တော်တော်ကဲတဲ့ မော်ဒယ်ဂဲလ်

တောတောကဲတဲ့ မောဒယဂဲလ (စ/ဆုံး)

နောငလတ ပါးစပကီး ခါးလညကို ဖတနငးခံလိုကရသော ကောစံကေး ပါးစပနယ ပဲသား၏။ “အားပါး …. အောကစလတနေ တာက..အဟီး”  ထိနဝငးနင့ သနးရိနတို့နစယောက .. သံပတပေးထားသော စကရုပမားနယ လုပစိ လုပစိ လမးလောကနေရာ  မ.. နဖားကိုးအဆဲခံလိုကရသလို.. တုံ့သားသည။ ခာကနဲ ခေါငးနစလုံးက နောငလတကည့ရာသို့ လိုကကည့ ကသည။ ထိနဝငး က .. ဟိုက ကနဲ အော၏။ သနးရိနက မကကီးပူးပီး…ဂလု ကနဲ တံတေး မိုခ၏။  “ပေါတငကီး..”  သုံးယောကသား ..လမးမ အလယမာ တနးစီရပနေမိကသည။ နစထပ ပဉထောငအိမကလေးက သားနားသပ ရပသည။ ပူတငးပေါကမားကို  ကညပာရောင ဇာလေးမား ခိနဆဲထားသည။ အိမရေ့နင့ လူသားလမးကလေး တစခုမသာ ဝေးပီး ခံကကဉးမောငးသည။  ခေါငးရငးဘက၌ ရေစငတစခု ရိ၏။ ရေစငအောက ကိမကုလား ထိုငလေးပေါ၌ လပ ကော့ရငး ပေပစ နုထား အားပါးပါးကီး  တစယောကက ဒူးနစဖက ပူးထပကာ စာဖတနေ သည။ ပူးထပထားသော ညာပေါငရငးအထိ ထမီလေးက ဟောငးလောငး..။ ဖူ ဖေးဥနေသော အတငးသား အစိုငအခဲကီးမားကို သုံးယောကသား အမဲသားသည ဘေး၌ထိုငနေသော ခေးမကလုံးမိုးဖင့ ဝငး လကစာကည့ နေက၏။

“ပမ…ပမ..” “စောကပတကီး ..”   ထိနဝငးက ယောငလင ..အဲဒါကီး အမဲထည့ယောငသည။ ယခုလညး အနားကပတီးလိုက သော ဟနးသံကောင့ ထိနဝငးက ယောငလိုကမိ၏။ နောငလတနင့ သနးရိနကားသို့ ကားဦးက တိုးဝငလာသည။ ပီး..ဟနးကို ထပတီး လိုကပနသည။  “ပမ..ပမ..”  “စောကပတကီး..”   ထိနဝငးကလညး ဝတရားမပက ယောငပနသည။ နောငလတက  ဝရုနးသုနးကား ဖစနေသော ထိနဝငးကို လမးဆဲသည။ ဆဲမိသညက ပုဆိုးခပုံစဖစနေလေရာ ပုဆိုးစကီစက နောငလတလကထဲ  ပါလာသည။ အောကခံ ဘောငးဘီ ဝတလေ့မရိသော ထိနဝငး၏ မဲနကမောငမောင ဦးစနးဖုတကီးလို မဲကနဲ ပေါသား၏။ လ မေးမား အောက၌ ငုတတိတိ သေးကေးလသော ခလေးလီးသာသာလေးကပါ ဘားကနဲ မငကငးထဲ ဝငလာ၏။

“ဟာ …စောကပတကီး..”  သညတစခါ သနးရိနကလန့ပီး ထခုနသည။ ထိနဝငး ပုဆိုးစကို အတငပနလုပီး မကနာကီးနီရဲလာ ကာ သနးရိနကို ဒေါသနင့အောသည။  “ဘာလို့ ဇတအောနေတာလဲ .. စောကပတမနး မသိ လီးမနး မသိ…တောက..”   အမနက  ထိနဝငး ရကရမးရမးခငးသာ ဖစသည။ ကားရေ့တည့တည့၌ မကစိနောကစရာ ရုပထေးနေသော သူ တို့သုံးယောကကို ကား မောငးလာသူက စိတမရညဟနဖင့ ဟနးထပတီးလိုကပနသည။  “ပမ..ပမ”   “စောက…အဲ..အဲ..”  ထိနဝငး ယောငမညဟု ပါးစပ ပငပီးကာမ ကားထဲကထကလာသော မိနးကလေးမကနာကောင့ အားနာပီး မ ယောငဖစတော့။   “လမးလယခေါငမာ ဘာလုပ နေကတာလဲ”  “ကည့နေတာ..ဟဲ..ဟဲ..”  “ဘာကည့တာလဲ…ဟနး..”  “ဟိုမာ..အောကစလတနေတာကို..”   “ဘာ…ဘာ ပော တယ”  ခံကဉးလေးထဲမ ထကလာသော မခောက စာအုပကို လကညိုးလေးညပကိုငရငး ဝငမေးလိုကသည။ ထိနဝငး လကညိုး ကီးက အလိုလိုနေရငး သနးရိနနာခေါငးကို ထိုးမိသားသည။ ကားလေးထဲမ နောကထပ မိနးကလေး တစဦး ထပဆငးလာ ပနသည။

“ဘယက တောသားတေလဲ မသိဘူး..”  “မိုးညိုဘကကပါ…သိလို့လား.. ဟင”  “ရင့ကို ဘယသူက မေးနေလို့လဲ…ဘာမနးလဲမသိ ဘူး.. ဂယောငတေ..” နောငလတက အခေအနေကို ဝငထိနးရန ကိုးစားသည။  “ဒီလိုပါ.. အဟဲ.. ဒီလိုလေ..”  “လာပနပီ..တစ ယောက.. အကုနလုံးအရူးထောငက ထကလာတာမားလား.. မသိဘူး.. ကိုညို ကေးဇူး..” ကားဒရိုငဘာကို လကကလေးပပီး သုံး ယောကသား ခံဝငးထဲ ဝငသားက၏။ ရယကဲကဲလုပထားသော နောင လတပါးနစဖက တငးကနဲဖစသားသည။   “ပမ..ပမ..”   “စောကပတကီး…ဟာ..သားစမးဗာ..မနမန”  ထိနဝငး လန့ယောငပီးမ ကားဒရိုငဘာကို အောလိုက၏။ ဒရိုငဘာကီးက ..ပမ  ကနဲ တစခကထပနိပလိုကပီး..  “မငးယောငတာ ..နားထောငကောငးလို့ပါ.. ဟား.. ဟား..ဟား….ဟား…”  “တောက…အရေးထဲ”     ကားမောငးထကသားသည။ နောငလတက အိမအပေါထပသို့တနးစီတကသားသော.. ဖငဝိုငးဝိုငးလေးမားကို  အသေအခာလိုကကည့ရငး သကပငးခသည။

“တောတော အပေါကဆိုးတဲ့..ကောငမတေ..”  “အေးက..အပေါကဆိုးမယထငတယ…အပေါက..”  “ဘာအပေါကလဲ…မင့ဟာ က”  “စောကပေါကလေကာ.. လုံခညကတလို့ မကနာဘယထားရမနး မသိရတဲ့အထဲ..”  “ဟိုမာ သားထားပါလား..”   “ဘယမာ တုနး..”  “အပေါင..ဆိုင..လေ..”  နောငလတ ထိနဝငးနင့ သနးရိနတို့မာ သကတူရယတူ (20) ဝနးကင လူငယမားဖစကသည။  နောငလတက ကမာရတဝပရော့တစခုမာ အလုပလုပရငး ဝါသနာပါရာ ဂီတအနုပညာဘကကို တိုးဝငနေသူ ဖစသည။ ထိနဝငး  က တံတေးသား..မိဘပိုင မာလကာခံတေကို ဦးစီးလုပကိုငနေရငး စာပေလောကကို လာနငးနေသူ.. သနးရိနက  စီးပားရေးသမား..အားလုံး..စုမိ..ဆုံမိကသည။ အိမတစလုံးကို စုငားကသည။ နေကသည။ စိတတူကိုယတူ အိပ စားအတူ..သား အတူ နောကဖေးသာလငသာ ကဲပားသားကသည။

နောငလတတို့သုံးယောက ..မကာခဏ အလုပပိတရကဆုံကပီး..ရုပရငကည့.. ကေးအိုးသောက..တစခါတစလေ အပာကား ကည့.. ဘီယာသောက.. ယခုလညး အပာကားကည့ပီး ပနလာခငးဖစရာ အရိနမသေသေးခင အောကစကလေး ပေါနေသော  မခောလေးကို ငေးမိကခငးဖစသည။  သညရပကက၌ နောငလတတို့ နေခဲ့ကသညမာ သုံးနစနီးပါးရိလာပီး သညလမးကို  အကိမပေါငးမားစာလညး သားလာခဲ့ဘူးကသည။ သညမခောလေးမားကို သည့နေ့မ စတငတေ့မိကခငးအတက သူတို့သုံး ယောက အံ့ သောက၏။ နောငလတနင့ထိနဝငးက သညကိစကို အလေးနက ဆေးနေး၏။

“အဆနးတကယလုပလို့ကာ..မငးတို့ကလဲ . ကောငးတေပနဖင့တော့.. နယက ကောငးလာနေကတာ ဖစမာ ပေါ့ဟ..”    သနး ရိနတေးသော အတေးကို နောငလတနင့ ထိနဝငးလုံးဝ မတေးမိက…ပညာရိ သနရိနကို အထငကီးမိကသည။   “သုံးရက အတငး..မတပုံတငနံပတနဲ့ မိဘ.. အမည.. အတနး..နေရပ..လိပစာတေ အတိအက ရစေရမယ”   အရိနရသားသဖင့ သနးရိနက  ဘယသူမ တာဝနမပေးပဲ မဟာတာဝနကီးကို အလုအယက ယူသည။ ပီးမ လည ခောငးဝ၌ အရိုးကန့လန့ ခံနေသော မကနာကီး ဖင့…  “ဟို…အဲ…တစယောကထဲတော့.. လတမထားနဲ့လေ”  ဟု ဆို၏။   “ကဲ..ဒါဆို..ခဲတမးခမယ..”   “ဘယလို..ခဲတမးခမာလဲ ဟ..”  ထိနဝငးက လောကနေသော ခေလမးမားကို ရပလိုက၏။ ထူထဲသော မကခုနးနစဖကကို ကုတလက စဉးစား ဟနပုပီး  ခါးကို ထောကလိုကသည။

“ငါက…ကားပေါက ပထမဆငးလာတဲ့ ဟာမလေးကို အငထရကစဖစတယ..မငးကရော နောငလတ..”   “ဟို…စာဖတ ရငး..အောကစလတနေတဲ့.. ဟာမလေးကာ..”  နောငလတ မဆိုငးမတ ဖေလိုကသည။  “အား..ဒါဆို…ဒုတိယ ကားပေါကဆငး လာတဲ့ …စကီလေးကာ”  “အေး..ဒါဆို..အဝေမတယ..ဒီတော့.. ကိုယ့ဆောနာမည… ကိုယ့ဖာသာစုံစမးကေး.. ဘယ့နယ့လဲ”   “အို…စိနလိုက”   စိနလိုက ဟုအောလိုကသော ထိနဝငးနင့ သနးရိနအသံက အားရပါးရ ရိသဖင့ ကယလောငသားသည။သူတို့  အနောကမ အမဲရိုးတစခောငးကို ကိုကခီလာသော ခေးပင ကိန ကနဲ လန့အောပီး..ထကပေးသည။ အမဲရိုးက ထိနဝငး ခေထောကနားတင ကနရစသည။

“လီးမပဲ…ခေးတောငလန့ပီး..အမဲရိုးကနခဲ့ပီ..”  “ဒါ…နောကဆုံးထကတာ..အစကိုရ.. မိနးကလေးတေတောင ငားတယ”   “ဘာ စာအုပလဲ…ပစမးပါဦး”  “အခစခဲတမးလေ…ပီပငတယ..”  ထိနဝငးက စားအုပအငားဆိုငလေးမ ခာတိတလေး ထိုးပေးသော  စာအုပလေးကို ဟိုလန .. ဒီလနလောကဖတရငး..မကလုံးပူးပ၏။ “ဟီး..ဟီး…မိုကတယဟ…အဟေး..ယူသားမယ”    “တစ ရကပဲနော ..အစကို..”“အေးပါ…နောကနေ့ အပီးဖတမာပါ..”   “ပီးမပဲ…လကကခခငတဲ့ စာအုပဗ…ရသ.. စာပေထဲမာတော့ ..ဒီ စာရေးဆရာက.. သန့တယ အစကို.. ဗလာခီ လောကရေးနေတာ မဟုတဖူး.. ဖစရပမနတေကို ကောရိုးယူထားတာ..ဗ.”  “အခစခဲတမး …ပနရောကပလား..ဟင..”   “သောကပလုတတုတ..”  ထိနဝငးက အလန့တကား အောရငး လည့ကည့လိုက သည။ ထိနဝငး စိတထဲ၌ ဟ… နောငလတ စောလေး ဟု ရေရတလိုက၏။

“မ…မရောကသေးဘူး..မမလေးရဲ့..”  “ပနရောကပီးတာကို …နင..ထပငားလိုကတယ.. မုတလား”  မခောလေးက စာပုံရ သည..ထိနဝငးလကထဲက…စာအုပပါးလေးကို ဘယထားရမနးမသိအောင ဖစသားသည။  “ငါ..လစပီ”  ထိနဝငးက စာအုပငား သမားလေးကို မကစပစပလိုကပီး.. အလငအမနထကလာခဲ့သည။ ဘာမဆိုင ညာမဆိုင သတငးထူး တစပုဒရလိုကသော ထိနဝငး ရငတေခုနနေသည။ “နောငလတ…မငးစောလေးက…စာအုပလာငားတယဗား..”  “စာအုပလာငားတာ…..အဆနးလား ဟ.. ထိနဝငးရ” “မုတဖူးဟ…သူငားတာ..ဒီ စာအုပ..”  “ဟေ…”  နောငလတနင့ သနးရိနက “အခစခဲတမး” စာအုပလေးကို  ..ကည့ရငး ပိုငတူအောလိုကသည။ ထိုစဉမာပင ဝထုစာအုပ သုံးလေးအုပကိုငကာ.. လမးထိပမ ပနဝငလာသော စာတေးလေး ကို တေ့လိုကကရသည။  “လာနေပီ..မငးလိုကရီးပါလား…နောငလတ..”  “ဟာ..ဘာအငထရိုမ မဝငရသေးပဲ.. ဖစပါ့မလားဟ..”

“ဖစပါတယ..တစနေ့ကကိစကို တောငးပနပေါ့..”  “ဟုတသားပဲ..မငးကလဲ..ကောငနေပနပီ”  ထိနဝငးက ပင့ပေးသလို သနးရိန က မောကပေးသည။ နောငလတ ရငတေတဒိတဒိတ ခုနလာသည။ ခေဖား လကဖားတေ အေးခငခငဖစလာသည။ သို့သော  သူငယခငးမား အထငသေးမာလညး စိုးသေးသည။  “အေး..ငါလိုကရီးအုံးမယ..”  နောငလတ လကဘကရညဆိုငထဲမ  သကလကသော ခေလမးမားဖင့ ထလိုကသားသည။ လကဘကရညဆိုင မ သီခငးသံက ကယလောင စူးရလနးလသည။

“ညီမ..”  နောငလတ..မခောလေးနောကမ အသံပု၏။ လပဝိုငးစကခါ တငးကားနေသော တငပါးဆုံ လုံးလုံးလေးမားက စညး ခကမနမန တကလိုက ကလိုက သားနေသော ခာတိတမလေးက.. မကား.. သားမဲသားနေသည။ နောင လတ ရငတေ ပို၍ ပို၍  အခုနမနလာသည။ အသံကိုမင့ပီး ထပခေါလိုကသည။  “ညီ..မ…”  အသံက တုနခပနေသဖင့ တိုးတိတလနးနေ၏။ ပော့ပောငး  နကမောငသော ဆံနယလေးမား ဖားကနဲ ဖားကနဲ နောကသို့လင့ကနရစအောငပင မခောလေးက ခေလမးမန၏။

“ညီမလေး…”  အနားကပပီး..သူခေါလိုကသည။  “အို..”  ကောငမလေး တစကိုယလုံး တုနလုပသားသည။ တစဖကသို့လညး  ကိုယလေးယို့သားပီး မကမောငကုတ ကည့၏။ နောငလတ ဘာဆကပောရမနးမသိ ရယပလိုကသည။   “ဘာလဲ..သား  စစဆေးခိုငးနေတာလား.. ကမ သားဆရာဝန မဟုတဘူး..”  “ဟာ..မဟုတပါဘူး..ရီပတာလေ..”  “ဘာကိစ..အဖူထညကီး..ရီ ပတာလဲ.. မလိုပါဘူး..”   “ဟိုဥစာ…ဖစလို့ ရီပတာပါ”  “ဘာ..ဥစာလဲ..ဟနး..မသိဘူး.”   နောငလတ အကဉး အကပသို့ရောက နေသည။ ရေ့မတိုးသာ နောကမဆုတသာ..ဘာလုပ၍ ဘာပောရမနးမ သိ.. အစ စဉးစားထားသမလညး ခေါငးထဲမ မပေါဖစနေ ရသည။  “အော..ဟိုဒငး…ကနတော တောငးပနခငလို့ပါ..”  “ရင့ကို ကမ ပိုကဆံခေးထားတာမ မဟုတပဲ”   စာတေးက သရော ပုံးနင့ တစလုံးမကန ခလောတုတပစနေ၏။

“ကိုယ..အကောငးပောတာပါ..ဟိုတစနေ့က ကိစ တောငးပနပါတယ..”  “အိုး..ဘယကိစလဲ..ခငဗားလာမရစနဲ့နော..”   စာတေး က စာလနးသဖင့ နောငလတ ကတနေသည။  “မတထား..ရီးစားစကားပောတာ.. ဒီပုံတေနဲ့ လမးပေါမာ.. အာပလာလုပတဲ့  ခေတက ဟိုး နိငတီးပိုင့တီးမာ ကန ခဲ့ပီ..သားတော့”   “ဟုတကဲ့…ဟုတကဲ့..”  နောငလတ အကီးကယဆုံး ကရုံးသားသည။  လူလညခေါငမာ..ခေးခီး နငးမိသော မကနာကီးဖင့ မအီမသာ.. တပခေါကပနခဲ့ရသည။  “လာ…ဒီက..လာကည့..တေ့လား…  အပီအပငပဲ..”  ထိနဝငးက လကထဲက အားကောငးလနးသော ရေကောငးသုံး မနဘီလူး အလေးကီးကို နောငလတ လကထဲ  ထည့ရငး ပောသည.။ နောငလတ မနဘီလူးကို ယူပီး ထိနဝငး ညနပရာသို့ ကည့၏။

“ဟား…ပိုငတယကာ..ထမငးမစားပဲ ဒီပူတငးပေါကက.. တစနေကုန ထိုငကည့ဖို့ကောငး တယ..”  လညတိုင ကော့ကော့လေး ကို မော့ထား၏ ။ဖားဝေသော ဆံနယလေးမားကို စုစညးသိမးတငရငး ရငလားထမီ လေး မောကကလာသညအထိ ခါးကိုဆန့ လိုကသည..စံ့စံ့ကားကား တငပါးကီးမားက ခုံပုလေးပေါ၌ ပုံ့ပုံ့ အိ အိ လေး ရိနေ၏။ ထိနဝငး..လကနစဖကကို ပတရငး ဝါကား လာသောလေသံနင့ ရယရငးပောသည။  “ဦးဏောကဆိုတာ..လာသုံးရတယက.. မတထား ..ဟဲ..ဟဲ”  “တောပါပေတယ..ကို ထိနဝငးရယ.. တကယပါဗာ..”   “ဟဲ..ဟဲ..မခီးကူးနဲ့.. မနေတတဖူးက.. ဟီး..ဟီး..”  နောငလတ မကလုံးမားကို မနဘီလူးနင့  ပနတပ၏။   “ဟ..ဘာကီးလဲ..”  ရုတတရက နောငလတသည.. အထူးစိတဝငစားဟနဖင့လညး ပူတငးပေါကမ ကံကသား မတတ ကုနးကည့ ၏။   “ဟယ..အယနေတာပဲ..ဟိဟိ.. ရာတတတယ ကံကံဖနဖန..”  မမခိုင့လကထဲမ..ရာဘာလီးအတုကီးမာ  ကီးမားပောငလကနေသည။ မေခိုငက..ရယကဲကဲ မကနာဖင့ လီး ထိပကီးကို လာထိပလေးဖင့ ထိုးပသည။ တဝကခန့အထိ လညး ပါးစပထဲ ငုံ၍စုပပလိုကရာ မနတငခုံတငထိုင နေသော ယုနယမာ တသိမ့သိမ့ ဖငဆောင့ပီးရယသည။

“ကောငမ ဘယနစခါ စုပဖူးနေပီလဲ မသိဘူး..ဟနး”  “မစုပဖူးလို့ ..ဒါကီး ဝယလာတာ.. စမးကည့ရအောင.. ယုနယ”  “ဘယလို စမးမာလဲ…ဟုတမလဲ လုပနော… မမခိုင” မမခိုငက အခနးဒေါင့သို့သားကာ ထမီလေးကို ခတလိုက၏။ ယုနယ..မကလုံးအဝိုငး သားဖင့ ကည့နေရာသည။ ဖူဝငးစိုပေသော မမခိုင့ အောကပိုငး အလလေးမားမာ မိနးကလေးခငး အားကလောကသော  အလဖစသည။ ပည့တငး ဖေါငးကားနေသော တငပါးလေးနစလုံးက ရေအိုးတင၍ ရလောကအောင ကော့တငးခိတနေသည။

မေခိုငက ယုနယထံသို့ တစခက စေကည့ရငး.. ရယသည။ ပားခပတငးမာနေသော ဗိုကသားလေး အောကမ သေးကငသော  ခါးသယလေးတင လီးအတုကီး ခါးပတဖင့ သားရေ အပော့စားကို ပတလိုကသည။ ခောက လကမ ရညလက လေးလကမခဲခန့ အရယတောင လုံးပတရိသော လီးကီးက မေခိုငဆီးခုံမနေ၍ ရေ့သို့ ထောင ထကလာသည။ ခါးပတ အတငးပိုငးမ အလားတူ   တနဆာမိုး တစခုက မေခိုင၏ အဂါစပအတငးသို့ နစဝငသား သည “အငး..အငး..ကတ..ကတ..”  ခါးပတကို တငးတငး ပတ လိုကသညနင့ မေခိုငစောကပတလေးအတငး ပည့ကပနာကငသော ဝေဒနာကို ခံစား လိုကရသည။ ယုနယက မေခိုငလုပနေပုံ ကို ကည့၍ သဘောပေါကသားသည။ ခါးလေးလိမရငး ကည့နေရာမ မနတငခုံ ထိုငခုံပေါမထကာ အခနးဒေါင့သို့..မရဲတရဲ  လောကသားက မေခိုင့ခါးပတရိ လီးကီးကို အသေအခာ ကိုငကည့သည။

