အချစ်ပေးကောင်းတဲ့ အပြစ်ကိုကို

အခစပေးကောငးတဲ့ အပစကိုကို

လငးသူ တယောက အဝေးသငဆောငဘကသို့ လောကလာခဲ့လေသည။ ဒီအခိန သူငယခငးတေက ကနတငးသားလိမ့မည ဖစသောလညး သူက ဗိုကမဆာသဖင့ အစစအမန လကတေ့ ရုပရငကည့ရန လူမရိသည့ အဝေးသငဆောငဘကသို့ ထကလာခဲ့လေသည။ သူ့ကို သူ့ဘောဒါတေက CCTVဟု နာမညပောင ပေးထားလေသည။ အတဲခောငးဖို့အတကဆို ထမငးမေ့ ဟငးမေ့  ခောငးတတလောကအောင ဝါသနာပါလေသည။ နောကဆုံး အဖေနင့ အမေကိုတောင မရောင ခောငးကည့လေသည။ အဖေနင့  အမေ ခစပဲဝငသည့အခိန ခောငးရန အခနးထောင့တခုနားတင အပေါကဖောကထားလေသည။ ထို့နောက အားရပါးရတဝ ကီး ခောငးကာ ဂငးထုတတလေသည။

အဝေးသငဆောငမာ အနီးကပသငတနးခိနမလဲ၍ လူမရိ လူပတလေသည။ ထိုသို့ လူပတသောအခါ ခစသူနစဦးကား  နကပာရောငခယမုနးကာ ကာမရသ ခံစားပုံဖောလိုသော ခစသူမား၏ ပောစံရာ နေရာကီးဖစလာလေသည။   ထိုနေရာကီးသို့  ကာမစုတခကမားဖင့ နကပာရောင ပနခီကား ခယမုနးကသော အပာရင့ရင့ခစသူမား လာရောကကသလို နကပာရောင  ပနးခီကား ကည့ရုခံစားလိုသော လငးသူလို လူမားလညး လာရောကကလေသည။  လငးသူက Day Final ဖစကာ Chemistry  မေဂာယူထားသူဖစလေသည။ သူ့အသက ၂၂နစခန့ရိကာ ၂နစအရယ ညီမတယောကရိပီး ဒုတိယနစ ICတကနေ လေသည။ အဖေက စာရငးစစ အရာရိဖစကာ အမေကတော့ အေးဆေးစာနေသည့ အိမရငမဖစလေသည။

အခနးတခုနား အရောကတင  ” အ အ အား ဟား ဟား ကောငးလိုကတာ ကိုကောငးတယ”  ဟူသောအသံမား ကားလိုကရသဖင့  လငးသူမ ရုတတရက ရပတန့လိုကလေသည။ အလုပဖစနေသာ အတဲတတဲရိနေပီ ဖစလေသည။ အတဲခောငးရန ခေသံမ  ကားအောင အသာလေးလမးကာ အခနးအနီးသို့ တိုးကပသားလိုကလေသည။ အခနးနားကပပီးသော အသာခောငးကည့ လိုကလေသည။ မငလိုကရသော မငကငးက လငးသူအတက ပါးဘယပနညာပန ရိုကခံရသကဲ့သို့ ထူပူသားလေသည။  လငး သူ ညီမ ဖစသူ ကေသီလငးသည စကပလနကာ ပေါငဖဲပီး စာရေးခုံတနး ပေါတငထိုငလကရိလေသည။ အောကမ သူဘဲဖစပုံရ သော ကောငတစကောငက အားရပါးရ ဘာဂာမုတလကရိလေသည။   ခစသူ၂ဦးမာ ဆိတကယရာ ပတဝနးကငဖစကာ လူလာ ခဲသော နေရာဖစသညမို့ စိတလတကိုယလတပင ကာမပနးခီကို ခယမုနးလကရိလေသည။

ကေသီလငးမာ ယခုအခိနတင သူ့အတက သူ့ခစသူ မိုးကိုမ ပေးသော ကာမအရသာမလဲ၍ ကနတာဘာမ မသိလောကအောင  အကောငးကီးကောငးကာ စိတလတကိုယလတ ခံစားနေလေသည။  လငးသူမာ တေ့တေ့ခငး တောတောဒေါသထကလာလေ သည။ သို့သော ယခုကိစသည အကမးကိုငတယဖေရငးပါက မေပူရာကငးမောကမည့ ကိစမိုးဆိုတာကို သဘောပေါကကာ  စိတထိနး၍ စဉစားမိလေသည။ ညီမဖစသူသည အရယရောကသူဖစနေပီ ဟူသော အသိကလညး ဝငလာလေသည။ ညီမလေး အား နမောမိသလို ကိုယ့ညီမတယောကလုံးကို ခစခငတိုငးခစခင့ရနေသော ရညးစားကောငအားလညး မနာလိုမိလေသည။

မောငနမသာဆိုသောလညး နစနစကီး နစနစငယမို့ ရိုသေလေးစားမု မရိသော ကေသီလငးကို လငးသူ ကည့မရတာ ကာပီ ဖစ လေသည။   ညီမလေး တယောကမို့ အမငမတောတာ ပောပီဆိုရင ကကကကလနရနတေ့ရုံမက အမေ့ကိုပါ စစကူတောငး တတလေသည။ အမေကလညး  “မေးထားတဲ့ အဖေနဲ့အမေဖစတဲ့ ငါတို့ မသေသေးဘူး အကိုဖစတဲ့မငးက အကိုနေရာပဲနေပါ”   ဟုပောကာ အငယဖစသော သမီးဖစသူကို ခစစိတဖင့ အလိုလိုကတတသော အမေ့ကို  “သမီးလေး ယောကမမငးစီထကတာ  မေးထားတဲ့ အဖေနဲ့အမေဖစတဲ့ အမေတို့ သေသားလို့လား”  ဟုမေးကာ ပလိုကခငပါတော့သည။ သူ့ကို အမဲခေရာတိုငးခင သော ကေသီလငးကို ခိုးနိမဖို့ ကံကမာက လကဆောငပေးခဲ့လေပီ ဖစလေသည။ ထို့ကောင့ အိတထဲမ ဖုနးထုတကာ အမိအရ  ဗီဒီယိုရိုကထားလေတော့သည။  “ကောငးလိုကတာ ကိုရယ အ အ အ အ”  မိုးကိုမာ ကေသီလငး စောကပတအား  အထကအောကစုနဆန ယကကာ လကနစဖကက ကေသီလငး ပေါငခံ၂ဖကကို ပတပေးနေလေသည။

“အဲ့ပေါငကားတေ မပတပါနဲ့”  ကေသီလငးက ပောလညးပော လကနင့ဖယထုတသောလညး မိုးကိုက မဖယ။ ပတပေးမဲ ပတ ပေးလကရိလေသည။ ကေသီလငးမာ စယကကာစ အခိနမစ၍ ကောငးသထကကောငးကာ ပီးခါနီးအခိနကမ ပေါငကား၂ဖက လကဖင့ပတသောအခါ စိတပနကလာလေသည။ မိုးကို လုပပုံမာ လကဖကသုပစား၍ ငရုတသီးစပနေသူ ရေနေးပူပူလေး သောကရသကဲ့သို့ စညးစိမရလေတော့သည။ ပီးမလို ပီးမလိုနင့ ပီးခငပါလက မပီးနိုငသေးဘဲ ငိမ့ငိမ့လေးနင့ ကောငးနေ တော့လေသည။ အရေမားလဲ ပကခနဲ့ ပကခနဲ့ထကကာ ခုံပေါမ ကမးပငသို့ တတောကတောက ကနေလေသည။ အားရအောင  ပတရငးယကပေးပီးမ မိုးကိုက ပေါငကား၂ဖကကို ပတနေသော လကနဖကကိုဖယကာ စောကစိကို သရကစေ့စုပသကဲ့သို့ စုပ လေတော့သည။ ကေသီလငးမာ ငိမ့ငိမ့လေးကောငးနေရာမ ရုတတရကမီးပင့ကာ အကောငးကီးကောငးလာလေတော့သည။  နုတဖားမ ငီးသံလေးမားထကကာ မိုးကိုခေါငးကို လကနစဖကဖင့ ကိုငထားလေသည။ ခနကာသောအခါ ကေသီလငးမာ မိုးကို ခေါငးကို သူ့ပေါငကားမ လတထကသားမညကို မလိုလားသည့အလားဆဲကပခါ ကေနပနစသိမ့လနးသော ငီးသံရညကီး ငီးကာ  တကိုယလုံး သိမ့သိမ့တုနလကပီးသားလေသည။

“အ ဟငးး ဟငးးးး အငးးးးး”  မိုးကိုက ထရပလိုကတော့ မိုးကိုခေါငးကို တုနယငသောလကအစုံဖင ဆဲကိုင၍ မိုးကို နုတခမးအား  စုပနမးလေတော့သည။ မိုးကိုကလညး နမးနေရငးဖင့ သူဘောငးဘီကို ဇစဖုတကာ အသာခတလိုကလေသည။ ထောငမတနေ သော လီးတံကီးက တရမးရမးဖင့ပေါလာလေသည။ မိုးကိုက ကေသီလငးလကတဖကကို ဆဲယူကာ သူလီးပေါသို့ တငပေးလိုက လေသည။ ကေသီလငးမာ နမးနေရငး လကတဖကဖင့ မိုးကိုလီးတံကီးကို အသာပတသပပေးနေသည။  ဗီဒီယိုရိုကနေသော  လငးသူမာ ကေသီလငးနင့ မိုးကိုတို့ အခေအနေကိုကည့ကာ ပထမအကိမ မဟုတကောငး ခန့မနးမိလေသည။  ထိုအခိနတင  ကေသီလငးမာ အနမးရညကီးကို အဆုံးသတကာ မိုးကို၏ လီကိုစုပပေးနေလေပီ။ ကေသီလငး လီစုပနေပုံမာ လီးကို လက တဖကဖင့ကိုငကာ ရေ့တိုးနောကငငကစားကာ လီးထိပပိုငးကို ငုံစုပပေးလေသည။ ကနလကတဖကကလညး ဥ၂လုံးကို ယယ လေးပတကာ ကစားပေးနေလေသည။ သကောင့သား မိုးကိုမာ အကောငးကီးကောငးကာ ဇိမအပည့ယူနေလေတော့သည။

လငးသူမာ ဇိမယူနေသောကောငကို မနာလိုဖစမိသလို ညီမဖစသူ၏ ပုစုမုကိုလညး ခံယူခငလာလေသည။ သညမငကငးတေ ကို ကည့ကာ သူ၏ လီးကီးမာလညးအစမးကုန ထောငမတလကရိလေပီ။ ပုဆိုးကိုလနကာ ဖုနးကငမရာကို ငိမအောင လက တဖကကထိနးရငး လီးကီးကို ရေ့တိုးနောကငငကစားကာ ဂငးထုပါတော့သည။ ညီမဖစသူ လီးစုပနေတာကိုကည့ရငး ဂငးထုရ သညမာ ပုံမနနင့မတူ။ စိတခံစားမု အသစအဆနးဖစကာ ပိုကောငးလပါသည။   မိုးကိုကလညး အပတဇိမတေ့နေသလို ကေသီ လငး ပုစုမုကလညး ကာယကံရငမဆိုထားနင့ ကည့နေသူ လငးသူကို အပတဟော့လာစေလေသည။   ညီမအရငးခေါကခေါက က တစိမးယောကားတယောက၏ လီးကို စုပပေးနေတာကို ကည့ရငး ဂငးထုရသော အခေအနေမာ လငးသူအတက ပုံမန  အပာကားကည့ဂငးထုတာထက အဆပေါငးမားစာ စိတကစေကာ ကာကာထိနးမထားနိုငတော့ပဲ အခနးနံရံပေါသို့ သုတရေ မား ဗစခနဲ့ ဗစခနဲ့ ပနးထုတလိုကပါတော့လေသည။

