အပိုငး ()
—————
”သဲ ရောကတော့မယ”
ကို က အသာလုပနိုးတော့မ မိမိ ခါးလေး မတလိုကသည။
အပငဘက ကည့မိတော့ တရိပ ရိပပေးနေသော သစပင တောငကုနးမားကို တေ့နေရသည။
”အငး”
ရုပပနေသော ဆံပင ကိုသပ တန့နေသော အငီကို အသာဆဲခလို့ မိမိတို့ နစယောကအပေါ ခုံထားသော စောင ကိုလညး ဆဲဖယခေါကသိမးသည။
”ကို ညက အရမးဆိုးတာပဲ”
”သဲ ကလညးကာ ခစလို့ပေါ့”
ပောရငးနဲ့ ကိုယက မိမိပါးလေးကို ရတခနဲ နမးသည။
”တောပါ”
ခောငးသာသို့ ရောကခါနီးလို့ လမးတေက အကေ့အကောက ပိုမားလာသညထငသည။ကားကီးက လုပရမးနေသည။မိမိတို့ ရေ့ခုံက လငမယားနစယောကတော့ အိပပောနေသေးလားမသိ။တုပတုပမ မလုပ။
”ဟိုနစယောကတော့ အိပ ကောငးနေတယ ထငတယ ကို ဟငး ဟငး”
”အိမမာ မအိပရဘူးထငတယ သဲ ရ”
ကို့ ပုခုံးလေးကို မီလိုကတော့ လကတစဖကက မိမိကို အလိုကသင့ ထေးပေ့သည။
မိမိ တို့ နစယောက အလုပမား မအားသည့ကားမ ကို က အပနးဖေခရီးထကရအောငဆိုပီး မဖစမနေ စီစဉ၍ အခုလို ရောကဖစခငးပင။အိမကိုတော့ ဟို လငမယားနစယောကက အတိုငအဖောကညီညီ ပောပေးလို့ အဆငပေသားသည။”ကိုပည့” နင့ ”ဆု” တို့က မိမိ နင့ ငယ သူငယခုငးတေ။သူတို့ နစယောက ရညးစားသကတမး နစ နစ အကာတင ယူလိုကကသည။ အခု အိမထောငသက ခောကလ ကော သညအထိ ”ဆု”က မိမိကို တိုငတိုငပငပငနင့ သူတို့ အကောငးတေ ပောပသည။”ကို” ကတော့ ကိုပည့ သူငယခငးလေ။”ဆု”တို့ သမီးရညးစား ဘဝ ကတညးက ”ဆု”က အဖော အဖစ မိမိကို ခေါသလို ”ကိုပည့”ကလညး သူငယခငး ”ကို့” ကို ခေါခေါလာသည။ကာတော့လညး အောငသယခငး ညိကသညပေါ့။”ကို”က အငဂငနီယာ မိမိက လညး အငဂငနီယာ ဆိုတော့ အယူအဆတူ ဝါသနာတူခငး ဆုံကတော့ ခစလိုကရတာ။သားအတူ လာအတူ ။နောကဆုံး ”ကို”က အဆင့တေ ကောလာတော့လညး မိမိ လိုကလောမိသည။ ”ကို”နဲ့ ရညးစား ဖစတာ အခုဆို တစနစကောပီလေ။
”သဲ ဘာတေ တေးနေလညး”
”ဟင့အငး ဒီလိုပါပဲ”
အပိုငး ( ၂ )
—————–
နေပူထဲ အထုပဆဲပီး ဟိုသား ဒီသား သားရတာမားလာတော့ ခေး တေပနပီး မောလာသည။လူမားရကမို့လားမသိ။ဟိုတယတေက အခနးတေ ရိပေမယ့ သီးသန့ နစယောကခနးတေက လူပည့နေတာမားသည။ကိုပီး ဘိုကင လုပထားလိုကရင အကောငးသား။
”ကို ဘယလိုလုပမလဲဟင”
”ရိမာပါ ”
”လိုတာ မရိတော့လညး ရိသလိုပေါ့ကာ”
ကိုပည့ပောတော့ ဆု ကပါ ခေါငးညိမ့သည။
ကမးခေသို့ မကနာမူနေသည့ ”ရေစညးစိမ”ဟိုတယ မာ ဝငမေးဖစတော့လညး နစယောကခနးတေက ပည့နေပနသည။ဒါပေမယ့ အပေါဆုံးထပ မာတော့ လေးယောကခနး ခုတငနစလုံးပါ တစခနးရမညဟုပောသည။
”ဘယလိုလဲ”
ကိုပည့က မိမိတို့ဘကလည့၍ မေးသည။
”မရတဲ့ အဆုံး ဒီလိုပဲ နေရမာပေါ့ ဆု နဲ့ သဲ ရော ဘယလို သဘောရလဲ”
ကို က မိမိ နင့ ဆု ဘက လည့၍ မေးသည။
”ရပါတယ ဆုက တို့တေ သိုကသိုကဝနးရိတာပေါ့ သဲ ကိုသာ အားနာတာ သူ့ ကိုကို နဲ့ လတလတလပလပနေခငလားမသိ”
အခေအနေ က မိမိ ဘကလည့လာသည။
”ကိစ မရိဘူး ကို တို့ သဘောပါနော သဲ ကတော့ လောလောဆယ နားခငတာပဲ သိတယ”
ဒီလိုနဲ့ အခနးယူဖစသည။လေးရကစာ။အခနးခ နင့ ကသမ အားလုံး တစတဲ တစဝက ဆီကခံဖို့ အရငကတညးက တိုငပငပီးသား။
အခနးထဲရောကတော့ အထုပတေခ ခုတငပေါထိုငရငး အခနးအနေအထားကို လေ့လာဖစသည။နစယောကအိပ ခုတငနလုံးက ဘေးခငးယဉလက ကမးခေဘကသို့ ခေါငးပေးထားသည။ခုတငခေရငးတင ဗီရို နစလုံး ပစညးမားတငရန ခုံပုလေးတေ ရိပီး နောကဘကရိ တံခါးမတဆင့ ရေခိုးခနး အိမသာသို့ သားနိုငသည။
မိမိ ခုတင ခေါငးရငးရိ ပတငးတံခါး ဖင့လိုကပီး ကမးခေနင့ အဆုံးအစ မရိ ပငလယပငကီးကို ငေးကည့နေမိသည။
”သဲ ကိုတို့ အဝတအစား လဲရအောင ပီး ရင ရေသားဆော့မယ”
ကိုက ပုခုံးလေးပုတ၍ ပောသည။
”အငး” မိမိ လည့ကည့လိုကတော့ ကိုက ရတခနဲ နမးပနသည။
”ကိုနော ဟိုနစယောက ရိတာ တောတောကဲနေ”
”အယ ဟိုနစယောကရော”
”အဝတတေယူပီး ရေခိုးခနးထဲ ဝငသားတယလေ ရေခိုး အဝတလဲမာပေါ့ ရေခိုးခနးက အကယကီး သဲရဲ့”
ကို က ပောပောဆိုဆို အဝတအစားလဲဖို့ လုပနေသည။
မိမိ အဝတအစားလဲဖို့ ခီတုနခတုနဖစနေသည။ကိုနဲ့ အရငးနီးဆုံး အခေအနေ ဆိုပေမယ့ ရကသလိုလို ခညး ဖစနေသည။
မိမိ ဝတလို့ အဆငပေမည ဆိုတာလေးတေ ရေးလိုကသည။
”ကို ဟိုဘကလည့”
”ဟာဟ”
ကို လည့သားတော့မ မိမိ အပေါ အငီ ခတလိုကသည။
အပိုငး ( ၃ )
—————–
လတဆတသောလေ နင့ အဆုံးအဆမရိသော ပငလယပငကီးကို မကနာမူ၍ မိမိ လကမား ဆန့တနးထားမိသည။ရငထဲက သောကတေ ပေငိမးသားပီး လူတကိုယလုံးပေါ့ပါး လနးဆနးသားသလိုပါ။မိမိခါးလေးကို နောကမ သိုငးဖကတာခံလိုကရပီး စိုစတ အေးမသော ခနာက နောကဘကမ ထိကပလာသည။ကို က မိမိ ထက အရပရညသညလေ။မိမိမော့ကည့လိုကတော့ ကို က နဖူးလေး နမးသည။
”လုပပနပီ လူတေ ရိပါတယဆို ”
”သဲ ကလညးကာ ဒါရကစရာလား”
ကို က တငးကပစာ ဖကထားလို့ မာကောကော အရာက မိမိ ခါးအောကလာထိသည။
”ကိုနော မဟုတတာတေ စဉးစားနေတယမလား”
”ဟားဟား မဟုတပါဘူးကာ သဲကလညး”
”ဟိတ အကညဆိုက နေတယပေါ့ ”
ဟို နစယောက ရောကလာသည။ဆုက ဂငးပင အတိုလေး ဝတထားလို့ ပည့တငးသော ပေါငသားတေမာ သဲမုန့မားပေကနနေသည။ ကိုပည့ကိုတော့ မိမိ သေခာ မကည့ရဲပါ။အပေါ အဝတဗလာနင့ ဘောငးဘီတို က ရေစိုထားတာမို့ ကိုပည့ကို စကားပောလင မိမိ ခေါငးလဲ ထားမိသည။ကိုက အရပရညပေမယ့ အသားဖူသည။ကိုပည့ကတော့ အသားညိုညို တောင့တောင့တငးတငး ရိသည။
