” ဟူးးးးး းးးး …… ရီးးး းးးးးး … ကလေးရယ ……… ထက ထက … ထကပီကာ … အားးး းးးးးး ”
ကမခေါငးလေးဆဲလနရငး ပါးစပလေးထဲ သူ့ဒစကီးတေ့ပီး ဂငးတိုကခနေပါပီ။ပါးစပထဲခပပစပစ လရညတေနဲ့အတူ ငီစို့စို့ အနံ့လေးက ကမနာခေါငးထဲ တိုးဝငလာတာပေါ့ရင။ကမကိုယလုံးကို ဆဲမပီး နူတခမးခငးတေ့စုပရငး နူတခမးထောင့က စီးကနေတဲ့ လရညတခို့ကို လာနဲ့လိပပီး ကမပါးစပထဲ ပနထည့ပေးနေပါတယ။မကနာခငးဆိုင ခပတငးတငးဖကထားကရငး ခဏကာမ လူခငးခာလိုကမိတာ။
” ကလေး … မနကဖန ဆကဆကလာခဲ့နော … ဦးခန့ကို လိုးခင့ပေးပါကာ ”
” အာ … ဦးခန့ကလညးနော ”
ဦးခနကည ပနသားပီး ကမလညး ဟငးပနခကရတာပေါ့။မောင့အကိုက ငါးအိုးကပခကလေးကကပီးတော့ ခဉရညဟငးကကာစလေး မောငပနရောကလာပါတယ။မကနာမာခေးလေးစို့ရငး ကမနားလေး လာရပနေတာလေ။
” မောင ထမငးစားတော့မလား … ငါးအိုးကပရယ ခဉရညဟငးလညးရတော့မယ ငုပသီးလေး ထောငးပီး စားရုံပဲ ”
” အာမို့ ငါ့မိနးမ ကိုခစနေရတာ… ရတ ”
မောငက ကမပါးပငလေးနမးရငး မကမောငကုတနေတာ။ကမလညး ခဉရညဟငးမေရငး သတိထားမိလိုကတာပါ။
” ဧည့သညလာသေးလား … ဂမးလေး ”
ကမ ရုတတရက ကောငသားရတာရင့။စိတထဲ ထိတကနဲ့ဖစမိသားတာ။တကယဆို ဦးခန့လာတာ ကမဘကက အရငစပောသင့တာပေါ့နော။
” လာတယလေ မောငရဲ့ … မောင့ဆရာ ဦးခန့ကညပေါ့ … နကဖန သူ့အိမမာ ပါတီလုပလို့ လာဖိတတာ … မောငနဲ့ ရေ့ဆင့ နောကဆင့လေး ထကသားတာပဲ ”
မောငမကနာက စိတရုပသားပုံပါ။ထမငးစားတော့လညး ခါတိုငးလို မဟုတပနဘူး။စကားကောငးကောငး မပောတော့ တခုခု စိတခုနေတာ ကမရိပမိပေါ့။ဒီအပုအမုက မောင့အကင့ပဲလေ။ညပိုငး အိပယာထဲရောကတော့ မောငက တဖကလည့ပီး အိပတော့တာပဲ။ကမက အိပမပောတာနဲ့ စားပဲခုံပေါက ကနပူတာဖင့ပီး နာရီဝကလောက ဇတကားထိုငကည့နေတာ။တိုကတိုကဆိုငဆိုငးပဲရင။မငးသမီး ခငပနးမရိခိန ခငပနးဖစသူ သူငယခငးက မငးသမီးကို လိုးတာ…မငးသမီးယောကင္ားက ရိပမိပီး စကားမားကတဲ့ အခနးပေါ့။
” ဟင … မောင … မောငရိပမိနေတာလား ဦးခန့နဲ့ကိစက ”
ကမတေးရငး စိတထဲလေးလံလာတာပေါ့။မဖစဘူး မဖစဘူး မောင့ကို ဖင့ပောရမယ မောငမကေနပရင နကဖန မသားရုံပဲလေ။ဒါတေက မောငစခဲ့တာပဲ။
” မောင … အိပပီလား …… မောငလို့ ”
ဒုတိယတခါ ခေါမ မောငက ကမဘကလည့လာတာ။ကမလညး ညဝတစကပလေးခတရငး မောင့ဘေးနား ဝငထိုငလိုကတာပေါ့။
” မောင့ကို ပောစရာ ရိတယ မောငရဲ့ ”
” အငး ”
မောငက စိတမပါတဲ့ပုံစံနဲ့ပါ…ဒါပေမယ့ မောင့လကတေက ကမပေါငပေါပတသပနေတာ။
” ဦးခန့ ရောကလာပီး … ဟိုလေ … ဟို …… ”
မောင့မကလုံးတေ အရောငတောကလာပါပီ ကမပေါငတငးသားလေးကို တခကကုတလိုကပါတယ။
” ပောလေး မိနးမရ … ဆရာ ရောကလာပီး ဘာတေဖစကလညး မောငတအား သိခငနေတာ ”
ခုမပဲမောငစိတခုနေတာကို ရိပမိလိုကတာပေါ့။ကမလညး မောင့ ပေါငသားလေးတေ ပတရငး ပောပနေမိတာပါ။
” ရောက လာလာခငး … မပောမဆိုနဲ့ မောငရယ … ကမ နို့တေ တနးစို့နေတာ ”
” ဟုတလား … မိနးမ … ဘာဆကလုပသေးလဲ ”
မောင့သိခငစိတက ဟနမဆောငနိုငရာပါဘူး ခကခငး အငမးမရ မေးနေတာပဲလေ။
” ပီးတော့ ဦးခန့က စောငဖုတလေး ယကပေးတာ မောငရဲ့ ”
မောင့လကတေ ကမပေါငကားထဲ စမးနေပါပီ။ကမလညး အလိုကသင့ဖဲပေးရငး မောင့လီးကီးကို အုပကိုငပစလိုကတော့…
” အငး … မိနးမ ပီးသားလား … ”
” ပီးတာပေါ့ မောငရဲ့ … ဦးခန့မကနာပေါ ပနးမိသားသေးတာ ”
” ဟာ … ဂမးရယ ”
မောင ထထိုငပီး ကမနူတခမးတေ စုပရငး စောကစိလေးကို ဖိခေပေးနေတော့ ကမလညး မောင့ပုဆိုးကို ခတရငး ဂငးတိုကပေးလိုကတယ။
” ပီးတော့ မောငရယ … ဦးခန့ကို ”
” လီးစုပပေးလိုကတာ မလား ”
” ရင ”
ဒီတခါ စိတလုပရားသားရတာ ကမရင့။မောငဘယလို သိနေတာပါလိမ့။ကမ မောငမကနာလေး ငေးနေတုနး…
” မောငသိနေပါတယ မိနးမရယ ”
” ဘယလိုသိတာလညး မောင…ဦးခန့က ဖုနးဆကပောတာလား ”
” မဟုတပါဘူး မိနးမရ … ဆရာက အလကားပောပါ့မလား ”
” ဒါဆို ”
” မောငပနလာတော့ နမးမိတာလေ … မိနးမနူတခမးတဝိုကက လီးနံ့ ရနေခဲ့တာ ”
” အော … ကမ မကနာမသစမိတာ မောငရဲ့ … ဟငးကကရင ရေခိုးမလို့ မောငက ပနရောကလာတာကိုး ”
” နောငတခါ ဆို မောင့ကို အကုနပောပကာ နော မိနးမ ”
” အငးပါ မောငရဲ့ … ခုလညး ဖင့ပောပါတယနော ”
” ဆရာက လိုးသားသေးလား ”
” ဟင့အင့ မောင … နကဖန လိုးခင့တောငးသားတာ ”
” အော ဒါဆို … မိနးမ ပါးစပက … ”
” လရညတေက စုပပေးရငး ပီးကာနီး ကမ ပါးစပထဲ ဂငးထုပနးသားတာ မောငရဲ့ ”
မောင့ အသကရုသံတေ ပငးလာပီး ကမကို ကုတငပေါ ဆဲလညးပစတော့တာပါပဲရင။ရငဘတပေါခပီး ကမပါးစပကို လိုးတော့တာပါပဲ။ပါးစပထဲ မောင့လီးကီးက တငးမာနေတာရင့။ပါးစပကို လိုးရငး ဦးခန့လီးစုပပေးတာတေကို တတတတတမေးနေတော့တာပေါ့။ပီးမ ကမမကနာပေါ လရညတေ ပနးထုတပစတာ။ထူးထူးခားခား မောင့လီးက ခါတိုငးလို ပော့မသားပါဘူး ခကခငးပဲ ကမ စောကဖုတကို ခလိုးနေတာ။ကမ က ဦးခန့ လိုးလိုး လို့ အောတိုငး မောင့ဆီက ထိထိမိမိလိုးခကတေ ဝငလာတော့တာပဲ။ကမလညး မောင့လိုးခကတေ အားပော့လာတာနဲ့ ဦးခန့နာမညရတပီး လိုးခိုငးတော့တာပေါ့။တကယကို ပကပကစကစက လိုးပေးတာရင။တခါမ မောင ဒီလောကကီး လိုးမပေးဖူးပါဘူးရင။ကမစောကခေါငးထဲလညး တဇိဇိ တဘတဘတနဲ့ လရညတေရော စောကရညတေရော ဆူပကနေတာပဲ။မနားတမးလိုးရငး နောကဆုံးတခကဖိစောင့ပီး မောငလညး ငိမသားတော့တာ။
ခဏနေမ မောငက နကဖန သူခောငးကည့ရနအတက ဆရာဦးခန့ကညရဲ့ ပတငးတံခါးတေ ဟထားပေးဖို့ ကမကို သေခာသငပေးနေတာရင။အစီစဉတေပောပီး မောငက ဘေးလဲခတော့ ကမလညး မောင့ရငခငထဲ ထိုး အိပပစလိုကတာပေါ့။မနကလငးတော့ မောငက တအားကိုတကကနေတာ။ကမထက အရငနိုးပီး ကကဥကောနဲ့ ကောဖီ အဆငသင့လုပထားပေးတယ။စားသောကခဏနားပီး ကမရေခိူးထကလာတော့ ဝတရမယ့ အဝတစားတေ မောငကိုယတိုငရေးထားပီးသားရင့။ကမ အဝတစားလဲနေတုနး မောင့ဆီ ဖုနးဝငလာပါတယ။ဆရာဦးခန့ကညက အရေးပေါ နေပညတောထကသားရလို့ ပါတီပဲလေးကို အပနမ လုပမယဆိုတဲ့အကောငးပေါ့။ဖုနးကို အိပယာပေါပစတငရငး မောငမကနာ မဲကနဲ့ဖစသားရတာပေါ့။
” တောက!! သားပါပီ မိနးမရာ … မောငတို့ စီစဉထားသမ အလကားဖစရော ”
” မောငကလညး … ဘယတတနိုငမလဲ … သူ့ဘကက အဆငမပေတာလေ … နောကတခါပေါ့ မောငရယ ”
ကမလညး မောင့ကို ထေးပေ့ထားရငး နစသိမ့လိုကရတာပေါ့ရင။ဆေးခနးဖင့တော့ မောင့စိတက သိပမကညတဲ့ပုံစံလေး။ဒီကားထဲ ဆေးရုံက ဖုနးဆကလို့ နစခေါကသားရသေးတယ။အိမအပနက လူနာ ဝယောကလောကကည့ပီး ထမငးတနးစားတော့တာ။မောငခဏ နားတုနး ကမလညး ဆေးခနးထဲ အမိုငရငး တံမကစညး လဲနေတုနး… တခငခငနဲ့ … ဆေးခနးတခါးပေါကတပထားတဲ့ အလဆငစတီးခောငးလေးတေလုပသားရငး လူတစယောကဝငလာပါတယ။
” ဆရာ ဦးသကပိုင ရိလား ခငဗာ ”
” ရိပါတယရင … ကမ သူ့မိနးမပါ … ဘာကိစရိလို့ပါလဲ ”
” ကနော့ကို … ဆရာဦးသကပိုငရဲ့ မိတဆေ ဦးထနးနိုငက လတလိုကလို့ပါ … ဆေးခနးအကူ လူလိုတယပောလို့ပါ ”
” အော … ခဏနော … မောငရေ … မောင … ဧည့သညလာလို့ ”
ကမခေါပီး ခဏအကာ မောငဝငလာပါတယ။ဧည့သညက သူ့ကိုယသူမိတဆကရငး မောင့သူငယခငးက လတလိုကကောငး ပောဆိုနေတာ။
” ကနော့နာမည ဖိုးသူပါ ဆရာ … ဆရာဦးထနးနိုငက လတလိုကတာပါ ”
” အော… အေးက … ငါ ထနးနိုငကို မာထားတာ … ဒါနဲ့ မငးက ဆ/မ လကမတရပီးသားလား ”
” ဟုတဆရာ … အထူးကုတေမာလညး ၆လလောက ပညာယူဖူးပါတယ … နယကဆိုတော့ နေဖို့ထိုငဖို့အတက အခကခဲ့ရိလို့ပါဆရာ ”
” အေးပါ … မငးအနေနဲ့ … ခန့မနးလစာ သတမတထားတာမိုးရိလား ”
” မရိပါဘူး ဆရာ … ကနော နေဖို့စားဖို့နဲ့ လစာက ဆရာသင့တောသလို စီမံပေးပါ ”
” အေး … ငါလညး လကထောကသဘောမိုး လူလိုနေတာတော့ အမနပဲ … စမးလုပကည့ပေါ့ကာ ဒီမာ အဆငမပေလညး နောကဆေးခနးတခု ရာပေါ့ ”
” ကေးဇူးပါ ဆရာရယ ”
” မငးပစညးတေရော ”
” အပငမာ လကဆဲအိတ နစလုံးပါပဲ ဆရာ ”
ဒီလိုနဲ့ ဆရာဝနပေါကစ ဖိုးသူအတက ဆေးခနးနောကကော ကပလက အရင ဒေါလေးမင့ကညတို့ နေသားတဲ့အခနးလေး စီစဉပေးလိုကရတယ။ဖိုးသူက အရပမနိမ့မမင့ ဆံပငခပတိုတိုနဲ့ လူခောစာရငးဝငတစယောကပါ။အပောဆို ယဉကေးတော့ ဆေးခနးလာတဲ့ လူနာတေနဲ့လညး အဆငပေပါတယ။မောငနဲ့ကမ အပေါလညး လေးလေးစားစားဆကဆံရငး သူမသိတဲ့ဟာတေ မောင့ဆီက သငယူနေခဲ့တာပေါ့။ဆေးခနးပိတရကတေလညး ကမ ခကပုပနေတာတေ ကူလုပပေးရာပါတယ။တဖညးဖညး မိသားစုဝငလို ဖစလာတာပေါ့ရင။မောငမအားတဲ့ အခိနတေဆို ရိုးရိုးဖားတာနာတာလောက ဖိုးသူပဲ ကည့ပေးနေတာပေါ့။အစားသောကလညး ဂီးမမားရာပါဘူး။ဆေးခနးသိမးလို့ ညစာ စားပီးတိုငး ကမနဲ့အတူ ပနးကနခကရောကတေ ကူဆေးနေကပဲ။တခါတခါ လူရငးခိန အမဆိုပီး နိပပေးတတသေးတာ။ကမလညး တခါတလေ ပဲသားပဲလာ သူ့ပုဆိုးလေးတေ လောပေးလိုကတာပဲလေ။မောငကတော့ သိသိသာသာကို သကသာနေတော့ ဖိုးသူကို လစာအပင အဝတစားလေးတေပါ ဝယပေးတတပါတယ။မောငနိုငငံခား ပညာတောသင ကိစက လူရေးတာ ပည့သားလို့ ဦးခန့ကညဘကကလညး အဆကသယမလုပတော့ပါဘူး။မောငနဲ့ ပုံမနတော့ လိုးဖစတာပေါ့နော။စိတကေနပလောကတဲ့ အပုမုမိုး မောင့ဆီမာတော့ မတေ့ရတော့ပါဘူး။ကလေးယူဖို့ ပောကည့တော့လညး မောငက လကမခံသေးဖူးလေ။မောင့စိတကို ပနကစေမယ့ အဖစပကတခုက ရောကရိလာပါတော့တယ။တညက ထူးထူးဆနးဆနး မောငက သူ့ဖုနးထဲက သူကိုယတိုငရိုကယူထားတဲ့ မူဗီအတိုလေး ပတာရင။ဖိုးသူပေါ့ ကမ အတငးခံဟောငးကို ခိုးခိုးရုပီး ရေခိုးခနးထဲ ဂငးထုနေတာ။
” ဟောတော … အဲတာ … ကမ အတငးခံ မောငရဲ့ ”
” အငးလေ … မောငလညး သတိထားမိတာ ကာပီ … ဒီနေ့ မနကက ခိုးရိုကထားတာ ”
ကမ ပေါ့လော့မု့လညး ပါပါတယ … အတငးခံ အဟောငးကို နေ့လညလောဖို့ လေကားအတက ရေခိုးခနးဘေးက အဝတတနးစငလေးမာ ထားလေ့ရိတာ။မောငက ဖိုးသူနဲ့ ကမကို နေစေခငတဲ့ပုံစံ စကားစပောလာပါပီ။ကမလညး စိတရုပရပနပီပေါ့။ဒါပေမယ့ မောင့ဆနကို လိုကလောဖို့တော့ ဆုံးဖတထားပါတယ။ကမလညး မောင့ကို အခိနနဲနဲ ပေးဖို့ ပောထားရတာပေါ့ရင။ကမအတငးခံတေ ခိုးရုနေတဲ့ ဖိုးသူကို သိမးသငးဖို့ မခကလောကဖူး ထငပါတယ။ကမ ဂတိပေးလိုကမ မောင့မကနာလေးက ဝငးပလာတော့တာ။
နောကရကက စပီး ကမလညး မာယာသုံးရတော့တာပေါ့နော့။ဖိုးသူ ကမနားကပလာတိုငး ထမိနဖန့ဝတပလိုက မသိမသာလေး ရငသားလေးတေ ဖေါပလိုကနဲ့။ဖိုးသူ ကလညး မောငမရိခိနဆို ကမနား အကောငးတခုခု ပပီး ကပနတေော့တာပဲ။တရကကတော့ ကမလညး ခေါငးမုးခငယောငဆောငနလေိုကတာ။အတငးခံမဝတပဲ အကင ီလကပတနဲ့ ဂါဝန တဆကထညး စပန့သား အိအိလေး ကိုဝတထားလိုကတာပေါ့။မကာပါဘူး ဖိုးသူက သေးပေါငခိနဖို့ ဆေးခနးထဲက လူနာစမးသပတဲ့ ကုတငအမင့လေးမာ ပကလကအိပခိုငးတော့တာပဲ။စပန့သားမို့ ကမ နို့အုံကီးတေ ပေါငသားတကေ ကုတငပေါအတိုငးသားပေါ့ရင။ညာဖကလကကို သေးပေါငခိနဖို့ လကပတလေးပတပီး လမေုတထုကတဲ့ လကကိုငအသီးလေးကိုနပနရေငး ဖိုးသူ မကလုံးတကေ ကမ နို့အုံကီးတပေေါဝဲနတောပေါ့။ကမ ညာဖကလကကို မသိမသာလေး ကုတငဇောငးဖက ခလိုကတော့ ဖိုးသူ ပေါငနဲ့ ကမ လကမောငးသားလေး ထိကပနတော။ခဏအတငးမာပဲ ဖိုးသူပေါငကားက ခပနေးနေးဟာကီးနဲ့ ကမ လကမောငးသားလေးတေ ထိမိနပေီလေ။ဖိုးသူက နားကပတပရငး ကမနို့နစလုံးကားထဲ နားကပခေါငးလေးဖိပီး စမးသပနရေငး ဗိုကသားလေးတေ ဖိကည့နတော။မသိမသာကည့လိုကတော့ သူ့မကလုံးတကေ ကမပေါငကားထဲ ရောကနတောပေါ့ရင။ကမကည့နတော မငတော့မ စမးသပတာတေ ရပလိုကတာပါ။ ကုတငပေါက ဆငးတော့ သူ့ပုဆိုးကားက ဖေါငးထကနတော ကမမငမာဆိုးလို့ ထငပါရဲ့ ခကခငးတဖကလည့သားတော့တာပဲ။
……………………………
#ဘုံခုနစဆင့ ( အတေးပငလယပာ အတက ရေးသားခဲ့သည။ )
” မိဂမး ” ( အခနး ၉ )
🌵🌵🌵🌵🌵🌵
နေမင့လေ အရူးရင့လေတဲ့ မောင့အတကက ညနကလေ အရူးရင့လေ ဖစနေတာ။
” မိနးမ … အခေနေ ဘယလိုလဲ တိုးတကရဲ့လား ”
ကမလညး ခေါငးမူးလို့ သေးပေါငခိနတဲ့ ကိစ ပောပရတာပေါ့။မောငက သဘောကသားပုံပါ မနမနကိုးစားခိုငးနေတာ။မနကစာ စားတော့ ခါတိုငး ရယစရာလေးတေ ပောတတတဲ့ ဖိုးသူတစယောက သိသိသာသာ ငိမနေတာရင့။ကမလညး သတိထားမိသလို မောငကလညး ထမငးစားရငး မကရိပပနေတာ။
တကယလညး ဖိုးသူ တစယောက ညည အိပမရတော့ပေ။နေ့တိုငး တေ့နေမငနေရတဲ့ မိဂမး နို့အုံကီးမား ဖငသားအိအိကီးမားအား စဲလမးနေတော့တာ။စရောကကတညးက မောငနမလို ဂရုစိုကပေးတဲ့ ကေးဇူးရငကို လိုးခငနေမိသည။ဂငးထုတိုငးလညး မိဂမးအားမနးထုတတသည။တနေ့က မိဂမးတစယောက ခေါငးမူးသဖင့ သေးပေါငခိနရင သူ့လီးဖင့ လကမောငးသားလေးအား စမးပတကည့သည။မိဂမးဘကမ မငငးပဲ ပနလညတုန့ပနပေးနေသညကို ရိပမိခဲ့သည။သို့သော ဆရာကတောအား ဖိုးသူအနေဖင့ မစရဲပေ။
” ဟဲ့ … ဖိုးသူ စားလေ … ဘာငိုငနေတာလညး ”
” ဟုတ … အမ … ရငနဲနဲ ပည့နေလို့ပါ ”
” မငးလညး ဒီရောကတာ ကာပီ … တခါမလညး အပငမထကဖူး … ဒီနေ့ ဆေးခနးပိတရကပဲ… မငးအမ နဲ့ အပငလေးဘာလေး ထကလညကာ … ကားထားခဲ့မယ … ငါလညး မရောကတာကာတဲ့ သူငယခငးတေဆီ သားမလို့ ”
မောငဝငပောတော့ ဖိုးသူမကနာလေး ဝငးပလာတာ။ထမငးစားပီး ခဏနေတော့ မောငက ရေမိုးခိုးပီး သူ့ သူငယခငးလာခေါတာနဲ့ လိုကသားပါပီ။အိမမာ ကမနဲ့ဖိုးသူ ပဲ ကနတော့တာပေါ့ရင။ကမလညး ထမိနရငလားပီး အောကထပရေခိုးဖို့ ဆငးလာခဲ့တာ။ရေခိုးခနးနားအရောက မကလုံးဒေါင့က လူရိပတရိပ မငလိုကရပါတယ။အသာလေး မသိခငယောငဆောငပီး တံခါးကို ဟထားခဲ့တာ။ကမရေခိုးပီး ဆပပာတိုကတော့ ထငတဲ့အတိုငးပါပဲ တံခါးကားက လူရိပတရိပ ပေါလာပါပီ။ကမလညး တံခါးဘကလည့ရငး ရငလားထားတဲ့ ထမိနအပေါအနားစကို ဖညခလိုကတယ။ထမိနအထကဆငစကို ပေါငကားညပပီး နို့အုံတေ ဆပပာတိုကနေတာပေါ့။အခနးပငက အသားခငးပတတိုကသံ တဖတဖတနဲ့ ခပတိုးတိုး ကားနေရတာ။ဖိုးသူတစယောက ဂငးထုနေပီဆိုတာ ကမ မကည့ပဲ သိလိုကပါတယနော။
