တူးအင်ဝမ်း ချစ်ဇာတ်လမ်း – စ ဆုံး
မြသာ ရေးသားသည်။
============================
“သားတို့ စာမေးပွဲ ပီးရင် အမေကို ကူပေးရတော့မယ်နော်”
အမေ့စကားသံအဆုံးတွင်
“စိတ်ချပါမေမေ သားက ကူမှာပေါ့”
“မေမေကလဲ ဒါကို စိတ်ထဲမထဲ့ပါနဲ့ မေမေ စိတ်ချမ်းသာဖို့ အဓိကပါ”
ရှေးမနှောင်း အဖြေ ပြန်ပေးလိုက်သော သူများကား ကိုကိုစိုးကျော်နှင့် ညီညီစိုးကျော်ဟူသော အမြွာညီကို၂ယောက်။
ဆေးတက္ကသိုလ် တတိယနှစ်တွင် ပညာသင်ကြား နေပြီး ခွဲစိတ်အထူးကု ဆရာဝန်ကြီး ဒေါက်တာဦးစိုးကျော်နှင့် ကလေးအထူးကု ဆရာဝန်ကြီး ဒေါက်တာ ဒေါ်နွယ်နီထူးတို့၏ သားလှရတနာများ ဖြစ်လေသည်။ မုဆိုးမဖြစ်သူ ဒေါ်နွယ်နီထူးကား အသက် ၄ဝခန့်ရှိသော်လည်း ၃ဝဟ ုထင်ရလောက်အောင် အရွယ်တင်နုပျိုသူဖြစ်၍ လိုချင်သူများ ဝိုင်းနေသော်လည်း အမြွာညီကို သား၂ယောက်ကိုသာ စောင့်ရှောက်ခဲ့လေသည်။
၂မိနစ်သာခြား၍ မွေးခဲ့သော အမြွာညီကို၂ယောက်မှာ သွားတူ လာတူ အကြိုက်ချင်းတူ စိတ်ချင်းတူ ချစ်ခင်ကြသော ညီကိုများဖြစ်လေသည်။ ၂ကောင်ပေါင်း လောင်းကျော် ဟုဆိုအပ်သော သူများထဲတွင် ပါဝင်ပီး မဟုတ်တာ လုပ်မယ်ဆိုလဲ ဘက်ညီသော ညီကိုများပင်ဖြစ်သည်။ ငယ်စဉ်ကထဲက မိဘများ သွန်သင် ကြပ်မတ်မှုကြောင့် ပညာရေးတွင် ဆေးတက္ကသိုလ် ရောက်အောင် ထူးချွန်ပီး စာကြမ်းပိုများတော့ မဟုတ်ပေ။ ခေတ်နှင့် အညီနေတတ် ထိုင်တတ်ပီး မိခင်၏လှပမှုနှင့် ဖခင်၏ ခန့်ညားမှု ပေါင်းစပ်ကာ ယောက်ျားပီသသော ရုပ်ရည်နှင့် အရပ်အမောင်းကို အမွေ ရရှိထားကြလေသည်။ ကွမ်း ဆေးလိပ် အရက် မသောက်တတ်ကြ သော်လည်း အပျော်အပါးဘက်တွင် ၂ယောက်စလုံး ဝါသနာကြီးသူများ ဖြစ်ကြလေသည်။ သူဌေးသားများ ဖြစ်၍လည်း မိမိတို့လိုချင်သော မိန်းမများနှင့် စိတ်တိုင်းကျ ပျော်ပါးနိုင်ကြလေသည်။ သို့သော် အလွန်အကျူူ း မဖြစ်စေပဲ တော်ရုံသာဖြစ်လေသည်။ ယခု စာမေးပွဲ ဖြေပီးသည့် နောက်တွင် မိခင်ဖြစ်သူ၏ ဆေးခန်းတွင် အလုပ်ကူရင်း ပညာသင်ရန် ပြောဆိုနေခြင်းဖြစ်လေသည်။ ဝါသနာတူ ညီကို၂ယောက်လုံး ကလေးအထူးကု ဆရာဝန်ဖြစ်ရန် ရည်ရွယ်လေသည်။
မထင်မှတ်သော တနေ့တွင်……။
“ကိုကို မင်း မလိုက်တော့ဘူးနော်”
“အေး ငါမှာတာသာ မမေ့နဲ့ ငါနားချင်လို့ပါဟ”
“ကောင်းပါတယ် အမေလဲ နားမယ်ပြောတယ် အမေ့ကို အဖော်ပြုပေးလိုက်ပါကွာ ငါလစ်ပီ”
“အိုကေ ဒိုးဒိုး”
