မြင့် ရဲ့ရည်း စား အ တွေ့အ ကြုံ – အပြာစာပေ

ငယ စဉကပငစ၍ အလကိုကမုအကောငးကိုကမုမားဖင့ နစမနးလကမိဘ အမောကအစားကိုခံကာ ပကစီးခဲ့ရသော သူမ၏ပေါ့လော့သော စိတဓါတတင ငယစဉကပင ရညးစားထားခငသည့စိတဖင့ဆယ့သုံးနစ ဝငခါစကပင အတနးတူ ကစားဖက လူလလူခော လူခန့ကလေး မောငမနင့ခစကိုးသယခဲ့လက ရညးစား ဖစခဲ့ရ လေသည။ တစ နစ၊ နစနစဆိုသော အခိနကာလသညကောငးတကကောငးဆငးရငးဖင့ပင တရကပီး တရက၊ တစလပီး တစလ တနစပီး တစနစ ပောငးလဲ၍လာခဲ့ရ ခေပီးဖစ၍ ယခုဆိုလင မောငမဦးက ဆယ့ရစနစ၊ မင့မင့ကညက ဆယ့ခောကနစ ကောခဲ့ပေပီ။ ဒီနစကုန၍ စာမေးပဲအောငလင သူတို့သည တကသိုလပညာရေးကို တကလမးကပေတော့မည။

ငယငယကထဲက ခနာကိုယမာ အရယနင့မမအောင ဖံ့ဖိုးလာသည့ နညးတူသူမ၏အတငးစိတမားနင့ သေးသားမားသညလညး ခနာကိုယနင့ လိုကလောညီစာ ဖံ့ဖိုးလာခဲ့ရပေပီ။ သညမာတငဖစလေ့ဖစထ ရိတတ သည့ အတိုငး ဆနတညးဟူသော အလိုရမကသည သူမ၏ရငထဲတငပေါကဖား တညရိလာခဲ့ရပေသည။သူမတငလား ဆိုတော့လဲမဟုတပါ။ မဦးက သူမထကပငအသက တစနစကောမ ကီးသူဖစ၍ သူလဲပဲ မင့မင့ကညနညးတူရငထဲတင ဆနတရားတို့သညကိနးအောငးဖတတညလက ရိနေရပေသည။ “ ကညကညမနေ့က ညနေက ဘာလို့ မလာတာလဲ ငါဖင့စောင့လိုကရတာ…..” “ ပငးလို့ပါ… အကိုဦးရာ တနေ့တနေ့ဒီစကားတေခညး ထိုငထိုငပီး ပောနေရတာ…”။

အို…ကိုယ့ ရညးစားမကနာကိုကည့ပီး အတူထိုငနေရတာဘဲ ကညကညရာ ပောစရာ ကောငးပါတယ….ဟင့အငး….. ကညတော့ ပငးတယ… နောကဆိုအကိုခေါရင မလာတော့ဘူး.. ဟင…… ဒါဆို ဘယလိုလုပရမလဲ… ရိုးအလသူ မဦးမာ ရငထဲရိသည့အတိုငးပင ပောခလိုကသည။ သူ၏ရငထဲတငလညး တကယပင စိတ ညစညူး၍ ကံရာမရဖစ၍ သားရသည။ “ အကိုကလဲ သူမား သမီးရညးစားတေဆို သိပပောဖို့ကောငးတာဘဲဟာ ကညသားတော့မယ….” မဦးကိုကောခိုငးပီးမ အသံကို နိမ့၍ ပောကာ သူ့မကနာကိုမလည့၍မကည့တော့ဘဲ မင့မင့ကညမာ လယအိတကလေး တရမးရမးဖင့ထကခာသားလေပ ီဖစသည။ “ သူမား သမီးရညးစားတေဆို သိပပောဖို့ကောငးတာဘဲ ဟာ ” ဆိုသော မင့မင့ကည၏ စကားလေးသည။

မဦး၏နားထဲတင ပဲ့တငတေထပ၍ ကားယောငနေရလေသည။ ရိုးအလသော မဦးကတော့ သူမား သမီးရညးစားတေသည သူနင့မင့မင့ကညတို့ကဲ့သို့ပငရိလိမ့မည ဟုသူကတေးထငထားခဲ့သည။ မင့မင့ကည၏ စကားကို မကားဘူးစဉကတော့ သူ၏စိတထဲတငအမားတကာ အတဲတေလိုဘာမ ဆနးပားစာရိလိမ့မညဟ ုမထငခဲ့။ ခုတော့သူမသိသော အခကကို မင့မင့ကညက ထောက၍ ပသားခဲ့ပေပီ။ “ ဘာတေမား ထူးခားလို့ပါလိမ့ ” ဟူသော ဆနးစစမုအတေး တေက မဦး၏ခေါငးထဲသို့ဝင၍ လာခဲ့ရသည။ ဒါဆိုရင သူမားသမီးရညးစားတေ သညသူတို့သမီးရညးစားတေထက ဘာတေထူးခားနေသညဆိုသညကို မဦး တစယောက သိရိရနလိုလာပေသည။ သိခငလာတာနင့အမ သိအောငလုပရပေတော့မည။

ထိုသို့အတေးတေ ရုပရကခတကာနေစဉမာပင မဦး၏ခေါငးထဲသို့ အလငးရောင တစခကထကပေါ၍လာရသည။ ဒါကတော့ သူတို့နင့ အနီးစပဆုံး သမီးရညးစားစုံတဲဖစသည့ကိုဘသိနးနင့မခငတိုးတို့ စုံတဲပငဖစသည။ ထိုသို့ မဦးသည ကိုဘသိနးနင့မခငတိုးတို့စုံတဲကိုသား၍သတိရလိုကမိစဉမာပင နေ့လညက သူနင့သံခောငးတို့အတူလောကလာ စဉ ကိုဘသိနးကီးက သံခောငးကိုမခငတိုးထံသို့စေခိုငးသံကားလိုကရသည။ ဒီည ကိုဘသိနးကီးက မခငတိုးဆီသားမယတဲ့ ……… သံခောငးက မဦးကို အာခောငပီး ပနပောပတာကတော့ မခငတိုးကီးအိမက လူကီးတေ အလစမာ ခံထဲသို့ ည ကိုး နာရီလောကဆငးခဲ့ရနကိုဘသိနးက မခငတိုးကို ပောခိုငးသညဟု မဦးသိထားရသည။ ဒါဆိုရင ကာပါတယဒီညဘဲ သူတို့အတဲတေ ဘယလိုလဲဆိုတာကို မဦးစုံစမးရပေတော့မည။

