ပန်းကောင်း အညွန့်ချိုး

ပနးကောငး အညန့ခိုး

သ မီးလေးအရယရောကလာတော့ မကေသီတစယောကစိတတေပူလာ ရပီ။ခုခေတကလေးတေကကဲမကဲ ဆကစ ကိစကိုထမငးစားရေသောက လုပသလိုဖစနေပီ။အခိနပိုငးနင့ ငားတဲ့ဟိုတယတေကလဲပေါမပေါ ဆိုသလို အနလိုငးပေါမာတငခိနး ဆိုနေကတာ။တယလီဖုနးဆငးကဒတေကလဲပေါမပေါ။လူမု့ဆိုရယဖေ့ဘတ တေသုံးနေကတော့ ခုခေတကလေး တေထိနးခုပရတာမလယတော့ပါ ဘူးလေ။ ကိုယတေခေတတုနးကနဲ့မတူဘူး။ တစခုခုဆိုရငအငတာနကပေါရောကသားပီ။ အဲဒီခါမအိမကလူတေသိပီးအရကတကဲအကိုးနဲတေဖစရရတော့တယ ။တေးနေတုနးရိသေးတယ သမီးလေးကစကပအတိုအပတနဲ့ မကနာမိတကပလိမးပီးအိမပေါက ဆငးလာတော့ “သမီး ညညးဘယသားမလို့တုနး” “သူငယခငးနဲ့ခိနးထားလို့မာမီ’ “ဘယကသူငယခငးလဲသမီး” “မာမီကလဲအပငတစခါသားရင စစလားမေးလားနင့သမီးအသက ဆယ့ရစနစပည့နေပီ” “ဟဲ့နင့ဟာနငဆယ့ရစနစမကလို့ ရစဆယပဲဖစဖစနငဟာငါ့သမီးပဲ” “မာမီ့သမီးမာမီသမီးပေါ့ဒါပေမယ့ နေရာတိုငးတော့သမီးကိုမခုပခယ ပါနင့မာမီ” “ငါခုပခယနေတာမဟုတဘူး၊ မသူတောတေနဲ့တေ့မာစိုးလို့ဟေ့” “သမီးမာလဲစဉးစားတတတဲ့ဦးနောကရိတယမာမီ” “အေးနငတို့ဦးနောကနင့မကလုံးက မကတောငမေးတဆုံးတောငကည့ တာမဟုတဘူး၊လူဆိုတာရေ့ဘာဖစမယဆိုတာမသိနိုငဘူး” “မာမီ ဓာတပားဟောငးတေလာဖင့မနေနဲ့တော့၊မိနးကလေးဆိုတာဗိုငးကောငးကောကဖိနေရမယ၊ ကိုယ့ဘဝကိုထိနးသိမးစောင့ရောကရမယ၊ ဒါတေပဲပောမာမဟုတလား၊ တောပါပီသမီးအာ့တေကိုနားရညဝ နေပီ” ပောရငးဆိုရငးထကသားသော သမီးကိုကည့ရငးသကပငးခ လိုကမိသည။

ဒေါကေသီတစယောကဝဋလညခငးပေလားမသိပေ၊မိမိ အပိုဘဝတုနးကလဲမေ့မေ့စကား နားမထောငခဲ့လို့အိမထောငကမ စိတဆငးရဲမု့တေကိုခါးစညးခံနေရ တော့သည။ဘယသူမပုမိမိမု့ပါ။မိမိဘာသာကိတမိတခံစားရငးနောင တတေရပီးသမီးလေးကိုမိမိကဲ့သို့ မဖစလိုတော့ပေ။ထို့ကောင့သမီး လေးအားထိနးခုပခဲ့ရာမသမီးမ မိမိအားအမငမားအထငမားတေ ဖစရတော့သည။တကယတော့မိမိအမားကိုမိမိခစသောလငမလဲ၍ မညသူ့ကိုမမပောပခဲ့ပေ။ ငယရယစဉကကုံဆုံခဲ့ဖူးသောဖစရပတစခုကကေ့ဘဝကိုယခုခိမး ခောကနေဆဲပငဖစပီးထိုအတေး မားဝငလာပါကငါအမားကီးတစခုပုလုပမိလေခငးဟုတေးမိသည။ ထိုအမားမိုးကိုသမီးလေးကိုထိုသို့မဆုံတေ့စေ လိုပါ။တေးမိရငးငယကအကောငး တစေ့တစောငးပေါလာရတော့ သည။ ကေသီ တကသိုလစ တကတဲ့နစမာပဲသငာမေဂာက ဒုတိယနစသမားဖစတဲ့ကောစာ ရဲမင့ကိုတေ့ခဲ့တယ။အသားဖူပီးအရပရညတယ။ဆံပငပုခုံးထောက နင့လိုကဖကတဲ့ကောစာရဲမင့ကို တေတဲ့အခါမာတော့ရငခုနသံဆိုတာ ကိုစတငခဲ့မိတယ။စတေ့ပီးနောက ပိုငးမာပဲစာသငခနးရေ့တဝဲဝဲလည နေတဲ့ကောစာကောင့ရေစနညို ဘာလိုလို့ဝဲမနးသိနေကပီလေ။ ကေသီကိုယတိုငကသဘောကတာ ကောင့သူငယခငးတေကောငးမု့နဲ့ ကောစာနင့ကေသီရညးစားဖစက လေသညပေါ့။ခစစခငစကငနာစ မာမိုးမမငလေမမငအခစနဲ့အခစ ရူးခဲ့ရသူကကေသီ၊ဘဝမာပထမဆုံး ခစခဲ့ဖူးတဲ့အခစဦးဆိုတော့လဲ ကောစာမလဲပီးမညသူ့ကိုမခစနိုငတော့မညဟုမထငပေ။ကောစာသာ အခစ၊ကောစာသာဘဝဟုထငမတခဲ့လေတော့ကောစာပောသမသာ အဟုတထငခဲ့သည။မိဘပောတာကိုပငအကောငးမထငနိုငလောက အောငအခစဆိပတို့မနခဲ့သည။

ကောစာ၏အပုအစုအယုအယတို့ မာရစမူးခဲ့သည။ကောစာပောသမနားဝငခဲ့သည။ လူလစတို့သောနေ ရာတို့သညကေသီနဲ့ကောစာတို့၏ ခစဗိမာန။နစဦးသားတေ့သည့အခိနတို့သညကညနူးစရာအတိ။ ရငခုနခငးတို့နင့အတူခစစိတတို့မန ခဲ့သည။ကောစာကခနာကိုယခငး ထိတေ့ခငး၌အားမရပေ။ကေသီလညးထိုနညးတူစာပင။ လူသူကငးမဲ့ပီးဆိပကယရာအရပသည ခစသူစုံတဲတို့၏စိတကိုကာမတဏာကီးစိုးလေသည။နုတခမး ခငးနမးရုပခငးနို့ကိုငခငးအစရိ သညတို့ကိုလုပကသောလညးလူမိမညစိုး၍လတလပစာလုပ၍မရပေ ။ကောစာစိတတို့မခင့မရဲဖစသလိုကေသီလညးထိုနညးတူစာပငဖစခဲ့သည။ထိုသို့သောကာမအရာတို့၌ သေသီရစမူး၍လာသည။ တနေ့တော့ “ကေ” “ဟင ဘာလဲကိုကို” “ဒီနေ့ကောငးလစပီးအပငသား ရအောင” “ဘယသားမလို့လဲကိုကို” “နားအေးပါးအေးရိတဲ့နေရာကိုပေါ့” “ဟငကိုကိုကဘယသားခငလို့” “ဟိုတယသားမလားလို့” “ဟာ ကိုကိုကလဲရကစရာကီး၊လူ တေမငမယကာ” “လူမမငတဲ့နေရာကိုသားမာပေါ့” “ကေကောကတယကိုကို” “ဘာကောကစရာရိလို့ကေရာ” “ကေတစခုခုဖစမာစိုးတာ” “ကေကလဲကိုကိုစီစဉပီးသားပါကေ”ဟင” “ကေနင့အပငမာတေ့ရမယ့အရေး ကိုကိုအမားကီးစဉးစားပီးစီစဉ ထားတာ” “ဟာကာ ကေသီမသားရဲဘူး” “ကေ ကိုကို့ကိုခစတယမဟုတလား” “ခစတာပေါ့ကိုကို” “ကိုကို့ကိုခစရငကိုကိုပောတာနား ထောငလေ” “ဟုတကဲ့ပါကိုကိုရယ” ကေသီနားလညပါသည။ဟိုတယ သို့ခေါပီးကေအားကိုကိုစိတအလိုကကေနေပေးရလိမ့မည။ဤခန ဖင့ကေသီ၏အပိုစငဘဝကုနဆုံးရပေမညကိုတေးမိသည။

သို့သော ကေသီခစသောကိုကိုနဲ့လညးနေ ခငသည။စိုးရိမစိတကိုခစစိတနင့ ကာမစိတကလမးမိုးသားခဲ့သည။ ဤသို့နင့ကိုကိုခေါရာဟိုတယသို့ ကေသီလိုကပါခဲ့တော့သည။ ခေါတယဆိုတော့လဲကေသိ နေပါပီ။မလိုကခငလဲခစသူ့အလိုကလိုကခဲ့ရပီပေါ့လေ။ ဟိုတယရောကရငကိုကိုကကေ့ကို နမးတော့တယ။ကေလဲရငခုနတယ။ “ကေအဝတတေခတလိုကရအောင””ကိုကိုကလဲရကစရာကီး” “ကေကလဲပနရငအဝတတေကေ ပီးကေ့မိဘတေရိပမိမယ” “ဟုတကဲ့ပါကိုကို” ကေ့ကို ကိုကိုကအဝတတေကူခတ ပေးတယ။အဝတတေခတလိုကပီး ကေကကေ့ရဲ့ရငသားနင့ပိပိကို လကနင့ကယလိုကသေးတယ။ ကိုကိုလညးအဝတတေခတတော့ သူ့လီးကီးပေါငကားမာတရမးရမးနဲ့မို့ကေမာကည့ပီးရငတထိတ ထိတနဲ့ဖစသားကာရငဖိုသလိုဖစ သားရကာဒီလီးကီးနဲ့မိမိမာ အလိုးခံရတော့မည့အရေးတေးကာစိတထဲတမိုးဖစသားရပနတော့တယ။ “လလိုကတာကေရာ၊ကေနို့လေးက ဝိုငးပီးတငးရငးနေတာပဲကာ” ကေ့လကကိုဖယပီးဒီလိုပောတော့ ကေကညနူးမိတယ။ “”ဒီလကကလေးကိုပါဖယပေးပါဦး ကေရာကိုကိုအရမးကည့ခငနေပီ” ပိပိကိုကယထားတဲ့လကကိုဖယပနတယ။ “ဟာ အရမးကိုလလိုကတာကာ၊ ဖောငးပီးဖူဖေးနေတာပဲ” ဒီလိုပောတော့လဲစိတတေကလာသလိုခံစားမိတယ” “ဟာကာ ကိုကို ကေရကတယကာ” ကေကပောပီးနို့နင့အဖုတကို လကဖင့ကာလိုကပနတယ။ “အရမးခစတယကေ” ဒီလိုအခိနမာဒီစကားမိုးကားရ တာစိတကိုပိုပီးရဲတငးသားသလို မိုးဖစရတယ။

ကိုကိုကကေ့လကတေကိုဖယပီး ကေ့နို့ကိုတပတပတစို့တယ။ “ပတ ပတ ပတ” “,အို့! အာ့ အငးဟငးးးဟငးး” နို့စို့ပေးပုံကအရငကလိုမ ဟုတပနပါဘူး။လတလတလပ လပစို့ရလို့လားမသိဘူး။ကိုကိုကနို့အုံတစခုလုံးငုံစုပလိုက၊ကလေးနို့စို့သလိုစို့လိုက၊နို့သီးခေါငးထိပဖား လေးတေကိုလာနင့ယကလိုကနဲ့ လုပပေးနေတယ။အစကတညးကဒီအနေအထားကိုမောမနးထားပီး ရငခုနနေသူမို့စိတလာပီးထောင ထနေတဲ့နို့သီးခေါငးလေးဟာ၊ကိမးသားလိုကကောငးလိုကနဲ့ရသနစ မိုးကိုပေးနေတယ။ကာမစိတကတဖေးဖေးတိုးလာတာမို့ကေအလိုအ လောကညညးမိတော့တယ။ “အငး ဟငးးဟငးးး” ကေမာအလိုအလောကညညး သံတေထကလာတယ။ပိပိထဲကလဲ ယားယံလာခဲ့တယ။ပိပိကပိုပီး ဖောငးကလာသေသလားထငမိ တယ။ ကိုကိုကောစာကနို့စို့ရငး ပငပိပိကိုပတပနတယ။မအော ညညးမိအောငထိနးသောလညး ထိနးသိမးမရပေ။ညညးသံတို့စိပ လာသည။နို့စို့ပေးပီးကိုကိုက အောကသို့ထပမံလောခပီးဆီး ခုံနေရာကိုနမးလိုကသည။ထိုသို့ပုလုပတဲ့အခါကိုကိုတစယောကဘာ လုပတော့မညကိုတေးမိပီးကေ့မာတကိုယလုံးကကသီးနေးထလာပန သည။ကေတားခိနမရလိုကပေကိုကိုကကေ့အဖုတကိုကိုမကနာ အပနေပီးပိပိအကဲကောငးထဲကိုပူနေးနေးလာကပတဆဲသားခေ သည။ “အားးး ရီး ကိုကိုမလုပပါနဲ့ အိုး” လူတကိုယလုံးတုနတကသားသလိုခံစားလိုကရသည။

