ကျမကချစ်တဲ့သူ(သို့) ကျမကိုချစ်တဲ့သူ

ကမကခစတဲ့သူ(သို့) ကမကိုခစတဲ့သူ ( စ/ဆုံး )

လညပငးမာ ရုပယကခကနေတဲ့ ပနးကုံးတေ စားပဲပေါပစတငရငး နုတခမးမာဆိုးထားတဲ့ အနီရဲရဲ နုတခမးနီကို တစရုးနဲ့ ပတ သုတပစတယ။ခုံပေါထိုငခရငး သောကရေဘူးဆီ လကအလမး… “ရေး…နင့ကို ဂာကီးလမးခေါနေတယ… Table 2 က ဘိုး တောတေဝိုငးမာ”  “ငါအမောတောင မပေသေးဘူး”   “အဲ့ဒါဆို ငါသားလိုကရမလား”   “သားခငသားလေ…ငါမလာနိုငဘူးပော လိုက”  ကိုယလုံးနညးနညးသယပေမဲ့ မကနာဝိုငးဝိုငးကလေး ပုံစံလေးနဲ့ ညိုက မောလင့တကီးနဲ့မေးတယ။ ဧကနန ခုခိနထိ လူ မရသေးဘူးထငတယ။  “ငါ တကယ သားရမလားဟင”  “အငး သားလိုက…ငါနေမကောငးလို့ အခုပဲ ပနတော့မာလို့”   “ကေးဇူးပဲ ဟာ..ငါသားတော့မယ”  “အငး”  ညို ထကသားမ ရေဘူးကို မော့သောကရငး အိတထဲက ဖုနးကို ဆဲထုတတယ။  “ရေး”  နစပေါငး မားစာ..ရငးနီးနေတဲ့ အသံတစခု…  “နငပနတော့မာဆို…ငါပနလိုကပို့မယ”  “ငါ ဒီည အိမပနမာ…”  “ဘယပဲပနပန…ငါလိုကပို့ မယ”  “မလိုဘူး”  ခပပတပတပောရငး စားပဲပေါက ကိုယ့ပစညးတခို့ အိတထဲ ကောကထည့ပီး လည့အထက…  “ရေး”    ခေါ သံနဲ့အတူ နီးကပလာတဲ့ မကနာ.. ထို့နောက ကမ နုတခမးပေါ နေးထေးတဲ့ နုတခမးတစစုံ ကရောကလာတယ။ သူ့လကတေက  ကမ ခါးကို သိုငးဖကလာတဲ့အခါ…

“အင့” ကမ တငပါးလေးစားပဲအစနးမာ မီမိသားတဲ့အထိ ခပကမးကမး တနးဖကရငး နေနေ ကမနုတခမးကို မတသိပစာနမး တယ။   “ပတ”  “နင..ဘာလုပ…အင့”  သူ့လကတေ ကမခေါငးကို ထိနးကိုငရငး အငမးမရထပနမးတယ။ နုတခမးခငး နမးနေ ရငး သူ့လာနေးနေးက ကမ နုတခမးတေကို ပတသပ ကီစယရငး ကမပါးစပထဲတိုးဝငလာတယ။ ကမ မကတောငဖားတေစငး ကသားတယ။  “ပတ ပက ရလတ ရလပ “  အလိုလိုနေရငး ကမလကတေ သူ့လညပငးကို သိုငးဖကရငး စိတပါလကပါ ပန နမးမိတယ။  “ရေး…နင့ကို အဲ့..ဆောရီး”  အလောတကီးနဲ့ အခနးထဲဝငလာတဲ့ ညိုက ကမတို့နစယောကဖစအငကိုတေ့ပီး  ပုံးစိစိနဲ့ ပနထကသားတယ။ နုတခမးတေကို နမးရငး အသကရုမဝတော့ဘူးထငပါရဲ့။ သူ့နုတခမးတေ ကမလညပငးပေါကို ဖန့ ကကလာတယ။  “ဟဟ…ယားတယ ဟောင့”  ခပဟဟရယရငး သူ့ခေါငးကို ကမ အတငးတနးဖယပစတယ။ သူကလဲ မရမက  အတငးအကပလိုကနမး… “တောပီကာ…ပနတော့မာ”  ကမ သူ့ရငဘတကို အားနဲ့တနးဖယပစမိတော့ ကမခါးကို ခပဖဖဖက ရငး ကမ မကလုံးကို တည့တည့စိုကကည့ပီး သူက…  “ခစတယ”   “နင မူးလာတာလား”  လို့ကမပောမိတော့ သူက  မကမောငကုံ့ပီး…  “မူးစရာလား…ငါ ဘယတုနးက အရကသောကလို့လဲ”  “အေ့လေ..အရငက မသောကပဲ အခုသောကခင  သောကလာမာပေါ့”ခါးကိုဖကထားတဲ့ လကတေကို တနးဖယခရငး ကမရုနးတော့ သူကညကညဖူဖူ လတပေးတယ။

“နင ငါ့ကို ဘယတော့လကထပမာလဲ” “………”   ကမ အိတကို လယရငး သူလုပလို့ ပသားတဲ့ ဆံပငတေကို ပနရငးဖို့စိတမကူး တော့ပဲ သားရေကငးနဲ့ ခပမင့မင့စုခညလိုကတယ။ “ရေး….ငါနင့ကို လကထပခင့တောငးနေတာ ၃ နစ ၃ မိုးမကတော့ဘူး နော…” “နင ၃နစ ၃မိုးမက တောငးနေသလို…ငါလဲ နင့ကို ၃ နစ ၃ မိုးမက ငငးနေတာပဲ… ခုလဲထပငငးမယ… ငါနင့ကို  ဘယတော့မ လကမထပဘူး” သူစိတမရညစာ ကမအိတကိုဆဲရငး..  “အဲ့ဒါဆို ငါက နင့အတက ဘာလဲ”   “သူငယခငးလေ…နင ကငါ့ရဲ့ ထာဝရ အကောငးဆုံး သူငယခငး”  “ရေး..”  “တောပီ…နေနေ ငါတို့ အဲ့ကိစ ဒီမာတငရပရအောင”  “ဘာကိုရပစရာလို သလဲ…နငနဲ့ငါက ဘာလဲ… နင စိတဖေဖို့အတက သုံးတဲ့ အရုပတရုပလား…” “အရူးမထစမးပါနဲ့…နေနေ..”   “အရူးမထလို့ မရဘူး  နေနေ…နင နငအိမ့က ထကလာပီးတညးက နင့အနားကနေ တဖဝါးမ ခာခဲ့တဲ့ကောင မဟုတဘူး..”“နင ငါ့ဘေးနား တခိနလုံး ရိနေရုံနဲ့… နင့ကို ငါလကထပရမယတဲ့လား”   “အာ့ဆို ငါကဘာလဲ…နင့ခနာကိုယကို ငါ့ကို ပုံအပခဲ့တာကရော”  “နင ဘယခေတ  မာနေနေတာလဲ…ဒီခေတထဲ အမေးပါးတစခုကို တစဘဝစာထငနေတဲ့ ယောကားမိုးထဲ နငပါနေပီလား”

“ငါပောတာက..” “တောစမးနေနေ…ငါက စားသောကဆိုငမာ သီခငးဆိုတဲ့ မိနးမ…အခေအနေအရ ယောကားတေနဲ့ တဲရတယ” “ရေး…နငသီခငးဆိုတာက အပော… နငဝါသနာပါလို့ဆိုတာ.. နငရော ငါရော ဒီတဆိုငလုံး သိတယ” ကမ မခိုးမခန့ပုံးရငး…  “ပိုကဆံလဲရတယလေ”  “ဒီက ပိုကဆံဆိုတာ နင့အလုပကရနေတဲ့ လစာရဲ့ အစနးထကတောင မရိပါဘူး နေနေ… နင ဘာတေ ရဲ့  ခငနေရတာလဲ”  “တောတော့…ငါဘာလုပလုပ… ငါဘယလမးလောကလောက…. ငါ့ဘဝနဲ့ငါ… ငါ့ရေးခယမုနဲ့ ငါပဲ…နငသိထားဖို့ က ငါက နင့သူငယခငး…. နငနဲ့ တကိမတခါ မားခဲ့ဖူးတယ… အဲ့အမားကို နငနငးပီး.. အထပအထပအခါခါ မားဖို့နငကိုးစား တယ…. ငါလဲ အဲ့အမားကို လကခံခဲ့တဲ့အတက ငါတို့အတူတူ ဆကမားခဲ့ကတယ… ဒီလောကပဲ…ငါနင့ကို ဘယတော့မ လကမ ထပဘူး… နငက ငါ့အတက ထာဝရ သူငယခငး…ဘာကောင့လဲ မမေးနဲ့.. အဲ့အတက ငါ့မာ ပေးစရာ အဖေမရိဘူး…. နငငါ့ကို ဒီ အခေအနေနဲ့ လကမခံနိုငရင ကိုကတဲ့အခိန ထကသားလို့ရတယ…အိုခေ..”

ကမ စကားအရညကီးပောပီး အိတကိုဆဲ အပငထကတော့ အနောကကနေ လိုကလာ… သူ့ကားပေါ ခေါတယ။ စိတညစညူးစာ ပဲ ကမ သူ့ကားပေါတကထိုငလိုကတယ။ လိုကမပို့ပါနဲ့လို့ ဘယလိုပောပော ပောမရတဲ့နေနေက ကမကို အတငးအကပပဲ ညီမ လေး ဆီလိုကပို့ခဲ့တယ။ အငးလေ ည ၂ နာရီဆိုတဲ့ အခိနက နညးမ မနညးတော့ပဲ။ ဒါပေမယ့ သနးခေါငထက ညဥ့မနကတော့ တဲ့ ကမအတကကတော့ ကမ ခပယဲ့ယဲ့လေး ပုံးမိတယ။ အိမရေ့ ကားရပသံကားတာနဲ့ ညီမလေးက အိမပေါကနေ ပေးဆငး လာတယ။ “မမ”  ၂ လနီးပါး မတေ့ရတာကာတဲ့ ကမကို အတငးပေးဖကတယ။  “နယလေး…မအိပသေးဘူးလား.. ဘာလုပနေ တာလဲ”  “မမ..ဒီမာ အိပမာလား”  “ပနရမယ”   “တစညလောက ဒီမာအိပပါလား မမရယ”  ကားပေါကနေ ဆငးလာတဲ့ နေနေက “ဟုတသားပဲ ရေး…တစည အိပလိုကပါလား… ကလေးလဲ နင့ကိုလမးနေမာပေါ့”  “ဟုတတယ ကိုကို…မမကို ပောပေးပါဦး”

ကမ နေနေ့ကို တခကငဲ့ကည့လိုကတော့ နေနေက ပုခုံးတန့ပီး မဲ့ပတယ။ ညီမလေးက မကနာလေး ငယပီး ကမကို မော့ကည့ တယ။ ကမ ညီမလေး ပုခုံးကို ဖကရငး… “အမေရော” “အိပနေကပီ..နယက စာကကနေတာ”  “အဲ့ဒါဆို ကားလာတာ ဘယလို သိလဲ”   “နယက ညတိုငး ဒီကားသံပဲမောနေတာ”  ညီမလေးရဲ့ မဝံ့မရဲ အသံလေး နားထောငရငး ရငထဲ ဘယလိုမ မကောငးပေမဲ့ လညး….“မမ အိမထဲမဝငတော့ဘူး နယ…ညီမလေး အဆငပေရဲ့လားလို့ လာကည့တာ…ဟိုလူနဲ့ရော..”  “နယ…မမနဲ့ လိုကနေလို့ မရဘူးလားဟင.. အခုမဟုတတောင နယ စာမေးပဲ ဖေပီးတဲ့အခါကရင..”   “ကည့ရသေးတာပေါ့ နယ…. အခေအနေအရပေါ့…  ညီမလေးအတက မုန့ဖိုး”  ရေး အိတထဲကနေ ထောငတန ၃ အုပ ထုတပေးလိုကတယ။ “စာမေးပဲအောငအောငဖေ…  နစခငးပေါကအောငရင လာခေါမယ”   “တကယနော…မမ”  “အငး..တကယ”  ပုံးပောသားတဲ့ ညီမလေးကိုကည့ပီး စိတထဲမ ကောငးဖစရတယ။ အဖေ နိုငငံခား ထကပီး ၂နစလောကကာတော့ အမေက ငယခစဦးဆိုတဲ့ လူကို အိမပေါခေါတငတယ။ အဲ့ သတငးကိုကားပီး အဖေက အိမပနမလာတော့တာ နစကောပီ။

အမေရဲ့ငယခစဦးက အိမပေါရောကပီး သိပမကာပါဘူး။ ကမကို ထိကပါး ရိကပါး လုပလာတယ။ အမေကယရင မကလုံးက  ခေါတော တစထောငအားနဲ့ ကည့တယ။ အမေ့ကိုပောတော့ သူ့ငယခစဦးက သူကလဲပီး တခားစိတမဝငစားလို့ ဒီအခိနထိ  လူပိုဘဝနဲ့ပဲနေလာတာတဲ့။ ညညးတို့အပေါ စိတနဲ့တောင ပစမားမာ မဟုတဘူးတဲ့။  စိတနဲ့တော့ မပစမားဘူး။ တရက ကမ ရေခိုးနေတုနး အရေးကီးသားစရာရိလို့ဆိုပီး သူပါ ရေလာဝငခိုးတယ။ စိတထိနးမရတာနဲ့ ရေခပတဲ့ ဒနခကနဲ့ မကနာကိုဖတ ရိုကခဲ့တယ။ ခောနေတဲ့ ရေခိုးခနးကမးပငမာ ရိုကလိုကတဲ့အရိနနဲ့ သူ ခောလဲပီး ခေါငးမာ ၃ ခကခုပလိုကရတယ။  အဲ့အခိန က ကမအသက ၉နစ၊ နောကဆုံးနစကောငးသူ၊ ဖစခငရာဖစ အထုပဆဲပီး အိမပေါကဆငးလာတယ။ မဆငးခင အဲ့လူကို  မာခဲ့တယ။ ကမညီမလေးအပေါကို ဒီအခိုးမိုး ထပခိုးကည့ အသကနဲ့ကိုယ အိုးစားကဲပီသာမတ လို့။

