ကောငးဆငးတော့ ဆောငးဦးတယောက ရငတေ တဒိနးဒိနးခုံနေပီ၊ ဘယလိုမားဖစလာမလဲပေါ့၊
အတငးခံဘောငးဘီကိုလညး ခတပီးလယအိပထဲ ထည့ထားပီးပီ၊ ပလေကပလုံခညပါးပါးလေးနဲ့ လီးထိပပတပီး
သူ့လီးက မာခငလာသဖင့ စိတကို မနညး လော့ထားရသည၊ ထုံးစံအတိုငး ကားမတတိုငရောကတော့၊ ဆရာမဒေါထေးရီ
နဲ့ ဆောငးဦး တို့ တယောကနဲ့ တယောက စကားတလုံးမ မပောဖစကပဲ ကားအလာကိုစောင့နေကရသည၊ ထုံးစံအတိုငး
သူတို့ မတတိုငမာ လူအရမးအကပကီးလညး မဟုတ၊ အခောငကီးလညး မဟုတ ဘတစကားရောကလာတော့
ဆရာမဒေါထေးရီကို ရေ့မတကခိုငးပီး ဆောငးဦးက နောကကလိုကသား၏၊ ဒရိုငဘာနောကဘက နေရာလေးတခုတင
သူတို့ ဘေးခငးယဉရက ရပပီးလိုကပါလာခဲ့ကသည၊ ထုံးစံအတိုငး နောကတမတတိုငမစပီး လူမားမာ အတကသာရိပီး
အဆငးမရိတော့သဖင့ တဖေးဖေးကပလာသောအခါ ဆောငးဦးက ဆရာမဒေါထေးရီဘကကို မသိမသာ မကနာ
လည့လာခဲ့သည၊
ဆရာမ ဒေါထေးရီမာလညး လူကပလာသဖင့ သူမရဲ့ ရငနူစမာကို ကာကယသည့သဘောနဲ့ သူမ ဆလငးဘကကို
ညာဘကနဲ့ မ ရငဘတရေ့တငကာထားပီး ဘယလကက အပေါမ တနးကိုကိုငထားလေရာ ညာဘကမာရိသော
ဆောငးဦး၏ ထောငမတစပုနေသော လီးကီးမာ သူမညာဘကပေါငတနကို ပတမိနေပေတော့သည၊ သူမအဖို့တော့
ဆောငးဦး အထောကခံနေရသညမာ ပုံမနဖစနေပီဖစသောလညး၊ ဒီတခါကတော့ ဆောငးဦး ရဲ့
အလိုးတခါခံထားဘူးပီးမ ပထမဆုံးအကိမ ဖစလေရာ၊ ဒီလီးကီးငါ့ အဖုတထဲ ဝငဘူးပါလား၊ ဆိုတဲ့ အတေးဝငလာပီး
မကနာမာ ရကသေးတေနဲ့ ဖနးသားပီး ပူထူလာသဖင့ ဆောငးဦးမမငအောင တဖကလည့ ပစလိုကလေသည၊
ဒါပေမဲ့ ဆောငးဦးရဲ့လကဖဝါးသူမပေါငပေါရောကလာတော့ ဆတကနဲဖစသားပီး ဆောငးဦးကိုလည့ကည့ပီး
မကမောငကုတပလိုကသည၊ ဆောငးဦးမာဘာမမသိသလိုနဲ့ အူတူတူပုံ လုပနေသဖင့ ဆရာမဒေါထေးရီ
မာဆောငးဦးလကနဲ့ဝေးအောင ကိုယကိုတစောငးလည့လိုကလေသည၊
အဲဒါမပိုဆိုးသား၏၊ ဒေါထေးရီရဲ့ ကောကကောကစံ့စံ့ တငသားကီးတေက မာတငးစပုနေပီဖစသော
ဆောငးဦး၏လီးကီးကို ဖိပတဆဲလိုကသလိုဖစသားကာ ဆောငးဦးလီးကီးမာ အတငးထောငမတလာပီး ဒေါထေးရီ
