တကသိုလကောငးသူလေး
မိုးအုံ့သောနေ့တစနေ့ အိမနံပါတ ၆၉ ရဲ့ တံခါးခေါငးလောငးကို ကောငမလေးတစယောက ဖညးညငးစာ နိပလိုကပါသည။ တံခါးဖင့သံနဲ့ အတူ”ဟယ။ မိုး ပါလား။ ရောကလာပီလား။ လာ လာ။ ဝငခဲ့လေ” “ဟုတကဲ့။ မမမင့။ ဘူတာရုံကနေ တနးလာခဲ့တာ။ ကိုမောငကော””ရိတယ။ ရိတယ။ ဇာနညလညး ရိတယ””ကိုမောငရေ။ ဇာနညရေ။ ဒီမာ မိုး ရောကလာပီ” အိမရေ့ဧည့ခနးသို့ ကိုမောငနင့ ဇာနည ရောကလာပါသည။ အလနးလေးပါလား။ ဇာနညတစယောက စိတထဲက စဉးစားလိုကပါသည။ ဟုတပါသည။ မိုးက မိနးမခောလေးတစယောကပါ။ ကစကစလစလစနင့ အရပရည ပိနသယသူလေးပါ။ တငတေ ရငတေကလညး မကီးလနး၊ မသေးလနး။ အနေတော။ ကည့ကောငးတဲ့ ဆိုဒကလေးပါ။ တကသိုလ ပထမနစ တကမယ့ ကောငးသူလေးမို့ တကကလနးဆနးတဲ့ ပနးကလေးနယ။ ဇာနညကလညး တကသိုလကောငးသား။ တတိယနစ။ အသကအရယခငးကလညး သိပမကာပါ။
ကိုယလုံးကိုယပေါကတော့ ကာခားသည။ ဇာနညက ဂငမ မနမနသားပီး အားကစားလိုကစားသူမို့ ဘောဒီတောင့သည။ ကိုမောငနဲ့ မမမင့တို့ စုံတဲကတော့ တစမိုး။ ကိုမောငက ပိနပိနပါးပါး။ မမမင့က ရငရငလ တငတငလ။ ဆကဆီကပီး ပူပူလောငလောငလသူ။ စမးခောငးထဲက ရပကကတစခုမာ မိဘဘကမ အမေရသော အိမလေးတစလုံးမာ နေကသည။ အိမမာ အခနးပိုတေရိနေလို့ ဇာနညနင့ မိုး ကို ငါးထားခငးပါ။ ညားခါစ လငမယားမို့ ခစဖားတေတကနေကသည။ စိတလာရင တေ့မရောင လိုးတတကပါတယ။ “မိုးနဲ့ ဇာနညကို မိတဆကပေးရဦးမယ။ အိမမတူတူနေကမယ့ လူတေဆိုတော့ ခစခစခငခငပေါ့” “ဟာ။ မမမင့ကီးကလညး။ နောကနေပနပီ” “မိုးရော ဇာနညပါ ရကကိုးရကကနးနဲ့။ မိုးကလညး ဇာနညကို မဆိုးဘူး။ စိတကူးယဉစရာပေါ့” “ကဲ။ မိုး လညး နားလိုကပါဦး။ နောကမ စကားပောကတာပေါ့” ဒီလိုနဲ့ တစပတလောကနေတော့ ကောငးတေ ဖင့ပီမို့ မိုးနင့ ဇာနညတို့ အလုပရုပကပီ။ ကောငးသားကောငးပန ခဏ ဆုံကသည။ မမမင့တို့ကတော့ ပုံမန ကားရကမားကို ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ဖတသနးကသည။ “ကိုဇာနည။ မနကဆိုရင ထပေးတာလား။ လေ့ကင့ခနးလုပတာလား” “ဟုတတယ။ မိုးရဲ့။ ဘာဖစလို့လဲ” “မိုးလညး လိုကပေးခငလို့” “ရပါတယ။
မနကဖန ပေးကတာပေါ့” စနေနေ့ မနက အားကစားဝတစုံ ကကတိ အသားကပလေးနဲ့ မိုး က လခငတိုငး လနေပါတော့တယ။ ဇာနညလညး ဘောငးဘီ ပပဝတထားလို့ တောသေးသည။ ခကခငး လီးတောငလာလို့။ ပေးကတော့လညး ဇာနညက မကာမကာ နောကခနနေခဲ့သည။ မိုး ရဲ့ နောကပိုငးအလကို တစဝကီး ရူစားပစလိုကသည။ အိမရောကမ တေ့ကတာပေါ့။ ဇာနညက အကံသမား။ မိုးနဲ့ ဇာနည အတူတူ ရယသုံးရသည့ ရေခိုးခနးနံရံမာ အပေါကဖောကထားသည။ အလညက ရေခိုးခနးကို ဟိုဘကခနး ဒီဘကခနးနေကတော့ ဇာနညဘကက နံရံကို အပေါကဖောကလိုကရင မငကငးက ရငးရငးလငးလငး။ မိုး ရေခိုးခနးဝငတဲ့ အခိန ခောငးကည့နေက။ မိုး ရေခိုးတဲ့ ကိုယလုံးတီးလေးကော၊ တစကိုယရေ အာသာဖေတတတာကော။ ဇာနညတို့ အလတရနေပီ။ ခောငးကည့ရငး ကငးပေါငးလညး မနညးအောင တိုကပီးပီ။ မိုး ရဲ့ နို့တေက လုံးဝနးမို့မောကနေသည။ ကိုယလုံးပိနသယသောလညး ဘောဒီနဲ့ စာရင နို့ကီးတယ။ စောကဖုတကလညး ဖောငးဖောငးကီးနဲ့ ခန့ထညသည။ စောကမေးအမဲရိတသူမို့ ပောငရငးတဲ့ ကတုံးလေးပါ။ ရေခိုးပီးရင စောကဖုတကိုလညး နိုကကစားတတသည။ စောကစိကို ပတရငး အာသာဖေတတသည။ အိမပနရောကတော့ လုပစရာရိတာလုပကသည။
မိုး ရေခိုး၍ ဇာနညခောငးကည့သည။ ကငးတိုကသည။ ပီးတော့ ဇာနညလညး ရေခိုးပီး အပငထကသားသည။ မိုး ကတော့ မမမင့နင့ ကိုမောငတို့နဲ့ နေ့လညစာ ထမငးစားဖစသည။ “မနကက ထပေးတာ ပငပနးသားပီ။ မမမင့ရေ။ မိုး တစရေးလောက အိပလိုကဦးမယ” “အေး အေး။ မမမင့လညး မီးပူတိုကလိုကဦးမယ” ကိုမောငကတော့ မမမင့ မီးပူတိုကနေသော အိမရေ့ခနးမာ ဂာနယ ဖတနေသည။ နာရီဝကလောကကာတော့ ရေငတလာသည။ ကိုမောင နောကဖေးဝင၍ ရေဝငသောကတော့ မိုး အခနးရေ့က ဖတသည။ ဒီကောငမလေး အခနးတံခါးလညး မပိတဘဲ အိပနေပါလား။ အခနးထဲကို လမးကည့လိုကတော့ ပိုးစိုးပကစက အိပပောနေသော မိုးကို တေ့ရသည။ အိမနေရငး ဂါဝနအတိုလေးက ပေါငလည အထိ လိပတကနေပီး ပနတီ အဖူလေးက ပေါငကားထဲမာ ကပနေသည။ ဘရာစီယာ အပော့လေးစညးနောငထားတဲ့ နို့အစုံက နိမ့လိုက မင့လိုက။ ကိုမောင တံတေး မိုခရပီ။ ပေါငကားက လီးကီးကလညး သေးတစဒိတဒိတတိုးပီး ကီးထားလာပီး။ ကောငမလေးမနိုးခင မင့ကို တစခီလောက လိုးဦးမပါ။