အကဲကောငးထဲ လာကတိုးဝငလာပီးကလောသား ပနသည။ “အာ့ အာ့ ကိုကိုကေ ငရဲကီးပါ့မယ၊ပီးတော့ ကေပနမလုပနိူငဘူးနော” အစေ့ကိုတပတပတစုပလိုက။ ကလောလိုကပိပိအခေါငးထဲလာထိုးထည့ပီးမေလိုကမို့ကေမာခါးကအိပရာပေါမထိပဲလေထဲမောကနေသည။ ပိပိထဲမအရညတို့လဲတစိမ့စိမ့ထက ကလာပီးအိပရာခငးစကိုသာလကနစဖကနင့တငးတငးဆုပကိုငညညး မိတော့သည။တောင့ထားရသဖင့ ဗိုကကောတေလဲတငးလာသည။ “အားးကိုကိုတောပီကေလေ မခံနိုငတော့ဘူး” “ကေ” “ဟင” “ကိုကို့ကိုလဲစုပပေးပါလား” “ဟင့အငးကေ မစုပရဲဘူးကိုကို”” “စုပကည့ပါလားကေရာ” မစုပဘူးဆိုတော့ကိုကိုကကေပါး စပထဲလီးအတငးထည့တယ။ ကိုကိုရဲ့လီးကိုပါးစပထဲဝငမလာ ရအောငငငးဆနပီးအိပရာကလူးလဲထလိုကပီးထိုငလိုကသည။ “မလုပနဲ့ကိုကို ကေအနထက လိမ့မယ၊နောကမလုပပေးမယနောကိုကို” “အငးပါနောကတစခါဆိုရငကိုကို့ကိုပနလုပပေးနော” “ဟုတကဲ့ကိုကို” “ဒါဆိုကိုကိုလုပတော့မယနော” “အငး” ကိုကိုကပကလကကလေးအိပနေတဲ့ကေ့တငပါးအောကကိုခေါငးအုံးတစလုံးယူပီးခုလိုက တော့ကေ့ဖငကအပေါကိုမောကတကသားခိနမာကိုကိုကကကေ့ ပေါငကိုမတငလိုကတယ။ ကေကအလိုကတသိကပေးလိုကတယ။ကေ့ပေါငကိုမတငပီးတဲ့အခါ “ကေ့ခေခငးဝတကိုလမးဆဲပေး” ကေလဲမိမိခေခငးဝတနစဘကကို လမးဆဲလိုကတယ။ထိုအခါကိုကိုကကေ့ရဲ့ပေါငကားထဲဝငပီး တောငနေတဲ့လီးကီးနင့ခောအဖုတအဝကိုတေ့ပီးဖေးဖေးခငး ဖိသငးလိုကတယ “ဗစ ဗစ ” “အာ့!ဖေးဖေး ကိုကို” စောကရညနင့ခောနေတဲ့အဖုတထဲကို လီးကအိကနဲဝငသားတယ။လီးတဝကလောကကမတငးပီးနာလာတယ။

“အရမးနာတယကိုကို” “ကိုကိုဖေးဖေးခငးလုပပါ့မယ” “ဟုတ” နာလနးလို့မကနာရုံ့မဲ့ပီးသာပော လိုကရတယ။ ကိုကိုကလီးကိုဆကမသငးသေးပဲ ပိပိထဲစိမထားပီးကေ့နုတခမးကကိုလာနမးတယ။ ပိပိထဲစိမထားတဲ့လီး ကီးကောင့ကေ့မာစိတထဲတမိုး ကီးဖစနေတယ။ကိုကိုကနမးတော့ကေလဲပနနမးတယ။နုတခမးကိုစုပနမးပီးလီးကိုမကတစေဘဲကေ့နို့ကို တပတပတစို့ပနတယ။နို့စို့ပေးတော့နာကငတာတေတောငပောက ပီးကာမစိတတေပနဖစလာတော့ကေလဲညညးမိတယ။ ကေညညးသံ ကားရပီးနောကမာတော့ကိုကိုကလီးကိုရေ့သို့တိုးပီးဖိသငးလိုက တော့ “ဖစဗစ ဖောက” “အာ့! အိုးးးအာ့လာ့လာ့” တခကဆိုတခကဆေိုသလောက မကရညမားကလောကအောငပင နားသားတဲ့ကေအောမိလိုကတယ “အားးကဲပဲသားပီ အိုး နာလိုကတာကိုကို” “ဘာမမဖစပါဘူးကေ၊အမေးလေး ပေါကသားတာပါ” တကယ့ကိုနာကငမု့ကိုခံစားလိုကရ တဲ့ကေသညးခံနေလိုကတယ။ ထိုနောကတော့ကိုကိုကတဖတဖတ မညအောငလိုးတော့တယ “ဖတ! ဖတ ဖတ ဖနးဖနး” “အာ့ အိုးးအငးဟငးးးဟငးး” ကေအဖုတကို လိုးဆောင့တဲ့အခိနခနလေးအတငးမာပဲကေ့စိတတေထနလာတယ တစခါမမခံစားဖူးတဲ့အထိအတေ့တမိုးကိုခံစားရပီးကေမာအော ညညးသံလေးထကမိတော့တယ။ကိုကိုလီးဒစကားကားကီးကမိုပင့ ကီးလိုဖစပီးအစေ့ကိုပတကာဆဲသားတယ။

အဝငအထက တိုငးနာသလိုကောငးသလိုနဲ့မို့ အရမးကိုဖီလးဖစပီးညညးမိတော့ တယ။ “ဖတ! ဖနး!ဖနး !ဖနး ” “အာ့!အိုး! ရီးရီးးးရီးးး” ဆီးခုံခငးရိုကသံနင့ကေရဲ့အော ညညးသံတေထကလာတယ။ “ကေကိုကိုလုပကောငးရဲ့လား” “အာ ကိုကို အာ့ရီးးရီးး” “ဖတဖတ ဖနးးဖနးးဖနးး” ခေခငးဝတနစဘကကိုကိုငပီး မကလုံးစုံမိတကာကေမာ ကိုကိုရဲ့ဆောင့လိုး ခကတေကိုခံစားရတော့တယ။ ကာမအရသာကိုကောငးလိုကနာ လိုကခံစားနေရတယ။စိတထဲကတမိုးဖစလာတာကောင့ကိုကို့ကိုဖက ထားလိုကမိတယ။ “ကေပုံစံပောငးလိုးရအောငနော” “အငးကိုကိုလိုခငသလိုပောလေကေပောငးပေးမယ” “ကုနးပေးနော ကေ” “ဟုတကိုကို ကေပကလကအိပနေရာကထပီး ကုနးပေးလိုကတယ။ကေကဖင ကုနးပေးတာကပထမဆုံးဆိုတော့ ကိုကိုလိုခငတဲ့ပုံစံမရတာကောင့ ပုံစံကအောငကိုကိုကပဲပုပငပီး ကေ့ပိပိဝကိုတေ့ကာလီးကိုကိုင သငးလိုကတယ “ဗစ ဗစ ဗိ” “အာ့!ကိုကို နာတယ.ဖေးဖေးလုပပါ” လီးကိုတဆုံးအထိသငးပီးကေရဲ့ ခါးကိုလမးဆဲပီးတဖနးဖနးမည အောငလိုးလိုကတော့တယ။ကေရဲ့ လုံးကစကစခါးလေးကိုကိုငပီးလိုးတာမို့ကိုကို့စိတတေထနနေလို့လားမသိဘူးမနမနလေးဆောင့လိုး တော့ကေ့မာရေ့ကိုလဲမသားရ အောငထိနးထားရတယ။ကပတညးပိပိလေးကိုကိုကိုရဲ့လီးကထိုးခဲပီး ဝငလာတယ။ “ဘတ ဖတ ဖနးဖနးဖနးး” “အာ့အိုးးရီးးရီးးး” ပုံစံပောငးပီးလော့သားတဲ့ကာမ စိတကကေ့ကိုတဖနပနတက လာစေတယ။ ဒီအကိမကတော့ဝငခက တိုငးထိစေတယ။

သားအိမနားအထိကိုရောကနေတာကောင့ပိုပီးအရပပုတဲ့ကေအတကအောင့လာတယ။ “ဖတ ဖနးးဖနးးဖနးး” “အာ့ရီးးရီးးးအိုးး နာတယကိုကို” ကိုကိုကလဲအပိုစစစစလေးကေ့ကိုကိုအပီအပငလိုးရတာကောင့ကပ ထုပနေတာမို့ခော့လိုးတယဆိုပေ မယ့ပီးခငသလိုဖစနေ တာကောင့ “ကိုကိုပီးတော့မယ ကေ” “ဖတ ဖနး ဖနးးဘတ ဘတ ဖနး” “အာ့ရီးးရီးးးအားပီးပီ အိုးး” ကေလဲကာမဆကဆံဖူးတာဒီတကိမထဲဆိုဆိုသလောက အရသာထူးထူးဆနးဆနးကိုခံစားလိုကပီးပိပိထဲကအရညတေစိမ့ထကသားသလိုခံစားရတယ။ တကိုယလုံးလညးတုနယငကာဆငးသားပီးပါးစပထဲက အီးကနဲအသံထကသားတော့တယ။ ပူနေးနေးသုတတေကေအဖုတထဲ ဝငလာတော့ကိုကို့လီးကသုတရညတေ ဝငသားမနးသိတော့လန့သားမိတယ။ကေလဲမောပနးသ လိုဖစပီးအားကုနသားသလိုခံစားလိုကရပီးကုတငပေါမောကကကာခနမိနးနေပေမယ့ကိုကိုကတော့ အမောဖေပီးကေ့ကိုဖကထားတယလေ။ “ကေ ကောငးလား” ကေကောငးတယလို့တော့မဖေရဲပါဘူး။နောကတကိမထပလုပမာလဲ စိုးရိမတယ။ပိပိလေးကကိမးစပ နာကငနေတာကောင့ “အရမးနာတယကိုကို၊ကိမးစပနေတာပဲကေ့ဟာလေးတော့ကဲပဲသား ပီလားမသိတော့ဘူး” “မကဲပါဘူးကေရယ၊အပိုစစစစ လေးမိုပထမအကိမကဒီလိုပဲတဲ့၊ နောကအကိမဆိုရငနာတာပောက ပီးဖီးလတေရိတော့မာ” “နောကတကိမမလုပရဲတော့ဘူး၊ခု တောငအရမးနာနေပီ” “အငး ခုနောကထပမလုပတော့ဘူး လေ၊နောကတပတလောကမလုပ မာ” “မလာတော့ဘူးကာ” “ကေကလဲကာ” “ကေဗိုကကီးရငဘယလိုလုပမာလဲ၊ဖေဖေသတလိမ့မယ” “ကေဗိုကမကီးအောငကိုကိုဆေး တိုကမာပေါ့” “အဲဆေးတေကကာရငမကောငး ဘူးပောကတယကိုကို” “ဥပါဒမရိလိုထုတထားတဲ့ဆေးတေပါကေရာ” “အငးပါကိုကို” ထို့နေ့ကကေ့ကိုဆေးတိုကပီး ကေအိမပနခဲ့တယ၊ပိပိတစခုလုံး ကိမးစပနေပီးဟနမပကအောင မနဲထိနးနေရတယ။

အိမကရိပမိမာတော့ကေကောကတယတယလေ။ နစရကသုံးရကလောကဒဏခံလိုကရပီးနောကမာတော့သကသာသား တယ။ကိုကိုနဲ့လိငဆကဆံမု့မလုပ ရဲလောကအောငကောကသားပေမယ့ကိုကိုနဲ့တေ့တော့လညးရငခုန မိပနတယ။ကိုကိုရဲ့လုံ့ဆောမု့ ကောင့ကာမစိတကတဖနဖစလာ ပနရော။ဒီလိုနဲ့နောကတကိမကိုကိုနဲ့ဟိုတယကိုလိုကမိပနတယ။ ဒုတိယအကိမမာတော့ပထမကိမတုနးကလိုကောကရံခငးမရိတော့ပဲ ပိုမိုရဲတငးသလိုဖစလာပီးကေကကိုကို့လီးကီးကိုငုံစုပတတခဲ့တယ။ ကိုကို့ရဲ့စုပယကမု့မာလဲသာယာ တတခဲ့ပီ။။ပုံစံမိုးစုံအောငလဲ လုပတတလာခဲ့တယ။ ကိုကိုကလညးကေ့ကိုမတတပရပ ပီးအောကမပင့တငကာလိုးခငး ကေအားအပေါမနေစေပီးလိုးခိုငး ခငးစသည့အကကမားဖင့စုံစိနေ အောငလိုးပေးလိုကသည။ ဒုတိယအကိမမသည ရညစားသကတမးတနစကောလာ သညအထိတလတကိမအနညးဆုံး ကာမဆကဆံခဲ့ကသည ။ကောငးလစပီးအပငကိုခနခနထကသဖင့ကေမိဘမားကသံသယဝငလာသည ။ကေအားကောငးအထိလိုကလံ ကည့ရူ့တတလာသည။ထိုအခါကေတို့သမီးရညးစားကအပငမထကပဲ ကောငးမာပဲကောငးတကနေရ သည။မားမကာမီမာပငကိုကိုတစ ယောကသူလိုသညကိုမရ၍စိတဆိုး လာသည။ကေအမိုးမိုးတောငး ပနသည့ကားမပငကိုကိုတစ ယောကကေဆီအလာကဲသလိုခေလမးတို့တခားတစယောကဆီလမး တော့သည။

ကိုကိုကောစာတစ တစယောကအခားသောမိနးက လေးနင့ပေါတငတဲလာသညနင့ ထိပတိုးရာ “ကိုကိုဘယလိုလုပလိုကတာလဲကိုကို” “ကေ ငါ့ကိုဖတလိုကတော့၊နင့နဲ့ငါ ဘာမပတသကစရာမလိုတော့ဘူး” “ဘယလိုကိုကို ဒီလိုလယလယနဲ့ ပတလို့ရလို့လား” “ဘာလို့မရ ရမာလဲ၊ငါလဲငါတကယ ခစတဲ့သူနဲ့တေ့နေပီ၊သူနဲ့ပဲလက ထပမာ၊ငါ့မိဘတေလဲသဘောတူ တယ” “ဘာ ! နငနမခငးကိုယခငးမစာဘူး” “ဘာလဲဟာနငလဲစိတပါလို့ဖစတာ နငသဘောမတူရငငါဘာမလုပလို့မရတာပဲ” “ဘာပောတယ နင နင သိပရကစကတာပဲ” ပောရငးကောစာတစယောက ထကသားလေတော့သည။ ဖုနးအကိမကိမဆကသော လညးမရသဖင့ကေမာကိုကောစာ အားစိတနာပီးကနခဲ့တော့သည။ စိတနာသောလညးအရကနဲ့ဂုဏ သိကာကိုငဲ့ရ၍တုန့ပနခငးမာမ တတနိုငခဲ့ပေ။မိနးကလေးတစ ယောကအတကပထမဆုံးအခစ မာကေတစယောကကဆုံးခဲ့ရသည ။နောကထပခစရမည့သူကိုပငတေ့နိုငတော့မညဟုပငမထငခဲ့ပေ။ကေ တစယောကကောငးပီးသညအထိ နောကထပခစသူမထားတော့ပေ။ သို့သောကောငးပီးသောအခါတင မူနောကတစယောကနင့ဆုံတေ့ခဲ့ သည။သူသညကားကေ၏အိမဦး သခငဖစလာမည့သူပငဖစသည။ ထိုသူကားကောသူရဖစပီးကေ့မိဘမားကပငသဘောကရသူဖစ သည။သို့သောအတငးအကပစီမံ ခငးတော့မရိပေ။ကိုကောသူရကလညးကေ့ကိုခစရေးဆိုသည။ ကိုကောသူရသည။အနေအေး သောလညးကေ့အတကကိုတော့ဦးစားပေးအလေးထားသည။ကေ မကနာညိုသညကိုပငသညးသညးလုပသည ။ကေလိုအပခကမနသမကိုကောသူရကခကခငးပငဆောငရကပေးသည။ သို့သောကေက ကို ကောသူရကိုအဖေမပေးပဲစောင့ ကည့ခဲ့သည။ကောသူရကလညးဇဲကောငးလနးသည။ကောသူရက ကေ့အပေါအမနတကယခစမနးကေသိသည။တဖေးဖေးနဲ့ကောသူရကကေ့ရငထဲနေရာဝငယူလာ သည။ကေကောသူရကိုတကယ ခစသားတော့သည။တကယခစမိသောအခါစိတမကောငးလညးဖစ မိသည။နောကတော့မိမိခစရသူအတကအဖေပေးလိုကသည။

