⚠️⚠️⚠️ မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ ⚠️⚠️⚠️
ကိုကိုချစ်တဲ့ ညီမလေး
ရေးသားသူ – Ko Si (ကာမလူဆိုး)
တိတ်တခိုးတွင် (ကာမလူဆိုး) Ko Si – အမည်နှင့် ကိုယ်တိုင် တင်ဆက်သည်။
ကိုကိုချစ်တဲ့ ညီမလေး (၁)
ဒီနေ့ ညီမလေး ပြန်လာမယ်ဆိုလို့ ကျနော် ပျော်နေမိတယ်။ ကျနော့် နာမည်က စည်သူ အသက်၂၆ နှစ်၊ ညီမလေးက မေမြတ်စိုး ၂၂ နှစ် ဖြစ်ပါတယ်။ ကျနော်တို့ မောင်နှမမှာ အမေ မရှိတော့ပါ။ ကျနော်တို့က နယ်မှာနေတာ။ အဖေက အသက် ၆၀၊ အရင်က အရက်များ အလွန်အကျွံသောက်လို့ အခုဦးနှောက်က ပုံမှန်မဟုတ်တော့ပါ။
အိပ်ယာထက်မှာ ခဏလှဲနေရင်း တလောက ညီမလေး ရုံးဝတ်စုံနဲ့ ပို့ပေးထားတဲ့ ပုံလေးကို ကျနော် ဖုန်းဖွင့်ပြီး ကြည့်လိုက်တယ်။ ပခုံးကျော်ရုံ ဆံပင် ဖြောင့်စင်းစင်းလေးများကို နောက်မှာ ဖားလျားလေး ချထားတယ်။ ၅ ပေ ၆ ခန့် မြင်တဲ့ ညီမလေး အရပ်၊ လှပချောမွေ့တဲ့ ညီမလေးရဲ့ မျက်နှာ၊ ရုံးဝတ်စုံက ညီမလေးနဲ့ ဖစ်(စ်)ဖြစ်နေတော့ မို့မောက်တဲ့ ရွှေရင်အစုံ၊ ကားစွင့်တဲ့တင်၊ အဲနှစ်ခုရဲ့ စပ်ကြားက ကျော့ရှင်းသေးသွယ်တဲ့ ခါးလေးနဲ့ ညီမလေးက နတ်သမီးလေးလို လှပချောမောနေတယ်လို့ ကျနော် ထင်တယ်။
ညီမလေးပုံလေးကို ကျနော် နမ်းလိုက်တယ်။ အခုတလော ညီမလေးကို ကျနော် စိတ်ထဲက ပြစ်မှားပြီး ဂွင်းမှန်းထုခဲ့ရတာ အခါပေါင်း မနည်းတော့ပါ။
ကျနော်တို့ မောင်နှမက လူပျို အပျိုများ ဖြစ်ကြတယ်။ အဖေနဲ့ အမေတို့က အရပ်မြင့်ကြသူများမို့ ကျနော်တို့ မောင်နှမက အရပ်မြင့်မားကြတယ်။ ကျနော်က အရပ် ၅ ပေ ၁၁ မြင့်ပြီး အဖေနဲ့တူလို့ ကျနော်တို့ မောင်နှမက အသားညိုကြတယ်။ ညီမလေးက ကျောင်းပြီး ဘွဲ့ရတော့ မန္တလေးက ကုမ္မဏီတစ်ခုမှာ စာရေးမအဖြစ် သွားရောက်လုပ်ကိုင်နေတာ ၂ နှစ်လောက် ရှိခဲ့ပြီ။
ကျနော်က ဆိုင်ကယ် ကယ်ရီဆွဲတဲ့ အလုပ်ကို လုပ်ပါတယ်။ ကျနော်က ညီမလေးလို ပညာရေး ကံမပါခဲ့ဘူးဗျ။ ၁၀ တန်း တဖုံးဖုံးကျလို့ မဖြေတော့တာ။
ညီမလေးလာမယ့် အချိန်ကို ဖုန်းကြိုဆက်ထားလို့ ဆိုင်ကယ်နဲ့ အမြန်လမ်းကို ထွက်လာခဲ့တယ်။ အမြန်လမ်းဘေးမှာ ညီမလေးစီးလာမယ့် ကားကို စောင့်နေလိုက်တယ်။ ၁၅ မိနစ်လောက်နေတော့ ညီမလေးစီးလာတဲ့ နေကြာကား ထိုးရပ်သွားပြီး ညီမလေး ကားပေါ်က ဆင်းလာတယ်။ ကိုကိုလို့ ခေါ်ပြီး ညီမလေးက ကျနော့်ဆီကို လျှောက်လာတယ်။
“ကိုကို စောင့်နေတာ ကြာပြီလား”
“မကြာသေးဘူး ညီမလေး”
လို့ ကျနော် ပြောလိုက်တယ်။ ညီမလေးကို နောက်က တင်ပြီး ကျနော် မောင်းလာခဲ့တယ်။ နယ်လမ်းဆိုတော့ သိကြတဲ့အတိုင်းပဲ ဂျိုင့်တွေက ခပ်များများ ဆိုင်ကယ်ဘီး ဂျိုင့်ထဲကျသွားရင် ညီမလေးက ကျနော့်ခါးကို တင်းနေအောင် ဖက်ထားသလို ညီမလေးရဲ့ ရင်သားအစုံက ကျနော့်ကျောမှာ ဖိမိနေတယ်။ ညီမလေးရဲ့ နူးညံ့လှတဲ့ အသားစိုင် အထိအတွေ့လေးတွေကြောင့် ကျနော့် ရင်ခုန်သံ ဆူညံစွာ ထွက်ပေါ်နေမိတော့တယ်။ ကျောအရသာခံရင်းနဲ့ပဲ အိမ်ကို ရောက်လာတယ်။
ညီမလေးက အရမ်းလိမ္မာပြီး သိတတ်တယ်။ အခန်းထဲဝင် အိမ်နေရင်း အဝတ်အစားလဲပြီး ကိုကိုတို့က ညစ်ပတ်လိုက်တာ ဆိုပြီး တံမျက်စီးလှဲ သန့်ရှင်းရေး လုပ်နေတယ်။ ကျနော်တို့က ယောကျ်ားတွေဆိုတော့ အိမ်သန့်ရှင်းရေး သိပ်မလုပ်ကြဘူး။
နောက်နေ့မနက်မှာ ကျနော်ကယ်ရီဆွဲဖို့ ဂိတ်ကိုထွက်လာခဲ့တယ်။ ဒီနေ့ မဆိုးဘူး ပြောရမယ်။ မနက်ကနေ နေ့လည်အထိကို အကြောင်းရှည် နှစ်ဦး ပို့လိုက်ရတော့ တစ်သောင်းကျော်ရတယ်။ ညီမလေးလည်း ရောက်နေတော့ အိမ်ကိုခါတိုင်းထက် စောပြီး ပြန်ခဲ့တယ်။
“ကိုကို ပြန်လာပြီလား”
ဆိုပြီး ညီမလေးက ကျနော့်ကို အိမ်ဝမှာ လာကြိုတယ်။
“ဒီနေ့ ကိုကို အစောပြန်လာတာ ညီမလေး”
လို့ ကျနော် ပြောလိုက်တဲ့အခါ
“လာ ကိုကို ထမင်းစားမယ်၊ ညီမလေးက စောင့်နေတာ”
လို့ ပြောတယ်။ ညီမလေး ပါးပြင်ထက်က သနပ်ခါး ဘဲကြားလေးနှစ်ဖက်ကို ကျနော် ရွှတ်ခနဲ နမ်းလိုက်တယ်။
“ဟာ ကိုကိုကလည်း”
လို့ ပြောပြီး ညီမလေး အိမ်ထဲကို ကားစွင့်လုံးဝန်းတဲ့ တင်စိုင်ကြီး လှုပ်ယမ်းပြီး အပြေးလေး ဝင်သွားတယ်။ ဂလုခနဲ ကျနော် တံတွေးမြိုချလိုက်ပြီး မီးဖိုထဲဝင် မောင်နှမနှစ်ယောက် ထမင်းစားလိုက်ကြတယ်။
“ညီမလေး လက်ရာလေးက လွှတ်ကောင်းတယ်ကွာ”