ဆပပာမုပလေးတေကို နို့အောကဖကကနေ ပင့ပီး နို့အုံနစဖကလုံး လကနစဖကနဲ့ဖိပတရငး နို့သီးခေါငးအပေါရောကမ လကညိုးနဲ့လကမ သုံးပီး နို့သီးခေါငးတေ ညစခလိုကတာ။နို့အုံတေ ပတတိုကပီးမ ကမလကနစဖကနဲ့ ဗိုကသားလေးတေ ဝိုကပတရငး ဆီးခုံးလေးပေါရေ့ပစလိုကတာပေါ့။စောကမေးလေးတေ ဆဲကုတရငး ပေါငလေးမသိမသာ ဖဲလိုကတော့ ညပထားတဲ့ ထမိနက ခေရငးပုံလကသားပဲ။ညာဘကလကနဲ့ ကမစောကပတတပငလုံး ပတသပပီးမ ခနာကိုယ တပတလည့တော့ ဖငသားကီးတေက တံခါးပေါကနဲ့ မကနာခငးဆိုငပီပေါ့ရင။ဘယလကနဲ့ ဖငကားထဲ နိုကဆေးတော့ အပငက အသားခငးပတသံတေ ပီပီပငပငကို ကားနေရတာ။အမနတိုငးဝနခံရရင ကမလညး သူစိမးယောကင္ားတစဦးကို ပထမဆုံး မူဆယရငး စောကဖုတလေးထဲ တဆစဆစနဲ့ ကာမစိတကလေး ထကနေရတာပါ။အ…ကနဲ့ ခပတိုးတိုး အံကိတသံလေးနဲ့အတူ အခနးပငက အသားခငးပတတိုကသံလေး ဖညးဖညးခငးပောကကယသားပါပီ။ဖိုးသူ ဂငးထုတာ ပီးသားပုံပါပဲ။ရေခိုးပီး အပငထကတော့ တံခါးပနအစိ တံခါးဘေးက နံရံမာ လရညတေရင ခပပစပစလေး စီးကနေလေရဲ့။လေကားနားအရောက ကမလညး လမးအောပောလိုကပါသေးတယ။
” ဖိုးသူရေ … အမ ပီးပီဟေ့ … နငရေခိုးပီး သားရုံပဲ ”
” ဟုတ … အမ ”
အပေါတကပီး ကမ တဘကသုတနတေော့ အောကက ဖိူးသူ ရခေိုးနတေဲ့အသံ ကားရပါတယ။ဆံပငတခေောကအောင ဒိုငယာနဲ့မုတပီးမ မိတကပပါးပါးလူးရငး နူတခမးနီ အရဲလေးဆိုးလိုကတာပေါ့။ဘရာစီယာ အနကခံပီး အပာနုရောငပနးပင့ရိုကထားတဲ့ ဇာအကင ီအကပလေးဝတလိုကပါတယ။ရလေဲထမိနခတခရငး ထမိနစကပ အဝါလေးပီး မနရေ့ ကမကိုယလုံးကို တပတပတကည့လိုကတာပဲ။ကနေပအားရမ အောကထပဆငးခဲ့လိုကတာ။အောကထပရောကတော့ ဖိုးသူမကလုံးတကေ ကမတကိုယလုံး သိမးကုံးကည့ရငး အရောငလကနတေော့တာပဲ။
” ဟာ … လလိုကတာ အမရယ ”
” အံမယ … နငကလညး လူခောပါဟ ”
ကမ ပနပောတော့ လူခငးကပနေပီမို့ ဖိုးသူ မကနာလေး ရဲတကသားတာ။ဒီကောငလေး ရညးစားသနာ မရိလောကဖူးနေမာပါ။ စိမးညို့ညို့မကဝနးတေနဲ့ ကမကိုစိုကကည့နေသေးတာရင့။မကနာသယသယ ခနာကိုယ ကစကစလစလစ စတစကောလံအဖူ အောကက ယောပုဆိုးအနကလေးနဲ့ တကယကို ကည့ကောငးနေတာပါ။အိမကထကတော့ ကားရေ့ခနးထဲ ကမဝငအထိုင ကူရငပေါကားထကနေတဲ့ ဖငသားကီးတေ ငေးနေလို့ ကမ သတိပေးရသေးတယ။
” မောငးလေ … ဖိုးသူ ”
” ဘယသားမလဲ … အမ ”
” နင ကိုကတဲ့ဆီသားလေ … နငမပငးအောင နင့ဆရာက ငါ့ကို အဖေါလုပခိုငးနေတာ ”
ရပကကလမးမအတိုငး မောငးထကပီး မို့ထဲဘက မောငးတော့ လမးသားလမးလာလူတခို့နဲ့ မီးပိုင ၅ခုလောကကောပီး ပနးခံတစခုထဲ မောငးဝငလာတာ။ကမတို့နစယောက ကားပေါကဆငးတော့ ပနးခံထဲရိလူအတောတောမားမား စုပတသပသပနဲ့ ပောနေကတယရင။
” ဆောက တငးထုပနေတာ … ဟိုကောင မဖုတနိုငဘူးနေမာ ”
” ငါသာဆို … ဘာဂာ အမုနးဆဲမာ … ဟီးးးးး ”
” ဗိုကပေါအသကထကရင ထကပါစေကာ တနေကုနဆဲလိုးပစခငတာ ”
ပါးစပသရမးတဲ့ လူငယတစခို့ကောင့ ကမလညး ပူထူလာရတာပေါ့။ခပသကသကလောကရငး ပနးခံထဲက အသုပဆိုငဝငခဲ့လိုကရတယ။လကဖကသုတနဲ့ ဂငးသုပ မာပီး စကားပောနေကရငး ဖိုးသူက ရုပရငကည့ဖို့ ပောလာပါတယ။ နစနာရီလောက ပနးခံထဲ အခိနဖုံးရငး မို့ထဲပတမောငးပီး ရုပရငရုံထဲ လကမတဝယပီး ဝငလာခဲ့ကတာ။ရုပရငစပလို့ ရုံအတငးက မီးတေမိတတော့ တရုံလုံး မောငသားတာပေါ့ရင။အတူထိုငနေတဲ့ ဖိုးသူနဲ့ကမတောင တစယောကမကနာတစယောက မမငနိုငကပါဘူး။နေကာစေ့စားလိုက ရေသောကလိုကနဲ့ ခဏအကာတော့ ဖိုးသူလကတဖကက ကမပေါငပေါလာတငနေပါပီ။တဖညးဖညး သူ့လကလေးတေက ပေါငရငးရောကလိုကပနဆငးသားလိုကနဲ့ပါ။ကမကငိမနေတော့ နဲနဲရဲလာပါတယ။ဘေးနစခုံကောမာအတဲတစတဲရိပေမယ့ မောငနေတော့ တဖကနဲ့တဖက မမငရပါဘူး။လူရိပလောကပဲ မငနေရတာပေါ့ရင။ရုတတရက ကမပါးပငနား ဖိုးသူရဲ့ နာခေါငးပေါကက ဝငသကထကသက နေးနေးလေး ရောကလာပါပီ။ကမပါးပငကို တခကနမးရငး လကတဖကက ကမ ညာဖကနို့အုံပေါကရောကလာတာ။ပါးစပကလညး ခစတယ ခစတယနဲ့ပေါ့။
” အမကို ခစနေတာ ကာပီဗ ”
” အန … ငါက အိမထောငသညလေဟာ ”
” ဟုတပါတယ အမရဲ့ … ဒါမို့ ကနော မိုသိပထားရတာပေါ့ ”
စကားပောရငး ကမ နို့အုံတေ ဖစညစနေတော့တာပဲ။ဘေးက စုံတဲကည့လိုကတော့ သူတို့လညး သူတိုပါသာ အလုပရုပနေကပုံပါ။ကမ မကနာလေး ပနအလည့မာ နူတခမးကို တေ့စုပခံလိုကရပနရော။ပါးစပထဲ လာနဲ့မေပီး ကမလာဖားလေးကို ဆဲစုပနေတော့ အလိုကသင့လေး တုန့ပနပေးနေမိတာပေါ့။ဖိုးသူကို ရိုးရိုးအေးအေးလေး ထငထားတာ ကမ အမားပဲလေ။လကတေက နို့အုံတေ ညစလိုက ဗိုကသားလေးတေပတလိုကနဲ့ ဘရာစီယာမပါရင ဆဲစို့ခင စို့နေမာ။တဖညးဖညး ပေါငကားထဲ ကလိပီး ကမလညပငးလေး ဆဲစုပတော့ ခနာကိုယတခုလုံး သိမ့ကနဲ့ သိမ့ကနဲ့ အသိစိတတေ လတထငမတတပါပဲ။မောငကလညး ဒီလို နုနုညံ့ညံ့လေးတေ လုပမပေးဖူးဘူးလေ။ဦးခန့ကလညး စောကပတကို ဒါရိုကရကပေးသားတာ။ခု…ဖိုးသူနဲ့က ခံစားမု့က နုညံ့နေရတာမိုး။
” ဟူးးးးးး … နငလညး မခေဘူးနော … ငါက ခစသူဘာညာ မထားဖူးသေးဘူးပဲ ထငထားတာ … အငးဟငး ”
” ရညစား ထားဖူးပါတယ အမရဲ့ … ဆေးကောငးပီးတော့ ဝေးသားခဲ့တာ ”
စကားပောနေရငး ဖိုးသူလကက ကမ အစိလေးကို မထိတထိလေး ဝိုငးပေးပီး ဖိနေတာ။တရိနးရိနးလေးနဲ့ ကမလကကလညး ဖိုးသူပေါငကားထဲ အလိုလို ရောကသားရတာပေါ့။ပုဆိုးထဲကနေ တဒုတဒုတနဲ့ ရုနးကနနေတာရင။ခပဖဖပတပေးရငး ဒစနားရောကတော့ အဖုလေးတခု စမးမိလိုကတာ။ဖိကည့တော့ ဖိုးသူဆီက အိ့ကနဲ့ ခပတိုးတိုးလေး ညညးသံထကလာတော့တာပဲ။လီးက မသေးလောကဖူးရင့… ကမလကထဲ ခပပည့ပည့ကီး တငးနေတာ။
” ဖိုးသူ … နင့ဟာကီး ထိပက ဘာလေးလဲ ဟင ”
” ဂေါလီလေ … အမ ”
ကမ စိတဝငစားသားတာပေါ့။မောငပောပလို့ ဂေါလီတို့ ဆပမကကငးတို့ ကားဖူးပေမယ့ အပငမာ လကတေ မမငဖူးသေးပါဘူး။ကမ လီးကို ဂငးတိုကပေးနေတုနး ဖိုးသူက ထိုငခုံပေါကနေ အောကဆငးပီး ကမပေါငကားထဲ ဒူးထောကထိုငခလိုကပါတယ။
” ဟာ … ဘာလုပမလို့ … ဘေးမာ လူတေနဲ့ဟ ”
” ခဏလေးပါ … အမရယ … ကနော မနေနိုငလို့ပါ ”
အသံတုနတုနရီရီနဲ့ ပောရငး ကမ စကပထမိနအောကနားစလေး လနပီး ခေါငးတိုးလာတာ။ကမလညး ဘေးကလူရိပလူခေ ကည့နေလိုကတယ။ကမအတငးခံလေးအပငကပဲ တရုံ့ရုံ့နမးနေတာပါ။ပေါငကိုရသလောက ဖဲပေးပီး သူ့ကောကုနးလေးပေါ ကမပိုကဆံအိတလေး တငရငး ဘေးပတဝနးကင အကဲခတနေရတာပေါ့။ကမ ဘောငးဘီဂလေး ဘေးဆဲကပပီး ယကပေးတော့ ဖိုးသူလာနဲ့ အဖုတက မထိတထိလေးဖစနေတာရင။အသဲတောငယားလာရတယ။အတငးခံ ခတပေးဖို့ကလညး အဆငမပေတာမို့ ရသလောကလေး ဇိမယူနေလိုကတာပဲ။ကာကာတော့ မရဘူးရင့… ရုတတရက ရုပရငရုံတရုံလုံး မီးတေ လငးလာတာလေ။ဖိူးသူလညး ကမ ထမိနအောကက ထကပီး ခုံအောက ပစညးရာသလို လုကပီးမ ထရပလိုကတာ။ဘေးနားက အတဲတေလညး ကမတို့လိုပါပဲ… ကုနးကုနးကကနဲ့ ရုတတရက ဆိုတော့။ကမလညး မတတပရပ စကပထမိနကို ဆဲတငရငး ဖငဘကကည့ရသေးတာ စောကရညမထကသေးပေမယ့ အဖုတထဲ စိုစိစိုစိနဲ့မို့ပါ။ပီးမ ဖိူးသူဘက ကည့လိုကတော့ စိတထဲရီခငတာ ထိနးမရတော့ပါဘူးရင။ဖိုးသူ နူတခမးမာ ကမစောကရညတခို့ပနေပီး စောကမေးကောကကောကလေး တမငကကပနေတာပေါ့။
” ခခ ”
” ဘာလဲ … အမ ”
” နင့ ပါးစပတေ သုတဦးဟာ ”
ကမ ပိုကဆံအိတထဲက တစရုးထုတလေး ထုတပေးလိုကတော့ သူ့ဟာသူ သုတနေပါတယ။ရုပရငရုံက ပနတော့ ဗိုကဆာလာတာနဲ့ အိမရောကမ စားဖို့ဆိုပီး ခေါကဆဲကောတပဲ ထမငးကောနစပဲ ကံမဆိုငဟငးရညတပဲဝငဝယခဲ့ကတာ။အိမရောကတဲ့ထိ မောငပနမလာသေးဘူး။အိမထဲရောကတော့ ကမလညး ထမငးစားခနးထဲ စားပဲခုံပေါ အထုပတေခပီး ထမငးကောနဲ့ ခေါကဆဲကောတဝကကို မောင့ဖို့ သကသက ခဲထားလိုကပါတယ။ကံမဆိုငဟငးရညကို ပနးကနလုံးအကီးထဲ ထည့နေတုနး နောကက ခေသံကားလိုကရတယ။ဖိုးသူ ကားထားပီး ထမငးစားဖို့ ဝငလာတာနေမာ။ဟငးရညခဲထည့နေတုနး ဗုံးဆို ကမ ထမိနအောကနားစလေး ဆဲလနခံလိုကရတော့တာပဲရင။အတငးခံဘောငးဘီလေးကို အောကဆဲခပီး ကမ ဖငသားတေကို နောကက နမးခံလိုကရတာလေ။
” ဟဲ့ … ဖိုးသူ … ထမငး အရငစားမယလေဟာ ”
” ပီးမ စားတော့မယ အမရယ … ကနော မအောင့နိုငတော့ဘူးဗ ”
ဖငသားတေကို လာအပားလိုကယကရငး ကမဖငဝလေးကို ရုတတရက လာနဲ့ထိုးပေးတာရင့။ထမငးစားပဲကို လကအမနထောကရငး ကမ ပေါငတေ တဆကဆက တုနနေတော့တာ။
” ဟာ … အဲတာ ဖငပေါကနော … ဖိုးသူ … အ … ဘယလိုတေ …… ရီးးး းးး …… လုပနေတာလဲ ”
တသကတကိုယ တခါမ မခံစားဖူးတဲ့ အရသာလေး။ဖေါပလို့ မရတဲ့ ခံစားမူ့တခု။ကမစိတတေလညး လေလိုငးထဲရောကသားရသလို နိမ့လိုက မင့လိုကနဲ့ … ဖငဝလေးကလညး ယားတကနေတာ။ဖငအတငးထဲ လာနေးနေးလေး တိုးဝငလာပီရင့။ပနထကသားတော့ ဖငဝလေးလာဖားလေးနဲ့ဝိုငးပေးနေတာ။မရတော့ဘူးရင… လကတဖကက ဖိုးသူခေါငးကို ကမဖငနဲ့ဆဲကပရငး ကနလကတဖကက စားပဲပေါထောကထားလိုကရပီ။လာအပားလိုက ယကလိုက လာကိုခနပီး ထိုးစလိုကနဲ့ မခံစားနိုငတဲ့အဆုံး ကမစိတတေ လော့ခပစလိုကရတာ။ပကကနဲ့ ပတကနဲ့ စောကရညတေ ထောငပနးရငး အောဟစနေရတာပါရင။ပထမဆုံးအကိမ စောကပတကိုမထိပဲ စောကရညထကအောင လုပနိုငတဲ့ ဖိုးသူကို ကမ ဖုံသားရပါပီ။စောကရညပနးထကနေတုနးအဖုတကို လကဝါးနဲ့ ခပဆကဆကလေး ရိုကခံရတော့ ကမလန့ပီး ဖငကိုအစမးကုနကော့ပေးမိတာပေါ့။ဘာလို့မား ရိုကတာလဲ လည့ပီးမေးမလို့ လုပတုနး ကမစောကခေါငးထဲ ဖိုးသူလီးက တိုးဝငလာပနရော။အတငးထဲ တစစို့ကီးမို့ မောင့ထကလီးက တုတမနးသေခာသားပါပီ။
” အ … ကပတယဟာ … ကတကတ … ဖညးဖညး ”
” အငးပါ … အမရဲ့ … တဝကပဲ သငးထားတာပါ ”
အမလေး … နင့ဟာကလညး … တဝကသာဆိုတယ သားအိမထိတော့မယဟ … အထဲလညး တဒုတဒုတနဲ့ ”
” ဗစ … ဗစ … အားးးး းးးးး … မ … မ… ရဘူး … အမလေး သေပါပီဟာ … ခဏလေးပါ … အမရ … ဘတ … ဖလပ … ရီးးးး ဟူးးးးး းးးးး ”
ဖိုးသူက လီးတဝကပဲ ဖညးဖညးခငး လိုးနေပေမယ။ဒေါကတာသကပိုငထက လီးက တုတနေသညအပင ဒစနောကနားက ဂေါလီကလညး စောကခေါငး အတငးသားတေကို ပတဆဲနေသဖင့ မိဂမးတစယောက အောဟစနေရရာသည။
” ဘတ … ဘတ … ဇိ … ဖပ … အားးး … ဗစ … သေပါပီ … အမလေး ”
တကယမခံနိုငတော့သဖင့ ဖိုးသူမာ သူ့လီးကီးအား ထုတကာ ဒူးထောကထိုငရငး မိဂမး ဖငဝလေးအား ပနယကပေးနေတော့သည။ဖငဝလေးယကရငး သူလီးဆဲထုတစဉ ပနမစိသေးသော စောကခေါငးထဲမ အတငးသား နီတာရဲလေးမားကိုလညး လာဖင့ ထိုးယကပေးလိုကတော့သည။
ကမ ထငမထားမိဘူး ဖိုးသူလီးက အတောတုတတာရင့။လီးထိပက အဖုလေးကလညး အတငးထဲ ခိတဆဲနေတာ။ဖငဝလေးပနယကပေးတော့မ နာတာသကသာလာတယ။တဖညးဖညး စောကခေါငးထဲက ယားတကလာတော့ လိုးပေးဖို့ ပောမိပနရော။ကမလညး မတတပကုနးရတာ ညောငးနေတော့ ဆေးခနးထဲက လူနာစမးသပတဲ့ ခုံပေါပဲ ပကလကလနပေးလိုကတာ။ကမပေါငနစဖကကို ဒူးကေးမောကပီး သူ့လီးထိပကို တံတေးတခကထေးခရငး စနေတာရင။ သေခာကည့မိတော့ နီညိုရောငနဲ့ အကောပိုငးပိုငးထနေတဲ့လီးက ထိပနားကမ ကော့တကနေတာ။
ဒစဖူးခပရဲရဲကီးက ခရမးခဉသီးအမည့ပုံမိုး ကားထကပီး ဒစနောကနားအဖုကီးက ပေါကထကမတတတငးပောငနေတာရင့။
ကည့နတေုနးလေးပဲ ကမစောကပတလေးထဲ ဖိုးသူလီးကီး ဒုတိယ အကိမပနဝငလာပနပီ။ဒီတခါတော့ မညာဘူးရင လီးအရငးထိ ဖိလိုးပစတာ။ကမကိုယလုံးပေါ မိုးထားပီး လကတဖကက ကမပါးစပကို ပိတထားတာပေါ့။စောကခေါငးတခုလုံး ကငနပေီး သပလိူထားသလိုပါပဲ။ကမ သူ့လကကို ဆဲဖယတုနး တဖုနးဖုနး ပစလိုးတော့တာ။ပါးစပပိတခံထားရလို့ ကမလညး ဖိုးသူ ရငဘတကို တဘုံးဘုံးနဲ့ ထုရိုကပစတာပေါ့။တဖညးဖညး စောကရညစိမ့ထကလာမ ကမ နာကငတာတလေော့လာပီး ခံနိုငလာတာတာပါ။ကမ ခံနိုငလာမ ဖိုးသူက ပါးစပပိတထားလကကို ခာပေးတာ။ကမ မကနာကို စိုကကည့ရငး လီးအရငးထိဖိဆောင့တိုငး စောကခေါငးထဲ မီးပငမတတပါပဲ။ကော့တကလာတဲ့ ကမနို့အုံတကေို ညစခရေငး ဘရာစီယာကို အောကဆဲခလိုကပါပီ။အကင ီမခတပမေယ့ ဘရာစီယာ အပငဘကထကလာတဲ့ နို့သီးခေါငးတကေို စုပလိုက သားလေးနဲ့ ကိုကလိုကလုပနတောပေါ့။လိုးခကတကေ မခဘူးရင။ရကရကစကစက ဖိဖိလိုးနတော။နဲနဲကာတော့မ ကမလညး ဂေါလီအရသာကို ခံစားမိလာတာ။လီးအဝငအထကတိုငး စောကခေါငးနံရံတကေို ပတတိုကနတေော့ စောကရညတလေညး တဗနးဗနး ပနးထုတနရေတာပေါ့။
ဖိုးသူက ကမ တခီပီးတော့ လီးကို စိမထားရငး မကနာအနံ့နမးပေးလိုက လညတိုငလေးစုပလိုက နို့သီးခေါငးလေးစို့လိုကနဲ့ပေါ့။အဲဒီခံစားမု့ကလညး ဘာနဲ့မ မလညးနိုငအောင အရသာရိတာရင့။မောငဆို သူလိုးပီးတာနဲ့ ဘေးခကခငးလဲအိပပစတာ။တခါတခါ ကမ အဆုံးထိ မရောကခဲ့ရပါဘူး။ဖိုးသူက ခဏနားပီး နို့လေးတေစို့ရငး ထပလိုးပေးနေပနတာ။ကမ ဒုတိယ အခီမ သူလညးပီးတာ။အတောကာမ ကမပေါငကားထဲနေရာပနယူပီး စောကပတကို ပနယကပေးနေတော့ အားနာစိတလေးဖစမိရတယ။စောကဖုတထဲ ကမစောကရညတေရော သူ့လရညတေရောလေ။ဆေးပေးမယပောတာတောင သူခစလို့ပါတဲ့ရင။ကမပါးစပက လိုးပေးဖို့ မပောမခငး ဖငရော အဖုတရော ယကပေးတော့တာပဲ။သူအပေါက လိုးရငး ခဏကာတော့ ကမကို လေးဖကကုနးခိုငးတာ။နောကကနေ ကမခါးလေးစုံကိုငပီး ပစပစလိုးတော့တာပါပဲ။ကမ နာတယငီးတိုငး လိုးတာရပပီး စောကပတကို တပတပတနဲ့ ယကပေးတာပါပဲ။ယကလိုကလိုးလိုကနဲ့ ကမ တတိယအခီ ပီးသားပနပီ။သူဆကလိုးဖို့ ခါးကော့ရငး ဖငကို ရသလောကမောကပေးထားလိုကတာပေါ့။
” ဘတ … ဗိ … ဖပ ဖပ … ဗစ ……… ကောငးလိုကတာ အမရယ … အင့ … ရီးးး းးးးးး ”
” အမလညး ကောငးတယ … လိုးကာ … လိုးလိုး ”
ကမ စကားသံကောင့ ဖိုးသူ ဆောင့ခကတေပိုပငးလာတာပေါ့။အသကရုသံတေ ပငးလာပီး သူပီးတော့မယ့ အကောငး မောနေတဲ့ အသံနဲ့ ပောနေပီရင့။