တကယတော့ သူလဲ ဘာမမလုပရသေးသလို ကိုယလဲ ဘာမမဖစသေးဘူး။ အနရာယဆိုတာ ကိုမသိနိုငဘူးမလား။ ညီမလေး  လကကိုဆဲပီး ထကလာခငပေမဲ့ ကိုယကိုယတိုငတောင ဘယနားသားခိုရမလဲ မသိနိုငသေးတဲ့ဘဝ၊ အဖေ့ဆီကလဲ စာမလာ  သတငးမကား။   “ရေး…ပနရအောင”  ကားဘေးနားရပစောင့နေတဲ့ နေနေက လမးခေါတယ။ ဘေးနားမာ တတတတတနဲ့ ပော နေတဲ့ ညီမလေးပောနေတဲ့စကားတေလဲ မကား…   “နယ…မမ ပနတော့မယ… စာကိုကိုးစား.. ဆယတနးလေးတော့ အောငမ ဖစမယ…နော ညီမလေး”  “ဟုတ..စာမေးပဲပီးရင လာခေါနော”  “စိတခ…အစစအရာရာသတိထားနော… အခနးတံခါးပိတဖို့ မ မေ့နဲ့..အမေမရိရင အိမထဲမာ မနေနဲ့… ခံထဲမာပဲနေ..ကားလား”  “ဟုတကဲ့ပါ…နယ သတိထားပါ့မယ”  “လိမာတယ…အာ့ဆို မမ ပနတော့မယ”  “ဟုတ…မမကိုခစတယ”  “မမလဲ ညီမလေးကိုခစတယ”  ညီမလေး နဖူးကို ဖဖနမးရငး ခုံပေါက ထတယ။

ညီမလေးက ကားနားထိ လိုကပို့ရငး… “ကိုကို…ကိုကိုတို့ ဘယတော့ လကထပကမာလဲ”   “ကိုကိုလဲ ပောနေတာပဲ နယရဲ့…နယ့ မမက…” “နယ…အထဲဝငတော့ ညဥ့နကနေပီ”   နယက ရယပရငး  “အာ့ဆို နယဝငတော့မယ…တာ့တာ..  တာ့တာကိုကို”    နေ  နေ့ကို လည့ကည့တော့ နယ့ကို မခိပုံးနဲ့ လကပရငး ကမ ကည့နေတာမငတော့ မကစောငးထိုးတယ။ ကမစိတထဲ ရယခင တာကို မိုသိပပီး… “အခောကမကီး ကနေတာပဲ… မကစောငးက ထိုးနေသေးတယ”  “ခောကမခောက..လကတေ့ပရမလား”   “ပါးကိူးခငသလားပော”  နေနေက ကမအတက ကားတံခါးဖင့ပေးရငး…  “ကားပေါတက အိမရောကမ ခောကမ ခောက လကတေ့လဲပမယ… ပါးလဲ အကိူးခံမယ”  “သေနာကောင”  ကမ စိတဆိုးခငယောငဆောငရငး ကားပေါဝငထိုင တယ။ နေနေက နေနင့ဦးပေါ့ဆိုတဲ့ အကည့နဲ့ ကားလေးကို ကမ တိုကခနးလေးဆီ ဦးတညတယ။ ကမ တိုကခနးကိုရောကတဲ့ အခါ….

“နေနေ…နင အိမတနးပနနော… ဟိုဝငဒီဝင ဝငမနေနဲ့… ဟဲ့ ဘယကို” ကမ စကားကိုဆုံးအောငနားမထောငပဲ ကားပေါက ဆငး ပီး ကမဘကခမးတံခါးကို ဆဲဖင့တယ။  “တံခါးဖင့ပေးမာမား… ငါပောတဲ့စကားလေး ဆုံးအောင နားထောင…အမေ့ နေနေ!!”   ဘာမပောညာမပော ကမ ကိုယလေးကို ဆဲပေ့ခီပီး တံခါးကိုကိုယနဲ့တနးပိတတယ။   “ဟဲ့..အရူး…တစယောကယောကမင သားရင မကောငးဘူး… ငါ့ အိတ ငါ့အိတ….”  ကမ ဘယလိုပောပော သူဦးတညနေတာ ကမအခနးဆီကို ကမ သူ့ရငဘတကို  တဘုနးဘုနး ထုရငး…  “ငါ့ကို အောကခပေး…ငါအောမာနော”  ဒုတိယအထပမာရိတဲ့ ကမ အခနးဆီကို သူဟာ ဘယကရတဲ့ အား တေနဲ့မနးမသိ ကမကို ပေ့ပီး တကလာတယ။ အခနးရေ့ရောကတော့မ ကမကို အောကခပေးတယ။ ကမ သူ့လကမောငးကို  အားနဲ့တခကထုရငး  “သော့က ငါ့အိတထဲမာလေ..လဒရဲ့… တောပီ ဒီည အိမမာ မအိပဘူး” ကမ သူ့ကိုစရငး လေကားက ပန ဆငးဖို့ကံတော့   ကမလကမောငးကို ဆဲထားရငး သူ့အိတထဲက သော့ကိုထုတတယ။

“ဟယ..ကည့စမး..နင ငါ့အိမသော့ကို ဘယတုနးက ပားထားတာလဲ”   လို့ကမ အံ့သတကီးဆိုတော့ ခပရဲ့ရဲ့ပုံးပပီး  “နငနဲ့ ပတသကသမ ငါနဲ့ဆိုငတယ”  သော့ကို ခပမနမနဖင့ပီး ကမ ကို အခနးထဲ ဆဲသငးတယ။  “နေနေ…နင…”  အခနးတံခါးကို ဆဲ  ပိတ… ကမကို နံရံမာမီပီး အငမးမရ သူနမးတယ။ မကနာအနံ့ တရုံ့ရုံ့ နဲ့ နမးလို့မဝနိုငတော့ နားရက လညပငး အကုနလုံးဟာ သူ့ နုတခမးတေ အလိုက။ နောကတော့ သူ့လကတေဟာ ကမပေါငကို ဆဲမောကရငး သူ့ကို ခထားစေတယ။ ကမ အကx{103E}အောက ကနေ နေးထေးတဲ့လကတေ ဝငလာတယ။ လကတေသာ နေရာအနံ့ လုပရားနေတာ သူ့နုတခမးတေက ကမ နုတခမးကနေ ခာမ သားဘူး.။

ကမ စိတတေ ဘယထိနးရပါ့မလဲ။ သူ့လညပငးသိုငးဖကရငး သူ့ကိုယလုံးပေါကို ခတကလိုကတယ။ နုတခမးခငး ဂဟေဆကနေ တာကို မကာစေပဲ သူက ကမတငပါးတေကနေ ခီမပီး ဆိုဖာပေါ အသာအယာခတယ။   “ပတ..အဟာ့..နေနေ”   ကမတို့ နုတခမးတေ ခဏကာသားတယ။ ကမနုတခမးကိုကိုကရငး သူ့ကိုကိမိတော့ သူ့မကလုံးတေထဲမာ ရမကအငေ့အသကတေ မငရ တယ။ ကမဝတထားတဲ့ စကဒကို အသာအယာ ဆဲခတပီးတဲ့အခါ အလိုကတသိကမ ပေါငကို ကားလိုကမိတယ။ ကမကိုယတိုင ပဲ ကမရဲ့ စပို့ရပလေးကို ဆဲခတလိုကတယ။   ကိုယအထကပိုငးမာ ကမရဲ့ ဖံ့ထားတဲ့ ရငသားတေကို မလုံ့တလုံ ဖုံးထားတဲ့ ဘရာ လေးတထညပဲ ကနတော့တယ။ သူကတော့ ကမပေါငတံတေကားမာ ဒူးထောကပီး ပငတီတခုတညးသာ ဖုံးကယထားတဲ့ ကမ ရဲ့ ပိပိလေးဆီ သူ့ခေါငးတေ ငုံ့ကသားတယ။

“အား…နေနေ နင…”   သူ ကမရဲ့ ဆီးခုံမို့မို့လေးကို တရိုကမကမက နမးတယ။ ထို့နောက ပေါငတံတေဆီ သူ့နုတခမးတေ တရေ့ ရေ့ဆကသားတယ။ ကမ အသညးတယားယားပါပဲ။  “အဟင့…နေကလဲကယ…”  သူ့နုတခမးတေ ပေါငတံသယသယလေးတေနဲ့  အလုပမားနေခိနမာ သူ့လကတေလဲ မနားရပါဘူး။ ကမ တကိုယလုံးကို သူ့လကဖဝါးတေနဲ့ ပတသပကီစယပီး နောကဆုံး  တငပါးနစဖကကို ပင့မတယ။  “အ…နငနော…”  ကမ ဘယလိုပဲဟနဆောင ငငးနေပေမဲ့ ကမပိပိလေးဆီက တစိမ့စိမ့ကနေတဲ့  ဝတရညလေးတေက သကသေပဲထငပါတယ။ အနမးတေနဲ့ ကမကိုနိပစကနေရငးက…  “ရေး…ဒါဘာတေလဲ….”    ပငတီပေါက  စိုကကနေတဲ့နေရာကိုမကစပစပရငး ရိတဲ့တဲ့မေးတယ။   “မသာကောင နင့လကခကလေ…”  “နငက တကယအရညရမးတာ ဟ… ခုကည့… ဘာမတောင မလုပရသေးဘူး…ဟားဟား”  “သား မလုပနဲ့တော့”  ကမ ပေါငကို အတငးပနစိတော့ တငပါးပေါ  ရောကနေတဲ့ သူ့လကတေက ပငတီကို ဆဲခတပီး ကမပိပိလေးကို မကမကစကစကကည့တယ။ ‘ငါ့တကိုယလုံး နင့ကို ပုံအပခဲ့ တာပါ…နေနေ  အရာရာ နင့သဘောပါ…’ ကမ သူ့ကို ရီဝေဝေကိရငး နုတခမးကို အဓိပာယမဲ့ ကိုကမိတယ။

“နင..အရမးဆကစီကတယ…ရေး… နင့လောကဆဲဆောငမုရိတဲ့ မိနးမ ငါဘယတုနးကမ မတေ့ခဲ့ဖူးဘူး”   သူ့လကတေက ကမ ပေါငတံတေကိုကားရငး ခေထောကတေကို ဆိုဖာပေါ တငလိုကတယ။ သူ့လကဖဝါးတေနဲ့ ကမ ပိပိကိုဖုံးကယ ပတသပရငးနဲ့  သူဆကပောတယ။  “နငသိလား…ဒီနေရာလေးလေ…. နင့နုတခမးတေနဲ့ ရငသားတေပီးရင ငါအကိုကဆုံးနေရာလေး…  ဒီလို လေး ဖောငးတငးနေတာကို ကိုကတယ…”  ပိပိလေးကို အားနဲ့ တခကဖိညစရငး ပေါငခံလေးတေကို ဆကပတသပတယ။ “ပီး တော့…ဒီဟာလေး…”  ကမရဲ့ ရသာဖူး အစိလေးကို လကညိုးနဲ့ တို့ရငး…  “ခစစရာလေးသိလား…ရဲရဲလေး…. ငါခစတယ….  နောကပီး……”  အစိလေးကို လကမနဲ့ တခကနစခကပတပီး နုတခမးဖတသေးသေးလေးတေကို ဖဖလေး ဖဲတဲ့အခါ ပိပိထဲက  အရညလေး စိမ့ခနဲထကကတယ။  “ဒီမာလေး…ဒီတငးဝလေး…ငါ့ကိုကမာမာ အကောငးဆုံး အရသာပေးနိုငစမးရိတဲ့ တငး လေး…”သူက ကမတငပါးတေကို သိုငးဖကရငး ပိပိလေးပေါကို သူ့နုတခမးလေးတငတယ။   “အ…ရီး…”  ကမ သူ့ဆံပငတေကို  ဆဲကိုငဖရငး ဖီးလတငိမ့ငိမ့နဲ့ပေါ့။ သူ့လာဖာလေးနဲ့ တငးဝလေးကို တပကပကယကလိုက အစိလေးကို လမးစုတလိုက  ပင့ဖတလေးတေကို နုတခမးနဲ့ဖိဆဲလိုက ကမမယ ကော့ပံနေတော့ သူ့လကတေက ကမ နို့တေပေါရောကလာတယ။ ကမ  အလိုကတသိနဲ့ ဘရာခိတကို ဖုတပေးလိုကတယ။

