ထပ်မံခံစားရပြန်သည်

ဟော… ကိုထနးထနးပါလား၊ ဘယတုနးကရောကလဲ…”“တပတလောကရိပီဗ…၊ သငတနးလာတကတာ…”“ဘယတော့ပနမာလဲ…”“သဘကခါ…”“ဒါဆိုအတောပဲ၊ ကနတောလူကုံရာနေတာဗ၊ ခင့ကို တယောကတညးဒီမာထားခဲ့ရမာမို့ နောကဆံငငနေတုနး ခငဗားနဲ့ ဆိုကဆိုကမိုကမိုကတေ့ရတော့ အဆငပေသားတာပေါ့၊ ဟုတဘူးလားခင၊ခငလညး သနဘကခါပနမာ။ ခငဗား ဒီမာပဲ တညး နေတာလား”“ဟုတတယ၊ ဝမးဆဲဗငးတူးဝမးမာ…”“ကနတောတို့က တူးအိုသရီးနိုငး…။ ခငဗားရောကတာ ကာပီလား”“၅ရကရိပီဗ”“ကနတောတို့က ၅ရကရိပီ။ မဆုံဘူးနော။ အေးဗာ၊ အခုတော့ ခင့အတက စိတအေးရတာပေါ့။ ဒီလို ကိုထနးထနးရေ၊ ကနတောတို့နစယောကက လာတုနးကတော့ အေးအေးဆေးဆေးပဲ။ ဒီကတော့မကနတော့မာ အလုပပေါလာလို့ ထိုငဝမကို ဒီနေ့ နေ့ခငးပဲ ကူးရတော့မာ။ ထိုငဝမမာ တရကနေပီးရင အမေရိကကို ဆကသားရဦးမာဆိုတော့ ခင့ကို ခေါသားလို့မဖစတော့ဘူး။

ဒါနဲ့ ခငဒီနေ့ပနလို့ရမလားလို့ထိုငးအဲယားခငးကို လမးမေးတော့လညး ဝယထားတဲ့နေ့ထက စောခငလို့မရဘူး၊ နောကကို ရေ့ခငရငတော့ ဖစတယလို့ ပနပောတယ။ ခင့အတက ဒုကရောကနေတာပေါ့…”“အော… သဘကခါ တီဂီနဲ့လား။ ကနတောလညး တီဂီနဲ့ပဲဆိုတော့ အဆငပေတာပေါ့ကိုမင့နိုင…”“အေးဗာ။ မပနခငလညး ခင့ကို ခငဗား အဖောလုပပေးပါဦးဗာ…” “စိတခ၊ စိတခ”ဇာတလမးက ထိုနေရာတင စပါ၏။နိုငငံကား ဟောငကောင။ နေရာကား ရနဂရီလာ ကယငါးပင့ဟိုတယကီး၏ဧည့ကိုစားပဲရေ့မာ။ အခိနကား တခုသော သောကာ၊ မနးတည့စအခိန။ ထိုနိုငငံသို့ အလုပကိစနင့ရောကနေသော ထနးထနးမာဆမးခံရငး ငကသင့ရလေပီ။မနမာပညရနကုနမို့တင တမို့တညးနေကပေမယ့ သာရေးနာရေးမရိလင ကိုယ့အလုပနင့ကိုယရ၍ပကာ တယောကနင့ တယောကဆုံဖစဖို့ တနစတခါပငကုံရခဲ့သည့ ငယသူငယခငးမင့နိုငတို့လငမယားကို ဟောငကောငမာမတိုကတိုကဆိုငဆိုငလာ ဆုံရ၏။

မင့နိုငကား လူခမးသာတဦးဖစနေပီ။ သူ့ဇနီး ခင(ခေါ) ခငခငအေးမာလညး မင့နိုငနင့မညားခငကတညးက ရငးနီးခဲ့သူဖစပါ၏။ မင့နိုငမခမးသာခင၊ သူလညး လူပိုကိုယလတဘဝတုနးက မင့နိုငတို့အိမသည သူ့စားအိမသောကအိမဖစခဲ့သညမို့ မင့ နိုငနင့ တငမကဘဲ ခငခငအေးနင့ပါ အလနရငးနီးပါ၏။နောကပိုငး မင့နိုင ခမးသာလာသောအခါတငမူ သူကလညး အိမထောငတေက၊ သူ့ဘဝအတကလညး ရုနးကနနေရသဖင့ အနေခငးခဲ့က၏။ယခုဆုံမယ့ဆုံတော့ ဟောငကောငမာ။ မင့နိုငကတော့ သူ့လောဘဇောနင့ ဇနီးသညကို ထားရစကာခရီးဆကလေပီ။ သူ့ မိနးမကို အဖောလုပပေးဖို့လညး မာသား၏။ ၂။ ညနေ ၄နာရီလောကတင ထနးထနးအခနးမ ဖုနးကမညလာ၏။ “ကိုထနးထနးရေ၊ ခငပါ…” “ဟုတကဲ့ပါ ခင…” “ခင နောင့ယကရာမားရောကသားလား…” “မရောကပါဘူး။ ကနတောပငးတာနဲ့ တီဗီထိုငကည့နေတာ” “ဒီညနေ ကိုထနးမာ ဘာအစီအစဉတေရိလဲ…” “အထူးမရိပါဘူး ခင၊ ဈေးလေးဘာလေး ဝယပီး၊ ညစာစားဖို့ပါပဲ…” “ဘယသူတေပါဦးမာလဲ…” “ဟင့အငး… မပါပါဘူး၊ ကနတောတယောကတညးပါ။

သငတနးကအဖဲ့တေက ပနကုနကပီ။ ကနတောကသာ ရောက တုနးပေါကတုနး ဝယရခမးရအောငနေခဲ့တာ…” “ခငလိုကခဲ့မယဆိုရင ကိုထနးထနးအတက အနောင့အယကဖစမာလားဟင…” “ဟာ… ခငကလညး လုပပီ။ ကနတောကတောင ခင့ကို ခေါဖို့စဉးစားနေတာ။ ခငအနောင့အယကဖစမာစိုးလို့…” “ဒါဆို ခငလိုကပါရစေနော၊ ညစာလညး တူတူစားကတာပေါ့…” ၃။ ဓာတလေခါးထဲမ ထကလာသော ခငခငအေးကို ကည့ကာ ထနးထနး အသကရူမားခငသလိုဖစသားခငးသည ယခုဆက လကဖောပမည့ ဇာတလမးအတက အသကဖစပါ၏။ ပောရလင ထနးထနးအသကလညး မငယတော့ပါ။ ၄ရိပါပီ။ ခငခငအေးလညး မငယတော့ပါ။ သူ့ထက ၃နစငယသဖင့ ၃၇နစပေါ့။ ထနးထနးကိုယတိုငက သားနစယောကဖခငဖစနေသလို ခငခငအေးသညလညး ကလေးနစယောကမိခငဖစပါ၏။ သို့သော လနခဲ့တဲ့ ၅နစကော၊ မင့နိုငနင့အိမထောငမကခငကတညးက ကိုယလုံးကိုယပေါကအတိုငး ခငခငအေးက သယ လနေဆဲဖစပါ၏။

ခငခငအေး၏မကနာမာလညး ရင့ကကလာသည့အတက ပိုမိုကကသရေရိလာသညမအပ လနခဲ့တဲ့၅နစကောက လိုပင လပတင့တယဆဲလညး ဖစပါ၏။ ရနကုနတငနေစဉက တခိနလုံး ထဘီနင့ မနမာလိုဝတစားထားသညကိုသာတေ့ဖူးထားရသော ထနးထနးအတက ခငခင အေးကို အခုလို မီနီစကပနင့ ခပခပရပရပမငလိုကရတော့ အသကရူမားခငသညမာ မဆနးလပေ။ ဖူဝငးသောအသားအရေ၊ ဆံပငထုံးဖဲ့ပုံနင့ ပည့တငးသော န၍တခမးကို စိုစိုရဲရဲဆိုးထားသညမားကောင့ ခငခငအေး၏ မကနာလေးက ဖူးနေအောငလနေပါ၏။ ဝတထားသော အပာနုရောင မီနီစကပက အသားကပဖစနေလေရာ ခငခငအေး၏ရိ၍ကကီးဖို ငယအသယသယကိုတငးတငးရငးရငးမငနေရ၏။ ယုတစအဆုံး နို့သီးခေါငးအရာလေးမားကိုပင ပူးပူးကလေးတေ့နေရသလိုပင။ ပေါငလယအထိတိုသော စကပကို ဝတဆငထားသဖင့ ပေါငတံသယသယမားနင့ ခေသလုံးဖေးဖေးတို့၏အလကိုလညး စာ ဖဲ့ရမလိုဖစနေပါတော့၏။

ဒါ ငယသူငယခငးရဲ့မိနးမပဲဟု မိမိကိုယကို သတိပေးရငး ထနးထနးတယောက သကပငးခကာ ဟိုတယတငးမ နစ ယောကသား ထကခဲ့ကပါ၏။ ခငခငအေးက စကားတေ ဖောငနေသောလညး ထနးထနးမာ မကားတခကကားတခက၊ လမးအကူး မာ သူ့လကမောငးကို လမးဆုပတော့လညး ရငထဲ ဖိုခငသလိုလို။ ကုနတိုကတေတခုပီးတခုသားကာ ဝယကခမးကသည၊ ပီးတော့ ပစညးတေ ဟိုတယ ပနထား၏။ ညရစနာရီခဲကတော့ ဟိုတယအနီးက တရုတဆိုငလေးမာ ညစာစားက၏။ ခငခငအေးက ဝိုငသောကခငသညဆို၍ ဝိုငအဖူတလုံးမာကာနစယောကသား သောကရငး စကာတေဖောငဖဲ့က၏။ အဓိကကတော့ ခငခငအေး မင့နိုငကို မကေနပကောငးသာဖစ၏။ ခငခငအေး မကေနပခငလညး မကေနပခငစရာ။ ဇနီးအရငးခေါကခေါကကို သူမားနိုငငံမာ ထားရစကာ သူက ခရီးဆကသားခငးအတက ခငခငအေး ဘယနညးနင့နားလညပေးနိုငပါ မညနညး။ တောပါသေးရဲ့… ကိုထနးထနးနဲ့ တေ့ပေလို့ပေါ့တဲ့။

