နုနုမေ
နုနုမေ မာမိနးငလေးပေမဲ့ ခေသူတော့မဟုတ။ ယောကားနစယောကကိုတစပိုငထဲယူထားသူဖစသည။ အမနက နုနုမေမာ အထကတနးပကောငးဆရာမတစယောကဖစသလို တရားဝငယောကားလဲရိသည။ နုနုမေယောကား သနးမင့မာ လနခဲ့သည့ တစနစလောကထဲက မတောတဆမုကောင့ အိပယာထဲလဲနေသူဖစသည။ သို့ပေမဲ့ ယခငက ငေရာကောငးသူဖစသည့အတက အိပယာထဲမလဲခငထဲက ရာထားသည့ငေတေနင့ရော အမေရထားသည့ ပစညးတေနင့ပါဆိုလင တစသကစာလောကတော့ အေးဆေးစားသောကနိုငလောကသည့ အနေအထားဖစသည။ နုနုမေကိုယတိုငကလဲ အထကတနးပကောငးဆရာမအလုပ အပင သူဌေးအိမ ကလေးတေကို စာသငပေးသည့ ဂိုကဆရာမအလုပကနေလဲ တစလတစလကိုဝငငေကကောငးလသည။
ဒါကောင့ သားသမီးလဲမရိသေးသည့ လငမယားနစယောကအဖို့ဘာမပူစရာမလို။ လကထပခါစက နစဖကမိသားစုကလကဖဲ့ ထားသည့ နစထပအိမလေးထဲမာ အေးအေးဆေးဆေးနေနိုငစားနိုငသည့အနေအထားတေဖစသည။ သို့ပေမဲ့ သနးမင့အိပယာထဲ ကမလဲခငထဲက ယောကားဆို တစယောကနင့အားမရတတသည့ နုနုမေက သနးမင့ကိုအနီးကပပုစုပေးဖို့အိမမာလာနေသည့ ရဲ မောငဆိုသည့ကောငလေးနင့လဲဖောကပနနေလေသည။ အမနတော့ရဲမောငမာ သနးမင့၏ဆေမကငးမိုးမကငးဖစပီး အမိုး စပလင တူရီးတောလေသည။ အသကနစဆယဝနးကငသာရိသေးပီး လူငယပီပီသနမာသလောက လိငစိတလဲမားသူဖစ သဖင့ နုနုမေက လယကူစာ ဖားယောငးနိုငခဲ့ခငးဖစသည။
ရဲမောငအတကတော့ အသကသုံးဆယဝနးကငသာရိသေးပီး နာမညနင့လိုကအောငလသည့ နုနုလလ ဦးလေးမိနးမ နုနု မေ၏အပုအစုအထိအတေ့တေအောကမာ အရူးအမဲသားကေးသလိုဖစနေလေတော့သည။ သနးမင့ကိုအိမအပေါထပက သူ၏အိပခနးထဲမာပဲ ထားလေ့ရိပီး နုနုမေနင့ရဲမောငက လစရငလစသလို ဖောကပနလေ့ရိသည။ သနးမင့၏ကနးမာရေး အ ခေအနေမာ ကောငးမနနေပီဆိုသောငား ယခုထိအိပယာထဲကမထနိုငသေးသည့အတက နုနမေနင့ရဲမောငမာ လတလပခငတိုငး လတလပနေတော့သည။ တစခါတစရံ အိမရေ့ဧည့ခနးထဲမာပင နုနုမေက ကောငးဆရာမယူနီဖောငးနင့ဖငကုနးပေးပီး ရဲမောင က နောကက နေထဘီလနကာလိုးလေ့ရိသည။ ဒီနေ့မနကလဲ နုနုမေ ကောငးသားခါနီး ရဲမောငက လီးအရမးတောငနေသညဆို သည့အတက နုနုမေက အိမရေ့ဧည့ခနးထဲက စားပဲခုံကိုလကထောကကာဖငကုနးပေးလိုကလေသည။
ရဲမောငက ခကခငးမလိုးသေးပဲ တငးရငးနေသည့နုနုမေဖငကီးကို ထဘီပေါကနေ အားရပါးရဆုပနယလေသည။ လကဝါးနင့ လဲ ဖနးခနဲဖနးခနဲ တငပါးတေကိုရိုကလိုကရာ နုနုမေပါးစပက အင့ခနဲ ညညးသံပငထကပေါလာလေသည။ ထို့နောက ရဲမောင က ထဘီဝတလကသား နုနုမေဖငကို ပုဆိုးဝတလကသား သူ့လီးနင့ဆောင့လေသည။ အဝတအစားမခတပဲ လိုးသည့ပုံစံမိုး အရသာခံနေခငးဖစသည။ တဏာကီးလသည့ နုနုမေကလဲ အခုလိုအလုပခံရတာကို ပို၍ပင အရသာတေ့နေပီး ကာမရညကည တေပင စိမ့နေလေသည။ ခဏနေမ နုနုမေ ကောငးစိမးထဘီကို ခါးပေါထိဆဲလနတငလိုကပီး ခါးက အမညးရောငဇာအတငးခံ ဘောငးဘီလေးကို ဒူးထိဆဲခတလိုကလေသည။ ခကခငးမလိုးသေးပဲ နုနုမေအဖုတကို သူ့လီးဒစဖူးကီးနင့ အပေါအောက ပတ ဆဲပီးမ ဖညးဖညးခငးအရိနတငကာလိုးလေတော့သည။