”တို့ပနနင့မယလေ”
ကိုပည့ကပောတော့ ကိုက ခေါငးညိမ့သည။
”အေး ငါတို့ နညးနညး နေစောငးမ လာမယကာ”
”သဲ ရော အေးဆေးပဲမလား”
”အငး”
သူတို့နစယောက ထကသားမ ကိုက တိုးတိုးလေးပောသည
‘သဲ ပောလား”
”အငး”
ကိုက ပို၍ တငးတငးကပကပ ထေးပေ့သည။
”ခစခငပီကာ”
”ကို နော တအားမဆိုးနဲ့ ဟိုနစယောကလညးရိတာကို ”
”ရိ ရိ ပေါ့ သူတို့ ဘာ သူတို့ မိုးမမင လေမမင ဖစနေတာ”
”တောပါ”
ကို က ပောပောဆိုဆို ပေ့ယူလိုက၍ မိမိ မောကသားသည။ပီးတော့ လိုငးမားပုတခတနေသော ပငလယဆီသို့ မိမိကို ခေါဆောငသားသည။ကိုနင့အတူ ကမးခေတလောက ပေးလားနေတာ မိမိ မောသညဟုမထငပါ။ခစလိုကရတာ ကိုရယ။
ညနေ စောငးခါနီးမ မိမိတို့ ပနတကကသည။
အပိုငး (၄)
—————
ရေထဲ ဆငးနေတုနးက မသိသာပေမယ့ ကမးပေါမာတော့ လေတိုကခတမုကောင့ ခမးလာသည။ကိုက ပါလာသော သဘကလေးအားမိမိကို လမးခုံပေးရငး
”သဲ ကို အကုန စားကဖို့ တခုခု သားဝယဦးမယ။ခမးနေတယဆိုတော့ မလိုကနဲ့တော့လေ။တကသားနင့နော”
မိမိ ခေါငးညိမ့ပလိုကရငး အခနးသို့တကခဲ့သည။
အခနးသို့ရောကတော့ တံခါးခေါကကည့သည။အထဲမ ဘာမ အသံမကား။တံခါးလကကိုငကို အသာလည့၍ ဖင့လိုကတော့ ဂက ခမထားသဖင့ မိမိဝငလာလိုကသည။အခနးထဲမာတော့ ဘယသူမမတေ့။ဆုတို့ ဘယမားသားပါလိမ့။တံခါးကီးလညး ဖင့ထားသည။မိမိခုံထားသော သဘကကို ခုတငပေါတငလိုကသည။
အမတတမဲ့ ရေခိုးခနးဆီမ အသံတခုခု ကားလိုကရသလိုလို။တကိုယလုံးထူပူသားသည။ခုနက ခမးတဲ့ ကိုယလုံးလေးက မသိမသာ ကကသီးမားထလာသည။အခေအနေတခုကို မိမိ နားလညလိုကသလို။မရညရယပါပဲနင့ မိမိခေလမးမား ရေခိုးခနး တံခါးဝသို့ရောကသားသည။တံခါးတဖကက မသိမသာဟနေသည။
”အား အငး အငး အငး”
ဆုရဲ့ ငီးတားသံတေ ကားနေရပေမယ့ မိမိမငနေရသညက ကိုပည့၏ ကောပငကီးနင့တလုပလုပဖစနေသော ခါးအောကပိုငး။ရေကနလေးနုတခမးပေါ လကကလေးထောက၍တအငးအငးနင့ ငီးနေသော ဆုရဲ့ တငနစဖကကို လကနစဖကဖင့စုံကိုငပီး ကိုပည့ လုပရားနေသည။မိမိ လကကလေးမားက တံခါးအပေါတင တဆတဆတတုနနေသည။ခေးတေလား ရေတေလား မသိသော စိုစတမုမားက ကိုပည့၏ ကော ခါး တငပါး တလောက စီးပိုးနေသည။မိမိ ဆကလကမကည့လိုတော့ပါ။ကာလင ယိုငလဲသားမာစိုးသည့အတက အသာပင ပနထကလာခဲ့သည။ခုတငပေါသို့ ခေပစ လကပစ ထိုငခမိသည။တကိုယလုံးက အခုထိ တုနရီနေတုနးပင။ဘာကောင့မနးမသိ ကိုပည့၏ လုပရားမုတေက မကစိထဲက မထကဖစနေသည။တစခိနထဲမာ အပစရိသလိုလို ခံစားနေမိသည။
ခဏကာတော့ ကိုရောကလာသည။
”သဲ ရေမခိုးသေးဘူးလား”
”ဟင့အငး ဆုတို့ခိုးနေတယ”
”အင သူတို့ကလညး ပနရောကတာဖင့ နေ့လညကတညးကကို”
”အငး”
လကထဲက အထုပတေ ခလို့ ကို မိမိနားလာထိုငသည။
”သဲ မကနာကည့ရတာ တမိုးကီးပဲ”
”ဟင့အငးဘာမ မဖစဘူး”
ခဏနေတော့ ဆုတို့ထကလာသည။
”ဟဲ့ ဘယတုနးက ရောကနေကတာတုနး”
”အခုလေးတငပဲဟ”
ကိုပည့ကိုတော့ မိမိ မကနာလဲထားမိသည။
”မငးတို့ရေခိုးလေ ငါတို့ အပငသားဦးမယ”
ကိုပည့က ပောပီး ပငဆငနေသည။ကိုက လမးပောသည။
”စားဖို့တော့ ငါဝယလာတယ ငပည့ရ”
”အေးက ဒီမာ ဆုလေ လောကကည့မယဆိုလို့”
မိမိ ညဝတ ရန အဝတတခို့ယူပီး ရေခိုးခနးသို့ ထကလာခဲ့သည။
ရေခိုးခနး တံခါးပိတပီး မိမိ အကီရော ဘရာစီယာ ရော ခတပစလိုကလိုကသည။ခနာကိုယမာက သဲတေခညးပင။ရေပနးဖင့၍ ရေအောကသို့ဝငသည။
”လတယကာ”
အသံကားမ သဲ သတိထားမိသည။
”အယ ကို မကောငးဘူးကာ”
မိမိ လကကလေးမား ရငပေါသို့ ယကထားမိသည။
”တူတူခိုးမလို့”
ကိုက ဘောငးဘီပါ ခတလိုက၍ မိမိဆီ တိုးကပလာသည။မိမိကို ထေးပိုကလိုကတော့ အလိုကတသိပင ပနလည ဖကထားလိုကမိသည။ခုနက ရေပနးထဲမာမို့ သေခာမမငလိုကမိတဲ့ ကို့ အခောငးကီးက မိမိဝမးဗိုကကို လာထောကသည။
ကိုက မိမိကို ရေပနး အပငဘကသို့ ဆဲခေါသားသည။မိမိ၏ မကနာလေးကို တယုတယ ဆဲမလိုကစဉ၌ပင ကို့ နုတခမးလေးကို နမးလိုကမိသည။ခုနက လိုကဖိုရငတုနမုတေက ပနရောကလာသည။ကိုက မိမိ နုတခမးလေးတေကို စုပယူသည။မိမိကတော့ ကို့ရဲ့ လာလေးကို စုပစုပပေးမိသည။တဖေးဖေးနဲ့ ကောပငတေ ရငသားတေကို ဆုပနယရငး ကို့ရဲ့ လကတေက မိမိ စကပကို ဆဲခတနေသည။အောကက ပငတီလေးပါ ပေါငဝကလောကကတသားခိနမာ ကိုက ဒူးထောကထိုငခလိုကပီး မိမိ စီးခုံစပနင့ အကကဲကောငးထိပလေးကို နမးရိုကပေးသည။မိမိ၏ တငနစဖကကို ဆုပနယလို့ နမးရိုကနေသော ကို့ခေါငးလေးကို ကိုငရငး ရုတတရက မကစိထဲ ခုနက က မငကငးတေက ပနပေါလာသည။ဘာကောင့မနးမသိ ကို့ခေါငးလေးကိုသာ အတငးဆုပနယနေမိတော့သည။
”အား အားး ကို”
မိမိ ခရီး အဆုံး ရောကတော့မညဆိုတာသိလို့ ကို့ကို အတငးဆဲထူလိုကသည။ကိုက အလိုကတသိပင မိမိကို နံရံ၌ ကပစေပီး ခေထောကတဖကဆဲမ၍ သူ့ဟာကို တေ့ထည့လိုကသည။
”အငး”
ကို့ ပုခုံးကို တငးကပစာ ဖကထားမိပီး တနင့နင့ ဝငလာသော အရာတခုကို လိုကမောစာ ခံစားမိသည။ကိုက မနမနနင့ ဖညးဖညးခငးဆောင့ပေးနေသည။
”အား ကောငးလိုကတာ သဲ ရယ”
မိမိလညး မကလုံးမားမိတထားမိသည။ကို့ လကတေက ရငသားတေကို ဖစညစနေသည။ပါးလေးမား နုတခမးလေးမားကိုလညး နမးသည။မိမိလညး ကို့ လညတိုငလေးတေ ပုခုံးသားလေးတေကို ငုံ့နမးမိသည။ကို့ လုပရားမုတေက မနဆနလာသည။နင့ခနဲ နင့ခနဲ နေပေမယ့ လိုငးစီးနေရသလိုလို။
