ဇိမ်မောင်မောင် ရေး ဦးငယ် (အချစ်တက္ကသိုလ်မှာစရေးခဲ့သည်)

ကုလား ဇာတ်လမ်း ကျောရိုး ကိုမှီငြမ်းပြီး အပျော်ဖတ်ရန် ရေးသားပါသည်။ ။ ပုံ- ဇိမ်မောင်မောင်

ဦးငယ်

ချောငယ်တယောက် ကိုကို သင်္ဘောပေါ် ပြန်တက်သွားပြီး နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်မို့ ကျောင်းဆရာမပီပီ အားလပ်နေတာကလည်း တကြောင်း၊ သူမ ဦးငယ် ရဲ့ မိန်းမ ဆုံးသွားတုန်းက လည်း
မရောက်ခဲ့တာက တကြောင်း၊ ကြောင့် သူမတို့ ဇာတိ ကောလင်းမြို့ လေးသို့ အလည်ရောက်ခဲ့ရလေတော့သည်၊

” ဟဲ့ ကောင်မ ရယ် ယောက်ကျားရပြီး မှ ပိုတောင် ချောလို့လှလို့ ပါလားကွာ”

သူကို အိမ်ဝက ဆီးကြိုနေတဲ့ သူငယ်ချင်းလည်း ဖြစ်၊ ညီမ၂ဝမ်းကွဲ လည်း တော်စပ်သူ၊ လွင်မာ က ဖက်လဲ တကင်း ဆီးကြိုလိုက်သည်။

” အေးဟယ် ဒေါ်လေး ဆုံးတုန်းက မရောက်ဖြစ်လိုက်လို့၊ အခုမှ လာရတာ ဦးငယ် ဘယ်လိုနေသေးလဲ”

” ဖေဖေ လည်း မေမေ ဆုံးပြီးကတည်းက အဖိုးကြီး ဖြစ်သွားသလိုပဲကွာ တကယ်ဆို သူက အခုမှ အသက်က ၅ဝ ကျော်လေးပဲ ရှိသေးတာ”

ချောငယ်နူင့် လွင်မာမှာ အဖေညီအကို တဝမ်းကွဲ မှမွေးလာကြသော ညီအမ နူစ်ဝမ်းကွဲဖြစ် ပြီး၊ ငယ်ငယ်က ဆော့ဖေါ်ဆော့ဖက်၊ ကျောင်းသွားဖေါ်ကျောင်းသွားဖက် လည်းဖြစ်သည်၊ လွင်မာ
ကမိဘလက်ငုတ် ကျောက်အရောင်း အဝယ်ကို ဆက်လုပ်ခဲ့ပြီး သူမ နူင့် လက်ထက်ဖို့ ရည်ရွယ်ထားသော ချစ်သူ ဗိုလ်ကြီးအောင်အောင် တယောက် ရှေ့တန်းမှာ ကျဆုံးသွားပြီး ကထဲက
နောက်ထပ် ချစ်သူမရှာတော့ပဲ အပျိုကြီး ဘဝနူင့် အရိုးထုတ်ဖို့ ကြံနေသလားမသိ၊ အလုပ်သာ ကြုံးလုပ်နေတော့သည်။ ချောငယ်ကတော့ အထက်တန်းပြဆရာမဘဝနူင့် မန္တလေး တွင်တာ
ဝန်ထမ်းဆောင်ရင်း နိူင်ငံခြားသင်္ဘောလိုင်းက အင်ဂျင်နီယာ ကိုကို နူင့် အိမ်ထောင်ကျ ခဲ့လေသည်။
ချောငယ် နူင့် လွင်မာတို့ အဖေမှာ မြန်မာနိူင်ငံသို့ အင်္ဂလိပ် ဝင်တော့ ပါလာသည့် ချစ်တီး ကုလားညီအကို၏ သားများဖြစ်ပြီး၊ ဒေသခံ ရှမ်းမလေးများဖြင့် အိမ်ထောင်ကျ ပြီး တည်တည်တန့်တန့်
ဗမာဆန်ဆန် တလင်တမယား နေခဲ့ကြသူများဖြစ်သည်။ သူတို့ ကိုယ်သူတို့ ကုလားဟုပင်မထင်မှတ်ကြတော့ခြေ။
ချောငယ်နူင့်လွင်မာတို့မှာလည်း အဖေတွေဖက်က ရလိုက်သောနှခေါင်းချွန်ချွန်နူင့် ဘော်ဒီထွားထွား ကြီးများ သာမက၊ အမေဘက်က ဝင်းဝါသော အသားအရည်ကို ရရှိကြသဖြင့် မြင်လိုက်ရသမျှ
ယောက်ကျားသားများ ခေါင်းလည် လှည့်ကြည့်ရလောက်အောင်ပင် ဆွဲဆောင်မှုရှိကြလေသည်။

” ဟော ဒီမှာ ဖေဖေ ကြည့်ပါအုန်း ဘယ်သူလဲ ဆိုတာ ”

” ဦးငယ် ချော ကိုမှတ်မိလား ”

ဦးငယ်က ပက်လက်ကုလားထိုင်မှာ ထိုင်နေရင် ရီဝေသော မျက်လုံးများဖြင့် ချောငယ်ကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။

“အင်း မြင်ဘူးသလိုပဲ..လွင်မာ့သူငယ်ချင်းလား”

” အင်း ဦးငယ်ကလည်း လုပ်တော့မယ်၊ ချောက ငယ်ငယ်တုန်းက ဦးငယ်တို့အိမ်မှာပဲ နေတာလေ၊ ဦးငယ်ကို အမြဲတမ်းကုန်းပိုးထမ်းခိုင်း တမ်းဆော့တာလေ”

” အင်းအင်း မှတ်မိတယ်၊ ထင်တာပဲ”

” အင်း ချော ဒီမှာတပတ်လောက်နေအုန်းမှာပဲ တဖြေးဖြေး ပြန်မှတ်မိလာမှာပါ၊ ”

” ဟေ့ကောင်မင်း အဲလိုနေနိူင်ရင် အတော်ပဲ၊ ငါလည်း အလုပ်ကို စိတ်ဖြောင့်ဖြောင့်လုပ်လို့ရတာပေါ့ကွာ”

” အေးပါ၊ ငါလည်း နွေကျောင်းပိတ်၊ ကိုကိုလည်း သင်္ဘောလိုက်သွားလို့ တယောက်ထဲ ပျင်းနေမဲ့ အတူတူ နင်တို့ နဲ့လည်း မတွေ့ရတာကြာလို့နေမလို့လာတာလေကွာ”

—————————————————————————————–

ချောငယ်နူင့်လွင်မာတို့ နူစ်ယောက် ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်တွေပြောကြဆိုကြရင်း ညနက်မှအိပ်ပျော်သွားကြတော့သည်။
မနက် ချောငယ်နိူးတော့ လွင်မာက ဆိုင်သွားဖို့ အဝတ်အစား ပင်လဲပြီးနေလေပြီ။

” ကဲ မချော ဒီမှာ အိမ်သော့ထားခဲ့မယ် နင် အပြင်သွားရင်လည်း သိပ်အကြာကြီး မနေနဲ့၊ ငါ အဖေတယောက်ထဲ အိမ်မှာ ကျန်မနေခဲ့စေခြင်ဘူး၊ ”

” စိတ်သာချ၊ ငါနင်တို့နဲ့ နေဖို့လာတာ၊ ဒီနားဟိုနားပဲ သွားမှာ”

လွင်မာထွက်သွားပြီး ချောငယ်တယောက် ရေချိုုးမလို့ကြံရင်း ထမိန်ရင်လျားလျှက်သဘက်တထည်ဆွဲပြီးထွက်လာခဲ့လေသည်။ ဦးငယ် အခန်း နားကဖြတ်သွားတော့ ချောငယ် တယောက်၊
အခန်းတွင်းက အားကနဲ ငြီးညူလိုက်သံ ကြားလိုက်ရသဖြင့် ကမာန်းကတမ်း အခန်းထဲ ဝင်သွားလိုက်မိသည်။
ချောငယ် တယောက် ပါးစပ် အဟောင်းသားပင် ဖြစ်သွားရသည်၊ ဦးငယ် မှာ ကုလားထိုင်ပေါ်ထိုင်လျှက်က အားရပါးရ ဂွင်းတိုက်နေတာကို တွေ့လိုက်ရလို့ ဖြစ်ပေသည်။ ဦးငယ်မှာ နောက်ဆုံး အထွတ်အထိတ်ရောက်လုရောက်စဲ မို့ သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အားရပါးရထုနေသည်။ မျက်စေ့ကို စုံမှိတ်လို့ ထုနေတာဖြစ်လို့ ချောငယ်ကို မမြင်၊ ခုလို အခြေအနေနဲ့ ဆိုရင်လည်း ချောငယ်ကို မြင်ရင်တောင်မှ ဂရုစိုက်မဲ့ ပုံမပေါ်ပါ။ ချောငယ်ကြည့်နေရင်းကပင် ဦးငယ်လီးထိတ်မှ သုတ်ရည်များ ဖတ်ကနဖြတ်ကနဲ ပန်းထွက်လာပြီး ဦးငယ်တယောက်ပြီးသွားတော့သည်။
ချောငယ်မှာ အိမ်ထောင်ကျတာ ၃ နူစ်လောက်သာ ရှိသေးပြီး အခုမှ အသက် ၂၆ နူစ် သာရှိသေးသည်။ သူမ ဘဝမှာ ကိုကို က ရီးစားဦး လည်း ဖြစ်၊ ကိုကိုနဲ့ ပဲ အိမ်ထောင်ပြု ခဲ့တာ ဆိုတော့ ကိုကို့ လီးကိုသာ မြင်ဘူး ခံဘူးခဲ့သည်။ အဲဒါကြောင့် တခါတလေ အပြာကားတွေ ကိုကိုနူင့် အတူတူ ဖြစ်စေ၊ ကိုကို့ ကွယ်ရာမှာ ဖြစ်စေ ကြည့်ခဲ့စဉ်က ထိုရုပ်ရှင်ထဲ မှာ တွေ့ရသည့်လီးကြီး များမှာ သာမန် မဟုတ်ဟုယုံကြည်ထားခဲ့သည်။ မင်သမီးများကလည်း သူမလို ဗမာ အမျိုးသမီး ထဲ ရှာမှရှား ထွားမို့ လှသည့် ၃၆ ဒီဆိုဒ် ရင်သား ထက်ပိုကြီးကြ သည်များမှာ အတုများဟု ကိုကိုက ပြောဖူးသည်။ ဒါကြောင့် ၅လက်မ လောက်သာရှိ သော ကိုကို့ လီးမှာ အာရှသား ယောက်ကျားများ အတွက် ပုံမှန် ဆိုဒ် ဟုသာ သူမ နားလည်ထား၏၊ အခု တွေ့နေရသော ဦးငယ်၏ လီးကြီးမှာ ရုပ်ရှင် တွေထဲက လီးဆိုဒ် လောက်ရှိလေသည်၊
ညိုမောင်းမောင်း အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထနေသော အတန်ကြီး မှာ သူမလက်ဖဝါး နူစ်ခု ဖြင့် အရင်းမှ အထက်အောက်ဆင့် ၍ ဆုပ်ကိုင်ထားတာတောင်မှ ခရမ်းရောင်ပြောင်တင်းထနေသည့် ဒစ်ထိတ်ဖူး အောက်လောက်သာရောက် မည်ဟုထင်ရသည်။
ဦးငယ် မှာ ပျော့ခွေသွားသော သူ့လီးကြီးကို ဖွဖွလေး ဆက် ဆုပ်ကိုင် ရင်း က မျက်လုံးများဖွင့် ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ လီးကြီး ကို မျက်လုံး အပြူးသား နူင့် ငေးကြည့် နေသော၊ ချောငယ်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။
သူ့ရီဝေဝေ မျက်လုံးများက ချောငယ်ကို စေ့စေ့ ကြည့်ရင်း၊

“အော် ဆောရီးနော် ချောငယ်..ဦးငယ် ဒီလိုမဖြစ်တာတောင်ကြာလှပြီ.. ချောငယ်ကို ပြန်တွေ့ရတော့ သမီး အမေကို ပြန်သတိယလာပြီး အားတွေ ဘယ်လိုပြည့်လာမှန်း မသိတော့ဘူးအဲလိုဖြစ်သွားတော့တာပါ”

“အိုး ကိစ္ဇမရှိပါဘူး ဦးငယ် ရယ်..ချောလည်း နားလည်ပါတယ်၊ ချောလည်း အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်နေပြီပဲ..ကဲကဲ ဦးငယ် လုံခြည်တွေ ညစ်ပတ် ကုန်ပြီ လာလာ ..လူလည်း လန်းလန်းဆမ်းဆမ်းဖြစ်သွားအောင် ချော ရေပတ်တိုက်ပြီး အဝတ်အစားလဲ ပေးမယ်”

ဦးငယ်မှာ ပုဆိုးကို ဖြစ်သလို ဝတ်လိုက်ပြီး ချောငယ်ကို တွဲလျှက် ရေချိုးခန်း ရှိရာသို့ လိုက်လာခဲ့တော့သည်။
ချောငယ်က ဦးငယ်ကို အဝတ် အစားများချွှတ်ပေးပြီး သဘက် အသေးတခုကို ရေဆွပ်ကာ ၊ ဦးငယ်တကိုယ်လုံးကို ရေပတ်တိုက်ပေးနေလေသည်။ ချောငယ် ၏ ထမိန်ရင်လျှားအောက်မှ ဖေါင်းမို့ ဖုထနေသော နိူ့ကြီးများ၊ ဝင်းဝါ ချောမွတ်သော လက်မောင်းသားများ အပြင် ရေချိုးခန်းကျင်းကျင်းလေး ထဲ နူစ်ယောက်ပူးပူးကပ်ကပ် အထိအတွေ့ကြောင့် ဦးငယ်လီးကြီးမှာ တဖြည်းဖြည်း ထောင်မတ်လာလေတော့သည်။

ချောငယ်မှာ ဦးငယ် ကိုယ်လုံးကို ရေပတ်တိုက်ပြီးလို့ ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင်မှာ ဒူးထောက်ပြီး ပေါင်များကို ရေပတ်တိုက် ကာ မထူးပါဘူး ဟု တလက်စထဲ တဖြည်းဖြည်းထောင်လာသော လီးကြီးကို ပါ ဆေးကြောသုတ် သင်ပေးလိုက်လေသည်။ ချောငယ် ၏ နူးညံ့သော လက်ဖဝါး အထိအတွေ့ က ဦးငယ် လီးကြီးကို သံချောင်း ကဲ့သို့ မာတောင်လာစေခဲ့ပြီး ချောငယ်၏ မျက်နှာရှေ့ မှာ တရမ်းရမ်း ဖြစ်နေပေတော့သည်။
စိတ်တက်ကြွ လာသော ဦးငယ်မှာ ဘာမှ မပြောမဆိုနူင့် ချောငယ် ၏ ခေါင်းကို သူ့လက်တဖက်ဖြင့် ဆွဲကိုင်ရင်း သူ့ ပေါင်ခြံသို့ ဆွဲယူလိုက်တော့သည်။ ချောငယ် အဖို့မျာလည်း အကြောများ ဖုထစ်ထ နေပြီးမာကြော သန်စွမ်းလှသည့် ဦးငယ် ၏ လီးကြီးမှာ သူ့ ကို ညို့ယူ ဖမ်းစားထားသလိုပင်၊ သူမ ကိုယ်တိုင်က ရုန်းကန်အားမရှိတော့ပဲ၊ သူမ နူတ်ခမ်း နူစ်လွှာကို အသာဟ လျှက် ၊သူမပါးစပ်ပေါက်ထဲ ထိုးဝင်လာသော လီးကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်မိလေတော့သည်။
Like
63 people like this.
More…
htoo char
စာရေးသူ

