အပျိုကြီးဆိုပဲ

အပိုကီးဆိုပဲ(စ/ဆုံး)

ဖူတစယောကတိုကခနးလေးဝယယူခင့ရပီးနောကလိပစာပါရုံးခနးဆီသို့လာခဲ့တယ။ရုံးခနးမာလူတစ ယောကကိုတေ့ပီး   “ဒီမာ ရင့”  “ဗာ ကနော့ကိုခေါတာလား”  ကနောမော့ကည့ပီးပောလိုကရာ။ယူနီဖောငးနဲ့တောတောလတဲ့အမိုးသမီးတစ ယောကကိုတေ့လိုကမိ  တယ။  “ဟုတတယရင့”  “ဘာကိစရိလို့လဲဗ”  “ကမ အခနးတစခနးရထားတယ”  “ဟုတကဲ့ကနောဘာ ကူညီပေးရမလဲ”  “ကမအခနးမာ လိုအပတာမနသမ  ရငလုပပေးရမာပဲ”  “ဒီမာ အမ ကနောပုပငပေးထား  တာမနသမကလူ နေရုံအသင့ပဲ”  “မရဘူး ၊ကမစစဆေးပီးမလကခံနိုငမယ”  “ဟုတပီ ကနောစီစဉပေးမယ”   “ညီလေး ဒီအမအခနးကိုသားပ  လို ကာ”   “ရငအလုပသမားတေနဲ့ကမကို  လတမလို့လား”  “ဟုတတယဗ”   “အလုပသမားနဲ့လတမယဆိုရငကမ မလိုကနိုငဘူး” “အဲဒါတော့ခငမားသဘောပဲ၊ကနောအလုပရုပနေတယ”   “ရင့သူဌေးနဲ့တိုငမယ”  “ဟောဗာ”  ကနောလဲတကယအလုပရုပနေ  တဲ့အခိနမာဒီလိုပောတော့စိတကမရညနိုငပါ။ထိုအမိုးသမီးကဖုနးကိုထုတပီးရုံးခနးအပငကိုထကကာ  ဖုနးဆကလေ တော့သည။

ဖူတစယောက အခနးထဲကလူကို  သူဌေးလို့မထငမိပါ။ငယကလဲငယသေးတယ၊ပီးတော့သူဌေးတော  တောမားမားက လုပငနးခငမာထိုငလေ့မရိဘူးလေ၊လူကရုပိကတော့  မဆိုးဘူး၊အလုပရုပနေပုံရပေမယ့  ဝယယူတစယောကကို အလုပသမားနဲ့ လတမယဆိုတော့သညးမခံနိူငပါ။သူဌေးဆီဖုနးလမး  ဆကလိုကတယ။  “တူ တူတူ”  “” ဟလို ဦးဇောမိုးလားရင”  “ဟုတပါတယ ပောပါ” “ရင့တပည့ကကမကိုအလုပသမား တေနဲ့အခနးကည့ဖို့လတတယရင့”  “အော ဟုတလား၊သားကည့လိုက   လေအမ”  “ကမကတကသိုလကဆရာမပါရငခုလာတာလဲတစယောကတညး   ဘယလိုလုပပီးအဲဒီအခနးထဲ လိုကရဲမလဲ”  “ဟောဗာ က နော့ကိုလိုကကည့စေ  ခငတာလား”  “ဟုတတယ ကမကထိရောကတဲ့သူနဲ့မပောခငတာ၊”  “အဲဒါဆိုတစနာရီလောကစောင့ပေး  လို့ရမလား”  “”လာမယဆိုကမစောင့နေမယ”  “အိုကေ”  ကနောလဲလုပစရာရိတာကိုမာပီး  နောကမာတော့   တာဝနခံတပည့ တစယောကကို  “ညီလေး ဟိုရေ့ကဆရာမကိုခေါ  လိုကကာ သူ့အခနးကိုကည့ပေးပါ  တဲ့ကာ”  “ဟုတကဲ့ ဆရာ”  တာဝနခံသား ခေါတော့ထိုအမိုးသမီးလိုကလာတယ။

“ရင့သူဌေးက ပောလိုကတာလား”  “ကနောကဇောမိုးပါအမ”  “အားနာလိုကတာအကိုကဒီက  သူဌေးပေါ့”  “သူဌေးမဟုတပါဘူး ဗာ၊ကဲပါသားကည့ရအောင”   သူ့အခနးကိုလိုကကည့ပီးနောက  “ဒီမာတော့သတမတထားတာတေ  အစုံရိသားပဲ၊ညီလေးရေမီး စစပ  ကာ”  “ဟုတကဲ့ဆရာ”  ရေမီးမားစစပပီးနောကမာတော့  “ကဲဆရာမဘာလိုအပလဲပောပါ”  “ဒီလိုလေ အကို အခနး ကHallဆိုတော့ကမဘယလို မနေလို့မဖစဘူးရင့”   “အခနးဖဲ့ခငတာလား”  “ဟုတတယရင့၊အဲဒါလုပပေးလို့ရ  မလား”  “ကနော့ အလုပတေကနညးနညး  ရုပနေတာဗ၊ပီးတော့ဒီဟာလေးတေက ကနောမလုပဘူးဗ” “ကူညီပေးပါရင၊ကမကလဲတစ ယောက တညးဆိုတော့”  “အောဆရာမရယကနောတကယအလုပမအားလို့ပါဗာ”

“ကူညီပေးပါ”  “ညီလေး ဆရာမအခနးကို လုပပေး  ဖို့လကသမားရိလား”  “ဆရာ နယကလူတေလမးခေါမရ မာဆရာ”   “အေး ကာခနလာလုပပေးလို့ပောလိုက”“ဟုတကဲ့ဆရာ” “အကို ပငမယဆိုရင ဘယလိုပငရ  မလဲ”  “အခနးဖဲမာမဟုတလား၊ အဆငပေအောငစီစဉပေးမယ” “ကောငးလဲကောငးသလိုလအောငလဲလုပပေးပါရင၊နောကပီးတော့   လေဈေးလဲအမားကီးမ ယူနဲ့နော” “အထူးလော့ဈေးပေးမယ  ၊ဟုတလား” “ကေးဇူးပါရင”   အခနးမားကိုပနလညတိုငးပီး  “ကဲဆရာမ အခနးဖဲရငနစ ခနးပဲ ရမယ”   “အဆငပေသလိုစီမံပေးပါရင”  ကနောလဲ တိုကခနးကအခနးကဉး  ဖစလေတော့ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးနင့ငေ   ကုန ကေးကမမားစေရနခိနဆပီး ပုံကမးရေးဆဲပီး ထိုဆရာမကိုပ  လိုကတယ။ဆရာမကဲကိုကတယ  ထို့ကောင့ကုနကမည့ငေ ကိုပါတကပရာ  “ကိုဇောမိုးဈေးကမမားဘူးလား”  “မမားပါဘူးဆရာမ၊ဒီပုံကမးလေး   ယူသားပါ။ပီးရငတခားနေရာလဲစုံ   စမး ခဲ့ပါ၊ဒီဈေးထကနညးရငသူတို့ တေကိုခိုငးပါ”

“ဟုတကဲ့ရင့” ထိုနောကထိုအမိုးသမီးပနသား   ပီးတပတလောကအကာမာဖုနး  ပနဆကလာတယ “ကိုဇောမိုးရေ ကမလညးကောငး  တဖကနဲ့မအားလို့ပါနော၊ဒီနေ့ကမ  ကိုဇောမိုးနဲ့တေ့ခငတာ၊ကိုဇောမိုး  အားလားရင့”  “,အားတယလို့တော့မရိပါဘူး၊  နေ့ လညတော့အလုပထဲမာရိမာပါ”   “ဟုတကဲ့ကမလာခဲ့ပါမယ” နေ့လညကတော့ဆရာမရောက  လာတယ။ယူနီဖောငးနဲ့မဟုတပဲ  သာမနအပငသားလငဝတကသောအဝတအစားဖစပီးသူ့အလကပို   ပီးပေါလငနေတယ။အရငတစ ခေါကကလိုဆံထုံးထုံး ထားခငးမ  ဟုတပဲနောကဆံပငကိုဖားလား   ခကာဘေးတဖကစီမဆံပငမား  အားနောကသို့ဆဲယူပီးကလစနင့  ညပထားခငး ဖစသည။  “ကိုဇောမိုး ကမလေ စုံစမးကည့တယရင့၊ကနတဲ့  လူတေကလဲပောတယ။ကိုဇောမိုးဆီသာရအောငအပပါတဲ့ဈေးလဲ မဆစပါနဲ့တဲ့”  “ဈေးဆစစရာမကနပါဘူးဗာ”  “ကမကလေ အခနးတေပငရငဆေး  ပနသုတရမယမဟုတလား”   “ဟုတကဲ့”  “အဲဒီအခါကရငဆေးကာလာလေး  တော့ကမရေးမာနော”  “ဟုတပါပီ”   အလုပအပပီဖစ၍ ကနောကသကဆိုငရာလုပငနး  ခေါငးဆောငမားကိုခေါပီးတိုငး  တာပီးပစညးစာရငးမားတငခိုငးလိုကသည။ထို့နောကသူတို့ပေး  သောစာရငးမားကိုအကမး ဖဉးတကကည့ပီးမာပေးလိုကသည။

“ဆရာမ မနကဖနလုပငနးစမာ”  “ကိုဇောမိုးကမကိုဆရာမ ဆရာမနဲ့ မခေါပါနင့ရင၊အသကခငးလဲမကာလောကဘူးလေ၊ဖူလို့ ပဲခေါပါ”ထိုစဉသူ့မဖုနးကအသံမညလာ   သဖင့သူဖုနးကိုငလိုကသည။  ထိုနောကသူစကားပောနေသဖင့  ပုံကမးဆဲထားသော  ဖူ၏အခနး  အားကုတငနေရာနင့နံရံကပဗီဒိုအ တကနေရာစဉးစားကာ၊ပုံကမးထပ   ဆဲလိုကသည။မီးဖိုးခနးအတကလဲမီးဖိုခုံနင့ တက ရေခဲသေတာ ၊အဝတလောစကအတိုငးအတာ  မားအားနေရာခလိုကသည။  “ကိုဇောမိုး ဖုနးလေးခနနားထောငပါလား”   “ဗာ”  “ကမညီမလေးကကိုဇောမိုးနဲ့ပော ခငလို့တဲ့”   ပုံးစိစိအမူအယာဖင့ပောသော  ကောင့ကနောလဲနားမလညနိုင သောလညးသူ့ဖုနးကိုယူပီးကိုငလိုက  သည။  “ဟလို”  “ကိုကိုလားဟင၊သဲလေးလေ”  သိလိုကပါပီကတောရဲ့အသဲလေး အသံ   “ဟုတတယသဲ”  “အခုမမဖူကသဲလေးရဲ့အမတစ  ဝမးကဲလေ ကိုကို”  “ဟုတလား “  “မမဖူကရနကုနမာ တစယောက တညးမို့ ကိုကိုကကူညီပေးလိုကနော  အမတလဲမယူဘဲဈေးလဲလော့ပေး၊ပီးတော့လိုအပတာလဲလုပပေး လိုကဦး” “ဟုတပါပီဗာ၊အခုလဲ အမတမယူ  ထားပါဘူး၊တပည့တေကိုသူတို့ရဲ့ဈေးနုနးအတိုငးအပပေးထားတာပါသဲလေး” “ဟုတကဲ့ကိုကို” “အဲဒါဆိုအလုပဆက လုပလိုကအုံး မယိနော”

“ဟုတ ကိုကို” ကနောဖုနးပိတပီး ဖူ့ကိုပေးလိုက တယ။ “ကိုဇောမိုးဖူတို့အမိုးတေဖစရင ဖစလာမာနော၊ဈေးလော့ပေး တော့”“ဟားးးမဖူကတော့လုပပီ” “ဖူခုမပဲစိတအေးရတော့တယ၊ ဖူ့ကိုကူညီပေးနေတာကဖူ့ညီမ လေးရဲ့ ခစသူဖစနေတာ ပဲ” ” အငး အဲ” “ကမကအစကကိုဇောမိုးကိုအိမ ထောငသညမတနေတာရင့၊ခုမလူ ပိုကီးမနးသိတယ” “Single ဆိုပါတော့ဖူ ကတော့Fa ပေါ့” “အာ ကိုဇောမိုးကလဲ၊လူတေကဒါပဲ ခုလုတတိုကနေတာပဲ” အပိုကီးရကသားတယဗ၊မကနာ ကနီရဲသားတယ။  “ကဲမဖူ မနကဖနတော့ပစညးလဲရောက မယလုပငနး လဲစမယနော” “ဟုတကဲ့” နောကတနေ့ကတော့မာထားတဲ့  ပစညးတေ ရောကလာခဲ့တယ။ဖူလဲကောငးပိတရကမို့ရောကလာပီးကည့တယ။ကတောကတော့မာ   ထားတဲ့ပစညး အရညအသေးစစဖို့ လာခဲ့တယ။ပစညးတေကိုစစနေတုနးတခို့ပစညးတေကတော့အိမပေါသယယူနေဆဲပါ။ဖူကကနောစစနေတဲ့နေရာ ကိုရောက ခိနမာ ပစညးသယလာ သောသူအခို့နင့တိုကမိမလိုဖစပီး ဖူကရောငတိမးခိနမာတော့   ကနောဖကကိုယိုငနဲ့လာတယ။က နောလဲဖမးထိနးလိုကရာကနောရငခငထဲသို့ဝငရောကလာခဲ့တယ။

“အို …”“ဆောရီး ဆရာမ ကနောအမားပါ”  “ရတယ မောငလေး ရတယ”“အာ ကိုဇောမိုး လတတော့လေ”  “ဟုတကဲ့ပါဖူ”    ဖူ အရမးထိတလန့သလိုအရမးလဲ ရကသားတယ။ရငလဲတဒိနးဒိနးခုန မိတယ။ကိုဇောမိုးရငခငထဲကနေ   ရုနးထကဖို့မနညးကိုးစား လိုကရ  တော့တယ။ရကသေးတေဖာပီး  မကနာတစခုလုံးထူပူသားမိတယ။  တစိမးရကခငထဲရောကဖူးတာဒီ   တစခါပထဆုံး ပါ။ကိုဇောမိုးကတော့သူ့တပည့တေတိုငးထာနေတာကို သေခာကည့ပီး မာကားနေတယ   ပီးတော့မဖူ့ဘကလည့လာပီး  “ကဲ ဖူ ကနောတို့ရုံးခနးသားကမယ” “ရငဒီမာဘာဖစလို့လဲ”   “လုပငနးစပီဆိုတော့အမုနအမား  တေဆူညံသံတေနဲ့နေလို့ရမာ မဟုတ  ဘူး၊သူတို့လုပပါစေ၊ကနောရိနေရင သူတို့လုပငနးစကမာမဟုတဘူး”  “ဟုတကဲ့ကိုဇောမိုး”   ကိုဇောမိုးရဲ့ရုံးခနးထဲလိုက ပီးနောကမာကိုဇောမိုးတိုကတဲ့ကောဖီကို  သောကကတယ။အခနးအသုံးအ ဆောငအတကအိမထောငပရိဘောဂထားမယ့နေရာကိုကိုပီးရငးလငး  ပရာ၊တောတောအသေးစိတစဉး စားထားမနးသိသာပီးကိုဇောမိုးကိုလေးစားမိတယ။

“ကဲဖူ ဘယနေရာမာဘာတေထားမလဲဖူစဉးစားအုံးကိုဇောလဲလုပစရာရိတာ ဆကလုပလိုကအုံးမယ” “ဟုတကဲ့ရင့” ကိုဇောမိုး ကတော့စားပဲပေါမာတင ထားတဲ့စာရကတေကိုကည့နေတယ။ပီးတော့စဉးစားသလိုလုပပီး စာရကတေပေါခရေးတယ။  ကို ဇောမိုးကိုကည့ပီးဖူစိတထဲမာ ညီမလေးသဲတောတောကံကောငးတာပဲလို့ယူဆမိတယ။စီးပားရေးသ မားဆိုပီးဘဝငနင့လဲမနေ  ဘူး၊ပောပောရငရငနဲ့ဟာသလေးတေရောစပပီးပောတတသေးတယ။အလုပလဲတကယလုပနိုငတယ။သူ့အပော မာလူတေ ယုံကညကတာက ဖစအောငလဲစမးဆောငပေးတာမို့ပါ။ဖူလဲကိုဇောမိူးကိုအလိုလိုယုံ ကညလာပီးလိုအပတာမနသမပူ ဆာခငလာတယ။ကိုဇောမိုးရဲ့ ကောငးတဲ့ဝိသေသတစခုကတော့ သူမားကိစကိုစိတရညရညနဲ့နား ထောငပေးတာပါပဲ။အခနးပငတာ  တစလခဲလောကကာတယ။ဒီကား  ထဲမာတော့ဖုနးနဲ့သာမကလူခငးပါကိုဇောမိုးနဲ့တေ့ဖစတယ။လူခငး တေ့တော့လဲ ပစညး လေးတေကို သားကည့ဖို့ခေါသားမိတယ။စိတ ရညရညနဲ့ပဲလုကပု့ရာတယ။ကာ တော့ကိုဇောမိုးအပေါအလိုလိုသံ ယောဇဉ ဖစလာတော့တယ။ အလုပနဲ့မဆိုငလဲညဘကတေမာကို ဇောမိုးဆီဖုနးဆပဖစတယ။ကိုဇောမိုးအသံမကားရရငတောငစိတထဲ တစခုခုလိုနေသလိုခံစားရတယ။

အိမခနးလေးလဲပီးသားတော့တယ”ဖူ အခနးလေးကလူနေထိုငဖို့အဆင သင့ပဲ၊ပောငးတော့မလား”  “ပောငးခငတယ၊အပင မာအဆောငငားနေရတာမလယဘူးလေ” “ဘယတော့ပောငးမလဲ” “စနေနေ့ကရကကောငးတယ၊ရကရာဇာပဲ” “အငး အဲဒီနေ့ ပောငးမာလား” “ဟုတပောငးရငကောငးမလားလို့” “ဘာတေယူလာစရာရိလဲ” “နညးနညးပါးပါးပါပဲ” “အလုပသမားလိုသေး လား” “,အဲဒီမာလုံခုံရေးတေရိတယသူတို့ကိုအကူအညီတောငးလိုကမယ၊ ဒီရောကမလိုမာ” “အိုကေ ၊ဒီမာကကိစမရိဘူး၊က နော တပည့တေရိတယ” “ဟုတ ကိုဇော” “အဲဒါဆိုစနေနေ့မနကလာခေါမယ” “ဟုတကဲ့” စနေနေ့ရောကတော့မနကစောစော သားလိုကတယ။ဖူကစောင့နေ တယ။သူ့ပစညးတေကိုကားပေါ တငပီးမောငးထကခဲ့တယ။