မခငတိုး တို့အိမဆို သညမာလညး တခားဝေးဝေးလညး မဟုတ။ မဦးတို့အိမ၏ အနောကဖကတငကပလကဖစသည။ ခံစညးရိုးကလညး ခိုငခိုငမာမာရိသည မဟုတတော့မဦးတစယောကကိုးနာရီထိုးသညနင့ အသာလေး မခငတိုးတို့ ခံဖကသို့ မောငရိပခို၍ ဝငလာခဲ့သည။မခငတိုးတို့တအိမလုံးမာ မီးရောငဆို၍ ဘာမမမငရ။ လူကီးတေဘဲ မရိလို့လား။ ဒါမမဟုတအိပပဲ အိပ ကုနကလို့လားတော့မသိ၊ တအိမလုံး တိတဆိတ၍နေသည။ လဆနး ဆယ့နစရက၏ ည ကိုးနာရီထိုး လရောငက သစရကတေ ကားမာ ဝိုးတဝါးထိုးက၍ နေသည။ တေ့ပါပီ ခံထဲရိပိတောကပင ပတလညတငဝိုငး၍ ရိုကထားသော ဗက နစ ပေခဲလောကရိသော ခုံပေါတင ကိုဘသိနး တစယောကခေတဲလောငးခကာ ထိုင၍နေသည။

မဦးတစယောကကိုဘသိနးကိုလမး၍ တေ့မငလိုကရသည့တခဏမာပင မဦး၏ဘေးဖက ခပလမးလမးမ တစစုံတစဦး လောက၍လာသညကို သတိထားမိလိုကသဖင့ မဦးသညအနီးတငရိသော စပယရုံဘေးရိ မောငရိပ ထဲသို့ ပေး၍ကပကာ ပုနး၍နေလိုကသည။ ပီးတော့ သူ၏အကည့က ထိုနေရာသို့ လမး၍ ကည့လိုကတော့ လောကလာသူမာ မခငတိုးပငတညး။ မခငတိုးသည ခပသကသကလေး လောက၍လာရငးက ကိုဘသိနးရိရာသို့ပိတောကပငကီးဆီသို့ဦး တည၍ သားတော့ရာ မဦးကလဲ ခါးလေးကိုကုနး ဇကကလေးကို ပု၍မောငရိပက ိုအကာအကယယူကာ ပိတောက ပငကီး ဘေးရိ ဇီဇဝါပနးခုံကား ဘေးမောငရိပထဲသို့ တိုး၍ဝငလိုကသည။ မဦးရောကရိသားသော နေရာမာ ကိုဘသိနးထိုငနေသည့ နေရာနင့ဆိုလင ငါးပေခန့သာဝေးမညဖစသည။

ထို့ပငသူရောကနေသောနေရာမာ ပိတောကပငကီး၏ အရိပကလညး ထပဆင့ ထိုးက၍နေပီး ဇီဇဝါပနးရုံ၏ အရိပကလညး ရိနေလေရာ အတောလေး ပင မောငမဲ၍ နေသည။ မဦးတစယောကဇီဇဝါပနးရုံကီးဘေး ရောကလာစဉမာပငမခငတိုးကလဲ ကိုဘသိနးကီး၏ ရေ့သို့ရောက၍ လာခဲ့ခေပီ။ “ စောင့နေတာ ကာပီလား ကိုသိနး….” “ အငး ….အတိုးကလဲ ကာလိုကတာကာ… လာပါ့လာပါ့မလားလို့…” “ လူကီးတေ အိပအောင စောင့ရသေးတယ အကိုရဲ့… ” မခငတိုးက ပောပောဆိုဆိုပင ကိုဘသိနး၏ ဘေးသို့ဝင၍ ထိုငလိုကလင ဘာမပော ညာမပောနင့ ကိုဘသိနးကီးက မခငတိုးကို ဖက၍ ပါးလေးနစဖကက ို ဘယပနညာပနပင မေးကူ၍ နေလေတော့သည။ မခငတိုးတော့ ဘယလိုနေသည မသိပေ။

မဦးတစယောကတော့ အသကရုနေတာပင ရပသားမတတဖစ၍ သားရလေသည။ အလဲ့… မခငတိုးကလဲ အာဂပင သူမ၏လကတဖကက ကိုဘသိနးကီး၏ ခါးကီးကိုပငပန၍ ဖကထားသေးသည။ ကိုဘသိနးကီးက မခငတိုး၏ မကနာလေးကို မေးကူရရုံဖင့ အားရပ ုံမပေါသေးပါ။ သူ၏နုတခမးထူထူကီး က မခငတိုး၏ နုတခမးပါးလေတေပေါသို့ ဖိကပ၍ စုတနမးနေတော့ရာ ကနနေသော မခငတိုး၏ လကလေးတစဖက ကပါ ကိုဘသိနး၏ ကောပငကီးက ိုဖက၍ထားပီး သူတို့နစယောက တစယောကကိုတစယောကအတငးပင တိုး၍ ဖကလိုကကသညကိုမဦးက သဲကဲစဲမငလိုကရသည။ မခငတိုး၏ မကလုံးတေကလဲ မိတ၍သားသညကို တေ့မငလိုကရသည။ မဦးတစယောကဘယလိုဖစလာသညမသိ။

တကိုယလုံး ထူပူ၍လာရာက နတကသလို တုနတုနယငယင ဖင့ ဖစ၍လာရတောသ့ည။ ဒအီခနိမာပင မဦး သတထိားမလိကိုတာက သမီးရညးစား နစယောကတေရ့င စကားတေ ဖေါငလောက အောငပောသညဟု သူသိထားသညမာ မားယငး၍နေပါပီကော။ ကိုဘသိနးနင့မခငတိုးတို့ စကားတေ ဘာမမပောလိုကတစခနးနစခနးသာ ပောရ သေးသညကို သူကားလိုကရသညဟု တေးတောလိုကမိသည။မဦးတစယောက ကည့နေစဉမာပငကိုဘသိနးက မခငတိုး၏ နုတခမးတေကို မလတတမး ငုံခဲထားရငး ကပင သူ၏လကကီးတဖကက မခငတိုး၏နို့အုံတေကို အကီx{1039}x{1004}ပေါမာပင ဆုတနယခေမ၍ နေသညကို တေ့လိုက ရသည။ သိပမကာလိုကသော အခိနတငပင ကိုဘသိနးကီးက မခငတိုး၏ ကိုယလုံးလေးကို ခါးမပေ့ကာ ခုံတနးပေါသို့ ပကလကလန၍ ခလိုကလေသည။

မခငတိုးတစယောက ပကလကလေး ဖစသားစဉမာပင သူမ၏ ကိုယလုံးပေါမ ပါ၍သားသော ကိုဘသိနးကီးသည လကတဖကက မခငတိုး၏ အငီကယသီးတေကို ဖုတလိုကရာက အငီရငဘတနစခမးကို ဘယညာဖင့ဟ လိုကသောအခါတငတော့ကိုဘသိနးတော့ဘယလိုနေသညမသိမဦးတစယောက ကတော့ ရငထဲတင ဒိနးကနဲ ဖစသားပီး သူ၏မကလုံးတေကိုလညး မကတောင ခတရနပင မေ့၍ သားရလေသည။ ဘောလီအငီအတငးမပည့အံကာ ထကနေသော မခငတိုး၏ နို့အုံသားတေသညအိဖေါငး၍ လရောင အောကမာပင ဖေးနစ၍ နေလေသည။ မကမောစရာ ကောငးလလနး၍ ကိုဘသိနးသည သူ၏ခေါငးကီး ငုံ့၍ တရုံ့ရုံ့နမး၍နေလေသည။ ပီးတော့ကိုဘသိနး၏ လကက အငိမမနေဘဲ မခငတိုး၏ ဘောလီအကီမ ခိတတေကို ပါဖုတ၍နေလေသည။

