မနောဖူတဲ့ဆရာမလေး
ကနောဇောမိုးတစယောက ကေးလကဖံ့ဖိုးရေးလုပငနးမာ တငဒါတေပိုငပီးနောကမာတငဒါအောငမငခဲ့အတက စစကိုငးတိုငး ဒေသကီးရဲ့တောရာဖကမာလမး ဖောကပီးတံတားလေးတေဆောက ဖို့အတကတပည့မားနင့ရောကရိခဲ့ တာ တစလကောခဲ့ပီ။ရာနင့လညး တမိုငခန့ဝေးတဲ့နေရာမာပဲအခေခ စခနးဆောကပီးနေခဲ့တယ။ရာနင့ ဝေးပီးနေတာကလညး ပသနာတေ နင့ကငးအောငနေခဲ့တာဖစတယ။ ရာဆိုတော့မီးမရိသလို တယလီဖုနး တို့အငတာနကတို့မရိဘူး။မို့နဲ့မိုင လေး ဆယကောဝေးပါတယ။တကယဆိုမိုငလေးဆယလောကကနီးနီးလေးပါ။သို့သောလမးတေကဆိုး ရားလနးတဲ့အတကခရီးဖင့ရ တယ။လမးဆိုပေမယ့တစကောငးထိုးမေသားလမးဖစပီးသစခုတဝါးခုတတဲ့လမးကောငးကိုလမးဖောကတဲ့ လမးပါ။ကနော တို့လမးကတော့ဌာနကလမးအူကောငးပေးထားတဲ့ လမးအတိုငးပဲဖောကရတာပါ။ တောလမးလဲဖစတဲ့အတကရေရိတဲ့နေရာ မာပဲစခနးခနေထိုငတာ ဖစပါတယ။လုပငနးအတက ရေတငးနင့မီးစကကတော့ပါရပါ တယ။ကနောနေတဲ့တဲကိုတော့ရုံး အဖစစီစဉပီးဘေးတခကတခကစီမာအိပခနးစီစဉထားခဲ့တာပါ။
ကေးရာလူကီးတေကတော့အဝငအထကရိပါတယ။သူတို့အကူအညီနင့ဒေသကထကတဲ့သစဝါးအလယ တကူရရိသလို၊လိုအပ တဲ့ဝါးထရံ ယကတာတို့သကကယပစတာတို့ကိုတော့ရာကလူတေကိုခိုငးထားပါ တယ။ရာဖကကတော့ဈေးလာ ရောငးက တယ။ကေးရာကလိုအပ တဲ့အကူအညီတခို့ရသလိုကိုယ့ ဘကကလညးတတနိုငတဲ့အကူအညီကိုပေးတော့ရာလူကီးမားနင့ အဆငတပေဖစခဲ့တယ။လုပငနးလဲ စပီးမေတူးစကတေမေထိုးစက တေနင့မေသယကားတေကအထိုင ကနေပါပီ။လမးလဲ တေလဲကိုပီးစီမံပီးထားပါပီ။မို့ပေါပစညးအ ဝယထကရတာလဲမလယပါဘူး။တ ပတစာရိကာကိုမို့ပေါတကဝယရ သလို စကတေအတကဆီကိုမို့ပေါ မာရပါတယ။ရာသူရာသားမား အနေနဲ့ကတော့မဖစမနေမို့ပေါ သားရမယဆိုမဆိုငကယနင့သား ကရတယ။ဖုနအလူးလူးနဲ့ပေါ့ဗာ။ ကနောကတော့ပုံမနဆိုရငတော့နစ ပတတကိမသားရမာပါ။ဒါပေမယ့ လုပငနး အစပိုးတဲ့အခိနမာတော့ ကနောကိုယတိုငစခနးခနေခဲ့ပါ တယ။ခနခနလဲမို့ပေါတကပီးရနကုနကလုပငနးကိုလမးညနရသလို ရိကာ၊ဆီလညးဝယလေ့ရိတယ။ရာကလူတေလဲဒီအခေအနေကိုသိပါတယ။ရာကလိုအပတာတေလဲရာလူကီးကမာတတပါ တယ။
ဒီလိုနဲ့ရာကလူကီးတေကရာ ကိုအလညခနခနခေါတော့ကနော လညးခနခနသားရတော့တယ။အဲဒီမာအလယတနးကောငး ကလေး၊ တကောငးနင့တရာလုံးကနးမာ ရေးအတကကသူနာပုဆရာမလေး တစယောကသာရိပါတယ။တောသူတောငသား တေကားမာတော့သူက အလပဂေးပါပဲ။အသားဖူပီးဆံ ပငရညလေးနင့ဖံ့ထားတဲ့ခနာကိုယမဟုတသောလညးသူ့အခိုးအဆစနဲ့ သူကတော့လပါတယ။တငးရငး ဝိုငးစကတဲ့တငပုဆုံလေးနင့သေး ငယပီးခါးကဉကဉလေးမာယူနီ ဖောငးလေးနဲ့တဲမငရတဲ့ အခိုကအတန့ကတော့နတသမီးလေးတပါးလိုပါပဲ။ရပရာဖံဖိုးရေးအစီအစဉတေ မာလဲကနော့ကိုရာလူကီးတေရဲ့ ဖိတကားမု့ အရကနောခနခနအ စညးအဝေးတကရတဲ့အခါဆရာမ လေးနင့ဆုံတေ့နေရတာပါပဲ။ဆရာမနာမညကလငးလကကယတဲ့ဗာ။ “ဆရာရေ ကနောတို့ဒီတစခါအစညးအဝေး ခေါရတာက ဝူဟနဗိုငးရပစလို့ခေါ တဲ့ရောဂါကောင့ပါ” “ဟုတကဲ့” “ရာမာက ကနးမာရေးအရဆရာမ တစယောကပဲရိတော့အားလုံးက ဝိုငးကူညီရမာဆိုတော့ဗာ၊ဆရာ့ကို လညးအကူအညီတောငးခငလို့ပါ” “ဗာ ဟုတကဲ့၊ကနောကဘာမား ကူညီနိုငတာရိလို့လဲဗ” “ဒီလိုပါဆရာ၊သငနနားနီးတော့ နိုငငံခားသားလုပနေတဲ့ရာက ကလေးတေပနလာကမာ၊သူတို့ကို ထားဖို့အတကနေရာလေးစီစဉခငပါတယ၊အဲဒီအတကအကူအညီတောငးခငတာပါ”
“ရာမာစာသငကောငးရိနေတာပဲ ဥကဌကီး” “မနပါတယဗ၊ဒါပေမယ့ကောငးက ရာထဲမာ၊ပီးတော့ရေအခကအခဲနညးနညးရိ တယ၊ရာကောငးကရေ တငးကိုပဲတရာလုံးအားကိုးနေရ တော့သူတို့တေထားတာနဲ့အဆငမ ပေဘူးလေ” “အော ဒီလိုဆိုရင၊ ဥကဌကီးတို့ဘယလိုစီ စဉခငလို့လဲ” “ရာအပငမာယာယီတဲဆောကပီး ထားခငတာပါ” “ကနောကဘာကူညီရမလဲပောပါ” “ဆရာ့ဆီမာသစတေ၊အထပသား တေရိတော့ကနောတို့စောင့ကည့ကာလအတငးမာဆရာ့အကူအညီ နင့ယာယီတဲလေးတေ ဆောကခင ပါတယ” “ဟိုက! ဒိုးခပဲ”(ရငထဲကအသံ) “ဆရာ့အနေနဲ့တစလလောကကူညီပေးစေလိုပါတယ” “ကနော့အနေနဲ့ ပစညးကူညီပေး တာကရပါတယဗ၊ဒါပေမယ့က နော့လုပငနးခငနဲ့နီးရငလဲက နော့လညးတပည့တေကိုကူးစက မာကောက ပါတယ” “ကမတို့အဲဒီကိစကိုလညးစီစဉ ထားပါတယရင” “ဆရာမလေးအနေနဲ့ဘာတေစီစဉထားလဲရငးပပါဦး” “ကမက ရာသူရာသားတေကိုနားလညအောငစညးရုံးထားပါတယ။ကို ဗစ19နင့ပတသကလို့ဖစလာမယ့ ဆိုးကိုးတေကိုရငးပထားပီးပါ ပီ၊ နိုငငံခားကပနလာမယ့သူတေကို လညးပောပရမာပေါ့ရင”
“သူတို့ကိုရငးပလို့လကခံပါ့မလား” “ဆရာဘာမ စိတပူမနေနဲ့ကနောတို့ ကအမားအတကခမတထားတဲ့ စညးကမးမလိုကနာ ရငအခုပခနးထဲထည့ဖို့စဉးစားထားပါတယ၊ဆရာကိုဇောမိုးအနေနဲ့အမားအ တကကူညီဆောငရကပေးဖို့ပဲလိုပါ တယ”(သိပ လညတဲ့ရာလူကီး) “ဟုတပါပီကနောလညးတတနိုင သလောကကူညီပေးပါ့မယ” “ကေးဇူးတငပါတယရင” လငးလကရဲ့ အကံအစညတေပါ။ရာလူကီးကိုနေရာကိုရေးခယပပီးမကိုဇောမိုးဆီအကူအညီတောငး လိုကတာပါ။ရာက လမးပနးဆကသယရေးကခကခဲပီးနမးပါးကပါတယ။ဒီလိုအခေအနေမာကိုဇောမိုးလိုလုပငနးရငတစယောကရာကို ရောကလာတာဟာသိကားမငးမစသလိုဖစခဲ့တယ။သူ့အကောငးက ရာထဲမာပောမဆုံးပေါငတောသုံး တောငဖစနေတာ။ လူပိုလို့လဲကားထားပါတယ။အလုပသမားတေက ခစကောကရိုသေကမနးလဲကား ပါတယ။အခုလိုလယလယကူကူနဲ့ အကူအညီရဖို့တော့လငးလကမ မောမနးခဲ့ပါဘူး။ခုလိုမိုးအကူအညီရတဲ့အခါကိုဇောမိုးအပေါအရမး လေးစားမိပနတယ။လငး လက တေးနေတုနးမာပဲကိုဇောမိုးက “ဒါဆိုလဲနေရာရေးလိုကပါ”
သူတို့ရေးတဲ့နေရာကကနောနဲ့သိပ မဝေးဘူးဗ။ကနော့တဲ တေနင့ပေတစထောငလောကပဲကာပါတယ။သူတို့နေရာရေးပီးတဲ့အခါမာတော့ မောတိုငတေနဲ့တိုငထူပီးကနောဆီကသစတေ ကိုထုတ၊ယောက၊ဒိုငး မားနင့ဆင့ယကတေအတကယူသုံး ကပါတယ။အမိုးကတော့သူတို့ရာ ထကသကကယမိုးပေါ့၊ ကမးခငး အတကသီးသန့မပေးနိုငိတဲ့အခါ အထပသားတစခပစာကုတငပုံစံ မိုးရိုကပေးလိုကကတယ။အကာကတော့က နော့ရဲ့မိုးကာစတေယူ သုံးလိုကကတယ။ရေအတက တော့ရေစုပစကကိုသုံးပီးရာကလာပို့တဲ့တိုငကီတေကိုသုံးပီးယာယီ ရေကနအဖစသုံးပီးရေပိုကဆငပေးလိုကတယ။ပီးတော့သူတို့နေရာကို ခံခတပီးစညးခားထားလိုကတယ။ထမငးဟငးလာယူ ရမယ့နေရာကို သတမတထားလိုကတယ။အားလုံး စီစဉပီးတဲ့အခါမာတော့ “ကိုဇောမိုး”
“ဘာလဲဆရာမ” “ဆရာမလို့မခေါပါနင့ရင၊လငး လကလို့ပဲခေါပါ” “ဟုတကဲ့ဆရာမ” “ဟန့လုပပီကိုဇောမိုးကလဲ” “အကင့ပါ နေလို့ပါဗာ” “ဟုတ” “ကိုဇောမိုးရနကုနမပနဘူးလား” “အလုပရိနေတာကို၊မပနပါဘူး” “ဒီလိုကပရောဂါလိုဖစနေတဲ့အခိန အိမကမိသားစုတေစိတပူမာပေါ့” “စိတတော့ပူကပါတယ၊ဒါပေမယ့ အလုပကလညးသတမတရကအတငးပီးရမာဆိုတော့” “ကိုဇောမိုးကရောမိသားစုကိုစိတမပူဘူးလား” “ဆရာမ ၊ကနော့ဆရာကမိသားစု မရိဘူးလေ၊လူပိုကီးပဲဥစာ” “ဟာ ဒီကောင” ဘယအခိနကနားထောငနေမနး မသိသောတပည့ကဝငထောက သည။(အလိုကသိတတခငး) “ဟေ့ကောငသားကိုယ့အလုပ ကိုယ လုပ” (တပည့ကိုအနီးမမောငးထုတခငး) “ဟော့တော ဒီအရယထိလူပိုကီး လုပနေတာ၊အိမကသဘောမတူလို့ လား” “”လငးလကရယဖူးစားဆိုတာပော ရခကပါတယ၊အခိနတနရငသူ့ဟာ နဲ့သူဖစလာမာပေါ့” “ဗေဒငမေးထားတာလား” “ဟုတ တယဗ” “ဗေဒငခညးအားကိုးလို့မရဘူးနော လူပိုကီး၊ကိုယ့ဟာကိုယလညး အားကိုးဦး၊ဘယမိနးကလေးကမ ခစပါတယလို့ လာပောမာမဟုတဘူး” “အဲဒီလိုလုပရားဖို့အခိနကိုမရိပါ ဘူးဗာ” “ကိုဇောမိုးဘယတော့လောကမို့ တကမလဲဟင” “ဘာမာ မလို့လဲလငးလက” “ဒီမာလိုတဲ့ပိုးသတဆေးတေ၊ဖနး မယ့ကရိယာတေနင့ဆေးရုံကဆေး ဝါးတေစုထားရမယမဟုတလား” “ဟုတ ၊ကနောလဲနောကထပနစရက လောကဆိုရငသားရမာ၊ဆီဆနဆား၊ငါးခောကအာလူး၊အဲဒီရိကာတေ ဝယရဦးမယဗ၊ပီး တော့ဆီတေပေါ့ လာတဲ့ကောငတေကိုမီးမရိပဲထား ရငအပငကိုထကနေကမာ၊ဒီတော့ မီးလဲဆငပေးရဦးမယနဲ့တူတယ”
“အရမးကောငးပါတယ၊ကမကမ ပောရဲလို့” “လငးလကရယကနောစဉးစားမိသ လောကတော့ရအောငစီစဉမာပါ” (စေတနာ ဗလပနဲ့)“ကေးဇူးတငလိုကလိုကတာကိုဇော မိုးရေ”“ရပါတယဗာ၊ပို့မပို့လဲကူးတို့ရောက အောငပို့ရမယမဟုတလား။ တော ကာမီးမရိဘာမရိ၊အငတာနကမရ တဲ့နေရာမာပငးပီးစခနးကထက ပေးမထိနးမရမာစိုးလို့” “ဟုတတယကိုဇောမိုး၊ဒါ နင့ကိုဇောမိုးဘယတော့လောကမို့ပေါတကမလဲ” “နောကတရကတကရမယ၊ရိကာကို ဒီတစခါတလစာလောကဝယလာရ မာ ပဲ၊ဘာလို့မေးတာလဲလငးလက” “ကမလဲမို့ပေါတကပီးလိုအပတာ တေဝယရမယ။ခါတိုငးတော့ဆိုငကယနင့မို့ပေါတကပေ မယ့ဒီတစခါ ဝယရမယ့ပစညးကမားနေတော့” “ကနောနင့လိုကခဲ့ပါ” “ဟုတကေးဇူးအရမးတငပါတယ” ကနောမို့ပေါတက တော့လငး လကလညးလိုကလာပါတယ။ ကနောဝယရမယ့ပစညးတေကိုစာ ရငးပုစုထားရတယ။တလစာအ တကဝယရမာ ဆိုတော့မလယဘူး။ ဆနတအိတကိုနစရကခဲပဲစားတဲ့အ လုပကမးသမားတေမို့ဆနအိတကို အိတနစဆယဝယရတယ။အဲဒီမာ ပသနာကဆနအိတကိုခဲပီးဝယရ တယ။ရိကာတောတောမားမားကို လညးခကခငးမရတော့ဘူး။မို့ ပေါလူတေကဝယယူ စုဆောငးနေကပီ။ဈေးနညးနညးတော့တကပါတယ။ဆီကဈေးကနေလို့တောပါ သေးတယ။ကနောလဲရိကာတေကို တစခါတညးယူသားမရတာမို့မာခဲ့ ပီးတောထဲကကားတေလာရငတငပေးဖို့ဆိုငတေကိုမာရတော့တယ။
လငးလကနင့ကနောကတော့ဆေး ဆိုငတေသားပီးလိုအပတဲ့ဆေးနင့ နာခေါငးစညး၊လကအိတစသညကို ဝယတဲ့အခါမာတော့ လိုအပသ လောကမရတော့ပါဘူး။ “ကိုဇောမိုးရေ ဘယလိုလုပမလဲ” မာထားခဲ့လို့ရရငမာထားခဲ့လိုက ကနော့ကားတေလာယူ မာပေါ့” “ခကတာကကမလိုခငတဲ့ဆေး တေမရတာပဲ” “ဘယမာ ရမလဲ” “ရနကုနကိုမာလို့ရရငတော့မဆိုးဘူး” “လငးလက အသိရိရငမာပေါ့” လငးလကဖုနးတစလုံးနင့ဟိုမာဒီမာ လုပပီးတော့၊မို့နယဆေးရုံကိုသား တော့ကနောလိုကပို့ရပနတယ။ ဆေးရုံအုပကီးလညးအငိမမနေရ ပါဘူး၊တနိုငငံလုံးအနေအထားဖစနေတော့သူ့အနေနဲ့လဲအစညးအဝေး မားနင့မအားလပတဲ့ အခါလငး လကနင့စကားပောဖို့နောကနေ့ ထပမံခိနးဆိုတော့တယ။ လငးလကအပငထကလာပီး “ဒုကပါပဲကိုဇောမိုးရယ” “ဘာဖစလို့လဲ” “ဆေးရုံအုပကီးမအားတော့နောက နေ့ခိနးတယ။ကိုဇောမိုးပနခငရင ပနပါ၊ကမအားနာလို့” “အားနာစရာမ လိုပါဘူးဗာ” “ကိုဇောမိုးမာအလုပတေနင့လေ” “ဒီလိုလုပဗာ၊ကနောလဲရသမ ပစညးတေယူသားမယ။မနကဖန တစခေါက လာယူမယ၊ကနောတစ ခုတေးနေတာရိတယ” “ဘာလဲဟငကိုဇောမိုး” “ဟိုလူတေကိုထမငးကေးဖို့တစခါ သုံးပစညးတေ၊ဖော့ ဘူးတေနဲ့ဆိုအ ဆငပေမယ။ပီးတော့ထမငးပို့မယ့ သူအတကအကာအကယပစညး၊ သူတို့ထဲကတစယောကယောက ဖား ရငလငးလကပဲကည့ရမာ ဆိုတော့လငးလကအတကအကာအကယအဝတတေဘယလိုစီစဉရမလဲ” “ကမလဲအဲဒီအတက စဉးစားနေတာ ပီးတော့သူတို့ကိုကိုမယ့လူတေအ တကလဲလိုအပတယ”
