“ကိုယဆေကိုလိုး”-
ရေးသူ-ဘူးခါးသီး
ကနောက နောငနောငထနး။
ကနောစလိုးဖူးတာက အဖားကိုပါ။
မအံ့ဩပါနဲ့ဗ။ ကနောကအဖိုးနဲ့တူတဲ့အပငအဖိုးသေလို့
ပနဝငစားတယဆိုပီးအဖားပောတာ
နဲ့ငယငယကတညးတူတူနေလာတာ။
တကယလညးဟုတတယ။အဖိုးမသေခငကခံထဲမုပထားခဲ့တဲ့ရေတေကနတော့
့ကောင့ပနရတယလေ။
၃နစသားလောကမာအဖားကို
”မလရီ ငါအိမခေါငးရငးက သရကပငအောကမာ
ရေတေမုပထားခဲ့တယလို့ပောလိုကတာ
အဖားက အဖေကိုသားတူးခိုငးတယ။
တကယတေ့တော့ အားလုံးကကနတော
အဖိုးပနဝငစားတယဆိုတာယုံသားက
တယလေ။
ရေတေကပိသာလိုကကိုပနရတာ။
အဖိုးကလိုဝကလနးတော့ အားလုံးက
ဒီရေတေဆုံးပီမတကတာလေ။
အကေးဘယသူဆီမာ
ဘယလောကရစရာရိတယ
သားတောငးခေ ငါ့စာရငးစာအုပ ဗီရိုအပေါ ထောင့မာ
သိမးထားတယသားယူပီးရငသားတောငး
လို့ပောလိုကရငပောတဲ့နေရာသားကည့
အမနပဲ။ အဖေကယူပီးအကေးတေ
လိုကတောငးတော့
အကေးတေပနရခဲ့တာတေကောင့
ကနတော့ကို ဖူးဖူးမုတပဲ
အဒေါ တေက သူတို့အဖေဆိုပီးလညး
ဝိုငးခစကတယလေ။ခုခိနထိ
ကနတောလိုခငတာဆို
ပောရုံပောလိုကတာ ဝယပေးပီးသားပဲ။
အားလုံးက ကနတော့ကို ခုနာမည
နောငနောငထနးကိုသိပမခေါ ကပဲ
အဖိုးနာမညဦးသိနးမောငကိုပဲ
ခေါ ကတယ။အဖားကတော့ အမောငတဲ့။
ဆုံးတုနးက မာမာခာခာကီးကနေ
ရေခိုးမားအပငးဖားပီးဆုံးတာ။
ကနတော့
ခုခိနထိလညးအရငဘဝကအကောငးတေ
လုပခဲ့တဲ့အရာတေကိုမတမိနေတုနးပဲ။
အသကတစနစကီးလာလေပိုမတမိလာ
လေပဲ။ တဏာလညးအရမးကီးခဲ့တာ။
အရငဘဝကလေ။ အပငမာတော့မရုပခဲ့ဘူး။
သမီးခညးပဲလေးယောကသားတစယောက
မေးခဲ့တာ သမီးတေကိုပနလိုးခဲ့တဲ့
အငးစကတာကီးလေ။အမတေ အဒေါ တေ
လညးမခနခဲ့ဘူး။သူ့ရဲ့ခေးမကနတော့
အမေလညးအပါအဝငပဲ။
ကလေးပါရတဲ့အထိလိုးပစခဲ့တာ။
ခုအမိုးတေထဲမာ အဖိုးရုပနဲ့
ရုပတစပုံစံတညးတူတဲ့ကလေးတေက
အဖိုးရဲ့ကလေးတေခညးပဲ။
အဖေနဲ့အဖားကလညးသားအမိခငး
ပနလိုးနေကတာ။အဖိုးကသမီးတေနဲ့လိုး
နေရငအဖားက အဖေနဲ့အမဲလိုးနေက။
အဖားအိမကိုအဖေလာရင
တစခီတစမောငးဆဲနေက။
ကနတောငယငယကတညးကပဲ။
သူတို့လိုးဖစတိုငး
ကနတောကခောငးနေက။
ပောရမယဆိုကနတောတို့မိသားစုတေက
အငးစကမိသားစုကီးပေါ့ဗာ။
အသက၃နစလောကကစပီး
အိမမကမကရငအဒေါ တေ အဖားတေနဲ့
ဘယသူနဲ့ဘယလိုဘယမာ
လိုးခဲ့တာကအစအကုနပနမကတယ။
လိငကိစကိုစိတဝငစားလာတယ။
လီးကီးအောငအဖိုးလုပခဲ့တဲ့နညးကို
ိုသတိပနရပီး ဆေးဖောပီးစားတော့
တကယ့ကိုစံခိနမီရုံမကစံခိနလနအောင