”ခစတယ ကိုရယ”
မိမိ ဘယနစကိမ ပီးသားမနးမသိတော့ပါ။ကိုကတော့ အားကုနသနနေတုနးပင။မိမိလညး ဘယနစကိမဖစဖစ ကို့ အလုပအရားတေကိုသာ တောင့တနေမိတော့သည။
အပိုငး (၅)
—————
ဟိုး အဝေးကီးက ရေလိုငးသံတေ ကားနေရသည။နံနကခငးရဲ့ ကေးငကသံတေကလညး ပဲ့တငထပလကရိသည။
မိမိ ခုံလမးထားသော စောငကို ရငသားမား ပိုမို ဖုံးအုပမိစေရန ဆဲတငလိုကသည။ကိုကတော့ ဘေးမာ အိပပောနေသည။
မိမိ အသာပင ကို့ကို ကောပေးလိုကသည။ ဟိုတယက ပေးထားသည့ ခငထောငက ပါး၍ ဆန့ကငဘက ခုတငကို မငနေရသည။ဟိုနစယောကကတော့ အိပမောကနေသည ထငပါသည။
”ဟငး”
မိမိ သကပငးတစခက မသိမသာခမိသည။ညက အဖစကို ပနတေးရငး မိမိမကနာမား ပူနေးလာသည။
ညက တစညလုံးကာစီးရတာ ပငပနးလို့ ကိုရော မိမိပါ အစောကီး အိပပောသားသည။တရေးနိုးတော့ မိမိနားထဲ၌ အသံတစခုခု ကားလိုကရပီး ဟိုဘကခုတငက ဆိုတာလညး သိလိုကရသည။တစခနးလုံး မီးပိတထားပေမယ့ ဟိုဘကခုတငဘကက ညအိပ မီးလုံး မ အလငးရောင ခပဖော့ဖော့က ဇာခငထောငကို ထိုးဖောက၍နေသည။အလုံးအထညနင့ လုပရားမုတေက မိမိရငကို သိမ့ခနဲဖစစေသည။ညနေက ပုံရိပကလညး အစီအရီ ပနပေါလာသည။အခုလညး ကိုပည့က ဆု ၏ နောကဘကမ နေ၍ အသားကုန ဆောင့နေသည။ဆု၏ အသံတိုးတိုးလေးကို တခကတခကကားနေရသည။တောသေးသည။မိမိတို့ဘကက မီးပိတထားလို့။
မသိမသာပင လကတေက ပေါငကားထဲရောကနေသည။စိုစတစတ ဖစနေသညကိုလညး ခံစားနေရသည။ကည့နေရငးနင့ စိတတေက ဗလောငဆူလာသည။နိမ့တုန မင့တုနဖစနေသော ရငကလေးကို လကနင့ဖိရာမ မိမိ ရငသားထိပလေးတေ တငးနေတာ ခံစားမိလာသည။ထကပေါကတစခုခုကို စောင့ကိုနေသလိုလို။
ရုတတရက ဟိုဘကခုတငက လုပရားသားသည။ဆုက အပေါရောကသားသညကို ရငသားမား လုပခါနေခငးကောင့ သိလိုကရသည။ဖေးဖေးနင့မနမန ဆောင့နေသော ဆုကို ကည့ပီး မိမိလကတေက အကကဲကောငးလေးထဲ ပတဆဲနေမိသည။မိမိစိတမား ထိနးမနိုင ဖစကုနသည။
ကို့ဘကကို လည့၍ ရငခငးအပလိုကပီး ပေါငကားမ ဟာကီးကို ပတဆဲနေမိသည။ကို့မကနာတေ လိုကနမးမိတော့ ကိုမကလုံးမားပင့လာပီး မိမိကို ဖကထားသည။သို့ပေမယ့ မိမိ အတငးရုနး၍ အောကဘကကို လောဆငးပီး ဘောငးဘီကို ဆဲခသည။ကို့ဟာက အဆငသင့မဖစသေး။မိမိကတော့ ဆနတေ ပေါကကဲခငပါပီ။
မိမိ မလော့မတငးဖစနေသော ကို့ အခောငးကီးကို လနတငလိုကပီး ဥလေးတေကို လကဖင့ဆုပနယပီး စုပပေးလိုကသည။
”အာ့”
လကဖင့လညး ကို့အခောငးကီးကို ပတတိုကပေးလိုကသည။အရငးမ အဖားထိ လာဖင့ဆဲပေးလိုကတော့ တငးတောင့လာသည။ထိပဖားလေိးု လကမဖင့ခေခေပေးသည။ကို့လကတေက မိမိခေါငးကို ဖိဖိခလာသည။ရငသားတေကိုလညး ဆုပနယလာသည။မောငမဲနေပေမယ့ ကို မိမိကို ကည့နေမာသေခာသည။တခါမ မိမိ အဲလောကလိုခငတကမကမုမရိခဲ့။
ကို့ အခောငးကီးကို လေးငါးခါလောက စုနဆဲလိုကတော့ တငးတောင့လာသည။မိမိ ဘောငးဘီကို မိမိကိုယတိုငဆဲခတပီး ကို့ ကိုယပေါ ခထိုငလိုကသည။ဆန တစခု အဆုံးရောကဖို့ကလဲပီး ဘာမ မသိတော့။မိမိ ကိုယ့ရငဘတကို လကထောက၍ အသာထိုငခလိုကသည။
”ဟားးး”
ပီးတော့ အသာပနကသည။မိမိမကလုံးလေးမားမိတထားလိုကသည။အောကဘကဆီမ တစိမ့စိမ့ခံစားနေရသော အတေ့ကိုသာ အာရုံစိုကထားမိသည။ကိုက မိမိ အငီကို ခလိုကသညကို လညးမိမိ သေခာသတိမထားမိ။သာယာသော အတေ့မားလတထကမသားရနသာ အတငး လုပရားနေမိသည။ကိုက ရငသားတေကို အတငးဆုပနယ ဖစညစနေသည။
”အငး ဟငး အငး”
ကိုကပါ မိမိ ဆောင့ခကတေအားပါလို့ အသံတေထကလာသည။မိမိမကလုံးမားထဲမာ ကို့ရဲ့ ညီတားသံတေနဲ့အတူ ကိုပည့၏ လုပရားမုတေက ပေါလာသည။ကိုကပါထပီး မိမိကိုရငခငးအပ၍ တငပါးနစဖကကို ဆဲယူပီး အတငးထိုးဆောင့ပေးလာသည။ကို့ကောပငကီးကို အတငးဖကထားပီး ဆောင့ဆောင့ထိုင၍ ဆောင့သငးနေမိသည။မိမိစိတထဲ ကိုပည့ ကိုပဲ ဖကထားရသလိုလို။
”အား ကောငးတယ ကောငးတယ”
မိမိ တိုးတိုးလေး ညညးနေမိသည။
ကိုက မိမိကို ပကလကလနခလိုကပီး ပေါငတဖကဆဲမ၍ မောကခုံ ဖစသားအောငလုပသည။
”ကုနးလိုကကာ”
မိမိတငနစဖကကို အသာဆဲယူသားပီး ခကခငးပင တေ့၍ ထည့သည။အစပထမ က ဖေးဖေးခငး ပေမယ့ နောကပိုငး တင ကို အားကုနဆောင့နေသည။မိမိစိတထဲ ကိုပည့၏ လုပရားမုတေသာ စဲနေသည။ကို ရပသားလငပင မိမိ ဖငလေးကို နောကသို့ပစပစ ပေးနေမိသည။
”အားးးး”
မိမိပုခုံးနစဖကကို ဆုပကိုငဆောင့သည။လိုကမောလနးလပါသည။
———————————–
နောကမ ကို သိုငးဖကလိုကတော့မ မိမိ အတေးပတသားသည။ညက ဘယလိုပီးသားမနးတောငမသိလိုက။အခုပနသတိရတော့ မိမိကိုယကို ရကမိသည။ကိုယ့ခစသူ ရငခငထဲမနေ၍ တခား ယောငားတစယောကကို ပစမားမိနေသော အဖစကို တေးပီး စိတမကောငးဖစမိသည။မိမိ က ကာမ စိတမားသူမဟုတပါ။ခင့လတပါကိုရယ သဲ တကယခစတာ ကို တစယောကတညးပါ။စိတထဲမ ရေရတရငး ကို့ လကတစဖကကို အတငးဆဲယူ၍ ပိုမို ထေးပေ့စေလိုကတော့သည။
အပိုငး (၆)
—————
ဒီနေ့တောာ့ သဲဖူကနးသို့ သားဖစကသည။အဲဒိမာပဲ အုနးရေသောက ရေကစားပီး ဓါတပုံမားရိုကကသည။ကိုက မိမိကို အရမး ဂရုစိုကသောကောင့ ပောဖို့ကောငးလပါသည။ကိုပည့ကို မငတိုငး ရကသလိုလို ကောကသလိုလို ဖစမိပေမယ့ စိတကို လတမထားလိုကပါ။တတနိုငသမ မကနာခငးမဆိုငမိအောငနေပါသည။ကိုပည့ကတော့ ဘာမ မသိသူပီပီ ပုံမနပင ဆကဆံပါသည။
