နတပညလား ငရဲပညလား
၉၉၆ လောကက ဖတခဲ့ဘူးတဲ့ အငလိပ ဇာတလမးတပုဒပါ။ တိုကရိုကမပနတော့ပဲ နဲ့ မီငမးလိုကပါတယ။ ဘာ အစဲမ မထားပဲ နဲ့ ဖတကလိမ့မယလို့ မောလင့ပါတယ။
နိဒါနး ။
“ငါဘယရောကနေတာလဲ”
ဦးရေဘ မကလုံးထဲမာ ဖူဖေးနေတာပဲ တေ့ရတယ။ မကလုံးကို သူ့လကဖဝါးနဲ့ အလငးရောင စူးတာကို အသာကာလိုကရငးက ဘေးဘီ အထကအောက လိုကကည့မိတယ။ အဖူရောငပဲ တေ့ရတယ။ အဆုံးအစမရိ နံရံ မရိ အမိုးမရိ အခငးမရိဘယလိုနေရာပါလိမ့။ တိမတေကားထဲ သူ ရပနေတာလား။
ဦးရေဘ သူ့ကိုယသူ ငုံ့ကည့လိုကတော့ ညအိပယာဝငတုနးက သူဝတခဲ့တဲ့ ပုဆိုးဟောငးကို ဝတရကသားပဲ။ ဖိနပမရိ အပေါပိုငး အကx{103E}မရိ၊
သူနောကဆုံး သတိရမိတာက သူအိပနေရာက ရေတအားငတအာဂေါငခောကပီး နိုးလာတယ။ သူ့မိနးမ မတသူဇာမိုး သူ့ဘေးမာ အိပမောကနေတယ။ သူအောကထပမာ ရေဆငးသောကမယဆိုပီး လေခါးက အဆငးမာ တခုခု ဖစသားတယ။ သူ့သား ရဲ့ စကိတဘုတ က သူ့မကစေ့ရေ့က ပံထကသားတာ တေ့လိုကရတယ။
ငါဆေးရုံ မားရောကနေတာလား၊ ကိုရေဘ သူ့ဘေးဘီကို နောကတခေါကလည့ပတကည့လိုကတယ။
“ဟေး…ဟေး..”
တယောကယောကကားမလားလို့ အောဟစအသံပေးလိုကရငးက ငါမားဒဏရာတခုခု ရသားသလား၊ ဦးရေဘ ကိုယ့ကိုယကို မေးခနးပနထုတနေမိတယ။ နောက ပါးစပက အသံထကပီးတော့ အောမေးလိုကမိတယ။
“ကနတောမား ဒဏရာတခုခု ရလို့မားလားဗာ”
ဦးရေဘ သူ့မကနာ တေ ခေါငးတေကို သူ့လကနဲ့ လောကစမးသပကည့တော့ ဘာမ မတေ့ရ။
“ဟိုက ငါ အသကရောရငသေးရဲ့လား”
အဲလို ကိုယ့ကိုယကို ပနမေးခနးထုတလိုကမိတာကတော့ တိုးတိုးလေး၊
“တကယတော့ ရငက အသကမရိတော့ပါဘူး”
ဦးရေဘ ရုတတရက လန့သားပီး နောကဘကကို လည့ကည့လိုကတော့ သူနဲ့ လကတကမးအကာမာ ရပနေတဲ့ အမိုးသမီးလေးတဦး။ ပိနပိနသယသယ မောဒယကိုယလုံးမိုးးနဲ့ အသားအရညဖေးနု နေတဲ့ အသက ၂ဝ ကောအရယ အမိုးသမီးငယတဦးကို တေ့လိုကရတယ။
“ရင့သား ရဲ့ စကိတဘုတကို တကနငးမိပီး လေခါးက လိမ့ကတာ ရင ဇကကိုးပီး ပဲခငးပီး သေသားခဲ့တယ”
ဦးရေဘ သူ့လညပငးသူ ပနကိုငကည့နေမိတယ။ခုတော့ ဘာမ မဖစခဲ့သလိုပါလား။
သူမ အသံက အရမးကို သာယာပီး လေသံကလညး တိုးတိုးလေးနဲ့ ကညလငပတသားနေတယ။ ကောငမလေး က အဝတဖူ ပါးပါးလေး တထညကိုပဲ ပတခုံဝတထားတာသတိထားမိလိုကတယ။ ပိတသားက ပါးတာမ သူမ အသားစိုငတေကို ထိုးဖေါကပီး မငနေရတယ။ သူမ ရဲ့ ခါးလောကရောကမဲ့ ဆံပငနကနကရညရညတေက ဖားယားကနေပီး ရငသား တဖကကို ဖုံးအုပထားပေမဲ့ တခားတဖက ကိုတော့ မငနေရတယ။ တောတောလတဲ့ ကောငမလေးပါလား။ နတမိမယပဲ ဖစရမယ။
ဦးရေဘ တယောက ထို မိနးခလေးရေ့မာ ဒူးထောကခလိုကတယ။သူ့မကလုံး ရေ့တည့တည့မာ မိနးခလေး ရဲ့ စောကမေးနကနက အဖုတလေးကို အဝတပါးအောကကနေ ထိုးဖေါကမငနေရတယ။
“ကနတော နတပညရောကနေတာလားဗာ”
မိနးခလေးက ရယသံလငလငကလေးနဲ့ ပနမေး လိုကတယ။
“ရငက ရင့ကိုယရင ဘယနေရာကို ရောကနိုငမယ ထငသလဲ”
ဦးရေဘ တယောက ဘယတုနးက မ ဘာသာရေး ကိုငးရိုငးခဲ့တာလညးမဟုတ။ ဘုရားကောငး ဆိုတာလညးမရောက သူမငလာဆောငတာကလညး ရပကကလူကီးတေ ရေ့ လကမတထိုးဆောငခဲ့တာ။ သူ့သားသမီးတေလညး တယောကမ သာသနာဘောငထဲ သတသငးခဲ့တာမရိ။ လကအုပခီရငး မကရညဝဲ လာသော မကလုံးအစုံဖင့ ဦးရေဘ တယောက အမိုးသမီးလေးကို မော့ကည့မိသည။
“အို ဦးလေးရယ”
အမိုးသမီးလေးက ဦးရေဘ ခေါငးကို သူမလကကလေးဖင့ လမးကာ နဖူးမ ဆံစလေးမားကို ဖပတပေးလိုကရငးက၊
“ဦးလေးက သေသားပီ ဟာကို တခားဘာမား ကောကစရာရိသေးလို့လညး ဘာကမ ဦးလေးကို အနာတရဖစအောငလုပလို့ မရတော့ဘူးလေ။ အားလုံး အဆငပေသားမာပါ”
ပောလိုကသည။ နောကတော့ ဦးရေဘခေါငးကို သူ့ရငခငထဲ ဆဲပီး ဖကထားလိုကလေသည။ ဦးရေဘ မကရညတေ တငတငကကာ အသံတိတ ခလေးလေးတယောကလို ငိုနေမိသည။ သူ့မိသားစု၊ သူ့သူငယခငးတေ၊ သူ့သမီး အကီးဆုံးရဲ့ ဘဲနငးသဘငအခနးအနား၊ သူ့သားရဲ့ ဘောလုံးပဲ၊ သူ့မိနးမရဲ့ အနမး၊ အားလုံးကို သူ့မရနိုင မတေ့နိုင မခံစားနိုငတော့ပီ။ သူ့ရဲ့ ဘဝက ပီးဆုံးသားခဲ့လေပီ။
သို့သောလညး သူ့ပါးပငကို ထိုးထောကနေတဲ့ နို့သီးခေါငးခနခနလေး ကိုတော့ သူသတိမပုပဲ မနေနိုငပေ။ သူ့ကို ကလေးတယောကလို ထေးပေ့ကာ နစသိမ့ပေးနေသော အမိုးသမီးမာ ဦးရေဘ မငဖူးခဲ့သမ မိနးကလေး တေထဲမာ အခောလဆုံး ဆိုတာ သူစိတထဲက ကောကခကခနေမိသည။ ဦးရေဘ မာ မသေခငက ကုမဏီကီးတခု မ အရာရိကီးတဦး ဖစခဲ့လေရာ၊ကောငမလေး ခောခောလလ မား မားစာ မငဖူးကုံဖူးခဲ့သူ ဖစပီး၊ ကောငမလေး မားစာကိုလညး ပေ့ဖကခင့ ရခဲ့သူ လညးဖစသည။
အမိုးသမီးလေး လကက ဦးရေဘ ဆံပငတေကို ထိုးဖ ဆော့ကစားလိုကရငးက သူဘာတေးနေသညကို သိနေသည့အလား၊
“ရငက ကမ ကို လတယလို့ ထငနေတာလား”
ဟုမေးလိုကလေသည။ မေးလိုကသည့ အသံက အဖေကို သိနေသည့ ပုံ မို့ ဦးရေဘ ထိုမိနးခလေးကို သေခာစေ့စေ့ကည့လိုကမိသည။ နတမိမယလေး မကလုံးမားမာ ရနးလက ကညလငနေသည။ ဟုတတယ နတမိမယလေးလို့ပဲ ခေါတော့မယ ဟုဦးရေဘ တေးလိုကမိသည။ မိနးခလေးက ဦးရေဘ ခေငါးကို သူမ လကကလေးနစဖကဖင့ ကိုငထားရငးက။
“သေသားပီးတဲ့ ဘဝမာ ရငဘာလိုခငသလဲ လိုခငတာကို ရနိုငတယ။ စားစရာ၊ အိပစရာ မလိုဘူး၊ ဒါပေမဲ့ စားခင အိပခငရငလညးရတယ။ဘာပဲ ဆနရိရိ အသကရိခငက လိုခငရကနဲ့ အောင့အီးထားခဲ့ရတဲ့ အလိုဆနတေကိုလညး ရနိုငပါတယ”
ဦးရေဘ မကနာကို သူမ ရငခငသို့ ဆဲယူလိုကပီး ဦးရေဘရဲ့ ပါးစပက သူမရဲ့ နို့သီးခေါငးခနခနတေကို သားထိကပမိလိုကတော့၊
“အခု သေပီး မ ရောကလာရတဲ့ တမလန ဘဝမာ လိုခင တာတေလညး ရနိုငပါတယ”
လို့ ပောရငးက သူမ နို့တေကို ဖညးဖညးခငးစို့ နေတဲ့ ဦးရေဘကို ငုံ့ကည့လိုကပါတယ။ သူမ အကx{103E}ပါးပါးလေးမာ အခုတော့ ဦးရေဘရဲ့ သားရညတေနဲ့ စိုရဲနေပါပီ။
ဦးရေဘရဲ့ ဆနရမကတေကလညး အတောထက လာနေရပါပီ။ သူ ဒီနတမိမယလေးကို လိုခငနေပါပီ။ သူမ ဘယတော့ သူ့ကို တောတော့လို့ ပောမလဲ ဆိုတာကို စိုးရိမတကီး စောင့နေရငးက နတမိမယလေးရဲ့ နို့သီးခေါငးညိုညိုလေးတေကို အငမးမရ စို့နေပါတော့တယ။
ဒီလို မရေရာ မသေခာတဲ့ အခေနေမိုး မာတောငမ ဦးရေဘ စိတထဲမာတော့ ဒီနတမိမယလေးက ဘုရားမ လိုကတာပဲ လို့ တေးနေမိတယ။ သူ ဒီကောငမလေးနဲ့ အတူနေခငမိတယ။ အဲဒါက သူ့ရဲ့ ခုနက သူသေပီလို့ သိရတဲ့ အခိနက ခံစားခဲ့ရတဲ့ နလုံးကေကဲမုတေကို ကုသ ပေးနေသလိုပဲ လို့ ထငမိပါတယ။
အရမကို စိကတေထကနေလို့ သူ့ရဲ့ လကတေက မိနးခလေးရဲ့ အကx{103E}ပါးပါးကို လညပငးပေါကကနေ ဆဲဖဲခလိုကပါတယ။ ပိုးသားအကx{103E}လေးက လယလယကူကူပဲ ပဲသားပီး သူမ ခေရငးကို ကငးလိုက ပုံကသားပါတယ။ အခုတော့ ဦးရေဘ ပါးစပတေက မိနးခလေးရဲ့ နို့သီးခေါငး မာမာလေးကို အားရပါးရ စို့နေရပီလေ။
“အိုး လူကီးရယ၊ ကမ က ရင့အလိုကို စိတတိုငးကဖည့ပေးဖို့ ရောကလာရတာပါ။ ဦးလေးရေဘ စိတတိုငးကသာ သုံးဆောငပါတော့”
မိနးခလေးရဲ့ အသံ က ဦးရေဘ ကို ပိုပီးတော့ တဏာစိတတေ ထကလာခဲ့စေသလို သူ့ရဲ့ မာတောငနေတဲ့လီးကီးကလညး သူ့ ညဝတပုဆိုးအောကက ထောငထလာပါတော့တယ။
အသကရုသံတေ မနလာပီး ဏာအရမးထနေတဲ့ သကလတပိုငးအရယ ယောကားကီး တယောက သူ့ကိုယသူ ဘာဖစနေသလဲ ဆိုတဲ့ အခေအနေကိုတောငမေ့နေရပါပီ။
ဦးရေဘ နတမိမယလေး လို့ သူ့စိတထဲက ခေါနေတဲ့ ကောငမလေးကို သူ့ပေါငပေါ အတငးဆဲခ ထိုငစေလိုကပါတယ။ ကောငမလေး ရဲ့ စောကဖုတအိအိလေးထဲ သူ့ရဲ့ လီးမာမာ ကီးက စေးစေးလေး ဝငသားပါတယ။
“ဒါ ရငလုပခငတာပဲ လား ဦးရေဘ”
ဦးရေဘက သူ့ ရဲ့ သနမာတဲ့လကတေနဲ့ ကောငမလေးရဲ့ အိုးလလလေးကို ဆဲပီး ဆောင့လိုးလိုကပါတယ။ ကောငမလေးက သူ့ပုခုံးတေကို ထိမးကိုငရငးက ဦးရေဘ လီးကီး ပေါမာ ကလိုကထိုငလိုကဖင့ လိုးပေးနေသည။ သူမရဲ့ အရညရမးနေတဲ့ စောကဖုတထဲ ဦးရေဘ လီးကီးဝငထကနေလို့ တစတစတ မညနေသံ က ဖူဖေးနေတဲ့ သူ့ပတဝနးကငတခုလုံးကို ဖုံးလမးနေလေသည။ ကောငမလေးက၊
“ရငက ရင့ရဲ့ တမလနဘဝမာတခိနလုံး ဒီလိုမိုးပဲ လုပပီးနေခငတော့တာပဲလား ဦးရေဘ”
ဦးရေဘ ခေါငးထဲ ဘာမ တေးတောမနေတော့ပဲ နဲ့ အံကိတကာ ဆောင့လိုးပစလိုကပါတယ။ သူ့တကိုယလုံးလညး ခေးတေနဲ့ ရမကဆနတေ ကောင့တုံခါနေပါတယ။ကောငမလေးရဲ့ စောကဖုတ နဲ့ ကိုယလုံးက သူ့လိုပဲ အလားတူ တုန့ပနပေးနေသောလညး သူမ မကနာအမူအယာကတော့ အဲလို မဟုတ။ ကောငမလေးက ထပမေးလိုကပါတယ။
“ပောစမးပါအုံး ဦးရေဘ ရဲ့ ရင့ရဲ့ တမလနဘဝကို ဘယလို အခိနဖနးခငတာလဲ ဆိုတာကို”
ဦးရေဘ ဆောင့လိုးခကတေ တအားမနလာပီးတော့ သူ့လီးကီးက လရညတေ ကောငမလေး စောကဖုတထဲကို တဖောဖော ပနးထကလိုကတာနဲ့ တခိနထဲမာ ဦးရေဘ ပါးစပက လညး အဖေထကလာပါတယ။
“လိုးနေမယ”
အခနး။
ဦးရေဘ တယောက အားအင အပည့ဖင့ နူးညံ့အိစကနေသော ပိုးသား ကာဗာ မေ့ယာအကီးကီးပေါမာ အိပယာနိုးလာခဲ့သည။ သူ့မကလုံးတေကို ဖင့ကည့လိုကတာနင့ သူတေ့ကုံခဲ့ရသည့ မိနးမပိုကလေးမာ သူ့ရဲ့ အိပမက မဟုတမနး သိလိုကသည။ ဖူဖေးနေသော ပတဝနကငက သူအိပမပောခငကနင့ အတူတူရိနေသေးပီး ထူးခားတာက ယခု သူအိပနေသည့ ကုတငကီးပငဖစသည။
ဦးရေဘ အိပယာက ထထိုငလိုကတော့ သူဆုံးတဲ့အခိနတုနးက ဝတထားတဲ့ ညဝတလုံခည ကို ဝတထားဆဲ ဆိုတာကို သတိထားမိလိုငသည။ သူ့ရဲ့ နတမိမယလေးကို တေ့ရအုံးမလားဟု အနီးပတဝနးကငကို မကလုံးကစား ကည့လိုကသည။ သူမ အရိပအယောင တစကမ ပငမတေ့ရ။ အိပယာပေါ အသာပနလဲလိုကပီး အသကကို တခကပငးပငးလေး ရူကာ အကောအခငတေရော စိတကို ပါ လော့ခထားလိုကသည။ သူ့စိတထဲမာလညး “ထငသလောကတော့ မဆိုးပါလား” ဟု သူသေခဲ့ရသညကို တေးနေမိသည။ သူအိပမပောခငက နတမိမယလေးနင့အတေ့အကုံကို ပနတေးရငးက မကနာပေါတင အပုံးရိတကလေးပင ပေါလာခဲ့သည။
အခုအခိနမာ အခိနဆိုတာက သူ့အတက ဘာမ အဓိပါယမရိတော့တာမို့ သူ့အတေးတေက သူတေးခငတာတေ တောကလောကတေးမိနေတော့သည။ ထိုအတေးတေ ထဲမာသူ့ဘဝ တလောကလုံး မာ သူစိတဝငစားခဲ့ရသည့ အမိုးသမီးတေ အကောငး ရောကလာခဲ့သည။ သူ့အတေး က မိနစပိုငးဖစခငဖစမည၊ ရကမားစာလညး ဖစခငဖစမည၊ သူ့ဆီမာ ရကတေ လတေ နစတေ အခိနတေ ဆိုတာ မရိတော့ပေ။ သို့မဟုတ သူထည့ကို မတေးတော့တာပဲ လားမသိ။
အခိနဘယလောကကာသားမနးမသိ ဦးရေဘ ကုတငပေါမာ သူတယောကထညး မဟုတဘူး ဆိုတာ သတိထားလိုကမိသည။ သူ့မိနးမ ပါလား။ ကုတငပေါ သူ့ဘေးမာ ကောပေးပီး တစောငးလေး လဲနေသည။ ကည့ရတာ အိပပောနေပုံရသည။
“ဘုရားဘုရား ..သူဇာ..”