လို့ ကျနော်ပြောလိုက်တဲ့အခါ
“တကယ်”
ဆိုပြီး ညီမလေးက ကလေးတုန်းကလို နှုတ်ခမ်းလေးထော်ပြီး မေးတယ်။
“တကယ်ပေါ့ ညီမလေးရ၊ ကိုကို ဆွေမျိုးတောင် မေ့သွားတယ်”
“ကိုကိုက ပိုပြီ”
လို့ ညီမလေးက ပြောတယ်။ တကယ်လည်း ညီမလေး လက်ရာလေးက ကောင်းပါတယ်။ အရင် ကျနော်တို့ သားအဖ နှစ်ယောက်ထဲဆိုတော့ ဖြစ်သလို ဆိုင်က ဝယ်စားကြရတာ။ ကိုကို့ရဲ့ အိမ်ရှင်မလေးအဖြစ် တစ်သက်လုံး ရှိနေပေးပါလား။ ကိုကို့ရဲ့ ဇနီးမယားအဖြစ် ဖြစ်ခွင့်ပေးပါလား ညီမလေးရယ်လို့ ကျနော် စိတ်ထဲက ပြောလိုက်တယ်။
စားသောက်ပြီးသွားတော့ စားပြီးသား ပန်းကန်တွေကို ညီမလေးက ရေကပျဉ်မှာ ဆောင့်ကြောင့်လေး ထိုင်ဆေးနေတယ်။ သေးကျဉ်တဲ့ ထွာဆိုင်ခါးလေးအောက်က ကားစွင့်တဲ့ ညီမလေးရဲ့ တင်စိုင်ကြီးက ဂစ်တာရှိတ်လို ဘေးနှစ်ဖက် ကားထွက်နေတာကို ခုံမှာထိုင်ရင်း ကြည့်နေမိတယ်။
“ညနေကျရင် ကိုကိုတို့ အမြန်လမ်းက စားသောက်ဆိုင်ကို သွားကြမယ်”
လို့ ကျနော် ပြောလိုက်တယ်။
“ဟုတ် ကိုကို သွားမယ်လေ”
လို့ ညီမလေးက ပြန်ဖြေတယ်။
ညနေရောက်တော့ ကျနော်တို့ မောင်နှမ ဝတ်စားပြင်ဆင်ပြီး အဖေ့ကို အပြင်ခဏသွားဦးမယ်လို့ ပြောပြီး ဆိုင်ကယ်နဲ့ အမြန်လမ်းက စားသောက်ဆိုင်ကို ထွက်ခဲ့ကြတယ်။ စားသောက်ဆိုင်ရောက်တော့ ဆိုင်ကယ်ရပ်ပြီး ဆိုင်ထဲဝင်ကာ လူရှင်းတဲ့ အစွန်ဆုံးထောင့်က ဝိုင်းမှာ ထိုင်လိုက်ကြတယ်။ ဝိတ်တာက
“ဘာသုံးဆောင်မလဲ”
မေးတော့ ဆီချက်နှစ်ပွဲ မှာလိုက်တယ်။
“ကိုကိုက ညီမလေးအကြိုက်ကို မမေ့သေးဘူးပဲ”
လို့ ညီမလေးက ပြောတယ်။
“ဘယ်မေ့မလဲ ညီမလေးရယ်၊ ကိုကိုက ညီမလေးအကြိုက်ကို ဘယ်တော့မှ မမေ့ဘူး။ အဲဒါ ဘာလို့လဲ သိလား”
လို့ ကျနော် မေးလိုက်တဲ့အခါ ညီမလေးက မျက်လုံးဝိုင်းလေးနဲ့ ကျနော့်ကိုကြည့်ပြီး
“သိဘူး ပြောပြ”
လို့ ပြောတယ်။
“ကိုကိုက ညီမလေးကို ချစ်လို့ မမေ့တာပေါ့”
“ညီမလေးကို ချစ်တာ၊ ညီမလေးအကြိုက်ကို မမေ့တာ၊ ကျေးဇူးပါ ကိုကို။ ဒါပေမယ့် ကိုကို မိန်းမယူသွားရင်တော့ ညီမလေးကို ချစ်မှာ မဟုတ်တော့ပါဘူး”
လို့ ပြောပြီး ညီမလေး မျက်နှာလေး ညှိုးငယ်သွားတယ်။
“အဲအတွက်စိတ်ချ၊ ကိုကို မိန်းမ မယူဘူး၊ ညီမလေးကိုပဲ ချစ်တယ်”
လို့ ပြောလိုက်တော့ ညီမလေး မျက်နှာလေးပေါ်မှာ အပြုံးပန်းလေး ပွင့်သွားတာ မြင်လိုက်ရတယ်။ ကျနော်တို့ စကားပြောပြီး ခဏကြာတော့ မှာထားတဲ့ ဆီချက်ခေါက်ဆွဲ လာချပေးတယ်။ စားလို့ပြီးတော့ ပိုက်ဆံရှင်းပြီး ကျနော်တို့ ဆည်ဘက်ကို ထွက်ခဲ့ကြတယ်။ ကျနော်တို့မြို့ရဲ့ အစည်ဆုံး နေရာက ဆည်ပေါ့။
ဆည်ရောက်တော့ ဆိုင်ကယ်ရပ်ပြီး လှေကားထစ်လေးတွေကတဆင့် ညီမလေးလက်ကိုဆွဲပြီး အပေါ်ကို တက်လာခဲ့တယ်။ ကျနော့်ရဲ့ ရင်ခုန်သံတွေက ညီမလေး လက်ကတဆင့် ညီမလေး နှလုံးသားထဲကို ဝင်ရောက်သွားသလို ညီမလေး လက်ဖျားလေးတွေက အေးနေပြီး စိတ်လှုပ်ရှားလို့ထင်ပါရဲ့ လက်အဆီလေးတွေ ထွက်နေတယ်။
ကျနော်တို့မောင်နှမ ဆည်ပေါ်မှာထိုင်ပြီး အောက်မှာစီးဆင်းနေတဲ့ စစ်တောင်းမြစ်က စီးဆင်းလာတဲ့ ရေများကို ကြည့်နေကြတယ်။ လေအဝှေ့မှာ ညီမလေးရဲ့ ဆံနွယ်လေးတွေ ဝဲခနဲ ဖြာထွက်သွားတာ ကြည့်လို့ကောင်းပြီး ညနေဆည်းဆာအလှနဲ့ ပနံရနေတော့တယ်ဗျာ။ ကျနော့်မျက်လုံးထဲမှာ ညီမလေးက ဘယ်ပန်းချီရေးလို့ မမှီနိုင်တဲ့ ကျနော့်ရဲ့ နတ်သမီးလေးတစ်ပါးလိုပါပဲ။
ညီမလေး ပခုံးလေးကို ကျနော်ဖက်လိုက်ပြီး ကျနော့်ပခုံးပေါ်ကို ညီမလေးခေါင်းလေးကို တင်ပေးလိုက်တော့ ညီမလေးက မှီလိုက်တယ်။ ညီမလေး ကိုယ်လုံးလေးကို ကျနော် ဖက်ထားလိုက်တယ်။
“အိုး ကိုကိုရယ်၊ ညီမလေးအသားတွေလည်း ကျေသွားဦးမယ်”
ဆိုပြီး တီးတိုးလေး ပြောတယ်။
“ချစ်တယ် ညီမလေးရာ”
“ရွှတ် ရွှတ်”
ညီမလေးပါးလေးကို ခွက်ဝင်မတတ် ကျနော် ဖိနမ်းလိုက်တယ်။
“ကိုကိုကလဲကွာ၊ နမ်းနဲ့ ကြိုက်ဖူး”
လို့ ညီမလေးက မူနွဲ့နွဲ့လေး ပြောတယ်။ ရာခိုင်နှုန်း ၉၀ လောက်က ကျနော့်ဘက်မှာ ရှိနေတော့ အခြေအနေကောင်းပြီ။ ညီမလေးဘက်က ကျနော့်ကို မလိုလားဟန် မပြတော့ ကျနော်ပျော်ပြီလေ။ ငန်းတော်ကျားမြွေကြီး ပတ်ထားသလို ညီမလေးကို လွတ်ထွက်သွားမယ့်အလား ကျစ်နေအောင် ဖက်ထားလိုက်တယ်။
