သပွတ်အူ

×

သပွတ်အူ
” သွားမယ်နော်..စိတ်ချသွားမယ် ဟလား..
အမေတို့ကသိပ်ကြာမှာတော့မဟုတ်ပါဘူး.. မသွားရင်မဖြစ်လို့သာ..ဟော..ကားလာကြိုနေပြီ
သွားမယ်နော်..”
အမေကစိတ်မချ ​တော့တစ်မနက်လုံးတဖွဖွမှာနေသလိုသွားခါနီးအထိလည်းမှာလို့မဆုံးတဲ့
ကြားထဲမှအဖေကသူ့သမီးကိုပါနောက်ဆံတင်း
နေတော့..
” သမီးကလဲမဆိုးနဲ့နော်..လေးငါးရက်ပဲကြာ
မှာ..မမကိုလဲကူပေးဦး..”
” စိတ်ချ ပါအဖေရာ.ဒီလောက်တောင်.စိတ်
မချရင်လဲမြန်မြန်သာပြန်ခဲ့..ဒါမှမဟုတ်ရင်လဲမ
သွားနဲ့တော့.သွားတောင်မသွားရသေးဘူး.အဲလိုပြောတော့ စိတ်ဆိုးဦးမယ်..ကလေးမဟုတ်
တော့ပါဘူးလို့ ဆိုမှ ”
မေသူကစိတ်မရှည်သလိုနှုတ်ခမ်းလေးစူပြီး
ပြန်ပြောတော့အဖေကပါးကလေးဆွဲလိမ်ချေ ာ့
ပြီးခြင်းတောင်းတွေနဲ့ကားဆီထွက်သွားတယ်။ အမေကလည်းအဝတ်အစားအိတ်လေးဆွဲရင်း
ကျေ ာ်မင်းလက်မောင်းကိုဆွဲပြီး​​နောက်ကလိုက်
တာ..မပွင့်တပွင့်လေသံနဲ့..
” အမေကတော့ မေသူကလေးမဟုတ်တော့မှန်းသိနေလို့စိတ်မချတာနော် မေ့သား..ဟင်းဟင်း..သားကနွားသိုး.. ဇွတ်လုပ်မှာစိုးလို့..”
” အာ..အမေကလဲ ”
ခပ်တိုးတိုးမပွင့်တပွင့်ပြောတာဆိုပေမယ့်နီးနီး
လေးမှာအတူသွား​နေကြတာ..အဖေကမကြား
ပေမယ့်မေသူက ​လေးလုံးမကွဲတကွဲလေးကြားတယ်..။သူ့ကိုလိုးဖို့မြှောက်ပေးနေတယ်ထင်ပြီး
အနောက်ကနေအ​မေ့ဖင်ကြီးဆွဲဆွဲလိမ်ရင်းသူ့
အဖေမကြားအောင်ကြိတ်ပြောတာ..
