ခဉမထားတဲ့ကိုး (အစ/အဆုံး)
နိုငထူး တကသိုလ စတကတော့ သူမနင့ စပီး ဆုံတေ့ခင့ရခဲ့သည။ သူမရဲ့ နာမညက နငးပင့။ နာမညနဲ့ မလိုကအောင အသားက ညိုသည။ မခောပေမယ့ လသည။ လူပိုခေတကလေး ဖစသည့ နိုငထူး တစယောက နငးပင့ကို ခိုးခိုး ကည့ရသညက အမော။ စာသငခနးဟောလထဲတင လူပေါငးမားစာ ရိသည့ထဲမ သူမကိုသာ ကည့မိနေသည။ မားသောအားဖင့ သူမသည နိုငထူး ထိုင နေက ခုံတနးလေးရဲ့ ဘယဘက အနောက ခပကက နေရာ ခုံတနးမာ သူငယခငးတေနင့ အတူ ထိုငတတသည။ အကည့ခငး ဆုံ ရင ရငခုနရတာက နိုငထူး။ ကောငးတကရကတေတိုငး သူမကို ကည့သည။ အကည့ခငး ဆုံနေအောငကို ကည့တာပါ။ ကောငးမာ ကငး (အလဘုရငမ) မဖစပေမယ့ သူမသညလညး နာမညကီး ကောငးသူ တစဦးဖစသည။ လမးလောကရင တုန နေအောင အထက၊ အောက လုပခါသားသော သူမ၏ တငပါးတေကိုလညး တပမကစာ ခိုးကည့တတမဲ။ ရငခုနတတစအရယ ရူးလောကအောင ခစပေမယ့ ဖင့မပောဖစခဲ့။ ရငးနီးအောငလညး မကိုးစားခဲ့ပေ။ သူမသည အသိုငးအဝိုငးကီးထဲက ဖစပီး နိုငထူးမာ သာမာနမိသားစုလေးမ ပေါကဖားလာသောကောင့ မိမိကိုယတိုင အနားသို့ မခညးကပဖစခဲ့ပေ။ သို့နင့ အခိန တောတောကာတော့ ပနကားရတဲ့ သတငးတေကောင့ အနားသို့ လုံးဝ ကပရန မကိုးစားတော့ပေ။ ကားရတဲ့ သတငးက သူမ သည မကနာမားသည။ ရညးစားမားသည။ အဆိုးဆုံးက သူမ သဘောကလင ကုနးပေးသညတဲ့။ ကားကားခငး လုံးဝ မယုံပေ။
သူမ မကနာက အပစကငးတာကိုး။ ဖူစငတာကိုး။ ဒါနဲ့ နီးစပရာ သူမ အသိုငးအဝိုငး သူငယခငးတေကို မသိမသာ စုံစမးတော့မ သတငးက သဲ့သဲ့လေး ထကလာသည။ ဖစနိုငသညပေါ့လေ။ ဒီအရယမာ၊ အခစကို စပီး ကိုးကယတဲ့ အရယမာ၊ မိနးမတောင တစယောကမ မလုပဖူးတဲ့ အရယမာ၊ ကိုယ ခစနေတဲ့ မိနးကလေးက ရညးစားမားသည (တနညး ယောကားတေနင့ အိပ ဖူးသည) ဆိုတာကို သိလိုကရတော့ ခစတဲ့စိတ ကုနသားသည။ တနညး စိတပကသားသည။ ဒါကို အခစလို့ ခေါ၊ မခေါ နိုငထူး တော့ မသိ။ သူမားတေ ပောသည့ love is love, sex is sex ဆိုတာလညး သဘောမပေါက။ သူ သိထားတာက သူနင့ ခစသောသူ သည သူနင့သာ အရငဆုံး လုပဖူးရမညပေါ့။ ဒါနဲ့ စာသငနစတေလညး ကုန၊ ကောငးလညးပီး၊ ဘဲ့လညး ရတော့ သူမနင့လညး ဝေးခဲ့သညပေါ့။ တခါတလေတော့ သတိရသေးသည။ နိုငထူးရဲ့ ရငခုနသံ အဦးဆုံးလေးကိုး။
ပထမဆုံးခစသူ ကောငးပီးသားတော့၊ အလုပ စဝင လုပရပီပေါ့။ အရငဆုံးက ကိုယတတမောကထားတဲ့ photoshop လုပနညး လေးနဲ့ပဲ အသကမေးရတာပေါ့လေ။ ဘာလုပရတာလဲဆိုရငတော့ ကောငာဆိုငးဘုတတေ လုပတဲ့ ကုမပဏီပေါ့။ အဲ့ဒီမာ ကောငာခငတဲ့ ပစစညးပိုငရငတေက လိုခငတဲ့ အခကအလကတေ ပောပတာကို၊ ကိုယက ရိုကထားတဲ့ ပုံကို ပငပေးရတာပေါ့ လေ။ ကိုယ့လို လုပတဲ့သူက ၅ ယောက ရိတယ။ အလုပ စဝငလုပခငးကတော့ ပငပနးတာပေါ့လေ။ လူပငပနးတာထက စိတ ပငပနးတာက ပိုဆိုးတယ။ သငတနးမာ တတမောကခဲ့တာနဲ့ တကယ အလုပလုပရာမာ ကဲပားတာပေါ့။ စိတတေလညး ရုပပေါ့ လေ။ ဒီကားထဲ အခိနမီ ပီးရမယ ဆိုတဲ့ ဖိအားကလညး ဖိထားတော့ လူကသာ ထိုငပီး လုပရတာ၊ စိတတေက ကဆုနပေါကပေး ပဲ။ ကံကောငးတာကတော့ ဘေးနားမာ အတူ ထိုငလုပနေတဲ့ ကောငမလေးကောင့ပဲ။
သူမ နာမညက ဝတရည။ သနပခါးကို ပါးပင အပည့လိမးထားသည။ ထူးခားခကက ဆံပငက တငပါးကောကော အထိ ရည သည။ ဆံပငအရညကို အဲ့လောက မမတနိုးပေမယ့ သူမနင့ ထိုနကပောငနေသော ဆံပငအရညကီးက လိုကဖကသညဟု ထငသည။ တခါတလေမာ ကစဆံမီး ကစထားတတပီး ဆံထုံးလိုမိုး ခေါငးမာ ပတရစထားသည။ တခါတရံကတော့ ဆံပငကို အထေးလိုက စုပီး ရစပတထားတတသည။ အလုပလုပခိနမာတော့ ဆံပင စီးထားသောလညး အလုပမ အသားအပန ဆိုရင တော့ ဆံပငကို ဖားလားခထားသည။ သူမသည နိုငထူးနင့ အသကတူသောလညး၊ ကောငးတကနေရငးနင့ပင ထိုအလုပကို လုပ နေသောကောင့ ဆရာ တပိုငး ဖစနေပီ။ သူမရဲ့ ဘေးနားမ လမးကည့ကာ သငပပေးမုကောင့ အလုပပိုငးမာ ကမးကငလာ သည။ ဝတရညက နိုငထူးကို ခေါတာက မောငနိုင တဲ့။ ဘယကောင့ ခေါလဲ မေးတော့ နငက ငါနဲ့ ရယတူပေမယ့ ငါက နင့ဆရာမ လေ ဒီတော့ ဆရာမတေ ခေါသလို မောငဆိုပီး တပခေါမယ တဲ့။ ထားပါတော့လေ။ သူမကို စတင စိတဝငစားနေတော့သည ဆို တော့လညး သညးခံရမာပေါ့လေ။
အလုပထဲလညး အတူတူ ဘေးနား ကပထိုငကာ အလုပလုပရပီး၊ အသကတူတေ ဆိုတော့လညး ငိကတော့တာပေါ့။ ရညးစား ဖစသားတော့လညး သူမား စုံတဲတေ နညးတူ၊ အလုပပိတရကဆို ပနးခံသားပီး ထီးလေး ကယကာ အနမးခေတာတို့၊ ရုပရငရုံ ထဲ သားပီး ပေါကစီ နံပား အီကာကေး မညးတာကတော့ လုပနေကတေပေါ့။ ရညးစားဖစပီး ၂ လ လောက ကာတော့ ဝတရည က အလုပပောငးသားသည။ သူမက အဝတအစား အခုပအလုပ ဒီဇိုငးသငတနး ကို စိတဝငစားသောကောင့ နာမညကီး ဒီဇိုငနာ မမ တစယောကဆီမာ တပည့ခံကာ အလုပသငအနေနဲ့ ဝငလုပသည။ နိုငထူးကလညး အားပေးတာပေါ့။ ဒါပေမယ့ အလုပ ခငး မတူတာကောင့ အခိနအကာကီး မတေ့ရပဲ အလုပ ပိတရကတေမသာ တေ့ဖစတော့သည။
အခစပညာ သငကားမု တစရကတော့ ရုပရငသားကည့ရငး ထုံးစံအတိုငး ဝတရညကို ဖကထားလိုကသည။ မတနိုးတယတာ လာသော ဝတရညရဲ့ ဆံပငရညကီးကိုလညး နမးရိုကလိုကသည။ ရငခငထဲ ဝငမီနေသော သူမကို ငုံ့ကည့လိုကတော့ ပင့အာဖူးငုံ နေသော နုတခမးတစစုံနင့ ရီဝေနေသော စူးရရ မကဝနးတစစုံကို တေ့လိုကရသည။ နုတခမးဖူးဖူးကို ငုံပီး စုပယူနမးရိုကလိုက သည။ ရေငတနေသော လူတစဦးက ရေဗူးထဲမ ရေကို အဆုံးထိ စုပယူသောကသလို နိုငထူးသည ဝတရည၏ နုတခမးဖူးမားကို စုပယူနမးလိုကသည။ အသကရူသံမား မနလာသလို၊ လာ အခငးခငး ထိမိကာ ကီစယနေသညက ပါးစပ ၂ ခု အတငး ဓါးတေ ခုတသည့နယ။ ဘယမ ညာ၊ အပေါမ အောက ယိမးထိုးနေသည။ ထိုစဉ မကဝနးလေး မိတကာ မိနးမောနေသော ဝတရညက အ နမးတေကို လကစသတစေပီး နိုငထူးရဲ့ နားကို ကပကာ တိုးတိုးလေး ပောသည။
“မောင… ရုပရငပီးရင မောင သားခငတဲ့ နေရာ သားနော… ဝတရည လိုကမယ.. ” နိုငထူး ကောငသားသည။ သူ့ကို မောင ဟု ခေါခငး ဖစသည။ ရညးစားဖစပီး ၂ လ ကာတာတောင မောငနိုင ဟုပင ခေါနေသောကောင့ တခါတလေ သူမား စုံတဲတေလို မောင သို့မဟုတ ကိုကို ခေါခိုငးသောလညး မခေါသော ဝတရညက ခေါခငး ဖစသည။ ပီးတော့ နောကဆကတဲ အကောငးအရာက သူ့ကို ပိုပီး ရငခုနသားစေသည။ နိုငထူး သားခငတဲ့ နေရာကို သားခိုငးတာ။ ဒါဟာ မီးစိမးပတာပေါ့။ ဝတရည ကို တညးခိုခနး ခေါလိုက ခေါနိုငကောငး၊ တနညး သူမကို လုပလို့ ရပီ ဟု အခက ပခငးပင။ စိတလုပရားစာ ကညနူးစာဖင့၊ “ဝတရည … ငါ့ကို မောင လို့ ခေါလိုကတာလား… နားထောငလို့ ကောငးလိုကတာ… ပနခေါပါဦး…” “မောင…” “ငါ အရမးပော တယ… အဲ… မောင အရမးပောတယ… မောင ခေါရာ တကယ လိုကမာနော…” “အငးပါ… နောကတစခါ မမေးနဲ့… ရက တယ…”
နိုငထူးလညး ဝတရညရဲ့ နဖူးကို နမးလိုကပီး ကိုယလုံးလေးကို တအား ဖကထားကာ ရုပရင ဆကကည့နေမိသည။ အဲ့ဒီနေ့က ရုပရငရုံမာ ဘာကား ကည့သလဲ ဆိုတာတော့ နညးနညး ရိပမိသည။ အရငကဆို ဘာကား ပလို့ ပမနး ၂ ယောကသား မသိကဘူး လေ။ ရုပရငပီးတော့ နီးစပရာ တညးခိုခနးကို ပေးကတာပေါ့။ ပထမဦးဆုံးအကိမမို့ ၂ ယောကသား ရကနေကသည။ တညးခိုခနးကို ဝငမယ့ အရေး၊ အရေ့ ကနေ ခေါကတုံ့ခေါကပန လောကတာ က အကိမပေါငး မနညး။ နိုငထူးလညး မိနးမ လုပ ရမယ့ အရေး အားတငးကာ မကနာနီရဲရဲ နင့ ကောငတာကို ဝငမေးတော့သည။ ကောငတာကလညး ကောငမလေး ဖစနေသည။ ဝတရညကတော့ ရကလို့ ခေါငးကီးကို ငုံ့ထားလေရဲ့။ ကောငတာက ကောငမလေးကို အခိနပိုငး အခနးယူခငကောငး ပောတော့ နိုငထူးရဲ့ အသံတေက တုနနေသည။ မတပုံတငကဒ ပေးကာ ငေခေပေးပီး အခနးဆီကသို့ မနမနသားလိုကသည။ ကောငတာက ကောငမလေး အသံက ကားခငအောင ကားလိုကသေးသည။ အေးဆေးစာ အနားယူနိုငပါစေရင တဲ့။ ဘယလို လုပ အေးဆေးမာတုနးကယ။
အခနးထဲ ဝငသညနင့ တံခါးကို ပိတကာ လော့ခခပီး ဝတရညကို အငမးမရ နမးတော့သည။ နုတခမးကို နမးစုပနေပီး၊ လက ၂ ဘကကလညး ဝတရညရဲ့ ကောကို ပတလိုက၊ ခေါငးကို ကိုငလိုက၊ တငပါးကို ပတလိုကနင့၊ ဘာလုပလို့ လုပမနးမသိအောင ဗာမားနေသည။ လူပိုလက ဝကမီး ဆိုသလိုပေါ့။ နမးရိုကနေရငးက ၂ ယောကသား အဝတအစားတေ အပနအလန ခတက သည။ ခနဓါကိုယပေါ အဝတ အကုနစငသညနင့၊ နမးနေတာကို ခဏ ရပလိုကပီး၊ လကတစကမး အကာကို အနောက ဆုတ လိုကကာ ဝတရညရဲ့ ကိုယလုံး အလကို ကည့လိုကသည။ ရုပရငရုံထဲ ပနးခံထဲမာ နိုငထူး ခဏခဏ နယဆုတ ထားသော ရငသား ကို လငးလငးရငးရငး မငရတော့သည။ လကတစဆုတစာလေး ဖစသောလညး တငးတငးရငးရငးနင့၊ နို့သီးခေါငးတေက ပနးနုရောင ပေးနေပီး၊ ပါးစပနင့ စုပလင နုတခမးအသားနင့ အပည့လောကလေးပင။ ညီမလေးကို ကည့တော့လညး အမေး တေက မညးမညး အုပလိုကကီး ထူထပစာ ပေါကနေသည။ ဝတရညကလညး နိုငထူးရဲ့ ငေါငေါကီး ထောငထကနေတဲ့၊ သေးခုန နုနးအတိုငး တဆကဆက တုနနေတဲ့ ညီလေးကို စိုကကည့နေသည။
အနောကမာ ရိနေသော ကုတငပေါကို ဝတရညကို တနးတငလိုကသည။ နိုငထူး လုပသမကို မကတောငမခတ ကည့နေသော ဝတရည။ နူးနပရနကိုပင မစဉးစားပဲ နိုငထူးရဲ့ ညီလေးကို ဝတရညရဲ့ ညီမလေးထဲ ထိုးထည့ရန ကိုးစားတော့သည။ ဝတရညက ပကလကအနေအထားနဲ့ ပေါငလေး ကားထားပေးကာ သူမရဲ့ ညီမလေးထဲသို့ ထိုးထည့တော့မယ့ နိုငထူး ညီလေးကို ကည့ပီး ပောလိုကတာကတော့။ “ဖညးဖညး ထည့နော မောင…” နိုငထူးလညး ဝတရညကို ကည့ကာ ခေါငးကို ငိမ့ပလိုကပီး ညီမ လေးထဲသို့ ထိုးထည့ရန ညီလေးကို အရငးကနေ ကိုငလိုကသည။ ညီမလေးကိုလညး ဖဲကည့လိုကတော့ အရညတေ ရဲနေသည။ အပေါကဝကို သေခာ ရာရသည။ အပငမာ နဖူးတေ့ ဒူးတေ့ တေ့တော့ ညီလေးက ပိုပီး တောငလာသည။ အဖားကို ထိုးထည့ ကည့သည။ မရ။ နညးနညးလေး ကဉသားသည။