မိုးကိုမာလညး လီးထိပတခုလုံးငုံကာ လာဖင့ကစားနေသော ကေသီလငး၏ လာဒဏကို တောင့ခံထားနိုငစမးကုနဆုံးကာ ငီးငူ  သံမား ရေရတမညတမးကာ ကေသီလငး ပါးစပထဲသို့ သုတရေမားပနးထဲ့လိုကပါတော့သည။   ကေသီလငးကလညး ပနးလာ သော သုတရေအားလုံးကို တစကမကန အပငမထကစေပဲ စုတယူမိုခလိုကလေသည။   “အား အား ကောငးလိုကတာ ကေသီ ရာ”  ပခုံးနစဖကမ ဆဲထူ၍ အပုစုကောငးသော ခစသူလေးအား မတနိုးစာ နမရိုကလိုကလေသည။ ကေသီလငးက အကာကီး အနမးမခံတော့ပဲ “ကို အဝတစာတေ ဝတတော့ သားကစို့ နောကကလိမ့မယ”   ၂ယောကသား အဝတစားပငဝတနေခိနမာပင  လငးသူသည သူဆကနေရနမလိုတော့ကောငး သဘောပေါကသညဖစရာ ကေသီလငးတို့မထကခင အသာပနလည့လာခဲ့လေ သည။  ခနအကာတင ကေသီလငးနင့ မိုးကိုလညး တယောကခါး တယောကဖကလက စကားတတထိုးကာ ထကလာခဲ့လေ သည။ ကေသီလငးသာ နောကပနလည့ကည့ခဲ့ပါမူ အခနးနံရံပေါရိ လငးသူ၏ သုတရေဖူ ဖူ ဖေးဖေးမားက တလကလကစို လကရိကောငး တေ့ရိမညဖစလေသည။ ယခုမူကား…

“ဟာ အကို ရပါ့မလားဗ သိပမလိုကနဲ့ဗ”  “ရပါတယကာ မငးရဲ့စန ပတသားရင ငါပနဝယပီးတငပေးပါ့မယ”   “ဟေး မိုကတယ ကာ အကိုက လိုကတတတယဗာ”  စနလတရာသီဖစသောကောင့ လငးသူ ကလေးတယောကထဲမ လေတံခနနင့ ရောငဘီးလုံး ငားကာ စနလတနေလေသည။  “ဟေ့ လငးသူ”  “ဗား အဖေ”  “အိမလိုကခဲ့”   အဖေက ခေါနေသောကောင့ လကထဲမ ရောင ဘီးလုံးအား ပိုငရငဖစသူ ခာတိတလကထဲထဲ့ကာ လငးသူအိမဘကဆီသို့ ပနလာခဲ့လေသည။ အိမသို့ရောကသော အဖေက ဟ မးဘတအိတနင့ စောင့နေတာဖစလေသည။  “လငးသူ အဖေ့ကို ကားဂိတလိုကပို့ အဖေခရီးထကရမယ ရုံးကိစနဲ့ ၃ ရကလောက  အဖရော အမေရော အိမမာ မရိဘူး မငးနဲ့ ညီမလေး ၂ ယောကပဲ ရိမာ အပငထကမလညနဲ့ အိမမာပဲနေ ကားလား”  “ဟုတကဲ့ပါ  အဖေ”  “သမီးလညး ကိုကို့စကားနားထောင အပငထကမလညနဲ့”  “ဟုတကဲ့ပါ ဖေဖေ”   “ဖေဖေ ပနလာရင ဘာသံမ မကားခင ဘူး လာသားကီး သားကမယ”  အဖေ့ကို ကားဂိတလိုကပို့ကာ ပနလာခဲ့လေသည။ အမေက လနခဲ့သော ၂ ရကကထဲက အမိုး တေရိရာ ရာသို့ အလူ ကိစဖင့ ခရီးထကသားလေသည။

လငးသူက အိမပနရောကသောအခါ ဘာဂာတံခါးပိတကာ သော့ခတလိုကလေသည။  ထိုအခိနတင ပနးရောင ဂိုငးပတအကx{103E} ကိုဝတဆငလက ဒူးအထကနားထိဖုံးသော စကတအနကရောငလေးကို ဝတဆငထားသော ကေသီလငးတစယောက အပငသား ရန အတက ထကလာလေသည။ လငးသူက မသိခငယောငဆောင၍ သူ့အခနးထဲသို့ ဝငလာခဲ့လေသည။ ခနကာသောအခါ ကေ သီလငး အခနးထဲသို့ လိုကလာလေသည။  “ကိုကို ငါ့ကို အိမတံခါးဖင့ပေး ငါ အပငသားစရာရိလို့”  “ဘယသားမာလဲ”   “အပင  သားမလို့ပါ” “ဘယသား ဘာလုပမာလဲ တိတိကကငါ့ကိုပောပါ”  “ငါ့ဟာငါ ဘယသားသားနင့ ပောနေရမာလား”  လငးသူ  စကားမားမား ဆကပောမနေတော့ မကနာခငးဆိုင စကားပောနေသော ကေသီလငး ခနာကိုယကို ဆဲလည့ကာ လကမောငးနစ ဖကမကိုင၍ သူခုတငပေါသို့ မောကလကသားဖစအေင တနးလဲလိုကလေသည။ ကေသီလငး မောကလက ဖစသားသောအခါ မ လကနစဖကကို နောကပနဆဲယူလက ပူးကပပီး အနီရောငအဝတကိုးလေးဖင့ ဆဲခညတုပနောငလိုကလေသည။ ကေသီ လငးမာ ပထမ ဘာဖစမနးမသိ ကောငနေကာ ကိုးတုပခံရပီ ဆိုတော့မ လငးသူ သူ့အား အနိုငကင့ပီဆိုတာ သတိဝငလာသဖင့  အောလေတော့သည။

“ဒါဘာလုပတာလဲ လငးသူ ငါ့ကိုလတ ခုလတစမး ကယကပါဦး ကယကပါ”  လငးသူက ကိုးတုပပီးသညနင့ ပကလကပနလန ကာ ခေထောကနစခောငးကိုပါ ပူးကာ နောက ကိုးတစခောငးဖင့ တုပလိုကလေသည။ သူ့တင ဟိုအရငကထဲ ဝယစုထားသော  လိငပစညး အထူးအဆနးမားရိသဖင့ အခုအခေအနေတင အသုံးတဲ့နေလေသည။ အာဖဲအောနေသော ကေသီလငး ပါးစပအား  မေ့စေ့မပင့၍ ပိတကာ ပလာစတာ အပားကီးနင့ ကပပီး ပိတထားလိုကလေသည။  အားလုံးပီးစီးကာ နေသားတကဖစပီဆိုမ  ကေသီလငးအား မကလုံးခငးဆုံအောငကည့ကာ အရသာခံနေလေသည။ ကေသီလငး မကလုံးမားထဲတင မုနးတီးခငး၊  စကဆုပခငး၊ ရနလိုခငး၊ နာကညးခငး စသော စိတခံစားမုမား ဖစပေါနေသညကို တေ့ရိရလေသည။ အတနကာ အရသာခံ ကည့ပီးမ  “ငါဒီလို လုပတာ မကောငးတာတော့ မနတယ ဒါပေမယ့ ဒီလိုဖစလာတာတေ အကုနလုံးရဲ့ တရားခံက နငကောင့ပဲ   နင့ရဲ့ လုပရပတေကောင့ ဒီလိုဖစရတာ ဒီမာ သေခာကည့စမး”ဟုဆိုကာ သူ့ဖုနးထုတ၍ သူရိုကယူလာခဲ့သော မူဗီကို ကေသီ လငး မငအောငပလိုကလေသည။ မူဗီထဲတင ကေသီလငး စိတလတကိုယလတ ဖီးယူကာ အရသာတေ့နေတာက ရငးလငးလ  ပေသည။

ကေသီလငးမာ ခေါငးနပနးကီးကာ ထူပူသားလေတော့သည။ အစောပိုငးက တောတောဒေါသထကနေသောလညး ယခု လငး သူ၏ဖုနးထဲမ မူဗီကို တေ့မငရသောအခါ သူ့အတက အလားလာမကောငးတော့ကောငး ရိပမိလေသည။ လငးသူ၏ အကပကိုင   အနိုငကင့မုကို မလဲမသေ ခံရတော့မည ဖစကောငး သိရိကာ ဝမးနညးလာမိလေသည။ မကရညမားလညး စီးကလာ လေသည။ လငးသူက ကေသီလငး မကရညကနေပုံကို သဘောကသလိုကည့၍ အောငနိုငသူကဲ့သို့ ပုံးကည့လက“လုပခင တာကို နငကိုကသလိုလုပခဲ့ပီးပီ အဲ့လုပရပရဲ့ အကိုးဆကအဖစ အပစရိတော့ အပစပေးဆုံးမတာခံယူရတော့မယ အဲ့ဒီတော့   နငသေခာ စဉးစားပါ ငါ့ရဲ့ အပစပေးဆုံးမမုကို ခံမလား အဖေ့ရဲ့ ဆုံးမတာကိုခံမလား သေခာစဉးစားထား စဉးစားခိနတစနာရီ ပေးမယ ဒီတိုငးလေး တစနာရီနေပီး သေခာစဉးစားထား ငါနောကတစနာရီနေရင ပနလာမယ” လငးသူက ရညလားစာ  ပောဆို၍ ကေသီလငး မကနာကို တခကကည့လိုကလေသည။ ကေသီလငး မကလုံးထဲတင တောငးပနခငး၊ အသနားခံခငး စ သော အရိပအယောငမားကို မငရ၍ “ဘယသူမပု မိမိအမုပဲ ကေသီ နငသာ ငါ့ကို အကိုတယောကလို လေးလေးစားစားဆကဆံ ခဲ့ရင အမားကီး အခင့အရေးရဦးမယ ခုတော့ ဘာမ စဉးစားပေးစရာမရိဘူး သေခာစဉးစားဆုံးဖတ ဟုတပီလား”  ဟုဆိုကာ ကေသီလငးကို လကပနကိုး၊ ခေထောကကိုးမားတုပ၍ ပါးစပ ပလာစတာဖင့ ပိတကာ သူ့ခုတငပေါ ပကလကအိပ စေ၍ ထားပစခဲ့လေသည။ အခနးတံခါးပိတကာ အိမရေ့ဧည့ခနးထဲတင ဂိမးကစားနေလေတော့သည။

တစနာရီပည့သောအခါ လငးသူက အခနးတံခါးဖင့ကာ ဝငလာလေသည။ ကေသီလငးကို ကည့ကာ   “အခုနင့ကို စကားပောလို့ ရအောင ပလာစတာခာပေးမယ နင့သဘောကိုပောပါ အောတာတေ ဟစတာတေ မကားခငဘူး နားငီးတယ အောခငရင အော  အောတာနဲ့ ဒီမူဗီကို အငတာနကပေါတငပစမယ အေးအေးဆေးဆေး ကိုယ့သဘောကို ထုတပော နင့ကို ခုလို ကိုးတုပထားတာ  ငါ့ကို အကိုတယောကလို လေးစားရိုသေမုမရိလို့ပဲ” လငးသူက စကားပောပီးသောအခါ ကေသီလငး ပါးစပတင ကပထားသော  ပလာစတာအပားကီးကို ခာပေးလိုကလေသည။  ” ကိုကို ညီမလေးကို လတပေးပါ ညီမလေးတောငးပနပါတယ”  အမဲတမး  ကတဆတဆတနိုငသော ကေသီလငးနုတဖားမ တောငးပနစကားကားလိုကရတော့ လငးသူ မနောခေ့ကာ သဘောကသားလေ သည။ “တယဟုတတဲ့ငါပါလား” ဟုလညး ဘဝငနဲနဲမင့သားလေသည။ ညီမဖစသူကို ဒီလို အမဲတမး အပိုငကိုငထားနိုငရင ပို ကောငးမညဟုလညး အတေးပေါလာလေသည။ “လတပေးတာက နင့အပေါမာပဲ မူတညတယလေ ကဲ ငါဆုံးမတာ ခံမလား  အဖေတို့ ဆုံးမတာခံမလား”   “ကိုကိုဆုံးမတာပဲ ခံပါ့မယ အဖေတို့ကို လုံးဝပနမပောပါနဲ့နော”  “နငသာ ငါ့စကားနားထောငပီး ငါ့ ကို အကီးတယောကလို ရိုရိုသေသေဆကဆံ နင့အကောငး ဘယသူမ မသိစေရဘူး”

“ဟုတ ဟုတ ဒီနေ့ကနေစပီး ညီမလေး ကိုကို့ကို ရိုရိုသေသေ ဆကဆံပါ့မယ”  “အေး အဲ့ဒီတော့ အခုနငက လူကီးတေကယရာမာ  ရညးစားထားတယ ရညးစားထားတဲ့အပင ကိုယ့ဘဝကို နစမနးအောင လုပတယ အဲ့ဒီတော့ နင့ကို ကိမလုံးနဲ့ အခကတစရာ ရိုက ပီးအပစပေးရမယ” “အခကတစရာတော့ ညီမလေး မခံနိုငပါဘူး ကိုကိုရယ”  စကားအပောအဆို လေသံမားက လုံးဝပောငးလဲ သားခေပီ။ ကေသီလငးတစယောက စိတဓာတရေးရာမာ ရုံးနိမ့ကာ မာနမာနမား ဦးကိုးသားပီဖစကောငး သိရသဖင့ လငးသူ  ကေနပသားလေသည။ သို့သော ဒီတိုငးနင့ပီးလိုက၍ မဖစ။ အပိုးကိုးကာ သူ့ကို ဘယတော့မ မလနနိုငအောင လုပရပေဦးမည။