ကျနော်တို့မောင်နှမ စကားမပြောဖြစ်ကြ နှစ်ယောက်စလုံး ရင်ခုန်ကြည်နူးပြီး အိပ်တန်းပြန်သွားတဲ့ ငှက်လေးများနဲ့ ပဲခူးရိုးမ တောင်တန်းကြီးကို ကြည့်နေကြတယ်။ ဆည်ထဲက ရေများက တဝေါဝေါ စီးဆင်းနေတယ်။ ဆည်မှာထိုင်နေတာ တဖြေးဖြေး နေတောင် ဝင်သွားပြီ။ ကျနော်တို့နဲ့ ဟိုးခပ်လှမ်းမှာ ထိုင်နေကြတဲ့ စုံတွဲနဲ့ မိသားစုတွေလည်း အလျှိုအလျှို ပြန်ကုန်ကြပြီ။ ကျနော်တို့ပဲ ကျန်တော့တယ်။
“ဝုန်းး ဂျလိန်းး ဝေါ ဝေါ”
ဆိုင်းမဆင့်ဘုံမဆင့် ဝါခေါင်မိုးကလည်း အညှိုးနဲ့ သဲသဲမဲမဲ ရွာချလိုက်တယ်။ ကျနော်တို့ အောက်ဆင်းလာပြီး ဆိုင်ကယ်နဲ့ အပြန်လမ်းကို မောင်းခဲ့တယ်။ ညီမလေးရော ကျနော်ပါ တစ်ကိုယ်လုံး မိုးရေများ စိုရွှဲနေကြပြီ။ ညီမလေးက ချမ်းလို့ ညီမလေးမျက်နှာလေး ကျနော့်ကျောမှာ ကပ်ထားပြီး ခါးကိုဖက်ထားတယ်။ မိုးမရွာလောက်ဘူးထင်ပြီး ထီးမယူခဲ့မိတာ။
ညီမလေး တအားချမ်းပြီး တုန်နေလို့ အပြန်လမ်းမှာ ရပ်လိုက်တယ်။ အမြန်လမ်းက ရွာစပ်က တစ်ရွာနဲ့တစ်ရွာ အတော်လှမ်းတယ်။ ဒီနေရာက အိတ်စပက်စ်ကားတွေ အသွားများပြီး အခုလို မိုးရွာရင် ဆိုင်ကယ်ရော ကားပါ အသွားအလာ မရှိပါ။ လယ်ကွင်းထဲက ဇရပ်ပျက်လေးဆီ ညီမလေးကို ခေါ်လာခဲ့တယ်။ ဇရပ်ပျက်ထဲရောက်တော့ ညီမလေး တအားချမ်းနေတယ်။
“မိုးတိတ်မှ ကိုကိုတို့ ပြန်ကြမယ်”
“ဟုတ် ကိုကို”
ညီမလေးကပြောပြီး ဇရပ်ပျက် အုတ်နံရံနားမှာ ရပ်နေတယ်။ ရေစိုနေတော့ ထမီနဲ့ အင်္ကျီက အသားမှာ ကပ်နေတယ်။ ညီမလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးအလှက အရှိကို အရှိအတိုင်း ဖော်ပြနေသလိုဖြစ်ပြီး မိန်းမဝတ် ရှပ်အင်္ကျီထဲက ဘရာစီယာ အနီရောင်လေးထဲမှ ဖွံ့ထွားစူဖြိုးလှတဲ့ ညီမလေးရဲ့ ရင်နှစ်မွှာက အပြင်ဘက်ကို လျှံကျမလို ဖြစ်နေတယ်။ ချမ်းလို့ ညီမလေး နှုတ်ခမ်းလေးတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်နေတယ်။
“ကိုကို ဖက်ထားပေးမယ်နော် ညီမလေး”
လို့ပြောပြီး ကျနော် ညီမလေးကို ဖက်ထားလိုက်တယ်။
“ဂျိန်းး ဒလိန်း”
“အမေ့ ကိုကို”
ဆိုပြီး ညီမလေး မိုးခြိမ်းလို့ ငယ်ငယ်ကလိုပဲ ကြောက်လန့်ပြီး ကျနော့်ကို ပွေ့ဖက်ထားတယ်။
“ညီမလေးကြောက်တယ် ကိုကို”
ညီမလေးက ပြောတယ်။ အဲမှာ ဖိုဓာတ်နဲ့ မဓာတ် ပေါင်းပြီး မီးတွေပွင့်ကုန်တော့တယ်။ ညီမလေးရဲ့ နူးညံ့အိစက်လှတဲ့ အတွေ့အထိလေးတွေကို ကျနော် မလွန်ဆန်နိုင်ဘူး။ ညီမလေး နှုတ်ခမ်းလေးကို ကျနော် ပြွတ်ခနဲ စုပ်နမ်းလိုက်တယ်။ ညီမလေးက ရုန်းတယ်။ ကျနော် အတင်းဖိစုပ်နမ်းပြီး ကျနော့်လျှာကြီးကို ညီမလေးပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ညီမလေး လျှာနွေးနွေးလေးကို ယစ်ပတ်လိမ်ယှက်နေလိုက်တယ်။ ညီမလေးက မရုန်းချင် ရုန်းချင်နဲ့ ဟန်ဆောင်လေး ရုန်းနေတယ်။ ဆည်မှာကတည်းက ညီမလေးဘက်က မီးစိမ်းပြနေတာ ကျနော်သိတာပေါ့။
ညီမလေး ရုန်းအားပျော့တဲ့ အချိန်မှာ ကျနော့် လက်ဝါးနှစ်ဖက်က ဖွံ့ထွားပြီး ကားစွင့်တဲ့ ညီမလေး ဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးပေါ်ကို တင်လိုက်ပြီး ထမီပေါ်က ပွတ်လိုက်တယ်။ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းလို့ပြီးတော့ ညီမလေးရဲ့ လည်တိုင်ကျော့လေးကို နမ်းပြီး လျှာနဲ့ယက်လိုက်တယ်။
“အို့ ကိုကိုရယ် ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ အဟင့်”
ညီမလေးစကားသံများကို မိုးသံလေသံများနဲ့ ကျနော် ကြားလိုက် မကြားလိုက်ပဲ။ ကျနော့်လက်ကို ညီမလေးအင်္ကျီပေါ်က မို့မောက်လှတဲ့ ရင်နှစ်မွှာပေါ်ကို တင်လိုက်ပြီး ဆုပ်နယ်နေလိုက်တယ်။
“အားးးးး ဟင်းး”
ရင်သားကို ခဏအကြာ ဆုပ်နယ်ပြီးတော့ ညီမလေးထမီကို အောက်ကို ဖြေချလိုက်ပြီး ကျနော့်ပုဆိုးခါးပုံစကိုပါ တစ်ခါထဲ ဖြေချလိုက်တယ်။ “အိုး” ဆိုပြီး ပေါင်ကြားက ပင်တီပန်းရောင်လေးကို ညီမလေး လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ယှက်ပြီး ကာထားတယ်။
ညီမလေးမျက်နှာလေးက ရှက်နေလို့ ထင်ပါရဲ့ ပန်းရောင် လွှမ်းနေတယ်။ ညီမလေး လက်နှစ်ဖက်ကို ကျနော့်လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ဖယ်လိုက်တယ်။
“လှလိုက်တာ ညီမလေးရယ်”