“PPEတေလဲလိုခငပေမယ့ကမ မဝယနိုငလောကဘူး” “လိုအပတာဝယဗာ၊ကနောလူပါ့ မယ” “အယ တကယလားကိုဇောမိုး” “တကယပေါ့ဗာ” “ပိုကဆံအမားကီးကုနမာ” “လူ့အသကထကငေကေးကပိုပီး တနဘိုးမရိပါဘူးဗာ” “ကေးဇူးတငလိုက တာရင” လငးလကမာကိုဇောမိုးကိုကေးဇူး တငလို့မဆုံးတော့ပါဘူး။ကားခဲ့တဲ့ ကိုဇောမိုးရဲ့အကောငးကမနနေသ လိုဖစသား ပါပီ။လေးစားပီးရငး လေးစားလို့မဆုံးတော့ပါဘူး။ ရသလောကပစညးတေစုဆောငး ဝယယူပီးနောကပနတဲ့အခိနက နောကကနေပီ။ညအခိနလမး ကမးကိုမောငးရမာကိုဇောမိုးကို အားနာမိတယ။ညဆယ့တစနာရီမရာပနရောကတယ။ကား ပေါက ပစညးတေမခနိုငပါဘူး။ မနကက မကားပေါကခပီးလငးလက ပစညးတေကိုရာကိုပို့ပေးကတယ။ ရာလူကီးက “ဟာ ဆရာ မနေ့ညကညနကတယ ဗ” “ဟုတတယဥကဌကီး” “ညနကကီးကားမောငးရတာဒီလမးတေနဲ့အဆငမပေဘူးဆရာ၊ ညနကမယဆိုရငပနမလာပါနဲ့” “ပနမလာလို့မဖစဘူးဗ၊လငးလက ကပါလာသေးတယ” “လငးလကကသူ့အသိအိမသူအိပ လိမ့မယ။အရငကလဲသားနေကပဲ”
“တောကာခငမားနင့ရာသားတေပေါကကရတေးရငလငးလကကနစ နာမာဗ” “မတေးရပါဘူးဆရာရယ။ဆရာနင့ လငးလကရဲ့ ဂုဏသိကာကိုယုံကညပါတယ” “ဥကဌကီး ဟိုမာလငးလကလာနေပီ” လငးလကလဲရာလူကီးတေကိုမာစရာရိတာတေမာသလို ကနောလဲတပည့တေကိုမာရတယ။ နောကသုံးရကဆိုရငတော့ယာယီတဲတေဆောကလို့ပီးစီးတော့မယ၊မီး ဆငပေးဖို့မာထားပီး ရေစကတေအဆငပေမပေစမးမောငးထားဖို့မာ ထားပီးလငးလကနဲ့မို့ပေါတစ ခေါကသားရပနတော့တယ။ သူ့အတက လိုအပတဲ့ဟာတေကိုမာ ပီးလငးလကကိုဆေးရုံကိုပို့လိုကတယ။ကနောကသားစရာမရိတာ နင့မို့ပေါကအဆင့မင့တညးခိုခနး မာခနဝငနားတော့တယ။မနေ့ညကအိပရေးပကထားတာမို့အားဖည့ တဲ့သဘောပါပဲ။မနေ့ညကမာထားတဲ့ပစညးမားမနကဖန မနကရောကမညဆို၍ညအိပရတော့မညကိုကိုတငခန့မနးထားရတော့တယ။ညနေအထိလငးလကဆီကသတငးမရတော့က နောမနေနိုငတော့ပေ။ ဖုနးဆကရာအသံတိုးတိုးဖင့အစညးအဝေးပီးတော့မည။တနာရီခန့ ကာလငလာခေါဟုသာပောပီး ဖုနးခ သားသဖင့ရေမိုးခိုးပီးတနာ ရီကာသောအခါလငးလကဆီကို သားလိုကသည။လငးလကကဆေးရုံကစောင့နေပီးဖုနး ဆကသညနင့ ထကလာသည။
“ကိုဇောမိုး ဒီနေ့လဲကမတို့နောက ကပနပီ” “နောကကတာကအရေးမကီးဘူး၊ မနေ့ကမာထားတဲ့ပစညးတေမနက စောစော ရောကမယတဲ့”“မနမနရတာဘုရားမတာပဲ” “အငး “ “အယအဲဒါဆိုမနကဖနတစခေါက လာရအုံးမယဆိုရငဘယဖစမလဲ ကို ဇောမိုးအရမးပငပနးနေမာပဲ” “မတတနိုငဘူးလေ၊လာရမာပေါ့” “ခုလဲညနကမရောကမယဆိုရငမ ထူးတော့ဘူးမို့ပေါမာပဲည အိပပီးမနကကမပစညးတေယူပီးပနရင” “လငးလကအဆငပေမလား” “ဘာလို့မပေရမာလဲ၊ခါတိုငးလဲ လငးလကလုပနေ ကပဲကို” “အဲဒါဆိုလဲပီးရောလေ၊လငးလက လဲမနားရသေးဘူးမဟုတလား” “နားခငတယ၊လူကညီးစီစီကီးဖစ နေပီ၊ဒါနဲ့ကို ဇောမိုးနေ့လညက ဘယမာသားနေတာလဲ” “ကနောဟိုတယမာ” “ဟင၊တကယ” “ဟုတတယလေ၊တနေ့လုံးကားပေါ မခညး မထိုငနိုငသလို၊လကဖကရညဆိုငမာလညးမထိုငခငတော့ဟို တယမာပဲနားလိုကတာ” “အငးအဲဒါလဲကောငးသားပဲ” “လငး လကကိုအားနာနေတာ၊လငး လကကကနောနဲ့ဟိုတယမာလိုက တညးလို့ဖစပါ့မလား” “ဖစပါတယ” “ဒါဆိုလဲလိုကခဲ့လေ၊ ရေခိုးပီးမ အပငမာထမငးထကစားမယ” “ဟုတကဲ့” ဟိုတယမာလငးလကအတကတစခနးမာပီးလငးလကကိုထားလိုက တယ။လငးလကရေခိုးပီးအဝတ အစားလဲကာကနော့အခနးတံခါး လာခေါကတော့မကနောလဲအပင ထကခဲ့တယ။ထမငးစား ရငးနဲ့ပင“ကိုဇောမိုး လညးကမနဲ့ပေါငးမ ပငပနးရပီ” “မပငပနးပါဘူးဗာ” “လငးလကကအရမးအားနာနေတာ၊လူလဲပငပနး ပိုကဆံလဲကုနတယ”
“ရပါတယဗာ၊ရာသားတေကနးမာမကနော့အလုပလဲအဆငပေမာ၊ သူတို့တစခုခုဖစရငကနောတို့အလုပလဲရပနားပီးပနရရငဒီ ထကပိုကုနကမာပဲ” “အငးပေါ့” “ကနောကလငးလကကိုပဲသနားနေတာ” “ဟင ဘာဖစလို့” “လငးလကပုခုံးမာထမးထားရတဲ့ ဝနထုတဝနပိုးတေကကီးလနး တယ၊ခုပနလာတဲ့လူတေမပော ကောငးမဆိုကောငးဗာ၊ရောဂါပိုးပါ လာရငလငးလကတို့လို ဆေးကုသ တဲ့ကနးမာဆရးဝနထမးတေကအရငထိမာ၊ပစညးတေမစုံမလငနဲ့မို့ တကယလဲစိတပူနေတာ” “လငးလကအတက စိတပူတာ ကေးဇူးပါပဲရင” လငးလငတကယပဲစိတထဲကညနူး မိတယ။ကိုဇောမိုးကလငးလကကို စိတရညပီးကူညီပေးသလို၊ စိတလဲ ပူပေးနေတယ။တကယပါပဲ၊ရောဂါ တေစဖစလာပီဆိုကတညးကလငး လကစိတတေမနးကပပီးလေးလံ နေခဲ့ တယ။မိမိစမးအားရိသ၍ရာကိုကူညီခငခဲ့တယ။ဘာမပညစုံမု့မရိတဲ့ရာလေးအတကစိတပငပနးခံပီးအားလုံးအဆငပေအောငရိ တဲ့အားနဲ့ရုနးကနခဲ့တာလူကလဲခငနေပီ။လူပဲလေအခကအခဲရိတဲ့အခိနမာ စိတပငပနးလူပငပနးဖစရတော့ နားခိုစရာတစခု၊ အားကိုးစရာ၊တိုင ပငစရာတစခုလိုအပပါတယ။အခု တော့နီးနီးကပကပတိုငပငလို့ရတဲ့ ကိုဇောမိုးကီးတစယောကရိလာ တော့ အားရမိတယ။အားကိုးမိတယ။ခဲနဲ့မပောတတတဲ့ယောကား၊စီး ပားရေးသမားပီပီတိတိကကလမး ညနတတတဲ့ယောကားတစ ယောကကလငးလကရဲ့စိတထဲမသိလိုကပဲဝငကာနေရာယူလာခဲ့တယ။ သို့သောလညးမမောမနးနိုငတဲ့ဘဝ တေကကာခားလနး လတယလေ။လငးလကဟိုတယကိုရောကပီး ပငပနးပေမယ့အိပမပောနိုငခဲ့ပါ ဘူး။ဒီတော့လဲမနေနိုငစာပဲကိုဇော မိုးရဲ့အခနး တံခါးကိုသားခေါက လိုကတယ “ဒေါက ဒေါက ဒေါက”
“ဘယသူလဲ” “လငးလကပါ” “ကီ” တံခါးဖင့သံနင့အတုကိုဇောမိုးက ဂာစီဝတပီးဘောငးဘီတိုနင့အခနး ဝကပေါလာတယ။ “လာလေ လငးလက၊အိပမပောဘူးလား” “အိပမပောလို့ကိုဇောမိုး” လငးလကအခနးထဲဝငပီးထိုငခုံ ပေါထိုငလိုကတယ” “ဘာတေမားတေးနေလို့လဲ” “နောကရကတေဘာလုပရမလဲပေါ့ ကိုဇောမိုးရယ” “အော” “ကိုဇောမိုးကရောဘာတေလုပနေ တာလဲ” “Wifi freeရတော့အခေတေဒေါငး နေတာပါ” “ဟင ကိုဇောမိုးကဒါတေလဲဝါသနာ ပါတယလား” “ခုအားနေတာနဲ့ တောထဲရောကရငတပည့တေအတကကူးနေတာပါ”“တပည့တေအတကလဲတေးတာပဲ” “သူတို့ပောဖို့လဲလိုတယဗ။မိသားစုတေ နဲ့ခဲလာရတဲ့လူတေလဲပါတယ မဟုတလား၊ညကရငသူတို့အတကကဒါကအပနးဖေပေါ့” “ဟုတတော့လဲဟုတပါတယ၊လငး လကကတော့နောကထပလုပရမယ့ အလုပတေကိုတေးနေတာ” “အငး..လုပစရာတေကတော့မားသားပဲ၊ဟိုလူတေမ ရောကလာခငပိုးသတဆေးဖနးထားရမယ။
အမိုကတေစနစတကစန့ပစရမယ” “အသေးစိပတေကအစပောရမာပဲ” “ဟုတတယ၊အဓိကသူတို့လိုကပီး လုပခငလာအောင ပောရမာပေါ့” “ကမစိုးရိမတာတစခုရိတယ။တ ခို့ကအိမထောငရငတေပါတယ။ကလေးတေမိသားစုတေ” “စောင့ကည့ ကာလဆယ့လေးရကတော့သညးခံကပေါ့” “ပီးမအတိုးခပီးခစကပေါ့ဗာ” “အာ ကိုဇောမိုးကလဲ” “ဟုတတယဗ။သူတို့လဲ မငသာမင ရမကငရတဲ့ဘဝတေဖစနေမာ” “ကိုဇောမိုးနောပောလေဆိုးလေ” “ဟာ ကနော က..အာဆောရီး၊သ ဘောရိုးနဲ့ ပောတာပါ” “သိတယကိုဇောမိုးကတပည့တေ ကိုဒီလိုပဲပောနေကတယဆိုတာ လငးလကလဲကားပါတယ” “ဟားးဟားးဒီလို ပဲလငးလက၊လူဆိုတာအလုပခညးခိုငးနေလို့မရသလို၊သူတို့ပောဖို့ရငဖို့လဲစနောကပေးရတာလေ” “ကိုဇောမိုးတို့ပောတာမိုးက တခားလူတေအတကကတော့ကားရတာ တမိုးပဲ” “ဟားးးမကားဖူး၊မတေးဖူးလို့ပါ၊ တကယကအမနတရားတေ” “အာ ကို ဇောမိုးကလဲလငးလကကဘယသိမလဲ” “ခေတပညာတတတေပါလငးလက တေးကည့ရငပေးကညသလိုမင တယ ဟားး ဟားး” “အာတောပီ တောပီ ပေးမပဲ” “ဘယပေးမလဲလငးလကကလဲ ကနောမပောတော့ပါဘူး”
“လငးလကကလိငအကောငးမသိ တာမမဟုတတာ၊ဒါပေမယ့ကိုဇော မိုးပောနေပုံကတစတစခခကီးဆို တော့” “ဆောရီးဆော ရီးး” တကယပဲလငးလကလဲရယခင သားတယ၊ကိုဇောမိုးပာပာသလဲ တောငးပနနေတဲ့ပုံကိုကည့ပီးတော့ ပေါ့။ဘာလို့လဲဆို တော့ဆေးပညာဝနထမးတစယောကအတကလိငဆိုတာတော့မသိပဲဘယနေမလဲ။ လူရေ့သူရေ့တော့ဘယလိုပောမလဲ။ခလေး မီးဖားတဲ့ကိစမိုး၊သားဆကခားကိစမိုးဆိုတော့တမိုး ပေါ့။ကိုဇောမိုးနဲ့ခဏတာပောရပေမယ့စိတပေါ့ပါးတာတော့အမန၊မိမိ အတကအမဲဂရုထားပီးစိတပူပန ပေးတော့လငးလကကေနပမိတယ။ “ကိုဇော လငးလကတစခုမေးခင တယသိလား” “ဘာ မေးမလို့လဲလငးလက” “ဘာလို့အိမထောငမပုသေးတာလဲ အိမထောငပုရမယ့အရယရောကနေပီ” “ဒါဆိုလငးလကကရော ဘာလို့အိမ ထောငမပုတာလဲ၊လငးလကအ သကလဲ၃လောကရိနေပီပဲ” “လငးလကအိမထောငမပုတော့ ဘူးဆုံးဖတထား တာ” “ဘာလို့လဲ” “အိမထောငပုမယဆိုရငဒီအရယ ကနောကကသားပီ၊ကမအသက ကဟိုငးနေပီလေ၊ကိုဇောတို့ ယောကားလေးတေနဲ့မတူဘူး” “နမောစရာကီးလငးလက” “ဟာဟ.ဘာကိုနမောတာလဲကိုဇောမိုးရယ” “လငးလကဒီအရယ ကိုပဲအရမး ကကသရေရိနေတာပဲလေ” “မောကမနေနဲ့ကိုဇောမိုးအရယငယ တုနးကတောငကိုကတဲ့သူမရိခဲ့ဘူး” “မဖစနိုင တာကီးပဲ” “တကယပါဆို လူကပိနသေးသေး လေရယ” “ဟုတရဲ့လားဗာ” တဖေးဖေးနင့ကိုဇောမိုးစိတဓာတကိုသိလေ သဘောကလေ၊စီးပားရေးသမားဆိုပေမယ့မကနာပေါမာရိုးသားတဲ့အရာကပေါလငတယ။ ပင့လငးတယ။လူတဖကသားကို ကူညီတတတယ။လငးလကလဲသူ နဲ့နေမစိတတေပေါ့ပါးလာခဲ့တယ။
ဒီလိုနင့တဲတေလညးပီးပီ၊ပည တောပနတေကိုကိုဖို့လုပရတယ။ ကိုဇောမိုးဆီကကားကိုပဲအကူအညီ တောငးရတယ။လာတဲ့ လူတေကို ပိုးသတဆေးဖနး၊အပူခိနစစပီး ကားပေါတငခေါလာပီးနေရာခ တယ။အားလုံးအဆငတပေပါပဲ။ လငးလက ကနေ့တိုငးပဲပညတော ပနစခနးကိုသားရတယ။စိတမ ကောငးစရာတစခုကတော့လငး လကကတခို့သောသာမာနဝေဒနာရင တေအတကတော့အဲဒီစခနးကို မဖစမနေသားရသူဆိုတော့ရာက တခို့လူတေကအသံထကလာ တယ။ ဆရာမကိုယတိုငကူး စကခံနေရရငတစရာလုံးကုနမာပဲဆိုပီးတော့ပေါ့ လငးလကနားလညပါတယလေ။ အပစမပောရကပါဘူး၊ဒါတောငမ ကူးစကရောဂါလကဏာမပသေး လို့ပါ။ “လငးလကဘာဖစတာလဲ” “ကိုဇောရေရာကကမကိုအသံထက လာလို့စိတညစနေ တာ” “ဘာသံထကလို့လဲ” “လငးလကကသူတို့ဆီသားရတာ လေ၊သူတို့ထဲကတစယောကယောကဖစနေရငလငးလကကိုလဲ ကူး ပီပေါ့။သူတို့ကိုသာသီးခားစောင့ ကည့ပေမယ့လငးလကပဲရာကိုအ ဝငအထကရိသူဖစတဲ့အတကလငး လကကိုကူးရင သူတို့တစရာလုံးသေမယလို့ပောကတယ”
“အော အငးပေါ့၊ အစိုးရိမလနတဲ့သူ လဲရိမာပဲလေ၊လငးလကကမ ကောကဘူးလား” “ကောကတာပေါ့ကိုဇော၊လငး လကလဲ အသကနဲ့ပဲဥစာ၊ခုတော့ စိတညစတယကိုဇောရယ” “မညစပါနင့ဗာ။စမိတဲ့အလုပဆုံးတဲ့အထိလုပရမာပဲ၊လငးလက လိုဆေး ပညာဝနထမးရိလို့ဒီရာ လေးကကနးမာရေးအဆငပေရ တာ” “ဒါပေမယ့..” “လငးလကအတကအဆငမပေရငတစနေရာထပ ဆောကပေးမယ” “ကိုဇောလဲ လငးလကကိုမယုံခင တော့ဘူးလား” “မဟုတရပါဘူးလငးလကရယဖစနိုငရငကိုဇောရငခငထဲ ထားလိုက ခငသေး” “ကိုဇော့ကိုကူးရငဘယလိုလုပမလဲ” “ကိုယခံအားကောငးရငမကူးဘူး လေ” “ပောလို့မရပါဘူးကိုဇော” “ဒါပေမယ့လငးလကအတက ကိုဇော့စိတစေတနာကတော့အမန” “ယုံပါတယကိုဇော” “ဒါဖင့လဲကိုဇောတဲ့ပောငးခဲ့” အာဖ စပါ့မလား” “ဖစပါတယ၊ကနော့ဘေးအခနး တစခနးရိတာပဲ” “ကိုဇောအနေအထိုငကပမာစိုး တယ” “ကနောပောရမယ့ စကားပါဗာ” “လငးလကရာလူကီးနဲ့ပောရအုံး မယ” “အငးပါ လငးလကအဆငပေသ လိုလုပ” ညနေကတော့လငးလကနင့ အတူ ရာလူကီးမား လိုကလာကသည။