သို့ရာတငလကထပရနပောသောအခါကေတစယောကအကောငးအမိုးမိုးပတော့သည “ကကေိုကိုတို့လကထပကမယလေ ကာ၊အခိနမဆဲနဲ့တော့ကေ” “ဘာလို့လဲကိုကိုကောရယ၊ကေက လတလတလပလပနေခငသေးလို့ပါ” “ကေဘာတေစဉးစားနေတာလဲ တော့ကိုကိုမတေးတတတော့ဘူး၊ ကိုကိုကတော့ကေ့ကိုခစလနးတော့ မိဘတေကိုဖင့ပောပီးတောငးရမး ခငနေပီ၊ကေလကမထပခငတာ ကိုကို့ကိုတကယမခစလို့လားလို့ တောငထငနေပီ” “ကေကိုကိုကော့ကိုတကယခစ ပါတယ၊ဒါပေမယ့…” “ကေ လကမထပခငလောကတဲ့ အိမထောငဖကတစခုအဖစလကမခံနိုငလောကတဲ့အပစကိုကိုကော မာရိနေလို့လားကေ” “ခကတယကိုကိုကောရယ၊ကေဘယလိုပောရမနးတောငမသိတော့ ဘူး” “ပောပါကေ၊ကိုကို့ကောမာအပစ ရိရငကိုကိုကောပငမာပါ” ဒီတစခါတော့ကေဆုံးဖတမရတော့မည။ မိမိကမပောပဲကိုကိုကောသူ့မိဘမားကိုဖင့ပောပီးလာရောက တောငးရမးယူမညဆိုလငကေမိဘမားကလကခံမညကိုကေသိနင့နေသည။ ထိုအခါကေလညးငငး၍ရ တော့မညမဟုတပေ။ဤသို့ဆိုလင ကေသညကိုကိုကောအားလိမညာ လကထပသူဖစပီးလကထပသည့နေ့တငပငမိမိအပိုစငမဟုတသည ကိုကိုကိုကောသိပီးမိမိအားရံရာ နိုငသည။အခန့မသင့လငအိမ ထောငပငပကနိုငသည။

ထို့ကောင့ ပင့ပင့လငးလငးသာပောလိုကခင သည။မိမိခစရသောသူကိုလိမညာ ၍လကမထပခငပါ။မိမိအကောငး ကိုသာပောပပီးကိုကိုကော၏အဆုံးအဖတကိုသာခံယူတော့မညဟု တေးပီး “ကိုကို့မာအပစမရိပါဘူး၊အပစရိတာကကေပါကိုကို” “ကေမာဘာအပစရိလို့လဲကေ” “ကိုကိုကော သေခာနားထောငနော ပီးမ ကိုကိုကောစိတတိုငးကဆုံး ဖတပါ။ ခကခငးလဲဆုံးဖတစရာ မလိုသလို၊ကိုကိုကောဆုံးဖတခက ကိုလညးကေကနားထောငမာပါ” “ကောငးပီလေကေ ပောပါ” “ကေကအပိုစငမဟုတဘူးကိုကို ကေမာအရငကခစသူရိခဲ့ဖူးတယ” “အော” “ကိုကို ကေ့ကိုလကထပဖို့စိတပက သားပီမဟုတလား” “ဘာလို့စိတပကရမာလဲ” “ကိုကို ကေကကိုကို့ကိုအခစစမး နေတာမဟုတဘူး၊အမနအတိုငး ပောတာပါ၊ကိုကိုစိတပကသားရင နောကဆုတနိုငပါတယ။ ကေစောဒကမတကပါဘူး” “မဟုတဘူးကေ၊ကေ့ကိုကိုကိုလကထပမာပါ” “သေခာစဉးစားပါကိုကိုကော၊အလငတလိုမဆုံးဖတပါနင့၊လက ထပပီးမသာကိုကိုကောပောငးလဲ သားခဲ့ရင ကေဘယလိုမရငဆိုငနိုင မာမဟုတဘူး၊အခုလိုအရဲစန့ပီးအ ရကကိုမငဲ့ဘဲပောရတာလဲကေက လိပပာမလုံလို့ပါ” “ကေရယလူဆိုတာမားတတတယ၊ မမားသောရေ့နေ၊မသေသောဆေး သမားဆိုတာမရိဘူး၊ငယရယတဲ့အ ခိနမာအခစကောင့ပဲဖစဖစ၊ တဏာကောင့မားတတကတယ၊ဒါကိုနားလညနိုငပါတယ၊ပီးတော့ဒါကို ကိုးကယတဲ့အထဲမာကိုကိုမပါဘူး၊ နောကဆုံးတစခုပောမယကိုကိုအ ရကပေပောနေတာမဟုတဘူး၊ ကေကတရားဝငယောကားရိတဲ့သူမဟုတဘူး။ကိုကိုကေ့ကိုလကထပမာပါ။ဒါလေးတစခုကောင့ကိုကို ခစခငးတေဝေးကာစရာ အကောငးမရိဘူး” ကေကကိုကိုကောရငခငကယကို ဝငပီးပေးဖကလိုကသလိုကိုကိုကောကလညးကငနာယုယစာဖကထားလိုကသည။

“ကေ ကိုကို့ကိုလကထပမာလား” “အငး” အဖေပေးပီးခောကလခန့အကာတငလကထပထိမးမားခငးမငလာကိုမိဘမားကဆောငရကပေးက တော့သည။ကေတေးမိသညက မငလာဦးည…….။ “ဒေါက..ဒေါက ..ဒေါက” “ကေရေ …” အခနးတံခါးခေါကပီးကေ့ကိုခေါသံ ကားလိုကရသည။တံခါးဆီသားရင “လာပီးကိုကိုကော” ညဆယနာရီကောအထိ ကိုကောသူရသူငယခငးမားနင့ သောကစားပီးပနလာသည။သို့ သောအမားကီးသောကလာပုံမရ အရကနံ့သာရနေသည။ “ကေကအရမးလနေပါလားကေ” “ဟင ဘယမာ လလို့လဲ” ကေရကမိတယ။ညအိပရငပေါ့ပေါ့ ပါးပါးအိပလို့ရအောငဂါဝနပဲအမဲ ဝတခဲ့တာ၊ကိုကိုကောပောမဂါဝနကိုသတိထားမိတယ။သူကအရမး ပါးသလိုလညပငးကလဲဟိုကနေ တယ။မလုံမလဲဖစမိတာကောင့စ ကားလမးကောငးလဲလိုကသည။ “အရမးမားမူးနေလားဟင” “မမူးပါဘူးကရေဲ့” “အမားကီးသောကလာမာစိုးလို့” “ဘာလို့အမားကီးသောကရမာလဲ ကေရယ၊ဒီနေ့ကကေ့နင့ကိုကိုကောတို့ရဲ့မငလာဦးညလေ” “ညစာစားဦးမလားကိုကိုကော” “ဘာမမစားပါဘူးကေရယ၊ဗိုက တငးပီးလေးနေမာစိုးလို့” “ဟုတကိုကိုကောရေခိုးရငခိုး လိုကလေ” “အငးရေတော့ခိုးလိုကဦးမယ” ကိုကိုကောတစယောကရေခိုးခနး ဝငခိနမာကေတစယောကရငခုနသ လိုထိတလန့နေမိတယ။ရေခိုးခနးမကိုကိုကောသဘကပတ၍ထကလာရာ “ကိုကို ဒီမာနောအဝတတေ” “အေးပါကေ” ညဝတအိပသောအဝတတေကိုကို ကောလဲလယဝတနေစဉကေမက နာလဲနေလိုကသည။ “ကေ” “ဟင” ကိုကိုကော့ခေါသံကောင့ရငထဲစိုးရိမစိတဝငနေတဲ့ကေ့ရငထဲထိတက နဲဖစသားသည။

“အိပကမယလေကေ” “ဟုတ ဟုတကိုကိုကော” ကေကုတငပေါတကလိုကတော့ ကိုကိုကောလဲကုတငပေါထိုငပီးလဲခလိုကရငးကေ့ကိုဖကထားသည။ “ကေ ကိုကိုကောလေကေ့ကိုတကယ ပိုငဆိုငသားပီနော” “မငလာတောငဆောငပီးပီပဲကိုကို ကောရယ” “အငး ဒါကတော့ကိုကိုကော့ဘဝမာတနဘိုးအရိဆုံးအရာတစခုကိုရလိုက တာပဲကေ” “ကိုကိုကောတို့ယောကားလေးတေကမရခငဖာလိုလိပခေါငးပေါတင ပီးရမဖာလိုနငးခေတာမိုးလုပ တတကတယဆို” “ကိုကိုကောကအဲဒီလိုလူမိုးမ ဟုတရပါဘူးကေရယ” “နောကမအပစရိတယဆိုပီးအပစ တေရာပီးစိမးကားဖို့တော့မလုပပါ နဲ့ကိုကိုကော” “ကေကိုကိုကောကကေ့ကိုအရမး ခစတာ၊ကေကရောကိုကိုကောကို ကိုကိုကောခစသလောကပနခစ ဖို့ပဲမောလင့နေတာ” “အရမးခစလို့လဲလကထပခဲ့တာပဲ ကိုကိုကောရယ၊ ကိုကိုကောက ကေ့ရဲ့ပါးပငကိုမတနိုးစာနမးရိုက လိုကပီးနောကကေ့နုတခမးလေး အားငုံစုပလိုကသည။ လငမယားအ ရာမောကပီးမငလာဦးညမာပဲလိုး တော့မညကိုသိနေတဲ့ကေမာကိုကို ကော့အပောနဲ့အကငနာမား ကောင့ကာမဆကဆံဖူးတဲ့မိနးက လေးဖစနေတဲ့အတကပိပိမာစိုစိပီး လာတော့တယ။ကိုကိုကောကကေ ကိုမကနာဆိုငခငးဆိုငဖစစေရနဖကကာဆဲယူလိုကသည။မကနာခငးဆိုငဖစလာမ ကိုကိုကော့လီးကီးကကေ့ဗိုကကိုထောကနေသလိုဖစနေပီးကေလညးနညးရကရံ့သားမိရပနသည။ ‘

မကနာခငးဆိုင တဲ့အခါကေ့နုတခမးကိုလာနမးစုပ တော့တယ။အစကတော့ကောကလန့ပီးရောငမလိုလုပပေမယ့နုတ ခမးခငးထိသောအခါမာတော့ကာမနတ၏ဖမးစားခငးကိုကေခံ လိုကရပါပီ။အနမးကမးကငလတဲ့ကိုကိုကောကောင့ကေလဲတုန့ ပနနမးမိတယ။ကိုကိုကောရဲ့အ နမးတေကရဲဆေးတငထားသောအရကကောင့လားမသိပါ။ကောကစ ရာကောငးလောက အောငပငးထနတယ။ရမကတေနဲ့ မို့ကေ့တကိုယလုံးလဲကိုကိုကောရဲ့ ပတသတပေးမု့တေကောင့ကကသီးနေးဖုတေပါထလာရသလိုကာမစိတတေလဲဖစပေါခဲ့ပီးပိပိထဲအ ရညတေစိုလာခဲ့တယ။ဂါဝနကိုမ တငပီးလကကဘောလီခိတဆီ ရောကလာကာခိတကိုဖုတသား ပနတယ။နောကတော့ဂါဝနကိုပါ အပေါထိလနကာပူးပီးဖံ့ထားလတဲ့ကေ့ရဲ့နို့ကိုတပတပတစို့တော့ တယ။ “ပတ ပတ ပတ” “အာ့! အိုး ကိုကိုရယ အငးဟငး ဟငး” နို့စို့ခံဖူးပေမယ့နို့စို့မခံရတာကာပီဆိုတော့နာသလိုကငသလိုဖစ ပေမယ့တကယတမးကတော့ကေ စိတတေထလာခဲ့တာပါ။ဘယညာလည့စို့ပီးနောကမာတော့ကေပိပိလဲစိုရဲနေပီလေ။ ကိုကိုကောကကေ့ပေါငသားတေကိုပတ သပပီးကေပိပိကိုလာပတခိန မာတော့ကကသီးနေးဖုတေထကာ ပိပိထဲကအရညကပေါငခံထဲစီး ဆငးသားရပနတယ။ပိပိကိုလာ ပတပနတယ “အာ့! အငးးဟငးးကိုကို” နုတကလညးမငငးဆနခငသလို ခနာကိုယကငငးဆနဖို့အားမရိ တော့ပါ။လငယောကားနင့အပိုငသာကာမအလိုကိုစိတကအလိုလိုကခငနေပါပီလေ။အကဲကောငး တလောကစုံဆနပတပီးကာမစေ့ကိုပါမထိတထိပတပေးလေတော့ ကေ့မာနေလို့မရအောငကာမ စိတတေဖစခဲ့ရပီ။မကလုံးမိတပီးညညးတားမိသည။မကလုံးဖင့ ကည့ခိနမာတော့ကိုကိုကော့ မာအောကပိုငးအဝတအစားတို့မရိတော့ခေ။ကေ့မာတော့ ကိုကိုကောနို့စို့ပေးခငးကောင့ နို့သီးခေါငးတေလဲစူထကလာပီ။အတငးကာရောစို့တာမဟုတပေမယ့အထိအတေ့တို့ရိခဲ့ဖူးခငးတို့ ကောင့ပငတခကတခကမာကော့နေအောငခံစားမိရသည။