***
Posts: 1,783
htoochar
Logged
Re: ဇိမ်မောင်မောင် ရေးသားသော ဦးငယ် ( အချစ်တက္ကသိုလ် ) ကို ဆက်ရေးသားသည်
#2

Sep 04, 2016, 11:06 AM
Last Edit: Mar 12, 2019, 11:44 PM by uttk
ဦးငယ်မှာ လည်း ငတ်နေတာကြာပြီမို့ ချောငယ်ခေါင်းကို ထိန်းကိုင်ကာ ဖင်ကိုကော့ညှောင့်လိုက်မိလေသည်။ ချောငယ်မှာ ဦးငယ်၏ ရှည်လျှားတုတ်ခိုင်လှသော လီးတန်ကြီး သူမ လည်ချောင်းထဲ တိုးဝင်လာသဖြင့် အသက်ရှုမရပဲ အော့အံမိမလို ဖြစ်သွားရသည်။ ထို့ကြောင့် ဦးငယ်လီးတန်ကြီး သူမလည်ချောင်းထဲ မဝင်စေရန်လီးတန်အရင်းကို လက်လေးတဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ထားရင်းမှ သူမ နူတ်ခမ်းအစုံကို တင်းတင်းလေး စေ့ကာ ခေါင်းကို နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်ဖြင့် ပုလွေမှုတ်ပေးနေလေတော့သည်။ ဦးငယ်မှာ မကြာသေးခင်က မှ တချီပြီးထားသဖြင့် တော်တော်ဖြင့် မပြီးနိုင်။ ချောငယ်မှာ လုံးပတ်တုတ်လှသော ဦးငယ်လီးကြီးကြောင့် အာညှောင်းလာသဖြင့် လီးကြီးကို သူမပါးစပ်မှ ပြွတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး လက်ဖြင့် ဆက် ဂွင်းတိုက်ပေးနေလေသည်။ ဦးငယ်လက်တွေက ချောငယ် ရင်လျှားထားသော ထမိန်ကို ဖြေချလိုက်ပြီး ဘွားကနဲပေါ်လာသော ချောငယ်နို့ကြီးများကို ဆုပ်နှယ်ပေးနေလေသည်။ အတန်ကြာတော့ ဦးငယ် လီးကြီးမှာ တဆတ်ဆန်တုံလာပြီး ပါးစပ်မှလည်း အိးအီးအသံများထွက်လာသဖြင့် ဦးငယ်ပြီးတော့မည်ဆိုတာကို သူသိလေသည်။ ထိုအခါမှ ချောငယ်မှာ သူမ ၏လှပသော နူတ်ခမ်းအစုံဖြင့် လီးတန်ကြီးကို ပြန်လည်ငုံခဲလိုက်သည်။ သူမ အာငွေ့နွေးနွေးလေးနှင့် နူးညံ့သော အာခေါင်အတွင်းသားများကြောင့် ဦးငယ်လီးတန်ကြီးကပိုတုံခါလာပြီး လရေများကို ပန်းထုတ်ပြစ်လိုက်လေသည်။ ချောငယ်က ဦးငယ်လီးထပ်မှ ထွက်သမျှလရေများကို တဂွပ်ဂွပ် မျိုချပေးနေမိတော့သည်။

ထိုနေ့ မှာပင် ရေမိုးချိုး ကြပြီး ဦးငယ်ကို စားသောက်စရာများ ပြင်ဆင်ပေး၊ ကာ စားရင်းသောက်ရင်း ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်များ ပြန်ပြောကြသည်။ ဦးငယ်မှာ ချောငယ်ကို လက်မလွတ်ချင် ဟိုနားညှစ်လိုက် ဒီနားညှစ်ကိုင်လိုက် လုပ်နေသဖြင့် ချောငယ်က လွင်မာ အိမ်မှာ ရှိနေချိန်တွင် သတိထားရန် ဦးငယ်ကို သတိပေး လေသည်။

ညနေဘက် လွင်မာ အိမ်ပြန်လာတော့ သူ့အဖေမှာ အရင်ကနှင့် မတူ လန်းဆန်းတက်ကြွနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် ပျော်ရွှင်မိလေသည်။

“ဟေ့ကောင် မင်းလာလိုက်တာ အရမ်းကောင်းတာပဲ၊ ဖေဖေ အရင်တုန်းက အဲလို မဟုတ်ဘူး၊ လူမမာကြီးလိုပဲ၊ အခု လမ်းဆမ်း လို့ မင်းငါတို့နဲ့ ကြာကြာနေကွာ”

“အေးပါဟဲ့ နင်ကလဲ ငါက ဒီနွေရာသီ နင်တို့နဲ့ နေရအောင်လာတာပဲဟာ အေးဆေးပေါ့”

………………………………..

ညဘက် ဦးငယ် အိပ်ယာဝင်သွားတော့ ချောငယ် တို့ ညီအမနှစ်ယောက် စကား စမြီပြောဖြစ်ကြလေသည်။

“ဟဲ့ လွင်မာ နင်က တသက်လုံး အဲလို အပျိုကြီး အဖြစ်နဲ့ နေသွားတော့မှာလား”

“မပြောတတ်ပါဘူးဟယ်၊ ငါ့မှာ လည်း ဒီအဖေတယောက်ပဲ ရှိတော့တာ၊ သူ့ကိုလည်းပြစ်မထားခဲ့ချင် ပါဘူး”

“နင်ကလည်း ယောက်ျားယူတိုင်း အဖေကို ပြစ်သွားရမှာလားဟဲ့။ ကိုယ့်ဘဝကလည်းရှိသေးတယ်။ ဦးငယ်ကလည်းနားလည်သဘောပေါက်မှာပါ”

“အင်း ပါ၊ ဖေဖေ ကလည်း မေမေ ဆုံးပြီးကထဲက အစားကောင်းကောင်းမစား မရွှင်မပြနဲ့ ဆိုတော့ငါကလည်း သနားတယ်လေ၊ အခု နင်ရောက်လာပြီးမှ ရွှင်ရွှင်ပြပြ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်လာတာ၊ ကျေးဇူးကွာ”

“ဟဲ့ကောင်မကလည်း ကျေးဇူးတင်စရာလား၊ ငါတို့ ညီအမချင်းကို ဦးငယ်ကလည်း ငါ့ဦးလေးဟာကို”

“အေးပါဟယ် သိပါတယ် ငါက စိတ်ချမ်းသာလို့ပါ”

“ဒါနဲ့နေပါအုံး နင်က ဟို ကိုအောင်အောင် မဆုံးခင်တုံးက နင်တို့ ဟိုဟာ ဖြစ်သေးလား”

“ညစ်ပတ်ပြီ ကောင်မကတော့ နင်ဆိုလိုတာငါသိတယ်။ ကိုအောင်က ငါ့ကို မင်္ဂလာဦးညကျမှ နော်ဆိုတဲ့စကားကို အလေးထားခဲ့တဲ့သူလေ”

“ဆိုတော့ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောရရင် နင် တခါမှ ယောက်ျားလေး အတွေ့အကြုံ မရှိဖူးဘူးပေါ့”

“အင်း ဆိုပါတော့ကွာ”

“ဘာဆိုပါတော့လဲ နင်ကလည်း ရှက်နေသေးတယ် မကြုံဖူးဘူးဆို မကြုံဖူးဘူးပေါ့”

“အင်း အဲလိုကြီး အဆုံးစွန်ထိ မရောက်ပေမဲ့ ဟိုဟာဒီဟာလောက်ထိတော့ကြုံဖူးပါတယ်ဟ”

“အော် ကိုအောင်အောင်နဲ့လား”

“ဟုတ်ဘူး သူဆုံးပြီးသွားမှ”

“ဟယ် အသစ်အဆန်းပါလား ပြောပြစမ်းပါအုံး၊ ဒီတေးပြောနော်ကောင်မ လျိုမယ်မကြံနဲ့”

“အေးပါဟယ် ပြောပြပါ့မယ်၊ ဒီလိုကွ”

………
ကိုအောင်အောင်တယောက် ဆုံးပြီးတော့ တနှစ်လောက် လွင်မာ ခံစားခဲ့ရသည်။ နောက်တော့လည်း တဖြည်းဖြည်း နှင့် ခံစားချက်တွေက လျှော့ပါးလာခဲ့သည်။ ထိုအချိန်မှာ ပင် သူနှင့် ဆိုင်ခန်းချင်းကပ်ရက်မှ မုဆိုးဖို ဦးစိုင်းမော်ကိုး နှင့် ဘာဂလိုတိုတို ဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။ အစပိုင်းက တော့ သူ့ဆိုင်မှာ လွင်မာက အရောင်းစာရေး ကောင်မလေး တယောက် ငှားထားပြီး သူတို့ အမျိုးသမီး နှစ်ယောက်သာ လုပ်ကို်င်ခဲ့ကြသည်။ သို့သော်လည်း သူ့ဆိုင်တွင် ယောက်ျား များသာ လုပ်နိုင်သော ကိစ္စများ ရှိလာပါက နာရီပိုင်း ပုတ်ပြတ်ငှားကာ လုပ်ခိုင်းလေသည်။ သူနှင့်ကပ်ရက်မှာ ဒေသထွက် အမှတ်တရ ပစ္စည်းများ ရောင်းသည့်ဆိုင်မှ ဦးစိုင်းမော်ကိုး က ခင်မင်နေသည့်အလျှောက် ဝင်ရောက်ကူညီ လုပ်ပေးသဖြင့် တဖြည်းဖြည်းနှင့် တော်ရုံကိစ္စလောက်ဆိုလျှင် လူမငှားတော့ပဲ ဦးစိုင်းမော်ကိုး ကိုသာအကူညီတောင်းဖြစ်တော့သည်။

ထိုသို့ဖြင့် ယောက်ျား မိန်းမ ပူးပူးကပ်ကပ် အမြဲလို ထိတွေ့ နေရ ပြီး အတွေ့ အကြုံ များပြီးသား ဦးစိုင်းမော်ကိုး ကြောင့် လွင်မာနှင့် ဦးစိုင်းမော်ကိုးတို့ သူငယ်ချင်းမက သမီးရီးစား မကျ သို့ ရောက်လာခဲ့ကြသည်။ ဦးစိုင်းမော်ကိုးက လွင်မာ့ကို ချစ်တယ်ဟု ဖွင့်ပြောပြီး အဖြေတောင်းသော်လည်း လွင်မာအဖို့ ကိုအောင်အောင် ဆုံးတာ တနှစ်သာသာလေး အတွင်း ရီးစား ထားရမည်ကို စိတ်မလုံသဖြင့် အဖြေမပေးပဲ နှင့် မျောထားလေသည်။ ဦးစိုင်းမော်ကိုး အဖို့က လည်း ချစ်တယ်ဆိုသည့်အဖြေကို စောင့်နေသည့် လူပျို အရွယ်ကလေးလည်း မဟုတ်၊ အသက် လေးဆယ်အရွယ် အိမ်ထောင် အတွေ့အကြုံပင် ရှိပြီးမို့ တနေ့ မှာ လွင်မာ့ကို လူလစ်တုန်း အတင်းဖက်နမ်းရင်းဖြင့် သမီးရီးစား မကျတကျ အခြေအနေသို့ ရောက်လာရတော့ပသည်။ လွင်မာ ကလည်း ဦးစိုင်းမော်ကိုးကို ချစ်သည်ဟု စိတ်ထဲမှာ မသေခြာ၊ သို့သော်လည်း အထိအတွေ့တွေမှာ သာယာမိသည်မို့ ချစ်တယ်ဟု အဖြေမပေးပဲ ဒီအတိုင်းပဲ နေလိုက်တော့သည်။ ဦးစိုင်းမော်ကိုးက လည်း တကယ်က ချစ်တယ်ဆိုတာ ဆယ်ကျော်သက်တွေ အလုပ်ဟု သာသဘောထားသဖြင့် အဖြေကို ဂရုစိုက်မနေခြေ။ အခုလို ကစ်ဆင်စုပ် နမ်းဖက်လို့ ရရင်ပင် သူ့အခြေအနေက ကောင်းနေပြီ မဟုတ်လား။ သို့သော်လည်း သူတို့ နှစ်ဦးမှာလွတ်လွတ်လပ်လပ် လူကွယ်ရာမှာ နှစ်ယောက်ထဲ တွေ့ဖို့ ကမဖြစ်နိုင်သေးသဖြင့် ရသမျှ အချိန်တိုလေး ဆိုင်ခန်းနောက်ဖက် တို့ ပစ္စည်းများ အတွက် ကူညီလုပ်ပေးရင်းတို့ဖြင့် ထိတွေ့ နမ်းရှုံ့ ဖြစ်နေလေသည်။

လွမ်မာ့ ဆိုင်မှ ကောင်မလေး အလုပ်မဆင်းနိင်သော နေ့ များတွင် ဦးစိုင်းမော်ကိုး အတွက် အခွင့်ကောင်းပင်၊ သူ့ဆိုင်ကို အရောင်းစာရေးလေးနှင့် လွှတ်ထားပြီး သူက တနေ့လုံးနီးပါး လွင်မာ့ ဆိုင်မှာ ရောက်နေတော့သည်။ ဝယ်သူတွေ ဆိုင်ရှေ့ဖြတ်လျှောက်သူတွေ မမြင်နိုင်သည့် ကောင်တာ အနောက်ဖက် အောက်ဖက်မှာ လက်သရမ်းသည်။ လွင်မာ့ ဖင်ကြီးတွေကို ဖျစ်ညှစ်သည်။ လွင်မာ့ ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ပွတ်ပေးသည်။ နောက် လွင်မာ သူ့ပစ္စည်းတွေကို အံဆွဲထဲမှာ ကုုံး ရှာနေလျှင် အနောက်မှ သူ့ လီးကြီးဖြင့် ထောက်သည်။ တခါတလေ မာတောင်နေသော သူ့လီးကြီးပေါ်ကို လွင်မာ့ လက်ကို ဆွဲပြီး တင်ထားတတ်သည်။ လွင်မာ မှာ ကြားက ပုဆိုးအသား ခံနေသောလည်း ပူပူနွေးနွေး မာမာတင်းတင်း အကောင်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင် ကာပွတ်ပေးလေ့ရှိသည်။ ဦးစိုင်းမော်ကိုးက လွင်မာ့ကို သူ့အိမ်ဖိတ်သော်လည်း လွင်မာ က မသွား၊ ဘာမှန်းမသေခြာခင် သူ့မကိုယ်လည်း သူမ မယုံကြည်ခြေ။ သူမ ဆိုင်အတွင်း တိတ်တခိုး လှုပ်ရှားနေတာကပင် သူမကို ပိပိလေး ထဲ အရည်တွေ ရွဲရုံမက ညဘက် အိပ်ယာထဲတွင် ဒီဂျေလုပ်မိသည်ထိ စိတ်တွေ တက်ကြွ ခဲ့ရသည် မဟုတ်လား။ အဲတော့ လူကွယ်ရာ မှာသာ ဦးစိုင်းမော်ကိုး နှင့် တွေ့ဖြစ်ပါက ဦးစိုင်းမော်ကိုး အလိုကို သူလိုက်မိလိမ့်မည် ဆိုတာ သူမ ကိုယ့်ကိုကိုယ်သေခြာနေမိသည်။

ကံအားလျှော်စွာပင် သူမနှင့် ဦးစိုင်းမော်ကိုးတို့ လွန်လွန်ကျူးကျူး မဖြစ်သေးခင်ပင် ဦးစိုင်းမော်ကိုး ၏ တခြား မိန်းမ တွေနှင့် အရှုတ်ဇာတ်လမ်းကို လွင်မာကြားခဲ့ရလေသည်။ ထိုအခါတွင်တော့လွင်မာတယောက် အရှက်ကြီးရှက်ပြီးဘယ်ယောက်ျားကိုမှအကပ်မခံတော့ပေ။ ချောငယ်မှာ လွမ်မာ ပြောတာနားထောင်ပြီး သူမ ညီမကို ရီလည်းရီချင်သနားလည်းသနားသွားမိသည်။ သူမ ရန်ကုန်မပြန်ခင်တော့ လွင်မာ့ကို လောကစည်းဇိမ်အတွေ့အကြုံကို သိရှိအောင်ပြပေးသွားမည်ဟုစိတ်ထဲတေးထားလိုက်လေသည်။ သို့သော်လည်း လွမ်မာ သူမ ကိုမပြောပဲချန်ထားသည့်လျို့ဝှက်ချက်များရှိသည်ဆိုတာကိုတော့ နောက်နေ့ မကူးခင် ချောငယ် ကိုယ်တိုင် မျက်မြင်တွေ့ရှိသွားရတော့သည်။

……..

