ရေးသားသူ – နရသူ
အချိန်က ည (၁၂) နာရီလောက်ရှိပြီ။ ကားလမ်းမတလျှောက်မှာ လူသူအသွားအလာ သိပ်မရှိကြတော့။ ကားတစ်စီးတစ်လေလောက်သာ ဖြတ်သွားဖြတ်လာ တွေ့ရပြီး များသောအားဖြင့် အသံဗလံတွေက တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်လျှက်ရှိကြတော့၏။
မို့မို့တစ်ယောက်တည်း ကားလမ်းမဘေးတစ်နေရာမှာ မတ်တပ်ရပ်၍ အိမ်အပြန် ကားတစ်စီးတစ်လေများ တွေ့လေမလားလို့ စိတ်ရှည်လက်ရှည် စောင့်ဆိုင်းနေသည်။ ရန်ကုန်ရွှေမြို့တော်ကြီးက ယခင်ကလို သူမနှင့် အကျွမ်းတဝင် သိပ်မရှိလှတော့ သူစိမ်းပြင်ပြင်လို ဖြစ်နေသည်။
မို့မို့ ရန်ကုန်မြေနှင့် ဝေးခဲ့ရတာ ကြာပြီ။ ယခု ၁၀ နှစ်ကျော်ကျော်လောက်ကြာမှ တစ်ခေါက် ပြန်ရောက်ခဲ့ရခြင်း ဖြစ်သည်။ ဒါတောင် တစ်စုံတစ်ရာ အလုပ်ကိစ္စကြောင့်သာ လာရောက်ရခြင်းဖြစ်ပြီး ကိုယ့်စိတ်သဘောအတိုင်းသာဆို လာဖြစ်ဖို့က သိပ်မသေချာလှချေ။
သူမ ကံကောင်းသည်ဟု ဆိုရမည်လားမသိ။ ပရိုဘောက်စ် ကားလေးတစ်စီးက သူမနဘေးသို့ ထိုးရပ်လာခဲ့ပြီး …
“လိုက်မလား အစ်မ … ”
“အော် အင်း … ဟုတ်ကဲ့ ”
မို့မို့ ကားခေါင်းခန်းလေးထဲ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး သွားရမည့်နေရာကို ပြောလိုက်တော့ ကားဆရာက ခေါင်းအသာညိတ်ပြသည်။ ကားလေးက လမ်းမကြီးအတိုင်း တဟုန်ထိုး ပြေးထွက်လာခဲ့ပြီ။ ကားတစ်စီးလုံးမှာမှ ကားဆရာရယ် သူမရယ် နှစ်ယောက်တည်း။ ကားဒရိုင်ဘာက အသက် ၃၀ ဝန်းကျင်ခန့် သူမနှင့် သက်တူရွယ်တူလောက်ရှိပြီး သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဝတ်စားထားသော လူရွယ်တစ်ယောက်ပဲ ဖြစ်သည်။
မို့မို့ခေါင်းထဲမှာ ရီတီတီကလေး ဖြစ်နေသည်။ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်အိမ် အလည်သွားရင်း သူဧည့်ခံသည့်ဝိုင် တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက်သောက်၍ အချိန်တောင် ဘယ်လိုကုန်လို့ကုန်သွားခဲ့မှန်း မသိချေ။ လူလည်း တော်တော်ကလေးထွေ၍ ရေချိန်ကိုက်လာခဲ့သည်ဟု ဆိုရမည်။
မို့မို့တစ်ယောက် ကားကူရှင်ကို ခပ်လျှောလျှောကလေးမှီ၍ ထိုင်ရင်း မျက်လုံးကလေး မှေးစင်း၍ တစ်ချက်တစ်ချက် သတိလွတ်သလို ဖြစ်ဖြစ်သွားသည်။ သူမ တစ်ခုတော့ သတိထားလိုက်မိသည်။ ဒရိုင်ဘာလုပ်သူ၏ လက်တစ်ဖက်က တစ်ခုခုရှာသလိုနှင့် သူမ၏ပေါင်တစ်ဖက်ဆီ မကြာခဏ ရောက်ရောက်လာတတ်ခြင်းပင် …။ သူမကိုလည်း မျက်ခြေမပြတ် အရိပ်အခြည်ကြည့်ကာ အကဲခတ်နေပုံရသည်။ သူ့မျက်နှာကလည်း အသေအချာကြည့်လျှင် မြာပွေသူ တဏှာကျူးမည့်သူ တစ်ယောက်ဆိုတာ မို့မို့အနေနှင့် အသေအချာ ခန့်မှန်းမိသည်။ မို့မို့ သူ့ဖက်လှည့်၍ အသာပြုံးပြလိုက်သည်။ သူက စကားစလိုဟန်နှင့်…
“အလည် လာတာလား တစ်ယောက်တည်းလား …”
“အင်း ဘာဖြစ်လို့လဲ ”
“အော် ( … … ) မှာ တည်းတယ်ဆိုလို့ပါ ”
“ဟုတ်တယ်… မို့… ဒီမရောက်တာကြာပြီ လေးငါးနှစ်ရှိပြီထင်တယ် ”
သူမက မယုတ်မလွန် ပြောလိုက်သည်။ လူရွယ်က သူမဖက်ကို လှည့်ကြည့်ပြီး
“နာမည်က မို့တဲ့လား ”
“အင်း ဟင်း… မို့မို့ပါ … မို့မို့လွင် တဲ့ ဒီကရော …”
“ကျွန်တော်က ကျော်မင်းပါ …။ ကျော်ကြီးလို့ခေါ်လည်း ရပါတယ် ဟင်းဟင်း ”
နှစ်ယောက်သား လေပေးဖြောင့်သွားကြသည်။
“ကျွန်မ ( … … ) အခန်းအမှတ် ( … … ) မှာနေတယ် လာလည်ပေါ့ ဟုတ်လား ”
“တကယ်လား လာလည်မှာနော် ”
မို့မို့ မျက်စောင်းလှလှကလေးထိုး၍ ဘာမျှပြန်မပြောဘဲ ပြုံးတုံ့တုံ့ကလေးသာ လုပ်နေလိုက်သည်။ လူရွယ်၏ အကြည့်များက သူမ၏ လည်ဟိုက်အင်္ကျီအောက်မှ တစ်စွန်းတစ်စ ပေါ်ထွက်နေသော ရင်သားမို့မို့တွေဆီကို တရစ်ဝဲဝဲ ရောက်ရှိနေကြလျှက် မို့မို့ မသိသလို ဟန်လုပ်နေလိုက်သည်။
“ဆောရီး နော် ”
ဟုဆိုပြီး သူမ၏နဘေးမှာ တင်ထားသော ရေသန့်ဘူးကို လှမ်းယူ၍ သူ့လက်များက သူမ၏တင်သားနှင့် ညာဖက်ပေါင်တန်တစ်ဖက်ကို လာရောက်ပွတ်တိုက်မိသွားရာ …
“အို ရပါတယ် ဟင်း ဟင်း ”
မို့မို့ ဘာမှမဖြစ်သည့် ပုံစံနှင့် ပြောလိုက်သည်။
“တစ်ခုခု သောက်ပါလား ”
“ဟင်း ဟင်း ရေ… အလကားတိုက်မလို့လား ”
“ဟင့်အင်း ဘီယာဖြစ်ဖြစ် … သောက်မလား … လို့ပါ ”
ပြောရင်း သူက ရေသန့်ကို မော့သောက်နေပြီး ရေဘူးပြန်ထားသလိုနှင့် သူမ၏ပေါင်တစ်ဖက်ပေါ်သို့ လက်တစ်ဖက်ကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်း လာရောက်ထိတွေ့လိုက်ပြန်သည်။ မို့မို့ သတိမထားမိသလိုနှင့် သူ့ဖက်ကို ကိုယ်ကလေး အသာရွှေ့ထိုင်လိုက်ရာက သူ့မျက်နှာကို မချိုမချဉ်ကြည့်၍ …
“အင်း ဘီယာဆို သောက်မယ်လေ ”
“အိုကေ … ဒါဖြင့် … ကားခဏရပ်မယ်နော် ”
“အင်း ဟင်းးးး ဟင်းးးး … ”
“ကျွီ … ”
ကားလေးကို လမ်းဘေးထိုးရပ်လိုက်ပြီး ကားအနောက်ခန်းကို လက်လှမ်း၍ ပလပ်စတစ်ခြင်းတစ်လုံးနှင့် ထည့်ယူလာသည့် စားသောက်စရာတွေထဲမှ ဘီယာလေးငါးဘူးကို နှိုက်ယူကာ လက်ကိုင်ကွင်းကလေးဆွဲ၍ ဖွင့်ဖောက်လိုက်ရင်း …
“ကဲ မိတ်ဖြစ်ဆွေဖြစ်ပေါ့ ”
ဆိုပြီး သူကမ်းပေးလာသည့် ဘီယာသံဘူးကို လှမ်းယူ၍ နှစ်ယောက်သား ဘူးနှုတ်ခမ်းချင်း ထိတိုက်ကာ တစ်ငုံနှစ်ငုံမျှ စုပ်၍ မော့သောက်လိုက်သည်။
“ကျေးဇူးပါပဲ ကိုကျော်မင်း။ မို့လည်း ဒီည နည်းနည်းကောင်းနေတာနဲ့ အဟင်း … ဟင်း ”
“အို မလိုပါဘူး ဟောဒီက ကိုယ့်မိတ်ဆွေအသစ်ကလေး အတွက်ဆိုရင် …”
သူ့လက်တစ်ဖက်က မို့မို့ရဲ့ပေါင်သား အိအိကလေးကို လာရောက်ထိတွေ့၍ …
“ဟင် … ဒီလက်ကြီးကလည်း… ဖယ်ပါ … အင်း ဟင့် ဟင့် ”
မို့မို့က သူမ၏ ပေါင်ပေါ်က သူ့လက်ကို အသာအယာပင် တွန်းဖယ်လိုက်ပြီး ဘာမှမဖြစ်သလိုပုံစံနှင့်ပင် ဘီယာဘူးကို ဆက်လက် မော့သောက်နေလိုက်သည်။ သူကလည်း ဘီယာတစ်ဘူး ကုန်၍ နောက်ထပ်နှစ်ဘူး ထပ်ဖောက်လိုက်ကာ မို့မို့အတွက် နောက်တစ်ဘူး ထပ်ကမ်းပေးလာပြန်သည်။
“ဟင်း လူကို အမူးတိုက်မလို့လားဟင် ”
“ဒီလောက်ကလေး မမူးနိုင်ပါဘူး မရဲ့…။ မတော်လို့ မူးတယ်ဆိုရင်လည်း တည်းခိုဆောင်အရောက် ပြန်ပို့ပေးမှာပေါ့ ”
“အင်း ဟင်း စကားတော့ တော်တော်တတ်တယ်နော် ဟွန်း ”
မို့မို့ မျက်စောင်းကလေးက သူ့ဆီ ထပ်မံရောက်ရှိသွားပြန်ပါသည်။ သူမက အနေအထား အနည်းငယ် ပြင်ထိုင်လိုက်သည်။ ကိုယ်ကို အောက်ဖက်သို့ ထပ်မံလျှောချလိုက်ရင်း သက်တောင့်သက်သာပုံစံနှင့် ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ခပ်ကားကားလုပ်၍ ပေါင်ခွဆုံရှိ ဖောင်းမို့မို့ဖြစ်နေသော သူမ၏အင်္ဂါဇပ်ကို ပိုမိုပေါ်လွင်ထင်ရှားအောင် အနေအထားပြင် ထိုင်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ အပြင်ဘက်က မှုံပြပြ လမ်းမီးတိုင်အလင်းနှင့်အတူ သူမ၏ကိုယ်ပေါ်က တစ်ရစ်လုံးကျစ်ဖွံ့ထွားသော ရှိုက်ဖိုကြီးငယ် အသွယ်သွယ်တို့ကို အသက်ရှူမှားလောက်စရာ တွေ့မြင်နေရပေသည်။
ကျော်မင်း မချင့်မရဲ ဖြစ်သွားဟန်နှင့် တံတွေး ဂလုကနဲမျိုချလိုက်တာ သူမ မြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်သေးသည်။ မို့မို့စိတ်ထဲက ကြိတ်ပြုံးပြီး သူရှိရာဖက်ကို ကိုယ်ကလေးငုံ့ကိုင်း၍ …
“ကိုကျော် အချိန်တော့ရပါတယ်နော် ”
“အင်း ရပါတယ် ဘာလို့မေးတာလဲ ”
“မျှော်နေတဲ့သူ ရှိမလားလို့ပါ ဟင်း ဟင်း ”
သူမက ခပ်ထေ့ထေ့ပြောရင်း တဟင်းဟင်းနှင့် ရယ်နေလိုက်သည်။ ဒီတစ်ခါတော့ ကျော်မင်း ကောင်းကောင်း ပေါက်သွားခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။
“မရှိပါဘူး ”
ဟု ပြောရင်း မို့မို့ဖက်ကို သူတိုးကပ်လာပြီး သူမပုခုံးသား လုံးအိအိကလေးကို သိမ်းကျုံးဖက်လိုက်ရာက ပါးမို့မို့ကလေးကို ရွှတ်ကနဲနမ်းပြီး
“ကားသမားဆိုတာ အိမ်မပြန်လည်း ရပါတယ်။ ဟောဒီလို အချောအလှကလေးနဲ့သာဆိုရင် တစ်ညလုံး လမ်းပေါ်မှာပဲ နေပစ်လိုက်မယ်။ မဟုတ်ဘူးလား မို့ရယ် … ဟင်း ဟင်း ”
“အင်းကွာ … သူက ကဲမယ်ဆိုတာချည့်ပဲ … ဘီယာသောက်ဦးမယ် … ပြီးမှ …”
“ပြီးမှ … ဘာဖြစ်လဲ … ပြောလေ ”
“သိဘူးဟာ … ရှင့်ဖာသာ လုပ်ချင်တာလုပ် … ပြီးရင်…တော့ ပြန် ပို့ပေးရမှာနော် … ဟွန်း ”
“ချစ်လိုက်တာ… မို့ရယ် … ”
“ကဲပါ နေပါဦး … လို့ဆို ”
နှစ်ယောက်သား အပေးအယူတည့်သွားကြပြီ။ ဘီယာ တစ်ဘူးပြီးတစ်ဘူး ဖွင့်လိုက်ကြသည်။ ဘီယာဘူးခွံတွေက လမ်းမပေါ် ပြန့်ကြဲသွားရလေသည်။ ကားငယ်လေးထဲမှာလည်း သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အနမ်းပန်းကလေးတွေ ပြန့်ကြဲလို့ …
“အိ အင့်ဟင့်ဟင့် …အို့ အို အိ အီး အင့် …ဟင်းအင့် … အင်းးးး …… ”
ကားလေးက တသိမ့်သိမ့် တုန်ခါသွားသည်။ ကားမီးကို ပိတ်လိုက်ပြီး မှန်အပြည့်ချထားလိုက်တာမို့ သူတို့အဖြစ်ကို အပြင်က ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှ မြင်တွေ့နိုင်ကြလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။
မို့မို့ကိုယ်ပေါ်က အင်္ကျီတွေ တဖြည်းဖြည်း လျှောကျွတ်ကျသွားခဲ့ရသလို သူမ၏ ခါးဝတ်ထမီမှာလည်း ကားကြမ်းပြင် တစ်နေရာမှာ တစ်ကွင်းလုံး ပုံနေလျှက်သား ရှိလေပြီ။ ကျော်မင်းခေါ် ကျော်ကြီးရဲ့ အကိုင်အတွယ် ကြမ်းကြမ်းနှင့် လက်သရမ်းမှုအောက်မှာ မို့မို့တစ်ယောက် ကာမဒီရေတွေ တရိပ်ရိပ်တက်လာခဲ့ရသည်။ သူမနှုတ်ဖျားဆီမှ တအိအိ တအင့်အင့် ညည်းတွားရှိုက်ငင်သံကလေးများ အဆက်မပြတ် ထွက်ပေါ်လာပေပြီ။
မို့မို့ကားရှေ့ခန်းရှိ ထိုင်ခုံပေါ်မှာ အလျားလိုက် ပက်လက်ကားယားကြီး ဖြစ်၍နေကာ ကျော်ကြီး သူမ၏ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက် လက်နှင့်ဖြဲကားပြီး သူမပေါင်ခွဆုံအရပ်မှာ မျက်နှာအပ်၍ အင်္ဂါဇပ်ခေါ် ရတနာရွှေကြုပ်ကလေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း အနမ်းပေးနေပေသည်။ သူ့လက်များက သူမ၏ အင်္ဂါဇပ် နှုတ်ခမ်းသားများကို ဆွဲဖြဲ၍ စောက်ခေါင်းပေါက်ကလေးထဲကိုလျှာသွင်းပြီး ဝေ့ကာဝိုက်ကာ လိုက်လံ ယက်သပ်၍ လှုပ်နှူးဆွပေးနေပါသည်။
“အို အိုးးး ဟင့် ဟင့် ဟင့် ကျွတ် ကျွတ် ကျော် ဖြေးဖြေးကွာ သိပ်ကြမ်းတာပဲ အ အ ရှီး … အာ့”
“ကောင်းလား ဟင် မို့မို့ ”
“အင်း လုပ် လုပ်ပါ ယက်ပေး လျှာနဲ့အစိ ကလေးထိုးပေး အိ အိ အ ဟုတ်ပြီ အား ကောင်းလိုက်တာ ကျော်ရယ်”
“ကိုယ့်လီးကိုလည်း စုပ်ပေးရမယ်နော် ”
“စုပ်ပေးမှာပေါ့ ကဲ ထ ထတော့ ဒီဖက်လှည့် ”
မို့မို့ကပြောပြီး ကျော်မင်း၏ ပုဆိုးကိုဆွဲလှန်၍ သူ့ပေါင်ကြားမှ ပေါ်ထွက်လာသော လီးကြီးကို သူမနှုတ်ခမ်းများဖြင့် ငုံ့ကာ စုပ်နမ်းပေးလိုက်လေသည်။ ကျော်မင်းလီးမှာ အမှောင်ထဲမှာမို့ မသဲကွဲသော်လည်း လက်တစ်ကိုင်စာမျှတုတ်ပြီး အရှည် ၈ လက်မနီးနီးလောက် ရှိမည်ဟု မို့မို့ခန့်မှန်းမိကာ သူမစောက်ပတ်ထဲမှာ ရွစိရွစိနှင့် ထူးခြားသော ဝေဒနာတစ်ရပ်ကို ဖြစ်ပေါ်ခံစားလိုက်ရသည်။
သူ့လီးကို အတန်ကြာအောင် လျှာနှင့်အသွားအပြန်ယက်သပ် စုပ်နမ်း၍ လီးအောက်မှ တွဲလောင်းကျနေသော ဂွေးဥပျဉ်းတွဲကြီး နှစ်လုံးကိုပါ ပါးစပ်ဖြင့်ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ ငုံ၍ စုပ်ဆွဲကစားပေးလိုက်သည်။ ကျော်မင်းလီးက တမုဟုတ်ချင်း မာန်ဖီထကြွကာ တောင်မတ်လိုက်ပုံမှာ သံချောင်းကြီးအလားပင်။
“ဟင် …… လိုး …တော့ ကျော် ”
“ဘာရယ် ”
“ဒီက ထနေပြီ သူ့လီးလည်း တောင်နေပြီပဲ လိုးကြစို့ ကျော်ရယ် …အချိန်မရှိဘူး ”
သူမက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပင် ပြောချလိုက်သည်။ လိင်ကိစ္စဆိုတာ သူမအဖို့ အထူးတလည် ဆန်းကြယ်လှသော ကိစ္စတစ်ခုတော့ မဟုတ်ပါချေ။
“ကောင်းပြီ မရယ် ”
” မို့… ” လို့ခေါ်လိုက် ” မ …” ဟုဆိုပြီး ပြီသလိုလုပ်လိုက်နှင့် ကျော်မင်း အခုတော့ ” ရေငတ်တုန်း ရေတွင်းထဲသို့” ကျခဲ့ရချေပြီ။
မို့မို့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပြဲပြဲကားကားလုပ်၍ သူမ၏ စောက်ပတ်ဖောင်းအိအိကလေးကို သူ့လီးနှင့် အတန်ကြာအောင် အလျားလိုက် လျှောထိုးပွတ်ဆွပေးနေကာ စောက်ရည်တွေ ရွှဲစိုလာပြီဆိုတာ သိရတော့မှ သူ့လီးဒစ်ကို သူမ၏စောက်ခေါင်းပေါက်ကလေးထဲ ဆတ်ကနဲ ဖိသွင်းထည့်လိုးလိုက်သည်။
“အ အိ ဟင်း ”
“စွတ် ဗြိ ပြွတ် ဖွပ် ဘွတ် … ဘုတ်စွိ ဇွိ ဘွတ် … ဖွပ် ဗွပ် ပြွတ် ဇွပ် …”
စောက်ရည်တွေကြောင့် လီးက အဝင်နက်ပြီး သူမကိုယ်ထဲကို မြွေတစ်ကောင်တွင်းဝင်သလို လျှောကနဲ နစ်စိုက်တိုးဝင်သွားသည်။ ကျော်မင်း ခါးအားသန်သန်နှင့် တရစပ် ဖိဖိ၍ လိုးသည်။
“အား ကောင်း ကောင်းတယ် ကျော်ရယ် လိုး တအားလိုးစမ်းပါ … မို့စောက်ပတ်ကို …အယားပြေအောင် လိုးပေးပါနော် … ”
“စိတ်ချ လိုးပေးမယ် မို့က ကိုယ့်လီးကို ကြိုက်ရဲ့လား ”
“ကြိုက်တယ် လုံးပတ်လည်းထွားတယ် … ရှည်လည်းရှည်တယ် တချို့ယောက်ျားတွေ … အဲ့ဒီလို မဟုတ်ဘူး ”
“ယောက်ျား ဘယ်နှစ်ယောက် … အလိုးခံဖူးလဲ မရဲ့”
“ဘာလို့မေးတာလဲ … လူကို… ဘယ်လိုအစားထင် လို့လဲ ကျော်ရယ် … မို့က အခုမှသာ မထင်မှတ်ဘဲ ကျော်နဲ့ လမ်းမှာဆုံပြီး ဖြစ်ရတာပါ။ အရင်က ဒီလိုမကြုံဖူးပါဘူး … တကယ်ပြောတာ ကျော် … မယုံချင်နေ ”
“ယုံပါသတဲ့ဗျာ မို့က တခြား ကြေးစားတွေနဲ့ မတူတာအမှန်ပါ ဒါပေမယ့် ”
“ဘာလဲ … ဒီ ဒါပေမယ့်က … ဟွန်းးး ”
“မို့က လီးတော့ကြိုက်မယ့်ပုံပဲလို့ ပြောမလို့ပါ ဟဲ ဟဲ ”
“အိုးးးး ဟင်း… ဟင်း … ဒါ ဒါတော့ အဟင်း ဟင်း ခစ်ခစ် … ခစ် ”
မို့မို့ တခိခိတခစ်ခစ် အသံကလေးထွက်အောင် ရယ်လိုက်မိသည်။
“ကဲပါ မြန်မြန်လိုးစမ်းပါ ဆရာကြီးရယ် ဟင်း ဟင်း စကားချည်းပဲ ပြောနေ။ စကားအရမ်းများတယ် မုန်းဖို့သိပ်ကောင်းတာပဲ ဟွန်းးး ”