ပီးတော့ သမူ၏ဘောလီ အကငီု လန၍ တငလကိုရာက ကဘိုသနိးသညမခငတိုး၏န့ေိုတကို လကနစဖကဖင့ ဆုတနယ၍နေပနလေသည။ နို့ကီးနစလုံးမာ လရောငဖေးဖေးတငဖူဖေး၍နေသည။ ကိုဘသိနးကစိတတေ အလနပင ထလာပုံဖင့ မခငတိုး၏နို့တေကို အတငးပငငုံ့၍ စို့လေတော့သည။ မဦးတစယောကကတော့ မတတတပင မဟုတနိုငတော့။ ဒူးတေ တဆတဆတ တုန၍လာရပေပီ။ ပီးတော့ တခါဘူးကမ မဖစပေါခဲ့ရဘူးလေသော ခံစားမုတေကလဲ သူ၏တကိုယလုံးတင ရိနးဖိနးကာ ဖစပေါနေလက သူ၏ ပုဆိုးတငးမ ဖားဘကတောကီးက တောငမတ၍ တဆတဆတဖစနေလေသည။ ကိုဘသိနးကတော့တရုးရုး တရဲရဲဖစ၍လာရာက မခငတိုး၏ထဘီကိုပင လန၍တငလိုကရာက သူမ၏ပေါငနစလုံးတငဝင၍ ဒူးထောကကာ ထိုငလိုကလေတော့သည။

မခငတိုး၏ပေါငတံကီးတေမာ လရောငတငဖူဖေး၍နေပီး တလုံးတခဲကီးဖစကာ တပမကစရာကီးပငသူ တခါဘူးကမမမငဘူးလေသော အရယရောကပီး မိနးမတစယောက၏မမငအပလေသော ခနာကိုယအစိတအပိုငး တေကိုမဦးသညတစခုခငး ကငးကငးကကကက မငနေရခေပီ။ ဒါ့အပင ယခုသူ့ရေ့မမငကငးကလညး သူ ကားဖူးနားဝသာ ရိခဲ့ဖူးသည။ မမငခဲ့ဘူးလေသော မငကငးပငတညး။ သူမ၏ပေါငဖူဖူကီးနစလုံးကားတငကိုဘသိနးကဝင၍ ထိုငလိုကရာက ဒူးထောက၍ သူ၏ပုဆိုးကိုခတ ကာ ခလိုကတော့သညနင့ မခငတိုး သညလညးသူမ၏ ပေါငနစလုံးကိုဆဲ၍ထောငလိုကလေတော့သည။ ဒီအခိန မာပငကိုဘသိနးကသူ၏ လီးတနကီးကိုကိုင၍ လီးတနကီးထိပနင့။

မခငတိုး၏ စောကပတနုတခမးသား နစခုလုံး ကိုထိကာ အကဲကောငးတစလောကအထကအောင စုနဆနကာ ပတတိုကပေးနေလေသည။ “ အ…အကိုသိနး….ဟင့ …တောတောကာ လူကီးတေနိုးလာရငခကမယ..” မခငတိုး၏ စောကပတဝတငလညး စောကရညမားမာ စိမ့၍ထကနေခေပီ။ မခငတိုးမာ ဒီ့ထကပိုပီးစိတ မရညနိုငတော့ပေ။ အနေရ အထိုငရ ခကနေပုံရသည။ မခငတိုးတစယောကတညးပင နေရထိုငရ ခကလသညမဟုတ။ မဦးသညလညး ဒူးတေ တဆတဆတ တုနလာသဖင့ မတတပမရပနိုငသဖင့ ဆောင့ကောင့ထိုငလိုကသည။ ဟော ခုတစခါ ထိုင၍ကည့ရသညမာ အားမရသဖင့ မဦးတစယောကမတတပထ၍ ရပကာကည့နေပနလေပီ။ မခငတိုး၏ အခေအနေကို ရိပစားမ ိ လေသော။

ကိုဘသိနး ကလညး လကတဖကက သူမ၏စောကပတနုတခမးသား နစခုပေါတင လကညိုး လကမတို့ ဖင့အသာလေးဖိကာဖဲလိုကပီး သူ၏လီးတနကီးကို တေ့ကာဖိ၍ လိုးသငးလိုကလေတော့သည။ “ အ…အမလေး…ဟငး ….အရမး…အရမးကီးဘဲ… အကိုသိနး ကလဲ…. ဒီမာ….နာသားတာဘဲ…. ဟနး…” မခငတိုးက သူမ၏နုတခမးလေးတေကို ခတကာမူမူ စူစူလေးပောလိုကသည။ “ တောတော နာသားလားဟင…..အကိုလောကီးသားလို့ပါ….” “ နာတာပေါ့… ဖေးဖေးလုပလဲရတာဘဲ….ဟာ…. “ “ ခုရော…. ဆကပီး….နာနေသေးလား…” “ ကဲပါ….မနာတော့ပါဘူး… လုပမာ လုပပါတော့လူကီးတေနိုးလာရင ခကမယ..” သူမ၏စောကပတထဲတင ကိုဘသိနး၏ လီးတနကီးမာ တဆုံးဝငလက တစလစကီးဖစနေသညကို အား မလို အားမရဖစလက။

လီးတနကီးကလဲ မလုပရားဘဲငိမနေလေတော့အဆမတနရမကစိတတေ ပငးပလာရ သော မခငတိုးက ကိုဘသိနးမနမနလိုးစေရန လူကီးတေကို အကောငးပလကလောဆောလိုကသည။ ဒါကိုပင မဦးက မယောငမလညဖင့အိမကီးဖကကို လည့၍ ကည့လိုကသေးသည။ ကိုဘသိနးကတော့သူ၏ လီးတနကီး ကိုညငသာစာ ဆဲ၍ထုတ လိုကရာက စ၍လိုးနေခေပီ။ ဆယခကမ ခပဖေးဖေးလုပပီးသညနင့ အားမရနိုငဖစ လာရသော ကိုဘသိနးသည စိတထငတိုငး ဆောင့လိုးလေတော့သည။ မခငတိုး ခမာမာတော့ မကလုံးနစလုံး စုံမိတထားရငး ဟင့ကနဲ အင့ကနဲပငဖစကာ အားပါးတရကီးကို ကော့ပေးနေတော့သည။ ဒါ့အပင မခငတိုးက သူမ၏ ဒူးကေးကာ ထောငထားသော ခေထောကလေးနစဖကကို ကုနး၍ လိုးနေသော ကိုဘသိနး၏။

