အဆုံးထိလိုးပေး
“မိနးမရေ..အဖေအပီးပနလာတော့မယတဲ့” မနကစာစားနေရငယောကားဖစသူဆီမရုတတရကစကားကားမိ၍..မအိ..တ ယောကအံသမိလေသည… “ဘာလို့လဲမောငရဲ့ဟိုမာအလုပအဆငမပေလို့လ့” “မဟုတဘူးအိရေ..အိမကိုလမးလာလို့တဲ့လေ”.. မအိအနညးငယပုံးလက.. “အငးလေသူလဲအမေ့ကိုလမးနာနေမာပေါ့”.. ထူးအောငသကပငးခပီး.. “ဘယတတနိုငမလဲအိ ရေသူ့သဘောပဲ.. အိမပေါထပမာနေမယပောတယ..အိပဲပငဆငပေးလိုကပါ..မနကဖနရောကမယတဲ့..ကဲ..မောငအလုပသား တော့မယ”.. .. ယောကားအလုပသားပီးနောက.. မအိ အိမသန့ရငးရေးလုပရငးယောကကထီး.. ဦးထနးညိုအကောငးစဉးစား နေမိသည.. … ဦးထနးညို..အသကက ၄၈နစသာရိသေးသည..၈နစမာအိမထောငကပီး ထနးအောငကိုမေးကာ အလုပမားစာ ကိုလုပပီးသာသာယာယာနေတတသူဖစသည..စငကာပူမာဆယနစလောကအလုပလုပပီးမိမိတို့နေသောအိမလေးကိုဝယပေး ထားသူလညးဖစသည.. ထနးအောငအမေ နလုံးရောဂါနင့ဆုံးပီးနောကမနမာပညပနမလာတာအတောကာနေပီ.. ခုတော့အပီးပနလာမယဆိုတော့..အဖေတယောကရသလိုခံစားမိနေသည… …
အိအိဖူ နင့ဖူဖူအောင..ညီအမနစယောက.အသကက ၂၅နစနင့ ၂ နစ..မိဘနစဦးဆုံးပါးပီးနောက..အိအိဖူမာညီမဖစသူကို ခေါပီး လငတောမောင ထူးအောငနောကလိုကလာခငးဖစသည.. ဖူဖူအောင..အသားဖူဖူသယသယလေး..တကသိုလ ဒေးတတနေသူ အမဖစသူနင့အိမမုကိစဝိုငးကူလုပ တခိနလုံးဖုနးပတနေတတသူ…. …………. ..ဦးထနးညိုမိမိအိမရေ့ရောက လို့ဘဲလတီးလိုကသည..တံခါးရုတတရကပင့လာပီး..ပေါငတဝတတိုဘောငးဘီလေးနင့ခကပေါအငးကီအပါးလေးဝတထား သောကောငမလေးတယောက… “မမအိရေ..ဧည့သညလာတယ”… ငင့..င့ကိုဧညသညတဲ့..ဘလိုဟာလေးလဲ….ထနးညိုသူ့ရေ့ မာရပနေသောကောငမလေးရဲ့ပေါငဖူဖူလေးတေကိုငေးနေရငး.. “ဟာ.. အဖေ..မနကဖနမလာမာဆိုပီးတော့ခုရောကလာ ပီ..”မအိအံသရငးပေထကလာသည.. “ဟုတပ..နငတို့လာကိုနေမာစိုးလို့.. တမငပောတာ.ဒါနဲ့သူလေးကဘသူလဲဟ”.. “သမီးညီမလေးပါ အဖေ့ကိုထနးအောငမပောဘူးလားအတူနေကတာ”… မအိနင့မဖူ ဦးထနးညိုရဲ့ ခရီးသားအိပမားကိုဆဲယူ ရငးအိမထညးဝငကလေသည..
ဦးထနးညိုမာသူ့ရေ့မညီအမနစယောကရဲ့ နောကကောမားတငပါးမားကိုငေးရငး တံထေးကိတမိုခနေမိသည… မအိမာ ထနး အောငနဲ့ညားတာတနစကောပီခလေးမယူကသေး..ခါးသေးသေး ရငသားမို့မို့နင့ တငလုံးလေးမားမာသိပမကီးပေမဲ့ ကစကစ လေးတေ ဆံပငအရညလေးကိုခေါငးအလညထိစုစညးထားတော့ဂုတသားဖေးဖေးလေးက အသညးယားစရာ… မဖူမာ..မအိ နင့ကိုယလုံးသိပမကာ.. ဆံပငဂုတဝဲလေးနင့ခလေးတယောကလို ဆော့ခငစိတမကုနသေးဘူးထငသည.. ဘောငးဘီတိုလေး အောကမပေါငသားနင့ခေသလုံးကဖေးဖေးလေးတေ… ဦးထနးညိုပေါငကားမ ငပဲက တဖေးဖေးတငးမာလာနေမိသည… “အဖေရေ..ဒီအခနးမာနေလိုကပေါ့နော ဟိုဘကခနးက ညီမလေးနေတာ… သမီးတို့က အောကထပအခနးမာအိပကတယ..” မအိမာပောဆိုရငးအိပယာခငးမားကိုကုတငပေါမာဖန့ခငးနေသည… မဖူမာ ဦထနးညို အထုပမားအခနးတငးသို့သငးပေးပီး မကလုံးဝိုငးလေးနင့ ဦးထနးညိုအားစောငးကည့၍သူ့အခနးထဲပေးဝငသားလေသည… ကုတငစောငးမာ ဖငလေး ကုနး၍အိပယာခငးညိနေသောမအိက သူမအနောကမ ဦးထနးညိုမာသူမရဲ့ဖငကိုငေးကည့နေတာမသိရာပေ…
အိမအပေါထပတငအိပခနးနစခနးပူးလကရိသလို..နောကဆုံးအခနးကရေခိုးခနးအိမသာဖစသည… အောကထပတင အိမရေ့ ဧည့ခနးနင့အိပခနးတခုကအလညမာ နောကဖေးမာမီးဖိုခောငနင့ရေခိုးခနးတခုစီနင့နစထပတိုကကလေးဖစသည.. ဦးထနးညို မအိဖငကိုကည့ရငးပေါငကားမ ငပဲကအရမးကိုတငးမာနေမိသည.. အိမသာရေခိုးခနးဘကသားလငမဖူအခနးရေ့မဖတ လောကရသည… အခနးတခါးလေး နညးနညးဟနေ၍ ခောငးကည့လိုကရာ ဝငးလားမောက၍ဖုနးပတနေသောကောငမလေး ဖငလေးကိုကော့နေတာပဲ… စိတမထိနးနိုင့ ဦးထနးညို အိမသာထဲပေးဝင၍ တခီတမောငးထုရပေတော့သည.. မိနးမငတနေ တာကာပေမဲ့တနေ့တခါတော့ အောကားကည့ရငးထုဖစမိသည.. ခုတော့အောကားမလို ညီအမ တေရဲ့ဖငကိုမနးရငး အေးဆေး ထုနေစဉ.. “ဒုနး”… အိမသာတံခါးရုတတရကပင့သား၍ဦးထနးညိုလန့သားသလိုတံခါးဝမအံသငေးကည့နေသော မဖူ တေ့ ကပီလေ ..အိမသာတံခါးနင့ဘေးတိုကရပလီးကီးကိုကိုငနေသော ဘဲကီး..လီးအရညမာ လကတဆုတစာအပငဘကကို သုံး လကမခန့ထကနေပီးထနးရေဝါပရုတဆီပုလငးလုံးပါတခန့ရိမည… ..မဖူမာ လီးကိုငေးရငး တခါးခကခငးပနပိတလိုကရ သည.. ဖုနးပတနေရငးသေးပေါကခငလာ၍အိမသာထကလာမိတယ တံခါးကလော့မခထားတော့လူမရိဘူးထငမိတာ..မအိ ယောကခထီးတဲ့လား…
ကိုထနအောငအဖေနိုငငံခားမာဆယနစလောကနေပီး ပိုကဆံတေလိုအပရငပို့ပေးနေတာသူလား..သူမကောငးစရိတမလောက ရငမအိဆီကအမဲတောငးနေရပေမဲ့အလုပအကိုငမကောငးရင အဖေဆီကတောငးပီးပေးတာအမဲပောပေမဲ့လူမမငဖူးပေ… မ အိလင တခါတလေ အရကမူးပီးအလုပကပနလာရင.ပုဆိုးမနိုင အောကစလတခိန လီးကိုမငဖူးမိသည..ဘဲကီးဟာလောကမ ကီး.. “အို..ငါဘာတေတေးနေတာလညး”.. မဖူလေးမာ ကုတငပေါပစလဲရငးပိပိလေးယားလာ၍ပတကည့တော့ အရညလေး တေစိုနေပါပီ…. ဦးထနးညို အရမးကေနပမိပီ သူ့လီးကို မဖူ မငသားပီ..အခနးခငးကဘေးခငးကပလကဆိုတော့ လိုးဖို့ဂင ဆငရပေတော့မည… …… …… ဦးထနးညို ငယစဉဘဝကို ပနသတိရမိသည…အိမငါးဘဝ နင့နေစဉက ထနးအောငအမေ မ နယရဲ့အိမမာငါးနေရသည.. အိမက ပေ၂အိမ အလညမာထရံကာထားပီးမနယတို့က ခေါငးရငးခနးနေပီး ထနးညိုတို့က ခေရငး ခနးငါးနေသည… ရေခိုးရင အိမနောကဖေးရေကပငမာဝငးထရံလေးကာပီးမနယကရေခိုးနေက… အလုပမရိသေး၍ထနးညို မာအိမတငးအောငးနေရတာမားသည မိဘမားအလုပသားလငသူတယောကထညးကနတတသည..
မနယမာ သူမအမေနင့ ဘေထုပအထညမားရောငးခသူဖစသည.. အဖေမရိ… မနယဈေးရောငးပနလာရငရေခိုးနေက..ထနး ညိုအတကတော့ ဂငမိနေသည.. ထနးညို အလညအိပခနးနင့ မနယအိပခနးကထရံပဲခားသည… ရေခိုးပီးအဝတလဲတိုငးထရံ ပေါကလေးကခောငးပီးဂငးထုရတာစဲမတနေမိသည .. တနေ့ ထနးညိုအလုပရသည ဆောကလုပရေးလကသမားအကူ.. အ လုပပီးအပနလိုငးကားကပကပတိုးစီးနေရင ဘကစကားထဲမနယကိုတေ့လိုကသည.. မနယအနောကမ အသကကီးယောက ကားတယောကကကပရပရင ငပဲနင့ထောကနေတာ.. မနယမာ ကားကလညးကပ လုပလို့မရမကနာမအိမသာဖစနေ၍မနယ အနားထနးညို့ကပသားရငး.. “ဟာမနယ..ဈေးကပနလာတာလား” မနယမကနာကလေးဝငးလကသားပီး.. “ဟာ ထနးညို နင အလုပပနတာလား” “ဟုတမနယ” ထနးညိုမနယအနောကအတငးတိုးဝငရပလိုကသည…
ကယတငရငကီးလိုပေါ့.. မနယမာထနးညိုထကအသက၂နစကီးပေမဲ့ ရယတူလိုဖစနေ၍ ဘေးလူမားအတဲဟုထငသားက သည.. အိပဲ့အိပဲ့သားနေသောဘကစကားထဲ.. အလုပအကောငးမားပောရငး… ထနးညို့မာမနယအနောကမမခာခငတော့ ပေ.. မနယမာ အရပ၅ပေကောနင့တငလုံးရငသားမားကို ထနးညို မငနေကဖစ၍ သူလညး စိတမထိနးနိုငပါ… မနယမာ ထနးညိုရငခငထညးမသိမသာရောကနေပီး တငသားအကဲကောငးလေးနင့ ထနးညိုပုဆိုးကားမ ငပဲကကကတိဖစနေသည… ကားဘရိတအုပတိုငး ယိုငသားတတသောမနယမာလကကိုငတနးကိုမကိုငတော့ပဲ ထနးညိုလကမောငးကို ဆဲကိုငလာသည. ထနးညိုလညး မနယနဲ့လညတိုငလေးကို ခိုးနမးလိုက မသိသလိုနေလိုကပေါ့.. မနယလညးတခကတခကဖငလေးကော့သလို သူ့ငပဲနင့ပတနေတတသည.. အိမရောကဖို့က နာရီဝကလောကလိုသေးသည…
ညနေစောငးနေဝငခိန အလုပပနခိနမို့ ကားထညးတငလူထပကပလာပီးမောငလာတော့သည.. ထနးညိုအခိနမဆဲတော့ ပဲ..အတငးခံထဲမငပဲကို ပုဆိုးအပငမ နိုကထုတလိုကသည. မနယဖငကားနင့ကကတိ.. ဖငကားနင့လီးကား ပုဆိုးနင့ထမိနခံ နေ၍ အထဲမဝငပေမဲ့အရမးကောငးတာသိကသည..တခီပီးသားသည.. မနယလညပငနားလေကပနမးရင.. “မနယကိုခစ တယ”… သူမမကနာအပုံးလေးနင့ခေါငးညိတပသည… ….နောကတနေ့…. မနယ အခနးဘကခောငးကည့လိုကသညသူမအ မေကိုမတေ့ရ..ဂငပဲလေ.. ခကခငးအိမရေ့ထက၍… “မနယ..မနယ..” ထမီရငလားလေးနင့မနယထကလာသည.. “ပော စရာရိလို့ မနယ.ဝငလာမယနော” “လာလေ” အိမထဲဝငဝငခငး… “ခစတယမနယရယ”.. “အဲ့တာ ပောမလို့လား ခဏလေး ရေခိုးမလို့ပီးမပော” မနယလည့အထက..ထနးညို..မနယရဲ့လကကိုဆဲပီး နုတခမးခငးတေ့စုပလိုကလေသည ထနးညိုရဲ့လက တေမာမနယရဲ့ထမိနကိုခတခလိုကပီး နို့လုံးဖူဖူအိအိတေကိုစုပနယလိုကတယ.မနယတီကောငဆားပတသလို ထန့ထန့လူး နေသည.. အဝတဗလာဖစနေသောမနယကိုအိပယာထဲဆဲခေါပီးလဲခလိုကသည.. ပကလကအနေအထားနင့မနယအသားညို ပေမဲ့အတငးသားမားမာဝငးအိနေသည ပေါငတံနစခုမာအရငထိ ထိနေပီး အမေးယေးယေးနဲ့အဖုတလေးမာအရညတလဲ့လဲ့ထ နေသည ဗိုကသားခပခပလေးအပေါမာ ဖူဝငးနေသော နို့နလုံးမာ ဘေးကားမနေပဲ အလယမာစုနေသည…
မကီးလနးပါ အုနးသီးအတငးသားအရယသာရိသည.. “ထနးညို မလုပပါနဲ့ဟာ အမေလာတော့မယ” “ခဏလေးပါ မနယ” ထနး ညို မနမနမနယပေါမောကခပီး ပုဆိုးကိုခတ၍ လီးကို မနယပေါငကားထောကလိုကသည.. မနယပေါငကိုအတငးစိထားပီး လကတဖကက အဖုတကိုအုပထား၍တဖကကနို့ကိုအုပထားလေသည.. ထနးညို ပေါငနဖကကို အတငးဆဲမကာဖဲခလိုက သည..ခိုးစားသညဖစ၍ အခိနဆဲနူးနပနေလို့မရတော့ ထနးညို ဒူးထောကခလိုကပီး လကတဖကကတငးမာနေသောလီးကိုကိုင တဖကက ပေါငကိုအတငးဖဲ၍ အဖုတဝ လီးတေကာ လိုးခလိုကတော့သည.. ထူးထောငပေါငကားနင့မနယ မာထနးညိုရဲ့ လကမောငးနစဖကကိုဆုတကိုငပီး အံကိတခံနေသည.. ဗစ…ဖောက… “အား..နာတယ..နာတယ..” ထနးညို လီးမာလကတ ဆုတစာရိပီး.. အပိုစင အဖုတလေးမာ ထိုးခဲခံလိုကရ၍ သေးအနညငယထကလာလေသည.. ခောကလကမအရညလီးမာ တ ဝကလောကဝငသားပေသည… “လိုးခါစမလို့ပါမနယ နောကမနာတော့ဘူးကောငးသားမာ” “..အငး..မနမနလုပပါ… နာ တယ…” ထနးညို မနယရဲ့နုတခမးကိုကုနးစုပလိုကပီး.. လီးကိုတဆုံးထိ သငးလိုကတော့သည… ..ဗစ..ဗစ…ဖတ…ဘတ… “အား…အငး…” နုတခမးခငးကပထား၍ မနယအကယကီးမအောနိုငတော့.. ထနးညို ကောကို ကုတခစရငး ခံနေတော့သည.. သိပမလိုးလိုကရပါ..အခက၅ခန့အကာမာ မနယတကိုယလုံးအကောမားတငးလာပီး အရညမားပနးထုတလာသည..။
ထနးညို ပုံစံပောငးဖို့အခိနမရတော့… အမနလိုးရသညဖစ၍.. သုတရညမား.. အဖုတထညးပနးထည့လိုကလေသည.. မနယ ရငဘကပေါ့မာ မောကလကသားခဏအမောဖေပီး.. လီးကိုဆဲထုတ၍.. “ကောငးလား..မနယ….” “နငအရမးလုပတယ နာ လိုကတာ..ငါ့ကိုယူရမယနော”. .. “အငးပါ..မနယရယ..လူကီးတေလာတော့မယ..နောကမဆကပောကမယ…” ….. ထိုနေ့မ စ၍ လူလစတိုငးခိုးစားနေကရာ.. မနယမာကိုယဝငရိလာပီး..လကထပလိုကကကာ.ထနးအောငဆိုသောသားလေးမေးဖားခဲ့ သည… မနယမာကံမကောငးနိုငရာ..ထနးအောင..လကထပပီးတနစအကာမာနလုံးရောဂါဖင့ ဆုံးရာလေသည…. ….. ဦးထနး ညို တယောက အိမရေ့ ပကလကကုလားထိုငလေးမာထိုငရငး.. ဇနီးမနယကိုသတိရနေမိသည… “ဦးလေး…မမအိက ထမငးစား မယတဲ့.. ခေါနေတယ”. .. တေးလကစမားကိုဖကပီး သူ့ဘေးမလာရပနေသော ကောငမလေးဖူဖူ…ကိုလည့ကည့လိုက သည… မကလုံးခငးဆုံသား၍ရကသေးဖနးကာ. .”ခုလာခဲ့ပါတဲ့”. ပောပီးထကပေးသားလေသည..