ညီညီ ထွက်သွားပီးနောက် ကိုကို ညီးစီစီရှိသောကြောင့် ရေချိုးရန် ပြင်ဆင်လိုက်လေသည်။ ရေချိုးခန်းရှေ့ရောက်ပီး ဝင်ရန် တံခါးဆွဲ အဖွင့်တွင်………။
“ဟင်” “ဟဲ့”
အာမေဋိတ်သံ ၂ခုအဆုံးတွင် တွေ့လိုက်ရတာက ဒေါ်နွယ်နီထူး၏ ဆပ်ပြာတိုက်နေဆဲ ဝစ်လစ်စလစ် ခန္ဓာကိုယ်။ သားကိုကို အိပ်နေတာပဲဆိုပီး စိတ်ချလက်ချဖြင့် ရေချိုးခန်းတံခါးစေ့ရုံသာ စေ့ထားပီး ချက်မချထားမိခဲ့တာက နွယ်နီထူး။ ရေချိုးခန်းထဲ အသံပလံ မကြား၍ လူမရှိဖူး အထင်ဖြင့် ဆွဲဖွင့်မိတာက ကိုကိုစိုးကျော်။ တယောက်ကိုယ် တယောက် အကြည့်ချင်းဆုံကာ မက်မက်မောမော သတိလက်လွတ် ကြည့်မိကြလေသည်။
“အိုး မေမေ ကန်တော့ ကန်တော့”
ခဏအကြာ သတိဝင်လာသူကား ကိုကိုစိုးကျော်။ တောင်းပန် စကားမြန်မြန်ပြောပီး ပြန်ထွက်ခဲ့လေသည်။ အပြင်ပန်း တည်ငြိမ်သလို ရှိပေမဲ့ အတွင်းစိတ်က ဆောက်တည်ရာမရ။ ဝမ်းနည်းတာလိုလို လွမ်းဆွေးရမှာလိုလိုနှင့် မိမိကိုယ်ကို သတိထားကြည့်မိတော့ အောက်က အငယ်ကောင်က တပ်လှန့်နေချေပီ။ ဘယ်လိုပဲ ကြိုးစားပီး ဖြောက်ပါစေ အမေ့ တုံးလုံးပုံကို မျက်စိထဲကမထွက် နောက်တခါ မြင်ရလို မြင်ရညား အခန်းဘက် ထွက်လာခဲ့လေသည်။
သားဖြစ်သူရဲ့ အပေါ်ပိုင်းဗလာကျင်း ကိုယ်ခန္ဓာကို တွေ့လိုက်ရပီး မိမိကို မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း မြင်သွားပီဆိုသော အသိရလိုက်ချိန်မှာ နွယ်နီထူးတယောက် မိမိ ခင်ပွန်းသည်ကို ပြေးသတိရမိတာအမှန်ပါ။ ချစ်လွန်းလို့ အမြဲ ဘာဂျာကိုင်ပေးခဲ့တာ တေလဲလွမ်းမိတာအမှန်ပါ။ မောင်ကလွဲလို့ ဘယ်ယောက်ျားကိုမှ စိတ်မဝင်စားခဲ့သူ နွယ်နီထူး ရန်စိုးကျော် မိမိကို တုံးလုံး ကြီးဖြင့် မြင်သွားပီဆိုသော အသိနှင့်အတူ တဖက် မောင့်ကိုသတိရပီး မောင်လုပ်ပေးခဲ့တာတွေ သတိပြန်ရတော့ အရေများစိမ့်ထွက်လာခဲ့လေသည်။ ရေအမြန်ချိုးပီး လွတ်ထွက်နေသောစိတ်ကို အနိုင်နိုင်ထိန်းရင်း အခန်းထဲရောက်သောအခါ ထကြွလာသော ကာမစိတ်ကို ဖြေဖျောက်ရန် ကုတင်ပေါ်လှဲ၍ ကိုယ့်အစိကိုပြန်ပွတ်မိလေသည်။
“ဟင်း… ဟင်း …အဟင်း……ဟင်း…”
ညီးသံများကြားနေရ၍ အမေဘာများဖြစ်လို့လဲ ဆိုသောစိုးရိမ်စိတ်နှင့် အခန်းတံခါး ဟကြည့်မိတော့ ကိုကို မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းမှာ အမေ တယောက် မိမွေးတိုင်း ဖမွေတိုင်းဖြင့် တီဆားပက်ထားသလို ထွန့်ထွန့်လူးကာ ကိုယ့်အစိကို ပွတ်ရင်း လောကကြီးနှင့် ခဏ အဆက်ပြတ်ကာ အကောင်းကြီးကောင်း