တိုကခနးမာတပည့တေကိုစောင့ခိုငးထားပီးသူ့ပစညးတေကိုတငပေး လိုကတယ။ပစညးတေကိုနေရာခပီး “ဟူးမောသားတာပဲ  ကိုဇော”” သားနားလေ အိပခနးထဲ အဲယားကနးရိနေတာပဲ” “မဖစသေးဘူး ၊ခေးတေထကနေတာ” “ဟုတပါပီ ထမငးစားခိနက နော လာခဲ့မယ။ထမငးဆိုငကဝယခဲ့မယ “ဟုတကိုဇော” ကိုဇောမိုးကပောရငးဆိုရငးထကသားတယ။သူ့ကောပငကည့ပီး  “သိပကိုတောတ ာပဲလို့တေးလိုက ပီးစိတထဲမာညီမလေးသဲရဲ့ မကနာမငလာတယ” ဖစနိုငရငကိုဇောမိုးကိုအနားမာပဲ ခေါထား  ခငတယ။“အို ငါဘာတေတေးမိတာပါလိမ့ နော၊ကိုဇောမိုးမ၊ညီမလေးရိနေတာ ကို၊မဖစပါဘူးလေ၊ငါကိုဇောမိုးကို စိတမဝငစား  သင့ဘူး၊အငး လူစိတဆိုတာလဲပောရခကတာပဲ၊ကိုဇောမိုးကရောငါ့အပေါတော တောလေးကောငးရာတယ။ ခကတာပါပဲ..၊ညီမ လေးနင့ကိုဇော မိုးကယူရသေးတာမမဟုတတာ၊ ကိုဇောမိုးလဲလူလတငါလဲလူလတ ပဲတေးလိုကမိပနတော့…။

ဟုတတယအဲဒီတော့ဘာမဂရုစိုကစ ရာမလိုဘူးလေ ၊လောလောဆယငါအတကအဆငပေရငပီးတာပဲ”   ဟုတေးမိပီး ရကထဲ နေးထေးသလိုခံစားလိုကရ  ပနတယ။မဖစပါဘူးရေခိုးအုံးမ ပါလို့တေးရငးရေးခိုးခနးဝငရနသဘကယူပီးရေခိုးခနးထဲဝငကာ အဝတအစားခတပီး ရေပနးဖင့ပီးရေခိုးခလိုကတယ။  ရေခိုးပီးသဘကနင့သုတကာသဘကကိုရငလားပီးသနပခါးရေကဲ သေးပီးလိမးလိုကတယ။အဝတအစားလဲပီးဘာလုပရမလဲတေးကာပါလာတဲ့အဝတတေကိုနေရာတက  ထားလိုကတယ။နစ ယောကအိပ  မေ့ရာထူကီးကိုကည့ကာ ညဘက ကိုတေးမိပီးအိမအသစမာအိပရဲပါ့မလားတေးမိပီးအားငယလာရပနတယ” နေ့  လည၂နာရီထိုးခါနီးတော့ကိုဇောမိုးရောကလာတယ။လကထဲမာတော့အထုတကီးငယတေနဲ့ပေါ့  “ဖူရေ ထမငးပဲပငလိုက တော့၊ဒီမာပနး ကနတေပါတယ။ကနောလိုအပတဲ့ ပစညးလေးတေဝယလာတယ၊အဲဒါတေယူလိုကဦးမယ”

“ဟုတကိုဇော” ဖူထမငးပဲပငမလို့အတကပနး ကနတေကိုကိုဇောမိုးယူလာတဲ့အ ထုပတေထဲကထုတပီးရေဆေးကာ  ထမငးပဲ ပငတယ။ကိုဇောမိုးကအခနးထဲကိုသုံးကိမလောကပစညးတေ ယူပီးမထိုငခုံပေါခနထိုငကာ “ပီးပီလားဖူ”  “ဟုတကဲ့” “စားက မလား” “ဟုတကဲ့” ကိုဇောမိုးထမငးစားပဲပေါထိုငတော့ ဖူကကကသားတုံးကို ကိုဇောမိုးပနးကနဦးခလိုကတယ ပီးမရကမိပီး မကနာငုံ့ကာပုံး လိုကမိတယ” ကိုဇောမိုးကခပသုတသုတစားပီး လကဆေးပီးနောကရေသောက ကာဖူရေလစမယအလုပရိ သေး လို့၊ဒီပစညးတေကို သူ့နေရာသူထား လိုကနော” “ဟုတကဲ့ကိူဇော” ကိုဇောမိုးအပငထကသားတော့မ   ထမငးပဲလကစသတ ကာဆေးကောလိုကတယ။ထို့နောကယူလာတဲ့ပစညးတေကိုကည့ပီး “အမယတောတောအသေးစိပတာပဲ”လို့တေးပီးသူ့နေရာ နင့သူထား  လိုကတယ။တမနကလုံးစေစောထ ပီးအဆောငမာပစညးသိမး ဒီရောကတော့လဲနေရာတကစီစဉ ရတာမို့လူက ထမငးစားပီးအိပခင လာတယ။အဲယားကနးဖင့ပီးကု တငပေါခနလဲလိုကတာနဲ့အိပပော သားတော့တယ။ညနေသုံးနာရီ   လောကမနိုးလာပီး ညတေစာပငလိုကတယ။ကိုဇောမိုး ကိုသတိရနေပီးသူ့အတကပါပိုခက   လိုကတယ။သို့သောကိုဇောမိုးက   ဖုနးတောငမဆကပါ။ဒီလိုနဲ့ညရောကလာတဲ့အခါမာတော့ဖူတစ ယောကကောကလာတယ။အိမ သစထဲမာဖူ တစယောကတညး။ဘာလုပလို့ဘာကိုငရမနးမသိပေ  အသံတစခုခုကားတိုငးကောကနေမိတယ။စိတထဲမာကိုဇောမိုးရိနေရင ကောငးမာပဲတေးနေမိတယ။

ကိုဇောမိုးဆီကိုဖုနးဆကလိုကတယ “ဟလိုဖူ၊ဘာဖစလို့လဲ” “ကောကလို့” “ဘာမကောကစရာမရိပါဘူး” “တစယောကတညး  လေ ကိုဇောမိုးရဲ့” “ကနောလဲသူငယခငးတေနဲ့ အပငမာရောကနေလို့” “ကိုဇောမိုး အမားကီးသောကမလာနဲ့နော”  “ဟုတကဲ့မ သောကပါဘူး” “အဝာလေ ဖစနိုငရင…” “ကနောလာပေးရမလား” “လာပေးရငတော့အဆငပေ  တာပေါ့”  “ဟုတပါပီဗာ၊ခနနေ ရငလာခဲ့မယ”  “ဟုတကဲ့” ဖူမာညနကလေကောကလေမို့ကိုဇောမိုးကိုအရဲစန့ပီးခေါလိုကတယ၊  သင့တောတယမသင့တော တယမ စဉးစားမိတော့ပါ။ကောကတဲ့စိတကပိုမားခဲ့ပီ  ညဆယ့တစနာရီခန့ရောကတော့အခနးရေ့ကိုတံခါးခေါကတော့ဖူတံ
ခါးဖင့လိုကတယ။ကိုဇောမိုးနညး နညးမူးနေပုံရတယ။အရကနံ့ကတော့မပငးပါဘူး”  ” အိပမပောဘူးမလားဖူ” “ဟုတတယကို ဇော၊နေ့လညကလဲ အိပထားတော့မကလုံးကလဲ ကောငနေတယ” “ဟုတအစကသိရငမသောကဘူး  ခုတော့နညးနညးမူးနေတာ”  “မူးရငအိပလေကိုဇော” “ဘယလိုအိပလို့ရမလဲဗာ။

ကောကနေတဲ့သူကိုအားပေးရမာကို၊ဒါနဲ့စကားမစပဖူကတောတောလနေတာပဲ” “အာ!ကိုဇောကလဲ..ပေါကကရမောကနေပန ပီ၊ကိုဇောရိနေတာနဲ့အားရိနေပါပီ”  “တကယပောတာညဝတဂါဝနကီး  နဲ့ဆိုတော့တမိုးပဲဗ”  “အာ ကိုဇောနော”  ဖူရကမိ တယ။ညအိပရငပေါ့ပေါ့  ပါးပါးအိပလို့ရအောငဂါဝနပဲအမဲဝတခဲ့တာ၊ကိုဇောပောမဂါဝနကိုသတိထားမိတယ။သူကအရမးပါး သလိုလညပငးကလဲဟိုကနေတယ”  “ရေထသောကလိုကဦးမယ ဖူ”  ပောရငးကိုဇောမိုးရေခဲသေတာနား  ကိုလောကတော့လူ ကယိုငလာ  တယ။ဖူလညးကမနးကတနးထဆဲရတယ။ “ရတယဖူ၊ရတယ၊သောကတုနးကမမူးဘူးခုမအရိနတကလာတယ”  “နားလိုကလေကိုဇော” “ဖူအိပပါကိုဇောရိတယ”   “ရတယ ကိုဇော”  “အိပပါဗာ”  “အာ ရပါတယဆို”ဖူကသူ့ကိုတဲထားတာကို ဖုတပီး ဖူလကမောငးကိုကိုငကာအိပရဘကဆီအတငးတနးတယ။နစယောကတညးဆိုတဲ့အသိကလူကိုတမိုး  ုဖစစေရတဲ့ အထဲ ထိတေ့မု့ကလညးရိနေတော့ဖူမာတမိုးဖစရတယ။

အိပရာပေါတနးလိုကရငးပငအရိန လနပီးကုတငပေါနစယောကလုံး ထပကာလဲကသားရာ။ဖူက အောကက ကိုဇောမိုးက အပေါက မကနာပေါကိုကိုဇောမိုးကလာအပ နေပနတယ။အဖိုဆိုတဲ့သတဝါနင့  ခုလိုမိုးမနေဖူးတော့ မောဟိုကသလိုဖစသားရ တယ။ “ဆောရီး နောဖူ” “အိပပါလားကိုဇော” “အငး အာ့ဆိုရငဖူကဟိုဖကရေ့ ကိုဇောဒီမာအိပမယ” ဖူကိုခေထောကကမပီး ကုတငတဖကစနးဘကရေ့တယ။ဖူ့မာရင ဘတကီးတစခုလုံးတုနခါနေပါပီ။ ကိူဇောမိုးပုံကည့ရတာလဲအရမးမူး  နေပီးဘာ တေလုပနေမနးသိပုံမရပေ။ဖူ့ကိုဘေးရေ့ပီး အနားမာကပအိပကာ ဖူ့ကိုလာ ဖကထားတယ။ရေရငအစုံဘယမ ခုနပဲနေမလား၊ အပိုလူပိုနစ ယောကညအခါအခနးတစခနးရဲ့ ကုတငတစလုံးထဲဝယ။ ကိုဇောမိုးက ဖူ့ကိုဖကပီးသူ့ဘက   ဆဲယူလိုကတယ။ မကနာခငးဆိုင တဲ့အခါဖူ့နုတခမးကိုလာနမးစုပ  တော့တယ။အစကတော့ကောကလန့ပီးရောငမလိုလုပပေမယ့နုတ  ခမး ခငးထိသောအခါမာတော့အ ခစနတ၏ဖမးစားခငးကိုဖူခံ လိုကရပါပီ။အနမးကမးကငလတဲ့ကိုဇောမိုးကောင့ဖူလဲတုန့ပန  နမးမိတယ။ကိုဇောမိုးရဲ့အနမးတေကကောကစရာကောငးလောက အောငပငးထနတယ။

ရမကတေနဲ့  မို့ဖူ့တကိုယလုံးလဲကို ဇောမိုးရဲ့ ပတသတပေးမု့တေကောင့ကကသီးနေးဖုတေပါထလာရသလိုကာမစိတတေလဲဖစပေါခဲ့ပီးပိပိထဲအ   ရညတေစိုလာ ခဲ့တယ။ဂါဝနကိုမတငပီးလကကဘောလီခိတဆီ ရောကလာကာခိတကိုဖုတသား ပနတယ။နောကတော့ဂါဝနကိုပါ အပေါထိ လနကာပူးပီးဖံ့ထားလတဲ့ဖူ့ရဲ့နို့ကိုတပတပတစို့တော့ တယ။ “ပတ ပတ ပတ” “အာ့ အိုး ကိုဇောမိုးရယ အငးဟငး ဟငး”  နို့စို့ခံရတာနာသလိုကငသလိုဖစ ပေမယ့တကယတမးကတော့ဖူ့ စိတတေထလာခဲ့တာပါ။ဘယညာလည့စို့ပီးနောကမာတော့ဖူ့ ပိပိလဲစိုရဲနေပီလေ။ပေါငသားတေကိုပတ သပပီးဖူ့ပိပိကိုလာပတခိန မာတော့ကကသီးနေးဖုတေထကာ ပိပိထဲကအရညက ပေါငခံထဲစီး ဆငးသားရပနတယ။ပိပိကိုလာ ပတပန။ တယ “အာ့! အငးးဟငးးကိုဇော၊မသင့တောပါဘူး” နုတကငငးဆနပေ မယ့ခနာကိုယက ငငးဆနဖို့အားမရိတော့ပါ။ကာမအလိုကိုစိတကအလိုလိုကခငနေပါပီလေ။အကဲကောငးတလောကစုံ ဆန ပတပီးကာမစေ့ကိုပါမထိတထိ ပတပေးလေတော့ဖူ့မာ နေလို့မရအောငကာမစိတတေဖစခဲ့ ရပီ။မကလုံးမိတပီးညညးတား မိသည။

မကလုံးဖင့ကည့ခိနမာတော့ကိုဇောမိုးမာအောကပိုငးအဝတအစားတို့မရိတော့ခေ။ဖူမာ ကိုဇောမိုးနို့စို့ပေးခငးကောင့  နို့သီးခေါငးတေလဲစူထကလာပီ။အတငးကာရောစို့တာမဟုတပေမယ့အထိအတေ့တို့မရိဖူးခငးတို့ ကောင့ပငတခကတခကမာ ကော့နေအောငခံစားမိရသည။ နို့စို့ပီးနောကကိုဇောမိုးကဖူ့ရဲ့ ပေါငကားမကနာအပပီးတခကမ သာအကဲကောငးတလောက လာ ဖားနင့ကလောလိုကရာ “အား ကိုဇော မလုပနဲ့ကာ၊အား ကတ ကတ” မကလုံးကိုစုံမိတပီးအောလိုက သည။ကကသီးထ ပီးခါးပါကော့ သားရတယ။ပထမဆုံးပိပိယကခံရတဲ့ဝေဒနာကိုခံစားလိုကရပနသည။အရကမူးပီးလုပခငရာလုပ လုပနေသောကို  ဇောမိုးကိုစိတမဆိုးမိပဲအားနာလ သည။ဘုနးနိမ့မာလဲစိုးရိမသားပီး အတငးပငကိုဇောမိုးလကကိုဆဲယူ လိုကရာကိုဇောမိုးက အလိုကသင့ပါပီးဖူ့ရဲ့အပေါတကလာကာဖူ ပေါငနစဘကကိုကားပီးဒူးထောက လိုကသည။ထိုနောက့ဖူ့ပိပိအဝကိုတေ့ပီး အသာဖိထည့တော့ “ဗစ ဗစဗိ” “အာ့! ကိုဇော နာတယ” အလိုးခံရပီဆိုတဲ့အသိကရငထဲ လိုကကနဲဝငလာပီးအပိုရညပက ပီဆိုပီးစိတထဲခံစားရပီးဗိုကကီး မာလဲစိုးရိမသားရသည။သို့သောကိုဇောကဖူ့ရဲ့နုတခမးကိုစုပနမးပနတယ။စိတထဲဘယလိုဖစ ရသညကိုနားမလညနိုငပေ။ စိုးရိမစိတတို့လော့ပါးလာပီးကာမ စိတတို့ပနသကရောကလာကာ ပနပီးစုပနမးမိတော့တယ။  နာကငခငးဝေဒနာကပိပိထဲမသကရောကတော့ပဲစိတလုပရားမု့နဲ့အတူပိပိအ  တငးသားကစုပယူသလိုလုပရား  လာတော့ဖူလဲ အံ့ဩမိတယ။

ကိုဇောမိုးကတော့စုပနမးပီးနောက မာဆတကနဲ့လုပရားပီးဖိသငး   လိုကတယ  “ဗစ ဗစ ဖောက ဗိ”   “အာ့! အိုး အငးဟငးး ဟငး”  တိုးဝငလာတဲ့လီးကောင့အပိုမေး ဖောကသားတာကိုသိလိုကပီးဖူ  မာစပဖငးဖငးဝေဒနာကိုခံစား  လိုကရသလို  ထူးဆနးတဲ့အရသာ  တမိုးကိုပါပူးတဲသိလိုကရတယ။  ဆကပီးခိုးမာကိုလဲကောကနေတယ။ကိုဇောကတော့ဆကပီးမလုပ ရားပဲလီးကိုအဆုံးထိသငးထားပီး  ဖူ့နုတခမးကိုစုပနမးနေပနတယ တငးကပကပတစဆို့ဆို့အရသာ နင့အတူပိပိအတငးသား လုပရားလာပီးအရညတေပိုထကသလိုခံစား ရလာတယ။တကယတမးတော့ဖူလဲခံနိုငပါပီသို့သောကိုဇောကိုဆက မလုပရားပဲ ဖူ့ရဲ့နို့တေကိုပါပတ သပပေးတဲ့အခါအလိုလိုညညး  သံပေးမိတယ။ညညးသံထကမ ကိုဇောကလီးကိုတဖေးဖေးနင့နုတ ယူပီး  ဖေးဖေးခငးအသငးအထုတလုပတော့တယ။အစေ့ကိုလဲထိသလိုအတငးနုတခမးသားမားကိုပတ  ဆဲသားတဲ့ကိုဇောမိုးလီး ကောင့ပိပိကအရသာတမိုးကိုပါခံစားလိုကရ  သည။

