မမဆု (သို့) ရေစင့အရေးတောပုံ
ဦးတေဇသည မနကကတညးက ရုံးပိုငးဆိုငရာ ဆုံးဖတစရာမားကို တောကလောကလုပကာ အမနဆုံး အပီးသတလိုကပီးနောက bell ကို နိပလိုကသည။ မကာမီ သူ၏ ရုံးတံခါးပင့လာသည။ ထို့အတူ သူ အမောလင့ကီး မောလင့နေသော “ဆု” တစ ယောက ငငသာစာ ဝငရောကလာသည။ ဆုသည မီးခိုးပာရောင ရုံးဝနထမးဝတစုံဖင့ လခငတိုငး လနေသည။ သူမကို မငလိုက သညနင့ သူက ခါးပတကိုးကို ဖုတလိုကသည။ ဆုကလညး တံခါးခတပီးသညနင့ ပေါငလညထိ ရောကနေသော စကဒကို ခတ ခလိုကသည။ ဦးတေဇကလညး ဘောငးဘီကို ခတခလိုကသည။ ဆုကို မငလိုကတိုငး သူ့လီးက အငမးမရ တောငတတသည မာ တောတောကာခဲ့ပီ။ ခုလညး တောငနေဆဲပင။ ရိုးမသားနိုငလောကအောင ဆဲဆောငလနးနိုငသည့ ဆု၏ စောကဖုတကို သူ တနးတနးစဲ ဖစနေသညမာလညး ကာခဲ့ပီ။ ဆုက အလိုကတသိပင သူ့ရုံးစာပဲတင လာကုနးပေးသည။ တငးမာ ဖံ့ဖိုးလသော အိုးကီးက အယတကနေသည။ သူ့လီးကို တံတေးဆတလိုကပီး ဆု၏ ခါးကိုကိုငကာ နောကသို့စူထကနေသော စောကဖုတထဲသို့ သူ့လီးကီးကို ထိုးသငးလိုကသည။ လီးက တောကလောကမုပဝငသားသည။ သူ ခပပငးပငးလေး အခက ၂ ကော ဆောင့ လိုကတော့ စားပဲပင နညးနညးရေ့သားသည။ ပီးမ ဖညးဖညးခငးဆောင့ရငး အကx{103E}ကို ခတကာ နို့ကို နိုကပီး ဆဲသည။
“ကောငးလိုကတာ ကိုကီးရယ” ဆုက ခံရငး ညညးသည။ ဆုက သူ့ကို ကိုကီး ဟုခေါသည။ ဒါကလညး သူေဋးတို့မနသမကို ဖနတတသော မိနးမမား၏ အခေါအဝေါ တစခုမသာပင။ ဆုထက သူ့အသကက ၂ကောကီးသည။ သူ့အသက ၄၅ နစရိပီ။ ဆုက ခုမ ၂၅ နစသာ ရိသေးသည။ သနတုနးမနတုနး ဖစသည။ သူ့လို မနမာနိုငငံ တစနိုငငံလုံးအတိုငးအတာဖင့ ခမးသာသော သူ့အားအလိုးခံရသညပင သူမအတက မဟာ အခင့အရေး ဖစသည။ သို့သော ဦးတေဇသည မိနးကလေးမားစာကို စိတကိုက ခေတောတငခဲ့သောလညး ခုတစယောကလို သုံးနစခန့ကာအောင စဲစဲမဲမဲမဖစခဲ့ဖူး။ သညတစယောကမ ခကခေပီ။ အိမက ဟာနဲ့ စကားမားရပေါငးလညး မနညးပီ။ ခုပင ဆေးရုံတငထားရသည မဟုတပါလော။ “တီ တီ တီ” တေဇသည အဲကနး အောကမ ခေးမားရဲနေအောင ဆဲနေတုနး ဖုနးဝငလာသဖင့ ခဏရပကာ ဖုနးကို ကည့လိုကသည။ အိုး ဆေးရုံက ဖုနးပါလား။ သူ ခကခငး ဖေလိုကသည။
