ခော့ဖေါကတဲ့ ပါကင
ရနကုနမို့၌ ခုနစထေ တီးဟောကစ ဆိုလင သားသားနားနားနင့ အကောငးဆုံးဆိုငဟု လူသိမားသည..။ ပိုငရငမာ ဦးမမောင နင့ ဒေါသနး တို့ဖစပီး သမီး ခိုမာဆိုသော အပိုမလေး သာရိသည..။ ကလေးစိတမကုနသေးသော အပိုမလေး မီးကောငပေါကမ လေး အရယပင…။ မောငမောငမာ ပင့ဆိုတဲ့ အစမတစယောကရဲ့ ဆကသယပေးမုကောင့ ထိုဆိုငတင Casher ဟုခေါသော ငေ သိမးကောငတာ ထိုငရသော အလုပကို ရရိသည..။ ဆိုငအိပဆိုငစား နင့ မပူမပင နေရ၏..။ မောငမောငက အပောအဆို မနရည ပေပစမု ၊ အနေအထိုင သိမမေ့နူးညံ့မု ၊ သစာရိမု တို့ကောင့ သူ့အလုပရငက ခစခငသနားကသည..။ မိသားစုပမာ ပောရငစာ နေထိုငကသည..။ ခိုမာလေးမာလညး တစကောငကကမို့ မောငမောငအား အစကိုရငးတစယောကပမာ ခစခင၏..။ နဲ့ဆိုး ဆိုး တတ၏..။ ခိုမာစိတကိုက မနသမ မောငမောငကလညး အလိုလိုကသည..။
အဖေအမေမား မအားသောအခါ၌ မောငမောငကပင ရုပရင လိုကပို့ရသည..။ မိဘမားကလညး မောငမောင၏ အနေအထိုငကို ကည့ပီး စိတခလကခ ရိကသည..။ စီးပားရေးတစဖကနင့ မအားလပခငးကသာ မားရာ တစဦးတညးသော သမီးမို့ အလိုလိုက အကိုကဆောင စရာမားကို သူတို့ကိုယစား မောငမောငကပင ဆောငရကပေးနေရသည..။ ယခုနစမာ – တနးဝင ဖေရမညမို့ သူမ မသိသော စာမားအား ကူရင မတကစေပဲ မောငမောငကပင သငပပေးနေသည..။ တခါတရံ ထေရာလေးပါး စကားစမညတို့ ပောကား ကလေ့ ရိသည..။ တခါတလေ သူမ သိမငသည့ အကောငးအရာမားကို မေးသင့သည မမေးသင့ သည မတကပဲ မောငမောငအား သိခငတာ မနသမ မေးမနးရာ ဖေရခကသည့ မေးခနးမား ဖစနေတတသည..။ တခါက နိုငငံခားရုပရငကား ကည့ပီး အပန မငးသားက မငးသမီး နင့ နုတခမးခငး နမးစုပခငးကို ….
ကိုမောင ..အဲဒါ ဘာလုပကတာလဲ ဟင..သူတို့မို့ မရံတယနော..ဘာမား ကောငးမနးလဲ မသိဘူး..ကိုမောငရော သိလား ဟင…. ဟာ…ဒီကောငမလေး ပေါကတတကရတေ …နငနားမလညရင နားမလညသလိုနေ…လောကမမေးနဲ့….. ဒီက..မသိ လို့…..ဥစာ…. သူမမေးမနးခငးကို မောငမောငက ကောငးကောငးမဖေလငလညး စိတကောကတတသည..။ ဂတော့ ကသည..။ လူကီးစိတ မဟုတသေးတော့ ဒုကတေတော့ မားကုနကလိမ့မည…။ ရဲရဲတငးတငး ဆကဆံမုမာ မောငမောင့အပေါ ယုံကညကိုးစားမုကောင့လညး ဖစတနရာသည..။ သညလိုဖင့ နေလာခဲ့ရာ ရကတို့လညး တရေ့ရေ့နင့ ကုနဆုံးလာက သည..။ ခိုမာမာ တစနေ့တခား မိနးမကီး သဏာနမား ပုံပေါလာ၍ နို့လေးမားမာလညး ကလေး လကသီးဆုပသာသာခန့ ရိလာ ပီ..။ တငသားလေးမားမာလညး နိမ့တုံမင့တုံ တစတစရစရစ ခစစရာလေး ဖစလာသည..။ ခိုမာသည ခနကိုယ ပောငးလဲမု ရိ လာသောလညး မောငမောင့အပေါ ဆကဆံရာတငမူ ပောငးလဲမု မရိပဲ ခါတိုငးလို ပူးပူးကပကပ ပတသီးပတသပ နေ တတသည..။ သူမအဖို့ မညသို့မ မထူးခားသောလညး မောငမောင၏ စိတတေမာ မသိမသာ တုနလုပ ဖောကပနလာနေသညဟု ဆိုနိုငသည..။ တခါတရံ ဒီကောငမလေး …ငါ့မား ဟိုဒငးဖစနေရော့လား…ဟု အောကမေ့မိသည..။ ထိုအခါမားတင မောငမောင့ အကည့မားက စူးစူးရဲရဲ နိုငလပေရာ….
ကိုမောင သူမားကို ဘာလို့…အဲ့လိုကီး စိုကကည့နေတာလဲ….. လလို့..ပေါ့…. ဟငး…နော..ဒါပဲ….. ထိုအခါမားတင ခိုမာမာ ရကကိုးရကကနးနင့ ခစစရာဟနကလေးဖစကာ ပိုကည့ကောငးနေသည..။ တကယပောတာ ခိုမာရဲ့ ..၊ ခိုမာလတာက လကလေးတေက အစလတာ… ဟု ပောပောဆိုဆို ကိုငကည့သည..။ မနူးမနပ အရယလေးမားအား သညလိုပဲ စ၍ ပိုးထောင ကမနး မောငမောင နားလညသဖင့ လကတေ့ ကင့ကည့နေသည..။ အဆစအမစ…ပေပစလနးလ၇ကား ဖယောငးတိုငသား ကနေအောင ခောမတနူးညံ့လသည….။ ပယပယနယနယ ကိုငတယစမးသပနေသော မောငမောငအား ခိုမာသည မကနက ကလေး ကလယကလယနင့ ကည့နေသည..။ နေပါအုံး…ကိုမောငက ဟိုကည့ဒီကည့နဲ့ လကဏာ ကည့တတလို့လား..၊ ဟော တတရင ဟောပေးစမးပါ…. ဟောတတတာပေါ့…ခိုမာ..လကဏာက ကောငးပါတယ..၊ ဒီတစသကတော့ မဆငးရဲတော့ဘူး… စသညဖင့ ဘာညာကိက တေ ပောပီး… ဒါနဲ့…ခိုမာ ရငဘတမာ မဲ့မရိဘူးလား…. မသိဘူး….ကိုမောငရဲ့…. ရိရင အဲဒါ မိနးမ မတလို့ ခေါတယ…၊ ခမးသာတတတယ..၊ ဒီလို ဒီလို နေရာတေမာလေ…သေသေခာခာ ..ရာကည့ပါအုံး… ပောပောဆိုဆို မောငမောင့ လကညိုးကီးမားက ခိုမာ၏ ရငသားနားတဝိုက ထောကပနေရာ…ခိုမာမာ ရငတုံပနးတုံ ဖစနေရသည..။
နေအုံးနော…ကိုမောင..ခိုမာ သားကည့အုံးမယ…. ဟုပောကာ အခနးထဲသို့ ဝငသားသည..။ မတေ့ဘူး….ကိုမောငရဲ့….. တေ့ မာပါ…သေခာ ရာကည့ပါအုံး…တကယပါတယနော….. ဟု ပောဆိုရငး မောငမောငသည အခနးထဲသို့ ဝငလိုကသားရာ အပေါ အကx{103E} ကယသီးမားကို ဖုတ၍ ဘရာစီယာအတငးမ နို့ကလေးနစလုံးကားမာ သေသေခာခာ ရာနေသည..။ တေ့လား….. အ မေ့…လန့လိုကတာ ကိုမောငကလညး….ဘာမနးလဲ မသိဘူး….. ကိုမောင က စေတနာနဲ့ ရာပေးမလို့…. ဟုပောကာ ခိုမာ၏ ရငသားနစမာကား၌ လကနင့ ဟိုဒီ လောကကည့နေသည..။ ခိုမာမာ မငသကမိနေသည..။ ဖယောငးသည မီးနင့ ဝေးနေပါက ကိစမရိ..။ မီးနင့ နီးစပပါက ဖယောငးမာ အရညပောရသကဲ့သို့ ခိုမာမာလညး ရငတထိတထိတ ခုနကာ သာယာမိသလိုလို ရိလာ သည..။
အေးဟ..မတေ့ဘူး..၊ အော….ဒါနဲ့ တူတယ…. ဟု ပောကာ ခိုမာ့ နို့သီးလေးကို ဆတခနဲ ဆဲလိုကသည..။ ခိုမာမာ အသကရူ မားမားကာ ပါးစပကလေး ဟ၍ ကကသီးမေးညငးမားပင ထသားရာသည..။ တောပီ…တောပီ…မရာခငတော့ဘူး… ခိုမာ့ သဘောပဲလေ…ငါ့ညီမက ကနေ့မ ပိုလနေတာ…ဟောဒီပါးကလေးက ဖောငးဖောငးမို့မို့နဲ့ တကယ ခစစရာကောငးတာ…. ဟု ပောပီး သူ့နာခေါငးကီးနဲ့ တအားကုန ဖကနမးလိုကရာ…။ ဒါ…ဘာလုပတာလညး…အမေ့ကို တိုငပောမာ…. ဟောဗာ….ကိုယ့ ညီမမို့ ခစလို့ နမးတာပဲ..ဥစာ.. အို……မရဘူး…မရဘူး တိုငမာပဲ…. ဟုပောကာ အခနးထဲမ ထကသားသည..။ မောငမောငမာ တ ဟေ့ဟေ့နင့ နောကမ မမီမကမး လိုကဆဲသောလညး မမိလိုကခေ…။ သို့သော လေကားထိပမနေ၍ မောငမောင့ဘကသို့ ပန လည့ကာ လာကလေး ထုတပောငပသားသည..။ ထိုအခါမ မောငမောငမာ သကမခနိုငတော့သည..။ လူမာအတေ့ ဆိုသကဲ့သို့ ခိုမာ မာလညး အတေ့ကို မသာယာ မကညနူးပဲ မနေနိုငခေ…။
နောကတစနေ့၌ စာပပေးသောအခါ မောငမောငမာ စားပဲအောကကနေ၍ ခေထောကခငး ထိလိုက ၊ ခိုမာက ရုနးကနပလိုက နင့ တခါတရံ ခိုမာ့ ပေါငတစလုံးအား သူ့ပေါငနစခောငးနင့ ညပ၍ ထားရာ ခိုမာမာ မောငမောင့လကကို ဆဲဆိတလိုကနင့ အတေ့အထိတင သာယာနေတော့သည..။ စာဆိုတာ ဘာမနး မသိကတော့..။ မနူးမနပကလေးအား ခော့မူရန အတက မောင မောငမာ အကံထုတရလေပီ..။ အော…ခိုမာ..ဟိုတစခါတုနးက ရုပရင အပနမာ ကိုမောင့ကို မေးတာ ခုဖေပမယလေ.. ဘာ….လဲ..ဟင… မငးသားနဲ့ မငးသမီး နုတခမးခငး စုပတာ သိခငတယဆို..အဲဒါ…ခိုမာ မကလုံးလေး မိတထား…ခေါငး ကလေးကို မော့ပီး..နုတခမးကို အသာလေး စုထား..ပေး… ခိုမာမာ မောငမောငပောသမ လိုကလုပပေးရာသည..။ ကောငဘား ကီး မောငမောငက ခိုမာ့ကို လမးဖက၍ နုတခမးနစလာအား နမးစုပလိုကရာ ခိုမာမာ ရုနးကနရာသောလညး အငအားခငးမမ သဖင့ မရုနးနိုငရာ..၊ တဟင့ဟင့နင့ ငီးညူသံပုရငး မောငမောင့ရငခငထဲမာ ငိမကသားရာသည..။