အိမရေ့ခနး ပနလာပီး မီးပူတိုကနေသော မင့ကို နောကမ သိုငးဖကလိုကသည။ ကိုမောင လကတေက မင့ရဲ့ ဖိုးဖိုးကနေတဲ့ နို့အစုံကို အုပကိုငလိုကသည။ “ကိုမောင။ ဘာဖစလာတာလဲ။ ဒီမာ အလုပလုပနေတာကို” ကိုမောငတစယောက ဘာမမပောဘဲ လုပစရာရိတာ ဆကလုပလိုကပါတယ။ လညတိုငကော့ကော့ကို တစရိုကမကမက နမးရငး မင့ စိတတေ ထလာအောင ဆပေးလိုကသည။ “ကဲ။ အိမရေ့ကီးမာ။ ခဏနေဦး။ မီးပူ ပိတလိုကဦးမယ” မင့လညး ကိုမောငဘကကို ပနလည့ပီး နုတခမးခငး စုပလိုကသည။ နို့တေကို နယနေသော ကိုမောင့ လကတစဖကကို စောကဖုတကားထဲကို နေရာပောငးပေးလိုကပါသည။ ပုဆိုးကားက ကိုမောင့လီးကီးကို စတင ကငးတိုကပေးလိုကသည။ လီးက တောငလာသညက သံဒုတကီးပမာ။ နစယောကလုံး ထနလာပီမို့ အိမရေ့မာပင အလိုးစခနးဖင့တော့မည။ အိပခနးထဲက မိုးကို သတိတောငမထားတော့။ ကိုမောငက ဘာဂာစကိုငသည။ မင့တစယောက အားအားအီးအီးနဲ့ လူးပံနေတော့သည။ ပီးတော့ ကိုမောငအလည့။ မင့ရဲ့ လာအစမးကောင့ ကိုမောငမာ စုပတသပသပ။ “လိုးရအောင မင့ရယ” “ကိုမောင့သဘောလေ။ လိုးမယဆို မင့ကတော့ ရယဒီ” “မင့။ မတတပရပပီး ကုနးပေးပါလား။ ကမးပငပေါမာ ကိုမောင ဒူးပနးမာစိုးလို့” “တကယတညး။ သူ့အကိုကကီးပဲ” ပောပောဆိုဆိုနဲ့ မင့တစယောက ထကုနးလိုကပါတယ။ ပုဆိုးနဲ့ ထမီကတော့ ကမးပငမာ ပုံလို့။
ကိုမောငက စပကယနဲ့။ မင့ကတော့ နို့ကီးတေ ပေါလို့ အကီx{1039}x{1004} ဖရိုဖရဲ။ ကိုမောင့ လီးကီးကို မင့စောကဖုတထဲသို့ ဖညးဖညးခငး လိုးသငးလိုကပါသည။ မင့ကတော့ စအောပီ။ တဖညးဖညး အရိနတကလာပီး လိုးသံတေ ဆူညံလာသည။ “ဆောင့ ကိုမောင ဆောင့။ မင့ အရမးကောငးလာပီ။ မင့ ပီးတော့မယ” “ကိုမောငကတော့ မပီးခငသေးဘူး။ ကာကာလေး လိုးခငတယ” “ကိုမောငလိုးခငသလောကလိုးလေ။ မင့ခံနိုငပါတယ။ မင့ယောကား ကာကာလိုးနိုငတာ သိသားပဲ။ ကိုမောင့ရဲ့ ကီးရညကာလီးကီးကို မင့က စဲနေတာပါရင” အိမရေ့က လိုးသံတညံညံကောင့ အခနးထဲက မိုးတစယောက နိုးလာပါတယ။ ဟင။ ကိုမောငနဲ့ မမမင့ ဘာဖစနေတာလဲ မသိဘူး။ ဆူညံနေတာပဲ။ သားကည့ဦးမ။ မိုး အိမရေ့ခနးမရောကခငမာ ခေလမးရပတန့သားပါသည။ လိုးပဲကို မကဝါးထငထင တေ့ကုံလိုကရတာပါ။ မိုးလညး ရေ့ဆကမတိုးဘဲ လိုးပဲကို စိတဝငတစား ငေးကည့နေပါတယ။ ကိုမောင့လီးကီးက တောတောကီးတာပဲ။ မို့လေးမာ ကနခဲ့တဲ့ မိုး ရညးစားဟောငးထကတောင ကီးသေးတယ။ လိုးနေတာ ဘယလောက ကာပီလဲ မသိဘူး။ ထနနေတာမကဘဲ အားသနခနစိုက လိုးနိုငတုနးပဲ။ မမင့ကလညး ဟော့နေလိုကတာ ပလူပံအောင အလိုးခံနေတာ။
အိုးအိုးအားအား အသံတေ တအား အောလို့။ မမမင့လညး လတာပဲ။ မိနးမခငး မနာလိုရအောင ကိုယလုံးက အခိုးအဆကကလသည။ ကိုမောငနဲ့ မမမင့ကလညး အလိုးကောငးကောငးလိုး။ မိုးကလညး ကည့ကောငးကောငးနဲ့ကည့။ နောကဆုံးမ ကိုမောင လီးရညတေ ပနးထုတပီးမပဲ အလိုးစခနးသိမးတော့သည။ ကိုမောငတစယောက နောကဘကက အသံကားလို့ လည့ကည့လိုကတော့ မိုးနဲ့ မကလုံးခငး ဆုံမိသည။ မိုးက သူတို့လိုးပဲ ကည့နေတာကို ရိပမိပီး ကိုမောငက မကစိတစဖက မိတပလိုကသည။ မိုးလညး ရကကိုးရကကနးနဲ့ အခနးထဲကို ဝငပေးသားပါတော့တယ။ ညရောကတော့ အိမမာ လူစုံပီ။ မိုး တစယောက နေ့လညက လိုးပဲကို မကစိထဲက မထကပေ။ ကိုမောင့လီးကီးနဲ့ မမမင့ စောကဖုတတို့ ဝငလိုကထကလိုကကို မငယောငရငး စိတတေ ထလာသည။ ရေခိုးခနးထဲမာ စောကဖုတ ပတပီး အာသာဖေလိုကဦးမယ။ ဇာနညတစယောက နေ့လညက ကငးတိုကထားသောလညး မိုး ရေခိုးခနးဝငသံကားတော့ ခောငးပနရော။ ဒီကောငမလေး ဘာလုပဦးမလို့လဲ။ ဟင။ စောကဖုတ ကလိနေတာပဲ။ အခုနေ ဝငလိုးလို့ရရင ကောငးမယ။ တံခါးဖင့ထားလား။ သားစမးကည့ဦးမပဲ။ ဇာနည ရေခိုးခနးတံခါးကို အသာလေး တနးကည့သည။ ကံကောငးထောကမစာ တံခါး ပင့သားခဲ့သည။