သူ့မကလုံးတေက ရမကအရမးဆနလာတယ။ ပိပိလေးနဲ့ အလုပမားနေတဲ့ သူ့နုတခမးတေ တဖညးဖညး အပေါကိုဆနတက လာတယ။ လာဖားလေးနဲ့ ဗိုကသားရပရပလေးကို ပတဆဲရငး နုတခမးလာနစခုဟာ နို့သီးခေါငးလေးပေါမာ လမးဆုံးတယ။  “အဟာ….” ကမ ခေါငးလေးမော့သားတယ။ သူ့တကိုယလုံး ဝတစုံပည့နဲ့ ကမ ပေါငကားထဲကို ရောကလာတဲ့အခါ ကမ  ပေါငတံတေနဲ့ သူ့ကို ခလိုကတယ။ သူ့လကတေက ကမကို သိုငးဖကရငး နုတခမးတေကတော့ ကလေးတယောကကို ကမ နို့ တေကို စို့နေတယ။ ကလေးတေထက သာတာကတော့ သူက လာဖားနဲ့ နို့သီးခေါငးကို ဝိုကဝိုကပီး လကလိုက တပတပတနဲ့စုပ လိုက ကမရဲ့ စိတဝိဉာဉတေ လေပေါမာ ဝဲလို့။  ကမစိတတေကို လတလိုကတယ။ သူ့လညပငးကို ယီးလေးခို သိုငးဖကရငး သူ့ နုတခမးတေကို စုပစဲယူတယ။ သူ့ရပအကီကယသီးတေကို ခပမနမန ဆဲဖုတရငး ကကသားတေနဲ့ သနမာတောင့တငးတဲ့  ရငအုပကယကယကို ပတသပမိတယ။ “ရေး…ဖေးဖေး”  “ခုခိနမတော့ နငဖေးခိုငးလဲ ဖေးလို့မရတော့ဘူး နေနေ နငစတဲ့  ဇာတလမး နငပဲအဆုံးသတရမာ…”   သူ့ဘောငးဘီက ခါးပတကို ဆဲဖုတ၊ ဇစကို ဖင့ခရငး အတငးခံထဲက နညးနညးမာခငနေတဲ့  သူ့လီးကို ဖဖပတသပရငး ကမ သူ့ရေ့ ဒူးထောကထိုငခလိုကတယ။ သူ့အတငးခံ ဘောငးဘီကို ဆဲခတခလိုကတော့ သူ့လီး  က ကမမကနာနား ခပဝေ့ဝေ့ကလာတယ။

“အဟငး” ကမ တခကရယတော့  “ဘာရယတာလဲ”  ကမခေါငးကိုတနးဖယရငး သူမကမောငကုံ့ပီး လမးမေးတယ။   “ဘာနဲ့ တူမနး မသိဘူး”သူ့လီးက သိပမတောငသေးတာတောင ၅လကမကောကောရိတယ။ လီးထိပက အရေပားကို ခပဖညးဖညး ဆဲခရငး ပေါလာတဲ့ ခေါငးလေးကို လကမနဲ့ တခက၂ခက ပတတဲ့အခါ သူခပတန့တန့ဖစသားတယ။   သူ့မကနာကို မကလုံး လနကည့ရငး ဒစခေါငးလေးကို လာနဲ့ရကလိုကတယ။ ပီးတော့ ကမပါးစပထဲ ခေါငးတစခုလုံးကို ငုံစုပလိုကတယ။ ကမလာ တေကို ကစားပီလေ။ ဒစကားထဲကို လာနဲ့လကလိုက ပါးစပထဲက ထုတလိုက ပနငုံလိုက ပါးစပထဲ ဝငနိုငသလောကထိ ငုံစုပ လိုကနဲ့ ခပပငးပငး အခိနကာကာ ငုံစုပတဲ့အခါ…  “ရီး…အ့…ကောငးတယကာ”  သူ့ပါးစပက တရီးရီးနဲ့ ဖစလာသလို ကမလဲ  စိတတေတအားပါလာတယ။  “ဆောရီး…ရေး”  သူအားမရတော့ဘူးထငပါရဲ့။ ကမဆံပငရညတေကို စုကိုငပီး ကမ ပါးစပထဲက  ဇတအတငး ညောင့ပါတော့တယ။ “အတဂ…အတဂ”  ကမ သူ့ပေါငတေကို ထိနးကိုငရငး သူ့စိတတိုငးက လတပေးလိုကတယ။  သူ့လီးခောငးဟာ ကမ ပါးစပထဲ စိတရိသလို ဝငလိုက ထကလိုက တခကတခက အာခေါငထဲထိရောကလာတယ။ နောကဆုံး  အသကရုမဝတော့မ သူ့ပေါငကို လကနဲ့ရိုကပီး သတိပေးရတယ။ ဒါတောင တစခက နစခက ဆကဆောင့လိုကသေးတယ။

“ဆောရီး…ရေး..ငါ အရမးကောငးနေလို့” မကစောငးတခကထိုးရငး သူ့နုတခမးတေကို နမးတယ။ သူ့ကိုယပေါ ခတကတဲ့အခါ  သူက ကမတငပါးတေကနေ ခီမတယ။ နုတခမးတေကို မလတစေပဲနဲ့ပေါ့။ အိပခနးထဲကို ရောကလာတဲ့အခါ ကမကို ခုတငပေါ  ပစခရငး သူကကမအပေါမာ စီးမိုးတယ။ ကမ ပေါငတံတေကို ကားပေးတော့ သူ့လီးကို လကနဲ့ကိုငပီး အရညနညးနညးစို့နေတဲ့  ကမပိပိအဝမာ တခကနစခက ပတဆဲတယ။ ကမ မကလုံးတေကိုမိတပစလိုကတော့…  “ရေး…မကလုံးတေ မပိတပစလိုကနဲ့  ငါ့ကို ကည့… ငါနင့ကို လုပတော့မာ…ငါ့လီးနဲ့ နင့ကို လိုးတော့မာ… နငငါ့မကလုံးတေကို တည့တည့စိုကကည့ဖို့ လိုတယ”   “ဟင့အငး”   ကမ မကနာကို တဖကစောငးလိုကတော့ သူက မေးဖားကနေ ကိုငရငး မကလုံးတေ ထပဖင့ဖို့ပောတယ။ ကမ  သူ့ကို မကည့ခင ကည့ခင မကလုံးတေ ဖင့ကည့ရတဲ့အခါ သူက ပုံးဖီးဖီး လုပရငး သူ့လီးကို ကမပိပိထဲကို ထိုးသငးလာ တယ။

“အ…ဖေးဖေးနော”  “အငးပါ”  ဒစခေါငးလေး ဝငရုံနဲ့တင တငးကပသလို ခံစားရတယ။ သူက ဝငသလောကပဲ ရေ့တိုး  နောကဆုတလုပရငး တဖညးဖညး ရေ့တိုးလာလိုကတာ နောကဆုံး သူ့ ၆ လကမကောတဲ့ လီးတခောငးလုံး အကုနအစင ဝင လာတယ ။ရောရောရုရု ပါပဲ။ ကမတို့၂ယောကအတက အခုက အစမ မဟုတတာ။အဲ့ဒီနောကတော့ သူက လိုးတဲ့အရိနကို မင့တင လိုကတယ။ ကမ ကို အပေါစီးကနမးရငး သူ့လီးကို ကမပိပိထဲ အရိနနဲ့ ဝငထကစေတယ။   “အင့…နေနေ အရမးမကမးနဲ့ဦး ဟာ…အ.. အဟာ”  “ကောငးလားဟင”  “အငး…ကောငးတယ”   “ငါ့လီးကို ကိုကလား”  “အငး..ကိုကတယ”  “ငါလဲ…နင့ အဖုတကို အရမးကိုကတယ… အရမးကောငးတယ..အား… အရမးမညစနဲ့လေ”  ကမ သူ့ရငဘတကီးကို ထုတော့ သူက ရယ ရငး အိပရာပေါ လဲခပီး ကမကို အပေါဆဲတငတယ။ ကမအပေါရောကတော့ သူ့ရငဘတပေါ လကထောကရငး ကမ တငပါး လေ့ကင့ခနး လုပတော့တယ။ ကမ ပိပိနဲ့ သူ့လီးကိုညစထားရငး တငပါးတေကို စကောဝိုငးဝိုငးတယ။ နောကတော့ ကမ မငးစီး သလို ဒုံးစိုငးတော့တာပါပဲ.။

“အားး…အဟင့…”  ကမ ပေါငခံက အရညတေ တအားရဲနေတယ။ သူ့လကတေက ကမ နိူ့နစလုံးကို လမးဆဲရငး အောကကနေ  ပင့ပင့လိုးတယ။ ကမတို့နစယောက တကညီလကညီနဲ့ ပနးတိုငဆီ အရောကလမးတယ။ ကမ မငးစီးတာ နညးနညးကာတော့  သူက ကုနးထရငး ကမ နိူ့နစလုံးကို စို့တယ။ ကမ သူ့ခေါငးကို ထိနးကိုငပီး ရငဘတတေကို ပိုကော့ပေးတယ။ ကမ အရိနနညး နညး လော့လာတဲ့အခါ သူက တငပါးနစဖကကို ပင့ကိုငရငး ဆောင့လိုးခစေတယ။“နေနေ…ငါမောလာပီဟာ”   “အငး…ပုံစံ ပောငးရအောင…နငကုနးပေး..”  ကမ သူ့ကိုယပေါက ထလိုကတဲ့အခါ သူ့လီးက ပတကနဲ ကတထကသားတယ။  “ဟာ…ဘာ လို့ခတလိုကတာလဲ”  “နငပဲ ကုနးပေးဆို…”  “ဒီတိုငးလေး လည့ပီး ကုနးလိုကလို့ရနေတဲ့ဟာကို”  “မသိဘူးဟာ…ကိုမမပောပဲ”  “နငတော့ သေတော့မာပဲ…ဖနး”   ကမတငပါးကို လကဝါးနဲ့ ဖနးကနဲနေအောင ခလိုကတယ။ ကမ စပဖငးဖငး ဖစသားပီး ဖီး လနညးနညးပိုတကသားတယ။

“အ…ဘာလို့ခတာလဲ…”  “အပစပေးတာ…လီးခတလိုကလို့”  “နငနော…”  ကမ ထိုငဖို့ ကိုးစားတော့… “ကုနးပါဆိုဟာ…”   ကမ ခါးကိုဆဲယူရငး ကမ ကို ပုံစံနေရာခတယ။ “ရေး…နငသိလား…နင့တငပါးတေက အရမးကီး မကာပေမဲ့..အနေတော လေး…ပီးတော့ ကစနေတာပဲ…”  ကမ စိတမရညတော့… “လုပမာဖင့လုပဟာ”  “ဘာလုပရမာလဲ..”  သူ့လီးကို ပိပိအဝမာ ပူတစပူတစလုပရငး ပနမေးတယ။ ကမ သိတယ။ သူ ညစတီးညစပတတေ ပောခငနေပီ။  “နင့လီးနဲ့ ငါ့ကို လုပပေးဖို့ပော တာ”  “သေခာပောလေဟာ…”“နင့လီးနဲ့ ငါ့အဖုတကို လိုးပေးဖို့ပောနေတာ… သေနာကောင” ကမ စိတမရညစာ ဆဲတော့  သူက…  “အငး…လိုးပေးမယ” ကမ တငပါးနစဖကကို ဆုတကိုငရငး သူ့လီးကို ပိပိထဲထည့တယ။ သူ့လီးက စေးကပစာနဲ့ ဝငလာ တယ။“အား…ဖညးဖညး ကပနေတုနးပဲ”  “အငး…နင့ပိပိက ကဉးနေတုနးပဲ… ငါဒီလောကလုပနေတာတောင… အင့ကာ..”

သူက ကမအဖုတထဲ တရိနထိုးဆောင့လိုးခရငး ဆကတိုကဆိုသလို တစပစပနဲ့ လိုးပါတော့တယ။ ကမ တငပါးတေကို ရိုက လိုက ကမ ဆံပငတေကို ဆဲလိုကနဲ့ သူစိတရိသလို လိုးတော့တယ။ တခကတခက သူအားထည့တဲ့အခါ သားအိမကို သားထိ သလို အောင့ပေမဲ့လဲ နာကောငးလေးပေါ့။  ကမ စိတတေ တအားဖစလာပီး သူ့တငပါးတေကို လကနဲ့ နောကပနလမးဆဲတယ။  ဒါပေမဲ့ မမိပါဘူး။ ကမ မကနာ မေ့ယာပေါ ပစကသားတယ။ ကမပီးတော့မယ။ သူလီးဝငထကနေတဲ့ အရိနကို ထပတငတယ။  ကမခါးကို ဆဲကိုငရငး အားရပါးရလိုးတဲ့အခါ…

“အား…နေနေ…အင့အင့”   “ကောငးလား…ငါလိုးပေးတာ ကောငးလား” “အင့…အီး…အဟင့…” ကမ အသံတောင မထကနိုင  တော့ဘူး။ အရမးကောငးနေပီ ကမပီးတော့မယ။ သူ့လီးကို ကမ ပိပိထဲ ဝိုကဝိုကလိုးရငး တခကဆောင့တယ။ နောကတခါ ပန ဝိုကလိုးတယ။ တခကဆောင့တယ။ နောကဆုံး အကိမ ဆောင့တဲ့အခါမာတော့ ကမ ပစကသားတယ။ “အား…အဟင့..အင့… အင့”  ကမတကိုယလုံးတုနရီနေတဲ့အခါ သူခဏဖကထားရငး…  “ငါ အပီး လုပလိုကတော့မယနော”  ကမ ခေါငးအသာငိမ့တဲ့ အခါ သူအရိနပငးပငးနဲ့ ကမကို မရပမနားလိုးတော့တယ။ ပီးလကစ ကမလဲ ဆကတိုကဆိုသလို လိုးခံရတဲ့အတက အရိနပန တကလာတယ။  “အား..ရေး…ငါနင့ကို လိုးနေပီ”  “အား…အင့…ရော့ကာ..ရော့ကာ”  သူတအားဆောင့လိုးရငး နောကဆုံး ကမ  နောကတကိမ ထပပီးပီး သူ့လီးကို ပိပိထဲက စုပဆဲတဲ့အခါ….