ကိုမောင သိပဉာဏမားတာပဲ…. ဘာမနးလဲ မသိဘူး…သူမား အသကရူကပပီး မောတာပဲ ရိတယ..၊ မကောငးပါဘူး…..ဒါနဲ့… ပတခနဲ မညအောင ဘယလို လုပတာလဲ…ဟင… အောကနုတခမးကို စုပနေတဲ့ အခိနမာ ခိုမာက ဆတခနဲ ဆဲဖုတလိုက..၊ အဲဒီမာ အသံမညတာပဲ..၊ တစယောကနဲ့ တစယောက အပေးအယူ မမ အရသာရိတာ..၊ စုပတဲ့သူက စုပသလို အနမးခံရတဲ့သူက လဲ သင့လောသလို တုံ့ပနမ …ကိုမောငက လာဖားနဲ့ ကလိရင ခိုမာကလဲ လာနဲ့ ပနကလိရတယ… သညလိုနဲ့ စာသငခငးမရိပဲ ထိုနေ့အဖို့ နမးစုပခငး သငတနးနင့ သာ အခိနကုနခဲ့ကရာ ခိုမာ ကိုယတိုငမာ မောငမောင့အပေါ အတေ့အထိကို တဏာဖင့ တပမကစဲလနး နေခေပီ…။ မောငမောငမာလညး တစဆင့ခငး တကရန ကံစညစိတကူးနေသည..။
ခိုမာကို စာပရသော အခိနမား၌ နစယောကတညး လတလတလပလပ တေ့ကရသည.။ စာသင စာကည့ကခငးထက မောင မောင့ ရငခငထဲ၌ ခိုမာရိနေရသညက သာ မားသည..။ လောကကီးအကောငးကို ဘာမ မသိတော့သော ခိုမာမာ အတေ့ ရေယာဉကောမာ သာယာယစမူးနေတော့သည…။ မောငမောငမာ မကမးကေ တတသိနေသောလညး ခိုမာမာ ကလေးစိတ သာသာနင့ လူကီးကိုယ လေး ဖစနေသဖင့ မနူးမနပကလေးအား ထိုကိစ ထိရောကအောင အခိနရိသရေ့ ကိုစားနေသည..။ တစည၌ နစယောကထိုငခုံပေါတင မောငမောင စာကည့နေစဉ ခိုမာရောကလာကာ မောငမောင့ ပေါငပေါ ခေါငးအုံး၍ စာကည့သည..။ နူးညံ့သော ဆံပငအထိအတေ့ကောင့မားလား မသိ မောငမောင၏ လိငတံကီးမာ ထောငမတလာရသည..။
ခိုမာ့ ခေါငးကို ဖယရခက ..သိမာလညး စိုးရိမမိ..၊ မောငမောင မခုနစဖူး ရငတေ ခုနနေသည..။ အပိုစစစစကလေး၏ အခစဖူး ကို ရငဆိုငတေ့လိုကရ ကောငးလေမလား ဟုတေးတောနေမိသည..။ ခိုမာမာလညး ရိပမိနေသည..။ ဆတခနဲ အလုပမာ သိ သောလညး ဆကအိပမဲ အိပနေသည..။ မောငမောင စိတမထိနးနိုငတော့..။ ခိုမာ့ ပါးကို ဘယပနညာပန နမးရုံ့ပစပီး ၊သန ာ ရောင နုတခမးကလေးကို တအားကုန စုပနမးပီး ခိုမာကလညး မောငမောင သငထားသည့အတိုငး တုံ့ပန..အနမးမား ကောငးကောငးပေးတတနေပီ….။ ပတခနဲ နေအောင နုတခမးနစလာကို ခာလိုက..၊ ဖတခနဲ ပနပီး နမးစုပလိုကနဲ့ အမိုးမိုး တုံ့ပနမုလေးတေ ပေးတတနေပီ..။ ခိုမာ့ ဆံစဖားလေးတေ လညပငးသားနုနုလေးတေကို နာခေါငးကီးက ထိတေ့နေလေပီ..။ အို…အို…..ကိုမောင ယားတယ..မလုပပါနဲ့….တောပါတော့ ဆိုနေမ…၊ …အို…ကည့ပါလား.လို့…ဘာလို့ သူမား ကယသီး တေ..ဖုတနေရတာလဲ….
ခိုမာကလဲကာ..ကိုမောင့ကို ခစတယဆို…၊ ဒါလေးတော့ ခင့ပုပါနော…ဘာမဖစတာမ မုတပဲ…ခိုမာ့ နို့လေးတေကို ကိုငကည့ ရုံတင နော…….နော… တအိုအို တအငအငနင့ ငီးငူငငးဆနနေရသောလညး မောငမောင သနားမ ခမးသာရာ ရမည့ ခိုမာ့ ဘဝ…။ ခုကည့လေ မောငမောင့ လကကမးကီးဟာ ခိုမာရဲ့ နူးညံ့တဲ့ နို့ကလေးကို ဆုပကိုငနေပါပီ..။ အဦးအထတမို့ မောင မောငမာ ကမးကမးကီး မကိုငရက….၊ ဖဖလေးသာ ပတသပပေးနေသည..။ လကဘကရညကမး ပုဂံသာသာမ သာရိသော နို့အုံပေါမ နို့သီးဖားသေးသေးလေးမာ တောငထနေသည..။ အတငးမ နို့အုံလေးမာ မာမာခဲခဲလေးမို့ ခေလိုကပါက ခိုမာ နာပီး လန့သားမာ စိုးရိမရ၏..။ ခိုမာ့အနေနင့ ခံစားရသညမာ တရိနးရိနး တဖိနးဖိနးနင့ ကောငးသလိုလို အူယားသလိုလို နင့ ခံစားရတာ တစမိုးကီးပါ..။ ဒီလိုအရသာမိုးကို အစကိုမောငက ဘာပုလို့မား စောစောက အသိမပေးတာပါလိမ့ဟု အပစမငမိလေ သည..။ ခိုမာ လကမားမာ မောငမောင့ လကဖံကို ဆုတကိုငပီး တနးဖယ မပစရကနိုငပဲ ရငကို ကော့ကော့ပေးနေမိသည..။
သူမက ကော့ပေးတော့ မောငမောင့လီးကီးနင့ ခိုမာ့ ခေါငးနင့ ထိမိနေသည..။ ခိုမာ့စိတထဲမာ မရိုးမရနင့ ကိုငကည့ခငသည..။ မောငမောငက လကမနင့ လကညိုးကားမာ နို့သီးဖားလေးကို ခေပေးလိုက လကဝါးပငနင့ ကလိပေးနေသလို နာခေါငးကီးမာ လညး ခိုမာ့ ပါးပငနင့ လညတိုင ဆံစပလေးတေပေါမာ သောငးကမးနေသည..။ အိုး….ကိုမောင သိပကဲတာပဲ…. ဘာဖစလို့ လဲ ခိုမာရဲ့….မကောငးလို့လား…. မသိဘူး….ခိုမာ ရကပါတယ… ဘာမ မမေးပါနဲ့…“ သတိတရားဆောငပီး အတေ့နောက မ လိုကမိအောင ဟနဆောငသောငားလညး သာယာမုက မကနကကလေးကို မေးမိတသားစေသည..။ မောငမောငသည ခိုလုံး လေးကို ဘရာစီယာအတငးမ အသာမတငပီး လကနင့ ပတသပပေးရာမ တဖန ပါးစပနင့ စို့ပေးလိုကသည..။ ဒီအတေ့ကိုတော့ ခိုမာ ဟနမဆောငနိုငပါ..။ “ကိုမောငကလဲ…..ခလေးလေး ကနေတာပဲ…ဘာလုပမနး မသိပါဘူး…ယားတယ..၊ တောပါတော့ ကိုမောငရယ…သူမား မနေတတတော့လို့ပါ..နော…လို့…“ ပါးစပက တောငးပနနေသောလညး လကနစဖကမာ မောငမောင့ လညပငးကို ဖကလက နင့ ရငကလေး ကော့ကော့တကနေပုံမာ မောငမောင့စိတဆငရိုငးကို ပို၍ အားပေးသလို ဖစနေသည..။
ကော့တကနေသော ခိုမာ့ အဖုတဖောငးဖောငးလေးကို လကနင့ လမးအုပကိုငလိုကရာ တစခါမ မတေ့ဖူးသော အဖစမို့ စိတ လာ၍ ဖောငးထနေသော အဖုတကလေးကို ကိုငထိထားသဖင့ ရကသားသည..။ ထို့ကောင့ မောငမောင ဘာမ မလုပနိုငခငမာပင ထ၍ …. “တောပီ….တောပီ…..ကိုမောင ကဲလာပီ….အဲဒါတော့ မကိုငပါနဲ့…သူမား ကောကလို့ပါနော…..“ ဟုပောကာ ထကပေးသားသည…။ မောငမောငမာ ဖီလငတေ အရမးတကနေရပီးမ ခုလိုဖစသားရာ ဆတတငံ့ငံ့ကီးဖစနေသည…။ ကိစမ ရိ…ဒီအဆင့ထိအောငမငလာမတော့ ကနသောအဆင့သည မခဲယဉးတော့..။ “ကိုမောင တောတော့နော…..နေ့တိုငးကီး စို့နေ တော့ သူမားနို့တေ ကီးလာပီ…၊ ကီးတာမ နစဖကမ ကီးတာ မုတဖူး..၊ ကိုမောငစို့နေတဲ့ ဘယဘကက ပိုကီးနေတာ….“ “ဘယနရကမား ရိသေးလို့လဲ..ခိုမာရဲ့…..“ “၆ ရကရိပီနော….နေ့တိုငးပဲ..၊ ခု ဘရာစီယာတေ မတောတော့ဘူး….ကိုမောင ဝယပေး…..“ “ဝယပေးမာပေါ့…ကနေ့စို့ပီး တောပီနော…၊ ဒါပေမယ့ ခိုမာ့ဟာတော့ ကိုငကည့မာနော….“
“ကိုငရုံတင ကိုင နော….“ “စိတခပါ…..“ “သူ့အလိုခညး လိုကနေရတာပဲ….“ “သိဘူး……ရော့ရော့….စို့တောမူပါ..ရင့…“ သူမကိုယတိုင ကပငမောငမောငကို ခိုလနတိုကသောအဆင့ထိ ရောကရိနေပေပီ…။ ခစသူနင့ တေ့ရလေတိုငး မိနးမတေ၏ အရကတရား သည ပောကကယရလေပီ…။ မောငမောငမာ နို့သီးဖားကို ငုံစို့လိုက ၊ လာနင့ ကလိပေးလိုကနင့ ကနလကတစဖကကလညး တစဖကထဲ ကီးနေသော နို့နင့ ညီမစေရန ပတကိုငတယပေးရသည..။ ခိုမာမာ မကစိကို မိတ၍ မောငမောင့ ဆံပငတေကို ဖ ၊ ခေါငးကို ဖကကာ ဖီလငတေ ငိမ့နေရသည..။ နို့ကို ခေနေသော မောငမောင့လကမာ ခိုမာ၏ အဖုတရိရာသို့ လမးနေပီ…။ ခိုမာ မာလညး ပေါငကို မသိမသာ ကားပေးနေသည..။ ပေါငရငးသားမားကို ပတပီး အဖုတကို ပတသပဆုပနယပေးရာ ခိုမာမာ မောငမောင၏ ဆံပငမားကို အားမလိုအားမရနင့ ဆုပခေ ဆဲဖနေသည..။ ထမီအပေါမ ပတနေရာက မောငမောငက တဆင့ တက၍ ထမီကို လနကာ တိုကရိုက ကိုငတယလေပီ…။ ပထမဆုံးအကိမ လကနင့ တိုကရိုက ကိုငခငးဖစသည…။ မောငမောင ဖားသားသည..။ အမေးဆိုလို့ တစပငမမရိသေးသော ဟငးလငးပငလေး…။
ဖောငးဖောငးမို့မို့ စောကဖုတကလေး၏ အကကောငးကလေးကို အသာဖဲ၍ စမးကည့လိုကသောအခါ အရညမား စိုရဲနေသည..။ မညမအထိ စိတပါနေသည မသိ..။ အရညကညမား တောတောကို စိုနေသည..။ မောငမောငမာ အစေ့လေးကို မထိတထိ ကလိရငး လကခလယနင့ အကကောငး လေးအတိုငး ပတဆဲနေသည..။ ပထမဦးဆုံး လကခလယနင့ လမးဖောကထားမ…..။ ဗစ..ဟူသောအသံနင့အတူ ခိုမာ၏ မကနာ ရုံ့ရုံ့မဲ့မဲ့ ဖစသားသည..။ သို့သော အံကိုကိတ၍ ပေါငကလေးမား ကားပေးလာသည..။ မောငမောငမာ တငးနေအောင ဆဲထားသော ရာဘာပားကို လကနင့ ထိုးဖောကသကဲ့သို့ ခံစားလိုကရသည..။ တငးတငးကပကပကလေး ခံစားလိုကရသည့ နညးတူ သာသာကလေး မေပေးနေသည..။ ခိုမာမာ လိမတန့နေရငးမ မောငမောင၏ လကဖံကို သူမ၏ ပေါငနစခောငးနင့ တငး ကပစာ ရစပတစပုလာသည..။