“မမ ဆုံးပီ” “ဟင” ဆု၏ စောကဖုတထဲမုပဝငကာ ထနနေသော သူ့လီး ခကခငး ညိုးကသားသည။ လုံးဝ ဂရုမစိုကနိုငအားပဲ ဆေးရုံသို့ ပေးခဲ့သည။ ကနရစခဲ့သော ဆုသည ဟာတာတာ ဖစနေသည။ သူေဋး ဦးတေဇသည ခုလိုပင မကာခဏ အလောတကီး ထကသားနေက ဖစသည။ ဒါကို ဆုကလညး အရုံးမပေးပါ။ “မောင့ နေရာ လူမလပပါဘူး၊ ကဲပိုလို့ထူး” ဆိုသလို ပင ပာတာ မငးထငက အခန့သင့ပင ဝငလာသည။ “မဆု” “အခိနမဆဲနဲ့ လာကာတယ” သူမက ခပထနထနပင ခေါလိုက သည။ ဟုတသည သူမ အာသာ မပေသေးပါ။ ပာတာ မငးထငက ရုံးပာတာမို့သာ တောသေးသည။ ကောငးပညာမတတပေမယ့ သညပညာမိုးတော့ တတသည။ သူမ စောကဖုတကို အောကက ပင့လကပေးသည။ တေဇ၏ လီးရာပောကအောင လက ပေးသည။ သူမကို ပကလကအိပခိုငးပီး ပေါငနစလုံးကို ထမးကာ အားပါးတရ ဆောလေတော့သည။ နညးနညးကာတော့ သူမ ကမးပငပေါ လေးဘကထောက ကုနးပေးသည။ မငးထငက မုဆိုးဒူးထောကပုံစံ လိုးသည။
“ဖငဆောပေးမယ” စောကဖုတထဲ လီးထုတပီး ဖငပေါကတည့တည့ တံတေးထေးခကာ လီးဖင့ ပတသည။ လီးခေါငးနိုက ထည့သည။ လီးခေါငး ဝငတော့ ဆကသိပထည့သည။ တစောငးလေး အိပပီးကမးပငပေါ နောကကနေ တဖုတဖုတ ဆောသည။ ရေ့က အဖုတကို လကဖင့နိုကပီး နောကဖငကို တရစပလိုးသည။ မငးထငသည ရငခငထဲထည့ကာ ဖငကို အားရအောင ဆောင့ပီးနောက တငသားပေါ လီးရညကို လတခပေးလိုကသည။ တစရုးဖင့ ပနသုတပေးပီး အဝတမား ဝတကပီးနောက နုတခမးခငး အနမးဖလယကသည။ မငးထငက ပနတငးလာမနး ဆုတစယောက သိနေသောလညး ရပလိုကသည။ ဖစနိုငရင တော့ သူမ လိုခငပါသေးသည။ သို့သော အခေအနေတေ ရိသေးသည။ သူမ ဖစလိုသော သူဌေးကတော ဆုံးပါးသည့ ကိစရပ က ဖစခငသည့အတိုငး ဖစလာပေပီ။ သူမ ဖစခငသော ဆိုသညထက သူမ၏ ဦးလေး ဖစခငသော ဆိုသညက ပိုမနပေ လိမ့မည။ သူမ၏ ဦးလေးဆိုသူက ဤ ကုမဏီကို ပကစီးစေလိုသူ တစဦး ဖစသည။ ဘာကောင့ဆိုတာ သူမ မသိရ။ သူမကို သူဌေးက စဲလနးနေအောငတနးပို့ခဲ့သူ ဖစသည။ ကောငးပီးသညနင့ သူမကို တောက ခေါလာသည။
သူမက ကောငးသာ ပီးသားသည။ ဘာဆိုဘာမ ရေလညလည မရိ။ ဒါသညကပင ဦးလေး၏ အခင့အရေး ဖစနေသည။ “ကုမဏီ တစခုမာ အလုပရမယ” ဆိုသဖင့ သူမ လိုကလာခဲ့သည။ အလုပ တကယ ရပါသည။ အရောငးစာရေးမလေး အဆင့ တင ဖစသည။ ဘယလို ဆကဆံ ဘယလိုပုံး ဘယလို နေထိုင စသဖင့ နေ့စဉနေ့တိုငးမာသည။ သို့သော သူမ ဦးလေးအိမသို့ ညနေခငး ပနမရောကခင။ သူမ ပနသားတိုငး ဦးလေးက သူ့မိနးမကို လိုးလိုးနေတတသည။ အစက အခနးတငးတင အငး အငးနဲ့ လိုးသံကားရသည။ ကာတော့ ဦးလေးမိနးမ ဖစသူ နဲ့နဲ့ ကိုယတိုင သူမကို အခနးထဲ သံပုရာရည ယူလာရန