လို့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေး နေရာကို ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်တဲ့အခါ
“အိုး ကိုကိုရယ် နားရှက်စရာကွယ်၊ ညီမလေးကို အဲလို ပြောရလား”
ဆိုပြီး မျက်နှာလေး တစ်ဖက်ကို လှည့်ထားတယ်။ တုန့်ဆိုင်းမနေတော့ပဲ ပင်တီကို ညီမလေး ခြေထောက်အောက်ထိ ဆွဲချပြီး ခြေထောက်တစ်ဖက်မကာ ချွတ်လိုက်တယ်။ ညီမလေး စောက်ဖုတ်လေး လှချက်ဗျာ။ အမွေးကျွတ်ဆေး သုံးထားတာထင်တယ် ပြောင်ရှင်းနေတာပဲ။
ကို့ညီမလေး စောက်ဖုတ်ရှေ့မှာ ကျနော့်လီးတံကြီးက ထပေါက်တော့မယ့် မြွေဟောက်ကြီးလို တရှူးရှူး တရှဲရှဲ ဖြစ်နေပြီး အကြောတွေ ထောင်ထနေတယ်။ ညီမလေး ကျောလေးကို ဇရပ်ပျက် အုတ်တံတိုင်းမှာ ကပ်လိုက်ပြီး ညီမလေး ခြေတဖက်ကို ပွေ့မကာ ကျနော့်ခါးမှာ ချိတ်ထားလိုက်တယ်။ လီးတံကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ညီမလေး စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းဝမှာ တေ့ပြီး သွင်းလိုက်တယ်။
“အားး ကျွတ် ကျွတ်”
ညီမလေး စုပ်ငြီးတွားနေတယ်။ ကျနော့်လီးက ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ်နဲ့ပဲ ညီမလေးရဲ့ နူးညံ့အိစက်တဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကို သုံးပုံပုံ တစ်ပုံလောက် ဝင်ရောက်သွားခဲ့တယ်။ အပျိုစောက်ဖုတ်ဆိုတော့ ကြပ်ထုပ်နေတာပဲ။
ညီမလေး မျက်နှာလေးကို ကျနော်လက်နဲ့ ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းကာ မဝင်သေးတဲ့ လီးတံကို ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်တယ်။
“ဇွိ ပြွတ် ဒုတ် အင့်”
ညီမလေး သားအိမ်ထောက်မိသွားလို့ စုပ်နမ်းနေရာက ခွာသွားပြီး တီးတိုးလေး ငြီးတွားနေတယ်။
“အားး ကျွတ် ကျွတ်”
ညီမလေး အပျိုမှေးတော့ မရှိတော့ပါ။ ညီမလေး စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ ကလိလိုက်လို့ အမှေးမရှိတာ ထင်ပါရဲ့။ စိတ်ထဲကပြောပြီး တမိထဲဝမ်းက ဆင်းသက်လာခဲ့တဲ့ ညီမအရင်း စောက်ဖုတ်ကို ဆောင့်လိုးနေလိုက်တယ်။
“စွိ ပွတ် ပလောက် ဖတ်”
“အားးးးးး အီးးးးးးး ကျွတ်စ် ရှီးးးးးး အားးးးးး”
“ဝေါ ဒလိန်း ဂျိမ်း ဝေါ”
မိုးတွေက သဲသဲမဲမဲ ရွာချနေသလို ကျနော်တို့ မောင်နှမရဲ့ လိုးဆော်သံ အသားချင်း ရိုက်ခတ်သံတို့က မိုးသံလေသံနဲ့အပြိုင် ထွက်ပေါ်လို့နေတော့တယ်။ မိုးတွေရွာနေတော့ ကား ဆိုင်ကယ်တို့က အသွားအလာမရှိ။ ဇရပ်ပျက်လေးထဲမှာ မောင်နှမနှစ်ယောက်ကတော့ ချစ်တိုက်ပွဲလေးကို ဆင်နွှဲနေကြတယ်။
ကျနော့် ဆောင့်လိုးချက်များကို ညီမလေးက နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ပြီး တီးတိုးလေး ငြီးတွားကာ ကျနော့်ကို ဖက်ထားတယ်။ ကျနော်စိတ်ကူးနဲ့ လိုးခဲ့ရ ဂွင်းမှန်းထုခဲ့ရတဲ့ ညီမလေးကို အခုလို အပြင်မှာ လက်တွေ့လိုးနေရတော့ ဖီးတွေတက်ကာ ပြီးချင်လာတယ်။ ခဏအကြာမှာ ညီမလေးကိုယ်လေး တဇတ်ဇတ် တုန်ခါပြီး ပြီးဆုံးခြင်းကို ရောက်သွားတယ်။ ညီမလေးနဲ့ မတိမ်းမယိမ်းပဲ ကျနော့်သုတ်ရည်များကို ဖျောခနဲ ဖျောခနဲ ညီမလေးစောက်ဖုတ်ထဲကို ပန်းထုတ်လိုက်တယ်။
ကျနော်တို့ မောင်နှမ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဖက်ထားလိုက်ကြတယ်။ သုံးမိနစ်လောက် ဖက်ထားလို့ပြီးတော့
“ဖယ်ဦးလေ ကိုကို”
ဆိုပြီး ညီမလေးကပြောတော့ ကျနော် ဖက်ထားရာက လွှတ်လိုက်တယ်။ ပလွတ်ခနဲ ညီမလေးစောက်ဖုတ်ထဲက ကျနော့်လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ ညီမလေး ပင်တီနဲ့ ထမီကို ဝတ်လိုက်တယ်။ ခြေထောက်အောက်မှာ ပုံကျနေတဲ့ ပုဆိုးကို ကျနော် ကောက်ဝတ်လိုက်တယ်။
“ဟင့် ဟင့် အီးး ဟီးး ရွှတ်”
ဆောင့်ကြောင့်လေးထိုင်ပြီး ညီမလေး တသိမ့်သိမ့် ရှိုက်ငိုနေတယ်။ ကျနော် ညီမလေးရှေ့မှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး ပခုံးလေးကိုကိုင်ကာ
“မငိုပါနဲ့ ညီမလေးရယ်၊ ကိုကို တောင်းပန်ပါတယ်။ ကိုကို့ အမှားအတွက် တာဝန်ယူမယ်နော်၊ ညီမလေး မငိုနဲ့တော့နော်။ ညီမလေးကို ကိုကို အရင်ကတည်းက ချစ်နေမိတာ”
လို့ ကျနော် ပြောလိုက်တယ်။