ကီးလာခဲ့တယ။အရငဘဝက
အဖုတပတလိုးခဲ့ပေမယ့ခုဘဝမာက
အတေ့အကုံမရိသေးဘူး။
တစညအောစာအုပဖတနေရငး
အဖားတေ့သားပီး”အမောငငါ့မေးရယ
စာအုပဖတမနေနဲ့ အဖားရိတယ
အဖားသငပေးမယအဖားကိုလိုး”
ဆို့လို့လိုးဖစခဲ့တာ။အဖားဆိုလို့
အသကကီးကီးပါးရညနားရညတန့နေတဲ့
အဖားကီးတော့မထငနဲ့။
အဖားကအသက၅ဝစနးစနး
တောင့တောင့ဖောင့ဖောင့ရေဆေးငါးကီး။
ဖငကီးနစလုံးကအယနေတာ။
စောကဖုတကအလိုးအဆောင့ခံနိုငတဲ့
လိုးလို့ကောငးတဲ့စောကဖုတ
မုန့ပေါငးကီး။ နစပေါငးမားစာလငနဲ့သား
၂ယောကတညးကိုအလိုးခံခဲ့တဲ့
စောကဖုတကီးကိုု သူ့လငတစဖစလဲ
ခုမေးဖစတဲ့ကနတောက
လိုးရတော့မယလေ။
စံခိနလနအောငပုပငထားတဲ့
လီးကီးက ခုမစောကဖုတစလိုးရပီလေ။
”လာအမောင ဖားအခနးကိုသားရအောင
အမောငကုတငကကဉးတယ”
အဖားအိမမာနေပီးတူတူအိပလေ့ရိပေမယ့
ကနတော့အတကတစခနးပေးထားတာရိတယ။လတလတလပလပစာကကလို့
ရအောငလေ။အစကတော့လန့သားတာ
ပေါ့။စာမကကဘဲ အောစာအုပခိုးဖတနေလို့ဆူပီထငတာ။
မဟုတဘဲအဖားကသူနဲ့လိုးဖို့ပောလာ
တော့ပောသားတာ။ ကိုယ့အဖားကို
ပနလိုးလို့ကောငးပါ့မလားလို့လညး
တေးမိတယ။ငါကအရငဘဝက
သူ့ယောကင္ားဘဲလေ အဖားတောင
အဖေနဲ့သားအမိခငးလိုးနေသေးတာပဲ
ဆိုပီးစိတတငးကာလိုကသားသည။
“ကဲ အဝတတေခတ”
ကနောလညးအဝတတေခတ
အဖားလညးအဝတတေခတလိုကသည။
အသကကီးပေမယ့ မပကစီးသေးဘူး
ဆိုတာ အဖားကိုပောတာနေမယဗ။
လော့တဲနေတဲ့အသားအရညမရိမာတငး
နေဆဲ။ကလေးငါးယောကမေးခဲ့ရလို့
နို့တေနညးနညးတဲနေပေမယ့
အဆိုးကီးမဟုတ။ ဗိုကတောငမဆိုသလောကလေးပူသည။
ဖူဖေးနေတဲ့အသားအရညနဲ့ခောမော
လပမုက အဖားကိုနုပိုနေဆဲဟုထငမင
စေသည။အသက၅ဝေကောဆိုပေမယ့၄ဝလောကသာထငရသည။သူ့သမီးတေ
ထကပငနုပိုနေသလိုပင။
“အမောင လာလေ သေခာကည့အဖား
စောကဖုတကို မေး အဖေနဲ့လိုးရင
ခောငးနေကမတလား အဲ့တုနးက
သဲသဲကဲကဲဘယမငရမလဲ ခုသေခာကည့”
“အဖားက သားခောငးတာကိုသိတယ”
“သိတာပေါ့မေးရယ သားအဖေလညး
သိတယ ခု အဖားကိုလိုး နောကဆို
သားကိုကတဲ့သူကိုလိုး သားအဒေါ တေ
အစမတေအကုနလိုးလို့ရတယ သားအမေ
လညးပါတယ”
“တကယလားအဖား”
“တကယပေါ့မေးရဲ့ သားက အရငဘဝက
အဖားယောကင္ားပဲဟာ သား အရငဘဝက
အကုနလုံးကိုလိုးတာလေ သမီးတေ
တူမတေ အဒေါ တေရောပဲ
ကလေးရတဲ့အထိလိုးတာလေ
မေ့နေပီလား”
“ဟုတ သားသိပသတိမရသေးလို့အဖား”
“ဒီလီးကို စာအုပထဲကနညးအတိုငး
ဆေးဖောပီးကီးအောငလုပထားတာမတလား”
“ဟီး ဟုတတယအဖား သားအာ့သတိရပီး