လုပခငစိတတေ တအား တကလာသည။ ထည့ခငစိတတေ တအား ဖစလာ သည။ နောကတစခေါက ပနကိုးစားကည့သည။ မဝငပဲ ခောထကသားသည။ ညီလေးက အပေါကို ခောထကသားတော့ ညီမ လေးရဲ့ ရသာဖူးကို ခလုတတိုကပီး ဝတရည တစယောက ‘အ’ ဆိုပီး ခပတိုးတိုး အောလိုကသည။ နိုငထူးရဲ့ လုပခငစိတတေက ငယထိပ တကဆောင့လေပီ။ ဒီတစခေါကတော့ ညီလေးရဲ့ အလယနားလောကထိကို သေခာကိုငကာ ညီမလေးထဲ ထိုးထည့ တော့သည။ ညီမလေးရဲ့ ပနးနုရောင နုတခမးသားလေးရဲ့ ဘေးဘကကို နညးနညး ပဲအာပီး ညီလေးရဲ့ ကမးသီးလုံးက ဝငသား တော့သည။ ကမးသီးလုံး အောကဘကမာ ရိသော ညီလေးရဲ့ ရသာဖူးနေရာက ကဉတကသားပီး လုပခငစိတတေနဲ့ ပေါငးကာ နိုငထူးတစယောက မထိနးနိုငပဲ အခစရညတေ ပနးထကသားတော့သည။ အဆုံးထိလညး မဝငထားတော့ ဝတရညရဲ့ ညီမလေး နုတခမးသား တဝိုကမာ ရဲနစသားတော့သည။ မနမန ပီးသားသော ခစသူကို ကည့ကာ၊ အားမလို အားမရ ဖစဟန မပပဲ ဝတရညကတော့ ရယနေသည။ နိုငထူးလညး အားတုံ့အားနာ အပုံးလေး ပုံးကာ ဝတရညဘေးနားကို ခဏ ဝငလဲလိုကသည။ အခစရညတေ ထကသားပေမယ့ ညီလေးက ခဏအတငး ပနပီး ထောငမတလာသည။ ထောငမတလာသညနင့ တပိုကနက ဝတရညပေါကို တကခကာ ပနထည့ဘို့ ကိုးစားတော့သည။ အသက ၂ ကောပဲ ရိသေးတဲ့ လူပိုလေ။ လိငစိတက ထိပဆုံး ရောကနေတာပေါ့။
ဒီတစခါတော့ အောငမငသားသည။ ညီမလေးထဲကို အဝင အထက လုပနေတဲ့ ညီလေးကို ပနငုံကည့ပီး ရေလည ဖီးလတကသားသည။ ဖုနးကို ယူလိုကပီး စကကန့ ၃ စာလောက ဗီဒီယို ရိုကလိုကကာ ဝတရညကို ပနပသည။ ဝတရညလညး အလုပခံ နေရငး မိမိရဲ့ ညီမလေးထဲကို ဒီဟာကီး ဝငနေပါလား ဆိုတဲ့ စိတနဲ့ အရိနတကလာကာ “မောငရေ ဆောင့၊ ဆောင့” ဟုပင အောနေ တော့သည။ နိုငထူးလညး တဖညးဖညး နဲ့ပီး အသငးအထုတ လုပနေရာမ အားသုံးကာ အရိနဖင့ ဆောင့တော့သည။ ၂ ယောက သား အကည့ခငး ဆုံပီး ရမကပငးပငးဖင့ အပေးအယူ မကာ နိုငထူးရဲ့ အခစရညတေကို ဝတရည ညီမလေးထဲကို ပနးထည့ လိုကသည။ ညီမလေးထဲ တိုးဝငလာသည့ ခပနေးနေး ရိသော အရညတေကောင့ ဝတရညလညး တကိုယလုံး တုနတကကာ ပီးမောကသားသည။ ဒီအခိန ဝတရည နဖူးပေါကို ကလာတာက နိုငထူးရဲ့ အနမး တစပင့။
အဲ့ဒီနေ့က ၃ နာရီ အခိနပိုငး အတငး လုပလိုက၊ နားလိုကနင့ ၃ ခေါက ထပလုပဖစကသည။ တညးခိုခနးက ပနထကတော့ ဝတရညရဲ့ ညီမလေးနုတခမးသားက ကိနးစပနေကာ ဗိုကကလညး အောင့တောင့တောင့ ဖစနေသည။ ပီးတော့ အနီးနားက မုန့ဟငးခါးဆိုငမာ ဝငထိုငစားဖစက သည။ ဗိုကကလညး တအား ဆာလာပီး ပုံမနထက ပိုစားဖစကသည။ နိုငထူးက ခဏ ဟု ဆိုကာ တခားနေရာ ထကသားပီး ပနလာတော့ သူ့ကို ဆေးတိုကသည။ ဘာဆေးဆိုသညမာ ပောပရန မလိုပေ။ ၂ နာရီ ခားရင နောကတစခါ သောကနောဟုပင မာလိုကသေးသည။ အိမအပနကို ဘကစကား စီးနေကဖစသောလညး နိုငထူးက ဒီနေ့တော့ တကစစီနဲ့ ပနနောဟု ဆိုကာ အိမ ပနလိုကပို့ပေးသည။ ကားပေါမာ တစယောကနင့ တစယောက ဘာမ မပောပဲ ပုခုံးမီထားကာ နေနေကသည။ ၂ ယောကသား ပို ခစလာသညဟုလညး ထငလာသည။ ကားမောငးတဲ့ ဦးလေးကတောင အနောကကည့မနကနေ တဆင့ ကည့ပီး နိုငထူးကို ပုံး ပသားသည။ ဒီနေ့တော့ ပောပီလေ။ ညီလေးလညး ကိနးနေပီပေါ့။
ခစသူအတက မေးနေ့လကဆောင ဒီနေ့က ခစရတဲ့ ဝတရညရဲ့ မေးနေ့။ သူမအတက ရညစူးပီး လုပထားတဲ့ လကဆောငက လညး လကထဲ ရောကနေပီလေ။ မနကပိုငးတော့ အမားနညးတူ ရေတိဂုံဘုရားသား၊ ပနးကပ၊ အမေးတိုင ဖယောငးတိုငပူဇော၊ ဦးခ၊ သစစာဆို၊ နစကိုယတူ ကညနူးခဲ့တာပေါ့။ ဘုရားကအပနတော့ ဒငဆမး ဝငစားဖစတယလေ။ ကနတောကီးထဲသားပီး ထီးတစခောငးအောက အတူတူ လမးတေ လောကခဲ့ (ရသ သီခငး ဖစသားပီ…ဆောရီး)။ ဟကပီးဝေါလထဲ ဝငပီး ဆော့ကတာ တော့ အတော ပောစရာ ကောငးခဲ့တယ။ ရေပငကယကီးထဲ ဘဲလေလေး စီးရတာလညး ၂ ယောကထဲ တခားကမဘာလေးထဲ ရောကသားသလို စကားတေ ဖောငဖဲ့လို့ပေါ့။ ပီးတော့လညး ထုံးစံအတိုငး ဟောတယကို သားကတာပေါ့လေ။ အခနးထဲရောက တော့ တစယောကကို တစယောက အရညလဲ့လဲ့ မကဝနးတေနဲ့ ကည့ပီး အနမးတေ ခေကတာပေါ့။ ဝတရညရဲ့ ပုခုံးကို ကိုငပီး နဖူးလေးကို ဖဖနမးကာ ပောရငစရာ မေးနေ့လေး ဖစပါစေ ခစသူ လို့ ပောလိုကရတာလညး နလုံးပီတိ ဂမးဆီထိသလိုပဲ ကညနူးလိုကတာ။ ဝတရညကို ကလေးလေးတစယောကလို ပေ့ခီလိုကပီး ကုတငပေါကို တငလိုကသည။ သူမရဲ့ ကားနေတဲ့ ပေါငကားလေးထဲကို နေရာ ဝငယူလိုကပီး လာပားကီးနင့ ညီမလေးကို ယကတော့သည။
အရငတုနးကတော့ ညီမလေးနင့ ညီ လေး ထိုးထည့ဘို့သာ အာရုံရပေမယ့ လုပသကရင့လာတာနင့အမ တစယောကနင့ တစယောက အပနအလန ကောငးဘို့ လုပလာကသည။ လာပားကီးနင့ ယကလိုက၊ လာခနနင့ အခေါငးပေါကထဲ ထိုးထည့လိုက၊ အစေ့ကို ကလိလိုကနင့ ဝတရညရဲ့ ကာမစိတကို အဆုံးထိရောကအောင ပို့ပေးနေသည။ ခဏကာတော့ ဝတရည တကိုယလုံး တုနတကလာကာ တစခီပီးသားသည။ ဒီတော့မ နိုငထူးကို ကုတငပေါမာ လဲစေကာ သူမက တဖန နိုငထူးရဲ့ ညီလေးကို ပါးစပထဲ ငုံထည့ကာ စုပတော့သည။ ထိပဖူးမ သည အရငးဆီသို့၊ တခါ အရငးကနေ ထိပဖားဆီသို့၊ အားပငးပငးဖင့ အငမးမရ စုပသည။ စုပနေရငးမ ပါးစပထဲကနေ ပတကနဲ မညအောင ညီလေးကို ဆဲထုတလိုကပီး လာနင့ ညီလေးတလောကကို ယကသားသည။ ဥ နားရောကတော့ ဥကို ငုံပီး ဖညးဖညးလေး စုပသည။ ဥ ကို စုပနေရငးနင့ လကတစဘကက ညီလေးကို ကိုငကာ ကငးထု ပေးသည။ ပီးတော့ ညီလေးရဲ့ ကမးသီးလုံးနေရာကိုပဲ ငုံပီး ခဲထားသည။ လာဖားဖင့ ညီလေးအပေါကလေးထဲ ထိုးထိုးထည့ကာ ကစားသည။ နိုငထူးရဲ့ ညီလေးက % တငးမတလာတဲ့ အခါမာတော့ ဝတရညသည ကုနးထလာကာ နိုငထူးရဲ့ နုတခမးကို ငုံစုပ ပီး နမးကာ လကတစဘကကလညး ညီလေးကို ကိုငပီး သူမရဲ့ ညီမလေးထဲသို့ ဖညးဖညးခငး တစရစခငး ထိုးထည့ တော့သည။ ထိုးထည့လိုကတိုငး၊ ပနထုတလိုကတိုငး မကလုံးလေး မေးစငးသားကာ အ ဆိုပီး အောနေတဲ့ ဝတရညက အရမး ခစဘို့ ကောငးသည။ ဝတရညကတော့ သူမ အပေါမာ နေပီး လုပရတာကို ကိုကသညဟု ပောသည။ သူမ လိုခငတဲ့ အရိန၊ လိုခငတဲ့ နေရာကို ခိနဆနိုငတော့ သူမအတက ပိုကောငးသည။ အပေါကနေ ကိုယခငးပူးပီး လိမ့လိမ့ ဆောင့ခနေရာကနေ တဖညးဖညး အရိနတကလာကာ ကိုယကို မတမတထားပီး ဒေါငလိုက တဘုနးဘုနး မညအောင ဆောင့ခရန ကိုယ အနေအထားကို ပငလိုကသည။ ဝတရညကို ခဏလေး ဟု ပောကာ အိတထဲမ သူမအတက တစုံတရာကို ဆဲထုတလိုကသည။
ဟုတသည။ အရငကဆို အကာအကယ မပါပဲ ဖီးလတေ တကတဲ့ အထိ လုပပီးမ ကနဒုံးကို စပကာ အပီးထိ တကလမးသည။ အခုလညး ကနဒုံးလို့ သူမ ထငမညပင ဖစသည။ နိုငထူး လကထဲမာ ပါလာတာကတော့ ဆဲကိုးလေးပါ။ သူမက အံသပီး ဝမးသာတဲ့ ပီတိတေနဲ့ ကည့နေသည။ “မောင….ဝတရညအတကလား…” “ဟုတတယ….ဝတရည….မေးနေ့လကဆောငပေါ့….” “ဒါ့ကောင့ မောင အခုတလော ကပစီးကုတနေပါတယလို့တော့ ထငသား…” “ကိုကလား…ဝတရည..” “ကိုက တယ….ဒါပေမယ့ ဆဲကိုးက အရညကီးပဲနော…” “အငး…လညပငးမာ ဆဲဘို့ မဟုတဘူးလေ…” “ဟင…ဘယမာဆဲရမာလဲ… မောင့စကားက အဆနးကီးပါလား..ဆဲကိုးပဲ လညပငးမာ ဆဲရမာပေါ့…” “ခဏလေး…မောင ဆဲပေးမယ…” ညီလေးနင့ ညီမ လေးက တပရကသားကီးနေရာမ နိုငထူးက ကုနးထလိုကပီး ဆဲကိုးကို ဝတရညရဲ့ ခါးမာ ပတပေးလိုကသည။ ဝတရညက ပိုပီး အံ့အားသင့သားသည။
“မောငရယ…ကံကံဖနဖန….ခါးမာ ဆဲကိုးကို ပတပေးရတယလို့….” “ဟီး…မောင…ဟိုးအရင ဆယကောသကတုနးက ကည့ဖူး တဲ့ ကားထဲမာ မငးသမီးက အဲ့လို ဆဲကိုးလေးကို ခါးမာ ပတပီး လုပတာ…မောင ကည့နေရငးနဲ့ တအား ရငခုနတာ…အဲ့မငကငး လေးကို တအား ကိုကတယ…ခု ဝတရညကို အဲ့လိုလေး ဆဲပေးပီး လုပခငလို့…” “သော…မောငက အကံနဲ့ပေါ့လေ…ဘယလို လဲ ဝတရည ဆဲထားတာ မောင့အတက စဲဆောငမု ရိရဲ့လား…” “ရိတယ..ဝတရည…ဝတရညရဲ့ ဖားလားခထားတဲ့ ဆံပငအရည ကီးရယ…ရငဘတမာ တဲလောငးလေး ခိုနေတဲ့ နို့ လုံးလုံးလေးတေရယ…ပီးတော့ ခါးမာ ခညထားတဲ့ ကိုးလေးရယက ဝတရည ဆောင့ခလိုကတိုငး ခုနနေမာလေ…အရမး လတယ…” “မောငရယ.. ပောတတလိုကတာ… ဝတရည အရညတေ ထပထကလာ ပီ…မနမန လုပတော့မယနော…” “ခဏလေး…စပလိုကဦးမယလေ…” “ရတယ…မောင…နောက ၃ – ၄ ရကဆို လာတော့မာ… ဒီနေ့ မောင ငကပောသီးကို အခံခာ စားရုံပဲ…ခိခိ” “ဟင….မောငက စားရမာလား…”
“ခိခိ…မဟုတပါဘူး…ဒီက ဝတရညက စား မာပါတဲ့တော…” စကားပောနေရငးနင့ နဲ့ကာ နဲ့ကာ လုပနေသော ဝတရညက ကိုယကို မတပီး ဆောင့ဆောင့ခတော့သည။ သူမ ရဲ့ ဆံနယလေးရော၊ သူမရဲ့ နို့လေးတေရော၊ ခါးမာ ပတထားတဲ့ ဆဲကိုးလေးရောဟာ သူမဆောင့ခလိုကတာ ခုနခုနတကသားတာ လေးက စညးခက ညီလနးသည။ နိုငထူးကို ကည့နေရာကနေ မကလုံးလေးက စငးလာပီး မိတသားကာ အံကို ကိတပီး ဆောင့ ခကတေကလညး ပငးလာသည။ မနလာသည။ အသံရူသံတေလညး ပငးလာသလို၊ ညီးတားသံကလညး ကယလာသည။ အား ပီးပီ မောင … ဝတရည ပီးပီ ဆိုပီး အကယကီး အောကာ ဝတရည တစခီ ပီးသားပနသည။ နိုငထူးရဲ့ ကိုယပေါကို ဝတရညရဲ့ ကိုယလုံးက ပိုလဲကလာကာ နိုငထူးကို တအား ဖကထားသည။ ဖကနေရငးနင့ပင တစခက တစခက တုနတုနတက သားသေးသည။ ညီလေးနင့ ညီမလေးကတော့ တပရကသား။ နိုငထူးလညး မပီးသေးဘူးလေ။ ဒီတခေါကကတော့ နိုငထူး တာဝန ယူရမယ့ အခိန ရောကပီ။ ကိုယပေါကို လာလဲနေသော ဝတရညကို ဘေးသို့ အသာဖယပီး ကုနးကုနးလေး ဖစနေတဲ့ သူမရဲ့ အနောကကို နေရာယူလိုကသည။ ကုနးကုနးကီး ဖစနေသော သူမ၏ ကားကားကီး ဖစနေသော ဖငတုံးကီးကားမာ ဖောငး ဖောငးကီး ဖစနေသော ညီမလေးက အရညတေရဲပီး ကညလဲ့နေသည။ ဝတရညရဲ့ ခါးကို ကိုငပီး ဗိုကကို ကုတငနဲ့ ကပအောင လုပပီးမ တငပဆုံကို ထောငခိုငးလိုကသည။