“ဆရာကိုရော၊ဆရာမလေးကိုရောအားတော့နာတယဆရာရယ၊က နောတို့ရာသားတေကစိုးရိမလနနေ တာ” “ရာလူကီးလဲပါ တယမဟုတလား” “အာ အဲလိုမဟုတရပါဘူး” “လငးလကဒီမာနေမယဆိုရငက နော့အခနးဘေးကအခနးလတနေ လို့ရတယ” “ဟုတကိုဇော” ရာလူကီးမားပနသားကပီး ကနော့ဝနထမးတေကအခနး ပောငးရေ့သားကတယ။ “အားနာလိုက တာ၊ကိုဇော့ဝနထမး တေနေရာရေ့သားကပီ” “လငးလကဆီကရောဂါကိုဇောပဲ ယူမယ၊အကူးခံမယ၊တပည့တေကိုတော့ အကူးမခံနိုငဘူး” “တောပါ ၊လူရိုးကီးထငနေတာ စကားကအရမးတတတယ” “ဟားးးဟားး ကဲနားပါဗာ၊ညတစခေါကသားရ အုံးမယမဟုတလား” “ဟင့အငးမသားတော့ဘူး၊ဗိုက အောင့တတတဲ့လူနာအတကဆေး ပေးခဲ့ပီ” “ဟုတ လငးလက” ထိုနေ့ ကလငးလကအိပရတာအဆငမပေပါ၊အိပရာအပောငးအလဲ ကောင့ဖစနိုငသလို၊အတေးတေ ကောင့လဲဖစနိုငပါတယ၊ စေတနာတေနဲ့တရာလုံးအပေါလုပကိုငခဲ့ပေ မယ့မိမိဘကကတော့ငဲ့ညာမု့မရိ တဲ့တခို့လူတေကိုမားစိတနာ ရလေမလားတေးမိ လို့နေပနတယ။ အိပမရတော့အပငကိုထကပီး ကည့လိုကတယ။လရောငအောက မာမီးစကသံသဲ့သဲ့လေးကားရ တဲ့ဆီငေး မောကည့မိပနတယ။
“အိပမပောဘူးလားလငးလက” “ဟုတတယကိုဇော” “အိပရာအပောငးအလဲကောင့ ဖစမာပါ” “အဲလိုပဲထငပါတယကိုဇော” “စိတမညစပါနဲ့လငးလက” “စိတညစတာထကအားငယမိတယ တကယတမးဖစလာရငကိုယ့ဘကမာဘယသူမမရိကတာ” ကနောလငးလကအနားကပသား ပီးမသူ့ပုခုံးပေါလကနင့ကိုငလိုကကာအခိနတနရငကိုယ့စေတနာကိုနားလညလာမာပါ” “ဟုတကဲ့ကိုဇောကေးဇူးအရမးတငပါတယ” “ကေးဇူးတငစရာမလိုပါဘူး၊အ ခကအခဲဖစခိနမာတဲလကတေခိုင မဲမဖစမယ” “ဟုတ” ကိုဇော့မကနာကိုလငးလကမော့ ကည့လိုကသည။ကိုဇော့အနမး တခကကလငးလကနဖူးပေါက ရောကလာ သည။လငးလကလညး ကညဖူစာပငအနမးခံလိုကပေ တော့သည။ “အိပတော့လငးလကကိုယတို့အား ပည့နေမဖစမယ” “ဟုတကိုဇော” ကိုယ့အိပခနးကိုကိုယစီဝငခဲ့က သည။ကိုဇောအခနးနင့လငးလကအခနးကဝါးထရံတစခပသာခား သည။ကို ဇောလိုကလာခငးမရိ သညကိုလငးလကသိပီးဖစသည။ စိတအေးလကအေးအိပလို့ရသည။ သို့သောရငထဲသို့ကိုဇောလိုက လာ ခဲ့သည။ရငထဲနေးသားသလိုခံစား လိုကရသည။ထိုညကအိမမကထဲ ကိုဇောလိုကလာသည။အနမးတို့ ပေးသားသည။ လငးလကလညး အိပမကထဲ၌ကညနူးနေသည။
မနကမိုးလငးသောအခါမလငး လကနိုးလာသည။ကိုဇောနိုးနေပီး ရေခိုးသံကား၍ရေခိုးသံမကား ရမထကလိုကသည။ကို ဇောရေခိုး ပီးသဘကသုတပီးသူ့အခနးဝင သားသည။လငးလကလညးရေခိုး ခနးထဲဝင၍ရေခိုးလိုကသည။ရေခိုးရငးညက အိမမကကိုသတိရလိုကသည။ရယခငသလိုဖစပီးရငလဲခုနသားရသည။ရေခိုးပီးကိုဇော့ရေ့ကဖတရသည။ရင လားထားပေ မယ့သဘကပတထား၍သာတောသေးသည။ “မနကစာပငထားပီးပီလငးလက ပီးရငလာစားလေ” “ဟုတကိုဇော” လငး လကလညးမနမနဆနဆန ပငပငလိုကရသည။ပီးသညနင့ ကိုဇောစောင့နေသောစားပဲကိုဝင ထိုငလိုကသည။ထမငးကောနင့ ကကဥကော ရိသည။ “ကောဖီရိတယလငးလက၊မုန့က တော့ပုံးထဲမာ” “ဟုတကိုဇော” ထမငးကောကိုယူစားလိုကပီး ကောဖီ သောကလိုကသည။ “ကိုဇော့တပည့တေအလုပထဲသား ကပီလား” “ဘာခိုငးစရာရိလို့လဲ” “မတေ့လို့” “ထမငးခကတဲ့လူတေပဲ စားဖို ဆောငမာရိတယ။ကနတဲ့လူတေကအလုပသားပီ” “ကိုဇောသားစရာလိုသေးလား” “သားမာပေါ့” “သူတို့တေရဲ့ ကနးမာရေးဘယလိုစီစဉထားလဲ” “ခုလောလောဆယတော့အလုပ လုပလို့ရပါသေးတယလေ၊ကနးမာရေးကတော့လကဆေး ပီးနာခေါငး စညးတပပေါ့၊ဒီနေ့တစခုစီစဉထား တယ။အပငကပနလာရငပိုးသတ ဆေးဖနးခံရမယ”
“အားလုံးလား” “ဟုတတယ” “တကယလို့အလုပနားရရငဘယ လိုလုပမလဲ” “တကယတမးကအလုပနားရမာပဲ ကောကတာ၊ အလုပထဲမာ သူ့နေရာ နင့သူနေကတာ၊အလုပနားရငလူ စုသလိုဖစမာပေါ့” “အာ့လဲဟုတသားပဲ” “ခုတောငလူစုပီးတီဗီကည့လို့ မရ ဘူးလေ” သူတို့အပနးဖေဖို့ကတော့ဘယလိုစီစဉထားရလဲ” “တာဝနခံတေဆီကိုမူဗီတေပေးထား တာ၊ကိုယ့အခနးထဲကိုယ ကည့က ပေ့” “လငးလကလဲကူးခငတယ၊ဟိုက လူတေပငးနေရငကည့လို့ရအောင” “ကူးပေးလို့ရပါတယ၊External Hardiscရိတယ၊ကနပူတာထဲက နေကူးယူပေါ့” “ဟုတကိုဇော” “ကိုဇော့ကနပူတာထဲကနေကူးရ မလား” “ဟုတတယ၊ခု ကူးထားမလား” “ဟုတကဲ့” ကနပူတာယူပီးဖင့ပေးလိုကတယ “ဘယမာထားလဲကိုဇော” “Dထဲမာပဲမူဗီလို့ရေးထားတယ” လငးလကရာကည့ရာဇာတကား ပေါငးတောတောတေ့ရသည။ တခို့ကားတေထဲမာနနးတငး18+တေလညးပါသည။ “အာ ကိုဇော ဟိုကားတေလဲပါနေ ပါလား”
“အစုံပေါ့ဗာ” “လုပငနးရငဖစပီးဒီလိုကားတေလဲ ထည့ထားရလားကိုဇော” “လူပဲဗာ၊စိတပေလကပောက ကည့တာပဲ” “တပည့တေသိရငရကစရာကီး” “ဒီကိစကရကစရာမမဟုတတာ”“သိသာမမငစေနဲ့လေကိုဇော” “ဟုတကဲ့ပါဗာ” ရယတော့ ရယခငသား၊ဒါမိုးကားတေကည့ပီးဘာမားလုပနေပါ လိမ့…. လငးလကကူးခငတဲ့ဇာတကားမား ကိုရေးကူးလိုကသည။ “လငး လကသားရငကနောလိုကပို့ ပေးပါ့မယ” “ရတယမပို့နဲ့ကိုဇော” “ဘာလို့လဲဗာ” “ကိုဇောကိုလဲလူတေရောငမာစိုး တာ” “ကိုဇော ကဘာမမဖစပါဘူး” “ကိုကိုဆေးသောကပီးပီလား” တာဝနခံညီလေးလာပီးပောတော့ “အေးမသောကရသေးဘူး” “မေ့နေမာစိုး လို့” “အေးပါကာ” “ကနောဝငယူလိုကမယ” “အေးအေး” ဆေးဝငယူပီးရေခကပါယူလာပေးတော့လငးလကကည့လိုကသည။
“ကိုဇောဆေးတေမားလခညလား” “လေးလုံးထဲပါ” “နေမကောငးလို့လား” “ပုံမနသောကနေရတဲ့ဆေးတေပါ” “အော” လငး လကစိတဝငစားသားရသည။ “လငးလကသားရအုံးမယ” “လာလေ ကနောပို့ခဲ့မယ” လငးလကနဲ့ကနောကားပေါတကခဲ့ပီး စခနးဆီသို့ရောကရိခဲ့ပီးနောက လငးလကကိုပို့ခဲ့သည။အလုပထဲ ရောကပီးကားကိုရပကာအလုပထဲကိုကည့သည။လိုအပ သညမား မာပီးထပမံလုပရမည့အလုပမားအတငလိုအပသောပစညးမားကို လာရောကသောကောကကားမား အားမာရန၊ ဖစနိုငကညဘကကိုပါ လာရောကပို့ရန၊မာခဲ့လိုကရသည။ ရောကရိပစညးမားကိုနေရာတကထားရိစေရနလမးကိုမပိတစေပဲ အရေးပေါကာလသုံးစဲနိုငရန၊ပုလုပပီးလမးမားကိုလဲအရေးပေါကားမားဖတသနးလိုကဖတသနးနိုငရနစီစဉထားလိုကသည။ ထိုနောကနားနေစခနးကိုပနပီး တကခကမု့မားဓာတပုံမတတမး မားကိုစနစတကကနပူတာထဲ သငးထားလိုကသည။နေ့ လညစာ စားရနအတကပငဆငထားသော စားသောကစရာမားကိုစားပီးလငး လကရိရာကိုသားရောကရငးပည တောပနစခနး အတကလိုအပသောစကသုံးဆီမားကိုပို့ပေးမညဟုပောခဲ့သည။ရာလူကီးမားကလညးနောကထပဆယရကတာမကာ သောအခါစောင့ကည့ကာလပီးဆုံး မညဟုထငကောငးပောကားခဲ့ပီး ကနော့ကိုလညးအားနာကောငး ပောနေပါသေးသည။ ညနေရောက တော့လငးလကကကနော့တဲဆီပန ရောကလာသည။လကမားဆေး ကောပီးမတဲထဲဝငလာရာ “လငးလကရေ အဝတတေလညးလဲလိုကဦး၊ရေတော့မခိုးနဲ့ဦး၊အပူရပပီးဖားနေမယ
“ဟုတကဲ့ကိုဇော” လငးလကသဘောကစာပုံးလိုကသည။ကနးမာရေးဝနထမးတစယောကကိုဂရုစိုကဖို့ပောနေသညမ ဟုတလား၊ဒါပေမယ့ကေနပမိသည အဝတမားလဲလယဝတပီး တဲအ လယယာယီရုံးခနးနေရာကိုသား လိုကသည။ “အဆငပေခဲ့ရဲ့လားလငးလက” “ပေပါတယ၊အားလုံးလဲပောသလို လိုကနာကပါတယ၊တခို့သောလူ တေကခရီးသားလာပီး ရေမေအ ပောငးအလဲနင့ရာသီဥတုပူလို့နေမယဝမးသားကတယ၊ရာကလညး သန့အောငခကပုတပေးနေတဲ့ ကားက” “အငးဖစတတတာပေါ့၊အဆငပေအောငစီစဉရမာပေါ့၊အားလုံးအ တကပဲကို” “တခို့ဆေးတေလိုအပနေသေး တယကိုဇော” “ဟုတလား၊သားဝယရမလား” “ဝယခငတာပေါ့၊ဒီညနေသားရင ကောငးမလားတေးနေတာ” “အော သားဝယခငရငလိုကပို့ ပေးမယ” “ကိုဇောရောဘာတေလုပနေလဲ” “ဒီလိုပါပဲ” “တကယလို့အလုပသိပမမားရင မို့ပေါတကခငတယ” “ညရောကလို့ အလယတကူရပါ့မ လား” “လငးလကကဒီလိုတေးတာ၊ညဝယ လို့ရရငလညးမနကပနလာမယ ပေါ့” “ကောငးပီလေ ခုသား ကမယ” “ဟုတကိုဇော” မို့ကိုဦးတညပီးကားမောငးခဲ့ လိုကတယ။မို့ကိုရောကတော့ ညဆယနာရီခန့ဆိုတော့ဆေးဝယ လို့ အဆငမပေပါ။ထို့ကောင့ပင ဟိုတယမာပငတညးခိုရနစီစဉရ တော့သည။
“ညီလေးအခနးနစခနးလောက” “ဆရာ နစခနးတော့မရတော့ဘူး” “ဘာလို့လဲ” “လူပည့နေလို့” “ခရီးသားလာမု့ကန့သတနေတာ ကို ကာ၊ဘယလိုဖစတာလဲ” “လာလူတဲ့လူတေရိလို့ဆရာ” “အေးပါကာ၊နစခနးရမဖစမာ” “ကိုဇောညနကနေပီ၊လငးလကကို အားမနာနဲ့ ရိတဲ့အခနးပဲတညးလိုက တော့မယ” “လငးလကအဆငပေရငတော့ရ တယ” “ပေပါတယ၊ဒီလိုအခိနဖစသ လိုနေ ရမာပေါ့” “အငးပေါ့” ရတဲ့အခနးနေရတော့သည။နစ ယောကသားအခနးထဲဝငပီး “လငးလကရေခိုးအုံးမလား” “ခိုးမယကို ဇော” “အာ့ဆိုခိုးလိုကလေ” “ဟုတ” လငးလကရေခိုးပီးထကလာ တော့ကနောရေဝငခိုးလိုကသည။ “ကိုဇောကုတငပေါ အိပလေ၊လငး လကအောကအိပလိုကမယ” “လငးဘကကကိုဇောနဲ့မအိပရဲလို့ လား” “အာကိုဇောကလဲ” လငးလကရကသား သည။ဟိုတယ အခနးငားကတညးကကုံရတော့ မညကိုတေးမိပီးဖစသည။တခနး တညးဖစနေရတာကိုကလငးလက အတကစိတထဲတမိုးဖစမိသည။ “လာပါလငးလက၊ကားမာအိပခား လိုကမယ” “ဟုတကိုဇော” လငးလကတေးမိသညက အိပသာ ခားပေမယ့တစခနးတညး၊တစကုတငတညးပေါဝယလတလပသူ နစယောကဖိုနဲ့မအတူတကအိပစက ကရတော့မည့ အခါ၊ရငခုနခငးတ ဝက၊ကောကလန့ခငးတဝကဖစမိသည။
ကိုဇောကအိပတစလုံးကိုအလယကခားထား၍ “လာလေ အိပလေ လငးလက” “ဟုတကိုဇော” ကိုဇောဘေးဝငအိပလိုကသည။ နီးကပလနးသဖင့ရငခုနသံကိုဇော ကားမာပငကောကမိသည။ အိပ၍မပောနိုငဖစရသူကလငး လကပါ။ “အိပမပောဘူး လားလငးလက” “ဟုတတယကိုဇော” “အိပမပောရငကိုဇောခော့သိပ မယ” “ကလေးမမဟုတတာကိုဇောကလဲ” “ကလေး မဟုတရငခော့မသိပရဘူး လား” “ဟုတဘူးလငးလကကောကလို့” “ဘာလို့ကောကရမာလဲကိုဇောက ကိုကမစားဘူး” “ကိုက စားရငတောငခုလောကကောကမာမဟုတဘူး၊ခုတစခနးတညး အတူနေရတော့ရငထဲတမိုးကီးကိုဇောရဲ့” “ဘာမမကောကပါ နင့လငးလက ရယ၊ကိုဇော့ရငခငကအေးခမးပါတယ” “ဟင့လိပကီး” ကနောလညးအိပကိုဖယပစပီး လငးလကနားကပကာ၊ ကနော့ ဘကမကနာလည့စေပီးဖကထား လိုကတော့တယ။ လငးလကတကယပဲကိုဇော့ရငခငထဲရောကခဲ့ရပီ၊စိတကလဲကို ဇော့ကိုဖကထားခငတဲ့စိတတေဖစနေတာကောင့ပနလညဖကထားလိုက တော့သည။ရငခုနသံတို့အားနစ ယောကသားကား နေရသည။ကို ဇော့ဝငလေတဲ့ထကလေကလငးလကနဖူးကိုထိနေတော့သည။ လငးလကရငတဆတဆတခုနလာသည။
“လငးလင” “ဟင”မကနာလေးမော့ပီးထူးမိသည။ ကိုဇော့အနမးကလငးလကနုတခမး ပေါကရောကလာသည။ပူနေးနေး နူ တခမးတစစုံကလငးလက၏နုတ ခမးကိုထိကပလာသည။ “ဆောရီး နောလငးလက” “မအိပနိုငဘူးလားကိုဇော” “အငး အာ့ဆို ရငလငးလကအောကဆငးအိပလိုကရမလား” “လိုလို့လားလငးလကရယ” လငးလကမာရငဘတကီးတစခုလုံးတုနခါနေပါပီ ။ ရေရငအစုံဘယမ ခုနပဲနေမလား၊အပိုလူပိုနစ ယောကညအခါအခနးတစခနးရဲ့ ကုတငတစလုံးထဲဝယ။ ကိုဇောမိုးက လငး လကကိုဖကပီးသူ့ဘကထပမံ ဆဲယူလိုကတယ။မကနာခငးဆိုင တဲ့အခါနုတခမးကိုလာနမးစုပ တော့တယ။အစကတော့ ကောကလန့ပီးရောငမလိုလုပပေမယ့နုတ ခမးခငးထိသောအခါမာတော့ဒိနးတလိနးနတ၏ဖမးစားခငးကိုလငးလကခံလိုကရ ပါပီ။အနမးကမးကငလတဲ့ကိုဇောမိုးကောင့လငးလကလဲတုန့ပနနမးမိတယ။ ကိုဇောမိုးရဲ့အနမးတေကကောကစရာကောငးလောက အောငပငးထနတယ။ရမကတေနဲ့ မို့လငးလကတကိုယလုံးလဲကိုဇောမိုးရဲ့ပတသတပေးမု့တေကောင့ ကကသီးနေးဖု တေပါထလာရသလိုကာမစိတတေလဲဖစပေါခဲ့ပီးပိပိထဲအရညတေစိုလာခဲ့တယ။ညဝတအကx{103E}ပပကိုမတငပီးလကကဘောလီ ခိတဆီရောကလာကာခိတ ကိုဖုတသားပနတယ။နောကတော့လုံခညကိုပါအပေါထိလနကာပူး ပီးဖံ့ထားလတဲ့ဖူ့ရဲ့နို့ကိုတ ပတ ပတစို့တော့တယ။