မောငမောင့လကကီးမား လတထကသားမည့အလား စိုးရံ့ကာနေသည..။ အို….ကိုမောငကလဲ ..သိပဆိုးတာပဲ…၊ တောတော့နော ခိုမာ့အဖုတထဲက ပူလာပီ..၊ ကောကလဲ ကောကလာပီနော…နော လို့….ကောကတာလား ကောငးတာလား မနမနပော….နော….ဘာတေ မေးမနးလဲမသိဘူး…၊ တောပါတော့ ကိုမောငရယ…ခိုမာမနေတတလနးလို့ပါ.. တောငးပနပါတယ…ဒါဖင့ …ကိုမောင့လီးကို ကိုငပေးလေ….ဟနး….သူသိပကဲတာပဲ…၊ ကိုငရုံတင ကိုငပေးမာနော…ဒီထက အဆင့မတကနဲ့…. ခိုမာမာ မောငမောင့လုံခည ပေါမပင ထောငမတနေသော လိငတံကီးအား သူမ၏ ပော့ပောငးသော လကခောငးလေးမားနင့ ဆုပကိုငပေးလိုကသည..။ ကိုမောင့ လီးကီးနဲ့မား ခံလိုကရရငတော့ ..ဟူသော အတေးမား ဝငလာ သည..။ ကိုမောင့ဟာကီးက ပူနေးနေးကီးနော… နဲတာကီး….မုတဘူး…ခိုမာရယ လုံခညခတပီး ကိုငပေးပါလား…၊ ဒါမ ပိုပီး ကောငးတာ…ကိုမောငလဲ ကောငးတာပဲ… ဟုပောပောဆိုဆို မောငမောငသည သူ၏ လုံခညကို ခတပေးလိုကသည..။
ခိုမာမာ တိုကရိုကကီးမငတေ့ရတော့မ မကလုံးလေးဝိုငးသားရသည..။ နညးတာကီး မဟုတပါ..။ ဒစလနကီးနင့ ထိပဝက အရေမား စို့ နေသေးသည..။ ဒစကီးမာ နီတာရဲကီးနဲ့ ဖစသည..။ ခိုမာလကဖဝါးလေးမာ အလုပကမးဆိုလို့ တစခါမ မလုပကိုငခဲ့ရ၍ အလန နူးညံ့လသည..။ အကိုငခံရသော မောငမောငမာ လကဖဝါးနုနုလေးနင့ ဒစဖားကို ထိလိုကတိုငး တန့တန့သားသည..။ ကောငး လိုကတာ ခိုမာရယ…ကိုမောင့ ဒစကို ယားလာတာပဲ….ဟုတတယနော…ခိုမာလဲ ယားလာတယ..၊ ဘယနေရာကမနး မသိ ဘူး….ကိုမောင့ဟာကို ခိုမာ့ထဲ သငးကည့ရအောငနော…..မလုပပါနဲ့ ကိုမောငရယ…ဒါကီးမား သငးရင သေလိမ့မယ..၊ ခု လကခောငးလေးတောငမ သူမား နာလပီ.. မောငမောငမာ ပါးစပက နောနောနင့ ခော့နေသလို လကကလဲ သကလသည..။ ခဏခငးပင ခိုမာမာ ပေါငကားလက ထမီကလေးမာအထကသို့ လနတကနေတော့သည..။
မောငမောငသည ခိုမာ၏ ပေါင ကားထဲသို့ မကနာခငးဆိုင ဝငထိုငသည..။ ခိုမာမာ နောကပန လကထောကလက နင့ပင..။ ခိုမာ ကိုယတိုငမာလညး လကတေ့ နဖူးတေ့ဒူးတေ့ ယောကားလိငတံကီးကို မငပီးကိုငပီးမတော့ စမးတော့ ကည့ခငသည..။ ဖစပါ့မလား ကိုမောင ရယ… တောတောကာ ဒုကရောကနေပါ့မယ…ဖေးဖေးခငးတော့ ဖစလာမာပေါ့…စိတရညပီး ခိုမာက သညးခံနော ..မတောလို့ ပနလတလိုကရတယလို့ ထုံးစံမ မရိတာ.. မောငမောငမာ သူ့လိငတနကီးကို လကနင့ကိုင၍ ခိုမာ၏ အဖုတ အကကောငးလေးတလောက အထကအောက ပတပေးနေသည..။ ခိုမာ၏ မကလုံးကလေးမား စငးလာသလို သူမကိုယတိုင က မောငမောငဘကသို့ ပို၍ အားမလိုအားမရနင့ အံကို ကိတကာ ခေါငးတခါခါနင့ ဖစနေသည..။ မောငမောငမာ အပေါကဝကို တေ့ရသောလညး မသငးသေးပဲ..၊ လီးထိပနင့ပင ကလိပေးနေသေးသည..။ ခိုမာ၏ အဖုတမာလညး ရေ့ပေးအရညကညလေး မား ရဲရဲစိုနေကာ လီးကီးအား ဝငပါတော့ ဝငပါတော့ ဟု ပောနေဘိအလား ဖိတခေါနေလေပီ..။
မောငမောငမာ အပေါကဝကို တစခကတေ့ပီး အထကအောကမေရငး ဒစဖားမုပရုံမ သာသာဖိသငးလိုကရာ ခိုမာမာ အမေ့ ဟု ယောငအောပီး မောငမောင့ ရငဘတကို တနးထားသည..။ ဒါတောငမ မောငမောငက လကနင့ အပိုမေးကို အရငဖောကထားခဲ့လို့…သာပေါ့..။ နာတယ…..ကို မောငရယ တောပါတော့နော..ကေနပပါတော့…၊ ခိုမာတော့ သေးတေထကလာပီ ထငတာပဲ…ခဏတော့ နာမာပေါ့ ခိုမာရဲ့..ခု တောင ဒစကောကောဝငနေပီပဲ…၊ ခေါငးဝငမတော့ ကိုယဆန့ရမာပေါ့…. မောငမောငမာ အပိုစစစစ ပူပူနေးနေးကလေးအား အခင့အရေးရတုနး လကလတမခံခငပေ..။ ခိုမာပောလညး ပောစရာပင…။ မောငမောင့ လိငတံမာ ဒစကောကောဝင သောလညး နောကတထစ သငးဖို့ရနမာ တကယမလယလ..။ လုပမယ့လုပတော့ အဆုံးစနထိပဲ ကောငးပါတယဟု ဆုံးဖတခက နင့ ခိုမာ၏ တငသားနစဖကအား ကိုငကာ အသာလေး ဖိခလိုကရာ ..ဗစ ဗိ ဟူသော အသံနင့အတူ…. အမေ့…..နာတယ….ကို မောင တောပီ..ကောငးလဲ မကောငးဘူး….. ဟုပောကာ ခိုမာက မောငမောင့ရငခငထဲမ ရုနးထကသားသည..။ အဝတအစားမား ကို ကပာကယာ ဝတရငးနင့ ရစကီးခိုးပါရဲ့ ဟု ပါးစပက ပောရငး တောငးပနနေသော ခိုမာ့ကို ကည့၍ မောငမောင သနားသား သည..။
နောကမားမ တဖေးဖေးခော့ပီး လုပရသေးတာပေါ့ ဟု ကိမးရငး ပုံးစိစိနင့ ကည့နေသည..။ ခိုမာသည မောငမောင့ ပါးကို နမးကာ အောကသို့ ဆငးပေးလေသည..။ ထိုညက မောငမောင တောတောနင့ အိပမပော..။ ခိုမာမာလဲ အိပယာထဲရောက လေခါမ ပထမဦးဆုံး အကိမမငဖူးတေ့ဖူးသော အရသာကို စဉးစားရငး တလန့လန့ တလူးလူးဖစနေသည..။ ကိတမိတခံရင တော့ ရကောငးပါရဲ့ ဟူသော အတေးနင့အတူ ဖီလငတေ ပနဝငနေသည..။ ခိုမာက သီးသန့ တစခနးအိပခငးဖစသည..။ မောင မောင့ အိပယာကို မညသို့သားရမလဲဟု စဉးစားနေသည.။ ပငပလောက၌ မိုးသကလေညငးလေး တိုကခတစ ပုနေသည..။ ရန ကုနမိုးသည မထငမတပဲနင့ ရာတတသည..။ မိုးသကလေကောင့ ခိုမာ၏ အခနးမ ပူတငးပေါကအခနးစီး အပာလေးသည လူးလန့လုပရားနေသည..။ ခိုမာ့ စိတတေလညး ထိုနညးလညးကောငးပင..။ ည၏ တိတဆိတခငးကို မိုးခိမးသံက ဖိုခငးလိုက သည..။ မောငမောင၏ ခေထောကကို တစယောကက ကိုငလုပ၍ နိုးနေသညကောင့ မောငမောင လန့နိုးသားသည..။
ဘယသူ လဲ..ဟင…ခိုမာပါ..ကိုမောငရယ…မိုးတေ ခိမးတော့ ခိုမာကောကလို့ပါ…အော…..ခိုမာ..ရယ… ဟု ငီးတားရငး မောငမောင ပုံးလိုကသည..။ ခငထောငထဲ ဝငစေပီး ရငခငထဲ၌ ခိုမာကို ဖကထားလိုကသည..။ ငိမသကခငးကို အသကရူသံမားက ဖုံးလမးနေသည..။ သကပငးခသံ အဝတအစားခတနေသံမား လူးလန့လုပရားသံမားသာ ထကပေါနေသည..။ မောငမောငနင့ ခိုမာမာ အပေါအကx{103E}မား မရိကပဲ တစယောကနင့ တစယောက တငးကပစာ အငမးမရ ဖကရမး နမးစုတနေကသည..။ ခနာကိုယ နစခုမာ တဖေးဖေးနင့ အိပယာထကသို့ လဲကသားသည..။ ခိုမာမာ နေ့လညက အရိနကောင့လား ၊ ညအမောငကပဲ သူမအရကအကောကတေကို ကယပောကသားစေသလားမသိ တုန့ပနအနမးမားကို ခပကမးကမး ကလေးပေးနေသည..။ ပေလောကနေသော ထမီကိုပင မသိမသာကလေး ခတပေးနေသည..။ မောငမောငမာလညး လုံခညကို ကငးလုံးခတလိုက သည…။ နို့ကလေးမားကို ခေမပတသပပေးနေသလို…အောကမ ခိုမာကလညး လူးလိမ့ရငး အားမလိုအားမရတေ ဖစလာ သည..။ ကာလိုကတာ ကိုမောငရယ…ဟု ဖင့မပောရုံတမယပင…။
မောငမောင့မူဆမုတေမာ ခိုမာ အတက ရစိစိ ဖစနေပါ ပီ…။ အို့…..ကိုမောငရယ…အင့ ဟင့အငး…ကယ….ကိုမောင့ လီးကီးကို ကိုငပေးပါအုံးနော…..ဘာလုပဖို့မား…ကိုငစေခငရတာ လဲ..လို့… ခိုမာ့လကကလေးတေက သိပနုတော့ အကိုငခံရတာ ကောငးလနးလို့ပါ…. ခိုမာသည မောငမောင့လီးကီးကို သေသေခာခာ ကကနန ကိုငပီး အထကအောက ဂငးတိုကသကဲ့သို့ လုပပေးနေသည..။ နောကပီး သူမကိုယတိုင မနေနိုင မထိုင နိုင ဖစကာ သူမအပေါကဝကို လီးကီးနင့ တေ့ပေးလိုကသည..။ .အို….အရေတေမ ရဲလို့ပါလား…..။ ခိုမာ…ပေါငကို ကားထား ပီး…ဒူးထောငထားနော…. ဖေးဖေးတော့ လုပပါနော…ကိုမောင နေ့လညတုံးက လညး နာထားတဲ့ ဒဏက ရိသေးတယ… မောငမောငက အပေါကဝတင တေ့နေရာမ ဖေးဖေးခငး ဖိသငးပေးလိုကရာ…ဒစကောကောမ ဝငသားသည..။ ယခုအခါတင ခိုမာမာ ငီးငူသံ မပုတော့ပေ…။ မောငမောင့ လကမောငးသားမားအား သူမလကနင့ စုံကိုငညစထားသည..။ သဘောမာ ကိတမိတခံနေသည့ဟနပင…။