“ဖတ!ဖတ..ဖတ..ဖတ” ဆီးခုံခငးတဖတဖတရိုကမိနေသလို လီးကတဇိ ဇိ တဗိဗိ ဝငနေတော့  မကလုံးကိုစုံမိတပီးညညးမိ တော့ တယ။နညးနညးမနလေအရသာ တေ့လေပိုညညးမိတော့တယ။ “ဗစ! ဘတ !ဖတ! ဖတ ဖနးဖနးးး” “အင့! အိုးးအငးးဟငးး ဟငးး”  ဘယလိုသဘောကောင့ရယဖူမသိတော့ကိုဇော့ခါးကိုသာအတငး ဖကထားပီး နေခငတော့တယ။ ခါးကိုလမးဖကတော့ လိုးတဲ့အရိန နေးခိနမာတော့ဖူအား မရတော့ပေ။ခါးကိုလတလိုကပီး  မနမနဆောင့စေဖို့သာခါးကိုလမူဆဲပနတနးတဲ့အမု့ကို မသိစိတထဲကလုပပေးနေမိပီးကိုဇောမနလာသညနင့အမ “ဖတ ဖတ ဗိ ..ဗစဖနးးးဖနးဖနး” “အာ့!ရီးးရီးးး အိုးးအားအငးဟငးး”  ကားဖူးနေသောကာမအမု့ပီးတယ   ဆိုတာကိုသတိရလိုကပီးအထဋအထိပသို့ရောကနေပီဆိုတာသိလိုက ရတော့တယ။

“ဘတ ဖတ ဖတ ဖနး ဖနးးဖနး”  “အားရီးးရီးးအိုးးး”ပိပိအတငးလုပရားမု့မားနင့အတူ   ဖူမာအရညတေစီးဆငးသားသလိုခံစား လိုကတယ။ဆကလကမ ညညးနိုငတော့လောကအောငအားအငကုနခမးသလိုဖစသားပီးငိမ   သားရတယ။ကိုဇောကတော့မက လုဝးစုံမိတပီး ဆကလုပရာဖူလဲ  သူပီးအောငလုပပါစေဆိုပီးလတ  ထားလိုကတယ။ဖူပီးပီး  ငါးမိနစခန့ကာသောအခါမာ တော့ကိုဇော့ဆီက “အငးးအားးး ရီးးးရီး ဟားးး” တနာသံထကလာပီးအတငးလိုး တော့တယ။မကာပါဘူး၊ပိပိထဲပူနေးနေးသုတ  တေဝငလာပီး ကိုဇောက လီးကိုအဆုံးထိသငးပီးနောကကော့ပီးပနးထည့လိုကရာအဖုတထဲသုတရညတို့ပည့လံသားတော့ တယ ထိုနောကတော့ကိုဇောကဖူ့ဘေးဝငအိပကာဖူကိုနမးပီးဖကကာအိပ   ပောသားတော့တယ။ဖူလဲအရမးအိပခငလာပီး နောကမာတော့ကို ဇော့ကိုဖကထားပီး အိပပောသားတော့တယ။

“ မနကအိပရာကိုဖူနိုးလာတဲ့အခါကိုဇောကဖူ့ကိုဖကပီးအိပနေ  တယ။ဖူမာ မနေ့ညကဖစစဉကိုတေးမိပီးရကသားသလို နောငတလဲရမိသည။  ကိုဇောမိုးကဖူ့အပေါမာခစခငးမခစခငးကိုမဆနးစစပဲမနေ့ညကကိုဇောမိုးအလိုကိုလိုကမိပီးဖူ ကိုယတိုငလဲသာယာမိသလိုဖစခဲ့ရသည။ဖူသညဖစပီးမငိုကေးပူဆေး  တတသောသူမဟုတသဖင့ရုပရငထဲကတရုံ့ရုံ့ငိုကေး မည့သူလဲမ  ဟုတပေ။ဖစစဉမာလဲကိုဇောမိုးကအနိုငအထကပုကင့ခငးမမဟုတပေ၊မိမိကိုယတိုငအလိုတူအလိုပါ   ဖစမိသည မဟုတလား၊ထို့ကောင့  ပငလငကိုဇောမိုးထံ၌မိမိ၏အပို  စငဘဝကိုစန့လတခဲ့သနိုးလာမ   ကိုဇောမိုးသဘောထားကိုမေး မနး ရနသာရိသည။ဖူမာရူးပေါကခငလာလို့ကိုဇောမိုးလကကိုဖယ   ရားလိုကတဲ့အခါကိုဇောမိုးနိုးသား  ပီးအံ့ဩနေသောပုံနင့  “ဟာ  ..ဖူ .” “ဘာ.ဘာဖစလို့လဲကိုဇော”  “ဟာ ဒါဆို မနေ့ည ကကနောနင့ဖူ ဟာ သားပါပီကာ”  “”ဟုတတယကိုဇောမိုးမနေ့ ညက  ကိုဇောမိုးတောတောမူးနေတယ” “ဒုကပါပဲဗာ၊ကနောဖူ့အပေါအ  မားတေကူးလနခဲ့ပီပဲ”  “ဟုတတယကိုဇော၊ဖူ လဲ ဘယလိုမရုနးမရတော့”  “ကနောနားလညပါတယဗာ၊ အရမးလဲတောငးပနပါတယဗာ၊ဒီကိစမိုးကတောငးပနလို့ရတဲ့ကိစမ ဟုတဘူးဆိုတာကနောလဲသိပါ  တယ”   “ဟုတတယ ဖူလဲဘယလိုပောရမနးမသိတော့ဘူးကိုဇောရယ၊ဖစပီးမတော့ဖူ့  ဘဝနဲ့  ဖူပဲနေပါစေတော့၊ဖူကစပဆော့မိတာကိုး” “မဟုတပါဘူးဗာ၊ကနော့အမားပါ၊

ကနောတာဝနယူရမာပါ” “မဖစနိုငပါဘူးကိုဇောရယ၊ကိုဇောမာညီမလေးသဲရိတယလေ” “အောဖူရယ သဲနင့ကနောကခုထိ    ဘာမမကူးလနကသေးဘူးလေ”  “ညီမလေးအပေါကိုဇောမိုးသစာ  ပကသလိုဖစမာပေါ့”  “ဒီလိုဖစလာမတော့ ဘယတတနိုင  မလဲလေ၊အခစဆိုတာပေါငးရမမဟုတတာခစနေရရငလညးကေနပ ရမာပဲလေ”   “ညီမလေးဘကကိုလုံးဝမတေး  တော့ဘူး လားကိုဇော” “မတေးလို့မဟုတဘူးဖူ၊သဲကိုက  နောအရမးခစပါတယ။ဒါပေမယ့  ဖူ့အပေါကနောကူးလနခဲ့တာက  ဖူ့ရဲ့ ဂုဏသိကာကိုညစနမးစေခဲ့ တယလေ၊ဒီကိစကိုကုစားဖို့ကက နောဖူ့ကိုလကထပရရုံပဲရိတော့  တယ”  “အော …ကိုဇောရယမ ခစပဲဒီအတကနဲ့ မားလကထပမာတဲ့လားကိုဇော ရယဟုတေးလိုကမိသည။ဖူက တော့ အငးလေ …  ဖူကယောကားတေအနေ နဲ့ သူတို့ လိုခငတာရပီးထကသားကာတာ ဝနမယူခငလောကဘူးထငခဲ့တာ၊ဒါပေမယ့အမငနဲ့လကတေ့ဘဝ ကတော့ပောငးပန၊ ကိုဇောမိုးစိတကယောကားစိတတကယပီသပါပေတယလေ။ဖူလဲစဉးစားရပီ၊တ ကယတမးကိုဇောခစတာက  ညီမလေး၊ညီမ လေးသဲကလဲအရမးခစစရာကောငးတယလလဲလတယ။ညီမလေးကိုပဲကိုဇောခစမာပါ။

ဖူ့ကိုလကထပမယဆိုပေမယ့  ကိုဇောမိုးကရဲ့နလုံးသားထဲမာတော့ဖူအတကနေရာမရိဘူးဆိုတာဖူ သိတယ။တကယတမးဆို ရငတော့ ကိုဇောမိုးလိုလူမိုးကိုလကထပရ ရငဘဝအတကမပူမပငရပေမယ့  ကိုယ့အပေါမာမခစတဲ့လူမိုးကို  လကထပယူရမ ယဆိူရငကိုယခစ  ရတဲ့သူကရောစိတခမးသာနိုငပါ့မ လား။သူစိတမခမးသာဘူးဆိုရင  မိမိကရောစိတခမးသာပါ့မလား  မိမိ လညးစိတခမးသာနိုငမညမထငပေ။ကိုဇောမိုးပောသလို အခစဆိုသညမာရယူနိုငခငးမအ  ခစမဟုတ။သူပောရငခမးမေ့  သညကိုတေ့မငပီးအဝေးက ခစနေရခငးသညလညးအခစပါပဲလေ။ခုလိုမားပီးမတော့လဲအပစလို့မမငခငတော့ပေ။အပစလို့ မငနေရရင လညးမိမိလညးစိတခမးသာမည  မဟုတပေ။အမားကိုလကခံနိုငခငး  ကပငစိတသကသာရာရစေဦးမည။

ထို့ကောင့ပငလင “ကိုဇော” “ဗာ..ဖူ” “စိတညစနေပီလား” “ကနောရေ့ရေးအတကစဉးစား နေတာပါ” “ဖူနဲ့ပတသကပီးကို  ဇောမိုးဘာမ မလုပနဲ့ ပိုနေမဲကားနေမဲသာနေ” “ဗာ” “ကိုဇောစဉးစားကည့လေ၊ဒီကိစ မာလူတေသိရငလညးဖူ့ပဲအပစ တငခံရ  မာပဲ။ပီးတော့ကိုဇောကိုလကထပဖို့တောငးဆိုလညးမဖစ နိုငဘူး၊ဘာလို့လဲဆိုတော့ကို့ဇော့   ခစသူသဲကလဲညီမလေးလေ၊ အဲဒီ တော့ဖစတဲ့ကိစတေမေ့ပစလိုက ကမယ၊ကိုဇောကိုစိတခမးသာစေ ခငသလိုညီမလေးကိုလဲစိတမဆငး ရဲစေခငဘူးလေ၊ ပီးတော့လဲဖူ့ကို  ကူညီရငးဖစရတာပဲ၊ဘာမစိတမ ညစခံမနေနဲ့၊တစခုတော့ရိတယ၊ ဖူ့အတကဆေးတော့ဝယပေးပါ  နော၊ တစခုခုဖစရငကာကယနိုင အောငလို့” “ဒါကတော့ကနောတာဝနယူရမာပါဖူ” “မဟုတပါဘူးကိုဇောရယ ဖူတကယမဝယရဲလို့ ပါ” “ဖူ ကနော့ကိုစိတမဆိုးဘူးလား” “ကိုဇောကိုစိတဆိုးလို့ ဖူကအပို ပနဖစမာလားကိုဇောရယ” “ကနောတကယစိတမ  ကောငးဖစရပါတယ၊ကနော့အမားကောင့ဖူ…”

“ကိုဇောလူတိုငးအမားနဲ့မကငးဘူး သိလား၊ဒါကီးကိုပဲထပကာတလဲလဲပောနေရငဖူရကလို့ပဲသေတော့  မာ၊ဘာမမဖစပါဘူးဆို”  “ဘာမမဖစတာသေခာတယ   နောဖူ”  “ဘာမမဖစိပါဘူးဆို ဖစခိနတနလို့ဖစတယသဘော  ထားတာယသိလား၊ဒီ လောကဆို ကိုယတောလေးစိတခမးသာပီ  လား”  “ဖူအတကစိတမခမးသာတာပါ”  “ပောပနပီနောကဲပါကိုဇောရယ   ဖူ တောငဘာမမဖစတော့တာ ကိုဇောကဘာဖစနေတာလဲ”  “ဟုတ ဟုတကဲ့ပါ ဖူ”  “မနေ့ကကိုဇောတောတောဆိုးတာ  ကည့  တော့လူကီးလိုနေပီး”“ဟာ ဖူကလဲတောတောမူးနေတာ   ဗ၊ပီးတော့ဘယလိုပောရမလဲ   အိမမကလိုဖစတာဗာ၊ပောရရင ဟို လေ အရမးလဲစိတပါပီး” “အာကိုဇောနော”   “တကယပောတာဖူ “  “အာတောပီကာနားရကလာပီ  ရေခိုးခနးထဲသားတော့ မယ” ဖူကဂါဝနကိုဆဲခပီးစောင အောကကနေထကမယကံတော့ကိုဇောကလကကိုလမးဆဲပီး “စောသေးတယဖူ ခနနေဦး”  ဆိုကာဖကထားတယ။

“မရတော့ဘူးကာ၊သားမရမာ” ကိုဇေကဖကထားတော့ဖူကို  လာထိနေသောကိုဇောရဲ့လီးကီးကောင့ဖူမာကကသီးနေးဖုတေ  ထသားရပနတယ။မနေ့ညကဒီလီး  ကီးကောင့ပဲမခံစား  “ဟာကာ ကိုဇော တောပီ ထတော့မယ” “မလတခငသေးဘူးဖူ”    “မ ရတော့ဘူးဆို ၊ဒီမာအရေးကီးနေပီ” “ဟာ ပနလာရမယနော” “အငးပါကိုဇောရယ”   ဖူမာမကနာလဲပူတယ။ကိုဇောမိုးဖကပီး တော့နေခငနေပေမယ့ ရကတာကလဲရကတယ။သိတယမ  လားအပိုကီးလေ။နညးနညးတော့  ရုနးပီးမူရသေးမာပေါ့၊ဖူမာစေ ခိုးခနးထဲဝငပီးရူးပေါကကာပိပိရော ဖငကိုပါရေဆေးပီး အိပခနးထဲပနဝငလာကာ  “ကိုဇောထတော့ကာ “   “ခနလေးပါဖူရာ” ဖူကိုအတငးဆဲခေါပီးအိပရာပေါဆဲခေါလိုကတယ။ဖူလဲကိုဇောထံမာအဝတအစားမရိတာသိတဲ့အ တကကိုဇောကိုကောခိုငး ပီးစောငအောကကိုတိုးဝငကာဝငအိပလိုကတယ။ကိုဇောကဖူ့ကိုနောကကနေသိုငးဖကထားလိုကတယ။ထုံးစံအတိုငးအိပရာက  နိုးစမာဖစတတတဲ့လီးကမာပီးတောငနေတာမို့ဖူဖငကားကိုထောကမိတော့   ဖူလဲတန့ခါသားရပနသည။မနေ့ညကထိ တေ့ဖူးတဲ့အထိအတေ့  ကောင့ကောကမနေတော့ဘဲရငတဒိတဒိတခုနလာရသည။

“အယ သူထပလုပအုံးမယထငတယ”လို့ တေးမိခါမပိုဆိုးသားပီးပိပိထဲစိုလာရပနတယ။နောကကနေဖကထား  တဲ့ကိုဇောလက ကရငသားတေလာပတတော့ရငသားတေတောင့တငး  လာရပနတယ။ပေါငကားထဲကို ဇောဟာကီးကတိုးဝငလာတယ။  “အာ   ကိုဇော “ တိုးတိတစာအသံထကမိတယ။ “ဖူ” “ဟင” “မနေ့ညကမူးနေလို့ဘာမမသိဘူး အခုတော့သိအောငလုပခငတာ”  “ဟာ ကာကိုဇော” “ဖစပီးမလဲမထူးတော့တဲ့အတူတူ ကိုဇော့ကိုထပခစခင့ပေးဦး”  ကည့စမးလိပကလေးပဲကိုဇောက”  “ခင့ပုပေး နော”  “အာ ကိုဇောနော ဖူကိုရကအောင ပောနေပနပီ” တကယ့ကိုဇောပဲ၊သလောတူလို့အိပရာထဲရောကနေပီဒါကိုခင့ပုခက  ကတောငးနေသေးတယ။  ကိုဇောလေ ကောခိုငးနေတဲ့ဖူ့ကို မကနာခငးဆိုငဖစအောငလည့ လိုကပီးဖူနုတခမးပေါကိုအနမး ခေပနတယ။ဒီအခိုကအတန့လေး  ဟာ ဖူ့ဘဝရဲ့အသာယာဆုံး၊အခို မိနဆုံးလို့တောငထငရတယ။

နုတခမးခငးစုပနမးနေသလိုဖူရဲ့ဂါဝနကီးကိုလဲမတငနေတယ။ဖူတငသားတေကိုဖစညစပီးလကခောငးတေနဲ့ပိပိအထဲကို ဖေးဖေးခငးအသငးအထုတလုပလိုကတယ။စိုနေတဲ့ပိပိအရညတေအပငကို   ထကလာပီးစိမ့ထကလာတယရင   ဖူလဲကိုဇော့ ကောပငကီးကိုဖက  တယထားမိတယ။ရငထဲမာလညးတသိမ့သိမ့ခံစားနေရတယရင့။ အဲဒီခံစားမု့နဲ့အတူပိပိထဲကလဲလုပ   ရား လာတယ။ကိုဇောကနမးနေတာကနေရပလိုကပီးကုတငးခေရငး  ဖကသို့လောခကာခုံထားသော  စောငကိုဖယရားလိုကပီးဖူ ရဲ့နို့  တေကိုငုံစို့လိုကတယ “ပတ ပတ ပတ”  “,အို့! အာ့ အငးဟငးးးဟငးး”  ဒီတကိမနို့စို့ပေးပုံကညကလိုမ  ဟုတပနပါဘူး။နို့အုံ တစခုလုံးငုံစုပလိုက၊ကလေးနို့စို့သလိုစို့လိုက၊နို့သီး ခေါငးထိပဖားလေးတေကိုလာနင့   ယကလိုကနဲ့လုပပေးနေတယ။အစ ကတညးကစိတလာပီးထောင ထနေတဲ့နို့သီးခေါငးလေးဟာ၊ကိမးသားလိုကကောငးလိုကနဲ့ရသနစ  မိုးကိုပေးနေတယ