“ဟင့် ဟင့် အခုမှ လာမချော့နဲ့၊ ညီမလေးဆီက အချစ်ကို ဟိုလိုကြီး လုပ်ပြီး ယူတယ်”
လို့ ညီမလေးက ပြောတယ်။ ညီမလေး အငိုတိတ်သွားပြီး
“ညီမလေးတို့က မောင်နှမတွေဟာကို၊ ချစ်သူလို ချစ်လို့ရလို့လား”
မျက်လုံးလေးဝိုင်းပြီး ကျနော့်ကို မေးတယ်။
“ရတာပေါ့ ညီမလေးရဲ့၊ ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ အဖေမသိအောင် နေကြတာပေါ့”
“ကိုကိုက ညီမလေးကို တကယ်ချစ်တာ ဟုတ်လို့လား၊ ယုံပါဘူး လူဆိုးကြီး”
ဆိုပြီး နှုတ်ခမ်းလေးစူပြီး ပြောတယ်။
“ညီမလေးကို ကိုကိုက တကယ်ချစ်တာ၊ ကိုကို့ရဲ့ဇနီး မိန်းမအဖြစ် တစ်သက်လုံး ချစ်သွားမယ်ဆိုတာ ယုံပါ”
လို့ ပြောပြီး
“ရွှတ် ရွှတ်”
ညီမလေး ပါးပြင်လေးနှစ်ဖက်ကို ကျနော်နမ်းလိုက်တယ်။ ညီမလေးကလည်း ကျနော့်ပါးကို နမ်းတယ်။ ကျနော်တို့ မောင်နှမရဲ့ ရင်ခုန်သံ စည်းချက်များက မိုးသံနဲ့ အပြိုင်ပေါ့ဗျာ။ အတော်ကြာတော့ မိုးတိတ်သွားတယ်။ မိုးတိတ်တော့ ကျနော်နဲ့ ညီမလေး အိမ်ပြန်ခဲ့ကြတယ်။
အပြန်လမ်းမှာ ညီမလေးက ကျနော့်ခါးကို အလာတုန်းကထက် ပိုပြီး တင်းနေအောင် ဖက်ထားတယ်။ ဆိုင်ကယ်မောင်းနေရာက ကျနော့်လက်တစ်ဖက်ကို လွှတ်ပြီး ညီမလေး လက်လေးကို ကိုင်ပြီး မောင်းလာခဲ့တယ်။
——————————————
ကိုကိုချစ်တဲ့ ညီမလေး (၂)။ [ဇာတ်သိမ်းပိုင်း]
ကျနော်တို့မောင်နှမ ရင်ခုန်ကြည်နူးမှုကိုယ်စီနဲ့ အိမ်ကို ရောက်လာကြတယ်။ ကျနော်တို့ အိမ်ရောက်တော့ ည ၈ နာရီ ထိုးပြီ။
“အဖေ အိပ်တော့မယ်”
လို့ ပြောပြီး အောက်ထပ်က အခန်းထဲကို အဖေ ဝင်သွားတယ်။ အဖေက ခြေထောက် သိပ်မကောင်းတာကြောင့် အိမ်အောက်က အခန်းမှာပဲ အိပ်တယ်။ ရေစို အဝတ်အစားများလဲဖို့ ကျနော်တို့ အိမ်ပေါ်ကို တက်ခဲ့ကြတယ်။ အဝတ်အစားလဲဖို့ ညီမလေး အခန်းထဲ ဝင်သွားတယ်။ ကျနော်က ခေါင်းရင်းခန်းမှာ အိပ်တာ။
အဝတ်အစားလဲလို့ပြီးတော့ ကျနော် ညီမလေးအခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်တယ်။ ညီမလေးက သဘက်နဲ့ ရေစိုနေတဲ့ ဆံပင်တွေကို သုတ်နေတော့ ညီမလေး လက်ထဲက သဘက်ကို ယူလိုက်ပြီး ဆံပင်တွေကို ယုယကြင်နာစွာနဲ့ ကျနော် သုတ်ပေးနေလိုက်တယ်။
“ရပြီ ကိုကို ကျေးဇူးပါ”
လို့ ညီမလေးက ကျနော့်ကို ချစ်စရာ ဟန်ပန်လေးနဲ့ ပြောတယ်။ အူယားသွားပြီး ညီမလေး ပါးပြင်လေးကို တရွှတ်ရွှတ်နဲ့ နမ်းလိုက်တယ်။
“ကိုကို သိပ်ကဲမနေနဲ့နော်၊ အဖေ အောက်မှာရှိတယ်”
“အဖေက အခုလောက်ဆို အိပ်ပြီ ညီမလေးရဲ့”
“ဟွန်း ပြောလိုက်ချင်ဘူး”
ဆိုပြီး မိန်းမဝတ် တီရှပ်အပွလေးကို ညီမလေးဝတ်ကာ ထမီရင်လျားကို အောက်ဆွဲချပြီး ဝတ်လိုက်တယ်။
“အိမ်ရှေ့မှာ သွားထိုင်ရအောင်”
လို့ ပြောပြီး ညီမလေးလက်ကိုဆွဲကာ အိမ်ရှေ့ကို ခေါ်လာခဲ့တယ်။ သင်ဖြူးဖျာပေါ်မှာ ကျနော်တို့ ထိုင်လိုက်ကြတယ်။ ညီမလေး ပခုံးလေးကို ကျနော်ဖက်လိုက်တယ်။ ညီမလေးက ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲမှာ မျက်နှာလေး အပ်ထားတယ်။ ဆံပင်တွေကို လက်နဲ့ဖယ်လိုက်ပြီး ညီမလေးရဲ့ ဂုတ်သားဝင်းဝင်းလေးကို နမ်းကာ
“ကိုကိုချစ်တဲ့ ညီမလေး”
လို့ ပြောလိုက်တယ်။
“ချစ်တယ် ကိုကိုရယ်”
ညီမလေးက တီးတိုးလေး ပြောတယ်။ ကျနော်တို့ မောင်နှမနှစ်ယောက် အိမ်ရှေ့မှာ ချစ်စကားလေးတွေ ပြောနေကြတယ်။ ညီမလေး ကျောပြင်လေးကို ပွတ်နေလိုက်တယ်။ ညအိပ်ချိန်မို့ ညီမလေး ဘရာစီယာ မဝတ်ထားပါ။
“ယားတယ် ကိုကိုရာ ဘာတွေလုပ်မှန်းမသိ”
လို့ ညီမလေးက တီးတိုးလေး ပြောတယ်။ ကျနော့် လက်တဖက်က အင်္ကျီပေါ်ကနေ ဖွံ့ထွားစူဖြိုးလှတဲ့ ညီမလေးရဲ့ ရင်နှစ်မွှာကို ဆုပ်နယ်နေလိုက်တယ်။
“အားးးးး ဟင်းး”
ညီမလေး တီးတိုးလေး ငြီးတွားနေတယ်။ ညီမလေး လက်တစ်ဖက်ကို ကျနော့်လက်နဲ့ အုပ်ကိုင်ပြီး ကျနော့်လီးတံကြီးပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။ ညီမလေးက မျက်လေးဝိုင်းပြီး ကျနော့်ကိုကြည့်ကာ လီးတံကြီးကို ဆုပ်ထားတယ်။
“ဒီလိုလေး လုပ်ရတယ် ညီမလေးရဲ့”
လို့ပြောပြီး ဂွင်းထုတာ သင်ပေးလိုက်တယ်။ ညီမလေးက ကျနော့်လီးတံကြီးကို လက်လေးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ပုဆိုးပေါ်ကနေ ဂွင်းထုပေးနေတယ်။
“ဒုတ်ချောင်းကြီးကျနေတာပဲ ကိုကိုရယ် ခိခိ”
