖိုသည ရပကကထဲ ရောငးကောငးလသည။ ဆငးရဲသားရပကကဖစသောကောင့ ညနေထမငးစားခိနတင အလုပပနနောကကတတသောကောင့ အကောနဲ့သာ ထမငးစားကရသညမာ လူအမားစုဖစနေသည။ မလတ၏အကောက လတသည။ ရသည။ ဆီသန့သညဆိုသော ဂုဏပုဒမားဖင့ ရောငးကောငးလသည။ ငမင့ပနပီး အရကဆိုအရကခညး သောကနေလင စီးပားရေးက ပနအဆငပေသည။ စုမိဆောငးမိရိသည။
“မနေခငပါဘူး။ အမေနင့ ဒီကောငနဲ့ အိမမာ နစယောကထဲထားခဲ့လို့ မဖစဘူး”
မလတက ငထကပါးစပကို ပိတသည။
“တိုးတိုးလုပဟဲ့ ကိုမင့ကားသားလိမ့မယ။ ဘာမမဟုတဘဲ ဟိုတစခေါကကလို ရနဖစကပါဦးမယ။ အမေ့ကို သနားပါကယ သားရယ”
ဟု ဆိုရငး မကရညလေးက လညလာပနသည။
“အမေ ဒီလို စိတက ပော့လို့ ။ ဟိုက လိုးခငတိုငးလိုး နိုငခငတိုငးနိုငနေတာ”
မလတ ရကသေးဖာသားသည။ သားက ဒီလိုပောတော့ အလနရကသည။ ခေါငးကို ငုံ့ထားမိသည။
“အမေက အလိုးခံနေရင.. တစစကမ မရကဘူး ။ သားပောတော့ ရကတယလုပပီး ပလီမနေနဲ့”
မလတက ဖနးကနဲနေအောင ငထက၏ုပါးကို ရိုကသည။
“ငါ အပငပနးခံပီး ၊ နင့ကို ကောငးထား ကေးမေးစောင့ရောကခဲ့တာ ငါ့ကို ကေးဇူးကနးဖို့လား” ဟု ပောရငး ငိုသည။ ပါးအရိုကခံရသညကို နာပီး ဒေါသထကသောလညး ငထက စိတလော့လိုကသည။ သူ မိခငကို ခစသည။ မိခငသည သနားဖယသတဝါလေးဟုလညး သိသည။ ဒေါသကတော့ ထကသညက ထကသညပင။
“အဲကောငကိုသာ ကာကယနေ။ အမေ ဒုကရောကလိမ့မယ” ဟု ခပပတပတပောရငး အိမပေါက ပေးဆငးခဲ့သည။ ညနေတင မငးထကတို့ အိမသားလညလိုကမည။ သူတို့အိမက ထကထကတို့နင့လညး နီးသည။ မငးထကနဲ့ကလညး အတောခငသည။ အခန့မသင့ရင အိမပနမလာဘဲ တီဗီဂိမးဆိုငတင အိပနေလိုကမညဟု တကသည။ မလတကတော့ တအင့အင့နင့ ရိုကရငး ငိုကနနေရစခဲ့သည။ စိတထဲတော့ မကောငးလ။
ညရောကတော့ အိမတော့ ပနခငသည။ ဂိမးဆိုငကလညး ၉ နာရီပိတမယတဲ့။ ဂိမးဆိုငပိုငရငကီးက ဒီမာ မအိပနဲ့ဟု ဆိုသည။ အကောငးမာ သူက ယနေ့ည ဂိမးဆိုငတင မအိပဘဲ အိမပနအိပမညဖစသောကောင့ ထငသည။ ထို့ကောင့ ငိုကစိုက ငိုကစိုကနင့ အိမသာပနလာရသည။ အိမတံခါးဝရောကတော့ သော့က ခပထားသည။ ဒေါသကထကသည။ “ကိုယ့သားကို ပနမလာစေခငဘူးဟ” ဟု စိတထဲကိနးသည။ ဘေးက ခံစညးရိုး ခုနကောသည။ အိမထဲကို ခေသံဖော့ဝငသည။ အမေတို့အခနးထဲတင မီးဖင့ထားသည။
မငကငးက ကောငးနေ၏။ အမကေ ပထေးငမင့ပေါတင တတစောင့နသေည။ ငထက လီးတောငခပေီ။ ရငလညးခုနသားသည။ ခါတိုငးတင အမေ့ကိုယပေါတင ဘောလီ သို့မဟုတ အကင ီပါတတသည။ အမကေ တစခါတစလမေ ကိုယတုံးလုံးခတလိုးသည။ ယခုတင အမေ့နို့သီးနစလုံးက တအိအိနင့ ခုနမောကနသေည။ ရအေိုးစငက ရကေို အသာလေး ခပသောကပီး ထိုငကည့နမေိသည။ အမကေ သူ့ကို သတိမထားမိသေး။ ဖူးကားတထေဲကလို ဖီးလနသေညဟု ဆိုရမည။
“ဟင”
ငထကအံ့ဩသားသည။ ပထေးငမင့မာ မူးပီး အိပလိုကနိုးလိုကဖစနေသည။ ထို့ကောင့ လီးကလညး တောငတစခက ၊ ညိုးတစခကရိလသည။ အမေကသာ လီးကို စုပလိုက ၊ အပေါကစောင့လိုကနင့ အလုပရုပနေသည။
“စောကဖာသညမ ထနနေပီ အာရုံနောကတာကာ”
ဟု ငမင့က မလတကို တနးထုတသည။ မလတက ဘေးသို့ လင့ကသားသည။ ထို့နောက ဘေးက တိုငနင့ စောင့မိပီး ပော့လဲသားရာသည။ ငထက မခံစားနိုငတော့။ ဒေါသက အလိပလိုကထကလာသည။
“ခငဗား အတောစောင့ကင့ယုတတဲ့လူပဲ ။ အခုက အမေ့ကို မလိုးခငတော့ဘူးပေါ့လေ” ဟု အောမိသည။ အောရငးနင့ ငမင့အား ထိုးကိတရန ပေးလာသည။ မလတက ငထကကို ဆီးတားရာသည။ ထုံးစံအတိုငး မကရညမားက ရဲနေပနသည။
“သား တိုးတိုးလုပပါကယ ။ ညကီး ပတဝနးကငကားသားရင ရကစရာကီး”
ငမင့ကာ ခေါငးကိုသာ ဖိကုပနေသည။
“အတောကို စောကအာရုံနောကတဲ့ ဟာတေကာ မူးနေတာ အေးဆေးမနေရဘူးလား” ဟု အောသည။ မလတက ငထကကိုသာ အတငးဖကထားသည။
သူမက ကိုမင့အနေဖင့ ငထကကို ပနမထိုးကိတနိုငခငးကို သိသည။ ထို့ကောင့ ငထကကိုသာ ဆဲပီး ဖကထားသည။ သို့သော မလတခဗာ ကိုယတုံးလုံးဖစနေတော့ အခေအနေက ခကခေပီ။ ငထက စိတလော့လိုကသည။ မိခင၏နို့ရငနစမာက သူ့ကို တို့ထိရုနးကနနေကတော့ စိတထဲတစမိုးဖစပီး ငိမနေမိလိုကသည။ မလတသည သူ့သား ငိမသားမာ အောကကို ဒူးတုပကာ ငိုသည။ ဝငးနုလသော ကိုယလေးက တသိမ့သိမ့တုနနေသည။ ငထကက လူကီးစိတဝငလာ၏။ ထို့နောက မိခငကို အသာလေး ပေ့ထားလိုကသည။
“ဟုတတယ။ အမေပောတာမနတယ”
ဟု ပောတော့ မကဝနးဝိုငးလေးဖင့ မလတက သားကို မေ့ကည့သည။
“ဒီကောင မသေသေးသရေ့တော့ အမေ ဒီဝဋက မကတဘူးရယ”
ဟု လကသီးကို ဆုပရငးပောတေ့ာ မလတက သားရငခငထဲ ငိုပနသည။ ခေါငးကိုလညး ရမးခါနေသည။
“သားလေးကို ဒုကအရောကမခံနိုငဘူး။ ငါ့သားကိုတော့ ဘယတော့မ ထောငထဲမရောကစေရဘူး”
ဟု ငိုရငး ပောနေသည။ ငထကစိတထဲ ဘာမနးမသိသော စိတက ဝငလာသည။ ထိုမာ စိတရိုငးဖစသည။ မိခငကို ဒေါသစိတတေလညး ဖစနေသည။ လကမောငးတေကိုလညး ညစရငး ဆုတကိုငထားမိသည။ ဒေါသကထကသည။ ဘာမနးမသိ ရငထဲက တဒိနးဒိနးခုနနေသည။
သူ့ရငခငထဲတင မလတလူးလင့နေသည။ သူက အမိုးက ထုပတနးအသားတေကို ကည့နေသည။ မလတက အပေါရောကသားပနသည။ သူက ဘာကောင့မနးမသိ။ မလတ၏နို့နစမာကို ဆုပကိုငထားသည။ မလတကလညး ဘာတေပောနေမနးသူမသိ။
“သားလေး ၊ အမေ့ကို .. ”
“လိုးတာ မရပခငဘူး ဒါ…”
ဘာတေ ပောနေမနးမသိ။ သူက ရငတေခုနနေသညက လဲမသိပမသိ။ သူဂငးထုနေကလိုမဟုတ။ သူ့မနးထုတဲ့အထဲတင ထကထကက ဒုတိယဖစသည။ သူအမဲမငတေ့နေရသည့ သူ့မိခငက ပထမဖစနေခဲ့သည။ စိတကူးထဲတင ဘေးက ပထေးဖစသူငမင့က ငိုရငးသူတို့ကို ကည့နေသည။ ထိုစိတကူးဖင့ ထုဖူးတာ တစပတလောက ကာဖူးသည။
ထို့နောက အိမရေ့ဘေးအိမက မမင့တို့လငမယားက အံ့ဩစာ ကည့နေရငး မိခငကိုလိုးနေရသညဟု ဂငးစိတကူးကား မကာခဏ ရိသည။ ယခု သူ့စိတကူးတေက တမိုးကီးဖစသည။ စောကဖုတထဲ လီးဝငတာ ဘာမသိပအရသာမရိဟု သူသိရသည။ တစခုပဲကောငးသည။ အမေ့၏ရငသားတေသည အငမတန နူးညံ့သည။ ကိုငလို့ကောငးသည။ သူ့လီးက အရမးတောငနေသည။ ကတောငမက။ ထို့နောကသူ နောငတရသလိုလို ခံစားရသည။ ငရဲကီးမယဆိုတာကိုလညး သူတေးမိသည။ သို့သော သူ့လီးကို အမေ့စောကဖုတထဲက မထုတခင။
ထိုညသည သူ့အတက နောငတလိုလို။ စိတဝေဒနာလိုလိုကီး ဖစခဲ့သည။ တောတောနင့လညး အိပမပော။ ဘေးတင မလတက သူ့ကို ဖကအိပနေသည။ သူတို့ လေးခီတိတိ ခခဲ့သည။ ငမင့မာ သေနေပီလားတောင မသိရ။ အိပနေရာတငး ခူခေါခေါနင့ ဟောကပငနေသည။ အမေ့မကနာသည ယခုအခါ ထကထက၏မကနာထကပင လနေသည။ သူက ခနခန နမးမိသည။ လီးကပနတောင၏။ သို့သော သူဆကမလိုးတော့။ သူမ အရမးပငပနးနေပီဆိုတာ သူသိသည။ သူ့ရဲ့ ကနနေသေးတဲ့ ဆနတေကို ခိုးနိမလိုကသည။ အိမမကထဲတင ငရဲဆီပူထဲတင အကောခံနေရသည။ ငရဲက ဒယအိုးသည အမေ့၏အကောဒယကီးဖစနေသည။ ငရဲသားအကီးကီးတစယောကက သူ့ရဲ့ ရငဘကကို လံလိုလို ခရငးခကီးလိုလိုဖင့ ထိုးနေသည။ ငရဲသားကီးကီးက ပထေးငမင့နင့တူလသည။ သူ အိပနေရငး မကရညတေကနေသည။ ရငထဲပူလောငလသည။ သူ သူ့အမေကို လိုးခဲ့မိခေပီ။ သူ့နားထဲတင အကိမကိမကားနေသညမာ “ကိုယမေကိုယလိုးကောင” ဟု၍ သူငယခငးမား ဆဲနေကခငးကိုသာ ဖစလေတညး။
အပိုငး(၂) ပီး၏။
The Art of Incezt အပိုငး(၃)
သူမရငထဲ တေဝေလေးလံနေလေသည။ သူမ နောငတကို ခံစားမိသည။ ဘေးတင သားငယက နစနစခိုကခိုကအိပပောနေရာသည။ သားကို ခေါငးလေးညငသာစာ ပတပေးနေသေးသည။ သူမ သားငယကို ခစသည။ ခစသညဟု ဆိုရာတင အမိုးမိုးသော အခစနင့ခစသည။ သားငယကိုလညး လိုခငတယ။ တစဘဝလုံးပိုငဆိုငလိုသည။ ဒါကောင့ ကိုမင့နဲ့လိုးတိုငး သူမက သနတားဆေးတေ သောကသည။ နောကထပ သားလေးအတက အနောကအယကတေ မပေးခငခဲ့။ ကိုမင့က အခိနတနရင လောကကီးမာ အစောကီး သေရမယဆိုတာ သူမက သိသည။ ဒါကောင့ လောကကီးထဲ သူ့ဘဝအတက ကနရစသူဆိုလို့ သားလေးသာ ရိသည။ သားလေးကတော့ သူမကို သစာဖောကမညမဟုတဘူး သူမ အလိုလိုသိနေသည။ ဒါကောင့ သားလေးကို ခစသည။ သားလေးရဲ့အလိုဆနမနသမ ဖည့စီးပေးမည။ သူမက သားဖစသူ ငထကကို သားတစယောကလိုရော ယောကားတစယောကလိုရော ခစလေသည။
ငထက၏လီးက တောငနေသည။ သူမက ငထကကို နမးရုံ့နေသည။ ငထကတောငနေခငးသည နံနကခငး သေးပေါကခငလို့ တောငနေခငးမိုးဖစသည။ မလတပုံးနေမိသည။ ဒီလီးကပဲ သူမရဲ့ မနေ့ညက ဆနတေကို ပေပောကစေခဲ့သညကို သတိရသည။ သူမ ဝမးတော့နညးမိပါသည။ သူမသာ အလနဆာလောငမနေခဲ့လင သူမ သူ့သားလေးနင့ လိုးမိလိမ့မညမဟုတခေ။ သားလေးကို ငရဲကီးအောင သူမလုပမိသည။ သားလေးကတော့ မအေကိုခစလို့ လုပသညထငသည။ သို့သော တစခါတရံ သားလေးဂငးထုတာကို မငရသညမာ စိတထဲတစမိုးဖစခဲ့ဖူးသည။ သားလေးကိုလညး အပစမဆိုသာ။ ကိုမင့ကောင့ အားလုံးဖစရသညဟုသာ မလတ ပုံခပစသည။
“သားလေး သား…”
မလတက ဖဖလေး ငထကကို လုပနိုး၏။ ငထကက ရုတတရကလန့နိုးပီး သူ့လီးကို ရကပီး လကဖင့ကာသည။
“အမေ.. သား မား”
မလတက ခေါငးကို ခါသည။ “သားမမားဘူး အမေတို့ဘဝမာ ဘယသူမ မကောငးခဲ့ဘူး။ အမေတို့ဘဝမာ အမေတို့နစယောကပဲ ရိတော့တာ သားလေကို အမေခစတယ” ဟု မကရညလေး ဝေ့ဆိုသည။
ငထကမာ မိခငကို ဖကထားမိသည။ နေးထေးသော ရငအုံက နို့နစလုံးကိုလညး တပမကစာ စို့စုပနေမိသည။ ထို့နောက “အမေ့ဆနတေ သားအကုနဖည့ပေးမယ” ဟု ပောသည။
မလတက “သားရယ” ဟုသာ ပောပီး မကလုံးမားကို မိတကာ နို့ကို ရငဖိုစာ အစို့ခံနေရာသည။
“သား သေးသားပေါကခေဦး ဆီးအောင့နေမယ”
ငထကက ခေါငးကို ညိမ့သည။ ထို့နောက မလတက “နောကပီး အဝတတေဝတပီး သားတိုက ၊ မကနာသစခဲ့ အမေထမငးကောထားလိုကမယ” ဟု မာလိုကသေးသည။
ငထက ကမနးကတမး ထပီး အဝတတေဝတကာ သေးထပေါကရသည။ သို့သော လီးက အတောငမရပသေး။ မလတက ဒယအိုးထဲဆီထည့ထားပီး မီးကိုမေးနေသည။ သူမက အဝတမပါသေးခေ။ ငထက သားကိုတိုကပီး ရငတေခုနလနးသောကောင့ မလတဆီရိရာ မီးဖိုခောငထဲသို့ ဝငသားမိသည။ ထို့နောက မလတအား နောကကနေ သိုငးဖကထားလိုကသည။ လီးက မလတ၏ ခါးကို ထောကနေ၏။
“သား.. သေးပေါကပီးပီလား”
“အင .. အငး”
ငထကအသံမားက တုနယငနေသည။ မလတက နောကသို့လည့ပီး ငထကကို နမးသည။ လညပငးတေကိုနမးသည။ ခနာကိုယအနံ့လိုကနမးသည။ ငထကမာ လူပိုပီပီ အထိအတေ့အရသာကို မသိရာသေးသဖင့ “တဟငး ဟငး” ဖင့သာ ငီးနေမိသည။
မလတက ငထက၏လီးအပေါက ဒစလေးကို အသာလေး လနလိုကပီး ရေ့တိုးနောကဆုတဖင့ ဂငးကို ငငသာစာ ထုနေပေးနေသည။ လီးကို ကစားနေရငးက ငထက၏လာကို စုပနေသေးသည။ ငထကမာ နတပညရောကနေသည့အလား ရငတေကလညးခုန အသားမားပင တုနနေလေတော့သည။
“ကဲ.. အမေ ထမငးကောမလို့ဟဲ့။ မီးက ကောငးလပီ ရေသားခိုးခေကယ”
ဟု ခေါငးလေးကို ပတပီး ပောတော့ ငထက အာရုံနောကသားသည။
“ဟာ.. အမေကလညး ဒီမာ အရမးကောငးနေမ” ဟု ငီးငူသည။
မလတက တခစခစရယလက “ခနနေလို့ သား ထမငးကောစားပီးတော့ အမေ့ကို တဝကီးလိုးပေါ့ကယ ဟုတပီလား” ဟု ဖငလေးကို ပုတပောသည။ ငထကမာ အပောလနလက ခေါငးကိုသာ အကိမကိမ ညိမ့ပရတော့သည။ ငမင့မာ သေနေသည့အလား အိပနေသည။ သေခာပါသည။ ၂ ကောမ နိုးမညဖစသည။
စငစစတင မလတက ငထက၏အလိုးကို ခံခငလပီဖစသည။ သို့သော သားလေးအစာမရိဘဲ ကုံးလိုးလိုကရင ခေါငးမူးပီး ကောငးက စာသငရခကနေမညစိုးသောကောင့ဖစသည။ ထို့ကောင့ သူမက အလိုးခံခငလတဲ့စိတကို ထိနးခုပပီး လုပသင့သညမားကို ပငဆငနေရတော့သည။ ပီးမာ သား၏အလိုးကို တဝကီးခံပစမည။ သား၏လီးကို လောကကီးမေ့သားအောင စုပပေးမညဟု စိတမတေးထားလိုကသည။
ဒီနေ့သည တနငာနေ့ဖစ၏။ ငထကမာ ကောငးကို ၉ နာရီသားရမည။ အခုကို ရ နာရီခဲနေပီ။ လိုးခိနက နညးနေပီဖစသည။ ကကသနဖူကို ဆီမနမနသတပီး ထမငးကောကို ခပသကသက ထိုးမေနေမိသည။ ငထကက ရေခိုးပီးခေပီ။ ထမငးစားပဲတင ငထကက ကိုယတုံးလုံး ထိုငနေသည။ ထမငးကောအနံ့ကောင့ သားလေး ဗိုကဆာနေတာဖစမညဟု တကသည။ ထို့ကောင့ ခပမနမနပငဆငပီး ငထကကို စားစေသည။ ငထကစားနေတုနး မလတက ရေးခိုးရတော့သည။
ရေခိုးအပီးတင မလတက မနတငခုံပေါတင ဖငကိုကော့လက မိတကပကို ပါးပါးလူးလိုကသည။ လသော နုတခမးတင နုတခမးနီကို မရဲတရဲလေး ဆိုးလိုကမိသည။ ထို့နောက သနပခါးကို ညီနေအောင လူးသည။ ကိုယတင သစခနံ့ရိသော ရေမေးကို ဆတဖနးပစသည။ မေးထုံနေမ ထမငးကောဝငစားသည။ ငထကမာ မလတကို မကလုံးပူးကီးနဲ့ ငေးနေမိသည။ မလတအလနလနေသည။ အရငက အမေအလပငနေတာ သူ့အတကမားလားဟု ရငထဲအတေးဝငမိသညနင့ စိတလုပရားလာသည။ လူပိုပီပီ စိတလုပရားလာလင လီးက ထတောငသည။
“အမေ ထမငးစားဦးမယနော.. ရငတေက ခုနနေပီလား” ဟု မလတက ပုံးပုံးလေးနင့ မေးသည။ ငထကက ရကပီး ခေါငးကို ညိမ့ရသည။
မလတအမားကီး မစားပါ။ အဆာပောရုံသာ စားသည။ ခနနေပါက လိုးတော့မညဖစသောကောင့ ဗိုကပည့နေပါက မအိမသာဖစမညစိုးသောကောင့ဖစသည။ သားလေးကတော့ အတေ့အကုံမရိသေးသောကောင့ ထမငးကောကို ကုံးစားနေရာသည။ သို့သော မလတ မတားရကပေ။ သားလေး ဒီလိုခံတငးတေ့သညကို သူမက ပောနေသည။ ထမငးကောစားအပီးခါနီးတင မလတက ငထကလီးကို ခုံအောကဝငကာ စုပပေးနေသည။ ငထကမာ ထမငးတောင အစားရပသားရသည။ ထို့နောက မလတက ထမငးပနးကနကို ဘေးသို့ ဖယလိုကပီး ခုံပေါတတကာ လေးဘကထောကပေးလိုကသည။
“အမေ့ကို မတတပရပ လိုးစမးကယ”
ဟု ခပမာမာ ပောပစလိုကသည။
ငထကက မလတ၏စောကဖုတထဲ သူ့လီးကို ဖေးဖေးလေး ထည့လိုကသည။ ငထက သတိပင မေ့လုလုဖစသားရတော့သည။ မနေ့ညက အမေ့စောကဖုတထဲ သူ့လီးဝငတာ သိပမရသာမရိခဲ့။ ယခုမူ အလနကို ပောရခကလောကအောင ကောငးနေသည။ လီး၏ဘေးအသားမား အကောမားက တစဆကဆကတုနအောငကို ကောငးလနးလသည။ ငထကမာ မနေ့ညက လိုးခဲ့တဲ့ စောကဖုတမ ဟုတရဲ့လားဟု စဉးစားနေမိသေးသည။ သို့နင့ မလတ၏ဖငကို ဆုတနယလက ဆောင့ဆောင့တနးနေမိတော့သည။ မလတ၏ တငပဆုံသားမား သူ့ဆီးခုံကို လာလာရိုကသော အရသာကို သူသဘောတေ့နေမိသည။
“အ..ကောငး ကောငးလိုကတာ အမေရယ”
မလတကတော့ ခပတိုးတိုးလေးသာ ငီးနေရာသည။ ငထကမာ ငမင့ကုံးလိုးနေရတဲ့ အကောငးကို ရာတေ့သားပီ။ ငထကအမေ၏စောကဖုတသည မောဆနလသည။ နောက..ငထကက အောကက ဖစသားပနသည။ မလတက အပေါက ဆောင့နေသည။ ငထကခမာ သူ့လီးမာ မလတ၏စောကဖုတထဲ အဆုံးထိဝငသားတဲ့ အရသာကို တအံ့တဩနင့ ငေးကည့နေမိသည။ မလတ၏ဆီးခုံအောကခေနင့ ထိရခငးကို မကစိမိတရငး ငိမနေမိတော့သည။ “ဆောင့နိုငသလောက ဆောင့တော့ အမေရေ”ဟု တိုးတိုးလေး ငီးနေမိသေးသည။
ထို့နောက ငထကက နောကအခီမားတင အပေါက ဖိဖိစီးစီး လိုးရပနသည။ အပေးအယူ တည့လသည။ အခစစိတတေက လိုးရငနင့ပင ရငမတဖားဖားပေါနေကသည။ နုတခမးခငးကို တပမကစာ နမးရိုကကသည။ လာမားကို သူတစပန ကိုယတစပန စုပကသည။ စောကဖုတထဲက လီးက စညးခကကက ဝငထကသားလာ၏။ သူတို့ လောကကီးကို မေ့သားကလေပီ။
“ဟင.. သား .. ကိုးနာရီမတတငးပီ ဒီတစခီပီးရင ကောငးသားတော့”
ငထကက အပေါက လိုးနေရငး ခေါငးကို ညိမ့သည။ “အမေ့ကို ဒုကတေအကုနမေ့အောင လိုးပေးမယ” ဟု တကထားရင လိုးနေသောကောင့သာ အမနတင သူ့ထိပခေါငးက ကငတောငနေပီဖစသည။