တငနူစလုံးကားအတငးတိုးဝငခေ့လာတော့သည၊ အခုမပဲ ဆရာမဒေါထေးရီ ခမာထောငခောကထဲကနေ
သလိုဖစသားရ၏၊ ဆောငးဦး လကဖပါးမာသူမပေါငပေါမ လတမသားသည့အပင ထမိနခေါကကားအောကမ
ပေါငခဆုံထိပငရောကနေပီဖစသည၊ ဒိနေ့ဝတလာသော အတငးခံပငတီ ပါးပော့ပော့လေးကောင့ ထမိနသား
တလာပေါမ ဆောငးဦးလကဖဝါးမ အပူငေ့ကိုပငသူမ အဖုတပေါမာ ခံစားရနေရ၏၊ဆောငးဦး လကဖဝါးမ
သူမအဖုတလတအောင ဖငကော့လိုကရငလညး ဆောငးဦး၏ထောငမတနေသော လီးထိတကီးက
သူမဖငပေါကဝတည့တည့ကိုထိုးထောကနေပီး ဖငကိုရေ့ကော့လိုကရငလညး၊ သူမအဖုတကိုဆောငးဦးလကဖဝါးမာ
ဝကကအပလိုကသလိုဖစသား၏၊
နောကဆုံး ဆရာမဒေါထေးရီ လကလော့ပေးလိုက သည့အခိနမာတော့ ဆောငးဦး၏ လကဝါးက ဒေါထေးရီ
ရဲ့အဖုတပေါမာ စိတထငတိုငး ပတသပ ဆုပခေ ကိုငတယနေပေတေ့ရာ ဒေါထေးရီ၏ ဒူးမားမာ မတမတရပဖို့ပင
အားမရိတော့သလို ခောငခိနေပေတော့သည၊
‘ လာဆရာမ မတတိုငရောကပီ ‘
ဟုဆိုကာဆောငးဦးက သူမလကကိုဆဲခေါကာ ကားပေါကဆငးခဲ့ကမပဲ သူမခမာ အသကကို ဝဝရူဖစတော့သည၊ သူမ
ပငတီတခုလုံး စောကဖုတမအရညတေနဲ့ စိုရဲလို့ပေါ့၊ သူမ ကိုယတိုငလညး စိတညို့ခံထားရသူလို ကာမစိတတေမနနေပီး
ဆောငးဦးလကကိုပင ဆဲမဖုတပစတော့ပဲ လိုကလာခဲ့မိသည၊ဆရာမတူမလေး ကောအိမမာရိလားဟင’
‘ဟင့အငး သူဒီနေ့ မိုးခုပမ ပနရောကမယ’
ဆောငးဦး အဖို့ အရမးကိုပောသားရသည၊
အခနးထဲရောကတာနဲ့ အခနးတံခါးကိုပိတသော့ခတပီး ဆရာမဒေါထေးရီ ခနးကိုတနးသားပီးတံခါးထပပိတလိုကသည၊
အတေ့အကုံသိပမရိသေးလို့ ကောငတောငတောင ဖစနေသော ဆရာမဒေါထေးရီကို ဆဲဖကပီး အိပယာပေါ
လဲခလိုကကာ မကနာပေါကို အနမးမိုးတေ ဆေခလိုကရငးက ထမိနကို ဘိုကပေါထိဆဲလနလိုကသည၊ နောကတော့
ပငတီကိုခကခကခဲခဲ လကတဖကထညးနဲ့ ရအောငခတ၊ ပီးမ သူ့လီးကီးကို အရညတေနဲ့ စိုရဲနေပီဖစသော
အဖုတဝမာတေ့ ပီးဖိသငးလိုကလေတော့သည၊
ဖေါက..စပ..ပတ
မညသံတေနဲ့ အတူ ဆောငးဦးမာအားရပါးရဆောင့ပေးနေမိတော့သည၊