ဝိုငတပုလငးမာ ထနးထနးက နစခကသာ သောကလိုကရ၏။ ခငခငအေးက စကားတပောပောနင့ တောတောသောက လေ၏။ ဟိုတယသို့ ပနကတော့ ည နာရီကောနေပီ။ လမးက ရငးနေ၏။ ခေလငလောကခါ ပနခဲ့ကတော့ လမငးကီးက ထိနထိနသာနေ၏။ ခငခငအေးက သူ့လကမောငးကို မီတဲရငး ခပဖညးဖညးလောကလာရာမ ခပတိုးတိုးပော၏။ “ခင့ကို အထငသေးခငလညး သေးတော့ ကိုထနးရယ…၊ ခငပောခငတယ…” “ပောပါ ခငရဲ့၊ ဘာလို့ အထငသေးရမာလဲ…” “ခငအခုအခိနမာ အရမးအထီးကနနေတာ ကိုထနးသိတယမဟုတလား…” “သိတာပေါ့…” “အခု ခငတို့ တခားနိုငငံ၊ တခားကမာတခုမာ ရောကနေတယနော…” “ဟုတတယ ခင…” “ခင့အထီးကနကမာလေးထဲမာ ကိုထနး ခဏလောက လာနေပေးနိုငမလားဟင…” သူ့ရငမာ ပူနေးလာ၏။ ခငခငအေးက ရိ၍ကငငသလိုအသံမိုးဖင့ ခပတိုးတိုးဆကပော၏။ “အို… ခင၊ ပင့ပင့လငးလငးပဲ ပောပါရစေနော၊ သဘကခါ ရနကုနပနမရောကခငအထိ ကိုထနးကို ခင့ခစသူအဖစ ခင့အနားမာခေါထားခငတယဆိုရင ကိုထနး ခင့ကို သိပအထငသေးသားမာလားဟင…”။

သူ့လကမောငးကို ဆုပထားသော ခငခငအေး၏လကပေါသို့ သူ့လကတဖကဖင့ အုပကိုငဆုပညစလိုကပီး သူပနပောလိုက ပါ၏။ “ဘာလို့ အထငသေးရမာလဲ ခငရယ၊ ကနတောလညး ခင့ကို အဲလိုပဲ ပောခငတာ၊ ခင့ကို စောကားမိသလိုဖစမာစိုးလို့ မနညးစိတထိနးထားရတာပါဗာ…” ခငခငအေးက လမးခုလတတင ရပလိုကပီး မကနာခငးဆိုငကာ သူ့ကို ရနးရနးစားစားမောကည့၏။ “တကယပောတာလားရင…” “တကယပါ ခငရယ၊ ညနေက ဓာတလေခါးထဲက ထကလာတဲ့ ခင့ကို မငလိုကတော့ အသကရူတောင မားသားတယ။ လလိုကတာ ခငရယ၊ ခစစရာကောငးလိုကတာလို့ ပောခငလိုကတာ။ မင့နိုငမကနာ…” ထနးထနးစကားမဆုံးခင ခငခငအေးက သူ့လကကလေးဖင့ ထနးထနး၏န၍တခမးကို ပိတလိုကပါ၏။ “အဲဒါတေ မပောနဲ့တော့ ကိုရယ၊ ဒီမာ ခငရယ၊ ကိုရယ၊ ကိုရယ ခငရယ နစယောကတညးပဲ ရိတယ၊ ကနတဲ့သူတေ ဘယသူမ ဒီကမာလေးထဲမာ မရိဘူး၊ ခငနဲ့ ကို၊ ကိုနဲ့ခငပဲရိခငတယ…”။

ပောပုံလေးကိုသဘောကလနးသဖင့ ခငခငအေး၏ပုခုံးနစဖကကို ဆဲယူလိုကပီး အနစနစအလလက နမးခငခဲ့သော ခငခင အေး၏ န၍တခမးထူထူပဲပဲလေးကို တယုတယနမးစုပလိုကမိရပါတော့၏။ “တခုတော့တောငးပနပါရစေနော…” အနမးရည၏အဆုံးမာ ခငက ပောလိုကသဖင့ သူ ခင့ပါးလေးကို အုပကိုငထားရငးနင့ ခင့မကလုံးတောကတောကလေးတေ ကို ငေးကည့လိုက၏။ “ခငပောတဲ့ကမာလေးက ဒီ ဟောငကောငမာပဲနော။ ဟောငကောငမေက လေယာဉထကတာနဲ့ ကိုလညး ကို့ကမာထဲပန ရောကသားပီ။ ခငလညး ခင့ကမာထဲ ပနရောကသားပီမို့ ခငတို့နစယောက အရငကလို မိတဆေတေအဖစပဲ ရိနေခငတယ။ ခငပော တာ ကိုနားလညပေးနိုငမလားဟင…” သူခေါငးညိတ၏။ ခငက သူ့ရငခငထဲသို့ တိုးဝငလာရငး ခပတိုးတိုးပောနေပါသေး၏။ “ဒီမာရိနေတဲ့ ခငတို့ကမာလေးဟာ အိပမကလေးတခုလို့ အောကမေ့ပေးပါလို့ ခင ကို့ကို “ကိုတောငးပနထားမယနော…” “စိတခပါ ခငရယ၊ အားလုံး ခင့စိတတိုငးက ဖစရပါစေ့မယလို့ ကိုယကတိပေးပါတယ…” ခငက သူ့ကိုခပတငးတငးဖကလိုကပါ၏။

အသက၄ယောကားတယောကနင့ အသက၃၇နစအရယမိနးမတယောက၊ နစယောကစလုံးက အိမထောငသယတေဖစ၏။ သို့သော ထိုနစယောကမာ အခုကတော့ ဆယကောသကခစသူရညးစားမားနယ ကယုကယငဖစနေကပါပီ။ ဟိုတယပနရောကတော့ ခငခငအေး၏အခနးသို့သူလိုကသားရ၏။ ခငက သန့စငခနးသို့ဝငနေခိနမာ သူက ခငခိုငးထားခဲ့ သည့အတိုငး ခင့အခနးတငး ရေခဲသေတာထဲမာ အသင့ရိနေသော ရနပိနပုလငးကို ဖင့ကာ တခကဖည့ထားလိုက၏။ သန့စငခနးမ ခငပနထကလာသောအခါ ဖနခကကို ခင့ထံ လမးပေးလိုကတော့ ခငကခေါငးရမး၏။ သူငုံပီး န၍တခမးခငးတေ့ကာတိုကမသောက မညဟုပောသဖင့ တငုံငုံကာ ခစမကလသော ခင့န၍တခမးထူထူလေးကိုထိကပပီးရနပိနအေးကိုခင့ပါးစပထဲပောငးထည့ပေးလိုက၏။ ခငက သူ့လညပငးကို အားပါးတရ ပနလညသိုငးဖကပီးနောကမာတော့ မကနာခငးက ခာလို့မရတော့ပါ။ လမးမာနမးတုနးက တယုတယနင့ ဖဖသာသာဖစပေမယ့ အခနးထဲက အနမးကတော့ မတသိပပငးပလနးနေကပီ။

နုတခမးခငး လာခငးအတငးတိုးထိပတသပကာ မကမကမောမောနမးလို့ပဲ မဝနိုင။ သူကလညး ခငခငအေး၏ကိုယလုံးသယသယလလကို တအားဖကထားမိသလို ခငကလညး သူ့ကို တအားပနဖကထားလေ၏။ တကယတော့ ထိုန၍တခမးမားကို သူနမးခငနေခဲ့သညမာ ၅နစကောခဲ့ပီ။ မင့နိုငက သူနင့လကထပမည့သူအဖစ မိတ ဆကပေးခဲ့စဉအခိနကတညးက ဆိုပါတော့။ ခင့န၍တခမးတေက ပည့ပည့လေးတေဖစ၏။ ထူသညဟုပင ပောလိုကပောနိုငသေး၏။ သို့သော ထောနေအောငထူသညမဟုတဘဲ လပရုံ ပည့ပည့ဖောငးဖောငးလေးတေသာဖစ၏။ နောကပီး ခင့ပါးစပလေးက ကယကယ လေး၊ သားတကကလေးတေပေါအောင ပုံးလိုကသောအခါ အရမးလသားသော ခင့န၍တခမးတေကို ထိုကတညးက သူနမးခငခဲ့၏။ သို့သော ပိုငသူရိနင့ပီးဆိုတော့လညး သူမေ့ဖောကခဲ့ပါ၏။ နောကပိုငး ခငနင့ရငးနီးလာသောအခါတငမူ ထိုန၍တခမးမားက သူ့ကို ဖမးစားဆဲ။ ကလေးတယောကရအပီးမာတော့ ခင့န၍တခမးတငမက ခင့ကိုယလုံးကပါ သူ့ကို ဖမးစားလာလေတော့၏။

