ကွဲပလေ့စေ မောင်မထုတ်နဲ့

ကဲပလေ့စေ မောငမထုတနဲ့

အသက ( ၈ ) နစအရယ ခောမောလပ ၊ တောင့တငးဖူဝငး သော မိနးကလေးတစယောက ဗငကားအဖူလေး၏ ကားတံခါးကို ဆဲဖင့၍ ကူရငပေါ တငပါးလဲ ထိုငခလိုကပီး ခေထောကလေးနစခောငးကို ဆဲ၍ တငလိုကသည..။ ပေါငလညလောကနီးနီးသို့ပင တိုကပနေသော စကပတိုလေးအနားက ဝဲခနဲ လနတကသားသည..။ “ ကောငမလေး……အတောလလာတာပဲ…….” ဒရိုငဘာခုံတင ထိုငနေသော ကိုကောစိနက နယနီလိုငကို ကည့ရငး စိတထဲမ မတခကခလိုကမိသည..။

သူမ ကားတံခါးကို ဂိုငးခနဲ ဆဲပိတလိုကတော့မ ကိုကောစိန၏ အကည့က သူမထံမ လဲ၍ ရေ့တူရူသို့ လည့လိုကသည…။ “ မောငးတော့…..ဦးလေး………” “ ဘယကို ဝငဦးမလဲ….နယနီ…” “ အငး…..မရိတော့ပါဘူး..အိမကိုပဲ ပနတာပေါ့……” နယနီလိုင စဉးစဉးစားစားနင့ တေးတေးဆဆလေး ပောသည..။ ပီးတော့ ခကခငးပင ကိုကောစိန ရိရာဖကသို့ လည့လိုကပနသည..။ “ အော….မေ့လို့….ဟို ….ဒယဒီ မာခဲ့တဲ့ ကိစ လုပရဦးမယ….ဦးလေး….၊ ပနးရံသမားတေ ဆငးခိုငးဖို့လေ……” “ အငး….ခုပဲ အဲဒီဖကကို တစခါတညး လည့ဝငလိုကမယ…အစကိုကီးက ဒီတစခေါက ကာမယနဲ့ တူတယ…..” “ ဟုတတယ….ဦးလေး….ဒကဒီနဲ့  မာမီက မာမီ့တူမ မငလာဆောငပီးမ မနလေးက ပနမာဆိုတော့ တစလနီးပါးလောက ကာလိမ့မယနဲ့ တူတယ…” “ နယနီ့ အနတီ လေးက အိမမာ လာနေပေးမာပေါ့…..” “ ဟုတတယ…ဦးလေး…သူလာပီး မနေလဲ နယနီ့ သူငယခငးတေ ရိတယ…အိမမာ ခေါ ထားလိုကရုံပဲ… အနတီလေးက ဒကဒီ့ညီမဆိုပေမယ့ ဖအေတူ မအေကဲ ညီမလေ…ဆိုးလို့ အိမက ပစထားတာ… ပနခေါတာ တောင တစနစ မပည့သေးဘူး ” “ အရငတစခေါက အစကိုကီးတို့သားတုနး မာလာခိုင ဒီမာ လာနေတော့ အေးအေးဆေးဆေးပါ ပဲ…”

“ ဒီမာကတော့ ခဏပဲ လာနေတာလေ…ပီးတော့ ဒကဒီ့အိမလဲဖစ နယနီကလဲ ရိတော့ သူငိမနေတာပေါ့…. ၊ ဒါပေမယ့ အနတီ လေးက နယနီ့အပေါတော့ ကောငးပါတယ…” “အရငတစခါကလို ညနေကရင မာလာခိုငကို ဦးလေး သားခေါပေးရဦးမလား….”  “ အနတီလေးက ဖုနးဆကထားတယ….ညနေကရင သူ့ဖာသာပဲ လာခဲ့မယတဲ့..ဦးလေး…သားခေါဖို့ မလိုတော့ဘူး…..” “  အငး……အငး……” ကိုကောစိနနင့ နယနီလိုငတို့ နစယောကသား စကားစပတသားကသည..။ စကားပောရငး မာလာခိုင၏  အကောငး ပါလာတော့ ကိုကောစိနတစယောက ရငထဲ နေးသားမိသည..။ အသက (၃) လောကပင ရိသေးသော မာလာခိုင၏  အလက အသက ( ၄ ) ကော လူပိုကီး ကိုကောစိန၏ ရငကို စဲငိစေခဲ့တာတော့ အမနပင ဖစသည..။ ဒါပေမယ့ မာလာခိုငက  သူ့အလုပရင အစကိုကီး ဦးထနးခိုင၏ ညီမဖစတာက တစကောငး ၊ နောကပီး မာလာခိုငက ခေသူမဟုတ..။ ဒီအသကအရယ နင့ ယောကားနစယောက ရခဲ့ဖူးပီးပီ..။ မာလာခိုင၏ ပထမ ယောကားက သူမတို့အိမမ ဒရိုငဘာဖစပီး ဒုတိယ ယောကားက  ထိုဒရိုငဘာ၏ ညီအရငး ဖစလေသည..။ ဒါတေကောင့လညး သူမကို မိသားစုတစခုလုံးက ဖယကငထားခဲ့ခငး ဖစသည..။ ဒီလို  အကောငးမားကောင့ မာလာခိုငအား ကိုကောစိန လကရောငခဲ့ခငး ဖစသည..။ နို့မို့ဆိုရငတော့ ကောစိနဆိုတာကလညး  ခေသူမ မဟုတတာ..။

လူပိုကီးတေ လူပိုကီး ဖစရခငး အကောငးက   နစရပရိသည..။ နုံလနးလငလညး လူပိုကီး ဖစတတသည..။ လညလနး လငလညး လူပိုကီ ဖစတတသည.။ ကိုကောစိနက ဒုတိယအမိုးအစားထဲက ..၊ လညလနး၍ လူပိုကီး ဖစရသူတစယောက ပင…။ မောငးလာသော ကားလေး လမးမကီးပေါတင တရိပရိပပေးလားမောငးနင၍ လာရငး တစနေရာအရောက ဆောက လကစ တိုကကီးတစလုံး၏ ရေ့တင ထိုးရပလိုကသည..။ ပီး…ကားဟနးသံ နစခါလောက ပေးလိုကသည..။ ထိုအခိုက ဆောက လကစ တိုကကီးဆီမ လူတစယောက သူတို့ကားလေးရိရာသို့ ဦးတည၍ ပေးထကလာသည..။ အသားညိုညို  ထောငထောငမောငးမောငး ကိုယလုံးက တုတတုတခိုငခိုငဖင့ အသက ၃ ကောလောကရိပီဟု ခန့မနးရသည့ ထိုသူက သူတို့၏  ရပထားသော ကာလေးဘေးသို့ အရောက ရပလိုကသည..။ ကားတံခါး မနအား ကိုကောစိနက ခလိုကသည..။ ထိုနညးတူ  နယနီလိုငကလညး သူမဖကရိ ကားတံခါးမနကို ခလိုကပီး လကထဲမ ပီကေဗူး အခံလေးကို အပငသို့ လင့ပစလိုကသည..။

“ ကိုခငအေး….ခငဗားတို့ အလုပ လာဆငးလို့ရပီ…. ပစညးတေ အစုံရောကနေပီ…၊ ဘိလပမေက မနကရောကမယ…၊ အစကို ကီးက ကားဂိုဒေါငကို တစလအတငး အပီးလုပပေးဖို့ မာသားတယ…” “ ဒီမာကလညး အလုပက မပတသေးဘူး….” “ အစကို ကီးကတော့ မနကဖန စပီးလုပဖို့ မာသားတာပဲ…ဘယ့နယ့လဲ…ဆငးနိုငပါ့မလား……” “ မနကဖနတော့ ဆငးနိုငဦးမာ မဟုတ သေးဘူး…နဲ့တူတယ….” “ မဖစဘူး…အစကိုကီးက ခငဗားတို့ မလုပနိုငရင တခားလူကို ခေါခိုငးဖို့ မာထားတယ…” “ ထီ……..”   တိုးလညး မတိုး ကယလညး မကယ ၊ သာမနမသော အသံဖင့ နယနီ တံတေးတစခက ထေးလိုကသည..။ ပီး…သူမ စိတထဲမလညး…“ ဟငး…သူကမား..” ဟူသော အတေးဖင့ မကနာလေး မာတငးခကထနသားရသည..။ “ ကောငးပီ လေ….မနကဖနတော့ မလုပနဲ့…သနဘကခါ လာပီး ဆငးပေးပါ့မယ….”

“ လာဖစအောငတော့ လာခဲ့ ကိုခငအေး…ကဲ..ဒါဆို  ကုပတို့လဲ သားမယ   အငး…..” စကားလညး ဆုံးရော မောငးထကသားသည့ ကားလေးကို ကည့ရငး ပနးရံဆရာ ကိုခငအေး ပုံး လိုကမိသည..။ ကားပေါမ ကောငမလေး အတောလ၍ သူစကားပောရငး ငေးကည့လိုကမိသည..။ ဒါကို ကောငမလေးက မတူမ တနသလိုပုံနဲ့ ထီ ခနဲ တံတေးတစခက ထေးလိုကတာကို တေ့လိုကရသည..။ ဒီလိုပါပဲ..ဒါမိုးလေးတေက ဟငး…မတေ့သေးလို့ ပါ…၊ နဖူးတေ့ဒူးတေ့ ထိပတိုကတေ့ပီ ဆိုတော့ ဒီကဖင့ ဘာမ မဖစသေး..၊ သူတို့က တဖနးဖနး ပီးနေတတတာလေးတေ…ဟု တေးရငး ခငအေးသည ရပနေရာမ လည့ထကခဲ့လေတော့သည..။

မနက မိုးလငးသညနင့ ကိုကောစိနက ရောကနင့နေပီး နယနီ နင့ မာလာခိုငတို့ တူဝရီးကို ဈေးသို့ ပို့ပေးရသည..။ ဈေးတင စား သောကဝယခမးပီး ဒုတိယနစကောငးသူ နယနီအား ကူရငသို့ ဝငပို့ခဲ့ပီး မာလာခိုငကို အိမသို့ပနပို့ပေးရသည..။ ကားပေါမ  နယနီ ဆငးသားသညနင့ မာလာခိုငတစယောက ရေ့ခနးသို့ ပောငး၍ ထိုငသည..။ မေးကိုငသော ရနံ့လေးမားက ကိုကောစိန အား တိုကရိုကထိတေ့လာသည..။ မာလာခိုင၏ တောင့တငးတုတခိုငသော ပေါငတနကီးမားက လုံးတစနေပီး ၊ အကx{103E}ထဲမ တိုး ထကတော့မယောင နို့အုံကီးမားက ကိုကောစိန၏ မကစိရေ့ဝယ အလပနေသလို ဖစနေသည..။ စကားမရိ စကားရာ၍ ပော ရငး တစခကတစခက စိုကစိုကကည့လိုကသော မာလာခိုင၏ မကလုံးရဲကီးမားက ကိုကောစိနတစယောက ဘရိတကို နငး လိုကမိသညအထိ စိတတေ ဂယောကဂယကဖစစေသည..။

ကိုကောစိန သကပငးတေ အခါခါ ခရငး ကားကိုသာ ဂရုစိုက၍  မောငးနငလာခဲ့ရသည..။ အိမပနအရောက ကားကို ခံဝငးထဲ ကေ့ဝငလိုကတော့ ပနးရံမား ရောကနေသညကို တေ့လိုကရ သည..။ ကားဝငလာတာ မငရသညနင့ ခငအေးက ပေါတီကို အောကသို့ ခပသုတသုတ ထလာသည..။ ကားရပလိုကသညနင့  မာလာခိုငက ဈေးခငးတောငး ဆဲ၍ ကားပေါမ ဆငးကာ အိမသော့ကို ဖင့ ဝငသားသည..။ ကားဘေးတင ရပနေသော ခငအေး၏  မကလုံးမားက မာလာခိုင၏ နောကသို့ ပါ၍ သားသည..။ ကားပေါမ ဆငးလာသော ကိုကောစိနကိုပင ဂရုမစိုကနိုငပေ..။ ကို ကောစိန၏ စိတထဲ ခပတငးတငး ဖစ၍ သားရသည..။

“ ကိုကောစိန…ဒီနေ့ ကနောတို့ စဆငးမယ..” “ အငး  မငကငးမ မာလာခိုင ပောကကယသားမ ခငအေးက ကိုကောစိနဖကကို  လည့၍ ပောသည..။ ကိုကောစိနက စိတမပါသလို အငး လိုကရငး ခပလမးလမးတင ထိုငနေသော ပနးရံမားကို ကည့လိုက သည..။ “ ဟင….မငးနဲ့မ သုံးယောကထဲလား…..” “ ဒီနေ့တော့ ကနောနဲ့ ဟိုစပကယဝတထားတဲ့ ကောငလေး နစယောကထဲ  ဆငးမာ..၊ ရပအကx{103E} နဲ့ ကောငက ဟိုဖကဆိုကထဲ လတလိုကရမာ..၊ သုံးလေးရကလောက နေမ ဒီမာ အကုနလာဆငးမယ..၊ က နော့လူအားကတော့ ခငဗားသိတဲ့ အတိုငးပဲ…” “ အေးလေ…. ဒီနေ့စဆငးရင ပီးတာပဲ…ဘယလိုလုပမယဆိုတာ အစကိုကီးက  မငးကို ပောထားပီးပီ မဟုတလား….” “ ပောထားပီးပါ ပီ…” “ ကဲ….ဒါဆိုလဲ…စလုပတော့….” စကားစကိုဖတ၍ ကိုကောစိန  တိုကထဲ ဝငလာခဲ့ပီး ဧည့ခနးထဲမာ ထိုင၍ ဂာနယတစစောငကို ယူကာ ဖတနေသည..။ ကိုကောစိန၏ စိတက ဂာနယထဲသို့  ရောက၍ မသား ၊ မာလာခိုင ထံသို့သာ ရောကနေသည..။

ဂာနယကို ကာကာမဖတနိုင..။ မာလာခိုငကို တေ့မငခငစိတက  ပငးပလာ၍ သကပငးတစခကကို လေးပငစာ ခ၍ ကိုကောစိန ထရပလိုကသည..။ “ အိုး….ကိုကောစိနကီးကလဲ…အသံမပေး  ဘာမပေးနဲ့…၊ ဒီမာ အဝတလဲနေတာ…..” ထမီကို ရငလားရန လကနင့ စုကိုငရငး ပောလိုကသော မာလာခိုင၏ ဖေးဖေးနုနု  နို့အုံနစလုံးက နို့သီးထိပလေးမ လဲ၍ အတိုငးသား မငနေရသည..။ မာလာခိုငက အဝတလဲတာ အိပခနးထဲတင မဟုတပဲ မီးဖိုထဲ တင ဖစနေသညကို ကိုကောစိန မစဉးစားတတ…။ လကတစကမး အကာတင မငတေ့နေရသော မာလာခိုင၏ ရငသားအိအိမား  အလတငသာ စဲငိနေသည..။ ဗုံးခနဲ ကိုကောစိနကို တေ့လိုကရ၍ အံအားသင့သားလို့လား မပောတတ..။ ထမီကို ခုခိနထိ  ရငလား မဝတသေး..။ နစယောကသား မကနာခငးဆိုင ရပ၍ ကောငကည့နေပီးမ မာလာခိုငက မကလာခကာ ထမီကို ဝတ ရန ဖန့လိုကသည..။ အောကဖကကို လောကသားသော ထမီ အပေါနားစက နို့နစလုံး လစဟပလိုကသလို ဖစသားသည.. “  အို….အာ့….မလုပနဲ့….မလုပနဲ့……အား….ကို….ကိုကောစိနကီးနော…အိုအို…မလုပနဲ့…နော