ခါးနေရာမာ နညးနညးလေး လတသားတဲ့ နေရာကို ခေါငးအုံးယူပီး ခံလိုကသည။ ပုံစံအနေအထားအရ ဝတရညသည အားစိုက ပီး ဖငကုနးစရာ မလိုတော့။ ခေါငးအုံး ကို အားပုပီး လဲနေကာ တငပဆုံးကီး ကားထကနေအောင ထောငထားပေးရုံပင။ ကား ကားကီး အနောကကို ထကနေတဲ့ တငပဆုံးကို ခါးသိမသိမလေး နေရာကနေ ကိုငကာ အရညတေရဲနေတဲ့ ညီမလေးထဲကို ညီ လေးနဲ့ တေ့ထားလိုကသည။ ပီးမ ခါးသိမကို ဆဲဆဲ ယူလိုကတော့ ထောငမတနေတဲ့ ညီလေးက ညီမလေးထဲကို နစကနဲ နစကနဲ ဝငသားသည။ တစခကခငး၊ ဖညးဖညးခငး ဆောင့သည။ ၂ ခီဆက ပီးသားလို့ နားနေသည့ ဝတရညဆီကနေ ညီးတားသံတေ တိုးတိုးလေး ပနထကလာသည။ ဆံပငအရညကီးက လညပငးကုတ (ဂုတ) နေရာကနေ တစဘကတစခကဆီသို့ ကနေ သောကောင့ ကော့ရငးကာ ဝငးနေသည့ ကောပငကနေ တဆင့ မိမိ လကနစဘကနင့ ဆုတကိုငထားသော ခါးသိမသိမလေးကို ကည့လိုကသည။ မိမိရဲ့ ဆောင့ခကတိုငး တငပါးလေးတေက တုနတုနသားသလို ခါးမာ ခညထားတဲ့ ဆဲကိုးလေးကလညး လုပ ခါသားသည။
အရိန ကို မင့လိုကသည။ ဆောင့ခကတေ ကမးလာသည။ ဝတရညရဲ့ လက၂ဘကကို ဆဲယူလိုကပီး ပုခုံးကို လမး ကိုငကာ အဲ့ဒီကနေ တဆင့ ဝတရညရဲ့ ဆံပငအရညကီးကို စုခညကာ ဆုတကိုငလိုကသည။ ဆံပငအရညကီးကို ခေါငးနားကနေ ကပပီး စုခညလိုကလို့ ဝတရညလညး မနာတော့။ နိုငထူးက ဘယလကဖင့ ဝတရညရဲ့ ဆံပငတေကို စုကိုငထားပီး ညာလကဖင့ ဝတရညရဲ့ ဖူဖေးနေတဲ့ တငပါးတေကို ရိုကတော့သည။ ဝတရညလညး လဲနေရာမ လေးဘကထောက အနေအထား ဖစ ကာ ကိုယတိုငကိုယက ဆောင့ဆောင့ခတော့သည။ ဆောင့ခကမား ကမးလာသညနင့အတူ အောသံမားလညး ဆူညံလာသည။ နိုငထူးလညး အရိနတကလာကာ ဝတရညရဲ့ ဆံပငတေကို မဆဲတော့ပဲ တငပဆုံကိုသာ ကိုငပီး အားမာနအပည့နင့ တဒိုငးဒိုငး တဘုနးဘုနး ဆောင့ခကာ ဝတရညရဲ့ ညီမလေးထဲကို အရညတေ ပနးထည့လိုကတော့သည။ ဝတရညလညး တဆကဆက တုန ကာ ညီမလေးအထဲမာ နေးနေအောင ခံစားလိုကရသည။ အိမမပနခငအထိ နောက နာရီလောက ဆကဝုနးလိုကသေးသည။ အဝတအစားတေ ပနဝတတော့ ဝတရညရဲ့ တငသား ဖူဖူဖေးဖေးတေဟာ နီရဲတတနေတော့တာပေါ့။ အပနကတော့ ထုံးစံ အတိုငး နဖူးကို နမးကာ အရမးခစသညဟု ပောဖစသည။
မမငနိုငသော ကံတရား နိုငထူးလညး ဝတရညမရိတဲ့ အလုပမာ ကာကာမလုပခငတော့။ တကလမးအတက အရငဆုံး အငလိပစကားပောသငတနး တကရန စီစဉတော့သည။ ပီးရင သူမားတကာ သားနေက အိမနီးနားခငးနိုငငံ ကို သားကာ အလုပ လုပမညပေါ့။ အလုပပိတရကမာ သငတနးတကရန စုံစမးတော့သည။ ဝတရညကလညး အားပေးသည။ သငတနး တကတော့ ရငခုနသံက တဖန နိုးထလာသည။ ဟုတသည။ သူမနင့ ပနတေ့ခငး ဖစသည။ နငးပင့ ပေါ့။ သငတနးတစခုလုံးတင သိကမးဖူး သူ သူ ၂ ယောက ပိုပီး ရငးနီးသားသညမာ ဆနးသညဟု မထငပါ။ အရငတုနးက ရညးစားမားသညဟု နာမညကီးသော နငးပင့ သည အခုခိနမာတော့ ယောကားလေး သူငယခငး သိပမရိပေ။ နိုငထူးနင့သာ သားအတူ၊ လာအတူ၊ စားအတူ ဖစနေသည။ သူမ ရဲ့ မိဘတေ အလိုက စငာပူတင အလုပ သားလုပရန ပငဆငနေသညဟု ပောသည။ မိဘတေရဲ့ မိတဆေ ကုမပဏီ ဟု ပောသည။ နိုငထူးက အခါအခင့ သင့ရင မိမိပါ ဝငလုပခငကောငး ပောတော့ အခိန ခဏတော့ စောင့ပေးရနနင့ သူမ အရငသား နင့ပီး အခေကမ ပောပေးမည ဖစကောငး ပနပောပသည။
လောလောဆယတော့ နိုငထူးအနေနင့ လုပလကစ အလုပကိုသာ ဆကလက လုပကိုငပီး နငးပင့ဆီက သတငးကိုသာ စောင့နေတော့သည။ နငးပင့နင့ ရငးနီးလာသညနင့အမ ဝတရညအကောငး ကိုလညး ပောပဖစသည။ နငးပင့ကတော့ အေးအေးဆေးဆေး နေခငသောကောင့ ရညးစားမထားဖစတော့ကောငး ပောသည။ ပိတရကတေဆို အငလိပစာသငတနးကို နငးပင့နင့ အတူသားတကပီး ပနခိနမာတော့ ဝတရညဆီ သားကာ ခိနး တေ့ကသည။ တခါတရံ ဝတရညက သငတနးကို လိုကလာရင နငးပင့နင့ တေ့ဆုံကာ မုန့အတူ သားစားတတကသည။ ၃ လ လောက ကာတော့ နငးပင့က စငာပူနိုငငံဆီ အရငသားနင့ကာ အလုပ သားလုပတော့သည။ နိုငထူးကို စိတမပူရနနင့ ပောပေး မည ဖစကောငး ပောသည။ ဒီလိုနင့ နငးပင့ထကသားပီး သိပမကာခင နိုငထူးအတက အလုပခေါစာ ရောကလာသည။
နငးပင့ ကူညီပေးခငးပင ဖစသည။ သူမ နင့ အတူ အလုပ လုပရမည။ ထိုအလုပတင နိုငထူးနင့ နငးပင့ ၂ ယောကသာ မနမာနိုငငံမ ဖစသည။ ပောသညလေ။ ရညးစားဦး ရိနေသောလညး အခစဦး (ရငခုနသံ အဦးဆုံး) နင့ အခိနမားမား အတူရိမည ဖစသောကောင့ပင။ စငာပူကို မထကခာခင နိုငထူးနင့ ဝတရညတို့ ခိနးတေ့ကသည။ နိုငထူးက အလုပထကလိုကပီ ဖစပေမယ့ ဝတရညကတော့ အလုပကနေ ၂ ရက ခင့ယူကာ ဟောတယမာပဲ အတိုးခ ခစပဲဆငတော့သည။ လေယာဉကငးမာ နုတဆကတော့ ဝတရညက မကရညဝဲကာ ပောသည။ မောင ကနးမာရေး ဂရုစိုကနော တဲ့။
နေမာ ကတဲ့ နငး နငးပင့နင့ အလုပ အတူ လုပရတော့ အခိနတိုငး သူမနင့ အနေမားလာသည။ ရုံးတစခုထဲတင မိမိတို့ ၂ ယောက သာ မနမာဆိုသည့ စိတက သူတို့ ၂ ယောကကို ပိုရငးနီးစေသည။ နငးပင့ကတော့ ဘယလိုသဘောထားသည မသိပေမယ့ နိုငထူး စိတထဲမာတော့ နငးပင့ကို အကိမကိမ ပစမားနေမိသည။ စိတကူးနဲ့ ရူးတာပဲလေ၊ ဘယသူမ ဘာမ ထိခိုကတာမ မဟုတတာ။ ဝတရညနင့ကလညး ညဘကတေဆိုလင အမဲ စကားပောဖစသည။ ပင့လငးပီးသား ရညးစားတေ အဘို့တော့ sex chat က အ မဲ ပောဖစသည။ ဟိုဘက ဒီဘက အပနအလန ပရငးပေါ့လေ။ အစိုးရ အလုပပိတရကရည နင့ ခင့ယူရက ပေါငးပီး ရကရညရ ရငတော့ မနမာနိုငငံကို ပနကာ ဝတရညနင့ တေ့ဆုံပောမူးဖစသည။ အလုပပနတကရင နငးပင့က နိုငထူးကို ပနဒါ ဆိုပီး စ နောကတတသည။
မကကငးကီးတေ ညိုပီး ပနလာတာကိုး။ အလုပ လုပသက နစလောက ကာလာတော့ နငးပင့နင့ နိုင ထူးသည ပောမနာ၊ ဆိုမနာ တကယ့ ငယပေါငးလို ဖစလာသည။ ညဘက အလုပ ပနခိနတင အတူ လမးလောကပနကာ ထမငးအတူစားပီး အရကသောကကာ စကားဝိုငးဖဲ့လာသည။ ပောရဲဆိုရဲ ရိလာကာ ၂ ယောကသား အတငးရေးတေပါ ပော ဖစလာကသည။ ဥပမာ နငးပင့က မိမိ ရငသားမာ စီ ဖစသောလညး အီး အထိ ဖစခငကောငး၊ နိုငထူးရဲ့ ညီလေး အရည လုံးပတအကောငး၊ သူမရဲ့ ဆီးခုံမာ အသဲပုံ တကတူးလေး ရိကောငး၊ ဝတရည ခါးမာ ပတထားတဲ့ နိုငထူးရဲ့ လကဆောငလေး အကောငး စသညဖင့ပေါ့။ ထိုသို့ စကားမား ပောဖစလင နိုငထူး တစယောက အိမအပန ခေ ၃ ခောငး ဖင့ ပနနေရသည။ အိမပနရောကမ ဝတရညနင့ စကားပောကာ ညီလေးကို အနထုတခိုငးရသည။ နေခေါငခေါငမာတောင ကတဲ့ နငးရယ။
အနေဝေးတဲ့ အခစ အခုတလော ဝတရညနင့ စကားပောရတာ အဆငမပေပါ။ အနလိုငးကနေ ညတိုငး ပောဖစပေမယ့ အခု နောကပိုငး သူမ မအားတာက မားလာသည။ ပောဖစလငလညး ဝတရညစကားတေက နိုငထူးနင့ နငးပင့ကို လောပေးနေသလို သဘောတေ ပါနေသည။ တဖညးဖညးနင့ သိသာလာကာ နိုငထူးကို ရောငဖယဖယ လုပတော့သည။ မောင အစားလညး နိုငထူး ဟု တခါတရံ ခေါတတလာသည။ နငးပင့ကို တိုငပငကည့တော့ မနမာနိုငငံကို ပနကည့ခငရင ပနကည့ပေါ့တဲ့။ အဖေက နိုင ထူး ထငသလို ဝတရညဆီမာ တခားတစယောက ရိနေရင ဘာဆကလုပမယဆိုတာပါ စဉးစားသားပေါ့တဲ့။ ဒါနဲ့ ဝတရညကို အသိ မပေးပဲ ပနလာလိုကသည။ သူမ အလုပဆငးခိနကို ခန့မနးပီး အလုပလုပရာ နေရာဆီ သားစောင့နေလိုကသည။ မိနစ ၃ လောက စောင့လိုကပီးသော ခဏဝယ ဝတရည အလုပဆငးလာတာ တေ့လိုကရသည။ နိုငထူး တေးထငထားသည့အတိုငး ယောကားတစယောကနင့ လကခငး ခိတကာ စကား တပောပောနင့ လမးလောကသားကာ မလမးမကမးတင ရပထားသော တနဘိုးကီးမညဟု ခန့မနးရသည့ ဇိမခံကားထဲသို့ ဝငသားကာ မောငးထကသားကသည။ ဝတရညဖုနးကို ဆကကာ မေးမညဟု ဖုနးကို ကိုငလိုကရာမ အခုခိန သေးပူနေရင ဘာစကားမ အရာရောကမည မဟုတသဖင့ ညကမ ဆကရန ဆုံးဖတလိုကသည။ အနလိုငးမာ နငးပင့ ရိနေသောကောင့ သူမကို ဆကသယလိုကသည။ နငးပင့ကတော့ ခေါငးအေးအေးထားပီး ဆုံးဖတရနသာ တိုကတနးသည။ မညသည့ အကံမတော့ မပေး။ ညကတော့ ဝတရညဆီ ဖုနးခေါလိုကသည။ ရနကုနက ဖုနးနံပါတ ဖစနေ သဖင့ ဝတရညက အံ့သသံဖင့ စကားပောသည။ မောင လို့တော့ မခေါတော့ နိုငထူးတဲ့။
“နိုငထူး ပနရောကနေတာလား…ဘယတုနးက ပနရောကတာလဲ…ငါ့ကိုလညး မပောဘူး…” “ပနရောကတာ နေ့လညထဲက… ဝတရညဆီကို လာသေးတယ…” “ဟင (တုနလုပသားဟနဖင့) … ဟုတလား… ဝတရညလညး မတေ့ပါလား..” “မတေ့ဆို… ဘေးနားက ဘဲကီးနဲ့ ပောနေတာကိုး…” “သော…နိုငထူး တေ့သားပီကိုး..” “ဟုတတယ…အဲ့ဒါ အခု ဝတရညဆီက ဖေရငးသံ ကားခငလို့ … ဆကလိုကတာ..” “နိုငထူးကို ပောမလို့ပါပဲ…ကိုကောစာက ဝတရညရဲ့ မိဘတေ သဘောတူထားတာလေ… မေမေ တို့ သဘောထားကိုလညး မလနဆနနိုငလို့…” “တောစမးပါကာ…ရုပရငထဲက စကားတေ လာမပောနဲ့…” “မငး သဘောတူမ ဖစတဲ့ဟာ… သဘောမတူရင ဘာမ လုပလို့ မရဘူး..” “တကယ ပောတာပါ နိုငထူးရယ…” “အိုခေ…ထားတော့….မငး…ဘာ ဆကလုပမာလဲ….ဘယလို စဉးစားထားလဲ…” “ဟို….ဟို…..နိုငထူးနဲ့ ဖစခဲ့တဲ့ ကိစစတေကို မေ့လိုကပါတော့…ဝတရညနဲ့ လမးခဲ ရအောင…အဟင့..ဟင့…ဟီး…” “တကယ အဲ့လို ဆုံးဖတလိုကပီလား…သေခာလား…” “ဟုတ…သေခာပါတယ…” “ဟုတပီ လေ… ပနမေးမယနော… ငါ့ဆီ ပနမလာတာ သေခာပီလား….”