လုပကည့တာ လီးကကီးပီးရညလာတယ”
“အဖုတရောလိုးဖူးပီးလား ”
“မလိုးဖူးသေးဘူးအဖား ခုမအဖားအဖုတကို
လိုးမာ”
“ကောငးတာပေါ့ဒါဆို ကဲ အဖားအဖုတကို
ယကပေးစမးကယ သားအဖေယကတာ
မငဖူးတယမတလား အဲ့အတိုငးယက”
“ဟုတ ”
ကနောလညး ကုတငပေါ မာ ပေါငကား
ပေးထားတဲ့အဖားအဖုတမုန့ပေါငးကီးကို
မကနာအပပီးယကတော့သည။
နစပေါငးမားစာလီးပေါငးမားစာနဲ့အလိုးခံထားတဲ့အဖုတကီးက
လနပဲမနေဘဲ လပနေဆဲပင။
ကကနားရကလေးတေနညးနညးလိပနေတာကလဲလို့အဝကဉးပီးအထဲမာရဲနေဆဲ။
အဖားကအမဲသန့သန့ရငးရငးနေတတ
တော့ဘာအနံ့မမရ။အနံ့ကငးအောငရယ
အဖုတကဉးအောငရယ အဖားက
နေ့တိုငးကောကခဉစိမလေ့ရိသည။
ကိုဆေကိုလိုး-၂
ဘူးခါးသီးရေးသည။
အဖားအဖုတကီးကိုဖဲယကပီးအစိကိုစုပ
သည။ဖငဝ မဲမဲစူစူကိုလက၂ခောငးထိုးပီး
ကလိုငးသည။အဖားကအဖေနဲ့ဖငလိုးနေ
ကဆိုတော့ ကနောလညးဖငလိုးမည။
ဖငကိုကလိပီးအဖုတကိုယကပေးတော့
ထနလပါတယဆိုတဲ့အဖားမနေနိုင
ကနော့မကနာကိုစောကရညတေ
ငေါကခနဲ့ပနးထုတတော့သည။
ဖငနိုကထားတဲ့လကကို အဖားပါးစပထဲ
ထည့တော့စုပနေသည။
“ကဲမေး လာအိပ အဖား အမောင့ကို
လီးစုပပေးမယ”
“ဟုတအဖား”
ကနော့ပေါငခမောကပီးလီးကိုငုံစုပတော့
သည။ကနောလညး အဖားရဲ့ဖင
အကိတကီးကိုဖဲပီးလာနဲ့ယကလိုက
ကကနားရကတေအစိတေကိုယကလိုက
လုပပေးသည။လီးကအရမးထောငမတလာ
တော့အဖားက တကခပီးအဖုတဝတေ့ပီး
ဆောင့တော့သည။တစခကခငးဆိုပေမယ့
အားပါပီးထိမိသည။ကနော့စံခိနလနလီး
ကအဖားသားအိမဝကို တစဒုတဒုတနင့
ဆောင့သည။အဖားမောလာတော့
ကနော့ကိုအပေါ ကနေလိုးခိုငးသည။
အဖားပေါငကားထဲဒူးထောကပေါငကိုမ
အဖုတဝလီးတေ့ပီးတစခကတညးအဆုံး
သငးလိုကသည။ကောငးခကကတော့
ပောမပနိုငအောငပါပဲဗာ
“အားးကောငးတာအဖားရယ အဖုတကီး
လိုးရတာအီစိမ့နေတာပဲ”
“အိုးးး ထိတယမေးရယ ပုံမနပဲလိုးမေး
ကာကာလိုးနိုငအောင”
“ဟုတအဖား”
၅မိနစလောကကာတော့ အဖားလညး
တစခီပီးသားသလိုကနောလညးပီး
ခငလာသည။အရိနမင့ပီးဆောင့လိုး
တော့သည။နို့ကီးတေဆဲပီးလိုးသည။
“ကောငးတယမေး စိတကိုကသာ
ဆောင့တော့ အဖားပီးပီ”
“ဘလစ ဘလစ ဘတ ဗတ ဘတ ဗက”
အဖုတထဲစဆုံးအသငးအထုတလိုးနေခိန
အရညရဲနေတော့ လီးကခောပီး
ဖငထဲဗတကနဲဝငသားသည။
“အမောငတို့ကတော့ လောပနပီ”
“ဟီး အဖားလညးဖငခံရတာကိုကတယ
မဟုတလားဗ အဖေလိုးတာတေ့တယ”
“လိုးလိုးမေး စိတကိုကသာလိုးတော့”
အဖားကသူ့ဖငကီးနစခမးကိုဖဲပေးသည။
ကနောလညးပေါငကိုထမးကာ အဖား