နို့နစလုံးအား ကိုင၍ ခေပေးရငး ဒစဖားကို အဝငအထကလုပနေသည..။ မောငရယ…တစမိုး ကီးပဲ…ဘယလို လုပနေတာလဲ…. ဖေးဖေးလေး သငးထားတာ ခိုမာရဲ့..၊ ကိုမောင သငးလိုကမယနော…ခိုမာက အောကကနေ အသာလေး ကော့ပေးလိုကနော…. လိငတံမာ တဝကကောကော ရောကသညအထိ ဝငသားရာ ခိုမာ ကော့ကော့ပေးနေရငး မ တန့သားသည..။ အမေ့……အိုး..ကတကတ….. ဘာဖစလို့လဲ…ဟင… နာတယ………ကိုမောင..ရယ…. အစတော့..နာတာ ပေါ့ကယ…နောကတော့လဲ ကောငးလာမာပေါ့…. စူထကနေသော နုတခမးနစလာအား စုပယူလိုကသည..။ တစယောကကို တစယောက လတထကသားမတတ ဖကနေရငး အပေါမ ဆောင့ခကကိုလညး မနားပါ…။ မောငမောင အားမရခငတော့…။ လီး ကို အဆုံးထိသငးရငး ကပထားလိုကသည…။ ခိုမာ မာ မောငမောငက နုတခမးကို စုတနမးထား၍ အသံထကအောင မအောနိုင သောလညး မောငမောင့တစကိုယလုံးကို ပိုမို တငးကပအောင ဖကမိလကသား ဖစနေသည..။ နာလို့လား…ကောငးလနးလို့လား ဟု ခဲခားရ ခကလသည..။ ဘာပဲဖစဖစ ပုဇနဆိတကလေး ငယငယ ပေမယ့ ပငလယကိုတော့ ရောကအောင ကူးတော့မည ဟူသော အဆင့သို့ ရောကပီ…။ နုတခမးနစလာကို ခာပီး ခိုမာကို မောငမောင အတငးဖကထားလိုကသည..။
ဖေးဖေးလုပ ပါ…ကိုမောငရယ…သူ့ဟာကီးက သူမားအဖုတလေးထဲမာ ပည့ညပနေတာပဲ… ရငခေါငးထဲရောကသားတယ အောကမေ့ရတာ ပဲ…ကပထားတာကလဲ ပါးစပက ပေါကထကလာပါအုံးမယ… ကောငးလား…ခိုမာ…. ကောငးသေးပါဘူး နော…..သူ့သနားလို့ ဥစာ….. တဟဲဟဲနင့ ရယရငး မောငမောင ဆောင့ပေးနေပီ…။ ပထမအဆင့ တဝကလောကသာထုတ၍ သငးခီထုတခီ လုပပေ နေသည..။ လီးကီးအား ဒစဖားနားအထိ ရောကအောငထုတ၍ အဆုံးထိ ဖေးဖေးခငး သငးသည..။ အဖုတနုတခမးသားမားက လီးကီး ထကလာတိုငး စူထကလာသကဲ့သို့ အဝငတင လီးနဲ့အတူ ပနပါသားသည..။ တစပစပ အသံလေးမားပင ထကလာ သည..။ မောငမောငသည ခိုမာ၏ ပေါငကို ထောင၍ ပုခုံးပေါသို့ ခေနစခောငး တငကာ တစတီတူးထောင ပုံစံနင့ လုပ ကည့သည..။ တစခက…နစခက….။ အိုး…ဟိုးဟိုး…..ကိုမောင မရဘူး…၊ ဒီပုံက အထဲမာ အောင့အောင့လာတယ…၊ ရိုးရိုးပဲ လုပ ပါ… ခုနပုံကိုတောငမ ကိပမိတခံနေရတာ…ကိုမောငရဲ့.. မားသားသည..။
ရိုးရိုးခေဆငးပီးပဲ လုပလိုကသည..။ ခိုမာမာ တေ့ကုံ မု မရိသေးသောကောင့ လကနစဖကနင့ မောငမောင့ခါးကို ဖကထားသညမ လဲ၍ ဘာမ တုန့ပနမု မပေးတတ….။ မောငမောငက သညတစခါ ကမးလိုက သာသာလေးဆောင့လိုက နင့ ဆောင့ခကတေ မားလာသည..။ မောငမောငပီးခငပီ..။ ခပပငးပငး ဆောင့ခကမား ဆယခကခန့ ဆောင့ပေးလိုကရာ မပီမသ ငီးသံမားနင့ ခိုမာ့ တစကိုယလုံး ကငတကသားကာ ပီးသားသကဲ့သို့ မောငမောငမာလညး ပီးသားသည..။ ဘယလိုနေလညး….ဟင…. သိပကောငးတာပဲ….ကိုမောငရယ…. အသံညငးညငးလေး နင့ မောငမောင့နား နားကပပောလိုကသည..။ ပငပလောကကီးတစခုလုံး မိုးစကကသံမားနင့ လမးမိုးနေသလို မောငမောငနား၌ သိပကောငးတာပဲ ဟူသော ခိုမာ့ တုံ့ပနသံလေးကသာ စိုးမိုးနေသည။
Zawgyi
ေခာ့ေဖါကဲ့ ပါကင္
ရနုန္ၿမိဳx{1037}၌ ခုနစ္ေထ တီးေဟာက္ ဆိုလင္ သားသားနားနားx{1014}x{103D}င့္ အေကာင္းဆုံးဆိုငု လူသိမားသည္..။ ပိုငငာ ဦးမေမာင္ x{1014}x{103D}င့္ ေဒၚသန္း တိုx{1037}ဖစ္ၿပီး သမီး ခိဳမာဆိုေသာ အပိဳမေလး သာရိသည္..။ ကေလးစိတကုန္ေသးေသာ အပိဳမေလး ၿမီးေကာင္ေပါက ေလး အx{101B}ယင္…။ ေမာင္ေမာငာ ပင့ိုတဲ့ အစတစ္ေယာကဲx{1037} ဆကယ္ေပးမx{103C}ေၾကာင့္ ထိုဆိုငင္ Casher ဟုေခၚေသာ ေင သိမ္းေကာငာ ထိုငေသာ အလုပို ရရိသည္..။ ဆိုငိပိုငား x{1014}x{103D}င့္ မပူမပင္ ေနရ၏..။ ေမာင္ေမာင အေပာအဆို မနည္ ေပပစx{103C} ၊ အေနအထိုင္ သိမ္ေမx{1037}x{1014}x{103D}ူးညံ့မx{103C} ၊ သစx{1039}x{1005}ာရိမx{103C} တိုx{1037}ေၾကာင့္ သူx{1037}အလုပင ခစငနားၾကသည္..။ မိသားစုပမာ ေပာ္x{101B}x{103E}ငာ ေနထိုင္ၾကသည္..။ ခိဳမာေလးမာလည္း တစ္ေကာင္x{1039}x{101E}ကကိုx{1037} ေမာင္ေမာငား အစိုရင္းတစ္ေယာကမာ ခစင္၏..။ x{1014}x{103D}ဲx{1037}ဆိုး ဆိုး တတ္၏..။ ခိဳမာစိတ္x{1039}x{101C}ကိဳက္ မနမ ေမာင္ေမာငလည္း အလိုလိုကည္..။
အေဖအေမမား မအားေသာအခါ၌ ေမာင္ေမာငပင္ x{101B}ုပင္ လိုကိုx{1037}ရသည္..။ မိဘမားကလည္း ေမာင္ေမာင္၏ အေနအထိုငို ၾကည့္ၿပီး စိတလက ရိၾကသည္..။ စီးပားေရးတစက္x{1014}x{103D}င့္ မအားလပင္းကသာ မားရာ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးမိုx{1037} အလိုလိုက္ အx{1039}x{101C}ကိဳက္ေဆာင္ စရာမားကို သူတိုx{1037}ကိုယား ေမာင္ေမာငပင္ ေဆာင္x{101B}က္ေပးေနရသည္..။ ယခုx{1014}x{103D}စာ – တန္းဝင္ ေဖရမညိုx{1037} သူမ မသိေသာ စာမားအား ကဴရင္ မတက္ေစပဲ ေမာင္ေမာငပင္ သငေပးေနသည္..။ တခါတရံ ေထရာေလးပါး စကားစမညိုx{1037} ေပာၾကား ၾကေလ့ ရိသည္..။ တခါတေလ သူမ သိမငည့္ အေၾကာင္းအရာမားကို ေမးသင့ည္ မေမးသင့္ သည္ မတကဲ ေမာင္ေမာငား သိခငာ မနမ ေမးမန္းရာ ေဖရခကည့္ ေမးခန္းမား ဖစ္ေနတတည္..။ တခါက x{1014}x{103D}ိုငံခားx{101B}ုပငား ၾကည့္ၿပီး အပန္ မင္းသားက မင္းသမီး x{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္း နမ္းစုပင္းကို ….
ကိုေမာင္ ..အဲဒါ ဘာလုပ္ၾကတာလဲ ဟင္..သူတိုx{1037}မိုx{1037} မx{101B}ံတယ္ေနာ္..ဘာမား ေကာင္းမန္းလဲ မသိဘူး..ကိုေမာင္ေရာ သိလား ဟင္…. ဟာ…ဒီေကာငေလး ေပါကတရေတ …နငားမလညင္ နားမလညလိုေန…ေလာကေမးနဲx{1037}….. ဒီက..မသိ လိုx{1037}…..ဥစx{1039}x{1005}ာ…. သူမေမးမန္းခင္းကို ေမာင္ေမာင ေကာင္းေကာင္းမေဖလငည္း စိတ္ေကာကတည္..။ ဂေတာ့ ကသည္..။ လူx{1039}x{101C}ကီးစိတ္ မဟုတ္ေသးေတာ့ ဒုကx{1039}x{1001}ေတေတာ့ မားကုန္ၾကလိမ့ည္…။ ရဲရဲတင္းတင္း ဆကံမx{103C}မာ ေမာင္ေမာင့ေပၚ ယုံၾကညိုးစားမx{103C}ေၾကာင့ည္း ဖစနာသည္..။ သညိုဖင့္ ေနလာခဲ့ရာ ရကိုx{1037}လည္း တေx{101B}x{1037}ေx{101B}x{1037}x{1014}x{103D}င့္ ကုနုံးလာၾက သည္..။ ခိဳမာမာ တစ္ေနx{1037}တခား မိန္းမx{1039}x{101C}ကီး သx{100F}x{1039}x{100D}ာနား ပုံေပၚလာ၍ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေလးမားမာလည္း ကေလး လကီးဆုပာသာခနx{1037}္ ရိလာ ၿပီ..။ တငားေလးမားမာလည္း နိမ့ုံမင့ုံ တစစစစ္ ခစရာေလး ဖစာသည္..။ ခိဳမာသည္ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ကိုယ္ ေပာင္းလဲမx{103C} ရိ လာေသာည္း ေမာင္ေမာင့ေပၚ ဆကံရာတငူ ေပာင္းလဲမx{103C} မရိပဲ ခါတိုင္းလို ပူးပူးကပပ္ ပတီးပတပ္ ေန တတည္..။ သူမအဖိုx{1037} မညိုx{1037}မ မထူးခားေသာည္း ေမာင္ေမာင္၏ စိတ္ေတမာ မသိမသာ တုနx{103C}ပ္ ေဖာကနာေနသညု ဆိုx{1014}x{103D}ိုငည္..။ တခါတရံ ဒီေကာငေလး …ငါ့မား ဟိုဒင္းဖစ္ေနေရာ့လား…ဟု ေအာက္ေမ့မိသည္..။ ထိုအခါမားတင္ ေမာင္ေမာင့္ အၾကည့ားက စူးစူးရဲရဲ x{1014}x{103D}ိုငေပရာ….