မိုး မကစိမိတပီး စောကဖုတနိုကနေရာသို့ ဇာနည လီးအတောငသားနဲ့ ခဉးကပသားသည။ အနီးကပဖကလိုကပီး မိုး နုတခမးပါးလေးကို ငုံစုပလိုကသည။ “ဟန့။ ဘယသူလဲ။ ကိုဇာနညပါလား။ ဘာလုပတာလဲ။ မတောပါဘူး” “မိုးရယ။ မိုးလညး လီးလိုအပနေတာပဲ။ ကို ဖည့ဆညးပေးပါရစေ” “မဖစဘူး ထငတယ။ မလုပပါနဲ့” “မတောဘူးဆိုတာမရိပါဘူး မိုးရယ။ မိုးလညး အတေ့အကုံ ရိတာပဲ။ လီးနဲ့ စောကဖုတ မတောလို့ မလိုးရတာ မရိပါဘူး” “ဒုကပါပဲ။ မိုးတော့ ရကလို့ သေမာပဲ။ ကိုဇာနည ဘယသူ့ကိုမ လောကမပောရဘူးနော။ တောကာ မိမိုးတစယောက ဖငလောကဆော့တယ သတငးထကနေဦးမယ” “ဘယသူ့မမသိစေရပါဘူး မိုးရယ။ လိုးလိုကရအောငနော” ဇာနည့လီးကလညး ကိုမောင့လီးထက မလော့ပေ။ လီးကီးနေတော့ မိုး လညး ကေနပမိသည။ လီးကီးကီးနဲ့ အားရပါးရ အလိုးခံလိုကဦးမည။ မနးခကနဲ့ နမးထကမကိုကပါ။ ဇာနည့လီးက ငါးမိနစလောက လိုးရုံနဲ့ လီးရညထကပီး ပီးသားလေတော့သည။ လူငယတပထကမို့ မိုးတစယောက ငိုမဲ့မဲ့ ဖစသားသည။ “ဒီက ကောငးမလို့ ကံကာရိသေး ကိုဇာနည့လီးက ပော့သားပီလား။ အဖစလညးမရိဘူး” “ဟာ။ မဟုတပါဘူး မိုးရယ။ မနကက တစခီကငးထုထားလို့ပါ။ ပီးတာတော့ နညးနညးမနသားတယ။ ခဏလောက စောင့ကည့ပါလား။ ပနတောငလာမာပါ” “အမယလေး။ သူ့အလိုးခံရဖို့မား ထိုငစောင့ရဦးမတဲ့။ ကဲ။ ဖယပါ။
သားတော့မယ” မိုး လညး ကိုယ့အခနးကိုယရောကပီး အိပရာပေါ ထိုငလိုကမ ခံခငစိတတေ တဖားဖား ပေါလာသည။ မထိတထိ လာလိုးသလို ဖစနေပီ။ ဘယလိုလုပရမနးမသိလို့ အဝတအားလုံးခတပီး ကိုယလုံးတီးလေး ငုတတုတထိုငနေလိုကသည။ ကိုမောငနဲ့ မင့ကတော့ သူတို့ အိပခနးထဲမာ အလိုးစခနးထပဖင့ရန အစပိုးနေပါသည။ အိပရာပေါမာ ဝတလစစလစဖင့ ၆၉ စတိုင လီးစုပ စောကဖုတရကနေကပါသည။ “ဒေါက၊ ဒေါက၊ ” အခနးတံခါးခေါကသံ “ဘယသူလဲ” “မိုးပါ မမမင့။ တံခါးဖင့ပါဦး” “ဟဲ့။ ဘာအရေးကီးလို့လဲ။ အိပခါနီးကမ” “တံခါးပဲ ဖင့ပါဦး။ မိုး အရမး လိုအပနေလို့ပါ” မမမင့ တံခါး ထဖင့လိုကတော့ မိုးတစယောက ကိုယလုံးတီးနဲ့ အခနးဝမာ ရပနေပါတယ။ “လာလေ။ ဝငခဲ့ပါ မိုးရေ။ ဘာဖစလို့လဲ။ မမမင့တို့ကတော့ မငတဲ့အတိုငး အခစစခနးဖင့တော့မလို့။ အဝတတေတောင ခတပီးပီ” “အဲဒါပောမလို့ မမမင့ရေ။ မိုးစိတတေထလာလို့ ကိုဇာနညနဲ့ လိုးကတာ။ ကိုဇာနည့လီးက ခဏနဲ့ ပော့ကသားလို့။ ကိုမောငနဲ့ မမမင့တော့ ကူညီနိုငမာပဲ ဆိုပီး လာခဲ့တာ” “ဒီလိုလား။ ရပါတယ။ ကိုမောငရေ။ မိုးကို ပုစုလိုကပါဦး။ ရယလိုးပေးလိုကနော။ မင့တော့ ဇာနည့လီးကို သားကည့လိုကဦးမယ။ ဒီကောငလေး မလုပတတမကိုငတတနဲ့” “လာလေ မိုး။ ကိုမောင တာဝနယူတယ။ မိုးကို ကောငးကောငးနဲ့ ကာကာ လိုးပေးမယ” မိုးလညး ကုတငပေါ လမးတကလိုကပါတယ။ ရကရကနဲ့ ခေါငးကို ငုံ့ထားရငး လကတေကို ပတနေပါတော့တယ။
မမမင့ အခနးတံခါး ပိတပီး ထကသားတော့ ကိုမောငက မိုးကို လမးဖကလိုကရငး “မရကပါနဲ့ မိုးရဲ့။ နစယောကအတူ ကုတငပေါတောင ရောကနေပီပဲဟာကို” မိုးရဲ့ နုတခမးပါးလေးတေကို စုပလိုကရငး နို့ကီးနစလုံးကို ကောကနယလိုကပါတယ။ မိုးလညး ကိုမောငကို အလိုကသင့ ပနဖကရငး အနမးပငးပငးရရကို ခံစားလိုကပါတယ။ နို့နယပီး နမးလို့ ဝတော့ ကိုမောငက မိုးစောကဖုတကို တိုကစစဆငလာပါတယ။ ဘာဂာ ဆဲပီပေါ့။ မိုးမာ နေ့လညက မမမင့ ဖစသလို လူးပံနေပါတော့တယ။ စောကဖုတရကလို့ အားရတော့ ကိုမောငက မိုးကို လိုးတော့မယပေါ့။ ကိုမောငတို့ လူနံပိန ကဲခိုလိမ ဆိုတဲ့အတိုငး လီးကီးကီး ရညရည ကာကာ လိုးပေတော့။ မိုးကို ပုံစံမိုးစုံနဲ့ အခီခီပီးအောင လိုးစမးပပါတော့တယ။ မိုးတော့ ကိုမောင့ကို စဲသားပီ။ မမမင့နဲ့ နစယောက အတူအလိုးခံဖို့တောင ဆုံးဖတခကခလိုကပါတယ။ ” ဒေါက ဒေါက။ ဘယသူလဲ” “မမမင့ပါ မောငလေးဇာနညရဲ့။ တံခါးဖင့ပါဦး” ဇာနည တံခါးဖင့လိုကတော့ မမမင့က ကိုယလုံးတီးနဲ့ ပုလငးလေးတစလုံး ကိုငကာ ရပနေပါတယ။ “ဟာ။ မမမင့။ ဘာလုပမလို့လဲ။ ကိုမောငရော” “အမယလေး။ လူကိုမငတာ သရဲတေ့တာ ကနေတာပဲ။ အလန့တကားနဲ့။ ကိုမောင ရိပါတယ။