“………” “မေးနေတယလေ….တကယကို သေခာသားပီလား…” “ဟုတ…” “မငးဘကက အဆငပေတယဆိုရငလညး ပီးရော လေ… ငါ့ကို အတေ့အကုံအသစတေ သငပေးသားလို့ ကေးဇူးပါ…မငးဘဝ အဆငပေ ခောမေ့ပါစေ…” “နိုငထူး….ဝတရည တကယ ခစခဲ့တယဆိုတာတော့ ယုံပါနော…” “ဒီအခိနမာ ဒီစကားတေ ပောလညး ဘာမ ဖစမလာဘူးလေ… မငးသာ တကယ ခစတယဆို အခုခိန ငါ့အနားမာပဲ ရိနေမာပေါ့…တောပါပီကာ…ဒါပဲ…” အနေဝေးတဲ့ အခစက ဘယလောကခံနိုငမာလဲ။ သေးအေးသားနိုငတယ။ မဟုတဘူး။ အခစကို ခံယူတဲ့ သူတေအပေါမာဘဲ မူတညတယ။ နိုငထူး ကိုယတိုငတောင ဝတရည ရိရဲ့ သားနဲ့ နငးပင့ကို စိတထဲက အကိမကိမ ပစမားမိနေတာပဲ။ အခစဟောငးရဲ့ အခစသစ ဒီလိုနဲ့ နိုငထူးလညး အလုပ ပန တကသည။ နငးပင့နင့ ညစာအတူထကစားတော့ ရငထဲ ရိရာ အကုန ပောဖစသည။ နငးပင့ကတော့ ခေါငးလေး တငိမ့ငိမ့နင့ နားထောငနေသည။ နိုငထူးရဲ့ ရငဘတကီး ဟငးလငးပင ဖစသားမ အခိနက ကုစားသားမာပါ နိုငထူး တဲ့။ ဒီစကား တစခနးပဲ ပောသည။ တကယပဲ အခိနက ကုစားသားသည။ နောက ၆ လ လောက ကာတော့ ဝတရညဆီက မငလာဆောင ဖိတစာ ရောကလာသည။ သူ့ကိုလညး လာခဲ့ဘို့ ခေါသည။
မိနးကလေး ဖစသူက ခေါမတော့ ယောကားလေး ဖစသူ နိုငထူးက မသားရဲ စရာ ဘာအကောငးမ မရိ။ နငးပင့ကိုလညး ဖိတသောကောင့ နငးပင့နင့ အတူ ခင့ယူပီး မနမာနိုငငံ ပနကာ ဝတရညရဲ့ မငလာဆောငကို သားလိုကသည။ သူတို့သမီး (သတို့သမီး) တောတောလသည။ နိုငထူး အရငက ခစခဲ့ဖူးသော ဝတရညသည အဖူရောငဝတစုံနင့ တအားလိုကဖကသည။ ရညလားပီး နကမောငတဲ့ ဆံပငကို မထုံးပဲနင့ အရညအတိုငးကို ဆံညပလေးနင့ စညးထားသည။ တယုတယ နမးခဲ့ဖူးသော၊ အခစပဲ ဆငနဲတိုငး ကိုငဆဲခဲ့ဖူးသော ဆံနယလေးမား။ အခုတော့ အဝေးက ငေးကည့ နေရုံပင။ ဝတရညကတော့ ဧည့သညတေကို လိုကလံနုတဆကနေသည။ နိုငထူးတို့က ခနးမရဲ့ အနောကဆုံးနားမာ ဖစနေလို့ မ ရောကလာပေ။ ခဏကာတော့ ခနးမရဲ့ ထကပေါကနားကို (ထုံးစံအတိုငး) သားကာ ပနတော့မယ့ ဧည့သညတေကို နုတဆက တော့သည။ နိုငထူးတို့ အလည့ရောကတော့ ဝတရညက သူတို့သားဖစသူ ကိုကောစာနင့ မိတဆကပေးသည။ နိုငထူးဘေးနားမာ နငးပင့လညး ပါလာတော့ နငးပင့ကလညး ဝငနုတဆကသည။ ဒီတော့ ကိုကောစာ ဆိုသူက အလိုကမသိစာဖင့ ပောသည။
“ကိုနိုငထူးရဲ့ ခစသူလားဗ…. တောတော ခောတယဗာ.. ကိုနိုငထူးတော့ ကံကောငးတာပဲ…” “ဟုတကဲ့ရင့….တေ့ရတာ ဝမးသာ ပါတယ…အခုလို ခီးမမးစကားပောတာ ကေးဇူးပါနော… ကမ ခောတာက ဟော့ဒီက သူတို့သမီးကို မမီပါဘူးရင…” “ဟဲဟဲ ဟဲ…” “ကိုကောစာ…ကေးဇူးဗာ….ကနော့ ခစသူကို အခုလို ခောတယ ပောတဲ့အတက….တကယတော့ ဝတရညက ပိုလတာ ဗ…” “ဟားဟားဟား…ကိုနိုငထူးကလညး မောကတတသားပဲ…” ဒီလိုနဲ့ ကိုကောစာလကကို လတလိုကပီးမ တခေါက သား ပနနုတဆကသည။ ကေးဇူးပဲဗာ ဟုပင။ ခနးမ အပငထကလာတော့ နိုငထူးနင့ သိသော ဝတရည သူငယခငးက နိုငထူးနောက ကို လိုကကာ အိတသေးသေးလေး တစအိတ လာပေးသည။ ဝတရညက ပေးခိုငးလိုကတာတဲ့။ ဖင့ကည့လိုကတော့ ဆဲကိုးရည ရညလေး။ ဘေးနားက နငးပင့ကတော့ ဆဲကိုးရညကီးကို ထုတကည့နေသော နိုငထူးကိုသာ ငေးမောကည့နေတော့သည။
ခညမထားတဲ့ ကိုး အခိနတေ တဖညးဖညး ကုနလာတော့ နိုငထူးရဲ့ အသဲကဲ ဝေဒနာလညး သကသာလာသည။ လုံးလုံးကီး မေ့ သားတာမိုး မဟုတပဲ၊ တိုကဆိုငတိုငးသာ သတိရတတသည။ အထူးသဖင့ နငးပင့ပေါ့။ သူမက ဆံပင အရညကီး ထား ထားသညလေ။ အခုဆို ကောလယကို ကောလို့ တငပဆုံနားကို ရောကတော့မည။ သူတို့ ၂ ယောက ဆကဆံရေးကလညး မ ပောငးလဲပါဘူး။ အတူသား၊ အတူစား၊ အတူသောကပဲပေါ့။ သံယောစဉ ရိလာပေမယ့ အခစ အဖစကို မပောငးလဲကပါဘူး။ တစရကပေါ့။ staff party ဆိုပီး သူတို့ အလုပက စီစဉပေးသည။ အငဒိုနီးရားက ကမးခေကို သားကတာပေါ့။ ကမးခေရောက တော့ ညနေပိုငးမာ ဆုပေးတာတေ၊ အမတတရ လကဆောင မဲဖောကပေးတာတေ၊ ဂိမးကစားတာတေနဲ့ ပောစရာကီးပါ။ ည ဘကရောကတော့ လူငယတေပဲ စုပီး အရကသောကကသည။ နိုငထူးက ဘီယာပဲ သောကပီး နငးပင့က ဝိုငသောကနေသည။ တခားသူတေနင့ စကားပောသလို ၂ ယောကသား အခငးခငးလညး ပောသည။ နောကပိုငးတော့ ၂ ယောကထဲ သီးသန့ ပော သလို ဖစလာသည။ နငးပင့ ဝတထားတာက အနီရောင ဝမးပိစလေး၊ ဒူးခေါငးအောက နညးနညး ရညပီး ကားကားလေးပေါ့။ တငပါးလုံးကီးတေက ဖုထစနေပီး၊ ခါးနေရာမာ သိမသားတာက သူမရဲ့ ကောကကောငးကို ပိုပေါစေသည။ ဆံနယရညကီးတေ ကိုတော့ စုပတပီး ဆံထုံး ထုံးသလို ခညထားသည။ ဝိုငခကလေးကို ကိုငကာ နိုငထူးနင့ စကားတပောပောဖင့ ဝိုငသောကနေ ဟနက တမိုး ဆဲမကဘယကောငးသည။ ဒီဆံနယတေကို မငရင ဝတရညကို သတိရသားသဖင့ တခက တခက ငိုငကသား သော နိုငထူးကို နငးပင့က ဖေသိမ့ပေးသည။
“နိုငထူး….အခိနလညး ကာပီလေ…သူ့ကို သတိရတုနးပဲလား…” “အငး…တခါတလေ သတိရတယ….အခိနတိုငးတော့ မဟုတ ပါဘူး…” “အေးပေါ့…ရညးစားဦးဆိုတော့လညး ဖစမာပေါ့လေ…နိုငထူးက ကိုးသားခညတာကိုး..” “ဘာပောတာလဲ နငး…” “သော…သံယောစဉကိုး သားခညမိတာကိုး…နငးကတော့ လတလတလပလပပဲ နေတယ…ဟိုးအရငတုနးကတော့ နိုငထူးလိုမိုး ခံစားဖူးတယ…နောကပိုငးတော့ မခစမိအောင နေတယ…သံယောစဉကိုး အရစမခံဘူးလေ…” “အငး…နငး ပောတာလညး ဟုတပါတယလေ…” “စိတထဲ သိပမခံစားနဲ့တော့ နိုငထူး…. နငး အခနးထဲ ပနတော့မယ…အပငမာ အေးလာပီ…” “အို ခေ…နငး…ဂတနိုကနော…” “သော… ဝတရညဆီက ပနရတဲ့ ကိုးလေး အခု ပါလာသေးလား…” “ပါတယ…နငး… ဘာလုပမလို့ လဲ….” “နငး…အခု ဝတကည့ခငလို့….နိုငထူး ခင့ပုရငပါ….” “အငး…ရပါတယ…အခနးထဲ သားပနယူလိုကဦးမယ…” “အို ခေ….ဒါဆို နငး အခနးထဲကပဲ စောင့နေတော့မယ…. နိုငထူး ကိုယတိုင ဝတပေးမယဆိုလညး သဘောနော…” ဟု ဆိုကာ ခာကနဲ လည့ထကသားသည။ တငပဆုံက နိမ့တုံ မင့တုံနင့ တလမးခငး တလမးခငး လောကသားသညက နိုငထူးကို စိမခေါသားသည့ ဟန။ ဘာသဘောလဲဆိုတာ ကာကာ မစဉးစားနိုငအား။ စိတရဲ့ ခေါဆောငရာဆီ ပေးလိုကဘို့ ပငတော့သည။ နိုငထူး အခနးဆီကို အမနသားပီး ဆဲကိုးရညလေးကို ထုတကာ လကမာ ကစကစပါအောင ဆုတပီး နငးပင့ အခနးဆီသို့ သားတော့သည။ ဒီ ဆဲကိုးလေးတော့ ဝတပေးလိုကမည။ သံယောဇဉတော့ မငိမိအောင ထားရမညလေ။ ဟုတတယ သံယောဇဉကိုး။ ဒီကိုးက ခညမထားတဲ့ ကိုး။
Zawgyi
ခဥထားတဲ့x{1039}x{101C}ကိဳး (အစ/အဆုံး)
x{1014}x{103D}ိုငူး တကx{1039}x{1000}သိုလ္ စတက္ေတာ့ သူမx{1014}x{103D}င့္ စၿပီး ဆုံေတx{1037}ခင့ခဲ့သည္။ သူမရဲx{1037} နာမည x{1014}x{103D}င္းပင့္။ နာမညဲx{1037} မလိုက္ေအာင္ အသားက ညိဳသည္။ မေခာေပမယ့္ လသည္။ လူပိဳေခတက္ေလး ဖစည့္ x{1014}x{103D}ိုငူး တစ္ေယာက္ x{1014}x{103D}င္းပင့ို ခိုးခိုး ၾကည့သည အေမာ။ စာသငန္းေဟာလဲတင္ လူေပါင္းမားစာ ရိသည့ဲမ သူမကိုသာ ၾကည့ိေနသည္။ မားေသာအားဖင့္ သူမသည္ x{1014}x{103D}ိုငူး ထိုင္ ေနက ခုံတန္းေလးရဲx{1037} ဘယက္ အေနာက္ ခပက ေနရာ ခုံတန္းမာ သူငယင္းေတx{1014}x{103D}င့္ အတူ ထိုငတည္။ အၾကည့င္း ဆုံ ရင္ ရငုနတာက x{1014}x{103D}ိုငူး။ ေကာင္းတကက္ေတတိုင္း သူမကို ၾကည့ည္။ အၾကည့င္း ဆုံေနေအာငို ၾကည့ာပါ။ ေကာင္းမာ ကင္း (အလဘုရင) မဖစ္ေပမယ့္ သူမသညည္း နာမည္x{1039}x{101C}ကီး ေကာင္းသူ တစ္ဦးဖစည္။ လမ္းေလာကင္ တုန္ ေနေအာင္ အထက္၊ ေအာက္ လx{103C}ပါသားေသာ သူမ၏ တငါးေတကိုလည္း တပကာ ခိုးၾကည့တ္ၿမဲ။ ရငုနတအx{101B}ယ္ x{101B}ူးေလာက္ေအာင္ ခစ္ေပမယ့္ ဖင့ေပာဖစဲ့။ ရင္းx{1014}x{103D}ီးေအာငည္း မx{1039}x{101C}ကိဳးစားခဲ့ေပ။ သူမသည္ အသိုင္းအဝိုင္းx{1039}x{101C}ကီးထဲက ဖစ္ၿပီး x{1014}x{103D}ိုငူးမာ သာမာနိသားစုေလးမ ေပါကားလာေသာေၾကာင့္ မိမိကိုယိုင္ အနားသိုx{1037} မခည္းကပစဲ့ေပ။ သိုx{1037}x{1014}x{103D}င့္ အခိန္ ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ ပန္ၾကားရတဲ့ သတင္းေတေၾကာင့္ အနားသိုx{1037} လုံးဝ ကပန္ မx{1039}x{101C}ကိဳးစားေတာ့ေပ။ ၾကားရတဲ့ သတင္းက သူမ သည္ မက္x{1014}x{103D}ာမားသည္။ ရည္းစားမားသည္။ အဆိုးဆုံးက သူမ သေဘာကလင္ ကုန္းေပးသညဲ့။ ၾကားၾကားခင္း လုံးဝ မယုံေပ။
သူမ မက္x{1014}x{103D}ာက အပစင္းတာကိုး။ ဖဴစငာကိုး။ ဒါနဲx{1037} နီးစပာ သူမ အသိုင္းအဝိုင္း သူငယင္းေတကို မသိမသာ စုံစမ္းေတာ့မ သတင္းက သဲ့သဲ့ေလး ထကာသည္။ ဖစ္x{1014}x{103D}ိုငည္ေပါ့ေလ။ ဒီအx{101B}ယာ၊ အခစို စၿပီး ကိုးကယဲ့ အx{101B}ယာ၊ မိန္းမေတာင္ တစ္ေယာက မလုပူးတဲ့ အx{101B}ယာ၊ ကိုယ္ ခစ္ေနတဲ့ မိန္းကေလးက ရည္းစားမားသည္ (တနည္း ေယာကာ္းေတx{1014}x{103D}င့္ အိပ္ ဖူးသည္) ဆိုတာကို သိလိုကေတာ့ ခစဲ့စိတ္ ကုနားသည္။ တနည္း စိတကားသည္။ ဒါကို အခစိုx{1037} ေခၚ၊ မေခၚ x{1014}x{103D}ိုငူး ေတာ့ မသိ။ သူမားေတ ေပာသည့္ love is love, sex is sex ဆိုတာလည္း သေဘာမေပါက္။ သူ သိထားတာက သူx{1014}x{103D}င့္ ခစ္ေသာသူ သည္ သူx{1014}x{103D}င့ာ အရငုံး လုပူးရမည္ေပါ့။ ဒါနဲx{1037} စာသင္x{1014}x{103D}စ္ေတလည္း ကုန္၊ ေကာင္းလည္းၿပီး၊ ဘဲx{1037}လည္း ရေတာ့ သူမx{1014}x{103D}င့ည္း ေဝးခဲ့သည္ေပါ့။ တခါတေလေတာ့ သတိရေသးသည္။ x{1014}x{103D}ိုငူးရဲx{1037} ရငုနံ အဦးဆုံးေလးကိုး။
ပထမဆုံးခစူ ေကာင္းၿပီးသားေတာ့၊ အလုပ္ စဝင္ လုပၿပီေပါ့။ အရငုံးက ကိုယတ္ေမာကားတဲ့ photoshop လုပည္း ေလးနဲx{1037}ပဲ အသက္ေမးရတာေပါ့ေလ။ ဘာလုပတာလဲဆိုရင္ေတာ့ ေၾကာာဆိုင္းဘုတ္ေတ လုပဲ့ ကုမဏီေပါ့။ အဲ့ဒီမာ ေၾကာာခငဲ့ ပစည္းပိုငင္ေတက လိုခငဲ့ အခကလက္ေတ ေပာပတာကို၊ ကိုယ x{101B}ိုကားတဲ့ ပုံကို ပင္ေပးရတာေပါ့ ေလ။ ကိုယ့ို လုပဲ့သူက ၅ ေယာက္ ရိတယ္။ အလုပ္ စဝငုပင္းကေတာ့ ပငန္းတာေပါ့ေလ။ လူပငန္းတာထက္ စိတ္ ပငန္းတာက ပိုဆိုးတယ္။ သငန္းမာ တတ္ေမာကဲ့တာနဲx{1037} တကယ္ အလုပုပာမာ ကဲပားတာေပါ့။ စိတ္ေတလည္း ရx{103C}ပ္ေပါ့ ေလ။ ဒီၾကားထဲ အခိနီ ၿပီးရမယ္ ဆိုတဲ့ ဖိအားကလည္း ဖိထားေတာ့ လူကသာ ထိုင္ၿပီး လုပတာ၊ စိတ္ေတက ကဆုန္ေပါက္ေပး ပဲ။ ကံေကာင္းတာကေတာ့ ေဘးနားမာ အတူ ထိုငုပ္ေနတဲ့ ေကာငေလးေၾကာင့ဲ။
သူမ နာမည ဝတည္။ သနပါးကို ပါးပင္ အပည့ိမ္းထားသည္။ ထူးခားခက ဆံပင တငါးေကာ္ေကာ္ အထိ ရည္ သည္။ ဆံပငရညို အဲ့ေလာက္ မမတ္x{1014}x{103D}ိုးေပမယ့္ သူမx{1014}x{103D}င့္ ထိုနက္ေပာင္ေနေသာ ဆံပငရည္x{1039}x{101C}ကီးက လိုကကညု ထငည္။ တခါတေလမာ ကစံၿမီး ကစားတတ္ၿပီး ဆံထုံးလိုမိဳး ေခါင္းမာ ပတစားသည္။ တခါတရံကေတာ့ ဆံပငို အေထးလိုက္ စုၿပီး ရစတားတတည္။ အလုပုပိနာေတာ့ ဆံပင္ စီးထားေသာည္း အလုပ အသားအပန္ ဆိုရင္ ေတာ့ ဆံပငို ဖားလားခထားသည္။ သူမသည္ x{1014}x{103D}ိုငူးx{1014}x{103D}င့္ အသကူေသာည္း၊ ေကာင္းတက္ေနရင္းx{1014}x{103D}င့င္ ထိုအလုပို လုပ္ ေနေသာေၾကာင့္ ဆရာ တပိုင္း ဖစ္ေနၿပီ။ သူမရဲx{1037} ေဘးနားမ လမ္းၾကည့ာ သငေပးမx{103C}ေၾကာင့္ အလုပိုင္းမာ ကၽမ္းကငာ သည္။ ဝတည x{1014}x{103D}ိုငူးကို ေခၚတာက ေမာင္x{1014}x{103D}ိုင္ တဲ့။ ဘယ္ေၾကာင့္ ေခၚလဲ ေမးေတာ့ နင ငါနဲx{1037} x{101B}ယူေပမယ့္ ငါက နင့ရာမ ေလ ဒီေတာ့ ဆရာမေတ ေခၚသလို ေမာငိုၿပီး တပ္ေခၚမယ္ တဲ့။ ထားပါေတာ့ေလ။ သူမကို စတင္ စိတငားေနေတာ့သည္ ဆို ေတာ့လည္း သည္းခံရမာေပါ့ေလ။