ကလေး နစယောကရအပီးမာတော့ ခငက နစသားမေး၊ နစသေးလလာသညဟုပင သူထငခဲ့၏။ ခင့ရငသားမားမာ အပိုတုနးကထက ဖံ့ထား လာသညကို သူသတိထားမိသလို ခင့တငပါးတေမာလညး အပိုတုနးကထက ကားစင့တရစလာခဲ့သညကို သူကောငးစာသတိထားမိ ၏။ အမငရိုငးအောငထားကိုငးလာခငးမိုးမဟုတဘဲ ကဉသောခါးနင့လိုကဖကသော အသားစိုငမားသာဖစနေခဲ့၏။ ပီးတော့ ခငက ကစားသညလားမသိ၊ ခင့ဗိုကသားမာ ကလေးနစယောကအမေဟု ဘယလိုမ မထငရအောင ခပခပရပရပရိနေခဲ့သညကိုလညး သူ သတိထားမိခဲ့၏။ ထိုအလအပမားကောင့လညး သူသည ခငတို့ထံသို့ အရောကအပေါကနညးသားခဲ့ခငးလညးဖစ၏။ ခင့ကို မငလေတိုငး ပေါပေါကလာတတသည့ လိုခငတပမကစိတမားကို ထိနးသိမးနေရသညကိုက သူ့အတက ပငပနးဆငးရဲလနးလ၍လညးဖစ၏။ ကိုယနင့မဆိုင ခင့မပိုင ဆဲကိုငကည့ခင့မရိမတော့ မမငရလေကောငးလေဟုပင သူအောကမေ့ခဲ့၏။ အမနကိုဝနခံရလင သူ့အိပမကတေထဲမာ ခငမကာခဏရိခဲ့ဖူးပါ၏။

သို့ရာတင ပိုငသူလညးရိပီးဖစသည့အပင ခငကိုယ တိုငက အငမတနအိေ`နကီးသူ၊ အနေတညသူ၊ အေးဆေးသူဖစသည့အတက အိပမကသည အိပမကဘဝတငသာ ရိနေခဲ့ပါ၏။ ယခုတော့ ထို ခငသည သူ့ရငခငထဲမာ သူ့ကို သူ့လိုပင မတသိပစာ တုံ့ပနနမးနေသော ခငဖစနေပါပီ။ အနစနစအလလ အောငးထားခဲ့ရသော ဆနမား ပည့ဝတော့မညဖစ၍ သူရငတေခုနနေ၏။ ခင၏ခိုမိနမတသိပလသော အနမးရေယဉကောမာ မညမကာအောင မောသားမိသညမသိ။ ခင့ဘယလကကလေးက သူ့ အငီကယသီးမားကိုစတငဖုတနေသောအခါမသာ သူသတိဝငလာ၏။ သူ့လကတိုရပအငီကယသီးမားကို ကူဖုတပေးလိုက၏။ န၍တခမးခငးကတော့ ခာလို့မရနိုငက။ ကယသီးတေပုတသားသောအခါ ခငက သူ့အငီကို လကနစဖကနင့ခတနေသဖင့ သူကူကာခတလိုက၏။ လေအေးစက တပထားသောအခနးထဲတင အနညးငယအေးနေသောလညး သောကထားသောဝိုငအရကနင့ တကနေသော အခစရိနကောင့ကိုယခတ ဗလာဖစသားသည့တိုင နေသာထိုငသာပင။

အငီပီးတော့ ခင့လကကလေးနစဖကက သူ့ခါးပတကို ဖညနေပနပါပီ။ သူ ကူရပနပါပီ။ အမနက သူသည မနူးမနပကလေးလညးမဟုတပါ။ ဒီလိုကိစမိုးကို တဖကကမးခတကမးကငသူသာဖစပါ၏။ သို့သော ယခုတော့ ခငက ဦးဆောငသူဖစနေပါပီ။ ဘောငးဘီကိုတော့ လူခငးမခာဘဲ ခတလို့မရတော့ပေ။ ထို့ကောင့ လူခငးခာကာ မတတတရပပီး ခါးမ ဘောငးဘီရညကို ခတခပီး အနီးရိ စာရေးစားပဲမ ကုလားထိုငပေါပစတငလိုက၏။ ယခုအခါ သူ့ကိုယပေါတင အတငးခံဘောငးဘီတိုလေးသာကန တော့၏။ အတငးခံဘောငးဘီ အသားရောငလေးထဲတင ထိုးထိုးထောငထောငနင့ဖုဖုဖောငးဖောငးဖစနေသညကို ခငက မကတောင မခတကည့ရငး သူ့လကကလေးနစဖကဖင့ ခါးတဖကဆီမ ဆဲကာ ထိုဘောငးဘီလေးကို ခငကပင ခတခလိုကပါတော့၏။ ခတ ခရငးက ကမးပေါသို့ ဆငးလိုကပါ၏။ ခေခငးဝတသို့ရောကသားသော ဘောငးဘီကို ခေထောကမ ရုနးအထကတင ဗိုကနင့ထိ တော့မတတ တောငမတနေသော သူ့ရေပနးကီးက ခင့မကနာလလလေးကို တရမးရမးနင့ သားပတနေခေသေး၏။

ဘောငးဘီလေးကို ငုံ့ခတနေရာမ ဘောငးဘီကတအသားတင ခငက မော့လိုကပီး သူ့မကနာနင့ ကပနေသော ရေပနးကီး ကို နာခေါငးဖားလေးဖင့ ဖိကာဖိကာ တရတရတနမးလိုကရာ သူ့ရငမာ ကညနူးခငးမားအပည့ဖင့ ဖစသားရပါ၏။ ရေပနး တခောငးလုံးကို အဖားမ အရငးအထိ အနုစိပကလေး နာခေါငးနင့ဖိကာနမးလိုကရုံတငမက တဲလောငးကနေသော ဥနစလုံးကိုပါ ဘယ လကနင့ ညငညငသာသာလေး အုပကိုငကာ တရတရတနမးပန၏။ တဏာရာဂတော့တဏာရာဂပါ။ သို့သော စုံမကမတနိုးမ၍ပါ တဲဖကပါဝငနေသော ထိုအပုအမူလေးကောင့ နစပေါငးမားစာ ကတညးက တိတတခိုးစဲလနးရသူ ခင့အပေါတင သူ့အကငနာတေက ယိုဖိတလံကနေပါတော့၏။ ခငက ဥအောကပိုငးမားကိုပါ နာခေါငးနင့ ကကနန နမးပီးတော့မ လပပည့တငးကာ န၍တခမးနီမားမရိတော့ပီဖစသည့ တိုင ပနးသေးရောငဖင့ယကသမးဆဲ န၍တခမးလေးဖင့ သူ့ဒစပနးရောငကို ညငညငသာသာလေး ပတခနဲနမးစုပလိုကပနပါ၏။ ထို့ နောကတငကား ထိုန၍တခမးလာမား ပင့အာသားကာ သူ့လိငတံကီးကို ခငတယောက အငမးမရစုပနမးနေပါတော့၏။

နေးထေးသော ခင့ခံတငးတငမက သကလကသော ခင့လာလေးကပါ သူ့လိငတံကို ကောငးကောငးကီး အရသာပေးနေလေပီ။ အိေ`နရင၊ ယဉကေးသိမမေ့သူအဖစသာ သူသိထားခဲ့သော ခင့ထံမ ထိုအပုအစုကို ခံယူရသည့အခါ ကညနူးခငးကအတိုငး မသိအောငပငဖစသားရပါတော့၏။ ခငသည နေရာနင့နေရာ နေတတသော မိနးမသားတဦးပေတကား။ ဘယမိနးမမ အဆုံးအထိ မငုံပေးနိုငခဲ့သော သူ့လိငတံကီးကို ခငက အဆုံးအထိ ငုံလိုကသောအခါတငကား သူ့မာ အသညး ခိုကအောငပင အရသာ တေ့ရလေပီ။ ခငက လိငတံကီးကို သူ့ခံတငးထဲသို့ တဆုံးသငး၊ တဆုံးထုတကာ စုပပေးနေ၏။ တောတော ကီးကာမ တဝကခန့ကို ငုံကာ လာကလေးဖင့ ထိုးမေကလိပန၏။ ထို့နောက ဒစကီးကို လာနင့ကလိ၏။ ထို့နောက ညာလကဖင့ လိငတံ၊ ဘယလကဖင့ ဂေးဥမားကို ဖေးကိုငထားရငး လိငတံအောကပိုငးကို လာနင့လကလိုက၊ န၍တခမးနင့စုပလိုကလုပ၏။ ဂေးဥ ကို ငုံကာခဲရငး လာနင့လညး မေ၏။ ပီးတော့ လိငတံကီးကိုပဲ ဆတခနဲစုပယူပန၏။

သူ့မာတော့ အရသာတေ ရိပီးရငး ရိရငး။ သူ့စိတကူးအိပမကတေထဲမာ ခင့န၍တခမးလာမားအကား သူ့လီးကို ထိုးထည့ပီး ခငက စုပပေးတာကို ခံကည့ခဲ့ဖူး၏။ ယခုတကယခံရသောအခါတငတော့ စိတကူးထဲကထကတောင ခငကကောငးနေခေသေး၏။ ဖူဝငးသော ခင့မကနာနင့ သူ့လိငတံညိုမဲမဲကီးကား လိုကပင လိုကပေသေးတော့။ မကလုံးမား မေးစငးကာ အငမးမရစုပနေသော ခင့မကနာလေးမာ ရမကခိုးမားဖင့ ဝငးပပီး ခါတိုငးထက အဆမားစာပင ပိုလနေပေသေးတော့၏။ အတောကီးကာလာတော့ သူက ခင့ကို ဆဲထူလိုကရ၏။ “နားပါဦး ခငရယ…” ခငက အလိုကသင့လေးပါလာသောအခါ ခင့ခါးပေါမ မီနီစကပကို ပုခုံးနစဖကမ လောခကာ သူခတလိုက၏။ မိုးပာ ရောငစကပကလေးက ကမးပေါသို့ ပုံကသားသလို ခင့ကိုယပေါမာက ဘာအဝတမ မကနတော့။ စောစောက သန့စငခနးဝငစဉက တညးက ခငက အတငးခံမားကို ခတထားခဲ့ဟနတူ၏။ ပည့တငးလုံးဝနးသော ခင့ရငနစမာမာ ပုံ့ပုံ့အိအိကလေး။ နို့သီးခေါငးလေးမားကလညး ကလေးအမေ၊ အအိုမ မပီသစာပင ပနးသေးရောငဖင့ တင့တယနေ၏။

