မုဆိုးမ တီလေး
“ပနတော့မာလားက” “သားတော့မယ ကိုကီးစိုးရာ အိမမာက တီလေးတယောကထဲဗ” “ဗညားရာ မငးလဲ မိနးမတောင ရပါဦး မလားကာ” “အဲ့ဒါတေက နောကမပါဗာ အရေးကီးတာက ကနော့ရဲ့ တဦးတညးသောဆေမိုးဖစတဲ့ ကနော့အဒေါပါဗာ” “အေးပါကာ သိပါတယ ငါကစတာပါကာ ကေးဇူသိတတတာ မမားပါဘူး ဗညားရာ” ပောပောဆိုဆိုနင့ ဗညားအိမသို့ ပနလာခဲ့ လေသည။ ဗညားရဲ့ နာမညအပည့အစုံက ဗညားမောငမောင။ စကမုတကသိုလ နောကဆုံးနစကို ဗိသုကာဘာသာရပဖင့ တက ရောကနေသော ကောငးသားတယောက ဖစသည။ သူကတဦးထဲသောသားဖစကာ သူခောကတနးအရောကတင ကား မတောတဆမုဖင့ မိဘမား ကယလနခဲ့လေရာ သူ့အမေ၏ ညီမအရငး တီလေးဆုမတနင့ သူ့ယောကား အနကယလငးသူက စောင့ရောကခဲ့လေသည။ အဖေကလညး တကောငကကဖစကာ အမေဘကကလညး ပေးကည့မ ညီမနစယောကရိသညဖစ ရာ ဗညားဘဝမာ ဆေမိုးဆို၍ တီလေးဆုမတ တယောကထဲသာ ရိလေသည။
သို့သော အနကယလငးသူကလညး လနခဲ့သော ၆လခန့က သေးတိုးရောဂါဖင့ဦးနောကသေးကောပတကယလနခဲ့လေရာ မုဆိုးမတီလေးကို ပစထားဖို့ရာ ဗညားအတက စဉးစားမရသောအရာဖစလေသည။ ဗညားမိဘမား ကယလနစဉအခါက ကနရိ သော ပစညးမားကိုရော အိမကိုပါရောငးခ၍ ဗညားနာမညနင့ ဘဏမာအပထားစေကာသူတို့နေထိုငရာ မနလေးသို့ အပီးခေါ ယူခဲ့လေသည။ သူတို့လငမယားတင သားသမီးမထနးကားသဖင့ ဗညားကို သားအရငးနင့မခား အလိုလိုကခစခငလေသည။ အနကယလငးသူက ကားပဲစားဖစသလို အမောအမငလညးရိလေသည။ ဗညားမိဘမားဖစရပကို ကောငးစာ သငခနးစာယူ ကာ သူရုတတရက တိမးပါးခဲ့သညရိသော ဆိုသောမေးခနးကို လကတေ့ဖေဆိုစေလေသည။ တီလေးနာမညနင့ ဘဏအကောင့ ဖင့ကာ ဘဏတိုးငေဖင့ အေးအေးလူလူ နေထိုငနိုငအောင စီစဉပေးခဲ့လေသည။
ထိုကောင့ အနကယလငးသူ ဆုံးပါးသားခဲ့သောလညး သူတို့တူဝရီးအတက အခေမပက အေးအေးလူလူ လူတနးစေ့နေထိုင စား သောကနိုငလေသည။ တီလေးဆုမတမာ အသက ၄ အရယရိကာ ခနာကိုယအခိုးအစားမာ ရင ၃၆ ၊ ခါး ၂၈ ၊ တင ၃၈ တို့ဖင့ မပကဆီးပဲ ရိနေသေးသည။ တီလေး အလုပမာ အိမမုကိစသာရိပီး အားလပခိနတင ကနးမာရေးလိုကစားသဖင့လညး အရယတင နုပိုနေလေသည။ ဗညားမာ တီလေးခောမောလပမုကို သတိထားမိသောလညး လိငကိစကိုခေါငးထဲသိပမထဲ့သဖင့ မေ့မေ့ပောကပောကသာရိလေသည။ သူဝါသနာပါရာ ဘောလုံးကနခငး စာဖတခငးတို့၌သာ အခိနကုနလေ့ရိလေသည။ ရံဖနရံခါ ဘောဒါတေနင့ လကဖကရညဆိုင ထိုငတာကလဲ၍ ဘယမ သိပသားလေ့သားထမရိပေ။ အနကယဆုံးပီးနောက ပိုပီး အပငမထကပဲနေခဲ့လေသည။
ဆိုငကယ အိမထဲသငးပီးတံခါးပနပိတတော့ တီလေးက “သားပနလာပီလား” “ဟုတတီလေး လကဖကရညဆိုငခနသားတာ ပါ” “ထမငးစားတော့လေ တီလေး ပငပီးအုပဆောငးအုပထားတယ” “ဟုတကဲ့ပါ တီလေး” “မနကဖန သားကောငးပိတ တယ တီလေးကို ဈေးခိုလိုကပို့ပေး” “ဟုတ သားလိုကပို့ပေးပါ့မယတီလေး” တီလေးက ပောပီး သူ့အိပခနးထဲသို့ဝငသားလေ သည။ ဗညားတို့အိမသည ၆၅လမး သိပံလမးတောငဘကတငရိပီး ပေ ၄ × ပေ ၆ အိမဝိုငးထဲတင တထပတိုကလေး တလုံး ဆောကထားလေသည။ အိမထဲ စဝငဝငခငး ဧည့ခနးတခနး၊ ဧည့ခနးနောကတင အိပခနး၂ခနး မကနာခငးဆိုငရိလေသည။ နောကဖကတင ထမငးစားခနးနဲ့မီးဖိုခနး ၊ ရေခိုးခနး၊ အိမသာနင့ ပစညးအဟောငးမားထားသော စတိုခနးတို့ရိလေသည။
ဗညားလညး ထမငးစားခနးသို့ သားကာ ထမငးစားလိုကလေသည။ ပီးနောက ကောငးစာ ခနလုပကာ အိပယာဝငခဲ့လေသည။ “ပေး တီလေး သားကိုပေး သားကိုငခဲ့လိုကမယ” “ရမာလားကယ တီလေးဖာသာပဲ ကိုငခဲ့ပါ့မယ “ရပါတယ သားပဲကိုငခဲ့ပါ့မယ တီလေးသားကိုပဲပေး” “သား ဆေးရုံကီးရေ့ကို ဝငပေးဦး တီလေးဆေးဝယစရာရိလို့” “ဟုတတီလေး” ပောပောဆိုဆိုနင့ ဗ ညားက ဆိုငကယမောငးထကလိုကလေသည။ ဈေးခိုတင ဈေးဝယပီး တူရီး၂ယောက ပနလာကခငးဖစလေသည။ ၂၆လမး၊ လမး၈ မီးပိုင့တင မီးနီ၍ ရပနေစဉ မိုးက ဆိုငးမဆင့ ဘုံမဆင့ ရုတတရက သညးထနစာ ရာခလေတော့သည။ တီလေးရောသူ ပါ ရဲရဲစိုသားသောလညး တောပါသေးသည။ ရေစိုခံသည့ ပစညးမားသာဖစနေတာက မိုးရာလညး အဆငပေခဲ့လေသည။ ဆေးရုံကီးရေ့ ဆေးဆိုငတဆိုငတင ရပကာ ဆေးဝယပီး အိမပနခဲ့လေသည။
အိမပနရောကတော့ အခနးကိုယစီသားပီး အဝတ အစားလဲကသည။ ဗညားမာ ရေသုတရနအတက မကနာသုတပုဝါကို ရာမရ ဖစကာ ပ နာတကနေလေသည။ ဘယလိုမ ရာမတေ့သည့အဆုံး တီလေးဆီက သားယူပီးသုတမယဟု ဆုံးဖတကာ တီလေး အခနးထဲသို့ တံခါးခေါကမပဲ ဝငလိုကလေသည။ တီလေး အခနးထဲရောကသောအခါ ဗညားမာ ပါးစပအဟောငးသားဖစ ကာ ရငခုနနုနးလဲမနလာလေသည။ မနတငခုံရေ့တင ခနာကိုယအပေါပိုငး ဗလာထားကာ အောကပိုငးကို တပတနမး ထမိနတ ထညဝတထားပီး ဆံပငကို လေမုတစကဖင့ အခောကခံနေသော တီလေးမာ သူ၏ဘဝတင မငဖူးသမသော မိနးမမားထဲတင အလဆုံးမိနးမဖစလေသည။ တီလေးရငသား၂ဖကမာ တငးတငးရငးရငးဖင့ စူကာခနထကနေလေသည။ နုတခမးအစုံမာ ပနးနုရောငသမးလက စိုတောကနေလေသည။
တီလေးက သူ့ကို ကောပေးပီး ရပနေသောကောင့ မနထဲမ တဆင့ မငနေရလေသည။ တီလေးက သတိထားမိသားခိနမာတော့ “သား ဘာလာလုပတာလဲ” ဟုဆိုကာ တဘကတထညဖင့ သူမရဲ့ခနာကိုယအပေါပိုငးကို အလငအမနပတလိုကပီး မေးလိုက လေသည။ “ဟို … ဟို … သားအခနးထဲမာ တဘကရာမတေ့လို့ တီလေးဆီက လာယူတာ” “သော အေး …အေး…သားဘီရို အပေါထပမာ တီလေး ထည့ထားတယ သားသေခာမရာမိတာ နေမယ” “ဟုတ တီလေး သားပနရာကည့လိုကပါ့မယ” ဟု ပောပီး တီလေးဆီမ သူ့အခနးထဲသို့ ပနလာခဲ့လေသည။ အခနးထဲသို့ရောကသော သူ့ပေါငကားထဲကလီးမာ မိုးမောအောင ထောငမတနေပီး အရေကညမားပါ စိမ့ထကနေလေသည။ သူ့စိတထဲတင တီလေး ဆုမတ၏ ပနးနုရောငစိုတောကနေသော နုတခမးထူထူလေးနင့ ကော့ခနနေသော နို့အစုံကိုသာ မငယောငနေမိလေသည။ မသင့တော မလုပကောငးသော အရာဖစသည ဟု ကိုယ့ကိုကိုယ ပစတငမိလေသည။ သို့သော ထိုနေ့ကစပီး သူ့စိတတေက တီလေးအကာငးသာ စဉးစားနေမိကာ ရညးစားပူမိ သလို မိုငတေနေမိလေသည။
ဒေါဆုမတ အသကလေးဆယ ကောရုံလေးရိသေးသော မုဆိုးမနုနုလေးဖစလေသည။ ဆေမိုးဆိုလို့ တူတယောကသာရိကာ မီခို ရာမဲ့နေသောသူဖစလေသည။ ယောကားသေဆုံး ခါစကတော့ ပူဆေးဝမးနညးမုကောင့ မသိသာပေမဲ့ တဖေးဖေး အသားက လာခိနမာတော့ သိသာလာတာက သေးသားဆနတောငးဆိုမုပငဖစလေသည။ စားဝတနေရေး ပူပငမုမရိ ကနးမာရေး ကောငးမနပီး အခိနတန စားအိပနေရသော ဆုမတအဖို့ အရငက “အိပစားခံ” ဟူသော ဖစစဉသုံးမိုးမာ သူ့အခိနနင့သူ ဖစလာ ခဲ့သောလညး ခငပနးဖစသူ မရိလေတော့ အအိပ အစားရိပါသောလညး ခံခငးဟူသော ကာမမု ကိစတင ပတလတနေခဲ့သညမာ အခိနတောတောကာခဲ့လေပီ ဖစလေသည။ သို့သော ကာမမု ကိစကို မေ့ထားခဲ့သညမာ ကာခဲ့ခေပီဖစလေသည။
မေ့နေသောအရာကို သတိလာပေးသူကရိလေပီ။ ဗညား အခနးထဲဝငလာတော့ သူ့နို့ ၂ ဖကစလုံးကို မငသားလေသည။ ဘယ အခိနကထဲက ကည့နေမနးမသိ။ အကည့တေက စူးစူးရဲရဲ မကမကမောမောရိလေသည။ တညငိမနေသော ကနရေထဲသို့ ခဲတ လုံးကသည့နယ သညအဖစအပကကား သူမ၏ သေးသားတညငိမမုကို လုပရားစေလေသည။ သို့သော လူလောကအမငဖင့ လကမခံနိုငသော အရပရပနေပညတောမ ကားလို့မတောသော အရာဖစနေ၍ မေ့မေ့ပောကပောကသာ နေမိလေသည။ သူမ ကားမေ့မေ့ပောကပောကနေခဲ့သောလညး မမေ့နိုငတာက ရေကိုယတောဗညား နေမင့လေ အရူးရင့လေဆိုသလိုဖစနေသည။ လနခဲ့သောညက တိုကတိုကဆိုငဆိုင ဆုမတမာ အာခေါငတေခောကကာ ရေငတလာသဖင့ လန့နိုးလာလေသည။
အာခောက တာမ လာပငကဲတော့မလိုဖစနေသည။ စဉးစားကည့တော့မ ရပကကထဲမ ဒေါကတာမောငမောငတုတ မငလာဆောငမ ဒံပေါကမား စားလာမိသောကောင့ ဖစလေသည။ ဒေါကတာမောငမောငတုတတို့ကား လူခမးသာမားဖစရုံမက အပေးအကမး ရကရောကာ စိတရငးစေတနာကောငးသောသူမားဖစလေရာ အပနခိုင့ဆဲပါပေးလိုကသောကောင့ ဒံပေါကဆိုရင ကိုကတတ သော သူမကလဲ ညစာအဖစပါထပစားလိုကလေသည။ ဒါကောင့လဲ ရေတအားငတကာ လန့နိုးလာခငးဖစလေသည။ အိပယာ ထဲရေပုလငးယူမထားမိသညကို ကိုယ့ကို ကိုယအပစတငရငး ရေပုလငးယူရနအခနးထဲမ ထကလာခဲ့လေသည။ ရေပုလငးယူပီး ပနအလာတင ဗညားရဲ့ အခနးဆီမ “အား ကောငးတယ တီလေးကောငးတယ တီလေးကို ဆောင့ရတာကောငးတယ” ဟူသော အသံကို ကားလိုကရလေသည။
ဆုမတမာ ရုတတရကလန့သားမိလေသည။ သို့သော မောငဗညား ဘာမား မဟုတတာလုပနေပါ သနညး ဟုသိရိရန အတက ဗညား အခနးတံခါးကို အသာဟကာ ကည့လိုကလေသည။ ဗညားမာ ပကလကလနလက နစခိုက စာ အိပပောနေလေသည။ အိပနေရငးကပင “အား တီလေးကို လိုးခငနေတာကာပါပီ လိုးရတာ ကောငးလိုကတာ” ဟု ပီပီသ သကီး ယောငလိုကခိနမာတော့ ဆုမတတယောက ရငခုနနုနမနလာကာ ကတုနကယငဖစပီး လဲကမတတဒူးမား ပော့ခေသား သဖင့ တံခါးကိုကိုငကာ ထိနးထားရလေသည။ “ဒီကောငလေး အဲ့လောကထိ ငါ့ကိုစဲလနးနေပါလား” ဟူသော အသိက သူရငကို တလပလပနင့ ရငခုနစေပါသည။ လတထကခါဆောကတညရာမရဖစနေမုကို ပနတည့မတနိုငအောင ခနလေးအသာရပနေ လိုကလေသည။
မိမိကိုယကို ထိနးနိုငတော့မ ဗညားခုတငရိရာသို့ အသာလောကလာခဲ့လေသည။ ဗညားမာ ပလကလနလကအိပပောနေကာ ခါး၌ဝတထားသောပုဆိုးမာ ပေလကရိလေသည။ ပုဆိုးမာ လုံလုံခုံခုံ ဖုံထားလကပငရိနေသောလညး ပုဆိုးအထကနားဆီမ ဖု ဖောငးလကရိနေလေသည။ လီးတောငနေသဖင့ ဖုဖောငးနေကာငး သတိပုမိလေသည။ ဗညားလီး ဘယလောကရိသညကို သိ လိုသဖင့ ပုဆိုးကို အသာလနကည့လိုကလေသည။ ဗညားလီးကီးမာ လီးအရေပားက ဒစကိုလုံအောငမဖုံးနိုငပဲ ထိပကပင့အာ နေလေသည။ အရညက ၆လကမခဲလောကရိကာ လုံးပတက ကပလုံးလောကရိလေသည။ လီးကီးမာ အစမးကုနတောငမတနေ ပီး လီးပေါမ အကောမားက ဖုထနေကာ အရေမားလဲ တစိမ့စိမ့ထကနေလေသည။