မိုးကို အခနးထဲမာ လိုးနေတယ။ ဇာနညနဲ့ မိုးနဲ့ ခဏ လိုးကသေးတယဆို” “ဟုတတယ မမမင့ရယ။ ကနောက တပထကမို့ မိုး စိတညစပီး ပနသားတယ။ အခု ကိုမောငက မိုးကို လိုးပေးနေတာလား။ အားကလိုကတာ” “အဲဒါကောင့ မမမင့က ဇာနည့ဆီ လာခဲ့တာ။ ကိုမောင မီဝဲနေက ကီးရညကာဆေး ရိတယကဲ့။ မမမင့ ယူလာတယ။ မောငလေးကို သငပေးစရာတေ ရိတယ။ အဝတတေ အကုန ခတလိုကပါ” မမမင့လညး အခနးထဲ ဝငပီး ဇာနည့လီးကို ကည့လိုကပါသည။ “မောငလေးလညး ဆိုဒကီးပဲ။ ကိုမောင့ထကတော့ မလော့ဘူး။ ရော့။ ဒီဆေးလေးသောကလိုက” ဇာနညလညး ထေထေထူးထူး ပောမနေတော့ဘဲ မော့သောကခလိုကပါသည။ ရိနးကနဲ ဖစပီး ဆေးစမးက ပလေပီ။ မမမင့ကလညး လီးကို လာဆနေပါသည။ “မမမင့။ လီးစုပပေးပါလား” “လာပါပီတော။ မမမင့ လီးစုပကမးကောငး ပရသေးတာပေါ့” မမမင့ လာဖားမ ဇာနညတို့ အလူးအလဲပင။ အကောငးကီးကီး ကောငးနေပါတော့သည။ ဆေးသောကထားတော့ တောတောနဲ့ မပီးပါ။ “လိုးကမယလေ မမမင့” “မငးသဘောခညးပဲ။ လိုးတောမူ။
လိုးတောမူ” ဇာနည လူပိုအားကောငးမောငးသန နားသိုးကိုးပတ ကုံးလိုးပါတော့တယ။ မမမင့တော့ အခီခီ ပီးရပီပေါ့။ အနေအထားမိုးစုံကို သငပပေးရငး ကောငးကောငးကီး အလိုးခံနေပါတော့တယ။ စိတထဲကတော့ ကိုမောငနဲ့ ဇာနည တစလည့စီ အလိုးခံမယပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ ကိုမောငနဲ့ မိုး။ ဇာနညနဲ့ မမမင့။ ဝကဝကကဲ လိုးက ဆောကရငး မိုးလငးခါနီးမ အလိုးစခနးသိမးပီး အိပပောသားပါသည။ မနက မိုးလငးတော့ ကိုမောငကော ဇာနညကော အကံတူပနပါပီ။ လငးဆဲလေး လိုးကဖို့။ ဒီမာတော့ မိုးနဲ့ မင့က ရေခိုးရငး လိုးကရအောင အကံပုပါသည။ ရေခိုးရငးလိုးကတာ အအေးမိမာစိုး၍ ရပလိုကရသည။ မနကစာစားတော့ အားလုံး ပုံးစိစိနဲ့။ မမမင့က အဆိုတငသငးပါသည။ လေးယောကပေါငး လိုးကရန။ ဖိုးဆမးပေါ့။ မိုးနဲ့ ဇာနညနဲ့ ကိုမောငကလညး အကငးမရိ ထောကခံ၏။ အတေ့အကုံအသစတစမိုးပေါ့။ ထိုနေ့မစ၍ ပတလညလိုးစနစ ပေါလာပါသည။ ကိုမောငနဲ့ မမမင့ လိုးတဲ့အခါလိုးတယ။ ဇာနညနဲ့ မိုး လိုးတဲ့အခါလိုးတယ။ ကိုမောငနဲ့ မိုး လိုးတဲ့အခါ လိုးတယ။ ဇာနညနဲ့ မမမင့ လိုးတဲ့အခါလိုးတယ။ လေးယောကဆုံပီး လိုးတဲ့အခါလိုးတယ။ ဒီလိုနဲ့ ပောရငစာ အလိုးခရီး ဆကကလေသတညး။ပီးပါပီ။
Zawgyi
တကx{1039}x{1000}သိုလ္ေကာင္းသူေလး
မိုးအုံx{1037}ေသာေနx{1037}တစ္ေနx{1037} အိမံပါတ္ ၆၉ ရဲx{1037} တံခါးေခါင္းေလာင္းကို ေကာငေလးတစ္ေယာက္ ဖည္းညင္းစာ x{1014}x{103D}ိပိုကါသည္။ တံခါးဖင့ံနဲx{1037} အတူ”ဟယ္။ မိုး ပါလား။ ေရာကာၿပီလား။ လာ လာ။ ဝငဲ့ေလ” “ဟုတဲ့။ မမမင့္။ ဘူတာx{101B}ုံကေန တန္းလာခဲ့တာ။ ကိုေမာင္ေကာ””ရိတယ္။ ရိတယ္။ ဇာနညည္း ရိတယ္””ကိုေမာင္ေရ။ ဇာနည္ေရ။ ဒီမာ မိုး ေရာကာၿပီ” အိမ္ေရx{1037}ဧည့န္းသိုx{1037} ကိုေမာင္x{1014}x{103D}င့္ ဇာနည္ ေရာကာပါသည္။ အလန္းေလးပါလား။ ဇာနညစ္ေယာက္ စိတဲက စဥ္းစားလိုကါသည္။ ဟုတါသည္။ မိုးက မိန္းမေခာေလးတစ္ေယာကါ။ ကစစစစ္x{1014}x{103D}င့္ အရပည္ ပိနယူေလးပါ။ တင္ေတ ရင္ေတကလည္း မx{1039}x{101C}ကီးလန္း၊ မေသးလန္း။ အေနေတာ္။ ၾကည့္ေကာင္းတဲ့ ဆိုဒေလးပါ။ တကx{1039}x{1000}သိုလ္ ပထမx{1014}x{103D}စ္ တကယ့္ ေကာင္းသူေလးမိုx{1037} တက္x{1039}x{101E}ကလန္းဆန္းတဲ့ ပန္းကေလးx{1014}x{103D}ယ္။ ဇာနညလည္း တကx{1039}x{1000}သိုလ္ေကာင္းသား။ တတိယx{1014}x{103D}စ္။ အသကx{101B}ယင္းကလည္း သိပကာပါ။
ကိုယုံးကိုယ္ေပါက္ေတာ့ ကာခားသည္။ ဇာနည ဂင္ မနနားၿပီး အားကစားလိုကားသူမိုx{1037} ေဘာီေတာင့ည္။ ကိုေမာငဲx{1037} မမမင့ိုx{1037} စုံတဲကေတာ့ တစိဳး။ ကိုေမာင ပိနိနါးပါး။ မမမင့ ရငင တငင။ ဆကီကၿပီး ပူပူေလာင္ေလာငသူ။ စမ္းေခာင္းထဲက ရပကစုမာ မိဘဘက အေမရေသာ အိမ္ေလးတစုံးမာ ေနၾကသည္။ အိမာ အခန္းပိုေတရိေနလိုx{1037} ဇာနည္x{1014}x{103D}င့္ မိုး ကို ငါးထားခင္းပါ။ ညားခါစ လငယားမိုx{1037} ခစားေတတက္ေနၾကသည္။ စိတာရင္ ေတx{1037}မေရာင္ လိုးတတ္ၾကပါတယ္။ “မိုးနဲx{1037} ဇာနညို မိတက္ေပးရဦးမယ္။ အိမတူတူေနၾကမယ့္ လူေတဆိုေတာ့ ခစစငင္ေပါ့” “ဟာ။ မမမင့္x{1039}x{101C}ကီးကလည္း။ ေနာက္ေနပန္ၿပီ” “မိုးေရာ ဇာနညါ ရကိုးရကန္းနဲx{1037}။ မိုးကလည္း ဇာနညို မဆိုးဘူး။ စိတူးယဥရာေပါ့” “ကဲ။ မိုး လည္း နားလိုကါဦး။ ေနာက စကားေပာၾကတာေပါ့” ဒီလိုနဲx{1037} တစတ္ေလာက္ေနေတာ့ ေကာင္းေတ ဖင့္ၿပီမိုx{1037} မိုးx{1014}x{103D}င့္ ဇာနညိုx{1037} အလုပx{103C}ပ္ၾကၿပီ။ ေကာင္းသားေကာင္းပန္ ခဏ ဆုံၾကသည္။ မမမင့ိုx{1037}ကေတာ့ ပုံမန္ ၾကားရကားကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ဖတန္းၾကသည္။ “ကိုဇာနည္။ မနကိုရင္ ထေပးတာလား။ ေလ့ကင့န္းလုပာလား” “ဟုတယ္။ မိုးရဲx{1037}။ ဘာဖစိုx{1037}လဲ” “မိုးလည္း လိုက္ေပးခငိုx{1037}” “ရပါတယ္။
မနကန္ ေပးၾကတာေပါ့” စေနေနx{1037} မနက္ အားကစားဝတုံ ကကိ အသားကပ္ေလးနဲx{1037} မိုး က လခငိုင္း လေနပါေတာ့တယ္။ ဇာနညည္း ေဘာင္းဘီ ပပဝတားလိုx{1037} ေတာ္ေသးသည္။ ခကင္း လီးေတာငာလိုx{1037}။ ေပးၾကေတာ့လည္း ဇာနည မၾကာမၾကာ ေနာကန္ေနခဲ့သည္။ မိုး ရဲx{1037} ေနာကိုင္းအလကို တစx{1039}x{101C}ကီး ရx{103D}စားပစိုကည္။ အိမ္ေရာက ေတx{1037}ၾကတာေပါ့။ ဇာနည အx{1039}x{101C}ကံသမား။ မိုးနဲx{1037} ဇာနည္ အတူတူ ရယုံးရသည့္ ေရခိဳးခန္းနံရံမာ အေပါက္ေဖာကားသည္။ အလည ေရခိဳးခန္းကို ဟိုဘကန္း ဒီဘကန္းေနၾကေတာ့ ဇာနညက နံရံကို အေပါက္ေဖာကိုကင္ မငင္းက ရင္းရင္းလင္းလင္း။ မိုး ေရခိဳးခန္းဝငဲ့ အခိန္ ေခာင္းၾကည့္ေနက။ မိုး ေရခိဳးတဲ့ ကိုယုံးတီးေလးေကာ၊ တစိုယ္ေရ အာသာေဖတတာေကာ။ ဇာနညိုx{1037} အလတေနၿပီ။ ေခာင္းၾကည့င္း ကင္းေပါင္းလည္း မနည္းေအာင္ တိုက္ၿပီးၿပီ။ မိုး ရဲx{1037} နိုx{1037}ေတက လုံးဝန္းမိုx{1037}ေမာက္ေနသည္။ ကိုယုံးပိနယ္ေသာည္း ေဘာီနဲx{1037} စာရင္ နိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးတယ္။ ေစာကုတလည္း ေဖာင္းေဖာင္းx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} ခနx{1037}ညည္။ ေစာက္ေမးအၿမဲရိတူမိုx{1037} ေပာငင္းတဲ့ ကတုံးေလးပါ။ ေရခိဳးၿပီးရင္ ေစာကုတိုလည္း x{1014}x{103D}ိုကစားတတည္။ ေစာကိကို ပတင္း အာသာေဖတတည္။ အိမန္ေရာက္ေတာ့ လုပရာရိတာလုပ္ၾကသည္။
မိုး ေရခိဳး၍ ဇာနည္ေခာင္းၾကည့ည္။ ကင္းတိုကည္။ ၿပီးေတာ့ ဇာနညည္း ေရခိဳးၿပီး အပငကားသည္။ မိုး ကေတာ့ မမမင့္x{1014}x{103D}င့္ ကိုေမာငိုx{1037}နဲx{1037} ေနx{1037}လညာ ထမင္းစားဖစည္။ “မနက ထေပးတာ ပငန္းသားၿပီ။ မမမင့္ေရ။ မိုး တစ္ေရးေလာက္ အိပိုက္ဦးမယ္” “ေအး ေအး။ မမမင့ည္း မီးပူတိုကိုက္ဦးမယ္” ကိုေမာငေတာ့ မမမင့္ မီးပူတိုက္ေနေသာ အိမ္ေရx{1037}ခန္းမာ ဂာနယ္ ဖတ္ေနသည္။ နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ေရငတာသည္။ ကိုေမာင္ ေနာက္ေဖးဝင္၍ ေရဝင္ေသာက္ေတာ့ မိုး အခန္းေရx{1037}က ဖတည္။ ဒီေကာငေလး အခန္းတံခါးလည္း မပိတဲ အိပ္ေနပါလား။ အခန္းထဲကို လမ္းၾကည့ိုက္ေတာ့ ပိုးစိုးပကက္ အိပ္ေပာ္ေနေသာ မိုးကို ေတx{1037}ရသည္။ အိမ္ေနရင္း ဂါဝနတိုေလးက ေပါငည္ အထိ လိပက္ေနၿပီး ပနီ အဖဴေလးက ေပါင္ၾကားထဲမာ ကပ္ေနသည္။ ဘရာစီယာ အေပာ့ေလးစည္းေx{1014}x{103D}ာငားတဲ့ နိုx{1037}အစုံက နိမ့ိုက္ မင့ိုက္။ ကိုေမာင္ တံေတး မိဳခရၿပီ။ ေပါင္ၾကားက လီးx{1039}x{101C}ကီးကလည္း ေသးတစိတိတိုးၿပီး x{1039}x{101C}ကီးထားလာၿပီး။ ေကာငေလးမနိုးခင္ မင့ို တစီေလာက္ လိုးဦးမပါ။