ချောငယ်တို့စကားပြောဆိုပြီးတော့အိပ်ပျော်သွားကြရာ သူ.အိပ်ယာလှုပ်သွားသဖြင့်ချောငယ်နိုးလာသည်။ သို့သော်လည်း မျက်လုံးကိုမဖွင့်သေးဘဲနှင့်အသာမှေးကြည့်လိုက်တော့၊ သူမဘေးမှာအိပ်နေသော လွမ်မာတရေးနိုးပြီးအိပ်ယာမှထသွားသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ ပထမတော့ ချောငယ်က နင်ရူးပေါက်သွားမလို့လားဟု မေးဖို့ကြံလိုက်သေးသည်။ သို့သော်လည်း လွမ်မာ့လှုပ်ရှားပုံမှာ ထူးသလိုမို့ ပါးစပ်ကိုထိန်းလိုက်ရသည်။ လွင်မာက ချောငယ် နိုးမှာ စိုးသလို သတိထား ပြီး ကုတင်ပေါ်မှ ထသွားရုံမက အခန်းဝ နားရောက်သည့်အထိလည်း ချောငယ် မျက်နှာကို အိပ်ယာနိုးနေသလား ဟု စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်ပြီးမှ ခြေသံမကြားရအောင် အခန်းထဲမှ ထွက်သွားလေရာ ချောငယ်လည်း အသာ ခြေကို ဖွနင်းလျှက် အနောက်မှ လိုက်ချောင်းမိတော့သည်။

လွင်မာ မှာ ဟောဝေးလေးမှ ဦးငယ် အခန်းထဲသို့ တံခါးကို အသာလေး တွန်းဖွင့်ပြီး ဝင်သွားတာ တွေ့လိုက်ရတော့ ချောငယ် စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်သွား၏။ သူမ ကိုယ်သူမ ကိုယ့်ညီမ အပေါ်အထင်လွဲမိတာကို ပင် နောင်တရသွားမိသည်။ လွင်မာ တယောက် ညဘက် သူမ အဖေ အိပ်နေသည်ကို စိတ်မချ၍ သွားကြည့်တာဖြစ်မည်။ ထိုအခါမှ အေးလေ ငါလည်း ရှုးပေါက်သွားလိုက်အုံးမယ် ဟု တွေးရင်းက အခန်းထဲက ထွက်လာခဲ့သည်။ ဦးငယ်အခန်းရောက်တော့ ဘယ်လိုလဲ ဟု မေးရအောင် အခန်းတံခါးမှာ ဟ နေသဖြင့် အတွင်းသို့ လှမ်းချောင်း လိုက်တော့ တွေ့လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းကြောင့် ရင်ထဲ ထိတ်ခနဲ ဖြစ်သွားရသည်။ အခန်းတံခါးမှာ သေခြာ မစေ့ထားပဲ လက်လေးလုံးခန့် ဟနေပြီး အခန်းပြင်လျှောက်လမ်းမှာ မီးလုံးမရှိ အခန်းထဲမှာ သာ ညအိပ်မီးလုံးလေး ထွန်းထားသဖြင့် အမှောင်ထဲ တအားလင်းသလို ဖြစ်နေရသည်။ ချောငယ် တွေ့လိုက်ရသည် က လွင်မာ့ ဘေးတိုက် အနေအထားဖြစ်လေသည်။ လွင်မာမှာ ဦးငယ် ကုတင်ခြေရင်းမှာ မတ်တပ်ရပ်လျှက် သူမ ညဝတ်အကျႌကို လက်တဖက်က မထားပြီး နောက်တဖက်က သူမပင်တီထဲကို ထိုးနိုက်ကာ လှုပ်ရှားနေလေသည်။ ချောငယ်က သူမမျက်လုံးကို ဦးငယ် ကုတင်ပေါ်သို့ ကြည့်လိုက်တော့ အမလေး၊ ဦးငယ်မှာ ပက်လက်အိပ်ပျော်လျှက် ပုဆိုးမှာ ခါးပေါ်ကျော်ပြီး လန်တက်နေလေသည်။ ဦးငယ်၏လီးကြီးမှာ မာတောင် နေပြီး အလံတိုင်ကြီးကဲ့သို့ ထောင်မတ်နေလေသည်။ အစွမ်းကုန်မာတောင်နေသည်မို့ လီးထပ်ဖူးကြီးမှာ မိုပွင့်ကြီးလို ဖူးထနေသည်။ လီးတန်ကြီးမှာလည်း အကြောပြိုင်းပြိုင်းနှင့် ညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီး။

လွင်မာ့ မျက်လုံးတွေမှာ ထို လီးတန်ကြီးကို စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်နေရင်း လက်တဖက်က လည်း သူမ အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲမှာ လှုပ်ရှားနေတာကို တွေ့လိုက်ရတော့ ချောငယ်သဘောပေါက်သွား၏။ အော် ငါ့ညီမ တယောက် လီးအစစ်ကို တခါမှ မမြင်ဘူး လို့ သူ့အဖေလီးကြီးကို ကြည့်ပြီး ဖီးတက်နေတာပါလား လို့ သနားသွားမိတယ်။ တကယ့်လီးအစစ်ကို အပြင်မှာ တွေ့ဖူးရင်လည်း ဦးငယ်လို လီးမျိုး ကတော့ တော်ရုံ ယောက်ျား လိုက်လို့မှီမှာ မဟုတ်ဆိုတာကိုတော့ ချောငယ်သိသည်။ ချောငယ် ယောက်ျားပင် ဦးငယ်လီး၏ လေးပုံ သုံးပုံလောက်သာရှိသည်။ ချောငယ်လည်း လွင်မာ ဖြစ်ပျက်နေပုံရော၊ အလံတိုင်ကြီးလို ထောင်မတ်နေသော ဦးငယ်လီးတန်ကြီးကို ရော ကြည့်ရင်း သူမလည်း စိတ်တွေ ထလာရသည်။ ထိုအချိန်တွင် လွင်မာ မှာ မျက်စေ့ကို မှိတ်ဒူးလေးကွေးသွားပြီးး သူ့စောက်ဖုတ်ကို တအားပွတ်နေသဖြင့် မကြာခင်ပြီးတော့မည် ဆိုတာကို ချောငယ် သိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း လွင်မာ ပြန်မထွက်လာခင် သူမတို့ အိပ်ခန်းရှိရာသို့ ခပ်သုတ်သုတ် ပြန်လာခဲ့ပြီး အိပ်ယာပေါ်တက်ကာ အိပ်ချင်ယောင် ပြန်ဆောင်နေလိုက်တော့သည်။
ချောငယ် အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေရင်း ခနကြာတော့ လွင်မာ အခန်းထဲသို့ ပြန်ရောက်လာကာ သူမဘက်အခြမ်း ကုတင်ပေါ်မှာ တက်အိပ်နေလိုက်သည်။ မကြာခင်မှာပင် အသက်မှန်မှန်ရှုရင်း အိပ်ပျော်သွားသည်ကို သိလိုက်ရသည်။ ထိုအခါမှ ချောငယ်က အိပ်ယာပေါ်မှ အသံမထွက်အောင် အသာထကာ ဦးငယ်အခန်းသို့ ခြေဖျားထောက် လာခဲ့လေသည်။ ဦးငယ်အခန်းထဲသို့ ဝင်ပြီး တံခါးကို ပြန်ပိတ်ကာ ဂလန့်ချထားလိုက်သည်။ ဦးငယ်အိပ်နေသော ကုတင်ဆီကို လျှောက်လာတော့ ဦးငယ်မှာ ခုနက အတိုင်းပင် လီးကြီးတောင်လျှက် အိပ်ပျော်နေလေသည်။ ချောငယ်က ကုတင်ပေါ်ကို တက်လိုက်တာ ဦးငယ်၏ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ ဖူးပွင့်နေသော ဒစ်ကားကြီးနှင့် လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်။ ဦးငယ်လီးကြီးကို ချောငယ်က သူမလက်ကလေးဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ တချက်နှစ်ချက် ဆောင့်ပြီးထုပေးလိုက်တော့ ဦးငယ်နိုးလာလေသည်။

…ဟင် ချောငယ်…အား အတော်ပဲ ဦးငယ် က ချောငယ်ကို အိပ်မက် မက်နေတာ….

….အော် ဒါကြောင့် ဦးငယ်လီးကြီးက မာတောင်နေတာပေါ့လေ…

…အင်းပေါ့ ဒါပေမဲ့ အိပ်မက်ထဲမှာ ချောငယ်က နေ့ခင်းတုံးကလိုပဲ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့လေ…

…အော် ခစ်ခစ် ဒါမျိုးလား…

ချောငယ်က ပြောပြောဆိုဆို သူမ ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားတွေကို တစမကျန်အောင် ချွတ်ပြစ်လိုက်လေသည်။ချောငယ်မှာ ချစ်တီး နှင့် ရှမ်းစပ်တာမို့ ဝင်းဝါသော အသားအရည်နှင့် ထွားကျိုင်းသော ဘော်ဒီတို့က မြင်ရသည့် ယောက်ျား မှန်သမျှကို အသက်ရှုမှားစေနိုင်လေသည်။ ဦးငယ်လည်း ထိုင်ရာမှ ထကာ သူ့အကျႌလုံချည်တို့ကို ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ချွတ်ချလိုက်လေသည်။ လုံးဝန်းထွားမို့လှသော ချောငယ် နို့နှစ်လုံးကို သူ့လက်ဖဝါးများဖြင့် ဆုပ်နှယ်ကာ ချွန်ထွက်လာသော နို့သီးခေါင်းလေးများကို ငုံ့ကာ စို့ပေးတော့ ချောငယ်တယောက် မျက်လုံးလေးများ စင်းလာကာ ဦးငယ် ၏ထိပ်ပြောင်သော ဦးခေါင်းကို ပွတ်သတ်ပေးနေမိလေသည်။ ဦးငယ်၏ လီးကြီးက ချောငယ် ပေါင်တွင်းသား တွေကို ထိပွတ်နေတော့ ချောငယ် စောက်ဖုတ်ကလေးက အရည်တွေ စို့လာရလေသည်။ ဦးငယ်က ချောငယ်ကို ကုတင်ပေါ်ကန့်လန်ဖြတ်လှဲစေလိုက်ကာ သူက ကုတင်ဘေးတွင် မတ်တတ်ရပ်လိုက်သည်။ ချောငယ်က ဦးငယ်ဘာလုပ်ချင်သည်ဆိုတာကို သိသဖြင့် ကုတင်စောင်းကို ဖင်ပေးကာ ဒူးထောင်ပေါင်ကား ပက်လက်လှဲလိုက်သည်။ ဦးငယ်က ချောငယ်ပေါင်နှစ်လုံးကြားတွင် ဝင်ရပ်ကာ ချောငယ် စောက်ဖုတ်ဝ တွင် သူ့လီးထိပ်ကို တေ့ကာ စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားလေးများကို ပွတ်သတ်ကစားလိုက်သည်။ ချောငယ်က၊

….ဦးငယ် ဖြည်းဖြည်းနော် ဦးငယ်ဟာကြီးက အရမ်းကြီးတယ် ချောငယ်ဟာလေး ပြဲသွားမယ်..

…ဟဲဟဲ ချောငယ်က လည်း ယောက်ျားနဲ့ မိန်းမ မတော်ဘူး ဆိုတာ မရှိပါဘူး ကွာ၊ ချောငယ် အမေတုံးက လည်း အဲလိုပဲ ပြောတာပဲ….

…ဘာ ဘယ်လို…ချောငယ်အမေ…ဦးငယ် ပြောတာ လွင်မာ့အမေကို ပြောတာလား ဦးငယ်မိန်းမလေ..

..ဟဲဟဲ… နောက်မှ ရှင်းပြမယ် ခု ဦးငယ် အရမ်းလိုးချင်နေပြီ …..

…စွိ…. ဖျစ်……

…အိ…..အ…….

ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် ထိုးသွင်းလိုက်သော ဦးငယ်လီးကြီးကြောင့် ချောငယ်တယောက် ပြောလက်စ စကားကိုပင် မေ့သွားတော့သည်။ နေ့ခင်းကထဲက ရေချိုးခန်းတွင် စုပ်ပေးခဲ့ရသော ထိုလီးကြီး၊ သူမ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ သာ ဆို ဘယ်လိုနေမလဲဟု တွေးနေခဲ့ရသည်မဟုတ်လား ခုတော့ နဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့ လီးနှင့် စောက်ဖုတ် တွေ့ရခြေပြီ။ ချောငယ် ကိုကို သင်္ဘောသားက ပုံစံ မျိုးစုံ လိုးထားဘူးတာကြောင့် လီးဆိုတာ က မစိမ်းတော့ ပေမဲ့ အခု သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ တိုးဝင်လာသည့် ဦးငယ်လီးကြီးက ကြီးမားလွန်းတာကြောင့် ချောငယ်တယောက် ရှုံ့မဲ့ပြီး ဦးငယ် ရင်ဘတ်ကို သူ့လက်ကလေးဖြင့် တွန်းထားလိုက်မိသည်။ ဦးငယ်က လည်း ငယ်ငယ်ကထဲက ထိုလီးကြီးဖြင့် လိုးလာခဲ့သူ ဖြစ်သဖြင့် တော်ရုံမိန်းမ အနေဖြင့် သူ့လီးကြီးတချောင်းလုံးကို တချက်ထဲနှင့် မခံနိုင်မှန်းသိသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း သုံးပုံလေးပုံလောက် ထိသွင်းပြီး နားလိုက်ရင်း ချောငယ် နို့ကြီးများကို ကုံးစို့လိုက်သည်။ ချောငယ်က လည်း သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ တင်းကျပ် ပြည့်နှက်ကာ တိုးဝင်လာသော လီးကြီး ကြောင့် အောင့်သွားသည်ကို ခံနိုင်ရည်ရှိသွားအောင် မှိန်းနေရင်း ဦးငယ်ခေါင်းမှ ဆံပင်များကို ထိုးဖွ ဆော့ကစားနေလေသည်။ ဦးငယ်က သူ့လီးကြီးကို အနည်းငယ် ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်ဖြင့် ဖြည်းဖြည်းချင်း ညှောင့်လိုးနေလေရာ ချောငယ် စောက်ခေါင်းထဲမှ ထွက်လာသော အရည်များကြောင့် ဖြည်းဖြည်းချင်း အဝင်အထွက် ချောမွေ့လာလေသည်။ အရသာကောင်းပြီး အရှိန်တက်လာသော ချောငယ်က သူမပေါင်ကြီး နှစ်လုံးဖြင့် ဦးငယ်ခါးကို ညှပ်ကာ ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးလာတော့ ဦးငယ်မှာ လည်း မထိန်းနိုင်တော့ သူ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ထဲမှ ကျွတ်ကာနီးထိ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဆောင့်ချလိုက်လေတော့သည်။

…ဖျစ်….ဗြီ…ဖတ်……

…အား……

ချောငယ်ပါးစပ်မှ အသံလေးထွက်ကာ ငြီးငြူမိသည် သို့သော်လည်း ကောင်းနေပြီမို့ ဘာမှ ဆက်မပြောတော့ အံလေးကို ကြိတ်ကာ အောင့်ခံရှာသည်။ နောက်တော့ ဦးငယ်၏ အားပါပါ ဆောင့်ချက်တွေနှင့် အညီ သူမ ဖင်ကြီးတွေကို ကော့ကာ ကော့ကာ အလိုးခံနေလေတော့သည်။

အချက်သုံးလေးဆယ်ခန့် ဆောင့်ပြီးတော့ ဦးငယ် မှာ ပြီးချင်လာပြီး သူ၏လီးကြီးမှာ ချောငယ် စောက်ဖုတ်လေးထဲ ဖေါင်းပွလာလေသည်။ ချောငယ်မှာလည်း သူမ စောက်ခေါင်းထဲ ပွထလာသည့် ဒစ်ဖူးကြိးကြောင့် ကိုယ်လေး ကော့လိမ်တက်ကာ တချီပြီးသွားရှာတော့သည်။ သူမ လက်သည်းများ၏ ကုတ်ခြစ်မှုကြောင့် ဦးငယ်လည်း ချောငယ်ပြီးသွားမှန်းသိ၍ သူ့လီးကြီ မှ သုတ်ရေတွေကို ချောငယ် စောက်ဖုတ်လေးထဲ ပန်းထည့်ကာ ပြိးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သွားလေတော့သည်။
နောက်နေ့ မနက်ပိုင်း လွင်မာ ဆိုင်သို့ ထွက်သွားသည်နှင့် ချောငယ်က ဦးငယ် ကို လီး စုပ်ပေးပြီး တော့ ဦးငယ်က ချောငယ် ကို ဘာဂျာ မှုတ်ပေး လေသည်။ ပြီးတော့ ချောငယ်ကို ဒေါ့ကီ တချီဆွဲပြီး နှစ်ယောက်သား ဖက်ကာ တရေးအိပ်လိုက်ကြသည်။