“ထမီ ခတလိုကလေ .ယုနယ.. စမးကည့ရအောငပါဆို..”  “အယ..ကဲပဲကုနရင…ဘယလိုလုပမလဲ..”  “အိုး..နင့ဟာက..ဒါလေး တောင.. မဝငအောင .. ကဉးနေလို့လား..”  “မသိဘူးလေ..တစခါမ..မလုပဖူးတဲ့ဟာကို..”  “ခတပါ…နာတော့လညး..မလုပနဲ့ ပေါ့..”  မေခိုင အဆယကောငး ၍ ယုနယ ..ထမီ ခတလိုကသည..။ ပစမိုးမဲ့မထင အလမိုးဆိုသညကို နောငလတတို့ အဖဲ့ စာဖဲ့ ဖူးကသည။ အပစကငးစငပီး မဲ့စနးလေးတောင မရိသော အလမိုးဖစသည။ ယခု မနဘီလူးထဲ၌ ယုနယ၏ ဖောင့စငး ကီးမားသော ပေါငတနကီးမားကားမ အဖုတမဲမဲကလေးကို ထငးကနဲ တေ့ရသည။

ခုံးခုံး မို့မို့လေး ဖေါငးကားနေသော ဆီးခုံဝငးဝငး လေးအောကမ အကဲကောငး နကရိုငးရိုငးလေးက ပေါငကားမ တိုးဝင ပောက ကယလကရိသည။ မေခိုငက ..ထမီလောခလိုကသညနင့ မတထောငကာ ဝငးလကစာပေါ လာသော.. ယုနယနိ့ကီးနစလုံးကို  အသာအယာ ဆုတကိုငလိုကပီး နိ့သီးခေါငးလေးမားကို ဖေးညငးစာ ပတ နယပေးလိုက၏။  “ဟာ..ဟာ…အ..ဟင့..”  ယုနယ  ..မကတောငလေးမား မေးစငးသားကာ မေခိုငလကကလေးမားကို ဆုပကိုငလိုကမိသည။ အကော စိမးလေးမား ယကသနးနေ သော ယုနယပါးပငလေး နစဖက၌ တမဟုတခငး သေးရောငလေးမား လမးသား သည။

မေခိုင..အသကရူသံလေး ပငးလာသည။ ယုနယ နိ့သီးခေါငးလေး နီနီစေးစေးကို နုတခမးနစလာဖင့ ငုံခဲ၍ လာ ထိပကလေးဖင့  ကလိပေးလိုကရာ ယုနယခမာ တီ ဆားနဲ့တို့သကဲ့သို့ ဖတဖတလူးကာ တန့လိမသား လေ တော့သည။   “အင…ဟငး… ဟငး..အ..ကတ…တမိုးကီးပဲ.. ခိုငရယ..”  “ယုနယ ..ဟာထဲကို ဒါထည့လေ… ပေါငကားထား..”  “ဖစ…ဖစပါ့.မလား….ခိုင…မ ဝငရင..ဒုက..”  “အရမးနာရင မထည့နဲ့ပေါ့. ..ယုနယရဲ့ … ကဲ…လာ..”  မေခိုငက သူမခါးမ ရာဘာလီးတုကီးကို ယုနယစောကပတ အဝ၌တေ့ပီး… ခါးကိုဖကခါ…ဖိသငးလိုကသည။  “ဗတ..အား…အာ…နာတယ..ခိုင…နာတယ…”  ခောကသေ့သော ရာဘာလီး တုကီးက ဖူဖေးနူးညံ့သော ယုနယ စောကဖုတလေးထဲသို့ အခောကတိုကကီးဝင သားလေရာ နာကငသားရရာသည..။ မေခိုင က ဖိသငးခငးကို ရပလိုကပီး..ယုနယ ၏ လပစိုပေသော နုတခမး လေးကို စုပယူလိုကပနသည။ မေခိုငက ရာဘာလီးအတုကီး  တစဖကက ဝငထားသညမို့ အလနခံခငစိတတေ ပငးပနေသလောက ယုနယမာအစိမးသကသကလေးဖစရာ…ရုတတရက  ရကခငး ကောကခငးတို့ကသာ ကီး စိုးနေသဖင့ ခံစားမရနိငအောင ဖစနေရလေသည..။

“မရဘူး…မရဘူး…ခိုင…ယုနယ.. အရမးနာတယ..” ယုနယက မေခိုငပုခုနးကို တနးထုတရငးဖင့ ပောသည။ သို့သော မေခိုငက  မကနာလေးတပငလုံး နီရဲလာကာ အသားလေးမား တဆတဆတတုနလာပီး အသကရုပငးထနလာနေ၏။  “အစမို့ပါ…နယ ရဲ့..အို..မတနးနဲ့လေ.. အင့…အ”   “ဟင့အငး…ဟင့အငး…မလုပခငတော့ဘူး…နာတယ.. နာတယ..”  ယုနယက ဇတကန ငငးသည။ မေခိုင့ပုခုနးကို တနးထားနေရာမ ခါးကိုစုံကိုငပီး တနးပနသည။ မေခိုငကလညး အားနင့ ပနဆဲသငးနေလေရာ လီး ကီးမာ ယုနယ စောကပတလေးထဲသို့ တစဝကလိုးပေး နေသကဲ့သို့ ဖစနေ ပေသည.။ ဝငသားလိုက..ထကလာလိုကဖင့ လုပရား ရငး.. ယုနယ စောကခေါငးလေးအတငးနင့ ပတတိုကဖန မားလာ လေတော့သည။ ထို့ကောင့ စောကရေကညလေးမား ယိုစီး ကလာ၏။ လီးအတုကီးတငလညး စိုစတ ပောငလကလာလေတော့သည။

ယုနယ.. ပေါငသားလေးမားမာ မသိမသာ ပုစနဆိတခုနလေး ခုနလာသည။ ရင ထဲ၌လညး တဒိနးဒိနး နလုံးခုနသံမညနေသည။   ပထမတုနးကတော့ အပောလိုလို အစမးသဘောလိုလို လုပခဲ့မိခငးဖစသောလညး အဂါစပထဲသို့ ထိုပစညးကီး နင့နင့နဲနဲ ဝင ရောကပီး တကယခံစားနေရသောအခါ ဘယတုနးကမ မခံစားဖူးသေးသော အရသာ တစမိုးကို ယုနယ ခံစားလာရသည။။   မေ ခိုင၏ ကမးကငပါးနပစာ ကိုငတယ ပတသပပေးမုလေးမားကလညး.. တစကိုယ လုံးကကသီးလေးမား အဖုအဖု ထလာသည။  တဇိုးဇိုး တဇတဇတ တုနရီလာပီး.. နုတခမးလေး နစမာမာလညး ပုစနဆိတ ခုန ခုနလာလေတော့သည။   “အား… အငး..ဟငး..ဟငး…အ…အား… အား…အ.”  “ဘတ…စပ…ပတ…ဘတ…စပ..ပတ… ဘတ..စပ..”   စောကရေမားက တစိမ့စိမ့  ကလာသည.. စောကပတနုတခမးသားလေးမားကို စိုစတဝငးလက လာစေသည။ အစ ပထမ ကဲ့သို့ ခောကခောကကပကပ  နာနာကငကင မဟုတတော့ပဲ.. တကယ့ပကတိ ယောကားကီးတစ ယောက၏ လီးကီးကဲ့သို့ အရသာရိလနးလပီး ပေပစ ခောမေ့စာ လိုးပေးနေသော.. မေခိုငကိုယတိုငမာလညး မကစေ့ နစလုံးမိတခါ နုတခမးလေးမားကို လာဖင့ယကခါ.. ယကခါ..  မိနးရငး ကာမအရသာ ခံစားနေ၏။

“ဘတ..စပ”  ဟူသော အသံနင့ ဒစအဖုကီး ကံဝငသားပီး စောကခေါငးလေးထဲသို့ စူးနစဝငရောကသားတိုငး စောကစိလေး မာ  တငးမာသားတတပီး အတငးဖိကပ ပနလည၍ ခါးလေး ကော့ကော့ပေးမိလာသည။ အိတဲခငး မရိ..အပိုစင နိ့ကလေးအစုံက  မာသထက မာကာ တငးသထက တငးကစမာတောငနေပီး မေခိုင့နိ့သီးခေါငးလေး မားနင့ ယုနယ နိ့သီးခေါငးလေးမား  အကိမကိမပတ တိုက..မိကသည။  တစခါတစခါ အငနင့အားနင့ ဆောင့သငး ခငး ခံလိုကရသော အခါမားတင ဆီးအိမတစခု လုံး ကငတကသားကာ စောကခေါငး အတငးမ ဆောကတညရာမရ ..မရိုး..မရကီး ဖစဖစ သားတတသေး၏။ ထိုအခါမိုးတင  ယုနယက မေခိုင့ ကောပငလေးကို တငးတငးလေး ဆဲဖကခါ တငပါးကီးမား တုနခါသားသည အထိ..အားကမခံ ပနလည ဆောင့ပစလိုကမိတတ၏။  “အီး…အား….ယုနယ…တတ…အား.. ငါ..ပီးတော့မယ”  မေခိုငက ခေးကလေးမား စို့လာပီး တအီး အီး ငီးတားကာ အဆကမပတကီး ဆောင့လိုကလေတော့သည…။  “ဘတ…စပ…စတ…ဘတ…ပီးပီ…ပီး…ပတ..”  “အင့… အင့…အင့…အ .. အီး…မေ…မေခိုင… အ…အ…အား…”  ဖူစင ဝငးပနေသော ခနာကိုယလေး နစခုမာ အထိနးအကပမရိ လုပ ရမးနေကပီး.. မေနစကောငကဲ့သို့ တန့ လိမကောကကေးသား ကလေသည။ လပဖောင့စငးသော မေခိုင့၏ ပေါငတံလုံးကီး မားက ယုနယခနာကိုယ လေးကို ပဲကားကားကီးခလက အထကအောကပတသပရငး တုနခါသားရာသည..။

ယုနယ မာလညး ငလင ပိုကသကဲ့သို့ ရေ့နောက ယိမးခါသားရာလေသည။။ စောကခေါငးအတငးမ သိမ့သိမ့ခါသားကပီး နစ ယောကသား ကစကစပါအောင ဖကလက သုတရေမားကို လတထုတလိုကကလေတော့သည။   “အား….အား….အား…… အာ…” နစယောကစလုံး ပော့ခေသားကာ ကမးပငပေါ၌ ပုံလကသားလေးမား ကရောကသားကလေသည။     မေခိုငနင့ ယု နယ လီးခါးပတကီးနင့ တစယောကကို တစယောက အားရအောင လိုးနေကပုံကို နောငလတနင့ ထိနဝငးက အားကောငးလ သော မနဘီးလူးကီးဖင့ အစအဆုံးကည့ကာ လူသားစစစစ လီးကီးမားက ပုဆိုးမား ထဲမ သားရေ တမားမားနင့ ပုဆိုးမား  စိုစတခါ အကကကီးမားဖစကုနသညအထိ တောငနေမိကလေသည။။  “ယုနယရေ…ဟေ့…မေခိုင…အိုး…ဘယလိုဖစနေက တာလဲ… ဟင”   အခနးအတငးသို့ ဝေါလပိုစတာကီး တစလိပကို ကိုငးရငးဝငလာသော ယဉထေးမာ ခေလမးမား တုန့ကနဲဖစ  သားရလေသည။ ယုနယက ရကစနိးအပုံးလေးဖင့ ပုံးရငး သူမစောကပတကီးထဲမ သုတရေမားနင့ လိမးကံ ပေရေနေသော  လီးကီးကို ဖငလေးနောကဆုတပီး ပတကနဲ ဆဲနုတလိုကပီး ထလိုကခါ ရေခိုးခနးလေးထဲ ပေး ဝငသားလေတော့သည…။

မေခိုငက ခါးပတခေါငးကို ဖုတနေ၏။ ပီးမ.. သူမစောကဖုတကီးထဲ၌ အဆုံးထိ ဖိကပ ဝငရောကနေသော လိငတံအတုကီးကို  လကဖင့ ကိုငလည့ကာ ပတ ကနဲ ဆဲနုတလိုကသည။ သုတရေအဖတ အဖတမားက လီးဒစကီးတင စုပုံပီး ကပပါလာကလေ သည…။   “ဟငး…ဈေးဦးဖေါကပီးကပီပေါ့လေ….. ဘယ့နယ့လဲ..”  “အဟငး…ထေး…စမးကည့ပေါ့…ဟငး…ဟငး”   မယဉ ထေးက ရာဘာလီးကီးကို မရဲတရဲလေး ကိုငကည့ကာ အသံတုနတုနကလေးနင့ ရယရငး ပောသည။  “အတောကီးတာပဲနော… ယောကားလီး အတိုငးပဲ ဟယ…”  “အားလုံးတော့ မတူဘူးပေါ့…ထေးရဲ့ .. သူ့မာက .. လူလို အပူရိန မရိတော့…အေးစကစကကီး  ခံလို့ အရသာ သိပ မရိလဘူး..”  “အံမယ…သူအလိုးခံဖူးတာ ကလို့..ဟနး..”  မေခိုငက …ရေခိုးခနးထဲသို့ လီးခါးပါတကို ဆေး ကောသုတတငရန ယူဆောငသားလေသည။ ထိုအခိနတင ယုနယ တစယောက ရေစက ရေပေါကကလေးမား စိုစတခိုတယနေ သော ယုနယ မကနာလေးက ပကတိ က လေး မကနာလေးအလား မရံ့မရအပုံးလေးနင့ လပလနးနေသည။။ ဒူးဆစအထိ ဖုံးဖိ နေသော ယုနယခနာ ကိုယလေး အောကပိုငးမ ခေသလုံးသား ဝငးဝငးလေးမားက ကေရုပကလေး နယ တောကပဝငးလက နေသည။ အထေးက ယုနယ နဖူး နုနုလေးကို ညငသာစာနမးလိုကသည။

“ဒီမာ…ပုံတစပုံဝယလာတယ..တေ့လား..”  လကထဲမ ပိုစတာကီးမာ ရုပရငမငးသား စတားလုံး ( ရမဘို ) ၏ ကကသား  အဖုအထစမား ပေပစစာ ဖေါပ ထားသော တည့တည့ရပနေသည့ ကိုယလုံးအလပေါ ပုံကီးဖစသည။    “ဟယ…လလိုက တာ..အဲဒါ…မမထေး ဘယကရလဲ..”   “ဖလောရီဒါက ပနလာတဲ့ မမထေး သူငယခငးမ စိုးသနာ. .ဆီကလေ…ဒီမာက..ဒီပုံမိုး လုံး ဝ မရိဘူး..”  မနပါသည..ဆိုဒကီး ကိုယလုံးပေါ ပုံမားမာ ယခုနစနောကပိုငးမ နိငငံခား ရုပရငအေဂငစီမားက ဈေးတက တက ပီး သီးသန့ရောငးခလာခငးဖစရာ… မနမာပညအတငး၌ ယခငရိပီး ပုံမားဖစသော သုံးခိုးနစခိုးပုံမား သာ ရိပီး ယခုကဲ့သို့  ခေဖားအထိ ခောကပေဆိုဒကီးမိုး လုံးဝ ဝငလာခငးမရိသေးပေ..။   “ဒီ မတတပ ဗီဒိုကီးမာ ဟောသလိုတင..”  ထေးက ကိုး သိုငး ပိုကဆံအိတကလေးကို စားပဲပေါတငလိုကပီး ပိုစတာကီးကို ဘီဒိုကီး၌ ကပပသည..။ခါးဝတ ဘောငးဘီတို အနက ကလေးသာ ပါသော စတားလုံးပုံပ မိနးမပိုမား စိတကူးယဉခငစရာ.. ကကသားအဖုအ ထစကီးမား အမောငးလိုက…ကရ  ဖေါငးကနေပီး.. ညို့အားကောငးသော မကလုံးမားကလညး.. ပကတိ လူ့ မကလုံး အနေအထား အတိုငး ဆဲဆောငမု  အပည့အဝ ရိနေပနရာ ယုနယ ရငခုနသားမိသည။

“ဟနး…ရုပကီးကလဲ အသကဝငလိုကတာ…မမထေးရယ.. မကလုံးကီးတေက ရငကို ခုနသားတာပဲ..”    ယဉထေးက ကေနပ စာပုံးသည..ကောဗူးအဝါလေးကို ယူလိုကပီး..ဘီဒိုကီး၌ စိတရညလကရည ကပနေသည။ ရေခိုးခနးထဲမ ထကလာသော မေ ခိုငက ပိုစတာပုံကီးကို တအံ့အအောကည့ကာ .. ခေဖားလေးထောကပီး မောကက မောကက ခုနလိုကရငး  “ဟုတပီ…မေ ထေး..ဒီနားမာ အပေါကဖေါကပီး ဒါကီး တပထားလိုကရင..အို..ကေ..”  “ဟယ…အသဲယားစရာကီးဖစသားပီ…ဟီး..ဟီးး” ထေ က ဦးဆောငပီး ဘီဒိုတံခါးကို ရနဘို လီးနေရာ၌ အပေါကငယလေး ဖေါကကာ ရာဘာလီးကို အတငးမ အ သေ စပပီး တပလိုက ကလေသည..။   “တောက…မခင့မရဲ ..ဖစလိုကတာကာ..ဟငးဟငး…”  ထိနဝငးက မနဘီလူးကို သနးရိနအား ပေးလိုကပီး  ပော၏။ သနးရိနက လညခောငးမ ဇလုပကီး တကလိုက က လိုကဖစခါ… တံတေးမိုခရငး ကည့နေလေသည။

“ဒီဟာမလေးတေ…တော.တော..ယားနေကဘီက..”  “အေး..သူတို့က ယားနေတယ..ဒို့ကလဲ တောငနေပီ..”  ထိနဝငးက လီးကို  လကတစဖကနဲ့ ဆုပကိုငရငး ရမက မကနာနင့ ပောလိုကရာ သနးရိနက အဟားဟား ရယရငး ပောလိုကသည။   “ဟား..ဟား..ကကတကရယ.. မငးဟာလေးက ကကတကလေးလောကရိတာ..မင့ဆောက မငးကို တစညပဲ ပေါငးပီး ကာပစ မာ သေခာတယ .. ဟား…ဟာ..”   “ဟ …ခေးမသား…လီးက..လီး…မတထား.. မသေမခငး တစညလုံးလိုးမဲ့လီး…ဇီးမကပရင ..  လီးဖတပစမယ က သိလား”   ထိနဝငးက ပုကက သူ့ခနာနင့ လိုကအောင ကားလုံးထုတလိုကသောကောင့ နောငလတနင့ သနး ရိနမ အူနိပ ၍ ရယကဟနကို တမငပုလုပဖစလိုကကသည..။  “အေး…ရယက…ရယက…နောကမ.. ကိုထိနဝငးရယ.. ခငဗား ဟာကီး ခဏလောက ငားပါဗာ.. လို့ လာမပောနဲ့ ဟငး”  ထိနဝငး မကနာက အတညပောနေခငးဖစပါသည..။ ယောကားဖစပါ လက ကကတက ဟု အခေါခံရသညကို ထိနဝငးသာ မဟုတ ဘယယောကားကမ အပောမခံခငတတကပေ…။ နောငလတက  ခနာကိုယထားကိုငးပီး ဖူဝငးစိုပေသော အသားအရေကောင့ မိနးကလေးမား ခိုက လောကအောင ခောမောသူဖစသည။

မိနးကလေး ဆိုသညမာလညး ရုပခော …ခိုက.. ပစညးဥစာ ကယဝလငလညး…ခိုက…လိငအဂါကီးမားလနး၍ ထငရားသူဆို  လငလညး မခိုကသည့တိုငအောင စိတဝငတစား ရိတတကသည။ ယခုလညး နောငလတ ထိနဝငးနင့ သနးရိနတို့နင့  ဂစကနကန အဖစမိုး တိုးခဲ့ကသည့နောက အုပစုခငးက မသိမသာ စိတဝငစားမုကို ဖုံးကယ ရနစောင ဟနသာပနေကသည။။

“ဒါ…ကမ ယူထားတဲ့ ..စာအုပရင့..”   “ဟလား…ဒါဆိုအတောပဲ…အတူဖတကတာပေါ့..”  နောငလတနင့ မေခိုငက စာအုပဆိုင၌  ဤနယစဆုံဖစကသည။  “စကားပောတာ…ကည့ပောနော… ဟငး…ပါးကဲသားမယ..”  “ကိစမရိပါဘူး…မေခိုင…ကိုနောင့အသဲ ကို မခဲရင ပီးတာပဲ…တကယတော့.. အခစဆိုတာ.. တစယောကတစလည့ ကဲကရတာပါ..”   “ဘာ…ဘာပောတယ…”   မေခိုင့  မကနာလေး ရဲရဲနီကာ နုတခမးလေးကိုကပီး အော၏။ စာအုပဆိုငဒေါင့ အတငးဘက၌ မေခိုငနင့ နောင လတတို့ပဲကို မညသူ  တစစုံတစယောကကမ သတိမထားမိကခေ..။ “ဟုတတယ..မေခိုငရဲ့..စဉးစားကည့လေ.. ပါးကဲမယ..ဘာညာဆိုပီး ကိမးဝါးက ပေမယ့.. ညားသားကရင..တကယ သေးထကအောင ကဲနေကရတာ.. မိနးကလေးတေပဲ မဟုတလား” “ဟင…ရင…ရင…”   “စိတမဆိုးနဲ့ မေခိုင..ကိုနောငနဲ့ဆိုရင..မေခိုင့ ဟာလေးကဲပဲသားမာတော့ သေခာတယ.. သတိရိမ ခစပါ..”   “အို…ရင…ဘယလို လူလဲ…ဟင..”  “ကိုနောင မေခိုင့ကို အရမး လုပခငနေမိတယ.. မေခိုငရယ.. အိပယာဝငတိုငး ကိုနောင့ဟာကီးက အမဲတောင  နေပီး..မေခိုင့ဟာလေးကို..လိုးရရင ဘယလောကတောင ကောငးမလဲလို့..အမဲ စိတကူးယဉနေခဲ့ ရတာပါ..မေ ခိုငရယ..တကယ ပါ..”