သူက သူ့မိနးမ မတသူဇာမိုး အစစလားဆိုတာ သိရအောင သူမ ပုခုံးနေးနေးလေးကို လမးကိုငကည့လိုကသည။ သူ့အထိအတေ့ကောင့ ထိုအမိုးသမီးမာ အိပယာမ နိုးသားခဲ့ရသည။
သကလတပိုငးအရယအမိုးသမီးကီး က အငး ကနဲ အိပခငမူးတူး အသံပုကာ လူးလန့ရငး သူ့ဘကကို လည့လာခဲ့ကာ၊ အကောအခငမား ဆနတနးလက ၊
“ဟေး ကိုကို”
ဟု လမးခေါလိုကသည။ သူမ လူးလိမ့လိုကသဖင့ အပေါမ စောငကလေး ကိုယပေါမ လောကသားတော့ သူမ ဝတထားသည့ အပာနုရောင ပိုးသား ညဝတအကx{103E}ကလေး ကို တေ့လိုကရသည။ ထိုအကx{103E}လေးကို သူတို့ မငလာသကတမး ၅နစပည့ အမတတရ အဖစဝယပေးခဲ့တာ ဖစပီး ၊ သူမ ဝတဆငခဲ့တာကို သူတခါမ မမငဖူးခဲ့ခေ။
“ခစလေး ရော သေသားပလား”
“ဟင ဟုတပါဘူး”
သူမ က သူမယောကား ဖစသူကို ပုံးပလိုကပီး သူမ လကကလေးဖင့ ဦးရေဘ ရဲ့ ပုဆိုးအောကက လီးကီးကို လမးကိုငလိုကသည။
“ရငက ကမ ကို နငနေတာလား”
မတသူဇာမိုး က ညို့အားကောငးတဲ့ အပုံးလေးဖင့ သူမ ယောကားကို အဖေသိပီးသား မေးခနး ကို မေးလိုကသည။ ဦးရေဘ အကောငး သူမ ကောငးကောငးသိသညမဟုတလား။ ဦးရေဘ ကခေါငးကို ခါယမးပီး ဟင့အငး ပောလိုကသည။ သူ့မိနးမ အပုအမူ ကိုလညး အံဩနေမိသည။ သူ့မိနးမ တခါမ အဲလိုမိုး လီးကို မပောမဆို လမးကိုငတာမိုး သူမဘာသာ သူမ မပုမူဘူးခဲ့ပေ။
” ဒါဆိုရင ခစလေးက ကိုကို ရဲ့ အတေး စိတကူးထဲက အစိတအပိုငးတခုပဲလား”
မတသူဇာမိုး က သူမ ယောကားလကကို ဆဲကာ သူမ ရငသား အစုံပေါသို့တငပေးလိုကသည။ ရေဘ လကဖဝါးတေက သူမ အိစကတငးရငးသော ရငသားအစုံကို အပာရောင ညဝတအကx{103E} အောကမာ စမး မိနေရသည။
“ကဲ ပောစမးပါအုံး ခစလေး က အမနအကနလား ပုံရိပလားဆိုတာ”
ကိုရေဘ သူ့လကကို ပနရုတသိမးလိုကသည။ စိတထဲမာ လညး ဝေခဲမရဖစနေသည။ သူဇာ ဆိုရင ဘယတော့မ အဲလို လုပ၊ အဲလို ပောမာ မဟုတဘူး ဆိုတာ သူသိနေသည။ သူတေဝေနေတာကို ကည့ရငး ဖင့ မတသူဇာမိုး က
“ရငသာ ကမ သိခဲ့တဲ့ ခငပနး ဆိုရငတော့၊ ခုလောကဆို သူ့လီးကီး ကမ ပိပိလေးထဲ ထိုးသငးနေလောကပီ”
“မငး ဘာပောလိုကတယ”
ကိုရေဘရဲ့ အထိတတလန့မေးခနးကို မတသူဇာမိုး က သူမစကား ကို နစခါပနပောဖို့ စိတမကူးတော့ပဲ ပုံးလိုကရငးမ ၊
“ကဲပါ ထားလိုကပါတော့ ခု ကမ ဒီရောကနေတာ ရင ပောဖို့ အတကပါ”
ကိုရေဘ သူ နတမိမယလေးကို ပောလိုကတဲ့ နောကဆုံးစကားကို သတိရလိုကမိသလို၊ သူ့ရဲ့ မိနးမ ကလညး အခု သူ့ရဲ့ တမလနဘဝမာ လုပခငတဲ့ ဆနဖည့ဖို့ ရောကလာတာပဲ ဖစမယလို့ သိလိုကသည။
“အငး အဲဒါဆိုရင ကိုကို လုပခငတာမနသမ လုပလို့ ရမာပေါ့နော”
“အငးပေါ့လို့”
“ဘာပဲ ဖစဖစလား”
“ဘာပဲ ဖစဖစပေါ့ကိုကို ရဲ့”
“အဲဒါ ဆိုလညး ခစလေးကို လိုးပေးပါလို့ ကိုကို့ကို ကောငးကောငးမနမနပောကည့စမး”
ကိုရေဘတယောက သူ့မိနးမ ဘာပောမလဲ စိတဝငတစား စောင့ကည့နေလိုကသည။
မတသူဇာမိုးက ညုတုတု အသံလေးဖင့၊
“ကိုကို ခစလေးကို လိုးပေးပါလား မမ၊ ခစလေး တအားအလိုးခံခငနေလို့ပါ”
ဟု ပောလိုကပီး မေ့ယာပေါမာ ပကလကလဲခလိုကသည။ သူမပေါခုံထားတဲ့ စောငကို ဒူးခေါငးနားအထိ တနးခလိုကသည။ သူမ ကိုယလုံး အဖုအထစကောကကောငးတေက ဝတထားတဲ့ ညဝတအအကx{103E} အပာနုအောကမာ ထငးထငးကီးပေါနေသည။ ကိုရေဘ က ဘာမ ပနမပောသည့အတက မတသူဇာမိုး က ဆကပောလိုကသည။
“ရင က ကမ ကို ဒူးထောကပီး တောငးပနခိုငးခငနေတာမဟုတလား”
ပောရငးမ ကနနေတဲ့ စောငကို ခေရငးထိ ရောကအောင ကနထုတပစလိုကသည။ သူမရဲ့ လပလုံးဝနးလတဲ့ ပေါငတန ခေသလုံးတေ က ကိုရေဘ မကစေ့ရေ့ မာ ဘားကနဲ ပေါလာခဲ့သည။
“ဟင့အငး အခု မဟုတသေးဘူး၊ အခုက မငး ရဲ့ ပေါငနစလုံးကို ဖဲကားပီးတော့ မငးကိုယမငး ဘယလို ဒီဂေလုပသလဲ ဆိုတာ ငါ့ကို လုပပစမး”
မတသူဇာမိုး က ငါသိပါတယ ဆိုတဲ့ အပုံးမိုးနဲ့ ပုံးလိုကသည။ နောကတော့ သူမ ပေါငနစလုံးကို ဖဲကားလိုကသည။ တကသိုလကောငးသူ ဘဝက ရေကူးခံပီယံ ဖစခဲ့ပီး အရမးလတဲ့ ပေါငတန ခေသလုံးတို့ကို ပိုငးဆိုငခဲ့သူ၊ သူရဲ့ ကာမပိုင ဇနီးမယား အမဲလနေသေးတဲ့ ပေါငနစလုံးကို ထောငကားလိုကတာကို ရေဘတယောကငေးကည့နေမိသည။
မတသူဇာမိုးက သူမ လကကို ညဝတအကx{103E}ပေါမ ပင သူမ ပေါငခဆုံကားသို့ ပို့လိုကပီး အဝတပေါမ ပင စောကဖုတကို ပတသတနေသည။ သူ့ရဲ့ အသကလေးဆယနီးပါး မိနးမ တယောက အသံထက ငီးငူလို့ သူမ စောကဖုတကို လကနဲ့ ပတသတနေတာကို ရေဘ တယောကငေးကည့နေမိသည။ သူမ လကကို ပေါငခကားက ခာလိုကတော့ ခေါငခဆုံတခုလုံးမာ စိုရဲနေတာတေ့လိုကရသည။ တပိုငးက သူမ ယောကား စိတပောရငအောင။ တပိုငးက သူမ ဖီလင သူမ ပီးပည့စုံအောငရယ ဖစလေသည။
ကိုရေဘ သူ့မိနးမ ဆီမ နေ၍ အကည့ကို လဲဖယမရ ဖစနေရလေသည။ ဒီအမိုးသမီးသည သူအသကရငစဉက သိထားခဲ့ရသော အမိုးသမီး နင့ လုံးဝကို မတူခားနားနေလေသည။ ဒီလို မငကငးမိုးကို သူ ဘာနဲ့မ လဲလိမ့မညမဟုတခေ။ သူ့မိနးမ မာ အတောအရိနရပီး ပီးကာနီး ဖစနေသဖင့ အကx{103E} အနားစကို လနကာ စောကစေ့ နေရာကို အတငးဖိပတနေသညမာ သူ့အတကတော့ တသကမငရမာ မဟုတသည့မငကငး ဟုထငခဲ့မိသည့ အရာဖစလေသည။ သူအသကရငစဉ တုနးက သူ့မိနးမ မာ ကာမဆနရိရဲ့လားဟုတောင ထငခဲ့မိဖူးသညမ ဟုတပါလား။
ကိုရေဘ အတငးစိတက မခံခငစိတပေါလာခဲ့ရသည။ သူ့မိနးမ သူမ ဘာသာ သူမ ဖီးခံနေတာကို မနာလို ဖစလာခဲ့သည။ စောကစေ့ကို ပတနေသော သူမ လကကို ခပကမးကမး ဆဲဖယပစလိုကသည။
မတသူဇာမိုး က သူမ ယောကား ကိုယလုံးကီး သူ့အပေါတကဖိတာခံရတော့ အသံလေးထက ငီးငူမိသည။ ကိုရေဘက သူမ လကနစဖကကို သူ့လကတဖကထညးဖင့ ထိနးခူပက သူမ ခေါငးအပေါနားမေ့ယာပေါမာ ဖိထားလိုကသည။ သူ့လီးကီးက တော့ ပစမတကို သိပခကခကခဲခဲ ခိနစရာမလို၊ စောကရညတေ စိုရဲပီးဖေါငးကနေသော သူ့မိနးမ စောကပတအကဲကောငးထဲသို့ ထိုးခဲဝငရောကသားတော့သည။
မတသူဇာမိုး မာ သူမ စောကပတထဲ အရိနပငးပငးနင့ တိုးဝငလာသော ကိုရေဘ လီးကီးကောင့ အရသာတေ့သားကာ၊ အသံထကအောငပငအောငီးလိုကသည။
“လိုးစမးပါ ကိုရေဘ ရယ၊ ကိုကိုရယ တအားဆောင့လိုးစမးပါ”
“ဖတ..စတ…ဖတ..ဖတ”
“အားးးး အီးးးး ကောငး ကောငးး”
မတသူဇာမိုးမာ ကိုရေဘ တခကဆောငးတိုငး တခါ အောအောငီးကာ သူမ ခေကငးဝတနစခုကို ကိုရေဘ နောကကော တင ခိတထားရငး ဖငကီးကို ကော့ကော့ပေးလက အလိုးခံနေလေသည။
အခုလိုးရသညမာ သူ့မိနးမ နင့ လိုးခဲ့သည့ နစပေါငး မားစာ အတငးက အကောငးဆုံး အခီဟု ကိုရေဘ မတထငမိလေသည။ သူမ လညး အရမးကို စိတတကက၊နေပီး သူမကိုယ သူတောင ထိနးမနိုင သိမးမရဖစ နေသည။ ကိုရေဘ အရမးကို သဘောကသားသည။ နတပညဆိုတာ ဒါမိုးပေါ့ဟု တေးလိုကမိသည။
“ငါလိုးမ ပဲကာ၊ ကိုကသားပီ ”
မတသူဇာမိုးက သူမ ကို ပောသညထငသဖင့၊
“ခစလေးလညး ကိုကတယ ကိုကို”
သူမ မာ အသကကို ပင မနညးရူနေရသဖင့ စကားကို ကိုးစားပောနေရသည။
“ခစလေး အထဲမာပဲ ပီးလိုကကိုကို၊ ခစလေးရဲ့ စောကဖုတကီးထဲမာပဲ လရညတေ ပနးထုတပီးလိုက”
ဟုဆကပောလိုကလေသည။ ကိုရေဘ ၏ နောကဆုံးအခကအဆောင့ မာ သူ့လရညတေက တဖတဖတ ဖင့ မတသူဇာမိုး စောကဖုတထဲ ပနးထကကုနတော့သည။ ကိုရေဘတယောက ခေးသံတရဲရဲ ဖစနေသည့ သူ့မိနးမ ကိုယပေါသို့ ဝမးလားမောကရက လဲကသားတော့ သူ့မိနးမ က သူ့လညတိုင၊ နားရကတို့ကို သူမ နူတခမး ဖင့ လိုကနမးလေသည။
“အမလေး ကောငးလိုကတာ ကိုကိုရယ”
နောကတော့ ဆယကောသက ကောငမလေးအလား တခစခစ ရီမောရငးက။
“ခစလေးတို့ အခိနမရေး နေရာမရေး၊ ကိုကို လုပခငတဲ့ အခိန လုပလို့ရတယလေ”
ကိုရေဘ က ပုံးလက သူမပါးပငကို တခကနမးရုံ့လိုကပီး အိပမောကသားလေတော့သည။
အခနး ၂။
ဒီတခါ ကိုရေဘ အိပရာက နိုးးလာတော့ လကဖဝါးနုနုလေးက သူလီးတနကီးကို ဖဖလေး ဆုပကိုငပီး အထကအောက စုန ဆန ပတတိုကပေးနေတာကို ခံစားနေရပါတယ။ အဲဒီလကဖဝါးနုနုလေး ကနေ ပော့အိတဲ့ နူတခမးအစုံ ဖစသားပီးတော့ စိုစတတဲ့ လာထိပကလေး ဖစသားပီး သူ့လီးတနကီးကို ဆကပတတိုကပေးနေပါတယ။နူးညံ့လိုကတာက မ သူ့ကို အိပရာက နိုးသားမာ စိုးသလိုမိုးကို ညငသာ နေခဲ့တာပါ။
လာကလေးက မပော့မမာ ဖစနေတဲ့ သူ့လိငတန ကီး ကို သကားလုံးပား ရကနေသလိုကို ရကပေးနေတာပါ။ လုပပေးနေတဲ့ ပုံစံက အတောကို ကမးကငပီး ဖညးဖညးလေး နဲ့ ငိမ့ငိမ့ လေးမို့ လညး ကိုရေဘ တယောက သူ့ကိုယအောကပိုငးကို အသာခောငးကည့လိုကမိပါတယ။
သူ့ကို လိးစုပပေးနေတာ သူ့မိနးမ မဟုတပါဘူး။ သူ့ရဲ့ အရင အလုပတုနးက သူ့ အတငးရေးမုးမလေး ဖစခဲ့ဘူးတဲ့ သဇငနယ ပါ။ သူတို့ နစယောက တယောကနဲ့ တယောက မကလုံးခငး ဆုံမိကတယ။ နောကတော့ သဇငနယက သူ့လီးကီးကို ဆကစုပပေးနေလိုကသည။ အခုတော့ သူ့လီးကို စုပပေးနေတာဘယသူလညး ဆိုတာ ကိုရေဘ သိလိုကရပီ။ နဂိုကထဲက သူ့မိနးမ နင့ သဇငနယတို့ လီးစုပသည့ စတိုင မတူဘူး ဆိုတာ သတိထားမိခဲ့သည။ သဇငနယက ပိုပီး စိတရညကာ လီးကိုငတယတာလညး ပိုနူးညံ့လေသည။ သဇငနယက အမဲတမးလိုလို သူ့လီးကို စုပရ ရကရတာကို သဘောကနစသကသည့ သဘောရိလေသည။
သူမသေခင သုံးနစလောကတုနးက သဇငနယသူ့လီးကို စုပပေးခဲ့သညမာ ယခုအတိုငးပငဖစသည။ နေရာမရေး၊ အခိနမရေး သူလိုခငတာနင့ စုပပေးခဲ့သညဖစသည။ သူတို့ ရဲ့ ရုံးတငး ဖေါကပနမုကလေးက လေးလ လောကကာမင့ခဲ့သည။ ကိုရေဘ က သဇငနယကို အလုပမ ထုတပစလိုကပီးတော့ သူတို့ ဇာတလမး ပီးပတသားခဲ့ရသည။
ပနစဉးစား လိုကတော့ သူက စောကကင့မကောငးခဲ့တာပါ။ မိနးမလလေး သဇငနယက သူမ ယောကား ကယရာမာ သူနဲ့ ဖေါကပနနေရတာ၊ သူမ ကိုယသူမ အပစရိသလို ခံစားနေရတယလို့ ဖင့ပောလာတဲ့ အခိနမာ သူရဲ့ အဖေ က ကောငမလေးကို အလုပကနေ ဖုတပစလိုကတာပဲ ဖစသည။ သူ့ရဲ့ လီးကတော့ နာရီနဲ့ ခီပီး ကာအောင စုပ ပေး မုတပေး နိုငခဲ့တဲ့ နူတခမးလလလေးကိုတော့ လမးဆတမိသည။ တခါတလေ သဇငနယက သူ့ရုံးခနးထဲမာပင အခနးတံခါးပိတ ပီး သူမ ရုံးယူနီဖောငးပင မခတပဲ သူ့ကို ပုလေမုတပေးရတတသည။