“အော..အေးအေး…လာပီ”. . ည၈နာရီထိုးလေပီ..ညစာထမငးဝိုငးလေက ဆီးကိုနေသည… “ဟဲ့..မအိ..ထနးအောင မလာသေး ဘူးလား…” “မလာသေးဘူးအဖေရေ..နောကကမယပောတယ..မစောင့နဲ့တဲ့..” ..ဦးထနးညိုစငကာပူကပနလာပီးသားတော မောငနင့ကောငးကောငးမဆုံရသေးပေ..ထနးအောငမာ အလုပနောကကမယပောပီးအပနမာအရကကလေး တမမနင့ မူးပီး ပနလာတတသည… မနကမိုးလငးလငလညးစောစောထအလုပသားတတ၍ မဆုံကပနပေ.. ထို့ကောင့ အိမတင မအိ မဖူ နင့.. ဦးထနးညိုသာအမဲရိတတသည.. ခုလညးညစာထမငးဝိုငးက လူမဆုံပန… .. မဖူလေးမာကောငးပိတသဖင့..အိမမာ အမဲရိတတသည..မအိမာလညးအလုပမရိ ဈေးဝယထမငးခက အိမအလုပမားနင့ ရုပနေတတသည… ဦးထနးညို အိမတငးပုနး နေရတာပငးလာသည… ထို့ကောင့ ထမငးစားနေရငး.. “မအိရေ..မနကဖန အပငထကလညရအောင မဖူလညးကောငးပိတ တာပဲလိုကခဲ့ပေါ့..” “အဖေ့သဘောလေ သားကတာပေါ့” မဖူလေးက.. “ဦးအလညသားရင သမီးကိုကတာဝယပေးမာ လား…” ” အေးပါဟ..နင့တို့နစယောကလုံးကိုဝယပေးမယ.ဟုပီလား”. .. ဝငငေမရိသောအမနင့နေရ၍ မဖူမာ အဝတအစား အကောငးမရိတာဦးထနးညိုရိပမိသည…
ညီအမနစယောကလုံးမာ ဖူဖူလုံးလုံးလေးတေ တငသားလေးမားမာ လုံးတငးနေကသည ရငသားမားမာလညး အကိတစာရငးမဝငပေမဲ့ နို့နစယောငအတငးလေးတေ..မအိမာကလေးမမေးသေးသဖင့ အပိုအတိုငးပင တငးရငးနေသေးသည.. ထိုနစ ယောကကို နေ့တိုငးမနးထုနေရတာ ပောဖို့ကောငးလသည… ည ၉ နာရီထိုးတော့မည..ဦးထနးညို နင့ မဖူမာ အိမရေ့တငတီဗီ ကည့နေကသည.. မအိမာ အိပငိုကသညဟုဆိုကာ အခနးထညး ဝငလေသည… အိမရေ့ဧည့ခနးမာ ပေလောကသာရိ သည..တီဗီမာခေါငးရငးဘကမာထားပီး အဝငတံခါးဘေးမာ ဆိုဖာခုံတခု နင့ မအိအိပခနးအလညခနးဘေးမာ ဆိုဖာနောကတခု ထားလေသည… ထိုခုံတင မဖူထိုငနေသည.. ဦးထနးညို တခါးဘေးခုံမာထိုငရငးတီဗီ ကည့သည.. မဖူမာ ဂါဝန ဝတထားပီး ခုံပေါဒူးနစခောငးတငကာ ဒူးပေါတငလကတင၍ ဖုနးဂိမးဆော့နေသည.. အောကစလတနေတာသတိမထားမိပေ.. ဦးထနးညို လည့ကည့လိုကသည..
မဖူအောကခံမဝတထားပေ..ဂါဝနလေးမာ ဒူးကိုသာအုပမိ၍ တငအရငးနားအထိမရောကပေ.. အဖုတကလေးမာ သိသိသာသာ ပေါနေသည.. ဂိမးမဲဆော့နေ၍ အဖုတပေါနေတာသတိမထားမိသောမဖူ.. အမေးကလေးမားသိပမရိ..တီဗီအလငးရောင ကောင့ သိသိသာသာမငနေရသည.. ဦးထနးညို လီးမာ နိုးထလာပနသည.. ခေးမ၏ညမ ဖစနေ၍ ခုပလိုးဖို့ကလညး မဖစ နိုင… ဦးထနးညို အကံရလိုကသည… သူလဲအတငးခံဝတမထားပေ..အဲ့တော့.. တီဗီငေးသလိုနင့ ဘယဒူးကိုအပေါတငလိုက ပီး.. အောကစလတသလို ပုဆိုးကိုအသာလေး ဆဲတငလိုကသည… ညာဘကလကမာ လီးယားသလို အထာလေးနင့ လီးကိုဂငး ဖေးဖေးထုရငးတီဗီငေးနေလိုကသည… မဖူ..ဂိမးရုံးသားသဖင့ ဖေ့ဘတပောငးသုံးမလိုလုပစဉ..ဦးထနးညို ဒူးတငတာတေ့ လိုကသည..ထို့နောကတီဗီကည့ရငး..သူ့ဟာကို ကုတသလို အထကအောကဆဲသလိုနင့ အောကစလတနေသည…
မိမိမာလညး ဂါဝနနင့ ခေထောကဖုံးသညထငကာခုတော့အောကစလတနေသည..ဦးထနးညို မငလားမမငလား မသိနိုင… သေခာတာကတော့သူ့လီးကိုမငနေရသည..အကုနမဟုတပေမဲ့.မီးရောငကောင့လီးထိပညိုကီးတခကခကပေါလာတတသည.. လညခောငးမားခောကသလိုခံစားလာ၍ မီးဖိုခောင သို့ ရေသားသောကလိုကသည.. ပေါငကားမ စိုစိစိနင့ဖစ၍ မဖူကိုင ကည့လိုကရာ အရညကညလေးမားထကနေသည… ဦးထနးညို အခေအနေသိလိုကသည.. ဒီကောငမလေး လီးမငသား ပီ..ခကခငးနောကဖေးသို့လိုကသားလိုကသည… မီးဖိုးခောငထောင့လေးမာ ဂါဝနလန၍ ကိုငကည့နေသော မဖူကိုတေပီး နောကမ သိုငးဖကလိုကသည…
“အမလေး…” “မလန့ပါနဲ့ခလေးရယ..ဦးခစလို့ပါ..” “မလုပပါနဲ့..လတပါ.. မအိကားသားမယ” “သူအိပနေတယခလေးရဲ့..ခ လေးကိုစမငထဲကခစမိတာပါ…” ထနးညို မဖူ ကိုသူဘကဆဲလည့ပီးကစဆငဆဲပလိုကသည.. ထနးညို ဘယဘကလကက ဖကရငး.. ညာလကက ဂါဝနကိုဆဲမလိုကသည.. မဖူ လကနစဖက သူ့ရငဘကကိုတနးနေသည.. ညာလကညိုးက ပိပိလေး အဝကို ရာပီးအစိလေးကိုကလိလိုကစဉစောကရေတေထကနေသောကောင့ခောမတနေသည.. မအိ အိပခနးနင့ ထမငးစားခနး ကကပလကဖစပီး..ထမငးစားခနးနင့မီးဖို့ခောငက သကသကစီဖစ၍ မအိမကားနိုငပေ.. ဦးထနးညို မဖူကို ကစဆငဆဲရငး နံရံကိုကပလိုကသည.. ကောငမလေးမာ ထနးညို ဖကအားကိုမရုံးနိုငပေ အောလဲမအောရဲမအိကားမာလညးကောကသည… “ဦး ရယမလုပပါနဲ့..တောငးပနပါတယ” ခစလို့ပါခလေးရယ..ပောရင ဦးထနးညိုထိုငခ လိုကပီးမဖူရဲ့ပေါငကိုဖဲကာ ပိပိလေး ကို နမးလိုကလေသည.. မဖူရဲ့ ဘယဘကခေထောကကို ပုခုံးပေါမတငလိုကရာ အဖုတလေးမာ မကနာရေ့ဘားခနဲပေါလာ သည… သူ့ရဲ့လာကို အဖုတကဲကောငးအတိုငး ထိုးထဲ့၍ စုပလိုကလေသည..
မဖူ… “အငး..အား..ဦး..မလုပနဲ့..ရီး..” ညီးညူရငး လကနစဖကက ဦးထနးညိုဆံပငကို ဆဲထားလက အဖုတနင့ ဆဲကပနေ မိသည… ပါကငအဖုတကိုရေခဲမုန့လို မပကပကယကနေရတာ အရသာရိလသည… မဖူ ဦးထနးညိုဆပငတေကိုပိုဆဲကိုင ရငး ပီးခလိုကသည… “အား…ဦး…သမီးထကကုနပီ..အား..” ဦးထနးညို မကနာတဝိုက အရညမားရဲကုနလေသည… ပုဆိုးနင့ သုတလိုကပီး… မတတပရပလိုက၍.. “ခလေး.အပေါခနးသားကမယ..မအိကားမာစိုးလို့”. .. “ဟုတ..ဦး… မဖူလကကိုဆဲ ပီး..အပေါထပ ဦးထနးညို အခနးရိရာ သို့ တိတတိတလေးသားစဉ… “ဦး မဆိုးရဘူးနော ကောကတယ..” မဖူ မကနာငယ လေးနဲ့ပောတော့… ဦးထနးညိုအရမးခစမိသားသည… … အခနးထဲရောကတော့ မဖူဂါဝနလေးကို ပခုံးသားလေးပေါမ ဆဲခ လိုကသည.. ထို့နောက ကုတငပေါသို့ အသာလေးလဲခလိုကသည… အတငးခံဝတမထားသောလညးဘောလီလေးဝတ ထားသည..နို့သားလေးမာ ဘောလီအပငသို့ပူထကနေသည… ပေါငလေးနစခုကို ပူးကပထားပီး.. မကလုံးလေးတေ ပိတကာ..လကတဖကကအဖုတကိုအုပ ကနတဖကက နို့ကိုအုပထား သည.. ခလေးရယ ကဗာဆနလိုကတာ… ညမီးလေး ထနးထားသော အိပခနးထညးနတသမီးလေးရောကနေသလို..အသားဖူဖူ ဗိုကခပခပလေး..ဆံပင ဂုတဝဲလေးနင့လညတိုင လေးက ကော့လို့..ဦးထနးညို အဝတတေအကုနခတခလိုကပီး..ကုတငပေါတက၍ မဖူဘေးလဲခလိုကသည…
အဖုတငတနေသော ဦးထနးညိုလီးကီးမာတဆတဆတနင့အစာရာနေလေပီ.. မဖူလေး ရက၍တဖကကိုလည့လိုကရာကော သားလေးတေ မေးညငးနုလေးတေစိမးလို့… ဘောလီကိုးလေးကိုအသားဖုတပီးခတလိုကရာ နို့ဖူလေးမာကယရာမဲ့လလနး သည လကတအုပစာနို့အုံလေးကိုအသာလေးပတပေးနေမိသည… အုနးသီးအရယတငသားလေးမာမကီးလနးမသေးလနး ဖင ကဲကောငးလေးမာ ပနးရောငသနးနေသည… မဖူလေးရဲ့ညာလကလေးကိုဆဲယူပီးသူ့လီးကို ပေးကိုငလိုကသည… ဂငးထုသလို လုပခိုငးလိုကပီး… မကနာလေးဆဲလဲ့ကာနမးလိုကမိသည.. “ဦး ဟာကီးလိုကတာ အဲ့တာကီး သမီးထညးထဲ့မာလား..” “အငး လေ..အစပိုငးလေးပဲနာမာပါသမီးရယ..နောကတော့ ကောငးသားမာပါ… မအိနဲ့သူ့ယောကားလညး အဲ့လိုပဲ နောကမနာတော့ဘူး လေ”. .. “ဦး မအိကို မပောနဲ့နော..သမီးကောကတယ…” “အငးပါ..မကောကပါနဲ့..ခု.ဦးတို့ အပနအလန စုပကမယနော…” “သမီးမလုပတတဘူး”. . “လာ..ဦးပမယ..သမီးက ဦးပေါတက မကနာက ဦးလီးဘကထား..သမီးအဖုတကို ဦးမကနာပေါထား” ဦးထနးညို..69 ပုံစံလုပခိုငးလိုကသည.. လီးကီးမာလကနစဆုပစာရညပီး..
ခရမးသီးလိုညို၍ ထိပဒစဖူးမာ မိုပင့ကီးလိုဖစ နေသည… မဖူ ခကခငးမစုပရဲပဲကိုငကည့နေသည… ဦးထနးညို လီးကို ကော့ပေးလိုကပီး… မကနာပေါမ အဖုတလေးကို လကညိုးနင့ကလိလိုကသည… အဖုတမာအရညမားတလကလကထကနေပီး လကညိုးတောငမဝင အပိုအဖုတလေးပါ… “သမီး စုပတော့လေ ထိပလေးကိုအရငစုပ ပီးမ ထပသငးနော” မဖူ မာ အဖုတတငး ကလိခံရ၍ အောခငစိတပေါလာပီး လီးကို စုပခလိုကသည… လီးထိပအရညကညလေးရဲ့အရသာငံငံလေး ကိုခံစားရငး ငကပောသီးစုပသလိုလုပနေတော့သည… “အား..ကောငးလိုကတာသမီးရယ..မနမနလုပပါ ဦးပီးတော့မယ”. . အဖုတကိုလာနင့ကလိနေရငး မဖူတခီပီးသားကာ အရညမားထကကလာသည… မဖူ အံကိတငီးရငးလီးကို ဆကတိုကစုပလိုကရာ ဦးထနးညို ခေထောကမားကေးရငးသုတ တေပနးထဲ့လိုကသည… “ဦးရယ မားလိုကတာ ပါးစပထညး အပည့ပဲ”. .. သမီးပကလကလနလေ ဦးတို့စလိုးကမယ… သုတ ထကသားသောလညးလီးမမငိုးပဲ တဆတဆတ ထောငနေသေးသည..