နို့စို့ပီးနောကကိုကိုကောရဲ့မကနာကကေ့ပေါငကားမကနာအပပီး တခကမသာအကဲကောငးတ လောကလာဖားနင့ကလောလိုကရာ “အား ကိုကိုမလုပနဲ့ကာ၊အား ကတ ကတ” ခစလငကိုကိုကောကိုအားနာမိ သည။ခစသူဟောငးလိုးခဲ့ဖူးသော အဖုတကိုကိုကိုကောကအားရပါးရ ယကနေသည။ မကလုံးကိုစုံမိတပီးအောလိုက သည။ကကသီးထပီးခါးပါကော့ သားရတယ။ခစလငဖစသူကိုကို ကောဘုနးနိမ့မာလဲစိုးရိမသားပီး အတငးပငကိုကိုကော့လကကိုဆဲယူလိုကတော့ “မတားနဲ့တော့ကေ၊ကေစိတအရမး လာနေမအဆငပေမာ” “မလုပပါနင့ကိုကိုနော၊တောပီ၊အ ရမးအားနာလို့” “အားနာရငပနလုပပေးပေါ့” “လုပပေးမာပေါ့ကိုကိုရယ” ကေကကိုကို့ကော့ကိုအတငးလမး ဆဲလိုကသည။ ကိုကိုကအလိုကသင့ပါပီးကေ့ရဲ့အပေါတကလာကာကေ့ ပေါငနစဘကကိုကားပီးဒူးထောက လိုကသည။ထိုနောက့ကေ့ပိပိအဝကိုတေ့ပီးအသာဖိထည့တော့ “ဗစ ဗစဗိ” “အာ့! ကိုဇော နာတယ” အလိုးခံရပီဆိုတဲ့အသိကရငထဲ လိုကကနဲဝငလာသည။အလိုးမခံရတာနစကာပီမို့အပိုစငမဟုတ သောလညးနညးနညးတော့နာသည။အဖုတတစခုလုံးပည့ကပနေ သည။ နာသညဟုအောလိုကမိ၍ကိုကို ကောအတငးအကပတော့မလုပပဲကေရဲ့နုတခမးကိုစုပနမးပနတယ။စိတထဲဘယလိုဖစရသညမသိ ကိုကိုကောအားဖကထားပီးပန နမးစုပလိုကသည။ထိုစဉကိုကို ကောကဆတကနဲထိုးသငးလိုကရာလီးကအိကနဲတဆုံးဝငသားတော့ သည။ထိုအခိန တငကိုကိုကောကတခကမရပသလိုဖစပီးတေဝေသားသလိုဖစ သားသညကိုကေမငလိုကသည။

မိမိအပိုမစစသညကိုမားစိတပကလေသလားဟုတေးမိပီးစိတထဲ ထင့သားသည။သို့သောကိုကိုကောအားမိမိပင့ပင့လငးလငးပောပခဲ့ ပီးဖစရာကေအနေနဲ့လိပပာ လုံသောငားခစသောလငအတကမူကေစိတမကောငးပေ။ ထိုအတေးကောင့ ပငကေတစယောကစိတမသကမ သာဖစသားရသည။ “ကေဘာတေးနေတာလဲ” “ဟင ဘာမမဟုတပါဘူးကိုကို” “ဘာမတေးမနေနဲ့ကေ ၊ကိုကိုက ကေ့ကိုအမဲခစမာပါ” “ကေကအားနာတယ” “ဟာကာ…” ကေမာစိတိသကသာရာရသား သဖင့နောကထပမတေး တော့ပဲကိုကိုကောလိုးသညကိုစိတပါလာခဲ့သည။ “ဗစ ဗစ ဗိ ဘတ ဖတဖတ” “အာ့! အိုး အငးဟငးးဟငး” တငးကပကပတစဆို့ဆို့အရသာ နင့အတူပိပိအတငးသားလုပရား လာပီးအရညတေပိုထကသလိုခံ စားရလာတယ။တကယတမးတော့ကေကခံနိုငပါပီသို့သောကိုကိုဆက မလုပရားပဲရဲ့နို့တေကိုပါပတ သပပေးတဲ့အခါအလိုလိုညညး သံပေးမိတယ။ညညးသံထကမ ကိုကိုကောကလီးကိုတဖေးဖေးနင့နုတယူပီးဖေးဖေးခငးအသငးအထုတလုပတော့တယ။ အစေ့ကိုလဲထိသလိုအတငးနုတခမးသားမားကိုပတဆဲသားတဲ့ကိုကိုကော့လီး ကောင့ပိပိကအရသာတမိုးကိုပါခံစားလိုကရသည။ “ဖတ!ဖတ..ဖတ..ဖတ” ဆီးခုံခငးတဖတဖတရိုကမိနေသလို လီးကတဇိ ဇိ တဗိဗိ ဝငနေတော့ မကလုံးကိုစုံမိတပီးညညးမိတော့ တယ။နညးနညးမနလေအရသာ တေ့လေပိုညညးမိတော့တယ။

“ဗစ! ဘတ !ဖတ! ဖတ ဖနးဖနးးး” “အင့! အိုးးအငးးဟငးးဟငးး” ဘယလိုသဘောကောင့ရယကေမသိတော့ကိုကို့ခါးကိုသာအတငး ဖကထားပီး နေခငတော့တယ။ ခါးကိုလမးဖကတော့လိုးတဲ့အရိန နေးခိနမာတော့ကေအား မရတော့ပေ။ခါးကိုလတလိုကပီး မနမနဆောင့စေဖို့သာခါးကိုလမးဆဲပနတနးတဲ့အမု့ကိုမသိစိတထဲကလုပပေးနေမိပီးကိုကိုကပိုမန လာသညနင့အမ “ဖတ ဖတ ဗိ ..ဗစဖနးးးဖနးဖနး” “အာ့!ရီးးရီးးး အိုးးအားအငးဟငးး” ကားဖူးနေသောကာမအမု့ပီးတယ ဆိုတာကိုသတိရလိုကပီးအထဋအထိပသို့ရောကနေပီဆိုတာသိလိုက ရတော့တယ။ “ဘတ ဖတ ဖတ ဖနး ဖနးးဖနး” “အားရီးးရီးးအိုးးး” ပိပိအတငးလုပရားမု့မားနင့အတူ ကေမာအရညတေစီးဆငးသားသလိုခံစားလိုကတယ။ဆကလကမ ညညးနိုငတော့လောကအောငအားအငကုနခမးသလိုဖစသားပီးငိမ သားရတယ။ကိုကိုကတော့မကလုံးစုံမိတပီး ဆကလုပရာကေလဲ သူပီးအောငလုပပါစေဆိုပီးလတ ထားလိုကတယ။ကေပီးပီး ငါးမိနစခန့ကာသောအခါမာတော့ကိုကို့ဆီက “အငးးအားးး ရီးးးရီး ဟားးး” တနာသံထကလာပီးအတငးလိုး တော့တယ။ မကာပါဘူး၊ပိပိထဲ ပူနေးနေးသုတတေဝငလာပီး ကိုကိုကောကလီးကိုအဆုံးထိသငး ပီးနောကကော့ပီးပနးထည့လိုက ရာအဖုတထဲသုတရညတို့ပည့လံသားတော့တယ

ထိုနောကတော့ကိုကိုကကေ့ဘေး ဝငအိပကာကေကိုနမးပီး “ကေကောငးရဲ့လား” “အာကိုကိုကလဲ” “ဘာလဲရကနေတုနးပဲလား” “အငးပေါ့” “ခုကိုကိုနဲ့ကေလိုးပီးပီ၊တကယလငမယားဖစသားပီလေ” “အာ ကိုကိုကလဲနားရကစရာတေ” “ရကစရာမလိုပါဘူးကေရယ၊ နောကထပလဲလိုးအုံးမာ” “နောကကိုကတဲ့အခိနလုပလို့ရ တာပဲကိုကိုရယ။ခုတော့ကေ လဲကိမးစပနေပီ၊မနကကလမး မလောကနိုငရငရကစရာကီးဒီနေ့တော့ကိုကိုလဲမောနေပီမ ဟုတလားအိပကရအောငနော” “အငး ပါကေ” ထို့နောကတော့ကေ့အားဖကကာ အိပပောသားတော့တယ။ကေမာသာခကခငးအိပမပောနိုင၊ကိုကို ကိုကည့ပီးသနားပီးစိတမကောငး ပေ။မိမိတငလညးအပစမကငးဟုဆိုကာစိတဆငးရဲရသည။ မိမိ၏ထိုအပစကောင့ပငအိမ ထောငသကကာလေကိုကိုကော အားစိတမခဖစပီးသံသယဝငကာ အိမထောငရေး၌အဖုအထစတို့ဖစ ရသည။ ယောကားတို့မညသညမာလညး မိမိ၏ဇနီးသညအားခောကပစ ဝကငးသဲလဲစငသာလိုခငကသညမဟုတလား။ ၎ငးယောကားတို့သာလငလူပိုစစခငမစစမည။ ဇနီးမယားတို့ကိုကား အပိုစစမလိုခငတတကသည။ ၎ငးတို့ဖောကပနကသည့အခါတင မူဇနီးသည၏အပိုမစစမု့ကိုယိုး မယဖဲ့ပီးအပစပုံခကာအနိုငယူ တတသညဖစ၍တနေ့နေ့တခိနခိနတငကိုကိုသညကေ့အားထိုအပစတစခုကိုယိုးမယဖဲ့ပီးအနိုငယူမည ကိုတေး၍အမဲစိတဆငးရဲရတော့သည.

 

Zawgyi

 

ပန္းေကာင္း အx{1039}x{100B}နx{1037}ိဳး

သ မီးေလးအx{101B}ယ္ေရာကာေတာ့ မေကသီတစ္ေယာကိတ္ေတပူလာ ရၿပီ။ခုေခတေလးေတကကဲမကဲ ဆက္ ကိစx{1039}x{1005}ကိုထမင္းစားေရေသာက္ လုပလိုဖစ္ေနၿပီ။အခိနိုင္းx{1014}x{103D}င့္ ငားတဲ့ဟိုတယ္ေတကလဲေပါမေပါ ဆိုသလို အနိုင္းေပၚမာတငိန္း ဆိုေနၾကတာ။တယီဖုန္းဆင္းကဒ္ေတကလဲေပါမေပါ။လူမx{103C}x{1037}ဆိုရယ္ေဖ့ဘတ္ ေတသုံးေနၾကေတာ့ ခုေခတေလး ေတထိန္းခဳပတာမလယ္ေတာ့ပါ ဘူးေလ။ ကိုယ္ေတေခတုန္းကနဲx{1037}မတူဘူး။ တစုခုဆိုရငငာနက္ေပၚေရာကားၿပီ။ အဲဒီခါမအိမလူေတသိၿပီးအရကကဲအကိဳးနဲေတဖစရေတာ့တယ္ ။ေတးေနတုန္းရိေသးတယ္ သမီးေလးကစကပတိုအပတဲx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာမိတပိမ္းၿပီးအိမ္ေပၚက ဆင္းလာေတာ့ “သမီး ညည္းဘယားမလိုx{1037}တုန္း” “သူငယင္းနဲx{1037}ခိန္းထားလိုx{1037}မာမီ’ “ဘယသူငယင္းလဲသမီး” “မာမီကလဲအပငစါသားရင္ စစားေမးလားx{1014}x{103D}င့မီးအသက္ ဆယ့စ္x{1014}x{103D}စည့္ေနၿပီ” “ဟဲ့နင့ာနငယ့စ္x{1014}x{103D}စကလိုx{1037} ရစယဲဖစစငာငါ့သမီးပဲ” “မာမီ့သမီးမာမီသမီးေပါ့ဒါေပမယ့္ ေနရာတိုင္းေတာ့သမီးကိုမခဳပယ္ ပါx{1014}x{103D}င့ာမီ” “ငါခဳပယ္ေနတာမဟုတူး၊ မသူေတာ္ေတနဲx{1037}ေတx{1037}မာစိုးလိုx{1037}ေဟ့” “သမီးမာလဲစဥ္းစားတတဲ့ဦးေx{1014}x{103D}ာကိတယာမီ” “ေအးနငိုx{1037}ဦးေx{1014}x{103D}ာက္x{1014}x{103D}င့ကုံးက မက္ေတာင္ေမးတဆုံးေတာင္ၾကည့္ တာမဟုတူး၊လူဆိုတာေရx{1037}ဘာဖစယိုတာမသိနိုငူး” “မာမီ ဓာတားေဟာင္းေတလာဖင့ေနနဲx{1037}ေတာ့၊မိန္းကေလးဆိုတာဗိုင္းေကာင္းေကာကိေနရမယ္၊ ကိုယ့ဝကိုထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရာကမယ္၊ ဒါေတပဲေပာမာမဟုတား၊ ေတာါၿပီသမီးအာ့ေတကိုနားရည ေနၿပီ” ေပာရင္းဆိုရင္းထကားေသာ သမီးကိုၾကည့င္းသကင္းခ လိုကိသည္။

ေဒၚေကသီတစ္ေယာကဋညင္းေပလားမသိေပ၊မိမိ အပိဳဘဝတုန္းကလဲေမ့ေမ့စကား နားမေထာငဲ့လိုx{1037}အိမ္ေထာငမ စိတင္းရဲမx{103C}x{1037}ေတကိုခါးစည္းခံေနရ ေတာ့သည္။ဘယူမပဳမိမိမx{103C}x{1037}ပါ။မိမိဘာသာx{1039}x{101C}ကိတိတံစားရင္းေနာင္ တေတရၿပီးသမီးေလးကိုမိမိကဲ့သိုx{1037} မဖစိုေတာ့ေပ။ထိုx{1037}ေၾကာင့မီး ေလးအားထိန္းခဳပဲ့ရာမသမီးမ မိမိအားအမငားအထငားေတ ဖစေတာ့သည္။တကယ္ေတာ့မိမိအမားကိုမိမိခစ္ေသာလငလဲ၍ မညူx{1037}ကိုမမေပာပခဲ့ေပ။ ငယ္x{101B}ယဥx{1039}x{101C}ကဳံဆုံခဲ့ဖူးေသာဖစပစုကေက့ဘဝကိုယခုၿခိမ္း ေခာက္ေနဆဲပငစ္ၿပီးထိုအေတး မားဝငာပါကငါအမားx{1039}x{101C}ကီးတစုပဳလုပိေလခင္းဟုေတးမိသည္။ ထိုအမားမိဳးကိုသမီးေလးကိုထိုသိုx{1037}မဆုံေတx{1037}ေစ လိုပါ။ေတးမိရင္းငယအေၾကာင္း တေစ့တေစာင္းေပၚလာရေတာ့ သည္။ ေကသီ တကx{1039}x{1000}သိုလ တကဲ့x{1014}x{103D}စာပဲသခx{1039}x{1004}ာေမဂာက ဒုတိယx{1014}x{103D}စမားဖစဲ့ေကာာ ရဲမင့ိုေတx{1037}ခဲ့တယ္။အသားဖဴၿပီးအရပညယ္။ဆံပငုခုံးေထာက္ x{1014}x{103D}င့ိုကကဲ့ေကာာရဲမင့ို ေတတဲ့အခါမာေတာ့ရငုနံဆိုတာ ကိုစတငဲ့မိတယ္။စေတx{1037}ၿပီးေနာက္ ပိုင္းမာပဲစာသငန္းေရx{1037}တဝဲဝဲလည္ ေနတဲ့ေကာာေၾကာင့္ေx{101B}x{103E}စနို ဘာလိုလိုx{1037}ဝဲမန္းသိေနၾကၿပီေလ။ ေကသီကိုယိုငသေဘာကတာ ေၾကာင့ူငယင္းေတေကာင္းမx{103C}x{1037}နဲx{1037} ေကာာx{1014}x{103D}င့္ေကသီရည္းစားဖစ္ၾက ေလသည္ေပါ့။ခစခငၾကငာစ မာမိုးမမင္ေလမမငခစဲx{1037}အခစ္ x{101B}ူးခဲ့ရသူကေကသီ၊ဘဝမာပထမဆုံး ခစဲ့ဖူးတဲ့အခစ္ဦးဆိုေတာ့လဲ ေကာာမလဲၿပီးမညူx{1037}ကိုမခစိုင္ေတာ့မညုမထင္ေပ။ေကာာသာ အခစ္၊ေကာာသာဘဝဟုထငတဲ့ေလေတာ့ေကာာေပာသမသာ အဟုတငဲ့သည္။မိဘေပာတာကိုပငေကာင္းမထငိုင္ေလာက္ ေအာငခစိပိုx{1037}မနဲ့သည္။