အခကသုံးဆယလောကစောင့လိုးအပီးမာတော့လရဲမောငစောင့ခကတေကလဲ အရမးမနလာသလို နုနုမေတစယောကလဲ ဖီးလ တေတကကာ ရဲမောငဆောင့ခကတေနင့ အညီ ဖငကီးကိုပနပနကော့ပေးရငး ငါးမိနစခန့အကာမာတော့ နစယောကလုံး အထတအထိပရောကသားလေတော့သည။ ရဲမောငလဲ နုနုမေအဖုတထေဲ သုတရညတေငိုပနးထည့ရငး အားရသားလေသည။ နုနုမေလဲ အိမသာထဲတစခေါကပနဝငကာ ဖငမာပေကံနေသည့ ရဲမောင၏သုတရညတေကိုဆေးပီးမ ကောငးသို့ထကလာခဲ့လေ တော့သည။ နုနုမေအဖို့ ကောငးသားခါနီး တစခီလောကအလိုးခံလိုကရမ နေသာထိုငသာရိလေသည။ မဟုတလင စိတကဟို တေးဒီတေးနင့ စာသငရငး အဖုတယားကာ ကောငးစာကိုအာရုံမစိုကနိငဖစလေ့ရိသည။ ကောငးမာလဲ နုနုမေကို သဘောကနေ သည့ ကောအောငနင့ စိနကီးဆိုသည့ ဆယတနး repeater နစယောကရိလေသည။
သူတို့နစဦးစလုံးမာ ဆယတနးတစနစကကောငးသားတေပေမဲ့ လေးတနး ရစတနးတို့တငလဲ စာမေးပဲမကာခဏကလိုက ရနဖစပီး ကောငးထကလိုကဖစလေရာ အသကနစဆယဝနးကင လူကောငထားထားကောငးသားကီးမားဖစလေသည။ နုန မေစာသငသည့အခိနဆို နောကဆုံးခုံမာထိုငကာ နုနုမေဖငကီးတေကို အပီရိုးပီး ဂငးထုနေကဖစလေသည။ နေ့လညခငး ထမငးစားကောငးပနတကခိနရောကတော့ ဆရာဆရာမ နားနေခနးထဲမာ နုနုမေတစယောကထဲရိနေတုနး ကောအောငနင့စိန ကီးတို့ဝငလာကလေသည။ တစခားဆရာမတေက စာသငခနးတေထဲရောကနေပီဖစပီး နုနုမေကသာ သူမစာသငခိန မရောက သေးသည့အတက တစယောကထဲကနနေခဲ့ခငးဖစသည။
ကောအောငနင့စိနကီးလဲ တစယောကထဲရိနေသည့ နုနုမေနားခငးကပလာပီး ” ဆရာမလုပပါဦး “ ဟုပောရငးဆိုရငး ကော အောငက ပုဆိုးကိုလနပလိုကလေသည။ အတငးခံဘောငးဘီဝတမထားသည့အတက ကောအောငလီးကီးက ဘားခနဲပေါလာ တော့သည။ စိနကီးက အခနးတံခါးဝဆီပနထက သားပီး တစခားဆရာမတေ ရောကမ လာအောင ကငးသားစောင့လေ သည။ နုနုမေကလဲ နစခါပောစရာမလို ခကခငးပင ကောအောင့လီးကီးကို သူမနုတခမးဖူးလေးနင့စုပလေတော့သည။ ကောအောင လဲ အား ရီး ဟုညညးညူ ရငး နုနုမေခေါငးကို သူ့ပေါငကားထဲ ဖိသငးထားလိုကလေတော့သည။ အပငမာကငးစောင့နေသည့ စိနကီးလဲ ကောအောငကို နုနုမေလီးစုပပေးနေပုံကိုကည့ပီး စိတမထိနးနိုငတော့ပဲ အခနးထဲပနဝငလာလေသည။ “ဆရာမ ကနတောလဲ မနေနိုငတော့ဘူး လာဗာ ကောငးဆောငပကထဲမာသားလုပ ရအောင “ ဟု စိနကီးကပောလိုကလေရာ နုနုမေက လဲမငငး။ ကောအောင့လီးကို စုပနေတာကိုခဏရပလိုကပီး စိနကီး ကောအောငတို့နင့အတူ အသုံးမပုပဲပစထားသည့ ကောငးဆောငပကထဲလိုကလာခဲ့လေသည။