ကျော်မင်း လီးကိုမွှေပြီး ဖိကာဖိကာ အားပြင်းပြင်းနှင့် ဆောင့်ချပစ်လိုက်သည်။ လီးတဆုံးထည့်သွင်းပြီး လိုးဆောင့်ချလိုက်ခြင်းမို့ မို့မို့ခင်မျာလည်း စကားသံများ ရပ်တန့်သွားရပြီး … အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ နှုတ်မှ မြည်တမ်းလျှက် သူ့ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို အားယူဆွဲဖက်ထားလိုက်ရကာ အောက်မှနေ၍ ခါးလေးကို မြှောက်ကာမြှောက်ကာ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ပင့်လိုက်ကြွလိုက်လုပ်၍ ဝေ့ဝိုက် ကော့ထိုး ညှောင့်ဆောင့်ပေးနေပေတော့၏။
အချိန်နည်းနည်းကြာလာသည်နှင့်အမျှ နှစ်ယောက်စလုံးကောင်းလာကာ ပြီးချင်လာသည်။ နောက်ထပ် အချက်လေးငါးဆယ် ကျော်ကြီး အားပါးတရ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တော့ သူမစောက်ပတ်က စောက်ရည်လိုက်သထက် လိုက်လာပြီး ကျော်မင်းလည်း လရည်တဗြစ်ဗြစ် ပန်းညှစ်ထုတ်၍ မို့မို့လည်း အောက်ကနေ တအို့အို့တအင့်အင့် ဆန့်ငင်ကော့ထိုး လူးလွန့်ရင်း စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည် တဖျစ်ဖျစ် ပန်းထွက်ကာ ငြိမ်ကျသွားရှာသည်။
နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ် နမ်းစုပ်၍ ရမ္မက်ရေယာဉ်ကြောထဲ ဆက်လက်မျောပါနေမိကြပေသည်။
“မို့ သိပ်လှတယ် ချစ်လို့မဝနိုင်ဘူးကွာ … ပျော်ကော ပျော်ရဲ့လား ဟင်းဟင်း ”
“ပျော်တယ် ကျော်နဲ့ … အခုလိုနေရတာ… လွတ်လည်း လွတ်လပ်တယ် စိတ်လည်းချမ်းသာတယ် … ဒီတစ်ခါ ထပ်ချစ်ကြမယ် ပြီးမှ … ပြန်ကြတာပေါ့ ကျော်ရယ် နော် နော် ”
“ကောင်းပြီ ဘယ်လို ချစ်မှာလဲ ”
“မို့မို့ မြင်းစီးပေးမယ်လေ ကျော့်လီးကြီးကို အပေါ်ကနေ စိတ်ရှိလက်ရှိ ဆောင့်လိုး ကြည့်ချင်တယ် ”
“မို့ သဘောပဲလေ ကဲ လာ … ”
ဆိုပြီး ကျော်ကြီးက သူမကိုယ်လုံးကို ဆွဲယူမည့်ဟန်ပြုတော့ မို့မို့လက်ကလေး ကာပြီး …
“နေပါ ဒီ … လီးကြီး မှုတ်ပေးချင်သေးတယ် ကို ကို … ရယ်… ဟင်း ဟင်း ဟင်း”
ပြောရင်း သူမကကျော်မင်း ပေါင်ကြားထဲ တိုးဝင်၍ သူ့လီးဒစ်ကြီးကို ပါးစပ်ကလေးဖြင့် ထည့်ငုံကာ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်နမ်း၍ နေတော့သည်။ လီးဒစ်ကို လျှာနဲ့ ထိုးကစားပေးသည်။ ဒစ်ပတ်လည်ကို လျှာကလေး ဝလုံးဝိုင်းပတ်၍ ပြီးတော့ လီးတန်တလျှောက် လျှာဖြင့်ယက်ကာသပ်ကာ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို သူမ၏အာခေါင်တွင်းသို့ အပြည့်အသိပ်ထည့်သွင်းကာဖြင့် စိတ်လိုလက်ရ နမ်းလိုက် စုပ်လိုက် ယက်လိုက် နှင့် ပုလွေကိုင်ပေးသည်။
ကျော်မင်းလည်း သူ့လက်ကို သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကြားထဲ လျှိုသွင်းပြီး စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်၍ စောက်ခေါင်းထဲ လက်ချောင်းများ သွင်းကာ ထိုးနှိုက် ဆောင့်ပေးသည်။ သူ့လီးတောင်လာသလို သူမစောက်ပတ်မှာလည်း စောက်ရည်တရွှဲရွှဲ ဖြစ်၍ လာပြန်ပါသည်။
“ကဲ အပေါ်တက်တော့ မို့ရယ် ”
ဆိုပြီး ပြောလိုက်တော့… မို့မို့လည်း ပက်လက်လှဲအိပ်ချလိုက်သော သူ့ကိုယ်ပေါ်တက်ခွပြီး သူ့လီးကြီးကို သူမစောက်ပတ်နှင့် တည့်တည့် တေ့ချိန်၍ သူမစောက်စိကလေးနှင့် လဒစ်ထိပ်ဖူးကို သုံးလေးချက်ခန့် ဖိပွတ်လိုက်ရင်း အပေါ်စီးကနေ မြင်းစီးသလို လီးတစ်ဆုံး ထိုးသိပ်ထည့်ကာ အားပါပါကြီး ဖိလိုက် ကြွလိုက်လုပ်၍ ဦးဆောင် လိုးဆောင့်ပေး နေလေတော့သည်။
“စွပ် ဇွပ် … ဗွပ် ဘုတ်စွပ် … ဖတ် ဘတ် … ဘုတ်ဗွပ် ဗြစ် ပြွတ် … ဗြွတ် ဗွပ် … ဗလပ် လပ် ”
“အင့် အင့် အ ကိုကျော် ဟင်းးး နို့စို့ပေး ကိုကျော်ရယ် အားးးး အားးးး ကောင်းလိုက်တာ လီးကြီးက နင့်ကနဲ နင့်ကနဲ ဖြစ်နေတာပဲ ကျော်ရဲ့ … အိ အိ အ … ကော့ပေး အောက်ကနေ ကော့ကော့ပြီး ထိုးပေး ကောင်းတယ် အင်းအင်း ထိ လိုက်တာ အရမ်းပဲကွယ် … ဟင်း ဟင်း ”
မို့မို့ဆောင့်ချက်က တော်တော်လေး မြိုင်ဆိုင်ပြီး သူမအနေနှင့် ဒီလောက်အထိ ပက်ပက်စက်စက် အဆောင့်ကြမ်းလိမ့်မည်လို့ ကျော်မင်း ယောင်လို့တောင် တွေးမထားမိခဲ့ပါချေ။ သူမ၏ ဖူးဖူးရွရွ နုနယ်သော အဆင်းရူပကာနှင့် ဘယ်လိုမှ မလိုက်ဖက်လောက်အောင်ပင် တဏှာထက်သန်လေသလောက် အလိုးအဆောင့်ကြမ်းနေသည်။ ဝိုင်မူးမူး ဘီယာမူးမူးနှင့် ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် လိုးခြင်းမျိုးတော့ မဟုတ်တန်ရာပေ။ သူမအနေနှင့် ရူးချင်းရူးလျှင် ရာဂရူး တဏှာရူး ရူးခြင်းသာ ဖြစ်ပေလိမ့်မည်ဟု ကျော်မင်း တွေးနေမိသည်။
“ဆောင့် မြန်မြန် အားရှိပါးရှိ ဆောင့်ပေး မရဲ့။ ကိုယ့်လီးက အချိန်ကြာကြာထိန်းနိုင်တယ် မ ဖီလင်ရှိ အောင်သာလုပ် ”
“အင်း အင်းပါ အခုတောင် … အရည်ဒလဟောကျနေပါပြီ သူ ဆေးတွေဘာတွေ သုံးထားလို့ … ကြာနေတာလား … ဟင် ”
ကျော်မင်းက ‘အင်း” ဟုဆိုပြီး ဝန်ခံလိုက်သည်။ သူ့အနေနှင့် အမြဲတစေ မိန်းမတွေနှင့် ပတ်သက်ဆက်ဆံမှုရှိသူမို့ ယခုလို သုတ်ထိန်းဆေးခေါ် ကြာဆေး တစ်မျိုးမဟုတ်တစ်မျိုး အစဉ်အမြဲ သုံးစွဲနေရသည်။ ဒါမှသာ ကာမစည်းစိမ် အပြည့်အဝ ရရှိခံစား နိုင်မည်ဖြစ်သည်။
“ရှင်ဟာလေ တော်တော့်ကို မလွယ်တဲ့ လူကြီး ဟွန်းးး ”
အချိန်တစ်နာရီနီးပါး မြင်းစီးလိုးဆောင့်၍ တစ်ချီကနေ နှစ်ချီအထိ စောက်ရည်များ မကြာခဏ ထွက်ထွက်ကျနေရကာ ဆောင့်ရတာ ညောင်းလာသည်နှင့်အမျှ စောက်ပတ်လည်း ထူပူ၍ ကျိန်းလာပြီမို့ မို့မို့တစ်ယောက် ခပ်ညည်းညည်းကလေး ပြောရင်း သူ့ရင်ဘတ်ကို မနာမကျင်အောင် ဆွဲဆောင့်ထုရိုက်ပစ်လိုက်မိသည်။ ပြီးနောက် မောမောနှင့် သူ့ရင်ဘတ်ပေါ် မှာက်အိပ်ချလိုက်လျှက် …
“ဘာဖြစ်လို့လဲ မို့ ရဲ့ ”
“အိုးးးး လူကို ဘယ်နှစ်ချီ ပြီးပြီလဲ မမေးဘူး။ အရည်ထွက်ရလွန်းလို့ သူများစောက်ပတ်တောင် နူးအိနေပြီ သူ့လီးကဖြင့် သံချောင်းကြီးလို မာနေတုန်းပဲ။ ဒီက စောက်ပတ် ကျိန်းလှဘီ ရှင်… ရဲ့…”
မို့မို့ ပြောပစ်လိုက်တော့ သူက …
“စောက်ပတ်ကျိန်းရင် ခဏနားပေါ့ ကိုယ့်ကိုဖက်ထား။ ကဲ ပြောစမ်း ဘယ်နှစ်ချီပြီးသလဲ လို့ ”
“အင်း ဟင်း နှစ်ခါ သုံးခါ … လေးငါး ခါ… ဟင်း ဟင်း တကယ်ပဲ အော့ကြောလန်လီးကြီး … မရဘူး မို့… စောက်ပတ် ပြန်မှုတ်ပေးဦး … ဒီအတိုင်းဆို ကွဲသွားလိမ့်မယ် ”
“လာခဲ့ ဒီအပေါ် တက်ထိုင် ”
“ဘာလဲ ကျွန်မအဖုတ်နဲ့… သူ့မျက်နှာ ပွတ်ခိုင်းမလို့လား … မလုပ်ပါနဲ့ကွာ ဒီလိုတော့… ”
“ရတယ် လာစမ်းပါ ဆို ”
မို့မို့ ကိုယ်ကို အရှေ့တိုးပြီး သူ့မျက်နှာပေါ် ခွထိုင်လိုက်တော့ သူကအောက်ကနေပြီး စောက်ပတ်ကို အရည်ကုန်အောင် တပြွတ်ပြွတ်စုပ်၍ လျှာနှင့်ယက်ကာ ယက်ကာ စောက်ခေါင်းလေးထဲ မရိုးမရွဖြစ်လာအောင် လျှာထိုး၍ ကစားပေးသည်။ လက်နှင့်လည်း သူမစောက်စေ့ကိုဖျစ်ပွတ်လိုက် သွားနှင့်ဖိကိုက် ကြိတ်ချေလိုက်လုပ်ပြီး စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းတလျှောက် လျှာအလျားလိုက်ကြီး ယက်သပ်တင်လိုက်ကာ စောက်ခေါင်းလေးထဲ လက်နှစ်ချောင်းပူး ထိုးမွှေ၍ ဆောင့်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ မိနစ်အနည်းငယ်ကြာတော့ မို့မို့စောက်ပတ်ကလေး အရည်တရွှဲရွှဲ ဖြစ်လာပြီး
“ကဲ တော်ပြီ တော်ပါတော့လို ဆိုနေမှ ဟင်း လိုးချင်လာပြီ အောက်မှာ ငြိမ်ငြိမ်ကလေးနေနော် စောက်ပတ်က ရွလိုက်တာမှ လီးနှစ်ချောင်းပူးပြီးတော့တောင် လိုးချင်လာပြီ အဟင်းဟင်းး ဟင်းးးး ”
“ဘာဂျာ ကောင်းလို့နေမှာပေါ့ မို့ရဲ့ ဟင်းဟင်း ”
“သိဘူး … သွား ”
ဆိုပြီး … မို့မို့ ကိုယ့်အလုပ်ကို ဆက်လုပ်လိုက်သည်။ သူမ ကိုယ်ကလေးက ကျော်မင်းရဲ့အထက်မှာ ခွစီး၍ ထလိုက် ထိုင်လိုက် ကြွလိုက် မြောက်လိုက် ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ဘယ်လူးညာလှိမ့် စကောဝိုင်းမွှေ့ဆောင့်လိုက်နှင့် မိနစ်ပေါင်းများစွာ ကြာမြင့်သည်အထိ တစ်ဆက်တည်း မနားစတမ်းပင် စခန်းသွားပစ်လိုက်သည်။
“ဆောင့်ဆောင့် ကောင်းလာပြီ မို့ရယ် … မို့က မြင်းစီးတာ သိပ်ကျွမ်းကျင်တာပဲ ဟင်းဟင်း ”
“ပါးစပ်ပိတ်ထားစမ်းပါ တကတည်း ဒီမှာ မောလှပြီ မို့ပြီး … ပြီး … ချင်…လာ ပြီ ကျော်ရယ် အင်းဟာ… အင်း အင်း ကဲ ကဲ …”
“စွပ် ဖွပ် ဗွပ် စွိ ဇွပ် ဖွပ် … ဘုတ် ဖတ် ဗွပ် …ဘုတ် ဘွပ် ဗြိ ပြွတ် ဗြွတ် ”
“အား အချစ်ရယ် ချစ်စောက်ဖုတ်ကလေး စီးကြပ်ကြပ်နဲ့… လိုး … လိုးစမ်း… ကိုယ်လီးကို ပင့်လိုးပေးမယ် အင်း ကဲ ကောင်းလား ကောင်းလား မို့ …ဟင် အင်းးး ”
“အ အ ကောင်းတယ် ကိုရယ် ပြီး ပြီး ပြီ …မို့ ဟာထဲကို ကို့လီးကြီး ဝင်ဝင်ဆောင့်တာ အောင့်အောင့်သွားတာပဲ … ထိ ထိတယ် အိ အာ့ အားးး လိုးပေး… ကော့ကော့ပြီး လိုးပေး ဟင့် သူ့လဒစ်ကြီးက မို့ … သားအိမ်တောင် ပေါက်ပြီလား မသိဘူး အူးးး ဟူးးးး အု အူးးးး ”
ကျော်မင်းရော သူမပါ စောက်ရည်နှင့် သုတ်ရည်တွေ တဖျစ်ဖျစ် ပန်းညှစ်ထုတ်လိုက်ကြရင်းက ကာမလမ်းဆုံးသို့ မရောက်ချင် ရောက်ချင်နှင့်ပင် ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက် ရောက်ရှိသွားကြလေတော့သည်။
အတန်ကြာနားပြီး ပြန်မယ်လုပ်တော့ … ကျော်မင်းက သူမကို ဟိုဒီလှည့်ပတ်ပြောဆို၍ ကားဒက်ရှ်ဘုတ်ပေါ်မှာ လက်ထောက် ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ဆုံးတစ်ချီအဖြစ် သူ့လီးကို မို့မို့ဖင်သားနှစ်ဖက်အကြားကနေ စောက်ခေါင်းလေးထဲ တဆုံးမြုပ်အောင် ထိုးနှစ်ထည့်သွင်းပြီး တဖုန်းဖုန်း တဒိုင်းဒိုင်း စက်သေနတ်ပစ်သည့်နှယ် ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်း လိုးဆောင့်ပစ် လိုက်ပြန်လေသည်။
ဒီတစ်ချီလည်း မို့မို့ ကျေကျေနပ်နပ်ပင် အလိုးခံလိုက်ကာ သူမ လိုလားတောင့်တသမျှ ကာမစည်းစိမ်ကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ပင် ရရှိသွားခဲ့ပေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်ဆုံတွေ့ကြဖို့ဆိုတာ သိပ်တော့လွယ်ကူမှာ မဟုတ်မှန်း နှစ်ယောက်စလုံး ရင်ထဲက သိနှင့်ပြီးသားပင်ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလား။
ကားလေးက လမ်းမပေါ်ပြန်တက်ကာ ခရီးဆက်လက် ထွက်ခွာလာခဲ့သည်။ နောက် နာရီဝက်ခန့်ကြာတော့ မို့မို့စတည်းချရာနေရာသို့ ရောက်ရှိလာပြီး မို့မို့ကားပေါ်ကဆင်း၍ နှစ်ယောက်သား လူချင်းခွဲလိုက်ကြသည်။
မို့မို့က သူမအိပ်ခန်းကလေးဆီ လျှောက်လာလိုက်သည်။ ကျော်မင်းက သူမကို သူ့ဆီ ဆက်သွယ်ဖို့ဆိုပြီး ဖုန်းနံပါတ်လေး ပေးသွားသေးသည်။ ပြန်ဆုံတွေ့မတွေ့ ဆိုတာကိုတော့ မို့မို့လည်း အသေအချာ မသိပါ။ မနက်ဖြန် သေမလား ရှင်မလား ဆိုတာကိုတောင် ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှ ကြိုတင် မသိနိုင်သည့်ဘဝပဲ မဟုတ်လား။
မို့မို့တစ်ကိုယ်လုံး ကိုင်အရိုက်ခံထားရသလို ကိုက်ခဲနာကျင်လို့နေသည်။ အချိန်အခါ မဟုတ်ပေမယ့် အိပ်ခန်းနှင့် တွဲလျက်ပေးထားသော ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး ရေကိုတဝကြီး စိမ်ချိုးပစ်လိုက်တော့မှ လူက အနည်းငယ် ပြန်လည် လန်းဆန်းလို့သွားသည်။ ညအိပ်ဝတ်သည့် ဂါဝန်ရှည်တစ်ထည်ကို လဲလှယ်ဝတ်ဆင်လိုက်ပြီး အိပ်လို့လည်းပျော်မှာ မဟုတ်သည့် အတူတူ ရီဆက်ပ်ရှင်အခန်းထဲသွားပြီး ဂြိုဟ်တုစလောင်းမှလာသည့် တီဗွီဇာတ်လမ်းတွဲတွေကို စိတ်မပါလက်မပါ ထိုင်ကြည့်နေလိုက်သည်။
သူမနှင့် ချိန်းဆိုထားသူက ဒီနေ့ ရောက်လာဦးမည် မဟုတ်ပါ။ ရန်ကုန်ကို ကျောက်အရောင်းအဝယ်ကိစ္စနှင့် လာခြင်းဖြစ်၍ သူမ၏ လောပန်တစ်ဦး ဖြစ်သည့် ဦးတိတ်စွမ်နှင့်အတူ လေယာဉ်တစ်စီးတည်း အတူတကွ စီးနင်းလိုက်ပါလာခဲ့ပြီး လွန်ခဲ့သော သုံးလေးရက်ခန့်က ရန်ကုန်ကို စတင်ရောက်ရှိလာခဲ့ခြင်းပင်။
ဦးတိတ်စွမ်မှာ သူမနှင့် မကင်းရာမကင်းကြောင်း ဖြစ်သော လူချမ်းသာတွေထဲက တစ်ဦးဖြစ်ပြီး မို့မို့နှင့်သူ မိုးကုတ်က ကျောက်ဝိုင်းတစ်ခုမှာ စတင်ဆုံဆည်းခဲ့ကြသည်။ သူနှင့်လပေါင်း အတော်ကြာကြာ လက်တွဲ လုပ်ကိုင်ဖြစ်ခဲ့သည်။ သူမှတဆင့် နောက်ထပ် ကျောက်လောကမှ ကုန်သည်တချို့နှင့်သူမ ပလဲနံပသင့်စွာ ဆက်ဆံခွင့်ရခဲ့ပြန်ပါသည်။
ယခုဆိုလျှင် မို့မို့အနေနှင့် အလွန်အမင်း ချမ်းသာလှသည် ဟုမဆိုနိုင်သည့်တိုင်အောင် ကျောက်မျက်နှင့် ပတ်သက်သည့် အစုရှယ်ယာများမှတဆင့် တစ်သက်စာ သုံးမကုန်နိုင်လောက်သည့် ငွေကြေးဥစ္စာများ စုဆောင်းရရှိပြီး မကြောင့်မကြ နေထိုင်နိုင်ပြီဖြစ်ပေသည်။ ယခုအကြိမ်မှာ လမ်းကြောင်းအသစ်ရှာခြင်းလည်းဖြစ် ယခင်က လက်တွဲဖော်ဟောင်းဖြစ်သူ ဦးတိတ်စွမ်၏ ဖိတ်မန္တကပြုချက်အရ ရန်ကုန်မြေကို မထင်မှတ်ဘဲ ပြန်လည်ခြေချ မိခဲ့ခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။
ဦးတိတ်စွမ်က ပိုက်ဆံချမ်းသာသူပီပီ ရန်ကုန်မှာ သူ့အငယ်အနှောင်း မယား သုံးလေးယောက်မက ရှိသူ ဖြစ်လေရာ ယခုလည်း အပျော်မယားများထံသို့ အလှည့်ကျ ခြေစကြာဖြန့်၍ စည်းစိမ်ခံစားနေဟန်တူသည်။ မို့မို့အနေနှင့်လည်း ယခုရန်ကုန်ကို ရောက်ရှိသည့်နေ့ကစ၍ နှစ်ရက်နှင့် နှစ်ညတိုင်အောင်ပင် ဦးတိတ်စွမ်နှင့်အတူ ကာမရေယာဉ်ကြောထဲမှာ မျောချင်တိုင်း မျောပါခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်က ဘာအပေးအယူမှမရှိသလို ဘယ်လိုအနှောင်အဖွဲ့မျိုးမှလည်း ရှိသူတွေ မဟုတ်ကြချေ။ လုပ်ငန်းတူ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် သဘောမျိုးသာဖြစ်၍ နှစ်ဦးသား ကာမဆက်ဆံရာမှာတော့ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး အကြိုက်ချင်း တူညီကြ၍ စိတ်သဘောထားချင်းလည်း အတော်များများ တိုက်ဆိုင်မှုရှိကြသူတွေဟုပင် ဆိုရချေမည်။