“အာဂ လီး ပါတကား….” ပကလကလေး မဖူရဲ့ နို့လေးကိုအသာကိုငပီး..ပေါငကိုဖဲကာ လီးကို အဖုတဝတေ့လိုကသည.. ခကခငးသငးလို့မဖစ ပါကငလေးဖစ၍ မိမိလီးနင့က မမ..တံတေးကိုလီးထိပမာသုတပီး အဖုတဝဖိခလိုကသည… ဗိ… “အား…နာတယ..ဖေးဖေး ဦး…” “အငး..သမီး..ဦးလညး ထိပနာတယ.. ဖေးဖေးလိုးမယ…” လီးဒစမုတသားပီ..ထပဖိလိုကသည… အလာပါး..အပိုမေးလေးတငးခံနေသည.. ဦး ထနးညို ပောသားပီ တကဲ့ပါကင…အံကိတ၍ ဖိခလိုကရာ… ဖောက… “အား..အီး..နာတယ…” မဖူ အတငးဖကလာသည… မဖူရဲ့ ပုခုံးသားလေးကိုကိုငပီး… စတင၍ လိုးပါတော့သည… “အ..အ..ကောငးတယ..လိုးလိုး… သမီး ထပပီးခငပီ…” “အငး..လိုးမယ တညလုံးလိုးမယသမီး…” အဖုတကပကပကလေးကိုလိုးနေရ၍ အစုပခံရသလို ဦးထနးညို ထပပီးခင နေသည…ကောငမလေးမပီးမခငး သုတထိနးထားရမည…
ကာကာလိုးမည… ဖတ. ဖတ..ဘတ..ဘတ….အငး… လဥနင့ တငသားရိုကသံက ပုံမနထကနေသည… “ဦး…ကောငးတယ လိုးပါ…အား..ပီး..” အရညမားအဖုတတငးမ ထကလာပနသည..မဖူပီးပနပီ… “သမီးကုနးပေးလေ..ဦးမပီးသေးဘူး.. လိုးရ အူးမယ…” မဖူ ကုနးသည လကမထောကနိုငတော့ ဒူးထာကခါးကော့ ပေးလာသည… ခေါငးအုနးပေါမာ ခေါငးနင့လကနဖက ကို ခထားပီးကုနးနေသည… ဦးထနးညို ဒူးထောကပီးလိုးလို့မရတော့ ထိုပုံစံကုနးခငးမာ ဖငက အပေါသို့ ကော့ တကနေ၍ဖစသည.. ထို့ကောင့ ထနးညို တငပါးနောကမတတပရပ ပီး ခေထောကကေးကာ လကတဖကကလီးကိုကိုင တဖကက တငသားကိုကိုင၍ နောကပူထကနေသော အဖုတလေးအပေါမ လီးစိုကခရလေသည… မေစိုကလိုးနညး ဖစသည..အဖုတလေးမာသေးအနညငယ နင့ဖူးရောငနေသည… တငနစဖကကိုင၍ စိုကလိုးရတာအရသာရိလသည…
မဖူမာ ခေါငးအုံးနင့မကနာအုပ၍ ကိတအောနေလေသည… ပနးရောင ဖငကဲကောငးလေးနင့အညိုရောငစအိုလေးကိုကည့လိုးရငး ဦး ထနးညို ဖငလိုးခငလာသည…. တံတေးကိုဖငဝထေးခလိုကပီး… လီးကို အဖုတမ ထုတ၍ စအိုဝ ထိုးခလိုကသည… မဖူမာ ဖ ငလိုးမယ မထငထား ရုတတရက ဖငထဲလီးဝငတော့မ… “…အား..နာတယ… နာတယ… မလုပပါနဲ့…အီး အီး…ဦး နာတယ…” မ ဖူ ငိုခပါတော့သည… မတတနိုငတော့ လီးက တဝတဝငနေပီ… ဖငလိုးမ သုတထကခငလာ၍ ဆကတိုက လိုးခလိုက တော့သည… ခါယမးနေအောငမဖူခံရငး…မကရညတပိုကပိုကကတော့သည… ဦးထနးညို လညးသုတမားကို ဖငထညး ပနး လိုကလေ သည…. ထို့နောက နစဦးသား ခေလဲရငး.. “ဦးအရမးဆိုးတယ..ဖငလိုးတာ အရမးနာတယ..” “မား..ဝငသားတာပါ သမီးရယ.. ခဏခဏလိုးရင မနာတော့ဘူး” သူမရဲ့ နို့လေးတဖကကိုစို့ တဖကနို့ကိုပတပေးလိုကသည…
ထိုစဉ…”အိ ရေ..မိနးမ…” အောကထပမ အသံပဲကိုကားရလေသည… “ထနးအောင ပနလာပီ ဦးရေ… မူးလာပနပီ..သမီး အခနးသားတော့မယနော..မနကကအပငလညသားရင.. သမီးအတကလကဆောငဝယပေးနော” “အငးပါ သမီးရယ..ဂုည”. . မဖူ ပါးလေး နမးလိုကရငး နုတဆကလိုကသည… အဖုတနင့ဖင ပါကငဖင့ခံရ၍..လမးကောငးမလောကနိုင ဂါဝနလေးဝတ ကာ ထကသားလေးသည… …. မအိ မာအအိပကီးသူဖစသည… ထနးအောငဆယခါလောကခေါမ တံခါးဖင့ပေးတတသည… ထနအောင ခုရကပိုငး အရကသောကပနတာ မားပီး.. ဘာတေဖစလို့ပါလိမ့ဟု..ဦးထနးညိုတေးနေမိသည… ထမငးစားဖို့ ထည့ပေးပီး..မအိ ပနအိပတတသည..ထနးအောငမာ မူးမူးနင့ထမငးစားပီး အိမရေ့ဆိုဖာပေါမာအိပပောသား တတသည..ဦးထနးညိုစိတမကောငးဖစ၍ စောငခုံပေးတတရသညမာ.. မကာခဏဖစနေသည… ခုညလညး ထိုအတိုငးပင.. ဦးထနးညိုအပေါထပမနေ၍ ထနးအောငစားသောကပီး ဟောကသံကားမ စောငခုံပေးရနအောကဆငးလာလိုကသည… ဆိုဖာပေါမာ အမူးလနအိပနေသော သားတောမောငကို စောငခုံရငး… စားပီးသားပနကနမားကို နောကဖေးပို့ရနသားစဉ… မအိ အိပခနးတံခါးပင့နေတာတေ့မိသည.. ပနကနမားကို တိတတိတလေး သားထားပီး.. မအိ အိပခနးနားသား၍ ပီးခောငး လိုက သည…
“အားပါးပါး…ရလတ….” ဦးထနးအောငအိမသည တိုကခံအိမဖစ၍ ခငလုံဇကားမားတပထားသည..ထို့ကောင့ ခငမဝင အိပ လင ခငထောငမလိုပေ… ထို့ကောင့ ကုတငပေါတင အိပမောကနေသောမအိ စောငမခုံ ခငထောငမလို ထမိနပေလော့ကာ တငသားလုံးလုံးကီးမားပေါ၍ အိပနေသည… အခနးတခါးကိုကောပေးအိပနေသဖင့ ဦးထနးညို ခောငးနေတာကိုမသိနိုငပေ… “ရ..လတ….” ..မအိ အိမထောငရေးမာမသာယာပါ.. အပငလူမိတဆေမားမငလငမအိမာအပိုလေးလိုလနေဆဲဖစ ပီး..ပုံးရိပပေါနေသောမကနာလေးနင့လနေသူဖစသည.. အသားဖူ ဆံပငမာ ခါးလောကထိရညပီး ရင၃၅ ခါး၂၈တင၃၇ ဆိုက အရပက ၅ပေ ခဲ.. မယရေးပဲပိုငရငဆုရနိုငပေသည.. အိမထောငသက ၂ နစရိပေမဲ့ ခလေးမရသေးပေ..လငဖစသူထနးအောင မာလညး ခလေးလိုခငသောလညး.. ခလေးမရ၍ စိတညစပီး အရကသောကတတသည.. မိုးမအောငတာသေခာနေ ပီ..ဆရာဝနလညး မပကပေ..တယောကယောကမိုးမအောငမနးသိကလင စိတညစ၍ လငမယားကဲမာစိုးကသည..
ထနးအောငတို့ညားခါစက နေ့တိုငးနီးပါးလိုးကသည တခါတလေနစခီးဆကတိုကလိုးသည.. ဒါလဲခလေးမရ..ဘယတတနိုငမ လညးကံပဲလေ.. ခုအရကလေးကသောကတတလာတော့.. တပါတတခါတောငမလိုးနိုငတော့… မအိ တခါတလေ ဈေးဝယ ထကရင ကာလသားတခို့တီးတိုးကပပောတာကားဖူးသည… “ဆောကီးမိုကတယကာ တငတေကအယနေတာပဲ..မုတပီးလိုး လိုကရရင ရယပဲ” မအိစိတမဆိုးပါမကားသလိုနေလိုကသည..စိတထဲတော့ ကေနပနေမိသည… အသက၂၆နစသာရိသေး သည..ကာမစိတကထနနေတဲ့အရယ လငကကောငးကောငးမလိုး၍ မအိရေခိုးတိုငး အိပတိုငး လကနင့အာသာဖေရတာ နေ့ တိုငးဖစနေသည… ခုညလညးကည့လေ..ထနးအောငမူးလာပနသည..မိနးမဝတတရားအညီစားဖို့ပငဆငပေးပီး… “မောင ရေ…အိ..အိပယာကစောင့နေမယနော..စားပီးရငဝငလာခဲ့…” “အေးအေး..လာမယ..အဖေနဲ့ညမလေးရောအိပပီလား”. . “အိပပီ ထငတယမောင..အသံမကားရဘူး”. .. မအိ အိပယာထဲမပနဖေရငး လငတောမောင ထမငးစားပီးဝငလာရင လိုးခငစိတထ အောင အောကခံဘောငးဘီကိုခတ.. ထမိနလေးကိုလော့ဝတ တငလေး တဝကပေါအောငလုပ၍ ဘေးစောငးလေးလဲ့ကာအိပနေ လိုကသည… တကယတော့ ထနးအောငမာလူရိုးတယောကဖစသည..
မိနးမအလိုခံခငနေလား မမေးဖူးပေ.. အတူအိပလို့ မိနးမလီးကိုလာစ တောငလာမ မိနးမအပေါမောကပီး တခီးလောကလိုးပီး ရင အိပပောသားတတသူဖစသည… ခုမူပီး ထမငးစား ငိုကလာ၍ ဆိုဖာပေါလဲလိုကရာခကခငးအိပပောသားသည.. … ဦး ထနးညို..သားဖစသူအားစောငခုံပေးပီး.. စားစရာမားကို သိမးပေး.၍.. မအိ အိပခနးတံခါး အနညးငယပင့ဟ နေရာအမနလာ ပီးခောငးနေမိသည… ညမီးမိနမိနလေးဖင့ထားသောအခနးဆိုပေမဲ့..ကုတငအထကမ တခါးဝကိုကောပေးအိပနေသောမအိ… တငသားဖေးဖေးကီးမာ ပေါငအရငးထိ ပေါနေသည.. မဖူလေးကိုလိုးထားသော လီးမာ ပနထောငလာပနသည.. အိမရေ့မီး ပိတလိုက၍ အမောငကသားသည..ထနးအောငဟောကသံပဲကားရတော့သည.. ဦးထနးညို တံခါးကိုဖေးဖေး အသံမထက အောငဖင့ပီး လေးဘကထောကလေး ဝငသားလိုကသည.. ကုတငခေရငဘကနားရောက ဖငနင့မကနာ ကပသညအထိ တိုး ကည့လိုကသည… မအိမာပုဇနထုတကေးလေးအိပနေရာ.. ခပလော့လော့ထမိနကို အသာလေး.. ဆဲခ လိုကသည…
အားပါးပါး…တငဖေးဖေးကားညကနေသောစောကဖုတလေးမာ အစိလေးပူး၍.. အရညကညထကနေသည… ဦးထနးညို လကညိုးနင့အဖုတကဲကောငးကားထိကည့သည နူးအိနေလိုကတာ.. အဖုတနံ့ကိုကပရူ လကကလညးဂငးထိုငထုလိုက သည… ခုပလိုးလို့မဖစထနးအောငဝငလာရငပသနာ ကီးသားနိုငသည… မအိအသကရူပငးလေးနင့အိပနေလကပါ.. ဦးထန ညို အားရပါးရ အဖုတနင့ဖငကိုကည့ပီး ဆကတိုကထုလိုကရာ လရညမား.. ပနးထကလာသည.. ကမးပငပေါမ ကအောင..လကနင့ထိနးထားသောလညးအရညမား၍ လံ့ကကုနသည… လကပေးတာပုဆိုးနင့သုတ၍ တိတတိတလေးပန ထကကာ.. မိမိအခနးသို့ပနအိပလိုကတော့သည… မနက နာရီထိုးမ ဦးထနးညို အိပယာထသည..ညက သုတထကမား၍.. တောတောအိပကောငးသားသည… ရေခနးသားစဉ ဘေးခနးကိုကည့ရာ.. တံခါးပင့နေပီး..မဖူလေးမာ မရိ.. တေ့ရငထပ ခရ အူးမည… ကောဖီသောကရန ထမငးစားခနးသားစဉ. မဖူလေးနင့ပကပငးတိုးလေသည.. မကစောငးကလေးထိုးရငး.. “ဦး အရမးဆိုးတယ..တကိုယလုံးနာနေပီ..” ဟုတိုးတိုးလေးပောပီး ထမငးစားပဲမာထိုငကလေသည..