“အား…ငါပီးပီ” သူ့လီးကို ဆဲထုတရငး ကမတငပါးပေါ အရညတေ ဖနးတယ။ ပူနေးနေး အရညတေ တငပါးပေါကလာတဲ့အခါ   ကမ အိပရာပေါဝမးလားမောကကသားတယ။ သူကတော့ ကမ ကိုယပေါထပလကပေါ့။  တောတောလေးကာတော့ သူကမ ကိုယပေါက ဆငးပီး ဘေးနားက ရေစိုတစရုးဘူးကို ဆဲယူ၊ တငပါးပေါတငနေတဲ့ သူလီးရညတေကိုလဲ သန့ရငးပေးသလို ကမ  အဖုတလေးမာ ကပစီးနေတဲ့ ကမအရညတေကိုလဲ သန့ရငးပေးတယ။ ပီးတော့ အိပရာပေါလဲ၊ ကမကို သူ့လကမောငးပေါ ဆဲယူ  ရငး တငးတငးကပကပဖကအိပတယ။ ကမ နစနစခိုကခိုက အိပပောသားတယ။

ခေါငးရငး ပတငးပေါကက နေခညနေးနေး မကနာပေါ ဖာကလာခငးနဲ့အတူ နားထဲ စကားပောသံတခို့ကားမိတယ။ အိပရာ  က ငုတတုတ ထထိုငမိတော့ ကမ ကိုယပေါ ဘာအဝတအစားမမရိ၊ အကx{103E}ကောကစပရမာ ပငးမိသညနင့ စောငကို ပတပီး  အခနးအပငထကမိသည။  “ကနတောက ဘာကိစ သူတို့ကို ကိုဆိုရမာလဲ အဖေ… အမေဆုံးတညးက အဖေ့နောကမိနးမကို အိမ ပေါခေါတငတယ… ကနတော ဘာပောခဲ့သလဲ… ခု သူ့သားရောကလာတာကို… ကနတောက ဝမးမောကဝမးသာ ကိုဆိုရမယ ပေါ့… ဆောရီးပဲ အဖေ…ကနတော စိတထဲမပါရင ဘာမမလုပဘူး” ကမ မီးဖိုခနးအဝကို ရပမိသည။ နေနေက မနကစာပငရငး  ဖုနးပောနေခငး ဖစသည။ ကမကို လမးမငတော့ နေနေက ပုံးပသည။

“အာ့ဆို ဒါပဲ အဖေ…မကနာခငးဆိုင တေ့မ တေ့တယသာ မတလိုကတော့…. သူတို့စိတနဲ့ အမေ သေသားရတာ ဖစတဲ့အတက…  ကနတော ဝမးမောက ဝမးသာတော့ မကိုဆိုနိုငဘူး… ကနတာ အဖေ့သဘောပဲ… ကနတော ဖုနးခလိုကတော့ မယ..”   ကမ ဘာလဲဆိုတဲ့သဘောနဲ့ မေးငေါ့ပတဲ့အခါ သူက ပေါငမုန့ကကဥကောကို ပနးကနပားထဲ လယထည့ရငး…     “အိပ ပုတကီးမ… မကနာမသစ ဘာမသစနဲ့ ထမငးစားခနးထဲ ဝငလာတယ.. ရေအရင သားခိုး…ငါ ကောဖီနပထားမယ… မနကစာ  လကဆုံမစားရတာကာပီ” ရေးက သူပောနေတာကို ဂရုမစိုကတဲ့ပုံနဲ့ ကုလားထိုငပေါ ဝငထိုငပီး…   “နေနေ…နငစကာငူက  ပနလာပီးတညးက အိမမပနသေးဘူးမလား” “အငး”  “အခု ဘယမာနေလဲ…ဟိုတယမာပဲလား”“ငါ့အတက ပူမနေစမးပါနဲ့ဟာ…  နငနဲ့လာနေမယပောတော့ နငလကခံလို့လား”   “နင ဟိုတယမာ နေမယ့အစား… ဟိုတိုကခနးမာပောငးနေရင ရရဲ့သားနဲ့”  “ငါ့မာ  နေစရာရိပါတယ…အခနးပငနေတုနးမို့” “ဘယမာလဲ…ငါတောင မသိရပါလား” “ပောစရာလား…နောကတော့ နငသိရမာပဲ..”   ကမ သူ့ကို မကစောငးထိုးရငး ပနးကနထဲက ပေါငမုန့ကောကို နိုကဖို့ လကလမးတော့…

“တခုစားရင တခါနမးမယ” ကမ လကပနရုတရငး… “အမယ…သူမား အိမက သူမားပစညးတေနဲ့… သူကပဲ ပိုငစိုးပိုငနငး..”  “ဈေးထပတငမယလေ…နင မုန့တစခုယူစားရင… ငါနင့ကို တကိမစားမယ”  “လူယုတမာကီး…မနကစောစော ညစတီးညစပတ  တေ”  “ယုတယုတပဲ…လာစမးပါ..”  သူလမးလာပီး ကမကို ဇတအတငးပေ့ခီဖို့ ပငတဲ့အခါ ကမ စောငကို ပိုကပီး သူ့ရေ့က အ မနခာရတယ။ လကသကတဲ့ သူက နောကကနေ စောငကိုလမးဆဲတော့ စောငက ကမကိုယပေါကနေ သူ့လကထဲရောကသား တယ။ ကနမ လစခနဲ အေးသားတဲ့ အခိနမာပဲ သူက ကမကို ဆဲပေ့ပီး ရေခိုးခနးထဲခေါသားတယ။ “အမး…လူယုတမာကီး နော…နငနော… ခုခပေး… နေနေ…အစုတပလုတကောင..”   သူ့ရငဘတကို တဘုနးဘုနး ထုရုံအားမရပဲ သူ့လကမောငးကို လမး ကိုကတဲ့အခါ သူက ငုံ့ပီး ကမပါးကိုဖိနမးတယ။ ကမ ကိုကနေရာက အလန့တကားမော့ကည့တော့ သူက ထပကိုကလေ ဆိုတဲ့ သဘောနဲ့ မကစပစပတယ။ ကမ နောကထပ မကိုကရဲ။ ဒီလူဟာ ခစပီဆို မလယတဲ့လူမို့လား။ကမကို ရေခိုးခနးထဲခပီး…

“ငါ…ရေနေးစပပေးပီးသား…မနမနခိုး… နငက ရုံးပိတရကမို့ အေးဆေးနေနိုငပေမဲ့… ငါက သားစရာရိသေးတယ… တခါတလေ လေး မနကစာ အတူစားရတာကို..လိမာတယ…နော”   ခေါငးကို ခပဖဖ ပုတရငး ကလေးလို ခော့ပီး သူပောတော့ ကမ  မကစောငးထိုးရငး Bath tub ထဲဝငထိုငလိုကတယ။ သူကတော့ ပနထကသားတယ။ တကယကိုပဲ ရေကနေးနေးလေးပါ။   ဒီလူ ကို ကမ တစဘဝလုံးစာအတက လကထပသင့သလား။ ကမ သူနဲ့ ကိုယခငးရငးနီးတယ။ စိတခငးရငးနီးတယ။ ဒါပေမဲ့  လငယောကား တစယောကလို တစသကတာ လကတဲသားနိုငမလား။ တခါတလေ အငမတန သဝနတိုတတတဲ့သူဟာ အခုလိုမိုး  ကမဆန ကမသဘောအတိုငး ထာဝရ လိုကလောနိုငပါ့မလား။ မညသို့ပင ဆိုစေကာမူ ကမအား အခင့သာတိုငး လကထပ ခင့တောငးတတသော ကမ အနံတာခံသော ကမအား အပည့အဝနားလညပေးနိုငသော တခါတရံ အခစစိတတေ ထိနးမရတိုငး  သောငးကနးတတသော နေမငးခ ဆိုသည့ လူတစယောကသည ကမသူငယခငး အဖစ ရိနေတုနးပငဖစသည။

 

Zawgyi

 

ကမကခစဲ့သူ(သိုx{1037}) ကမကိုခစဲ့သူ ( စ/ဆုံး )

လညင္းမာ ရx{103C}ပကက္ေနတဲ့ ပန္းကုံးေတ စားပဲေပၚပစငင္း x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းမာဆိုးထားတဲ့ အနီရဲရဲ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းနီကို တစx{103C}းနဲx{1037} ပတ္ သုတစယ္။ခုံေပၚထိုငရင္း ေသာက္ေရဘူးဆီ လကလမ္း… “ေရး…နင့ို ဂာx{1039}x{101C}ကီးလမ္းေခၚေနတယ္… Table 2 က ဘိုး ေတာ္ေတဝိုင္းမာ”  “ငါအေမာေတာင္ မေပေသးဘူး”   “အဲ့ဒါဆို ငါသားလိုကမလား”   “သားခငားေလ…ငါမလာx{1014}x{103D}ိုငူးေပာ လိုက္”  ကိုယုံးနည္းနည္းသယ္ေပမဲ့ မက္x{1014}x{103D}ာဝိုင္းဝိုင္းကေလး ပုံစံေလးနဲx{1037} ညိဳက ေမာင့x{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037}ေမးတယ္။ ဧကန ခုခိနိ လူ မရေသးဘူးထငယ္။  “ငါ တကယ္ သားရမလားဟင္”  “အင္း သားလိုက္…ငါေနမေကာင္းလိုx{1037} အခုပဲ ပန္ေတာ့မာလိုx{1037}”   “ေကးဇူးပဲ ဟာ..ငါသားေတာ့မယ္”  “အင္း”  ညိဳ ထကားမ ေရဘူးကို ေမာ့ေသာကင္း အိတဲက ဖုန္းကို ဆဲထုတယ္။  “ေရး”  x{1014}x{103D}စ္ေပါင္း မားစာ..ရင္းx{1014}x{103D}ီးေနတဲ့ အသံတစု…  “နငန္ေတာ့မာဆို…ငါပနိုကိုx{1037}မယ္”  “ငါ ဒီည အိမနာ…”  “ဘယဲပနန္…ငါလိုကိုx{1037} မယ္”  “မလိုဘူး”  ခပတတ္ေပာရင္း စားပဲေပၚက ကိုယ့စx{1039}x{1005}ည္းတခိဳx{1037} အိတဲ ေကာကည့္ၿပီး လည့ထက္…  “ေရး”    ေခၚ သံနဲx{1037}အတူ နီးကပာတဲ့ မက္x{1014}x{103D}ာ.. ထိုx{1037}ေနာက္ ကမ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေပၚ ေx{1014}x{103D}းေထးတဲ့ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းတစုံ ကေရာကာတယ္။ သူx{1037}လက္ေတက  ကမ ခါးကို သိုင္းဖကာတဲ့အခါ…

“အင့္” ကမ တငါးေလးစားပဲအစန္းမာ မီမိသားတဲ့အထိ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း တန္းဖကင္း ေနေန ကမx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို မတိပာနမ္း တယ္။   “ပတ္”  “နင္..ဘာလုပ္…အင့္”  သူx{1037}လက္ေတ ကမေခါင္းကို ထိန္းကိုငင္း အငမ္းမရထပမ္းတယ္။ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္း နမ္းေန ရင္း သူx{1037}လာေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းက ကမ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတကို ပတပ္ ကီစယင္း ကမပါးစပဲတိုးဝငာတယ္။ ကမ မက္ေတာငားေတစင္း ကသားတယ္။  “x{1039}x{101D}ပတ္ ပက္ ရလတ္ ရလပ္ “  အလိုလိုေနရင္း ကမလက္ေတ သူx{1037}လညင္းကို သိုင္းဖကင္း စိတါလကါ ပန္ နမ္းမိတယ္။  “ေရး…နင့ို အဲ့..ေဆာရီး”  အေလာတx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} အခန္းထဲဝငာတဲ့ ညိဳက ကမတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာကစငိုေတx{1037}ၿပီး  ၿပဳံးစိစိနဲx{1037} ပနကားတယ္။ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတကို နမ္းရင္း အသကx{103C}မဝေတာ့ဘူးထငါရဲx{1037}။ သူx{1037}x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတ ကမလညင္းေပၚကို ဖနx{1037}္ ကကာတယ္။  “ဟဟ…ယားတယ္ ေဟာင့္”  ခပဟရယင္း သူx{1037}ေခါင္းကို ကမ အတင္းတန္းဖယစယ္။ သူကလဲ မရမက  အတင္းအကပိုကမ္း… “ေတာ္ၿပီကာ…ပန္ေတာ့မာ”  ကမ သူx{1037}ရငတို အားနဲx{1037}တန္းဖယစိေတာ့ ကမခါးကို ခပဖဖက္ ရင္း ကမ မကုံးကို တည့ည့ိုက္ၾကည့္ၿပီး သူက…  “ခစယ္”   “နင္ မူးလာတာလား”  လိုx{1037}ကမေပာမိေတာ့ သူက  မက္ေမာငဳံx{1037}ၿပီး…  “မူးစရာလား…ငါ ဘယုန္းက အရက္ေသာကိုx{1037}လဲ”  “ေအ့ေလ..အရင မေသာကဲ အခုေသာကင္  ေသာကာမာေပါ့”ခါးကိုဖကားတဲ့ လက္ေတကို တန္းဖယရင္း ကမx{101B}ုန္းေတာ့ သူၾကည္ၾကညဴဖဴ လx{103E}တ္ေပးတယ္။