ကိုေမာင္ သူမားကို ဘာလိုx{1037}…အဲ့လိုx{1039}x{101C}ကီး စိုက္ၾကည့္ေနတာလဲ….. လလိုx{1037}..ေပါ့…. ဟင္း…ေနာ္..ဒါပဲ….. ထိုအခါမားတင္ ခိဳမာမာ ရကိုးရကန္းx{1014}x{103D}င့္ ခစရာဟနေလးဖစာ ပိုၾကည့္ေကာင္းေနသည္..။ တကယ္ေပာတာ ခိဳမာရဲx{1037} ..၊ ခိဳမာလတာက လက္ေလးေတက အစလတာ… ဟု ေပာေပာဆိုဆို ကိုင္ၾကည့ည္..။ မx{1014}x{103D}ူးမနပ္ အx{101B}ယ္ေလးမားအား သညိုပဲ စ၍ ပိဳးေထာင္ ၾကမန္း ေမာင္ေမာင္ နားလညဖင့္ လက္ေတx{1037} ကင့္ၾကည့္ေနသည္..။ အဆစမစ္…ေပပစန္းလ၇ကား ဖေယာင္းတိုငား ကေနေအာင္ ေခာမတ္x{1014}x{103D}ူးညံ့လသည္….။ ပယယယယ္ ကိုငယမ္းသပ္ေနေသာ ေမာင္ေမာငား ခိဳမာသည္ မကက္ ကေလး ကလယလယ္x{1014}x{103D}င့္ ၾကည့္ေနသည္..။ ေနပါအုံး…ကိုေမာင ဟိုၾကည့ီၾကည့ဲx{1037} လကx{1039}x{1001}ဏာ ၾကည့တိုx{1037}လား..၊ ေဟာ တတင္ ေဟာေပးစမ္းပါ…. ေဟာတတာေပါ့…ခိဳမာ..လကx{1039}x{1001}ဏာက ေကာင္းပါတယ္..၊ ဒီတစက္ေတာ့ မဆင္းရဲေတာ့ဘူး… စသညင့္ ဘာညာကိက ေတ ေပာၿပီး… ဒါနဲx{1037}…ခိဳမာ ရငတာ မဲx{1037}မရိဘူးလား…. မသိဘူး….ကိုေမာငဲx{1037}…. ရိရင္ အဲဒါ မိန္းမ မတိုx{1037} ေခၚတယ္…၊ ခမ္းသာတတယ္..၊ ဒီလို ဒီလို ေနရာေတမာေလ…ေသေသခာခာ ..ရာၾကည့ါအုံး… ေပာေပာဆိုဆို ေမာင္ေမာင့္ လကx{103B}ိဳးx{1039}x{101C}ကီးမားက ခိဳမာ၏ ရငားနားတဝိုက္ ေထာကေနရာ…ခိဳမာမာ ရငုံပန္းတုံ ဖစ္ေနရသည္..။
ေနအုံးေနာ္…ကိုေမာင္..ခိဳမာ သားၾကည့ုံးမယ္…. ဟုေပာကာ အခန္းထဲသိုx{1037} ဝငားသည္..။ မေတx{1037}ဘူး….ကိုေမာငဲx{1037}….. ေတx{1037} မာပါ…ေသခာ ရာၾကည့ါအုံး…တကယါတယ္ေနာ္….. ဟု ေပာဆိုရင္း ေမာင္ေမာငည္ အခန္းထဲသိုx{1037} ဝငိုကားရာ အေပၚ အကx{103E} ကယီးမားကို ဖဳတ္၍ ဘရာစီယာအတင္းမ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကေလးx{1014}x{103D}စုံးၾကားမာ ေသေသခာခာ ရာေနသည္..။ ေတx{1037}လား….. အ ေမ့…လနx{1037}ိုကာ ကိုေမာငလည္း….ဘာမန္းလဲ မသိဘူး….. ကိုေမာင္ က ေစတနာနဲx{1037} ရာေပးမလိုx{1037}…. ဟုေပာကာ ခိဳမာ၏ ရငားx{1014}x{103D}စx{103E}ာၾကား၌ လက္x{1014}x{103D}င့္ ဟိုဒီ ေလာက္ၾကည့္ေနသည္..။ ခိဳမာမာ မငကိေနသည္..။ ဖေယာင္းသည္ မီးx{1014}x{103D}င့္ ေဝးေနပါက ကိစx{1039}x{1005}မရိ..။ မီးx{1014}x{103D}င့္ နီးစပါက ဖေယာင္းမာ အရည္ေပာသကဲ့သိုx{1037} ခိဳမာမာလည္း ရငထိတိတ္ ခုနာ သာယာမိသလိုလို ရိလာ သည္..။
ေအးဟ..မေတx{1037}ဘူး..၊ ေအာ္….ဒါနဲx{1037} တူတယ္…. ဟု ေပာကာ ခိဳမာ့ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေလးကို ဆတနဲ ဆဲလိုကည္..။ ခိဳမာမာ အသကx{103D} မားမားကာ ပါးစပေလး ဟ၍ ၾကကီးေမx{103E}းညx{103B}င္းမားပင္ ထသားရာသည္..။ ေတာ္ၿပီ…ေတာ္ၿပီ…မရာခင္ေတာ့ဘူး… ခိဳမာ့ သေဘာပဲေလ…ငါ့ညီမက ကေနx{1037}မ ပိုလေနတာ…ေဟာဒီပါးကေလးက ေဖာင္းေဖာင္းမိုx{1037}မိုx{1037}နဲx{1037} တကယ္ ခစရာေကာင္းတာ…. ဟု ေပာၿပီး သူx{1037}x{1014}x{103D}ာေခါင္းx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} တအားကုန္ ဖကမ္းလိုကာ…။ ဒါ…ဘာလုပာလည္း…အေမ့ကို တိုင္ေပာမာ…. ေဟာဗာ….ကိုယ့္ ညီမမိုx{1037} ခစိုx{1037} နမ္းတာပဲ..ဥစx{1039}x{1005}ာ.. အို……မရဘူး…မရဘူး တိုငာပဲ…. ဟုေပာကာ အခန္းထဲမ ထကားသည္..။ ေမာင္ေမာငာ တ ေဟ့ေဟ့x{1014}x{103D}င့္ ေနာက မမီမကမ္း လိုကဲေသာည္း မမိလိုက္ေခ…။ သိုx{1037}ေသာ္ ေလကားထိပေန၍ ေမာင္ေမာင့ကိုx{1037} ပန္ လည့ာ လာကေလး ထုတ္ေပာငသားသည္..။ ထိုအခါမ ေမာင္ေမာငာ သကခx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့သည္..။ လူမာအေတx{1037} ဆိုသကဲ့သိုx{1037} ခိဳမာ မာလည္း အေတx{1037}ကို မသာယာ မၾကည္x{1014}x{103D}ူးပဲ မေနx{1014}x{103D}ိုင္ေခ…။
ေနာကစ္ေနx{1037}၌ စာပေပးေသာအခါ ေမာင္ေမာငာ စားပဲေအာကေန၍ ေခေထာကင္း ထိလိုက္ ၊ ခိဳမာက x{101B}ုန္းကနလိုက္ x{1014}x{103D}င့္ တခါတရံ ခိဳမာ့ ေပါငစုံးအား သူx{1037}ေပါင္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းx{1014}x{103D}င့္ ညx{103B}ပ္၍ ထားရာ ခိဳမာမာ ေမာင္ေမာင့ကို ဆဲဆိတိုက္x{1014}x{103D}င့္ အေတx{1037}အထိတင္ သာယာေနေတာ့သည္..။ စာဆိုတာ ဘာမန္း မသိၾကေတာ့..။ မx{1014}x{103D}ူးမနပေလးအား ေခာ့မx{103B}ဴရန္ အတက္ ေမာင္ ေမာငာ အx{1039}x{101C}ကံထုတေလၿပီ..။ ေအာ္…ခိဳမာ..ဟိုတစါတုန္းက x{101B}ုပင္ အပနာ ကိုေမာင့ို ေမးတာ ခုေဖပမယ္ေလ.. ဘာ….လဲ..ဟင္… မင္းသားနဲx{1037} မင္းသမီး x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္း စုပာ သိခငယို..အဲဒါ…ခိဳမာ မကုံးေလး မိတား…ေခါင္း ကေလးကို ေမာ့ၿပီး..x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို အသာေလး စုထား..ေပး… ခိဳမာမာ ေမာင္ေမာင္ေပာသမ လိုကုပ္ေပးရာသည္..။ ေၾကာငား x{1039}x{101C}ကီး ေမာင္ေမာင ခိဳမာ့ကို လမ္းဖက္၍ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းx{1014}x{103D}စx{103E}ာအား နမ္းစုပိုကာ ခိဳမာမာ x{101B}ုန္းကနာေသာည္း အငားခင္းမမ သဖင့္ မx{101B}ုန္းx{1014}x{103D}ိုငာ..၊ တဟင့င့္x{1014}x{103D}င့္ ၿငီးညဴသံပဳရင္း ေမာင္ေမာင့ငငဲမာ ၿငိမသားရာသည္..။
ကိုေမာင္ သိပာဏားတာပဲ…. ဘာမန္းလဲ မသိဘူး…သူမား အသကx{103D}ၾကပ္ၿပီး ေမာတာပဲ ရိတယ္..၊ မေကာင္းပါဘူး…..ဒါနဲx{1037}… x{1039}x{101D}ပတနဲ မည္ေအာင္ ဘယို လုပာလဲ…ဟင္… ေအာက္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို စုပ္ေနတဲ့ အခိနာ ခိဳမာက ဆတနဲ ဆဲဖဳတိုက္..၊ အဲဒီမာ အသံမညာပဲ..၊ တစ္ေယာကဲx{1037} တစ္ေယာက္ အေပးအယူ မမ အရသာရိတာ..၊ စုပဲ့သူက စုပလို အနမ္းခံရတဲ့သူက လဲ သင့္ေလာလို တုံx{1037}ပန …ကိုေမာင လာဖားနဲx{1037} ကလိရင္ ခိဳမာကလဲ လာနဲx{1037} ပနလိရတယ္… သညိုနဲx{1037} စာသငင္းမရိပဲ ထိုေနx{1037}အဖိုx{1037} နမ္းစုပင္း သငန္းx{1014}x{103D}င့္ သာ အခိနုနဲ့ၾကရာ ခိဳမာ ကိုယိုငာ ေမာင္ေမာင့ေပၚ အေတx{1037}အထိကို တဏာဖင့္ တပကဲလန္း ေနေခၿပီ…။ ေမာင္ေမာငာလည္း တစင့င္း တကန္ x{1039}x{101C}ကံစညိတူးေနသည္..။
ခိဳမာကို စာပရေသာ အခိနား၌ x{1014}x{103D}စ္ေယာကည္း လတတပပ္ ေတx{1037}ၾကရသည္.။ စာသင္ စာၾကည့္ၾကခင္းထက္ ေမာင္ ေမာင့္ ရငငဲ၌ ခိဳမာရိေနရသည သာ မားသည္..။ ေလာကx{1039}x{101C}ကီးအေၾကာင္းကို ဘာမ မသိေတာ့ေသာ ခိဳမာမာ အေတx{1037} ေရယာဥ္ေၾကာမာ သာယာယစူးေနေတာ့သည္…။ ေမာင္ေမာငာ မၾကမ္းေၾက တတိေနေသာည္း ခိဳမာမာ ကေလးစိတ္ သာသာx{1014}x{103D}င့္ လူx{1039}x{101C}ကီးကိုယ္ ေလး ဖစ္ေနသဖင့္ မx{1014}x{103D}ူးမနပေလးအား ထိုကိစx{1039}x{1005} ထိေရာက္ေအာင္ အခိနိသေx{101B}x{1037} x{1039}x{101C}ကိဳစားေနသည္..။ တစ၌ x{1014}x{103D}စ္ေယာကိုငုံေပၚတင္ ေမာင္ေမာင္ စာၾကည့္ေနစဥ္ ခိဳမာေရာကာကာ ေမာင္ေမာင့္ ေပါင္ေပၚ ေခါင္းအုံး၍ စာၾကည့ည္..။ x{1014}x{103D}ူးညံ့ေသာ ဆံပငထိအေတx{1037}ေၾကာင့ားလား မသိ ေမာင္ေမာင္၏ လိငံx{1039}x{101C}ကီးမာ ေထာငတာရသည္..။
ခိဳမာ့ ေခါင္းကို ဖယခက္ ..သိမာလည္း စိုးရိမိ..၊ ေမာင္ေမာင္ မခုနဖူး ရင္ေတ ခုန္ေနသည္..။ အပိဳစစစေလး၏ အခစူး ကို ရငိုင္ေတx{1037}လိုက ေကာင္းေလမလား ဟုေတးေတာေနမိသည္..။ ခိဳမာမာလည္း ရိပိေနသည္..။ ဆတနဲ အလx{103C}ပာ သိ ေသာည္း ဆကိပ္ၿမဲ အိပ္ေနသည္..။ ေမာင္ေမာင္ စိတထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့..။ ခိဳမာ့ ပါးကို ဘယနာပန္ နမ္းရx{103C}ံx{1037}ပစ္ၿပီး ၊သန x{1039}x{1011}ာ ေရာင္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကေလးကို တအားကုန္ စုပမ္းၿပီး ခိဳမာကလည္း ေမာင္ေမာင္ သငားသည့တိုင္း တုံx{1037}ပန္..အနမ္းမား ေကာင္းေကာင္းေပးတတ္ေနၿပီ….။ x{1039}x{101D}ပတနဲ ေနေအာင္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းx{1014}x{103D}စx{103E}ာကို ခာလိုက္..၊ ဖတနဲ ပန္ၿပီး နမ္းစုပိုကဲx{1037} အမိဳးမိဳး တုံx{1037}ပနx{103C}ေလးေတ ေပးတတ္ေနၿပီ..။ ခိဳမာ့ ဆံစဖားေလးေတ လညင္းသားx{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေလးေတကို x{1014}x{103D}ာေခါင္းx{1039}x{101C}ကီးက ထိေတx{1037}ေနေလၿပီ..။ အို…အို…..ကိုေမာင္ ယားတယ္..မလုပါနဲx{1037}….ေတာါေတာ့ ဆိုေနမ…၊ …အို…ၾကည့ါလား.လိုx{1037}…ဘာလိုx{1037} သူမား ကယီး ေတ..ဖဳတ္ေနရတာလဲ….