“အေး နငက ငါ့ညီမလေးပဲ ဒီလိုတောငးပနလာတော့လညး ငါလော့ပေးရမာပေါ့ နင့ အသက ၂ နင့ကို ကိမလုံးနဲ့ အခက၂ပဲ  ရိုကတော့မယ ဒါပေမယ့ လော့ပေးရတဲ့၈အတက အကx{103E}မပါပဲ ခတရိုကမယ ၂ခကရိုကပီးတိုငး ထိုငထ ခါလုပရမယ”   “ဟီး ဟီး ဟီး ကိုကို ညီမလေးကို မသနားတော့ဘူးလား ဟီး ဟီး”  “တောစမး မိကေသီ ငါစိတမပောငးခင အဲ့၂ခုထဲက တခုရေးပေ တော့”  ကေသီလငး တယောက ကောခမးသားလေသည။ စိတမပောငးခငဆိုသော စကား၏ နောကကယမ ဖစလာမည့  အကိုးဆကမားကို စဉးစားမိပီး ကောရိုးထဲတင စိမ့ခနဲ့ဖစသားလေသည။ သူ့မာ အရကနင့ လဲရမည့ အခေအနေဆိုကနေလေ သည။ အကx{103E}ခတကာ ကိုယတုံးလုံးနင့ အရိုကခံပါက အရကကဲရပေမည။ အကx{103E}မခတပဲ အရိုကခံပါက အရကမကဲ  သောလညး အခကတစရာဆိုသော အရေအတကကို ဘယလိုမ ခံနိုငမညမဟုတပါ။

ကေသီလငးမာ သေခာစဉးစားကာ အကx{103E}ခတကာ ကိုယတုံးလုံးနင့ အရိုကခံရသောလညး တခားသူစိမးမဟုတ ကိုယ့အကိုပင ဖစသည ဟူသော အခကကိုစဉးစားမိကာ အခက၂ကိုသာရေးလိုကလေသည။   “အခက၂ပဲ ရိုကပါတော့ ကိုကို”   ကေသီ လငးမာ ပောနေရငး မကရညမား ပိုးပိုးပေါကပေါက ကလာလေသည။ လငးသူမာ သနားသောလညး အလော့ပေး၍ မရတော့ ပါ။ လော့ပေးလိုကလင တသကလုံး အရိုသေတနသားမညမာ သေခာလပေသည။  “အခု နင့ကို ကိုးဖေပေးမယ ထကပေးဖို့ တော့ မစဉးစားနဲ့ ပေးပေါကလဲ မရိဘူး နောကဆုံးလတသားလညး နင့ကိုပတဲ့ မူဗီက ကောပီပဲရိသေးတယ မူရငးက ငါလုံခုံတဲ့ နေရာမာ သေခာသိမးထားတာ”  လငးသူက ကေသီလငးအား ကိုးဖေပေးလိုကလေသည။ ထို့နောက သူ၏ အဝတစားမားထဲ့ သော ကည့မနပါ ကနးမနဗီရို အောကဆုံးထပ နောကနားဆီမ လူကီး လကသနးလုံးခန့ရိသော ၂ပေခဲခန့ရိသည့ ကိမလုံးတစ ခောငး ထုတယူလိုကလေသည။ ကိမလုံးကို ကိုငကာ သူက ခုတငပေါဝငထိုငရငး ထထိုငနေသော ကေသီလငးအားကည့ကာ  “ကဲ ခုတငအောက ဆငးပီး အကx{103E}အဝတအစားတေခတပေတော့”  ကေသီလငးမာ ခုတငအောကဆငးကာ မတတပရပလိုက လေသည။ ကေသီလငးမာ တကယ လကတေ့ အဝတစားအားလုံး ခတရမညဆိုသောအခါ လကတန့နေလေသည။ လငးသူက  တုံ့ဆိုငးနေသော ကေသီလငးကို တငးမာသော မကနာထားဖင့ ကည့ကာ ငေါကလိုကလေသည။

“ခတဆိုတာ မခတသေးဘူးလား ဘာလုပနေတာလဲ”  ပောလဲပောကာ ကိမလုံးကို လေထဲတင ရမးကာ ကိမသံပေးလိုကလေ သည။ ကေသီလငးမာ ကိမသံကားမိသောအခါ ကကသီးမေးညငးမား တဖနးဖနးထကာ စောကပတထဲမလဲ ဆစခနဲ့ ဖစသား လေသည။  “ခတပါပီ ကိုကို ခတပါပီ”  ဟုဆိုကာ ကောကကောကလန့လန့နင့ မကလုံးစုံမိတကာ အမနခတလေတော့သည။  လငးသူမာ လပည့ဝနးပမာ ထငထငရားရားပေါထကလာသော ညီမဖစသူ၏ အလအပမားကို အရသာခံကည့နေလိုကလေ သည။ စိုတောကနေသော နုတခမးထူထူလေး၊ လုံးဝနးတငးရငနေသော ရငသားထားထားကီးမားနင့ ကားစင့နေသော ဖငကီး၊  အမေးခပပါးပါးလေးသာရိသော စေ့ကပနေသည့ စောကပတဖောငးဖောငးလေးနင့ ရကကောကနေသော ဟနအမူအရာတို့က  လငးသူရငကို ဗလောငဆူစေပါသည။ ထကနေသော စိတတို့ကို အသာထိနကာ နေနင့ဦးဟု ကုံးဝါးမိလေသည။ အဝတစားမား ခတပီး၍ ကိုယတုံးလုံးဖစသားသောအခါ လငးသူက သူ၏ စာကည့စားပဲမ ထိုငခုံကိုယူကာ မနဗီရိုရေ့ မငသာသောနေရာတင  ခထားလိုကလေသည။

“လာ နငအရိုကခံရမယ့ပုံစံကို ငါပမယ ဒီထိုငခုံပေါမာ လကထောကပီး ကုနးထား ဒူးကိုကေးပီး ဖငကို နောကကိုပစထား ငါ  ၂ခက ရိုကပီးရင နားရကဆဲပီး ထိုငထ ခါ လုပရမယ မကလုံးမမိတနဲ့ မနထဲကိုကည့နေ သဘောပေါကလား”   လငးသူ ပော သည့အတိုငး လကထောကကုနးလိုကသောအခါ ကေသီလငးမာ သူကိုယလုံးတီးဖင့ ကုနးနေသောပုံကို မနထဲတငပနမငနေရပီး  နောကမ ရပနေသော လငးသူကိုရော လုပရားမုမားကိုပါ မငနေရလေသည။ မိုးကို ယူလာသော အပာကားတစကားကို  သတိရမိလေသည။ မနရေ့တင လေးဖကထောကကည့စေကာ နောကကနေတကလိုးသော မငကငးကို မငယောငလာကာ  စောကပတထဲမ စောကရေမားစိမ့လာလေသည။ လငးသူက ပုံစံအနေအထားကသောအခါ ကိမလုံးဖင့ရိုကရန ကေသီလငး ညာဘကဘေးမာ ရပကာ နေရာယူလိုကလေသည။

လငးသူ၏ လကထဲမ ကိမလုံး ရိပခနဲ့ မောကတကသားသော လုပရားမုကို မငလိုကရပီးနောက တငပါးဆီမ စူးခနဲ့ ခံစားလိုကရ သော စပဖငးဖငးနာကငမုတို့ကောင့ ကေသီလငး အသံထကကာ အောမိလိုကလေသည။ မခံစားနိုငသော ဝေဒနာကောင့ ထခုန ဖို့ ခနာကိုယပငလိုကရုံရိသေးသည။ နောကတခကက ထပမံ၍ ကရောကလာသည။  “ဖနး…ဖနး”  “အား အား”   လငးသူက  အားပါးတရ လဲကာ နစခကဆင့ရိုကလိုကလေသည။ အားပါသော ရိုကခကကောင့ နောကပစထားတဲ့ဖငကီး ပနကော့သားကာ   နာကငစာ အောပီး လကနစဖကကလညး ဖငကို ပတနေလေသည။ တသကနဲ့တကိုယ ကိုယတုံးလုံးခတကာ ကိမစာ အကေးခံ ရမညဟု အိပမကထဲတောင ထဲ့မမကခဲ့ဖူးပါ။ အခုတော့ ကိမလုံးကပေးသော နာကငခငးဝေဒနာကို အကိုဖစသူရေ့မာ  ကိုယတုံးလုံးခတကာ မညးစမးရခငးသည ကေသီလငးအဖို့ ထူးခားလသော အတေ့အကုံ ဖစလေသည။ နာကငခငး၊ ရကရံ့ ခငးတို့ကို အသိစိတထဲဝယ ခံစားနေသလို တခိနထဲမာလညး ကိုယတုံးလုံးခတကာ အကိုဖစသူကို ပသထားရသည ဟူသော  စိတခံစားမုကလညး မသိစိတထဲတင မသိမသာ နေရာယူထားသညကို ကေသီလငး သတိမထားမိသေးပဲ ရိလေသည။ နစခက ဆင့ အရိုကခံရပီး မကနာလေးရုံ့မဲ့ကာ မတတပရပရငး လကနစဖကဖင့ ဖငကိုပတနေသော ကေသီလငးအား လငးသူက

“နားရကဆဲ ထိုငထ လုပလေ အခိနဆဲမနေနဲ့”  ဟုပောလိုကကာ လေထဲသို့ ကိမလုံးကို ဝေ့ယမးကာ အသံပေးလိုကလေသည။  ကေသီလငးမာ “ရမး” ခနဲ့ဟူသော ကိမသံကားရသည့အခါ ကောရိုးထဲ စိမ့ခနဲ့ဖစသားသလို စောကပတထဲမလညး ဆစခနဲ့ဖစ ကာ စောကရေမား စိမ့လာလေသည။ သူက နားရကဆဲကာ ထိုငထလုပလိုကလေသည။  ထိုငထလုပနေတုနး သူ၏ရမက သေးသားမား ထူးဆနးစာ ထကနေကာငး သတိပုမိလေသည။ မနထဲမာမငနေရသော တုံးလုံးဖစနေတဲ့ သူ့ရဲ့ကိုယခနာနင့  ရမကခိုးဝေနေသော တကမကတဲ့ မကလုံးတေနဲ့ကည့နေသည့ လငးသူ၏ အကည့မားက သူ့ကို စိတထလာစေသည။ သညလို  ထိုငထလုပပနေရတာကို သူ့အသိစိတက လကမခံသောလညး သူ၏ သေးသားမားက လကခံ သဘောကနေလေသည။ စောက  ပတထဲမ အရေမားက ပို၍စိမ့ထကလာလေသည။ ထိုငထလုပပီးနောက ထိုငခုံပေါ လကထောကကာ ပနကုနးပေးလိုကလေ သည။

လငးသူက နစခကဆင့ကာ ထပရိုကပနလေသည။ အရိုကခံပီး ထိုငထပနလုပရလေသည။ ထို့နောကပနအရိုကခံရပီး ထိုငထ ပနလုပခငးဖင့ ကေသီလငးမာ ဘယနစခကမနး သတိမထားမိပဲရိလေသည။ စောကရေမားကတော့ ကမးပငပေါတင တ ဖေးဖေးအိုငလာပီး တကိုယလုံးလဲ ထူပူလာကာ ခေးမားလညး ရဲလာလေသည။ လူကလညး ခံနိုငရညမရိတော့ ခေတေလက တေ မသယခငလောကအောင နုံးခိလာလေသည။  “ကဲ ဒါနောကဆုံးပဲ ဒီ၂ခကပီးလို့ နငထိုငထလုပပီးရင ပီးပါပီ”  ပောပောဆိုဆိုဖင့ လငးသူ၏ ကိမလုံးရိုကခကမားက ကရောကလာလေသည။ ထိုငထလုပပီးသောအခါ ကေသီလငးမာ မ ဟနနိုငတော့ပဲ ကမးပငပေါတင လဲကသားပါတော့သည။ မကရညမားကလညးစီးကလက လငးသူကို မော့ကည့လိုကလေ သည။