“နင္ ငါ့ကို ဘယ္ေတာ့လကပာလဲ” “………”   ကမ အိတို လယင္း သူလုပိုx{1037} ပသားတဲ့ ဆံပင္ေတကို ပနင္းဖိုx{1037}စိတကူး ေတာ့ပဲ သားေရကင္းနဲx{1037} ခပင့င့ုခညိုကယ္။ “ေရး….ငါနင့ို လကပင့္ေတာင္းေနတာ ၃ x{1014}x{103D}စ္ ၃ မိုးမကေတာ့ဘူး ေနာ္…” “နင္ ၃x{1014}x{103D}စ္ ၃မိုးမက ေတာင္းေနသလို…ငါလဲ နင့ို ၃ x{1014}x{103D}စ္ ၃ မိုးမက ငင္းေနတာပဲ… ခုလဲထပင္းမယ္… ငါနင့ို  ဘယ္ေတာ့မ လကထပူး” သူစိတရညာ ကမအိတိုဆဲရင္း..  “အဲ့ဒါဆို ငါက နင့တက္ ဘာလဲ”   “သူငယင္းေလ…နင္ ကငါ့ရဲx{1037} ထာဝရ အေကာင္းဆုံး သူငယင္း”  “ေရး..”  “ေတာ္ၿပီ…ေနေန ငါတိုx{1037} အဲ့ကိစx{1039}x{1005} ဒီမာတငပေအာင္”  “ဘာကိုရပရာလို သလဲ…နငဲx{1037}ငါက ဘာလဲ… နင္ စိတ္ေဖဖိုx{1037}အတက္ သုံးတဲ့ အx{101B}ုပx{101B}ုပား…” “အx{101B}ူးမထစမ္းပါနဲx{1037}…ေနေန..”   “အx{101B}ူးမထလိုx{1037} မရဘူး  ေနေန…နင္ နငိမ့ ထကာၿပီးတည္းက နင့နားကေန တဖဝါးမ ခာခဲ့တဲ့ေကာင္ မဟုတူး..”“နင္ ငါ့ေဘးနား တခိနုံး ရိေနx{101B}ုံနဲx{1037}… နင့ို ငါလကပမယဲ့လား”   “အာ့ဆို ငါကဘာလဲ…နင့x{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ာကိုယို ငါ့ကို ပုံအပဲ့တာကေရာ”  “နင္ ဘယ္ေခတ္  မာေနေနတာလဲ…ဒီေခတဲ အေမးပါးတစုကို တစဝစာထင္ေနတဲ့ ေယာကာ္းမိဳးထဲ နငါေနၿပီလား”

“ငါေပာတာက..” “ေတာမ္းေနေန…ငါက စားေသာကိုငာ သီခင္းဆိုတဲ့ မိန္းမ…အေခအေနအရ ေယာကာ္းေတနဲx{1037} တဲရတယ္” “ေရး…နငီခင္းဆိုတာက အေပာ္… နငါသနာပါလိုx{1037}ဆိုတာ.. နင္ေရာ ငါေရာ ဒီတဆိုငုံး သိတယ္” ကမ မခိုးမခနx{1037}္ၿပဳံးရင္း…  “ပိုကံလဲရတယ္ေလ”  “ဒီက ပိုကံဆိုတာ နင့လုပရေနတဲ့ လစာရဲx{1037} အစန္းထက္ေတာင္ မရိပါဘူး ေနေန… နင္ ဘာေတ x{101B}ဲx{1037}  ခင္ေနရတာလဲ”  “ေတာ္ေတာ့…ငါဘာလုပုပ္… ငါဘယမ္းေလာက္ေလာက္…. ငါ့ဘဝနဲx{1037}ငါ… ငါ့ေx{101B}းခယx{103C}နဲx{1037} ငါပဲ…နငိထားဖိုx{1037} က ငါက နင့ူငယင္း…. နငဲx{1037} တx{1039}x{101C}ကိမခါ မားခဲ့ဖူးတယ္… အဲ့အမားကို နငင္းၿပီး.. အထပထပခါခါ မားဖိုx{1037}နင္x{1039}x{101C}ကိဳးစား တယ္…. ငါလဲ အဲ့အမားကို လကံခဲ့တဲ့အတက္ ငါတိုx{1037}အတူတူ ဆကားခဲ့ၾကတယ္… ဒီေလာကဲ…ငါနင့ို ဘယ္ေတာ့မ လက ထပူး… နင ငါ့အတက္ ထာဝရ သူငယင္း…ဘာေၾကာင့ဲ မေမးနဲx{1037}.. အဲ့အတက္ ငါ့မာ ေပးစရာ အေဖမရိဘူး…. နငါ့ကို ဒီ အေခအေနနဲx{1037} လကခံx{1014}x{103D}ိုငင္ x{1039}x{101C}ကိဳကဲ့အခိန္ ထကားလိုx{1037}ရတယ္…အိုေခ..”

ကမ စကားအရည္x{1039}x{101C}ကီးေပာၿပီး အိတိုဆဲ အပငက္ေတာ့ အေနာကေန လိုကာ… သူx{1037}ကားေပၚ ေခၚတယ္။ စိတစဴးစာ ပဲ ကမ သူx{1037}ကားေပၚတကိုငိုကယ္။ လိုကပိုx{1037}ပါနဲx{1037}လိုx{1037} ဘယိုေပာေပာ ေပာမရတဲ့ေနေနက ကမကို အတင္းအကပဲ ညီမ ေလး ဆီလိုကိုx{1037}ခဲ့တယ္။ အင္းေလ ည ၂ နာရီဆိုတဲ့ အခိန နည္းမ မနည္းေတာ့ပဲ။ ဒါေပမယ့္ သန္းေခါငက္ ညဥ့နက္ေတာ့ တဲ့ ကမအတကေတာ့ ကမ ခပဲ့ယဲ့ေလး ၿပဳံးမိတယ္။ အိမ္ေရx{1037} ကားရပံၾကားတာနဲx{1037} ညီမေလးက အိမ္ေပၚကေန ေပးဆင္း လာတယ္။ “မမ”  ၂ လနီးပါး မေတx{1037}ရတာၾကာတဲ့ ကမကို အတင္းေပးဖကယ္။  “x{1014}x{103D}ယ္ေလး…မအိပ္ေသးဘူးလား.. ဘာလုပ္ေန တာလဲ”  “မမ..ဒီမာ အိပာလား”  “ပနမယ္”   “တစေလာက္ ဒီမာအိပါလား မမရယ္”  ကားေပၚကေန ဆင္းလာတဲ့ ေနေနက “ဟုတားပဲ ေရး…တစ အိပိုကါလား… ကေလးလဲ နင့ိုလမ္းေနမာေပါ့”  “ဟုတယ္ ကိုကို…မမကို ေပာေပးပါဦး”

ကမ ေနေနx{1037}ကို တခကဲ့ၾကည့ိုက္ေတာ့ ေနေနက ပုခုံးတနx{1037}္ၿပီး မဲ့ပတယ္။ ညီမေလးက မက္x{1014}x{103D}ာေလး ငယ္ၿပီး ကမကို ေမာ့ၾကည့္ တယ္။ ကမ ညီမေလး ပုခုံးကို ဖကင္း… “အေမေရာ” “အိပ္ေနၾကၿပီ..x{1014}x{103D}ယ စာကက္ေနတာ”  “အဲ့ဒါဆို ကားလာတာ ဘယလို သိလဲ”   “x{1014}x{103D}ယ ညတိုင္း ဒီကားသံပဲေမာ္ေနတာ”  ည္ီမေလးရဲx{1037} မဝံ့မရဲ အသံေလး နားေထာငင္း ရငဲ ဘယိုမ မေကာင္းေပမဲ့ လည္း….“မမ အိမဲမဝင္ေတာ့ဘူး x{1014}x{103D}ယ္…ညီမေလး အဆင္ေပရဲx{1037}လားလိုx{1037} လာၾကည့ာ…ဟိုလူနဲx{1037}ေရာ..”  “x{1014}x{103D}ယ္…မမနဲx{1037} လိုက္ေနလိုx{1037} မရဘူးလားဟင္.. အခုမဟုတ္ေတာင္ x{1014}x{103D}ယ္ စာေမးပဲ ေဖၿပီးတဲ့အခါကရင္..”   “ၾကည့ေသးတာေပါ့ x{1014}x{103D}ယ္…. အေခအေနအရေပါ့…  ညီမေလးအတက္ မုနx{1037}ိုး”  ေရး အိတဲကေန ေထာငန္ ၃ အုပ္ ထုတ္ေပးလိုကယ္။ “စာေမးပဲေအာင္ေအာင္ေဖ…  x{1014}x{103D}စင္းေပါက္ေအာငင္ လာေခၚမယ္”   “တကယ္ေနာ္…မမ”  “အင္း..တကယ္”  ၿပဳံးေပာားတဲ့ ညီမေလးကိုၾကည့္ၿပီး စိတဲမ ေကာင္းဖစတယ္။ အေဖ x{1014}x{103D}ိုငံခား ထက္ၿပီး ၂x{1014}x{103D}စ္ေလာက္ၾကာေတာ့ အေမက ငယစ္ဦးဆိုတဲ့ လူကို အိမ္ေပၚေခၚတငယ္။ အဲ့ သတင္းကိုၾကားၿပီး အေဖက အိမနလာေတာ့တာ x{1014}x{103D}စ္ေကာ္ၿပီ။

အေမရဲx{1037}ငယစ္ဦးက အိမ္ေပၚေရာက္ၿပီး သိပၾကာပါဘူး။ ကမကို ထိကပါး ရိကပါး လုပာတယ္။ အေမကယင္ မကုံးက  ေခါေတာ တစ္ေထာငားနဲx{1037} ၾကည့ယ္။ အေမ့ကိုေပာေတာ့ သူx{1037}ငယစ္ဦးက သူကလဲၿပီး တခားစိတဝငားလိုx{1037} ဒီအခိနိ  လူပိဳဘဝနဲx{1037}ပဲေနလာတာတဲ့။ ညည္းတိုx{1037}အေပၚ စိတဲx{1037}ေတာင္ ပစားမာ မဟုတူးတဲ့။  စိတဲx{1037}ေတာ့ မပစားဘူး။ တရက္ ကမ ေရခိဳးေနတုန္း အေရးx{1039}x{101C}ကီးသားစရာရိလိုx{1037}ဆိုၿပီး သူပါ ေရလာဝငိဳးတယ္။ စိတိန္းမရတာနဲx{1037} ေရခပဲ့ ဒနကဲx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာကိုဖတ္ x{101B}ိုကဲ့တယ္။ ေခာေနတဲ့ ေရခိဳးခန္းၾကမ္းပငာ x{101B}ိုကိုကဲ့အရိနဲx{1037} သူ ေခာလဲၿပီး ေခါင္းမာ ၃ ခကဳပိုကတယ္။  အဲ့အခိန္ က ကမအသက္ ၉x{1014}x{103D}စ္၊ ေနာကုံးx{1014}x{103D}စ္ေကာင္းသူ၊ ဖစငာဖစ္ အထုပဲၿပီး အိမ္ေပၚကဆင္းလာတယ္။ မဆင္းခင္ အဲ့လူကို  မာခဲ့တယ္။ ကမညီမေလးအေပၚကို ဒီအခိဳးမိဳး ထပိဳးၾကည့္ အသကဲx{1037}ကိုယ္ အိုးစားကဲၿပီသာမတ္ လိုx{1037}။

တကယ္ေတာ့ သူလဲ ဘာမမလုပေသးသလို ကိုယဲ ဘာမမဖစ္ေသးဘူး။ အx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ရာယိုတာ x{1039}x{101C}ကိဳမသိx{1014}x{103D}ိုငူးမလား။ ညီမေလး  လကိုဆဲၿပီး ထကာခင္ေပမဲ့ ကိုယိုယိုင္ေတာင္ ဘယားသားခိုရမလဲ မသိx{1014}x{103D}ိုင္ေသးတဲ့ဘဝ၊ အေဖ့ဆီကလဲ စာမလာ  သတင္းမၾကား။   “ေရး…ပနေအာင္”  ကားေဘးနားရပ္ေစာင့္ေနတဲ့ ေနေနက လမ္းေခၚတယ္။ ေဘးနားမာ တတတတဲx{1037} ေပာ ေနတဲ့ ညီမေလးေပာေနတဲ့စကားေတလဲ မၾကား…   “x{1014}x{103D}ယ္…မမ ပန္ေတာ့မယ္… စာကိုx{1039}x{101C}ကိဳးစား.. ဆယန္းေလးေတာ့ ေအာင ဖစယ္…ေနာ္ ညီမေလး”  “ဟုတ္..စာေမးပဲၿပီးရင္ လာေခၚေနာ္”  “စိတ…အစစအရာရာသတိထားေနာ္… အခန္းတံခါးပိတိုx{1037} မ ေမ့နဲx{1037}..အေမမရိရင္ အိမဲမာ မေနနဲx{1037}… ၿခံထဲမာပဲေန..ၾကားလား”  “ဟုတဲ့ပါ…x{1014}x{103D}ယ္ သတိထားပါ့မယ္”  “လိမၼာတယ္…အာ့ဆို မမ ပန္ေတာ့မယ္”  “ဟုတ္…မမကိုခစယ္”  “မမလဲ ညီမေလးကိုခစယ္”  ညီမေလး x{1014}x{103D}ဖူးကို ဖဖနမ္းရင္း ခုံေပၚက ထတယ္။