မို့မို့တီဗွီ ဖန်သားပြင်ပေါ်က ကိုးရီးယားအချစ်ဇာတ်လမ်းတွဲကို ကြည့်၍ အချိန်ဖြုန်းနေရာက နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ လူက ငိုက်မြည်းသလိုဖြစ်ပြီး မျက်လုံးကလေး စင်းကျလာခဲ့သည်။ အိပ်ချိန်လည်း လွန်ပြီ။ လူလည်း အတော်ကလေး ပင်ပန်းနွမ်းနယ်၍ နေပြီ။ သူမ အိပ်မှဖြစ်တော့မည်ဟုတွေးရင်း ထိုင်ရာမှ အသာထ၍ အတွင်းဖက်ရှိ အိပ်ခန်းဆောင်ဆီသို့ ပြန်လည် လျှောက်လှမ်း ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။
“ဟိတ် …မအိပ်သေးဘူးလား ”
“…… ”
သူမ နဘေးနားကပ်လျက် ပြောလိုက်သော အသံကြောင့် မို့မို့လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ … အသံရှင်က အသက် ၄၀ အရွယ်ခန့် အမျိုးသားကြီးတစ်ယောက် ဖြစ်ပြီး … လွန်ခဲ့သည့် တစ်ရက် နှစ်ရက်လောက်ကတည်းက ဒီတည်းခိုဆောင်မှာ သူမနှင့်မျက်မှန်းတန်းမိနေသူ ဖြစ်နေသည်။
“အော် အင်းဟင်း မအိပ်သေးပါဘူး ကျွန်မ အိပ်မပျော်တာနဲ့ … ”
“လာလေ တီဗွီကြည့်ရင်း စကားပြောကြတာပေါ့ ”
မို့မို့ သူ့မျက်နှာကို တစ်ချက်အကဲခတ်သလို ကြည့်လိုက်မိရင်းက …
“ကျွန်မ အခုပဲ ပြန်လာတာ … တီဗွီကြည့်ရမှာလည်း ပျင်းစရာကြီး ”
“ဒါဖြင့် …ကိုယ့်အခန်း လာလည်ပါလား တစ်ခုခု ဧည့်ခံမှာပေါ့ ”
မို့မို့ တစ်စုံတစ်ရာ နားလည်မိသလို ရှိသွားရပြီး မျက်နှာလေးကို ပြုံးတုံ့တုံ့ကလေးလုပ်၍ သူ့ဖက်ကို စောင်းငဲ့ကြည့်လိုက်ကာ …
“ရှင် ဘာကျွေးမလို့လဲ တစ်ခုခု ကျွေးမှရမယ်နော် …ကျွန်မ ဗိုက်ဆာနေလို့ …အဟင်းဟင်း ”
“ရတယ် ဘာစားချင်သလဲ ဘာသောက်ချင်သလဲပြော အားလုံး အဆင်သင့်ပဲ ဟင်း ဟင်း ။ ကိုယ့်အခန်းက ဒီဖက်မှာ … ”
ဆိုပြီး သူမတို့အိပ်ခန်းနှင့် ဓားလွယ်ခုတ်ကျကျ နေရာလောက်မှာရှိသည့် တစ်ယောက်အိပ်ခန်းကိုညွှန်ပြ၍ သူမလည်း သူ့အနောက်ကနေ တိတ်ဆိတ်စွာဖြင့် လိုက်ပါလာခဲ့သည်။ သူက အခန်းသော့ဖွင့်ပြီး ဝင်လိုက်ရာက
“ညီမ လာလေ ”
“ဟုတ် …ကဲ့ ”
ဆိုပြီး … မို့မို့ ခပ်ရွံ့ရွံ့ပုံစံနှင့်ပင် သူညွှန်ပြသည့် ထိုင်ခုံတစ်လုံးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
“တစ်မျိုးတော့မထင်နဲ့နော် ညီမနဲ့အတူလာတဲ့ လူကြီးရော ဒီညမတွေ့ပါလား ”
“အော် … ”
ဟု ဆိုပြီး မို့မို့ ဘာပြန်ဖြေရမလဲ စဉ်းစားရင်း …
“သူ သူက ဒီလိုပဲ လျှောက်သွားနေကြပါ။ နောက် သုံးလေးရက်လောက်နေမှ ပြန်ရောက်မယ်နဲ့တူပါတယ်”
“သူနဲ့ ညီမက … အင်း … စပ်စုသလိုများ ဖြစ်နေမလားဘဲ ဟင်း ဟင်း ဟင်း ။ ကဲပါလေ အခု ညီမ ဘာစားမလဲ ဘာသောက်မလဲ … အအေးလား ဘီယာလား စားစရာတစ်ခုခု မှာချင်လား ပြောလေ ”
“မစားချင်ပါဘူး … အလကား နောက်တာ ”
ဟုဆိုရင်း
“ကျွန်မ ဘီယာ ပဲ ”
“အိုကေ ညီမ … ဒီလိုမှပေါ့ ”
ဆိုပြီး သူက ရေခဲသေတ္တာမှာ အသင့်သိမ်းထားသည့်ဘီယာပုလင်းတွေ ထုတ်ယူလိုက်ပြီး သူမအရှေ့မှာ လာချပေးလိုက်ရင်း
“ကိုယ့်နာမည်လည်း မှတ်ထားပါ စိုးကြီး … နာမည်ရင်း မြတ်စိုး တဲ့”
“ဟုတ်ကဲ့ ကိုစိုး … ကျွန်မ … မို့မို့ပါ ”
နှစ်ယောက်သား ဘီယာတစ်ငုံစုပ်လိုက် စကားစမြည်ပြောဆိုလိုက် အာလူးကြော်ကလေးတစ်ဖတ်ဝါးလိုက် လုပ်၍ ဘီယာ ပုလင်းဝက်ခန့် ကျိုးသွားခဲ့ကြသည်။ ယိုးဒယားဖက်မှလာသော ဘီယာချန်းခေါ် ဆင်တံဆိပ်ဘီယာက ချက်ချင်းအစွမ်းပြလာပြီး မို့မို့ နည်းနည်းထွေချင်လာသည်။ အပြင်ကနေ သောက်လာသည့် အရှိန်ကြောင့်လည်း အမူးဒီဂရီလေး တရိပ်ရိပ်တက် လာခဲ့ရခြင်းပဲ ဖြစ်လေသည်။
ကိုစိုး၏မျက်လုံးအကြည့်များက သူမ၏ ညဝတ်အင်္ကျီအောက်မှ အသားဆိုင်အိအိကြီးတွေဆီကို မကြာခဏ ရောက်ရောက်လာပြီး ပါးလွှာသောဂါဝန်အကျီၤအောက်မှ သူမ၏ ရင်သားမို့မို့နှစ်မြွှာမှာလည်း မီးရောင်အောက်မှာ အထင်းသား ပေါ်လွင်လို့နေကာ ဒူးခေါင်းမရောက်တရောက်မျှရှိသည့် ဂါဝန်အောက်မှ ဖြူနုသော ခြေသလုံးသားဝင်းဝင်းကလေးတွေကိုပါ သူက အရသာခံ၍ စိုက်ကြည့်နေတာတွေ့ရသည်။
မို့မို့လည်း သူ့အကြည့်ကို မသိကျိုးကျွံပြု၍ ခုံပေါ်မှာ တင်ပုလွှဲကလေး ခြေတစ်ဖက်ကိုချိတ် ထိုင်နေလိုက်ရာ သူမ၏ ဒူးခေါင်းအထက်မှ ဂါဝန်အနားစကလေးက ပေါင်အလယ်လောက်အထိ လျှောကျသွားသဖြင့် သူမအနေနှင့် သူ့ကို တမင်တကာ အောက်စလွှတ်ပြလိုက်သလို ဖြစ်သွားရပြီး သူမ၏ပေါင်ခွဆုံနေရာရှိ နုထွတ်ဝင်းဝါလို့နေသည့် အသားဆိုင်ကလေးများနှင့်တကွ ဖုဖုဖောင်းဖောင်းဖြစ်နေသော ပန်းနုရောင်ပင်တီပါးကလေးအောက်မှ အမွေးအမြှင်ကလေးများ တစွန်းတစ်စ ပေါ်ထွက်နေသည်ကိုပါ ကိုစိုး အတိုင်းသား တွေ့မြင် လိုက်ရလေသည်။
မို့မို့ သူ့ဖက်ကို မျက်လုံးကလေးတစ်ချက်ဝေ့ကာ ပြန်လည် အကဲခတ် ကြည့်လိုက်ရာက သူစိုက်ကြည့်နေမှန်းသိ၍ ကိုယ်ကို ခုံပေါ်ကနေ မသိမသာကလေး အောက်ဖက်လျှောချလိုက်ပြီး သူမ၏ အဖုတ်နေရာကို ပို၍မြင်သာအောင် ပြုလုပ်ပေးလိုက်တော့ ကိုစိုး အနည်းငယ် လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်သွားရသည်။ သူက မို့မို့အနားကို အသာကပ်လာပြီး
“ခုနက စကားပြန်ဆက်ရအောင် … မို့ ရေ ”
“ဘာပြောမလို့လဲ ကိုစိုး ”
“အော် မို့မို့နဲ့ အတူလာတဲ့ ဟိုလူကြီးအကြောင်း လေ ဟင်း ဟင်း … ”
သူက စိတ်ဝင်တစားပုံစံနှင့် မေးတော့ မို့မို့လည်း …
“ဒီလိုပါပဲ မိတ်ဆွေတွေပါပဲ … အခု မို့မို့နဲ့ ကိုစိုးလိုပေါ့ … မဟုတ်ဘူးလား ကိုစိုး ရဲ့ … အဟင်း ဟင်းဟင်းး ”
“တကယ်လား … ဒါဆိုရင် ကိုယ်လည်း ဒီက… ညီမမို့နဲ့ မိတ်ဆွေ ဖြစ်နိုင်ပြီပေါ့ နော် … ဟင်း ဟင်းဟင်း ”
သူက အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ပြောလိုက်ရာ မို့မို့ ဘာမှပြန်မပြောဘဲ ပြုံးစိစိလုပ်ကာ အသာ ငြိမ်နေလိုက်သည်။ ကိုစိုး သူမအနားကပ်လာသည်။ ပြီးတော့ သူ့လက်တစ်ဖက်က မို့မို့လက်ကို အသာဆွဲယူ၍ …
“ကဲ လာ မို့မို့ ကုတင်ပေါ်မှာ အတူထိုင် စကားပြောရအောင် နော် ”
မို့မို့သူ့ကို မော့ကြည့်ပြီး ခေါင်းကို အသာညိတ်ပြလိုက်သည်။ ကုတင်ပေါ်မှာ ဘေးချင်းယှဉ်လျက်သား ပူးကပ်ကာ ထိုင်လိုက်ကြပြီး သူက …
“ဘီယာယူဦးမလား မို့”
“အင်း … ဒီတစ်လုံးဆို တော်ပြီ။ မို့မို့ အပြင်ကလည်း သောက်လာခဲ့သေးတယ်။ ဒီည အသောက်များလို့လား မသိဘူး မျက်လုံးတွေတောင် ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်နေပြီ ”
“ခဏမှေးချင်မှေးလေ ကိုယ်တစ်ယောက်လုံး ရှိသားပဲ”
မို့မို့ တဟင်းဟင်းနဲ့ ရှက်စနိုးကလေး ရယ်နေလိုက်ရင်း သူ့ရင်ခွင်ထဲကို သူမကိုယ်လုံးကလေး အသာတိုးဝင်မှီနွဲ့၍ ထိုင်လိုက်ရာက …
“ကိုစိုး ”
“ဟင် ဘာလဲ ညီမလေး ”
“မို့ကို အထင်မသေးပါဘူး နော် ”
“အို မသေးပါဘူး မို့ရယ် မို့က အရမ်းလည်းလှတယ် ချစ်စရာလေးလည်း ကောင်းတယ် ”
ဆိုပြီး သူမ လက်မောင်းသား လုံးကစ်ကစ်ကလေးကို သူ့လက်ဖြင့် အသွားအပြန် ပွတ်သပ်၍ သူမနဖူးကလေးကို အသာငုံ့နမ်းလိုက်သည်။ မို့မို့ ရုတ်တရက်ပင် သူ့လည်တိုင်ကို သူမ လက်ကလေးနှစ်ဖက်ဖြင့် ယှက်လိမ်ပြီး သူ့ဦးခေါင်းကို သူမမျက်နှာအနီးသို့ ဖိနှိမ်ကာဆွဲချလိုက်ရာက သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးနှစ်ချပ်ကို သူမနှုတ်ခမ်းဖူးဖူး ကလေးများဖြင့် စိတ်လိုလက်ရ နမ်း၍ စုပ်၍ လျှာကလေးထိုးမွှေ၍ ပေးလိုက်မိပါလေ၏။ အတန်ကြာမျှ အပြန်အလှန် နမ်းစုပ်နေကြပြီး မို့မို့ကိုယ်ကလေးက ကုတင်ထက်ကို တအိအိ လဲပြိုကျသွားရာက သူ့ရင်ခွင်ထဲသို့ လုံးလုံးလျားလျားပင် ရောက်ရှိလို့သွားရလေသည်။
ကိုစိုးလက်တွေက သူမကိုယ်ပေါ်ရှိ အသားဆိုင်အိအိ ကုန်းကမူ ချိုင့်ဝှမ်းကလေးတွေအပေါ်မှာ နေရာလပ်မကျန်အောင် လိုက်လံပြေးလွှား ဆော့ကစားလျှက် ရှိချေပြီ။ မို့မို့ တဟင်းဟင်း ညည်းတွားရင်း အသက်ရှူရကြပ်သလို ဖြစ်လာသည်။
“ကို … ”
“ဘာလဲ မို့ ပြောလေ ”
“မို့ ဂါဝန်လေး ချွတ်လိုက်တော့မယ်ကွာ ”
“ကောင်းသားပဲ မို့ … ရယ် .ချွတ်လိုက်လေ ဟင်းဟင်း ဟင်း ”
မို့မို့ ဂါဝန်ရှည်လေးက ကုတင်အောက်မှာ ပုံကျသွားရလေသည်။ သူမတစ်ကိုယ်လုံး မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဖြစ်သွားသည်။ သူမ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းရှိ မို့မောက်ကြွရွစွာဖြင့် အရှေ့ကိုစူ၍ ထွက်နေသော ရင်သားအိအိကြီးနှစ်မြွှာက နမ်းချင်စို့ချင်စရာ ကောင်းလှသလို ဖြူဝင်းနုဖတ်နေသော အသားအရေ ခါးသိမ်သိမ်ကလေးအောက်မှ ကြီးမားကားစွင့်လှသည့် တင်သားကြီးနှစ်ဖက်တို့က သူမ၏ ရှုမငြီးဖွယ်အလှကို အတိုင်းးသား ထုတ်လှစ်ဖော်ကျူးလျှက် ရှိနေကြပေသည်။
စိုးကြီး အသက်ရှူဖို့တောင် မေ့နေသလိုကြီး ဖြစ်ကာ သူမအလှမှာ အတန်ကြာအောင် မင်သက်စွာဖြင့် မိန်းမူးမျောနေမိသည်။
“လှလိုက်တာ မို့ရယ် ထိရက်စရာတောင် မရှိဘူး ”
“ကိုကလည်း မို့က အပျိုနုနုထွတ်ထွတ်ကလေး မဟုတ်ပါဘူးနော်။ သူများတကာ အကြိမ်ကြိမ် ခူးချွေ နမ်းရှိုက်ပြီး ရစရာမရှိအောင် နင်းချေခံထားရပြီးသား ပန်းပါ။ ပန်တော်ကျပန်းဆိုတာ မို့တို့လို ဘဝမျိုးကို ပြောတာပါပဲ အစ်ကိုရယ် ”
“ပန်တော်ကျဖြစ်ဖြစ် အခူးခံအနမ်းခံ အနင်းခံတာပဲဖြစ်ဖြစ် အလိုးခံပြီးသားလို့ပဲ ပြောပြော တို့အနေနဲ့ကတော့ တစ်ခါမှ မနီးစပ်ဖူးသေးတော့အသစ်ကျပ်ချွတ် ပါကင်ကလေးလို့ပဲ သဘောထားပါတယ် မို့ရယ်။ အခုလို အလှပဂေးလေးနဲ့ ဆုံခွင့်ရတာ ဝမ်းသာလို့မဆုံးဘူး ”
ဆိုပြီး ပြောလိုက်တော့ မို့မို့ရင်ထဲမှာ အတိုင်းမသိ ပီတီဓာတ်ကလေး ရရှိသွားပြီး နှလုံးသားထဲမှာ နွေးကနဲသိမ့်ကနဲ တစ်ခါမှ မဖြစ်ပေါ်ဖူးတဲ့ ဝေဒနာတစ်ရပ်ကို ဖြစ်ပေါ်ခံစားလိုက်ရလေသည်။
“ပြောတတ် လိုက်တာ ကိုစိုးရယ်။ ဒီအပြောနဲ့တင်… မို့တော့ အရည်ပျော်သွားရပါပြီ ကိုရယ် … တကယ်ပါ … မို့ တကယ်ပြောတာနော် … ”
မို့မို့ သူ့ကိုဖက်တွယ်၍ တရှိုက်မက်မက် နမ်းလိုက်သည်။ သူ့ရင်ငွေ့ကို လှုံရသည်မှာ အခြားဘယ်ယောက်ျားသနာတစ်ယောက်နှင့်မှ မတူသလို စိတ်ထဲမှာ ခံစားနေရသည်။ သူကလည်း မို့မို့ကို တက်မက်ခြင်းကြီးစွာဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံးအနှံ့ လိုက်လံပွတ်သပ် ကိုင်တွယ်ကာ အဆက်မပြတ် နမ်းစုပ်၍ နှစ်ယောက်သား ဖိုနှင့်မ အထိအတွေ့အောက်မှာ မိန်းမူးမွေ့ပျော်စွာ အချိန်အတော်ကြီးကြာအောင်ပဲ တသိမ့်သိမ့် တငြိမ့်ငြိမ့် ဖီလင်ယူခံစား မျောပါနေမိကြပေသည်။
“အို … အင့် …ဟင်းးးး အင်းးးးး ”
မို့မို့ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ စိုးကြီးလက်တစ်ဖက်က သူမပေါင်ခွဆုံကြားထဲကို တိုးဝင်လာပြီး သူမ၏ရတနာရွှေကြုပ်ခေါ် စောက်ပတ်ခုံးမို့မို့ကလေးကို သူ့လက်ဖဝါးကြမ်းကြီးဖြင့် စောက်ပတ်တစ်အုံလုံး အုပ်ကိုင်၍ ဆုပ်ညှစ်ပစ်လိုက်ရာက စောက်ခါင်းပေါက်ကလေး ထိပ်နားက အစိကလေးကို ဖျစ်ချေလှုပ်ဆွကစားလိုက် အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် ဖွဖွရွရွကလေး ပွတ်ဆွဲလိုက် လုပ်ရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲကို သူ့လက်နှစ်ချောင်းပူး၍ ထည့်လိုက်ကာ အသွင်းအထုတ်လုပ်၍ ထိုးနှိုက်ဆောင့်လိုးပေးနေပေသည်။ သူမ၏ စောက်ပတ်က ချက်ချင်းပင် အရည်လိုက်ကာ ရွှဲရွှဲစို၍လာသည်။
သူကလက်နှစ်ချောင်းကနေ သုံးချောင်းပူးထည့်၍ ထပ်မံနှိုက်ဆောင့်နေပြန်သည်။ မို့မို့အနေနှင့် နည်းနည်းတော့ အခံခက်ပေမယ့် လီးနှင့်လိုးတာမျိုးမဟုတ်၍ အရသာတစ်မျိုး ထူးသလိုဖြစ်နေကာ စောက်ခေါင်းလေးထဲမှ ယားယံမှုဝေဒနာက ပိုကဲဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ရပြီး သူမခါးကလေးကို လူးလွန့်ကော့ထိုး၍ သူ့လက်နှင့် လိုးပေးသမျှကို အံကလေးကြိတ်ကာ ခံနေလိုက်မိသည်။
ကိုစိုးက စောက်ပတ်ချည့်မဲပြီး နှိုက်နေတာတော့မဟုတ်ချေ။ သူ့လက်တစ်ဖက်က သူမနို့အုံကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်လိုက် နို့သီးတွေကို လူးလှိမ့်ပွတ်ချေကစားလိုက်လုပ်နေပြီး တစ်ခါတစ်ရံ သူမဖင်သားအိအိ နှစ်ဖက်ကို ညှစ်လိုက်နယ်လိုက် ဆွဲဖြဲလိုက်လုပ်၍ အမျိုးမျိုး နှိုးဆွကိုင်တွယ်နေခြင်းဖြစ်ရာ မို့မို့တစ်ယောက် ဏှာအထကြီး ထလာရသည်။
မို့မို့လည်းသူ့ပေါင်ကြားထဲသို့ လက်ထည့်၍ သူ့လီးကို စမ်းလိုက်သည်။ ပုဆိုးအောက်မှ လီးကြီးမှာ တုတ်ခိုင်လှစွာဖြင့် မာတောင်တောင့်တင်းနေပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဝတ်ထားတာမို့ သူ့လီးက ဘောင်းဘီအောက်ကနေ ပေါက်ထွက်တော့မတတ်ရှိနေတာကို တွေ့ရပေသည်။ မို့မို့ လေသံတိုးတိုးကလေးဖြင့်…
“အစ်ကို လီးမတောင်သေးဘူးလား မို့ စုပ်ပေးမယ်လေ ”
“ကောင်းပြီ ဒါဖြင့် မို့ ဒီဖက်ကို လှည့်အိပ်လိုက် ။ ကိုယ့်လီးကို မို့စုပ်ရင်း ကိုယ်လည်း မို့စောက်ပတ်ကို ယက်ပေးမှာပေါ့ မကောင်းဘူးလား ”
“အင်း ကို့ သဘောပါပဲရှင် ဟင်းဟင်း ဟင်း ”
သူရော မို့မို့ပါ အနေအထားပြောင်းလိုက်ကြပြီး စစ်စတီနိုင်း ( 69 ) ပုံစံနေလိုက်ကြကာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အပြန်ပြန်အလှန်လှန်ပင် နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် ယက်လိုက်နှင့်…။
မို့မို့စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးကို မရွံမရှာပင် သူ့လျှာကြီးနှင့် အမျိုးမျိုးအဖုံဖုံ ထိုးယက်ဆွနေကာ စောက်ခေါင်းကလေးထဲကို သူ့လျှာဖျားကြီး တွန့်လိပ်စွာ မွှေနှောက်တိုးဝင်၍ စောက်ခေါင်းအတွင်းဖက်က အသားနုနု နံရံကလေးတွေကို လှည့်ပတ်မွှေ့ထိုးလိုက် စောက်ပတ်ကို လျှာအပြားလိုက် ယက်ယက်ပေးလိုက် အစိကို နာနာလေးစုပ်ကာ ငုံခဲ၍ ကိုက်လိုက် ဆွလိုက်လုပ်ပေးနေ၍ မို့မို့တဏှာဇောတွေ အပြတ်ထကြွလာရသည်။