မအိမာ ကောဖီဖောလာပေးပီး… “အဖေရေ..အလညသားမယဆို.. အရမးနောကကနေပီ..ထနးအောငက အဖေ့တက မုန့ဖိုးပေး သားတယ” “ဟာ ရပါတယ သမီးရဲ့ အဖေ့မာပိုကဆံရိပါတယ.” ..ထိုအခါ မဖူလေးက.. “ဦးမယူခငနေလေ..သမီးအတက.. လကဆောငဝယပေး..”. . ..ဦးထနးညိုမာ ငေကေးပည့စုံသူဖစသည.. စငကာပူ အလုပလုပပီး ရနကုနမာတိုကခနးဝယထား ကာ.. အိမငါးတငထားလိုကသည.. အိမငါးခမားကို လစဉဘဏမာစုထားသဖင့ မပူပငရပေ.. ဒါကို ထနးအောငတို့ မသိကပါ…
ခုလညး ပိုကဆံမရိဘူးထင၍ ထုတပေးခငးဖစပေမည… “ကဲ.. ဒါဆိုသားကမယလေ..နငတို့လိုကခဲ့..” ..”မအိပဲ လိုကမယ အဖေ..မဖူက.. နေမကောငးလို့နေခဲ့မယတဲ့”. .. .. ဦးထနးညို သိပါသည..မဖူလေး ညက ဖငရောအဖုတရော ပါကငဖင့ခံ ရ၍..နာနေမညဆိုတာ…
မအိနင့ထနးညို နစယောကသားဘကစကားစီးရနမတတိုငထကလာသည… တကစီငါးစီးရင ပိုကုနမာစိုး၍လိုငးကားစီးမညဟုဦး ထနးညိုက အကံပေးရာ မအိလကခံသည.. ဒါလဲ ဦးထနးညိုဂငဆငတာပါ.. ထောကဂင… ထမိနအပော့လေးနဲ့မအိ ပငတီလိုငး လေးတောငပေါနေသည.. လမးလောကတိုငးတုနနေသောတငသားလေးက ကိုငခငစရာ ဆံပငရညကိုနောကမာစုစီးထား ပီး ဆ လငးဘတအိပလေးလကမာခိတထားပနသည..ရငဖုံးအငးကီ လကတိုလေးဝတသောကောင့ လကမောငးသားအိအိလေးမား မာစဲမကစရာ..ဦးထနးညိုမအိဘေးမာ ကပလောကရငးခိုးကည့နေမိသည.. ဘောလီအခနဝတထားပုံထငရသည.. ရငသား လေးမာကော့တကနေပနသည. … ကေးဇူးရငဘကစကား ဆိုကရောကလာသည..ထုံးစံအတိုငးလူကပနေပနသည.. “သမီး ရေ တကကစို့ ကပလဲ ခနပါပဲ..” မအိကိုရေ့မတကစေသည.. သူကနောကမလိုကသည..ကားအလညရောကတော့ထပတိုးလို့မ ရတော့.. “အမလေး ကပလိုကတာအဖေ..” “ဟုတပ မတကနိုငဘူး အပေါတနးကိုငလို့မရရင အဖေ့လကမောငးကိုငထား” “ဟုတ”. . ဦးထနးညိုရငခငထဲမအိရောကနေသည လကတနးကို ဦးထနးညိုက တဖကနဲ့ကိုငပီး..တဖကက မအိလကမောငအိုး လေးကိုဖဖလေးဆုတကိုငထိနးထားသည..မအိမာ ဆလငဘကအိတကို တဖကကကိုငပီးတဖကက ထနးညိုလကကိုကိုင၍ မီနေ လိုကသည..
မအိ တငသားနင့ လီးက တထပထညးကနေသည… ပုဆိုးနင့အတငခံကိုတနးကန၍လီးကတောငလာသည..မအိသိလိုကသည.. ဦထနးညို လီး တောငနေသဖင့..ပို၍မီခိုလိုကသည.. ဘာစကားမမပောဖစတော့..ကားလုပတိုငး ဦးထနးညိုကအလိုကသင့ လီး နင့ပတနေသလို လကမောငးလေးကိုညစလာသည… မအိ မာ ခေဖားလေးထောကလိုကပနခလိုကနင့မသိမသာ ဖငကားနင့ လီးကိုပတရငး ငိမကောငးနေလိုကသည… .. မအိ ညက အဖစအပက ပနတေးမိသည…မိမိ တရေးနိုး သေးပေါကခင၍ ကု တငပေါက ဆငးလိုကတာ အေးစကစိုစိတာနငးမိ၍ လကနင့ကိုငကည့လိုကရာ သုတရေတေတေ့ရသည..သေခာအောငရူ ကည့လိုကသည..အမနပင.. ထနးအောငဝငလာရင စိတထအောင ဖငကိုဖောတံခါးလေးဟ ပီးအိပလိုကသည..ထနးအောငမာ ဝငမလာဟောကသံကား၍ မိမိလညးစိတကုနပီး ဆကအိပလိုကသည.. အိမမာ ကနတာ ယောကကထီးပဲရိသည သူ ငါ့ဖငကို ကည့ပီး ဂငးထုသားတာဖစရမည… ခုလညး ကားကပတာကိုစီးပီးတမငထောကခငပနသည… မအိကေနပလိုကသည ယောကကထီးနင့ခေးမ ဇာတ ကရတော့မည.. “အဖေ့ကိုခင့လတပါနော ကားကပလို့ထိမိပီး စိတထမိလို့ပါ.. အဖေနေရာ ပောငးပေးမယနော” ဦးထနးညိုလေသံတိုးလေးနင့တောငးပနလိုကသည..
“မပောငးနဲ့အဲ့လိုပဲနေပါ..တခားသူဝငထောကရင ဘယလိုလုပမလဲ..ညက.သမီးအခနးထဲ အဖေလာတယမလား” ရုတတရက ကီး မအိကမေးလာတော့ ဦးထနးညိုလန့သားသည… “ဟုတ..ထနးအောငကိုထကည့ရငး.. သမီး ကိုတေ့…” “တောတော့..ရပီ အဖေ..လူတေကားမယကားကကပတယ”. . မအိ ထနးညိုလကမောငးကိုကိုငသောလကမာဆလငးဘကကိုခိတလိုကသည.. ကနလကတဖကက အောကခပီး… “အဖေ..သမီးထုပေးမယနော” ဦးထနးညို ပောပီလေ…မအိဘေးလူတေကို ခိုးကည့လိုက ပီး..ဦးထနးညိုလီးကို ပုဆိုးအပငမနေ၍လမးကိုငသည.. လီးကို အတငးခံအပင နိုကထုတပီး.. ပုဆိုးသားနင့ရောကာ ထု ပေးလိုကသည.. သိပမကာပါ လရညမားပနးထကလာသည.. ပုဆိုးအပငထိစိမ့ထကလာလေသည… “အဖေတို့ ရေ့မတတိုင ဆငးကမယ”. . လိုရာခရီးက မရောကနိုငတော့.. ကားပေါကမနမနဆငးပီး တကစီငါးရတော့သည… … နီစပရာဟောတည တ ခုဆီသို့ငါးလိုကသည…
ဟောတညခနးမာ သပသပရပရပနင့ နစယောကကုတငကီးက အလညမာ.. “မအိ..သမီးကို အရမးလိုးခငနေပီ..” “သမီး လညး ခံခငနေပီ “ ကုတငပေါ နစဦးသားအမနလဲခပီး အဝတတေခတခလိုကသည… စိတတေအရမးထနနေကသည… မအိ ဘောလီကိုအမနခတပီး နို့လုံးကီးကို ကုနးစို့လိုကသည… “အား..စို့ပါ.. လိုးပါတော့…” မအိ.. မကနာပေါ လီးတငပေးပီး.. ထနးညို အဖုတပေါ မောကကာ.. 69 လုပလိုကသည… ပစ..ပစ.. “.အား…” ရေငတသလို လီးကိုစုပနေသောမအိ.. အဖုတမာ အရညတေထကပီး ခောမတနေသည..အမေးမားရိတထားသောကောင့ ဆီခုံမို့မို့ ကိုလကခလိုကပီးအဖုတထဲလက နစခောငးထိုးထဲ့လိုကသည… “အား…..လိုးပါတော့… သမီး အပေါက လိုးပေးပါ.. ..ပင့လိုးပေးမယ…” မအိ လီးပေါခထိုင လိုကသည… အဖုတနင့တေ့ပီး ထိုငခ ကာ စောင့ပါတော့သည… ဗစ ဗစ..ကောငးလိုကတဲ့အဖုတစီးပိုငနေတာ ဦးထနညို လိုး ရတာအားမရတော့.. “မအိ ကုနးပေးစမးပါ…” “ဟုတ… လီးကီးက ကောငးလိုကတာ ကိုကသလိုလိုးပါ…” မအိကို လေး ဘကထောကလိုးရငး.. “ထနးအောငလီးထကကီးလား” “ကီးတယ အ.အ..လိုးလိုး ပီးတော့မယ” ပေါငနစခုကိုဆဲဖဲပီး ၇ လကမလီးကီးဆုံးအောင ထိုးထဲ့တာအားမရ..ဥပါသငးခငနေသည…
မအိ အရညမားပနးထကပီးခလိုကသည.. မောကလကအနေအထား.. “အဖေ မပီးသေးဘူးသမီး..ဖငလိုးမရမယ” “ဖငမခံဖူး ဘူး စမးကည့လေ အဖေ” အိုကေ..ပေါငကားထား..ဖငကော့ထား.. ဖငသားဖူဖူ ကား စအိုလေးက ပင့အာလာသည..လီးမာ တံတေးစပပီး စအိုထဲဖိသငးလိုကသည.. “ဗစ..ဒုတ..ဗိ..ဗိ..အား…နာတယ..အဖေ..” “တငးမထားနဲ့သမီးလော့ထား လီးတ ဝကဝငနေပီ..” .ဖေးဖေးနဲ့သငးရာ တဆုံးထိရောကလေသည… အခက၃ခန့ပုံမန လေးလိုးလိုကရာ.. ဦးထနးညို လရေမားစ အိုထဲ့ပနးထဲ့လိုကတော့သည.. ခပနေးနေး အရသာကို ခံစားရငမအိမိနးနေမိသည… “နေ့တိုငးလိုးခငတယ မအိရယ..” “လိုးပါ အဖေ..အဖေ့ကလေးကို ကိုယဝနဆောငခငတယ” “ဟေ..ဘာလို့လဲဟ..နင့လင မလိုးဘူးလား” “ခလေးမရနိုငလို့ပါ.. ပီးတော့ ည မလေးမဖူကိုလညးအဖေ မေးစားပါလား..” “အဖေ ကမေးပီးစားရငရော လကခံလား” “ဟာ..ဦးနော..မဆိုးနဲ့…” “ဦးတဲ့လား..”
Zawgyi
အဆုံးထိလိုးေပး
“မိန္းမေရ..အေဖအပီးပနာေတာ့မယဲ့” မနကာစားေနရင္ေယာက္ားဖစူဆီမx{101B}ုတရကကားၾကားမိ၍..မအိ..တ ေယာကံၾသမိေလသည္… “ဘာလိုx{1037}လဲေမာငဲx{1037}ဟိုမာအလုပဆငေပလိုx{1037}လ့” “မဟုတူးအိေရ..အိမိုလမ္းလာလိုx{1037}တဲ့ေလ”.. မအိအနည္းငယ္ၿပဳံးလက္.. “အင္းေလသူလဲအေမ့ကိုလမ္းနာေနမာေပါ့”.. ထူးေအာငကင္းခၿပီး.. “ဘယတ္x{1014}x{103D}ိုငလဲအိ ေရသူx{1037}သေဘာပဲ.. အိမ္ေပၚထပာေနမယ္ေပာတယ္..အိပဲပငင္ေပးလိုကါ..မနကန္ေရာကယဲ့..ကဲ..ေမာငလုပား ေတာ့မယ္”.. .. ေယာက္ားအလုပားၿပီးေနာက္.. မအိ အိမနx{1037}င္းေရးလုပင္းေယာကထီး.. ဦးထန္းညိဳအေၾကာင္းစဥ္းစား ေနမိသည္.. … ဦးထန္းညိဳ..အသက ၄၈x{1014}x{103D}စာရိေသးသည္..၈x{1014}x{103D}စာအိမ္ေထာငပီး ထန္းေအာငိုေမးကာ အလုပားစာ ကိုလုပီးသာသာယာယာေနတတူဖစည္..စငာပူမာဆယ္x{1014}x{103D}စ္ေလာကလုပုပီးမိမိတိုx{1037}ေနေသာအိမ္ေလးကိုဝယ္ေပး ထားသူလည္းဖစည္.. ထန္းေအာငေမ x{1014}x{103D}လုံးေရာဂါx{1014}x{103D}င့ုံးပီးေနာကနာပညနလာတာအေတာ္ၾကာေနပီ.. ခုေတာ့အပီးပနာမယိုေတာ့..အေဖတေယာကသလိုခံစားမိေနသည္… …
အိအိဖဴ x{1014}x{103D}င့ဴဖဴေအာင္..ညီအမx{1014}x{103D}စ္ေယာက္.အသက ၂၅x{1014}x{103D}စ္x{1014}x{103D}င့္ ၂ x{1014}x{103D}စ္..မိဘx{1014}x{103D}စ္ဦးဆုံးပါးပီးေနာက္..အိအိဖဴမာညီမဖစူကို ေခၚပီး လင္ေတာ္ေမာင္ ထူးေအာင္ေနာကိုကာခင္းဖစည္.. ဖဴဖဴေအာင္..အသားဖဴဖဴသယယ္ေလး..တကx{1039}x{1000}သိုလ္ ေဒးတတ္ေနသူ အမဖစူx{1014}x{103D}င့ိမx{103C}ကိစx{1039}x{1005}ဝိုင္းကူလုပ္ တခိနုံးဖုန္းပတ္ေနတတူ…. …………. ..ဦးထန္းညိဳမိမိအိမ္ေရx{1037}ေရာက္ လိုx{1037}ဘဲလီးလိုကည္..တံခါးx{101B}ုတရကင့ာပီး..ေပါငဝတိုေဘာင္းဘီေလးx{1014}x{103D}င့က္ေပၚအင္းကီအပါးေလးဝတား ေသာေကာငေလးတေယာက္… “မမအိေရ..ဧည့ညာတယ္”… ငင့္..င့ကိုဧညညဲ့..ဘလိုဟာေလးလဲ….ထန္းညိဳသူx{1037}ေရx{1037} မာရပ္ေနေသာေကာငေလးရဲx{1037}ေပါငဴဖဴေလးေတကိုေငးေနရင္း.. “ဟာ.. အေဖ..မနကနလာမာဆိုပီးေတာ့ခုေရာကာ ပီ..”မအိအံၾသရင္းေပထကာသည္.. “ဟုတ..နငိုx{1037}လာx{1039}x{101C}ကိဳေနမာစိုးလိုx{1037}.. တမင္ေပာတာ.ဒါနဲx{1037}သူေလးကဘသူလဲဟ”.. “သမီးညီမေလးပါ အေဖ့ကိုထန္းေအာငေပာဘူးလားအတူေနၾကတာ”… မအိx{1014}x{103D}င့ဖဴ ဦးထန္းညိဳရဲx{1037} ခရီးသားအိပားကိုဆဲယူ ရင္းအိမည္းဝင္ၾကေလသည္..