တငပါးပောငပောငကီးပေါသို့ ခိတကာတငလိုကပီး စောစောကထကပငတိုး၍ ကော့ပေးနေပနပါသည။ စောကရညကညတေ အတောပငရဲစိုနေပီဖစသော မခငတိုး၏ စောကပတကီးကောင့ “စပ”ကနဲ “ပတ”ကနဲ “ဖတ”ကနဲ အသံတေ မာလညး တဖေးဖေး သိသိသာသာပင ထကပေါလာပနပါသည။ မဦးခမာမာတော့ ဆကလက၍ကည့ဖို့ရာ မစမးတော့ပေ။ သူ၏တကိုယလုံးရိ အားအငတေမာလညး ဘယကိုရောကသားသညမသိ တကိုယလုံးခိနဲ့ကာနေသည။ ဒါတငမကသေး ရငထဲတငလညး ဟာတာတာ ဆာတာတာဖင့ အသကရုရတာလဲ ရငမောကာ ကပ၍နေလေသည။ ဒါ့အပင ရငတေလဲ တဒိနးဒိနးခုနနေပီး ကိုဘသိနး၏ ဆောင့ခကကောင့လုပခါနေလေသော မခငတိုး၏ နို့အုံကီးတေကိုပင ပေး၍ ကိုငလိုကခငသည။

ပီးတော့သူ၏အာရုံထဲတငလညး မင့မင့ကညက ိုမငယောင၍ နေရလေသည။ မဦးသည ရပ၍နေရာမ အသာပငလည့၍မောငရိပကိုခိုကာ ပနလာခဲ့လေသည။ အပနလမးခရီးတငတော့ မင့မင့ကညပောသည့“ သူမား သမီးရညးစားတေဆို သိပပောဖို့ကောငးတယ ” ဆိုတာ ဒါကိုဘဲ ပောတာလားမသိ အို… ဒါဘဲရိတာဘဲ ဒါကိုဘဲ ပောတာ သေခာပါတယ။ ငါတို့ ကိုဘသိနးက မခငတိုးကို လုပသလိုမင့မင့ကညကို လုပပစလိုကတော့မယ။ သူပောတာ ဒါဘဲဖစမာပါ။ သေခာပါတယ… အငး… ဒီညကတော့ အခိနမရိတော့ဘူး နကဖနက ကောငးပိတရက ဒါပေမဲ့ မင့မင့ကညအိမက လူကီးတေ ဈေးထဲတငဆိုငသားထကကသဖင့နေ့ခငး ဘက မင့မင့ကညပဲရိမည။ မင့မင့ကညသာရိမည မနကဖန ငါသားဖစအောငသားရမညဟု ဆုံးဖတလိုကသည။

ခုလဲ မင့မင့ ကညကို တေ့လိုတေ့ငား သူ့အိမရေ့ဖကဖတ၍ လောကဦးမညဟုလညး အရမးကိုကတကနေသော မဦးက စဉးစားတေးတောကာ ထကလာခဲ့သည။ အမနတော့ ကိုဘသိနးနင့ မခငတိုးတို့သည ကိုဘသိနးက အသက နစဆယ့လေးနစ၊ မခငတိုးက အသကနစဆယ့နစနစရိပီ ဖစပီး သူတို့နစယောက သမီးရညးစား ဖစကသညမာ ခောကနစမရိခဲ့ပီး ခုလိုလငမယားမက ဖစနေခဲ့သညမာ တစနစလောကပင ရိနေပီဆိုသညကိုတော့ မဦးတစယောကမသိရာပါပေ။မဦးနင့မင့မင့ကညတို့ သမီးရညးစား နစယောကတငတော့ မဦးက (၇)နစကော (၈)နစအတငး၊ မင့မင့ကညက (၆)နစကောကော သာရိနေသေးသညကိုတော့ မဦးသည ပနလည၍ မဆနးစစခဲ့မိခေ။

ဒါ့အပင သူတို့နစဦးသည ကာမကိစကို ယခုမလကတည့စမးရန ကံရယရုံသာ ရိကသေးပီး ပောရမညဆိုလင မဦးသည မင့မင့ကည၏ ပါးဖူဖူမို့မို့လေးမားကိုပင တခါဘူးကမ မမေးကူခဲ့ဖူးခေ။ ခုတော့ဖင့ အတုမင အတတသင ဆိုတာမိုးလို မဦးတယောက တညငိမနေသော သူ၏ရငတငဂယကလိုငးတို့သည ကောကခမနး လိလိရိုကခတ၍နေရပီ ဖစပါတော့သည။ “ မင့မင့ကည….. ရော့….” “ ဘာတုံး….သံခောငး…ရ..” “ မဦးက နင့ကို စာပေးခိုငးလိုကလို့…” “ အံမယ…..ကီးကီးကယကယပေးစမးပါအုံး….” မင့မင့ကညက သံခောငးလမး၍ ပေးနေသောစာရကခေါကလေးကို လမးယူ၍ စာရကခေါကလေးကို ဖန့ကာ ဖတလိုကလေသည။ ကညကည…… ကိုဦး နေ့လည(၂) နာရီကည့အိမကို လာခဲ့မယ။

ကညနဲ့ နစ ယောကထဲ တေ့ခငတယ… ဆကဆကစောင့နေပါနော….. ခစတဲ့ ကိုဦး စာရကလေးကိုဖတပီးသညနင့မင့မင့ကညသညပုံး၍ ရယကဲကဲလေး လုပလိုကသည။ “ အေး…. လာခဲ့လို့ပောလိုက သံခောငး…ငါစောင့နေမယ.. သူ့ကို စာကူးခိုငးစရာရိတယ….” “ အေး…အေး….ငါပောလိုကမယ….” သူမ၏ရေ့မသံခောငးထကသားသညနင့မင့မင့ကညသည စာရကလေးကို တခါဖန့၍ ဖတကာ ပုံးလိုက ပနသည။ ပီးမ စာရကလေးကိုသေခာစာပနခေါကပီး သူမ၏လကကလေးဖင့ ကစကစပါအောင ဆုပကိုငလိုက လေတော့သည။ ရငထဲတင ပီတိတေဖုံး၍ သားခဲ့ရသောလညး မင့မင့ကညသည မဦးကို မယုံရဲသေး။ ဒါမိုး မဦးက မခိနးစဖူး အခိနးထူးလာသဖင့သာ သူမ၏ ရညးစား မဦးတစယောက အဆင့တေတကကာ တိုးတကလာပီဟု တေးလိုကမိရငး ပီတိဖစကာ ပုံးမိခငးဖစသည။