မို့မို့ကလည်း သူ၏တုတ်ခိုင်ရှည်လွန်းလှသော လီးချောင်းကြီးကို နို့အေးချောင်းစုပ်သလို အားပါးတရပင် လျှာနှင့်ယက်ကာယက်ကာ ဆွလိုက် ပါးစပ်ဖြင့် တပြွတ်ပြွတ် အသံထွက်အောင် နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်လုပ်၍ လချောင်းကိုရော ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုပါ လျှာနှင့်ယက်သပ်ကာ လီးအရင်းထိ အာခံတွင်းထဲကို ထည့်သွင်း ဆောင့်ပေးလိုက်ပြီး သူမစောက်ရည်များ အပြင်ဖက်ကို ဒလဟော စီးကျလာသလို စိုးကြီးမှာလည်း သူမ၏ လီးအစုပ်ကောင်းမှုကြောင့် လီးဒစ်ကြီးမှာ အစွမ်းကုန် ပွင့်အာတော့မည့် မှိုပွင့်ကြီးအလား ပေါက်ကွဲထွက် လုမတတ် နီရဲပြောင်လက်စွာ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါ မတ်တောင်လာရလျှက် …
“လိုးကြစို့ မို့ရယ် ကို လရည်တွေတောင် ထွက်ချင်လာပြီ ”
“ဟင်း မို့ကမှ တစ်ချီအထိ ပြီးတာ… ကိုရယ်…။ သူ့လျှာကြီးက… စောက်ဖုတ်ထဲမှာ မွှေချင်တိုင်း မွှေနေလိုက်တာ တကတည်း … ”
“မို့ ဖင်ကုန်းပေး …”
“အနောက်က လိုးမလို့လား ”
“ဟုတ်တယ် မို့ဖင်သားကြီး ကိုင်ဖြဲပြီး လိုးချင်တာ ”
“ဒါဖြင့် ဖင်ကုန်းလိုးပြီးရင် … မို့ကိုလည်း မျက်နှာချင်းဆိုင် တစ်ချီလိုးပေး … မို့မို့ သူ့မျက်နှာကို အားရအောင် ကြည့်ပြီး အလိုးခံချင်တယ် ”
“ကောင်းပြီလေ စလိုက်ရအောင် ”
မို့မို့ ကုတင်အောက်ဆင်းပြီး သူ့အခန်းထဲက စားပွဲခုံမှာပဲ လက်ထောက်ကာ ဖင်ကိုနောက်ပစ်၍ ကုန်းပေးလိုက်သည်။ သူက မို့မို့ဖင်သားအနောက်ကနေ မတ်တပ်ရပ်လျက် ဖင်သားနှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖြဲပြီး ဖင်ကြားက ပြူထွက်နေသည့် စောက်ပတ်ကို သူ့လချောင်းကြီးဖိကပ်ကာ ဆောင့်သွင်း၍ လီးကြီးက စောက်ဖုတ်အတွင်းနံရံတွေကို အထစ်ထစ် အငေါ့ငေါ့ ထိတွေ့ပွတ်တိုက်ပြီး မဝင်ချင့်ဝင်ချင်ပုံစံနှင့် ဆောင့်ထိုးဝင်ရောက်လို့သွားသည်။
“အား ကောင်းလိုက်တာကွာ စောက်ဖုတ်ကွဲအောင် လိုးမယ့် လီးကြီးပဲ ”
” မို့မို့ ကြိုက်လား ”
“အိုးး ကြိုက်တာမှ ပြောမနေနဲ့တော့ ဟင်းဟင်း … လိုးမြန်မြန်လိုးပေး … ကိုစိုး အနောက်ကနေ တအားသာ ဆောင့်ပြီးလိုး … မို့ကိုမညှာနဲ့”
“အင်း ကဲ ကဲ လိုးပြီကွာ တောက်… စောက်ဖုတ်က အရည်ရွှဲပြီး နူးအိးနေတာပဲ… လိုးလို့သိပ်ဇိမ်ရှိတယ် မို့ရယ် ”
“ကိုရော …မို့ စောက်ဖုတ်ကို ကြိုက်လားဟင် ”
“ကြိုက်လို့ ငုံတောင်ငုံထားချင်တယ် … တကယ် ”
“သွား အပိုတွေ … မို့စောက်ဖုတ်က ချောင်နေပြီ ဟင်း … လိုးလို့ကောင်းချင်မှ ကောင်းတော့မှာ ”
“ချောင်တယ်လို့ ဘယ်သူပြောလဲ… ကိုယ့်လီးဝင်အောင်တောင် မနည်းသွင်းနေရတဲ့ဥစ္စာ ”
“အော် သူ့လဒစ်ကြီးကိုမှ အားမနာ… ပြောရက်လိုက်တာ ကိုရယ်… သူများလိုးရင်… ချောင်နေမှာလို့ ဒီက ပြောတာ… ကဲ ရှင်းပလား … ဟင်း ဟင်းးး ဟင်းးး ”
“စွတ် ဖွတ် ဘွပ် ဇွိ စွတ်… ဗြွတ် ဘွတ် ဖွပ် ဗွပ် … ဇွိ ဇွပ် ဗွပ် ဘွပ်… ဗ လပ် ဘုတ် … ဖတ်ဘတ် ဘွပ် ”
“အိအိ အ အိ အ … အ အမေ့… အမယ် လေးးး အိ အိ အီးးးး … အင်းးး အိ အင့်… ဟင်းး ဟင်းးးးး ”
မို့မို့ အသည်းအသန် ကုန်းခံနေရပေသည်။ ကိုစိုးလီးက ကြီးသည်။ တုတ်သည်။ လက်တစ်ဆုပ်သာသာ လီးလုံးပတ်က ဆီလီကွန် (ခေါ် ) ကြီးဆေးထိုးထားသော လီးတွေလိုပဲ တုတ်ခိုင်လှသည်ဖြစ်၍ စောက်ခေါင်းကလေးထဲမှာ မဆန့်မပြဲကြီး ဖြစ်ကာနေသည်။ လီးအရှည်က အနည်းဆုံး ၈ လက်မ လောက်တော့ရှိမည်။
မိန်းမလိုက်စားလွန်းသည့် ဦးတိတ်စွမ်၏ လီးတောင်မှ သူ့လို ပင်ကိုယ်ကြီးတဲ့လီးမျိုး မဟုတ်ချေ။ ဆေးထိုးလို့သာ ကြီးချင်တိုင်း ကြီးရသည့် လီးမျိုးဖြစ်နေ၍ လုံးပတ် ကျစ်လျစ်သိပ်သည်းပုံချင်းလည်း ကွာသည်။ ဆီလီကွန်ထိုးသည့်လီးမှာ အသားတုံး အထစ်အထစ်တွေ ဖြစ်ပြီး လဒစ်လုံးထက် လီးကိုယ်ထည်က ပိုမို ကြီးမား၍ ပွယောင်းယောင်းကြီးဖြစ်နေကာ တချို့လီးတွေက အဖျားသိမ် အလယ်တုတ်သလောက် တချို့ လီးများကျတော့ လီးထိပ်ကား၍ အရင်းသိမ်သလို ဖြစ်သော လီးမျိုးလည်းရှိသည် ဟူ၍ မို့မို့တဆင့်စကား ကြားဖူးသည်။ တချို့လည်း ကိုယ်တိုင် တွေ့ကြုံခဲ့ဖူးသည်။
ယခု ကိုစိုးလီးကြတော့ သူမကပဲ သဒ္ဓါရည်တူ ကြည်ဖြူမိလို့လားတော့မသိ။ အပြစ်ရယ်လို့ ဆိုဖွယ်ရာ မရှိအောင်ပင် သူမစောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး ပြည့်သိပ်ကြပ်ညှပ်ပြီး လီးဝင်လီးထွက် သိပ်သိပ်သည်းသည်း ရှိလှသလို အလျားရှည်တာကြောင့်လည်း သားအိမ်ကို ဒုတ်ဒုတ်ထိ ရိုက်ဆောင့်မိပြီး အတွေ့ထူးလွန်းလှသည် ဟူ၍ မို့မို့ သူ့ဖက်ကို ပိုပိုသာသာလေး တွေးလိုက်မိသေးတော့သည်။
လိုးဆောင့်မှု အရှိန်ရလာပြီမို့ ကိုစိုးက မို့မို့ကို ကြမ်းပြင်မှာ ခြေတစ်ဖက်ထောက်ရပ်စေ၍ သူမ၏ ကျန်ခြေတစ်ဖက်ကို ဆွဲယူကာ သူမအရှေ့မှ စားပွဲပေါ်သို့ မတင်လိုက်ပြီး ဖြဲဟထားသော သူမ၏ပေါင်ခွဆုံ အရပ်ရှိ စောက်ပတ်အာတာပြဲကလေးထဲသို့ သူ့လီးကို ထိုးနှစ်စိုက်သွင်းလိုက်ကာ အနောက်မှနေပြီး အားပါးတရပင် ပင့်ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တော့၏။
“အခုလို လိုးတာ အားရလား မို့မို့ ရဲ့ ”
“ကောင်းတယ် ကိုစိုး စောက်ပတ်ဖြဲပေးထားသလိုကြီး ဖြစ်နေတာ … ကို့လီး တဆုံးအထိသာ ထည့်လိုး… ပေတော့ အိ အင့်အင့်ဟင်း ”
“စွတ်ဖွပ် ပြွတ် စွတ် …ဖွပ် … ဗြစ် ပြွတ် ဗြွတ် … ပွပ် ဘုတ် ဗွပ် စွိ ဇွပ် ”
လီးဝင်လီးထွက်အသံများက အဆက်မပြတ် ထွက်ပေါ်လို့သွားသည်။ မို့မို့က သူမခါးလေးကိုကွေးညွတ်၍ စားပွဲခုံပေါ် ကိုယ်ခန္ဓာအရှေ့ပိုင်းတစ်ခုလုံးတင်ပြီး ခြေတစ်ဖက်ကိုပါ ပေါင်တန်ဟဟပြဲပြဲဖြစ်အောင် ဘယ်လက်တစ်ဖက်နှင့် ထိန်းကိုင်ကာ စားပွဲပေါ် တင်မြှောက်ထားလိုက်ရင်း အနောက်မှနေ၍ ကိုစိုး လိုးဆောင့်ပေးသမျှကို ဖင်သားနှစ်ဖက်ဖြဲကားပြီး တအိုးအိုး တအင့်အင့် ညည်းသံပြုလျှက် ကြိတ်မှိတ် အလိုးခံနေပေသည်။
စောက်ရည်တွေလည်း အဆက်မပြတ် ယိုစီးကျလာပြီမို့ လီးအဝင်အထွက် သွက်ကာ အတော်ကလေး ခရီးရောက်လာခဲ့ကြသည်။ မို့မို့ ကိုစိုးဆောင့်ချက်အတိုင်းလိုက်ပြီး ဖင်ကိုနောက်ပြန် တွန်းဆောင့်၍ မိနစ်အနည်းငယ်အကြာမှာပင် ဖင်သားနှစ်ဖက် တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲဖြစ်ကာ စောက်ရည်ပန်းထွက်၍ တစ်ချီပြီးသွားခဲ့ရသည်။
ကိုစိုးလည်း သူမနှင့် မရှေးမနှောင်းမှာပင် လီးကြီးကို ခွေးလိုးသလို အချက်သုံးလေးဆယ်လောက် တဇပ်ဇပ်နှင့် ကော့မြောက်ဆောင့်လိုးလိုက်ပြီး လရည်များကို မို့မို့၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းရှိ သားအိမ်ထဲသို့ တဗြစ်ဗြစ် ပန်းလွှတ်ထုတ်လိုက်လေတော့၏။
“အရမ်းလိုးတာပဲ ဟွန်း ”
မို့မို့၏ ချစ်မျက်စောင်းကလေးက စိုးကြီး မောသမျှ ပန်းသမျှ အမောတွေကို ရုတ်ခြည်း ပြေပျောက်သွားစေသလိုပင်။ သူမက သူ့ရင်ခွင်ထဲကို တိုးဝင်ပြီး သူ့ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးနှင့် သူမ၏ နို့အုံအိအိကြီးနှစ်မြွှာကို ဖိကပ်၍ ပွတ်သီးပွတ်သပ် လုပ်နေပေသည်။
“မို့မို့လူကြီးနဲ့ ကိုယ်က ဘယ်သူပိုလိုးနိုင်သလဲ ဟင် မို့ ”
သူကမေးလိုက်တော့
“ဟိုက ဆေးသုံးပြီးလိုးတာပါ။ တစ်ခါတစ်လေ နှစ်နာရီလောက် ကြာတယ်။ လူကို မျော့သွားအောင်ကို လိုးတာ။ ကိုစိုးကြတော့ လိုးနေတဲ့အချိန်မှာ သူ့ထက် ပိုအားသန်ပြီး ပိုကြမ်းတယ်။ လီးဝင်တာလည်း စောက်ဖုတ်ထဲကို တဗြွတ်ဗြွတ်နဲ့ စက်သေနတ် ပစ်နေသလိုပဲ။ ဟင်း ဟင်း ။ ယောက်ျားတွေဟာ တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီ လိုးကြတာပါပဲ။ မို့ အကြိုက်ပြောရရင် သူ လိုးတာလည်း တစ်ခါတစ်လေ ဇိမ်တွေ့သလို… ကိုစိုးလို လိုးအားသန်တဲ့ ယောက်ျားမျိုးနဲ့လည်း ညတိုင်း လိုးချင်တယ် … ကဲ ကျေနပ်ပလား ဟင်း ဟင်း ”
“ဒါဖြင့် မို့က ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်စလုံးနဲ့ လိုးပေါ့ ။ အဲဒါဆိုရင် ပိုပြီး ခိုက်သွားမှာ အမှန်ပဲ ”
“ကိုစိုး တကယ် ဆန္ဒရှိလား ”
“ဘာကိုပြောတာလဲ မို့ ရဲ့ ”
“အဲလို နှစ်ယောက် … လိုးတာလေ ”
“အင်း ”
“မို့ ဒီလူကြီးကို ပိုင်ပါတယ်… ကိုစိုး ဆန္ဒရှိရင် တစ်နေ့ဆုံဖို့ ပြောလိုက်မယ် ဘယ့်နှယ်လဲ ”
“ကောင်းတာပေါ့ ခံစားမှုအသစ်ကလေးရတာပေါ့ မို့ရယ် အဟင်းဟင်း”
ခေတ္တအနားယူပြီး ဘီယာ တစ်ယောက်တစ်ပုလင်းစီ စုပ်၍ မို့မို့ ကိုစိုးဆိုတဲ့ လူကြီးရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာ သူမတစ်ကိုယ်လုံး နစ်ဝင်သွားအောင် ဖက်တွယ်ထားလိုက်ရင်း သူ့ကိုယ်ငွေ့နွေးနွေးကို စည်းစိမ်ယူ ခံစားလို့နေပါသည်။
နောက်တစ်ချီပြန်စတော့ မို့မို့က ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက် ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ်ပြီး အလိုးခံသည်။ ကိုစိုး၏ခါးကို တင်းတင်းပွေ့ဖက်ပြီး အောက်ကနေ တင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို မြောက်ကြွနေအောင် ကော့မြှောက်ဆောင့်၍ သူမ၏စောက်ဖုတ်ထဲသို့ သူ့လီးကြီးဝင်လိုက် ထွက်လိုက် လုပ်နေပုံကို ကြည့်ရင်း အလိုးအဆောင့်ခံရသည်မှာ ထူးခြားလှသည့် အရသာတစ်မျိုး ဟူ၍ မို့မို့စိတ်မှာ ထင်မှတ်မိသည်။
ကိုစိုးက တစ်ချီပြီးထား၍ ဒီတစ်ချီ အချိန်အကြာကြီးဆွဲပြီး လိုးပေးနေသည်။ မို့မို့စောက်ပတ်မှာ စောက်ရည်တွေ အရွှဲသားဖြစ်နေ၍ သူ့လီးအဝင်ကောင်းပြီး စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးအားသန်စွာဖြင့် သူမလိုအင်ဆန္ဒ ပြည့်မြောက်အောင် ထိထိမိမိကြီး လိုးပေးနိုင်လာသည်။ လီးတစ်ချက်တစ်ချက် အဆောင့်မှာ မို့မို့ကလည်း အောက်ကနေ ဖင်ကြီးနှစ်ဖက် ကော့ကော့ပေးလိုက်သဖြင့် သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ လီးတဆုံးရောက်အောင် နစ်မြုပ်တိုးဝင်သွားရပြီး သူမခင်မျာ အသည်းခိုက်မတတ် ခံစားနေရလျှက် အလီလီအချီချီ ကာမလမ်းဆုံးသို့ ရောက်ရှိသွားခဲ့ရသည်။
သူမ နှစ်ချီသုံးချီပြီးသည့်တိုင် သူက ပုံစံမပြောင်းဘဲ သူမအကြိုက်လိုက်ပြီး လှေကြီးထိုး ပက်လက်မှောက်ခုံ အနေအထားအတိုင်း သူ့လီးကြီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲ ထည့်သွင်းမွှေနှောက်၍ တစ်ချက်ချင်း တစ်ချက်ချင်း ဖိဆောင့်လိုးပေးနေတုန်းပင်။ သူ့လိုးဆောင့်ချက်များက မြန်လာလိုက် နှေးသွားလိုက် ပြင်းတစ်လှည့် ပျော့တစ်လှည့် နုတစ်လှည့် ကြမ်းတစ်လှည့်ဖြင့် သူမအလိုကျဖြစ်အောင် အချိန်ဆွဲလိုးဆောင့်၍ ပေးနေသည်။
ကိုစိုးအနေနှင့် နာရီဝက်လောက်ကြာမှ သူ့လရည်တွေထွက်ပြီး လရည်တွေကို သူမ၏သားအိမ်ထဲသို့ တဗြစ်ဗြစ်နှင့် အရှိန်ပြင်းပြင်း ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်ကာ ကာမဆက်ဆံမှု၏ နောက်ဆုံးအဆင့်ဖြစ်သော အထွတ်အထိပ် ပန်းတိုင်ဆီသို့ ချွေးသံတရွှဲရွှဲနှင့် ဆိုက်ရောက်သွားနိုင်ခဲ့သည်။ ဒီအချိန်မှာ မို့မို့တစ်ယောက် လရည်ဝနေသော သူမစောက်ပတ်ကြီးအပြဲသားနှင့် သုံးလေးချီမက ကိစ္စပြီးသွားခဲ့ရတာမို့ ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေလက် မသယ်နိုင်အောင်ဖြစ်ကာ နုံးချိပျော့ခွေနေခဲ့ရချေပြီ။
“ကို့လီးကို ပြန်မချွတ်နဲ့ဦးနော် စိမ်ပြီးလိုးပေး … ပါဦး … ကို ရယ် ”
မို့မို့ ဗလုံးဗထွေးလေသံဖြင့် မှေးမှိတ်ထားသောမျက်စိကို ပြန်မဖွင့်ဘဲ ပြောလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင် ပွေ့ဖက်နမ်းစုပ်ရင်း သူမစောက်ပတ်ထဲမှာ သူ့လီးကို ဒီအတိုင်းပင် စိမ်၍ ထည့်သွင်းထားပြီး မိုးမလင်းမချင်း လိုးလိုက် နားလိုက် လုပ်နေကြသည်မှာ … မို့မို့စောက်ပတ် တစ်ခုလုံး သူ့လီးကြီး အဝင်အထွက်များပြီး အဆံချောင်၍ ကျိန်းစပ်စပ်ကြီး ဖြစ်ကုန်သည်အထိပါပေ။
ဦးတိတ်စွမ် ပြန်မရောက်မချင်း ကိုစိုးအခန်းထဲမှာသာ သူမ အချိန်ကုန်နေခဲ့ရသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ သူမအိပ်ခန်းထဲအထိ ကိုစိုးလိုက်လာတတ်ပြီး တစ်ညတာလုံး အချိန်ဖြုန်း၍ များသောအားဖြင့်တော့သူမကိုယ်တိုင်ပဲ ကိုစိုးအိပ်ခန်းဖက်ကို အကြောင်းတစ်ခုခုရမယ်ရှာပြီး သွားရောက်တွေ့ဆုံခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
ကိုစိုးကိုယ်တိုင်လည်း သူမကို အရေးတယူရှိခဲ့သည်။ နှစ်ယောက်သား တွေ့ဆုံချိန်တိုင်း ဝိုင်ဖြစ်ဖြစ် ဘီယာပဲဖြစ်ဖြစ် သောက်စရာ အဖျော်ယမကာ တစ်မျိုးမဟုတ် တစ်မျိုးထုတ်၍ သူကဧည့်ဝတ်ပြုပြီး နောက်ဆုံးကြတော့ ကာမသံဝါသဟု ဆိုအပ်သော ဖိုနှင့်မ ရာဂနှီးနှော ဖလှယ်မှုနှင့်သာ အဆုံးသတ်လေ့ရှိကြစမြဲပင် ဖြစ်လေသည်။ သူနှင့်ဆက်ဆံတိုင်းလည်း မို့မို့အနေနှင့် ကာမအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားရရှိခဲ့သည်ချည်းပင်။ ပြောရလျှင် ကိုစိုးက မို့မို့ရဲ့အထာကို ကောင်းကောင်းနပ်နေပြီ… နောကြေနေပြီလို့တောင် ပြောရမည်။
တစ်နေ့ … ကိုစိုးအိပ်ခန်းဖက် ရောက်တော့ အခန်းထဲမှာ သူနှင့်အတူ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ရှိနေတာကို တွေ့လိုက်ရပြီး ကိုစိုးက သူမကို အဆိုပါအမျိုးသမီးနှင့် မိတ်ဆက်ပေးသည်။ သူမ နာမည်က … မဖြူ လို့ခေါ်ပြီး ကိုစိုး ကိစ္စတစ်ခုနှင့် မြို့ထဲဖက်ကို သွားရာကနေ တွေ့ဆုံခဲ့ကြပြီး သူတည်းခိုရာအခန်းကို အပါခေါ်လာနိုင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
……………………………………………………….