“အငး ဟငးးဟငးးး” ဖူမာအလိုအလောကညညး သံတေထကလာတယ။ပိပိထဲကလဲ ယားယံလာခဲ့တယ။ပိုပီးဖောငးက  လာ  သေသလားထငမိတယ။နို့စို့ရငး ပငပိပိကိုပတပနတယ။မအော ညညးမိအောငထိနးသောလညး  ထိနးသိမးရမပေ။ညညးသံတို့ စိပ  လာသည။နို့စို့ပေးပီးကိုဇောကအောကသို့ထပမံလောခပီးဆီးခုံနေရာကိုနမးလိုကသည။ထိုသို့ပုလုပတဲ့အခါကိုဇောတစ ယောကလုပတော့မည့အရာကိုတေးမိပီးတကိုယလုံး ကကသီးနေးထလာပနသည။   တားခိနမရလိုကပေကိုဇောကပိပိကို မကနာအပနေပီးပိပိအကဲကောငးထဲကိုပူနေးနေးလာကပတဆဲသားခေသည။  “အားးး ရီး ကိုဇောမလုပနဲ့ အိုး”  လူတကိုယလုံး တုနတကသားသလိုခံစားလိုကရသည။အကဲကောငးထဲ  လာကတိုးဝငလာပီးကလောသား  ပနသည။  “အာ့ အာ့ ကိုဇောဖူငရဲ ကီးပါ့မယ”  အစေ့ကိုတပတပတစုပလိုက။ကလောလိုကပိပိအခေါငးထဲလာထိုးထည့ပီးမေလိုကမို့ဖူမာခါးကအိပရာ  ပေါမထိ ပဲလေထဲမောကနေသည။ ပိပိထဲမအရညတို့လဲတစိမ့စိမ့ထက  ကလာပီးအိပရာခငးစကိုသာလကနစဖကနင့တငးတငးဆုပကိုင ညညး မိတော့သည။တောင့ထားရသဖင့  ဗိုကကောတေလဲတငးလာသည။

“အားးကိုဇောဖူမခံနိုငတော့ဘူး” “ဖူ”  “ဟင” “ကိုဇော့ကိုလဲစုပပေးပါလား” “အငး စုပပေးမယ”   ဖူအလိုလိုနေရငးသဒါတရား တို့ပိုလာသည။ကိုဇောရဲ့လီးကိုပါစုပပေးခငလာသည။ဖူအိပရာကလူးလဲထလိုကပီးထိုငလိုကသည။  ကိုဇောကအိပရာပေါပနလဲလိုက  ရာ မနေ့ညကမမငဖူးလိုကတဲ့လီး ကထောငနေပီ။တောတောလေးကီးတယ လို့တေးလိုကပီးအာ့မို့မနေ့ညကတော တောနာခဲ့တာလို့တေးလိုကတယ။လီးအရငးငနေလကနဲ့ကိုငကည့တော့အပငဘကမာ သုံးလကမ  ကောကနသေးတယ။ပါးစုပ ငုံစုပလိုကတယ၊။ခဲပစပစလေးနဲ့ငံပပ  အရသာတေ့လိုကရတယ။အနံ့သိပ  မဆိုးတော့လဲငုံစုပလိုကတယ။လီး   စုပတာကိုကား ဖူးထားပီးထိပ  ဝလေးကိုလာဖားလေးနင့မေလိုက  တဲ့အခါ  “အာ့! ရီးးရီးးး အိုးကောငးလိုကတာ ဖူရယ”  ကိုဇောကကောငး တယပောတာ   ကောင့ဝမးသာသားကာ အားရပါးရစုပလိုကတယ။စုပရငး ကိုကသလိုဖစလာတယ။စုပနေရငးကိုဇောလီးက အရမးကိုထားလာ ပီးပိုရညသလိုဖစလာတယ။အရညကညတေလဲစိုလာပီးထိပဖူးကီး   ကလဲနီရဲလို့လာတယ။ဂေးဥလေးကို ကည့လိုကတဲ့အခါမာတော့ပော့တဲမနေပဲမာကစလို့လာနေပနတယ

စိတထဲမာကိုငကည့ခငလာလို့အသာအယာလေးကိုငလိုကတော့လီး  ကဆတကနဲတောငသားပနတယ ။ဖူပါးစပထဲမာကိုဇော  မိုးဆီက ထကတဲ့အရညကညနင့တံတေးတေစိုရဲလို့လာတော့ဖူကလီးထိပဝကိုပနထေးပီးငုံကာအသငးအ ထုတလုပပေးလိုက ရာ “အားးရီးးရီး ကောငးလိုကတာဖူရာတောပါ  တော့ကိုဇောပီးသားလိမ့မယ” ကိုဇောတားတော့ဆကစုပခငပေ   မယ့ဖူဆက မစုပတော့ဘူး၊တော  ကာလီးကိုကတဲ့မမလိုစနေအုံးမာ ဖူရပလိုကပီး ပကလကကလေး  အိပလိုကတယ။တခားပုံစံတေကို  ဖူသိပါတယ။ဒါပေမယ့ကိုဇော  ပောမဖူနေရဲမာလေ၊ကိုဇောက ကုတငပေါကဆငးပီး ဖူကိုယလုံး  ကိုကုတငမာကန့လန့လုပ ပီးဖူ့  တငပါးကိုကုတငပေါငအနီးထိရေ့လိုကတယ။ပီးမဖူတငပါးအောကကိုခေါငးအုံးတစလုံးယူပီးခုလိုကတော့ဖူဖငက အပေါကိုမောကတကသားခိနကိုဇောကဖူပေါငကိုမတငလိုကတယ။ဖူကအလိုကတသိကပေးလိုကတယ။ပေါငကိုမတငပီး တဲ့အခါ “ဖူခေခငးဝတကိုလမးဆဲပေး” ဖူလဲမိမိခေခငးဝတနစဘကကို  လမးဆဲလိုကတယ။ထိုအခါကိုဇောကဖူရဲပေါင ကားထဲဝငပီးတောင   နေတဲ့လီးကီးနင့ဖူပိပိအဝကိုတေ့ ပီး ဖိသငးလိုကတယ

“ဗစ ဗစ “ “အာ့!ဖေးဖေး ကို” စောကရညနင့ခောနေတဲ့ပိပိထဲကို လီးကအိကနဲဝငသားတယ။ ထိုနောကတော့ကိုဇောကဖူ့နုတ  ခမးကိုနမးစုပပီးတဖတဖတ မညအောငလိုးတော့တယ “ဖတ! ဖတ ဖတ ဖနးဖနး”   “အာ့ အိုးးအငးဟငးးးဟငးး”  မနေ့ညက ထကအပုံကီးသာပါတယ လိုးဆောင့တဲ့အခိနခနလေးအတငးမာပဲဖူစိတတေမတရားထနလာ ပီးပီးခငသလိုဖစလာတယ။လီး  ဒစကားကားကီးကမိုပင့ကီးလိုဖစပီးပိပိအတငးသားတေကိုပတကာဆဲသားတယ။အဝငအထကတိုငး   အရမးကိုဖီလးဖစ ပီးညညးမိတော့  တယ။  “ဖတ! ဖနး!ဖနး !ဖနး “  “အာ့!အိုး! ရီးရီးးးရီးးး”  ဆီးခုံခငးရိုကသံနင့ဖူရဲ့အော  ညညးသံတေထကလာ တယ။  “ဖူကောငးရဲ့လား” “အာ ကိုဇော အာ့ရီးးရီးး”  “ဖတဖတ ဖနးးဖနးးဖနးး”  ခေခငးဝတနစဘကကိုကိုငပီး  မကလုံးစုံမိတ ကာဖူမာကာမအရ  သာကိုခံစားနေလိုကတယ။

တဖေးဖေးပီးတော့မယဆိုတာကို ဖူသိလာတယ။ဖူမပီးခငသေးဘူးကိုဇောနဲ့အတူပဲပီးခငတာ  ကောင့စိတကိုထိနးနေရ တော့တယဖူရဲ့ပုံကပီးတော့မယဆိုတာကို ကနောသိနေတာကောင့ကနော လညးပုံစံပောငးပီးလိုးခငလာ   တယ။  “ဖူပုံစံ ပောငးရအောငနော”  “အငးပောငးလေကို” “ကုနးပေးနော”ဖူအိပရာကထပီးကုနးပေးလိုကတယ။   ဖူကုနးပေးတာကောင့ ပုံစံကအောငပုပငပီးဖူအဖုတဝကိုတေ့ပီး လီးကိုသငးလိုကတယ   “ဗစ ဗစ ဗိ”  လီးကိုတဆုံးအထိသငးပီးဖူရဲ့ခါး  ကိုလမး ဆဲပီးတဖနးဖနးမညအောင  လိုးလိုကတယ။ဖူရဲ့တငသားကီး နင့ဖူခါးကအရမးကိုလနေတယ။စိတလဲအရမးကလာပီးမနမန လေးလိုးလိုကတော့တယ  “ဘတ ဖတ ဖနးဖနးဖနးး”  “အာ့အိုးးရီးးရီးးး” ပုံစံပောငးပီးလော့သားတဲ့ကာမ   စိတကဖူကိုတဖန ပနတကလာစေတယ။ဒီအကိမကတော့ဝငခက တိုငးထိစေတယ။သားအိမနားအထိကိုရောကနေတာကောင့ပိုပီးဖီလး   ပိုတက လာတယ။

“ဖတ ဖနးးဖနးးဖနးး” “အာ့ရီးးရီးးးအိုးး ရီးးကိုဇောဖူပီး တော့မယ”  ကနောလဲအပိုစစစစလိုးရတာကောင့ကပထုပနေတာမို့ပီး ခငသလိုဖစနေတာကောင့  “ကိုဇောလညးပီးတော့မယဖူ”“ဖတ ဖနး ဖနးးဘတ ဘတ ဖနး”   “အာ့ရီးးရီးးးအားပီးပီ အိုးး”  ဖူ ပီးသားပီဆိုတော့ကနောလညးစိတကိုမထိနးတော့ပဲလတခ လိုကတော့တယ  ပူနေးနေးသုတတေဖူအဖုတထဲ  ဝငလာတယ။ ဖူလဲမောပနးသလိုဖစပီးအားကုနသားသလိုခံစားလိုကရပီးကုတငပေါမောကကသားတော့တယ။အရမးလဲအိပခငနေတာ ကောင့မထသေးပဲမိနးရာကိုဇောကဖူအနားလာအိပပေးပီးဖက ထားတယ။မကာမီမာပဲဖူလဲ အိပပောသားရာ နိုးလာတဲ့အခိန မာတော့ကိုဇော ကဖူအနားမာမရိတော့ပေ။ ထကသားပီးလားတေးနေရာ “ဖူနိုးပီလား မကနာသစလိုက  မနကစာလုပထား တယ” မကနာသစပီးသားတိုကကာအ ဝတအစားလဲပီး ဖူအပငထကလာရာစားပဲပေါမာစားစရာနင့ကောဖီရောကနေပီးဖစ  တော့ဖူသဘောကသားပီး ကိုဇောကိုအရမးခစသားသလိုခံ စားရတော့တယ။

 

Zawgyi

 

အပိဳx{1039}x{101C}ကီးဆိုပဲ(စ/ဆုံး)

ဖဴတစ္ေယာကိုကန္းေလးဝယူခင့ၿပီးေနာကိပာပါx{101B}ုံးခန္းဆီသိုx{1037}လာခဲ့တယ္။x{101B}ုံးခန္းမာလူတစ္ ေယာကိုေတx{1037}ၿပီး   “ဒီမာ ရင့္”  “ဗာ ကေနာ့ိုေခၚတာလား”  ကေနာ္ေမာ့ၾကည့္ၿပီးေပာလိုကာ။ယူနီေဖာင္းနဲx{1037}ေတာ္ေတာတဲ့အမိဳးသမီးတစ္ ေယာကိုေတx{1037}လိုကိ  တယ္။  “ဟုတယင့္”  “ဘာကိစx{1039}x{1005}ရိလိုx{1037}လဲဗ”  “ကမ အခန္းတစန္းရထားတယ္”  “ဟုတဲ့ကေနာာ ကူညီေပးရမလဲ”  “ကမအခန္းမာ လိုအပာမနမ  ရငုပ္ေပးရမာပဲ”  “ဒီမာ အမ ကေနာဳပင္ေပးထား  တာမနမကလူ ေနx{101B}ုံအသင့ဲ”  “မရဘူး ၊ကမစစ္ေဆးၿပီးမလကံx{1014}x{103D}ိုငယ္”  “ဟုတ္ၿပီ ကေနာီစဥ္ေပးမယ္”   “ညီေလး ဒီအမအခန္းကိုသားပ  လို ၾကx{1039}x{1000}ာ”   “ရငလုပမားေတနဲx{1037}ကမကို  လx{103E}တလိုx{1037}လား”  “ဟုတယ”   “အလုပမားနဲx{1037}လx{103E}တယိုရငမ မလိုက္x{1014}x{103D}ိုငူး” “အဲဒါေတာ့ခငားသေဘာပဲ၊ကေနာလုပx{103C}ပ္ေနတယ္”   “ရင့ူေဌးနဲx{1037}တိုငယ္”  “ေဟာဗာ”  ကေနာဲတကယလုပx{103C}ပ္ေန  တဲ့အခိနာဒီလိုေပာေတာ့စိတမရည္x{1014}x{103D}ိုငါ။ထိုအမိဳးသမီးကဖုန္းကိုထုတ္ၿပီးx{101B}ုံးခန္းအပငိုထကာ  ဖုန္းဆက္ေလ ေတာ့သည္။

ဖဴတစ္ေယာက္ အခန္းထဲကလူကို  သူေဌးလိုx{1037}မထငိပါ။ငယလဲငယ္ေသးတယ္၊ၿပီးေတာ့သူေဌးေတာ္  ေတာားမားက လုပန္းခငာထိုင္ေလ့မရိဘူးေလ၊လူကx{101B}ုပိကေတာ့  မဆိုးဘူး၊အလုပx{103C}ပ္ေနပုံရေပမယ့္  ဝယူတစ္ေယာကို အလုပမားနဲx{1037} လx{103E}တယိုေတာ့သည္းမခံx{1014}x{103D}ိူငါ။သူေဌးဆီဖုန္းလမ္း  ဆကိုကယ္။  “တူ တူတူ”  “” ဟလို ဦးေဇာိုးလားရင္”  “ဟုတါတယ္ ေပာပါ” “ရင့ပည့ကမကိုအလုပမား ေတနဲx{1037}အခန္းၾကည့ိုx{1037}လx{103E}တယင့္”  “ေအာ ဟုတား၊သားၾကည့ိုက္   ေလအမ”  “ကမကတကx{1039}x{1000}သိုလဆရာမပါရငုလာတာလဲတစ္ေယာကည္း   ဘယိုလုပ္ၿပီးအဲဒီအခန္းထဲ လိုကဲမလဲ”  “ေဟာဗာ က ေနာ့ိုလိုက္ၾကည့္ေစ  ခငာလား”  “ဟုတယ္ ကမကထိေရာကဲ့သူနဲx{1037}မေပာခငာ၊”  “အဲဒါဆိုတစာရီေလာက္ေစာင့္ေပး  လိုx{1037}ရမလား”  “”လာမယိုကမေစာင့္ေနမယ္”  “အိုေက”  ကေနာဲလုပရာရိတာကိုမာၿပီး  ေနာကာေတာ့   တာဝနံတပည့္ တစ္ေယာကို  “ညီေလး ဟိုေရx{1037}ကဆရာမကိုေခၚ  လိုကာ သူx{1037}အခန္းကိုၾကည့္ေပးပါ  တဲ့ၾကာ”  “ဟုတဲ့ ဆရာ”  တာဝနံသား ေခၚေတာ့ထိုအမိဳးသမီးလိုကာတယ္။

“ရင့ူေဌးက ေပာလိုကာလား”  “ကေနာေဇာိုးပါအမ”  “အားနာလိုကာအကိုကဒီက  သူေဌးေပါ့”  “သူေဌးမဟုတါဘူး ဗာ၊ကဲပါသားၾကည့ေအာင္”   သူx{1037}အခန္းကိုလိုက္ၾကည့္ၿပီးေနာက္  “ဒီမာေတာ့သတတားတာေတ  အစုံရိသားပဲ၊ညီေလးေရမီး စစ  ၾကာ”  “ဟုတဲ့ဆရာ”  ေရမီးမားစစၿပီးေနာကာေတာ့  “ကဲဆရာမဘာလိုအပဲေပာပါ”  “ဒီလိုေလ အကို အခန္း ကHallဆိုေတာ့ကမဘယို မေနလိုx{1037}မဖစူးရင့္”   “အခန္းဖဲx{1037}ခငာလား”  “ဟုတယင့္၊အဲဒါလုပ္ေပးလိုx{1037}ရ  မလား”  “ကေနာ့္ အလုပ္ေတကနည္းနည္း  ရx{103C}ပ္ေနတာဗ၊ၿပီးေတာ့ဒီဟာေလးေတက ကေနာလုပူးဗ” “ကူညီေပးပါရင္၊ကမကလဲတစ္ ေယာက္ တည္းဆိုေတာ့”  “ေအာရာမရယေနာကယလုပအားလိုx{1037}ပါဗာ”

“ကူညီေပးပါ”  “ညီေလး ဆရာမအခန္းကို လုပ္ေပး  ဖိုx{1037}လကမားရိလား”  “ဆရာ နယလူေတလမ္းေခၚမရ မာဆရာ”   “ေအး ကာခနလာလုပ္ေပးလိုx{1037}ေပာလိုက္”“ဟုတဲ့ဆရာ” “အကို ပငယိုရင္ ဘယိုပင  မလဲ”  “အခန္းဖဲမာမဟုတား၊ အဆင္ေပေအာငီစဥ္ေပးမယ္” “ေကာင္းလဲေကာင္းသလိုလေအာငဲလုပ္ေပးပါရင္၊ေနာက္ၿပီးေတာ့   ေလေဈးလဲအမားx{1039}x{101C}ကီးမ ယူနဲx{1037}ေx{1014}x{103D}ာ္” “အထူးေလာ့ေဈးေပးမယ္  ၊ဟုတား” “ေကးဇူးပါရင္”   အခန္းမားကိုပနညိုင္းၿပီး  “ကဲဆရာမ အခန္းဖဲရင္x{1014}x{103D}စ္ ခန္းပဲ ရမယ္”   “အဆင္ေပသလိုစီမံေပးပါရင္”  ကေနာဲ တိုကန္းကအခန္းကဥ္း  ဖစ္ေလေတာ့ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးx{1014}x{103D}င့္ေင   ကုန္ ေၾကးကမမားေစရနိနၿပီး ပုံၾကမ္းေရးဆဲၿပီး ထိုဆရာမကိုပ  လိုကယ္။ဆရာမကဲx{1039}x{101C}ကိဳကယ္  ထိုx{1037}ေၾကာင့ုနမည့္ေင ကိုပါတကရာ  “ကိုေဇာိုးေဈးကမမားဘူးလား”  “မမားပါဘူးဆရာမ၊ဒီပုံၾကမ္းေလး   ယူသားပါ။ၿပီးရငခားေနရာလဲစုံ   စမ္း ခဲ့ပါ၊ဒီေဈးထကည္းရငူတိုx{1037} ေတကိုခိုင္းပါ”