ဖငပေါကကို အသေဆောင့လိုးပစသည။
“ဘုဘုဘတဗတ ဘုဘလတ ဗီးးးး”
နစပေါငးမားစာလီးတုတတုတကီးတေနဲ့
အလိုးခံလာခဲ့ပေမယ့အဖားဖငနဲ့အဖုတ
ကကပနေဆဲပင။ကောကခဉတနခိုးပေါ့။
အဖားဖငကိုတစဖနးဖနးမညအောငလိုး
ပစပီးအခက၅ဝလောကရောကတော့
ကနော့လူပိုလရညကိုအဖားဖငခေါငးထဲ
ပနးထည့လိုကတော့သည။
“အအအ ပီးပီအဖားရေ ရီးးးးးးးးးး”
ကနော့ရဲ့ အရငဘဝကလိုးခဲ့ဖငကီးကို
စလိုးပီး ခုဘဝမာအရငဘဝကလို
အမိုးပတလိုးမယ့အစီအစဉစပီပေါ့ဗာ။
###############
ကနောအရင အဖိုးဘဝက တောတောကဲ
ခဲ့သည။ခုလညးကဲတော့မာ ဟီးးး။
အမတေအဒေါ တေအပငအမိုးမတောတဲ့
အခားသူတေရဲ့အဖုတပေါငးမားစာကို
လိုးခဲ့သည။ကလေးရတဲ့အထိလိုးပစ
တတသည။အဖိုးရဲ့ကလေးတေက
ခုဘဝမာ ကနော့ထကကီးတဲ့သူရိသလို
ငယတဲ့သူတေ ရယတူတေလညးရိသည။
အားလုံးတစရုပတညးတေခညးပဲ။
သမီးလေးယောကစလုံးမာ အဖိုးရဲ့ကလေး
ကိုယစီရိကသည။အခားသူတေမာလညး
ရိကသည။အားလုံးဆယယောကရိသည။
ဒါတော့အမိုးအရငးတေပဲရိသေးတာ။
အဖားနဲ့ရပီး ကလေးတေမေးတော့လညး
သမီးတေအရယရောကလာတဲ့အခါ
ပနလိုးပစသည။၈နစပည့တာနဲ့
အပိုပနးကိုခူးခပစားသုံးပီး အိမထောငခ
ပေးတတသည။သားမကတေကိုလညး
သူ့လိုစိတပါအောငသိမးသငးသည။
လငမယားခငးလဲလိုးစေသည။
အားလုံးကသူ့ကိုခစကောကရိုသေတဲ့
အပင သူ့လိုစိတပါလာကသည။
အငးစကမိသားစုကီးကိုထူထောငသည။
အဖိုးကသမီးတေကိုလိုးနေတဲ့အခိန
အဖားကလညးအဖေနဲ့လိုးနေတတသည။
အမိုးအားလုံးက နုတလုံပီးစညးလုံးတော့
အပငလူလုံးဝမသိ။သိလို့လညးမဖစဘူး။
အမိုးခငးထပမတသညဆိုတဲ့ထုံး
နလုံးမူထားတဲ့အဖိုးက ပေရုပပေမယ့
စညးကမးကီးသည။လိုဝကသည။
စီးပားရေးလာဘမငသည။ရာမာ
လယဧက ဝကောရိတဲ့အပင
ဆနစက ဆနဆီပဲဒိုငတေ ထနစကတေ
လယယာသုံးစကပစညးတေ ရာကနေ
မို့ကိုဆဲတဲ့လိုငးကားတေ ကကခံဝကခံ
ငါးကန ကုနစုံဆိုငကီးတေနဲ့စီးပားမိုးစုံ
လုပခဲ့သည။အဖားနဲ့မရခငကတညးက
စီးပားလညးရာဖနလညးကောငခဲ့ပီး
အဖားနဲ့ညားတော့ အပငမာမပေတော့ဘဲ
အမိုးရငးနဲ့ပဲ ပတမေတော့သည။
အဖိုးအမ၂ယောကကိုလညးလိုး
အဒေါ တေကိုလညးလိုးသည။
အဖားနဲ့ညားပုံကတော့ ဆနးသား။
အဖားက ရာမာ တာဝနကတဲ့ဆရာမလေး။
ရမးသေးစပပီးဖူဖူဖေးဖေးနဲ့ခစဖို့
ကောငးတဲ့အဖားကို
အဖိုးက အသေကေခဲ့တာ။
အဖားကတော့ကည့မရဘူး။
အဖိုးအကောငးကိုသိတဲ့ရာသားတေက
အဖားကို ပောပသည။အဖိုးကရုပပေတယ
ဆိုပီး အဖိုးကို နငလတသည။တေ့တာနဲ့