အလုပဲလည္း အတူတူ ေဘးနား ကပိုငာ အလုပုပၿပီး၊ အသကူေတ ဆိုေတာ့လည္း ၿငိၾကေတာ့တာေပါ့။ ရည္းစား ဖစားေတာ့လည္း သူမား စုံတဲေတ နည္းတူ၊ အလုပိတကို ပန္းၿခံသားၿပီး ထီးေလး ကယာ အနမ္းေx{1039}x{101D}ခတာတိုx{1037}၊ x{101B}ုပင္x{101B}ုံ ထဲ သားၿပီး ေပါကီ နံပား အီၾကာေကး မည္းတာကေတာ့ လုပ္ေနကေတေပါ့။ ရည္းစားဖစ္ၿပီး ၂ လ ေလာက္ ၾကာေတာ့ ဝတည္ က အလုပ္ေပာင္းသားသည္။ သူမက အဝတစား အခဳပလုပ္ ဒီဇိုင္းသငန္း ကို စိတငားေသာေၾကာင့္ နာမည္x{1039}x{101C}ကီး ဒီဇိုငာ မမ တစ္ေယာကီမာ တပည့ံကာ အလုပငေနနဲx{1037} ဝငုပည္။ x{1014}x{103D}ိုငူးကလည္း အားေပးတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အလုပ္ ခင္း မတူတာေၾကာင့္ အခိနၾကာx{1039}x{101C}ကီး မေတx{1037}ရပဲ အလုပ္ ပိတက္ေတမသာ ေတx{1037}ဖစ္ေတာ့သည္။
အခစညာ သင္ၾကားမx{103C} တစက္ေတာ့ x{101B}ုပငားၾကည့င္း ထုံးစံအတိုင္း ဝတညို ဖကားလိုကည္။ မတ္x{1014}x{103D}ိုးတယာ လာေသာ ဝတညဲx{1037} ဆံပငည္x{1039}x{101C}ကီးကိုလည္း နမ္းရx{103C}ိကိုကည္။ ရငငဲ ဝငီေနေသာ သူမကို ငုံx{1037}ၾကည့ိုက္ေတာ့ ပင့ာဖူးငုံ ေနေသာ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းတစုံx{1014}x{103D}င့္ ရီေဝေနေသာ စူးရရ မကန္းတစုံကို ေတx{1037}လိုကသည္။ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းဖူးဖူးကို ငုံၿပီး စုပူနမ္းရx{103C}ိကိုက္ သည္။ ေရငတ္ေနေသာ လူတစ္ဦးက ေရဗူးထဲမ ေရကို အဆုံးထိ စုပူေသာကလို x{1014}x{103D}ိုငူးသည္ ဝတည္၏ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းဖူးမားကို စုပူနမ္းလိုကည္။ အသကx{103D}သံမား မနာသလို၊ လာ အခင္းခင္း ထိမိကာ ကီစယ္ေနသည ပါးစပ္ ၂ ခု အတင္း ဓါးေတ ခုတည့္x{1014}x{103D}ယ္။ ဘယ ညာ၊ အေပၚမ ေအာက္ ယိမ္းထိုးေနသည္။ ထိုစဥ္ မကန္းေလး မိတာ မိန္းေမာေနေသာ ဝတည အ နမ္းေတကို လကသတ္ေစၿပီး x{1014}x{103D}ိုငူးရဲx{1037} နားကို ကပာ တိုးတိုးေလး ေပာသည္။
“ေမာင္… x{101B}ုပင္ၿပီးရင္ ေမာင္ သားခငဲ့ ေနရာ သားေနာ္… ဝတည္ လိုကယ္.. ” x{1014}x{103D}ိုငူး ေၾကာငားသည္။ သူx{1037}ကို ေမာင္ ဟု ေခၚခင္း ဖစည္။ ရည္းစားဖစ္ၿပီး ၂ လ ၾကာတာေတာင္ ေမာင္x{1014}x{103D}ိုင္ ဟုပင္ ေခၚေနေသာေၾကာင့္ တခါတေလ သူမား စုံတဲေတလို ေမာင္ သိုx{1037}မဟုတ္ ကိုကို ေခၚခိုင္းေသာည္း မေခၚေသာ ဝတည ေခၚခင္း ဖစည္။ ၿပီးေတာ့ ေနာကကဲ အေၾကာင္းအရာက သူx{1037}ကို ပိုၿပီး ရငုနားေစသည္။ x{1014}x{103D}ိုငူး သားခငဲ့ ေနရာကို သားခိုင္းတာ။ ဒါဟာ မီးစိမ္းပတာေပါ့။ ဝတည္ ကို တည္းခိုခန္း ေခၚလိုက ေခၚx{1014}x{103D}ိုင္ေၾကာင္း၊ တနည္း သူမကို လုပိုx{1037} ရၿပီ ဟု အခက္ ပခင္းပင္။ စိတx{103C}ပားစာ ၾကည္x{1014}x{103D}ူးစာဖင့္၊ “ဝတည္ … ငါ့ကို ေမာင္ လိုx{1037} ေခၚလိုကာလား… နားေထာငိုx{1037} ေကာင္းလိုကာ… ပန္ေခၚပါဦး…” “ေမာင္…” “ငါ အရမ္းေပာ္ တယ္… အဲ… ေမာင္ အရမ္းေပာယ္… ေမာင္ ေခၚရာ တကယ္ လိုကာေနာ္…” “အင္းပါ… ေနာကစါ မေမးနဲx{1037}… ရက္ တယ္…”
x{1014}x{103D}ိုငူးလည္း ဝတညဲx{1037} နဖူးကို နမ္းလိုက္ၿပီး ကိုယုံးေလးကို တအား ဖကားကာ x{101B}ုပင္ ဆက္ၾကည့္ေနမိသည္။ အဲ့ဒီေနx{1037}က x{101B}ုပင္x{101B}ုံမာ ဘာကား ၾကည့လဲ ဆိုတာေတာ့ နည္းနည္း ရိပိသည္။ အရငဆို ဘာကား ပလိုx{1037} ပမန္း ၂ ေယာကား မသိၾကဘူး ေလ။ x{101B}ုပင္ၿပီးေတာ့ နီးစပာ တည္းခိုခန္းကို ေပးၾကတာေပါ့။ ပထမဦးဆုံးအx{1039}x{101C}ကိမိုx{1037} ၂ ေယာကား ရက္ေနၾကသည္။ တည္းခိုခန္းကို ဝငယ့္ အေရး၊ အေရx{1037} ကေန ေခါကုံx{1037}ေခါကန္ ေလာကာ က အx{1039}x{101C}ကိမ္ေပါင္း မနည္း။ x{1014}x{103D}ိုငူးလည္း မိန္းမ လုပ္ ရမယ့္ အေရး အားတင္းကာ မက္x{1014}x{103D}ာနီရဲရဲ x{1014}x{103D}င့္ ေကာငာကို ဝင္ေမးေတာ့သည္။ ေကာငာကလည္း ေကာငေလး ဖစ္ေနသည္။ ဝတညေတာ့ ရကိုx{1037} ေခါင္းx{1039}x{101C}ကီးကို ငုံx{1037}ထားေလရဲx{1037}။ ေကာငာက ေကာငေလးကို အခိနိုင္း အခန္းယူခင္ေၾကာင္း ေပာေတာ့ x{1014}x{103D}ိုငူးရဲx{1037} အသံေတက တုန္ေနသည္။ မတုံတငဒ္ ေပးကာ ေငေခေပးၿပီး အခန္းဆီကသိုx{1037} မနနားလိုကည္။ ေကာငာက ေကာငေလး အသံက ၾကားခင္ေအာင္ ၾကားလိုက္ေသးသည္။ ေအးေဆးစာ အနားယူx{1014}x{103D}ိုငါေစရင္ တဲ့။ ဘယို လုပ္ ေအးေဆးမာတုန္းကယ္။
အခန္းထဲ ဝငည္x{1014}x{103D}င့္ တံခါးကို ပိတာ ေလာ့ခၿပီး ဝတညို အငမ္းမရ နမ္းေတာ့သည္။ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို နမ္းစုပ္ေနၿပီး၊ လက္ ၂ ဘကလည္း ဝတညဲx{1037} ေကာကို ပတိုက္၊ ေခါင္းကို ကိုငိုက္၊ တငါးကို ပတိုက္x{1014}x{103D}င့္၊ ဘာလုပိုx{1037} လုပန္းမသိေအာင္ ဗာမားေနသည္။ လူပိဳလက္ ဝကx{103B}ီး ဆိုသလိုေပါ့။ နမ္းရx{103C}ိက္ေနရင္းက ၂ ေယာကား အဝတစားေတ အပနလန္ ခၽတ္ၾက သည္။ ခနါကိုယ္ေပၚ အဝတ္ အကုနငည္x{1014}x{103D}င့္၊ နမ္းေနတာကို ခဏ ရပိုက္ၿပီး၊ လကစမ္း အကာကို အေနာက္ ဆုတ္ လိုကာ ဝတညဲx{1037} ကိုယုံး အလကို ၾကည့ိုကည္။ x{101B}ုပင္x{101B}ုံထဲ ပန္းၿခံထဲမာ x{1014}x{103D}ိုငူး ခဏခဏ နယုတ္ ထားေသာ ရငား ကို လင္းလင္းရင္းရင္း မငေတာ့သည္။ လကစုတာေလး ဖစ္ေသာည္း တင္းတင္းရင္းရင္းx{1014}x{103D}င့္၊ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေတက ပန္းx{1014}x{103D}ုေရာင္ ေပးေနၿပီး၊ ပါးစပ္x{1014}x{103D}င့္ စုပင္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းအသားx{1014}x{103D}င့္ အပည့္ေလာက္ေလးပင္။ ညီမေလးကို ၾကည့္ေတာ့လည္း အေမx{103E}း ေတက မည္းမည္း အုပိုက္x{1039}x{101C}ကီး ထူထပာ ေပါက္ေနသည္။ ဝတညလည္း x{1014}x{103D}ိုငူးရဲx{1037} ေငါေငါx{1039}x{101C}ကီး ေထာငက္ေနတဲ့၊ ေသးခုန္ x{1014}x{103D}x{103C}န္းအတိုင္း တဆကက္ တုန္ေနတဲ့ ညီေလးကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္။
အေနာကာ ရိေနေသာ ကုတင္ေပၚကို ဝတညို တန္းတငိုကည္။ x{1014}x{103D}ိုငူး လုပမကို မက္ေတာငခတ္ ၾကည့္ေနေသာ ဝတည္။ x{1014}x{103D}ူးx{1014}x{103D}ပနိုပင္ မစဥ္းစားပဲ x{1014}x{103D}ိုငူးရဲx{1037} ညီေလးကို ဝတညဲx{1037} ညီမေလးထဲ ထိုးထည့န္ x{1039}x{101C}ကိဳးစားေတာ့သည္။ ဝတည ပကကေနအထားနဲx{1037} ေပါင္ေလး ကားထားေပးကာ သူမရဲx{1037} ညီမေလးထဲသိုx{1037} ထိုးထည့္ေတာ့မယ့္ x{1014}x{103D}ိုငူး ညီေလးကို ၾကည့္ၿပီး ေပာလိုကာကေတာ့။ “ဖည္းဖည္း ထည့္ေနာ္ ေမာင္…” x{1014}x{103D}ိုငူးလည္း ဝတညို ၾကည့ာ ေခါင္းကို ၿငိမ့လိုက္ၿပီး ညီမ ေလးထဲသိုx{1037} ထိုးထည့န္ ညီေလးကို အရင္းကေန ကိုငိုကည္။ ညီမေလးကိုလည္း ၿဖဲၾကည့ိုက္ေတာ့ အရည္ေတ x{101B}x{103E}ဲေနသည္။ အေပါကကို ေသခာ ရာရသည္။ အပငာ နဖူးေတx{1037} ဒူးေတx{1037} ေတx{1037}ေတာ့ ညီေလးက ပိုၿပီး ေတာငာသည္။ အဖားကို ထိုးထည့္ ၾကည့ည္။ မရ။ နည္းနည္းေလး ကဥားသည္။
လုပငိတ္ေတ တအား တကာသည္။ ထည့ငိတ္ေတ တအား ဖစာ သည္။ ေနာကစ္ေခါက္ ပန္x{1039}x{101C}ကိဳးစားၾကည့ည္။ မဝငဲ ေခာကားသည္။ ညီေလးက အေပၚကို ေခာကားေတာ့ ညီမ ေလးရဲx{1037} ရသာဖူးကို ခလုတိုက္ၿပီး ဝတည္ တစ္ေယာက္ ‘အ’ ဆိုၿပီး ခပိုးတိုး ေအာိုကည္။ x{1014}x{103D}ိုငူးရဲx{1037} လုပငိတ္ေတက ငယိပ္ တက္ေဆာင့္ေလၿပီ။ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ညီေလးရဲx{1037} အလယားေလာကိကို ေသခာကိုငာ ညီမေလးထဲ ထိုးထည့္ ေတာ့သည္။ ညီမေလးရဲx{1037} ပန္းx{1014}x{103D}ုေရာင္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားေလးရဲx{1037} ေဘးဘကို နည္းနည္း ၿပဲအာၿပီး ညီေလးရဲx{1037} ကမ္းသီးလုံးက ဝငား ေတာ့သည္။ ကမ္းသီးလုံး ေအာကကာ ရိေသာ ညီေလးရဲx{1037} ရသာဖူးေနရာက ကဥကားၿပီး လုပငိတ္ေတနဲx{1037} ေပါင္းကာ x{1014}x{103D}ိုငူးတစ္ေယာက္ မထိန္းx{1014}x{103D}ိုငဲ အခစည္ေတ ပန္းထကားေတာ့သည္။ အဆုံးထိလည္း မဝငားေတာ့ ဝတညဲx{1037} ညီမေလး x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသား တဝိုကာ x{101B}x{103E}ဲနစားေတာ့သည္။ မနန္ ၿပီးသားေသာ ခစူကို ၾကည့ာ၊ အားမလို အားမရ ဖစန္ မပပဲ ဝတညေတာ့ ရယ္ေနသည္။ x{1014}x{103D}ိုငူးလည္း အားတုံx{1037}အားနာ အၿပဳံးေလး ၿပဳံးကာ ဝတည္ေဘးနားကို ခဏ ဝငဲလိုကည္။ အခစည္ေတ ထကားေပမယ့္ ညီေလးက ခဏအတင္း ပန္ၿပီး ေထာငတာသည္။ ေထာငတာသည္x{1014}x{103D}င့္ တၿပိဳကက္ ဝတည္ေပၚကို တကကာ ပနည့ိုx{1037} x{1039}x{101C}ကိဳးစားေတာ့သည္။ အသက္ ၂ ေကာဲ ရိေသးတဲ့ လူပိဳေလ။ လိငိတ ထိပုံး ေရာက္ေနတာေပါ့။
ဒီတစါေတာ့ ေအာငငားသည္။ ညီမေလးထဲကို အဝင္ အထက္ လုပ္ေနတဲ့ ညီေလးကို ပနုံၾကည့္ၿပီး ေရလည္ ဖီးလကားသည္။ ဖုန္းကို ယူလိုက္ၿပီး စကနx{1037}္ ၃ စာေလာက္ ဗီဒီယို x{101B}ိုကိုကာ ဝတညို ပနသည္။ ဝတညည္း အလုပံ ေနရင္း မိမိရဲx{1037} ညီမေလးထဲကို ဒီဟာx{1039}x{101C}ကီး ဝင္ေနပါလား ဆိုတဲ့ စိတဲx{1037} အရိနကာကာ “ေမာင္ေရ ေဆာင့္၊ ေဆာင့္” ဟုပင္ ေအာ္ေန ေတာ့သည္။ x{1014}x{103D}ိုငူးလည္း တဖည္းဖည္း x{1014}x{103D}ဲx{1037}ၿပီး အသင္းအထုတ္ လုပ္ေနရာမ အားသုံးကာ အရိနင့္ ေဆာင့္ေတာ့သည္။ ၂ ေယာက္ သား အၾကည့င္း ဆုံၿပီး ရမကင္းပင္းဖင့္ အေပးအယူ မကာ x{1014}x{103D}ိုငူးရဲx{1037} အခစည္ေတကို ဝတည္ ညီမေလးထဲကို ပန္းထည့္ လိုကည္။ ညီမေလးထဲ တိုးဝငာသည့္ ခပ္ေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}း ရိေသာ အရည္ေတေၾကာင့္ ဝတညည္း တကိုယုံး တုနကာ ၿပီးေမာကားသည္။ ဒီအခိန္ ဝတည္ နဖူးေပၚကို ကလာတာက x{1014}x{103D}ိုငူးရဲx{1037} အနမ္း တစင့္။