မလုပနဲ့…လို့..” အိမတင သူတို့နစယောကထဲသာ ရိသညဟူသော အသိနင့ မာလာခိုင၏ အကင့စရိုကကို သိထားသော ကိုကော  စိနက မာလာခိုင၏ ခါးကို လကတစဖကဖင့ အားယူဆဲပေ့ရငး နို့တစဖကကို ငုံံ့၍ စုပလိုကသည..။ ရငဘတလေး ကော့တကသား သော မာလာခိုငက အထစထစအငေါ့ငေါ့ဖင့ နုတမ တားနေသောလညး ကိုကောစိနက အရေးမစိုကတော့ပါ..။ မာလာခိုငက လညး အသညးအသန ရုနးကနခငး မပု..။ ကနနို့တစဖကအား ကိုကောစိနက လကဖင့ ညစ၍ နယသည..။ တငးနေသော နို့အုံ  လုံးလုံးကီးတေက ကိုငရတာ အရသာ တေ့လသည..။ ထမီစကို ကိုငထားသော သူမလကနစဖကက တဖညးဖညး အောကဖက သို့ နိမ့ဆငးလာသည..။ “ အိုရင……တော….တောပါတော့….တောပီ…ကမကို လတပါ….တော့….ရင….” မကနာလေး မော့ရင  ပောနေသော မာလာခိုင၏ မကနာလေးမာ ပုံးယောငသမးရငး နီမနးနေသညကိုတော့ ကိုကောစိန မမင..။ နို့ကိုသာ  သဲကီးမဲကီး စို့နေသည..။ တစလုံးပီးတော့ နောကတစလုံးကို ပောငး၍ စို့ပနသည..။ “ အို…..မလုပနဲ့…..တောပါတော့… ဆို….ဟင့…ကတ….အ………အား….” မတတတရပနေသော မာလာခိုင၏ ဒူးဆစလေးမား တဆတဆတ တုနလာသည..။  ညတ၍ ကခငလာသည..။ လူပိုကီးသာ ပောရတယ…၊ နို့စို့တာက ပညာသားပါလသည..။

နို့သီးကို တအားငုံစုပရငး လာထိပနင့  မား ကောကောထိုးလိုကတာ မာလာခိုင ရငခေါငးထဲအထိ ကပကပသားရသည..။ မကစေ့ကို စုံမိတထားသော မာလာခိုင၏  လကထဲမ ထမီစက လတကခငလာသည..။ တဖေးဖေး လောကသားသော ထမီစကောင့ လစဟာသားသော သူမ၏  ကောပင ပည့ပည့လေးကို ခါးတင ဖကထားသည့ ကိုကောစိန၏ လကမားက ရေ့လား လောတိုက၍ ပတသပပေးသည..။ ပီး  …ကနလကတစဖကကပါ သူမ၏ နောကကောသို့ ရောကလာပီး ကားစင့မို့မောကနေသော တငပါးကီးတေကို ဖစ ညစသည..။ နစယောကစလုံး တုနတုနရီရီ ဖစကာ အသကရူသံတေ ပငးထနနေကသည..။ ပတခနဲ မညသံနင့ အတူ ကိုကော စိနက နို့ကို လတပေးလိုကသည..။ ပီးတော့ တပိုငနကထဲမာပင သူ၏ လကမားကိုလညး မာလာခိုင၏ ကိုယပေါမ ဖယလိုက သည..။ အဟငး…..ဆိုတဲ့ သကပငးခသံလေးကို ပုလက မာလာခိုငတစယောက ထမီ စနတောငဆဲလကသား အိပခနးထဲ ပေး ဝငသားသည..။ သူမ၏ နောကကောမ လောကနေသော ထမီက အိပခနးထဲသို့ ခပသကသက ပေးဝငသားသော မာလာခိုင၏  တသိမ့သိမ့ တုနခါသားသည့ တငသားအိအိကီးမားကို အတိုငးသားနီးပါး လစဖော၍ နေသည   သူမ၏ နောကဖကမ ကိုကောစိန  လိုကလာသည..။

အိပခနးထဲ အရောက မာလာခိုငက ကုတငပေါက အိပယာထကသို့ သူမ၏ ကိုယလုံးကို ဝုနးခနဲ ပင လဲ၍  အခ အနားသို့ ရောကလာသော ကိုကောစိနက သူမ၏ ကိုယပေါကို ငုံ့၍ ဖကရငး ကုတငစောငးသို့ ဒူးထောကကာ တကလိုက သည..။ ထိုအခိုက မာလာခိုင၏ ခါးစောငးသို့ ဖိထောကမိလိုကသော အရာက သေးသေးကေးကေး မဟုတလဟု သိလိုကရသော  မာလာခိုငတစယောက ရငထဲ တဒိနးဒိနး နေအောငပင ခုနလို့သားရလေသည..။ ကိုကောစိနက အိပယာထကတင တစောငးလဲ နေသော မာလာခိုငကို ပကလကဆဲ၍ လနလိုကသည..။ မာလာခိုင ဘာစကားမ မဆိုတော့…၊ မကလုံးတေကို စုံမိတထားရငး  မကလုံးမား အပေါ၌ သူမ၏ လကဖံတစဖကကို ကန့လန့ဖတ၍ တငထားလိုကသည..။ တရူရူး တရဲရဲဖင့ အသကရူသံတေ  ပငးထနနေသော ကိုကောစိနက သူမ၏ ပေါငနစခောငးကို ဆဲထောင၍ ထမီကို ခါးသို့ လနတငလိုကသည..။ မာလာခိုင၏ ကိုယ ပေါတင ရိသော တစထညတညးသော ထမီလေးမာ ခါးနင့ ဝမးဗိုကပေါတင ပုံလကသား …။ သူမ၏ တစကိုယလုံးမာ ဖေးဖေး နု၍ တငးရငး ဝငးမတနေသည..။ ကိုကောစိနက ဒူးထောကထိုငလိုကပီး တံတေးကို တစခကမိုခရငး ပုဆိုးကို ဖေခလိုက သည..။ တနးမတနေသော လီးတနကီးက ထိပကီးနီရဲကာ တဆတဆတ တုနနေသည..။

တငထားသော လကအောကမ မကလုံး ကို ခပမေးမေးလေး ဖင့ကာ ကည့နေသော မာလာခိုင စအိုလေးကိုပင တစခက ရုံ့လိုကမိသည..။ လီးထိပဝလေးမ အရညကည လေးတေပင စိမ့၍ ထကနေသည..။ ကိုကောစိနက သူမ၏ပေါငနစခောငးကို ကိုင၍ ဒူးထောကလက ရေ့သို့ တိုးလိုကသည..။  မာလာခိုင ခိုးကည့နေသော မကလုံးမားကို ပန၍ မိတခလိုကသည..။ “ ကိုကောစိန……..ကိုကောစိန…..ဗို့….ကိုကောစိန…..”  အိမရေ့မ ခေါလိုကသော ခငအေး၏ အသံ..။ နစယောကစလုံး ဆတခနဲ တုနသားကသည..။ “ ကိုကောစိန…ကိုကောစိန….” ခေါ သံက ဧည့ခနးထဲသို့ပင ရောက၍ လာသည..။ ကိုကောစိန ကမနးကတနး ကုတငပေါမ ဆငးကာ ပုဆိုးကို ပငဝတရငး အိပခနးထဲ မ ထကလိုကသည..။ ထိုအခိုက မာလာခိုင၏ ထံမ တောကခေါကလိုကသံကိုတော့ ရေ့သို့ အာရုံရောကနေသော ကိုကောစိန မ ကားလိုကရပေ..။ ဧည့ခနးထဲတင ရပနေသော ခငအေးနင့ ကိုကောစိန မကနာခငး ဆိုငမိသည..။ “ ဘာလဲ…..ကိုခငအေး…ဒီမာ  အိမသာတကနေတာ…..” “ ဟဲ…….ဟဲ  ကိုကောစိနကို ကည့၍ ခငအေး ရယလိုကသည..။ ပီးမ…. “ ဘိလပမေ မရောကသေး ဘူး…အဲဒါ ပေးပါဦး…..”

“ ဟင……” ခကပီ….ဘိလပမေဆိုင၏ ဖုနးနံပါတအား ကိုကောစိန မသိ..၊ နယနီလိုငသာ သိသည..။  ဆိုငသို့ ကားဖင့ အရောကသား၍ ပောရုံသာ ရိသည..။ ပုဆိုးထဲမ လီးကလညး တောငနေတာမ တဆတဆတ ခါနေသည..။  ဘိလပမေ မရောက၍ ပနးရံသမားမား ပနသားရတာကို အစကိုကီး ပနလာ၍ သိသားလင ကိုကောစိန ဆက၍ မတေးတော့…။  လကပတနာရီကို မောက၍ ကည့သည..။ မနက ၈ နာရီခဲပီ..။ ကိုကောစိန ခေါငးနပနး ကီးသားသည..။ ၉ နာရီခဲကို နယနီလိုင အား သား၍ ခေါရအုံးမည..။ သူ မာလာခိုငနင့ တေ့ဖို့ မလယတော့..။ ဘိလပမေဆိုင ရောကပီးသညနင့ ခုခကခငး ပို့ရနပော၍  နယနီလိုငကို တစခါတညး တနး၍ သားခေါရနသာ ရိတော့သည..။ “ ဟငး………ခုပဲ ကုပသားလိုကမယ….” “ ဟဲ..ဟဲ……..” တ ဟဲဟဲ ရယ၍ ရယကဲကဲ လုပနေသော ခငအေးကို နားမလညနိုငစာဖင့ တခက ခေါငးငဲ့၍ ကည့ပီး နစယောကသား အတူတူပင  အိမထဲမ ထကလာခဲ့သည..။

မာလာခိုငတစယောက သညးမခံနိုင လောကအောင စိတညစသားမိရသည..။ အိပခနးထဲမ ထကသားသော ကိုကောစိန၏ ကောပငကို လမးကည့ရငး တောကတစခက ခေါကလိုကမိသည..။ သူမ စိတထဲမာ အလိုးခံခငသည့ စိတဆနတေက ထိနးမရအောင ဖစပေါလို့နေသည..။ အတောပင ခံစားရခကနေသည..။ မာကောသော အရာဝတု တစခုခုကို စောကခေါငးထဲသို့ ခပကမးကမး ထိုးထည့ခငနေသည..။ အိပယာထကတင လူးလိမ့ရငး ခါးတင ပတ၍ ပုံနေသော ထမီကို စိတမရညစာဖင့ ဆဲခတပစလိုကသည..။ မာလာခိုင၏ လကတစဖကက ပေါငနစလုံးကားသို့ ရောကသားပီး စောကဖုတကို စမးလိုကသည..။ အမေးထူထူဖင့ စောကဖုတကီးက နဲနဲနောနော မဟုတ..။ အဆမတန ခုံးထနေသည..။ ရဲနစအောင ထကနေသော စောကရညမားကိုလညး စိုခနဲ စမးမိလိုကသည..။ လကမထိပလေးနင့ စောကစေ့ကလေးကို ပတရငး လကညိုးကို စောကခေါငးထဲသို့ ထိုးထည့ရန ပငလိုက သည..။ ဒီလို လုပလို့မဖစ..။ အပိုဖစကထဲက သူမ၏ စိတဆနကို ဘယသောအခါမ လကဖင့ မဖေဖောကခဲ့…။ သိမးသငး၍  လီးအစစဖင့သာ ဆနဖည့ခဲ့သညခညး ဖစသည..။ မာလာခိုင စောကဖုတပေါမ လကကို ဖယလိုကပီး…သကပငးခလိုက မိသည..။ ထိုအခိုက ပူနေးမာကောသော အရာတစခုက သူမ၏ ပေါငရငးဘေးဖကသို့ လာ၍ ထိတေ့သည..။ ဖတခနဲ ဖစသား ရငး မာလာခိုင မကလုံး ဖင့ကည့လိုကသည..။

“ ဟင…ရင…….ရင………” မာလာခိုင အံ့သထိတလန့စာဖင့ ထထိုငမိမတတ  ဖစသားသည..။ သူတေ့လိုကရသညက ကိုယလုံးတီးဖင့ ပနးရံဆရာ ခငအေးပင ဖစသည..။ အလုပကမး သမားပီပီ သနမာ ကစလစ ဖုထစသော ခငအေး၏ အဝတမဲ့ ခနာကိုယကို တေ့လိုကသော မာလာခိုငအား တဒင ငိမသကသားစေသည..။ “ မငး လေး…..သိပပီး အလိုးခံခငနေတယ မဟုတလား…မငး မကုံဖူးသေးတဲ့ အရသာမိုး ခံစားရအောင ကိုယလုပပေးပါ့မယ…၊ ကိုယ့ လီးကီးကို ကည့ပါအုံး……” လူပုံနင့ မလိုကအောင ငငသာသည့ စကားသံအဆုံး စိတညို့ခံထားရသူပမာ မာလာခိုင၏ အကည့ က ခငအေး၏ လီးကီးဆီသို့ ရောက၍ သားသည..။ ပူးနေသည့ ဂေါလီကီး ငါးလုံး လီးပေါတင ရေ့ဆင့ နောကဆင့ နစလုံး  အောကတင တစလုံး ၊ ဘေးတစဖကတစခကစီတင တလုံးစီ..။ ပဲလနတနးမတနေသော လီးကီးကို ခငအေးက တဆတဆတ  လုပပသည..။ စိုကကည့နေသော မာလာခိုငတစယောက ခါးလေးကော့တကမတတ စအိုဝကို ရုံ့ရုံ့သငးမိနေရငး စောကရည ကညတေ ထပ၍ စိမ့ထကလာသည..။ ခငအေး ငုံ့၍ မာလာခိုင၏ ကိုယလုံးကို ပေ့၍ မယူလိုကသည..။ ခငအေး လကထဲ စေ့ခနဲ  ပါသားသော မာလာခိုငက ခငအေး ကိုကညနူးစာဖင့ ရကကိုးရကကနးလေး ကည့လိုကသည..။

မိနးမမားသည သူတို့၏  ကိုယခနာအား ယောကားက နိုငနိုငနငးနငး ခီမပေ့ယူတာကို ကညနူးလိုလားစာ ခံခငကသညခညး ဖစသည..။ ခငအေးက  မာလာခိုငအား ကုတငပေါ ကန့လန့ဖတ၍ တငလိုကသည..။ ကုတငစောငး လိုးနညးဖင့ လိုးတော့မညကို သိလိုကသော မာလာ ခိုငက သူမ၏ တငသားကားကားကီးကို ကုတငစောငးတင အသားကအောင ပုပငနေရာယူရငး ပေါငနစခောငး ကို ကားလိုက သည..။ သူမ၏ တစကိုယလုံးကို မကမောစာ ကည့ရငး ခငအေး ရေ့သို့ တိုးလာကာ စိုရဲနေသော စောကပတဝသို့ သူ့လီးဒစကီး ကို မုပအောင ထိုး၍ အသငး မာလာခိုငက တဲလောငးခထားသော ခေနစခောငးကို မယူ၍ ကုတငစောငးတင ဖနောင့နင့ နငး  ပေါငကိုကားကာ သူမ၏ တငပါးကီးကို အစမးကုန ကော့၍ ကော့၍ အောကမ ပင့ကာ ကော့ထိုးပစလိုကသည

ပတ….ဗစ……..ဖစ……..ပတ……….ဖတ………” “ အား………ဟငး………..” ခံခငလနးနေသော မာလာခိုငက အောကမ  ကော့၍ ပင့တငကာ ခောကခါ ခုနစခါလောက လိုးလိုကပီးတော့မ တဒင စိတကေနပသားပုံဖင့ ခငအေးကို မကလုံးဖင့ကည့ လိုကသည.။ ပီးတော့ တစခကပုံးပလိုကပီး သူမ၏ ခေထောကနစခောငးကို ကုတငဘေးတင မတတတရပနေသော ခင အေး၏ ခါးကို လမးခိတကာ ဆဲယူလိုကသည..။ မာလာခိုငက အောကမ ပင့၍ လိုးအပီး တငပါးကီးကို မေ့ယာပေါပန၍ အခ  တဝကသာသာ ကတ၍ ထကနေသော လီးကီးကို ခငအေးက မာလာခိုင သူ့ကို ခေထောကဖင့ ခိတ၍အဆဲ လီးကိုပါ တပါတညး  လိုကလိုးသငးသည..။ “ အ……….အ…..အ…အား….ဟငး ဟငး…..” မာလာခိုင ရငဘတလေး ကော့ ခေါငးလေးမော့၍  တကသားသည..။ လီးကိုသငးတာက ဖေးဖေးလေး..။ ဒါပေမယ့ ဂေါလီငါးလုံး၏ ဒဏက မသေးလ..။ ပီး လီးကီးကလညး  သံခောငးကီးအလား မာကောလနးလသည..။ စောစောက ရမကဇောကောင့သာ အာသာငမးငမး ဖင့ ပင့လိုးခဲ့ပေမယ့  အထိုကအလောက ကေနပသားရသောလညး ခုလို ထိထိမိမိ မရိလ..။

အပိုလညး မဟုတ ၊ ယောကားတောတောမားမားနင့  ကုံခဲ့ဖူးသူ ဖစလင့ကစား မာလာခိုငမာ အပိုစငလေးပမာ တစကိုယလုံး အသားတေ ဇိုးဇိုးဇတဇတ တုနနေပီး သငးလိုကသော  လီးက တဆုံးဝငရန လကနစလုံးလောကအလို ခငအေးက အားဖင့ ဆောင့၍ တဆုံးသငးခလိုကသည..။ “ ဗစ…ဖတ…..အ… အမလေး….အ…..ဟငးဟငး….လုပ လုပ….ဆကဆောင့..အမလေး…..လေး…..” လီးအပေါဖက အရငးနားရိ ဂေါလီကီးက  ထောငတကနေသော စောကစေ့ကလေးကို အားဖင့ ဆောင့ကာ စောကပတအတငးနားသို့ ဖိသိပလိုကသည..။ ကော့ခနဲ ဖစသား ရပီး တစကိုယလုံး လုပလုပရရ ဖစကာ လကကလေးနစဖကက ခငအေး၏ လကမောငးတေကို မမီမကမး လမး၍ ဆဲဆုတ လိုကမိသည..။ ဒီလို နုနယခောမော လပလနးသော မိနးမမိုးကို မလိုးဖူးသေးသော ခငအေးကလညး မညာတော့ပါ…။ မာလာ ခိုင၏ ဖေးနုသော နို့နစလုံးကို သူ့လကကမးကီးနင့ ဆဲကိုင ဖစညစ၍ စိတရိတိုငး ဆောင့လိုးပါတော့သည..။ “ ပတ….ပ လတ……..ဘတ….အား……အမလေး..အစကိုရဲ့…အမလေး…လေး..ဟငးဟငး……… ကောငးလခညလား….နော…… အငး….