နေလေသည်။ လူမှုကျင့်ဝတ် ဆိုသောအရာကား ကိုကို့ခေါင်းထဲက ခဏထုတ်ထားလိုက်လေသည်။ ဝတ်ထားသော အဝတ်ကိုချွတ်လိုက်လေသည်။ ခုတင်ပေါ်ကန့်လန့်လဲကာ ပေါင်၂ဖက်ကားလျက် ကိုယ့်ဟာကိုပွတ်ကာ အကောင်းကြီး ကောင်းနေသော အမေဖြစ်သူ ပေါင်ကြားသို့ မျက်နှာအပ်ကာ ပွတ်နေသော လက်ကိုဖယ်၍ အစိကို စုပ်လိုက်လေသည်။
ရုတ်တရက် လက်စွဲဖယ်ခံလိုက်ရသောအခါ နွယ်နီထူး အာရုံတွင် အသိဝင်လာလေသည်။ သိုသော် သန်မာသော လက်တစုံက ပေါင်၂ချောင်းကို ကိုင်ကာ နူးညံ့သော နှုတ်ခမ်းတစုံက မိမိ အစိကို လာစုပ်သောအခါ
ကောင်းတာက တဖက် ဘယ်သူလဲဆိုသော စူစမ်းမှုကတဖက် အလုပ်များသွားလေသည်။
ဤအိပ်ခန်း အတွင်းသို့ ရောက်လာသူမှာ မိမိသားဖြစ်သူ ကိုကိုမှတပါး မည်သူမှမဖြစ်နိုင် ဆိုသော အတွေးဝင်လာမိချိန်မှာ ထူပူ၍ရုန်းကန်မိလေသည်။ သို့သော် ရုန်းကန်မှုကား အရာမရောက် ကိုကို့ရဲ့ ချုပ်ကိုင်ထားမှုကား ပီပြင်လှလေသည်။
“သား မေမေတို့ မလုပ်သင့်ဖူးလေ မကောင်းပါဖူးကွယ်”
ပါးစပ်ကသာ အသိစိတ်အရ မကောင်းပါဖူးပြောနေပေမဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာက ကောင်းလှသဖြင့် သားတော်မောင် တယောက် ဘယ်လောက်ထိ တိုးလာမလဲ ဆိုတာကို စောင့်မျှော်ရင်း မသိမသာ လမ်းဖွင့်ပေးနေလေပြီ။ နှစ်ယောက်စလုံး၏ ကာမ ဆန္ဒ ရမက်မီးတွေက တောက်လောင်လာပြီမို့ လုပ်သင့်တာ မလုပ်သင့်တာတွေ သူတို့ စိတ်ထဲမှာ မရှိကြတော့။ နွယ်နီထူး တယောက် ကောင်းခြင်းများနှင့်အတူ သားဖြစ်သူနှင့် ခိုးစားရခြင်း ဆိုသော အသိက ပို၍ကောင်းနေသလိုပင်ဖြစ်တော့သည်။ ထိုကြောင့်ပင် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ကာမအရသာခံစားရန် အတွက်သာ ဦးတည်ထားလိုက်တော့သည်။ ကိုကိုကလည်း
”မိန်းမ တယောက် စောက်ပတ် ယက်ခံရရင် ဘယ်လိုမှ တောင့်မခံနိုင်ဘူး” ဟူသော အဆိုအမိန့် အတိုင်း အမေဖြစ်သူ သူ့ကို ဆွဲ၍ အကောင်းကြီးကောင်းစေရန် အပီအပြင် ယက်လေတော့သည်။
”အိုး အို အ၊ အ အ အ ဟားးးး းးး ရှီးးးးးဟီးးးးးဟီးးးးးးးဟီးးးး းးး းးး အင့် ဟားးးး းးး းးးး ”
အမေ့ရဲ့ညီးညူ သံတွေနဲ့ အတူ အခန်းလေးထဲမှာ မြိုင်ဆိုင်နေတော့သည်။ ကိုကိုက အမေပြီးခါနီး အချိန်မှာ ပေါင်ကြားကနေ သူ့မျက်နှာကို ခွာလိုက်ကာ လိုးရန်အတွက် စတင်လိုက်ပါတော့သည်။