ထိုကောငးဆောငပကအတငးမာ အနညးငယမောငမိုကသောငား လူသားလူလာနညးပီး အပငကတစစုံတစယောကလာပါက လဲ အတငးမခကခငးသိနိုငလေသည။ ကောငးဆောငပကထဲရောကသညနင့ စိနကီးနင့ကောအောငမာ ပုဆိုးတေကိုလန တငလိုကရာ နုနုမေလဲ တပည့နစဦး၏လီးကို ဒူးထောကကာ တစလည့စီစုပလေတော့သည။ နုနုမေနင့ စိနကီး ကောအောငတို့ ယခုလိုဖစနေသညမာ တစလခန့ရိပီဖစသည။ လနခဲ့သည့ တစလလောကက ရဲမောငအိမ ခဏပနသား၍ လိုးပေးမည့သူမရိ ဖစနေတုနး သူမဖငကိုအမဲခိုးကည့နေတတသည့ ကောအောငနင့စိနကီးကို အခိနပိုသငပေးမညဆိုကာ အိမခေါသားပီး ကုနး ပေးလိုကလေသည။ ထိုအခိနမစ၍ ကောအောငနင့ စိနကီးပါ နုနုမေ၏ နံ့ပါတနင့ နံပါတသုံးလငငယတေဖစလာပီး စာသငကောငးအတငးမာပင လစရငလစသလို ခိုးလိုးကတော့သည။ ယခုလဲ ကောအောငနင့ စိနကီးမာ လီးစုပခံနေရငး မကာ ခငပီးခငသလိုဖစလာသည့အတက နုနုမေကို နံရံကို မကနာမူ၍လကထောကစေလိုကသည။ နုနုမေဖငကို နောကကို အနညးငယကော့ထကအောငပုံစံပငပေးလိုကပီး စိနကီးကစတငကာ နုနုမေ ထဘီကိုလန၍လိုးလေတော့သည။
နုနုမေ၏စာသငခိနရောကဖို့လဲ နာရီဝကလောကလိုသေးသည့အတက စိနကီးကလဲ အေးအေးလူလူ ဖညးဖညးခငးစိမလိုးလေ သည။ ကောအောင ကဘေးကနေ အရသာခံကည့ရငး ဂငးထုနေလေသည။ ခဏနေတော့ စိနကီးပီးသားပီး ကောအောင အလည့ရောကလာလေသည။ ကောအောငအလည့မာတော့ အခိနသိပမကနတော့သည့အတက နုနုမေခါးကိုစုံကိုငကာ နားသိုး ကိုးပတလိုးလေတော့သည။ စိနကီးနင့တစခီပီးထားသည့ နုနုမေလဲ ကောအောင၏ အားပငးသည့ဆောင့ခကတေနင့အတူ မ ကာခငတစခီပီးလေတော့သည။ ထိုအခါမ သုံးယောကသားအားရသားပီး အဝတအစားကိုသေသေသပသပဖစအောင ပနပင ဝတကာ အဆောငပကထဲကနေ တိတတိတလေးပနထကလာခဲ့ကလေသည။ ပီးပါပီ
Zawgyi
x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမ
x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမ မာမိန္းငေလးေပမဲ့ ေခသူေတာ့မဟုတ္။ ေယာက္ားx{1014}x{103D}စ္ေယာကိုတစ္ၿပိဳငဲယူထားသူဖစည္။ အမန x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမမာ အထကန္းပေကာင္းဆရာမတစ္ေယာကစလို တရားဝင္ေယာက္ားလဲရိသည္။ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမေယာက္ား သန္းမင့ာ လနဲ့သည့္ တစ္x{1014}x{103D}စ္ေလာကဲက မေတာဆမx{103C}ေၾကာင့္ အိပာထဲလဲေနသူဖစည္။ သိုx{1037}ေပမဲ့ ယခင ေငရာေကာင္းသူဖစည့တက္ အိပာထဲမလဲခငဲက ရာထားသည့္ေငေတx{1014}x{103D}င့္ေရာ အေမရထားသည့္ ပစx{1039}x{1005}ည္းေတx{1014}x{103D}င့ါဆိုလင္ တစကာေလာက္ေတာ့ ေအးေဆးစားေသာက္x{1014}x{103D}ိုင္ေလာကည့္ အေနအထားဖစည္။ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမကိုယိုငလဲ အထကန္းပေကာင္းဆရာမအလုပ္ အပင္ သူေဌးအိမ္ ကေလးေတကို စာသင္ေပးသည့္ ဂိုကရာမအလုပေနလဲ တစတစကိုဝင္ေငကေကာင္းလသည္။