ကောကပစတတသည။တစနေ့အဖား
မို့ကနေ ရာကိုလညးနဲ့ပနလာတော့
လမးမာ ဓားပတိုကခံရသည။အဲ့တုနးက
ရာမာလိုငးကားမရိသေးဘူးဗ။မငးခေတ
လညးခေတဗ။ဓားပတေက လညးကိုတား
ပစညးယူပီး အခောအလလေးအဖားကို
မဒိနးကင့ဖို့တောထဲဆဲခေါ သားကသည။
လညးပေါ ပါလာတဲ့သူတေကိုမူးမေ့အောင
ထုနကထားကသည။အဲ့ခိနမာ
အဖိုးကလညး ပဲဝယပီးမငးနဲ့ပနအလာ
ဓားပတိုကခံရတဲ့လညးကိုတေ့တော့
မူးမေ့နေသူတေကို နာနပပီးမေးမနးတော့
အဖားပါသားမနးသိပီးတောထဲက ဓားပ
တေနောက အမနလိုကခဲ့သည။
ရုနးကနပီးပါသားတဲ့အဖား မလရီကို
ဓားပစခနးမာ မဒိနးကင့ဖို့ကံတုနး
အဖိုးက ဓားပတေကိုအလစဝငရိုကပီး
အဖားကိုကယခဲ့ရသည။ဓားနဲ့ရပထိကာ
သေရာပါဓားဒဏရာလကမောငးမာ
ရခဲ့သည။သိုငးတတတဲ့အဖိုးကို
ဓားပတေသေအောငမသတနိုငကပါ။
ဓားပတေကို အလဲလဲအကဲကဲဖစအောင
ခပီး ကိုးနဲ့လုပမရအောငတုတထား
ခဲ့သည။ဓားပတေပါးနားရိုကထားလို့
မေ့မောပီးအဝတအစားတေပဲရဲနေတဲ့
အဖားရဲ့မမငအပတဲ့အရာတေမငပီး
တကလိုးခငပေမယ့စိတထိနးပီးနိုးကာ
အဖိုးကသူ့မာပါလာတဲ့
အဝတအပိုတေဝတပေးပီးရာကို
ိုပနခေါ လာခဲ့သည။လမးမာအဖားရဲ့
အရကကိုသူကာကယပါ့မယ
သားမတမတမယားမတမတပေါငးပါ့
မယ သူ့ကိုလကထပပါလို့တစဖဖပော
လာခဲ့သည။အဖားကလညး အဖိုးကပေရုပ
ပေမယ့သူ့အသကနဲ့အရကကို
ကယဆယခဲ့တဲ့ကေးဇူးရင
ဖစတာကောင့မခစပေမယ့လညး
ခေါငးညိမ့လိုကသည။နောကပီးအဖိုးက
အဖားကိုအရမးခစတာကောင့
ကိုယခစကို မရာနဲ့ သူခစကိုရာဆိုတဲ့
စကားအတိုငး အဖိုးရဲ့တောငးဆိုမုကို
လကခံခဲ့သည။ရာရောကတော့ အဖိုးက
သူ့အဖေကို ဖင့ပောပီးအဖားကို
လကထပယူတော့သည။အဖိုးရဲ့အဖေ
ကလညး မိတဆိုးသား မိနးမပေနေမယ့
့အစား မိနးမရသားအေးရောဆိုပီး
သဘောတူခဲ့သည။အဖားကိုလညး
သမီးလေးလိုခစသည။အဖိုးအစမတေက
လညး ယောငးမခော
ဆရာမလေးကို ဖူးဖူးမုတထားကသည။
အဖိုးကအဖားကိုအဖားတညးတဲ့
အိမကိုတောငပနမလတတော့။
အဖားကလညးဓားပတေ
ဆဲခေါ သားပီး မဒိနးအကင့မခံရရုံတမယ
အရကကဲတာရယ ရာထဲကလူတေကို
မကနာမပရဲတာရယကောင့ မပနခဲ့။
ညအိပတော့ ဓားပတေ အလိုးမခံ
ခဲ့ရပေမယ့ အဖိုးရဲ့အလိုးဒဏကို
အပိုနုနုထတထတလေး လိမ့နေအောင
ခံရသည။သုံးရကလုံးလုံး အခနးအပင
အထကမခံဘဲအဖိုးက နု၍တစဖုံ
ကမး၍တစမိုး အမိုးမိုးကိုလိုးခဲ့သည။
အဖားခမာအဖုတကဲ ရောငကိုငးလို့
အားပကပီးဖားတဲ့အထိကို
အလိုးခံခဲ့ရသည။အဖိုးကလညး သူ့အသဲ
ထဲကခစရတဲ့သူကိုရပီဆိုပီး အပတကို