ထိုအခိနမာပင “အနတီလေး နို့တေ အနတီ လေး နို့တေ” ဟု ဗညားရဲ့ ယောငအောသံနငအတူ လီးကီးကားတဆတဆတတုနကာ သုတရေဖူ ဖူ မားပနးထကလာလေ သည။ ဆုမတမာ လန့သားသောလဲ သုတရေမား တရိနထိုးပနးထကပီး လကကနသုတရေမား စိမ့ထကလာပုံမာ ကည့ကောငး လသောကောင့ ကည့နေရငး သူမစောကဖုတထဲမ ဆစခနဲ့ ဆစခနဲ့ဖစကာ စောကရေမား စိမ့ထကလာလေသည။ ဗညားမာ “အငးအဲ” နင့ လူးလန့လာလေသည။ မကာမီနိုးလာတော့မညကို သိသောကောင့ ဆုမတမာ ဗညားအခနးမ ထကလာခဲ့လေ သည။ မကလုံးထဲမာတော့ ဗညား၏ သုတရေစိမ့ထကနေသော လီးကီးကိုသာ မငယောငနေမိလေသည။ ဆုမတ ကိုယ့အခနးထဲ သို့ ပနရောကသောအခါ ညဝတထားသော ဗဂားမားကို အသာလနကာ အခစငတ၍ ငိုနေရာသော ညီမလေးကို အသာပတကာ နစသိမ့ပေးရငး ခော့လေငိုလေဖစကာ ညီမလေးမာ အဆုံးစနဆုံး ငိုခငဖင့ ရိုကငိုပီးနောက အိပယာထကဝယ အပာရောငမက ရေမားအိုငထနးနေသော နေရာကို စောငဖင့ဖုံးကာ အိပလိုကလေတော့သည။
တခုသော တနငနေနေ့တငဖစလေသည။ ဗညားသည တီလေးဆုမတ အခနးထဲ တံခါးဖင့ဝင၍ တီလေး၏ ဝတပီးသား ပငတီ လေးမားကို ရာဖေလေသည။ ဟိုးတလောဆီက သူအိပမကထဲတင တီလေးအား ခါးမကိုငဆောင့ကာ အားရပါးရလိုးနေရသည ဟု အိပမကမကလေသည။ အိပမကထဲတင တီလေးစောကဖုတထဲသို့ လရေမားထဲ့ကာ ပီးဆုံးသညအထိ မကလေသည။ တကယလဲ အပငမာ လရေမားထကနေလေသည။ သူသည ပေပနေသော လရေမားကို အိမသာသို့သားဆေးပီး အပနတင တီ လေးအခနးဆီမ ညီးညူ သံသဲ့သဲ့လေး ကားလိုကရလေသည။ ဗညားမာ လကတလော အိပမကထဲတငလညး လိုးရသညဟု မငမကထားသညဖစရာ စိတထဲတင တီလေးကို မငလိုစိတလဲ ပငးပနေသောကောင့ အခနးတံခါးအသာဟကာ ခောငးကည့ လိုကလေသည။
မငရသော မငကငးမာ ဗညားအဖို့ ကည့မဝရုမဝသောမငကငးပါပေ။ တီလေးဆုမတတယောက အဝတမပါ ကိုယတုံးလုံးဖင့ ပေါငကားထဲ လကနိုက၍ စောကစိကို ပတကာ အသာဖေရငး ဖီးတကနေလေသည။ တီလေးရဲ့ မိမေးတိုငး ဖမေးတိုငး တုံးလုံး အနေအထားကိုတေ့ရတော့ စိတတေ တအားလုပရားကာ လီတောငလာလေသည။ တီလေးသည ဖူ ဖေးတောင့တငး စို ပေခောလတဲ့ မိနးမတယောက ဖစသည့အတိုငး အခိုးအဆကက သူ့နေရာနဲ့သူ အခိုးကကာပေပစလေသည။ ခါးသေးသေး ဗိုကသားရပရပ ပေါငတနသယသယတေက ဖူ စပဝငးဖန့နေသည။ ပေါငကားဂဆုံက စောကပတကီးမာလညး အမေးလုံးဝမရိ ရိတထားပုံရလေသည။ တီလေးကား “တဟငးဟငး” ငီးလက ပတကောငးနေလေသည။ ဗညားမာ စိတမထိနးနိုငတော့ လီး ကို ပုဆိုးပေါမ ကိုငကာ တီလေး၏ အလအပနင့ စိတထကာဖီးနေသော မငကငးကိုကည့ရငး ဂငးထုပါလေတော့သည။ သိပကာ ကာမထုလိုကရပါ တီလေး၏ အလအပမားကားယစမူးစာနစမောရင သူနောကထပတခီ လရေထကကာ ပီးခဲ့ရပါသည။
အခိနကိုကစာပင တီလေးစောကပတအကဲကောငးမ စောကရေဖူ ဖူ မားစိမ့ထကလာခိနတင တီလေးကိုယလေးမာ တန့ခနဲ့ တန့ခနဲ့ဖစသာပုံကို ကည့ရငး တီလေးလဲပီးသားပီကို သူသိလိုကရသဖင့ အခနးတံခါးစေ့ကာ ထကလာခဲ့ပါတော့သည။ နောကနေ့မနကပဲ တီလေးက မနကဖန ပငဦးလငတင စိုငးစိုငးခမးလိုင ရိုးပဲရိသဖင့ သားကည့လိုကောငးပောသဖင့ သူလဲ သဘောတူလိုကလေသည။ နောကတနေ့ရောကသော…။ ဗညား ဧည့ခနးထဲတင ထိုငစောင့နေလေသည။ ပငဦးလငတကရန အဆငသင့ဖစနေလေပီ။ တီလေးဆုမတ အဝတအစားလဲပီးပါက သားရုံပငဖစလေသည။ ခနအကာ တီလေးထကလာတော့ ဗ ညားမာ ပါးစပအဟောငးသားဖစကာ ငေးကည့မိလေသည။
ဂငးဘောငးဘီဝတကာ အပေါမ လယသာအကx{103E}ရညထပဝတထားပီး ဆံပငတေကို စုစညးထားသောတီလေးမာ ကောငးဘိုငမ လေးတယောကနင့ တူလေသည။ ဒေါကပါသော သားရေခေနငးစီးထား၍လညး ပို၍ ဆကဆီဖစနေလေသည။ အထူးသဖင့ တီ လေးဝတထားသော လယသာအကx{103E}မာ ရားရောငအပောငဖစကာ ကုတတငဆေးအုပထားသောကောင့ လကနေလေသည။ ဗ ညားမာ ထိုကဲ့သို့အကx{103E}ဝတထားသော မိနးမမိုးဆိုပိုဖီးလာသညဖစခေရာ တီလေးဆုမတအား ရမကခိုးမားဝေနေသော အကည့ရိုငးတေနဲ့ ပစမားနေမိလေသည။ အခုနေမား ဂငးဘောငးဘီခတကာ ဘာဂာဆဲလိုကရပါက အီစိမ့နေမာဟုလညး တေး မိလေသည။ “ဟဲ့ ဘာကည့နေတာလဲ သားမယလေ လူကိုမမငဖူးတာကနေတာပဲ” “ဟုတ ဟုတ တီလေး တီလေးက ခါတိုငး ထကလနေလို့ပါ” “အော ခါတိုငးတော့မလဘူးပေါ့ ဟလား” “ခါတိုငးလဲလပါတယ ခုဟာက ပပဝတီတောင တီလေးလောက မလဘူး” “သား လာ အရိုးမရိတိုငး ကဲ လာ သားကစို့” ဆိုငကယပေါတက၍ မောငးထကခဲ့လေသည။
ပငဦးလင-မနလေးလမး ပေါ ရောကသောအခါ တီလေးက ” သား ဆိုငကယ ခနရပဦး” ဟုဆိုသဖင့ ဆိုငကယရပပေးလိုကလေသည။ တီလေးက တစောငးထိုငနေရာမ ခထိုငကာ သူ့ခါးကို ဖကလိုကလေသည။ ထို့အပင မကမနပါ တပလိုကသဖင့ လေးဆယကောတီလေးမာ ဆယနစလောက ပနငယသားလေသည။ သူကပုဆိုးနင့ ရပလကရညဝတထားကာ တီလေးကာ ဟော့ရော့ဒီဇိုငးနင့ ပောငးပနတော့ဖစနေပီ ဟုတေးကာ ဗညားတယောက ပုံးလိုကမိသေးသည။ မို့ဝငဘီးခနကောကသော ဂိတကောပီးတာနဲ့ ဗ ညားက ဆိုငကယကို အရိနတငမောငးလေတော့သည။
တီလေးကလညး ဆိုငကယပေါက ပုတကမာ စိုးလို့ သူ့ခါးကို တငးတငး ဖကလာသည။ တီလေးရဲ့ မကီးမသေး ခနကော့နေသော နို့တစုံက သူ့ကောပင ကိုလာဖိမိနေသည။ တီလေး၏ နို့သီးခေါငး ကော့ ခနခနလေးတေက သူ့ကောပငကို ထိုးနေသလို ခံစားနေမိလေသည။ ဗညားမာ ပူပူနေးနေး တီလေး၏ ဖီးတကနေပုံကိုမင ထားသညဖစခေရာ တီလေး၏ အဝတမပါသော ကိုယတုံးလုံးပုံကို မငယောငမိရငး ပုဆိုးထဲမ ဖားဖကတောက ဒေါသထကကာ မာနထောငလာလေသည။
ဆုမတမာ ဗညားက မနမနမောငးတော့ ခါးကို အားရပါးရစုံဖကထားရလေသည။ လမးကောငးသောလညး ကုနတငကားကီး မားကောင့ဖစပေါလာသော လမးအခိုင့မားဖတလင ဆိုငကယက ရုတတရကနိမ့ဆငးကာ မောကလိုက ကလိုက ဖစလေ သည။ ထိုသို့သောအခါဝယ သူမ နို့တေကို ဗညားကောပငက ဖိကာ ဆုပနယနေသလို ခံစားရပီး နို့သီးခေါငးတေက ထောငထလာ လေသည။ဆုမတသည နို့သီးခေါငးနင့ပါတသက၍ ခံစားမုပငးထနသော မိနးမဖစကာ ဗညားကောပငနင့ မိတဆကလာ သောအခါ ကာမစိတမား နိုးထလာကာ စောကပတဆီမ စောကရေကညမား စီးကလာလေသည။ ထိုကဲ့သို့ စောကရေထက နိုငသညကို ကို မငသောကောင့ ပငတီတင ဂမးခံထား သဖင့သာ တောပါသေးသည။ နို့မို့ ပငဦးလငရောကတာနင့ စောကရေရဲ ရဲစိုကာ အခကတေ့ရမာ အမနပငဖစလေသည။
ပငဦးလငရောကသော ရမးခေါကဆဲဆိုင တစဆိုငတင ရမးခေါကဆဲ ဝငစားကလေသည။ ဗညားက အမနပီးအောငစားလေ သည။ စားပီးနောက သူ့ရေ့တငရိနေသော လခငတိုငးလနေသည့ ခစလစာသော တီလေးအား အားမနာတမး တစိမ့စိမ့ ကည့ ကာ မကစိစားပဲထိုငနေလေသည။ တီလေးက သတိပုမိပုံရသောလညး မသိခငယောငဆာငကာ စားသောကနေလေသည။ စာ သောကပီး၍ ငေရငးကာ ကနတောကီးသို့ ထကခဲ့လေသည။ သူက တခားနေရာမားသို့ လညပတဦးမညလားဟု မေး သောလညး ရိုးပဲကည့ရနသာစိတဝငစားသော တီလေးက ကနတောကီးသို့သာ သားရနပောလေသည။ ကနတောကီးသို့ ရောက သောအခါ ဗညားသည လကမတဝယယူကာ တီလေးလကကို ဆဲ၍ ဝငခဲ့လေသည။ ရိုးပဲက စနေပီဖစလေသည။
ခုံမဲ့ရိုးဖစကာ မတတပရပကည့ရပီး နာမညကီးအဆိုတောမားပါ၍လညး လူစညကားကာ လူကပလပေသည။ “သားတီလေးကိုဖက ထားနော လူကပပီးတိုးနေရတယ” “ဟုတတီလေး သားဖကထားပါ့မယ” ဗညားကား ရလာသည့အခင့အရေးကို မလတတမး အသုံးခကာ တီလေးကို ရငခငထဲထဲ့ကာ အငမတနစို့ခငလသော တီလေး၏ နို့အစုံအား လကနစဖကဖင့အုပကိုငထားလေသည။ တီလေးက သူ့ရငခငထဲရောကနေသလို သူ၏ ဝငသကထကသကလေလေးက တီလေး၏ လညပငးဆီသို့ရိုကခတနေလေသည။ လကနစဖကသာ ဆန့တနးလိုကပါက တိုကတနးနစကားထဲကလိုဖစပေတော့မည။
တီလေနို့ကို ကိုငထားရသညဆိုသော အသိ ကောင့ စိတလုပရားကာ ဖားဖကတောကီးက ဒေါသထကလာခေရာ တီလေး၏ ဖငကားသို့ ကကတိထောကမိနေလေသည။ လူ တိုးသညကို အခင့ကောငးယူ၍ ဗညားက တီလေးကိုယလုံးလေးအားဆဲကပလိုကရာ သူ၏ဖားဖကတောလီးကီးကား တီ လေး၏ဖငကားသို့ အမောငးလိုကဝငနေလေတော့သည။ ရိုးပဲကည့ရငး လကကိုမသိမသာဖစညစပေးသလို ခါးကိုမသိမသာ ရေ့တိုးနောကငငလုပပေးနေရာ တီလေးဆုမတအတက အကိုငခံအထောကခံရရငး ကည့ရသော ရိုးပဲတပဲဖစလေတော့သည။
ယခုလညး ထိုအရာမားကို စားမုံ့ပနစဉးစားရငး စိတထလာသောကောင့ ဗညားသည တီလေးအပငသားနေခိုက တီလေးပငတီ ရူရငး ဂငးထုရန တီလေးအခနးထဲသို့ ဝငလာလေသည။ ကံမကောငးရာသော ဗညားသည တီလေးပငတီရာနေတုနးမာပဲ အိမရေ့ မ တံခါးဖင့သံကားလိုကရလေသည။ တီလေး ပနလာပီဖစရာ ဗညားလညး စဉးစားမနေတော့ပဲ ကုတငခေရငးမာ တီလေး ခတ ထားသော ပငတီလေးကို တေ့တာနဲ့ ကောကယူကာ သူ့အကx{103E}ရငဘတထဲကို ထဲ့ပီး ထကလာခဲ့လေသည။ သူ့အခနးထဲသို့ ရောကသောအခါ တီလေးဝငလာသောခေသံကို ကားလိုကရလေသည။ တီလေးပငတီလေးကို ဖန့ကာ ဂကားနေရာလေးကို ရူ လိုကလေသည။ စူးခနဲ့ ဝငလာသော တီလေးရဲ့ ပေါငကားဂဆုံက အနံ့ကိုရတော့ ကာမသေးဆိုးတေ တအား ထလာကာ ဖောငးခနဲ့ ထောငထလာသော ဖားဖကတောကို စုတကိုငကာ ရေ့တိုးနောကဆုတကစားရငး တီလေး၏ ကိုယတုံးလုံးနဲ့ ဖီးတကနေပုံအား မကစိထဲတင ဖောကည့နေမိလေတော့သည။
ဗညားတယောက ညစာစားပီး မအိပခင ကုတငပေါမာ ပကလကအိပရငး ဝထု ဖတနေတုနး တီလေး အခနးထဲသို့ ဝငလာလေ သည။ ဗညားက ရုတတရကမို့ အံ့အားသင့ကာ ကည့နေစဉမာပင “သားနဲ့ တီလေး ပောစရာ ရိလို့” တီလေးက ကုတငဘေးမာ ရပကာ သူ့ကို ပုံးကည့ရငး ပောလေသည။ ခါးစညးကိုးနဲ့ ညဝတအကx{103E}ပါးပါး ဝတကာ လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့ ပနးနုရောင စို တောကနေသော နုတခမးလေးကို လုပရုံသာပောနေသော တီလေးသည အရမးခစစရာကောငးနေပါသည။ “ဟုတ တီလေး” “သားက တီလေးကို အရငလိုမဟုတတော့ဘူးနော” “ဗာ တီလေးမဟုတရပါဘူး” “သား တီလေးကို မညာပါနဲ့ကယ တီလေး သိ တယ သားရဲ့မကလုံးတေ အပုအမူတေက အရငနဲ့ မတူတော့ဘူးလေ ဟငး…ဟငး…” ဗညား အလန့တကား တီလေးရဲ့ မကနာ လေးကို မော့ကည့လိုကတော့ တီလေးက ကုတငစောငးမာ တငပုလဲ ဝငထိုငရငး သူ့ကို ပုံးကည့နေလေသည။
“ဟုတ ဟုတ ပါတယ တီလေး သားကို စိတဆိုးလားဟင” “စိတဆိုးရင မငးလေးကို တီလေးက ခုလိုလာပောမနေဘူး သားကို တီ လေး တခု တောငးပနခငတယ တီလေး ဆနကို လိုကလောပေးနော” “တီလေး စိတတိုငးကဖစစေရပါမယ သားမားတာရိလဲ ခင့လတပေးပါ” “မားတာကတော့ ကိုယတောလေး အခနးထဲ ပိုငစိုးပိုငနငးလာပီး တီလေး ပငတီတေရူ ပီးတော့ မငးယူသားတဲ့ ပငတီတထညပနပေးပါ” တီလေးက ပုံးစိပုံးစိနဲ့ ကည့ရငး ပောနေပုံအရ စိတဆိုးနေပုံမရကောငး ဗညားရိပမိလေသည။ ခေါငးအုံးအောကက တီလေးရဲ့ ပငတီလေးကို ရကရကနဲ့ ပနထုတပေးလိုကလေသည။ တီလေးက “နောကကို တီလေးမသိပဲ အဲ့ လို မယူပါနဲ့ တီလေးမကိုကဖူး အခုတီလေး မကိုကတာလုပထားတော့ သားမာ အပစရိနေတယ တီလေးပေးတဲ့ အပစကို ခံမာ လား” ဗညားနဖူးကို လကသီးဆုတလေးနဲ့ မနာအောငထုရငးမေးလိုကလေသည။ ဗညားမာ ပုတသငညို အရုံးပေးရလောက အောက ခေါငးငိမ့ရငး ဖေလိုကလေသည။ “ဟုတ တီလေး သားခံပါ့မယ” “လာ တီလေး အခနးကို လိုကခဲ့” တီလေးရဲ့ခေါသံ က တိုးတိုးလေးဆိုသောလညး သူအတကတော့ ရငတဒိတဒိတခုနကာ ကကသီးမေးညငးတေပါထသားလေသည။