မလတက ငထက၏ပခုံးမားကို ဖကထားသည။ ခါးမားကို တငးတငးဆုပကိုငသည။ ဝ မိနစလောက ဆောင့ပီးခိနတင မလတ၏စောကဖုတ နေးကနဲဖစသား၏။ “သားလေး ပီးသားပီ”ဟု စိတက ရေရကလိုကမိသည။ ထို့ကောင့ စောကဖုတကို ညစထားလိုကမိသည။ သားလေး၏သုတမားကို သူက အပငသိပမထကစေလို။ ထိုသို့ မလတက ခစသည။
ငထက ကောငးနောကကသည။ လမးတင ဒူးမားက တုနနေသည။ ဒါပေသည့ သူက ပောနေသည။ ဒူမားတုနပီး အားနညးနေသလို ခံစားရခငးကို နစသကနေမိသည။ ကောငးတငလညး ပထမအခိနအတနးပိုငဆရာမ ဘာတေသငသားမနးမသိ။ မိခငရငနစမာကိုသာ မငနေမိသည။ ညမာ ဘယလိုလိုးရကောငးမလဲဆိုသညသာ စဉးစားနေသည။
“ဒီမယကည့စမး ဖူးကားအသစက”
ဟု မငးထက ပခုံးကို ပုတပောသောကောင့ အတေးမား ပကသားသည။ မငးထက၏MP4 လေးကို ကည့လိုကမိသည။ ထို့နောက “အေး အေး” လို့သာ ဖေသည။ စိတဝငစားပုံမပ။ မငးထကက အံ့ဩသားသည။
“မငးကည့ပီးသားလား”
“မကည့ရသေးဘူး မကည့ခငလို့” ဟု ခပပတပတဖေမိသော မငးထကက အံ့ဩသည့အကည့ဖင့ အကဲခတနေသည။ နောကမ တစခုခုသတိရပီး ပုံးကာ “မငး ကောငးကို ဂငးထုလာတာမလား” ဟု ရီရငး ပောသည။ ငထကက ရီသာနေသည။ ဘာမတော့မဖေတော့။ မငးထကလညး ဆကမပောတော့။ ဆရာမလာသေးခိနဖစသောကောင့ နောကဆုံအတနးထောင့တင နားကပဖင့ ထိုဖူးကားအသစကို သားမညးနေလေသည။ ငထကအတေးမား ပနလင့ပနနေတော့သည။ ထိုအခိနတင ရေ့ဆုံးအတနးက မကဝနးတစစုံက ငထကကို စူးစူးစိုကစိုကကည့နေသညကို ငထကသတိမပုမိခဲ့။ ထိုမကဝနးအစုံတို့မာ ထကထက၏မကဝနးဝိုငးကလေးမား ဖစနေတော့သည။
ညနေကောငးဆငးခိနတင ငထက ရငခုနခငးမားစာဖင့ အိမသို့ အပေးတစပိုငးပနလာသည။ အမေ့၏စောကဖုတက စောကစိလေးကို ခေခငစိတအာသီသ ဖစနေသည။ သို့သော အငမတန ကကသရေတုံးသော မငကငးက ဆီးကိုနေသည။ သူက ကနးမာရေးသိပမကောငးဘဲ ပထေးငမင့၏လီးကို အမေက စုပပေးနေသည မငရခငးဖစသည။ ဒေါသမားထကလနးသောကောင့ အသားမားပင တဆကဆကတုနနေ၏။
“ခငဗားတို့ စောကရကမရိဘူးလား အားယားနေရင ကုံးလိုးနေကတာ”
ဟု ဒေါသသံဖင့ ပောတော့ ငမင့က မလတကို တနးထုတပီး “ဟ လငမယားပါဆို အားနေ မလိုးလို့ ဘာလုပနေရမတုနးဟ ငါလိုးမသားရ” ဟု ဆဲသည။ ငထက ဘာမတော့ ပနမပော။ ပနပောလိုကလို့ ငမင့က ထပဆဲရင သူသညးခံနိုငမညမဟုတ။ လူသတမိလိမ့မညကို သူသိသည။
“မအေလိုးလေး မကည့ခင အခနးထဲဝငအိပနေပေါ့ဟ”
ဟု ဆဲတော့ ငထက သညးမခံနိုငတော့။ တစခုခုပနပောတော့မည့ဟနအပငတင မလတက “သား ကူရငသားရမယမလား” ဟု ရေ့ကပိတသည။ အမနတင ငထကက အရကသားဝယပီး ငမင့ကို အမူးတိုကပီး မလတကို လိုးရန ကံစညလာသည။ ကူရငရော ညကောငးပါ ဒီကနေ့ မသားတော့။ ညထိ လိုးမညဟု ကံရယထားသည။ ယခု အာရုံနောကစရာမားက ဖစခေပီ။
“အခုသားမာ ကူရငကို”
ငမင့က “ဒါမား ကူရငတနးမသားဘဲ လီးလို့ အိမပနလာနေသေးလား” ဟု ထပဆဲတော့ ငထကအနေဖင့ ဘာမ ပနဖေစရာမရိတော့။ ထမငးစားသည။ ထို့နောက ကူရငကို သားသည။ စာအုပမားပင မလဲလိုကရ။ စိတမဝငစားနိုင ဒေါသက ထကလပီ။ နောက ညကောငးက ဆကသားရသည။ ည ဆယနာရီထိုးမာ အိမပနရောကခဲ့ရသည။
ငမင့က ထုံးစံအတိုငး အသေကောငလို အိပနေပီ။ ဟောကသံကလညး နားငီးလသည။ အခနးထဲကို တနးဝငပစသည။ နောကက မလတပါလာသညကို သူသိသည။ သို့သော သူမကည့။ “အမေ့ကို စိတဆိုးနေတာလား” ဟု ခပတိုးတိုးအသံကို ကားရသည။ ငထကက ခေါငးကို ရမးသည။
“ကိုယ့ယောကားလီးကိုယစုပတာ သားက စိတဆိုးစရာလား” ဟု ခပနာနာ ပောပစလိုကသည။ ထိုသို့ပောတော့ မလတက ငထက၏ပခုံးကို ဆဲလည့ပစလိုကသည။ “သား.. အမေ့ကို။ အမေက သားကိုပဲ ခစတာ။ ဒါပေမယ့ ကိုမင့က အမေ့ယောကားလေ။ အမေက သူ့ကိုပုစုဖို့ တာဝနရိတယ” ဟု ဆိုတော့ ငထကက မဲ့ရဲ့ပစလိုကသည။
“ဒါဆိုလညး သူ့လီးပဲ အမေ့စောကဖုတထဲ ထည့သာနေတော့” ဟု ပောတော့ မလတက သကပငးခသည။ “အမေ့ကို စိတဆိုးပေအောင သားကို ခော့မယလေ” ဟု ပောရငး ငထကလီးကို ပတပေးနေလိုကသည။ ငထက မငငးဆနနိုင။ ရငတေသာ ပနခုနနေရတော့သည။
“ကိုမင့က စုပပဲစုပခိုငးတာပဲ။ အမေ့ကို မလိုးတော့ဘူး သားရဲ့။ အမေ့စောကဖုတက သားအတကပါ” ဟု ပောရငး ငထကကောငးစိမးပုဆိုးကို ခတပီး ဒစကို စငုံတော့ ငထက စိတကိုလော့လိုကတော့သည။ အမေ့၏အပုစုကို သူမဘယလိုမ မလနဆနနိုငပါ။ အမေက လီးထိပကလေးကို လာကလေးနင့ ကလိတတသည။ ဥလေးတေကို ငငငငသာ ပတပေးတတသည။ ထိုညက အမေ့ကို အရူးအမူး လိုးနေမိခဲ့သည။
ငထက ကိုးတနးရောကလုပီဖစသည။ ရစတနးကဖေပီးလေပီ။ သို့သော ကံကမာက အပောငးလဲဖစလာသည။ ငမင့က ဖဲရိုကရာတင သာမာနမရုံးတော့။ အခီကီးရုံးသည။ အကေးမားက ဝ သိနးလောက တငခဲ့သည။ မလတက ဆပရသည။ နောကပိုငးတင သိသိသာသာ စီးပားရေးက အဆငမပေတော့။ ဟိုကို ခီးလိုက ဒီကို ငားလိုကနင့ အတောကပတညးတော့ ငထကကောငးကို ဆကမတတတော့။ မလတက ငိုပီး သားလေးကို တတတတတနဲ့ စကားတေပောနေရုံကတပါး ဘာမမတတနိုငခဲ့။
ငထကက ဒီအခေအနေကို ခန့မနးပီးသားဖစသည။ အလုပထကလုပသည။ ကကဥဆိုငတင ကကဥသေတာရိုကရသော အလုပကို ဝငလုပသည။ မလတက အကောကိုသာ ဆကရောငးသည။ ငမင့က ဖဲမရိုကတော့။ ရိုကလညးမရတော့။ ဖဲဝိုငးမားက သူ့ကိုလကမခံတော့။ ရိုကလတမညကို ငမင့ကသိသောကောင့ ဖဲရိုကခငးကို စန့လတလိုကတော့သည။ အရကကိုသာ ကုံးဖိသောကသည။ တခါတလေ ခောငးဆိုရာ သေးမား အနတတသည။ ဆေးခနးပရာ အနညးငယ သကသာခဲ့သောလညး ပနပီးသောကပနသည။
ငထကက မိခငကို လိုးလိုက ၊ အလုပကလေး လုပလိုကနင့ အကေးကို ပုံမနဆပနိုငလာခဲ့သည။ တစညတင ငထကနင့မလတတို့ လိုးနေတာကို ငမင့က မူးမူးနင့ မငသားသည။ လူမနးသူမနမသိအောင မူးသောကောင့ ကာကာမဆဲနိုင။ သူဆဲသညကလညး အားမရိ။ “ဖာသညမ ကိုယ့သားကိုယပနလိုးတဲ့ ဖာသညမ” နင့ “ငါလိုးမသား ကိုယ့အမေကိုယပနလိုးတာ မေမိုမယ့ကောင” ဟုသာ နာအောင ခပငီးငီးဆဲနိုငပီး လဲကသားသည။
နောကနေ့မနကတင ငမင့သေသည။ အားလုံးက အရကသမား အသကတိုမညကို သိနင့ထားပီးသာကောင့ ဘယသူမ မအံ့ဩကပါ။ ညက အသောကမားပီး လေဖတသေသညဟုသာ ထငကသည။ အမနတင မလတက အိပနေတုနး ခေါငးအုံးဖင့ ဖိသတခဲ့သညကို ဘယသူမ မသိနိုင။ ငထကသာ သိနိုငခဲ့သည။ သူတို့က အလောငးဘေးတငကို လိုးခဲ့ကသည။ သူတို့နစဦးစလုံး ပောရငနေခဲ့ကသည။ သူတို့အတက အကီးမားဆုံးသော အောငပဲကီးကို ခံခဲ့ကသည။ မလတစောကဖုတထဲက ငထကမာ လီးကို စိမထားသကဲ့သို့ လိုးခဲ့ကသည။ ငထကက ထိုညက အမေ့ကိုလိုးခဲ့သညမာ ခီရိခဲ့သညဟု မတထားခဲ့သည။ အမားဆုံးအကိမအရေအတကဖစခဲ့သည။ လူကို မူးနောကကာ ညောငးညာကိုကခဲနေအောင လိုးခဲ့ရသည။ မလတက သူမလညး ညောငးသောလညး ငထကကလေးကို နိပနယပေးခဲ့သည။ သူတို့ ထိုမခစခဲ့ကသည။
ငါးလခောကလလောကကာတော့ သူတို့ ပနအဆငပေလာသည။ ငထကက အလုပကိုးစားသည။ သူမားက ကကဥသေတာ ငါးလုံးလောကသာ ရိုကနိုငလင သူက ရစလုံးလောကရိုကနိုငသည။ ပိုကဆံကလညးပိုရသည။ မလတကလညး အကောရောငးကောငးသည။ ငေတိုးမားကို ပေးခေနိုငရုံသာမက စုမိဆောငးမိရိသည။ အဆငပောလာတော့ မနကခငးလိုးလိုက ၊ ညမာ လီးစုပခိုငးလိုကနင့ သူတို့သာယာနေခဲ့ရာတင မလတတင ကိုယဝနကလညး ၄ လ ရိနေခဲ့ပီ။ ပတဝနးကငက ငမင့၏လကကနဟု သိသောလညး ကလေး၏အဖေသည ငထကဖစသညကို မလတက အတိကသိသည။
မလတက ဒါကို ကိုတငစီစဉခဲ့သညဟု ဆိုနိုငသည။ ငမင့နင့ လိုးခဲ့သမကို သနတားဆေးဖင့ ထိနးထားခဲ့သည။ ပုံမနဆိုပါက ငမင့ထိုမ လိုးနေရာတင ဗိုကမကီးစရာအကောငးမရိ။ ငမင့မာလညး ထိုအခကကို စိတမဝငစားခဲ့။ လိုးမယ ၊ ဖဲရိုကမယ ၊ အရကသောကမယသာ သိခဲ့သည။ မလတက ကလေးမယူခဲ့သည့အကောငးအရငးကို သူမသာ အသိဆုံးဖစသည။ ငထကကို နောကယကမည့ ကလေးတစယောက သူမ လုံးဝမလိုခငခဲ့။ သူမက သူမကိုသိပခစသည့ သူ့သားလေးကသာ သူမဘဝကို စိုပေအောင ထားနိုငလိမ့မညကို သူမသိနင့ခဲ့သည။
ငထကကလညး သူ့ကလေးမနးသိသည။ ဆေးမားကို သူဝယပေးခဲ့ရသောကောင့ သူက သိသည။ မလတသည သူနဲ့လိုးပီးတိုငး ကလေးယူမယလို့လဲ ခနခနပောသည။ ငထကက ပောသည။ သူ့ကလေးသည သူ့အမေဗိုကထဲက မေးမညဖစသောကောင့ ပိုပောသည။ လောကကီးသည ထိုသို့ သာယာလပလာသည။ အလုပကိုစားရတာ အဓိပါယပိုရိလာသည။ မလတကလညး တစနေ့တခား လလလာသည။ အသကရယ လူလတပိုငးရောကတာတော့ ပိုပီး တညငိမက ပိုပီးကကသရေရိ လလာသည။
ကလေးကို မေးတော့ ဆေးရုံကီးတင ငထကတစယောက အပောဆုံးဖစခဲ့သည။ မိနးကလေးမေးသည။ အမညကို မပင့သယဟု မည့သည။ မလတက ပောလနးလို့မကရညမားပင ကခဲ့သည။ မိနးကလေးဖစပါစေဟု သူမက အကိမကိမဆုတောငးခဲ့သည။ မိနးမလေးဖစရင သားကောဖတပီး ငထကကိုပဲ တစသကလုံး လိုးပေးတော့မယလို့လဲ သူမက သံဓိဌာနခထားခငးကေင့ဖစသည။ ကလေးပသနာတေ ဇာတလမးတေ ရုပစရာမလိုတော့။ ပတဝနးကငကတော့ ငထကက စိတထားကောငးသူဖစသောကောင့ ငမင့ကလေးကို ညီမလေးသဖယ သိပခစသညဟု ထငကပါလိမ့မည။ ရညးစားမထားဘဲ အမေကိုသာ ကိုးစားပမးစား လုပကေးသူလို့လဲ ခီးမမးထောပနာ ပုကသည။
သူတို့က ပိုကဆံကို ပိုပိုစုခဲ့သည။ နစနစလောကကာတော့သူတို့ အိမကောငးကောငးတစအိမပင ဆောကနိုငလာခဲ့သည။ အိမကီးတင အခနးမားပါဝငပီး အသံကလညး လုံနေအောင ပုပငထားသည။ ပင့သယကလေး သုံးနစသမီးရောကခိနတင မပင့သယလေးရေ့ပင သူတို့ စတငလိုးကပီဖစသည။ မပင့သယလေးကို သူတို့သာ ပိုငသညဟု သူတို့သတမတသည။ ဘယသူမ မပိုင။ မပင့သယကလေး၏စောကဖုတကိုလညး ငထကသာ လိုးရမညဟု မလတက ကံရယထားခဲ့သည။ ထို့ကောင့ မပင့သယလေးကို ကလေးကတညးက ကိုကို့ကိုသာ ခစရမည ဖစကောငး ၊ ကိုကို့လိုအငဟူသမ ဖည့စီးပေးရမညဖစကောငးမားကို သငကားပေးခဲ့သည။ မပင့သယကလေး (xxx)အရယရာကခိနမ စကာ မလတက လီးအစုပကို သေခာသငပေးခဲ့သည။ လိုးမရသေးသောကောင့ လီးအစုပသာ ကမးကငနေအောင သငပေးခဲ့ခငးဖစသည။ မလတတို့ကတော့ တစနေ့တစမိုး မရိုးနိုငအောင လိုးခဲ့ကတော့သည။ သူတို့၏ခစခငးကောင့ လိုးခငးသည ရိုးသားလိမ့မညလညး မဟုတတော့။ နောကတင ငထကမာ “နမလိုး” ဖစလာတော့မာ မုခပင ဖစလေတော့သတညး။
အပိုငး(၃) ပီး၏။
The Art of Incezt အပိုငး(၄)
မငးထက ဘဲ့ရပီဖစသည။ သူ့ငယသူငယခငး ငထက အဆငပေနေတော့ သူလညး ပောနေခဲ့သည။ သို့သော သူက အမားတစခုကူးလနခဲ့မိသညကို သူ လိပပာမလုံဖစနေခဲ့သည။ တကသိုလ ဒုတိယနစတငပင သူနင့ ထကထကနင့ သမီးရညးစားဖစခဲ့ကသည။ ထိုအကောငးကို သူငယခငးငထကကို သူပောပခငသည။ ငထကအကောငးကို သူအသိဆုံးဖစသည။ ငထကသည ၅ တနးကတညးက ထကထကကို ကိုကသည။ ၈ တနးထိလညး ကိုကခဲ့သည။ ရပကကထဲ အပိုဖောဝငဖစတော့လညး ခစနေတုနးပဲဟု ငထကရငဖင့ဖူးသည။ ထကထကက လသည။ ယဉသည။ ဆဲဆောငမု ပငးသည။ ပညာတတသည။
မငးထကမာ ငထကတစဖကသတကိုကနေခဲ့သော ထကထကကို ခစမိခိနတင ငယသူငယခငးကီး ငထကကို အားနာမိသည။ ဘာမတော့ မဆိုင။ သို့သော သူက သစာဖောကသလိုကီးဖစသည။ ငထကက လိမာသည။ မအေကို လုပကေးခငစိတဖင့ ကောငးထကခဲ့သည။ ယခု ပထေးသမီးကိုပင ညီမလေးသဖယ သိပခစသည။ အလိုလိုကစောင့ရောကသည။ သူက ဘဲ့ရတော့ အလုပတစခုရာတော့။ “ပညာသာတတတာ လူကတော့ အသုံးမကပါလား” ဟု သူ့ကိုယသူ ထငသည။ ငထကကို အားကသည။ ငထက၏စန့လတအနစနာခံနိုငခငးကို လေးစားသည။ ငထကအလုပလုပရခငးသည အဓိပါယရိ၏။ သူအလုပလုပရခငးသည ဘဲ့ရခငးကောင့ ဖစ၏။ ဒီလိုသူမတယူထားသည။
“သူငယခငးကီး အလုပနားတာလား”
ရပကကသည စညပငဝပောလာပီ။ တိုကငယမား ၊ အိမမားက အဆင့မင့လာသည။ လကဖကရညဆိုငမားကလညး သပသပရပရပရိလာပီ။ သူတို့နစဦးစလုံး ဆုံမိကသည။
“နားတယ ၊ မငးအလုပအဆငပေတယမလား ။ အဆငပေမာပါကာ မငးက ဘဲ့ရပီးသားဟုတစာ တနးပီး ရာထူးကီးတာ ရမာပဲ” ဟု ငထကက မေးရင မတခကခသည။
“အဲ.. ရာထူးကီးလညး ပိုကဆံပိုရတာပဲ ရိပါတယကာ။ အလုပလုပရတော့ ခေးလိုလုပရတာ။ ပိုဆိုးတာက အဲဒီအရကကုမဏီတေက သူ့ဘာသာသူ ဘာဘဲ့ရရ ၊ ခရီးထကရတာ စိတပကစရာပဲ။ နယတေ ၊ ရာတေကို လိုကပီး ကောငာရတာ သိပစိတပကဖို့ကောငးတယ” ဟု ငီးသည။
“အေးကာ. မငးဟာက ငါ့ထကတောင ပမးသေးတယ။ ငါ့ကကဥဆိုငက အလုပအတောအမားက ငါ့လဲထားတာ။ အကိုက(ကကဥရောငးဝယရေးအလုပပိုငရင) ငါ့ကို မိတဆေလို ပေါငးတာ။ လခကလညး အတောအဆငပေပါတယ။ သူမားခိုငးခငရင ငါ့မာ မငးပဲအားကိုးနေရတာတဲ့ကာ”
မငးထကက ရီသည။ “ငါ့အလုပက မနနေဂာဆိုတဲ့ကောငကတော့ ခီးထုပပါကာ ငါလိုးပဲ ဘာမမဟုတလဲ လောကပောနေတာ လူကည့တော့ အခောကလိုလိုဘာလိုလိုကီး။ တစနေ့အဲကောငစောကခကကီး ငါ ပိတကနပါရစေလို့ ငါဆုတောငးတယ သိလား”
ငထကက အားရပါးရ ရီသည။ သူတို့နစယောက စကားပတသားပနသည။ ငယငယက ဖူးကားအတူတူကည့ခဲ့တာတေ ကောငးကကောငမလေးတေ ဘယသူလနးလာတယ ဘယသူ ယောကားရသားပီတေကို ပောနေကသည။ ငထကကတော့ မငးထကပောသမကို ရီသာနေသည။
“လုပဟ.. မငးဘယတော့ စောထားတော့မလဲ မငးဆိုရင ရပကကထဲစောလေးတေ ကေပါတယကာ” ဟု မငးထကက မောကပေးသည။ ငထကက လကကို ကာရငး ရီသည။
“မလုပပါနဲ့ကာ သူမားတေက သားကေးမု ၊ မယားကေးမုတဲ့ ငါ့မတော့ အမေနဲ့ ညီမလေး ရိသေးတယ သူတို့ကို ကောငးကောငးထားနိုငအောင ကိုးစားရမယ”
မငးထက အတိုငးထကလန လေးစားသည။ နလုံးသားရေးထက ဘဝအရေးကို ပိုပီးအလေးနကထားသူ ငထကကို ရငမာ ဦးညတမိသည။
“အဲ မငး..ညီမလေး ဘယနတနးရောကပီတုနး”
“၃ တနး”
မငးထက ရီသည။ ထို့နောက ခပပုံးပုံးဖင့ “ယောကားပဇငး မိနးမမီးနေဆိုတာ မနသကိုး” ဟု ငထကကို စနောကသည။ ငထကက မကနာပကသားသည။ မငးထကက အားနာသားသည။
“ဆောရီးပါကာ ငါ.. နောကတာပါ ငါ့မာ ရညးစားရိပါတယ သူ့ပဲယူမာပါဟ”
ဟု ဆိုမ ငထကက ပနရီသည။
“ဘယသူတုနးဟ ၊ လုပစမးပါဦး” ဟု ထောသည။
ထိုအခါ မငးထကက အားနာနာဖင့ “ထကထက” ဟု ဖေရသည။ သူက ဒါကို တညနေတာ ဖစသည။ ခုလိုပောလိုကတော့ အားနာတာက လော့သားသည။
“မငး.. ကလေးတုနးက ကိုကတာသိပါတယကာ” ဟု ဆိုရသည။
ငထကက တညတညငိမငိမဖင့ ပုံးဆိုသည။
“လိုကပါတယကာမငးတို့။ ငါကိုကတယဆိုတာ သိပဘာမတော့မဟုတပါဘူး ကလေးပီပီ ဒီလိုပါပဲ” ဟု ပောတော့ မငးထကအလုံးကီးကသားသည။ အနေရခကစ။
“နောကပီး ရေ့ဆုံးအတနးကနေ မငးကို လမးလမးရိုးတာ ငါသတိထားမိတယက” ဟု ငထကကပောတော့ မငးထကက မကလုံးပူးလေးဖင့ ခေါငးကိုကုတသည။
“ဟုတလားဟ” ဟု ခပထေထေဆိုသည။ ရငထဲတော့ ပောနေသည။
“ဘယလိုတုနး ၊ မငး..ထကထကကို ဘယ့နယ့တုနး” ဟု ငထကက မကခုံးပင့မေးသည။ မငးထကက ရီသည။ နောကပီး ခေါငးခါပသည။ “သူက မာနကီးတယ ၊ သူ့ကိုယသူ တနဖိုးထားတယဟ ငါ့မာ သူနဲ့ခိနးတေ့တိုငး အဲဒီအရိပအငေ့ကို မလုပနိုငဘူး။ စကားက တတသေးကာ ထကထကက” ဟု ခပငီးငီးဆိုတော့ ငထကက ရီသည။
“အေးပါကာ မငးရီထားပေါ့။ တနေ့ ထကထကကို ငါခနိုငမာ မငးပါးစပကို လီးနဲ့ စို့ပစမယ” ဟု ဆဲသည။ ထိုမ ငထကက အားရပါးရ ရီတော့သည။ “အေးပါကာ မငးလိုးနိုငပါစေ ၊ လိုးနိုငပါစေ” ဟုသာ လကဖကရညဆိုငထဲ အောသည။ မငးထကမာ ခပရကရကနင့ ငထက နရငးကို ရိုကရသည။
“ထက.. ကိုယ ငထကနဲ့ တေ့ဖစတယသိလား အဲကောငကီးကို အားကလိုကတာကာ”