သူ့လီး မာ သဇငနယ၏ အပုစု ကောငးမုကောင့ မကာခင သုတလတတော့မည့ အခေအနေသို့ ရောကလာ၏။ သဇငနယက သူမ နူတခမးစိုစိုလေးမားကို သူ့လီးတနကီးမ ခန ခတလိုကပီး သူ့လဥ အောကဖကနားကို လကဖင့အသာညစပေးလိုကသည။ သူ့လီးက သုတလတခငစိတ အနညးငယပေပောက သားသည။ ထိုအခါမ သူမ သားရညတို့ ဖင့ ရဲစို ပောငလကကာ မာတငးနေသော ကိုရေဘ လီးတနကီးကို ပနလည ငုံစုပလိုကလေသည။
ကိုရေဘ မာ အရသာ ကောငးလနးလသဖင့ အသံထကပီးတော့ကို ငီးတားမိလေသည။ သူ သဇငနယကို အလုပမဖုတခင ကာလအတငးက ထိုကဲ့သို့သော ပုလေ အရသာကို ကောငးကောငးခံစားခဲ့ရတာတေ ပနသတိရလာမိသည။ သဇငနယက သူ့ကို ထိုကဲ့သို့ တောတောနင့လညးမပီးအောင မုတပေးတတသည။ တခါတလေ နာရီနဲ့ ခီကာအောငပင မုတပေးတတသဖင့ သူ့လီးပင ကိမးပီး ထုံလာရသည။ နောကဆုံးတော့ မီးတောင ပေါကကဲသလို ပင လရညတေ တဖုတဖုတထကကာ ပီးရတော့သည။ ထိုသို့သော အတေ့အကုံ ကတော့ ရာမ ရားသော အတေ့အကုံ ပငဖစလေသည။
“အမလေး ငါအဲလို စုပနိုငခငလိုကတာဟယ”
မတသူဇာမိုး ကအသံထကကာ ရေရတလိုကမိသည။ ကိုယ့ကို ကိုယပနပောမိတာလညးဖစနိုငပါသည။ ကိုရေဘ ကတော့ အသံကားလိုကရသဖင့ ထိပလန့ပီး လည့ကည့လိုကတော့ အိပယာပေါ သူ့နဘေးမာ ထိုငနေတဲ့ သူ့မိနးမ မတသူဇာမိုး ကို တေ့လိုကရလေသည။ဘယအခိနက ဘုံးကနဲ့ ရောကခလာသညမသိ။ ခုန က သူအမုတခံနေတုံး က သူမ မရိနေတာကတော့ သေခာသည။ သူမ ကည့ရသညမာလညး သူမ ယောကားကို သူမ မပေးနိုငသည့ ပုလေ တကကနစကို တခား အမိုးသမီးယောက လုပပေးနေခငးကို ဒေါသထကနေပုံလညးမရခေ။ မတသူဇာမိုး မကလုံးမားထဲမာ တောငမ ကာမ ဆနတေ နိုးကလာတဲ့ အရိပအရောင ကို တေ့နေရသညဟု သူ့စိတထဲ ထငမိသည။
မတသူဇာမိုး က ဒူးထောကထိုငနေရာမ ကုုံးကာ သဇငနယ မကနာပေါဖုံးနေသည့ ဆံပငနက ရညရညမားကို ဆဲဖယပီး မကနာကို ကည့လိုကသည။ သဇငနယ့နူတခမး ထဲ သူ့ယောကား လီးကီး ဝငထကနေပုံကို သေခာ ကည့လိုကရငးက၊
“ဒီလီးစုပနေတဲ့ ဟာမလေးက ဘယသူလဲ ကိုကို”
ဟုမေးလိုကသည။ ကိုရေဘ ရဲ့ ဘောကို လကဖစညစလိုကတာ ခံစားလိုကရသဖင့ သူ သုတလတလို့ မရ တနးလနးဖစနေ ရငး က ၊
“သူက သဇငနယလေ ကိုယ့ ရဲ့ စကရီတေရီ ပေါ့”
မတသူဇာမိုး က ခေါငးညိမ့လိုကသည။ သို့သောလညး ကိုရေဘ သိတာကတော့ သူ့မိနးမ နင့ သဇငနယတို့ ဖုံးထဲမာသာ တခါနစခါ ပောဖူးမည၊ အပငမာတော့ တခါမ ဆုံဘူးမာ မဟုတဟုပင။
မတသူဇာမိုးမာ ကိုယလုံးတီး နင့ ဖစပီး သူမ နို့သီးခေါငးလေးမား မာ မာတောငလက ရိပီး တဏာသေးကနေသဖင့ စောကဖုတမ လညး စောကရညနံ့လေး ထကလကရိလေသည။ မတသူဇာမိုး က ကိုရေဘကို ဖငထောင လီးစုပပေးနေသော သဇငနယ နောကဖကကို လေးဘကထောကသားလိုကသည။ သဇငနယ ဝတထားသော ရုံး ယူနီဖောငး စကဒကို အနောကမ နေ၍ ခါးပေါထိ လနတငပေးလိုကသည။ သဇငနယ က ဘယတော့မ အတငးခံ မဝတမနး ကိုရေဘ သိသည။
“ကိုကို့ လီးကီး ဒီစောကဖုတလလလေး ထဲကိုရော ထည့လိုးပီးပလား”
မတသူဇာမိုးက ကိုရေဘကို နစလိုဖယရာ အပုံးလေးဖင့ မေးလိုကရငး သူမ လကမားက သဇငနယ့ပေါငနစလုံးကားသို့ ဝငရောကပောကကယသားလေသည။ သဇငနယတယောက ကိုရေဘ လီးကီးကို ငုံစုပရငးကားက ငိးသံလေး ပေးလိုကသည။ မတသူဇာမိုး လကတေက သဇငနယ့ စောကဖုတကို သားကလိနေ တာပဲ ဖစမည။ ကိုရေဘ ကိုယကို ကကာ တတောငတဖကထောကရငး ထိုအမိုးသမီးနစယောက လုပရားမုကို သေခာကည့လိုကရငး အဖေပေးလိုကသည။
“အငး အကိမပေါငးမားစာပေါ့ကာ”
သဇငနယ့ ကိုယလုံးလေးမာ ရေ့တိုးနောကငင လုပရားနေရငး စောကပတ အရညစို ကို လကကလိနေသည့ တစတစတ အသံလညးထကပေါနေလေသည။
“ကိုကို က ခစလေးကို ပောဖို့ကောငးတယ။ ခစလေးက ဒီကောငမလေး ကိုကို့ကို လိုးတာ ကည့ခငတာ”
မတသူဇာမိုး က သူမ မကနာကို သဇငနယ့ ဖငလုံးကီးနားကို ကပကည့လိုကသည။ တကယက သူမ လကတေ သဇငနယ့ စောကဖုတထဲ ဝငထကနေတာကို ကည့ဖို့ ဖစလေသည။ ကိုရေဘ ကလညး မတသူဇာမိုး လုပရားသမကို စိတဝငတစား လိုကကည့နေလေသည။မတသူဇာမိုးက၊
“ကိုကို က ဘယဟာကို ပိုကိုကသလဲ ဒီကောငမလေးရဲ့ စောကဖုတလား ပါးစပလား”
မကာသေးခင အခိနလေး တငးကမ ကိုရေဘ တယောက မသိစိတက သူ့မိနးမ နင့ ပတသက၍ ပငပင့လငးလငး ပောရန ဆုံးဖတခဲ့လေသည။ သူအသကရငစဉ ကာလက သူ့မိနးမ မာ ထိုအပော ထိုအပုအမူတေကို လုပမာ မဟုတဘူး ဆိုတာ သူသိသည။ သို့ပေမဲ့ သူ့မိနးမ က သူ့အပေါ မာ ဆဲဆောငမု တခု ရိနေသေးသည။ ဒါကောင့လညး ဒီမိနးမ ကို သူလကထပယူခဲ့တာဖစသည။
“အငး သူ့ပါးစပ ပေါ့၊ နောကပီး တော့ သူ့ရဲ့ ဖင က အမဲလိုးလို့ကောငးတယ။ သူ့စောကပတက ငါ့အတက နညးနညးခောငနေသလိုပဲ”
မတသူဇာမိုး က အံအားသင့သားသည့ အမူအရာနင့ ကိုယကို မတကာ ကိုရေဘကို လမးကည့ရငး၊
“ဖင…. ဟနး ကားရတာ စိတဝငစားစရာပဲ၊ ကိုကို ဘာလို့ ခစလေးကို ဖငတခါမ မခတာလဲ”
မတသူဇာမိုးက ကိုရေဘ မကနာကို မေးခနးထုတသည့အကည့ဖင့ ကည့နေရငးက သဇငနယ့ဖငပေါကလေးကို ငုံ့ကည့လိုကသည။
“အိုး သူ့ဖငပေါကလေးက သေးသေးလေးနော”
ကိုရေဘ က ပောရငသားတဲ့ လေသံနဲ့
“အိုး ကိုကို ထငတာက ခစလေးက လိငဆကဆနရတာကို သိပမကိုကဘူးလားလို့လေ”
မတသူဇာမိုး က တခစခစ ရီမောလိုကပီး
“ခစလေး တို့ အိပခနးထဲမာ ဘာဖစလို့ ဖယောငးတိုငတေ ရောကနေတာ ကိုကို တခါမ ဘာလို့လဲ လို့ မတေးမိဘူးလား”
သူ့မိနးမ လကညိုးကလေး သဇငနယ့ ဖငပေါကကလေးထဲသို့ တိုးဝငသားတာကို ကိုရေဘ တေ့လိုကရသည။ သူ့တကိုယလုံး သေးတေ နေးသားသလို အပူငေ့က သူ့လဥ ထိ ပန့သားသညဟု ခံစားလိုကရသည။
“ခစလေး ဆိုလိုတာက အဲဒီဖယောငးတိုင တေ နဲ့ ခစလေး ကကိုယ မာစတာဘိတတာလား”
“အငး တခို့ နဲ့ပါ ”
သဇငနယ တယောကအသံလေးထကငီးလိုကသည။ မတသူဇာမိုးက၊
“ကိုကို့ စကရီတေရီက လကနဲ့ လိုးတာကိုလညး ကိုကတာပဲ”
ကိုရေဘ နင့ သူ့မိနးမ တို့ သဇငနယ့ဖငပေါကလေးထဲ မတသူဇာမိုး လကခောငးလေး ဝငထကနေတာကို ငုံကည့နေလိုကကသည။ မတသူဇာမိုး က ကိုရေဘကို ပုံးကည့ရငး၊
“ခစလေး ဖငပေါကထဲလညး ကိုကို့လကခောငးနဲ့ အခုနေ လိုးတာကို ခံခငတယ”
သူ့မိနးမ ရဲ့ အပောနင့ သဇငနယ ၏ အစုပ တို့ကောင့ ကိုရေဘ အိုးအိး ဟု ငီးလိုကမိသည။ ကိုရေဘ အသံကောင့ မတသူဇာမိုးက သဇငနယဖငပေါကထဲမ သူလကခောငးကို ဆဲထုတလိုကကာ ကုတငခေါငးရငးဘကကို လေးဘကထောကပနလာလေသည။
သူမ ယောကား မကနာနား ရောကတော့ မတသူဇာမိုးက သူမ ကိုယလုံးကို ကိုရေဘ ခေါငး နင့ ထောင့မနကက ပကလကလနလဲလိုကသည။ ဒူးထောငပိး ပေါငကို ကားလိုကတော့ သူမ စောကဖုတက ကိုရေဘ မကနာ နင့ တည့တည့ကို ကနေလေသည။
“အိုးကာ မိနးမရာ ငါမငးကို အဲလို မိုး လေးဖစစေခငတာ”
“အနမယ ဘယလိုမိုးလေးတုံး”
မတသူဇာမိုးက သူမ ဖငလုံးကီးကို တရတတိုကပီး အောကဖကသို့ ရေ့လာကာကိုရေဘ မကနာနားတိုးကပရငးက မေးလိုကသည။
“အဲလို ခပထထ မိနးမ မိုးလေး ဖစစေခငတာ ..အု”
ကိုရေဘ မာ ပောနေရငးက သူ့လီးထိပအပေါကလေးကို သဇငနယ လာကလေးဖင့ ထိုးထည့တာ ခံလိုကရသဖင့ အု ကနဲ ဖစသားရသည။
“အော ခစလေးက ကိုကို လကနဲ့ လိုးထာခံရဖို့ကို ခပထထ ကောငမ ဖစရအုံးမာလား”
ကိုရေဘ က သားဖဲပုံးလိုကရငးက သူ့မိနးမ ၏ ဖောငးဖ ပီး အရညစိုရဲနေသော စောကဖုတကီးထဲ သူ့လကခလညနင့ လကညိုး နစခောငးပူးကာ ထိုးထည့လိုကသည။ စောကဖုတကီးမာ ပူနေးပီး အိစကနေသည။
“အိုး ကိုကို ရယ၊ ကောငးလိုကတာ”
မတသူဇာမိုး တက့ကို ဖီလငအပည့နင့အောပစလိုကသည။ သူမ ယောကား အသကရငစဉက လုံးဝ မကားခဲ့ရဘူးသော အသံမိုးဖစလေသည။
“ဟုတတယ ခစလေး ၊ ခစလေးက ဆပစလူး၊ ဖာသညမ လေး ကိုကို့ရဲ့ ဖာသညမလေးပဲ”
ကိုရေဘတယောက သူ့မကနာနားမာ အနီးကပမငနေရတဲ့ သူ့မိနးမ စောကဖုတကိးထဲ သူ့လကနစခောငးဝငထကနေတာကို အရသာခံကည့နေလေသည။ တကယတော့ သူ့မိနးမ ကို သူ့လကခောငးမားဖင့ လိုးနေခငး မဟုတပါ။ တခါမ အဲလို မလုပဖူးခဲ့လို့ ဆော့ကစားနေခငးသာ ဖစပါသည။
သူ့မိနးမ က သူမ ဖငကီးကို နရီခက ကက ဖင့ ကရငး သူ့ လကဖင့ လိုးဖို့ကို လုပရားပေးနေလေသည။ ကိုရေဘ တယောက သူ့လကနစခောငးဖင့ သူမ စောကဖုတ နူတခမးသားတေကို ထိုးမေဆော့နေတာထက စောကခေါငးထဲကို ထိုးသငးစေခငနေလေသည။
မတသူဇာမိုး တယောက နောကနညးတမိုးကို သုံးပနလေသည။ သူမ ဒူးမားကို ကေး၍ ရငဘတနားအထိ ဆဲမလိုကရာ သူမ ဖငကီးမာလညး ကမးပေါမ ကလာခဲ့ပီး သူမ ခရေပင့ကလေးက ကိုရေဘ မကနာရေ့ တည့တည့ရောကလာခဲ့ရသည။ နောကတော့ ကောငမငယငယလေး အသံမိုးဖင့၊
“ကိုကို ခစလေးဖငကို လကနဲ့ လုပပေးပါလား၊ ခစလေး အပေါကနစခုလုံးကို လကနဲ့ လိုးပေးပါကိုကို”
ဟုပောလိုကသည။ ကိုရေဘ ကလညး လကမနေးပါ၊ လကညိုးနင့ လကခလညကို မတသူဇာမိုး စောကပတထဲ ထိုးထည့ရငး လကသူကယကို ဆန့တနးလိုကရငး ဖငပေါကထဲသို့ ထိုးသငးလိုကသည။ မတသူဇာမိုး စောကရညတေက စိုရဲပီးစီးကလာသဖင့ ဖငပေါကလေးမာ သဘာဝခောဆီကဲသို့ ဖစနေရလေသည။
လီးအစုပခံနေရတာကလညး ကာလပီး ယခု သူ့မိနးမ ၏ ပောငးလဲ နေသော အပုအမူ အသစအဆနး တို့ကောင့ ကိုရေဘ တယောက ဘယလိုမ မထိနးထားနိုငတော့ ပဲ လီးထိပမ လရညမားက ပေါကကဲထကသလို တဖတဖတဖင့ ပနးထကကုနတော့သည။ သဇငနယက ထကလာသမ လရညတေကို တစကမ မလံထကအောင မိုခပေးနေရသလို၊ မတသူဇာမိုးတယောကလညး ကာမ အရသာ အထတအထိပကို ကော့ပံ့လူးလန့ကာ ရောကသားရလေတော့သည။
အခနး ၃။
အခု ဖစပကနေတာတေက ကိုရေဘ အတက မယုံနိုငလောကအောငကို ကောငးလနးနေတယ။ အိမထောငသက အနစ ၂ဝ လောက ပေါငးခဲ့တဲ့ မိနးမ က အခု တဏာကောထတာခငး လာညီနေတယ။ ဒီမိနးမ က တကယ့သူ့မိနးမ မဟုတဘူးဆိုတာကိုတော့ သူသိသည။ ဒီမိနးမ က သူ့ရဲ့ အသကရငနေသေးတဲ့ သူ့မိနးမ ရဲ့ ပုံရိပ ဖစသညဆိုတာကို သူရိပမိနေပီ။ တခုပဲ သူသိခငတာက သူ့ရဲ့ တကယ့မိနးမ ကရော အတငးစိတက သူမသိပဲ အဲလို ဖစနေတာလား၊ တကယပဲ သူ့မိနးမ မတသူဇာမိုး က အခနးထဲက ဖယောငးတိုင တေ နဲ့ သူမ ကိုယသူမ အသာဖေ တာလား။ ခနခန ကိုယ့ကိုုယကို အာသာဖေလေ့ရိသလား၊