“ပတ ပတ ပတ” “အာ့ အိုး ကိုဇောမိုးရယ အငးဟငး ဟငး” နို့စို့ခံရတာနာသလိုကငသလိုဖစ ပေမယ့တကယတမးကတော့ လငးလကစိတတေထလာခဲ့တာပါ။ဘယညာလည့စို့ပီးနောကမာတော့လငးလကပိပိလဲစိုရဲနေပီလေ။ပေါငသားတေကိုပတသပ ပီးလငးလကရဲ့ပိပိကိုလာပတခိနမာတော့ကကသီး နေးဖုတေထကာပိပိထဲကအရညကပေါငခံထဲစီးဆငးသားရပနတယ။ပိပိကို လာပတပနတယ “အာ့! အငးးဟငးးကိုဇော၊မသင့တောပါဘူး” နုတကငငးဆနပေမယ့ခနာကိုယက ငငးဆနဖို့အားမရိတော့ပါ။ ကာမအလိုကိုစိတကအလိုလိုကခငနေပါပီလေ။အကဲကောငးတလောကစုံ ဆနပတပီးကာမစေ့ကိုပါမထိတထိ ပတပေးလေ တော့လငးလကမာ နေလို့မရအောငကာမစိတတေဖစခဲ့ ရပီ။မကလုံးမိတပီးညညးတားမိသည။မကလုံးဖင့ကည့ခိနမာ တော့ ကိုဇောမိုးမာအောကပိုငးအ ဝတအစားတို့မရိတော့ခေ။ လငးလကမာကိုဇောမိုးနို့စို့ပေးခငးကောင့နို့သီးခေါငးတေလဲစူထက လာပီ။အတငးကာရောစို့တာမ ဟုတပေမယ့အထိအတေ့တို့မရိဖူး ခငးတို့ကောင့ပငတခကတခက မာကော့နေအောငခံစားမိ ရသည။ နို့စို့ပီးနောကကိုဇောမိုးကလငး လကရဲ့ပေါငကားမကနာအပပီးတခကမသာအကဲကောငးတ လောကလာဖားနင့ ကလောလိုကရာ
“အား ကိုဇော မလုပနဲ့ကာ၊အား ကတ ကတ” မကလုံးကိုစုံမိတပီးအောလိုက သည။ကကသီးထပီးခါးပါကော့ သားရတယ။ ပထမဆုံးပိပိယကခံရတဲ့ဝေဒနာကိုခံစားလိုကရပနသည။လုပခငရာလုပလုပနေသောကို ဇောမိုးကိုစိတမဆိုးမိပဲအားနာလ သည။ဘုနးနိမ့မာလဲစိုးရိမသားပီး အတငးပငကိုဇောမိုးလကကိုဆဲယူ လိုကရာကိုဇောမိုးကအလိုကသင့ပါပီးလငးလကရဲ့ အပေါတကလာကာလငးလကပေါငနစဘကကို ကားပီးဒူးထောကလိုကသည။ ထိုနောကလငးလကပိပိအဝကိုတေ့ ပီးအသာ ဖိထည့တော့ “ဗစ ဗစဗိ” “အာ့! ကိုဇော နာတယ” အလိုးခံရပီဆိုတဲ့အသိကရငထဲ လိုကကနဲဝငလာပီးအပိုရညပက ပီဆို ပီးစိတထဲခံစားရပီးဗိုကကီး မာလဲစိုးရိမသားရသည။သို့သောကိုဇောကလငးလကရဲ့နုတခမးကိုစုပနမးပနတယ။စိတထဲဘယလို ဖစရသညကိုနားမလညနိုငပေ။ စိုးရိမစိတတို့လော့ပါးလာပီးကာမ စိတတို့ပနသကရောကလာကာ ပနပီးစုပနမးမိတော့တယ။ နာကငခငးဝေဒနာကပိပိထဲမသကရောကတော့ပဲစိတလုပရားမု့နဲ့အတူပိပိအ တငးသားကစုပယူသလိုလုပရား လာတော့လငး လကလဲအံ့ဩမိ တယ။
ကိုဇောမိုးကတော့စုပနမးပီးနောက မာဆတကနဲ့လုပရားပီးဖိသငး လိုကတယ “ဗစ ဗစ ဖောက ဗိ” “အာ့! အိုး အငးဟငးး ဟငး” တိုးဝငလာတဲ့လီးကောင့အပိုမေး ဖောကသားတာကိုသိလိုကပီးလငး လကမာစပဖငးဖငးဝေဒနာကိုခံ စားလိုကရသ လိုထူးဆနးတဲ့အရ သာတမိုးကိုပါပူးတဲသိလိုကရ တယ။ဆကပီးလိုးးမာကိုလဲ ကောကနေတယ။ကိုဇောကတော့ဆကပီးမ လုပရားပဲလီးကိုအဆုံးထိသငးထားပီးလငးလကနုတခမးကိုစုပနမးနေပနတယ တငးကပကပတစဆို့ဆို့အရသာ နင့အတူပိပိ အတငးသားလုပရား လာပီးအရညတေပိုထကသလိုခံ စားရလာတယ။တကယတမးတော့လငးလကလဲခံနိုငပါပီသို့သော ကို ဇောကိုဆကမလုပရားပဲလငး လကရဲ့နို့တေကိုပါပတ သပပေးတဲ့အခါအလိုလိုညညး သံပေးမိတယ။ညညးသံထကမ ကိုဇော ကလီးကိုတဖေးဖေးနင့နုတ ယူပီးဖေးဖေးခငးအသငးအထုတ လုပတော့တယ။အစေ့ကိုလဲထိသလိုအတငးနုတခမးသားမား ကိုပတ ဆဲသားတဲ့ကိုဇောမိုးလီးကောင့ပိပိကအရသာတမိုးကိုပါခံစားလိုကရ သည။
“ဖတ!ဖတ..ဖတ..ဖတ” ဆီးခုံခငးတဖတဖတရိုကမိနေသလို လီးကတဇိ ဇိ တဗိဗိ ဝငနေတော့ မကလုံးကိုစုံမိတပီးညညးမိ တော့ တယ။နညးနညးမနလေအရသာ တေ့လေပိုညညးမိတော့တယ။ “ဗစ! ဘတ !ဖတ! ဖတ ဖနးဖနးးး” “အင့! အိုးးအငးး ဟငးးဟငးး” ဘယလိုသဘောကောင့ရယမသိတော့ကိုဇော့ခါးကိုသာအတငး ဖကထားပီး နေခငတော့တယ။ ခါးကိုလမးဖက တော့လိုးတဲ့အရိန နေးခိနမာတော့လငးလကအား မရတော့ပေ။ခါးကိုလတလိုကပီး မနမနဆောင့စေဖို့သာခါးကိုလမးဆဲပန တနးတဲ့အမု့ကိုမသိစိတထဲကလုပပေးနေမိပီးကိုဇောမနလာသညနင့အမ “ဖတ ဖတ ဗိ ..ဗစဖနးးးဖနးဖနး” “အာ့!ရီးးရီးးး အိုးး အားအငးဟငးး” ကားဖူးနေသောကာမအမု့ပီးတယ ဆိုတာကိုသတိရလိုကပီးအထဋအထိပသို့ရောကနေပီဆိုတာသိလိုက ရ တော့တယ။ “ဘတ ဖတ ဖတ ဖနး ဖနးးဖနး” “အားရီးးရီးးအိုးးး” ပိပိအတငးလုပရားမု့မားနင့အတူ လငးလကမာအရညတေစီး ဆငး သားသလိုခံစားလိုကတယ။ဆကလကမညညးနိုငတော့လောက အောငအားအငကုနခမးသလိုဖစသားပီးငိမသားရတယ။ ကိုဇောကတော့မကလုံးစုံမိတပီး ဆကလုပရာလငးလကလဲ သူပီးအောငလုပပါစေဆိုပီးလတ ထားလိုကတယ။လငးလကပီး ပီး ငါးမိနစခန့ကာသောအခါမာတော့ကိုဇော့ဆီက “အငးးအားးး ရီးးးရီး ဟားးး” တနာသံထကလာပီးအတငးလိုး တော့တယ။ မကာပါဘူး၊ပိပိထဲ ပူနေးနေးသုတတေဝငလာပီး ကိုဇောကလီးကိုအဆုံးထိသငးပီး နောကကော့ပီးပနးထည့လိုကရာအဖုတထဲ သုတရညတို့ပည့လံသားတော့တယ။
ထိုနောကတော့ကိုဇောက လငးလကဘေးဝငအိပကာလငး လကကိုနမးပီး “ကိုဇော့ကိုမုနးသားပီလားလငး လကရယ” “မမုန ပါဘူးကိုဇော၊ကုံမယဆိုတာ လငးလကသိပါတယ” “ခစတယလငးလကရယ” “လုပပီးခစစကားပောသောဒီလူ ကီး မုနး စရာကောငးလနးတယ သိလား” “တကယပောတာပါလငးလက” “မခစနဲ့တော့သိလား” “မရဘူးထပခစအုံးမာပဲ” “တောပီ ကာ နာနေပီကိုဇော” “ဟုတလငးလက” စကားပောရငးလငးလကကိုဖကထားသောကောင့လငးလကမာ ရငထဲကညနူးနေရ သည။ထိုနောကတော့လငးလကလညးအရမးအိပ ခငလာပီးနောကမာတော့ကိုဇော့ကိုဖကထားပီးအိပပောသားတော့တယ။
Zawgyi
မေနာဖဴတဲ့ဆရာမေလး
ကေနာ္ေဇာိုးတစ္ေယာက္ ေကးလကံx{1037}ၿဖိဳးေရးလုပန္းမာ တငါေတၿပိဳင္ၿပီးေနာကာတငါေအာငငဲ့အတက္ စစိုင္းတိုင္း ေဒသx{1039}x{101C}ကီးရဲx{1037}ေတာx{101B}ာဖကာလမ္း ေဖာက္ၿပီးတံတားေလးေတေဆာက္ ဖိုx{1037}အတကပည့ားx{1014}x{103D}င့္ေရာကိခဲ့ တာ တစေကာဲ့ၿပီ။x{101B}ာx{1014}x{103D}င့ည္း တမိုငနx{1037}္ေဝးတဲ့ေနရာမာပဲအေခခ စခန္းေဆာက္ၿပီးေနခဲ့တယ္။x{101B}ာx{1014}x{103D}င့္ ေဝးၿပီးေနတာကလည္း ပသနာေတ x{1014}x{103D}င့င္းေအာင္ေနခဲ့တာဖစယ္။ x{101B}ာဆိုေတာ့မီးမရိသလို တယီဖုန္း တိုx{1037}အငာနကိုx{1037}မရိဘူး။ၿမိဳx{1037}နဲx{1037}မိုင္ ေလး ဆယ္ေကာ္ေဝးပါတယ္။တကယိုမိုင္ေလးဆယ္ေလာကနီးနီးေလးပါ။သိုx{1037}ေသာမ္းေတကဆိုး x{101B}ားလန္းတဲ့အတကရီးဖင့ တယ္။လမ္းဆိုေပမယ့စ္ေၾကာင္းထိုးေမသားလမ္းဖစ္ၿပီးသစုတါးခုတဲ့လမ္းေၾကာင္းကိုလမ္းေဖာကဲ့ လမ္းပါ။ကေနာ္ တိုx{1037}လမ္းကေတာ့ဌာနကလမ္းအူေၾကာင္းေပးထားတဲ့ လမ္းအတိုင္းပဲေဖာကတာပါ။ ေတာလမ္းလဲဖစဲ့အတက္ေရရိတဲ့ေနရာ မာပဲစခန္းခေနထိုငာ ဖစါတယ္။လုပန္းအတက္ ေရတင္းx{1014}x{103D}င့ီးစကေတာ့ပါရပါ တယ္။ကေနာ္ေနတဲ့တဲကိုေတာ့x{101B}ုံး အဖစီစဥ္ၿပီးေဘးတခကခကီမာအိပန္းစီစဥားခဲ့တာပါ။
ေကးx{101B}ာလူx{1039}x{101C}ကီးေတကေတာ့အဝငထကိပါတယ္။သူတိုx{1037}အကူအညီx{1014}x{103D}င့္ေဒသကထကဲ့သစါးအလယ္ တကူရရိသလို၊လိုအပ္ တဲ့ဝါးထရံ ယကာတိုx{1037}သကယစာတိုx{1037}ကိုေတာ့x{101B}ာကလူေတကိုခိုင္းထားပါ တယ္။x{101B}ာဖကေတာ့ေဈးလာ ေရာင္းၾက တယ္။ေကးx{101B}ာကလိုအပ္ တဲ့အကူအညီတခိဳx{1037}ရသလိုကိုယ့္ ဘကလည္းတတ္x{1014}x{103D}ိုငဲ့အကူအညီကိုေပးေတာ့x{101B}ာလူx{1039}x{101C}ကီးမားx{1014}x{103D}င့္ အဆငေပဖစဲ့တယ္။လုပန္းလဲ စၿပီးေမတူးစက္ေတေမထိုးစက္ ေတx{1014}x{103D}င့္ေမသယားေတကအထိုင္ ကေနပါၿပီ။လမ္းလx{103E}ဲ ေတလဲx{1039}x{101C}ကိဳၿပီးစီမံၿပီးထားပါၿပီ။ၿမိဳx{1037}ေပၚပစx{1039}x{1005}ည္းအ ဝယကတာလဲမလယါဘူး။တ ပတာရိကx{1039}x{1001}ာကိုၿမိဳx{1037}ေပၚတကယ သလို စက္ေတအတကီကိုၿမိဳx{1037}ေပၚ မာရပါတယ္။x{101B}ာသူx{101B}ာသားမား အေနနဲx{1037}ကေတာ့မဖစေနၿမိဳx{1037}ေပၚ သားရမယိုမဆိုငယ္x{1014}x{103D}င့ား ၾကရတယ္။ဖုနလူးလူးနဲx{1037}ေပါ့ဗာ။ ကေနာေတာ့ပုံမနိုရင္ေတာ့x{1014}x{103D}စ္ ပတx{1039}x{101C}ကိမားရမာပါ။ဒါေပမယ့္ လုပန္း အစပိဳးတဲ့အခိနာေတာ့ ကေနာိုယိုငခန္းခေနခဲ့ပါ တယ္။ခနခနလဲၿမိဳx{1037}ေပၚတက္ၿပီးရနုနလုပန္းကိုလမ္းx{1039}x{100B}x{103E}နသလို ရိကx{1039}x{1001}ာ၊ဆီလည္းဝယ္ေလ့ရိတယ္။x{101B}ာကလူေတလဲဒီအေခအေနကိုသိပါတယ္။x{101B}ာကလိုအပာေတလဲx{101B}ာလူx{1039}x{101C}ကီးကမာတတါ တယ္။
ဒီလိုနဲx{1037}x{101B}ာကလူx{1039}x{101C}ကီးေတကx{101B}ာ ကိုအလညနခနေခၚေတာ့ကေနာ္ လည္းခနခနသားရေတာ့တယ္။အဲဒီမာအလယန္းေကာင္း ကေလး၊ တေကာင္းx{1014}x{103D}င့x{101B}ာလုံးကန္းမာ ေရးအတကသူနာပဳဆရာမေလး တစ္ေယာကာရိပါတယ္။ေတာသူေတာငား ေတၾကားမာေတာ့သူက အလပေဂးပါပဲ။အသားဖဴၿပီးဆံ ပငည္ေလးx{1014}x{103D}င့ံx{1037}ထားတဲ့ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယဟုတ္ေသာည္းသူx{1037}အခိဳးအဆစဲx{1037} သူကေတာ့လပါတယ္။တင္းရင္း ဝိုင္းစကဲ့တငုဆုံေလးx{1014}x{103D}င့္ေသး ငယ္ၿပီးခါးကဥဥ္ေလးမာယူနီ ေဖာင္းေလးနဲx{1037}တဲမငတဲ့ အခိုကတနx{1037}ေတာ့နတမီးေလးတပါးလိုပါပဲ။ရပ္x{101B}ာဖံၿဖိဳးေရးအစီအစဥ္ေတ မာလဲကေနာ့ိုx{101B}ာလူx{1039}x{101C}ကီးေတရဲx{1037} ဖိတ္ၾကားမx{103C}x{1037} အရကေနာနခနအ စည္းအေဝးတကတဲ့အခါဆရာမ ေလးx{1014}x{103D}င့ုံေတx{1037}ေနရတာပါပဲ။ဆရာမနာမညလင္းလက္ၾကယဲ့ဗာ။ “ဆရာေရ ကေနာိုx{1037}ဒီတစါအစည္းအေဝး ေခၚရတာက ဝူဟနိုင္းရပိုx{1037}ေခၚ တဲ့ေရာဂါေၾကာင့ါ” “ဟုတဲ့” “x{101B}ာမာက ကန္းမာေရးအရဆရာမ တစ္ေယာကဲရိေတာ့အားလုံးက ဝိုင္းကူညီရမာဆိုေတာ့ဗာ၊ဆရာ့ကို လည္းအကူအညီေတာင္းခငိုx{1037}ပါ” “ဗာ ဟုတဲ့၊ကေနာဘာမား ကူညီx{1014}x{103D}ိုငာရိလိုx{1037}လဲဗ” “ဒီလိုပါဆရာ၊သၾကx{1039}x{1004}နားနီးေတာ့ x{1014}x{103D}ိုငံခားသားလုပ္ေနတဲ့x{101B}ာက ကေလးေတပနာၾကမာ၊သူတိုx{1037}ကို ထားဖိုx{1037}အတက္ေနရာေလးစီစဥငါတယ္၊အဲဒီအတကကူအညီေတာင္းခငာပါ”