ဦးထန္းညိဳမာသူx{1037}ေရx{1037}မညီအမx{1014}x{103D}စ္ေယာကဲx{1037} ေနာက္ေကာမားတငါးမားကိုေငးရင္း တံေထးx{1039}x{101C}ကိတိဳခေနမိသည္… မအိမာ ထန္း ေအာငဲx{1037}ညားတာတx{1014}x{103D}စ္ေကာီခေလးမယူၾကေသး..ခါးေသးေသး ရငားမိုx{1037}မိုx{1037}x{1014}x{103D}င့္ တငုံးေလးမားမာသိပx{1039}x{101C}ကီးေပမဲ့ ကစစ္ ေလးေတ ဆံပငရည္ေလးကိုေခါင္းအလညိစုစည္းထားေတာ့ဂုတားေဖးေဖးေလးက အသည္းယားစရာ… မဖဴမာ..မအိ x{1014}x{103D}င့ိုယုံးသိပကာ.. ဆံပငုတဲေလးx{1014}x{103D}င့ေလးတေယာကို ေဆာ့ခငိတကုန္ေသးဘူးထငည္.. ေဘာင္းဘီတိုေလး ေအာကေပါငားx{1014}x{103D}င့္ေခသလုံးကေဖးေဖးေလးေတ… ဦးထန္းညိဳေပါင္ၾကားမ ငပဲက တေဖးေဖးတင္းမာလာေနမိသည္… “အေဖေရ..ဒီအခန္းမာေနလိုက္ေပါ့ေနာ္ ဟိုဘကန္းက ညီမေလးေနတာ… သမီးတိုx{1037}က ေအာကပခန္းမာအိပ္ၾကတယ္..” မအိမာေပာဆိုရင္းအိပာခင္းမားကိုကုတင္ေပၚမာဖနx{1037}င္းေနသည္… မဖဴမာ ဦထန္းညိဳ အထုပားအခန္းတင္းသိုx{1037}သင္းေပးၿပီး မကုံးဝိုင္းေလးx{1014}x{103D}င့္ ဦးထန္းညိဳအားေစာင္းၾကည့္၍သူx{1037}အခန္းထဲေပးဝငားေလသည္… ကုတင္ေစာင္းမာ ဖင္ေလး ကုန္း၍အိပာခင္းညx{103B}ိေနေသာမအိက သူမအေနာက ဦးထန္းညိဳမာသူမရဲx{1037}ဖငိုေငးၾကည့္ေနတာမသိရာေပ…
အိမေပၚထပငိပန္းx{1014}x{103D}စန္းပူးလကိသလို..ေနာကုံးအခန္းကေရခိဳးခန္းအိမာဖစည္… ေအာကပင္ အိမ္ေရx{1037} ဧည့န္းx{1014}x{103D}င့ိပန္းတခုကအလညာ ေနာက္ေဖးမာမီးဖိုေခာင္x{1014}x{103D}င့္ေရခိဳးခန္းတခုစီx{1014}x{103D}င့္x{1014}x{103D}စပိုကေလးဖစည္.. ဦးထန္းညိဳ မအိဖငိုၾကည့င္းေပါင္ၾကားမ ငပဲကအရမ္းကိုတင္းမာေနမိသည္.. အိမာေရခိဳးခန္းဘကားလငဖဴအခန္းေရx{1037}မဖတ္ ေလာကသည္… အခန္းတခါးေလး နည္းနည္းဟေန၍ ေခာင္းၾကည့ိုကာ ဝင္းလားေမာက္၍ဖုန္းပတ္ေနေသာေကာငေလး ဖင္ေလးကိုေကာ့ေနတာပဲ… စိတထိန္းx{1014}x{103D}ိုင့္ ဦးထန္းညိဳ အိမာထဲေပးဝင္၍ တခီတေမာင္းထုရေပေတာ့သည္.. မိန္းမငတ္ေန တာၾကာေပမဲ့တေနx{1037}တခါေတာ့ ေအာကားၾကည့င္းထုဖစိသည္.. ခုေတာ့ေအာကားမလို ညီအမ ေတရဲx{1037}ဖငိုမန္းရင္း ေအးေဆး ထုေနစဥ္.. “ဒုန္း”… အိမာတံခါးx{101B}ုတရကင့ား၍ဦးထန္းညိဳလနx{1037}ားသလိုတံခါးဝမအံၾသေငးၾကည့္ေနေသာ မဖဴ ေတx{1037} ၾကပီေလ ..အိမာတံခါးx{1014}x{103D}င့္ေဘးတိုကပီးx{1039}x{101C}ကီးကိုကိုင္ေနေသာ ဘဲx{1039}x{101C}ကီး..လီးအရညာ လကဆုတာအပငကို သုံး လကခနx{1037}က္ေနၿပီးထန္းေx{101B}x{103E}ဝါပx{101B}ုတီပုလင္းလုံးပါတနx{1037}ိမည္… ..မဖဴမာ လီးကိုေငးရင္း တခါးခကင္းပနိတိုက သည္.. ဖုန္းပတ္ေနရင္းေသးေပါကငာ၍အိမာထကာမိတယ္ တံခါးကေလာ့မခထားေတာ့လူမရိဘူးထငိတာ..မအိ ေယာကထီးတဲ့လား…
ကိုထန္ေအာငေဖx{1014}x{103D}ိုငံခားမာဆယ္x{1014}x{103D}စ္ေလာက္ေနပီး ပိုကံေတလိုအပငိုx{1037}ေပးေနတာသူလား..သူမေကာင္းစရိတေလာက္ ရငအိဆီကအၿမဲေတာင္းေနရေပမဲ့အလုပကိုငေကာင္းရင္ အေဖဆီကေတာင္းပီးေပးတာအၿမဲေပာေပမဲ့လူမမငူးေပ… မ အိလင္ တခါတေလ အရကူးၿပီးအလုပပနာရင္.ပုဆိုးမx{1014}x{103D}ိုင္ ေအာကလတိန္ လီးကိုမငူးမိသည္..ဘဲx{1039}x{101C}ကီးဟာေလာက x{1039}x{101C}ကီး.. “အို..ငါဘာေတေတးေနတာလည္း”.. မဖဴေလးမာ ကုတင္ေပၚပစဲရင္းပိပိေလးယားလာ၍ပတ္ၾကည့္ေတာ့ အရည္ေလး ေတစိုေနပါပီ…. ဦးထန္းညိဳ အရမ္းေကနပိပီ သူx{1037}လီးကို မဖဴ မငားပီ..အခန္းခင္းကေဘးခင္းကပကိုေတာ့ လိုးဖိုx{1037}ဂင္ ဆငေပေတာ့မည္… …… …… ဦးထန္းညိဳ ငယဥဝကို ပနတိရမိသည္…အိမါးဘဝ x{1014}x{103D}င့္ေနစဥ ထန္းေအာငေမ မ x{1014}x{103D}ယဲx{1037}အိမာငါးေနရသည္.. အိမ ေပ၂အိမ္ အလညာထရံကာထားပီးမx{1014}x{103D}ယိုx{1037}က ေခါင္းရင္းခန္းေနပီး ထန္းညိဳတိုx{1037}က ေခရင္း ခန္းငါးေနသည္… ေရခိဳးရင္ အိမ္ေနာက္ေဖးေရကပငာဝင္းထရံေလးကာပီးမx{1014}x{103D}ယေရခိဳးေနၾက… အလုပရိေသး၍ထန္းညိဳ မာအိမင္းေအာင္းေနရတာမားသည္ မိဘမားအလုပားလငူတေယာကည္းကနတည္..
မx{1014}x{103D}ယာ သူမအေမx{1014}x{103D}င့္ ေဘထုပထညားေရာင္းခသူဖစည္.. အေဖမရိ… မx{1014}x{103D}ယ္ေဈးေရာင္းပနာရင္ေရခိဳးေနၾက..ထန္း ညိဳအတက္ေတာ့ ဂငိေနသည္.. ထန္းညိဳ အလညိပန္းx{1014}x{103D}င့္ မx{1014}x{103D}ယိပန္းကထရံပဲခားသည္… ေရခိဳးပီးအဝတဲတိုင္းထရံ ေပါက္ေလးကေခာင္းပီးဂင္းထုရတာစဲမတ္ေနမိသည္ .. တေနx{1037} ထန္းညိဳအလုပသည္ ေဆာကုပ္ေရးလကမားအကူ.. အ လုပီးအပနိုင္းကားၾကပ္ၾကပိုးစီးေနရင္ ဘကကားထဲမx{1014}x{103D}ယိုေတx{1037}လိုကည္.. မx{1014}x{103D}ယေနာက အသက္x{1039}x{101C}ကီးေယာက္ ကားတေယာကကပပင္ ငပဲx{1014}x{103D}င့္ေထာက္ေနတာ.. မx{1014}x{103D}ယာ ကားကလည္းၾကပ္ လx{103C}ပိုx{1037}မရမက္x{1014}x{103D}ာမအိမသာဖစ္ေန၍မx{1014}x{103D}ယ္ အနားထန္းညိဳx{1037}ကပားရင္း.. “ဟာမx{1014}x{103D}ယ္..ေဈးကပနာတာလား” မx{1014}x{103D}ယက္x{1014}x{103D}ာကေလးဝင္းလကားပီး.. “ဟာ ထန္းညိဳ နင္ အလုပနာလား” “ဟုတx{1014}x{103D}ယ္” ထန္းညိဳမx{1014}x{103D}ယေနာကတင္းတိုးဝငပိုကည္…
ကယငင္x{1039}x{101C}ကီးလိုေပါ့.. မx{1014}x{103D}ယာထန္းညိဳထကသက္၂x{1014}x{103D}စ္x{1039}x{101C}ကီးေပမဲ့ x{101B}ယူလိုဖစ္ေန၍ ေဘးလူမားအတဲဟုထငားၾက သည္.. အိပဲ့အိပဲ့သားေနေသာဘကကားထဲ.. အလုပေၾကာင္းမားေပာရင္း… ထန္းညိဳx{1037}မာမx{1014}x{103D}ယေနာကမခာခင္ေတာ့ ေပ.. မx{1014}x{103D}ယာ အရပ္၅ေပေကာ္x{1014}x{103D}င့ငုံးရငားမားကို ထန္းညိဳ မင္ေနၾကဖစ္၍ သူလည္း စိတထိန္းx{1014}x{103D}ိုငါ… မx{1014}x{103D}ယာ ထန္းညိဳရငငည္းမသိမသာေရာက္ေနပီး တငားအကဲေၾကာင္းေလးx{1014}x{103D}င့္ ထန္းညိဳပုဆိုးၾကားမ ငပဲကကကိဖစ္ေနသည္… ကားဘရိတုပိုင္း ယိုငားတတ္ေသာမx{1014}x{103D}ယာလကိုငန္းကိုမကိုင္ေတာ့ပဲ ထန္းညိဳလက္ေမာင္းကို ဆဲကိုငာသည္. ထန္းညိဳလည္း မx{1014}x{103D}ယဲx{1037}လညိုင္ေလးကို ခိုးနမ္းလိုက္ မသိသလိုေနလိုက္ေပါ့.. မx{1014}x{103D}ယည္းတခကခကင္ေလးေကာ့သလို သူx{1037}ငပဲx{1014}x{103D}င့တ္ေနတတည္.. အိမ္ေရာကိုx{1037}က နာရီဝက္ေလာကိုေသးသည္…
ညေနေစာင္းေနဝငိန္ အလုပနိနိုx{1037} ကားထည္းတငူထပ္ၾကပာပီးေမာငာေတာ့သည္.. ထန္းညိဳအခိနဆဲေတာ့ ပဲ..အတင္းခံထဲမငပဲကို ပုဆိုးအပင x{1014}x{103D}x{103C}ိကုတိုကည္. မx{1014}x{103D}ယင္ၾကားx{1014}x{103D}င့ကိ.. ဖင္ၾကားx{1014}x{103D}င့ီးၾကား ပုဆိုးx{1014}x{103D}င့မိနံ ေန၍ အထဲမဝင္ေပမဲ့အရမ္းေကာင္းတာသိၾကသည္..တခီပီးသားသည္.. မx{1014}x{103D}ယညငားေလကပမ္းရင္.. “မx{1014}x{103D}ယိုခစ္ တယ္”… သူမမက္x{1014}x{103D}ာအၿပဳံးေလးx{1014}x{103D}င့္ေခါင္းညိတသည္… ….ေနာကေနx{1037}…. မx{1014}x{103D}ယ္ အခန္းဘက္ေခာင္းၾကည့ိုကညူမအ ေမကိုမေတx{1037}ရ..ဂငဲေလ.. ခကင္းအိမ္ေရx{1037}ထက္၍… “မx{1014}x{103D}ယ္..မx{1014}x{103D}ယ္..” ထမီရငားေလးx{1014}x{103D}င့x{1014}x{103D}ယကာသည္.. “ေပာ စရာရိလိုx{1037} မx{1014}x{103D}ယ္.ဝငာမယ္ေနာ္” “လာေလ” အိမဲဝငငင္း… “ခစယx{1014}x{103D}ယယ္”.. “အဲ့တာ ေပာမလိုx{1037}လား ခဏေလး ေရခိဳးမလိုx{1037}ပီးမေပာ” မx{1014}x{103D}ယည့ထက္..ထန္းညိဳ..မx{1014}x{103D}ယဲx{1037}လကိုဆဲပီး x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္းေတ့စုပိုက္ေလသည္ ထန္းညိဳရဲx{1037}လက္ ေတမာမx{1014}x{103D}ယဲx{1037}ထမိနိုခၽတလိုကီး x{1014}x{103D}ိုx{1037}လုံးဖဴဖဴအိအိေတကိုစုပယိုကယ္.မx{1014}x{103D}ယီေကာငားပတလို ထနx{1037}နx{1037}ူး ေနသည္.. အဝတလာဖစ္ေနေသာမx{1014}x{103D}ယိုအိပာထဲဆဲေခၚပီးလဲခလိုကည္.. ပကကေနအထားx{1014}x{103D}င့x{1014}x{103D}ယသားညိဳ ေပမဲ့အတင္းသားမားမာဝင္းအိေနသည္ ေပါငံx{1014}x{103D}စုမာအရငိ ထိေနပီး အေမx{103E}းေယးေယးနဲx{1037}အဖုတ္ေလးမာအရညလဲ့လဲ့ထ ေနသည္ ဗိုကားခပပ္ေလးအေပၚမာ ဖဴဝင္းေနေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}လုံးမာ ေဘးကားမေနပဲ အလယာစုေနသည္…
မx{1039}x{101C}ကီးလန္းပါ အုန္းသီးအတင္းသားအx{101B}ယာရိသည္.. “ထန္းညိဳ မလုပါနဲx{1037}ဟာ အေမလာေတာ့မယ္” “ခဏေလးပါ မx{1014}x{103D}ယ္” ထန္း ညိဳ မနနx{1014}x{103D}ယ္ေပၚေမာကပီး ပုဆိုးကိုခၽတ္၍ လီးကို မx{1014}x{103D}ယ္ေပါင္ၾကားေထာကိုကည္.. မx{1014}x{103D}ယ္ေပါငိုအတင္းစိထားပီး လကဖက အဖုတိုအုပား၍တဖကx{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုအုပားေလသည္.. ထန္းညိဳ ေပါင္x{1014}x{103D}ဖကို အတင္းဆဲမကာၿဖဲခလိုက္ သည္..ခိုးစားသညစ္၍ အခိနဲx{1014}x{103D}ူးx{1014}x{103D}ပ္ေနလိုx{1037}မရေတာ့ ထန္းညိဳ ဒူးေထာကလိုကီး လကဖကတင္းမာေနေသာလီးကိုကိုင္ တဖက ေပါငိုအတင္းၿဖဲ၍ အဖုတ လီးေတကာ လိုးခလိုက္ေတာ့သည္.. ထူးေထာင္ေပါငားx{1014}x{103D}င့x{1014}x{103D}ယ္ မာထန္းညိဳရဲx{1037} လက္ေမာင္းx{1014}x{103D}စကိုဆုတိုငီး အံx{1039}x{101C}ကိတံေနသည္.. ဗစ္…ေဖာက္… “အား..နာတယ္..နာတယ္..” ထန္းညိဳ လီးမာလက ဆုတာရိပီး.. အပိဳစင္ အဖုတ္ေလးမာ ထိုးခဲခံလိုက၍ ေသးအနညယကာေလသည္.. ေခာကကအရညီးမာ တ ဝက္ေလာကငားေပသည္… “လိုးခါစမလိုx{1037}ပါမx{1014}x{103D}ယ္ ေနာကနာေတာ့ဘူးေကာင္းသားမာ” “..အင္း..မနနုပါ… နာ တယ္…” ထန္းညိဳ မx{1014}x{103D}ယဲx{1037}x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကိုကုန္းစုပိုကီး.. လီးကိုတဆုံးထိ သင္းလိုက္ေတာ့သည္… ..ဗစ္..ဗစ္…ဖတ္…ဘတ္… “အား…အင္း…” x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္းကပား၍ မx{1014}x{103D}ယကယ္x{1039}x{101C}ကီးမေအာ္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့.. ထန္းညိဳ ေကာကို ကုတစင္း ခံေနေတာ့သည္.. သိပလိုးလိုကပါ..အခက္၅ခနx{1037}ၾကာမာ မx{1014}x{103D}ယကိုယုံးအေၾကာမားတင္းလာပီး အရညားပန္းထုတာသည္..။
ထန္းညိဳ ပုံစံေပာင္းဖိုx{1037}အခိနရေတာ့… အမနိုးရသညစ္၍.. သုတညား.. အဖုတည္းပန္းထည့ိုက္ေလသည္.. မx{1014}x{103D}ယ္ ရငက္ေပါ့မာ ေမာကကားခဏအေမာေဖပီး.. လီးကိုဆဲထုတ္၍.. “ေကာင္းလား..မx{1014}x{103D}ယ္….” “နငရမ္းလုပယ္ နာ လိုကာ..ငါ့ကိုယူရမယ္ေနာ္”. .. “အင္းပါ..မx{1014}x{103D}ယယ္..လူx{1039}x{101C}ကီးေတလာေတာ့မယ္..ေနာကဆက္ေပာၾကမယ္…” ….. ထိုေနx{1037}မ စ၍ လူလစိုင္းခိုးစားေနၾကရာ.. မx{1014}x{103D}ယာကိုယငိလာပီး..လကပိုက္ၾကကာ.ထန္းေအာငိုေသာသားေလးေမးဖားခဲ့ သည္… မx{1014}x{103D}ယာကံမေကာင္းx{1014}x{103D}ိုငာ..ထန္းေအာင္..လကပီးတx{1014}x{103D}စၾကာမာx{1014}x{103D}လုံးေရာဂါဖင့္ ဆုံးရာေလသည္…. ….. ဦးထန္း ညိဳ တေယာက္ အိမ္ေရx{1037} ပကကုလားထိုင္ေလးမာထိုငင္း.. ဇနီးမx{1014}x{103D}ယိုသတိရေနမိသည္… “ဦးေလး…မမအိက ထမင္းစား မယဲ့.. ေခၚေနတယ္”. .. ေတးလကမားကိုဖကီး သူx{1037}ေဘးမလာရပ္ေနေသာ ေကာငေလးဖဴဖဴ…ကိုလည့္ၾကည့ိုက္ သည္… မကုံးခင္းဆုံသား၍ရက္ေသးဖန္းကာ. .”ခုလာခဲ့ပါတဲ့”. ေပာပီးထက္ေပးသားေလသည္..