ကိုရေဘ တယောက အခီကီးတခီပီးသား ပီးတော့ အိပယာပေါမာ လဲလောငးရငး ဒီတခါတော့ အိပမပောဖစနေသည။ သူ့မိနးမ က သူ့ဘေးမာ ပိုးစောငအပါးလေး ခုံကာ အိပပောနေသည။ သဇငနယ က ဘယရောကသားမနးမသိတော့၊ သူတဖကကို လည့ကည့ပီးနောကပနကည့လိုကတော့ သူမ မရိတော့ခေ။အသံလညးမကားရ ပဲ လေထဲ ပောကကယသားသလိုပောကသားလေသည။
ဦးရေဘ အတေးထဲနစမောနေစဉ မာ နေးထေးသော လကလေးတဖကက သူ့လီးပော့ပော့ကီးကို လာကိုငတာ သိလိုကရသည။ သို့သောလညး သူ မအံ့ဩတော့ပါ။ သူ့မိနးမ ရဲ့ ပုံရိပက အရမးကို တဏာထနလနးလသည။ သူအသကရငနေစဉက မသိခဲ့သညမာ နမောဖို့တောငကောငးလသည။ ခုလညး တရေးနိုးတာနင့ သူ့လီးကို လာကိုငနေပီဟု တေးကာ ငုံ့ကည့လိုကတော့ လန့ပီး ငုတတုတထထိုငလိုကမိသည။ သူ့လီးကို ကိုငပီး သူ့ကို မော့ကည့နေတဲ့ ကောငမလေးက သူ့သမီးအငယဆုံး အထကတနးကောငးသူ အပိုပေါကမလေး သုသုမိုး ဖစနေလို့လေ။ သုသု က သူမ လကခောငးလေးကို နူတခမးမာ ကနလန့ ဖတထောငပရငး သူမ အမေအိပနေရာသို့ မေးထိုးပလိုကသည။ နောကတော့ လေသံတိုးးတိုးလေးဖင့၊
“သမီးက ဒကဒီ အဲလို ကိုယလုံးတီး နဲ့ ဆို ဘယလို ပုံ ဖစမလဲ အမဲတေးနေတာ ဒကဒီ”
ဦးရေဘ အံအားသင့လနးသဖင့ စကားပငမပောနိုင ပါးစပအဟောငးသား ဖစနေရသည။ ကောငမလေးက ထုံးစံ အိပယာဝငအဝတအစား ဝတထားသည။ အဲဒါက တော့ ပေါငရငးနားထိရညသည့ တီရပ ပပကီးနင့ ပိတသားပငတီ အဖူ လေး သာ ဖစသည။ ကိုရေဘက ပငတီလေးကို ဘာလို့ မငနေရသလဲ ဆိုတော့ သုသု လေးက သူမ တီရပကို ခါးထိလနတငပီး နောကလကတဖကက သူမ ပိပိလေးကို ပငတီပေါမ ပတနေ၍ ဖစလေသည။ ဦးရေဘ က ပော့ခေနေသော သူလီးကီးကို ငုံ့ကည့လိုကရာ သုသု ကလေး လကနင့ ဆိုလင အကီးကီးလို ဖစနေတာကို တေ့လိုကရလေသည။ သုသုလေးက မလုပတတ လုပတတ ပုံစံမိုးဖင့ သူ့လီးကိးကို ဆုပကိုငပတပေးနေသည။ အဲဒီမငကငးကတော့ သူဘယလိုမ မမောလင့ထားတဲ့ အရာ မဟုတပါလား။ သုသုမိုး က ခေါငးလေးကို ငုံ့လိုကပီး ကိုရေဘ ဒစဖူးကို သူမ နူတခမးလေးဖင့ နမးလိုကတော့ ကိုရေဘ ထခုနမိမတတ အကောတေ တန့သားရသည။
“မီး ကအဲလို လုပခငနေတာ ကာလပီ ဒကဒီ”
ဟု ပောရငးက နောကတခါ ထပနမးလိုကသည။ ဒီတခါတော့ သူမ နူတခမးလေးကို အနညးငယဟ လိုကသဖင့ သားရညစလေး တစကနစစကက ကိုရေဘ ဒစဖူးပေါသို့ စီးကလာခဲ့သည။
“မီး ကိုယမီး ပတလို့ရိရင ဒကဒီကို ပဲ မနးပီးပတတာ”
သူမ လာလေးကို တစလစထုတကာ ကိုရေဘ ဒစဖူးကို တခက တို့ရကလိုကရငးက တခစခစရီလိုကသည။ သုသုမိုးမာ ယောကားကီး တယောကလီး ကို အခုမ ကိုငဖူးသာ သိသာလနးလသည။ မငတာတောင အခုမ မငဖူးပုံရသည၊ သေခာစူးစိုကကည့နေလေသည။ လကကလညး တခကတခက ဆုပညစပီး အထကအောကပတပေးလိုကသေးသည။ နောကတော့ ဒစဖူးကို ရကရသညမာ အရသာ တေ့သား ၍လားမသိ လာလေးကို ထုတကာ ဒစဖူးကို ခိုခငလုံးကဲ့သို့ လည့ပတရကကည့နေလေသည။ ကိုရေဘမာ ဘယလိုမ သူ့ကိုယသူ ထိနးမရပဲ လီးကီးမာ သူ့အလိုလို မာတောငထလာရလေသည။
“ဟဲ့ မီးငယ မလုပနဲ့ အိုး”
ကိုရေဘ က တတနိုငသလောက အသံကို တိုးကာ တားဆီးရာသည။ ဘေးမ သူ့မိနးမ နိုးသားမာ စိုးလို့ဖစသည။ သို့သောလညး တဖညးဖညး ကီးထားလာသည့ သူ့လီးတနကီးက သူ့သမီးအငယဆုံးလေး ပါးပငကို သားပတသပမိနေသညကို မကည့ပဲ မနေနိုင ကည့နေမိသည။
” ဒကဒီ မီးကို မခစဘူး လား”
သုသုမိုး ၏ ငိုတော့မည့ မကနာပေးဖင့ မေးလာသည့ မေးခနးက ကိုရေဘ ကို အားအင ကုနသားစေသည။
“ခစတာပေါ့ မီးငယ ရယ။ ဒါပေမဲ့ အခုဟာက မဟုတသေးဘူးလေ၊ ”
သုသုမိုး က စကားပနမပောတော့ပါ။ သူမ နူတခမးလေးကို ဝလုံးလေးလို ဟ ရငးက ကိုရေဘ လီးထိပကို ငုံခဲလိုကလေသည။ ကိုရေဘလီးကီးမာ မာလာကာစ မို့ သိပမကီးသေးသောလညး သူမ ပါးစပတငးသို့ တဝကခန့သာ ထည့၍ ရလေသည။ သုသုမိုး က သူမပါးစပထဲ လီးကီးကို ဝငနိုငသလောက သငးရငးက သူမ ဖခင ကိုလညး မကလုံးခငး မလဲပဲ ကည့နေလေသည။
ကိုရေဘ တယောကကတော့ သုသုမိုး ပါးစပပေါကကဉးကဉးလေး နင့ စိုစတသော နူတခမးမား၊ မစားကောငးတဲ့ အသီး စတဲ့ အရာတေကောင့ အရသာတမိုး ခံစားနေရသည။ သူ့ပါးစပ က အသံထကငီးမိကာ ဖငကို အလိုလို ကော့ပီး လီးကီး ကို သုသုလေး အာဂေါငတငး ထိုးမိလေသည။
သုသုမိုးလေး မာ သူ့အငယဆုံးသမီးလေးခစ ကလေး ဖစခဲ့သလို မေးကတညးက သူအလိုလိုက ခဲ့သူလေး ဖစလေသည။ သူ့စိတထဲမာ သုသုလေး ကို ကာမဆနရိပီး အဲလို စိတတေ ရိမည့ မိနးခလေးဟု တခါမ မတေးမိခဲ့ဘူးခေ။ သို့သောလညး အပိုဖေါဝငစ အရယ ကိုယလုံးသယသယလေး နင့ ရမကခိုးဝေနေသော မကလုံး လေးတေကို တေ့လိုကရတော့ သူ လိုခငတပမကခဲ့သည။ နတမိလေး ပောသားခဲ့သညမဟုတလား၊ သူ ဆနရိတာ ဘယဟာ မဆို ရနိုငတယဆိုတာ။
အိုး အဲလို သူ့စိတထဲ မာ ကိုယ့ဘာသာ အခေအတင စဉးစားနေရငးက ဆုံးဖတခကလညး ရသားရော သူ့လီးကီးက ဖောငးကနဲ အမာတငးဆုံး အခေအနေသို့ ရောကလာခဲ့လေသည။ သုသုမိုးမာ လညး ကီးထားလာသော သူ့အဖေ လီးကီးကို သူမ ပါးစပထဲ ထိပဖူးလောကသာ ဆန့တော့သညကို တေ့လိုကရသဖင့ အံဩ နေမိသည။ သူ့အဖေ ကတော့ တခားအကံအစညရိနေလေသည။ ကိုရေဘ သုသုလေး မကနာကို သူ့ပေါငပေါမ ဆဲမလိုကပီး
“အဝတအစားတေ ခတလိုကပါလား မီးငယလေး”
သုသုမိုး က ဝမးသာအားရ သူ့အဝတအစားတေကို ခတပစလိုကသည။ အဝတအစားမဲ့သားသော သုသုမိုး လေးကို ကိုရေဘက လကကလေးဆဲလိုကရာ သူမ ကိုယလုံးလေးက ကိုရေဘ ကိုယပေါသို့ မောကရက ကလာတော့သည။ ကိုရေဘ နူတခမးတေက သုသုလေး မကနာ နင့ လညတိုငတို့ကို အငမးမရ စုပနမး နေလေသည။ ကိုရေဘ ကိုယပေါမာ ခောမတ အိတငးနေတဲ့ အသားလေးတေက ဖိပတနေ တာကို ခံစားနေရသည။ အထူးသဖင့ မာတငးထောငမတလာပီ ဖစသော ကိုရေဘ လီးကီးက သုသုလေး ပေါငအတငးသား တေနင့ ထိပတမိနေလေသည။ သုသုမိုး က ရီမောလိုကပီး ကိုရေဘလီးကီးကို သူမ ပေါငကားထဲ ရောကအောင အနေအထားပောငးပေးနေလေသည။
“အဲဒါမိုး လေးကို မီးငယ စိတထဲ တေးနေတာလား ကာ”
ကိုရဘေ လာကီး သူမ ပါးစပပေါကလေးထဲကို တိုးဝငလာတော့ သုသုမိုး အသကရူပင မားသားရသည။ကိုရဘေ လကတကေ သူမ ဖငလုံးကစကစလေးကို အုပကိုငလိုကရငး က အောကကို လောပတဆငးလိုက သည။ ဖငလုံးလေး နစလုံးကားကနေ လကလိုလိုကတော့ ပေါငကား လေးက နေးနသေည။ သူသမီး ရဲ့ စောကဖုတလေးက အရည တခိုက စိမ့ထကပီး သူ့ဘိုကပေါကလာတာ သိလိုကရသည။ ကိုရဘေ စိတလုပရားမုက အတိုငးအဆ မရိတော့၊ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ဒီလို အပိုပေါကစနလေးအရယလညးဖစ၊ သမီးလညး ဖစသူ တယောကကို လုပခငတာလုပလို့ ရမယဆိုတဲ့ အသိက ကိုရဘေ အတကကတော့ သူ စိတကူးယဉခဲ့တာ တထေက နယအမားကီး ကောလနနခေဲ့ပီမဟုတပါလား။
ကိုရေဘ သူ့ကိုယလုံးကို တပတလိမ့ခလိုကတော့ သုသုမိုး လေးက သူ့ကိုယကီးအောကဖကမာ ရောကသားခဲ့ရပီ။ ကောကမလေး ရဲ့ မကလုံးထဲမာ နညးနညးတော့ စိတပူနေပုံတေ့ရသည။ ကိုရေဘ တယောက သူ့ကိုယလုံးကီးအောကက အပိုမ ကိုယလုံးသေးသေးလေးကို ဖကထားရတာ အရသာတေ့နေသည။ နောကတော့ သူ့ဒူးကီးဖင့ ကောငမလေး ပေါငတေကို တဖကတခကတနကာ ကားစေလိုကသည။
“ငါနင့ကို လိုးတော့မယ ကောငမလေး”
ကိုရေဘ သူ့လီးထိပဖူးနဲ့ အရညစိုရဲနေသော စောကပတအဝကဉးကဉးလေးကို ထိလိုကသည။ သုသုမိုးက သူမ လကကလေးတေနဲ့ ကိုရေဘ ခေါငးကို လမးဆဲပီး သူမ နူတခမးလေးတေနဲ့ ကိုရေဘ ပါးစပကို နမးဖို့ ကိုုးစားသေးသည။ သို့ပေမဲ့ ကိုရေဘ လကနစဖကကို မေ့ယာပေါမာ သုသုမိုး ကိုယတဖကတခကမာ ထောကထားရငးက သူ့ လီးတနကီးကို စောကဖုတအဝလေးမာ တည့အောင ခိနနေလို့ သူမ ဆဲလို့ မရခေ။ ထို့ကောင့လညး နီးစပရာ သူမ ဖခင နို့သီးခေါငး တဖကကို လမးစို့လိုကသည။
ထိုအခိနမာ ပဲ အရမး ဏာထနနေပီ ဖစတဲ့ ကိုရေဘ တယောက သူ့လီးတနကီးကို အပိုပေါကစ မလေး စောကဖုတထဲ တအားထိုးထည့ခလိုကလေသည။ ကောငမလေး ရဲ့ အောလိုကသံက သူမ ဖခင ရငဘတမာ ခပအုပအုပပေါလာခဲ့ရသည။ လီးကီးက အပိုမေးကို ဖေါကခဲ ပီး သူမ စောကဖုတ ကဉးကဉးလေး ထဲသို့ အတငး တိုးဝငလာ ခဲ့သညမဟုတပါလား။ အပိုပေါကစ မလေးရဲ့ သူမ ဖခငအပေါ ယုယ ခစခင ခဲ့တဲ့စိတကူးယဉ က အခုတော့ အစိတစိတအမာမာ ပိုကဲသားရပါတော့သည။ နာကဉမုကောင့ မကရညမားက သူမ ပါးပငပေါသို့ လိမ့ကစီးဆငးလာရလေပီ။
” ကောငမ ကို လိုးပစစမးပါ ကိုရေဘ”
ကိုရေဘ အံ့ဩတကီးနဲ့ ခေါငးကို ဆပကနဲ လည့ကည့လိုကတယ။ သူ့မိနးမ က သူတို့ ဘေးမာ တစောငးလဲရငးက သူမ ယောကား သူတို့ရဲ့ အငယဆုံးသမီးကို ပနးဦးခေနေတာကို ကည့နေသည။ သူမခုံထားတဲ့ စောငကို လညး အောကဖကတနးခပီး ဒူးတဖကထောငထားသညမို့ သူမ ပေါငခဆုံကိုလညး မငနေရသည။ သူမ လကတဖကကို ပေါငကားမာ ထည့ပီး လကနစခောငးနဲ့ စောကဖုတထဲထိုးဆနေပီး နောကလကတဖကက သူမ နို့သီးခေါငးကို ပတခေနေသည။ မတသူဇာမိုး ရဲ့ မကလုံးအစုံကတော့ သူမ ယောကား လီးကီးဝငထကနေတဲ့ စောကမေးမရိ အဖုတပောငပောငလေး ကို စူးစိုကကည့နေလေသည။
“အိုး ကည့ကောငးလိုကတာ၊ ဒါမိုး မငတေ့ရမယလို့ တေးတောင မတေးခဲ့မိဘူး”
သူ့မိနးမ ရဲ့ သူတို့ကို စိတဝငတစားကည့နေတာ ကို အံဩမိတာရယ၊ သူတို့ သေးသားအရငအခာခငး ကာမဆကဆံရတဲ့ အရသာရယ ကောင့ ကိုရေဘ သူ့သမီး မကနာလေးကို ငုံ့ကည့လိုကမိသည။ သူမ မကနာလေးက အရမးကို နုပို လနးလ ပီး ကောကရံ့နေပုံရသည။ နာနေပုံလညးရသည။ သုသုမိုး တယောက အသံတိတငို နေရငးက သူမ အောကနုတခမးလေးကို ကိုကထားသည။ ကိုရေဘ တေးမိတာက သုသုမိုး စိတကူးယဉထားတဲ့ လိုးတဲ့ အထဲမာ ဒီလို နာကငလိမ့မယ ဆိုတာ ပါမာ မဟုတဘူး။ သူမ ရဲ့ အဖေ ကလညး အဲလို ရကရကစကစက နာကငအောင လုပမယလို့ ထငထားမာ မဟုတဘူးလေ။ ကိုရေဘ သူ့လီးကီးကို သုသုမိုး အဖုတလေးထဲက ဆဲထုတလိုကပီး သူမ ကိုယလေးပေါ အသာငုံ့ပီး မကရညစတေကို နမးလိုကသည။
မတသူဇာမိုး က မရပလိုကနဲ့လေ ဟု ပောတာကို ပင ဂရုမစိုကတော့ပဲ သုသုမိုး မကနာ အနံ့ ကို အနမးမိုးခေလိုကသည။ နောကဆုံး သုသုမိုး အငိုရပသားပီး သူမ နူတခမးလေးမားဖင့ ကိုရေဘ ပါးစပကို ပနနမးလာခဲ့သည။