အိမ္ေရx{1037}ခန္း ပနာၿပီး မီးပူတိုက္ေနေသာ မင့ို ေနာက သိုင္းဖကိုကည္။ ကိုေမာင္ လက္ေတက မင့ဲx{1037} ၿဖိဳးၿဖိဳးx{1039}x{101E}ကေနတဲ့ နိုx{1037}အစုံကို အုပိုငိုကည္။ “ကိုေမာင္။ ဘာဖစာတာလဲ။ ဒီမာ အလုပုပ္ေနတာကို” ကိုေမာငစ္ေယာက္ ဘာမမေပာဘဲ လုပရာရိတာ ဆကုပိုကါတယ္။ လညိုင္ေကာ့ေကာ့ကို တစိုကကက္ နမ္းရင္း မင့္ စိတ္ေတ ထလာေအာင္ ဆေပးလိုကည္။ “ကဲ။ အိမ္ေရx{1037}x{1039}x{101C}ကီးမာ။ ခဏေနဦး။ မီးပူ ပိတိုက္ဦးမယ္” မင့ည္း ကိုေမာငကို ပနည့္ၿပီး x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္း စုပိုကည္။ နိုx{1037}ေတကို နယ္ေနေသာ ကိုေမာင့္ လကစကို ေစာကုတ္ၾကားထဲကို ေနရာေပာင္းေပးလိုကါသည္။ ပုဆိုးၾကားက ကိုေမာင့ီးx{1039}x{101C}ကီးကို စတင္ ကင္းတိုက္ေပးလိုကည္။ လီးက ေတာငာသည သံဒုတ္x{1039}x{101C}ကီးပမာ။ x{1014}x{103D}စ္ေယာကုံး ထနာၿပီမိုx{1037} အိမ္ေရx{1037}မာပင္ အလိုးစခန္းဖင့္ေတာ့မည္။ အိပန္းထဲက မိုးကို သတိေတာငထားေတာ့။ ကိုေမာင ဘာဂာစကိုငည္။ မင့စ္ေယာက္ အားအားအီးအီးနဲx{1037} လူးပံေနေတာ့သည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုေမာငလည့္။ မင့ဲx{1037} လာအစမ္းေၾကာင့္ ကိုေမာငာ စုပသပပ္။ “လိုးရေအာင္ မင့ယ္” “ကိုေမာင့ေဘာေလ။ လိုးမယို မင့ေတာ့ ရယီ” “မင့္။ မတပပ္ၿပီး ကုန္းေပးပါလား။ ၾကမ္းပင္ေပၚမာ ကိုေမာင္ ဒူးပန္းမာစိုးလိုx{1037}” “တကယည္း။ သူx{1037}အx{1039}x{101C}ကိဳက္x{1039}x{101C}ကီးပဲ” ေပာေပာဆိုဆိုနဲx{1037} မင့စ္ေယာက္ ထကုန္းလိုကါတယ္။ ပုဆိုးနဲx{1037} ထမီကေတာ့ ၾကမ္းပငာ ပုံလိုx{1037}။
ကိုေမာင စပယဲx{1037}။ မင့ေတာ့ နိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးေတ ေပၚလိုx{1037} အကီx{1039}x{1004} ဖရိုဖရဲ။ ကိုေမာင့္ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို မင့္ေစာကုတဲသိုx{1037} ဖည္းဖည္းခင္း လိုးသင္းလိုကါသည္။ မင့ေတာ့ စေအာ္ၿပီ။ တဖည္းဖည္း အရိနကာၿပီး လိုးသံေတ ဆူညံလာသည္။ “ေဆာင့္ ကိုေမာင္ ေဆာင့္။ မင့္ အရမ္းေကာင္းလာၿပီ။ မင့္ ၿပီးေတာ့မယ္” “ကိုေမာငေတာ့ မၿပီးခင္ေသးဘူး။ ၾကာၾကာေလး လိုးခငယ္” “ကိုေမာငိုးခငေလာကိုးေလ။ မင့ံနိုငါတယ္။ မင့္ေယာကာ္း ၾကာၾကာလိုးနိုငာ သိသားပဲ။ ကိုေမာင့ဲx{1037} x{1039}x{101C}ကီးရည္ၾကာလီးx{1039}x{101C}ကီးကို မင့ စဲေနတာပါရင္” အိမ္ေရx{1037}က လိုးသံတညံညံေၾကာင့္ အခန္းထဲက မိုးတစ္ေယာက္ နိုးလာပါတယ္။ ဟင္။ ကိုေမာငဲx{1037} မမမင့္ ဘာဖစ္ေနတာလဲ မသိဘူး။ ဆူညံေနတာပဲ။ သားၾကည့္ဦးမ။ မိုး အိမ္ေရx{1037}ခန္းမေရာကငာ ေခလမ္းရပနx{1037}ားပါသည္။ လိုးပဲကို မကါးထငင္ ေတx{1037}x{1039}x{101C}ကဳံလိုကတာပါ။ မိုးလည္း ေရx{1037}ဆကတိုးဘဲ လိုးပဲကို စိတငစား ေငးၾကည့္ေနပါတယ္။ ကိုေမာင့ီးx{1039}x{101C}ကီးက ေတာ္ေတာ္x{1039}x{101C}ကီးတာပဲ။ ၿမိဳx{1037}ေလးမာ ကနဲ့တဲ့ မိုး ရည္းစားေဟာင္းထက္ေတာင္ x{1039}x{101C}ကီးေသးတယ္။ လိုးေနတာ ဘယ္ေလာက္ ၾကာၿပီလဲ မသိဘူး။ ထန္ေနတာမကဘဲ အားသနနိုက္ လိုးနိုငုန္းပဲ။ မမင့လည္း ေဟာ့ေနလိုကာ ပလူပံေအာင္ အလိုးခံေနတာ။
အိုးအိုးအားအား အသံေတ တအား ေအာိုx{1037}။ မမမင့ည္း လတာပဲ။ မိန္းမခင္း မနာလိုရေအာင္ ကိုယုံးက အခိဳးအဆကလသည္။ ကိုေမာငဲx{1037} မမမင့လည္း အလိုးေကာင္းေကာင္းလိုး။ မိုးကလည္း ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းနဲx{1037}ၾကည့္။ ေနာကုံးမ ကိုေမာင္ လီးရည္ေတ ပန္းထုတ္ၿပီးမပဲ အလိုးစခန္းသိမ္းေတာ့သည္။ ကိုေမာငစ္ေယာက္ ေနာကက အသံၾကားလိုx{1037} လည့္ၾကည့ိုက္ေတာ့ မိုးနဲx{1037} မကုံးခင္း ဆုံမိသည္။ မိုးက သူတိုx{1037}လိုးပဲ ၾကည့္ေနတာကို ရိပိၿပီး ကိုေမာင မကိတစက္ မိတလိုကည္။ မိုးလည္း ရကိုးရကန္းနဲx{1037} အခန္းထဲကို ဝင္ေပးသားပါေတာ့တယ္။ ညေရာက္ေတာ့ အိမာ လူစုံၿပီ။ မိုး တစ္ေယာက္ ေနx{1037}လည လိုးပဲကို မကိထဲက မထက္ေပ။ ကိုေမာင့ီးx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} မမမင့္ ေစာကုတိုx{1037} ဝငိုကကိုကို မင္ေယာငင္း စိတ္ေတ ထလာသည္။ ေရခိဳးခန္းထဲမာ ေစာကုတ္ ပတ္ၿပီး အာသာေဖလိုက္ဦးမယ္။ ဇာနညစ္ေယာက္ ေနx{1037}လည ကင္းတိုကားေသာည္း မိုး ေရခိဳးခန္းဝငံၾကားေတာ့ ေခာင္းပန္ေရာ။ ဒီေကာငေလး ဘာလုပ္ဦးမလိုx{1037}လဲ။ ဟင္။ ေစာကုတ္ ကလိေနတာပဲ။ အခုေန ဝငိုးလိုx{1037}ရရင္ ေကာင္းမယ္။ တံခါးဖင့ားလား။ သားစမ္းၾကည့္ဦးမပဲ။ ဇာနည္ ေရခိဳးခန္းတံခါးကို အသာေလး တန္းၾကည့ည္။ ကံေကာင္းေထာကစာ တံခါး ပင့ားခဲ့သည္။