ဒါပေမဲ့လညး မဦးက ရောကလာလင ဘာတေပောဦးမညမသိ။ မနကဖနကောငးမတကနိုင၍ ခငတိုငခိုငးပီး ပနသားဦးမညလားမသိ။ စဉးစားမိရငး မင့မင့ကညက ထပမံ၍ ပုံးလိုကမိပနသည။ အဲတော့ သူက နစယာကခငး တေ့ခငတယတဲ့ ဘာမားလဲမသိဘူး။ ကိစမရိဘူး နေ့ခငးဖကအိမတင လူကီးတေ တစယောကမမရိ ဈေးထဲမဆိုငတငရောကနေ ကမည။ အငး(၂)ယောကထဲ(၂)ယောကထဲ။ ထူးထူးဆနးဆနး ခိနးဆိုလာခဲ့သော မဦး၏စာကောင့မင့မင့ကညမာ အတေးနယလနနေမိပါတော့သည။ ညကမဦးတစယောက မခငတိုးတို့ခံထဲမ ပန၍ထကလာခဲ့ပီး သူ၏အိပခနးထဲသို့ ဝငကာ အိမပေါသို့ပင ပန၍မတကတော့ဘဲ မင့မင့ကညတို့အိမဖကသို့လာကာ အိမရေ့လမးမမဖတ၍လောကရငး မင့မင့ကညကို သူမ၏အိမဖကသို့လည့၍ ကည့ကာရာဖေကည့မိသည။

မဦးသည မင့မင့ကည၏ရုပသငက ို လတတလော အတောပငတေ့ခငနေလေသည။သူ့ကိုယသူလဲ ဘာဖစမနးမသိပေ။ ဒါပေမဲ့လညး မင့မင့ကညတို့တအိမလုံးသည မောငမဲကာ တအိမလုံး အိပ၍နေကခေပီ။ဒါတောငမမဦးက ဇဲ မလော့သေးဘဲ သူမ၏အိမရေ့သို့ တစခေါကပန၍လည့လာကာ ဖတ၍လောကကာ ကည့မိပါသေးသည။ မဦးတစယောကဘယလိုဝေဒနာတေ ကပရောကစဲညိလာသညဟု မဆိုသာ။ တစညလုံးကိုအိပ၍မရနိုငအောင ဖစနေရသည။ ညဘက အပေါ့အပါး သားခင၍ထတော့နောကဖေးက တံခါးကိုဖင့ရငး မခငတိုးတို့အိမဖကကိုပင သူသည ရပ၍ကည့နေမိခဲ့သေးသည။ တညလုံး အိပမပောနိုငသော မဦးတစယောကမနကမိုးလငးခါနီးမ အိပ၍ ပောသားသဖင့ နံနက(၈) နာရီကောမအိပရာကနိုး၍ လာခဲ့သည။

သည့နောကလမးထိပကိုထကကာ သံခောငးကိုရာ၍ မင့မင့ကညထ ံ စာသဝဏလာပါးလိုကသည။ပီးတော့မ စိတခလကခဖင့ အမေပေးလိုကသော မုန့ဘိုး(၅)ပားဖင့ ဘာဘူကီးဆိုင တငလကဘကရညဆိုငသို့ဝင၍ သောကခဲ့သေးသည။ နေ့လည(၂)နာရီ မထိုးမီမာပင မဦးသညမင့မင့ကညတို့အိမရိရာသို့ထက၍လာခဲ့သည။ မင့မင့ကည တို့အိမမာ တိုကခံနစထပအိမဖစသည။ သူရောကသားတော့ အိမရေ့တံခါးမာ အဆငသင့ဖင့ထားသဖင့ ခါတိုငး လိုပငမဦးသည အိမထဲသို့ဝငရောကလာခဲ့သည။ အိမအောကတစခုလုံး တိတဆိတ၍နေသည။ အိမရေ့တင ဘယသူမမရိမဦးသညအောငထပတငပငရိသော မင့မင့ကည၏ အိပခနးရိရာသို့လောက၍လာခဲ့သည။ ရောကပါပီ မဦးတစယောက မင့မင့ကည၏အိပခနးရေ့သို့ရောကပါပီ။

တံခါးပိတထားသဖင့လကဖင့ အသာလေးတနးကည့တော့တံခါးရက(၂)ခပသညစေ့ထားသဖင့သူအသာအယာ တနးလိုကသညတင ခပဟဟ လေးပင့၍သားသည။ တေ့ပါပီ မင့မင့ကညက ိုမနတငခုံရေ့တင ထိုင၍အလပငနေသညကို ရေခိုးပီးကာစတော့ ဟုတမညမထင။ တံခါးဝကို ခပစောငးစောငးလေး နောကကောပေး၍ထိုငနေသော မင့မင့ကညထံသို့မဦး၏ အကည့တေက ရောကသားပီး တခဏမာပငမို့မို့လေးဖေါငး၍နေသော သူမ၏ရငအုံလေးနင့ ကား၍ အိဖေါငးကာ ပည့တငးနေသော သူမ၏တငသားတေဆီသို့ မဦး၏အကည့တေက ရေးခယ၍ ရောကရိသားခဲ့ရလေပီ။ မခငတိုးလောကတော့ မင့မင့ကညသည ကိုယလုံးမဖံ့ဖိုးသေးဘဲ သူ့ဟာနင့သူတော့ကိုယလုံးမာ အတောလေး လ၍နေသညဟု မဦးက မတခကခ လိုကမိရငး။

မင့မင့ကည၏ အိပခနးထဲသို့လမး၍ ဝငလိုကရာ မင့မင့ကညကလဲ သူ့ဆီသို့လည့အကည့ဖင့ဆုံကလေသည။ “ လာ…ကိုဦး….ထိုငလေ….” “ အငး…” အခနးထဲတင ထိုငစရာနေရာရာလိုကတော့ မင့မင့ကညအိပသည့ ကုတငလေး တစလုံးသာရိသည။ မဦးကလဲ အရငမဦးမဟုတတော့ ခပတနးတနးပင ဝင၍ထိုငလိုကသည။ ကုတငလေးပေါသို့ မဦးတစယောက ထိုငခလိုကပီးသညနင့တပိုငနကတညးမာပင မင့မင့ကညကလဲ မနရေ့မထကာ သူရိရာသို့လာသည။ ထိုသ ို့ လာရငးမပင မင့မင့ကညက…..“ ကိုဦးက …….. ကညကို (၂)ယောကထဲတေ့ခငတယဆို…” “ အငးလေ …. “ “ ဘာဖစလို့လဲ…” “ တို့ သမီးရညးစားတေဘဲဟာ (၂)ယောကထဲဆိုတော့ လတလတလပလပ ရိတာပေါ့…..” မင့မင့ကည၏မကနာလေးသည ပုံးစစလေးဖစ၍သားရာကပင။

မဦး၏ ဘေးကုတငပေါသို့ သူမ၏ ကိုယ လုံးလေးကို ထိုင၍ခလိုကလေသည။ မင့မင့ကညထံမ မေးပံ့သောသငးရနံ့တို့သည မဦးဆီသို့ တည့တည့မတ မတပင ဝငရောက၍လာရာက မဦး၏ရငကိုထိုးဆ၍နေခေပီ။ မဦးသည မင့မင့ကညရိရာဖကသ ို့ငဲ့စောငးကာ ကည့လိုကမိသည။ ဒီနေ့တင မင့မင့ကညတစယောကခါတိုငးကောငးတကကောငးဆငး သားစဉကထကပင ပို၍လနေသည။ သေသေခာခာကို ဂရုတစိုကဖင့ အလပငထား ပုံရလေသည။ ပီးတော့သူမ၏မကနာလေးက ငုံ့ လကကုတငဘေး ကမးပငကိုစူးစိုကကာကည့နေသည။ သူတို့နစဦးသားမာ တစယောကကိုတစယောကစကား မဆိုမိကခေ။ အိမကီးတစခုလုံးကလညး တိတဆိတ၍ ငိမသက၍နေသည။