ညီမလေးက ပြောတယ်။ ညီမလေး မျက်နှာလေးကို ဆွဲမော့လိုက်ပြီး ကစ်ဆင်ရိုက်လိုက်တယ်။
“ကိုကို ချစ်တော့မယ်နော် ညီမလေး”
လို့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ
“အင်း ချစ်လေ ကိုကို”
လို့ပြောတယ်။
“တံခါးမကြီး သွားပိတ်လိုက်ဦးမယ်”
လို့ ပြောပြီး ကျနော် သွားပိတ်လိုက်တယ်။ အဖေက ညအိပ်ပြီဆို မနက်မှနိုးတာ။ ခါတိုင်းတော့ တံခါးမကြီးကို သိပ်မပိတ်။ အခုက ကျနော်နဲ့ ညီမလေး လိုးဆော်ကြမှာမို့ စိတ်ချရအောင် ဖြစ်ပါတယ်။ ညီမလေး ထိုင်နေရာနားကို လျှောက်လာပြီး ညီမလေးကို စွေ့ခနဲ ပွေ့ချီလိုက်တယ်။ ညီမလေးက ကျနော့်ကို ဖက်ထားတယ်။ ညီမလေးကို ပွေ့ချီပြီး အခန်းထဲ ခေါ်လာခဲ့တယ်။
အခန်းထဲရောက်တော့ ညီမလေးကို အိပ်ယာထက်မှာ ချပေးပြီး ညီမလေးဘေးမှာ ထိုင်လိုက်တယ်။ မီးလုံးအလင်းရောင်လေးအောက်မှာ ညီမလေးက နတ်သမီးလေးတမျှ လှပချောမွေ့နေတယ်။ သွေးကြောစိမ်းလေးများနဲ့ ယှက်ဖြာနေတဲ့ ညီမလေးရဲ့ လည်တိုင်ကျော့လေးကို ပြွတ်ခနဲ စုပ်နမ်းလိုက်တယ်။
“အိုးး အားးးးး ဟင်းး ဟင်းး”
ညီမလေးရဲ့ မိန်းမတီရှပ်အပွကို အပေါ်ကို လှန်တင်လိုက်တဲ့အခါ ဖွံ့ထွားစူဖြိုးလှတဲ့ ညီမလေးရဲ့ အပျိုစင်နို့နှစ်လုံးက ဖွေးခနဲ ပေါ်ထွက်လာတယ်။ ညနေက ဇရပ်ပျက်ထဲ မိုးတွေတဝေါဝေါ ရွာနေချိန်မို့ ညီမလေးရဲ့ အတွင်းပိုင်း အလှအပလေးများကို သေချာမကြည့်ရ။ အခုက ကိုယ့်အိမ် အခန်းထဲမှာဆိုတော့ ညီမလေးရဲ့ နို့နှစ်လုံးကို ကျနော် စိုက်ကြည့်နေမိတယ်။
“ဘာလို့ကြည့်နေတာလဲကွာ ကိုကိုကလဲ”
ဆိုပြီး ညီမလေးမျက်နှာလေး ရဲခနဲ ဖြစ်သွားပြီး ကျနော့်ကို လက်သီးဆုပ်လေးနဲ့ မနာအောင် ထုနေတယ်။ ညီမလေးရဲ့ အပျိုစင်နို့တစ်လုံးကို ကျနော် တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စို့လိုက်တယ်။ ထောင်မတ်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းပန်းရောင်လေးကို လက်နဲ့ ဖိချေလိုက်တယ်။
“အင်းး အားး ဟင်းး ဟင်းး”
ခဏအကြာ စို့လို့ပြီးတော့ မစို့ရသေးတဲ့ နို့တစ်လုံးကို ပြောင်းစို့လိုက်တယ်။ ညီမလေး တအားအားနဲ့ ဖီးတက်သံ တက်သံလေးနဲ့ ငြီးတွားနေတယ်။ အတန်ကြာစို့လို့ ပြီးတော့ အပြင်ပိုင်းညိုပေမယ့် အတွင်းပိုင်း ဖြူဖွေးကာ ချပ်ရပ်လျက်ရှိတဲ့ ညီမလေး ဗိုက်သားလေးကို လျှာနဲ့ယက်လိုက်တယ်။
“အားးးးး ကိုကိုရယ် ညီမလေး မနေတတ်ဘူးကွာ အဟင့် ဟင့်”
ဆိုပြီး ဖီးတက်သံလေးနဲ့ ရှိုက်သံလေးစွက်ကာ ပြောတယ်။ ထမီအထက်ဆင်စကိုဖြေပြီး ညီမလေးခါးအောက်ကို ကျနော် လက်လျှိုသွင်းကာ မလိုက်ပြီး ထမီကို ချွတ်လိုက်တယ်။ ညပိုင်းမို့ ပင်တီမဝတ်ထားတော့ မုန့်စိမ်းပေါင်းလို မောက်တက်ပြီး ဖောင်းမို့နေတဲ့ ညီမလေး စောက်ဖုတ်က ဘွားခနဲ ပေါ်ထွက်လာတယ်။ သွယ်လျတဲ့ ညီမလေးပေါင်ခွဆုံဆီ ကျနော် မျက်နှာအပ်လိုက်တဲ့အခါ
“ကိုကို မလုပ်နဲ့”
ဆိုပြီး ညီမလေးက တားတယ်။ ညီမလေးစကားကို မကြားဟန်ဆောင်ပြီး စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် လျှာနဲ့ ယက်လိုက်တယ်။
“အားးးးးးး အီးးးးးးး ဟီးးဟီးး ကိုကို ဟင့်”
ညီမလေး ငိုသံလေး ထွက်လာပြီး ကျနော့်ခေါင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားတယ်။ ညီမလေးရဲ့ ကာမရှေ့ပြေး စောက်ရည်ကြည်လေးတွေက စိမ့်ထွက်နေတယ်။ ပဲစေ့ခန့်ရှိ ညီမလေးရဲ့ ရသာဖူး စောက်စိပြူးပြူးလေးကို လျှာနဲ့ထိုးကလော်ပြီး ပါးစပ်ထည့်ကာ ဖူးခနဲ ဆွဲစုပ်လိုက်တယ်။
“အားးးးးးးး ရှီးးးးးးး”
ညီမလေး ဖင်ကြီးကြွပြီး ငြီးတွားနေတယ်။ တမိထဲဝမ်းက ဆင်းသက်လာတဲ့ ညီမလေး စောက်ဖုတ်ကို စေတနာ ရေစီးကမ်းပြိုရုံမက ကမ်းပါးပါ ကျိုးမတတ် ပြလပ် ပြလပ်နဲ့ ယက်ပေးနေလိုက်တယ်။
“အားးးးးး ကျွတ်စ် ရှီးး အိုးး အီးးးးးး”
ညီမလေး ငြီးတွားသံလေးများက တဖြေးဖြေး စိပ်လာပြီး ကျနော့်ခေါင်းကို ကျစ်နေအောင် ကိုင်ထားတယ်။
“အားးးးးးးးးးးးးး ဟင်းးးးးးး”
မန်တင်းမန်ချသံလေးနဲ့ ညီမလေး ခါးလေးကော့တက်သွားတယ်။ ညီမလေးရဲ့ စောက်ရည်များကို ကျနော် ဂွတ်ခနဲ မြိုချလိုက်တယ်။ ကျနော်ထပြီး ပုဆိုးချွတ်လိုက်တယ်။ ညီမလေး လက်ကိုဆွဲပြီး ထိုင်စေလိုက်တယ်။ ညီမလေးမျက်နှာရှေ့ကို လီးကြီးငေါ့ပေးပြီး