တမနကလုံးရေထဲ ဆငးနေသောကောင့ တကိုယလုံး ရေတေရော သဲတေရော စိုရဲနေပါသည။ခမးလာပီး တုနတကလာပါသည။ကိုက ထေးပေ့ထားလို့ တောသေးသည။
”သဲ ခမးနေပီလား”
”အငး လေကအေးတယ ကို”
ကိုနင့အတူ အုနးသီးတစလုံးထဲကို ပိုကနစခောငး အတူ သောကရငး ခစစကားမား အမားကီးပောဖစကသည။စပို့ရပ အနီ လကတို နဲ့ ဂငးဘောငးဘီ အတိုလေးက ရေစိုနေသောကောင့ မိမိကိုယမာ တယကပနေသည။
”သဲ က အရမးလတယကာ ခစခငလာပီ”
”တောပါ ဒါပဲ စဉးစားနေ”
ကို့နဖူးလေးကို လကလေးဖင့ အသာထုရငး ကီစယမိသည။ကိုပည့တို့ နစယောကကတော့ ထုံးစံအတိုငး လူရေ့မရောင ကလူကီစယနေကသည။
ညနေ တောတောစောငးမ နောကကပီး ပနဖစကသည။ညနေနောကကလေ လူကမားတာမို့ စကလေ တေကို လုတက ကရသည။ဖစခငတော့ မိမိနင့ ကိုပည့ တကအပီး လူပည့သားတာမို့ ကိုနဲ့ ဆုနဲ့ က ကနရစသည။
”ငါတို့ နောကတစစီးနဲ့ လိုကလာခဲ့မယ”
ကိုက အောပောသည။
”အေး အေး”
ကိုပည့က မိမိဘေးကပထိုငပီး လိုကပါလာသည။လေကလူးသောကောင့ တစခကတစခက သူ့ ပုခုံးကီးက မိမိအပေါ လာဖိတော့ ကကသီးထမိသည။
”ခမးနေလား ရောကတော့မယ”
”ရတယ အကို”
မိမိစိတထဲမာ ဇဝီဇဝါ အတေးတေက ဝငလာနေသည။ကိုပါလာရင အကောငးသားလို့လညး တေးမိသည။မိမိမကနာကို သိနေသည့အလား ကိုပည့က
”မပူပါနဲ့ ညီမရယ နောကလေနဲ့ပါလာမာပဲ”
”ဟုတကဲ့”
ဒီဘကကို ရောကလာတော့ မောငရီ ပိုးစပင ဖစနေပါသည။ ဟိုတယကိုရောကတော့ ”ညီမ အပေါတကနင့လေ အကို ဆု တို့လာမ တကလာခဲ့မယ”
”ဟုတ အကို”
မိမိ လေကားပေါ တကလာခဲ့သည။တကလာပီးမ ရေစို ကီးနင့ တစယောကတညး ကနခဲ့သည့ သူ့ကိုလညး အားနာမိသည။ဘာမ မဖစပါဘူး ဟု စိတထဲ တေးရငး ပနဆငး၍ ခေါမိသည။
”အကို”
”ဟင”
”တကခဲ့ပါလား အေးနေမာပေါ့ အဝတလဲပီးမ ပနဆငးစောင့လေ”
သူက မိမိကို တစခကစိုကကည့ရငး တကလိုကလာသည။
အခနးထဲ ရောကတော့ ရေသုတသဘကကီးဆဲယူရငး ရေခိုးခနးဘကထကလာခဲ့သည။
”အကို ပနဆငးသားရင တံခါးစေ့ခဲ့နော”
”အေး အေး”
ရေခိုးခနးထဲ ရောကတော့ မိမိလကတေ တုနရီနေတာကို သတိထားမိသည။အခုလောကဆို သူအပငမာ ဘာလုပနေမာပါလိမ့။ဝငလာသော အတေးတို့ကို ပနထုတပစလိုကရငး စပို့ရပ အငီလေးကို အသာခတလိုကသည။သဲ တေနဲ့မို့ မနညးခတယူရသည။တဆကတညး ဂငးပငရော အောကခံ ဘောငးဘီပါ ခတခလိုကသည။သဲတေက နေရာတကာမို့ ဖညးဖညး ခငး ခတယူရသည။ပနးရောင ဘောလီခိတဖုတပီး ကည့လိုကတော့ ရငနစမာကားထဲ သဲမုန့လေးတေကောင့ ဖူဝငးသော အသားက နီရောငအစငးလေးမားဖစနေသည။
”ကီ”
မိမိလန့သားပီး နောကလည့ကည့မိလိုကသည။မိမိ အလောတကီး ဝငလာခဲ့လို့ သေခာမပိတမိသော တံခါးက လုပခါနေသည။ မိမိ အပေးသားလို့ တံခါးကို သေခာ ပိတလိုကသည။ထတခနဲဖစသားသော ရငကို အသာဖိရငး လူက အားမရိခငသလိုဖစလာသည။
ရေကို အကာကီးစိမခိုးပစလိုကခငပေမယ့ တနေကုန ရေထဲမာနေခဲ့ရတာမို့ ခပမနမနခိုးပီး ပနထကခဲ့သည။အပငရောကတော့ ဖုနးက အဝငခေါ မား ဝငထားတာတေ့သည။ကို့ဆီကပဲ။မတဆေ့ခလညး ပို့ထားသည။
”သဲ ကိုတို့ မိုးခုပသားလို့ ပနလာလို့မရတော့ဘူး စကလေတေ မသားတော့ဘူး ဟိုမာပဲနေပီး မနကမ ပနလာမယ ကို့ကိုစိတခနော စိတမပူနဲ့ ကိုပည့လညး ကိုယ ဖုနးဆကထားတယ မကောကနဲ့နော ခစတယ အာဘား”
ဖတပီးနောက မိမိ တကိုယလုံး တုနရီမု မား ဖစလာပနသည။သူနဲ့ တညလုံး အတူတူ ဆိုသည့စိတကောင့ မိမိ ဘာလုပရမညမသိဖစနေသည။မိမိ အဝတအစား လဲ ပီးခဏ ကိုပည့ရောကလာသည။
”သဲ ဟိုကောင ဖုနးဆကသေးလား”
”အငး အကို အဲဒါကောင့ ပောတာပေါ့ စောစောပနပါ့မယလို့”
ကိုပည့က မိမိအနီး ဝငထိုငရငး ပောသည။
”အရငတုနးက ပနာမရိဘူးသဲရ ဒီညနေ မိုးသားလေးတေလညး တကလို့ နေပါလိမ့မယ စိတမပူပါနဲ့ အကိုလညးရိသားပဲ”
”ဟုတအကို”
ကိုပည့ရဲ့ မကလုံးမားက တမိုး အရောငလကနေသညကို မိမိခံစားမိသည။အတူတူ ညစာဆငးစား တီဗီ ထိုငကည့သညအထိ ထူးထူးခားခား စကားမပောမိ။အိပကတော့ မိမိ ခုတင က မီးမိနလေး ဖင့ထားပေမယ့ သူဘကကတော့ မီးပိတထားလို့ မောငမဲနေသည။
ဟိုဘကလိမ့ ဒီဘကလိမ့နဲ့ ဘယလိုမ အိပမပော။ဟိုဘကခုတငဆီမလညး တိတဆိတလို့နေသည။တစခုခုကို တောင့တနေသလိုလို စိုးရံ့ နေသလိုလို နင့။မိမိ ဆီးသားခငလာလို့ ခုတငပေါမ အသာထပီး အိမသာဝငသည။အိမသာမ အထက
”အမေ့”
ရုတတရက တံခါးအဝမာ ရပကည့နေသော ကိုပည့ ကို တေ့လိုကရသည။ကိုပည့က ခကခငးဆိုသလို မိမိ မကနာကို ဆဲယူလိုကပီး နုတခမးမားနင့ အတငးဖိကပလိုကသည။မကလုံးမားပာဝေသားပီး အတငးရုနးသောလညး အခညးနီးသာ။သူအတငး နမးပီးတော့ မကနာခာလိုကသည။
”ဖနး ဖနး”
မိမိ ရီဝေသည့ကားမ သူ့ပါးကို နစခကဆင့ရိုကလိုကသည။ပီးတော့ တုနရီ လိုကမောစာ နင့ ဆို့တကလာသော ရငကို သူ့ဆီတိုးကပလို့ သူ့နုတခမးကို စုပယူလိုကမိသည။မိမိခေါငးထဲတင ဆန တစခုမ လဲ၍ ကနတာ သတိမထားမိတော့။သူက အလိုကသင့ မိမိအနမးတေကို ပနလညတုန့ပနသည။သူ့လကတေက ခနာတလောကပေးလားဖစညစနေသည။ဟာလာဟငးလငးဖစနေသော သူ့ကောပငကို အတငး ဖကတယထားမိသည။မိမိကိုယလေး လေပေါမောကတကသားပီး နေးထေးသော မေ့ယာဆီ ကောခမိသညအထိ သူ့နုတခမးတေကို အားပါးတရ နမးနေမိတုနးပင။သူက အငီကယသီးမားဖုတ၍ လနခလိုကပီးနောက ဘောလီ နောကခိတကိုပါ ဖုတပစသည။ပီးတော့ မိမိ ရငသားမားကို အတငး ဖစညစနေတော့သည။သူ့အနမးတေက ပါးပင လညပငးမတဆင့ ရငသားမားကိုစုပဆဲလာသည။
”ဟငးးး”