” ဘတ … အားးး … ဘတဘတ …… အမပါးစပထဲ ပီးခငတာဗာ ”
” ပီးလေ … ဖိုးသူ … ”
စောကခေါငးထဲ လီးကီးဆီက တငးကနဲ့တငးကနဲ့ ခံစားမိလာတာမို့… ကမလညး လေးဖကကုနးနေရာက ခနာကိုယ တစပတလည့ပီး ဖိုးသူလီးရေ့ ပါးစပလေး ဟပေးလိုကတာပေါ့။စောကရညတေပေကပနေတဲ့ ဒစဖူးကီး ပါးစပထဲ အရောက တပစပစနဲ့ လရညပူပူတေ ပနးထကလာပါရော။လရညတေက ကမပါးစပထဲပည့လာပီး နူတခမးထောင့က လံကလာမ ဖိုးသူက ဒစဖူးကီးကို ပနထုတပေးတာ။ကိုယလုံးလေး မတပေးရငး သူလရညတေမိုခဖို့ ပောတာနဲ့ ကမလညး ကိုးစား မိုပစရတယ။လရညတေကုနမ ကမကိုယ ခပတငးတငးဖကရငး နူတခမးခငးတေ့စုပနေတာ။ခဏအကာမ လူခငးခာပီး အဝတစားတေ ပနဝတလိုကကတာ။ထမငးစားခနးထဲ ပနဝငပီး ထမငးအတူစားပီးမ ကမလညး အပေါထပက ကမတို့အိပခနးထဲ အနားယူလိုကတာပေါ့နော။
မိဂမးရော ဖိုးသူရော ဆေးခနးထဲက ပနမထကခင အိမအတငးတံခါးပေါကက မကဝနးတစစုံကိုတော့ မမငလိုကကပေ။
………………………………………………
#ဘုံခုနစဆင့ ( အတေးပငလယပာ အတက ရေးသားခဲ့သည။ )
” မိဂမး ” ( အခနး ဝ )
🍌🍌🍌🍌🍌🍌
ညပိုငး အိပယာထဲ မောင့ဆီက သကပငးခသံ တိုးတိုးက ခဏတိုငးကားလာရတယ။ညနေပနလာကတညးက မကနာလညးမကောငး ထမငးတောငသိပမစား။မောငဆနရိရင ခံပေးမလို့ပါ…တခားဘကလည့အိပနေတာလေ။ကမလညး ဖိုးသူနဲ့ နေ့တပိုငးနီးပါးလောက လုပထားတော့ စိတကသိပမပါတော့ပါဘူး။ကမအိပပောမလို့ရိသေး မောငကုတငပေါက ဆငးပီး ရေထသောကနေတာ။ခါတိုငး ကမကို ကောခဆငးတာ ဘာလို့မား ဟိုဘကကဆငးတာပါလိမ့…ရေခဲသေတာက ကမဘကနဲ့ပိုနီးတာလေ။အတေးမဆုံးခငလေး မောငဆီက စကားသံထကပေါလာတာ။
” မိဂမး ”
” ဟင … မောင ”
” ဖိုးသူက သူပီးတိုငး မိဂမးပါးစပထဲ ပီးတာလား ”
” ဟမ … မောင အိမထဲရိနေတာလား ”
” ငါမေးတာ ဖေစမးပါဟာ ”
ဒေါကတာသကပိုငမာ နေ့ခငးသူပနရောကခိန ဆေးခနးတငး ဂမးပုံနင့ဖိုးသူတို့ လိုးနေကသညကိုမငတေ့လိုကရာ အားရကေနပစာ ခောငးကည့နေမိသည။သို့သောဖိုးသူမာ ပီးခါနီး ဂမးပုံပါးစပအား ပောငးလိုးကာလရညပနးထည့လိုကသဖင့ စိတထဲ အူတိုသလိုမိုးခံစားလာရတော့သည။အရငတကိမ ဦးခန့ကည လရညနံ့မား ဇနီးဖစသူ ပါးစပမ အနံ့ရခိန မမငလိုကရသဖင့ သိပမသိသာသောလညး ဒီတကိမဖိုးသူမ ဇနီးဖစသူ ပါးစပအားလိုးနေခိန အနီးကပမငလိုကရသညမို့ ဇနီးဖစသူပေါကိတ၍ မကေမနပဖစနေမိခဲ့သည။
” ဟုတတယ … မောင ”
” အောကထဲပီးရင ရသားနဲ့ကာ ”
” ခုမ အပစပောခငတာလားမောင … ဒါတေက မောင့ဆနတေလေ ”
” ဟူးးးးး ”
ဒေါကတာသကပိုငမာ ကိုယ့အပစနဲ့ကိုယမို့ ငိမနေရပေမယ့ စိတထဲတနုတနုတနဲ့ခံပငးနေရသည။
” မတားနဲ့တော့မောငရယ ကမ ဖိုးသူလီးကို မောင့လီးထက စဲလမးမိနေပီ “…ဒီစကားကိုတော့ ကမစိတထဲကနေပဲ ပောမိလိုကတာပါ။မောငလညး ငိမသားပီး ကမဘေးနားပနအိပသားပါပီ။မနကခငး အိပယာအထ ခါတိုငးလို မောင့ဆီက အပုစုလေးတေ မရိတော့ပါဘူးလေ။အိပရာနိုးတာနဲ့ ကမနို့လေးတဖကစို့ရငး စောကပတလေးပတပေးနေတတတာ…ခု… ဘယခိန နိုးမနးတောင မသိလိုကရပါဘူး။စကားကို လိုတာထက ပိုမပောဖစကပဲ ခပတနးတနးနေဖစခဲ့ကတာပေါ့။ကမလညး ဖိုးသူလီးကီးကို စဲလမးနစခိုကမိပီး တနေ့ တခါတော့ အလိုးခံခငလာတာ။အခငးရေးရရင ရသလို ဖိုးသူက လိုးပေးတတပါတယ။တခါတခါတော့ ကမဘကကပဲ အခင့ရေးဖနတီးပေးမိတာပေါ့။တဖညးဖညး အတငးရဲလာရငး မောင ဆေးခနးလူနာမားခိန ဖိုသူက အိမထဲခဏဝငရငး သူ့လီးကိုစုပခိုငးတတတယ။တခါတခါတော့လညး ထမငးဟငးခကနေတဲ့ ကမကို မီးဖိုခနးလေးမာ ရေနေးလာယူရငး ထမိနလနပီး ယကပေးတတလာပီလေ။မီးဖိုခောင … ရေခိုးခနး… ဧည့ခနးဒေါင့လေးတေက မောငမသိအောင ကမတို့ ခိုးလိုးတဲ့ နေရာလေးတေပေါ့ရင။
တဖညးဖညး မောငနဲ့လိုးတဲ့ခါ ကမစိတတေ သေးအေးသားရပေမယ့ ဖိုးသူနဲ့ဆို အမဲတမး ထကလာခဲ့ရတာပေါ့။မောငနဲ့ကတောကကစ စကားမားတိုငး ဖိုးသူကို စိတတိုငးက လိုကလောပေးပစလိုကတာ။ထူးထူးခားခား တရကက ဧည့ခံပဲ တခု မောငနဲ့ဖိုးသူတို အတူသားရငး ညနကမ ပနလာကတာ။မောငက တအားမူးလာတာရင့ ဖိုးသူက မောင့လောကတော့ မမူးပါဘူး။ဖိုးသူကိုယတိုငပဲ မောင့ကို အိမပေါတဲပို့ပေးတာ။ကမလညး အိပယာခငးတေ အမနဆဲဆန့ပေးရငး မောင့ကို အဝတစားလဲပေးတော့ ဖိုးသူကပါ မောင့အဝတစားတေ ကူခတပေးနေတာပေါ့။
” ကိ … ဂိ … ကိ ကလိ ”
မောငက မူးလာရင ထုံးစံပေါ့ရင။သူမားတလေို ရမးကားတာမိုး မရိပမေယ့ အံတကိတကိတ လုပနတေတတာ။အဝတစားလဲပီး မောင့အကင ီကယသီးတပေနတပတော့ ကမညဝတ ဝတစုံ အကင ီနဲ့တဲရက ပေါငလယထိဖုံးတဲ့ စကပလေးက ပေါငးရငးဘကတခမးလနတကနတော သတိမထားမိလိုကဘူး။ဗုံးဆို ဖိုးသူလကတဖကက ကမပေါငကားရောကလာတာပေါ့။ကမ မောင့အကင ီကယသီးတပပေးနရေငး လကတဖကနဲ့ဖယထုတပစလိုကတာ။မောငက မူးပီးအိပနပေမေယ့ လငဖစသူရေ့ ဖိုးသူကို အလိုးခံဖို့ထိ စိတက မရဲပါဘူး။ဒါပမေယ့ ဖိုးသူက ခကခငးပဲ ကမစောကဖုတကို မိမိရရ ပနနိုကနတော။မောင့အကင ီကယသီးပနတပနရေလို့ ဖိုးသူကို လည့ကည့ရငး မကလုံးနဲ့ပဲ မောင့မကနာဘက မကစပစပလိုကတာ။ကုတငပေါ ကိုယတစောငးထိုငရငး ကယသီးတပပေးနတေဲ့ ကမကို ဖိုးသူက ဘယဖကပေါငကိုမပီး ညာဖကခသေလုံးပေါ လိမတငလိုကတာ။ရုတတရကပဲ ကမခါးလေးညတပီး မောင့ရငဘတပေါ နို့အုံတနေဲ့ ဖိမိသလို ဖစလို့ ပကလကအိပပောနတေဲ့ မောငညာဖကလကမောငးဘေး လကလမးထောကထားရတာပေါ့နော့။မောင့ရငဘတပေါကန့လန့ဖကမိုးပီး လကထောကထားရတဲ့ ကမအောကပိုငးက ဘေးတစောငးအနထေားလေးပဲ။ ကေးထားရတဲ့ပေါငနစဖကထိပက ဖငဝလေးထဲ လာနေးနေးလေး ထိကပလာတော့ တန့ကနဲ့ဖစမိရသေးတယ။
ဖငပေါကလေးထဲ ဝငထကနေတဲ့လာလေးက ကန့လန့ဖက စူထကနေတဲ့ ကမစောကပတလေးဆီ တခကခကရောကရောကလာတော့ မခံနိုငတော့ပါဘူး။လငဖစသူကို အပေါက မိုးထားပီး သူစိမးယောကင္ားတစယောကကို အယကခံနေမိတဲ့ ကမ ဖေါပမရတဲ့ ခံစားမု့တေအပည့ပေါ့။စောကပတတပငလုံးကန့လန့ပကအနေထားတိုငး လာအပားလိုကယကပေးပီး ဖငဝထိတောကလောက ထိုးကလိပေးတိုငး တကိုယလုံးတန့လိမမိနေတာ။ခပကာကာလေးယကပေးပီးမ ဖိုးသူက ကမခါးလေးမပီး လေးဖကထောကအနေထားလေး ဖစစေခဲ့တာ။ပကလကလေးအိပပောနေတဲ့ မောင့ဗိုကနေရာလောက ကနလန့ပကလေးမိုးပီး လေးဖကထောကပုံစံလေးဖစမ ဖိုးသူက နောကကနေ ကမစောကပတလေးထဲ ဒစဖူးနဲ့တေ့လိုကတာရင့။
” ဟင … နင လိုးမလို့လား ”
” အငးလေ … မ… ”
” ကတ … ဒုကပါပဲ … ဖိုးသူရယ … မောငနိုးလာရင … ”
” ရုးးး … မ … စကားပောမ နိုးလာလိမ့မယ ထငတယ ”
” အောကထပက … နင့ … အခနးထဲ … သား …… အ … အ ”
ကမ စကားမဆုံးခင ဖိုးသူက လီးကို စောင့သငးလိုကတာ… အလိုးခံနေက လီးဖစပေမယ့ လီးထိပက ဂေါလီက အစပိုငးနဲနဲနာတယရင့။ခံနေကမို့ ခဏကိတခံလိုကတာပဲ သိပမကာပါဘူး ဂေါလီရဲ့အရသာ ခံစားမိပါပီ။
” ကိ … ကလိ … ကိ ကိ ”
ရုတတရက မောင့ဆီက အံကိတသံထကလာလို့ ကမ ခေါငးနပမးကီးသားရသေးတယ။ခေဖားလကဖားတေ အေးစကလာရငး ကောကစိတတေပေါလာတာပေါ့။သူကိုယပေါမာ တစိမးယောကင္ားတစယောကကို လေးဖကထောက အလိုးခံမိနေတာလေ။ဖိုးသူလညး လိုးတာ ခဏရပပီး အခေနေကည့နေပုံပါ။မောင့ဆီက အံကိတသံတေ ငိမသားမာ ဖညးဖညး ပနလိုးနေတာ။ကမလညး လငဖစသူနိုးလာရငဆိုတဲ့အတေးနဲ့ စောကခေါငးတစလောကဝငထကနေတဲ့ လီးရဲ့ပတတိုကမု့ ဒနတဲပီး ခံစားနေမိတာပါ။
” ဘတ … ဖပ …အိ့ …… ဘတ ဘတ …… ဗစ … အိ့ ”
ဖိုးသူ လိုးခကတေမနလာပေမယ့ ကမအသံထက မညညးရဲဘူးရင့။စိုးရိမစိတနဲ့အတူ အလိုးခံရတဲ့ အရသာလေးကလညး တရိနးရိနးလေး။ဖငကို မသိမသာထပကော့ပေးပီး အလိုးခံနေတုနး ကမဖငဝလေးထဲ နေးကနဲ့ဖစပီး ဖိုးသူလကခောငလေး ဝငလာပါပီ။ဖငဝထဲ တငးကနဲ့ ဖစတော့ စောကခေါငးအတငးသားတေက လီးကိုညစပေးမိသလိုဖစတာပေါ့။ညစပေးမိရငး စောကခေါငးထဲ ဂေါလီကပတဆဲတော့ ဖငအတငးကတသားတေလော့ခပစလိုကရတာပေါ့ရင။တဖညးဖညး ဖိုးသူက ဖငထဲလကအသငး လီးကိုနောကပနဆုတလိုက…လီးပနသငးခိန ဖငထဲကလကကို နောကပနဆုတလိုကနဲ့ … ကုတငပေါထောကထားတဲ့ ကမပေါငသားတေ တဇပဇပတုနလာရငး စောကရညတေ ပနးထကခဲ့ရတာပေါ့။
” အ …… မ … ရ …တော့ဘူး … ရီးးး းးးး … ဟူးးးး းးးးး ”
ကမ ဘယလိုမ မခံစားနိုငတော့ပါဘူး…ဒီခိနခဏတော့ မောငနိုးသားလညး ဂရုမစိုကတော့ဘူးလေ။အသံထက ညညးတားရငး ခါးကော့ပီး ဖီူးသူဆီးခုံးထိ ကမဖငကို ကပထားပစလိုကမိတာ။ဖိုးသူက လီးကိုထုတပီး ကုတငစောငးပနထိုငနေတာ။ကမသိပါတယ သူမပီးသေးခင ဘာလုပပေးရမလဲဆိုတာ။ကုတငပေါက ဆငးပီးသူ့ပေါငကားထဲ ထိုငရငး ပါးစပလေး ဟပေးလိုကတာပေါ့ရင။ကမခေါငးကို ဘယဖကနဲ့အုပကိုငပီး ညာဖကက သူ့လီးသူ ဂငးထုနေတာ။အခက၂ဝလောကထုလိုက ကမ ပါးစပထဲ လီးထဲ့လိုးလိုက…ပနထုတပီး ဂငးပနထုလိုက ကမပါးစပလိုးလိုကနဲ့ပေါ့ရင။နောကဆုံး သူလရညထကကာနီးဆို ကမမကနာကို သူ့ဆီးခုံးထိဆဲကပရငး လရညတေ တဖောဖောနဲ့ ပါးစပထဲ ပနးထည့တော့တာပဲလေ။အဲတာ ဖိုးသူ အကိုကပေါ့နော့။မောငကတော့ဟိုးတနေ့ကမငပီး ကိတဆေးကိတခံစားနေရတာလေ။လရညတေကုနမ လီးကိုထုတပေးလေ့ရိတာ။လီးအပငရောကရငလညး ထုံးစံအတိုငး လီးတခောငးလုံး ပောငစငအောင ကမက ယကပေးရတာ…ပီးမ ကမလာကို အပငထုတခိုငးပီး ဒစဖူးနဲ့ တဘတဘတ ရိုကခတာသူ့အကင့ပါပဲ။ခဏပဲနားရတာပါ…လီးကို တငးမတလာအောင ပနစုပခိုငးနေပီ။
” ဖိုးသူ … အောကဆငးမယကာ … တောကာ မောငနိုးလာရင မကောငးဘူး ”
” ဟာ … မ…ကလညး…မနိုးပါဘူးစိတခ…ဘီယာထဲ ကနောကိုယတိုင ဆရာမသိအောင အရကပငးတေရောပေးခဲ့တာ…ပီးတော့…”
” ဟင … ပီးတော့ ဘာဖစလဲ … ဆကပောဟာ ”
” ဆရာ ရေ့မာ … မ…ကို လိုးခငလို့ ”
” ဟာ … နငကလညး ”
” မ…ရော ခါတိုငးနဲ့တူလား အလိုးခံရတာ ”
” မတူတော့ မတူဘူးဟ … ကောကသလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ … ခံလို့တော့ ကောငးတယဟာ ”
ထူးထူးခားခား ဒီနေ့ညမ ဖိုးသူက … ကမကို … မ …ဆိုပီး ပောငးခေါနေတာ။ကမလညး ဖိုးသူက မောင့ကို ဘီယာထဲ အရကရောတိုကထားတယပောလို့ စိတအေးပီး ရဲရဲတငးတငး စကားပနပောနေမိတာ။မောငမကနာ ကည့မိတော့ စိတထဲအားနာမိသလိုလို ခံစားမု့တော့ ဖစမိပါတယ။စကားပောလိုက စုပလိုကနဲ့ လီးက ပနမာလာတော့ ဖိုးသူက မောင့ဘေးနား ပကလကလနလဲလိုကတာပဲ။ကမကို အပေါက ခလိုးပေးဖို့ ခေဟနလကဟန ပနေတာရင့။တခီုပီးထားပေမယ့ ရမကစိတတေ မကသေးတဲ့ကမ ဖိုးသူပေါတကခပီး လီးအရငးကထိမးကိုငပီး ကမစောကခေါငးပေါကလေးနဲ့တေ့ရငး ဖိခပစလိုကတာပါပဲ။တဗစဗစနဲ့ တိုးဝငလာတဲ့ လီးအရသာကို မကလုံးလေးမိတပီး ခံစားရငး လီးအရငးထိကပမ ကမစောကပတလေးကို ငုံကည့လိုကတာ။စောကပတနူတခမးသားတေ လိပဝငနေပီး ဖိုးသူလမေးနဲ့ကမစောကမေးတေပါ ရောပီး ထိနေတာပေါ့ရင။ခဏငိမပီးမ ဖိုးသူရငဘတပေါလကထောကပီး ဖငကိုအသာကပီး ပနဖိကည့တာ။ကမ စောကပတထဲ ခပစီးစီးလေး ပနဝငသားရောပဲ။
မကလုံးလေးမိတပီး နောကတကိမ ထပလုပတယ…တစခါ နစခါ သုံးခါ… စီးပိုငနေတုနးပါပဲ။အခကရေ နဲနဲမားလာမ မကလုံးပနဖင့ကည့တော့ ဖိုးသူက ကမမကနာလေး စိုကကည့နေတာပေါ့နော့။ဖညးဖညးခငး အဆောင့မပကပဲ ဖိခရငး ဖိုးသူဘေးနာ း မူးအိပနေတဲ့ မောင့မကနာလေး ကည့မိပနတယ။တကယပါရင…လငဖစသူဘေးထားပီး တခားယောကင္ားပေါခလိုးနေမိတဲ့ ကမခံစားခကက တထိတထိတနဲ့ စိတလူပရားမု့မင့တကလာနေပါပီ။ဖိုးသူလီးကီးကလညး ကမအဖုတထဲ လောလောရုရု ဝငထကနေပီမို့ ခပဆကဆကလေး ဖိဆောင့ပေးလိုကမိပနရော။ဖိုးသူလကနစဖကက ကမခါးလေးကို ထိနးပေးရငး ကမဖငပနအကကို အောကဆဲကပနေတော့တာ။ကမလညး မောင့မကနာလေးကည့လိုက ဖိဆောင့လိုကနဲ့ ဖိုးသူလကနစဖကက နို့အုံတေညစပီး နို့သီးခေါငးတေခေပေးခိနမာ သတိလကလတ ဖိလိုးမိပါတော့တယ။ကုတငတခုလုံး ရမးခါနေအောငကို ဖိဖိဆောင့ပစအိတာ။ဆောင့ခကနဲ့အတူ ဖိူးသူလီးထိပက ဂေါလီရဲ့ ခိတဆဲနေမု့က ထပခါထပခါ ဖိလိုးပေးခငအောင ဆဲဆောငနေတာရင့။ကမ မောင့မကနာကို တခကကည့ပီး မကလုံးအစုံမိတရငး စောကရညထောငပနးတဲ့အထိ မနားတမး ဖိဆောင့ပစတာ။ဒီတခါတော့ ဖိုးသူလညး ကမနဲ့ရေ့ဆင့နောကဆင့ ပီးသားရတာ။နို့အုံနစဖကကို ခပတငးတငး ညစရငး အောကကနေပင့ဆောင့ပီး ညညးနေတော့တာပေါ့။
” အားးးး းးးးး …မ…ရယ……လုပတတလိုကတာ…… ရီးးး းးးး းးးးး ”
စောကရညပနးပီး စိတလော့လိုကမ ပေါငတေနာလာတာရင။ဒီလောကကာကာ အပေါက မလိုးဖူးသေးဘူး။မောငနဲ့တောင ခဏပဲဆောင့ပီး ပကလကပဲလနပီး အလိုးခံတာမားတယ။ဖိုးသူရငဘတပေါမောကခရငး ခဏအမောဖေရသေးတယ…ပီးမ ကုနးထပီး ကုတငပေါက ဆငးလိုကရတာ။ရေခဲသေတာထဲက နို့အေးနစလုံးဖေါကပီး ဖိုးသူနဲ့ကမ သောကရငး ကုတငအောကထိုငလိုကကတာ။ကမထငတာက ခဏနေ ဖိုးသူ အိမအောကဆငးမယပေါ့။အထငနဲ့အမင တကတကစငအောငလဲတဲ့အပင မောငတောငမရခဲ့တဲ့ ကမဖငကို ပကပကစကစကလိုးခံလိုကရတာပါ။နို့အေးကုနတော့ ကုတငအောကမာပဲ ပကလကလနပေးတဲ့ သူ့မကနာပေါ ခထိုငခိုငးတော့တာ အဖုတရော ဖငရော အားရအောငယကပေးပီး ကမကိုကုတငပေါပနတကခိုငးတာ။ကုတငပေါရောကတော့ မောငမကနာပေါ ဖငပနခေါငးပန ခခိုငးပနရောပဲ။ခေါငးရငးဘကရောကနေတဲ့ ကမဖငနောကက ဖိုးသူ နေရာယူပီး ဖငကိုတနးလိုးတာရင့။
” အ … သေပါပီ … ဖိုးသူရယ ”
ဖငပေါကထဲတစစို့ကီးဖစလာပီး အသဲခိုကအောငနာလိုကတာရင။မခံနိုငတော့လို့ ခါးညတခမိတော့ ကမစောကပတက မောင့နဖူးပေါကပမိရကသားပေါ့။
……………………………………………………
#ဘုံခုနစဆင့ ( အတေးပငလယပာအတက ရေးသားခဲ့သည။ )
” မိဂမး ” ( အခနး )
🍒🍒🍒🍒🍒🍒
” အားးးး းးးးးးးး … မရဘူး ဖိုးသူ ပနထုတဟာ … ကတ ကတ ”