မာသည။ သူမ ဝင သားတော့ “နင့ဦးလေးလေ ဒီညမ ပိုကာနေတယ၊ မော လညးမော ရေလညး ဆာလို့” ဟုပောကာ စားပဲပေါတင လကထောက ကာ အကုနးလိုကခံပီး တနးလနး တောငးသောကသည။ တဝကရောကတော့ ဦးလေးက လီးကီးကို ဆဲထုတကာ သံပုရာရည သောကပနသည။ ပီးတော့ ခကမပေးသေးဘဲ စောကဖုတထဲ လီးပနသငးပီးမ လည့ပေးသည။ သူမ နတပူးသလို ဆတဆတတုန ကာ အခနးထဲမ ပေးထကလာခဲ့သည။ နောကနေ့မားတင သူတို့ လိုးနေစဉ ရာသီပေါ သစသီးမား သားထားပေးရသည။ သူတို့က သူမကို ရိသညဟုပင သဘောမထားပဲ စိတလတကိုယလတ လိုးကသည။ လီးစုပတာ၊ စောကပတလကတာ၊ ဖငလိုးတာကို သူမ ကုနကုနစငစင မငဖူးသားတော့ သူမလညး စောကဖုတ ယားလာသည။ ဖငယားလာသည။ လကခောငးကို လီးအမတဖင့ စုပ ကစားတတလာသည။
“ညညးအဖုတလညး ယားတာပဲ မဟုတလား” အနတီနဲ့က ထမငးစားရငး မေးသည။ သူမ မဖေရဲပါ။ ဒီနေ့ရုံးပိတရကဆိုတော့ ညညးလညး ဘယမ သားမနေပါနဲ့ ဟုဆိုကာ ဆုတစယောက ကာမနံထဲသို့ တနေကုန ကရောကခဲ့ရသည။ “ဒီလိုစုပ” ဟုဆိုကာ လီးတံမညးမညးကီးကို စုပပသည။ သူမကိုလညး စုပခိုငးသည။ သူမ မစုပရတော့ အနတီနဲ့က သူမခါးဖကကာ လီးစုပထားသော နုတခမးဖင့ သူမပါးစပကို စုပသည။ ပီးတော့ လီးကိုယူကာ သူမပါးကို ထိုးကစားသည။ ဦးလေးကလညး သူမခေါငးကို ကိုင ထားသည။ မကာမတင လီးထိပက သူမနုတခမးကို လာထိုးသည။ သူမလညး ရောငလို့ မရတော့။ စိတနစခလညး ပောကကာ ဖစခငရာဖစစိတဝငသားပီ။ လီးတံကီးကို ငုံထားလိုကသည။ ဦးလေးကို သူမခေါငးကို ကိုငကာ ဆဲသငးဆဲထုတ လုပပေးသည။
“ပါးစပနဲ့ ကငးတိုကပေးတာ” အနတီနဲ့က ဝငပောသည။နောက ဘယလို ဆဲစုပရသည။ ဘယလို အဆုံးထိငုံရသည။ ပါးစောငနဲ့ ငုံ ကာ ပတထုတပေးရသည စသဖင့ အနတီနဲ့က အကုနသငပေးသည။ သူမ အဝတကို အကုနခတကာ သူမအဖုတကို အနတီနဲ့က လကပေးသည။ ဦးလေးက နို့စို့သည။ အခို့လငမယားမားက ယောကားဖစသူ ဖောကပနလင မီးပင့ကသောလညး ခုတော့ သူမအဖုတကို အနတီနဲ့ကိုယတိုင ဖဲပေးသည။ ဦးလေးက သူ့လီးကို အနတီနဲ့ အရငငုံခိုငးပီး သူမအဖုတထဲသို့သငးသည။ တနေ့ လုံး သူမအပိုစငဘဝကို ကုနစငအောင ရယူခဲ့သည။ ညနေစောငးတင သူမ မော့မော့လေး ကနသည။ နောက နစရကသုံးရက ညနေတိုငး ဦးလေးက သူမကို စိတကိုကဆဲသည။နောငတင သိလိုကရသညက သူမကို အလုပလုပနေသော ကုမဏီမ သူဌေး ကီးအား မူဆယရန ဖစနေခဲ့သည။ သူတို့က နငလညးသူဌေးကတော၊ ငါတို့လညး သူဌေးကတောရဲ့ဦးလေးပေါ့ဟာ… ဟု ဆိုခဲ့ သည။ ဒါပေမယ့ နင ကောတင့ကို အရငကပရလိမ့မယ .. မာလိုကသည။ ထိုအခါ သူမသည အရောငးမနနေဂာကီး ဦးကောတင့ အိပယာပေါသို့ ရောကခဲ့ရပနသည။ ဦးကောတင့က သူမကို သူငယနပစားလေးလို ကင့ကံသည။