အဲ့ဒီေနx{1037}က ၃ နာရီ အခိနိုင္း အတင္း လုပိုက္၊ နားလိုက္x{1014}x{103D}င့္ ၃ ေခါက္ ထပုပစ္ၾကသည္။ တည္းခိုခန္းက ပနက္ေတာ့ ဝတညဲx{1037} ညီမေလးx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားက ကိန္းစပ္ေနကာ ဗိုကလည္း ေအာင့္ေတာင့္ေတာင့္ ဖစ္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ အနီးနားက မုနx{1037}င္းခါးဆိုငာ ဝငိုငားဖစ္ၾက သည္။ ဗိုကလည္း တအား ဆာလာၿပီး ပုံမနက္ ပိုစားဖစ္ၾကသည္။ x{1014}x{103D}ိုငူးက ခဏ ဟု ဆိုကာ တခားေနရာ ထကားၿပီး ပနာေတာ့ သူx{1037}ကို ေဆးတိုကည္။ ဘာေဆးဆိုသညာ ေပာပရန္ မလိုေပ။ ၂ နာရီ ခားရင္ ေနာကစါ ေသာက္ေနာုပင္ မာလိုက္ေသးသည္။ အိမပနို ဘကား စီးေနၾကဖစ္ေသာည္း x{1014}x{103D}ိုငူးက ဒီေနx{1037}ေတာ့ တကီနဲx{1037} ပန္ေနာု ဆိုကာ အိမ္ ပနိုကိုx{1037}ေပးသည္။ ကားေပၚမာ တစ္ေယာက္x{1014}x{103D}င့္ တစ္ေယာက္ ဘာမ မေပာပဲ ပုခုံးမီထားကာ ေနေနၾကသည္။ ၂ ေယာကား ပို ခစာသညုလည္း ထငာသည္။ ကားေမာင္းတဲ့ ဦးေလးကေတာင္ အေနာက္ၾကည့နေန တဆင့္ ၾကည့္ၿပီး x{1014}x{103D}ိုငူးကို ၿပဳံး ပသားသည္။ ဒီေနx{1037}ေတာ့ ေပာ္ၿပီေလ။ ညီေလးလည္း ကိန္းေနၿပီေပါ့။
ခစူအတက္ ေမးေနx{1037}လက္ေဆာင္ ဒီေနx{1037}က ခစတဲ့ ဝတညဲx{1037} ေမးေနx{1037}။ သူမအတက္ ရညူးၿပီး လုပားတဲ့ လက္ေဆာင လည္း လကဲ ေရာက္ေနၿပီေလ။ မနကိုင္းေတာ့ အမားနည္းတူ ေx{101B}x{103E}တိဂုံဘုရားသား၊ ပန္းကပ္၊ အေမx{103E}းတိုင္ ဖေယာင္းတိုငူေဇာ္၊ ဦးခ၊ သစာဆို၊ x{1014}x{103D}စိုယူ ၾကည္x{1014}x{103D}ူးခဲ့တာေပါ့။ ဘုရားကအပန္ေတာ့ ဒငမ္း ဝငားဖစယ္ေလ။ ကန္ေတာ္x{1039}x{101C}ကီးထဲသားၿပီး ထီးတစ္ေခာင္းေအာက္ အတူတူ လမ္းေတ ေလာကဲ့ (ရသ သီခင္း ဖစားၿပီ…ေဆာရီး)။ ဟကီးေဝါလဲ ဝင္ၿပီး ေဆာ့ၾကတာ ေတာ့ အေတာ္ ေပာရာ ေကာင္းခဲ့တယ္။ ေရပငယ္x{1039}x{101C}ကီးထဲ ဘဲေလေလး စီးရတာလည္း ၂ ေယာကဲ တခားကမာေလးထဲ ေရာကားသလို စကားေတ ေဖာငဲx{1037}လိုx{1037}ေပါ့။ ၿပီးေတာ့လည္း ထုံးစံအတိုင္း ေဟာယို သားၾကတာေပါ့ေလ။ အခန္းထဲေရာက္ ေတာ့ တစ္ေယာကို တစ္ေယာက္ အရညဲ့လဲ့ မကန္းေတနဲx{1037} ၾကည့္ၿပီး အနမ္းေတ ေx{1039}x{101D}ခၾကတာေပါ့။ ဝတညဲx{1037} ပုခုံးကို ကိုင္ၿပီး နဖူးေလးကို ဖဖနမ္းကာ ေပာ္x{101B}x{103E}ငရာ ေမးေနx{1037}ေလး ဖစါေစ ခစူ လိုx{1037} ေပာလိုကတာလည္း x{1014}x{103D}လုံးပီတိ ဂမ္းဆီထိသလိုပဲ ၾကည္x{1014}x{103D}ူးလိုကာ။ ဝတညို ကေလးေလးတစ္ေယာကို ေပx{1037}ခီလိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚကို တငိုကည္။ သူမရဲx{1037} ကားေနတဲ့ ေပါင္ၾကားေလးထဲကို ေနရာ ဝငူလိုက္ၿပီး လာပားx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ ညီမေလးကို ယက္ေတာ့သည္။
အရငုန္းကေတာ့ ညီမေလးx{1014}x{103D}င့္ ညီ ေလး ထိုးထည့ိုx{1037}သာ အာx{101B}ုံရေပမယ့္ လုပကင့ာတာx{1014}x{103D}င့မ တစ္ေယာက္x{1014}x{103D}င့္ တစ္ေယာက္ အပနလန္ ေကာင္းဘိုx{1037} လုပာၾကသည္။ လာပားx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ ယကိုက္၊ လာခၽန္x{1014}x{103D}င့္ အေခါင္းေပါကဲ ထိုးထည့ိုက္၊ အေစ့ကို ကလိလိုက္x{1014}x{103D}င့္ ဝတညဲx{1037} ကာမစိတို အဆုံးထိေရာက္ေအာင္ ပိုx{1037}ေပးေနသည္။ ခဏၾကာေတာ့ ဝတည္ တကိုယုံး တုနကာကာ တစီၿပီးသားသည္။ ဒီေတာ့မ x{1014}x{103D}ိုငူးကို ကုတင္ေပၚမာ လဲေစကာ သူမက တဖန္ x{1014}x{103D}ိုငူးရဲx{1037} ညီေလးကို ပါးစပဲ ငုံထည့ာ စုပ္ေတာ့သည္။ ထိပူးမ သည္ အရင္းဆီသိုx{1037}၊ တခါ အရင္းကေန ထိပားဆီသိုx{1037}၊ အားပင္းပင္းဖင့္ အငမ္းမရ စုပည္။ စုပ္ေနရင္းမ ပါးစပဲကေန x{1039}x{101D}ပx{103E}တနဲ မည္ေအာင္ ညီေလးကို ဆဲထုတိုက္ၿပီး လာx{1014}x{103D}င့္ ညီေလးတေလာကို ယကားသည္။ ဥ နားေရာက္ေတာ့ ဥကို ငုံၿပီး ဖည္းဖည္းေလး စုပည္။ ဥ ကို စုပ္ေနရင္းx{1014}x{103D}င့္ လကစက ညီေလးကို ကိုငာ ကင္းထု ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့ ညီေလးရဲx{1037} ကမ္းသီးလုံးေနရာကိုပဲ ငုံၿပီး ခဲထားသည္။ လာဖားဖင့္ ညီေလးအေပါက္ေလးထဲ ထိုးထိုးထည့ာ ကစားသည္။ x{1014}x{103D}ိုငူးရဲx{1037} ညီေလးက % တင္းမတာတဲ့ အခါမာေတာ့ ဝတညည္ ကုန္းထလာကာ x{1014}x{103D}ိုငူးရဲx{1037} x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို ငုံစုပ္ ၿပီး နမ္းကာ လကစကလည္း ညီေလးကို ကိုင္ၿပီး သူမရဲx{1037} ညီမေလးထဲသိုx{1037} ဖည္းဖည္းခင္း တစစင္း ထိုးထည့္ ေတာ့သည္။ ထိုးထည့ိုကိုင္း၊ ပနုတိုကိုင္း မကုံးေလး ေမးစင္းသားကာ အ ဆိုၿပီး ေအာ္ေနတဲ့ ဝတည အရမ္း ခစိုx{1037} ေကာင္းသည္။ ဝတညေတာ့ သူမ အေပၚမာ ေနၿပီး လုပတာကို x{1039}x{101C}ကိဳကညု ေပာသည္။ သူမ လိုခငဲ့ အရိန္၊ လိုခငဲ့ ေနရာကို ခိနx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ သူမအတက္ ပိုေကာင္းသည္။ အေပၚကေန ကိုယင္းပူးၿပီး လိမ့ိမ့္ ေဆာင့ေနရာကေန တဖည္းဖည္း အရိနကာကာ ကိုယို မတတားၿပီး ေဒါငိုက္ တဘုန္းဘုန္း မည္ေအာင္ ေဆာင့ရန္ ကိုယ္ အေနအထားကို ပငိုကည္။ ဝတညို ခဏေလး ဟု ေပာကာ အိတဲမ သူမအတက္ တစုံတရာကို ဆဲထုတိုကည္။
ဟုတည္။ အရငဆို အကာအကယ္ မပါပဲ ဖီးလ္ေတ တကဲ့ အထိ လုပ္ၿပီးမ ကနုံးကို စပာ အၿပီးထိ တကမ္းသည္။ အခုလည္း ကနုံးလိုx{1037} သူမ ထငညင္ ဖစည္။ x{1014}x{103D}ိုငူး လကဲမာ ပါလာတာကေတာ့ ဆဲx{1039}x{101C}ကိဳးေလးပါ။ သူမက အံၾသၿပီး ဝမ္းသာတဲ့ ပီတိေတနဲx{1037} ၾကည့္ေနသည္။ “ေမာင္….ဝတညတကား…” “ဟုတယ္….ဝတည္….ေမးေနx{1037}လက္ေဆာင္ေပါ့….” “ဒါ့ေၾကာင့္ ေမာင္ အခုတေလာ ကပီးကုတ္ေနပါတယိုx{1037}ေတာ့ ထငား…” “x{1039}x{101C}ကိဳကား…ဝတည္..” “x{1039}x{101C}ကိဳက္ တယ္….ဒါေပမယ့္ ဆဲx{1039}x{101C}ကိဳးက အရည္x{1039}x{101C}ကီးပဲေနာ္…” “အင္း…လညင္းမာ ဆဲဘိုx{1037} မဟုတူးေလ…” “ဟင္…ဘယာဆဲရမာလဲ… ေမာင့ကားက အဆန္းx{1039}x{101C}ကီးပါလား..ဆဲx{1039}x{101C}ကိဳးပဲ လညင္းမာ ဆဲရမာေပါ့…” “ခဏေလး…ေမာင္ ဆဲေပးမယ္…” ညီေလးx{1014}x{103D}င့္ ညီမ ေလးက တပကားx{1039}x{101C}ကီးေနရာမ x{1014}x{103D}ိုငူးက ကုန္းထလိုက္ၿပီး ဆဲx{1039}x{101C}ကိဳးကို ဝတညဲx{1037} ခါးမာ ပတ္ေပးလိုကည္။ ဝတည ပိုၿပီး အံ့အားသင့ားသည္။
“ေမာငယ္…x{1039}x{101C}ကံx{1039}x{101C}ကံဖနန္….ခါးမာ ဆဲx{1039}x{101C}ကိဳးကို ပတ္ေပးရတယိုx{1037}….” “ဟီး…ေမာင္…ဟိုးအရင္ ဆယ္ေကာကုန္းက ၾကည့ူး တဲ့ ကားထဲမာ မင္းသမီးက အဲ့လို ဆဲx{1039}x{101C}ကိဳးေလးကို ခါးမာ ပတ္ၿပီး လုပာ…ေမာင္ ၾကည့္ေနရင္းနဲx{1037} တအား ရငုနာ…အဲ့မငင္း ေလးကို တအား x{1039}x{101C}ကိဳကယ္…ခု ဝတညို အဲ့လိုေလး ဆဲေပးၿပီး လုပငိုx{1037}…” “ေၾသာ္…ေမာင အx{1039}x{101C}ကံနဲx{1037}ေပါ့ေလ…ဘယို လဲ ဝတည္ ဆဲထားတာ ေမာင့တက္ စဲေဆာငx{103C} ရိရဲx{1037}လား…” “ရိတယ္..ဝတည္…ဝတညဲx{1037} ဖားလားခထားတဲ့ ဆံပငရည္ x{1039}x{101C}ကီးရယ္…ရငတာ တဲေလာင္းေလး ခိုေနတဲ့ x{1014}x{103D}ိုx{1037} လုံးလုံးေလးေတရယ္…ၿပီးေတာ့ ခါးမာ ခညားတဲ့ x{1039}x{101C}ကိဳးေလးရယ ဝတည္ ေဆာင့လိုကိုင္း ခုန္ေနမာေလ…အရမ္း လတယ္…” “ေမာငယ္.. ေပာတတိုကာ… ဝတည္ အရည္ေတ ထပကာ ၿပီ…မနန္ လုပ္ေတာ့မယ္ေနာ္…” “ခဏေလး…စပိုက္ဦးမယ္ေလ…” “ရတယ္…ေမာင္…ေနာက္ ၃ – ၄ ရကို လာေတာ့မာ… ဒီေနx{1037} ေမာင္ ငက္ေပာသီးကို အခံခာ စားx{101B}ုံပဲ…ခိခိ” “ဟင္….ေမာင စားရမာလား…”
“ခိခိ…မဟုတါဘူး…ဒီက ဝတည စား မာပါတဲ့ေတာ္…” စကားေပာေနရင္းx{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}ဲx{1037}ကာ x{1014}x{103D}ဲx{1037}ကာ လုပ္ေနေသာ ဝတည ကိုယို မတ္ၿပီး ေဆာင့္ေဆာင့ေတာ့သည္။ သူမ ရဲx{1037} ဆံx{1014}x{103D}ယ္ေလးေရာ၊ သူမရဲx{1037} x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေလးေတေရာ၊ ခါးမာ ပတားတဲ့ ဆဲx{1039}x{101C}ကိဳးေလးေရာဟာ သူမေဆာင့လိုကာ ခုနုနကားတာ ေလးက စည္းခက္ ညီလန္းသည္။ x{1014}x{103D}ိုငူးကို ၾကည့္ေနရာကေန မကုံးေလးက စင္းလာၿပီး မိတားကာ အံကို x{1039}x{101C}ကိတ္ၿပီး ေဆာင့္ ခက္ေတကလည္း ပင္းလာသည္။ မနာသည္။ အသံရx{103D}သံေတလည္း ပင္းလာသလို၊ ညီးတားသံကလည္း ကယာသည္။ အား ၿပီးၿပီ ေမာင္ … ဝတည္ ၿပီးၿပီ ဆိုၿပီး အကယ္x{1039}x{101C}ကီး ေအာာ ဝတည္ တစီ ၿပီးသားပနည္။ x{1014}x{103D}ိုငူးရဲx{1037} ကိုယ္ေပၚကို ဝတညဲx{1037} ကိုယုံးက ၿပိဳလဲကလာကာ x{1014}x{103D}ိုငူးကို တအား ဖကားသည္။ ဖက္ေနရင္းx{1014}x{103D}င့င္ တစက္ တစက္ တုနုနက္ သားေသးသည္။ ညီေလးx{1014}x{103D}င့္ ညီမေလးကေတာ့ တပကား။ x{1014}x{103D}ိုငူးလည္း မၿပီးေသးဘူးေလ။ ဒီတေခါကေတာ့ x{1014}x{103D}ိုငူး တာဝန္ ယူရမယ့္ အခိန္ ေရာက္ၿပီ။ ကိုယ္ေပၚကို လာလဲေနေသာ ဝတညို ေဘးသိုx{1037} အသာဖယ္ၿပီး ကုန္းကုန္းေလး ဖစ္ေနတဲ့ သူမရဲx{1037} အေနာကို ေနရာယူလိုကည္။ ကုန္းကုန္းx{1039}x{101C}ကီး ဖစ္ေနေသာ သူမ၏ ကားကားx{1039}x{101C}ကီး ဖစ္ေနေသာ ဖငုံးx{1039}x{101C}ကီးၾကားမာ ေဖာင္း ေဖာင္းx{1039}x{101C}ကီး ဖစ္ေနေသာ ညီမေလးက အရည္ေတx{101B}x{103E}ဲၿပီး ၾကညဲ့ေနသည္။ ဝတညဲx{1037} ခါးကို ကိုင္ၿပီး ဗိုကို ကုတငဲx{1037} ကပ္ေအာင္ လုပ္ၿပီးမ တငဆုံကို ေထာငိုင္းလိုကည္။
ခါးေနရာမာ နည္းနည္းေလး လတားတဲ့ ေနရာကို ေခါင္းအုံးယူၿပီး ခံလိုကည္။ ပုံစံအေနအထားအရ ဝတညည္ အားစိုက္ ၿပီး ဖငုန္းစရာ မလိုေတာ့။ ေခါင္းအုံး ကို အားပဳၿပီး လဲေနကာ တငဆုံးx{1039}x{101C}ကီး ကားထက္ေနေအာင္ ေထာငားေပးx{101B}ုံပင္။ ကား ကားx{1039}x{101C}ကီး အေနာကို ထက္ေနတဲ့ တငဆုံးကို ခါးသိမိမ္ေလး ေနရာကေန ကိုငာ အရည္ေတx{101B}x{103E}ဲေနတဲ့ ညီမေလးထဲကို ညီ ေလးနဲx{1037} ေတ့ထားလိုကည္။ ၿပီးမ ခါးသိမို ဆဲဆဲ ယူလိုက္ေတာ့ ေထာငတ္ေနတဲ့ ညီေလးက ညီမေလးထဲကို နစနဲ နစနဲ ဝငားသည္။ တစကင္း၊ ဖည္းဖည္းခင္း ေဆာင့ည္။ ၂ ခီဆက္ ၿပီးသားလိုx{1037} နားေနသည့္ ဝတညီကေန ညီးတားသံေတ တိုးတိုးေလး ပနကာသည္။ ဆံပငရည္x{1039}x{101C}ကီးက လညင္းကုတ္ (ဂုတ္) ေနရာကေန တစကစကီသိုx{1037} ကေန ေသာေၾကာင့္ ေကာ့ရင္းကာ ဝင္းေနသည့္ ေကာပငေန တဆင့္ မိမိ လက္x{1014}x{103D}စက္x{1014}x{103D}င့္ ဆုတိုငားေသာ ခါးသိမိမ္ေလးကို ၾကည့ိုကည္။ မိမိရဲx{1037} ေဆာင့ကိုင္း တငါးေလးေတက တုနုနားသလို ခါးမာ ခညားတဲ့ ဆဲx{1039}x{101C}ကိဳးေလးကလည္း လx{103C}ပ္ ခါသားသည္။