“ဟုတဲ့ရင့္” ထိုေနာကိုအမိဳးသမီးပနား   ၿပီးတပတ္ေလာကၾကာမာဖုန္း  ပနကာတယ္ “ကိုေဇာိုးေရ ကမလည္းေကာင္း  တဖကဲx{1037}မအားလိုx{1037}ပါေx{1014}x{103D}ာ္၊ဒီေနx{1037}ကမ  ကိုေဇာိုးနဲx{1037}ေတx{1037}ခငာ၊ကိုေဇာိုး  အားလားရင့္”  “,အားတယိုx{1037}ေတာ့မရိပါဘူး၊  ေနx{1037} လည္ေတာ့အလုပဲမာရိမာပါ”   “ဟုတဲ့ကမလာခဲ့ပါမယ္” ေနx{1037}လညေတာ့ဆရာမေရာက္  လာတယ္။ယူနီေဖာင္းနဲx{1037}မဟုတဲ  သာမနပငားလငတ္ၾကေသာအဝတစားဖစ္ၿပီးသူx{1037}အလကပို   ၿပီးေပၚလx{103E}င္ေနတယ္။အရငစ္ ေခါကလိုဆံထုံးထုံး ထားခင္းမ  ဟုတဲေနာကံပငိုဖားလား   ခကာေဘးတဖကီမဆံပငား  အားေနာကိုx{1037}ဆဲယူၿပီးကလစ္x{1014}x{103D}င့္  ညx{103B}ပားခင္း ဖစည္။  “ကိုေဇာိုး ကမေလ စုံစမ္းၾကည့ယင့္၊ကနဲ့  လူေတကလဲေပာတယ္။ကိုေဇာိုးဆီသာရေအာငပါတဲ့ေဈးလဲ မဆစါနဲx{1037}တဲ့”  “ေဈးဆစရာမကနါဘူးဗာ”  “ကမကေလ အခန္းေတပငင္ေဆး  ပနုတမယဟုတား”   “ဟုတဲ့”  “အဲဒီအခါကရင္ေဆးကာလာေလး  ေတာ့ကမေx{101B}းမာေx{1014}x{103D}ာ္”  “ဟုတါၿပီ”   အလုပပ္ၿပီဖစ္၍ ကေနာသကိုငာလုပန္း  ေခါင္းေဆာငားကိုေခၚၿပီးတိုင္း  တာၿပီးပစx{1039}x{1005}ည္းစာရင္းမားတငိုင္းလိုကည္။ထိုx{1037}ေနာကူတိုx{1037}ေပး  ေသာစာရင္းမားကိုအၾကမ္း ဖဥ္းတက္ၾကည့္ၿပီးမာေပးလိုကည္။

“ဆရာမ မနကနုပန္းစမာ”  “ကိုေဇာိုးကမကိုဆရာမ ဆရာမနဲx{1037} မေခၚပါx{1014}x{103D}င့င္၊အသကင္းလဲမကာေလာကူးေလ၊ဖဴလိုx{1037} ပဲေခၚပါ”ထိုစဥူx{1037}မဖုန္းကအသံမညာ   သဖင့ူဖုန္းကိုငိုကည္။  ထိုေနာကူစကားေပာေနသဖင့္  ပုံၾကမ္းဆဲထားေသာ  ဖဴ၏အခန္း  အားကုတင္ေနရာx{1014}x{103D}င့ံရံကပီဒိုအ တက္ေနရာစဥ္းစားကာ၊ပုံၾကမ္းထပ္   ဆဲလိုကည္။မီးဖိုးခန္းအတကဲမီးဖိုခုံx{1014}x{103D}င့္ တက ေရခဲေသတx{1039}x{1011}ာ ၊အဝတ္ေလာကတိုင္းအတာ  မားအားေနရာခလိုကည္။  “ကိုေဇာိုး ဖုန္းေလးခနနားေထာငါလား”   “ဗာ”  “ကမညီမေလးကကိုေဇာိုးနဲx{1037}ေပာ ခငိုx{1037}တဲ့”   ၿပဳံးစိစိအမူအယာဖင့္ေပာေသာ  ေၾကာင့ေနာဲနားမလည္x{1014}x{103D}ိုင္ ေသာည္းသူx{1037}ဖုန္းကိုယူၿပီးကိုငိုက္  သည္။  “ဟလို”  “ကိုကိုလားဟင္၊သဲေလးေလ”  သိလိုကါၿပီကေတာဲx{1037}အသဲေလး အသံ   “ဟုတယဲ”  “အခုမမဖဴကသဲေလးရဲx{1037}အမတစ္  ဝမ္းကဲေလ ကိုကို”  “ဟုတား “  “မမဖဴကရနုနာ တစ္ေယာက္ တည္းမိုx{1037} ကိုကိုကကူညီေပးလိုက္ေx{1014}x{103D}ာ္  အမတဲမယူဘဲေဈးလဲေလာ့ေပး၊ၿပီးေတာ့လိုအပာလဲလုပ္ေပး လိုက္ဦး” “ဟုတါၿပီဗာ၊အခုလဲ အမတယူ  ထားပါဘူး၊တပည့္ေတကိုသူတိုx{1037}ရဲx{1037}ေဈးx{1014}x{103D}x{103C}န္းအတိုင္းအပ္ေပးထားတာပါသဲေလး” “ဟုတဲ့ကိုကို” “အဲဒါဆိုအလုပက္ လုပိုကုံး မယိေx{1014}x{103D}ာ္”

“ဟုတ္ ကိုကို” ကေနာုန္းပိတ္ၿပီး ဖဴx{1037}ကိုေပးလိုက္ တယ္။ “ကိုေဇာိုးဖဴတိုx{1037}အမိဳးေတဖစင္ ဖစာမာေx{1014}x{103D}ာ္၊ေဈးေလာ့ေပး ေတာ့”“ဟားးးမဖဴကေတာ့လုပ္ၿပီ” “ဖဴခုမပဲစိတ္ေအးရေတာ့တယ္၊ ဖဴx{1037}ကိုကူညီေပးေနတာကဖဴx{1037}ညီမ ေလးရဲx{1037} ခစူဖစ္ေနတာ ပဲ” ” အင္း အဲ” “ကမကအစကကိုေဇာိုးကိုအိမ္ ေထာငညတ္ေနတာရင့္၊ခုမလူ ပိဳx{1039}x{101C}ကီးမန္းသိတယ္” “Single ဆိုပါေတာ့ဖဴ ကေတာ့Fa ေပါ့” “အာ ကိုေဇာိုးကလဲ၊လူေတကဒါပဲ ခုလုတိုက္ေနတာပဲ” အပိဳx{1039}x{101C}ကီးရကားတယ၊မက္x{1014}x{103D}ာ ကနီရဲသားတယ္။  “ကဲမဖဴ မနကန္ေတာ့ပစx{1039}x{1005}ည္းလဲေရာက္ မယုပန္း လဲစမယ္ေx{1014}x{103D}ာ္” “ဟုတဲ့” ေနာကေနx{1037}ကေတာ့မာထားတဲ့  ပစx{1039}x{1005}ည္းေတ ေရာကာခဲ့တယ္။ဖဴလဲေကာင္းပိတကိုx{1037}ေရာကာၿပီးၾကည့ယ္။ကေတာေတာ့မာ   ထားတဲ့ပစx{1039}x{1005}ည္း အရညေသးစစိုx{1037} လာခဲ့တယ္။ပစx{1039}x{1005}ည္းေတကိုစစ္ေနတုန္းတခိဳx{1037}ပစx{1039}x{1005}ည္းေတကေတာ့အိမ္ေပၚသယူေနဆဲပါ။ဖဴကကေနာစ္ေနတဲ့ေနရာ ကိုေရာက္ ခိနာ ပစx{1039}x{1005}ည္းသယာ ေသာသူအခိဳx{1037}x{1014}x{103D}င့ိုကိမလိုဖစ္ၿပီး ဖဴကေရာငိမ္းခိနာေတာ့   ကေနာကိုယိုငဲx{1037}လာတယ္။က ေနာဲဖမ္းထိန္းလိုကာကေနာငငဲသိုx{1037}ဝင္ေရာကာခဲ့တယ္။

“အို …”“ေဆာရီး ဆရာမ ကေနာမားပါ”  “ရတယ္ ေမာင္ေလး ရတယ္”“အာ ကိုေဇာိုး လx{103E}တ္ေတာ့ေလ”  “ဟုတဲ့ပါဖဴ”    ဖဴ အရမ္းထိတနx{1037}လိုအရမ္းလဲ ရကားတယ္။ရငဲတဒိန္းဒိန္းခုန္ မိတယ္။ကိုေဇာိုးရငငဲကေန   x{101B}ုန္းထကိုx{1037}မနည္းx{1039}x{101C}ကိဳးစား လိုက  ေတာ့တယ္။ရက္ေသးေတဖာၿပီး  မက္x{1014}x{103D}ာတစုလုံးထူပူသားမိတယ္။  တစိမ္းရကငဲေရာကူးတာဒီ   တစါပထဆုံး ပါ။ကိုေဇာိုးကေတာ့သူx{1037}တပည့္ေတတိုင္းထာေနတာကို ေသခာၾကည့္ၿပီး မာၾကားေနတယ္   ၿပီးေတာ့မဖဴx{1037}ဘကည့ာၿပီး  “ကဲ ဖဴ ကေနာိုx{1037}x{101B}ုံးခန္းသားၾကမယ္” “ရငီမာဘာဖစိုx{1037}လဲ”   “လုပန္းစၿပီဆိုေတာ့အမx{103C}နမx{103E}ား  ေတဆူညံသံေတနဲx{1037}ေနလိုx{1037}ရမာ မဟုတ္  ဘူး၊သူတိုx{1037}လုပါေစ၊ကေနာိေနရင္ သူတိုx{1037}လုပန္းစၾကမာမဟုတူး”  “ဟုတဲ့ကိုေဇာိုး”   ကိုေဇာိုးရဲx{1037}x{101B}ုံးခန္းထဲလိုက္ ၿပီးေနာကာကိုေဇာိုးတိုကဲ့ေကာီကို  ေသာက္ၾကတယ္။အခန္းအသုံးအ ေဆာငတကိမ္ေထာငရိေဘာဂထားမယ့္ေနရာကိုx{1039}x{101C}ကိဳၿပီးရင္းလင္း  ပရာ၊ေတာ္ေတာေသးစိတဥ္း စားထားမန္းသိသာၿပီးကိုေဇာိုးကိုေလးစားမိတယ္။

“ကဲဖဴ ဘယ္ေနရာမာဘာေတထားမလဲဖဴစဥ္းစားအုံးကိုေဇာဲလုပရာရိတာ ဆကုပိုကုံးမယ္” “ဟုတဲ့ရင့္” ကိုေဇာိုး ကေတာ့စားပဲေပၚမာတင္ ထားတဲ့စာx{101B}က္ေတကိုၾကည့္ေနတယ္။ၿပီးေတာ့စဥ္းစားသလိုလုပ္ၿပီး စာx{101B}က္ေတေပၚခေရးတယ္။  ကို ေဇာိုးကိုၾကည့္ၿပီးဖဴစိတဲမာ ညီမေလးသဲေတာ္ေတာံေကာင္းတာပဲလိုx{1037}ယူဆမိတယ္။စီးပားေရးသ မားဆိုၿပီးဘဝင္x{1014}x{103D}င့ဲမေန  ဘူး၊ေပာ္ေပာ္x{101B}x{103E}င္x{101B}x{103E}ငဲx{1037}ဟာသေလးေတေရာစပ္ၿပီးေပာတတ္ေသးတယ္။အလုပဲတကယုပ္x{1014}x{103D}ိုငယ္။သူx{1037}အေပာ မာလူေတ ယုံၾကည္ၾကတာက ဖစ္ေအာငဲစမ္းေဆာင္ေပးတာမိုx{1037}ပါ။ဖဴလဲကိုေဇာိူးကိုအလိုလိုယုံ ၾကညာၿပီးလိုအပာမနမပူ ဆာခငာတယ္။ကိုေဇာိုးရဲx{1037} ေကာင္းတဲ့ဝိေသသတစုကေတာ့ သူမားကိစx{1039}x{1005}ကိုစိတညညဲx{1037}နား ေထာင္ေပးတာပါပဲ။အခန္းပငာ  တစခဲေလာက္ၾကာတယ္။ဒီၾကား  ထဲမာေတာ့ဖုန္းနဲx{1037}သာမကလူခင္းပါကိုေဇာိုးနဲx{1037}ေတx{1037}ဖစယ္။လူခင္း ေတx{1037}ေတာ့လဲ ပစx{1039}x{1005}ည္း ေလးေတကို သားၾကည့ိုx{1037}ေခၚသားမိတယ္။စိတ္ ရညညဲx{1037}ပဲလ္ုက္ုx{1037}ရာတယ္။ၾကာ ေတာ့ကိုေဇာိုးအေပၚအလိုလိုသံ ေယာဇဥ္ ဖစာေတာ့တယ္။ အလုပဲx{1037}မဆိုငဲညဘက္ေတမာကို ေဇာိုးဆီဖုန္းဆပစယ္။ကိုေဇာိုးအသံမၾကားရရင္ေတာငိတဲ တစုခုလိုေနသလိုခံစားရတယ္။

အိမန္းေလးလဲၿပီးသားေတာ့တယ္”ဖဴ အခန္းေလးကလူေနထိုငိုx{1037}အဆင္ သင့ဲ၊ေပာင္းေတာ့မလား”  “ေပာင္းခငယ္၊အပင္ မာအေဆာငားေနရတာမလယူးေလ” “ဘယ္ေတာ့ေပာင္းမလဲ” “စေနေနx{1037}ကရက္ေကာင္းတယ္၊ရကာဇာပဲ” “အင္း အဲဒီေနx{1037} ေပာင္းမာလား” “ဟုတ္ေပာင္းရင္ေကာင္းမလားလိုx{1037}” “ဘာေတယူလာစရာရိလဲ” “နည္းနည္းပါးပါးပါပဲ” “အလုပမားလိုေသး လား” “,အဲဒီမာလုံၿခဳံေရးေတရိတယူတိုx{1037}ကိုအကူအညီေတာင္းလိုကယ္၊ ဒီေရာကလိုမာ” “အိုေက ၊ဒီမာကကိစx{1039}x{1005}မရိဘူး၊က ေနာ္ တပည့္ေတရိတယ္” “ဟုတ္ ကိုေဇာ္” “အဲဒါဆိုစေနေနx{1037}မနကာေခၚမယ္” “ဟုတဲ့” စေနေနx{1037}ေရာက္ေတာ့မနက္ေစာေစာ သားလိုကယ္။ဖဴကေစာင့္ေန တယ္။သူx{1037}ပစx{1039}x{1005}ည္းေတကိုကားေပၚ တင္ၿပီးေမာင္းထကဲ့တယ္။

တိုကန္းမာတပည့္ေတကိုေစာင့ိုင္းထားၿပီးသူx{1037}ပစx{1039}x{1005}ည္းေတကိုတင္ေပး လိုကယ္။ပစx{1039}x{1005}ည္းေတကိုေနရာခၿပီး “ဟူးေမာသားတာပဲ  ကိုေဇာ္”” သားနားေလ အိပန္းထဲ အဲယားကန္းရိေနတာပဲ” “မဖစ္ေသးဘူး ၊ေခၽးေတထက္ေနတာ” “ဟုတါၿပီ ထမင္းစားခိန ေနာ္ လာခဲ့မယ္။ထမင္းဆိုငဝယဲ့မယ္ “ဟုတိုေဇာ္” ကိုေဇာိုးကေပာရင္းဆိုရင္းထကားတယ္။သူx{1037}ေကာပင္ၾကည့္ၿပီး  “သိပိုေတာ ာပဲလိုx{1037}ေတးလိုက္ ၿပီးစိတဲမာညီမေလးသဲရဲx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာမငာတယ္” ဖစ္x{1014}x{103D}ိုငငိုေဇာိုးကိုအနားမာပဲ ေခၚထား  ခငယ္။“အို ငါဘာေတေတးမိတာပါလိမ့္ ေx{1014}x{103D}ာ္၊ကိုေဇာိုးမ၊ညီမေလးရိေနတာ ကို၊မဖစါဘူးေလ၊ငါကိုေဇာိုးကို စိတဝငား  သင့ူး၊အင္း လူစိတိုတာလဲေပာရခကာပဲ၊ကိုေဇာိုးကေရာငါ့အေပၚေတာ္ ေတာ္ေလးေကာင္းရာတယ္။ ခကာပါပဲ..၊ညီမ ေလးx{1014}x{103D}င့ိုေဇာ္ မိုးကယူရေသးတာမမဟုတာ၊ ကိုေဇာိုးလဲလူလတါလဲလူလတ္ ပဲေတးလိုကိပန္ေတာ့…။