လငးသူမာ ညီမဖစသူကိုကည့ကာ သနားသားလေသည။ ထို့ကောင့ သူကိုယတိုငပင ကေသီလငးအား ရေခိုးခနးဆီသို့ ပေ့ခီလာ ခဲ့လေသည။ ရေခိုးခနးဆီသို့ရောကသောအခါ ရေပနးဖင့ကာ ညီမဖစသူအား သူကိုယတိုင ရေခိုးပေးလေသည။   ရေပနးမရေ မားက သူ့ကိုပါ စိုလာသောကောင့ လငးသူက အကx{103E}ခတကာ သူပါရေခိုးလေတော့သည။ ကေသီလငးက လငးသူ၏ ပတသပ ဆေးကောပေးနေမုမားကို ကေနပစာခံယူရငး လငးသူ ပုဆိုးကို ဆဲခတလိုကလေသည။  “ဟ”   လငးသူက အနညးငယလန့သား ကာ ဆတခနဲ့ဖစသားလေသည။ ကေသီလငးက ခစခနဲ့ တခကရီကာ လငးသူ၏ လီးကီးကို ဖမးကိုငကာ ဂငးထုပေးလေသည။  လငးသူမာ ကေသီလငး၏ အတငးပိုငးအလမားကို မငကထဲက စိတကထနေသညဖစခေရာ လီးကတောငနေလေသည။ ကေသီ လငးကတော့ သူ့ဘဲ မိုးကိုလီးထက အရညရော လုံးပတပါ အပတအသတသာသော အကိုဖစသူလီးကီးကို အားရပါးရကိုငကာ ဂ ငးတိုကပေးနေရငး ဒီလီးကီးကို သူသာပိုငရမညဟု အခစလောဘတကနေမိလေသည။

ကေသီလငးက ဆောင့ကောင့ ထိုငလိုကကာ လငးသူလီးကို အရေပားဆဲဒစဖော၍ ပါးစပဖားမာတေ့ကာ ငုံလိုကလေသည။ ကီး လိုကသည့ လီးကီး အရည၇လကမခန့ လုံးပတမာ ကပလုံးခန့ရိကာ ထိပမာ မိုပင့သဏာနကားလကရိလေသည။ ကေသီလငးက  လီးကို လကတဖကဖင့ကိုငကာ ရေ့တိုးနောကငငကစား၍ ဒစကို ငုံကာစုပပေးလေသည။ ကနလကတဖကကလညး ဥနစ လုံးကို ယယလေးပတကာ ကစားပေးနေလေသည။ လငးသူမာ ကာမစိတမားထလာကာ စိတမထိနးနိုငတော့။  လီးစုပနေသော  ကေသီလငးအား ဂိုငးနစဖကမ ဆဲမကာ မတတပရပစေလိုကလေသည။ ထို့နောက ကေသီလငး၏ စိုတောကနေသော နုတခမး ထူထူလေးကို မကမကမောမော နမးစုပလေတော့သည။ ကေသီလငးကလညး အားရပါးရပနနမးရငး လငးသူ လီးကီးကို လက တစဖကဖင့ ပတသပပေးနေလေသည။ လငးသူက နုတခမးခငးခာလိုကကာ ကေသီလငးကို သူ့အားကောပေးစေ၍ ကုနး ခိုငးလိုကလေသည။ ရေခိုးခနးနံရံကို လကထောကကာ ထိနးထားစေသည။ ပီးနောက သူ့လီးကီးကို ကေသီလငး စောကပတဝ မာ တေ့ကာသငးလိုကလေသည။

စောကရေမားရဲအိုငနေအောင ထကထားသဖင့ စောကခေါငးက နေးနေးလေးဖစနေကာ လီးဝငလမးကောငးမာလညး ခောမေ့ နေပါသည။ လီးကီးက ၅ပုံတပုံခန့ ဝငသားလေသည။ ကေသီလငးမာ အကိုဖစသူ၏ လီးကီး ဝငလာသောအခါ ဒိတခနဲ့ ရငထဲ တင တလပလပဖစကာ လတတလောကုံတေ့နေရသော အဖစအပကမားကို ပနမငယောငလာမိလေသည။ လငးသူ၏ သူ့ အပေါ အနိုင့ထကပု ကမးတမးစာဆကဆံခဲ့မုမား၊ ရေခိုးခနးထဲသို့ ပေ့ခီခေါဆောငစဉ သူကိုကည့နေခဲ့သော ခစခငမုအပည့ ပါသောအကည့မား၊ နူးညံ့ကငနာစာ ပုစုခဲ့သော ပုစုယုယမုမားကို အစဉတိုငးမငယောငရငး လငးသူပုသမကို နစခိုကစာ  ခံယူနေမိလေသည။

လငးသူကတော့ လိုးခေပီ။ သူ၏လီးကို ဝငသလောကညောင့ပေးနေရငး တဖေးဖေးဖင့ ပို၍ဝငစေရန တိုးတိုးထဲ့ပေးလေသည။  လီးကီး သုံးပုံနစပုံခန့ဝငသောအခါ ရေ့မတိုးသေးပဲ အသငးအထုတကိုသာ ခပသကသကလုပပေးနေလေသည။ အခက   ၆ကောသောအခါ ကေသီလငးမာ စောကရေလိုကကာ ခံကောငး၍ ညီးသံလေးမားထကနေလေသည။ ထိုအခိနကမ ဆက၍  တဖေးဖေး ရေ့ထပတိုး၍ ထဲ့လေရာ အခက၈ကောသောအခါ လီးကီးတခောငးလုံးဝငသားပီး ကေသီလငးဖငနင့ လငး သူ၏ဆီးစပမာ ကပနေလေသည။ လငးသူက တဖေးဖေးခငး အသာညောင့ပေးကာ လီးကို ရညရညဆဲထုတ၍ ဆောင့ခလေ သည။ ကေသီလငးကလညး နာဖို့ဝေးစ အရသာတေ့နေသောကောင့ ဖငကီးနောကပစပေးကာ အထဲ့ခံနေလေသည။ လငးသူမာ  ကာကာထိနးမထားနိုငတော့ပဲ သူ၏လီးကီးထဲမ သုတရညမားကို ကေသီလငး စောကပတထဲသို့ အရိနပငးစာ ပနးထဲ့လိုကလေ တော့သည။ ပူနေးသော သုတရေမား စောကပတထဲ တရိနထိုးဝငလာခိနတင ကေသီလငးမာလညး တကိုယလုံး တ ဆတဆတတုနကာလငးသူ၏ လီးကီးကို ဆဲညစရငး စောကရေမား တဖနးဖနးထကကာ ပီးသားလေသည။

ပီးနောက မောငနမ၂ယောက ရေပနးအောကပနဝငရငး ရေပနခိုးကာ တယောကနင့ တယောက ဆပပာ အပနအလနတိုက ပေးကလေသည။ ရေခိုးပီးနောက လငးသူက ကေသီလငးအား ပေ့ခီပီး ကေသီလငးအခနးထဲသို့ ပနခေါလာလေသည။ အခနး ထဲရောကသောအခါ လငးသူက တဘကယူ၍ ကေသီလငးအား ရေသုတပေးလေသည။ ပီးနောက ကေသီလငးအား သူကိုယတိုင  အဝတစားထုတကာ ကူဝတပေးလေသည။ ကေသီလငး အဝတစားဝတပီးသောအခါ သူအကx{103E}ဝတရန အခနးထဲသား  တော့ ကေသီလငးက နောကမလိုကလာကာ ကူဝတပေးလေသည။ ရပအကx{103E} ကယသီးမားကို တပပေးပီးနောက  ကောလံကို နေသားတကဖစစေရန ပုပငပေးကာ လငးသူ၏ နုတခမးအားအသာ နမးလိုကလေသည။  ထို့နောက လငးသူက  ညစာကို အပငထကစားမညဖစကောငးပောကာ နစယောကသား ညစာစားရန အိမတံခါးသော့ခတ၍ အပငသို့ ထကလာခဲ့က လေသည။  ညစာစားပီးအပနမာတော့ အိမတံခါးပိတပီးသ?

 

Zawgyi

 

အခစ္ေပးေကာင္းတဲ့ အပစိုကို

လင္းသူ တေယာက္ အေဝးသင္ေဆာငကိုx{1037} ေလာကာခဲ့ေလသည္။ ဒီအခိန္ သူငယင္းေတက ကနင္းသားလိမ့ည္ ဖစ္ေသာည္း သူက ဗိုကဆာသဖင့္ အစစမန္ လက္ေတx{1037} x{101B}ုပင္ၾကည့န္ လူမရိသည့္ အေဝးသင္ေဆာငကိုx{1037} ထကာခဲ့ေလသည္။ သူx{1037}ကို သူx{1037}ေဘာါေတက CCTVဟု နာမည္ေပာင္ ေပးထားေလသည္။ အတဲေခာင္းဖိုx{1037}အတကို ထမင္းေမ့ ဟင္းေမ့  ေခာင္းတတ္ေလာက္ေအာင္ ဝါသနာပါေလသည္။ ေနာကုံး အေဖx{1014}x{103D}င့္ အေမကိုေတာင္ မေရာင္ ေခာင္းၾကည့္ေလသည္။ အေဖx{1014}x{103D}င့္  အေမ ခစဲဝငည့ခိန္ ေခာင္းရန္ အခန္းေထာင့ခုနားတင္ အေပါက္ေဖာကားေလသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ အားရပါးရတဝ x{1039}x{101C}ကီး ေခာင္းကာ ဂင္းထုတတ္ေလသည္။

အေဝးသင္ေဆာငာ အနီးကပငန္းခိနလဲ၍ လူမရိ လူပတ္ေလသည္။ ထိုသိုx{1037} လူပတ္ေသာအခါ ခစူx{1014}x{103D}စ္ဦးၾကား  နကာေရာငယx{103C}န္းကာ ကာမရသ ခံစားပုံေဖာိုေသာ ခစူမား၏ ေပာံရာ ေနရာx{1039}x{101C}ကီးဖစာေလသည္။   ထိုေနရာx{1039}x{101C}ကီးသိုx{1037}  ကာမစုတကားဖင့္ နကာေရာင္ ပနီကား ခယx{103C}န္းၾကေသာ အပာရင့င့စူမား လာေရာက္ၾကသလို နကာေရာင္  ပန္းခီကား ၾကည့x{103C}ခံစားလိုေသာ လင္းသူလို လူမားလည္း လာေရာက္ၾကေလသည္။  လင္းသူက Day Final ဖစာ Chemistry  ေမဂာယူထားသူဖစ္ေလသည္။ သူx{1037}အသက္ ၂၂x{1014}x{103D}စနx{1037}ိကာ ၂x{1014}x{103D}စx{101B}ယ္ ညီမတေယာကိၿပီး ဒုတိယx{1014}x{103D}စ္ ICတက္ေန ေလသည္။ အေဖက စာရင္းစစ္ အရာရိဖစာ အေမကေတာ့ ေအးေဆးစာေနသည့္ အိမငဖစ္ေလသည္။

အခန္းတခုနား အေရာကင္  ” အ အ အား ဟား ဟား ေကာင္းလိုကာ ကိုေကာင္းတယ္”  ဟူေသာအသံမား ၾကားလိုကသဖင့္  လင္းသူမ x{101B}ုတရက္ ရပနx{1037}ိုက္ေလသည္။ အလုပစ္ေနသာ အတဲတတဲရိေနၿပီ ဖစ္ေလသည္။ အတဲေခာင္းရန္ ေခသံမ  ၾကားေအာင္ အသာေလးလမ္းကာ အခန္းအနီးသိုx{1037} တိုးကပားလိုက္ေလသည္။ အခန္းနားကပ္ၿပီးေသာ္ အသာေခာင္းၾကည့္ လိုက္ေလသည္။ မငိုကေသာ မငင္းက လင္းသူအတက္ ပါးဘယနာပန္ x{101B}ိုကံရသကဲ့သိုx{1037} ထူပူသားေလသည္။  လင္း သူ ညီမ ဖစူ ေကသီလင္းသည္ စကပနာ ေပါင္ၿဖဲၿပီး စာေရးခုံတန္း ေပၚတငိုငကိေလသည္။ ေအာက သူဘဲဖစုံရ ေသာ ေကာငစ္ေကာင အားရပါးရ ဘာဂာမx{103C}တကိေလသည္။   ခစူ၂ဦးမာ ဆိတယာ ပတန္းကငစာ လူလာ ခဲေသာ ေနရာဖစညိုx{1037} စိတတိုယတင္ ကာမပန္းခီကို ခယx{103C}န္းလကိေလသည္။

ေကသီလင္းမာ ယခုအခိနင္ သူx{1037}အတက္ သူx{1037}ခစူ မိုးကိုမ ေပးေသာ ကာမအရသာမလဲ၍ ကနာဘာမ မသိေလာက္ေအာင္  အေကာင္းx{1039}x{101C}ကီးေကာင္းကာ စိတတိုယတ္ ခံစားေနေလသည္။  လင္းသူမာ ေတx{1037}ေတx{1037}ခင္း ေတာ္ေတာ္ေဒါသထကာေလ သည္။ သိုx{1037}ေသာ္ ယခုကိစx{1039}x{1005}သည္ အၾကမ္းကိုငယ္ေဖရင္းပါက ေx{1039}x{101D}မပူရာကင္းေမာကည့္ ကိစx{1039}x{1005}မိဳးဆိုတာကို သေဘာေပါကာ  စိတိန္း၍ စဥားမိေလသည္။ ညီမဖစူသည္ အx{101B}ယ္ေရာကူဖစ္ေနပီ ဟူေသာ အသိကလည္း ဝငာေလသည္။ ညီမေလး အား x{1014}x{103D}ေမာမိသလို ကိုယ့ီမတေယာကုံးကို ခစငိုင္းခစင့ေနေသာ ရည္းစားေကာငားလည္း မနာလိုမိေလသည္။