တခကတခကတငအခနးပူတငးပေါကမ ဝင၍လာသော လေပေလေးမားသညသာ မဦးနင့ မင့မင့ကညတို့ကို တိုးဝေ့ဖတသနးလကရိသည။ မင့မင့ ကညနင့ ယဉတဲ၍ ထိုငနေရာက စိတတေလုပရား၍ လာရသော မဦး၏လကတစဖကက သူမ၏ပုခုံးဆီသို့ ကရောက၍သားရာက မင့မင့ကည၏နုထေးသော ပုခုံးလုံးလုံးလေးကို သူ၏လကဖဝါးဖင့ဆုတကိုငလိုကရငး…… “ ကည့ကိုဦးက ိုခစလား….ဟင…” မဦး၏စကားသံက ပုံမနထကတုနခါ၍ နေရသလိုမင့မင့ကည၏ မို့မောကမောက လေးဖစ၍နေသော ရေရငနစမာသညလညး နိမ့ခီမင့ခီလေးဖစ၍နေသည။ မဦး၏ တုနလုပလိုကဖိုသော အမေးစကားကို ကားရစဉ အခါမာပင ရငထဲတငနေးကာ သားရသော မင့မင့ကညသည မဦးကိုလညး အံသ၍သားရသည။

ဒါ့အပင သူ၏ စိတထဲတငလညး ကေနပ၍သားရသည။ “ အငး….” မင့မင့ကညက တိုးတိုးလေး ဖေလိုကရငးကရီဝေသော မကလုံးအစုံဖင့ မဦးကို လည့၍ကည့လိုက သည့ခဏမာပင မဦးနင့မင့မင့ကညတို့၏ မကနာနစခုတို့မာ ထိလုမတတဖစ၍သားခဲ့ရပီး မကလုံးခငးလညး ဆုံစညး၍ သားခဲ့ရပေသည။ ကနနေသော မဦး၏လကတဖကက သူမ၏ကိုယလုံးလေးပေါသို့ထပမံ၍ ကရောက လာခဲ့ရပီးခဏမာပငမဦးသည မင့မင့ကည၏ ကိုယလုံးလေးကိုဆဲယူကာ ဖကလိုကရာက သူမ၏ဖေါငးဖေါငးမို့မို့ ပါးမို့ဖူဖူလေးမားအား မေးကူလိုကပေတော့သည။ ခစစရာ့အသင မကနာလေးကိုမော့၍ ပေးလိုကမိရငးကပင ရငထဲမ ပငးပလာသော ပီတိအဟုနတို့ ကောင့မင့မင့ကညသညမဦး၏ကိုယလုံးကီးကို ပန၍ဖကတယလိုကမိပါသည။

သညလိုအခိနမိုး သညလ ိုအပု အမုမိုးကို စိတကူးယဉကာ မောလင့ခဲ့ရလေသော မင့မင့ကညတစယောက၊ သူမ၏မောလင့ခကတေသည ပည့စုံခဲ့ရပေပီ။ သူမသညမဦးကိုလညး နားမလညနိုငစာ ဖစရလကအံသကေနပ၍လညး နေမိသည။ မဦး နမးသညကို အားရကေနပစာ အနမးခံနေသော မင့မင့ကည၏ မကနာလေးသညပင ပုံးရောငလေးသနး၍ နေရလေသည။ မဦးက မင့မင့ကည၏ ပါးပငနစဖကက ိုသာမက နဖူးဆံစပလေးမားနင့ မေးဖားကလေးကိုပင မေးကူကာ နမးနေပါသေးသည။ပီးတော့မမဦးကသူ၏ မကနာကိုအသာခာကာ မင့မင့ကည၏ မကနာလေးကို စိမးစိမးလေးတစခက ကည့လိုကပီးတော့မ သူ၏နုတခမးတေက မင့မင့ကည၏ နုတခမးလုံးလုံးလေးတေပေါသို့ ဖိကပကာစုပနမး လိုကပါတော့သည။

နစဦးစလုံး၏ အစိမးသကသကရိလေသော သေးသားတို့သည ဟုနးကနဲ နိုးကကာထ၍ လာခဲ့ရခေပီ။ ဒီလိုနမးရငးမပင မဦးသည မင့မင့ကည၏ ကိုယလုံးလေးကို တဖေးဖေးအိပယာပေါသို့ လဲခပေး လိုကရငးမ မဦးသညသူမ၏ ကိုယလုံးလေးကိုတငးကပစာ ပေ့ဖကထားနေမိသလို မင့မင့ကညကလဲ မဦး၏ ကိုယလုံးကီးကိုအတငးပင သိမးကုံး၍ ပေ့ဖကထားလိုကမိပါသည။ ပီးတော့လဲ အတုမင အတတသငဆိုသလို မဦးသည သူဖိထားလေသည့အတိုငး သူ၏လကတေက အငိမမနေဘဲ မင့မင့ကည၏ တကိုယလုံးကို ပတသပနေရုံမမက တငသားလုံးလုံး ဖေါငးဖေါငးတေကိုပါ ဆုတ နယပေးနေပနသည။ မင့မင့ကညမာတော့ဘယလိုဖစမနး သူမကိုယသူမပငမသိ။ တကိုယလုံး ဖဉးကနဲ ရိနးကနဲ ခံစားနေရာမ တကိုယလုံးအားအငတေ ဆုတလော့လာသလို နမးနယလာလေသည။

မဦးသည မင့မင့ကည ဝတထားသော အငီလေးပေါမ သူမ၏စူစူမို့မို့ ရေရငနစမာက ိုဖိကပကာနမးနေသည။ ပီးတော့မ မဦးက ရငစေ့ အငီလေးမ ကယသီးတေကို တစလုံးခငးဖုတပစလိုကသည။ မင့မင့ကညမာတော့ပကလကလေးလနကာ ရီဝေသော မကလုံးလေးမားဖင့ မဦးကိုကည့လကမောင့ မကနာ တစရာထင ဆိုတာလို မဦးပုသမနုရတော့မည့ အသငဖင့ ငိမသက၍ ပကလကလေးလဲနေသည။ သူမ၏ ကိုယလုံးလေးတစခုလုံးမာ ငိမသက၍နေသောလညး သူမ၏အတငးစိတမားမာ လုပရားနေသည ဆိုသညကိုတော့ လကဖားနစဖကဆီမာ လကခောငးလေးမား၏ လကဆစလေးမားကို တစဖောကဖောက ခိုးနေသညကို မငရခငးဖင့ သိသာနိုငလေသည။