“ဟုတ တီလေး” တီလေးက ရေ့မသားလေရာ သူက နောကကနေ လိုကလေသည။ တီလေးရဲ့တငပါးလလလေးတေ တလုံးခငး တုနခါနေတာကို ကည့ရငး စိတထလာလေသည။ အခနးထဲကို ရောကတဲ့အခိနမာ တီလေးက အခနးတံခါးကို ဂကခလိုကသည။ “သား ကုတငဘေးကို လာ” ဗညား ခုတငဘေးကိုရောကတော့ တီလေးက ပငတီကို ခတကာ ကမးပေးလိုကရငး “ရော့ ဒါဝတပီး သား ပငတီ နေ့လညကထဲက မခတရသေးတာ ရူ စမး” ဟုပောလေသည။ ဗညားက တီလေးမကနာကို မကလုံးခငးဆုံအောင စိုကကည့ရငး ခစစရာကောငးသော တီလေးပငတီကို မတမတနိုးနိုးရူ လိုကလေသည။ ထိုအခိနတင အောကက ဖားဖကတော ကလညး ထောငထလာလေသည။ သူ့ပေါငကားကို တီလေးလကတဖကရောကလာကာ တငးထောငနေသော သူ့လီးကီးကိုစမး ကာ “ဟင လီးကလညး တောငတာမနတာ ပငတီပေါက စောကပတအနံ့ကို မငးကိုကတယ ဟုတတယမလား” “ဟုတ တီ လေး သားအရမးကိုကပါတယ” “ဘယသူ့ စောကပတအနံ့ကိုကတာလဲ ပောစမး” ဟု ပောလညးပော တီလေး လီးကိုငထား သော လကက လီကို စုတကိုငရငး လကမဖင့ လီးထိပခေါငးကို ဝေ့ဝိုကကာ ပတပေးနေလေသည။
ဗညားမာ ကကသီးတဖနးဖနးထကာ တကိုယလုံး နတပူးသလိုတုနနေရငး “တီ တီ တီလေး စောကပတ” ဟုဖေလိုကလေ သည။ “စပူရပတဲ့ စောကပတရူ ကောငဆိုးလေး အဝတတေအကုနခတ ပကလကအိပ မကစိမိတထားစမး” ဗညား တုံးလုံး ခတကာ ခုတငဘေးက ကောဇောခငးထားသော ကမးပငပေါတင မကစိမိတနေလိုကလေသည။ မကစိနညးနညးလေး ဖင့ကာ ခိုးကည့တော့ တီလေးက အဝတတေခတနေလေသည။ တီလေး၏ ကိုယတုံးလုံးအလအပမားကို ကည့နေစဉမာ တီလေးက သူ့မကနာပေါ ခထိုငလိုကလေရာ တီလေး၏ စောကပတလလလေးက သူ့မကနာနဲ့ လကနစလုံးလောက အကာမာ ရောကနေ လေသည။ “စပူရပခငတဲ့လူဆိုးလေး အခု စောကပတအစစ ရူ စမး” ဗညားလညး နီညိုညိုအကဲကောငးလေးကို ရူ လိုကလေ သည ။ ရူ နေရုံဖင့ အားမရပဲ ခေါငးထောငကာ လာနဲ့ယကလိုကလေသည။ စောကမေး တပငမ မရိအောင ရိပသငထားကာ ညီး စို့စို့အနံ့လေးသငးနေသော တီလေးစောကပတကို အငမးမရ ယကလေသည။ စောကစိကိုလဲ လာဖင့ ထိုးဆပေးလေသည။
တီလေး ပါးစပမ ငီးသံ သဲ့သဲ့လေးထကလာကာ သူမကနာပေါ စောကပတဖင့ ဖိထားကာ တီလေးလကတဖကက သူ့လီးကို ကိုင၍ စုတပေးပါတော့သည။ တူဝရီး ၂ယောက အပနအလန ဆစစတိနိုငးပုံစံဖင့ အနိုငမခံ အရုံးမပေး အပိုငပုစုကလေ တော့သည။ အတနငယကာသောအခါ သူ့လီးထဲမ လရေမား တီလေး ပါးစပထဲသို့ ပနးထဲ့မိသလို တီလေး စောကရေမားကို လညး တဂတဂတသောကမိုမိလေသည။ သူ့လရေတေပေနေသော တီလေးနုတခမးကို နမးလိုကတော့ တီလေးကလဲ ပနနမး လေသည။ အနမးရညကီး အဆုံးမာတော့ တီလေးက “သားအခနးပနအိပတော့နော” “အာတီလေးကလဲ သားက တီလေးနဲ့ အတူတူ အိပခငတာကို” “အိပခငတာရပါတယ သားကတိ တခုပေးမ အိပခင့ပုမယ” “ဘာကတိလဲ တီလေး”
“တီလေးကို မ လိုးပါဘူးဆိုတဲ့ကတိ တီလေးအိပနေတဲ့အခိန ဇတမလိုးရဘူး တီလေးသားနဲ့ မုတပေးစုပပေးမယ လိုးခင့တော့ မပေးနိုငဘူး” “အာ တီလေး ညစတာ သားကို ညစတာ” “တောစမး ဗညား အလိုလိုကတော့ အမိုကစောကားတာလား မငးနဲ့ငါ အဒေါရငးတူရငး တေ ဒီလောကဖစတာတောင မကောငးဘူး လိုးဖို့ ငါလုံးဝခင့မပုဘူး မငးပဲပောတော့ တီလေးစိတတိုငးကပါဆို” “ဟာ ကတ တီလေးကလဲ” “ဘာမထပမပောနဲ့တော့ ဘယမာအိပမာလဲ” ဗညားမာ စိတဆိုးရအခက ပောရလညးအခကဖစကာ ပိုငနိုငစာ ခပတညတညဖင့ပောနေသော တီလေးအား ဆဲဖကခါ နုတခမးဖူးဖူးလေးကို စုပနမးလိုကပါတော့သည။
ဗညားမာ အားမလိုအားမရ ဖစနေလေသည။ တီလေးဆုမတက လိုးဖို့ လုံးဝသဘောမတူ ပလေကိုတော့ အပီပငပေးလေသည။ သို့သော မငသာမငပီး မကငရတာ မဟုတပဲ တဝကပဲကငရသလို မလိုးရခငးမာ သူ့အတက ကသိကအောကဖစစေသည။ တ ခိနခိနတော့ ရအောငလိုးမညဟု ဆုံးဖတထားလေသည။ “မိနးမတေကို ခိုငးခငရင သူတို့ထနနေတဲ့အခိနခိုငး အကုနရတယက အဲ့ဒါ ငါ့ကိုယတေ့က” ဟု ကိုကီးစိုးပောသော ကိုယတေ့ဒ နကို အသုံးခရန အားခဲထားလေသည။ အခုလညး ကောငးပိတရကဖစသဖင့ အငတာနကဆိုင ခနသား၍ အငတာနကသုံးကာ ပနလာခဲ့လေသည။ အခိနကား နေ့လယ၂နာရီခန့ရိ လေပီ။ ဗညားအိမပနရောကတော့ အိမရေ့မာ တီလေးကိုမတေ့ အိမတံခါးသေခာပိတကာ အိမထဲဝငလာခဲ့လေသည။ တီလေး အခနးတံခါးဖင့ကည့လိုကသောအခါ တီလေးက အထကအောက တဆကထဲ ဂါဝနလေးဝတကာ ပိုးလိုးပကလကနင့ နစခိုကစာ အိပပောနေလေသည။ အောကက ဘာမခံဝတထားပုံမရ နို့သီးခေါငးလေးမားက ထငးနေအောင အရာပေါနေလေသည။
ဗညားလညး အခိနဆဲမနေတော့ဘဲ အကx{103E}နင့ ပုဆိုးခတလိုကလေသည။ မိမေးတိုငးဖမေးတိုငး အဝတဗလာကငးသားပီဆိုမ ခုတငပေါတကကာ တီလေးရဲ့ ဂါဝနကိုအသာလနတငလိုကလေသည။ ပေါငနစခောငးအသာဟ၍ ပေါငကား မကနာအပကာ တီ လေးစောကပတကို ယကလေတော့သည။ ခနကာသောအခါ တီလေးမာ ငီးသံလေးမားပေးရငး နိုးလာလေသည။ “အ အ အ ဟ ငးး ဟငးး အငးး ဟငးးး” ဆုမတမာ အိပနေတုနး အိပမကမကလေသည။ သူ့အား လူတယောကက လမးဘေးတင ထမိနဆဲခတ ခါ သူ့စောကပတကို ကိုငပေးနေသညဟု မငမကလေသည။ လူအမားသားလာကသော လမးဘေးတင စောကပတ အနိုကခံရသ ဖင့ သူက ရကနေသောလညး လမးသားလမးလာမားက သတိပုမိပုံမရပဲ သားလာနေကလေသည။ ထိုလူက သူ့စောကပတထဲ သို့ လကညိုးနင့လကခလယ နစခောငးပူး၍ သငးလိုကထုတလိုကဖင့ ညောင့ပေးရာ ကောငးသထကကောငးလာပီး စောက ပတထဲမ စောကရေမားလညး စိမ့ထကလာကာ သူလဲတငမခံနိုငတော့ပဲ အသံထကငီးလိုကစဉမာပင အိပပောရာမ နိုးလာခဲ့လေ သည။
တကယလညး ဗညားက စောကပတကို အပီအပငယကကာ စောကခေါငးထဲသို့ လကညိုးနင့လကခလယ နစခောငးပူး၍ သငး လိုကထုတလိုကဖင့ ညောင့ပေးနေလေသည။ ဆုမတမာ အိပမကနင့ လကရိဘဝ တဆကထဲဖစကာ ကောငးပီးရငး ကောငးနေ လေသည။ ခနအကာ စောကခေါငးထဲမ ရုံ့ခညပခညဖစကာ ပီးခါနီးအခိနတင ဗညား၏ လကက စောကပတထဲမထကသား သလို စောကပတယကနေခငးမာလဲ ရပသားလေသည။ ဆုမတမာ ပနးဝငခါနီးမာ ခေခေါကလဲကသလို ပါးစပနားရောကနေ သော ထမငးလုပ ပုတခခံရသလို အနံ့သာရပီး မစားလိုကရသလိုမိုး ခံစားမိကာ ဒေါသလဲထက မခင့မရဲလဲဖစကာ “သား ဘာ လို့ရပလိုကတာလဲ တီလေးပီးတော့မယ့ဟာကို” “တီလေးကလညး ဖေးဖေးပေါ့ တီလေး ဂါဝနကိုခတလိုကပါဦး တီလေး အကောငးကီးကောငးမာပါ” ဗညားက ခပအေးအေးပင ပောလဲပော သူ့ ပေါငတဖကကိုလဲ လကဝါးဖင့ရိုကလိုကလေသည။
“ဖနး” “အ ဗညား ဘာလုပတာလဲ ဘာဖစလို့ရိုကတာလဲ” “တီလေးပီးသားမာစိုးလို့ သားက အာရုံလဲပေးတာပါ” “ဖနး ဖနး ဖနး ဖနး” ဗညားက ပောလဲပော ရိုကလဲရိုကလေတော့သည။ ရိုကတာမ လကနစဖကဖင့ ပေါငးနစဖကကို တလည့စီရိုကလေ သည။ ဆုမတမာ နာကငမုကောင့ ကာမခံစားမုမား လော့ကသားသောလညး ထူးဆနးစာပင သေးသားလုပရားမုနင့ ဖိုဓာတ တောင့တသော ရမကစိတမားက ပို၍ပင ဒီဂရီတိုးလာလေသည။ အမနထလိုကတော့မ ဗညားက ရိုကတာရပသားလေသည။ မေ့ ယာပေါဒူးထောကရငးအကx{103E}ခတလိုကလေသည။ အကx{103E}ခတပီးသောအခါ ဗညားက ခါးမဖက၍ ရငခငထဲသို့ခပကမးကမး ဆဲသငးလိုကလေသည။
“အေမ့” ဆုမတမာ စေ့ခနဲ့ပါသားကာ ဗညားက နုတခမးခငးတေ့ကာ ခပကမးကမးနမးလေသည။ ဆုမတတယောက ဗညားအ နမးမာ မောပါသားလေသည။ ဗညားက နမးရုံတငမဟုတ နို့သီးခေါငးမားကိုပါ ခေပေးနေလေသည။ ခနကာသောအခါ ဗညားက နမးနေရာမခာလိုကပီး ဆုမတအား တနးလဲလိုကလေသည။ ဆုမတ ပကလကလနလက လဲကသားသောအခါ ဗညားက ပေါငနစခောငးဆဲဖဲကာ စောကပတကို လာအပာလိုကကပကာ အားရပါးရ ယကပါတော့သည။ ယကနေရငး လကခလယဖင့ စောကခေါငးထဲထိုးမေကာ စောကရေမားယူလိုကပီး ဆုမတ စအိုထဲသို့ ထိုးထဲ့လိုကလေသည။ လကနစဆစခန့ဝငသားတော့မ စောကစိကိုစုတကာ စအိုထဲက လကခလယကိုလညး သငးလိုကထုတလိုက ခပသကသကလေးလုပပေးလေသည။ အခနးထဲ တငဆုမတ၏ ညီးညူ သံလေးမားညံနေလေသည။
“အ အ အ ဟငးး ဟငးး အငးး ဟငးးး” ဆုမတအဖို့ ဒီနေ့ဒီအခိနသည သူ့ ဘဝတင ကဏသစတခုဖင့လစသည့ အခိနဖစသားလေသည။ သူ့ဘဝတလောကလုံး ဦးလငးသူနင့ မငလာဦးညအပါအဝင ကာမဆကဆံရာ၌ ဒီနေ့လိုမိုး သေးသားရမက ထကသောငးကနးမုမိုး ကုံတေ့ခံစားခဲ့ဖူးခငးမရိပါ။ ထကသောငးကနးအောင ဆပေးနေသော ဗညားသည ဆပေးသလောက ထကလာသော ရမကမီးကို ပေငိမးအောငလညး လုပပေးတတလေသည။ ဗ ညား၏ စအိုကို လကဖင့လိုးကာ စောကစိစုပပေးနေသော အရသာမာ သူ့အဖို့ လောကကီး မေ့လောကပါပေသည။ စောကခေါငး ထဲမ ကငခနဲ့ ကငခနဲ့ဖစလာပီး ပီးခါနီးအခိနဝယ သကောင့သားက ဖငထဲကလကညိုးရော စောကစိစုတနေတာပါ ရပလိုက လေသည။
ဆုမတမာ ပီးခါနီးအခိနတင အလိုမပည့ပဲ ဆတတငံငံဖစသားလေသည။ ပထမအကိမတုနးကလညး မပီးရ အခုလဲမပီးရ ဆို တော့ ဆုမတတယောက အသိစိတပောကကာ ကာမလမးဆုံးရောကရိရေးသာ သိလေတော့သည။ ထိုအခိနဝယ ဗညား၏ လကဝါးရိုကခကမားက ပေါငပေါကလာလေသည။ ထူးဆနးစာပင ဗညားရိုကလေတိုငး နာကငမုမရိပဲ ရမကစိတသာတိုးလာ လေသည။ ဗညားက သူအပေါမတကဖိလိုကလေသည။ ဗညားလီးကလညး သူ့စောကပတပေါ အပားလိုကကပနေလေသည။ စောကပတထဲမ ဆစခနဲ့ဖစကာ တစုံတခုကို တောင့တလာလေသည။ ဗညားက နားနားကပကာ “တီလေး သားတို့ လိုးရအောင နော လူမသိ သူမသိ တိတတိတလေး အဒေါရငးနဲ့ တူရငး လိုးရအောငနော တီလေး ခံခငနေပီမလား” ဟု လေသံလေးဖင့ ပော လိုကလေသည။ ဆုမတမာ ကာမအရသာခံစားဖို့ကလဲ၍ ခေါငးထဲ ဘာမမရိလေရာ ခကခငးပင ခေါငးညိမ့ သဘောတူလေ သည။