မေခိုင အသကရုတေ ရပသားမလား.. ထငရသည..။ နောငလတ ဤမ ရိုငးစိုငးလိမ့မညဟု .. မေခိုငထငမထား ..ရိုငးပလနးသော  နောငလတ စကားမားက မေခိုင့ ပါးစပကို အဟောငးသားလေးဖစစေသည။   “မေခိုင…ကိုနောင့ကို ခစပါနော..နော.. မေ ခိုငအတက ကိုနောင…ပုံစံအမိုးမိုးနဲ့ ကောငးကောငးလေး လိုးပေးနိင ပါတယ..”  နောငလတကိုယမ အရကနံ့သငးသငးလေးကို  မေခိုင ရုရိုကမိ၏။ နောငလတ အရကမုးမုးနင့ ထငရာတေ စတ ပောနေခငးပါ..ထို့ကောင့ စကားဖကပိုငနေလင မိမိ မိန ကလေးဖကကသာ အနာခညးမို့..ဆတကနဲ လည့ ထကလိုကသည။ နောငလတကလညး ပတပါဘိ ..ပုခုနးလေးနစဖကကို လစ ကနဲ လမးဖကကာ မကနာခငး ဆိုင ဆဲလည့လိုကရာ ခေါငးလေးက မော့သားပီး နီစေးသော နုတခမးနစလာက နောငလတ၏  ကီး မားထူအမး သော နုတခမးကီး၏ ဆောင့ကီး အောင့ကီးစုပယူခငးကို ခံလိုကရ၏။

လကထဲမ ဝထုစာအုပက လတကသား ၏။ ပူနေးမာတောငသော ကီးမားကစလစသည့ နောငလတလီးကီးက..မေခိုင့ ပေါင ကားထဲသို့ ထမီနင့ ပုဆိုး ကို တနးထိုးပီး ဝငရောကလာသည။ မေခိုင ဆတကနဲ နလုံးလေရိုက၏..သတိလကလတ ပေါငလေး   နစဖကကို ခပကကလေး လုပပေးလိုကမိလေရာ..နောငလတက..အင့ကနဲ နေအောင ဆဲညောင့လိုက ၏။  “အို..ဖယ…လတ..”     မေခိုင ရုတတရက အရကအကောကကီးလာ .. အလုံးအရငးနင့ ဝငလာကာ…နောငလတရငဘတကို ဆောင့ တနးပီး  ထကပေးသား၏။ နောငလတမာ ဖုတလိုကဖုတလိုကဖစနေသော ရငဘတကီးကို ပင့သကခကာ မေ ခိုင့တငပါးကီးမားကို  လမးကည့နေမိသည။ စာအုပအငားသမားလေးကလဲ အခုမ ဆိုငအနောကဖကခနးကို လည့ကည့လိုကရာ ပုဆိုးအတငးမ တိုး ထက ထောငထနေသော နောငလတလီးကီးကို တနးတနးမတမတ ကီး တေ့သားလေတော့သည။ “ဟား..ဟား….ကနတော့ကို မ ခိနထားပါနဲ့ဗာ… ကောကတတလို့ပါ..”  သညည..နောငလတ အိပမပောတော့.. ညဦးပိုငး စာအုပဆိုင၌ ဖစခဲ့ပောခဲ့သညမားကို  တေးကာ လုံးဝ အိပမ ပော…။ ထို့ကောင့လညး..သနးရိနနင့ ထိနဝငးတို့ အိပပောသားကသညနင့ ..မေခိုငတို့ အဆာငဖကသို့  ကူး ဝငခဲ့သည။။ လောကကီးသည…ဆနးကယလနး၏။ တစခါတစရံ ခုတရာတခား ရရာတစခားဖစတတ၏။

နောငလတ  မေခိုငအိပသော အခနးထဲသို့ ရောကခဲ့ပီး ထိုစဉမာပင ရမဘိုပုံကီးရိရာသို့ ခေဖေါ့နင့ကာ ဝင လာသော ထေးကို နောငလတ  ရောငရနအတက မတတပ ဘီဒိုကီးဒထဲသို့ဝငလိုက ရလေသည..။ အထဲတင နေ့လညဘကက တပဆငထားသော ရာဘာလီး အတုကီးမာ နောငလတဗိုကနင့ထောကခါ ရုတတရက ဘီဒို တ ခါး ပိတမရဖစသားသည။  နောငလတ…ကိုငပူပီ…ကံရာမရဖစ နေရာမ ရာဘာလီးကီးကို ဆဲဖုတလိုကပီး… သူ့ လီးကီး ငိုကပော့ပော့ကီးကို ဘီဒိုအပေါကမ ထိုးထုတခါ ငိမနေလိုကရလေ သည။။ ထေးကလညး ရမဘိုပုံ ကီး ၌ တပဆငထားသော ရာဘာလီးအရသာကို ခံစားရနအတက.. တိတတဆိတ လာခဲ့ခငးဖစ ရာ.. မုံဝါးသော မီး ရောငအပာရောင ကလေးနင့ ဝိုးတဝါးဖစနေသော ဘီဒို ပေါကမ နောငလတ လီးကီးကို နူးညံ့သော  လကခောငး လေးမားဖင့ အသာအယာ ကိုငတယပတသပလိုကလေရာ.. နောငလတလီးကီးမာ သိသိသာသာကီး မာတောင ပီး   တောငထလာလေသည..။

ထေးမာ ရာဘာလီးကီးကို တစကိမမ သုံးဘူးသူမဟုတလေရာ ..ဘီဒိုအတငးမလီး မ ရာဘာလီးဟုသာ ထငနေလေသည..။ နောငလတအတက အကဉးအကပထဲရောက နေသည။ နောငလတ ခစသော မေခိုင့ဆီ သို့လာမိရာမ မထငမတပဲ ထေးနင့.. ရငဆိုင တိုးနေမိခငးအတက ခေးသီးခေးပေါကမား က လာနေရသည။ မိနးကလေး တစယောက၏ ပယပယနယနယ ကိုငတယခငးကို  ပထမဆုံးအကိမ ခံစားရသဖင့ အရသာရိသလို ရကသလိုလိုကိးလညး ဖစနေမိသေး သည။ လီးထိပ ဒစအဝနားတဝိုက..  လကညိုးထိပကလေးဖင့ ပတသပခငး ခံလိုကရတိုငး.. ဖငစအိုဝ ရုံ့သားအောင နောငလတ ခံစားလိုကရလေသည။။ စိမ့ကင သော ဝေဒနာ တစမိုးကို လညး ခံစားလိုကရသည။.

“အငး..ဟငး…အငး…အ…အား..”  ထေး နုတခမးမ ညီးသံသဲ့သဲ့ကို နောငလတ ကားနေရသည။ နောငလတလီးကီးကို လကဖား လေးမားနင့ ကိုင တယ ပတသပနေရာမာ.. လကဆုပကလေးထဲ ထည့ကာ ..ညငသာစာ ဂငးတိုကပေးနေသလို ပုနေပနသဖင့  နောငလတ လီးကီးမာ အကောကီးမား ထောငထလာအောင.. မာတငး လာသည။ ထေးခမာ..ဘယသူမမသိ ဟူသော အသိစိတ ဖင့ နောငလတလီးကီးကို ရာဘာလီးအတုဟုသာ ထငပီး .. စိတရိတိုငး ပတသပ ကိုင တယ နေ ခငးဖစ၏.။  ဘီဒိုကီးအတငးမ  နောငလတမာ အသားမား တဆတဆတတုနလာပီး..လီးထိပမ ခဲကိသော အရညကညမား ယိုစိမ့လာသည အထိ ခံစားလိုကရ သညကိုမူ..ထေး မသိခေ..။ ထေးက ထမီလေးကို ကမးပငပေါသို့ ခတခ လိုက လေသည။ တငပါးအောကဖကမ တစထကနေ သော ဖငနင့ ပေါငဆကနေရာမာ ကမောကပီး ခုံး ထနေ သည။ ထေး၏ ဖငအနေအထားမာ ဖငကုနးပီး လိုးခငစရာကောငးသော  ဖငကောက အမိုးအစားလေးပင ဖစ သည။ ခကသညက ဘီဒိုအတငးမ နောငလတ ခမာ ထေး၏ လပလနးသော  အဆီနင့ တဝငးဝငး ကိုယခနာ လေး ကို မမငရခငးပငဖစသည။

ထေးက အသားဖူသည… စောကပတ တဝိုကက အခားနေရာမားထက ပို၍ဖူဆတနေသည။. နူးအိသော အ သားဥလေးက  လီးထိပကို တေ့လာသောအခါ နောငလတ ဘီဒိုတံခါးကို အတငးဖိကပခါ…လီးကို ထကနိငသမ ထကအောင တနးပေးလိုက မိသည။ အတေ့အကုံမရိရာသော ထေးမာ လီးကီး တောငလာပုံ..ပို၍တငးမာပီး.. တဒိတဒိတ သေးခုံနေပုံမားကို သတိ မထားမိ ရာပဲ.. ရာဘာလီးအတုဟုသာထငလက စောကပတလေး နစဖကကို အသာဖဲပီး..လီးကီးနင့ တေ့ကာ .. ဖိခ..လိုကရာသည…။

“ဗစ…အီး….အ…အ..”  လီးကီးထိပက ..အတနငယ ယောငကိုငးနေသလို ကီးထား၏။ စောကပတ အသစစကစကလေးမို့..  စောကပတ နုတခမးသား နစခမးကို စုယူ ပတသိပတာ ထိုးဝငသားခိန၌ နုတခမးသား ထူထူနစဖတကား၌ လီးကီးထိပ တစ နေ သေးသည။ အတနကာ တငးခံနေပီးမ.. ဗစကနဲ ကံဝငသားသည။  ပူနေးမာကောငးသော အသားခောငး ကီး က စောကပတ လေးထဲသို့ ကပကပတညးတညးကီး တိုးဝငသားစဉ ထေးစောကပတလေးမာ .. ခိုင့ဝငသား ပီး ..ခဏအကာမာ.. ပုံမနပန တကလာက ပီး..လီးကီးကို စုပယူထားသလို..ညစမိနေသည။ စောကစိမာမာလေး က ဘီဒိုအပေါက နုတခမးနင့ ဖိကပပတသပ မိသည အထိ ထေးက ဖိကပထားကာ နာကငခငး ထူးခားစာ အီစိမ့ ခငး ဝေဒနာ အရသာမားကို စုပုံခံစားရရငး.. မကလုံး ကလေးမေးကာ ..ဘီဒိုကီးတင တပထားသော ရမဘို ရင အုပကီးနးစဖကကို လကဝါးလေးနင့ ပတသပခါ ဖေးဖေးခငး… စောကခေါငးထဲသို့ လီးရောကသညအထိ ဖိခ နေ သည။

ဘီဒိုအတငးမ နောငလတမာ ဖေါမပတတလောကအောင ဖငစအိုနင့ လီးအရငး၌ ဆကစပဖစပေါနေသော ကာ မအရသာကို အံ ကိပရငး အသံမထကမိစေရန သတိထားနေရသည။ ဘီဒိုတံခါးကီး ဆဲဖင့ပီး.. ထေး အား အား ရပါးရကီး ဖကခါ.. ဆဲလိုးခငစိတ မားမာ တဖားဖား ပေါပေါကလာလေသည။ ထေးက စောကခေါငးအတငး.. ဖစ ဖစညစစာ တဆတဆတ တုနနေသော လီးကီး ကို အသာအယာလေး ဖေးညငးစာ…ဆဲခတလိုကပနသည။  “ပတ..ပလတ..ဗီ..ပီ..”  လီးကီးက အကုနကတသား၏.. စောက ပတလေးနစခမးက ရုံ့သားပီး နုတခမးနစစ တငးတငးစေ့သားမိခါ..အတငးမ.. အရေကညလေးမား ပီကနဲ ပီကနဲ ညစက လာ၏။ လီးကီးမာ..အလနတရာပင မာတောငနေသညကို တေ့နေရသည။ ထေး..လေ့လာခငး စဉးစားခငးမား မလုပနိင။  စောကပတလေးကို လကနစဖကဖင့ ပနဖဲကာ လီးထိပကီးနင့ တေ့ထားလိုကမိပနသည။ အဆကတညး..လဲ ဖငသားကီးမား..  ကုံ့.. ကုံ့သားအောင အားစိုကဖိခလိုကလေ သည.။

“ဗတ…ဘတ…ဘတ..အီး…အ…အား.. ကတ ကတ..”  သညတစခီ မိမိဖာသာ အဆောင့ကမးမိသားသဖင့ စာကခေါငးနံရံ တစဖကကို ခပကမးကမး ဖိထောကမိ သားပီး..ပေါငရငး တစဖကကငတကသားသညအထိ နာသားလေရာ..ထေး…ရုံ့တပီး  မကရညလေး ..ဝိုငး သား၏။ ကကသား အဖုအထစကီးမားဖင့ စိတလုပရားဖယရာ ထားကိုငးသနမာလသော ရမဘိုပုံကီးနင့  နုထေး သော ပါးပငလေးကို အပခါ.. တအငး..အငး..ဝေဒနာလေးခံစားရငး.. တန့လိမနေသော ထေး၏ လုပရားမုမာ..မင ရသူ  တစစုံတစယောကသာ ရိပါက အလနအမငး ခစစရာ အမူအယာလေး ဖစလို့နေပေလိမ့မည။   လကဝါးလေးနစဖကက ဘီဒိုကီး  တံခါးတင ကပထားသော ရမဘိုပုံ ပိုစတာကီးကို ဟိုမ သညမ ရေ့လား ပတ သပနေပီး..တဆတဆတ တုနခါနေသော ကိုခနာ လေးက ဝဲမယာ..ယာမ အထက..အထကမ အောက..ပုံစံအမိုး မိုးပောငးကာ.. ဖငလေးတေ…ဝိုကတန့ဆော့ကစားသားပုံမာ  အနုပညာ မောကလသော ခံစားမုပုံဖေါသည့ လုပရားမုလေး ဖစနေပေရာ.. ကာမအရသာ၏ ကီးမားသော စမးအငကီး အုပစိုး လမးခုံနေပုံမာ သိသာထငရား လသည။  ပိုမစသော ထေး၏ အတေ့အကုံ နုနုလေးကောင့လညး လီးအစစကို အတုဟုထင ကာ မုံရီဝိုးတဝါးမီး ရောငအောက၌ လုပရား ပုမူနေမိသော မိမိအဖစကိုလညး ယခုတိုင ထေး…မသိရာပါလေ။ တအင့အင့… တအိအိ ငီးညူသံလေးက တိတဆိတသော ညယံကို ထငးဖေါက၍ တိုးတိုးညငးညငးလေး ပံ့လင့ နေပေရာ.. အပငမ..တစစုံ  တစယောကကသာ ကားမိပါက ဖိုမ.စုံတဲ ..အပေးအယူမစာ ဖုတနေကသညဟု သာ ထငကပေမည။

“အငး..ဘတ…အငး…အငး…ပတ…ဘတ… အငး…အ…”  ဖေးဖေးခငး….လေးလေးမနမန ထကပေါနေသော လီးကီး  အဝငအထကအသံ…ထေး၏ ညီးညူသံလေးမားမာ မထငရားသော အရောငမုံဝါးဝါး၌ စိတကယောကခောကခား ဖစခငစရာ  ..ထကပေါနေတော့သည။ နောငလတ ကငခောငးထဲမ ဖိုးဖိုးဖငးဖငး ခံစားလာရသည.. လီးထိပက စောကခေါငးအတငးပိုငး  သားအိမအဝကို ဒုတ ကနဲ..ထိုးမိသားတိုငး.. နောငလတမာလညး.. အီစိမ့သားအောင ခံစားနေရလေသည…။  “ဟနး..အခုမ ၂ နာရီ ရိသေးတယ…ကိုယပနအိပလိုကအုံးမယကာ…မေခိုင”  “ကိုယတော့ …အိပလို့မရတော့ဘူး..ဟိုဟာကီးကို မငနေရတာ.. စိတ လုပရားလိုကတာ”  မေခိုငက မကနာလေးကို တစခကပတပီး ပောလိုကသည။ ယုနယက ဘီဒိုအပေါကကီးထဲမ ထိုးထကနေ သော ရောဘာလီးကီးကို သေသေခာခာကိုငကည့ရငး..  “မမထေး..ဘယလိုလုပလဲ မသိဘူး.. ခောကကပနေတာပဲ..”  “အဲဒါ ကီးက …ခောကခင ခောကမယ…. ကမးပေါမာလညး ကည့ပါဦး..ပုံနေတာပဲ…”  မနပါသည…ကမးပငပေါ၌ သုတရေ အဖတ အဖတမား ပုံနေသည။ ယုနယက သူမ စောကဖုတလေးကို ခပရရ လေးပတရငး စောကစိလေးကို ညစပေးလိုကပီး လီးနုတခမး လေးကို လာဖင့ယက လိုကသည။ နောငလတ အပငမ အခေအနေကို ဘာမ မမငရဖစနေပေရာ ရောဘာလီးကို ပနထုတပီး  သူ၏လီးကီးကို ပနပီး စပထား လိုကသည..။ ယုနယက လကဖဝါးလေး နုနုဖင့ လီးကီးကို ပတသပကိုငတယ လိုကရာ ထူး ထူးခားခား ပူနေး နေပီး စေးထနးနေသညကို တေ့လိုကရလေသည..။

“မေခိုင…ခ..ခဏ..လာအုံး..”  ယုနယက …လီးကီးကို ခပတငးတင ဆုပထားပီး မေခိုင့အား ခေါလိုကသည..။ လေသ့လေးဖင့  အရေးတကီး အမူအရာဖင့ ခေါသဖင့ မေခိုင ကုတငပေါမ လူးလဲထကာ…ယုနယအနားသို့ တိတတဆိတခဉးကပလာ၏။ “ဒါ  ..ရောဘာလီးမဟုတဖူး…တေ့လား.. ကိုငကည့….”   မေခိုငနားဝသို့ ယုနယက ကပပီး ပောသည။ မေခိုငမကလုံးလေးပူး သား၏။ အကောအပိုငးပိုငးနင့ သေး ကောကီးမား ဖေါငးကားနေကာ.. ဒစကီးပဲလနနေသော လီးအစစကီးကို  မကဝါးထငထင တေ့လိုကရ၏။ “အသာနေ..”  ယုနယက..လီးထိပကို လာဖားလေးဖင့ တစခကယကလိုက၏။ လီးကီးဒ  ဆတကနဲ.. ဆတကနဲ..တုနခါသား၏။ နီစေး ဝငးလကနေသော နုတခမးလေး နစမာဖင့ လီးဒစကီးကို အာငေ့နေးနေးလေးဖင့ ငုံခဲ ပီး ပတကနဲ စုပပေး လိုကရာ..လီးကီးမာ…သိမ့သိမ့ခါပီး..လီးထိပကီး အရောငလကသားအောင တငးတောင သားသညကိုတေ့  လိုကရလေသည..။  မေခိုငက …ဘယနယ့လဲ..ဟူသော သဘောနင့ မေးစေ့လေးဆတပီး မကခုံးပင့ပီး မေးဟန ပုသည..။  ယုနယက လကဝါးကလေး ကာပပီး..လီးကီးကို အဆုံးထိငုံခဲကာ လာအပားလိုက..စုပယူပီး လီး အရငးထိ ပါးစပကို ဆောင့ခ ကာ… အပေါသို့ အားသနသနလေး စုပယူပစလိုကလေသည။

ထိုအခါ လီကီး မာ ဆန့ငင ဆန့ငငဖင့ ဟနမဆောငနိငတော့ပဲ…သိသိသာသာကီး.. ဆတကနဲ ဆတကနဲ ထောငသားလေတော့  သည.။ စိတခရလောကအောင စမးသပပီးနောက …ယုနယက ဘီဒို တံခါးကို ဆတကနဲ ဆဲဖင့လိုကလေသည။  “ဟင…ရင… ရင…ကိုနောငလတ..”   မိနးကလေးနစဦးမာ..ထိတလန့အံ့သောစာ ရေရတမိလိုကကလေသည။ နောငလတမ ဘီဒိုတံခါးဖင့ လိုက သည နင့ ပေါကဝိုငးလေး အတငးမ လီးကီးကတခါ..ဘီဒိုအတငး ၌ လီးကီး မတတောငလကသား မိသား လေသည။   “ရင…တောတော..အကင့ယုတပါလား.. ဟင.. ကမတို့.. ရပကကကို အောလိုကရမလား…ပော..”  “မ..မ..လုပပါနဲ့ မေခိုင ရယ..ကိုယ.. မငးဆီကို လာတာပါ.. ဟိုတစယောကဝငလာလို့.. လန့ပီး ဒီအထဲ ဝငနေမိတာပါ..”  “အော..ဒါနဲ့ပဲ …ထေးကို ရငလုပ လိုကရပီး…ကမတို့ကိုပါ…”  “ကိုယ…ကိုယပောပါရစေ …မေခိုင..”  “ထက…အခုထကခဲ့…ရငလူယုတမာ…”   “ကိုယ…မေခိုင့ကို  ခစလနးလို့..”  “တောစမးပါရင…ရင..ဆူဆူညံညံဖစသားမာကို လိုလားသလား…ကိုနောငလတ..”  “ဟာ…မလိုလားပါဘူး ဗာ..”  “ဒါဆို…ကမတို့ခိုငးတာ…ရင..လုပပေးရမယ…”  “လုပပါ့မယ….လုပပါ့မယ…မေခိုင.. ကိုကတာခိုငးပါ…”

မေခိုငက… ဟနဆောငပုံးလေး ပုံးလိုကပီး…ယုနယကို မကစောငးလေးထိုး၍ ကည့လိုကသည…ယုနယက ခိုငး ပစဆိုသော အဓိပါယနင့  အံကိတခါ မေးငေါ့ပလိုကသည။ မေခိုငက သေပေတော့.. အမူယားလေးဖင့ အံလေး ကိတ နုတခမးလေး ကိုကခါ အတငးခံ  ဘောငးဘီလေးကို ခတလိုက၏။ ဝငးလက ကစလစသော ခါ အ ထက ဆီမ မာတောငလကရိသည့ နိ့လေးနစလုံးမာ တုနခါသား သည။ ဖေါငးကားနေသည့ စောကဖုတ အထက ပိုငးလေးက အကဲကောငးလေးကို မမငရသေးဘဲ တစရစတငးပောင နေသည…။ ပန့ကား ကီးမားသော ပေါင လုံးကီးမားက စောကဖုတကလေးကို ညပထားသလို ပောကကယနေသည။