မင့မင့ကည၏ ဘောလီအငီမ ကယသီးမားမာအားလုံး ပု တထကသားခဲ့ပီးခိနတငတော့မဦးသညသူမ၏ ဘောလီအငီလေးကို လနတငလိုကလေရာ ဖေါငးမို့မို့လေးဖင့ သူမ၏ နို့လေးနစလုံးကို မငတေ့လိုကရစဉခဏမာပငမဦးသညငုံ့၍အတငးပငစို့ပါတော့သည။ “အိုကနဲ” ဖစသားရလေသော မင့မင့ကညခမာမာတော့ခံစားရခကလနးသဖင့ သူမ၏ကောပငလေးကို ကော့၍ကော့၍ ပေးနေမိရုံမတပါး တစခားဘာမ မတတနိုငတော့ပေ။ အဲ….တခား သူမတတနိုငတာ တစခုက တော့၊ သယလဖူဖေးလေသော သူမ၏လကလေးနစဖကဖင့ မဦး၏ကိုယလုံးကီးကို ပေ့ဖကကာထားခငးပင ဖစသည။ သူမ၏မကလုံးလေးတေကလဲ စငးနေခေပီ။ မဦး၏လကတစဖကက သူမ၏ခနာကိုယပေါတင ထကအောကစုံဆန ပတသပပေးနေပါသည။

သညမာပင မဦးက မင့မင့ကည၏ ပေါငတံနစဖကကို တဖကမ တဖကသို့ကူးလိုကသနးလိုကလုပကာ ပေါငရငးမပေါငဖားနားသို့ပါ စုံဆနပတပေးနေပါသည။ မင့မင့ကည၏ ပေါငလုံးကီးတေမာ အငိမနေ၍မရတော့ပါ။ လုပလုပရရပငဖစနေရခေပီ။ မဦးသည မင့မင့ကည၏ နို့အုံလေးတေကို တဖကမတဖကသို့ ပောငး၍စို့ပေးနေရငးကပင ဗုံးကနဲကုံး၍ ထလိုကရာမ သူမ၏ပေါငနစလုံးက ိုဆဲမကာ တပိုငနကတညးမာပင သူသညအငီကိုမခတတော့ဘဲ ပုဆိုးခါးပုံစက ို ဆဲဖုတခလိုကရငး သူမ၏ထဘီလေးကိုလညး ခါးဆီသို့လန၍တငလိုက လေတော့သည။ “ အို…ကိုဦး…ဘာ…ဘာလုပမလို့လဲ….မလုပနဲ့လေ…အို…အဟင့…” မင့မင့ကညတစယောက သညမအထိမရညရယခဲ့ရိုးအမနပါ။ ဒီလောက အထိလညး အရဲစန့ရန မရညရယခဲ့ပေ။

သူငယခငးမားပောဆိုသဖင့ကားဖူးနားဝဖင့စိတကူးယဉ၍ ရငခုနမိခဲ့သောလညး ဒီလိုကိုယ တေ့ ကုံလာပနတော့ ထိတလန့၍ မရဲတာအမနပင။ လကလေးက သူမ၏ထဘီလေးကိုလမး၍ဆဲကာ အတငး ဖုံးရငး ကမနးကတနးငငးဆနလိုကပေမဲ့လညး မုနယိုသော ဆငတကောငပမာ ဖစ၍နေလေသော မဦးကလဲ လုံးဝအလော့မပေးတော့သဖင့သူမ၏ငငးဆနမုမားသည အခီးနီးဖစခဲ့ရလေသည။ တခဏအတငးမာပငမဦးသည သူမ၏ခေထောကဖေးဖေးလေး နစခောငးကို ကားလိုကရာ တဆတဆတ ဖစနေလေသော သူ၏လီးတနကီးကိုမင့မင့ကည၏ အမေးနုလေးမားစိမးနေကာ ဖူဖူဖေးဖေးလေး ဖစနေသော စောကပတနုတခမးနစခုကားသ ို့တေ့ကာဖိသငးနေလေသည။ “ အို…အို… ကို.. ကို….ဦး…” ပထမဆုံး အတေ့အကုံကလညးဖစ။

ရမကဆနတေကလဲ အဆမတနပငးထန နေလေတော့ သူ၏ လီးတနကီးမာ မင့မင့ကည၏ စောကပတထဲသို့ တနးတနးမတမတ ဝင၍မသားဘဲ စောကပတနုတခမးသား နစခုက ိုဟိုထောကဒီထိုး ဖစနေရသလို စောကပတဝထိပနားရိစောကစေ့နေရာလေးကိုလညး လီးတနကီး ထိပက ဖိ၍ဖိ၍ ထိုးနေလေတော့မင့မင့ကညတစယောကမာ ဆက၍ ငငးဆနရနပင သတိမရတော့ဘဲ ကကသီးတေ တဖနးဖနး ထလကရိရာ မထူးတော့ပါဘူး ဒီလိုဆိုရင ဘယလိုနေမလဲဟူသော အတေးဖင့လကတဲ့စမးရန ဆုံးဖတလိုကရပေပီ။ ဟိုထိုးဒီထောကဖင့ ဖစနေလေသော မဦး၏လီးတနကီးထိပက သူမ၏စောကပတနုတခမးသား နစခု အစပလေးနင့ စောကစေ့လေးကိုပါ ဖိသိပနေတော့သူမ၏ရမကစိတတေက ိုတမငပငထိုးဆနေသလို ဖစနေပီး။

မင့မင့ကညသည “အို” ကနဲ “အို”..ကနဲ ဖစကာတသိမ့သိမ့တုန နေရလေတော့သည။ သူမ၏တကိုယလုံးသည ရိနးကနဲ ဖိနးကနဲ နေးကနဲ အေးကနဲဖင့ ယောကယကခတနေရလေသည။ မဦး၏နဖူးဆံစပတငလညး ခေးဥ လေးမား စိမ့၍ထကလာခဲ့လေပီ။ မဦးသည ဟငးကနဲသကပငးခရာက သူ၏အငီကိုဆဲ၍ ခတပစလိုကလေသည။ ထိုနောက သူ၏လကတဖကက သူမ၏စောကပတနုတခမးသား ဖေါငးဖေါငးလေးမားဆီသို့ တုံရီစာဖင့ လမး လိုကသည။ ပီးတော့ မရဲတရဲဖင့ဖေါငးအိနေသော မင့မင့ကည၏ စောကပတနုတခမးသားနစခုက ိုအသာလေး ဖဲလိုကတော့သည။ “ အို…. အကို…” မင့မင့ကညမာ သူမ၏မကလုံးလေးနစလုံးကို စုံမိတလိုကရငး သူမ၏မကနာလေးကိုလဲ တဖကသို့ စောငးငဲ့ကာ လဲလိုကလေတော့သည။