ခိဳမာကလဲကာ..ကိုေမာင့ို ခစယို…၊ ဒါေလးေတာ့ ခင့ဳပါေနာ္…ဘာမဖစာမ မx{103C}တဲ…ခိဳမာ့ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေလးေတကို ကိုင္ၾကည့္ x{101B}ုံတင္ ေနာ္…….ေနာ္… တအိုအို တအငင္x{1014}x{103D}င့္ ၿငီးငဴငင္းဆန္ေနရေသာည္း ေမာင္ေမာင္ သနားမ ခမ္းသာရာ ရမည့္ ခိဳမာ့ ဘဝ…။ ခုၾကည့္ေလ ေမာင္ေမာင့္ လက္ၾကမ္းx{1039}x{101C}ကီးဟာ ခိဳမာရဲx{1037} x{1014}x{103D}ူးညံ့တဲ့ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကေလးကို ဆုပိုင္ေနပါၿပီ..။ အဦးအထတိုx{1037} ေမာင္ ေမာငာ ၾကမ္းၾကမ္းx{1039}x{101C}ကီး မကိုငက္….၊ ဖဖေလးသာ ပတပ္ေပးေနသည္..။ လကကည္ၾကမ္း ပုဂံသာသာမ သာရိေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံေပၚမ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးဖားေသးေသးေလးမာ ေတာငေနသည္..။ အတင္းမ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံေလးမာ မာမာခဲခဲေလးမိုx{1037} ေခလိုကါက ခိဳမာ နာၿပီး လနx{1037}ားမာ စိုးရိမ၏..။ ခိဳမာ့အေနx{1014}x{103D}င့္ ခံစားရသညာ တရိန္းရိန္း တဖိန္းဖိန္းx{1014}x{103D}င့္ ေကာင္းသလိုလို အူယားသလိုလို x{1014}x{103D}င့္ ခံစားရတာ တစိဳးx{1039}x{101C}ကီးပါ..။ ဒီလိုအရသာမိဳးကို အစိုေမာင ဘာပဳလိုx{1037}မား ေစာေစာက အသိမေပးတာပါလိမ့ု အပစငိေလ သည္..။ ခိဳမာ လကားမာ ေမာင္ေမာင့္ လကံကို ဆုတိုင္ၿပီး တန္းဖယ္ မပစက္x{1014}x{103D}ိုငဲ ရငို ေကာ့ေကာ့ေပးေနမိသည္..။
သူမက ေကာ့ေပးေတာ့ ေမာင္ေမာင့ီးx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ ခိဳမာ့ ေခါင္းx{1014}x{103D}င့္ ထိမိေနသည္..။ ခိဳမာ့စိတဲမာ မx{101B}ိုးမx{101B}x{1014}x{103D}င့္ ကိုင္ၾကည့ငည္..။ ေမာင္ေမာင လကx{1014}x{103D}င့္ လကx{103B}ိဳးၾကားမာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးဖားေလးကို ေခေပးလိုက္ လကါးပင္x{1014}x{103D}င့္ ကလိေပးေနသလို x{1014}x{103D}ာေခါင္းx{1039}x{101C}ကီးမာ လည္း ခိဳမာ့ ပါးပင္x{1014}x{103D}င့္ လညိုင္ ဆံစပ္ေလးေတေပၚမာ ေသာင္းၾကမ္းေနသည္..။ အိုး….ကိုေမာင္ သိပဲတာပဲ…. ဘာဖစိုx{1037} လဲ ခိဳမာရဲx{1037}….မေကာင္းလိုx{1037}လား…. မသိဘူး….ခိဳမာ ရကါတယ္… ဘာမ မေမးပါနဲx{1037}…“ သတိတရားေဆာင္ၿပီး အေတx{1037}ေနာက္ မ လိုကိေအာင္ ဟန္ေဆာင္ေသာားလည္း သာယာမx{103C}က မကကေလးကို ေမးမိတားေစသည္..။ ေမာင္ေမာငည္ ခိဳလုံး ေလးကို ဘရာစီယာအတင္းမ အသာမတင္ၿပီး လက္x{1014}x{103D}င့္ ပတပ္ေပးရာမ တဖန္ ပါးစပ္x{1014}x{103D}င့္ စိုx{1037}ေပးလိုကည္..။ ဒီအေတx{1037}ကိုေတာ့ ခိဳမာ ဟနေဆာင္x{1014}x{103D}ိုငါ..။ “ကိုေမာငလဲ…..ခေလးေလး ကေနတာပဲ…ဘာလုပန္း မသိပါဘူး…ယားတယ္..၊ ေတာါေတာ့ ကိုေမာငယ္…သူမား မေနတတ္ေတာ့လိုx{1037}ပါ..ေနာ္…လိုx{1037}…“ ပါးစပ ေတာင္းပန္ေနေသာည္း လက္x{1014}x{103D}စကာ ေမာင္ေမာင့္ လညင္းကို ဖကက္ x{1014}x{103D}င့္ ရငေလး ေကာ့ေကာ့တက္ေနပုံမာ ေမာင္ေမာင့ိတင္x{101B}ိုင္းကို ပို၍ အားေပးသလို ဖစ္ေနသည္..။
ေကာ့တက္ေနေသာ ခိဳမာ့ အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးကို လက္x{1014}x{103D}င့္ လမ္းအုပိုငိုကာ တစါမ မေတx{1037}ဖူးေသာ အဖစိုx{1037} စိတ္ လာ၍ ေဖာင္းထေနေသာ အဖုတေလးကို ကိုငိထားသဖင့္ ရကားသည္..။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ ေမာင္ေမာင္ ဘာမ မလုပ္x{1014}x{103D}ိုငငာပင္ ထ၍ …. “ေတာ္ၿပီ….ေတာ္ၿပီ…..ကိုေမာင္ ကဲလာၿပီ….အဲဒါေတာ့ မကိုငါနဲx{1037}…သူမား ေၾကာကိုx{1037}ပါေနာ္…..“ ဟုေပာကာ ထက္ေပးသားသည္…။ ေမာင္ေမာငာ ဖီလင္ေတ အရမ္းတက္ေနရၿပီးမ ခုလိုဖစားရာ ဆတငံ့ငံ့x{1039}x{101C}ကီးဖစ္ေနသည္…။ ကိစx{1039}x{1005}မ ရိ…ဒီအဆင့ိေအာငငာမေတာ့ ကန္ေသာအဆင့ည္ မခဲယဥ္းေတာ့..။ “ကိုေမာင္ ေတာ္ေတာ့ေနာ္…..ေနx{1037}တိုင္းx{1039}x{101C}ကီး စိုx{1037}ေန ေတာ့ သူမားx{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတ x{1039}x{101C}ကီးလာၿပီ…၊ x{1039}x{101C}ကီးတာမ x{1014}x{103D}စက x{1039}x{101C}ကီးတာ မx{103C}တူး..၊ ကိုေမာငိုx{1037}ေနတဲ့ ဘယက ပိုx{1039}x{101C}ကီးေနတာ….“ “ဘယ္x{1014}x{103D}ရကား ရိေသးလိုx{1037}လဲ..ခိဳမာရဲx{1037}…..“ “၆ ရကိၿပီေနာ္….ေနx{1037}တိုင္းပဲ..၊ ခု ဘရာစီယာေတ မေတာ္ေတာ့ဘူး….ကိုေမာင္ ဝယ္ေပး…..“ “ဝယ္ေပးမာေပါ့…ကေနx{1037}စိုx{1037}ၿပီး ေတာ္ၿပီေနာ္…၊ ဒါေပမယ့္ ခိဳမာ့ဟာေတာ့ ကိုင္ၾကည့ာေနာ္….“
“ကိုင္x{101B}ုံတင္ ကိုင္ ေနာ္….“ “စိတပါ…..“ “သူx{1037}အလိုခည္း လိုက္ေနရတာပဲ….“ “သိဘူး……ေရာ့ေရာ့….စိုx{1037}ေတာူပါ..ရင့္…“ သူမကိုယိုင္ ကပင္ေမာင္ေမာငို ခိဳလနိုက္ေသာအဆင့ိ ေရာကိေနေပၿပီ…။ ခစူx{1014}x{103D}င့္ ေတx{1037}ရေလတိုင္း မိန္းမေတ၏ အရကရား သည္ ေပာကယေလၿပီ…။ ေမာင္ေမာငာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးဖားကို ငုံစိုx{1037}လိုက္ ၊ လာx{1014}x{103D}င့္ ကလိေပးလိုက္x{1014}x{103D}င့္ ကနကစကလည္း တစကဲ x{1039}x{101C}ကီးေနေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}င့္ ညီမေစရန္ ပတိုငယ္ေပးရသည္..။ ခိဳမာမာ မကိကို မိတ္၍ ေမာင္ေမာင့္ ဆံပင္ေတကို ဖ ၊ ေခါင္းကို ဖကာ ဖီလင္ေတ ၿငိမ့္ေနရသည္..။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကို ေခေနေသာ ေမာင္ေမာင့ကာ ခိဳမာ၏ အဖုတိရာသိုx{1037} လမ္းေနၿပီ…။ ခိဳမာ မာလည္း ေပါငို မသိမသာ ကားေပးေနသည္..။ ေပါငင္းသားမားကို ပတ္ၿပီး အဖုတို ပတပုပယ္ေပးရာ ခိဳမာမာ ေမာင္ေမာင္၏ ဆံပငားကို အားမလိုအားမရx{1014}x{103D}င့္ ဆုပ္ေခ ဆဲဖေနသည္..။ ထမီအေပၚမ ပတ္ေနရာက ေမာင္ေမာင တဆင့္ တက္၍ ထမီကို လနာ တိုက္x{101B}ိုက္ ကိုငယ္ေလၿပီ…။ ပထမဆုံးအx{1039}x{101C}ကိမ္ လက္x{1014}x{103D}င့္ တိုက္x{101B}ိုက္ ကိုငင္းဖစည္…။ ေမာင္ေမာင္ ဖားသားသည္..။ အေမx{103E}းဆိုလိုx{1037} တစငမရိေသးေသာ ဟင္းလင္းပင္ေလး…။
ေဖာင္းေဖာင္းမိုx{1037}မိုx{1037} ေစာကုတေလး၏ အက္ေၾကာင္းကေလးကို အသာၿဖဲ၍ စမ္းၾကည့ိုက္ေသာအခါ အရညား စိုx{101B}x{103E}ဲေနသည္..။ မညအထိ စိတါေနသည္ မသိ..။ အရည္ၾကညား ေတာ္ေတာို စိုေနသည္..။ ေမာင္ေမာငာ အေစ့ေလးကို မထိတထိ ကလိရင္း လကလယ္x{1014}x{103D}င့္ အက္ေၾကာင္း ေလးအတိုင္း ပတဲေနသည္..။ ပထမဦးဆုံး လကလယ္x{1014}x{103D}င့္ လမ္းေဖာကားမ…..။ ဗစ္..ဟူေသာအသံx{1014}x{103D}င့တူ ခိဳမာ၏ မက္x{1014}x{103D}ာ ရx{103C}ံx{1037}ရx{103C}ံx{1037}မဲ့မဲ့ ဖစားသည္..။ သိုx{1037}ေသာ္ အံကိုx{1039}x{101C}ကိတ္၍ ေပါငေလးမား ကားေပးလာသည္..။ ေမာင္ေမာငာ တင္းေနေအာင္ ဆဲထားေသာ ရာဘာပားကို လက္x{1014}x{103D}င့္ ထိုးေဖာကကဲ့သိုx{1037} ခံစားလိုကသည္..။ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပေလး ခံစားလိုကသည့္ နည္းတူ သာသာကေလး ေမx{103E}ေပးေနသည္..။ ခိဳမာမာ လိမနx{1037}္ေနရင္းမ ေမာင္ေမာင္၏ လကံကို သူမ၏ ေပါင္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းx{1014}x{103D}င့္ တင္း ၾကပာ ရစတပဳလာသည္..။