ေမာင္x{1014}x{103D}မသာဆိုေသာည္း x{1014}x{103D}စ္x{1014}x{103D}စ္x{1039}x{101C}ကီး x{1014}x{103D}စ္x{1014}x{103D}စယိုx{1037} x{101B}ိုေသေလးစားမx{103C} မရိေသာ ေကသီလင္းကို လင္းသူ ၾကည့ရတာ ၾကာၿပီ ဖစ္ ေလသည္။   ညီမေလး တေယာကိုx{1037} အမငေတာာ ေပာၿပီဆိုရင္ ကကကနန္ေတx{1037}x{101B}ုံမက အေမ့ကိုပါ စစူေတာင္း တတ္ေလသည္။ အေမကလည္း  “ေမးထားတဲ့ အေဖနဲx{1037}အေမဖစဲ့ ငါတိုx{1037} မေသေသးဘူး အကိုဖစဲ့မင္းက အကိုေနရာပဲေနပါ”   ဟုေပာကာ အငယစ္ေသာ သမီးဖစူကို ခစိတင့္ အလိုလိုကတ္ေသာ အေမ့ကို  “သမီးေလး ေယာကမင္းစီထကာ  ေမးထားတဲ့ အေဖနဲx{1037}အေမဖစဲ့ အေမတိုx{1037} ေသသားလိုx{1037}လား”  ဟုေမးကာ ပလိုကငါေတာ့သည္။ သူx{1037}ကို အၿမဲေခရာတိုင္းခင္ ေသာ ေကသီလင္းကို ခိဳးx{1014}x{103D}ိမိုx{1037} ကံၾကမၼာက လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ေလၿပီ ဖစ္ေလသည္။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ အိတဲမ ဖုန္းထုတာ အမိအရ  ဗီဒီယိုx{101B}ိုကားေလေတာ့သည္။  “ေကာင္းလိုကာ ကိုရယ္ အ အ အ အ”  မိုးကိုမာ ေကသီလင္း ေစာကတား  အထက္ေအာကုနန္ ယကာ လက္x{1014}x{103D}စက ေကသီလင္း ေပါင္ၿခံ၂ဖကို ပတ္ေပးေနေလသည္။

“အဲ့ေပါင္ၾကားေတ မပတါနဲx{1037}”  ေကသီလင္းက ေပာလည္းေပာ လက္x{1014}x{103D}င့ယုတ္ေသာည္း မိုးကိုက မဖယ္။ ပတ္ေပးၿမဲ ပတ္ ေပးလကိေလသည္။ ေကသီလင္းမာ စယကာစ အခိနစ၍ ေကာင္းသထက္ေကာင္းကာ ၿပီးခါနီးအခိနမ ေပါင္ၾကား၂ဖက္ လကင့တ္ေသာအခါ စိတနလာေလသည္။ မိုးကို လုပုံမာ လကကုပား၍ ငx{101B}ုတီးစပ္ေနသူ ေရေx{1014}x{103D}းပူပူေလး ေသာကသကဲ့သိုx{1037} စည္းစိမေလေတာ့သည္။ ၿပီးမလို ၿပီးမလိုx{1014}x{103D}င့္ ၿပီးခငါလက္ မၿပီးx{1014}x{103D}ိုင္ေသးဘဲ ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလးx{1014}x{103D}င့္ ေကာင္းေန ေတာ့ေလသည္။ အေရမားလဲ ပကနဲx{1037} ပကနဲx{1037}ထကာ ခုံေပၚမ ၾကမ္းပငိုx{1037} တေတာက္ေတာက္ ကေနေလသည္။ အားရေအာင္  ပတင္းယက္ေပးၿပီးမ မိုးကိုက ေပါင္ၾကား၂ဖကို ပတ္ေနေသာ လက္x{1014}x{103D}ဖကိုဖယာ ေစာကိကို သရက္ေစ့စုပကဲ့သိုx{1037} စုပ္ ေလေတာ့သည္။ ေကသီလင္းမာ ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလးေကာင္းေနရာမ x{101B}ုတရကီးပင့ာ အေကာင္းx{1039}x{101C}ကီးေကာင္းလာေလေတာ့သည္။  x{1014}x{103D}x{103C}တားမ ၿငီးသံေလးမားထကာ မိုးကိုေခါင္းကို လက္x{1014}x{103D}စကင့္ ကိုငားေလသည္။ ခနၾကာေသာအခါ ေကသီလင္းမာ မိုးကို ေခါင္းကို သူx{1037}ေပါင္ၾကားမ လတကားမညို မလိုလားသည့လားဆဲကပါ ေကနပ္x{1014}x{103D}စိမ့န္းေသာ ၿငီးသံရည္x{1039}x{101C}ကီး ၿငီးကာ  တကိုယုံး သိမ့ိမ့ုနက္ၿပီးသားေလသည္။

“အ ဟင္းး ဟင္းးးး အင္းးးးး”  မိုးကိုက ထရပိုက္ေတာ့ မိုးကိုေခါင္းကို တုနင္ေသာလကစုံဖင္ ဆဲကိုင္၍ မိုးကို x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းအား  စုပမ္းေလေတာ့သည္။ မိုးကိုကလည္း နမ္းေနရင္းဖင့္ သူေဘာင္းဘီကို ဇစဳတာ အသာခၽတိုက္ေလသည္။ ေထာငတ္ေန ေသာ လီးတံx{1039}x{101C}ကီးက တရမ္းရမ္းဖင့္ေပၚလာေလသည္။ မိုးကိုက ေကသီလင္းလကဖကို ဆဲယူကာ သူလီးေပၚသိုx{1037} တင္ေပးလိုက္ ေလသည္။ ေကသီလင္းမာ နမ္းေနရင္း လကဖကင့္ မိုးကိုလီးတံx{1039}x{101C}ကီးကို အသာပတပ္ေပးေနသည္။  ဗီဒီယိုx{101B}ိုက္ေနေသာ  လင္းသူမာ ေကသီလင္းx{1014}x{103D}င့္ မိုးကိုတိုx{1037} အေခအေနကိုၾကည့ာ ပထမအx{1039}x{101C}ကိမ္ မဟုတ္ေၾကာင္း ခနx{1037}န္းမိေလသည္။  ထိုအခိနင္  ေကသီလင္းမာ အနမ္းရည္x{1039}x{101C}ကီးကို အဆုံးသတာ မိုးကို၏ လီကိုစုပ္ေပးေနေလၿပီ။ ေကသီလင္း လီစုပ္ေနပုံမာ လီးကို လက္ တဖကင့ိုငာ ေရx{1037}တိုးေနာကငစားကာ လီးထိပိုင္းကို ငုံစုပ္ေပးေလသည္။ ကနကဖကလည္း ဥ၂လုံးကို ယယ ေလးပတာ ကစားေပးေနေလသည္။ သေကာင့ား မိုးကိုမာ အေကာင္းx{1039}x{101C}ကီးေကာင္းကာ ဇိမပည့ူေနေလေတာ့သည္။

လင္းသူမာ ဇိမူေနေသာေကာငို မနာလိုဖစိသလို ညီမဖစူ၏ ပဳစုမx{103C}ကိုလည္း ခံယူခငာေလသည္။ သညငင္းေတ ကို ၾကည့ာ သူ၏ လီးx{1039}x{101C}ကီးမာလည္းအစမ္းကုန္ ေထာငတကိေလၿပီ။ ပုဆိုးကိုလနာ ဖုန္းကငရာကို ၿငိမ္ေအာင္ လက္ တဖကထိန္းရင္း လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ေရx{1037}တိုးေနာကငစားကာ ဂင္းထုပါေတာ့သည္။ ညီမဖစူ လီးစုပ္ေနတာကိုၾကည့င္း ဂင္းထုရ သညာ ပုံမန္x{1014}x{103D}င့တူ။ စိတံစားမx{103C} အသစဆန္းဖစာ ပိုေကာင္းလပါသည္။   မိုးကိုကလည္း အပတိမ္ေတx{1037}ေနသလို ေကသီ လင္း ပဳစုမx{103C}ကလည္း ကာယကံရငဆိုထားx{1014}x{103D}င့္ ၾကည့္ေနသူ လင္းသူကို အပတ္ေဟာ့လာေစေလသည္။   ညီမအရင္းေခါက္ေခါက္ က တစိမ္းေယာက္ားတေယာက္၏ လီးကို စုပ္ေပးေနတာကို ၾကည့င္း ဂင္းထုရေသာ အေခအေနမာ လင္းသူအတက္ ပုံမန္  အပာကားၾကည့င္းထုတာထက္ အဆေပါင္းမားစာ စိတ္x{1039}x{101E}ကေစကာ ၾကာၾကာထိန္းမထားx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ပဲ အခန္းနံရံေပၚသိုx{1037} သုတ္ေရ မား ဗစနဲx{1037} ဗစနဲx{1037} ပန္းထုတိုကါေတာ့ေလသည္။

မိုးကိုမာလည္း လီးထိပခုလုံးငုံကာ လာဖင့စားေနေသာ ေကသီလင္း၏ လာဒဏို ေတာင့ံထားx{1014}x{103D}ိုငမ္းကုနုံးကာ ၿငီးငဴ  သံမား ေရx{101B}တညမ္းကာ ေကသီလင္း ပါးစပဲသိုx{1037} သုတ္ေရမားပန္းထဲ့လိုကါေတာ့သည္။   ေကသီလင္းကလည္း ပန္းလာ ေသာ သုတ္ေရအားလုံးကို တစကကန္ အပငထက္ေစပဲ စုတူၿမိဳခလိုက္ေလသည္။   “အား အား ေကာင္းလိုကာ ေကသီ ရာ”  ပခုံးx{1014}x{103D}စက ဆဲထူ၍ အပဳစုေကာင္းေသာ ခစူေလးအား မတ္x{1014}x{103D}ိုးစာ နမx{103C}ိကိုက္ေလသည္။ ေကသီလင္းက အၾကာx{1039}x{101C}ကီး အနမ္းမခံေတာ့ပဲ “ကို အဝတာေတ ဝတ္ေတာ့ သားၾကစိုx{1037} ေနာကလိမ့ယ္”   ၂ေယာကား အဝတားပငတ္ေနခိနာပင္  လင္းသူသည္ သူဆက္ေနရနလိုေတာ့ေၾကာင္း သေဘာေပါကညစာ ေကသီလင္းတိုx{1037}မထကင္ အသာပနည့ာခဲ့ေလ သည္။  ခနအၾကာတင္ ေကသီလင္းx{1014}x{103D}င့္ မိုးကိုလည္း တေယာကါး တေယာကကက္ စကားတတိုးကာ ထကာခဲ့ေလ သည္။ ေကသီလင္းသာ ေနာကနည့္ၾကည့ဲ့ပါမူ အခန္းနံရံေပၚရိ လင္းသူ၏ သုတ္ေရဖဴ ဖဴ ေဖးေဖးမားက တလကကို လကိေၾကာင္း ေတx{1037}ရိမညစ္ေလသည္။ ယခုမူကား…