တရေးနိုးလာတော့ ချောငယ်က ညတုံးက ဦးငယ် ပြောထားသည့် အကြောင်းအရာကို ပြန်စ သည်။ ချောငယ် အမေတုံး ကလည်း အဲလို ပြောတာပဲ ဆိုတာ ဘာလဲဟု ပြန်မေးရာ ဦးငယ်က ပြုံးပြီး ဇာတ်လမ်းပြန်ပြောပြသည်။ ဦးငယ် တို့ မှာ ညီအကို နှစ်ယောက်ထဲ ရှိတာမို့ အိမ်ချင်းကလည်း ကပ်နေ၊ မိသားစု တစု နှင့် တစု လည်း လိုအပ်သည်များကို ကူညီစောင့်ရှောက် လေ့ရှိလေသည်။ ဦးငယ် မိန်းမ မှာ လွင်မာ့ ကိုယ်ဝန် နှင့် ဖြစ်နေချိန်တွင်၊ ချောငယ် အဖေ ကလည်း အလုပ်ကိစ္စ နှင့် ခရီးထွက်နေရသဖြင့် ချောငယ် အမေ မှာ တယောက်ထည်းဖြစ်နေမည့်အတူတူ ဦးငယ်တို့ အိမ်တွင် လာနေပြီး ချောငယ် အမေ ကိုယ်ဝန်ရင့်မာ ကြီးကို ကူညီ စောင့်ရှောက်ပေးနေလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် ဦးငယ်မှာ သူ့မိန်းမ ကိုယ်ဝန် နှင့် မို့ လိင်ကိစ္စ မလုပ်ရသည်မှာ ကြာပြီ ဖြစ်ရာ သွေးသားက တောင်းတလျှက်ရှိလေသည်။ ချောငယ်အမေ မှာလည်း ခလေး မရှိသေး ချောချော တောင့်တောင့် ဖြစ်လေရာ ညီ၏ မိန်းမ ဖြစ်သော်လည်း ဦးငယ်က စိတ်ထဲက ပြစ်မှားမိနေတော့သည်။ တနေ့ တော့ ဦးငယ်မှာ အရက် နည်းနည်းမူး နေပြီး သွေးသား ဆန္ဒများလည်း တက်ကြွ နေရာ၊ သူ့မိန်းမ အိပ်ပျော်သွား သဖြင့် သူတို့ အိမ်သို့ ပြန်မည့် ချောငယ်အမေ ကို ပြန်လိုက်ပို့ရင်း၊ ချောငယ်တို့ အိမ်တွင် ချောငယ်အမေ ကို အတင်း ဖက်နမ်းမိလေသည်။ ချောငယ် အမေမှာလည်း သူ့ယောက်ျား အဝေး ရောက်နေသဖြင့် ပြတ်လတ်နေသည့် အခါမို့ သွေးသား ဆန္ဒကို မလွန်ဆန်နိုင်ပဲ ဦးငယ်အလို ကို လိုက်လျှောမိလေသည်။ ချောငယ် အမေ၏ အပြောအရ ဦးငယ် ညီမှာ ဦးငယ် ၏ လီးထက် လေးပုံပုံ လျှင် သုံးပုံသာ ရှိသဖြင့် ဦးငယ် လီးကြီးကို တွေ့ရတော့ ပထမ လန့်သွားပြီး ချောငယ် ညက ပြောသလို ပြောခဲ့ ကြောင်း၊ နောက်တော့လည်း ဦးငယ် လီးကြီးကို ကြိုက်သွားပြီး သူ့ယောက်ျား ရှိနေချိန်မှာတောင် ဦးငယ် ၏ အလိုးကို လာခံလေ့ရှိကြောင်း။ ထိုသို့ ဖြစ်ပြီး လွင်မာ့ကို မွေး ဖွားပြီးသည့် အချိန် လပိုင်းမှာ ချောငယ် ကို ကိုယ်ဝန်တည်လာခြင်းဖြစ်ကြောင်း ပြောပြလေသည်။ ထိုအခါချောငယ်က၊

“ဟင် အဲဒါဆို ချောငယ်က ဦးငယ် နဲ့ ရတဲ့ ကိုယ်ဝန်လား”

“အဲဒါတော့ ချောငယ် အမေ ကိုယ်တိုင်လည်း မသိပါဘူး ပြောတယ်၊ ဦးငယ်နဲ့ လိုးနေသလို သူ့ယောက်ျားနဲ့လည်း လိုးနေတာ ဆိုတော့ တယောက်ယောက်နဲ့ ရတာပဲ နေမှာပေါ့ကွာ၊ ဦးငယ်တို့ ညီအကိုကလည်း ရုပ်ချင်းဆင်တော့ ပြဿနာလည်း မရှိပါဘူး”

“ဟွန့် ဦးငယ်က ချော ရဲ့ အဖေ ဖြစ်နေရင် ဒုက္ခပါပဲ ချောတော့ ငရဲကြီးတော့မှာပဲ”

“မကြီးပါဘူး ချောငယ်ရယ် ဦးတို့က ဒါတွေ အယုံအကြည်မရှိပါဘူး၊ ဟိုးအရင်က မင်းမျိုးတွေ က ကိုယ့်အမျိုးချင်းချင်း ပြန်ယူနေကြတာပဲဟာ၊ ဦးငယ်က တကယ်တော့ လွင်မာ့ကို တောင် လိုးချင်နေတာကွ၊ သူ့ ကို ဇာတ်သွင်းဖို့က သိပ်မလွယ်တော့ ဦးငယ်မှာ တချိန်လုံး ဘလူးဘော ဖြစ်နေရတာပေါ့”

“ခစ်ခစ် အဲဒါကြောင့် ဦးငယ် နေလို့ ထိုင်လို့ မကောင်း မျက်နှာမကောင်းတချိန်လုံးဖြစ်နေတယ်လို့ လွင်မာ ပြောတာကိုး အဟိ။ သူက တော့ သိမယ်မထင်ဘူး သူ့အဖေက သူ့ကို လိုးချင် နေတယ် ဆိုတာကို၊ ဟော အခုမှ သတိရတယ်။ မနေ့ညက လွင်မာ ဦးငယ် အိပ်ပျော်ပြီး လီးကြီးတောင်နေတာကို ကုတင်ဘေးက နေလာရပ်ကြည့်ပြီး မာစတာဘိတ်လုပ်နေတာ ချောမြင်လိုက်ရတယ်”

“ဟင် တကယ်ပြောတာလား”

ဦးငယ်မှာ ဝမ်းသာအားရ ဖြစ်လာသလို စိတ်လည်း တက်ကြွလာလို့ လီးကြီးမှာ ချက်ချင်းတောင်မတ်လာလေသည်။ လီးကြီးက ချောငယ်ပေါင်ကို လာထောက်နေလေရာ ချောငယ်က တခိခိ ရီရင်း

“ဟင်း ဒါလေး ပြောတာနဲ့တောင် လီးက ချက်ချင်းတောင်လာတာပဲ၊ လုပ်ခွင့်တာရရင် ပြဲပြဲလန်သွားအောင် လိုးပြစ်မှာပဲလားမသိဘူး ဟွန့်”

“အဲလိုလည်းဟုတ်ပါဘူးကွာ ချောငယ်ကို လည်း ဥိးငယ်က လိုးချင်ပါတယ် ချောငယ်အမေကို တောင် ပြန်သတိရမိသေးတယ်၊ ချောငယ်အမေကလည်း တအားထန်တာကွ၊ ညဘက် သူ့ယောက်ျားက ကောင်းကောင်းလိုးပေးပြီးတာတောင် နေ့ခင်းဘက် ဦးငယ်ဆီ လာလာ အလိုးခံသေးတာ ဟဲဟဲ”

“အင်း ချောလည်း အမေ့ဆီ က အမွေရတာနေမယ် ခစ်ခစ် အခုလည်း စောက်ဖုတ်က ယားလာပြီ လာတော့ ဦးငယ် ကောင်းကောင်းလိုးပေးအုံး”
ချောငယ်နှင့် ဦးငယ်တို့ မသိလိုက်သည်က တော့ အိမ်မှာ ပစ္စည်းတခု ကျန်နေခဲ့သဖြင့် လာယူသော လွင်မာက သူတို့ နှစ်ယောက်ကို တွေ့သွားခြင်းပင်။ လွင်မာက ချောငယ်ကို မတွေ့ပဲ သူ့အဖေ အခန်းထဲမှာ အသံတွေ ကြားသဖြင့် ချောငယ် သူ့အဖေ အခန်းထဲ ရောက်နေပြီဟု တွေးကာ သူ့အဖေအခန်းထဲ ဝင်မလို့ သွားလိုက်သည်။ အခန်းတခါးမှာ စေ့ပြီးပိတ်ထားတာ မဟုတ်ပဲ တလက်မ လောက်ဟနေသဖြင့် အခန်းထဲ မှာ ကုတင်ပေါ်မှာ ကိုယ်လုံးတီး နှစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် တုံလှုပ်သွားကာ အပေါက်ဝမှာပင် ရပ်နေလိုက်မိလေသည်။ ထိုအချိန်မှာ ဦးငယ်နှင့် ချောငယ်တို့ စကားပြောနေကြတာမို့ ဘာများပြောနေကြ တာလဲဟုနားကို စွင့်ကာ စပ်စုလိုက်မိသည်။ ချောငယ်မှာ ဦးငယ်သမီး လည်း ဖြစ်ချင် ဖြစ်နိုင်ကြောင်းနှင့် ဦးငယ် ကိုယ်တိုင်က လွင်မာ့ကို လိုးချင်ကြောင်း ဖွင့်ပြောလိုက်ပြီး ချောငယ်က ညဖက်လွင်မာ ဦးငယ်အခန်းလာပြီး မာစတာဘိတ်လုပ်ကြောင်းကို ပြောပြလိုက်တာ ကြားလိုက်ရတော့ လွင်မာ မျက်နှာတခုလုံး နီမြန်းသွားပြီး အလွန်ရှက်သွားလေသည်။ သူ့အဖေ က သူ့ကို လိုးချင်နေမှန်းသိလိုက်ရသဖြင့်လည်း စိတ်ထဲမှာ တမျိုးဖြစ်သွားသည်။ ညဘက်ညဘက် သူသွားသွားချောင်းကြည့်ခဲ့ရသော လီးကြီးကို ပြန်မြင်ယောင်လာမိပြီး ကြည်သည်းလည်း တဖြန်းဖြန်းထသွားခဲ့မိသည်။ နောက်တော့ ဦးငယ်က ချောငယ်ကို လိုးနေသည်ကို ကြည့်ရင်း လွင်မာတယောက် သူ့အဖုတ်ကလေးကို သူပွတ်ရင်း အကြိမ်ကြိမ် ပြီးခဲ့ရလေသည်။ နောက်တော့ သူချောင်းနေတာကို သိသွားမှာ စိုးသဖြင့် အိမ်ထဲ မှ အသံမကြားအောင် ပြန်ထွက်လာခဲ့လေတော့သည်။

လွင်မာ တယောက် တနေ့လုံး သူ့စိတ်ကို သူ ဘယ်လိုမှ ငြိမ်အောင်ထားလို့ မရဖြစ်နေရသည်။ ချောငယ်ကို မနာလို ဖြစ်တာလား၊ တခါမှ မခံစားခဲ့ရဘူးသော ယောက်ျားလီးကြီးကို မိမိ စောက်ဖုတ်ထဲ ထည့်လိုးတာ ခံချင်စိတ် ကလည်း ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ နိုးကြွနေရလေသည်။ ချောငယ်ကိုလည်း သစ္စာဖေါက်သည်ဟု စိတ်ထဲ မှာ တွေးနေမိသည်။ ညနေပိုင်း အိမ်ပြန်ခါနီးကျမှ စိတ်နည်းနည်း တည်ငြိမ်လာသော လွင်မာ တယောက် စဉ်းစား မိသည်မှာ ချောငယ် နှင့်သူမှာ ငယ်ငယ်ကထဲက တဦးကို တဦး ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောလာဆိုလာခဲ့ကြသော ညီအမ ဝမ်းကွဲ ဖြစ်လေရာ၊ အခု အချိန်ကျမှ တယောက်ကို တယောက် မြိုသိပ်ကာ ရင်ထဲ အောင်းထားမည့်အစား ဖွင့်ပြောလိုက်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်လေသည်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရေမိုးချိုး တအိမ်သားလုံး ထမင်းအတူတူ စား၊ တီဗီကြည့် စကား စမြီ ပြောဆိုကြပြီး နောက် အိပ်ယာဝင်ကြဖို့ ကိုယ့်အခန်းကိုယ်ဝင်ကြလေသည်။ လွင်မာ နှင့် ချောငယ်တို့ နှစ်ယောက် သူတို့ အခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ချောငယ်က၊

“ကဲ လွင်မာ ပြောပါအုံး နင် ငါ နဲ့ ဦးငယ်ကို တွေ့သွားတယ်မလား”

ချောငယ်မှာ သူက စပြောမည်ဟု ကြံထားသော်လည်း ချောငယ်က မေးလိုက်သဖြင့် အငိုက်မိပြီး မျက်နှာပျက်သွားလေသည်။

“ဟင် နင် နင် ဘယ်လိုသိလဲ”

“နင် ဆိုင်က ပြန်လာကတဲ က မျက်နှာ ဒီလောက် ပျက်နေတာ၊ ငါသိတာပေါ့၊ ဒိပြင်ကိစ္စဆိုရင် တော့ နင် ငါ့ကို ချက်ချင်းပြောမှာပဲ၊ ဒါပေမဲ့ နင်ငါ့ကို ဘာမှ မပြောသေးတာရယ်၊ ငါနဲ့ ဦးငယ်ကို ကြည့်နေတဲ့ မျက်လုံးတွေရယ်က ငါ အဖြေကို သိနေတယ်လေ၊ ငါကလည်း နင် အဲလို တခါတလေပြန်လာရင် တွေ့ရင် တွေ့ရအောင် ဆိုပြီး တံခါးကို တမင်ဖွင့်ထားခဲ့တာလေ”

“အင်း ငါ မနက်က ပြန်လာတယ်၊ ပထမ တွေ့တွေ့ချင်းတော့ အရမ်းကို ဒေါပွသွားတာ၊ ဒါပေမဲ့ နင်နဲ့ အဖေ တို့ ငါ့အကြောင်းပြောနေတာ ကြားတော့ ငါရှက်ပြီး ထွက်သွားခဲ့တာ၊ ငါတနေ့လုံးစဉ်းစား နေတာ နင့်ကို ဘယ်လို ရင်ဆိုင်ရမလဲ ဆိုတာ”

ချောငယ်က လွင်မာ့ လက်ကို ဆွဲယူလိုက်ကာ ကုတင်ပေါ်တွင် သူ့ဘေးမှာ ယှဉ်ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ပြီးမှ လွင်မာ့ မျက်နှာကို ကြည့်ကာ၊

“နင် ငါ့ကို ဘယ်လိုမှ ရင်ဆိုင်စရာ မလိုပါဘူးဟာ၊ နင်နဲ့ငါဟာ ညီအမလည်းဟုတ် သူငယ်ချင်းလည်း ဟုတ်တာပဲဟာ၊ တယောက်နဲ့ တယာက် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောလို့ရပါတယ်”

“ငါ..ငါ..လည်း အဲလို ထင်တာပဲ၊ ဒါ..ပေ..မဲ့ ဘာကို ပြောရမှန်းမသိဘူးဖြစ်နေတယ်”

“ငါသိတယ် ငါနင့်ကို မနေ့ညက ဦးငယ် အခန်းထဲမှာ ဒီဂျေပွတ်နေတာ မြင်ရကထဲက ငါနင်နဲ့ ဦးငယ်ကို ဖြစ်အောင် ကြံပေးမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားတာ”

“ဟယ် ငါတို့က သားအဖ အရင်းကြီးကို”

လွင်မာ တယောက် တကယ်တမ်းကြားလိုက်ရတော့ ရင်ဖိုသွားသည်။

“အမယ် နင်က လည်း နင်ငါတို့ ပြောတာ ကြားတယ် ဆိုရင် ခုလောက်ဆို သိလောက်ရောပေါ့၊ ငါတောင်မှ ဦးငယ် သမီး ဖြစ်ရင် ဖြစ်နိုင်တာပဲ၊ နင်နဲ့ငါက ဖအေတူ အမေကွဲပေါ့ဟ ခစ်ခစ်”

“အင်း ငါကြားတယ်”

“ဦးငယ်က လည်း နင့်ကို လုပ်ချင်နေတာပါ၊ သူက မစရဲလို့၊ နင်က သာ အလိုတူတယ် ဆိုရင် ချက်ချင်း ဖြစ်သွားမှာ”

“ဟင့်အင်း အဲဒါမျိုးကြီးလည်း ငါ မကြိုက်ဘူး၊ ငါက ငါ့ကို ကြိုးစားတာမျိုးပဲ ဖြစ်စေချင်တာ”

“အင်း၊ အဲဒါကလည်း တမျိုးဖီလင်လေးပေါ့ကွာ၊ ငါနားလည်ပါတယ်၊ အဲလို ဖြစ်အောင် ငါကြံပေးလို့ ရပါတယ်၊”

“ဟွန့် နင်က ငါမသိအောင် အဖေ့ကို သွားပြောမှာပေါ့ သူက အချိန်မရွေးရနိုင်တယ် ဦးငယ် လုပ်ဆိုပြီး အဲဒါဆိုလည်း အဓိပ္ပါယ်မရှိဘူး”

“နင်ဟာလေ အဲဒါကြောင့် အပျိုကြီး ဖြစ်နေရတာ၊ ကဲကဲ ငါ အဲလို မပြောဘူး ငါ့ခေါင်းထဲ မှာ ပလန်ရှိတယ်၊ ဦးငယ်က ငါ့ကို ဘယ်လို စည်းရုံးသွားတယ် မှတ်လဲ၊ ”

“ဘယ်လို စည်းရုံးတာလဲ၊ ငါက နင်ကစတယ်မှတ်လို့”

“အင်း နည်းနည်းတော့ပါတာပေါ့ဟာ သူက ငါ့ကို ရေချိုးခန်းထဲ မှာ လှုပ်ရှားသွားတာ ခစ်ခစ်”

ချောငယ်က သူ့ကို ဦးငယ်က ဘယ်လို ရေချိုးခန်းထဲ လှုပ်ရှားသွားသည်ကို အသေးစိတ် ပြောပြလိုက်တော့ လွင်မာတယောက် စောက်ဖုတ်လေး မှာ အရေများပင် စိုလာရသည်။

“အင်း နင်ပြောတာက တော့ စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ငါက သူ့သမီးအရင်း ဆိုတော့ နင့်လို မျိုး အတင်း ခေါင်းကို ဆွဲပြီး လီးစုပ်ခိုင်းမှာတော့ မဟုတ်ဘူးဟ”