တအားဆောင့နေသည့ကားမ အားမရနိုငဖစလာရသော မာလာခိုငက သူမ၏ ခေထောကနစဖကကို ခငအေး၏ ခါးမ ဖယ၍ မိုး ပေါသို့ထောငလိုကသည..။ “ ပတ…ဖတ….ပတ…..ဘတ….အ….ဟငး….ဟငး…..အိ….အီး…….အ……” မာလာခိုင၏  ထောငထားသော ခေနစဖကက ရမးခါ၍ နေသည..။ မာလာခိုင မကလုံး မပင့တော့.။ ခငအေး၏ ဆောင့ခကတေက လော့မ သားသည့ အပင ပို၍ ပငးထနသကလကလာသည..။ မကာလသော အခိနတငတော့…… “ ပတ……..ပ လတ..ပတ……..ဖတ……ဖတ…..” “ အား…အ…….အမလေး..အို…အို…….အမလေး. ..လေး.အား…..ပီး…….ပီး………  အိုး…..ကောငး……..ကောငး……အင့………အင့….” မာလာခိုင၏ တငသားကီး ကုတငစောငးမ လတထကသားသညအထိ  ကော့၍ ကော့၍ တကလာပီး အရေတေ ပနးထုတပစလိုကတော့သည..။ ခငအေးလညး မကာခင ကိုကောစိန ပနလာတော့မည  ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ နောကရကတေလညး ရိသေးတာပဲ ဟု တေးကာ စိတကိုလော့ကာ သုတရညတေ ပနးထည့လိုကရငး ရေ့သို့ငုံ့၍  မာလာခိုငကို ကုံးပီး ဖကထားလိုကပါတော့သည..။

“ အနတီ လေး…..နေကောငးရဲ့လား……” ငေစကူ တစထပကို ကိုင၍ အိပခနးထဲမ ထကလာသော နယနီက မီးဖိုခနးဝငပေါကနား တင ရပ လက ခနာကိုယ လေးပငစာဖင့ မလုပခငလုပခင လုပရား ခကပုတနေသော မာလာခိုငကို မေးလိုကသည..။ “  ကောငးပါတယ….နယနီရဲ့…ညက အိပရေးပကလို့ နုံးနေလို့ပါ….” ဖေမိဖေရာ ဖေလိုကသည..။ “ အငး………” ရပနေရာမ နယနီ  လည့ထကမည အလုပ…မာလာခိုင၏ အသံက ထပ၍ ထကပေါလာပနသည  အော…ဒါနဲ့……နယနီ..ညကရင တို့မိနးမသားနစ ယောကထဲ အဲဒါ ဦးကောစိနကီးကို လာအိပခိုငးရင ကောငးမလားလို့….” “ ကောငးသားပဲ…အနတီလေးရဲ့…နယနီ ပောလိုကပါ့ မယ….” လည့ထကလာသော နယနီ ဧည့ခနးထဲ အရောက ဂာနယဖတနေသော ဦးကောစိနကို တေ့လိုကရသည..။ “ ဦးလေး..“ “  ဟေ…..” “ ဒီမာ…ပနးရံဆရာကို ကိုပေးထားဖို့ ငေ သုံးသောငး..” “ အော……အေးအေး..သမီး….” ငေကိုလမးယူရငး ကိုကော စိန၏ မကလုံးအစုံက အိမနေရငး စကပတိုလေးဖင့ လခငတိုငး လနေသော နယနီ့ တစကိုယလုံးကို ခပရဲရဲ ကည့လိုကသည..။

မနကက မာလာခိုငနင့ အစပိုးခဲ့သော ကိစက ကိုကောစိနအား အတော ဒုက ပေးနေသည..။ လီးက ကတယကို မရိ…။ “  နောကပီး…အနတီလေးက ပောတယ….ဦးလေးကို ညကရင အိမမာ လာအိပပေးပါတဲ့…” “ အငး….အိပပေးမယ……….” ကို ကောစိန စိတထဲ ပောသားသည..။ “ ဒါနဲ့…နယနီ…မာလာခိုငကို ဦးလေး လိုကပို့ပေး၇မာလား….” “ ခါတိုငးတော့….သူအိမပနရင  သူ့ဖာသာ မောငးသားတာပဲ…ညနေ သူပနလာမ ကားကို ပနယူလာမာပေါ့…ပီးတော့ နယနီလဲ ဘယမ သားစရာ မရိတော့ပါ ဘူး….” ကိုကောစိန တစနေကုန အားလပသားပီ…။ ပောပီးသညနင့ လည့ထကသားသော နယနီ စိတထဲ…. “ ဒီနေ့….ဒီလူကီး  အကည့က ဘာမနးလဲ မသိဘူး  ဟုတေးပီး…နုတခမးလေး စူလိုကမိသည..။

ရေခိုး ထမငးစားပီး မာလာခိုင ကားကိုယူ၍ သူမအိမသို့ ပနသားခေပီ..။ ဦးကောစိနက အိမရေ့တိုက ပနးခံအောကတင ရိသော ခုံတနးလားပေါ၌ အိပနေသည..။ အိပယာပေါ လဲ၍ မဂဇငး ဖတနေသော နယနီ တစယောက သူငယခငးထံ ဖုနးဆကရနး သတိရသဖင့ စာအုပကို ပိတ၍ ထထိုငလိုကသည..။ ထိုအခါ အိမဘေး ပနးခုံဘေးမ လုပခနဲ တေ့၍ လမးကည့လိုကမိသည..။ “ အို……..” နယနီ အသကရူရပမလောက ဖစရငး မကလုံးလေး ဝိုငးသားရသည..။ ပီးတော့ မငရသောအရာကို တစိုကမတမတ ကည့ရငး ဖေးညငးစာ ထ၍ မနတံခါးမား ပိတထားသည့ ပူတငးပေါကနားသို့ တိုးကပလာသည..။ သူမ မငနေရသညက ဧရာမ ယောကားတနဆာကီး ….၊ ထိပကီးက နီရဲ ပဲလနနေပီး လီးကီးအပေါပတလညတင အဖုအဖုကီးတေ သီးထနေသည..။ လီးကီးက သာမနအနေအထား မဟုတပဲ ထောငမတနေတာမ….ရေ့တည့တည့သို့ တနးတနးကီး….။ ကည့နေသော နယနီ တစကိုယလုံး နမးနယသလိုဖစလာပီး တုနတုနရငရင ဖစ၍လာသည..။

“ ကည့ရတာ…ဟို ခငအေး ဆိုတဲ့ လူကီးပဲ….တောသေးတယ…လူကီးမကနာက ပနးရုံနဲ့ ကယနေလို့ ငါ့ကို မမငရဘူး…” ကည့ရငး နယနီ၏ မိနးမအငါလေးထဲမ တစမိုးတစမည ခံစား၍ လာရလေသည..။ “ ငါ…..ဘာဖစတာလဲ မသိဘူး…” အရကတရား…၊ မိနးမသား အိနေဖင့ ဖိသိပထားခဲ့သော သူမ၏ သေးသားတို့က ကာမဆနတို့ တနးကနပင့ထကလာကလေပီ…။ ပဲလန၍ အစမးကုန တောငမတနေသော လီးကီးက အငိမမနေ..၊ ဆတခနဲ ဆတခနဲ လုပ၍အသား နယနီ အသကရူမားပင ကပလာပီး ရငထဲတင နင့ခနဲ နင့ခနဲ ဖစဖစသားရသည..။ “ စောစောက ငါအိပယာပေါမာ လဲပီး စာဖတနေတုနး ပေါငကိုထောငပီး ခိတထားသော့ စကပက ခါးပေါ လနကပီး အောကပိုငးမာ ဘာမ မရိဘူး..၊ သူ…ငါ့ကို လာခောငးကည့ပီး ငါ့ဟာလေးကို တေ့ပီး ဒီလို ဖစနေတာမားလား  အို….အို……..” နယနီ သိမ့သိမ့တုနသားရပနသည..။ စောကဖုတလေးထဲမလညး ဘာတေမနးမသိ… ညစထုတလိုကမိသလို…။ နဂိုကမ ပဲနေသည့လီးကီးကို လကတစဖကဖင့ ကိုင၍ ထပကာ ဖဲခနေသည..။ နယနီ မနေနိုငတော့..။ စကပလေးအောကသို့ လကလိုလိုကပီး စောကဖုတကလေးကို ကိုငစမးလိုကမိသည..။

သူမက အိမမာနေရငးမို့ ဘာအောကခံကိုမ မဝတတတ…။ “ ဟင….” သူမ စောကဖုတလေး တစခုလုံး အံ့သလောကအောင ခုံးထ  မာကောနေပီး အရညတေကလညး အတောမားမားပင စိုရဲနေအောင ထကကနေသည..။ အရညတေကလညး လကနဲ့ ထိမိ လိုကတော့ ခဲကိစေးထနး နေသည..။ လီးပဲကီးကို ကည့ရငး စောကဖုတလေးကို လကနင့ဖိဖိပီး လေးငါးခကလောက  ပတတိုကပစလိုကသည..။ “ အို….အိုး….အမေ့……” အိုး……ကောငးလခညလား…….၊ အရသာ ရိလိုကတာပါလား..။ စိတထဲ နဲနဲ  ကေနပသားသည..။ “ ဟင…ကတ…..” ဆောင့ကောင့ထိုငနေသော ဟိုလူကီး ထိုငနေရာမ အထ သူမနင့ မကနာခငးဆိုငမိပီး  လူကီးက ပုံးပ၍ လည့ထကသားသည..။ “ ငါ့နယ…..နော……သေသာ သေလိုကခငတာပဲ…..” တစကိုယလုံး ထူပူသားသော  နယနီ တစယောက အိပယာပေါသို့ ဝုနးခနဲ ပစလဲခလိုကမိလေတော့သည..။ “ ဟာ….ကိုခငအေး…ပနတော့မလို့လား…..” “ ဟုတတယ…ကိုကောစိန…ဒီနေ့ ခငဗားက ငေထုတပေးထားတော့ ခငဗားကို ပုစုရအုံးမယ ဟာ……..ရပါတယ….ဗာ…..” “ ကဲ…မငး ပနတော့…….” ကိုခငအေးက သူ့တပည့ကောငလေးကို လည့၍ ပောလိုကသည..။ “ ဟုတကဲ့..ဆရာ…..” “ လာဗာ…ကိုကော စိန..ဆိုငက လမးထောင့တင ရိတာပဲ…လိုကခဲ့ဗာ…” “ အဲ….ခဏလေး….နော……” ကိုကောစိနက အိမထဲဝင၍ ဧည့ခနးထဲ၌ ရပ လိုကသည..။ “ နယနီရေ….ဦးလေး အပင ခဏ သားလိုကအုံးမယ……” “ ဟုတ……” နယနီ၏ တုံ့ပနသံအဆုံး ကိုကောစိနသည  ခငအေးနင့ အတူ လမးထိပရိ စားသောကဆိုငသို့ ထကလာခဲ့လေသည..။

မောကလက အိပနေလို့လဲ ခံစားခက ဝေဒနာက မပောက..။ ပကလကလန အိပတော့လညး ဝေဒနာက မထူခား..။ နယနီ စိတညစမိသည..။ တစကိုယလုံး နေမထိ ထိုငမသာဖင့ စိတထဲတင တစခုခု လိုနေသလို ပင ဖစနေရသည..။ စိတကူးတစခုရ၍ နယနီ လဲနေရာမ ထ၍ သူမ၏ အိပခနးထဲမ ထကလာပီး ဒကဒီတို့ အိပခနးကို ဖင့၍ ဝငလိုကသည..။ ပီးတော့ ဒကဒီ စားပဲအံဆဲမားတင ဟိုရာဒီရာလုပရငး စီဒီခေ တစခပကို ဆဲယူ၍ စကတငထည့ကာ ကည့လိုကသည..။ အခေက အပာကား .။ ဒီအခေ ရိတယဆိုတာ အရငက ဒကဒီတို့အခနး ရငးပေးရငး တေ့လို့ စမးကည့ပီးပီ..။ ကောငးလိုကသည့ ဇာတကား..။ ဇာတလမးလညး ဆုံးရော နယနီ စောကဖုတလေးလဲ ရဲနစလို့နေသည.။ ပီးတော့ ခံစားနေရသည့ ဝေဒနာကလညး မသကသာသည့အပင မီးလောငရာ လေပင့ ပိုလို့တောင ဆိုးလာသည..။ နယနီ အခေကို သူ့ နေရာသူ ပနထားရငး စားပဲပေါတင ဝီစကီ ပုလငး ရေသန့ဗူးနင့ ဖနခကတို့ အဆငသင့ တေ့လိုကသည..။ မူးမူး နင့ အိပပောသားရင ကောငးမညဟု တေးမိကာ ဝီစကီ နစပကနီးနီး လောက ထည့၍ ရေနင့ ရောပီး သောကပစလိုကသည..။ အရငက တစခါနစခါလောက မညးစမးသောကကည့ဖူးသည..။ ခုလောက တော့ မမားပေ…။ နယနီ အိပခနးထဲ ပနရောကတော့ အူရိုငးလေး ဖစ၍ အရကရိန အတောတကလာသည..။ သူမ ကိုယပေါရိ  အဝတအစား အားလုံးကို ဆဲခတပစလိုကသည..။ ပီးတော့ သူမ၏ ဗလာကငးနေသော ကိုယလုံးကို မနရေ့တင လည့ပတကည့ ရငး ပေါငလေးနစဖကကို က၍ ကားပီး ငုံ့ကည့လိုကမိသည..။

အို….သူမ စောကဖုတလေးမ အရညလေးတေ အောကသို့ အမငလေးတေတနးကာ တဲလောငးလေး ထကကလာသညကို တေ့ လိုကရသည..။ သူမ ဆူဝေနေသော သေးသားဆနကို ဘယလိုမ ထိနးမရတော့ပါ..။ စောကပတနုတခမးသားလေးနစခုကို  လကညိုးလကမတို့ဖင့ ဖိ၍ ဟလိုကသည..။ နီရဲနေသော စောကခေါငးဝလေးတင မနကညးစေ့လောကရိသော စောကစေ့ ကလေးက ထိုးထိုးထောငထောငလေး ဖစနေသညကို မနထဲတင အတိုငးသား တေ့မငလိုကရသည..။ ထိုခဏတင နယနီ၏ စိတ အာရုံတင စောစောပိုငးက သူမတေ့မငခဲ့ရသော လီးပဲကီးကို သတိရမိသားပီး မကလုံးလေး မိတကာ စိတမနးဖင့ လီးကီးကို  မငယောငကာ စောကပတဝလေးကို လကခောငးထိပလေးမားဖင့ လည့ပတပေးနေမိသည..။ အို….အရသာ….ရိလပေ မယ့…..အားမရခင…။ ဘယလိုလုပရမာလဲ….။ နယနီ မနရေ့မ လည့ထကခဲ့ပီး ကုတငစောငးတင ထိုငလိုကသည…။ ပီးတော့  ပကလကလနခကာ ပေါငကား၍ စောကပတဖောငးဖောငးလေးကို ပတ၍ ကလိမိသည..။ နယနီသည နဂိုက ထကနေသော  ရမကစိတကို လကဖင့ ဖေဖောကရငး အပာကားကို ကည့ခဲ့ပီး အရကကိုပါ သောကလိုကမိလေတော့ သူမ၏ ရာဂစိတတေက  အဆမတနပင ထကလာရုံမက အရကတရားပင မရိတော့သလောက နီးနီး ဖစလို့နေပါပီ..။ “ ဟငး……… ဟငး..အင့….အငး…….” ပတရငး စောကစေ့ကလေးကို ထိမိတော့ ကငဆိမ့တကသားသည..။ ဒီတော့ စောကစေ့ကို ဖိ၍  ပတသည..။ စောကခေါငးထဲကို တစုံတခု ထိုးထည့ခငသော စိတတေကလညး ပငးပထကသနလို့ လာရသည..။