“ဒါဆို တီလေးက သားလီးကိုကိုငပီး တီလေး စောကပတထဲထဲ့ပေးနော” ဗညားက ပောပောဆိုဆိုဖင့ ဆုမတလကကိုယူကာ သူ့လီးပေါသို့ တငပေးလိုကလေသည။ ဆုမတက ခကခငးပင ဗညားလီးကိုကိုငကာ သူ့စောကပတထဲသို့ တေ့ကာ ထဲ့ပေးလေ သည။ ဗညားက ခါးအားသုံး၍ ဖိလိုကရာ လီးတဝကခန့ လောခနဲ့ ဝငသားလေသည။ ဗညားက ခါးတလုပလုပဖင့ ဆောင့ခါ ဆောင့ခါ လိုးပါတော့သည။ ဗညားက ခါးအားကိုကောငးကောငးအသုံးခကာ အခကရေမတ၍ လိုးပေးနေလေသည။ အခကရေ ၅ ကောလာသောအခါ ဆုမတတယောက အရေတောကတောကကကာ အကောငးကီးကောငးနေပီဖစလေသည။ ထို အခိနတင ဗညားက လီးကို ဆဲထုတလိုကလေသည။ “ဟင့ ဟင့ သား ဘာလို့…” “တီလေးသားကို လေးဘကကုနးပေးပါ့လား ဟင” ဆုမတတယောက လငမနစာထကာ ဖငဘူးတောငးထောငပေးလိုကလေသည။ လငးသူရိတုနးက လငးသူက လေးဖကထောက၍ နောကကနေ လိုးရတာကို ကိုကသလို သူကလညး အလိုးခံနေရငး စောကစိကို လတလပစာပတရတာကို နစသကလေသည။
ယခု ဗညားက လေးဖကကုနးခိုငးသောအခါ ပောပောကီး ကုနးပေးလိုကလေသည။ ဗညားက နောကကနေသူ့လီးတဆုံးထဲ့ကာ ဆောင့လိုးပါတော့သည။ ဆုမတမာ အရသာတေ့ပီးရငးတေ့နေလေသည။ ဗညားက နောကကနေ ဖငကိုငကာ လိုးနေရငး စူ ထကနေသော ဆုမတဖငပေါကထဲသို့ လကမလေးထဲ့ကာ လည့ပေးနေလေသည။ ဗညားလည့ပေးပုံမာ ဝကအူရစလည့သလို ဘယညာလည့ပေးနေခငးဖစရာ ဆုမတမာ အခိုပေါ သကာလောငးသလို အရသာပေါအရသာဆင့ကာ ကာမအရသာထူး ထူးဆနးဆနးကို ခံစားရလေတော့သည။ ဆုမတမာ လကတဖကက မေ့ယာကိုထောကထားကာ လကတဖကက စောကစိကိုပတ နေရငး အသံထကကာ ညီးညူ မိလေတော့သည။
“အ…အ…အား…အ ဟငး ဟငး ကောငး ကောငး” ဗညားမာ ပီးမသားရလေအောင အခကရေမတကာ လိုးနေလေသည။ တီ လေးက စောကရေရမးသလို စောကပတကလညး စီးစီးပိုငပိုငရိလေသည။ မကာမီ အခကရေ၂၅ကောလာသောအခါ တီလေး စောကပတမာ သူ့လီးကို ညစဆဲလာလေသည။ တီလေးပီးတော့မာကို သဘောပေါကမိသောကောင့ လီးကို ဒစထိဆဲထုတကာ အားရပါးရအားကုနသုံးကာ ဆောင့ပေးလေတော့သည။ “အ…အ…သား… တီ…လေး…အား…အ ဟငး…ပီး…ဟငး…ပီး… ကောငး…ကောငး” ဆုမတမာ မပီမသရေရတရငး ပီးသားကာ လေးဖကထောကနေရာမ မေ့ယာပေါသို့ မောကကသားလေ သည။ ဗညားက အလိုကသင့ပင သူ့လီး ဆုမတစောကပတမ ကတထကသားသောလညး ဆုမတဖငထဲမ လကမကို အကတမ ခံပဲ လည့ပေးမဲလည့ပေးနေလေသည။
“တီလေး တီလေးက ပီးသားပေမယ့ သားက မပီးသေးဘူးလေ” “သားပနလိုးလေ” “ဟင့အငး တီလေးဖငကို လိုးခငတယ” ဗညားက “တီလေးဖငကို လိုးခငတယ” ဟူသော စကားသံအဆုံးမာ ဖငထဲမ လကမကိုဆဲထုတလိုကလေသည။ ဆုမတမာ ရုတတရက ဖငကလိပေးနေသော လကမ ဆဲနုတသားသဖင့ အလိုမကမုတခုဖစပေါလာကာ ဖငထဲမာလဲ ဟာသားလေသည။ ဖငခံကည့ခငစိတမားပေါလာသလို ကာမသေးသားမားသောငးကနးကာ ခပကမးကမး ခံစားလိုသော စိတမားလညး ပေါပေါကလာလေသည။ ထို့ကောင့ အလယတကူပင “လိုးလေသားရဲ့” “တီလေး လေးဖကပနကုနးပေးပါဦးနော” ဆုမတက လေးဖကထောကကာ ဖငးဘူးတောငးထောငပေးလေသည။ ဗညား အလနကေနပနေလေသည။ ဖငလိုးရာတငခောဆီအဖစ သုံး ရန ဆုမတ၏ ခေါငးလိမးဆီဗူးကို ဆငးယူလိုကလေသည။ အလနလိုးခငနေသော တီလေးကို ဖငပါလိုးရတော့မညဖစလေ သည။ ခေါငလိမးဆီဗူးကို ဖင့ကာ လကညိုးဖင့ အနညးငယကောယူ၍ ဆုမတဖငထဲသို့ သုတလိမးပေးလေသည။ သူ့လီးကီးကို လညး သုတလိမးပီး ဖငဝမာ တေ့ကာ ဖေးဖေးခငး ဖိသငးလေသည။ လီးကား ဖငထဲသို့ တအိအိနဲ့ ဝငနေလေသည။ အောကက ဆုမတမာလညး အံကိတကာ တငးခံနေလေသည။
“တီလေး စိတကိုလော့ထား ပါးစပဟ အသကရူ ပီးတော့စောကစိကိုကလိပေး” ဗညားက ဆုမတဖငကို လကဖင့ထိနးကိုငကာ ဖငထဲ လီးထဲ့နေရာမ ပောလိုကလေသည။ ဆုမတမာ ဗညားပောသည့အတိုငး လုပလေရာ အတောကို သကတောင့သကသာ ဖစကာ ဖငထဲသို့ လီးဝငလညးခောလေသည။ လီးတဆုံးဝငသောအခါ ဗညားက အသာခော့ကာ နဲ့လိုးလေသည။ ဆုမတမာ ကာမအရသာ အသစအဆနးကိုခံစားရလေသည။ လီးစသငးခိနတင ခေါငးလိမးဆီနင့ ဗညားလကဖင့ ခဲ့ပေးထားမုကောင့ သိပ မနာပဲ အနညးငယနာကငမုရိလေသည။ လီးတခုလုံးဖငထဲဝငကာ ဖေးဖေးခငး စလိုးတော့ နာလဲနာ ကောငးလဲကောငးသော နာ ကောငးဝေဒနာကိုခံစားရလေသည။
အခုတော့ဖင့ ရိနးခနဲ့ ဖိနးခနဲ့ ဖစကာ ဖငဝမစလာသော အရသာက လူတကိုယလုံး လေထဲ မောကနေသလိုလိုပင။ စောကဖုတထဲမလညး အရေမားတောကတောကကကာ အိပယာခငးကိုရဲရဲစိုနေလေသည။ စောကစိကို ကလိရုံဖင့အားမရတော့ပဲ စောကပတထဲ လကထဲ့ကာမေရငး ဖငဇိမတေ့နေလေတော့သည။ ဗညားကိုလညး အစဲကီးစဲကာ အပိုငယူ လငတောခငစိတပါပေါကလာလေတော့သည။ ခနအကာတင ဆုမတမာ စောကခေါငးထဲမရစိရစိဖစကာ အရေတ တောကတောကကရငး ပီးသားခိနဝယ ဗညားမာလညး စောကပတထကကောငးသည့ ဖငလိုးနေရခငးကောင့၎ငး စိတကိုလဲ လတထားသောကောင့၎ငး တခိနထဲလိုလိုပီးကာ တီလေးဖငထဲသို့ လရေမားပနးထဲ့လိုကပါတော့လေသည။
ဆုမတမာ မေယာ ပေါသို့ မောကလက ကသားလေသည။ ဘေးမာလဲ လာသော ဗညားကို လမးဖကလိုကကာ “သားတီလေးကိုပစမသားရဘူးနော တီလေးကို အမဲလိုးပေးရမယနော တီလေးဟာနေခဲ့သမ ကကလပတေကို သားကဖည့ပေးလိုကတာလေ တီလေးလေ ဖစနိုငရင သားနဲ့ လကထပခငတယ” ဟု ပောလိုကလေသည။ ဗညားမာ “တီလေးကိုလိုးရင တူအရငးအနေနဲ့လိုးရမာလား ယောကားအနေနဲ့လိုးရမာလား” လို့ပနမေးရဦးမည ဟုစဉးစားရငးပုံးလိုကမိလေတော့သည။
Zawgyi
မုဆိုးမ တီေလး
“ပန္ေတာ့မာလားက” “သားေတာ့မယ္ ကိုx{1039}x{101C}ကီးစိုးရာ အိမာက တီေလးတေယာကဲဗ” “ဗညားရာ မင္းလဲ မိန္းမေတာင္ ရပါဦး မလားကာ” “အဲ့ဒါေတက ေနာကပါဗာ အေရးx{1039}x{101C}ကီးတာက ကေနာ့ဲx{1037} တဦးတည္းေသာေဆမိဳးဖစဲ့ ကေနာ့ေဒၚပါဗာ” “ေအးပါကာ သိပါတယ္ ငါကစတာပါကာ ေကးဇူသိတတာ မမားပါဘူး ဗညားရာ” ေပာေပာဆိုဆိုx{1014}x{103D}င့္ ဗညားအိမိုx{1037} ပနာခဲ့ ေလသည္။ ဗညားရဲx{1037} နာမညပည့စုံက ဗညားေမာင္ေမာင္။ စကx{103C}တကx{1039}x{1000}သိုလ္ ေနာကုံးx{1014}x{103D}စို ဗိသုကာဘာသာရပင့္ တက္ ေရာက္ေနေသာ ေကာင္းသားတေယာက္ ဖစည္။ သူကတဦးထဲေသာသားဖစာ သူေခာကန္းအေရာကင္ ကား မေတာဆမx{103C}ဖင့္ မိဘမား ကယနဲ့ေလရာ သူx{1037}အေမ၏ ညီမအရင္း တီေလးဆုမတ္x{1014}x{103D}င့္ သူx{1037}ေယာက္ား အနယင္းသူက ေစာင့္ေရာကဲ့ေလသည္။ အေဖကလည္း တေကာင္x{1039}x{101E}ကကစာ အေမဘကလည္း ေပးၾကည့ ညီမx{1014}x{103D}စ္ေယာကိသညစ္ ရာ ဗညားဘဝမာ ေဆမိဳးဆို၍ တီေလးဆုမတ္ တေယာကဲသာ ရိေလသည္။
သိုx{1037}ေသာ္ အနယင္းသူကလည္း လနဲ့ေသာ ၆လခနx{1037} ေသးတိုးေရာဂါဖင့္ဦးေx{1014}x{103D}ာက္ေသးေၾကာပတယနဲ့ေလရာ မုဆိုးမတီေလးကို ပစားဖိုx{1037}ရာ ဗညားအတက္ စဥ္းစားမရေသာအရာဖစ္ေလသည္။ ဗညားမိဘမား ကယနဥခါက ကနိ ေသာ ပစx{1039}x{1005}ည္းမားကိုေရာ အိမိုပါေရာင္းခ၍ ဗညားနာမည္x{1014}x{103D}င့္ ဘဏာအပားေစကာသူတိုx{1037}ေနထိုငာ မx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ေလးသိုx{1037} အၿပီးေခၚ ယူခဲ့ေလသည္။ သူတိုx{1037}လငယားတင္ သားသမီးမထန္းကားသဖင့္ ဗညားကို သားအရင္းx{1014}x{103D}င့ခား အလိုလိုကစင္ေလသည္။ အနယင္းသူက ကားပဲစားဖစလို အေမာမငည္းရိေလသည္။ ဗညားမိဘမားဖစပို ေကာင္းစာ သငန္းစာယူ ကာ သူx{101B}ုတရက္ တိမ္းပါးခဲ့သညိေသာ္ ဆိုေသာေမးခန္းကို လက္ေတx{1037}ေဖဆိုေစေလသည္။ တီေလးနာမည္x{1014}x{103D}င့္ ဘဏေကာင့္ ဖင့ာ ဘဏိုးေငဖင့္ ေအးေအးလူလူ ေနထိုင္x{1014}x{103D}ိုင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးခဲ့ေလသည္။
ထိုေၾကာင့္ အနယင္းသူ ဆုံးပါးသားခဲ့ေသာည္း သူတိုx{1037}တူဝရီးအတက္ အေခမပက္ ေအးေအးလူလူ လူတန္းေစ့ေနထိုင္ စား ေသာက္x{1014}x{103D}ိုင္ေလသည္။ တီေလးဆုမတာ အသက္ ၄ အx{101B}ယိကာ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယခိဳးအစားမာ ရင္ ၃၆ ၊ ခါး ၂၈ ၊ တင္ ၃၈ တိုx{1037}ဖင့္ မပကီးပဲ ရိေနေသးသည္။ တီေလး အလုပာ အိမx{103C}ကိစx{1039}x{1005}သာရိၿပီး အားလပိနင္ ကန္းမာေရးလိုကားသဖင့ည္း အx{101B}ယင္ x{1014}x{103D}ုပိဳေနေလသည္။ ဗညားမာ တီေလးေခာေမာလပမx{103C}ကို သတိထားမိေသာည္း လိငိစx{1039}x{1005}ကိုေခါင္းထဲသိပထဲ့သဖင့္ ေမ့ေမ့ေပာက္ေပာကာရိေလသည္။ သူဝါသနာပါရာ ေဘာလုံးကနင္း စာဖတင္းတိုx{1037}၌သာ အခိနုန္ေလ့ရိေလသည္။ ရံဖနံခါ ေဘာါေတx{1014}x{103D}င့္ လကကညိုင္ ထိုငာကလဲ၍ ဘယ သိပားေလ့သားထမရိေပ။ အနယုံးၿပီးေနာက္ ပိုၿပီး အပငထကဲေနခဲ့ေလသည္။
ဆိုငယ္ အိမဲသင္းၿပီးတံခါးပနိတ္ေတာ့ တီေလးက “သားပနာၿပီလား” “ဟုတီေလး လကကညိုငနသားတာ ပါ” “ထမင္းစားေတာ့ေလ တီေလး ပင္ၿပီးအုပ္ေဆာင္းအုပားတယ္” “ဟုတဲ့ပါ တီေလး” “မနကန္ သားေကာင္းပိတ္ တယ္ တီေလးကို ေဈးခိဳလိုကိုx{1037}ေပး” “ဟုတ္ သားလိုကိုx{1037}ေပးပါ့မယီေလး” တီေလးက ေပာၿပီး သူx{1037}အိပန္းထဲသိုx{1037}ဝငားေလ သည္။ ဗညားတိုx{1037}အိမည္ ၆၅လမ္း သိပx{1039}x{1018}ံလမ္းေတာငကငိၿပီး ေပ ၄ × ေပ ၆ အိမိုင္းထဲတင္ တထပိုက္ေလး တလုံး ေဆာကားေလသည္။ အိမဲ စဝငငင္း ဧည့န္းတခန္း၊ ဧည့န္းေနာကင္ အိပန္း၂ခန္း မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုငိေလသည္။ ေနာကကင္ ထမင္းစားခန္းနဲx{1037}မီးဖိုခန္း ၊ ေရခိဳးခန္း၊ အိမာx{1014}x{103D}င့္ ပစx{1039}x{1005}ည္းအေဟာင္းမားထားေသာ စတိုခန္းတိုx{1037}ရိေလသည္။
ဗညားလည္း ထမင္းစားခန္းသိုx{1037} သားကာ ထမင္းစားလိုက္ေလသည္။ ၿပီးေနာက္ ေကာင္းစာ ခနလုပာ အိပာဝငဲ့ေလသည္။ “ေပး တီေလး သားကိုေပး သားကိုငဲ့လိုကယ္” “ရမာလားကယ္ တီေလးဖာသာပဲ ကိုငဲ့ပါ့မယ္ “ရပါတယ္ သားပဲကိုငဲ့ပါ့မယ္ တီေလးသားကိုပဲေပး” “သား ေဆးx{101B}ုံx{1039}x{101C}ကီးေရx{1037}ကို ဝင္ေပးဦး တီေလးေဆးဝယရာရိလိုx{1037}” “ဟုတီေလး” ေပာေပာဆိုဆိုx{1014}x{103D}င့္ ဗ ညားက ဆိုငယ္ေမာင္းထကိုက္ေလသည္။ ေဈးခိဳတင္ ေဈးဝယ္ၿပီး တူရီး၂ေယာက္ ပနာၾကခင္းဖစ္ေလသည္။ ၂၆လမ္း၊ လမ္း၈ မီးပိဳင့င္ မီးနီ၍ ရပ္ေနစဥ္ မိုးက ဆိုင္းမဆင့္ ဘုံမဆင့္ x{101B}ုတရက္ သည္းထနာ x{101B}ာခေလေတာ့သည္။ တီေလးေရာသူ ပါ x{101B}ဲx{101B}ဲစိုသားေသာည္း ေတာါေသးသည္။ ေရစိုခံသည့္ ပစx{1039}x{1005}ည္းမားသာဖစ္ေနတာက မိုးx{101B}ာလည္း အဆင္ေပခဲ့ေလသည္။ ေဆးx{101B}ုံx{1039}x{101C}ကီးေရx{1037} ေဆးဆိုငဆိုငင္ ရပာ ေဆးဝယ္ၿပီး အိမနဲ့ေလသည္။