ညီမေလးက ကားနားထိ လိုကိုx{1037}ရင္း… “ကိုကို…ကိုကိုတိုx{1037} ဘယ္ေတာ့ လကပ္ၾကမာလဲ”   “ကိုကိုလဲ ေပာေနတာပဲ x{1014}x{103D}ယဲx{1037}…x{1014}x{103D}ယ့္ မမက…” “x{1014}x{103D}ယ္…အထဲဝင္ေတာ့ ညဥ့က္ေနၿပီ”   x{1014}x{103D}ယ ရယရင္း  “အာ့ဆို x{1014}x{103D}ယင္ေတာ့မယ္…တာ့တာ..  တာ့တာကိုကို”    ေန  ေနx{1037}ကို လည့္ၾကည့္ေတာ့ x{1014}x{103D}ယ့ို မခိၿပဳံးနဲx{1037} လကရင္း ကမ ၾကည့္ေနတာမင္ေတာ့ မက္ေစာင္းထိုးတယ္။ ကမစိတဲ ရယင္ တာကို ၿမိဳသိပ္ၿပီး… “အေခာကx{1039}x{101C}ကီး ကေနတာပဲ… မက္ေစာင္းက ထိုးေနေသးတယ္”  “ေခာကေခာက္..လက္ေတx{1037}ပရမလား”   “ပါးကိဴးခငလားေပာ”  ေနေနက ကမအတက္ ကားတံခါးဖင့္ေပးရင္း…  “ကားေပၚတက္ အိမ္ေရာက ေခာက ေခာက္ လက္ေတx{1037}လဲပမယ္… ပါးလဲ အကိဴးခံမယ္”  “ေသနာေကာင္”  ကမ စိတိုးခင္ေယာင္ေဆာငင္း ကားေပၚဝငိုင္ တယ္။ ေနေနက ေနx{1014}x{103D}င့္ဦးေပါ့ဆိုတဲ့ အၾကည့ဲx{1037} ကားေလးကို ကမ တိုကန္းေလးဆီ ဦးတညယ္။ ကမ တိုကန္းကိုေရာကဲ့ အခါ….

“ေနေန…နင္ အိမန္းပန္ေနာ္… ဟိုဝငီဝင္ ဝငေနနဲx{1037}… ဟဲ့ ဘယို” ကမ စကားကိုဆုံးေအာငားမေထာငဲ ကားေပၚက ဆင္း ၿပီး ကမဘကမ္းတံခါးကို ဆဲဖင့ယ္။  “တံခါးဖင့္ေပးမာမား… ငါေပာတဲ့စကားေလး ဆုံးေအာင္ နားေထာင္…အေမ့ ေနေန!!”   ဘာမေပာညာမေပာ ကမ ကိုယ္ေလးကို ဆဲေပx{1037}ခီၿပီး တံခါးကိုကိုယဲx{1037}တန္းပိတယ္။   “ဟဲ့..အx{101B}ူး…တစ္ေယာက္ေယာကင္ သားရင္ မေကာင္းဘူး… ငါ့ အိတ္ ငါ့အိတ္….”  ကမ ဘယိုေပာေပာ သူဦးတည္ေနတာ ကမအခန္းဆီကို ကမ သူx{1037}ရငတို  တဘုန္းဘုန္း ထုရင္း…  “ငါ့ကို ေအာကေပး…ငါေအာာေနာ္”  ဒုတိယအထပာရိတဲ့ ကမ အခန္းဆီကို သူဟာ ဘယရတဲ့ အား ေတနဲx{1037}မန္းမသိ ကမကို ေပx{1037}ၿပီး တကာတယ္။ အခန္းေရx{1037}ေရာက္ေတာ့မ ကမကို ေအာကေပးတယ္။ ကမ သူx{1037}လက္ေမာင္းကို  အားနဲx{1037}တခကုရင္း  “ေသာ့က ငါ့အိတဲမာေလ..လဒရဲx{1037}… ေတာ္ၿပီ ဒီည အိမာ မအိပူး” ကမ သူx{1037}ကိုစရင္း ေလကားက ပန္ ဆင္းဖိုx{1037}x{1039}x{101C}ကံေတာ့   ကမလက္ေမာင္းကို ဆဲထားရင္း သူx{1037}အိတဲက ေသာ့ကိုထုတယ္။

“ဟယ္..ၾကည့မ္း..နင္ ငါ့အိမ္ေသာ့ကို ဘယုန္းက ပားထားတာလဲ”   လိုx{1037}ကမ အံ့ၾသတx{1039}x{101C}ကီးဆိုေတာ့ ခပ္x{101B}ဲx{1037}x{101B}ဲx{1037}ၿပဳံးပၿပီး  “နငဲx{1037} ပတကမ ငါနဲx{1037}ဆိုငယ္”  ေသာ့ကို ခပနနင့္ၿပီး ကမ ကို အခန္းထဲ ဆဲသင္းတယ္။  “ေနေန…နင္…”  အခန္းတံခါးကို ဆဲ  ပိတ္… ကမကို နံရံမာမီၿပီး အငမ္းမရ သူနမ္းတယ္။ မက္x{1014}x{103D}ာအx{1014}x{103D}ံx{1037} တရx{103C}ံx{1037}ရx{103C}ံx{1037} နဲx{1037} နမ္းလိုx{1037}မဝx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ နားx{101B}က္ လညင္း အကုနုံးဟာ သူx{1037} x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတ အလိုက။ ေနာက္ေတာ့ သူx{1037}လက္ေတဟာ ကမေပါငို ဆဲေမx{103B}ာကင္း သူx{1037}ကို ခထားေစတယ္။ ကမ အကx{103E}ေအာက္ ကေန ေx{1014}x{103D}းေထးတဲ့လက္ေတ ဝငာတယ္။ လက္ေတသာ ေနရာအx{1014}x{103D}ံx{1037} လx{103C}ပားေနတာ သူx{1037}x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတက ကမ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကေန ခာမ သားဘူး.။

ကမ စိတ္ေတ ဘယိန္းရပါ့မလဲ။ သူx{1037}လညင္းသိုင္းဖကင္း သူx{1037}ကိုယုံးေပၚကို ခတကိုကယ္။ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္း ဂေဟဆက္ေန တာကို မကာေစပဲ သူက ကမတငါးေတကေန ခီမၿပီး ဆိုဖာေပၚ အသာအယာခတယ္။   “x{1039}x{101D}ပတ္..အဟာ့..ေနေန”   ကမတိုx{1037} x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတ ခဏကာသားတယ္။ ကမx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကိုကိုကင္း သူx{1037}ကိုကိမိေတာ့ သူx{1037}မကုံးေတထဲမာ ရမၼကေငx{1037}အသက္ေတ မင တယ္။ ကမဝတားတဲ့ စကဒို အသာအယာ ဆဲခၽတ္ၿပီးတဲ့အခါ အလိုကသိကမ ေပါငို ကားလိုကိတယ္။ ကမကိုယိုင္ ပဲ ကမရဲx{1037} စပိုx{1037}ရပ္ေလးကို ဆဲခၽတိုကယ္။   ကိုယထကိုင္းမာ ကမရဲx{1037} ဖံx{1037}ထားတဲ့ ရငားေတကို မလုံx{1037}တလုံ ဖုံးထားတဲ့ ဘရာ ေလးတထညဲ ကန္ေတာ့တယ္။ သူကေတာ့ ကမေပါငံေတၾကားမာ ဒူးေထာက္ၿပီး ပငီတခုတည္းသာ ဖုံးကယားတဲ့ ကမ ရဲx{1037} ပိပိေလးဆီ သူx{1037}ေခါင္းေတ ငုံx{1037}ကသားတယ္။

“အား…ေနေန နင္…”   သူ ကမရဲx{1037} ဆီးခုံမိုx{1037}မိုx{1037}ေလးကို တရx{103C}ိကကက္ နမ္းတယ္။ ထိုx{1037}ေနာက္ ေပါငံေတဆီ သူx{1037}x{1014}x{103D}ုတမ္းေတ တေx{101B}x{1037} ေx{101B}x{1037}ဆကားတယ္။ ကမ အသည္းတယားယားပါပဲ။  “အဟင့္…ေနကလဲကယ္…”  သူx{1037}x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတ ေပါငံသယယ္ေလးေတနဲx{1037}  အလုပားေနခိနာ သူx{1037}လက္ေတလဲ မနားရပါဘူး။ ကမ တကိုယုံးကို သူx{1037}လကဝါးေတနဲx{1037} ပတပီစယ္ၿပီး ေနာကုံး  တငါးx{1014}x{103D}စကို ပင့တယ္။  “အ…နင္ေနာ္…”  ကမ ဘယိုပဲဟန္ေဆာင္ ငင္းေနေပမဲ့ ကမပိပိေလးဆီက တစိမ့ိမ့ေနတဲ့  ဝတည္ေလးေတက သက္ေသပဲထငါတယ္။ အနမ္းေတနဲx{1037} ကမကိုx{1014}x{103D}ိပက္ေနရင္းက…  “ေရး…ဒါဘာေတလဲ….”    ပငီေပၚက  စိုကက္ေနတဲ့ေနရာကိုမကပစရင္း ရိတဲ့တဲ့ေမးတယ္။   “မသာေကာင္ နင့ကက္ေလ…”  “နင တကယရည္x{101B}x{103E}မ္းတာ ဟ… ခုၾကည့္… ဘာမေတာင္ မလုပေသးဘူး…ဟားဟား”  “သား မလုပဲx{1037}ေတာ့”  ကမ ေပါငို အတင္းပနိေတာ့ တငါးေပၚ  ေရာက္ေနတဲ့ သူx{1037}လက္ေတက ပငီကို ဆဲခၽတ္ၿပီး ကမပိပိေလးကို မကကကက္ၾကည့ယ္။ ‘ငါ့တကိုယုံး နင့ို ပုံအပဲ့ တာပါ…ေနေန  အရာရာ နင့ေဘာပါ…’ ကမ သူx{1037}ကို ရီေဝေဝကိရင္း x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို အဓိပx{1039}x{1018}ာယဲ့ ကိုကိတယ္။

“နင္..အရမ္းဆကီကတယ္…ေရး… နင့္ေလာကဲေဆာငx{103C}ရိတဲ့ မိန္းမ ငါဘယုန္းကမ မေတx{1037}ခဲ့ဖူးဘူး”   သူx{1037}လက္ေတက ကမ ေပါငံေတကိုကားရင္း ေခေထာက္ေတကို ဆိုဖာေပၚ တငိုကယ္။ သူx{1037}လကဝါးေတနဲx{1037} ကမ ပိပိကိုဖုံးကယ္ ပတပင္းနဲx{1037}  သူဆက္ေပာတယ္။  “နငိလား…ဒီေနရာေလးေလ…. နင့္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတနဲx{1037} ရငားေတၿပီးရင္ ငါအx{1039}x{101C}ကိဳကုံးေနရာေလး…  ဒီလို ေလး ေဖာင္းတင္းေနတာကို x{1039}x{101C}ကိဳကယ္…”  ပိပိေလးကို အားနဲx{1037} တခကိညx{103B}စင္း ေပါင္ၿခံေလးေတကို ဆကတပယ္။ “ၿပီး ေတာ့…ဒီဟာေလး…”  ကမရဲx{1037} ရသာဖူး အစိေလးကို လကx{103B}ိဳးနဲx{1037} တိုx{1037}ရင္း…  “ခစရာေလးသိလား…ရဲရဲေလး…. ငါခစယ္….  ေနာက္ၿပီး……”  အစိေလးကို လကနဲx{1037} တခက္x{1014}x{103D}စကတ္ၿပီး x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းဖတ္ေသးေသးေလးေတကို ဖဖေလး ၿဖဲတဲ့အခါ ပိပိထဲက  အရည္ေလး စိမ့နဲထကတယ္။  “ဒီမာေလး…ဒီတင္းဝေလး…ငါ့ကိုကမာၻမာ အေကာင္းဆုံး အရသာေပးx{1014}x{103D}ိုငမ္းရိတဲ့ တင္း ေလး…”သူက ကမတငါးေတကို သိုင္းဖကင္း ပိပိေလးေပၚကို သူx{1037}x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလးတငယ္။   “အ…ရီး…”  ကမ သူx{1037}ဆံပင္ေတကို  ဆဲကိုငရင္း ဖီးလၿငိမ့္ၿငိမ့ဲx{1037}ေပါ့။ သူx{1037}လာဖာေလးနဲx{1037} တင္းဝေလးကို တပကကကိုက္ အစိေလးကို လမ္းစုတိုက္  ပင့တ္ေလးေတကို x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းနဲx{1037}ဖိဆဲလိုက္ ကမမယ္ ေကာ့ပံေနေတာ့ သူx{1037}လက္ေတက ကမ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတေပၚေရာကာတယ္။ ကမ  အလိုကသိနဲx{1037} ဘရာခိတို ဖဳတ္ေပးလိုကယ္။