အရိန္ ကို မx{103B}င့ိုကည္။ ေဆာင့က္ေတ ၾကမ္းလာသည္။ ဝတညဲx{1037} လက္၂ဘကို ဆဲယူလိုက္ၿပီး ပုခုံးကို လမ္း ကိုငာ အဲ့ဒီကေန တဆင့္ ဝတညဲx{1037} ဆံပငရည္x{1039}x{101C}ကီးကို စုခညာ ဆုတိုငိုကည္။ ဆံပငရည္x{1039}x{101C}ကီးကို ေခါင္းနားကေန ကပ္ၿပီး စုခညိုကိုx{1037} ဝတညည္း မနာေတာ့။ x{1014}x{103D}ိုငူးက ဘယကင့္ ဝတညဲx{1037} ဆံပင္ေတကို စုကိုငားၿပီး ညာလကင့္ ဝတညဲx{1037} ဖဴေဖးေနတဲ့ တငါးေတကို x{101B}ိုက္ေတာ့သည္။ ဝတညည္း လဲေနရာမ ေလးဘက္ေထာက္ အေနအထား ဖစ္ ကာ ကိုယိုငိုယ ေဆာင့္ေဆာင့ေတာ့သည္။ ေဆာင့ကား ၾကမ္းလာသည္x{1014}x{103D}င့တူ ေအာံမားလည္း ဆူညံလာသည္။ x{1014}x{103D}ိုငူးလည္း အရိနကာကာ ဝတညဲx{1037} ဆံပင္ေတကို မဆဲေတာ့ပဲ တငဆုံကိုသာ ကိုင္ၿပီး အားမာနပည့္x{1014}x{103D}င့္ တဒိုင္းဒိုင္း တဘုန္းဘုန္း ေဆာင့ကာ ဝတညဲx{1037} ညီမေလးထဲကို အရည္ေတ ပန္းထည့ိုက္ေတာ့သည္။ ဝတညည္း တဆကက္ တုန္ ကာ ညီမေလးအထဲမာ ေx{1014}x{103D}းေနေအာင္ ခံစားလိုကသည္။ အိမပနငထိ ေနာက္ နာရီေလာက္ ဆကုန္းလိုက္ေသးသည္။ အဝတစားေတ ပနတ္ေတာ့ ဝတညဲx{1037} တငား ဖဴဖဴေဖးေဖးေတဟာ နီရဲတတ္ေနေတာ့တာေပါ့။ အပနေတာ့ ထုံးစံ အတိုင္း x{1014}x{103D}ဖူးကို နမ္းကာ အရမ္းခစညု ေပာဖစည္။
မမင္x{1014}x{103D}ိုင္ေသာ ကံတရား x{1014}x{103D}ိုငူးလည္း ဝတညရိတဲ့ အလုပာ ၾကာၾကာမလုပင္ေတာ့။ တကမ္းအတက္ အရငုံး အဂx{1039}x{1004}လိပကားေပာသငန္း တကန္ စီစဥ္ေတာ့သည္။ ၿပီးရင္ သူမားတကာ သားေနက အိမီးနားခင္းx{1014}x{103D}ိုငံ ကို သားကာ အလုပ္ လုပည္ေပါ့။ အလုပိတကာ သငန္းတကန္ စုံစမ္းေတာ့သည္။ ဝတညလည္း အားေပးသည္။ သငန္း တက္ေတာ့ ရငုနံက တဖန္ x{1014}x{103D}ိုးထလာသည္။ ဟုတည္။ သူမx{1014}x{103D}င့္ ပန္ေတx{1037}ခင္း ဖစည္။ x{1014}x{103D}င္းပင့္ ေပါ့။ သငန္းတစုလုံးတင္ သိကၽမ္းဖူး သူ သူ ၂ ေယာက္ ပိုၿပီး ရင္းx{1014}x{103D}ီးသားသညာ ဆန္းသညု မထငါ။ အရငုန္းက ရည္းစားမားသညု နာမည္x{1039}x{101C}ကီးေသာ x{1014}x{103D}င္းပင့္ သည္ အခုခိနာေတာ့ ေယာက္ားေလး သူငယင္း သိပရိေပ။ x{1014}x{103D}ိုငူးx{1014}x{103D}င့ာ သားအတူ၊ လာအတူ၊ စားအတူ ဖစ္ေနသည္။ သူမ ရဲx{1037} မိဘေတ အလိုက စကx{1039}x{1004}ာပူတင္ အလုပ္ သားလုပန္ ပငင္ေနသညု ေပာသည္။ မိဘေတရဲx{1037} မိတ္ေဆ ကုမဏီ ဟု ေပာသည္။ x{1014}x{103D}ိုငူးက အခါအခင့္ သင့င္ မိမိပါ ဝငုပင္ေၾကာင္း ေပာေတာ့ အခိန္ ခဏေတာ့ ေစာင့္ေပးရန္x{1014}x{103D}င့္ သူမ အရငား x{1014}x{103D}င့္ၿပီး အေခကမ ေပာေပးမည္ ဖစ္ေၾကာင္း ပန္ေပာပသည္။
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ x{1014}x{103D}ိုငူးအေနx{1014}x{103D}င့္ လုပက အလုပိုသာ ဆကက္ လုပိုင္ၿပီး x{1014}x{103D}င္းပင့ီက သတင္းကိုသာ ေစာင့္ေနေတာ့သည္။ x{1014}x{103D}င္းပင့္x{1014}x{103D}င့္ ရင္းx{1014}x{103D}ီးလာသည္x{1014}x{103D}င့မ ဝတညေၾကာင္း ကိုလည္း ေပာပဖစည္။ x{1014}x{103D}င္းပင့ေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး ေနခင္ေသာေၾကာင့္ ရည္းစားမထားဖစ္ေတာ့ေၾကာင္း ေပာသည္။ ပိတက္ေတဆို အဂx{1039}x{1004}လိပာသငန္းကို x{1014}x{103D}င္းပင့္x{1014}x{103D}င့္ အတူသားတက္ၿပီး ပနိနာေတာ့ ဝတညီ သားကာ ခိန္း ေတx{1037}ၾကသည္။ တခါတရံ ဝတည သငန္းကို လိုကာရင္ x{1014}x{103D}င္းပင့္x{1014}x{103D}င့္ ေတx{1037}ဆုံကာ မုနx{1037}တူ သားစားတတ္ၾကသည္။ ၃ လ ေလာက္ ၾကာေတာ့ x{1014}x{103D}င္းပင့ စကx{1039}x{1004}ာပူx{1014}x{103D}ိုငံဆီ အရငားx{1014}x{103D}င့ာ အလုပ္ သားလုပ္ေတာ့သည္။ x{1014}x{103D}ိုငူးကို စိတပူရန္x{1014}x{103D}င့္ ေပာေပး မည္ ဖစ္ေၾကာင္း ေပာသည္။ ဒီလိုx{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}င္းပင့ကားၿပီး သိပၾကာခင္ x{1014}x{103D}ိုငူးအတက္ အလုပ္ေခၚစာ ေရာကာသည္။
x{1014}x{103D}င္းပင့္ ကူညီေပးခင္းပင္ ဖစည္။ သူမ x{1014}x{103D}င့္ အတူ အလုပ္ လုပမည္။ ထိုအလုပင္ x{1014}x{103D}ိုငူးx{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}င္းပင့္ ၂ ေယာကာ မနာx{1014}x{103D}ိုငံမ ဖစည္။ ေပာည္ေလ။ ရည္းစားဦး ရိေနေသာည္း အခစ္ဦး (ရငုနံ အဦးဆုံး) x{1014}x{103D}င့္ အခိနားမား အတူရိမည္ ဖစ္ေသာေၾကာင့င္။ စကx{1039}x{1004}ာပူကို မထကာခင္ x{1014}x{103D}ိုငူးx{1014}x{103D}င့္ ဝတညိုx{1037} ခိန္းေတx{1037}ၾကသည္။ x{1014}x{103D}ိုငူးက အလုပကိုက္ၿပီ ဖစ္ေပမယ့္ ဝတညေတာ့ အလုပေန ၂ ရက္ ခင့ူကာ ေဟာယာပဲ အတိုးခ ခစဲဆင္ေတာ့သည္။ ေလယာဥင္းမာ x{1014}x{103D}x{103C}တက္ေတာ့ ဝတည မကညဲကာ ေပာသည္။ ေမာင္ ကန္းမာေရး ဂx{101B}ုစိုက္ေနာ္ တဲ့။
ေx{1014}x{103D}မာ ကတဲ့ x{1014}x{103D}င္း x{1014}x{103D}င္းပင့္x{1014}x{103D}င့္ အလုပ္ အတူ လုပေတာ့ အခိနိုင္း သူမx{1014}x{103D}င့္ အေနမားလာသည္။ x{101B}ုံးတစုထဲတင္ မိမိတိုx{1037} ၂ ေယာက္ သာ မနာဆိုသည့္ စိတ သူတိုx{1037} ၂ ေယာကို ပိုရင္းx{1014}x{103D}ီးေစသည္။ x{1014}x{103D}င္းပင့ေတာ့ ဘယိုသေဘာထားသည္ မသိေပမယ့္ x{1014}x{103D}ိုငူး စိတဲမာေတာ့ x{1014}x{103D}င္းပင့ို အx{1039}x{101C}ကိမ္x{1039}x{101C}ကိမ္ ပစားေနမိသည္။ စိတူးနဲx{1037} x{101B}ူးတာပဲေလ၊ ဘယူမ ဘာမ ထိခိုကာမ မဟုတာ။ ဝတည္x{1014}x{103D}င့လည္း ညဘက္ေတဆိုလင္ အၿမဲ စကားေပာဖစည္။ ပင့င္းၿပီးသား ရည္းစားေတ အဘိုx{1037}ေတာ့ sex chat က အ ၿမဲ ေပာဖစည္။ ဟိုဘက္ ဒီဘက္ အပနလန္ ပရင္းေပါ့ေလ။ အစိုးရ အလုပိတကည္ x{1014}x{103D}င့္ ခင့ူရက္ ေပါင္းၿပီး ရကည ရင္ေတာ့ မနာx{1014}x{103D}ိုငံကို ပနာ ဝတည္x{1014}x{103D}င့္ ေတx{1037}ဆုံေပာဴးဖစည္။ အလုပနကင္ x{1014}x{103D}င္းပင့ x{1014}x{103D}ိုငူးကို ပနါ ဆိုၿပီး စ ေနာကတည္။
မကင္းx{1039}x{101C}ကီးေတ ညိဳၿပီး ပနာတာကိုး။ အလုပ္ လုပက္ x{1014}x{103D}စ္ေလာက္ ၾကာလာေတာ့ x{1014}x{103D}င္းပင့္x{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}ိုင္ ထူးသည္ ေပာမနာ၊ ဆိုမနာ တကယ့္ ငယ္ေပါင္းလို ဖစာသည္။ ညဘက္ အလုပ္ ပနိနင္ အတူ လမ္းေလာကနာ ထမင္းအတူစားၿပီး အရက္ေသာကာ စကားဝိုင္းဖဲx{1037}လာသည္။ ေပာရဲဆိုရဲ ရိလာကာ ၂ ေယာကား အတင္းေရးေတပါ ေပာ ဖစာၾကသည္။ ဥပမာ x{1014}x{103D}င္းပင့ မိမိ ရငားမာ စီ ဖစ္ေသာည္း အီး အထိ ဖစင္ေၾကာင္း၊ x{1014}x{103D}ိုငူးရဲx{1037} ညီေလး အရည္ လုံးပတေၾကာင္း၊ သူမရဲx{1037} ဆီးခုံမာ အသဲပုံ တကူးေလး ရိေၾကာင္း၊ ဝတည္ ခါးမာ ပတားတဲ့ x{1014}x{103D}ိုငူးရဲx{1037} လက္ေဆာင္ေလး အေၾကာင္း စသညင့္ေပါ့။ ထိုသိုx{1037} စကားမား ေပာဖစင္ x{1014}x{103D}ိုငူး တစ္ေယာက္ အိမပန္ ေခ ၃ ေခာင္း ဖင့္ ပန္ေနရသည္။ အိမန္ေရာက ဝတည္x{1014}x{103D}င့္ စကားေပာကာ ညီေလးကို အနုတိုင္းရသည္။ ေx{1014}x{103D}ေခါင္ေခါငာေတာင္ ကတဲ့ x{1014}x{103D}င္းရယ္။
အေနေဝးတဲ့ အခစ္ အခုတေလာ ဝတည္x{1014}x{103D}င့္ စကားေပာရတာ အဆငေပပါ။ အနိုင္းကေန ညတိုင္း ေပာဖစ္ေပမယ့္ အခု ေနာကိုင္း သူမ မအားတာက မားလာသည္။ ေပာဖစငည္း ဝတညကားေတက x{1014}x{103D}ိုငူးx{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}င္းပင့ို ေလာ္ေပးေနသလို သေဘာေတ ပါေနသည္။ တဖည္းဖည္းx{1014}x{103D}င့္ သိသာလာကာ x{1014}x{103D}ိုငူးကို ေရာငယယ္ လုပ္ေတာ့သည္။ ေမာင္ အစားလည္း x{1014}x{103D}ိုငူး ဟု တခါတရံ ေခၚတတာသည္။ x{1014}x{103D}င္းပင့ို တိုငင္ၾကည့္ေတာ့ မနာx{1014}x{103D}ိုငံကို ပန္ၾကည့ငင္ ပန္ၾကည့္ေပါ့တဲ့။ အေဖက x{1014}x{103D}ိုင္ ထူး ထငလို ဝတညီမာ တခားတစ္ေယာက္ ရိေနရင္ ဘာဆကုပယိုတာပါ စဥ္းစားသားေပါ့တဲ့။ ဒါနဲx{1037} ဝတညို အသိ မေပးပဲ ပနာလိုကည္။ သူမ အလုပင္းခိနို ခနx{1037}န္းၿပီး အလုပုပာ ေနရာဆီ သားေစာင့္ေနလိုကည္။ မိနစ္ ၃ ေလာက္ ေစာင့ိုက္ၿပီးေသာ ခဏဝယ္ ဝတည္ အလုပင္းလာတာ ေတx{1037}လိုကသည္။ x{1014}x{103D}ိုငူး ေတးထငားသည့တိုင္း ေယာက္ားတစ္ေယာက္x{1014}x{103D}င့္ လကင္း ခိတာ စကား တေပာေပာx{1014}x{103D}င့္ လမ္းေလာကားကာ မလမ္းမကမ္းတင္ ရပားေသာ တနိုးx{1039}x{101C}ကီးမညု ခနx{1037}န္းရသည့္ ဇိမံကားထဲသိုx{1037} ဝငားကာ ေမာင္းထကားၾကသည္။ ဝတညုန္းကို ဆကာ ေမးမညု ဖုန္းကို ကိုငိုကာမ အခုခိန္ ေသးပူေနရင္ ဘာစကားမ အရာေရာကည္ မဟုတဖင့္ ညကမ ဆကန္ ဆုံးဖတိုကည္။ အနိုင္းမာ x{1014}x{103D}င္းပင့္ ရိေနေသာေၾကာင့္ သူမကို ဆကယိုကည္။ x{1014}x{103D}င္းပင့ေတာ့ ေခါင္းေအးေအးထားၿပီး ဆုံးဖတနာ တိုကန္းသည္။ မညည့္ အx{1039}x{101C}ကံမေတာ့ မေပး။ ညကေတာ့ ဝတညီ ဖုန္းေခၚလိုကည္။ ရနုန ဖုန္းနံပါတ္ ဖစ္ေန သဖင့္ ဝတည အံ့ၾသသံဖင့္ စကားေပာသည္။ ေမာင္ လိုx{1037}ေတာ့ မေခၚေတာ့ x{1014}x{103D}ိုငူးတဲ့။
“x{1014}x{103D}ိုငူး ပန္ေရာက္ေနတာလား…ဘယုန္းက ပန္ေရာကာလဲ…ငါ့ကိုလည္း မေပာဘူး…” “ပန္ေရာကာ ေနx{1037}လညဲက… ဝတညီကို လာေသးတယ္…” “ဟင္ (တုနx{103C}ပားဟနင့္) … ဟုတား… ဝတညည္း မေတx{1037}ပါလား..” “မေတx{1037}ဆို… ေဘးနားက ဘဲx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} ေပာ္ေနတာကိုး…” “ေၾသာ္…x{1014}x{103D}ိုငူး ေတx{1037}သားၿပီကိုး..” “ဟုတယ္…အဲ့ဒါ အခု ဝတညီက ေဖရင္းသံ ၾကားခငိုx{1037} … ဆကိုကာ..” “x{1014}x{103D}ိုငူးကို ေပာမလိုx{1037}ပါပဲ…ကိုေကာာက ဝတညဲx{1037} မိဘေတ သေဘာတူထားတာေလ… ေမေမ တိုx{1037} သေဘာထားကိုလည္း မလနန္x{1014}x{103D}ိုငိုx{1037}…” “ေတာမ္းပါကာ…x{101B}ုပငဲက စကားေတ လာမေပာနဲx{1037}…” “မင္း သေဘာတူမ ဖစဲ့ဟာ… သေဘာမတူရင္ ဘာမ လုပိုx{1037} မရဘူး..” “တကယ္ ေပာတာပါ x{1014}x{103D}ိုငူးရယ္…” “အိုေခ…ထားေတာ့….မင္း…ဘာ ဆကုပာလဲ….ဘယို စဥ္းစားထားလဲ…” “ဟို….ဟို…..x{1014}x{103D}ိုငူးနဲx{1037} ဖစဲ့တဲ့ ကိစေတကို ေမ့လိုကါေတာ့…ဝတညဲx{1037} လမ္းခဲ ရေအာင္…အဟင့္..ဟင့္…ဟီး…” “တကယ္ အဲ့လို ဆုံးဖတိုက္ၿပီလား…ေသခာလား…” “ဟုတ္…ေသခာပါတယ္…” “ဟုတ္ၿပီ ေလ… ပန္ေမးမယ္ေနာ္… ငါ့ဆီ ပနလာတာ ေသခာၿပီလား….”