တယပစသည။နေပနကောငးလာတော့
လညး မငလာဆောငခါနီးအထိအဖိုးကို
ညအိပခိနဆိုအနားအကပမခံတော့။
အဖိုးရဲ့ဝါးရငးတုတဒဏကိုအပိုနုနုထတထတလေးလန့သားသည။
အနားကပလို့ရ ရငလညး
အဖိုးကခော့ပေမယ့အဖားကအလိုးမခံ။
မိနးမကမးကေနေတဲ့အဖိုးရဲ့အခော့အမူ
နူးညံ့တဲ့အကိုငအတယအစုပအယက
လေးတေကောင့စိတပါလာခဲ့ပီး
မငလာဆောငခါနီးမပနအလိုးခံသည။
အဖိုးနဲ့အဖားရဲ့အဖစကို အမိုးတေသိပီး
ပောပောပီးရီကသည။ပောစမတကို
လညးတငလို့။အဖားရကနေမာ
စိုးလို့အဖားကိုတော့ မစမနောကက။
အဖားအလိုးမခံတဲ့ညတေမာ အဖိုးက
အစမတေအဒေါ တေကို သားသား
လိုးသည။ရာမာတော့ ဓားပတေကို
လကဗလာနဲ့ခံခပီးအဖားကိုကယလာခဲ့တဲ့အဖိုးအကောငးနဲ့အဖိုးနင့လုံးဝမတည့
ပေမယ့ဓားပတေလကထဲက
အဖိုးကယခံခဲ့ရတဲ့အဖား ရာရောကတော့
အဖိုးအိမကိုကောကကောကပါအောင
လိုကသားတဲ့အကောငး
အဖိုးရဲ့သတိရိမုနဲ့အဖားကို
ခစမတနိုးပုံတေကို ပောကဆိုကတာ
စုံလို့ပေါ့ဗာ။အဖိုးက အဖားကို
လကထပပီးစီးပားကိုပိုရာသည။
လယဧကတေပိုတိုးလာသည။စီးပားတေကို
တစခုပီးတစခု လုပငနးမိုးစုံလုပလာသည။
အဖားကို စိနရေရတနာတေ
ညတနေအောင ဆငထားတဲ့အပင
ရေတေကိုပိသာလိုကစုနိုငတဲ့အထိ
ခမးသာခဲ့သည။စာသငကောငးကိုလညး
ဆယတနးအထိတကနိုငတဲ့ကောငးကီး
ဆောကပေးသည။အားလုံးကလညး
ဦးသိနးမောငကောငးလို့ပဲခေါ ကသည။
ခု ကနောတကနေတဲ့ကောငးကီးပေါ့ဗာ။
သားသမီး ငါးယောကလညးရတဲ့အပင
ရာမာအခမးသာဆုံးလူဖစခဲ့သည။
ဒေါ လလသိနး-ဦးထနးဝေ
ဒေါ ခိုငခိုငသိနး-ဦးယဉဦး
ဒေါ ခငခငသိနး-ဦးလူမော
ဒေါ မင့မငသိနး-ဦးဇောမငး
ဦးမောငမောငသိနး-ဒေါ သီတာအေး
တို့က အဖိုးနဲ့အဖားရဲ့သားသမီးတေနဲ့
သားမကခေးမတေပဲ။ကနောကတော့
ဦးမောငမောငသိနးရဲ့သားပေါ့ဗာ။
ကနော့က တစဦးတညးသောသားဗ။
အမေက ကနော့ကို မေးပီးတော့
သားအိမအလုံးတညပီးခစခဲ့ရလို့
အဖိုးရဲ့အလိုးကိုခံခဲ့ရပေမယ့ အဖိုးရဲ့
ကလေးမရခဲ့ဘူးဗ။
အားလုံးက အဖိုးရဲ့အရပမင့တာရယ
အဖားရဲ့ခောမောလပတာရယကို
ပိုငဆိုငထားကသည။ကလေးတေ
မေးပီးတော့ အဖိုးရဲ့လိုငးသငးမုကောင့
အဖားလညး အငးစကကို
ိုစိတပါလာခဲ့သည။အဖိုးက အမတေ
အဒေါ တေကို လိုးနေတာသိပေမယ့
မပော မကန့ကက။ အဖိုးရဲ့အကောငးကို
သိနေတော့ အပငမာရုပတာထကစာရင
ကိုယ့ဆေမိုးနဲ့ကိုယပနလုပနေတာကမ
ကောငးသေသညဟုတေးပီး
လတပေးထားလိုကသည။အဖားက
အဖိုးရဲ့အလိုးကိုသာခံပီးအခားသူအလိုး
တော့မခံခဲ့။သားလေးကီးလာမပဲ