ဖိူးသူက မရပဘူးရင့။ကမခါးကို ပနမတငပီး အတငးအဓမလိုးတော့တာပဲ။တောငးပနလို့ မရမယအတူတူ လုပစမးဟာဆိုပီး ကမ စိတလော့ပစလိုကပါတယ။ဖငအတငးကတသားတေ ဖော့ခံပေးတော့ နာကငတာတေ သကသာလာပီ။လီးဝငလာတိုငး အလိုကသင့လေး ခါးကော့ရငး ဖငအလိုးခံရတဲ့ အရသာတေ့လာတာပေါ့။တခကတခကတော့ အောင့နေသေးတယ။ဖိူးသူဆောင့လိုးတိုငး အမတတမဲ့ ခါးညတညတကတော့ မောင့နဖူးလေးနဲ့ ကမစောကစိလေးက မထိတထိလေး။မောင့ကို စိတထဲကပဲ တောငးပနမိတော့တယ။
” အ … … ကန့တော့ပါ … မောငရယ ”
ဖိုးသူမာ ဂမပုံခါးသေးကဉလေးအားဆဲကာ ကော့ပေးထားသော ဖငကီးအားကည့ရငး တဘတဘတနင့ ဆဲလိုးနေသည။ဆရာဖစသူမိနးမအား ဖငပနခေါငးပန ခခိုငးကာ လေးဖကထောကခိုငးပီး နောကမ လိုးနေသဖင့ ပကလကလေးမူးအိပနေသောဆရာဖစသူဒေါကသကပိုင၏ ခေါငးပေါ ဖိုးသူလဥနစလုံးက ဝဲနေတော့သည။ဂမးပုံမာလညး လငဖစသူဒေါကတာသကပိုငမကနာပေါခကာ ဖငအားအစမးကုနကော့ပေးရငး ဖိုးသူ၏ ထိထိမိမိလိုးခကမားအား တောင့ခံပေးထားသည။ဖိုးသူမာ မနားတမးပစလိုးရငး နောကဆုံးတခကဆဲဆောင့ကာ ဖငပေါကထဲ လီးအရငးထိကပထားရငး လရညမားညစထုတလိုကတော့သည။ဂမးပုံလညး ဖငခေါငးထဲနေးကနဲ့ဖစသားသညနင့ ထိနးထားသောစောကရညမား တဗနးဗနးပနးထုတရာ အောကမ လငဖစသူဒေါကတာသကပိုင မကနာအား ရဲနစသားစေတော့သည။
” အားးး … … ကောငးလိုကတာ … မ…ရယ ”
” အငးးးး းးး … ဟုတ ဟုတ … ဟုတတယဟာ …… ရီးးး းးးး ”
ကမလညး ဖိုးသူလီးထုတသားမ မောင့ဘေးနား လဲခ အမောဖေရတော့တယ။ဖိုးသူက ကမမကနာအနံ့နမးပေးရငး နို့လေးတေ ပတသပပေးပီးမ အောကထပ ပနဆငးသားပါပီ။ခဏအမောဖေပီးမ ကုနးထလိုကတော့ ဖငဝက စပလိုကတာရင…ကဲသားတာနေမာ။အဝတဟောငးတခုရာပီး မောင့မကနာပေါက ကမစောကရညတေ သုတပေးပီးမ ကမလညးအိပပစလိုကတာပေါ့။မနကလငးတော့ လမးလောကရတာအဆငမပေပါဘူး ဖငဝက တအားနာနေတာ။နေမကောငးခငယောငဆောငပီး အိပယာထဲလဲနေရတယ။ဖိုးဝေက မနကစာလာပို့ရငး ဖငကိုကည့ပေးတော့ ဖငဝလေနဲနဲကဲသားကောငး ပောပသားတာ။နေ့လည မောငမရိခိန ကမတို့အိပခနးထဲဝငလာပီး ဖငဝလေးယကပေးရငး ဆေးထည့ပေးတော့ ထပလိုးမလို့လားတေးရငး စိုးရိမမိသားမိတာပေါ့။ဖိုးသူ အောကပနဆငးမ သကပငးခရငး ပနမေးနေလိုကတာ။၂ရကလောက ကတကတဖစနေတော့ မောငက ရိပမိပီး ဖင့မေးလာပါတယ။
” မိနးမ … ကတကတဖစနေတာ … မောင့စိတထင … ဖငမား … တခုခု ”
” ဟုတတယမောင … ဖိုးသူက ဖငပါလိုးပီးသားပီ ”
မောင့မကနာ ခကခငး မဲကနဲ့ ဖစသားတော့တာပဲ။၂ရကလောက မောင့ဘကကစတိုငး ကမ အလိုးမခံခဲ့တာ ဖငဝက တအားကိနးစပနေလို့ပါ။ဒီနေတော့ နာကငတာတေ သိသိသာသာ သကသာလာပီမို့ မောငလိုးရင ခံဖို့ အဆငသင့ပေါ့။ညရောကတော့ ကမနဲ့ဖိုးသူ လိုးခဲ့တာတေ ပနမေးရငး မီးပင့မတတ လိုးတော့တာပဲ။မောင့မကနာပေါခပီး ဖငအလိုးခံခဲ့တာကိုတော့ လဲပောလိုကပါတယ။အားနာစိတရယ မောင့ကိုလညး မခံစားစေခငတာကောင့ပါ။အဲဒီနောကတော့ မောငက ပုံမနပနဖစသားပီး အရငလိုပနဆကဆံလာပါတယ။ထူးခားတာက ကမစောကဖုတလိုးရငး ဖငဝလေးကိုပါ လီးထိပနဲ့ ထိုးထိုးကည့နေတတတာ။အထဲထိတော့ မသငးဘူးရင့ ဘာလဲတော့ နားမလညပါဘူး။ဖိုးသူကတော့ နောကပိုငး ဖငပဲလိုးတော့တာရင စောကဖုတကိုကမပါးစပက ထုတပောမ လိုးတော့တာ။တရကက မောင့အဖေ နေမကောငးလို့ မောငအိမက ဖုနးဆကတာ ကမပါ ခေါခဲ့ခိုငးတာ။
မောငတို့အိမရောကတော့ မောင့အေမေ ဒေါဖူဖူသကက ဒါရိုကဘာကိုမိုးရယ ထမငးခကဒေါသနးရယ နောကထပ ခံစောင့လငမယားရယ အကုန ကမနဲ့အိတဆကပေးပါတယ။မောင့အဖေဦးစိုးပိုငကိုတော့ မတေ့ရသေးပါဘူး။မောင့ အမေကတော့ ကမကို သိပမကညဘူးပေါ့ရင။သူ့သား ဆရာဝနကို အရယူတဲ့ ဈေးသညမ ဆိုတဲ့အမငနဲ့ပါ။ရောကရောကခငး ကမတို့ အိပခနးကို မောင့အမေကိုယတိုင လိုကပပေးတာ။ကမလညး ယူလာတဲ့ အဝတစား အိတတေ အသင့ရိနေတဲ့ ဘီရိုထဲ သပသပရပရပထည့ပီး ခဏနားနေတုနး မောငလာခေါလို့ မောငနဲ့အတူ မောင့အဖေရိတဲ့ အိမအပေါထပ တကခဲ့လိုကတာ။
” လာ … သမီးလေး ”
” ဟုတ … အဖေ ”
မောငက ဒယဒီခေါပေမယ့ ကမက အဖေပဲခေါလိုကတာ။လကမောငးသငးထားတဲ့ ဆေးရညပိုကကို မောငက အတိုးအလော့လုပပေးတုနး ကမလညး မောင့ဒယဒီ ကုတငဘေးက ခုံပေါဝငထိုငလိုကတာ။မောင့ဒယဒီမကလုံးတေက ခုံပေါကားထကနေတဲ့ ကမဖငသားကီးတေဆီ ခကခငးကရောကလာပါတယ။မောငကတော့ ဆေးရညပုလငးကည့လိုက ဆေးသငးပိုကခိနလိုကနဲ့ အလုပရုပနေတော့ သတိထားမိပုံမရပါဘူး။ကမလညး ကုတငဘေးနား ဆေးပုလငးအခံတေ တစရုးအဟောငးတေ စားလကစ မုန့ထုပတေ ရငးလငးပေးလိုကတာပေါ့။အခနးတငး အဝတဟောငးတေ တခားမလိုတဲ့ အသုံးဆောငပစညးတေ သကသကခဲပီး မောင့အမေ ဝငလာတာ။တခဏတငး သပသပရပရပ ဖစသားတဲ့ အခနးကိုကည့ရငး အနညးငယ ကေနပသားပုံပါ။မောငနဲ့ သားအမိ စကားပောရငး ခဏနေတော့ မောင့ကိုခေါပီး အောကဆငးသားကတာပေါ့။အခနးထဲ မောင့အဖေနဲ့ ကမပဲ ကနနေရစတာပဲ။
” သမီး ”
” ရင အဖေ ”
” ခုမ ရောကတာ … နားနားနေနေ လုပပါ သမီးရာ ”
” ရပါတယ အဖေရဲ့ … သမီးလညး … မငလာဆောငပီး ခုမ အဖေနဲ့ တေ့ရတော့တာ နစတောင ကောပီ ”
” ဒယဒီက … ဘာမ မဖစပါဘူး … ညညး အမေသာ တည့အောငပေါငးထား ”
” ဟုတ အဖေ … သမီး နားလညပါတယ ”
မောင့အဖေနဲ့ကမ ခဏတငးလေးပဲ စကားလကဆုံကရငး ရငးနီးသားကတာပါ။ကုတငပေါထိုငခိုငးလို့ တငပလဲထိုငရငး နေမကောငးဖစတဲ့ကောငးမေးတော့ အလုပပငးပနးပီးဖားကောငး စိုးရိမဖို့မလိုကောငး ပနရငးပနေတာပေါ့။ရယမောရငး ညာဖကလကက ကမပေါငပေါရောကရောကလာတတတာ။ဘယဖကက ဆေးသငးထားတော့ လုပမရပုံပဲ။မောင ဝငလာတော့ အဖေ့လကတေ ကမပေါငပေါကနေ အောကပနရေ့သားတာပဲ။အဖေ့ဖို့ ထမငးဟငးကို လငဗနးလေးနဲ့သယလာရငး ကမကို အောကထပ ထမငးစားဖို့ ပောနေတာပေါ့။အဖေ့ကို မောငထမငးကေးနေတုနး ကမလညး အောကဆငးခဲ့တာ ဗိုကလညးဆာနေပါပီ။အောကထပရောကတော့ မောင့အမေက ဧည့ခနးထဲ အခိုပဲစားရငး တီဗီကည့နေတာ။ကမမငတာနဲ့ ပုံးပီး စကားစပောလာပါတယ။
” ဂမးပုံ … ထမငးစားခနးထဲ ထမငးစားလိုကသမီး … ”
” ဟုတ အမေ ”
မောင့အမေ့ဘေးနား ရပနေတဲ့ ထမငးခကအဒေါကီးက ကမကို ထမငးစားခနးဖကခေါပီး ထမငးဟငး ပငဆငပေးပါတယ။ထမငးစားသောကပီးမ ဧည့ခနးဘက မောင့အမေ နားလေးဝငထိုငလိုကတာ။ကမထိုငတာနဲ့ ထမငးခကအဒေါကီးကို ခံစောင့ လငမယား သားခေါခိုငးပီး မောငတို့ ခံဝငးကီးထဲ လိုကပပေးခိုငးတာပဲ။ခံစောင့လငမယား ကိုတငထနးနဲ့မမ တို့က ခံထဲလိုကပပေးပါတယ။ပေ၇ဝ ပေဝလောကရိတဲ့ မောငတို့ ခံဝငးကီးက လူတရပစာမက မင့တဲ့ အုတတံတိုငး ဖူဖူကီးနဲ့ကာရံထားတာရင့။အိမရေ့ထကလိုက ကမဝငလာတုနးက သတိမထားမိတဲ့ အိမရဲ့ညာဖကခမးသစခရုံကီးအရငတေ့လိုကရာ အပာရောင ဇာအပါးလေးတေ ပတကာထားပီး ပေ၂ဝ ပေ၃ဝလောကရိမယထငတယ။အိမရဲ့ ဘယဖကခမးမာတော့ ပနးခံအသေးစားလေး လုပထားတာပါ။ရေ့ကို ပနးခံနဲ့သစခရုံလေး လုပထားပီးမ မောငတို့နေတဲ့ နစထပတိုက အဝါရောငကီးကို ကားဂိုဒေါငနဲ့ တဲလကလေးဆောကထားတာပေါ့။ကားဂိုဒေါငအနောကဘက ခပလမးလမးမာ ခံစောင့လငမယားနေတဲ့ ပဉထောငအိမလေးတစလုံး သပမိုးလေးနဲ့ပါ။အဲဒီအနောကဖကအုတံတိုငးအဆုံးထိ ဆောကထားတဲ့ ဂိုဒေါငကီးကလညး အကီးကီးပေါ့ရင။ခံတစခုလုံး လိုကပပီးတော့ ခံစောင့ကိုတငထနးတို့ လငမယားက သူတို့အိမလေးထဲ နေရစခဲ့ကတာ။ကမ အိမထဲပနဝငတော့ မောငလညး အောကထပဧည့ခနးထဲပနရောကနေပါပီ…သူ့အမေနဲ့ စကားပောရငး ကမဝငလာတော့ မငတော့ လမးခေါနေတာ။
” မိနးမ … ဒီလာဟေ့ … သစသီလာစားဦး ”
ကမ မောင့ဘေးနား ဝငထိုငလိုကတော့ ဒီအိမမာ မောင့အဖေ နေကောငးတဲ့ အထိနေကဖို့ ပောနေတာ။ဆေးခနးကိုလညး ဖိုးသူကို ဖင့ခိုငးထားပီး မောငက ဒီကနေပဲ သားလိုကပနလိုကပေါ့။မောငတို့ဘကက အထကတနးလာတေမို့ လူသားလူလာနညးပုံပဲ…ည၈နာရီလောကဆို လူခေတိတရောပဲ။တဖညးဖညး အမောငထု ကီးစိုးလာပီး ည၉နာရီလောကက ဒါရိုကဘာ ကိုမိုးက မောင့ကိုခေါပီး ဘီယာသောကနေကတာပဲ။ကမက အဖေ နေမကောငးလို့ သိပမသောကဖို့ပဲ ပောလိုကပါသေးတယ။ကမတို့ အိပခနးကနေထကလာပီး အိမအပေါထပတကတော့ မောင့အဖေတို့အခနးထဲ ဒေါဖူဖူသကကို တေ့လိုကရတော့တာပဲ။
” လာ … သမီး … ဒီဘကထိုင ”
” ဟုတ အမေ ”
တဖညးဖညး မောင့အမေက အမငကညလာလို့ ကမဝမးသာမိတာပေါ့။စကားပောရငး လညပငးစောငးပီး တဂတဂတခိုးနေလို့ ကမလညး မောင့အမေကို ဇတကောတေ နိပပေးလိုကတာပေါ့။အဆငပေနေတဲ့ ဆကဆံရေးလေး ကမထိနးထားခငမိတာပါ။ခဏကာ မောငတကလာတော့ နဲနဲမူးလာပုံပဲ…အမေကတော့ ဘာမ မပောပါဘူး။မောငဝငလာပီး ဒီနေည အဖေနဲ့အိပမယ ဆိုလို့ ကမလညး အောကထပက စောငတေ ခေါငးအုံးတေယူပီး အဖေ့ကုတငဘေး အိပယာပငပေးလိုကရတယ။အမေက အဖေနဲ့အတူမအိပပဲ ကန့ထားတဲ့ နောကထပအိပခနးတခုမာအိပကောငးပောပရငး အဖေခေရငးဘက မကနာခငဆိုငက တံခါးပေါကလေးဖင့ပီး အမေဝငသားပါပီ။မောငလညး စကားခဏပောပီး ကမပငပေးထားတဲ့ အိပယာပေါလဲနေတာ။အဖေ့ကည့လိုကတော့ နစနစခိုကခိုက အိပနေပုံပေါတာနဲ့ ကမလညး မောင့ဘေးနား ဝငအိပလိုကတာပဲ။အိပယာအပောငးလဲကောင့ နဲနဲကာမ အိပပောသားခဲ့ရတာ။အိပမောကနေရငး အသံကားမိလို့ မကလုံးဖင့ကည့တော့ အဖေ့ဆီက ဖစနေတာရင့။ရေသောကခငကောငး ပောတာနဲ့ အခနးထဲက ရေခဲသေတာ ဖင့ပီး ရေဖူးထုတ ဖနခကလေးထဲ ငဲ့ပေးလိုကတော့…ရေခဲရေ မသောကခငဘူးဆိုလို့…အောကထပက ဧည့ခနးထဲ ရေဘူးယူမလို့ ဆငးလာခဲ့လိုကတာ။ဧညခနးဘကအကေ့ ကပလကအခနးမာနေတဲ့ ဒါရိုငဘာကိုမိုးအခနးက အသံသဲ့သဲ့လေး ကားလိုကလို့ ကမခေလမးတေ တုံ့ကနဲ့ ရပမိသားရတာ။
” အဖိုးရီးက မသကသာသေးဘူးလား မမသက ”
” သကသာပါတယကာ…သူ့သားကို လမးပီးခေါထားခငလို့နေမာပါ ”
” ကနောတို့ကိုမား ရိပမိနေလား ”
” မရိပမိပါဘူး မောငမိုးကလညး … တနေကုန အိမမကပပဲ အလုပမအလုပလေ မိနးမဖစသူကိုတောင သတိမရတဲ့ဟာကီး ”
” ဟုတပါပီ မမသကရယ … မမသကဆနတေ ကနောပဲ ဖည့ဆညးပေးရမာပေါ့ … ကဲ ရော့ မမသကအကိုကလေး ”
ကမလညး မောင့အမကေ ဒါရိုငဘာ အိပခနးထဲ ဒီအခိနကီးဘာလာလုပတာပါလိမ့ စဉးစားရငး အခနးတခါးကို အသာဖိတနးကည့တာ။အမလေး ထငကိုမထငထားတာရင့။ညဝတအကင ီအပါးလေးနဲ့ မောင့အမပေေါ့ ဒါရိုငဘာကိုမိုးလီးကို ကုတငအောကကနေ ဒူးထောကပီးစုပနတော။ကိုမိုးက ကုတငဇောငးထိုငပီး လီးစုပခံရငး ဘီယာဗူးကိုငပီးသောကနတေော့တာ။ကမ ကည့နတေုနးလေး ကိုမိုးက မောင့အမေ ပါးစပထဲက လီးကို ထုတရငး သူပောထားတဲ့နာရီလေး နကဖနဝယပေးဖို့ ပူဆာနတောရင။မောင့အမကေ ခေါငးအမနညိတရငး ကိုမိုးလီးကို အငမးမရ တပတပတ ပနစုပနတေော့တာပဲ။ကိုမိုးက မောင့အမရေဲ့ကာမဆနဒကို ခုပကိုငရငး ခူနတေဲ့ပုံစံပဲလေ။
” မောငမိုး ပကလကလနကာ …ဒီနေ တနေကုန သားတို့လငမယားရိလို့ ဆငခငနေရတာ မမအဖုတကီးယားနေပီကယ ”
ကုတငပေါထိုငလကတနးလနး ကိုမိုးလညး ပကလကလနခတော့ ခနေစခောငးက ကုတငအောကခထားတုနးပဲ။ပေါငကားက လီးကီးက ထောငမတနပေီး မောင့အမေ ဒေါဖူဖူသက တံတေးတနေဲ့ ပောငလကနတောပေါ့။လီးအောကက လဥကီးနစလုံးကလညး တဲလောငးလေးပေါ့ရင။ဒေါဖူဖူသက က ညဝတအကင ီ အောကအနားစကို မတငပီး ခေါငးပေါက ခတတော့ ခနဓာကိုယက မိမေးတိုငးဖမေးတိုငး ဖစသားတာပေါ့။ကမဒေါလေးမင့ကညနဲ့ အသကက မကာပမေယ့ ခနဓာကိုယက အမားကီးကာတာ။မောင့အမကေ ဝလညးဝ နို့အုံတတေဲကနပေီး ဗိုကခေါကကီးကလညးထူပီးရဲနတော အတောသင့ယောကငားတော့ စိတလာမယ မထငပါဘူး။သူ့ကိုယလုံးကီးနဲ့ ကုတငပေါလကထောကတကပီး ကိုမိုးအပေါက တကဆောင့ပေးရငး ညညးနလေရေဲ့။ကမလညး မောင့အဖဖေို့ ရဘေူးယူပီး အိမပေါပနတကလာတာပေါ့။အခနးထဲရောကတော့ ခုန ရခေဲရထေည့ထားတဲ့ ဖနခကကို ကဉးပီး ရိုးရိုးရေ တခက ငဲ့ပေးလိုကတယ။ရသေောကဖို့ မောင့အဖကေို ကောကနပေေ့ထူပေးတော့ အဖေ့ညာဖက တံတောငက ကမနို့အုံကို ထိမိရကသားလေး။ရသေောကပီး ပနလဲပေးတော့ အိပရတာညောငးလို့ဆိုပီး ကမကို သူ့ပေါငတေ နိပခိုငးတော့တာပဲ။စောငအပါးလေးကို ရငဘတထိခုံပေးရငး ကမလညး မောင့အဖေဦးစိုးပိုငကို နိပပေးနရေတာပေါ့။ဒူးအထကနားကနေ ညာဖကပေါငကိုစနိပရငး တဖညးဖညး ဦးစိုးပိုငပေါငကားက ခုံးခုံးကီးဖစလာတာရင့။ဦးစိုးပိုငမကနာကို ကည့လိုကတော့ သူ့ဘေးနားဒူးတုတထိုငပီးနိပပေးနတေဲ့ ကမဖငကီးကိုစိုကကည့နတောလေ။ကမလညး ခါးနဲနဲညတပီး ဘယဘကပေါငနိပပေးလိုကတော့ မကာပါဘူး ပေါငကားက ခုံးကနတေဲ့အရာကီးက မောကတကလာပီး ကမ လကမောငးသားတကေို ထိလိုက ပနကသားလိုကနဲ့ပေါ့။အတောကာကာလေးနိပပေးရငး ကမစိတထဲလညး တဖိနးဖိနးလေးခံစားမိတုနး……
” ကလစ … ကီ … အီ့ ”
အခနးတံခါး ဖင့သံနဲ့အတူ မောင့အမေ အခနးထဲ ပနဝငလာပါလေရော။
………………………………
#ဘုံခုနစဆင့ ( အတေးပငလယပာအတက ရေးသားခဲ့သည။ )
” မိဂမး ” ( အခနး ၂ )
” ဟော … သမီးဒယဒီ နိုးနေတာလား မာမီက ဗိုကဆာတာနဲ့ အောကမုန့သားစားနေတာ ဟငးဟငး ”
ဒေါဖူဖူသကက ဦးစိုးပိုငကို တခကကည့ပီး ခေရငးဘက သူမအတက သကသကခဲထားသော အိပခနးလေးထဲဝငသားတော့တာပါပဲ။မောငကလညး ကေးနေအောငအိပနေတော့ ကမနဲ့မောင့အဖေ ပဲရိတော့တာပေါ့။ပေါငတေအထကအောက နိပပေးရငး မောင့အဖေလကတဖကက ကမဘယလကကို အုပကိုငလိုကတာ။
” သမီး ”
” ရင … အဖေ ”
” ဒီနေရာလေးရော နပပေးပါဦးကာ ”
” အာ … အဖေကလညး ”
ကိုတကထားပေမယ့ ရုတတရကမို့ ကမလန့မိတာပါ။မောင့အဖေက ကမလကကို ဆဲပီး သူ့ပေါငကားထဲ ထည့နေတာလေ။အလိုလောကကိုငမိတော့ မောင့အဖေဟာက ပုံမနပဲရိတာ။ဒါကောင့မို့မား မောင့အမေက ဒါရိုကဘာကို ကုနးနေတာနေမာ။ဒါရိုကဘာ ကိုမိုးဟာက အကီးကီးရင့။ပထမရက ဆိုတော့ ကမလညး သိပမရဲပါဘူး ပုဆိုးအပငကပဲ မောင့အဖေကို ဂငးထုပေးလိုကတာပေါ့။လီးက သိပလညး မမာလာပါဘူး လရညတော့ထကတယ…တစရုးနဲ့လီးထိပကို ပုဆိုးလနပီး သန့ရငးရေးလုပပေးရသေးတာ။တခူးခူးနဲ့ အိပမောကသံ ထကလာမ ကမလညး ကုတငအောကမာ အိပနေတဲ့ မောင့ဘေးနားလေး ဝငအိပလိုကတယ။မနကလငးတော့ မောငတို့အိမက အစောကီးထကပုံပါပဲ။ကမ အောကဆငးတော့ ဧည့ခနးမာ ကောဖီနဲ့ မုန့တခို့စားသောကနေကတာ။