နောငလတ..ပုခုနးကီးကို..မေခိုငက အသာအယာကလေး ကိုငလိုကသည။ စူးလကသော မကဝနးကလေးမား က နောငလတ  မကလုံးမားကို ပူလောငသော အာသာ ဆနမားနင့ စူးစိုကကည့နေသည။ နောငလတက ဝနး ဝိုငး နကမောငသော မေခိုင့ မကဝနးမားကို စူးစိုကခါကည့ရငး မကနာနစခု နီးကပလာသည။ တစယောက ထကသကကို တစယောက ရုရိုကမိလာသည။  မေခိုင အသကရုသံလေး ပငးလာသည။   ငေါကကနဲ ငေါကကနဲ ဆတဆတခါနေသော နောငလတ လီးကီးက မေခိုင၏ ဝမးဗိုက သား ဖေးဖေးလေးကို တိုး ထောကမိနေ၏။ ပူပူနေးနေး လီးထိပကီးက မေခိုင့ တစကိုယလုံးကို ကငစကနင့ တို့လိုကသလို…တုန တကသာ စေပီး..ခဲကိနေသော လီးထိပကီးနင့..မိမိဗိုကသားလေးမား ပူးကပသားသညအထိ နောငလတ ရငခင အတငး သို့  ပူးကပ တိုးဝငးမိလိုကလေသည။

ယုနယက မေခိုငနင့ နောငလတ နစယောကတို့၏ အပငးအထန စိတလုပရားနေကပုံကို ဘေးမကည့ကာ စောကပတ အကဲ ကောငးလေးကို လကခလယဖင့ မငးမငးဖဖလေး ပတသပပေးနေမိလေသည။ နောငလတ က မေခိုင၏ နုတခမးလေးမားကို  မထိတထိလေး ငုံစုပပီး လာဖားလေးဖင့ မေခိုင့ ပါးစပထဲသို့ထိုးသငး ကလိ ပေးလိုကလေသညး။ မေခိုင မကတောငကလေး မား မေးစငးကာ မကလုံးလေး စုံမိတကသားသည။  နောငလတ လကတစဖကက မေခိုင့နိ့လေးတစလုံးကို ဆုပကိုငကာ နိ့သီး ခေါငးလေးကို ပတခေပေးလိုက၏။ မေ ခိုင …အင့…အင့…ကနဲ…ခနာကိုယကလေး ကော့ပံတကသားရသည။ မေခိုင့ လက ကလေးတစဖက က လညး နောငလတ လီးကီးကို ခပတငးတငးလေး ဆုပကိုငလိုကပီး ပတခေနေမိသည။ ပငးပသော  အသက ရုသံမားက လတလပကယလောငစာ ထကပေါလာသည။  မေခိုငက ကုတငစနးတင နမးလစာ ထိုငခလိုကသည။  နောငလတက ဒူးထောကပီး မေခိုင့ နိ့လေးနစလုံးကို ခပဖဖလေး စို့ပေးနေရာ မေခိုင့ မကနာလေးမ ..မုနတိုငးမိသော ဌကငယ လေးပမာ ဘယညာ ခါရမးပီး  “အား…အ…ဟငး…ကတကတ…”  အလနအမငး ခံရခကစာ ငီးငူလိုကရာလေသည။ မေခိုင့   လကနစဖကက ကုတငပေါသို့ နောကပနထောက ထားပီး..ရငလေးကို ကော့ပေးထားရာသည။ ဆံနယ မောငမောငလေးမားက   လေထဲ၌ ဝေ့ဝဲ လင့ပံတကနေ၏။ ခပပဲပဲလေး ကားပေးထားသော ပေါငနစဖကကို နောငလတက အားပုကိုငရငး ပတသပ ပေးသည။

တဖငးဖငး နင့ သေးကလာသော ကာမဆနက ခောရည အပည့နင့ မီးတောငကီး မပေါကကဲခင ငလငခါသညနင့ သက သက ခါလာလေသည။ မေခိုငက ကုတငပေါ၌ မေးလေးကား ခေါငးလေးမော့၍ လကနစဖက နောကပစထုင ထားသည။ နောငလတက  ဒူးထောကခါ မေခိုငပေါငရငးလေးကို ခပတငးတငး နိ့အစုံကို စုပပေနေသည။ နောငလတ ပေါငကားသို့ ယုနယက ပကလက  ကလေးလနကာ လဲလောငးလိုကရာ နောငလတလီးကီးနင့ ယုနယ နုတခမးလေးမာ တေ့မိသားကလေသည။ သုံးယောကစလုံး မာ ..ကာမစပယကမုအတေ့အကုံရိကသူမား မဟုတသောလညး..ကည့ဖူးသော ဗီဒီယိုကား နင့ ကားဖူးနားဝမားအတိုငး စညး ကိုက ဝါးကိုက စနစတက ပုလုပနေမိကလေသည။ ယုနယက မိမိပေါငကား သို့ ခေါငးထိုးဝငလာသညနင့ နောငလတက  ..ပေါငနစလုံးကို ကားလေးလိုကသည။ ပူနေးသော အာငေ့နေး နေး ဖင့ စုပခငးကို ခံလိုကရသော နောငလတအတက..ပါးစပ လေးထဲသို့ မသိမသာလေး ညောင့လိုး လိုကမိ လေသည။

ယုနယကလညး..နောငလတ ဂေးဥကီးကို ခပညစညစကလေး ဆုပခေပေးရငး..လီးဒစကီး ကို သကားလုံးစုပသလို  တပတပတစုပပေးလိုကသည။ နောငလတလီးမာ တငးသညထက တငး တောငသည ထကတောငလာလေသည။ သေးကော ကီးမား ပေါကကဲတော့ မယောင ဖေါငးကားလာသည။ သေးတိုးခငး ကောင့ လီးထိပကီးမာ ကီးမားသော ခရမးခဉသီးကီးအလား..ပာလဲ့သော မီးရောငတင ပောငလကတငးမာ သားသညကို တေ့ရ၏။  နောငလတလီးကို ပကလကလနက အားရပါးရ  စုပနေသော ယုနယ စောကဖုတလေးမာ ခံခငလနးသဖင့ အရေ လေးမားစိုရဲနေသည။ စောကစိလေး မပုတပူဖစလာသည အထိ စောကပတ နစခမးကားမ စောကစိလေးက ထောင၍ ထကလာသည။  ပါးစပနင့အပည့..ကီးမားလနးသော နောငလတ  လီးကီးကို မိမိစောကဖုတထဲသို့ လိုးသငးခငး ခံလိုသညမာ မ ထိနးနိငအောင ဖစလာနေရသည။ ထို့ကောင့ မရကနိငတော့ပဲ  နောငလတ ပေါငကားမ ခေါငးပိုငးကို ပနထကခါ..ခေနစခောငးကို သငးလိုက၏။ ခေနစခောငးက မေခိုင့ပေါငပေါသို့ တင လိုကခါ..ဇောကထိုးလေးဖစသည အထိ ကော့ထောငလိုကလေသည။ ထိုအခါ…ယုနယ စောကဖုတလေးမာ နောငလတလီးကီး ရေ့၌ အလိုးခံရန ဇောကထိုးလေး.. ခပပဲပဲ နေရခပီး ဖစသား၏။

နောငလတကလညး ယုနယဆနကို သဘောပေါကသဖင့..မေ ခိုင့နိ့လေးမားကို စို့ပေးနေရာမ..ခဏ အနားယူပီး ယုနယစောက ဖုတကီးကို ငုံ့ကည့လိုကသည။ မေခိုငက နောငလတ လီးကီးကို အရငးမကိုငပီး ယုနယစောကဖုတလေးထဲ တေ့သငးပီး. .  စကဝိုငးသဏာန မေပေး လိုကရာ..မေခိုင အပုအမူကောင့… နောငလတနင့ ယုနယမာ ထန့ထန့လူးသားရ လေသည။   “ဟာ… ဟား…အီး…အ…အမလေး…အို…အိုး…အီး…”  ယုနယအောသံလေးက အတနငယ ကယလောငသညမို့ မေခိုငက ရူးကနဲ  သတိပေးလိုကရလေသည။ သို့ သော ယုနယက ကားဟနမတူ..ခေ..မေမလေး မီးမိုကခံရသည့နယ တန့လိမကေ့ကောက သား လေသည။   “ရူး…တိုးတိုး…ယုနယ…”  “အာဟာ…အီး…အဟင့..မရဘူး…မရဘူး…အမလေး..”   “ဟာ…ပသနာပဲ..”   မေခိုငက  မသိမသာ ပုံးရငး..ငီးတားကာ နောငလတလီးကီးကို ယုနယ စောကခေါငးထဲ အဆုံးထိ ဝငစေရန နောငလတခါးကို ဖက၍ တ အားပစဆောင့ခလိုက လေတော့သည။

“ပတ…ပစ…ပတ…ပတ…စတ…စတ…ဘတ..”   စောကခေါငးက ထောငနေသဖင့ လီးကီးက ကောပီး ဝငနေရသဖင့..တဖက သပပတတိုကပေးသလိုကီးဖစကာ တငးထောငနေသော ယနယစောကစိလေးနင့.. နောငလတဂေးဥကီးတို့က အရိနပငးစာ ခု လုတတိုကမိနေက တော့သည။ ယုနယမာ ကမးပငကို ကားသစမလေး သဖယ ကုတခစ..ရငး တအားအား အောခလိုကမိရာ လေ သည။  “နာ ..နာလေးဆောင့ပေး…ကိုနောင…သူပီးတော့မယ…”  “အ..အ..အင့…အင့….အင..”   “ပတ..ပတ..ဖတ…ပတ… ဘပ..ဘတ…”  “အရေတေ…တ..တအားထကတာပဲ…အိ”  “မနားနဲ့ ကိုနောင..မညပေ့စေ…နာနာလေး.. ဆောင့…ဆောင့..”     စောကခေါငးအတငး အရိနနင့ စိုကစိုကဝငသားတေသာ လီးကီးအရိနက ယုနယအေား..ဖိန့ဖိန့တုနသားစေ ကာ ပတကနဲ…  ပတကနဲ…သုတရေမား ပနးထကသားရရာသည။

“ကိုနောင ဟာကီးက…မပော့သေးဘူးနော…”  ယုနယ စောကဖုတထဲမ.. ပတကနဲ ထကလာသော လီးကီးကို..မေခိုငက ပေါင လေးကားပီး.. ဒါရိုကဆကသငး ရငး ပောလိုကသည။ ယုနယ သုတရေမားဖင့..ခဲပောငလကနေသော..နောငလတလီးကီးက  မာနမကပဲ ..မေ ခိုင၏ လပဖေါငးကားနေသော စောကဖုတလေးထဲသို့ ထိုးဝငသားလေတော့သည…။  “ပတ..ဘတ…”  “အမ လေး…ကိုနောင…ဖေးဖေး…ကပ.. ကပတယ..”  “နဲနဲ…ဖဲ..ဖဲပေးထားလေ…မေခိုင…အင့…အင့..”  “ရီး….အ..ကပလိုကတာ… ကိုနောငရယ… စောကခေါငးထဲကို ပည့သားတာပဲကယ…အင့…အဟင့…”   “ခါးကော့ပေးထား…မေခိုင…အင့….အင့..”   “အား… ကိုနောင…အီး…သားအိမကို ထောကမိနေပီ…အ….အ…အင့.”  မေခိုင့ အံကိတငီးသံလေးက ညဥ့ယံကို ထကဖေါကပံ့လင့သား လေတော့သည…။ ပီးပါပီ

 

Zawgyi

 

ေတာ္ေတာဲတဲ့ ေမာယဲလ္ (စ/ဆုံး)

ေနာငတ္ ပါးစပ္x{1039}x{101C}ကီး ခါးလညို ဖတင္းခံလိုကေသာ ေကာံေကး ပါးစပ္x{1014}x{103D}ယ္ ၿပဲသား၏။ “အားပါး …. ေအာကလတ္ေန တာက..အဟီး”  ထိနင္းx{1014}x{103D}င့္ သန္းရိနိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာက္ .. သံပတ္ေပးထားေသာ စက္x{101B}ုပားx{1014}x{103D}ယ္ လx{103C}ပိ လx{103C}ပိ လမ္းေလာက္ေနရာ  မ.. နဖားx{1039}x{101C}ကိဳးအဆဲခံလိုကသလို.. တုံx{1037}သားသည္။ ခာကနဲ ေခါင္းx{1014}x{103D}စုံးက ေနာငတ္ၾကည့ာသိုx{1037} လိုက္ၾကည့္ ၾကသည္။ ထိနင္း က .. ဟိုက္ ကနဲ ေအာ္၏။ သန္းရိန မက္x{1039}x{101C}ကီးပဴးၿပီး…ဂလု ကနဲ တံေတး ၿမိဳခ၏။  “ေပၚတင္x{1039}x{101C}ကီး..”  သုံးေယာကား ..လမ္းမ အလယာ တန္းစီရပ္ေနမိၾကသည္။ x{1014}x{103D}စပ္ ပဥ္ေထာငိမေလးက သားနားသပ္ ရပည္။ ပဴတင္းေပါကားကို  ၾကညာေရာင္ ဇာေလးမား ခိနဲထားသည္။ အိမ္ေရx{1037}x{1014}x{103D}င့္ လူသားလမ္းကေလး တစုမသာ ေဝးၿပီး ၿခံကကဥ္းေမာင္းသည္။  ေခါင္းရင္းဘက္၌ ေရစငစု ရိ၏။ ေရစင္ေအာက္ x{1039}x{101C}ကိမုလား ထိုင္ေလးေပၚ၌ လပ ေကာ့ရင္း ေပပစ္ x{1014}x{103D}ုထား အားပါးပါးx{1039}x{101C}ကီး  တစ္ေယာက ဒူးx{1014}x{103D}စက္ ပူးထပာ စာဖတ္ေန သည္။ ပူးထပားေသာ ညာေပါငင္းအထိ ထမီေလးက ေဟာင္းေလာင္း..။ ဖဴ ေဖးဥေနေသာ အတင္းသား အစိုငခဲx{1039}x{101C}ကီးမားကို သုံးေယာကား အမဲသားသည္ ေဘး၌ထိုင္ေနေသာ ေခးမကုံးမိဳးဖင့္ ဝင္း လကာၾကည့္ ေနၾက၏။

“ပမ္…ပမ္..” “ေစာကတ္x{1039}x{101C}ကီး ..”   ထိနင္းက ေယာငင္ ..အဲဒါx{1039}x{101C}ကီး အၿမဲထည့္ေယာငည္။ ယခုလည္း အနားကပီးလိုက္ ေသာ ဟန္းသံေၾကာင့္ ထိနင္းက ေယာငိုကိ၏။ ေနာငတ္x{1014}x{103D}င့္ သန္းရိန္ၾကားသိုx{1037} ကားဦးက တိုးဝငာသည္။ ၿပီး..ဟန္းကို ထပီး လိုကနည္။  “ပမ္..ပမ္..”  “ေစာကတ္x{1039}x{101C}ကီး..”   ထိနင္းကလည္း ဝတx{1039}x{1011}ရားမပက္ ေယာငနည္။ ေနာငတ  ဝx{101B}ုန္းသုန္းကား ဖစ္ေနေသာ ထိနင္းကို လမ္းဆဲသည္။ ဆဲမိသည ပုဆိုးခပုံစဖစ္ေနေလရာ ပုဆိုးစx{1039}x{101C}ကီစက ေနာငတကဲ  ပါလာသည္။ ေအာကံ ေဘာင္းဘီ ဝတ္ေလ့မရိေသာ ထိနင္း၏ မဲနက္ေမာင္ေမာင္ ဦးစန္းဖုတ္x{1039}x{101C}ကီးလို မဲကနဲ ေပၚသား၏။ လ ေမx{103E}းမား ေအာက္၌ ငုတိတိ ေသးေကးလေသာ ခေလးလီးသာသာေလးကပါ ဘားကနဲ မငင္းထဲ ဝငာ၏။

“ဟာ …ေစာကတ္x{1039}x{101C}ကီး..”  သညစါ သန္းရိနလနx{1037}္ၿပီး ထခုနည္။ ထိနင္း ပုဆိုးစကို အတငနုၿပီး မကာx{1039}x{101C}ကီးနီရဲလာ ကာ သန္းရိနို ေဒါသx{1014}x{103D}င့္ေအာည္။  “ဘာလိုx{1037} ဇတ္ေအာ္ေနတာလဲ .. ေစာကတန္း မသိ လီးမန္း မသိ…ေတာက္..”   အမန  ထိနင္း ရကမ္းရမ္းခင္းသာ ဖစည္။ ကားေရx{1037}တည့ည့္၌ မကိေနာကရာ ရx{103C}ပ္ေထးေနေသာ သူ တိုx{1037}သုံးေယာကို ကား ေမာင္းလာသူက စိတရညနင့္ ဟန္းထပီးလိုကနည္။  “ပမ္..ပမ္”   “ေစာက္…အဲ..အဲ..”  ထိနင္း ေယာငညု ပါးစပ္ ပင္ၿပီးကာမ ကားထဲကထကာေသာ မိန္းကေလးမကာေၾကာင့္ အားနာၿပီး မ ေယာငစ္ေတာ့။   “လမ္းလယ္ေခါငာ ဘာလုပ္ ေနၾကတာလဲ”  “ၾကည့္ေနတာ..ဟဲ..ဟဲ..”  “ဘာၾကည့ာလဲ…ဟန္း..”  “ဟိုမာ..ေအာကလတ္ေနတာကို..”   “ဘာ…ဘာ ေပာ တယ္”  ၿခံကဥ္းေလးထဲမ ထကာေသာ မေခာက စာအုပို လကိဳးေလးညx{103B}ပိုငင္း ဝင္ေမးလိုကည္။ ထိနင္း လကိဳး x{1039}x{101C}ကီးက အလိုလိုေနရင္း သန္းရိန္x{1014}x{103D}ာေခါင္းကို ထိုးမိသားသည္။ ကားေလးထဲမ ေနာကပ္ မိန္းကေလး တစ္ဦး ထပင္းလာ ပနည္။

“ဘယ ေတာသားေတလဲ မသိဘူး..”  “မိုးညိဳဘကပါ…သိလိုx{1037}လား.. ဟင္”  “ရင့ို ဘယူက ေမးေနလိုx{1037}လဲ…ဘာမန္းလဲမသိ ဘူး.. ဂေယာင္ေတ..” ေနာငတ အေခအေနကို ဝငိန္းရန္ x{1039}x{101C}ကိဳးစားသည္။  “ဒီလိုပါ.. အဟဲ.. ဒီလိုေလ..”  “လာပန္ၿပီ..တစ္ ေယာက္.. အကုနုံးအx{101B}ူးေထာင ထကာတာမားလား.. မသိဘူး.. ကိုညိဳ ေကးဇူး..” ကားဒx{101B}ိုငာကို လကေလးပၿပီး သုံး ေယာကား ၿခံဝင္းထဲ ဝငားၾက၏။ ရယဲကဲလုပားေသာ ေနာင္ လတါးx{1014}x{103D}စက္ တင္းကနဲဖစားသည္။   “ပမ္..ပမ္..”   “ေစာကတ္x{1039}x{101C}ကီး…ဟာ..သားစမ္းဗာ..မနန္”  ထိနင္း လနx{1037}္ေယာင္ၿပီးမ ကားဒx{101B}ိုငာကို ေအာိုက္၏။ ဒx{101B}ိုငာx{1039}x{101C}ကီးက ..ပမ္  ကနဲ တစကပ္x{1014}x{103D}ိပိုက္ၿပီး..  “မင္းေယာငာ ..နားေထာင္ေကာင္းလိုx{1037}ပါ.. ဟား.. ဟား..ဟား….ဟား…”  “ေတာက္…အေရးထဲ”     ကားေမာင္းထကားသည္။ ေနာငတ အိမေပၚထပိုx{1037}တန္းစီတကားေသာ.. ဖငိုင္းဝိုင္းေလးမားကို  အေသအခာလိုက္ၾကည့င္း သကင္းခသည္။

“ေတာ္ေတာ္ အေပါကိုးတဲ့..ေကာငေတ..”  “ေအးက..အေပါကိုးမယငယ္…အေပါက္..”  “ဘာအေပါကဲ…မင့ာ က”  “ေစာက္ေပါက္ေလကာ.. လုံခညၽတိုx{1037} မကာဘယားရမန္း မသိရတဲ့အထဲ..”  “ဟိုမာ သားထားပါလား..”   “ဘယာ တုန္း..”  “အေပါင္..ဆိုင္..ေလ..”  ေနာငတ္ ထိနင္းx{1014}x{103D}င့္ သန္းရိနိုx{1037}မာ သကူx{101B}ယူ (20) ဝန္းကင္ လူငယားဖစ္ၾကသည္။  ေနာငတ ကမာx{101B}တပ္ေရာ့တစုမာ အလုပုပင္း ဝါသနာပါရာ ဂီတအx{1014}x{103D}ုပညာဘကို တိုးဝင္ေနသူ ဖစည္။ ထိနင္း  က တံေတးသား..မိဘပိုင္ မာလကာၿခံေတကို ဦးစီးလုပိုင္ေနရင္း စာေပေလာကကို လာနင္းေနသူ.. သန္းရိန  စီးပားေရးသမား..အားလုံး..စုမိ..ဆုံမိၾကသည္။ အိမစုံးကို စုငားၾကသည္။ ေနၾကသည္။ စိတူကိုယူ အိပ္ စားအတူ..သား အတူ ေနာက္ေဖးသာလငာ ကဲပားသားၾကသည္။

ေနာငတိုx{1037}သုံးေယာက္ ..မၾကာခဏ အလုပိတကုံၾကၿပီး..x{101B}ုပင္ၾကည့္.. ေၾကးအိုးေသာက္..တစါတစ္ေလ အပာကား ၾကည့္.. ဘီယာေသာက္.. ယခုလည္း အပာကားၾကည့္ၿပီး ပနာခင္းဖစာ အရိနေသေသးခင္ ေအာကကေလး ေပၚေနေသာ  မေခာေလးကို ေငးမိၾကခင္းဖစည္။  သညပက္၌ ေနာငတိုx{1037} ေနခဲ့ၾကသညာ သုံးx{1014}x{103D}စီးပါးရိလာၿပီး သညမ္းကို  အx{1039}x{101C}ကိမ္ေပါင္းမားစာလည္း သားလာခဲ့ဘူးၾကသည္။ သညေခာေလးမားကို သည့္ေနx{1037}မ စတင္ေတx{1037}မိၾကခင္းအတက္ သူတိုx{1037}သုံး ေယာက္ အံ့ ေၾသာၾက၏။ ေနာငတ္x{1014}x{103D}င့ိနင္းက သညိစx{1039}x{1005}ကို အေလးနက္ ေဆးေx{1014}x{103D}း၏။