စနေတနငနေ ၂ရကလုံး သေးသေးကစကစ ဒေါလေးကို ခနေခဲ့ရပီး အခု အပောငးအလဲ တုတတုတခိုငခိုင
ထားထားမို့မို့ ကီးကို ဆောနေရသဖင့ တမိုး အရသာထူးနေပေတော့ရာ အားကုနသနမောက တဖုနးဖုနး
နူင့ခနေမိလေသည၊
ဒီတခါတော့ ဆရာမဒေါထေးရီလညး အားကမခံတော့ ၊ သောကာနေ့ကမ ပါကငဖင့ခံလိုကရပီး ခံစားလိုကရသည့
အရသာက အဲဒီအခိနတုနးက ထုံထိုငးသလိုဖစနေပီး ဘာမမသိလိုကသောလညး၊ ပနစဉးစားရငး စဉးစားရငးနဲ့
သူမအဖုတမ အရညတေ တရမးရမးနဲ့ ဖစနေအောငကို စနေ၊ တနငနေ နစရကလုံး ရပိုး ထိုးနေခဲ့ရသည၊
ဒါကောင့ ဒီနေ့ ဆောငးဦး စလာခဲ့ရင အနောကအယကကငးအောင၊ တူမလေးကို သူ့သူငယခငးအိမမာ စာသား
ကည့မယဆိုတာကို ကညကညသာသာ ခင့ပေးခဲ့သည၊
အခုတော့ နူစယောကသား လတလတလပလပ ကာမဂုဏ ကောမာမောခင့ရပီမို့ စိတလတကိုယလတပင ၊ ကာမ
အရသာကို ခံစားနေပေတော့သည၊ ဆောငးဦးက ဖိဆောင့လိုကတိုငး ဆရာမ ဒေါထေးရီက အောကက အားကမခံ
ဖငကီးကိုကကာကကာနဲ့ ပနကော့ကော့ပေးနေလေသည၊
” ဖုတ္..ဖတ္..ဖတ္..ဖတ္..”
” အငး..အီး..အန့..အန့..”
သိပမကာခငပဲ ဆရာမဒေါခငထေးရီမာ တကိုယလုံးတောင့တငးပီး ဆောငးဦးကို တငးတငးကီးဖကကာ တခီပီးသား
တော့သည၊ ဆောငးဦးကတော့ အတေ့အကုံမား သူလညးဖစ၊ စနေ တနငနေ နူစရက စလုံးလညး ဒေါတငလေးနူင့
အခီပေါငး မားစာ ဆဲထားခဲ့သဖင့ မပီးနိူငသေးဘဲဖစနေရသည၊ သို့သောလညး ဆရာမဒေါထေးရီက တငးကပစာ
ဖကထားသဖင့ အလိုကသင့ ပနဖကထားပီး သူ၏မာတငးနေသော လီးကီးကို ဒေါထေးရီ စောကခေါငးထဲ စိမထား
ရငး ငိမနေရသည၊ သူလညး အရသာမရိတော့မဟုတပါ ၊ ပီးသားသော ဒေါထေးရီ စောကခေါငးအတငးသားမားက
ရုံ့ခည ပခည လုပပေးနေတာကို သူ၏မာကောနေသောလီးကီးမာ အပည့အဝခံစားနေရပေရာ၊ ငိမပီး မိနးနေမိလေ
သည၊ ခနအကာ ဒေါထေးရီ ငိမကသားမ သူ့လီးကီးကို ဖေးဖေးခငး အဝငအထကစလုပပေးတော့၏၊
ဒေါထေးရီမာ အခုမ ပီးကာစမို့ အောကမ သိပမလုပရားနိူငပဲရိလေရာ၊ ဆောငးဦးက ဆရာမဒေါထေးရီ၏ ပေါငလုံးကီး
နူစလုံးကိုမ သူပုခုံးပေါထမး လိုကပီး ဒေါထေးရီ၏ ခါးကငကငလေးကို လကနူစဖကဖင့ထိနးပီး အားဖင့တခကခငး