” မနာစေရတော့ဘူးနော မီးငယလေး”
သုသုမိုး လာကလေးက ကိုရေဘ ပါးစပထဲကို တိုးဝငလာခဲ့သည။ ခုန က ပင တတလာသည့ပညာကို ပနအသုံးခခငးပင။ သုသုမိုး ပါးစပကလေး ပင့လာတနးလနးလေးမာ ပင ကိုရေဘက သုသုမိုး ဆံပငတိုတိုလေးတေကို ဆဲပီး သူ့တို့ ပါးစပခငးခာလိုကသည။
“ငါ့လီး ကို နင့စောကပတထဲ ပနထည့ပေးစမး”
သုသုမိုး က ခေါငးလေးကို ငိမ့လိုကသည။ နောကတော့ ပကလကအိပနေသော ကိုရေဘ ပေါငပေါမာ ထိုငလိုကရငး သူမ ပေါငကားကို ငုံ့ကည့လိုကသည။ သူမ လကလေး နစဖကကို ကိုရေဘ ရငဘတပေါထောကရငးက သူမ ပေါငခဆုံလေးကို ကိုရေဘ လီးတနကီးပေါမာ ပတရငး ဘာလုပရမည မနးမသိ ဖစနေလေသည။
ထိုအခိနမာ ပင ကိုရေဘ မငလိုကတာက သူ့မိနးမ မတသူဇာမိုး က သူမ လကဖင့ ကိုရေဘလီးကို ဆုပကိုငကာ သုသုမိုး စောကဖုတဝလေးကို တေ့ပေးလိုကခငးပင။
“လုပတော့ သမီးငယ နင ကောငးသားလိမ့မယ”
သုသုမိုး မကနာမာ ရကသေးဖနးသားသညသို့သောလညး၊
“ကေးဇူး မာမီ”
ဟုပနဖေရငး သူမ ကိုယလုံးလေးကို တဖညးဖညးနိမ့ခလိုကသည။ ခုန ကထကတော့ လယကူစာ ဝငသားသည။ လီးတုတတုတကိးကို သူမ စောကခေါငးလေးက နညးနညးလေး အကင့ရသားတာပဲ ဖစမည။ သို့သောလညး တဝကလောက အရောကတငတော့ နာကငမုကို သူမ ပနခံစားရလေသည။
မတသူဇာမိုး က သူမလကကို ကိုရေဘလီးကိုငထားတာမ လတလိုကပီး ခုနအတိုငး သူမ ဘာသာ ပနအာသာ ဖေ နေရငးက သူမ သမီးကို သူမ ယောကား လိုးနေတာကို ကည့နေလေသည။
သုသုမိုးက သတိထား၍ သူမ ကိုယလေးကို ဖညးဖညးခငး နိမ့ခီ မင့ခီ လုပပေးနေရငးမ အောကမ သူမ စောကဖုတလေးထဲ လီးကီး ဝငလိုကထကလိုကဖစနေသညကို ငုံ့ကည့နေသည။ သူမ ကိုယသူမ လညး ဒီလောက ကီးမားလတဲ့ လီးကီး သူမ စောကဖုတကဉးကဉးလေးထဲ တဝကကောကောလောက ဝငအောင လကခံနိုငတာကို အံ့ဩနေမိသည။ သုံးယောကစလုံး ၏ မကလုံးမားက ထို လီးနင့ စောကပတ ဆုံရာကို အာရုံစိုက ကည့နေစဉမာ ပင သူတို့ သားအဖ နစယောက လိုးပဲက စတငတော့သည။
အတောကာကာလေး အဝငအထကကို ဖညးညငးစာ ပုလုပကပီးနောက အပိုပေါကစ မလေးက သူမ အဖေမကနာကို မော့ကည့လိုကသည။ သူမ ၏ အပုံး မကနာလေးက ကိုရေဘ ကို မီးစိမးပလိုကတာပဲ ဖစသည။ ကိုရေဘ က သူ့ဖငကို ကော့ကာ ကော့ကာဖင့ စောကပတကပကပလေးကို စပီး ခပသကသက လိုးပေးလေတော့သည။
အမိုးသမီး နစဦးရဲ့ ဖီလငတကလို့ ငီးတားသံ၊ မိနးမ ရဲ့အသကရုသံပငးပငး၊ သမီးရဲ့ အသကမရူနိုငအောင ဟတဟတဖစနေသံ တို့ရဲ့ အနောကက ကိုရေဘ ရဲ့ ငီးတားသံက ကယလောငလာခဲ့ပါသည။ ကိုရေဘ ပီးကာနီးလောကမာပဲ သူသမီးက တကိုယလုံး တန့လိမရငး နဲ့ ကာမအရသာ အထတအထိပကို ရောကရိသားပါသည။မတသူဇာမိုး လညး သူမလကနစဖကကို ပေါငကားမာ ညပရငးက အရသာ အဆုံးကို ရောကသားရသည။ ကိုရေဘကတော့ နောကဆုံးပေါ့။ မိနးမ နစယောက အဆုံးစနရောကသားရတဲ့ မငကငးကို လညး မငနေရ၊ သူလီးကီးကို စောကပတကဉးကဉးလေးက တအားညစတာလညး ခံရတော့ သူ့လီးကီးက တုံခါသားပီး သူသမီး ငယ စောကဖုတထဲ လရညတေ ပည့လံသားအောင ပနးထည့လိုကမိပါတော့သည။ ကောငးလိုကတာဟု ကိုရေဘတယောက သူ့ရဲ့ ပထမဆုံး ဆယကောသက အပိုစငလေးကို လိုးလိုကရတဲ့ အရသာကို ဖီးခံနေမိသည။ သုသုမိုး ကတော့ အားအငကုနခနးသားပီး သူမ မိဘ နစပါးကားထဲ မာ လဲလောငးခလိုကပါသည။ နစဦးစလုံး ရဲ့ လကတေကို တဖကတခကစီ ဆုပကိုငထားရငးက၊
“ခစလိုကတာ ဒကဒီရယ”
ဟု ပောလိုကပါသည။ ကိုရေဘ က အပုံးလေးဖင့သာ တုန့ပနနိုငပီး သူ့မကလုံးအစုံကို မိတလို့ အရသာ ကို တစိမ့စိမ့ ပနခံနေလိုကသည။
ခနအကာမာ သုသုမိုးက ကိုရေဘ လကကို ကိုငထားခငးမ လတလိုကသဖင့ ကိုရေဘ မကစေ့ကို ဖင့ကည့တော့ သူမ မရိတော့ခေ။ မတသူဇာမိုး သာ သူ့ကို ငုံ့ကည့နေသညကို တေ့လိုကရလေသည။ သူမ မကလုံးထဲက ရမကအငေ့တေကိုလညး သူအခု မ နားလညစပုလာခဲ့ရသည။
“ရငတို့ နစယောက လိုးတာ ကည့ရတာ အရမးဆကဆီ ဖစတာပဲ”
ကိုရေဘက ခုန က လိုးခဲ့ရသည့ အရသာကို စမုံပနခံစားလိုကရငး ပုံးလိုကသည။.
“ဟုတလို့လား”
ကိုရေဘ တယောက လူတေ အခုလို သူ့ရေ့မာ ပေါလာလိုက ပောကသားလိုက ဖစတတတာကို ကင့သား စ ရလာသလို ဖစေနေရသည။
“အငးပေါ့။ ကမ က ရငတို့ နဲ့ လာပေါငးခငတာ၊ ဒါပေမဲ့ ရင့ရဲ့ ပထမဆုံး ပါကငဖင့တာ ဆိုတော့ နစယောကထဲ ပဲ ကောငးပါတယလေ ဆိုပီး လတပေးထားတာ”
ကိုရေဘ တယောက သူ့မိနးမ အပောအဆိုကောင့ တအံ့တဩ ဖစနေရလေသည။
“အခုလို ဖစသားတာကို မားတယလို့ ခစလေးက မထငဘူးလား”
“ဘာကိုလဲ၊ အော ရင က ကမတို့ သမီးအငယဆုံးလေးကို လိုးတာကို ပောတာလား”
ကိုရေဘ က ခေါငးငိမ့ပလိုကသည။ သူ့ နဲ့ အတေးတူမဲ့ သူ့ ပုံတူ ရုပလာတခုကို တေ့မလားလို့ ရာလိုကသေးသည။ သူ့ကိုယသူ နားလညမုရခငလို့လေ။ မတသူဇာမိုး က သူ့နူတခမးကို နမးလိုက ရငးက၊
“အငး လေ၊ ကနမ ကတော့ မားတယလို့ မထငပါဘူး၊ အခု ဖစပကနေတာတေက တကယ့အစစအမနမဟုတဘူး ဆိုတာ မေ့မသားနဲ့ အုံးလေ၊ အခုန က ရငလိုးလိုကတဲ့ ကောငမလေးကလညး ရင့ တကယ့ သမီးငယလေး မဟုတပါဘူး”
“အငး ဒါပေမဲ့ သူနဲ့ တော့ တထပထဲ တူတာပဲ”
မတသူဇာမိုး က ရီမောလိုကရငး၊
“ဒါဆိုရင ကမ ကရော”
“ဘာဖစလို့လဲ ခစလေးက ”
“ကမ က ရင လကထပထားခဲ့တဲ့ အမိုးသမီးနဲ့ တူလို့လား”
“အငးလေ တထပထဲတူတာပဲ၊ ဒါပေမဲ့ ငါ့မိနးမ က မငးလိုတော့ တဏာ မကီးဘူး”
မတသူဇာမိုး က ထပရီမောလိုကပနသည။
“ခစခစ၊ ရင့မိနးမ က တဏာထနရင ထနမာပေါ့၊ ရငမသိလို့နေမာပေါ့”
မတသူဇာမိုးက ခေါငးလေးကို ငုံပီး သူမ နူတခမးလေး မားဖင့ ကိုရေဘ နို့သီးခေါငးလေးကို လမးစို့လိုကသည။
“မငး ဆိုလိုတာက အခု မငးလုပနေသမတေ အားလုံးက ငါ့မိနးမ ဆိုရငလညး လုပမာပဲပေါ့ အဲလိုလား”
ကိုရေဘ စကားသံ နဲ့ စကားလုံးတေက သူ့စိတထဲ မာ သံသယရိနေတာကို ဖေါပနေသည။
မတသူဇာမိုး က သူမကိုယကို အောကဖကလောဆငးလိုကသည။ သူမ မကနာမာ ကိုရေဘ ၏ပော့ခေနေသော လီးကီးအနားရောကသားသည။
“ကမ က ရင့မိနးမ နဲ့ အတိအကတူတဲ့ ပုံရိပလာပါရင့၊ ဘာလို့ ရငက မယုံကညနိုင ဖစနေရတာလဲ”
မတသူဇာမိုးက သူမ လကခောငးကလေးတေနင့ ကိုရေလ လပော့ကီးကို ကိုငတယနေလေသည။
“ငါ့မိနးမ သာဆိုရင ငါက ငါတို့ သမီးအငယဆုံးလေးကို လိုးနေတုနးမာ ဘေးက ထိုငကည့ရငး မာစတာဘိတလုပ နေမာ မဟုတဘူးက၊ ငါ့ကို ထုရိုကပီး သုသု ကိုယပေါကနေ ဆငးခိုငးမာ”
မတသူဇာမိုး ဒါမမဟုတ သူ့မိနးမ ရဲ့ ပုံတူ ရုပလာက သူမပါးစပကို ဟပီး သူလီးတနကီးကို အရငးမ ထိပဖားထိ လားကလေးဖင့ ရကပေးနေလေသည။ ကိုရေဘ သတိထားလိုကမိသည။ ထိုမိနးမ သူ့လီးကီးမာ ပေနေတဲ့ လရညတေ စောကရညတေ သေးစ လေးတေကို ရကပီး သန့ရငးရေးလုပပေးနေတာပါလားဟု။ သူ့စိတထဲမာလညး ဒိမိနးမ သူ့မိနးမ အစစမဖစနိုငဘူး ဆိုတဲ့ အတေးတေက ပိုရင့လာသလို ဖစမိသည။
သူ့လီးကီးတခောငးလုံးကို ပောငစငသားအောင ရကပီးမ မတသူဇာမိုးက သူမ မကနာကို သူ့ပေါငခံက နေခာပီး သူ့နူတခမးတေကို လာနမးလိုကသည။ ပီးတော့ သူ့မကနာကို သေခာကည့ကာ၊
“ကမ က ရင့ရေ့မာ ပေါလာတာ ရင့မိနးမ လနခဲ့တဲ့ ၅နစလောကတုံးက ပုံရိပ ပဲ။ သူက အဲဒီတုံးက မာမာတငးတငး နဲ့ အိနေတခဲသားနဲ့ လို့ ရငက ထငပီး ကိုကခဲ့တဲ့ကောငမလေ၊”
သူမ က သူ့လီးကို လကကလေးနဲ့ ဆုပကိုင ပတသတရငးက စကားဆကပောသည။
“ရင သတိထားမိရဲ့လား အဲဒီအခိနက ရင့မိနးမ က တဏာ တအားအထဆုံးအခိနလေ၊ သူ က အေရိုးဗစကလပစတေ ဘာတေသား၊ သူ့ကိုယသူ အလပင၊ အဲဒါတေရော ရငသတိထားမိရဲ့လား၊ ရငသတိထားမိလိမ့မယလို့ ကမတော့ မထငပေါင”
“ငါထငတာက ငါ့မိနးမ က ငါကိုးစားပနးစား ရာထားတဲ့ ပိုကဆံတေနဲ့ သုံးဖုံးပောရငနေတယထငတာ”
ကိုရေဘ ပါးစပကသာ မေးလိုကပေမဲ့ သူ့စိတထဲမာတော့ ဒီမိနးမ ပောနေတာတေက အမနတေ ဖစနေမလား၊ ငါ့မိနးမ က ဒီမိနးမ လိုပဲ နာထနထန ခပရရမား ဖစနေမလားဟု တေးနေမိသည။
“အမလေး သူက ရင့ပိုကဆံကို ဂရု မစိုကပေါင၊ သူက ရင့လီးကို ပိုဂရုစိုကအုံးမယ”
မတသူဇာမိုးက ကိုရေဘ ရဲ့ အံအားသင့နေတဲ့ မကနာကို ကည့ကာ ရီမောလိုကရငး ဆကပောလိုကသည။
“အငး သူက… ရင့ကို ကမ ဘယလိုပောရမနးတောငမသိတော့ဘူး”
အခုလေးတင တခီပီးထားလို့ ပငပနးနမးနယနေတဲ့ ကိုရေဘ အတက အရာရာ က နညးနညးလေး ပို ပီး အဓိပါယရိလာသလိုပဲ၊ သူ့မိနးမ လနခဲ့တဲ့ နစမားမာ ပောငးလဲခဲ့တာတေကို အခုမ ပနစဉးစားပီး အမတရလာခဲ့သည။ သူ့ရဲ့ အလုပထဲမာ အခိနအကာကီးနေခဲ့တာကောင့ ရနဖစခဲ့ရတာတေ၊ အငး သူသာ မသေခဲ့ရင အဲဒါတေကို သိအုံးမာ မဟုတဘူး၊ အခုတော့ သူရိပမိလာခဲ့ပီ။ သူ့မာ နောကဆုံး မေးခနးတခုရိသေးသည။ အဲဒါကတော့၊
“ဒါဆိုရင သမီးငယ သုသုမိုးကရော၊ သူက ငါနဲ့ တကယ အိပခငတာလား”
မတသူဇာမိုး သူမ ယောကား ရငခငသို့ တိုးဝငလာခဲ့သည။သူမ ဦးခေါငးကို ကိုရေဘ ရငခငပေါမာ တငမေးလိုကရငးက ဝါးကနဲသနးကာ ကိုယလုံးလေးကို လူးလန့ကာ တိုးကပလာခဲ့သည။
“အဲဒါတော့ ကမ မသေခာဘူး၊ ဒါပေမဲ့ ဟုတမယလို့တော့ ဖေခငတာပဲ၊ သူက သူ့ဘဝမာ အရေးကီးဆုံး အမိုးသားကို စိတကူးယဉခဲ့မယ ဆိုရငတော့ ၊ အဲဒါက ရငပဲလေ”
အခနး ၄။
ငီးငူသံ တခုက သူ့ကို အိပရာ မ နိုးလာစေခဲ့သည။ မိနးမ တယောကရဲ့ အရသာ ခံစားရငး ငီးလိုကတဲ့အသံ။ တစောငးလေး အိပနေတဲ့ ကိုရေဘ၊ သူ့မကလုံးကို ဖင့ကည့လိုကတော့ မငလိုကရတာက သူမငနေက သူ့မိနးမ ရဲ့ အဝတမဲ့ တငပါးကီး က သူ့မကနာနင့ ကပလုနီးပါး ။ သူမလကတေက သူ့မကနာပေါကနေတဲ့ ဆံပငတေကို ဖယလိုကရငးက၊
“ကိုကို ထတော့လေ”
ဟုပောရငး က ခုနက ကိုရေဘကားလိုကရတဲ့ ငီးသံရိရာ ခေရငးဖကကို မေးငေါ့ပလိုကသည။ သုသုမိုးပါပဲလား၊ သူမကတော့ ပကလကကလေးလနပီး နေသည။ သူမ အပေါကနေ နေတာက တော့ ကိုရေဘရဲ့ သမီးအကီးဆုံး ယုယုမိုး။ အရမးကို စဲဆောငမုရိပီး လပလတဲ့ ၉နစသမီး ယုယုမိုး က သူမ ညီမငယ မကနာပေါမာ တကခထားသည။ သူမ က ကိုရေဘ ရေ့မာ ဘယတော့ မ ဝတခင့ပေးမာ မဟုတတဲ့သေးမငမင ရေကုူးဝတစုံ ကို ဝတထားသည။ ရေကူးဝတစုံ ပငတီနီရဲရဲ ရဲ့ ခဆုံက ဘေးကို ဆဲဖယထားလို့ အမေးတိုတို ညပထားတဲ့ သူမ စောကဖုတ နူတခမးသား ညိုညိုတေကို တေ့နေရသည။