သားအလိုးကိုခံတော့မညဟု ပောသည။
သားသမီးတေအရယရောကလာတော့
သမီးတေကို အဖိုးကလိုးနေသလို
အဖားကလညး အဖေ့အလိုးကိုခံခဲ့သည။
ခုအဖားကိုလိုးပီးတော့အရငဘဝက
အကောငးတေကို ပနသတိရပီး
ရေ့ဆကပီး ကနော့ အမေ
အဒေါ အစမ ညီမတေကို လိုးဖို့အတေး
တေ ခေါငးထဲရောကလာတော့သည။
ကိုဆေကိုလိုး-၃
ဘူးခါးသီးရေးသည။
အဖားနဲ့၂နစလောကလိုးစောခဲ့ပီး
ခုဆို အတေ့အကုံတေ မိုးစုံလညး
ရနေပီ။အဖေနဲ့လညးအဖားကိုညပလိုးတာ
ခဏခဏ။ကနော အဖားကိုလိုးပီးတော့
အရငဘဝကလိုးခဲ့မေခဲ့တာတေကို
အကုနပနသတိရခဲ့သည။
အဖားက ကနော့ကို အမိုးထဲမာ
ကိုကတဲ့သူ လိုးလို့ရတယဆိုတော့
ကနော့မကလုံးထဲမငလာတာက အမေ။
ကိုယလုံးသေးသေးကစကစလေးနဲ့အမေ။
ကနော့ကိုမေးထုတထားအမေ့အဖုတကီးကိုလိုးကည့ခငလာသည။စိတထဲတော့
တစမိုးဗ တေးမိရငးရငတေခုနလာသည။
အရငဘဝတုနးက ခေးမဆိုပေမယ့အခုက
အမေလေဗ။အဖေကတော့ လိုးတဲ့
ကိုကတဲ့အခိနလိုးလို့ရတယတဲ့ဗ။
သူငယငယကအဖားနဲ့လိုးခဲ့တဲ့
အတေ့အကုံတေလညးပောပသည။
ခုတော့အမေ့ကိုလိုးတော့မည။
ဆယတနးကိုဂုဏထူး၃ခုနဲ့
အောငလို့ အဖားဝယပေးတဲ့ဆိုငကယနဲ့
အမေ့ကိုတငပီးစီးတဲ့အခါရငတေ
ခုနသည။ဟိုဘကရာ ဒီဘကရာ အလူ
မငဆောငသားတဲ့အခါ အမေက
ကနော့ခါးဖကပီးစီးတတသည။နို့တေက
ဘရိတအုပတိုငး ကောကိုလာလာထိတော့
လီးတောငသည။အမေကလညး ကနော့
ဖစနေတာကိုရိပစားမိတယထငသည။
ခါးကိုဖက ကောကိုနို့နဲ့ပတရငး
လူပကတဲ့နေရာတေမာ ပေါငကားထဲ
လကရောကလာသည။လီးကိုခပခပညစ
ပေးသည။ဆိုငကယကိုထိနးမောငးရငး
အမေကိုငပေးတာကိုသာယာလာသည။
စကားမပောကပေမယ့ နားလညမုက
ရနေကပီ။အမေကလုံခညပေါ ကနေ
ကိုငကာပတပေးသလို ကနောကလညး
ဆိုငကယမောငးရငးfeelခံနေမိသည။
တစရက ညနေပိုငး ဟိုဘကရာကအပန
လမးမာ ကိုငလာတော့ မနေနိုငတော့ပါ။
ရာကိုအမနမောငးပီး ခံထဲဝငကာ
အမေတို့အိမကိုတနးမောငးသည။
အမေ့ကိုလကဆဲကာ အခနးထဲခေါ ပီး
ကုတငစောငးမာလကထောကပီး
ဖငကုနးခိုငးလိုကသည။
အလူကပနလာခငးဆိုတော့ အဝတတေ
မလဲရသေးပါ။ထဘီကို ခါးပေါ လနတငကာ
ပငတီကို ဒူးရောကအောငဆဲခသည။
ကကနားရကလနပဲနေတဲ့အဖုတကီးကို
ကုနးစုပလိုကသည။လာပားနဲ့အစိမဖငဝ
မဲမဲလေးအထိယကတငပစလိုကသည။
လုံခညကိုခတ ဗစကိုပါခတလိုကပီး
အမေ့အဖုတဝလီးတေ့ကာ ဆောင့လိုးခ
လုကသည။လိုးတာမတစဆုံးပဲ။
“ဘတ ဘလတဗစ ဖနးဖနးဖနးဖနး”
“သားရယ ဖညးဖညးလိုးပါကယ
အမေထကမပေးပါဘူး အိုးအားထိတယ”