” ဒေါ်လေးနော်..ကြားတယ်နော်.ဘာနွားသိုး
လဲ..ဟွန်း..မောင်နှစ်မချင်းကိုမျ ား. သူလုပ်ရဲရင်
လုပ်ကြည့်ပါလား..တော်ပီ တော်ပီ..ဘာတွေ
မှန်းလဲမသိဘူး..သွားတော့ သွား.ခ်ခ် ”
ခြံဝင်းကျယ်တာမို့အိမ်ကိုအနောက်ဆုတ်ပြီး
ဆောက်ထားတာ.လမ်းရောက်အောင်က ​ခြေလှမ်းသုံးလေးဆယ်တော့လျေှ ာက်ရတယ်။သူ
တို့စကားကမဆုံးသေးပေမယ့် ကားနံဘေးကို
ရောက်နေပြီမို့ဒေါ်ခင်မာရီကမချင့်မရဲနဲ့ကားပေါ်
တက်သွားရသလိုမေသူကလည်းမျက်နှာကပြုံး
စေ့စေ့ ရယ်ကျဲကျဲ နဲ့ရပ်ကျန်နေခဲ့တယ်။
မခင်မာရီီပြောတာကလဲ အမှန်တွေတော့
အမှန်တွေပါပဲ.သူတို့လင်မယားကသိပ်သွားချင်
လွန်းလို့​တော့မဟုတ်​ဘူး​ပေါ့။ သူ့လင်ကိုမြသန်းရဲ့အဖေ..ယောက္ခမပေါ့လေ.အဲဒီ​ယောက္ခမကြီးကသူတို့အရပ်မှာ​ရာဂါသည်းနေတယ်ဆိုတာနဲ့
မဖြစ်မနေထွက်လာခဲ့ရတာ။ခင်မာရီနဲ့ကိုမြသန်း
က ငယ်လင်ငယ်မယားမဟုတ်ကြဘူး။ညားကြ
တာမှ ငါးနှစ်လောက်ပဲရှိသေးတယ်။ကိုမြသန်း
ကသူတို့အရပ်မှာနေရင်း မိန်းမကနောက်လင်နဲ့
လိုက်ပြေးတော့ရှက်တာနဲ့ငယ်တုန်းကကျေ ာင်း
​နေခဲ့ဖူးတဲ့ဒီမြို့ကိုပြောင်းပြေးလာတာ ဆယ်နှစ်
​လောက်ရှိပြီ။အိမ်ထောင်သက်ကြာလို့သားကြီး
သမီးကြီးတွေရပြီး အသက်လေးဆယ်ကျေ ာ်မှ
နောက်လင်နဲ့လိုက်ပြေး​တော့ရှက်တာပေါ့..။သူ့
အကြီးဆုံးသမီးနဲ့သားကိုသူ့အဖေကခေါ်ထားတယ်လို့ပြောတာပါပဲ.သူနဲ့သမီးနှစ်ယောက်ပါ
လာတယ်..အကြီးမမေကြူ ကဆယ်နှစ်.အငယ်
မ ​မေသူက ခုနစ်နှစ်။ဒီမြို့​ရောက်တော့စက်ချုပ်
ဆိုင်လေးဖွင့်လိုက်..ကြုံသလိုလေးလုပ်လိုက်နဲ့
ငါးနှစ်လောက်ကြာတော့ ခင်မာရီနဲ့ညားကြပြန်
တာပါပဲ။တခုလပ်နဲ့မုဆိုးမ.ညားကြတာခင်မာရီဖက်ကလည်းဆယ့်သုံးနှစ်အရွယ်ကျေ ာ်မင်းဆိုတဲ့သားတစ်ယောက်နဲ့ပေါ့။သူ့ဖက်ကလဲမေကြူ
ကဆယ့်ငါးနှစ်..​မေသူကဆယ့်နှစ်နှစ်..
ခင်မာရီကဒီမြို့သူပါ.သူနဲ့ညားတော့အသက်
လေးမှနှစ်ဆယ့်ရှစ်..နှစ်ဆယ့်ကိုးနှစ်ပဲရှိဦးမယ်.
လင်သေပြီးစ,မုဆိုးမပူပူနွေးနွေး.လုံးကြီးပေါက်
လှ။သူ့မှာဆယ့်သုံးနှစ်အရွယ်သားတစ်ယောက်
ရှိတယ်လို့ပြောတာဘယ်သူမှမယုံကြဘူး။သား
အမိအရင်းဆိုပေမယ့် မအေနဲ့သားအသက်က
သ်ပ်မကွာတာဘူးဆိုတာကလဲ..ဒီလို.