ထကထကက မကဝနးဝိုငးကလေးဖင့ မေ့ကည့သည။ ထို့နောက တညငိမသော အပုံးကလေးဖင့ ပုံးပီး ခေါငးညိမ့ပသည။
“ဟုတတယကို.. ထကလညး အားကတာပဲ။ ကိုထကလိုလူက အားကစရာ အားကိုးစရာကောငးပါတယ”
ဟု ထကထကက မတခကခသည။ “နောကပီး.. ကိုထကက ထကရဲ့သူငယခငး ဖစခဲ့ဖူးတယ။ သူ့ဘဝလေးက သနားစရာလေး” ဟုလညး တိုးတိုးလေးပောသေးသည။
“အငးပေါ့.. ကိုယတို့လို မိဆုံဖဆုံနဲ့ မနေရဲဘဲ ပထေးနိပစကတာခံရတယ။ နောကပိုငး ပထေးသေတော့လညး မအေကို လုပကေးပီး ကိုယ့ညီမအရငးမဟုတတာတောင ခစလိုကတာ တုနလို့” ဟု မငးထကက ဝငဖည့သည။ သူတို့ခိနးတေ့သော ကနဘေးသည လူခေတိတနေသည။
“ထကက ကိုယ့ကို ခိုးခိုးကည့တယဆို ငထကပောတာ”
ထကထကက ပုံးသာနေသည။ သူမရငထဲတင သူမအသိဆုံးဖစသည။ သို့သော မငးထကကိုတော့ ခစပါသည။ ငထကက ကလေးဘဝက ကိတခစခဲ့ရသူ တစဦးသာ ဖစခဲ့သည။ ယခုမူ ပိုလို့ ခစစရာကောငးသည။ ယောကားကောငးတစယောကလို့ ရငထဲလေးစားသည့စိတက ပိုလိုဆိုးသည။
မငးထကက “ကိုယတို့ ဘယတော့ လကထကမလဲ” ဟု ထကထက၏ မေးလေးကို ကိုငရမးရငး မေးတော့ ထကထကက အရညလဲ့နေသော မကဝနးမားဖင့ “ပိုကဆံ အရငစုရအောငပါ” ဟု သာ ဖေသည။ ထကထကက အလကုနပစညးမား ဖန့သည ကုမဏီတင အထေထေအတငးရေးမုအဖစရသည။ ထကထကက အငလိမစာအရမးတောသည။ ကားထဲတင LccI သငတနးမား အငလိပစကားပောသငတနးမား တတသောကောင့ မငးထကလို သာမနဘဲ့ရ အလုပမိူးမဟုတ။ ရာထူးကီးသည။ ထကထကက လသည။ ထကမကသည။ ထို့ကောင့ ဒီအလုပကို ရသညဟု မငးထကက ထငသည။ သူတို့လမးခဲကတော့ ထကထကက ငိုနေသည။
သူမ အလနဝမးနညးနေသည။ သူမ ရငအစုံသည လစဟာနေသည။ အရာရာကို ဟနဆောငနေရတာ ပငပနးလသည။ အထူးသဖင့ မငးထကကို ဟနဆောငရတာ စိတညစသည။ သူမအနေဖင့ ပညာဘယလောကတောတော ထိုရာထူးကို မရနိုင။ ထိုရာထူးသည လုပငနးအတေ့အကုံလိုသည။ စီးပားရေးသငတနးအကီးကီးတစခုလိုသည။ သူမ ရခဲ့သောအကောငးအရငးမာ သူမကို ကမးလမးခဲ့သော သူမ ခနာကိုယကို ပေးဆပရမည့ ကမးလမးခကကို လကခံခဲ့သောကောင့ဖစသည။ သူဌေးက လူကည့တော့ လူကီးလူကောငးဟန သိပပေါကသည။ နောကတော့ နာပူး။ ထကထကအိမက ဆငးရဲသည။ ထကထကက အလုပရမ ဖစမညကို သိသောကောင့ မကစိမိတက လကခံလိုကသည။ နောကတင တဖေးဖေးဆိုးလာသည။ တစခါတစလေ ရုံးခနးထဲတင သူဌေးလီးကို စုပပေးရတာမိုးရိသည။ ပိုကဆံက မကလောကအောင ရသည။ တစခါတစခါဆို နစသိနး သုံးသိနးရသည။ နောကပီး သူဌေးက မိသားစုဆရာဝနနဲ့ ပပေးသေးသည။
တစခါတလေ ရုံးခနးထဲတင အလိုးခံရသည။ သူမ အရမးမနစမို့ပါ။ သူဌေးရုပသည သန့သောလညး သူမတင ခစသူရိပါသည။ သူ့ခစသူကိုသာ သူမ ခစသည။ ခစသူကိုက ဂုဏသိကာထိနးသည ၊ မယူသေးဘဲ ပေါငးသငးခငးမပုဟု ဟနဆောငကောငးရန မငးထက၏လိုးခငစိတမားကို ရောငလဲသည။ တစခါတလေ မငးထက သူမကို လိုးခငလသညကို သူမ ရိပမိသည။ သို့သော ထိုသို့ဆနကို လယလယအရုံးပေးလိုကလင သူ့ကို သံသယ ဝငမညကို ဆိုးသောကောင့ ဖစသည။ အခုလညး ဟောတညမာ
“ထကလေး ကိုကီးကို ခစတယမလား”
ထကထကက ခေါငးကို ညိမ့ပသည။
“ခစတယလို့သာ ပါးစပက ပောစမးပါ ထကလေးရယ ကိုကီးကို မခစဘူးလား”
ပါးစပက မထကပါ။ သို့သော တစလုံးခငး ဖေးဖေးလတရသည။
“ကိုကီးကို ခစပါတယ” ဟု ဆိုမ သူဌေးဦးသန့ဇငသည ထကထက၏ နို့နစလုံးကို စို့သည။ ထကထကမာ လူးလင့နေရတော့သည။ အခစက အခစဖစသည။ ကာမဂုဏခံစားတယဆိုတာ ခနာကိုယက ဖစသည။ ထကထကနစသကပောဝငနေမိသည။ လသော စောကဖုတထဲက အရညကညလေးတေက စိမ့ဝငနေသည။ ဦးသန့ဇငက သူမကို တကယခစနေတယဆိုတာ သူမသည။ ထို့ကောင့ အပုစုအရမးကောငးသည။ သူမကို အကာကီး စောကစိကို လကပေးပီးမ ဂရုတစိုကလိုးတတသည။ သူမကို အရင နစခီလောကတော့ အနညးဆုံး ပီးအောငလုပပီးမ သူက စလိုးသည။ တစခါတလေတော့ ဦးသန့ဇငကို ထကထကက ခစသညထငသည။ သို့သော မငးထကကို ပေးမငသည။
“ကိုကီး လိုးတော့နော..” ဟု တောငးပနယူရလောကအောငကို အပုစုက ခစစဖယဖစသည။ အမဲလိုလိုပင သူမက မလိုးခိုငးသေးဘဲ သူမ စိတမကေမနပမခငး စောကဖုတကို ကစားပေးသည။ လကပေးသည။ နိုကပေးသည။ ယခုလို “လိုးပါတော့” ဟု ပောမာ လီးကို စုပခိုငးပီး လိုးပေးတတသည။
ဦးသန့ဇငက ကလေးသုံးယောကအဖေပီပီ အလိုးကောငးသည။ တစခါနင့တခါ မရိုးရအောင အဆောင့ကောငးသည။ သူမအတကမူ ဦးသန့ဇငက ပထမဆုံးသော လိုးသည့ယောကားတစယောကဖစသည။ ပထမဆုံးဖစသောလညး ယခုလိုးနေခငးသည နောကဆုံးတော့မဟုတ။ နောကလိုးရနမားလညး ရိသေးသည။ ယခု ထကထကက ကုံးပေးနေပနသည။ ဖငကိုဗူးထောငသလို ပေးထားသော တငပဆုံသားစိုငတေက လိမ့လိမ့တတသည။ ဦးသန့ဇင ဖငတစပငလုံး အနံ့ပတလက လိုးသည။ ထကထကမာ ငီးသံမား ဆူနေအောငပင ကောငးနေရာသည။ ထို့နောက အပေါကနေ လေကီးထိုးပနသည။ ထကထကရငထဲ တအိအိနင့ လိုငးမားလို မင့ခီ နိမ့ခီ လူးလင့နေရတော့သည။ သုတမားက စောကဖုတထဲ နေးကနဲ ဖစသားသည။ ထကထကမာ ” ကိုကလိုကတာနော လိုးရတာ” ဟု နုတက ရုတတရက ထကသားသည။ စကားမားကိုလညး လောကပောနေမိသည။
မငးထကနင့ ခိနးတေ့လိုက။ အလုပထဲ ဦးသန့ဇငလီးကို စုပလိုကနင့ ထကထကတစယောက အတောပင အသားကလာခဲ့ပီဖစသည။
မငးထကကိုမူ ယခုအခိနထိ ပေးမလိုးသေးပေ။ မငးထကကလညး သူ့ဆနကို ထိနးခုပရငးဖင့ ထကထကကို ပိုတနဖိုးထားလာခဲ့သည။ တစခါဆို ရုံးခနးထဲ ဦးသန့ဇငနင့ လိုးရင လူမိတော့မလို့ နညးနညးသာလိုတော့သည။ ဒါမိုးကလညး တစခါတစလေ ရငခုနစရာတော့ကောငးသည။
တစခါတလေ ဦးသန့ဇငနင့လိုးရင ထူးဆနးစာ ငထကကို စိတကူးယဉသည။ ငထကကို သူမ သူငယခငးအဖစက ဖတခဲ့သညကို နောငတရမိသည။ ထိုမာလညး ကလေးဘဝက ရကလို့သာဖစသည။ ငထကကို ရကသညထက သူ့ပထေးငမင့ဆိုသူ၏လီးကီးကို ရကသည။ ငထကမိခင၏ ကိုယတုံးလုံးခတလီးစုပပေးနေသညကို သူမရကသည။ ယခုမူ အတောအမား နားလညလာပီ။ လိုးတယ ၊ လီးစုပတယဆိုတာ အတောအရသာရိသော အလုပမားဖစသည။ ထို့ကောင့ လူတေသိပကိုကကသည။ ဦးသန့ဇငလီးကို စုပရင ငထကနင့လိုးနေရသညဟု စိတကူးယဉရတာ အရသာရိသည။ သူမစိတတေ တစခါတစလေ အရမးရုပထေးသည။ သို့သော သူမတစတော့သိသည။ သူမစောကဖုတထဲ လီးဝငတယဆိုတာ မုန့ကောငးကောငးစားရသညထက အရသာရိသည။ မိမိကိုကသော ထမငးဟငးကို စားရသညထက အရသာထူးသည။ စောကဖုတထဲ လီးဝငပီဆိုတဲ့ အသိက ဘယတော့နေနေ ရငခုနစေသည။ သူမ လိုးရတာကို အမဲ တေးနေတတကာ လိုးခငးရဲ့ အနစသာကကို သဘောတေ့နေသည။
“မငးထက.. မငးထကကိုတော့ သနားတာလေးတစခုရိသည။ ကနသေးတယ မငးထကကို ခစတယ” ဟု စိတက အကိမကိမရေရကနေမိတော့သည။
ငထက လီးအစုပခံနေသည။ စုပပေးနေသူက မလတဖစသည။ ဘေးတင ၈ နစသမီး မပင့သယလေးက မကလုံးလေး ပေကလပပေကလပဖင့ ငေးနေသည။ ထို့နောက အနားတိုးလာပီး ငထက ဥနစလုံးကို ပတပေးပနသည။ မလတက ပုံးကည့နေသည။ ငထကက “ပင့လေး လိမာနေပီ” ဟု ဆိုသည။ မလတကတော့ သူမ၏ လီးစုပ စမးရညကိုသာ အကောငးဆုံးအသုံးခရသည။ သူမ စောကဖုတက ရဲနေပီ။ သို့သော ငထကကတော့ တပမကစာ လိုးပေးနေဆဲဖစသည။ သို့သော ငထကကို ခစသောအခစကောင့ သူမ စောကဖုတကို အပစတငသည။ သူမက ငထကအရသာနညးမာ အလနစိုးရိမသည။ ထို့ကောင့ သမီးလေး မနမနကီးလာစေရနသာ ဆုတောငးရသည။ သမီးလေးက လီးတော့ စုပတတရာနေပီ။ သို့သော သူမလို ကောငးအောင မစုပတတသေး။ ပါးစပထဲ ငုံပီး ရေ့တိုးနောကဆုတအဆင့သာ တတရာသေးသည။ ထိုမာလညး အပစမဆိုသာ။ ကလေးမို့ဖစသည။ ငထကက လီးကို မလတပါးစပထဲက ငငသာစာ ထုတလိုကပီး မတတပရပကာ အကောမား ဆန့လိုကသည။ “ကဲ အမေရေ.. လိုးလိုကကစို့” ဟု ဆိုသည။
“လိုးခငပီလား” ဟု မလတက ပုံးပောတော့ ငထကက မလတ၏နုတခမးမားကို ဖဖလေးနမးရင “ဒါပေါ့” ဟုပောသည။ မပင့သယလေးက လကခုတလေးတီးပီး ပောနေသည။
“မေမေနဲ့ကိုကိုတို့ လိုးရင အရမးကည့ကောငးတာ” ဟု ခစစဖယဆိုသည။
မလတက မပင့သယလေး၏ခေါငးလေးကို ပတကာ နုတခမးလေးကို နမးရငး “သမီးလေး ဖုတဖုတ ကီးလာရင ကိုကို့နဲ့ အမဲလိုးရမာ” ဟု နစသိမ့သည။ မပင့သယလေးက ခေါငးလေးကို ညိမ့သည။
“ကိုကို.. မေမေ့ကို နာနာလိုးသိလား မေမေ့ဖုတဖုတကီးက အကီးကီးရယ.. ဒါမ မေမေ ကောငးမာ” ဟု မတခကပေးတော့ ငထကက ပုံးကည့သည။
“ပင့လေး ဖုတဖုတလညး လိုးရအောင နညးနညးခငးခဲ့ထား နောကနေ့က ကိုကို အစမးထည့ကည့မယ သိလား” ဟု ငထကက မပင့သယလေးကို နမးရငး ပောတော့ မပင့သယလေးက ငထကလီးကို ယုယစာ စုပပနသည။
“ကိုကို့နဲ့ ကိုကို့လီးကို သမီးလိုခငလိုကတာ”
မလတက စောကဖုတကို ပတရငး “ရမာပါ သမီးရယ အမေ ညက သမီးလေးကို ကိုကိုနဲ့ လိုးရအောင ခဲ့ပေးကည့မယ သမီးလေး အရမးနာမာစိုးလို့ မေမေက မလုပသေးတာ”
မပင့သယက ခေါငးလေးကို ညိမ့ရင ငထကလီးကို လတလိုကသည။ ထို့နောက မလတ၏ စောကဖုတကို ဖေးဖေးလေး ပတပေးရင ငထကလီးကို ကိုငပီး ထည့ပေးသည။
“ဟငး” ဟု ငထကရော မလတရော ငီးသည။
“ငါ့သားလေးနဲ့ လိုးရတာ အမေဖင့ ဘယတော့မ မရိုးပါလားကယ” ဟု မလတက ဆိုသည။ ငထကက စတငဆောင့နေလေပီ။ မပင့သယလေးက သူမလေး၏အမေဘေးတင လဲအိမနေရာသည။ ထို့နောက စောကဖုတငယလေးထဲမာ သေးလေးမား စိမ့စိမ့ထကနေရာသည။ ငထကက မငတော့ ပေးပီးလကကလေးနင့ သကပေးလိုကသေးသည။
“သား.. မပင့လေး အရယရောကရင အမေ့ထပ ပိုလိုးပေးကယ နော.. အမေတို့မာ ပေးကည့ရင သားမိသုံးယောကထဲ ရိတာ”
“လိုးမာပေါ့” ဟု ငထကက ပုံးပောမ မလတက ပုံးနိုငသည။ မပင့သယလေးက သူမအမေ၏နို့အုံကလေးတေကို စို့ပေးနေသည။ မလတက သမီးလေးကို တငးကပစာဖကထားသည။ သူမဘဝအတင အလိုခငဆုံးအရာမာ ထိုအရာသာဖစသည။ သမီးလေးနဲ့ သားလေး စိတခမးသာစေခငသည။ တစလောကလုံး ဘာပောနေနေ ၊ လကညိုးထိုးနေပစေ။ သားနင့သမီးတို့ရဲ့ ဆနတေသာ ပည့ဝနေရန အရေးကီးသည။ သူမစောကဖုတသည တုနခါနေလေပီ။ သူမ ရငတင တစစုံတစရာကီး ခံစားလိုကရသည။ သမီးလေးကိုလညး စကားတေ တတတတကပောနေမိသည။ သူမ စောကဖုတထဲတင သားငယ၏လီးက အဆကမပတလိုးပေးနေသည။ သူမ ပီးတော့မည။ မပင့သယလေးကို အခါခါနမးနေမိသည။ ကုံးပေးပနသည။ ငထကက နာနာဆောင့သည။ တစခကဆောင့တိုငး အသကပငထကသားပစေ အလိုးမပကခငဟု စိတက ရေရကမိသည။ သမီးလေးကိုလညး စကားတေအမားကီးပောနေပနသည။ ဘာတေပောမနးကို သူမ မသိ။ ထို့နောက သားမိသုံးယောကမာ အတူတူ တငးကပစာ ဖကနေရငး အိပပောသားကသည။ သူမ အိမမကထဲတင ကိုမင့လီးကီးသည ဓါးတစခောငးဖစနေကာ သူမကို လိမ့ထိုးနေသည။ သူမ နာကငစာခံစားနေသည။ ငထကက ဘေးတင သူမ ကိုမင့၏လီးဓါးကီးဖင့ ထိုးနေသညကို အားရပါးရကည့နေသည။ သူမ ငထကကို ကယဖို့အောခေါမိသည။ ငထကက “ဖာသညမကီး သေ .. နညးသေးတယ .. သေဟု ” ဆဲနေသည။ ထိုညက သူမ အိပရငမကရညမား ကနေသည။ သူမ နောငတတော့ မရပါ။ သူမ၏တစသကလုံးတင သားငယနင့ သမီးလေး တစိမးတေနိပစကတာ မခံရဘဲ စိတခမးသာဖို့သာ အရေးကီးဆုံးလို့ သူမ နလုံးသငးထားခငးကောင့သာ ဖစလေတော့သတညး။
အပိုငး(၄) ပီး၏။
The Art of Incezt အပိုငး(၄)
မငးထက ဘဲ့ရပီဖစသည။ သူ့ငယသူငယခငး ငထက အဆငပေနေတော့ သူလညး ပောနေခဲ့သည။ သို့သော သူက အမားတစခုကူးလနခဲ့မိသညကို သူ လိပပာမလုံဖစနေခဲ့သည။ တကသိုလ ဒုတိယနစတငပင သူနင့ ထကထကနင့ သမီးရညးစားဖစခဲ့ကသည။ ထိုအကောငးကို သူငယခငးငထကကို သူပောပခငသည။ ငထကအကောငးကို သူအသိဆုံးဖစသည။ ငထကသည ၅ တနးကတညးက ထကထကကို ကိုကသည။ ၈ တနးထိလညး ကိုကခဲ့သည။ ရပကကထဲ အပိုဖောဝငဖစတော့လညး ခစနေတုနးပဲဟု ငထကရငဖင့ဖူးသည။ ထကထကက လသည။ ယဉသည။ ဆဲဆောငမု ပငးသည။ ပညာတတသည။
မငးထကမာ ငထကတစဖကသတကိုကနေခဲ့သော ထကထကကို ခစမိခိနတင ငယသူငယခငးကီး ငထကကို အားနာမိသည။ ဘာမတော့ မဆိုင။ သို့သော သူက သစာဖောကသလိုကီးဖစသည။ ငထကက လိမာသည။ မအေကို လုပကေးခငစိတဖင့ ကောငးထကခဲ့သည။ ယခု ပထေးသမီးကိုပင ညီမလေးသဖယ သိပခစသည။ အလိုလိုကစောင့ရောကသည။ သူက ဘဲ့ရတော့ အလုပတစခုရာတော့။ “ပညာသာတတတာ လူကတော့ အသုံးမကပါလား” ဟု သူ့ကိုယသူ ထငသည။ ငထကကို အားကသည။ ငထက၏စန့လတအနစနာခံနိုငခငးကို လေးစားသည။ ငထကအလုပလုပရခငးသည အဓိပါယရိ၏။ သူအလုပလုပရခငးသည ဘဲ့ရခငးကောင့ ဖစ၏။ ဒီလိုသူမတယူထားသည။
“သူငယခငးကီး အလုပနားတာလား”
ရပကကသည စညပငဝပောလာပီ။ တိုကငယမား ၊ အိမမားက အဆင့မင့လာသည။ လကဖကရညဆိုငမားကလညး သပသပရပရပရိလာပီ။ သူတို့နစဦးစလုံး ဆုံမိကသည။
“နားတယ ၊ မငးအလုပအဆငပေတယမလား ။ အဆငပေမာပါကာ မငးက ဘဲ့ရပီးသားဟုတစာ တနးပီး ရာထူးကီးတာ ရမာပဲ” ဟု ငထကက မေးရင မတခကခသည။
“အဲ.. ရာထူးကီးလညး ပိုကဆံပိုရတာပဲ ရိပါတယကာ။ အလုပလုပရတော့ ခေးလိုလုပရတာ။ ပိုဆိုးတာက အဲဒီအရကကုမဏီတေက သူ့ဘာသာသူ ဘာဘဲ့ရရ ၊ ခရီးထကရတာ စိတပကစရာပဲ။ နယတေ ၊ ရာတေကို လိုကပီး ကောငာရတာ သိပစိတပကဖို့ကောငးတယ” ဟု ငီးသည။
“အေးကာ. မငးဟာက ငါ့ထကတောင ပမးသေးတယ။ ငါ့ကကဥဆိုငက အလုပအတောအမားက ငါ့လဲထားတာ။ အကိုက(ကကဥရောငးဝယရေးအလုပပိုငရင) ငါ့ကို မိတဆေလို ပေါငးတာ။ လခကလညး အတောအဆငပေပါတယ။ သူမားခိုငးခငရင ငါ့မာ မငးပဲအားကိုးနေရတာတဲ့ကာ”
မငးထကက ရီသည။ “ငါ့အလုပက မနနေဂာဆိုတဲ့ကောငကတော့ ခီးထုပပါကာ ငါလိုးပဲ ဘာမမဟုတလဲ လောကပောနေတာ လူကည့တော့ အခောကလိုလိုဘာလိုလိုကီး။ တစနေ့အဲကောငစောကခကကီး ငါ ပိတကနပါရစေလို့ ငါဆုတောငးတယ သိလား”
ငထကက အားရပါးရ ရီသည။ သူတို့နစယောက စကားပတသားပနသည။ ငယငယက ဖူးကားအတူတူကည့ခဲ့တာတေ ကောငးကကောငမလေးတေ ဘယသူလနးလာတယ ဘယသူ ယောကားရသားပီတေကို ပောနေကသည။ ငထကကတော့ မငးထကပောသမကို ရီသာနေသည။
“လုပဟ.. မငးဘယတော့ စောထားတော့မလဲ မငးဆိုရင ရပကကထဲစောလေးတေ ကေပါတယကာ” ဟု မငးထကက မောကပေးသည။ ငထကက လကကို ကာရငး ရီသည။
“မလုပပါနဲ့ကာ သူမားတေက သားကေးမု ၊ မယားကေးမုတဲ့ ငါ့မတော့ အမေနဲ့ ညီမလေး ရိသေးတယ သူတို့ကို ကောငးကောငးထားနိုငအောင ကိုးစားရမယ”
မငးထက အတိုငးထကလန လေးစားသည။ နလုံးသားရေးထက ဘဝအရေးကို ပိုပီးအလေးနကထားသူ ငထကကို ရငမာ ဦးညတမိသည။
“အဲ မငး..ညီမလေး ဘယနတနးရောကပီတုနး”
“၃ တနး”
မငးထက ရီသည။ ထို့နောက ခပပုံးပုံးဖင့ “ယောကားပဇငး မိနးမမီးနေဆိုတာ မနသကိုး” ဟု ငထကကို စနောကသည။ ငထကက မကနာပကသားသည။ မငးထကက အားနာသားသည။
“ဆောရီးပါကာ ငါ.. နောကတာပါ ငါ့မာ ရညးစားရိပါတယ သူ့ပဲယူမာပါဟ”
ဟု ဆိုမ ငထကက ပနရီသည။
“ဘယသူတုနးဟ ၊ လုပစမးပါဦး” ဟု ထောသည။
ထိုအခါ မငးထကက အားနာနာဖင့ “ထကထက” ဟု ဖေရသည။ သူက ဒါကို တညနေတာ ဖစသည။ ခုလိုပောလိုကတော့ အားနာတာက လော့သားသည။
“မငး.. ကလေးတုနးက ကိုကတာသိပါတယကာ” ဟု ဆိုရသည။
ငထကက တညတညငိမငိမဖင့ ပုံးဆိုသည။
“လိုကပါတယကာမငးတို့။ ငါကိုကတယဆိုတာ သိပဘာမတော့မဟုတပါဘူး ကလေးပီပီ ဒီလိုပါပဲ” ဟု ပောတော့ မငးထကအလုံးကီးကသားသည။ အနေရခကစ။
“နောကပီး ရေ့ဆုံးအတနးကနေ မငးကို လမးလမးရိုးတာ ငါသတိထားမိတယက” ဟု ငထကကပောတော့ မငးထကက မကလုံးပူးလေးဖင့ ခေါငးကိုကုတသည။