ေမာင္ေမာင့က္x{1039}x{101C}ကီးမား လတကားမည့လား စိုးx{101B}ံx{1037}ကာေနသည္..။ အို….ကိုေမာငလဲ ..သိပိုးတာပဲ…၊ ေတာ္ေတာ့ေနာ္ ခိဳမာ့အဖုတဲက ပူလာၿပီ..၊ ေၾကာကဲ ေၾကာကာၿပီေနာ္…ေနာ္ လိုx{1037}….ေၾကာကာလား ေကာင္းတာလား မနန္ေပာ….ေနာ္….ဘာေတ ေမးမန္းလဲမသိဘူး…၊ ေတာါေတာ့ ကိုေမာငယ္…ခိဳမာမေနတတန္းလိုx{1037}ပါ.. ေတာင္းပနါတယ္…ဒါဖင့္ …ကိုေမာင့ီးကို ကိုင္ေပးေလ….ဟန္း….သူသိပဲတာပဲ…၊ ကိုင္x{101B}ုံတင္ ကိုင္ေပးမာေနာ္…ဒီထက္ အဆင့တကဲx{1037}…. ခိဳမာမာ ေမာင္ေမာင့ုံခည္ ေပၚမပင္ ေထာငတ္ေနေသာ လိငံx{1039}x{101C}ကီးအား သူမ၏ ေပာ့ေပာင္းေသာ လက္ေခာင္းေလးမားx{1014}x{103D}င့္ ဆုပိုင္ေပးလိုကည္..။ ကိုေမာင့္ လီးx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037}မား ခံလိုကရင္ေတာ့ ..ဟူေသာ အေတးမား ဝငာ သည္..။ ကိုေမာင့ာx{1039}x{101C}ကီးက ပူေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းx{1039}x{101C}ကီးေနာ္… နဲတာx{1039}x{101C}ကီး….မx{103C}တူး…ခိဳမာရယ္ လုံခညၽတ္ၿပီး ကိုင္ေပးပါလား…၊ ဒါမ ပိုၿပီး ေကာင္းတာ…ကိုေမာငဲ ေကာင္းတာပဲ… ဟုေပာေပာဆိုဆို ေမာင္ေမာငည္ သူ၏ လုံခညို ခၽတ္ေပးလိုကည္..။
ခိဳမာမာ တိုက္x{101B}ိုက္x{1039}x{101C}ကီးမင္ေတx{1037}ရေတာ့မ မကုံးေလးဝိုင္းသားရသည္..။ နည္းတာx{1039}x{101C}ကီး မဟုတါ..။ ဒစန္x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ ထိပက အေရမား စိုx{1037} ေနေသးသည္..။ ဒစ္x{1039}x{101C}ကီးမာ နီတာရဲx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} ဖစည္..။ ခိဳမာလကဝါးေလးမာ အလုပ္ၾကမ္းဆိုလိုx{1037} တစါမ မလုပိုငဲ့ရ၍ အလန္ x{1014}x{103D}ူးညံ့လသည္..။ အကိုငံရေသာ ေမာင္ေမာငာ လကဝါးx{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေလးx{1014}x{103D}င့္ ဒစားကို ထိလိုကိုင္း တနx{1037}နx{1037}ားသည္..။ ေကာင္း လိုကာ ခိဳမာရယ္…ကိုေမာင့္ ဒစို ယားလာတာပဲ….ဟုတယ္ေနာ္…ခိဳမာလဲ ယားလာတယ္..၊ ဘယ္ေနရာကမန္း မသိ ဘူး….ကိုေမာင့ာကို ခိဳမာ့ထဲ သင္းၾကည့ေအာင္ေနာ္…..မလုပါနဲx{1037} ကိုေမာငယ္…ဒါx{1039}x{101C}ကီးမား သင္းရင္ ေသလိမ့ယ္..၊ ခု လက္ေခာင္းေလးေတာင သူမား နာလၿပီ.. ေမာင္ေမာငာ ပါးစပ ေနာ္ေနာ္x{1014}x{103D}င့္ ေခာ့ေနသလို လကလဲ သကသည္..။ ခဏခင္းပင္ ခိဳမာမာ ေပါငားလက္ ထမီကေလးမာအထကိုx{1037} လနက္ေနေတာ့သည္..။
ေမာင္ေမာငည္ ခိဳမာ၏ ေပါင္ ၾကားထဲသိုx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုင္ ဝငိုငည္..။ ခိဳမာမာ ေနာကန္ လက္ေထာကက္ x{1014}x{103D}င့င္..။ ခိဳမာ ကိုယိုငာလည္း လက္ေတx{1037} နဖူးေတx{1037}ဒူးေတx{1037} ေယာက္ားလိငံx{1039}x{101C}ကီးကို မင္ၿပီးကိုင္ၿပီးမေတာ့ စမ္းေတာ့ ၾကည့ငည္..။ ဖစါ့မလား ကိုေမာင္ ရယ္… ေတာ္ေတာ္ၾကာ ဒုကx{1039}x{1001}ေရာက္ေနပါ့မယ္…ေဖးေဖးခင္းေတာ့ ဖစာမာေပါ့…စိတည္ၿပီး ခိဳမာက သည္းခံေနာ္ ..မေတာိုx{1037} ပနx{103E}တိုကတယိုx{1037} ထုံးစံမ မရိတာ.. ေမာင္ေမာငာ သူx{1037}လိငန္x{1039}x{101C}ကီးကို လက္x{1014}x{103D}င့ိုင္၍ ခိဳမာ၏ အဖုတ္ အက္ေၾကာင္းေလးတေလာက္ အထက္ေအာက္ ပတ္ေပးေနသည္..။ ခိဳမာ၏ မကုံးကေလးမား စင္းလာသလို သူမကိုယိုင္ က ေမာင္ေမာငကိုx{1037} ပို၍ အားမလိုအားမရx{1014}x{103D}င့္ အံကို x{1039}x{101C}ကိတာ ေခါင္းတခါခါx{1014}x{103D}င့္ ဖစ္ေနသည္..။ ေမာင္ေမာငာ အေပါကကို ေတx{1037}ရေသာည္း မသင္းေသးပဲ..၊ လီးထိပ္x{1014}x{103D}င့င္ ကလိေပးေနေသးသည္..။ ခိဳမာ၏ အဖုတာလည္း ေရx{1037}ေပးအရည္ၾကည္ေလး မား x{101B}x{103E}ဲx{101B}x{103E}ဲစိုေနကာ လီးx{1039}x{101C}ကီးအား ဝငါေတာ့ ဝငါေတာ့ ဟု ေပာေနဘိအလား ဖိတ္ေခၚေနေလၿပီ..။
ေမာင္ေမာငာ အေပါကကို တစက္ေတ့ၿပီး အထက္ေအာက္ေမx{103E}ရင္း ဒစားမဳပ္x{101B}ုံမ သာသာဖိသင္းလိုကာ ခိဳမာမာ အေမ့ ဟု ေယာင္ေအာ္ၿပီး ေမာင္ေမာင့္ ရငတို တန္းထားသည္..။ ဒါေတာင ေမာင္ေမာင လက္x{1014}x{103D}င့္ အပိဳေမးကို အရင္ေဖာကားခဲ့လိုx{1037}…သာေပါ့..။ နာတယ္…..ကို ေမာငယ္ ေတာါေတာ့ေနာ္..ေကနပါေတာ့…၊ ခိဳမာေတာ့ ေသးေတထကာၿပီ ထငာပဲ…ခဏေတာ့ နာမာေပါ့ ခိဳမာရဲx{1037}..ခု ေတာင္ ဒစ္ေကာ္ေကာင္ေနၿပီပဲ…၊ ေခါင္းဝငေတာ့ ကိုယနx{1037}မာေပါ့…. ေမာင္ေမာငာ အပိဳစစစ္ ပူပူေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းကေလးအား အခင့ေရးရတုန္း လကx{103E}တခံခင္ေပ..။ ခိဳမာေပာလည္း ေပာစရာပင္…။ ေမာင္ေမာင့္ လိငံမာ ဒစ္ေကာ္ေကာင္ ေသာည္း ေနာကထစ္ သင္းဖိုx{1037}ရနာ တကယလယ..။ လုပယ့ုပ္ေတာ့ အဆုံးစနိပဲ ေကာင္းပါတယု ဆုံးဖတက္ x{1014}x{103D}င့္ ခိဳမာ၏ တငားx{1014}x{103D}စကား ကိုငာ အသာေလး ဖိခလိုကာ ..ဗစ္ ၿဗိ ဟူေသာ အသံx{1014}x{103D}င့တူ…. အေမ့…..နာတယ္….ကို ေမာင္ ေတာ္ၿပီ..ေကာင္းလဲ မေကာင္းဘူး….. ဟုေပာကာ ခိဳမာက ေမာင္ေမာင့ငငဲမ x{101B}ုန္းထကားသည္..။ အဝတစားမား ကို ကပာကယာ ဝတင္းx{1014}x{103D}င့္ ရစ္x{1039}x{101C}ကီးခိုးပါရဲx{1037} ဟု ပါးစပ ေပာရင္း ေတာင္းပန္ေနေသာ ခိဳမာ့ကို ၾကည့္၍ ေမာင္ေမာင္ သနားသား သည္..။
ေနာကားမ တေဖးေဖးေခာ့ၿပီး လုပေသးတာေပါ့ ဟု x{1039}x{101C}ကိမ္းရင္း ၿပဳံးစိစိx{1014}x{103D}င့္ ၾကည့္ေနသည္..။ ခိဳမာသည္ ေမာင္ေမာင့္ ပါးကို နမ္းကာ ေအာကိုx{1037} ဆင္းေပးေလသည္..။ ထိုညက ေမာင္ေမာင္ ေတာ္ေတာ္x{1014}x{103D}င့္ အိပေပာ္..။ ခိဳမာမာလဲ အိပာထဲေရာက္ ေလခါမ ပထမဦးဆုံး အx{1039}x{101C}ကိမငူးေတx{1037}ဖူးေသာ အရသာကို စဥ္းစားရင္း တလနx{1037}နx{1037}္ တလူးလူးဖစ္ေနသည္..။ x{1039}x{101C}ကိတိတံရင္ ေတာ့ ရေကာင္းပါရဲx{1037} ဟူေသာ အေတးx{1014}x{103D}င့တူ ဖီလင္ေတ ပနင္ေနသည္..။ ခိဳမာက သီးသနx{1037}္ တစန္းအိပင္းဖစည္..။ ေမာင္ ေမာင့္ အိပာကို မညိုx{1037}သားရမလဲဟု စဥ္းစားေနသည္.။ ပငေလာက၌ မိုးသက္ေလညx{103B}င္းေလး တိုကတ ပဳေနသည္..။ ရန္ ကုနိုးသည္ မထငတဲx{1014}x{103D}င့္ x{101B}ာတတည္..။ မိုးသက္ေလေၾကာင့္ ခိဳမာ၏ အခန္းမ ပဴတင္းေပါကခန္းစီး အပာေလးသည္ လူးလနx{1037}x{103C}ပားေနသည္..။ ခိဳမာ့ စိတ္ေတလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းပင္..။ ည၏ တိတိတင္းကို မိုးၿခိမ္းသံက ၿဖိဳခင္းလိုက္ သည္..။ ေမာင္ေမာင္၏ ေခေထာကို တစ္ေယာက ကိုငx{103C}ပ္၍ x{1014}x{103D}x{103C}ိးေနသည္ေၾကာင့္ ေမာင္ေမာင္ လနx{1037}္x{1014}x{103D}ိုးသားသည္..။