အိမန္ေရာက္ေတာ့ အခန္းကိုယီသားၿပီး အဝတ္ အစားလဲၾကသည္။ ဗညားမာ ေရသုတနတက္ မက္x{1014}x{103D}ာသုတုဝါကို ရာမရ ဖစာ ပx{103F} နာတက္ေနေလသည္။ ဘယိုမ ရာမေတx{1037}သည့ဆုံး တီေလးဆီက သားယူၿပီးသုတယု ဆုံးဖတာ တီေလး အခန္းထဲသိုx{1037} တံခါးေခါကပဲ ဝငိုက္ေလသည္။ တီေလး အခန္းထဲေရာက္ေသာအခါ ဗညားမာ ပါးစပေဟာင္းသားဖစ္ ကာ ရငုန္x{1014}x{103D}x{103C}န္းလဲမနာေလသည္။ မနငုံေရx{1037}တင္ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယေပၚပိုင္း ဗလာထားကာ ေအာကိုင္းကို တပတ္x{1014}x{103D}မ္း ထမိန ထညတားၿပီး ဆံပငို ေလမx{103C}တကင့္ အေခာကံေနေသာ တီေလးမာ သူ၏ဘဝတင္ မငူးသမေသာ မိန္းမမားထဲတင္ အလဆုံးမိန္းမဖစ္ေလသည္။ တီေလးရငား၂ဖကာ တင္းတင္းရင္းရင္းဖင့္ စူကာခၽနက္ေနေလသည္။ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းအစုံမာ ပန္းx{1014}x{103D}ုေရာငမ္းလက္ စိုေတာက္ေနေလသည္။
တီေလးက သူx{1037}ကို ေကာေပးၿပီး ရပ္ေနေသာေၾကာင့္ မနဲမ တဆင့္ မင္ေနရေလသည္။ တီေလးက သတိထားမိသားခိနာေတာ့ “သား ဘာလာလုပတာလဲ” ဟုဆိုကာ တဘကထညင့္ သူမရဲx{1037}ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယေပၚပိုင္းကို အလငမနတိုက္ၿပီး ေမးလိုက္ ေလသည္။ “ဟို … ဟို … သားအခန္းထဲမာ တဘကာမေတx{1037}လိုx{1037} တီေလးဆီက လာယူတာ” “ေၾသာ္ ေအး …ေအး…သားဘီx{101B}ို အေပၚထပာ တီေလး ထည့ားတယ္ သားေသခာမရာမိတာ ေနမယ္” “ဟုတ္ တီေလး သားပနာၾကည့ိုကါ့မယ္” ဟု ေပာၿပီး တီေလးဆီမ သူx{1037}အခန္းထဲသိုx{1037} ပနာခဲ့ေလသည္။ အခန္းထဲသိုx{1037}ေရာက္ေသာ္ သူx{1037}ေပါင္ၾကားထဲကလီးမာ မိုးေမာ္ေအာင္ ေထာငတ္ေနၿပီး အေရၾကညားပါ စိမ့က္ေနေလသည္။ သူx{1037}စိတဲတင္ တီေလး ဆုမတ္၏ ပန္းx{1014}x{103D}ုေရာငိုေတာက္ေနေသာ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းထူထူေလးx{1014}x{103D}င့္ ေကာ့ခၽန္ေနေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အစုံကိုသာ မင္ေယာင္ေနမိေလသည္။ မသင့္ေတာ္ မလုပ္ေကာင္းေသာ အရာဖစည္ ဟု ကိုယ့ိုကိုယ္ ပစငိေလသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ ထိုေနx{1037}ကစၿပီး သူx{1037}စိတ္ေတက တီေလးအၾကာင္းသာ စဥ္းစားေနမိကာ ရည္းစားပူမိ သလို မx{103C}ိင္ေတေနမိေလသည္။
ေဒၚဆုမတ္ အသက္ေလးဆယ္ ေကာ္x{101B}ုံေလးရိေသးေသာ မုဆိုးမx{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေလးဖစ္ေလသည္။ ေဆမိဳးဆိုလိုx{1037} တူတေယာကာရိကာ မီခို ရာမဲ့ေနေသာသူဖစ္ေလသည္။ ေယာက္ားေသဆုံး ခါစကေတာ့ ပူေဆးဝမ္းနည္းမx{103C}ေၾကာင့္ မသိသာေပမဲ့ တေဖးေဖး အသားက လာခိနာေတာ့ သိသာလာတာက ေသးသားဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ေတာင္းဆိုမx{103C}ပငစ္ေလသည္။ စားဝတ္ေနေရး ပူပငx{103C}မရိ ကန္းမာေရး ေကာင္းမန္ၿပီး အခိနန္ စားအိပ္ေနရေသာ ဆုမတဖိုx{1037} အရင “အိပားခံ” ဟူေသာ ဖစဥုံးမိဳးမာ သူx{1037}အခိန္x{1014}x{103D}င့ူ ဖစာ ခဲ့ေသာည္း ခငန္းဖစူ မရိေလေတာ့ အအိပ္ အစားရိပါေသာည္း ခံခင္းဟူေသာ ကာမမx{103C} ကိစx{1039}x{1005}တင္ ပတတ္ေနခဲ့သညာ အခိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ့ေလၿပီ ဖစ္ေလသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ ကာမမx{103C} ကိစx{1039}x{1005}ကို ေမ့ထားခဲ့သညာ ၾကာခဲ့ေခပီဖစ္ေလသည္။
ေမ့ေနေသာအရာကို သတိလာေပးသူကရိေလၿပီ။ ဗညား အခန္းထဲဝငာေတာ့ သူx{1037}x{1014}x{103D}ိုx{1037} ၂ ဖကလုံးကို မငားေလသည္။ ဘယ္ အခိနထဲက ၾကည့္ေနမန္းမသိ။ အၾကည့္ေတက စူးစူးရဲရဲ မကက္ေမာေမာရိေလသည္။ တည္ၿငိမ္ေနေသာ ကန္ေရထဲသိုx{1037} ခဲတ လုံးကသည့္x{1014}x{103D}ယ္ သညဖစပကား သူမ၏ ေသးသားတည္ၿငိမx{103C}ကို လx{103C}ပားေစေလသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ လူေလာကအမငင့္ လကခံx{1014}x{103D}ိုင္ေသာ အရပပ္ေနပည္ေတာ ၾကားလိုx{1037}မေတာ္ေသာ အရာဖစ္ေန၍ ေမ့ေမ့ေပာက္ေပာကာ ေနမိေလသည္။ သူမ ကားေမ့ေမ့ေပာက္ေပာက္ေနခဲ့ေသာည္း မေမ့x{1014}x{103D}ိုငာက ေx{101B}x{103E}ကိုယ္ေတာညား ေနမင့္ေလ အx{101B}ူးရင့္ေလဆိုသလိုဖစ္ေနသည္။ လနဲ့ေသာညက တိုကိုကိုငိုင္ ဆုမတာ အာေခါင္ေတေခာကာ ေရငတာသဖင့္ လနx{1037}္x{1014}x{103D}ိုးလာေလသည္။
အာေခာက္ တာမ လာပငဲေတာ့မလိုဖစ္ေနသည္။ စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့မ ရပကဲမ ေဒါကာေမာင္ေမာငုတ္ မဂx{1039}x{1004}လာေဆာင ဒံေပါကား စားလာမိေသာေၾကာင့္ ဖစ္ေလသည္။ ေဒါကာေမာင္ေမာငုတိုx{1037}ကား လူခမ္းသာမားဖစ္x{101B}ုံမက အေပးအကမ္း ရက္ေရာကာ စိတင္းေစတနာေကာင္းေသာသူမားဖစ္ေလရာ အပနိဳင့ဲပါေပးလိုက္ေသာေၾကာင့္ ဒံေပါကိုရင္ x{1039}x{101C}ကိဳကတ္ ေသာ သူမကလဲ ညစာအဖစါထပားလိုက္ေလသည္။ ဒါေၾကာင့ဲ ေရတအားငတာ လနx{1037}္x{1014}x{103D}ိုးလာခင္းဖစ္ေလသည္။ အိပာ ထဲေရပုလင္းယူမထားမိသညို ကိုယ့ို ကိုယပစငင္း ေရပုလင္းယူရနခန္းထဲမ ထကာခဲ့ေလသည္။ ေရပုလင္းယူၿပီး ပနလာတင္ ဗညားရဲx{1037} အခန္းဆီမ “အား ေကာင္းတယ္ တီေလးေကာင္းတယ္ တီေလးကို ေဆာင့တာေကာင္းတယ္” ဟူေသာ အသံကို ၾကားလိုကေလသည္။
ဆုမတာ x{101B}ုတရကနx{1037}ားမိေလသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ ေမာငညား ဘာမား မဟုတာလုပ္ေနပါ သနည္း ဟုသိရိရန္ အတက္ ဗညား အခန္းတံခါးကို အသာဟကာ ၾကည့ိုက္ေလသည္။ ဗညားမာ ပကကနက္ x{1014}x{103D}စ္ၿခိဳက္ စာ အိပ္ေပာ္ေနေလသည္။ အိပ္ေနရင္းကပင္ “အား တီေလးကို လိုးခင္ေနတာၾကာပါပီ လိုးရတာ ေကာင္းလိုကာ” ဟု ပီပီသ သx{1039}x{101C}ကီး ေယာငိုကိနာေတာ့ ဆုမတေယာက္ ရငုန္x{1014}x{103D}x{103C}နနာကာ ကတုနယငစီး လဲကမတတူးမား ေပာ့ေခသား သဖင့္ တံခါးကိုကိုငာ ထိန္းထားရေလသည္။ “ဒီေကာင္ေလး အဲ့ေလာကိ ငါ့ကိုစဲလန္းေနပါလား” ဟူေသာ အသိက သူရငို တလပပ္x{1014}x{103D}င့္ ရငုန္ေစပါသည္။ လတကါေဆာကညာမရဖစ္ေနမx{103C}ကို ပနည့တ္x{1014}x{103D}ိုင္ေအာင္ ခနေလးအသာရပ္ေန လိုက္ေလသည္။
မိမိကိုယို ထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့မ ဗညားခုတငိရာသိုx{1037} အသာေလာကာခဲ့ေလသည္။ ဗညားမာ ပလကနကိပ္ေပာ္ေနကာ ခါး၌ဝတားေသာပုဆိုးမာ ေပလကိေလသည္။ ပုဆိုးမာ လုံလုံၿခဳံၿခဳံ ဖုံထားလကငိေနေသာည္း ပုဆိုးအထကားဆီမ ဖု ေဖာင္းလကိေနေလသည္။ လီးေတာင္ေနသဖင့္ ဖုေဖာင္းေနၾကာင္း သတိပဳမိေလသည္။ ဗညားလီး ဘယ္ေလာကိသညို သိ လိုသဖင့္ ပုဆိုးကို အသာလန္ၾကည့ိုက္ေလသည္။ ဗညားလီးx{1039}x{101C}ကီးမာ လီးအေရပားက ဒစိုလုံေအာငဖုံးx{1014}x{103D}ိုငဲ ထိပပင့ာ ေနေလသည္။ အရည ၆လကခဲေလာကိကာ လုံးပတ ကပုံးေလာကိေလသည္။ လီးx{1039}x{101C}ကီးမာ အစမ္းကုန္ေတာငတ္ေန ၿပီး လီးေပၚမ အေၾကာမားက ဖုထေနကာ အေရမားလဲ တစိမ့ိမ့က္ေနေလသည္။
ထိုအခိနာပင္ “အနီေလး x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတ အနီ ေလး x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတ” ဟု ဗညားရဲx{1037} ေယာင္ေအာံx{1014}x{103D}ငတူ လီးx{1039}x{101C}ကီးကားတဆတတုနာ သုတ္ေရဖဴ ဖဴ မားပန္းထကာေလ သည္။ ဆုမတာ လနx{1037}ားေသာဲ သုတ္ေရမား တရိနိုးပန္းထက္ၿပီး လကနုတ္ေရမား စိမ့ကာပုံမာ ၾကည့္ေကာင္း လေသာေၾကာင့္ ၾကည့္ေနရင္း သူမေစာကုတဲမ ဆစနဲx{1037} ဆစနဲx{1037}ဖစာ ေစာက္ေရမား စိမ့ကာေလသည္။ ဗညားမာ “အင္းအဲ” x{1014}x{103D}င့္ လူးလနx{1037}ာေလသည္။ မၾကာမီx{1014}x{103D}ိုးလာေတာ့မညို သိေသာေၾကာင့္ ဆုမတာ ဗညားအခန္းမ ထကာခဲ့ေလ သည္။ မကုံးထဲမာေတာ့ ဗညား၏ သုတ္ေရစိမ့က္ေနေသာ လီးx{1039}x{101C}ကီးကိုသာ မင္ေယာင္ေနမိေလသည္။ ဆုမတ္ ကိုယ့ခန္းထဲ သိုx{1037} ပန္ေရာက္ေသာအခါ ညဝတားေသာ ဗဂားမားကို အသာလနာ အခစတ္၍ ငိုေနရာေသာ ညီမေလးကို အသာပတာ x{1014}x{103D}စိမ့္ေပးရင္း ေခာ့ေလငိုေလဖစာ ညီမေလးမာ အဆုံးစနုံး ငိုခငင့္ ရx{103C}ိကိုပီးေနာက္ အိပာထကယ္ အပာေရာငက္ ေရမားအိုငန္းေနေသာ ေနရာကို ေစာငင့ုံးကာ အိပိုက္ေလေတာ့သည္။
တခုေသာ တနဂx{1039}x{1004}ေx{1014}x{103D}ေနx{1037}တငစ္ေလသည္။ ဗညားသည္ တီေလးဆုမတ္ အခန္းထဲ တံခါးဖင့င္၍ တီေလး၏ ဝတီးသား ပငီ ေလးမားကို ရာေဖေလသည္။ ဟိုးတေလာဆီက သူအိပကဲတင္ တီေလးအား ခါးမကိုင္ေဆာင့ာ အားရပါးရလိုးေနရသည္ ဟု အိပကက္ေလသည္။ အိပကဲတင္ တီေလးေစာကုတဲသိုx{1037} လေရမားထဲ့ကာ ၿပီးဆုံးသညထိ မက္ေလသည္။ တကယဲ အပငာ လေရမားထက္ေနေလသည္။ သူသည္ ေပပေနေသာ လေရမားကို အိမာသိုx{1037}သားေဆးၿပီး အပနင္ တီ ေလးအခန္းဆီမ ညီးညဴ သံသဲ့သဲ့ေလး ၾကားလိုကေလသည္။ ဗညားမာ လကေလာ အိပကဲတငည္း လိုးရသညု မငကားသညစာ စိတဲတင္ တီေလးကို မငိုစိတဲ ပင္းပေနေသာေၾကာင့္ အခန္းတံခါးအသာဟကာ ေခာင္းၾကည့္ လိုက္ေလသည္။