ဟုတယဲဒီေတာ့ဘာမဂx{101B}ုစိုက ရာမလိုဘူးေလ ၊ေလာေလာဆယါအတကဆင္ေပရင္ၿပီးတာပဲ”   ဟုေတးမိၿပီး ရကဲ ေx{1014}x{103D}းေထးသလိုခံစားလိုက  ပနယ္။မဖစါဘူးေရခိဳးအုံးမ ပါလိုx{1037}ေတးရင္းေရးခိဳးခန္းဝငနဘကူၿပီးေရခိဳးခန္းထဲဝငာ အဝတစားခၽတ္ၿပီး ေရပန္းဖင့္ၿပီးေရခိဳးခလိုကယ္။  ေရခိဳးၿပီးသဘက္x{1014}x{103D}င့ုတာသဘကိုရငားၿပီးသနပါးေရx{1039}x{101C}ကဲ ေသးၿပီးလိမ္းလိုကယ္။အဝတစားလဲၿပီးဘာလုပမလဲေတးကာပါလာတဲ့အဝတ္ေတကိုေနရာတက  ထားလိုကယ္။x{1014}x{103D}စ္ ေယာကိပ္  ေမx{1037}ရာထူx{1039}x{101C}ကီးကိုၾကည့ာ ညဘက္ ကိုေတးမိၿပီးအိမသစာအိပဲပါ့မလားေတးမိၿပီးအားငယာရပနယ္” ေနx{1037}  လည္၂နာရီထိုးခါနီးေတာ့ကိုေဇာိုးေရာကာတယ္။လကဲမာေတာ့အထုတ္x{1039}x{101C}ကီးငယ္ေတနဲx{1037}ေပါ့  “ဖဴေရ ထမင္းပဲပငိုက္ ေတာ့၊ဒီမာပန္း ကန္ေတပါတယ္။ကေနာိုအပဲ့ ပစx{1039}x{1005}ည္းေလးေတဝယာတယ္၊အဲဒါေတယူလိုက္ဦးမယ္”

“ဟုတိုေဇာ္” ဖဴထမင္းပဲပငလိုx{1037}အတကန္း ကန္ေတကိုကိုေဇာိုးယူလာတဲ့အ ထုပ္ေတထဲကထုတ္ၿပီးေရေဆးကာ  ထမင္းပဲ ပငယ္။ကိုေဇာိုးကအခန္းထဲကိုသုံးx{1039}x{101C}ကိမ္ေလာကစx{1039}x{1005}ည္းေတ ယူၿပီးမထိုငုံေပၚခနထိုငာ “ၿပီးၿပီလားဖဴ”  “ဟုတဲ့” “စားက မလား” “ဟုတဲ့” ကိုေဇာိုးထမင္းစားပဲေပၚထိုင္ေတာ့ ဖဴကၾကကားတုံးကို ကိုေဇာိုးပန္းကန္ဦးခလိုကယ္ ၿပီးမရကိၿပီး မက္x{1014}x{103D}ာငုံx{1037}ကာၿပဳံး လိုကိတယ္” ကိုေဇာိုးကခပုတုတားၿပီး လက္ေဆးၿပီးေနာက္ေရေသာက္ ကာဖဴေရလစယလုပိ ေသး လိုx{1037}၊ဒီပစx{1039}x{1005}ည္းေတကို သူx{1037}ေနရာသူထား လိုက္ေx{1014}x{103D}ာ္” “ဟုတဲ့ကိူေဇာ္” ကိုေဇာိုးအပငကားေတာ့မ   ထမင္းပဲလကသတ္ ကာေဆးေၾကာလိုကယ္။ထိုx{1037}ေနာကူလာတဲ့ပစx{1039}x{1005}ည္းေတကိုၾကည့္ၿပီး “အမယ္ေတာ္ေတာေသးစိပာပဲ”လိုx{1037}ေတးၿပီးသူx{1037}ေနရာ x{1014}x{103D}င့ူထား  လိုကယ္။တမနကုံးေစေစာထ ၿပီးအေဆာငာပစx{1039}x{1005}ည္းသိမ္း ဒီေရာက္ေတာ့လဲေနရာတကစီစဥ္ ရတာမိုx{1037}လူက ထမင္းစားၿပီးအိပင္ လာတယ္။အဲယားကန္းဖင့္ၿပီးကု တင္ေပၚခနလဲလိုကာနဲx{1037}အိပ္ေပာ္ သားေတာ့တယ္။ညေနသုံးနာရီ   ေလာကx{1014}x{103D}ိုးလာၿပီး ညေတစာပငိုကယ္။ကိုေဇာိုး ကိုသတိရေနၿပီးသူx{1037}အတကါပိုခက္   လိုကယ္။သိုx{1037}ေသာိုေဇာိုးက   ဖုန္းေတာငဆကါ။ဒီလိုနဲx{1037}ညေရာကာတဲ့အခါမာေတာ့ဖဴတစ္ ေယာက္ေၾကာကာတယ္။အိမ္ သစဲမာဖဴ တစ္ေယာကည္း။ဘာလုပိုx{1037}ဘာကိုငမန္းမသိေပ  အသံတစုခုၾကားတိုင္းေၾကာက္ေနမိတယ္။စိတဲမာကိုေဇာိုးရိေနရင္ ေကာင္းမာပဲေတးေနမိတယ္။

ကိုေဇာိုးဆီကိုဖုန္းဆကိုကယ္ “ဟလိုဖဴ၊ဘာဖစိုx{1037}လဲ” “ေၾကာကိုx{1037}” “ဘာမေၾကာကရာမရိပါဘူး” “တစ္ေယာကည္း  ေလ ကိုေဇာိုးရဲx{1037}” “ကေနာဲသူငယင္းေတနဲx{1037} အပငာေရာက္ေနလိုx{1037}” “ကိုေဇာိုး အမားx{1039}x{101C}ကီးေသာကလာနဲx{1037}ေx{1014}x{103D}ာ္”  “ဟုတဲ့မ ေသာကါဘူး” “အဝာေလ ဖစ္x{1014}x{103D}ိုငင္…” “ကေနာာေပးရမလား” “လာေပးရင္ေတာ့အဆင္ေပ  တာေပါ့”  “ဟုတါၿပီဗာ၊ခနေန ရငာခဲ့မယ္”  “ဟုတဲ့” ဖဴမာညနက္ေလေၾကာက္ေလမိုx{1037}ကိုေဇာိုးကိုအရဲစနx{1037}္ၿပီးေခၚလိုကယ္၊  သင့္ေတာယသင့္ေတာ္ တယ စဥ္းစားမိေတာ့ပါ။ေၾကာကဲ့စိတပိုမားခဲ့ၿပီ  ညဆယ့စာရီခနx{1037}္ေရာက္ေတာ့အခန္းေရx{1037}ကိုတံခါးေခါက္ေတာ့ဖဴတံ
ခါးဖင့ိုကယ္။ကိုေဇာိုးနည္း နည္းမူးေနပုံရတယ္။အရကံx{1037}ကေတာ့မပင္းပါဘူး”  ” အိပေပာူးမလားဖဴ” “ဟုတယို ေဇာ္၊ေနx{1037}လညလဲ အိပားေတာ့မကုံးကလဲ ေၾကာင္ေနတယ္” “ဟုတစကသိရငေသာကူး  ခုေတာ့နည္းနည္းမူးေနတာ”  “မူးရငိပ္ေလကိုေဇာ္” “ဘယိုအိပိုx{1037}ရမလဲဗာ။

ေၾကာက္ေနတဲ့သူကိုအားေပးရမာကို၊ဒါနဲx{1037}စကားမစပဴကေတာ္ေတာေနတာပဲ” “အာ!ကိုေဇာလဲ..ေပါကရေမx{103B}ာက္ေနပန္ ၿပီ၊ကိုေဇာိေနတာနဲx{1037}အားရိေနပါၿပီ”  “တကယ္ေပာတာညဝတါဝန္x{1039}x{101C}ကီး  နဲx{1037}ဆိုေတာ့တမိဳးပဲဗ”  “အာ ကိုေဇာ္ေx{1014}x{103D}ာ္”  ဖဴရကိ တယ္။ညအိပင္ေပါ့ေပါ့  ပါးပါးအိပိုx{1037}ရေအာငါဝနဲအၿမဲဝတဲ့တာ၊ကိုေဇာ္ေပာမဂါဝနိုသတိထားမိတယ္။သူကအရမ္းပါး သလိုလညင္းကလဲဟိုက္ေနတယ္”  “ေရထေသာကိုက္ဦးမယ္ ဖဴ”  ေပာရင္းကိုေဇာိုးေရခဲေသတx{1039}x{1011}ာနား  ကိုေလာက္ေတာ့လူ ကယိုငာ  တယ္။ဖဴလည္းကမန္းကတန္းထဆဲရတယ္။ “ရတယဴ၊ရတယ္၊ေသာကုန္းကမမူးဘူးခုမအရိနကာတယ္”  “နားလိုက္ေလကိုေဇာ္” “ဖဴအိပါကိုေဇာိတယ္”   “ရတယ္ ကိုေဇာ္”  “အိပါဗာ”  “အာ ရပါတယို”ဖဴကသူx{1037}ကိုတဲထားတာကို ဖဳတ္ၿပီး ဖဴလက္ေမာင္းကိုကိုငာအိပဘကီအတင္းတန္းတယ္။x{1014}x{103D}စ္ေယာကည္းဆိုတဲ့အသိကလူကိုတမိဳး  ုဖစ္ေစရတဲ့ အထဲ ထိေတx{1037}မx{103C}x{1037}ကလည္းရိေနေတာ့ဖဴမာတမိဳးဖစတယ္။

အိပာေပၚတန္းလိုကင္းပငရိန္ လန္ၿပီးကုတင္ေပၚx{1014}x{103D}စ္ေယာကုံး ထပာလဲကသားရာ။ဖဴက ေအာက ကိုေဇာိုးက အေပၚက မက္x{1014}x{103D}ာေပၚကိုကိုေဇာိုးကလာအပ္ ေနပနယ္။အဖိုဆိုတဲ့သတx{1039}x{1011}ဝါx{1014}x{103D}င့္  ခုလိုမိဳးမေနဖူးေတာ့ ေမာဟိုကလိုဖစားရ တယ္။ “ေဆာရီး ေx{1014}x{103D}ာဴ” “အိပါလားကိုေဇာ္” “အင္း အာ့ဆိုရငဴကဟိုဖက္ေx{101B}x{103E}x{1037} ကိုေဇာီမာအိပယ္” ဖဴကိုေခေထာကမၿပီး ကုတငဖကန္းဘက္ေx{101B}x{103E}x{1037}တယ္။ဖဴx{1037}မာရင္ ဘတ္x{1039}x{101C}ကီးတစုလုံးတုနါေနပါၿပီ။ ကိူေဇာိုးပုံၾကည့တာလဲအရမ္းမူး  ေနၿပီးဘာ ေတလုပ္ေနမန္းသိပုံမရေပ။ဖဴx{1037}ကိုေဘးေx{101B}x{103E}x{1037}ၿပီး အနားမာကပိပာ ဖဴx{1037}ကိုလာ ဖကားတယ္။ေx{101B}x{103E}ရငစုံဘယ ခုနဲေနမလား၊ အပိဳလူပိဳx{1014}x{103D}စ္ ေယာကအခါအခန္းတစန္းရဲx{1037} ကုတငစုံးထဲဝယ္။ ကိုေဇာိုးက ဖဴx{1037}ကိုဖက္ၿပီးသူx{1037}ဘက္   ဆဲယူလိုကယ္။ မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုင္ တဲ့အခါဖဴx{1037}x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကိုလာနမ္းစုပ္  ေတာ့တယ္။အစကေတာ့ေၾကာကနx{1037}္ၿပီးေရာငလိုလုပ္ေပမယ့္x{1014}x{103D}x{103C}တ္  ခမ္း ခင္းထိေသာအခါမာေတာ့အ ခစတ္၏ဖမ္းစားခင္းကိုဖဴခံ လိုကပါၿပီ။အနမ္းကၽမ္းကငတဲ့ကိုေဇာိုးေၾကာင့ဴလဲတုနx{1037}န္  နမ္းမိတယ္။ကိုေဇာိုးရဲx{1037}အနမ္းေတကေၾကာကရာေကာင္းေလာက္ ေအာငင္းထနယ္။

ရမက္ေတနဲx{1037}  မိုx{1037}ဖဴx{1037}တကိုယုံးလဲကို ေဇာိုးရဲx{1037} ပတတ္ေပးမx{103C}x{1037}ေတေၾကာင့္ၾကကီးေx{1014}x{103D}းဖုေတပါထလာရသလိုကာမစိတ္ေတလဲဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီးပိပိထဲအ   ရည္ေတစိုလာ ခဲ့တယ္။ဂါဝနိုမတင္ၿပီးလကေဘာီခိတီ ေရာကာကာခိတိုဖဳတား ပနယ္။ေနာက္ေတာ့ဂါဝနိုပါ အေပၚထိ လနာပဴးၿပီးဖံx{1037}ထားလတဲ့ဖဴx{1037}ရဲx{1037}x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုတx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတိုx{1037}ေတာ့ တယ္။ “x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္” “အာ့ အိုး ကိုေဇာိုးရယ္ အင္းဟင္း ဟင္း”  x{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}ခံရတာနာသလိုကငလိုဖစ္ ေပမယ့ကယမ္းကေတာ့ဖဴx{1037} စိတ္ေတထလာခဲ့တာပါ။ဘယာလည့ိုx{1037}ၿပီးေနာကာေတာ့ဖဴx{1037} ပိပိလဲစိုx{101B}x{103E}ဲေနၿပီေလ။ေပါငားေတကိုပတ္ သပ္ၿပီးဖဴx{1037}ပိပိကိုလာပတိန္ မာေတာ့ၾကကီးေx{1014}x{103D}းဖုေတထကာ ပိပိထဲကအရည ေပါင္ၿခံထဲစီး ဆင္းသားရပနယ္။ပိပိကိုလာ ပတန္။ တယ္ “အာ့! အင္းးဟင္းးကိုေဇာ္၊မသင့္ေတာါဘူး” x{1014}x{103D}x{103C}တငင္းဆန္ေပ မယ့x{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ ငင္းဆနိုx{1037}အားမရိေတာ့ပါ။ကာမအလိုကိုစိတအလိုလိုကင္ေနပါၿပီေလ။အကဲေၾကာင္းတေလာကုံ ဆန္ ပတ္ၿပီးကာမေစ့ကိုပါမထိတထိ ပတ္ေပးေလေတာ့ဖဴx{1037}မာ ေနလိုx{1037}မရေအာငာမစိတ္ေတဖစဲ့ ရၿပီ။မကုံးမိတ္ၿပီးညည္းတား မိသည္။

မကုံးဖင့္ၾကည့ိနာေတာ့ကိုေဇာိုးမာေအာကိုင္းအဝတစားတိုx{1037}မရိေတာ့ေခ။ဖဴမာ ကိုေဇာိုးx{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}ေပးခင္းေၾကာင့္  x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေတလဲစူထကာၿပီ။အတင္းကာေရာစိုx{1037}တာမဟုတ္ေပမယ့ထိအေတx{1037}တိုx{1037}မရိဖူးခင္းတိုx{1037} ေၾကာင့ငခကခကာ ေကာ့ေနေအာငံစားမိရသည္။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}ၿပီးေနာကိုေဇာိုးကဖဴx{1037}ရဲx{1037} ေပါင္ၾကားမက္x{1014}x{103D}ာအပ္ၿပီးတခက သာအကဲေၾကာင္းတေလာက္ လာ ဖားx{1014}x{103D}င့ေလာိုကာ “အား ကိုေဇာ္ မလုပဲx{1037}ကာ၊အား ကၽတ္ ကၽတ္” မကုံးကိုစုံမိတ္ၿပီးေအာိုက္ သည္။ၾကကီးထ ၿပီးခါးပါေကာ့ သားရတယ္။ပထမဆုံးပိပိယကံရတဲ့ေဝဒနာကိုခံစားလိုကပနည္။အရကူးၿပီးလုပငာလုပ္ လုပ္ေနေသာကို  ေဇာိုးကိုစိတဆိုးမိပဲအားနာလ သည္။ဘုန္းနိမ့ာလဲစိုးရိမားၿပီး အတင္းပငိုေဇာိုးလကိုဆဲယူ လိုကာကိုေဇာိုးက အလိုကင့ါၿပီးဖဴx{1037}ရဲx{1037}အေပၚတကာကာဖဴ ေပါင္x{1014}x{103D}စကိုကားၿပီးဒူးေထာက္ လိုကည္။ထိုေနာက့ဴx{1037}ပိပိအဝကိုေတ့ၿပီး အသာဖိထည့္ေတာ့ “ဗစ္ ဗစ္ၿဗိ” “အာ့! ကိုေဇာ္ နာတယ္” အလိုးခံရၿပီဆိုတဲ့အသိကရငဲ လx{103C}ိကနဲဝငာၿပီးအပိဳရညက္ ၿပီဆိုၿပီးစိတဲခံစားရၿပီးဗိုက္x{1039}x{101C}ကီး မာလဲစိုးရိမားရသည္။သိုx{1037}ေသာိုေဇာဖဴx{1037}ရဲx{1037}x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကိုစုပမ္းပနယ္။စိတဲဘယိုဖစ္ ရသညိုနားမလည္x{1014}x{103D}ိုင္ေပ။ စိုးရိမိတိုx{1037}ေလာ့ပါးလာၿပီးကာမ စိတိုx{1037}ပနက္ေရာကာကာ ပန္ၿပီးစုပမ္းမိေတာ့တယ္။  နာကငင္းေဝဒနာကပိပိထဲမသက္ေရာက္ေတာ့ပဲစိတx{103C}ပားမx{103C}x{1037}နဲx{1037}အတူပိပိအ  တင္းသားကစုပူသလိုလx{103C}ပား  လာေတာ့ဖဴလဲ အံ့ဩမိတယ္။

ကိုေဇာိုးကေတာ့စုပမ္းၿပီးေနာက္ မာဆတနဲx{1037}လx{103C}ပားၿပီးဖိသင္း   လိုကယ္  “ဗစ္ ဗစ္ ေဖာက္ ဗိ”   “အာ့! အိုး အင္းဟင္းး ဟင္း”  တိုးဝငာတဲ့လီးေၾကာင့ပိဳေမး ေဖာကားတာကိုသိလိုက္ၿပီးဖဴ  မာစပင္းဖင္းေဝဒနာကိုခံစား  လိုကသလို  ထူးဆန္းတဲ့အရသာ  တမိဳးကိုပါပူးတဲသိလိုကတယ္။  ဆက္ၿပီးခိုးမာကိုလဲေၾကာက္ေနတယ္။ကိုေဇာေတာ့ဆက္ၿပီးမလx{103C}ပ္ ရားပဲလီးကိုအဆုံးထိသင္းထားၿပီး  ဖဴx{1037}x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကိုစုပမ္းေနပနယ္ တင္းကပပစိုx{1037}ဆိုx{1037}အရသာ x{1014}x{103D}င့တူပိပိအတင္းသား လx{103C}ပားလာၿပီးအရည္ေတပိုထကလိုခံစား ရလာတယ္။တကယမ္းေတာ့ဖဴလဲခံx{1014}x{103D}ိုငါၿပီသိုx{1037}ေသာိုေဇာိုဆက္ မလx{103C}ပားပဲ ဖဴx{1037}ရဲx{1037}x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကိုပါပတ္ သပ္ေပးတဲ့အခါအလိုလိုညည္း  သံေပးမိတယ္။ညည္းသံထက ကိုေဇာလီးကိုတေဖးေဖးx{1014}x{103D}င့္x{1014}x{103D}x{103C}တ္ ယူၿပီး  ေဖးေဖးခင္းအသင္းအထုတုပ္ေတာ့တယ္။အေစ့ကိုလဲထိသလိုအတင္းx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားမားကိုပတ္  ဆဲသားတဲ့ကိုေဇာိုးလီး ေၾကာင့ိပိကအရသာတမိဳးကိုပါခံစားလိုက  သည္။