သူx{1037}မကုံးေတက ရမၼကရမ္းဆနာတယ္။ ပိပိေလးနဲx{1037} အလုပားေနတဲ့ သူx{1037}x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတ တဖည္းဖည္း အေပၚကိုဆနက္ လာတယ္။ လာဖားေလးနဲx{1037} ဗိုကားရပပ္ေလးကို ပတဲရင္း x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းလx{103E}ာx{1014}x{103D}စုဟာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးေပၚမာ လမ္းဆုံးတယ္။  “အဟာ….” ကမ ေခါင္းေလးေမာ့သားတယ္။ သူx{1037}တကိုယုံး ဝတုံပည့ဲx{1037} ကမ ေပါင္ၾကားထဲကို ေရာကာတဲ့အခါ ကမ  ေပါငံေတနဲx{1037} သူx{1037}ကို ခလိုကယ္။ သူx{1037}လက္ေတက ကမကို သိုင္းဖကင္း x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတကေတာ့ ကေလးတေယာကို ကမ x{1014}x{103D}ိုx{1037} ေတကို စိုx{1037}ေနတယ္။ ကေလးေတထက္ သာတာကေတာ့ သူက လာဖားနဲx{1037} x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းကို ဝိုကိုက္ၿပီး လကိုက္ တx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတဲx{1037}စုပ္ လိုက္ ကမရဲx{1037} စိတိဉာဥ္ေတ ေလေပၚမာ ဝဲလိုx{1037}။  ကမစိတ္ေတကို လx{103E}တိုကယ္။ သူx{1037}လညင္းကို ယီးေလးခို သိုင္းဖကင္း သူx{1037} x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတကို စုပဲယူတယ္။ သူx{1037}ရပကီၾကယီးေတကို ခပနန္ ဆဲဖဳတင္း x{1039}x{101E}ကကားေတနဲx{1037} သနာေတာင့င္းတဲ့  ရငုပယယို ပတပိတယ္။ “ေရး…ေဖးေဖး”  “ခုခိနေတာ့ နင္ေဖးခိုင္းလဲ ေဖးလိုx{1037}မရေတာ့ဘူး ေနေန နငတဲ့  ဇာတမ္း နငဲအဆုံးသတမာ…”   သူx{1037}ေဘာင္းဘီက ခါးပတို ဆဲဖဳတ္၊ ဇစို ဖင့ရင္း အတင္းခံထဲက နည္းနည္းမာခင္ေနတဲ့  သူx{1037}လီးကို ဖဖပတပင္း ကမ သူx{1037}ေရx{1037} ဒူးေထာကိုငလိုကယ္။ သူx{1037}အတင္းခံ ေဘာင္းဘီကို ဆဲခၽတလိုက္ေတာ့ သူx{1037}လီး  က ကမမက္x{1014}x{103D}ာနား ခပ္ေဝ့ေဝ့ကလာတယ္။

“အဟင္း” ကမ တခကယ္ေတာ့  “ဘာရယာလဲ”  ကမေခါင္းကိုတန္းဖယင္း သူမက္ေမာငဳံx{1037}ၿပီး လမ္းေမးတယ္။   “ဘာနဲx{1037} တူမန္း မသိဘူး”သူx{1037}လီးက သိပေတာင္ေသးတာေတာင္ ၅လကေကာ္ေကာိတယ္။ လီးထိပ အေရပားကို ခပည္းဖည္း ဆဲခရင္း ေပၚလာတဲ့ ေခါင္းေလးကို လကနဲx{1037} တခက္၂ခက္ ပတဲ့အခါ သူခပနx{1037}နx{1037}စားတယ္။   သူx{1037}မက္x{1014}x{103D}ာကို မကုံး လန္ၾကည့င္း ဒစ္ေခါင္းေလးကို လာနဲx{1037}ရကိုကယ္။ ၿပီးေတာ့ ကမပါးစပဲ ေခါင္းတစုလုံးကို ငုံစုပိုကယ္။ ကမလာ ေတကို ကစားၿပီေလ။ ဒစ္ၾကားထဲကို လာနဲx{1037}လကိုက္ ပါးစပဲက ထုတိုက္ ပနုံလိုက္ ပါးစပဲ ဝင္x{1014}x{103D}ိုငေလာကိ ငုံစုပ္ လိုကဲx{1037} ခပင္းပင္း အခိန္ၾကာၾကာ ငုံစုပဲ့အခါ…  “ရီး…အ့…ေကာင္းတယာ”  သူx{1037}ပါးစပ တရီးရီးနဲx{1037} ဖစာသလို ကမလဲ  စိတ္ေတတအားပါလာတယ္။  “ေဆာရီး…ေရး”  သူအားမရေတာ့ဘူးထငါရဲx{1037}။ ကမဆံပငည္ေတကို စုကိုင္ၿပီး ကမ ပါးစပဲက  ဇတတင္း ေညx{103B}ာင့ါေတာ့တယ္။ “အတ္…အတ္”  ကမ သူx{1037}ေပါင္ေတကို ထိန္းကိုငင္း သူx{1037}စိတိုင္းက လx{103E}တ္ေပးလိုကယ္။  သူx{1037}လီးေခာင္းဟာ ကမ ပါးစပဲ စိတိသလို ဝငိုက္ ထကိုက္ တခကခက္ အာေခါငဲထိေရာကာတယ္။ ေနာကုံး  အသကx{103C}မဝေတာ့မ သူx{1037}ေပါငို လကဲx{1037}x{101B}ိုက္ၿပီး သတိေပးရတယ္။ ဒါေတာင္ တစက္ x{1014}x{103D}စက္ ဆက္ေဆာင့ိုက္ေသးတယ္။

“ေဆာရီး…ေရး..ငါ အရမ္းေကာင္းေနလိုx{1037}” မက္ေစာင္းတခကိုးရင္း သူx{1037}x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတကို နမ္းတယ္။ သူx{1037}ကိုယ္ေပၚ ခတကဲ့အခါ  သူက ကမတငါးေတကေန ခီမတယ္။ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတကို မလတ္ေစပဲနဲx{1037}ေပါ့။ အိပန္းထဲကို ေရာကာတဲ့အခါ ကမကို ခုတင္ေပၚ  ပစရင္း သူကကမအေပၚမာ စီးမိုးတယ္။ ကမ ေပါငံေတကို ကားေပးေတာ့ သူx{1037}လီးကို လကဲx{1037}ကိုင္ၿပီး အရညည္းနည္းစိုx{1037}ေနတဲ့  ကမပိပိအဝမာ တခက္x{1014}x{103D}စက္ ပတဲတယ္။ ကမ မကုံးေတကိုမိတစိုက္ေတာ့…  “ေရး…မကုံးေတ မပိတစိုကဲx{1037}  ငါ့ကို ၾကည့္… ငါနင့ို လုပ္ေတာ့မာ…ငါ့လီးနဲx{1037} နင့ို လိုးေတာ့မာ… နငါ့မကုံးေတကို တည့ည့ိုက္ၾကည့ိုx{1037} လိုတယ္”   “ဟင့င္း”   ကမ မက္x{1014}x{103D}ာကို တဖက္ေစာင္းလိုက္ေတာ့ သူက ေမးဖားကေန ကိုငင္း မကုံးေတ ထပင့ိုx{1037}ေပာတယ္။ ကမ  သူx{1037}ကို မၾကည့င္ ၾကည့င္ မကုံးေတ ဖင့္ၾကည့တဲ့အခါ သူက ၿပဳံးၿဖီးၿဖီး လုပင္း သူx{1037}လီးကို ကမပိပိထဲကို ထိုးသင္းလာ တယ္။

“အ…ေဖးေဖးေနာ္”  “အင္းပါ”  ဒစ္ေခါင္းေလး ဝင္x{101B}ုံနဲx{1037}တင္ တင္းကပလို ခံစားရတယ္။ သူက ဝငေလာကဲ ေရx{1037}တိုး  ေနာကုတုပင္း တဖည္းဖည္း ေရx{1037}တိုးလာလိုကာ ေနာကုံး သူx{1037} ၆ လကေကာဲ့ လီးတေခာင္းလုံး အကုနစင္ ဝင္ လာတယ္ ။ေရာေရာရx{103C}ရx{103C} ပါပဲ။ ကမတိုx{1037}၂ေယာကတက္ အခုက အစမ မဟုတာ။အဲ့ဒီေနာက္ေတာ့ သူက လိုးတဲ့အရိနို မx{103B}င့င္ လိုကယ္။ ကမ ကို အေပၚစီးကနမ္းရင္း သူx{1037}လီးကို ကမပိပိထဲ အရိနဲx{1037} ဝငက္ေစတယ္။   “အင့္…ေနေန အရမ္းမၾကမ္းနဲx{1037}ဦး ဟာ…အ.. အဟာ”  “ေကာင္းလားဟင္”  “အင္း…ေကာင္းတယ္”   “ငါ့လီးကို x{1039}x{101C}ကိဳကား”  “အင္း..x{1039}x{101C}ကိဳကယ္”  “ငါလဲ…နင့္ အဖုတို အရမ္းx{1039}x{101C}ကိဳကယ္… အရမ္းေကာင္းတယ္..အား… အရမ္းမညx{103B}စဲx{1037}ေလ”  ကမ သူx{1037}ရငတ္x{1039}x{101C}ကီးကို ထုေတာ့ သူက ရယ္ ရင္း အိပာေပၚ လဲခၿပီး ကမကို အေပၚဆဲတငယ္။ ကမအေပၚေရာက္ေတာ့ သူx{1037}ရငတ္ေပၚ လက္ေထာကင္း ကမ တငါး ေလ့ကင့န္း လုပ္ေတာ့တယ္။ ကမ ပိပိနဲx{1037} သူx{1037}လီးကိုညx{103B}စားရင္း တငါးေတကို စေကာဝိုင္းဝိုင္းတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကမ မင္းစီး သလို ဒုံးစိုင္းေတာ့တာပါပဲ.။

“အားး…အဟင့္…”  ကမ ေပါင္ၿခံက အရည္ေတ တအားx{101B}x{103E}ဲေနတယ္။ သူx{1037}လက္ေတက ကမ x{1014}x{103D}ိူx{1037}x{1014}x{103D}စုံးကို လမ္းဆဲရင္း ေအာကေန  ပင့င့ိုးတယ္။ ကမတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာက္ တကီလကီနဲx{1037} ပန္းတိုငီ အေရာကမ္းတယ္။ ကမ မင္းစီးတာ နည္းနည္းၾကာေတာ့  သူက ကုန္းထရင္း ကမ x{1014}x{103D}ိူx{1037}x{1014}x{103D}စုံးကို စိုx{1037}တယ္။ ကမ သူx{1037}ေခါင္းကို ထိန္းကိုင္ၿပီး ရငတ္ေတကို ပိုေကာ့ေပးတယ္။ ကမ အရိနည္း နည္း ေလာ့လာတဲ့အခါ သူက တငါးx{1014}x{103D}စကို ပင့ိုငင္း ေဆာင့ိုးခေစတယ္။“ေနေန…ငါေမာလာၿပီဟာ”   “အင္း…ပုံစံ ေပာင္းရေအာင္…နငုန္းေပး..”  ကမ သူx{1037}ကိုယ္ေပၚက ထလိုကဲ့အခါ သူx{1037}လီးက x{1039}x{101D}ပတနဲ ကၽတကားတယ္။  “ဟာ…ဘာ လိုx{1037}ခၽတိုကာလဲ”  “နငဲ ကုန္းေပးဆို…”  “ဒီတိုင္းေလး လည့္ၿပီး ကုန္းလိုကိုx{1037}ရေနတဲ့ဟာကို”  “မသိဘူးဟာ…x{1039}x{101C}ကိဳမမေပာပဲ”  “နင္ေတာ့ ေသေတာ့မာပဲ…ဖန္း”   ကမတငါးကို လကါးနဲx{1037} ဖန္းကနဲေနေအာင္ ခလိုကယ္။ ကမ စပင္းဖင္း ဖစားၿပီး ဖီး လည္းနည္းပိုတကားတယ္။

“အ…ဘာလိုx{1037}ခတာလဲ…”  “အပစ္ေပးတာ…လီးခၽတိုကိုx{1037}”  “နင္ေနာ္…”  ကမ ထိုငိုx{1037} x{1039}x{101C}ကိဳးစားေတာ့… “ကုန္းပါဆိုဟာ…”   ကမ ခါးကိုဆဲယူရင္း ကမ ကို ပုံစံေနရာခတယ္။ “ေရး…နငိလား…နင့ငါးေတက အရမ္းx{1039}x{101C}ကီး မကာေပမဲ့..အေနေတာ္ ေလး…ၿပီးေတာ့ ကစ္ေနတာပဲ…”  ကမ စိတရည္ေတာ့… “လုပာဖင့ုပာ”  “ဘာလုပမာလဲ..”  သူx{1037}လီးကို ပိပိအဝမာ ပဴတစဴတစုပင္း ပန္ေမးတယ္။ ကမ သိတယ္။ သူ ညစီးညစတ္ေတ ေပာခင္ေနၿပီ။  “နင့ီးနဲx{1037} ငါ့ကို လုပ္ေပးဖိုx{1037}ေပာ တာ”  “ေသခာေပာေလဟာ…”“နင့ီးနဲx{1037} ငါ့အဖုတို လိုးေပးဖိုx{1037}ေပာေနတာ… ေသနာေကာင္” ကမ စိတရညာ ဆဲေတာ့  သူက…  “အင္း…လိုးေပးမယ္” ကမ တငါးx{1014}x{103D}စကို ဆုတိုငင္း သူx{1037}လီးကို ပိပိထဲထည့ယ္။ သူx{1037}လီးက ေစးကပာနဲx{1037} ဝငာ တယ္။“အား…ဖည္းဖည္း ကပ္ေနတုန္းပဲ”  “အင္း…နင့ိပိက ကဥ္းေနတုန္းပဲ… ငါဒီေလာကုပ္ေနတာေတာင္… အင့ာ..”