” ဟော … လာလေ မိဂမး ”
မောငက လေကားအောကဆုံးထစရောကနေတဲ့ ကမကို လမးခေါလိုကတာ။မောင့ဘေးနား ဝငထိုငတော့ ထမငးခကဒေါကီးက ကောဖီလာငဲ့ပေးတော့တာပဲ။စားသောကပီးတာနဲ့ မောငအမေစကားသံ ထကပေါလာတာပဲ။
” သား … မငးတို့လငမယား ဒီမာနေကဦးမယဆို အဝတစားတေ ပနယူထားကပေါ့ … အမေလညး မငးဒယဒီကို ပုစုရတာ ပငပနးလပီး သူငယခငးတေနဲ့ သားတေ့ဦးမယ ”
” ဟုတ မာမီ ”
” မောငမိုးရေ … မမကို … အပငလိုငပို့ပါဦးကယ ”
မောင့အမေက မောငနဲ့ပောရငး ဒါရိုငဘာ ကိုမိုး အခနးဘကလမးအောနေတာ။အပငသားမလို့ ပငဆငထားတာ ခုမ သေခာ ကည့မိတာပါ။ပါတိတအပင့ ဝမးဆကနဲ့ မိတကပပါးပါး လူးထားပီး ပိုကဆံအိတအနကကီးလယထားတာလေ။ကိုမိုးထကလာတော့ ကမနဲ့မောင့ကို ပုံးပပီး ကားဆီလောကသားတော့တာ။ကမက အဖေ့ဖို့ မုန့ပငခိုငးတော့ မနက၉နာရီလောကမ စားတတတာပောတယ။ကမလညး ဧည့ခနးတငး အမိုကလဲရငး အမငမတောတာလေးတေ ရငးနေတော့…ထမငးခကဒေါကီးက ပေးလာပီး…
” အမလေး … သမီးရယ … ဒေါထေးလုပပါ့မယ … ထားလိုက ”
” ရပါတယ … ဒေါထေးရဲ့ ”
ဒေါထေးက ကမကို အားနာနေပုံပါပဲ။ခဏနေတော့ မောငက အိမပနအဝတစားယူမလို့ ပောနေတာပဲ။ဆေးခနးလညး ခဏထိုငခငပုံပါ။မနက ၉နာရီလောကက မောငထကသားတော့ ကမလညး မီးဖိုခောငဝငပီး ဒေါထေးကို ခဏကူလိုကသေးတယ။ဒေါထေးက မာန မရိတဲ့ ကမကို တခဏတငး ခငသားတာပေါ့။မီးဖိုခောငက ထကပီး ခံထဲ လောကကည့ရငး ခံစောင့ ကိုတငထနးတို့ နေတဲ့ အိမလေးနာရောကလာမိတာ။စကားသံသဲ့သဲ့ ကားမိတာနဲ့ ခေလမးတေ ရပလိုကမိတယ။ကမ နာမည ပါလာလို့ သေခာနားထောငခငမိတာပေါ့။
” တောပါ ကိုတငထနးရယ … ခုမ ဟန့ … မနေ့က ဂမးပုံဆိုလား ဂမးဆုံဆိုလား အကိုလေးမိနးမကို ငမးနေတာမား တော့မကလုံးတေက အဲဒီမမလေးဖငကို ကပနေတော့တာ ”
” ဒါကတော့ မမလေးက ခောလညးခော ဖငကီးတေကလညး တငးထုတနေတာကိုးဟ … မမ ကလညး ”
” တောပါ … ရငတို့ ယောကင္ားတေမား မလယပါဘူး … ဟနး … ဒေါထေးနဲ့ ရင သားသားလိုးနေတာ ကမ မသိဘူး မထငနဲ့ ”
” ဟာ မမကလညးကာ … ဒေါထေးကို ဆရာကီးက လိုးပီး ပစထားလို့ … ဒေါထေးကိုယတိုငက ကညကညဖူဖူနဲ့ ခံတာပါဟ ”
” ဒါပဲနော … မမလေး ကို ရမလားဆိုပီး သားမစမးနဲ့ … ရငရော ကမရော… ခေါငးနဲ့ဆငးပေးနေရမယ ”
” အေးပါဟ … ပောလို့သာပောတာ မမလေးလိုဟာမိုး မလိုးရကပါဘူး စောကပတကို အားရပါးရ ယငပေးခငတာ ”
” မအေလိုး တဏာရူးကီး ခုထဲက ဇာတိ ပနေတာ… ဒီလောကယကခငနေရင … ရော့ ငါ့ စောကဖုတကီးလာယကလိုက ”
ကိုတငထနးစကားတကေောင့ ကမစောငပတလေး ဆစကနဲ့ဖစသားရတာပေါ့။ကမကယရာမာ ကမစောကဖုတလေးကို ယကပေးခငကောငး သူ့မိနးမ ကိုပောပနတောရင။ကိုတငထနးက အိမလေးအတငး ကုတငရေ့ အက င ီမပါပဲ ပုဆိုးတိုတိုနဲ့ ရပပောနတော… မမက ကုတငပေါထိုငရဲ့လေးပောပီး ပကလကလန လဲခပစတာ။ကိုတငထနးက ခါးကုနးပီး ကုတငပေါပကလကဖစနတေဲ့ သူ့မိနးမ မမ ထမိနကို ဆဲလနပီး တပတပတနဲ့ ယကပါလရေောရင။
” ယကယက … ကိုတငထနး … မမလေး စောကဖုတလိုသဘောထားပီးယက … အငး အငး ”
အော … ဘယလိုဟာပါလိမ့နော … လငဖစသူကို တစိမးမိနးမတစယေကဟာကို မနးပီး ယကခိုငးနေတာ။မမ ပေါငကားထဲ ကိုတငထနးခေါငးကီးက လုပခါနေတော့တာပဲ။တောတောလေးကာမ ကိုတငထနးက ခါးဆန့ပီး ပုဆိုးခါးပုံစဖညရင သူ့ပါစပက မမ စောကရညတေသုတပစနေတာ။
” မမ … နင့ ထမိနခတလိုကဟာ ”
” အငးပါ … ရင့လီး ကမစုပပါရစေဦး ”
” ရတယဟာ ပီးမစုပတော့ ဒီမာ တအားတောငနေပီ လိုးခငလပီဟ ”
ကိုတငထနးက ပောပောဆိုဆို သူ့ပုဆိုးကို ခေါငးကမခတပီး လီးကီး ထောငပနေတာရင။မမမကလုံးတေ လကကနဲ့ဖစသားရငး ထမိနကို ပာယိပာယာ ခတနေတော့တာ။
” ကဲလာ … လိုးတော့ … ကမစောကပတကို မမလေး စောကပတလို သဘောထားပီး နာနာလေးလိုးပေး ”
မမစကားတေက ကမ ရမကစိတကို ထကစေတာပဲရင။ခုခိန မောငဖစဖစ ဖိုးသူဖစဖစ တစယောကလောကကို ကုနးပေးခငလိုကတာ။ကိုတငထနး လိုးနေတာကလညး တကယကို အားပါတာပဲ။မမပေါငနစခောငးကို ပုခုံးပေါတငပီး တဖုနးဖုနးနဲ့ ပစလိုးနေတာ။ကမစောကဖုတလေးလညး အရညတေ စီးကနေရတာ။ပိုဆိုးတာက ကိုတငထနးပေါ့ အားရပါးရ စောင့လိုးရငး…မမလေး ကောငးလား …မမလေး ကောငးလားနဲ့ … ကမကို လိုးနေတဲ့ အတိုငးပဲရင။ကမလညး မနေနိုငတော့ပါဘူး ပေါငကားလေးထဲ လကသငးပီး စောကဖုတလေးကို ဖိပတပေးနေရတာ။ဒါမ အယားပေတာရင့။ကိုတငတနးမကနာကီး မော့တကလာပီး မနားတမးလိုးတာ ကုတငပါ တကိကိနဲ့ အသံပေါငးစုံထကနေတော့တာ။
” လိုး လိုး … အားးးးး … ကောငးလိုကတာ … ကိုတငထနးရယ … ခု ရငလိုးနေတာ မမလေး စောကပတကီး … ကဲသားအောငလိုး ”
မမစကားသံတေနဲ့ အတူ ကိုတငတနးလညး မီးကုနရမးကုနလိုးရငး ပေါငကီးတေတဇပဇပတုနပီး မမကိုယလုံးပေါ ဝုနးကနဲ့ ပစကသားတာ။မမက ခေးတေရဲနစနေတဲ့ ကိုတငတနးမကနာကို နမးရငး တဟငးဟငးနဲ့ ညညးနေတာပေါ့။
” ကောငးလိုကတာ … သူတောငးစား တဏာရူးကီး … မမလေး စောကဖုတလညး မနးလိုးခိုငးရော ရကရကစကစကကို လိုးတော့တာပဲ ကမ ၂ခါတောင ပီးရတယ ”
” အေးဟာ … မမလေး စောကဖုတသာ တကယလိုးခင့ရရင ကောငးမာ မမရာ ”
ကမလညး စောကစိလေး ခေရငး တခီပီးသားခဲ့ရတာပါပဲ။ကာမစိတကတော့ မကဘူးရင ညနေ မောငပနလာရင မောငနဲ့တခါလောက လိုးမဖစမယ။ကမလညး ခောငးနေရာက နောကလည့လိုကတော့ မကလုံးဒေါင့ထဲ လူရိပတရိပမငလိုကရတာ…စိတထဲ ထိတကနဲ့ ဖစမိသေးတယ။ခေဖဖ နငးရငး အိမမကီးဘေးက ကပလောကရငး အိမထဲဝငလာလိုကတာ။ဧည့ခနးထဲ ရောကတော့ ရေငတတာနဲ့ ရေခဲသေတာထဲက ရေဘူးထုတပီး ဖနခကအပည့ထည့ရငး အကုနမော့သောကပစလိုကရတာ။ရေဘူးပနထည့ပီး လည့အထက ကမ ပေါငကားထဲ လကတဖကက ဗုံးကနဲ့ ရောကလာတာရင။
” ဟင … ကိုမိုး … ရင ရင … ဒါ ဘာ လုပ ……… ”
ကမ စကားမဆုံးသေးဘူး နူတခမးကို တေ့စုပခံလိုကရတော့တာပဲ။ကမလညး ကိုမိုးပုခုံးကို တနးရငး ခေါငးကို ဘယညာ ရမးနေတာပေါ့။ကိုမိုးကလညး ကမ ရမးတဲ့ဘက လိုကနမးရငး ပေါငကားက စောကဖုတကို မိမိရရ နိုကနေတော့တာပဲ။ဒီလောကထိ အတငးရဲနေတဲ့ ကိုမိုးကို ကမ အခိုသပလိုကရတယ။အိမမာ ကိုမိုးရောကမတော့ မောင့အမေလညးပနရောပေါ့။ပီးတော့ ထမငးခကဒေါထေး…မောင့အဖေကတော့ ထားပါ အိမအပေါထပမာမို့ အောကဆငးမလာလောကဘူး။
” ခဏ … ကိုမိုး … ဟို ဟို … အမေ မငသားရင မကောငးပါဘူး ”
” မမငပါဘူး … ဆရာဝနကတောကီးရယ … မမသကကို မနကက လမးမာပဲ တခီလိုးပီး ဖဲဝိုငးပို့ထားခဲ့ပါပီ ”
” အ …… ကတ …… ဒါပေမယ့ … ဒေါထေးက … ”
” ဒေါထေးလညး ဈေးသားပီလေ နေ့လညမ ပနလာတော့မာ ”
ဟူးးး းးး … ကမ မေးခနးတေဖေရငး စောကဖုတကို ကလိနေတော့ စောကရညတေက အလိုကကနးဆိုး မသိပဲ ထပထကလာပနပေါ့။ကိုမိုးက တကယ့ကို ဆရာကပါတယ။အိမမာလူမရိတဲ့ အခိနတေကို တကခကပီးမ ကမစောငဖုတကို ပယပယနယနယ လိုးသားခဲ့တာ။ရေခဲသေတာကို လကထောကခိုငး နောကကနေ ဖငရော အဖုတရော ယကပေးတော့တာပဲ။မတတပရပရဲ့ တခီလိုးငးမ သူအိပခနးထဲ ကမကို ပေ့ခေါသားတာ။အဝတစားတေ ခတပီး ကုတငပေါပကလက အိပစေခဲ့တာ… ကမရငဘတပေါခပီး ကမပါးစပကို ၅မိနစလောကလိုးသေးတာ။ပီးမ ကုတငပေါလေးဖကထောကခိုငးပီး ဖငရော အဖုတရော ၂ပေါကလုံး သူ့စိတတိုငးက လိုးတော့တာပဲ။မောင့အမေ စဲနေတာလညး မပောနဲ့ ကမလညး တခါခံပီး ဆကတိုကခံခငလာတာပါပဲ။လီးကလညး စံခိနမီပီး မိနးမတစယောကကို ဘယလိုပုစုရမယဆိုတာ နောကေနေတဲ့ လူတစယောကပေါ့။မောငမလာ မခငး ကမလညး ကိုမိုးစိတတိုငးကအလိုးခံနေမိတော့တာ။မောငလာကာနီးလေးပဲ ကမစောကရညတေရော လရညတေရော ပေကပပီး ပော့နေတဲ့ ကိုမိူးလီးကီးကို အားရပါးရ စုကပေးရငး အပေါက ခလိုးပစလိုကတာ။အပေါက စောင့ရတော့ ကမ စိတတိုငးကပေါ့ လိုခငသလို ဖိဖိခပစတာ။စောကရညထကကာနီး ကိုမိုးမကနာပေါခရငး ပနးထုတပစလိုကတာပေါ့။အရညထကရငး တနးလနးကို စောကစိဆဲစုပပေးတော့ ကမလညး တဗနးဗနးနဲ့ ပနးထုတလိုကရတာ။ညပိုငး မောငနဲ့ လိုးတော့ မောင့လီးကို ကမ တကမကစိတ မရိသလောကပါပဲ။မောင့နေရာကို ကိုမိုးလိုးနေတယဆိုပီး တေးမ ပီးခဲ့ရတာ။ကမလညး တဖညးဖညး မောငမသိအောင အလိုးခံခငတဲ့ စိတက ပငးပငးပပကို ဖစလာပါပီ။
……………………………………
#ဘုံခုနစဆင့ ( အတေးပငလယပာအတက ရေးသားခဲ့သည။ )
” မိဂမး ” ( အခနး ၃ )
🍂🍂🍂🍂🍂🍂
မနကပိုငး မိုးအုံ့နေမယ့ နေ့လညခငးက နေရောငခညက လငးထိနနေပါရော။မောငလညး ဆေးခနးသား မောင့အမေကလညး ထုံးစံအတိုငး ကိုမိုးနဲ့ထကသားတာပေါ့။ကမလညး ဒေါထေးကို ထမငးဟငးကူခကပီး အိမပေါခဏတကနားနေလိုကတာ။မောင့အဖေကိုလညး နေ့လညစာကေးပီးတော့ ဘာမ လုပစရာလညး မရိတော့ဘူးလေ။ကုတငပေါလူးလိမ့ရငး အိပမရတာနဲ့မို့ အောကထပပနဆငးခဲ့လိုကတာပေါ့။အောကရောကတော့ အိမရေ့ခံဝတံခါးဖင့နေတဲ့ မမကို ဒေါထေးက လမးမာနေတာ။
” ဟေး မမ … လကဖကရညဝယလား … ငါ့ဖို့ အကိုကခဲပောကဆေးလေး ဝယခဲ့စမးပါအေ ”
” ဟုတ … ဒေါထေး … နဲနဲကာဦးမာနော ဈေးဘက ခဏဝငဦးမာမို့ ”
” အေးပါဟဲ့ … ညညးပနတဲ့ခိန ဝယခဲ့ပေါ့ … အပနကမပိုကဆံယူတော့ ”
မမထကသားတော့ ဒေါထေးလညး သူ့အခနးသူ ဝငပီး အနားယူတော့တာပဲ။ကမလညး အိပမရတာနဲ့ ခံထဲလမးလောကရငး မမတို့ အိမလေးနား အလိုလို လောကမိရဲ့သားဖစနေတာ။ကိုတငထနး တစယောကထဲရိခိနမို့ စပစုခငတဲ့ စိတကလညး ပေါလာတာပေါ့။ဘေးဘီကည့ရငး အိမလေးနားကပလိုကတာ…လမးခောငးကည့လိုကတော့ … ပကလကကုလားထိုငပေါမာ ကိုတငထနးကီးလေ ပုဆိုးလနပီး ဂငးထုနေတာ။ပါးစပကလညး မမလေးရယ ကောငးလိုကတာနဲ့… ကမကို မနးပီးထုနေတာရင့။ကမကည့နေတုနးလေး ကိုတငထနးလီးထိပက လရညတေ ပနးထကလာတော့တာပဲ။ကမလညး သူစိမးယောကင္ားလီးတေမငရင စောကဖုတက ယားယားလာတာ အကင့ဖစနေပါပီလေ။တံခါးပေါကရေ့ ရပပီး အလိုလောက တံခါးခေါကမိလိုကတော့တာပဲ။
” ဒေါက … ဒေါက … မမရေ မမ ”
” ဗာ … မမလေး … မမ မရိဘူး … ဈေးဘကသားတာဗ ”
စကားသံနဲ့အတူ ကိုတငထနးက တံခါးဖင့ပေးပါတယ။
” အော … ကမ ဇတကောတေ တကနေလို့ … နိပခိုငးမလို့ပါ … မရိလညး နေပါစေတော့ရင ”
မမ အပငသားမနး ကမ သိပီးသားပဲ။သေခာကို လမးစဖင့ပေးလိုကတာပါ။ထငတဲ့ အတိုငး ကိုတငထနးမကနာကီး ဝငးကနဲ့ဖစသားတော့တာပဲ။
” ရပါတယ မမလေးရဲ့ … မမမရိလညး ကနောနိပပေးပါ့မယ ”
” ဒေါထေးကလညး အိပနေလို့ … အားနာလိုကတာ ကိုတငထနးရယ … ဒါဆိုလညး ကမ အခနးထဲက စောင့နေပါ့မယ … ကိုတငထနး အားရင လာနိပပေးပေါ့ ”
” မနကကတညးက ခံထဲရငးပီးပါပီ မမလေးရဲ့ … အားပါတယ … မမလေးသားနင့လေ နောကက လိုကလာခဲ့မယ ”
ကမလညး အိမမကီးဘက ပနလောကလာပီး အိမအပေါထပက ကမ အိပခနးထဲ ဝငလာလိုကတယ။မနရေ့ ကမကိုယလုံးလေး တပတပတကည့ပီး ကိုတငထနးပောပောနေတဲ့ ကမဖငကီးကို ရမးကည့လိုကတာ။ခါးသေးပီး ဖငကကော့ထကဝိုငးစကနေတော့ ကိုတငထနး စဲလနးနေတာထငတယ။အောကခံဘောငးဘီခတပီး ကမလညး ကုတငပေါမောကနေရငး စောင့နေလိုကတာ။မကာပါဘူး … မမလေး …ကနောဝငခဲ့မယနောဆိုတဲ့ စကားသံနဲ့အတူ တံခါးဖင့သံပါ ကားလိုကရတယ။ခေသံက ကုတငနားအရောကမ ရပသားတာမို့ ကမလညး ခေါငးထောငပီး လည့ကညလိုကတာ။ခနာကိုယ ထားထားနဲ့ စပကယဝတထားတဲ့ ကိုတငထနးကီးပေါ့ ကုတငပေါမောကအိပနေတဲ့ ကမဖငကို မကမကမောမောကီး ကည့နေတာရင။
” နိပလေ … ကိုတငထနး ဘာကည့နေတာလဲ ”
” အော… ဟုတဟုတ … မမလေး … ခေသလုံးကနေ စနိပပေးမယနော ”
ပောပောဆိုဆို ကိုတငထနးက ကမခေသလုံးကား ဒူးတုတထိုငရငး ခေခငဝတကစပီး သူ့လကဘယညာသုံးပီး နိပတော့တာပဲ။တဖညးဖညး ကိုတငထနးလကတေက ကမဖငအောက ပေါငရငးထိရောကလာတာပေါ့။ဝတထားတဲ့ ထမိနက ပါးတော့ နောကကနေ ထမိနအောကက ကမအဖုတကို ခပရေးရေး မငနေရမာပါပဲ။ပေါငအတငးဘကတေပါနိပတော့ ကမအဖုတလေးလဲ ယလာရတာပေါ့နော။ကိုတငထနး သကပငးခသံ ခပတိုးတိုးလေး ကားနေရသေးတာ။ဇိမယူကောငးနေတုနးလေး ကိုတငထနးက ကမပေါငတေကို စိခိုငးနေတာ။ပေါငလေးစိပေးလိုကတော့ ကိုတငထနးက ဖငအောကနားလေးခပီး ခါးကနေ ဇတကောထိ အထကတကလိုက အောကဆငးလိုက နိပပေးနေပနရော။ဖငကားထောကထားတဲ့ ခပနေးနေးဟာကီးက တဖညးဖညး မာလာပီရင။ကမ ခနာကိုယလေး တဖိနးဖိနး တရိနးရိနးနဲ့ တမိုးလေးပေါ့။သူစိမးယောကင္ားတစဦး ဖငပေါခထိုငပီး နိပပေးတဲ့အရသာ ပထမဆုံး ခံစားဖူးတာပါပဲ။အတောလေး ကာတော့ ကမလညး ကိုတငထနးကို ဖငပေါက ဆငးခိုငးပီး ပကလကလနပီး အနိပခံနေလိုကတာ။ဒီတခါလညး ကိုတငထနးက ကမခေထောကတေဖဲပီး ခေသလုံးကား ဒူးထောကထိုငရငး အောကကနေ စနိပပေးနေတာပါ။ကိုတငထနးမကလုံးတေကတော့ ကမပေါငကားထဲက စောကဖုတနေရာလေးမာပေါ့။အဖုတလေး ကည့လိုက ကမ မကနာလမးကည့လိုကနဲ့ တံတေးတေ မိုခနေတော့တာ။
” ကိုတငထနး ”
” ဗာ … မမလေး ”
” ရင့ မကလုံးက … ဘယကည့နေတာလဲ … ခခ ”
” ဟို ဟို … ဟို ”
” တဟိုဟိုနဲ့ … ဘာဖစနေတာလဲ … ကဲပါရင ရော့ … အားရအောငကည့ ”
ကမကို ရိနးနေလို့ ကမဘကကပဲ ဦးဆောငဖို့ ဆုံးဖတရငး ထမိနအောကနားစကို ခကပေါထိဆဲတငပေးလိုကတာ။ကိုတငထနးမကနာက ခေစေးတေပနနေတာလေ။ကမစောကပတကို ကည့လိုက ကမမကနာကိုကည့လိုကနဲ့ ကိုတငထနး မကလုံးတေက ဝေခဲမရသေးတဲ့ ပုံစံလေး။ကမလညး မကလုံးလေးမိတထားပေးတော့ မကာပါဘူး အဖုတနားလေး ခပနေးနေးဝငသကထကသက အငေ့လေးတေ ရောကလာတာပဲ။မကလုံးပနဖင့တော့ ကိုတငထနးကကမပေါငကားထဲ ကုနးကုနးကီး အဖုတကို တရုံ့ရုံ့နဲ့ ကပရုနေတာလေ။
” ဟောတော … ရုပဲ ရုနေတော့မာလား … ရငပဲ ကမစောကပတကို ယကခငလခညရဲ့ဆို ”