“အဆန္းတကယုပိုx{1037}ကာ..မင္းတိုx{1037}ကလဲ . ေကာင္းေတပနင့္ေတာ့.. နယ ေကာင္းလာေနၾကတာ ဖစာ ေပါ့ဟ..”    သန္း ရိန္ေတးေသာ အေတးကို ေနာငတ္x{1014}x{103D}င့္ ထိနင္းလုံးဝ မေတးမိၾက…ပညာရိ သနိနို အထင္x{1039}x{101C}ကီးမိၾကသည္။   “သုံးရက္ အတင္း..မတုံတငံပတဲx{1037} မိဘ.. အမည္.. အတန္း..ေနရပ္..လိပာေတ အတိအက ရေစရမယ္”   အရိနသားသဖင့္ သန္းရိန  ဘယူမ တာဝနေပးပဲ မဟာတာဝန္x{1039}x{101C}ကီးကို အလုအယက္ ယူသည္။ ၿပီးမ လည္ ေခာင္းဝ၌ အx{101B}ိုးကနx{1037}နx{1037}္ ခံေနေသာ မကာx{1039}x{101C}ကီး ဖင့္…  “ဟို…အဲ…တစ္ေယာကဲေတာ့.. လတထားနဲx{1037}ေလ”  ဟု ဆို၏။   “ကဲ..ဒါဆို..ခဲတမ္းခမယ္..”   “ဘယို..ခဲတမ္းခမာလဲ ဟ..”  ထိနင္းက ေလာက္ေနေသာ ေခလမ္းမားကို ရပိုက္၏။ ထူထဲေသာ မကုန္းx{1014}x{103D}စကို ၾကဳတက္ စဥ္းစား ဟနဳၿပီး  ခါးကို ေထာကိုကည္။

“ငါက…ကားေပၚက ပထမဆင္းလာတဲ့ ဟာမေလးကို အငရကစယ္..မင္းကေရာ ေနာငတ္..”   “ဟို…စာဖတ္ ရင္း..ေအာကလတ္ေနတဲ့.. ဟာမေလးကာ..”  ေနာငတ္ မဆိုင္းမတ ေဖလိုကည္။  “အား..ဒါဆို…ဒုတိယ ကားေပၚကဆင္း လာတဲ့ …စကီေလးကာ”  “ေအး..ဒါဆို..အေဝမတယ္..ဒီေတာ့.. ကိုယ့္ေဆာာမည္… ကိုယ့ာသာစုံစမ္းေၾကး.. ဘယ့္x{1014}x{103D}ယ့ဲ”   “အို…စိနိုက္”   စိနိုက္ ဟုေအာိုက္ေသာ ထိနင္းx{1014}x{103D}င့္ သန္းရိနသံက အားရပါးရ ရိသဖင့္ ကယ္ေလာငားသည္။သူတိုx{1037}  အေနာက အမဲx{101B}ိုးတစ္ေခာင္းကို ကိုကီလာေသာ ေခးပင္ ကိန္ ကနဲ လနx{1037}္ေအာ္ၿပီး..ထက္ေပးသည္။ အမဲx{101B}ိုးက ထိနင္း ေခေထာကားတင္ ကနစည္။

“လီးမပဲ…ေခးေတာငနx{1037}္ၿပီး..အမဲx{101B}ိုးကနဲ့ၿပီ..”  “ဒါ…ေနာကုံးထကာ..အစိုရ.. မိန္းကေလးေတေတာင္ ငားတယ္”   “ဘာ စာအုပဲ…ပစမ္းပါဦး”  “အခစဲတမ္းေလ…ပီပငယ္..”  ထိနင္းက စားအုပငားဆိုင္ေလးမ ခာတိတ္ေလး ထိုးေပးေသာ  စာအုပ္ေလးကို ဟိုလန္ .. ဒီလန္ေလာကတင္း..မကုံးပဴးပ၏။ “ဟီး..ဟီး…မိုကယ…အေဟး..ယူသားမယ္”    “တစ္ ရကဲေနာ္ ..အစို..”“ေအးပါ…ေနာက္ေနx{1037} အၿပီးဖတာပါ..”   “ၿပီးမပဲ…လကခခငဲ့ စာအုပ…ရသ.. စာေပထဲမာေတာ့ ..ဒီ စာေရးဆရာက.. သနx{1037}ယ္ အစို.. ဗလာခီ ေလာက္ေရးေနတာ မဟုတူး.. ဖစပန္ေတကို ေကာx{101B}ိုးယူထားတာ..ဗ.”  “အခစဲတမ္း …ပန္ေရာကလား..ဟင္..”   “ေသာကလုတုတ္..”  ထိနင္းက အလနx{1037}ၾကား ေအာင္း လည့္ၾကည့ိုက္ သည္။ ထိနင္း စိတဲ၌ ဟ… ေနာငတ္ ေစာ္ေလး ဟု ေရx{101B}တိုက္၏။

“မ…မေရာက္ေသးဘူး..မမေလးရဲx{1037}..”  “ပန္ေရာက္ၿပီးတာကို …နင္..ထပားလိုကယ္.. မx{103C}တား”  မေခာေလးက စာပုံရ သည္..ထိနင္းလကဲက…စာအုပါးေလးကို ဘယားရမန္းမသိေအာင္ ဖစားသည္။  “ငါ..လစ္ၿပီ”  ထိနင္းက စာအုပား သမားေလးကို မကပစလိုက္ၿပီး.. အလငမနကာခဲ့သည္။ ဘာမဆိုင္ ညာမဆိုင္ သတင္းထူး တစုဒလိုက္ေသာ ထိနင္း ရင္ေတခုန္ေနသည္။ “ေနာငတ္…မင္းေစာ္ေလးက…စာအုပာငားတယား..”  “စာအုပာငားတာ…..အဆန္းလား ဟ.. ထိနင္းရ” “မx{103C}တူးဟ…သူငားတာ..ဒီ စာအုပ္..”  “ေဟ…”  ေနာငတ္x{1014}x{103D}င့္ သန္းရိန “အခစဲတမ္း” စာအုပ္ေလးကို  ..ၾကည့င္း ၿပိဳငူေအာိုကည္။ ထိုစဥာပင္ ဝထx{1039}x{1011}ဳစာအုပ္ သုံးေလးအုပိုငာ.. လမ္းထိပ ပနငာေသာ စာေတးေလး ကို ေတx{1037}လိုက္ၾကရသည္။  “လာေနၿပီ..မင္းလိုက္x{101B}x{103E}ီးပါလား…ေနာငတ္..”  “ဟာ..ဘာအငx{101B}ိုမ မဝငေသးပဲ.. ဖစါ့မလားဟ..”

“ဖစါတယ္..တစ္ေနx{1037}ကကိစx{1039}x{1005}ကို ေတာင္းပန္ေပါ့..”  “ဟုတားပဲ..မင္းကလဲ..ေၾကာင္ေနပန္ၿပီ”  ထိနင္းက ပင့္ေပးသလို သန္းရိန္ က ေမx{103B}ာက္ေပးသည္။ ေနာငတ္ ရင္ေတတဒိတိတ္ ခုနာသည္။ ေခဖား လကားေတ ေအးခငငစာသည္။ သိုx{1037}ေသာ္  သူငယင္းမား အထင္ေသးမာလည္း စိုးေသးသည္။  “ေအး..ငါလိုက္x{101B}x{103E}ီးအုံးမယ္..”  ေနာငတ္ လကကညိုငဲမ  သကက္ေသာ ေခလမ္းမားဖင့္ ထလိုကားသည္။ လကကညိုင္ မ သီခင္းသံက ကယ္ေလာင္ စူးရလန္းလသည္။

“ညီမ..”  ေနာငတ္..မေခာေလးေနာက အသံပဳ၏။ လပဝိုင္းစကါ တင္းကားေနေသာ တငါးဆုံ လုံးလုံးေလးမားက စည္း ခကနန္ တကိုက္ ကလိုက္ သားေနေသာ ခာတိတေလးက.. မၾကား.. သားၿမဲသားေနသည္။ ေနာင္ လတ္ ရင္ေတ ပို၍ ပို၍  အခုနနာသည္။ အသံကိုမင့္ၿပီး ထပ္ေခၚလိုကည္။  “ညီ..မ…”  အသံက တုနပ္ေနသဖင့္ တိုးတိတန္းေန၏။ ေပာ့ေပာင္း  နက္ေမာင္ေသာ ဆံx{1014}x{103D}ယ္ေလးမား ဖားကနဲ ဖားကနဲ ေနာကိုx{1037}လင့နစ္ေအာငင္ မေခာေလးက ေခလမ္းမန္၏။

“ညီမေလး…”  အနားကပ္ၿပီး..သူေခၚလိုကည္။  “အို..”  ေကာငေလး တစိုယုံး တုနx{103C}ပားသည္။ တစကိုx{1037}လည္း  ကိုယ္ေလးယိုx{1037}သားၿပီး မက္ေမာငုတ္ ၾကည့္၏။ ေနာငတ္ ဘာဆက္ေပာရမန္းမသိ ရယလိုကည္။   “ဘာလဲ..သား  စစ္ေဆးခိုင္းေနတာလား.. ကမ သားဆရာဝန္ မဟုတူး..”  “ဟာ..မဟုတါဘူး..ရီပတာေလ..”  “ဘာကိစx{1039}x{1005}..အဖဴထည္x{1039}x{101C}ကီး..ရီ ပတာလဲ.. မလိုပါဘူး..”   “ဟိုဥစx{1039}x{1005}ာ…ဖစိုx{1037} ရီပတာပါ”  “ဘာ..ဥစx{1039}x{1005}ာလဲ..ဟန္း..မသိဘူး.”   ေနာငတ္ အကဥ္း အၾကပိုx{1037}ေရာက္ ေနသည္။ ေရx{1037}မတိုးသာ ေနာကဆုတာ..ဘာလုပ္၍ ဘာေပာရမန္းမ သိ.. အစ စဥ္းစားထားသမလည္း ေခါင္းထဲမ မေပၚဖစ္ေန ရသည္။  “ေအာ္..ဟိုဒင္း…ကၽန္ေတာ္ ေတာင္းပနငိုx{1037}ပါ..”  “ရင့ို ကမ ပိုကံေခးထားတာမ မဟုတဲ”   စာေတးက သေရာ္ ၿပဳံးx{1014}x{103D}င့္ တစုံးမကန္ ခေလာုတစ္ေန၏။

“ကိုယ္..အေကာင္းေပာတာပါ..ဟိုတစ္ေနx{1037}က ကိစx{1039}x{1005} ေတာင္းပနါတယ္..”  “အိုး..ဘယိစx{1039}x{1005}လဲ..ခငားလာမရစဲx{1037}ေနာ္..”   စာေတး က စာလန္းသဖင့္ ေနာငတ္ ကၽတ္ေနသည္။  “မတား..ရီးစားစကားေပာတာ.. ဒီပုံေတနဲx{1037} လမ္းေပၚမာ.. အာပလာလုပဲ့  ေခတ ဟိုး နိငီးပိဳင့ီးမာ ကန္ ခဲ့ၿပီ..သားေတာ့”   “ဟုတဲ့…ဟုတဲ့..”  ေနာငတ္ အx{1039}x{101C}ကီးကယုံး ကရx{103C}ံးသားသည္။  လူလည္ေခါငာ..ေခးခီး နင္းမိေသာ မကာx{1039}x{101C}ကီးဖင့္ မအီမသာ.. တပ္ေခါကနဲ့ရသည္။  “လာ…ဒီက..လာၾကည့္..ေတx{1037}လား…  အပီအပငဲ..”  ထိနင္းက လကဲက အားေကာင္းလန္းေသာ ေရေၾကာင္းသုံး မနီလူး အေလးx{1039}x{101C}ကီးကို ေနာငတ္ လကဲ  ထည့င္း ေပာသည္.။ ေနာငတ္ မနီလူးကို ယူၿပီး ထိနင္း x{1039}x{100B}x{103E}နရာသိုx{1037} ၾကည့္၏။

“ဟား…ပိုငယာ..ထမင္းမစားပဲ ဒီပဴတင္းေပါက.. တစ္ေနကုန္ ထိုင္ၾကည့ိုx{1037}ေကာင္း တယ္..”  လညိုင္ ေကာ့ေကာ့ေလး ကို ေမာ့ထား၏ ။ဖားေဝေသာ ဆံx{1014}x{103D}ယ္ေလးမားကို စုစည္းသိမ္းတငင္း ရငားထမီ ေလး ေမာက္x{1039}x{101E}ကလာသညထိ ခါးကိုဆနx{1037}္ လိုကည္..စံx{1037}စံx{1037}ကားကား တငါးx{1039}x{101C}ကီးမားက ခုံပုေလးေပၚ၌ ပုံx{1037}ပုံx{1037} အိ အိ ေလး ရိေန၏။ ထိနင္း..လက္x{1014}x{103D}စကို ပတင္း ဝါx{1039}x{101E}ကား လာေသာေလသံx{1014}x{103D}င့္ ရယင္းေပာသည္။  “ဦးေဏာကိုတာ..လx{103E}ာသုံးရတယ.. မတား ..ဟဲ..ဟဲ”  “ေတာါေပတယ္..ကို ထိနင္းရယ္.. တကယါဗာ..”   “ဟဲ..ဟဲ..မခီးကဴးနဲx{1037}.. မေနတတူးက.. ဟီး..ဟီး..”  ေနာငတ္ မကုံးမားကို မနီလူးx{1014}x{103D}င့္  ပနပ္၏။   “ဟ..ဘာx{1039}x{101C}ကီးလဲ..”  x{101B}ုတရက္ ေနာငတည္.. အထူးစိတငားဟနင့ည္း ပဴတင္းေပါက ကၽံကသား မတတ္ ကုန္းၾကည့္ ၏။   “ဟယ္..အယ္ေနတာပဲ..ဟိဟိ.. ရာတတယ္ x{1039}x{101C}ကံx{1039}x{101C}ကံဖနန္..”  မမခိုင့ကဲမ..ရာဘာလီးအတုx{1039}x{101C}ကီးမာ  x{1039}x{101C}ကီးမားေပာငက္ေနသည္။ ေမခိုင..ရယဲကဲ မကာဖင့္ လီး ထိပ္x{1039}x{101C}ကီးကို လာထိပ္ေလးဖင့္ ထိုးပသည္။ တဝကနx{1037}ထိ လည္း ပါးစပဲ ငုံ၍စုပလိုကာ မနငုံတငိုင္ ေနေသာ ယုx{1014}x{103D}ယာ တသိမ့ိမ့္ ဖင္ေဆာင့္ၿပီးရယည္။

“ေကာင ဘယ္x{1014}x{103D}စါ စုပူးေနၿပီလဲ မသိဘူး..ဟန္း”  “မစုပူးလိုx{1037} ..ဒါx{1039}x{101C}ကီး ဝယာတာ.. စမ္းၾကည့ေအာင္.. ယုx{1014}x{103D}ယ္”  “ဘယို စမ္းမာလဲ…ဟုတလဲ လုပ္ေနာ္… မမခိုင္” မမခိုင အခန္းေဒါင့ိုx{1037}သားကာ ထမီေလးကို ခၽတိုက္၏။ ယုx{1014}x{103D}ယ္..မကုံးအဝိုင္း သားဖင့္ ၾကည့္ေနရာသည္။ ဖဴဝင္းစိုေပေသာ မမခိုင့္ ေအာကိုင္း အလေလးမားမာ မိန္းကေလးခင္း အားကေလာက္ေသာ  အလဖစည္။ ပည့င္း ေဖါင္းကားေနေသာ တငါးေလးx{1014}x{103D}စုံးက ေရအိုးတင္၍ ရေလာက္ေအာင္ ေကာ့တင္းခိတ္ေနသည္။

ေမခိုင ယုx{1014}x{103D}ယံသိုx{1037} တစက္ ေစၾကည့င္း.. ရယည္။ ပားခပင္းမာေနေသာ ဗိုကားေလး ေအာက ေသးကင္ေသာ  ခါးသယ္ေလးတင္ လီးအတုx{1039}x{101C}ကီး ခါးပတင့္ သားေရ အေပာ့စားကို ပတိုကည္။ ေခာက္ လက ရညက္ ေလးလကခဲခနx{1037}္ အx{101B}ယ္ေတာင္ လုံးပတိေသာ လီးx{1039}x{101C}ကီးက ေမခိုငီးခုံမေန၍ ေရx{1037}သိုx{1037} ေထာင္ ထကာသည္။ ခါးပတ္ အတင္းပိုင္းမ အလားတူ   တနာမိဳး တစုက ေမခိုင္၏ အဂ္ါစပတင္းသိုx{1037} x{1014}x{103D}စငား သည္ “အင္း..အင္း..ကၽတ္..ကၽတ္..”  ခါးပတို တင္းတင္း ပတ္ လိုကည္x{1014}x{103D}င့္ ေမခိုင္ေစာကတ္ေလးအတင္း ပည့္ၾကပာကင္ေသာ ေဝဒနာကို ခံစား လိုကသည္။ ယုx{1014}x{103D}ယ ေမခိုငုပ္ေနပုံ ကို ၾကည့္၍ သေဘာေပါကားသည္။ ခါးေလးလိမင္း ၾကည့္ေနရာမ မနငုံ ထိုငုံေပၚမထကာ အခန္းေဒါင့ိုx{1037}..မရဲတရဲ  ေလာကားက ေမခိုင့ါးပတိ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို အေသအခာ ကိုင္ၾကည့ည္။

“ထမီ ခၽတိုက္ေလ .ယုx{1014}x{103D}ယ္.. စမ္းၾကည့ေအာငါဆို..”  “အယ္..ကဲၿပဲကုနင္…ဘယိုလုပလဲ..”  “အိုး..နင့ာက..ဒါေလး ေတာင္.. မဝင္ေအာင္ .. ကဥ္းေနလိုx{1037}လား..”  “မသိဘူးေလ..တစါမ..မလုပူးတဲ့ဟာကို..”  “ခၽတါ…နာေတာ့လည္း..မလုပဲx{1037} ေပါ့..”  ေမခိုင္ အဆယ္ေကာင္း ၍ ယုx{1014}x{103D}ယ္ ..ထမီ ခၽတိုကည္..။ ပစိဳးမဲ့မထင္ အလမိဳးဆိုသညို ေနာငတိုx{1037} အဖဲx{1037} စာဖဲx{1037} ဖူးၾကသည္။ အပစင္းစင္ၿပီး မဲx{1037}စန္းေလးေတာင္ မရိေသာ အလမိဳးဖစည္။ ယခု မနီလူးထဲ၌ ယုx{1014}x{103D}ယ္၏ ေဖာင့င္း x{1039}x{101C}ကီးမားေသာ ေပါငန္x{1039}x{101C}ကီးမားၾကားမ အဖုတဲမဲကေလးကို ထင္းကနဲ ေတx{1037}ရသည္။

ခုံးခုံး မိုx{1037}မိုx{1037}ေလး ေဖါင္းကားေနေသာ ဆီးခုံဝင္းဝင္း ေလးေအာက အကဲေၾကာင္း နကx{103C}ိင္းရx{103C}ိင္းေလးက ေပါင္ၾကားမ တိုးဝင္ ေပာက္ ကယကိသည္။ ေမခိုင ..ထမီေလာခလိုကည္x{1014}x{103D}င့္ မတ္ေထာငာ ဝင္းလကာေပၚ လာေသာ.. ယုx{1014}x{103D}ယိx{1037}x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးကို  အသာအယာ ဆုတိုငိုက္ၿပီး နိx{1037}သီးေခါင္းေလးမားကို ေဖးညx{103B}င္းစာ ပတ္ နယ္ေပးလိုက္၏။  “ဟာ..ဟာ…အ..ဟင့္..”  ယုx{1014}x{103D}ယ္  ..မက္ေတာင္ေလးမား ေမးစင္းသားကာ ေမခိုငကေလးမားကို ဆုပိုငိုကိသည္။ အေၾကာ စိမ္းေလးမား ယကန္းေန ေသာ ယုx{1014}x{103D}ယါးပင္ေလး x{1014}x{103D}စက္၌ တမဟုတင္း ေသးေရာင္ေလးမား လမ္းသား သည္။

ေမခိုင္..အသက္x{101B}ူသံေလး ပင္းလာသည္။ ယုx{1014}x{103D}ယ္ နိx{1037}သီးေခါင္းေလး နီနီေစးေစးကို x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းx{1014}x{103D}စx{103E}ာဖင့္ ငုံခဲ၍ လာ ထိပေလးဖင့္  ကလိေပးလိုကာ ယုx{1014}x{103D}ယမာ တီ ဆားနဲx{1037}တိုx{1037}သကဲ့သိုx{1037} ဖတတူးကာ တနx{1037}ိမား ေလ ေတာ့သည္။   “အင္…ဟင္း… ဟင္း..အ..ကၽတ္…တမိဳးx{1039}x{101C}ကီးပဲ.. ခိုငယ္..”  “ယုx{1014}x{103D}ယ္ ..ဟာထဲကို ဒါထည့္ေလ… ေပါငားထား..”  “ဖစ္…ဖစါ့.မလား….ခိုင္…မ ဝငင္..ဒုကx{1039}x{1001}..”  “အရမ္းနာရင္ မထည့ဲx{1037}ေပါ့. ..ယုx{1014}x{103D}ယဲx{1037} … ကဲ…လာ..”  ေမခိုင သူမခါးမ ရာဘာလီးတုx{1039}x{101C}ကီးကို ယုx{1014}x{103D}ယ္ေစာကတ္ အဝ၌ေတ့ၿပီး… ခါးကိုဖကါ…ဖိသင္းလိုကည္။  “x{1039}x{101D}ဗတ္..အား…အာ…နာတယ္..ခိုင္…နာတယ္…”  ေခာက္ေသx{1037}ေသာ ရာဘာလီး တုx{1039}x{101C}ကီးက ဖဴေဖးx{1014}x{103D}ူးညံ့ေသာ ယုx{1014}x{103D}ယ္ ေစာကုတ္ေလးထဲသိုx{1037} အေခာကိုက္x{1039}x{101C}ကီးဝင္ သားေလရာ နာကငားရရာသည္..။ ေမခိုင္ က ဖိသင္းခင္းကို ရပိုက္ၿပီး..ယုx{1014}x{103D}ယ္ ၏ လပစိုေပေသာ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္း ေလးကို စုပူလိုကနည္။ ေမခိုင ရာဘာလီးအတုx{1039}x{101C}ကီး  တစက ဝငားသညိုx{1037} အလနံခငိတ္ေတ ပင္းပေနသေလာက္ ယုx{1014}x{103D}ယာအစိမ္းသကက္ေလးဖစာ…x{101B}ုတရက္  ရကင္း ေၾကာကင္းတိုx{1037}ကသာ x{1039}x{101C}ကီး စိုးေနသဖင့္ ခံစားမရနိင္ေအာင္ ဖစ္ေနရေလသည္..။