“ကိုကို့ကိုလည်း လုပ်ပေးဦးလေ”
လို့ ပြောလိုက်တယ်။ ကျနော့်လီးတံကြီးကို ညီမလေးက လက်လေးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး
“ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမှာလဲ ကိုကို၊ ပြောပြလေလို့”
ညီမလေးက ပြောတယ်။
“ခုနကလို ဂွင်းထုပြီး ပါးစပ်ထဲ ထည့်စုပ်ပေးလေ ညီမလေး”
လို့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ
“ဟုတ် ကိုကို”
ဆိုပြီး ဂွင်းထုပေးနေတယ်။ လဥနှစ်လုံးကို ညီမလေးက လက်ဝါးထဲ ထည့်လှိမ့်ပြီး
“ပျော့စိစိလေးနဲ့ ကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာ”
လို့ ပြောပြီး နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာကို ဖွင့်ဟလိုက်တယ်။ ကျနော့်လီးတံကြီးကို ညီမလေးပါးစပ်ထဲ ထည့်ပြီး ခေါင်းလေး ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ကာ လီးစုပ်ပေးနေတယ်။
“အားးးးးး ရှီးး ကျွတ်စ်”
“ကောင်းလိုက်တာ ညီမလေးရာ”
ညီမလေးဆံပင်တွေကို ဖွဖွလေး ဆွဲစုပ်ထားလိုက်တယ်။ ညီမလေးက သိပ်သင်ပြစရာမလို ပြောတာနဲ့ သဘောပေါက်လွယ်တယ်။ ကျနော့်လီးတံကြီးကို ရေခဲချောင်း စုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စုပ်ပေးနေတယ်။ ညီမအရင်းက လီးစုပ်ပေးနေတော့ အရှင်လတ်လတ်ကနေ နတ်ပြည်ရောက်သွားသလိုပါပဲဗျာ။ ကောင်းချက်ကတော့ စာတောင် ဘယ်လိုဖွဲ့ပြရမယ် မသိဘူး။ ညီမလေးကို မလိုးရပဲနဲ့ ပြီးသွားမှာစိုးလို့
“တော်ပြီ ညီမလေး”
လို့ ပြောပြီး ကျနော့်လီးတံကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ ညီမလေး သရေများနဲ့ ကျနော့်လီးတံကြီးက ရွှဲစိုပြီး တောင်မတ်ကာ လီးကြောတွေတောင် ထောင်ထနေတယ်။ ညီမလေးကို ပက်လက်အိပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တယ်။
“ကိုကို ဖြေးဖြေးလုပ်နော်၊ ညနေက ကိုကိုလုပ်တာ ညီမလေး အထဲက စပ်နေတယ်”
လို့ ညီမလေးက ပြောတယ်။
“အင်းပါ ညီမလေးရဲ့”
ကျနော် လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ညီမလေး စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ ညီမလေး စောက်ရည်များ စိုရွှဲနေပြီး လီးမှာလည်း ညီမလေးသရေများ ရွှဲနေတော့ ချောချောချူချူပဲ စောက်ခေါင်းထဲကို လီးတံကြီး ဝင်ရောက်သွားခဲ့တယ်။
“အားးးးးးး ကျွတ်စ်”
ညီမလေး တီရှပ်အပွကို အထက်ကို ပင့်တင်ပြီး နို့နှစ်လုံးကိုဆုပ်နယ်ကာ ပုံမှန်လေး အသွင်းအထုတ် လုပ်နေလိုက်တယ်။
“စွိ စွပ် ပလောက် ဖတ်”
“အားးးးးးး အီးးးးးး ဟားး အားးးးးးး”
ဖင်ကြီးကြွပြီး ညီမလေး တီးတိုးလေး ငြီးတွားနေတယ်။ အချက်သုံးဆယ်ကျော်လောက်ရောက်တော့
“ကိုကို ဆောင့်လုပ်တော့မယ်နော် ညီမလေး ရလား”
လို့ ခွင့်တောင်းလိုက်တော့
“အင်း ရတယ် ကိုကို”
ဆိုပြီး ညီမလေး ကပြောတယ်။ ညီမလေး စောက်ဖုတ်ထဲ လဥပါ ကျွံဝင်မတတ် ဆောင့်လိုးနေလိုက်တယ်။
“ဇွိ ပြွတ် စွပ် ပလောက် ဖတ်”
“အားးးးးးး ရှီးးးးးး အိုးး အားးးးးးး”
“ပွတ် ဖွတ် ဖတ်”
“အားးးးး အီးးးးးးးးးးး”
ကျနော့် ဒစ်ကားကားကြီးက ညီမလေးရဲ့ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားလေးတွေကို အဝင်အထွက် ပွတ်ဆွဲသွားတိုင်း ဖီးတက်သံလေးနဲ့ ညီမလေး ငြီးတွားနေတာ နားဝင်ချိုချက်ဗျာ။ ညီမလေးက မလုပ်တတ် လုပ်တတ်နဲ့ ကျနော့် ဆောင့်လိုးချက်များအတိုင်း စောက်ဖုတ်ကို ပင့်ပင့်တင်ပေးနေတယ်။ ညီမလေးရဲ့ ငြီးတွားသံလေးများက ဂီတသံစဉ်လေး တစ်ပုဒ်ကို ဖော်ကျူးနေသလို ဖြစ်နေတော့တယ်။
၇ မိနစ်လောက်ရောက်တော့ ကျနော်နဲ့ ညီမလေး ပြိုင်တူလိုပဲ ပြီးဆုံးခြင်း ကာမအထွတ်အထိတ်ကို ရောက်သွားခဲ့ကြတယ်။ ကျနော်တို့ အိပ်ယာထက်မှာ နားနေလိုက်ကြတယ်။ ကျနော့် လက်တစ်ဖက်ကို ညီမလေးခေါင်းအောက်ကို သွင်းလိုက်ပြီး ခေါင်းအုံးခိုင်းလိုက်တယ်။ ညီမလေးက ကျနော့်လက်မောင်းပေါ် ခေါင်းလေးအုံးထားတယ်။
“မန္တလေးမှာ သွားမလုပ်နဲ့တော့နော် ညီမလေး၊ ကိုကိုနဲ့ ဒီမှာအတူတူနေ”
လို့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ
“ပြန်မသွားတော့ပါဘူး ကိုကို့ကို မခွဲနိုင်ဘူး”