“ဖတ္!ဖတ္..ဖတ္..ဖတ္” ဆီးခုံခင္းတဖတတ္x{101B}ိုကိေနသလို လီးကတဇိ ဇိ တဗိဗိ ဝင္ေနေတာ့  မကုံးကိုစုံမိတ္ၿပီးညည္းမိ ေတာ့ တယ္။နည္းနည္းမန္ေလအရသာ ေတx{1037}ေလပိုညည္းမိေတာ့တယ္။ “ဗစ္! ဘတ္ !ဖတ္! ဖတ္ ဖန္းဖန္းးး” “အင့္! အိုးးအင္းးဟင္းး ဟင္းး”  ဘယိုသေဘာေၾကာင့ယဴမသိေတာ့ကိုေဇာ့ါးကိုသာအတင္း ဖကားၿပီး ေနခင္ေတာ့တယ္။ ခါးကိုလမ္းဖက္ေတာ့ လိုးတဲ့အရိန္ ေx{1014}x{103D}းခိနာေတာ့ဖဴအား မရေတာ့ေပ။ခါးကိုလx{103E}တိုက္ၿပီး  မနန္ေဆာင့္ေစဖိုx{1037}သာခါးကိုလမ္ူဆဲပနန္းတဲ့အမx{103C}x{1037}ကို မသိစိတဲကလုပ္ေပးေနမိၿပီးကိုေဇာနာသည္x{1014}x{103D}င့မ “ဖတ္ ဖတ္ ဗိ ..ဗစန္းးးဖန္းဖန္း” “အာ့!ရီးးရီးးး အိုးးအားအင္းဟင္းး”  ၾကားဖူးေနေသာကာမအမx{103C}x{1037}ၿပီးတယ္   ဆိုတာကိုသတိရလိုက္ၿပီးအထဋထိပိုx{1037}ေရာက္ေနၿပီဆိုတာသိလိုက္ ရေတာ့တယ္။

“ဘတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဖန္း ဖန္းးဖန္း”  “အားရီးးရီးးအိုးးး”ပိပိအတင္းလx{103C}ပားမx{103C}x{1037}မားx{1014}x{103D}င့တူ   ဖဴမာအရည္ေတစီးဆင္းသားသလိုခံစား လိုကယ္။ဆကက ညည္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ေလာက္ေအာငားအငုနမ္းသလိုဖစားၿပီးၿငိမ္   သားရတယ္။ကိုေဇာေတာ့မက္ လုဝးစုံမိတ္ၿပီး ဆကုပာဖဴလဲ  သူၿပီးေအာငုပါေစဆိုၿပီးလx{103E}တ္  ထားလိုကယ္။ဖဴၿပီးၿပီး  ငါးမိနစနx{1037}္ၾကာေသာအခါမာ ေတာ့ကိုေဇာ့ီက “အင္းးအားးး ရီးးးရီး ဟားးး” တx{1014}x{103D}ာသံထကာၿပီးအတင္းလိုး ေတာ့တယ္။မၾကာပါဘူး၊ပိပိထဲပူေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းသုတ္  ေတဝငာၿပီး ကိုေဇာ လီးကိုအဆုံးထိသင္းၿပီးေနာက္ေကာ့ၿပီးပန္းထည့ိုကာအဖုတဲသုတညိုx{1037}ပည့ံသားေတာ့ တယ္ ထိုေနာက္ေတာ့ကိုေဇာဖဴx{1037}ေဘးဝငိပာဖဴကိုနမ္းၿပီးဖကာအိပ္   ေပာားေတာ့တယ္။ဖဴလဲအရမ္းအိပငာၿပီး ေနာကာေတာ့ကို ေဇာ့ိုဖကားၿပီး အိပ္ေပာားေတာ့တယ္။

“ မနကိပာကိုဖဴx{1014}x{103D}ိုးလာတဲ့အခါကိုေဇာဖဴx{1037}ကိုဖက္ၿပီးအိပ္ေန  တယ္။ဖဴမာ မေနx{1037}ညကဖစဥိုေတးမိၿပီးရကားသလို ေနာငလဲရမိသည္။  ကိုေဇာိုးကဖဴx{1037}အေပၚမာခစင္းမခစင္းကိုမဆန္းစစဲမေနx{1037}ညကကိုေဇာိုးအလိုကိုလိုကိၿပီးဖဴ ကိုယိုငဲသာယာမိသလိုဖစဲ့ရသည္။ဖဴသညစ္ၿပီးမငိုေx{1039}x{101E}ကးပူေဆး  တတ္ေသာသူမဟုတဖင့္x{101B}ုပငဲကတရx{103C}ံx{1037}ရx{103C}ံx{1037}ငိုေx{1039}x{101E}ကး မည့ူလဲမ  ဟုတ္ေပ။ဖစဥာလဲကိုေဇာိုးကအx{1014}x{103D}ိုငထကဳကင့င္းမမဟုတ္ေပ၊မိမိကိုယိုငလိုတူအလိုပါ   ဖစိသည္ မဟုတား၊ထိုx{1037}ေၾကာင့္  ပငငိုေဇာိုးထံ၌မိမိ၏အပိဳ  စငဝကိုစနx{1037}တဲ့သx{1014}x{103D}ိုးလာမ   ကိုေဇာိုးသေဘာထားကိုေမး မန္း ရနာရိသည္။ဖဴမာရx{103D}းေပါကငာလိုx{1037}ကိုေဇာိုးလကိုဖယ္   ရားလိုကဲ့အခါကိုေဇာိုးx{1014}x{103D}ိုးသား  ၿပီးအံ့ဩေနေသာပုံx{1014}x{103D}င့္  “ဟာ  ..ဖဴ .” “ဘာ.ဘာဖစိုx{1037}လဲကိုေဇာ္”  “ဟာ ဒါဆို မေနx{1037}ည ကကေနာ္x{1014}x{103D}င့ဴ ဟာ သားပါၿပီကာ”  “”ဟုတယိုေဇာိုးမေနx{1037} ညက  ကိုေဇာိုးေတာ္ေတာူးေနတယ္” “ဒုကx{1039}x{1001}ပါပဲဗာ၊ကေနာဴx{1037}အေပၚအ  မားေတကဴးလနဲ့ၿပီပဲ”  “ဟုတယိုေဇာ္၊ဖဴ လဲ ဘယိုမx{101B}ုန္းမရေတာ့”  “ကေနာားလညါတယာ၊ အရမ္းလဲေတာင္းပနါတယာ၊ဒီကိစx{1039}x{1005}မိဳးကေတာင္းပနိုx{1037}ရတဲ့ကိစx{1039}x{1005}မ ဟုတူးဆိုတာကေနာဲသိပါ  တယ္”   “ဟုတယ္ ဖဴလဲဘယိုေပာရမန္းမသိေတာ့ဘူးကိုေဇာယ္၊ဖစ္ၿပီးမေတာ့ဖဴx{1037}  ဘဝနဲx{1037}  ဖဴပဲေနပါေစေတာ့၊ဖဴကစပ္ေဆာ့မိတာကိုး” “မဟုတါဘူးဗာ၊ကေနာ့မားပါ၊

ကေနာာဝနူရမာပါ” “မဖစ္x{1014}x{103D}ိုငါဘူးကိုေဇာယ္၊ကိုေဇာာညီမေလးသဲရိတယ္ေလ” “ေအာဴရယ္ သဲx{1014}x{103D}င့ေနာခုထိ    ဘာမမကဴးလန္ၾကေသးဘူးေလ”  “ညီမေလးအေပၚကိုေဇာိုးသစx{1039}x{1005}ာ  ပကလိုဖစာေပါ့”  “ဒီလိုဖစာမေတာ့ ဘယတ္x{1014}x{103D}ိုင္  မလဲေလ၊အခစိုတာေပါင္းရမမဟုတာခစ္ေနရရငည္းေကနပ္ ရမာပဲေလ”   “ညီမေလးဘကိုလုံးဝမေတး  ေတာ့ဘူး လားကိုေဇာ္” “မေတးလိုx{1037}မဟုတူးဖဴ၊သဲကိုက  ေနာရမ္းခစါတယ္။ဒါေပမယ့္  ဖဴx{1037}အေပၚကေနာဴးလနဲ့တာက  ဖဴx{1037}ရဲx{1037} ဂုဏိကx{1039}x{1001}ာကိုညစ္x{1014}x{103D}မ္းေစခဲ့ တယ္ေလ၊ဒီကိစx{1039}x{1005}ကိုကုစားဖိုx{1037}ကက ေနာဴx{1037}ကိုလကပx{101B}ုံပဲရိေတာ့  တယ္”  “ေအာ္ …ကိုေဇာယ ခစဲဒီအတကဲx{1037} မားလကပာတဲ့လားကိုေဇာ္ ရယုေတးလိုကိသည္။ဖဴက ေတာ့ အင္းေလ …  ဖဴကေယာက္ားေတအေန နဲx{1037} သူတိုx{1037} လိုခငာရၿပီးထကားကာတာ ဝနယူခင္ေလာကူးထငဲ့တာ၊ဒါေပမယ့မငဲx{1037}လက္ေတx{1037}ဘဝ ကေတာ့ေပာင္းပန္၊ ကိုေဇာိုးစိတေယာက္ားစိတကယီသပါေပတယ္ေလ။ဖဴလဲစဥ္းစားရၿပီ၊တ ကယမ္းကိုေဇာစာက  ညီမေလး၊ညီမ ေလးသဲကလဲအရမ္းခစရာေကာင္းတယလဲလတယ္။ညီမေလးကိုပဲကိုေဇာစာပါ။

ဖဴx{1037}ကိုလကပယိုေပမယ့္  ကိုေဇာိုးကရဲx{1037}x{1014}x{103D}လုံးသားထဲမာေတာ့ဖဴအတက္ေနရာမရိဘူးဆိုတာဖဴ သိတယ္။တကယမ္းဆို ရင္ေတာ့ ကိုေဇာိုးလိုလူမိဳးကိုလကပ ရငဝအတကပူမပငေပမယ့္  ကိုယ့ေပၚမာမခစဲ့လူမိဳးကို  လကပူရမ ယိူရငိုယစ္  ရတဲ့သူကေရာစိတမ္းသာx{1014}x{103D}ိုငါ့မ လား။သူစိတခမ္းသာဘူးဆိုရင္  မိမိကေရာစိတမ္းသာပါ့မလား  မိမိ လည္းစိတမ္းသာx{1014}x{103D}ိုငညထင္ေပ။ကိုေဇာိုးေပာသလို အခစိုသညာရယူx{1014}x{103D}ိုငင္းမအ  ခစဟုတ္။သူေပာ္x{101B}x{103E}ငမ္းေမ့  သညိုေတx{1037}မင္ၿပီးအေဝးက ခစ္ေနရခင္းသညည္းအခစါပဲေလ။ခုလိုမားၿပီးမေတာ့လဲအပစိုx{1037}မမငင္ေတာ့ေပ။အပစိုx{1037} မင္ေနရရင္ လည္းမိမိလည္းစိတမ္းသာမည္  မဟုတ္ေပ။အမားကိုလကံx{1014}x{103D}ိုငင္း  ကပငိတကာရာရေစဦးမည္။

ထိုx{1037}ေၾကာင့ငင္ “ကိုေဇာ္” “ဗာ..ဖဴ” “စိတစ္ေနၿပီလား” “ကေနာ္ေရx{1037}ေရးအတကဥ္းစား ေနတာပါ” “ဖဴနဲx{1037}ပတက္ၿပီးကို  ေဇာိုးဘာမ မလုပဲx{1037} ပိုေနၿမဲကားေနၿမဲသာေန” “ဗာ” “ကိုေဇာဥ္းစားၾကည့္ေလ၊ဒီကိစx{1039}x{1005} မာလူေတသိရငည္းဖဴx{1037}ပဲအပစ္ တငံရ  မာပဲ။ၿပီးေတာ့ကိုေဇာိုလကပိုx{1037}ေတာင္းဆိုလည္းမဖစ္ x{1014}x{103D}ိုငူး၊ဘာလိုx{1037}လဲဆိုေတာ့ကိုx{1037}ေဇာ့္   ခစူသဲကလဲညီမေလးေလ၊ အဲဒီ ေတာ့ဖစဲ့ကိစx{1039}x{1005}ေတေမ့ပစိုက္ ၾကမယ္၊ကိုေဇာိုစိတမ္းသာေစ ခငလိုညီမေလးကိုလဲစိတဆင္း ရဲေစခငူးေလ၊ ၿပီးေတာ့လဲဖဴx{1037}ကို  ကူညီရင္းဖစတာပဲ၊ဘာမစိတ ညစံမေနနဲx{1037}၊တစုေတာ့ရိတယ္၊ ဖဴx{1037}အတက္ေဆးေတာ့ဝယ္ေပးပါ  ေx{1014}x{103D}ာ္၊ တစုခုဖစငာကယ္x{1014}x{103D}ိုင္ ေအာငိုx{1037}” “ဒါကေတာ့ကေနာာဝနူရမာပါဖဴ” “မဟုတါဘူးကိုေဇာယ္ ဖဴတကယဝယဲလိုx{1037} ပါ” “ဖဴ ကေနာ့ိုစိတဆိုးဘူးလား” “ကိုေဇာိုစိတိုးလိုx{1037} ဖဴကအပိဳ ပနစာလားကိုေဇာယ္” “ကေနာကယိတ  ေကာင္းဖစပါတယ္၊ကေနာ့မားေၾကာင့ဴ…”

“ကိုေဇာူတိုင္းအမားနဲx{1037}မကင္းဘူး သိလား၊ဒါx{1039}x{101C}ကီးကိုပဲထပာတလဲလဲေပာေနရငဴရကိုx{1037}ပဲေသေတာ့  မာ၊ဘာမမဖစါဘူးဆို”  “ဘာမမဖစာေသခာတယ္   ေx{1014}x{103D}ာဴ”  “ဘာမမဖစိပါဘူးဆို ဖစိနနိုx{1037}ဖစယေဘာ  ထားတာယိလား၊ဒီ ေလာကို ကိုယ္ေတာ္ေလးစိတမ္းသာၿပီ  လား”  “ဖဴအတကိတခမ္းသာတာပါ”  “ေပာပန္ၿပီေx{1014}x{103D}ာဲပါကိုေဇာယ္   ဖဴ ေတာငာမမဖစ္ေတာ့တာ ကိုေဇာဘာဖစ္ေနတာလဲ”  “ဟုတ္ ဟုတဲ့ပါ ဖဴ”  “မေနx{1037}ကကိုေဇာ္ေတာ္ေတာိုးတာ  ၾကည့္  ေတာ့လူx{1039}x{101C}ကီးလိုေနၿပီး”“ဟာ ဖဴကလဲေတာ္ေတာူးေနတာ   ဗ၊ၿပီးေတာ့ဘယိုေပာရမလဲ   အိမကိုဖစာဗာ၊ေပာရရင္ ဟို ေလ အရမ္းလဲစိတါၿပီး” “အာကိုေဇာ္ေx{1014}x{103D}ာ္”   “တကယ္ေပာတာဖဴ “  “အာေတာ္ၿပီကာနားရကာၿပီ  ေရခိဳးခန္းထဲသားေတာ့ မယ္” ဖဴကဂါဝနိုဆဲခၿပီးေစာင္ ေအာကေနထကယ္x{1039}x{101C}ကံေတာ့ကိုေဇာလကိုလမ္းဆဲၿပီး “ေစာေသးတယဴ ခနေနဦး”  ဆိုကာဖကားတယ္။

“မရေတာ့ဘူးကာ၊သားမရမာ” ကိုေဇကဖကားေတာ့ဖဴကို  လာထိေနေသာကိုေဇာဲx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးေၾကာင့ဴမာၾကကီးေx{1014}x{103D}းဖုေတ  ထသားရပနယ္။မေနx{1037}ညကဒီလီး  x{1039}x{101C}ကီးေၾကာင့ဲမခံစား  “ဟာကာ ကိုေဇာ္ ေတာ္ၿပီ ထေတာ့မယ္” “မလတင္ေသးဘူးဖဴ”    “မ ရေတာ့ဘူးဆို ၊ဒီမာအေရးx{1039}x{101C}ကီးေနၿပီ” “ဟာ ပနာရမယ္ေx{1014}x{103D}ာ္” “အင္းပါကိုေဇာယ္”   ဖဴမာမက္x{1014}x{103D}ာလဲပူတယ္။ကိုေဇာိုးဖက္ၿပီး ေတာ့ေနခင္ေနေပမယ့္ ရကာကလဲရကယ္။သိတယ  လားအပိဳx{1039}x{101C}ကီးေလ။နည္းနည္းေတာ့  x{101B}ုန္းၿပီးမူရေသးမာေပါ့၊ဖဴမာေစ ခိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီးရx{103D}းေပါကာပိပိေရာ ဖငိုပါေရေဆးၿပီး အိပန္းထဲပနငာကာ  “ကိုေဇာေတာ့ကာ “   “ခနေလးပါဖဴရာ” ဖဴကိုအတင္းဆဲေခၚၿပီးအိပာေပၚဆဲေခၚလိုကယ္။ဖဴလဲကိုေဇာံမာအဝတစားမရိတာသိတဲ့အ တကိုေဇာိုေကာခိုင္း ၿပီးေစာင္ေအာကိုတိုးဝငာဝငိပိုကယ္။ကိုေဇာဖဴx{1037}ကိုေနာကေနသိုင္းဖကားလိုကယ္။ထုံးစံအတိုင္းအိပာက  x{1014}x{103D}ိုးစမာဖစတဲ့လီးကမာၿပီးေတာင္ေနတာမိုx{1037}ဖဴဖင္ၾကားကိုေထာကိေတာ့   ဖဴလဲတနx{1037}ါသားရပနည္။မေနx{1037}ညကထိ ေတx{1037}ဖူးတဲ့အထိအေတx{1037}  ေၾကာင့္ေၾကာကေနေတာ့ဘဲရငဒိတိတုနာရသည္။