အမျိုးသမီး (မဖြူ … ) မှာ မို့မို့နှင့်အသက်မတိမ်းမယိမ်းလောက်ရှိပြီး အသားဖြူဖြူ အရပ်မနိမ့်မမြင့် နှာတံပေါ်၍ ကြည့်ပျော်ရှုပျော် ရုပ်ရည်မျိုးပိုင်ဆိုင်သူဖြစ်ကာ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မှာလည်း အချိုးအဆစ်ကျန လှပ၍ ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုး တင်သားရင်သား ဖွံ့ထွားတောင့်တင်းသူပင် ဖြစ်သည်။ သူမကို ကြေးစားဟူ၍တော့ ဘယ်လိုမှ တပ်အပ်မပြောနိုင်ပါချေ။
တချို့ မိန်းမတွေအဖို့ ငွေကြေးပြည့်စုံပေမယ့် သူမတို့၏ အတိုင်းအဆမဲ့သော ကာမလိုအင်ပြည့်ဝမှုအတွက် ယခုလို သူစိမ်းယောက်ျားရဲ့ ရင်ခွင်မှာ ခဏတာ ဝင်ရောက်နားခို မွေ့ပျော်သူတွေလည်း ရှိသည်။ ဒီအထဲမှာမှ အိမ်ထောင်သည် မိန်းမတွေက အဆိုးဆုံးပင် … ။ နာမည်အပျက်ဆုံးကတော့ ဗိုလ်ကတော် ဗိုလ်မှူးကတော် အစရှိသည့် အရာရှိကတော်တွေ … သင်္ဘောသားမယားတွေ… သူတို့တွေက အခြားမိန်းမတွေထက်ကို အကဲပိုနိုင်လွန်းသူတွေလို့သာ ဆိုရလိမ့်မည်။
သုံးယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်၍ စကားတပြောပြောနှင့် ကိုစိုးလက်တစ်ဖက်က မို့မို့ခါးသိမ်ကလေးကို လာရောက်ပွေ့ဖက်လိုက်ရင်း
“မို့မို့ … ကို ပြောစရာရှိတယ် ”
“ဘာပြောမှာလဲ ဟင် ကိုစိုး ”
“မို့မို့ ဒီည ကိုယ်တို့နဲ့အတူ ဒီအခန်းမှာပဲ အိပ်လိုက်ပါ ။ တို့အတူတူ ပျော်ရအောင်လေ ”
“ဟင် … ဖြစ်ပါ့မလား ကိုစိုးရယ် မဖြူ အားနာစရာ … ”
“အားမနာနဲ့ ကိုယ်ပြောထားပြီးသားပဲ ဟင်း ဟင်း ”
သူက မဖြူဖက်ကို လှည့်ကာ အကျိုးအကြောင်း ရှင်းပြလျှက် မဖြူဆိုတဲ့ အမျိုးသမီးကလည်း နှစ်လိုဖွယ်ရာ အပြုံးကလေးနှင့်ပင် မို့မို့ကို ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်ကာ …
“အို ဖြူက ရပါတယ် အစ်ကို့သဘောပါ …။ အစ်ကိုနဲ့ ဒီက အစ်မနဲ့က … ရင်းနှီးပြီးသားတွေဆိုတော့ ပြဿနာ အထွေအထူး မရှိပါဘူး ရှင်။ အဟင်းဟင်း … ဟင်း ”
“အစ်မလို့မခေါ်ပါနဲ့ မဖြူရယ်… ကျွန်မနဲ့ မဖြူက … အသက်ချင်းအတူတူ လောက်ရှိတာပါ အ ဟင်း ဟင်း ”
သုံးယောက်သား လေပေးဖြောင့်ပြီး စကားစမြည်ပြောဆိုနေကြ၍ ကိုစိုးက အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်အတွက်ဆိုပြီး သူအသင့်ဆောင်ထားသော ဝိုင်တစ်ပုလင်းစီကို ရေခဲသေတ္တာထဲကနေ ထုတ်ပေးလိုက်ပြီး သူကတော့ အမြဲသောက်နေကြ ဖြစ်သည့် ဝီစကီပုလင်းထဲကနေ လက်ကျန် ဝီစကီတစ်ခွက်ငှဲ့ကာဖြင့် သုံးယောက်သား ဆက်ရက်မင်း စည်းစိမ်ခံစားလျှက် ဇိမ်တွေ့နေကြပေသည်။
ကိုစိုး အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်စလုံးကို အင်္ကျီ ဘော်လီနှင့်တကွ အဝတ်အစားများ အကုန်ချွတ်ခိုင်းလိုက်သည်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းနေပြီး ခါးမှပုဆိုးကိုပါ ချွတ်ချလိုက်တာမို့ လီးချောင်းကြီး တန်းလန်းနှင့် မိန်းမနှစ်ယောက်အရှေ့မှာ ကိုယ်ဟန်ပြနေသလို ဖြစ်သွားသည်။
မို့မို့နှင့်မဖြူ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ပြီး နှစ်ယောက်စလုံး မလုံမလဲနှင့်ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ဖြစ်နေသည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်အရှေ့မှာ ဘယ်လိုပဲ အဝတ်တွေ ချွတ်ခဲ့ချွတ်ခဲ့ ယခုလို မိန်းမသားချင်းကြတော့ တစ်ခါမျှ မကြုံဖူးခဲ့တာမို့ တစ်ယောက်ရင်သားတစ်ယောက် ငေးကြည့်ရင်း တစ်ယောက်ဖင်သားနှင့် စောက်ပတ်တွေကို တစ်ယောက်က အကွင်းသား အရှင်းသားကြီး မြင်တွေ့နေရသည့်အဖြစ်မှာ တစ်မျိုးတော့လည်း ရင်ခုန်စရာကောင်းသလို ဖြစ်နေပေသည်။ ကိုစိုးကပင် ဦးဆောင်၍
“မို့ အောက်ခဏ ဆင်းလိုက်နော် ကို့လီးကို စုပ်ပေး ဦး ”
“ရတယ် ကိုစိုး ”
ဆိုပြီး သူမကို ကုတင်အောက်ကနေ ထိုင်စေလိုက်ပြီး ကိုစိုးက သူ့ပေါင်ကြားကလီးကို မို့မို့အား စုပ်နမ်းစေလိုက်သည်။ သူကတော့ မဖြူဆိုတဲ့အမျိုးသမီး၏ ခါးလေးကို ပွေ့ဖက်ပြီး သူမ၏ ပေါင်ခွကြားထဲကို လက်ထည့်၍ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးကို အပီအပြင် နှိုက်ဆွပေးနေသည်။
ကိုစိုးလီးက မို့မို့ပါးစပ်ထဲမှာ မြွေဟောက်ပါးပျဉ်းထောင်သလို ရုတ်ခြည်းပင် မတ်တောင်လာပြီး ကျောချမ်းစရာကောင်းအောင် တဖြည်းဖြည်း ကြီးထွားလာတာကို တွေ့ရသည်။ မို့မို့က သူ့လီးကို ပါးစပ်ထဲ အပြည့်အသိပ် ထည့်သွင်းပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ကာ လဒစ်ထိပ်ဖူးကြီး တစ်ခုလုံး အာခေါင်ထောက်အောင်ပင် လီးအရင်းထိ ကုန်းစုပ်ပေးသည်။ လဒစ်ကို လျှာနှင့်ရစ်ပတ်၍ လဒစ်အောက်ခြေကို မထိတထိကလေး ယက်ဆွပေးသည်။ လီးတန်ကြီး တစ်လျှောက်နှင့် ဂွေးဥတွေကို စုပ်လိုက်ယက်လိုက် လျှာစောင်းထိုး၍ သပ်လိုက် လျှာအပြားလိုက် ယက်လိုက်နှင့် စိတ်လိုလက်ရ လုပ်ပေးသည်။
မို့မို့လီးစုပ်နေပုံကို မဖြူက ကုတင်ထက်မှနေ၍ အသာကြည့်ငေးလျှက်ရှိပြီး ကိုစိုးလက်များကလည်း တစ်စတစ်စနှင့် သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို နေရာလပ်မကျန်အောင်ပင် ရင်သားရော ဖင်သားနှင့် စောက်ပတ်တဝိုက်ကိုပါမကျန် လိုက်လံ ဖျစ်နယ်ပွတ်သပ်ပေးနေတာကြောင့် သူမ၏နှုတ်ဖျားဆီမှ တဟင်းဟင်း တအင်းအင်းနှင့် ငှက်ဖျားတက်သလို ညည်းတွားသံကလေးများ ထွက်ပေါ်လာရပြီး ကာမအဆိပ်တက်သထက် တက်လာတာ တွေ့ရသည်။
“ဖြူ့ဖြူ့စောက်ပတ်ကို မှုတ်ပေးမယ် … ဖြူဖြူ ဒီအပေါ်ကိုခွထိုင်လိုက် မို့မို့လည်း လာ ကိုယ့်ကိုနမ်းပါဦး ”
ကိုစိုးပြောပြီး မဖြူကို သူ့မျက်နှာပေါ် ခွထိုင်စေလိုက်ရာက အောက်မှနေ၍ သူမစောက်ပတ်ကို တပြတ်ပြတ်နှင့်နေအောင် လျှာနှင့် ယက်ကာယက်ကာ ပါးစပ်နှင့် ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲနေအောင် စောက်ရည်တွေမပြတ် စီးကျလာသည်အထိ အပီအပြင် ဘာဂျာအစွမ်းပြပြီး နမ်းစုပ်ပေးနေပေသည်။
“အ အိ အိ ဟင့် အင့် ကျွတ်ကျွတ် အ အရှီး အိ အ အလာ့ အို အို ”
မဖြူ အသည်းအသန် ကော့ပျံလို့နေကာ အဆက်မပြတ် ညည်းတွားလျှက်ရှိပြီ။ သူမစောက်ပတ်ဖြင့် ကိုစိုးမျက်နှာကြီးကို ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ပွတ်တိုက်ကော့ထိုး၍ စောက်ရည်တဖျောဖျော ထွက်ကျလာရသည်။ ကိုစိုးက သူမစောက်ရည်တွေကို အကုန်အစင် စုပ်ယူနေလိုက်သည်။
မို့မို့လည်း ကုတင်ပေါ်တက်ကာ သူတို့နှစ်ယောက်အကြားတိုးဝင်၍ ကိုစိုး ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးကို မျက်နှာကလေး အပ်၍ နမ်းသည်။ ရင်ဘတ်မွှေး တစ်ပြုံတစ်မကြီးကို ဆွဲ၍ဆွဲ၍လကစားသည်။ ကိုစိုးကလည်း မဖြူစောက်ပတ်ယက်ရင်းကနေ မို့မို့ဖင်ကို ကိုင်သည်။ စောက်ဖုတ်ထဲ လက်ထည့်၍ ထိုးမွှေကစားပေးသည်။ မို့မို့လည်း မဖြူနည်းတူပင် ကာမ ဒီဂရီတွေ မြင့်သထက် မြင့်လာရပေသည်။
“မို့မို့ ဖြူဖြူ့ စောက်ပတ်ကို ယက်ပေးလိုက်ပါ ”
“ဟုတ်ကဲ့ ကိုစိုး ”
မို့မို့က
“မဖြူ ဒီနားကို လာ ”
ဆိုပြီး ပြောရင်း မဖြူလက်ကို ဆွဲယူ၍ နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းလိုက်ကြပြီး တစ်ယောက်ရင်သားကို တစ်ယောက်ကိုင်၍ နေလိုက်ကြကာ …
“မို့မို့ မဖြူစောက်ပတ် ယက်ပေးမယ် မဖြူ ဒီမှာပဲ ပက်လက်အိပ်လိုက်နော် ”
“အင်း ပါ… မ မို့ ရယ် ”
မဖြူ အလိုက်တသိပင် ပက်လက်လှန်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲကားပေးလိုက်တော့ မို့မို့ သူမစောက်ပတ်ကို မှောက်ကုန်း၍ အနမ်းပေးလိုက်သည်။ စောက်မွှေးခပ်ပါးပါးကလေးမျှ ဝိုင်းရံနေသော မဖြူစောက်ပတ်မှာ ရှည်မျောမျောကလေးဖြစ်ကာ နှုတ်ခမ်းသားလေးမဟတဟ အရည်များ ရွှဲစိုလျက်ရှိပြီး အသားအရေဖြူဝင်းသူပီပီ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားထူအိအိကလေးတွေမှာ သွေးနီရောင်လွှမ်းကာ တစ်မျိုးတစ်ဖုံ နမ်းစုပ်ပစ်ချင်စရာ ကောင်းနေပေသည်။
မို့မို့က သူမစောက်ပတ်ကို တပြတ်ပြတ်ယက်ရင်း စောက်စိကလေးကို ဆွ၍ဆွ၍ စောက်ခေါင်းထဲ လက်ထိုးမွှေပေးသည်။ လျှာနှင့်လည်း အပီအပြင် ယက်သည်။ မဖြူခင်မျာ ထွန့်လူးကော့ပျံ၍သာ နေရလေသည်။
ကိုစိုးလည်း မဖြူစောက်ပတ်ကို ကုန်းယက်လျက်ရှိသည့် မို့မို့ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ဖြဲကာ ဖင်သားနှစ်ဖက်အကြားကနေ အပြူးသား အပြဲသား ထွက်ပေါ်နေသည့် သူမစောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးကို အငမ်းမရပင် သူ့လျှာကြီးသွင်း၍ ယက်ကာ ဆွကာဖြင့် … တဖျတ်ဖျတ် တပြတ်ပြတ် အိုး အို့ အင့်အင့် အသံများနှင့်အတူ သုံးယောက်သား ကုတင်ထက်မှာ ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်၍ နေကြပေတော့သည်။ မို့မို့ရော မဖြူပါ စောက်ပတ်မှာ စောက်ရည်အရွှဲသားနှင့် တစ်ယောက် နှစ်ချီစီလောက် ပြီးသွားခဲ့ကြသည်။
“မို့မို့ မြင်းစီးချင်ပြီ ကွယ် … ”
စောက်ဖုတ်ကလည်း အလွန်အမင်းရွနေပြီး အလိုးခံလိုစိတ်က ပြင်းပြစွာ ဖြစ်ပေါ်နေပြီမို့ ကိုစိုးကိုတောင် ခွင့်တောင်းမနေတော့ဘဲ မို့မို့ သူ့လီးပေါ်တက်ထိုင်ပြီး စတင်ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်သည်။ ကိုစိုး ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ပြုံး၍ အောက်မှနေ၍ သူမဖင်အိအိတွေကို လက်နှင့်ထိန်းကိုင်ကာ လီးကို ကော့ထိုးဆောင့်ပေးသည်။
“အ အား ကိုစိုးရယ် လီးက မတရားကြီးလွန်းလိုက်တာကွယ် ”
မို့မို့ သူမ၏ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို လှိမ့်ကာကြိတ်ကာဖြင့်အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်ခန့် လီးကြီးအပေါ်ကနေ ဖိထိုင်ကာ လိုးဆောင့်ချလိုက်တော့ စောက်ရည်သံ တဇွပ်ဇွပ် တဗွပ်ဗွပ် ဆူညံစွာဖြင့် ထွက်ပေါ်လို့လာသည်။ မဖြူကလည်း သူအနီးသို့ ချဉ်းကပ်လာကာ သူမရင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်တွယ်ဆုပ်နယ်၍ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကိုလည်း ဖျစ်ကစားပေးလာသည်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း အလိုးခံလိုစိတ်ကြောင့် မျက်နှာကလေး နီမြန်းပြီး တဏှာသွေးကြွလျှက်ရှိပြီဆိုတာ မို့မို့အနေနှင့် သူမ မပြောဘဲ သိနှင့်နေပေပြီ။
“မဖြူ မဖြူကော မလိုးချင်ဘူးလား ဟင် ”
“အင်း အဟင်း လိုး ချင်တယ် သူ့လီးကြီးတော့ လန့်ပါတယ် မို့မို့ရယ် ”
“မို့ကို နမ်းပါ ဖက်ထားပါ… မဖြူရဲ့ မို့ပြီး ပြီးတော့မှာ …အ … အိ အိ မဖြူ တစ်လှည့်… လိုးပေါ့ နော် နော် မ ဖြူ ”
“…… …… ”
မဖြူ ဘာစကားမှ မပြောနိုင်ပါ။ မို့မို့၏ ကိုစိုးလီးပေါ်ထိုင်ဆောင့် လိုးနေပုံကိုကြည့်ပြီး သူမကျောထဲ စိမ့်နေအောင်ပင် စိုးရွံ့စိတ်ကလေးများ ဖြစ်ပေါ်နေမိသည်။ သူမအနေနှင့်သာ ကိုစိုးလီးကြီးကို ဒီလို ပုံစံမျိုး အပေါ်က တက်ဆောင့်လိုးရလျှင် စောက်ပတ်ကွဲပြဲ သွားရလိမ့်မည်ဟု တွေးပြီး ထိတ်လန့်နေမိသည်။
မို့မို့ ဆက်တိုက်ဖိဆောင့်ချရင်း အရည်တွေ ဒလဟော စီးကျလာသည်။ လေးငါးဆယ်ချက် စကောဝိုင်းမွှေ့၍ တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်ကို ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ်နှင့် လှိမ့်ပိမ့်ညှောင့်လိုးပြီး မို့မို့ ကိုစိုးလီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲကနေ ဗြွတ်ကနဲ ပြန်ချွတ်ထုတ်လိုက်သည်။ ကိုစိုးလီးကတော့ သူမစောက်ရည်များဖြင့် စိုလက်နေကာ မိုးသို့မျှော်နေဘိသည့်အလား တောင်မတ်နေဆဲပင် ဖြစ်သည်။
“ဖြူဖြူ လာလေ ”
“ဟင့် အင်း ကိုစိုး ဖာသာ လုပ် လုပ် ပါ ”
“ဒါဖြင့် ဖင်ကုန်းပေးမလား ”
“အင်း ကုန်းပေး မယ် ကိုစိုး အနောက်ကနေ ဖြေးဖြေးချင်း ဆောင့် နော် ”
ကိုစိုးက ကောင်းပြီလို့ပြောရင်း မဖြူကုန်းပေးလိုက်သော ဖင်သားနှစ်ဖက်အနောက်ကနေ စောက်ပတ်ထဲ သူ့လီးဒစ်ကို ဖိထိုးထည့်သွင်းရင်းဖြင့် သူမ၏ဖင်ကို လက်ဖြင့် စုံကိုင်ဆွဲယူ၍ တရစပ်ပင် လိုးဆောင့်ပစ်လိုက်ပေတော့၏။
“ဇွပ် ဘွပ် … ဘုတ်ဘတ် ဇွပ်… ဘွပ် ဖွပ်… ဗွပ် ဗြိ ပလွတ် ဗြွတ်… ဖြစ် ပြွတ် ဗြွတ် …ဘွတ် စွိ ဇွပ် ”
“အ အား သေ …သေပါပြီ ကို ကိုစို ဖြေး ဖြေး ဖြေး အိ …အိ အိုးးး… အ အင့်ဟင့် နာ …နာတယ် အီအီးး အီးးး အ အမယ်လေး ကျွတ် ဟင့် အင့်အင့် ”
မဖြူ မျက်ဖြူလန်ပြီ။ သူမ စောက်ဖုတ်က မထင်မှတ်ဘဲ တစ်ကြပ်နေကာ လီးကြီးကြီးနှင့် အလိုးခံဖူးသေးပုံမရဘဲ စောက်ဖုတ် အသစ်ကျပ်ချွတ်ကလေးလို ဖြစ်နေတာမို့ ကိုစိုး စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ အသည်းအသန် ဖိလိုးပစ်လိုက်မိခြင်း ဖြစ်သည်။