ဘယူ လဲ..ဟင္…ခိဳမာပါ..ကိုေမာငယ္…မိုးေတ ၿခိမ္းေတာ့ ခိဳမာေၾကာကိုx{1037}ပါ…ေအာ္…..ခိဳမာ..ရယ္… ဟု ၿငီးတားရင္း ေမာင္ေမာင္ ၿပဳံးလိုကည္..။ ခင္ေထာငဲ ဝင္ေစၿပီး ရငငဲ၌ ခိဳမာကို ဖကားလိုကည္..။ ၿငိမကင္းကို အသကx{103D}သံမားက ဖုံးလx{103E}မ္းေနသည္..။ သကင္းခသံ အဝတစားခၽတ္ေနသံမား လူးလနx{1037}x{103C}ပားသံမားသာ ထက္ေပၚေနသည္..။ ေမာင္ေမာင္x{1014}x{103D}င့္ ခိဳမာမာ အေပၚအကx{103E}မား မရိၾကပဲ တစ္ေယာက္x{1014}x{103D}င့္ တစ္ေယာက္ တင္းၾကပာ အငမ္းမရ ဖကမ္း နမ္းစုတ္ေနၾကသည္..။ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ္ x{1014}x{103D}စုမာ တေဖးေဖးx{1014}x{103D}င့္ အိပာထကိုx{1037} လဲကသားသည္..။ ခိဳမာမာ ေနx{1037}လည အရိန္ေၾကာင့ား ၊ ညအေမာငပဲ သူမအရကေၾကာက္ေတကို ကယ္ေပာကားေစသလားမသိ တုနx{1037}နနမ္းမားကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ကေလးေပးေနသည္..။ ေပေလာကေနေသာ ထမီကိုပင္ မသိမသာကေလး ခၽတ္ေပးေနသည္..။ ေမာင္ေမာငာလည္း လုံခညို ကင္းလုံးခၽတိုက္ သည္…။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကေလးမားကို ေခမပတပ္ေပးေနသလို…ေအာက ခိဳမာကလည္း လူးလိမ့င္း အားမလိုအားမရေတ ဖစာ သည္..။ ၾကာလိုကာ ကိုေမာငယ္…ဟု ဖင့ေပာx{101B}ုံတမယင္…။
ေမာင္ေမာင့x{103B}ဴဆမx{103C}ေတမာ ခိဳမာ အတက္ x{101B}စိစိ ဖစ္ေနပါ ၿပီ…။ အိုx{1037}…..ကိုေမာငယ္…အင့္ ဟင့င္း…ကယ္….ကိုေမာင့္ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ကိုင္ေပးပါအုံးေနာ္…..ဘာလုပိုx{1037}မား…ကိုင္ေစခငတာ လဲ..လိုx{1037}… ခိဳမာ့လကေလးေတက သိပ္x{1014}x{103D}ုေတာ့ အကိုငံရတာ ေကာင္းလန္းလိုx{1037}ပါ…. ခိဳမာသည္ ေမာင္ေမာင့ီးx{1039}x{101C}ကီးကို ေသေသခာခာ ကကနန ကိုင္ၿပီး အထက္ေအာက္ ဂင္းတိုကကဲ့သိုx{1037} လုပ္ေပးေနသည္..။ ေနာက္ၿပီး သူမကိုယိုင္ မေနx{1014}x{103D}ိုင္ မထိုင္ x{1014}x{103D}ိုင္ ဖစာ သူမအေပါကကို လီးx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ ေတ့ေပးလိုကည္..။ .အို….အေရေတမ x{101B}x{103E}ဲလိုx{1037}ပါလား…..။ ခိဳမာ…ေပါငို ကားထား ၿပီး…ဒူးေထာငားေနာ္…. ေဖးေဖးေတာ့ လုပါေနာ္…ကိုေမာင္ ေနx{1037}လညုံးက လည္း နာထားတဲ့ ဒဏ ရိေသးတယ္… ေမာင္ေမာင အေပါကတင္ ေတ့ေနရာမ ေဖးေဖးခင္း ဖိသင္းေပးလိုကာ…ဒစ္ေကာ္ေကာ ဝငားသည္..။ ယခုအခါတင္ ခိဳမာမာ ၿငီးငဴသံ မပဳေတာ့ေပ…။ ေမာင္ေမာင့္ လက္ေမာင္းသားမားအား သူမလက္x{1014}x{103D}င့္ စုံကိုငx{103B}စားသည္..။ သေဘာမာ x{1039}x{101C}ကိတိတံေနသည့နင္…။
x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံးအား ကိုင္၍ ေခေပးရင္း ဒစားကို အဝငထကုပ္ေနသည္..။ ေမာငယ္…တစိဳး x{1039}x{101C}ကီးပဲ…ဘယို လုပ္ေနတာလဲ…. ေဖးေဖးေလး သင္းထားတာ ခိဳမာရဲx{1037}..၊ ကိုေမာင္ သင္းလိုကယ္ေနာ္…ခိဳမာက ေအာကေန အသာေလး ေကာ့ေပးလိုက္ေနာ္…. လိငံမာ တဝက္ေကာ္ေကာ္ ေရာကညထိ ဝငားရာ ခိဳမာ ေကာ့ေကာ့ေပးေနရင္း မ တနx{1037}ားသည္..။ အေမ့……အိုး..ကၽတၽတ္….. ဘာဖစိုx{1037}လဲ…ဟင္… နာတယ္………ကိုေမာင္..ရယ္…. အစေတာ့..နာတာ ေပါ့ကယ္…ေနာက္ေတာ့လဲ ေကာင္းလာမာေပါ့…. စူထက္ေနေသာ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းx{1014}x{103D}စx{103E}ာအား စုပူလိုကည္..။ တစ္ေယာကို တစ္ေယာက္ လတကားမတတ္ ဖက္ေနရင္း အေပၚမ ေဆာင့ကိုလည္း မနားပါ…။ ေမာင္ေမာင္ အားမရခင္ေတာ့…။ လီး ကို အဆုံးထိသင္းရင္း ကပားလိုကည္…။ ခိဳမာ မာ ေမာင္ေမာင x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို စုတမ္းထား၍ အသံထက္ေအာင္ မေအာ္x{1014}x{103D}ိုင္ ေသာည္း ေမာင္ေမာင့စိုယုံးကို ပိုမို တင္းၾကပ္ေအာင္ ဖကိလကား ဖစ္ေနသည္..။ နာလိုx{1037}လား…ေကာင္းလန္းလိုx{1037}လား ဟု ခဲခားရ ခကသည္..။ ဘာပဲဖစစ္ ပုဇနိတေလး ငယယ္ ေပမယ့္ ပငယိုေတာ့ ေရာက္ေအာင္ ကူးေတာ့မည္ ဟူေသာ အဆင့ိုx{1037} ေရာက္ၿပီ…။ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းx{1014}x{103D}စx{103E}ာကို ခာၿပီး ခိဳမာကို ေမာင္ေမာင္ အတင္းဖကားလိုကည္..။
ေဖးေဖးလုပ္ ပါ…ကိုေမာငယ္…သူx{1037}ဟာx{1039}x{101C}ကီးက သူမားအဖုတ္ေလးထဲမာ ပည့x{103B}ပ္ေနတာပဲ… ရင္ေခါင္းထဲေရာကားတယ္ ေအာက္ေမ့ရတာ ပဲ…ကပားတာကလဲ ပါးစပ ေပါကကာပါအုံးမယ္… ေကာင္းလား…ခိဳမာ…. ေကာင္းေသးပါဘူး ေနာ္…..သူx{1037}သနားလိုx{1037} ဥစx{1039}x{1005}ာ….. တဟဲဟဲx{1014}x{103D}င့္ ရယင္း ေမာင္ေမာင္ ေဆာင့္ေပးေနၿပီ…။ ပထမအဆင့္ တဝက္ေလာကာထုတ္၍ သင္းခီထုတီ လုပ္ေပ ေနသည္..။ လီးx{1039}x{101C}ကီးအား ဒစားနားအထိ ေရာက္ေအာငုတ္၍ အဆုံးထိ ေဖးေဖးခင္း သင္းသည္..။ အဖုတ္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားမားက လီးx{1039}x{101C}ကီး ထကာတိုင္း စူထကာသကဲ့သိုx{1037} အဝငင္ လီးနဲx{1037}အတူ ပနါသားသည္..။ တစပပ္ အသံေလးမားပင္ ထကာ သည္..။ ေမာင္ေမာငည္ ခိဳမာ၏ ေပါငို ေထာင္၍ ပုခုံးေပၚသိုx{1037} ေခx{1014}x{103D}စ္ေခာင္း တငာ တစီတူးေထာင္ ပုံစံx{1014}x{103D}င့္ လုပ္ ၾကည့ည္..။ တစက္…x{1014}x{103D}စက္….။ အိုး…ဟိုးဟိုး…..ကိုေမာင္ မရဘူး…၊ ဒီပုံက အထဲမာ ေအာင့္ေအာင့ာတယ္…၊ x{101B}ိုးx{101B}ိုးပဲ လုပ္ ပါ… ခုနပုံကိုေတာင x{1039}x{101C}ကိပိတံေနရတာ…ကိုေမာငဲx{1037}.. မားသားသည္..။
x{101B}ိုးx{101B}ိုးေခဆင္းၿပီးပဲ လုပိုကည္..။ ခိဳမာမာ ေတx{1037}x{1039}x{101C}ကဳံ မx{103C} မရိေသးေသာေၾကာင့္ လက္x{1014}x{103D}စက္x{1014}x{103D}င့္ ေမာင္ေမာင့ါးကို ဖကားသည လဲ၍ ဘာမ တုနx{1037}နx{103C} မေပးတတ္….။ ေမာင္ေမာင သညစါ ၾကမ္းလိုက္ သာသာေလးေဆာင့ိုက္ x{1014}x{103D}င့္ ေဆာင့က္ေတ မားလာသည္..။ ေမာင္ေမာင္ၿပီးခင္ၿပီ..။ ခပင္းပင္း ေဆာင့ကား ဆယကနx{1037}္ ေဆာင့္ေပးလိုကာ မပီမသ ၿငီးသံမားx{1014}x{103D}င့္ ခိဳမာ့ တစိုယုံး ကငကားကာ ၿပီးသားသကဲ့သိုx{1037} ေမာင္ေမာငာလည္း ၿပီးသားသည္..။ ဘယိုေနလည္း….ဟင္…. သိပ္ေကာင္းတာပဲ….ကိုေမာငယ္…. အသံညx{103B}င္းညx{103B}င္းေလး x{1014}x{103D}င့္ ေမာင္ေမာင့ား နားကပ္ေပာလိုကည္..။ ပငေလာကx{1039}x{101C}ကီးတစုလုံး မိုးစကသံမားx{1014}x{103D}င့္ လx{103E}မ္းမိုးေနသလို ေမာင္ေမာငား၌ သိပ္ေကာင္းတာပဲ ဟူေသာ ခိဳမာ့ တုံx{1037}ပနံေလးကသာ စိုးမိုးေနသည္။