သူက ကမအဖုတဲ တရိနိုးေဆာင့ိုးခရင္း ဆကိုကိုသလို တစပပဲx{1037} လိုးပါေတာ့တယ္။ ကမ တငါးေတကို x{101B}ိုက္ လိုက္ ကမ ဆံပင္ေတကို ဆဲလိုကဲx{1037} သူစိတိသလို လိုးေတာ့တယ္။ တခကခက္ သူအားထည့ဲ့အခါ သားအိမို သားထိ သလို ေအာင့္ေပမဲ့လဲ နာေကာင္းေလးေပါ့။  ကမ စိတ္ေတ တအားဖစာၿပီး သူx{1037}တငါးေတကို လကဲx{1037} ေနာကနမ္းဆဲတယ္။  ဒါေပမဲ့ မမိပါဘူး။ ကမ မက္x{1014}x{103D}ာ ေမx{1037}ယာေပၚ ပစသားတယ္။ ကမၿပီးေတာ့မယ္။ သူလီးဝငက္ေနတဲ့ အရိနို ထပငယ္။  ကမခါးကို ဆဲကိုငင္း အားရပါးရလိုးတဲ့အခါ…

“အား…ေနေန…အင့င့္”   “ေကာင္းလား…ငါလိုးေပးတာ ေကာင္းလား” “အင့္…အီး…အဟင့္…” ကမ အသံေတာင္ မထက္x{1014}x{103D}ိုင္  ေတာ့ဘူး။ အရမ္းေကာင္းေနၿပီ ကမၿပီးေတာ့မယ္။ သူx{1037}လီးကို ကမ ပိပိထဲ ဝိုကိုကိုးရင္း တခက္ေဆာင့ယ္။ ေနာကခါ ပန္ ဝိုကိုးတယ္။ တခက္ေဆာင့ယ္။ ေနာကုံး အx{1039}x{101C}ကိမ္ ေဆာင့ဲ့အခါမာေတာ့ ကမ ပစသားတယ္။ “အား…အဟင့္..အင့္… အင့္”  ကမတကိုယုံးတုနီေနတဲ့အခါ သူခဏဖကားရင္း…  “ငါ အၿပီး လုပိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္”  ကမ ေခါင္းအသာငx{103B}ိမ့ဲ့ အခါ သူအရိနင္းပင္းနဲx{1037} ကမကို မရပနားလိုးေတာ့တယ္။ ၿပီးလက ကမလဲ ဆကိုကိုသလို လိုးခံရတဲ့အတက္ အရိနန္ တကာတယ္။  “အား..ေရး…ငါနင့ို လိုးေနၿပီ”  “အား…အင့္…ေရာ့ကာ..ေရာ့ကာ”  သူတအားေဆာင့ိုးရင္း ေနာကုံး ကမ  ေနာကx{1039}x{101C}ကိမ္ ထပ္ၿပီးၿပီး သူx{1037}လီးကို ပိပိထဲက စုပဲတဲ့အခါ….

“အား…ငါၿပီးၿပီ” သူx{1037}လီးကို ဆဲထုတင္း ကမတငါးေပၚ အရည္ေတ ဖန္းတယ္။ ပူေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}း အရည္ေတ တငါးေပၚကလာတဲ့အခါ   ကမ အိပာေပၚဝမ္းလားေမာကသားတယ္။ သူကေတာ့ ကမ ကိုယ္ေပၚထပက္ေပါ့။  ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ သူကမ ကိုယ္ေပၚက ဆင္းၿပီး ေဘးနားက ေရစိုတစx{103C}းဘူးကို ဆဲယူ၊ တငါးေပၚတင္ေနတဲ့ သူလီးရည္ေတကိုလဲ သနx{1037}င္းေပးသလို ကမ  အဖုတ္ေလးမာ ကပီးေနတဲ့ ကမအရည္ေတကိုလဲ သနx{1037}င္းေပးတယ္။ ၿပီးေတာ့ အိပာေပၚလဲ၊ ကမကို သူx{1037}လက္ေမာင္းေပၚ ဆဲယူ  ရင္း တင္းတင္းကပပကိပယ္။ ကမ x{1014}x{103D}စ္x{1014}x{103D}စ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပာားတယ္။

ေခါင္းရင္း ပတင္းေပါက ေနခည္ေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}း မက္x{1014}x{103D}ာေပၚ ဖာကလာခင္းနဲx{1037}အတူ နားထဲ စကားေပာသံတခိဳx{1037}ၾကားမိတယ္။ အိပာ  က ငုတုတ္ ထထိုငိေတာ့ ကမ ကိုယ္ေပၚ ဘာအဝတစားမမရိ၊ အကx{103E}ေကာကပမာ ပင္းမိသည္x{1014}x{103D}င့္ ေစာငို ပတ္ၿပီး  အခန္းအပငကိသည္။  “ကၽန္ေတာ ဘာကိစx{1039}x{1005} သူတိုx{1037}ကို x{1039}x{101C}ကိဳဆိုရမာလဲ အေဖ… အေမဆုံးတည္းက အေဖ့ေနာကိန္းမကို အိမ္ ေပၚေခၚတငယ္… ကၽန္ေတာ္ ဘာေပာခဲ့သလဲ… ခု သူx{1037}သားေရာကာတာကို… ကၽန္ေတာ ဝမ္းေမာကမ္းသာ x{1039}x{101C}ကိဳဆိုရမယ္ ေပါ့… ေဆာရီးပဲ အေဖ…ကၽန္ေတာ္ စိတဲမပါရင္ ဘာမမလုပူး” ကမ မီးဖိုခန္းအဝကို ရပိသည္။ ေနေနက မနကာပငင္း  ဖုန္းေပာေနခင္း ဖစည္။ ကမကို လမ္းမင္ေတာ့ ေနေနက ၿပဳံးပသည္။

“အာ့ဆို ဒါပဲ အေဖ…မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုင္ ေတx{1037}မ ေတx{1037}တယာ မတိုက္ေတာ့…. သူတိုx{1037}စိတဲx{1037} အေမ ေသသားရတာ ဖစဲ့အတက္…  ကၽန္ေတာ္ ဝမ္းေမာက္ ဝမ္းသာေတာ့ မx{1039}x{101C}ကိဳဆိုx{1014}x{103D}ိုငူး… ကနာ အေဖ့သေဘာပဲ… ကၽန္ေတာ္ ဖုန္းခလိုက္ေတာ့ မယ္..”   ကမ ဘာလဲဆိုတဲ့သေဘာနဲx{1037} ေမးေငါ့ပတဲ့အခါ သူက ေပါငုနx{1037}္ၾကက္ဥေၾကာို ပန္းကနားထဲ လယည့င္း…     “အိပ္ ပုတ္x{1039}x{101C}ကီးမ… မက္x{1014}x{103D}ာမသစ္ ဘာမသစဲx{1037} ထမင္းစားခန္းထဲ ဝငာတယ္.. ေရအရင္ သားခိဳး…ငါ ေကာီx{1014}x{103D}ပားမယ္… မနကာ  လကုံမစားရတာၾကာၿပီ” ေရးက သူေပာေနတာကို ဂx{101B}ုမစိုကဲ့ပုံနဲx{1037} ကုလားထိုင္ေပၚ ဝငိုင္ၿပီး…   “ေနေန…နငကာပx{1039}x{1004}ူက  ပနာၿပီးတည္းက အိမပန္ေသးဘူးမလား” “အင္း”  “အခု ဘယာေနလဲ…ဟိုတယာပဲလား”“ငါ့အတက္ ပူမေနစမ္းပါနဲx{1037}ဟာ…  နငဲx{1037}လာေနမယ္ေပာေတာ့ နငကံလိုx{1037}လား”   “နင္ ဟိုတယာ ေနမယ့စား… ဟိုတိုကန္းမာေပာင္းေနရင္ ရရဲx{1037}သားနဲx{1037}”  “ငါ့မာ  ေနစရာရိပါတယ္…အခန္းပင္ေနတုန္းမိုx{1037}” “ဘယာလဲ…ငါေတာင္ မသိရပါလား” “ေပာစရာလား…ေနာက္ေတာ့ နငိရမာပဲ..”   ကမ သူx{1037}ကို မက္ေစာင္းထိုးရင္း ပန္းကနဲက ေပါငုနx{1037}္ေၾကာို x{1014}x{103D}x{103C}ိကိုx{1037} လကမ္းေတာ့…

“တခုစားရင္ တခါနမ္းမယ္” ကမ လကန္x{101B}ုတင္း… “အမယ္…သူမား အိမ သူမားပစx{1039}x{1005}ည္းေတနဲx{1037}… သူကပဲ ပိုငိုးပိုငင္း..”  “ေဈးထပငယ္ေလ…နင္ မုနx{1037}စုယူစားရင္… ငါနင့ို တx{1039}x{101C}ကိမားမယ္”  “လူယုတာx{1039}x{101C}ကီး…မနက္ေစာေစာ ညစီးညစတ္  ေတ”  “ယုတုတဲ…လာစမ္းပါ..”  သူလမ္းလာၿပီး ကမကို ဇတတင္းေပx{1037}ခီဖိုx{1037} ပငဲ့အခါ ကမ ေစာငို ပိုက္ၿပီး သူx{1037}ေရx{1037}က အ မနာရတယ္။ လကကဲ့ သူက ေနာကေန ေစာငိုလမ္းဆဲေတာ့ ေစာင ကမကိုယ္ေပၚကေန သူx{1037}လကဲေရာကား တယ္။ ကၽန လစနဲ ေအးသားတဲ့ အခိနာပဲ သူက ကမကို ဆဲေပx{1037}ၿပီး ေရခိဳးခန္းထဲေခၚသားတယ္။ “အမ္း…လူယုတာx{1039}x{101C}ကီး ေနာ္…နင္ေနာ္… ခုခေပး… ေနေန…အစုတလုတ္ေကာင္..”   သူx{1037}ရငတို တဘုန္းဘုန္း ထုx{101B}ုံအားမရပဲ သူx{1037}လက္ေမာင္းကို လမ္း ကိုကဲ့အခါ သူက ငုံx{1037}ၿပီး ကမပါးကိုဖိနမ္းတယ္။ ကမ ကိုက္ေနရာက အလနx{1037}ၾကားေမာ့ၾကည့္ေတာ့ သူက ထပိုက္ေလ ဆိုတဲ့ သေဘာနဲx{1037} မကပစတယ္။ ကမ ေနာကပ္ မကိုကဲ။ ဒီလူဟာ ခစ္ၿပီဆို မလယဲ့လူမိုx{1037}လား။ကမကို ေရခိဳးခန္းထဲခၿပီး…

“ငါ…ေရေx{1014}x{103D}းစပ္ေပးၿပီးသား…မနနိဳး… နင x{101B}ုံးပိတကိုx{1037} ေအးေဆးေနx{1014}x{103D}ိုင္ေပမဲ့… ငါက သားစရာရိေသးတယ္… တခါတေလ ေလး မနကာ အတူစားရတာကို..လိမၼာတယ္…ေနာ္”   ေခါင္းကို ခပဖ ပုတင္း ကေလးလို ေခာ့ၿပီး သူေပာေတာ့ ကမ  မက္ေစာင္းထိုးရင္း Bath tub ထဲဝငိုငိုကယ္။ သူကေတာ့ ပနကားတယ္။ တကယိုပဲ ေရကေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းေလးပါ။   ဒီလူ ကို ကမ တစဝလုံးစာအတက္ လကပင့လား။ ကမ သူနဲx{1037} ကိုယင္းရင္းx{1014}x{103D}ီးတယ္။ စိတင္းရင္းx{1014}x{103D}ီးတယ္။ ဒါေပမဲ့  လင္ေယာကာ္း တစ္ေယာကို တစကာ လကဲသားx{1014}x{103D}ိုငလား။ တခါတေလ အငတန္ သဝနိုတတဲ့သူဟာ အခုလိုမိဳး  ကမဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015} ကမသေဘာအတိုင္း ထာဝရ လိုက္ေလာx{1014}x{103D}ိုငါ့မလား။ မညိုx{1037}ပင္ ဆိုေစကာမူ ကမအား အခင့ာတိုင္း လကပ္ ခင့္ေတာင္းတတ္ေသာ ကမ အx{1014}x{103D}ံတာခံေသာ ကမအား အပည့ဝနားလည္ေပးx{1014}x{103D}ိုင္ေသာ တခါတရံ အခစိတ္ေတ ထိန္းမရတိုင္း  ေသာင္းကန္းတတ္ေသာ ေနမင္းခ ဆိုသည့္ လူတစ္ေယာကည္ ကမသူငယင္း အဖစ္ ရိေနတုန္းပငစည္။