“ေအာ္..ေအးေအး…လာပီ”. . ည၈နာရီထိုးေလပီ..ညစာထမင္းဝိုင္းေလက ဆီးx{1039}x{101C}ကိဳေနသည္… “ဟဲ့..မအိ..ထန္းေအာင္ မလာေသး ဘူးလား…” “မလာေသးဘူးအေဖေရ..ေနာကမယ္ေပာတယ္..မေစာင့ဲx{1037}တဲ့..” ..ဦးထန္းညိဳစငာပူကပနာပီးသားေတာ္ ေမာင္x{1014}x{103D}င့္ေကာင္းေကာင္းမဆုံရေသးေပ..ထန္းေအာငာ အလုပ္ေနာကမယ္ေပာပီးအပနာအရကေလး တမမx{1014}x{103D}င့္ မူးပီး ပနာတတည္… မနကိုးလင္းလငည္းေစာေစာထအလုပားတတ္၍ မဆုံၾကပန္ေပ.. ထိုx{1037}ေၾကာင့္ အိမင္ မအိ မဖဴ x{1014}x{103D}င့္.. ဦးထန္းညိဳသာအၿမဲရိတတည္.. ခုလည္းညစာထမင္းဝိုင္းက လူမဆုံပန္… .. မဖဴေလးမာေကာင္းပိတဖင့္..အိမာ အၿမဲရိတတည္..မအိမာလည္းအလုပရိ ေဈးဝယမင္းခက္ အိမလုပားx{1014}x{103D}င့္ ရx{103C}ပ္ေနတတည္… ဦးထန္းညိဳ အိမင္းပုန္း ေနရတာပင္းလာသည္… ထိုx{1037}ေၾကာင့္ ထမင္းစားေနရင္း.. “မအိေရ..မနကန္ အပငကညေအာင္ မဖဴလည္းေကာင္းပိတ္ တာပဲလိုကဲ့ေပါ့..” “အေဖ့သေဘာေလ သားၾကတာေပါ့” မဖဴေလးက.. “ဦးအလညားရင္ သမီးx{1039}x{101C}ကိဳကာဝယ္ေပးမာ လား…” ” ေအးပါဟ..နင့ိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာကုံးကိုဝယ္ေပးမယ္.ဟုပီလား”. .. ဝင္ေငမရိေသာအမx{1014}x{103D}င့္ေနရ၍ မဖဴမာ အဝတစား အေကာင္းမရိတာဦးထန္းညိဳရိပိသည္…
ညီအမx{1014}x{103D}စ္ေယာကုံးမာ ဖဴဖဴလုံးလုံးေလးေတ တငားေလးမားမာ လုံးတင္းေနၾကသည္ ရငားမားမာလည္း အကိတာရင္းမဝင္ေပမဲ့ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာငတင္းေလးေတ..မအိမာကေလးမေမးေသးသဖင့္ အပိဳအတိုင္းပင္ တင္းရင္းေနေသးသည္.. ထိုx{1014}x{103D}စ္ ေယာကို ေနx{1037}တိုင္းမန္းထုေနရတာ ေပာိုx{1037}ေကာင္းလသည္… ည ၉ နာရီထိုးေတာ့မည္..ဦးထန္းညိဳ x{1014}x{103D}င့္ မဖဴမာ အိမ္ေရx{1037}တငီဗီ ၾကည့္ေနၾကသည္.. မအိမာ အိပိုကညုဆိုကာ အခန္းထည္း ဝင္ေလသည္… အိမ္ေရx{1037}ဧည့န္းမာ ေပေလာကာရိ သည္..တီဗီမာေခါင္းရင္းဘကာထားၿပီး အဝငံခါးေဘးမာ ဆိုဖာခုံတခု x{1014}x{103D}င့္ မအိအိပန္းအလညန္းေဘးမာ ဆိုဖာေနာကခု ထားေလသည္… ထိုခုံတင္ မဖဴထိုင္ေနသည္.. ဦးထန္းညိဳ တခါးေဘးခုံမာထိုငင္းတီဗီ ၾကည့ည္.. မဖဴမာ ဂါဝန္ ဝတားပီး ခုံေပၚဒူးx{1014}x{103D}စ္ေခာင္းတငာ ဒူးေပၚတငကင္၍ ဖုန္းဂိမ္းေဆာ့ေနသည္.. ေအာကလတ္ေနတာသတိမထားမိေပ.. ဦးထန္းညိဳ လည့္ၾကည့ိုကည္..
မဖဴေအာကံမဝတားေပ..ဂါဝန္ေလးမာ ဒူးကိုသာအုပိ၍ တငရင္းနားအထိမေရာက္ေပ.. အဖုတေလးမာ သိသိသာသာ ေပၚေနသည္.. ဂိမ္းမဲေဆာ့ေန၍ အဖုတ္ေပၚေနတာသတိမထားမိေသာမဖဴ.. အေမးကေလးမားသိပရိ..တီဗီအလင္းေရာင္ ေၾကာင့္ သိသိသာသာမင္ေနရသည္.. ဦးထန္းညိဳ လီးမာ x{1014}x{103D}ိုးထလာပနည္.. ေခၽးမ၏ညမ ဖစ္ေန၍ ခဳပိုးဖိုx{1037}ကလည္း မဖစ္ x{1014}x{103D}ိုင္… ဦးထန္းညိဳ အx{1039}x{101C}ကံရလိုကည္… သူလဲအတင္းခံဝတထားေပ..အဲ့ေတာ့.. တီဗီေငးသလိုx{1014}x{103D}င့္ ဘယူးကိုအေပၚတငိုက္ ပီး.. ေအာကလတလို ပုဆိုးကိုအသာေလး ဆဲတငိုကည္… ညာဘကကာ လီးယားသလို အထာေလးx{1014}x{103D}င့္ လီးကိုဂင္း ေဖးေဖးထုရင္းတီဗီေငးေနလိုကည္… မဖဴ..ဂိမ္းရx{103C}ံးသားသဖင့္ ေဖ့ဘတ္ေပာင္းသုံးမလိုလုပဥ္..ဦးထန္းညိဳ ဒူးတငာေတx{1037} လိုကည္..ထိုx{1037}ေနာကီဗီၾကည့င္း..သူx{1037}ဟာကို ကုတလို အထက္ေအာကဲသလိုx{1014}x{103D}င့္ ေအာကလတ္ေနသည္…
မိမိမာလည္း ဂါဝန္x{1014}x{103D}င့္ ေခေထာကုံးသညငာခုေတာ့ေအာကလတ္ေနသည္..ဦးထန္းညိဳ မငားမမငား မသိx{1014}x{103D}ိုင္… ေသခာတာကေတာ့သူx{1037}လီးကိုမင္ေနရသည္..အကုနဟုတ္ေပမဲ့.မီးေရာင္ေၾကာင့ီးထိပိဳx{1039}x{101C}ကီးတခကက္ေပၚလာတတည္.. လည္ေခာင္းမားေခာကလိုခံစားလာ၍ မီးဖိုေခာင္ သိုx{1037} ေရသားေသာကိုကည္.. ေပါင္ၾကားမ စိုစိစိx{1014}x{103D}င့စ္၍ မဖဴကိုင္ ၾကည့ိုကာ အရည္ၾကည္ေလးမားထက္ေနသည္… ဦးထန္းညိဳ အေခအေနသိလိုကည္.. ဒီေကာငေလး လီးမငား ပီ..ခကင္းေနာက္ေဖးသိုx{1037}လိုကားလိုကည္… မီးဖိုးေခာင္ေထာင့္ေလးမာ ဂါဝနန္၍ ကိုင္ၾကည့္ေနေသာ မဖဴကိုေတပီး ေနာက သိုင္းဖကိုကည္…
“အမေလး…” “မလနx{1037}ါနဲx{1037}ခေလးရယ္..ဦးခစိုx{1037}ပါ..” “မလုပါနဲx{1037}..လx{103E}တါ.. မအိၾကားသားမယ္” “သူအိပ္ေနတယေလးရဲx{1037}..ခ ေလးကိုစမငဲကခစိတာပါ…” ထန္းညိဳ မဖဴ ကိုသူဘကဲလည့ီးကစငဲပလိုကည္.. ထန္းညိဳ ဘယကက ဖကင္း.. ညာလက ဂါဝနိုဆဲမလိုကည္.. မဖဴ လက္x{1014}x{103D}စက္ သူx{1037}ရငကိုတန္းေနသည္.. ညာလကိဳးက ပိပိေလး အဝကို ရာပီးအစိေလးကိုကလိလိုကဥ္ေစာက္ေရေတထက္ေနေသာေၾကာင့္ေခာမတ္ေနသည္.. မအိ အိပန္းx{1014}x{103D}င့္ ထမင္းစားခန္း ကကပကစီး..ထမင္းစားခန္းx{1014}x{103D}င့ီးဖိုx{1037}ေခာင သကကီဖစ္၍ မအိမၾကားx{1014}x{103D}ိုင္ေပ.. ဦးထန္းညိဳ မဖဴကို ကစငဲရင္း နံရံကိုကပိုကည္.. ေကာငေလးမာ ထန္းညိဳ ဖကားကိုမx{101B}ုံးx{1014}x{103D}ိုင္ေပ ေအာဲမေအာဲမအိၾကားမာလည္းေၾကာကည္… “ဦး ရယလုပါနဲx{1037}..ေတာင္းပနါတယ္” ခစိုx{1037}ပါခေလးရယ္..ေပာရင္ ဦးထန္းညိဳထိုင လိုကီးမဖဴရဲx{1037}ေပါငိုၿဖဲကာ ပိပိေလး ကို နမ္းလိုက္ေလသည္.. မဖဴရဲx{1037} ဘယက္ေခေထာကို ပုခုံးေပၚမတငိုကာ အဖုတ္ေလးမာ မက္x{1014}x{103D}ာေရx{1037}ဘားခနဲေပၚလာ သည္… သူx{1037}ရဲx{1037}လာကို အဖုတဲေၾကာင္းအတိုင္း ထိုးထဲ့၍ စုပိုက္ေလသည္..
မဖဴ… “အင္း..အား..ဦး..မလုပဲx{1037}..ရီး..” ညီးညဴရင္း လက္x{1014}x{103D}စက ဦးထန္းညိဳဆံပငို ဆဲထားလက္ အဖုတ္x{1014}x{103D}င့္ ဆဲကပ္ေန မိသည္… ပါကငဖုတိုေရခဲမုနx{1037}ို မပကကက္ေနရတာ အရသာရိလသည္… မဖဴ ဦးထန္းညိဳဆပင္ေတကိုပိုဆဲကိုင္ ရင္း ပီးခလိုကည္… “အား…ဦး…သမီးထကုနီ..အား..” ဦးထန္းညိဳ မက္x{1014}x{103D}ာတဝိုက္ အရညားx{101B}x{103E}ဲကုန္ေလသည္… ပုဆိုးx{1014}x{103D}င့္ သုတိုကီး… မတပပိုက္၍.. “ခေလး.အေပၚခန္းသားၾကမယ္..မအိၾကားမာစိုးလိုx{1037}”. .. “ဟုတ္..ဦး… မဖဴလကိုဆဲ ပီး..အေပၚထပ္ ဦးထန္းညိဳ အခန္းရိရာ သိုx{1037} တိတိတ္ေလးသားစဥ္… “ဦး မဆိုးရဘူးေနာ္ ေၾကာကယ္..” မဖဴ မက္x{1014}x{103D}ာငယ္ ေလးနဲx{1037}ေပာေတာ့… ဦးထန္းညိဳအရမ္းခစိသားသည္… … အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ မဖဴဂါဝန္ေလးကို ပခုံးသားေလးေပၚမ ဆဲခ လိုကည္.. ထိုx{1037}ေနာက္ ကုတင္ေပၚသိုx{1037} အသာေလးလဲခလိုကည္… အတင္းခံဝတထားေသာည္းေဘာီေလးဝတ္ ထားသည္..x{1014}x{103D}ိုx{1037}သားေလးမာ ေဘာီအပငိုx{1037}ပဴထက္ေနသည္… ေပါင္ေလးx{1014}x{103D}စုကို ပူးကပားပီး.. မကုံးေလးေတ ပိတာ..လကဖကအဖုတိုအုပ္ ကနဖက x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုအုပား သည္.. ခေလးရယ္ ကဗာဆနိုကာ… ညမီးေလး ထန္းထားေသာ အိပန္းထည္းနတမီးေလးေရာက္ေနသလို..အသားဖဴဖဴ ဗိုကပပ္ေလး..ဆံပင္ ဂုတဲေလးx{1014}x{103D}င့ညိုင္ ေလးက ေကာ့လိုx{1037}..ဦးထန္းညိဳ အဝတ္ေတအကုနၽတလိုကီး..ကုတင္ေပၚတက္၍ မဖဴေဘးလဲခလိုကည္…
အဖုတတ္ေနေသာ ဦးထန္းညိဳလီးx{1039}x{101C}ကီးမာတဆတတ္x{1014}x{103D}င့စာရာေနေလပီ.. မဖဴေလး ရက္၍တဖကိုလည့ိုကာေကာ သားေလးေတ ေမx{103E}းညx{103B}င္းx{1014}x{103D}ုေလးေတစိမ္းလိုx{1037}… ေဘာီx{1039}x{101C}ကိဳးေလးကိုအသားဖဳတီးခၽတိုကာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ဖဴေလးမာကယာမဲ့လလန္း သည္ လကအုပာx{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံေလးကိုအသာေလးပတ္ေပးေနမိသည္… အုန္းသီးအx{101B}ယငားေလးမာမx{1039}x{101C}ကီးလန္းမေသးလန္း ဖင္ ကဲေၾကာင္းေလးမာ ပန္းေရာငန္းေနသည္… မဖဴေလးရဲx{1037}ညာလက္ေလးကိုဆဲယူပီးသူx{1037}လီးကို ေပးကိုငိုကည္… ဂင္းထုသလို လုပိုင္းလိုကီး… မက္x{1014}x{103D}ာေလးဆဲလဲx{1037}ကာနမ္းလိုကိသည္.. “ဦး ဟာx{1039}x{101C}ကီးလိုကာ အဲ့တာx{1039}x{101C}ကီး သမီးထည္းထဲ့မာလား..” “အင္း ေလ..အစပိုင္းေလးပဲနာမာပါသမီးရယ္..ေနာက္ေတာ့ ေကာင္းသားမာပါ… မအိနဲx{1037}သူx{1037}ေယာက္ားလည္း အဲ့လိုပဲ ေနာကနာေတာ့ဘူး ေလ”. .. “ဦး မအိကို မေပာနဲx{1037}ေနာ္..သမီးေၾကာကယ္…” “အင္းပါ..မေၾကာကါနဲx{1037}..ခု.ဦးတိုx{1037} အပနလန္ စုပ္ၾကမယ္ေနာ္…” “သမီးမလုပတူး”. . “လာ..ဦးပမယ္..သမီးက ဦးေပၚတက္ မက္x{1014}x{103D}ာက ဦးလီးဘကား..သမီးအဖုတို ဦးမက္x{1014}x{103D}ာေပၚထား” ဦးထန္းညိဳ..69 ပုံစံလုပိုင္းလိုကည္.. လီးx{1039}x{101C}ကီးမာလက္x{1014}x{103D}စုပာရည္ၿပီး..