ဆောင့ပေးနေရာ ဒေါထေးရီမာ အားကနဲ ပင အသံထကညီးညူ မိတော့၏
” အား မောငဆောငးဦး အငး အဲလိုဆောင့..ဆောင့..ရင ဆရာမ..နာ..နာတယ..ကာ”
ဆောငးဦးက အားနာသားပီး အားနဲနဲ လော့ကာဆောင့ပေးလေသည၊ ခနအကာမာ အရိနရလာတော့ ဒေါထေးရီ လညး
ဖငကီးကော့ကာကော့ကာနူင့ တဟငးဟငး ဖင့ ဖီးတကလာပီး ဆောငးဦးလညဂုတကိုလမးဆဲလာသဖင့ ဆောငးဦးမာ
အစတုနးကအတိုငးခပကမးကမး ပင ပနဆောင့လေတော့သည၊ ဒီတခါတော့ ဒေါထေးရီ မငီးတော့ပါ၊
” ဖုတ္..ဖုတ္..ဖတ္..ဖတ္…စတ္..စလတ္..”
” အီးးးးး..အီးးးးးး…အငးးးး…အငးးး….”
နောကဆုံးတော့ ဆောငးဦးလညး မထိနးနိူငတော့ပါ၊ဒေါထေးရီ သူ့ကို ကုတညစပီး တောင့တငးလာတာနဲ့ သူ့လီးကီး
ကိုလညး ဒေါထေးရီ အဖုတခေါငးထဲ အဆုံးထိ ဖိသငး ကပထားပီး သုတရညတေ တထုတထုတ ပစလတပစလိုကပါ
တော့တယ၊ဆောငးဦးနဲ့ ဒေါထေးရီတို့ တယောကနဲ့ တယောကအိပယာပေါထေးဖကထားကရငးနဲ့ အမောဖေနေကလေသည၊
” ဆရာမ ကောငးလားဟင ”
” ဟင့ သားဘာတေလာမေး နေတာလညး နားရကတယ”
” ကနောက တော့ လိုးလို့ကောငးလိုကတာ ဆရာမရယ၊ ဆရာမ ဖငကီးတုနတုန တုနတုနနဲ့ အတနးရေ့မာ ဘောဖက နေတာကည့ ရငးနဲ့ လိုးခငနေတာ”
” ဟယသားရုပရုပပတပတတေ ပါးစပကမပောနဲ့ နားရကပါတယဆို၊ သားထတော့ ဟိုကလေးတေလာတော့မယ”
“ကနော ခစလို့ မဝသေးဘူး ဆရာမရယ ဒီနေ့ သငမနေပါနဲ့တော့”
” ဟယ မသငလို့ ဘယလိုလုပမလဲ မဟုတတာကို”
” ကနော ဟိုကောငတေလာရငပောလိုကမယ ဆရာမ ခေါငးကိုကပီး ကိုယပူနေလို့ဒီနေ့မသငဘူးလို့၊ ငါလညးအိမကလာကိုတာ စောင့နေတာလို့၊ ဟိုကောငတေ ပောတောငသားအုနးမယ”
ဆရာမ ဒေါထေးရီနညးနညးတေသားသည၊ နောကတော့မ၊
” အေးလေ အဲဒါဆိုလဲ မကနာက ပိပိရိရိ နေ ၊ဒီကိစလညး နူတလုံနောဒါပဲ”
ဆောငးဦး ပုဆိုးကောကဝတပီး နောကဖေး မီးဖိုခောငတငသေးပေါက လီးကီးကို ရေဆေး ကော၊ ရေသောက ပီးခိန
လောကမာ ဝငးစိနနဲ့ရူကညတို့ရောကလာကသည၊