“ဟုတလားဟ” ဟု ခပထေထေဆိုသည။ ရငထဲတော့ ပောနေသည။
“ဘယလိုတုနး ၊ မငး..ထကထကကို ဘယ့နယ့တုနး” ဟု ငထကက မကခုံးပင့မေးသည။ မငးထကက ရီသည။ နောကပီး ခေါငးခါပသည။ “သူက မာနကီးတယ ၊ သူ့ကိုယသူ တနဖိုးထားတယဟ ငါ့မာ သူနဲ့ခိနးတေ့တိုငး အဲဒီအရိပအငေ့ကို မလုပနိုငဘူး။ စကားက တတသေးကာ ထကထကက” ဟု ခပငီးငီးဆိုတော့ ငထကက ရီသည။
“အေးပါကာ မငးရီထားပေါ့။ တနေ့ ထကထကကို ငါခနိုငမာ မငးပါးစပကို လီးနဲ့ စို့ပစမယ” ဟု ဆဲသည။ ထိုမ ငထကက အားရပါးရ ရီတော့သည။ “အေးပါကာ မငးလိုးနိုငပါစေ ၊ လိုးနိုငပါစေ” ဟုသာ လကဖကရညဆိုငထဲ အောသည။ မငးထကမာ ခပရကရကနင့ ငထက နရငးကို ရိုကရသည။
“ထက.. ကိုယ ငထကနဲ့ တေ့ဖစတယသိလား အဲကောငကီးကို အားကလိုကတာကာ”
ထကထကက မကဝနးဝိုငးကလေးဖင့ မေ့ကည့သည။ ထို့နောက တညငိမသော အပုံးကလေးဖင့ ပုံးပီး ခေါငးညိမ့ပသည။
“ဟုတတယကို.. ထကလညး အားကတာပဲ။ ကိုထကလိုလူက အားကစရာ အားကိုးစရာကောငးပါတယ”
ဟု ထကထကက မတခကခသည။ “နောကပီး.. ကိုထကက ထကရဲ့သူငယခငး ဖစခဲ့ဖူးတယ။ သူ့ဘဝလေးက သနားစရာလေး” ဟုလညး တိုးတိုးလေးပောသေးသည။
“အငးပေါ့.. ကိုယတို့လို မိဆုံဖဆုံနဲ့ မနေရဲဘဲ ပထေးနိပစကတာခံရတယ။ နောကပိုငး ပထေးသေတော့လညး မအေကို လုပကေးပီး ကိုယ့ညီမအရငးမဟုတတာတောင ခစလိုကတာ တုနလို့” ဟု မငးထကက ဝငဖည့သည။ သူတို့ခိနးတေ့သော ကနဘေးသည လူခေတိတနေသည။
“ထကက ကိုယ့ကို ခိုးခိုးကည့တယဆို ငထကပောတာ”
ထကထကက ပုံးသာနေသည။ သူမရငထဲတင သူမအသိဆုံးဖစသည။ သို့သော မငးထကကိုတော့ ခစပါသည။ ငထကက ကလေးဘဝက ကိတခစခဲ့ရသူ တစဦးသာ ဖစခဲ့သည။ ယခုမူ ပိုလို့ ခစစရာကောငးသည။ ယောကားကောငးတစယောကလို့ ရငထဲလေးစားသည့စိတက ပိုလိုဆိုးသည။
မငးထကက “ကိုယတို့ ဘယတော့ လကထကမလဲ” ဟု ထကထက၏ မေးလေးကို ကိုငရမးရငး မေးတော့ ထကထကက အရညလဲ့နေသော မကဝနးမားဖင့ “ပိုကဆံ အရငစုရအောငပါ” ဟု သာ ဖေသည။ ထကထကက အလကုနပစညးမား ဖန့သည ကုမဏီတင အထေထေအတငးရေးမုအဖစရသည။ ထကထကက အငလိမစာအရမးတောသည။ ကားထဲတင LccI သငတနးမား အငလိပစကားပောသငတနးမား တတသောကောင့ မငးထကလို သာမနဘဲ့ရ အလုပမိူးမဟုတ။ ရာထူးကီးသည။ ထကထကက လသည။ ထကမကသည။ ထို့ကောင့ ဒီအလုပကို ရသညဟု မငးထကက ထငသည။ သူတို့လမးခဲကတော့ ထကထကက ငိုနေသည။
သူမ အလနဝမးနညးနေသည။ သူမ ရငအစုံသည လစဟာနေသည။ အရာရာကို ဟနဆောငနေရတာ ပငပနးလသည။ အထူးသဖင့ မငးထကကို ဟနဆောငရတာ စိတညစသည။ သူမအနေဖင့ ပညာဘယလောကတောတော ထိုရာထူးကို မရနိုင။ ထိုရာထူးသည လုပငနးအတေ့အကုံလိုသည။ စီးပားရေးသငတနးအကီးကီးတစခုလိုသည။ သူမ ရခဲ့သောအကောငးအရငးမာ သူမကို ကမးလမးခဲ့သော သူမ ခနာကိုယကို ပေးဆပရမည့ ကမးလမးခကကို လကခံခဲ့သောကောင့ဖစသည။ သူဌေးက လူကည့တော့ လူကီးလူကောငးဟန သိပပေါကသည။ နောကတော့ နာပူး။ ထကထကအိမက ဆငးရဲသည။ ထကထကက အလုပရမ ဖစမညကို သိသောကောင့ မကစိမိတက လကခံလိုကသည။ နောကတင တဖေးဖေးဆိုးလာသည။ တစခါတစလေ ရုံးခနးထဲတင သူဌေးလီးကို စုပပေးရတာမိုးရိသည။ ပိုကဆံက မကလောကအောင ရသည။ တစခါတစခါဆို နစသိနး သုံးသိနးရသည။ နောကပီး သူဌေးက မိသားစုဆရာဝနနဲ့ ပပေးသေးသည။
တစခါတလေ ရုံးခနးထဲတင အလိုးခံရသည။ သူမ အရမးမနစမို့ပါ။ သူဌေးရုပသည သန့သောလညး သူမတင ခစသူရိပါသည။ သူ့ခစသူကိုသာ သူမ ခစသည။ ခစသူကိုက ဂုဏသိကာထိနးသည ၊ မယူသေးဘဲ ပေါငးသငးခငးမပုဟု ဟနဆောငကောငးရန မငးထက၏လိုးခငစိတမားကို ရောငလဲသည။ တစခါတလေ မငးထက သူမကို လိုးခငလသညကို သူမ ရိပမိသည။ သို့သော ထိုသို့ဆနကို လယလယအရုံးပေးလိုကလင သူ့ကို သံသယ ဝငမညကို ဆိုးသောကောင့ ဖစသည။ အခုလညး ဟောတညမာ
“ထကလေး ကိုကီးကို ခစတယမလား”
ထကထကက ခေါငးကို ညိမ့ပသည။
“ခစတယလို့သာ ပါးစပက ပောစမးပါ ထကလေးရယ ကိုကီးကို မခစဘူးလား”
ပါးစပက မထကပါ။ သို့သော တစလုံးခငး ဖေးဖေးလတရသည။
“ကိုကီးကို ခစပါတယ” ဟု ဆိုမ သူဌေးဦးသန့ဇငသည ထကထက၏ နို့နစလုံးကို စို့သည။ ထကထကမာ လူးလင့နေရတော့သည။ အခစက အခစဖစသည။ ကာမဂုဏခံစားတယဆိုတာ ခနာကိုယက ဖစသည။ ထကထကနစသကပောဝငနေမိသည။ လသော စောကဖုတထဲက အရညကညလေးတေက စိမ့ဝငနေသည။ ဦးသန့ဇငက သူမကို တကယခစနေတယဆိုတာ သူမသည။ ထို့ကောင့ အပုစုအရမးကောငးသည။ သူမကို အကာကီး စောကစိကို လကပေးပီးမ ဂရုတစိုကလိုးတတသည။ သူမကို အရင နစခီလောကတော့ အနညးဆုံး ပီးအောငလုပပီးမ သူက စလိုးသည။ တစခါတလေတော့ ဦးသန့ဇငကို ထကထကက ခစသညထငသည။ သို့သော မငးထကကို ပေးမငသည။
“ကိုကီး လိုးတော့နော..” ဟု တောငးပနယူရလောကအောငကို အပုစုက ခစစဖယဖစသည။ အမဲလိုလိုပင သူမက မလိုးခိုငးသေးဘဲ သူမ စိတမကေမနပမခငး စောကဖုတကို ကစားပေးသည။ လကပေးသည။ နိုကပေးသည။ ယခုလို “လိုးပါတော့” ဟု ပောမာ လီးကို စုပခိုငးပီး လိုးပေးတတသည။
ဦးသန့ဇငက ကလေးသုံးယောကအဖေပီပီ အလိုးကောငးသည။ တစခါနင့တခါ မရိုးရအောင အဆောင့ကောငးသည။ သူမအတကမူ ဦးသန့ဇငက ပထမဆုံးသော လိုးသည့ယောကားတစယောကဖစသည။ ပထမဆုံးဖစသောလညး ယခုလိုးနေခငးသည နောကဆုံးတော့မဟုတ။ နောကလိုးရနမားလညး ရိသေးသည။ ယခု ထကထကက ကုံးပေးနေပနသည။ ဖငကိုဗူးထောငသလို ပေးထားသော တငပဆုံသားစိုငတေက လိမ့လိမ့တတသည။ ဦးသန့ဇင ဖငတစပငလုံး အနံ့ပတလက လိုးသည။ ထကထကမာ ငီးသံမား ဆူနေအောငပင ကောငးနေရာသည။ ထို့နောက အပေါကနေ လေကီးထိုးပနသည။ ထကထကရငထဲ တအိအိနင့ လိုငးမားလို မင့ခီ နိမ့ခီ လူးလင့နေရတော့သည။ သုတမားက စောကဖုတထဲ နေးကနဲ ဖစသားသည။ ထကထကမာ ” ကိုကလိုကတာနော လိုးရတာ” ဟု နုတက ရုတတရက ထကသားသည။ စကားမားကိုလညး လောကပောနေမိသည။
မငးထကနင့ ခိနးတေ့လိုက။ အလုပထဲ ဦးသန့ဇငလီးကို စုပလိုကနင့ ထကထကတစယောက အတောပင အသားကလာခဲ့ပီဖစသည။
မငးထကကိုမူ ယခုအခိနထိ ပေးမလိုးသေးပေ။ မငးထကကလညး သူ့ဆနကို ထိနးခုပရငးဖင့ ထကထကကို ပိုတနဖိုးထားလာခဲ့သည။ တစခါဆို ရုံးခနးထဲ ဦးသန့ဇငနင့ လိုးရင လူမိတော့မလို့ နညးနညးသာလိုတော့သည။ ဒါမိုးကလညး တစခါတစလေ ရငခုနစရာတော့ကောငးသည။
တစခါတလေ ဦးသန့ဇငနင့လိုးရင ထူးဆနးစာ ငထကကို စိတကူးယဉသည။ ငထကကို သူမ သူငယခငးအဖစက ဖတခဲ့သညကို နောငတရမိသည။ ထိုမာလညး ကလေးဘဝက ရကလို့သာဖစသည။ ငထကကို ရကသညထက သူ့ပထေးငမင့ဆိုသူ၏လီးကီးကို ရကသည။ ငထကမိခင၏ ကိုယတုံးလုံးခတလီးစုပပေးနေသညကို သူမရကသည။ ယခုမူ အတောအမား နားလညလာပီ။ လိုးတယ ၊ လီးစုပတယဆိုတာ အတောအရသာရိသော အလုပမားဖစသည။ ထို့ကောင့ လူတေသိပကိုကကသည။ ဦးသန့ဇငလီးကို စုပရင ငထကနင့လိုးနေရသညဟု စိတကူးယဉရတာ အရသာရိသည။ သူမစိတတေ တစခါတစလေ အရမးရုပထေးသည။ သို့သော သူမတစတော့သိသည။ သူမစောကဖုတထဲ လီးဝငတယဆိုတာ မုန့ကောငးကောငးစားရသညထက အရသာရိသည။ မိမိကိုကသော ထမငးဟငးကို စားရသညထက အရသာထူးသည။ စောကဖုတထဲ လီးဝငပီဆိုတဲ့ အသိက ဘယတော့နေနေ ရငခုနစေသည။ သူမ လိုးရတာကို အမဲ တေးနေတတကာ လိုးခငးရဲ့ အနစသာကကို သဘောတေ့နေသည။
“မငးထက.. မငးထကကိုတော့ သနားတာလေးတစခုရိသည။ ကနသေးတယ မငးထကကို ခစတယ” ဟု စိတက အကိမကိမရေရကနေမိတော့သည။
ငထက လီးအစုပခံနေသည။ စုပပေးနေသူက မလတဖစသည။ ဘေးတင ၈ နစသမီး မပင့သယလေးက မကလုံးလေး ပေကလပပေကလပဖင့ ငေးနေသည။ ထို့နောက အနားတိုးလာပီး ငထက ဥနစလုံးကို ပတပေးပနသည။ မလတက ပုံးကည့နေသည။ ငထကက “ပင့လေး လိမာနေပီ” ဟု ဆိုသည။ မလတကတော့ သူမ၏ လီးစုပ စမးရညကိုသာ အကောငးဆုံးအသုံးခရသည။ သူမ စောကဖုတက ရဲနေပီ။ သို့သော ငထကကတော့ တပမကစာ လိုးပေးနေဆဲဖစသည။ သို့သော ငထကကို ခစသောအခစကောင့ သူမ စောကဖုတကို အပစတငသည။ သူမက ငထကအရသာနညးမာ အလနစိုးရိမသည။ ထို့ကောင့ သမီးလေး မနမနကီးလာစေရနသာ ဆုတောငးရသည။ သမီးလေးက လီးတော့ စုပတတရာနေပီ။ သို့သော သူမလို ကောငးအောင မစုပတတသေး။ ပါးစပထဲ ငုံပီး ရေ့တိုးနောကဆုတအဆင့သာ တတရာသေးသည။ ထိုမာလညး အပစမဆိုသာ။ ကလေးမို့ဖစသည။ ငထကက လီးကို မလတပါးစပထဲက ငငသာစာ ထုတလိုကပီး မတတပရပကာ အကောမား ဆန့လိုကသည။ “ကဲ အမေရေ.. လိုးလိုကကစို့” ဟု ဆိုသည။
“လိုးခငပီလား” ဟု မလတက ပုံးပောတော့ ငထကက မလတ၏နုတခမးမားကို ဖဖလေးနမးရင “ဒါပေါ့” ဟုပောသည။ မပင့သယလေးက လကခုတလေးတီးပီး ပောနေသည။
“မေမေနဲ့ကိုကိုတို့ လိုးရင အရမးကည့ကောငးတာ” ဟု ခစစဖယဆိုသည။
မလတက မပင့သယလေး၏ခေါငးလေးကို ပတကာ နုတခမးလေးကို နမးရငး “သမီးလေး ဖုတဖုတ ကီးလာရင ကိုကို့နဲ့ အမဲလိုးရမာ” ဟု နစသိမ့သည။ မပင့သယလေးက ခေါငးလေးကို ညိမ့သည။
“ကိုကို.. မေမေ့ကို နာနာလိုးသိလား မေမေ့ဖုတဖုတကီးက အကီးကီးရယ.. ဒါမ မေမေ ကောငးမာ” ဟု မတခကပေးတော့ ငထကက ပုံးကည့သည။
“ပင့လေး ဖုတဖုတလညး လိုးရအောင နညးနညးခငးခဲ့ထား နောကနေ့က ကိုကို အစမးထည့ကည့မယ သိလား” ဟု ငထကက မပင့သယလေးကို နမးရငး ပောတော့ မပင့သယလေးက ငထကလီးကို ယုယစာ စုပပနသည။
“ကိုကို့နဲ့ ကိုကို့လီးကို သမီးလိုခငလိုကတာ”
မလတက စောကဖုတကို ပတရငး “ရမာပါ သမီးရယ အမေ ညက သမီးလေးကို ကိုကိုနဲ့ လိုးရအောင ခဲ့ပေးကည့မယ သမီးလေး အရမးနာမာစိုးလို့ မေမေက မလုပသေးတာ”
မပင့သယက ခေါငးလေးကို ညိမ့ရင ငထကလီးကို လတလိုကသည။ ထို့နောက မလတ၏ စောကဖုတကို ဖေးဖေးလေး ပတပေးရင ငထကလီးကို ကိုငပီး ထည့ပေးသည။
“ဟငး” ဟု ငထကရော မလတရော ငီးသည။
“ငါ့သားလေးနဲ့ လိုးရတာ အမေဖင့ ဘယတော့မ မရိုးပါလားကယ” ဟု မလတက ဆိုသည။ ငထကက စတငဆောင့နေလေပီ။ မပင့သယလေးက သူမလေး၏အမေဘေးတင လဲအိမနေရာသည။ ထို့နောက စောကဖုတငယလေးထဲမာ သေးလေးမား စိမ့စိမ့ထကနေရာသည။ ငထကက မငတော့ ပေးပီးလကကလေးနင့ သကပေးလိုကသေးသည။
“သား.. မပင့လေး အရယရောကရင အမေ့ထပ ပိုလိုးပေးကယ နော.. အမေတို့မာ ပေးကည့ရင သားမိသုံးယောကထဲ ရိတာ”
“လိုးမာပေါ့” ဟု ငထကက ပုံးပောမ မလတက ပုံးနိုငသည။ မပင့သယလေးက သူမအမေ၏နို့အုံကလေးတေကို စို့ပေးနေသည။ မလတက သမီးလေးကို တငးကပစာဖကထားသည။ သူမဘဝအတင အလိုခငဆုံးအရာမာ ထိုအရာသာဖစသည။ သမီးလေးနဲ့ သားလေး စိတခမးသာစေခငသည။ တစလောကလုံး ဘာပောနေနေ ၊ လကညိုးထိုးနေပစေ။ သားနင့သမီးတို့ရဲ့ ဆနတေသာ ပည့ဝနေရန အရေးကီးသည။ သူမစောကဖုတသည တုနခါနေလေပီ။ သူမ ရငတင တစစုံတစရာကီး ခံစားလိုကရသည။ သမီးလေးကိုလညး စကားတေ တတတတကပောနေမိသည။ သူမ စောကဖုတထဲတင သားငယ၏လီးက အဆကမပတလိုးပေးနေသည။ သူမ ပီးတော့မည။ မပင့သယလေးကို အခါခါနမးနေမိသည။ ကုံးပေးပနသည။ ငထကက နာနာဆောင့သည။ တစခကဆောင့တိုငး အသကပငထကသားပစေ အလိုးမပကခငဟု စိတက ရေရကမိသည။ သမီးလေးကိုလညး စကားတေအမားကီးပောနေပနသည။ ဘာတေပောမနးကို သူမ မသိ။ ထို့နောက သားမိသုံးယောကမာ အတူတူ တငးကပစာ ဖကနေရငး အိပပောသားကသည။ သူမ အိမမကထဲတင ကိုမင့လီးကီးသည ဓါးတစခောငးဖစနေကာ သူမကို လိမ့ထိုးနေသည။ သူမ နာကငစာခံစားနေသည။ ငထကက ဘေးတင သူမ ကိုမင့၏လီးဓါးကီးဖင့ ထိုးနေသညကို အားရပါးရကည့နေသည။ သူမ ငထကကို ကယဖို့အောခေါမိသည။ ငထကက “ဖာသညမကီး သေ .. နညးသေးတယ .. သေဟု ” ဆဲနေသည။ ထိုညက သူမ အိပရငမကရညမား ကနေသည။ သူမ နောငတတော့ မရပါ။ သူမ၏တစသကလုံးတင သားငယနင့ သမီးလေး တစိမးတေနိပစကတာ မခံရဘဲ စိတခမးသာဖို့သာ အရေးကီးဆုံးလို့ သူမ နလုံးသငးထားခငးကောင့သာ ဖစလေတော့သတညး။
အပိုငး(၄) ပီး၏။
The Art of Incezt အပိုငး(၅)
ထကထကရငတင လုပရားနေ၏။ ထကထကကို မငးထကက ရဲရဲကီးကို တောငးပနနေသည။ “သူ့ကို ခစရင လိုကလောပေးပါတဲ့” ဟု တတတတတပောနေသည။ သူမက မငးထကကို နားလညပါသည။ သူမက လိုကလောဖို့လညး အခိနရောကပီဟု ပောသည။ မငးထကနင့ရညးစားသကတမးက ကာခဲ့ပီ။ ထို့ကောင့ သူမက အစပထမတင အငတငတငဟနလုပရငး ရကပုံးလေးနဲ့ ခေါငးကို ညိမ့လိုကသည။ ထို့နောက ထကထကက မငးထကဦးဆောငရာနောကကို လကခဲ့သည။ ဟိုတယကိုဖစသည။
မငးထကက အားလုံးပငဆငပီးသားဖစသည။ အခနးလညး ငားပီးသားဖစသည။ အသင့ဝငသားရုံသာ ဖစသည။ သူတို့ကို လိုကပို့သော ဟိုတယကဝနးထမးက ပုံးစိစိမဖစစေရန တငးထားသညကို ထကထက အကဲခတမိသည။ ထို့နောက မငးထကက အခနးထဲဝငသားသည။ အဲကနး..နင့ မေ့ယာစသညတို့က အဆငပေသည။ အခနးက ဈေးအထိုကလောကရိမည့ အခနးဖစသညကို ထကထကသိသည။
“ကို.. ဗိုကဆာတယ” ဟု ထကထကက ခပခဲခဲဆိုသည။ မငးထကက အပငထကသားပီး ပနဝငလာသည။ ထကထကကပုံးနေမိသည။ “ဦးသန့ဇငနဲ့မားကာပါ့” ဟု စိတကရေရတမိသေးသည။ ဦးသန့ဇငဆို ဘာမ ကိုယတိုငလုပစရာမလို။ မိမိကိုလညး အရမးဂရုစိုကသည။ သူ့တပည့က အလနအလိုကသိပီး စိတခရသည။ လိုလေသေးမရိ အကုနလုပပေးတတသည။ ဝနထမးမားကိုပင ခိုငးစရာမလို။ ဦးသန့ဇငတပည့က အကုနလုပပေးသည။ နစခီလောကပီးသားရင ထကထက သန့စငခနးဝငနေလင သူက ဝငလာပီး စားစရာ ၊ အမောပေသောကစရာ စသညတို့ကို အသင့လာပငပေးတတသည။
“အ.လိုကတာ” ဟု အပစတငမိသေးသည။ ဟောတယမာလာပီး လိုးခါနီး စားစရာသားမာနေတယ။ ဒီထဲ စားလို့အဆငပေပါ့မလားလညးမသိ။ ပာယာသာခတနေသည။ ထကထကက လိုးပီးမ သားစားရအောငကို ဆိုလိုသည။ အခုသူက ဘာတေလုပနေလဲမသိ။ ထကထကက အပာနုရောငခိပထမီလေးနင့ ပနးနုရောင ဆယတာအပါးလေးဖင့ ကကသရေရိနေသည။ ရငသားတို့ကလညး အပငကို ကနထကတော့မညအလား တငးရငးလသည။ ဦးသန့ဇင၏လကရာမားကို မငးထကတော့ မသိရာ။
“ပီးမာ ကိုယတို့ စားရအောငလေး.. ထကကိုသာ အရငခစပါရစေဦး” ဟု ရီရီဝေဝေပောရငး မငးထက အနားတိုးလာသည။ ထကထကက ကညကညလေးပုံးနေမိသည။ ထကထကစိတတင “ဘယသူ့မား လမးပီးဖုနးဆကအကူညီတောငးလိုကသလဲ” ဟု တေးမိသည။ ” ဒီလောကတော့ ပါးနပမပေါ့” ဟု နုတခမးလေးကို စူပီးစိတထဲကပောသည။ ထို့နောက မငးထကက ထကထကကို နမးနေသည။
ထို့နောက နေရာအနံ့လိုကနမးသည။ ထို့နောက တစကိုယလုံးခတပစသည။ ပီးတော့ သူ့လီးကို အတငးထည့သည။ ထကထကက နားလညပေးပါသည။ ပေါငကို အလိုကသင့လေး ဖဲပေးသည။ မငးထကက ထည့သော ဟနဆောငလေး နာခငယောင ဆောငလိုကသေးသည။ ကိုယတောခောက နာသားမာစိုးပီး နောကပနဆုတတောမူပီး အဖားလေးသာထည့နေပနသည။ ထကထကစိတညစသားသည။ လိုးသည့နေရာတင ထိုသို့ အနူးအဆကို ထကထကမကိုက။ ဦးသန့ဇငဆိုလင လိုးတိုငး ထကထကကို ပီးအောင လိုးပေးတတသည။ ယခုမငးထကလိုးပုံသည ထကထကပီးရန လမးမမင။ သူက ခေနစခောငးကို နောကသို့ဆန့စေပီး တဆကဆကလိုးစေခငသည။ သို့သော မငးထကက ဒူးပေါငနေရာယူပုံက မားနေသည။
“ဟင့ အင.. အာ ”
စသဖင့ ငီးပေးရသည။ ကောငးလို့တော့မဟုတ မငးထက စိတပါလာပီး နာနာဆောင့လိုးစေရနဖစသည။ ထိုငီးသံကအလုပဖစသည။ မငးထကအားစိုကလိုးလာသည။ ထိုမ ထကထကက နေသာထိုငသာရိလာသည။
“ပီးတော့မယ..ထက..ကိုယပီး.”