” ဟင … မမလေးက … ဘယလိုသိနေတာလဲ ”
” ရင ကမကို မနးလိုး မနးပီး ဂငးထုတာတေက အစ သိနေတာရင့ ”
” ဗာ ”
” ကဲပါ … နောကမ ပောတော့မယ … ခု ရင့စိတတိုငးက ယကတော့ ”
ကိုတငထနးခေါငးကို ကမ စောကဖုတနဲ့ ဆဲကပလိုကမ တပတပတနဲ့ ယကတော့တာပဲ။တကယကို မကမကမောမောနဲ့ ယကပေးနေတာရင။စောကပတယကပေးရငးနဲ့ ကိုတငထနးလာက ကမဖငဝလေး လာလာထိုးမိတော့ ကိုမိုး သတိရမိသေးတယ။ကိုမိုးက စောကပတယကရငး ဖငဝတေပါ ထိုးကလိတတတာလေ။ကံကံဖနဖန တေးမိသေးတယရင ကိုတငထနးကို အဖုတယကခိုငးပီး ကိုမိုးကို ဖငပေါကယကခိုငးလိုကရင တပိုငထဲ ဖငရော အဖုတရော ယကပေးတဲ့ခံစားမု့ကို သိခငလိုကတာနော။ကိုတငထနး လာကမးကီးအောက ကမစောကရညတေ ထကကလာခဲ့ရပါပီ။သူ့မကနာကို ဖိကပရငး ကမ စောကရည ကုနတဲ့ထိ ပတပစလိုကတာ။ကိုတငထနးကလညး လိုလိုလားလားကို စောကပတနဲ့ အပတခံနေတာရင။ကမ အမောဖေတုနး စောကဖုတကို ပနယကနေတာ သူခမ ကမအဖုတကို စဲလမးနေတာနေမာ။ကမလညး ကိုမိုးလီးကီးကို စဲလမးနေရတာပဲလေ။ကိုမိုးလီးအကောငးတေးမိတော့ လီးစုပခငတဲ့ စိတက ပေါလာပနရောပဲ။ဒါနဲ့ ကိုတငထနးကို ကုတငအောကဆငးခိုငးပီး မတတပရပခိုငးလိုကတယ။ကမလညး ကုနးထပီး ကိုတငထနးနဲ့ မကနာခငးဆိုင အနေထား ကုတငပေါကနေ ခေတဲလောငးခထိုငလိုကတာပေါ့။ကိုတငထနးပုဆိုး ဆဲခတတော့ သူ့မကနာက အံအောနေတဲ့မကနာဘေးနဲ့ပါ။ကိုတငထနးပေါငကားထဲက လီးကီးကလညး တုတလိုကတာရင ဒစကီးက ကားပီးလနနေတာ။အရညက ကိုမိုးကို မမီပေမယ့ အတုတက နဲနဲနောနော မဟုတဖူး။
ကမလို ဆရာဝနကတောတစယောကက ခံစောင့လီးကို စုပပေးနေတယဆို ယုံကပါ့မလား။ကာမစိတတောကလောငလာရင ဒါရိုငဘာတို့ ခံစောင့တို့ဆိုတာတေ စိတထဲ မရိတော့ပါဘူးရင။လမေးအုံထူထူကီးအောကက ထောငမတနေတဲ့ ကိုတငထနး လီးတုတကီးကို ကမလကဖကနဲ့ အရငးကကိုငပီး ဒစကီးကို စငုံလိုကတာ။ပထမဆုံး လခီးနဲ့ ခဉစူးစူးကီး ကမနာခေါငးထဲ တိုးဝငလာတော့တာပဲ။ကမ ပို့တကမတတပဲ အောကသိုးသိုးအနံ့ကီးလေ … ခံစောငဆိုတော့ နေတာထိုငတာ ညစပတတာလညးပါမာပေါ့။ပီးတော့ လငမယားလိုးပီးလညး သေခာဆေးပုံမရလောကဘူး။အသကအောင့ပီး လီးတဝကလောကထိ မိုပီး ရေ့တိုးနောကဆုတ ကစားပေးမိနေတာ။လီးက တုတတော့ အရငးထိ မမိုနိုငတာပါ။ဒစနောကနားက အရညပားကားထဲမာလညး လခီးဖတ ဖူဖူလေးတေကပနေတာရင။တဖညးဖညးနဲ့ ခဉစူးစူး အောကသိုးသိုး လီးနံ့က ယဉပါးပီး ကမ ရမကစိတကို ပိုပီးထကစေခဲ့တာပါ။ဒစဖူးကို ဖဲခပီး ဒစနောကနားကပနေတဲ့ လခီးဖတတေပါ စုပယူမိုခပစမိတော့တာပါပဲ။အစက ကိုတငထနးကို စောကပတပဲ ယကခိုငးပီး အာသာဖေမလို့ပေါ့။နောကပိုငး ကိုတငထနးလီး စုပမိတော့ အလိုးခံခငတဲ့ စိတက ပေါလာရတာ။မူမနေတော့ပါဘူး လခီးနံ့ တထောငးထောငး ထနေတဲ့ လီးကို အားရပါးရ စုပပီး ကုတငပေါ လေးဖကကုနးပေးလိုကတာပဲ။ကိုတငထနးလိုးခကက ကမးပေမယ့ ကိုမိုးလောက ထိထိမိမိတော့ မလိုးတတပါဘူး။ဒါပေမယ့ လီးက တုတတော့ စောကခေါငးထဲ ခပစီးစီးလေး ဖစနေပီး နစခီဆကတိုက ပီးခဲ့ရတာ။ကိုတငထနက ထပလိုးခငတဲ့ ပုံစံပပေမယ့ ကမ ထပမပေးတော့ပါဘူး။ဒါမိုးက ပီအောငခုပနိုငမရင့။ဒါတောင့ စောကရညရဲနေတဲ့ ကမစောကပတကို ပောငနေအောင ယကပီးမ အောကဆငးသားတာ။ကိုတငထနး ထကသားမ ကမလညး မေးရငး အိပပောသားတာ။အိပပောနေရငး ပါးပငလေးကို တစစုံတစယောက လာနမးသလို ခံစားမိတော့ ဖကကနဲ့ နိုးလာရတာ။
” ဟင … မောင ”
” ဟုတတယ မိနးမရေ … ဆေးခနးဖို့ လိုတဲ့ ပစညးလေးတေ ဝယရငး ခဏဝငလာတာ ”
ပောပောဆိုဆိုပဲ ပကလကအိပနေတဲ့ ကမပေါ မောငက တကခပီး နူတခမးကို တေ့နမးနေတာ။ကမ ပါစပလေးထဲ လာထိုးထည့ပီး ခကခငးပနထုတရငး ကမမကနာစိုကကည့နေတော့တာပဲ။
” မိနးမ ပါးစပက … အနံ့က ပငးတာ ဘာအနံ့ကီးလဲ ”
” ခခ … လခီးနံ့လေ မောငရဲ့ ”
” ဟေ ”
ကမလညး ဟိုးတခါ မောငနဲ့ စကားမားပီးနောကပိုငး မောင့စိတကို နားလညသားတာပါပဲ။မောငမသိအောင အလိုးခံပီးတိုငး မောင့ကို ပနပောပရတဲ့ ခံစားမု့က မောငရော ကမရော စဲလမးနစခိုကနေကတာပေါ့။
” ကိုမိုးလညး မရိပါဘူး မိနးမကလညး ”
” ကိုမိုးလီး မဟုတဖူးလေ မောငရဲ့ ဒါက အသစ ”
” ဒယဒီ လီးကလညး အမဲ သန့ရငးနေတာပါ … ဒီအိမမာ ယောကင္ားဆိုလို့ … အဲ ”
” ဟုတတယ မောင … ကိုတငထနး လီးပါ ”
” ဟာ … မိနးမရာ ”
မောငက ခကခငး ကိုတငထနးကို တေးမိတဲ့ဟနမို့ ကမလညးဖင့ပောရော နူတခမးတေ တပတပတနဲ့ ပနစုပနေတောတာပဲ။
” ဘယလို စပီး စုပဖစတာတုနး မောင့လညး ပောပလေ ”
” ဒီလို မောငရဲ့ ………… ………… ”
ကမလညး ကိုတငထနးက သူ့မိနးမ မမကို လိုးတိုငး ကမနာမည တပီးလိုးကောငး… ကမကိုလညး မနးပီး ဂငးထုတတကောငး ပောပလိုကတာပေါ့။ကမ စကားအဆုံး မောငက ကမကိုယလုံးပေါက လိမ့ခပီး ပုဆိုးအပငကနေ သူ့လီးသူ ပတနေတော့တာ။
” ဒါနဲ့ပဲ မိနးမက ဘယလိုမား … အလိုးခံလိုကတာတုနး ”
” နောကကောတကနေလို့ ဘာညာပေါ့ မောငရယ ခေါနိပခိုငးလိုကတာ… နောကပိုငး အလိုးခံတဲ့ အဆင့ထိ ရောကခဲ့တာပေါ့ ”
” အာ … မိနးမရယ ”
မောငက ပုဆိုးလနပီး ဂငးတိုကနေပါပီ။ကမလညး ထထိုငပီး မောင့လကကိုဖယရငး လီးကို ကိုငလိုကတာပေါ့။ပုံမနလေး ဂငးထုပေးရငး မောငမေးတာတေ ဖေပေးနေမိတာ။
” ကိုတငထနး လီးက နံဆောနေတာလား ”
” အငးပေါ့ မောငရဲ့ … စစုပပေးတော့ ပို့တကမတတပါပဲ…ထူးဆနးတာက အဲဒီ လခီးနံ့ ခဉစူးစူး အောကသိုးသိုး အနံ့တေလေ တဖညးဖညး ရမကစိတကို တောကလောငစေတာ ”
” ကိုမိုးလီးစုပတုနးက မနံဘူးပေါ့ ”
” ကိုမိုးက လီးကိုဆေးတယ မောငရဲ့ … ကိုတငထနးက လိုးပီး လီးကို ဆေးတဲ့အကင့မရိဘူးနေမာ … လီးကတော့ ကိုမိုးထက တုတတယမောင ”
” ကိုမိုး နဲ့ ကိုတငထနး ဘယသူက လိုးတာကောငးလညး … အားးး ရီးးး းးးး ”
မောငလညး မေးရငး ပီးခငလာပီထငပါရဲ့ မောင့လီးက ကမလကထဲ ဒုတကနဲ့ဒုတကနဲ့ … သေးတိုးလာပီ။
” တမိုးစီပေါ့ မောငကလညး … ကိုမိုးက နဲနဲသာတာပေါ့ ”
” မောငလိုး တာရော ဟင ”
” ကမ လိုးပေးတဲ့ အထဲ မောင အညံ့ဆုံးပဲ လီးကလညး အသေးဆုံးလေ ”
” အီး … မိနးမရယ … အားးး အ … ထက ထက … ထကပီ ”
ကမ စကားအဆုံး မောင့မကနာ တခကပကသားရငး လရညတေ တဖောဖော ပနးထကလာတော့တာပါပဲ။ကမလညး နောကဆုံးလရညကုနတဲ့ထိ ခပသကသကလေး ဂငးထုပေးလိုကတာပေါ့ရင။
……………………………………
#ဘုံခုနစဆင့ ( အတေးပငလယပာ အတက ရေးသားခဲ့သည။ )
” မိဂမး ” ( အခနး ၄ )
🐛🐛🐛🐛🐛🐛
ဘာလိုလိုနဲ့ မောငတို့အိမရောကတာ၂လပည့တော့မာပါ။မောငကတော့ အိမပနဖို့ပောပီး အဝတစားတေ ဖညးဖညးခငး သယနေတာပေါ့။ကမကိုလညး သုံးလေးရက နေပီး ပနဖို့ ပောထားတာပဲ။ကမ အတကက မောငတို့အိမက နတစညးစိမပေါ့ရင။ကမရဲ့ ကာမစညးစိမတေက မောငကိုယတိုင လမးဖေါကပေးခဲ့တာပဲလေ။မောငဆေးခနး သားတာနဲ့ ကိုမိုးနဲ့လိုးလိုက ကိုတငထနးနဲ့လိုးလိုကပေါ့နော့။ကိုတငထနးက ကမ စကားအတိုငးလိုကနာပေမယ့ ကိုမိုးက မရဘူးရင့။အတငးရဲလိုကတာလညး လနပါရောပဲ။မနေ့ညကကို မောငအိပတော့ ကိုမိုးအခနးတံခါး လာခေါကတော့တာပဲ။အခနးဝလေးမာပဲ သူ့စိတကိုက လိုးသားတာ။ကမကလညး အလိုလိုကမိတာတေ ရိပါတယလေ။မောငတို့နဲ့ မနကစာ စားခိနတိုငး ကိုမိုးက ဧည့ခနးဝကနေ မသိမသာ အခကပတတတာ။ကိုမိုးအခကပပီး ခဏနေဆို ကမလညး မယောငမလညနဲ့ ဧည့ခနးက ထကပီး ရာတတနေတာပေါ့။နေရာတေက အမားကီးတော့မဟုတပါဘူး ရေခိုးခနး မီးဖိုခောင အိမနောကဖေးပေါကနားက စတိုခနး အဲလိုနေရာတေမာ ကိုမိုးကို တေ့တတပါတယ။လူခငးကပတာနဲ့ ဘာမမပောပဲ ကမထမိနလနပီး စောကပတကို ယကတော့တာပဲ။ကမလညး သူယကပီးတာနဲ့ ပုဆိုးလနပီး လီးကီးကို အားရပါးရ စုကပေးတတတာပဲလေ။ပီးတဲ့အထိ မရောကပေမယ့ မနကပိုငး အာသာပေပေါ့ရင။
နောကပိုငး မောငတို့အိမအတက ပတစာဈေးဝယထကတော့ ကမကိုပါ ဒေါထေးနဲ့ အတူလိုကဖို့ပောတော့တာပဲ။လိုကသားတိုငး အိမအတက ပတစာဆိုတော့ ဒေါထေးဈေးပတရင နာရီခဲကောကောလောက ကာတတတာပေါ့နော့။ကားပကကငထိုးပီး ဒေါထေးကားပေါက ဆငးတာနဲ့ ကားမနတေအလုံပိတပီး ကားရေ့ခနးကနေ ကမရိတဲ့ နောကခနး ကူးလာတော့တာပဲ။ဈေးကီးဆိုတော့ ကားဘေး လူတေ ဖတသားဖတလာ ရိတာပေါ့ရင။ကိုမိုးက နောကခနးရောကတာနဲ့ ထမိနကို ပေါငရငးလိပတငပီး စောကဖုတကို ကကနနလေး ယကတော့တာပဲ။ကမဖင့ ကားဘေး လူလာတိုငး ရငတေတုနရငး စောငပတအယကခံနေရတာပေါ့။စိတထဲလညး လူမငသားမလား စိုးရိမစိတလေးနဲ့ စောကရညတေ ထောငပနးနေရတော့တာပဲရင။ အသစအဆနးခံစားမူ့ အမိုးမိုးပေးတတတဲ့ ကိုမိုးလေ။မနေ့ည ကတော့ အခနးဝလိုးရငး ဒီနေ့ အရငလတလတ နတပညပို့ပေးမယလို့ ပောလို့ ကမလညး မောငဆေးခနး မနမနသားဖို့ ဆုတောငးနေမိတာ။မောငဆေးခနးသားပီး မကာပါဘူး မောင့အမေကို ကိုမိုး ခိနးဝိုငးပို့ပေးပီး ပနရောကလာတာပေါ့။
ကမလညး ဆံပငကို ခဲစညးထားရငး ဂါဝနအဖူ အပါးလေးဝတပီး အိပခနးထဲက စောင့နေမိတာ။သိပမကာပါဘူး တံခါး၂ခက ခေါကပီး ကိုမိုးဝငလာတာပါပဲ။ရောကတာနဲ့ ထုံးစံအတိုငး ကုတငပေါမေးနေတဲ့ ကမကို ဆဲလနပီး စောကဖုတကို ယကတော့တာ။အဖုတအယကခံရငး ကမလညး ဂါဝနကို ခတပေးလိုကတာပေါ့။ကမ ဂါဝနခတပီးတော့ ကိုမိုးလညး သူ့အဝတစားတေ အကုနခတတော့တာပဲ။ကုတင ကနလန့ဖက ပကလကအိပရငး ကမကို ဖငပနခေါငးပန အပေါက ခခိုငးနေတာ။ကမလညး ကိုမိုးစိတတိုငးက လိုကလုပပေးလိုကပါတယ။ထောငမတနေတဲ့ လီးကီးကို စုပပေးနေတုနး ကိုမိုးဆီက အသံထကလာတော့ ကမ အံအောသားရတာပေါ့။
” ကိုတငထနး ရောကရငလညး ဝငခဲ့လေဗာ ”
” ဟင ”
ကမလညး ရုတတရကမို့ ကိုမိုးမကနာ ခထားရာက ဘေးဘက လိမ့ခပစလိုကတာ။မရဘူးရင့ ကိုမိုးက ကမခါးကို သူ့လကနဲ့ဆဲကပထားတာ။
” ရကမနေပါနဲ့ မမလေးရ … ကိုတငတနးနဲ့ မမလေးတို့ လိုးတာ ကနောသိပီးသားတေပါ ”
” ရင … ကိုတငထနးက ပောတာလား ”
မထူးဘူးလေ ကိုမိူးက သိနေမတော့ ကမလညး ဗောငဖင့ မေးလိုကတာပေါ့။
” မဟုတပါဘူး တရကက မမလေးကို လာလိုးမလို့ … ကည့လိုကတော့ ကိုတငထနးက အရငရောကပီး လိုးနေတာပါ ”
အော…ကမ ကိုတငထနးကို စောကပတခေါယကခိုငးတဲ့နေ့ကတညးက ကိုမိုး သိနေခဲ့တာကိုး။ကမ တေးနေတုနး ကိုမိုးမကနာပေါခထားတဲ့ ကမ ဖငဝလေးနေးကနဲ့ ဖစသားရတာရင။အားပါးပါး…စောကပတ အယကခံရငး ဖငပေါကလေးပါ ယကခံရတဲ့ အရသာက ဖေါပဖို့တောင စကားလုံးရာမတေ့ပါဘူး။ကိုမိုးခေါငးက ကုတငစနးမာဆိုတော့ ခထားတဲ့ ကမဖငက ကိုတငထနးကို မူသလိုဖစနေမာပေါ့လေ။ကိုမိုးလီးကို ခပပငးပငး တခကဆဲစုပပီး လည့ကည့လိုကတော့ ကိုတငထနးက ကုတငဘေး ဒူးထောကရငး ကမဖငသားကီးတေကိုငပီး ဖငဝထဲ လာဖားထိုးထည့ပီး ကလိနေတာပဲ။ကမပေါငဂအောကက ကိုမိုးကလညး ပကလကအနေထားနဲ့ စောကပတအကကဲကောငးအတိုငး လာအပားလိုကပတဆဲလိုက အစိလေးကို စုပလိုကနဲ့ပေါ့။ကိုမိုး စောကစိလေးစုပတဲ့အခိနနဲ့ ကိုတငထနးက ကမဖငဝထဲလာထိပလေးထိုးထည့တဲ့အခိန ဆုံလိုကရင အူတေအသဲတေ ပောငးပနလနသားသလိုပါပဲရင။ခဏလေးပဲ စောကရညတေ ကိုမိုးမကနာပေါ ပနးခပစလိုကမိတာပေါ့။ကိုမိုးက ကမစောကရညတေ နာခေါငးထဲဝငလို့ မနးပီး ခဏရပပေမယ့ ကိုတငထနကတော့ ဖငဝလေးကို နူတခမးခငးစုပသလို တေ့စုပနေတော့တာပဲ။
” အားးးး းးးးး … သေပါပီ ……… အမလေးးး … ခဏ ရပကပါဦးရင ”
ကမ ဘယလိုမကို မခံစားနိုငတော့တာပါ။စုပလကစ ကိုမိုးလီးကို ပါးစပထဲက ထုတပီး တောငးပနယူရတာပေါ့ရင။ခဏပဲနားလိုကရတာပါ…ကိုမိုးက ကုတငပေါပဲ လေးဖကကုနးခိုငးပီး ကမနောကက နေရာယူရငး ဖညးဖညးခငးလိုးနေပါပီ။လိုးနေရငး ကိုမိုးက ကိုတငထနးကို ကမရေ့ရပခိုငးလိုကတော့…ထောငမတနေတဲ့ကိုတငထနးပေါငကားက လီးတုတကီးက ကမ ပါးစပနားဝဲနေတာပေါ့။ စိုကကည့နေတုနး ကိုတငထနးက ဟနေတဲ့ကမပါးစပလေးထဲ လီးကို ထိုးသငးလိုကတာ။
” အု … ဖလု … အပ … အပ ”
လုပမရအောင ကိုတငထနးက ကမခေါငးကိုငပီး ပါးစပကို လိုးတောတာပဲ။နောကက ကိုမိုးက ပစလိုးတိုငး ကမကိုယလုံးက ရေ့စိုကသားတော့ ကိုတငထနး လီးတုတကီးက ပါးစပထဲအပည့ အာခေါငထိ လာလာထောကမိနေတာ။ကမ ပါးစပက သားရညတေကလာပီး မကလုံးတေလဲ ပာလာတော့တာပဲ။ကိုမိုးနဲ့ ကိုတငထနးက ရပမပေးတော့ပါဘူး။ကိုမိုးပီးကာနီးက နေရာခင ခိနးလိုးပီး ကမပါးစပထဲ လရညတေ ပနးထည့နေတာ။ပါးစပထဲ တဖောဖော ဝငလာတဲ့ လရညတေ မနမနမိုခပစနေရတာပေါ့။နောကက ကိုတငထနးကလညး ကမပါးစပထဲ ကိုမိုးလရညတေ ပနးနေတာမငတော့ ခကခငး မီးပင့ မတတ ဆဲလိုးတော့တာ။ကုတငပေါလညး ကမ စောကရညတေ ရဲနစနေတော့တာပဲ။ကိုတငထနး ဆောင့ခကတေ မနလာရငး နောကဆုံးတခကစောင့အပီးမာ ကမဖငနဲ့သူ့လမေးအုံ ဖိကပရငး ကမစောကခေါငးထဲ လရညတေ ပနးထည့နေတာပေါ့ရင။ကမ လညး မကရညတေ လကခုံနဲ့ သုတပီး အသကဖေးဖေးရုရငး အနားယူနေရတာ။အမောပေတာနဲ့ ကမကို ကုတငစောငးမာထိုငခိုငးပီး ကိုမိုးနဲ့ကိုတငထနးက ကမးပငပေါမတတပရပရငး ကမဘေးတဖကတခကဆီကနေ သူတို့လီးကီးတေ ကမ ပါးစပနား တေ့နေကတာ။ပုံစံမတူတဲ့လီးနစခောငး ပထမဆုံးအကိမ အနီးကပ မငလိုကရတာပါ။
” ကည့နေတော့မလား မမလေးရဲ့ စုပပေးဦးလေ ”
ကိုမိုးက လကရဲဇကရဲဆိုတော့ ပောပီးတာနဲ့ ကမပါးစပထဲ ဒစကီးစသငးတော့တာပေါ့။ကိုမိုးလီးက ကိုတငထနးလီးထကရညတာက အနီးကပက သိသာပါတယ။လီးက အရငးကနေအဖားထိ လုံးပတညီပီး ဒစကီးက မဝိုငးပဲ လေးထောင့ပုံစံ ရညမောမောလေးပါ။ကိုမိုးလီး စုပပေးနေတုနး ကိုတငထနးက မစောင့နိုငဘူးနေမာ ကမပါးတဖကကို လီးထိပနဲ့ထိုးပီး တဟငးဟငး ညညးနေတာ။ကိုမိုးလီးကို ပါးစပထဲက ထုတပီး ညာဖကလကနဲ့ဂငးတိုကပေးရငး ဘယလကနဲ့ ကိုတငထနးလီးကို အရငးကနေ အုပကိုငပီး ဒစကီးကို ဆဲစုပပေးလိုကတာပေါ့။လကထဲခပပည့ပည့မို့ ကိုတငထနးလီးကီး တုတတာက အားရမိတယ။လခီးနံ့ထောငးထနေတဲ့ လီးကီးက လီးအရညပားတလောက အကောပိုငးပိုငးထနေပီး ဒစကီးက မိုပင့လို ကားထကနေတာ ပါးစပထဲ မနညးထဲ့စုပပေးရတာပေါ့။လီးနစခောငးကို တခောငးပီးတခောငးပောငးစုပရငး လီးကီးတေက ကမတံတေးတေနဲ့ တငးပောငပီး မာထငလာပါပီ။ကိုမိုးလီးထိပကို ဆဲစုပပီး ပါးစပကအထုတ ကိုမိုးဆီက စကားသံထကပေါလာတာရင။