ဆောငးဦး တံခါးဝကပငထက ခါ ဆရာမနေမကောငးလို့ ဒီနေ့ ကူရင ရိမယမဟုတ ကောငး သူလညးပနမလို့ သူ့အဒေါကားလာကိုတာစောင့နေတာဖစကောငးပောလိုကတာနဲ့ လည့ပနသားက တော့သည၊
ဝငးစိနတို့ ပနဆငးသား ပီး ဆောငးဦးက တံခါးပနပိတကာဂကခလိုကသည၊
ဆောငးဦး ဆရာမအခနးဘကသားမလို့လည့လိုကခိနမာပဲ ဆရာမဒေါထေးရီ သူမအခနးထဲက ထကလာ ပီး
နောကဖေးမီးဖိုခောငဘကကို လောကသား၏၊ လမးမာဆုံတော့ ဆောငးဦးကို မခိုမခင ပုံးနဲ့ ပံုးကည့ရငး
ဘိုကခေါကမနာအောငလိမဆဲသားလေသည၊ ဆောငးဦးက အနောကမ ကပလိုကသားသောလညး ဆရာမ
ဒေါထေးရီက ရေခိုးခနးထဲဝငပီး အတငးက ဂလန့ခလိုကသဖင့ ယောငလညလညနဲ့၊ ထမငးစားပဲပေါက
ယငကာအုပစလောငးကို ဖယပီးဘာမားနိူကစားစရာရိမလညးဟုစပစုလိုကလေသည၊ ရေခိုးခနးထဲမရေသံသဲ့သဲ့
ကားနေရသဖင့ ဆရာမဒေါထေးရီ သန့ရငးရေးလုပနေမာပေါ့ ဟုတေးရငး ပုဂံတလုံးထဲက ငါးခောကဖုတဆီဆမး
နိူကပီး ပါးစပထဲကောကထည့ဝါးလိုက၏၊ အငးးး ကောငးလိုကတာ ဆားပေါ့လေးဟုတေးလိုကရငး လကတဖကက
ယငကာစလောငးဖုံးမရက တဖကက ငါးခောကဖုတ ထပနိူကနေတုနး ဆရာမဒေါထေးရီ ရေခိုးခနးထဲက
ထကလာသည၊
..ဟဲ့ကောငလေး .. ဘိုကဆာနေပီလား..
..အငး နဲနဲ ဆာသလိုပဲ ငါးခောကလေးက လညး ဆားပေါ့လေးနော..
..ရော့ရော့ ထမငးပူပူလေးနဲ့ စားလိုက..ငါကကဥကောလိုကမယ..
ဆောငးဦးလညး ဘိုကဆာဆာနဲ့မို့ ငငးမနေတော့ပါ၊ ဆရာမဒေါထေးရီ ခူးထည့ပေးလိုကသော ထမငးပူပူလေးမာ
ငါးရံခောကဖုတလေး မုတပီးစားနေလေသည၊ နောကတော့ဆရာမဒေါထေးရီ ကောပေးသော ကကဥနူစလုံးလညး
အားရပါးရတီးလိုက၏၊ ဆရာမဒေါထေးရီလညး ဆာသလိုဖစလာတာနဲ့ တခါထဲ ဝငစားလိုကတော့သည၊
” ခါတိုငး အခုအခိန ဆို ငါမဆာတတပါဘူး ဟယ နငစားနေတာကည့ပီး ငါလညး ဘိုကဆာလာတယ”
ဆရာမဒေါထေးရီက စားနေရငးဆောငးဦး ကိုလမးပောလိုကသည၊ ဆောငးဦးက ပုံးစိစိနူင့၊
” ခါတိုငး ဒီလို လုပလုပရားရားမမလုပတာ ကိုးဆရာမရဲ့”
” ခေးကောင လေး နာမယ နငတော့”
ဆရာမဒေါထေးရီ မာ မကနာနီမနးသားပီး ရကရကနဲ့ ထမငးငုံ့စားနေတော့သည၊
ထမငးဝ သားတော့ ဆောငးဦး နာရီကိုကည့လိုကတော့ နောကတနာရီနီးပါး အခိနရသေးသည၊ လီးကလညး နောက