ကည့ရတာ နို့တငးဆေးတေ၊ နို့သီးပနးရောငပေါကဆေးတေ မနမနလိမးပီး ထိနးသိမးထားခဲ့ပုံ ပင။ သူကည့နေဆဲမာ ခငက ခာခနဲလည့လိုကပီး ခုတငဘေးစားပဲငယပေါမ ဖနခကကို ယူလိုကကာ သူ့ကိုပေးပီး “ခင့ကိုတိုက ပါဦး ကိုရယ…”ဟုပော၏။ သူက ခင့တကိုယလုံးကို ခုံကည့ရငး လမးယူခိုကမာ ခငကမေး၏။ “ခငက ကို့အတက လရဲ့လားဟင…” “သိပလတာပဲ ခင…” “ခင့ကို သိပလတယလို့ ကို အမဲထငတာပဲလားဟင…” “ဟင…၊ ဘာလို့မေးတာလဲခင…” “ကို ခငနဲ့စသိတဲ့နေ့ကတညးက ဒီနေ့အထိ ခငနဲ့တေ့တိုငး ကို့မကလုံးတေ တမိုးဖစဖစသားတာ ခငသတိထားမိတယ။ ဘာမနးတော့မသိဘူး။ ညနေက ခငဓာတလေကားထဲက ထကလာတော့ ကို့မကလုံးတေလညး အဲလိုပဲ။ ဒါပေမယ့ ဒီတခါကို့မကလုံး တေ ပောငးသားတာက ခါတိုငးထကပိုကာတယ၊ အဲတော့ ခငသိလိုကတယ၊ ကို့မကလုံးထဲမာ ခငတောတောလနေတယလို့…” “ခငက အရမးပါးတာပဲနော…” “ဒါတော့ မိနးမပဲကိုရယ၊ ကိုယ့ကိုကည့တဲ့မကလုံးတေကို အဓိပာယဖောခငတာပေါ့…။

ကို့အကည့တေကို ခငကိုကတယ။ ခင့ကို မကမောတာ၊ တယတာတာ၊ မတနိုးတာတေပဲမငရတယ၊ စားမတတဝါးမတတကည့တာမိုးမဟုတဘူးလေ…” “တောသေးတာပေါ့…” “ဒါပေမယ့ ယောကားနဲ့မိနးမဆိုတော့လညး ခစပီဆိုရင ခစတာတခုတညးနဲ့တငလညး ပီးမာမဟုတဘဲ ပေါငးခငသေး ညားခငသေးတာလညး သဘာဝပဲမဟုတလားကိုရယ။ စကတညးက ညားခငတဲ့မကလုံးနဲ့ မဖစရငပီးတာပဲ။ အခု ခင့ကိုအဝတအစား မပါဘဲနဲ့ မငရတော့ရော ခငကလရဲ့လားကို…။ အမနအတိုငးပောနော… ခင စိတမဆိုးဘူး…” “သိပလနေတာပါပဲ ခငရယ… အမနအတိုငးပောတာပါ” စကားအဆုံးမာ သူက ဖနခကကို အပီးသတမော့လိုကရငး တငုံကို ပါးစပထဲတင ခနထားလိုက၏။ ခငက သူ့ဆီသို့ တိုး ကပလာပီး သူ့ပုခုံးကို သိုငးဖကလိုကသညမို့ ခင့ကို ပနထိနးဖကလိုကရငး ခင့ကောဘကက စားပဲပုလေးပေါမာ ဖနခကလတကို တငလိုက၏။ န၍တခမးခငးတေ့ကာ ရနပိနအေးအေးကို ခင့ခံတငးထဲသို့ ပောငးပေးလိုက၏။ ခငက သူ့လညပငးကို တငးတငးကပကပ ပနဖကရငး ရနပိနကိုစုပယူလိုကသလို သူ့န၍တခမးမားကိုလညး နမးစုပလိုကပါ၏။

သူက ခင့ကို အသာထိနးရငး ကုတငပေါသို့ အသာလဲခလိုက၏။ ခင့ကိုယပေါတင ကိုယတပိုငး မောကကာ ခင့ကို တငးကပစာဖကရငး ခင့န၍တခမးတေကို အငမးမရပငပနလညစုပယူနမးရိ၍ကနေမိရပန၏။ တဆကတညးမာပင သူ့ညာလကကလညး ခင့ဘယဘကနို့အုံလေးကို စမးသပမိသားရသေး၏။ မိမိခနာကိုယကိုကောငး မနစာထိနးသိမးထားသောကောင့ထငပါ၏။ ခင၏နို့အုံမာ အအိုတယောက၏နို့အုံဟု ယူဆစရာ လုံးဝမရိအောင တငးတငးရငးရငး ရိနေလေ၏။ နို့အုံကို ခပဖဖဆုပနယပတသပရာမခင့နို့သီးခေါငးလေးကိုလကညိုးလေးနင့ဖဖပတလိုကရော ခငတန့ခနဲဖစသားပီး သူ့ကို ဖကထားသောလကမားမာလညးတငးကပလာပါ၏။ ထိုအခါ ခင့နို့သီးလေးကို လကညိုးနဲ့လကမကားမာ လိမ့ကစားနေလိုက၏။ ထို့နောက ခင့ကိုယပေါတင ကိုယတပိုငးတငထားရာမ န၍တခမးခငးမခာဘဲ ဘေးသို့ စောငးလဲလိုကကာ ခင့ကိုလညး သူ့ဘကအသာ လည့စောငးရငး ညာဘကနို့သီးကို လကမနင့လညးကောငး၊ ဘယဘကနို့သီးကို လကသူကယနင့လညးကောငး ပတသပကစားနေမိရ ပန၏။

သူ့ညာလကတဖကတညးနင့ ခင့နို့သီးခေါငးလေးနစလုံးစလုံးကို တပိုငနကတို့ထိ ပတသပလိုကခငးလညးဖစပါ၏။ ခငတယောက ဖတဖတလူးသားရပါ၏။ အိမထောငသညမိနးမသားတယောကအနေနင့ ဒီလိုအတေ့အကုံမိုးမာ အဆနးမဟုတသောလညး ကို့ကိုငတယပတသပ နေပုံမားကမူ ခင့အတက အလနထူးခားနေပေ၏။ အို… ကိုနမးပုံကိုက ဘယသူနဲ့မ မတူပါဘူးလေ။ နို့သီးလေးမားကို ကစားနေပုံက လညး ခင့အသညးကို အပကလေးနင့ မနာအောငဆပေးနေသလို တရရရိလပါ၏။ ခဏကာတော့ သူက န၍တခမးခငးခာလိုကပီးခင့ကို ပကလကလနလိုကပနကာ ခင့ဘယဘက နို့သီးခေါငးလေးကို စို့နေ ပနပါ၏။ သူ့ညာဘကလကကလညး ခင့ဘယနို့အုံနင့ နို့သီးကို တခိနတညးမာ ဆုပနယပတသပနေသေး၏။ ခင့ရငထဲတင ကညနူးမ၍၊ သာယာမ၍နင့အတူ ရာဂစိတမားကလညး ပိုမိုယိုဖိတလာရပါတော့၏။ ခင့ကိုယခင သတိ မထားမိခငမာပင ခင့တငပါးမားမာ တခကတခကတင တန့ကာ၊ ကော့ကာဖစနေရပါလေတော့၏။ ခဏနေတော့ သူက ဘယဘကနို့သီးလေးအား ပောငးစို့ပန၏။

သူ နို့စို့ပုံကလညး အငမတနထူးခားလ၏။ ခင့နို့သီး လေးမား နာကငမာ စိုးသညထင၏၊ ဖဖသာသာလေး စို့နေခငးဖစသလို သူ့လာလေးကလညး ခင့နို့သီးလေးကိုပတသပကစားနေသည မာ ညငညငသာသာလေး။ တခကတခကတငတော့ “ကိတမနိုငခဲမရဖစပုံမိုးနင့ နို့သီးလေးကို သားမားဖင့ ခပဖဖခဲပန၏။ တတလညး တတနိုငတဲ့ကိုပါပဲ။ ခင့ညာဘကလကကလညး ကို့လိငတံကီးကို ရာဖေကာ ခပတငးတငးဆုပကိုငထားမိရပန၏။ ခင့ဘဝတင တခါမမလုပဘူး သော အလုပမားကို လုပနေခဲ့မိပါပီ။ စောစောက ကို့လိငတံကီးကို နမးစုပမိခငးမာလညး ခင့ဘဝတင ပထမဆုံးအကိမဖစ၏။ နိုငငံ ခားမ ဝငလာသောအပာကားမားတင မငဖူးသောလညး ခငကိုယတိုငကမူ တခါမ စိတမကူးဖူးပါ။ ကို့လိငတံကီးကိုမငရတော့ ခင့ စိတတေကို ခငမထိနးနိုငတော့ဘဲ တခါမ မလုပဖူးသောအလုပကို လုပလိုကရပါ၏။ အိမထောငသည၊ ကလေးအမေပငဖစလင့ကစား ခင့မာ လိငတံကို နမးစုပဖူးဖို့ ခငးစ၊ ယခု ကို့လိငတံကီးကို ကိုငဆုပသလိုပင ခင့လငသား၏လိငတံကို တခါမ မကိုငဖူးပါ။