” မမလေး … လီးစုပတာ ရပလိုကဦးနော … ကိုတငထနး ခငဗား ကုတငပေါပကလကလနလဲဗာ … မမလေး အပေါက လိုးပါစေ ”
ကိုတငထနးကလညး ကိုမိုးစကားအဆုံး ကုတငပေါတကပီး ပကလကအနေထားနဲ့ သူ့လီးတုတကီးကို ထောငပေးထားတာရင့။ကမလညး ကိုတငထနးအပေါတကခကို လီးထိပနဲ့စောကခေါငးပေါကလေး ခိနပီး ဖိခပစတာ။စောကရညစို့နေပေမယ့ လီးကတုတတော့ ခပစီးစီးလေး ဗစကနဲ့ ဝငလာတာပေါ့။လီးကီးက ဖညးဖညးဝငတာတောင ထိထိမိမိနဲ့ စောကခေါငးအတငးသားတေခိတဆဲသားတာ အီစိမ့နေအောငကောငးလိုကတာရင။ကမပုခုံးကို လမးဆဲပီး မကနာခငးအပတော့ ကိုတငပါးစပက ဆေးလိပနံ့ခပပငးပငးလေးက ကမနာခေါငးထဲ ဝငလာပါရောပဲ။နုတခမးလာစုပတော့ အသကအောင့ထားလိုကရတာပေါ့။ကမလညး ဒူးကေးလကလေးနဲ့ ဖငကို အပေါပနကပီး ဒုတိယအကိမ ပနဖိကည့တာ…တကယကို ခပစီးစီးလေး လီးအရသာခံစားမိနေတာ။ကိုတငထနးက မလုပသေးပါဘူး ကမပါသာပဲ ဖငကို လိုသလိုမောကပီး ဖညးဖညးခငးလိုးနေတာပါ။ကုတငပေါတကတဲ့ခေသံကားပီး ခဏကာတော့ ကမဖငဝထဲ လာနေးနေးလေး ထိကပလာပါပီ။လည့ကည့စရာကို မလိုတာ ကိုမိုးပေါ့ … ဖငဝလေးကို လာအပားလိုက အထကအောကယကပီး လာထိပလေးထိုးသငးတတတာ သူ့အကင့လေ။ဒီတခါ ကမ ခံစားမူ့ မင့တကလာတာက စောကခေါငးထဲ လီးမုပထားရငး ဖငဝအယကခံနေရလို့ပေါ့ရင။
” အားလားလားးး … ရီး ရီးးးးး ”
ကမလညး တကိုယလုံးတုနသားပီး ဝခကလောက ကိုတငထနးလီးကို ဖိဆောင့ပစမိတာ။
” ရီးးး … ဘတ ဘတ …… အ …… အားဟားးး …… ဗစ ဖပ ဖပ ”
ကောငးလိုကတာရင ဘယလိုအရသာလဲဆိုတာ ပောပဖို့ ခကပါတယ။ဒါပေမယ့ ကမ ကာကာ အရသာ မခံလိုကရပါဘူး နတပညကနေ ရုတတရက ငရဲပညရောကသားခဲ့ရတာပါ။ဖငဝလေးထဲ ကိုမိုးလီးကီးဝငလာတဲ့အခိန ကမ တကိုယလုံးသပလိုထားသလို ခံစားလိုကရတော့တာပဲ။စောကခေါငးထဲ ကိုတငထနးလီးကီးက အပည့နေရာယူနေတုနး ဖငပေါကထဲ ကိုမိုးလီးကီးက တစစို့ကီး ဝငလာတော့ ကမ တကယမခံနိုငတော့ပါဘူး။
” အမလေးးး … သေပါပီ … ကိုမိုးရယ … ပနထုတပေးပါ … တစယောကပီးမ တယောကလိုးကပါ့လားရင့ … အားးး အဟင့ ဟင့ ”
” ခဏလေးပါ မမလေးရာ … နောကက လီးနစခောငး အရသာ တေ့လာမာပါ ”
” ဟင့အင … အားးးး … မ … မ … မရလို့ပါရင … အမလေးးး ”
ကမလညး ဖငကို ရေ့တိုးရင လီးတေကို ခတဖို့ ကိုးစားပေမယ့ မရဘူးရင့။ကိုမိုးက ပါးပါးနပနပ နဲ့ ကမခါးကို ဆဲထားတာ တဆကထဲ ကိုတငထနးကိုပါ ခုကထားဖို့ သတိပေးလိုကသေးတာ။ကိုတငထနးပေါ ဒူးကေးခပီး ရငဘတခငးအပထားတဲ့ကမကို ကိုတငထနးက ကောကုနးသိုငးဖကရငး ခုပလိုကပါပီ။ကမ ဘယလိုမ လုပမရတော့ပါဘူး။ဖငရော အဖုတရော နာလိုကတာရင။ဒီလို တပိုငထဲ လိုးခံရလိမ့မယလို့ ကမ ထငမထားမိပါဘူး။တစယောကပီးမ တစယောကလိုးမယလို့ပဲ တေးထားမိတာပါ။ကိုတငထနးကလညး ကမမကနာလေး မဲ့ရုံ့နေတာ ကည့ရငး အောကကနေ ပင့လိုးနေပါပီ။ကိုတငထနးလီး စောကပတထဲဝငလာလို့ ဖငကော့မိတဲ့ခိန ကိုမိုးက ဖငပေါကကို ဖိလိုးတာရင့။
” ဘတ … ဖလပ … အမလေး … အ အ … ဗစ ဗစ …… ကယကပါဦးရင … အမလေး မောငရေ … မောင့မိနးမ ကို လာကည့ပါဦးးး … အားးး အားးး သေပါပီ …… ကမတောငးပနပါတယ လီးတေ ပနထုတပေးကပါ … အီးဟီးးး ဟီးးးး ”
” အာ … ဖေလိုးမ … နားညီးတာကာ … ကိုတငထနး ခပပငးပငး ပင့လိုးစမးဗာ … အင့ အင့ … ”
ကိုမိုးက ဇိမပကတဲ့ပုံစံနဲ့ ကမကိုဆဲဆိုပီး တရကမး လိုးတော့တာပဲရင။ကမ အောဟစနေပုံကို ကည့ရငး ကိုတငထနးကလညး တဖုနးဖုနးနဲ့ အောကကနေ ပင့လိုးနေတော့ အဖုတရော ဖငရော ပူထူပီး ကိနးစပလာရတာ။မကလုံးတေ ဝေဝါးလာပီး အသိစိတတေပါ လတကုနတော့တာ။နားထဲ တခကတခက ကိုမိုးနဲ့ ကိုတငထနးတို့ရဲ့ အံကိတသံတေ ကားနေရငး မောငအတိ ကသားခဲ့ရပါပီ။ရငထဲ တလပလပနဲ့ အပေါရောကသားလိုက အောကပနကလာလိုက … တခါတခါ လိုငးလုံးတေရိုကခတလာသလို တရိနးရိနးနဲ့ အရာအားလုံး မုံဝါးဝါး ခံစားမူ့တေနဲ့ပေါ့။ နေးကနဲ့ ပူကနဲ့ ခံစားမိမ မကလုံးကို အားယူဖင့ကည့တော့ လီးနစခောငးထိပဝ အပေါကလေးထဲက လရညပစပစတေ ကမမကနာတပငလုံး ပနးခနေကတာရင။
” ကောငးလိုကတဲ့ စောကဖုတကာ လိုးရတာ စီးပိုငနေတာ … အင့ အင့ … ”
” စောကပတတင မဟုတပါဘူး ဖငကီးကလညး ကပထုပနေတာ ကိုမိုးရေ … အားဟားးး … လိုးရတာ မဝသေးပါဘူးဗာ … သေသားမဆိုးလို့ … အင့ ”
နစယောကသား စကားပောရငး ကမမကနာကို လရညတေနဲ့ ဝိုငးပနးနေကတာ။ပနပောဖို့ အားတောင မရိတော့ပါဘူးရင။တကိုယလုံး ကိုငရိုကထားသလို မလုပနိုငတော့တာပါ။ကမ သတိလစနေတဲ့ အခိန ဘယလောကမား လိုးထားကလညး မသိပါဘူး စောကပတလညး ကိနးနေပီး ဖငဝလညး စပဖငးဖငးနဲ့ ခံစားနေရတာ။လရညတေ ကုနအောငပနးပီးမ ကမ မကနာကို လီးတေနဲ့ တဘတဘတရိုကပီး ကိုမိုးနဲ့ကိုတငထနး အခနးထဲက ထကသားကတော့တာပဲ။ကမလညး မကခံတေ လေးလံလာပီး တဖညးဖညး စိတလော့ခလိုကပါပီ။ညနေပိုငး မောငပနလာပီး မကနာပေါက ခောကနေတဲ့ လရညတေ ရေဝတလေးနဲ့ သုတပေးမ ကမလညး လန့နိုးခဲ့ရတာပေါ့။ကမကိုယပေါမာလညး အဝတစားတစစုံ ဝတပေးထားတာပါ။
” ဟင … မောင ”
” ဘယလိုဖစတာလညး မိနးမရယ … အဖုတလညး နီရဲယောငကိုငးနေတာ ဖငပေါကလညးစူထကပီး အနားစလေးတေကဲထကကုနပီ ”
” ကိုမိုးနဲ့ကိုတငထနး ဝိုငးလိုးသားတာ မောငရယ … အဟင့ ဟင့ ဟင့ ”
” ဟေ ”
………………………………………
#ဘုံခုနစဆင့ ( အတေးပငလယပာ အတက ရေးသားခဲ့သည။ )
” မိဂမး ” ( ဇတသိမး )
✌✌✌✌✌✌✌✌✌✌✌✌
အိမပနရောကတဲ့ အထိ စိတနဲ့လူ မကပသေးဘူး ဖငရော အဖုတရော နာနေတာရင။၅ရကလောကနေမ သကသာတာပါ။၂လလောကနေတော့ ဖိုးသူလညး နယမို့လေးတစမို့ပောငးသားပါပီ။ဖိုးသူ မသားခင ၅ကိမလောက မောငမသိအောင ခိုးပီး အလိုးခံလိုကသေးတယ။မောငက သူတို့အိမကပနရောကပီးကတညးက ကမကို အရငလို ဘယသူနဲ့မ မတိုကတနးတော့ပါဘူး။ကိုမိုးနဲ့ကိုတငထနး ဝိုငးလိုးပီးကတညးက ကမအပေါသနားသားတာလား သူ့ကိုယသူ နောငတရသားတာလားတော့ ဝေခဲမရပါဘူး။မောငနဲ့လညး ပုံမနလိုးဖစပါတယ။ဒါပေမယ့ မောငရော ကမရော ခံစားမု့က အေးစကသားခဲ့ရတာပါ။ပကသနာ တခုက မောင့ကို ဆေးခနး ကူပေးရငး ယောကင္ားလူနာတေလာရင လီးနေရာတေ ကမ သတိလကလတ ငေးကည့နေမိတော့တာပဲ။မောငက ရိပမိတော့ ကမကို ဆေးခနးတင ကူမလုပဖို့ပောပီး အသက၅ဝကော လူကီးတစယောကကို ဆေးခနးအကူခေါထားလိုကတာပဲ။ညတော့ မအိပခိုငးတော့ဘူး မနကလာ ညပနပေါ့။
” သမီးရေ … ဦးစံကို ရေနေးလေးပေးပါဦး ”
ကမ ဟငးခကနေတဲ့ခိန နောကကောဘကက အသံကားလိုကရတာနဲ့ လည့ကညတော … ဦးစံ က စတီးဇလုံ အလတစားတစလုံးကိုငပီး မီးဖိုခောငထဲ ဝငလာနေတာ။မောငခေါထားတဲ့ လူကီးပေါ့ နာမညအရငးက ဦးစံမင့ လိပစာတော့ မောငမပောပတော့ ကမလညးထေထူး မေးမနေပါဘူး။မကနာလေးထောငနဲ့ အရပမနိမ့မမင့ အသားတော့မဲတယ။မနကလငးတာနဲ့ စကဘီးလေးနဲ့ရောကလာပီး ညပိုငးဆေးခနးပိတမပနတာပါ။
” ဟုတ … ဦးစံ ခဏစောင့ သမီး ရေနေးတညလိုကမယနော ”
ကမလညး ရေနေးတညတဲ့ အိုးလေး ရေ တဖလားထည့ ပလပထိုးပီး ဟငးဆကခကနေလိုကတာ။ဂလောကဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ မီးနီလေး လငးမ ပလပဖုပပီး စတီးဇလုံထဲ ရေနေးတဝကကောကောထည့ပီး ဦးစံ လမးခေါလိုကတာ။
” ဦးစံ ရပီ နော ”
ဦစံ ကမဆီလောကလာတော့ ပုဆိုးကားက ဖေါငးထကနတေဲ့အရာကို လကနဲ့ကယထားတာ။ရနေေးဇလုံကို လကနစဖကနဲ့ယူတော့ အောကကထောငထကနတေော့တာပဲ။ကမက အိပယာထပီဆို ညဝတမလဲပဲ မီးဖိုခောငဝငနကေပါ။အထကရော အောကရော အတငးခံမပါပဲ အကင ီလကတကိုငးစကပတဲလကလေးက ဒူးထိတော့ ဖုံးတာပေါ့။မီးဖိုခောငထဲ ဖင့ထားတဲ့ ဖနခောငးအလငးရောငကောင့ ကမ ကောကကောငးတေ နောကကကည့ရငး ဦးစံလညး စိတထလာတာနမော။အဲဒီနေ့ကတော့ ကမစိတက ပုံမနပါပဲ အသကရယကာခားမု့ကောင့လညး ဖစမာပေါ့။ကမစိတတေ ထကလာခဲ့ရတာက မတမတရရ နေ့ခငးဘက လကဖကသုပရငး ဆေးခနးထဲ ဝငပို့မိတာ နေ့ခငးအိပခငပလေေးပေါ့။ကမဆေးခနးထဲ ရောကတော့ ဦးစံက ခုံတစလုံးပေါဒူးတစဖကထောငပီး သတငးစာဖတနတောရင။ပုဆိုးက အောကစလတပီး ပေါငကားက လီးကီးက ပုဆိုးအောကနားစကနေ အပငထကနတော။အံအောမငသကမိရပါတယ။မထငမတလောကအောင လီးကီးက မဲမဲတုတတုတကီး မောင့တိုအိမက ခံစောင့ ကိုတငထနးကို မကလုံးထဲ ပနမငလာမိတော့တာပဲ။
” ဦးစံ လကဖကသုပ စားဦး … မောငရော မရိဘူးလား ”
” အော … အေးအေး သမီး … ဆေးရုံက အရေးတကီး ဖုနးဆကလို့ ဆရာထကသားတာ … ဆေးခနးခဏ ပိတခိုငးလို့ ဦးစံလညး ဆေးခနးတံခါးပိတပီး သတငးစာ ဖတနေတာ ”
ကမ အသံကားမာ ခုံပေါတငထားတဲ့ ဒူးတဖကကို အောကခပီး ထရပလိုကတာ။ခုံတစလုံးပေါတငပေးရငး ခုံပုလေးနစလုံး ဘေးခပီး ဦးစံနဲ့ကမ လကဖကသုပ စားနေကတာပေါ့။စားရငး ဦးစံ မကလုံးတေက ကမ ပေါငကားထဲရောကရောကနေတာ။ဒူးဖုနးစကပဆိုပေမယ့ ခုံပုလေးပေါထိုငလိုကတော့ စကပအောကနားစက ဒူးခေါငးပေါတငပီး ပေါငအတငးသားတေ ပေါနေမာလေ။လကဖကသုပကုနတော့ မောငပနရောကလာတာနဲ့ ကမလညး လကဖကပနးကနလေး ယူပီး ဆေးခနးထဲက ထကခဲ့လိုကတာပါပဲ။ညပိုငးက မောငက ဘာမ မမေးတာနဲ့မို့ ကမလညး ပောမပတော့ပါဘူး။ဆေးခနးပိတရကက မနကစာစားပီး ကုတငပေါ လငမယားနစယောကလဲနေရငး မောင့ဆီက မထငမတတဲ့ စကားလုံးတေ ကားလိုကရတော့တာပဲ။ဒီလိုစကားတေ မကားရတာ ၆လကောကောလောက ရိနေပီလေ။
” မိနးမ ”
” ရင … မောင ”
” ဟိုလေ … နေ့လညက … ဦးစံ လာလိမ့မယ ”
” အန … ဆေးခနး ပိတရကလေ မောငရဲ့ ”
” ဒီလိုကာ မိနးမကလညး … မောင့စိတတေ အရငလို ပနဖစနေလို့ မနေ့ကတညးက ဦးစံကို အကူညီတောငးလိုကတာ ”
” ဟမ ”
” ဦးစံက အသကလညးကီးပီ ပီးတော့ မောင့ဆီမာ အလုပလုပနေတော့ တခားလောကပောမာတေလညး မပူရဘူး ပောလညး သူအသကရယနဲ့ဆို ဘယသူ့ကမ ယုံမာ မဟုတပါဘူး…ပီးတော့ ဒီတခါ မောငက အနီးကပကည့ခငတာ ”
” မောငရယ ဦးစံက အသကကီးပါပီ လုပနိုငပါ့မလား ”
” လုပနိုငသလောကပေါ့ မိနးမကလညး သဘောတူတယမလား ”
မောငက ပောရငး ပကလကလဲနေတဲ့ ကမပေါ ဘေးတိုကခပီး ပေါငရငးကို သူ့လီးနဲ့ထိုးနေတော့တာ။ဒီလိုပောရုံနဲ့ကို စိတကနေပုံပါပဲ။ကမကတော့ ဦးစံ အသကအရယကောင့ စိတသိပမပါပါဘူး။
” ကောငးပီလေ … မောငပနစတာနော ပီးမ ကမကို အပစမပောရဘူး ”
” အေးပါ မိနးမရယ ”
သူ့ဆနဒလိုကလောပေးလို့ ဝမးသာပောရငနရေငး ကမပါးတဖကကို တပတပတ နမးနတေော့တာ။မောင့ရေ့မာတင သူစိမးယောကငားကို အလိုးခံရမယ ဆိုတော့ ကမလညး တေးရငး စိတထဲ တရိနးရိနးလေးတော့ ဖစမိတာပေါ့။ခါတိုငးဆို ကမကို စီစဉပေးပီး တနရောကနပေဲ ခောငးတာလေ။မောငတို့အိမရောကတော့ ကမက ကိုမိုးနဲ့ကိုတငထနးကို မောငမသိအောင အလိုးခံတာတကေ မောင့အတက စိတကနေပမု့ အပည့ဝမရတာနမော။ခဏအကာ အောကထပဆငးပီး ရအေတူခိုးတော့ နစယောကသား တုံးလုံးခတခိုးရငးမောငကိုယတိုင ဦးစံလိုးမယ့ ကမစောကပတကို သခော ပတသတ ဆေးပေးနတောရင။ကကနန တကိုယလုံး ဆပပာတိုကပေးပီးမ ရပေနခိုးကတာ။ကမက မောင့လီးကို ဆပပာတိုကမယလုပတော့ မောငက လကမခံပါဘူး သူပါသာပဲ ခပမနမနတိုကရငး ရခေိုးပစတာပဲ။အိမအပေါထပရောကတော့ မောငကိုယတိုင လုပမပေးတာ ကာပီဖစတဲ့ ကမဆံပငတကေို ရခေောကအောင ဒိုငယာမုတပေးနပေနရော။မနတငခုံရေ့မို့ မနထဲပေါနတေဲ့ ကမ နို့အုံကီးတေ ကည့ရငး ဦးစံတော့ ငါ့မိနးမ မငတာနဲ့ တနးထလာမာ သခောတယ ပောရငး ဆံပငတဒေိုငယာမုတလိုက လကနဲ့ခါပေးလိုကနဲ့ တကကနတော။ဆံပငတခေောကတော့ ခိုငးနစဖကကို ရမေေးဆတပီး မောငကိုယတိုငရေးပေးတဲ့ အစိမးရောင လကတကိုငးအကင ီအပါးလေးဝတလိုကထားလိုကပါတယ။အကင ီလေးက ခါးနားလေးကုံ့ထားပီး ပေါငလယထိရညတော့ အောကပိုငး ဘာမ ထပမဝတခိုငးဘူး။အတငးခံတေ မပါတော့ ကမနို့သီးခေါငးလေးတကေ အကင ီထဲကနေ ဖုထကနတောပေါ့။အကင ီအောကနားစ ခပဝဲဝဲလေးက ပေါငလယထိဖုံးပမေယ့ ကော့ထကနတေဲ့ကမဖငသားကီးတကေောင့ အသားကပပုံစံလေး ဖစသားရတာ။အားလုံးပီးစီးတော့မ မောငနဲ့ကမ ကုတငပေါခတေဲလောငး ခရငး စကားပောနကေတော့ သူဘေးနားရိလညး အာရုံမစိုကဖို့ မရကဖို့ မာနတော။မောငမကနာလေးက ဝငးလကနပေီး သူ့ဆနဒတပေည့တော့မာမို့ ပောပီးရငးပောနပေုံပေါ့။မောငနဲ့ကမ စကားပောနတေုနး အခနးတံခါးခေါကသံကားလိုကရပါပီရင။
” ဒေါက … ဒေါကဒေါက … ဆ ရာ ကနော … ရောက ပါ ပီ ”
ဦးစံ အသံက ပကတောငးပကတောငးနဲ့ စိတလုပရားနေပုံပဲ။အလုပရငရဲ့ မိနးမကို လိုးရမယဆိုတော့ သူလညး စိတထဲတမိုးဖစနေမာပေါ့ … ကမလညး ခါတိုငးလိုမဟုတပဲ မောင့ရေ့မာ အလိုးခံရတော့မာမို့ မကနာပူနေမိတယ။
” ဝင လာ ခဲ့လေ … ဦး စံ ”
မောငလညး အသံတေ မသိမသာလေး တုနနတောပါ။တခါးဖင့သံနဲ့အတူ ဦးစံ ဝငလာတော့ ခါတိုငးလိုမဟုတဘူးရင့ ဆံပငခပတိုတိုညပပီး နူတခမးမေး မုတဆိတမေးတေ ရိတထားရငး အကင ီ လကတိုအဖူနဲ့ ကခငပုဆိုးအစိမးကကလေး ဝတလာတာ။ဘာပောပော ခါတိုငးထကတော့ ကည့ကောငးနတောပေါ့ရင။
” ဦးစံ လာဗာ … ဒီဘေးထိုငလိုက ”