“မရဘူး…မရဘူး…ခိုင္…ယုx{1014}x{103D}ယ္.. အရမ္းနာတယ္..” ယုx{1014}x{103D}ယ ေမခိုငုခုန္းကို တန္းထုတင္းဖင့္ ေပာသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ ေမခိုင  မကာေလးတပငုံး နီရဲလာကာ အသားေလးမား တဆတတုနာၿပီး အသကx{103C}ပင္းထနာေန၏။  “အစမိုx{1037}ပါ…x{1014}x{103D}ယ္ ရဲx{1037}..အို..မတန္းနဲx{1037}ေလ.. အင့္…အ”   “ဟင့င္း…ဟင့င္း…မလုပင္ေတာ့ဘူး…နာတယ္.. နာတယ္..”  ယုx{1014}x{103D}ယ ဇတန္ ငင္းသည္။ ေမခိုင့ုခုန္းကို တန္းထားေနရာမ ခါးကိုစုံကိုင္ၿပီး တန္းပနည္။ ေမခိုငလည္း အားx{1014}x{103D}င့္ ပနဲသင္းေနေလရာ လီး x{1039}x{101C}ကီးမာ ယုx{1014}x{103D}ယ္ ေစာကတ္ေလးထဲသိုx{1037} တစကိုးေပး ေနသကဲ့သိုx{1037} ဖစ္ေန ေပသည္.။ ဝငားလိုက္..ထကာလိုကင့္ လx{103C}ပား ရင္း.. ယုx{1014}x{103D}ယ္ ေစာက္ေခါင္းေလးအတင္းx{1014}x{103D}င့္ ပတိုကန္ မားလာ ေလေတာ့သည္။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ ေစာက္ေရၾကည္ေလးမား ယိုစီး ကလာ၏။ လီးအတုx{1039}x{101C}ကီးတငည္း စိုစတ္ ေပာငကာေလေတာ့သည္။

ယုx{1014}x{103D}ယ္.. ေပါငားေလးမားမာ မသိမသာ ပုစနိတုန္ေလး ခုနာသည္။ ရင္ ထဲ၌လည္း တဒိန္းဒိန္း x{1014}x{103D}လုံးခုနံမည္ေနသည္။   ပထမတုန္းကေတာ့ အေပာိုလို အစမ္းသေဘာလိုလို လုပဲ့မိခင္းဖစ္ေသာည္း အဂ္ါစပဲသိုx{1037} ထိုပစx{1039}x{1005}ည္းx{1039}x{101C}ကီး နင့င့ဲနဲ ဝင္ ေရာက္ၿပီး တကယံစားေနရေသာအခါ ဘယုန္းကမ မခံစားဖူးေသးေသာ အရသာ တစိဳးကို ယုx{1014}x{103D}ယ္ ခံစားလာရသည္။။   ေမ ခိုင္၏ ကၽမ္းကငါးနပာ ကိုငယ္ ပတပ္ေပးမx{103C}ေလးမားကလည္း.. တစိုယ္ လုံးၾကကီးေလးမား အဖုအဖု ထလာသည္။  တဇိုးဇိုး တဇတတ္ တုနီလာၿပီး.. x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလး x{1014}x{103D}စx{103E}ာမာလည္း ပုစနိတ္ ခုန္ ခုနာေလေတာ့သည္။   “အား… အင္း..ဟင္း..ဟင္း…အ…အား… အား…အ.”  “ဘတ္…စပ္…x{1039}x{101D}ပတ္…ဘတ္…စပ္..x{1039}x{101D}ပတ္… ဘတ္..စပ္..”   ေစာက္ေရမားက တစိမ့ိမ့္  ကလာသည္.. ေစာကတ္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားေလးမားကို စိုစတင္းလက္ လာေစသည္။ အစ ပထမ ကဲ့သိုx{1037} ေခာက္ေခာကပပ္  နာနာကငင္ မဟုတ္ေတာ့ပဲ.. တကယ့ကတိ ေယာက္ားx{1039}x{101C}ကီးတစ္ ေယာက္၏ လီးx{1039}x{101C}ကီးကဲ့သိုx{1037} အရသာရိလန္းလၿပီး ေပပစ္ ေခာေမx{1037}စာ လိုးေပးေနေသာ.. ေမခိုငိုယိုငာလည္း မက္ေစ့ x{1014}x{103D}စုံးမိတါ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလးမားကို လာဖင့ကါ.. ယကါ..  မိန္းရင္း ကာမအရသာ ခံစားေန၏။

“ဘတ္..စပ္”  ဟူေသာ အသံx{1014}x{103D}င့္ ဒစဖုx{1039}x{101C}ကီး ကၽံဝငားၿပီး ေစာက္ေခါင္းေလးထဲသိုx{1037} စူးx{1014}x{103D}စင္ေရာကားတိုင္း ေစာကိေလး မာ  တင္းမာသားတတ္ၿပီး အတင္းဖိကပ္ ပနည္၍ ခါးေလး ေကာ့ေကာ့ေပးမိလာသည္။ အိတဲခင္း မရိ..အပိဳစင္ နိx{1037}ကေလးအစုံက  မာသထက္ မာကာ တင္းသထက္ တင္းကစာေတာင္ေနၿပီး ေမခိုင့ိx{1037}သီးေခါင္းေလး မားx{1014}x{103D}င့္ ယုx{1014}x{103D}ယ္ နိx{1037}သီးေခါင္းေလးမား  အx{1039}x{101C}ကိမ္x{1039}x{101C}ကိမတ္ တိုက္..မိၾကသည္။  တစါတစါ အင္x{1014}x{103D}င့ားx{1014}x{103D}င့္ ေဆာင့င္း ခင္း ခံလိုကေသာ အခါမားတင္ ဆီးအိမစု လုံး ကငကားကာ ေစာက္ေခါင္း အတင္းမ ေဆာကညာမရ ..မx{101B}ိုး..မx{101B}x{1039}x{101C}ကီး ဖစစ္ သားတတ္ေသး၏။ ထိုအခါမိဳးတင္  ယုx{1014}x{103D}ယ ေမခိုင့္ ေကာပင္ေလးကို တင္းတင္းေလး ဆဲဖကါ တငါးx{1039}x{101C}ကီးမား တုနါသားသည္ အထိ..အားကမခံ ပနည္ ေဆာင့စိုကိတတ္၏။  “အီး…အား….ယုx{1014}x{103D}ယ္…တတ…အား.. ငါ..ၿပီးေတာ့မယ္”  ေမခိုင ေခၽးကေလးမား စိုx{1037}လာၿပီး တအီး အီး ၿငီးတားကာ အဆကပတ္x{1039}x{101C}ကီး ေဆာင့ိုက္ေလေတာ့သည္…။  “ဘတ္…စပ္…စတ္…ဘတ္…ၿပီးၿပီ…ၿပီး…x{1039}x{101D}ပတ္..”  “အင့္… အင့္…အင့္…အ .. အီး…ေမ…ေမခိုင္… အ…အ…အား…”  ဖဴစင္ ဝင္းပေနေသာ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1001}ာကိုယ္ေလး x{1014}x{103D}စုမာ အထိန္းအကပရိ လx{103C}ပ္ ရမ္းေနၾကၿပီး.. ေx{1039}x{101D}မx{1014}x{103D}စ္ေကာငဲ့သိုx{1037} တနx{1037}္ လိမ္ေကာက္ေကးသား ၾကေလသည္။ လပေဖာင့င္းေသာ ေမခိုင့္၏ ေပါငံလုံးx{1039}x{101C}ကီး မားက ယုx{1014}x{103D}ယx{1014}x{103D}x{1039}x{1001}ာကိုယ္ ေလးကို ၿပဲကားကားx{1039}x{101C}ကီးခလက္ အထက္ေအာကတပင္း တုနါသားရာသည္..။

ယုx{1014}x{103D}ယ္ မာလည္း ငလင္ ၿပိဳကသကဲ့သိုx{1037} ေရx{1037}ေနာက္ ယိမ္းခါသားရာေလသည္။။ ေစာက္ေခါင္းအတင္းမ သိမ့ိမ့ါသားၾကၿပီး x{1014}x{103D}စ္ ေယာကား ကစစါေအာင္ ဖကက္ သုတ္ေရမားကို လတုတိုက္ၾကေလေတာ့သည္။   “အား….အား….အား…… အာ…” x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံး ေပာ့ေခသားကာ ၾကမ္းပင္ေပၚ၌ ပုံလကားေလးမား ကေရာကားၾကေလသည္။     ေမခိုင္x{1014}x{103D}င့္ ယု x{1014}x{103D}ယ္ လီးခါးပတ္x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ တစ္ေယာကို တစ္ေယာက္ အားရေအာင္ လိုးေနၾကပုံကို ေနာငတ္x{1014}x{103D}င့္ ထိနင္းက အားေကာင္းလ ေသာ မနီးလူးx{1039}x{101C}ကီးဖင့္ အစအဆုံးၾကည့ာ လူသားစစစ္ လီးx{1039}x{101C}ကီးမားက ပုဆိုးမား ထဲမ သားေရ တမားမားx{1014}x{103D}င့္ ပုဆိုးမား  စိုစတါ အကက္x{1039}x{101C}ကီးမားဖစုနညထိ ေတာင္ေနမိၾကေလသည္။။  “ယုx{1014}x{103D}ယ္ေရ…ေဟ့…ေမခိုင္…အိုး…ဘယိုဖစ္ေနၾက တာလဲ… ဟင္”   အခန္းအတင္းသိုx{1037} ေဝါလိုစတာx{1039}x{101C}ကီး တစိပို ကိုင္းရင္းဝငာေသာ ယဥ္ေထးမာ ေခလမ္းမား တုနx{1037}နဲဖစ္  သားရေလသည္။ ယုx{1014}x{103D}ယ ရကနိးအၿပဳံးေလးဖင့္ ၿပဳံးရင္း သူမေစာကတ္x{1039}x{101C}ကီးထဲမ သုတ္ေရမားx{1014}x{103D}င့္ လိမ္းx{1039}x{101C}ကံ ေပေရေနေသာ  လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ဖင္ေလးေနာကုတ္ၿပီး x{1039}x{101D}ပတနဲ ဆဲx{1014}x{103D}x{103C}တိုက္ၿပီး ထလိုကါ ေရခိဳးခန္းေလးထဲ ေပး ဝငားေလေတာ့သည္…။

ေမခိုင ခါးပတ္ေခါင္းကို ဖဳတ္ေန၏။ ၿပီးမ.. သူမေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးထဲ၌ အဆုံးထိ ဖိကပ္ ဝင္ေရာက္ေနေသာ လိငံအတုx{1039}x{101C}ကီးကို  လကင့္ ကိုငည့ာ x{1039}x{101D}ပတ္ ကနဲ ဆဲx{1014}x{103D}x{103C}တိုကည္။ သုတ္ေရအဖတ္ အဖတားက လီးဒစ္x{1039}x{101C}ကီးတင္ စုၿပဳံၿပီး ကပါလာၾကေလ သည္…။   “ဟင္း…ေဈးဦးေဖါက္ၿပီးၾကၿပီေပါ့ေလ….. ဘယ့္x{1014}x{103D}ယ့ဲ..”  “အဟင္း…ေထး…စမ္းၾကည့္ေပါ့…ဟင္း…ဟင္း”   မယဥ္ ေထးက ရာဘာလီးx{1039}x{101C}ကီးကို မရဲတရဲေလး ကိုင္ၾကည့ာ အသံတုနုနေလးx{1014}x{103D}င့္ ရယင္း ေပာသည္။  “အေတာ္x{1039}x{101C}ကီးတာပဲေနာ္… ေယာက္ားလီး အတိုင္းပဲ ဟယ္…”  “အားလုံးေတာ့ မတူဘူးေပါ့…ေထးရဲx{1037} .. သူx{1037}မာက .. လူလို အပူရိန္ မရိေတာ့…ေအးစကက္x{1039}x{101C}ကီး  ခံလိုx{1037} အရသာ သိပ္ မရိလဘူး..”  “အံမယ္…သူအလိုးခံဖူးတာ ကလိုx{1037}..ဟန္း..”  ေမခိုင …ေရခိဳးခန္းထဲသိုx{1037} လီးခါးပါတို ေဆး ေကာသုတငန္ ယူေဆာငားေလသည္။ ထိုအခိနင္ ယုx{1014}x{103D}ယ္ တစ္ေယာက္ ေရစက္ ေရေပါကေလးမား စိုစတိုတယ္ေန ေသာ ယုx{1014}x{103D}ယ္ မကာေလးက ပကတိ က ေလး မကာေလးအလား မx{101B}ံx{1037}မရအၿပဳံးေလးx{1014}x{103D}င့္ လပလန္းေနသည္။။ ဒူးဆစထိ ဖုံးဖိ ေနေသာ ယုx{1014}x{103D}ယx{1014}x{103D}x{1039}x{1001}ာ ကိုယ္ေလး ေအာကိုင္းမ ေခသလုံးသား ဝင္းဝင္းေလးမားက ေx{1039}x{101E}ကx{101B}ုပေလး x{1014}x{103D}ယ္ ေတာကဝင္းလက္ ေနသည္။ အေထးက ယုx{1014}x{103D}ယ္ နဖူး x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေလးကို ညx{103B}ငာစာနမ္းလိုကည္။

“ဒီမာ…ပုံတစုံဝယာတယ္..ေတx{1037}လား..”  လကဲမ ပိုစတာx{1039}x{101C}ကီးမာ x{101B}ုပငင္းသား စတားလုံး ( ရမို ) ၏ x{1039}x{101E}ကကား  အဖုအထစား ေပပစာ ေဖၚပ ထားေသာ တည့ည့ပ္ေနသည့္ ကိုယုံးအလေပၚ ပုံx{1039}x{101C}ကီးဖစည္။    “ဟယ္…လလိုက္ တာ..အဲဒါ…မမေထး ဘယရလဲ..”   “ဖေလာီဒါက ပနာတဲ့ မမေထး သူငယင္းမ စိုးသx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ာ. .ဆီကေလ…ဒီမာက..ဒီပုံမိဳး လုံး ဝ မရိဘူး..”  မနါသည္..ဆိုဒ္x{1039}x{101C}ကီး ကိုယုံးေပၚ ပုံမားမာ ယခုx{1014}x{103D}စ္ေနာကိုင္းမ နိငံခား x{101B}ုပင္ေအဂငီမားက ေဈးတက္ တက္ ၿပီး သီးသနx{1037}္ေရာင္းခလာခင္းဖစာ… မနာပညတင္း၌ ယခငိၿပီး ပုံမားဖစ္ေသာ သုံးခိဳးx{1014}x{103D}စိဳးပုံမား သာ ရိၿပီး ယခုကဲ့သိုx{1037}  ေခဖားအထိ ေခာက္ေပဆိုဒ္x{1039}x{101C}ကီးမိဳး လုံးဝ ဝငာခင္းမရိေသးေပ..။   “ဒီ မတပ္ ဗီဒိုx{1039}x{101C}ကီးမာ ေဟာသလိုတင္..”  ေထးက x{1039}x{101C}ကိဳး သိုင္း ပိုကံအိတေလးကို စားပဲေပၚတငိုက္ၿပီး ပိုစတာx{1039}x{101C}ကီးကို ဘီဒိုx{1039}x{101C}ကီး၌ ကပသည္..။ခါးဝတ္ ေဘာင္းဘီတို အနက္ ကေလးသာ ပါေသာ စတားလုံးပုံပ မိန္းမပိဳမား စိတူးယဥငရာ.. x{1039}x{101E}ကကားအဖုအ ထစ္x{1039}x{101C}ကီးမား အေမာင္းလိုက္…x{1039}x{101E}ကx{101B}  ေဖၚင္းx{1039}x{101E}ကေနၿပီး.. ညိဳx{1037}အားေကာင္းေသာ မကုံးမားကလည္း.. ပကတိ လူx{1037} မကုံး အေနအထား အတိုင္း ဆဲေဆာငx{103C}  အပည့ဝ ရိေနပနာ ယုx{1014}x{103D}ယ္ ရငုနားမိသည္။

“ဟန္း…x{101B}ုပ္x{1039}x{101C}ကီးကလဲ အသကငိုကာ…မမေထးရယ္.. မကုံးx{1039}x{101C}ကီးေတက ရငို ခုနားတာပဲ..”    ယဥ္ေထးက ေကနပ္ စာၿပဳံးသည္..ေကာူးအဝါေလးကို ယူလိုက္ၿပီး..ဘီဒိုx{1039}x{101C}ကီး၌ စိတညကည္ ကပ္ေနသည္။ ေရခိဳးခန္းထဲမ ထကာေသာ ေမ ခိုင ပိုစတာပုံx{1039}x{101C}ကီးကို တအံ့အေအာၾကည့ာ .. ေခဖားေလးေထာက္ၿပီး ေမာက္x{1039}x{101E}က ေမာက္x{1039}x{101E}က ခုနိုကင္း  “ဟုတ္ၿပီ…ေမ ေထး..ဒီနားမာ အေပါက္ေဖါက္ၿပီး ဒါx{1039}x{101C}ကီး တပားလိုကင္..အို..ေက..”  “ဟယ္…အသဲယားစရာx{1039}x{101C}ကီးဖစားၿပီ…ဟီး..ဟီးး” ေထ က ဦးေဆာင္ၿပီး ဘီဒိုတံခါးကို ရနို လီးေနရာ၌ အေပါကယ္ေလး ေဖါကာ ရာဘာလီးကို အတင္းမ အ ေသ စပ္ၿပီး တပိုက္ ၾကေလသည္..။   “ေတာက္…မခင့ရဲ ..ဖစိုကာကာ..ဟင္းဟင္း…”  ထိနင္းက မနီလူးကို သန္းရိနား ေပးလိုက္ၿပီး  ေပာ၏။ သန္းရိန လည္ေခာင္းမ ဇလုပ္x{1039}x{101C}ကီး တကိုက္ က လိုကစါ… တံေတးၿမိဳခရင္း ၾကည့္ေနေလသည္။

“ဒီဟာမေလးေတ…ေတာ္.ေတာ္..ယားေနၾကဘီက..”  “ေအး..သူတိုx{1037}က ယားေနတယ္..ဒိုx{1037}ကလဲ ေတာင္ေနၿပီ..”  ထိနင္းက လီးကို  လကစကဲx{1037} ဆုပိုငင္း ရမၼက္ မကာx{1014}x{103D}င့္ ေပာလိုကာ သန္းရိန အဟားဟား ရယင္း ေပာလိုကည္။   “ဟား..ဟား..ၾကကကယ္.. မင္းဟာေလးက ၾကကက္ေလးေလာကိတာ..မင့္ေဆာ မင္းကို တစပဲ ေပါင္းၿပီး ကာပစ္ မာ ေသခာတယ္ .. ဟား…ဟာ..”   “ဟ …ေခးမသား…လီးက..လီး…မတား.. မေသမခင္း တစလုံးလိုးမဲ့လီး…ဇီးမကပင္ ..  လီးဖတစယ္ က သိလား”   ထိနင္းက ပုကက သူx{1037}ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ာx{1014}x{103D}င့္ လိုက္ေအာင္ x{1039}x{101E}ကားလုံးထုတိုက္ေသာေၾကာင့္ ေနာငတ္x{1014}x{103D}င့္ သန္း ရိန အူx{1014}x{103D}ိပ္ ၍ ရယ္ၾကဟနို တမငဳလုပစိုက္ၾကသည္..။  “ေအး…ရယ္ၾက…ရယ္ၾက…ေနာက.. ကိုထိနင္းရယ္.. ခငား ဟာx{1039}x{101C}ကီး ခဏေလာက္ ငားပါဗာ.. လိုx{1037} လာမေပာနဲx{1037} ဟင္း”  ထိနင္း မကာက အတည္ေပာေနခင္းဖစါသည္..။ ေယာကားဖစါ လက္ ၾကကက္ ဟု အေခၚခံရသညို ထိနင္းသာ မဟုတ္ ဘယ္ေယာကားကမ အေပာမခံခငတ္ၾကေပ…။ ေနာငတ  ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ာကိုယားx{1039}x{101C}ကိဳင္းၿပီး ဖဴဝင္းစိုေပေသာ အသားအေရေၾကာင့္ မိန္းကေလးမား ခိုက္ ေလာက္ေအာင္ ေခာေမာသူဖစည္။

မိန္းကေလး ဆိုသညာလည္း x{101B}ုပ္ေခာ …ခိုက္.. ပစx{1039}x{1005}ည္းဥစx{1039}x{1005}ာ x{1039}x{101E}ကယလငည္း…ခိုက္…လိငဂါx{1039}x{101C}ကီးမားလန္း၍ ထငားသူဆို  လငည္း မခိုကည့ိုင္ေအာင္ စိတငစား ရိတတ္ၾကသည္။ ယခုလည္း ေနာငတ္ ထိနင္းx{1014}x{103D}င့္ သန္းရိနိုx{1037}x{1014}x{103D}င့္  ဂစနန္ အဖစိဳး တိုးခဲ့ၾကသည့္ေနာက္ အုပုခင္းက မသိမသာ စိတငားမx{103C}ကို ဖုံးကယ္ ရန္ေစာင္ ဟနာပေနၾကသည္။။

“ဒါ…ကမ ယူထားတဲ့ ..စာအုပင့္..”   “ဟလား…ဒါဆိုအေတာဲ…အတူဖတ္ၾကတာေပါ့..”  ေနာငတ္x{1014}x{103D}င့္ ေမခိုင စာအုပိုင္၌  ဤနယဆုံဖစ္ၾကသည္။  “စကားေပာတာ…ၾကည့္ေပာေနာ္… ဟင္း…ပါးကဲသားမယ္..”  “ကိစx{1039}x{1005}မရိပါဘူး…ေမခိုင္…ကိုေနာင့သဲ ကို မခဲရင္ ၿပီးတာပဲ…တကယ္ေတာ့.. အခစိုတာ.. တစ္ေယာကစည့္ ကဲၾကရတာပါ..”   “ဘာ…ဘာေပာတယ္…”   ေမခိုင့္  မကာေလး ရဲရဲနီကာ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလးကိုက္ၿပီး ေအာ္၏။ စာအုပိုင္ေဒါင့္ အတင္းဘက္၌ ေမခိုင္x{1014}x{103D}င့္ ေနာင္ လတိုx{1037}ပဲကို မညူ  တစုံတစ္ေယာကမ သတိမထားမိၾကေခ..။ “ဟုတယ္..ေမခိုငဲx{1037}..စဥ္းစားၾကည့္ေလ.. ပါးကဲမယ္..ဘာညာဆိုၿပီး ကိမ္းဝါးၾက ေပမယ့္.. ညားသားၾကရင္..တကယ္ ေသးထက္ေအာင္ ကဲေနၾကရတာ.. မိန္းကေလးေတပဲ မဟုတား” “ဟင္…ရင္…ရင္…”   “စိတဆိုးနဲx{1037} ေမခိုင္..ကိုေနာငဲx{1037}ဆိုရင္..ေမခိုင့္ ဟာေလးကဲၿပဲသားမာေတာ့ ေသခာတယ္.. သတx{1039}x{1011}ိရိမ ခစါ..”   “အို…ရင္…ဘယို လူလဲ…ဟင္..”  “ကိုေနာင္ ေမခိုင့ို အရမ္း လုပင္ေနမိတယ္.. ေမခိုငယ္.. အိပာဝငိုင္း ကိုေနာင့ာx{1039}x{101C}ကီးက အၿမဲေတာင္  ေနၿပီး..ေမခိုင့ာေလးကို..လိုးရရင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေကာင္းမလဲလိုx{1037}..အၿမဲ စိတူးယဥ္ေနခဲ့ ရတာပါ..ေမ ခိုငယ္..တကယ္ ပါ..”