သိပမကာခငမာပဲ မိမိ ေါငနစဖကက ဘေးသို့ ကားသား ပီး မာတောင့တောင့ အသားဆိုငတစခုက အငါတလောက ပတဆဲနေသည။
”ဟငးးးးး”
”အားးး”
သူ့ရငဘတကို အတငးတိုးနေမိသောလညး သူကတော့ ခပမနမနပင လုပရားနေသည။
”အားး ကောငးလိုကတာ သဲရယ”
သူက မိမိနားလေးကို ကိုက၍ တိုးတိုးလေးပောသည။မိမိနားထဲမာ အငါစပကို လာထိခိုကသော တဖတဖတ အသံတေကို ကားနေရသည။တိုးတိုးလေးသာညညးညူမိရငး လကနစဖကကို ဘေးသို့ခထားမိသည။သူက ကိုယခငးကပထားရာမ ခာလိုကပီး မိမိဒူးနစဖကကို ရငဘတအထိ တနးကပ၍ ဆကတိုကလုပရားတော့သည။သူ့လကတေကို ကိုငထားမိတော့သည။ဘယတုနးကနင့မမတူသော တငးကပမုကို ခံစားနေရသောလညး ထို အတေ့ကို မိမိကိုယတိုင အသကရူအောင့ထားလောကအောင လိုခငနေမိသည။
”အင့ အငး အငး အငး အငးး”
”အာ့ အား အားး”
ခုတငလေးက ရော မိမိခနာပါ အပေါသို့ တနးတနးတကသားသည။သူက ပေါငတဖကကို လတလိုကပီး နောက ပေါငတစဖကကို ပုခုံးပေါလဲတငလိုကတော့ ဘေးတစောငးလေးဖစသားသည။ပေါငတစခုလုံးကို ပတသပ နမးရိုကပီး လုပရားတော့ မိမိမကလုံးမားမဖင့နိုငတော့ပါ။
ကာလာတော့ မိမိ တကိုယလုံးခေးစေးလေးမားထကလာသည။
”ကိုယ ပီးတော့မာမို့လို့ မောကလိုကကာနော”
သူကပောပောဆိုဆို ခါးမ ကိုင၍ ဆဲ လည့လိုကပီး မိမိဗိုကလေးကို စီးခုံစပမ နိုက၍ ပင့တငလိုကသည။ပီးတော့ ခေါငးအုံးထိုးထည့လိုကပီး သူ့ဟာ တေ့၍ လုပရားတော့သည။ မိမိမကနာကို မေ့ယာပေါ ဘေးစောငးခထားရငး လကမားက အိပယာခငးကို တငးတငး ဆုပထားမိသည။
”အားအား အားအား ”
မိမိ ခါးလေးကို ကိုင၍ အားကုန ဆောင့နေရာ မိမိ ပိုနာကငသလို ဖစမိသောလညး ဟာသားမာကို စိုးနေမိသည။ဆန တစခုက တဖေးဖေးမင့တကလာခိန မကာခငမာပင မိမိတကိုယလုံး ကငတကသားပီး သူ့ကိုယလုံးကီးက မိမိအပေါ မောကကလာသည။
”အားးးးးးးး’
”အားးးးးးးး”
တကိုယလုံး အငအားမားမရိတော့ သလို ဘေးသို့ လဲခလိုကမိသည။သူက သူ့ဟာကို မထုတသေးပဲ ထပရကပင မိမိကို နောကမ သိုငးဖကထားသည။အခုအခိနမာ မိမိ ကို့ကိုရော တခားဘာကိုမ ပင သတိမရနိုငတော့ပါ။ခဏလောကငိမနေပီးတော့မ
”ခတလိုကတော့လေ ဒီမာ ခေးတေခညးပဲ”
”အငး”
သူအသာခာလိုကတော့မ မိမိရေခိုးခနးထဲသို့ ပေးဝငလိုကမိသည။ ရေပနးဖင့ပီး ရေအောကသို့ အမန တိုးဝငလိုကတော့မ ရငတုနခငးတေ အနညးငယ ပေသားသလိုရိသည။
”အင ဘာလို့ဝငလာတာလဲ”
ကိုပည့က နောကမ လိုကလာပီး ရေပနးအောကအတငးတိုးဝင၍ မိမိကို ပေ့ဖကလာသည။မိမိ အလိုကသင့ပင။မရုနးမိတော့။
”တောလောကပီ ထငတယ အကို”
”အကို့စိတတေ ထိနးမရနိုငဘူး ဖစနေတယ သဲရယ”
သူက ရေပနး ခလုတကိုပိတလိုကသည။ရေစကလက မိမိ ခေါငးလေးကို ဆုပကိုငလို့ နုတခမးတေကို အတငး စုပယူလာတော့သည။မိမိ ရငဘတကို တနးထားမိသောလညး နုတခမးလေးမား ဟပေးထားမိသည။တဖေးဖေးနင့ နံရံနင့ ကောကပသညအထိ သူအတငး စုပဆဲနေသည။မိမိပါးတေ လညပငးတေ ရငညန့တေနင့ ရငသားတေကို သူ့လကတေက ပတသပနေသည။
ပီးတော့ နို့ခေါငးလေးတဖကကို စုပနမးလိုကပနသည။
”အာ့ အကို တောပီ”
နောကဆုံးတော့ ခုတင ပေါသို့နောကတခေါက ရောကသားပနသည။ဒီတခါတော့ ကိုပည့ ခုနကလောက မကမးတော့ပါ။ခုတငပေါလကထောကထားသည့ သူ့ လကမောငးကစကစနစဖကကို ကိုငရငး တစခကခငးပုံမန ဆောင့နေသော သူ့ကို ရီဝေစာ ကည့နေမိသည။ဖတ ခနဲ ရိုကခတသံနင့အတူ အပေါသို့ တနးတနးတကသားသော မိမိရငသားတေကို သူ တကမကစာ ကည့နေသည။တဖညးဖညး ဆောင့ခကတေက အားပါလာသည။စေ့စောခက တစခုခု ကောင့လားမသိ။သူ့လညပငးကို ဆဲယူလိုကပီး နုတခမးတေကို အားပါးတရ စုပနမးလိုကမိသည။ပီးတော့ သူ့ပုခုံးတေ ကို တငးတငးဖကထားမိသည။အလိုကသိစာ သူ့လာက အတငးရစပတလာသည။
”အငး ဟငးးး”
တိတဆိတသော ညဝယ အသံမိုးစုံကားနေရသည။
”သဲ အပေါတက ကာနော”
ပကလကလနလိုကသော အခါ ထောငမတနေသော အခောငးကီးကို မီးမိနမနကားမ တေ့လိုကရသည။သူ့အပေါခထိုငလိုကပီး အသာ လကဖင့ ကိုငလို့ မိမိ အငါကို တေ့ထည့လိုကသည။
”အားးးး”
နင့ခနဲဝငလာသော အရာကို ဒီအတိုငးထားရငး သူ့ရငဘတအပေါ လကထောက၍ ပနက လိုကသည။ပနအထကမာ ပတတိုကထကသားသော သူ့ဟာကို ညစဆဲထားရငး ဖေးဖေးခငး အထုတအသငး လုပပေးနေမိသည။
”အားးးးး ကောငးလိုကတာ သဲရယ”
သူက မိမိရငသားတေကို လကဖင့ ဆဲညစထားသည။နောကတော့ မိမိမကလုံးမားမိတထားလိုကပီး အတငး ဆောင့ပေးလိုကမိတော့သည။
”အားးး ဟားးး ဟားးး”
ဘယတုနးကမမရဘူးသော သာယာသော အတေ့အောကမာမောပါရငး သူ့အလိုကဖစမိသည။ဒုတိယ တစခေါကဆိုတော့ ပိုကာလို့ မိမိလညး ပော့ခေသားသည။ဘယလို အိပပောသားသညပင မသိလိုက။
အပိုငး (၇)
————–
မနကလငးလို့ ကို တို့ရောကလာသညအထိ အိပယာထဲ ခေနေမိသည။ကို့ဆီက လာနေပီ ဆိုပီး ဖုနး ဝငလာတော့မ ကိုပည့ကို အတငးနိုးလို့ ခုတငပောငးခိုငးရသည။မိမိကိုယတိုငလညး ရေခိုး အဝတလညးပီးသည့တိုင နုံးသလို ဖစနေတာကောင့ ပနလဲနေလိုကသည။
”သဲ ပောရရင ကိုယ့အပစတေပါပဲ ကိုယ့ကို ခင့လတပါလို့ မပောဘူး ဟိုကောငပနလာရင အားလုံး ကို သဲ ဖင့ပောလိုက အားလုံး ကိုယခံယူမယ”
အဝတတေလဲရငး ကိုပည့ပောသောလညး မိမိ သူ့ကို လည့မကည့မိပါ။မကည့ခငလို့ သူ့ကို စိတဆိုးလို့မဟုတမနးတော့ မိမိကိုယတိုငသိနေသည။တကယဆို မိမိကိုယတိုငလညး မားခဲ့သည မဟုတလား။အဲသလို သူမားကို အပစဖို့ရလောကအောငလညး မိမိ မကနာမပူပဲ မနေနိုငပါ။