အမေ့ပေါင်ကို ကားပြီး ဒူးနှစ်ဖက်ကို ထောင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူရဲ့လီးကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီး အမေ့စောက်ပတ်အဝမှာ တေ့ပေးလိုက်သည်။ ထိုနောက် သူ့လီးကို တအိအိဖြင့် အမေ့ စောက်ပတ်ထဲသို့ အဆုံးအထိ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။
သားဖြစ်သူရဲ့ တုတ်ခိုင်သန်မာလှသောလီး
ကြီးက အချိန်ကာလကြာရှည်စွာ အလိုးမခံရသော သူမစောက်ပတ်ကို ထိုးခွဲဝင်လာသဖြင့် နွယ်နီ ခါးလေးကော့
တက်သွားပြီး ပါးစပ်ကလည်း
“အားးးးးးးးး”
ဟု အော်လိုက်မိသည်။
ထိုအခါ သားကစိုးရိမ်သော မျက်နှာလေးဖြင့်
“ဘာဖြစ်လို့လဲအမေ
အရမ်းနာသွားလားဟင်”
ဟု ဂရုဏာသက်စွာမေးလာသဖြင့် သူမရင်ထဲ ကြည်နူးချမ်းမြေ့သွားရပြန်သည်။ သားရဲ့အမေးကို ခေါင်းခါပြရင်း
“မနာပါဘူးသားရယ်
သားဟာကြီးက ကြီးတောလနည်းနည့်လန့်သွားမိလို့ပါ
ဒါပေမယ့် အမေ့အတွက်ခံစားရတာ အရမ်းကို
ကောင်းပါတယ်သားရယ်”
ဟု ပြန်ဖြေပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမ ခြေထောက်တွေကို သားရဲ့ခါးမှာချိတ်ပြိီး သူမဖင်ကိုကြွ ပေးလိုက်သဖြင့် သားရဲ့လီးကသူမစောက်ပတ်ရဲ့ အနက်ရှိုင်းဆုံးနေရာ အထိ ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်သွားတော့သည်။
ထို့နောက် သားကသူ့လီးကိုဖြေးဖြေးချင်းပြန်ဆွဲ
ထုတ်ပြီး ပြန်သွင်းလာရင်း တဖြေးဖြေးမြန်လာသည်။ သားက ဆောင့်ဆောင့်ပြီး လိုးလာသဖြင့် သူမခါးလေး
ကော့ကော့တက်သွားရင်း ပါးစပ်ကနေလည်း
“အ့ အ့ သားးးးး
အ့ အ့ အမေ့ မေ့ တော့
သားးးးနဲ့ အ့ အ့ လိုးးးးးလိုးရတာ အ့ အ့
ကောင်းလိုက်တားးးးးအ့ အ့”
ဟု ပြောလာတော့သည်။ သားကလည်း
“အိုးးးးးးးးအမေရယ်”
ဟု ပြောပြီး တရစပ် စက်သေနတ်ပြစ်လို ဆောင့်လိုးနေတော့သည်။ သူမသားရဲ့ အလိုးကိုခံနေရင်း
“အ့ အ့ သားးးးး
ဆောင့် ဆောင့် အ့
အ့ လီးအဆုံးအထိ ဝင်အောင်လိုးပေး
အ့ အ့ အား”
ဟု အငမ်းမရပြောနေမိသည်။ ရလာသော အခွင့်ရေးကို မလွတ်တမ်း အသုံးချကာ ကိုကို အပီအပြင်ပင် လိုးပါတော့သည်။ အမေ ပထအချီပီးသွားသည်ကိုပင် မရပ်ပဲဆက်လေရာ ဒုတိယအကြိမ် ထပ်မံ၍ ပီးခါနီးအချိန်မှ သူပါတပါထဲ ပီးရန် စိတ်သွင်းလိုက်လေသည်။ ဒုတိယအချီပြိုင်တူ ပီးသွားသည့် နောက်ဝယ် နွယ်နီထူးကား သားဖြစ်သူနဲ့ အမြဲလိုးရန် ဆုံးဖြတ်ချက်မိလေတော့သည်။
“မေမေ သားတို့ ခုလို လိုးတာ ညီလေး သိသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ဟင်”