ေကာာ၏အပဳအစုအယုအယတိုx{1037} မာရစူးခဲ့သည္။ေကာာေပာသမနားဝငဲ့သည္။ လူလစိုx{1037}ေသာေန ရာတိုx{1037}သည္ေကသီနဲx{1037}ေကာာတိုx{1037}၏ ခစိမာန္။x{1014}x{103D}စ္ဦးသားေတx{1037}သည့ခိနိုx{1037}သည္ၾကည္x{1014}x{103D}ူးစရာအတိ။ ရငုနင္းတိုx{1037}x{1014}x{103D}င့တူခစိတိုx{1037}မx{103E}န္ ခဲ့သည္။ေကာာကခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယင္း ထိေတx{1037}ခင္း၌အားမရေပ။ေကသီလည္းထိုနည္းတူစာပင္။ လူသူကင္းမဲ့ၿပီးဆိပယာအရပည္ ခစူစုံတဲတိုx{1037}၏စိတိုကာမတဏာx{1039}x{101C}ကီးစိုးေလသည္။x{1014}x{103D}x{103C}တမ္း ခင္းနမ္းရx{103C}ပင္းနိုx{1037}ကိုငင္းအစရိ သညိုx{1037}ကိုလုပ္ၾကေသာည္းလူမိမညိုး၍လတပာလုပ္၍မရေပ ။ေကာာစိတိုx{1037}မခင့ရဲဖစလိုေကသီလည္းထိုနည္းတူစာပငစဲ့သည္။ထိုသိုx{1037}ေသာကာမအရာတိုx{1037}၌ ေသသီရစူး၍လာသည္။ တေနx{1037}ေတာ့ “ေက” “ဟင္ ဘာလဲကိုကို” “ဒီေနx{1037}ေကာင္းလစ္ၿပီးအပငား ရေအာင္” “ဘယားမလိုx{1037}လဲကိုကို” “နားေအးပါးေအးရိတဲ့ေနရာကိုေပါ့” “ဟငိုကိုကဘယားခငိုx{1037}” “ဟိုတယားမလားလိုx{1037}” “ဟာ ကိုကိုကလဲရကရာx{1039}x{101C}ကီး၊လူ ေတမငယာ” “လူမမငဲ့ေနရာကိုသားမာေပါ့” “ေကေၾကာကယိုကို” “ဘာေၾကာကရာရိလိုx{1037}ေကရာ” “ေကတစုခုဖစာစိုးတာ” “ေကကလဲကိုကိုစီစဥ္ၿပီးသားပါေက”ဟင္” “ေကx{1014}x{103D}င့ပငာေတx{1037}ရမယ့ေရး ကိုကိုအမားx{1039}x{101C}ကီးစဥ္းစားၿပီးစီစဥ္ ထားတာ” “ဟာကာ ေကသီမသားရဲဘူး” “ေက ကိုကိုx{1037}ကိုခစယဟုတား” “ခစာေပါ့ကိုကို” “ကိုကိုx{1037}ကိုခစငိုကိုေပာတာနား ေထာင္ေလ” “ဟုတဲ့ပါကိုကိုရယ္” ေကသီနားလညါသည္။ဟိုတယ္ သိုx{1037}ေခၚၿပီးေကအားကိုကိုစိတလိုကေကေနေပးရလိမ့ည္။ဤခန ဖင့္ေကသီ၏အပိဳစငဝကုနုံးရေပမညိုေတးမိသည္။

သိုx{1037}ေသာ္ ေကသီခစ္ေသာကိုကိုနဲx{1037}လည္းေန ခငည္။စိုးရိမိတိုခစိတ္x{1014}x{103D}င့္ ကာမစိတလx{103E}မ္းမိုးသားခဲ့သည္။ ဤသိုx{1037}x{1014}x{103D}င့ိုကိုေခၚရာဟိုတယိုx{1037} ေကသီလိုကါခဲ့ေတာ့သည္။ ေခၚတယိုေတာ့လဲေကသိ ေနပါၿပီ။မလိုကငဲခစူx{1037}အလိုကလိဳကဲ့ရၿပီေပါ့ေလ။ ဟိုတယ္ေရာကငိုကိုကေက့ကို နမ္းေတာ့တယ္။ေကလဲရငုနယ္။ “ေကအဝတ္ေတခၽတိုကေအာင္””ကိုကိုကလဲရကရာx{1039}x{101C}ကီး” “ေကကလဲပနငဝတ္ေတေၾက ၿပီးေက့မိဘေတရိပိမယ္” “ဟုတဲ့ပါကိုကို” ေက့ကို ကိုကိုကအဝတ္ေတကူခၽတ္ ေပးတယ္။အဝတ္ေတခၽတိုက္ၿပီး ေကကေက့ရဲx{1037}ရငားx{1014}x{103D}င့ိပိကို လက္x{1014}x{103D}င့ယိုက္ေသးတယ္။ ကိုကိုလည္းအဝတ္ေတခၽတ္ေတာ့ သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးေပါင္ၾကားမာတရမ္းရမ္းနဲx{1037}မိုx{1037}ေကမာၾကည့္ၿပီးရငထိတ္ ထိတဲx{1037}ဖစားကာရငိုသလိုဖစ္ သားရကာဒီလီးx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037}မိမိမာ အလိုးခံရေတာ့မည့ေရးေတးကာစိတဲတမိဳးဖစားရပန္ေတာ့တယ္။ “လလိုကာေကရာ၊ေကနိုx{1037}ေလးက ဝိုင္းၿပီးတင္းရင္းေနတာပဲကာ” ေက့လကိုဖယ္ၿပီးဒီလိုေပာေတာ့ ေကၾကည္x{1014}x{103D}ူးမိတယ္။ “”ဒီလကေလးကိုပါဖယ္ေပးပါဦး ေကရာကိုကိုအရမ္းၾကည့င္ေနၿပီ” ပိပိကိုကယားတဲ့လကိုဖယနယ္။ “ဟာ အရမ္းကိုလလိုကာကာ၊ ေဖာင္းၿပီးဖဴေဖးေနတာပဲ” ဒီလိုေပာေတာ့လဲစိတ္ေတx{1039}x{101E}ကလာသလိုခံစားမိတယ္” “ဟာကာ ကိုကို ေကရကယာ” ေကကေပာၿပီးနိုx{1037}x{1014}x{103D}င့ဖုတို လကင့ာလိုကနယ္။ “အရမ္းခစယ္ေက” ဒီလိုအခိနာဒီစကားမိဳးၾကားရ တာစိတိုပိုၿပီးရဲတင္းသားသလို မိဳးဖစတယ္။

ကိုကိုကေက့လက္ေတကိုဖယ္ၿပီး ေက့နိုx{1037}ကိုတx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတိုx{1037}တယ္။ “x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္” “,အိုx{1037}! အာ့ အင္းဟင္းးးဟင္းး” နိုx{1037}စိုx{1037}ေပးပုံကအရငလိုမ ဟုတနါဘူး။လတတပ္ လပိုx{1037}ရလိုx{1037}လားမသိဘူး။ကိုကိုကနိုx{1037}အုံတစုလုံးငုံစုပိုက္၊ကေလးနိုx{1037}စိုx{1037}သလိုစိုx{1037}လိုက္၊နိုx{1037}သီးေခါင္းထိပား ေလးေတကိုလာx{1014}x{103D}င့ကိုကဲx{1037} လုပ္ေပးေနတယ္။အစကတည္းကဒီအေနအထားကိုေမာန္းထားၿပီး ရငုန္ေနသူမိုx{1037}စိတာၿပီးေထာင္ ထေနတဲ့နိုx{1037}သီးေခါင္းေလးဟာ၊ကိမ္းသားလိုက္ေကာင္းလိုကဲx{1037}ရသx{1014}x{103D}စ္ မိဳးကိုေပးေနတယ္။ကာမစိတတေဖးေဖးတိုးလာတာမိုx{1037}ေကအလိုအ ေလာကည္းမိေတာ့တယ္။ “အင္း ဟင္းးဟင္းးး” ေကမာအလိုအေလာကည္း သံေတထကာတယ္။ပိပိထဲကလဲ ယားယံလာခဲ့တယ္။ပိပိကပိုၿပီး ေဖာင္းx{1039}x{101E}ကလာေသသလားထငိ တယ္။ ကိုကိုေကာာကနိုx{1037}စိုx{1037}ရင္း ပငိပိကိုပတနယ္။မေအာ္ ညည္းမိေအာငိန္းေသာည္း ထိန္းသိမ္းမရေပ။ညည္းသံတိုx{1037}စိပ္ လာသည္။နိုx{1037}စိုx{1037}ေပးၿပီးကိုကိုက ေအာကိုx{1037}ထပံေလာခၿပီးဆီး ခုံေနရာကိုနမ္းလိုကည္။ထိုသိုx{1037}ပဳလုပဲ့အခါကိုကိုတစ္ေယာကာ လုပ္ေတာ့မညိုေတးမိၿပီးေက့မာတကိုယုံးၾကကီးေx{1014}x{103D}းထလာပန္ သည္။ေကတားခိနရလိုက္ေပကိုကိုကေက့အဖုတိုကိုမက္x{1014}x{103D}ာ အပ္ေနၿပီးပိပိအကဲေၾကာင္းထဲကိုပူေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းလာကပတဲသားေခ သည္။ “အားးး ရီး ကိုကိုမလုပါနဲx{1037} အိုး” လူတကိုယုံးတုနကားသလိုခံစားလိုကသည္။

အကဲေၾကာင္းထဲ လာကတိုးဝငာၿပီးကေလာား ပနည္။ “အာ့ အာ့ ကိုကိုေက ငရဲx{1039}x{101C}ကီးပါ့မယ္၊ၿပီးေတာ့ ေကပနလုပိူငူးေx{1014}x{103D}ာ္” အေစ့ကိုတx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတုပိုက္။ ကေလာိုကိပိအေခါင္းထဲလာထိုးထည့္ၿပီးေမx{103E}လိုကိုx{1037}ေကမာခါးကအိပာေပၚမထိပဲေလထဲေမာက္ေနသည္။ ပိပိထဲမအရညိုx{1037}လဲတစိမ့ိမ့က္ ကလာၿပီးအိပာခင္းစကိုသာလက္x{1014}x{103D}စက္x{1014}x{103D}င့င္းတင္းဆုပိုငည္း မိေတာ့သည္။ေတာင့ားရသဖင့္ ဗိုက္ေၾကာေတလဲတင္းလာသည္။ “အားးကိုကိုေတာ္ၿပီေကေလ မခံနိုင္ေတာ့ဘူး” “ေက” “ဟင္” “ကိုကိုx{1037}ကိုလဲစုပ္ေပးပါလား” “ဟင့င္းေက မစုပဲဘူးကိုကို”” “စုပ္ၾကည့ါလားေကရာ” မစုပူးဆိုေတာ့ကိုကိုကေကပါး စပဲလီးအတင္းထည့ယ္။ ကိုကိုရဲx{1037}လီးကိုပါးစပဲဝငလာ ရေအာငင္းဆန္ၿပီးအိပာကလူးလဲထလိုက္ၿပီးထိုငိုကည္။ “မလုပဲx{1037}ကိုကို ေကအနက္ လိမ့ယ္၊ေနာကလုပ္ေပးမယ္ေx{1014}x{103D}ာိုကို” “အင္းပါေနာကစါဆိုရငိုကိုx{1037}ကိုပနုပ္ေပးေx{1014}x{103D}ာ္” “ဟုတဲ့ကိုကို” “ဒါဆိုကိုကိုလုပ္ေတာ့မယ္ေx{1014}x{103D}ာ္” “အင္း” ကိုကိုကပကကေလးအိပ္ေနတဲ့ေက့တငါးေအာကိုေခါင္းအုံးတစုံးယူၿပီးခုလိုက္ ေတာ့ေက့ဖငအေပၚကိုေမာကကားခိနာကိုကိုကကေက့ ေပါငိုမတငိုကယ္။ ေကကအလိုကသိx{1039}x{101E}ကေပးလိုကယ္။ေက့ေပါငိုမတင္ၿပီးတဲ့အခါ “ေက့ေခခင္းဝတိုလမ္းဆဲေပး” ေကလဲမိမိေခခင္းဝတ္x{1014}x{103D}စကို လမ္းဆဲလိုကယ္။ထိုအခါကိုကိုကေက့ရဲx{1037}ေပါင္ၾကားထဲဝင္ၿပီး ေတာင္ေနတဲ့လီးx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ေခာအဖုတဝကိုေတ့ၿပီးေဖးေဖးခင္း ဖိသင္းလိုကယ္ “ဗစ္ ဗစ္ ” “အာ့!ေဖးေဖး ကိုကို” ေစာကည္x{1014}x{103D}င့္ေခာေနတဲ့အဖုတဲကို လီးကအိကနဲဝငားတယ္။လီးတဝက္ေလာကမတင္းၿပီးနာလာတယ္။