“x{101B}ာမာစာသင္ေကာင္းရိေနတာပဲ ဥကx{1039}x{1000}ဌx{1039}x{101C}ကီး” “မနါတယ၊ဒါေပမယ့္ေကာင္းက x{101B}ာထဲမာ၊ၿပီးေတာ့ေရအခကခဲနည္းနည္းရိ တယ္၊x{101B}ာေကာင္းကေရ တင္းကိုပဲတx{101B}ာလုံးအားကိုးေနရ ေတာ့သူတိုx{1037}ေတထားတာနဲx{1037}အဆင ေပဘူးေလ” “ေအာ ဒီလိုဆိုရင္၊ ဥကx{1039}x{1000}ဌx{1039}x{101C}ကီးတိုx{1037}ဘယိုစီ စဥငိုx{1037}လဲ” “x{101B}ာအပငာယာယီတဲေဆာက္ၿပီး ထားခငာပါ” “ကေနာဘာကူညီရမလဲေပာပါ” “ဆရာ့ဆီမာသစ္ေတ၊အထပား ေတရိေတာ့ကေနာိုx{1037}ေစာင့္ၾကည့ာလအတင္းမာဆရာ့အကူအညီ x{1014}x{103D}င့ာယီတဲေလးေတ ေဆာကင္ ပါတယ္” “ဟိုက္! ဒိုးခပဲ”(ရငဲကအသံ) “ဆရာ့အေနနဲx{1037}တစေလာကူညီေပးေစလိုပါတယ္” “ကေနာ့ေနနဲx{1037} ပစx{1039}x{1005}ည္းကူညီေပး တာကရပါတယ၊ဒါေပမယ့ ေနာ့ုပန္းခငဲx{1037}နီးရငဲက ေနာ့ည္းတပည့္ေတကိုကူးစက္ မာေၾကာက္ ပါတယ္” “ကမတိုx{1037}အဲဒီကိစx{1039}x{1005}ကိုလည္းစီစဥ္ ထားပါတယင္” “ဆရာမေလးအေနနဲx{1037}ဘာေတစီစဥားလဲရင္းပပါဦး” “ကမက x{101B}ာသူx{101B}ာသားေတကိုနားလည္ေအာငည္းx{101B}ုံးထားပါတယ္။ကို ဗစ္19x{1014}x{103D}င့တကိုx{1037}ဖစာမယ့္ ဆိုးကိဳးေတကိုရင္းပထားၿပီးပါ ၿပီ၊ x{1014}x{103D}ိုငံခားကပနာမယ့ူေတကို လည္းေပာပရမာေပါ့ရင္”
“သူတိုx{1037}ကိုရင္းပလိုx{1037}လကံပါ့မလား” “ဆရာဘာမ စိတူမေနနဲx{1037}ကေနာိုx{1037} ကအမားအတကမတားတဲ့ စည္းကမ္းမလိုကာ ရငခဳပန္းထဲထည့ိုx{1037}စဥ္းစားထားပါတယ္၊ဆရာကိုေဇာိုးအေနနဲx{1037}အမားအ တကူညီေဆာင္x{101B}က္ေပးဖိုx{1037}ပဲလိုပါ တယ္”(သိပ္ လညဲ့x{101B}ာလူx{1039}x{101C}ကီး) “ဟုတါၿပီကေနာည္းတတ္x{1014}x{103D}ိုင္ သေလာကူညီေပးပါ့မယ္” “ေကးဇူးတငါတယင္” လင္းလကဲx{1037} အx{1039}x{101C}ကံအစည္ေတပါ။x{101B}ာလူx{1039}x{101C}ကီးကိုေနရာကိုေx{101B}းခယၿပီးမကိုေဇာိုးဆီအကူအညီေတာင္း လိုကာပါ။x{101B}ာက လမ္းပန္းဆကယ္ေရးကခကဲၿပီးx{1014}x{103D}မ္းပါးၾကပါတယ္။ဒီလိုအေခအေနမာကိုေဇာိုးလိုလုပန္းရငစ္ေယာက္x{101B}ာကို ေရာကာတာဟာသိၾကားမင္းမစသလိုဖစဲ့တယ္။သူx{1037}အေၾကာင္းက x{101B}ာထဲမာေပာမဆုံးေပါင္ေတာသုံး ေတာငစ္ေနတာ။ လူပိဳလိုx{1037}လဲၾကားထားပါတယ္။အလုပမားေတက ခစ္ေၾကာက္x{101B}ိုေသၾကမန္းလဲၾကား ပါတယ္။အခုလိုလယယူကူနဲx{1037} အကူအညီရဖိုx{1037}ေတာ့လင္းလက ေမာန္းခဲ့ပါဘူး။ခုလိုမိဳးအကူအညီရတဲ့အခါကိုေဇာိုးအေပၚအရမ္း ေလးစားမိပနယ္။လင္း လက္ ေတးေနတုန္းမာပဲကိုေဇာိုးက “ဒါဆိုလဲေနရာေx{101B}းလိုကါ”
သူတိုx{1037}ေx{101B}းတဲ့ေနရာကကေနာဲx{1037}သိပ္ မေဝးဘူးဗ။ကေနာ့ဲ ေတx{1014}x{103D}င့္ေပတစ္ေထာင္ေလာကဲကာပါတယ္။သူတိုx{1037}ေနရာေx{101B}းၿပီးတဲ့အခါမာေတာ့ ေမာတိုင္ေတနဲx{1037}တိုငူၿပီးကေနာီကသစ္ေတ ကိုထုတ္၊ေယာက္၊ဒိုင္း မားx{1014}x{103D}င့င့ကၼေတအတကူသုံး ၾကပါတယ္။အမိုးကေတာ့သူတိုx{1037}x{101B}ာ ထကကယိုးေပါ့၊ ၾကမ္းခင္း အတကီးသနx{1037}ေပးx{1014}x{103D}ိုငိတဲ့အခါ အထပားတစပာကုတငုံစံ မိဳးx{101B}ိုက္ေပးလိုက္ၾကတယ္။အကာကေတာ့က ေနာ့ဲx{1037}မိုးကာစေတယူ သုံးလိုက္ၾကတယ္။ေရအတက္ ေတာ့ေရစုပကိုသုံးၿပီးx{101B}ာကလာပိုx{1037}တဲ့တိုငီေတကိုသုံးၿပီးယာယီ ေရကနဖစုံးၿပီးေရပိုကင္ေပးလိုကယ္။ၿပီးေတာ့သူတိုx{1037}ေနရာကို ၿခံခတ္ၿပီးစည္းခားထားလိုကယ္။ထမင္းဟင္းလာယူ ရမယ့္ေနရာကို သတတားလိုကယ္။အားလုံး စီစဥ္ၿပီးတဲ့အခါမာေတာ့ “ကိုေဇာိုး”
“ဘာလဲဆရာမ” “ဆရာမလိုx{1037}မေခၚပါx{1014}x{103D}င့င္၊လင္း လကိုx{1037}ပဲေခၚပါ” “ဟုတဲ့ဆရာမ” “ဟနx{1037}ုပ္ၿပီကိုေဇာိုးကလဲ” “အကင့ါ ေနလိုx{1037}ပါဗာ” “ဟုတ္” “ကိုေဇာိုးရနုနပနူးလား” “အလုပိေနတာကို၊မပနါဘူး” “ဒီလိုကပ္ေရာဂါလိုဖစ္ေနတဲ့အခိန္ အိမမိသားစုေတစိတူမာေပါ့” “စိတ္ေတာ့ပူၾကပါတယ္၊ဒါေပမယ့္ အလုပလည္းသတတကတင္းၿပီးရမာဆိုေတာ့” “ကိုေဇာိုးကေရာမိသားစုကိုစိတပူဘူးလား” “ဆရာမ ၊ကေနာ့ရာကမိသားစု မရိဘူးေလ၊လူပိဳx{1039}x{101C}ကီးပဲဥစx{1039}x{1005}ာ” “ဟာ ဒီေကာင္” ဘယခိနနားေထာင္ေနမန္း မသိေသာတပည့ဝင္ေထာက္ သည္။(အလိုကိတတင္း) “ေဟ့ေကာငားကိုယ့လုပ္ ကိုယ္ လုပ္” (တပည့ိုအနီးမေမာင္းထုတင္း) “ေဟာ့ေတာ္ ဒီအx{101B}ယိလူပိဳx{1039}x{101C}ကီး လုပ္ေနတာ၊အိမသေဘာမတူလိုx{1037} လား” “”လင္းလကယူးစားဆိုတာေပာ ရခကါတယ္၊အခိနနငူx{1037}ဟာ နဲx{1037}သူဖစာမာေပါ့” “ေဗဒင္ေမးထားတာလား” “ဟုတ္ တယ” “ေဗဒငည္းအားကိုးလိုx{1037}မရဘူးေx{1014}x{103D}ာ္ လူပိဳx{1039}x{101C}ကီး၊ကိုယ့ာကိုယည္း အားကိုးဦး၊ဘယိန္းကေလးကမ ခစါတယိုx{1037} လာေပာမာမဟုတူး” “အဲဒီလိုလx{103C}ပားဖိုx{1037}အခိနိုမရိပါ ဘူးဗာ” “ကိုေဇာိုးဘယ္ေတာ့ေလာက္ၿမိဳx{1037} တကလဲဟင္” “ဘာမာ မလိုx{1037}လဲလင္းလက္” “ဒီမာလိုတဲ့ပိုးသတ္ေဆးေတ၊ဖန္း မယ့ရိယာေတx{1014}x{103D}င့္ေဆးx{101B}ုံကေဆး ဝါးေတစုထားရမယဟုတား” “ဟုတ္ ၊ကေနာဲေနာကပ္x{1014}x{103D}စက္ ေလာကိုရငားရမာ၊ဆီဆနား၊ငါးေခာကာလူး၊အဲဒီရိကx{1039}x{1001}ာေတ ဝယဦးမယ၊ၿပီး ေတာ့ဆီေတေပါ့ လာတဲ့ေကာင္ေတကိုမီးမရိပဲထား ရငပငိုထက္ေနၾကမာ၊ဒီေတာ့ မီးလဲဆင္ေပးရဦးမယဲx{1037}တူတယ္”
“အရမ္းေကာင္းပါတယ္၊ကမကမ ေပာရဲလိုx{1037}” “လင္းလကယေနာဥ္းစားမိသ ေလာက္ေတာ့ရေအာငီစဥာပါ” (ေစတနာ ဗလပနဲx{1037})“ေကးဇူးတငိုကိုကာကိုေဇာ္ မိုးေရ”“ရပါတယာ၊ပိုx{1037}မပိုx{1037}လဲကူးတိုx{1037}ေရာက္ ေအာငိုx{1037}ရမယဟုတား။ ေတာ္ ၾကာမီးမရိဘာမရိ၊အငာနကရ တဲ့ေနရာမာပင္းၿပီးစခန္းကထက္ ေပးမထိန္းမရမာစိုးလိုx{1037}” “ဟုတယိုေဇာိုး၊ဒါ x{1014}x{103D}င့ိုေဇာိုးဘယ္ေတာ့ေလာက္ၿမိဳx{1037}ေပၚတကလဲ” “ေနာကရကကမယ္၊ရိကx{1039}x{1001}ာကို ဒီတစါတလစာေလာကယာရ မာ ပဲ၊ဘာလိုx{1037}ေမးတာလဲလင္းလက္” “ကမလဲၿမိဳx{1037}ေပၚတက္ၿပီးလိုအပာ ေတဝယမယ္။ခါတိုင္းေတာ့ဆိုငယ္x{1014}x{103D}င့္ၿမိဳx{1037}ေပၚတက္ေပ မယ့ီတစါ ဝယမယ့စx{1039}x{1005}ည္းကမားေနေတာ့” “ကေနာ္x{1014}x{103D}င့ိုကဲ့ပါ” “ဟုတ္ေကးဇူးအရမ္းတငါတယ္” ကေနာ္ၿမိဳx{1037}ေပၚတက္ ေတာ့လင္း လကည္းလိုကာပါတယ္။ ကေနာယမယ့စx{1039}x{1005}ည္းေတကိုစာ ရင္းပဳစုထားရတယ္။တလစာအ တကယမာ ဆိုေတာ့မလယူး။ ဆနအိတိုx{1014}x{103D}စကဲပဲစားတဲ့အ လုပ္ၾကမ္းသမားေတမိုx{1037}ဆနိတို အိတ္x{1014}x{103D}စယယတယ္။အဲဒီမာ ပသနာကဆနိတိုခဲၿပီးဝယ တယ္။ရိကx{1039}x{1001}ာေတာ္ေတာားမားကို လည္းခကင္းမရေတာ့ဘူး။ၿမိဳx{1037} ေပၚလူေတကဝယူ စုေဆာင္းေနၾကၿပီ။ေဈးနည္းနည္းေတာ့တကါတယ္။ဆီကေဈးကေနလိုx{1037}ေတာါ ေသးတယ္။ကေနာဲရိကx{1039}x{1001}ာေတကို တစါတည္းယူသားမရတာမိုx{1037}မာခဲ့ ၿပီးေတာထဲကကားေတလာရငင္ေပးဖိုx{1037}ဆိုင္ေတကိုမာရေတာ့တယ္။
လင္းလက္x{1014}x{103D}င့ေနာေတာ့ေဆး ဆိုင္ေတသားၿပီးလိုအပဲ့ေဆးx{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}ာေခါင္းစည္း၊လကိတသညို ဝယဲ့အခါမာေတာ့ လိုအပ ေလာကရေတာ့ပါဘူး။ “ကိုေဇာိုးေရ ဘယိုလုပလဲ” မာထားခဲ့လိုx{1037}ရရငာထားခဲ့လိုက္ ကေနာ့ားေတလာယူ မာေပါ့” “ခကာကကမလိုခငဲ့ေဆး ေတမရတာပဲ” “ဘယာ ရမလဲ” “ရနုနိုမာလိုx{1037}ရရင္ေတာ့မဆိုးဘူး” “လင္းလက္ အသိရိရငာေပါ့” လင္းလကုန္းတစုံးx{1014}x{103D}င့ိုမာဒီမာ လုပ္ၿပီးေတာ့၊ၿမိဳx{1037}နယ္ေဆးx{101B}ုံကိုသား ေတာ့ကေနာိုကိုx{1037}ရပနယ္။ ေဆးx{101B}ုံအုပ္x{1039}x{101C}ကီးလည္းအၿငိမေနရ ပါဘူး၊တx{1014}x{103D}ိုငံလုံးအေနအထားဖစ္ေနေတာ့သူx{1037}အေနနဲx{1037}လဲအစည္းအေဝး မားx{1014}x{103D}င့အားလပဲ့ အခါလင္း လက္x{1014}x{103D}င့ကားေပာဖိုx{1037}ေနာက္ေနx{1037} ထပံခိန္းဆိုေတာ့တယ္။ လင္းလကပငကာၿပီး “ဒုကx{1039}x{1001}ပါပဲကိုေဇာိုးရယ္” “ဘာဖစိုx{1037}လဲ” “ေဆးx{101B}ုံအုပ္x{1039}x{101C}ကီးမအားေတာ့ေနာက္ ေနx{1037}ခိန္းတယ္။ကိုေဇာိုးပနငင္ ပနါ၊ကမအားနာလိုx{1037}” “အားနာစရာမ လိုပါဘူးဗာ” “ကိုေဇာိုးမာအလုပ္ေတx{1014}x{103D}င့္ေလ” “ဒီလိုလုပာ၊ကေနာဲရသမ ပစx{1039}x{1005}ည္းေတယူသားမယ္။မနကန္ တစ္ေခါက္ လာယူမယ္၊ကေနာစ္ ခုေတးေနတာရိတယ္” “ဘာလဲဟငိုေဇာိုး” “ဟိုလူေတကိုထမင္းေကၽးဖိုx{1037}တစါ သုံးပစx{1039}x{1005}ည္းေတ၊ေဖာ့ ဘူးေတနဲx{1037}ဆိုအ ဆင္ေပမယ္။ၿပီးေတာ့ထမင္းပိုx{1037}မယ့္ သူအတကကာအကယစx{1039}x{1005}ည္း၊ သူတိုx{1037}ထဲကတစ္ေယာက္ေယာက္ ဖား ရငင္းလကဲၾကည့မာ ဆိုေတာ့လင္းလကတကကာအကယဝတ္ေတဘယိုစီစဥမလဲ” “ကမလဲအဲဒီအတက္ စဥ္းစားေနတာ ၿပီးေတာ့သူတိုx{1037}ကိုx{1039}x{101C}ကိဳမယ့ူေတအ တကဲလိုအပယ္”
“PPEေတလဲလိုခင္ေပမယ့မ မဝယ္x{1014}x{103D}ိုင္ေလာကူး” “လိုအပာဝယာ၊ကေနာx{103D}ပါ့ မယ္” “အယ္ တကယားကိုေဇာိုး” “တကယ္ေပါ့ဗာ” “ပိုကံအမားx{1039}x{101C}ကီးကုနာ” “လူx{1037}အသကက္ေငေၾကးကပိုၿပီး တနိုးမရိပါဘူးဗာ” “ေကးဇူးတငိုက္ တာရင္” လင္းလကာကိုေဇာိုးကိုေကးဇူး တငိုx{1037}မဆုံးေတာ့ပါဘူး။ၾကားခဲ့တဲ့ ကိုေဇာိုးရဲx{1037}အေၾကာင္းကမန္ေနသ လိုဖစား ပါၿပီ။ေလးစားၿပီးရင္း ေလးစားလိုx{1037}မဆုံးေတာ့ပါဘူး။ ရသေလာကစx{1039}x{1005}ည္းေတစုေဆာင္း ဝယူၿပီးေနာကနဲ့အခိန ေနာကေနၿပီ။ညအခိနမ္း ၾကမ္းကိုေမာင္းရမာကိုေဇာိုးကို အားနာမိတယ္။ညဆယ့စာရီမx{101B}ာပန္ေရာကယ္။ကား ေပၚက ပစx{1039}x{1005}ည္းေတမခx{1014}x{103D}ိုငါဘူး။ မနက္ၾက မကားေပၚကခၿပီးလင္းလက္ ပစx{1039}x{1005}ည္းေတကိုx{101B}ာကိုပိုx{1037}ေပးၾကတယ္။ x{101B}ာလူx{1039}x{101C}ကီးက “ဟာ ဆရာ မေနx{1037}ညကညနကယ္ ဗ္” “ဟုတယ္ဥကx{1039}x{1000}ဌx{1039}x{101C}ကီး” “ညနက္x{1039}x{101C}ကီးကားေမာင္းရတာဒီလမ္းေတနဲx{1037}အဆငေပဘူးဆရာ၊ ညနကယိုရငနလာပါနဲx{1037}” “ပနလာလိုx{1037}မဖစူးဗ၊လင္းလက္ ကပါလာေသးတယ္” “လင္းလကသူx{1037}အသိအိမူအိပ္ လိမ့ယ္။အရငလဲသားေနၾကပဲ”