“သိပ်တင်းလာရင်တော့ လုပ်မှာပါပဲ၊ဒါပေမဲ့ တခြားဟာတွေ စဉ်းစားကြည့်ရအောင်”

သို့နှင့် ချောငယ် နှင့် လွင်မာတို့ ခေါင်းခြင်းရိုက်ကာ ဆွေးနွေးကြသော်လည်း ဘယ်ဟာကို မှ ဆုံးဖြတ်လို့ မရ၊ ချောငယ်က နောက ်တော့ လွင်မာ့ကို ပြုံးစေ့စေ့ဖြင့် ကြည့်ရင်း၊

“ကဲ ငါတို့ အဲဒီ ပလန်ကိစ္စကို နောက်ဆက်ဆွေးနွေးကြတာပေါ့၊ လောလောဆယ်၊ ငါ့ကို ဦးငယ်စောင့်နေတော့မယ်၊ နင်လိုက်ချောင်းအုံးမလား၊”

ဟုမေးလိုက်ရာ လွင်မာမှာ ချောငယ် ပုခုံးကို ထုလိုက်ရင်း၊

“နင်ဟာလေ တော်တော့်ကို ထန်တာပဲ၊ သွားသွား ငါလာခဲ့မယ်”

“ငါတို့ က ညီအမတွေလေ၊ အဲလောက်တော့ရှိမှာပေါ့”

“အန်မာကောင်မ၊ ယောက်ျား ရပြီးတာတောင် မဝနိုင်ဘူး ဟွန့်”

“နင်လည်း ရပြီး မှ သိပါလိမ့်မယ်ကွာ ခစ်ခစ်”

ချောငယ်က ပြောပြောဆိုဆို ဖြင့် ထကာ ဦးငယ်အခန်းသို့ ထွက်သွားတော့သည်။ လွင်မာက ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ရက် ကျန်နေခဲ့ရင်း ခနကြာမှ အသာထကာ ဦးငယ် အခန်းဘက်သို့ ခြေဖျားထောက်ကာ လိုက်သွားလိုက်သည်။
ထိုသို့ဖြင့် လွင်မာ တယောက် ချောငယ် နှင့် သူမ အဖေ တို့ လိုးနေကြ သည်ကို ညတိုင်း ချောင်းရင်း က ဦးငယ် လီး ကြီးကို စွဲလမ်းသထက် စွဲလမ်း လာခဲ့လေသည်။ ချောငယ်က ညဖက် သူမဟန်ဆောင်ပြီး သူမ အဖေ လီးကို လာစုပ်ဖို့ တိုက်တွန်းသော်လည်း လွင်မာ က မလုပ်ချင် မလုပ်ရဲ ပဲ ငြင်းသာ နေခဲ့လေသည်။ ချောငယ်လည်း မည်သို့ ကြံဆောင်ရမှန်းမသိပဲ ကျောင်းဖွင့်ချိန် နီးလာသဖြင့် ရန်ကုန်သို့ ပြန်လာခဲ့ရလေသည်။

ထိုသို့ ဖြင့် ချောငယ် ရန်ကုန်ပြန်ရောက်ပြီး နောက် သူမ ယောက်ျား မှာလည်း သင်္ဘောမှ ပြန်မလာသေးတဖြင့် တယောက်ထဲ ဖြစ်နေလေရာ သူမ ဖခင်ဖြစ်သူ က စိတ်မချ။ သူကိုယ်တိုင်လည်း ပင်စင်ယူပြီးကာစ တယောက်ထည်း ဖြစ်နေသဖြင့် သမီး ဖြစ်သူ တယောက်ထည်း ဖြစ်နေတာသိရသဖြင့် သူမ နှင့်အတူလာနေပေးလေသည်။ ဦးငယ် နှင့် တွေ့ကြုံလာခဲ့သည်မို့ သူမ မှာ သူမ မိခင် အပေါ် အမြင်တမျိုး ဖြစ်နေလေသည်။ သူမ မိခင် ပြတ်လတ် နေသဖြင့် ဆန္ဒရမက်ကို ခဲအို ဖြစ်သူ နှင့် ဖြည့်ဆည်း ခဲ့တာကို လက်ခံနိုင်သော်လည်း ယောက်ျား ဖြစ်သူကို လှည်းကျိုး ထမ်းခိုင်း သည့် အပြုအမူကို တော့ သူမ လက်မခံချင်ပေ။ သို့ပေမဲ့ သူမ ကိုယ်တိုင် သူမ သမီး ၏ ဖခင်ကို မသိဘူး ဆိုတော့ ခွင့်လွှတ်ရမည်သာ။ ချောငယ် ဖခင် ဖြစ်သူ၊ ဦးငယ်၏ ညီလည်း ဖြစ်သူ၊ ဦးထွေးမှာ ဦးငယ်လို မဟုတ်ခြေ။ ယခု ချိန်ထိ ကိုယ်လက်လှုပ်ရှား သွားသွားလာလာ ဖြင့် ကျန်းမာသန်စွမ်းနေတုံး ဖြစ်လေသည်။ မိခင်ဖြစ်သူမှာ ဆုံးသွားခဲ့ သည်မှာ သုံးနစ်ခန့် ရှိလေပြီ။

ချောငယ် မှာ ဦးငယ် နှင့် ကောင်းကောင်း စိတ်ကြိုက်လိုး ခဲ့ရသဖြင့် ရန်ကုန်ပြန်ရောက်တော့ ငတ်သလို ဖြစ်နေရသည်။ နောက်တခါ သူမ ဖခင်ဖြစ်သူ မှာလည်း ဦးငယ် နှင့် ရုပ်ချင်း ဆင်၊ အရပ်အမောင်းလည်း ဆင်ပြန်လေရာ သူမ စိတ်ထဲ မှာ တခါတခါ သူမ ဖခင်နှင့် ပင် အိပ်ချင်စိတ်ပေါ် လာခဲ့ရသည်။ နောက်ပြီး သူမ ဖခင်အရင်းက မည်သူ ဖြစ်မည်လည်း ဆိုတာကို သူမ အရမ်းကို သိချင်နေမိလေသည်။

ယခု အခါ သူမ တိုက်ခန်းမှာ လည်း သူမ နှင့် သူမ ဖခင် နှစ်ယောက်ထည်း နေတာမို့ သူမ မှာ အိမ်နေရင်း အဝတ်အစားတို့ကို သိပ်ဂရုမထားပဲ ဝတ်စား မိသည်။ တခါတရံ ဂါဝန်တိုတိုကို လည်း စိတ်ရလျှင်ရသလို ဝတ်မိသည်။သူမ ဖခင် ၏ မျက်လုံး တို့ အရောင်တောက်လာသည်ကို သူမ သတိထားမိလာသည်။ သူမ ကိုယ်တိုင်ကလည်း ရမက် ဆန္ဒတွေ ထကြွ နေသည်မို့ မသိမသာ တမင် ရှိုး တာလေး တွေပင် လုပ်မိလေသည်။ သူမ ဖခင် ပုဆိုးအောက်မှ ထိုးထိုးထောင်ထောင် ကြီး ကလည်း သူမ ရင်တွေကို ခုံ စောက်ဖုတ်လေးကို စိုစွတ်လာစေခဲ့သည်။
နောက်တော့ တဏှာစိတ် က ငယ်ထိပ်ရောက်လာခဲ့သည်။ဦးငယ် နဲ့ တောင် အလိုးခံလာခဲ့တာ၊ တကယ်တော့ ဦးငယ်ကတောင် သူမ အဖေအရင်း ဖြစ်ဖို့ များသည်မဟုတ်လား၊ သူမ ဖေဖေ သို့မဟုတ် ဦးထွေးကို ရအောင် မြူဆွယ်တော့မည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ အိမ်နေရင်း ထမိန်သား ပျော့ပျော့ တို့ တီရှပ်တို့ ကို အောက်ခံ ဘာမှ မပါပဲ ဝတ်ကာ အဖေ့ရှေ့ အမျိုးမျိုး ရှိုးလုပ်သည်။ ဦးထွေး ရဲ့ မျက်လုံးတွေက အငွေ့တွေ တထောင်းထောင်းထနေသည်။ သို့သော်လည်း သမီး ဆိုတော့ မထိရဲ မကိုင်ရဲ ၊ မျက်လုံးကို တောင် တိုက်ရိုက်မကြည့်ရဲ၊ ခိုးပြီး ကြည့်နေရသည်။

ချောငယ် စောင့်နေသော အခွင့်အရေး တရက်တော့ ရောက်လာခဲ့သည်။ မိုးကြီးလေကြီး ကျပြီး မိုးတွေ ထစ်ချူံး ရွာတဲ့ညတည။ လျှတ်စီး တွေ တဖြန်းဖြန်းလက်နေသည့်အချိန် ဦးထွေး အိပ်နေသည့် အခန်းသို့ ချောငယ် ရောက်လာသည်။ ကြောက်လို့ ဖေဖေ နဲ့ အတူအိပ်မလို့ လာသည် ဆိုတော့ တယောက်အိပ် ကုတင်ကျဥ်းကျဥ်း လေး မှာ ဘေးဘက်ကို တိုးပေးသည်။ ချောငယ်က ဦးထွေး နောက်ကျောမှ ဖိကပ်ကာ အိပ်သည်။ သူမ ရင်သားတွေက ဦးထွေး ကျောကို ဖိမိတော့ ဦးထွေး လီးကြိးက မတရားတောင်နေလေပြီ။ မိန်းမ ကိုယ်သင်းနံ့ နှင့် နူးညံ့‌ထွေးအိသည့် အထိအတွေ့တို့က မည်သည့် ယောက်ျား သားကို မဆို လီးတောင်စေမည်မှာ မလွဲ။
သို့သော်လည်း မိမိ သမီး ပဲလေ ဆိုပြီး ဦးထွေးတယောက် ကြိတ်မှိတ်ကာ အိပ်သည်။ ချောငယ်က သူ့ကျောမှ ပြန်ခွာပြီး တဖက်ကို လှည့်ကာ သူ့ကို ကျောပေးအိပ်သွားတော့မှ ဦးထွေး သက်ပြင်းချနိုင်သည်။ နောက်တော့ ဦးထွေး အိပ်မောကျသွားခဲ့ရသည်။

ဦးထွေး တဘက်စောင်း အိပ်ပျော်နေရာမှ ညှောင်းလာသဖြင့် အလိုလို တဖက်သို့ လှည့်လိုက်မိသည်။ ဦးထွေး ဆီမှ အသက်ရူသံ မှန်မှန်ကြောင့် သူတကယ် အိပ်ပျော် နေမှန်း ချောငယ်သိလိုက်သည်။ သူမ လက်ကလေးကို အသာနောက်ပြန်ပြစ်ကာ ဦးထွေး ပြောလျော့နေသည့် ပုဆိုးကို အသာဆွဲချလိုက်သည်။ သူမလက်ကလေး ဖြင့် အသာလှမ်းစမ်းလိုက်တော့ လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီး ကို စမ်းမိသည်။ လီးကြီးက မတောင်ပဲ နဲ့ ကို အတော်တုတ် ပြီး ကြီးတာပါလား၊ ဦးငယ် ပြောတုန်းက တော့ ချောငယ် အမေက သူ့ယောက်ျား လီးက ဦးငယ် လီး ရဲ့ လေးပုံ သုံးပုံလောက်ပဲ ရှိတယ် ဆို ၊ ချောငယ် လက်ကလေး ရဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် လီးကြီးက လူးလွန့် လာသည်။ တဖြည်းဖြည်းချင်း နိုးထလာသည်။ ဦးထွေး နိုးသွားမှာစိုး သဖြင့် ချောငယ် သူမ လက်ကို အမြန်ရုတ်လိုက် သည်။ သူမ ဝတ်ထားသည့် ထမိန်ကို အနားမှ ဆွဲကာ ခါးပေါ် လိပ်တင်လိုက်သည်။ ဦးထွေး ရင်ခွင်ဆီသို့ သူမ ကျောလေးကို တိုးကပ်ရင်း သူမ ဖင်လုံးကြီးကို ဦးထွေး ပေါင်ခွဆုံဆီ သို့ ကော့ပေးလိုက်သည်။ ဦးထွေး လီးပူနွေးကြီး က သူမ ဖင်သားအေးအေး ကို ထိပြီး တဖြည်းဖြည်း ထောင်ထလာသည်။ သူမဖင်ကို ဟိုရွေ့ ဒီရွေ့လုပ်ရင်း မှ ဦးထွေး လီးကြီး ဖင်သားနှစ်လုံးကြားသို့ တည့်တည့် ရောက်စေလေသည်။ သူမ ကိုယ်လေးကို လူးလွန့် လိုက်တော့ ဦးထွေး လိးတန်ကြီးက သူမ ပေါင်တွင်းသား များကို ပွတ်သတ်မိလေရာ သူမကိုယ်လေး ပင် တုံတက်သွားရလေသည်။

ဦးထွေး ကိုယ်တိုင်က လည်း အိပ်မက် ထဲတွင် ချောငယ် နှင့် တွေ့နေလေသည်။ သို့သော်လည်း အိပ်မက်ထဲမှာ ဖြစ်နေသည်က သူတို့ နှစ်ယောက် တိမ်တွေပေါ်မှာ ရောက်နေကြသည်။ ဦးထွေး မှာ လည်း မိန်းမ ဆုံးပြီး တကိုယ်ထဲ နေရင်း ပင်စင်လည်း သွားတော့ အားသည့် အချိန်တွင် အင်တာနက်ပေါ် က အောကားတွေကို ကြည့်နေဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် ဂျပန် ကားတွေ။ ဂျပန်အဖိုးကြီးတွေ က သူတို့ ချွေးမ တွေ သမီးတွေ၊ တချို့ဆို မြေးအရွယ်လောက်တောင် ရှိမည် ကို ကြံကာ လိုးနေသည့်ကားတွေကို သူအကြိုက်ဆုံး၊ အခု သူ့သမီး ချောငယ် အိမ်မှာ လာနေတော့ တခါတလေ ချောငယ် ဂါဝန်ဝတ်လျှင် မြင်ရသည့် ပေါင်လုံးကြီးတွေ၊ ထမိန်အသား ပျော့ပါးပါး ကို အတွင်းခံမပါပဲ ဝတ်လျှင် တလုံးချင်း ခါယမ်းသွားသော ဖင်လုံးကြီးများ ၊ စတာတွေက သူ့တဏှာသွေး တွေကို ငယ်ထိပ်ထိ တက်ရောက်စေလေသည်။ ဒီအရွယ်ရောက်မှ ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး ဂွင်းထု ပြစ်ရသည်က လည်း ခနခန။ ဂွင်းထုသည့် အချိန် မှန်းမိသည့်သူ က ချောငယ်။ အဲတော့ လည်း ချောငယ် ကို အိပ်မက်ထဲ ခနခန မြင်မက် နေမိတာက အဆန်းမဟုတ်တော့။ ယခုလည်း တိမ်ပေါ်မှာ တခစ်ခစ် ရီရင်း ရှေ့က ပြေးနေသော ချောငယ်ကို သူက အနောက်က လိုက်ဖမ်းနေသည်။ ကုလားကားထဲက ဇာတ်ဝင်ခန်းသလိုလိုပင်၊ နောက်တော့ ချောငယ်ကို သူဖမ်းမိသွားပြီး ချောငယ် အနောက်မှ ခါးလေးကို ကိုင်ဆွဲကာ ရင်ခွင်ထဲ ထည့် ဖက်လိုက် သည်။ ချောငယ် ဝတ်ထားသည့် ဂါဝန်အသား ပျော့ပျော့ ကြောင့် သူ့လီးတန်ကြီးက ချောငယ် ဖင်နှစ်လုံးကြား မှာ အမြှောင်းလိုက် ကပ်နေသည်မှာ အသားချင်း ပွတ်မိနေသလိုပင်၊ အထိအတွေ့ က အရမ်း ကို လက်တွေ့နှင့် နီးစပ်လှသဖြင့် သူလန့်သွားသည်။ ငယ်ငယ်တုန်းက လို အိပ်မက်ထဲ သေးပေါက်ချနေတာ ပေါင်တွေ နွေးကနဲ စိုသွားမှ အိပ်မက်ထဲ ပေါက်မိမှန်းသိသလို ဖြစ်ရသည်၊ ယခုလည်း တကယ်ဖြစ်နေသလိုမို့ အိပ်ယာထဲ လရည်တွေ ပန်းထွက်မိမှာ စိုးသွားသည်။ ထိုစိတ်ကြောင့်ပင် ဦးထွေး လန့်နိုးလာသည်။ ဟိုက်၊ ငါ့လီး က ချောငယ် ဖင်ကြားထဲမှာပါလား ၊ ဘယ်လို ဖြစ်သွားရတာလဲ။

ဦးထွေး လီးကြီး ဆတ်ကနဲ တုံကာ သူ့ကိုယ်လည်း လူးလွန့်လိုက်တော့ သူမ အဖေ နိုးလာပြီ ဆိုတာ သိလိုက်သည်။ သူမ အသက်ကို ပုံမှန်ဖြစ်အောင် ရူရင်း လုံးမှ မလှုပ်ရှားပဲ အိပ်ပျော်ချင် ယောင်ဆောင် နေလိုက်သည်၊ သူမ စောက်ဖုတ်ကလေးမှ စောက်ရည်တွေ စီးကျနေတာကတော့ တားလို့ မရခြေ။