ေမခိုင္ အသကx{103C}ေတ ရပားမလား.. ထငသည္..။ ေနာငတ္ ဤမ x{101B}ိုင္းစိုင္းလိမ့ညု .. ေမခိုငငထား ..x{101B}ိုင္းပလန္းေသာ  ေနာငတ္ စကားမားက ေမခိုင့္ ပါးစပို အေဟာင္းသားေလးဖစ္ေစသည္။   “ေမခိုင္…ကိုေနာင့ို ခစါေနာ္..ေနာ္.. ေမ ခိုငတက္ ကိုေနာင္…ပုံစံအမိဳးမိဳးနဲx{1037} ေကာင္းေကာင္းေလး လိုးေပးနိင္ ပါတယ္..”  ေနာငတိုယ အရကံx{1037}သင္းသင္းေလးကို  ေမခိုင္ ရx{103C}ရx{103C}ိကိ၏။ ေနာငတ္ အရကx{103C}းမx{103C}းx{1014}x{103D}င့္ ထငာေတ စတ္ ေပာေနခင္းပါ..ထိုx{1037}ေၾကာင့္ စကားဖက္ၿပိဳင္ေနလင္ မိမိ မိန္ ကေလးဖကသာ အနာခည္းမိုx{1037}..ဆတနဲ လည့္ ထကိုကည္။ ေနာငတလည္း ပတါဘိ ..ပုခုန္းေလးx{1014}x{103D}စကို လစ္ ကနဲ လမ္းဖကာ မကာခင္း ဆိုင္ ဆဲလည့ိုကာ ေခါင္းေလးက ေမာ့သားၿပီး နီေစးေသာ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းx{1014}x{103D}စx{103E}ာက ေနာငတ္၏  x{1039}x{101C}ကီး မားထူအမ္း ေသာ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းx{1039}x{101C}ကီး၏ ေဆာင့္x{1039}x{101C}ကီး ေအာင့္x{1039}x{101C}ကီးစုပူခင္းကို ခံလိုက၏။

လကဲမ ဝထx{1039}x{1011}ဳစာအုပ လတသား ၏။ ပူေx{1014}x{103D}းမာေတာင္ေသာ x{1039}x{101C}ကီးမားကစစည့္ ေနာငတီးx{1039}x{101C}ကီးက..ေမခိုင့္ ေပါင္ ၾကားထဲသိုx{1037} ထမီx{1014}x{103D}င့္ ပုဆိုး ကို တန္းထိုးၿပီး ဝင္ေရာကာသည္။ ေမခိုင္ ဆတနဲ x{1014}x{103D}လုံးေလx{101B}ိုက္၏..သတိလကတ္ ေပါင္ေလး   x{1014}x{103D}စကို ခပကေလး လုပ္ေပးလိုကိေလရာ..ေနာငတ..အင့နဲ ေနေအာင္ ဆဲေညx{103B}ာင့ိုက္ ၏။  “အို..ဖယ္…လတ္..”     ေမခိုင္ x{101B}ုတရက္ အရကေၾကာက္x{1039}x{101C}ကီးလာ .. အလုံးအရင္းx{1014}x{103D}င့္ ဝငာကာ…ေနာငတငတို ေဆာင့္ တန္းၿပီး  ထက္ေပးသား၏။ ေနာငတာ ဖုတx{103C}ိကုတx{103C}ိကစ္ေနေသာ ရငတ္x{1039}x{101C}ကီးကို ပင့ကကာ ေမ ခိုင့ငါးx{1039}x{101C}ကီးမားကို  လမ္းၾကည့္ေနမိသည္။ စာအုပငားသမားေလးကလဲ အခုမ ဆိုငေနာကကန္းကို လည့္ၾကည့ိုကာ ပုဆိုးအတင္းမ တိုး ထက္ ေထာငေနေသာ ေနာငတီးx{1039}x{101C}ကီးကို တန္းတန္းမတတ္ x{1039}x{101C}ကီး ေတx{1037}သားေလေတာ့သည္။ “ဟား..ဟား….ကၽန္ေတာ့ကို မ ခိနားပါနဲx{1037}ဗာ… ေၾကာကတိုx{1037}ပါ..”  သည..ေနာငတ္ အိပေပာ္ေတာ့.. ညဦးပိုင္း စာအုပိုင္၌ ဖစဲ့ေပာခဲ့သညားကို  ေတးကာ လုံးဝ အိပ ေပာ္…။ ထိုx{1037}ေၾကာင့ည္း..သန္းရိန္x{1014}x{103D}င့္ ထိနင္းတိုx{1037} အိပ္ေပာားကသည္x{1014}x{103D}င့္ ..ေမခိုငိုx{1037} အဆာငကိုx{1037}  ကူး ဝငဲ့သည္။။ ေလာကx{1039}x{101C}ကီးသည္…ဆန္းကယန္း၏။ တစါတစံ ခုတာတခား ရရာတစားဖစတ္၏။

ေနာငတ္  ေမခိုငိပ္ေသာ အခန္းထဲသိုx{1037} ေရာကဲ့ၿပီး ထိုစဥာပင္ ရမိုပုံx{1039}x{101C}ကီးရိရာသိုx{1037} ေခေဖါ့x{1014}x{103D}င့ာ ဝင္ လာေသာ ေထးကို ေနာငတ္  ေရာငနတက္ မတပ္ ဘီဒိုx{1039}x{101C}ကီးဒထဲသိုx{1037}ဝငိုက္ ရေလသည္..။ အထဲတင္ ေနx{1037}လညက တပငားေသာ ရာဘာလီး အတုx{1039}x{101C}ကီးမာ ေနာငတိုက္x{1014}x{103D}င့္ေထာကါ x{101B}ုတရက္ ဘီဒို တ ခါး ပိတရဖစားသည္။  ေနာငတ္…ကိဳငူၿပီ…x{1039}x{101C}ကံရာမရဖစ္ ေနရာမ ရာဘာလီးx{1039}x{101C}ကီးကို ဆဲဖဳတိုက္ၿပီး… သူx{1037} လီးx{1039}x{101C}ကီး ငိုက္ေပာ့ေပာ့x{1039}x{101C}ကီးကို ဘီဒိုအေပါက ထိုးထုတါ ၿငိမ္ေနလိုကေလ သည္။။ ေထးကလည္း ရမိုပုံ x{1039}x{101C}ကီး ၌ တပငားေသာ ရာဘာလီးအရသာကို ခံစားရနတက္.. တိတဆိတ္ လာခဲ့ခင္းဖစ္ ရာ.. မx{103C}ံဝါးေသာ မီး ေရာငပာေရာင္ ကေလးx{1014}x{103D}င့္ ဝိုးတဝါးဖစ္ေနေသာ ဘီဒို ေပါက ေနာငတ္ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို x{1014}x{103D}ူးညံ့ေသာ  လက္ေခာင္း ေလးမားဖင့္ အသာအယာ ကိုငယတပိုက္ေလရာ.. ေနာငတီးx{1039}x{101C}ကီးမာ သိသိသာသာx{1039}x{101C}ကီး မာေတာင္ ၿပီး   ေတာငလာေလသည္..။

ေထးမာ ရာဘာလီးx{1039}x{101C}ကီးကို တစ္x{1039}x{101C}ကိမ သုံးဘူးသူမဟုတ္ေလရာ ..ဘီဒိုအတင္းမလီး မ ရာဘာလီးဟုသာ ထင္ေနေလသည္..။ ေနာငတတက္ အကဥ္းအကပဲေရာက္ ေနသည္။ ေနာငတ္ ခစ္ေသာ ေမခိုင့ီ သိုx{1037}လာမိရာမ မထငတဲ ေထးx{1014}x{103D}င့္.. ရငိုင္ တိုးေနမိခင္းအတက္ ေခၽးသီးေခၽးေပါကား က လာေနရသည္။ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္၏ ပယယယယ္ ကိုငယင္းကို  ပထမဆုံးအx{1039}x{101C}ကိမ္ ခံစားရသဖင့္ အရသာရိသလို ရကလိုလိုx{1039}x{101C}ကိးလည္း ဖစ္ေနမိေသး သည္။ လီးထိပ္ ဒစဝနားတဝိုက္..  လကx{103B}ိဳးထိပေလးဖင့္ ပတပင္း ခံလိုကတိုင္း.. ဖငအိုဝ ရx{103C}ံx{1037}သားေအာင္ ေနာငတ္ ခံစားလိုကေလသည္။။ စိမ့င္ ေသာ ေဝဒနာ တစိဳးကို လည္း ခံစားလိုကသည္။.

“အင္း..ဟင္း…အင္း…အ…အား..”  ေထး x{1014}x{103D}ုတမ္းမ ညီးသံသဲ့သဲ့ကို ေနာငတ္ ၾကားေနရသည္။ ေနာငတီးx{1039}x{101C}ကီးကို လကား ေလးမားx{1014}x{103D}င့္ ကိုင္ တယ္ ပတပ္ေနရာမာ.. လကုပေလးထဲ ထည့ာ ..ညငာစာ ဂင္းတိုက္ေပးေနသလို ပဳေနပနဖင့္  ေနာငတ္ လီးx{1039}x{101C}ကီးမာ အေၾကာx{1039}x{101C}ကီးမား ေထာငလာေအာင္.. မာတင္း လာသည္။ ေထးခမာ..ဘယူမမသိ ဟူေသာ အသိစိတ္ ဖင့္ ေနာငတီးx{1039}x{101C}ကီးကို ရာဘာလီးအတုဟုသာ ထင္ၿပီး .. စိတိတိုင္း ပတပ္ ကိုင္ တယ္ ေန ခင္းဖစ္၏.။  ဘီဒိုx{1039}x{101C}ကီးအတင္းမ  ေနာငတာ အသားမား တဆတတုနာၿပီး..လီးထိပ ခၽဲကိေသာ အရည္ၾကညား ယိုစိမ့ာသည္ အထိ ခံစားလိုက သညိုမူ..ေထး မသိေခ..။ ေထးက ထမီေလးကို ၾကမ္းပင္ေပၚသိုx{1037} ခၽတ လိုက္ ေလသည္။ တငါးေအာကက တစက္ေန ေသာ ဖင္x{1014}x{103D}င့္ ေပါငက္ေနရာမာ x{1039}x{101E}ကေမာက္ၿပီး ခုံး ထေန သည္။ ေထး၏ ဖငေနအထားမာ ဖငုန္းၿပီး လိုးခငရာေကာင္းေသာ  ဖင္ေကာက္ အမိဳးအစားေလးပင္ ဖစ္ သည္။ ခကည ဘီဒိုအတင္းမ ေနာငတ္ ခမာ ေထး၏ လပလန္းေသာ  အဆီx{1014}x{103D}င့္ တဝင္းဝင္း ကိုယx{1014}x{103D}x{1039}x{1001}ာ ေလး ကို မမငခင္းပငစည္။

ေထးက အသားဖဴသည္… ေစာကတ္ တဝိုက အခားေနရာမားထက္ ပို၍ဖဴဆတ္ေနသည္။. x{1014}x{103D}ူးအိေသာ အ သားဥေလးက  လီးထိပို ေတ့လာေသာအခါ ေနာငတ္ ဘီဒိုတံခါးကို အတင္းဖိကပါ…လီးကို ထကိငမ ထက္ေအာင္ တန္းေပးလိုက္ မိသည္။ အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံမရိရာေသာ ေထးမာ လီးx{1039}x{101C}ကီး ေတာငာပုံ..ပို၍တင္းမာၿပီး.. တဒိတိတ္ ေသးခုံေနပုံမားကို သတိ မထားမိ ရာပဲ.. ရာဘာလီးအတုဟုသာထငက္ ေစာကတ္ေလး x{1014}x{103D}စကို အသာၿဖဲၿပီး..လီးx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ ေတ့ကာ .. ဖိခ..လိုကာသည္…။

“ဗစ္…အီး….အ…အ..”  လီးx{1039}x{101C}ကီးထိပ ..အတနယ္ ေယာငိုင္းေနသလို x{1039}x{101C}ကီးထား၏။ ေစာကတ္ အသစကက္ေလးမိုx{1037}..  ေစာကတ္ x{1014}x{103D}ုတမ္းသား x{1014}x{103D}စမ္းကို စုယူ x{1039}x{101D}ပတိပာ ထိုးဝငားခိန္၌ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသား ထူထူx{1014}x{103D}စတ္ၾကား၌ လီးx{1039}x{101C}ကီးထိပ္ တစ္ ေန ေသးသည္။ အတန္ၾကာ တင္းခံေနၿပီးမ.. ဗစနဲ ကၽံဝငားသည္။  ပူေx{1014}x{103D}းမာေကာင္းေသာ အသားေခာင္း x{1039}x{101C}ကီး က ေစာကတ္ ေလးထဲသိုx{1037} ၾကပ္ၾကပည္းတည္းx{1039}x{101C}ကီး တိုးဝငားစဥ္ ေထးေစာကတ္ေလးမာ .. ခိဳင့ငား ၿပီး ..ခဏအၾကာမာ.. ပုံမနန္ တကာၾက ၿပီး..လီးx{1039}x{101C}ကီးကို စုပူထားသလို..ညစိေနသည္။ ေစာကိမာမာေလး က ဘီဒိုအေပါက္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းx{1014}x{103D}င့္ ဖိကပတပ္ မိသည္ အထိ ေထးက ဖိကပားကာ နာကငင္း ထူးခားစာ အီစိမ့္ ခင္း ေဝဒနာ အရသာမားကို စုၿပဳံခံစားရရင္း.. မကုံး ကေလးေမးကာ ..ဘီဒိုx{1039}x{101C}ကီးတင္ တပားေသာ ရမို ရင္ အုပ္x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}းစကို လကါးေလးx{1014}x{103D}င့္ ပတပါ ေဖးေဖးခင္း… ေစာက္ေခါင္းထဲသိုx{1037} လီးေရာကညထိ ဖိခ ေန သည္။

ဘီဒိုအတင္းမ ေနာငတာ ေဖၚမပတတ္ေလာက္ေအာင္ ဖငအိုx{1014}x{103D}င့္ လီးအရင္း၌ ဆကပစ္ေပၚေနေသာ ကာ မအရသာကို အံ x{1039}x{101C}ကိပင္း အသံမထကိေစရန္ သတိထားေနရသည္။ ဘီဒိုတံခါးx{1039}x{101C}ကီး ဆဲဖင့္ၿပီး.. ေထး အား အား ရပါးရx{1039}x{101C}ကီး ဖကါ.. ဆဲလိုးခငိတ္ မားမာ တဖားဖား ေပၚေပါကာေလသည္။ ေထးက ေစာက္ေခါင္းအတင္း.. ဖစ္ ဖစစာ တဆတတ္ တုန္ေနေသာ လီးx{1039}x{101C}ကီး ကို အသာအယာေလး ေဖးညင္းစာ…ဆဲခၽတိုကနည္။  “x{1039}x{101D}ပတ္..ပလတ္..ဗီ..ပီ..”  လီးx{1039}x{101C}ကီးက အကုနၽတား၏.. ေစာက္ ပတ္ေလးx{1014}x{103D}စမ္းက ရx{103C}ံx{1037}သားၿပီး x{1014}x{103D}ုတမ္းx{1014}x{103D}စ တင္းတင္းေစ့သားမိခါ..အတင္းမ.. အေရၾကည္ေလးမား ပီကနဲ ပီကနဲ ညစ လာ၏။ လီးx{1039}x{101C}ကီးမာ..အလနရာပင္ မာေတာင္ေနသညို ေတx{1037}ေနရသည္။ ေထး..ေလ့လာခင္း စဥ္းစားခင္းမား မလုပိင္။  ေစာကတ္ေလးကို လက္x{1014}x{103D}စကင့္ ပန္ၿဖဲကာ လီးထိပ္x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ ေတ့ထားလိုကိပနည္။ အဆကည္း..လဲ ဖငားx{1039}x{101C}ကီးမား..  ကဳံx{1037}.. ကဳံx{1037}သားေအာင္ အားစိုကိခလိုက္ေလ သည္.။

“x{1039}x{101D}ဗတ္…ဘတ္…ဘတ္..အီး…အ…အား.. ကၽတ္ ကၽတ္..”  သညစီ မိမိဖာသာ အေဆာင့္ၾကမ္းမိသားသဖင့္ စာက္ေခါင္းနံရံ တစကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဖိေထာကိ သားၿပီး..ေပါငင္း တစကငကားသညထိ နာသားေလရာ..ေထး…ရx{103C}ံx{1037}တၿပီး  မကည္ေလး ..ဝိုင္း သား၏။ x{1039}x{101E}ကကား အဖုအထစ္x{1039}x{101C}ကီးမားဖင့္ စိတx{103C}ပားဖယာ ထားx{1039}x{101C}ကိဳင္းသနာလေသာ ရမိုပုံx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္  x{1014}x{103D}ုေထး ေသာ ပါးပင္ေလးကို အပါ.. တအင္း..အင္း..ေဝဒနာေလးခံစားရင္း.. တနx{1037}ိမ္ေနေသာ ေထး၏ လx{103C}ပားမx{103C}မာ..မင္ ရသူ  တစုံတစ္ေယာကာ ရိပါက အလနမင္း ခစရာ အမူအယာေလး ဖစိုx{1037}ေနေပလိမ့ည္။   လကါးေလးx{1014}x{103D}စက ဘီဒိုx{1039}x{101C}ကီး  တံခါးတင္ ကပားေသာ ရမိုပုံ ပိုစတာx{1039}x{101C}ကီးကို ဟိုမ သည ေx{101B}x{1037}လား ပတ္ သပ္ေနၿပီး..တဆတတ္ တုနါေနေသာ ကိုခx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ာ ေလးက ဝဲမယာ..ယာမ အထက္..အထက ေအာက္..ပုံစံအမိဳး မိဳးေပာင္းကာ.. ဖင္ေလးေတ…ဝိုကနx{1037}္ေဆာ့ကစားသားပုံမာ  အx{1014}x{103D}ုပညာ ေမာကေသာ ခံစားမx{103C}ပုံေဖၚသည့္ လx{103C}ပားမx{103C}ေလး ဖစ္ေနေပရာ.. ကာမအရသာ၏ x{1039}x{101C}ကီးမားေသာ စမ္းအင္x{1039}x{101C}ကီး အုပိုး လx{103E}မ္းၿခဳံေနပုံမာ သိသာထငား လသည္။  ပိဳမစ္ေသာ ေထး၏ အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေလးေၾကာင့ည္း လီးအစစို အတုဟုထင္ ကာ မx{103C}ံရီဝိုးတဝါးမီး ေရာင္ေအာက္၌ လx{103C}ပား ပဳမူေနမိေသာ မိမိအဖစိုလည္း ယခုတိုင္ ေထး…မသိရာပါေလ။ တအင့င့္… တအိအိ ၿငီးညဴသံေလးက တိတိတ္ေသာ ညယံကို ထင္းေဖါက္၍ တိုးတိုးညx{103B}င္းညx{103B}င္းေလး ပံx{1037}လင့္ ေနေပရာ.. အပင..တစုံ  တစ္ေယာကသာ ၾကားမိပါက ဖိုမ.စုံတဲ ..အေပးအယူမစာ ဖဳတ္ေနၾကသညု သာ ထင္ၾကေပမည္။

“အင္း..ဘတ္…အင္း…အင္း…x{1039}x{101D}ပတ္…ဘတ္… အင္း…အ…”  ေဖးေဖးခင္း….ေလးေလးမနန္ ထက္ေပၚေနေသာ လီးx{1039}x{101C}ကီး  အဝငထကသံ…ေထး၏ ညီးညဴသံေလးမားမာ မထငားေသာ အေရာငx{103C}ံဝါးဝါး၌ စိတေယာက္ေခာကား ဖစငရာ  ..ထက္ေပၚေနေတာ့သည္။ ေနာငတ္ ကင္ေခာင္းထဲမ ၿဖိဳးၿဖိဳးဖင္းဖင္း ခံစားလာရသည္.. လီးထိပ ေစာက္ေခါင္းအတင္းပိုင္း  သားအိမဝကို ဒုတ္ ကနဲ..ထိုးမိသားတိုင္း.. ေနာငတာလည္း.. အီစိမ့ားေအာင္ ခံစားေနရေလသည္…။  “ဟန္း..အခုမ ၂ နာရီ ရိေသးတယ္…ကိုယနိပိုကုံးမယာ…ေမခိုင္”  “ကိုယ္ေတာ့ …အိပိုx{1037}မရေတာ့ဘူး..ဟိုဟာx{1039}x{101C}ကီးကို မင္ေနရတာ.. စိတ္ လx{103C}ပားလိုကာ”  ေမခိုင မကာေလးကို တစကတ္ၿပီး ေပာလိုကည္။ ယုx{1014}x{103D}ယ ဘီဒိုအေပါက္x{1039}x{101C}ကီးထဲမ ထိုးထက္ေန ေသာ ေရာာလီးx{1039}x{101C}ကီးကို ေသေသခာခာကိုင္ၾကည့င္း..  “မမေထး..ဘယိုလုပဲ မသိဘူး.. ေခာကပ္ေနတာပဲ..”  “အဲဒါ x{1039}x{101C}ကီးက …ေခာကင္ ေခာကယ္…. ၾကမ္းေပၚမာလည္း ၾကည့ါဦး..ပုံေနတာပဲ…”  မနါသည္…ၾကမ္းပင္ေပၚ၌ သုတ္ေရ အဖတ္ အဖတား ပုံေနသည္။ ယုx{1014}x{103D}ယ သူမ ေစာကုတ္ေလးကို ခပ္x{101B}x{101B} ေလးပတင္း ေစာကိေလးကို ညစ္ေပးလိုက္ၿပီး လီးx{1014}x{103D}ုတမ္း ေလးကို လာဖင့က္ လိုကည္။ ေနာငတ္ အပင အေခအေနကို ဘာမ မမငဖစ္ေနေပရာ ေရာဘာလီးကို ပနုတ္ၿပီး  သူ၏လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ပန္ၿပီး စပား လိုကည္..။ ယုx{1014}x{103D}ယ လကဝါးေလး x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုဖင့္ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ပတပိုငယ္ လိုကာ ထူး ထူးခားခား ပူေx{1014}x{103D}း ေနၿပီး ေစးထန္းေနသညို ေတx{1037}လိုကေလသည္..။