“ေတာ္ၾကာခငားx{1014}x{103D}င့္x{101B}ာသားေတေပါကရေတးရငင္းလကနစ္ နာမာဗ” “မေတးရပါဘူးဆရာရယ္။ဆရာx{1014}x{103D}င့္ လင္းလကဲx{1037} ဂုဏိကx{1039}x{1001}ာကိုယုံၾကညါတယ္” “ဥကx{1039}x{1000}ဌx{1039}x{101C}ကီး ဟိုမာလင္းလကာေနၿပီ” လင္းလကဲx{101B}ာလူx{1039}x{101C}ကီးေတကိုမာစရာရိတာေတမာသလို ကေနာဲတပည့္ေတကိုမာရတယ္။ ေနာကုံးရကိုရင္ေတာ့ယာယီတဲေတေဆာကိုx{1037}ၿပီးစီးေတာ့မယ္၊မီး ဆင္ေပးဖိုx{1037}မာထားၿပီး ေရစက္ေတအဆင္ေပမေပစမ္းေမာင္းထားဖိုx{1037}မာ ထားၿပီးလင္းလကဲx{1037}ၿမိဳx{1037}ေပၚတစ္ ေခါကားရပန္ေတာ့တယ္။ သူx{1037}အတက္ လိုအပဲ့ဟာေတကိုမာ ၿပီးလင္းလကိုေဆးx{101B}ုံကိုပိုx{1037}လိုကယ္။ကေနာသားစရာမရိတာ x{1014}x{103D}င့္ၿမိဳx{1037}ေပၚကအဆင့င့ည္းခိုခန္း မာခနဝငားေတာ့တယ္။မေနx{1037}ညကအိပ္ေရးပကားတာမိုx{1037}အားဖည့္ တဲ့သေဘာပါပဲ။မေနx{1037}ညကမာထားတဲ့ပစx{1039}x{1005}ည္းမားမနကန္ မနက္ေရာကညို၍ညအိပေတာ့မညိုx{1039}x{101C}ကိဳတငနx{1037}န္းထားရေတာ့တယ္။ညေနအထိလင္းလကီကသတင္းမရေတာ့က ေနာေနx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ေပ။ ဖုန္းဆကာအသံတိုးတိုးဖင့စည္းအေဝးၿပီးေတာ့မည္။တနာရီခနx{1037}္ ၾကာလငာေခၚဟုသာေပာၿပီး ဖုန္းခ သားသဖင့္ေရမိုးခိဳးၿပီးတနာ ရီၾကာေသာအခါလင္းလကီကို သားလိုကည္။လင္းလကေဆးx{101B}ုံကေစာင့္ေနၿပီးဖုန္း ဆကည္x{1014}x{103D}င့္ ထကာသည္။
“ကိုေဇာိုး ဒီေနx{1037}လဲကမတိုx{1037}ေနာက္ ကပန္ၿပီ” “ေနာကတာကအေရးမx{1039}x{101C}ကီးဘူး၊ မေနx{1037}ကမာထားတဲ့ပစx{1039}x{1005}ည္းေတမနက္ ေစာေစာ ေရာကယဲ့”“မနနတာဘုရားမတာပဲ” “အင္း “ “အယဲဒါဆိုမနကနစ္ေခါက္ လာရအုံးမယိုရငယစလဲ ကို ေဇာိုးအရမ္းပငန္းေနမာပဲ” “မတတ္x{1014}x{103D}ိုငူးေလ၊လာရမာေပါ့” “ခုလဲညနကေရာကယိုရင ထူးေတာ့ဘူးၿမိဳx{1037}ေပၚမာပဲည အိပ္ၿပီးမနကမပစx{1039}x{1005}ည္းေတယူၿပီးပနင္” “လင္းလကဆင္ေပမလား” “ဘာလိုx{1037}မေပရမာလဲ၊ခါတိုင္းလဲ လင္းလကုပ္ေန ၾကပဲကို” “အဲဒါဆိုလဲၿပီးေရာေလ၊လင္းလက္ လဲမနားရေသးဘူးမဟုတား” “နားခငယ္၊လူကညီးစီစီx{1039}x{101C}ကီးဖစ္ ေနၿပီ၊ဒါနဲx{1037}ကို ေဇာိုးေနx{1037}လည ဘယာသားေနတာလဲ” “ကေနာိုတယာ” “ဟင္၊တကယ္” “ဟုတယ္ေလ၊တေနx{1037}လုံးကားေပၚ မခည္း မထိုင္x{1014}x{103D}ိုငလို၊လကကညိုငာလည္းမထိုငင္ေတာ့ဟို တယာပဲနားလိုကာ” “အင္းအဲဒါလဲေကာင္းသားပဲ” “လင္း လကိုအားနာေနတာ၊လင္း လကကေနာဲx{1037}ဟိုတယာလိုက္ တည္းလိုx{1037}ဖစါ့မလား” “ဖစါတယ္” “ဒါဆိုလဲလိုကဲ့ေလ၊ ေရခိဳးၿပီးမ အပငာထမင္းထကားမယ္” “ဟုတဲ့” ဟိုတယာလင္းလကတကစန္းမာၿပီးလင္းလကိုထားလိုက္ တယ္။လင္းလက္ေရခိဳးၿပီးအဝတ္ အစားလဲကာကေနာ့ခန္းတံခါး လာေခါက္ေတာ့မကေနာဲအပင္ ထကဲ့တယ္။ထမင္းစား ရင္းနဲx{1037}ပင္“ကိုေဇာိုး လည္းကမနဲx{1037}ေပါင္းမ ပငန္းရၿပီ” “မပငန္းပါဘူးဗာ” “လင္းလကအရမ္းအားနာေနတာ၊လူလဲပငန္း ပိုကံလဲကုနယ္”
“ရပါတယာ၊x{101B}ာသားေတကန္းမာမကေနာ့လုပဲအဆင္ေပမာ၊ သူတိုx{1037}တစုခုဖစငေနာိုx{1037}အလုပဲရပားၿပီးပနရငီ ထကိုကုနမာပဲ” “အင္းေပါ့” “ကေနာလင္းလကိုပဲသနားေနတာ” “ဟင္ ဘာဖစိုx{1037}” “လင္းလကုခုံးမာထမ္းထားရတဲ့ ဝနုတနိုးေတကx{1039}x{101C}ကီးလန္း တယ္၊ခုပနာတဲ့လူေတမေပာ ေကာင္းမဆိုေကာင္းဗာ၊ေရာဂါပိုးပါ လာရငင္းလကိုx{1037}လို ေဆးကုသ တဲ့ကန္းမာဆရးဝနမ္းေတကအရငိမာ၊ပစx{1039}x{1005}ည္းေတမစုံမလငဲx{1037}မိုx{1037} တကယဲစိတူေနတာ” “လင္းလကတက္ စိတူတာ ေကးဇူးပါပဲရင္” လင္းလငကယဲစိတဲၾကည္x{1014}x{103D}ူး မိတယ္။ကိုေဇာိုးကလင္းလကို စိတည္ၿပီးကူညီေပးသလို၊ စိတဲ ပူေပးေနတယ္။တကယါပဲ၊ေရာဂါ ေတစဖစာၿပီဆိုကတည္းကလင္း လကိတ္ေတမန္းၾကပ္ၿပီးေလးလံ ေနခဲ့ တယ္။မိမိစမ္းအားရိသ၍x{101B}ာကိုကူညီခငဲ့တယ္။ဘာမပညုံမx{103C}x{1037}မရိတဲ့x{101B}ာေလးအတကိတငန္းခံၿပီးအားလုံးအဆင္ေပေအာငိ တဲ့အားနဲx{1037}x{101B}ုန္းကနဲ့တာလူကလဲခင္ေနၿပီ။လူပဲေလအခကခဲရိတဲ့အခိနာ စိတငန္းလူပငန္းဖစေတာ့ နားခိုစရာတစု၊ အားကိုးစရာ၊တိုင္ ပငရာတစုလိုအပါတယ္။အခု ေတာ့နီးနီးကပပိုငငိုx{1037}ရတဲ့ ကိုေဇာိုးx{1039}x{101C}ကီးတစ္ေယာကိလာ ေတာ့ အားရမိတယ္။အားကိုးမိတယ္။ခၽဲx{1014}x{103D}ဲx{1037}မေပာတတဲ့ေယာက္ား၊စီး ပားေရးသမားပီပီတိတိကကလမ္း x{1039}x{100B}x{103E}နတဲ့ေယာက္ားတစ္ ေယာကလင္းလကဲx{1037}စိတဲမသိလိုကဲဝငာေနရာယူလာခဲ့တယ္။ သိုx{1037}ေသာည္းမေမာန္းx{1014}x{103D}ိုငဲ့ဘဝ ေတကကာခားလန္း လတယ္ေလ။လင္းလကိုတယိုေရာက္ၿပီး ပငန္းေပမယ့ိပေပာ္x{1014}x{103D}ိုငဲ့ပါ ဘူး။ဒီေတာ့လဲမေနx{1014}x{103D}ိုငာပဲကိုေဇာ္ မိုးရဲx{1037}အခန္း တံခါးကိုသားေခါက္ လိုကယ္ “ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္”
“ဘယူလဲ” “လင္းလကါ” “ကီ” တံခါးဖင့ံx{1014}x{103D}င့တုကိုေဇာိုးက ဂာစီဝတ္ၿပီးေဘာင္းဘီတိုx{1014}x{103D}င့ခန္း ဝကေပၚလာတယ္။ “လာေလ လင္းလက္၊အိပေပာူးလား” “အိပေပာိုx{1037}ကိုေဇာိုး” လင္းလကခန္းထဲဝင္ၿပီးထိုငုံ ေပၚထိုငိုကယ္” “ဘာေတမားေတးေနလိုx{1037}လဲ” “ေနာကက္ေတဘာလုပမလဲေပါ့ ကိုေဇာိုးရယ္” “ေအာ္” “ကိုေဇာိုးကေရာဘာေတလုပ္ေန တာလဲ” “Wifi freeရေတာ့အေခေတေဒါင္း ေနတာပါ” “ဟင္ ကိုေဇာိုးကဒါေတလဲဝါသနာ ပါတယား” “ခုအားေနတာနဲx{1037} ေတာထဲေရာကငပည့္ေတအတကူးေနတာပါ”“တပည့္ေတအတကဲေတးတာပဲ” “သူတိုx{1037}ေပာိုx{1037}လဲလိုတယ။မိသားစုေတ နဲx{1037}ခဲလာရတဲ့လူေတလဲပါတယ္ မဟုတား၊ညကရငူတိုx{1037}အတကဒါကအပန္းေဖေပါ့” “ဟုတ္ေတာ့လဲဟုတါတယ္၊လင္း လကေတာ့ေနာကပုပမယ့္ အလုပ္ေတကိုေတးေနတာ” “အင္း..လုပရာေတကေတာ့မားသားပဲ၊ဟိုလူေတမ ေရာကာခငိုးသတ္ေဆးဖန္းထားရမယ္။
အမx{103C}ိက္ေတစနစကစနx{1037}စမယ္” “အေသးစိပ္ေတကအစေပာရမာပဲ” “ဟုတယ္၊အဓိကသူတိုx{1037}လိုက္ၿပီး လုပငာေအာင္ ေပာရမာေပါ့” “ကမစိုးရိမာတစုရိတယ္။တ ခိဳx{1037}ကအိမ္ေထာငင္ေတပါတယ္။ကေလးေတမိသားစုေတ” “ေစာင့္ၾကည့္ ကာလဆယ့္ေလးရက္ေတာ့သည္းခံၾကေပါ့” “ၿပီးမအတိုးခၿပီးခစ္ၾကေပါ့ဗာ” “အာ ကိုေဇာိုးကလဲ” “ဟုတယ။သူတိုx{1037}လဲ မငာမင္ ရမၾကငတဲ့ဘဝေတဖစ္ေနမာ” “ကိုေဇာိုးေx{1014}x{103D}ာ္ေပာေလဆိုးေလ” “ဟာ ကေနာ္ က..အာေဆာရီး၊သ ေဘာx{101B}ိုးနဲx{1037} ေပာတာပါ” “သိတယိုေဇာိုးကတပည့္ေတ ကိုဒီလိုပဲေပာေနၾကတယိုတာ လင္းလကဲၾကားပါတယ္” “ဟားးဟားးဒီလို ပဲလင္းလက္၊လူဆိုတာအလုပည္းခိုင္းေနလိုx{1037}မရသလို၊သူတိုx{1037}ေပာိုx{1037}x{101B}x{103E}ငိုx{1037}လဲစေနာက္ေပးရတာေလ” “ကိုေဇာိုးတိုx{1037}ေပာတာမိဳးက တခားလူေတအတကေတာ့ၾကားရတာ တမိဳးပဲ” “ဟားးးမၾကားဖူး၊မေတးဖူးလိုx{1037}ပါ၊ တကယအမနရားေတ” “အာ ကို ေဇာိုးကလဲလင္းလကဘယိမလဲ” “ေခတညာတတ္ေတပါလင္းလက္ ေတးၾကည့င္ေပးၾကညလိုမင္ တယ္ ဟားး ဟားး” “အာေတာ္ၿပီ ေတာ္ၿပီ ေပးမပဲ” “ဘယ္ေပးမလဲလင္းလကလဲ ကေနာေပာေတာ့ပါဘူး”
“လင္းလကလိငေၾကာင္းမသိ တာမမဟုတာ၊ဒါေပမယ့ိုေဇာ္ မိုးေပာေနပုံကတစစခx{1039}x{101C}ကီးဆို ေတာ့” “ေဆာရီးေဆာ ရီးး” တကယဲလင္းလကဲရယင္ သားတယ္၊ကိုေဇာိုးပာပာသလဲ ေတာင္းပန္ေနတဲ့ပုံကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ ေပါ့။ဘာလိုx{1037}လဲဆို ေတာ့ေဆးပညာဝနမ္းတစ္ေယာကတကိငိုတာေတာ့မသိပဲဘယ္ေနမလဲ။ လူေရx{1037}သူေရx{1037}ေတာ့ဘယိုေပာမလဲ။ခေလး မီးဖားတဲ့ကိစx{1039}x{1005}မိဳး၊သားဆကားကိစx{1039}x{1005}မိဳးဆိုေတာ့တမိဳး ေပါ့။ကိုေဇာိုးနဲx{1037}ခဏတာေပာရေပမယ့ိတ္ေပါ့ပါးတာေတာ့အမန္၊မိမိ အတကၿမဲဂx{101B}ုထားၿပီးစိတူပန္ ေပးေတာ့လင္းလက္ေကနပိတယ္။ “ကိုေဇာ္ လင္းလကစုေမးခင္ တယိလား” “ဘာ ေမးမလိုx{1037}လဲလင္းလက္” “ဘာလိုx{1037}အိမ္ေထာငပဳေသးတာလဲ အိမ္ေထာငဳရမယ့x{101B}ယ္ေရာက္ေနၿပီ” “ဒါဆိုလင္းလကေရာ ဘာလိုx{1037}အိမ္ ေထာငပဳတာလဲ၊လင္းလက သကဲ၃ေလာကိေနၿပီပဲ” “လင္းလကိမ္ေထာငပဳေတာ့ ဘူးဆုံးဖတား တာ” “ဘာလိုx{1037}လဲ” “အိမ္ေထာငဳမယိုရငီအx{101B}ယ္ ကေနာကသားၿပီ၊ကမအသက္ ကဟိုင္းေနၿပီေလ၊ကိုေဇာိုx{1037} ေယာက္ားေလးေတနဲx{1037}မတူဘူး” “x{1014}x{103D}ေမာစရာx{1039}x{101C}ကီးလင္းလက္” “ဟာဟ.ဘာကိုx{1014}x{103D}ေမာတာလဲကိုေဇာိုးရယ္” “လင္းလကီအx{101B}ယ္ ကိုပဲအရမ္း ကကေရရိေနတာပဲေလ” “ေမx{103B}ာကေနနဲx{1037}ကိုေဇာိုးအx{101B}ယယ္ တုန္းကေတာင္x{1039}x{101C}ကိဳကဲ့သူမရိခဲ့ဘူး” “မဖစ္x{1014}x{103D}ိုင္ တာx{1039}x{101C}ကီးပဲ” “တကယါဆို လူကပိန္ေသးေသး ေလရယ္” “ဟုတဲx{1037}လားဗာ” တေဖးေဖးx{1014}x{103D}င့ိုေဇာိုးစိတာတိုသိေလ သေဘာကေလ၊စီးပားေရးသမားဆိုေပမယ့က္x{1014}x{103D}ာေပၚမာx{101B}ိုးသားတဲ့အရာကေပၚလx{103E}ငယ္။ ပင့င္းတယ္။လူတဖကားကို ကူညီတတယ္။လင္းလကဲသူ နဲx{1037}ေနမစိတ္ေတေပါ့ပါးလာခဲ့တယ္။
ဒီလိုx{1014}x{103D}င့ဲေတလည္းၿပီးၿပီ၊ပည္ ေတာန္ေတကိုx{1039}x{101C}ကိဳဖိုx{1037}လုပတယ္။ ကိုေဇာိုးဆီကကားကိုပဲအကူအညီ ေတာင္းရတယ္။လာတဲ့ လူေတကို ပိုးသတ္ေဆးဖန္း၊အပူခိနစ္ၿပီး ကားေပၚတင္ေခၚလာၿပီးေနရာခ တယ္။အားလုံးအဆငေပပါပဲ။ လင္းလက္ ကေနx{1037}တိုင္းပဲပည္ေတာ္ ပနခန္းကိုသားရတယ္။စိတ ေကာင္းစရာတစုကေတာ့လင္း လကတခိဳx{1037}ေသာသာမာန္ေဝဒနာရင္ ေတအတက္ေတာ့အဲဒီစခန္းကို မဖစေနသားရသူဆိုေတာ့x{101B}ာက တခိဳx{1037}လူေတကအသံထကာ တယ္။ ဆရာမကိုယိုငူး စကံေနရရငစ္x{101B}ာလုံးကုနာပဲဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့ လင္းလကားလညါတယ္ေလ။ အပစေပာရကါဘူး၊ဒါေတာင ကူးစက္ေရာဂါလကx{1039}x{1001}ဏာမပေသး လိုx{1037}ပါ။ “လင္းလကာဖစာလဲ” “ကိုေဇာ္ေရx{101B}ာကကမကိုအသံထက္ လာလိုx{1037}စိတစ္ေန တာ” “ဘာသံထကိုx{1037}လဲ” “လင္းလကသူတိုx{1037}ဆီသားရတာ ေလ၊သူတိုx{1037}ထဲကတစ္ေယာက္ေယာကစ္ေနရငင္းလကိုလဲ ကူး ၿပီေပါ့။သူတိုx{1037}ကိုသာသီးခားေစာင့္ ၾကည့္ေပမယ့င္းလကဲx{101B}ာကိုအ ဝငထကိသူဖစဲ့အတကင္း လကိုကူးရင္ သူတိုx{1037}တစ္x{101B}ာလုံးေသမယိုx{1037}ေပာၾကတယ္”
“ေအာ အင္းေပါ့၊ အစိုးရိမနဲ့သူ လဲရိမာပဲေလ၊လင္းလကမ ေၾကာကူးလား” “ေၾကာကာေပါ့ကိုေဇာ္၊လင္း လကဲ အသကဲx{1037}ပဲဥစx{1039}x{1005}ာ၊ခုေတာ့ စိတစယိုေဇာယ္” “မညစါx{1014}x{103D}င့ာ။စမိတဲ့အလုပုံးတဲ့အထိလုပမာပဲ၊လင္းလက္ လိုေဆး ပညာဝနမ္းရိလိုx{1037}ဒီx{101B}ာ ေလးကကန္းမာေရးအဆင္ေပရ တာ” “ဒါေပမယ့္..” “လင္းလကတကဆငေပရငစ္ေနရာထပ္ ေဆာက္ေပးမယ္” “ကိုေဇာဲ လင္းလကိုမယုံခင္ ေတာ့ဘူးလား” “မဟုတပါဘူးလင္းလကယစ္x{1014}x{103D}ိုငငိုေဇာငငဲ ထားလိုက္ ခင္ေသး” “ကိုေဇာ့ိုကူးရငယိုလုပလဲ” “ကိုယံအားေကာင္းရငကူးဘူး ေလ” “ေပာလိုx{1037}မရပါဘူးကိုေဇာ္” “ဒါေပမယ့င္းလကတက္ ကိုေဇာ့ိတ္ေစတနာကေတာ့အမန္” “ယုံပါတယိုေဇာ္” “ဒါဖင့ဲကိုေဇာဲ့ေပာင္းခဲ့” အာဖ စါ့မလား” “ဖစါတယ္၊ကေနာ့ေဘးအခန္း တစန္းရိတာပဲ” “ကိုေဇာေနအထိုင္ၾကပာစိုး တယ္” “ကေနာ္ေပာရမယ့္ စကားပါဗာ” “လင္းလက္x{101B}ာလူx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037}ေပာရအုံး မယ္” “အင္းပါ လင္းလကဆင္ေပသ လိုလုပ္” ညေနကေတာ့လင္းလက္x{1014}x{103D}င့္ အတူ x{101B}ာလူx{1039}x{101C}ကီးမား လိုကာၾကသည္။