သူသေပီးသားတဲ့ အခိနက စပီး မမောလင့တာတေ မိုးစုံ မငခဲ့ရပီးတာတောင အခု မငကငးက သူ့ကို စိတလုပရားစေတာမို့ သူ့ကိုယသူတောင အံဩသားခဲ့ရသည။ သူ့ရဲ့ ခစစရာကောငးလတဲ့ သမီး နစယောက တယောကနင့တယောက ကာမ အရသာ ခံစားနေကတာ သူ့အတက အရမး စိတလုပရားနေရသည။ ကိုရေဘ ပါးစပက အသံထကသားခဲ့သည။
“ယုယု”
ယုယုမိုး ကသူမ မကလုံးကို ဖင့ပီး အိပယာခေါငးရငးဖက က သူမအဖေ ကို လမးကည့လိုကပီး ့ပုံးကာ နူတဆကလိုကသည။
“ဒကဒီ”
သူမ စောကဖုတကို သူမ ညီမ ရဲ့ မကနာပေါမာ ပိုပီး ဖိပတလိုကသည။ သူမ အဖေကို သူမ ဘာလုပနေသညဆိုတာကို သိအောင လုပပလိုကသလိုပင။
“ဒကဒီ နိုးလာတော့မယဆိုတာ သိသားပဲ”
မတသူဇာမိုး က သူမ ကိုယကို ကိုရေဘနားတိုးကပလာပီး ကိုရေဘ နံဘေးကို သူမ နို့ကီးမားဖင့ ပတတိုကလိုကသည။
“အဲဒါ ခစလေး ရဲ့ စိတကူးလေ၊ ကိုကို စိတမဆိုးဘူး ထငတာပဲ”
ကိုရေဘက သူ့မိနးမ ၏ မကနာလလလေးကို လည့ကည့ရငးက၊
“ခစလေး က အဲဒါကို တေးနေတယ”
သုသုမိုး ရဲ့ ကယလောငလတဲ့ ငီးသံက သူမ အဖေကို သူမတို့ ဘကသို့ ပနလည့ကည့မိစေသည။
“သုသု နဲ့ မူမူ တို့ က ရိုးရိုး သူငယခငးတေ အဆင့ထကပိုတယ ဆိုတာ ခစလေး သိနေတာကာပီ”
ကိုရေဘ အံအားသင့သားသည။ တဆကတညးပင သူ့သမီးကီးကို လမမေးလိုကသည။
“ဘာ… ယုယု နငက မိနးမ ခငးကိုကတဲ့ ယောကားလာမလား”
“ဟင့အငး ဒကဒီ သမီးက မိနးမ ရော ယောကား ရော ကိုကတာ”
ကိုရေဘ မကေမနပဖင့ မိနးမ ဘကသို့လည့ကည့ကာ မေးလိုကသည။
“ခစလေး က ဘယလို သိသားရတာလဲ”
မတသူဇာမိုး က ကိုရေဘ ၏ မပော့မမာ လီးကီးကို တဖညးဖညး မာတောငလာအောင သူမ လကကလေးဖင့ ပတတိုကပေးနေရငးက၊
“ခစလေး က ယုယု နဲ့ မူမူတို့ ဆစစတီနိုငးနေကတာကို ပကပငးတိုးလိုကတာလေ”
ပါးစပအဟောငးသားဖင့ ကိုရေဘကို မတသူဇာမိုးက ဆကပောနေသည။
“အဲဒီမငကငးက ဘယလောကတောင ဟော့သလဲ ဆိုတာကို ကိုကိုတော့ ယုံမာ မဟုတဘူး၊ ခစလေး တခားမိနးမ နဲ့ ဆကဆံဖို့ဆိုတာ တခါမ တောင စိတကူးထဲ မရိဖူးဘူး၊ ဒါပေမဲ့ သူတို့ နစယောက တယောကနဲ့ တယောက စုပရက နေကတာကို ခောငးကည့ရငးနဲ့ တအားကို ထနလာတာ၊ ကိုယ့သမီးလေးရဲ့ အရညရမးနေတဲ့ စောကဖုတကလေးကို ရကနေတဲ့သူက ကမ သာ ဖစလိုကပါတော့လို့တောင အဲဒီတုံးက တေးနေမိတာ”
“ကိုယ့ရဲ့ သမီးအရငးကိုတောင ဟုတလား ခစလေး”
မတသူဇာမိုး က ပုံးလိုကရငး၊
“အောငမယ ခစလေးကို တော့ ပောတယ၊ အဲဒါဆိုရင သုသု ကရော၊ ကမတို့ သမီးအရငးမဟုတဘူးလား ကိုကို၊ ကိုကို လိုးခဲ့တာလေ၊ ကိုကို ယုံမာ တောငမဟုတဘူး ဒီနောကပိုငးနစတေ အတငးမာ ကမ ရဲ့ ဖနတကဆီ တေ ဘယလောကတောင သောငးကမးခဲ့သလဲ ဆိုတာကို”
မတသူဇာမိုး ကည့ရသညမာ ကိုရေဘကို ဆကပီး တော့ ကညော့ဖို့ ဆုံးဖတထားပုံရသည။
“နောကပီး ယုယု က သူကောလိပတကတုနး အပိုငေ ရအောငဆိုပီး ဆကဆီ ဓါတပုံ မောဒယတောင လုပခဲ့သေးတာ”
ကိုရေဘ ပါးစပအဟောငးသားနင့ ဘာမ ကို မပောဆိုနိုငတော့။ သူ့မကစေ့တေက သူတို့ အိပယာခေရငးက သမီးနစယောကဆီ ပနရောကသားတယ။ သူ့စိတထဲမာတော့ သူ့ကိုယသူ ပနပောနေမိတယ။ ဒါဟာ တကယမဟုတဘူး၊ သူ့အတေးထဲက ပုံရိပတေပါ လို့။ ဒါပေမဲ့ တကယ့အမနအကနလိုပဲ ခံစားနေရတယ။ သူသေပီးမ သူတေ့ကုံနေရတာတေက သူ့ရဲ့ အကမးဆုံး စိတကုူးယဉ ဖနတကဆီ လုပဖူးခဲ့တာတေထကကို ကမးနေရသည။
သူ့စိတတေက အဖစအပကတေကို တခုခငး ပနသုံးသပကည့နေတာ အခိနတောင အတောကာသား ခဲ့ရသည။ တကယလို့သာ တကယ့ ဘဝမာ၊ သူမသေခငက ဘဝ ပေါ့လေ၊ အဲဒီတုနးကသာ အမိုးသမီးတေက သူတို့ ရဲ့ စိတထဲက ဆကခ အတေးတေကို ပင့ပင့လငးလငးသာ ဖေါပခဲ့ရင၊ ဒါမ မဟုတသူက သာ သိနေခဲ့ရင၊ သူ့ ကိုယတိုငလညး အဲလိုပဲ လုပရားမိမာပဲ မဟုတလား။ ဆိုလိုတာက မလုပကောငးတာ ဘာမ မရိဘူး၊ ဘာပဲလုပလုပ အပစပေးမခံရဘူး ဆိုလို့ရိရင ပေါ့။
မတသူဇာမိုး က သူတို့သမီး နစယောကရဲ့ လကစဘီယမ ပဲကို ကည့ရငးက သူမစောကဖုတကို ကိုရေဘ နံဘေးအား ပတတိုကနေလေသည။ .သူမ ကည့ရသညမာ သူမ ယောကား ၏ သမာဓိ စိတလနဆဲပဲ အတငးထဲ ဖစနေတာကို ဂရုစိုကပုံ မပေါ၊ သူမ ဖီလင ကိုသာ သူမ ခံစားနေလေသည။ ကိုရေဘက မတသူဇာမိုးကို၊
“ခစလေး ပါ သားပေါငးလိုကကာ၊ ခစလေး ကိုယတို့ သမီးတေစောကပတကို ရကပေးတာ ကည့ခငလို့”
မတသူဇာမိုး ရုတတရက အံ့အားသင့သားသည။ သို့သောလညး သူတို့ သမီး နစယောကရိရာသို့ လေးဘကထောကသားလိုကရငးက ကိုရေဘဖကလည့ကာတိုးတိုးလေး၊
“ကေးဇူး ကိုကို ”
ဟုပောလိုကလေသည။
ယုယုမိုး က သူမ ညီမငယ သုသုမိုး မကနာပေါမာ တကထိုငရငး စောကပတဖင့ ပတနေတုံးဖစလေသည။ ဖီးကောငးလနးသဖင့ ပါးစပက လညး အသံထကကာ ငီးနေသည။ သူမ မကလုံးတေကို ပိတထားသောလညး မတသူဇာမိုး လကတေက သူမ ရေကူးဝတစုံဘရာဇီယာ ကိုးကို လာဖညတာ သိလိုကရတော့ လည့ကည့လိုကပီး ပုံးပလိုကသည။
“မာမီ”
ဘရာဇီယာကိုးပုတသားပီး ဘရာဇီယာတခုလုံး မေယာပေါသို့ ပုတကသားတော့ အလနလပတဲ့ ၉နစအရယ ကောငမလေး ရဲ့ နို့လုံးလုံးလေးတေက လူတိုငးမကစေ့ကို ပဒါ ဖစရလောကအောငကို ပေါလာလေသည။ အထူးသဖင့ သူမ ဖခငဖစသူ ကိုရေဘ မကလုံးတေက အရောငမားပင လကလာရသည။
မတသူဇာမိုး က ယုယု ပုခုံးလေးကို အသာတနးပီး၊
“မီးကီး ညီးရဲ့ ညီမလေးကိုလညး နငရနေတဲ့ အရသာလေး ပေးခံစားလိုကအုံးလေ”
“ဟုတကဲ့ မာမီ”
ကိုယလုံးကိုယပေါက လပ ခောမေ့လသော သမီးကီးက သူ့ညီမ အပိုပေါကမ လေး ပေါငခဆုံကို မကနာအပလိုကသည။
မတသူဇာမိုး က သုသုမိုး ခေါငးရငးနားမာ လဲလိုကပီး သူ့သမီးငယ ရဲ့ လာ က သမီးကီး စောကဖုတမာ ရကကစား နေတာကို သေခာကည့လိုကသည။ သူမ မကရေ့တည့တည့မာ ရောကလာသည့ သမီးကီး ၏ ဖငလုံးကီး နစခုကားမ ခရေပင့ ညိုညိုလေး ကို သူမ လာထိပလေးဖင့ အသာထိုးဆလိုကသည။
“အိုး မာမီ”
သမီးကီး ဆီမ အသံ ထကငီးလိုကသံကို ကားလိုကရသည။ သမီးငယ စောကဖုတမာ သူမ ပါးစပက ကပနေတာမို့ ခပအုပအုပ ကလေးတော့ ဖစနေသည။သမီးငယ ဆီမ လညး အိုး ကနဲ အသံထကလာခဲ့သည။
ကိုရေဘ တယောက မလုပမရား ပဲ သူ့ရေ့က မငကငး ကို တအံ့တဩကည့နေမိသည။ သူနင့ အရငးနီးဆုံး မိနးမ သုံးယောက တယောကနင့ တယောက ရကနေကပုံ က မယုံနိုငလောကစရာ။ နောကတော့ သူ့မိနးမ နင့ သမီးငယ တို့ ၏ လာတေက သမီးကီး စောကဖုတနင့ ဖငပေါကတို့ကို ရကနေကသညကို သေခာမငရ အောင အနီးကပ တိုးကည့လိုကသည။
ထိုအခါမ ပင ဘာကောင့ သမီးကီး အောငီးနေရတာကို သဘောပေါကသားခဲ့ရသည။ မငီးခံနိုငပါ့မလား၊ မတသူဇာမိုး လာက သူမ ဖငပေါကထဲ လကမဝကခန့ တိုးဝငနေပီး သုသုမိုး လာကလညး သူမ စောကပတထဲ ဝငနိုငသလောက ဝငကာ လာဖင့ အဝငအထကလိုးပေးနေတာကိုး။ ဒီလာနစခောငးဒဏကို ဘယသူခံနိုငမလဲ။
ထိုမငကငးက တော့ ကိုရေဘ ရဲ့ အရိုငးစိုငးဆုံး စိတကူးထဲမာတောင မတေးမိတဲ့ မငကငးပါပဲ။ သူ့မိသားစုထဲက အမိုးသမီးသုံးယောကရဲ့ အခငးခငး စောကဖုတတေကို ရကနေကတာ ဘယလိုမ တေ့မငရမယလို့ မထငမတထားခဲ့တဲ့ မငကငးပေါ့။ သူအနားကပသားရင သူတို့ လုပနေတာတေ ရပသားမာ စိုးလို့ ကိုရေဘတယောက အနားတောင သိပမကပရဲဘူး ဖစနေရသည။
အခနး ၄ – အဆက
မတသူဇာမိုး က သူမ မကနာကို ယုယု ဖငကီး နစလုံးကားမ ကလိုကပီး၊
“သုသု သူ့အစေ့လေးကို ရကပေးအုံး ငါ သူစောကပတ ကို အရသာမီးကည့ခငလို့”
မတသူဇာမိုး က ထထိုငကာ ပောလိုကသောလညး၊ သူမ လကနစဖကက ယုယုဖငလုံး နစလုံးကို ဖဲကိုငထားဆဲ ရိသေးသည။ ယုယုဖငပေါကလေး မာ ဖညးဖညးခငး ပနကူံ့ဝငသားသညကို မတသူဇာမိုးက ပနဖဲလိုကပနသည။
“အို့ မာမီ ဖညးဖညး”
“အိုး ဆောရီး မီးကီး ၊ ဘယလိုနေလဲ ခံလို့ကောငးလား”
“အငး ဖငပေါကလေးက အဲလောက ဖီးလာလိမ့မယလို့ မီးမထငထားဘူး အဟီး”
မတသူဇာမိုး အံ့အားသင့သားသည။
“အော မီးကီး က တခါမ ဖငမခံဖူးဘူးလား”
“ဟင့အငး မာမီ မီးထငတာက အဲဒီနေရာက အရမးညစပတတော့ ဘယသူမ ထိခငလိမ့မယလို့ မထငတာ”
“အငး မာမီလညး ပင့ပင့လငးလငး ဝနခံရရင မာမီလညးတခါမ ဖငထဲ လီးသငးတာ မခံဖူးဘူး”
“တကယလား မာမီ၊ မာမီ မီး ဖငပေါကလေးကို လာနဲ့ ထိုးဆ ပီး ရကပေးနေတာ ကောငးလနးလို့ မာမီကတော့ ဖင ကောငးကောငးကုံးဖူးမာပဲလို့ ထငနေတာ”
မတသူဇာမိုး က ပုံးရငးပနပောလိုကသည။
“မာမီက မာမီ့ဖငပေါကထဲ ပစညးမိုးစုံ ထည့ပီး ဖီးခံဖူးတယ။ လီးကလဲရင၊ ပထမ အစကတော့ လကခောငးပေါ့၊ နောကတော့ တခားဟာတေ နဲ့စမးတယ။ ဒါပေမဲ့ မားသော အားဖင့ကတော့ ဖယောငးတိုင လေးတေပေါ့”
မတသူဇာမိုးက သူ့ယောကားဘကကို မခို့တရို့ပုံဖင့ ပနကည့လိုကရငး၊
“မာမီက သမီးတို့ အဖေ လီးကီး မာမီ့ဖငထဲ ထည့လိုးတာ ကို ခံခငခဲ့တာပေါ့”
“အိုး ကားရတာတောင အသညးယားတယ မာမီ၊ မီးလေးလညး ဖငထဲ လီးထည့အလိုးခံခငတယ”
ကိုရေဘ က ကားရသညမာ သူတို့တကယပောနေကတာ ဆိုတာကို ယုံကညမိလေသည။ မတသူဇာမိုး က ကိုရေဘ ဘကကို လမးကည့ရငး၊
“အငး မာမီ တို့ ဆနတော့ ပည့တော့မယ ထငတယ မီးလေးရဲ့ သမီးတို့ ဒကဒီက သမီးတို့ ဖငတေကို ပါကငဖင့တော့မယထငတယ၊ မာမီလညး အဖင့ခံရတော့မာပေါ့”
ယုယုမိုး က လန့သားသလိုဖင့ ကိုရေဘကို မော့ကည့လေသည။
“ဒကဒီ က သမီးတို့ရဲ့ အဖေအရငးလေ မာမီ”
“ဟုတတယလေ ဒါပေမဲ့ မီးကီး ဖငပေါကကို ပါကငဖင့ပေးမဲ့ လီးက ဒကဒီ့လီးအပင ဘယသူက ပိုကောငးနိုငမာလဲ မာမီံ့လာတောငမ မီးကီးဖငပေါကထဲ ဝငပီးပီလေ”
ကိုရေဘက သူ့သမီးကီး က သူ့အလိုးမခံခငဘူးထငတယဟု တေးနေစဉ သုသုမိုး အသံက ထကပေါလာလေသည။
“ဒကဒီ့လီး ကီးနဲ့ မီး ဖငပေါကကို လိုးတာ ခံခငတယ”
ယုယုမိုး အနေဖင့ သူမ ညီမငယလေး ဒီလောကတောင လိုခငနေတဲ့ အရာကို သူမ က ဘယလို ငငးဆနနိုငမာလဲ၊ ညီမခငး အပိုင ဆိုရငတော့ သူအရငရမ ဖစမညဟု တေးလိုကသည။ ကိုရေဘ က သူ့သမီးနစယောကတယောကနင့ တယောက ပိုငနေကသညကို ကည့ရငး ပုံးလိုကမိသည။ ယုယုုမိုး က