ဦးကောတင့က အဝတအကုနခတပီး ထိုငစောင့နေသည။ သူမက ကောမီခလိုကသည။ ရုံးဝတစုံ အပာရောငတို့၏ ကယသီးတို့ တဖုတဖုတပုတကာ အတငးခံအကx{103E}ကိုပင့ပီး ဘရာကို ခတလိုကသည။ နို့သီးကို ခေကစားပီး လဲအိပစေကာ နို့စို့သည။ အဖုတကို ကစားပီး လီးစုပခိုငးသည။ နောက လေးဘကထောကကုနးခိုငးပီး စောကဖုတကို အရငဆောကာ ခဏနားပီး ဖငကို ဆောသည။ အပီးသတတင လီးရညကို မိုခခိုငးသည။ ညနေတိုငး တခီဆဲပီး လမးထိပကို ကားနဲ့ လိုကပို့သည။ အိမတင ဦးလေးက ဆကဖိုကသည။ ခောကလလောက ကာတော့ အထကက မမတစယောက ရာထူးပုတသည။ ထိုရာထူး သူမရသည။ မကာပီ သူဌေးကီးတေဇက သူမကို ဖုတပါတော့သည။ “အရငဆောတေတုနးက သူဌေးဒီလောက မစဲဘူး” ဟုတော့ ပောက သည။
Zawgyi
မမဆု (သိုx{1037}) ေx{101B}x{103E}စင့ေရးေတာုံ
ဦးေတဇသည္ မနကတည္းက x{101B}ုံးပိုင္းဆိုငာ ဆုံးဖတရာမားကို ေတာက္ေလာကုပာ အမနုံး အၿပီးသတိုက္ၿပီးေနာက္ bell ကို x{1014}x{103D}ိပိုကည္။ မၾကာမီ သူ၏ x{101B}ုံးတံခါးပင့ာသည္။ ထိုx{1037}အတူ သူ အေမာင့္x{1039}x{101C}ကီး ေမာင့္ေနေသာ “ဆု” တစ္ ေယာက္ ငငာစာ ဝင္ေရာကာသည္။ ဆုသည္ မီးခိုးပာေရာင္ x{101B}ုံးဝနမ္းဝတုံဖင့္ လခငိုင္း လေနသည္။ သူမကို မငိုက္ သည္x{1014}x{103D}င့္ သူက ခါးပတ္x{1039}x{101C}ကိဳးကို ဖဳတိုကည္။ ဆုကလည္း တံခါးခတ္ၿပီးသည္x{1014}x{103D}င့္ ေပါငညိ ေရာက္ေနေသာ စကဒို ခၽတ္ ခလိုကည္။ ဦးေတဇကလည္း ေဘာင္းဘီကို ခၽတလိုကည္။ ဆုကို မငိုကိုင္း သူx{1037}လီးက အငမ္းမရ ေတာငတည္ မာ ေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ့ၿပီ။ ခုလည္း ေတာင္ေနဆဲပင္။ x{101B}ိုးမသားx{1014}x{103D}ိုင္ေလာက္ေအာင္ ဆဲေဆာငန္းx{1014}x{103D}ိုငည့္ ဆု၏ ေစာကုတို သူ တန္းတန္းစဲ ဖစ္ေနသညာလည္း ၾကာခဲ့ၿပီ။ ဆုက အလိုကသိပင္ သူx{1037}x{101B}ုံးစာပဲတင္ လာကုန္းေပးသည္။ တင္းမာ ဖံx{1037}ၿဖိဳးလေသာ အိုးx{1039}x{101C}ကီးက အယက္ေနသည္။ သူx{1037}လီးကို တံေတးဆတိုက္ၿပီး ဆု၏ ခါးကိုကိုငာ ေနာကိုx{1037}စူထက္ေနေသာ ေစာကုတဲသိုx{1037} သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ထိုးသင္းလိုကည္။ လီးက ေတာက္ေလာကဳပငားသည္။ သူ ခပင္းပင္းေလး အခက္ ၂ ေကာ္ ေဆာင့္ လိုက္ေတာ့ စားပဲပင္ နည္းနည္းေx{101B}x{1037}သားသည္။ ၿပီးမ ဖည္းဖည္းခင္းေဆာင့င္း အကx{103E}ကို ခၽတာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကို x{1014}x{103D}x{103C}ိက္ၿပီး ဆဲသည္။
“ေကာင္းလိုကာ ကိုx{1039}x{101C}ကီးရယ္” ဆုက ခံရင္း ညည္းသည္။ ဆုက သူx{1037}ကို ကိုx{1039}x{101C}ကီး ဟုေခၚသည္။ ဒါကလည္း သူေx{100F}x{1039}x{100C}းတိုx{1037}မနမကို ဖနတ္ေသာ မိန္းမမား၏ အေခၚအေဝၚ တစုမသာပင္။ ဆုထက္ သူx{1037}အသက ၂ေကာ္x{1039}x{101C}ကီးသည္။ သူx{1037}အသက္ ၄၅ x{1014}x{103D}စိၿပီ။ ဆုက ခုမ ၂၅ x{1014}x{103D}စာ ရိေသးသည္။ သနုန္းမနုန္း ဖစည္။ သူx{1037}လို မနာx{1014}x{103D}ိုငံ တစ္x{1014}x{103D}ိုငံလုံးအတိုင္းအတာဖင့္ ခမ္းသာေသာ သူx{1037}အားအလိုးခံရသညင္ သူမအတက္ မဟာ အခင့ေရး ဖစည္။ သိုx{1037}ေသာ္ ဦးေတဇသည္ မိန္းကေလးမားစာကို စိတ္x{1039}x{101C}ကိဳက္ ေခေတာငဲ့ေသာည္း ခုတစ္ေယာကို သုံးx{1014}x{103D}စနx{1037}္ၾကာေအာင္ စဲစဲၿမဲၿမဲမဖစဲ့ဖူး။ သညစ္ေယာက ခက္ေခၿပီ။ အိမ ဟာနဲx{1037} စကားမားရေပါင္းလည္း မနည္းၿပီ။ ခုပင္ ေဆးx{101B}ုံတငားရသည္ မဟုတါေလာ။ “တီ တီ တီ” ေတဇသည္ အဲကန္း ေအာက ေခၽးမားx{101B}x{103E}ဲေနေအာင္ ဆဲေနတုန္း ဖုန္းဝငာသဖင့္ ခဏရပာ ဖုန္းကို ၾကည့ိုကည္။ အိုး ေဆးx{101B}ုံက ဖုန္းပါလား။ သူ ခကင္း ေဖလိုကည္။
“မမ ဆုံးၿပီ” “ဟင္” ဆု၏ ေစာကုတဲမဳပငာ ထန္ေနေသာ သူx{1037}လီး ခကင္း ညိဳးကသားသည္။ လုံးဝ ဂx{101B}ုမစိုက္x{1014}x{103D}ိုငားပဲ ေဆးx{101B}ုံသိုx{1037} ေပးခဲ့သည္။ ကနစဲ့ေသာ ဆုသည္ ဟာတာတာ ဖစ္ေနသည္။ သူေx{100F}x{1039}x{100C}း ဦးေတဇသည္ ခုလိုပင္ မၾကာခဏ အေလာတx{1039}x{101C}ကီး ထကားေနက ဖစည္။ ဒါကို ဆုကလည္း အရx{103C}ံးမေပးပါ။ “ေမာင့္ ေနရာ လူမလပါဘူး၊ ကဲပိုလိုx{1037}ထူး” ဆိုသလို ပင္ ပာတာ မင္းထင အခနx{1037}င့င္ ဝငာသည္။ “မဆု” “အခိနဆဲနဲx{1037} လာၾကာတယ္” သူမက ခပနနင္ ေခၚလိုက္ သည္။ ဟုတည္ သူမ အာသာ မေပေသးပါ။ ပာတာ မင္းထင x{101B}ုံးပာတာမိုx{1037}သာ ေတာ္ေသးသည္။ ေကာင္းပညာမတတ္ေပမယ့္ သညညာမိဳးေတာ့ တတည္။ သူမ ေစာကုတို ေအာက ပင့က္ေပးသည္။ ေတဇ၏ လီးရာေပာက္ေအာင္ လက္ ေပးသည္။ သူမကို ပကကိပိုင္းၿပီး ေပါင္x{1014}x{103D}စုံးကို ထမ္းကာ အားပါးတရ ေဆာ္ေလေတာ့သည္။ နည္းနည္းၾကာေတာ့ သူမ ၾကမ္းပင္ေပၚ ေလးဘက္ေထာက္ ကုန္းေပးသည္။ မင္းထင မုဆိုးဒူးေထာကုံစံ လိုးသည္။
“ဖင္ေဆာ္ေပးမယ္” ေစာကုတဲ လီးထုတ္ၿပီး ဖင္ေပါကည့ည့္ တံေတးေထးခကာ လီးဖင့္ ပတည္။ လီးေခါင္းx{1014}x{103D}x{103C}ိက္ ထည့ည္။ လီးေခါင္း ဝင္ေတာ့ ဆကိပည့ည္။ တေစာင္းေလး အိပ္ၿပီးၾကမ္းပင္ေပၚ ေနာကေန တဖုတုတ္ ေဆာည္။ ေရx{1037}က အဖုတို လကင့္x{1014}x{103D}x{103C}ိက္ၿပီး ေနာကငို တရစပိုးသည္။ မင္းထငည္ ရငငဲထည့ာ ဖငို အားရေအာင္ ေဆာင့္ၿပီးေနာက္ တငားေပၚ လီးရညို လတေပးလိုကည္။ တစx{103C}းဖင့္ ပနုတ္ေပးၿပီး အဝတား ဝတ္ၾကၿပီးေနာက္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္း အနမ္းဖလယ္ၾကသည္။ မင္းထင ပနင္းလာမန္း ဆုတစ္ေယာက္ သိေနေသာည္း ရပိုကည္။ ဖစ္x{1014}x{103D}ိုငင္ ေတာ့ သူမ လိုခငါေသးသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ အေခအေနေတ ရိေသးသည္။ သူမ ဖစိုေသာ သူေဌးကေတာ္ ဆုံးပါးသည့္ ကိစx{1039}x{1005}ရပ္ က ဖစငည့တိုင္း ဖစာေပၿပီ။ သူမ ဖစင္ေသာ ဆိုသညက္ သူမ၏ ဦးေလး ဖစင္ေသာ ဆိုသည ပိုမန္ေပ လိမ့ည္။ သူမ၏ ဦးေလးဆိုသူက ဤ ကုမx{1039}x{1018}ဏီကို ပကီးေစလိုသူ တစ္ဦး ဖစည္။ ဘာေၾကာင့ိုတာ သူမ မသိရ။ သူမကို သူေဌးက စဲလန္းေနေအာငန္းပိုx{1037}ခဲ့သူ ဖစည္။ ေကာင္းၿပီးသည္x{1014}x{103D}င့္ သူမကို ေတာက ေခၚလာသည္။
သူမက ေကာင္းသာ ၿပီးသားသည္။ ဘာဆိုဘာမ ေရလညည္ မရိ။ ဒါသညပင္ ဦးေလး၏ အခင့ေရး ဖစ္ေနသည္။ “ကုမx{1039}x{1018}ဏီ တစုမာ အလုပမယ္” ဆိုသဖင့္ သူမ လိုကာခဲ့သည္။ အလုပ္ တကယ္ ရပါသည္။ အေရာင္းစာေရးမေလး အဆင့္ တင္ ဖစည္။ ဘယို ဆကံ ဘယိုၿပဳံး ဘယို ေနထိုင္ စသဖင့္ ေနx{1037}စဥ္ေနx{1037}တိုင္းမာသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ သူမ ဦးေလးအိမိုx{1037} ညေနခင္း ပနေရာကင္။ သူမ ပနားတိုင္း