“ဆရာကိုေရာ၊ဆရာမေလးကိုေရာအားေတာ့နာတယရာရယ္၊က ေနာိုx{1037}x{101B}ာသားေတကစိုးရိမန္ေန တာ” “x{101B}ာလူx{1039}x{101C}ကီးလဲပါ တယဟုတား” “အာ အဲလိုမဟုတပါဘူး” “လင္းလကီမာေနမယိုရင ေနာ့ခန္းေဘးကအခန္းလတ္ေန လိုx{1037}ရတယ္” “ဟုတိုေဇာ္” x{101B}ာလူx{1039}x{101C}ကီးမားပနားၾကၿပီး ကေနာ့နမ္းေတကအခန္း ေပာင္းေx{101B}x{103E}x{1037}သားၾကတယ္။ “အားနာလိုက္ တာ၊ကိုေဇာ့နမ္း ေတေနရာေx{101B}x{103E}x{1037}သားၾကၿပီ” “လင္းလကီကေရာဂါကိုေဇာဲ ယူမယ္၊အကူးခံမယ္၊တပည့္ေတကိုေတာ့ အကူးမခံx{1014}x{103D}ိုငူး” “ေတာါ ၊လူx{101B}ိုးx{1039}x{101C}ကီးထင္ေနတာ စကားကအရမ္းတတယ္” “ဟားးးဟားး ကဲနားပါဗာ၊ညတစ္ေခါကားရ အုံးမယဟုတား” “ဟင့င္းမသားေတာ့ဘူး၊ဗိုက္ ေအာင့တဲ့လူနာအတက္ေဆး ေပးခဲ့ၿပီ” “ဟုတ္ လင္းလက္” ထိုေနx{1037} ကလင္းလကိပတာအဆငေပပါ၊အိပာအေပာင္းအလဲ ေၾကာင့စ္x{1014}x{103D}ိုငလို၊အေတးေတ ေၾကာင့ဲဖစ္x{1014}x{103D}ိုငါတယ္၊ ေစတနာေတနဲx{1037}တx{101B}ာလုံးအေပၚလုပိုငဲ့ေပ မယ့ိမိဘကေတာ့ငဲ့ညာမx{103C}x{1037}မရိ တဲ့တခိဳx{1037}လူေတကိုမားစိတာ ရေလမလားေတးမိ လိုx{1037}ေနပနယ္။ အိပရေတာ့အပငိုထက္ၿပီး ၾကည့ိုကယ္။လေရာင္ေအာက္ မာမီးစကံသဲ့သဲ့ေလးၾကားရ တဲ့ဆီေငး ေမာၾကည့ိပနယ္။
“အိပေပာူးလားလင္းလက္” “ဟုတယိုေဇာ္” “အိပာအေပာင္းအလဲေၾကာင့္ ဖစာပါ” “အဲလိုပဲထငါတယိုေဇာ္” “စိတညစါနဲx{1037}လင္းလက္” “စိတစာထကားငယိတယ္ တကယမ္းဖစာရငိုယ့ကာဘယူမမရိၾကတာ” ကေနာင္းလကနားကပား ၿပီးမသူx{1037}ပုခုံးေပၚလက္x{1014}x{103D}င့ိုငိုကာအခိနနငိုယ့္ေစတနာကိုနားလညာမာပါ” “ဟုတဲ့ကိုေဇာ္ေကးဇူးအရမ္းတငါတယ္” “ေကးဇူးတငရာမလိုပါဘူး၊အ ခကခဲဖစိနာတဲလက္ေတခိုင္ ၿမဲမဖစယ္” “ဟုတ္” ကိုေဇာ့က္x{1014}x{103D}ာကိုလင္းလက္ေမာ့ ၾကည့ိုကည္။ကိုေဇာ့နမ္း တခကလင္းလကဖူးေပၚက ေရာကာ သည္။လင္းလကည္း ၾကညဴစာပငနမ္းခံလိုက္ေပ ေတာ့သည္။ “အိပ္ေတာ့လင္းလကိုယိုx{1037}အား ပည့္ေနမဖစယ္” “ဟုတိုေဇာ္” ကိုယ့ိပန္းကိုကိုယီဝငဲ့ၾက သည္။ကိုေဇာခန္းx{1014}x{103D}င့င္းလကခန္းကဝါးထရံတစပာခား သည္။ကို ေဇာိုကာခင္းမရိ သညိုလင္းလကိၿပီးဖစည္။ စိတ္ေအးလက္ေအးအိပိုx{1037}ရသည္။ သိုx{1037}ေသာငဲသိုx{1037}ကိုေဇာိုက္ လာ ခဲ့သည္။ရငဲေx{1014}x{103D}းသားသလိုခံစား လိုကသည္။ထိုညကအိမကဲ ကိုေဇာိုကာသည္။အနမ္းတိုx{1037} ေပးသားသည္။ လင္းလကည္း အိပကဲ၌ၾကည္x{1014}x{103D}ူးေနသည္။
မနကိုးလင္းေသာအခါမလင္း လက္x{1014}x{103D}ိုးလာသည္။ကိုေဇာ္x{1014}x{103D}ိုးေနၿပီး ေရခိဳးသံၾကား၍ေရခိဳးသံမၾကား ရမထကိုကည္။ကို ေဇာ္ေရခိဳး ၿပီးသဘကုတ္ၿပီးသူx{1037}အခန္းဝင္ သားသည္။လင္းလကည္းေရခိဳး ခန္းထဲဝင္၍ေရခိဳးလိုကည္။ေရခိဳးရင္းညက အိမကိုသတိရလိုကည္။ရယငလိုဖစ္ၿပီးရငဲခုနားရသည္။ေရခိဳးၿပီးကိုေဇာ့္ေရx{1037}ကဖတသည္။ရင္ လားထားေပ မယ့ဘကတား၍သာေတာ္ေသးသည္။ “မနကာပငားၿပီးၿပီလင္းလက္ ၿပီးရငာစားေလ” “ဟုတိုေဇာ္” လင္း လကည္းမနနနန္ ပငငိုကသည္။ၿပီးသည္x{1014}x{103D}င့္ ကိုေဇာ္ေစာင့္ေနေသာစားပဲကိုဝင္ ထိုငိုကည္။ထမင္းေၾကာ္x{1014}x{103D}င့္ ၾကက္ဥေၾကာ္ ရိသည္။ “ေကာီရိတယင္းလက္၊မုနx{1037} ေတာ့ပုံးထဲမာ” “ဟုတိုေဇာ္” ထမင္းေၾကာိုယူစားလိုက္ၿပီး ေကာီ ေသာကိုကည္။ “ကိုေဇာ့ပည့္ေတအလုပဲသား ၾကၿပီလား” “ဘာခိုင္းစရာရိလိုx{1037}လဲ” “မေတx{1037}လိုx{1037}” “ထမင္းခကဲ့လူေတပဲ စားဖို ေဆာငာရိတယ္။ကနဲ့လူေတကအလုပားၿပီ” “ကိုေဇာားစရာလိုေသးလား” “သားမာေပါ့” “သူတိုx{1037}ေတရဲx{1037} ကန္းမာေရးဘယိုစီစဥားလဲ” “ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့အလုပ္ လုပိုx{1037}ရပါေသးတယ္ေလ၊ကန္းမာေရးကေတာ့လက္ေဆး ၿပီးx{1014}x{103D}ာေခါင္း စည္းတပ္ေပါ့၊ဒီေနx{1037}တစုစီစဥား တယ္။အပငပနာရငိုးသတ္ ေဆးဖန္းခံရမယ္”
“အားလုံးလား” “ဟုတယ္” “တကယိုx{1037}အလုပားရရငယ္ လိုလုပလဲ” “တကယမ္းကအလုပားရမာပဲ ေၾကာကာ၊ အလုပဲမာ သူx{1037}ေနရာ x{1014}x{103D}င့ူေနၾကတာ၊အလုပားရငူ စုသလိုဖစာေပါ့” “အာ့လဲဟုတားပဲ” “ခုေတာငူစုၿပီးတီဗီၾကည့ိုx{1037} မရ ဘူးေလ” သူတိုx{1037}အပန္းေဖဖိုx{1037}ကေတာ့ဘယိုစီစဥားရလဲ” “တာဝနံေတဆီကိုမူဗီေတေပးထား တာ၊ကိုယ့ခန္းထဲကိုယ္ ၾကည့ ေပ့” “လင္းလကဲကူးခငယ္၊ဟိုက လူေတပင္းေနရင္ၾကည့ိုx{1037}ရေအာင္” “ကူးေပးလိုx{1037}ရပါတယ္၊External Hardiscရိတယ္၊ကနဴတာထဲက ေနကူးယူေပါ့” “ဟုတိုေဇာ္” “ကိုေဇာ့နဴတာထဲကေနကူးရ မလား” “ဟုတယ္၊ခု ကူးထားမလား” “ဟုတဲ့” ကနဴတာယူၿပီးဖင့္ေပးလိုကယ္ “ဘယာထားလဲကိုေဇာ္” “Dထဲမာပဲမူဗီလိုx{1037}ေရးထားတယ္” လင္းလကာၾကည့ာဇာတား ေပါင္းေတာ္ေတာ္ေတx{1037}ရသည္။ တခိဳx{1037}ကားေတထဲမာနန္းတင္း18+ေတလည္းပါသည္။ “အာ ကိုေဇာ္ ဟိုကားေတလဲပါေန ပါလား”
“အစုံေပါ့ဗာ” “လုပန္းရငစ္ၿပီးဒီလိုကားေတလဲ ထည့ားရလားကိုေဇာ္” “လူပဲဗာ၊စိတ္ေပလက္ေပာက္ ၾကည့ာပဲ” “တပည့္ေတသိရငကရာx{1039}x{101C}ကီး” “ဒီကိစx{1039}x{1005}ကရကရာမမဟုတာ”“သိသာမမင္ေစနဲx{1037}ေလကိုေဇာ္” “ဟုတဲ့ပါဗာ” ရယ္ေတာ့ ရယငား၊ဒါမိဳးကားေတၾကည့္ၿပီးဘာမားလုပ္ေနပါ လိမ့္…. လင္းလကူးခငဲ့ဇာတားမား ကိုေx{101B}းကူးလိုကည္။ “လင္း လကားရငေနာိုကိုx{1037} ေပးပါ့မယ္” “ရတယပိုx{1037}နဲx{1037}ကိုေဇာ္” “ဘာလိုx{1037}လဲဗာ” “ကိုေဇာိုလဲလူေတေရာငာစိုး တာ” “ကိုေဇာ္ ကဘာမမဖစါဘူး” “ကိုကိုေဆးေသာက္ၿပီးၿပီလား” တာဝနံညီေလးလာၿပီးေပာေတာ့ “ေအးမေသာကေသးဘူး” “ေမ့ေနမာစိုး လိုx{1037}” “ေအးပါကာ” “ကေနာငူလိုကယ္” “ေအးေအး” ေဆးဝငူၿပီးေရခကါယူလာေပးေတာ့လင္းလက္ၾကည့ိုကည္။
“ကိုေဇာ္ေဆးေတမားလခညား” “ေလးလုံးထဲပါ” “ေနမေကာင္းလိုx{1037}လား” “ပုံမန္ေသာက္ေနရတဲ့ေဆးေတပါ” “ေအာ” လင္း လကိတငားသားရသည္။ “လင္းလကားရအုံးမယ္” “လာေလ ကေနာိုx{1037}ခဲ့မယ္” လင္းလကဲx{1037}ကေနာားေပၚတကဲ့ၿပီး စခန္းဆီသိုx{1037}ေရာကိခဲ့ၿပီးေနာက္ လင္းလကိုပိုx{1037}ခဲ့သည္။အလုပဲ ေရာက္ၿပီးကားကိုရပာအလုပဲကိုၾကည့ည္။လိုအပ္ သညား မာၿပီးထပံလုပမည့လုပားအတငိုအပ္ေသာပစx{1039}x{1005}ည္းမားကို လာေရာက္ေသာေကာကားမား အားမာရန္၊ ဖစ္x{1014}x{103D}ိုငညဘကိုပါ လာေရာကိုx{1037}ရန္၊မာခဲ့လိုကသည္။ ေရာကိပစx{1039}x{1005}ည္းမားကိုေနရာတကထားရိေစရနမ္းကိုမပိတ္ေစပဲ အေရးေပၚကာလသုံးစဲx{1014}x{103D}ိုငန္၊ပဳလုပ္ၿပီးလမ္းမားကိုလဲအေရးေပၚကားမားဖတန္းလိုကဖတန္းx{1014}x{103D}ိုငနီစဥားလိုကည္။ ထိုေနာကားေနစခန္းကိုပန္ၿပီး တကကx{103C}x{1037}မားဓာတုံမတမ္း မားကိုစနစကကနဴတာထဲ သင္းထားလိုကည္။ေနx{1037} လညာ စားရနတကငငားေသာ စားေသာကရာမားကိုစားၿပီးလင္း လကိရာကိုသားေရာကင္းပည္ ေတာနခန္း အတကိုအပ္ေသာစကုံးဆီမားကိုပိုx{1037}ေပးမညုေပာခဲ့သည္။x{101B}ာလူx{1039}x{101C}ကီးမားကလည္းေနာကပယကာမၾကာ ေသာအခါေစာင့္ၾကည့ာလၿပီးဆုံး မညုထင္ေၾကာင္းေပာၾကားခဲ့ၿပီး ကေနာ့ိုလည္းအားနာေၾကာင္း ေပာေနပါေသးသည္။ ညေနေရာက္ ေတာ့လင္းလကကေနာ့ဲဆီပန္ ေရာကာသည္။လကားေဆး ေၾကာၿပီးမတဲထဲဝငာရာ “လင္းလက္ေရ အဝတ္ေတလည္းလဲလိုက္ဦး၊ေရေတာ့မခိဳးနဲx{1037}ဦး၊အပူရပ္ၿပီးဖားေနမယ္
“ဟုတဲ့ကိုေဇာ္” လင္းလကေဘာကစာၿပဳံးလိုကည္။ကန္းမာေရးဝနမ္းတစ္ေယာကိုဂx{101B}ုစိုကိုx{1037}ေပာေနသည ဟုတား၊ဒါေပမယ့္ေကနပိသည္ အဝတားလဲလယတ္ၿပီး တဲအ လယာယီx{101B}ုံးခန္းေနရာကိုသား လိုကည္။ “အဆင္ေပခဲ့ရဲx{1037}လားလင္းလက္” “ေပပါတယ္၊အားလုံးလဲေပာသလို လိုကာၾကပါတယ္၊တခိဳx{1037}ေသာလူ ေတကခရီးသားလာၿပီး ေရေမအ ေပာင္းအလဲx{1014}x{103D}င့ာသီဥတုပူလိုx{1037}ေနမယမ္းသားၾကတယ္၊x{101B}ာကလည္း သနx{1037}္ေအာငကဳတ္ေပးေနတဲ့ ၾကားက” “အင္းဖစတာေပါ့၊အဆင္ေပေအာငီစဥမာေပါ့၊အားလုံးအ တကဲကို” “တခိဳx{1037}ေဆးေတလိုအပ္ေနေသး တယိုေဇာ္” “ဟုတား၊သားဝယမလား” “ဝယငာေပါ့၊ဒီညေနသားရင္ ေကာင္းမလားေတးေနတာ” “ေအာ သားဝယငငိုကိုx{1037} ေပးမယ္” “ကိုေဇာ္ေရာဘာေတလုပ္ေနလဲ” “ဒီလိုပါပဲ” “တကယိုx{1037}အလုပိပမားရင္ ၿမိဳx{1037}ေပၚတကငယ္” “ညေရာကိုx{1037} အလယကူရပါ့မ လား” “လင္းလကဒီလိုေတးတာ၊ညဝယ္ လိုx{1037}ရရငည္းမနကနာမယ္ ေပါ့” “ေကာင္းၿပီေလ ခုသား ၾကမယ္” “ဟုတိုေဇာ္” ၿမိဳx{1037}ကိုဦးတည္ၿပီးကားေမာင္းခဲ့ လိုကယ္။ၿမိဳx{1037}ကိုေရာက္ေတာ့ ညဆယာရီခနx{1037}ိုေတာ့ေဆးဝယ္ လိုx{1037} အဆငေပပါ။ထိုx{1037}ေၾကာင့င္ ဟိုတယာပငည္းခိုရနီစဥ ေတာ့သည္။
“ညီေလးအခန္းx{1014}x{103D}စန္းေလာက္” “ဆရာ x{1014}x{103D}စန္းေတာ့မရေတာ့ဘူး” “ဘာလိုx{1037}လဲ” “လူပည့္ေနလိုx{1037}” “ခရီးသားလာမx{103C}x{1037}ကနx{1037}တ္ေနတာ ကို ကာ၊ဘယိုဖစာလဲ” “လာလx{103D}တဲ့လူေတရိလိုx{1037}ဆရာ” “ေအးပါကာ၊x{1014}x{103D}စန္းရမဖစာ” “ကိုေဇာနက္ေနၿပီ၊လင္းလကို အားမနာနဲx{1037} ရိတဲ့အခန္းပဲတည္းလိုက္ ေတာ့မယ္” “လင္းလကဆင္ေပရင္ေတာ့ရ တယ္” “ေပပါတယ္၊ဒီလိုအခိနစ လိုေန ရမာေပါ့” “အင္းေပါ့” ရတဲ့အခန္းေနရေတာ့သည္။x{1014}x{103D}စ္ ေယာကားအခန္းထဲဝင္ၿပီး “လင္းလက္ေရခိဳးအုံးမလား” “ခိဳးမယို ေဇာ္” “အာ့ဆိုခိဳးလိုက္ေလ” “ဟုတ္” လင္းလက္ေရခိဳးၿပီးထကာ ေတာ့ကေနာ္ေရဝငိဳးလိုကည္။ “ကိုေဇာုတင္ေပၚ အိပ္ေလ၊လင္း လက္ေအာကိပိုကယ္” “လင္းဘကကိုေဇာဲx{1037}မအိပဲလိုx{1037} လား” “အာကိုေဇာလဲ” လင္းလကကား သည္။ဟိုတယ္ အခန္းငားကတည္းကx{1039}x{101C}ကဳံရေတာ့ မညိုေတးမိၿပီးဖစည္။တခန္း တည္းဖစ္ေနရတာကိုကလင္းလက္ အတကိတဲတမိဳးဖစိသည္။ “လာပါလင္းလက္၊ၾကားမာအိပား လိုကယ္” “ဟုတိုေဇာ္” လင္းလက္ေတးမိသည အိပာ ခားေပမယ့စန္းတည္း၊တစုတငည္းေပၚဝယတပူ x{1014}x{103D}စ္ေယာကိုနဲx{1037}မအတူတကအိပက္ ၾကရေတာ့မည့္ အခါ၊ရငုနင္းတ ဝက္၊ေၾကာကနx{1037}င္းတဝကစိသည္။