သုတရညမားက ပနးထကကုနသည။ ထကထကစောကဖုတထဲ မပနးမိစေရန သတိရသောကောင့ ဖစလိမ့မည။ သို့သော တစဝကလောက စောကဖုတထဲ ပနးမိသည။ ရီတော့ ရီခငမိသည။ “အတော အ တဲ့ ကို” ဟု စိတက ဆိုမိသေးသည။
“ထကကို ကိုယ..သိပခစတယ သိရဲ့လား ဟင”
ထကထကက ခေါငးကို ညိမ့ပသည။ ထို့နောက မငးထကကို နမးစုပနေသည။ မငးထကက ထကထကရဲ့ ဖေးဖေးအသားတင နုနယလသည့ ခါးသယလေးကို ဖကထားသည။ သူတို့ ကာကာနမးနေကတော့ မငးထက လီးက ပနမာလာသည။ ထို့နောက ဒုတိယအခီကို စတငရသည။ ထိုအခါ ထကထကက အပေါကနေ တတပီးဆောင့ပေးသည။ မငးထကခဗာ.. အရူးမူးဖစရငး ထကထက၏ အရငးကီးပီး အသီးသေးလသည့ နို့တေကိုက ဆော့ကစားနေသည။ ထို့နောက လေးဘကထောကပီး doggy ခေါသည့ ခေးလိုးလိုးရပနသည။ မငးထကမာ နုထားလသော တငပဆုံတို့ လိုငးတန့နေသညကို ခပကမးကမးကိုငရငး တနးဆောင့တော့ စောကဖုတထဲ ပီးလေတော့သည။ ထကထကက စိတတိုရပန။ ဘယလိုကာကာထိနးရမလဲဆိုတာ မသိရကောငးလာဟု ဒေါသကလေးထကရသည။ သူမ တစခီမကို မပီးလိုကရ။ စိတထဲ အလိုမက ဖစနေရသည။
“ထကကို သိပခစတာပဲ” ဟု မငးထကက ငီးနေသည။ ထိုအသံကားရပနတော့လညး သနားခစစိတကလေးက ဝငလာရပနသည။ ထို့နောက မငးထကကို တငးတငးဖကထားသည။ သူမ ခစသော ယောကားထဲတင မငးထကပါနေသည။ မငးထကကို အလိုဆနမား ပည့အောင အမဲဖည့စီးပေးတော့မညဟုလညး စိတထဲက ရေရတနေမိသည။ မငးထကက သူ့ကို ဖကရငး အိပပောသားပီ။ ထကထကက မငးထကကို တစိမ့စိမ့ကည့နေမိသည။ သူမက အိပမပောနိုငခေ။ သူမ စိတက အလိုမပည့ခဲ့။ ထို့ကောင့ စောကစိလေးကိုသာ အသာခေရငး အာသာဖေနေမိသည။ မငးထကကိုလညး နမးနေမိသည။ အာသာဖေနေပနတော့လညး စိတက ဟိုရောကဒီရောကနင့…။ တစခါတစခါ မငးထကဆီ ရောကသောလညး တစခါတစခါ ကိုထကဆီ ရောကသားပနသည။ နောကဆုံး ပီးခါနီးတော့က ဦးသန့ဇငဆီ ရောကသည။ ဦးသန့ဇငနဲ့လိုးရင သူမကခညး ပီးရသည။ အလိုးကောငးပီး အပုစုကလညး ကောငးလသောကောင့ ဦးသန့ဇငထံတင သူမ ပီးလို့ တန့ကနဲ တန့ကနဲ ဖစသားရင မရကတော့။ ဒါကိုပနသတိရသည။ သူမပီးသားသည။ ထိုမ အိပပောတော့လေသည။ အိမမကထဲတင သူမက ဦးသန့ဇငနင့ လိုးနေသည။ မငးထကကဘေးကနေ မယုံနိုငစာ ငေးကည့နေသည။ ထို့နောက ကိုထကရောကလာပီး ဦးသန့ဇငကို ထိုးကိတပီး သူမကို ကုံးလိုးသည။ ကိုထက၏လီးမာ အလနတုတခိုငလသောကောင့ သူမ စောကဖုတတစခုလုံး ပဲသားမတတခံစားရသညဟု မကနေလေတော့သည။
“သမီးလေး ခိုခဉစုပတမး ပိုငမလား”
မပင့သယလေးက ခေါငးကို အခါခါညိမ့သည။ ခိုခဉစုပရသညမာ ပောစရာကောငးသည။ ခိုခဉအလုံးလေးကို ခောအောငလုပပီး အမေ့စောကဖုတထဲ ထည့ရသည။ ထို့နောက မလတက စောကဖုတ ကကသားမားဖင့ ညစပီးညပထားသည့ ခိုခဉလေးကို လကရသည။ ထို့သို့လာဖင့ လကခိနတင မလတက ဖီးလတတပီး သတိလတလို့ ခိုခဉပုတကလင မလတကရုံးသည။ ပုတမကဘဲ ခိုခဉသာ ကုနသားလင မလတနိုငသည။ မပင့သယကလေးက ခနခနရုံးလေ့ရိသည။ နိုငတဲ့လူက ငထက၏လီးကို အရငစုပခင့ရကသည။ ထို့ကောင့ မပင့သယလေးက နိုငခငရာသည။ ပထမဆုံးထကသည့ သုတရညတို့သည မား၏။ ထိုသုတရညတို့ကို မိုခကည့ခငသည။ မပင့သယလေးက ကလေးပီပီ ပဲကို ရိုးရိုးသားသားပိုငတာက မားသည။
“မေကီး.. ဒီကနေ့တော့ သမီးက နိုငမယထငတယ”
မလတက ခိုခဉကို ခောပီး လုံးအောင အရငစုပနေသည။ သမီးငယစကားကောင့ မကစောငးထိုးပီး ပုံးကည့သည။
“အမယ.. နိုငမယထငနေတယပေါ့လေ။ အမေ့ရဲ့စောကဖုတကို အထငသေးပီပေါ့”
ဟု ခပခေခေပောတော့။ “သမီးနိုငမာပါ” ဟု အသေခာပောသည။ မလတက ရယရငး မပင့သယ၏ခေါငးလေးကို ပတသည။
“ကည့ရသေးတာပေါ့ကယ” ဟု ပောရငး ထမီကို ခတ၏။ ပကလကလနပီး စောကပတထဲ ခိုခဉလေး ညပ၏။ ထို့နောက “ကဲ.. စိနပေတော့” ဟု မပင့သယလေးကို စိနခေါသည။ မပင့သယလေးက ပုံးသာ ပုံးနေသည။ ထို့နောက သေးငယလသော လာလေးနင့ ခိုခဉကို စလကသည။ မလတက မမုပါ။ ဒီလောကတော့ ခံနိုငသည။ တနညးအားဖင့ဆိုလင သူမက သားလေးအတက လေ့ကင့နေခငးမိုးလညးဖစသည။ သူမကကသားမားက နာနာညစနိုငမာ သားလေးလိုးရတာ ကောငးမာကို သူမသိသည။ သူမ အားစိုကညစပေးလင ငထကက ပိုပီး ဖီးလတတသညကို သူမ လိုးခဲ့သော နစထမးကာလာတော့ သူမ သိခဲ့ပီးပီ။ ထို့ကောင့ သမီးငယလေးပေမယ့ သူမ အရုံးမပေးခဲ့ဖူးခေ။ ထို့ကောင့သာ အမဲ သူမကခညး အနိုငရလေ့ရိခငး ဖစသည။
တစဝကလောက ရောကလာခဲ့ပီဖစသည။ ခိုခဉ၏အရယက သေးလာသောကောင့ သူမ သတိထားပီး အားစိုကညပယူရသည။ “အမေလေး” ဟု မလတ ယောငအောမိသည။ သူမ အံ့ဩသားသည။ မပင့သယ၏ လကသေးသေးလေးက သူမ စောကစိကို လာခေသောကောင့ဖစသည။ သို့သော သူမ ခကခငးသတိထားရသည။ “သမီးလေး.. ဒါ ဘယကတတသလဲ ပောစမး” ဟု မေးယူရသည။ မပင့သယလေးက ပုံးပုံးကလေး ဆကလကနေသည။ နောကပီး သေးငယနုထတလသော လကကလေးက စောကစိကို အမိုးမိုးခေပေးနေသည။ မလတ သမီးငယလေး၏ အခေတောမုကောင့ သတိက လတလတသားမိသည။ စောကဖုတကို တုနနေအောင ကောငးလာသည။ “တောလိုကတဲ့ အမေ့သမီးလေး” ဟု စိတက ခီးကူးနေမိသည။ စောကစိကို ခေသည့ ဒဏကို ကာကာမခံနိုငပါ။ ခိုခဉက သေးသထကသေးလာပီ။ ညပရခကနေပီ။ သို့သော မလတက ပီးတော့မည။
“အမေလေး.. အမလေး သမီးရေ”
ဟု ရောငရမးအောနေမိသည။ ထို့နောက မလတ ပီးခေပီ။ စအိုဝမား တကုံ့ကုံ့ဖင့ ရိလသည။ အသားမား တုနလာသည။ သမီးလေး၏ စောကစိကို ခေနေသော လကကလေးကို လမးဖမးရသည။ ခိုခဉက အောကကသားခေပီ။
“ဝေး.. မေကီး သမီးနိုငပီ”
ဟု မပင့သယလေးက ထအောသည။ မလတက မကရညမားပင ကလုမတတ ဝမးသာနေသည။
“ပောစမး ဘယလိုတတလာသလဲ မေမေ့အစိကို ခေရမယလို့”
မပင့သယလေးက ရဲပီးဖူးငုံနေသော နုတခမးလေးပေါတင လကညိုးကလေး ထောငပီး “ကိုကို့ကို ပနမပောနဲ့ ၊ နောကပီး နိုငတာက နိုငတာပဲနော” ဟု မကစောငးလေး ထိုးပောသည။ မလတက သမီးငယလေးမပင့သယအား ဖကက နမးရုံ့နေရငး “သမီးလေး နိုငပါတယ” ဟု ပောမ
“ကိုကိုပောပတာ.. သမီးကမေးလို့။ မေကီးကို နိုငခငတယလို့ပောတော့ မေကီးရဲ့ စောကစိကို သာသာလေးနဲ့ မနမနခေပီး လကတဲ့”
မလတက ရငတေခုနနေသည။ “အော… ခစစရာကောငးတဲ့ သားနဲ့သမီးပါလား” ဟု နုတက ထကရငး ရေရကမိသည။ ညနေရောကတော့ ငထကပနလာသည။
“ကဲ… ခိုခဉလကပိုငပဲ ဘယသူနိုငလဲ” ဟု ဆီးမေးသည။
မလတက ပုံးပီး မပင့သယလေး၏ ခေါငးကို ပတရငး “သမီးလေး နိုငတာ” ဟု ပောသည။ ငထကက မပင့သယလေးကို ခီပီး နမးလိုကသည။ “ဒါမ ခစညီမလေးက..”ဟု ဆိုသည။
“ကိုကို ရေခိူးပီးရင ညီမလေးကို စုပခိုငးမယ” ဟု ရဲပီးသေးငယဖူးငုံလသော နုတလမးလေး တယုတယ နမးရင ပောသည။ မပင့သယလေးက ခေါငးကိုရမးရငး “အခု စုပမယ ကိုကို” ဟု နုတခမးလေးစူရငးပောသည။ မလတက “သမီးလေးကလညး ကိုကိုက အခုမ အလုပပနလာတာလေ သေခာမဆေးရသေးတော့ မေ့သမီးလေး နံ့မာပေါ့” ဟု မကစောငးကလေးထိုးပောသည။
“ရတယ ကိုကို့လီးကို နံ့မ စုပခငတာ” ဟု ပောတော့ မလတက မပင့သယလေးကို ပေးနမးရသည။ ထိုလောက ခစစရာကောငးသော သမီးလေးကိုမ မိမိမေးမိရခငးဟု စိတတင အပောကီးပောနေမိသည။ ဒါကို ကားတော့ ငထကက မပင့သယလေးကို အောကကို ခပီး သူ့ပုဆိုးကို ခတပေးရသည။ အောကခံဘောငးဘီကို ခတပီး မလတအား ပေးလိုကသည။ ထို့နောက ဖငထိုငခလိုကသည။ မပင့သယလေးက ဒူးလေးပဆစတုတကာ လီးကို ကလေးလကကလေးဖင့ ယုယစာ ထုပေးနေရာသည။ ငထကလီးက တောငလာပီ။ ထိုမ မပင့သယလေးက ပါးစပသေးသေးလေးဖင့ စတငစုပပေးတော့သည။ ပါးစပကလေးက ကဉးတော့ ငထက အတောခံစားရသည။
“အမေ.. သားစားဖို့ ထမငးသားပငလိုကဦးမယ။ သမီးလေး.. သေခာစုပပေးထားနော” ဟု ပောရငး နောကဖေးမီးဖိုခောငထဲ ဝငသားသည။ ငထကမာ လောကကီးမေ့နေသည။
ခစစရာကောငးလသော သမီးလေးက သူ့လီးကို တပမကစာ စုပပေးနေသည။ သူ့ညီမလေး.. သူ့မယားလောငးလေး။ သူက ခပလေးလေး ညီးနေရသည။ မပင့သယလေးက လာကလေးလညး ကောငးကောငး သုံးတတနေပီ။ ကည့ပါဦး စုပနေပုံလေးကို။ ဒူးလေးတုတပီး စာမေးပဲဖေနေသလား အောကမေ့ယူရတယ။ ဂရုတစိုကလေး။ ကာကာမခံနိုငပါ။ ငထက တစဆကဆကတုနရငး မပင့သယလေး၏ပါးစပထဲတင ပီးသားရလေသည။
“အမေလေး ပင့လေး.. ကိုကို ပီးသားပီ..ပါးစပထဲ ဝငကုနတော့မာပဲ” ဟု ပာပာသလဲဖင့ ပောတော့ မပင့သယလေးက သုတတေကို အကုနမိုခပီးပီ။ “ပင့လေး.. ညီမလေး မိုခလိုကတာလား ရောဂါတေ ရကုနတော့မာပဲ”
ဟု ပောတော့ မပင့သယလေးက စာမေးပဲဖေနိုငသော အပုံးလေးဖင့ ရယနေသည။
“နောကမိူမခရဘူး ကားရဲ့လား” ဟု ငထကက ဒေါသစေတနာဖင့ ငေါကနေတော့ မကနာငယလေးနင့ မပင့သယလေးက ခေါငးလေးငိမ့ပသည။
ငထကရေခိုးပီးတော့ သားမိသုံးယောကလုံး မလတပငထားသော ထမငးကို အတူတူ စားကသည။ မပင့သယလေးက ခစစဖယ ၊ ဟိုဟာ ထည့မယ ဒီဟာ စားမယဟု တောငးနေသမ မလတက မငီးမငူ ထည့ပေးနေသည။ ငထကက ဒါကိုကည့ရငး ပီတိဖာနေသည။
“သားလေး ဒီည လိုးဖစဦးမလား…သား ပငပနးနေမာဆိုးလို့။ မနေ့ကလညး အမေတို့လိုးထားတာဆိုတော့ သားလေး မလိုးခငရင စောစောအိပသလား”
ငထကက ထမငးကို အားရပါးရစားရငးမ “လိုးမာ လိုးမာ မလိုးလို့ဘယဖစမလဲ” ဟု ပောတော့ မလတက ပောသားရပနသည။ မပင့သယလေးက မကနာငယလေးနင့ “ကိုကိုက ညီမလေးကိုက ဘယတော့မ လိုးမာလဲ” ဟု မေးရာသည။ ငထကက ပုံးကည့ပီး “ပင့လေး နာတယလို့ မခံစားရဘဲ အရမးကောငးတယဆိုတဲ့ အရယရောကမ လိုးမာ” ဟု ဖေတော့ မပင့သယလေးက မကတောငလေး ပေကလပပေကလပဖင့ မိခငကို ကည့ကာ
“မေမေ အဲဒါ ဘယတော့လဲဟင” ဟုမေးသည။
“သမီးလေး ရတနး ၈ တနးရောကလို့ ရာသီလာပီးရင လိုးရပီ” ဟု ပောသည။ မပင့သယလေးက “ဟင့ အကာကီးပဲ” ဟု နုတခမးလေးစူပီး ပောသည။
“သမီးလေးက မေကီးအလိုးခံတာ ကည့ပီး အရမးကောငးမယထငနေတာ သမီးလေး တကယခံရင အရမးနာတာပဲ ဖစမာကယ သမီးလေးရဲ့ သေးပေါကတဲ့ဖုတဖုတက မခံနိုငအောငနာပီး သေးတေထက ၊ အနာတေဖစပီး ပေါကပဲကုနမာ။ ကလေးဆိုတာ လိုးလို့မရသေးဘူးကယ့” ဟု သေခာရငးပသည။ မပင့သယလေး နားလညစေရနလညး အကာကီးပောပနေသေးသည။ ကလေးဆိုတာ လိုးလညး ဆရာမရိုကသလို ခံရတဲ့အကောငး ၊ ဆရာအရိုကကို သမီးလေးမခံခငသလို သမီးလေးကလညး မေကီးက အလိုးခံလို့ရပီလို့မပောမခငး နာနေဦးမာဖစကောင့ ခောကသလိုလို ရငးပတော့သည။
ညအခါတင သားမိသုံးဦး အလုပရုပရတော့သည။ လိုးသူကလိုး စာအောကကသူက ကက။ ငထကက တစခါတလေ မပင့သယလေး စာပနလင လိုးရငးက ကည့ပေးရသေးသည။ မပင့သယလေးက စာကကရငး ထလာပီး ငထကလီးကို ဝငစုပလိုက စာသားကကလိုကနင့ သားမိသုံးဦး အမနတကယကို အလုပရုပနေခဲ့သည။ ငထကမာ လိုးအား ကသားသညမရိ။ သနသထကသာ သနလာခဲ့သည။ သုတကို အကာကီးအောင့နိုငသည။ ခေးမား ပနနေအောင လိုးသည။ မောသညမရိ။ မပင့သယလေး ဘေးတင အိပမောကသညအထိ သူတို့ အလိုးမရပသေး။
“သားလေး မနကအလုပမာ ပငပနးလိမ့ဦးမယကယ နားပါတော့လား” ဟု မလတက ပောယူရအောင ငထကကလိုးနိုငသူဖစသည။ လီးကလညး ကီးသည ရညသည။ ထို့ကောင့ သမီးငယလေးကို ပေကပပီး မလိုးခငးဖစသည။ တစခါတလေ ကလေးမုဒိနးကင့သူမားကို အံ့ဩသည။ ကလေးသည လိုးစရာ မဟုတ။ ကလေးကို ခစလို့ ကနတာခိုငးခငခိုငး။ အရပထဲ အရကကဲအောင ကလေးကို တစဘဝလုံး ပကစီးသားအောင မတရားလိုကသညကို မုနးသည။ တစခါတလေက သူတို့လို ငထက ခံစားရသည။ သို့သော သူက သူ့သမီးလေးကို ခစသောအခစကောင့ လိုးရမညကို လိပပာလုံသည။ သမီးလေးရဲ့ စောကဖုတအရယရောကလာလင အလိုးခံခငရာမည။ မိမိ၏မိခငကဲ့သို့ ရကစကသော ယောကားကို .ယူမိလင တစဘဝလုံး နိပစကခံရမည။ နေ့တိုငး မကရညနင့ မကခကဖစနေမည။ ဒါကောင့ သူ့သမီးလေးကို သူသာ လိုးရငး စိတခမးသာအောင ထားမညဟု သူက ကံဆသည။
ထို့ကောင့ အလုပကို ဖိကိုးစားသည။ ငေရိမ သမီးလေး အနာဂတကောငးမည။ ပညာတတအောငသငပေးမည။ သူ့အခစကို ခံယူခိုငးမည။ သမီးလေး၏အလိုရမကဆနမားကို အမဲဖည့စီးပေးမည။ ထို့နောက ကိုယပိုငလုပငနးတစခုထောငမည။ သမီးလေးနဲ့ တိတတိတကလေး ကလေးမားယူမည။ ကလေးမားကိုလညး သူမားကလေးမား အလနသနားပီး မေးစားမိသည့ ပုံစံဟနဆောငရမည။သူ့တင စိတကူးမားစာ ရိနေသည။ ထိုစိတကူးမားကို ပုံဖောရနပဲလိုသည။
အကယလို့ သမီးလေးပင့သယမာ သားလေးမေးခဲ့ရင ပိုလို့အဆငပေသည။ သူအသကကီးခိနတင ပင့လေးကို ဆကလိုးပေးလိမ့မည။ ထိုအစီစဉမားကို သူအသေခာခရမည။ သမီးလေးမေးရငတော့ ခကတော့ခကမည။ သို့သော သူဆကလိုးမည။ ယောကားလေး မမေးမခငး ဆကလိုးပေးရမညဖစသညကို သိသည။ ထို့ကောင့ သူက ကနးမာရေးကို အထူးသတိပုရသည။ သူ့ဘဝတင သူ့သေးသားအရငးမားသာ အမဲလိုလို ပောရငနေရမညဟု ရညရယထားသည။ ထိုရညရယခကကိုလညး သူအကောငထညဖောနိုငမညဟု ယုံကညထားလေတော့သတညး။
အပိုငး(၅)ပီး၏
he Art of Incezt အပိုငး(၆)
မပင့သယကလေး ၃ နစသမီးရောကလာတော့ မလတက ၄ဝ ပတဝနးကငရိနေပီ။ ငထကက အမနကလေးယူခငလပီ။ မပင့သယလေး ရာသီပေါခဲ့ပီဖစသည။ ကားထဲတင ငထကမာ မပင့သယကလေး တခားယောကားလေးမားကို ကိုကသားလိမ့မညကို စိုးရိမခဲ့ဖူးသည။ သို့သော မပင့သယကလေးက ဘယသူ့မာ မခစကိုကခဲ့ရာ။ ငထကကိုသာ တမးတမးစဲသည။ ကားထဲနစထဲတငလညး အလိုးခံရန တဂီဂီ အပူတိုကဖူးသည။ သို့သော မလတနင့ငထကတို့က လုံးဝလကမခံခဲ့။ အမနတင မပင့သယလေးက ကာမအရသာကို သိလို့မဟုတ။ ငထက၏အခစကို ယုယုယယခံခငလိုသောကောင့သာ အလိုးခံခငခဲ့သညဖစသည။ ယခု မပင့သယလေးက အာသာဖေတာကို အလုပလုပကည့ရသည။
“သမီးလေး ကိုကို့ကို စိတထဲမနးထား.. နောကပီး ကိုကို့လီးရယ မေမေ့စောကဖုတရယကို မနး”
မလတက ပါးစပကလညး ပောရငး လာကလညး မပင့သယ၏စောကပကကဲလေးကို လကပေးနေသည။ မပင့သယကလေးမာ ရငထဲ ဟာလာဟငးလငးကီးဖစနေသည။ ရာသီလာပီးမာ ဒီလို ခံစားဖူးသည။ ဒါပထမဆုံးဖစသည။ အရငက သေးပဲထကသည။ ယခုမူ စောကပတထဲက အရညကညလေးမားက စိမ့စိမ့ထကနေပီ။ မလတက စူနေပီဖစသော မပင့သယ၏နို့သီးကလေးတေကို ပတခေပေးနေသည။
“အမေက သမီးအကကကီး သုံးနေတာပါလား” ဟု မပင့သယက တိုးတိုးလေး ရယရငးဆိုသည။ မလတက ရီလက “ကောငမလေး စကားက တတသေး” ဟု ပောသည။
“ခနနေရင ကိုကိုပနလာတော့မယလား အမေ”
“လာမာ စောစောပနခဲ့မာတဲ့ ညဉးကလေးကို ကိုကိုက လိုးခငလပီတဲ့”
မပင့သယ ရငတေ တဒုနးဒုနး ခုနလပီ။ မလတ၏လာက သကလာသည။ မပင့သယက သေးပေါကခငသလိုလို ဘာလိုလိုကီး ခံစားနေရသည။
“အင့ ဟငး.. မေကီး မေကီး” ဟု ငီးနေမိသည။ ရငထဲတင အလုံးအခဲကီးတစခုက စုနေသည။ ထိုအလုံးကီးကိုလညး သူမက အပေါဆုံးသို့ တငထားလိုသော ဆနမား ပေါနေသည။ “ကိုကို့ကို လိုးရတော့မယ” ဆိုသော စိတကလညး ပေါပေါလာတိုငး ရငတေက အတိုငးမသိ ခုနနေမိသည။ မပငသယ ကုနးပေါပစတငခံလိုကရသော ငါးလေးသဖယ တစဆကဆကတန့နေသည။
“အမေလေး အမေမား ကိုကိုနဲ့ လိုးရငး ပီးပီ ပီးပီလို့ ပောတာ ဒါဖစရမယ” ဟု စိတထဲပောနေမိသည။ ရငထဲ ပင့ထကသားသည။ ပါးစပကလညး “ကိုကိုရေ.. ကိုကီး” ဟု ခေါနေမိသည။ သူမ၏ပထဆုံးအကိမဖို့ စောကရညတေကို ရဲနစနေသည။ သူမ ဆနတေ ပည့သားသည။ မလတက “နောကဖေးသားပီး သေခာဆေးခည” ဟု ပောရငး ထသားသည။ ထို့နောက ကိုကိုစားရန ထမငးသားခကနေသည။