လို့ ညီမလေးက ပြောတယ်။ ခဏကြာတော့ ညီမလေးနို့ကို စို့လိုက်တယ်။
“ကိုကိုက ကလေးကျနေတာပဲ နို့မပြတ်သေးဘူး”
လို့ ညီမလေးက ပြောတယ်။ ကျနော် နို့စို့စို့နေတုန်း ညီမလေး လက်လေးက ကျနော့်လီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးနေတယ်။
“ကိုကို့ဟာကြီးက လွန်တယ်၊ မာတောင်နေတာပဲ၊ သူသိပ်အားကောင်းတာပဲ”
လို့ ညီမလေးက ဂွင်းထုနေရာက ကျနော့်ကို ပြောတယ်။
“ညီမလေးကို ချစ်ချင်လို့ ကိုကို့လီးကြီးက မာတောင်နေတာပေါ့”
“ကိုကိုကလဲကွယ် ယုတ်ပတ်တယ်”
လို့ ညီမလေးက နှုတ်ခမ်းလေးစူပြီး ပြောတယ်။ ညီမလေးအင်္ကျီကို ကျနော် ချွတ်လိုက်တယ်။ ညီမလေးကလည်း အားကျမခံ ကျနော့်အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်တယ်။
“ညီမလေး လေးဘက်ကုန်းပေး နောက်က လုပ်ချင်လို့”
ကျနော်ပြောတော့ ကျနော့်အလိုကျ တဖက်လှည့်ပြီး လက်ထောက်ကာ ကုန်းပေးထားတယ်။ ညီမလေးနောက်မှာ မုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကြားက ညီမလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ပြူပြူလေးကို ကုန်းယက်လိုက်တယ်။
“အားးးးးးး အီးးးးးးးးးး”
ခဏအကြာ ယက်လို့ပြီးတော့ ယက်ရာက တော်လိုက်ပြီး ညီမလေးခါးလေးကို လက်နဲ့ ဖိချလိုက်တယ်။ ကားစွင့်တဲ့ ညီမလေးရဲ့ အိုးကြီးက အပေါ်ထောင်တက်သွားတယ်။
“ညီမလေး အိုးကြီးက အယ်နေတာပဲ၊ ကိုကို လိုးတော့မယ်”
“အိုး ကိုကိုရယ်၊ ကို့ညီမလေးကို အဲလိုပြောရလား အဟင့်”
ဆိုပြီး ခရာတာတာလေး ညီမလေးက လှည့်ပြောတယ်။ ကျနော့်မျက်စိထဲမှာ ဆက်ဆီမော်ဒယ်တွေထက်ကို ညီမလေးက ပိုပြီးဆွဲဆောင်မှု ရှိတယ်လို့ ထင်မိတယ်။ ညီမလေး မျက်နှာလေးကို ကိုင်ပြီး ခုနက ညီမလေးစောက်ဖုတ်ကို ယက်ထားတဲ့ ပါးစပ်နဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို တေ့ပြီး ကစ်ဆင်ရိုက်လိုက်တယ်။
“ပြွတ်စ်”
လီးတံကြီးကို လက်ကဆုပ်ကိုင်ကာ ဖင်လုံးနှစ်လုံးကြားက ရွှဲစိုပြောင်လက်နေတဲ့ ညီမလေး စောက်ဖုတ်ပြူပြူလေး အဝမှာ တေ့ပြီး သွင်းလိုက်သည်။
“ဇွိ ပြွတ် ဖတ်”
“အိုးး အားးးးးးး”
ညီမလေးရဲ့ သေးကျဉ်တဲ့ ထွာဆိုင်ခါးလေးကို လက်နဲ့ အုပ်ကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုးနေလိုက်တယ်။
“ဖလွှတ် စွိ ဖြလစ် ဖတ်”
“အားးးးးးးးး အီးးးးးးးး အားးးးးး”
ညီမလေး ဖင်ကြီးရမ်းပြီး ငြီးတွားနေတယ်။ ညီမလေး ဖင်လုံးကြီး ခွက်ဝင်တဲ့အထိ တဖုံးဖုံး တဖတ်ဖတ်နဲ့ ညီမလေးစောက်ဖုတ်ကို ဆောင့်လိုးနေတာ အသားချင်း ရိုက်ခတ်သံ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်ထွက်သံများက မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် ပေါ်ထွက်လို့နေတော့တယ်။ အချက် ၆၀ ကျော်လောက် ရောက်တော့
“အားးးးးးးးးးးးးးးးးးး”
ငြီးတွားပြီး ငါးရံ့ပြာလူးသလို ထိုးထိုးထွန့်ထွန့်ဖြစ်ကာ ညီမလေးကိုယ်လေး ဇတ်ခနဲ ဇတ်ခနဲ တုန်ခါပြီး ပြီးဆုံးခြင်းကို ရောက်သွားတယ်။ ဒီအချီမှာတော့ ကျနော် မပြီးသေးပါ။ ကားစွင့်တဲ့ ညီမလေးရဲ့ ဖင်သားစိုင် အိအိကြီးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်ပြီး တစ်ချက်ချင်း ပုံမှန်လေး လိုးနေလိုက်တယ်။
၂ မိနစ်လောက် ရောက်တော့ ညီမလေး တအားအား တအီးအီးနဲ့ ငြီးတွားနေတယ်။ ကျနော်လည်း ပြီးချင်လာလို့ အရှိန်မြှင့်တင်ပြီး ညီမလေး စောက်ဖုတ်ထဲက မီးပွင့်ထွက်မတတ် မနားတမ်း ဒလစပ် ဇယ်ဆတ်သလို ဆောင့်လိုးနေလိုက်တယ်။
“ဖလွှတ် ဇွိ ပြွတ် ဖတ်”
“အားးးးးးး ဟားး အီးး အိုးး အားးးးးးးး”
ခဏကြာတော့ ကျနော့်သုတ်ရည်များကို ညီမလေး သားအိမ်နံရံများဆီ ဒလဟော ပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ ကျနော်နဲ့ မတိမ်းမယိမ်းပဲ ညီမလေး တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ခါပြီး နောက်တစ်ကြိမ် ပြီးဆုံးခြင်းကို ထပ်ရောက်သွားခဲ့တယ်။ ကျနော်နဲ့ ညီမလေး တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဖက်ထားလိုက်ကြတယ်။
“ဘယ်တော့မှ မခွဲဘူးနော် ညီမလေး”
“ဘယ်တော့မှ မခွဲဘူး ကိုကို”
“ကိုကိုချစ်တဲ့ ညီမလေး”
“တူတူပဲ ညီမလေးလည်း ကိုကို့ကို ချစ်တယ်”
ပြီးပါပြီ။