လူကနုံးနေသည့အပင စိတပါ ပငပနးလာတာမို့ တေးရငးနင့ မေးခနဲ အိပပောသားသည။
”သဲ နေမကောငးဘူးလား”
”အင”
ကိုအသံကားရပီး ခုတငလေးလုပသားသည။
”ကောငးပါတယ အိပခငလို့ ညက အိပမပောဘူးလေ”
ပောလိုကပီးမ အဓိပါယ တစမိုး ဖစသားမညစိုး၍
”တစယောကတညး ဖစနေလို့ ဟငး ဟငး”
ဟိုဘကမာလညး နစယောက ဘာတေ တတတတ တတတတ ပောနေမနးမသိ။
”လာထလေ ကိုယ မုန့ဟငးခါးဝယလာတယ စားရအောင”
ကိုပည့က မိမိကို တခက တခက ကည့နေပေမယ့ မိမိကတော့ တတနိုငသလောက အဆငပေပေနေနိုငအောငကိုးစားသည။
ဒီနေ့တော့ သုံးရကမောကမို့ ထေထေထူးထူး ဘယမ သားစရာ မရိလို့ ကမးခေမာပင ဆော့ဖစသည။မိမိ ကိုပည့ နင့ သီးခားမဖစအောငနေသည။မိမိတို့ဒိထကပို၍ မမားသင့တော့ပါ။ကိုကတော့ အရငအတိုငးပင မိမိကို အရမး ဂရုစိုကသည။တစနေကုန နေစောငးသညအထိတော့ မကစားနိုငပါ။မိမိ နင့ ကို တို့ အရင တကလာခဲ့သည။
အခနးထဲရောကလို့ ကိုက နီးနောကဖို့ အစပုလာသည့တိုင မိမိက စိတမား ပငပနးနေ၍လားမသိ။စိတမပါ ပါ။ကိုက လညး အလိုလိုကပါသည။ရေခိုးပီး မိုးခုပမ ကမးခေသို့ပနဆငးလာခဲ့သည။ကမးခေ ပနရောကသညအထိ ကိုပည့တို့ အတဲကို မတေ့မိသေးပါ။
လသာရကမို့ သာသာရိသောလရိပအောကမာ တဖေးဖေးတကလာသည့ ရေလိုငးကလေးမားကို ကည့ရငး ကို့ခါးလေးဖက၍ လမးလောကမိသည။စိတတေက ပနလည လနးဆနးလာသလို မိမိ ဘာမ မဖစခဲ့ဟု မတနိုငလာသည။နောကကိနေသော ခေါငးထဲမ စိုးရံ့မုမားက ပငလယရေ ထဲ မောပါသားသလို။ကိုနင့အတူ ပငလယပငကီးကို ကည့ရငး ခေါငးလေးကို ရငခငထဲ တိုးဝငထားမိသည။
”အေးတယ သဲ ပနရအောငနော”
”ဟင့အငး ခနနေရအောင ကိုယရယ မနကဖန ပနရမာပဲ သဲ ပငလယပငကီးကို ကည့ခငသေးတယ”
အတောညဉ့နကမ ပနဖစသည။
အပိုငး (၈)
————–
တံခါးစေ့ထားရုံပဲမို့ အသာဖင့၍ ဝငလိုကသည။
”ဟာ”
”အို”
ကိုပည့တို့ အတဲ ခုတငပေါမာ လုံးထေးနေကသည။ဆုက ကိုပည့ ကို အတငးဖကထားပီး ခေထောက နစဖကက ခါးကို ခိတထားသည။မမငခငပါဘူးဆိုမ အဝငအထက ပငးပငး တဖတဖတ နင့ လုပရားနေသော ကိုပည့ အောကပိုငးဆီ အကည့တေ ရောကသားပနတော့ မိမိ မကနာလေး ရဲတကသားသည။ရက၍ ငုံ့ထားမိနေသော မိမိကို ကိုက ရငခငထဲထည့လိုကပီး ခုတင ပေါဆဲလဲခလိုက၏။
”အို ကို ”
”ကိုယမရတော့ဘူးကာ”
”ရကစရာကီး ကိုရယ သူမားတေလညးရိတယ”
မိမိစကား မဆုံးပါ။ကိုက ဘောငးဘီကို အတငး ဆဲခတနေသည။ဒီတစခါ ကည့နေကသူတေက ကိုပည့တို့ အတဲပါ။အမတတမဲ့ ကိုပည့နင့ မကလုံးခငးဆုံခိုက သူ့အကည့တေက ရီဝေလို့နေသည။မိမိ ရကလနးလို့ မကလုံးမားမိတထားသည။အောကပိုငး ပောငသလငးခါသားတော့မ ကိုက မကနာအပ၍နမးပါတော့သည။
”အား ကိုရယ ဟားးးး”
ကိုယ့ခေါငးလေးကို ကိုငထားရုံ ကိုငထားမိသည။ကို့လာက အတငးနုတခမးသားတေထိ တိုးဝေ့လို့နေသည။လကတေကလညး ရငသားတေကို အငီပေါမ ပင ဖစညစလို့နေပနသည။
”ဖတ ဖတ ဖတ ဖတ”
ဟိုဘက ခုတငမလညး အသံတေကားနေရသည။မိတတခက ဖင့တခက မကလုံးမားမတဆင့ မငနေရသညက ကိုပည့ အကည့တေက မိမိဆီ တစခါတစခါ ရောကလာနေသလိုပင။
ကိုက မိမိအငီကို လနတငလိုကပီး ဘရာစီယာ လေးပါ ပင့တငလို့ ရငသားထိပလေးတေကို ကစားပေးနေတော့ ခါးလေးပါ ကော့တကမိသည။
”အငး ကို ယားတယ”
”အားးးးး”
သိပမကာခငမာ ကို့မကနာ မိမိအငါလေးဆီမ ခါလိုကတော့ ကို့နုတခမးတဝိုက စိုစတလို့နေသည။ကို သူ့အဝတအစားတေ အကုနခတပစလိုကသည။ပီးတော့ မိမိကို ဆဲထူလို့ အပေါအငီနင့ ဘရာစီယာ ကို ခာသည။ပီးတော့ မိမိကို လနခလိုကပီး အခောငးကီး တရမးရမးနင့ မိမိအပေါခထိုငကာ–
”သဲ စုပပေးကာ”
”ရကစရာကီး ကို ရယ”
”ကိုကတော့ မရကရဘူး ဟိုမာ သူမားတေ ကည့ဦး”
ကိုပလို့ မိမိ ကည့မိတော့ ဆုရယ ပကလကလနနေသော ကိုပည့အပေါ တကထိုင၍ ခေါငးက အခောငးကီးအပေါ နိမ့ခည မင့ခည လုပနေသည။ကိုပည့ကတော့ တအငးအငးနင့ ခေါငးက ဟိုရမး ဒီရမး ဖစနေသည။မိမိရငထဲဝယ လိုကခနဲ တပမကမု တစခုက တိုးဝငလာသည။
ကိုက မိမိမေးစေ့လေး အသာ ပင့မလို့ သူ့ဟာကို နုတခမးဖားလာတေ့သည။မိမိလကမား သူ့ ခါးကို အသာကိုငလိုကပီး နုတခမးလေး ဟပေးလိုကမိသည။ကိုက ဆံပငဖားလေးတေ အသာပင့တင့လို့ ခေါငးလေးကို ကိုင၍ ဆကထိုးထည့သည။
”အားးး”
မိမိလညခောငးနားအထိ ရောကတော့မ သူဆဲထုတသည။ဖေးဖေးခငးအသငးအထုတ လုပနေခိန မိမိလကတေက သူ့ဥလေးတေကို ဖစပေးမိသည။
”အနး”
”အား ကောငးလိုကတာ သဲရယ”
ကို အတငးတော့ မလုပပါ။ဖေးဖေးခငး ပဲ မိမိခေါငးကို ကိုင၍ လုပရားသည။ခဏကာတော့မိမိ အသကရူကပလာ၍ အတငးတနးထုတလိုကသည။
”အရညတေ ရဲနေတာပဲ”
”တောပါ အရကမရိ ဟင ဘာလုပတာလဲ ဟာ”
ကိုက ပောပောဆိုဆို မိမိ ရငသားနစဘကကို စုကိုငပီး သူ့ဟာထည့၍ ပတဆဲနေသည။
”သုတတာလေ”
”လုပရငလညး လုပတော့ကိုရယ”
မိမိ တောငးဆိုလိုကမိသည။ဝေဒနာတခုက တရိပရိပ တကလာသညလေ။ဟိုဘကကို အသာစောငးငဲ့ ကည့မိတော့ ဆုက ကိုပည့အပေါမ နေ၍ တကမကစာ ဆောင့ပေးနေသည။ရငသားတေ လုပခါနေတာကို ကည့ပီး မိမိအဖစကို ပနသတိရသားလို့ ကကသီးလေးတေ ထသားမိသည။
”သဲ ကုနးပေးကာ နော”
ကို အရမးတကကနေသည။မိမိအသာလေး နောကလည့ပေးလိုကတော့ သူက ခုတငအောက ဆငး မတတပရကပီး မိမိကို ခုတငအစပထိ ဆဲယူသည။
”အငးးး”