ဒါေၾကာင့္ သားသမီးလဲမရိေသးသည့္ လငယားx{1014}x{103D}စ္ေယာကဖိုx{1037}ဘာမပူစရာမလို။ လကပါစက x{1014}x{103D}စကိသားစုကလကဲx{1037} ထားသည့္ x{1014}x{103D}စပိမ္ေလးထဲမာ ေအးေအးေဆးေဆးေနx{1014}x{103D}ိုငားx{1014}x{103D}ိုငည့ေနအထားေတဖစည္။ သိုx{1037}ေပမဲ့ သန္းမင့ိပာထဲ ကမလဲခငဲက ေယာက္ားဆို တစ္ေယာက္x{1014}x{103D}င့ားမရတတည့္ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမက သန္းမင့ိုအနီးကပဳစုေပးဖိုx{1037}အိမာလာေနသည့္ ရဲ ေမာငိုသည့္ေကာင္ေလးx{1014}x{103D}င့ဲေဖာကန္ေနေလသည္။ အမန္ေတာ့ရဲေမာငာ သန္းမင့္၏ေဆမကင္းမိဳးမကင္းဖစ္ၿပီး အမိဳး စပင္ တူရီးေတာ္ေလသည္။ အသက္x{1014}x{103D}စယန္းကငာရိေသးၿပီး လူငယီပီသနာသေလာက္ လိငိတဲမားသူဖစ္ သဖင့္ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမက လယူစာ ဖားေယာင္းx{1014}x{103D}ိုငဲ့ခင္းဖစည္။
ရဲေမာငတက္ေတာ့ အသကုံးဆယန္းကငာရိေသးၿပီး နာမည္x{1014}x{103D}င့ိုက္ေအာငသည့္ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုလလ ဦးေလးမိန္းမ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ု ေမ၏အပဳအစုအထိအေတx{1037}ေတေအာကာ အx{101B}ူးအမဲသားေကၽးသလိုဖစ္ေနေလေတာ့သည္။ သန္းမင့ိုအိမေပၚထပ သူ၏အိပန္းထဲမာပဲ ထားေလ့ရိၿပီး x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမx{1014}x{103D}င့ဲေမာင လစငစလို ေဖာကန္ေလ့ရိသည္။ သန္းမင့္၏ကန္းမာေရး အ ေခအေနမာ ေကာင္းမန္ေနၿပီဆိုေသာား ယခုထိအိပာထဲကမထx{1014}x{103D}ိုင္ေသးသည့တက္ x{1014}x{103D}ုနေမx{1014}x{103D}င့ဲေမာငာ လတပငိုင္း လတပ္ေနေတာ့သည္။ တစါတစံ အိမ္ေရx{1037}ဧည့န္းထဲမာပင္ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမက ေကာင္းဆရာမယူနီေဖာင္းx{1014}x{103D}င့ငုန္းေပးၿပီး ရဲေမာင္ က ေနာက ေနထဘီလနာလိုးေလ့ရိသည္။ ဒီေနx{1037}မနကဲ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမ ေကာင္းသားခါနီး ရဲေမာင လီးအရမ္းေတာင္ေနသညို သည့တက္ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမက အိမ္ေရx{1037}ဧည့န္းထဲက စားပဲခုံကိုလက္ေထာကာဖငုန္းေပးလိုက္ေလသည္။