“အငး မာမီ သမီး ဖေဖေ သမီးဖငပါကငဖင့တာ ကို ခံတော့မယ”
မတသူဇာမိုး က သူမ လကနစခောငးကို ယုယုမိုး စောကဖုတထဲ ထိုးဆ ကစားလိုကရငးက ၊
” မိးကီး က မီးဖေဖေ့ကို ပောကည့ပါလားလို့”
ဟု ပောရငး ပုံးစစ မကနာပေးဖင့ ကိုရေဘ ဖကလမးကည့လိုကလေသည။ ယုယုမိုး က ကိုရေဘ ကို။
“ဒကဒီ .. မာမီ ပောတယ ဒကဒီ သမီး ဖငကို လိုးမယဆို”
ကိုရေဘ ဘာမ ပနမပောနိုငငံ မတသူဇာမိုး က ကားဝငဖတလိုကသည။
“မီး ကီးက အဲလို မပောရဘူးလေ၊ ပနပီးမေးလိုက၊ ထမငးဆိုငမာ ဘာဟငးနဲ့ စားခငတယလို့ မာတာ မဟုတဘူးနော သမီးကယောကား တယောကကို သူ့လီးကီးနဲ့ ကိုယ့ကို လာလိုးဖို့ ကို တောငးပနရမာ”
ယုယုမိုးက နားထောငလိုကပီး၊
“ဒကဒီ သမီးရဲ့ ဖငကို လာလိုးပေးမာလားဟင”
မတသူဇာမိုးက သူမ သမီးကို အပောအဆို ထပသငပေးအုံးမညဟု စိတကူးနေတုံး ယုယုမိုးက ထပကာ၊
“သမီးဖငထဲ လီးကီး ထည့ပေးပါတော့ ဒကဒီ ခိုငးသမ သမီးလုပပေးပါ့မယ”
ယုယုမိုး အသံက ဆကဆီ ဖစလနးလ သဖင့ ကိုရေဘ လီးကီးမာ တဆတဆတတုံ ပီး ထောငတကလာရသလို မတသူဇာမိုး ကလညး ဂုဏယူ အပုံးလေးဖင့ ပုံးလိုကလေသည။
မတသူဇာမိုးက ယုယုမိုး စကားအဆုံးမာ တဆကတညး၊
“ကိုကို မီးကီး ဖငကို လိုးပီးရင ခစလေး ဖငပေါကကိုလညး ပါကငဖင့ပေးရမယနော”
ယုယုမိုး အောကမ အသံအုပအုပလေးဖင့ သုသုမိုးကလညး
“မီးငယ ကိုရော နော ဒကဒီ”
ဟု လမးပောလိုကလေသည။
ကိုရေဘ ဒူးထောကထိုငလိုကရငးက သူ့အခေအနေသူ ပုံးလိုကမိသည။ ဘယမိနးခလေးကမ သူ့ကို ဒီလို မိုး မတောငးဆိုခဲ့ဖူးဘူးလေ။ သူတို့ သူ့ကို တောငးဆိုတေတာတေက မကောငးဘူးဆိုတာ သူသိသည။ အခု မိနးမ သုံးယောကမာ နစယောကက သူရဲ့ သေးသားတေ၊ ဆိုတော့ မလုပသင့ဘူး မဟုတလား၊ သေးသားအရငးခငး လိငဆကဆံတယဆိုတာ ဘယဘာသာရေး၊ ဘယယဉကေးမုက မ လကမခံကဘူးလေ။ အနညးဆုံး အခုခေတပေါကာလ အခိနမာပေါ့။ ဟိုးအရငလူ့သမိုငးကောငးကို ထည့မတကဘူးဆိုရငပေါ့။
ယုယုမိုး က သူမရေကူးဝတစုံ အောကပိုငး ဘီကီနီပငတီကို ဆဲခတလိုကသညဆိုတော့ ကိုယလုံးတီးဖစသားသည။ ယခုတော့ အမိုးသမီး သုံးယောကစလုံး ကိုယလုံးတီးဖင့ဖစနေကပီ။ ယုယုမိုး က ဖငဘူးတောငးထောငပီး ဖငကို သူမ အဖေ ဘကလည့ကာ ထောငပေးထားလိုကသည။ သုသုမိုး က ကိုယကို လိမ့ထကလာပီး သူမ အမ ဖငနားကို လာကည့နေလေသည။ မတသူဇာမိုး ကတော့ သူမ ယောကား လီးတနကီးကို ပါးစပဖင့ စုပကာ သားရညမားဖင့ စိုရဲနေအောငလုပပေးနေလေသည။သူမ လကခောငးနစခောငးဖင့လညး သူမ သမီးကီးဖငပေါကကို ထိုးဆ အပေါကခဲ့ပေးနေလေသည။ နောကဆုံးတော့ သူမ မကနာကို ကိုရေဘ ပေါငခံမ ကလိုကကာ၊
“ကဲ ကိုကို လုပတော့ အဲဒီ ဖငပေါကလေးထဲ ထိုးသငးလိုကတော့”
ဟု ပောကာ သူမလကနစခောငးကို ယုယုမိုး ဖငပေါကမ ဖယပေးလိုကလေသည။ ကိုရေဘ အတကက တဏာစိတ တအားပငးထနနေရပီမို့ သူ့ရေ့မာ ဖငဘူးတောငးထောငကုံးပေးနေသော သူ့သမီးကီး အနားသို့ တိုးကပလိုကလေသည။ သူ့လီးဒစဖူးကီးမာ ယုယုမိုး ၏ သေးငယသော ခရေပင့ညိုညို လေးသို့ စတငတိုးဝငလာတော့သည။
ကိုရေဘ က သူ့လီးကီးကို ဖညးဖညးခငး အရမးတငးကပနေသည့ စအိုဝထဲသို့ သတိထား ပီး ထိုးသငးလာခဲ့သည။ ဘေးမ စောင့ကည့နေသည့ အမိုးသမီး နစဦးကတော့ အသကပငမရူနိုငက၊ ပဲ လီးကီးတထစခငးဝငနေသညကို မကတောငမခပကည့နေကသည။ သုသုမိုးက၊
“အရမးနာလား မကီး”
ဟုမေးရာသည။ အသက ရူဖို့ အောင့ထားရငး ကားမ ယုယုမိုးက လညး ပနဖေသေးသည။
“ဟင့အငး မနာဘူး ဒါပေမဲ့ တမိုးကီးပဲ”
သို့သောလညး သူမကိုယတိုင ဝနမခံခငတောငမ အသကရု သံ ငီးသံလေးတေက သူမ အရသာ တေ့နေကောငး ကို သကသေ ပနေလေသည။
မတသူဇာမိုးက ထထိုငလိုကရငးက သူမ သမီးငယကို၊
“ဒီကိုလာ မီးငယ၊ မာမီ့ကိုလညး ဒကဒီ့လီးကီးအတက ပငဆငပေးအုံး”
မတသူဇာမိုးက သူမ သမီးငယဘေးမာ ဖငဘူးတောငးထောငပေးလိုကသည။ ကိုရေဘ က သုသုမိုး သူမ အမေ အနောကဖကကို တိုးကပသားသညကို ကည့နေသည။ သုသုမိုး က သူ့အမေ ဖငကီး နစလုံးကို ဖဲကာ ကည့ရငး သူ့အဖေဘကကို လည့မေးလိုကသည။
“ဒကဒီ သမီး မာမီနဲ့ မမကီး ကို အဲလို နမးတာ သဘောကလားဟင”
“အငး”
အဲဒါထက ဘာပိုပောစရာရိသေးလို့လညး တကယတော့ ကိုရေဘ မကုံစဘူး အတေ့အကုံကောင့ ဏာ က အရမးထနနေလေပီ။
မတသူဇာမိုးက ထထိုငလိုကရငးက သူမ သမီးငယကို၊
“ဒီကိုလာ မီးငယ၊ မာမီ့ကိုလညး ဒကဒီ့လီးကီးအတက ပငဆငပေးအုံး”
မတသူဇာမိုးက သူမ သမီးငယဘေးမာ ဖငဘူးတောငးထောငပေးလိုကသည။ ကိုရေဘ က သုသုမိုး သူမ အမေ အနောကဖကကို တိုးကပသားသညကို ကည့နေသည။ သုသုမိုး က သူ့အမေ ဖငကီး နစလုံးကို ဖဲကာ ကည့ရငး သူ့အဖေဘကကို လည့မေးလိုကသည။
“ဒကဒီ သမီး မာမီနဲ့ မမကီး ကို အဲလို နမးတာ သဘောကလားဟင”
“အငး”
အဲဒါထက ဘာပိုပောစရာရိသေးလို့လညး တကယတော့ ကိုရေဘ မကုံစဘူး အတေ့အကုံကောင့ ဏာ က အရမးထနနေလေပီ။
အပိုပေါကစနလေးက ပုံးရငးက သူမ ဆုပကိုငဖဲထားတဲ့ ဖငလုံးကီး ဆီ မကနာ ပနလည့လိုကသည။ ကောငမလေး က တခကမ တောငမတန့ဆုတပဲ သူမ လာကလေးကို ထုတကာ သူမ မာမီ့ ဖငပေါကလေးကို ထိုး ရကလိုကသည။ ယုယုမိုး ပင သူမ ညီမငယ လုပနေတာကို လည့ ကည့နေမိသည။ ဒီတခါတော့ မတသူဇာမိုး အောဟစ ငီးငူရမည့ အလည့ပင။ သူမ ဖငကီးကို ရမးကာ သမီးငယလေး ရကပေးတာကို လူးလိမ့နေအောင အရသာတေ့နေလေသည။
ကိုရေဘ မအောင့အီးနိုငတော့ သူ့လီးကီးကို သမီးကီး ဖငပေါကမ ဆဲထုတလိုကကာ သမီးအငယဆုံးလေး မကနာအပကာ ရကနေသော သူ့မိနးမ ဖငကီးကို ဆဲယူပီး ဖငပေါကညိုညိုလေးထဲ သူ့လီးကီးကို ဆောင့သငး လိုးထည့လိုကလေသည။ ယုယုမိုး တုံးကလို လကခောငးဖင့လညး မခဲ့ထားသဖင့ မတသူဇာမိုး မာ တောတောခံလိုကရသည။ ကိုရေဘက သူ့မိနးမ ၏ တငးကပနေသော ဖငပေါကလေးထဲ လီးကီး တဆုံး ထိုးထည့လိုးပီး သူ့မိနးမ အနာသကသာ ပီး အသားကသားအောင ငိမပီး စောင့နေလိုကသည။
သုသုမိုး ကလညး မစောင့နိုငတော့ခေ။ သူမဖငကို ယုယုမိုး မကနာဖကကို လည့ပေးလိုကသောလညး တနးလတခငး ခံလိုကရသဖင့ သူမ အမေ ဘေးတငလဲကာ ကိုယ့ကိုယကို လကဖင့ စလုပရားတော့သည။ သူမ စောကဖုတလေးမ တသငသငစီးက လာသော စောကရညမားဖင့ လကခောငးမားကို သုပကာ သူမ ဖငပေါကလေးထဲသို့ လကနစခောငးဝငအောင ထည့ကာ ကရိုငးနေလေသည။ နောက သူမ အဖေ က သူမ အမေ ဖငကို ကောငးကောငး လိုးနေတာကို ကည့ရငး ၊
“ဒကဒီ မီး ဖငကို လိုးပေးပါ၊ မီးဖငကို လိုးပေးပါ”
ဟုအောဟစနေလေသည။ သူ့သမီးအငယဆုံးလေး အောဟစနေသံကားရသဖင့ ကိုရေဘ က သူမိနးမ ဖငကို ဆောင့လိုးနေရာက ဆဲထုတလိုကပီး သမီးငယ အနောကဖကမာ ဒူးထောကလိုကသည။
“မီးဖငထဲကို ထည့လိုကပါဒကဒီ”
ကိုရေဘကလညး ပောသည့အတိုငးပင သူမ ဖငပေါကလေးထဲ သူ့လီးကီးကို တေ့ကာ ထိုးသငးခလိုကလေသည။ သူမဖငထဲမ လီးကီးကတထကသားသဖင့ စိတပကသားသောလညး မတသူဇာမိုး တယောက သူမ ယောကား လီးကီးက မီးငယလေး ဖငထဲ ထိုးထည့နေသညကို စိတဝငတစားကည့နေလေသည။ ယုယုမိုး ကလညး စိတမကုနသေးပါ။ ပကလကအနေအထားဖင့သူမ စောကစေ့လေးကို တအားဖိပတနေသညကို တေ့ရလေသည။ မတသူဇာမိုးက သူမ သမီးကီးရိရာသို့ ဒူးထောကရကဖင့ သားပီး သူမ သမီးကီး မကနာပေါတင တကထိုငလိုကပီး သူမ သမီးကီး ပေါငခံကို မကနာ အပလိုကလေသည။ သူတို့ သားအမိ နစယောက ဆစစတီနိုငးပုံစံဖင့ တယောက စောကဖုတကို တယောက ရကနေကလေတော့သည။
သုသုမိုး လေး ၏ ဖငပေါကမာ မတသူဇာမိုး ဖငပေါကထက စာလင ကိုတင နူးနပထားသညမာ မနသောလညး သူမ ကိုယလုံးလေး နင့ ငယရယ တငးရငးသော အသားအရညကောင့ အရမးကို တငးကပလပေသည။ သူ့လီး ဒစအဖားလေး ဝငအောငတောင ကိုရေဘ တယောက တောတောလေး ကိုးစားလိုကရသည။ နာပငနာသောငားလညး သုသုမိုး က သူမ ဖငလေးကို အနောကသို့ ကော့ကာ ကော့ကာ ဖင့ သူ့အဖေ လီးကီး ဝငနိုငသလောက ဝငနိုငအောင ကူညီပေးရာလေသည။ ကိုရေဘ က သူ့မိနးမ ဖင ကို လိုးတုံးကလို ထိုးသငးလိုကပီး အသားကအောင ခနနားဖို့ စိတကူးသောလညး သုသုမိုး က သူမ ဖငကို ရေ့တိုးနောကဆုတ လုပရားကာ သူမ ဖခငလီးကီး ဖငပေါကထဲ ဝငထကနေအောငလုပပေးနေသဖင့ သူလညး ဘာမ မတတနိုင ဆောင့ဆောင့ လိုးနေမိတော့သည။
ဖူဖေးနေသော အဆုံးအစ မရိ အခနးကယကီးတငးဝယ အမိုးသမီးသုံးဦးနင့ အမိုးသားတဦးတို့၏ ငီးငူသံ အောဟစသုံ တို့ ဖင့ ထုံမံ နေလေတော့သည။
အခနး ၅။
“ဟေး ”
လကတဖကက ကိုရေဘ ပုခုံးကို လုပပီး နိုးနေလေသည။
“ထတော့လေ”
“အငး ခစလေး”
“ခစလေး မဟုတဘူး မာမီ”
ထိုအသံက ကိုရေဘကို ခကခငး မကလုံးတေ ကယပီး နိုးလာစေခဲ့သည။ သူ့ဘေးမာ ထိုငနေတာက သူ့အမေ။
“ဟင မာမီ ဘယလိုဖစပီးဒီရောကနေရတာလဲ”
ကိုရေဘ သူ့ပေါငခဆုံကို ရကရကဖင့ လကဖဝါးအုပကာ လိုကသည။
ကိုရေဘသေခဲ့စဉက သူ့အမေ မာ အသကရိနေတုံး ဖစသောလညး ယခု မငရသည့ သူ့အမေထက ပိုပီး အသကကီးနေလေပီ။ အခု မငနေရသည့ သူ့အမေ ရုပသငမာ ကိုရေဘ လူပိုပေါကစ ဘဝတုနးက မငရသည့ အရယအတိုငးဖစနေလေသည။ သူမ ရဲ့ ဆံပငပုံစံ၊ အဝတအစား မကနာ အကုနလုံး ဖစသည။ သူမ ဝတထားသညမာ ထိုခေတအခိနတုံးက အတောခေတမီပီး ဟော့ခဲ့သည့ စတိုကဖစလေသည။ နေရာသီ သူတို့ ပောပဲစား ထကသည့အခါတင ဝတလေ့ရိသည့ အကx{103E}လကပတနင့ ဂါဝန လေး နင့ ဖစသည။ ကိုရေဘ မငဖူး မတမိခဲ့သလောက မာ ကည့အကောငးဆုံး ပုံစံဖစလေသည။
“အော သား က မာမီဘာလို့ ဒီရောကနေတယဆိုတာ မသိဘူးလား”
သူ့အမေက တယောကနင့ တယောက လို့ဝကခကကို ပောနေကသည့ပုံစံ မိုး အပုံးကလေးဖင့ မေးလိုကသောလညး ကိုရေဘ တယောကကတော့ ခုထိ နားမလညသေးပါ။
“သူဇာ ကပောတယ၊ သားက သား သမီး နစယောကစလုံးကို လိုးခဲ့တယဆို”
ကိုရေဘ မတမိသလောကကတော့ သူအိပယာပေါမာ တစောငးလေး လူက အတောအားကုနပီး လဲကသားတာကိုပဲ။ သူ့အငယဆုံးသမီးလေးကို အားရပါးရ လိုးပီး လီးကီးကိုတောင ဆဲမဖုတတော့ပဲ ဖကပီးတော့ အိပပောသားတာကို နောကဆုံးသတိရမိတာပါပဲ။
“မာမီ….”