တခါတိုကပဲဝငဖို့ အသင့ဖစနေပီ၊ ဆောငးဦး က ပနးကနဆေးနေသော ဆရာမဒေါထေးရီကို အနောကမကည့လိုက၏
ဒေါထေးရီ မာအပေါက အငးကီအဖူရငဖုနးကို မလဲရသေးသောလညး အိပနေရငး ထမိန ပော့ပော့ပါးပါး လဲ
ဝတထားသညကို သတိုထားမိလိုကသည၊ အောကကဘာမမဝတထားလို့ ထငသည၊ တငသားလုံးကီးမားမာ ထမိနနဲ့
ကပပီး လုပရားလိုကတိုငး တုံတုံ တုံတုံ ဖစနေတာတေကနေရသည၊ ဆောငးဦးက အနောကသို့ သားကပရပလိုကပီး
တငပါးဆုံ ကီးကိုလကဖဝါးဖင့ ပတပေးရငး ဆုပညစ လိုကသည၊ ဒေါထေးရီက ဆောငးဦးကို တတောငဆစနူင့ တက
လိုကပီး..
” ဟေး တောပီလေ ကာ လကက ညိမညိမနေ စမး”
” ဆရာမက လညး ခနနေရင ကနော အိမပနရတော့မာကို အခိနရတုနးလေးလေ”
” ဘာဖစလဲ ပနမဲ့ ဟာပနပေါ့ အခုနတောင နူစခါကီးတောင…တောပီ”
ဆောငးဦးက ဆရာမဒေါထေးရီ တငပဆုံကီးတေကို ပတသတဆုပနယနေရငးက သူမခါးလေးကိုပါဆဲယူပီး သိုငးဖက
လိုကသည၊ ပီးတော့ ခုခံအားနညးစ ပုနေပီဖစသော ဒေါထေးရီကို သူမအခနးရိရာကို ဆဲခေါလာခဲ့တော့သည၊ဒီတခါတော့ ဆောငးဦး က အခိနယူကာ ဖေးဖေး ခငးလုပရားတော့ သည၊ ဆရာမဒေါထေးရီ တကိုယလုံးကို ထေးဖက၊
မကနာ လညတိုင အနံ့ နမးရုံ့ရငးမ ရငဖုံးအိနးကီ ကို စပီးခတသည၊ နောကတော့ ဘရာဇီယာ ထမိန အဆင့ဆင့ဖင့
သူရော ဆရာမဒေါထေးရီပါ နူစယောကစလုံး ကိုယလုံးတီးဖစကုနကရပီး ကုတငပေါ ထပလကကသားရတော့၏၊
ဆောငးဦးက ကဲကောသီး တခမးဖတပီး မောကတငထားတာနဲ့ သဏနတူသော ဆရာမဒေါထေးရီရဲ့ နိူ့ကီးနူစလုံးကို
လကနူစဖကနဲ့ ဆုပခေရငးက အားရပါးရ ကုနးစုပနေရာ၊ နိူ့တတခါမ အစို့ မခံဘူးသော အပိုကီး ဆရာမဒေါထေးရီခငဗာ
လူးလူးလိမ့လိမ့ဖင့ အတော ကို အရသာတေ့နေရပေတော့သည၊
ဆောငးဦးက ဒေါထေးရီ ပေါငနူစလုံးကို ခဲလိုကပီး ရေဆေးထားလို့ သန့ရငးနေသော အဖုတကီးကို ငုံနမးလိုကလေသည၊
အို့ ဆောငးဦး ဘာလုပတာလဲ
ဆရာမကောငးအောငလုပပေးမလို့ပါ
ဒေါထေးရီ အဖုတကီးမာ အမေးနကနက မားမထူမပါး ဖုနးအုပနေသဖင့ လကဖင့ အဖုတနူတခမး တဖကတခကကို