ယခု ကို့လိငတံကို ကိုငဆုပမိသညနင့ ခင့ရငထဲမာ ခနအားသစတေဖင့ ပည့လာသလိုထငရ၏။ ထိုလိငတံကီးကိုလိုခင မကမောသောစိတကလညး ပငးပသထက ပငးပလာပါတော့၏။ ထိုအခိနတင သူ့ညာလကကလညး ခင့ပိုကသားလေးကို စတငပတသပ၏။ ထို့နောက ခင့ဆီးခုံဖောငးဖောငးလေးကို ပတ သပပန၏။ ဆီးခုံပေါက အမေးမားကားတင လကခောငးလေးမားဖင့ အသာအယာကုတကာ ကစားလိုကရာ ခင့မာတငပါးမား ကော့တကလာအောငပငမရိုးမရဖစသားရလေ၏။ ထို့နောက ထိုလကက ခင့ဘယဘကပေါငတံပေါ ရောကသားပီး ဒူးဆစအထိ မထိတထိ ပတသပသားပန၏။ ဒူးဆစရောကသောအခါ သူ့လကက ပေါငအတငးပိုငးသို့ ရောကသားပီး ပေါငရငးဆီ တရရရေ့လာ ပနရာ ခင့ရငတေခုနလာရပန၏။ ခင့ပေါငခံမာ အရညမားဖင့ ရဲနစနေပါ၏။ သူ့လကခောငးလေးမား ပေါငရငးခဆုံနင့ နီးလာလေလေ၊ ခင့ရငတေ ခုနလာ လေလေပင။ သို့သော ထိုလကခောငးမားက ပေါငရငးခဆုံရောကသားသောအခါ ခငရငခုနနေသော နေရာကို ကောလားပီး ညာဘက ပေါငခံအတငးသားလေးမားထံ တရရရောကသားပါတော့၏။

ခင့မာ မခင့မရဲနင့ အားမလိုအားမရတေ ဖစကနရစကာ လကတဖက ဖင့ ခင့နို့ကိုစို့ပေးနေသော သူ့ခေါငးကိုအတငးဖကလိုကမိသလို ညာလကထဲမ သူ့လိငတံကီးကိုလညးတအားဆုပမိရပန၏။ သူ့လကမားက ကမးကငသော စနယားဆရာ၏လကခောငးမားနယပင။ ခင့ပေါငတငးသားလေးမားကို ရရလေး ပတသပ နေပါ၏။ ကောငးစာ စိုရဲနေသော ခင့ပေါငခံခဆုံမာလညး သူ့လကက တဝဲဝဲတလညလညပင။ သို့ရာတင ခငထိစေ၊ ကိုငစေခငလပီ ဖစသော ခင့အငါဇာတကိုမူ လုံးဝမထိခေ။. ခင့မာတော့ ထိစေခငလနးလပီမို့ တငပါးကို ကော့ကာ၊ ရမးကာဖင့ သူ့လကရိရာကို ခင့ အငါဇာတရောကသားအောင အလိုလိုလ၍ပရားပေးနေမိရ၏။ ခငဘယလိုလ၍ပရားလ၍ပရား သူကမူ ခင့အငါဇာတကို မထိအောင လည့ပတရောငနေသညမို့ ခငဒူးတေထောငကာ ပေါငကို ကားပေးမိရငးက တငပါးမားကို ပို၍ကော့ပေးမိရပန၏။ ထိုအခါ သူ့လကခောငးလေးက ခငဘယလိုမ ထငမထားသော နေရာကို သားစမးလေ၏။ ခင့စအိုဝလေးကိုပငဖစ၏။ ခငတခါမ မခံစားဖူးသော အထိအတေ့လညးဖစ၏။

အူထဲအသညးထဲတင တလိ၍ကလိ၍ကယားယံလာအောင သူမို့တတနိုင လပါ၏။ အံကိတထားသည့ကားမ ခင့န၍တဖားက ဟင့ခနဲ ညညးသံလေး စတငထကပေါလာ၏။ တငပါးကိုလညး မေ့ယာပေါပန ခပေးရ၏။ အငါဇာတကို ပတပေးပါတော့ ကိုရယ၊ ခင့အငါဇာတကို ကို့လကနဲ့ပတပေးတာ ခငခံခငလပါပီဟု စိတထဲက တိုးတိုးလေး တောငးပနနေမိပါ၏။ သို့သော သူ့လကခောငးမားက အငါဇာတကို ကောလားသားပနကာ ဆီးခုံအမေးမားကားတင ကစားနေပန၏။ ခငက တငပါးမားကို ပနကော့လိုကရပန၏။ သူက အငါဇာတနင့ဘယပေါငရငးကား အသားဆိုငလေးမားကို ပတသပနေပနရာ ခငက ကော့ထားသော တငပါးကို ဘယဘကသို့ ရမးလိုကရပန၏။ ထိုအခါ သူ့လကခောငးမားက အငါဇာတနင့ညာဘကပေါငရငးကား အသားဆိုငမားကို ပတပန၏။ ခင့တငပါးတေ ညာဘကကို စေ့ခနဲရေ့သားရပန၏။ သိပဆိုးတဲ့ကိုပါပဲကယ။ ခငမခံမရပနိုငလောကအောငဖစလာ၏။ ထို့ကောင့ ခင့ပေါငခံတဝိုကတင တရရလုပနေသော သူ့လကကို ခင့ဘယလက နဲ့ ဆဲယူပီး ခင့အငါဇာတပေါတငပေးလိုကမိရတော့၏။

ခငတခါမ မလုပဖူးသောအလုပထဲတင ဒါလညးပါပါ၏။ သို့သော ကိုယတောက ခင့အငါဇာတကို မထိအောင အုပကိုငထားပန၏။ ခင့ရငထဲမာ မခင့မရဲပိုပီးဖစလာရသဖင့ ညာ လကထဲမ သူ့လိငတံကိုသာ ပိုမိုဆုပညစဆဲဆောင့နေမိရတော့၏။ “ဟင့… ကိုရယ…”ဟုလညး န၍တမ ညညးညူမိရပန၏။ သူက နို့သီးပေါမ န၍တခမးကို ခာလိုကပီး ခင့ဘယနို့အုံကို ဖဖလေး နမးစုပနေပန၏။ ထို့နောက ခင့ရငနစမာကားကို နမးစုပပန၏။ ဆီးစပပေါမ သူ့လကကလညး တရရနင့၊ အငါဇာတကို မထိထိအောင ခငလ၍ပရားသမ ရောငကငးကာ ခင့ကို မရိုး မရဖစသထကဖစလာအောင တို့ထိကစားနေပန၏။ သူ့န၍တခမးမားက ရငနစမာကားမ တရရရေ့သားပီး ခင့ခကဆီရောကသားပန၏။ ခကလေးကို လာလေးနင့မေလိုက ပနသောအခါ ခငမခံစားဖူးသော ယားယံမ၍တမိုးကို ခံစားရသညမို့ ခင့မာ ဟင့ခနဲညညးရပန၏။ ထိုလာက ခကအောကကို ဆငးသားပီး ခင့ဆီးခုံမေးတေကားကို တိုးဝငသားပီး ဆီးခုံကလေးကို လာနင့မေပန၏။

ခင့ မကလုံးထဲမာ ခငကည့ဖူးထားသော အပာကားတေထဲမ မငကငးမား ပေါလာ၏။ မနမာအမိုးသမီးတယောကအနေနင့ဘယတော့မ ရနိုငလိမ့မညမဟုတဟု ခငယုံကညထားသော အတေ့အကုံတခုကို ခငခံစားရတော့မညလား။ ခင့ရငမာ တသိမ့သိမ့ခုနလာရ၏။ သို့သော ခစသောကို့ကို ထိုသို့မလုပစေခငပါ။ မခံစားဖူးသော အတေ့အကုံတခုကို ခငခံစားကည့ခငလသောလညး ကို့ကိုမူ ဘုနးမနိမ့စေခငပါ။ သူ့လာက ဆီးခုံကို မေနေသောကောင့ မရိုးမရတေဖစလာသည့အတက ခင့တငပါးတေ ကော့ပေးနေမိသေးသော လညး လကနစဖကဖင့ သူ့ခေါငးကို အတငးဆဲဖယရငး ခငပောမိရပါပီ။ “ဟင့… မလုပပါနဲ့ကိုရယ၊ ကို့မာ ဖုနးနိမ့မာ ခငစိုးရိမလို့ပါ…၊ မလုပပါနဲ့နော… “ သို့သော ခင့စကားမအောငပါ။ ပောလိုကမ ပိုဆိုးသားပါသေး၏။ ခင့ဆီးခုံပေါမ လာက ခင့ပေါငခံခကားလေးထဲသို့ ရောကသားပန၏။ အငါဇာတနင့ ညာဘကပေါငကား အသားဆိုင မားတင ကပပေနေသော ခင့အခစရညမားကို လာနင့လကနေပန၏။

“ဟင့… မလုပပါနဲ့ကိုရယ… ခငတောငးပနပါတယကိုရယ… ကို ဖုနးနိမ့မာစိုးလို့ပါဆို… ဟင့…” ခင့လကနစဖကနဲ့ သူ့ခေါငးကို အတငးဆဲဖယနေသောလညး သူကိုဘယလိုမ ပောလို့၊ ဖယလို့မရပါ။ သူက ခင့အငါဇာတရဲ့ ဘယဘကအခမးမာရိသောအရညမားကိလညး လကယူနေပန၏။ ခင့ရငမာ အားနာခငးနင့အတူ ကညနူးခငးမားပါခံစားရ၏။ သူ ခင့ကို တောတောခစတာပဲဟုလညး ခငခံစားရ၏။ ခင့လို ကလေးအမေတယောက၏အငါဇာတမ ထကသော အရညမားကို သူမရံမရာ လကနေသညမဟုတပါလား။ ခင ကိုယ တိုငကလညး စောစောကပင တခါမ မလုပဖူးသောအလုပဖစသည့ သူ့လိငတံကို နမးစုပပေးမိခဲ့သလို သူကလညး ခင့အငါဇာတကို နမးတော့မညမာ သေခာသလောကပင။ သူကတော့ ထောငပီးဖဲထားသောခင့ပေါငနစခောငးကားခဆုံမ ခင့အငါဇာတကို ကည့ကာ သဘောတေကနေပါ၏။ သူ အနစနစအလလကစိတကူးနဲ့ရူးခဲ့ရသော၊ ခင၏တကိုယလုံးမ အဖိုးအတနဆုံးဖစသောအရာက သူ့မကနာနင့အနီးဆုံးကိုရောကနေပါပီ။