မိတထားသော  မကလုံးထဲတငတော့ သူမတေ့ခဲ့သည့ လီးကီးကို အာရုံ မပတပေ..။ “ အငး..ဟငး..ဟငး…..ရီး……အ….” “ ကီ..” အိပခနးတံခါး  ပင့သားသံ ကားသဖင့ မကလုံးဖင့ကည့လိုကတော့ အထဲကို လမးဝငလာသော ကိုကောစိနကို တေ့လိုကရသည..။ တစနေ့လုံး မငိမးနိုငတဲ့မီး အရကပါ ထပသောကလာလိုကတော့ ကိုကောစိနတစယောက ရဲဝံ့၍ နေပါပီ..။ အိပခနးထဲ မ ငီးသံ သဲ့သဲ့ ကားရ၍ တံခါးကို ဟကည့လိုကရာ နယနီတစယောက ဖစခငတိုငး ဖစနေတာ တေ့လိုကရတော့ ကိုကောစိန  ခကခငးပင အခနးထဲသို့ လစခနဲ ဝငလာခဲ့လိုကတော့သည..။ “ ဟင……….ဦးလေး…….” နယနီ မကလုံးလေးတေ ဝိုငးသားရစဉ  ကိုကောစိနက အခနးထဲ အရောက မတတတရပ၍ ပုဆိုးကို ခတခပစလိုကသည..။ “ အို……..” တနးမတနေသော အကော ပိုငးပိုငးဖင့ လီးတနမဲမဲကီးက ပဲလန၍တော့ မနေ ..။ စောစောက လီးကီးထကတော့ ကီးသည..။ ရညသည..။ ကိုကောစိနက  အသားဖူပေမယ့ လီးကီးက မဲမဲကီး..။ ကိုကောစိန ရေ့သို့ လမးလိုကရငး သူ့အကx{103E}ကိုပါ ဆဲခတလိုကသည..။  ကိုယလုံးတီး ဖစသားပေပီ..။ နယနီ လူးလဲထလိုကပီး သူမ၏ ဝတလစစလစ ကိုယလုံးလေးကို ကုတငစောငးတင ဒူးထောက၍  ထိုငလိုကသည..။ ရေ့သို့ လမးလာသော ကိုကောစိန သူမနင့ လကတစကမး အကာသို့ ရောကလာသည..။

“ နေ…နေ အုံး…..ဦးလေး…..” ကိုကောစိန ရပလိုကသည..။ နယနီက အိပယာပေါတငပင ဆောင့ကောင့ထိုငလိုကပီး လကတစဖကက  နောကသို့ ပန၍ ထောကကာ လီးကီးကို ကည့ရငး စောကပတထဲ လကခလယ ထိုးထည့ကာ ကလိသည..။ “ ဟို….ဦးလေးဟာ  ကီးကို….ဖဲ…..ဖဲလိုက…..” ကိုကောစိန့လီးက ထိပဝပေါရုံသာ ရိသော လီးငုံမိုး ဖစသည.။ တဆတဆတတုနနေသော လီးကို  ကိုကောစိနက လကတစဖကဖင့ ထိပဖားမ အရညပားကို ဒစကီးပေါအောင ဆဲလနခလိုကတော့ စိုကကည့နေသော နယနီ၏  လကခလယက စောကပတထဲသို့ ပို၍ ပငးပငးထနထန မနမနဆနဆန ဖင့ အသငးအထုတ လုပလာသည..။ “ အငး… ဟငး…….အင့….အငး……” အနီးကပ တေ့နေရသော ကိုကောစိန မနေနိုငတော့   နယနီလေး…..သမီး  စောကပတလေးထဲ ဦးလေး လီးကီး ထည့လိုကရင ဒီထက ပိုကောငးမာ ..သမီးရဲ့.” “ ထည့….ထည့လေ….လာ..လာ….” နယနီက  လကတစဖကဖင့ လမးဆဲခေါသည..။

ရေ့သို့ တိုးကပလာပီး ကိုကောစိနက ကုတငပေါမ နယနီကို ကုတငစောငးတင  ကန့လန့ဖတ လဲစေပီး သူမ၏ ခေနစခောငးကို သူ့ပုခုံးတဖကစီ တငတငကာ လီးထိပကို စိုရဲနေသော စောကပတအဝတင တေ့ ကပလိုကသည..။ “ သငး……သငး တော့ လေ……” “ ဗစ….ဗစ……ဖတ….အား……..အီး…အား…..အမေ့….အီး….” စိတမထိနး နိုငတော့သော ကိုကောစိနက လီးကို အဆုံးဝငအောင တစခကတညးဆောင့၍ သငးခလိုကသည..။ နယနီတစယောက ကော့ တကသားပီး တစကိုယလုံး တဆတဆတ တုနနေရာသည..။ ကိုကောစိန ငုံ့ကည့လိုကသည..။ မဆန့မပဲဖင့ လီးကီးတဆုံး ဝငနေသော စောကပတလေး အဝမ သေးစီးကောငးလေး တေ့လိုကရသည..။ လကလမး၍ နို့သီးခေါငးလေးတေကို ခေ ပေးလိုကသည..။ “ လုပ…..လုပလေ…ဦးလေးရ…..အ..အမလေး..လေး….” “ နယနီလေး….အငး..အငး…..ကောငးလား..” သေး ထကနေမနး သိ၍ နာကငမု သကသာအောင အဆောင့ရပပီး နို့တေကို ကလိပေးနေရာမ မေးလိုကသည.။ “ အငး…… ဟငး…..လုပ….လုပ..နာနာလေး…ကောငး…ကောငးတယ……..ဆောင့ပေးပါ….အား… အင့…..အမေ့…….တအားဆောင့ပေး ပါ…..”

“ အ…အား…..ဆောင့စမးပါ…ဦးလေးရဲ့ ..ဘာလဲ..အားမရိဘူးလား….ကတ…ကတ….အင့..ဟင့…….” ကိုကောစိန  သူမ၏ နို့နစလုံးကို ဖိညစဆဲကိုငပီး အသားကုန ဆောင့လိုးပါတော့သည..။ “ ဗစ……..ဘတ……ပလတ…….ဖတ…..ဗစ…… အား…….အငး……အင့………အ..အမေ့ အား.အိ…..အ…..” နယနီ ခါးလေး ကော့တကကာ ခေါငလေး ဘယညာရမးခါရငး တစခီ  ပီးသားသည..။ မပီးသေးသော ကိုကောစိနက အရိနကို လော့၍ တစခကခငး ဆောင့ပေးသည..။ နယနီ အာသာပေသေးပုံမ ရ..။ စောကပတထဲမ တလုပလုပ တရရဖင့ သူ့လီးကီးကို ဖစညစ ဆုပနယပေးနေသလို ..။ တစခကခငး ဆောင့ပေးနေရာမ  ခဏအကာ နောကတစခီအတက အပီးလိုးရန အိုငထနးရဲနစနေပီး ခောခတခတ ဖစနေသော အရညမားကို သုတပေးရန  ရညရယ၍ ကိုကောစိန လီးကီးကို ဖေးဖေးခငး ဆဲထုတလိုကသည..။ “ အိုး….မထုတ…..မထုတနဲ့လေ…လုပ….လုပ…လုပ လေ… ဦးလေးကလဲ..ကတ..ပောလိုကရတာနော…..ဟင့ဟင့…..” “ လိုးပါ့မယ..နယနီရဲ့…တောကာ နယနီလေးကသာ နာတယ  တောပီ မပောနဲ့…” “ အံမာ….ဦးလေးကလား…နယနီ ခံနိုငအောင ခံမယ….စိနလိုက..လေ….ဦးလေး တစညလုံး လိုးပေးမ လား..ဦးလေး အားကုနသာ လုပ…ကဲခင ကဲသားပလေ့စေ…ဦးလေးဟာကီးသာ မထုတပစနဲ့….နယနီ အောင့ပီး ခံနိုငအောင ခံ မယ…..” နစယောကသား တစယောကမကနာ တစယောကကည့ရငး ပုံးလိုကကကာ ဒစပေါသညအထိ အပငသို့ရောကနေ သော လီးကီးကို ဗစခနဲ တဆုံး ဆောင့သငးလိုကတော့ နယနီလေးမာ အင့ခနဲ အသံလေးထကကာ ဟငးခနဲ သကပငးလေးခ၍  မကလုံးလေး နစလုံးကို မိတခလိုကပါလေတော့သတညး….။

 

Zawgyi

 

ကဲပေလ့ေစ ေမာငထုတဲx{1037}

အသက္ ( ၈ ) x{1014}x{103D}စx{101B}ယ္ ေခာေမာလပ ၊ ေတာင့င္းဖဴဝင္း ေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ဗငားအဖဴေလး၏ ကားတံခါးကို ဆဲဖင့္၍ ကူရင္ေပၚ တငါးလx{103E}ဲ ထိုငလိုက္ၿပီး ေခေထာက္ေလးx{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို ဆဲ၍ တငိုကည္..။ ေပါငည္ေလာကီးနီးသိုx{1037}ပင္ တိုကပ္ေနေသာ စကပိုေလးအနားက ဝဲခနဲ လနကားသည္..။ “ ေကာငေလး……အေတာလာတာပဲ…….” ဒx{101B}ိုငာခုံတင္ ထိုင္ေနေသာ ကိုေကာိန x{1014}x{103D}ယီလx{103C}ိငို ၾကည့င္း စိတဲမ မတကလိုကိသည္..။

သူမ ကားတံခါးကို ဂိဳင္းခနဲ ဆဲပိတိုက္ေတာ့မ ကိုေကာိန္၏ အၾကည့ သူမထံမ လx{103E}ဲ၍ ေရx{1037}တူx{101B}ူသိုx{1037} လည့ိုကည္…။ “ ေမာင္းေတာ့…..ဦးေလး………” “ ဘယို ဝင္ဦးမလဲ….x{1014}x{103D}ယီ…” “ အင္း…..မရိေတာ့ပါဘူး..အိမိုပဲ ပနာေပါ့……” x{1014}x{103D}ယီလx{103C}ိင္ စဥ္းစဥ္းစားစားx{1014}x{103D}င့္ ေတးေတးဆဆေလး ေပာသည္..။ ၿပီးေတာ့ ခကင္းပင္ ကိုေကာိန္ ရိရာဖကိုx{1037} လည့ိုကနည္..။ “ ေအာ္….ေမ့လိုx{1037}….ဟို ….ဒယီ မာခဲ့တဲ့ ကိစx{1039}x{1005} လုပဦးမယ္….ဦးေလး….၊ ပန္းရံသမားေတ ဆင္းခိုင္းဖိုx{1037}ေလ……” “ အင္း….ခုပဲ အဲဒီဖကို တစါတည္း လည့ငိုကယ္…အစိုx{1039}x{101C}ကီးက ဒီတစ္ေခါက္ ၾကာမယဲx{1037} တူတယ္…..” “ ဟုတယ္….ဦးေလး….ဒကီနဲx{1037}  မာမီက မာမီ့တူမ မဂx{1039}x{1004}လာေဆာင္ၿပီးမ မx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ေလးက ပနာဆိုေတာ့ တစနီးပါးေလာက္ ၾကာလိမ့ယဲx{1037} တူတယ္…” “ x{1014}x{103D}ယီx{1037} အနီ ေလးက အိမာ လာေနေပးမာေပါ့…..” “ ဟုတယ္…ဦးေလး…သူလာၿပီး မေနလဲ x{1014}x{103D}ယီx{1037} သူငယင္းေတ ရိတယ္…အိမာ ေခၚ ထားလိုက္x{101B}ုံပဲ… အနီေလးက ဒကီ့ညီမဆိုေပမယ့္ ဖေအတူ မေအကဲ ညီမေလ…ဆိုးလိုx{1037} အိမ ပစားတာ… ပန္ေခၚတာ ေတာင္ တစ္x{1014}x{103D}စ္ မပည့္ေသးဘူး ” “ အရငစ္ေခါက္ အစိုx{1039}x{101C}ကီးတိုx{1037}သားတုန္း မာလာခိုင္ ဒီမာ လာေနေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပါ ပဲ…”

“ ဒီမာကေတာ့ ခဏပဲ လာေနတာေလ…ၿပီးေတာ့ ဒကီ့အိမဲဖစ္ x{1014}x{103D}ယီကလဲ ရိေတာ့ သူၿငိမ္ေနတာေပါ့…. ၊ ဒါေပမယ့္ အနီ ေလးက x{1014}x{103D}ယီx{1037}အေပၚေတာ့ ေကာင္းပါတယ္…” “အရငစါကလို ညေနကရင္ မာလာခိုငို ဦးေလး သားေခၚေပးရဦးမလား….”  “ အနီေလးက ဖုန္းဆကားတယ္….ညေနကရင္ သူx{1037}ဖာသာပဲ လာခဲ့မယဲ့..ဦးေလး…သားေခၚဖိုx{1037} မလိုေတာ့ဘူး…..” “  အင္း……အင္း……” ကိုေကာိန္x{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}ယီလx{103C}ိငိုx{1037} x{1014}x{103D}စ္ေယာကား စကားစပတားၾကသည္..။ စကားေပာရင္း မာလာခိုင္၏  အေၾကာင္း ပါလာေတာ့ ကိုေကာိနစ္ေယာက္ ရငဲ ေx{1014}x{103D}းသားမိသည္..။ အသက္ (၃) ေလာကင္ ရိေသးေသာ မာလာခိုင္၏  အလက အသက္ ( ၄ ) ေကာ္ လူပိဳx{1039}x{101C}ကီး ကိုေကာိန္၏ ရငို စဲၿငိေစခဲ့တာေတာ့ အမနင္ ဖစည္..။ ဒါေပမယ့္ မာလာခိုင  သူx{1037}အလုပင္ အစိုx{1039}x{101C}ကီး ဦးထန္းခိုင္၏ ညီမဖစာက တစ္ေၾကာင္း ၊ ေနာက္ၿပီး မာလာခိုင ေခသူမဟုတ္..။ ဒီအသကx{101B}ယ္ x{1014}x{103D}င့္ ေယာက္ားx{1014}x{103D}စ္ေယာက္ ရခဲ့ဖူးၿပီးၿပီ..။ မာလာခိုင္၏ ပထမ ေယာက္ားက သူမတိုx{1037}အိမ ဒx{101B}ိုငာဖစ္ၿပီး ဒုတိယ ေယာက္ားက  ထိုဒx{101B}ိုငာ၏ ညီအရင္း ဖစ္ေလသည္..။ ဒါေတေၾကာင့ည္း သူမကို မိသားစုတစုလုံးက ဖယငားခဲ့ခင္း ဖစည္..။ ဒီလို  အေၾကာင္းမားေၾကာင့္ မာလာခိုငား ကိုေကာိန္ လက္ေရာငဲ့ခင္း ဖစည္..။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}မိုx{1037}ဆိုရင္ေတာ့ ေကာိနိုတာကလည္း  ေခသူမ မဟုတာ..။