အသာဖယကာ၊ရငးလိုကရသည၊
..အိုကာ..ဟငးးး…အို့ မောငဆောငးဦးးးးးးးးးးးးးး
ဆောငးဦး၏ အတေ့အကုံ မားနေပီ ဖစသော လာက ဆရာမဒေါထေးရီ အဖုတနူတခမးမားကို ပတသပရငးက လာထိတကလေးဖင့ မေပဲစေ့လေးကို ထိတို့ ကစားပေးနေရာ
ဒေါထေးရီခမာ တလူးလူးလန့လန့ဖင့၊ နောကတော့ ဆောငးဦး ကလာကိုမာတောင့တောင့လုပပီး အဖုတခေါငးတငး ဝငသလောက သငးလေတော့ နူးညံ့ ပူနေးနေသည့
လာလေး၏ အထိအတေ့က ဒေါထေးရီ၏ အဖုတတငး ထူးခားလသည့ ခံစားမုကို ဖစစေလေရာ ဒေါထေးရီခမာ အသံထက အောငီးရငး က ဆောငးဦး၏ ဆံပငမားကိုပင
ဆုပဖဆဲ ကိုငမိလေတော့သည၊
ဆောငးဦး မာ ကိုယ့ အကံနဲ့ ကိုယမို့ ဆရာမ ဒေါထေးရီ တလူးလူးတလိမ့လိမ့ ကော့ပံ နေရာမ တကိုယလုံးတောင့တငးပီး ပီးသားသည အထိ လာအညောငးခံကာ
လုပပေးလိုက လေသည၊ ပီးမ ဆရာမဒေါထေးရီ ဘေးတင လဲလောငးရငး အသကပငးပငးရူကာ နားနေလိုကသည၊
ဒေါထေးရီက ဆောငးဦးမကနာ ကို သူမလကဖဝါးဖင့ ကငနာစာ ပတသပပေးရငးက
..မေားသားပီလား မောငဆောငးဦး..မငးဒီအရယလေးနဲ့ အတတမိုးစုံလခေလားကယ…မောသားပီလား..နားတော့နော..
..ဆရာမကို ခစတာကိုး လို့ အဲဒါကောင့ ဆရာမကောငးအောငလုပပေး တာပါ၊…
..ဆရာမကလညး မငးကိုခစပါတယကာ..မငးက ဆရာမရဲ့ ပထမဆုံး တေ့ကုံဖူးတဲ့ ယောကကားလေးပါပဲ..ဒါပေမဲ့ မငးနူတလုံရမယနော..အဲဒါပေါကကားပီး
သတငးပန့ သားရငတော့ ဆရာမ ကိုယ့ကိုကိုယ ပဲသတသေလိုကတော့ မယ..လူကားထဲမာ ဒီမကနာ မပရဲတော့ဘူး..
ဆောငးဦးက ဆရာမဒေါထေးရီ ၏စိုးရိမစိတနူင့ အရကကီးတာ ကားလိုကရတော့ နဲနဲ တော့ လန့သား၏၊ ဒါပေမဲ့ ငါလညး ဘယသူ့မ ရောကပောမာမ မဟုတတာလေ
လို့ တေးပီးကိုလိုခငတာ တောငးဖို့ စကားစလိုကသည၊
..ကနောလညး အဲဒီလောကတော့ နားလည ပါတယ ဆရာမရယ..ဘာမ မစိုးရိမပါနဲ့..ဆရာမ ကနော့ ကိုခစရငတခုလုပပေးပါလား..
..ဘာလုပပေးရမာလဲ ကာ..
..ဟိုလေ..အခုနက ကနော ဆရာမကိုလုပပေးသလိုမိုးလေ..
.. ဟင့အငးကာ.. ငါမ မလုပတတတာ..နောကပီးတော့ ဟို..ဟို..