ဘဝအကျိုးပေးလို့ပြောရမှာပဲ.ဒေါ်ခင်မာရီက ချေ ာတယ်လို့မဟုတ်ပေမယ့် လှတာကတော့
တော်တော်လှတယ်။တစိမ့်စိမ့်ကြည့်လေ သူ့အလှကပေါ်လွင်လေဆိုတာမျိုး။အရပ်ကဗမာအမျိုး
သမီး​တွေရဲ့ပုံမှန်လောက်ပါပဲ..ငါးပေနှစ်လက်မ
လောက်ပဲရှိမယ်။အရပ််မမြင့်ပေမယ့်ကိုယ်လုံးက မဆိုးဘူး။အသားအရည်ကဖြူ တယ်လည်း
မဟုတ်.ညိုတယ်လည်းမဟုတ်..စိုဝင်းနေတဲ့အ
ပြင်သနပ်ခါးနဲ့တည့်တယ်လို့ပဲပြောရမယ်ထင်ပါ
ရဲ့ မနက်လိမ်းထားတာညအိပ်ယာဝင်တဲ့အထိ
မပျက်ချင်ဘူး။နဖူးပြင်ကလည်းပြေလျေ ာလျေ ာ
နဲ့ ဆံပင်ကိုပြောင်ပြောင်ရှင်းရှင်းလေးဘေးခွဲပြီး
ဖြီးထားတာရှင်းနေတာပဲ။မျက်ခုံးအဆင်က ဇင်
ယော်တောင်လို့ပြောရမှာပေါ့..အဖျ ားပိုင်းတွေ
မြင့်တက်သွားပြီးမှပြန်ကုပ်ကျလာတာ.မျက်ဝန်း
နက်နက်ကိုပိုထင်ရှားနေစေသလိုပဲလားလို့ထင်
ရတယ်။မျက်ဝန်းတောက်တောက်နဲ့ နှာတန်လုံး
လုံး မေးရိုးကကားတယ်လို့မပြောရရုံတစ်မယ်
ခပ်ခိုင်ခိုင်..နှုတ်ခမ်းတွေထွေးထွေးငုံငုံနဲ့တော်
တော်လှတဲ့ကောင်မလေး။
ပြည့်စုံတယ်ရယ်လို့ဘာမှမရှိနိုင်တဲ့သဘာဝ
အတိုင်းပဲပေါ့လေ.တစ်ဖြန်ကြည့်ရင်တော်တော်
လှ​ပေမယ့်..ပြုံးလိုက် စကားပြောလိုက်ပြီဆိုရင်
​တော့ကျဲချင်ချင်ဖြစ်နေတဲ့သွားတွေက သူ့အလှကိုသိသိသာသာယုတ်လျေ ာ့စေတာအားနည်းချက်တစ်ခုပေါ့။ပြီးတော့သူ့ဖင်တွေကလည်းကြီး
​တော့ကြီးလာပါရဲ့..ဘေးကိုကားပြီးမထွက်ပဲအ
​နောက်ကိုမှဖူးထွက်တာဆို တော့ ဖင်ကောက်
တယ်လို့ပြောရလောက်တဲ့အထိ ဖုထစ်နေပြန်
တယ်။ပိုဆိုးတာက လမ်းလျေှ ာက်ရင်လိမ်ဖယ်
လိမ်ဖယ်နဲ့ခြေထောက်ခွင်သလိုလိုကြီးလျှောက်
တတ်တာဆိုတော့ခြေလှမ်းတိုင်းမှာဖင်ကြီးကလည်း.အရှေ့ရော အနောက်ရော..ဘေးဘယ်
ညာ​ရော..အပေါ်နဲ့အောက်ရော..ရမ်းခါပြီးလိမ်
တွန့်​နေတာမို့ ပြည့်စုံတည်ငြိမ်တဲ့အလှရယ်လို့
လည်းမဆိုနိုင်ပြန်ဘူး။သူ့ကိုယ်လုံးရဲ့အလှ သူ့ လမ်းလျေှ ာက်ပုံနဲ့ အနေအထိုင်တွေက တမင်
မရည်ရွယ်ပေမယ့်ယောကျၤ ား​တွေ လီးတောင်
​အောင်တမင်တကာမြှူ ဆွယ်နေသလိုအလှမျို း
ဖြစ်နေတယ်။အဲလိုပုံစံဖြစ်နေတယ်ဆိုတာလဲ
အ​ဖေကဆူလိုက်.အမေနဲ့အစ်မကသင်ပြ ပြော
ပြလိုက်နဲ့မို့ဆယ့်သုံးနှစ်​လောက်ကတည်းကသိပါတယ်။
သူ့အစ်မဆိုတာကလည်း ဖအေတူမအေကွဲ
​ပေါ့..အဖေကအမေနဲ့ညားကြတော့တခုလပ်။သမီးတစ်ယောက်နဲ့ သားတစ်ယောက် ပါလာတာ.အစ်မကသူ့ထက်ခြောက်နှစ် ခုနစ်နှစ်လားပဲ ကြီးတယ်။သူအပျို ဖြစ်လာတဲ့အချိန်မှာအစ်မ
ကရည်းစားထည်လဲနဲ့အလိုးလည်းခံဖူးပြီးနေပြီ.