မိုး မကိမိတ္ၿပီး ေစာကုတ္x{1014}x{103D}ိုက္ေနရာသိုx{1037} ဇာနည္ လီးအေတာငားနဲx{1037} ခဥ္းကပားသည္။ အနီးကပကိုက္ၿပီး မိုး x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းပါးေလးကို ငုံစုပိုကည္။ “ဟနx{1037}္။ ဘယူလဲ။ ကိုဇာနညါလား။ ဘာလုပာလဲ။ မေတာါဘူး” “မိုးရယ္။ မိုးလည္း လီးလိုအပ္ေနတာပဲ။ ကို ဖည့ည္းေပးပါရေစ” “မဖစူး ထငယ္။ မလုပါနဲx{1037}” “မေတာူးဆိုတာမရိပါဘူး မိုးရယ္။ မိုးလည္း အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံ ရိတာပဲ။ လီးနဲx{1037} ေစာကုတ္ မေတာိုx{1037} မလိုးရတာ မရိပါဘူး” “ဒုကx{1039}x{1001}ပါပဲ။ မိုးေတာ့ ရကိုx{1037} ေသမာပဲ။ ကိုဇာနည္ ဘယူx{1037}ကိုမ ေလာကေပာရဘူးေနာ္။ ေတာ္ၾကာ မိမိုးတစ္ေယာက္ ဖင္ေလာက္ေဆာ့တယ္ သတင္းထက္ေနဦးမယ္” “ဘယူx{1037}မမသိေစရပါဘူး မိုးရယ္။ လိုးလိုကေအာင္ေနာ္” ဇာနည့ီးကလည္း ကိုေမာင့ီးထက္ မေလာ့ေပ။ လီးx{1039}x{101C}ကီးေနေတာ့ မိုး လည္း ေကနပိသည္။ လီးx{1039}x{101C}ကီးx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} အားရပါးရ အလိုးခံလိုက္ဦးမည္။ မန္းခကဲx{1037} x{1014}x{103D}မ္းထကကိုကါ။ ဇာနည့ီးက ငါးမိနစ္ေလာက္ လိုးx{101B}ုံနဲx{1037} လီးရညက္ၿပီး ၿပီးသားေလေတာ့သည္။ လူငယပကိုx{1037} မိုးတစ္ေယာက္ ငိုမဲ့မဲ့ ဖစားသည္။ “ဒီက ေကာင္းမလိုx{1037} x{1039}x{101C}ကံကာရိေသး ကိုဇာနည့ီးက ေပာ့သားၿပီလား။ အဖစည္းမရိဘူး” “ဟာ။ မဟုတါဘူး မိုးရယ္။ မနက တစီကင္းထုထားလိုx{1037}ပါ။ ၿပီးတာေတာ့ နည္းနည္းမနားတယ္။ ခဏေလာက္ ေစာင့္ၾကည့ါလား။ ပန္ေတာငာမာပါ” “အမယ္ေလး။ သူx{1037}အလိုးခံရဖိုx{1037}မား ထိုင္ေစာင့ဦးမတဲ့။ ကဲ။ ဖယါ။
သားေတာ့မယ္” မိုး လည္း ကိုယ့ခန္းကိုယ္ေရာက္ၿပီး အိပာေပၚ ထိုငိုက ခံခငိတ္ေတ တဖားဖား ေပၚလာသည္။ မထိတထိ လာလိုးသလို ဖစ္ေနၿပီ။ ဘယိုလုပမန္းမသိလိုx{1037} အဝတားလုံးခၽတ္ၿပီး ကိုယုံးတီးေလး ငုတုတိုင္ေနလိုကည္။ ကိုေမာငဲx{1037} မင့ေတာ့ သူတိုx{1037} အိပန္းထဲမာ အလိုးစခန္းထပင့န္ အစပိဳးေနပါသည္။ အိပာေပၚမာ ဝတစလစင့္ ၆၉ စတိုင္ လီးစုပ္ ေစာကုတက္ေနၾကပါသည္။ “ေဒါက္၊ ေဒါက္၊ ” အခန္းတံခါးေခါကံ “ဘယူလဲ” “မိုးပါ မမမင့္။ တံခါးဖင့ါဦး” “ဟဲ့။ ဘာအေရးx{1039}x{101C}ကီးလိုx{1037}လဲ။ အိပါနီးကမ” “တံခါးပဲ ဖင့ါဦး။ မိုး အရမ္း လိုအပ္ေနလိုx{1037}ပါ” မမမင့္ တံခါး ထဖင့ိုက္ေတာ့ မိုးတစ္ေယာက္ ကိုယုံးတီးနဲx{1037} အခန္းဝမာ ရပ္ေနပါတယ္။ “လာေလ။ ဝငဲ့ပါ မိုးေရ။ ဘာဖစိုx{1037}လဲ။ မမမင့ိုx{1037}ကေတာ့ မငဲ့အတိုင္း အခစခန္းဖင့္ေတာ့မလိုx{1037}။ အဝတ္ေတေတာင္ ခၽတ္ၿပီးၿပီ” “အဲဒါေပာမလိုx{1037} မမမင့္ေရ။ မိုးစိတ္ေတထလာလိုx{1037} ကိုဇာနညဲx{1037} လိုးၾကတာ။ ကိုဇာနည့ီးက ခဏနဲx{1037} ေပာ့ကသားလိုx{1037}။ ကိုေမာငဲx{1037} မမမင့္ေတာ့ ကူညီနိုငာပဲ ဆိုၿပီး လာခဲ့တာ” “ဒီလိုလား။ ရပါတယ္။ ကိုေမာင္ေရ။ မိုးကို ပဳစုလိုကါဦး။ ရယိုးေပးလိုက္ေနာ္။ မင့္ေတာ့ ဇာနည့ီးကို သားၾကည့ိုက္ဦးမယ္။ ဒီေကာင္ေလး မလုပတကိုငတဲx{1037}” “လာေလ မိုး။ ကိုေမာင္ တာဝနူတယ္။ မိုးကို ေကာင္းေကာင္းနဲx{1037} ၾကာၾကာ လိုးေပးမယ္” မိုးလည္း ကုတင္ေပၚ လမ္းတကိုကါတယ္။ ရကကဲx{1037} ေခါင္းကို ငုံx{1037}ထားရင္း လက္ေတကို ပတ္ေနပါေတာ့တယ္။