မေးညငးနုလေးမား စိမးမမဖင့မင့မင့ကည၏ စောကပတ နုတခမးသား ဖေါငးဖေါငးလေး နစခုပဲဟသားလေသောအခါတငတော့နီရဲလက အထပထပအလာလာပမာဖစ၍နေလေသော စောကပတနုတခမးသားလေးမားသည စိမ့ထကနေပီဖစသော စောကရညကညလေးမားကောင့ ပောငလက ရမးစိုစာဖင့ ထကပေါလာခဲ့ရလေသည။ ထိပဖကတင ငေါကတောကလေးဖစနေသော စောကစေ့လေးကလဲ ရဲရဲနီ၍အသဲယားစဖယ ဖစနေလေသည။ ပောငတငးကာ အရညကညလေးမား စိမ့၍ထကနေသော မဦး၏လီးတနကီး ထိပဖူးကီးသည သူမ၏ စောကပတဝ အတငးသားနုနုလေးမားကို ပူနေးစာဖင့ တေ့ထိလာတော့လေသည။ မင့မင့ကညသည အသကကို ဝအောင ရုလိုကရငး နုတခမးလေးနစခုက ိုတငးတငးလေးစေ့ကာ မာနတငးလိုကမိသည။

ထိုအခိနမာပင ရမက ဇောတေပငးပကာ စိတတေမထိနးနိုငသော မဦးသည သူ၏လီးတနကီးကို မင့မင့ကည၏ စောကခေါငး နုနုလေး ထဲသို့ တအားပငဖိ၍ သငးလိုကလေသည။ “ ဗစ…ဗစ…အား…အမလေး…. သေပါပီ…. ကတ….ကတ…ကတ…” မင့မင့ကညမာ သူမ၏ခါးသေးသေးလေးသာ ကော့တကသားသညမဟုတ။ သူမ၏ကောပငသညလညး ကော့၍တကသားရလေသည။ ပီးတော့ မင့မင့ကည၏ အသားလေးမားသည တဆတဆတတုန၍နေသည။ သူမ၏ စောစောက စောငးငဲ့ထားသော မကနာလေးကတော့မော့၍လာပေမဲ့ မကနာလလလေးမာ ရုံ့မဲ့နေလေသည။မဦးသည ထိတထိတပာပာ ဖစသားပီး ခေမကိုငမိ လကမကိုငမိဖင့ ဘာလုပလို့လုပရမနး မသိအောင ဖစနေလေသည။

ပီးတော့မ မဦးသည သတိရသားပီး လီးတနကီးကိုဆဲ၍ ခတတော့မယလုပပီးမ မခတဖစတော့ ဘဲ လီးတနကီး တစခောငးလုံးက ိုမင့မင့ကည၏ စောကပတထဲသို့ တဆုံးသငးလိုကကာ သူ၏ကိုယလုံးကီးကို မင့မင့ကည၏ ကိုယလုံးပေါသ ို့ မောကခလိုကပီး သူမ၏ကိုယလုံးလေးက ို ထေးဖကကာ နို့လေးနစလုံးက ို ဘယပနညာပန စို့နေလေတော့သည။ စောကခေါငးထဲတင အတောပငနာအောင့၍သားသော မင့မင့ကညသည နဂိုကပငရမကထန တဏာကီး သော ဗီဇကပါလာ၍လားမသိ။ နာလနး၍အောဟစကာ ညီးတားလိုကရသောလညး သူမ၏အောဟစညီးတားသံ လေးအဆုံးတင ထိုကဲ့သို့ စောကခေါငးထဲ နာကင၍အောင့သားကာ မခိမဆန့ခံစား လိုကရသညကိုပင ရငထဲတင ကေနပသားရသည။

ထို့နောက တဆကတညးမာပငသူမ၏ခနာကိုယတငးမ ရမကသေးမားသညပို၍ပငးထနစာ ထက လာရလေသည။ အရကတရားဆိုသညကတော့သူမ၏ရငထဲတငလုံးလုံးလားလား ပငမရိတော့ပေ။ ကည့ပါအုံး နို့စို့နေသော မဦးထံသို့ သူမ၏နို့တေကိုပင ကောလေးကော့ကာ ကော့ကာဖင့ပင့ကာပေးနေသလို တတကမးမုမရိသေးသဖင့ သူမ၏ပေါငနစခောငးကို ကားသထကကားကာ စောကပတလေးကို မဦး၏ လီးတနကီးအရငးသို့ အတငးပင ဖိကပပေးနေမိခေသည။ မင့မင့ကည၏ လကလေးနစဖကကတော့ တဖကကမဦး၏ ကောပငကီးကိုသိမးကုံး ဖကထားပီး ကနလကတဖကက မဦး၏ဦးခေါငးမ ဆံပငတေကို လကခောငးလေးမားဖင့ ထိုးသငးကာ အားမလို အားမရဖင့ထိုးဖ၍နေလေသည။

မဦးမာ မင့မင့ကည နာလနး၍အောသဖင့ အရိနသတ လိုကရလေသည။ သူ၏စိတတေကတော့ အဆမ တန ရမကတေ ထနနေရလေသည။ လိုးခငစိတတေ မားလာသော မဦးက မင့မင့ကည၏ အခေအနေက ို ကည့လိုကသည။ “နာသေးလား”ဟုမေးရန စိတထဲက ကံလိုကပေမဲ့လညး ပါးစပကပောမထက မငရသောအခေ အနေကတော့မင့မင့ကညတယောက နာကငပုံမရတော့။ မဦး၏ဆောင့ခကကောင့ အင့ကနဲတခက ဖစသားရသောလညး မာကောလနးသော လီးတနကီးကောင့ သူမ၏စောကပတ အတငးသားလေးမားမာ အီဆိမ့သားရသလို ရငထဲတငလညး ကေနပသားရသည။ မဦး ကလညး ညာတာရကောငးမနး မသိဘဲအတငးပငဆောင့လိုးပေတော့ရာ စောကပတ အသစစကစကလေးဖင့ အလိုးခံနေသော မင့မင့ကညက နာကငမုတေကို ပူးတဲခံစားနေရပေမဲ့လညး။

ဒီလိုခပကမးကမး ဆောင့တာကိုပင သူမစိတထဲတင အားရကေနပနေရလေသည။ မဦးကတော့ သူ၏ကိုယလုံးကီးကို သူမ၏ကိုယပေါမကကာ ဘေးတဖကတခကဆီတငလကထောက၍ စိတထငတိုငး ဆောင့နေသဖင့မဦး၏ဆောင့ခကမားမာ အထူးပငပငးထနလကာ နစဦးစလုံးမာ တခါဘူးကမ မကုံခဲ့ဖူးလေသော ထူးခားလသည့အရသာကို တမေ့တမောကီး ခံစားနေရလေသည။ မင့မင့ကည၏စိတထဲ ရငထဲတငလညး မဦးက ိုခငတယသည့စိတ ခစတဲ့စိတမားပို၍ ပို၍လာရသလို မဦးကလဲ မင့မင့ကညအပေါတင ကငနာစိတမား ခစစိတမား ပိုလာလေတော့သည။ မကာလိုကပါခေ။ မဦး၏လီးတနကီးက သူမ၏စောကပတထဲသို့ အတငးဆောင့ကာ လိုးသငးပီး ဖိကပ လိုကခိနမာပင မင့မင့ကညကလဲ သူမ၏စောကပတကို အတငးပငကော့တငပေးကာ သူတို့နစဦးလုံး၏ ခနာ ကိုယနစခုသည တလန့လန့တန့၍သားရပါ လေတော့သည ….. ပီးပါပီ။