ဦးထွေးမှာ သူ့လီးတန်ကြီး သမီး ဖင်ကြားထဲ အမြှောင်းလိုက် ဝင်နေတာ သိလိုက်ရတော့ လီးက ပိုမာတောင်လာ သည်။ ချောငယ် ကိုယ်လုံးကလေးက လည်း သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ နွေးထွေးလို့ ၊ အပြင်က မိုခြိမ်းသံ လျှပ်စီး ပြက်သံတွေထက် သူ့နှလုံးခုံသံ က ပိုကျယ်နေသည်ဟု ပင်ထင်မိသည်။ ဒီလိုပုံမျိုး အဖြစ်အပျက်မျိုး ကို စိတ်ကူးယဥ်ခဲ့ ရတာ ကြာလှပြီ၊ အခု မရွယ်ပဲ နဲ့ စော်ကဲ မင်းဖြစ်တာလား၊ သို့သော်လည်း နှစ်ဦးစလုံးရဲ့ ကိုယ်အနေအထားက ဒီလို မျိုး ကွက်တိ ဖြစ်နေဖို့ ဆိုတာ တော်တာ် မလွယ်တဲ့ ကိစ္စ ဆိုတာ ဦးထွေး ချက်ခြင်းတွေးမိသည်။ ချောငယ် အသက်ရှူသံကို နားထောင်ကြည့်တော့ ပုံမှန်လိုပင်။ တကယ်အိပ်ပျော် နေတာလား၊ ဦးထွေး က ကိုယ့်ကံကိုယ် သိပ်မယုံ၊ သူ့ကိုယ်ကို ခြေရင်း ဖက် အသာလေး အနည်းငယ် လျှောဆင်း လိုက်တော့ လီးကြီးက အပေါ် ကို ထောင်တက်လာသည်။ ပေါင်နှစ်လုံးဆုံရာ နှင့် တည့်တော့ ဦးထွေးက သူ့ဖင်ကို အသာကော့ ပြီး ရှေ့သို့ အသာထိုးသွင်းကြည့်ရာ ချောပြီး ဝင်သွားသည်။ ဟာ စောက်ရည်တွေ ရွဲလို့ပါလား။ သူ့လီး ဒစ်ဖူးက လည်း ချောငယ် စောက်ဖုတ် နူတ်ခမ်းတွေကို ပွတ်တိုက်မိ သွားတော့ ချောငယ် ကိုယ်လေး တုံတက်သွားပြီး အသက်ရှူ အနည်းငယ်မှားသွားရသည်။

ဦးထွေး သဘောပေါက်သွားပြီ။ ချောငယ်လည်း သူ့လိုပင် လိုချင်နေတာဖြစ်မည်။ လီးနဲ့ စောက်ပတ် အဲလောက်ကပ်မှ တော့ ခွာနိုင်ဖို့ လမ်းမမြင်ပြီ။ ရှေ့ဆက်တိုးဖို့ရာပဲ ရှိတော့သည်။ ဦးထွေး ကအတွေ့အကြုံ ရင်ကျက်သူမို့ ဘယ်လို ပုံစံ ဆို ဘယ်လို လုပ်ရမယ် ဆိုတာက သိပြီးသား၊ သူ့ဒူးကို အသာညွှတ်ကာအောက်သို့ အနည်းငယ် လျောဆင်း လိုက်တော့ လီးကြီးက အပေါ် ထောင်လာသည်။ အပေါ် ကို ကော့တင် ကာ ထိုးလိုက်တော့ လီးဒစ်ဖူးက စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသား နှစ်ခုကို ထိုးခွဲကာ စောက်ဖုတ်ထဲ နစ်ဝင်သွား သည်။

..အိ….

ချောငယ် က ခေါင်းအုံးအနားကို သူမ ပါးစပ်ဖြင့် ဖိကိုက်လိုက်သည်။ ဒါတောင် အသံတိုးတိုးလေး ထွက်သွားသည်။ ဦးထွေး က မကြားချင်ယောင်ဆောင်ကာ နည်းနည်း ထပ်ထိုးထည့်သည်။ စောက်ရည်တွေ တအားရွဲနေတော့ စေးစေးကျပ်ကျပ်လေး ပေမဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဝင်သွားသည်။ ဦးထွေး က နည်းနည်း ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်ထိုးသွင်းလိုက်၊ လုပ်ရင်း လုပ်ရင်း သူ့ ပေါင်ခြံနှင့် ချောငယ်ဖင်လုံးကြီးတို့ ဖိကပ်မိသည်အထိ လီးကြီးက ဝင်သွားလေပြီ။ သို့သော်ဖင်လုံး ကြီးခံနေလို့ လီးက အဆုံးထိ မဝင်သေး။ ဦးထွေးက ချောငယ်ပေါင်လုံးကြီးတလုံးကို အသာမ လိုက်သည်၊ သူ့ပေါင်တလုံးကို ချောငယ် ပေါင်နှစ်လုံး ကြားသို့ ထိုးသွင်းလျှက် လီးကို ထပ်ကော့ထိုးတော့ လီးက အဆုံးအထိ ဝင်သွားသည်။ တပေါင်ကျော် လိုးသည့် ပုံစံ ဖြစ်လေသည်။

ဦးထွေးက သူ့ပေါင်ပေါ် ထပ်နေသည့် ချောငယ် ပေါင်တဖက်ကို ကိုင်ထိန်းရင်း စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကို အဝင်အထွက် ပုံမှန် ဖြင့် စလိုးလေသည်.။ ချောငယ် ကိုယ်တိုင်က လည်း အလိုးခံချင်နေသည်ကို သိသွားပြီမို့ ဘာမှ ထိန်းမနေတော့၊ လိုးရင်း ဖြင့် အရှိန်ရလာတော့ ဆောင့်ချက်တွေက မြန်ပြီး ကြမ်းလာခဲ့သည်။

“ဖွတ်…ဖတ်….ဖွတ်..ဖတ်.”

“အု .အု အားးး…ရှီးးးးးးး”

ချောငယ် ပါးစပ်က ခေါင်းအုံး အနားကို ကိုက်ထားလို့ အသံတော့ သိပ်မထွက်၊ လည်ချောင်းက အသံကို တော့ မထိန်းနိုင်။

ဦးထွေး ဆောင့်ချက်တွေ ကြမ်းလာသည်။ ချောငယ် စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ညှစ်လာတေ့ ချောငယ် ပြီးသွားပြီ ဆိုတာ သူသိလိုက်သည်။ လူ့လီးကြီးကလည်း အလွန်ကို ယားယံလာပြီ မို့ စိတ်ကို မထိန်းထားတော့ပဲ လွတ်ပေးလိုက်သည်။ လီးထိပ်မှ လရည်တွေ ချောငယ် စောက်ဖုတ်ထဲ တဖျောဖျော ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။ ဦးထွေး ချောငယ် ဖင်လုံးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ စိမ်ကာ ငြိမ်နေလိုက် မိသည်။ ခနအကြာမှ ကိုယ်ချင်းခွာလိုက်ရာ မပျော့မမာ လီးကြီး ပလွတ်ကနဲ လျှောထွက်လာခဲ့ သည်။

ဦးထွေး အိပ်ယာပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်လှဲလိုက်ရင်းမှ ဟိုက် ငါဘာတွေ လုပ်မိပြီလဲ ဟု နောင်တရနေမိသည်။ ချောငယ် ကလည်း သူ ထားခဲ့သည့်အတိုင်း သူ့ကို ကျောပေးပြီး အိပ်နေသည်။ ဦးထွေးက တွေးမိသည်မှာ ချောငယ် တကယ်အိပ်ပျော်နေတာပဲ ဖြစ်မည်၊ သူမ အိပ်မက်ထဲမှာ အလိုးခံနေရသည်ဟု မက်သဖြင့် စောက်ရည်တွေ စိမ့်ထွက်နေတာဖြစ်မည်။ တကယ်တော့ မဖြစ်နိုင်မှန်း ဦးထွေး သိသိကြီး ဖြစ်သော်လည်း သူ့ကိုယ်သူ လိမ်ဖို့ ကြိုးစားခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ ကိုယ်လည်း ကိုယ့်ဘာသာ အိပ်ပျော် နေဟန်ဆောင်လိုက် လျှင် ဘာမှ မဖြစ်နိုင်တော့။ ထိုအတွေးဖြင့် ချောငယ်ကို ကျောပေးကာ အိပ်လိုက်လေသည်။
ဦးထွေး အိပ်ယာက နိုးတော့ သူ့ဘေးမှာ ချောငယ် မရှိတော့ခြေ၊ အိပ်ယာပေါ် မှာ နှပ်ပြီး ညက အဖြစ်အပျက်ကို တွေးချင်ပေမဲ့ ဆီးက အရမ်းတင်းနေသည်။ သေးပေါက်မှ ပဲ ရတော့မည်မို့ အိပ်ယာက ထပြီး နောက်ဖေး အိမ်သာသို့ သွားလေသည်။ လမ်းကမီးဖို ထမင်းစားခန်းကို ဖြတ်သွားရသည်။ မီးဖို ထမင်းစားခန်းတွင် အင်္ကျီရင်ဖုံးလက်ရှည်အဖြူ၊ ထမိန်အစိမ်း နှင့် ချောငယ် တယောက် ကျောင်းသွားဖို့ အဆင်သင့် ဖြစ်နေပြီ ဆိုတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူ လျှောက်လာတာမြင်တော့ ချောငယ်က ပြုံးပြီး။

“ဟော ဖေဖေ နိုးလာပြီလား။ မိုးအေးအေး နဲ့ အိပ်ကောင်းနေတယ်ထင်တယ်၊ သမီးတောင် ဒီလောက်မိုးတွေ ခြိမ်းနေတဲ့ ကြားက ဘယ်လို အိပ်ပျော်သွားမှန်း မသိလိုက်ဘူး”

” အင်း မိုးအေးအေး နဲ့ ဆိုတော့ နေမြင့်သွားတာနေမယ်သမီး သွားတော့မလား ခနလေး ဖေဖေ မျက်နှာ အမြန်သစ်လိုက်မယ်”

“အချိန်ရသေးတယ် ဖေဖေ မျက်နှာသစ်ပြီး ကော်ဖီလေး နဲ့ ပေါင်မုန့်ထောပတ်သုပ် စားလိုက်ဦး ရသေးတယ်”

ဦးထွေး ကမန်းကတမ်း ရေချိုးခန်းဝင် သေးပေါက်လိုက်သည်။ သေးပေါက်ရင်း မှ မမာတမာ ဖြစ်နေသော သူ့လီးကြီးကို ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ လီးကြီးမှာ ညက သူ့လရည်များနှင့် ချောငယ် စောက်ရည်တို့ က ခြောက်ပြီး အဖြူမှုံ တချို့တွေ့နေရသည်။ ညက အဖြစ်အပျက်ကို ပြန်မြင်ယောင်ခံစားရင်း လီးကြီးက ချက်ချင်းမာတောင်လာသည်။ သေးပေါက်ရင်း ရေအေးအေး ဖြင်း ဆေးလိုက်မှ နည်းနည်း အတောင်ကျသွားသည်။ နောက်တော့ မျက်နှာ ကမန်းကတမ်းသစ်ကာ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။

ချောငယ် ဖျော်ပေးထားသော ကော်ဖီနှင့် ‌ပေါင်မုန့်ထောပတ်သုပ် ကို စားလိုက်သည်။ သူမ ကျောင်းသွားမည့် ခြင်းထဲ ထမင်း ဗူးထည့်နေသော ချောငယ်က ကြက်ဥပြုတ် ပုဂံလေးကို ဦးထွေးရှေ့တိုးပေးလို်ရင်း၊

“ကြက်ဥပြုတ်လည်းစားလိုက်ဦး”

ဟု ပြောလိုက်သည်။ ပြီးမှ သူမ မျက်နှာလေး နီရဲသွားသည်ကို ဦးထွေး တွေ့လိုက်ရသည်။ ဦးထွေးက မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး၊ ကြက်ဥပြုတ်ကို ကောက်ယူကာ စားလိုက်သည်။

“ကဲကဲ သမီး နောက်ကျနေမယ် သွားရအောင်”

ဟု ဆိုကာ ထလိုက်လေသည်။

ဦးထွေးက မနက် ချောငယ် ကျောင်းသွားလျှင်လာခေါ်သော ဖယ်ရီ ရပ်သည့် လမ်းထိပ်နားထိ လိုက်လိုက်ပို့ပေးသည်မှာ ထုံးစံ ဖြစ်လေသည်။ သူတို့အခန်းပြင်ရောက်တော့ ဦးထွေးက တံခါးကို သော့ခပ် နေစဥ် ချောငယ် က အရင် ဆင်းသွားလေသည်။

“ဖေဖေ အချိန် နည်းနည်းနောက်ကျနေပြီ သမီး သွားတော့မယ် ”

“အေးအေး သွားနှင့် ဖေဖေ လိုက်လာခဲ့မယ်”

ဦးထွေး အောက်ရောက်တော့ ချောငယ် က သူ့ရှေ့ခြေလှမ်း ဆယ်လှမ်းအကွာလောက်ရောက်နေလေပြီ။ ဦးထွေးက သုတ်သုတ်လေး အနောက်က လိုက်သွားပြီး ငါးလှမ်းခန့်အကွာတွင် ချောငယ် နောက်ပိုင်းကို လှမ်း ကြည့်မိတော့ သူ့လီးက ချက်ချင်းမာတောင် လာပြန်သည်။ ချောငယ် ၏ခါးကျပ်အင်္ကျီလေး အောက်မှ ကားစွင့်နေသော တင်ပါးကြီးများက ထမိန်အစိမ်းရောင် ရင့်ရင့် အောက်မှ လုံးထ နေပြီး လမ်းအမြန် လျှောက်သွား နေသဖြင့် တင်သား လုံးများ က တလုံးတက် တလုံးဆင်း တုံခါ လှုပ်ရမ်း ဖြစ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ငါ ညက အဲဒီ ဖင်နှစ်လုံး ကြားထဲက လိုးခဲ့တာပါလား ဆိုသည့် အသိက လီးကြီးကို ဆတ်ဆတ်ခါသွားစေလေသည်။ ထို ဖင်နှစ်လုံးကို ကြည့်ကောင်းကောင်းနှင့် အနောက်မှ ကြည့်လိုက် လာသည့် ဦးထွေး တယောက် ဖယ်ရီ ကြိုမည့် နေရာရောက်သဖြင့် ချောငယ် ရပ်လိုက်တာကို ပင် သတိမထားမိပဲ သူ့မျက်နှာကို ချောငယ် လှမ်းကြည့်လိုက်မှ ရုတ်တရက် သတိရသွားလေသည်။ ချောငယ်မှာ လည်း သူမ အဖေ သူမနောက်မှ ဘာကြည့်ပြီး လိုက်လာသည်ဆိုတာကို ချက်ချင်း သဘောပေါက်လိုက်သဖြင့် မျက်နှာကလေး ရဲသွား သည်။ ဦးထွေးလည်း ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ဖြစ်သွားရသည်။ နောက်တော့ ဖယ်ရီကား ‌ရောက်လာသဖြင့် ချောငယ် တယောက် ကားပေါ်တက် ပါသွားတော့သည်။

ဦးထွေး နေ့ခင်းဘက် တယောက်ထည်း ညက အဖြစ်အပျက်ပြန်တွေးရင်း ဂွင်းတချီထုလိုက်သေးသည်။ ပြီးတော့ မောမော နှင့် အိပ်ပျော်သွားလေသည်။

ညနေဘက် အိပ်ယာက ထတော့ လူက လန်းဆန်းနေပြီ။ နာရီ ကြည့်လိုက်တော့ ချောငယ် ပြန်လာခါနီး ပြီမို့ ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲကာ ကားဂိတ်သို့ ထွက်လာလိုက်သည်။ ချောငယ် ရောက်လာတာနှင့် သူတို့ နှစ်ယောက် အနီးနားက စျေးလေး ထဲ ဝင်ကာ ဟင်းချက်စရာတိုလီမှုတ်စဝယ်လေသည်။ ပြီးမှ အိမ်သို့ ပြန်လာကြသည်။

နေ့တဓူဝ ထုံးစံအတိုင်း ချောငယ်က ထမင်းဟင်းချက်ပြုတ် ရေမိုးချိုး ပြီး သူတို့ သားအဖ နှစ်ယောက် ညနေစာစားကြသည်။ နောက်တော့ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ တီဗီထိုင်ကြည့်ကြသည်။ ထုံးစံတိုင်း တနေ့လုံးမှောင်နေသော မိုးက ရွာချပြန်လေသည်။ သို့သော်လည်း မ‌နေ့ကလို လေကြီးမိုးကြီးတော့ မဟုတ်။ မိုးလည်း သိပ်မခြုံး လျှတ်စီးလည်း သိပ်မလက် တော့ ဦးထွေး တယောက် မိုးလေဝသကို ကျိမ်ဆဲ နေမိသည်။