သူမ အသေခာ စောကပတကို ဖဲပီး ဆေးနေမိသည။ “သမီးရဲ့ကိုကိုသာ လိုးရင ဒီထကအရမးကောငးလိမ့မယ” ဟု အမေပောထားသောကောင့ ရငတေက ဖိုရပနသည။ သူမ ငထကကို ရငဖိုစာ စောင့နေမိသည။ ကိုကိုပနလာခိနကို ရငတမမနင့ စောင့ရင သူမ၏စောကပတလေးကို ပတခေနေမိသည။
“ပင့လေး…”
ကိုကို့အသံကားတော့ အနိုငးမသိ ရငတေ ခုနသားသည။ ငထကို သူမပေးဖကမိသည။ နောကပီး နုတခမးတေရော လညပငးတေရော အနံ့နမးမိသည။ ငထက၏လာကိုလညး စုပရင ရငတေခုန ဖီးလတေတတနေသည။
“မေမေ.. ကိုကိုပနလာပီ” ဟု လမးခေါက မလတက မီးဖိုခောငထဲက ထကလာသည။ ထို့နောက မလတက ပုံးရင “သား ရေအရငခိုးမလား” ဟု မေးတော့ “ပင့လေးကို အရငလိုးပါရစေ အမေရယ” ဟု ပောသည။ မပင့သယမာ မကရညလေးမားပင လယနေရာသည။ ထို့နောက ငထကအား အတငးမေးကူနေသည။ ငထကက သာသာလေး တုန့ပနရသည။
“ဒါဆို ထမငးပငလိုကဦးမယကယ နညးနညးတော့ အမေ့ကို စောင့ကဦးကယ အမေကီးလညး သားနဲ့သမီး လိုးတာ ကည့ပါရစေဦး” ဟု ပောရငး ပာယိပာယာ မီးဖိုခောငထဲ ဝငသားပနသည။ ထို့နောက ထမငးကို အမန ပငဆငနေကာ အုပဆောငးအုပထားလိုကသည။ ငထကနင့ မပင့သယတို့က နုတခမးခငး အကာကီးနမးနေကသည။ မလတက ဘေးရောကလာမာ ခီပီးဖကထားသော မပင့သယလေးကို အောကခသည။
“အမေ.. တကယလိုးရရဲ့လား။ တောကာ ပင့လေး အရမးနာနလေိမ့မယ” လို့ သံသယ မကလုံးမားဖင့ ပောတော့ မလတက ငထက၏ခေါငးကို ပတလက “ရပါပီသားရဲ့ နေ့လညခငးကဆို သမီးလေး တစခီတောငပီးတယ” ဟု အားရပါးရပောမ ခေါငးညိမ့ပသည။ “ဒါဆို ပင့လေးစောကပတထဲ ကမာဘပကအောင လိုးရမာပေါ့” ဟု ကိနးဝါးတော့ မပင့သယလေးက တခစခစရယသည။ “ကိုကိုရယ စောကပတတစလုံး စုတပတသကသားအောငသာ လိုးပစလိုကစမးပါနော ပင့လေ ကိုကို့ကို အရမးခစတယ” ဟု လညပငးမားကို နမးရငးပောသည။
မပင့သယက ငထက၏အကီနင့ ပုဆိုးကို ခတလက လီးကို အငမးမရ စုပနေသည။ ငထကက မကလုံးမားကို မိတထားသည။ အတောအကာကို စုပပေးနေစဉ မလတက သူမ၏နို့နစလုံးကို ငထကအား စို့စေသည။ “အမေ့ကိုလညး တစခါတညးလိုးမယနော” ဟုပောတော့ မလတက ခေါငးကိုခါသည။
“ဒီနေ့ည တစညလုံး သမီးလေးပဲ လိုးရမယ” ဟု ပောတော့ ငထကက ရီရငး ခေါငးကို ညိမ့ပသည။
“ကဲ အိပယာထဲ သားရအောငကယ” ဟု မလတက သားရော သမီးရောကို လကဆဲခေါသားသည။ သူတို့သုံးယောကလုံး၏ အဝတစားမားကို ခတပစထားခဲ့ကသည။ သုံးယောကသား မေးတုနးကလို သဘာဝအတိုငး ကိုယတုံးလုံးမားဖင့ အခနးထဲ ဝငသားကသည။ အခနးအတငးတင ပနကာလေလေးက အေးအေး တိုကနေသည။ ပူတငမားကို ပိတကာထားသည။ အခနးထဲတင မီးနီနီကလေးမား ထနးထားသည။
သားမိသုံးယောကသည တစယောကကိုတစယောက တလည့စီ နမးစုပနေရငး ကုတငပေါ လဲခလိုကကသည။ ပထမဦးစာ မပင့သယလေးကို ငထကတို့ သားမိနစယောကက ဝိုငးပတသည။ မပင့သယလေး၏ သယလသော ကိုယလေးက အိပယာဖူဖူပေါ၏ ခေါငးအုံရဲရဲလေးပေါတင လူးလင့လို့နေသည။ ငထကက မပင့သယလေး၏စောကပကအကဲလေးကို ကငနာစာ လကပေးနေသည။ မလတက နို့သီးလေးတေ ၊ လညပငးလေးတေကို လိုုကစုပနေသည။ အမေးလေးတေက ရေးရေးလေးပေါကနေရာသော မပင့သယစောကပကလေး၏ အသားအိမလေးမားက တဆကဆကတုနပငနေလေသည။ ရငတေကလညး တဒုနးဒုနးခုနးလနသောကောင့ သုံးယောကလုံးအတိုငးသား ကားနေရသည။
“ကိုကီး လိုးတော့နော… ပင့လေး မခံနိုငတော့ဘူး လီးဝငမ ပီးခငတယ” ဟု တောငးပနသည။ ငထကက သူ့လီးကီးကို ကိုငလိုကသည။ မလတက ကားက ဝငစုပပေးပီး တံတေးထေးခလိုကသည။ ထို့နောက ဘေးက အဝတဗီရိုထဲက အခောဆီပုလငးလေးကို သားယူသည။ ထို့နောက မပင့သယ၏စောကပကလေးတစဝိုက သုတလိမးပေးသည။
“သမီးလေး အစမာ အရမးနာလိမ့မယ..မေမေ့ကို ဖကထားသိလား” ဟု ပောတော့ မပင့သယက ခေါငးလေးကို ညိမ့ပသည။
ထို့နောကတော့ မလတက ငထကလီးကို ကိုယတိုငကိုငပီး မပင့သယလေး၏စောကပကအကဲလေး အောကက စောကပေါကထဲ သေခာတေ့ပေးရာသည။ “သားလေး သမီးကို ကငကငနာနာ ငငငငသာသာ လိုးကယ” ဟုပောပီး မကရညလေး ဝဲနေသည။ “ဟုတကဲ့ပါ အမေရယ” ဟု ငထကက ပောတော့ ခေါငးလေးညိမ့ပပနသည။
မလတရငထဲ ပီတိတေ ဖာနေသည။ သားလေးက သမီးလေးကို လိုးနေသည။ သမီးလေးကလညး သားလေး၏သမီးဖစနေသည။ လောကကီးသည ပည့စုံလသည။ သမီးလေးမာ နာတယလို့ တခနးမ မဟ။ “အရမးကောငးတယ” ဟု သာ အကိမကိမပောသည။ မလတက ဘေးက ကပပီး တိုးတိုးလေး စကားတေ ပောနေသည။ မပင့သယလေးမာ ပောလနးပီး မကရညမားပင ကနေရာသည။
“သမီးလေး…သမီးလေးကိုလိုးနေတာ ဘယသူလဲသိလား” ဟု တိုးတိုးလေး မလတက နားအနား ကပပီးမေးသည။ “ကိုကိုလိုးနေတယ မေမေ” ဟု ဖေသည။ ငထကက ပုံးနေရငး ကုံးကုံးဆောင့ပေးသည။ မပင့သယလေးမာ ကိုယလေးကို မောကမောကတတနေရာသည။
“သမီးလေး သားလေးတစယောက မေးပေးရမယ သိလား” ဟု ပောတော့ မပင့သယက ခေါငးကို ညိမ့ပသည။ မကလုံးမားကိုလညး ပိတထားသေးသည။
“နောကပီး ဒါက သမီးလေးကိုကိုမဟုတဘူး။ သမီးလေးအဖေပဲ…သူမားတေရေ့တော့ ကိုကိုပေါ့ကယ အမေပောတာ နားလညရဲ့လား” ဟု ပောတော့ မပင့သယက မကလုံးကလေး ဖင့ကည့သည။ နောကပီး ငထကကို မယုံနိုငရာသော မကလုံးဝိုငးလေးဖင့ ကည့နေမိသည။ “ဟုတလား ကိုကို.. ကိုကိုက ပင့ရဲ့အဖေလား” ဟုမေးတော့ ငထကက ခေါငးကို ညိမ့ပသည။
“ဒါဆို သမီးမာ အဖေရိတာပေါ့။ အမေရော အဖေရော.. ရိတာပေါ့” ဟု မကရညမားကလက မေးတော့ မလတကလညး ငိုရာသည။
“သမီးလေးမာ အကုနရိတယ။ အမေလညးရိတယ…အဖေလညးရိတယ.. နောကပီး အကိုလညး ရိတယ။ တစသကလုံးခစရမယ့ ယောကားလညးရိတယ” ဟု တတတတက ပောနေသည။
“သားလေးမေးပီး မေမေနင့သမီးလေးကို ထပပီးမိသားစုဖနတီးပေးမယ့ ကလေးကို မေးပေးပါကယ” ဟု ငိုရငးပောတော့ မပင့သယလေးက ခေါငးကို အတငတငညိမ့ရာသည။
“ဖေကီး.. ဖေကီးကို နောကဆို ကနတော့ပီးမ လိုးရမာပေါ့နော” ဟု ရယရငးပောတော့ ငထကက ရယနေမိသည။ မလတလညး လိုကရယရသည။ မပင့သယသည ခကခကခာခာ စကားပောတတသည။ ခစစရာလညး အရမးကောငးသည။ ငထကက စိတတေအရမးလုပရားပီး ကုံးဆောင့တော့သည။
“ဖေကီး သမီးစောကဖုတကိုကရဲ့လား ကောငးရဲ့လား” ဟူသည့ မေးခနးတေလညး လောကမေးသည။ ငထကက ခေးလိုးလိုးရင ရငတေတုနနေတော့သည။
မလတကတော့ ငထက၏ဖငလေးကို တယုတယ နမးနေမိသည။ အောကက ဥနစလုံး သမီးငယ၏အောကဖကဆီးခုံကို ရိုကနေတာကိုလညး တပမကစာကည့နေသည။ ထို့နောက “ဖေကီး သမီးပီးတော့မယ သမီးပီးတော့မယ” ဟု မပင့သယလေးက အလန့တကားအောသည။ ထို့နောက တန့လိမပီး အောကကို မောကကသားသည။ ငထကလီးက တနးလနး ကနခဲ့သည။
“ဖေကီး.. ဖေကီးရယ” ဟု တတတတက ခေါနေရင အိပယာထဲ လူးလိမ့တန့နေတော့သည။ ငထကက ဘေးတင လဲအိပလိုကပီး ကငနာစာ နမးနေသည။ မပင့သယလေးက လညပငတေကို မေ့ပီး မကလုံးလေးမိတပီး အနမးခံနေသည။ မလတက သမီးလေး၏ဖငတုံးလေးတေကို လိုကနမးနေပနသည။ လောကကီးတင အခစရဆုံးသော သားနင့သမီးကို ယခုအခိနအထိ ခစမဝရိနေသည။
မပင့သယလေးက နောကတစခီအတက ပငနေပီ။ မလတက ရေသားခပသည။ နောကတော့ ရေနစခကပါလာသည။ ငထကရော မပင့သယလေးရော ရေကို အတူတူ အားရပါးရသောကပီး ထပလိုးကပနသည။ ယခုအခိနတင ကမးတမးစာ လိုးနေကသည။ ကုတငကို တသိမ့သိမ့တုနအောင လိုးသည။ မလတက အားရစာ လကခုတလေးတီးပီး အားပေးနေရာသည။ မပင့သယလေးကသာ ခနခနပီးသည။ ငထကမာတော့ နစခီသာ ပီးသေးသည။
တဖနးဖနးနဲ့လိုးနေကသော သားဖကို ကည့ရငးက မလတရငတေဖိုနေပနသည။ ငထကလီးကို ကည့နေရငး စောကစိလေးကို ခေနေမိသည။ သို့သော သူမကို လိုးရနတစစကမ မတောငးဆို ငထကက “အမေလာ သားလိုးပေးမယ” ဟု တောငးဆိုသည။ သမီးကလညး “မေကီး ဖေဖေ့လီးကို မေကီးစောကဖုတထဲ လာထည့စမးမ” ဟု တောငးဆိုသည သို့သော မလတ အကိမကိမငငးသည။ “သားလေး လိုးမယ့အခီတေ အမေ မဖုနးခငဘူး” ဟု ပောသည။
“ကဲ ဒီအခီပီးရင နားကဦးနော… ရေမိုးခိုးပီး ထမငးစားပီးမ ထပလိုး ဟုတပီလား” ထိုစကားကို သားဖနစဦးလုံးက ရီရငး ခေါငးညိမ့သည။
“ဖေကီး ဗိုကဆာနေပီမလား… မနမနလိုးလိုကတော့ သမီးကုံးပေးမယ။ ထမငးစားရအောငနော..” ဟု မပင့သယက ပောတော့ ငထကက သဘောတကကနင့ တဟငးဟငး ဖိလိုးရတော့သည။
ခနနေတော့ မပင့သယစောကဖုတထဲ သုတမား ရဲနစလာသည။ မပင့သယက ပကလကကလေးလနပီး မိနးနေရာသည။ ငထကကတော့ ခပသကသက ထပီး ရေးသားခိုးသည။ မပင့သယကလေးက သူ့အမေကို တီတီတာတာ စကားတေပောနေသည။ “ဖေကီး လီးကို စောကပကထဲ အမဲတပထားခငလိုကတာ အမေရယ” ဟူသော စကားက ခနခနပါသည။
“သမီးကို ကုံးလိုးရင မေကီးမဝမာ သမီးစိုးတယ မေမေ…”
“အမေလေး သမီးအလိမာလေးရယ မေကီးက သမီးလေးမမေးခငကတညးက သားက လိုးတာ ခံလာရတာပါကယ သမီးလေးသာ အတိုးခ လိုးပစစမးပါ မေကီး အရမးကေနပတာပဲ”
မပင့သယလေးက ရယပနသည။
“ဖေကီးပငပနးရင သေခာကို စုပပေးမပဲ” ဟုလညးကောင “ဖေကီးပငပနးရင ပင့လေးက တစစကမ အလိုးမခံဘူး” ဟုလညးကောင ခစစဖယစကားတေ ပောနေသည။ နောကမ မလတက “ကဲ ထမငးသားစားကစို့” ဟု စကားကို အဆုံးသတပေးရတော့သည။
ထမငးဝိုငးလေးသည စိုပေနေသည။ သမီးကို ထည့ပေးလိုက။ သမီးက ခံ့ကေးလိုကနင့ ပောမဆုံးရိနေသည။ မလတခဗာ အဝတပင မဝတနိုငရာ။ လိုလေသေးမရိ ပငဆငပေး။ ရေခပပေးနင့ ပောနေရာသည။ သမီးလေးက ပနးရောငခိုငးပတလေး ဝတထားသည။ ဘောလီမပါတော့ နို့သီးကလေးတေက စူထကနေသည။ အောကက ဘောငဘီအပော့အတိုအဖူလေး။ အငမတနခစစရာကောငးသည။ ငထကမာတော့ သူ၏သနမာသော လကမောငးကကသားမားနင့ ရငအုံမားထငးနေသော ကိုယကငးဗလာနင့ ရိကာ။ ပုဆိုးအနီကကကို တိုတိုလေးဝတထားသည။
ထမငးစားပီး အခိုတညး။ နောကတော့ ဧည့ခနးထဲ လိုးခဲကပနသည။ ဒီတကိမလညး မလတက အလိုးမခံရာ။ သမီးလေးကိုသာ နာနာလိုးစေခဲ့သည။ သမီးလေးကလညး စောကဖုတကို ကငနေအောင ခံရာသည။ တစခါတရံ မပင့သယကလေးသည သတိလကလတဖင့ စကားတေ လောကပောနေသည။ သတိပနဝငလာလင ရယရအောင ဟာသတေ ပောသည။ ရိသမသော လိုးနညးပုံစံကို ပေါငးစုံအောင လိုးသည။
“စောကဖုတကို စုတပတသားအောင လိုးစမးပါ ဖေကီးရယ” ဟု မပင့သယက စိနခေါပစသည။ ငထကက ရယလကပင နာနာဆောင့ဆောင့လိုးသည။
တစခါတစခါတင “ဒါပဲလားဖေကီး.. ဒါပဲလား” ဟူသည့ ခပမာမာပောသည့ စကားမားလညး ရိသည။
ငထကမာ သကလုံအရမးခိုငလသည။ တစခီတစခီတင အလနကာအောင လိုးတတသည။ သမီးငယ၏ စောကပတမာ အငမတနကပပီး အရသာ အလနရိသောလညး ထိနးထားနိုငသည။ နားလိုက လိုးလိုက။ စကားပောလိုက။ မလတက တစခါနားလင အသီးအနံလေးတေ ခဲကေးလိုကနင့ ထိုတစညသည သူတို့၏ အောငပဲခံခဲ့သည့ ညပင ဖစလေတော့သည။
မနကလငးတော့ ငထကမာ အတောပငပနးနေပီ။ အိပယာထနောကကသည။ အလုပအတကမူ ကိစမရိပါ။ ဒီနေ့ မလာနိုင။ ညီမလေး နေမကောငးဖစနေသညဟု ပောထားခဲ့သည။ လီးမားက စပပူပငနေသညကို သတိထားမိသည။ သေးပေါကရသညပင ပူပီး နာနေသည။ “အော.. သမီးလေး အတောခံနေရရာမာပဲ” ဟု အတေးဝငပီး သမီးလေးကို ကငနာစာ နမးနေသည။ မလတက မနကစာ ထပငနေပီ။ သမီးလေးကတော့ အိပကောငးနေရာဆဲ။ ရငသားစူစူလေးမာ ညက လကရာကောင့ ရဲနေသညက မပောကရာသေး။ “ငါ့နဲ့ အတောကို ကမးမိပါလား သမီးလေးကို” ဟု ကိုယ့ကိုကိုယအပစတငနေမိသေးသည။
“ပင့လေး.. ပင့..သမီးလေး” ဟု တိုးတိုးလေး လုပနိုးမိသည။ မပင့သယကလေးက မကလုံးလေး ပတပီး ငထကကို ပုံးပသည။ “ဖေကီး နိုးနေပီလား” တဲ့။ စိတကမထိနးနိုငဘဲ အတငးဖိကပ နမးမိပနသည။
မပင့သယလေးက တစခစခစနင့ ဖခင၏ဆံပငလေးမားကို ထိုးဆပီး အနမးခံနေသည။ “သား.. သေးသားပေါကခေဦး ဆီးအောင့နေမယ” ဟု ငထကက ပောတော့ “ဟုတကဲ့ ဖေဖေ” တဲ့။ ဆကပောသေးသည “သမီးကို ရူးလိုကတညပေးဦး တောကာ ဘေးတေ ပနးထကကုနရင စိုကုနမာ” တဲ့ ငထကမာ ရီရခက တညရခကကီး ဖစနေတော့သည။ အငမတန ခစစရာကောငးသော သမီးငယလေးကို ပီတိတေ တစဖားဖား တိုးတတနေမိတော့သည။
“သမီးကို ကောငးမသားခင နစခီလောက လိုးပေးဦးမလား ဖေကီး”
ဟု သေးပေါကရငး ပောတော့ ငထကက ရီနေမိသည။ ထို့နောက ခေါငးကို ညိမ့ပသည။
“သမီးနဲ့ မေကီးမ မလိုးရင ဖေကီးဘယသားလိုးရမလဲ” ဟု ပောတော့ မကစောငးကလေး ခစစဖယထိုးပနသည။ “ဖေကီးက အရမးပိုတယနော” ဟု ပောပနသည။ ငထကမာ အခစစိတမား တဖားဖား ပနပေါနေသည။ သမီးလေးသည မိနးမနင့မတူ။ အမေနင့လညး မတူ။ ရခါစ ရညးစားကလေးနင့ တူသည။ တီတီတာတာ ငုငုတုတု စကားလေးမား ပောသည။ မကဝနးကလေးမားကလညး အရညလဲ့နေတတသည။
ဟာသလေးတေ ပောတတသည။ မအေကိုလညး အမဲပောအောငထားသည။ မပင့သယကလေးက တဖေးဖေးနင့ ကီးလာလေလေ အရမးလိမာလေဖစသည။ မလတမာ ပောမဆုံး မောမဆုံးဖစရသည။ သူမ ငထကလိုးမညဟု ပောတိုငး ငငးသည။ သမီးလေးကိုသာ အမဲလိုးစေသည။ တစခါတလေတော့ စောကဖုတက တောငးဆိုသောကောင့ လိုးရသည။ လီးကို စုပပေးတာကသာ မားသည။ ၈ တနးတတခါနီးတော့ မပင့သယလေးက ကိုယဝနလာခဲ့သည။ သူတို့က သိသိခငး စီစဉထားသည့အတိုငး မလတက နေမကောငးခငယောငဆောငပီး မို့ကီးကို ဆေးရုံသားတတကာ ဆေးသားကုသဟနဆောငသည။ တခား တောကသည့ နေရာတင အိမဝငးကလေးဝယထားကာ ဗိုကကီးသော မပင့သယလေးကို ဝိုငးဂရုစိုကကရသည။ ၄ နစသာရိသေးသော မပင့သယလေးက ငယလနးတော့ ကလေးမေးရတင အနာရယရိလသည။ ထို့ကောင့ ဆရာဝနကို ပင့ပီး သေခာပရသည။ မပင့သယလေးကိုလညး အမညမဖောသော ကလေးအဖေက ထားခဲ့သည့ဟနဆောငကာ ဆရာဝနကီးသနားအောင လုပခဲ့ကသည။ ဆရာဝနကီးမာ ကလေးမလေး၏သိကာအရကတို့ကောင့ အသာလေး တိတတိတကလေး ပုစုစောင့ရောကသည။ ဘေးပတဝနးကငကို သတိမပုမိစေရန အထူးသတိထားသည။ သို့သော အိမနီးနားခငးမရိ။ တောကသော နေရာတငသာ အိမကရိသောကောင့ အခကခဲမရိက။
ကံတရားကီးသည သူတို့မိသားစုကလေးပေါတင အငမတနကောငးသည။ ဆရာဝနကီးနင့ မေးတော့ အလနခကခကခဲခဲမေးခဲ့ရသည။ အကောငးမာ ကလေးသည အမာလေးဖစနေသည။ မိနးကလေးနင့ယောကားလေး မေးသည။ သူတို့သားမိသုံးယောကမာ ပောလနးလို့ မကရညမားပင ကခဲ့ရသည။ အိမကို ပနလာခဲ့ကသည။ အရပထဲက လူတေက တအံ့တဩနင့ ခီးကူးကရသည။
“အမေလေး မလတရယ.. ကနးမာရေး ကောငးသားပီလားဟယ။ အကာကီးပဲနော.. မို့ကီးပကီးမကလေးသားပီး ကလေးတေရောပါလာတယ ဘယလိုဖစရသလဲဟယဟု”မေးတော့ သူတို့ဆငထားသည့ ဇာတလမးကို ပောရတော့သည။ သကသာပီး ဆေးရုံမာ အတောကာကုပီးခိနဆေးရုံကီးတင ခငသားသော အမိုးသမီးလူနာနင့ ဆုံမိသည။ သူမသည ကလေးမေးရနဆေးရုံကို လာပီး သားဖားရန လာတတရာသည။ ယောကားက မနေ့ကမ ဆုံးထားသည။ ယောကားသေတာ မကာသေးဘဲ ကလေးမေးတော့ ဆုံးရာသည။ ထို့နောက အမာဖစနေသောကောင့ ခကခကခဲခဲမေးရခငးကောင့ ဖစဟနတူသညဟု ပောရသည။ နောကဆုံးတော့ ထိုကလေးအမာအား မေးရင ဆုံးသားတော့ သနားလနးသဖင့ ခေါလာခဲ့ရသညဟု ပောရသည။
“ကည့ပါဦး ကလေးတေမား ခစစရာလေးတေ အမာလေး” သနားစရာလေးတေပါဟယ ” ဟုလညး မတခကခကသည။ “ကုသိုလရတယ” ဟုလညး ပောကသည။ ဘာပဲပောပော အရပထဲတင သူတို့မိသားစုက မကနာပနး ပင့ကရသည။ ကလေးမားကိုမူ မလတနင့မပင့သယလေးတို့နင့ တူနေသညကို သတိမပုမိကတော့။ သူတို့ လိုးကသည။ လီးကိုစုပပေးကသည။ အခိနရိတယ မပင့သယလေးကို ဝိုငးလိုးကသည။ တစခါတလေ မပင့သယလေးကိုက ကလေးမားကို နို့တိုကနေလေ့ရိတော့လေသတညး။