အရညမားရဲနစနေသော ခင့အငါဇာတမန၍တခမးသားမဲမဲထူထူလေးတေက ပင့ခပလေးမားနယ ဘေးနစဖကသို့ပင့အာနေသဖင့ အရည တေရဲနေသော အငါဇာတကဲကောငး ပနးရောငလေး သူ့ကို ဖိတခေါနေပါ၏။ သူက လကနစဖကဖင့ ခင့ဒူးခေါကကေးကိုကိုငပီး ပေါငနစခောငးကို ဆဲလနလိုကသောအခါ အငါဇာတမထကနေသော အရညမားနစနေသည့ ခင့စအိုဝလေးကို တေ့လိုကရ၏။ သူ မထိနးနိုငတော့ပါ။ ဒူးခေါကကေးကို ခင့ဆီထပတနးလိုကသောအခါ ခင့တငပါးမား ပိုကော့လာပါ၏။ ထိုအခါ သူက ငုံ့လိုကပီး ခင့ စအိုဝလေးကို လာနင့ထိုးမေလိုကမိရပါတော့၏။ “အို… ကိုရယ…၊ မလုပပါနဲ့ဆိုကယ… ဟင့…” အားနာခငးနင့အတူ ခင့ရငမာ အလနပငကညနူးသားရပါ၏။ သူခင့စအိုဝလေးကို လာနင့လကနေသညဟူသောအသိက ပင ခင့ကို အရမးကညနူးစေပါ၏။ ခစလငအကိုး၊ မတနိုးတော့ သဒာဆိုသော စကားရိသညပင။ သူခင့ကို မညမခစကောငး၊ မညမ မတနိုးကောငး၊ မညမသဒာကောငး ခင့စအိုဝကို သူ့လာဖားလေးနင့ မရံမရာ လကပေးနေခငးကပငသကသေထူပီးဖစနေပါ လေပီ။ တောပါသေးရဲ့…။

အခနးသို့ပနရောကရောကခငး သန့စငခနးသို့ဝငကာ ထိုနေရာမားကို ဆပပာမေးမေးနင့ အားပါးတရ ဆေးထားခဲ့မိလို့သာ တောတော့၏။ မဟုတလင ခင သူ့ကို ဒီ့ထကအားနာမိနေရဦးမည။ ခင သူ့ကို မတားတော့ပါ။ ခင့စအိုဝကို လာနင့ထိပီးမတော့ ကနတာတေလညး သူ့စိတတိုငးကလုပပါစေတော့။ ခငကိုယ တိုငကလညး မခံစားဖူးသောအရသာကို ခံစားခငလပါပီ။ စအိုဝလေးကို လာဖားလေးနင့မေနောကရုံတငမက စအိုထဲသို့ပငလာထိပ ကလေးကို ထိုးသငးလိုကပနရာ ခင့မာ ကာမဆနတေ ပိုမိုထ0143ကလာရပါတော့၏။ “ဟင့… ဟင့… တောပါတော့ ကိုရယ…”ဟုသာ ညညးမိရပါတော့၏။ သူက ခင့ဒူးခေါကကေးကို လကနစဖကနင့တနးထားခငးကို ဖယရားလိုကသောအခါ ခငက ခေထောကမားကို ဒူးထောင လကအတိုငး ပနခလိုကပါ၏။ တငပါးကိုလညး မေ့ယာပေါအသာပနခပီး ပေါငမားကို ဖဲကာ ဖင့ပေးလိုကမိရပါ၏။ ခင့အငါ ဇာတကို သူ့အတက အဆငသင့ပငပေးလိုကခငးဖစ၏။ သို့သော သူက ခင့အငါဇာတကို မထိဘဲ ဆီးခုံကိုသာ လာနင့ထိုးမေနေပန၏။

ခင့တငပါးမား ပနလညကော့တကလာရ ပန၏။ ထိုအခါသူ့လာလေးက ခင့စအိုဝလေးကို ထိုးမေပန၏။ ခင့တငပါးမား မေ့ယာပေါပနကလာရပနပီ။ ထိုအခါ သူကခင့ အငါဇာတညာဘကဘေးကပေါငခကားလေးကိုလာနင့မေပန၏။ ခင့တငပါးမားညာဘကသို့ရေ့ပီးသူ့လာရိရာသို့အငါဇာတကိုလိုက ရေ့ပေးနေမိရ၏။ ခငက ညာဘကရေ့လင သူ့လာက ခင့ဘယပေါငခံမာ၊ ခငက ဘယဘကရေ့လင သူ့လာက ခင့ညာပေါငခံမာ၊ ခငက တငပါးကို ကော့ပေးလိုကမိလင သူ့လာက ခင့စအိုဝမာ၊ ခငက တငပါးမားခပေးလင သူ့လာက ခင့ဆီးခုံမာ။ အငါဇာတနားမာ သူ့ လာက ဝဲနေသောလညး အငါဇာတကို ထိပဲမထိတော့။ ခင့မာ မခင့မရဲဖစသညထကဖစလာသညနင့အတူ ခင့အငါဇာတထဲမာလညး တခါမ မခံစားဖူးသော ယားယံမ၍၊ ကိုကခဲမ၍တမိုးကို သိသိသာသာခံစားလာရ၏။ ထို့အတူ အရညတေလညး ပိုမိုရဲလာပီမနး ခင ကိုယတိုငပင သတိထားမိလာရ၏။ သိပကို တတနိုငတဲ့ကိုရယကယ။ တဟင့ဟင့၊ တအင့အင့ညညးသံလေးမားကို နာခံကာ ခင့အား အပိုမလေးတယောကအား နူးသလိုနူးနေပါ၏။

ခငတခကကော့အတကမာ ခင့တငပါးကားကားတငးတငးမားအောက လကလိုပီး တငပါးနစလုံးကို ဆုပကိုငကာ ခင့ စအိုဝကို လာနင့ထိုးမေလိုကပနရာခင့မာ မခံမရပနိုငလောကအောငပင မခင့မရဲဖစရပနပါပီ။ တငပါးကို ပနခပီး သူ့လာရိရာသို့ အငါဇာတကို ထိုးပေးမိပနသောအခါတငမူ သူက ပူလောငပငးပနေသော ခင့အငါဇာတကဲကောငးထဲသို့ လာကို ထိုးသငးလိုကပါ တော့၏။ ခင့ရငမာ ကေနပခငး၊ ကညနူးခငး၊ ပီတိ၊ ရာဂ၊ အမိုးစုံသော ခံစားမ၍မားဖင့ပည့လမးသားရသလို ခင့တငပါးမားက လညး ကော့တကနေပါတော့၏။ “အို… ကိုရယ… ဟင့… ဟင့… အို… အဟင့…” ခင့ကိုယခင သတိမထားမိခငမာ ခင့လကနစဖကက သူ့ခေါငးကို ပေါငခံထဲသို့အတငးဆဲယူ ဖိကပထားမိနေပါ၏။ ခင့န၍တခမးကို၊ ခင့နို့သီးလေးမားကို ခင့တကိုယလုံးကို ကငလညစာနမးစုပခဲ့သော န၍တခမးနင့လာသည ယခုအခါ ခင့ အငါဇာတကိုလညး ထိုနညးအတိုငး ကမးကငစာ နမးစုပနေပါလေပီ။ ခငထငမတထားသညထက အဆမားစာ ထူးကဲကောငးမနသော အရသာဖစပါ၏။ သူ့လာသည ခင့ကဲကောငးထဲသို့ တဆုံးတိုးဝငမေနောကနေ၏။

ရဲနစနေသော ခင့အရညမားကို အားပါးတရလကယူနေ၏။ အတနကာသောအခါ ခင့တငပါးမား မေ့ယာပေါသို့ပနကလာပီး သူ့ခေါငးကို ဆဲဖိထားသော ခင့လကနစဖကကလညး လော့သားလေ၏။ ထိုအခါ သူ့လာလေးက ခင့ကဲကောငးလေးထဲမ ထကသားပီး ကဲကောငးထိပရိ အစိလေးကို ထိုးမေနေပနပါ တော့၏။ “ဟင့… ကိုရယ… အဟင့ဟင့… ဟင့ဟင့…၏” ခင့အစိကို ခင့လငတောမောငက လကခောငးနင့ ပတသပပေးတတပါ၏။ ယခု ကို့လာလေးက လကခောငးထကအဆ မားစာနူးညံ့လသလို မထိတထိ ကလိကစားနေသညကလညး လငတောမောငလကနင့ပတသပသညထက ခင့ရာဂအရိနကိုအဆမားစာ ပိုတကလာစေပါ၏။ ထိုအခိနတင သူ့ညာလကက ခင့ဘယဘကနို့သီးခေါငးလေးထံရောကရိလာပနကာ သူ့လကညိုးလကမကားတင နို့သီးလေး ကို လိမ့ကစားနေပန၏။ ဘယလက၏လကခောငးလေးတခောငးက ခင့ကဲကောငးအဝလေးတင တဆတဆတလ၍ပရားနေ၏။ နောကလကခောငးလေးတခောငးက ခင့စအိုဝလေးတင လ၍ပရားနေပန၏။