လူပိဳx{1039}x{101C}ကီးေတ လူပိဳx{1039}x{101C}ကီး ဖစခင္း အေၾကာင္းက   x{1014}x{103D}စပိသည္..။ x{1014}x{103D}ုံလန္းလငည္း လူပိဳx{1039}x{101C}ကီး ဖစတည္..။ လညန္း လငည္း လူပိဳx{1039}x{101C}ကီ ဖစတည္.။ ကိုေကာိန ဒုတိယအမိဳးအစားထဲက ..၊ လညန္း၍ လူပိဳx{1039}x{101C}ကီး ဖစသူတစ္ေယာက္ ပင္…။ ေမာင္းလာေသာ ကားေလး လမ္းမx{1039}x{101C}ကီးေပၚတင္ တရိပိပ္ေပးလx{103E}ားေမာင္းx{1014}x{103D}င္၍ လာရင္း တစ္ေနရာအေရာက္ ေဆာက္ လက တိုက္x{1039}x{101C}ကီးတစုံး၏ ေရx{1037}တင္ ထိုးရပိုကည္..။ ၿပီး…ကားဟန္းသံ x{1014}x{103D}စါေလာက္ ေပးလိုကည္..။ ထိုအခိုက္ ေဆာက္ လက တိုက္x{1039}x{101C}ကီးဆီမ လူတစ္ေယာက္ သူတိုx{1037}ကားေလးရိရာသိုx{1037} ဦးတည္၍ ေပးထကာသည္..။ အသားညိဳညိဳ  ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ကိုယုံးက တုတုတိုငိုငင့္ အသက္ ၃ ေကာ္ေလာကိၿပီဟု ခနx{1037}န္းရသည့္ ထိုသူက သူတိုx{1037}၏  ရပားေသာ ကာေလးေဘးသိုx{1037} အေရာက္ ရပိုကည္..။ ကားတံခါး မနား ကိုေကာိန ခလိုကည္..။ ထိုနည္းတူ  x{1014}x{103D}ယီလx{103C}ိငလည္း သူမဖကိ ကားတံခါးမနို ခလိုက္ၿပီး လကဲမ ပီေကဗူး အခံေလးကို အပငိုx{1037} လx{103E}င့စိုကည္..။

“ ကိုခင္ေအး….ခငားတိုx{1037} အလုပ္ လာဆင္းလိုx{1037}ရၿပီ…. ပစx{1039}x{1005}ည္းေတ အစုံေရာက္ေနၿပီ…၊ ဘိလပ္ေမက မနက္ေရာကယ္…၊ အစို x{1039}x{101C}ကီးက ကားဂိုေဒါငို တစအတင္း အၿပီးလုပ္ေပးဖိုx{1037} မာသားတယ္…” “ ဒီမာကလည္း အလုပ မပတ္ေသးဘူး….” “ အစို x{1039}x{101C}ကီးကေတာ့ မနကန္ စၿပီးလုပိုx{1037} မာသားတာပဲ…ဘယ့္x{1014}x{103D}ယ့ဲ…ဆင္းx{1014}x{103D}ိုငါ့မလား……” “ မနကန္ေတာ့ ဆင္းx{1014}x{103D}ိုင္ဦးမာ မဟုတ္ ေသးဘူး…နဲx{1037}တူတယ္….” “ မဖစူး…အစိုx{1039}x{101C}ကီးက ခငားတိုx{1037} မလုပ္x{1014}x{103D}ိုငင္ တခားလူကို ေခၚခိုင္းဖိုx{1037} မာထားတယ္…” “ ထီ……..”   တိုးလည္း မတိုး ကယည္း မကယ္ ၊ သာမနေသာ အသံဖင့္ x{1014}x{103D}ယီ တံေတးတစက္ ေထးလိုကည္..။ ၿပီး…သူမ စိတဲမလည္း…“ ဟင္း…သူကမား..” ဟူေသာ အေတးဖင့္ မက္x{1014}x{103D}ာေလး မာတင္းခကနားရသည္..။ “ ေကာင္းၿပီ ေလ….မနကန္ေတာ့ မလုပဲx{1037}…သနကါ လာၿပီး ဆင္းေပးပါ့မယ္….”

“ လာဖစ္ေအာင္ေတာ့ လာခဲ့ ကိုခင္ေအး…ကဲ..ဒါဆို  ကဳပိုx{1037}လဲ သားမယ္   အင္း…..” စကားလည္း ဆုံးေရာ ေမာင္းထကားသည့္ ကားေလးကို ၾကည့င္း ပန္းရံဆရာ ကိုခင္ေအး ၿပဳံး လိုကိသည္..။ ကားေပၚမ ေကာငေလး အေတာ၍ သူစကားေပာရင္း ေငးၾကည့ိုကိသည္..။ ဒါကို ေကာငေလးက မတူမ တနလိုပုံနဲx{1037} ထီ ခနဲ တံေတးတစက္ ေထးလိုကာကို ေတx{1037}လိုကသည္..။ ဒီလိုပါပဲ..ဒါမိဳးေလးေတက ဟင္း…မေတx{1037}ေသးလိုx{1037} ပါ…၊ နဖူးေတx{1037}ဒူးေတx{1037} ထိပိုက္ေတx{1037}ၿပီ ဆိုေတာ့ ဒီကဖင့္ ဘာမ မဖစ္ေသး..၊ သူတိုx{1037}က တဖန္းဖန္း ၿပီးေနတတာေလးေတ…ဟု ေတးရင္း ခင္ေအးသည္ ရပ္ေနရာမ လည့ကဲ့ေလေတာ့သည္..။

မနက္ မိုးလင္းသည္x{1014}x{103D}င့္ ကိုေကာိန ေရာက္x{1014}x{103D}င့္ေနၿပီး x{1014}x{103D}ယီ x{1014}x{103D}င့္ မာလာခိုငိုx{1037} တူဝရီးကို ေဈးသိုx{1037} ပိုx{1037}ေပးရသည္..။ ေဈးတင္ စား ေသာကယမ္းၿပီး ဒုတိယx{1014}x{103D}စ္ေကာင္းသူ x{1014}x{103D}ယီအား ကဴရငိုx{1037} ဝငိုx{1037}ခဲ့ၿပီး မာလာခိုငို အိမိုx{1037}ပနိုx{1037}ေပးရသည္..။ ကားေပၚမ  x{1014}x{103D}ယီ ဆင္းသားသည္x{1014}x{103D}င့္ မာလာခိုငစ္ေယာက္ ေရx{1037}ခန္းသိုx{1037} ေပာင္း၍ ထိုငည္..။ ေမx{103E}းx{1039}x{101C}ကိဳင္ေသာ ရနံx{1037}ေလးမားက ကိုေကာိန္ အား တိုက္x{101B}ိုကိေတx{1037}လာသည္..။ မာလာခိုင္၏ ေတာင့င္းတုတိုင္ေသာ ေပါငန္x{1039}x{101C}ကီးမားက လုံးတစ္ေနၿပီး ၊ အကx{103E}ထဲမ တိုး ထက္ေတာ့မေယာင္ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံx{1039}x{101C}ကီးမားက ကိုေကာိန္၏ မကိေရx{1037}ဝယ္ အလပေနသလို ဖစ္ေနသည္..။ စကားမရိ စကားရာ၍ ေပာ ရင္း တစကစက္ စိုကိုက္ၾကည့ိုက္ေသာ မာလာခိုင္၏ မကုံးx{101B}ဲx{1039}x{101C}ကီးမားက ကိုေကာိနစ္ေယာက္ ဘရိတို နင္း လိုကိသညထိ စိတ္ေတ ဂေယာကယကစ္ေစသည္..။

ကိုေကာိန္ သကင္းေတ အခါခါ ခရင္း ကားကိုသာ ဂx{101B}ုစိုက္၍  ေမာင္းx{1014}x{103D}ငာခဲ့ရသည္..။ အိမနေရာက္ ကားကို ၿခံဝင္းထဲ ေကx{1037}ဝငိုက္ေတာ့ ပန္းရံမား ေရာက္ေနသညို ေတx{1037}လိုက သည္..။ ကားဝငာတာ မငသည္x{1014}x{103D}င့္ ခင္ေအးက ေပၚတီကို ေအာကိုx{1037} ခပုတုတ္ ထလာသည္..။ ကားရပိုကည္x{1014}x{103D}င့္  မာလာခိုင ေဈးခင္းေတာင္း ဆဲ၍ ကားေပၚမ ဆင္းကာ အိမ္ေသာ့ကို ဖင့္ ဝငားသည္..။ ကားေဘးတင္ ရပ္ေနေသာ ခင္ေအး၏  မကုံးမားက မာလာခိုင္၏ ေနာကိုx{1037} ပါ၍ သားသည္..။ ကားေပၚမ ဆင္းလာေသာ ကိုေကာိနိုပင္ ဂx{101B}ုမစိုက္x{1014}x{103D}ိုင္ေပ..။ ကို ေကာိန္၏ စိတဲ ခပင္းတင္း ဖစ္၍ သားရသည္..။

“ ကိုေကာိန္…ဒီေနx{1037} ကေနာိုx{1037} စဆင္းမယ္..” “ အင္း  မငင္းမ မာလာခိုင္ ေပာကယားမ ခင္ေအးက ကိုေကာိနကို  လည့္၍ ေပာသည္..။ ကိုေကာိန စိတပါသလို အင္း လိုကင္း ခပမ္းလမ္းတင္ ထိုင္ေနေသာ ပန္းရံမားကို ၾကည့ိုက္ သည္..။ “ ဟင္….မင္းနဲx{1037}မ သုံးေယာကဲလား…..” “ ဒီေနx{1037}ေတာ့ ကေနာဲx{1037} ဟိုစပယတားတဲ့ ေကာင္ေလး x{1014}x{103D}စ္ေယာကဲ  ဆင္းမာ..၊ ရပကx{103E} နဲx{1037} ေကာင ဟိုဖကိုကဲ လx{103E}တိုကမာ..၊ သုံးေလးရက္ေလာက္ ေနမ ဒီမာ အကုနာဆင္းမယ္..၊ က ေနာ့ူအားကေတာ့ ခငားသိတဲ့ အတိုင္းပဲ…” “ ေအးေလ…. ဒီေနx{1037}စဆင္းရင္ ၿပီးတာပဲ…ဘယိုလုပယိုတာ အစိုx{1039}x{101C}ကီးက  မင္းကို ေပာထားၿပီးၿပီ မဟုတား….” “ ေပာထားၿပီးပါ ၿပီ…” “ ကဲ….ဒါဆိုလဲ…စလုပ္ေတာ့….” စကားစကိုဖတ္၍ ကိုေကာိန္  တိုကဲ ဝငာခဲ့ၿပီး ဧည့န္းထဲမာ ထိုင္၍ ဂာနယစ္ေစာငို ယူကာ ဖတ္ေနသည္..။ ကိုေကာိန္၏ စိတ ဂာနယဲသိုx{1037}  ေရာက္၍ မသား ၊ မာလာခိုင္ ထံသိုx{1037}သာ ေရာက္ေနသည္..။

ဂာနယို ၾကာၾကာမဖတ္x{1014}x{103D}ိုင္..။ မာလာခိုငို ေတx{1037}မငငိတ  ပင္းပလာ၍ သကင္းတစကို ေလးပငာ ခ၍ ကိုေကာိန္ ထရပိုကည္..။ “ အိုး….ကိုေကာိန္x{1039}x{101C}ကီးကလဲ…အသံမေပး  ဘာမေပးနဲx{1037}…၊ ဒီမာ အဝတဲေနတာ…..” ထမီကို ရငားရန္ လက္x{1014}x{103D}င့္ စုကိုငင္း ေပာလိုက္ေသာ မာလာခိုင္၏ ေဖးေဖးx{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ု  x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံx{1014}x{103D}စုံးက x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးထိပ္ေလးမ လဲ၍ အတိုင္းသား မင္ေနရသည္..။ မာလာခိုင အဝတဲတာ အိပန္းထဲတင္ မဟုတဲ မီးဖိုထဲ တင္ ဖစ္ေနသညို ကိုေကာိန္ မစဥ္းစားတတ္…။ လကစမ္း အကာတင္ မင္ေတx{1037}ေနရေသာ မာလာခိုင္၏ ရငားအိအိမား  အလတငာ စဲၿငိေနသည္..။ ၿဗဳံးခနဲ ကိုေကာိနို ေတx{1037}လိုက၍ အံအားသင့ားလိုx{1037}လား မေပာတတ္..။ ထမီကို ခုခိနိ  ရငား မဝတ္ေသး..။ x{1014}x{103D}စ္ေယာကား မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုင္ ရပ္၍ ေၾကာင္ၾကည့္ေနၿပီးမ မာလာခိုင မကx{103E}ာခကာ ထမီကို ဝတ္ ရန္ ဖနx{1037}ိုကည္..။ ေအာကကို ေလာကသားေသာ ထမီ အေပၚနားစက x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံး လစပလိုကလို ဖစားသည္.. “  အို….အာ့….မလုပဲx{1037}….မလုပဲx{1037}……အား….ကို….ကိုေကာိန္x{1039}x{101C}ကီးေနာ္…အိုအို…မလုပဲx{1037}…ေနာ္

မလုပဲx{1037}…လိုx{1037}..” အိမင္ သူတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာကဲသာ ရိသညူေသာ အသိx{1014}x{103D}င့္ မာလာခိုင္၏ အကင့x{101B}ိုကို သိထားေသာ ကိုေကာ္  စိန မာလာခိုင္၏ ခါးကို လကစကင့္ အားယူဆဲေပx{1037}ရင္း x{1014}x{103D}ိုx{1037}တစကို ငုံံ့၍ စုပိုကည္..။ ရငတ္ေလး ေကာ့တကား ေသာ မာလာခိုင အထစစေငါ့ေငါ့ဖင့္ x{1014}x{103D}x{103C}တ တားေနေသာည္း ကိုေကာိန အေရးမစိုက္ေတာ့ပါ..။ မာလာခိုင လည္း အသည္းအသန္ x{101B}ုန္းကနင္း မပဳ..။ ကန္x{1014}x{103D}ိုx{1037}တစကား ကိုေကာိန လကင့္ ညx{103B}စ္၍ နယည္..။ တင္းေနေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံ  လုံးလုံးx{1039}x{101C}ကီးေတက ကိုငတာ အရသာ ေတx{1037}လသည္..။ ထမီစကို ကိုငားေသာ သူမလက္x{1014}x{103D}စက တဖည္းဖည္း ေအာကက္ သိုx{1037} နိမ့င္းလာသည္..။ “ အိုရင္……ေတာ္….ေတာါေတာ့….ေတာ္ၿပီ…ကမကို လx{103E}တါ….ေတာ့….ရင္….” မက္x{1014}x{103D}ာေလး ေမာ့ရင္  ေပာေနေသာ မာလာခိုင္၏ မက္x{1014}x{103D}ာေလးမာ ၿပဳံးေယာငမ္းရင္း နီမန္းေနသညိုေတာ့ ကိုေကာိန္ မမင္..။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုသာ  သဲx{1039}x{101C}ကီးမဲx{1039}x{101C}ကီး စိုx{1037}ေနသည္..။ တစုံးၿပီးေတာ့ ေနာကစုံးကို ေပာင္း၍ စိုx{1037}ပနည္..။ “ အို…..မလုပဲx{1037}…..ေတာါေတာ့… ဆို….ဟင့္…ကၽတ္….အ………အား….” မတတပ္ေနေသာ မာလာခိုင္၏ ဒူးဆစ္ေလးမား တဆတတ္ တုနာသည္..။  x{1039}x{100B}x{103E}တ္၍ ကခငာသည္..။ လူပိဳx{1039}x{101C}ကီးသာ ေပာရတယ္…၊ x{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}တာက ပညာသားပါလသည္..။

x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးကို တအားငုံစုပင္း လာထိပ္x{1014}x{103D}င့္  မား ေကာ္ေကာိုးလိုကာ မာလာခိုင္ ရင္ေခါင္းထဲအထိ ၾကပ္ၾကပားရသည္..။ မက္ေစ့ကို စုံမိတားေသာ မာလာခိုင္၏  လကဲမ ထမီစက လတခငာသည္..။ တေဖးေဖး ေလာကသားေသာ ထမီစေၾကာင့္ လစာသားေသာ သူမ၏  ေကာပင္ ပည့ည့္ေလးကို ခါးတင္ ဖကားသည့္ ကိုေကာိန္၏ လကားက ေx{101B}x{1037}လား ေလာတိုက္၍ ပတပ္ေပးသည္..။ ၿပီး  …ကနကစကပါ သူမ၏ ေနာက္ေကာသိုx{1037} ေရာကာၿပီး ကားစင့ိုx{1037}ေမာက္ေနေသာ တငါးx{1039}x{101C}ကီးေတကို ဖစ္ ညx{103B}စည္..။ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံး တုနုနီရီ ဖစာ အသကx{103D}သံေတ ပင္းထန္ေနၾကသည္..။ ပတနဲ မညံx{1014}x{103D}င့္ အတူ ကိုေကာ္ စိန x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကို လx{103E}တ္ေပးလိုကည္..။ ၿပီးေတာ့ တၿပိဳငကဲမာပင္ သူ၏ လကားကိုလည္း မာလာခိုင္၏ ကိုယ္ေပၚမ ဖယိုက္ သည္..။ အဟင္း…..ဆိုတဲ့ သကင္းခသံေလးကို ပဳလက္ မာလာခိုငစ္ေယာက္ ထမီ စန္ေတာငဲလကား အိပန္းထဲ ေပး ဝငားသည္..။ သူမ၏ ေနာက္ေကာမ ေလာကေနေသာ ထမီက အိပန္းထဲသိုx{1037} ခပကက္ ေပးဝငားေသာ မာလာခိုင္၏  တသိမ့ိမ့္ တုနါသားသည့္ တငားအိအိx{1039}x{101C}ကီးမားကို အတိုင္းသားနီးပါး လစ္ေဖာ္၍ ေနသည္   သူမ၏ ေနာကက ကိုေကာိန္  လိုကာသည္..။