အပိုငး(၆) ပီး၏။
The Art of Incezt အပိုငး(၇)
ထကထကတင သားဦးလေးမေးခဲ့သည။ သားလေးကလညး ၈ နစသားအရယရောကလာပီ။ တီတီတာတာ စကားလေးမား ပောနေတတသည။ မငးထကကမူ ပောမဆုံးရိနေခဲ့သည။ သားလေးကို အရမးခစသည။ အမဲအလိုလိုကလနးသည။ အမဲတစေ သားလေးကိုအခိနပေးတော့ ထကထကအတက လစဟာလာခဲ့သည။ မငးထကကို ခစသောကောင့သာ ထကထကခဗာ သညးခံခဲ့ရသည။ မငးထကက သူမ၏ဆနပည့အောင လိုးပေးနိုငစမးမိုးမရိတာ။ သူမကို အရမးခစတာကို သူမသိသည။ သို့သော မိနးမတို့၏လိုအငကလညး ရိသေးသည။ အိပယာထဲလိုးတိုငး သူမ ပူဆေးပီး အလိုမက ဖစဖစပီးကနခဲ့ရသညက မားသည။
ထိုအကောငးတို့မာ သူမကို အရမးကောငးအောင ပုစုပီးလိုးပေးခဲ့သော ဦးသန့ဇငကောင့သာဖစသည။ သူမက ဦးသန့ဇငနင့ လိုးတာမိုးမား မလုပတော့။ ပိုကဆံလညး ရိုးရိုးသားသားသာရာတော့သည။ ဦးသန့ဇငက ထကထကကို ခစတာ သိသာသည။ သူမကို မလိုးရသောလညး သူမကို အလုပမထုတပစခဲ့ပါ။ ဒီအတိုငးသာ မသိဘာသာနေခဲ့သည။ တစခါတလေ ထကထကကို တောငးဆိုသညက ရိသည။ ထကထကက လကမခံသောကောင့ နစတေအကာကီး စောင့ထိနးပေးခဲ့ရာသည။
“ထကလေး…ကိုကီးလေ”
ထကထကက ဘေးသို့ မကနာကို လဲပစလိုကသည။
“ကမကို ထကလေးလို့မခေါပါနဲ့လား ဦးသန့ဇင..ကမ ကလေးအမေဖစနေတာ ကာလပီ ရငဘယတော့မ လကလော့မလဲဟင..” ဟု တုနတုနယငယငပောရငး ဆိုတော့ ဦးသန့ဇငက မကရညဝေ့နေသော အကည့မားဖင့ ကည့နေရာသည။
“ထကလေးကို..ကိုကီးအခုခိနထိ တမးတမးစဲစဲခစနေရတာ အဲဒါကောင့ပဲ။ ထကလေးက လကတေ့ဘဝကို လကတေ့ဆနဆနဆုံးဖတလေ့ရိတယ”
ထို့နောက ခစစကားမား တဖဖပောပနတော့လညး ထကထကက ရငတေဖိုရပနသည။ မငးထကနင့ မရခငကဆို သူမကပင ပေးနမးမိလိမ့မည။ ဦးသန့ဇငသည သူမကို တုနနေအောငခစသည။ ဂရုစိုကသည။ မငးထကနင့ ယဉကည့လင သူတို့သူမကို ခစသော အခစသညအတူတူဖစနေလိမ့မညကို သူမသိသည။ သူမ ကိုယကင့တရားကိုစောင့လောကရဦးမည။ သားလေးအပေါလညး သူမက သစာမဖောကခငပါ။ ဒီကားထဲ ကိုထကကိုလညး သူမက မေ့မရသေးပေ။ အမာလေးတေတောင မေးစားထားသေးသည။ သူမအနေဖင့ ခုခကခငးမငးထကကို ကာပီး ကိုထကကိုပေးယူခငစိတတောင ဖစမိသည။
ဦးသန့ဇငကတော့လညး တမိုးရငခုနရပနသည။ လငယောကားအဖစတော့ ရညရယထားခငးမရိ။ လိုးဖောလိုးဖကအဖစ သဘောထားသည။ sex partner အဖစသကမတသည။ သို့သော မငးထကကို ယူပီး သူစောင့ထိနးခဲ့သည။ သို့သော မငးထက၏ sex pleasure မာ အနုတလကဏာဖစသည။ ဦးသန့ဇငကို သူမ လမးသည။ ယခုလညး ဦးသန့ဇငက တောငးဆိုတော့ သူမ လိုကလောခငသည။ ဆနကို သိကာနင့ ထိနးနေရသည။ ဦးသန့ဇင ဒီထကဆက ငုနေလင သူမပော့တော့မညကို သူမသိနေသည။ ထို့ကောင့
“ကမကို ခိုငးစရာမရိတော့ရင ခင့ပုပါဦး ဦးသန့ဇင” ဟု ခပမာမာပောပီး ထကလာခဲ့ရသည။ စိတတော့မကောငး။ တံခါးဝရောကတော့ ဦးသန့ဇငက “ထကလေးရဲ့နလုံးသားထဲ ကိုကီးတစနေရာရာမာ ကနနေသေးရင မနကဖနကိုကီး တစနေကုန အရငက ကိုကီးတို့လိုးနေက ဟိုတယမာ စောင့နေမယ” ဟုပောသည။ သူမ ရငတေက တဒုနးဒုနးခုနနေရသည။
ထိုနေ့ညသည ထကထက အိပမပောနိုင။ မငးထကက သူပေါတတပီး လိုးပေးရာသည။ ထုံးစံအတိုငး သကလုံမရိ။ နစခီလောက ခပေးပေမယ့လညး ထကထကကို ပီးအောငမခနိုင။ အမနမာ ထကထကက အကာကီး နူးနပကာ သူမ နစခီလောကပီးမ စောကဖုတကီး စိုစတနေပီဆိုမ စတငလိုးရတာကို ကိုကသည။ ထိုအကင့ကိုလညး ဦးသန့ဇငက ဖကစီးထားသည။ နစတေကာတော့ ထိုအရသာက မေ့လုလုဖစသားပီ။ တစခါတရံတင စိတကူးယဉပုံဖောနေမိရုံမတပါး သူမ ဘာမမတတနိုငခဲ့။ မငးထကက ဘေးတင ပငပနးပီး အိပပောနေရာသည။ ထကထကမာ မငးထကလိုးမာကိုပင ကောကနေရသည။ လိုးပီးတိုငး သူမနစနစကိုကကိုက အိပရသညမရိ။ ဟိုလိမ့ဒီလိမ့နင့ ရငထဲ တစနုပနုပခံစားရမဲသာဖစသည။
“ဟင ထကလေူး..ထကလေးရောကလာတယ”
ထကထကက ပုံးပသည။ “ထကလေးလေ ကိုကီးကို မမေ့ပါဘူး.. ဒါပေမယ့ ကိုကီးထကလေးကို နားလညပေးပါနော..ထကလေးကလေ ကလေးတစယောကအမေဖစနေပီ။ ဒါကောင့ ကိုကီးနဲ့ဘယလောက ခစခငပါစေ ထကလေးထိနးသိမးခဲ့ရတယ”
ထကထကစကားလုံးမားကို ဦးသန့ဇငက သေခာနားထောငနေရာသည။
“ထကလေး.. ဒီတစကိမ ကိုကီးကို လိုကလောမယနော.. နောကဆို ကိုကီးက ထကလေးကို ဒီကိစမတောငးဆိုနဲ့တော့” ဟု ပောတော့ ဦးသန့ဇငက ရငဖိုစာ ထကထကအနားတိုးလာသည။
“အိုကယ.. ထကလေးက ကိုကီးကိုရကစကပေမယ့ ကိုကီးက ထကလေးအပေါမရကစကနိုငပါဘူး။ ဒါကောင့ထကလေးကို မတောငးဆိုတော့ဘူး။ ဒါပေမယ့ ထကလေးလိုအပလာတိုငး ကိုကီးကို အခိနမရေး အသုံးခနိုငတယဆိုတာ သိထားပေးပါ။ ကိုကီးလီးက ထကလေးရဲ့ဟောဒီက ဖုတလေးအတကဆို အမဲတောငနေမယဆိုတာ သိထား” ဟုပောရငး နကပာပေါတင အဖူပင့မား ရိုကထားသည့ ထမီမ ထကထက၏မောကမို့နေသော ဖငတုံးလေးကို ရိုကပီးပောသည။
“အို..”
ထကထကရငထဲ သိမ့ကနဲဖစသားသည။ ဖငကိုရိုကသောလညး စောကဖုတကို ထိမိသည။ သို့သော စကေးကောငးလသော ဦးသန့ဇငကို သူမ ခစသညဟု ဝနခံရပါမည။
သူမ စိတတေ အရမးနိုးကနေသည။ ညကလညး တစညလုံးစိတကူးတေယဉနေမိသည။ ဒါကောင့ သူမက တစကိုယလုံး ခတပီး အိပယာပေါ လဲနေမိသည။ ကံခိုငနုထားသော ရငသားမားက မီးရောငအောကတင ဝငးဝငးလဲ့လို့နေသည။ ပိတုနးရောငစောကမေးလေးအောကက အကဲကောငးကလေးကလညး ဟနေလက လောကကီးကို စိနခေါနေသည။
တခိနက ဦးသန့ဇငအတိုငးပင သူမကို အရငလာဖင့ မေနောကပေးသည။ တစကိုယလုံး အနံ့ကငနာစာ အနမးတေပေးသည။ နုတခမးလေးကိုနမးသည။ လာမားကို စုပယူသည။ ထကထကခဗာ နစပေါငးမားစာ လမးခဲ့ရသော အထိအတေ့ကောင့ “တဟငးဟငး” နင့သာ ငီးရငး စောကဖုတကလေး တုနနေအောင ခံစားရသည။
“အ…ကိုကီး ပီးတော့မယ .. ထကလေး ပီးတော့မယ သိလား”
ဟု အောတော့ ဦးသန့ဇငက အသေအခာကို ကလိပေးရသည။ ထကထကမာ တန့လိမခေါကကေးသားရသည။ ဒီလိုမပီးတာ ကာလပီ။ သူမ သတိလကလတတေကို ဖစကုနရသည။ နုတကလညး “ကိုကီးနဲ့ နေ့တိုငးလိုးမယ” “ကိုကီးကို ထကလေး အရမးခစတယ” တေ တရတဆကပောနေမိသည။
နောကတစခီကိုလညး ဦးသန့ဇငကပင အသေခာ စပေးရာသည။ ရဲနစနေသော ထကထကစောကဖုတကို မရံ့မရာ ထပလကပေးသည။ ဆေးကောရန ခင့မပု။ ဆကတိုက လုပပေးသည။ ထကထကမာ မကရညလေးမားပင ဝဲလက ခစစိတတေသာ တဖားဖားတိုးနေရတော့သည။
“ထကလေးတို့ တစနေကုန လိုးကမလားဟင ကိုကီး”
ဟု ပောတော့ ဦးသန့ဇငက ခေါငးကိုညိမ့ပသည။ “ထကလေး စောကဖုတထဲကိုလေ..ကိုကီးလီးကို ထည့ပီး စောကဖုတကို ရူးမိုကစာ လိုးပစပါတော့နော..” ဟု ထကထကကပောတော့ ဦးသန့ဇင စတငလိုးတော့သည။
ထကထကမာ အိမက သားလေးကို မေ့သည။ ကိုမငးထကကို မေ့သည။ ကိုထကကတော့ ရိသေးသည။ ထို့နောက doggy ဆဲသည။ ရငထဲကို ပင့ထကနေအောင ကောငးလသည။ သူမ၏တငပဆုံအသားစိုငတို့က ဦးသန့ဇငဆီးခုံတို့ကို တိုကသော အရသာသည လောကကီးကို မေ့စေသည။ ပါးစပကလညး ပောမိပောရာတေ ပောနေသေးသည။
“တဖနးဖနး” လိုးပီးတော့ သုတတေကို ရဲနစနေလေသည။ ထကထကက ဘေးတင ခစစကားမား တိုးတိုးလေးကပပောနေသည။ ဦးသန့ဇငက တရကဆက နမးနေသည။ လီးကို စုပပေးသည။ ပနတောငလာသည လိုးရပနသည။ ထကထက၏ စောကဖုတလေးမာ ကငပီး ခါနေအောငပင လိုးရသည။ ခါးညောငးသားလိုက ၊ ပေါငကီးတောင့ပီးနငသားလိုကနင့ ဝေဒနာတေကို အမိုးမိုးခံစားရင လိုးခငးဆိုသော အရသာကို အနစသကကီး နစသကနေမိတော့သည။
ငထကတို့ မိသားစုကလေးတို့ကလညး လောကကီးတင စားသောကခငး ၊ အလုပလုပခငးနင့ လိုးခငးတို့ဖင့သာ သာယာနေကသည။ တစခါတလေ လိုးတာကို ဆော့ကစားနေကသည။ အပိုငအဆိုငလုပနေတတကသည။ တစရကဆိုလင မပင့သယလေးကို လိုးရာတင ရိုးရိုးမလိုးပေ။ မပင့သယလေးက ဖငဗူးထောင ကုံးပေးထားသည။ ငထကက ခေသုံးလမးလောက နောကဆုတပီး တည့တည့ထိုးရသည။ စောကပတထဲမဝငလင ငထကကရုံးသည။ ဒါမိုးဖစသည။ ငထကက ရုံးလင မပင့သယလေး စားခငသမ လိုကကေးရသည။
သူတို့အိမတင ကီးမားသော ကုနစုံဆိုငကီးဖင့ထားသည။ မပင့သယလေးက စာတောသော ကောငးသူဖစသောကောင့ ငေကေးနိုငနငးသည။ မလတက ဆိုငတင ထိုငရောငးခသည။ ကုနစုံဆိုငကီးသည ရပကက၏အထငကရဖစသည။ စိတထားကောငးသော မလတတို့မိသားစုကို ပိုပီးအားပေးသည။ မလတတို့ ခမးသာလာသညဟု ဆိုရမည။ အလုပပငးသူကလညး မရိ။ အမဲလိုလို မိသားစုက တတကနေတတသည။ တခါတလေ ဆိုငပိတပီး ခရီးထကခငးမား ၊ အိမတင အေးအေးဆေးဆေး အနားယူခငးမား ပုလုပသည့အခါ တစနေကုန လိုးနေတတကသည။
အိမက တိုကငယလေးဖစလာသည။ အဲကနးနင့ သပသပရပရပနင့ ဖစလာသည။ မပင့သယလေးက ဆယတနးရောကတော့ အဆောငကိုမသားဘဲ အိမတင ဂိုကခေါသငသည။ မပင့သယက စာအလနတောသည။ ဂုဏထူးထကလိမ့မညဟု ဆရာမက ပောသည။ စာကကလိုက ဖခငနင့လိုးလိုက။ မိခငနင့လိုးလိုကနင့ အတောအလုပရုပနေတတသည။ မပင့သယ ဝ တနးရောကတော့ ကလေးလေးတေက နစနစသားရောကနေပီ။ မလတက ဆိုငစောင့ရငး ကလေးထိနးတတသည။ တစခါတလေ မပင့သယက ထိနးပီး နို့တိုကလေ့ရိသည။
နံနကခငးတိုငးတင့ မပင့သယ၏နို့ကို စို့ပီးမ အလုပလုပကသည။ မပင့သယလေး စောကပတကို လကပီးမ ထမငးစားလေ့ရိကသည။ သူတို့ဘဝတင လိုးခငးမား အသစထငခငး ၊ လီးစုပနညးမား အသစထငခငး စသညတို့ကို လုပရငး ပောပောနေကတော့သည။ မပင့သယက သားအိမထုတပစလိုကသည။ အသကအလနငယသေးသောလညး သူမက မနမောခဲ့ပါ။ သူမ အိမထောငမပုပါ။ သူမက တစသကလုံး ဖခငကိုလိုးပါမည။ တစသကလုံး သားလေးနင့သမီးလေးကို ပုစုစောင့ရောကမညဟု ရညရယထားသည။
မပင့သယ ၂ရ နစယောကတော့ ပိုးသူပနးသူမား မားလသည။ မပင့သယကို အပိုကီးလုပမာပါဟုသာ ကေးကောထားတော့ ပတဝနးကငက ခီးကူးကရပနသေးသည။ မပင့သယက ဈေးရောငးနေလင အိမထဲတင မိခငနင့သားက လိုးသည။ မလတက ဈေးရောငးရငတော့ မပင့သယက ဖခငနင့ဝငလိုးသည။ ကောငးပိတရကမားတင အမာလေးနစယောကနင့ မပင့သယလိုးရပနသေးသည။
“ဟဲ့ မဆုရယ… ကိုယ့မောငလေးကိုယ သေခာလိုးစမးပါကယ ကိုယ့မောငလေး မခစဘူးလား”
“မေမေကလညး သူကမ ငိမငိမလိုးမနေတာ။ မေမေ့သားက လောကဆော့နေတာ။ ဒါကောင့ပောတာပေါ့ ဖေကီးနဲ့ပဲ လိုးခငတာ ငယလေးနဲ့မား မလိုးခငပါဘူး”
မပင့သယက အငယဖစသူ ငယလေး မကစောငးထိုးသည။ “ကဲ.. သား လီးကို သေခာတညတညတန့တနးလိုးစမးကယ မေမေနဲ့လိုးသလို” ဟု ငေါကတော့ ငယလေးက မကနာငယလေးဖင့ “ဟုတကဲ့မေမေ” ဟု ပောရာသည။ ငထကကတော့ ဖခငပီပီ ပုံးနေရာသည။
ကောငးပိတရကဖစသောကောင့ ဆိုငလညး ပိတထားလိုကသည။ မိသားစုတတေ အေးအေးဆေးဆေးပင လိုးကရသည။ မလတက အသကကီးပီဖစသောကောင့ သားတေမေးတေလိုးတာကိုသား ကည့ရငး ပီတိဖာနေရတော့သည။ တစခါတလေ ငထကလီးနင့ မေးဖစသူငယလေးလီးကိုတော့ စုပပေးတတရာသည။
“အမေလေးကယ.. ငယလေးရယ ဖငကနေ တနးဆောင့ပီး သေခာလိုးစမးပါ ကိုယ့အမကို..” ဟု သနသငရငး ငေါကနေရသည။ ငယလေးက ကလေးပီပီ အဆော့သနသည။ သိပမလိုးခငသေး။ ငယလေးလိုးခငသညက မပင့သယကိုသာ ဖစသည။ ကလေးပီပီ အမေကိုသိပခစသည။ အဖေကိုလညး သိပခစသည။ ငထကမာ သားလညးဖစ ၊ မေးလညးဖစသူ ငယလေးကို သိပခစသည။ အရမးအလိုလိုကသည။ ထို့ကောင့ငယလေးက တစခါတလေဆိုးသည။ တစရကထဲမေးသော အမဖစသူ မဆုကလေးကတော့ အရမးတညငိမသည။ အသကနင့မလိုကအောငကို တညငိမသည။ တစခါတလေ ငထကကို ခစစဖယ စကားတေ ပောရငး လာလာလိုးတတသည။ မပင့သယက သမီးလေးကို လိမာလို့ သိပခစသည။ သို့သော အဖေနင့ယောကားဖစသူ ငထကအသကကီးသားရင သကလုံခိုငပီး လိုးနိုငမယ့ ငယလေးကို အားကိုးရသည။ သူတို့က လူသူမရိသည့ နေရာမိုးကို သားကာ ကလေးမေး ၊ မိုးဆကလိုကကီး လိုးနေခငကသည။ ပတဝနးကငရိနေသရေ့တော့ သူတို့ဒါမိုးလုပလို့မရသညကို သိသည။ ထို့ကောင့ ထိနးထိနးသိမးသိမးနေရငး လိုးကရသည။
“မေကီး ၊ သားလီးကို စုပပေးဦး” ဟု ငယလေးက ပူဆာသည။ မပင့သယက မကစောငးထိုးသည။ အကောငးမာ ငထကလီးကို စုပပေးနေသောကောင့ဖစသည။ မဆုကလေးက ရေခဲသေတာထဲက မုန့တေကို အအေးနင့သောကကာ အားရပါးရစားနေသည။ “သားလေးကလညး ဒီမယ မေကီး ၊ ဖေကီးလီးကို စုပနေတယလေကယ ခနနေမ စုပပေးမယနော သိလား။ လာ လာ မေကီးစောကဖုတကို လိုးနေ” ဟု ဆိုရသည။
“အမေလေး သမီးရယ.. ငယလေးက စုပပေးဆိုတော့ စုပပေးလိုကစမးပါ…ဖေကီးက နောကမ အေးဆေးစုပလညးရပါတယ”
ထိုအခါ အသက(၅) နားကပနေသော မလတက ရီတော့သည။ “ကည့ပါဦး အဝေမတည့ဖစလေလိုကကတာ.. လာ..လာ မေးလေး ဖားဆီလာ ဖားဖားစုပပေးမာပေါ့” ဟု ခော့ရသည။ ထိုအခါမ ငယလေးက လီးတနးလနးနင့ သူ့ဖားအေဆီ ပေးအစုပခံသည။
မပင့သယက ရယနေသေးသည။ “ဖေကီး. ငယလေးကို အတောအလိုလိုက အရမးဆိုးတယသိရဲ့လား” ဟု မကစောငးကလေးထိုး ပောတော့ ငထကက “တဟဲဟဲ” နင့ ရယနေတော့သည။ မပင့သယက ဖခငဖစသူ ငထကကို စကားတေဖောငဖဲ့ပောရငး အပေါကလိုးပေးနေုတုနး “ဖားဖားကို လိုးမယ” ဟု ငယလေးက ထအောသည။
“ဟဲ့..အော..ဒီသားနဲ့ ခကပါပီ။ မေကီးက အသကကီးပီကယ့။ ပငပနးကုနမာပေါ့” ဟု သတိပေးတော့ မလတက ရီရငး “ရပါတယကယ” ဟု ပောရသည။ ထို့နောက စားပဲခုံပေါတင ဖားအေကို စလိုးသည။ မလတမာ အခစတုံးလေး မေးသားလိုးတာကို ရယရငး ပောနေရာသည။ ကလေးက မလတ၏ဖငတေဘာတေ တဖနးဖနးနင့က ရိုကသေးသည။ “ကည့ပါလား ဖေကီးရယ.. ဒီကောင အရမးဆိုးပါတယလို့ မပောဘူးလား”
မလတကတော့ ခပညီးညီးလေး အောရငး ဖီးလတေ တတနေသေးသည။ ငထကက မပင့သယကို အားစိုကလိုးနေမိသည။ မပင့သယလေးသည အလနလသည။ ကလေးနစယောကမေးပီးကလညးက ငထက အလနလလာသညဟု ထငသည။ အမနလညး မပင့သယက တညငိမရင့ကကလာကာ အလနလလာသည။ ပါးလေးမား ပါးအို့လေးတေရဲနေအောင အသားဖေးသည။ နို့နစလုံးကလညး ရားမရား နုဝငးနေလက အသီးလေးတေကလညး ကလေးဖစသောလညး သေးနေသေးသည။ စောကပကကတော့ တစစကမ မပကစီးသေးပါ။ လိုးလိုကတာနဲ့ မပင့သယစပကက ပနကိုမထုတခင။
မဆုလေးက ဗိုကပည့တော့ ငထကနား လာရပသည။ ထို့နောက ဖအေဖစသူကို အကငနာအနမးတေ ပေးနေသည။ ငထကက မပင့သယစောကပတထဲက လီးကို ထုတလိုက သမီးငယလေးမဆုကို ပေးစုပခိုငးလိုက မပင့သယကို ထပလိုးလိုကနင့ ဟနကနေသည။ ဟိုဖကမာလညး ဖားအေနင့ မေးသားက ခပကမးကမး လိုးနေသည။ ခနနေတော့ မလတစောကဖုတထဲ ငယလေး၏သုတမား ပနးထကလာသည။ ငယလေးမာ မောပီး နားနေရတော့သည။
“အမေ.. သားဆီလာပါဦး” ဟု ငထကက ခေါတော့ မလတက သူ့သားနား ကပလာပနသည။ “မေကီး ဒီမယကည့ပါဦး သားတို့လိုးထားတဲ့ သားလေးသမီးလေးတေ.. ဘယလောကစညးလုံးပီး ပောဖို့ကောငးလဲ” ဟု ပောတော့ မလတက မကရညကရာသည။ မဆုလေးက ဖားအေကို တငးတငးလေးဖကထားသည။ ထိုအခေနေကို မငတော့ ငယလေးကလညး ဖားအေကို လာဖကရာသည။
“ဖေကီး.. မေကီးကို လိုးလိုကပါဦး။ သမီး အရငခိနတေ အရမးလမးတာပဲ” ဟု မပင့သယက ပောတော့ ငထကက ခေါငးကို အကိမကိမ ငိမ့မိသည။