“ေမခိုင္…ခ..ခဏ..လာအုံး..”  ယုx{1014}x{103D}ယ …လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ခပင္းတင္ ဆုပားၿပီး ေမခိုင့ား ေခၚလိုကည္..။ ေလသ့ေလးဖင့္  အေရးတx{1039}x{101C}ကီး အမူအရာဖင့္ ေခၚသဖင့္ ေမခိုင္ ကုတင္ေပၚမ လူးလဲထကာ…ယုx{1014}x{103D}ယနားသိုx{1037} တိတဆိတဥ္းကပာ၏။ “ဒါ  ..ေရာာလီးမဟုတူး…ေတx{1037}လား.. ကိုင္ၾကည့္….”   ေမခိုငားဝသိုx{1037} ယုx{1014}x{103D}ယ ကပ္ၿပီး ေပာသည္။ ေမခိုငကုံးေလးပဴး သား၏။ အေၾကာအၿပိဳင္းၿပိဳင္းx{1014}x{103D}င့္ ေသး ေၾကာx{1039}x{101C}ကီးမား ေဖါင္းကားေနကာ.. ဒစ္x{1039}x{101C}ကီးၿပဲလန္ေနေသာ လီးအစစ္x{1039}x{101C}ကီးကို  မကါးထငင္ ေတx{1037}လိုက၏။ “အသာေန..”  ယုx{1014}x{103D}ယ..လီးထိပို လာဖားေလးဖင့္ တစကကိုက္၏။ လီးx{1039}x{101C}ကီးဒ  ဆတနဲ.. ဆတနဲ..တုနါသား၏။ နီေစး ဝင္းလက္ေနေသာ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလး x{1014}x{103D}စx{103E}ာဖင့္ လီးဒစ္x{1039}x{101C}ကီးကို အာေငx{1037}ေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းေလးဖင့္ ငုံခဲ ၿပီး x{1039}x{101D}ပတနဲ စုပ္ေပး လိုကာ..လီးx{1039}x{101C}ကီးမာ…သိမ့ိမ့ါၿပီး..လီးထိပ္x{1039}x{101C}ကီး အေရာငကားေအာင္ တင္းေတာင္ သားသညိုေတx{1037}  လိုကေလသည္..။  ေမခိုင …ဘယ္x{1014}x{103D}ယ့ဲ..ဟူေသာ သေဘာx{1014}x{103D}င့္ ေမးေစ့ေလးဆတ္ၿပီး မကုံးပင့္ၿပီး ေမးဟန္ ပဳသည္..။  ယုx{1014}x{103D}ယ လကါးကေလး ကာပၿပီး..လီးx{1039}x{101C}ကီးကို အဆုံးထိငုံခဲကာ လာအပားလိုက္..စုပူၿပီး လီး အရင္းထိ ပါးစပို ေဆာင့ ကာ… အေပၚသိုx{1037} အားသနန္ေလး စုပူပစိုက္ေလသည္။

ထိုအခါ လီx{1039}x{101C}ကီး မာ ဆနx{1037}င္ ဆနx{1037}ငင့္ ဟနေဆာငိင္ေတာ့ပဲ…သိသိသာသာx{1039}x{101C}ကီး.. ဆတနဲ ဆတနဲ ေထာငားေလေတာ့  သည္.။ စိတရေလာက္ေအာင္ စမ္းသပ္ၿပီးေနာက္ …ယုx{1014}x{103D}ယ ဘီဒို တံခါးကို ဆတနဲ ဆဲဖင့ိုက္ေလသည္။  “ဟင္…ရင္… ရင္…ကိုေနာငတ္..”   မိန္းကေလးx{1014}x{103D}စ္ဦးမာ..ထိတနx{1037}ံ့ေၾသာစာ ေရx{101B}တိလိုက္ၾကေလသည္။ ေနာငတ ဘီဒိုတံခါးဖင့္ လိုက္ သည္ x{1014}x{103D}င့္ ေပါကိုင္းေလး အတင္းမ လီးx{1039}x{101C}ကီးကၽတါ..ဘီဒိုအတင္း ၌ လီးx{1039}x{101C}ကီး မတ္ေတာငကား မိသား ေလသည္။   “ရင္…ေတာ္ေတာ္..အကင့ုတါလား.. ဟင္.. ကမတိုx{1037}.. ရပကို ေအာိုကမလား…ေပာ..”  “မ..မ..လုပါနဲx{1037} ေမခိုင္ ရယ္..ကိုယ္.. မင္းဆီကို လာတာပါ.. ဟိုတစ္ေယာကငာလိုx{1037}.. လနx{1037}္ၿပီး ဒီအထဲ ဝင္ေနမိတာပါ..”  “ေအာ္..ဒါနဲx{1037}ပဲ …ေထးကို ရငုပ္ လိုကၿပီး…ကမတိုx{1037}ကိုပါ…”  “ကိုယ္…ကိုယ္ေပာပါရေစ …ေမခိုင္..”  “ထက္…အခုထကဲ့…ရငူယုတာ…”   “ကိုယ္…ေမခိုင့ို  ခစန္းလိုx{1037}..”  “ေတာမ္းပါရင္…ရင္..ဆူဆူညံညံဖစားမာကို လိုလားသလား…ကိုေနာငတ္..”  “ဟာ…မလိုလားပါဘူး ဗာ..”  “ဒါဆို…ကမတိုx{1037}ခိုင္းတာ…ရင္..လုပ္ေပးရမယ္…”  “လုပါ့မယ္….လုပါ့မယ္…ေမခိုင္.. x{1039}x{101C}ကိဳကာခိုင္းပါ…”

ေမခိုင… ဟန္ေဆာင္ၿပဳံးေလး ၿပဳံးလိုက္ၿပီး…ယုx{1014}x{103D}ယို မက္ေစာင္းေလးထိုး၍ ၾကည့ိုကည္…ယုx{1014}x{103D}ယ ခိုင္း ပစိုေသာ အဓိပx{1039}x{1018}ါယ္x{1014}x{103D}င့္  အံx{1039}x{101C}ကိတါ ေမးေငါ့ပလိုကည္။ ေမခိုင ေသေပေတာ့.. အမူယားေလးဖင့္ အံေလး x{1039}x{101C}ကိတ္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလး ကိုကါ အတင္းခံ  ေဘာင္းဘီေလးကို ခၽတိုက္၏။ ဝင္းလက္ ကစစ္ေသာ ခါ အ ထက္ ဆီမ မာေတာငကိသည့္ နိx{1037}ေလးx{1014}x{103D}စုံးမာ တုနါသား သည္။ ေဖါင္းကားေနသည့္ ေစာကုတ္ အထက္ ပိုင္းေလးက အကဲေၾကာင္းေလးကို မမငေသးဘဲ တစစင္းေပာင္ ေနသည္…။ ပနx{1037}ား x{1039}x{101C}ကီးမားေသာ ေပါင္ လုံးx{1039}x{101C}ကီးမားက ေစာကုတေလးကို ညx{103B}ပားသလို ေပာကယ္ေနသည္။

ေနာငတ္..ပုခုန္းx{1039}x{101C}ကီးကို..ေမခိုင အသာအယာကေလး ကိုငိုကည္။ စူးလက္ေသာ မကန္းကေလးမား က ေနာငတ္  မကုံးမားကို ပူေလာင္ေသာ အာသာ ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}မားx{1014}x{103D}င့္ စူးစိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ေနာငတ ဝန္း ဝိုင္း နက္ေမာင္ေသာ ေမခိုင့္ မကန္းမားကို စူးစိုကါၾကည့င္း မက္x{1014}x{103D}ာx{1014}x{103D}စု နီးကပာသည္။ တစ္ေယာက္ ထကကို တစ္ေယာက္ ရx{103C}ရx{103C}ိကိလာသည္။  ေမခိုင္ အသကx{103C}သံေလး ပင္းလာသည္။   ေငါကနဲ ေငါကနဲ ဆတတါေနေသာ ေနာငတ္ လီးx{1039}x{101C}ကီးက ေမခိုင္၏ ဝမ္းဗိုက္ သား ေဖးေဖးေလးကို တိုး ေထာကိေန၏။ ပူပူေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}း လီးထိပ္x{1039}x{101C}ကီးက ေမခိုင့္ တစိုယုံးကို ကငက္x{1014}x{103D}င့္ တိုx{1037}လိုကလို…တုန္ တကာ ေစၿပီး..ခၽဲကိေနေသာ လီးထိပ္x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္..မိမိဗိုကားေလးမား ပူးကပားသညထိ ေနာငတ္ ရငင္ အတင္း သိုx{1037}  ပူးကပ္ တိုးဝင္းမိလိုက္ေလသည္။

ယုx{1014}x{103D}ယ ေမခိုင္x{1014}x{103D}င့္ ေနာငတ္ x{1014}x{103D}စ္ေယာကိုx{1037}၏ အပင္းအထန္ စိတx{103C}ပားေနၾကပုံကို ေဘးမၾကည့ာ ေစာကတ္ အကဲ ေၾကာင္းေလးကို လကလယင့္ မင္းမင္းဖဖေလး ပတပ္ေပးေနမိေလသည္။ ေနာငတ္ က ေမခိုင္၏ x{1014}x{103D}ုတမ္းေလးမားကို  မထိတထိေလး ငုံစုပ္ၿပီး လာဖားေလးဖင့္ ေမခိုင့္ ပါးစပဲသိုx{1037}ထိုးသင္း ကလိ ေပးလိုကေလသည္း။ ေမခိုင္ မက္ေတာငေလး မား ေမးစင္းကာ မကုံးေလး စုံမိတသားသည္။  ေနာငတ္ လကစက ေမခိုင့ိx{1037}ေလးတစုံးကို ဆုပိုငာ နိx{1037}သီး ေခါင္းေလးကို ပတ္ေခေပးလိုက္၏။ ေမ ခိုင္ …အင့္…အင့္…ကနဲ…ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ာကိုယေလး ေကာ့ပံတကားရသည္။ ေမခိုင့္ လက္ ကေလးတစက္ က လည္း ေနာငတ္ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ခပင္းတင္းေလး ဆုပိုငိုက္ၿပီး ပတ္ေခေနမိသည္။ ပင္းပေသာ  အသက္ ရx{103C}သံမားက လတပယ္ေလာငာ ထက္ေပၚလာသည္။  ေမခိုင ကုတငန္းတင္ x{1014}x{103D}မ္းလစာ ထိုငလိုကည္။  ေနာငတ ဒူးေထာက္ၿပီး ေမခိုင့္ နိx{1037}ေလးx{1014}x{103D}စုံးကို ခပဖေလး စိုx{1037}ေပးေနရာ ေမခိုင့္ မကာေလးမ ..မုနိုင္းမိေသာ ဌကယ္ ေလးပမာ ဘယာ ခါရမ္းၿပီး  “အား…အ…ဟင္း…ကၽတၽတ္…”  အလနမင္း ခံရခကာ ၿငီးငဴလိုကာေလသည္။ ေမခိုင့္   လက္x{1014}x{103D}စက ကုတင္ေပၚသိုx{1037} ေနာကန္ေထာက္ ထားၿပီး..ရင္ေလးကို ေကာ့ေပးထားရာသည္။ ဆံx{1014}x{103D}ယ္ ေမာင္ေမာင္ေလးမားက   ေလထဲ၌ ေဝ့ဝဲ လင့ံတက္ေန၏။ ခပ္ၿပဲၿပဲေလး ကားေပးထားေသာ ေပါင္x{1014}x{103D}စကို ေနာငတ အားပဳကိုငင္း ပတပ္ ေပးသည္။

တဖင္းဖင္း x{1014}x{103D}င့္ ေသးx{1039}x{101E}ကလာေသာ ကာမဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}က ေခာည္ အပည့္x{1014}x{103D}င့္ မီးေတာင္x{1039}x{101C}ကီး မေပါကဲခင္ ငလငါသည္x{1014}x{103D}င့္ သက္ သက္ ခါလာေလသည္။ ေမခိုင ကုတင္ေပၚ၌ ေမးေလးကား ေခါင္းေလးေမာ့၍ လက္x{1014}x{103D}စက္ ေနာကစုင္ ထားသည္။ ေနာငတ  ဒူးေထာကါ ေမခိုင္ေပါငင္းေလးကို ခပင္းတင္း နိx{1037}အစုံကို စုပ္ေပေနသည္။ ေနာငတ္ ေပါင္ၾကားသိုx{1037} ယုx{1014}x{103D}ယ ပကက္  ကေလးလနာ လဲေလာင္းလိုကာ ေနာငတီးx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ ယုx{1014}x{103D}ယ္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလးမာ ေတ့မိသားၾကေလသည္။ သုံးေယာကလုံး မာ ..ကာမစပကx{103C}အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံရိၾကသူမား မဟုတ္ေသာလည္း..ၾကည့ူးေသာ ဗီဒီယိုကား x{1014}x{103D}င့္ ၾကားဖူးနားဝမားအတိုင္း စည္း ကိုက္ ဝါးကိုက္ စx{1014}x{103D}စက ပဳလုပ္ေနမိၾကေလသည္။ ယုx{1014}x{103D}ယ မိမိေပါင္ၾကား သိုx{1037} ေခါင္းထိုးဝငာသည္x{1014}x{103D}င့္ ေနာငတ  ..ေပါင္x{1014}x{103D}စုံးကို ကားေလးလိုကည္။ ပူေx{1014}x{103D}းေသာ အာေငx{1037}ေx{1014}x{103D}း ေx{1014}x{103D}း ဖင့္ စုပင္းကို ခံလိုကေသာ ေနာငတတက္..ပါးစပ္ ေလးထဲသိုx{1037} မသိမသာေလး ေညx{103B}ာင့ိုး လိုကိ ေလသည္။

ယုx{1014}x{103D}ယလည္း..ေနာငတ္ ေဂးဥx{1039}x{101C}ကီးကို ခပစစေလး ဆုပ္ေခေပးရင္း..လီးဒစ္x{1039}x{101C}ကီး ကို သၾကားလုံးစုပလို  တx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတုပ္ေပးလိုကည္။ ေနာငတီးမာ တင္းသညက္ တင္း ေတာငည္ ထက္ေတာငာေလသည္။ ေသးေၾကာ x{1039}x{101C}ကီးမား ေပါကဲေတာ့ မေယာင္ ေဖါင္းကားလာသည္။ ေသးတိုးခင္း ေၾကာင့္ လီးထိပ္x{1039}x{101C}ကီးမာ x{1039}x{101C}ကီးမားေသာ ခရမ္းခဦးx{1039}x{101C}ကီးအလား..ပာလဲ့ေသာ မီးေရာငင္ ေပာငကင္းမာ သားသညို ေတx{1037}ရ၏။  ေနာငတီးကို ပကကန အားရပါးရ  စုပ္ေနေသာ ယုx{1014}x{103D}ယ္ ေစာကုတ္ေလးမာ ခံခငန္းသဖင့္ အေရ ေလးမားစိုx{101B}x{103E}ဲေနသည္။ ေစာကိေလး မပဳတပဴဖစာသည္ အထိ ေစာကတ္ x{1014}x{103D}စမ္းၾကားမ ေစာကိေလးက ေထာင္၍ ထကာသည္။  ပါးစပ္x{1014}x{103D}င့ပည့္..x{1039}x{101C}ကီးမားလန္းေသာ ေနာငတ္  လီးx{1039}x{101C}ကီးကို မိမိေစာကုတဲသိုx{1037} လိုးသင္းခင္း ခံလိုသညာ မ ထိန္းနိင္ေအာင္ ဖစာေနရသည္။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ မရကိင္ေတာ့ပဲ  ေနာငတ္ ေပါင္ၾကားမ ေခါင္းပိုင္းကို ပနကါ..ေခx{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို သင္းလိုက္၏။ ေခx{1014}x{103D}စ္ေခာင္းက ေမခိုင့္ေပါင္ေပၚသိုx{1037} တင္ လိုကါ..ေဇာကိုးေလးဖစည္ အထိ ေကာ့ေထာငိုက္ေလသည္။ ထိုအခါ…ယုx{1014}x{103D}ယ္ ေစာကုတ္ေလးမာ ေနာငတီးx{1039}x{101C}ကီး ေရx{1037}၌ အလိုးခံရန္ ေဇာကိုးေလး.. ခပ္ၿပဲၿပဲ ေနရခၿပီး ဖစား၏။

ေနာငတလည္း ယုx{1014}x{103D}ယx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ကို သေဘာေပါကဖင့္..ေမ ခိုင့ိx{1037}ေလးမားကို စိုx{1037}ေပးေနရာမ..ခဏ အနားယူၿပီး ယုx{1014}x{103D}ယ္ေစာက္ ဖုတ္x{1039}x{101C}ကီးကို ငုံx{1037}ၾကည့ိုကည္။ ေမခိုင ေနာငတ္ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို အရင္းမကိုင္ၿပီး ယုx{1014}x{103D}ယ္ေစာကုတ္ေလးထဲ ေတ့သင္းၿပီး. .  စကိုင္းသx{100F}x{1039}x{100D}ာန္ ေမx{103E}ေပး လိုကာ..ေမခိုင္ အပဳအမူေၾကာင့္… ေနာငတ္x{1014}x{103D}င့္ ယုx{1014}x{103D}ယာ ထနx{1037}နx{1037}ူးသားရ ေလသည္။   “ဟာ… ဟား…အီး…အ…အမေလး…အို…အိုး…အီး…”  ယုx{1014}x{103D}ယ္ေအာံေလးက အတနယ္ ကယ္ေလာငညိုx{1037} ေမခိုင ရx{103D}းကနဲ  သတိေပးလိုကေလသည္။ သိုx{1037} ေသာ္ ယုx{1014}x{103D}ယ ၾကားဟနတူ..ေခ..ေx{1039}x{101D}မမေလး မီးၿမိဳကံရသည့္x{1014}x{103D}ယ္ တနx{1037}ိမ္ေကx{1037}ေကာက္ သား ေလသည္။   “ရx{103D}း…တိုးတိုး…ယုx{1014}x{103D}ယ္…”  “အာဟာ…အီး…အဟင့္..မရဘူး…မရဘူး…အမေလး..”   “ဟာ…ပသနာပဲ..”   ေမခိုင  မသိမသာ ၿပဳံးရင္း..ၿငီးတားကာ ေနာငတီးx{1039}x{101C}ကီးကို ယုx{1014}x{103D}ယ္ ေစာက္ေခါင္းထဲ အဆုံးထိ ဝင္ေစရန္ ေနာငတါးကို ဖက္၍ တ အားပစ္ေဆာင့လိုက္ ေလေတာ့သည္။

“x{1039}x{101D}ပတ္…ပစ္…x{1039}x{101D}ပတ္…x{1039}x{101D}ပတ္…စတ္…စတ္…ဘတ္..”   ေစာက္ေခါင္းက ေထာင္ေနသဖင့္ လီးx{1039}x{101C}ကီးက ေကာ္ၿပီး ဝင္ေနရသဖင့္..တဖက္ သပတိုက္ေပးသလိုx{1039}x{101C}ကီးဖစာ တင္းေထာင္ေနေသာ ယx{1014}x{103D}ယ္ေစာကိေလးx{1014}x{103D}င့္.. ေနာငတ္ေဂးဥx{1039}x{101C}ကီးတိုx{1037}က အရိနင္းစာ ခု လုတိုကိေနၾက ေတာ့သည္။ ယုx{1014}x{103D}ယာ ၾကမ္းပငို ကားသစေလး သဖယ္ ကုတစ္..ရင္း တအားအား ေအာလိုကိရာ ေလ သည္။  “နာ ..နာေလးေဆာင့္ေပး…ကိုေနာင္…သူၿပီးေတာ့မယ္…”  “အ..အ..အင့္…အင့္….အင္..”   “x{1039}x{101D}ပတ္..x{1039}x{101D}ပတ္..ဖတ္…x{1039}x{101D}ပတ္… ဘပ္..ဘတ္…”  “အေရေတ…တ..တအားထကာပဲ…အိ”  “မနားနဲx{1037} ကိုေနာင္..မည္ေပ့ေစ…နာနာေလး.. ေဆာင့္…ေဆာင့္..”     ေစာက္ေခါင္းအတင္း အရိန္x{1014}x{103D}င့္ စိုကိုကငားေတသာ လီးx{1039}x{101C}ကီးအရိန ယုx{1014}x{103D}ယ္ေအား..ဖိနx{1037}ိနx{1037}ုနားေစ ကာ x{1039}x{101D}ပတနဲ…  x{1039}x{101D}ပတနဲ…သုတ္ေရမား ပန္းထကားရရာသည္။

“ကိုေနာင္ ဟာx{1039}x{101C}ကီးက…မေပာ့ေသးဘူးေနာ္…”  ယုx{1014}x{103D}ယ္ ေစာကုတဲမ.. x{1039}x{101D}ပတနဲ ထကာေသာ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို..ေမခိုင ေပါင္ ေလးကားၿပီး.. ဒါx{101B}ိုကကင္း ရင္း ေပာလိုကည္။ ယုx{1014}x{103D}ယ္ သုတ္ေရမားဖင့္..ခၽဲေပာငက္ေနေသာ..ေနာငတီးx{1039}x{101C}ကီးက  မာနကပဲ ..ေမ ခိုင္၏ လပေဖါင္းကားေနေသာ ေစာကုတ္ေလးထဲသိုx{1037} ထိုးဝငားေလေတာ့သည္…။  “x{1039}x{101D}ပတ္..ဘတ္…”  “အမ ေလး…ကိုေနာင္…ေဖးေဖး…ၾကပ္.. ၾကပယ္..”  “နဲနဲ…ၿဖဲ..ၿဖဲေပးထားေလ…ေမခိုင္…အင့္…အင့္..”  “ရီး….အ..ၾကပိုကာ… ကိုေနာငယ္… ေစာက္ေခါင္းထဲကို ပည့ားတာပဲကယ္…အင့္…အဟင့္…”   “ခါးေကာ့ေပးထား…ေမခိုင္…အင့္….အင့္..”   “အား… ကိုေနာင္…အီး…သားအိမို ေထာကိေနၿပီ…အ….အ…အင့္.”  ေမခိုင့္ အံx{1039}x{101C}ကိတ္ၿငီးသံေလးက ညဥ့ံကို ထက္ေဖါကံx{1037}လင့ား ေလေတာ့သည္…။ ၿပီးပါၿပီ