မောငက ကမဘေးထိုငခိုငးနေပါပီ။ဦးစံ ဘေးနားထိုငရုံနဲ့ ထူးထူးဆနးဆနး ကမခေဖားလကဖားတေ အေးစကလာတော့တာပဲ။မောင့ လကမောငးကို ဆုပကိုငရငး မောင့မကနာကို ကည့လိုကမိတယ။မောငလညး ဘာဆကပောရမနး မသိပဲ လညခောငးရငးသလို တဟမးဟမး လုပနေတာပဲ။ဦးစံဘက မသိမသာလေး ခိုးကည့တော့ သူ့လကနစဖကပတရငး ခေါငးငုံ့ထားတာပေါ့။မောငက ရုတတရက ထပီး ရေခဲသေတာထဲက တခါတရံသောကတတတဲ့ ရမပုလငးအဖုံးဖင့ရငး ဖနခကထဲ လကနစဆစလောကငဲ့နေတာ။ပီးမ ရေဗူးတစဗူးယူပီး ဖနခကအပည့ ရေရောပီး တခါတညး မော့သောကပစတော့တာပဲ။နောကတခက ထပငဲ့ပီး ကမနဲ့ဦးစံ ထိုငနေတဲ့ ကုတငနားပနလောကလာရငး ဦးစံကို သောကခိုငးပနရောပဲ။အရကသောကပီး ခဏကာတော့ ပောရဲဆိုရဲရိလာတဲ့မောငက စပီး သူ့ဖစခငတာတေ ပောတော့တာပေါ့ရင။
” ဦးစံ ”
” ဗာ … ဆရာ ”
” ခငဗား ပုဆိုး ခတဗာ ”
” ဟုတ ဟုတ ”
ဦးစံက ကမဘေးထိုငနေရငး ထရပပီး ခါးပုံစဖညရငး ပုဆိုးကို ကမးပငပေါခတခလိုကတာပေါ့။ကမက ဘေးတိုကမို့ ဦးစံရဲ့ လီးကို မမငရပါဘူး ပေါငသားကီးတေက ကကသားအမောငးလိုကထနေတာပဲ မငရတာ။မောငက ဦးစံရေ့ မတတပ ရပလကအနေထားမို့ ဦးစံဟာကီးကို အနီးကပမငရပုံပါပဲ မောငမကမာ မယုံကညနိုငတဲ့ခံစားမု့မိုးနဲ့ မကလုံးကီးပူးထကနေတာရင့။
” ဟာ … ခငဗား ဆေးထိုးထားတာလား ဦးစံ ”
” မထိုးပါဘူး ဆရာရယ ကနော အဲဒါမိုးတေ နားမလညပါဘူး ”
ကမ … ဦးစံနဲ့မောငတို့ စကားတေကောင့ ဦးစံဟာကီးကို ကည့ခငပေမယ့ မောင့ရေ့မို့ စိတကို မနညး ထိနးနေရတာ။ဦးစံရဲ့ ဒစကီးကိုတော့ မောငဆေးရုံ အရေးပေါသားတဲ့နေ့က ခဏမငဘူးလိုကပါတယ။လီးတစခောငးလုံးကိုတော့ မမငလိုကရပါဘူး။
” ဦးစံ … ကနော့မိနးမဘက လည့ပလိုကဗာ ”
ဒီတခါတော့ ဦးစံက တုံ့ဆိုငးတာမိုး မရိတော့ပါဘူး မောင့စကားဆုံးတာနဲ့ ကမဘက လည့ပနေတာ။
” အိုရ ”
ကမ တကယကို မငသကနေမိတာရင။ငိမနေတာတောင ကိုတငထနးတောငသလောက တုတနေတာ ခပညိုညိုလီးကီးပေါ့ လမေးအုံကီးအောကကနေ ငိုကဆငးနေတာ အရညက ၅လကမကောတယ။ထလာတဲ့အခိနဆို ၈လကမလောက အသာလေးပဲလေ။ကမလညး လီး ၅ခောငးလောက စုပဖူးထားတော့ မနးတတတာပေါ့ရင။ကမ ဦးစံ လီးကီး စိုကကည့နေတာ မောငဘေးနား ပနထိုငတာတောင သတိမထားမိလိုကပါဘူး။မောင့ဆီက စကားသံကားမ သတိပနကပလာတာ။
” မိနးမ … ကိုကလား … အတုတကီးပဲနော … ကိုတငထနးနဲ့ ဘယသူပိုလညး ”
မောငကတော့ အရက၂ပကလောကသောကထားတာမို့ အာသကရာသက ဖစနေတော့တာပဲ။ကမ ပောပထားလို့ မောငတို့အိမက ခံစောင့ကိုတငထနးလီး တုတတာကို မတထားတဲ့ပုံပါ။
” ဦးစံက ပိုတုတတယ မောငရဲ့ ”
ကမ ဦးစံ လီးကီးဆီက မကလုံးမခာနိုငပဲ မောင့ကို ပနပောလိုကတာပါ။
” မိနးမ စုပခငစုပလေ … မောငခင့ပုပါတယ ”
ဒီစကား အတကတော့ မောင့ကို ကေးဇူးတငလိုကတာရင။အမနတိုငးဝနခံရရင ဦးစံ လီးကီးမငကတညးက ကမ စုပပေးခငနေတာပါ။ဟနဆောငမနေတော့ပါဘူး ဦးစံခါးကို ဆဲပီး ကမမကနား ကပရငး ငိုကကနေတဲ့ လီးကီးကို ဒစဖူးကစပီး လီးအရငးနား လမေးအုံကားထဲထိ လာအပားလိုက ယကပေးလိုကတာပေါ့။လီးအရငးကနေ အောကပနဆငးတော့ ဦးစံဆီက ညညးသံလေး ထကလာတော့တာပဲ။အထကအောက ဝကိမလောကယကပေးတော့ လီးကီးက အပေါထောငလာပီး ဆန့ထကလာတာ လကနဲ့အုပကိုငတော့ ကမထငတဲ့အတိုငး ၈လကမခဲလောကရိနေတာပေါ့။အတုတကလညး ကမ လကခလယနဲ့လကမ မထိဘူးရင့။စိတထဲ တမိုးလေးဖစမိတာက မောင့ရေ့မာ သူစိမးတစယောကရဲ့လီးကီးကို စုပပေးမိတာကိုပဲ။မောငလညး သူ့မိနးမက သူစိမးယောကင္ားလီးကို စုပတာမငတော့ ဘယလိုခံစားနေမလညး တေးရင မောင့ဘက လည့ကည့မိလိုကတာ။မောငက ကေနပအားရတဲ့ပုံပါပဲရင ညာဖကလကနဲ့ ပုဆိုးအပငကနေ သူ့လီးသူ ကိုငစနေတာလေ။ကမ ဦးစံလီးကို အားရအောင မစုပရပါဘူး ခဏကာတော့ မောငက အသံတုနတုနရီရီနဲ့ ဦးစံကို ကမ တကလိုးခိုငးတော့တာပဲ။
” ဦးစံ … ကနော့ မိနးမကို လိုး ပေး တော့ ဗာ ”
ကမလညး မောင့ဆနဒအတိုငး ကုတငပေါပကလကလနလဲရငး ပေါငလေးနစခောငး ဖဲပေးလိုကတယ။မောငက ကမဘယဖကဘေး ဒူးထောကထိုငရငး ပေါငလယဖုံးနတေဲ့ အကင ီအောကနားစကို ဗိုကပေါဆဲလနပေးနတောပေါ့။ဦးစံက ကမပေါငကားနရောတုနး မောငက ကမစောကပတလေးကို ကုနးယကပေးပနရော။မောင့ကို အံအောပီးရငးအံအော မိရပါတယ။သူမားလိုးဖို့အတက ကိုယ့မိနးမ စောကဖုတကို ယကပေးနတောလေ။စိတထဲ သနားစိတလေးဝငရငး အရငထက ပိုခစမိသားရသလိုပဲ။စောကခေါငးထဲ အရညအိုငလာမ ဦးစံကို လိုးဖို့ အခကပနတော။ဦးစံဒစဖူးစမုပကတညးက စောကခေါငးတခုလုံးပည့နလေို့ ကမ မောင့လကကို လမးဆဲမိတော့တာပဲ။တကယလညး လိုးရော ကမ ရငဘတတေ ကော့တကပီး အောလိုကမိတာ။
” အ … ဖညး ဖညး နော … ဦးစံ ”
” ရရဲ့လား … မိနးမ ”
” နဲနဲ ကပနေတာ မောငရယ ”
မောငစိတပူမဆိုးလို့ နဲနဲကပတာပောလိုကပမေယ့ … စောကပတဘေးနူတခမသားတေ လိပဝငနတော မောငမငရမာပါလေ။မောင့က လကတဖကနဲ့ ဦးစံလီးအရငးကို ဆုပကိုငပီး လီးအရငးထိ မဝငအောင တားပေးနတေော့ ကမ နာကငတာ သကသာနရေတာပေါ့။ဦးစံ ဖိလိုးတိုငး မောင့လကကခံနတေော့ လီးအရငးထိ မဝငတော့ပါဘူး။မောငက ဘေးကနေ ဦးစံလီးအရငးကို ဆုပကိုငရငး ကမအကင ီလနတငပီး နို့သီးခေါငးလေးတေ တဖကပီး တဖကစို့ပေးပါသေးတယရင။တဖညးဖညး ဦးစံလီးကီးရဲ့ အရသာကို ခံစားမိပါပီ။စောကခေါငးထဲ ခိတဆဲနတေဲ့ ဒစကီးကလညး ခံရတာ အားရလိုကရင။ပေါငတေ မသိမသာ ထပဖဲရငး ဦးစံလီးအရငးကိုကိုငထားတဲ့ မောင့လကကို ဖယဖို့ ပောမိလိုကတာပေါ့။မောင့လကဖယတာနဲ့ ဦးစံလညး ကမ ခံနိုငလာတာကို ရိပမိပုံပဲ ပုံမနလေး၅ခါလောကလိုးလိုက လီးအရငးထိ ခပပငးပငးလေးဆောင့လိုးလိုကပဲ။မောငက စောကပတထဲဝငထကနတေဲ့ ဦးစံလီးကီးကည့လိုက ကမမကနာလေး ကည့လိုကနဲ့ စိတထဲ အားရနပေုံပါရင။စံခိနမီလီးကီးရဲ့ လိုးခကတကေို အံကိတခံနတေဲ့ ကမကို နို့သီးခေါငးလေး စို့လိုက ပါးလေးနမးလိုကနဲ့ အားပေးနတေဲ့ မောင့ကို ကမလညး ပနကည့နမေိလိုကတယ။
” အဆငပေပီ မလား မိနးမ ”
” အငး မောင … ခံလို့ ကောငးလာပီ ”
မောင့မေးတာ ဖေရငး မောင့မကနာကို စူးစိုကကည့တော့ မခိတငကဲ ခံစားမု့ကနေ လတမောကပီး ကာမအရသာခံနေတဲ့ ကမကို ပုံးပနေတော့တာ။မောင့မကနာမာ ကမပေါ အားနာမု့ ကေးဇူးတငမု့လေးတေ ထငဟပနေတာပေါ့ရင။ကမလညး မောင့ကို ဒီ့ထက ခံစားမု့ပိုကောငးအောင ပနပေးခငနေပါပီ။ဦးစံလညး မနားတမးလိုးနေတော့ လိုးအားလော့လာတာပေါ့ အသကအရယကောင့ထငတယ။ကမ မောင့အတက ဦးဆောငဖို့ ဆုံးဖတလိုကပါပီ။
” ဦးစံ … ခဏ ရပပီး … သမီးနေရာ လာလဲလိုက ”
နေရာခငးခိနးပီး ပကလကလဲနေတဲ့ ဦးစံပေါငကား ကမ ဒူထောကနေရာယူလိုကတာပါ။ဦးစံပေါငကားက ထောငမတနေတဲ့ လီးကီးကိုကည့ရငး ဘေးနားထိုငနေတဲ့ မောင့ကို လမးပောလိုကတယ။
” မောင … မောင့မိနးမ က အခု … သူမား လီးကီးကို အားရပါးရ စုပတော့မာ သေခာကည့ ”
မောငမကနာလေး ခကခငး ခံစားမု့တေ မင့လာတာပေါ့ရင့။ဦးစံလီးကီးကို အရငးကနေ အဖားထိ ယကရငး မောင့ဘကကို မကလုံးဆေကည့လိုကတာ။ဦးစံရဲ့ လီးအရညပားတလောက အကောပိုငးပိုငးထနေတဲ့ လီးညိုကီးကို အားရပါးစုပပီးမ ပါးစပက ထုတလိုကတော့ တဇပဇပတုနနေတော့တာပဲ။ကမလညး လီးစုပရတာ ဝပီမို့ ဦးစံခါးပေါခပီး လကနစဖကကို ဦးစံခိုငးကားထဲထောကရငး ဖငကီးကို အပေါမောကပစလိုကတာပေါ့။ကမလုပသမကို မလတတမးလိုကကည့နေတဲ့ မောငးဘက လည့ရငး…
” မောင … ဦးစံလီးကီးကို မိနးမစောကပတလေးထဲ တေ့ပေးပါဦး ”
မောငက လကတဖကနဲ့သူ့လီးစရငး ကလကတဖကက ထောငမတနေတဲ့ဦးစံလီးကို ကိုငပီး ကမ စောကခေါငးဝလေးနဲ့ တေ့ပေးလိုကတာပဲ။ဦးစံလီးကီးကို ကမစောကခေါငးထဲ ဖိခပစတော့ အဖုတထဲ လီးကီးတရစခစဝငသားတာကို အနီးကပကည့နေတဲ့ မောငမကနာက အားရကေနပရငး ခံစားမု့အပည့နဲ့ပေါ့ရင။မောငကည့နေမနး သိလို့ ကမလညး ဖငကိုကော့ပီး ခပပငးပငးလေး အခက၄ဝလောက မနားတမး ဆောင့ပလိုကတာ။ဦးစံလကနစဖကက ကမနို့အုံတေကို ညစပီး တဟငးဟငးညညးရငး မောငလညး သူ့လီးကို ခပမနမန ဂငးတိုကနေတော့တာပေါ့။
” မောင … မတတပရပလိုက ”
ကမ စကားသံဆုံးတော့ မောငက ခကခငးပဲ သူ့လီးကို ဂငးထုမပတ ထရပလိုကတာပါ။ကမနားလေး တိုးခိုငးပီးတော့ မောင့လကတေဖယရငး ကမကိုယတိုငပဲ လီးကို ဂငးတိုကပေးလိုကပါတယ။ဦးစံလီးကီးကို အရငးထိကပရငး ကမခါးလေးပဲ ရေ့တိုးနောကဆုတ ကစားနေတော့တာ။အပေါကခလိုးရငး မောင့ကို ဂငးထုပေးရတာ အံဝငဂငက မဖစလို့လေ။မောငက သူစိမးယောကင္ားတစဦးပေါခလိုးရငး သူ့လီးကို ဂငးတိုကပေးနေတဲ့ ကမ မကနာလေးကို မတမတနိုးနိုးကည့နေတော့တာပဲ။ဦးစံလညး ယောကင္ားဖစသူကိုဂငးထုရငးသူလီးကီး နဲ့ကစားနေတဲ့ကမကို အားမလို အားမရ ဖစလာတာနဲ့တူတယ။ကမဖငကိုမောကပီး အောကကနေ ပင့လိုးတော့တာ။အခက ၃ဝလောကက စောကခေါငးထဲ စီးစီးပိုငပိုငပတဆဲနေတဲ့ ဦစံလီးကီးရဲ့ အရသာက လနဆနလို့မရတော့ပါဘူး။မောင့ကိုဂငးတိုကပေးနေတဲ့ လကကို လတပီး လကနစဖကလုံး ဦးစံ ရငဘကပေါထောကရငး လီးကီးဝငအလာကို အပေါကနေ ပနဆောင့ခမိပါတယ။
” အားးးးး … ကောငး … ကောငး … ကောငးလိုကတာ ဦးစံရယ … ဟုတတယ … အ … အ … အဲလိုလေး လိုးပေး … အားပါးပါးးးး … မောင့ရေ့မာ တင… သူ့မိနးမ စောကပတကို ကဲထကအောင လိုးပလိုက … အားးး ရီးးး … မောင … ကည့ကည့ … မောင့မိနးမကို သူမား ပင့လိုးနေတာ … လီးကီးကလညး အတုတကီးပဲ … အမလေး … ခံလို့ ကောငးလိုကတာ မောငရယ ”
ကမ စကားမဆုံးခင မောငက မတတပရပ ဂငးတိုကရငး လရညတေပနးထတလာတာ။ဦးစံနဲ့ ကမ က ရေ့ဆင့ နောကဆင့ ပီးသားကတာပေါ့။ပီးတာနဲ့ ကမက ဘေးလိမ့ခတော့ ကမစောကဖုတထဲက ဦးစံလီးကီးကတထကသားပီး စောကခေါငးထဲက တဘူဘူ တဗီဗီ နဲ့ လေတေ အနနေတော့တာ။မောငကလညး ကမဘေး လဲအိပတော့ ကမက ခလယထဲ အိပသလို ဖစသားတာပေါ့။အနားယူနေတုနး ပေါငကားလေးနေးကနဲ့ ဖစလာလို့ မကလုံးဖင့ကည့လိုကတော့ မောင့ပေါ့ … ဦးစံ လရညတေရော ကမစောကရညတေရော ပနေတဲ့ ကမစောကပတလေးကို တပကပကနဲ့ ကုနးယကနေတာ။ရမကစိတ မကုနသေးတဲ့ပုံစံနဲ့ပါ။ကမလညး ကာမစိတတေ ပနကလာရငး လကထောကပီးထထိုငလိုကတာ။ကိုယတစောငးလည့ပီး မောင့ကို အဖုတယကခိုငးရင ဦးစံ ဗိုကပေါကပနေတဲ့ လီးကီးဆဲစုပလိုကတာပေါ့။ဦးစံလညး မခေပါဘူး ခဏလေးနဲ့ ပနထလာတာပဲရင။နောကပိုငး ညနေထိ ဦးစံမပနမခငး နားလိုကလိုးလိုကပေါ့။မောငက တအားကို တကကပီး ပုံစံအမိုးမိူး နဲ့ ဦးစံကို လိုးခိုငနေတာ။ဦးစံလီးကီးကို မောငကိုယတိုင ကိုငထည့ရငး တခါတခါ ဦးစံခဏနားရင ကမစောကပတလေးကို ယကပေးသေးတာရင။ညနေ ၅နာရီလောကမ လိုးတာရပပီး ဦးစံကို ပနခိုငးလိုကတာ။ကမလညး စောကရည တဗနးဗနး ပနးရငး မော့ကနခဲ့တာ။ညစာကို မောငကိုယတိုင သားဝယပီး နေ့လညစာနဲ့ညစာ ပေါငးစားလိုကကတာပေါ့။အိပရာဝငတော့ ကမကို ကေးဇူးတငကောငး အရငကထက ပိုခစလာကောငး တဖဖပောရငး နစယောကသား နစနစခိုကခိုက အိပပောသားခဲ့တာပါ။
နောကရကတေက မောငမသိအောင ကမ ဦးစံကို အလိုးခံနေမိတော့တာပါပဲရင။ကမ ရေခိုးခိနဆို ဦးစံက မယောငမလညနဲ့ ရောကလာပီး ရေခိုးခနးထဲ လိုးသားတတတာ။နေခငး ထမငးဟငး ခကခိနဆိုလညး မောငလစတာနဲ့ လီးစုပခိုငးလိုက အဖုတလာယကလိုကပေါ့။ကာလာတော့ ကမနဲ့ဦးစံ လညး အတငးရဲလာပီး မောင လူနာကည့ခိနတေပါ မရောငပဲ ဆေးခနးနောကဖေးတံခါးဝမာ ကမက အမိုကလညးရငး ဦးစံဝငလာတာနဲ့ အခိနရသလောက လီးကီးကို စုပပေးတတတာ။ဦးစံကလညး တခါတခါ ဆေးခနးပိတပီး မောငရေခိုးခိနဆို မပနသေးပဲ ကမကို မီးဖိုခောငထဲ ခေါလိုးတော့တာရင။ဦးစံနဲ့ ဇပတငမ့ငမ့ ဖစနေတဲ့ကမ တဖညးဖညး အပငထကပီး ရာတတလာပါပီ။အပငလောက မာလညး ကမကို ဆီးကိုနေသူတေက အမားကီးပါနော့။အပငထကတာ စိတလာတဲ့ကမကို မောငလညး ဘာမ မပောသာပါဘူး။ကမဘကကလညး မောင့အကိုက အစမးကုန လိုကလောပေးခဲ့တာလေ။တရကက လေကားကေ့လေးမာ ဦးစံနဲ့ကမ မတတပရကလကလေး မကနာခငးဆိုင လိုးနေတာ မောငမငပေမယ့ မသိခငယောင ဆောငပီးလည့ထကသားတာ ကမ သိလိုကပါတယ။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxx
မနကခငးအလငး ကေးငကအောသံလေးနဲ့အတူ နေရောငခညနေးနေးလေး ပေါလာခိန ဒေါကတာသကပိုငတစယောက ဆေးခနးတံခါးလေး ကိုယတိုငထဖင့နေပါပီ။မနကအိပယာထတော့ ဘေးနား စမးကည့ပေမယ့ ဇနီးဖစသူ မတေ့ရပေ။အောကထပမ ဟငးနံ့မား ရနေသဖင့ ထူးထူးခားခား မနကအစောရီး ထမငးဟငးခကနေသဖင့ စဉးစားနေမိသေးသည။ခဏ ပနမေးကာ နေရောငထကလာမ အောကဆငးလာရာ ရေခိုးခနးအတငးမ ရေသံမားကားနေရသည။ဆေးခနးအကူ ဦးစံအား အလုပထုတလိုကသဖင့ သူကိုယတိုင ဆေးခနးအဖင့အပိတ လုပလာသညမာ ၃လကောလောကရိလေသည။ဆေးခနး တံခါးဖင့ပီး ဆေးခနးရေ့ ခုံလေးပေါတင သတငးစာ တစဆောငဖတနေရာ တနဖိုးကီး ဇိမခံကားအနကရောင တစစငး ဆေးခနးရေ့ ထိုးရပလာတော့သည။ကားပေါမာ ဥပဓိရုပကောငးကောငး အသားဖူဖူ လူကီးတစယောက အနောကတိုငးဝတစုံးဖင့ နေကာမကမနအမဲကီးတပကာ ဆငးလာနေသည။မငဖူးသလိုရိနေသောကောင့ ကည့နေရာ မကမနခတလိုကမ သေခာသိလိုကရသည။ဆေးရုံအုပကီး ဒေါကတာ ဦးခန့ကညပါ။
” ဟာ … ဆရာ … ကနော့ဆီလာတာလား ”
” မဟုတဖူးမောငရဲ့ … ကမနဲ့ပငဦးလင သားမလို့ ဦးခန့က လာခေါတာ … ထမငးဟငးတေ ညမနကစာ ခကထားခဲ့တာ … မောမနေနဲ့ဦးနော … ညနေမပနဆငးလာပီး လမးမာဝငစားမာ ညပိုငးလောကမာ ကမ ပနရောကမယ ”
မတတပရပ နုတဆကနေတုနး နောကကောဘကမ ဇနီးဖစသူ စကားသံကောင့ ဒေါကတာသကပိုငတစယောက ကောငအမးအမး ဖစသားရသည။သူ့ဘေးမ ကပဖတသားသော ဇနီးဖစသူ၏ ထမိနစကပအောကမ ဖငသားကီးမားအားကည့ရင ငေးကနရစခဲ့သည။အိမထောငကကတညးက အေးအေးဆေးဆေး နေတတသော ဇနီးဖစသူအား သူ၏ ရမကစိတမားကောင့ ကာမလမးကောငးပေါ ဇတအတငးမောငးနငခဲ့ရာ နောကပိုငး ဇနီးဖစသူ၏ ကာမဆနမားအား မထိနးနိုငတော့ပေ။တဖညးဖညး ထကခာသားသော အနကရောငကားလေးအား ငေးကည့ရငး ကနရစခဲ့တော့သည။
………………………………
စ/ဆုံး ဖတရု့ပေးသော မိတဆေမားအား ကေးဇူးတငရိပါသည။
#ဘုံခုနစဆင့ ( အတေးပငလယပာ အတက ရေးသားခဲ့သည။ )