“လာ အမေ.. သားတို့ ကလေးဘဝကလို အားရပါးရ လိုးလိုကရအောငနော” ဟုပောတော့ မလတက မကရညလေး ကလယကလယနင့ ပကလကလေး ငထကရေ့လာလနပေးရာသည။ ငထကလီးက မလတစောကဖုတထဲ ဝငသားသည။ နစဦးသား “ဟငး” ကနဲ သကပငးအရညကီး ခလိုကမိကသည။ ထို့နောက မလတက “ငါ့သားလေးကို လိုးရတာမား အမေ..ဘယတော့မ မရိုးဘူး” ဟုဆိုသည။
ငထကက ဖေးဖေးလေးဆောင့ပေးနေသည။ ငယလေးကလညး သုံးခီမောကကိုု သူ့အမေနင့ စလိုးနေပီ။ မဆုလေးကို မပင့သယက လာဖင့ ပုစုပေးနေသည။ ညနေစောငးသားပီ။ သူတို့ အဲကနးခနးထဲက မထကသေးဘဲ မမောနိုင မပမးနိုင လိုးနေကဆဲဖစသည။ ယခုငထကလိုးနေသညက မဆုလေးကိုဖစသည။ မဆုလေးက အလနလသည။ ငယသေးပေမယ့ အရမးထားသည။ တငပဆုံသားကီးတေက အရမးထားသည။ အရပရညသည။ ရငသားတေကီးသည။ ပတဝနးကငက မဆုလေး ဝလိုကလလိုကတာဟုပင ခီးကူးရလောကအောင ခစစရာကောငးသည။ မဆုလေးကို လိုးရပန ငထကရငထဲ ဗလောငဆူနေရသည။ ဒီကလေးစောကပတကဲလေး ကလညး မောဆနသည။ သူ့အမေ စောကဖတနဲ့တူသည။ သူ့လီးကိုဆဲဆဲ ညစထားသလို ခံစားရသည။ ခေးလိုးလိုးရာတင အထူးအရသာရိလသည။ ဝိုငးအိလသော ဖငတုံးလေးတေက လိုငးတန့နေသည။ အငယဆုံးလေးက အမဖစသူ မဆုလေးကို ဘာကောင့ မလိုးခငလညး ငထကစဉးစားမရနိုင။
“ဖေဖေရယ.. ဖေကီး” ဟု မဆုလေးက ငီးနေရာသည။ ငယလေးကလညး မအေတစလည့ ၊ ဖားအေ တစလည့လိုးနေရသည။ သူတို့က ညနေစောငးတော့ ရေမိုးခိုး ၊ ထမငးစား နားကသည။ အပငထကပီး မုန့တေဘာတေ သားထကစားသည။ ကလေးတေကို ပောအောင ကားပတမောငးပေးသည။ ကားပေါတင လီးစုပပိုငပဲက ဆော့ကသေးသည။
“မေကီး ရုံးတော့မယ….သားမပီးသေးဘူးနော” ဟု ငယလေးက ထအောသည။ မိနစနစဆယအခိနက ပည့တော့မညဖစသည။ မပင့သယကလညး အစမးကုန စုပပေးနေသည။ မိနစနစဆယအတငး သုတထကအောင စုပပေးရမည့ ကစားပဲလညးဖစသည။ ရုံးသားရင အိမရောကပါက ငယလေးစိတက ခိုငးတာကို မငီးမငူလုပပေးရမည။ ကိုုးတုတလင တုတမည။ ရိုကလငရိုကမည။ ငယလေးက bdsm ခေါသည့ အကမးနိပစကရတာတေ သိပကိုကသည။ သို့သော မဆုဖစဖစ ၊ မပင့သယမိခငဖစဖစ ခင့ပုမ လုပရာသည။ တခါတလေ ဖခငခင့မပုရငလညး မလုပ။ ထိုကတော့ အားကိုးရသည။ ငယလေးက အတငးကို တောင့ခံရာသည။ အကောငးမာ ညတင စိတကိုက နိပစကရမညဖစနေသည။ ဘာမပနမပောရ။ သူမ ရုံးပါက သူပုသမကို နုပေးမညဟု ရဲရဲကီး မပင့သယက စိနခေါသောကောင့ ဖစသည။ မဆုလေးက အခိနမတပေးထားသည။ ငထကကတော့ ကားကို ဂရုတစိုကမောငးသည။ မလတက လကခုတတီးရငး အားပေးနေသည။
“နစမိနစပဲကနတော့တယ မေကီး.. ကိုးစားထား” ဟု မဆုလေးက အားပေးရာသည။ မပင့လတက ကိုးစားစုပသည။ ဥတေကို ပတသည။ အကောငးဆုံးနညးမားကို သုံးသည။ သို့သော ရုံးခဲ့ရသည။ အကောငးမာ ငယလေးက ကာဆေးသောကထားသောကောင့ဖစသည။
ထိုအကံကို ဖခငက ပေးခဲ့ခငးဖစသည။ ငထကက ငယလေးကို သိပအလိုလိုကသည။ ငယလေးက “မေကီးစုပရင နိုငခငတယ” ဟု မကနာငယလေးနင့ပောတော့ “သားလေး ဆေးသောကမရမာ ဖေကီးတောင မခံနိုငဘူး သားအမေက အစုပအရမးတော။ ပင့လေးက ကလေးကတညးက လီးစုပသိပတောတယ” လို့ပောတော့ သိပလညသော အငယလေးက ဆေးကို သောကပီးမာ မိခငစိနခေါခငအောင အမိုးမိုးသေးဆောငရတော့သည။
“ကဲ မေကီး.. ရုံးတယနော.. သားနိုငတယ။ ညက မေကီး မခံနိုငအောငကို နိပစကပစမယ” ဟု ကုံးဝါးတော့ ငထကက “သား.. မေကီးလော့ပါဦးကယ” ဟုသာ သတိပေးသည။ ရယတော့နေသည။ မဆုလေးက နုတခမးလေး စူနေသည။ သူ့အမေရုံးတာကို သိပသဘောမက။ ခါတိုငးအမဲရုံးသညတင ယခုအကိမနိုငတော့ သံသယတော့ရိသည။ မပင့သယကတော့ ငယလေးကို မေးကူနေရငး “သားလေး သိပတောတယ” ဟု တဖဖပောနေသည။ သူတို့အားလုံး အိမပနရောကခိနကို မောလင့နေကတော့လေသတညး။
အပိုငး(၇)ပီး၏။
The Art of Incezt ဇာတသိမးပိုငး
မပင့သယမာ မေ့ယာပေါတင ပကလကကလေး လနပီးအမောဖေနေရသည။ အငယလေးက သုံးခီတိတိလိုးပေးသည။ ဖခငဖစသူငထကက နစခီလိုးပေးထားသည။ မဆုလေးက ဘေးကနေ မအေဖစသူကို အားပေးနေရာသည။ ငထကနစခီက သူမကို အတောခိုကသည။ အရမးဆောင့နိုငသည။ လူကို တဆကဆကတုနနေအောငကို လိုးသည။ သူတို့သားဖနစယောကက တစယောကပီးရင တစယောက မနားလိုးကသည။ မပင့သယက ရငတေဖိုပီး အရမးပငပနးနေရာသည။ ပထမဆုံးအကိမ ဖခငကီးလိုးလိုးခငးပင အတောစောကပတကို အထိနာသည။ အကောငးမ နေ့ခငးကလညး ကုံးလိုးထားခငးကောင့ဖစသည။
“အမလေး သေပါပီ..”
ဖနးကနဲ မပင့သယ၏စောကပတကို အငယလေးက ခပစပစပရိုကပစလိုကသည။ မပင့သယမာ လန့ပီး အောမိသည။ သူမမေ့နေသည။ အငယလေးကို သူမရုံးထားမိသည။ သူမ သတိရမိတော့ ပုံးမိပနသည။ “ဒီကလေးက အတောဆိုးတယ” ဟု တိုးတိုးလေးပောသည။ သူမ၏အဖေ ငထကကိုကည့တော့ ငထကကလညး ပုံးကည့နေသည။
“ကဲ.. သား မေကီးကို နိပစကစမး။ သားလေးစိတကိုက” ဟု ခပခေခေလေး ပောတော့ အငယလေးမကနာသာ တညငိမမိုငးပသားသည။ “အမေ့ကို သားခစလနးလို့ လုပတယဆိုတာ အမေအမဲသတိရနော” ဟု ပောသည။ မပင့သယက သားလေး၏နဖူးကို နမးပီး “သားလေး စိတကေနပဖို့သာ အဓိကပါကယ” ဟု ပောရာသည။
“ဖနး”
စောကပတကို အပေါက လကဝါးဖင့ အငယလေးက မိုးရိုကသည။ တခားနေရာထက စောကပတက အလနနုတော့ အလနနာပီး စပသည။ လသော မကနာသယသယကလေးက ရံ့တနေအောင ခံစားရသည။ တစခကရိုကတိုငး အောပီး တန့တန့သားသည။ ထို့နောက အငယလေးက မိခင၏စောကမေးနကနကကလေးတေကို ရိပပေးနေပနသည။ ကတုံးပောငဖစသားသော စောကပတအုံလေးက ရဲနေရာသည။ ဒါကို အငယလေးက လာနင့ ပနသပပနသည။ ဒီတော့လညး “တဟငးဟငး” နင့ မပင့သယက ငီးရပနသည။
ထို့နောက နို့အုံကို အတငးနာအောင ညစသည။ မပင့သယမာ နာလနးလို့ မကရညမားပင စီးကနေရာသည။ အငယလေးက ပီတိတေဖာနေသည။ သူ့စိတထဲတင ခစမိခင သူ့အပေါဘယလောက ခစနိုငစမး ၊ သညးခံနိုငစမးကို သိခငသောကောင့သာဖစသည။ သူက နောကနောင ဘယတော့မ လုပလိမ့မညမဟုတ။ ဒါက ပထမဆုံးအကိမနင့ နောကဆုံးအကိမ အမေ့ကိုအခစစမးခငးဖစသည။
“ဖာသညမကီး.. ငါ့ကိုခစရဲ့လား ဟင” ဟုလညး ဆဲသည။ မပင့သယက ခေါငးကို ညိမ့သည။ “အရမးခစတယ အရမးခစတယ” ဟု အတငတငပောလေ အငယလေးက ပိုပိုလုပလေဖစသည။ ငယလေးက အရမးပီတိတေ ဖာနေရာသည။ မိခင၏အခစစစကို သူ တနံ့နုံ့ခံစားရငး သူ့အမေကိုသူ အရမးခစလပီ။
“ဒီနို့တေနဲ့ နို့တိုကတာလား ဟင.. နောက တိုကရဲသေးလား တိုကဦးမလား ဖာသညမ” ဟု ဆဲရင နို့အုံကို ရဲတကနေအောင ရိုကသည။ မဆုလေးက မကရညလေးဝဲနေသည။ မပင့သယကတော့ မကရညကလေးမား ကနေလကက သားကိုအခစမပကရာ။ “တိုကမယသား။ အမေ့ရဲ့နို့ဟာ သားလေးတစသကလုံး စို့စေရမယ” ဟု အကိမကိမ ရေရကငီးငူနေရာသည။
ထို့နောက ငထကက မိခင၏စောကပတကို တစခကလိုးလိုက တစခကရိုကလိုကနင့ “ဟော ဒီလီးကိုရော မငိုငငဘဲ တစသကလုံးအလိုးခံရဲသေးရဲ့လား ဟင ဖေလိုးမရဲ့” ဟု ဆဲရင နိပစကသည။ ငထကက မကရညမားပင ကနေပီး သနားလနးသဖင့ ကည့နေရာသည။ သူ့စိတထဲကလညး အငယလေးက သူ့အမေကို အခစစမးနေသညကို သိတော့ တမိုးတဖုံ ရငထဲ ပောနေရပနသည။ သို့သော သူမကည့ရကတော့။
“လာအမေ.. သားတို့ ငယငယကလိုးခဲ့သလို လောကကီးမေ့သားအောင လိုးကစို့” ဟု မလတကို ပောတော့ မလတက မကရညတေစီးကလိုက ခေါငးကို ညိမ့သည။ ထို့နောက ငထကက သူ့အမေမလတ၏စောကဖုတကို သူ့ဘဝတင နောကဆုံးလိုးခငးဟု သဘောထားကာ လိုးခဲနေရတော့သည။
“ဟဲ့.. နငလနမယနော.. မေကီးမခံနိုငတော့ဘူူး” ဟု မဆုလေးက အငယလေးကို တောငးပနရာတော့ မပင့လတက မခံနိုငအောင နာနေသည့ကား သမီးလေးကို ဖဖလေးနမးသည။ “သားလေး စိတကိုကလုပပါစေကယ” ဟု မဆုလေးကို နစသိမ့ရာသည။ မဆုလေးမာ မိခငလကကို ကိုငနေလက ဘေးက တတတတတ အားပေးနေရာသည။ မငယလေးက တစစကမ အားမလော့။ နာနာလုပလေ သူ့အမေကို ပိုအခစတေတိုးသည့အတက သူပောနေရသည။
ယခု ပါးတေကို လိုးရငးရိုကပနသည။ ဖေးနုနေသော ပါးတေကို တဖနးဖနးရိုကသည။ မပင့သယမာ ဝမးပငနညးလာသည။ သူမ အရမးနာကငနေပီ။ မိခငဟူသော အခစဖင့ ထိုနာကငမုကို တနးလနနေရာသည။ စောကပတကလညး ကငပီး သားလေး၏လီးကို တနးလတခငလပီ။ သို့သော သားလေးလီးသည ဓါးသားဖစနေပါစေ သူမ ဘယတော့မ လတလိမ့မညမဟုတ။
“ဒီပါးတေ နုတခမးတေက ငါ့ကို နမးမာလား။ ငါနမးရငရော ဒီပါးတေ ခံရဲကဲ့လား ဟမ ဖေလိုးမ ဖာသညမကီး ငါ့ကို သခငကီးလို့ ခေါစမး ဖာသညမ .. ဖာသညမရဲ့”
မပင့သယက “အမေ့ကို သနားပါကယ သားရယ” ဟု တောငးပနရာသည။ အငယလေးက စောကပတကို အတငး ရိုကနကနေပနသည။
မဆုကမူ အငိုကီးငိုနေရာသည။ သို့သော မပင့သယက “သခငကီးကို အရမးခစတယ… သခငကီးရဲ့ ဆနတေ အသကသေပါစေ အမေ လိုကလောပေးမယ” ဟု ခပမိုကမိုကပောသည။ ထို့အခါတင မငယလေး၏ လီးတင သုတမား ပနးထကလာသည။ ထို့နောက မကရညမားစီးကလက “အမေ.. အမေ” ဟု အကိမကိမခေါနေသည။
“မေကီးကို သား.. အရမးခစတယ”
ဟု ပောရင ကငနာစာ ဖဖလေးနမးရင ပောနေသည။ မဆုလေးကလညး “မေကီးကို သိပခစတယ” ဟု အကိမကိမပောနေသည။
“မေမေက သားတို့ရောသမီးတို့ရော ဖေဖေရောမေမေရော မရိရင အသကတောငမရငခငအောင အရမးခစတယကယ” ဟု တိုးတိုးလေး ငီးရာသည။
အငယလေးက မအေကို ဖဖလေးနမးရငး သိပခစကောငး တဖဖပောခငးကို တစစကမ မရပပေ။ မပင့သယက မကရညမားပင ကနေပီ။ ပီတိမကရညတေဖစသည။ ညနေက လီးစုပပိုငပဲတငမူ သားကို ရုံးနိမ့ခဲ့သောလညး မိခငနင့သား အခစစမးပိုငပဲတငမူ သားငယ၏နလုံးသားကို အနိုငရခဲ့လေပီ။ မဆုလေးက ဒဏရာတေကို ကပထုပ ထိုးပေးနေရာသည။ အငယလေးကမူ မိခငကို တငးကပစာ ဖကထားရငး ခဏခဏ သတိရတိုငး နမးရိုကနေသည။
“မမ..”
မဆုက မကည့သေး။ မဆုက စိတဆိုးနေပါသည။ မိခငကို ထိုသို့လုပရကောငးလားဆိုပီး အရမးစိတဆိုးနေပါသည။ သူ့မောငကို နုတခမးကလေးစူထားပီး စကားမပော။
“မမ..ကိုလညး ခစတယ သိလား”
ဟုပောတော့လညး မဆုက ရငဖိုရသေးသည။ နောက “မယုံဘူး မငးလေးက နာတာကို ခစတာ လူကိုခစတာမဟုတဘူး” ဟု ဆိုသည။ ထိုစကားကို အငယလေးက ခေါငးအခါခါရမးပီး ငငးရာသည။
“မောငလေးက မေကီးကို ခစလနးလို့ လုပရတာ။ မမကိုရော မေကီးကိုရော.. ဘယတော့မ မလုပတော့ဘူးလို့ မောငလေးကတိပေးတယ”
ဟု ခော့တော့လညး မဆုလေးက မကစောငးထိုးသည။
“သုားပါကာ မငးလေးက အပိုတေ ပောနေတယ” ဟု လကသီးဆုပလေးဖင့ နာနာထုပစသည။ သည့ထက ပိုနာအောင ထုခငသည။ သို့သော တစဝမးထဲမေး ၊ အတူတူကီးပီး ၊ အတူတူလိုးခဲ့ရသည့ မောငလေးကို သိပနာအောင မလုပရက။ ထိုက အကီးဖစသူ၏အခစမိုးဖစသည။
“လာ.. မမ .. မမကို ဗိုကကီးအောငကို လိုးပစစမးမယ သိရဲ့လား” ဟု ပောတော့ မဆုလေးက ရငတေခုနရသည။ သူမရယ ၊ သူမအဖေရယ ၊ မောငလေးရယ အတူတူလိုးလို့ ရတဲ့ ကလေးတေကို သူမ ရငခုနနေမိသည။
“အို..ကာ မငးလေးက သိပလိုးနိုငတာပဲ အခုပဲ အရမးပငပနးနေပီကို နားပါတော့လား မမ မငးလေးကိုကတဲ့ နနးကီးသုပကို ကိုယတိုငလုပကေးမယ”
“တစခီလောကတော့ မမကို လိုးခင့ပေးပါလား မမရယ” ဟု တောငးပနတော့လညး သူ့စောကပတ လလလေးကို ကော့ပေးရပနသည။ သူ့မောငလီးကို သူမဘဝတင ပထမဆုံးအကိမ ကေနပစာ စောကဖုတထဲ အဝငအထက သာယာမိသည။ မောငလေး၏လီးကို တယုတယ စုပလိုက။ စောကပတလေးထဲ အလိုးခံလိုကနင့ လောကကီးကို မေ့ပစလိုကခငတော့သည။
“ဖားဖားနဲ့ ဖေဖေမား လိုးနိုငလိုကတာနော.. ဟိုမယ မမတို့ရိသလားတောင သိမယမထငဘူး ခစလိုကကတာ” ဟု မဆု ကညကညနူးနူးပောတော့ အငယလေးနင့ မပင့သယက ရယသည။
“လောကကီးမာ ကိုယ့သေးရငးသားရငတေကိုမ မခစရင ဘယသူ့ကို ခစရလဲကယ” ဟု မပင့သယက ဆိုသည။
ထို့နောက အငယလေးနင့ မဆုတို့ နောကတစခီထပလိုးကပနသည။ မဆုလေးကို မပင့သယက ကည့ရငး အားရနေသည။ “အငမတနလသော သမီးလေး” ဟု စိတက အကိမကိမပောနေမိသည။ ဆံနယလေးမားက မဲနကအိစကနေပီး ခနာကိုယလေးက မငရုံနင့ အတငးဖကထားခငလောကအောင ခစစရာကောငးသည။ သားငယလေးကလညး ဒါကို သိသညထငသည။ မဆုကလေး၏ ခါးသယသယကလေးကို ညစပီး အတငးလိုးသည။
ထို့နောက မပင့သယက ဒဏရာတေကို ဆေးလိမးနေသည။ ဖေကီးသည တကယကို လောကကီးကို မေ့နေသညကို သတိပုမိသည။ မေကီးကို စကားတေဖောငဖဲ့ပောနေရငး လိုးနေသည။ မပင့သယ ကေနပနေသည။ သေမငးနဲ့အားမတနလို့ ရုံးပီးသေရရငတော့ မိသားစုနင့လိုးရငးပင သေပစမညဟု အတေးဝငလာသည။ မဆုလေးက စကားတေ လောကပောနေသည။ ပေါကတတကရတေ အခေအမစမရိတာတေ လောကပောနေရငး ခနခန ပီးနေရာသည။
သူတို့ ထိုညက ကောငးကောငးကီးကို လိုးပစရငး လောကကီးကို မေ့ထားကသည။ နောကနေ့တင လောကကီးသည သာယာလပနေသည။ သူတို့ အိမတငး ရ ရကလောက အောငးပီး ခစပီးရငးခစ လိုးပီးရငး လိုးကာ နေကတော့သည။ နစနစလောကကာတော့ မဆုလေးတင ကိုယဝနရိလာသည။ တောကသော ရာတစရာသို့ပောငးသည။ ကလေးကို မေးသည။ မိနးကလေးမေးသည။ သူတို့အားလုံး ပောကရပနသည။ အောငပဲခံရငး လိုးကပနသည။ နစနစလောကခာပီး မိနးကလေးပင ထပမေးပနသည။ တစယောကမေးတိုငး တစရာပောငးကာ သူတို့ဘဝကို အသစကပနစကသည။
သမီးလေးတေ သားလေးတေသည ငထကသားလားသမီးလားမသိ။ ငယလေး၏သားလား သမီးလားမသိ။ မသိသောလညး သိရနမလိုအပ။ သူတို့ကအတူတူမဝေခစကသည။ နောကသုံးနစကာတော့ ယောကားလေးမေးပနသည။ သူတို့ တစရာထပပောငးကပနသည။ အခိနကာလက တိုကစားပီး.. မလတတစယောက နောကဆုံးအခိနမား ရောကလာသည။ ကနးမာရေးထိပီး အိပယာထဲလဲနေရာသည။ သေမည့အခိနကို ကလေးမား ၊ မေးမား မစမား လိုးတာကို ကည့ရင စောင့နေရာသည။
နောကဆုံးအခိနတင ..”သားလေးတို့ မေးလေးတို့ ဖားဖားကီးကို ဝိုငးလိုးပေးကယ အလိုးခံရင အသကထကခငတယ” ဟု ပောသည။ အကီးဆုံးဖစသူ ငထကက ဦးစာလိုးပေးသည။ အခကနစဆယလောကသာ ဆောင့ပီး တစယောကပောငးပေးသည။ ငယလေးက လိုးပေးရာသည။ အိပယာထဲ သေခါနီး ဝေဒနာကို ခံစားရင မလတက ဖီးလနေသေးသည။ နောကဆုံး မေးလေးအလည့တင မေးလေးက ၅ နစသာရိသေးသည။ သို့သော ငထကတို့က သေးပေါကခငအောင ခကတိုငကို ကလိပေးသည။ လီးသေးသေးလေးကို တောငအောငဆပေးပီး မလတစောကဖုတထဲ ထည့ပေးကသည။ မလတသည ထိုမစကလေး၏လီးကို “အမလေး နာလိုကတာတော” ဟု နောကပောငရငး အသကထကသားရာသည။
“မေကီး ဆုံးပီ” ဟု ငထကပောခိနတင ကနသူအားလုံး ငိုနေကတော့သည။ သူတို့၏ သောကမားကို လိုးခငးဖင့ ဖေဖောကခဲ့ကသည။ ငထကမာ ငမင့စခဲ့သော လီးနင့စောကဖုတ ဇာတလမးကို အဆုံးမသတဘဲ လပစာ ဆကရေးခဲ့သည။ လောကကီးတင သေရမာခငးအတူတူ ထိုသို့ မိမိတို့ပောရငရာကို ရာဖေရငး သေရသညက ပိုကောငးသညဟု အသိရလာသည။
လိုးနိုငခိနတင သမီးလေး မပင့သယကို နာနာလိုးကာ သူ၏မိခငမလတကို အလမးဖေတတသည။ မလတကလညး နားလညပေးရာသည။ တခါတရံ ဖားနေတာတောင အလိုးခံပေးရာသည။ ထို့နောက သူမ၏ သားငယ မေးငယမားကို အလိုးသငပေးတတသည။ မလတသငပေးခဲ့သလို မောင ၊ အကိုမား ၊ အဖေမားကို မိနးကလေးမား လီးစုပနညးမား ပို့ခပေးသည။
သူတို့အိမကီးတင မညသည့အခိနပဲဖစဖစ တစယောကမဟုတ တစယောကကတော့ လိုးနေကသည။ အမေကို သားကလိုးသည။ အဖေကို အမေကလိုးသည။ ညီမကို မောငကလိုးသည။ အမက အဖေကိုလိုးသည။ လိုးခငးဖင့ လောကကီးကို သူတို့ သာယာလပအောင ပုလုပကတော့လေသည။
ပီး၏။
****ဖောဖေရေးသကသကသာ*****