“အရမ္းနာတယိုကို” “ကိုကိုေဖးေဖးခင္းလုပါ့မယ္” “ဟုတ္” နာလန္းလိုx{1037}မက္x{1014}x{103D}ာရx{103C}ံx{1037}မဲ့ၿပီးသာေပာ လိုကတယ္။ ကိုကိုကလီးကိုဆကသင္းေသးပဲ ပိပိထဲစိမားၿပီးေက့x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကကိုလာနမ္းတယ္။ ပိပိထဲစိမားတဲ့လီး x{1039}x{101C}ကီးေၾကာင့္ေက့မာစိတဲတမိဳး x{1039}x{101C}ကီးဖစ္ေနတယ္။ကိုကိုကနမ္းေတာ့ေကလဲပနမ္းတယ္။x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကိုစုပမ္းၿပီးလီးကိုမကၽတ္ေစဘဲေက့နိုx{1037}ကို တx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတိုx{1037}ပနယ္။နိုx{1037}စိုx{1037}ေပးေတာ့နာကငာေတေတာင္ေပာက္ ၿပီးကာမစိတ္ေတပနစာေတာ့ေကလဲညည္းမိတယ္။ ေကညည္းသံ ၾကားရၿပီးေနာကာေတာ့ကိုကိုကလီးကိုေရx{1037}သိုx{1037}တိုးၿပီးဖိသင္းလိုက္ ေတာ့ “ဖစစ္ ေဖာက္” “အာ့! အိုးးးအာ့လာ့လာ့” တခကိုတခက္ေဆိုသေလာက္ မကညားကေလာက္ေအာငင္ နားသားတဲ့ေကေအာိလိုကယ္ “အားးကဲၿပဲသားၿပီ အိုး နာလိုကာကိုကို” “ဘာမမဖစါဘူးေက၊အေမးေလး ေပါကားတာပါ” တကယ့ိုနာကငx{103C}x{1037}ကိုခံစားလိုက တဲ့ေကသည္းခံေနလိုကယ္။ ထိုေနာက္ေတာ့ကိုကိုကတဖတတ္ မည္ေအာငိုးေတာ့တယ္ “ဖတ္! ဖတ္ ဖတ္ ဖန္းဖန္း” “အာ့ အိုးးအင္းဟင္းးးဟင္းး” ေကအဖုတို လိုးေဆာင့ဲ့အခိနနေလးအတင္းမာပဲေက့စိတ္ေတထနာတယ္ တစါမမခံစားဖူးတဲ့အထိအေတx{1037}တမိဳးကိုခံစားရၿပီးေကမာေအာ္ ညည္းသံေလးထကိေတာ့တယ္။ကိုကိုလီးဒစားကားx{1039}x{101C}ကီးကမိုပင့္ x{1039}x{101C}ကီးလိုဖစ္ၿပီးအေစ့ကိုပတာဆဲသားတယ္။

အဝငထက္ တိုင္းနာသလိုေကာင္းသလိုနဲx{1037}မိုx{1037} အရမ္းကိုဖီလ္းဖစ္ၿပီးညည္းမိေတာ့ တယ္။ “ဖတ္! ဖန္း!ဖန္း !ဖန္း ” “အာ့!အိုး! ရီးရီးးးရီးးး” ဆီးခုံခင္းရိုကံx{1014}x{103D}င့္ေကရဲx{1037}ေအာ္ ညည္းသံေတထကာတယ္။ “ေကကိုကိုလုပ္ေကာင္းရဲx{1037}လား” “အာ ကိုကို အာ့ရီးးရီးး” “ဖတတ္ ဖန္းးဖန္းးဖန္းး” ေခခင္းဝတ္x{1014}x{103D}စကိုကိုင္ၿပီး မကုံးစုံမိတာေကမာ ကိုကိုရဲx{1037}ေဆာင့ိုး ခက္ေတကိုခံစားရေတာ့တယ္။ ကာမအရသာကိုေကာင္းလိုကာ လိုကံစားေနရတယ္။စိတဲကတမိဳးဖစာတာေၾကာင့ိုကိုx{1037}ကိုဖက္ ထားလိုကိတယ္။ “ေကပုံစံေပာင္းလိုးရေအာင္ေx{1014}x{103D}ာ္” “အင္းကိုကိုလိုခငလိုေပာေလေကေပာင္းေပးမယ္” “ကုန္းေပးေx{1014}x{103D}ာ္ ေက” “ဟုတိုကို ေကပကကိပ္ေနရာကထၿပီး ကုန္းေပးလိုကယ္။ေကကဖင္ ကုန္းေပးတာကပထမဆုံးဆိုေတာ့ ကိုကိုလိုခငဲ့ပုံစံမရတာေၾကာင့္ ပုံစံကေအာငိုကိုကပဲပဳပင္ၿပီး ေက့ပိပိဝကိုေတ့ကာလီးကိုကိုင္ သင္းလိုကယ္ “ဗစ္ ဗစ္ ဗိ” “အာ့!ကိုကို နာတယ္.ေဖးေဖးလုပါ” လီးကိုတဆုံးအထိသင္းၿပီးေကရဲx{1037} ခါးကိုလမ္းဆဲၿပီးတဖန္းဖန္းမည္ ေအာငိုးလိုက္ေတာ့တယ္။ေကရဲx{1037} လုံးကစစါးေလးကိုကိုင္ၿပီးလိုးတာမိုx{1037}ကိုကိုx{1037}စိတ္ေတထန္ေနလိုx{1037}လားမသိဘူးမနန္ေလးေဆာင့ိုး ေတာ့ေက့မာေရx{1037}ကိုလဲမသားရ ေအာငိန္းထားရတယ္။ကပည္းပိပိေလးကိုကိုကိုရဲx{1037}လီးကထိုးခဲၿပီး ဝငာတယ္။ “ဘတ္ ဖတ္ ဖန္းဖန္းဖန္းး” “အာ့အိုးးရီးးရီးးး” ပုံစံေပာင္းၿပီးေလာ့သားတဲ့ကာမ စိတေက့ကိုတဖနနက္ လာေစတယ္။ ဒီအx{1039}x{101C}ကိမေတာ့ဝငက္ တိုင္းထိေစတယ္။

သားအိမားအထိကိုေရာက္ေနတာေၾကာင့ိုၿပီးအရပုတဲ့ေကအတက္ေအာင့ာတယ္။ “ဖတ္ ဖန္းးဖန္းးဖန္းး” “အာ့ရီးးရီးးးအိုးး နာတယိုကို” ကိုကိုကလဲအပိဳစစစ္ေလးေက့ကိုကိုအပီအပငိုးရတာေၾကာင့္ၾကပ္ ထုပ္ေနတာမိုx{1037}ေခာ့လိုးတယိုေပ မယ့္ၿပီးခငလိုဖစ္ေန တာေၾကာင့္ “ကိုကိုၿပီးေတာ့မယ္ ေက” “ဖတ္ ဖန္း ဖန္းးဘတ္ ဘတ္ ဖန္း” “အာ့ရီးးရီးးးအားၿပီးၿပီ အိုးး” ေကလဲကာမဆကံဖူးတာဒီတx{1039}x{101C}ကိမဲဆိုဆိုသေလာက္ အရသာထူးထူးဆန္းဆန္းကိုခံစားလိုက္ၿပီးပိပိထဲကအရည္ေတစိမ့ကားသလိုခံစားရတယ္။ တကိုယုံးလည္းတုနငာဆင္းသားၿပီးပါးစပဲက အီးကနဲအသံထကားေတာ့တယ္။ ပူေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းသုတ္ေတေကအဖုတဲ ဝငာေတာ့ကိုကိုx{1037}လီးကသုတည္ေတ ဝငားမန္းသိေတာ့လနx{1037}ားမိတယ္။ေကလဲေမာပန္းသ လိုဖစ္ၿပီးအားကုနားသလိုခံစားလိုကၿပီးကုတင္ေပၚေမာကကာခနမိန္းေနေပမယ့ိုကိုကေတာ့ အေမာေဖၿပီးေက့ကိုဖကားတယ္ေလ။ “ေက ေကာင္းလား” ေကေကာင္းတယိုx{1037}ေတာ့မေဖရဲပါဘူး။ေနာကx{1039}x{101C}ကိမပုပာလဲ စိုးရိမယ္။ပိပိေလးကx{1039}x{101C}ကိမ္းစပ္ နာကင္ေနတာေၾကာင့္ “အရမ္းနာတယိုကို၊x{1039}x{101C}ကိမ္းစပ္ေနတာပဲေက့ဟာေလးေတာ့ကဲၿပဲသား ၿပီလားမသိေတာ့ဘူး” “မကဲပါဘူးေကရယ္၊အပိဳစစစ္ ေလးမိုပထမအx{1039}x{101C}ကိမဒီလိုပဲတဲ့၊ ေနာကx{1039}x{101C}ကိမိုရငာတာေပာက္ ၿပီးဖီးလ္ေတရိေတာ့မာ” “ေနာကx{1039}x{101C}ကိမလုပဲေတာ့ဘူး၊ခု ေတာငရမ္းနာေနၿပီ” “အင္း ခုေနာကပလုပ္ေတာ့ဘူး ေလ၊ေနာကပတ္ေလာကလုပ္ မာ” “မလာေတာ့ဘူးကာ” “ေကကလဲကာ” “ေကဗိုက္x{1039}x{101C}ကီးရငယိုလုပာလဲ၊ေဖေဖသတိမ့ယ္” “ေကဗိုကx{1039}x{101C}ကီးေအာငိုကိုေဆး တိုကာေပါ့” “အဲေဆးေတကၾကာရငေကာင္း ဘူးေပာၾကတယိုကို” “ဥပါဒရိလိုထုတားတဲ့ေဆးေတပါေကရာ” “အင္းပါကိုကို” ထိုx{1037}ေနx{1037}ကေက့ကိုေဆးတိုက္ၿပီး ေကအိမနဲ့တယ္၊ပိပိတစုလုံး x{1039}x{101C}ကိမ္းစပ္ေနၿပီးဟနပက္ေအာင္ မနဲထိန္းေနရတယ္။

အိမရိပိမာေတာ့ေကေၾကာကယယ္ေလ။ x{1014}x{103D}စကုံးရက္ေလာကဏံလိုကၿပီးေနာကာေတာ့သကာသား တယ္။ကိုကိုနဲx{1037}လိငကံမx{103C}x{1037}မလုပ္ ရဲေလာက္ေအာင္ေၾကာကားေပမယ့ိုကိုနဲx{1037}ေတx{1037}ေတာ့လည္းရငုန္ မိပနယ္။ကိုကိုရဲx{1037}လx{103C}ံx{1037}ေဆာx{103C}x{1037} ေၾကာင့ာမစိတတဖနစာ ပန္ေရာ။ဒီလိုနဲx{1037}ေနာကx{1039}x{101C}ကိမိုကိုနဲx{1037}ဟိုတယိုလိုကိပနယ္။ ဒုတိယအx{1039}x{101C}ကိမာေတာ့ပထမx{1039}x{101C}ကိမုန္းကလိုေၾကာက္x{101B}ံခင္းမရိေတာ့ပဲ ပိုမိုရဲတင္းသလိုဖစာၿပီးေကကကိုကိုx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကိုငုံစုပတဲ့တယ္။ ကိုကိုx{1037}ရဲx{1037}စုပကx{103C}x{1037}မာလဲသာယာ တတဲ့ၿပီ။။ပုံစံမိဳးစုံေအာငဲ လုပတာခဲ့တယ္။ ကိုကိုကလည္းေက့ကိုမတပပ္ ၿပီးေအာကပင့ငာလိုးခင္း ေကအားအေပၚမေနေစၿပီးလိုးခိုင္း ခင္းစသည့ကကားဖင့ုံစိေန ေအာငိုးေပးလိုကည္။ ဒုတိယအx{1039}x{101C}ကိမသည္ ရညားသကမ္းတx{1014}x{103D}စ္ေကာာ သညထိတလတx{1039}x{101C}ကိမနည္းဆုံး ကာမဆကံခဲ့ၾကသည္ ။ေကာင္းလစ္ၿပီးအပငိုခနခနထကဖင့္ေကမိဘမားကသံသယဝငာသည္ ။ေကအားေကာင္းအထိလိုကံ ၾကည့x{103D}x{1037}တတာသည္။ထိုအခါေကတိုx{1037}သမီးရည္းစားကအပငထကဲ ေကာင္းမာပဲေကာင္းတက္ေနရ သည္။မားမၾကာမီမာပငိုကိုတစ္ ေယာကူလိုသညိုမရ၍စိတိုး လာသည္။ေကအမိဳးမိဳးေတာင္း ပနည့္ၾကားမပငိုကိုတစ္ ေယာက္ေကဆီအလာx{1039}x{101C}ကဲသလိုေခလမ္းတိုx{1037}တခားတစ္ေယာကီလမ္း ေတာ့သည္။