“လိုးလို့ကောငးလို့ပါအမေရာ
အမေ့အဖုတကီးက ကပနေတုနးပဲနော
အူးးးးးးအားးးရီးးးး”
လေးဆယပည့ခါနီးပေမယ့ မဝဘဲ
ကိုယရညစစပီးလနေဆဲအမေက
လီးပေါငးစုံနဲ့အလိုးခံထားရလို့
အဖုတကီးကကကနားရကတေလိပပီး
မဲနေပေမယ့ကပနေဆဲ။
ကောကခဉတနခိုးနေမာပေါ့ဗာ။အဖား
တောငကပနေသေးတာပဲ။
“ကောငးရငလညးလိုးကယ အကိုကသာ
လိုး သားလာလိုးမယ့အခိနကိုအမေစောင့
နေတာကာပီ”
“ဟုတလား ဘယအခိနထဲကလဲအမေ”
“သားကိုမေးပီးကတညးပဲသား ခုမသားက
လာလိုးတာ လိုးလိုး သားလီးနဲ့ခံရတာ
အဖေ့ကိုသတိရတယကယ”
“ခုအဖေ လိုးနေပီပဲသမီးရယ ရော့ရော့”
“ဘတပလောကဘတဖပဖပဖပဘတဗတ”
အမေ့ခါးလေးကိုငကာဆောင့ဆောင့
လိုးပစသည။အမေကလညးနောကကို
ပနပစဆောင့ပီးအလိုးခံသည။
သားအမိနစယောကခုမစလိုးကပမေယ့
အပေးအယူမနမနလိုးဆောင့နေနိုငကပီ။
“သား ဆောင့ဆောင့ နာနာဆောင့
အမေပီးပီ အူးးးးးရီးးးးးးကောငးတာကယ”
“သားလညးပီးပီအမေရေ အားးးအီးး
အမေစပပကကီးကလိုးလို့ကောငးဗာ
အီစိမ့နေတာပဲ နောကလညးလိုးမယနော”
“လာလိုးသား အဖားကိုပဲလိုးမနေနဲ့
အမေအမဲအသင့စောင့နေမယ”
“ဟ ငါ့သား မင့အမေကိုတောင
လိုးနေပီလား ကောငးတယက ခခ
မိနးမ မင့သားလိုးတာခံရတာ
ဘယလိုနေတုနး ကောငးလား”
“ကောငးတယအကို သားကအဖေ့လိုပဲ
ခုသားလိုးတော့အဖေအရငကလိုးခဲ့တာကို
ပနသတိရတယအကိုရယ လီးကလညး
အဖုတထဲပည့ကပနေတာပဲ ”
“အေး ငါလညး အလုပရုပနေလို့မလိုးရတာ
ကာပီ သား ကုတငပေါ တကအိပကာ
မင့အမေကိုညပလိုးရအောင”
ကနောကုတငပေါ တကပကလကလဲတော့
အမေက အရညတေရဲနေတဲ့ကနော့လီးကို
တစခကကုနးစုပပီး ဖငဝမဲမဲမာလီးတေ့ပီး
ထိုငခလိုကသည။
“ဗစ တစတစဘုဘုဘတဘလတဇပ”
“အားးရီးးး သားလီးကဖငထဲကပသပ
နေတာပဲကယ ဖငတောငအောင့တယ”
အပေါ ကနေ မနမနဆောင့ပီး
ခဏကာတော့ အဖေက အပေါ ကနေ
အမေ့အဖုတကိုတကလိုးသည။
သားအဖနစယောက အဖားကိုညပလိုး
နေကမို့ တစယောကအထာ တစယောက
သိပီးအမေ့ကို ကောငးကောငးကီး
လိုးပစသည။နေရာလညးခိနးလိုးကသည။
ထိုညနေက အမေကိုသုံးခီပီးတဲ့အထိ
ဝိုငးလိုးလိုကကပီး ထမငးစားခိနနီးမ
နားကာ ကမနးတမနးရေခိုးပီး
အဖားအိမကိုပေးကသည။ဟိုရောကတော့
အခိနမီလေးပင။ဟနမပကဝငစားလိုကက
ပီး ကနောက အမေ့အိမကိုပနမလိုကဘဲ
နေခဲ့သည။အဖေနဲ့အမေကတော့
ပနသားကသည။ဒီညအဖို့ကနောလညး
အဖားကိုမလိုးနိုငတော့သလို အဖေနဲ့အမေ
လညး အိမမာ မလိုးနိုငကတော့ဘဲ
စောစောပဲအိပပောသားကသည။
နားပါအုနးမည။
ဘူးခါးသီး