သူ့လာလေးကလညး ခင့အစိလေးကို ဘယလိုလေးမနးမသိ တို့ထိနေသညမာ သကလကမနဆနလနးလ၏။ “အဟင့… ကိုရယ… အဟင့… ဟင့…” သူ့လကခောငးနစခောငးက ခင့ကဲကောငးထဲကို တိုးဝငသားပနပီ။ ထို့နောက ခင့အငါဇာတအတငးဖက အပေါပိုငးမ တနေရာကို ဖိနေ၏။ ကိုဘာတေလုပနေတာပါလိမ့ဟု တေးနေဆဲမာ ခင့အငါဇာတထဲမ တမိုးဖစလာ၏။ ခငဆီးသားခငသလိုလို ဘာလိုလို ဖစလာ၏။ ခငခကခငးသတိရလိုက၏။ ခငဖတဖူးသော ခနာဗေဒစာအုပတေထဲမာပါသည့နေရာကို သူစမးသပလိုကတာပဲ။ ဂီစပေါ့ ဟုခေါသောနေရာ။ ထိုနေရာကို ထိလင ဆီးသားခငသလိုလိုဖစလာတတသညဟုရေးထားသညကိုလညး ခငဖတဖူး၏။ တကယတော့ လညး ဆီးကထကမညမဟုတပါတဲ့။ သို့သော ထိုနေရာကို ကစားပေးလင အစိကိုထိကစားသဖင့ပီးသောအရသာထကအဆပေါငး မားစာ သာလနကောငးမနသော ပီးခငးကို ခံစားရသညဟုဖတဖူး၏။

မညသူကမလညး ခင့ထိုနေရာကို မစမးဖူးခဲ့။ ခငကလညး ဖတတုနးကသာ ဖတလိုကသည အမ၍မဲ့အမတမဲ့။ အခုတော့ ကိုက ခင့ဂီစပေါ့ကို စမးသပတို့ထိနေပါပီ။ ကို့ကိုတော့ ခငလန့သားရပါပီ။ ကိုဟာ တောတောမိနးမကမးကေသူပါပဲ။ တဆကတညးမာပင အရမးလညးကေနပသားရ ပါပီ။ ကို့ကို မရကမကောကဖိတခေါခဲ့မိသည့ ကိုယ့ကိုယကိုလညး အလနကေနပသား၏။ ကိုက ဤမ ကမးကငနေသည့အတက ခင့မာ စန့စားရကိုးနပရုံတငမက အတိုငးထကအလနပငဖစနေပါ၏။ ထို့အပင ကိုက ခင့ကို ရာဂတမိုးတညးဖင့မဟုတဘဲ ခစ မတနိုးစိတအပည့ဖင့ ယုယုယယဆောငရကပေးနေသညမို့ ခင့မာလညး ရာဂစိတအပင ကညနူးပီတိမားကိုပါ ခံစားနေရပါ၏။ ကို့ လုပပုံကိုငပုံအရ ကိုသည ခင့လငတောမောငလို ဒီလိုကိစမိုးမာ တလမးသားသမားဟုတဟနမတူပါ။ ခင့လငတောမောငကတော့ သူ့ အတကသူသာ အဓိကထားပီး ခငက အရုပတရုပလို နေပေးမ ကေနပတတသူဖစ၏။

ကိုကတော့ ခင့မာ ဆနတေပငးလာအောင မိုးစုံနူးသည၊ ထို့နောက ခင့အာသာကို ပေပောကအောင “ကိုးစား၏။ ခင့မာ အရသာထူးတေ ခံစားရအောင လုပပေးနေသညမို့ ခင့ကို ဦးစားပေးနေသညမာ ထငရားနေပါ၏။ ထိုအတကလညး ခင့ရငမာပိုကည နူးရပါ၏။ “အဟင့… ကိုရယ… ဟင့… ဟင့… အို…၏ ကို… ခငသေတော့မယ…၏ ခငသေတော့မယ… အာ… အ… အ…” သူက ခင့ဂီစပေါ့ကို ခပဖိဖိလေးနိပကစားနေရငး ကို့လာကလညး ခင့အစိကို တရစပကလိနေတော့ရာ ၅မိနစခန့အကာတင မူ ခင့ရငပတထဲမာ မီးတောငတခုပေါကကဲသလိုဖစသားရပါတော့၏။ ခင့လငတောမောငက ခင့အစိကို လကနင့ကစားကာ ခင့ကို ပီးစေတတပါ၏။ ထို့ကောင့ ခင မကာခဏ ပီးဖူးပါ၏။ သို့သော ယခုပီးရပုံမာ အရငကပီးဖူးသောအရသာမားနင့ ဘာမ မဆိုငပါ။ ခင့တကိုယလုံး ပင့ထကသားသလို၊ ခင့အငါဇာတထဲမာ လောငမိုကပေါကကဲသားသလို၊ ခင့အရညတေပဲ ဒလဟောပနးထကကုနသလို ပငးထနလနးလ၏။ ခင့တငပါးကီးမား ကော့ပံလက ရမးခါနေသညမာ ငလငလ၍ပနေသည့အတိုငးပင။

ခင့မာတော့ သတိလစသလိုပငဖစနေပါ ၏။ ခငသတိထားမိခိနမာ သူက ခင့ပေါငနစခောငးကားမာ နေရာယူပီး သူ့လိငတံကို ခင့ကဲကောငးဝမာ အသာတေ့နေပါပီ။ ခင ရငခုနလာ၏။ ၇။ ခင့လငသားမဟုတသည့ သူစိမးယောကားတယောကက ခင့ကို သားမယားအဖစ ပေါငးသငးတော့မည့အခိနဖစပါ၏။ ခင့ရငထဲမာ နာကငလာ၏။ မယားကို သူမားတိုငးပညတင တဦးတညးထားရစကာ စီးပားရေးနောက ကောကကောကပါအောင လိုကသားသော လငသားကို စိတနာခငးက နောငတရခငသလိုလို၊ ငငးပယလိုကခငသလိုလိုဖစနေသော ခင့စိတကို ခကခငးပောငး လဲသားစေပါ၏။ ထို့အပင ခင့ကိုယုယသော၊ ခင့ကို မတနိုးသော၊ ခင့ကို ဂရုစိုကသော ခစသူကို၏အယုအယကိုလညး ခငကတောင့တလပါ ပီ။ ခင့အငါဇာတထဲမ ပီးနေသောအရိနကလညး အဝတငရောကနေသော သူ့လိငတံကို အထဲသို့ မနမနသငးပေးလိုကစေခငလာ အောင လ၍ံ့ဆောနေပါ၏။ သူက ခင့ကိုယပေါမောကခလိုကကာ ခင့နံစောငးနစဖကမာ လကထောကပီး သူ့လိငတံကို ခင့ကဲကောငးထဲသို့အသာအယာ ထိုးသငးလိုကပါ၏။

သူ့လိငတံကပဲ ကီးလနးနေသလားမသိ၊ တောတောခကခကခဲခဲသငးယူနေရ၏။ ခငလိုခငနေပါတယ ဆိုမနော။ သူက ခါးကိုနဲ့ကာ ဖညးဖညးခငး ခော့သငးယူရာ တဝကခန့ ဝငလာပါ၏။ ခင့အငါဇာတတခုလုံးမာ သူ့လိငတံဖင့အပည့အသိပ ဖစနေသညမို့ ခင့မာအရသာရိလ၏။ ထိုတဝကဖင့ပင သူက ဖညးဖညးမနမနလေး ညောင့နေပါသေး၏။ လငတောမောငနင့ မတူတာကတော့ အမနပငဖစ၏။ ကိုက ခင့ကို အလနညာ၏။ ခငနာမာကို စိုးရိမဟနဖင့ ညငညင သာသာညောင့နေရငးက ဖညးဖညးခငး တိုးတိုးပီး သငးသားသညမာ နောကဆုံးတင ခင့သားအိမကို သူ့လိငတံထိပဖင့ပုတခတလာ သညအထိဖစ၏။ “ဟင့… ဟင့… ကိုရယ… အဟင့…” ခင အရမးအရသာတေ့နေပါပီ။ ခင့အိမထောငသက ၅နစလုံးလုံးမာ လငတောမောငပုသမ နုခဲ့စဉကအတောကောငးသည ဟု ထငထားခဲ့သမ ကိုနင့ကမ တကတကစငလဲနေပါတော့၏။ ကို့လ၍ပရားမ၍မာ အခကတိုငး ခင့အတက ထိထိမိမိရိလသလို ပီးနေ သော အရိနကိုလညး ပနမကစေဘဲ ဆကတိုက တငပေးနေသလိုသာဖစနေပါ၏။

ခင့ကိုယခငသတိမထားမိခင အပေါက သူ့ဆောင့ခကနင့အညီ ခငကလညး တငပါးမားကို ကော့ပေးနေမိရပါတော့၏။ သူကလညး တဖညးဖညးခငး မနသကလာ၏။ ထိုအခါ ခငက ပေါငနစခောငးကို လကနစဖကနင့ဆဲလနပေးမိရပနပါ၏။ “ဟင့… ဟင့… ကိုရယ… ခင့ကို အားမနာနဲ့နော… အခုဆို ခငက ကို့မယားဖစနေပီနော၊ ဟင့…၊ ကို့မယားဆိုတော့ ကို့စိတတိုငးကနော… အင့… အဟင့…” သူက ခင့ကို ပုံးပလိုကပီး ခင့လကပငးအောကကိုလကလိုသိုငးဖကပီး ခင့န၍တခမးတေကို အငမးမရစုပနမးရငးက ဆောင့ ခကကလညး ပိုသက ပိုကမးလာပါတော့၏။ ခငကလညး သူ့ကို အတငးပနဖကရငး သူ့အနမးကို တုံ့ပနနေမိပါ၏။ တခကတင သူ့ဆောင့ခကက ခင့အသညးကို ခိုကသားသဖင့ ခင့မကနာလေးရံ၍့မဲ့သားပါ၏။ သူက န၍တခမးကို ဆတခနဲခာလိုကသဖင့ မေးစငးနေသော ခင့မကလုံးမားပင့လာရပါ၏။ “နာလို့လား ခင…” ခင သူ့ကိုသိပခစသားရပါပီ။ ခေါငးကို ခပသကသကရမးကာ သူ့ကို တငးတငးဖကရငး ဖေလိုက၏။ “ကိုရယ… ခင့ကို ညာမနေပါနဲ့ကယ။ ခငပောပီးသားပဲ၊ ခငကို့မယားဖစနေပါပီလို့၊ ကို့စိတတိုငးကလုပပါကိုရယ။