“ဟာ အကို ရပါ့မလားဗ သိပလိုကဲx{1037}ဗ”  “ရပါတယာ မင္းရဲx{1037}စန္ ပတားရင္ ငါပနယ္ၿပီးတင္ေပးပါ့မယ္”   “ေဟး မိုကယ္ ကာ အကိုက လိုကတယာ”  စနx{103E}တာသီဖစ္ေသာေၾကာင့္ လင္းသူ ကေလးတေယာကဲမ ေလတံခန္x{1014}x{103D}င့္ ေရာငီးလုံး ငားကာ စနx{103E}တ္ေနေလသည္။  “ေဟ့ လင္းသူ”  “ဗား အေဖ”  “အိမိုကဲ့”   အေဖက ေခၚေနေသာေၾကာင့္ လကဲမ ေရာင္ ဘီးလုံးအား ပိုငငစူ ခာတိတကဲထဲ့ကာ လင္းသူအိမကီသိုx{1037} ပနာခဲ့ေလသည္။ အိမိုx{1037}ေရာက္ေသာ္ အေဖက ဟ မ္းဘတိတ္x{1014}x{103D}င့္ ေစာင့္ေနတာဖစ္ေလသည္။  “လင္းသူ အေဖ့ကို ကားဂိတိုကိုx{1037} အေဖခရီးထကမယ္ x{101B}ုံးကိစx{1039}x{1005}နဲx{1037} ၃ ရက္ေလာက္  အဖေရာ အေမေရာ အိမာ မရိဘူး မင္းနဲx{1037} ညီမေလး ၂ ေယာကဲ ရိမာ အပငကလညဲx{1037} အိမာပဲေန ၾကားလား”  “ဟုတဲ့ပါ  အေဖ”  “သမီးလည္း ကိုကိုx{1037}စကားနားေထာင္ အပငကလညဲx{1037}”  “ဟုတဲ့ပါ ေဖေဖ”   “ေဖေဖ ပနာရင္ ဘာသံမ မၾကားခင္ ဘူး လာသားx{1039}x{101C}ကီး သားၾကမယ္”  အေဖ့ကို ကားဂိတိုကိုx{1037}ကာ ပနာခဲ့ေလသည္။ အေမက လနဲ့ေသာ ၂ ရကထဲက အမိဳး ေတရိရာ x{101B}ာသိုx{1037} အလx{103D} ကိစx{1039}x{1005}ဖင့္ ခရီးထကားေလသည္။

လင္းသူက အိမန္ေရာက္ေသာအခါ ဘာဂာတံခါးပိတာ ေသာ့ခတိုက္ေလသည္။  ထိုအခိနင္ ပန္းေရာင္ ဂိဳင္းပတကx{103E} ကိုဝတငက္ ဒူးအထကားထိဖုံးေသာ စကတနက္ေရာင္ေလးကို ဝတငားေသာ ေကသီလင္းတစ္ေယာက္ အပငား ရန္ အတက္ ထကာေလသည္။ လင္းသူက မသိခင္ေယာင္ေဆာင္၍ သူx{1037}အခန္းထဲသိုx{1037} ဝငာခဲ့ေလသည္။ ခနၾကာေသာအခါ ေက သီလင္း အခန္းထဲသိုx{1037} လိုကာေလသည္။  “ကိုကို ငါ့ကို အိမံခါးဖင့္ေပး ငါ အပငားစရာရိလိုx{1037}”  “ဘယားမာလဲ”   “အပင္  သားမလိုx{1037}ပါ” “ဘယား ဘာလုပာလဲ တိတိကကငါ့ကိုေပာပါ”  “ငါ့ဟာငါ ဘယားသားနင့္ ေပာေနရမာလား”  လင္းသူ  စကားမားမား ဆက္ေပာမေနေတာ့ မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုင္ စကားေပာေနေသာ ေကသီလင္း ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယို ဆဲလည့ာ လက္ေမာင္းx{1014}x{103D}စ္ ဖကကိုင္၍ သူခုတင္ေပၚသိုx{1037} ေမာကကားဖစ္ေအင္ တန္းလဲလိုက္ေလသည္။ ေကသီလင္း ေမာကက္ ဖစားေသာအခါ မ လက္x{1014}x{103D}စကို ေနာကနဲယူလက္ ပူးကပ္ၿပီး အနီေရာငဝတ္x{1039}x{101C}ကိဳးေလးဖင့္ ဆဲခညုပ္ေx{1014}x{103D}ာငိုက္ေလသည္။ ေကသီ လင္းမာ ပထမ ဘာဖစန္းမသိ ေၾကာင္ေနကာ x{1039}x{101C}ကိဳးတုပံရၿပီ ဆိုေတာ့မ လင္းသူ သူx{1037}အား အx{1014}x{103D}ိုငင့္ၿပီဆိုတာ သတိဝငာသဖင့္  ေအာ္ေလေတာ့သည္။

“ဒါဘာလုပာလဲ လင္းသူ ငါ့ကိုလx{103E}တ္ ခုလx{103E}တမ္း ကယ္ၾကပါဦး ကယ္ၾကပါ”  လင္းသူက x{1039}x{101C}ကိဳးတုပ္ၿပီးသည္x{1014}x{103D}င့္ ပကကနန္ ကာ ေခေထာက္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကိုပါ ပူးကာ ေနာက္ x{1039}x{101C}ကိဳးတစ္ေခာင္းဖင့္ တုပိုက္ေလသည္။ သူx{1037}တင္ ဟိုအရငထဲ ဝယုထားေသာ  လိငစx{1039}x{1005}ည္း အထူးအဆန္းမားရိသဖင့္ အခုအေခအေနတင္ အသုံးတဲ့ေနေလသည္။ အာၿဖဲေအာ္ေနေသာ ေကသီလင္း ပါးစပား  ေမ့ေစ့မပင့္၍ ပိတာ ပလာစတာ အပားx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ ကပ္ၿပီး ပိတားလိုက္ေလသည္။  အားလုံးၿပီးစီးကာ ေနသားတကဖစ္ၿပီဆိုမ  ေကသီလင္းအား မကုံးခင္းဆုံေအာင္ၾကည့ာ အရသာခံေနေလသည္။ ေကသီလင္း မကုံးမားထဲတင္ မုန္းတီးခင္း၊  စကုပင္း၊ ရနိုခင္း၊ နာကည္းခင္း စေသာ စိတံစားမx{103C}မား ဖစ္ေပၚေနသညို ေတx{1037}ရိရေလသည္။ အတန္ၾကာ အရသာခံ ၾကည့္ၿပီးမ  “ငါဒီလို လုပာ မေကာင္းတာေတာ့ မနယ္ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုဖစာတာေတ အကုနုံးရဲx{1037} တရားခံက နင္ေၾကာင့ဲ   နင့ဲx{1037} လုပပ္ေတေၾကာင့္ ဒီလိုဖစတာ ဒီမာ ေသခာၾကည့မ္း”ဟုဆိုကာ သူx{1037}ဖုန္းထုတ္၍ သူx{101B}ိုကူလာခဲ့ေသာ မူဗီကို ေကသီ လင္း မင္ေအာငလိုက္ေလသည္။ မူဗီထဲတင္ ေကသီလင္း စိတတိုယတ္ ဖီးယူကာ အရသာေတx{1037}ေနတာက ရင္းလင္းလ  ေပသည္။

ေကသီလင္းမာ ေခါင္းနပန္းx{1039}x{101C}ကီးကာ ထူပူသားေလေတာ့သည္။ အေစာပိုင္းက ေတာ္ေတာ္ေဒါသထက္ေနေသာည္း ယခု လင္း သူ၏ဖုန္းထဲမ မူဗီကို ေတx{1037}မငေသာအခါ သူx{1037}အတက္ အလားလာမေကာင္းေတာ့ေၾကာင္း ရိပိေလသည္။ လင္းသူ၏ အၾကပိုင္   အx{1014}x{103D}ိုငင့x{103C}ကို မလဲမေသ ခံရေတာ့မည္ ဖစ္ေၾကာင္း သိရိကာ ဝမ္းနည္းလာမိေလသည္။ မကညားလည္း စီးကလာ ေလသည္။ လင္းသူက ေကသီလင္း မကညေနပုံကို သေဘာကသလိုၾကည့္၍ ေအာင္x{1014}x{103D}ိုငူကဲ့သိုx{1037} ၿပဳံးၾကည့က္“လုပင္ တာကို နင္x{1039}x{101C}ကိဳကလိုလုပဲ့ၿပီးၿပီ အဲ့လုပပဲx{1037} အကိဳးဆကဖစ္ အပစိေတာ့ အပစ္ေပးဆုံးမတာခံယူရေတာ့မယ္ အဲ့ဒီေတာ့   နင္ေသခာ စဥ္းစားပါ ငါ့ရဲx{1037} အပစ္ေပးဆုံးမမx{103C}ကို ခံမလား အေဖ့ရဲx{1037} ဆုံးမတာကိုခံမလား ေသခာစဥ္းစားထား စဥ္းစားခိနစာရီ ေပးမယ္ ဒီတိုင္းေလး တစာရီေနၿပီး ေသခာစဥ္းစားထား ငါေနာကစာရီေနရင္ ပနာမယ္” လင္းသူက ရညားစာ  ေပာဆို၍ ေကသီလင္း မက္x{1014}x{103D}ာကို တခက္ၾကည့ိုက္ေလသည္။ ေကသီလင္း မကုံးထဲတင္ ေတာင္းပနင္း၊ အသနားခံခင္း စ ေသာ အရိပေယာငားကို မင၍ “ဘယူမပဳ မိမိအမx{103C}ပဲ ေကသီ နငာ ငါ့ကို အကိုတေယာကို ေလးေလးစားစားဆကံ ခဲ့ရင္ အမားx{1039}x{101C}ကီး အခင့ေရးရဦးမယ္ ခုေတာ့ ဘာမ စဥ္းစားေပးစရာမရိဘူး ေသခာစဥ္းစားဆုံးဖတ္ ဟုတ္ၿပီလား”  ဟုဆိုကာ ေကသီလင္းကို လကန္x{1039}x{101C}ကိဳး၊ ေခေထာက္x{1039}x{101C}ကိဳးမားတုပ္၍ ပါးစပ္ ပလာစတာဖင့္ ပိတာ သူx{1037}ခုတင္ေပၚ ပကကိပ္ ေစ၍ ထားပစဲ့ေလသည္။ အခန္းတံခါးပိတာ အိမ္ေရx{1037}ဧည့န္းထဲတင္ ဂိမ္းကစားေနေလေတာ့သည္။

တစာရီပည့္ေသာအခါ လင္းသူက အခန္းတံခါးဖင့ာ ဝငာေလသည္။ ေကသီလင္းကို ၾကည့ာ   “အခုနင့ို စကားေပာလိုx{1037} ရေအာင္ ပလာစတာခာေပးမယ္ နင့ေဘာကိုေပာပါ ေအာာေတ ဟစာေတ မၾကားခငူး နားၿငီးတယ္ ေအာငင္ ေအာ္  ေအာာနဲx{1037} ဒီမူဗီကို အငာနက္ေပၚတငစယ္ ေအးေအးေဆးေဆး ကိုယ့ေဘာကို ထုတ္ေပာ နင့ို ခုလို x{1039}x{101C}ကိဳးတုပားတာ  ငါ့ကို အကိုတေယာကို ေလးစားx{101B}ိုေသမx{103C}မရိလိုx{1037}ပဲ” လင္းသူက စကားေပာၿပီးေသာအခါ ေကသီလင္း ပါးစပင္ ကပားေသာ  ပလာစတာအပားx{1039}x{101C}ကီးကို ခာေပးလိုက္ေလသည္။  ” ကိုကို ညီမေလးကို လx{103E}တ္ေပးပါ ညီမေလးေတာင္းပနါတယ္”  အၿမဲတမ္း  ကၽတတတ္x{1014}x{103D}ိုင္ေသာ ေကသီလင္းx{1014}x{103D}x{103C}တားမ ေတာင္းပနကားၾကားလိုကေတာ့ လင္းသူ မေနာေခx{1037}ကာ သေဘာကသားေလ သည္။ “တယုတဲ့ငါပါလား” ဟုလည္း ဘဝငဲနဲမင့ားေလသည္။ ညီမဖစူကို ဒီလို အၿမဲတမ္း အပိုငိုငားx{1014}x{103D}ိုငင္ ပို ေကာင္းမညုလည္း အေတးေပၚလာေလသည္။ “လx{103E}တ္ေပးတာက နင့ေပၚမာပဲ မူတညယ္ေလ ကဲ ငါဆုံးမတာ ခံမလား  အေဖတိုx{1037} ဆုံးမတာခံမလား”   “ကိုကိုဆုံးမတာပဲ ခံပါ့မယ္ အေဖတိုx{1037}ကို လုံးဝပနေပာပါနဲx{1037}ေနာ္”  “နငာ ငါ့စကားနားေထာင္ၿပီး ငါ့ ကို အx{1039}x{101C}ကီးတေယာကို x{101B}ိုx{101B}ိုေသေသဆကံ နင့ေၾကာင္း ဘယူမ မသိေစရဘူး”