ခရမ္းသီးလိုညိဳ၍ ထိပစူးမာ မx{103C}ိပင့္x{1039}x{101C}ကီးလိုဖစ္ ေနသည္… မဖဴ ခကင္းမစုပဲပဲကိုင္ၾကည့္ေနသည္… ဦးထန္းညိဳ လီးကို ေကာ့ေပးလိုကီး… မက္x{1014}x{103D}ာေပၚမ အဖုတ္ေလးကို လကိဳးx{1014}x{103D}င့လိလိုကည္… အဖုတာအရညားတလကကက္ေနပီး လကx{103B}ိဳးေတာငဝင္ အပိဳအဖုတ္ေလးပါ… “သမီး စုပ္ေတာ့ေလ ထိပ္ေလးကိုအရငုပ္ ပီးမ ထပင္းေနာ္” မဖဴ မာ အဖုတင္း ကလိခံရ၍ ေအာငိတ္ေပၚလာပီး လီးကို စုပလိုကည္… လီးထိပရည္ၾကည္ေလးရဲx{1037}အရသာငံငံေလး ကိုခံစားရင္း ငက္ေပာသီးစုပလိုလုပ္ေနေတာ့သည္… “အား..ေကာင္းလိုကာသမီးရယ္..မနနုပါ ဦးပီးေတာ့မယ္”. . အဖုတိုလာx{1014}x{103D}င့လိေနရင္း မဖဴတခီပီးသားကာ အရညားထကလာသည္… မဖဴ အံx{1039}x{101C}ကိတ္ၿငီးရင္းလီးကို ဆကိုကုပိုကာ ဦးထန္းညိဳ ေခေထာကားေကးရင္းသုတ္ ေတပန္းထဲ့လိုကည္… “ဦးရယ္ မားလိုကာ ပါးစပည္း အပည့ဲ”. .. သမီးပကကန္ေလ ဦးတိုx{1037}စလိုးၾကမယ္… သုတ္ ထကားေသာည္းလီးမမၿငိဳးပဲ တဆတတ္ ေထာင္ေနေသးသည္..
“အာဂ လီး ပါတကား….” ပကက္ေလး မဖဴရဲx{1037} x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေလးကိုအသာကိုငီး..ေပါငိုၿဖဲကာ လီးကို အဖုတေတ့လိုကည္.. ခကင္းသင္းလိုx{1037}မဖစ္ ပါကင္ေလးဖစ္၍ မိမိလီးx{1014}x{103D}င့ မမ..တံေတးကိုလီးထိပာသုတီး အဖုတဖိခလိုကည္… ၿဗိ… “အား…နာတယ္..ေဖးေဖး ဦး…” “အင္း..သမီး..ဦးလည္း ထိပာတယ္.. ေဖးေဖးလိုးမယ္…” လီးဒစဳတားပီ..ထပိလိုကည္… အလx{103E}ာပါး..အပိဳေမးေလးတင္းခံေနသည္.. ဦး ထန္းညိဳ ေပာားပီ တကဲ့ပါကင္…အံx{1039}x{101C}ကိတ္၍ ဖိခလိုကာ… ေဖာက္… “အား..အီး..နာတယ္…” မဖဴ အတင္းဖကာသည္… မဖဴရဲx{1037} ပုခုံးသားေလးကိုကိုငီး… စတင္၍ လိုးပါေတာ့သည္… “အ..အ..ေကာင္းတယ္..လိုးလိုး… သမီး ထပီးခငီ…” “အင္း..လိုးမယ္ တညလုံးလိုးမယမီး…” အဖုတ္ၾကပ္ၾကပေလးကိုလိုးေနရ၍ အစုပံရသလို ဦးထန္းညိဳ ထပီးခင္ ေနသည္…ေကာငေလးမပီးမခင္း သုတိန္းထားရမည္…
ၾကာၾကာလိုးမည္… ဖတ္. ဖတ္..ဘတ္..ဘတ္….အင္း… လဥx{1014}x{103D}င့္ တငားx{101B}ိုကံက ပုံမနက္ေနသည္… “ဦး…ေကာင္းတယ္ လိုးပါ…အား..ပီး..” အရညားအဖုတင္းမ ထကာပနည္..မဖဴပီးပနီ… “သမီးကုန္းေပးေလ..ဦးမပီးေသးဘူး.. လိုးရ အူးမယ္…” မဖဴ ကုန္းသည္ လကေထာက္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ ဒူးထာကါးေကာ့ ေပးလာသည္… ေခါင္းအုန္းေပၚမာ ေခါင္းx{1014}x{103D}င့က္x{1014}x{103D}ဖက္ ကို ခထားပီးကုန္းေနသည္… ဦးထန္းညိဳ ဒူးေထာကီးလိုးလိုx{1037}မရေတာ့ ထိုပုံစံကုန္းခင္းမာ ဖင အေပၚသိုx{1037} ေကာ့ တက္ေန၍ဖစည္.. ထိုx{1037}ေၾကာင့္ ထန္းညိဳ တငါးေနာကတပပ္ ပီး ေခေထာက္ေကးကာ လကဖကလီးကိုကိုင္ တဖက တငားကိုကိုင္၍ ေနာကဴထက္ေနေသာ အဖုတ္ေလးအေပၚမ လီးစိုကရေလသည္… ေမစိုကိုးနည္း ဖစည္..အဖုတ္ေလးမာေသးအနညယ္ x{1014}x{103D}င့ူးေရာင္ေနသည္… တင္x{1014}x{103D}စကိုင္၍ စိုကိုးရတာအရသာရိလသည္…
မဖဴမာ ေခါင္းအုံးx{1014}x{103D}င့က္x{1014}x{103D}ာအုပ္၍ x{1039}x{101C}ကိတ္ေအာ္ေနေလသည္… ပန္းေရာင္ ဖငဲေၾကာင္းေလးx{1014}x{103D}င့ညိဳေရာငအိုေလးကိုၾကည့ိုးရင္း ဦး ထန္းညိဳ ဖငိုးခငာသည္…. တံေတးကိုဖငေထးခလိုကီး… လီးကို အဖုတ ထုတ္၍ စအိုဝ ထိုးခလိုကည္… မဖဴမာ ဖ ငိုးမယ္ မထငား x{101B}ုတရက္ ဖငဲလီးဝင္ေတာ့မ… “…အား..နာတယ္… နာတယ္… မလုပါနဲx{1037}…အီး အီး…ဦး နာတယ္…” မ ဖဴ ငိုခပါေတာ့သည္… မတတ္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ လီးက တဝတင္ေနပီ… ဖငိုးမ သုတကငာ၍ ဆကိုက္ လိုးခလိုက္ ေတာ့သည္… ခါယမ္းေနေအာငဖဴခံရင္း…မကညၿပိဳက္ၿပိဳကေတာ့သည္… ဦးထန္းညိဳ လည္းသုတားကို ဖငည္း ပန္း လိုက္ေလ သည္…. ထိုx{1037}ေနာက္ x{1014}x{103D}စ္ဦးသား ေခလဲရင္း.. “ဦးအရမ္းဆိုးတယ္..ဖငိုးတာ အရမ္းနာတယ္..” “မား..ဝငားတာပါ သမီးရယ္.. ခဏခဏလိုးရင္ မနာေတာ့ဘူး” သူမရဲx{1037} x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေလးတဖကိုစိုx{1037} တဖက္x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုပတ္ေပးလိုကည္…
ထိုစဥ္…”အိ ေရ..မိန္းမ…” ေအာကပ အသံၿပဲကိုၾကားရေလသည္… “ထန္းေအာင္ ပနာပီ ဦးေရ… မူးလာပနီ..သမီး အခန္းသားေတာ့မယ္ေနာ္..မနကအပငညားရင္.. သမီးအတကက္ေဆာငယ္ေပးေနာ္” “အင္းပါ သမီးရယ္..ဂုည”. . မဖဴ ပါးေလး နမ္းလိုကင္း x{1014}x{103D}x{103C}တကိုကည္… အဖုတ္x{1014}x{103D}င့င္ ပါကငင့ံရ၍..လမ္းေကာင္းမေလာက္x{1014}x{103D}ိုင္ ဂါဝန္ေလးဝတ္ ကာ ထကားေလးသည္… …. မအိ မာအအိပ္x{1039}x{101C}ကီးသူဖစည္… ထန္းေအာငယါေလာက္ေခၚမ တံခါးဖင့္ေပးတတည္… ထန္ေအာင္ ခုရကိုင္း အရက္ေသာကနာ မားပီး.. ဘာေတဖစိုx{1037}ပါလိမ့ု..ဦးထန္းညိဳေတးေနမိသည္… ထမင္းစားဖိုx{1037} ထည့္ေပးပီး..မအိ ပနိပတည္..ထန္းေအာငာ မူးမူးx{1014}x{103D}င့မင္းစားပီး အိမ္ေရx{1037}ဆိုဖာေပၚမာအိပ္ေပာား တတည္..ဦးထန္းညိဳစိတေကာင္းဖစ္၍ ေစာင္ၿခဳံေပးတတသညာ.. မၾကာခဏဖစ္ေနသည္… ခုညလည္း ထိုအတိုင္းပင္.. ဦးထန္းညိဳအေပၚထပေန၍ ထန္းေအာငားေသာကီး ေဟာကံၾကားမ ေစာင္ၿခဳံေပးရန္ေအာကင္းလာလိုကည္… ဆိုဖာေပၚမာ အမူးလနိပ္ေနေသာ သားေတာ္ေမာငို ေစာင္ၿခဳံရင္း… စားပီးသားပနနားကို ေနာက္ေဖးပိုx{1037}ရနားစဥ္… မအိ အိပန္းတံခါးပင့္ေနတာေတx{1037}မိသည္.. ပနနားကို တိတိတ္ေလး သားထားပီး.. မအိ အိပန္းနားသား၍ ပီးေခာင္း လိုက္ သည္…
“အားပါးပါး…ရလx{103E}တ္….” ဦးထန္းေအာငိမည္ တိုကံအိမစ္၍ ခငုံဇကားမားတပားသည္..ထိုx{1037}ေၾကာင့္ ခငဝင္ အိပ္ လင္ ခင္ေထာငလိုေပ… ထိုx{1037}ေၾကာင့္ ကုတင္ေပၚတင္ အိပ္ေမာကေနေသာမအိ ေစာငၿခဳံ ခင္ေထာငလို ထမိန္ေပေလာ့ကာ တငားလုံးလုံးx{1039}x{101C}ကီးမားေပၚ၍ အိပ္ေနသည္… အခန္းတခါးကိုေကာေပးအိပ္ေနသဖင့္ ဦးထန္းညိဳ ေခာင္းေနတာကိုမသိx{1014}x{103D}ိုင္ေပ… “ရ..လတ္….” ..မအိ အိမ္ေထာင္ေရးမာမသာယာပါ.. အပငူမိတ္ေဆမားမငငအိမာအပိဳေလးလိုလေနဆဲဖစ္ ပီး..ၿပဳံးရိပ္ေပၚေနေသာမက္x{1014}x{103D}ာေလးx{1014}x{103D}င့ေနသူဖစည္.. အသားဖဴ ဆံပငာ ခါးေလာကိရညီး ရင္၃၅ ခါး၂၈တင္၃၇ ဆိုက္ အရပ ၅ေပ ခဲ.. မယ္ေx{101B}းပဲၿပိဳငငုရx{1014}x{103D}ိုင္ေပသည္.. အိမ္ေထာငက္ ၂ x{1014}x{103D}စိေပမဲ့ ခေလးမရေသးေပ..လငစူထန္းေအာင္ မာလည္း ခေလးလိုခင္ေသာည္း.. ခေလးမရ၍ စိတစီး အရက္ေသာကတည္.. မိဳးမေအာငာေသခာေန ပီ..ဆရာဝနည္း မပၾကေပ..တေယာက္ေယာကိဳးမေအာငန္းသိၾကလင္ စိတစ္၍ လငယားကဲမာစိုးၾကသည္..
ထန္းေအာငိုx{1037}ညားခါစက ေနx{1037}တိုင္းနီးပါးလိုးၾကသည္ တခါတေလx{1014}x{103D}စီးဆကိုကိုးသည္.. ဒါလဲခေလးမရ..ဘယတ္x{1014}x{103D}ိုင လည္းကံပဲေလ.. ခုအရက္ေလးကေသာကတာေတာ့.. တပါတခါေတာငလိုးx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့… မအိ တခါတေလ ေဈးဝယ္ ထကင္ ကာလသားတခိဳx{1037}တီးတိုးကပ္ေပာတာၾကားဖူးသည္… “ေဆာ္x{1039}x{101C}ကီးမိုကယာ တင္ေတကအယ္ေနတာပဲ..မx{103C}တီးလိုး လိုကရင္ ရယဲ” မအိစိတဆိုးပါမၾကားသလိုေနလိုကည္..စိတဲေတာ့ ေၾကနပ္ေနမိသည္… အသက္၂၆x{1014}x{103D}စာရိေသး သည္..ကာမစိတထန္ေနတဲ့အx{101B}ယ္ လငေကာင္းေကာင္းမလိုး၍ မအိေရခိဳးတိုင္း အိပိုင္း လက္x{1014}x{103D}င့ာသာေဖရတာ ေနx{1037} တိုင္းဖစ္ေနသည္… ခုညလည္းၾကည့္ေလ..ထန္းေအာငူးလာပနည္..မိန္းမဝတရားအညီစားဖိုx{1037}ပငင္ေပးပီး… “ေမာင္ ေရ…အိ..အိပာကေစာင့္ေနမယ္ေနာ္..စားပီးရငငာခဲ့…” “ေအးေအး..လာမယ္..အေဖနဲx{1037}ညမေလးေရာအိပီလား”. . “အိပီ ထငယ္ေမာင္..အသံမၾကားရဘူး”. .. မအိ အိပာထဲမပန္ေဖရင္း လင္ေတာ္ေမာင္ ထမင္းစားပီးဝငာရင္ လိုးခငိတ ေအာင္ ေအာကံေဘာင္းဘီကိုခၽတ္.. ထမိန္ေလးကိုေလာ့ဝတ္ တင္ေလး တဝက္ေပၚေအာငုပ္၍ ေဘးေစာင္းေလးလဲx{1037}ကာအိပ္ေန လိုကည္… တကယ္ေတာ့ ထန္းေအာငာလူx{101B}ိုးတေယာကစည္..