ဆရာကြီးအဆင့်။အဲလိုအမေနဲ့အစ်မကသင်ပြ
​လေ.သူကဖင်တွေနို့တွေပြချင်လာလေလေနဲ့
စိတ်ကစားလာတာရွပိုးထိုးလာသလိုပဲ..ထိန်းမရတော့ဘူး။အဲလိုနဲ့ပဲသူကိုယ်တိုင်က မာယာအမျိုးမျိုးနဲ့မြှူ ရင်း ​ပျေ ာ်လာတာဘာမှမကြာဘူး.သူခုနစ်တန်းရောက်တဲ့နှစ်မှာရည်းစားရသွားပြီ။
​နွေရာသီစာမေးပွဲတွေဖြေခါနီးကိုယ်ပိုင်စာကျက်
ချိန်​တွေပေးတော့ ရည်းစားနဲ့ခြံထဲမှာစာအတူကျက်ရင်း.အလိုးခံလိုက်တာ ​ကျေ ာ်မင်းရဲ့ဘဝ
ဇာတ်လမ်းစ,တာပါပဲ..
သပွတ်အူ (2)
” နင်ငိုထားတာလား မာရီ..ရာသီလာနေလို့
လား.မျက်နှာကနီရဲနေတာ သိပ်သိသာတာပဲ..”
ခင်မာရီ ရည်းစားနဲ့အလိုးခံလာခဲ့ရတော့လဲ
စိတ်ထဲမှာကတုန်ကယင်နဲ့ သူ့အစ်မကိုပြောပြရရင်ကောင်းနိုး..မပြောပဲနေရင်ကောင်းနိုး..နှုတ်
ခမ်းကတုန်ရီနေတယ်။
” ဟဲ့.မေးနေတာလဲမဖြေဘူး.မျက်လုံးကပြူ း
ကြောင်ကြောင်နဲ့..ရာသီလာချင်နေလို့လား..အ
လိုးခံချင်နေတာလားလို့ဆို..”
သူတို့ညီအစ်မက မိန်းမတို့သဘာဝစိတ်လာ
တဲ့အခါတိုင်းနို့ဆွဲလိုက်..​စောက်ပတ်ချင်းပွတ်
​ပေးလိုက်.လက်ထိုးသွင်းပြီးဆောင့်ပေးလိုက်နဲ့
​နေလာခဲ့ကြတာဆိုတော့ ခင်မာကြည်ကအိမ်
ထဲမှာဘယ်သူမှမရှိဘူးဆိုပြီးပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲမေးတာ..မီးဖိုထဲမှာသူတို့အဖေထမင်းစားနေမှန်းမသိဘူး။မီးဖိုခန်းကအိမ်နံဘေးမှာအဖီဆွဲချထားတော့ဝါးထရံတစ်လွှာပဲခြားတာမို့..သူတို့
အဖေကိုပေါစိန် ထမင်းလုပ်ကြီးလက်ထဲကိုင်ပြီး
ဆတ်တစ်ငံ့ငံ့ဖြစ်နေရတယ်။
” ဟိုလေ..မမကြီးရဲ့..ဟို..လိုး..အလိုး.. ”
ကြွားချင်စိတ်လေးကလည်းဝင်လာသလိုလို
ဖြစ်လာတော့ နှုတ်ခမ်းလေးတင်းတင်းစေ့လိုက်
လျှ ာဖျ ားနဲ့သပ်လိုက်..မရိုးမရွပြောရခက်နေတာ ခင်မာကြည်ကစိတ်မရှည်ဘူး။
” ငါလဲ စိတ်လာနေတာနော် မာရီ..ချွတ်ကွာ.