ရဲေမာင ခကင္းမလိုးေသးပဲ တင္းရင္းေနသည့္x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမဖင္x{1039}x{101C}ကီးကို ထဘီေပၚကေန အားရပါးရဆုပယ္ေလသည္။ လကါးx{1014}x{103D}င့္ လဲ ဖန္းခနဲဖန္းခနဲ တငါးေတကိုx{101B}ိုကိုကာ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမပါးစပ အင့နဲ ညည္းသံပငက္ေပၚလာေလသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ ရဲေမာင္ က ထဘီဝတကား x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမဖငို ပုဆိုးဝတကား သူx{1037}လီးx{1014}x{103D}င့္ေဆာင့္ေလသည္။ အဝတစားမခၽတဲ လိုးသည့ုံစံမိဳး အရသာခံေနခင္းဖစည္။ တဏာx{1039}x{101C}ကီးလသည့္ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမကလဲ အခုလိုအလုပံရတာကို ပို၍ပင္ အရသာေတx{1037}ေနၿပီး ကာမရည္ၾကည္ ေတပင္ စိမ့္ေနေလသည္။ ခဏေနမ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမ ေကာင္းစိမ္းထဘီကို ခါးေပၚထိဆဲလနငိုက္ၿပီး ခါးက အမည္းေရာငာအတင္းခံ ေဘာင္းဘီေလးကို ဒူးထိဆဲခၽတိုက္ေလသည္။ ခကင္းမလိုးေသးပဲ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမအဖုတို သူx{1037}လီးဒစူးx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ အေပၚေအာက္ ပတ္ ဆဲၿပီးမ ဖည္းဖည္းခင္းအရိနငာလိုးေလေတာ့သည္။
အခကုံးဆယ္ေလာက္ေစာင့ိုးအၿပီးမာေတာ့လရဲေမာင္ေစာင့က္ေတကလဲ အရမ္းမနာသလို x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမတစ္ေယာကဲ ဖီးလ္ ေတတကာ ရဲေမာင္ေဆာင့က္ေတx{1014}x{103D}င့္ အညီ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးကိုပနန္ေကာ့ေပးရင္း ငါးမိနစနx{1037}ၾကာမာေတာ့ x{1014}x{103D}စ္ေယာကုံး အထတထိပ္ေရာကားေလေတာ့သည္။ ရဲေမာငဲ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမအဖုတ္ေထဲ သုတည္ေတငိုပန္းထည့င္း အားရသားေလသည္။ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမလဲ အိမာထဲတစ္ေခါကနငာ ဖငာေပကံေနသည့္ ရဲေမာင္၏သုတည္ေတကိုေဆးၿပီးမ ေကာင္းသိုx{1037}ထကာခဲ့ေလ ေတာ့သည္။ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမအဖိုx{1037} ေကာင္းသားခါနီး တစီေလာကလိုးခံလိုကမ ေနသာထိုငာရိေလသည္။ မဟုတင္ စိတဟို ေတးဒီေတးx{1014}x{103D}င့္ စာသငင္း အဖုတားကာ ေကာင္းစာကိုအာx{101B}ုံမစိုကိငစ္ေလ့ရိသည္။ ေကာင္းမာလဲ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမကို သေဘာကေန သည့္ ေကာ္ေအာင္x{1014}x{103D}င့္ စိန္x{1039}x{101C}ကီးဆိုသည့္ ဆယန္း repeater x{1014}x{103D}စ္ေယာကိေလသည္။
သူတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ဦးစလုံးမာ ဆယန္းတစ္x{1014}x{103D}စေကာင္းသားေတေပမဲ့ ေလးတန္း ရစန္းတိုx{1037}တငဲ စာေမးပဲမၾကာခဏကလိုက္ ရနစ္ၿပီး ေကာင္းထကိုကစ္ေလရာ အသက္x{1014}x{103D}စယန္းကင္ လူေကာငားထားေကာင္းသားx{1039}x{101C}ကီးမားဖစ္ေလသည္။ x{1014}x{103D}ုန ေမစာသငည့ခိနို ေနာကုံးခုံမာထိုငာ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမဖင္x{1039}x{101C}ကီးေတကို အပီရx{103C}ိးၿပီး ဂင္းထုေနကဖစ္ေလသည္။ ေနx{1037}လညင္း ထမင္းစားေကာင္းပနကိန္ေရာက္ေတာ့ ဆရာဆရာမ နားေနခန္းထဲမာ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမတစ္ေယာကဲရိေနတုန္း ေကာ္ေအာင္x{1014}x{103D}င့ိန္ x{1039}x{101C}ကီးတိုx{1037}ဝငာၾကေလသည္။ တစားဆရာမေတက စာသငန္းေတထဲေရာက္ေနၿပီဖစ္ၿပီး x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမကသာ သူမစာသငိန္ မေရာက္ ေသးသည့တက္ တစ္ေယာကဲကန္ေနခဲ့ခင္းဖစည္။
ေကာ္ေအာင္x{1014}x{103D}င့ိန္x{1039}x{101C}ကီးလဲ တစ္ေယာကဲရိေနသည့္ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမနားခင္းကပာၿပီး ” ဆရာမလုပါဦး “ ဟုေပာရင္းဆိုရင္း ေကာ္ ေအာင ပုဆိုးကိုလနလိုက္ေလသည္။ အတင္းခံေဘာင္းဘီဝတထားသည့တက္ ေကာ္ေအာငီးx{1039}x{101C}ကီးက ဘားခနဲေပၚလာ ေတာ့သည္။ စိန္x{1039}x{101C}ကီးက အခန္းတံခါးဝဆီပနက္ သားၿပီး တစားဆရာမေတ ေရာက လာေအာင္ ကင္းသားေစာင့္ေလ သည္။ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမကလဲ x{1014}x{103D}စါေပာစရာမလို ခကင္းပင္ ေကာ္ေအာင့ီးx{1039}x{101C}ကီးကို သူမx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းဖူးေလးx{1014}x{103D}င့ုပ္ေလေတာ့သည္။ ေကာ္ေအာင္ လဲ အား ရီး ဟုညည္းညဴ ရင္း x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမေခါင္းကို သူx{1037}ေပါင္ၾကားထဲ ဖိသင္းထားလိုက္ေလေတာ့သည္။ အပငာကင္းေစာင့္ေနသည့္ စိန္x{1039}x{101C}ကီးလဲ ေကာ္ေအာငို x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမလီးစုပ္ေပးေနပုံကိုၾကည့္ၿပီး စိတထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ပဲ အခန္းထဲပနငာေလသည္။ “ဆရာမ ကၽန္ေတာဲ မေနx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘူး လာဗာ ေကာင္းေဆာငကဲမာသားလုပ္ ရေအာင္ “ ဟု စိန္x{1039}x{101C}ကီးကေပာလိုက္ေလရာ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမက လဲမငင္း။ ေကာ္ေအာင့ီးကို စုပ္ေနတာကိုခဏရပိုက္ၿပီး စိန္x{1039}x{101C}ကီး ေကာ္ေအာငိုx{1037}x{1014}x{103D}င့တူ အသုံးမပဳပဲပစားသည့္ ေကာင္းေဆာငကဲလိုကာခဲ့ေလသည္။