” မိုးက လည်း သဲလာပြန်ပြီ ဖေဖေ ညတုန်းကလိုများ လျှတ်စီးလက် မိုးခြိမ်းဦးမလားမသိဘူး”

“အခြေအနေကြည့်ရတာတော့ ညနက်ရင် ဖြစ်မယ်ထင်တယ် ခုနတောင် လျှတ်စီး တဖြတ်ဖြတ်တွေ့တယ်မီးရဲ့”

“အင်း မထူးပါဘူး ဒီညလည်း ဖေဖေ နဲ့ လာအိပ်ရမယ်ထင်တယ်”

“လာခဲ့ပေါ့ သမီးရဲ့ ဖေဖေ့ အိပ်ယာက ကျယ်ပါတယ်”

ချောငယ်မှာလည်း တကယ်တော့ တနေ့လုံး ကျောင်းမှာ စာသာသင်နေရသော်လည်း စိတ်က လူနဲ့ ကပ်မနေပေ။ ညတုံးက အဖြစ်အပျက်ကို ပဲ တွေးနေမိပြီး စောက်ဖုတ်မှာ စောက်ရည် တစိုစို ဖြစ်နေရသည်။ ညက သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်လာသည့် လီးတန်ကြီးမှာ ဦးငယ် လီးထက် မကြီးရင်သာနေမယ်။ ငယ်တော့ မငယ်ကြောင်း သူမ အတွေ့အကြုံအရ သိနေလေသည်။ သူမ ကိုယ်တိုင် အသံထွက် မငြီးမိအောင် ခေါင်းအုံး ဒေါင့်စွန်းကို ကိုက်နေခဲ့ရသည်မဟုတ်လား။ ဒါဆိုရင် ဦးငယ်ကို ပြောပြသော သူမ အမေ က ဘာသဘောနဲ့ လိမ်ရတာလည်း ဒါမှ မဟုတ် နောက်ပိုင်းမှ လီးက ကြီးလာတလား အဲဒါလည်း မဖြစ်နိုင်။ အဲဒါတွေထက် အရေးကြီးတာက ညက အဖြစ်အပျက် ကို သူမ အဖေ ကိုယ်တိုင်က မသိချင်ယောင် ဆောင်နေသလို သူမ ကလည်း မသိချင်ယောင် ဆောင် နေခဲ့ကြသည်။ သို့သော် လည်း နှစ်ယောက်စလုံးက သိနေကြသည်မဟုတ်လား။ အဲဒီကိစ္စ ဘယ်လို ရှေ့ဆက်ကြမှာလဲ။ သူမ ကလည်း လိုချင်နေသေးသလို၊ သူမ ဖေဖေ ကလည်း လိုချင်နေသေးမှန်း သူမသိသည်။ မနက်က သူမ ကို ကားဂိတ်လိုက်ပို့တော့ သူမ ဖင်ကိုစားတော့ ဝါးတော့မလို ကြည့်နေသော သူမ ဖေဖေ ကြောင့် သူမ ကိုယ်တိုင်ပင်စောက်ဖုတ်လေး မှာ စောက်ရည်ကြည်တို့ စိုတိုတို ဖြစ်ခဲ့ရသည်မဟုတ်လား။ သို့ပေမဲ့ သားအဖ ဆိုသည့်တံတိုင်း က ကာစည်းနေသည်မဟုတ်လား။ ညီမဝမ်းကွဲ လွင်မာ့ ကို သတိရမိသည်။ လွင်မာ က ပိုဆိုး မှာ သေခြာသည်။ တခါမှ ယောက်ျားလီး ဖြင့် အလိုးမခံဘူးသေးသော အပျိုကြီးမဟုတ်လား။ အားမှ ဖုံးဆက်လိုက်ဦးမည်ဟု တွေးထားလိုက်သည်။

“ကဲ ဖေဖေ အိပ်ချင်နေပြီ ဒီနေ့တော့ စောစော အိပ်တော့မယ် သမီး အိပ်ချင်တဲ့ အချိန် လာဝင်အိပ်နော်”

ဟု ဦးထွေးမှာ ပြောပြောဆိုဆို ဖြင့် ထသွားလေသည်။ မိုးသည်းသည်း ရွာလို့ မှောင်မဲ နေသော်လည်း ချောငယ် နာရီမော့ကြည့်လိုက်တော့ အချိန် က ၇ နာရီလောက်ပဲ ရှိသေးသည်။ အေးလေ ငါလည်း ဒီနေ့ ဘာမှ လုပ်စရာမှ မရှိတာ မနက်ကျောင်းသွားဖို့လိုတာလေး တွေ ပြင်ပြီး အိပ်ယာဝင်လိုက်မယ်လေဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဆင်ခြေပေး မိလေသည်။

အားလုံးပြင်ဆင်ပြီးတော့ အိပ်ယာဝင်ကာနီး တီရှပ်နှင့် ထမိန်အပျော့ ပါးပါး တထည်ကို အေက်ခံ ဘရာပင်တီ မဝတ်တော့ပဲ ဝတ်လိုက်သည်။ ပြီးမှ သူမ ဖေဖေ အခန်းတွင်းသို့ ဝင်လိုက်လေသည်။ အခန်းတွင်း မှာ ညမီးလုံး သေးသေးမှိန်မှိန်လေး တလုံးသာ ခလုပ်မတိုက်မိအောင် ထွန်းထားပြီး တခြား အရာတို့ကို ပြက်ပြက်ထင်ထင် မမြင်ရခြေ၊ အမှောင်ထဲ ခန မျက်လုံးအသားကျ သွားမှ ဇာခြင်ထောင် ပါးပါးလေး ထဲ သူမ အိပ်မည့်ဖက်ကို ကျော ပေးကာ စောင်ခြုံ အိပ်နေသည့် သူမ ဖေဖေ ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ချောငယ် ခြင်ထောင်ထဲ အသာဝင်လိုက်ပြီး ဦးထွေးကို ကျောခြင်းကပ်လျှက် လှဲကာ ဦးထွေးခြုံထားသည့် စောင်ကို အသာဆွဲပြီး ဝင်ခြုံလိုက်သည်။

ဦးထွေးမှာ အသက်မှန်မှန်ရူရင်း အိပ်ပျော်ချင်ယောင် ဆောင်နေသည်။ ချောငယ် လည်း ရင်တခုံခုံဖြင့် ကြိုးစား ပြီး အိပ်လေသည်။ နာရီဝက်ခန့်ကြာတော့ ဦးထွေးမှာ ကိုယ်ကို တပတ်လှိမ့်လိုက်သည်။ ယခုတော့ ချောငယ်ကျောပြင် မှာ သူ့ရင်ဘတ်နှင့် ထိကပ်နေသည်။ မာတောင်နေသော သူ့လီးကြီးက ချောငယ် ဖင်နှစ်လုံးကြားကို တန်းပြီး အမြှောင်းလိုက်ဖိကပ်တိုးဝင်လာသည်။ ချောငယ် ကလည်း သူမဖင်လေးကို အသာကော့ပေးလိုက်တော့ ထမိန်ပါးပါးလေး နှင့် အတူ ပူ‌နွေးနွေး လီးတန်ကြီးက သူမ ပေါင်နှစ်လုံးကြားသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။ သူမ စောက်ဖုတ်ကလေးကတော့ စောက်ရည်ကြည်တို့ဖြင့် စိုစွတ်နေလေပြီ။

နှစ်ယောက်သား ဘေးတစောင်း ထပ်ရက် ထိုပုံစံကလေး ဖြင့် ခနတာ ငြိမ်နေကြသည်။ ဦးထွေးလက်ချောင်းကလေးက သူမ ထမီကို တဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲတင်နေတာ သိရတော့ ရင်တွေခုံပြီး အသက်ရူမြန်လာခဲ့ရသည်။ ထမိန်အနားက သူမတင်ပါးပေါ် ကျော်ပြီး ခါးနားရောက်သွား ချိန် နွေးထွေးတဲ့ လီးတန်ကြီးက သူမ ဖင်ကြားတိုးဝင်လာခဲ့သည်။ အရည်စိုစိုစွတ်စွတ်တို့ သူမပေါင်ပေါ် မှာ ပေသွားတာ ခံစား သိလိုက်လို့ ဖေဖေ တယောက် လီးထိပ်က ရှေ့ပြေးအရည်ကြည် စိမ့်ထွက်နေပြီ ဆိုတာ သိလိုက်သည်။

ထမိန်ကို ခါးပေါ်ထိ လှန်တင်လိုက်သည့် ဦးထွေး လက်ကြီး က ရပ်မသွား၊ သူမ ခါးကလေး မှ ပတ်ကာ ဘိုက်သားပေါ် ရောက်လာသည်။ ထိုမှ တဆင့် သူမ တီရှပ် အောက်မှ တိုးဝင်လာကာ သူမ ရင်သား တွေအပေါ် မှာ အုပ်ကိုင်မိလေသည်။ သူမ နို့သီးခေါင်းလေး များ ထောင်မတ်နေတာကိုတော့ ဖေဖေ သိသွားပြီ ဟု ရှက်သလို ဖြစ်သွားသော်လည်း စောက်ဖုတ် မှာ စောက်ရည်တွေ ဒီလောက်ရွှဲနေတာကျတော့ရော ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်မေး လိုက်မိသည်။

ဟာ ဖေဖေ သူမ နို့တွေကို ဖွဖွလေး ဆုပ်နှယ်နေပါလား။ မတတ်နိုင်ဘူး အိပ်ချင်ယောင် ဆက်ဆောင် ရမှာပဲ ဘယ်လို ပဲ သိနေနေ၊ အာ နို့သီးခေါင်းလေး တွေကို လက်ဖျားထိပ်တွေနဲ့ မချေ နဲ့လေ။ ချောငယ် စိတ်ထဲမှာ စကားတွေ ပြောနေသော်လည်း ပါးစပ်က အသံမထွက်မိအောင် စောင်အနားစကို ကိုက်ငုံထားလိုက်သည်။

ဟော လာပြီ၊ သူမ စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းတွေကို လီးတန်ထိပ်ဖူးကြီး နဲ့ ပွတ်နေပြန်ပြီ။ သူမ ဖင်လေးကို ကော့ပေးလိုက်မိသည်။ အဲတော့လည်း လမ်းကြောင်းက တည့်သွားပြန်ပြီ။ လီးဒစ်ဖူးကြီးက သူမ စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားတွေကို ထိုးခွဲလို့ အတင်းတိုးဝင်လာခဲ့ပြီ။

..အ………..

…..အီးးးးးးး…….

တီးတိုးငြီးသံတွေ။ နောက်တော့ လီးကြီး သူမစောက်ဖုတ်ထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဝင်လို့ ထွက်လို့ လိုးနေပြီ။
အပြင်ဘက်က မိုးရွာတာ ရပ်သွားလို့ အသံတွေ က တိတ်ဆိတ်နေသည်။ လမ်းမ ပေါ် က တချက်တချက် လီဗာနင်းပြီး အမြန်မောင်းသွားတဲ့ ကားသံတွေ တခါတလေ ထွက်ပေါ်လာတယ်။ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေတဲ့ ဦးထွေး အိပ်ခန်းထဲမှာတော့ အသက်ရူသံပြင်းပြင်း နှစ်ခု၊ စောက်ရည်တွေ ရွဲနစ်နေတဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ ဒစ်ဖူးကားကား လီးတန်ကြီး ဝင်ထွက်နေလို့ မြည်နေတဲ့ စွပ်ကနဲ စွပ်ကနဲ အသံ၊ ဖင်လုံးနဲ့ ပေါင်ခြံ တချက်တချက် ရိုက်ခတ်မိတဲ့ ဖတ်ကနဲ ဖတ်ကနဲ အသံ။ ကိုယ်လုံးနှစ်ခု အားနဲ့ အင်နဲ့ လှုပ်ရှားမှုကြောင့် တကျွိကျွိ မြည်နေရတဲ့ ကုတင်လှုပ်သံ၊ အဲဒီ အသံတွေကို ရီကော့ဒင်းသာ လုပ်ထားမယ်ဆိုရင်တော့ ဘယ်သူ မဆို ကြားလိုက်တာနဲ့ ဘာလုပ်နေ ကြတယ် ဆိုတာ ပြောနိုင်ကြမှာပဲ။

ခနအကြာတော့ လှုပ်ရှားမှုတွေက မြန်လာပြီး အသံလည်း ကျယ်လာသည်၊ ပြီးတော့ ရုတ်ချည်းငြိမ်ကျသွားသည်။

နောက်တော့ အခန်းထဲမှာ အသက်ရူသံမျှင်းမျှင်း အသံသာ ရှိတော့သည်။ တခန်းလုံး တိတ်ဆိတ်သွားသည်။

………..

ထိုသို့ ငြိမ်သွားပြီး နောက်ထပ် ၃ နာရီလောက်အကြာတွင် ထိုအသံတွေ ပြန်ထွက်လာပြန်သည်။ မိနစ် ၂၀ လောက်ကြာတော့ ပြန်ငြိမ်သွားကြပြန်သည်။

……….

နောက်တခါ ၃ နာရီလောက်အကြာမှာ အသံတွေ ပြန်ထွက်လာပြန်သည်။ နာရီဝက်လောက် အကြာမှာ အသံတွေ ပြန်လည် တိတ်ဆိတ်သွားပြန်လေသည်။

………………….

မနက်မိုးလင်း….

“ဟော ဖေဖေ နိုးလာပလား၊ ဒီမှာ ကော်ဖီနဲ့ ပေါင်မုန့် မီးကင်ထောပတ်သုပ်၊ ကြက်ဥပြုတ်‌လေးပါလုပ်ထားတယ်”

“အေးအေး သမီး ဖေဖေ မျက်နှာ အမြန်သစ်လိုက်မယ်၊ သမီးကျောင်းအတွက် ထမင်းဘူးထည့်ပြီးပလား”

X x x x x x x x

ညနေစာ စားအပြီး ဧည့်ခန်းထဲ တီဗီထိုင်ကြည့်နေကြရင်း

“အင်း ဒီည မိုးမရွာတော့ ဘူးထင်တယ်နော် ဖေဖေ”

“အင်း ဒါပေမဲ့ အွန်လိုင်းကတော့ ရွာရန် သုံးဆယ်ရာခိုင်နှုံးလို့ ပြောထား တာပဲ၊ ဖေဖေ နဲ့ပဲ လာအိပ်လိုက်ပါလား သမီးရဲ့”

“ဟုတ်ကဲ့ ဖေဖေ”

X x x x x x x x x x x

ညဦးပိုင်း…

..စွပ်..စွပ်…

..ဖတ်..ဖတ်..

ကျွီ..ကျွိ..ကျွိ..

..ရှီးးးး….အု….

…အ….အ…

X x x x x x x x x x x x

ညလယ်…

..စွပ်..စွပ်…

..ဖတ်..ဖတ်..

ကျွီ..ကျွိ..ကျွိ..

..ရှီးးးး….အု….

…အ….အ…

X x x x x x x x x x x x x x x x

အာရုံဦး…………………

..စွပ်..စွပ်…

..ဖတ်..ဖတ်..

ကျွီ..ကျွိ..ကျွိ..

..ရှီးးးး….အု….

…အ….အ…

X x x x x x x x x x x x x x x x x x

၂ရက်….၃ရက်…

..စွပ်..စွပ်…

..ဖတ်..ဖတ်..

ကျွီ..ကျွိ..ကျွိ..

..ရှီးးးး….အု….

…အ….အ…

Xx x x x x x x x x x x x x x x x x x

စနေနေ့ မနက်..