မကြီးစောက်ပတ်ယက်ပေးမယ်. အကျႌလဲ ချွတ်
ထားလိုက်..”
ဇွတ်အတင်းဆွဲချွတ်ပြီထင်ပါရဲ့..လုံးလား
ထွေးလားဖြစ်နေသံတွေကြားနေရတယ်..
” ဟို.ဟို..လုပ်နဲ့မမကြီး..မလုပ်နဲ့..အာ့.အာ့.
မာလေးစောက်ပတ်က လီးရည်တွေပေကျံနေတာ..အားဟား..အခုပဲစည်သူနဲ့ အလိုးခံလာတာမကြီးရဲ့..”
” ဟောတော်..”
ခင်မာကြည်လက်တွန့်ရုံတင်မက,ပဲ..သူ့တစ်
ကိုယ်လုံးတွန့်သွားသလို ကိုပေါစိန်လက်ထဲက
ထမင်းလုပ်ကလည်းပန်းကန်ထဲကိုပြန်ပြုတ်ကျသွားရတယ်။
” ဟယ်..ဂယ်ရီးတော့်.ကောင်မ စောက်ပတ် မှာ စိုရွှဲနေတာ လီးရည်မှလီးရည်တွေအစစ်ပဲ..
ဟိုကောင်လည်း အစောလေးကငါ့ရှေ့ကဖြတ်
ပြန်သွားတာတွေ့လိုက်တယ်..အဲ.ငါ့ညီမတော့
လုပ်ချလိုက်ပြန်ပါပီ..”
ခင်မာကြည်ကအံ့ဩရုံလောက်ပဲအံ့ဩတာ.
ကိုပေါစိန်မှာအံ့လည်းအံ့ဩ.ဒေါသလည်းထွက်
ရှက်တာတွေ.နှမျေှ ာတာတွေနဲ့ပေါင်းစပ်မိတော့ထ,ရိုက်တော့မယ်ရယ်လို့ကုန်းကွကွကြီးဖြစ်နေ
ရတယ်။
” ဟုတ်ပါတယ်ဆိုမှ..သဖန်းပင်အောက်မှာ
စာကျက်ရင်းလိုးလာတာ..အလကားပါမမကြီးရာ..အဖေနဲ့မကြီးလိုးသလိုမျ ားအော်လိုက်ဟစ်
လိုက် ပယ်ပယ်နယ်နယ် အလိုးခံရလေမလား
လို့ထင်နေတာ.ခဏလေးဆောင့်လိုးပြီးလီးရည်
တွေတန်းထွက်တာပဲ..”
အပြင်ထွက် ရိုက်တော့မယ့်ဟန်ပြင်နေတဲ့ကိုပေါစိန်ခြေလှမ်းတွေမလှုပ်နိုင်မရှားနိုင်ပဲရပ်
သွားရသလို ခင်မာကြည်ကလည်းမျက်လုံးကြီး
ပြူ းပြီး..
” ဟဲ့..ဟဲ့..ငါနဲ့အဖေလိုး.လိုး.အဲ ဟို..လိုး​နေ
ကြတာကိုနင်သိနေတာလား..အာ..ရမ်းမပြော
နဲ့နော် မာလေး…နင်မြင်လို့လား..”