ကိုရေဘ ပါးစပက ထစအနေသည။ သူ့အမေက သူ့ပေါငခဆုံကို အုပထားသည့ လကကို အသာပုတလိုကရငး။
“ဘာမ စိတပူမနေနဲ့ သား၊ ဒီမာ ဘာမ မလုပကောငးတာ မရိပီး၊ ခစခစ ။ တကယတော့ အဲဒါကောင့လညး မာမီ ဒီရောကလာတာပေါ့”
ကိုရေဘ သူ့လကတေကို ပေါငခဆုံကနေ မဖယပဲ နင့ ထထိုငလိုကသည။ သူခုထိ နားမလညနိုငသေး။ သူ့အမေက သကပငးတခကကို ခလိုကသည။ ထိုပုံစံ က သူငယစဉ တုံးက သူ့အမေ ခနခနလုပသညကို သူမငဖူးခဲ့သည။
“သား နင မာမီ့ကို လိုးခငတယဆိုတာ မာမီသိတယ”
ကိုရေဘ မာ ပထမ သူနားကားမား လဲ သလားဟု အာရုံစိုကလိုကသည။ သို့သောလညး အခု ဒီမာ ဖစပကနေတာတေကို သူတေ့ကုံပီးနောကပိုငးမာ အခုသူကားလိုကရတာက အမနအကနဆိုတာ သူသိနေသည။
“မာမီ သားတခါမ မတေးမိဘူးပါဘူး”
“အော။ သားက မာမီ့ကို ကည့တဲ့အကည့တေကို သတိမထားမိဘူးထငလို့လား”
ကိုရေဘ လန့သားသည။
“မာမီ ရေခိုးခနးထဲ ရေခိုးနေတုံး ခောငးကည့တာ အိမမာ ဘယသူရိလို့လဲ၊ တကယတော့ သေခာလညးမငရတာမဟုတပဲနဲ့”
ကိုရေဘ ရကပီး ဘာပနပောရမနးမသိ။
“သား အခု ဒီမာ သားလိုခငတာ မနသမ အကုနရနိုငတယ ဆိုတာကို ခုထိ သဘောမပေါကသေးဘူးလား”
သူမ က ကိုရေဘ လကကို ထပပုတလိုကပနသည။ ကိုရေဘက သူ့ခေါငးကို ခါရမးရငး၊
“ကနတော နားမလည နိုငဘူး”
သူမ က ကိုရေဘ လကကို ဆဲဖယလိုကပီး ကိုရေဘ လီးကို ငုံ့ကည့လိုကကာ၊
“သားသာ မာမီ့သား အရငး မဟုတခဲ့ဘူးဆိုရင သား လူပိုပေါကစကတညးက မာမီ မုဒိနးကင့လိုကပီးပီ ခစခစ”
ကိုရေဘ ရဲ့ အံအားသင့နေတဲ့ မကနာကို ကည့ရငး ရီမောကာ သူမ ဆကပောလိုကသည။
“သားက တကယ မာမီ့အကည့တေကို သတိမထားမိဘူးလား၊ အိမထဲမာ သား အကx{103E}ကတ ဘောငးဘီတိုနဲ့ လောကသားနေတုံးက၊ မာမီ အဲဒီအခိနတုနးက လကနဲ့ စောကပတနဲ့ကို မကာရဘူး တခိနလုံး ဒီဂေပတနေ ရတာ”
ကိုရေဘ ရဲ့ ပော့နေသေးသော လီးကီးကို ငုံ့ကည့ကာ ပောလိုကသည။ ကိုရေဘတယောက ခေါငးထဲမာ တေးနေတာက ဒါတေက သူ့ရဲ့ စိတကူးယဉမနးခဲ့ဘူးတဲ့ ဟာတေပါ။ အဲဒီဟာတေက သူအသကရငတုံးက အဖစအပကတေက နေ ဆကနယနေသည ဆိုသောလညး၊ သူ့အမေက သူ့ကို မနးပီး ဒီဂေပတခဲ့သညဆိုတာကို တော့ သူမယုံနိုငသေးခေ။ ဒီနေရာမာ သူက သူ့အငယဆုံး သမီးလေး ဖငကိုတောင လိုး လို့ ရခဲ့တာဆိုတော့ အခု သူ့အမေ ကမ ဘာလို့ မရနိုငရမာလဲ။ ကိုရေဘ စိတက ကိုယ့ကိုကိုယ ယုံကညမု ပနတကလာခဲ့ရသည။
“မာမီ ဘာကို ကည့နေတာလဲ”
“သား လီးကီးကိုလေ”
“ဒါပေမဲ့ ကနတောထငတာက အမေတေက သားတေရဲ့ လီးကို မငဖူးနေတာပဲ အာ့တာကောင့တော့ စိတမထ နိုငပါဘူး”
ကိုရေဘ စမးကည့လိုကသည။ သူအခုတော့ ဒီဂိမးကို ဘယလိုဆော့ရမလဲ သဘောပေါကနေလေပီ။
သူ့အမေ ကရီမောလိုကရငး၊
” ခလေးလေးတေရဲ့ ဂိုးလေးတေကတော့ ဘာမ မဖစနိုငပေမဲ့ ၊ လူပိုပေါကရဲ့ လီးမာမာ တေကတော့ စိတထ နိုငတာပေါ့”
သူမ က ကိုရေဘလီးကီးကို သူမရဲ့ အေးစကစကလကဖဝါးတေနဲ့ လမးကိုငလိုကတယ။ သူမလကတေက အမဲအေးစက နေတယဆိုတာကို ကိုရေဘ မတမိနေသည။ ကိုရေဘ မလုပမရကနဲ့ ကည့နေမိသည။ ကိုရေဘ စိတထဲမာ လညး ဒါတေက တကယဖစနေတာ မဟုတဘူး ဟု သူ့ကိုယသူ အကိမးကိမ ပောနေမိသောလညး သူ့အမေ လကတေက သူ့လီးကီးကို ဆုပကိုငထားတာက တော့ တမိုးကီးခံစားနေရသည။
သူ့အမေက ဘာမ မလုပပဲ ဒီအတိုငး ဆုပကိုငထားရငးက လီးကီးကို ငုံ့ကည့နေသည။
“မာမီ က တခါမ အထာပေးဖို့ မကိုးစားခဲ့ဘူးလား”
ကိုရေဘ တကယ့ကို အမနအကနသိခငနေလေသည။ သူမ က လီးကီးကို ကည့နေရာမ လဲဖယလိုကပီး ကိုရေဘကို ကည့ကာ၊
“သား က မာမီ့သားအရငးလေ”
ထို ဆငခေကို ကိုရေဘ သဘောပေါကလေသည။ ထို့ကောင့လညး သူ့သမီးတေကို သူလိုးတော့ အပစရိနေသညဟု သူ့ကိုယသူ ခံစားခဲ့ရသညမဟုတပါလား။
“ဒါဆိုရင အခုကတော့ရော ဘာကာသားလို့လဲ”
“အရူးလေး၊ အခုက နငသေသားပီလေ”
သူမ ခနရပလိုကသည၊ ပီးတော့မ ဆုံးဖတခကတခုခလိုကသလို ဖင့၊ ဆကပောလိုကသည။
“ငါသေရင ငါ ဒီလီးကီး နဲ့ စိတကိုကအလိုးခံမယ ဆိုတာ င့ါကိုယငါသိနေတယလေ”
ကိုရေဘ လန့သားသည။ သူ့အမေ ဒီလို အသုံးအနုံးမိုး သုံးတာ တခါမ မကားဖူး၊ သူတို့ အိမမာ ဆဲရေးတိုငးတာ တာမိုး လုံးဝ ခင့မပုခဲ့ခေ။ သူ့အမေ က သူ့မကနာ အမူအယာကို ကည့ရငး ဆကပောသည။
“နငက နင့ အမေ က အရမး နာထနပီး ကိုယ့သားကို တောင ကိုယပန မနးခဲ့တဲ့သူဆိုတာကို မသိဘူးမဟုတလား ရေဘ”
သူမ ပုံးလိုကသည။ ကိုရေဘ ကည့ရသညမာ ထို အခိနအခါတုံးက သူ့အမေ စိတထဲ ဘာတေရိမနး လုံးဝ သိပုံ မရခဲ့မနးသေခာနေလေသည။
“မာမီက ကိုယ့ဘာသာ ဒီဂေပတနေတုံး သား ၊မာမီ့အခနးထဲ ဝငလာပါစေလို့ အမဲဆုတောငးခဲ့တာ၊ အမဲလညး ကံစညခဲ့တာ။ သားဝငလာနိုငမဲ့ အခေအနေရိတုံး မာမီ့ လကနစခောငး စောကဖုတထဲ ထည့မေရငး တဖကက နို့သီးခေါငးတေကို ခေလို့။ သား ကိုယ့အမေ ကိုယ ဟတဏီ မမနးသိအောင အမိုးမိုး ကံစညခဲ့သေးတာ၊ မာမီ က သား လောဖို့ ပစခထားတဲ့ အတငးခံဘောငးဘီနဲ့တောင မာစတာဘိတလုပခဲ့သေးတယ။ သား ကောငးသားနေတုံး သား ခေါငးအုံးကို ပေါငကားညပ စောကဖုတနဲ့ ပတခဲ့တယ။ သားအိပတဲ့အခိန မာမီ့စောကဖုတနဲ့ သားမကနာ ကပနေရအောင၊ တခို့ ကိစတေဆို မာမီ ကိုယ့ဘာသာတောင ကိုယမကနာပူမိသေးတယ။ တခါက သား ဖောငတိနဖငနဲ့ မာမီ့ဖငပေါကကို ထိုးသငးခဲ့သေးတယ။ သား က တခါတလေ အဲဒီဖေါငတိနဖငလေးကို ပါးစပနဲ့ စို့နေတာ တေ့ရင မာမီ စောကရညတေ တအားရဲပီး အလိုလိုကို ပီးခငသားတယ။ မာမီ့စောကရညတေ ရဲနေတဲ့ ပငတီတေကိုလညး အဝတခငးရဲ့ အပေါဆုံး မာ တငထားလေ့ရိတယ။ သား လာပီး ကောကနမးရင မာမီ့ စောကဖုတနံ့လေး ရအောငလို့လေ၊ တခါမ တော့ သား ကို လကပူးလကကပမမိဖူးပါဘူး၊ မာမီက သား မနကကောငးသားမယဆိုပီး ဖကနမး နူတဆကသားရင သားထကသားတာနဲ့ မာစတာဘိတလုပတော့တာပဲ၊ ဘယလောကဆိုးတဲ့မာမီလဲနော၊ မာမီ နဲ့ သား နဲ့ တယောကယောက ကသာ စပီး လုပရားလိုကရင အဲဒီတုနးက အလုပဖစသားလောကတယ”
“အား မာမီ သား လုံးဝကို သတိမထားမိတာ”
“အငး သိတယ။ မာမီ ကလညး သားအမိ ဆိုတဲ့ ဘောငကို ခိုးဖကပီး ဘယလို စရမလဲ ဆိုတာကို မသိခဲ့ဘူး၊ ကဲ ပါ အတိတတေကို အတိတမာ ပဲ ထားလိုကပါတော့၊ အခု သား မငး မာမီကို အခု တမလနဘဝမာ အခိနအတိုငးအဆ မရိ လိုသလို ရနိုငနေပီလေ၊ ကဲ ဘယလိုထငလဲ”
“အငး နတပညရောကနေသလိုပါပဲ မာမီ”
သူ့အမေ အားရပါးရ ရီမောလိုကတာ ဘာကောင့မနးတော့ သူမသိ၊သို့သောလညး သူက စမးသပခငနေမိပီ။
“ကဲ မာမီ မာမီဘယလောကထနသလဲ ဆိုတာကို ပစမးပါအုံး အခုကည့ရအောင”
သူအမေက ရီမောနေတာကို ခကခငးရပလိုကပီး သူ့လီးကီးကို ကိုငထားရာမ လတခလိုကသည။ သကလတပိုငး အရယအမိုးသမီးကီး အိပယာပေါမာ မတတတထရပလိုကသည။ သူမ သား ခေါငးပေါမာ ခေနစဘကကို ခရပလိုကပီး သီခငးသံစဉတခု ဖင့ စကလိုကသည။ သူမရဲ့ ဂါဝနအောကမ အတငးခံ အဖူရောင လေးကို ပင ကိုရေဘ မငနေရသည။ သူမ အဝတအစားတေကို ဖညးဖညးခငး ခတခရငးမ ကိုရေဘ မကနာပေါသို့ ထိုငခလာလေသည။ သူ့အမေ တယောကသူ့ရေ့မာ ကရငး အဝတအစားတေ ခတနေသညကို မငနေရသညမာ ထူးဆနးနေသောလညး သူ့ကို တအားဖီးတကလာစေလေသည။
“မာမီ၊ သားမအောင့နိုငတော့ဘူး၊ မာမီ့ကို တအားလိုးခငနေပီ”
ကိုရေဘတယောက မာတောငလာသော သူ့လီးကီးကို စပီးဂငးတိုကနေလေပီ။ သူ့အမေ က ကနေသညကို ရပလိုကပီး အဝတအစားတေကို အကုနခတပစလိုကသည။
“မာမီ က သားရဲ့ အဖည့ခံ ပဲ ကိုကတာကိုသာလုပတော့၊ သားလိုခငတာ အကုနလုပပေးမယ”
“အဲဒါဆို အကုနခတလိုကတော့ ကောငမ၊ နင့စောကပတ ငါကည့ခငတယ”
“အငး မာမီ ကလညး ပခငနေတာလေ။ သား မာမီ့ကို လုပခငတာ လုပစေခငနေတာ”
“စကားမရညနဲ့တော့ စောကပတကိုသာ ပစမးပါ”
ကိုရေဘ မာ ကိုယပောမိတာကိုတောငမ ကိုယ့အသံ ဟုတရဲ့လား အံ့ဩနေမိသည။
“အငးပါ သားရယ”
သူမ ကိုယပေါက အဝတဖူလလ က ပုခုံးကနေ လောကသားသည။ သူမဲ့ မကီးမငယ အနတေော အရယ နို့ တေ နဲ့ ညိုတုတတုတ နိုု့သီးခေါငးတကေ မာတောငနသေည။ သူမ လကမ တနေဲ့ ပငတီ ခါးသားရမေော့ကိုးကို ဆဲခပီး ခတလိုကသည။ အခိနတိုလေး တငးမာ သူမ ကိုယပေါမာ ဘာအဝတအစားမ မရိတော့။
ကိုရေဘ သူ့အမေ ပေါငခဆုံကို ငုံ့ကည့လိုကသည။ သူမ ကိုယတိုငလညး အောကနူတခမးလေးကို ကိုကလို့ သူမ သားကည့နေရာသို့ လိုကကည့လိုကသည။ သူမ ပေါငခဆုံမာ လိမကောက နေသော အဖုတမေး မဲမဲကီးက ထူထပလသည။ သို့သောလညး စောကဖုတထဲမ စီးကလာသော စောကရညမား ဖင့ စိုရဲ နေသညက စိတဝငစားစရာကောငးလသည။ သူကအမေ လညး စိတတေ ထနေသညမဟုတပါလား။
“အနားကို လာပ ဒါမ ကနတော လိုးရမဲ့ ဟာကို သေခာမငရအောင”
သူမ က လေးဘကတားရငး ဖင့ သူမ သားဆီသို့လာခဲ့ရာ ကိုရေဘ မကခက နင့ စောကဖုတမာ တပေအကာလောကရောကလာခဲ့သည။ ကိုရေဘ နူတခမးသားမဲမဲ အတငးသား နီနီ ဖင့ အရညရမးလဲ့နေသော စောကဖုတကီးကို အမေးနကနကမား ကားမ မငနေရသည။ စောကဖုတနံ့ သငးသငးကို တောင သူ့နာခေါငးမ အနံ့ခံရနေလေသည။
“စောကဖုတကို ကလိ စမး ကာ ကိုယ့လကနဲ့ကိုယ ”
သူမ ခကခလညဖင့ ခကခငး စောကဖုတကို ထိုးထည့ကာ သူ့သား မကနာရေ့တည့တည့တင နိူကထိုး ဆော့လိုကသည။
“ဟင့အငး မာမီ အဲဒီလကနဲ့ ဖငပေါကထဲကို ထိုးပစမးပါ”
“အငးပါ သားအတက ဆို ဘာပဲ ဖစဖစ လုပပပါ့မယ”
သူမ စောကဖုတထဲမ ဆဲထုတလိုကသဖင့ အရညစိုရဲ နေသည့ လကခောငးဖင့ သူမ ဖငပေါကထဲသို့ ထိုးထည့ လိုကလေသည။
ကိုရေဘ မာ ငယစဉတုံးက သူ့ စိတကူးယဉထဲတင သူ့အမေ ပါနေခဲ့တာကို သူမမေ့ပါ၊ သို့သောလညး သူ စောတေ ဘာတေ ရပီး ထိုစောတေနင့ စဖစတော့ အဲဒီ စိတကူးာဉတေက လုံးဝ မရိတော့ပါ။ သူငယငယတုနးက သူ့အမေ ရေခိုးတာကို ခောငးတာကလညး အမန၊ သို့သောလညး အပေါကကဉးကဉးလေးက တကယတော့ ဘာမ သေခာမငရတာ မဟုတပါ။ အခုမ ပနစဉးစားကည့တော့ သူ့အမေ သူ့အပေါမာ စိတဝငစားခဲ့သညဆိုတဲ့ အခကတေက အရငက သတိမထားမိတာအခုတော့ ဖစနိုငခေ ရိသညဆိုတာကို သူလကခံလာခဲ့ရပီ။ သူနဲ့ သူမ နစယောကထဲ ရိတဲ့ အခိနတေမာ သူမ ဝတပုံစားပုံ နေပုံ ထိုငပုံတေက ပုံမနမဟုတတာကို အခုမ ပနသတိရမိလာသည။ သူ့ကို နမးသည့အခါ အခိနကာမင့တာတေ။ ကိုရေဘ အခု တော့ သူအခုကုံနေရတဲ့ ရုပပုံလာတေက အဖစမနနဲ့ နီးစပနေတာကို ထိပလန့ဖယရာ သူ သတိထားမိလာခေပီ။
သူ့အမေ ရဲ့ စိတနေစိတထားက အဲလို မိုးဆိုရု သူ့မိနးမ နင့ သူ့သမီးတေရဲ့ စိတထားတေကလညး အဖစမနတေနဲ့ နီးစပမာပဲ။ ကိုရေဘ တယောက အသကရိစဉက သူ့အနီးနားက မိနးမ တေရဲ့ စိတထား အမနတေကို နညးနညးလေးမ မရိပစားမိခဲ့ပါလား။
“ဒီကို လာပီး ငါ့လီးပေါမာ မငးစောကဖုတကို တေ့ပီးထိုငခလိုကစမး ဖငပေါကထဲက လကခောငးကိုလညး မထုတနဲ့”
“ဟုတကဲ့ပါ သားရယ”
ကိုရေဘ လီးကီးက စိကနဲ ထိုးဝငသားသည။ သူ့အမေ အရသာရိလို့ အီးကနဲ အသံထကပေါလာခဲံရသည။
“အိုး သား ရယ အဲဒါကို အမေ စိတကူးယဉခဲ့ရတာပေါ့၊ ကောငးလိုကတာကာ”
“တောစမးကာ ပောနေတာရပလိုကတော့ ဖငကီးကို ကပီး အပေါကနေ ဆောင့လိုးပေးစမးပါ”
“အငးပါ သားရယ”
ကိုရေဘ အမေ မာ ငီးငူသံလေးမားဖင့ သူ့ဖငကီးကို ကကာ ကကာ ဖင့ ကိုရေဘ အပေါမ တကဆောင့ နေလေတော့သည။