ခင နာရငပောမာပေါ့…။ စောစောက ခငအသညးခိုကသားလို့ပါ။ ခင့ကို အသညးခိုကအောင ကိုမို့တတနိုငတယ” “ခင သဘောကလား…” ခငန၍တနင့မဖေဘဲ ခေါငးကိုသာ ညိတပလိုကမိရပါတော့၏။ သူကခဏရပလိုကပီး ထောငထားသော ခင့ဒူးနစဖကကို သူ့ပုံခုံးနစဖကပေါတင ထမးလိုကပီး ခင့ကိုယပေါမောကခလိုက ၏။ ဒါကတော့ ခင့လငတောမောငလညး တခါတရံလုပတတသော အနေအထားပါပဲ။ သို့သော သူဖိလိုကသညကတော့ ခင့လငတောမောငနင့မတူတော့ပါ။ သူ့လိငတံကပဲ ပိုရညလို့လားတော့ ခငမသိ။ ခင့သား အိမကို ပိုပီး ထိမိနေသလို ဆီးခုံခငးအထိမာ သူ့ဆီးခုံက ခင့အစိကိုပါ တငးခနဲဖစသားအောင လုပပေးလိုကနိုငလေ၏။ မတူပုံက ထိုသို့လိငတံကို ခင့အငါဇာတထဲ အဆုံးအထိထိုးသငးထားပီး လုံးဝပနမထုတဘဲ ဖိလိုကခာလိုကလုပခငးဖစ ၏။ လိငတံကီးတခောငးလုံး၏အရသာကို ခင့အငါဇာတအတငးသားမားကမိမိရရခံစားနေရသလိုခင့သားအိမခေါငးမာလညး လိငတံ ထိပနင့ပတသပနိပနယပေးနေသလိုဖစနေသညမာ ထူးခားလ၏။

ထိုမမကသေး ခင့အစိလေးကိုပါ တငးခနဲတငးခနဲဖစသားအောင လုပပေးနေသလိုဖစနေပနရာ ခင့မာ ကိုနင့ကမ အရသာပည့စုံတော့သလိုပင။ ခင့မာတော့ အင့ခနဲ၊ ဟင့ခနဲပေါ့။ ရငကလညး တုနလ၏။ အသညးကလညး ခိုကလ၏။ ထိုနညးအတိုငး ကာလာတော့ သူက ခင့ကိုယပေါမ အသာ0ကကာ ခင့ဒူးခေါကကေးကို ထိုးလနထားရငးက သူကမူ ဒူး ထောကလကအနေအထားဖင့ ခပသကသကခပမနမန အသငးအထုတလုပပန၏။ ရငတလပလပဖစရပနပီ။ ခဏနေပနတော့ ဒူးထောကလကမ ဆောင့ကောင့ထိုငကာ ခင့ပုခုံးကို လကနစဖကဖင့ လမးဆဲပီး တခကခငး ပငး ပငးကီးဆောင့ပန၏။ ခင့မာ အင့ခနဲဖစကာ မကနာလေးရံ၍့သားရပန၏။ ထိုအခါ သူက တဆုံးထိုးသငးထားရငး နားလိုကပနပီး ခင့ကိုလမးကည့သဖင့ ခငခပသကသကပောလိုကရပန၏။ “ကိုတယောကက ခကနေပီကယ… ခင ဘာမမဖစပါဘူး။ အရမးထိတော့ ခငအသညးခိုကလို့ ညညးမိ၊ မဲ့မိတာပါ ကိုရယ၊ မရပနဲ့နော…” ဖစနိုငလင လငတောမောင မငစမးစေခင၏။

မိနးမတယောကကို ညာတာ၊ စာနာတတသော ကို့ကိုတော့ ခငသိပခစနေမိ ရပါပီ။ သူက ဆောင့ကောင့ထိုငရငးက ခပပငးပငးခပသကသကဆောင့နေပနတော့ရာ ခင့မာ တအင့အင့ တဟင့ဟင့နင့ အရိန တေ ပိုတကလာရပနပါ၏။ သူက လုပနေရငးက တမိုးထပကဲလာပန၏။ ထောငထားရသောခေထောကနစခောငးအနကမ ညာဘက ခေမလေးကို ငုံကာစုပလိုကခငးပငဖစ၏။ ခင့အသညးနလုံးတေ၊ ကလီစာတေကို သိမးကုံးပီး ဆုပနယလိုကသလိုပင။ ရငထဲမာ ကညနူးရခငး နင့အတူ အူထဲမာ လိ၍ကခနဲဖစနေရပီး ခင့အငါဇာတမာလညး ကုံ့သားကာ တိုးဝငနေသော သူ့လိငတံကီးကို ဆုပညစပေးနေသလိုပင ဖစနေတော့၏။ သူက ခင့ခေမလေးကို ငုံစုပကာ လာနင့မေလိုက၊ ခေမနင့ခေညိုးကားကို လာနင့ကလိလိုက၊ ဖနောင့လေးကို မနာအောင သားနင့ခဲရငး လာနင့မေလိုကလုပရငးက သူ့လိငတံကီးကိုလညး ခင့အငါဇာတထဲသို့ ပငးပငးကမးကမးကီးဆောင့နေသညမာ တော တောနင့မရပတော့ပါ။

သူဆောင့လိုကတိုငး သူ့ဥနစလုံးကလညး ခင့တငပါးကားထဲကို ရိုကခတနေပနတော့ရာ ခင့မာအရသာပေါငးစုံ ကို ခံစားရငး အသကကို ဘယလိုရူရမနးပငမသိတော့။ ဟင… ခငပီးခါနီးနေပနပီလား… သတိထားမိသည့အခိနတင သူ့ဆောင့ခကက ထိမိလနးသောကောင့ ခင့မာ စောစောကတငပီးခဲ့သောအရိနကမကုနနိုင သည့အပင ပနတကလာသညကို သိလိုကရပါ၏။ မဖစဖူးတာတေ တကယဖစကုနပီပဲ။ “အို… ဟင့… ကိုရယ… မရပလိုကနဲ့နော… ခင ကလိုငးမကစ ရောကခါနီးလာပနပီ… ဟင့… ကိုရယ… ဟင့…” ခင့ကိုယခငသတိမထားမိတာတေက မားနေပီ။ ခုလညး ခငပီးတော့မည့အကောငး သူ့ကို ပောမိလိုကရပန၏။ သူက ခင့ စကားကောင့ထငသည ဆောင့ခကက ပိုမိုထိမိလာ၏။ ခင့အငါဇာတအပေါပိုငးကို မိမိရရပတတိုကပီး လိငတံ တခောငးလုံးကို ဆဲ ထုတ၊ တခောငးလုံးကို ဆောင့သငးနေသည့အတက ခင့အစိလေးကိုရော၊ သားအိမခေါငးကိုရော၊ ဂီစပေါ့ပါမကန အခကတိုငး ထိ နေသဖင့ ခငအရိနတကလာသညမာလညး မဆနးပေ။

“အို… ကိုရယ… အိုင(မ) ကမးမငး၊ အိုင(မ) ကမးမငး… အို… ဟင့… အင့… အစ… အစ… အင့ဟင့ဟင့…” ခင့န၍တမ တခါမမထကဖူးသော စကားတေ ထကကုနပါပီ။ ခငပီးတာကို ပောလိုကမိခငးပငဖစ၏။မနမာလိုမပောရဲ သဖင့ အငလိပလိုပငပောလိုကသညဖစလညး ခငပီးပီဟု ပောလိုကခငးသာပင။ ခုတခီပီးရသညမာလညး စောစောကထကမလော့ ပါခေ။ ပေါကကဲပင့ထကရသော ပီးခငးမိုးသာဖစသဖင့ ခင့မာ အလနပင အားရလ၏။ ခငပီးနေမနးသိသောလညး သူက မနားတမးပင ဆကညောင့ပေးနေပနရာ ခင့မာ ပီးသည့အရိနက မသေနိုငတော့ပါ။ သူ ကား အငမတနလုပနိုငသူဖစပေ၏။ လုံးဝအရိနမလော့ပဲ သကသကပငးပငးကီးပင ဆကတိုကဆောင့နေပေတော့ရာ ၃-၄မိနစခန့ အကာတင ခငကိုယတိုငက တောငးပနယူရပါတော့၏။

“ဟင့… ခဏလောက နားပါဦး ကိုရယ… ခင မောလပီကယ… ဟင့…” ထိုသို့ဆိုခါမ သူက ဆောင့ကောင့အနေအထားမ ပငလိုကပီး စုပနေသော ခင့ခေထောကကလေးကို လတပေးလိုကသလို ခင့ဒူးခေါကကေးကို တနးထားသော သူ့လကနစဖကကိုလညး ဖယလိုက၏။ ပီးတော့ ခင့အငါဇာတထဲသို့ သူ့လိငတံကိုတဆုံးဆောင့ သငးကာ ခင့ကိုယပေါ မောကခလာ၏။ ခငက သူ့ကို ဆီးကိုဖကလိုကမိသလို သူ့ခေထောကမားကို ခင့ခေထောကမားနင့ပါခိတတယရငး ခင့တငပါးကို ကော့ လိုကမိရာ လိငတံကီး၏အရသာကို ထပမံခံစားရပနသဖင့ ခင့မ တငပါးတေ တဆတဆတခါနေရပါသေး၏။ သူက ခင့လညတိုင၊ ခင့ပါးပင၊ ခင့နားသယ၊ ခင့နားရကမားကို တို့ထိနမးနေပနသေး၏။ ခငက သူ့ကို တငးတငးကပကပဖကထားရငး သူ့အနမးမားကားမာ အသကရူမနအောငမနညးကိုးစားနေတော့၏ ……ပီးပါပီ။ ( Credit အပာစာအုပ၊ လူကီးစာအုပ၊ အောစာအုပ အပာကားမား အောကားမား၊ တခားစာအုပ ဗဟုသုတရ စရာစာအုပအမိုးမိုး ဖတရန Like၊ Follow ထားပါ)