မိန္းမအလိုခံခင္ေနလား မေမးဖူးေပ.. အတူအိပိုx{1037} မိန္းမလီးကိုလာစ ေတာငာမ မိန္းမအေပၚေမာကီး တခီးေလာကိုးပီး ရင္ အိပ္ေပာားတတူဖစည္… ခုမူပီး ထမင္းစား ငိုကာ၍ ဆိုဖာေပၚလဲလိုကာခကင္းအိပ္ေပာားသည္.. … ဦး ထန္းညိဳ..သားဖစူအားေစာင္ၿခဳံေပးပီး.. စားစရာမားကို သိမ္းေပး.၍.. မအိ အိပန္းတံခါး အနည္းငယင့ ေနရာအမနာ ပီးေခာင္းေနမိသည္… ညမီးမိနိန္ေလးဖင့ားေသာအခန္းဆိုေပမဲ့..ကုတငထက တခါးဝကိုေကာေပးအိပ္ေနေသာမအိ… တငားေဖးေဖးx{1039}x{101C}ကီးမာ ေပါငရင္းထိ ေပၚေနသည္.. မဖဴေလးကိုလိုးထားေသာ လီးမာ ပန္ေထာငာပနည္.. အိမ္ေရx{1037}မီး ပိတိုက္၍ အေမာငသားသည္..ထန္းေအာင္ေဟာကံပဲၾကားရေတာ့သည္.. ဦးထန္းညိဳ တံခါးကိုေဖးေဖး အသံမထက္ ေအာငင့ီး ေလးဘက္ေထာက္ေလး ဝငားလိုကည္.. ကုတင္ေခရငကားေရာက္ ဖင္x{1014}x{103D}င့က္x{1014}x{103D}ာ ကပညထိ တိုး ၾကည့ိုကည္… မအိမာပုဇနုတ္ေကးေလးအိပ္ေနရာ.. ခပ္ေလာ့ေလာ့ထမိနို အသာေလး.. ဆဲခ လိုကည္…
အားပါးပါး…တင္ေဖးေဖးၾကားညက္ေနေသာေစာကုတ္ေလးမာ အစိေလးပဴး၍.. အရည္ၾကညက္ေနသည္… ဦးထန္းညိဳ လကိဳးx{1014}x{103D}င့ဖုတဲေၾကာင္းၾကားထိၾကည့ည္ x{1014}x{103D}ူးအိေနလိုကာ.. အဖုတံx{1037}ကိုကပx{103D} လကလည္းဂင္းထိုငုလိုက္ သည္… ခဳပိုးလိုx{1037}မဖစန္းေအာငငာရငသနာ x{1039}x{101C}ကီးသားx{1014}x{103D}ိုငည္… မအိအသကx{103D}ပင္းေလးx{1014}x{103D}င့ိပ္ေနလကါ.. ဦးထန္ ညိဳ အားရပါးရ အဖုတ္x{1014}x{103D}င့ငိုၾကည့ီး ဆကိုကုလိုကာ လရညား.. ပန္းထကာသည္.. ၾကမ္းပင္ေပၚမ ကေအာင္..လက္x{1014}x{103D}င့ိန္းထားေသာည္းအရညား၍ လံx{1037}ကကုနည္… လက္ေပးတာပုဆိုးx{1014}x{103D}င့ုတ္၍ တိတိတ္ေလးပန္ ထကာ.. မိမိအခန္းသိုx{1037}ပနိပိုက္ေတာ့သည္… မနက္ နာရီထိုးမ ဦးထန္းညိဳ အိပာထသည္..ညက သုတကား၍.. ေတာ္ေတာိပ္ေကာင္းသားသည္… ေရခန္းသားစဥ္ ေဘးခန္းကိုၾကည့ာ.. တံခါးပင့္ေနပီး..မဖဴေလးမာ မရိ.. ေတx{1037}ရငပ္ ခရ အူးမည္… ေကာီေသာကန္ ထမင္းစားခန္းသားစဥ္. မဖဴေလးx{1014}x{103D}င့ကင္းတိုးေလသည္.. မက္ေစာင္းကေလးထိုးရင္း.. “ဦး အရမ္းဆိုးတယ္..တကိုယုံးနာေနပီ..” ဟုတိုးတိုးေလးေပာပီး ထမင္းစားပဲမာထိုင္ၾကေလသည္..
မအိမာ ေကာီေဖာာေပးပီး… “အေဖေရ..အလညားမယို.. အရမ္းေနာကေနပီ..ထန္းေအာင အေဖ့တက္ မုနx{1037}ိုးေပး သားတယ္” “ဟာ ရပါတယ္ သမီးရဲx{1037} အေဖ့မာပိုကံရိပါတယ္.” ..ထိုအခါ မဖဴေလးက.. “ဦးမယူခင္ေနေလ..သမီးအတက္.. လက္ေဆာငယ္ေပး..”. . ..ဦးထန္းညိဳမာ ေငေၾကးပည့ုံသူဖစည္.. စငာပူ အလုပုပီး ရနုနာတိုကန္းဝယား ကာ.. အိမါးတငားလိုကည္.. အိမါးခမားကို လစဥဏာစုထားသဖင့္ မပူပငေပ.. ဒါကို ထန္းေအာငိုx{1037} မသိၾကပါ…
ခုလည္း ပိုကံမရိဘူးထင္၍ ထုတ္ေပးခင္းဖစ္ေပမည္… “ကဲ.. ဒါဆိုသားၾကမယ္ေလ..နငိုx{1037}လိုကဲ့..” ..”မအိပဲ လိုကယ္ အေဖ..မဖဴက.. ေနမေကာင္းလိုx{1037}ေနခဲ့မယဲ့”. .. .. ဦးထန္းညိဳ သိပါသည္..မဖဴေလး ညက ဖင္ေရာအဖုတ္ေရာ ပါကငင့ံ ရ၍..နာေနမညိုတာ…
မအိx{1014}x{103D}င့န္းညိဳ x{1014}x{103D}စ္ေယာကားဘကကားစီးရနတိုငကာသည္… တကီငါးစီးရင္ ပိုကုနာစိုး၍လိုင္းကားစီးမညုဦး ထန္းညိဳက အx{1039}x{101C}ကံေပးရာ မအိလကံသည္.. ဒါလဲ ဦးထန္းညိဳဂငငာပါ.. ေထာကင္… ထမိနေပာ့ေလးနဲx{1037}မအိ ပငီလိုင္း ေလးေတာင္ေပၚေနသည္.. လမ္းေလာကိုင္းတုန္ေနေသာတငားေလးက ကိုငငရာ ဆံပငညိုေနာကာစုစီးထား ပီး ဆ လင္းဘတိပ္ေလးလကာခိတားပနည္..ရငုံးအင္းကီ လကိုေလးဝတ္ေသာေၾကာင့္ လက္ေမာင္းသားအိအိေလးမား မာစဲမကရာ..ဦးထန္းညိဳမအိေဘးမာ ကပ္ေလာကင္းခိုးၾကည့္ေနမိသည္.. ေဘာလီအခၽနတားပုံထငသည္.. ရငား ေလးမာေကာ့တက္ေနပနည္. … ေကးဇူးရငကကား ဆိုက္ေရာကာသည္..ထုံးစံအတိုင္းလူၾကပ္ေနပနည္.. “သမီး ေရ တက္ၾကစိုx{1037} ၾကပဲ ခနပါပဲ..” မအိကိုေရx{1037}မတက္ေစသည္.. သူကေနာကလိုကည္..ကားအလည္ေရာက္ေတာ့ထပိုးလိုx{1037}မ ရေတာ့.. “အမေလး ၾကပိုကာအေဖ..” “ဟုတ မတက္x{1014}x{103D}ိုငူး အေပၚတန္းကိုငိုx{1037}မရရင္ အေဖ့လက္ေမာင္းကိုငား” “ဟုတ္”. . ဦးထန္းညိဳရငငဲမအိေရာက္ေနသည္ လကန္းကို ဦးထန္းညိဳက တဖကဲx{1037}ကိုငီး..တဖက မအိလက္ေမာငိုး ေလးကိုဖဖေလးဆုတိုငိန္းထားသည္..မအိမာ ဆလငကိတို တဖကကိုငီးတဖက ထန္းညိဳလကိုကိုင္၍ မီေန လိုကည္..
မအိ တငားx{1014}x{103D}င့္ လီးက တထပည္းကေနသည္… ပုဆိုးx{1014}x{103D}င့တငံကိုတန္းကန္၍လီးကေတာငာသည္..မအိသိလိုကည္.. ဦထန္းညိဳ လီး ေတာင္ေနသဖင့္..ပို၍မီခိုလိုကည္.. ဘာစကားမမေပာဖစ္ေတာ့..ကားလx{103C}ပိုင္း ဦးထန္းညိဳကအလိုကင့္ လီး x{1014}x{103D}င့တ္ေနသလို လက္ေမာင္းေလးကိုညစာသည္… မအိ မာ ေခဖားေလးေထာကိုကနလိုက္x{1014}x{103D}င့သိမသာ ဖင္ၾကားx{1014}x{103D}င့္ လီးကိုပတင္း ၿငိမ္ေကာင္းေနလိုကည္… .. မအိ ညက အဖစပက္ ပန္ေတးမိသည္…မိမိ တေရးx{1014}x{103D}ိုး ေသးေပါကင္၍ ကု တင္ေပၚက ဆင္းလိုကာ ေအးစကိုစိတာနင္းမိ၍ လက္x{1014}x{103D}င့ိုင္ၾကည့ိုကာ သုတ္ေရေတေတx{1037}ရသည္..ေသခာေအာငx{103D} ၾကည့ိုကည္..အမနင္.. ထန္းေအာငငာရင္ စိတေအာင္ ဖငိုေဖာံခါးေလးဟ ပီးအိပိုကည္..ထန္းေအာငာ ဝငလာေဟာကံၾကား၍ မိမိလည္းစိတုနီး ဆကိပိုကည္.. အိမာ ကနာ ေယာကထီးပဲရိသည္ သူ ငါ့ဖငို ၾကည့ီး ဂင္းထုသားတာဖစမည္… ခုလည္း ကားၾကပာကိုစီးပီးတမင္ေထာကငနည္… မအိေကနပိုကည္ ေယာကထီးx{1014}x{103D}င့္ေခၽးမ ဇာတ္ ကရေတာ့မည္.. “အေဖ့ကိုခင့x{103E}တါေနာ္ ကားၾကပိုx{1037}ထိမိပီး စိတမိလိုx{1037}ပါ.. အေဖေနရာ ေပာင္းေပးမယ္ေနာ္” ဦးထန္းညိဳေလသံတိုးေလးx{1014}x{103D}င့္ေတာင္းပနိုကည္..
“မေပာင္းနဲx{1037}အဲ့လိုပဲေနပါ..တခားသူဝင္ေထာကင္ ဘယိုလုပလဲ..ညက.သမီးအခန္းထဲ အေဖလာတယလား” x{101B}ုတရက္ x{1039}x{101C}ကီး မအိကေမးလာေတာ့ ဦးထန္းညိဳလနx{1037}ားသည္… “ဟုတ္..ထန္းေအာငိုထၾကည့င္း.. သမီး ကိုေတx{1037}…” “ေတာ္ေတာ့..ရပီ အေဖ..လူေတၾကားမယားကၾကပယ္”. . မအိ ထန္းညိဳလက္ေမာင္းကိုကိုင္ေသာလကာဆလင္းဘကိုခိတိုကည္.. ကနကဖက ေအာကပီး… “အေဖ..သမီးထုေပးမယ္ေနာ္” ဦးထန္းညိဳ ေပာီေလ…မအိေဘးလူေတကို ခိုးၾကည့ိုက္ ပီး..ဦးထန္းညိဳလီးကို ပုဆိုးအပငေန၍လမ္းကိုငည္.. လီးကို အတင္းခံအပင္ x{1014}x{103D}x{103C}ိကုတီး.. ပုဆိုးသားx{1014}x{103D}င့္ေရာကာ ထု ေပးလိုကည္.. သိပၾကာပါ လရညားပန္းထကာသည္.. ပုဆိုးအပငိစိမ့ကာေလသည္… “အေဖတိုx{1037} ေရx{1037}မတိုင္ ဆင္းၾကမယ္”. . လိုရာခရီးက မေရာက္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့.. ကားေပၚကမနနင္းပီး တကီငါးရေတာ့သည္… … နီစပာေဟာည္ တ ခုဆီသိုx{1037}ငါးလိုကည္…
ေဟာညန္းမာ သပပပပ္x{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}စ္ေယာကုတင္x{1039}x{101C}ကီးက အလညာ.. “မအိ..သမီးကို အရမ္းလိုးခင္ေနပီ..” “သမီး လည္း ခံခင္ေနပီ “ ကုတင္ေပၚ x{1014}x{103D}စ္ဦးသားအမနဲခပီး အဝတ္ေတခၽတလိုကည္… စိတ္ေတအရမ္းထန္ေနၾကသည္… မအိ ေဘာီကိုအမနၽတီး x{1014}x{103D}ိုx{1037}လုံးx{1039}x{101C}ကီးကို ကုန္းစိုx{1037}လိုကည္… “အား..စိုx{1037}ပါ.. လိုးပါေတာ့…” မအိ.. မက္x{1014}x{103D}ာေပၚ လီးတင္ေပးပီး.. ထန္းညိဳ အဖုတ္ေပၚ ေမာကာ.. 69 လုပိုကည္… ပစ္..ပစ္.. “.အား…” ေရငတလို လီးကိုစုပ္ေနေသာမအိ.. အဖုတာ အရည္ေတထကီး ေခာမတ္ေနသည္..အေမx{103E}းမားရိတားေသာေၾကာင့္ ဆီခုံမိုx{1037}မိုx{1037} ကိုလကလိုကီးအဖုတဲလက္ x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းထိုးထဲ့လိုကည္… “အား…..လိုးပါေတာ့… သမီး အေပၚက လိုးေပးပါ.. ..ပင့ိုးေပးမယ္…” မအိ လီးေပၚခထိုင္ လိုကည္… အဖုတ္x{1014}x{103D}င့္ေတ့ပီး ထိုင ကာ ေစာင့ါေတာ့သည္… ဗစ္ ဗစ္..ေကာင္းလိုကဲ့အဖုတီးပိုင္ေနတာ ဦးထနိဳ လိုး ရတာအားမရေတာ့.. “မအိ ကုန္းေပးစမ္းပါ…” “ဟုတ္… လီးx{1039}x{101C}ကီးက ေကာင္းလိုကာ x{1039}x{101C}ကိဳကလိုလိုးပါ…” မအိကို ေလး ဘက္ေထာကိုးရင္း.. “ထန္းေအာငီးထက္x{1039}x{101C}ကီးလား” “x{1039}x{101C}ကီးတယ္ အ.အ..လိုးလိုး ပီးေတာ့မယ္” ေပါင္x{1014}x{103D}စုကိုဆဲၿဖဲပီး ၇ လကလီးx{1039}x{101C}ကီးဆုံးေအာင္ ထိုးထဲ့တာအားမရ..ဥပါသင္းခင္ေနသည္…
မအိ အရညားပန္းထကီးခလိုကည္.. ေမာကကေနအထား.. “အေဖ မပီးေသးဘူးသမီး..ဖငိုးမရမယ္” “ဖငခံဖူး ဘူး စမ္းၾကည့္ေလ အေဖ” အိုေက..ေပါငားထား..ဖင္ေကာ့ထား.. ဖငားဖဴဖဴ ၾကား စအိုေလးက ပင့ာလာသည္..လီးမာ တံေတးစပီး စအိုထဲဖိသင္းလိုကည္.. “ဗစ္..ဒုတ္..ၿဗိ..ၿဗိ..အား…နာတယ္..အေဖ..” “တင္းမထားနဲx{1037}သမီးေလာ့ထား လီးတ ဝကင္ေနပီ..” .ေဖးေဖးx{1014}x{103D}ဲx{1037}သင္းရာ တဆုံးထိေရာက္ေလသည္… အခက္၃ခနx{1037}ုံမန္ ေလးလိုးလိုကာ.. ဦးထန္းညိဳ လေရမားစ အိုထဲ့ပန္းထဲ့လိုက္ေတာ့သည္.. ခပ္ေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}း အရသာကို ခံစားရငအိမိန္းေနမိသည္… “ေနx{1037}တိုင္းလိုးခငယ္ မအိရယ္..” “လိုးပါ အေဖ..အေဖ့ကေလးကို ကိုယန္ေဆာငငယ္” “ေဟ..ဘာလိုx{1037}လဲဟ..နင့င္ မလိုးဘူးလား” “ခေလးမရx{1014}x{103D}ိုငိုx{1037}ပါ.. ပီးေတာ့ ည မေလးမဖဴကိုလည္းအေဖ ေမးစားပါလား..” “အေဖ ကေမးပီးစားရင္ေရာ လကံလား” “ဟာ..ဦးေနာ္..မဆိုးနဲx{1037}…” “ဦးတဲ့လား..”