အိပန္းထဲ အေရာက္ မာလာခိုင ကုတင္ေပၚက အိပာထကိုx{1037} သူမ၏ ကိုယုံးကို ဝုန္းခနဲ ပင္ လဲ၍  အခ အနားသိုx{1037} ေရာကာေသာ ကိုေကာိန သူမ၏ ကိုယ္ေပၚကို ငုံx{1037}၍ ဖကင္း ကုတင္ေစာင္းသိုx{1037} ဒူးေထာကာ တကိုက္ သည္..။ ထိုအခိုက္ မာလာခိုင္၏ ခါးေစာင္းသိုx{1037} ဖိေထာကိလိုက္ေသာ အရာက ေသးေသးေကးေကး မဟုတဟု သိလိုကေသာ  မာလာခိုငစ္ေယာက္ ရငဲ တဒိန္းဒိန္း ေနေအာငင္ ခုနိုx{1037}သားရေလသည္..။ ကိုေကာိန အိပာထကင္ တေစာင္းလဲ ေနေသာ မာလာခိုငို ပကကဲ၍ လနိုကည္..။ မာလာခိုင္ ဘာစကားမ မဆိုေတာ့…၊ မကုံးေတကို စုံမိတားရင္း  မကုံးမား အေပၚ၌ သူမ၏ လကံတစကို ကနx{1037}နx{1037}တ္၍ တငားလိုကည္..။ တရx{103D}ရx{103D}း တရဲရဲဖင့္ အသကx{103D}သံေတ  ပင္းထန္ေနေသာ ကိုေကာိန သူမ၏ ေပါင္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို ဆဲေထာင္၍ ထမီကို ခါးသိုx{1037} လနငိုကည္..။ မာလာခိုင္၏ ကိုယ္ ေပၚတင္ ရိေသာ တစညည္းေသာ ထမီေလးမာ ခါးx{1014}x{103D}င့္ ဝမ္းဗိုက္ေပၚတင္ ပုံလကား …။ သူမ၏ တစိုယုံးမာ ေဖးေဖး x{1014}x{103D}ု၍ တင္းရင္း ဝင္းမx{103E}တ္ေနသည္..။ ကိုေကာိန ဒူးေထာကိုငိုက္ၿပီး တံေတးကို တစကိဳခရင္း ပုဆိုးကို ေဖခလိုက္ သည္..။ တန္းမတ္ေနေသာ လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးက ထိပ္x{1039}x{101C}ကီးနီရဲကာ တဆတတ္ တုန္ေနသည္..။

တငားေသာ လက္ေအာက မကုံး ကို ခပ္ေမးေမးေလး ဖင့ာ ၾကည့္ေနေသာ မာလာခိုင္ စအိုေလးကိုပင္ တစက္ ရx{103C}ံx{1037}လိုကိသည္..။ လီးထိပေလးမ အရည္ၾကည္ ေလးေတပင္ စိမ့္၍ ထက္ေနသည္..။ ကိုေကာိန သူမ၏ေပါင္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို ကိုင္၍ ဒူးေထာကက္ ေရx{1037}သိုx{1037} တိုးလိုကည္..။  မာလာခိုင္ ခိုးၾကည့္ေနေသာ မကုံးမားကို ပန္၍ မိတလိုကည္..။ “ ကိုေကာိန္……..ကိုေကာိန္…..ဗိဳx{1037}….ကိုေကာိန္…..”  အိမ္ေရx{1037}မ ေခၚလိုက္ေသာ ခင္ေအး၏ အသံ..။ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံး ဆတနဲ တုနားၾကသည္..။ “ ကိုေကာိန္…ကိုေကာိန္….” ေခၚ သံက ဧည့န္းထဲသိုx{1037}ပင္ ေရာက္၍ လာသည္..။ ကိုေကာိန္ ကမန္းကတန္း ကုတင္ေပၚမ ဆင္းကာ ပုဆိုးကို ပငတင္း အိပန္းထဲ မ ထကိုကည္..။ ထိုအခိုက္ မာလာခိုင္၏ ထံမ ေတာက္ေခါကိုကံကိုေတာ့ ေရx{1037}သိုx{1037} အာx{101B}ုံေရာက္ေနေသာ ကိုေကာိန္ မ ၾကားလိုကေပ..။ ဧည့န္းထဲတင္ ရပ္ေနေသာ ခင္ေအးx{1014}x{103D}င့္ ကိုေကာိန္ မက္x{1014}x{103D}ာခင္း ဆိုငိသည္..။ “ ဘာလဲ…..ကိုခင္ေအး…ဒီမာ  အိမာတက္ေနတာ…..” “ ဟဲ…….ဟဲ  ကိုေကာိနို ၾကည့္၍ ခင္ေအး ရယိုကည္..။ ၿပီးမ…. “ ဘိလပ္ေမ မေရာက္ေသး ဘူး…အဲဒါ ေပးပါဦး…..”

“ ဟင္……” ခက္ၿပီ….ဘိလပ္ေမဆိုင္၏ ဖုန္းနံပါတား ကိုေကာိန္ မသိ..၊ x{1014}x{103D}ယီလx{103C}ိငာ သိသည္..။  ဆိုငိုx{1037} ကားဖင့္ အေရာကား၍ ေပာx{101B}ုံသာ ရိသည္..။ ပုဆိုးထဲမ လီးကလည္း ေတာင္ေနတာမ တဆတတ္ ခါေနသည္..။  ဘိလပ္ေမ မေရာက္၍ ပန္းရံသမားမား ပနားရတာကို အစိုx{1039}x{101C}ကီး ပနာ၍ သိသားလင္ ကိုေကာိန္ ဆက္၍ မေတးေတာ့…။  လကတာရီကို ေမx{103B}ာက္၍ ၾကည့ည္..။ မနက္ ၈ နာရီခဲၿပီ..။ ကိုေကာိန္ ေခါင္းနပန္း x{1039}x{101C}ကီးသားသည္..။ ၉ နာရီခဲကို x{1014}x{103D}ယီလx{103C}ိင္ အား သား၍ ေခၚရအုံးမည္..။ သူ မာလာခိုင္x{1014}x{103D}င့္ ေတx{1037}ဖိုx{1037} မလယ္ေတာ့..။ ဘိလပ္ေမဆိုင္ ေရာက္ၿပီးသည္x{1014}x{103D}င့္ ခုခကင္း ပိုx{1037}ရန္ေပာ၍  x{1014}x{103D}ယီလx{103C}ိငို တစါတည္း တန္း၍ သားေခၚရနာ ရိေတာ့သည္..။ “ ဟင္း………ခုပဲ ကဳပားလိုကယ္….” “ ဟဲ..ဟဲ……..” တ ဟဲဟဲ ရယ္၍ ရယ္x{1039}x{101C}ကဲx{1039}x{101C}ကဲ လုပ္ေနေသာ ခင္ေအးကို နားမလည္x{1014}x{103D}ိုငာဖင့္ တခက္ ေခါင္းငဲ့၍ ၾကည့္ၿပီး x{1014}x{103D}စ္ေယာကား အတူတူပင္  အိမဲမ ထကာခဲ့သည္..။

မာလာခိုငစ္ေယာက္ သည္းမခံx{1014}x{103D}ိုင္ ေလာက္ေအာင္ စိတစားမိရသည္..။ အိပန္းထဲမ ထကားေသာ ကိုေကာိန္၏ ေကာပငို လမ္းၾကည့င္း ေတာကစက္ ေခါကိုကိသည္..။ သူမ စိတဲမာ အလိုးခံခငည့္ စိတx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ေတက ထိန္းမရေအာင္ ဖစ္ေပၚလိုx{1037}ေနသည္..။ အေတာင္ ခံစားရခက္ေနသည္..။ မာေကာေသာ အရာဝတx{1039}x{1013}ဳ တစုခုကို ေစာက္ေခါင္းထဲသိုx{1037} ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ထိုးထည့င္ေနသည္..။ အိပာထကင္ လူးလိမ့င္း ခါးတင္ ပတ္၍ ပုံေနေသာ ထမီကို စိတရညာဖင့္ ဆဲခၽတစိုကည္..။ မာလာခိုင္၏ လကစက ေပါင္x{1014}x{103D}စုံးၾကားသိုx{1037} ေရာကားၿပီး ေစာကုတို စမ္းလိုကည္..။ အေမx{103E}းထူထူဖင့္ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးက နဲနဲေနာေနာ မဟုတ္..။ အဆမတန္ ခုံးထေနသည္..။ x{101B}x{103E}ဲနစ္ေအာင္ ထက္ေနေသာ ေစာကညားကိုလည္း စိုခနဲ စမ္းမိလိုကည္..။ လကထိပ္ေလးx{1014}x{103D}င့္ ေစာက္ေစ့ကေလးကို ပတင္း လကx{103B}ိဳးကို ေစာက္ေခါင္းထဲသိုx{1037} ထိုးထည့န္ ပငိုက္ သည္..။ ဒီလို လုပိုx{1037}မဖစ္..။ အပိဳဖစထဲက သူမ၏ စိတx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ကို ဘယ္ေသာအခါမ လကင့္ မေဖေဖာကဲ့…။ သိမ္းသင္း၍  လီးအစစင့ာ ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ဖည့ဲ့သညည္း ဖစည္..။ မာလာခိုင္ ေစာကုတ္ေပၚမ လကို ဖယိုက္ၿပီး…သကင္းခလိုက္ မိသည္..။ ထိုအခိုက္ ပူေx{1014}x{103D}းမာေကာေသာ အရာတစုက သူမ၏ ေပါငင္းေဘးဖကိုx{1037} လာ၍ ထိေတx{1037}သည္..။ ဖတနဲ ဖစား ရင္း မာလာခိုင္ မကုံး ဖင့္ၾကည့ိုကည္..။

“ ဟင္…ရင္…….ရင္………” မာလာခိုင္ အံ့ၾသထိတနx{1037}ာဖင့္ ထထိုငိမတတ္  ဖစားသည္..။ သူေတx{1037}လိုကသည ကိုယုံးတီးဖင့္ ပန္းရံဆရာ ခင္ေအးပင္ ဖစည္..။ အလုပ္ၾကမ္း သမားပီပီ သနာ ကစစ္ ဖုထစ္ေသာ ခင္ေအး၏ အဝတဲ့ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယို ေတx{1037}လိုက္ေသာ မာလာခိုငား တဒဂx{1039}x{1004} ၿငိမကားေစသည္..။ “ မင္း ေလး…..သိပ္ၿပီး အလိုးခံခင္ေနတယ္ မဟုတား…မင္း မx{1039}x{101C}ကဳံဖူးေသးတဲ့ အရသာမိဳး ခံစားရေအာင္ ကိုယုပ္ေပးပါ့မယ္…၊ ကိုယ့္ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ၾကည့ါအုံး……” လူပုံx{1014}x{103D}င့္ မလိုက္ေအာင္ ငငာသည့္ စကားသံအဆုံး စိတx{103B}ိဳx{1037}ခံထားရသူပမာ မာလာခိုင္၏ အၾကည့္ က ခင္ေအး၏ လီးx{1039}x{101C}ကီးဆီသိုx{1037} ေရာက္၍ သားသည္..။ ပဴးေနသည့္ ေဂၚလီx{1039}x{101C}ကီး ငါးလုံး လီးေပၚတင္ ေရx{1037}ဆင့္ ေနာကင့္ x{1014}x{103D}စုံး  ေအာကင္ တစုံး ၊ ေဘးတစကစကီတင္ တလုံးစီ..။ ၿပဲလနန္းမတ္ေနေသာ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ခင္ေအးက တဆတတ္  လုပသည္..။ စိုက္ၾကည့္ေနေသာ မာလာခိုငစ္ေယာက္ ခါးေလးေကာ့တကတတ္ စအိုဝကို ရx{103C}ံx{1037}ရx{103C}ံx{1037}သင္းမိေနရင္း ေစာကည္ ၾကည္ေတ ထပ္၍ စိမ့ကာသည္..။ ခင္ေအး ငုံx{1037}၍ မာလာခိုင္၏ ကိုယုံးကို ေပx{1037}၍ မယူလိုကည္..။ ခင္ေအး လကဲ ေစx{1037}ခနဲ  ပါသားေသာ မာလာခိုင ခင္ေအး ကိုၾကည္x{1014}x{103D}ူးစာဖင့္ ရကိုးရကန္းေလး ၾကည့ိုကည္..။

မိန္းမမားသည္ သူတိုx{1037}၏  ကိုယx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာအား ေယာက္ားက x{1014}x{103D}ိုင္x{1014}x{103D}ိုငင္းနင္း ခီမေပx{1037}ယူတာကို ၾကည္x{1014}x{103D}ူးလိုလားစာ ခံခင္ၾကသညည္း ဖစည္..။ ခင္ေအးက  မာလာခိုငား ကုတင္ေပၚ ကနx{1037}နx{1037}တ္၍ တငိုကည္..။ ကုတင္ေစာင္း လိုးနည္းဖင့္ လိုးေတာ့မညို သိလိုက္ေသာ မာလာ ခိုင သူမ၏ တငားကားကားx{1039}x{101C}ကီးကို ကုတင္ေစာင္းတင္ အသားကေအာင္ ပဳပင္ေနရာယူရင္း ေပါင္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္း ကို ကားလိုက္ သည္..။ သူမ၏ တစိုယုံးကို မက္ေမာစာ ၾကည့င္း ခင္ေအး ေရx{1037}သိုx{1037} တိုးလာကာ စိုx{101B}x{103E}ဲေနေသာ ေစာကတသိုx{1037} သူx{1037}လီးဒစ္x{1039}x{101C}ကီး ကို မဳပ္ေအာင္ ထိုး၍ အသင္း မာလာခိုင တဲေလာင္းခထားေသာ ေခx{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို မယူ၍ ကုတင္ေစာင္းတင္ ဖေနာင့္x{1014}x{103D}င့္ နင္း  ေပါငိုကားကာ သူမ၏ တငါးx{1039}x{101C}ကီးကို အစမ္းကုန္ ေကာ့၍ ေကာ့၍ ေအာက ပင့ာ ေကာ့ထိုးပစိုကည္

x{1039}x{101D}ပတ္….ဗစ္……..ဖစ္……..x{1039}x{101D}ပတ္……….ဖတ္………” “ အား………ဟင္း………..” ခံခငန္းေနေသာ မာလာခိုင ေအာက  ေကာ့၍ ပင့ငာ ေခာကါ ခုနစါေလာက္ လိုးလိုက္ၿပီးေတာ့မ တဒဂx{1039}x{1004} စိတ္ေကနပားပုံဖင့္ ခင္ေအးကို မကုံးဖင့္ၾကည့္ လိုကည္.။ ၿပီးေတာ့ တစက္ၿပဳံးပလိုက္ၿပီး သူမ၏ ေခေထာက္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို ကုတင္ေဘးတင္ မတတပ္ေနေသာ ခင္ ေအး၏ ခါးကို လမ္းခိတာ ဆဲယူလိုကည္..။ မာလာခိုင ေအာက ပင့္၍ လိုးအၿပီး တငါးx{1039}x{101C}ကီးကို ေမx{1037}ယာေပၚပန္၍ အခ  တဝကာသာ ကၽတ္၍ ထက္ေနေသာ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ခင္ေအးက မာလာခိုင္ သူx{1037}ကို ေခေထာကင့္ ခိတ္၍အဆဲ လီးကိုပါ တပါတည္း  လိုကိုးသင္းသည္..။ “ အ……….အ…..အ…အား….ဟင္း ဟင္း…..” မာလာခိုင္ ရငတ္ေလး ေကာ့ ေခါင္းေလးေမာ့၍  တကားသည္..။ လီးကိုသင္းတာက ေဖးေဖးေလး..။ ဒါေပမယ့္ ေဂၚလီငါးလုံး၏ ဒဏ မေသးလ..။ ၿပီး လီးx{1039}x{101C}ကီးကလည္း  သံေခာင္းx{1039}x{101C}ကီးအလား မာေကာလန္းလသည္..။ ေစာေစာက ရမၼက္ေဇာေၾကာင့ာ အာသာငမ္းငမ္း ဖင့္ ပင့ိုးခဲ့ေပမယ့္  အထိုကေလာက္ ေကနပားရေသာည္း ခုလို ထိထိမိမိ မရိလ..။