ကိုပေါစိန်လန့်ဖျတ်သွားပြီးမထွက်ရဲတော့ပဲ
ထရံပေါက်ကချေ ာင်းကြည့်တာအသက်တောင်
ရဲရဲမရှူ ဝံ့ဘူး။သူချေ ာင်းကြည့်တော့မှပဲခင်မာရီ
ကလက်တစ်ဖက်နဲ့ဆွဲထားတဲ့ထမီကိုချွတ်ပစ်
ပြီးသူ့ပေါင်လုံးတောင့်တောင့်တွေခပ်ကွကွပုံစံနဲ့
စောက်ပတ်ကိုသုပ်နေတာ စောက်ဖုတ်အုံကြီးကအကြီးကြီး။သူ့သမီးအသက်နဲ့စောက်ဖုတ်က
မလိုက်အောင်ဖွံ့ထွားဖောင်းအိ နေပြီဆိုတာကို
စောက်စေ့ရော စောက်ပတ်အတွင်းသားတွေနဲ့
စောက်ခေါင်းကိုပါအနီးကပ်မြင်နေရပြီဆိုတော့
ကိုပေါစိန်ရိုက်ချင်စိတ်ပျေ ာက်ပြီးလိုးချင်စိတ်က
ဖြစ်လာတာ..တံတွေးတောင်မျို ချလိုက်မိတယ်။
” အောင်မယ်.မာလေးရမ်းပြောနေတယ်ထင်
လို့လား..ကျေ ာင်းပိတ်ပေးကတည်းကစာကျက်
ရင်းလာ လာချေ ာင်းတာ..နေ့တိုင်းတွေ့တယ်
သိလား..”
” ဟုတ်ပါဘူးဟယ်.နင် မအစ်နဲ့နော်မာရီ..ငါ
က တစ်ခြားလူတွေနဲ့ရှုပ်ရုံပဲ ရှုပ်တာ..”
” အစ်ပါဘူး..အဖေထမင်းစားပြန်လာတဲ့အ
ချိန်ကစ,ပြီးမမကြီးတို့သားအဖ..စာအုပ်ထဲကပုံ
​တွေလှန်လှန်ကြည့်ရင်းလိုးနေလိုက်ကြတာများ ညနေအမေပြန်ခါနီးတဲ့အထိ အကြာကြီးပဲ..
မနေ့တုန်းကတောင် အမေနဲ့မိတော့မလို့ဖြစ်ကြ
သေးတယ် မလား ”
ခင်မာကြည်ပါးစပ်လေးပိတ်လိုက် ဟ,လိုက်
နဲ့ဖြစ်နေပေမယ့် အသံတော့ထွက်မလာနိုင်ဘူး။
ခင်မာရီကလည်းသူ့စောက်ပတ်ကိုဇိမ်ခံသုပ်ပြီး
ပြီမို့ထမီတစ်ထည်ကောက်ဝတ်နေတာမြင်နေရ
တာနဲ့ ခြေသံမကြားအောင်ဖွဖွလေးထွက်လာခဲ့
တာ.စိတ်ထဲကလန့်နေတယ်။ဒါတောင်မှ..မာရီ့
အသံကမပြတ်သေးပဲကြားနေရတုန်း..
” စည်သူ့လီးကသိပ်မကြီးလှဘူး သိလား..
အဖေ့လီးကအတုတ်ကြီးပဲနော်..”
” အင်း..”
” လိုးတာလဲတစ်ချီတစ်ချီ ဆိုဆောင့်နေလိုက်
တာအကြာကြီး..အဖေလိုးတာသိပ်ကောင်းတာပဲလား ”
သူနဲ့သမီးကြီးခင်မာကြည်ကသူ့မိထွေးလစ်
တိုင်းလိုးဖြစ်ခဲ့ကြတာကလည်းတစ်နှစ်လောက်
ရှိ​နေပြီ။ခင်မာကြည်က မာရီ့ပုံစံမျိုးမဟုတ်ဘူး။
အမေချင်းမတူသလို ပုံစံချင်းကသိသိသာသာ
ကွာတယ်။အသားလတ်လတ်နဲ့ကိုယ်လုံးပြား
ချင်ပေမယ့် နို့တွေဖင်တွေကတအားထွားတာ..