“အယ္ သူထပုပုံးမယငယ္”လိုx{1037} ေတးမိခါမပိုဆိုးသားၿပီးပိပိထဲစိုလာရပနယ္။ေနာကေနဖကား  တဲ့ကိုေဇာက္ ကရငားေတလာပတ္ေတာ့ရငားေတေတာင့င္း  လာရပနယ္။ေပါင္ၾကားထဲကို ေဇာာx{1039}x{101C}ကီးကတိုးဝငာတယ္။  “အာ   ကိုေဇာ္ “ တိုးတိတာအသံထကိတယ္။ “ဖဴ” “ဟင္” “မေနx{1037}ညကမူးေနလိုx{1037}ဘာမမသိဘူး အခုေတာ့သိေအာငုပငာ”  “ဟာ ကာကိုေဇာ္” “ဖစ္ၿပီးမလဲမထူးေတာ့တဲ့အတူတူ ကိုေဇာ့ိုထပစင့္ေပးဦး”  ၾကည့မ္းလိပေလးပဲကိုေဇာ”  “ခင့ဳေပး ေx{1014}x{103D}ာ္”  “အာ ကိုေဇာ္ေx{1014}x{103D}ာ္ ဖဴကိုရက္ေအာင္ ေပာေနပန္ၿပီ” တကယ့ိုေဇာဲ၊သေလာတူလိုx{1037}အိပာထဲေရာက္ေနၿပီဒါကိုခင့ဳခက္  ကေတာင္းေနေသးတယ္။  ကိုေဇာ္ေလ ေကာခိုင္းေနတဲ့ဖဴx{1037}ကို မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုငစ္ေအာငည့္ လိုက္ၿပီးဖဴx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေပၚကိုအနမ္း ေx{1039}x{101D}ခပနယ္။ဒီအခိုကတနx{1037}္ေလး  ဟာ ဖဴx{1037}ဘဝရဲx{1037}အသာယာဆုံး၊အခိဳ ၿမိနုံးလိုx{1037}ေတာငငတယ္။

x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္းစုပမ္းေနသလိုဖဴရဲx{1037}ဂါဝန္x{1039}x{101C}ကီးကိုလဲမတင္ေနတယ္။ဖဴတငားေတကိုဖစစ္ၿပီးလက္ေခာင္းေတနဲx{1037}ပိပိအထဲကို ေဖးေဖးခင္းအသင္းအထုတုပိုကယ္။စိုေနတဲ့ပိပိအရည္ေတအပငို   ထကာၿပီးစိမ့ကာတယင္   ဖဴလဲကိုေဇာ့္ ေကာပင္x{1039}x{101C}ကီးကိုဖက္  တယားမိတယ္။ရငဲမာလည္းတသိမ့ိမ့ံစားေနရတယင့္။ အဲဒီခံစားမx{103C}x{1037}နဲx{1037}အတူပိပိထဲကလဲလx{103C}ပ္   ရား လာတယ္။ကိုေဇာနမ္းေနတာကေနရပိုက္ၿပီးကုတင္းေခရင္း  ဖကိုx{1037}ေလာခကာၿခဳံထားေသာ  ေစာငိုဖယားလိုက္ၿပီးဖဴ ရဲx{1037}x{1014}x{103D}ိုx{1037}  ေတကိုငုံစိုx{1037}လိုကယ္ “x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္”  “,အိုx{1037}! အာ့ အင္းဟင္းးးဟင္းး”  ဒီတx{1039}x{101C}ကိမ္x{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}ေပးပုံကညကလိုမ  ဟုတနါဘူး။x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံ တစုလုံးငုံစုပိုက္၊ကေလးx{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}သလိုစိုx{1037}လိုက္၊x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီး ေခါင္းထိပားေလးေတကိုလာx{1014}x{103D}င့္   ယကိုကဲx{1037}လုပ္ေပးေနတယ္။အစ ကတည္းကစိတာၿပီးေထာင္ ထေနတဲ့x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးဟာ၊ကိမ္းသားလိုက္ေကာင္းလိုကဲx{1037}ရသx{1014}x{103D}စ္  မိဳးကိုေပးေနတယ္

“အင္း ဟင္းးဟင္းးး” ဖဴမာအလိုအေလာကည္း သံေတထကာတယ္။ပိပိထဲကလဲ ယားယံလာခဲ့တယ္။ပိုၿပီးေဖာင္းx{1039}x{101E}က  လာ  ေသသလားထငိတယ္။x{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}ရင္း ပငိပိကိုပတနယ္။မေအာ္ ညည္းမိေအာငိန္းေသာည္း  ထိန္းသိမ္းရမေပ။ညည္းသံတိုx{1037} စိပ္  လာသည္။x{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}ေပးၿပီးကိုေဇာေအာကိုx{1037}ထပံေလာခၿပီးဆီးခုံေနရာကိုနမ္းလိုကည္။ထိုသိုx{1037}ပဳလုပဲ့အခါကိုေဇာစ္ ေယာကုပ္ေတာ့မည့ရာကိုေတးမိၿပီးတကိုယုံး ၾကကီးေx{1014}x{103D}းထလာပနည္။   တားခိနရလိုက္ေပကိုေဇာပိပိကို မက္x{1014}x{103D}ာအပ္ေနၿပီးပိပိအကဲေၾကာင္းထဲကိုပူေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းလာကပတဲသားေခသည္။  “အားးး ရီး ကိုေဇာလုပဲx{1037} အိုး”  လူတကိုယုံး တုနကားသလိုခံစားလိုကသည္။အကဲေၾကာင္းထဲ  လာကတိုးဝငာၿပီးကေလာား  ပနည္။  “အာ့ အာ့ ကိုေဇာဴငရဲ x{1039}x{101C}ကီးပါ့မယ္”  အေစ့ကိုတx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတုပိုက္။ကေလာိုကိပိအေခါင္းထဲလာထိုးထည့္ၿပီးေမx{103E}လိုကိုx{1037}ဖဴမာခါးကအိပာ  ေပၚမထိ ပဲေလထဲေမာက္ေနသည္။ ပိပိထဲမအရညိုx{1037}လဲတစိမ့ိမ့က္  ကလာၿပီးအိပာခင္းစကိုသာလက္x{1014}x{103D}စက္x{1014}x{103D}င့င္းတင္းဆုပိုင္ ညည္း မိေတာ့သည္။ေတာင့ားရသဖင့္  ဗိုက္ေၾကာေတလဲတင္းလာသည္။

“အားးကိုေဇာဴမခံx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘူး” “ဖဴ”  “ဟင္” “ကိုေဇာ့ိုလဲစုပ္ေပးပါလား” “အင္း စုပ္ေပးမယ္”   ဖဴအလိုလိုေနရင္းသဒx{1039}x{1015}ါတရား တိုx{1037}ပိုလာသည္။ကိုေဇာဲx{1037}လီးကိုပါစုပ္ေပးခငာသည္။ဖဴအိပာကလူးလဲထလိုက္ၿပီးထိုငိုကည္။  ကိုေဇာအိပာေပၚပနဲလိုက္  ရာ မေနx{1037}ညကမမငူးလိုကဲ့လီး ကေထာင္ေနၿပီ။ေတာ္ေတာ္ေလးx{1039}x{101C}ကီးတယ္ လိုx{1037}ေတးလိုက္ၿပီးအာ့မိုx{1037}မေနx{1037}ညကေတာ္ ေတာာခဲ့တာလိုx{1037}ေတးလိုကယ္။လီးအရင္းငေနလကဲx{1037}ကိုင္ၾကည့္ေတာ့အပငကာ သုံးလက  ေကာန္ေသးတယ္။ပါးစုပ္ ငုံစုပိုကယ္၊။ခၽဲပစစ္ေလးနဲx{1037}ငံပပ  အရသာေတx{1037}လိုကတယ္။အနံx{1037}သိပ္  မဆိုးေတာ့လဲငုံစုပိုကယ္။လီး   စုပာကိုၾကား ဖူးထားၿပီးထိပ္  ဝေလးကိုလာဖားေလးx{1014}x{103D}င့္ေမx{103E}လိုက္  တဲ့အခါ  “အာ့! ရီးးရီးးး အိုးေကာင္းလိုကာ ဖဴရယ္”  ကိုေဇာေကာင္း တယ္ေပာတာ   ေၾကာင့မ္းသာသားကာ အားရပါးရစုပိုကယ္။စုပင္း x{1039}x{101C}ကိဳကလိုဖစာတယ္။စုပ္ေနရင္းကိုေဇာီးက အရမ္းကိုထားလာ ၿပီးပိုရညလိုဖစာတယ္။အရည္ၾကည္ေတလဲစိုလာၿပီးထိပူးx{1039}x{101C}ကီး   ကလဲနီရဲလိုx{1037}လာတယ္။ေဂးဥေလးကို ၾကည့ိုကဲ့အခါမာေတာ့ေပာ့တဲမေနပဲမာကစိုx{1037}လာေနပနယ္

စိတဲမာကိုင္ၾကည့ငာလိုx{1037}အသာအယာေလးကိုငိုက္ေတာ့လီး  ကဆတနဲေတာငားပနယ္ ။ဖဴပါးစပဲမာကိုေဇာ္  မိုးဆီက ထကဲ့အရည္ၾကည္x{1014}x{103D}င့ံေတးေတစိုx{101B}x{103E}ဲလိုx{1037}လာေတာ့ဖဴကလီးထိပကိုပန္ေထးၿပီးငုံကာအသင္းအ ထုတုပ္ေပးလိုက္ ရာ “အားးရီးးရီး ေကာင္းလိုကာဖဴရာေတာါ  ေတာ့ကိုေဇာ္ၿပီးသားလိမ့ယ္” ကိုေဇာားေတာ့ဆကုပင္ေပ   မယ့ဴဆက္ မစုပ္ေတာ့ဘူး၊ေတာ္  ၾကာလီးx{1039}x{101C}ကိဳကဲ့မမလိုစေနအုံးမာ ဖဴရပိုက္ၿပီး ပကကေလး  အိပိုကယ္။တခားပုံစံေတကို  ဖဴသိပါတယ္။ဒါေပမယ့ိုေဇာ္  ေပာမဖဴေနရဲမာေလ၊ကိုေဇာ ကုတင္ေပၚကဆင္းၿပီး ဖဴကိုယုံး  ကိုကုတငာကနx{1037}နx{1037}ုပ္ ၿပီးဖဴx{1037}  တငါးကိုကုတင္ေပါငနီးထိေx{101B}x{103E}x{1037}လိုကယ္။ၿပီးမဖဴတငါးေအာကိုေခါင္းအုံးတစုံးယူၿပီးခုလိုက္ေတာ့ဖဴဖင အေပၚကိုေမာကကားခိနိုေဇာဖဴေပါငိုမတငိုကယ္။ဖဴကအလိုကသိx{1039}x{101E}ကေပးလိုကယ္။ေပါငိုမတင္ၿပီး တဲ့အခါ “ဖဴေခခင္းဝတိုလမ္းဆဲေပး” ဖဴလဲမိမိေခခင္းဝတ္x{1014}x{103D}စကို  လမ္းဆဲလိုကယ္။ထိုအခါကိုေဇာဖဴx{101B}ဲေပါင္ ၾကားထဲဝင္ၿပီးေတာင္   ေနတဲ့လီးx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့ဴပိပိအဝကိုေတ့ ၿပီး ဖိသင္းလိုကယ္

“ဗစ္ ဗစ္ “ “အာ့!ေဖးေဖး ကို” ေစာကည္x{1014}x{103D}င့္ေခာေနတဲ့ပိပိထဲကို လီးကအိကနဲဝငားတယ္။ ထိုေနာက္ေတာ့ကိုေဇာဖဴx{1037}x{1014}x{103D}x{103C}တ္  ခမ္းကိုနမ္းစုပ္ၿပီးတဖတတ္ မည္ေအာငိုးေတာ့တယ္ “ဖတ္! ဖတ္ ဖတ္ ဖန္းဖန္း”   “အာ့ အိုးးအင္းဟင္းးးဟင္းး”  မေနx{1037}ညက ထကပုံx{1039}x{101C}ကီးသာပါတယ္ လိုးေဆာင့ဲ့အခိနနေလးအတင္းမာပဲဖဴစိတ္ေတမတရားထနာ ၿပီးၿပီးခငလိုဖစာတယ္။လီး  ဒစားကားx{1039}x{101C}ကီးကမx{103C}ိပင့္x{1039}x{101C}ကီးလိုဖစ္ၿပီးပိပိအတင္းသားေတကိုပတာဆဲသားတယ္။အဝငထကိုင္း   အရမ္းကိုဖီလ္းဖစ္ ၿပီးညည္းမိေတာ့  တယ္။  “ဖတ္! ဖန္း!ဖန္း !ဖန္း “  “အာ့!အိုး! ရီးရီးးးရီးးး”  ဆီးခုံခင္းx{101B}ိုကံx{1014}x{103D}င့ဴရဲx{1037}ေအာ္  ညည္းသံေတထကာ တယ္။  “ဖဴေကာင္းရဲx{1037}လား” “အာ ကိုေဇာ္ အာ့ရီးးရီးး”  “ဖတတ္ ဖန္းးဖန္းးဖန္းး”  ေခခင္းဝတ္x{1014}x{103D}စကိုကိုင္ၿပီး  မကုံးစုံမိတ္ ကာဖဴမာကာမအရ  သာကိုခံစားေနလိုကယ္။

တေဖးေဖးၿပီးေတာ့မယိုတာကို ဖဴသိလာတယ္။ဖဴမၿပီးခင္ေသးဘူးကိုေဇာဲx{1037}အတူပဲၿပီးခငာ  ေၾကာင့ိတိုထိန္းေနရ ေတာ့တယဴရဲx{1037}ပုံကၿပီးေတာ့မယိုတာကို ကေနာိေနတာေၾကာင့ေနာ္ လည္းပုံစံေပာင္းၿပီးလိုးခငာ   တယ္။  “ဖဴပုံစံ ေပာင္းရေအာင္ေx{1014}x{103D}ာ္”  “အင္းေပာင္းေလကို” “ကုန္းေပးေx{1014}x{103D}ာ္”ဖဴအိပာကထၿပီးကုန္းေပးလိုကယ္။   ဖဴကုန္းေပးတာေၾကာင့္ ပုံစံကေအာငဳပင္ၿပီးဖဴအဖုတကိုေတ့ၿပီး လီးကိုသင္းလိုကယ္   “ဗစ္ ဗစ္ ဗိ”  လီးကိုတဆုံးအထိသင္းၿပီးဖဴရဲx{1037}ခါး  ကိုလမ္း ဆဲၿပီးတဖန္းဖန္းမည္ေအာင္  လိုးလိုကယ္။ဖဴရဲx{1037}တငားx{1039}x{101C}ကီး x{1014}x{103D}င့ဴခါးကအရမ္းကိုလေနတယ္။စိတဲအရမ္းx{1039}x{101E}ကလာၿပီးမနန္ ေလးလိုးလိုက္ေတာ့တယ္  “ဘတ္ ဖတ္ ဖန္းဖန္းဖန္းး”  “အာ့အိုးးရီးးရီးးး” ပုံစံေပာင္းၿပီးေလာ့သားတဲ့ကာမ   စိတဖဴကိုတဖန္ ပနကာေစတယ္။ဒီအx{1039}x{101C}ကိမေတာ့ဝငက္ တိုင္းထိေစတယ္။သားအိမားအထိကိုေရာက္ေနတာေၾကာင့ိုၿပီးဖီလ္း   ပိုတက္ လာတယ္။

“ဖတ္ ဖန္းးဖန္းးဖန္းး” “အာ့ရီးးရီးးးအိုးး ရီးးကိုေဇာဴၿပီး ေတာ့မယ္”  ကေနာဲအပိဳစစစိုးရတာေၾကာင့္ၾကပုပ္ေနတာမိုx{1037}ၿပီး ခငလိုဖစ္ေနတာေၾကာင့္  “ကိုေဇာည္းၿပီးေတာ့မယဴ”“ဖတ္ ဖန္း ဖန္းးဘတ္ ဘတ္ ဖန္း”   “အာ့ရီးးရီးးးအားၿပီးၿပီ အိုးး”  ဖဴ ၿပီးသားၿပီဆိုေတာ့ကေနာည္းစိတိုမထိန္းေတာ့ပဲလx{103E}တ လိုက္ေတာ့တယ္  ပူေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းသုတ္ေတဖဴအဖုတဲ  ဝငာတယ္။ ဖဴလဲေမာပန္းသလိုဖစ္ၿပီးအားကုနားသလိုခံစားလိုကၿပီးကုတင္ေပၚေမာကသားေတာ့တယ္။အရမ္းလဲအိပင္ေနတာ ေၾကာင့ထေသးပဲမိန္းရာကိုေဇာဖဴအနားလာအိပ္ေပးၿပီးဖက္ ထားတယ္။မၾကာမီမာပဲဖဴလဲ အိပ္ေပာားရာ x{1014}x{103D}ိုးလာတဲ့အခိန္ မာေတာ့ကိုေဇာ္ ကဖဴအနားမာမရိေတာ့ေပ။ ထကားၿပီးလားေတးေနရာ “ဖဴx{1014}x{103D}ိုးၿပီလား မက္x{1014}x{103D}ာသစိုက္  မနကာလုပား တယ္” မက္x{1014}x{103D}ာသစ္ၿပီးသားတိုကာအ ဝတစားလဲၿပီး ဖဴအပငကာရာစားပဲေပၚမာစားစရာx{1014}x{103D}င့္ေကာီေရာက္ေနၿပီးဖစ္  ေတာ့ဖဴသေဘာကသားၿပီး ကိုေဇာိုအရမ္းခစားသလိုခံ စားရေတာ့တယ္။