မဖြူ တားဆီးချိန်တောင် မရလိုက်ပေ။ အနောက်ကနေ ခွေးလိုးလိုးရင်း မဖြူအော်ညည်းလေလေ သူကပိုမို ဖိဆောင့်ချလေလေဖြစ်ကာ သူမခင်မျာ သူအဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်မှုကြောင့် နာလည်းနာ စောက်ဖုတ်ထဲကလည်း မခံမရပ်နိုင်အောင် ပိုးထိုးသလို တရွရွနှင့် အလွန်အမင်း အခံရခက်ကြီး ဖြစ်လျှက်
“အ အား အ ဟင့်ဟင့် ကိုစိုး ရက်စက်လိုက်တာ ကိုစိုးရဲ့ အိအင့်အင့် လီး လီးကြီးက ဖြူ့စောက်ပတ်ထဲမှာ တစ်ဆို့နေတာပဲ အ အား ဆောင့် အိ အင့် အသေဆောင့်လိုးနေတာလား ဟင့်ဟင့် ဖြူ့စောက်ပတ်ကွဲ ကွဲပြီ အား ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် ”
“ခဏလေးပါ ဖြူရဲ့ ဟင်း ဟင်း ”
“မ မ မခံနိုင်ဘူးကွာ လီးကြီးက ကြီးလွန်းတယ် အား အ ဒီလောက်ဖြစ်တာ လိုး လိုးးစမ်းးး ပါ အသေလိုးး ဆောင့် ဆောင့် အင့်ဟင်းး အိ အ အီးး ဟီးးးး အားအား မြန်မြန် မြန်မြန် လိုးပေး အာ့ ဖြူ့စောက်ပတ်ကို ဖြဲပြီးလိုး အား ကိုစိုး လိုး ပါ လိုးး စမ်းပါ … ”
နာရီဝက်လောက်ပင် မကြာလိုက်။ ကိုစိုး မဟားဒယား အားသွန်လိုးရင်း လီးထိပ်မှ သုက်ရည်တွေ သူမသားအိမ်ထဲသို့ တဗြစ်ဗြစ်နှင့် ပန်းလွှတ်ဝင်သွားရသလို သူမမှာလည်း စောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စောက်ရည်တွေက မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်အောင်ပဲ ဖြိုးဖြိုးဖျစ်ဖျစ် အံထွက်ကျလာခဲ့ရပြီး နှစ်ယောက်စလုံး အကောင်းကြီးကောင်းလျှက် ကုတင်ပေါ်သို့လဲပြိုကျသွားရတော့သည်။
“အလိုးကြမ်းလိုက်တာ … ကိုရယ် ဖြူ့ စောက်ပတ်ကွဲပြီထင်တယ် အကို … ”
မဖြူ မျက်ရည်ကလေး ရစ်ဝိုင်းလျှက်…။ မို့မို့ မိန်းမသားချင်းမို့ သူမဝေဒနာကို စာနာနားလည်စွာဖြင့် မဖြူကိုယ်လုံးကလေးကို လှမ်းဖက်လိုက်ပြီး သူမရင်ခွင်ထဲသို့ ဆွဲသွင်းကာ နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ်၍ အချိန်အကြာကြီး အကြင်နာအနမ်းကလေး ပေးနေမိလေတော့သည်။
ထိုတစ်ညလုံး ကိုစိုးက မို့မို့တစ်လှည့် မဖြူကိုတစ်လှည့်လိုး၍ မို့မို့ရော မဖြူပါ ကိုစိုးလိုးသမျှကို အီဆိမ့်နေအောင်ခံပြီး သူမတို့အချင်းချင်းလည်း ကိုင်လိုက်တွယ်လိုက် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နှူးလိုက်ဆွလိုက်လုပ်၍ စောက်ပတ်အချင်းချင်း ဖိကာပွတ်ကာ လင်ကွင်းရိုက်လိုက်နှင့် တစ်ရေးမှတောင် မအိပ်ဖြစ်ကြဘဲ မိုးစင်စင်လင်းခဲ့ရတော့သည်။
……………………………………………………………
မို့မို့ရေချိုးခန်းထဲကနေ ပြန်ထွက်လာတော့ မဖြူက မို့မို့အိပ်ခန်းထဲရှိ ကုတင်ပေါ်မှာ လဲလျောင်းလျှက်ရှိသည်။ ဒီနေ့တစ်နေ့လုံး သူတို့နှစ်ယောက် ဘယ်ကိုမှမသွားဖြစ်ကြ။ ဦးတိတ်စွမ်က ဒီညနေ ပြန်ရောက်မည်ဆို၍ မို့မို့သူ့အလာကို စောင့်နေခြင်းလည်းဖြစ်သည်။ ဖြစ်ချင်တော့ တစ်ဖက်ခန်းမှ ကိုစိုးကလည်း သူ့အလုပ်ကိစ္စနှင့် မြို့ထဲသွားစရာရှိသည်ဆိုပြီး ထွက်သွား၍ သူမတို့နှစ်ယောက်တည်းသာ တည်းခိုခန်းမှာ ကျန်နေရစ်ခဲ့သည်။
မဖြူက မို့မို့ရှိနေတာကြောင့် သူမအိမ်ကို မပြန်ဖြစ်သေးပေ။ မို့မို့ကို သူတော်တော်ကလေး ခင်မင်မိသည်။ နှစ်ယောက်သား စိတ်တူကိုယ်တူပင် အိပ်ခန်းထဲမှာ ချစ်ပွဲအလီလီဆင်နွှဲ၍ နေ့နေ့ညည ပျော်မဆုံးနိုင်ဘဲရှိကြသည်။ ဖြူဖြူမှာ ကိုစိုးအခန်းမှာ ညအိပ်ပြီးကတည်းက သူမစိတ်တွေပြောင်းလဲသွားဟန် တူသည်။ အထူးသဖြင့် မို့မို့ကဲ့သို့ သူမနှင့်သက်တူရွယ်တူ မိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့် လက်တွဲပြီး ကာမစည်းစိမ်ကို ဆုံးခန်းတိုင်အောင် ခံစားရသည့်အဖြစ်မှာ ဘာနဲ့မှမလဲနိုင်သလို သူမအနေနှင့်လည်း ကြုံတောင့်ကြုံခဲ အဖြစ်မျိုး ရယ်လို့သာ စိတ်ထဲက ထင်မြင်ယူဆမိပါသည်။
မို့မို့က အိပ်ခန်းတံခါးကို အသေအချာပိတ်၍ မဖြူရှိရာဆီ လျှောက်လာခဲ့ရာက သူမကိုယ်ပေါ်မှာ လွှမ်းခြုံထားသည့် သဘက်ကလေးကို အသာအယာပင် ခွာချွတ်ချလိုက်သည်။
“လှလိုက်တာ … မို့ရယ် …”
ဆိုပြီး ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြစ်သွားသော မို့မို့၏ကိုယ်ပေါ်မှ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ် အသွယ်သွယ် အမို့အမောက် အချိုင့်အဝှမ်းတွေကို မဖြူက သူ့လက်ကလေးဖြင့်နေရာအနှံ့ လိုက်လံကိုင်တွယ် စမ်းသပ်ရင်း မို့မို့ကိုယ်လုံးကလေးကို အသာဖက်၍ နမ်းလိုက်သည်။
“မဖြူရော …ရေချိုးဦးမလား ”
“ဟင့်အင်း မချိုးချင်သေးဘူး … မို့အနားမှာ နေချင်သေးတယ် ”
“ဟင်း ဟင်း ကိုစိုးကို လှမ်းခေါ်လိုက်မလား မဖြူ ”
“အမလေး တော် … သူ့လိုလူတော့ ဆလံပါပဲ … ဟင်း… ဟင်း ”
နှစ်ယောက်သား ကိုယ့်အတွေးနှင့်ကိုယ် တခိခိ တခစ်ခစ်နှင့် သဘောကျစွာ ရယ်မောလိုက်ကြသည်။
“ကဲ ချွတ် မမ ရဲ့ ”
“ဟင် မို့ကလဲ ကွာ …သိပ်ဆိုးတာပဲ ”
မို့မို့က ကုတင်ထက်မှာ ခြေဆင်းထိုင်နေသည့် မဖြူ ခါးမှာ ဝတ်ဆင်ထားသာထမီကို အောက်ကနေ ရုတ်တရက် ပင့်လှန်တင်လိုက်တာမို့ မဖြူလက်ကလေးနှင့် ကပျာကယာ ဖုံးကာ ဖိကာဖြင့် သူမပေါင်တွင်းသား ဖွေးဖွေးနုနုကလေးတွေ ပေါ်ကုန်ကြသည်။ မဖြူ စောက်ပတ်ဖောင်းမို့မို့ကလေးမှာလည်း လှန်တင်လိုက်သော ထမီအောက်ကနေ မဖုံးဖိနိုင်ဘဲ ဘွားကနဲ ထွက်ပြူလာရလျှက်…။ မို့မို့ သူမ နှုတ်ခမ်းတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းများဖြင့် အတင်းဖိကပ်နမ်းစုပ်လိုက်ပြီး သူမစောက်ပတ်အုံလေးကို လက်ဖဝါးကလေးဖြင့် အသာဖိအုပ်၍ ဖျစ်ကိုင်ကာ စောက်မွေးမြှင်ကလေးများကိုပါ ဆုပ်ဆွဲပြီး ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ မဖြူ တဟင်းဟင်းနှင့် ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက် ကော့ကြွတက်လာခဲ့ရလေသည်။ သူမခါးလေးကို တင်းတင်းကြီး ဖက်လိုက်ပြီး မို့မို့ ကုတင်ပေါ်ခြေတစ်ဖက်လှမ်းတက်လိုက်ရာ သူမပေါင်ခွဆုံမှ စောက်ပတ်ကလေးပါ မဖြူမျက်စိရှေ့မှောက်မှာ အခန့်သား ဖြဲဟပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်။
မဖြူလက်တစ်ဖက်က မို့မို့ကို အားကျမခံ ဆိုသလို မို့မို့ရဲ့ပေါင်ကြားထဲရှိ ပြဲဟဟကလေး ဖြစ်နေသည့် စောက်ခေါင်းကလေးထဲသို့ သွက်လက်မြန်ဆန်စွာဖြင့် နှိုက်ဝင်လာသည်။
“အ ခိခိ မ… မ ဖြူ … အွန်း အ အင်း … ဟင်းဟင်း ကြည့်စမ်း… ကြည့်စမ်း …ခစ်ခစ် ခစ် ”
မို့မို့လည်း မဖြူပေါင်ကြားက စောက်ပတ်ကိုရော ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းရှိ ကြိုးသိုင်းအင်္ကျီအောက်မှ နို့အုံအိအိထွေးထွေးကြီးနှစ်လုံးကိုပါ လှိမ့်နယ်ကာ ဖျစ်ညှစ် ဆုပ်ချေပေးလိုက်ပြီး မကြာမီ မဖြူ၏ ကိုယ်အထက်ပိုင်းမှာလည်း ဝတ်လစ်စားလစ် ဗလာကျင်းသွားရလျှက် နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာ ပူးပူးကပ်ကပ် လုံးထွေးသွားကြလေတော့သည်။ တစ်ယောက် နို့ကို တစ်ယောက် အပြန်အလှန် စို့စို့ပေးရင်း စောက်ဖုတ်ချင်း ဖိကပ်ပွတ်တိုက်၍ မို့မို့လက်များက မဖြူဖင်သားကြီးများကို ညှစ်နယ်နေသလို မဖြူကလည်း မို့မို့ဖင်ကို ဆုပ်ညှစ်ချေနယ်လိုက် စောက်ဖုတ်အုံနှင့် ဖင်စအိုဝကလေးကို ပွတ်သပ်ကာ လက်ထိုးနှိုက်ကစားပေးလိုက်နှင့် နှစ်ယောက်သား အလုပ်များသွားကြသည်။
အတန်ကြာတော့ ဇာတ်ရှိန်မြင့်လာသည်နှင့်အမျှ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် စစ်စတီနိုင်းပုံစံပြောင်းပြန် ဇောက်ထိုးအိပ်၍ တစ်ယောက်စောက်ပတ်ကို တစ်ယောက် စုပ်ကြနမ်းကြ လျှာဖြင့်လိုက်လံယက်ဆွပေးကြရင်း ကာမပင်လယ်ထဲသို့ အဆုံးမရှိ မျောပါသွားကြလေသည်။
“အိုး အိုး အင့် ဟင့် …ဟင့် မဖြူရယ် အား… အ … ဆောင့်ဆောင့်… မြန်မြန်လုပ်ပေးစမ်းပါ … အ အိ …အိ အားးး …… ”
“မို့မို့ ဖြူ့ကို ယက် ယက်ပေး … အင့်အင့် ကောင်းလိုက်တာ မို့ရယ် … အား ဟင့် …အင့်အင်းး မ မ…နေနိုင်တော့ဘူး စောက်ပတ် ယားလိုက်တာ မို့ရယ်… အ အား … အင်းး လက်… နဲ့ …လက်နဲ့ ထိုးပြီးမွှေပေး အင်းအင်းးး ဟုတ် … ဟုတ်ပီ… အ အ …”
“စွပ် ဇွပ် … စွပ် ပြွတ် … ဇွပ် ဗြိ ပြွတ် … ဖွပ် ဇွပ် … ”
နှစ်ယောက်သား အသည်းအသန်ထွန့်လူးပြီး မမောနိုင်မပန်းနိုင်အောင် ကာမပင်လယ်ပြင်ကျယ်ထဲမှာ လူးလာခေါက်တုံ့ လက်ပစ်ကူးခတ်နေကြလျှက် အချိန်ကုန်မှန်းမသိ ကုန်သွားသည်။ မို့မို့ရော မဖြူပါ ရာဂဇောကပ်နေကြတာမို့ လက်ပန်းက တော်ရုံနှင့် မကျနိုင်ကြသေးချေ။
“မဖြူရယ် မဖြူစောက်ဖုတ်ထဲကို လီးအတုကြီးနဲ့ … ထည့်လိုးပစ်လိုက်ချင်တယ် ”
“ဖြူလည်း မို့မို့လိုပါပဲ မို့ စောက်ပတ်ကို ဒီ့ထက်အရည်ရွှဲနစ်လာအောင် လိုးပေးချင်တယ် ဖြူတို့နှစ်ယောက် တစ်ခုခု လုပ်ကြရင် ကောင်းမလား မသိဘူး နော် ”
“…… …… ”
“…… …… ”
………………………………………………………
တစ်ယောက်မျက်နှာကို တစ်ယောက်စေ့စေ့ကြည့်ကာ အတန်ကြာသည်အထိ မျက်လုံးချင်းစကားပြော၍ အပြန်အလှန် မေးခွန်းထုတ်နေမိကြသည်။ စိတ်မြန်လက်မြန်ရှိသူပီပီ မို့မို့က တစ်စုံတစ်ရာကို ရဲရဲကြီး စဉ်းစားဆုံးဖြတ်ပြီးဟန်နှင့် မဖြူလက်ကိုဆွဲ၍ …
“ကဲ …ထ… မဖြူ …မို့မို့တို့ ဒီကနေ တစ်နေရာသွားကြရအောင်”
“မို့မို့သဘောပဲလေ မို့ ဘယ်သွားချင်သလဲ ”
“ဘယ်သွားသွား လိုက်ရဲမှ လိုက်ခဲ့ …”
ဖြူ လိုက်မှာပေါ့ …ဆိုပြီး …
နှစ်ယောက်သား အဝတ်အစားများ လဲလှယ်ဝတ်ဆင်၍ မဖြူက မို့မို့ခေါ်ရာသို့ ဘာကြီးပဲကြုံကြုံ ဘယ်လိုအရာတွေပဲ ဆုံတွေ့ဆုံတွေ့ သူမအနေနှင့် မို့မို့နောက်တော်ပါးမှ တစ်ဖဝါးမခွာ ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်မည်သာဖြစ်ပါသည်။
နောက် နှစ်နာရီခန့်အကြာမှာ … မို့မို့နှင့်မဖြူ နှစ်ယောက်သား ဆင်ခြေဖုံးရပ်ကွက်တစ်ခုအတွင်းရှိ လူသူအရောက်အပေါက်နည်းသည့် မထင်မရှား တိုက်တန်းလျားလေးတစ်ခုဆီကို ရောက်ရှိနေခဲ့ကြပြီ။ လမ်းမှာတွေ့ဆုံခဲ့သည့် တက္ကစီသမားတစ်ယောက်ထံမှာ မိမိသိလိုသည်များကို မေးမြန်းစုံစမ်း၍ မို့မို့ သူ့အကူအညီဖြင့်ပင် ဒီနေရာကို ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ ရန်ကုန်သူစစ်စစ်လည်းဖြစ် ကိုယ်တိုင်လည်း အမှောင်လောကမှာ အတွင်းကျကျ ကျက်စားပျော်မွေ့လျှက်ရှိသူ မဖြူသည်ပင်လျှင် ဒီနေရာ ဒီဒေသကို တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ မရောက်ရှိခဲ့ဖူးပါချေ။
တိုက်ခန်းအနောက်ဖက်ရှိ ခန်းဆီးလိုက်ကာများ ကာရံထားသည့် အိပ်ခန်းတွဲတစ်ခုမှာ မဖြူတစ်ယောက် မို့မို့အလာကို စောင့်ဆိုင်းလျှက်ရှိသည်။ မကြာမီ မို့မို့ပြန်ရောက်လာပြီး သူမနှင့်အတူ အသက်ငါးဆယ် ဝန်းကျင် အရွယ်ခန့်ရှိမည့် မိန်းမကြီး တစ်ယောက် လိုက်ပါလာတာတွေ့ရသည်။ မို့မို့နှင့်မဖြူကို တစ်လှည့်စီ အကဲခတ်သလိုကြည့်၍ မို့မို့တစ်ယောက်တည်းကို အပြင်ခေါ်ထုတ်သွားကာ တီးတိုးစကားများ ပြောဆိုနေကြပြီး အချိန်အတန်ကြာမှ သူမပြန်လည် ထွက်ခွာသွားသည်။ မို့မို့ အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့ပြီး မဖြူအနားမှာ လာထိုင်သည်။
“အဆင်ပြေလား မို့ သူ ဘာပြောသွားလဲ ”
မို့မို့က အသာနေဆိုတဲ့သဘောနှင့် မဖြူကို သူမနှုတ်ခမ်းအရှေ့မှာ လက်ညှိုးလေး အသာကပ်ထောင်ကာ ပြလိုက်တာမို့ မဖြူလည်း ဆိတ်ဆိတ်နေနေလိုက်ရသည်။ သူမတို့အခန်းရဲ့ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီမှ အသံဗလံ တစ်စွန်းတစ်စ တိုးတိုးသဲ့သဲ့ ကြားမိသလို ထင်ရသည်။ မဖြူ မို့မို့မျက်နှာကို လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူမက ပြုံးစိစိကလေးလုပ်၍ နေပေသည်။
မိနစ်နှစ်ဆယ်ခန့် အကြာမှာ သူမတို့အခန်းဖက်ကို လျှောက်လှမ်းလာသော ခြေသံများ စတင်ကြားလိုက်ရပြီး မို့မို့လည်း မဖြူလက်ကို ကုပ်ကာ ထိုင်နေရာက အသာထ၍ … ခုနက လာသည့်အဒေါ်ကြီးနှင့်အတူ သူ့နောက်ကနေ ယောက်ျား သုံးယောက်…လေးယောက် လိုက်ပါလာတာ တွေ့ရပြီး သူမက မို့မို့နားကပ်ကာ …
“ကဲ မို့မို့ … မင်းတို့အတွက် အဆင်ပြေအောင် ဒေါ်နွဲ့စီစဉ်ပေးလိုက်ပြီ… နောက် … တစ်ခုခု လိုအပ်တာရှိရင် ငါ့ဆီကို … ကိုယ်တိုင်သာ လာပြောလှည့် …ကြားလား ”
ဆိုပြီး …
“ဟုတ်ကဲ့ … ကျေးဇူးပါ …ဒေါ်နွဲ့ ”
“ဒါဖြင့်… ငါသွားမယ် ”
“ဟုတ်ကဲ့ ရှင့် ”
မို့မို့ ကျိုးကျိုးနွံနွံ ပုံစံနှင့်ပင် သူမကို ခေါင်းလေးညိတ်ပြလိုက်ရင်း သူမ ထွက်သွားတော့မှ အခန်းဝမှာ မိုးတိုးမတ်တပ်နှင့် ကျန်နေခဲ့သည့် သကောင့်သားတွေဖက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး …
“လာလေ အထဲကို ဝင်ကြပါ ”
ဆိုပြီး အခန်းထဲသို့ သူတို့ကို ဝင်စေလိုက်ကာ တံခါးကို ပြန်စေ့ပိတ်လိုက်သည်။
“ရှင်တို့အားလုံး … လေးယောက်နော် ”
မို့မို့က လူရေတွက်ကြည့်လိုက်ရာက မေးလိုက်ပြီး …
“ကျွန်မက ပထမ …သုံးယောက်လို့ ထင်နေတာ …အ ဟင်း ဟင်း ”
မို့မို့သူမဖာသာ သဘောကျစွာ ရယ်လိုက်မိသည်။ သူမက မဖြူဖက်ကို အသာလှည့်ကြည့်၍ …
“ကဲ မဖြူရေ ဘယ်လိုလဲ … ကျွန်မတို့… ဖြစ်တယ်နော် ”