“ဟော ဖေဖေ နိုးလာပလား ဘာလို့ အိပ်မနေလည်း ဒီနေ့ သမီး ကျောင်းပိတ်တယ်လေ၊ ဖေဖေ လိုက်ပို့စရာမှ
မလိုတာ”

“အင်း သမီးရယ် အိပ်ယာက ထနေကြ ဆိုတော့ အဲလိုပဲ ထတဲ့ အချိန်ဆို နိုးနေတာပဲ ဆက်အိပ်လို့ မရပါဘူး သမီးကရော ဘာလို့ ထနေလည်းပိတ်ရက် ပဲ တခါတလေ နားဦးမှ ပေါ့ ”

“သမီးလည်း အတူတူပဲလေ ဖေဖေ ရဲ့ နိုးပြီးတော့ ပြန်အိပ်မရတော့ဘူး၊ သွားသွား မျက်နှာ သွားသစ်လိုက်ဦး၊ သမီး စောစော နိုးနေတာနဲ့ လမ်းထိပ်က မုန့်ဟင်းခါး ရယ် နွားနို့ ပူပူလေး ရယ် ဝယ်လာတယ်၊ ကြက်ဥ ဟတ်ဘွိုင်းလေး နဲ့ ဖေဖေ သောက်လို့ ရအောင်”

“ဟင် သမီးက လမ်းထိပ်ကို အဲလို ဂါဝန်တိုနဲ့ သွားတာလား”

“ခစ်ခစ် ဟာ ဖေဖေ ကလည်း ဘယ်သွားမှာလည်း သမီးလို အထက်တန်းပြ ဆရာမ တယောက်က လမ်းပေါ်မှာ အဲလို ဂါဝန်တို နဲ့ သွားလို့ရမလားလို့ ကြံကြံဖန်ဖန်၊ ခုဟာက အိမ်ပြန်ရောက်မှ လဲထားတာပါ”

“အင်းအင်း၊ ဟုတ်ပါတယ် သမီး နားလည်မယ် ဆိုတာဖေဖေ သိပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ပြောသာ ပြောတာ သမီးနဲ့ က အရမ်းကြည့်လို့ ကောင်းတာပဲ အဟီး”

ချောငယ် ဝတ်ထားသည်မှာ ပေါင်လယ်လောက်အထိသာ ရောက်သော ဂါဝန်အတို အောက်ခြေအကား အနီရောင် စကော့ကွက် ကလေးများနှင့်ဖြစ်သည်။ သူမ ယောက်ျား သင်္ဘာသား ဖြစ်သူ က ရုပ်ရှင်တွေထဲ ကြည့်ဖူးနေသည့် ဟိုက်စကူးချီးယားလိဒါ ကလေးများ ဝတ်သည့် အဝတ်အစား ကို ချောငယ်အတွက် တမင်ဝယ်လာပေးထားခြင်း ဖြစ်သည်။ သူ အိမ်မှာ ရှိစဥ် ချောငယ်ကို ဟိုက်စကူး ချီးယားလိဒါ အဖြစ် ရိုးပလေး လုပ်ခိုင်းကာ လိုးကြလေ့ ရှိသည်။ ထိုဂါဝန်ကို ချောငယ်က ထုတ်ဝတ်ထားခြင်းဖြစ်လေသည်။ ဂါဝန်မှာ သူမ ပေါင်လယ်လောက်သာ ရောက်သဖြင့် ချောမွတ်သော သူမ ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်အသား ဝင်းဝင်း မှာ ထင်းနေအောင် မြင်နေရသည်။ မြင်ရသူ ကာလသားမှန်သမျှ မုန်ယိုသွားမည်မှာ မြေကြီး လက်ခတ်မလွဲနိုင်ပေ။ သူမ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးထွေး မှာ မြင်ကတည်းက လီးတောင်နေလေပြီ။

သားအဖ နှစ်ယောက် မနက်စာ စားပြီးတော့ ဦးထွေးက လမ်းထိပ်ဘက် လမ်းလျှောက်ထွက်ရင်း ဂျာနယ် စာစောင် တချို့ ဝယ်လာခဲ့သည်။ ဦးထွေးက ဧည့်ခန်း ပက်လက်ကုလားထိုင် တွင် ထိုင်ကာ ဂျာနယ် တစောင် ဖတ်နေတော့ ချောငယ်က ဧည့်ခန်းမှာ တံမြက်စည်းလှဲ၊ ဖုံတွေ ခါ နှင့် သန့်ရှင်းရေးလုပ်နေလေသည်။ ဦးထွေးမှာ သူကြည့်ကြည့်နေသော ဂျပန်ကားများ ကို ချက်ခြင်းသတိရသွားခဲ့ရသည်။ အိမ်ရှင်မ က အိမ်ကို သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးနေတုံး သူမ သား သို့မဟုတ် တူ သို့မဟုတ် မတ် သို့မဟုတ် ယောက်ခမ စသည်ဖြင့် တို့က သူမ ဖင်တွေ နို့တွေကို ခိုးခိုးကြည့် နောက်တော့ လိုးကြ၊ အဲလို ဇာတ်လမ်းတွေ ချည်းပဲ မဟုတ်လား။ တွေးရင်းက လီးက တောင်လာပြန်သည်။ ယခု သမီးဖြစ်သူ ချောငယ် ကလည်း ဝတ်ထားတာက ပေါင်လည် လောက်သာ ရှိသည့်ဂါဝန်၊ ပြီးတော့ ကုံးလိုက် ကွလိုက် နှင့် လုပ်နေတာ။ ဦးထွေး သူဖတ်နေသော ဂျာနယ် အပေါ် မှ ကျော်ပြီး ချောငယ် ပေါင်လုံးတွေကို မျက်တောင်မခတ်တန်း လိုက်ကြည့်နေသည်။ ချောငယ်က တမင်သက်သက် သူ့ဘက်ကို လှမ်း မကြည့်ဘူး ဆိုတာလည်း ရိပ်မိနေသည်မို့ ချောငယ် ခင်းနေသော ရှိုး ကို အရသာခံ ကြည့်နေ လိုက်မိသည်။

ဝင်းမွတ်ချောမွေ့ နေသည့် ပေါင်လုံး တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင် ကြီး တွေက ဦးထွေး ပါးစပ်ထဲ သွားရည်များ ဖြင့် လျှံကျ စေသည်။ ပုဆိုးအောက်မှ တင်းမာ ထောင်မတ် နေသော လီးကြီး တောင် ညှောင်းချင်သလို ဖြစ်လာရသည်။ ချောငယ် တယောက် ဧည့်ခန်းထဲ ဖုံသုတ်စရာ နေရာ လပ်မကျန်တော့သလောက် ရှိမှ တံမြက်စည်း အမှိုက်ဂေါ် စသည်တို့ကို သိမ်းကာ နောက်ဖေးဘက် သို့ ထွက် သွား လေသည်။ ဦးထွေး တယောက် တအားတင်းနေလေပြီ။ ချောငယ်ကို ဆွဲဆက်ပြီး ဂါဝန်လှန်ကာ တက်လိုးချင်စိတ်ကို မနည်းထိန်းနေရသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် ဖွင့် မပြောပဲ နှင့် တယောက်နှင့် တယောက် စည်းတားထားခဲ့ကြသည်မဟုတ်လား။ တကယ်ဖြစ်တာ မဟုတ်ဟု ဟန်ဆောင် အိပ်မက်လို သဘောထား။ အဲလို နေကြရမှာ မဟုတ်လား။ သို့သော် မိုးလေး တဖွဲဖွဲ ပြန်ကျလာသံကြားတော့ ဦးထွေး အကြံတခု ပေါက်လာ ရသည်။ ဧည့်ခန်းမှ ထလိုက်ပြီး နောက်ဖေးဘက် ချောငယ်ကြားအောင် လှမ်းအော် ပြောလိုက်သည်။

“သမီးရေ၊ မိုးလည်း အေးအေး နဲ့ ဖေဖေ အိပ်ငိုက်လာလို့ တရေးလောက် ဝင်အိပ်လိုက်ဦးမယ်”

“ဟုတ်ဖေဖေ”

နောက်ဖေးဘက်မှ ချောငယ်က သူမ ကြားကြောင်း အကြောင်းပြန်လိုက်သည်။ ဦးထွေးက ဆက်ပြီး။

“အင်း သမီးလည်း တခါတလေ ကျောင်းပိတ်ရက် လေး နားနားနေနေ နေပါကွယ် အိမ်ဗာရီရ အလုပ်တွေက ဘယ်တော့မှ ဆုံးမှာ မဟုတ်ဘူး”

“ဟုတ်ကဲ့ ဖေဖေ သမီးလည်း ခန၊ ဒါလေးတခုပြီးရင် တရေးတမော အိပ်ပါဦးမယ်”

ဦးထွေး ပျော်သွားသည်။ သမီးလည်း အထာပေါက်တာပဲ ဟု ပီတိ ဖြစ်ရင်း အခန်းတွင်းသို့ ဝင်သွားလေသည်။ နေ့ခင်း ဘက်မို့ မိုးတိမ်ထူထပ်ကာ မိုးလေး တဖွဲဖွဲ ရွာနေသော်လည်း ကောင်းကင်က လင်းနေသည်။ အခန်းပြုတင်းပေါက် လိုက်ကာကို ဆွဲပိတ်လိုက်ပေမဲ့ အခန်းတွင်းမှာ လုံးဝတော့ မှောင်မသွား။ ညဘက်လို အခန်းထဲ ပိန်းပိတ်မှောင်အောင် က လုပ်လို့ မရသဖြင့် ဦးထွေး အနည်းငယ်တော့ စိတ်ပျက်မိသည်။ အိုလေ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် နောင်လာ နောင်ခါစျေးပေါ့ ဟု တွေးရင်း ကုတင်ပေါ်တက်၊ အခန်းဝကို ကျောပေး ကုတင်နှင့်ကပ်ရက် နံရံကို မျက်နှာမူရင်း စောင်ကို ပုခုံးထိ ခြုံကာ တစောင်းကွေး အိပ်လိုက်တော့သည်။ ည က အိပ်ရေးပျက်တာနဲ့ မိုးလည်း အေးတာနဲ့ ဗိုက်ထဲ မှာလည်း အဆာပြည့် ဆိုတော့ တကယ့်ကို မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွားလိုက်တာ ကုတင်ပေါ် ငြိမ့် ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး သင့်ပျံ့တဲ့ ခေါင်းလျှော်ရည်နံ့ လေးရယ် သနပ်ခါးနံ့လေး ရယ် ရလိုက်တော့မှ နိုးသွားတယ်။ စောင်လေး လှုပ်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး အေးစက်စက် ကိုယ်လုံးလေး ကျောမှာ လာကပ်တော့ အင်း ချောငယ် ပါလား ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ ချက်ချင်း မျက်လုံးကျယ်သွားသည်။

ဦးထွေးတယောက် စောင်ခြုံအောက်မှာ ကိုယ့်လီးကိုယ် လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း တစ်ဆယ်၊ တစ်ဆယ့်ငါး မိနစ်လောက် ငြိမ်ပြီး စောင့်နေလိုက်သည်။ ချောငယ် တယောက် အသက်မှန်မှန် ရူရင်း အိပ်ပျော်သွား သို့မဟုတ် အိပ်ပျော်ချင် ယောင် ဆောင်သွားမှ သူ့ကိုယ်ကို တပတ်လှည့်လိုက်သည်။ ဒီတခါတော့ အလင်းရောင် ရှိနေသည်မို့ ချောငယ် ရဲ့ တပတ်လျို ဆံထုံးအောက်မှ ရှင်းကျော့ သည့် လည်ကုတ်ကလေးကို တွေ့နေရသည်။ အောက်ပိုင်းကတော့ ပုခုံးထိ စောင်ခြုံထားသည်မို့ ဘာမှ မမြင်ရ။ ဦးထွေး သူ့လက်ဖြင့် စောင်ထဲမှာ မှန်းပြီး စမ်း လိုက်တော့ မနက်က ဝတ်ထားသည့်ဂါဝန်ကိုပဲ ဝတ်ထားတာမို့ ပေါင်သားကို တိုက်ရိုက် စမ်းမိလိုက်သည်။ ပေါင်သားလေး က ချောမွတ်ပြီး အေးနေသည်။ မနက်က မြင်ခဲ့ ရသည့် ပေါင်လုံး တုတ်တုတ်လေး ကို ပြန်မြင်ရောင် မိပြီး စိတ်ရိုင်းဝင်လာခဲ့သည်။ သုတ်သွေးက ဦးထွေး ဦးနှောက်ရောက်နေလေပြီ။

ဦးထွေး စောက်အောက်မှာပင် အသာ မွှေ့ယာခြေရင်းသို့ လျှောဆင်း သွားလိုက်သည်။ စောင်အောက်မှာ ဖြစ်သော်ငြားလည်း နေ့ခင်းဘက် အလင်းရောင်နဲ့ မို့ အကုန်မြင်နေရသည်။ ဦးထွေး မျက်နှာ က ချောငယ် ပေါင်တန်ကြီး အနောက်သို့ ရောက်လာတော့ ဦးထွေး ခေါင်းပိုင်းသာ စောင်ထဲ ရှိတော့သည်။ ချောငယ် ဂါဝန်လေးကို အသာတွန်းတင်လိုက်သော အတွင်းမှ ပင်တီ ဝတ်မထားသဖြင့် ချောငယ် စောက်ဖုတ်ကို ပေါင်ကြားခွဆုံမှာ မြင်နေရသည်။ အမွှေးအမြှင် ပါးပါးသာ ဖုံးအုပ်ထားသည့် စောက်ဖုတ်ကြီးက ဖေါင်းမို့နေပြီး အကွဲကြောင်းလေး မှာ အရည်ကြည်တို့ စိုတိုတို ဖြစ်နေသည်။ ဆပ်ပြာနှင့် သေခြာဆေးထားပုံ ရသည်။ ဆပ်ပြာမွေး နဲ့ကလေးတောင် သင်းနေသည်။ ဦးထွေး က သွားရည်များ ပါးစပ်ထဲ ပြည့်လာရသော်လည်း ရက်ဖို့ ပိုဇေရှင်း က အဆင်မပြေ။ စောက်ရည်ကြည်တို့ စိုစွတ်နေပြီး ဖေါင်းကားနေသည့် စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြည့်ရင်းက ဦးထွေး ဆုံးဖြတ်ချက်တခု ချလိုက်သည်။ သူ့ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်း နှင့် ချောငယ် အောက်ပိုင်း ကို ဖုံးနေသည့် စောင်ကို အပေါ်သို့ လှန်တင်လိုက်သည်။ ချောငယ် ခါးနားအထိ ကို လှန်တင်လိုက်သည်။ ဂါဝန်အတို အနီကွက်လေး အောက်က တုတ်ခိုင် ချောမွတ် ဖြောင့်စင်းနေသည့် ပေါင်လုံးကြီး တွေကို ကြည့်ရင်း ဦးထွေး ပါးစပ်မှာ တံတွေး တွေ ထွက်လာသဖြင့် မျိုချပြစ်လိုက်ရသည်။

ဦးထွေး က ပေါင်နှစ်လုံးကို ကိုင်ကာ ချောငယ်အား ပက်လက်ဖြစ်သွားအောင် တွန်းလှိမ့်လိုက်သည်။ ချောငယ် ကလည်း အလိုက်သင့် ပက်လက်ကလေး ဖြစ်သွားသည်။ ဦးထွေးက ချောငယ် ပေါင်နှစ်လုံးကို အသာတွန်းကားရင်း သူ့မျက်နှာကို ချောငယ် စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ် အပ်လိုက်သည်။

..အင်း….အ……..

ချောငယ် ဆီမှ အသံတိုးတိုးလေး ထွက်လာသည်။ ဦးထွေးက ခေါင်းထောင်ပြီး ချောငယ် မျက်နှာကို လှမ်း ကြည့်လိုက််တော့ စောင်ကို ခေါင်းမြီးခြုံ ထားတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ ဦးထွေး ပြုံးလိုက်သည်။ ချောငယ် ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကို ပင့်မ ကာ ဒူးထောင် ပေါင်ကား အနေအထား ဖြစ်စေလိုက်သည်။ ချောငယ် စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်း မှ စောက်ကြည်လေး တစက်ပင် ပေါက်ကနဲ ထွက်ကျကာ ဖင်ကြားသို့ စီးသွားသည်။

ဦးထွေး လျှာကြီး ဖြင့် ချောငယ်စောက်ဖုတ်ကို အပြားလိုက် ရက်လေသည်။ ချောငယ် စောက်ဖုတ်မှ စောက်ရည်ကြည်တွေက တစိမ့်စိမ့်ကျလာသည်။ ဦးထွေး လက်ညိုးထိပ်ကလေး ဖြင့် ချောငယ် စောက်စေ့ဖုဖု လေး နေရာကို ဖိကာ ပွတ်ခြေ ပေးတော့ ချောငယ် ဖင်ကြီး မွေ့ယာပေါ် မှ ကြွတက်လာသည်။ ဦးထွေး သူ့လျှာကို မာမာလေး လုပ်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်သလောက် ထိုးထည့်သည်။ သူ့သွားရည်နှင့် စောက်ရည်ကြည်တို့ ပူးပေါင်းကာ ချောငယ်ဖင်ကြားသို့ စိးကျလေသည်။ ဦးထွေး လက်တဖက်က စောက်စေ့ကို ပွတ်ခြေနေရင်း နောက်လက်တဖက်က ဖင်ကြားစီးကျလာသည့် အရည်တို့ဖြင့် ချောငယ် ဖင်ပေါက်လေးကို ထိုးသွင်း ဆော့ကစား သည်။ ချောငယ် ဖင်ကြီး မွေ့ယာပေါ် မှ လေးငါးခြောက်လက်မ ခန့် မြောက်တက် ကာ မကြာခင်ပင် ကိုယ်လုံးလေး တောင့်တင်းပြီး ကာမ အရသာ အထွတ်အထိပ်သို့ ‌ရောက်ရလေသည်။

ကိုယ်လုံးလေး တောင့်တင်းသည်နှင့်အတူ ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကလည်း ဦးထွေးခေါင်းကို အတင်းညှပ်ထား မိလေသည်။ ဦးထွေးလည်း သူ့သမီး ပြီးသွားမှန်းသိသဖြင့် အသာငြိမ်နေလိုက်ရသည်။ ခနနေတော့ ချောငယ် ကိုယ်လုံးလေး ပျော့ကျသွားမှ ဦးထွေးလည်း ခေါင်းထောင်ထ လိုက်လေသည်။