“ဟုတ္ ဟုတ္ ဒီေနx{1037}ကေနစၿပီး ညီမေလး ကိုကိုx{1037}ကို x{101B}ိုx{101B}ိုေသေသ ဆကံပါ့မယ္”  “ေအး အဲ့ဒီေတာ့ အခုနင လူx{1039}x{101C}ကီးေတကယာမာ  ရည္းစားထားတယ္ ရည္းစားထားတဲ့အပင္ ကိုယ့ဝကို နစန္းေအာင္ လုပယ္ အဲ့ဒီေတာ့ နင့ို x{1039}x{101C}ကိမုံးနဲx{1037} အခကစာ x{101B}ိုက္ ၿပီးအပစ္ေပးရမယ္” “အခကစာေတာ့ ညီမေလး မခံx{1014}x{103D}ိုငါဘူး ကိုကိုရယ္”  စကားအေပာအဆို ေလသံမားက လုံးဝေပာင္းလဲ သားေခၿပီ။ ေကသီလင္းတစ္ေယာက္ စိတာတ္ေရးရာမာ ရx{103C}ံးနိမ့ာ မာနာနမား ဦးကိဳးသားၿပီဖစ္ေၾကာင္း သိရသဖင့္ လင္းသူ  ေကနပားေလသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ ဒီတိုင္းx{1014}x{103D}င့္ၿပီးလိုက္၍ မဖစ္။ အပိုးကိဳးကာ သူx{1037}ကို ဘယ္ေတာ့မ မလန္x{1014}x{103D}ိုင္ေအာင္ လုပေပဦးမည္။

“ေအး နင ငါ့ညီမေလးပဲ ဒီလိုေတာင္းပနာေတာ့လည္း ငါေလာ့ေပးရမာေပါ့ နင့္ အသက္ ၂ နင့ို x{1039}x{101C}ကိမုံးနဲx{1037} အခက္၂ပဲ  x{101B}ိုက္ေတာ့မယ္ ဒါေပမယ့္ ေလာ့ေပးရတဲ့၈အတက္ အကx{103E}မပါပဲ ခၽတ္x{101B}ိုကယ္ ၂ခက္x{101B}ိုက္ၿပီးတိုင္း ထိုင ခါလုပမယ္”   “ဟီး ဟီး ဟီး ကိုကို ညီမေလးကို မသနားေတာ့ဘူးလား ဟီး ဟီး”  “ေတာမ္း မိေကသီ ငါစိတေပာင္းခင္ အဲ့၂ခုထဲက တခုေx{101B}းေပ ေတာ့”  ေကသီလင္း တေယာက္ ေကာခမ္းသားေလသည္။ စိတေပာင္းခငိုေသာ စကား၏ ေနာကယ ဖစာမည့္  အကိဳးဆကားကို စဥ္းစားမိၿပီး ေကာx{101B}ိုးထဲတင္ စိမ့နဲx{1037}ဖစားေလသည္။ သူx{1037}မာ အရက္x{1014}x{103D}င့္ လဲရမည့္ အေခအေနဆိုက္ေနေလ သည္။ အကx{103E}ခၽတာ ကိုယုံးလုံးx{1014}x{103D}င့္ အx{101B}ိုကံပါက အရကဲရေပမည္။ အကx{103E}မခၽတဲ အx{101B}ိုကံပါက အရကကဲ  ေသာည္း အခကစာဆိုေသာ အေရအတကို ဘယိုမ ခံx{1014}x{103D}ိုငညဟုတါ။

ေကသီလင္းမာ ေသခာစဥ္းစားကာ အကx{103E}ခၽတာ ကိုယုံးလုံးx{1014}x{103D}င့္ အx{101B}ိုကံရေသာည္း တခားသူစိမ္းမဟုတ္ ကိုယ့ကိုပင္ ဖစည္ ဟူေသာ အခကိုစဥ္းစားမိကာ အခက္၂ကိုသာေx{101B}းလိုက္ေလသည္။   “အခက္၂ပဲ x{101B}ိုကါေတာ့ ကိုကို”   ေကသီ လင္းမာ ေပာေနရင္း မကညား ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္ ကလာေလသည္။ လင္းသူမာ သနားေသာည္း အေလာ့ေပး၍ မရေတာ့ ပါ။ ေလာ့ေပးလိုကင္ တသကုံး အx{101B}ိုေသတနားမညာ ေသခာလေပသည္။  “အခု နင့ို x{1039}x{101C}ကိဳးေဖေပးမယ္ ထက္ေပးဖိုx{1037} ေတာ့ မစဥ္းစားနဲx{1037} ေပးေပါကဲ မရိဘူး ေနာကုံးလတားလည္း နင့ိုပတဲ့ မူဗီက ေကာီပဲရိေသးတယ္ မူရင္းက ငါလုံၿခဳံတဲ့ ေနရာမာ ေသခာသိမ္းထားတာ”  လင္းသူက ေကသီလင္းအား x{1039}x{101C}ကိဳးေဖေပးလိုက္ေလသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ သူ၏ အဝတားမားထဲ့ ေသာ ၾကည့နါ ကၽန္းမနီx{101B}ို ေအာကုံးထပ္ ေနာကားဆီမ လူx{1039}x{101C}ကီး လကန္းလုံးခနx{1037}ိေသာ ၂ေပခဲခနx{1037}ိသည့္ x{1039}x{101C}ကိမုံးတစ္ ေခာင္း ထုတူလိုက္ေလသည္။ x{1039}x{101C}ကိမုံးကို ကိုငာ သူက ခုတင္ေပၚဝငိုငင္း ထထိုင္ေနေသာ ေကသီလင္းအားၾကည့ာ  “ကဲ ခုတင္ေအာက္ ဆင္းၿပီး အကx{103E}အဝတစားေတခၽတ္ေပေတာ့”  ေကသီလင္းမာ ခုတင္ေအာကင္းကာ မတပပိုက္ ေလသည္။ ေကသီလင္းမာ တကယ္ လက္ေတx{1037} အဝတားအားလုံး ခၽတမညိုေသာအခါ လကနx{1037}္ေနေလသည္။ လင္းသူက  တုံx{1037}ဆိုင္းေနေသာ ေကသီလင္းကို တင္းမာေသာ မက္x{1014}x{103D}ာထားဖင့္ ၾကည့ာ ေငါကိုက္ေလသည္။

“ခၽတိုတာ မခၽတ္ေသးဘူးလား ဘာလုပ္ေနတာလဲ”  ေပာလဲေပာကာ x{1039}x{101C}ကိမုံးကို ေလထဲတင္ ရမ္းကာ x{1039}x{101C}ကိမံေပးလိုက္ေလ သည္။ ေကသီလင္းမာ x{1039}x{101C}ကိမံၾကားမိေသာအခါ ၾကကီးေမx{103E}းညင္းမား တဖန္းဖန္းထကာ ေစာကတဲမလဲ ဆစနဲx{1037} ဖစား ေလသည္။  “ခၽတါၿပီ ကိုကို ခၽတါၿပီ”  ဟုဆိုကာ ေၾကာက္ေၾကာကနx{1037}နx{1037}္x{1014}x{103D}င့္ မကုံးစုံမိတာ အမနၽတ္ေလေတာ့သည္။  လင္းသူမာ လပည့န္းပမာ ထငငားရားေပၚထကာေသာ ညီမဖစူ၏ အလအပမားကို အရသာခံၾကည့္ေနလိုက္ေလ သည္။ စိုေတာက္ေနေသာ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းထူထူေလး၊ လုံးဝန္းတင္းရင္ေနေသာ ရငားထားထားx{1039}x{101C}ကီးမားx{1014}x{103D}င့္ ကားစင့္ေနေသာ ဖင္x{1039}x{101C}ကီး၊  အေမးခပါးပါးေလးသာရိေသာ ေစ့ကပ္ေနသည့္ ေစာကတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးx{1014}x{103D}င့္ ရက္ေၾကာက္ေနေသာ ဟနမူအရာတိုx{1037}က  လင္းသူရငို ဗေလာငူေစပါသည္။ ထx{1039}x{101E}ကေနေသာ စိတိုx{1037}ကို အသာထိနာ ေနx{1014}x{103D}င့္ဦးဟု x{1039}x{101C}ကဳံးဝါးမိေလသည္။ အဝတားမား ခၽတ္ၿပီး၍ ကိုယုံးလုံးဖစားေသာအခါ လင္းသူက သူ၏ စာၾကည့ားပဲမ ထိုငုံကိုယူကာ မနီx{101B}ိုေရx{1037} မငာေသာေနရာတင္  ခထားလိုက္ေလသည္။

“လာ နငx{101B}ိုကံရမယ့ုံစံကို ငါပမယ္ ဒီထိုငုံေပၚမာ လက္ေထာက္ၿပီး ကုန္းထား ဒူးကိုေကးၿပီး ဖငို ေနာကိုပစား ငါ  ၂ခက္ x{101B}ိုက္ၿပီးရင္ နားx{101B}ကဲၿပီး ထိုင ခါ လုပမယ္ မကုံးမမိတဲx{1037} မနဲကိုၾကည့္ေန သေဘာေပါကား”   လင္းသူ ေပာ သည့တိုင္း လက္ေထာကုန္းလိုက္ေသာအခါ ေကသီလင္းမာ သူကိုယုံးတီးဖင့္ ကုန္းေနေသာပုံကို မနဲတငနင္ေနရၿပီး  ေနာက ရပ္ေနေသာ လင္းသူကိုေရာ လx{103C}ပားမx{103C}မားကိုပါ မင္ေနရေလသည္။ မိုးကို ယူလာေသာ အပာကားတစားကို  သတိရမိေလသည္။ မန္ေရx{1037}တင္ ေလးဖက္ေထာက္ၾကည့္ေစကာ ေနာကေနတကိုးေသာ မငင္းကို မင္ေယာငာကာ  ေစာကတဲမ ေစာက္ေရမားစိမ့ာေလသည္။ လင္းသူက ပုံစံအေနအထားကေသာအခါ x{1039}x{101C}ကိမုံးဖင့္x{101B}ိုကန္ ေကသီလင္း ညာဘက္ေဘးမာ ရပာ ေနရာယူလိုက္ေလသည္။

လင္းသူ၏ လကဲမ x{1039}x{101C}ကိမုံး ရိပနဲx{1037} ေမx{103B}ာကကားေသာ လx{103C}ပားမx{103C}ကို မငိုကၿပီးေနာက္ တငါးဆီမ စူးခနဲx{1037} ခံစားလိုက ေသာ စပင္းဖင္းနာကငx{103C}တိုx{1037}ေၾကာင့္ ေကသီလင္း အသံထကာ ေအာိလိုက္ေလသည္။ မခံစားx{1014}x{103D}ိုင္ေသာ ေဝဒနာေၾကာင့္ ထခုန္ ဖိုx{1037} ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယငိုက္x{101B}ုံရိေသးသည္။ ေနာကခက ထပံ၍ ကေရာကာသည္။  “ဖန္း…ဖန္း”  “အား အား”   လင္းသူက  အားပါးတရ လx{103E}ဲကာ x{1014}x{103D}စကင့္x{101B}ိုကိုက္ေလသည္။ အားပါေသာ x{101B}ိုကက္ေၾကာင့္ ေနာကစားတဲ့ဖင္x{1039}x{101C}ကီး ပန္ေကာ့သားကာ   နာကငာ ေအာ္ၿပီး လက္x{1014}x{103D}စကလည္း ဖငို ပတ္ေနေလသည္။ တသကဲx{1037}တကိုယ္ ကိုယုံးလုံးခၽတာ x{1039}x{101C}ကိမာ အေကၽးခံ ရမညု အိပကဲေတာင္ ထဲ့မမကဲ့ဖူးပါ။ အခုေတာ့ x{1039}x{101C}ကိမုံးကေပးေသာ နာကငင္းေဝဒနာကို အကိုဖစူေရx{1037}မာ  ကိုယုံးလုံးခၽတာ မည္းစမ္းရခင္းသည္ ေကသီလင္းအဖိုx{1037} ထူးခားလေသာ အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံ ဖစ္ေလသည္။ နာကငင္း၊ ရက္x{101B}ံx{1037} ခင္းတိုx{1037}ကို အသိစိတဲဝယ္ ခံစားေနသလို တခိနဲမာလည္း ကိုယုံးလုံးခၽတာ အကိုဖစူကို ပသထားရသည္ ဟူေသာ  စိတံစားမx{103C}ကလည္း မသိစိတဲတင္ မသိမသာ ေနရာယူထားသညို ေကသီလင္း သတိမထားမိေသးပဲ ရိေလသည္။ x{1014}x{103D}စက္ ဆင့္ အx{101B}ိုကံရၿပီး မက္x{1014}x{103D}ာေလးရx{103C}ံx{1037}မဲ့ကာ မတပပင္း လက္x{1014}x{103D}စကင့္ ဖငိုပတ္ေနေသာ ေကသီလင္းအား လင္းသူက