အပိဳလည္း မဟုတ္ ၊ ေယာက္ားေတာ္ေတာားမားx{1014}x{103D}င့္  x{1039}x{101C}ကဳံခဲ့ဖူးသူ ဖစင့စား မာလာခိုငာ အပိဳစင္ေလးပမာ တစိုယုံး အသားေတ ဇိုးဇိုးဇတတ္ တုန္ေနၿပီး သင္းလိုက္ေသာ  လီးက တဆုံးဝငန္ လက္x{1014}x{103D}စုံးေလာကလို ခင္ေအးက အားဖင့္ ေဆာင့္၍ တဆုံးသင္းခလိုကည္..။ “ ဗစ္…ဖတ္…..အ… အမေလး….အ…..ဟင္းဟင္း….လုပ္ လုပ္….ဆက္ေဆာင့္..အမေလး…..ေလး…..” လီးအေပၚဖက္ အရင္းနားရိ ေဂၚလီx{1039}x{101C}ကီးက  ေထာငက္ေနေသာ ေစာက္ေစ့ကေလးကို အားဖင့္ ေဆာင့ာ ေစာကတတင္းနားသိုx{1037} ဖိသိပိုကည္..။ ေကာ့ခနဲ ဖစား ရၿပီး တစိုယုံး လx{103C}ပx{103C}ပ္x{101B}x{101B} ဖစာ လကေလးx{1014}x{103D}စက ခင္ေအး၏ လက္ေမာင္းေတကို မမီမကမ္း လမ္း၍ ဆဲဆုတ္ လိုကိသည္..။ ဒီလို x{1014}x{103D}ုနယ္ေခာေမာ လပလန္းေသာ မိန္းမမိဳးကို မလိုးဖူးေသးေသာ ခင္ေအးကလည္း မညx{103B}ာေတာ့ပါ…။ မာလာ ခိုင္၏ ေဖးx{1014}x{103D}ုေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံးကို သူx{1037}လက္ၾကမ္းx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ ဆဲကိုင္ ဖစx{103B}စ္၍ စိတိတိုင္း ေဆာင့ိုးပါေတာ့သည္..။ “ x{1039}x{101D}ပတ္….ပ လတ္……..ဘတ္….အား……အမေလး..အစိုရဲx{1037}…အမေလး…ေလး..ဟင္းဟင္း……… ေကာင္းလခညား….ေနာ္…… အင္း….

တအားေဆာင့္ေနသည့္ၾကားမ အားမရx{1014}x{103D}ိုငစာရေသာ မာလာခိုင သူမ၏ ေခေထာက္x{1014}x{103D}စကို ခင္ေအး၏ ခါးမ ဖယ္၍ မိုး ေပၚသိုx{1037}ေထာငိုကည္..။ “ x{1039}x{101D}ပတ္…ဖတ္….x{1039}x{101D}ပတ္…..ဘတ္….အ….ဟင္း….ဟင္း…..အိ….အီး…….အ……” မာလာခိုင္၏  ေထာငားေသာ ေခx{1014}x{103D}စက ရမ္းခါ၍ ေနသည္..။ မာလာခိုင္ မကုံး မပင့္ေတာ့.။ ခင္ေအး၏ ေဆာင့က္ေတက ေလာ့မ သားသည့္ အပင္ ပို၍ ပင္းထနကကာသည္..။ မၾကာလေသာ အခိနင္ေတာ့…… “ x{1039}x{101D}ပတ္……..ပ လတ္..x{1039}x{101D}ပတ္……..ဖတ္……ဖတ္…..” “ အား…အ…….အမေလး..အို…အို…….အမေလး. ..ေလး.အား…..ၿပီး…….ၿပီး………  အိုး…..ေကာင္း……..ေကာင္း……အင့္………အင့္….” မာလာခိုင္၏ တငားx{1039}x{101C}ကီး ကုတင္ေစာင္းမ လတကားသညထိ  ေကာ့၍ ေကာ့၍ တကာၿပီး အေရေတ ပန္းထုတစိုက္ေတာ့သည္..။ ခင္ေအးလည္း မၾကာခင္ ကိုေကာိန္ ပနာေတာ့မည္  ဆိုတဲ့ အသိနဲx{1037} ေနာကက္ေတလည္း ရိေသးတာပဲ ဟု ေတးကာ စိတိုေလာ့ကာ သုတည္ေတ ပန္းထည့ိုကင္း ေရx{1037}သိုx{1037}ငုံx{1037}၍  မာလာခိုငို x{1039}x{101C}ကဳံးၿပီး ဖကားလိုကါေတာ့သည္..။

“ အနီ ေလး…..ေနေကာင္းရဲx{1037}လား……” ေငစကx{1039}x{1000}ဴ တစပို ကိုင္၍ အိပန္းထဲမ ထကာေသာ x{1014}x{103D}ယီက မီးဖိုခန္းဝင္ေပါကား တင္ ရပ္ လက္ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ္ ေလးပငာဖင့္ မလx{103C}ပငx{103C}ပင္ လx{103C}ပား ခကဳတ္ေနေသာ မာလာခိုငို ေမးလိုကည္..။ “  ေကာင္းပါတယ္….x{1014}x{103D}ယီရဲx{1037}…ညက အိပ္ေရးပကိုx{1037} x{1014}x{103D}ုံးေနလိုx{1037}ပါ….” ေဖမိေဖရာ ေဖလိုကည္..။ “ အင္း………” ရပ္ေနရာမ x{1014}x{103D}ယီ  လည့ကည္ အလုပ္…မာလာခိုင္၏ အသံက ထပ္၍ ထက္ေပၚလာပနည္  ေအာ္…ဒါနဲx{1037}……x{1014}x{103D}ယီ..ညကရင္ တိုx{1037}မိန္းမသားx{1014}x{103D}စ္ ေယာကဲ အဲဒါ ဦးေကာိန္x{1039}x{101C}ကီးကို လာအိပိုင္းရင္ ေကာင္းမလားလိုx{1037}….” “ ေကာင္းသားပဲ…အနီေလးရဲx{1037}…x{1014}x{103D}ယီ ေပာလိုကါ့ မယ္….” လည့ကာေသာ x{1014}x{103D}ယီ ဧည့န္းထဲ အေရာက္ ဂာနယတ္ေနေသာ ဦးေကာိနို ေတx{1037}လိုကသည္..။ “ ဦးေလး..“ “  ေဟ…..” “ ဒီမာ…ပန္းရံဆရာကို x{1039}x{101C}ကိဳေပးထားဖိုx{1037} ေင သုံးေသာင္း..” “ ေအာ္……ေအးေအး..သမီး….” ေငကိုလမ္းယူရင္း ကိုေကာ္ စိန္၏ မကုံးအစုံက အိမ္ေနရင္း စကပိုေလးဖင့္ လခငိုင္း လေနေသာ x{1014}x{103D}ယီx{1037} တစိုယုံးကို ခပဲရဲ ၾကည့ိုကည္..။

မနက မာလာခိုင္x{1014}x{103D}င့္ အစပိဳးခဲ့ေသာ ကိစx{1039}x{1005}က ကိုေကာိနား အေတာ္ ဒုကx{1039}x{1001} ေပးေနသည္..။ လီးက ကတယို မရိ…။ “  ေနာက္ၿပီး…အနီေလးက ေပာတယ္….ဦးေလးကို ညကရင္ အိမာ လာအိပ္ေပးပါတဲ့…” “ အင္း….အိပ္ေပးမယ္……….” ကို ေကာိန္ စိတဲ ေပာားသည္..။ “ ဒါနဲx{1037}…x{1014}x{103D}ယီ…မာလာခိုငို ဦးေလး လိုကိုx{1037}ေပး၇မာလား….” “ ခါတိုင္းေတာ့….သူအိမနင္  သူx{1037}ဖာသာ ေမာင္းသားတာပဲ…ညေန သူပနာမ ကားကို ပနူလာမာေပါ့…ၿပီးေတာ့ x{1014}x{103D}ယီလဲ ဘယ သားစရာ မရိေတာ့ပါ ဘူး….” ကိုေကာိန္ တစ္ေနကုန္ အားလပားၿပီ…။ ေပာၿပီးသည္x{1014}x{103D}င့္ လည့ကားေသာ x{1014}x{103D}ယီ စိတဲ…. “ ဒီေနx{1037}….ဒီလူx{1039}x{101C}ကီး  အၾကည့ ဘာမန္းလဲ မသိဘူး  ဟုေတးၿပီး…x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလး စူလိုကိသည္..။

ေရခိဳး ထမင္းစားၿပီး မာလာခိုင္ ကားကိုယူ၍ သူမအိမိုx{1037} ပနားေခၿပီ..။ ဦးေကာိန အိမ္ေရx{1037}တိုက္ ပန္းၿခံေအာကင္ ရိေသာ ခုံတန္းလားေပၚ၌ အိပ္ေနသည္..။ အိပာေပၚ လဲ၍ မဂx{1039}x{1002}ဇင္း ဖတ္ေနေသာ x{1014}x{103D}ယီ တစ္ေယာက္ သူငယင္းထံ ဖုန္းဆကန္း သတိရသဖင့္ စာအုပို ပိတ္၍ ထထိုငိုကည္..။ ထိုအခါ အိမ္ေဘး ပန္းၿခဳံေဘးမ လx{103C}ပနဲ ေတx{1037}၍ လမ္းၾကည့ိုကိသည္..။ “ အို……..” x{1014}x{103D}ယီ အသကx{103D}ရပေလာက္ ဖစင္း မကုံးေလး ဝိုင္းသားရသည္..။ ၿပီးေတာ့ မငေသာအရာကို တစိုကတတ္ ၾကည့င္း ေဖးညx{103B}င္းစာ ထ၍ မနံခါးမား ပိတားသည့္ ပဴတင္းေပါကားသိုx{1037} တိုးကပာသည္..။ သူမ မင္ေနရသည ဧရာမ ေယာက္ားတနာx{1039}x{101C}ကီး ….၊ ထိပ္x{1039}x{101C}ကီးက နီရဲ ၿပဲလန္ေနၿပီး လီးx{1039}x{101C}ကီးအေပၚပတညင္ အဖုအဖုx{1039}x{101C}ကီးေတ သီးထေနသည္..။ လီးx{1039}x{101C}ကီးက သာမနေနအထား မဟုတဲ ေထာငတ္ေနတာမ….ေရx{1037}တည့ည့ိုx{1037} တန္းတန္းx{1039}x{101C}ကီး….။ ၾကည့္ေနေသာ x{1014}x{103D}ယီ တစိုယုံး x{1014}x{103D}မ္းနယလိုဖစာၿပီး တုနုနငင္ ဖစ္၍လာသည္..။

“ ၾကည့တာ…ဟို ခင္ေအး ဆိုတဲ့ လူx{1039}x{101C}ကီးပဲ….ေတာ္ေသးတယ္…လူx{1039}x{101C}ကီးမက္x{1014}x{103D}ာက ပန္းx{101B}ုံနဲx{1037} ကယ္ေနလိုx{1037} ငါ့ကို မမငဘူး…” ၾကည့င္း x{1014}x{103D}ယီ၏ မိန္းမအဂx{1039}x{1004}ါေလးထဲမ တစိဳးတစည္ ခံစား၍ လာရေလသည္..။ “ ငါ…..ဘာဖစာလဲ မသိဘူး…” အရကရား…၊ မိန္းမသား အိေx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ဖင့္ ဖိသိပားခဲ့ေသာ သူမ၏ ေသးသားတိုx{1037}က ကာမဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}တိုx{1037} တန္းကနင့ကာၾကေလၿပီ…။ ၿပဲလန္၍ အစမ္းကုန္ ေတာငတ္ေနေသာ လီးx{1039}x{101C}ကီးက အၿငိမေန..၊ ဆတနဲ ဆတနဲ လx{103C}ပ္၍အသား x{1014}x{103D}ယီ အသကx{103D}မားပင္ ၾကပာၿပီး ရငဲတင္ နင့နဲ နင့နဲ ဖစစားရသည္..။ “ ေစာေစာက ငါအိပာေပၚမာ လဲၿပီး စာဖတ္ေနတုန္း ေပါငိုေထာင္ၿပီး ခိတားေသာ့ စကပ ခါးေပၚ လနၿပီး ေအာကိုင္းမာ ဘာမ မရိဘူး..၊ သူ…ငါ့ကို လာေခာင္းၾကည့္ၿပီး ငါ့ဟာေလးကို ေတx{1037}ၿပီး ဒီလို ဖစ္ေနတာမားလား  အို….အို……..” x{1014}x{103D}ယီ သိမ့ိမ့ုနားရပနည္..။ ေစာကုတ္ေလးထဲမလည္း ဘာေတမန္းမသိ… ညx{103B}စုတိုကိသလို…။ နဂိုကမ ၿပဲေနသည့ီးx{1039}x{101C}ကီးကို လကစကင့္ ကိုင္၍ ထပာ ၿဖဲခေနသည္..။ x{1014}x{103D}ယီ မေနx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့..။ စကပ္ေလးေအာကိုx{1037} လကိဳလိုက္ၿပီး ေစာကုတေလးကို ကိုငမ္းလိုကိသည္..။

သူမက အိမာေနရင္းမိုx{1037} ဘာေအာကံကိုမ မဝတတ္…။ “ ဟင္….” သူမ ေစာကုတ္ေလး တစုလုံး အံ့ၾသေလာက္ေအာင္ ခုံးထ  မာေကာေနၿပီး အရည္ေတကလည္း အေတာားမားပင္ စိုx{101B}x{103E}ဲေနေအာင္ ထကေနသည္..။ အရည္ေတကလည္း လကဲx{1037} ထိမိ လိုက္ေတာ့ ခၽဲကိေစးထန္း ေနသည္..။ လီးၿပဲx{1039}x{101C}ကီးကို ၾကည့င္း ေစာကုတ္ေလးကို လက္x{1014}x{103D}င့ိဖိၿပီး ေလးငါးခက္ေလာက္  ပတိုကစိုကည္..။ “ အို….အိုး….အေမ့……” အိုး……ေကာင္းလခညား…….၊ အရသာ ရိလိုကာပါလား..။ စိတဲ နဲနဲ  ေကနပားသည္..။ “ ဟင္…ကၽတ္…..” ေဆာင့္ေၾကာင့ိုင္ေနေသာ ဟိုလူx{1039}x{101C}ကီး ထိုင္ေနရာမ အထ သူမx{1014}x{103D}င့္ မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုငိၿပီး  လူx{1039}x{101C}ကီးက ၿပဳံးပ၍ လည့ကားသည္..။ “ ငါ့x{1014}x{103D}ယ္…..ေနာ္……ေသသာ ေသလိုကငာပဲ…..” တစိုယုံး ထူပူသားေသာ  x{1014}x{103D}ယီ တစ္ေယာက္ အိပာေပၚသိုx{1037} ဝုန္းခနဲ ပစဲခလိုကိေလေတာ့သည္..။ “ ဟာ….ကိုခင္ေအး…ပန္ေတာ့မလိုx{1037}လား…..” “ ဟုတယ္…ကိုေကာိန္…ဒီေနx{1037} ခငားက ေငထုတ္ေပးထားေတာ့ ခငားကို ပဳစုရအုံးမယ္ ဟာ……..ရပါတယ္….ဗာ…..” “ ကဲ…မင္း ပန္ေတာ့…….” ကိုခင္ေအးက သူx{1037}တပည့္ေကာင္ေလးကို လည့္၍ ေပာလိုကည္..။ “ ဟုတဲ့..ဆရာ…..” “ လာဗာ…ကိုေကာ္ စိန္..ဆိုင လမ္းေထာင့င္ ရိတာပဲ…လိုကဲ့ဗာ…” “ အဲ….ခဏေလး….ေနာ္……” ကိုေကာိန အိမဲဝင္၍ ဧည့န္းထဲ၌ ရပ္ လိုကည္..။ “ x{1014}x{103D}ယီေရ….ဦးေလး အပင္ ခဏ သားလိုကုံးမယ္……” “ ဟုတ္……” x{1014}x{103D}ယီ၏ တုံx{1037}ပနံအဆုံး ကိုေကာိနည္  ခင္ေအးx{1014}x{103D}င့္ အတူ လမ္းထိပိ စားေသာကိုငိုx{1037} ထကာခဲ့ေလသည္..။