မမမင့္ အခန္းတံခါး ပိတ္ၿပီး ထကားေတာ့ ကိုေမာင မိုးကို လမ္းဖကိုကင္း “မရကါနဲx{1037} မိုးရဲx{1037}။ x{1014}x{103D}စ္ေယာကတူ ကုတင္ေပၚေတာင္ ေရာက္ေနၿပီပဲဟာကို” မိုးရဲx{1037} x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းပါးေလးေတကို စုပိုကင္း နိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးကို ေကာကယိုကါတယ္။ မိုးလည္း ကိုေမာငို အလိုကင့္ ပနကင္း အနမ္းပင္းပင္းရရကို ခံစားလိုကါတယ္။ နိုx{1037}နယ္ၿပီး နမ္းလိုx{1037} ဝေတာ့ ကိုေမာင မိုးေစာကုတို တိုကစငာပါတယ္။ ဘာဂာ ဆဲၿပီေပါ့။ မိုးမာ ေနx{1037}လည မမမင့္ ဖစလို လူးပံေနပါေတာ့တယ္။ ေစာကုတကိုx{1037} အားရေတာ့ ကိုေမာင မိုးကို လိုးေတာ့မယ္ေပါ့။ ကိုေမာငိုx{1037} လူနံပိန္ ကၽဲခိဳလိမ္ ဆိုတဲ့အတိုင္း လီးx{1039}x{101C}ကီးx{1039}x{101C}ကီး ရညည္ ၾကာၾကာ လိုးေပေတာ့။ မိုးကို ပုံစံမိဳးစုံနဲx{1037} အခီခီၿပီးေအာင္ လိုးစမ္းပပါေတာ့တယ္။ မိုးေတာ့ ကိုေမာင့ို စဲသားၿပီ။ မမမင့ဲx{1037} x{1014}x{103D}စ္ေယာက္ အတူအလိုးခံဖိုx{1037}ေတာင္ ဆုံးဖတကလိဳကါတယ္။ ” ေဒါက္ ေဒါက္။ ဘယူလဲ” “မမမင့ါ ေမာင္ေလးဇာနညဲx{1037}။ တံခါးဖင့ါဦး” ဇာနည္ တံခါးဖင့ိုက္ေတာ့ မမမင့ ကိုယုံးတီးနဲx{1037} ပုလင္းေလးတစုံး ကိုငာ ရပ္ေနပါတယ္။ “ဟာ။ မမမင့္။ ဘာလုပလိုx{1037}လဲ။ ကိုေမာင္ေရာ” “အမယ္ေလး။ လူကိုမငာ သရဲေတx{1037}တာ ကေနတာပဲ။ အလနx{1037}ၾကားနဲx{1037}။ ကိုေမာင္ ရိပါတယ္။
မိုးကို အခန္းထဲမာ လိုးေနတယ္။ ဇာနညဲx{1037} မိုးနဲx{1037} ခဏ လိုးၾကေသးတယို” “ဟုတယ္ မမမင့ယ္။ ကေနာ တပကိုx{1037} မိုး စိတစ္ၿပီး ပနားတယ္။ အခု ကိုေမာင မိုးကို လိုးေပးေနတာလား။ အားကလိဳကာ” “အဲဒါေၾကာင့္ မမမင့ ဇာနည့ီ လာခဲ့တာ။ ကိုေမာင္ မီဝဲေနၾက x{1039}x{101C}ကီးရည္ၾကာေဆး ရိတယဲx{1037}။ မမမင့္ ယူလာတယ္။ ေမာင္ေလးကို သင္ေပးစရာေတ ရိတယ္။ အဝတ္ေတ အကုန္ ခၽတိုကါ” မမမင့ည္း အခန္းထဲ ဝင္ၿပီး ဇာနည့ီးကို ၾကည့ိုကါသည္။ “ေမာင္ေလးလည္း ဆိုဒ္x{1039}x{101C}ကီးပဲ။ ကိုေမာင့က္ေတာ့ မေလာ့ဘူး။ ေရာ့။ ဒီေဆးေလးေသာကိုက္” ဇာနညည္း ေထေထထူးထူး ေပာမေနေတာ့ဘဲ ေမာ့ေသာကလိဳကါသည္။ ရိန္းကနဲ ဖစ္ၿပီး ေဆးစမ္းက ပေလၿပီ။ မမမင့လည္း လီးကို လာဆေနပါသည္။ “မမမင့္။ လီးစုပ္ေပးပါလား” “လာပါၿပီေတာ္။ မမမင့္ လီးစုပၽမ္းေၾကာင္း ပရေသးတာေပါ့” မမမင့္ လာဖားမ ဇာနညိုx{1037} အလူးအလဲပင္။ အေကာင္းx{1039}x{101C}ကီးx{1039}x{101C}ကီး ေကာင္းေနပါေတာ့သည္။ ေဆးေသာကားေတာ့ ေတာ္ေတာဲx{1037} မၿပီးပါ။ “လိုးၾကမယ္ေလ မမမင့္” “မင္းသေဘာခည္းပဲ။ လိုးေတာူ။
လိုးေတာူ” ဇာနည္ လူပိဳအားေကာင္းေမာင္းသန္ x{1014}x{103D}ားသိုးx{1039}x{101C}ကိဳးပတ္ x{1039}x{101C}ကဳံးလိုးပါေတာ့တယ္။ မမမင့္ေတာ့ အခီခီ ၿပီးရၿပီေပါ့။ အေနအထားမိဳးစုံကို သငေပးရင္း ေကာင္းေကာင္းx{1039}x{101C}ကီး အလိုးခံေနပါေတာ့တယ္။ စိတဲကေတာ့ ကိုေမာငဲx{1037} ဇာနည္ တစည့ီ အလိုးခံမယ္ေပါ့။ ဒီလိုနဲx{1037} ကိုေမာငဲx{1037} မိုး။ ဇာနညဲx{1037} မမမင့္။ ဝကကဲ လိုးၾက ေဆာ္ၾကရင္း မိုးလင္းခါနီးမ အလိုးစခန္းသိမ္းၿပီး အိပ္ေပာားပါသည္။ မနက္ မိုးလင္းေတာ့ ကိုေမာင္ေကာ ဇာနည္ေကာ အx{1039}x{101C}ကံတူပနါၿပီ။ လင္းဆဲေလး လိုးၾကဖိုx{1037}။ ဒီမာေတာ့ မိုးနဲx{1037} မင့ ေရခိဳးရင္း လိုးၾကရေအာင္ အx{1039}x{101C}ကံပဳပါသည္။ ေရခိဳးရင္းလိုးၾကတာ အေအးမိမာစိုး၍ ရပိုကသည္။ မနကာစားေတာ့ အားလုံး ၿပဳံးစိစိနဲx{1037}။ မမမင့ အဆိုတငင္းပါသည္။ ေလးေယာက္ေပါင္း လိုးၾကရန္။ ဖိုးဆမ္းေပါ့။ မိုးနဲx{1037} ဇာနညဲx{1037} ကိုေမာငလည္း အx{1039}x{101E}ကင္းမရိ ေထာကံ၏။ အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံအသစစိဳးေပါ့။ ထိုေနx{1037}မစ၍ ပတညိုးစနစ္ ေပၚလာပါသည္။ ကိုေမာငဲx{1037} မမမင့္ လိုးတဲ့အခါလိုးတယ္။ ဇာနညဲx{1037} မိုး လိုးတဲ့အခါလိုးတယ္။ ကိုေမာငဲx{1037} မိုး လိုးတဲ့အခါ လိုးတယ္။ ဇာနညဲx{1037} မမမင့္ လိုးတဲ့အခါလိုးတယ္။ ေလးေယာကုံၿပီး လိုးတဲ့အခါလိုးတယ္။ ဒီလိုနဲx{1037} ေပာ္x{101B}x{103E}ငာ အလိုးခရီး ဆက္ၾကေလသတည္း။ၿပီးပါၿပီ။