“နားx{101B}ကဲ ထိုင လုပ္ေလ အခိနဲမေနနဲx{1037}”  ဟုေပာလိုကာ ေလထဲသိုx{1037} x{1039}x{101C}ကိမုံးကို ေဝ့ယမ္းကာ အသံေပးလိုက္ေလသည္။  ေကသီလင္းမာ “x{101B}မ္း” ခနဲx{1037}ဟူေသာ x{1039}x{101C}ကိမံၾကားရသည့ခါ ေကာx{101B}ိုးထဲ စိမ့နဲx{1037}ဖစားသလို ေစာကတဲမလည္း ဆစနဲx{1037}ဖစ္ ကာ ေစာက္ေရမား စိမ့ာေလသည္။ သူက နားx{101B}ကဲကာ ထိုငလုပိုက္ေလသည္။  ထိုငလုပ္ေနတုန္း သူ၏ရမၼက္ ေသးသားမား ထူးဆန္းစာ ထx{1039}x{101E}ကေနၾကာင္း သတိပဳမိေလသည္။ မနဲမာမင္ေနရေသာ တုံးလုံးဖစ္ေနတဲ့ သူx{1037}ရဲx{1037}ကိုယx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာx{1014}x{103D}င့္  ရမၼကိုးေဝေနေသာ တကကဲ့ မကုံးေတနဲx{1037}ၾကည့္ေနသည့္ လင္းသူ၏ အၾကည့ားက သူx{1037}ကို စိတလာေစသည္။ သညို  ထိုငလုပေနရတာကို သူx{1037}အသိစိတ လကခံေသာည္း သူ၏ ေသးသားမားက လကံ သေဘာကေနေလသည္။ ေစာက္  ပတဲမ အေရမားက ပို၍စိမ့ကာေလသည္။ ထိုငလုပ္ၿပီးေနာက္ ထိုငုံေပၚ လက္ေထာကာ ပနုန္းေပးလိုက္ေလ သည္။

လင္းသူက x{1014}x{103D}စကင့ာ ထပ္x{101B}ိုကန္ေလသည္။ အx{101B}ိုကံၿပီး ထိုငပနုပေလသည္။ ထိုx{1037}ေနာကနx{101B}ိုကံရၿပီး ထိုင ပနုပင္းဖင့္ ေကသီလင္းမာ ဘယ္x{1014}x{103D}စကန္း သတိမထားမိပဲရိေလသည္။ ေစာက္ေရမားကေတာ့ ၾကမ္းပင္ေပၚတင္ တ ေဖးေဖးအိုငာၿပီး တကိုယုံးလဲ ထူပူလာကာ ေခၽးမားလည္း x{101B}x{103E}ဲလာေလသည္။ လူကလည္း ခံx{1014}x{103D}ိုငညရိေတာ့ ေခေတလက္ ေတ မသယင္ေလာက္ေအာင္ x{1014}x{103D}ုံးခိလာေလသည္။  “ကဲ ဒါေနာကုံးပဲ ဒီ၂ခက္ၿပီးလိုx{1037} နငိုငလုပ္ၿပီးရင္ ၿပီးပါၿပီ”  ေပာေပာဆိုဆိုဖင့္ လင္းသူ၏ x{1039}x{101C}ကိမုံးx{101B}ိုကကားက ကေရာကာေလသည္။ ထိုငလုပ္ၿပီးေသာအခါ ေကသီလင္းမာ မ ဟန္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ပဲ ၾကမ္းပင္ေပၚတင္ လဲကသားပါေတာ့သည္။ မကညားကလည္းစီးကလက္ လင္းသူကို ေမာ့ၾကည့ိုက္ေလ သည္။

လင္းသူမာ ညီမဖစူကိုၾကည့ာ သနားသားေလသည္။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ သူကိုယိုငင္ ေကသီလင္းအား ေရခိဳးခန္းဆီသိုx{1037} ေပx{1037}ခီလာ ခဲ့ေလသည္။ ေရခိဳးခန္းဆီသိုx{1037}ေရာက္ေသာအခါ ေရပန္းဖင့ာ ညီမဖစူအား သူကိုယိုင္ ေရခိဳးေပးေလသည္။   ေရပန္းမေရ မားက သူx{1037}ကိုပါ စိုလာေသာေၾကာင့္ လင္းသူက အကx{103E}ခၽတာ သူပါေရခိဳးေလေတာ့သည္။ ေကသီလင္းက လင္းသူ၏ ပတပ္ ေဆးေၾကာေပးေနမx{103C}မားကို ေကနပာခံယူရင္း လင္းသူ ပုဆိုးကို ဆဲခၽတိုက္ေလသည္။  “ဟ”   လင္းသူက အနည္းငယနx{1037}ား ကာ ဆတနဲx{1037}ဖစားေလသည္။ ေကသီလင္းက ခစနဲx{1037} တခကီကာ လင္းသူ၏ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ဖမ္းကိုငာ ဂင္းထုေပးေလသည္။  လင္းသူမာ ေကသီလင္း၏ အတင္းပိုင္းအလမားကို မငထဲက စိတထေနသညစ္ေခရာ လီးကေတာင္ေနေလသည္။ ေကသီ လင္းကေတာ့ သူx{1037}ဘဲ မိုးကိုလီးထက္ အရည္ေရာ လုံးပတါ အပတသတာေသာ အကိုဖစူလီးx{1039}x{101C}ကီးကို အားရပါးရကိုငာ ဂ င္းတိုက္ေပးေနရင္း ဒီလီးx{1039}x{101C}ကီးကို သူသာပိုငမညု အခစ္ေလာဘတက္ေနမိေလသည္။

ေကသီလင္းက ေဆာင့္ေၾကာင့္ ထိုငိုကာ လင္းသူလီးကို အေရပားဆဲဒစ္ေဖာ္၍ ပါးစပားမာေတ့ကာ ငုံလိုက္ေလသည္။ x{1039}x{101C}ကီး လိုကည့္ လီးx{1039}x{101C}ကီး အရည္၇လကခနx{1037}္ လုံးပတာ ကပုံးခနx{1037}ိကာ ထိပာ မx{103C}ိပင့ဏx{1039}x{100D}ာနားလကိေလသည္။ ေကသီလင္းက  လီးကို လကဖကင့ိုငာ ေရx{1037}တိုးေနာကငစား၍ ဒစို ငုံကာစုပ္ေပးေလသည္။ ကနကဖကလည္း ဥx{1014}x{103D}စ္ လုံးကို ယယေလးပတာ ကစားေပးေနေလသည္။ လင္းသူမာ ကာမစိတားထလာကာ စိတထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့။  လီးစုပ္ေနေသာ  ေကသီလင္းအား ဂိဳင္းx{1014}x{103D}စက ဆဲမကာ မတပပ္ေစလိုက္ေလသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ ေကသီလင္း၏ စိုေတာက္ေနေသာ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္း ထူထူေလးကို မကက္ေမာေမာ နမ္းစုပ္ေလေတာ့သည္။ ေကသီလင္းကလည္း အားရပါးရပနမ္းရင္း လင္းသူ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို လက္ တစကင့္ ပတပ္ေပးေနေလသည္။ လင္းသူက x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္းခာလိုကာ ေကသီလင္းကို သူx{1037}အားေကာေပးေစ၍ ကုန္း ခိုင္းလိုက္ေလသည္။ ေရခိဳးခန္းနံရံကို လက္ေထာကာ ထိန္းထားေစသည္။ ၿပီးေနာက္ သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ေကသီလင္း ေစာကတ မာ ေတ့ကာသင္းလိုက္ေလသည္။

ေစာက္ေရမားx{101B}x{103E}ဲအိုင္ေနေအာင္ ထကားသဖင့္ ေစာက္ေခါင္းက ေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းေလးဖစ္ေနကာ လီးဝငမ္းေၾကာင္းမာလည္း ေခာေမx{1037} ေနပါသည္။ လီးx{1039}x{101C}ကီးက ၅ပုံတပုံခနx{1037}္ ဝငားေလသည္။ ေကသီလင္းမာ အကိုဖစူ၏ လီးx{1039}x{101C}ကီး ဝငာေသာအခါ ဒိတနဲx{1037} ရငဲ တင္ တလပပစာ လတေလာx{1039}x{101C}ကဳံေတx{1037}ေနရေသာ အဖစပကားကို ပနင္ေယာငာမိေလသည္။ လင္းသူ၏ သူx{1037} အေပၚ အx{1014}x{103D}ိုင့ကဳ ၾကမ္းတမ္းစာဆကံခဲ့မx{103C}မား၊ ေရခိဳးခန္းထဲသိုx{1037} ေပx{1037}ခီေခၚေဆာငဥ္ သူကိုၾကည့္ေနခဲ့ေသာ ခစငx{103C}အပည့္ ပါေသာအၾကည့ား၊ x{1014}x{103D}ူးညံ့ၾကငာစာ ပဳစုခဲ့ေသာ ပဳစုယုယမx{103C}မားကို အစဥိုင္းမင္ေယာငင္း လင္းသူပဳသမကို x{1014}x{103D}စ္ၿခိဳကာ  ခံယူေနမိေလသည္။

လင္းသူကေတာ့ လိုးေခၿပီ။ သူ၏လီးကို ဝငေလာက္ေညx{103B}ာင့္ေပးေနရင္း တေဖးေဖးဖင့္ ပို၍ဝင္ေစရန္ တိုးတိုးထဲ့ေပးေလသည္။  လီးx{1039}x{101C}ကီး သုံးပုံx{1014}x{103D}စုံခနx{1037}င္ေသာအခါ ေရx{1037}မတိုးေသးပဲ အသင္းအထုတိုသာ ခပကကုပ္ေပးေနေလသည္။ အခက္   ၆ေကာ္ေသာအခါ ေကသီလင္းမာ ေစာက္ေရလိုကာ ခံေကာင္း၍ ညီးသံေလးမားထက္ေနေလသည္။ ထိုအခိနမ ဆက္၍  တေဖးေဖး ေရx{1037}ထပိုး၍ ထဲ့ေလရာ အခက္၈ေကာ္ေသာအခါ လီးx{1039}x{101C}ကီးတေခာင္းလုံးဝငားၿပီး ေကသီလင္းဖင္x{1014}x{103D}င့္ လင္း သူ၏ဆီးစပာ ကပ္ေနေလသည္။ လင္းသူက တေဖးေဖးခင္း အသာေညx{103B}ာင့္ေပးကာ လီးကို ရညညဲထုတ္၍ ေဆာင့ေလ သည္။ ေကသီလင္းကလည္း နာဖိုx{1037}ေဝးစ အရသာေတx{1037}ေနေသာေၾကာင့္ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးေနာကစ္ေပးကာ အထဲ့ခံေနေလသည္။ လင္းသူမာ  ၾကာၾကာထိန္းမထားx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ပဲ သူ၏လီးx{1039}x{101C}ကီးထဲမ သုတညားကို ေကသီလင္း ေစာကတဲသိုx{1037} အရိနင္းစာ ပန္းထဲ့လိုက္ေလ ေတာ့သည္။ ပူေx{1014}x{103D}းေသာ သုတ္ေရမား ေစာကတဲ တရိနိုးဝငာခိနင္ ေကသီလင္းမာလည္း တကိုယုံး တ ဆတတုနာလင္းသူ၏ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ဆဲညစင္း ေစာက္ေရမား တဖန္းဖန္းထကာ ၿပီးသားေလသည္။

ၿပီးေနာက္ ေမာင္x{1014}x{103D}မ၂ေယာက္ ေရပန္းေအာကနငင္း ေရပနိဳးကာ တေယာက္x{1014}x{103D}င့္ တေယာက္ ဆပာ အပနလနိုက္ ေပးၾကေလသည္။ ေရခိဳးၿပီးေနာက္ လင္းသူက ေကသီလင္းအား ေပx{1037}ခီၿပီး ေကသီလင္းအခန္းထဲသိုx{1037} ပန္ေခၚလာေလသည္။ အခန္း ထဲေရာက္ေသာအခါ လင္းသူက တဘကူ၍ ေကသီလင္းအား ေရသုတ္ေပးေလသည္။ ၿပီးေနာက္ ေကသီလင္းအား သူကိုယိုင္  အဝတားထုတာ ကူဝတ္ေပးေလသည္။ ေကသီလင္း အဝတားဝတ္ၿပီးေသာအခါ သူအကx{103E}ဝတန္ အခန္းထဲသား  ေတာ့ ေကသီလင္းက ေနာကလိုကာကာ ကူဝတ္ေပးေလသည္။ ရပကx{103E} ၾကယီးမားကို တပ္ေပးၿပီးေနာက္  ေကာံကို ေနသားတကဖစ္ေစရန္ ပဳပင္ေပးကာ လင္းသူ၏ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းအားအသာ နမ္းလိုက္ေလသည္။  ထိုx{1037}ေနာက္ လင္းသူက  ညစာကို အပငကားမညစ္ေၾကာင္းေပာကာ x{1014}x{103D}စ္ေယာကား ညစာစားရန္ အိမံခါးေသာ့ခတ္၍ အပငိုx{1037} ထကာခဲ့ၾက ေလသည္။  ညစာစားၿပီးအပနာေတာ့ အိမံခါးပိတ္ၿပီးသ?