မဖြူ ခေါင်းအသာညိတ်၍ …
“အင်းပါ … မို့မို့ ရဲ့ ”
သူမ ရှက်အမ်းအမ်းကလေးတော့ ဖြစ်နေပုံရသည်။ မို့မို့က သူတို့အထဲမှ ခေါင်းဆောင်ဖြစ်ဟန်တူသည့် ဆံပင်နီကြောင်ကြောင်နှင့် လူရွယ်ကို တစ်ကိုယ်လုံးခြုံ၍ စူးစိုက် ကြည့်လိုက်ရင်းးး …
“ရှင်တို့ ဟို …အဒေါ်ကြီးနဲ့ စကားပြောပြီးပြီ မဟုတ်လား သူပြောတဲ့ အတိုင်းပဲပေါ့ နော် ”
ဆိုပြီး …
“ပြောခဲ့ပြီး ပါပြီ … … အားလုံး ( …… ) ခဲ့ ပြီးပြီ ”
“ကဲ ဒါဖြင့် ဘယ်သူ အရင်စ မှာလဲ ”
ဟုမေးလိုက်တော့ …လူရွယ်က မို့မို့အနားတိုးကပ်လာပြီး …
“ကျွန်တော် စမှာပါ …အစ်မရဲ့… အစ်မ အင်္ကျီ ချွတ်လိုက်လေ … ”
“အင်းးးးး ”
သူ့အသက်က မို့မို့ ထက် လေးငါးနှစ်တော့ ငယ်ပုံရပါသည်။ သူတို့လေးယောက်အနက် သုံးယောက်မှာ အသက်နှစ်ဆယ် အစိတ်ဝန်းကျင်ခန့် …။ သူတို့အထဲကမှ အသက်ခပ်ကြီးကြီးဆိုလို့ အရက်သမားပုံစံနှင့် လူကြီးတစ်ယောက်သာပါသည်။ သူ့အသက်က လေးဆယ်ကျော် ငါးဆယ်အရွယ်ခန့်ရှိပြီး ဂင်တိုတို ဗလခပ်တောင့်တောင့် နှင့် တောသားအရိုင်းအစိုင်း တစ်ယောက်ပုံပေါက်နေသူပဲ ဖြစ်သည်။ သူတို့အားလုံးမှာ လက်လုပ်လက်စား ရေစိမ်ခံအကြမ်းခံတွေဖြစ်၍ တုန်းတိုက်တိုက် ကျားကိုက်ကိုက် အစားမျိုးတွေ ဆိုတာ မို့မို့ရော မဖြူပါ မေးစရာမလိုဘဲနှင့်ကို သိနားလည်ကြပြီး ဖြစ်ပေသည်။
မို့မို့က “အင်း … ” ဟုဆိုပြီး သူမကိုယ်ပေါ်က အပေါ်ဝတ် အင်္ကျီပါးလေးကို အရင်ချွတ်ချလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ… အတွင်းခံ ဘရာစီယာကြိုးကလေးကို ဖြုတ်ပစ်လိုက်ရာ ကိုယ်အထက်ပိုင်း ဗလာကျင်းသွားပြီး ဆူဖြိုးတင်းအိသော ရင်သားနှစ်မြွှာက ဘရာစီယာအောက်ကနေ ခုန်ထွက်လာခဲ့ရသည်။ ယောက်ျားလေးယောက်စလုံးရဲ့ မျက်လုံး ရှစ်လုံးက သူမကိုယ်ခန္ဓာအလှကို မင်သက်စွာငေးမောကြည့်လျှက် ရှိပြီ။
အခန်းတွင်းမှာ ကုတင်ရယ်လို့မရှိဘဲ ပါကေးပုံစံကြမ်းပြင်မှာ ဖယောင်းပုဆိုး တစ်ထပ်ခင်းထားပြီး ဂွမ်းကပ်သာသာ မွေ့ယာပါးပါးလေးနှစ်ခုကို အလျားလိုက် ယှဉ်တွဲချထားကာ ဘေးဖက်မှာလည်း အခန်းသုံးလေးခန်းကို ခန်းဆီးလိုက်ကာကလေးသာ ခြားထားတာမို့ အိပ်ယာထက်မှာ လှဲအိပ်နေလျက်က ကြည့်လျှင် အောက်ခြေကြမ်းပြင်မှ တစ်ထွာသာသာခန့် ခန်းဆီစ လပ်ဟာနေသည့်အကြားကနေပြီး နဘေးအိပ်ခန်းများဆီမှ ဖြစ်ပုံပျက်ပုံမြင်ကွင်းအလုံးစုံ တို့ကို အတိုင်းသား အရှင်းသားလောက်နီးနီး ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းကြီး တွေ့မြင်နေရပေတော့သည်။ ကိုယ်က သူတို့ကို တွေ့နေသလို သူတို့အနေနှင့်လည်း ကိုယ့်ကို အသေအချာပင် တွေ့မြင်ရှုစားကြလိမ့်မည်ဆိုတာ မြေကြီးလက်ခတ်မလွဲပင် ဖြစ်ပေတော့သည်။
မို့မို့က အိပ်ယာပေါ် ခြေဆင်းထိုင်လိုက်ရာက သူမခါးအထက်မှ ထမီအထက်ဆင်စကလေးကို သူမလက်များနှင့် ဖြေလျှော့ချွတ်၍ သူမ၏ခြေရင်းဖက်ဆီ ခြေဖျားကလေးနှင့် အသာခတ်ထုတ်လိုက်သည်။ ထမီကျွတ်သွားပြီမို့ သူမအတွင်းခံ ပင်တီပါးလေးကို တင်ပါးနှစ်ဖက် အသာကြွ၍ တစ်လက်စတည်းဆိုသလို ထပ်မံ ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်ပြန်ပါသည်။
မို့မို့ခြေနှစ်ဖက် ကို စင်းစင်းကလေးထား၍ လှဲအိပ်ချလိုက်သည်။ သူမပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှ စောက်ဖုတ်မို့မို့လေးက နက်မှောင်ထူထဲသော ဦးစွန်းဖုတ်ကလေးနှင့်အတူ မဟတဟကလေး ဖြစ်နေသော ပေါင်ခွဆုံရှိရာအရပ်မှာ ကြွရွရွ ကလေးထွက်ပေါ်လို့နေချေပြီ။
ဆံပင်နီကြောင်ကြောင်နှင့် ပုဂ္ဂိုလ်လေးကလည်း သူမနဘေးမှာလာရပ်ပြီး သူ့လုံချည်ကို ချွတ်ချလိုက်တာ တွေ့ရသည်။ သူက ဖုဖောင်းကြွရွလျှက်ရှိသည့် သူ့အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုပါ ဆက်ချွတ်နေသည်။
……………………………………………………….
သူ့ပေါင်ကြားမှ ထွက်ပေါ်လာသော လိင်ချောင်းက လုံးပတ်ရော အရှည်ရော မျှတ၍ လီးလုံးပတ် ကျပ်လုံးသာသာခန့် ၇ လက်မ ကျော်ကျော်လောက် အလျားရှည်ပြီး ရှည်လမျောကြီး တွဲလောင်းကျနေကာ ပိန်ပိန်ပါးပါးဖြစ်သော သူ့ခန္ဓာကိုယ်နှင့်တောင် လိုက်ဖက်မှုမရှိသလို ဖြစ်နေသည်။ ပြီးတော့လီးက အချောင်းတန် တစ်လျှောက်မှာ အဖုဖုအထစ်ထစ်နှင့် ဂေါ်လီသုံးလေးလုံးခန့် ထည့်သွင်းနှစ်မြှုပ် ထားတာပဲ ဖြစ်လိမ့်မည်။
မို့မို့နှင့်ဘေးချင်းယှဉ်လျက် လာရောက်လှဲအိပ်ချပြီး မို့မို့ကို သူကဖက်၍ သူမကလည်း သူ့ကိုဆီးကြို၍ ပွေ့ဖက်လိုက် ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ် စုပ်နမ်း လိုက်ကြသည်။ တစ်ဖက်မှာလည်း မဖြူကို ခပ်ရှည်ရှည်ကောင်လေးတစ်ယောက်က မွေ့ယာပေါ်ခါးကလေးဖက်ကာ လှဲချလိုက်တာ တွေ့ရပြီး အွန်း အင်း ကနဲ ဟူ၍ မဖြူဆီမှ အသံကလေးများ ထွက်ပေါ်လာပါသည်။ ကျန်နှစ်ယောက်က သူမတို့အနီးမှာ ပွဲကြည့်ပရိသတ်လုပ်ကာ သူတို့အလှည့်ကျရောက်မည့်အချိန်ကို စောင့်နေကြဟန်ဖြင့်…။
မဖြူ တစ်ယောက် မရှက်နိုင်တော့သလို မို့မို့မှာလည်း အနမ်းအစုပ် အညှစ်အနယ် အထိအတွေ့များမှတဆင့် ရာဂသွေးတွေတစ်စထက်တစ်စ ဆူဝေအုံကြွ၍ လာရပေပြီ။ ကောင်လေး၏လက်များက သူမနို့အုံနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ညှစ်ချေနယ်၍ နို့မဝသည့်ကလေးလေးတစ်ယောက်အလား နို့ကိုအတန်ကြာအောင် စို့၍နေသည်။ သူမစောက်ပတ်ကိုလည်း လက်တစ်ဖက်က နှိုက်ဝင်လာကာ စောက်ခေါင်းအဝကလေးကို ချဲ့၍ချဲ့၍ ဆွနှူး ပေးနေသည်။
“ဟင် တော်ပြီကွာ လက်ကြီးက ဟင့် ဟင့် ”
“မ စောက်ပတ်က ကိုင်လို့မဝဘူး စောက်ပတ်ကိုကြည့်ချင်တယ် ”
“ကြည့်ချင်ရင် ကြည့်ပေါ့ တစ်ကိုယ်လုံး ရနေပြီပဲ ဥစ္စာ ”
သူမကိုယ်အောက်ဖက်ကို လျှောဆင်းပြီး သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ဟဟပြဲပြဲလုပ်၍ ပေါင်ခွဆုံမှစောက်ပတ်ကို အားပါးတရကြည့်နေသည်။စောက်ခေါင်းထဲ သူ့လက်ထည့်၍ မွှေပစ်လိုက်တော့ မို့မို့ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက် ကော့ကြွတက်သွားရပြီး အင်းဟင် အင်းး အင်းးး … ဟူ၍ အသံထွက်အောင်ညည်းရင်း ပေါင်ကို ပြဲပြဲကားကား လုပ်ပေးလိုက်ရာက သူ့လက်နှင့်လိုးဆောင့်မှုအရသာကို စောက်ပတ်တရွရွနှင့်သိမ့်ကနဲငြိမ့်ကနဲနေအောင် စည်းစိမ်ယူ ခံစားနေမိပေတော့သည်။
“အား တော် တော်ပြီ မောင်လေး ရယ် …ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ ”
“ဟင်း ဟင်း ချစ်လို့ပေါ့ မ ရယ် … မ နာမည်က …ဘယ်လို ”
“မမို့… ပါ သူက ရော ”
“အောင်သူ … ဟင်းဟင်း … ကဲ မ …မို့ ကျွန်တော်တို့မလိုးခင် လီးစုပ်ပေးမှာလား ”
“မင်းစုပ်စေချင် ရင် စုပ်ပေးမှာပေါ့ ပြီး ရင်သာ မလိုးနိုင်ဘူး ဖြစ်နေဦးမယ် ”
“စိတ်ချ ဟောဒီ စောက်ပတ်ကို လိုးကို လိုးမှာ … တဝကြီး လိုးခွဲပစ်မှာ ဟင်း ဟင်း ”
မို့မို့ သူ့လီးကိုစုပ်ပေးပါသည်။
လီးတစ်ချောင်းလုံးကို လက်နှစ်ဖက်စုံကိုင်ပြီး ခေါင်းလေးငုံ့လိုက်ကြွလိုက်လုပ်၍ လီးဒစ် ပတ်လည်ကိုရော ဂေါ်လီးထည့်သွင်းထားသည့်လီးကိုယ်ထည်တစ်လျှောက်ကိုပါ လီးထိပ်ကနေလီးအရင်းထိ ပါးစပ်ထဲထည့်စုပ်သည်။ လျှာနှင့်အသွားအပြန် ယက်ယက်ဆွပေးသည်။ သူ့လီးတစ်ခုလုံး သူမတံတွေးများဖြင့်စိုလက်တောက်ပြောင်ကာ တဆတ်ဆတ်နှင့် တုန်ခါပြီး ထကြွတောင်မတ်နေပြီဖြစ်သည်။
မို့မို့အနေနှင့် သူ့လီးအား စိမ်ပြေနပြေ တယုတယစုပ်ပေးခြင်းမို့ အောင်သူဆိုတဲ့ကောင် သည်းခြေခိုက် သွားဟန်တူသည်။ သူမခြေရင်းဖက်တွင် နေရာယူပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ခုနကအတိုင်းဆွဲဖြဲ၍ မို့မို့စောက်ပတ် ထဲကို သူ့လီးကိုတရှိန်ထိုးဆောင့်သွင်းပစ်လိုက်သည်။လီးချောင်းရှည်လမျောကြီးက စောက်ခေါင်းထဲကို အဆုံးထိ ပြေးဆောင့်ဝင်ရောက်လို့သွားသည်။
မို့မို့တစ်ယောက် …
” အိ အင့် အိ အ အင့် … ”
ဟူ၍ ညည်းရင်း …
“ကောင်းတယ် ဆောင့်ဆောင့်မောင်လေး အ အား …အ မင်း… မင်းလီးက ဂေါ်လီထည့်ထားတော့ အရမ်းထိတာပဲ …အိ အီးး အိ အ ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ … လီးကြီး နင့်နင့်သွားတာပဲကွယ် … လိုးလိုး … မြန်မြန် လိုး … အား …အား အားးး ”
“ဇွတ်ဖွပ် ဗွပ် ဇွတ် ဖတ် … ဘုတ် ဖွပ် ဗွပ် ”
“အား ထိတယ် အ …အ စောက်ပတ်ကွဲပြီလား မသိဘူး ဆောင့်ဆောင့်… မောင် မောင်လေး… လိုးပါ အားရပါးရလိုးစမ်း ပါ ”
သူ့စိတ်တွေ ပိုကြွလာသည်။ အသည်းအသန်ပင် မီးပွင့်မတတ် တရကြမ်း လိုးဆောင့်ကာ မို့မို့ပေါင်နှစ်ဖက် အကြားမှာ သူ့ခါးကို မြှောက်လိုက်နှိမ့်လိုက်လုပ်၍ လီးကို တဇွပ်ဇွပ် တဖွပ်ဖွပ်နှင့်နေအောင် အားပြင်းပြင်း လိုးဆောင့်လျှက် အရွယ်ငယ်ပေမယ့် သူဘယ်လောက် အဆိပ်ပြင်းသလဲဆိုတာကို ပြ၍နေသည်။
သူအဆက်မပြတ်လိုးဆောင့်ပေးလေလေ မို့မို့စောက်ခေါင်းလေးထဲမှာလည်း ဂေါ်လီအလုံးများ၏ အကြမ်းပတမ်း ပွတ်တိုက်မှုကြောင့်တလိမ့်လိမ့်နှင့် စောက်ပတ်ယားယံမှုဝေဒနာပိုကြီးလာလေလေ ဖြစ်ကာ သူမစောက်ပတ်မှာ အရည်ရွှဲသထက်ရွှဲလာပြီး လီးအဝင်အထွက်ပိုသွက်ပိုမြန်လာသည်နှင့်အမျှ ရာဂဇောတွေ အကြွကြီးကြွလာခဲ့ရလေသည်။
“စွတ်ဖွပ် စွတ် ဖွပ် ဗြစ်ပြွတ် ဗြွတ် ဖွပ် ဘွပ် …”
ဆိုသော စောက်ရည်သံများက အခန်းလေးထဲမှာ ဆူညံလို့နေသည်။
မို့မို့အောက်ကနေ ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ကော့နေအောင် မြှောက်ထောင်ပေးထားရင်း သူ့ရဲ့လိုးဆောင့်မှုကို အံကြိတ်ခံနေသည်။သူ့ခါးကို တင်းတင်းဆွဲ၍ အောက်ကနေ ကော့ကာ ညှောင့်ကာဖြင့် သူတစ်ချက်ဆောင့်လိုက် သူမက ကော့ပေးလိုက်နှင့်လဒစ်ထိပ်မှ လီးတဆုံးအထိ လိုးဆောင့်မှုကို အရသာရှိရှိခံစားနေရပေသည်။
သူလည်းအချက်လေးငါးဆယ် လောက် ဆောင့်လိုးအပြီးမှာ မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်ဖြစ်လာသည်။ လိုးချက်သွက်ကာ အားပြင်းသလောက် အတွေ့အကြုံအားဖြင့်နုသေးသူပီပီ အဆက်မပြတ် ကျုံးလိုးနေမှုကြောင့် တာရှည်သုက်ထိန်းနိုင်စွမ်းမရှိဘဲ ပြီးချင်လာသလိုဖြစ်လာပြီး နောက်ထပ် အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်ခန့်အားသွန်ဆောင့်၍ လရည်များ မို့မို့သားအိမ်ဆီပန်းထွက်သွားသလို မို့မို့လည်းစောက်ခေါင်းထဲမှ တရွရွနှင့် မခံမရပ်နိုင်အောင် ကောင်းသလိုလို ဖြစ်လာကာ စောက်ရည်များကိုဒလဟောပင် သွန်၍ သွန်၍ ပန်းထုတ်လိုက်ရလေတော့၏။
တကယ်တော့ မို့မို့ရောသူပါ အကြီးအကျယ် စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ရမ္မက်ဇောကပ်နေတာကြောင့် သုက်အထွက်မြန်ကာ တစ်ချီပြီးခဲ့ရခြင်းပင်။မိမိနှင့်သက်တူရွယ်တူယောက်ျားတစ်ယောက်နှင့် လိင်ဆက်ဆံခြင်းထက် ယခုလိုအသက်ငယ်ငယ် ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်နှင့် လိင်ဆက်ဆံမှုက အတွေ့အကြုံသစ်တစ်ရပ်အနေနှင့် သူမကို ပိုမို၍့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုဖြစ်စေခဲ့ခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။
မဖြူကို ကြည့်လိုက်တော့လည်း သူမထက်တောင်မှ အခြေအနေပိုဆိုးနေတာ တွေ့ရသည်။ ကောင်လေးတစ်ယောက်လိုးပြီး၍ နောက်တစ်ယောက်ပင် သူမကိုလိုးဖို့ပြင်နေလေပြီ။မဖြူက သူမပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲပေးလိုက်ကာ ကောင်လေး၏လီးကို သူမလက်နှင့်ကိုင်၍ စောက်ပတ်ထဲသို့ ထည့်သွင်းပေးလိုက်တာကို တွေ့ရသည်။
“ဆောင့် မြန်မြန်ဆောင့် မောင်လေး အ အ လီး ကို တစ်ခါထဲ ဆောင့်မသွင်းနဲ့လေ ဟင့် နာတယ် တစ်ချက်ချင်း လိုးပေး အင်း အင်း ဟုတ် ဟုတ် ပြီ ”
မို့မို့ စိတ်ထဲကနေ ကြိတ်ပြုံးလိုက်မိသည်။
အိုကေ … မဖြူရေ …မဖြူအလှည့်ပြီးရင် မို့မို့အလှည့်ပဲ။သူတို့လို ခပ်ငယ်ငယ် အလန်းလေးတွေဆိုတာ ကိုယ်လိုသလို ပုံသွင်းလို့ရသည့်အရွယ်တွေ… ။ မီးကို ကြောက်ရမှန်းမသိတဲ့ ပိုးဖလံလို အကောင်တွေပါပဲ။ ကိုယ့်ရဲ့အသွေးအသား လိုအပ်ချက်အတွက် သူတို့လေးယောက်ဟာ ဒီတစ်နေ့တာမှာ မို့မို့တို့နှစ်ယောက် ပထမဆုံး စားသောက် ဝါးမျို ရမယ့် သားကောင်လေးတွေသာ ဖြစ်တယ်ဆိုတာ … သူတို့အနေနဲ့ကတော့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ရိပ်စားမိနိုင်မှာလဲလေ …။
မို့မို့ သူမဆီလှမ်းလာနေတဲ့ကောင်လေးကို အပြုံးကလေးနှင့်လက်ကမ်း၍ ဆီးကြိုလိုက်သည်။
ပြီးတော့ …
သူမရင်ခွင်ထဲသို့သူ့ကိုဆွဲသွင်းလိုက်ရာက နှစ်ယောက်သား အပြန်အလှန်နမ်း၍ စုပ်၍ မို့မို့လက်တစ်ဖက်က ကောင်လေးရဲ့ ပေါင်ကြားမှလီးကို စမ်းသပ်ကိုင်တွယ်ရင်း ရမ္မက်ဇောကြွသထက်ကြွအောင် လီးကိုဆုပ်ကာ ဆွဲကာ ဂွင်းရိုက်သလို ဆောင့်ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ သူမခံစားနိုင်တော့ပေ။လူငယ်တစ်ယောက်ပီပီ သူ့လီးက တမုဟုတ်ချင်း သန်မာတောင့်တင်းလို့လာသည်။
…………………………………………………………………………………………….