ဦးေလးက သူx{1037}မိန္းမကို လိုးလိုးေနတတည္။ အစက အခန္းတင္းတင္ အင္း အင္းနဲx{1037} လိုးသံၾကားရသည္။ ၾကာေတာ့ ဦးေလးမိန္းမ ဖစူ x{1014}x{103D}ဲx{1037}x{1014}x{103D}ဲx{1037} ကိုယိုင္ သူမကို အခန္းထဲ သံပုရာရည္ ယူလာရန္ မာသည္။ သူမ ဝင္ သားေတာ့ “နင့္ဦးေလးေလ ဒီညမ ပိုၾကာေနတယ္၊ ေမာ လည္းေမာ ေရလည္း ဆာလိုx{1037}” ဟုေပာကာ စားပဲေပၚတင္ လက္ေထာက္ ကာ အကုန္းလိုကံၿပီး တန္းလန္း ေတာင္းေသာကည္။ တဝက္ေရာက္ေတာ့ ဦးေလးက လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ဆဲထုတာ သံပုရာရည္ ေသာကနည္။ ၿပီးေတာ့ ခကေပးေသးဘဲ ေစာကုတဲ လီးပနင္းၿပီးမ လည့္ေပးသည္။ သူမ နတူးသလို ဆတတုန္ ကာ အခန္းထဲမ ေပးထကာခဲ့သည္။ ေနာက္ေနx{1037}မားတင္ သူတိုx{1037} လိုးေနစဥ္ ရာသီေပၚ သစီးမား သားထားေပးရသည္။ သူတိုx{1037}က သူမကို ရိသညုပင္ သေဘာမထားပဲ စိတတိုယတ္ လိုးၾကသည္။ လီးစုပာ၊ ေစာကတကာ၊ ဖငိုးတာကို သူမ ကုနုနငင္ မငူးသားေတာ့ သူမလည္း ေစာကုတ္ ယားလာသည္။ ဖငားလာသည္။ လက္ေခာင္းကို လီးအမတင့္ စုပ္ ကစားတတာသည္။
“ညည္းအဖုတည္း ယားတာပဲ မဟုတား” အနီx{1014}x{103D}ဲx{1037}က ထမင္းစားရင္း ေမးသည္။ သူမ မေဖရဲပါ။ ဒီေနx{1037}x{101B}ုံးပိတကိုေတာ့ ညည္းလည္း ဘယ သားမေနပါနဲx{1037} ဟုဆိုကာ ဆုတစ္ေယာက္ ကာမx{1014}x{103D}ံထဲသိုx{1037} တေနကုန္ ကေရာကဲ့ရသည္။ “ဒီလိုစုပ္” ဟုဆိုကာ လီးတံမည္းမည္းx{1039}x{101C}ကီးကို စုပသည္။ သူမကိုလည္း စုပိုင္းသည္။ သူမ မစုပေတာ့ အနီx{1014}x{103D}ဲx{1037}က သူမခါးဖကာ လီးစုပားေသာ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းဖင့္ သူမပါးစပို စုပည္။ ၿပီးေတာ့ လီးကိုယူကာ သူမပါးကို ထိုးကစားသည္။ ဦးေလးကလည္း သူမေခါင္းကို ကိုင္ ထားသည္။ မၾကာမတင္ လီးထိပ သူမx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို လာထိုးသည္။ သူမလည္း ေရာငိုx{1037} မရေတာ့။ စိတ္x{1014}x{103D}စလည္း ေပာကာ ဖစငာဖစိတငားၿပီ။ လီးတံx{1039}x{101C}ကီးကို ငုံထားလိုကည္။ ဦးေလးကို သူမေခါင္းကို ကိုငာ ဆဲသင္းဆဲထုတ္ လုပ္ေပးသည္။