တနင့နင့ဝငလာသော အတေ့ကို မိမိ တကမကစာ ခံယူသည။သိပမကာခင အဆကမပတဝငလာသည့ ဆောငခကတေက မိမိကို ရေ့သို့ ယိုငယိုငသားစေသည။
”အား အား အား အား”
ကိုက မိမိ ခါးလေးကို ကိုင၍ အားကုန ဆောင့နေသည။ခုတငပေါ ထောကထားသည့ မိမိလကတေကို နောကဘကသို့ ဆဲယူလိုကတော့ လေထဲမာတဲလောငးဖစသားသော မိမိကိုယလုံးလေး တုနခါနေသည။ကိုက အရမး စိတလာနေတော့ မိမိရငသားတေ ဖစညစပီး ဆောင့နေတုနးမာပင တဗစဗစနင့ မိမိအငါထဲ ပူနေးမုမား စီးဝငလာသည။မိမိ လညး ခုတငပေါသို့ ခေပစလကပစကသားသည။နုံးခိနေသည့ကားမ ဟိုဘကခုတင အကည့ရောကမိတော့ ဘယတုနးကပီးသားသညပငမသိလိုက။နစယောကသား ဖကလကအိပပောနေသည။ကိုက ခုတငပေါတကလာ၍ မိမိကို ထေးပေ့ထားသည။
”ခစတယ သဲရယ”
”တောပါ အရကမရိ”
ကို့ကို အလိုကသင့ ပန ပေ့ဖကထားမိသည။
အပိုငး (၉)
—————
မေးခနဲ အိပပောသားပေမယ့ မပီဝိုးတဝါးအိပမကတေကောင့ နိုးလာရသည။စညးခကညီစာ နိမ့ခည မင့ခညဖစနေသော ကိုယ့ ရငဘတပေါမ လကကလေးအသာဖယလို့ ကိုယကို စောငးလိုကမိသည။
ညဦးပိုငးက အမတမထငပဲ ရငခုနစရာတေ တစခုပီးတစခု ဖစခဲ့ပီးနောက မိမိတုနရီ နုံးခိစာ ခေနေမိသည။ကိုပည့ ၏ ရမကအပည့ပါသော အကည့တေ ကို့ရဲ့ တပမကမုတေ ကားမာ မိမိ ဘယလိုနေရမနးပငမသိခဲ့ပါ။ပီးတော့ ဆုရဲ့ ကာမအပေါ ခုံမငမုတေ။ပီးသားမာပါလေ။မနကဖန ပနကတဲ့အခါ အားလုံပီးသားမာပေါ့။တကယဆို ဒါတေဟာ အမတတရ လေးတေပဲပေါ့။
လူးလန့ရငးနဲ့ ဆီးသားခငလာလို့ အသာထ ဝတလစစလစဖစနေသော ကိုယကို ခေါငးရငးဘက ဗီရို ပေါရိ သဘကကီးထယူခုံ၍ အိမသာဘကထကခဲ့သည။
အိမသာမ ပနအထက ရုတတရက မီးပိတသားပီး စေ့ခနဲ ပေ့ယူခံလိုကရလို့ လန့အောမိသည။
”အို အမေ့”
လကတဖကက မိမိပါးစပကို လာအုပလို့ အတငးဘကသို့ဆဲခေါသားတာ မိမိကော နံရံ၌ ကပသညအထိပင။ဘာဖစမနးမိမိ သိလိုက၏။
”အကို ဘာလုပတာလဲ ကိုတို့ သိသားရင ဘယလိုလုပမလဲ”
”ရူး”
အမောငထဲမ မကဝနးတစစုံက မိမိကို စူးစူးစိုကစိုက ကည့နေသည။
”သဲ ဘာလို့ ဖင့မပောလိုကတာလဲ ကိုယ့အပစတေ ကိုယသိတယ”
”မပောရကဘူးအကို ဆု ဘယလိုနေမလဲ ဆု က ညီမ အခစဆုံး ငယသူငယခငးပါ ညီမရော ကို့ကို ဘယလိုမကနာပရမလဲ တကယဆို အရငကတညးက အကို ထိနးခဲ့ဖို့ကောငးတယ”
”သိလား အကို ထိနးမရခဲ့ဘူး ညီမကို မငရင အကို စိတမထိနးနိုငဘူး ညကလညး”
”အို အကို တောပါတော့ ရကစရာကိစတေ”
အဝတမဲ့ ခနာတစခုက မိမကို ပိုပီး တငးကပစာ ဖိကပလာသည။လေမုတသံ ခပပငးပငးတေက မိမိမကနာနားမာ ရစဝဲလို့နေသည။
”တောပီ အကို ညီမတို့ ဘာမ မဖစခဲ့ဘူး သဘောထားမယ အကိုလညး ရနကုနရောကရင ညီမကို သီးသန့တေ့ဖို့ ထပမကိုးစားပါနဲ့တော့”
မိမိ ရုနးကည့မိသောလညး အတငး ဖကထားလို့ အခညးနီး ဖစနေသည။
”ဒီမယ သဲ ကိုယ ကတိပေးတယ ကိုယ မရ ရအောင ထိနးမယကာ ဆု ကိုလညး ကိုယခစတာပေါ့ ခစလို့ယူထားတာပေါ့ ဒါပေမယ့ကာ အခုတော့ ”
ကိုပည့ရယ မိမိ နုတခမးတေကို စုပနမးလိုကတော့သည။မိမိနုတခမးမားကိုတငးတငးစေ့၍ ရုနးနေမိသည။အငမးမရ နမးနေသောသူ့ လာ၏ အတေ့တေကောင့ မိမိ ရီဝေလို့လာပနသည။မိမိ လကမားက သူ့ပုခုံးကို ဖကလိုကမိခိနမာတော့ ပတထားသည့ မိမိသဘကလညးကာကသားသလို သူ့လကတေကလညး တကိုယလုံးအပေါ ပတသပလာသည။
”တောပီ အကိုရယ”
ပောနေပေမယ့ စကားတေ မပီသတော့သညကို မိမိကိုယတိုငသိနေသည။သူ့အနမးတေက ရငသားထိပကလေးတေ အပေါမာ။
တဖေးဖေးနင့ မိမိလကကလေးတေ သူဆံပငထဲ ထိုးဖနေမိသည။
သူ့ခေါငးလညး နိမ့ဆငးသားသည။
”အာ့”
မိမိတငနစဖကကို လကတေက အတငးဖစညစနေသလို စီးခုံစပမာလညး သူ့မကနာက တိုးဝေ့လို့နေသည။
”အား အကို တောပါပီ”
မကာခငမာ မိမိ ပေါငတဖက ကို မတငခငးခံလိုကရပီး စိုစတမုတေက အတငးဘကထိ တိုးဝငလို့လာသည။ဘယတုနးကနင့မ မတူသော အေတေ့တေ ကားမာ မိမိ အမောငကားထဲမာပင မကလုံးမားမိတထားမိသည။သူ့လကတေက တငပါးတေရော နောကက တငနစလုံးကားထဲေရော အတငးတိုးဝငနေသည။
”အငး အား အား ဟားးးး”
သိပမကာလိုကပါ ။မိမိ စိတအားထကသနမုကောင့ မပီးခင ပီးခငနင့ ခရီးအဆုံးထိ ရောကလိုကရသည။
မိမိ သူ့မကနာကို အတငးဆဲဖယလိုကမိသည။သူက အသာထလာပီး မောဟိုကနေသည့ ကားမ အသာပေ့ထားသည။မိမိလညး သူ့ ပုခုံးလေးမီရငး ငိမနေမိသည။
”ခစတယ သဲရယ”
မိမိ အမောငမားကားမ သူ့နုတခမးလေးကို လကဖင့ပိတလိုကမိသည။ပီးတော့ သူ့ကို ကစကစပါအောင အတငး ဖကထားလိုကမိသည။အောကဘကမ မာတောင့တောင့အရာက မိမိဗိုကကို လာလာထောကနေသည။တကိုယလုံး တုနရီမုတေက အဆကမပတ ဖစပေါနေသည။
”သဲ”
”ဟင”
”ကိုယလေ မခဲနိုငတော့ဘူးထငတယကာ”
”မဖစနိုငတာကို မတေးနဲ့ အကို”
မိမိ သူ့ရငထဲမ နေ၍ လကမားဖင့သူ့ကောပငကီးကို ပတသပပေးနေမိသည။သူက ရုတတရက မိမိလကတစဖကကို ဆဲယူ၍ သူ့ဟာပေါတငပေးသည။အခုအခိနထိ ဘောငးဘီ နင့ဖစနေသော သူ့ဟာက မိမိ လက အတေ့မာ ပူနေးပီး တဆတဆတ ဖစနေသည။
”အားးးးဟာာာား”
သူ့လကမားက မိမိ ခေါငးလေးကိုကိုင၍ အောကသို့ ဆဲခနေသလိုပင။မိမိကိုယကိုပင မသိလိုကခိနမာ သူ့ရေ့မာ ဒူးထောကရကသားနင့ ဘောငးဘီကို ခတလိုကမိသည။ပီးတော့ သူ့ဟာကို ကိုင၍ ပတသပပေးနေမိသည။ပေါငရငးတဖကကို ခေါငးလေးမီ၍ လကနင့ ရေ့တိုးနောကဆုတ လုပပေးမိသည။ပူနေးတငးကပနေသော အရာက ထိပမ အရညကညတေ ထကနေတာ ခံစားမိလာသည။
သူ့လကမားက မိမိ ရငသားတေကို လကလမး မီသရေ့ ဖစညစနေသည။