အိမ်ထောင်သည်လို့တောင်ထင်ရလောက်တဲ့
အထိပဲ။ကိုယ်လုံးပြား​ပေမယ့် ဖင်ကတအားကို
တောင့်တာ..လိုးလို့အလွန်အရသာရှိတယ်။သူ
ပွေမှန်းသိနေတော့ ကိုယ့်သမီး..မိတဆိုးလေး
ဆိုကိုစိတ်တို​ပေမယ့် စိတ်မဆိုးရက်ဘူး။သူ့အ
မေကလည်း နောက်အိမ်ထောင်နဲ့ဆိုတော့ခေါ်
မထားချင်ဘူးလေ.ခေါ်ထားခဲ့ဖူးတုန်းကလည်း
သူ့လင်ကနှိုက်စားတော့မယ်လုပ်နေတော့ဒီကို
ပို့လိုက်တဲ့သမီး..သူမပစ်ပယ်ရက်ဘူး။မာကြည်
ကလည်းသူရည်းစားထားလိုက်တိုင်း..တွဲလိုက်
တိုင်း သူ့အဖေမချိတင်ကဲခံစားနေရတာတွေကိုသိနေတာ..မကြည့်ရက်ပါဘူး။
တစ်ရက်တော့ဒီ​နေ့ခင်မာရီစာကျက်လာတဲ့သဖန်းပင်အောက်ကကွပ်ပျစ်လေးမှာချိန်းတွေ့
နေတုန်းအဖေကအိမ်သာလာတက်ရင်း နဲ့မြင်
သွားတယ်။သူတို့ခြံထဲမှာက နှစ်ရှည်ပင်တွေအုံ့
အုံ့ဆိုင်းဆိုင်းနဲ့ကော်ဖီပင်တွေပိန်းပိတ်အောင်
စိုက်ထားတာ..တော်ရုံဆိုမြင်ဖို့မလွယ်ပါဘူး။အဲ
ဒါကိုပဲ..ခင်မာကြည်ကအလိုးခံချင်လာတော့သူ့
ရည်းစားကိုအားမလိုအားမရနဲ့ပုဆိုးလှန်ပြီးဂွင်း
တိုက်ပေးမိတာ.ညည်းသံတွေဆူညံလာတော့
အဖေကလာကြည့်တာပေါ့။ရည်းစားကပုဆိုးကိုကွင်းလုံးချွတ်လို့ကွပ်ပျ စ်ပေါ်မှာခင်မာကြည့် ထမီကိုပင့်လှန်တင်နေတဲ့ အခိုက်မှာ မာကြည်
ကအဖေ့အရိပ်ကိုမြင်လိုက်တာမျက်နှာကြီးမဲနေ
တာပဲ။ပြိုတော့မယ့်မိုးလိုပဲမျက်နှာကြီးမှုံမှိုင်းလို့
လက်သီးနှစ်ဇက်ဆုပ်လျက်ကြီးနဲ့အနောက်ကို
ပြန်လှည့်သွားတော့.ခင်မာကြည်မခံစားတတ်
တော့ဘူး။ရည်းစားနဲ့ လိုးခံချင်တဲ့စိတ်တွေလဲ
​ပျေ ာက်သွားပြီးတွန်းလွှတ်တာ ရည်းစားကဟို
ကြည့်ဒီကြည့်နဲ့အ​ဖေ့မြင်တော့ထွက်ပြေးရော..
” အဖေ.အဖေ.ဘာမှမဟုတ်ဘူး​နော်အဖေ..
သမီးတို့ဘာမှမလုပ်ရ​သေးဘူးနော် အဖေ..