“အော် သားရယ် ညီလေးသိသွားတော့လဲ မေမေက သား၂ယောက်လုံး တန်းတူချစ်မှာပေါ့ သားရယ်”
ဒုတိယအချီပီးသည့်နောက် အမောဖြေရင်းသားမိ၂ယောက် စကားပြောနေခြင်း ပင်ဖြစ်သည်။
“ကဲ ထ ရေသွားဆေးရအောင်”
“မေမေ သားဆက်ချင်သေးတယ်နော်”
“ဟဲ့ ဒီကလေးကတော့လေ ထမင်းစားပီးမှဆက်လေကွယ်”
သားမိ၂ယောက် ရေဆေးကာ အဝတ်စားလဲ၍ ထမင်းအတူစားကြလေသည်။ ထမင်းစား ပြီနောက်ကား သားနဲအမေ၏ မဆုံးနိုင်သော ချစ်ပွဲ ကြီးပင် ဖြစ်တော့သည်။ ထိုချစ်ပွဲကြီးကာ ညနေ ညီညီစိုး ကျော်ပြန်လာခါနီးတွင် ခဏနားလေတော့သည်။
………………………………………………
တိတ်ဆိပ်ငြိမ်သက်နေသောည သန်းခေါင်ယံ။
”အိုး အို အ၊ အ အ အ ဟားးးး းးးးးး းးး းးး အင့် ဟားးးး းးး းးးး ”
ညီးညူ သံ တခုကြောင့် ညီညီစိုးကျော် လန့်နိုးလာလေသည်။ ဘေးမှ အကိုဖြစ်သူကို ကြည့်တော့လဲ မရှိ။ ညီးညူ သံကား နာကျင်မှုကြောင့်မဟုတ် ကျေနပ်နှစ်သိမ့်မှု အငွေ့အသက်များ ပါဝင်နေသော အသံ။ စဉ်းစားရကြပ်သွားလေကာ ဘယ်ကလာသလဲဆိုတော့ အမေ့အခန်းထဲမှ ထွက်ပေါ်လာခြင်းဖြစ်လေသည်။ ဘာများ ဖြစ်နေသလဲဆို ခြေသံမကြားအောင် အသာသွား၍ ကြည့်လေသော်………။
မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကား အမေက လေးဖက်ထောက်လျက် ခုတင်ပေါ်မှာ အကိုက နောက် အမေ့ စောက်ပတ်ထဲ လီးသွင်းကာ လိုးနေသော မြင်ကွင်းပင်။ ညီညီ အံ့အားသင့်သွားသလို ရင်ခုန်နှုန်းမြန်လာလေသည်။ စိတ်အထူးလှုပ်ရှားကာ အောက် ဖွားဖက်တော်က ရုန်းကြွလာလေသည်။ ထို့နောက် ဘာမှ တွေဝေမနေပဲ အကျႌ အဝတ်စား အားလုံးချွတ်ကာ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း လီးအတောင်သားဖြင့် အခန်းထဲသို့ ဝင်ကာ အမေ့ ပါးစပ်နား လီးတေ့ပေးလိုက်လေသည်။ အမေက မော့်ကြည့်၍
“သားငယ်လေး အမေ့ကို ချစ်ရဲ့လား အမေက သားတို့ကို အတူတူချစ် ချင်တာပါကွယ်”
ဟုပြောလိုက်ရာ…
“အမေ ကိုကိုချစ်သလို သားကလဲ အမေ့ကို ချစ်ပေါ့ အမေရဲ့ သားတို့ ဒီည အတူတူ ချစ်ရအောင်နော်”
“ဒီည မဟုတ်ဖူး ညတိုင်း နေ့တိုင်း အမေ့ကို ချစ်ပေးရမယ်နော် ပစ်မထားရဘူးနော်”
“ဟုတ်ကဲ့ စိတ်ချပါမေမေ” “မေမေအတွက် အချိန်တိုင်း ချစ်နေမှာပါ”
ဟု သား၂ယောက် ဖြေသံအဆုံးမှာတော့ ဆရာဝန် မေမေ၏ 2 In 1 ချစ်ဇာတ်လမ်းက နေ့စဉ် နေ့တိုင်း မရိုးရအောင် ဆက်နေတော့မည် ဖြစ်လေတော့သည်။
ပြီးပါပြီ။
အချိန်ပေး ဖတ်ရှုမှုကို ကျေးဇူးတင်စွာဖြင့်
မောင်မြသာ