..ဟင..ဆရာမကလညး ခစတယလညးဆိုသေးတယ..ကနောကတော့ လုပပေးရတယ..အငးလေ မလုပပေးခငလဲ နေပါ..
..အောငမယ..ကိုပို..သား..လုပပေးပါ့မယ..ဒီက မလုပတတလို့ပါဆို..တခါထဲ ..ကဲပော ဘယလိုလုပပေးရမလဲ..
ဆရာမ ဒေါထေးရီက ပောပောဆိုဆို နူင့ အိပယာပေါ ထထိုငလိုကပီး မတမတထောင နေသော ဆောငးဦး၏လိငတန ကီးကို ပုံးစိစိနဲ့ ကည့လိုကရငး
..ဟင့..သူ့ဟာကီးက လညး ထောငနေတာပဲ..ခီ..
ရကအနးအနး ဆရာမ ရဲ့လကကို ဆောငးဦးက ဆဲယူလိုကပီး သူလိငတနကီးပေါ တငပေးလိုကသည၊
..အိ.နေးနေးကီးနော..
ဒေါထေးရီ တယောက နဲနဲ ရဲတငးလာပီး စိတဝငတစား ပတသပကည့နေတော့ ဆောငးဦး လိငတနပီးမာ ပိုပီးမာတငးလာ၏၊
..ဆရာမ လုပလေ ထိပဖူးကို သကားလုံးစုပ သလိုငုံစုပပေး ပီးတော့ အတနနဲ့ ဥ ကို ရကပေးလေ..
ဆောငးဦး ကပောလညးပော ဆရာမရဲ့ လညဂုတကလေးကို သူမဆံပငဖါးလား အောကမ ဆဲယူ ဖိခပေးလိုကတော့ ဒေါထေးရီ ရဲ့ နူတခမးအစုံက
ပင့အာသားပီး ဆောငးဦး ရဲ့ ဒစဖူးကို ငုံမိသားလေသည၊ နောကတော့ ဆောငးဦးပောတဲ့ အတိုငး ကလေး လောလီပေါ့ စုပသလို တပတပတစုပလေရာ
ဆောငးဦးမာ အီစိမ့နေအောင ခံစားရလေသည၊ ခနကာတော့ ဆောငးဦးက သူ့ဖငကို ကကပေးပီး ဒေါထေးရီ ပါးစပကို ဖေးဖေးခငး စညောင့လေရာ
ဒေါထေးရီ မာ သူငါ့ အဖုတကို လုပသလို ငါ့ပါးစပကိုလုပနေတာပါလားဟု၊ စအထာပေါကလာတော့သည၊ တခကတခက ညောင့လိုကတော့ ဆောငးဦး
၏လိငတနထိတဖူးကီးက သူမ၏ အာဂေါငကိုထိုးထိုးမိသားရာ အော့ကနဲ ဖစဖစသား၍ သူမလကဖင့ ဆောငးဦး ဆီးခုံကို တနးတနး ပီး တားထားရ၏၊
ဆရာမ ဒေါထေးရီ ၏ မလုပတတ လုပတတ နူင့ တအားစုပနေမု က ဆောငးဦး ကို အရမးကောငး စေသဖင့ ဆောငးဦးမာ စိတမထိနးနိူငတော့ပဲ ဒေါထေးရီ ခေါငးကို
လကနူစဖကနူင့ ထိနးကိုငထားပီး ဖငကိုကော့ကော့ ညောင့လေတော့ရာ မကာမီမာပဲ လီးထိပမာ ယားလာကာ သုတရညမား တပတပတ ပနးထကသားလေတော့သည၊
ဒေါထေးရီမာ ကုနးထဖို့ ကိုးစားသောလညး သူမခေါငးကို ဆောငးဦးက လကနူစဘကဖင့ ဖိထားသဖင့ သူမအာဂေါငထဲ ပနးထကလာသည့ သုတရညမားကို မိုခပစလိုကရလေသည၊
= THE END =