မို့မို့လည်း ဒီတစ်ခါ လီးမစုပ်တော့ ဘဲ သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကိုသာ ပြဲပြဲကားကားလုပ်၍ စောက်ဖုတ်ကိုသူလိုးဖို့ အသင့်အနေအထားဖြစ်အောင် ပြင်ပေးလိုက်ကာ နှစ်ယောက်သားမီးကုန်ယမ်းကုန် လိုးဆောင့်၍ စခန်းသွားလိုက်ကြပါသည်။
ဒီကောင်လေးက အသက်အငယ်ဆုံးဖြစ်သလို သူ့လီးကလည်းပုံမှန်အရွယ်အစား ၆ လက်မကျော်လောက်ပဲ ရှိတာမို့သူမအနေနှင့် သူဇိမ်ရှိရှိလိုးနိုင်အောင်ဆိုပြီး သူ့လီးကို သူမပေါင်နှစ်ဖက် တင်းတင်းစေ့ညှပ်လျှက်က ခပ်ကြပ်ကြပ်ကလေးဖြစ်အောင်လုပ်ကာ တစ်ချက်ချင်းတစ်ချက်ချင်းသာ ဖြေးဖြေးမှန်မှန်နှင့် လိုးဆောင့် စေလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
ကောင်လေးကလည်း သူမပြောသည့်အတိုင်းလိုးပေးသည်။ သူမကိုယ်မှထွက်သည့် စောက်ရည်များကြောင့် လီးအဝင်အထွက်ချောမွေ့နေပြီး နှစ်ယောက်သားစည်းစိမ်တွေ့နေကြကာ သူကဖိဆောင့် ချလိုက် သူမက ပြန်ကော့ထိုး၍ ဖင်သားကိုအောက်ကနေ စကောဝိုင်းမွှေ့ပေးလိုက်ရင်း ပင့်မြှောက်ဆောင့် ပေးလိုက်နှင့် စည်းချက်ကျကျ လှုပ်ရှားပေးနေကြသည်။
အရှိန်က တဖြည်းဖြည်းရလာပြီး နှစ်ယောက်သားလှုပ်ရှားမှုများ မြန်ဆန်၍လာကာ နောက်ဆုံးသုက်ထွက်ချိန်ကို ကျရောက်လာခဲ့ကြသည်။သူ့ခါးလေးကို ကော့၍ကော့၍ ဆောင့်လိုးချလိုက်ရာက သုက်ရည်တွေတဗျစ်ဗျစ် ပန်းထွက်သွားခဲ့ရပြီး ကောင်လေးပြီးချိန်မှာ မို့မို့လည်း အချိန်ကိုက်ပင် တင်ပါးနှစ်ဖက်ကိုကော့ကာ တွန့်ကာဖြင့် စောက်ရည်များထွက်၍ ကိစ္စပြီးသွားခဲ့ရပါသည်။
မဖြူကတော့ စောစောက မို့မို့ကိုလိုးသွားသည့်ဂေါ်လီလီးနှင့်အောင်သူဆိုသော လူရွယ်၏ ရင်ခွင်ထဲ ရောက်ရှိနေပြီး အောင်သူ၏လီးကို မဖြူတစ်ယောက်စုပ်နမ်းပေးနေတာကို တွေ့ရသည်။မို့မို့အတွက် သူမပြုစုပေးရမည့်ယောက်ျားနှစ်ယောက်ကျန်သေးသည်။
အသက်ကြီးကြီးအရက်သမားလိုလူက စောကြီးဟုခေါ်သည်။ ကျန်တစ်ယောက်က ဖိုးဇော် တဲ့။ခုနက သူမနှင့် ဆက်ဆံတဲ့ ချာတိတ်နာမည်က ကိုဖြိုးလို့ ခေါ်တာကို မို့မို့သိလိုက်ရသည်။အောင်သူနှင့်ကိုဖြိုးကသူမကို တစ်ကျော့စီလိုးပြီးပြီမို့ သူမက စောကြီးဆိုတဲ့လူကို လက်ယပ်ခေါ်လိုက်ကာ …
“ရှင်နဲ့ဟိုက မောင်လေး ဖိုးဇော် နဲ့နှစ်ယောက်က …ကျွန်မကို လိုးဖို့ကျန်သေးတယ် …ရှင်တို့စိတ်ပါမယ်ဆိုရင် နှစ်ယောက်စလုံး ကျွန်မကို တပြိုင်တည်းလိုးနိုင်တယ်… တစ်ယောက်လိုးနေတဲ့ အချိန် ကျန်နေတဲ့ တစ်ယောက်ရဲ့လီးကို ကျွန်မ စုပ်ပေးမယ်… မဖြူကိုလည်း …ကျွန်မလိုပဲ အောင်သူနဲ့ ကိုဖြိုးနှစ်ယောက်တွဲ လိုးလို့ရပါတယ် ”
မို့မို့ကပြောလိုက်တော့ ကောင်းပြီ ဆိုပြီး စောကြီးက သူ့ပုဆိုးချွတ်၍ ဘေးမှာရှိနေသည့် အသားညိုညို နှာခေါင်းပြားပြား နှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းရုပ်ရည်ရှိသည့်ဖိုးဇော်ကိုပါ သူနှင့်အတူ လာဖို့ခေါ်လိုက်ကာ နှစ်ယောက်သား မို့မို့ရဲ့တစ်ဖက်တစ်ချက်စီမှာ နေရာယူပြီး တစ်ယောက်က နို့ကိုကိုင်လိုက် တစ်ယောက်က စောက်ပတ်နှိုက်လိုက်နှင့် ဟန်အကျကြီးကျလျှက် ဇိမ်တွေ့နေကြလေတော့ ၏။
စောကြီးက မို့မို့ကို စတင်လိုးသည်။ မို့မို့ကို ဖင်ဗူးတောင်းထောင်မတတ် ဖင်ကို အနောက်သို့ကုန်းခိုင်းပြီး သူကအနောက်မှနေ၍ စောက်ဖုတ်ထဲလီးသွင်းကာ တရှိန်ထိုးလိုးဆောင့် ချလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
စောကြီးလည်း လီးက သူ၏ ကိုယ်ခန္ဓာနှင့် လိုက်ဖက်အောင် ကြီးမားဖွံ့ထွားသူဖြစ်၍ လီးတုတ်တုတ်နှင့် အဆော်ခံရသည့်အတွက် သူမစောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ပြည့်ကြပ်သွားကာ အရသာရှိလှပြီး မို့မို့လည်းနှုတ်မှနေ၍ တကျွတ်ကျွတ်နှင့်အသံထွက်ညည်းရင်း သူမဖင်သားကြီးများကို စောကြီးလီးအဝင်လွယ်အောင်ဆိုပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုထပ်မံဖြဲ၍ ကုန်းထားပေးလိုက်လေ၏။
“အား ကောင်းလိုက်တာ အကို ရယ် လီးကကြပ်ပြီး ကျွန်မ အဖုတ်ထဲမှာ ပြည့်သွားတာပဲ လိုး လိုးစမ်းပါ နာနာလေးဖိဆောင့် ပေး အင်း အင်း ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် အူး အိ အိ ဟင်း ဟင်းး ”
စောကြီးဆောင့် လိုးလို့ကောင်းနေတုန်းမှာ ဖိုးဇော်ရဲ့ လက်က သူမနို့အုံ နှစ်ဖက်ကို လျှို၍ ဆုပ်ညှစ်ကာ နယ်ပေးနေသည်။ နို့သီးကိုလည်း ပွတ်ချေကစားပေးသည်။ မို့မို့ လက်ထောက်ကုန်းထားရာက သူမလက်တစ်ဖက်နှင့်ဖိုးဇော်လီးဒစ်ကို ဆွဲ၍ ဆွဲ၍ ဂွင်းတိုက်သလို ဆောင့်ပေးနေလိုက်သေးသည်။
“အား ကောင်းတယ် လုပ် လုပ် မြန်မြန် ဆောင့် ဟင်း ဟင်း ”
ဖိုးဇော် ဖီးလ်တက်သွား ပြီး ပါးစပ်က အော်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ဖိုးဇော်က လီးတော့သာမန်ထက် အနည်းငယ်ပိုကြီးသည်။ဒါပေမယ့် သူ့လီးက ကျန်တဲ့လီးအားလုံးထက် ထူးထူးခြားခြားပင် ရှည်နေကာ ပေါင်လယ်လောက်အထိ ရောက်မတတ်ပင်ဖြစ်သည်။အရှည် ၈ လက်မအနည်းဆုံးတော့ရှိပေလိမ့် မည်။
“ဖိုးဇော်ရယ် နင့်လီးနဲ့ …မမို့ဖင်ကို … မလိုးချင်ဘူးလား ”
“လိုးချင်တယ် မမ ဖင် ပေးလိုး …မလို့လား ”
“ဒီလိုလုပ် ကိုစော ကို မမက အပေါ်က တက်လိုးမယ် မင်း အနောက်ကနေပြီး … မမ မို့ ဖင်ကိုလိုးပေါ့ ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား … ”
မို့မို့က ကာမကိစ္စကို ကမ်းကုန်အောင် ခံစားချင်သူဖြစ်၍ အဆန်းထွင်ကြည့်ချင်သည်။
စောကြီးကို ခေတ္တ အဆောင့်ရပ်စေလိုက်ပြီး သူမပြောသလိုပင် သူ့ကို ကြမ်းပြင်မှာပက်လက်အိပ်စေ၍ သူမက အပေါ်ကနေ လီးတန်တုတ်တုတ် အပေါ်ကနေ တက်ခွထိုင်ကာ တစ်ချက်နှစ်ချက် ဆွလိုးကလေးလိုး၍ တဖန် စောကြီးရင်ဘတ်ပေါ်သူမကိုယ်အရှေ့ပိုင်းတစ်ခုလုံးဖိမှောက်အိပ်ချလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲလီးသွင်းထားရက်က ဖင်နှစ်ဖက်ကို ကုန်းကုန်းကွကွဖြဲကားပေး လိုက်ရင်း .
“ဖိုး ဇော် မ မ အနောက်က လိုးပေတော့ဒီအတိုင်းမလိုးနဲ့နော် … လီးကို တံတွေးဆွတ် မမဖင်ကိုလည်း တံတွေးဆွတ်ပြီးမှ… လိုး ကြားရဲ့လား ”
“ဟုတ်ကဲ့… မ မ မို့ ”
ဆိုပြီး ကောင်လေး သူ့လီးကိုရော သူမဖင်စအိုဝကိုပါ ရွှဲနေအောင် တံတွေးဆွတ်ပြီး သူမဖင်ပေါက်ထဲကို သူ့လီဒစ်ဖြင့် မရမက ထိုးသိပ်ထည့်၍ တစ်ချက်ချင်းတစ်ချက်ချင်း ဖိဆောင့်ကာ လိုးချလိုက်လေတော့၏။
ဖိုးဇော်လိုးချက်က ထိမိသွားသည်။လီးကရှည်ရသည့်အထဲ လီးတစ်ချောင်းလုံး ဖင်စအိုပေါက်ထဲကို အဆုံးထိရောက်အောင် လိုးပေးလိုက်တာမို့ သူဆောင့်ချသည့်အရှိန်နှင့်ရောပြီး မို့မို့က စောကြီးလီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ ဖိဖိပြီး အပေါ်စီးကနေ လှိမ့်ဆောင့်ပစ်လိုက်လေရာ သုံးယောက်စလုံး ထူးကဲလွန်းသည့်ကာမအရသာ ကြောင့် စကားတောင် မပြောနိုင်ကြဘဲ ရှိလေတော့၏။
“အု အူးး အိ အု အူး ဟူးး အူးးး အိ အိ အ အမေ့ အီး ယာ့ အ အားးး ”
” ဇွပ်ဗွပ် ဗ လပ် … ဇွပ် ဗွပ် ဘုတ် ဖွပ် … ဇွပ် စွိ စွပ် ဗလပ် … ဘွတ် ပြိ ဗြိ … ဖွပ် ဗွပ် ”
တစ်ချီပြီးအောင် နာရီပေါင်းများစွာ ကြာမြင့်သွားသလို စိတ်မှာထင်မှတ်မိသည်။
စောကြီးရဲ့လရည်တွေရော ဖိုးဇော်လီးမှထွက်လာသည့်လရည်တွေပါ သူမစောက်ရည်တွေနှင့် ရောနှောပြီး ဖင်နှင့် စောက်ပတ်တဝိုက်မှာ ရစရာမရှိအောင်ပေကျံကုန်သည်။မို့မို့ စောက်ဖုတ်ရော ဖင်ပါ ကျိန်းစပ်စပ် ဖြစ်သွားခဲ့ရပေမယ့် ဖင်ခံလိုက်ရသည့် အရသာက ဘာနှင့် မှ မလဲနိုင်တာတော့ အမှန်ပဲဖြစ်သည်။
……………………………………………………….
မို့မို့ဘေးနားကို မဖြူရောက်လာပြီး မို့မို့မောနေပြီလား …လို့မေးရင်း ခါးလေးကို အသာအယာပင် သိုင်းဖက်လာပါသည်။ မဖြူ၏ ကိုယ်နံ့ကလေးက ညှီစို့စို့သုက်ရည်နံ့ များ စွဲကပ်နေသလို မို့မို့ထင်မှတ်မိသည်။သူမသည်လည်း မဖြူလိုပဲ ဖြစ်နေလေမလားမသိချေ။
မို့မို့ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ် ပြုံး လိုက်မိပါသည်။
တစ်နေ့ခင်းလုံး သူမတို့နှစ်ဦးသား တိုက်ခန်းလေးထဲမှာ ယောက်ျားသားလေးယောက်နှင့် အတူ ကာမရေယာဉ်ကြောမှာ မျောချင်တိုင်းမျောနေခဲ့ကြသည်။သူတို့တစ်ယောက်ကို ငါးချီ ခြောက်ချီစီလောက် လိုးတာကို မြိန်ရည်ယှက်ရည်ခံခဲ့သည်။အောင်သူ စောကြီးတို့လူသိုက်ပြန်သွားချိန်မှာ ညနေ ၆ နာရီ ၇ နာရီဝန်းကျင်လောက် ရှိနေပြီ။ အိမ်ရှင်ဒေါ်နွဲ့ကသူမတို့ဆီလာရောက် ငွေရှင်းပေးရင်း အလုပ်စကား ပြောလာသည်။
“မင်းတို့နှစ်ယောက် အချိန်ပိုင်းနေနိုင်မလား ”
လို့မေးတော့
“ည ၁၁နာရီ ၁၂ နာရီလောက်အထိ နေမှာပါ ပြီးရင် ကျွန်မတို့ပြန်ကြမယ် ဒေါ်နွဲ့ ”
မို့မို့က ပြောလိုက်သည်။
ဒေါ်နွဲ့၏ စီစဉ်ပေးမှုဖြင့် မို့မို့နှင့်မဖြူတို့နှစ်ဦးသား နောက်ထပ် သူမ၏ ဧည့်သည် နှစ်ယောက် သုံးယောက်နှင့်ထပ်မံ စခန်းသွားခဲ့ရသည်။ အသက်ခပ်ကြီးကြီး ( …… ) လူမျိုး နှစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ လူကောင်ထွားထွား ဒုတ်ကြီးသူများ ဖြစ်ကြပြီး သူမတို့နှစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် လေးချီစီလောက် မျော့နေအောင် လိုး၍ သူတို့အလိုပြည့်တော့ မှ ပြန်လည်ထွက်ခွာသွားကြပါသည်။
နောက်ထပ် တစ်ယောက်ကိုတော့ မို့မို့နှင့် မဖြူနှစ်ယောက်ပေါင်းပြီး တစ်လှည့်စီ သူ့စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်သည်အထိ နည်းလမ်းမျိုးစုံ ဖြင့်အသုံးတော်ခံ ပေးရပါသည်။ဒေါ်နွဲ့နှင့် အတော်ကလေး ရင်းနှီးသော သူတို့လောကသား ( ဖာဂေါင်း )တစ်ယောက်ပီပီ လီးကကြီးပြီးရှည်ရသည့်အထဲ တော်ရုံမိန်းမသည်းခံနိုင်စွမ်း မရှိသည့် ဆိတ်မျက်ကွင်းတို့ဂေါ်လီပါတဲ့ ကွန်ဒုံးအစွပ်တွေ လိင်စိတ်ကြွရွစေတဲ့ ဆေးအမျိုးမျိုးသုံးပြီး သူမတို့နှစ်ယောက်ကို အောက်တန်းကျစွာဖြင့် မုဒိန်းကျင့်သလို ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို အကြိမ်ကြိမ်လိုးပြီး အကြမ်းပတမ်း ဆက်ဆံနေကာ မဖြူနှင့်မို့မို့က သူမတို့ပြန်ချင်ပြီ ပြန်ဖို့အချိန်ရောက်ပြီဆိုတာ အတန်တန်ပြောဆိုတော့မှသာ သူ့လက်အောက်က လွတ်မြောက်ခွင့် ရခဲ့ပါတော့ သည်။
ည ၁၂ နာရီကျော်မှ သူမတို့တည်းခိုရာအခန်းသို့ အငှားကားလေးတစ်စီးနှင့်ပြန်ရောက်လာခဲ့ကြပါသည်။ ကိုစိုးက မြို့ထဲသွားရာက ဒီညအထိ ပြန်မရောက်သေးတာကြောင့် မဖြူကို မို့မို့က သူမအိပ်ခန်းထဲမှာပဲ ညအိပ်စေလိုက်သည်။
မနက် ၈ နာရီလောက်မှာ ဦးတိတ်စွမ် ရောက်ရှိလာသည်။ မို့မို့နှင့် အတူရှိနေသည့်မဖြူကို သူစိတ်ဝင်စားနေပုံ ရတာမို့ မဖြူကို ပြန်မလွှတ်တော့ဘဲ မို့မို့က သူမနှင့် အတူ အိပ်ခန်းထဲမှာ နေစေလိုက်သည်။
“အစ်ကိုကြီး ကိစ္စတွေ ပြီးပလား မို့နဲ့အတူ တစ်ရက်နှစ်ရက်နေစေချင်တယ် စိတ်ကြိုက်ပြုစုပေးမယ် ”
“နေမှာပါ ပစ္စည်းယူမယ့်သူက ခရီးလွန်နေတယ် နောက်တစ်ပတ်လောက်မှ မန္တလေးကပြန်ဆင်းလာမယ် သူ့ကိုစောင့်ရင်း ဒီမှာ အနားယူကြတာပေါ့”
မို့မို့သူ့ကို အားပါးတရသိုင်းဖက်လိုက်ပြီး သူမနှုတ်ခမ်းများဖြင့် သူ့နှုတ်ခမ်းထူတွဲတွဲကြီးနှစ်ချပ်ကို ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲနေအောင်ပင် အဆက်မပြတ်နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်ပါသည်။
ဦးတိတ်စွမ်ကလည်း သူမကိုနမ်းစုပ်ရင်း သူ့လက်တစ်ဖက်က မို့မို့ ရင်သားအုံကြီးနှစ်ဖက်ကို လူးလှိမ့် ဆုပ်နယ်၍ နေသည်။ပြီးနောက် သူ့လက်က အောက်ဖက်ဆီ ဆက်လက်လျှောထိုး ဆင်းသွားပြီး မို့မို့ပေါင်ကြားထဲကို မြွေတစ်ကောင်လို တိုးဝင်၍ ပွတ်ကာသပ်ကာ နှိုက်ကာဆွကာဖြင့်…
မို့မို့ ဖင်သားကြီးများကြွတက်လာရကာ ကော့ပျံထွန့်လူးနေရင်းက မဖြူဖက်ကိုလှည့်ပြီး
“ကဲ မဖြူ ရေ … အင်္ကျီတွေ ချွတ် ပြီး ဒီနားလာစမ်း …ကွယ်… ပျော်ပျော်ကြီး နေလိုက်ကြရအောင် … ဟင်းဟင်း ဟင်း ”
ဖြူဖြူ အလိုက်တသိပင် သူမကိုယ်ပေါ်မှ အပေါ်ဝတ်အင်္ကျီကလေးကို ချွတ်လိုက်သည်။ဦးတိတ်စွမ်ဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ တဏှာထန်နေသောသူ့မျက်လုံးအစုံတို့က သူမကိုယ်လုံးကလေးကို စားမတတ်ဝါးမတတ်ပင် တစ်ကိုယ်လုံးခြုံ၍ စူးစူးရဲရဲကြီး စိုက်ကြည့်နေတာတွေ့လိုက်ရသဖြင့် စိတ်ထဲမှာ အတော်ကလေး ကျေနပ်ပီတိဖြစ်လို့သွားသည်။
မို့မို့တို့အနားကိုလျှောက်လာကာ ဦးတိတ်စွမ်၏ အရှေ့တည့်တည့် သူ့ခြေရင်းမှာ ဆောင့်ကြောင့်ကလေး ထိုင်ချလိုက်သည်။ သူမလက်နှစ်ဖက်က ဦးတိတ်စွမ်၏ ဘောင်းဘီခါးပတ်ကို ဖြုတ်ချွတ်ပေးလိုက်ရင်း ဘောင်းဘီကိုအောက်သို့ အသာပင်ဆွဲချလိုက်ပါသည်။
တစ်ဆက်တည်းဆိုသလို ဖုဖောင်းတင်းကြွနေသော သူ့အတွင်းခံဘောင်းဘီအား ဖြည်းဖြည်းချင်း ချွတ်ချပေးလိုက်ရာ ဦးတိတ်စွမ်၏ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထလျှက် လက်တစ်ဆုပ် တစ်ကိုင်စာမက ကြီးမားတုတ်ထွားလှသော ၈ လက်မသာသာလောက်ရှည်လျားသည့် ဆီလီကွန်လီးဒစ်ကြီးအား သူမမျက်စိအရှေ့မှာ ဘွားကနဲထွက်ပေါ်လာသည်ကို ရင်သပ်ရှုမောဖွယ်ရာ တွေ့မြင်လိုက်ရလေတော့၏။
ပြီးပါပြီ။