“………” “ေမးေနတယ္ေလ….တကယို ေသခာသားၿပီလား…” “ဟုတ္…” “မင္းဘက အဆင္ေပတယိုရငည္း ၿပီးေရာ ေလ… ငါ့ကို အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံအသစ္ေတ သင္ေပးသားလိုx{1037} ေကးဇူးပါ…မင္းဘဝ အဆင္ေပ ေခာေမx{1037}ပါေစ…” “x{1014}x{103D}ိုငူး….ဝတည္ တကယ္ ခစဲ့တယိုတာေတာ့ ယုံပါေနာ္…” “ဒီအခိနာ ဒီစကားေတ ေပာလည္း ဘာမ ဖစလာဘူးေလ… မင္းသာ တကယ္ ခစယို အခုခိန္ ငါ့အနားမာပဲ ရိေနမာေပါ့…ေတာါၿပီကာ…ဒါပဲ…” အေနေဝးတဲ့ အခစ ဘယ္ေလာကံx{1014}x{103D}ိုငာလဲ။ ေသးေအးသားx{1014}x{103D}ိုငယ္။ မဟုတူး။ အခစို ခံယူတဲ့ သူေတအေပၚမာဘဲ မူတညယ္။ x{1014}x{103D}ိုငူး ကိုယိုင္ေတာင္ ဝတည္ ရိရဲx{1037} သားနဲx{1037} x{1014}x{103D}င္းပင့ို စိတဲက အx{1039}x{101C}ကိမ္x{1039}x{101C}ကိမ္ ပစားမိေနတာပဲ။ အခစ္ေဟာင္းရဲx{1037} အခစစ္ ဒီလိုနဲx{1037} x{1014}x{103D}ိုငူးလည္း အလုပ္ ပန္ တကည္။ x{1014}x{103D}င္းပင့္x{1014}x{103D}င့္ ညစာအတူထကားေတာ့ ရငဲ ရိရာ အကုန္ ေပာဖစည္။ x{1014}x{103D}င္းပင့ေတာ့ ေခါင္းေလး တၿငိမ့္ၿငိမ့္x{1014}x{103D}င့္ နားေထာင္ေနသည္။ x{1014}x{103D}ိုငူးရဲx{1037} ရငတ္x{1039}x{101C}ကီး ဟင္းလင္းပင္ ဖစားမ အခိန ကုစားသားမာပါ x{1014}x{103D}ိုငူး တဲ့။ ဒီစကား တစန္းပဲ ေပာသည္။ တကယဲ အခိန ကုစားသားသည္။ ေနာက္ ၆ လ ေလာက္ ၾကာေတာ့ ဝတညီက မဂx{1039}x{1004}လာေဆာင္ ဖိတာ ေရာကာသည္။ သူx{1037}ကိုလည္း လာခဲ့ဘိုx{1037} ေခၚသည္။
မိန္းကေလး ဖစူက ေခၚမေတာ့ ေယာက္ားေလး ဖစူ x{1014}x{103D}ိုငူးက မသားရဲ စရာ ဘာအေၾကာင္းမ မရိ။ x{1014}x{103D}င္းပင့ိုလည္း ဖိတ္ေသာေၾကာင့္ x{1014}x{103D}င္းပင့္x{1014}x{103D}င့္ အတူ ခင့ူၿပီး မနာx{1014}x{103D}ိုငံ ပနာ ဝတညဲx{1037} မဂx{1039}x{1004}လာေဆာငို သားလိုကည္။ သူတိုx{1037}သမီး (သတိုx{1037}သမီး) ေတာ္ေတာသည္။ x{1014}x{103D}ိုငူး အရင ခစဲ့ဖူးေသာ ဝတညည္ အဖဴေရာငတုံx{1014}x{103D}င့္ တအားလိုကကည္။ ရညားၿပီး နက္ေမာငဲ့ ဆံပငို မထုံးပဲx{1014}x{103D}င့္ အရညတိုင္းကို ဆံညx{103B}ပ္ေလးx{1014}x{103D}င့္ စည္းထားသည္။ တယုတယ နမ္းခဲ့ဖူးေသာ၊ အခစဲ ဆင္x{1014}x{103D}x{103E}ဲတိုင္း ကိုငဲခဲ့ဖူးေသာ ဆံx{1014}x{103D}ယ္ေလးမား။ အခုေတာ့ အေဝးက ေငးၾကည့္ ေနx{101B}ုံပင္။ ဝတညေတာ့ ဧည့ည္ေတကို လိုကံx{1014}x{103D}x{103C}တက္ေနသည္။ x{1014}x{103D}ိုငူးတိုx{1037}က ခန္းမရဲx{1037} အေနာကုံးနားမာ ဖစ္ေနလိုx{1037} မ ေရာကာေပ။ ခဏၾကာေတာ့ ခန္းမရဲx{1037} ထက္ေပါကားကို (ထုံးစံအတိုင္း) သားကာ ပန္ေတာ့မယ့္ ဧည့ည္ေတကို x{1014}x{103D}x{103C}တက္ ေတာ့သည္။ x{1014}x{103D}ိုငူးတိုx{1037} အလည့္ေရာက္ေတာ့ ဝတည သူတိုx{1037}သားဖစူ ကိုေကာာx{1014}x{103D}င့္ မိတက္ေပးသည္။ x{1014}x{103D}ိုငူးေဘးနားမာ x{1014}x{103D}င္းပင့ည္း ပါလာေတာ့ x{1014}x{103D}င္းပင့လည္း ဝင္x{1014}x{103D}x{103C}တကည္။ ဒီေတာ့ ကိုေကာာ ဆိုသူက အလိုကသိစာဖင့္ ေပာသည္။
“ကိုx{1014}x{103D}ိုငူးရဲx{1037} ခစူလားဗ…. ေတာ္ေတာ္ ေခာတယာ.. ကိုx{1014}x{103D}ိုငူးေတာ့ ကံေကာင္းတာပဲ…” “ဟုတဲ့ရင့္….ေတx{1037}ရတာ ဝမ္းသာ ပါတယ္…အခုလို ခီးမမ္းစကားေပာတာ ေကးဇူးပါေနာ္… ကမ ေခာတာက ေဟာ့ဒီက သူတိုx{1037}သမီးကို မမီပါဘူးရင္…” “ဟဲဟဲ ဟဲ…” “ကိုေကာာ…ေကးဇူးဗာ….ကေနာ့္ ခစူကို အခုလို ေခာတယ္ ေပာတဲ့အတက္….တကယ္ေတာ့ ဝတည ပိုလတာ ဗ…” “ဟားဟားဟား…ကိုx{1014}x{103D}ိုငူးကလည္း ေမx{103B}ာကတားပဲ…” ဒီလိုနဲx{1037} ကိုေကာာလကို လx{103E}တိုက္ၿပီးမ တေခါက္ သား ပန္x{1014}x{103D}x{103C}တကည္။ ေကးဇူးပဲဗာ ဟုပင္။ ခန္းမ အပငကာေတာ့ x{1014}x{103D}ိုငူးx{1014}x{103D}င့္ သိေသာ ဝတည္ သူငယင္းက x{1014}x{103D}ိုငူးေနာက္ ကို လိုကာ အိတ္ေသးေသးေလး တစိတ္ လာေပးသည္။ ဝတည ေပးခိုင္းလိုကာတဲ့။ ဖင့္ၾကည့ိုက္ေတာ့ ဆဲx{1039}x{101C}ကိဳးရည္ ရည္ေလး။ ေဘးနားက x{1014}x{103D}င္းပင့ေတာ့ ဆဲx{1039}x{101C}ကိဳးရည္x{1039}x{101C}ကီးကို ထုတ္ၾကည့္ေနေသာ x{1014}x{103D}ိုငူးကိုသာ ေငးေမာၾကည့္ေနေတာ့သည္။
ခညထားတဲ့ x{1039}x{101C}ကိဳး အခိန္ေတ တဖည္းဖည္း ကုနာေတာ့ x{1014}x{103D}ိုငူးရဲx{1037} အသဲကဲ ေဝဒနာလည္း သကာလာသည္။ လုံးလုံးx{1039}x{101C}ကီး ေမ့ သားတာမိဳး မဟုတဲ၊ တိုကိုငိုင္းသာ သတိရတတည္။ အထူးသဖင့္ x{1014}x{103D}င္းပင့္ေပါ့။ သူမက ဆံပင္ အရည္x{1039}x{101C}ကီး ထား ထားသည္ေလ။ အခုဆို ေကာလယို ေကာိုx{1037} တငဆုံနားကို ေရာက္ေတာ့မည္။ သူတိုx{1037} ၂ ေယာက္ ဆကံေရးကလည္း မ ေပာင္းလဲပါဘူး။ အတူသား၊ အတူစား၊ အတူေသာကဲေပါ့။ သံေယာစဥ္ ရိလာေပမယ့္ အခစ္ အဖစို မေပာင္းလဲၾကပါဘူး။ တစက္ေပါ့။ staff party ဆိုၿပီး သူတိုx{1037} အလုပ စီစဥ္ေပးသည္။ အငိုနီးရားက ကမ္းေခကို သားၾကတာေပါ့။ ကမ္းေခေရာက္ ေတာ့ ညေနပိုင္းမာ ဆုေပးတာေတ၊ အမတရ လက္ေဆာင္ မဲေဖာက္ေပးတာေတ၊ ဂိမ္းကစားတာေတနဲx{1037} ေပာရာx{1039}x{101C}ကီးပါ။ ည ဘက္ေရာက္ေတာ့ လူငယ္ေတပဲ စုၿပီး အရက္ေသာက္ၾကသည္။ x{1014}x{103D}ိုငူးက ဘီယာပဲ ေသာက္ၿပီး x{1014}x{103D}င္းပင့ ဝိုင္ေသာက္ေနသည္။ တခားသူေတx{1014}x{103D}င့္ စကားေပာသလို ၂ ေယာကား အခင္းခင္းလည္း ေပာသည္။ ေနာကိုင္းေတာ့ ၂ ေယာကဲ သီးသနx{1037}္ ေပာ သလို ဖစာသည္။ x{1014}x{103D}င္းပင့္ ဝတားတာက အနီေရာင္ ဝမ္းပိစ္ေလး၊ ဒူးေခါင္းေအာက္ နည္းနည္း ရည္ၿပီး ကားကားေလးေပါ့။ တငါးလုံးx{1039}x{101C}ကီးေတက ဖုထစ္ေနၿပီး၊ ခါးေနရာမာ သိမားတာက သူမရဲx{1037} ေကာက္ေၾကာင္းကို ပိုေပၚေစသည္။ ဆံx{1014}x{103D}ယည္x{1039}x{101C}ကီးေတ ကိုေတာ့ စုပတ္ၿပီး ဆံထုံး ထုံးသလို ခညားသည္။ ဝိုငက္ေလးကို ကိုငာ x{1014}x{103D}ိုငူးx{1014}x{103D}င့္ စကားတေပာေပာဖင့္ ဝိုင္ေသာက္ေန ဟန တမိဳး ဆဲမကယ္ေကာင္းသည္။ ဒီဆံx{1014}x{103D}ယ္ေတကို မငင္ ဝတညို သတိရသားသဖင့္ တခက္ တခက္ ငိုငသား ေသာ x{1014}x{103D}ိုငူးကို x{1014}x{103D}င္းပင့ ေဖသိမ့္ေပးသည္။
“x{1014}x{103D}ိုငူး….အခိနည္း ၾကာၿပီေလ…သူx{1037}ကို သတိရတုန္းပဲလား…” “အင္း…တခါတေလ သတိရတယ္….အခိနိုင္းေတာ့ မဟုတ္ ပါဘူး…” “ေအးေပါ့…ရည္းစားဦးဆိုေတာ့လည္း ဖစာေပါ့ေလ…x{1014}x{103D}ိုငူးက x{1039}x{101C}ကိဳးသားခညာကိုး..” “ဘာေပာတာလဲ x{1014}x{103D}င္း…” “ေၾသာ္…သံေယာစဥ္x{1039}x{101C}ကိဳး သားခညိတာကိုး…x{1014}x{103D}င္းကေတာ့ လတတပပဲ ေနတယ္…ဟိုးအရငုန္းကေတာ့ x{1014}x{103D}ိုငူးလိုမိဳး ခံစားဖူးတယ္…ေနာကိုင္းေတာ့ မခစိေအာင္ ေနတယ္…သံေယာစဥ္x{1039}x{101C}ကိဳး အရစခံဘူးေလ…” “အင္း…x{1014}x{103D}င္း ေပာတာလည္း ဟုတါတယ္ေလ…” “စိတဲ သိပခံစားနဲx{1037}ေတာ့ x{1014}x{103D}ိုငူး…. x{1014}x{103D}င္း အခန္းထဲ ပန္ေတာ့မယ္…အပငာ ေအးလာၿပီ…” “အို ေခ…x{1014}x{103D}င္း…ဂတ္x{1014}x{103D}ိုက္ေနာ္…” “ေၾသာ္… ဝတညီက ပနတဲ့ x{1039}x{101C}ကိဳးေလး အခု ပါလာေသးလား…” “ပါတယ္…x{1014}x{103D}င္း… ဘာလုပလိုx{1037} လဲ….” “x{1014}x{103D}င္း…အခု ဝတ္ၾကည့ငိုx{1037}….x{1014}x{103D}ိုငူး ခင့ဳရငါ….” “အင္း…ရပါတယ္…အခန္းထဲ သားပနူလိုက္ဦးမယ္…” “အို ေခ….ဒါဆို x{1014}x{103D}င္း အခန္းထဲကပဲ ေစာင့္ေနေတာ့မယ္…. x{1014}x{103D}ိုငူး ကိုယိုင္ ဝတ္ေပးမယိုလည္း သေဘာေနာ္…” ဟု ဆိုကာ ခာကနဲ လည့ကားသည္။ တငဆုံက နိမ့ုံ မင့ုံx{1014}x{103D}င့္ တလမ္းခင္း တလမ္းခင္း ေလာကားသည x{1014}x{103D}ိုငူးကို စိမ္ေခၚသားသည့္ ဟန္။ ဘာသေဘာလဲဆိုတာ ၾကာၾကာ မစဥ္းစားx{1014}x{103D}ိုငား။ စိတဲx{1037} ေခၚေဆာငာဆီ ေပးလိုကိုx{1037} ပင္ေတာ့သည္။ x{1014}x{103D}ိုငူး အခန္းဆီကို အမနားၿပီး ဆဲx{1039}x{101C}ကိဳးရည္ေလးကို ထုတာ လကာ ကစစါေအာင္ ဆုတ္ၿပီး x{1014}x{103D}င္းပင့္ အခန္းဆီသိုx{1037} သားေတာ့သည္။ ဒီ ဆဲx{1039}x{101C}ကိဳးေလးေတာ့ ဝတ္ေပးလိုကည္။ သံေယာဇဥ္ေတာ့ မၿငိမိေအာင္ ထားရမည္ေလ။ ဟုတယ္ သံေယာဇဥ္x{1039}x{101C}ကိဳး။ ဒီx{1039}x{101C}ကိဳးက ခညထားတဲ့ x{1039}x{101C}ကိဳး။