ကိုေဇာအိပစုံးကိုအလယခားထား၍ “လာေလ အိပ္ေလ လင္းလက္” “ဟုတိုေဇာ္” ကိုေဇာ္ေဘးဝငိပိုကည္။ နီးကပန္းသဖင့ငုနံကိုေဇာ္ ၾကားမာပင္ေၾကာကိသည္။ အိပ္၍မေပာ္x{1014}x{103D}ိုငစသူကလင္း လကါ။ “အိပေပာူး လားလင္းလက္” “ဟုတယိုေဇာ္” “အိပေပာငိုေဇာ္ေခာ့သိပ္ မယ္” “ကေလးမမဟုတာကိုေဇာလဲ” “ကေလး မဟုတင္ေခာ့မသိပဘူး လား” “ဟုတူးလင္းလက္ေၾကာကိုx{1037}” “ဘာလိုx{1037}ေၾကာကမာလဲကိုေဇာ ကိုကစားဘူး” “ကိုက္ စားရင္ေတာငုေလာက္ေၾကာကာမဟုတူး၊ခုတစန္းတည္း အတူေနရေတာ့ရငဲတမိဳးx{1039}x{101C}ကီးကိုေဇာဲx{1037}” “ဘာမမေၾကာကါ x{1014}x{103D}င့င္းလက္ ရယ္၊ကိုေဇာ့ငငေအးခမ္းပါတယ္” “ဟင့ိပ္x{1039}x{101C}ကီး” ကေနာည္းအိပိုဖယစ္ၿပီး လင္းလကားကပာ၊ ကေနာ့ ဘကက္x{1014}x{103D}ာလည့္ေစၿပီးဖကား လိုက္ေတာ့တယ္။ လင္းလကကယဲကိုေဇာ့ငငဲေရာကဲ့ရၿပီ၊စိတလဲကို ေဇာ့ိုဖကားခငဲ့စိတ္ေတဖစ္ေနတာေၾကာင့နညကားလိုက္ ေတာ့သည္။ရငုနံတိုx{1037}အားx{1014}x{103D}စ္ ေယာကားၾကား ေနရသည္။ကို ေဇာ့င္ေလတဲ့ထက္ေလကလင္းလကဖူးကိုထိေနေတာ့သည္။ လင္းလကငဆတတုနာသည္။
“လင္းလင္” “ဟင္”မက္x{1014}x{103D}ာေလးေမာ့ၿပီးထူးမိသည္။ ကိုေဇာ့နမ္းကလင္းလက္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္း ေပၚကေရာကာသည္။ပူေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}း x{1014}x{103D}x{103D} တမ္းတစုံကလင္းလက္၏x{1014}x{103D}x{103C}တ္ ခမ္းကိုထိကပာသည္။ “ေဆာရီး ေx{1014}x{103D}ာင္းလက္” “မအိပ္x{1014}x{103D}ိုငူးလားကိုေဇာ္” “အင္း အာ့ဆို ရငင္းလက္ေအာကင္းအိပိုကမလား” “လိုလိုx{1037}လားလင္းလကယ္” လင္းလကာရငတ္x{1039}x{101C}ကီးတစုလုံးတုနါေနပါၿပီ ။ ေx{101B}x{103E}ရငစုံဘယ ခုနဲေနမလား၊အပိဳလူပိဳx{1014}x{103D}စ္ ေယာကအခါအခန္းတစန္းရဲx{1037} ကုတငစုံးထဲဝယ္။ ကိုေဇာိုးက လင္း လကိုဖက္ၿပီးသူx{1037}ဘကပံ ဆဲယူလိုကယ္။မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုင္ တဲ့အခါx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကိုလာနမ္းစုပ္ ေတာ့တယ္။အစကေတာ့ ေၾကာကနx{1037}္ၿပီးေရာငလိုလုပ္ေပမယ့္x{1014}x{103D}x{103C}တ္ ခမ္းခင္းထိေသာအခါမာေတာ့ဒိန္းတလိန္းနတ္၏ဖမ္းစားခင္းကိုလင္းလကံလိုက ပါၿပီ။အနမ္းကၽမ္းကငတဲ့ကိုေဇာိုးေၾကာင့င္းလကဲတုနx{1037}နမ္းမိတယ္။ ကိုေဇာိုးရဲx{1037}အနမ္းေတကေၾကာကရာေကာင္းေလာက္ ေအာငင္းထနယ္။ရမက္ေတနဲx{1037} မိုx{1037}လင္းလကကိုယုံးလဲကိုေဇာိုးရဲx{1037}ပတတ္ေပးမx{103C}x{1037}ေတေၾကာင့္ ၾကကီးေx{1014}x{103D}းဖု ေတပါထလာရသလိုကာမစိတ္ေတလဲဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီးပိပိထဲအရည္ေတစိုလာခဲ့တယ္။ညဝတကx{103E}ပပကိုမတင္ၿပီးလကေဘာီ ခိတီေရာကာကာခိတ္ ကိုဖဳတားပနယ္။ေနာက္ေတာ့လုံခညိုပါအေပၚထိလနာပဴး ၿပီးဖံx{1037}ထားလတဲ့ဖဴx{1037}ရဲx{1037}x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုတ x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတိုx{1037}ေတာ့တယ္။
“x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္” “အာ့ အိုး ကိုေဇာိုးရယ္ အင္းဟင္း ဟင္း” x{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}ခံရတာနာသလိုကငလိုဖစ္ ေပမယ့ကယမ္းကေတာ့ လင္းလကိတ္ေတထလာခဲ့တာပါ။ဘယာလည့ိုx{1037}ၿပီးေနာကာေတာ့လင္းလကိပိလဲစိုx{101B}x{103E}ဲေနၿပီေလ။ေပါငားေတကိုပတပ္ ၿပီးလင္းလကဲx{1037}ပိပိကိုလာပတိနာေတာ့ၾကကီး ေx{1014}x{103D}းဖုေတထကာပိပိထဲကအရညေပါင္ၿခံထဲစီးဆင္းသားရပနယ္။ပိပိကို လာပတနယ္ “အာ့! အင္းးဟင္းးကိုေဇာ္၊မသင့္ေတာါဘူး” x{1014}x{103D}x{103C}တငင္းဆန္ေပမယ့x{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ ငင္းဆနိုx{1037}အားမရိေတာ့ပါ။ ကာမအလိုကိုစိတအလိုလိုကင္ေနပါၿပီေလ။အကဲေၾကာင္းတေလာကုံ ဆနတ္ၿပီးကာမေစ့ကိုပါမထိတထိ ပတ္ေပးေလ ေတာ့လင္းလကာ ေနလိုx{1037}မရေအာငာမစိတ္ေတဖစဲ့ ရၿပီ။မကုံးမိတ္ၿပီးညည္းတားမိသည္။မကုံးဖင့္ၾကည့ိနာ ေတာ့ ကိုေဇာိုးမာေအာကိုင္းအ ဝတစားတိုx{1037}မရိေတာ့ေခ။ လင္းလကာကိုေဇာိုးx{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}ေပးခင္းေၾကာင့္x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေတလဲစူထက္ လာၿပီ။အတင္းကာေရာစိုx{1037}တာမ ဟုတ္ေပမယ့ထိအေတx{1037}တိုx{1037}မရိဖူး ခင္းတိုx{1037}ေၾကာင့ငခကခက္ မာေကာ့ေနေအာငံစားမိ ရသည္။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}ၿပီးေနာကိုေဇာိုးကလင္း လကဲx{1037}ေပါင္ၾကားမက္x{1014}x{103D}ာအပ္ၿပီးတခကသာအကဲေၾကာင္းတ ေလာကာဖားx{1014}x{103D}င့္ ကေလာိုကာ
“အား ကိုေဇာ္ မလုပဲx{1037}ကာ၊အား ကၽတ္ ကၽတ္” မကုံးကိုစုံမိတ္ၿပီးေအာိုက္ သည္။ၾကကီးထၿပီးခါးပါေကာ့ သားရတယ္။ ပထမဆုံးပိပိယကံရတဲ့ေဝဒနာကိုခံစားလိုကပနည္။လုပငာလုပုပ္ေနေသာကို ေဇာိုးကိုစိတဆိုးမိပဲအားနာလ သည္။ဘုန္းနိမ့ာလဲစိုးရိမားၿပီး အတင္းပငိုေဇာိုးလကိုဆဲယူ လိုကာကိုေဇာိုးကအလိုကင့ါၿပီးလင္းလကဲx{1037} အေပၚတကာကာလင္းလက္ေပါင္x{1014}x{103D}စကို ကားၿပီးဒူးေထာကိုကည္။ ထိုေနာကင္းလကိပိအဝကိုေတ့ ၿပီးအသာ ဖိထည့္ေတာ့ “ဗစ္ ဗစ္ၿဗိ” “အာ့! ကိုေဇာ္ နာတယ္” အလိုးခံရၿပီဆိုတဲ့အသိကရငဲ လx{103C}ိကနဲဝငာၿပီးအပိဳရညက္ ၿပီဆို ၿပီးစိတဲခံစားရၿပီးဗိုက္x{1039}x{101C}ကီး မာလဲစိုးရိမားရသည္။သိုx{1037}ေသာိုေဇာလင္းလကဲx{1037}x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကိုစုပမ္းပနယ္။စိတဲဘယို ဖစသညိုနားမလည္x{1014}x{103D}ိုင္ေပ။ စိုးရိမိတိုx{1037}ေလာ့ပါးလာၿပီးကာမ စိတိုx{1037}ပနက္ေရာကာကာ ပန္ၿပီးစုပမ္းမိေတာ့တယ္။ နာကငင္းေဝဒနာကပိပိထဲမသက္ေရာက္ေတာ့ပဲစိတx{103C}ပားမx{103C}x{1037}နဲx{1037}အတူပိပိအ တင္းသားကစုပူသလိုလx{103C}ပား လာေတာ့လင္း လကဲအံ့ဩမိ တယ္။
ကိုေဇာိုးကေတာ့စုပမ္းၿပီးေနာက္ မာဆတနဲx{1037}လx{103C}ပားၿပီးဖိသင္း လိုကယ္ “ဗစ္ ဗစ္ ေဖာက္ ဗိ” “အာ့! အိုး အင္းဟင္းး ဟင္း” တိုးဝငာတဲ့လီးေၾကာင့ပိဳေမး ေဖာကားတာကိုသိလိုက္ၿပီးလင္း လကာစပင္းဖင္းေဝဒနာကိုခံ စားလိုကသ လိုထူးဆန္းတဲ့အရ သာတမိဳးကိုပါပူးတဲသိလိုက တယ္။ဆက္ၿပီးလိုးးမာကိုလဲ ေၾကာက္ေနတယ္။ကိုေဇာေတာ့ဆက္ၿပီးမ လx{103C}ပားပဲလီးကိုအဆုံးထိသင္းထားၿပီးလင္းလက္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကိုစုပမ္းေနပနယ္ တင္းကပပစိုx{1037}ဆိုx{1037}အရသာ x{1014}x{103D}င့တူပိပိ အတင္းသားလx{103C}ပား လာၿပီးအရည္ေတပိုထကလိုခံ စားရလာတယ္။တကယမ္းေတာ့လင္းလကဲခံx{1014}x{103D}ိုငါၿပီသိုx{1037}ေသာ္ ကို ေဇာိုဆကလx{103C}ပားပဲလင္း လကဲx{1037}x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကိုပါပတ္ သပ္ေပးတဲ့အခါအလိုလိုညည္း သံေပးမိတယ္။ညည္းသံထက ကိုေဇာ္ ကလီးကိုတေဖးေဖးx{1014}x{103D}င့္x{1014}x{103D}x{103C}တ္ ယူၿပီးေဖးေဖးခင္းအသင္းအထုတ္ လုပ္ေတာ့တယ္။အေစ့ကိုလဲထိသလိုအတင္းx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားမား ကိုပတ္ ဆဲသားတဲ့ကိုေဇာိုးလီးေၾကာင့ိပိကအရသာတမိဳးကိုပါခံစားလိုက သည္။
“ဖတ္!ဖတ္..ဖတ္..ဖတ္” ဆီးခုံခင္းတဖတတ္x{101B}ိုကိေနသလို လီးကတဇိ ဇိ တဗိဗိ ဝင္ေနေတာ့ မကုံးကိုစုံမိတ္ၿပီးညည္းမိ ေတာ့ တယ္။နည္းနည္းမန္ေလအရသာ ေတx{1037}ေလပိုညည္းမိေတာ့တယ္။ “ဗစ္! ဘတ္ !ဖတ္! ဖတ္ ဖန္းဖန္းးး” “အင့္! အိုးးအင္းး ဟင္းးဟင္းး” ဘယိုသေဘာေၾကာင့ယသိေတာ့ကိုေဇာ့ါးကိုသာအတင္း ဖကားၿပီး ေနခင္ေတာ့တယ္။ ခါးကိုလမ္းဖက္ ေတာ့လိုးတဲ့အရိန္ ေx{1014}x{103D}းခိနာေတာ့လင္းလကား မရေတာ့ေပ။ခါးကိုလx{103E}တိုက္ၿပီး မနန္ေဆာင့္ေစဖိုx{1037}သာခါးကိုလမ္းဆဲပန္ တန္းတဲ့အမx{103C}x{1037}ကိုမသိစိတဲကလုပ္ေပးေနမိၿပီးကိုေဇာနာသည္x{1014}x{103D}င့မ “ဖတ္ ဖတ္ ဗိ ..ဗစန္းးးဖန္းဖန္း” “အာ့!ရီးးရီးးး အိုးး အားအင္းဟင္းး” ၾကားဖူးေနေသာကာမအမx{103C}x{1037}ၿပီးတယ္ ဆိုတာကိုသတိရလိုက္ၿပီးအထဋထိပိုx{1037}ေရာက္ေနၿပီဆိုတာသိလိုက္ ရ ေတာ့တယ္။ “ဘတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဖန္း ဖန္းးဖန္း” “အားရီးးရီးးအိုးးး” ပိပိအတင္းလx{103C}ပားမx{103C}x{1037}မားx{1014}x{103D}င့တူ လင္းလကာအရည္ေတစီး ဆင္း သားသလိုခံစားလိုကယ္။ဆကကညည္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ေလာက္ ေအာငားအငုနမ္းသလိုဖစားၿပီးၿငိမားရတယ္။ ကိုေဇာေတာ့မကုံးစုံမိတ္ၿပီး ဆကုပာလင္းလကဲ သူၿပီးေအာငုပါေစဆိုၿပီးလx{103E}တ္ ထားလိုကယ္။လင္းလက္ၿပီး ၿပီး ငါးမိနစနx{1037}္ၾကာေသာအခါမာေတာ့ကိုေဇာ့ီက “အင္းးအားးး ရီးးးရီး ဟားးး” တx{1014}x{103D}ာသံထကာၿပီးအတင္းလိုး ေတာ့တယ္။ မၾကာပါဘူး၊ပိပိထဲ ပူေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းသုတ္ေတဝငာၿပီး ကိုေဇာလီးကိုအဆုံးထိသင္းၿပီး ေနာက္ေကာ့ၿပီးပန္းထည့ိုကာအဖုတဲ သုတညိုx{1037}ပည့ံသားေတာ့တယ္။
ထိုေနာက္ေတာ့ကိုေဇာ လင္းလက္ေဘးဝငိပာလင္း လကိုနမ္းၿပီး “ကိုေဇာ့ိုမုန္းသားၿပီလားလင္း လကယ္” “မမုန္ ပါဘူးကိုေဇာ္၊x{1039}x{101C}ကဳံမယိုတာ လင္းလကိပါတယ္” “ခစယင္းလကယ္” “လုပ္ၿပီးခစကားေပာေသာဒီလူ x{1039}x{101C}ကီး မုန္း စရာေကာင္းလန္းတယ္ သိလား” “တကယ္ေပာတာပါလင္းလက္” “မခစဲx{1037}ေတာ့သိလား” “မရဘူးထပစုံးမာပဲ” “ေတာ္ၿပီ ကာ နာေနၿပီကိုေဇာ္” “ဟုတင္းလက္” စကားေပာရင္းလင္းလကိုဖကားေသာေၾကာင့င္းလကာ ရငဲၾကည္x{1014}x{103D}ူးေနရ သည္။ထိုေနာက္ေတာ့လင္းလကည္းအရမ္းအိပ္ ခငာၿပီးေနာကာေတာ့ကိုေဇာ့ိုဖကားၿပီးအိပ္ေပာားေတာ့တယ္။