”ဟားးးးးး”
ထိပဖားလေးကို အသာငုံပေးလိုကတော့ သူ့လကတေက ခေါငးပေါရောကလာသည။ေရ့တိုးနောကဆုတကို ဖေးဖေးခငးပင လုပပေးနေမိသည။
”အား ကောငးလိုကတာ”
မိမိစိတထဲ သူ့ကို တနညနညးနင့ ပေးဆပခငနေသည။ညက ကိုရဲ့ လုပရားမုတေ အပေါ တပမကမုတေနင့ ကည့နေသော သူ့အကည့တေကိုလညး မိမိ ခံစားမိခဲ့သည။
”အားးး”
သူ့ဟာ ကို အသာဖယလိုကပီး တငးကပနေသော အိတနစလုံးကို တလည့စီ စုပယူပေးမိသည။ပီးတော့ အရငးမ အဖားထိ လာလေးနင့ ပတဆဲရငး ထိပပိုငးလေးကို သားဖင့ အသာ ကိုက ပေးလိုကသည။
”အာ့ ကောငးတယကာ”
နောကတော့ မနနိုငသမ မနအောင ပါးစပထဲငုံ၍ လုပရားပေးလိုကတော့ သူ့တငပါးတေက တလုပလုပဖစလာသည။
”အာ ကိုယ ကိုယ ပီးတော့မယ”
သူပောတော့ မိမိ ပိုပီး အားစိုကမိသည။
အပိုငး ()
—————–
ကားပေါရောကသည အထိ မိမိ ခေတေ လကတေ မသယခငသလို ဖစနေမိသည။
ကို က တော့ ဂရုစိုကပါသည။ကိုပည့တို့ အတဲကတော့ နေရာမရ၍ နောကတစီးမ လိုကဖစမညထငသည။ဒါလညးတစမိုးတော့ ကောငးသညပဲလေ။
”နေမကောငးဘူးလား သဲ”
”အငး နုံးနေလို့”
ကား ထကလာသညအထိ မိမိ ရငထဲမာ တငးကပနေသည။
ကို့ ရငခငထဲမ အသာ ထ၍ ပတငးပေါကမနပေါ ပါးလေးအပထားမိသည။တရိပရိပပေးနေသော မငကငးမား ကောင့ မိမိမကလုံးလေးမား မိတထားလိုကမိပနသည။
စိတထဲဝယ ခောငးသာ၌ တစခုခုကနခဲ့သလိုလို တစခုခု ကို လကလတဆုံးရုံးလိုကရသလိုလို ခံစားနေရသည။အမတမထင အောကနုတခမးလေးကို ကိုကလိုကမိပနတော့ ညက အဖစကို ပနသတိရမိသည။ပီးခါနီး ကိုပည့က အတငးဆဲခါတာတောင မိမိက အတငးလိုက၍ ထကလာသည့ အရညမားအားလုံးကို မကစိစုံမိတ မိုခပေးခဲ့သည။ကို့ ကိုပင တစခါမ မလုပပေးဖူးခဲ့။ပီးတော့ နစယောကသား အတနကာသညအထိ ဖတထားမိသည။
”အကို ကတိပေးပါတယ သဲ ရနကုနရောကရင ဒီအဖစတေ ကိုယ မေ့နိုငအောင ကိုးစားပါ့မယကာ”
ခါခါနီး သူပောလိုကသည့စကားက ရငကို နင့စေသည။အခုအခိနထိ မိမိကိုယတိုငလညး ဒါတေဟာ အခစလား တပမကမုလားဆိုတာ မခဲခားနိုငသေးပါ။ဟုတမာပါလေ။ရနကုနမာဆို သူ့အလုပ ကိုယ့အလုပနဲ့ တောရုံတော့ တေ့ဖစမညမထငပါ။
————–
မိမိမကလုံးမား ပနဖင့လိုကမိတော့ တောတောတောငခရီးရောကလာပါပီ။မေးခနဲ အိပပောသားလို့လညး အားရိသလို လနးလနး ဆနးဆနး ဖစလာသည။ရေဘူးထုတ၍ အနညးငယ သောကလိုကပီး အပငကို ငေးနေမိသည။
မငကငးတေက အမိုးမိုး ပောငးလဲနေသည။ကောငးကငပငကလညး ဟိုမာတုနးကလို မဟုတတော့။အုံ့မိုငးလို့နေသည။
ခောငးသာမာတုနးက ကညလငသည့ ကောငးကငမိုးကို မိမိပနတမးတမိနေသလိုလိုပါ။အမတတရ မားစာ ရိနေမည့ ကောငးကငမိုးကို မိမိပန တမးတမိပေမယ့ ထပတူကနိုငမည့ ကောငးကငမိုးတော့ ဘယတော့မ ပနရလိမ့မည မထငတော့ပါ။သကပငးလေးတစခုကို မသိမသာ ခမိသည။
အပိုငး ()
—————–
တမနကလုံး ပတမောငးတာတောင ဟိုနား ဒီနား အခေါကတိုလေးတေပဲရလို့ ကိုလမငး တစယောက စိတမကညမလငဖစနေသည။
အခုလညး စိတပေါကပေါကနဲ့ သမိုငးမ မို့ထဲ အထိ မောငးလာခဲ့သည။လမးတလောက ညိလို့မရသည့ ငားသူတေနင့ပဲ တေ့နေရသည။ဘယ့နယ ငါးထောငတနသည့ ခရီး သုံးထောငနင့ ကပစစသည။လူတေကလညး လူတေ မောငးရတာ လယသညမား ထငနေလားမသိ။ကားကောတေက ဘယနေရာမဆိုပိတနေသည။ပေးရမည့ အခိနတေကို ထည့မတကက။
တေးရငး မောငးရငး နင့ပင မောတင ရောကလာသည။ရေ့နား ရောကတော့ လူငယ အတဲ တစတဲ လကပ၍ ကားလေး ဘေးခရပပေးလိုကသည။
”ပော ညီ”
ကောငလေးက အသားဖူဖူ အရပ ရညရညနင့။ ကောငမလေးကတော့ ကောငလေးလောက အရပမရညသောလညး အတောဖူသည။
”စံပဈေး အကို”
”လေးထောငတော့ပေး ညီရာ”
ကိုလမငး ပောရုံရိသေး။ကောငလေးက တံခါးဆဲဖင့၍ ကောငမလေးကို ဝငစေသည။ပီးတော့ သူပါ ဆကဝငသည။
ခဏကာတော့ ကားလေးက လမးမပေါမာ မနမနပင ပေးနေသည။
ကိုလမငးတယောက ကားကို သေခာထိနးကောငးရငး နောကကည့မနမ တဆင့ နောက သို့ ကည့ ကည့နေမိသည။
”ကိုယတော့ ဝမးသာလိုကတာကာ ကလေးအဖေ ဖစတော့မယက ဟီးဟီး”
”တောပါ ကိုယရယ အမေ့ကို ဘယလိုပောရမနးတောငမသိ ယူတာဖင့ မကာသေးဘူး ကိုယဝနက လေးလဆိုတော့”
”ဘာဖစလဲ သဲကလညး ကိုယသိတယ ခောငးသာပဲ ဖစရမယ ဟားးးးး”
”အို ဘာတေ ပောမနးလဲမသိ”
ကောငလေးပေါငလားဘယလားမသိ လမးပုတလိုကတာတော့ တေ့လိုကသည။
သော သူမားတေမား အားကစရာ။ကိုယတေကတော့ နဖူးသာ ပောငတော့မည။အခုထိ ကိုးစားဆဲ။
အသံတိတသားလို့ နောကကို မသိမသာရိုးလိုကတော့ ကောငမလေးမကနာက ခုနက နင့မတူ မိုင လို့နေသည။
”သဲ ဂရုစိုကရမယနော အခုကစပီး”
”အငး”
”အစားအသောကလညး ဆငခင”
”အငး”
”ပီးတော့ ဟိုကောင ငပည့ဆီလညး ဖုနးဆကရမယ ဒီကောငကီးသိရင ပောမာ သဘောငေါမာဆိုတော့ ဆကလို့တောငရပါ့မလားမသိ”
”အို ဘာလို့ သူမားတေ လိုကပောနေမာတုနး”
ကောငမလေး က အလောတကီးတုန့ပနသည။ပီးတော့ အသံလညးတောတောကယသားသည။
”အို သဲကလညး စိတကီးပဲ အေးပါကာ နောကမပဲ အေးအေးဆေးဆေး ပောပပါတော့မယ နော ”
”အငး”
ဒီလိုဆိုတော့လညး အဟုတသား။လငနဲ့ မယား လာနဲ့သား။သော ရေးလူကီးတေ ပောသားတာ အမနပဲကိုး။နောကခနးက လငမယား ကတော့ အသံတိတသားပနသည။ကောငမလေးမကနာ ညိုးနေသည။
ကိုလမငးတစယောက သကပငး ရညရညခလို့ ရေ့မာ ကန့လန့ လမးမပေါ တကရပနေသော လိုငးကားကီးတစစငးကို ဟနးတီးပီး လီဗာဆောင့နငး၍ ကောလိုကမိတော့သည။ ။ ။
ပီးပါပီ
ကေးဇူးတငလက-