ကိုကိုေကာာတစ္ တစ္ေယာကခားေသာမိန္းက ေလးx{1014}x{103D}င့္ေပၚတငဲလာသည္x{1014}x{103D}င့္ ထိပိုးရာ “ကိုကိုဘယိုလုပိုကာလဲကိုကို” “ေက ငါ့ကိုဖတိုက္ေတာ့၊နင့ဲx{1037}ငါ ဘာမပတကရာမလိုေတာ့ဘူး” “ဘယိုကိုကို ဒီလိုလယယဲx{1037} ပတိုx{1037}ရလိုx{1037}လား” “ဘာလိုx{1037}မရ ရမာလဲ၊ငါလဲငါတကယ္ ခစဲ့သူနဲx{1037}ေတx{1037}ေနၿပီ၊သူနဲx{1037}ပဲလက္ ထပာ၊ငါ့မိဘေတလဲသေဘာတူ တယ္” “ဘာ ! နင္x{1014}x{103D}မခင္းကိုယင္းမစာဘူး” “ဘာလဲဟာနငဲစိတါလိုx{1037}ဖစာ နငေဘာမတူရငါဘာမလုပိုx{1037}မရတာပဲ” “ဘာေပာတယ္ နင္ နင္ သိပကကာပဲ” ေပာရင္းေကာာတစ္ေယာက္ ထကားေလေတာ့သည္။ ဖုန္းအx{1039}x{101C}ကိမ္x{1039}x{101C}ကိမက္ေသာ္ လည္းမရသဖင့္ေကမာကိုေကာာ အားစိတာၿပီးကနဲ့ေတာ့သည္။ စိတာေသာည္းအရကဲx{1037}ဂုဏ္ သိကx{1039}x{1001}ာကိုငဲ့ရ၍တုနx{1037}နင္းမာမ တတိုငဲ့ေပ။မိန္းကေလးတစ္ ေယာကတကထမဆုံးအခစ္ မာေကတစ္ေယာကဆဳံးခဲ့ရသည္ ။ေနာကပစမည့ူကိုပင္ေတx{1037}နိုင္ေတာ့မညုပငထငဲ့ေပ။ေက တစ္ေယာက္ေကာင္းၿပီးသညထိ ေနာကပစူမထားေတာ့ေပ။ သိုx{1037}ေသာ္ေကာင္းၿပီးေသာအခါတင္ မူေနာကစ္ေယာက္x{1014}x{103D}င့ုံေတx{1037}ခဲ့ သည္။သူသညားေက၏အိမ္ဦး သခငစာမည့ူပငစည္။ ထိုသူကားေကာူရဖစ္ၿပီးေက့မိဘမားကပငေဘာကရသူဖစ္ သည္။သိုx{1037}ေသာတင္းအၾကပီမံ ခင္းေတာ့မရိေပ။ကိုေကာူရကလည္းေက့ကိုခစ္ေရးဆိုသည္။ ကိုေကာူရသည္။အေနေအး ေသာည္းေက့အတကိုေတာ့ဦးစားေပးအေလးထားသည္။ေက မက္x{1014}x{103D}ာညိုသညိုပငည္းသည္းလx{103C}ပည္ ။ေကလိုအပကနမကိုေကာူရကခကင္းပင္ေဆာင္x{101B}က္ေပးသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ေကက ကို ေကာူရကိုအေဖမေပးပဲေစာင့္ ၾကည့ဲ့သည္။ေကာူရကလည္းဇဲေကာင္းလန္းသည္။ေကာူရက ေက့အေပၚအမနကယစန္းေကသိသည္။တေဖးေဖးနဲx{1037}ေကာူရကေက့ရငဲေနရာဝငူလာ သည္။ေကေကာူရကိုတကယ္ ခစားေတာ့သည္။တကယစိေသာအခါစိတေကာင္းလည္းဖစ္ မိသည္။ေနာက္ေတာ့မိမိခစသူအတကေဖေပးလိုကည္။

သိုx{1037}ရာတငကပန္ေပာေသာအခါေကတစ္ေယာကေၾကာင္းအမိဳးမိဳးပေတာ့သည္ “က္ေကိုကိုတိုx{1037}လကပ္ၾကမယ္ေလ ကာ၊အခိနဆဲနဲx{1037}ေတာ့ေက” “ဘာလိုx{1037}လဲကိုကိုေကာယ္၊ေကက လတတပပ္ေနခင္ေသးလိုx{1037}ပါ” “ေကဘာေတစဥ္းစားေနတာလဲ ေတာ့ကိုကိုမေတးတတ္ေတာ့ဘူး၊ ကိုကိုကေတာ့ေက့ကိုခစန္းေတာ့ မိဘေတကိုဖင့္ေပာၿပီးေတာင္းရမ္း ခင္ေနၿပီ၊ေကလကထပငာ ကိုကိုx{1037}ကိုတကယခစိုx{1037}လားလိုx{1037} ေတာငင္ေနၿပီ” “ေကကိုကိုေကာ့ိုတကယစ္ ပါတယ္၊ဒါေပမယ့္…” “ေက လကထပင္ေလာကဲ့ အိမ္ေထာငကစုအဖစကခံနိုင္ေလာကဲ့အပစိုကိုေကာ္ မာရိေနလိုx{1037}လားေက” “ခကယိုကိုေကာယ္၊ေကဘယိုေပာရမန္းေတာငသိေတာ့ ဘူး” “ေပာပါေက၊ကိုကိုx{1037}ေကာာအပစ္ ရိရငိုကိုေကာငာပါ” ဒီတစါေတာ့ေကဆုံးဖတရေတာ့မည္။ မိမိကမေပာပဲကိုကိုေကာူx{1037}မိဘမားကိုဖင့္ေပာၿပီးလာေရာက္ ေတာင္းရမ္းယူမညိုလင္ေကမိဘမားကလကံမညိုေကသိx{1014}x{103D}င့္ေနသည္။ ထိုအခါေကလည္းငင္း၍ရ ေတာ့မညဟုတ္ေပ။ဤသိုx{1037}ဆိုလင္ ေကသညိုကိုေကာားလိမာ လကပူဖစ္ၿပီးလကပည့္ေနx{1037}တငငိမိအပိဳစငဟုတည္ ကိုကိုကိုေကာိၿပီးမိမိအားx{101B}ံရာ နိုငည္။အခနx{1037}သင့ငိမ္ ေထာငငကိုငည္။

ထိုx{1037}ေၾကာင့္ ပင့င့င္းလင္းသာေပာလိုကင္ သည္။မိမိခစေသာသူကိုလိမာ ၍လကထပငါ။မိမိအေၾကာင္း ကိုသာေပာပၿပီးကိုကိုေကာ္၏အဆုံးအဖတိုသာခံယူေတာ့မညု ေတးၿပီး “ကိုကိုx{1037}မာအပစရိပါဘူး၊အပစိတာကေကပါကိုကို” “ေကမာဘာအပစိလိုx{1037}လဲေက” “ကိုကိုေကာ္ ေသခာနားေထာင္ေx{1014}x{103D}ာ္ ၿပီးမ ကိုကိုေကာိတိုင္းကဆဳံး ဖတါ။ ခကင္းလဲဆုံးဖတရာ မလိုသလို၊ကိုကိုေကာုံးဖတက္ ကိုလည္းေကကနားေထာငာပါ” “ေကာင္းၿပီေလေက ေပာပါ” “ေကကအပိဳစငဟုတူးကိုကို ေကမာအရငခစူရိခဲ့ဖူးတယ္” “ေအာ္” “ကိုကို ေက့ကိုလကပိုx{1037}စိတက္ သားၿပီမဟုတား” “ဘာလိုx{1037}စိတကမာလဲ” “ကိုကို ေကကကိုကိုx{1037}ကိုအခစမ္း ေနတာမဟုတူး၊အမနတိုင္း ေပာတာပါ၊ကိုကိုစိတကားရင္ ေနာကုတိုငါတယ္။ ေကေစာဒကမတကါဘူး” “မဟုတူးေက၊ေက့ကိုကိုကိုလကပာပါ” “ေသခာစဥ္းစားပါကိုကိုေကာ္၊အလငလိုမဆုံးဖတါx{1014}x{103D}င့္၊လက္ ထပ္ၿပီးမသာကိုကိုေကာ္ေပာင္းလဲ သားခဲ့ရင္ ေကဘယိုမရငိုငိုင္ မာမဟုတူး၊အခုလိုအရဲစနx{1037}္ၿပီးအ ရကိုမငဲ့ဘဲေပာရတာလဲေကက လိပာမလုံလိုx{1037}ပါ” “ေကရယူဆိုတာမားတတယ္၊ မမားေသာေရx{1037}ေန၊မေသေသာေဆး သမားဆိုတာမရိဘူး၊ငယ္x{101B}ယဲ့အ ခိနာအခစ္ေၾကာင့ဲဖစစ္၊ တဏာေၾကာင့ားတတ္ၾကတယ္၊ဒါကိုနားလညိုငါတယ္၊ၿပီးေတာ့ဒါကို ကိုးကယဲ့အထဲမာကိုကိုမပါဘူး၊ ေနာကုံးတစုေပာမယိုကိုအ ရက္ေပေပာေနတာမဟုတူး၊ ေကကတရားဝင္ေယာက္ားရိတဲ့သူမဟုတူး။ကိုကိုေက့ကိုလကပာပါ။ဒါေလးတစုေၾကာင့ိုကို ခစင္းေတေဝးကာစရာ အေၾကာင္းမရိဘူး” ေကကကိုကိုေကာငငယို ဝင္ၿပီးေပးဖကိုကလိုကိုကိုေကာလည္းၾကငာယုယစာဖကားလိုကည္။

“ေက ကိုကိုx{1037}ကိုလကပာလား” “အင္း” အေဖေပးၿပီးေခာကခနx{1037}ၾကာတငကပိမ္းမားခင္းမဂx{1039}x{1004}လာကိုမိဘမားကေဆာင္x{101B}က္ေပးၾက ေတာ့သည္။ေကေတးမိသည မဂx{1039}x{1004}လာဦးည…….။ “ေဒါက္..ေဒါက္ ..ေဒါက္” “ေကေရ …” အခန္းတံခါးေခါက္ၿပီးေက့ကိုေခၚသံ ၾကားလိုကသည္။တံခါးဆီသားရင္ “လာၿပီးကိုကိုေကာ္” ညဆယာရီေကာထိ ကိုေကာူရသူငယင္းမားx{1014}x{103D}င့္ ေသာကားၿပီးပနာသည္။သိုx{1037} ေသာမားx{1039}x{101C}ကီးေသာကာပုံမရ အရကံx{1037}သာရေနသည္။ “ေကကအရမ္းလေနပါလားေက” “ဟင္ ဘယာ လလိုx{1037}လဲ” ေကရကိတယ္။ညအိပင္ေပါ့ေပါ့ ပါးပါးအိပိုx{1037}ရေအာငါဝနဲအၿမဲ ဝတဲ့တာ၊ကိုကိုေကာေပာမဂါဝနိုသတိထားမိတယ္။သူကအရမ္း ပါးသလိုလညင္းကလဲဟိုက္ေန တယ္။မလုံမလဲဖစိတာေၾကာင့ ကားလမ္းေၾကာင္းလx{103E}ဲလိုကည္။ “အရမ္းမားမူးေနလားဟင္” “မမူးပါဘူးကေရဲx{1037}” “အမားx{1039}x{101C}ကီးေသာကာမာစိုးလိုx{1037}” “ဘာလိုx{1037}အမားx{1039}x{101C}ကီးေသာကမာလဲ ေကရယ္၊ဒီေနx{1037}ကေက့x{1014}x{103D}င့ိုကိုေကာိုx{1037}ရဲx{1037}မဂx{1039}x{1004}လာဦးညေလ” “ညစာစားဦးမလားကိုကိုေကာ္” “ဘာမမစားပါဘူးေကရယ္၊ဗိုက္ တင္းၿပီးေလးေနမာစိုးလိုx{1037}” “ဟုတိုကိုေကာ္ေရခိဳးရငိဳး လိုက္ေလ” “အင္းေရေတာ့ခိဳးလိုက္ဦးမယ္” ကိုကိုေကာစ္ေယာက္ေရခိဳးခန္း ဝငိနာေကတစ္ေယာကငုန လိုထိတနx{1037}္ေနမိတယ္။ေရခိဳးခန္းမကိုကိုေကာဘကတ္၍ထကာရာ “ကိုကို ဒီမာေx{1014}x{103D}ာဝတ္ေတ” “ေအးပါေက” ညဝတိပ္ေသာအဝတ္ေတကိုကို ေကာဲလယတ္ေနစဥ္ေကမက္ x{1014}x{103D}ာလx{103E}ဲေနလိုကည္။ “ေက” “ဟင္” ကိုကိုေကာ့္ေခၚသံေၾကာင့ငဲစိုးရိမိတင္ေနတဲ့ေက့ရငဲထိတ နဲဖစားသည္။

“အိပ္ၾကမယ္ေလေက” “ဟုတ္ ဟုတိုကိုေကာ္” ေကကုတင္ေပၚတကိုက္ေတာ့ ကိုကိုေကာဲကုတင္ေပၚထိုင္ၿပီးလဲခလိဳကင္းေက့ကိုဖကားသည္။ “ေက ကိုကိုေကာ္ေလေက့ကိုတကယ္ ပိုငိုငားၿပီေx{1014}x{103D}ာ္” “မဂx{1039}x{1004}လာေတာင္ေဆာင္ၿပီးၿပီပဲကိုကို ေကာယ္” “အင္း ဒါကေတာ့ကိုကိုေကာ့ဝမာတနိုးအရိဆုံးအရာတစုကိုရလိုက္ တာပဲေက” “ကိုကိုေကာိုx{1037}ေယာက္ားေလးေတကမရခငာလိုလိပ္ေခါင္းေပၚတင္ ၿပီးရမဖာလိုနင္းေခတာမိဳးလုပ္ တတ္ၾကတယို” “ကိုကိုေကာအဲဒီလိုလူမိဳးမ ဟုတပါဘူးေကရယ္” “ေနာကအပစိတယိုၿပီးအပစ္ ေတရာၿပီးစိမ္းကားဖိုx{1037}ေတာ့မလုပါ နဲx{1037}ကိုကိုေကာ္” “ေကကိုကိုေကာေက့ကိုအရမ္း ခစာ၊ေကကေရာကိုကိုေကာို ကိုကိုေကာစေလာကနစ္ ဖိုx{1037}ပဲေမာင့္ေနတာ” “အရမ္းခစိုx{1037}လဲလကပဲ့တာပဲ ကိုကိုေကာယ္၊ ကိုကိုေကာ ေက့ရဲx{1037}ပါးပငိုမတိုးစာနမ္းရိုက္ လိုက္ၿပီးေနာက္ေက့x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလး အားငုံစုပိုကည္။ လငယားအ ရာေမာက္ၿပီးမဂx{1039}x{1004}လာဦးညမာပဲလိုး ေတာ့မညိုသိေနတဲ့ေကမာကိုကို ေကာ့ေပာနဲx{1037}အၾကငာမား ေၾကာင့ာမဆကံဖူးတဲ့မိန္းက ေလးဖစ္ေနတဲ့အတကိပိမာစိုစိၿပီး လာေတာ့တယ္။ကိုကိုေကာေက ကိုမက္x{1014}x{103D}ာဆိုငင္းဆိုငစ္ေစရနကာဆဲယူလိုကည္။မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုငစာမ ကိုကိုေကာ့ီးx{1039}x{101C}ကီးကေက့ဗိုကိုေထာက္ေနသလိုဖစ္ေနၿပီးေကလည္းနည္းရက္x{101B}ံx{1037}သားမိရပနည္။ ‘

မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုင္ တဲ့အခါေက့x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကိုလာနမ္းစုပ္ ေတာ့တယ္။အစကေတာ့ေၾကာကနx{1037}္ၿပီးေရာငလိုလုပ္ေပမယ့္x{1014}x{103D}x{103C}တ္ ခမ္းခင္းထိေသာအခါမာေတာ့ကာမနတ္၏ဖမ္းစားခင္းကိုေကခံ လိုကပါၿပီ။အနမ္းကၽမ္းကငတဲ့ကိုကိုေကာ္ေၾကာင့္ေကလဲတုနx{1037}္ ပနမ္းမိတယ္။ကိုကိုေကာဲx{1037}အ နမ္းေတကရဲေဆးတငားေသာအရက္ေၾကာင့ားမသိပါ။ေၾကာက ရာေကာင္းေလာက္ ေအာငင္းထနယ္။ရမက္ေတနဲx{1037} မိုx{1037}ေက့တကိုယုံးလဲကိုကိုေကာဲx{1037} ပတတ္ေပးမx{103C}x{1037}ေတေၾကာင့္ၾကကီးေx{1014}x{103D}းဖုေတပါထလာရသလိုကာမစိတ္ေတလဲဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီးပိပိထဲအ ရည္ေတစိုလာခဲ့တယ္။ဂါဝနိုမ တင္ၿပီးလကေဘာီခိတီ ေရာကာကာခိတိုဖဳတား ပနယ္။ေနာက္ေတာ့ဂါဝနိုပါ အေပၚထိလနာပဴးၿပီးဖံx{1037}ထားလတဲ့ေက့ရဲx{1037}နိုx{1037}ကိုတx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတိုx{1037}ေတာ့ တယ္။ “x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္” “အာ့! အိုး ကိုကိုရယ္ အင္းဟင္း ဟင္း” နိုx{1037}စိုx{1037}ခံဖူးေပမယ့ိုx{1037}စိုx{1037}မခံရတာၾကာၿပီဆိုေတာ့နာသလိုကငလိုဖစ္ ေပမယ့ကယမ္းကေတာ့ေက စိတ္ေတထလာခဲ့တာပါ။ဘယာလည့ိုx{1037}ၿပီးေနာကာေတာ့ေကပိပိလဲစိုx{101B}x{103E}ဲေနၿပီေလ။ ကိုကိုေကာေက့ေပါငားေတကိုပတ္ သပ္ၿပီးေကပိပိကိုလာပတိန္ မာေတာ့ၾကကီးေx{1014}x{103D}းဖုေတထကာ ပိပိထဲကအရညေပါင္ၿခံထဲစီး ဆင္းသားရပနယ္။ပိပိကိုလာ ပတနယ္ “အာ့! အင္းးဟင္းးကိုကို” x{1014}x{103D}x{103C}တလည္းမငင္းဆနငလို ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယငင္းဆနိုx{1037}အားမရိ ေတာ့ပါ။လင္ေယာက္ားx{1014}x{103D}င့ၿပိဳငာကာမအလိုကိုစိတအလိုလိုကင္ေနပါၿပီေလ။အကဲေၾကာင္း တေလာကုံဆနတ္ၿပီးကာမေစ့ကိုပါမထိတထိပတ္ေပးေလေတာ့ ေက့မာေနလိုx{1037}မရေအာငာမ စိတ္ေတဖစဲ့ရၿပီ။မကုံးမိတ္ၿပီးညည္းတားမိသည္။မကုံးဖင့္ ၾကည့ိနာေတာ့ကိုကိုေကာ့္ မာေအာကိုင္းအဝတစားတိုx{1037}မရိေတာ့ေခ။ေက့မာေတာ့ ကိုကိုေကာိုx{1037}စိုx{1037}ေပးခင္းေၾကာင့္ နိုx{1037}သီးေခါင္းေတလဲစူထကာၿပီ။အတင္းကာေရာစိုx{1037}တာမဟုတ္ေပမယ့ထိအေတx{1037}တိုx{1037}ရိခဲ့ဖူးခင္းတိုx{1037} ေၾကာင့ငခကခကာေကာ့ေနေအာငံစားမိရသည္။

နိုx{1037}စိုx{1037}ၿပီးေနာကိုကိုေကာဲx{1037}မက္x{1014}x{103D}ာကေက့ေပါင္ၾကားမက္x{1014}x{103D}ာအပ္ၿပီး တခကသာအကဲေၾကာင္းတ ေလာကာဖားx{1014}x{103D}င့ေလာိုကာ “အား ကိုကိုမလုပဲx{1037}ကာ၊အား ကၽတ္ ကၽတ္” ခစငိုကိုေကာိုအားနာမိ သည္။ခစူေဟာင္းလိုးခဲ့ဖူးေသာ အဖုတိုကိုကိုေကာအားရပါးရ ယက္ေနသည္။ မကုံးကိုစုံမိတ္ၿပီးေအာိုက္ သည္။ၾကကီးထၿပီးခါးပါေကာ့ သားရတယ္။ခစငစူကိုကို ေကာုန္းနိမ့ာလဲစိုးရိမားၿပီး အတင္းပငိုကိုေကာ့ကိုဆဲယူလိုက္ေတာ့ “မတားနဲx{1037}ေတာ့ေက၊ေကစိတရမ္း လာေနမအဆင္ေပမာ” “မလုပါx{1014}x{103D}င့ိုကိုေx{1014}x{103D}ာ္၊ေတာ္ၿပီ၊အ ရမ္းအားနာလိုx{1037}” “အားနာရငနုပ္ေပးေပါ့” “လုပ္ေပးမာေပါ့ကိုကိုရယ္” ေကကကိုကိုx{1037}ေကာ့ိုအတင္းလမ္း ဆဲလိုကည္။ ကိုကိုကအလိုကင့ါၿပီးေက့ရဲx{1037}အေပၚတကာကာေက့ ေပါင္x{1014}x{103D}စကိုကားၿပီးဒူးေထာက္ လိုကည္။ထိုေနာက့္ေက့ပိပိအဝကိုေတ့ၿပီးအသာဖိထည့္ေတာ့ “ဗစ္ ဗစ္ၿဗိ” “အာ့! ကိုေဇာ္ နာတယ္” အလိုးခံရၿပီဆိုတဲ့အသိကရငဲ လိုကနဲဝငာသည္။အလိုးမခံရတာx{1014}x{103D}စ္ၾကာၿပီမိုx{1037}အပိဳစငဟုတ္ ေသာည္းနည္းနည္းေတာ့နာသည္။အဖုတစုလုံးပည့္ၾကပ္ေန သည္။ နာသညုေအာိုကိ၍ကိုကို ေကာတင္းအၾကပ္ေတာ့မလုပဲေကရဲx{1037}x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကိုစုပမ္းပနယ္။စိတဲဘယိုဖစသညသိ ကိုကိုေကာားဖကားၿပီးပန္ နမ္းစုပိုကည္။ထိုစဥိုကို ေကာဆတနဲထိုးသင္းလိုကာလီးကအိကနဲတဆုံးဝငားေတာ့ သည္။ထိုအခိန္ တငိုကိုေကာတခကရပလိုဖစ္ၿပီးေတေဝသားသလိုဖစ္ သားသညိုေကမငိုကည္။

မိမိအပိဳမစစညိုမားစိတက္ေလသလားဟုေတးမိၿပီးစိတဲ ထင့ားသည္။သိုx{1037}ေသာိုကိုေကာားမိမိပင့င့င္းလင္းေပာပခဲ့ ၿပီးဖစာေကအေနနဲx{1037}လိပာ လုံေသာားခစ္ေသာလငတကူေကစိတေကာင္းေပ။ ထိုအေတးေၾကာင့္ ပင္ေကတစ္ေယာကိတသက သာဖစားရသည္။ “ေကဘာေတးေနတာလဲ” “ဟင္ ဘာမမဟုတါဘူးကိုကို” “ဘာမေတးမေနနဲx{1037}ေက ၊ကိုကိုက ေက့ကိုအၿမဲခစာပါ” “ေကကအားနာတယ္” “ဟာၾကာ…” ေကမာစိတိသကာရာရသား သဖင့္ေနာကပေတး ေတာ့ပဲကိုကိုေကာိုးသညိုစိတါလာခဲ့သည္။ “ဗစ္ ဗစ္ ဗိ ဘတ္ ဖတတ္” “အာ့! အိုး အင္းဟင္းးဟင္း” တင္းကပပစိုx{1037}ဆိုx{1037}အရသာ x{1014}x{103D}င့တူပိပိအတင္းသားလx{103C}ပား လာၿပီးအရည္ေတပိုထကလိုခံ စားရလာတယ္။တကယမ္းေတာ့ေကကခံနိုငါၿပီသိုx{1037}ေသာိုကိုဆက္ မလx{103C}ပားပဲရဲx{1037}နိုx{1037}ေတကိုပါပတ္ သပ္ေပးတဲ့အခါအလိုလိုညည္း သံေပးမိတယ္။ညည္းသံထက ကိုကိုေကာလီးကိုတေဖးေဖးx{1014}x{103D}င့္x{1014}x{103D}x{103C}တူၿပီးေဖးေဖးခင္းအသင္းအထုတုပ္ေတာ့တယ္။ အေစ့ကိုလဲထိသလိုအတင္းx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားမားကိုပတဲသားတဲ့ကိုကိုေကာ့ီး ေၾကာင့ိပိကအရသာတမိဳးကိုပါခံစားလိုကသည္။ “ဖတ္!ဖတ္..ဖတ္..ဖတ္” ဆီးခုံခင္းတဖတတိုကိေနသလို လီးကတဇိ ဇိ တဗိဗိ ဝင္ေနေတာ့ မကုံးကိုစုံမိတ္ၿပီးညည္းမိေတာ့ တယ္။နည္းနည္းမန္ေလအရသာ ေတx{1037}ေလပိုညည္းမိေတာ့တယ္။

“ဗစ္! ဘတ္ !ဖတ္! ဖတ္ ဖန္းဖန္းးး” “အင့္! အိုးးအင္းးဟင္းးဟင္းး” ဘယိုသေဘာေၾကာင့ယ္ေကမသိေတာ့ကိုကိုx{1037}ခါးကိုသာအတင္း ဖကားၿပီး ေနခင္ေတာ့တယ္။ ခါးကိုလမ္းဖက္ေတာ့လိုးတဲ့အရိန္ ေx{1014}x{103D}းခိနာေတာ့ေကအား မရေတာ့ေပ။ခါးကိုလx{103E}တိုက္ၿပီး မနန္ေဆာင့္ေစဖိုx{1037}သာခါးကိုလမ္းဆဲပနန္းတဲ့အမx{103C}x{1037}ကိုမသိစိတဲကလုပ္ေပးေနမိၿပီးကိုကိုကပိုမန္ လာသည္x{1014}x{103D}င့မ “ဖတ္ ဖတ္ ဗိ ..ဗစန္းးးဖန္းဖန္း” “အာ့!ရီးးရီးးး အိုးးအားအင္းဟင္းး” ၾကားဖူးေနေသာကာမအမx{103C}x{1037}ၿပီးတယ္ ဆိုတာကိုသတိရလိုက္ၿပီးအထဋထိပိုx{1037}ေရာက္ေနၿပီဆိုတာသိလိုက္ ရေတာ့တယ္။ “ဘတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဖန္း ဖန္းးဖန္း” “အားရီးးရီးးအိုးးး” ပိပိအတင္းလx{103C}ပားမx{103C}x{1037}မားx{1014}x{103D}င့တူ ေကမာအရည္ေတစီးဆင္းသားသလိုခံစားလိုကယ္။ဆကက ညည္းနိုင္ေတာ့ေလာက္ေအာငားအငုနမ္းသလိုဖစားၿပီးၿငိမ္ သားရတယ္။ကိုကိုကေတာ့မကုံးစုံမိတ္ၿပီး ဆကုပာေကလဲ သူၿပီးေအာငုပါေစဆိုၿပီးလx{103E}တ္ ထားလိုကယ္။ေကၿပီးၿပီး ငါးမိနစနx{1037}္ၾကာေသာအခါမာေတာ့ကိုကိုx{1037}ဆီက “အင္းးအားးး ရီးးးရီး ဟားးး” တx{1014}x{103D}ာသံထကာၿပီးအတင္းလိုး ေတာ့တယ္။ မၾကာပါဘူး၊ပိပိထဲ ပူေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းသုတ္ေတဝငာၿပီး ကိုကိုေကာလီးကိုအဆုံးထိသင္း ၿပီးေနာက္ေကာ့ၿပီးပန္းထည့ိုက္ ရာအဖုတဲသုတညိုx{1037}ပည့ံသားေတာ့တယ္

ထိုေနာက္ေတာ့ကိုကိုကေက့ေဘး ဝငိပာေကကိုနမ္းၿပီး “ေကေကာင္းရဲx{1037}လား” “အာကိုကိုကလဲ” “ဘာလဲရက္ေနတုန္းပဲလား” “အင္းေပါ့” “ခုကိုကိုနဲx{1037}ေကလိုးၿပီးပီ၊တကယငယားဖစားၿပီေလ” “အာ ကိုကိုကလဲနားရကရာေတ” “ရကရာမလိုပါဘူးေကရယ္၊ ေနာကပဲလိုးအုံးမာ” “ေနာက္x{1039}x{101C}ကိဳကဲ့အခိနုပိုx{1037}ရ တာပဲကိုကိုရယ္။ခုေတာ့ေက လဲx{1039}x{101C}ကိမ္းစပ္ေနၿပီ၊မနကလမ္း မေလာကိုငငကရာx{1039}x{101C}ကီးဒီေနx{1037}ေတာ့ကိုကိုလဲေမာေနၿပီမ ဟုတားအိပ္ၾကရေအာင္ေx{1014}x{103D}ာ္” “အင္း ပါေက” ထိုx{1037}ေနာက္ေတာ့ေက့အားဖကာ အိပ္ေပာားေတာ့တယ္။ေကမာသာခကင္းအိပေပာိုင္၊ကိုကို ကိုၾကည့္ၿပီးသနားၿပီးစိတေကာင္း ေပ။မိမိတငည္းအပစကင္းဟုဆိုကာစိတင္းရဲရသည္။ မိမိ၏ထိုအပစ္ေၾကာင့ငိမ္ ေထာငက္ၾကာေလကိုကိုေကာ္ အားစိတခဖစ္ၿပီးသံသယဝငာ အိမ္ေထာင္ေရး၌အဖုအထစိုx{1037}ဖစ္ ရသည္။ ေယာက္ားတိုx{1037}မညညာလည္း မိမိ၏ဇနီးသညားေခာကစ္ ဝကင္းသဲလဲစငာလိုခင္ၾကသညဟုတား။ ၎ေယာက္ားတိုx{1037}သာလငူပိဳစစငစစည္။ ဇနီးမယားတိုx{1037}ကိုကား အပိဳစစလိုခငတ္ၾကသည္။ ၎တိုx{1037}ေဖာကန္ၾကသည့ခါတင္ မူဇနီးသည္၏အပိဳမစစx{103C}x{1037}ကိုယိုး မယဲx{1037}ၿပီးအပစုံခကာအနိုငူ တတညစ္၍တေနx{1037}ေနx{1037}တခိနိနငိုကိုသည္ေက့အားထိုအပစစုကိုယိုးမယဲx{1037}ၿပီးအနိုငူမည္ ကိုေတး၍အၿမဲစိတင္းရဲရေတာ့သည္.