ေမာကက္ အိပ္ေနလိုx{1037}လဲ ခံစားခက္ ေဝဒနာက မေပာက္..။ ပကကန္ အိပ္ေတာ့လည္း ေဝဒနာက မထူခား..။ x{1014}x{103D}ယီ စိတစိသည္..။ တစိုယုံး ေနမထိ ထိုငသာဖင့္ စိတဲတင္ တစုခု လိုေနသလို ပင္ ဖစ္ေနရသည္..။ စိတူးတစုရ၍ x{1014}x{103D}ယီ လဲေနရာမ ထ၍ သူမ၏ အိပန္းထဲမ ထကာၿပီး ဒကီတိုx{1037} အိပန္းကို ဖင့္၍ ဝငိုကည္..။ ၿပီးေတာ့ ဒကီ စားပဲအံဆဲမားတင္ ဟိုရာဒီရာလုပင္း စီဒီေခ တစပို ဆဲယူ၍ စကငည့ာ ၾကည့ိုကည္..။ အေခက အပာကား .။ ဒီအေခ ရိတယိုတာ အရင ဒကီတိုx{1037}အခန္း ရင္းေပးရင္း ေတx{1037}လိုx{1037} စမ္းၾကည့္ၿပီးၿပီ..။ ေကာင္းလိုကည့္ ဇာတား..။ ဇာတမ္းလည္း ဆုံးေရာ x{1014}x{103D}ယီ ေစာကုတ္ေလးလဲ x{101B}x{103E}ဲနစိုx{1037}ေနသည္.။ ၿပီးေတာ့ ခံစားေနရသည့္ ေဝဒနာကလည္း မသကာသည့ပင္ မီးေလာငာ ေလပင့္ ပိုလိုx{1037}ေတာင္ ဆိုးလာသည္..။ x{1014}x{103D}ယီ အေခကို သူx{1037} ေနရာသူ ပနားရင္း စားပဲေပၚတင္ ဝီစကီ ပုလင္း ေရသနx{1037}ူးx{1014}x{103D}င့္ ဖနကိုx{1037} အဆငင့္ ေတx{1037}လိုကည္..။ မူးမူး x{1014}x{103D}င့္ အိပ္ေပာားရင္ ေကာင္းမညု ေတးမိကာ ဝီစကီ x{1014}x{103D}စကီးနီး ေလာက္ ထည့္၍ ေရx{1014}x{103D}င့္ ေရာၿပီး ေသာကစိုကည္..။ အရင တစါx{1014}x{103D}စါေလာက္ မည္းစမ္းေသာက္ၾကည့ူးသည္..။ ခုေလာက္ ေတာ့ မမားေပ…။ x{1014}x{103D}ယီ အိပန္းထဲ ပန္ေရာက္ေတာ့ အူx{101B}ိုင္းေလး ဖစ္၍ အရကိန္ အေတာကာသည္..။ သူမ ကိုယ္ေပၚရိ  အဝတစား အားလုံးကို ဆဲခၽတစိုကည္..။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏ ဗလာကင္းေနေသာ ကိုယုံးကို မန္ေရx{1037}တင္ လည့တ္ၾကည့္ ရင္း ေပါင္ေလးx{1014}x{103D}စကို က၍ ကားၿပီး ငုံx{1037}ၾကည့ိုကိသည္..။

အို….သူမ ေစာကုတ္ေလးမ အရည္ေလးေတ ေအာကိုx{1037} အမင္ေလးေတတန္းကာ တဲေလာင္းေလး ထကလာသညို ေတx{1037} လိုကသည္..။ သူမ ဆူေဝေနေသာ ေသးသားဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ကို ဘယိုမ ထိန္းမရေတာ့ပါ..။ ေစာကတ္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားေလးx{1014}x{103D}စုကို  လကx{103B}ိဳးလကတိုx{1037}ဖင့္ ဖိ၍ ဟလိုကည္..။ နီရဲေနေသာ ေစာက္ေခါင္းဝေလးတင္ မနည္းေစ့ေလာကိေသာ ေစာက္ေစ့ ကေလးက ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ေလး ဖစ္ေနသညို မနဲတင္ အတိုင္းသား ေတx{1037}မငိုကသည္..။ ထိုခဏတင္ x{1014}x{103D}ယီ၏ စိတ္ အာx{101B}ုံတင္ ေစာေစာပိုင္းက သူမေတx{1037}မငဲ့ရေသာ လီးၿပဲx{1039}x{101C}ကီးကို သတိရမိသားၿပီး မကုံးေလး မိတာ စိတန္းဖင့္ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို  မင္ေယာငာ ေစာကတေလးကို လက္ေခာင္းထိပ္ေလးမားဖင့္ လည့တ္ေပးေနမိသည္..။ အို….အရသာ….ရိလေပ မယ့္…..အားမရခင္…။ ဘယိုလုပမာလဲ….။ x{1014}x{103D}ယီ မန္ေရx{1037}မ လည့ကဲ့ၿပီး ကုတင္ေစာင္းတင္ ထိုငိုကည္…။ ၿပီးေတာ့  ပကကနကာ ေပါငား၍ ေစာကတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးကို ပတ္၍ ကလိမိသည္..။ x{1014}x{103D}ယီသည္ နဂိုက ထx{1039}x{101E}ကေနေသာ  ရမၼကိတို လကင့္ ေဖေဖာကင္း အပာကားကို ၾကည့ဲ့ၿပီး အရကိုပါ ေသာကိုကိေလေတာ့ သူမ၏ ရာဂစိတ္ေတက  အဆမတနင္ ထx{1039}x{101E}ကလာx{101B}ုံမက အရကရားပင္ မရိေတာ့သေလာက္ နီးနီး ဖစိုx{1037}ေနပါၿပီ..။ “ ဟင္း……… ဟင္း..အင့္….အင္း…….” ပတင္း ေစာက္ေစ့ကေလးကို ထိမိေတာ့ ကငိမ့ကားသည္..။ ဒီေတာ့ ေစာက္ေစ့ကို ဖိ၍  ပတည္..။ ေစာက္ေခါင္းထဲကို တစုံတခု ထိုးထည့င္ေသာ စိတ္ေတကလည္း ပင္းပထကနိုx{1037} လာရသည္..။

မိတားေသာ  မကုံးထဲတင္ေတာ့ သူမေတx{1037}ခဲ့သည့္ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို အာx{101B}ုံ မပတ္ေပ..။ “ အင္း..ဟင္း..ဟင္း…..ရီး……အ….” “ ကၽီ..” အိပန္းတံခါး  ပင့ားသံ ၾကားသဖင့္ မကုံးဖင့္ၾကည့ိုက္ေတာ့ အထဲကို လမ္းဝငာေသာ ကိုေကာိနို ေတx{1037}လိုကသည္..။ တစ္ေနx{1037}လုံး မၿငိမ္းx{1014}x{103D}ိုငဲ့မီး အရကါ ထပ္ေသာကာလိုက္ေတာ့ ကိုေကာိနစ္ေယာက္ ရဲဝံ့၍ ေနပါၿပီ..။ အိပန္းထဲ မ ၿငီးသံ သဲ့သဲ့ ၾကားရ၍ တံခါးကို ဟၾကည့ိုကာ x{1014}x{103D}ယီတစ္ေယာက္ ဖစငိုင္း ဖစ္ေနတာ ေတx{1037}လိုကေတာ့ ကိုေကာိန္  ခကင္းပင္ အခန္းထဲသိုx{1037} လစနဲ ဝငာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္..။ “ ဟင္……….ဦးေလး…….” x{1014}x{103D}ယီ မကုံးေလးေတ ဝိုင္းသားရစဥ္  ကိုေကာိန အခန္းထဲ အေရာက္ မတတပ္၍ ပုဆိုးကို ခၽတပစိုကည္..။ “ အို……..” တန္းမတ္ေနေသာ အေၾကာ ၿပိဳင္းၿပိဳင္းဖင့္ လီးတနဲမဲx{1039}x{101C}ကီးက ၿပဲလန္၍ေတာ့ မေန ..။ ေစာေစာက လီးx{1039}x{101C}ကီးထက္ေတာ့ x{1039}x{101C}ကီးသည္..။ ရညည္..။ ကိုေကာိန  အသားဖဴေပမယ့္ လီးx{1039}x{101C}ကီးက မဲမဲx{1039}x{101C}ကီး..။ ကိုေကာိန္ ေရx{1037}သိုx{1037} လမ္းလိုကင္း သူx{1037}အကx{103E}ကိုပါ ဆဲခၽတိုကည္..။  ကိုယုံးတီး ဖစားေပၿပီ..။ x{1014}x{103D}ယီ လူးလဲထလိုက္ၿပီး သူမ၏ ဝတစလစ္ ကိုယုံးေလးကို ကုတင္ေစာင္းတင္ ဒူးေထာက္၍  ထိုငိုကည္..။ ေရx{1037}သိုx{1037} လမ္းလာေသာ ကိုေကာိန္ သူမx{1014}x{103D}င့္ လကစမ္း အကာသိုx{1037} ေရာကာသည္..။

“ ေန…ေန အုံး…..ဦးေလး…..” ကိုေကာိန္ ရပိုကည္..။ x{1014}x{103D}ယီက အိပာေပၚတငင္ ေဆာင့္ေၾကာင့ိုငိုက္ၿပီး လကစက  ေနာကိုx{1037} ပန္၍ ေထာကာ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ၾကည့င္း ေစာကတဲ လကလယ္ ထိုးထည့ာ ကလိသည္..။ “ ဟို….ဦးေလးဟာ  x{1039}x{101C}ကီးကို….ၿဖဲ…..ၿဖဲလိုက္…..” ကိုေကာိနx{1037}ီးက ထိပေပၚx{101B}ုံသာ ရိေသာ လီးငုံမိဳး ဖစည္.။ တဆတတုန္ေနေသာ လီးကို  ကိုေကာိန လကစကင့္ ထိပားမ အရညားကို ဒစ္x{1039}x{101C}ကီးေပၚေအာင္ ဆဲလနလိုက္ေတာ့ စိုက္ၾကည့္ေနေသာ x{1014}x{103D}ယီ၏  လကလယ ေစာကတဲသိုx{1037} ပို၍ ပင္းပင္းထနန္ မနနနန္ ဖင့္ အသင္းအထုတ္ လုပာသည္..။ “ အင္း… ဟင္း…….အင့္….အင္း……” အနီးကပ္ ေတx{1037}ေနရေသာ ကိုေကာိန္ မေနx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့   x{1014}x{103D}ယီေလး…..သမီး  ေစာကတ္ေလးထဲ ဦးေလး လီးx{1039}x{101C}ကီး ထည့ိုကင္ ဒီထက္ ပိုေကာင္းမာ ..သမီးရဲx{1037}.” “ ထည့္….ထည့္ေလ….လာ..လာ….” x{1014}x{103D}ယီက  လကစကင့္ လမ္းဆဲေခၚသည္..။

ေရx{1037}သိုx{1037} တိုးကပာၿပီး ကိုေကာိန ကုတင္ေပၚမ x{1014}x{103D}ယီကို ကုတင္ေစာင္းတင္  ကနx{1037}နx{1037}တ္ လဲေစၿပီး သူမ၏ ေခx{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို သူx{1037}ပုခုံးတဖကီ တငငာ လီးထိပို စိုx{101B}x{103E}ဲေနေသာ ေစာကတဝတင္ ေတ့ ကပိုကည္..။ “ သင္း……သင္း ေတာ့ ေလ……” “ ဗစ္….ဗစ္……ဖတ္….အား……..အီး…အား…..အေမ့….အီး….” စိတထိန္း x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ေသာ ကိုေကာိန လီးကို အဆုံးဝင္ေအာင္ တစကည္းေဆာင့္၍ သင္းခလိုကည္..။ x{1014}x{103D}ယီတစ္ေယာက္ ေကာ့ တကားၿပီး တစိုယုံး တဆတတ္ တုန္ေနရာသည္..။ ကိုေကာိန္ ငုံx{1037}ၾကည့ိုကည္..။ မဆနx{1037}ၿပဲဖင့္ လီးx{1039}x{101C}ကီးတဆုံး ဝင္ေနေသာ ေစာကတ္ေလး အဝမ ေသးစီးေၾကာင္းေလး ေတx{1037}လိုကသည္..။ လကမ္း၍ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးေတကို ေခ ေပးလိုကည္..။ “ လုပ္…..လုပ္ေလ…ဦးေလးရ…..အ..အမေလး..ေလး….” “ x{1014}x{103D}ယီေလး….အင္း..အင္း…..ေကာင္းလား..” ေသး ထက္ေနမန္း သိ၍ နာကငx{103C} သကာေအာင္ အေဆာင့ပ္ၿပီး x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကို ကလိေပးေနရာမ ေမးလိုကည္.။ “ အင္း…… ဟင္း…..လုပ္….လုပ္..နာနာေလး…ေကာင္း…ေကာင္းတယ္……..ေဆာင့္ေပးပါ….အား… အင့္…..အေမ့…….တအားေဆာင့္ေပး ပါ…..”

“ အ…အား…..ေဆာင့မ္းပါ…ဦးေလးရဲx{1037} ..ဘာလဲ..အားမရိဘူးလား….ကၽတ္…ကၽတ္….အင့္..ဟင့္…….” ကိုေကာိန္  သူမ၏ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံးကို ဖိညx{103B}စဲကိုင္ၿပီး အသားကုန္ ေဆာင့ိုးပါေတာ့သည္..။ “ ဗစ္……..ဘတ္……ပလတ္…….ဖတ္…..ဗစ္…… အား…….အင္း……အင့္………အ..အေမ့ အား.အိ…..အ…..” x{1014}x{103D}ယီ ခါးေလး ေကာ့တကာ ေခါင္ေလး ဘယာရမ္းခါရင္း တစီ  ၿပီးသားသည္..။ မၿပီးေသးေသာ ကိုေကာိန အရိနို ေလာ့၍ တစကင္း ေဆာင့္ေပးသည္..။ x{1014}x{103D}ယီ အာသာေပေသးပုံမ ရ..။ ေစာကတဲမ တလx{103C}ပx{103C}ပ္ တx{101B}x{101B}ဖင့္ သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ဖစx{103B}စ္ ဆုပယ္ေပးေနသလို ..။ တစကင္း ေဆာင့္ေပးေနရာမ  ခဏအၾကာ ေနာကစီအတက္ အၿပီးလိုးရန္ အိုငန္းx{101B}x{103E}ဲနစ္ေနၿပီး ေခာၽတၽတ္ ဖစ္ေနေသာ အရညားကို သုတ္ေပးရန္  ရည္x{101B}ယ္၍ ကိုေကာိန္ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ေဖးေဖးခင္း ဆဲထုတိုကည္..။ “ အိုး….မထုတ္…..မထုတဲx{1037}ေလ…လုပ္….လုပ္…လုပ္ ေလ… ဦးေလးကလဲ..ကၽတ္..ေပာလိုကတာေနာ္…..ဟင့င့္…..” “ လိုးပါ့မယ္..x{1014}x{103D}ယီရဲx{1037}…ေတာ္ၾကာ x{1014}x{103D}ယီေလးကသာ နာတယ္  ေတာ္ၿပီ မေပာနဲx{1037}…” “ အံမာ….ဦးေလးကလား…x{1014}x{103D}ယီ ခံx{1014}x{103D}ိုင္ေအာင္ ခံမယ္….စိနိုက္..ေလ….ဦးေလး တစလုံး လိုးေပးမ လား..ဦးေလး အားကုနာ လုပ္…ကဲခင္ ကဲသားပေလ့ေစ…ဦးေလးဟာx{1039}x{101C}ကီးသာ မထုတစဲx{1037}….x{1014}x{103D}ယီ ေအာင့္ၿပီး ခံx{1014}x{103D}ိုင္ေအာင္ ခံ မယ္…..” x{1014}x{103D}စ္ေယာကား တစ္ေယာကက္x{1014}x{103D}ာ တစ္ေယာက္ၾကည့င္း ၿပဳံးလိုက္ၾကကာ ဒစ္ေပၚသညထိ အပငိုx{1037}ေရာက္ေန ေသာ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ဗစနဲ တဆုံး ေဆာင့င္းလိုက္ေတာ့ x{1014}x{103D}ယီေလးမာ အင့နဲ အသံေလးထကာ ဟင္းခနဲ သကင္းေလးခ၍  မကုံးေလး x{1014}x{103D}စုံးကို မိတလိုကါေလေတာ့သတည္း….။