ထိုေကာင္းေဆာငကတင္းမာ အနည္းငယ္ေမာငိုက္ေသာား လူသားလူလာနည္းၿပီး အပငတစုံတစ္ေယာကာပါက လဲ အတင္းမခကင္းသိx{1014}x{103D}ိုင္ေလသည္။ ေကာင္းေဆာငကဲေရာကည္x{1014}x{103D}င့္ စိန္x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ေကာ္ေအာငာ ပုဆိုးေတကိုလန္ တငိုကာ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမလဲ တပည့္x{1014}x{103D}စ္ဦး၏လီးကို ဒူးေထာကာ တစည့ီစုပ္ေလေတာ့သည္။ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမx{1014}x{103D}င့္ စိန္x{1039}x{101C}ကီး ေကာ္ေအာငိုx{1037} ယခုလိုဖစ္ေနသညာ တစခနx{1037}ိၿပီဖစည္။ လနဲ့သည့္ တစေလာက ရဲေမာငိမ္ ခဏပနား၍ လိုးေပးမည့ူမရိ ဖစ္ေနတုန္း သူမဖငိုအၿမဲခိုးၾကည့္ေနတတည့္ ေကာ္ေအာင္x{1014}x{103D}င့ိန္x{1039}x{101C}ကီးကို အခိနိုသင္ေပးမညိုကာ အိမ္ေခၚသားၿပီး ကုန္း ေပးလိုက္ေလသည္။ ထိုအခိနစ၍ ေကာ္ေအာင္x{1014}x{103D}င့္ စိန္x{1039}x{101C}ကီးပါ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမ၏ နံx{1037}ပါတ္x{1014}x{103D}င့္ နံပါတုံးလငယ္ေတဖစာၿပီး စာသင္ေကာင္းအတင္းမာပင္ လစငစလို ခိုးလိုးၾကေတာ့သည္။ ယခုလဲ ေကာ္ေအာင္x{1014}x{103D}င့္ စိန္x{1039}x{101C}ကီးမာ လီးစုပံေနရင္း မၾကာ ခင္ၿပီးခငလိုဖစာသည့တက္ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမကို နံရံကို မက္x{1014}x{103D}ာမူ၍လက္ေထာက္ေစလိုကည္။ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမဖငို ေနာကို အနည္းငယ္ေကာ့ထက္ေအာငုံစံပင္ေပးလိုက္ၿပီး စိန္x{1039}x{101C}ကီးကစတငာ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမ ထဘီကိုလန္၍လိုးေလေတာ့သည္။
x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမ၏စာသငိန္ေရာကိုx{1037}လဲ နာရီဝက္ေလာကိုေသးသည့တက္ စိန္x{1039}x{101C}ကီးကလဲ ေအးေအးလူလူ ဖည္းဖည္းခင္းစိမိုးေလ သည္။ ေကာ္ေအာင္ ကေဘးကေန အရသာခံၾကည့င္း ဂင္းထုေနေလသည္။ ခဏေနေတာ့ စိန္x{1039}x{101C}ကီးၿပီးသားၿပီး ေကာ္ေအာင္ အလည့္ေရာကာေလသည္။ ေကာ္ေအာငလည့ာေတာ့ အခိနိပကန္ေတာ့သည့တက္ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမခါးကိုစုံကိုငာ x{1014}x{103D}ားသိုး x{1039}x{101C}ကိဳးပတိုးေလေတာ့သည္။ စိန္x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့စီၿပီးထားသည့္ x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေမလဲ ေကာ္ေအာင္၏ အားပင္းသည့္ေဆာင့က္ေတx{1014}x{103D}င့တူ မ ၾကာခငစီၿပီးေလေတာ့သည္။ ထိုအခါမ သုံးေယာကားအားရသားၿပီး အဝတစားကိုေသေသသပပစ္ေအာင္ ပနင္ ဝတာ အေဆာငကဲကေန တိတိတ္ေလးပနကာခဲ့ၾကေလသည္။ ၿပီးပါၿပီ