မငေသာ မငင္းမာ ဗညားအဖိုx{1037} ၾကည့ဝရx{103C}မဝေသာမငင္းပါေပ။ တီေလးဆုမတေယာက္ အဝတပါ ကိုယုံးလုံးဖင့္ ေပါင္ၾကားထဲ လက္x{1014}x{103D}x{103C}ိက္၍ ေစာကိကို ပတာ အသာေဖရင္း ဖီးတက္ေနေလသည္။ တီေလးရဲx{1037} မိေမးတိုင္း ဖေမးတိုင္း တုံးလုံး အေနအထားကိုေတx{1037}ရေတာ့ စိတ္ေတ တအားလx{103C}ပားကာ လီေတာငာေလသည္။ တီေလးသည္ ဖဴ ေဖးေတာင့င္း စို ေပေခာလတဲ့ မိန္းမတေယာက္ ဖစည့တိုင္း အခိဳးအဆက သူx{1037}ေနရာနဲx{1037}သူ အခိဳးကကာေပပစ္ေလသည္။ ခါးေသးေသး ဗိုကားရပပ္ ေပါငနယယ္ေတက ဖဴ စပင္းဖနx{1037}္ေနသည္။ ေပါင္ၾကားဂဆုံက ေစာကတ္x{1039}x{101C}ကီးမာလည္း အေမx{103E}းလုံးဝမရိ ရိတားပုံရေလသည္။ တီေလးကား “တဟင္းဟင္း” ၿငီးလက္ ပတ္ေကာင္းေနေလသည္။ ဗညားမာ စိတထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ လီး ကို ပုဆိုးေပၚမ ကိုငာ တီေလး၏ အလအပx{1014}x{103D}င့္ စိတကာဖီးေနေသာ မငင္းကိုၾကည့င္း ဂင္းထုပါေလေတာ့သည္။ သိပ္ၾကာ ၾကာမထုလိုကပါ တီေလး၏ အလအပမားၾကားယစူးစာနစ္ေမာရင္ သူေနာကပခီ လေရထကာ ၿပီးခဲ့ရပါသည္။
အခိနိုကာပင္ တီေလးေစာကတကဲေၾကာင္းမ ေစာက္ေရဖဴ ဖဴ မားစိမ့ကာခိနင္ တီေလးကိုယ္ေလးမာ တနx{1037}နဲx{1037} တနx{1037}နဲx{1037}ဖစာပုံကို ၾကည့င္း တီေလးလဲၿပီးသားၿပီကို သူသိလိုကသဖင့္ အခန္းတံခါးေစ့ကာ ထကာခဲ့ပါေတာ့သည္။ ေနာက္ေနx{1037}မနကဲ တီေလးက မနကန္ ပင္ဦးလငင္ စိုင္းစိုင္းခမ္းလx{103C}ိင္ ရx{103C}ိးပဲရိသဖင့္ သားၾကည့ိုေၾကာင္းေပာသဖင့္ သူလဲ သေဘာတူလိုက္ေလသည္။ ေနာကေနx{1037}ေရာက္ေသာ္…။ ဗညား ဧည့န္းထဲတင္ ထိုင္ေစာင့္ေနေလသည္။ ပင္ဦးလငကန္ အဆငင့စ္ေနေလၿပီ။ တီေလးဆုမတ္ အဝတစားလဲၿပီးပါက သားx{101B}ုံပငစ္ေလသည္။ ခနအၾကာ တီေလးထကာေတာ့ ဗ ညားမာ ပါးစပေဟာင္းသားဖစာ ေငးၾကည့ိေလသည္။
ဂင္းေဘာင္းဘီဝတာ အေပၚမ လယာအကx{103E}ရညပတားၿပီး ဆံပင္ေတကို စုစည္းထားေသာတီေလးမာ ေကာင္းဘိဳင ေလးတေယာက္x{1014}x{103D}င့္ တူေလသည္။ ေဒါကါေသာ သားေရေခနင္းစီးထား၍လည္း ပို၍ ဆကီဖစ္ေနေလသည္။ အထူးသဖင့္ တီ ေလးဝတားေသာ လယာအကx{103E}မာ ရားေရာငေပာငစာ ကုတင္ေဆးအုပားေသာေၾကာင့္ လက္ေနေလသည္။ ဗ ညားမာ ထိုကဲ့သိုx{1037}အကx{103E}ဝတားေသာ မိန္းမမိဳးဆိုပိုဖီးလာသညစ္ေခရာ တီေလးဆုမတား ရမၼကိုးမားေဝေနေသာ အၾကည့္x{101B}ိုင္းေတနဲx{1037} ပစားေနမိေလသည္။ အခုေနမား ဂင္းေဘာင္းဘီခၽတာ ဘာဂာဆဲလိုကပါက အီစိမ့္ေနမာဟုလည္း ေတး မိေလသည္။ “ဟဲ့ ဘာၾကည့္ေနတာလဲ သားမယ္ေလ လူကိုမမငူးတာကေနတာပဲ” “ဟုတ္ ဟုတ္ တီေလး တီေလးက ခါတိုင္း ထကေနလိုx{1037}ပါ” “ေအာ ခါတိုင္းေတာ့မလဘူးေပါ့ ဟလား” “ခါတိုင္းလဲလပါတယ္ ခုဟာက ပပဝတီေတာင္ တီေလးေလာက္ မလဘူး” “သား လာ အx{101B}ိုးမရိတိုင္း ကဲ လာ သားၾကစိုx{1037}” ဆိုငယ္ေပၚတက္၍ ေမာင္းထကဲ့ေလသည္။
ပင္ဦးလင္-မx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ေလးလမ္း ေပၚ ေရာက္ေသာအခါ တီေလးက ” သား ဆိုငယ္ ခနရပ္ဦး” ဟုဆိုသဖင့္ ဆိုငယပ္ေပးလိုက္ေလသည္။ တီေလးက တေစာင္းထိုင္ေနရာမ ခထိုငာ သူx{1037}ခါးကို ဖကိုက္ေလသည္။ ထိုx{1037}အပင္ မကနါ တပိုကဖင့္ ေလးဆယ္ေကာီေလးမာ ဆယ္x{1014}x{103D}စ္ေလာက္ ပနယားေလသည္။ သူကပုဆိုးx{1014}x{103D}င့္ ရပကညတားကာ တီေလးကာ ေဟာ့ေရာ့ဒီဇိုင္းx{1014}x{103D}င့္ ေပာင္းပန္ေတာ့ဖစ္ေနၿပီ ဟုေတးကာ ဗညားတေယာက္ ၿပဳံးလိုကိေသးသည္။ ၿမိဳx{1037}ဝငီးခန္ေကာက္ေသာ ဂိတ္ေကာ္ၿပီးတာနဲx{1037} ဗ ညားက ဆိုငယို အရိနင္ေမာင္းေလေတာ့သည္။
တီေလးကလည္း ဆိုငယ္ေပၚက ပဳတမာ စိုးလိုx{1037} သူx{1037}ခါးကို တင္းတင္း ဖကာသည္။ တီေလးရဲx{1037} မx{1039}x{101C}ကီးမေသး ခၽန္ေကာ့ေနေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}တစုံက သူx{1037}ေကာပင္ ကိုလာဖိမိေနသည္။ တီေလး၏ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္း ေကာ့ ခၽနၽန္ေလးေတက သူx{1037}ေကာပငို ထိုးေနသလို ခံစားေနမိေလသည္။ ဗညားမာ ပူပူေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}း တီေလး၏ ဖီးတက္ေနပုံကိုမင္ ထားသညစ္ေခရာ တီေလး၏ အဝတပါေသာ ကိုယုံးလုံးပုံကို မင္ေယာငိရင္း ပုဆိုးထဲမ ဖားဖက္ေတာ ေဒါသထကာ မာန္ေထာငာေလသည္။
ဆုမတာ ဗညားက မနန္ေမာင္းေတာ့ ခါးကို အားရပါးရစုံဖကားရေလသည္။ လမ္းေကာင္းေသာည္း ကုနငားx{1039}x{101C}ကီး မားေၾကာင့စ္ေပၚလာေသာ လမ္းအခိဳင့ားဖတင္ ဆိုငယ x{101B}ုတရကိမ့င္းကာ ေမာကိုက္ ကလိုက္ ဖစ္ေလ သည္။ ထိုသိုx{1037}ေသာအခါဝယ္ သူမ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကို ဗညားေကာပင ဖိကာ ဆုပယ္ေနသလို ခံစားရၿပီး x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေတက ေထာငလာ ေလသည္။ဆုမတည္ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းx{1014}x{103D}င့ါတက္၍ ခံစားမx{103C}ပင္းထန္ေသာ မိန္းမဖစာ ဗညားေကာပင္x{1014}x{103D}င့္ မိတကာ ေသာအခါ ကာမစိတား x{1014}x{103D}ိုးထလာကာ ေစာကတီမ ေစာက္ေရၾကညား စီးကလာေလသည္။ ထိုကဲ့သိုx{1037} ေစာက္ေရထက္ x{1014}x{103D}ိုငညို x{1039}x{101C}ကိဳ မင္ေသာေၾကာင့္ ပငီတင္ ဂမ္းခံထား သဖင့ာ ေတာါေသးသည္။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}မိုx{1037} ပင္ဦးလင္ေရာကာx{1014}x{103D}င့္ ေစာက္ေရx{101B}x{103E}ဲ x{101B}x{103E}ဲစိုကာ အခက္ေတx{1037}ရမာ အမနငစ္ေလသည္။
ပင္ဦးလင္ေရာက္ေသာ္ ရမ္းေခါကဲဆိုင္ တစိုငင္ ရမ္းေခါကဲ ဝငားၾကေလသည္။ ဗညားက အမန္ၿပီးေအာငားေလ သည္။ စားၿပီးေနာက္ သူx{1037}ေရx{1037}တငိေနေသာ လခငိုင္းလေနသည့္ ခစစာေသာ တီေလးအား အားမနာတမ္း တစိမ့ိမ့္ ၾကည့္ ကာ မကိစားပဲထိုင္ေနေလသည္။ တီေလးက သတိပဳမိပုံရေသာည္း မသိခင္ေယာငာငာ စားေသာက္ေနေလသည္။ စာ ေသာက္ၿပီး၍ ေငရင္းကာ ကန္ေတာ္x{1039}x{101C}ကီးသိုx{1037} ထကဲ့ေလသည္။ သူက တခားေနရာမားသိုx{1037} လညတ္ဦးမညားဟု ေမး ေသာည္း ရx{103C}ိးပဲၾကည့နာစိတငားေသာ တီေလးက ကန္ေတာ္x{1039}x{101C}ကီးသိုx{1037}သာ သားရန္ေပာေလသည္။ ကန္ေတာ္x{1039}x{101C}ကီးသိုx{1037} ေရာက္ ေသာအခါ ဗညားသည္ လကတယူကာ တီေလးလကို ဆဲ၍ ဝငဲ့ေလသည္။ ရx{103C}ိးပဲက စေနၿပီဖစ္ေလသည္။
ခုံမဲ့ရx{103C}ိးဖစာ မတပပ္ၾကည့ၿပီး နာမည္x{1039}x{101C}ကီးအဆိုေတာားပါ၍လည္း လူစညားကာ လူၾကပေပသည္။ “သားတီေလးကိုဖက္ ထားေနာ္ လူၾကပီးတိုးေနရတယ္” “ဟုတီေလး သားဖကားပါ့မယ္” ဗညားကား ရလာသည့ခင့ေရးကို မလတမ္း အသုံးခကာ တီေလးကို ရငငဲထဲ့ကာ အငတနိုx{1037}ခငေသာ တီေလး၏ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အစုံအား လက္x{1014}x{103D}စကင့ုပိုငားေလသည္။ တီေလးက သူx{1037}ရငငဲေရာက္ေနသလို သူ၏ ဝငကကက္ေလေလးက တီေလး၏ လညင္းဆီသိုx{1037}x{101B}ိုကတ္ေနေလသည္။ လက္x{1014}x{103D}စကာ ဆနx{1037}န္းလိုကါက တိုကန္းနစားထဲကလိုဖစ္ေပေတာ့မည္။
တီေလx{1014}x{103D}ိုx{1037}ကို ကိုငားရသညိုေသာ အသိ ေၾကာင့္ စိတx{103C}ပားကာ ဖားဖက္ေတာ္x{1039}x{101C}ကီးက ေဒါသထကာေခရာ တီေလး၏ ဖင္ၾကားသိုx{1037} ကကိေထာကိေနေလသည္။ လူ တိုးသညို အခင့္ေကာင္းယူ၍ ဗညားက တီေလးကိုယုံးေလးအားဆဲကပိုကာ သူ၏ဖားဖက္ေတာီးx{1039}x{101C}ကီးကား တီ ေလး၏ဖင္ၾကားသိုx{1037} အေမx{103B}ာင္းလိုကင္ေနေလေတာ့သည္။ ရx{103C}ိးပဲၾကည့င္း လကိုမသိမသာဖစx{103B}စ္ေပးသလို ခါးကိုမသိမသာ ေရx{1037}တိုးေနာကငုပ္ေပးေနရာ တီေလးဆုမတတက္ အကိုငံအေထာကံရရင္း ၾကည့ေသာ ရx{103C}ိးပဲတပဲဖစ္ေလေတာ့သည္။
ယခုလည္း ထိုအရာမားကို စားၿမဳံx{1037}ပနဥ္းစားရင္း စိတလာေသာေၾကာင့္ ဗညားသည္ တီေလးအပငားေနခိုက္ တီေလးပငီ x{101B}ူရင္း ဂင္းထုရန္ တီေလးအခန္းထဲသိုx{1037} ဝငာေလသည္။ ကံမေကာင္းရာေသာ ဗညားသည္ တီေလးပငီရာေနတုန္းမာပဲ အိမ္ေရx{1037} မ တံခါးဖင့ံၾကားလိုကေလသည္။ တီေလး ပနာၿပီဖစာ ဗညားလည္း စဥ္းစားမေနေတာ့ပဲ ကုတင္ေခရင္းမာ တီေလး ခၽတ္ ထားေသာ ပငီေလးကို ေတx{1037}တာနဲx{1037} ေကာကူကာ သူx{1037}အကx{103E}ရငတဲကို ထဲ့ၿပီး ထကာခဲ့ေလသည္။ သူx{1037}အခန္းထဲသိုx{1037} ေရာက္ေသာအခါ တီေလးဝငာေသာေခသံကို ၾကားလိုကေလသည္။ တီေလးပငီေလးကို ဖနx{1037}ာ ဂၾကားေနရာေလးကို ရx{103D} လိုက္ေလသည္။ စူးခနဲx{1037} ဝငာေသာ တီေလးရဲx{1037} ေပါင္ၾကားဂဆုံက အနံx{1037}ကိုရေတာ့ ကာမေသးဆိုးေတ တအား ထလာကာ ေဖာင္းခနဲx{1037} ေထာငလာေသာ ဖားဖက္ေတာို စုတိုငာ ေရx{1037}တိုးေနာကုတစားရင္း တီေလး၏ ကိုယုံးလုံးနဲx{1037} ဖီးတက္ေနပုံအား မကိထဲတင္ ေဖာ္ၾကည့္ေနမိေလေတာ့သည္။
ဗညားတေယာက္ ညစာစားၿပီး မအိပင္ ကုတင္ေပၚမာ ပကကိပင္း ဝထx{1039}x{1013}ဳ ဖတ္ေနတုန္း တီေလး အခန္းထဲသိုx{1037} ဝငာေလ သည္။ ဗညားက x{101B}ုတရကိုx{1037} အံ့အားသင့ာ ၾကည့္ေနစဥာပင္ “သားနဲx{1037} တီေလး ေပာစရာ ရိလိုx{1037}” တီေလးက ကုတင္ေဘးမာ ရပာ သူx{1037}ကို ၿပဳံးၾကည့င္း ေပာေလသည္။ ခါးစည္းx{1039}x{101C}ကိဳးနဲx{1037} ညဝတကx{103E}ပါးပါး ဝတာ ေလသံတိုးတိုးေလးနဲx{1037} ပန္းx{1014}x{103D}ုေရာင္ စို ေတာက္ေနေသာ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလးကို လx{103C}ပ္x{101B}ုံသာေပာေနေသာ တီေလးသည္ အရမ္းခစရာေကာင္းေနပါသည္။ “ဟုတ္ တီေလး” “သားက တီေလးကို အရငိုမဟုတ္ေတာ့ဘူးေနာ္” “ဗာ တီေလးမဟုတပါဘူး” “သား တီေလးကို မညာပါနဲx{1037}ကယ္ တီေလး သိ တယ္ သားရဲx{1037}မကုံးေတ အပဳအမူေတက အရငဲx{1037} မတူေတာ့ဘူးေလ ဟင္း…ဟင္း…” ဗညား အလနx{1037}ၾကား တီေလးရဲx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာ ေလးကို ေမာ့ၾကည့ိုက္ေတာ့ တီေလးက ကုတင္ေစာင္းမာ တငုလx{103E}ဲ ဝငိုငင္း သူx{1037}ကို ၿပဳံးၾကည့္ေနေလသည္။