“ပါးစပဲx{1037} ကင္းတိုက္ေပးတာ” အနီx{1014}x{103D}ဲx{1037}က ဝင္ေပာသည္။ေနာက္ ဘယို ဆဲစုပသည္။ ဘယို အဆုံးထိငုံရသည္။ ပါးေစာငဲx{1037} ငုံ ကာ ပတုတ္ေပးရသည္ စသဖင့္ အနီx{1014}x{103D}ဲx{1037}က အကုနင္ေပးသည္။ သူမ အဝတို အကုနၽတာ သူမအဖုတို အနီx{1014}x{103D}ဲx{1037}က လက္ေပးသည္။ ဦးေလးက x{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}သည္။ အခိဳx{1037}လငယားမားက ေယာက္ားဖစူ ေဖာကနင္ မီးပင့္ၾကေသာည္း ခုေတာ့ သူမအဖုတို အနီx{1014}x{103D}ဲx{1037}ကိုယိုင္ ၿဖဲေပးသည္။ ဦးေလးက သူx{1037}လီးကို အနီx{1014}x{103D}ဲx{1037} အရငုံခိုင္းၿပီး သူမအဖုတဲသိုx{1037}သင္းသည္။ တေနx{1037} လုံး သူမအပိဳစငဝကို ကုနင္ေအာင္ ရယူခဲ့သည္။ ညေနေစာင္းတင္ သူမ ေမာ့ေမာ့ေလး ကနည္။ ေနာက္ x{1014}x{103D}စကုံးရက္ ညေနတိုင္း ဦးေလးက သူမကို စိတ္x{1039}x{101C}ကိဳကဲသည္။ေနာငင္ သိလိုကသည သူမကို အလုပုပ္ေနေသာ ကုမx{1039}x{1018}ဏီမ သူေဌး x{1039}x{101C}ကီးအား မဴဆယန္ ဖစ္ေနခဲ့သည္။ သူတိုx{1037}က နငည္းသူေဌးကေတာ္၊ ငါတိုx{1037}လည္း သူေဌးကေတာဲx{1037}ဦးေလးေပါ့ဟာ… ဟု ဆိုခဲ့ သည္။ ဒါေပမယ့္ နင္ ေကာင့ို အရငပလိမ့ယ္ .. မာလိုကည္။ ထိုအခါ သူမသည္ အေရာင္းမန္ေနဂာx{1039}x{101C}ကီး ဦးေကာင့္ အိပာေပၚသိုx{1037} ေရာကဲ့ရပနည္။ ဦးေကာင့ သူမကို သူငယပားေလးလို ကင့္x{1039}x{101C}ကံသည္။
ဦးေကာင့ အဝတကုနၽတ္ၿပီး ထိုင္ေစာင့္ေနသည္။ သူမက ေကာမီခလိုကည္။ x{101B}ုံးဝတုံ အပာေရာငိုx{1037}၏ ၾကယီးတိုx{1037} တဖဳတဳတဳတာ အတင္းခံအကx{103E}ကိုပင့္ၿပီး ဘရာကို ခၽတိုကည္။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးကို ေခကစားၿပီး လဲအိပ္ေစကာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}သည္။ အဖုတို ကစားၿပီး လီးစုပိုင္းသည္။ ေနာက္ ေလးဘက္ေထာကုန္းခိုင္းၿပီး ေစာကုတို အရင္ေဆာာ ခဏနားၿပီး ဖငို ေဆာည္။ အၿပီးသတင္ လီးရညို မိဳခခိုင္းသည္။ ညေနတိုင္း တခီဆဲၿပီး လမ္းထိပို ကားနဲx{1037} လိုကိုx{1037}သည္။ အိမင္ ဦးေလးက ဆကိုကည္။ ေခာကေလာက္ ၾကာေတာ့ အထက မမတစ္ေယာက္ ရာထူးပဳတည္။ ထိုရာထူး သူမရသည္။ မၾကာၿပီ သူေဌးx{1039}x{101C}ကီးေတဇက သူမကို ဖဳတါေတာ့သည္။ “အရင္ေဆာ္ေတတုန္းက သူေဌးဒီေလာက္ မစဲဘူး” ဟုေတာ့ ေပာၾက သည္။