“ဟုတ္ ဟုတ္ ပါတယ္ တီေလး သားကို စိတိုးလားဟင္” “စိတိုးရင္ မင္းေလးကို တီေလးက ခုလိုလာေပာမေနဘူး သားကို တီ ေလး တခု ေတာင္းပနငယ္ တီေလး ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ကို လိုက္ေလာေပးေနာ္” “တီေလး စိတိုင္းကဖစ္ေစရပါမယ္ သားမားတာရိလဲ ခင့x{103E}တ္ေပးပါ” “မားတာကေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ေလး အခန္းထဲ ပိုငိုးပိုငင္းလာၿပီး တီေလး ပငီေတရx{103D} ၿပီးေတာ့ မင္းယူသားတဲ့ ပငီတထညန္ေပးပါ” တီေလးက ၿပဳံးစိၿပဳံးစိနဲx{1037} ၾကည့င္း ေပာေနပုံအရ စိတိုးေနပုံမရေၾကာင္း ဗညားရိပိေလသည္။ ေခါင္းအုံးေအာက တီေလးရဲx{1037} ပငီေလးကို ရကကဲx{1037} ပနုတ္ေပးလိုက္ေလသည္။ တီေလးက “ေနာကို တီေလးမသိပဲ အဲ့ လို မယူပါနဲx{1037} တီေလးမx{1039}x{101C}ကိဳကူး အခုတီေလး မx{1039}x{101C}ကိဳကာလုပားေတာ့ သားမာ အပစိေနတယ္ တီေလးေပးတဲ့ အပစို ခံမာ လား” ဗညားနဖူးကို လကီးဆုတ္ေလးနဲx{1037} မနာေအာငုရင္းေမးလိုက္ေလသည္။ ဗညားမာ ပုတငိဳ အရx{103C}ံးေပးရေလာက္ ေအာက္ ေခါင္းၿငိမ့င္း ေဖလိုက္ေလသည္။ “ဟုတ္ တီေလး သားခံပါ့မယ္” “လာ တီေလး အခန္းကို လိုကဲ့” တီေလးရဲx{1037}ေခၚသံ က တိုးတိုးေလးဆိုေသာည္း သူအတက္ေတာ့ ရငဒိတိတုနာ ၾကကီးေမx{103E}းညင္းေတပါထသားေလသည္။
“ဟုတ္ တီေလး” တီေလးက ေရx{1037}မသားေလရာ သူက ေနာကေန လိုက္ေလသည္။ တီေလးရဲx{1037}တငါးလလေလးေတ တလုံးခင္း တုနါေနတာကို ၾကည့င္း စိတလာေလသည္။ အခန္းထဲကို ေရာကဲ့အခိနာ တီေလးက အခန္းတံခါးကို ဂကလိုကည္။ “သား ကုတင္ေဘးကို လာ” ဗညား ခုတင္ေဘးကိုေရာက္ေတာ့ တီေလးက ပငီကို ခၽတာ ကမ္းေပးလိုကင္း “ေရာ့ ဒါဝတီး သား ပငီ ေနx{1037}လညထဲက မခၽတေသးတာ ရx{103D} စမ္း” ဟုေပာေလသည္။ ဗညားက တီေလးမက္x{1014}x{103D}ာကို မကုံးခင္းဆုံေအာင္ စိုက္ၾကည့င္း ခစရာေကာင္းေသာ တီေလးပငီကို မတတ္x{1014}x{103D}ိုးx{1014}x{103D}ိုးရx{103D} လိုက္ေလသည္။ ထိုအခိနင္ ေအာက ဖားဖက္ေတာ္ ကလည္း ေထာငလာေလသည္။ သူx{1037}ေပါင္ၾကားကို တီေလးလကဖက္ေရာကာကာ တင္းေထာင္ေနေသာ သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကိုစမ္း ကာ “ဟင္ လီးကလည္း ေတာငာမနာ ပငီေပၚက ေစာကတနံx{1037}ကို မင္းx{1039}x{101C}ကိဳကယ္ ဟုတယလား” “ဟုတ္ တီ ေလး သားအရမ္းx{1039}x{101C}ကိဳကါတယ္” “ဘယူx{1037} ေစာကတနံx{1037}x{1039}x{101C}ကိဳကာလဲ ေပာစမ္း” ဟု ေပာလည္းေပာ တီေလး လီးကိုငား ေသာ လက လီကို စုတိုငင္း လကဖင့္ လီးထိပ္ေခါင္းကို ေဝ့ဝိုကာ ပတ္ေပးေနေလသည္။
ဗညားမာ ၾကကီးတဖန္းဖန္းထကာ တကိုယုံး နတူးသလိုတုန္ေနရင္း “တီ တီ တီေလး ေစာကတ္” ဟုေဖလိုက္ေလ သည္။ “စပူရပဲ့ ေစာကတx{103D} ေကာငိုးေလး အဝတ္ေတအကုနၽတ္ ပကကိပ္ မကိမိတားစမ္း” ဗညား တုံးလုံး ခၽတာ ခုတင္ေဘးက ေကာ္ေဇာခင္းထားေသာ ၾကမ္းပင္ေပၚတင္ မကိမိတ္ေနလိုက္ေလသည္။ မကိနည္းနည္းေလး ဖင့ာ ခိုးၾကည့္ေတာ့ တီေလးက အဝတ္ေတခၽတ္ေနေလသည္။ တီေလး၏ ကိုယုံးလုံးအလအပမားကို ၾကည့္ေနစဥာ တီေလးက သူx{1037}မက္x{1014}x{103D}ာေပၚ ခထိုငိုက္ေလရာ တီေလး၏ ေစာကတလေလးက သူx{1037}မက္x{1014}x{103D}ာနဲx{1037} လက္x{1014}x{103D}စုံးေလာက္ အကာမာ ေရာက္ေန ေလသည္။ “စပူရပငဲ့လူဆိုးေလး အခု ေစာကတစစ္ ရx{103D} စမ္း” ဗညားလည္း နီညိဳညိဳအကဲေၾကာင္းေလးကို ရx{103D} လိုက္ေလ သည္ ။ ရx{103D} ေနx{101B}ုံဖင့္ အားမရပဲ ေခါင္းေထာငာ လာနဲx{1037}ယကိုက္ေလသည္။ ေစာက္ေမx{103E}း တပင မရိေအာင္ ရိပငားကာ ညီး စိုx{1037}စိုx{1037}အနံx{1037}ေလးသင္းေနေသာ တီေလးေစာကတို အငမ္းမရ ယက္ေလသည္။ ေစာကိကိုလဲ လာဖင့္ ထိုးဆေပးေလသည္။
တီေလး ပါးစပ ၿငီးသံ သဲ့သဲ့ေလးထကာကာ သူမက္x{1014}x{103D}ာေပၚ ေစာကတင့္ ဖိထားကာ တီေလးလကဖက သူx{1037}လီးကို ကိုင္၍ စုတ္ေပးပါေတာ့သည္။ တူဝရီး ၂ေယာက္ အပနလန္ ဆစတိx{1014}x{103D}ိုင္းပုံစံဖင့္ အx{1014}x{103D}ိုငခံ အရx{103C}ံးမေပး အၿပိဳငဳစုၾကေလ ေတာ့သည္။ အတနယ္ၾကာေသာအခါ သူx{1037}လီးထဲမ လေရမား တီေလး ပါးစပဲသိုx{1037} ပန္းထဲ့မိသလို တီေလး ေစာက္ေရမားကို လည္း တဂတတ္ေသာက္ၿမိဳမိေလသည္။ သူx{1037}လေရေတေပေနေသာ တီေလးx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို နမ္းလိုက္ေတာ့ တီေလးကလဲ ပနမ္း ေလသည္။ အနမ္းရည္x{1039}x{101C}ကီး အဆုံးမာေတာ့ တီေလးက “သားအခန္းပနိပ္ေတာ့ေနာ္” “အာတီေလးကလဲ သားက တီေလးနဲx{1037} အတူတူ အိပငာကို” “အိပငာရပါတယ္ သားကတိ တခုေပးမ အိပင့ဳမယ္” “ဘာကတိလဲ တီေလး”
“တီေလးကို မ လိုးပါဘူးဆိုတဲ့ကတိ တီေလးအိပ္ေနတဲ့အခိန္ ဇတလိုးရဘူး တီေလးသားနဲx{1037} မx{103C}တ္ေပးစုပ္ေပးမယ္ လိုးခင့္ေတာ့ မေပးx{1014}x{103D}ိုငူး” “အာ တီေလး ညစာ သားကို ညစာ” “ေတာမ္း ဗညား အလိုလိုက္ေတာ့ အမိုက္ေစာားတာလား မင္းနဲx{1037}ငါ အေဒၚရင္းတူရင္း ေတ ဒီေလာကစာေတာင္ မေကာင္းဘူး လိုးဖိုx{1037} ငါလုံးဝခင့ပဳဘူး မင္းပဲေပာေတာ့ တီေလးစိတိုင္းကပါဆို” “ဟာ ကၽတ္ တီေလးကလဲ” “ဘာမထပေပာနဲx{1037}ေတာ့ ဘယာအိပာလဲ” ဗညားမာ စိတိုးရအခက္ ေပာလည္းအခကစာ ပိုင္x{1014}x{103D}ိုငာ ခပညညင့္ေပာေနေသာ တီေလးအား ဆဲဖကါ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းဖူးဖူးေလးကို စုပမ္းလိုကါေတာ့သည္။
ဗညားမာ အားမလိုအားမရ ဖစ္ေနေလသည္။ တီေလးဆုမတ လိုးဖိုx{1037} လုံးဝသေဘာမတူ ပေလကိုေတာ့ အပီပင္ေပးေလသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ မငာမငီး မၾကငတာ မဟုတဲ တဝကဲၾကငသလို မလိုးရခင္းမာ သူx{1037}အတက္ ကသိကေအာကစ္ေစသည္။ တ ခိနိန္ေတာ့ ရေအာငိုးမညု ဆုံးဖတားေလသည္။ “မိန္းမေတကို ခိုင္းခငင္ သူတိုx{1037}ထန္ေနတဲ့အခိနိုင္း အကုနတယ အဲ့ဒါ ငါ့ကိုယ္ေတx{1037}က” ဟု ကိုx{1039}x{101C}ကီးစိုးေပာေသာ ကိုယ္ေတx{1037}ဒx{103F} နကို အသုံးခရန္ အားခဲထားေလသည္။ အခုလည္း ေကာင္းပိတကစဖင့္ အငာနကိုင္ ခနသား၍ အငာနကုံးကာ ပနာခဲ့ေလသည္။ အခိနား ေနx{1037}လယ္၂နာရီခနx{1037}ိ ေလၿပီ။ ဗညားအိမန္ေရာက္ေတာ့ အိမ္ေရx{1037}မာ တီေလးကိုမေတx{1037} အိမံခါးေသခာပိတာ အိမဲဝငာခဲ့ေလသည္။ တီေလး အခန္းတံခါးဖင့္ၾကည့ိုက္ေသာအခါ တီေလးက အထက္ေအာက္ တဆကဲ ဂါဝန္ေလးဝတာ ပိုးလိုးပကက္x{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}စ္ၿခိဳကာ အိပ္ေပာ္ေနေလသည္။ ေအာက ဘာမခံဝတားပုံမရ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးမားက ထင္းေနေအာင္ အရာေပၚေနေလသည္။
ဗညားလည္း အခိနဲမေနေတာ့ဘဲ အကx{103E}x{1014}x{103D}င့္ ပုဆိုးခၽတိုက္ေလသည္။ မိေမးတိုင္းဖေမးတိုင္း အဝတလာကင္းသားပီဆိုမ ခုတင္ေပၚတကာ တီေလးရဲx{1037} ဂါဝနိုအသာလနငိုက္ေလသည္။ ေပါင္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းအသာဟ၍ ေပါင္ၾကား မက္x{1014}x{103D}ာအပာ တီ ေလးေစာကတို ယက္ေလေတာ့သည္။ ခနၾကာေသာအခါ တီေလးမာ ၿငီးသံေလးမားေပးရင္း x{1014}x{103D}ိုးလာေလသည္။ “အ အ အ ဟ င္းး ဟင္းး အင္းး ဟင္းးး” ဆုမတာ အိပ္ေနတုန္း အိပကက္ေလသည္။ သူx{1037}အား လူတေယာက လမ္းေဘးတင္ ထမိနဲခၽတ္ ခါ သူx{1037}ေစာကတို ကိုင္ေပးေနသညု မငက္ေလသည္။ လူအမားသားလာၾကေသာ လမ္းေဘးတင္ ေစာကတ္ အx{1014}x{103D}x{103C}ိကံရသ ဖင့္ သူက ရက္ေနေသာည္း လမ္းသားလမ္းလာမားက သတိပဳမိပုံမရပဲ သားလာေနၾကေလသည္။ ထိုလူက သူx{1037}ေစာကတဲ သိုx{1037} လကိဳးx{1014}x{103D}င့ကလယ္ x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းပူး၍ သင္းလိုကုတိုကင့္ ေညx{103B}ာင့္ေပးရာ ေကာင္းသထက္ေကာင္းလာၿပီး ေစာက္ ပတဲမ ေစာက္ေရမားလည္း စိမ့ကာကာ သူလဲတငခံx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ပဲ အသံထက္ၿငီးလိုကဥာပင္ အိပ္ေပာာမ x{1014}x{103D}ိုးလာခဲ့ေလ သည္။
တကယည္း ဗညားက ေစာကတို အပီအပငကာ ေစာက္ေခါင္းထဲသိုx{1037} လကိဳးx{1014}x{103D}င့ကလယ္ x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းပူး၍ သင္း လိုကုတိုကင့္ ေညx{103B}ာင့္ေပးေနေလသည္။ ဆုမတာ အိပက္x{1014}x{103D}င့္ လကိဘဝ တဆကဲဖစာ ေကာင္းၿပီးရင္း ေကာင္းေန ေလသည္။ ခနအၾကာ ေစာက္ေခါင္းထဲမ ရx{103C}ံx{1037}ခညခညစာ ၿပီးခါနီးအခိနင္ ဗညား၏ လက ေစာကတဲမထကား သလို ေစာကတက္ေနခင္းမာလဲ ရပားေလသည္။ ဆုမတာ ပန္းဝငါနီးမာ ေခေခါကဲကသလို ပါးစပားေရာက္ေန ေသာ ထမင္းလုပ္ ပုတခံရသလို အနံx{1037}သာရၿပီး မစားလိုကသလိုမိဳး ခံစားမိကာ ေဒါသလဲထက္ မခင့ရဲလဲဖစာ “သား ဘာ လိုx{1037}ရပိုကာလဲ တီေလးၿပီးေတာ့မယ့ာကို” “တီေလးကလည္း ေဖးေဖးေပါ့ တီေလး ဂါဝနိုခၽတိုကါဦး တီေလး အေကာင္းx{1039}x{101C}ကီးေကာင္းမာပါ” ဗညားက ခပ္ေအးေအးပင္ ေပာလဲေပာ သူx{1037} ေပါငဖကိုလဲ လကါးဖင့္x{101B}ိုကိုက္ေလသည္။
“ဖန္း” “အ ဗညား ဘာလုပာလဲ ဘာဖစိုx{1037}x{101B}ိုကာလဲ” “တီေလးၿပီးသားမာစိုးလိုx{1037} သားက အာx{101B}ုံလဲေပးတာပါ” “ဖန္း ဖန္း ဖန္း ဖန္း” ဗညားက ေပာလဲေပာ x{101B}ိုကဲx{101B}ိုက္ေလေတာ့သည္။ x{101B}ိုကာမ လက္x{1014}x{103D}စကင့္ ေပါင္းx{1014}x{103D}စကို တလည့ီx{101B}ိုက္ေလ သည္။ ဆုမတာ နာကငx{103C}ေၾကာင့္ ကာမခံစားမx{103C}မား ေလာ့ကသားေသာည္း ထူးဆန္းစာပင္ ေသးသားလx{103C}ပားမx{103C}x{1014}x{103D}င့္ ဖိုဓာတ္ ေတာင့ေသာ ရမၼကိတားက ပို၍ပင္ ဒီဂရီတိုးလာေလသည္။ အမနလိုက္ေတာ့မ ဗညားက x{101B}ိုကာရပားေလသည္။ ေမx{1037} ယာေပၚဒူးေထာကင္းအကx{103E}ခၽတိုက္ေလသည္။ အကx{103E}ခၽတ္ၿပီးေသာအခါ ဗညားက ခါးမဖက္၍ ရငငဲသိုx{1037}ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆဲသင္းလိုက္ေလသည္။
“ေအမ့” ဆုမတာ ေစx{1037}ခနဲx{1037}ပါသားကာ ဗညားက x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္းေတ့ကာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းနမ္းေလသည္။ ဆုမတေယာက္ ဗညားအ နမ္းမာ ေမာပါသားေလသည္။ ဗညားက နမ္းx{101B}ုံတငဟုတ္ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းမားကိုပါ ေခေပးေနေလသည္။ ခနၾကာေသာအခါ ဗညားက နမ္းေနရာမခာလိုကီး ဆုမတား တန္းလဲလိုက္ေလသည္။ ဆုမတ္ ပကကနက္ လဲကသားေသာအခါ ဗညားက ေပါင္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းဆဲၿဖဲကာ ေစာကတို လာအပာလိုကပာ အားရပါးရ ယကါေတာ့သည္။ ယက္ေနရင္း လကလယင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲထိုးေမကာ ေစာက္ေရမားယူလိုကီး ဆုမတ္ စအိုထဲသိုx{1037} ထိုးထဲ့လိုက္ေလသည္။ လက္x{1014}x{103D}စစနx{1037}ငားေတာ့မ ေစာကိကိုစုတာ စအိုထဲက လကလယိုလည္း သင္းလိုကုတိုက္ ခပကက္ေလးလုပ္ေပးေလသည္။ အခန္းထဲ တငုမတ္၏ ညီးညဴ သံေလးမားညံေနေလသည္။
“အ အ အ ဟင္းး ဟင္းး အင္းး ဟင္းးး” ဆုမတဖိုx{1037} ဒီေနx{1037}ဒီအခိနည္ သူx{1037} ဘဝတင္ ကx{100F}x{1039}x{100D}သစခုဖင့စည့္ အခိနစားေလသည္။ သူx{1037}ဘဝတေလာကုံး ဦးလင္းသူx{1014}x{103D}င့္ မဂx{1039}x{1004}လာဦးညအပါအဝင္ ကာမဆကံရာ၌ ဒီေနx{1037}လိုမိဳး ေသးသားရမၼက္ ထx{1039}x{101E}ကေသာင္းကန္းမx{103C}မိဳး x{1039}x{101C}ကဳံေတx{1037}ခံစားခဲ့ဖူးခင္းမရိပါ။ ထx{1039}x{101E}ကေသာင္းကန္းေအာင္ ဆေပးေနေသာ ဗညားသည္ ဆေပးသေလာက္ ထx{1039}x{101E}ကလာေသာ ရမၼကီးကို ေပၿငိမ္းေအာငည္း လုပ္ေပးတတ္ေလသည္။ ဗ ညား၏ စအိုကို လကင့ိုးကာ ေစာကိစုပ္ေပးေနေသာ အရသာမာ သူx{1037}အဖိုx{1037} ေလာကx{1039}x{101C}ကီး ေမ့ေလာကါေပသည္။ ေစာက္ေခါင္း ထဲမ ကငနဲx{1037} ကငနဲx{1037}ဖစာၿပီး ၿပီးခါနီးအခိနယ္ သေကာင့ားက ဖငဲကလကိဳးေရာ ေစာကိစုတ္ေနတာပါ ရပိုက္ ေလသည္။
ဆုမတာ ၿပီးခါနီးအခိနင္ အလိုမပည့ဲ ဆတငံငံဖစားေလသည္။ ပထမအx{1039}x{101C}ကိမုန္းကလည္း မၿပီးရ အခုလဲမၿပီးရ ဆို ေတာ့ ဆုမတေယာက္ အသိစိတ္ေပာကာ ကာမလမ္းဆုံးေရာကိေရးသာ သိေလေတာ့သည္။ ထိုအခိနယ္ ဗညား၏ လကါးx{101B}ိုကကားက ေပါင္ေပၚကလာေလသည္။ ထူးဆန္းစာပင္ ဗညားx{101B}ိုက္ေလတိုင္း နာကငx{103C}မရိပဲ ရမၼကိတာတိုးလာ ေလသည္။ ဗညားက သူအေပၚမတကိလိုက္ေလသည္။ ဗညားလီးကလည္း သူx{1037}ေစာကတ္ေပၚ အပားလိုကပ္ေနေလသည္။ ေစာကတဲမ ဆစနဲx{1037}ဖစာ တစုံတခုကို ေတာင့လာေလသည္။ ဗညားက နားနားကပာ “တီေလး သားတိုx{1037} လိုးရေအာင္ ေနာ္ လူမသိ သူမသိ တိတိတ္ေလး အေဒၚရင္းနဲx{1037} တူရင္း လိုးရေအာင္ေနာ္ တီေလး ခံခင္ေနပီမလား” ဟု ေလသံေလးဖင့္ ေပာ လိုက္ေလသည္။ ဆုမတာ ကာမအရသာခံစားဖိုx{1037}ကလဲ၍ ေခါင္းထဲ ဘာမမရိေလရာ ခကင္းပင္ ေခါင္းညိမ့္ သေဘာတူေလ သည္။
“ဒါဆို တီေလးက သားလီးကိုကိုငီး တီေလး ေစာကတဲထဲ့ေပးေနာ္” ဗညားက ေပာေပာဆိုဆိုဖင့္ ဆုမတကိုယူကာ သူx{1037}လီးေပၚသိုx{1037} တင္ေပးလိုက္ေလသည္။ ဆုမတ ခကင္းပင္ ဗညားလီးကိုကိုငာ သူx{1037}ေစာကတဲသိုx{1037} ေတ့ကာ ထဲ့ေပးေလ သည္။ ဗညားက ခါးအားသုံး၍ ဖိလိုကာ လီးတဝကနx{1037}္ ေလာခနဲx{1037} ဝငားေလသည္။ ဗညားက ခါးတလx{103C}ပx{103C}ပင့္ ေဆာင့ါ ေဆာင့ါ လိုးပါေတာ့သည္။ ဗညားက ခါးအားကိုေကာင္းေကာင္းအသုံးခကာ အခက္ေရမတ္၍ လိုးေပးေနေလသည္။ အခက္ေရ ၅ ေကာာေသာအခါ ဆုမတေယာက္ အေရေတာက္ေတာကကာ အေကာင္းx{1039}x{101C}ကီးေကာင္းေနၿပီဖစ္ေလသည္။ ထို အခိနင္ ဗညားက လီးကို ဆဲထုတိုက္ေလသည္။ “ဟင့္ ဟင့္ သား ဘာလိုx{1037}…” “တီေလးသားကို ေလးဘကုန္းေပးပါ့လား ဟင္” ဆုမတေယာက္ လငနာထကာ ဖငူးေတာင္းေထာင္ေပးလိုက္ေလသည္။ လင္းသူရိတုန္းက လင္းသူက ေလးဖက္ေထာက္၍ ေနာကေန လိုးရတာကို x{1039}x{101C}ကိဳကလို သူကလည္း အလိုးခံေနရင္း ေစာကိကို လတပာပတတာကို x{1014}x{103D}စက္ေလသည္။
ယခု ဗညားက ေလးဖကုန္းခိုင္းေသာအခါ ေပာ္ေပာ္x{1039}x{101C}ကီး ကုန္းေပးလိုက္ေလသည္။ ဗညားက ေနာကေနသူx{1037}လီးတဆုံးထဲ့ကာ ေဆာင့ိုးပါေတာ့သည္။ ဆုမတာ အရသာေတx{1037}ၿပီးရင္းေတx{1037}ေနေလသည္။ ဗညားက ေနာကေန ဖငိုငာ လိုးေနရင္း စူ ထက္ေနေသာ ဆုမတင္ေပါကဲသိုx{1037} လကေလးထဲ့ကာ လည့္ေပးေနေလသည္။ ဗညားလည့္ေပးပုံမာ ဝကူရစည့လို ဘယာလည့္ေပးေနခင္းဖစာ ဆုမတာ အခိဳေပၚ သကာေလာင္းသလို အရသာေပၚအရသာဆင့ာ ကာမအရသာထူး ထူးဆန္းဆန္းကို ခံစားရေလေတာ့သည္။ ဆုမတာ လကဖက ေမx{1037}ယာကိုေထာကားကာ လကဖက ေစာကိကိုပတ္ ေနရင္း အသံထကာ ညီးညဴ မိေလေတာ့သည္။
“အ…အ…အား…အ ဟင္း ဟင္း ေကာင္း ေကာင္း” ဗညားမာ ၿပီးမသားရေလေအာင္ အခက္ေရမတာ လိုးေနေလသည္။ တီ ေလးက ေစာက္ေရx{101B}x{103E}မ္းသလို ေစာကတလည္း စီးစီးပိုငိုငိေလသည္။ မၾကာမီ အခက္ေရ၂၅ေကာာေသာအခါ တီေလး ေစာကတာ သူx{1037}လီးကို ညစဲလာေလသည္။ တီေလးၿပီးေတာ့မာကို သေဘာေပါကိေသာေၾကာင့္ လီးကို ဒစိဆဲထုတာ အားရပါးရအားကုနုံးကာ ေဆာင့္ေပးေလေတာ့သည္။ “အ…အ…သား… တီ…ေလး…အား…အ ဟင္း…ၿပီး…ဟင္း…ၿပီး… ေကာင္း…ေကာင္း” ဆုမတာ မပီမသေရx{101B}တင္း ၿပီးသားကာ ေလးဖက္ေထာက္ေနရာမ ေမx{1037}ယာေပၚသိုx{1037} ေမာကသားေလ သည္။ ဗညားက အလိုကင့င္ သူx{1037}လီး ဆုမတ္ေစာကတ ကၽတကားေသာည္း ဆုမတငဲမ လကကို အကၽတ ခံပဲ လည့္ေပးၿမဲလည့္ေပးေနေလသည္။
“တီေလး တီေလးက ၿပီးသားေပမယ့္ သားက မၿပီးေသးဘူးေလ” “သားပနိုးေလ” “ဟင့င္း တီေလးဖငို လိုးခငယ္” ဗညားက “တီေလးဖငို လိုးခငယ္” ဟူေသာ စကားသံအဆုံးမာ ဖငဲမ လကကိုဆဲထုတိုက္ေလသည္။ ဆုမတာ x{101B}ုတရက္ ဖငလိေပးေနေသာ လက ဆဲx{1014}x{103D}x{103C}တားသဖင့္ အလိုမကမx{103C}တခုဖစ္ေပၚလာကာ ဖငဲမာလဲ ဟာသားေလသည္။ ဖငံၾကည့ငိတားေပၚလာသလို ကာမေသးသားမားေသာင္းကန္းကာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ခံစားလိုေသာ စိတားလည္း ေပၚေပါကာေလသည္။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ အလယကူပင္ “လိုးေလသားရဲx{1037}” “တီေလး ေလးဖကနုန္းေပးပါဦးေနာ္” ဆုမတ ေလးဖက္ေထာကာ ဖင္းဘူးေတာင္းေထာင္ေပးေလသည္။ ဗညား အလန္ေကနပ္ေနေလသည္။ ဖငိုးရာတင္ေခာဆီအဖစ္ သုံး ရန္ ဆုမတ္၏ ေခါင္းလိမ္းဆီဗူးကို ဆင္းယူလိုက္ေလသည္။ အလနိုးခင္ေနေသာ တီေလးကို ဖငါလိုးရေတာ့မညစ္ေလ သည္။ ေခါငိမ္းဆီဗူးကို ဖင့ာ လကိဳးဖင့္ အနည္းငယ္ေကာူ၍ ဆုမတငဲသိုx{1037} သုတိမ္းေပးေလသည္။ သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကို လည္း သုတိမ္းၿပီး ဖငမာ ေတ့ကာ ေဖးေဖးခင္း ဖိသင္းေလသည္။ လီးကား ဖငဲသိုx{1037} တအိအိနဲx{1037} ဝင္ေနေလသည္။ ေအာက ဆုမတာလည္း အံx{1039}x{101C}ကိတာ တင္းခံေနေလသည္။
“တီေလး စိတိုေလာ့ထား ပါးစပ အသက္x{101B}ူ ပီးေတာ့ေစာကိကိုကလိေပး” ဗညားက ဆုမတငို လကင့ိန္းကိုငာ ဖငဲ လီးထဲ့ေနရာမ ေပာလိုက္ေလသည္။ ဆုမတာ ဗညားေပာသည့တိုင္း လုပ္ေလရာ အေတာို သက္ေတာင့ကာ ဖစာ ဖငဲသိုx{1037} လီးဝငည္းေခာေလသည္။ လီးတဆုံးဝင္ေသာအခါ ဗညားက အသာေခာ့ကာ နဲx{1037}လိုးေလသည္။ ဆုမတာ ကာမအရသာ အသစဆန္းကိုခံစားရေလသည္။ လီးစသင္းခိနင္ ေခါင္းလိမ္းဆီx{1014}x{103D}င့္ ဗညားလကင့္ ခဲx{1037}ေပးထားမx{103C}ေၾကာင့္ သိပ္ မနာပဲ အနည္းငယာကငx{103C}ရိေလသည္။ လီးတခုလုံးဖငဲဝငာ ေဖးေဖးခင္း စလိုးေတာ့ နာလဲနာ ေကာင္းလဲေကာင္းေသာ နာ ေကာင္းေဝဒနာကိုခံစားရေလသည္။
အခုေတာ့ဖင့္ ရိန္းခနဲx{1037} ဖိန္းခနဲx{1037} ဖစာ ဖငမစလာေသာ အရသာက လူတကိုယုံး ေလထဲ ေမာက္ေနသလိုလိုပင္။ ေစာကုတဲမလည္း အေရမားေတာက္ေတာကကာ အိပာခင္းကိုx{101B}x{103E}ဲx{101B}x{103E}ဲစိုေနေလသည္။ ေစာကိကို ကလိx{101B}ုံဖင့ားမရေတာ့ပဲ ေစာကတဲ လကဲ့ကာေမရင္း ဖငိမ္ေတx{1037}ေနေလေတာ့သည္။ ဗညားကိုလည္း အစဲx{1039}x{101C}ကီးစဲကာ အပိုငူ လင္ေတာငိတါေပါကာေလေတာ့သည္။ ခနအၾကာတင္ ဆုမတာ ေစာက္ေခါင္းထဲမx{101B}စိx{101B}စိဖစာ အေရတ ေတာက္ေတာကရင္း ၿပီးသားခိနယ္ ဗညားမာလည္း ေစာကတက္ေကာင္းသည့္ ဖငိုးေနရခင္းေၾကာင့္၎ စိတိုလဲ လတားေသာေၾကာင့္၎ တခိနဲလိုလိုၿပီးကာ တီေလးဖငဲသိုx{1037} လေရမားပန္းထဲ့လိုကါေတာ့ေလသည္။
ဆုမတာ ေမယာ ေပၚသိုx{1037} ေမာကက္ ကသားေလသည္။ ေဘးမာလဲ လာေသာ ဗညားကို လမ္းဖကိုကာ “သားတီေလးကိုပစသားရဘူးေနာ္ တီေလးကို အၿမဲလိုးေပးရမယ္ေနာ္ တီေလးဟာေနခဲ့သမ ကကပ္ေတကို သားကဖည့္ေပးလိုကာေလ တီေလးေလ ဖစ္x{1014}x{103D}ိုငင္ သားနဲx{1037} လကပငယ္” ဟု ေပာလိုက္ေလသည္။ ဗညားမာ “တီေလးကိုလိုးရင္ တူအရင္းအေနနဲx{1037}လိုးရမာလား ေယာက္ားအေနနဲx{1037}လိုးရမာလား” လိုx{1037}ပန္ေမးရဦးမည္ ဟုစဥ္းစားရင္းၿပဳံးလိုကိေလေတာ့သည္။
